Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
ύριε
παντοκράτωρ ὁ Θεὸς Ἰσραήλ, ψυχὴ
ἐν στενοῖς καὶ πνεῦμα ἀκηδιῶν
κέκραγε πρός σε. |
ύριε
παντοκράτορ, σὺ ὁ Θεὸς
τοῦ Ἰσραήλ, μία ψυχὴ εὑρισκομένη
εἰς ἐκτάκτως
στενόχωρον κατάστασιν, ἕνα πνεῦμα
κυριευμένον ἀπὸ ἀθυμίαν καὶ
μελαγχολίαν, κράζει πρὸς σέ.
|
ύριε
Παντοκράτορ, Θεὲ τοῦ Ἰσραήλ, ψυχὴ
ποὺ εὑρίσκεται εἰς ἀγωνίαν, στενοχώριαν
καὶ πόνον, καὶ πνεῦμα γεμᾶτο κόπον,
συντριβήν, μελαγχολίαν καὶ ἀθυμίαν φωνάζει δυνατὰ
πρὸς Σέ. |
2
ἄκουσον, Κύριε, καὶ ἐλέησον,
ὅτι ἡμάρτομεν ἐναντίον σου,
|
2
Ἄκουσε Κύριε, τὴν φωνήν του καὶ
στεῖλε τὸ ἔλεός σου,
διότι ἡμαρτήσαμεν ἐνώπιόν
σου, |
2
Ἄκουσε, Κύριε, τὴν φωνήν των καὶ ἐλέησέ
μας, διότι ἁμαρτήσαμε ἐνώπιόν σου.
|
3
ὅτι σὺ καθήμενος τὸν αἰῶνα,
καὶ ἡμεῖς ἀπολλύμενοι τὸν
αἰῶνα. |
3
διότι σὺ εἶσαι ὁ καθήμενος ἐπὶ
τοῦ ἐνδόξου αἰωνίου
θρόνου, ἡμεῖς δὲ εἴμεθα οἱ
συνεχῶς διὰ μέσου τῶν αἰώνων
καταστρεφόμενοι.
|
3
Διότι Σὺ κάθεσαι ἐξουσιαστὴς ἀσάλευτος
ἐπὶ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλειότητός σου
αἰωνίως, ἐνῷ ἡμεῖς εἴμεθα
προσωρινοί, θνητοί, οἱ ὁποῖοι φθειρόμεθα
συνεχῶς διὰ μέσου τῶν αἰώνων.
|
4
Κύριε παντοκράτωρ ὁ Θεὸς Ἰσραήλ,
ἄκουσον τῆς προσευχῆς τῶν τεθνηκότων
Ἰσραὴλ καὶ υἱῶν τῶν ἁμαρτανόντων
ἐναντίον σου, οἳ οὐκ ἤκουσαν
τῆς φωνῆς Κυρίου Θεοῦ αὐτῶν
καὶ ἐκολλήθη ἡμῖν τὰ κακά.
|
4
Κύριε παντοκράτορ, ὁ Θεὸς τοῦ
Ἰσραήλ, ἄκουσε τώρα τὴν προσευχὴν
τῶν ἀποθανόντων Ἰσραηλιτῶν καὶ
τῶν υἱῶν ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι
ἡμάρτησαν ἐνώπιόν σου αὐτῶν
οἱ ὁποῖοι δὲν ὑπήκουσαν
εἰς τὴν φωνὴν τοῦ Κυρίου καὶ
τοῦ Θεοῦ των, καὶ ἐπάνω εἰς
τοὺς ὁποίους ἐκολλήθησαν αἱ
συμφοραὶ καὶ αἱ τιμωρίαι αὐταί.
|
4
Κύριε Παντοκράτορ, ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ,
ἄκουσε λοιπὸν τώρα τὴν προσευχὴν τῶν
Ἰσραηλιτῶν, ποὺ εἶναι νεκροὶ
λόγῳ τῆς ἁμαρτίας καὶ τῶν μεγάλων
δυστυχιῶν καὶ θλίψεων ποὺ τοὺς εὑρῆκαν·
τῶν υἱῶν ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι
ἔχουν ἁμαρτήσει ἐνώπιόν σου· αὐτῶν,
οἱ ὁποῖοι δὲν ὑπήκουσαν εἰς
τὴν φωνὴν Κυρίου τοῦ Θεοῦ των, γεγονὸς
ποὺ εἶχεν ὡς ἀποτέλεσμα νὰ μᾶς
κτυπήσουν, κυριολεκτικὰ νὰ κολλήσουν ἐπάνω
μας οἱ συμφορές, οἱ δυστυχίες καὶ οἱ
τιμωρίες. |
5
Μὴ μνησθῇς ἀδικιῶν πατέρων ἡμῶν,
ἀλλὰ μνήσθητι χειρός σου καὶ
ὀνόματός σου ἐν τῷ καιρῷ
τούτῳ· |
5
Μὴ ἐνθυμηθῇς καὶ μὴ λάβῃς
ὑπ' ὄψιν σου τὰς ἀδικίας τῶν
πατέρων μας, ἀλλὰ ἐνθυμήσου
κατὰ τὸν χρόνον τοῦτον τὴν παντοδύναμον
χεῖρα σου καὶ τὸ ἅγιον Ὄνομά
σου,
|
5
Μὴ ἐνυμηθῇς καὶ μὴ λογαριάσῃς
τὶς ἀνομίες, ἀδικίες, κακουργίες τῶν
πατέρων μας, ἀλλ’ ἀντ' αὐτῶν ἐνθυμήσου
κατὰ τὴν κρίσιμον αὐτὴν ὥραν
τὴν παντοδύναμον χεῖρα σου καὶ τὸ
ἔνδοξον καὶ μέγα Ὄνομά σου·
|
6
ὅτι σὺ Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν,
καὶ αἰνέσομέν σε, Κύριε.
