Βασιλειών Δ : Κεφάλαιον Γ'

Πρωτότυπο Κείμενο

αὶ Ἰωρὰμ υἱὸς Ἀχαὰβ ἐβασίλευσεν ἐν Ἰσραὴλ ἐν ἔτει ὀκτωκαιδεκάτῳ Ἰωσαφὰτ βασιλέως Ἰούδα καὶ ἐβασίλευσε δώδεκα ἔτη.
2 Καὶ ἐποίησε τὸ πονηρὸν ἐν ὀφθαλμοῖς Κυρίου, πλὴν οὐχ ὡς ὁ πατὴρ αὐτοῦ καὶ οὐχ ὡς ἡ μήτηρ αὐτοῦ. Καὶ μετέστησε τὰς στήλας τοῦ Βάαλ, ἂς ἐποίησεν ὁ πατὴρ αὐτοῦ·
3 πλὴν ἐν τῇ ἁμαρτίᾳ Ἱεροβοὰμ υἱοῦ Ναβάτ, ὃς ἐξήμαρτε τὸν Ἰσραήλ, ἐκολλήθη, οὐκ ἀπέστη ἀπ' αὐτῆς.
4 Καὶ Μωσὰ βασιλεὺς Μωὰβ ἦν νωκήδ, καὶ ἐπέστρεφε τῷ βασιλεῖ Ἰσραὴλ ἐν τῇ ἐπαναστάσει ἑκατὸν χιλιάδας ἀρνῶν καὶ ἑκατὸν χιλιάδας κριῶν ἐπὶ πόκων.
5 Καὶ ἐγένετο μετὰ τὸ ἀποθανεῖν Ἀχαὰβ καὶ ἠθέτησε βασιλεὺς Μωὰβ ἐν βασιλεῖ Ἰσραήλ.
6 Καὶ ἐξῆλθεν ὁ βασιλεὺς Ἰωρὰμ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἐκ Σαμαρείας καὶ ἐπεσκέψατο τὸν Ἰσραήλ·
7 Καὶ ἐπορεύθη καὶ ἐξαπέστειλε πρὸς Ἰωσαφὰτ βασιλέα Ἰούδα λέγων· βασιλεὺς Μωὰβ ἠθέτησεν ἐν ἐμοί· εἰ ἐπορεύσῃ μετ' ἐμοῦ εἰς Μωὰβ εἰς πόλεμον; Καὶ εἶπεν· ἀναβήσομαι· ὅμοιός μοι ὅμοιός σοι, ὡς ὁ λαός μου ὁ λαός σου, ὡς οἱ ἵπποι μου οἱ ἵπποι σου.
8 Καὶ εἶπε· ποίᾳ ὁδῷ ἀναβώ; Καὶ εἶπεν· ὁδὸν ἔρημον Ἐδώμ.
9 Καὶ ἐπορεύθη ὁ βασιλεὺς Ἰσραὴλ καὶ ὁ βασιλεὺς Ἰουδα καὶ ὁ βασιλεὺς Ἐδὼμ καὶ ἐκύκλωσαν ὁδὸν ἑπτὰ ἡμερῶν, καὶ οὐκ ἦν ὕδωρ τῇ παρεμβολῇ καὶ τοῖς κτήνεσι τοῖς ἐν τοῖς πόσιν αὐτῶν.
10 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς Ἰσραήλ· ὦ, ὅτι κέκληκε Κύριος τοὺς τρεῖς βασιλεῖς παρερχομένους δοῦναι αὐτοὺς ἐν χειρὶ Μωάβ.
11 Καὶ εἶπεν Ἰωσαφάτ· οὐκ ἔστιν ὧδε προφήτης τοῦ Κυρίου καὶ ἐπιζητήσομεν τὸν Κύριον παρ' αὐτοῦ; Καὶ ἀπεκρίθη εἶς τῶν παίδων τοῦ βασιλέως Ἰσραὴλ καὶ εἶπεν· ὧδε Ἑλισαιὲ υἱὸς Σαφάτ, ὃς ἐπέχεεν ὕδωρ ἐπὶ χεῖρας Ἠλιού.
12 Καὶ εἶπεν Ἰωσαφάτ· ἔστιν αὐτῷ ρῆμα Κυρίου. Καὶ κατέβη πρὸς αὐτὸν βασιλεὺς Ἰσραὴλ καὶ Ἰωσαφὰτ βασιλεὺς Ἰούδα καὶ βασιλεὺς Ἐδώμ.
