Βασιλειών Γ : Κεφάλαιον ΙΑ'

Πρωτότυπο Κείμενο

αὶ ὁ βασιλεὺς Σαλωμὼν ἦν φιλογύνης. Καὶ ἦσαν αὐτῷ γυναῖκες ἄρχουσαι ἑπτακόσια καὶ παλακαὶ τριακόσιαι. Καὶ ἔλαβε γυναῖκας ἀλλοτρίας καὶ τὴν θυγατέρα Φαραώ, Μωαβίτιδας, Ἀμμανίτιδας, Σύρας καὶ Ἰδουμαίας, Χετταίας καὶ Ἀμορραίας,
2 ἐκ τῶν ἐθνῶν, ὧν ἀπεῖπε Κύριος τοῖς υἱοῖς Ἰσραήλ· οὐκ εἰσελεύσεσθε εἰς αὐτούς, καὶ αὐτοὶ οὐκ εἰσελεύσονται εἰς ὑμᾶς, μὴ ἐκκλίνωσι τὰς καρδίας ὑμῶν ὀπίσω εἰδώλων αὐτῶν· εἰς αὐτοὺς ἐκολλήθη Σαλωμὼν τοῦ ἀγαπῆσαι.
3 Καὶ ἦσαν αὐτῷ γυναῖκες ἄρχουσαι ἑπτακόσιαι καὶ παλλακαὶ τριακόσιαι καὶ ἐξέκλιναν γυναῖκες αὐτοῦ τὴν καρδίαν αὐτοῦ.
4 Καὶ ἐγενήθη ἐν καιρῷ γήρους Σαλωμὼν καὶ οὐκ ἦν ἡ καρδία αὐτοῦ τελεία μετὰ Κυρίου Θεοῦ αὐτοῦ, καθὼς ἡ καρδία Δαυὶδ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ, καὶ ἐξέκλιναν γυναῖκες αἱ ἀλλότριαι τὴν καρδίαν αὐτοῦ ὀπίσω θεῶν αὐτῶν.
5 Τότε ᾠκοδόμησε Σαλωμὼν ὑψηλὸν τῷ Χαμώς, εἰδώλῳ Μωὰβ καὶ τῷ βασιλεῖ αὐτῶν εἰδώλῳ υἱῶν Ἀμμὼν
6 καὶ τῇ Ἀστάρτῃ βδελύγματι Σιδωνίων,
7 καὶ οὕτως ἐποίησε πάσαις ταῖς γυναιξὶν αὐτοῦ ταῖς ἀλλοτρίαις, αἳ ἐθυμίων καὶ ἔθυον τοῖς εἰδώλοις αὐτῶν.
8 Καὶ ἐποίησε Σαλωμὼν τὸ πονηρὸν ἐνώπιον Κυρίου· οὐκ ἐπορεύθη ὀπίσω Κυρίου ὡς Λαυὶδ ὁ πατὴρ αὐτοῦ.
9 Καὶ ὠργίσθη Κύριος ἐπὶ Σαλωμών, ὅτι ἐξέκλινε καρδίαν αὐτοῦ ἀπὸ Κυρίου Θεοῦ Ἰσραὴλ τοῦ ὀφθέντος αὐτῷ δὶς
10 καὶ ἐντειλαμένου αὐτῷ ὑπὲρ τοῦ λόγου τούτου, τὸ παράπαν μὴ πορευθῆναι ὀπίσω θεῶν ἑτέρων καὶ φυλάξασθαι ποιῆσαι, ἃ ἐνετείλατο αὐτῷ Κύριος ὁ Θεός, οὐδ' ἦν ἡ καρδία αὐτοῦ τελεία μετὰ Κυρίου κατὰ τὴν καρδίαν Δαυὶδ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ.
11 Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς Σαλωμών· ἀνθ' ὧν ἐγένετο ταῦτα μετὰ σοῦ καὶ οὐκ ἐφύλαξας τὰς ἐντολάς μου καὶ τὰ προστάγματά μου, ἃ ἐνετειλάμην σοι, διαρρήσσων διαρρήξω τὴν βασιλείαν σου ἐκ χειρός σου καὶ δώσω αὐτὴν τῷ δούλῳ σου.
12 Πλὴν ἐν ταῖς ἡμέραις σου οὐ ποιήσω αὐτὰ διὰ Δαυὶδ τὸν πατέρα σου· ἐκ χειρὸς υἱοῦ σου λήψομαι αὐτήν.
13 Πλὴν ὅλην τὴν βασιλείαν οὐ μὴ λάβω· σκῆπτρον ἓν δώσω τῷ υἱῷ σου διὰ Δαυὶδ τὸν δοῦλόν μου καὶ διὰ Ἱερουσαλὴμ τὴν πόλιν, ἣν ἐξελεξάμην.
14 Καὶ ἤγειρε Κύριος σατὰν τῷ Σαλωμὼν τὸν Ἄδερ τὸν Ἰδουμαῖον καὶ τὸν Ἐσρὼμ υἱὸν Ἐλιαδαέ, τὸν ἐν Ραεμμὰθ Ἀδραζὰρ βασιλέα Σουβὰ κύριον αὐτοῦ· καὶ συνηθροίσθησαν ἐπ' αὐτὸν ἄνδρες, καὶ ἦν ἄρχων συστρέμματος καὶ προκατελάβετο τὴν Δαμασέκ· καὶ ἦσαν σατὰν τῷ Ἰσραὴλ πάσας τὰς ἡμέρας Σαλωμών. Καὶ Ἄδερ ὁ Ἰδουμαῖος ἐκ τοῦ σπέρματος τῆς βασιλείας ἐν Ἰδουμαίᾳ·
15 καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἐξολοθρεῦσαι Δαυὶδ τὸν Ἐδὼμ ἐν τῷ πορευθῆναι Ἰωὰβ ἄρχοντα τῆς στρατιᾶς θάπτειν τοὺς τραυματίας, καὶ ἔκοψαν πᾶν ἀρσενικὸν ἐν τῇ Ἰδουμαίᾳ
16 ὅτι ἓξ μῆνας ἐνεκάθητο ἐκεῖ Ἰωὰβ καὶ πᾶς Ἰσραὴλ ἐν τῇ Ἰδουμαίᾳ, ἕως ὅτου ἐξωλόθρευσε πᾶν ἀρσενικὸν ἐν τῇ Ἰδουμαίᾳ-
17 καὶ ἀπέδρα Ἄδερ, αὐτὸς καὶ πάντες ἄνδρες ᾿Ιδουμαῖοι τῶν παίδων τοῦ πατρὸς αὐτοῦ μετ' αὐτοῦ, καὶ εἰσῆλθον εἰς Αἴγυπτον· καὶ Ἄδερ παιδάριον μικρόν.
18 Καὶ ἀνίστανται ἄνδρες ἐκ τῆς πόλεως Μαδιὰμ καὶ ἔρχονται εἰς Φαρὰν καὶ λαμβάνουσιν ἄνδρας μεθ' ἑαυτῶν καὶ ἔρχονται πρὸς Φαραὼ βασιλέα Αἰγύπτου, καὶ εἰσῆλθεν Ἄδερ πρὸς Φαραώ, καὶ ἔδωκεν αὐτῷ οἶκον καὶ ἄρτους διέταξεν αὐτῷ.
19 Καὶ εὗρεν Ἄδερ χάριν ἐναντίον Φαραὼ σφόδρα, καὶ ἔδωκεν αὐτῷ γυναῖκα ἀδελφὴν τῆς γυναικὸς αὐτοῦ, ἀδελφὴν Θεκεμίνας τὴν μείζω.
20 Καὶ ἔτεκεν αὐτῷ ἡ ἀδελφὴ Θεκεμίνας τῷ Ἄδερ τὸν Γανηβάθ υἱὸν αὐτῆς, καὶ ἐξέθρεψεν αὐτὸν Θεκεμίνα ἐν μέσῳ υἱῶν Φαραώ, καὶ ἦν Γανηβὰθ ἐν μέσῳ υἱῶν Φαραώ.
21 Καὶ Ἄδερ ἤκουσεν ἐν Αἰγύπτῳ ὅτι κεκοίμηται Δαυὶδ μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ, καὶ ὅτι τέθνηκεν Ἰωὰβ ὁ ἄρχων τῆς στρατιᾶς· καὶ εἶπεν Ἄδερ πρὸς Φαραώ· ἐξαπόστειλόν με καὶ ἀποστρέψω εἰς τὴν γῆν μου.
22 Καὶ εἶπε Φαραὼ τῷ Ἄδερ· τίνι σὺ ἐλαττονῇ μετ' ἐμοῦ; Καὶ ἰδοὺ σὺ ζητεῖς ἀπέλθεῖν εἰς τὴν γῆν σου. Καὶ εἶπεν αὐτῷ Ἄδερ, ὅτι ἐξαποστέλλων ἐξαποστελεῖς με· καὶ ἀνέστρεψεν Ἄδερ εἰς τὴν γῆν αὐτοῦ. Αὕτη ἡ κακία, ἣν ἐποίησεν Ἄδερ· καὶ ἐβαρυθύμησεν ἐν Ἰσραὴλ καὶ ἐβασίλευσεν ἐν γῇ Ἐδώμ.
23 Καὶ ἤγειρε Κύριος σατὰν τῷ Σολωμὼν τὸν Ραζὼν υἱὸν Ἐλιαδαὲ τὸν Βαραμεὲθ Ἀδαδεζὲρ βασιλέα Σουβὰ κύριον αὐτοῦ.
24 Καὶ συνηθροίσθησαν ἐπ' αὐτὸν ἄνδρες καὶ ἦν ἄρχων συστρέμματος ἐν τῷ ἀποκτείνειν Δαυὶδ αὐτούς, καὶ ἐπορεύθησαν εἰς Δαμασκὸν καὶ ἐκάθισαν ἐν αὐτῷ καὶ ἐβασίλευσεν ἐν Δαμασκῷ
25 καὶ ἐγένετο ἀντικείμενος τῷ Ἰσραὴλ πάσας τὰς ἡμέρας Σαλωμών.
26 Καὶ Ἱεροβοὰμ υἱὸς Ναβὰτ ὁ Ἐφραθὶ ἐκ τῆς Σαριρὰ υἱὸς γυναικὸς χήρα δοῦλος Σαλωμών.
27 Καὶ τοῦτο τὸ πρᾶγμα ὡς ἐπῄρατο χεῖρας ἐπὶ βασιλέα Σαλωμών. Καὶ ὁ βασιλεὺς Σαλωμὼν ᾠκοδόμησε τὴν ἄκραν, συνέκλεισε τὸν φραγμὸν τῆς πόλεως Δαυὶδ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ.
28 Καὶ ὁ ἄνθρωπος Ἱεροβοὰμ ἰσχυρὸς δυνάμει, καὶ εἶδε Σαλωμὼν τὸ παιδάριον ὅτι ἀνὴρ ἔργων ἐστί, καὶ κατέστησεν αὐτὸν ἐπὶ τὰς ἄρσεις οἴκου Ἰωσήφ.
29 Καὶ ἐγενήθη ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ καὶ Ἱεροβοὰμ ἐξῆλθεν ἐξ Ἱερουσαλὴμ καὶ εὗρεν αὐτὸν Ἀχιὰ ὁ Σηλωνίτης ὁ προφήτης ἐν τῇ ὁδῷ καὶ ἀπέστησεν αὐτὸν ἐκ τῆς ὁδοῦ· καὶ Ἀχιὰ περιβεβλημένος ἱματίῳ καινῷ, καὶ ἀμφότεροι μόνοι ἐν τῷ πεδίῳ.
30 Καὶ ἐπελάβετο Ἀχιὰ τοῦ ἱματίου αὐτοῦ τοῦ καινοῦ τοῦ ἐπ' αὐτῷ καὶ διέρρηξεν αὐτὸ δώδεκα ρήγματα
31 καὶ ἐπὶ τῷ Ἱεροβοάμ· λάβε σεαυτῷ δέκα ρήγματα, ὅτι τάδε λέγει Κύριος ὁ Θεὸς Ἰσραήλ· ἰδοὺ ἐγὼ ρήσσω τὴν βασιλείαν ἐκ χειρὸς Σαλωμὼν καὶ δώσω σοι δέκα σκῆπτρα.
32 Καὶ δύο σκῆπτρα ἔσονται αὐτῷ διὰ τὸν δοῦλον μου Δαυὶδ καὶ διὰ Ἱερουσαλὴμ τὴν πόλιν, ἣν ἐξελεξάμην ἐν αὐτῇ ἐκ πασῶν φυλῶν Ἰσραήλ,
33 ἀνθ' ὧν ἐγκατέλιπέ με καὶ ἐποίησε τῇ Ἀστάρτῃ βδελύγματι Σιδωνίων καὶ τῷ Χαμὼς καὶ τοῖς εἰδώλοις Μωὰβ καὶ τῷ βασιλεῖ αὐτῶν προσοχθίσματι υἱῶν Ἀμμὼν καὶ οὐκ ἐπορεύθη ἐν ταῖς ὁδοῖς μου τοῦ ποιῆσαι τὸ εὖθες ἐνώπιον ἐμοῦ, ὡς Δαυὶδ ὁ πατὴρ αὐτοῦ.
34 Καὶ οὐ μὴ λάβω τὴν βασιλείαν ὅλην ἐκ χειρὸς αὐτοῦ, διότι ἀντιτασσόμενος ἀντιτάξομαι αὐτῷ πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς αὐτοῦ, διὰ τὸν Δαυὶδ τὸν δοῦλον μου, ὃν ἐξελεξάμην αὐτόν.
35 Καὶ λήψομαι τὴν βασιλείαν ἐκ χειρὸς τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ καὶ δώσω σοι τὰ δέκα σκῆπτρα,
36 τῷ δὲ υἱῷ αὐτοῦ δώσω τὸ δύο σκῆπτρα, ὅπως ᾖ θέσις τῷ δούλῳ μου Δαυὶδ πάσας τὰς ἡμέρας ἐνώπιον ἐμοῦ ἐν Ἱερουσαλὴμ τῇ πόλει, ἣν ἐξελεξάμην ἐμαυτῷ τοῦ θέσθαι τὸ ὄνομά μου ἐκεῖ.
37 Καὶ σὲ λήψομαι καὶ βασιλεύσεις ἐν οἷς ἐπιθυμεῖ ἡ ψυχή σου, καὶ σὺ ἔσῃ βασιλεὺς ἐπὶ τὸν Ἰσραήλ.
38 Καὶ ἔσται ἐὰν φυλάξῃς πάντα, ὅσα ἄν ἐντείλωμαί σοι, καὶ πορευθῇς ἐν ταῖς ὀδοῖς μου καὶ ποιήσῃς τὸ εὐθὲς ἐνώπιον ἐμοῦ τοῦ φυλάξασθαι τὰ προστάγματά μου καὶ τὰς ἐντολάς μου, καθὼς ἐποίησε Δαυὶδ δοῦλός μου, καὶ ἔσομαι μετὰ σοῦ καὶ οἰκοδομήσω σοι οἶκον πιστόν, καθὼς ᾠκοδόμησα τῷ Δαυίδ.
40 Καὶ ἐζήτησε Σαλωμὼν θανατῶσαι τὸν Ἱεροβοάμ, καὶ ἀνέστη καὶ ἀπέδρα εἰς Αἴγυπτον πρὸς Σουσακὶμ βασιλέα Αἰγύπτου καὶ ἦν ἐν Αἰγύπτῳ, ἕως οὗ ἀπέθανε Σαλωμών.
41 Καὶ τὰ λοιπὰ τῶν λόγων Σαλωμὼν καὶ πάντα, ὅσα ἐποίησε, καὶ πᾶσαν τὴν φρόνησιν αὐτοῦ, οὐκ ἰδοὺ ταῦτα γέγραπται ἐν βιβλίῳ ρημάτων Σαλωμών;
42 Καὶ αἱ ἡμέραι, ἃς ἐβασίλευσε Σαλωμὼν ἐν Ἱερουσαλὴμ ἐπὶ πάντα Ἰσραὴλ τεσσαράκοντα ἔτη.
43 Καὶ ἐκοιμήθη Σαλωμὼν μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ, καὶ ἔθαψαν αὐτὸν ἐν πόλει Δαυὶδ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ. Καὶ ἐγενήθη ὡς ἤκουσεν Ἱεροβοὰμ υἱὸς Ναβάτ,- καὶ αὐτοῦ ἔτι ὄντος ἐν Αἰγύπτῳ ὡς ἔφυγεν ἐκ προσώπου Σαλωμὼν καὶ ἐκάθητο ἐν Αἰγύπτῳ - κατευθύνει καὶ ἔρχεται εἰς τὴν πόλιν αὐτοῦ εἰς τὴν γῆν Σαριρὰ τὴν ἐν ὅρει Ἐφραίμ.
44 Καὶ ὁ βασιλεὺς Σαλωμὼν ἐκοιμήθη μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ, καὶ ἐβασίλευσε Ροβοὰμ ὁ υἱὸς αὐτοῦ ἀντ' αὐτοῦ.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

μως ὁ βασιλεὺς Σολομὼν ἀγαποῦσε τὰς γυναῖκας. Εἶχε δὲ ὡς συζύγους πρώτης σειρᾶς ἑπτακοσίας εὐγενοῦς καταγωγῆς καὶ ὡς συζύγους δευτέρας σειρᾶς τριακοσίας. Αἱ δὲ γυναῖκες τῶν ξένων λαῶν, τὰς ὁποίας ἔλαβεν, ἦσαν· Ἡ θυγάτηρ τοῦ Φαραώ, ἦσαν κόραι Μωαβίτισσαι, Ἀμμανίτισσαι, ὅπως ἐπίσης καὶ κόραι ἀπὸ τὴν Συρίαν, τὴν Ἰδουμαίαν, ἀπὸ τοὺς Χετταίους καὶ τοὺς Ἀμορραίους.