|
6
διότι σὺ εἶσαι ὁ Κύριος καὶ
ὁ Θεός μας καὶ σὲ ἡμεῖς
θὰ ὑμνολογοῦμεν.
|
6
Διότι Σὺ εἶσαι Κύριος ὁ Θεός μας,
καὶ Σέ, Κύριε, ἠμεῖς θὰ ὑμνοῦμε
καὶ θὰ δοξάζωμεν. |
7
Ὅτι διὰ τοῦτο ἔδωκας τὸν φόβον
σου ἐπὶ καρδίαν ἡμῶν τοῦ
ἐπικαλεῖσθαι τὸ ὄνομά σου. Καὶ
αἰνέσομέν σε ἐν τῇ ἀποικίᾳ
ἡμῶν, ὅτι ἀπεστρέψαμεν ἀπὸ
καρδίας ἡμῶν πᾶσαν ἀδικίαν
πατέρων ἡμῶν τῶν ἠμαρτηκότων
ἐναντίον σου. |
7
Πρὸς τοῦτο ἄλλως τε σὺ ἐνέβαλες
τὸν φόβον σου καὶ τὸν σεβασμόν
σου ἐντὸς τῶν καρδιῶν μας, διὰ
νὰ ἐπικαλούμεθα μὲ πίστιν καὶ
εὐλάβειαν τὸ Ὄνομά σου. Σὲ
δοξολογοῦμεν, Κύριε, εἰς τὸν τόπον
αὐτὸν τῆς ἐξορίας μας, διότι
ἀπεμακρύναμεν ἀπὸ τὰς καρδίας
μας κάθε ἀδικίαν τῶν πατέρων
μας, οἱ ὁποῖοι εἶχαν διαπράξει
ἁμαρτίας ἐνώπιόν σου.
|
7
Ἐξ ἄλλου πρὸς τὸν σκοπὸν αὐτὸν
ἔβαλες εἰς τὰ ἐσώτατα τῶν
καρδιῶν μας τὸν βαθὺν σεβασμὸν καὶ
τὴν βαθεῖαν εὐλάβειαν πρὸς Σέ, διὰ
νὰ μᾶς ἐνθαρρύνῃς ὥστε
νὰ ἐπικαλούμεθα τὸ Ὄνομά σου. Καὶ
ἡμεῖς ποθοῦμεν νὰ Σὲ ὑμνοῦμε
καὶ νὰ Σὲ δοξολογοῦμε εἰς τὴν
αἰχμαλωσίαν μας, διότι ἀπεμακρύναμεν ἀπὸ
τὶς καρδιές μας κάθε ἀδικίαν τῶν πατέρων
μας, οἱ ὁποῖοι ἔχουν ἁμαρτήσει
ἐνώπιόν σου. |
8
Ἰδοὺ ἡμεῖς σήμερον ἐν
τῇ ἀποικίᾳ ἡμῶν, οὗ
διέσπειρας ἡμᾶς ἐκεῖ εἰς
ὀνειδισμὸν καὶ εἰς ἀρὰν
καὶ εἰς ὄφλησιν κατὰ πάσας τὰς
ἀδικίας πατέρων ἡμῶν, οἱ
ἀπέστησαν ἀπὸ Κυρίου Θεοῦ
ἡμῶν. |
8
Ἰδού, ἡμεῖς εὑρισκόμεθα
σήμερον εἰς τὴν χώραν τῆς ἐξορίας
μας, ἐκεῖ ὅπου σὺ μᾶς διεσκόρπισες,
διὰ νὰ γίνωμεν ἀντικείμενα ἐξευτελισμοῦ
καὶ κατάρας, ὥστε νὰ ἐξοφλήσωμεν
ἔτσι ὅλας τὰς ἀδικίας τῶν
προγόνων μας, οἱ ὁποῖοι ἀπεμακρύνθησαν
ἀπὸ σέ, τὸν Κύριον καὶ
Θεόν μας. |
8
Ἰδού· ἡμεῖς εὑρισκόμεθα σήμερα ἀκόμη
εἰς τὴν χώραν τῆς αἰχμαλωσίας μας,
εἰς τὴν ὁποίαν μᾶς διεσκόρπισες, διὰ
νὰ καταντήσωμεν ἀντικείμενα χλεύης, ὀνειδισμοῦ
καὶ κατάρας, ὥστε νὰ ἐξοφλήσωμεν
ὅλες τὶς ἀδικίες καὶ τὰ κακουργήματα
τῶν πατέρων μας, οἱ ὁποῖοι ἀπεστάτησαν
καὶ ἀπεμακρύνθησαν ἀπὸ <Σέ,>
τὸν Κύριον καὶ Θεόν μας>.