13 Καὶ εἶπεν Ἑλισαιὲ πρὸς βασιλέα Ἰσραήλ· τί ἐμοὶ καὶ σοί; Δεῦρο πρὸς τοὺς προφήτας τοῦ πατρός σου καὶ τοὺς προφήτας τῆς μητρός σου. Καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ βασιλεὺς Ἰσραήλ· μὴ ὅτι κέκληκε Κύριος τοὺς τρεῖς βασιλεῖς τοῦ παραδοῦναι αὐτοὺς εἰς χεῖρας Μωάβ;
14 Καὶ εἶπεν Ἑλισαιέ· ζῇ Κύριος τῶν δυνάμεων, ᾧ παρέστην ἐνώπιον αὐτοῦ, ὅτι εἰ μὴ πρόσωπον Ἰωσαφὰτ βασιλέως Ἰούδα ἐγὼ λαμβάνω, εἰ ἐπέβλεψα πρός σε καὶ εἶδόν σε·
15 καὶ νῦν λαβέ μοι ψάλλοντα. Καὶ ἐγένετο ὡς ἔψαλλεν ὁ ψάλλων, καὶ ἐγένετο ἐπ' αὐτὸν χεὶρ Κυρίου,
16 καὶ εἶπε τάδε λέγει Κύριος· ποιήσατε τὸν χειμάρρουν τοῦτον βοθύνους βοθύνους·
17 ὅτι τάδε λέγει Κύριος· οὐκ ὄψεσθε πνεῦμα καὶ οὐκ ὄψεσθε ὑετόν, καὶ ὁ χειμάρρους οὗτος πλησθήσεται ὕδατος, καὶ πίεσθε ὑμεῖς καὶ αἱ κτήσεις ὑμῶν καὶ τὰ κτήνη ὑμῶν·
18 καὶ κούφη αὐτὴ ἐν ὀφθαλμοῖς Κυρίου, καὶ παραδώσω τὴν Μωὰβ ἐν χειρὶ ὑμῶν,
19 καὶ πατάξετε πᾶσαν πόλιν ὀχυρὰν καὶ πᾶν ξύλον ἀγαθὸν καταβαλεῖτε καὶ πάσας πηγὰς ὕδατος ἐμφράξεσθε καὶ πᾶσαν μερίδα ἀγαθὴν ἀχρειώσετε ἐν λίθοις.
20 Καὶ ἐγένετο πρωῒ ἀναβαινούσης τῆς θυσίας καὶ ἰδοὺ ὕδατα ἤρχοντο ἐξ ὁδοῦ Ἐδώμ, καὶ ἐπλήσθη ἡ γῆ ὕδατος.
21 Καὶ πᾶσα Μωὰβ ἤκουσαν ὅτι ἀνέβησαν οἱ τρεῖς βασιλεῖς πολεμεῖν αὐτούς, καὶ ἀνεβόησαν ἐκ παντὸς περιεζωσμένοι ζώνην καὶ εἶπαν· ὢ καὶ ἔστησαν ἐπὶ τοῦ ὁρίου.
22 Καὶ ὤρθρισαν τὸ πρωΐ, καὶ ὁ ἥλιος ἀνέτειλεν ἐπὶ τὰ ὕδατα· καὶ εἶδε Μωὰβ ἐξεναντίας τὰ ὕδατα πυρρὰ ὡσεὶ αἷμα
23 καὶ εἶπαν· αἷμα τοῦτο τῆς ρομφαίας, καὶ ἐμαχέσαντο οἱ βασιλεῖς καὶ ἐπάταξεν ἀνὴρ τὸν πλησίον αὐτοῦ, καὶ νῦν ἐπὶ τὰ σκῦλα Μωάβ.
24 Καὶ εἰσῆλθον εἰς τὴν παρεμβολὴν Ἰσραήλ, καὶ Ἰσραὴλ ἀνέστησαν καὶ ἐπάταξαν τὴν Μωάβ, καὶ ἔφυγον ἀπὸ προσώπου αὐτῶν. Καὶ εἰσῆλθον εἰσπορευόμενοι καὶ τύπτοντες τὴν Μωὰβ
25 καὶ τὰς πόλεις καθεῖλον καὶ πᾶσαν μερίδα ἀγαθὴν ἔρριψαν ἀνὴρ τὸν λίθον καὶ ἐνέπλησαν αὐτὴν καὶ πᾶσαν πηγὴν ἐνέφραξαν καὶ πᾶν ξύλον ἀγαθὸν κατέβαλαν ἕως τοῦ καταλιπεῖν τοὺς λίθους τοῦ τοίχου καθῃρημένους, καὶ ἐκύκλωσαν οἱ σφενδονῆται καὶ ἐπάταξαν αὐτήν.
26 Καὶ εἶδεν ὁ βασιλεὺς Μωὰβ ὅτι ἐκραταίωσεν ὑπὲρ αὐτὸν ὁ πόλεμος, καὶ ἔλαβε μεθ' ἑαυτοῦ ἑπτακοσίους ἄνδρας ἀσπασμένους ρομφαίαν διακόψαι πρὸς βασιλέα Ἐδώμ, καὶ οὐκ ἠδυνήθησαν.