2 Ἔτσι δὲ ἐπῆρε γυναῖκας ἀπὸ τὰ ἔθνη τὰ εἰδωλολατρικά, πρᾶγμα τὸ ὁποῖον εἶχεν ἀπαγορεύσει ὁ Κύριος εἰς τοὺς Ἰσραηλίτας εἰπών· <δὲν θὰ συνάψετε μὲ τοὺς εἰδωλολατρικοὺς αὐτοὺς λαοὺς γάμους οὔτε αὐτοὶ θὰ νυμφευθοῦν ἰδικάς σας γυναῖκας, διὰ νὰ μὴ ἐκτρέψουν τὰς καρδίας σας καὶ ἀκολουθήσετε τὴν λατρείαν τῶν εἰδώλων>. Ὁ Σολομὼν ὅμως προσεκολλήθη καὶ ἠγάπησεν, ἐξ αἰτίας τῶν γυναικῶν αὐτῶν, τὰ ἔθνη των.
3 Εἶχε δὲ ὡς συζύγους πρώτης σειρᾶς ἑπτακοσίας πριγκίπισσας καὶ ὡς συζύγους δευτέρας σειρᾶς ἄλλας τριακοσίας. Αὐταὶ δὲ καὶ ἐξέκλιναν τὴν καρδίαν τοῦ Σολομῶντος ἀπὸ τὸν δρόμον τοῦ Θεοῦ.
4 Ὅταν δὲ ὁ Σολομὼν ἐπροχώρησεν εἰς τὴν ἡλικίαν, δὲν εἶχε πλέον τὴν καρδίαν του ἁγνὴν καὶ καθαρὰν ἀπέναντι τοῦ Θεοῦ, ὅπως ἦτο ἡ καρδία τοῦ πατρός του Δαυίδ, διότι αἱ ἀλλόφυλοι γυναῖκες ἐξέκλιναν αὐτὸν ἀπὸ τὴν λατρείαν τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ, ὥστε νὰ λατρεύῃ ξένους εἰδωλικοὺς θεούς.
5 Τότε ὁ Σολομὼν ἀνοικοδόμησε εἰς ἕνα ὑψηλὸν τόπον ἱερὸν διὰ τὸν θεὸν Χαμώς, εἴδωλον τῶν Μωαβιτῶν, διὰ δὲ τὸν βασιλέα των εἰς τὸ εἴδωλον τῶν Ἀμμωνιτῶν·
6 ἐπίσης καὶ διὰ τὴν Ἀστάρτην, τὴν αἰσχρὰν καὶ ἀποκρουστικὴν θεότητα τῶν Σιδωνίων.
7 Τέτοια εἰδωλολατρικὰ θυσιαστήρια ἀνοικοδόμησεν ὁ Σολομὼν πρὸς χάριν ὅλων τῶν ἀλλοφύλων γυναικῶν του, αἱ ὁποῖαι καὶ προσέφεραν θυμίαμα καὶ θυσίας εἰς τοὺς θεούς των.
8 Ἔτσι δὲ ὁ Σολομὼν διέπραξε τὴν πονηρὰν αὐτὴν πρᾶξιν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου καὶ δὲν ἐπορεύθη ἐνώπιον τοῦ Κυρίου κατὰ τὸ παράδειγμα τοῦ πατρὸς αὐτοῦ Δαυίδ.
9 Διὰ τοῦτο καὶ ὠργίσθη ὁ Κύριος ἐναντίον τοῦ Σολομῶντος, ἐπειδὴ ἡ καρδία του εἶχε πλέον παρεκκλίνει ἀπὸ τὸν Κύριον τὸν Θεὸν τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, ὁ ὁποῖος μάλιστα δύο φορὰς εἶχε παρουσιασθῆ εἰς αὐτὸν
10 καὶ τοῦ εἶχε δώσει ρητὴν ἐντολὴν νὰ προσέξῃ πολὺ καὶ κατ' οὐδένα λόγον νὰ μὴ πορευθῇ ὀπίσω εἰδωλολατρικῶν θεῶν καὶ λατρεύσῃ αὐτούς, καὶ τοῦ ἐπέστησε τὴν προσοχὴν νὰ τηρήσῃ ὅλα, ὅσα ὁ Κύριος τὸν εἶχε διατάξει νὰ κάμῃ. Ἔτσι δὲ ἡ καρδία τοῦ Σολομῶντος δὲν ὑπῆρξεν ἁγνὴ καὶ καθαρὰ ἀπέναντι τοῦ Κυρίου, ὅπως ἦτο ἡ καρδία τοῦ πατρὸς αὐτοῦ τοῦ Δαυίδ.
11 Εἶπε δὲ τότε ὁ Κύριος πρὸς τὸν Σολομῶντα· <ἐπειδὴ σύ, μολονότι ἔλαβες τόσας μεγάλας δωρεὰς ἐκ μέρους μου, δὲν ἐφύλαξες ὅμως τὰς ἐντολάς μου καὶ τὰ προστάγματά μου, τὰ ὁποῖα ἐγὼ σὲ διέταξα νὰ τηρήσῃς, διὰ τοῦτο ἐγὼ θὰ διασπάσω τὴν βασιλείαν σου ἀπὸ τὰ χέρια σου καὶ θὰ δώσω αὐτὴν εἰς τὸν δοῦλον σου.
12 Ἀλλὰ πρὸς χάριν τοῦ πατρός σου Δαυὶδ δὲν θὰ πραγματοποιήσω τὴν ἀπόφασίν μου αὐτὴν εἰς τὰς ἰδικάς σου ἡμέρας. Θὰ πάρω ὅμως τὴν βασιλείαν σου ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ παιδιοῦ σου.
13 Ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ παιδιοῦ σου δὲν θὰ ἀφαιρέσω ὁλόκληρον τὴν βασιλείαν. Θὰ ἀφήσω εἰς αὐτὸ μίαν φυλὴν καὶ τοῦτο πρὸς χάριν τοῦ δούλου μου Δαυὶδ καὶ τῆς πόλεως Ἱερουσαλήμ, τὴν ὁποίαν ἐγὼ ἔχω ἐκλέξει ὡς κατοικίαν μου>.
14 Παρεχώρησεν ὅμως ὁ Κύριος νὰ ἐγερθοῦν πρὸς τιμωρίαν τοῦ Σολομῶντος πειρασμοὶ καὶ πολέμιοι. Τέτοιοι δὲ πολέμιοι ἦσαν ὁ Ἄδερ ὁ Ἰδουμαῖος, ὁ Ἐσρὼμ ὁ υἱὸς τοῦ Ἐλιαδαὲ ὁ εἰς Ραεμμάθ, ὁ ὁποῖος ἦτο δοῦλος τοῦ Ἀδραζάρ, βασιλέως Σουβά. Γύρω δὲ ἀπὸ τὸν Ἐσρὼμ ὡς περὶ ἀρχηγὸν συνεκεντρώθησαν ἀρκετοὶ ἄνδρες καὶ δι' αὐτῶν ὁ Ἐσρὼμ κατέλαβε τὴν Δαμασκόν. Μὲ ὁρμητήριον δὲ τὴν Δαμασκὸν κατέστη μάστιξ καὶ πειρασμὸς τῶν Ἰσραηλιτῶν ὅλας τὰς ἡμέρας, κατὰ τὰς ὁποίας ἐβασίλευεν ὁ Σολομών. Ἀλλὰ καὶ ὁ Ἄδερ ὁ Ἰδουμαῖος, ὁ ὁποῖος κατήγετο ἀπὸ βασιλικὸν γένος τῆς Ἰδουμαίας, ὑπῆρξεν ἐξ ἴσου μάστιξ τῶν Ἰσραηλιτῶν.
15 Ἡ ἱστορία δὲ τοῦ Ἄδερ εἶναι ἡ ἑξῆς· Ὅταν ὁ Δαυὶδ εἰς κάποιαν ἐκστρατείαν του ἐξωλόθρευσε τοὺς Ἰδουμαίους καὶ ὁ ἀρχιστράτηγος τοῦ στρατοῦ του ὁ Ἰωὰβ ἐπορεύθη νὰ θάψῃ τοὺς νεκρούς, οἱ Ἰσραηλῖται ἐφόνευσαν τότε κάθε ἄρρενα Ἰδουμαῖον.
16 Ἐπὶ ἓξ μῆνας ὁ Ἰωὰβ καὶ ὁ ἰσραηλιτικὸς στρατὸς εἶχον ἐγκατασταθῇ εἰς τὴν Ἰδουμαίαν, μέχρις ὅτου ἐφόνευσαν ὅλα τὰ ἀρσενικὰ τῶν Ἰδουμαίων.
17 Τότε ὁ Ἄδερ, ὁ ὁποῖος ἦτο μικρὸ παιδί, καὶ ὅλοι οἱ Ἰδουμαῖοι ἄνδρες τοῦ βασιλικοῦ περιβάλλοντος τοῦ πατρός του, οἱ ὁποῖοι διέφυγον τὴν σφαγήν, ἐδραπέτευσαν καὶ εἰσῆλθαν εἰς τὴν Αἴγυπτον.
18 Ἐξεκίνησαν ἄνδρες ἀπὸ τὴν πόλιν Μαδιάμ, ἦλθον εἰς τὴν Φοράν, παρέλαβον ἀπὸ ἐκεῖ καὶ ἄλλους ἄνδρας καὶ ὅλοι μαζῆ ἦλθον πρὸς τὸν Φαραώ, τὸν βασιλέα τῆς Αἰγύπτου. Ὁ Ἄδερ παρουσιάσθη ἐνώπιον τοῦ Φαραώ. Ὁ Φαραὼ τοῦ παρεχώρησε πρὸς κατοικίαν οἶκον καὶ ἔδωσεν ἐντολὴν νὰ δίδουν εἰς αὐτὸν τροφάς.
19 Ὁ Ἄδερ ἀπέκτησε τὴν ἰδιαιτέραν στοργὴν καὶ εὐμένειαν τοῦ Φαραώ, ὁ ὁποῖος καὶ ἔδωσεν εἰς αὐτὸν ὡς γυναῖκα τὴν ἀδελφὴν τῆς συζύγου του, τὴν μεγαλυτέραν ἀδελφὴν τῆς βασιλίσσης Θεκεμίνας.
20 Ἡ ἀδελφὴ δὲ τῆς βασιλίσσης Θεκεμίνας ἐγέννησεν εἰς τὸν Ἄδερ ἕνα υἱόν, τὸν ὁποῖον ὠνόμασαν Γανηβάθ. Ἡ βασίλισσα Θεκεμίνα διέθρεψε καὶ ἀνέθρεψεν αὐτὸν ἐν μέσῳ τῶν υἱῶν τοῦ Φαραώ. Ἔτσι δὲ ὁ Γανηβὰθ ἦτο μεταξὺ τῶν υἱῶν τοῦ Φαραώ.
21 Ὅταν ὁ Ἄδερ ἔμεινεν εἰς τὴν Αἴγυπτον, ἐπληροφορήθη ὅτι εἶχεν ἀποθάνει ὁ Δαυὶδ καὶ εἶχε ταφῆ μὲ τοὺς πατέρας του. Καὶ ὅτι ἐπίσης εἶχεν ἀποθάνει ὁ ἀρχιστράτηγος τῆς στρατιᾶς τοῦ Δαυίδ, ὁ Ἰωάβ. Εἶπε δὲ τότε ὁ Ἄδερ πρὸς τὸν Φαραώ· <δός μου τὴν ἄδειαν νὰ ἐπανέλθω εἰς τὴν πατρίδα μου>.
22 Ὁ Φαραὼ εἶπε πρὸς τὸν Ἄδερ· <τί σοῦ λείπει ἐδῶ κοντά μου, καὶ σὺ ζητεῖς νὰ ἐπανέλθῃς εἰς τὴν πατρίδα σου;> Ὁ Ἄδερ εἶπε πρὸς αὐτόν· <σὲ παρακαλῶ, δός μου τὴν ἄδειαν νὰ ἐπιστρέψω>. Καὶ πράγματι μὲ τὴν ἄδειαν τοῦ Φαραὼ ὁ Ἄδερ ἐπέστρεψεν εἰς τὴν πατρίδα του, τὴν Ἰδουμαίαν. Ἐκεῖ ἀνεκηρύχθη βασιλεὺς καὶ μὲ τὰς ἐπιδρομάς του παρενωχλοῦσε συνεχῶς τοὺς Ἰσραηλίτας, ὥστε οἱ Ἰσραηλῖται βαρέως ἔφεραν αὐτὴν τὴν θλῖψιν.
23 Ὁ Κύριος παρεχώρησεν ἐν συνεχείᾳ, νὰ ἀναφανῇ καὶ ἄλλος πειρασμὸς εἰς βάρος τοῦ Σολομῶντος. Αὐτὸς δὲ ἦτο ὁ Ραζών, ὁ υἱὸς τοῦ Ἐλιαδαὲ ὁ Βαραμεθίτης, ὁ ὁποῖος εἶχε καταφύγει εἰς τὸν αὐθέντην του τὸν Ἀδαδεζέρ, τὸν βασιλέα τῆς Σουβά.
24 Αὐτὸς ἐπίσης εἶχε συγκεντρώσει γύρω του ἄνδρας, τῶν ὁποίων ἔγινεν ἀρχηγός, ὅταν ὁ Δαυὶδ εἶχεν ἐξολοθρεύσει τοὺς στρατιώτας τοῦ κυρίου του. Τώρα αὐτοὶ μετέβησαν εἰς τὴν Δαμασκὸν καὶ ἀνεκήρυξαν τὸν Ραζὼν ὡς βασιλέα των.
25 Αὐτὸς λοιπὸν ὁ Ραζὼν ὑπῆρξεν ἐχθρὸς τῶν Ἰσραηλιτῶν καθ' ὅλον τὸ διάστημα τῆς ζωῆς τοῦ Σολομῶντος.
26 Ἄλλος τρίτος ἐχθρὸς ἦτο ὁ Ἱεροβοὰμ ὁ υἱὸς τοῦ Ναβάτ, ὁ ὁποῖος κατήγετο ἐκ τῆς φυλῆς Ἐφραὶμ ἀπὸ τὴν πόλιν Σαριρά. Ἦτο δὲ υἱὸς μιᾶς χήρας γυναικὸς καὶ δοῦλος τοῦ Σολομῶντος.
27 Ἰδοὺ δὲ πῶς ἦλθαν τὰ πράγματα, ὥστε ὁ Ἱεροβοὰμ νὰ σηκώσῃ χέρια ἐναντίον τοῦ βασιλέως Σολομῶντος. Ὁ βασιλεὺς Σολομὼν ἀνοικοδόμησε τὸ φρούριον τῆς πόλεως τοῦ Δαυὶδ καὶ ἔκλεισε τὸν φραγμόν, ποὺ εὑρίσκετο πλησίον αὐτῆς τῆς πόλεως τοῦ πατρός του Δαυίδ.
28 Ὁ ἄνθρωπος αὐτός, ὁ Ἱεροβοάμ, ἐφάνη εἰς τὴν περίστασιν αὐτὴν ρωμαλέος καὶ δυνατός. Ὁ Σολομὼν εἶδε τὸν νεαρὸν ὅτι ἦτο ἀνὴρ ἔργων, καὶ τὸν διώρισεν ἐπόπτην εἰς τὰς ἀγγαρείας, τὰς ὁποίας ἐξετέλει τότε ἡ φυλὴ τοῦ Ἰωσήφ.
29 Συνέβη δὲ κατὰ τὴν ἐποχὴν ἐκείνην ὁ Ἱεροβοὰμ ἐξῆλθεν ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ τὸν συνήντησε καθ' ὁδὸν ὁ προφήτης Ἀχιὰ ὁ Σηλωνίτης, ὁ ὁποῖος καὶ τὸν ἀπετράβηξεν ἀπὸ τὸν δρόμον του. Ὁ Ἀχιὰ δὲ ἐφοροῦσε τότε ἕνα καινουργὲς ἱμάτιον. Οἱ δύο μόνοι των εὑρίσκοντο εἰς τὴν πεδιάδα.
30 Ὁ Ἀχιὰ ἐπῆρε τὸ καινούργιο ἱμάτιόν του, τὸ ὁποῖον ἐφοροῦσε, τὸ ἔσχισεν εἰς δώδεκα κομμάτια,
31 καὶ εἶπεν εἰς τὸν Ἱεροβοάμ· <πάρε διὰ τὸν ἑαυτόν σου ὡς ἰδικά σου δέκα κομμάτια, διότι αὐτὰ λέγει Κύριος ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ· Ἰδοὺ ἐγὼ θὰ διασπάσω τὴν βασιλείαν ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ Σολομῶντος καὶ θὰ δώσω εἰς σὲ τὸν Ἱεροβοὰμ τὴν ἀρχηγίαν τῶν δέκα φυλῶν.
32 Δύο φυλαὶ θὰ μείνουν εἰς τὸν Σολομῶντα καὶ τοῦτο πρὸς χάριν τοῦ δούλου μου Δαυὶδ καὶ τῆς πόλεως Ἱερουσαλήμ, τὴν ὁποίαν ἐγὼ ἔχω ἐκλέξει ἀπὸ ὅλας τὰς φυλὰς τῶν Ἰσραηλιτῶν ὡς κατοικίαν μου.
33 Αἱ τιμωρίαι δὲ αὐταὶ θὰ ἐπέλθουν ἐναντίον τοῦ Σολομῶντος, διότι μὲ ἐγκατέλιπε καὶ προσέφερε θυσίας εἰς τὴν Ἀστάρτην τὴν αἰσχρὰν θεὰν τῶν Σιδωνίων καὶ εἰς τὸν εἰδωλικὸν θεὸν Χαμὼς καὶ εἰς τὰ εἴδωλα τῶν Μωαβιτῶν καὶ εἰς τὸ ἀποκρουστικὸν εἴδωλον τοῦ βασιλέως τῶν υἱῶν Ἀμμὼν καὶ δὲν ἐπορεύθη εἰς τοὺς δρόμους μου, ὥστε νὰ ἐκτελῇ τὸ ὀρθὸν ἐνώπιόν μου, ὅπως ἐτήρει αὐτὸ ὁ Δαυὶδ ὁ πατήρ του.