|
9
Ἄκουε Ἰσραὴλ ἐντολὰς ζωῆς,
ἐνωτίσασθε γνῶναι φρόνησιν.
|
9
Ἄκουε, ἰσραηλιτικὲ λαέ, τὰς
ἐντολὰς αὐτὰς τοῦ Θεοῦ,
ποὺ φέρουν ζωήν. Ἀκούσατε καὶ
βάλετέ τας εἰς τὰ αὐτιά
σας διὰ νὰ ἀποκτήσετε σύνεσιν.
|
9
Ἄκουε, Ἰσραηλιτικὲ λαέ, τὶς ἐντολὲς
τοῦ Θεοῦ, οἱ ὁποῖες ὑπόσχονται
ζωήν· ἀκοῦστε προσεκτικά, διὰ νὰ μάθετε
καὶ ἀποκτήσετε φρόνησιν, σύνεσιν, ἱκανότητα
διακρίσεως τοῦ τί πρέπει νὰ πράττετε καὶ
τί νὰ ἀποφεύγετε. |
10
Τί ἐστιν Ἰσραήλ; Τί ὅτι
ἐν γῇ τῶν ἐχθρῶν εἶ; Ἐπαλαιώθης
ἐν γῇ ἀλλοτρίᾳ, συνεμιάνθης
τοῖς νεκροῖς, |
10
Τί σοῦ συνέβη, ἰσραηλιτικὲ λαέ;
Διατὶ εὐρίσκεσαι εἰς τὴν χώραν
τῶν ἐχθρῶν σου; Διατὶ ἐγήρασες
εἰς τὴν ξένην γῆν καὶ ἐμολύνθης
ἀνάμεσα εἰς μολυσμένους νεκρούς;
|
10
Τί σοῦ σννέβη, Ἰσραηλιτικὲ λαέ; Διατὶ
εὐρίσκεσαι εἰς τὴν χώραν τῶν
ἐχθρῶν σου Βαβυλωνίων; Διατὶ ἐξησθένησες
καὶ ἐγήρασες εἰς ξένην χώραν; Ἐμολύνθης
μαζὶ μὲ τοὺς μολυσμένους καὶ ἀκαθάρτους
νεκρούς· |
11
προσελογίσθης μετὰ τῶν εἰς ᾅδοῦ;
|
11
Συγκατηριθμήθης μεταξὺ ἐκείνων, οἱ
ὁποῖοι κατεβαίνουν εἰς τὸν ᾅδην;
|
11
διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῶν κακῶν
ἔγινες ὅμοιος, ἔχεις συγκαταριθμηθῇ
μεταξὺ τῶν νεκρῶν, οἱ ὁποῖοι
κατεβαίνουν εἰς τὸν βαθὺν λάκκον τοῦ
τάφου, εἰς τὸν Ἅδην; |
12
Ἐγκατέλιπες τὴν πηγὴν τῆς σοφίας.
|
12
Διότι ἐγκατέλειψες τὴν πηγὴν
τῆς σοφίας, τὸν Θεὸν καὶ τὸν
Νόμον του.
|
12
Τοῦτο συνέβη, διότι ἐγκατέλειψες τὴν
πηγὴν τῆς σοφίας, τὸν ἅγιον νόμον
τοῦ Θεοῦ! |
13
Τῇ ὁδῷ τοῦ Θεοῦ εἰ ἐπορεύθης,
κατῴκεις ἂν ἐν εἰρήνῃ
τὸν αἰῶνα. |
13
Ἐὰν εἶχες βαδίσει τὸν δρόμον
τοῦ Θεοῦ, θὰ κατοικοῦσες εἰς
τὴν πατρίδα σου ἐν εἰρήνῃ
διὰ παντός.
