΄Βαρούχ : Κεφάλαιον Ε'

Πρωτότυπο Κείμενο

κδυσαι, Ἱερουσαλήμ, τὴν στολὴν τοῦ πένθους καὶ τῆς κακώσεώς σου καὶ ἔνδυσαι τὴν εὐπρέπειαν τῆς παρὰ τοῦ Θεοῦ δόξης εἰς τὸν αἰῶνα.
2 Περιβαλοῦ τὴν διπλοΐδα τῆς παρὰ τοῦ Θεοῦ δικαιοσύνης, ἐπίθου τὴν μίτραν ἐπὶ τὴν κεφαλήν σου τῆς δόξης τοῦ αἰωνίου.
3 Ὁ γὰρ Θεὸς δείξει τῇ ὑπ' οὐρανὸν πάσῃ τὴν σὴν λαμπρότητα.
4 Κληθήσεται γάρ σου τὸ ὄνομα παρὰ τοῦ Θεοῦ εἰς τὸν αἰῶνα· Εἰρήνη δικαιοσύνης καὶ δόξα θεοσεβείας.
-5 Ἀνάστηθι, Ἱερουσαλήμ, καὶ στῆθι ἐπὶ τοῦ ὑψηλοῦ καὶ περίβλεψαι πρὸς ἀνατολὰς καὶ ἴδε συνηγμένα τέκνα σου ἀπὸ ἡλίου δυσμῶν ἕως ἀνατολῶν τῷ ρήματι τοῦ ἁγίου χαίροντας τῇ τοῦ Θεοῦ μνείᾳ.
6 Ἐξῆλθον γὰρ παρὰ σοῦ πεζοὶ ἀγόμενοι ὑπὸ ἐχθρῶν, εἰσάγει δὲ αὐτοὺς ὁ Θεὸς πρὸς σὲ αἰρομένους μετὰ δόξης ὡς θρόνον βασιλείας.
7 Συνέταξε γὰρ ὁ Θεὸς ταπεινοῦσθαι πᾶν ὅρος ὑψηλὸν καὶ θῖνας ἀεννάους καὶ φάραγγας πληροῦσθαι εἰς ὁμαλισμὸν τῆς γῆς, ἵνα βαδίσῃ Ἰσραὴλ ἀσφαλῶς τῇ τοῦ Θεοῦ δόξῃ·
8 ἐσκίασαν δὲ καὶ οἱ δρυμοὶ καὶ πᾶν ξύλον εὐωδίας τῷ Ἰσραὴλ προστάγμασι τοῦ Θεοῦ·
9 ἡγήσεται γὰρ ὁ Θεὸς Ἰσραὴλ μετ' εὐφροσύνης τῷ φωτὶ τῆς δόξης αὐτοῦ σὺν ἐλεημοσύνῃ καὶ δικαιοσύνῃ τῇ παρ' αὐτοῦ.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

γάλε, ὦ Ἱερουσαλήμ, τὴν πένθιμον ἐνδυμασίαν σου, τὴν ἐνδυμασίαν τῆς δυστυχίας σου, φόρεσε εἰς τὸν αἰῶνα τὸν ἄπαντα τὴν μεγαλοπρέπειαν τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ.
2 Ἐνδύσου τὸν εὐρύχωρον καὶ πλούσιον χιτῶνα, ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὴν δικαιοσύνην τοῦ Θεοῦ· βάλε εἰς τὴν κεφαλήν σου τὴν μίτραν τῆς δόξης τοῦ αἰωνίου Θεοῦ.
3 Διότι ὁ Θεὸς θὰ φανερώσῃ εἰς ὅλην τὴν οἰκουμένην τὴν ὑπὸ τὸν οὐρανὸν πᾶσαν τὴν λαμπρότητά σου.
4 Ὄνομα αἰώνιον καὶ ἔνδοξον θὰ δώσῃ εἰς σὲ ὁ Θεός. Ὄνομα, ποὺ θὰ σημαίνῃ Εἰρήνη δικαιοσύνης καὶ δόξα θεοσεβείας.
5 Σήκω, Ἱερουσαλήμ, στάσου εἰς μέρος ὑψηλόν, στρέψε τοὺς ὀφθαλμούς σου πρὸς ἀνοτολὰς καὶ ἴδε συγκεντρωμένα τὰ τέκνα σου ἀπὸ δυσμῶν ἡλίου ἕως ἀνατολῶν, σύμφωνα μὲ τὸν λόγον τοῦ ἁγίου Θεοῦ. Ἴδε αὐτὰ χαίροντα, διότι ὁ Θεὸς τὰ ἐνεθυμήθη.