34 Δὲν θὰ ἀφαιρέσω ὅλον τὸ βασίλειόν του ἀπὸ τὰ χέρια του, ἀλλὰ θὰ ἀντιταχθῶ ὑπὲρ αὐτοῦ καὶ θὰ διατηρήσω αὐτὸν εἰς τὴν βασιλείαν του, ἐφ' ὅσον χρόνον ζῇ. Τοῦτο δὲ πρὸς χάριν τοῦ δούλου μου Δαυίδ, τὸν ὁποῖον ἐγὼ ἐξέλεξα ὡς βασιλέα.
35 Μετὰ τὸν θάνατον του ὅμως θὰ ἀφαιρέσω τὴν βασιλείαν ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ παιδιοῦ του καὶ θὰ δώσω εἰς σὲ τὴν ἀρχηγίαν τῶν δέκα φυλῶν.
36 Εἰς δὲ τὸν υἱόν του θὰ δώσω τὴν ἀρχηγίαν τῶν δύο φυλῶν, διὰ νὰ ὑπάρχῃ ἔτσι πρὸς χάριν τοῦ δούλου μου Δαυὶδ τύπος εἰς τὴν πόλιν Ἱερουσαλὴμ πάντοτε ἐνώπιόν μου, διότι τὴν πόλιν αὐτὴν Ἱερουσαλὴμ ἐγὼ ἔχω ἐκλέξει διὰ τὸν ἑαυτόν μου, διὰ νὰ θέσω καὶ δοξάσω ἐκεῖ τὸ ὄνομά μου.
37 Θὰ πάρω, λοιπόν, σὲ καὶ θὰ σὲ ἐγκαταστήσω ὡς βασιλέα καὶ θὰ βασιλεύσῃς, ὅπως ἐπιθυμεῖ ἡ ψυχή σου. Καὶ θὰ εἶσαι βασιλεὺς εἰς τὸν μεγαλύτερον τμῆμα τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ.
38 Ἐὰν δὲ σὺ τηρήσῃς ὅλα ὅσα ἐγὼ σὲ διατάσσω καὶ πορευθῇς εἰς τοὺς δρόμους τῶν ἐντολῶν μου καὶ κάμῃς τὸ ὀρθὸν ἐνώπιόν μου, ἐὰν τηρήσῃς, δηλαδή, καὶ φυλάξῃς τὰς ἐντολάς καὶ τὰ προστάγματά μου, ὅπως ἐτήρησεν αὐτὰς ὁ δοῦλος μου ὁ Δαυίδ, ἐγὼ θὰ εἶμαι μαζῆ σου καὶ θὰ στερεώσω τὸν βασιλικόν σου οἶκον, ὅπως ὑπεσχέθηκα καὶ ἐστερέωσα αὐτὸν διὰ τὸν Δαυίδ>.
40 Ὅταν ὁ Σολομὼν ἔμαθε τὰ γεγονότα αὐτά, ἠθέλησε νὰ θανατώσῃ τὸν Ἱεροβοάμ. Αὐτὸς ὅμως ἐδραπέτευσεν ἀμέσως εἰς τὴν Αἴγυπτον πρὸς τὸν βασιλέα τῆς Αἰγύπτου Σουσακίμ. Ἔμεινε δὲ ἐκεῖ μέχρι τῆς ἡμέρας, ποὺ ἀπέθανε ὁ Σολομών.
41 Τὰ ὑπόλοιπα δὲ ἀπὸ τοὺς λόγους τοῦ Σολομῶντος καὶ ὅλα ὅσα αὐτὸς ἔκαμε καὶ ὅλη ἡ σοφία του, ἰδού,δὲν εἶναι γραμμένα αὐτὰ εἰς τὸ βιβλίον, τὸ ὁποῖον ἐπιγράφεται <ρήματα Σολομῶντος>;
42 Τὸ χρονικὸν δὲ διάστημα, κατὰ τὸ ὁποῖον ὁ Σολομὼν ἐβασίλευσεν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ ἐπὶ ὅλου τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ ἦτο τεσσαράκοντα ἔτη.
43 Ὁ Σολομὼν ἀπέθανε καὶ ἀνεπαύθη μὲ τοὺς προπάτορας αὐτοῦ, ἔθαψαν δὲ αὐτὸν εἰς τὴν πόλιν Δαυὶδ τοῦ πατρός του. Ὁ Ἱεροβοάμ, ὁ υἱὸς Ναβάτ,- ὁ ὁποῖος εὑρίσκετο ἀκόμη εἰς τὴν Αἴγυπτον, ὅπου εἶχε δραπετεύσει, διὰ νὰ ἀποφύγῃ τὴν ἐκτέλεσίν του ἀπὸ τὸν Σολομῶντα καὶ ἔμενεν ἐκεῖ,- ὅταν ἐπληροφορήθη τὸν θάνατον τοῦ Σολομῶντος, ἐπῆρε κατεύθυνσιν πρὸς τὴν πόλιν του εἰς τὴν χώραν Σαριρά, ἡ ὁποία εὑρίσκετο εἰς τὸ ὄρος Ἐφραίμ.
44 Ἔτσι δὲ ὁ βασιλεὺς Σολομὼν ἀπέθανε καὶ ἀνεπαύθη μὲ τοὺς προπάτορας αὐτοῦ. Ἔγινε δὲ βασιλεὺς ἀντ' αὐτοῦ ὁ υἱὸς του ὁ Ροβοάμ.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

βασιλιᾶς Σολομὼν ἀγαποῦσε τὶς γυναῖκες. Εἶχε δὲ εἰς τὸ πολυπληθὲς χαρέμι του ὡς συζύγους πρώτης σειρᾶς ἑπτακόσιες πριγκήπισσες, καὶ τριακόσιες ἄλλες ὡς συζύγους δευτέρας σειρᾶς. Ὁ Σολομὼν ἔλαβεν ὡς συζύγους γυναῖκες ξένων (εἰδωλολατρικῶν) λαῶν· ἐκτὸς ἀπὸ τὴν θυγατέρα τοῦ Φαραώ, ἔλαβεν ἐπίσης ὡς γυναῖκες Μωαβίτιδες, Ἀμμωνίτιδες, Σύρες καὶ Ἰδουμαῖες, Χετταῖες καὶ Ἀμορραῖες.
2 Ἐνυμφεύθη (ἔτσι) γυναῖκες ἀπὸ τοὺς εἰδωλολατρικοὺς λαούς, μὲ τοὺς ὁποίους ὁ Κύριος ἀπηγόρευσε τοὺς μικτοὺς γάμους εἰς τοὺς Ἰσραηλίτες, μὲ τὴν ἐντολήν: <Δὲν θὰ ἔλθετε εἰς ἐπιμειξίαν (ἐπιγαμίαν) μὲ αὐτοὺς καὶ αὐτοὶ δὲν θὰ ἔλθουν εἰς ἐπιμειξίαν (ἐπιγαμίαν) μαζί σας, διὰ νὰ μὴ σᾶς ἐπηρεάσουν μὲ τοὺς μικτοὺς αὐτοὺς γάμους καὶ διὰ νὰ μὴ σᾶς παρασύρουν καὶ ἐμπνεύσουν εἰς τὶς καρδιές σας κλίσιν καὶ ἔρωτα, ὥστε νὰ λατρεύετε τοὺς εἰδωλολατρικούς των Θεούς>. Ὅμως ὁ Σολομὼν προσεκολλήθη εἰς τὰ ἔθνη αὐτά, ὥστε ἀγάπησε τὴν λατρείαν τῶν εἰδωλολατρικῶν αὐτῶν θεῶν τῶν γυναικῶν του.
3 Ὁ Σολομὼν εἶχεν εἰς τὸ πολυπληθὲς χαρέμι του ὡς συζύγους πρώτης σειρᾶς ἑπτακόσιες πριγκήπισσες, καὶ τριακόσιες ἄλλες ὡς συζύγους δευτέρας σειρᾶς. Οἱ γυναῖκες δὲ αὐτὲς ἔκαμαν τὴν καρδία του μαλακὴν καὶ φιλήδονον, ὥστε τελικῶς ὁ Σολομὼν ἀπεμακρύνθη ἀπὸ τὸν Θεόν.
4 Ἔτσι συνέβη τοῦτο: Κατὰ τὴν γεροντικὴν ἡλικίαν τοῦ Σολομῶντος ἡ καρδιά του δὲν ἦταν ἐξ ὁλοκλήρου δοσμένη καὶ ἀφωσιωμένη εἰς τὸν μόνον ἀληθινὸν Θεόν, ὅπως ἦταν ἡ καρδιὰ τοῦ Δαβίδ, τοῦ πατέρα του· διότι οἱ εἰδωλολάτρισσες γυναῖκες τὸν παρέσυραν καὶ ἐνέπνευσαν εἰς τὴν καρδιά του κλίσιν καὶ ἔρωτα πρὸς τοὺς ἰδικούς των εἰδωλολατρικοὺς θεούς.
5 Τὴν ἐποχὴν τῶν γηρατειῶν του ὁ Σολομὼν ἔκτισε εἰς κάποιον ὑψηλὸν τόπον θυσιαστήριον εἰς τὸν Χαμώς, τὸν ἐθνικὸν θεὸν τῶν εἰδωλολατρῶν Μωαβιτῶν. Ἐπίσης ἔκτισε θυσιαστήριον λατρείας εἰς ὑψηλὸν τόπον καὶ διὰ τὸν βασιλιᾶ των εἰς τὸ εἴδωλον τῶν Ἀμμωνιτῶν (ἢ κατὰ τὸ Ἑβραϊκὸν κείμενον· εἰς τὸν θεὸν Μολὸχ τῶν εἰδωλολατρῶν Ἀμμωνιτῶν).
6 Τὸ ἴδιον ἔκαμε καὶ διὰ τὴν Ἀστάρτην, τὴν βρωμερὴ καὶ σιχαμερὴ θεὰν τῶν εἰδωλολατρῶν κατοίκων τῆς Σιδῶνος.
7 Τέτοια θυσιαστήρια ἔκτισε καὶ δι’ ὅλες τὶς εἰδωλολάτρισσες γυναῖκες του, οἱ ὁποῖες προσέφεραν θυμιάματα (ἔκαιαν λιβάνι) καὶ θυσίες εἰς τοὺς εἰδωλολατρικοὺς θεούς των.
8 Ἔτσι ὁ Σολομὼν ἐσύρθη εἰς παρεκτροπὲς καὶ ἁμαρτωλὲς πράξεις καὶ ἔκαμεν ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον εἶναι πονηρὸν εἰς τὰ μάτια τοῦ Θεοῦ· κατήντησεν εἰδωλολάτρης. Δὲν ἐπολιτεύθη μὲ πιστότητα καὶ ἀφοσίωσιν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, ὅπως ὁ Δαβίδ, ὁ πατέρας του.
9 Δι' ὅλα αὐτὰ ὁ Θεὸς ὠργίσθη ἐναντίον τοῦ Σολομῶντος, ἐπειδὴ ἡ καρδιά του εἶχεν ἐπηρεασθῆ καὶ παρεκκλίνει ἀπὸ τὸν μόνον Κύριον καὶ ἀληθινὸν Θεὸν τοῦ Ἰσραήλ, παρ' ὅλον ὅτι αὐτὸς (ὁ Κύριος) τοῦ εἶχεν ἐμφανισθῆ δύο φορὲς
10 καὶ τοῦ εἶχε δώσει σαφῆ ἐντολὴν σχετικῶς μὲ τὸ ζήτημα αὐτὸ τῆς εἰδωλολατρίας. Τοῦ ἔδωσε τὴν ἐντολὴν νὰ μὴ ἀκολουθήσῃ καὶ νὰ μὴ λατρεύσῃ καθόλου ἄλλους θεούς· ἀπ’ ἐναντίας δὲ νὰ προσὲξῃ πολύ, ὥστε νὰ ἐφαρμόσῃ ὅλα, ὅσα τοῦ ἔδωκεν ἐντολὴν ὁ Κύριος καὶ Θεός. Ἀλλ' ἡ καρδιὰ τοῦ Σολομῶντος δὲν ἦταν πλέον ἐξ ὀλοκλήρου δοσμένη καὶ ἀφωσιωμένη εἰς τὸν Κύριον, τὸν μόνον ἀληθινὸν Θεόν, ὅπως ἦταν ἡ καρδιὰ τοῦ Δαβίδ, τοῦ πατέρα του.
11 Διὰ τοῦτο ὁ Κύριος εἶπε πρὸς τὸν Σολομῶντα: <Κατόπιν τῶν ὅσων τέτοιων μεγάλων καὶ θαυμαστῶν ἔγιναν εἰς σέ, σὺ δὲ μὲ τὴν ἐλευθέραν θέλησίν σου δὲν ἐτήρησες τὶς ἐντολές μου καὶ τὰ προστάγματά μου, τὰ ὁποῖα σὲ διέταξα νὰ τηρήσῃς, θὰ χωρίσω καὶ θὰ ἀποσπάσω τὴν βασιλείαν σου ἀπὸ τὰ χέρια σου καὶ θὰ τὴν δώσω εἰς τὸν δοῦλον σου.
12 Ἐν τούτοις δὲν θὰ πραγματοποιήσω τὴν ἀπόφασίν μου αὐτὴν κατὰ τὶς ἡμέρες τῆς βασιλείας σου, χάριν τοῦ Δαβίδ, τοῦ πατέρα σου· θὰ χωρίσω τὴν βασιλείαν καὶ θὰ τὴν ἀποσπάσω ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ υἱοῦ σου.
13 Ὅμως καὶ πάλιν δὲν θὰ ἀποσπάσω ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ υἱοῦ σου ὁλόκληρον τὴν βασιλείαν ἀλλὰ θὰ δώσω μίαν φυλὴν καὶ εἰς τὸν υἱόν σου χάριν τοῦ Δαβίδ, τοῦ πιστοῦ καὶ ἀφωσιωμένου δούλου μου, καὶ χάριν τῆς πόλεως Ἱερουσαλήμ, τὴν ὁποίαν ἐδιάλεξα ὡς τόπον τοῦ Ναοῦ μου, δηλαδὴ ὡς κατοικίαν ἰδικήν μου>.
14 Καὶ ὁ Κύριος, διὰ νὰ τιμωρήσῃ τὸν Σολομῶντα, ἀφῆκε νὰ ἐμφανισθοῦν ὡς ἀντίπαλοι καὶ ἐχθροί του ὁ Ἄδερ ὁ Ἰδουμαῖος καὶ ὁ Ἐσρώμ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἐλιαδαέ, ποὺ ἦταν εἰς τὴν Ραεμμάθ, ὁ ὁποῖος (Ἐσρώμ) ἦταν δοῦλος τοῦ Ἀδραζάρ, βασιλιᾶ τῆς Σουβά. Ἐμαζεύθησαν δὲ γύρω ἀπὸ τὸν Ἐσρὼμ ἄνδρες, ὥστε αὐτὸς ἔγινε ἀρχηγὸς ἐπαναστατικοῦ σώματος (συντάγματος μὲ 2.000 στρατιῶτες) καὶ μὲ αὐτὸ ἔτρεξε καὶ ἐκυρίευσε τὴν Δαμασκόν. Ἀπὸ ἐκεῖ ὡς ἀποστάτης καὶ ἐχθρός, ὡς συνεχὴς πειρασμὸς καὶ μάστιγα, ἐνεργοῦσε ἐπιθέσεις ἐναντίον τῶν Ἰσραηλιτῶν καθ' ὅλην τὴν διάρκειαν τῆς ζωῆς (καὶ τῆς βασιλείας) τοῦ Σολομῶντος. (Ἀλλὰ τὴν ἰδίαν ἐχθρικὴν στάσιν ἐτηροῦσε) καὶ ὁ Ἄδερ ὁ Ἰδουμαῖος, ὁ ὁποῖος κατήγετο ἀπὸ βασιλικὸν γένος τῆς Ἰδουμαίας.
15 (Τὸ ἱστορικὸν τοῦ Ἄδερ εἶναι τὸ ἀκόλουθον:) Ὅταν ὁ Δαβὶδ εἶχεν ἐκστρατεύσει ἐναντίον τῆς Ἰδουμαίας καὶ ἐξωλόθρευσε τοὺς Ἰδουμαίους, ὁ δὲ ἀρχιστράτηγός του Δαβὶδ Ἰωὰβ ἐπῆγε νὰ θάψῃ τοὺς νεκρούς, οἱ Ἰσραηλῖται ἐσκότωσαν ὅλους τοὺς ἄρρενες εἰς τὴν Ἰδουμαίαν.
16 Ὁ Ἰωὰβ ἔμεινεν ἐκεῖ εἰς τὴν Ἰδουμαίαν ἕξι μῆνες, καθὼς ἐπίσης καὶ ὅλος ὁ στρατὸς τῶν Ἰσραηλιτῶν, μέχρις ὅτου ἐσκότωσαν κάθε ἀρσενικὸν εἰς τὴν Ἰδουμαίαν.
17 Τότε αὐτὸς ὁ Ἄδερ ἀπέδρασε καὶ ἔτσι ἐγλύτωσε ἀπὸ τὴν σφαγήν· μαζί του ἀπέδρασαν καὶ ὅλοι οἱ ἄρρενες Ἰδουμαῖοι τοῦ βασιλικοῦ περιβάλλοντος τοῦ πατέρα του καὶ κατέφυγαν (ἐμπῆκαν) εἰς τὴν Αἴγυπτον· τότε ὁ Ἄδερ ἦταν ἀκόμη μικρὸν παιδί.