|
13
Ἐὰν ἐβάδιζες σύμφωνα μὲ τὸν
νόμον τοῦ Θεοῦ, θὰ κατοικοῦσες εἰς
τὴν πατρίδα σου τὴν Παλαιστίνην ἥσυχα καὶ
εἰρηνικὰ διὰ παντός. |
14
Μάθε ποῦ ἐστι φρόνησις, ποῦ
ἐστιν ἰσχύς, ποῦ ἐστι σύνεσις
τοῦ γνῶναι ἅμα ποῦ ἐστι μακροβίωσις
καὶ ζωή, ποῦ ἐστι φῶς ὀφθαλμῶν
καὶ εἰρήνη. |
14
Μάθε ποῦ ὑπάρχει σοφία καὶ
σύνεσις, ποῦ εὑρίσκεται ἡ δύναμις,
ποῦ εἶναι ἡ σύνεσις, διὰ νὰ
γνωρίσῃς συγχρόνως, ποῦ ὑπάρχει
ἡ μακρότης τῶν ἡμέρων καὶ
εὐτυχισμένη ζωή, ποὺ εὑρίσκεται
τὸ φῶς καὶ ἡ χαρὰ τῶν
ὀφθαλμῶν, ἡ πραγματικὴ καὶ ἀδιατάρακτος
εἰρήνη. |
14
Μάθε λοιπόν, ἐφ’ ὅσον δὲν ἔμαθες προηγουμένως,
ποῦ ὑπάρχει φρόνησις, ἱκανότης διακρίσεως
μεταξὺ τοῦ ἀγαθοῦ καὶ τοῦ
πονηροῦ, ποὺ ὑπάρχει δύναμις, ποὺ
ὑπάρχει σύνεσις, διὰ νὰ γνωρίσῃς ταυτοχρόνως
ποὺ ὑπάρχει μακροζωΐα, ποὺ ὑπάρχει
ζωή, ποὺ ὑπάρχει τὸ φῶς καὶ
ἡ χαρὰ τῶν ὀφθαλμῶν καὶ
ἡ ἀληθινὴ εἰρήνη.
|
-15
Τίς εὗρε τὸν τόπον αὐτῆς
καὶ τίς εἰσῆλθεν εἰς τοὺς
θησαυροὺς αὐτῇς; |
15
Ποιὸς εὐρῆκε τὸν τόπον αὐτῆς
τῆς θείας σοφίας καὶ ποιὸς εἰσῆλθεν
εἰς τοὺς θησαυρούς της;
|
15
Ποῖος ἄνθρωπος εὑρῆκε τὸν τόπον
κατοικίας τῆς θείας σοφίας καὶ τῆς συνέσεως,
καὶ ποῖος εἰσῆλθεν εἰς τὸ
θησαυροφυλάκιόν της; |
16
Ποὺ εἰσιν οἱ ἄρχοντες τῶν ἐθνῶν
καὶ οἱ κυριεύοντες τῶν θηρίων
τῶν ἐπὶ τῆς γῆς,
|
16
Ποὺ εἶναι οἱ ἄρχοντες τῶν ἐθνῶν,
διὰ νὰ μᾶς εἶπουν ἐὰν
τὴν εὐρῆκαν, καὶ οἱ ἐξουσιάζοντες
ἐπάνω εἰς τὰ θηρία τῆς
γῆς;
|
16
Ποὺ εἶναι οἱ ἄρχοντες τῶν ἐθνῶν,
διὰ νὰ μᾶς εἰποῦν ἐὰν
τὴν εὑρῆκαν, καὶ ἐκεῖνοι
ποὺ ἐξουσιάζουν καὶ δαμάζουν τὰ
θηρία τῆς γῆς <ἤ, κατ’ ἄλλους:
Τοὺς θηριοτρόφους ἀνθρώπους>;
|
17
οἱ ἐν τοῖς ὀρνέοις τοῦ
οὐρανοῦ ἐμπαίζοντες καὶ τὸ
ἀργύριον θησαυρίζοντες καὶ τὸ
χρυσίον, ᾧ ἐπεποίθεισαν ἄνθρωποι,
καὶ οὐκ ἐστι τέλος τῆς κτήσεως
αὐτῶν, |
17
Ποῦ εἶναι ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι
συλλαμβάνουν καὶ τὰ πλέον ἄγρια
πτηνὰ καὶ παίζουν μὲ αὐτά;
Καὶ ὅλοι ὅσοι θησαυρίζουν χρυσίον
καὶ ἀργύριον, εἰς τὰ ὁποῖα
οἱ ἄνθρωποι στηρίζουν τὴν πεποίθησιν
καὶ τὰς ἐλπίδας των καὶ δὲν
σταματοῦν ποτὲ ἐργαζόμενοι διὰ
τὴν ἀπόκτησιν των;
|
17
Ποὺ εἶναι ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι
δύνανται νὰ συλλαμβάνουν μὲ εὐκολίαν τὰ
ἄγρια πτηνὰ καὶ νὰ παίζουν μὲ
αὐτά <ἤ, κατ’ ἄλλους: Οἱ
οἰωνοσκόποι> καὶ ἐκεῖνοι ποὺ
μαζεύουν καὶ θησαυρίζουν τὸ ἀσῆμι
καὶ τὸ χρυσάφι, εἰς τὰ ὁποῖα
οἱ ἄνθρωποι ἔχουν ἐμπιστοσύνην
καὶ στηρίζουν τὴν ἐλπίδα των, καὶ
ποτὲ δὲν παύουν ἀπὸ τοῦ νὰ
τὰ ἀποκτοῦν; |
18
οἱ τὸ ἀργύριον τεκταίνοντες
καὶ μεριμνῶντες, καὶ οὔκ ἔστιν
ἐξεύρεσις τῶν ἔργων αὐτῶν;
|
18
Ποὺ εἶναι οἱ ἀργυροκόποι καὶ
οἱ χρυσοχόοι, οἱ ὁποῖοι μὲ
πολλὴν ἐπιμέλειαν κατεργάζονται τὰ
πολύτιμα αὐτὰ μέταλλα καὶ κατασκευάζουν
ἀναρίθμητα ἤδη ἔργων;
|
18
Ποὺ εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ κατεργάζονται
μὲ ὑπομονὴν καὶ ἐπιμέλειαν τὸ
ἀσῆμι καὶ μεριμνοῦν συνεχῶς
διὰ τὴν συγκέντρωσίν του καὶ κατασκευάζουν
μὲ τὴν τέχνην καὶ τὴν ἐξυπνάδα
τῶν πάμπολλα εἴδη ἔργων <ἤ, κατ’
ἄλλην ἑρμηνείαν: Καὶ οὐδὲν ἴχνος
τῶν μυστικῶν τῆς τέχνης τῶν ἠμπορεῖ
νὰ εὑρεθῇ>; |
19
Ἠφανίσθησαν καὶ εἰς ᾅδου κατέβησαν,
καὶ ἄλλοι ἀντανέστησαν ἀντ'
αὐτῶν. |
19
Ἐξηφανίσθησαν, κατέβηκαν εἰς τὸν
ᾅδην, χωρὶς νὰ γνωρίσουν τὴν
ἀληθινὴν σοφίαν, καὶ ἄλλοι παρουσιάσθησαν
εἰς τὴν γῆν ἀντὶ ἐκείνων.