6 Ἐβγῆκαν ἀπὸ τὴν πόλιν, τὴν Ἱερουσαλὴμ πεζοί, συρόμενοι εἰς αἰχμαλωσίαν ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς. Τώρα ὅμως τοὺς ἐπαναφέρει ὁ Θεὸς πρὸς σὲ μὲ δόξαν καὶ τιμήν, ὡς ἐπάνω εἰς θρόνον βασιλικόν.
7 Κύριος ὁ Θεὸς διέταξε νὰ χαμηλώσουν τὰ ὑψηλὰ ὄρη καὶ οἱ αἰώνιοι λόφοι, καὶ νὰ γεμίσουν αἱ φάραγγες, νὰ ἰσοπεδωθῆ τὸ ἔδαφος τῆς γῆς, νὰ γίνῃ ὁμαλόν, διὰ νὰ βαδίσῃ μὲ ἀσφάλειαν ὁ ἰσραηλιτικὸς λαὸς εἰς τὴν δόξαν τοῦ Θεοῦ.
8 Βαθύσκια θὰ εἶναι τὰ δάση, ἀπὸ ὅπου θὰ διέρχονται, καὶ κάθε ἀρωματῶδες δένδρον κατόπιν ἐντολῆς τοῦ Θεοῦ θὰ ἐξαπολύῃ τὴν εὐωδίαν του διὰ τὸν ἰσραηλιτικὸν λαόν.
9 Διότι ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς θὰ ὁδηγήσῃ τὸν ἰσραηλιτικὸν λαόν μὲ χαρὰν εἰς τὸ φῶς τῆς δόξης του, μαζῆ μὲ τὸ θεῖον του ἔλεος καὶ τὴν θείαν του δικαιοσύνην.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

πόβαλε, ξεντύσυυ, Ἱερουσαλήμ, τὴν πένθιμον στολήν σου, τὴν ἐνδυμασίαν τῆς θλίψεως, τῆς χηρείας καὶ τῆς συμφορᾶς σου καὶ φόρεσε τὰ ἐορταστικά, τὰ ἐπίσημα καὶ λαμπρὰ ἐνδύματά σου· τὸν πλοῦτον καὶ τὴν ἀξιοπρέπειαν τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ φόρεσέ τα αἰωνίως.
2 Φόρεσε τὸν πλατὺν μανδύαν, ὁ ὁποῖος διὰ διπλῶν περιτυλίξεων περιβάλλει τὸ σῶμα, τὸν πλούσιον αὐτὸν μανδύαν, ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὸν πλοῦτον τῆς δικαιοσύνης τοῦ Θεοῦ· τοποθέτησε εἰς τὴν κεφαλήν σου τὴν μίτραν, τὸ διάδημα τῆς δόξης τοῦ αἰωνίου Θεοῦ.
3 Διότι ὁ Θεὸς θὰ φανερώσῃ εἰς ὅλα τὰ ἔθνη τῆς οἰκουμένης τὴν λαμπρότητά σου.
4 Διότι τὸ ὄνομα, τὸ ὁποῖον ὁ Θεὸς θὰ σοῦ δώσῃ δι’ ὅλους τοὺς αἰῶνες, θὰ εἶναι: <Εἰρήνη δικαιοσύνης καὶ δόξα θεοσεβείας>.
5 Σήκω ἐπάνω, Ἱερουσαλήμ, καὶ στάσου εἰς μέρος ὑψηλὸν καὶ περίφερε τὸ βλέμμα σου ὁλοτρόγυρα καὶ κύτταξε μὲ θαυμασμὸν πρὸς ἀνατολὰς καὶ ἴδε συγκεντρωμένα τὰ τέκνα σου ἀπὸ δυσμῶν ἡλίου ἕως ἀνατολῶν συγκεντρωμένα ὄχι μὲ τὴν ἰδικήν των δύναμιν, ἀλλὰ μὲ τὴν δύναμιν καὶ τὸ πρόσταγμα τοῦ ἁγίου Θεοῦ· κύτταξέ τα νὰ χαίρουν καὶ νὰ ἀγάλλωνται, διότι ὁ Θεὸς δὲν τὰ ἐλησμόνησεν, ἀλλὰ τὰ ἐνεθυμήθη.