18 (Ἡ ἀπόδρασις καὶ ἡ φυγή των εἰς τὴν Αἴγυπτον ἔγινε ὡς ἑξῆς:) Ἐξεκίνησαν ἄνδρες ἀπὸ τὴν πόλιν Μαδιὰμ καὶ ἔφθασαν εἰς τὴν Φαράν. Ἀπὸ ἐκεῖ παρέλαβαν μαζί των καὶ ἄλλους ἄνδρες καὶ (ὅλοι μαζί) ἦλθαν εἰς τὸν Φαραώ, τὸν βασιλιᾶ τῆς Αἰγύπτου. Καὶ ὁ Ἄδερ παρουσιάσθη εἰς τὸν Φαραώ, ὁ δὲ Φαραὼ τοῦ ἔδωκε κατοικίαν καὶ ὥρισε νὰ χορηγοῦνται εἰς αὐτὸν τρόφιμα.
19 Ὁ φυγὰς Ἄδερ ἀπέκτησεν ἐξαιρετικὴν εὔνοιαν ἐκ μέρους τοῦ Φαραώ, ὁ ὁποῖος τὸν ἀγάπησε τόσον πολύ, ὥστε τοῦ ἔδωκεν ὡς σύζυγον τὴν ἀδελφὴν τῆς γυναίκας του· τοῦ ἔδωκε τὴν μεγαλυτέραν ἀδελφὴν τῆς βασιλίσσης Θεκεμίνας!
20 Καὶ ἡ ἀδελφὴ τῆς Θεκεμίνας ἐγέννησεν εἰς τὸν Ἄδερ τὸν Γανηβάθ, τὸν υἱόν της· ἡ δὲ βασίλισσα Θεκεμίνα τὸν ἀνέθρεψε μεταξὺ τῶν παιδιῶν τοῦ Φαραώ. Ἔτσι ὁ Γανηβὰθ ἦταν μεταξὺ τῶν υἱῶν τοῦ Φαραώ!
21 Ἐνῷ ὁ Ἄδερ εὑρίσκετο εἰς τὴν Αἴγυπτον, ἐπληροφορήθη ὅτι ἀπέθανεν ὁ Δαβὶδ καὶ ἀνεπαύθη μαζὶ μὲ τοὺς προπάτορές του· ἀκόμη ἐπληροφορήθη ὅτι ἀπέθανε καὶ ὁ ἀρχιστράτηγός του Δαβίδ, ὁ Ἰωάβ. Τότε ὁ Ἄδερ εἶπεν εἰς τὸν Φαραώ: <Ἄφησέ με νὰ ἀναχωρήσω, διὰ νὰ ἐπιστρέψω εἰς τὴν πατρίδα μου>.
22 Ὁ Φαραὼ εἶπεν εἰς τὸν Ἄδερ: <Τί σοῦ λείπει ἀπὸ τὴν παραμονήν σου κοντά μου, ὥστε ζητεῖς τώρα νὰ φύγῃς διὰ νὰ ἐπιστρέψῃς εἰς τὴν πατρίδα σου;> Ὁ Ἄδερ τοῦ ἀπάντησε: <Τίποτε δὲν μοῦ λείπει. Αὐτὸ μόνον σὲ παρακαλῶ· ἄφησέ με νὰ ἐπιστρέψω μὲ ὁποιονδήποτε τρόπον>. Καὶ ὁ Ἄδερ ἐπέστρεψεν εἰς τὴν πατρίδα του (τὴν Ἰδουμαίαν). Ἡ ἐνόχλησις δέ, ποὺ ἐδημιούργησεν ὁ Ἄδερ εἰς τοὺς Ἰσραηλίτες, ἦταν ἡ ἀκόλουθη: Ὁ Ἄδερ ἐβασίλευσεν εἰς τὴν Ἰδουμαίαν καὶ ἐνωχλοῦσε μὲ τὶς ἐπιδρομές του τόσον πολὺ τοὺς Ἰσραηλίτες, ὥστε αὐτοὶ ἔφθασαν εἰς ἀπόγνωσιν καὶ ἐβυθίσθησαν εἰς μεγάλην λύπην.
23 Ὁ Κύριος, διὰ νὰ τιμωρήσῃ τὸν Σολομῶντα, ἀφῆκε νὰ ἐμφανισθῇ καὶ ἄλλος ἀντίπαλος καὶ ἐχθρός του· αὐτὸς ἦταν ὁ Ραζών, ὁ υἱὸς τοῦ Ἐλιαδαέ, ποὺ κατήγετο ἀπὸ τὴν Βαραμεέθ', καὶ (ὁ ὁποῖος) εἶχε καταφύγει εἰς τὸν κύριόν του τὸν Ἀδαδεζέρ, τὸν βασιλιᾶ τῆς Σουβά.
24 Καὶ ἐμαζεύθησαν γύρω ἀπὸ τὸν Ραζὼν ἄνδρες, ὥστε αὐτὸς ἔγινε ἀρχηγὸς ἐπαναστατικοῦ σώματος (συντάγματος μὲ 2.000 στρατιῶτες), ὅταν ὁ Δαβὶδ εἶχε φονεύσει (ἐξολοθρεύσει) τὸν στρατὸν τοῦ κυρίου του (τοῦ Ἀδαδεζέρ, βασιλιᾶ τῆς Σουβά). Τώρα αὐτοὶ ἐπῆγαν εἰς τὴν Δαμασκὸν καὶ ἑκατοίκησαν ἐκεῖ καὶ ἀνεκήρυξαν βασιλιᾶ τῆς Συρίας τὸν Ραζών.
25 Ὁ Ραζὼν ὑπῆρξεν ἀντίπαλος καὶ ἐχθρός, συνεχῆς πειρασμὸς καὶ μάστιγα τῶν Ἰσραηλιτῶν καθ' ὅλην τὴν διάρκειαν τῆς ζωῆς καὶ τῆς βασιλείας τοῦ Σολομῶντος.
26 (Τρίτος ἀντίπαλος καὶ ἐχθρὸς τοῦ Σολομῶντος) ἦταν ὁ Ἱεροβοάμ, ὁ υἱὸς τοῦ Ναβάτ, ὁ ὁποῖος κατήγετο ἀπὸ τὴν φυλὴν Ἐφραίμ, ἀπὸ τὴν πόλιν Σαριρά. Ὁ Ἱεροβοὰμ ἦταν υἱὸς κάποιας χήρας καὶ δοῦλος τοῦ Σολομῶντος.
27 Ἡ αἰτία, διὰ τὴν ὁποίαν ὁ Ἱεροβοὰμ ἐσήκωσε χέρι, δηλαδὴ ἐπανεστάτησε κατὰ τοῦ βασιλιᾶ Σολομῶντος, ἦταν ἡ ἀκόλουθη: Ὁ βασιλιᾶς Σολομὼν ἔκτισε τὸ φρούριον (ἀκρόπολιν) τῆς πόλεως τοῦ Δαβὶδ καὶ ἔφραξε τὴν κοιλάδα (ἢ χαράδραν), ποὺ εὑρίσκετο κοντὰ εἰς τὴν πόλιν τοῦ Δαβίδ, τοῦ πατέρα του.
28 Ὁ δὲ ἄνθρωπος αὐτός, ὁ Ἱεροβοάμ, ἔδειξε τότε ὅτι ἦταν πολὺ ἱκανός, δυνατὸς καὶ γενναῖος· ὁ Σολομών, ὅταν εἶδεν ὅτι ὁ νεαρὸς ἐκεῖνος ἄνδρας ἦταν ἐργατικὸς καὶ κατάλληλος δι’ οἰκοδομικὰ ἔργα, τὸν ὥρισεν ἐπιστάτην διὰ τὶς ἀγγαρεῖες, ποὺ εἶχεν ἀναθέσει πρὸς ἐκτέλεσιν εἰς τὴν περιοχὴν τῆς φυλῆς τοῦ Ἰωσὴφ (δηλαδὴ τῶν φυλῶν Ἐφραὶμ καὶ Μανασσῆ).
29 Τότε συνέβη τὸ ἀκόλουθον περιστατικόν: Ὁ Ἱεροβοὰμ ἐβγῆκε ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ τὸν συνήντησεν εἰς τὸν δρόμον ὁ προφήτης Ἀχιά, ὁ ὁποῖος κατήγετο ἀπὸ τὴν Σηλῶ· ὁ Ἀχιὰ τὸν παρεμέρισε (τὸν ἐτράβηξε) ἀπὸ τὸν δρόμον πρὸς τὴν πεδιάδα. Ὁ προφήτης ἦταν τυλιγμένος μὲ καινούργιο ἐξωτερικὸν φόρεμα. Καὶ οἱ δύο τους (Ἀχιὰ καὶ Ἱεροβοάμ) ἦσαν μόνοι εἰς τὴν πεδιάδα.
30 Τότε ὁ Ἀχιὰ ἔβγαλε τὸ καινούργιο ἐξωτερικὸν φόρεμα, μὲ τὸ ὁποῖον ἦταν τυλιγμένος, τὸ ἐκράτησε, τὸ ἔσχισεν εἰς δώδεκα κομμάτια
31 καὶ εἶπεν εἰς τὸν Ἱεροβοάμ: <Πάρε διὰ τὸν ἑαυτόν σου δέκα κομμάτια, διότι αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος, ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ: <Νά· ἐγὼ πρόκειται νὰ σχίσω, νὰ ἀποσπάσω τὴν βασιλείαν ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ Σολομῶντος καὶ νὰ δώσω εἰς σὲ τὴν ἀρχηγίαν τῶν δέκα φυλῶν.
32 Εἰς τὸν Σολομῶντα θὰ μείνουν δύο μόνον φυλές, καὶ τοῦτο χάριν τοῦ δούλου μου Δαβὶδ καὶ χάριν τῆς πόλεως Ἱερουσαλήμ, τὴν ὁποίαν ἐδιάλεξα ἀπὸ ὅλες τὶς φυλὲς τῶν Ἰσραηλιτῶν, διὰ νὰ κτισθῇ εἰς αὐτὴν ὁ ναός μου καὶ ἔτσι νὰ γίνῃ αὐτὴ κατοικητήριον ἰδικόν μου.
33 Ἡ τιμωρία αὐτὴ θὰ ἔλθῃ εἰς τὸν Σολομῶντα, διότι μὲ ἐγκατέλειψε καὶ ἐλάτρευσε τὴν Ἀστάρτην, τὴν βρωμερὴ καὶ σιχαμερὴ θεὰν τῶν κατοίκων τῆς Σιδῶνος, καὶ τὸν Χαμὼς καὶ τοὺς ἄλλους εἰδωλολατρικοὺς θεοὺς τῶν Μωαβιτῶν καὶ τὸν βασιλιᾶ των, τὸ βδελυρὸν καὶ σιχαμερὸν αὐτὸ εἰδωλολατρικὸν ἄγαλμα τῶν Ἀμμωνιτῶν (ἢ κατὰ τὸ Ἑβραϊκὸν κείμενον: Καὶ τὸν Μιλκώμ, τὸν εἰδωλολατρικὸν θέον τῶν Ἀμμωνιτῶν). Ὁ Σολομὼν ἐλάτρευσε τὰ εἴδωλα αὐτὰ καὶ δὲν ἀκόλουθησε τὸν δρόμον τῶν ἐντολῶν μου, ὥστε νὰ συμπεριφερθῇ μὲ εἰλικρίνειαν, πιστότητα, εὐθύτητα καὶ ἀφοσίωσιν ἀπέναντί μου, ὅπως εἶχε συμπεριφερθῇ ὁ Δαβίδ, ὁ πατέρας του.
34 Ἐν τούτοις δὲν θὰ ἀφαιρέσω ὁλόκληρον τὸ βασίλειον ἀπὸ τὰ χέρια του. Ἀπ’ ἐναντίας, θὰ ἀντιταχθῶ διὰ λογαριασμόν του (τοῦ Δαβίδ) καὶ θὰ ἀφήσω εἰς αὐτόν (τὸν Σολομῶντα) τὴν βασιλείαν καθ' ὅλην τὴν διάρκειαν τῆς ζωῆς του· τοῦτο θὰ τὸ κάμω χάριν τοῦ Δαβὶδ τοῦ δούλου μου, τὸν ὁποῖον ἐξετίμησα διὰ τὴν πιστότητα καὶ ἀφοσίωσίν του καὶ τὸν ἐδιάλεξα ὡς ἰδικόν μου.
35 Θὰ ἀφαιρέσω ὅμως τὴν βασιλείαν ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ υἱοῦ τοῦ Σολομῶντος καὶ θὰ δώσω εἰς σὲ τὴν ἀρχηγίαν ἐπὶ τῶν δέκα φυλῶν·
36 εἰς δὲ τὸν υἱὸν τοῦ Σολομῶντος θὰ δώσω τὴν ἀρχηγίαν ἐπὶ τῶν δύο φυλῶν, ὥστε νὰ ὑπάρχῃ τόπος διὰ τὸν δοῦλον μου τὸν Δαβὶδ πάντοτε ἐνώπιόν μου (ὥστε νὰ ἔχω πάντοτε ἀπόγονον τοῦ δούλου μου Δαβίδ) εἰς τὴν πόλιν Ἱερουσαλήμ· διότι τὴν πόλιν αὐτὴν τὴν ἐδιάλεξα καὶ τὴν ἐξεχώρισα διὰ τὸν ἑαυτόν μου, ὥστε νὰ θέσω ἐκεῖ τὸ ὄνομά μου (μὲ τὸ κτίσιμον τοῦ ναοῦ καὶ τὴν συνεχῆ λατρείαν καὶ δόξαν τοῦ ὀνόματός μου).
37 Ἱεροβοάμ· ἐσὲ θὰ προσλάβω, καὶ σὺ θὰ βασιλεύσῃς ὅπως ἐπιθυμεῖ ἡ ψυχή σου, καὶ σὺ θὰ εἶσαι βασιλιᾶς (τοῦ μεγαλυτέρου μέρους) τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ.
38 Ἐὰν δὲ τηρήσῃς ὅλα, ὅσα θὰ σὲ διατάξω (μὲ τὰ προστάγματά μου), καὶ ἐὰν ἀκολουθήσῃς πιστὰ τὸν δρόμον τῶν ἐντολῶν μου καὶ κάμῃς ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον εἶναι δίκαιον καὶ ἀληθινὸν ἐνώπιόν μου· ἐὰν δηλαδὴ φυλάξῃς μὲ πιστότητα, εἰλικρίνειαν καὶ ἀφοσίωσιν τὰ προστάγματα καὶ τὶς ἐντολές μου, ὅπως ἔκαμεν ὁ Δαβίδ, ὁ δοῦλός μου, τότε καὶ ἐγὼ ὁ Θεὸς θὰ εἶμαι μαζί σου καὶ θὰ κάμω, ὥστε ἡ βασιλεία σου νὰ εἶναι συνεχὴς καὶ σταθερά, ἀπὸ δὲ τὸν βασιλικὸν σου οἶκον νὰ ἀναδεικνύεται πάντοτε διάδοχός σου, ὅπως εἶχα ὑποσχεθῆ καὶ διὰ τὸν πιστόν μου Δαβίδ>.
40 Ὅταν ὁ Σολομὼν ἐπληροφορήθη τὸ γεγονὸς αὐτό, ἐπροσπάθησε νὰ θανατώσῃ τὸν Ἱεροβοάμ. Ὁ Ἱεροβοὰμ ὅμως ἐσηκώθη καὶ ἐδραπέτευσε κρυφὰ εἰς τὴν Αἴγυπτον, κοντὰ εἰς τὸν βασιλιᾶ τῆς Αἰγύπτου Σουσακίμ· παρέμεινε δὲ εἰς τὴν Αἴγυπτον μέχρις ὅτου ἀπέθανεν ὁ Σολομών.
41 Καὶ τὰ ὑπόλοιπα ἀπὸ τοὺς λόγους τοῦ Σολομῶντος καὶ ὅλα, ὅσα ἔκαμε, καὶ ὅλη ἡ σοφία του, νά! δὲν ἔχουν αὐτὰ γραφὴ εἰς τὸ βιβλίον, ποὺ ἔχει τὴν ἐπιγραφὴν <λόγια (ἢ ἱστορία) τοῦ Σολομῶντος>;
42 Καὶ τὸ χρονικὸν διάστημα, κατὰ τὸ ὁποῖον ἐβασίλευεν ὁ Σολομὼν μὲ ἔδραν τὴν Ἱερουσαλὴμ ἐπὶ ὅλου τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, ἦταν σαράντα (40) χρόνια.
43 Καὶ ὁ Σολομὼν ἀπέθανε καὶ προσετέθη εἰς τοὺς ἀποθαμένους προγόνους του, καὶ τὸν ἔθαψαν εἰς τὴν πόλιν τοῦ Δαβίδ, τοῦ πατέρα του. Τότε δὲ συνέβη τὸ ἑξῆς γεγονός: Μόλις ἐπληροφορήθη τὸν θάνατον τοῦ Σολομῶντος ὁ Ἱεροβοάμ, ὁ υἱὸς τοῦ Ναβὰτ - αὐτὸς δὲ (ὁ Ἱεροβοάμ) εὑρίσκετο ἀκόμη εἰς τὴν Αἴγυπτον, ὅπου εἶχε δραπετεύσει διὰ νὰ γλυτώσῃ ἀπὸ τὴν ἀπειλὴν τοῦ Σολομῶντος καὶ παρέμενεν εἰς τὴν Αἴγυπτον - ξεκινὰ καὶ κατευθύνεται καὶ φθάνει εἰς τὴν πόλιν του, εἰς τὴν χώραν Σαριρά, ποὺ εὑρίσκετο εἰς τὴν ὀρεινὴν περιοχὴν τοῦ Ἐφραίμ.