|
19
Ὅλοι αὐτοὶ ἔχουν ἐξαφανισθῇ,
ἀπέθαναν καὶ κατέβησαν εἰς τὸν Ἅδην,
καὶ ἄλλοι ἀνεστήθησαν, ἦλθαν εἰς
τὸν κόσμον καὶ ἔλαβαν τὴν θέσιν ἐκείνων.
|
20
Νεώτεροι εἶδον φῶς καὶ κατῴκησαν
ἐπὶ τῆς γῆς, ὁδὸν δὲ
ἐπιστήμης οὐκ ἔγνωσαν, |
20
Νεώτεροι ἐγεννήθησαν καὶ εἶδαν
τὸ φῶς τοῦ οὐρανοῦ καὶ
κατῴκησαν εἰς τὴν γῆν, ἀλλὰ
καὶ αὐτοὶ δὲν ἐγνώρισαν
τὸν δρόμον τῆς ἀληθινῆς ἐπιστήμης
καὶ σοφίας.
|
20
Νεώτερες γενεὲς ἐγεννήθησαν, εἶδαν τὸ
αἰσθητὸν φῶς τῆς ζωῆς καὶ
ἑκατοίκησαν εἰς τὴν γῆν, ἀλλὰ
καὶ αὐτοὶ δὲν ἐγνώρισαν τὸν
δρόμον τῆς ἀληθινῆς ἐπιστήμης καὶ
σοφίας, δὲν ἐδέχθησαν τὴν ἀκτῖνα
τῆς συνέσεως καὶ θεογνωσίας·
|
21
οὐδὲ συνῆκαν τρίβους αὐτῆς,
οὐδὲ ἀντελάβοντο αὐτῆς·
οἱ υἱοὶ αὐτῶν ἀπὸ
τῆς ὀδοῦ αὐτῶν πόρρω ἐγενηθησαν,
|
21
Δὲν ἐνόησαν τοὺς δρόμους της,
δὲν ἐκράτησαν αὐτὴν καὶ
δὲν ἐστηρίχθησαν ἐπάνω της.
Τὸ ἴδιο καὶ τὰ παιδιά των, ἐπλανήθησαν
εἰς τὸν δρόμον των, εὑρέθησαν
μακρὰν ἀπὸ τὴν ἀληθινὴν
σοφίαν.
|
21
οὔτε ἐκατάλαβαν τοὺς δρόμους της,
δὲν τὴν ἐκράτησαν σφικτὰ καὶ
δὲν ἐστηρίχθησαν ἐπάνω της.
Ἀλλὰ καὶ τὰ παιδιά των, οἱ
ἀπόγονοί των παρεξέκλιναν ἀπὸ τὸν
δρόμον των <κατ’ ἄλλην γραφήν: Ἀπὸ τὸν
δρόμον τῆς ἀληθινῆς σοφίας> καὶ
εὑρέθησαν μακριὰ ἀπὸ αὐτήν.
|
22
οὐδὲ ἠκούσθη ἐν Χαναάν,
οὐδὲ ὤφθη ἐν Θαιμάν,
|
22
Δὲν ἠκούσθη νὰ γίνεται λόγος
περὶ αὐτῆς εἰς τὴν Χαναάν,
οὔτε ἐφανερώθη εἰς τὴν περιοχὴν
Θαιμάν.