6 Διότι, ἂν καὶ ἐβγῆκαν ἀπὸ σέ, τὴν Ἱερουσαλήμ, πεζοί, συρόμενοι εἰς τὴν ἐξορίαν ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς, τώρα ὁ Θεὸς τοὺς ὁδηγεῖ καὶ πάλιν κοντά σου μὲ δόξαν καὶ τιμήν, ὡσὰν νὰ φέρωνται καθισμένοι εἰς θρόνον βασιλικόν.
7 Διότι ὁ Θεὸς ἐπρόσταξε, ὥστε κάθε δυσκολία νὰ ὑποχωρήσῃ καὶ νὰ παραμερισθῇ. Ἐπρόσταξε, ὥστε κάθε ὑψηλὸν βουνὸν καὶ οἱ αἰώνιοι λόφοι νὰ ταπεινωθοῦν ἰσοπεδούμενοι καὶ οἱ φάραγγες νὰ γεμίσουν, ὥστε νὰ ἰσοπεδωθῇ καὶ γίνῃ ὁμαλὸν τὸ ἔδαφος, διὰ νὰ βαδίσουν μὲ ἀσφάλειαν οἱ Ἰσραηλῖται, ποὺ ἐπιστρέφουν ἀπὸ τὴν αἰχμαλωσίαν, εἰς τὴν δόξαν τοῦ Θεοῦ.
8 Ἀλλὰ καὶ τὰ δάση καὶ κάθε ἀρωματικὸν δένδρον θὰ προσφέρουν τὴν σκιάν των καὶ τὴν εὐωδίαν των, κατόπιν ἐντολῆς τοῦ Θεοῦ, χάριν τῶν Ἰσραηλιτῶν ποὺ ἐπιστρέφουν μὲ χαρὰν ἀπὸ τὴν αἰχμαλωσίαν.
9 Διότι ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς θὰ ἡγῆται καὶ θὰ ὁδηγῇ τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαὸν μὲ χαρὰν διὰ τοῦ φωτὸς τῆς δόξης του, μὲ τὸ ἔλεος καὶ τὴν σώζουσαν δικαιοσύνην, ποὺ πηγάζουν ἀπὸ Αὐτόν.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
κδυσαι, Ἱερουσαλήμ, τὴν στολὴν τοῦ πένθους καὶ τῆς κακώσεώς σου καὶ ἔνδυσαι τὴν εὐπρέπειαν τῆς παρὰ τοῦ Θεοῦ δόξης εἰς τὸν αἰῶνα.	γάλε, ὦ Ἱερουσαλήμ, τὴν πένθιμον ἐνδυμασίαν σου, τὴν ἐνδυμασίαν τῆς δυστυχίας σου, φόρεσε εἰς τὸν αἰῶνα τὸν ἄπαντα τὴν μεγαλοπρέπειαν τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ.	πόβαλε, ξεντύσυυ, Ἱερουσαλήμ, τὴν πένθιμον στολήν σου, τὴν ἐνδυμασίαν τῆς θλίψεως, τῆς χηρείας καὶ τῆς συμφορᾶς σου καὶ φόρεσε τὰ ἐορταστικά, τὰ ἐπίσημα καὶ λαμπρὰ ἐνδύματά σου· τὸν πλοῦτον καὶ τὴν ἀξιοπρέπειαν τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ φόρεσέ τα αἰωνίως.
2 Περιβαλοῦ τὴν διπλοΐδα τῆς παρὰ τοῦ Θεοῦ δικαιοσύνης, ἐπίθου τὴν μίτραν ἐπὶ τὴν κεφαλήν σου τῆς δόξης τοῦ αἰωνίου.	2 Ἐνδύσου τὸν εὐρύχωρον καὶ πλούσιον χιτῶνα, ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὴν δικαιοσύνην τοῦ Θεοῦ· βάλε εἰς τὴν κεφαλήν σου τὴν μίτραν τῆς δόξης τοῦ αἰωνίου Θεοῦ.	2 Φόρεσε τὸν πλατὺν μανδύαν, ὁ ὁποῖος διὰ διπλῶν περιτυλίξεων περιβάλλει τὸ σῶμα, τὸν πλούσιον αὐτὸν μανδύαν, ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὸν πλοῦτον τῆς δικαιοσύνης τοῦ Θεοῦ· τοποθέτησε εἰς τὴν κεφαλήν σου τὴν μίτραν, τὸ διάδημα τῆς δόξης τοῦ αἰωνίου Θεοῦ.