44 Ἔτσι ὁ Σολομὼν ἀπέθανε καὶ προσετέθη εἰς τοὺς ἀποθαμένους προγόνους του. Εἰς τὴν θέσιν του δὲ ἐβασίλευσεν ὁ υἱός του Ροβοάμ.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
αὶ ὁ βασιλεὺς Σαλωμὼν ἦν φιλογύνης. Καὶ ἦσαν αὐτῷ γυναῖκες ἄρχουσαι ἑπτακόσια καὶ παλακαὶ τριακόσιαι. Καὶ ἔλαβε γυναῖκας ἀλλοτρίας καὶ τὴν θυγατέρα Φαραώ, Μωαβίτιδας, Ἀμμανίτιδας, Σύρας καὶ Ἰδουμαίας, Χετταίας καὶ Ἀμορραίας,	μως ὁ βασιλεὺς Σολομὼν ἀγαποῦσε τὰς γυναῖκας. Εἶχε δὲ ὡς συζύγους πρώτης σειρᾶς ἑπτακοσίας εὐγενοῦς καταγωγῆς καὶ ὡς συζύγους δευτέρας σειρᾶς τριακοσίας. Αἱ δὲ γυναῖκες τῶν ξένων λαῶν, τὰς ὁποίας ἔλαβεν, ἦσαν· Ἡ θυγάτηρ τοῦ Φαραώ, ἦσαν κόραι Μωαβίτισσαι, Ἀμμανίτισσαι, ὅπως ἐπίσης καὶ κόραι ἀπὸ τὴν Συρίαν, τὴν Ἰδουμαίαν, ἀπὸ τοὺς Χετταίους καὶ τοὺς Ἀμορραίους.	βασιλιᾶς Σολομὼν ἀγαποῦσε τὶς γυναῖκες. Εἶχε δὲ εἰς τὸ πολυπληθὲς χαρέμι του ὡς συζύγους πρώτης σειρᾶς ἑπτακόσιες πριγκήπισσες, καὶ τριακόσιες ἄλλες ὡς συζύγους δευτέρας σειρᾶς. Ὁ Σολομὼν ἔλαβεν ὡς συζύγους γυναῖκες ξένων (εἰδωλολατρικῶν) λαῶν· ἐκτὸς ἀπὸ τὴν θυγατέρα τοῦ Φαραώ, ἔλαβεν ἐπίσης ὡς γυναῖκες Μωαβίτιδες, Ἀμμωνίτιδες, Σύρες καὶ Ἰδουμαῖες, Χετταῖες καὶ Ἀμορραῖες.
2 ἐκ τῶν ἐθνῶν, ὧν ἀπεῖπε Κύριος τοῖς υἱοῖς Ἰσραήλ· οὐκ εἰσελεύσεσθε εἰς αὐτούς, καὶ αὐτοὶ οὐκ εἰσελεύσονται εἰς ὑμᾶς, μὴ ἐκκλίνωσι τὰς καρδίας ὑμῶν ὀπίσω εἰδώλων αὐτῶν· εἰς αὐτοὺς ἐκολλήθη Σαλωμὼν τοῦ ἀγαπῆσαι.	2 Ἔτσι δὲ ἐπῆρε γυναῖκας ἀπὸ τὰ ἔθνη τὰ εἰδωλολατρικά, πρᾶγμα τὸ ὁποῖον εἶχεν ἀπαγορεύσει ὁ Κύριος εἰς τοὺς Ἰσραηλίτας εἰπών· <δὲν θὰ συνάψετε μὲ τοὺς εἰδωλολατρικοὺς αὐτοὺς λαοὺς γάμους οὔτε αὐτοὶ θὰ νυμφευθοῦν ἰδικάς σας γυναῖκας, διὰ νὰ μὴ ἐκτρέψουν τὰς καρδίας σας καὶ ἀκολουθήσετε τὴν λατρείαν τῶν εἰδώλων>. Ὁ Σολομὼν ὅμως προσεκολλήθη καὶ ἠγάπησεν, ἐξ αἰτίας τῶν γυναικῶν αὐτῶν, τὰ ἔθνη των.	2 Ἐνυμφεύθη (ἔτσι) γυναῖκες ἀπὸ τοὺς εἰδωλολατρικοὺς λαούς, μὲ τοὺς ὁποίους ὁ Κύριος ἀπηγόρευσε τοὺς μικτοὺς γάμους εἰς τοὺς Ἰσραηλίτες, μὲ τὴν ἐντολήν: <Δὲν θὰ ἔλθετε εἰς ἐπιμειξίαν (ἐπιγαμίαν) μὲ αὐτοὺς καὶ αὐτοὶ δὲν θὰ ἔλθουν εἰς ἐπιμειξίαν (ἐπιγαμίαν) μαζί σας, διὰ νὰ μὴ σᾶς ἐπηρεάσουν μὲ τοὺς μικτοὺς αὐτοὺς γάμους καὶ διὰ νὰ μὴ σᾶς παρασύρουν καὶ ἐμπνεύσουν εἰς τὶς καρδιές σας κλίσιν καὶ ἔρωτα, ὥστε νὰ λατρεύετε τοὺς εἰδωλολατρικούς των Θεούς>. Ὅμως ὁ Σολομὼν προσεκολλήθη εἰς τὰ ἔθνη αὐτά, ὥστε ἀγάπησε τὴν λατρείαν τῶν εἰδωλολατρικῶν αὐτῶν θεῶν τῶν γυναικῶν του.
3 Καὶ ἦσαν αὐτῷ γυναῖκες ἄρχουσαι ἑπτακόσιαι καὶ παλλακαὶ τριακόσιαι καὶ ἐξέκλιναν γυναῖκες αὐτοῦ τὴν καρδίαν αὐτοῦ.	3 Εἶχε δὲ ὡς συζύγους πρώτης σειρᾶς ἑπτακοσίας πριγκίπισσας καὶ ὡς συζύγους δευτέρας σειρᾶς ἄλλας τριακοσίας. Αὐταὶ δὲ καὶ ἐξέκλιναν τὴν καρδίαν τοῦ Σολομῶντος ἀπὸ τὸν δρόμον τοῦ Θεοῦ.	3 Ὁ Σολομὼν εἶχεν εἰς τὸ πολυπληθὲς χαρέμι του ὡς συζύγους πρώτης σειρᾶς ἑπτακόσιες πριγκήπισσες, καὶ τριακόσιες ἄλλες ὡς συζύγους δευτέρας σειρᾶς. Οἱ γυναῖκες δὲ αὐτὲς ἔκαμαν τὴν καρδία του μαλακὴν καὶ φιλήδονον, ὥστε τελικῶς ὁ Σολομὼν ἀπεμακρύνθη ἀπὸ τὸν Θεόν.
4 Καὶ ἐγενήθη ἐν καιρῷ γήρους Σαλωμὼν καὶ οὐκ ἦν ἡ καρδία αὐτοῦ τελεία μετὰ Κυρίου Θεοῦ αὐτοῦ, καθὼς ἡ καρδία Δαυὶδ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ, καὶ ἐξέκλιναν γυναῖκες αἱ ἀλλότριαι τὴν καρδίαν αὐτοῦ ὀπίσω θεῶν αὐτῶν.	4 Ὅταν δὲ ὁ Σολομὼν ἐπροχώρησεν εἰς τὴν ἡλικίαν, δὲν εἶχε πλέον τὴν καρδίαν του ἁγνὴν καὶ καθαρὰν ἀπέναντι τοῦ Θεοῦ, ὅπως ἦτο ἡ καρδία τοῦ πατρός του Δαυίδ, διότι αἱ ἀλλόφυλοι γυναῖκες ἐξέκλιναν αὐτὸν ἀπὸ τὴν λατρείαν τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ, ὥστε νὰ λατρεύῃ ξένους εἰδωλικοὺς θεούς.	4 Ἔτσι συνέβη τοῦτο: Κατὰ τὴν γεροντικὴν ἡλικίαν τοῦ Σολομῶντος ἡ καρδιά του δὲν ἦταν ἐξ ὁλοκλήρου δοσμένη καὶ ἀφωσιωμένη εἰς τὸν μόνον ἀληθινὸν Θεόν, ὅπως ἦταν ἡ καρδιὰ τοῦ Δαβίδ, τοῦ πατέρα του· διότι οἱ εἰδωλολάτρισσες γυναῖκες τὸν παρέσυραν καὶ ἐνέπνευσαν εἰς τὴν καρδιά του κλίσιν καὶ ἔρωτα πρὸς τοὺς ἰδικούς των εἰδωλολατρικοὺς θεούς.
5 Τότε ᾠκοδόμησε Σαλωμὼν ὑψηλὸν τῷ Χαμώς, εἰδώλῳ Μωὰβ καὶ τῷ βασιλεῖ αὐτῶν εἰδώλῳ υἱῶν Ἀμμὼν	5 Τότε ὁ Σολομὼν ἀνοικοδόμησε εἰς ἕνα ὑψηλὸν τόπον ἱερὸν διὰ τὸν θεὸν Χαμώς, εἴδωλον τῶν Μωαβιτῶν, διὰ δὲ τὸν βασιλέα των εἰς τὸ εἴδωλον τῶν Ἀμμωνιτῶν·	5 Τὴν ἐποχὴν τῶν γηρατειῶν του ὁ Σολομὼν ἔκτισε εἰς κάποιον ὑψηλὸν τόπον θυσιαστήριον εἰς τὸν Χαμώς, τὸν ἐθνικὸν θεὸν τῶν εἰδωλολατρῶν Μωαβιτῶν. Ἐπίσης ἔκτισε θυσιαστήριον λατρείας εἰς ὑψηλὸν τόπον καὶ διὰ τὸν βασιλιᾶ των εἰς τὸ εἴδωλον τῶν Ἀμμωνιτῶν (ἢ κατὰ τὸ Ἑβραϊκὸν κείμενον· εἰς τὸν θεὸν Μολὸχ τῶν εἰδωλολατρῶν Ἀμμωνιτῶν).
6 καὶ τῇ Ἀστάρτῃ βδελύγματι Σιδωνίων,	6 ἐπίσης καὶ διὰ τὴν Ἀστάρτην, τὴν αἰσχρὰν καὶ ἀποκρουστικὴν θεότητα τῶν Σιδωνίων.	6 Τὸ ἴδιον ἔκαμε καὶ διὰ τὴν Ἀστάρτην, τὴν βρωμερὴ καὶ σιχαμερὴ θεὰν τῶν εἰδωλολατρῶν κατοίκων τῆς Σιδῶνος.
7 καὶ οὕτως ἐποίησε πάσαις ταῖς γυναιξὶν αὐτοῦ ταῖς ἀλλοτρίαις, αἳ ἐθυμίων καὶ ἔθυον τοῖς εἰδώλοις αὐτῶν.	7 Τέτοια εἰδωλολατρικὰ θυσιαστήρια ἀνοικοδόμησεν ὁ Σολομὼν πρὸς χάριν ὅλων τῶν ἀλλοφύλων γυναικῶν του, αἱ ὁποῖαι καὶ προσέφεραν θυμίαμα καὶ θυσίας εἰς τοὺς θεούς των.	7 Τέτοια θυσιαστήρια ἔκτισε καὶ δι’ ὅλες τὶς εἰδωλολάτρισσες γυναῖκες του, οἱ ὁποῖες προσέφεραν θυμιάματα (ἔκαιαν λιβάνι) καὶ θυσίες εἰς τοὺς εἰδωλολατρικοὺς θεούς των.
8 Καὶ ἐποίησε Σαλωμὼν τὸ πονηρὸν ἐνώπιον Κυρίου· οὐκ ἐπορεύθη ὀπίσω Κυρίου ὡς Λαυὶδ ὁ πατὴρ αὐτοῦ.	8 Ἔτσι δὲ ὁ Σολομὼν διέπραξε τὴν πονηρὰν αὐτὴν πρᾶξιν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου καὶ δὲν ἐπορεύθη ἐνώπιον τοῦ Κυρίου κατὰ τὸ παράδειγμα τοῦ πατρὸς αὐτοῦ Δαυίδ.	8 Ἔτσι ὁ Σολομὼν ἐσύρθη εἰς παρεκτροπὲς καὶ ἁμαρτωλὲς πράξεις καὶ ἔκαμεν ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον εἶναι πονηρὸν εἰς τὰ μάτια τοῦ Θεοῦ· κατήντησεν εἰδωλολάτρης. Δὲν ἐπολιτεύθη μὲ πιστότητα καὶ ἀφοσίωσιν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, ὅπως ὁ Δαβίδ, ὁ πατέρας του.
9 Καὶ ὠργίσθη Κύριος ἐπὶ Σαλωμών, ὅτι ἐξέκλινε καρδίαν αὐτοῦ ἀπὸ Κυρίου Θεοῦ Ἰσραὴλ τοῦ ὀφθέντος αὐτῷ δὶς	9 Διὰ τοῦτο καὶ ὠργίσθη ὁ Κύριος ἐναντίον τοῦ Σολομῶντος, ἐπειδὴ ἡ καρδία του εἶχε πλέον παρεκκλίνει ἀπὸ τὸν Κύριον τὸν Θεὸν τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, ὁ ὁποῖος μάλιστα δύο φορὰς εἶχε παρουσιασθῆ εἰς αὐτὸν	9 Δι' ὅλα αὐτὰ ὁ Θεὸς ὠργίσθη ἐναντίον τοῦ Σολομῶντος, ἐπειδὴ ἡ καρδιά του εἶχεν ἐπηρεασθῆ καὶ παρεκκλίνει ἀπὸ τὸν μόνον Κύριον καὶ ἀληθινὸν Θεὸν τοῦ Ἰσραήλ, παρ' ὅλον ὅτι αὐτὸς (ὁ Κύριος) τοῦ εἶχεν ἐμφανισθῆ δύο φορὲς
10 καὶ ἐντειλαμένου αὐτῷ ὑπὲρ τοῦ λόγου τούτου, τὸ παράπαν μὴ πορευθῆναι ὀπίσω θεῶν ἑτέρων καὶ φυλάξασθαι ποιῆσαι, ἃ ἐνετείλατο αὐτῷ Κύριος ὁ Θεός, οὐδ' ἦν ἡ καρδία αὐτοῦ τελεία μετὰ Κυρίου κατὰ τὴν καρδίαν Δαυὶδ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ.	10 καὶ τοῦ εἶχε δώσει ρητὴν ἐντολὴν νὰ προσέξῃ πολὺ καὶ κατ' οὐδένα λόγον νὰ μὴ πορευθῇ ὀπίσω εἰδωλολατρικῶν θεῶν καὶ λατρεύσῃ αὐτούς, καὶ τοῦ ἐπέστησε τὴν προσοχὴν νὰ τηρήσῃ ὅλα, ὅσα ὁ Κύριος τὸν εἶχε διατάξει νὰ κάμῃ. Ἔτσι δὲ ἡ καρδία τοῦ Σολομῶντος δὲν ὑπῆρξεν ἁγνὴ καὶ καθαρὰ ἀπέναντι τοῦ Κυρίου, ὅπως ἦτο ἡ καρδία τοῦ πατρὸς αὐτοῦ τοῦ Δαυίδ.	10 καὶ τοῦ εἶχε δώσει σαφῆ ἐντολὴν σχετικῶς μὲ τὸ ζήτημα αὐτὸ τῆς εἰδωλολατρίας. Τοῦ ἔδωσε τὴν ἐντολὴν νὰ μὴ ἀκολουθήσῃ καὶ νὰ μὴ λατρεύσῃ καθόλου ἄλλους θεούς· ἀπ’ ἐναντίας δὲ νὰ προσὲξῃ πολύ, ὥστε νὰ ἐφαρμόσῃ ὅλα, ὅσα τοῦ ἔδωκεν ἐντολὴν ὁ Κύριος καὶ Θεός. Ἀλλ' ἡ καρδιὰ τοῦ Σολομῶντος δὲν ἦταν πλέον ἐξ ὀλοκλήρου δοσμένη καὶ ἀφωσιωμένη εἰς τὸν Κύριον, τὸν μόνον ἀληθινὸν Θεόν, ὅπως ἦταν ἡ καρδιὰ τοῦ Δαβίδ, τοῦ πατέρα του.
11 Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς Σαλωμών· ἀνθ' ὧν ἐγένετο ταῦτα μετὰ σοῦ καὶ οὐκ ἐφύλαξας τὰς ἐντολάς μου καὶ τὰ προστάγματά μου, ἃ ἐνετειλάμην σοι, διαρρήσσων διαρρήξω τὴν βασιλείαν σου ἐκ χειρός σου καὶ δώσω αὐτὴν τῷ δούλῳ σου.	11 Εἶπε δὲ τότε ὁ Κύριος πρὸς τὸν Σολομῶντα· <ἐπειδὴ σύ, μολονότι ἔλαβες τόσας μεγάλας δωρεὰς ἐκ μέρους μου, δὲν ἐφύλαξες ὅμως τὰς ἐντολάς μου καὶ τὰ προστάγματά μου, τὰ ὁποῖα ἐγὼ σὲ διέταξα νὰ τηρήσῃς, διὰ τοῦτο ἐγὼ θὰ διασπάσω τὴν βασιλείαν σου ἀπὸ τὰ χέρια σου καὶ θὰ δώσω αὐτὴν εἰς τὸν δοῦλον σου.	11 Διὰ τοῦτο ὁ Κύριος εἶπε πρὸς τὸν Σολομῶντα: <Κατόπιν τῶν ὅσων τέτοιων μεγάλων καὶ θαυμαστῶν ἔγιναν εἰς σέ, σὺ δὲ μὲ τὴν ἐλευθέραν θέλησίν σου δὲν ἐτήρησες τὶς ἐντολές μου καὶ τὰ προστάγματά μου, τὰ ὁποῖα σὲ διέταξα νὰ τηρήσῃς, θὰ χωρίσω καὶ θὰ ἀποσπάσω τὴν βασιλείαν σου ἀπὸ τὰ χέρια σου καὶ θὰ τὴν δώσω εἰς τὸν δοῦλον σου.