|
22
Δὲν ἠκούσθη νὰ γίνεται λόγος περὶ
τῆς ἀληθινῆς σοφίας εἰς τὴν
Χαναὰν μεταξὺ τῶν ὑπερηφανευομένων
διὰ σοφίαν Χαναναίων, οὔτε <ἡ σοφία>
ἐφανερώθη εἰς τὴν Θαιμὰν
|
23
οὔτε υἱοὶ Ἄγαρ, οἱ ἐκζητοῦντες
τὴν σύνεσιν ἐπὶ τῆς γῆς,
οἱ ἔμποροι τῆς Μερρὰν καὶ Θαιμάν,
οἱ μυθολόγοι καὶ οἱ ἐκζητηταὶ
τῆς συνέσεως, ὁδὸν τῆς σοφίας
οὐκ ἔγνωσαν, οὐδὲ ἐμνήσθησαν
τὰς τρίβους αὐτῆς.
|
23
Οὔτε οἱ ἀπόγονοι τῆς Ἄγαρ,
οἱ ὁποῖοι ἐν τούτοις ἀναζητοῦν
τὴν σοφίαν ἐπάνω εἰς τὴν
γῆν, οὔτε οἱ ἔμποροι τῆς Μερρὰν
καὶ τῆς Θαιμάν, οἱ ἐπινοηταὶ
καὶ ἐρμηνευταὶ παραβολῶν, οἱ
ἀναζητοῦντες τὴν σύνεσιν, κανεὶς
ἀπὸ αὐτοὺς δὲν ἔμαθε τὸν
δρόμον τῆς σοφίας, οὔτε καὶ
ἐνεθυμήθησαν κἂν τὰς ὁδούς
της. |
23
οὔτε οἱ ἀπόγονοι τῆς Ἄγαρ, οἱ
ὁποῖοι ἀναζητοῦν τὴν σοφίαν
καὶ τὴν σύνεσιν ἐπάνω εἰς τὴν
γῆν, οὔτε οἱ ἔμποροι τῆς Μερρὰν
καὶ τῆς Θαιμάν, οἱ ὁποῖοι ἐπινοοῦν
καὶ ἐρμηνεύουν μύθους καὶ παραβολές, καὶ
ὅσοι ἀναζητοῦν τὴν σοφίαν καὶ
τὴν σύνεσιν, κανεὶς ἀπὸ αὐτοὺς
δὲν εὑρῆκε καὶ δὲν ἔμαθε
τὸν δρόμον τῆς σοφίας, ἀλλ' οὔτε κἂν
ἐνεθυμήθησαν τοὺς δρόμους της, τοὺς τρόπους
τῆς διδασκαλίας της. |
-24
Ὦ Ἰσραήλ, ὡς μέγας ὁ οἶκος
τοῦ Θεοῦ καὶ ἐπιμήκης ὁ
τόπος τῆς κτήσεως αὐτοῦ·
|
24
Ὦ ἰσραηλιτικὲ λαέ, πόσον μέγα
καὶ μεγαλοπρεπὲς εἶναι τὸ σύμπαν,
ὁ οἶκος αὐτὸς τοῦ Θεοῦ!
Πόσον ἀχανὴς ὁ τόπος τῆς
κυριαρχίας του!
|
24
Ὦ Ἰσραήλ, πόσον μεγάλος εἶναι ὁ οἶκος
τοῦ Θεοῦ, δηλαδὴ τὸ ἀχανὲς
σύμπαν, ἡ κτιστὴ δημιουργία, καὶ πόσον ἀμέτρητος,
ἄπειρος καὶ ἀχανὴς ὁ τόπος,
ἡ ἔκτασις τῆς κυριαρχίας του!
|
25
μέγας καὶ οὐκ ἔχει τελευτήν,
ὑψηλὸς καὶ ἀμέτρητος. |
25
Μέγας, χωρὶς τέλος, ὑψηλὸς καὶ
ἀπροσμέτρητος! |
25
Μέγας καὶ ἀπέραντος, δὲν ἔχει τέλος,
ὑψηλὸς καὶ ἀμέτρητος, ἄπειρος!
|
26
Ἐκεῖ ἐγεννήθησαν οἱ γίγαντες
οἱ ὀνομαστοὶ οἱ ἀπ' ἀρχῆς,
γενόμενοι εὐμεγέθεις, ἐπιστάμενοι
πόλεμον. |
26
Εἰς τὴν γῆν, κατὰ τοὺς ἀρχαίους
χρόνους, ἐγεννήθησαν οἱ ὀνομαστοὶ
γίγαντες, μεγάλου ἀναστήματος, ἱκανοὶ
καὶ ἔμπειροι εἰς τὸν πόλεμον.
|
26
Μέσα εἰς τὴν κτίσιν αὐτὴν ἐγεννήθησαν
κάποτε οἱ παλαιοὶ περίφημοι γίγαντες, οἱ
ὁποῖοι ἦσαν πανύψηλοι, ἰσχυροί,
μεγάλου ἀναστήματος, ἱκανοὶ καὶ ἄξιοι
πολεμισταί. |
27
Οὐ τούτους ἐξελέξατο ὁ Θεὸς
οὐδὲ ὁδὸν ἐπιστήμης ἔδωκεν
αὐτοῖς· |
27
Ὁ Θεὸς ὅμως δὲν ἐξέλεξεν
αὐτούς, οὔτε ἔδωκεν εἰς αὐτοὺς
σοφίαν καὶ σύνεσιν.