3 Ὁ γὰρ Θεὸς δείξει τῇ ὑπ' οὐρανὸν πάσῃ τὴν σὴν λαμπρότητα.	3 Διότι ὁ Θεὸς θὰ φανερώσῃ εἰς ὅλην τὴν οἰκουμένην τὴν ὑπὸ τὸν οὐρανὸν πᾶσαν τὴν λαμπρότητά σου.	3 Διότι ὁ Θεὸς θὰ φανερώσῃ εἰς ὅλα τὰ ἔθνη τῆς οἰκουμένης τὴν λαμπρότητά σου.
4 Κληθήσεται γάρ σου τὸ ὄνομα παρὰ τοῦ Θεοῦ εἰς τὸν αἰῶνα· Εἰρήνη δικαιοσύνης καὶ δόξα θεοσεβείας.	4 Ὄνομα αἰώνιον καὶ ἔνδοξον θὰ δώσῃ εἰς σὲ ὁ Θεός. Ὄνομα, ποὺ θὰ σημαίνῃ Εἰρήνη δικαιοσύνης καὶ δόξα θεοσεβείας.	4 Διότι τὸ ὄνομα, τὸ ὁποῖον ὁ Θεὸς θὰ σοῦ δώσῃ δι’ ὅλους τοὺς αἰῶνες, θὰ εἶναι: <Εἰρήνη δικαιοσύνης καὶ δόξα θεοσεβείας>.
-5 Ἀνάστηθι, Ἱερουσαλήμ, καὶ στῆθι ἐπὶ τοῦ ὑψηλοῦ καὶ περίβλεψαι πρὸς ἀνατολὰς καὶ ἴδε συνηγμένα τέκνα σου ἀπὸ ἡλίου δυσμῶν ἕως ἀνατολῶν τῷ ρήματι τοῦ ἁγίου χαίροντας τῇ τοῦ Θεοῦ μνείᾳ.	5 Σήκω, Ἱερουσαλήμ, στάσου εἰς μέρος ὑψηλόν, στρέψε τοὺς ὀφθαλμούς σου πρὸς ἀνοτολὰς καὶ ἴδε συγκεντρωμένα τὰ τέκνα σου ἀπὸ δυσμῶν ἡλίου ἕως ἀνατολῶν, σύμφωνα μὲ τὸν λόγον τοῦ ἁγίου Θεοῦ. Ἴδε αὐτὰ χαίροντα, διότι ὁ Θεὸς τὰ ἐνεθυμήθη.	5 Σήκω ἐπάνω, Ἱερουσαλήμ, καὶ στάσου εἰς μέρος ὑψηλὸν καὶ περίφερε τὸ βλέμμα σου ὁλοτρόγυρα καὶ κύτταξε μὲ θαυμασμὸν πρὸς ἀνατολὰς καὶ ἴδε συγκεντρωμένα τὰ τέκνα σου ἀπὸ δυσμῶν ἡλίου ἕως ἀνατολῶν συγκεντρωμένα ὄχι μὲ τὴν ἰδικήν των δύναμιν, ἀλλὰ μὲ τὴν δύναμιν καὶ τὸ πρόσταγμα τοῦ ἁγίου Θεοῦ· κύτταξέ τα νὰ χαίρουν καὶ νὰ ἀγάλλωνται, διότι ὁ Θεὸς δὲν τὰ ἐλησμόνησεν, ἀλλὰ τὰ ἐνεθυμήθη.
6 Ἐξῆλθον γὰρ παρὰ σοῦ πεζοὶ ἀγόμενοι ὑπὸ ἐχθρῶν, εἰσάγει δὲ αὐτοὺς ὁ Θεὸς πρὸς σὲ αἰρομένους μετὰ δόξης ὡς θρόνον βασιλείας.	6 Ἐβγῆκαν ἀπὸ τὴν πόλιν, τὴν Ἱερουσαλὴμ πεζοί, συρόμενοι εἰς αἰχμαλωσίαν ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς. Τώρα ὅμως τοὺς ἐπαναφέρει ὁ Θεὸς πρὸς σὲ μὲ δόξαν καὶ τιμήν, ὡς ἐπάνω εἰς θρόνον βασιλικόν.	6 Διότι, ἂν καὶ ἐβγῆκαν ἀπὸ σέ, τὴν Ἱερουσαλήμ, πεζοί, συρόμενοι εἰς τὴν ἐξορίαν ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς, τώρα ὁ Θεὸς τοὺς ὁδηγεῖ καὶ πάλιν κοντά σου μὲ δόξαν καὶ τιμήν, ὡσὰν νὰ φέρωνται καθισμένοι εἰς θρόνον βασιλικόν.