12 Πλὴν ἐν ταῖς ἡμέραις σου οὐ ποιήσω αὐτὰ διὰ Δαυὶδ τὸν πατέρα σου· ἐκ χειρὸς υἱοῦ σου λήψομαι αὐτήν.	12 Ἀλλὰ πρὸς χάριν τοῦ πατρός σου Δαυὶδ δὲν θὰ πραγματοποιήσω τὴν ἀπόφασίν μου αὐτὴν εἰς τὰς ἰδικάς σου ἡμέρας. Θὰ πάρω ὅμως τὴν βασιλείαν σου ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ παιδιοῦ σου.	12 Ἐν τούτοις δὲν θὰ πραγματοποιήσω τὴν ἀπόφασίν μου αὐτὴν κατὰ τὶς ἡμέρες τῆς βασιλείας σου, χάριν τοῦ Δαβίδ, τοῦ πατέρα σου· θὰ χωρίσω τὴν βασιλείαν καὶ θὰ τὴν ἀποσπάσω ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ υἱοῦ σου.
13 Πλὴν ὅλην τὴν βασιλείαν οὐ μὴ λάβω· σκῆπτρον ἓν δώσω τῷ υἱῷ σου διὰ Δαυὶδ τὸν δοῦλόν μου καὶ διὰ Ἱερουσαλὴμ τὴν πόλιν, ἣν ἐξελεξάμην.	13 Ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ παιδιοῦ σου δὲν θὰ ἀφαιρέσω ὁλόκληρον τὴν βασιλείαν. Θὰ ἀφήσω εἰς αὐτὸ μίαν φυλὴν καὶ τοῦτο πρὸς χάριν τοῦ δούλου μου Δαυὶδ καὶ τῆς πόλεως Ἱερουσαλήμ, τὴν ὁποίαν ἐγὼ ἔχω ἐκλέξει ὡς κατοικίαν μου>.	13 Ὅμως καὶ πάλιν δὲν θὰ ἀποσπάσω ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ υἱοῦ σου ὁλόκληρον τὴν βασιλείαν ἀλλὰ θὰ δώσω μίαν φυλὴν καὶ εἰς τὸν υἱόν σου χάριν τοῦ Δαβίδ, τοῦ πιστοῦ καὶ ἀφωσιωμένου δούλου μου, καὶ χάριν τῆς πόλεως Ἱερουσαλήμ, τὴν ὁποίαν ἐδιάλεξα ὡς τόπον τοῦ Ναοῦ μου, δηλαδὴ ὡς κατοικίαν ἰδικήν μου>.
14 Καὶ ἤγειρε Κύριος σατὰν τῷ Σαλωμὼν τὸν Ἄδερ τὸν Ἰδουμαῖον καὶ τὸν Ἐσρὼμ υἱὸν Ἐλιαδαέ, τὸν ἐν Ραεμμὰθ Ἀδραζὰρ βασιλέα Σουβὰ κύριον αὐτοῦ· καὶ συνηθροίσθησαν ἐπ' αὐτὸν ἄνδρες, καὶ ἦν ἄρχων συστρέμματος καὶ προκατελάβετο τὴν Δαμασέκ· καὶ ἦσαν σατὰν τῷ Ἰσραὴλ πάσας τὰς ἡμέρας Σαλωμών. Καὶ Ἄδερ ὁ Ἰδουμαῖος ἐκ τοῦ σπέρματος τῆς βασιλείας ἐν Ἰδουμαίᾳ·	14 Παρεχώρησεν ὅμως ὁ Κύριος νὰ ἐγερθοῦν πρὸς τιμωρίαν τοῦ Σολομῶντος πειρασμοὶ καὶ πολέμιοι. Τέτοιοι δὲ πολέμιοι ἦσαν ὁ Ἄδερ ὁ Ἰδουμαῖος, ὁ Ἐσρὼμ ὁ υἱὸς τοῦ Ἐλιαδαὲ ὁ εἰς Ραεμμάθ, ὁ ὁποῖος ἦτο δοῦλος τοῦ Ἀδραζάρ, βασιλέως Σουβά. Γύρω δὲ ἀπὸ τὸν Ἐσρὼμ ὡς περὶ ἀρχηγὸν συνεκεντρώθησαν ἀρκετοὶ ἄνδρες καὶ δι' αὐτῶν ὁ Ἐσρὼμ κατέλαβε τὴν Δαμασκόν. Μὲ ὁρμητήριον δὲ τὴν Δαμασκὸν κατέστη μάστιξ καὶ πειρασμὸς τῶν Ἰσραηλιτῶν ὅλας τὰς ἡμέρας, κατὰ τὰς ὁποίας ἐβασίλευεν ὁ Σολομών. Ἀλλὰ καὶ ὁ Ἄδερ ὁ Ἰδουμαῖος, ὁ ὁποῖος κατήγετο ἀπὸ βασιλικὸν γένος τῆς Ἰδουμαίας, ὑπῆρξεν ἐξ ἴσου μάστιξ τῶν Ἰσραηλιτῶν.	14 Καὶ ὁ Κύριος, διὰ νὰ τιμωρήσῃ τὸν Σολομῶντα, ἀφῆκε νὰ ἐμφανισθοῦν ὡς ἀντίπαλοι καὶ ἐχθροί του ὁ Ἄδερ ὁ Ἰδουμαῖος καὶ ὁ Ἐσρώμ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἐλιαδαέ, ποὺ ἦταν εἰς τὴν Ραεμμάθ, ὁ ὁποῖος (Ἐσρώμ) ἦταν δοῦλος τοῦ Ἀδραζάρ, βασιλιᾶ τῆς Σουβά. Ἐμαζεύθησαν δὲ γύρω ἀπὸ τὸν Ἐσρὼμ ἄνδρες, ὥστε αὐτὸς ἔγινε ἀρχηγὸς ἐπαναστατικοῦ σώματος (συντάγματος μὲ 2.000 στρατιῶτες) καὶ μὲ αὐτὸ ἔτρεξε καὶ ἐκυρίευσε τὴν Δαμασκόν. Ἀπὸ ἐκεῖ ὡς ἀποστάτης καὶ ἐχθρός, ὡς συνεχὴς πειρασμὸς καὶ μάστιγα, ἐνεργοῦσε ἐπιθέσεις ἐναντίον τῶν Ἰσραηλιτῶν καθ' ὅλην τὴν διάρκειαν τῆς ζωῆς (καὶ τῆς βασιλείας) τοῦ Σολομῶντος. (Ἀλλὰ τὴν ἰδίαν ἐχθρικὴν στάσιν ἐτηροῦσε) καὶ ὁ Ἄδερ ὁ Ἰδουμαῖος, ὁ ὁποῖος κατήγετο ἀπὸ βασιλικὸν γένος τῆς Ἰδουμαίας.
15 καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἐξολοθρεῦσαι Δαυὶδ τὸν Ἐδὼμ ἐν τῷ πορευθῆναι Ἰωὰβ ἄρχοντα τῆς στρατιᾶς θάπτειν τοὺς τραυματίας, καὶ ἔκοψαν πᾶν ἀρσενικὸν ἐν τῇ Ἰδουμαίᾳ	15 Ἡ ἱστορία δὲ τοῦ Ἄδερ εἶναι ἡ ἑξῆς· Ὅταν ὁ Δαυὶδ εἰς κάποιαν ἐκστρατείαν του ἐξωλόθρευσε τοὺς Ἰδουμαίους καὶ ὁ ἀρχιστράτηγος τοῦ στρατοῦ του ὁ Ἰωὰβ ἐπορεύθη νὰ θάψῃ τοὺς νεκρούς, οἱ Ἰσραηλῖται ἐφόνευσαν τότε κάθε ἄρρενα Ἰδουμαῖον.	15 (Τὸ ἱστορικὸν τοῦ Ἄδερ εἶναι τὸ ἀκόλουθον:) Ὅταν ὁ Δαβὶδ εἶχεν ἐκστρατεύσει ἐναντίον τῆς Ἰδουμαίας καὶ ἐξωλόθρευσε τοὺς Ἰδουμαίους, ὁ δὲ ἀρχιστράτηγός του Δαβὶδ Ἰωὰβ ἐπῆγε νὰ θάψῃ τοὺς νεκρούς, οἱ Ἰσραηλῖται ἐσκότωσαν ὅλους τοὺς ἄρρενες εἰς τὴν Ἰδουμαίαν.
16 ὅτι ἓξ μῆνας ἐνεκάθητο ἐκεῖ Ἰωὰβ καὶ πᾶς Ἰσραὴλ ἐν τῇ Ἰδουμαίᾳ, ἕως ὅτου ἐξωλόθρευσε πᾶν ἀρσενικὸν ἐν τῇ Ἰδουμαίᾳ-	16 Ἐπὶ ἓξ μῆνας ὁ Ἰωὰβ καὶ ὁ ἰσραηλιτικὸς στρατὸς εἶχον ἐγκατασταθῇ εἰς τὴν Ἰδουμαίαν, μέχρις ὅτου ἐφόνευσαν ὅλα τὰ ἀρσενικὰ τῶν Ἰδουμαίων.	16 Ὁ Ἰωὰβ ἔμεινεν ἐκεῖ εἰς τὴν Ἰδουμαίαν ἕξι μῆνες, καθὼς ἐπίσης καὶ ὅλος ὁ στρατὸς τῶν Ἰσραηλιτῶν, μέχρις ὅτου ἐσκότωσαν κάθε ἀρσενικὸν εἰς τὴν Ἰδουμαίαν.
17 καὶ ἀπέδρα Ἄδερ, αὐτὸς καὶ πάντες ἄνδρες ᾿Ιδουμαῖοι τῶν παίδων τοῦ πατρὸς αὐτοῦ μετ' αὐτοῦ, καὶ εἰσῆλθον εἰς Αἴγυπτον· καὶ Ἄδερ παιδάριον μικρόν.	17 Τότε ὁ Ἄδερ, ὁ ὁποῖος ἦτο μικρὸ παιδί, καὶ ὅλοι οἱ Ἰδουμαῖοι ἄνδρες τοῦ βασιλικοῦ περιβάλλοντος τοῦ πατρός του, οἱ ὁποῖοι διέφυγον τὴν σφαγήν, ἐδραπέτευσαν καὶ εἰσῆλθαν εἰς τὴν Αἴγυπτον.	17 Τότε αὐτὸς ὁ Ἄδερ ἀπέδρασε καὶ ἔτσι ἐγλύτωσε ἀπὸ τὴν σφαγήν· μαζί του ἀπέδρασαν καὶ ὅλοι οἱ ἄρρενες Ἰδουμαῖοι τοῦ βασιλικοῦ περιβάλλοντος τοῦ πατέρα του καὶ κατέφυγαν (ἐμπῆκαν) εἰς τὴν Αἴγυπτον· τότε ὁ Ἄδερ ἦταν ἀκόμη μικρὸν παιδί.
18 Καὶ ἀνίστανται ἄνδρες ἐκ τῆς πόλεως Μαδιὰμ καὶ ἔρχονται εἰς Φαρὰν καὶ λαμβάνουσιν ἄνδρας μεθ' ἑαυτῶν καὶ ἔρχονται πρὸς Φαραὼ βασιλέα Αἰγύπτου, καὶ εἰσῆλθεν Ἄδερ πρὸς Φαραώ, καὶ ἔδωκεν αὐτῷ οἶκον καὶ ἄρτους διέταξεν αὐτῷ.	18 Ἐξεκίνησαν ἄνδρες ἀπὸ τὴν πόλιν Μαδιάμ, ἦλθον εἰς τὴν Φοράν, παρέλαβον ἀπὸ ἐκεῖ καὶ ἄλλους ἄνδρας καὶ ὅλοι μαζῆ ἦλθον πρὸς τὸν Φαραώ, τὸν βασιλέα τῆς Αἰγύπτου. Ὁ Ἄδερ παρουσιάσθη ἐνώπιον τοῦ Φαραώ. Ὁ Φαραὼ τοῦ παρεχώρησε πρὸς κατοικίαν οἶκον καὶ ἔδωσεν ἐντολὴν νὰ δίδουν εἰς αὐτὸν τροφάς.	18 (Ἡ ἀπόδρασις καὶ ἡ φυγή των εἰς τὴν Αἴγυπτον ἔγινε ὡς ἑξῆς:) Ἐξεκίνησαν ἄνδρες ἀπὸ τὴν πόλιν Μαδιὰμ καὶ ἔφθασαν εἰς τὴν Φαράν. Ἀπὸ ἐκεῖ παρέλαβαν μαζί των καὶ ἄλλους ἄνδρες καὶ (ὅλοι μαζί) ἦλθαν εἰς τὸν Φαραώ, τὸν βασιλιᾶ τῆς Αἰγύπτου. Καὶ ὁ Ἄδερ παρουσιάσθη εἰς τὸν Φαραώ, ὁ δὲ Φαραὼ τοῦ ἔδωκε κατοικίαν καὶ ὥρισε νὰ χορηγοῦνται εἰς αὐτὸν τρόφιμα.
19 Καὶ εὗρεν Ἄδερ χάριν ἐναντίον Φαραὼ σφόδρα, καὶ ἔδωκεν αὐτῷ γυναῖκα ἀδελφὴν τῆς γυναικὸς αὐτοῦ, ἀδελφὴν Θεκεμίνας τὴν μείζω.	19 Ὁ Ἄδερ ἀπέκτησε τὴν ἰδιαιτέραν στοργὴν καὶ εὐμένειαν τοῦ Φαραώ, ὁ ὁποῖος καὶ ἔδωσεν εἰς αὐτὸν ὡς γυναῖκα τὴν ἀδελφὴν τῆς συζύγου του, τὴν μεγαλυτέραν ἀδελφὴν τῆς βασιλίσσης Θεκεμίνας.	19 Ὁ φυγὰς Ἄδερ ἀπέκτησεν ἐξαιρετικὴν εὔνοιαν ἐκ μέρους τοῦ Φαραώ, ὁ ὁποῖος τὸν ἀγάπησε τόσον πολύ, ὥστε τοῦ ἔδωκεν ὡς σύζυγον τὴν ἀδελφὴν τῆς γυναίκας του· τοῦ ἔδωκε τὴν μεγαλυτέραν ἀδελφὴν τῆς βασιλίσσης Θεκεμίνας!
20 Καὶ ἔτεκεν αὐτῷ ἡ ἀδελφὴ Θεκεμίνας τῷ Ἄδερ τὸν Γανηβάθ υἱὸν αὐτῆς, καὶ ἐξέθρεψεν αὐτὸν Θεκεμίνα ἐν μέσῳ υἱῶν Φαραώ, καὶ ἦν Γανηβὰθ ἐν μέσῳ υἱῶν Φαραώ.	20 Ἡ ἀδελφὴ δὲ τῆς βασιλίσσης Θεκεμίνας ἐγέννησεν εἰς τὸν Ἄδερ ἕνα υἱόν, τὸν ὁποῖον ὠνόμασαν Γανηβάθ. Ἡ βασίλισσα Θεκεμίνα διέθρεψε καὶ ἀνέθρεψεν αὐτὸν ἐν μέσῳ τῶν υἱῶν τοῦ Φαραώ. Ἔτσι δὲ ὁ Γανηβὰθ ἦτο μεταξὺ τῶν υἱῶν τοῦ Φαραώ.	20 Καὶ ἡ ἀδελφὴ τῆς Θεκεμίνας ἐγέννησεν εἰς τὸν Ἄδερ τὸν Γανηβάθ, τὸν υἱόν της· ἡ δὲ βασίλισσα Θεκεμίνα τὸν ἀνέθρεψε μεταξὺ τῶν παιδιῶν τοῦ Φαραώ. Ἔτσι ὁ Γανηβὰθ ἦταν μεταξὺ τῶν υἱῶν τοῦ Φαραώ!
21 Καὶ Ἄδερ ἤκουσεν ἐν Αἰγύπτῳ ὅτι κεκοίμηται Δαυὶδ μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ, καὶ ὅτι τέθνηκεν Ἰωὰβ ὁ ἄρχων τῆς στρατιᾶς· καὶ εἶπεν Ἄδερ πρὸς Φαραώ· ἐξαπόστειλόν με καὶ ἀποστρέψω εἰς τὴν γῆν μου.	21 Ὅταν ὁ Ἄδερ ἔμεινεν εἰς τὴν Αἴγυπτον, ἐπληροφορήθη ὅτι εἶχεν ἀποθάνει ὁ Δαυὶδ καὶ εἶχε ταφῆ μὲ τοὺς πατέρας του. Καὶ ὅτι ἐπίσης εἶχεν ἀποθάνει ὁ ἀρχιστράτηγος τῆς στρατιᾶς τοῦ Δαυίδ, ὁ Ἰωάβ. Εἶπε δὲ τότε ὁ Ἄδερ πρὸς τὸν Φαραώ· <δός μου τὴν ἄδειαν νὰ ἐπανέλθω εἰς τὴν πατρίδα μου>.	21 Ἐνῷ ὁ Ἄδερ εὑρίσκετο εἰς τὴν Αἴγυπτον, ἐπληροφορήθη ὅτι ἀπέθανεν ὁ Δαβὶδ καὶ ἀνεπαύθη μαζὶ μὲ τοὺς προπάτορές του· ἀκόμη ἐπληροφορήθη ὅτι ἀπέθανε καὶ ὁ ἀρχιστράτηγός του Δαβίδ, ὁ Ἰωάβ. Τότε ὁ Ἄδερ εἶπεν εἰς τὸν Φαραώ: <Ἄφησέ με νὰ ἀναχωρήσω, διὰ νὰ ἐπιστρέψω εἰς τὴν πατρίδα μου>.