|
27
Ἀλλ' ὅμως ὁ Θεὸς δὲν ἐδιάλεξε
αὐτούς, οὔτε ἔδωκεν εἰς αὐτοὺς
σοφίαν καὶ σύνεσιν. |
28
καὶ ἀπώλοντο παρὰ τὸ μὴ
ἔχειν φρόνησιν, ἀπώλοντο διὰ
τὴν ἀβουλίαν αὐτῶν.
|
28
Ἐχάθησαν, διότι δὲν εἶχαν σύνεσιν,
κατεστράφησαν ἐξ αἰτίας τῆς
ἀφροσύνης των.
|
28
Διὰ τοῦτο καὶ κατεστράφη ἡ γενεά
των, διότι δὲν εἶχαν φρόνησιν καὶ σύνεσιν,
ἐχάθησαν ἕνεκα τῆς ἀστοχασίας,
ἀνοησίας καὶ ἀφροσύνης των.
|
-29
Τίς ἀνέβη εἰς τὸν οὐρανὸν
καὶ ἔλαβεν αὐτὴν καὶ κατεβίβασεν
αὐτὴν ἐκ τῶν νεφελῶν;
|
29
Ποιὸς ἀνέβηκεν εἰς τὸν οὐρανὸν
καὶ ἐπῆρε τὴν σοφίαν καὶ
τὴν κατεβίβασεν εἰς τὴν γῆν
κάτω ἀπὸ τὰ νέφη;
|
29
Ποῖος ἀνέβη ποτὲ εἰς τὸν οὐρανὸν
καὶ ἔλαβε τὴν σοφίαν καὶ τὴν
κατέβασε ἀπὸ τὰ νέφη εἰς τὴν
γῆν; |
30
Τίς διέβη πέραν τῆς θαλάσσης
καὶ εὗρεν αὐτὴν καὶ οἴσει
αὐτὴν χρυσίου ἐκλεκτοῦ;
|
30
Ποιὸς διεπέρασε τὴν θάλασσαν καὶ
εὖρε τὴν σοφίαν καὶ θὰ τὴν
φέρῃ θεωρῶν αὐτὴν πολυτιμοτέραν
καὶ ἀπὸ αὐτὸ τὸ ἐκλεκτὸν
χρυσίον;
|
30
Ποῖος διέσχισε καὶ διεπέρασε τὸν ὠκεανόν,
διὰ νὰ τὴν εὕρῃ καὶ τὴν
φέρῃ, διότι τὴν ἐθεώρησε πολυτιμότερη καὶ
ἀπὸ τὸ καθαρόν, ἐκλεκτὸν χρυσάφι;
|
31
Οὔκ ἔστιν ὁ γινώσκων τὴν ὁδὸν
αὐτῆς οὐδὲ ὁ ἐνθυμούμενος
τὴν τρίβον αὐτῆς·
|
31
Δὲν ὑπάρχει κανεὶς ἄνθρωπος,
ποὺ νὰ γνωρίζῃ καλὰ τὴν
ὁδὸν αὐτῆς, καὶ κανεὶς
ποὺ νὰ κατανοῇ τὸν δρόμον της.
|
31
Δὲν ὑπάρχει κανείς, ὁ ὁποῖος
νὰ γνωρίζῃ τὸν δρόμον της· αὐτὴ
ὑπερβαίνει τὸν ἀνθρώπινον λογισμόν·
οὔτε ὑπάρχει κανείς, ὁ ὁποῖος
νὰ συλαμβάνῃ μὲ τὴν διάνοιάν του καὶ
νὰ κατανοῇ τὰ μονοπάτια της.
|
32
ἀλλ' ὁ εἰδὼς τὰ πάντα
γινώσκει αὐτήν, ἐξεῦρεν αὐτὴν
τῇ συνέσει αὐτοῦ· ὁ κατασκευάσας
τὴν γῆν εἰς τὸν αἰῶνα
χρόνον, ἐνέπλησεν αὐτὴν κτηνῶν
τετραπόδων· |
32
Ἀλλὰ ὁ παντογνώστης Θεὸς γνωρίζει
καλῶς αὐτήν, αὐτὸς ἐν
τῇ ἀπείρῳ αὐτοῦ συνέσει,
τὴν ἔχει διερευνήσει. Αὐτός,
ὁ ὁποῖος ἐδημιούργησε καὶ
ἐστερέωσε τὴν γῆν εἰς τοὺς
αἰῶνας τῶν αἰώνων· αὐτὸς
ὁ ὁποῖος τὴν ἐγέμισε μὲ
διάφορα ζῶα·
|
32
Μόνον ὁ Ἕνας, Ἐκεῖνος, ὁ παντογνώστης
Θεὸς τὴν γνωρίζει καλά, Αυτὸς τὴν
ἔχει ἐφεύρει καὶ διερευνήσει διὰ
τῆς ἀπείρου συνέσεώς του. Αὐτός, ὁ
ὁποῖος ἐδημιούργησε καὶ ἐστερέωσε
τὴν γῆν αἰωνίως, ὁ ὁποῖος
τὴν ἐγέμισε μὲ διάφορα ζῶα τετράποδα.