7 Συνέταξε γὰρ ὁ Θεὸς ταπεινοῦσθαι πᾶν ὅρος ὑψηλὸν καὶ θῖνας ἀεννάους καὶ φάραγγας πληροῦσθαι εἰς ὁμαλισμὸν τῆς γῆς, ἵνα βαδίσῃ Ἰσραὴλ ἀσφαλῶς τῇ τοῦ Θεοῦ δόξῃ·	7 Κύριος ὁ Θεὸς διέταξε νὰ χαμηλώσουν τὰ ὑψηλὰ ὄρη καὶ οἱ αἰώνιοι λόφοι, καὶ νὰ γεμίσουν αἱ φάραγγες, νὰ ἰσοπεδωθῆ τὸ ἔδαφος τῆς γῆς, νὰ γίνῃ ὁμαλόν, διὰ νὰ βαδίσῃ μὲ ἀσφάλειαν ὁ ἰσραηλιτικὸς λαὸς εἰς τὴν δόξαν τοῦ Θεοῦ.	7 Διότι ὁ Θεὸς ἐπρόσταξε, ὥστε κάθε δυσκολία νὰ ὑποχωρήσῃ καὶ νὰ παραμερισθῇ. Ἐπρόσταξε, ὥστε κάθε ὑψηλὸν βουνὸν καὶ οἱ αἰώνιοι λόφοι νὰ ταπεινωθοῦν ἰσοπεδούμενοι καὶ οἱ φάραγγες νὰ γεμίσουν, ὥστε νὰ ἰσοπεδωθῇ καὶ γίνῃ ὁμαλὸν τὸ ἔδαφος, διὰ νὰ βαδίσουν μὲ ἀσφάλειαν οἱ Ἰσραηλῖται, ποὺ ἐπιστρέφουν ἀπὸ τὴν αἰχμαλωσίαν, εἰς τὴν δόξαν τοῦ Θεοῦ.
8 ἐσκίασαν δὲ καὶ οἱ δρυμοὶ καὶ πᾶν ξύλον εὐωδίας τῷ Ἰσραὴλ προστάγμασι τοῦ Θεοῦ·	8 Βαθύσκια θὰ εἶναι τὰ δάση, ἀπὸ ὅπου θὰ διέρχονται, καὶ κάθε ἀρωματῶδες δένδρον κατόπιν ἐντολῆς τοῦ Θεοῦ θὰ ἐξαπολύῃ τὴν εὐωδίαν του διὰ τὸν ἰσραηλιτικὸν λαόν.	8 Ἀλλὰ καὶ τὰ δάση καὶ κάθε ἀρωματικὸν δένδρον θὰ προσφέρουν τὴν σκιάν των καὶ τὴν εὐωδίαν των, κατόπιν ἐντολῆς τοῦ Θεοῦ, χάριν τῶν Ἰσραηλιτῶν ποὺ ἐπιστρέφουν μὲ χαρὰν ἀπὸ τὴν αἰχμαλωσίαν.
9 ἡγήσεται γὰρ ὁ Θεὸς Ἰσραὴλ μετ' εὐφροσύνης τῷ φωτὶ τῆς δόξης αὐτοῦ σὺν ἐλεημοσύνῃ καὶ δικαιοσύνῃ τῇ παρ' αὐτοῦ.	9 Διότι ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς θὰ ὁδηγήσῃ τὸν ἰσραηλιτικὸν λαόν μὲ χαρὰν εἰς τὸ φῶς τῆς δόξης του, μαζῆ μὲ τὸ θεῖον του ἔλεος καὶ τὴν θείαν του δικαιοσύνην.	9 Διότι ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς θὰ ἡγῆται καὶ θὰ ὁδηγῇ τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαὸν μὲ χαρὰν διὰ τοῦ φωτὸς τῆς δόξης του, μὲ τὸ ἔλεος καὶ τὴν σώζουσαν δικαιοσύνην, ποὺ πηγάζουν ἀπὸ Αὐτόν.