22 Καὶ εἶπε Φαραὼ τῷ Ἄδερ· τίνι σὺ ἐλαττονῇ μετ' ἐμοῦ; Καὶ ἰδοὺ σὺ ζητεῖς ἀπέλθεῖν εἰς τὴν γῆν σου. Καὶ εἶπεν αὐτῷ Ἄδερ, ὅτι ἐξαποστέλλων ἐξαποστελεῖς με· καὶ ἀνέστρεψεν Ἄδερ εἰς τὴν γῆν αὐτοῦ. Αὕτη ἡ κακία, ἣν ἐποίησεν Ἄδερ· καὶ ἐβαρυθύμησεν ἐν Ἰσραὴλ καὶ ἐβασίλευσεν ἐν γῇ Ἐδώμ.	22 Ὁ Φαραὼ εἶπε πρὸς τὸν Ἄδερ· <τί σοῦ λείπει ἐδῶ κοντά μου, καὶ σὺ ζητεῖς νὰ ἐπανέλθῃς εἰς τὴν πατρίδα σου;> Ὁ Ἄδερ εἶπε πρὸς αὐτόν· <σὲ παρακαλῶ, δός μου τὴν ἄδειαν νὰ ἐπιστρέψω>. Καὶ πράγματι μὲ τὴν ἄδειαν τοῦ Φαραὼ ὁ Ἄδερ ἐπέστρεψεν εἰς τὴν πατρίδα του, τὴν Ἰδουμαίαν. Ἐκεῖ ἀνεκηρύχθη βασιλεὺς καὶ μὲ τὰς ἐπιδρομάς του παρενωχλοῦσε συνεχῶς τοὺς Ἰσραηλίτας, ὥστε οἱ Ἰσραηλῖται βαρέως ἔφεραν αὐτὴν τὴν θλῖψιν.	22 Ὁ Φαραὼ εἶπεν εἰς τὸν Ἄδερ: <Τί σοῦ λείπει ἀπὸ τὴν παραμονήν σου κοντά μου, ὥστε ζητεῖς τώρα νὰ φύγῃς διὰ νὰ ἐπιστρέψῃς εἰς τὴν πατρίδα σου;> Ὁ Ἄδερ τοῦ ἀπάντησε: <Τίποτε δὲν μοῦ λείπει. Αὐτὸ μόνον σὲ παρακαλῶ· ἄφησέ με νὰ ἐπιστρέψω μὲ ὁποιονδήποτε τρόπον>. Καὶ ὁ Ἄδερ ἐπέστρεψεν εἰς τὴν πατρίδα του (τὴν Ἰδουμαίαν). Ἡ ἐνόχλησις δέ, ποὺ ἐδημιούργησεν ὁ Ἄδερ εἰς τοὺς Ἰσραηλίτες, ἦταν ἡ ἀκόλουθη: Ὁ Ἄδερ ἐβασίλευσεν εἰς τὴν Ἰδουμαίαν καὶ ἐνωχλοῦσε μὲ τὶς ἐπιδρομές του τόσον πολὺ τοὺς Ἰσραηλίτες, ὥστε αὐτοὶ ἔφθασαν εἰς ἀπόγνωσιν καὶ ἐβυθίσθησαν εἰς μεγάλην λύπην.
23 Καὶ ἤγειρε Κύριος σατὰν τῷ Σολωμὼν τὸν Ραζὼν υἱὸν Ἐλιαδαὲ τὸν Βαραμεὲθ Ἀδαδεζὲρ βασιλέα Σουβὰ κύριον αὐτοῦ.	23 Ὁ Κύριος παρεχώρησεν ἐν συνεχείᾳ, νὰ ἀναφανῇ καὶ ἄλλος πειρασμὸς εἰς βάρος τοῦ Σολομῶντος. Αὐτὸς δὲ ἦτο ὁ Ραζών, ὁ υἱὸς τοῦ Ἐλιαδαὲ ὁ Βαραμεθίτης, ὁ ὁποῖος εἶχε καταφύγει εἰς τὸν αὐθέντην του τὸν Ἀδαδεζέρ, τὸν βασιλέα τῆς Σουβά.	23 Ὁ Κύριος, διὰ νὰ τιμωρήσῃ τὸν Σολομῶντα, ἀφῆκε νὰ ἐμφανισθῇ καὶ ἄλλος ἀντίπαλος καὶ ἐχθρός του· αὐτὸς ἦταν ὁ Ραζών, ὁ υἱὸς τοῦ Ἐλιαδαέ, ποὺ κατήγετο ἀπὸ τὴν Βαραμεέθ', καὶ (ὁ ὁποῖος) εἶχε καταφύγει εἰς τὸν κύριόν του τὸν Ἀδαδεζέρ, τὸν βασιλιᾶ τῆς Σουβά.
24 Καὶ συνηθροίσθησαν ἐπ' αὐτὸν ἄνδρες καὶ ἦν ἄρχων συστρέμματος ἐν τῷ ἀποκτείνειν Δαυὶδ αὐτούς, καὶ ἐπορεύθησαν εἰς Δαμασκὸν καὶ ἐκάθισαν ἐν αὐτῷ καὶ ἐβασίλευσεν ἐν Δαμασκῷ	24 Αὐτὸς ἐπίσης εἶχε συγκεντρώσει γύρω του ἄνδρας, τῶν ὁποίων ἔγινεν ἀρχηγός, ὅταν ὁ Δαυὶδ εἶχεν ἐξολοθρεύσει τοὺς στρατιώτας τοῦ κυρίου του. Τώρα αὐτοὶ μετέβησαν εἰς τὴν Δαμασκὸν καὶ ἀνεκήρυξαν τὸν Ραζὼν ὡς βασιλέα των.	24 Καὶ ἐμαζεύθησαν γύρω ἀπὸ τὸν Ραζὼν ἄνδρες, ὥστε αὐτὸς ἔγινε ἀρχηγὸς ἐπαναστατικοῦ σώματος (συντάγματος μὲ 2.000 στρατιῶτες), ὅταν ὁ Δαβὶδ εἶχε φονεύσει (ἐξολοθρεύσει) τὸν στρατὸν τοῦ κυρίου του (τοῦ Ἀδαδεζέρ, βασιλιᾶ τῆς Σουβά). Τώρα αὐτοὶ ἐπῆγαν εἰς τὴν Δαμασκὸν καὶ ἑκατοίκησαν ἐκεῖ καὶ ἀνεκήρυξαν βασιλιᾶ τῆς Συρίας τὸν Ραζών.
25 καὶ ἐγένετο ἀντικείμενος τῷ Ἰσραὴλ πάσας τὰς ἡμέρας Σαλωμών.	25 Αὐτὸς λοιπὸν ὁ Ραζὼν ὑπῆρξεν ἐχθρὸς τῶν Ἰσραηλιτῶν καθ' ὅλον τὸ διάστημα τῆς ζωῆς τοῦ Σολομῶντος.	25 Ὁ Ραζὼν ὑπῆρξεν ἀντίπαλος καὶ ἐχθρός, συνεχῆς πειρασμὸς καὶ μάστιγα τῶν Ἰσραηλιτῶν καθ' ὅλην τὴν διάρκειαν τῆς ζωῆς καὶ τῆς βασιλείας τοῦ Σολομῶντος.
26 Καὶ Ἱεροβοὰμ υἱὸς Ναβὰτ ὁ Ἐφραθὶ ἐκ τῆς Σαριρὰ υἱὸς γυναικὸς χήρα δοῦλος Σαλωμών.	26 Ἄλλος τρίτος ἐχθρὸς ἦτο ὁ Ἱεροβοὰμ ὁ υἱὸς τοῦ Ναβάτ, ὁ ὁποῖος κατήγετο ἐκ τῆς φυλῆς Ἐφραὶμ ἀπὸ τὴν πόλιν Σαριρά. Ἦτο δὲ υἱὸς μιᾶς χήρας γυναικὸς καὶ δοῦλος τοῦ Σολομῶντος.	26 (Τρίτος ἀντίπαλος καὶ ἐχθρὸς τοῦ Σολομῶντος) ἦταν ὁ Ἱεροβοάμ, ὁ υἱὸς τοῦ Ναβάτ, ὁ ὁποῖος κατήγετο ἀπὸ τὴν φυλὴν Ἐφραίμ, ἀπὸ τὴν πόλιν Σαριρά. Ὁ Ἱεροβοὰμ ἦταν υἱὸς κάποιας χήρας καὶ δοῦλος τοῦ Σολομῶντος.
27 Καὶ τοῦτο τὸ πρᾶγμα ὡς ἐπῄρατο χεῖρας ἐπὶ βασιλέα Σαλωμών. Καὶ ὁ βασιλεὺς Σαλωμὼν ᾠκοδόμησε τὴν ἄκραν, συνέκλεισε τὸν φραγμὸν τῆς πόλεως Δαυὶδ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ.	27 Ἰδοὺ δὲ πῶς ἦλθαν τὰ πράγματα, ὥστε ὁ Ἱεροβοὰμ νὰ σηκώσῃ χέρια ἐναντίον τοῦ βασιλέως Σολομῶντος. Ὁ βασιλεὺς Σολομὼν ἀνοικοδόμησε τὸ φρούριον τῆς πόλεως τοῦ Δαυὶδ καὶ ἔκλεισε τὸν φραγμόν, ποὺ εὑρίσκετο πλησίον αὐτῆς τῆς πόλεως τοῦ πατρός του Δαυίδ.	27 Ἡ αἰτία, διὰ τὴν ὁποίαν ὁ Ἱεροβοὰμ ἐσήκωσε χέρι, δηλαδὴ ἐπανεστάτησε κατὰ τοῦ βασιλιᾶ Σολομῶντος, ἦταν ἡ ἀκόλουθη: Ὁ βασιλιᾶς Σολομὼν ἔκτισε τὸ φρούριον (ἀκρόπολιν) τῆς πόλεως τοῦ Δαβὶδ καὶ ἔφραξε τὴν κοιλάδα (ἢ χαράδραν), ποὺ εὑρίσκετο κοντὰ εἰς τὴν πόλιν τοῦ Δαβίδ, τοῦ πατέρα του.
28 Καὶ ὁ ἄνθρωπος Ἱεροβοὰμ ἰσχυρὸς δυνάμει, καὶ εἶδε Σαλωμὼν τὸ παιδάριον ὅτι ἀνὴρ ἔργων ἐστί, καὶ κατέστησεν αὐτὸν ἐπὶ τὰς ἄρσεις οἴκου Ἰωσήφ.	28 Ὁ ἄνθρωπος αὐτός, ὁ Ἱεροβοάμ, ἐφάνη εἰς τὴν περίστασιν αὐτὴν ρωμαλέος καὶ δυνατός. Ὁ Σολομὼν εἶδε τὸν νεαρὸν ὅτι ἦτο ἀνὴρ ἔργων, καὶ τὸν διώρισεν ἐπόπτην εἰς τὰς ἀγγαρείας, τὰς ὁποίας ἐξετέλει τότε ἡ φυλὴ τοῦ Ἰωσήφ.	28 Ὁ δὲ ἄνθρωπος αὐτός, ὁ Ἱεροβοάμ, ἔδειξε τότε ὅτι ἦταν πολὺ ἱκανός, δυνατὸς καὶ γενναῖος· ὁ Σολομών, ὅταν εἶδεν ὅτι ὁ νεαρὸς ἐκεῖνος ἄνδρας ἦταν ἐργατικὸς καὶ κατάλληλος δι’ οἰκοδομικὰ ἔργα, τὸν ὥρισεν ἐπιστάτην διὰ τὶς ἀγγαρεῖες, ποὺ εἶχεν ἀναθέσει πρὸς ἐκτέλεσιν εἰς τὴν περιοχὴν τῆς φυλῆς τοῦ Ἰωσὴφ (δηλαδὴ τῶν φυλῶν Ἐφραὶμ καὶ Μανασσῆ).
29 Καὶ ἐγενήθη ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ καὶ Ἱεροβοὰμ ἐξῆλθεν ἐξ Ἱερουσαλὴμ καὶ εὗρεν αὐτὸν Ἀχιὰ ὁ Σηλωνίτης ὁ προφήτης ἐν τῇ ὁδῷ καὶ ἀπέστησεν αὐτὸν ἐκ τῆς ὁδοῦ· καὶ Ἀχιὰ περιβεβλημένος ἱματίῳ καινῷ, καὶ ἀμφότεροι μόνοι ἐν τῷ πεδίῳ.	29 Συνέβη δὲ κατὰ τὴν ἐποχὴν ἐκείνην ὁ Ἱεροβοὰμ ἐξῆλθεν ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ τὸν συνήντησε καθ' ὁδὸν ὁ προφήτης Ἀχιὰ ὁ Σηλωνίτης, ὁ ὁποῖος καὶ τὸν ἀπετράβηξεν ἀπὸ τὸν δρόμον του. Ὁ Ἀχιὰ δὲ ἐφοροῦσε τότε ἕνα καινουργὲς ἱμάτιον. Οἱ δύο μόνοι των εὑρίσκοντο εἰς τὴν πεδιάδα.	29 Τότε συνέβη τὸ ἀκόλουθον περιστατικόν: Ὁ Ἱεροβοὰμ ἐβγῆκε ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ τὸν συνήντησεν εἰς τὸν δρόμον ὁ προφήτης Ἀχιά, ὁ ὁποῖος κατήγετο ἀπὸ τὴν Σηλῶ· ὁ Ἀχιὰ τὸν παρεμέρισε (τὸν ἐτράβηξε) ἀπὸ τὸν δρόμον πρὸς τὴν πεδιάδα. Ὁ προφήτης ἦταν τυλιγμένος μὲ καινούργιο ἐξωτερικὸν φόρεμα. Καὶ οἱ δύο τους (Ἀχιὰ καὶ Ἱεροβοάμ) ἦσαν μόνοι εἰς τὴν πεδιάδα.
30 Καὶ ἐπελάβετο Ἀχιὰ τοῦ ἱματίου αὐτοῦ τοῦ καινοῦ τοῦ ἐπ' αὐτῷ καὶ διέρρηξεν αὐτὸ δώδεκα ρήγματα	30 Ὁ Ἀχιὰ ἐπῆρε τὸ καινούργιο ἱμάτιόν του, τὸ ὁποῖον ἐφοροῦσε, τὸ ἔσχισεν εἰς δώδεκα κομμάτια,	30 Τότε ὁ Ἀχιὰ ἔβγαλε τὸ καινούργιο ἐξωτερικὸν φόρεμα, μὲ τὸ ὁποῖον ἦταν τυλιγμένος, τὸ ἐκράτησε, τὸ ἔσχισεν εἰς δώδεκα κομμάτια
31 καὶ ἐπὶ τῷ Ἱεροβοάμ· λάβε σεαυτῷ δέκα ρήγματα, ὅτι τάδε λέγει Κύριος ὁ Θεὸς Ἰσραήλ· ἰδοὺ ἐγὼ ρήσσω τὴν βασιλείαν ἐκ χειρὸς Σαλωμὼν καὶ δώσω σοι δέκα σκῆπτρα.	31 καὶ εἶπεν εἰς τὸν Ἱεροβοάμ· <πάρε διὰ τὸν ἑαυτόν σου ὡς ἰδικά σου δέκα κομμάτια, διότι αὐτὰ λέγει Κύριος ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ· Ἰδοὺ ἐγὼ θὰ διασπάσω τὴν βασιλείαν ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ Σολομῶντος καὶ θὰ δώσω εἰς σὲ τὸν Ἱεροβοὰμ τὴν ἀρχηγίαν τῶν δέκα φυλῶν.	31 καὶ εἶπεν εἰς τὸν Ἱεροβοάμ: <Πάρε διὰ τὸν ἑαυτόν σου δέκα κομμάτια, διότι αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος, ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ: <Νά· ἐγὼ πρόκειται νὰ σχίσω, νὰ ἀποσπάσω τὴν βασιλείαν ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ Σολομῶντος καὶ νὰ δώσω εἰς σὲ τὴν ἀρχηγίαν τῶν δέκα φυλῶν.
32 Καὶ δύο σκῆπτρα ἔσονται αὐτῷ διὰ τὸν δοῦλον μου Δαυὶδ καὶ διὰ Ἱερουσαλὴμ τὴν πόλιν, ἣν ἐξελεξάμην ἐν αὐτῇ ἐκ πασῶν φυλῶν Ἰσραήλ,	32 Δύο φυλαὶ θὰ μείνουν εἰς τὸν Σολομῶντα καὶ τοῦτο πρὸς χάριν τοῦ δούλου μου Δαυὶδ καὶ τῆς πόλεως Ἱερουσαλήμ, τὴν ὁποίαν ἐγὼ ἔχω ἐκλέξει ἀπὸ ὅλας τὰς φυλὰς τῶν Ἰσραηλιτῶν ὡς κατοικίαν μου.	32 Εἰς τὸν Σολομῶντα θὰ μείνουν δύο μόνον φυλές, καὶ τοῦτο χάριν τοῦ δούλου μου Δαβὶδ καὶ χάριν τῆς πόλεως Ἱερουσαλήμ, τὴν ὁποίαν ἐδιάλεξα ἀπὸ ὅλες τὶς φυλὲς τῶν Ἰσραηλιτῶν, διὰ νὰ κτισθῇ εἰς αὐτὴν ὁ ναός μου καὶ ἔτσι νὰ γίνῃ αὐτὴ κατοικητήριον ἰδικόν μου.