|
33
Ὁ ἀποστέλλων τὸ φῶς, καὶ
πορεύεται, ἐκάλεσεν αὐτό, καὶ
ὑπήκουσεν αὐτῷ τρόμῳ·
|
33
αὐτὸς ποὺ ἐξαποστέλλει τὸ
φῶς καὶ πορεύεται, τὸ καλεῖ
καὶ ὑπακούει αὐτὸ εἰς
αὐτὸν μὲ τρόμον.
|
33
Αὐτός, ὁ ὁποῖος ἐξαποστέλλει
τὸ φῶς, τοῦτο δὲ ὑπακούει εἰς
τὴν ἐντολήν του καὶ πορεύεται· τὸ
προσκαλεῖ, καὶ αὐτὸ ὑπακούει
εἰς τὴν φωνήν του μὲ τρόμον.
|
34
οἱ δὲ ἀστέρες ἔλαμψαν ἐν
ταῖς φυλακαῖς αὐτῶν καὶ εὐφράνθησαν.
|
34
Κατόπιν ἐντολῆς του ἔλαμψαν καὶ
λάμπουν οἱ ἀστέρες εἰς τὰς
θέσεις των καὶ εὐφραίνονται.
|
34
Τὰ δὲ ἀστέρια κατὰ διαταγήν
του ἔλαμψαν καὶ λάμπουν εἰς τὶς ὠρισμένες
θέσεις των καὶ κατὰ τὸν ὡρισμένον
χρόνον, εὐφραίνονται δὲ γεμᾶτα ἀπὸ
χαράν. |
35
Ἐκάλεσεν αὐτοὺς καὶ εἶπον·
πάρεσμεν, ἔλαμψαν μετ' εὐφροσύνης
τῷ ποιήσαντι αὐτούς.
|
35
Προσεκάλεσεν αὐτοὺς καὶ ἐκεῖνοι
ἀπήντησαν· <ἐδῶ εἴμεθα>.
Λάμπουν μὲ εὐφροσύνην χάρις
εἰς ἐκεῖνον, ὁ ὁποῖος
τοὺς ἐδημιούργησεν.
|
35
Προσεκάλεσε τὰ ἄστρα καὶ αὐτὰ
ἀπάντησαν: <Ἐδῶ εἴμαστε>!
Ἔλαμψαν καὶ λάμπουν μὲ εὐφροσύνην
χάριν Ἐκείνου, ὁ ὁποῖος τὰ ἐδημιούργησεν.
|
36
Οὗτος ὁ Θεὸς ἡμῶν, οὐ
λογισθήσεται ἕτερος πρὸς αὐτόν.
|
36
Αὐτὸς εἶναι ὁ Θεός μας·
κανεὶς ἄλλος δὲν ἠμπορεῖ νὰ
ἀντιμετρηθῇ πρὸς αὐτόν.
|
36
Αὐτὸς εἶναι ὁ Θεός μας, ὁ
δημιουργὸς πάντων, ὁ κυβερνήτης καὶ ὁ
ἡγεμόνας των! Κανεὶς δὲν ἠμπορεῖ
νὰ συγκριθῇ καὶ ἀναμετρηθῇ μαζί
του· κανεὶς δὲν εἶναι ὅμοιος
μὲ Αὐτόν. |
37
Ἐξεῦρε πᾶσαν ὁδὸν ἐπιστήμης
καὶ ἔδωκεν αὐτὴν Ἰακώβ
τῷ παιδὶ αὐτοῦ καὶ Ἰσραὴλ
τῷ ἠγαπημένῳ ὑπ αὐτοῦ·
|
37
Αὐτὸς εὖρε καὶ ἔχει ὅλην
τὴν ὁδὸν τῆς σοφίας καὶ
ἔδωκεν αὐτὴν εἰς τὸν Ἰακώβ,
τὸν δοῦλον αὐτοῦ, εἰς τὸν
Ἰσραήλ, τὸν ἠγαπημένον του.
|
37
Αὐτός, ἡ πηγὴ τῶν ἀγαθῶν,
ἔχει ἐφεύρει ὅλην τὴν διδασκαλίαν
τῆς θεογνωσίας καὶ τῆς σοφίας καὶ
ἔδωκεν αὐτὴν εἰς τὸν δοῦλον
του Ἰακὼβ καὶ εἰς τὸν ἀγαπημένον
τοῦ Ἰσραήλ. |
38
μετὰ τοῦτο ἐπὶ τῆς γῆς
ὤφθη καὶ ἐν τοῖς ἀνθρώποις
συνανεστράφη. |
38
Ἔπειτα δὲ ἀπὸ ὅλα αὐτά,
ἐφανερώθη εἰς τὴν γῆν καὶ
συνανεστράφη μὲ τοὺς ἀνθρώπους.
|
38
Ἔπειτα δὲ ἀπὸ αὐτὸ ἐφανερώθη
εἰς τὴν γῆν καὶ σννανεστράφη μεταξὺ
τῶν ἀνθρώπων. |