33 ἀνθ' ὧν ἐγκατέλιπέ με καὶ ἐποίησε τῇ Ἀστάρτῃ βδελύγματι Σιδωνίων καὶ τῷ Χαμὼς καὶ τοῖς εἰδώλοις Μωὰβ καὶ τῷ βασιλεῖ αὐτῶν προσοχθίσματι υἱῶν Ἀμμὼν καὶ οὐκ ἐπορεύθη ἐν ταῖς ὁδοῖς μου τοῦ ποιῆσαι τὸ εὖθες ἐνώπιον ἐμοῦ, ὡς Δαυὶδ ὁ πατὴρ αὐτοῦ.	33 Αἱ τιμωρίαι δὲ αὐταὶ θὰ ἐπέλθουν ἐναντίον τοῦ Σολομῶντος, διότι μὲ ἐγκατέλιπε καὶ προσέφερε θυσίας εἰς τὴν Ἀστάρτην τὴν αἰσχρὰν θεὰν τῶν Σιδωνίων καὶ εἰς τὸν εἰδωλικὸν θεὸν Χαμὼς καὶ εἰς τὰ εἴδωλα τῶν Μωαβιτῶν καὶ εἰς τὸ ἀποκρουστικὸν εἴδωλον τοῦ βασιλέως τῶν υἱῶν Ἀμμὼν καὶ δὲν ἐπορεύθη εἰς τοὺς δρόμους μου, ὥστε νὰ ἐκτελῇ τὸ ὀρθὸν ἐνώπιόν μου, ὅπως ἐτήρει αὐτὸ ὁ Δαυὶδ ὁ πατήρ του.	33 Ἡ τιμωρία αὐτὴ θὰ ἔλθῃ εἰς τὸν Σολομῶντα, διότι μὲ ἐγκατέλειψε καὶ ἐλάτρευσε τὴν Ἀστάρτην, τὴν βρωμερὴ καὶ σιχαμερὴ θεὰν τῶν κατοίκων τῆς Σιδῶνος, καὶ τὸν Χαμὼς καὶ τοὺς ἄλλους εἰδωλολατρικοὺς θεοὺς τῶν Μωαβιτῶν καὶ τὸν βασιλιᾶ των, τὸ βδελυρὸν καὶ σιχαμερὸν αὐτὸ εἰδωλολατρικὸν ἄγαλμα τῶν Ἀμμωνιτῶν (ἢ κατὰ τὸ Ἑβραϊκὸν κείμενον: Καὶ τὸν Μιλκώμ, τὸν εἰδωλολατρικὸν θέον τῶν Ἀμμωνιτῶν). Ὁ Σολομὼν ἐλάτρευσε τὰ εἴδωλα αὐτὰ καὶ δὲν ἀκόλουθησε τὸν δρόμον τῶν ἐντολῶν μου, ὥστε νὰ συμπεριφερθῇ μὲ εἰλικρίνειαν, πιστότητα, εὐθύτητα καὶ ἀφοσίωσιν ἀπέναντί μου, ὅπως εἶχε συμπεριφερθῇ ὁ Δαβίδ, ὁ πατέρας του.
34 Καὶ οὐ μὴ λάβω τὴν βασιλείαν ὅλην ἐκ χειρὸς αὐτοῦ, διότι ἀντιτασσόμενος ἀντιτάξομαι αὐτῷ πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς αὐτοῦ, διὰ τὸν Δαυὶδ τὸν δοῦλον μου, ὃν ἐξελεξάμην αὐτόν.	34 Δὲν θὰ ἀφαιρέσω ὅλον τὸ βασίλειόν του ἀπὸ τὰ χέρια του, ἀλλὰ θὰ ἀντιταχθῶ ὑπὲρ αὐτοῦ καὶ θὰ διατηρήσω αὐτὸν εἰς τὴν βασιλείαν του, ἐφ' ὅσον χρόνον ζῇ. Τοῦτο δὲ πρὸς χάριν τοῦ δούλου μου Δαυίδ, τὸν ὁποῖον ἐγὼ ἐξέλεξα ὡς βασιλέα.	34 Ἐν τούτοις δὲν θὰ ἀφαιρέσω ὁλόκληρον τὸ βασίλειον ἀπὸ τὰ χέρια του. Ἀπ’ ἐναντίας, θὰ ἀντιταχθῶ διὰ λογαριασμόν του (τοῦ Δαβίδ) καὶ θὰ ἀφήσω εἰς αὐτόν (τὸν Σολομῶντα) τὴν βασιλείαν καθ' ὅλην τὴν διάρκειαν τῆς ζωῆς του· τοῦτο θὰ τὸ κάμω χάριν τοῦ Δαβὶδ τοῦ δούλου μου, τὸν ὁποῖον ἐξετίμησα διὰ τὴν πιστότητα καὶ ἀφοσίωσίν του καὶ τὸν ἐδιάλεξα ὡς ἰδικόν μου.
35 Καὶ λήψομαι τὴν βασιλείαν ἐκ χειρὸς τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ καὶ δώσω σοι τὰ δέκα σκῆπτρα,	35 Μετὰ τὸν θάνατον του ὅμως θὰ ἀφαιρέσω τὴν βασιλείαν ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ παιδιοῦ του καὶ θὰ δώσω εἰς σὲ τὴν ἀρχηγίαν τῶν δέκα φυλῶν.	35 Θὰ ἀφαιρέσω ὅμως τὴν βασιλείαν ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ υἱοῦ τοῦ Σολομῶντος καὶ θὰ δώσω εἰς σὲ τὴν ἀρχηγίαν ἐπὶ τῶν δέκα φυλῶν·
36 τῷ δὲ υἱῷ αὐτοῦ δώσω τὸ δύο σκῆπτρα, ὅπως ᾖ θέσις τῷ δούλῳ μου Δαυὶδ πάσας τὰς ἡμέρας ἐνώπιον ἐμοῦ ἐν Ἱερουσαλὴμ τῇ πόλει, ἣν ἐξελεξάμην ἐμαυτῷ τοῦ θέσθαι τὸ ὄνομά μου ἐκεῖ.	36 Εἰς δὲ τὸν υἱόν του θὰ δώσω τὴν ἀρχηγίαν τῶν δύο φυλῶν, διὰ νὰ ὑπάρχῃ ἔτσι πρὸς χάριν τοῦ δούλου μου Δαυὶδ τύπος εἰς τὴν πόλιν Ἱερουσαλὴμ πάντοτε ἐνώπιόν μου, διότι τὴν πόλιν αὐτὴν Ἱερουσαλὴμ ἐγὼ ἔχω ἐκλέξει διὰ τὸν ἑαυτόν μου, διὰ νὰ θέσω καὶ δοξάσω ἐκεῖ τὸ ὄνομά μου.	36 εἰς δὲ τὸν υἱὸν τοῦ Σολομῶντος θὰ δώσω τὴν ἀρχηγίαν ἐπὶ τῶν δύο φυλῶν, ὥστε νὰ ὑπάρχῃ τόπος διὰ τὸν δοῦλον μου τὸν Δαβὶδ πάντοτε ἐνώπιόν μου (ὥστε νὰ ἔχω πάντοτε ἀπόγονον τοῦ δούλου μου Δαβίδ) εἰς τὴν πόλιν Ἱερουσαλήμ· διότι τὴν πόλιν αὐτὴν τὴν ἐδιάλεξα καὶ τὴν ἐξεχώρισα διὰ τὸν ἑαυτόν μου, ὥστε νὰ θέσω ἐκεῖ τὸ ὄνομά μου (μὲ τὸ κτίσιμον τοῦ ναοῦ καὶ τὴν συνεχῆ λατρείαν καὶ δόξαν τοῦ ὀνόματός μου).
37 Καὶ σὲ λήψομαι καὶ βασιλεύσεις ἐν οἷς ἐπιθυμεῖ ἡ ψυχή σου, καὶ σὺ ἔσῃ βασιλεὺς ἐπὶ τὸν Ἰσραήλ.	37 Θὰ πάρω, λοιπόν, σὲ καὶ θὰ σὲ ἐγκαταστήσω ὡς βασιλέα καὶ θὰ βασιλεύσῃς, ὅπως ἐπιθυμεῖ ἡ ψυχή σου. Καὶ θὰ εἶσαι βασιλεὺς εἰς τὸν μεγαλύτερον τμῆμα τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ.	37 Ἱεροβοάμ· ἐσὲ θὰ προσλάβω, καὶ σὺ θὰ βασιλεύσῃς ὅπως ἐπιθυμεῖ ἡ ψυχή σου, καὶ σὺ θὰ εἶσαι βασιλιᾶς (τοῦ μεγαλυτέρου μέρους) τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ.
38 Καὶ ἔσται ἐὰν φυλάξῃς πάντα, ὅσα ἄν ἐντείλωμαί σοι, καὶ πορευθῇς ἐν ταῖς ὀδοῖς μου καὶ ποιήσῃς τὸ εὐθὲς ἐνώπιον ἐμοῦ τοῦ φυλάξασθαι τὰ προστάγματά μου καὶ τὰς ἐντολάς μου, καθὼς ἐποίησε Δαυὶδ δοῦλός μου, καὶ ἔσομαι μετὰ σοῦ καὶ οἰκοδομήσω σοι οἶκον πιστόν, καθὼς ᾠκοδόμησα τῷ Δαυίδ.	38 Ἐὰν δὲ σὺ τηρήσῃς ὅλα ὅσα ἐγὼ σὲ διατάσσω καὶ πορευθῇς εἰς τοὺς δρόμους τῶν ἐντολῶν μου καὶ κάμῃς τὸ ὀρθὸν ἐνώπιόν μου, ἐὰν τηρήσῃς, δηλαδή, καὶ φυλάξῃς τὰς ἐντολάς καὶ τὰ προστάγματά μου, ὅπως ἐτήρησεν αὐτὰς ὁ δοῦλος μου ὁ Δαυίδ, ἐγὼ θὰ εἶμαι μαζῆ σου καὶ θὰ στερεώσω τὸν βασιλικόν σου οἶκον, ὅπως ὑπεσχέθηκα καὶ ἐστερέωσα αὐτὸν διὰ τὸν Δαυίδ>.	38 Ἐὰν δὲ τηρήσῃς ὅλα, ὅσα θὰ σὲ διατάξω (μὲ τὰ προστάγματά μου), καὶ ἐὰν ἀκολουθήσῃς πιστὰ τὸν δρόμον τῶν ἐντολῶν μου καὶ κάμῃς ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον εἶναι δίκαιον καὶ ἀληθινὸν ἐνώπιόν μου· ἐὰν δηλαδὴ φυλάξῃς μὲ πιστότητα, εἰλικρίνειαν καὶ ἀφοσίωσιν τὰ προστάγματα καὶ τὶς ἐντολές μου, ὅπως ἔκαμεν ὁ Δαβίδ, ὁ δοῦλός μου, τότε καὶ ἐγὼ ὁ Θεὸς θὰ εἶμαι μαζί σου καὶ θὰ κάμω, ὥστε ἡ βασιλεία σου νὰ εἶναι συνεχὴς καὶ σταθερά, ἀπὸ δὲ τὸν βασιλικὸν σου οἶκον νὰ ἀναδεικνύεται πάντοτε διάδοχός σου, ὅπως εἶχα ὑποσχεθῆ καὶ διὰ τὸν πιστόν μου Δαβίδ>.
40 Καὶ ἐζήτησε Σαλωμὼν θανατῶσαι τὸν Ἱεροβοάμ, καὶ ἀνέστη καὶ ἀπέδρα εἰς Αἴγυπτον πρὸς Σουσακὶμ βασιλέα Αἰγύπτου καὶ ἦν ἐν Αἰγύπτῳ, ἕως οὗ ἀπέθανε Σαλωμών.	40 Ὅταν ὁ Σολομὼν ἔμαθε τὰ γεγονότα αὐτά, ἠθέλησε νὰ θανατώσῃ τὸν Ἱεροβοάμ. Αὐτὸς ὅμως ἐδραπέτευσεν ἀμέσως εἰς τὴν Αἴγυπτον πρὸς τὸν βασιλέα τῆς Αἰγύπτου Σουσακίμ. Ἔμεινε δὲ ἐκεῖ μέχρι τῆς ἡμέρας, ποὺ ἀπέθανε ὁ Σολομών.	40 Ὅταν ὁ Σολομὼν ἐπληροφορήθη τὸ γεγονὸς αὐτό, ἐπροσπάθησε νὰ θανατώσῃ τὸν Ἱεροβοάμ. Ὁ Ἱεροβοὰμ ὅμως ἐσηκώθη καὶ ἐδραπέτευσε κρυφὰ εἰς τὴν Αἴγυπτον, κοντὰ εἰς τὸν βασιλιᾶ τῆς Αἰγύπτου Σουσακίμ· παρέμεινε δὲ εἰς τὴν Αἴγυπτον μέχρις ὅτου ἀπέθανεν ὁ Σολομών.
41 Καὶ τὰ λοιπὰ τῶν λόγων Σαλωμὼν καὶ πάντα, ὅσα ἐποίησε, καὶ πᾶσαν τὴν φρόνησιν αὐτοῦ, οὐκ ἰδοὺ ταῦτα γέγραπται ἐν βιβλίῳ ρημάτων Σαλωμών;	41 Τὰ ὑπόλοιπα δὲ ἀπὸ τοὺς λόγους τοῦ Σολομῶντος καὶ ὅλα ὅσα αὐτὸς ἔκαμε καὶ ὅλη ἡ σοφία του, ἰδού,δὲν εἶναι γραμμένα αὐτὰ εἰς τὸ βιβλίον, τὸ ὁποῖον ἐπιγράφεται <ρήματα Σολομῶντος>;	41 Καὶ τὰ ὑπόλοιπα ἀπὸ τοὺς λόγους τοῦ Σολομῶντος καὶ ὅλα, ὅσα ἔκαμε, καὶ ὅλη ἡ σοφία του, νά! δὲν ἔχουν αὐτὰ γραφὴ εἰς τὸ βιβλίον, ποὺ ἔχει τὴν ἐπιγραφὴν <λόγια (ἢ ἱστορία) τοῦ Σολομῶντος>;
42 Καὶ αἱ ἡμέραι, ἃς ἐβασίλευσε Σαλωμὼν ἐν Ἱερουσαλὴμ ἐπὶ πάντα Ἰσραὴλ τεσσαράκοντα ἔτη.	42 Τὸ χρονικὸν δὲ διάστημα, κατὰ τὸ ὁποῖον ὁ Σολομὼν ἐβασίλευσεν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ ἐπὶ ὅλου τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ ἦτο τεσσαράκοντα ἔτη.	42 Καὶ τὸ χρονικὸν διάστημα, κατὰ τὸ ὁποῖον ἐβασίλευεν ὁ Σολομὼν μὲ ἔδραν τὴν Ἱερουσαλὴμ ἐπὶ ὅλου τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, ἦταν σαράντα (40) χρόνια.
43 Καὶ ἐκοιμήθη Σαλωμὼν μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ, καὶ ἔθαψαν αὐτὸν ἐν πόλει Δαυὶδ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ. Καὶ ἐγενήθη ὡς ἤκουσεν Ἱεροβοὰμ υἱὸς Ναβάτ,- καὶ αὐτοῦ ἔτι ὄντος ἐν Αἰγύπτῳ ὡς ἔφυγεν ἐκ προσώπου Σαλωμὼν καὶ ἐκάθητο ἐν Αἰγύπτῳ - κατευθύνει καὶ ἔρχεται εἰς τὴν πόλιν αὐτοῦ εἰς τὴν γῆν Σαριρὰ τὴν ἐν ὅρει Ἐφραίμ.	43 Ὁ Σολομὼν ἀπέθανε καὶ ἀνεπαύθη μὲ τοὺς προπάτορας αὐτοῦ, ἔθαψαν δὲ αὐτὸν εἰς τὴν πόλιν Δαυὶδ τοῦ πατρός του. Ὁ Ἱεροβοάμ, ὁ υἱὸς Ναβάτ,- ὁ ὁποῖος εὑρίσκετο ἀκόμη εἰς τὴν Αἴγυπτον, ὅπου εἶχε δραπετεύσει, διὰ νὰ ἀποφύγῃ τὴν ἐκτέλεσίν του ἀπὸ τὸν Σολομῶντα καὶ ἔμενεν ἐκεῖ,- ὅταν ἐπληροφορήθη τὸν θάνατον τοῦ Σολομῶντος, ἐπῆρε κατεύθυνσιν πρὸς τὴν πόλιν του εἰς τὴν χώραν Σαριρά, ἡ ὁποία εὑρίσκετο εἰς τὸ ὄρος Ἐφραίμ.	43 Καὶ ὁ Σολομὼν ἀπέθανε καὶ προσετέθη εἰς τοὺς ἀποθαμένους προγόνους του, καὶ τὸν ἔθαψαν εἰς τὴν πόλιν τοῦ Δαβίδ, τοῦ πατέρα του. Τότε δὲ συνέβη τὸ ἑξῆς γεγονός: Μόλις ἐπληροφορήθη τὸν θάνατον τοῦ Σολομῶντος ὁ Ἱεροβοάμ, ὁ υἱὸς τοῦ Ναβὰτ - αὐτὸς δὲ (ὁ Ἱεροβοάμ) εὑρίσκετο ἀκόμη εἰς τὴν Αἴγυπτον, ὅπου εἶχε δραπετεύσει διὰ νὰ γλυτώσῃ ἀπὸ τὴν ἀπειλὴν τοῦ Σολομῶντος καὶ παρέμενεν εἰς τὴν Αἴγυπτον - ξεκινὰ καὶ κατευθύνεται καὶ φθάνει εἰς τὴν πόλιν του, εἰς τὴν χώραν Σαριρά, ποὺ εὑρίσκετο εἰς τὴν ὀρεινὴν περιοχὴν τοῦ Ἐφραίμ.
44 Καὶ ὁ βασιλεὺς Σαλωμὼν ἐκοιμήθη μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ, καὶ ἐβασίλευσε Ροβοὰμ ὁ υἱὸς αὐτοῦ ἀντ' αὐτοῦ.	44 Ἔτσι δὲ ὁ βασιλεὺς Σολομὼν ἀπέθανε καὶ ἀνεπαύθη μὲ τοὺς προπάτορας αὐτοῦ. Ἔγινε δὲ βασιλεὺς ἀντ' αὐτοῦ ὁ υἱὸς του ὁ Ροβοάμ.	44 Ἔτσι ὁ Σολομὼν ἀπέθανε καὶ προσετέθη εἰς τοὺς ἀποθαμένους προγόνους του. Εἰς τὴν θέσιν του δὲ ἐβασίλευσεν ὁ υἱός του Ροβοάμ.