27 Καὶ ἔλαβε τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν πρωτοτόκον, ὃν ἐβασίλευσεν ἀντ' αὐτοῦ, καὶ ἀνήνεγκεν αὐτὸν ὁλοκαύτωμα ἐπὶ τοῦ τείχους· καὶ ἐγένετο μετάμελος μέγας ἐπὶ Ἰσραήλ, καὶ ἀπῇραν ἀπ' αὐτοῦ καὶ ἐπέστρεψαν εἰς τὴν γῆν.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

Ἰωράμ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀχαάβ, ἔγινε βασιλεὺς εἰς τὸ βασίλειον τοῦ Ἰσραὴλ κατὰ τὸ δέκατον ὄγδοον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Ἰωσαφάτ, βασιλέως τοῦ Ἰούδα, καὶ ἐβασίλευσεν ἐπὶ δώδεκα ἔτη.
2 Καὶ αὐτὸς διέπραξε τὸ πονηρὸν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, ὄχι ὅμως τόσον ὅσον ὁ πατήρ του καὶ ἡ μήτηρ του. Ἀφήρεσε τὰς στήλας τοῦ Βάαλ ἐκ μέσου τοῦ λαοῦ, τὰς ὁποίας εἶχε κατασκευάσει ὁ πατέρας του.
3 Ἀλλὰ καὶ αὐτὸς προσεκολλήθη καὶ δὲν ἀπεμακρύνθη ἀπὸ τὰς ἁμαρτίας, τὰς ὁποίας εἶχε διαπράξει ὁ Ἱεροβοάμ, ὁ υἱὸς τοῦ Ναβάτ, ὁ ὁποῖος ἔγινεν ἀφορμὴ καὶ αἰτία νὰ παρασυρθῇ εἰς τὴν ἁμαρτίαν καὶ ὁ ἰσραηλιτικὸς λαός.
4 Ὁ Μωσά, ὁ βασιλεὺς τῆς περιοχῆς Μωάβ, εἶχε πολλὰ ποίμνια. Ἐξ αἰτίας δὲ μιᾶς ἀποτυχούσης ἐπαναστάσεώς του ἐπλήρωνε κάθε ἔτος εἰς τὸν βασιλέα τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ ὡς φόρον ἑκατὸν χιλιάδες ἀρνιὰ καὶ ἑκατὸν χιλιάδες κριάρια ἀκούρευτα.
5 Ὅταν ὅμως ἀπέθανεν ὁ Ἀχαάβ, ὁ βασιλεὺς τῆς Μωὰβ ἠρνήθη νὰ πληρώσῃ τὸν φόρον εἰς τὸν βασιλέα τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ.
6 Τότε ὁ βασιλεὺς Ἰωρὰμ ἐβγῆκε κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην ἀπὸ τὴν Σαμάρειαν καὶ ἐπεσκέφθη τὸν ἰσραηλιτικὸν λαόν.
7 Μετέβη κατόπιν καὶ ἔστειλεν ἀνθρώπους του πρὸς τὸν Ἰωσαφὰτ βασιλέα τῶν Ἰουδαίων καὶ τοῦ εἶπε· <ὁ βασιλεὺς τῶν Μωαβιτῶν κατεπάτησε τὴν συμφωνίαν, τὴν ὁποίαν ἔχει συνάψει μὲ ἐμέ. Θέλεις νὰ ἐκστρατεύσῃς μαζῆ μου ἐναντίον τῆς χώρας Μωάβ;> Ὁ Ἰωσαφὰτ ἀπήντησε· <θὰ ἐκστρατεύσω μαζῆ σου, διότι ὅπως εἶμαι ἐγώ, εἶσαι καὶ σύ. Ὁπως εἶναι ὁ λαός μου, εἶναι καὶ ὁ λαός σου ὅπως εἶναι τὸ ἱππικόν μου εἶναι καὶ τὸ ἰδικόν σου ἱππικόν>.
8 Ἠρώτησεν ὁ Ἰωσαφὰτ τὸν Ἰωράμ· <ποῖον δρόμον θὰ ἀκολουθήσω;> Καὶ ἐκεῖνος τοῦ εἶπε· <θὰ ἀκολουθήσωμεν τὴν ἔρημον ὁδὸν διὰ μέσου τῆς Ἰδουμαίας>.
9 Ὁ βασιλεὺς τοῦ ἰσραηλιτικοῦ βασιλείου καὶ ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων καὶ ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰδουμαίων ἐβάδισαν μαζῆ κύκλῳ δρόμον ἑπτὰ ἡμερῶν. Ἀλλὰ ἐκεῖ ὅπου ἔφθασαν, δὲν ὑπῆρχεν ὕδωρ διὰ τὸν στρατὸν καὶ διὰ τὰ κτήνη, τὰ ὁποῖα τοὺς ἀκολουθοῦσαν.
10 Ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραὴλ εἶπεν· <ἀλλοίμονον! ὁ Κύριος λοιπὸν προσεκάλεσεν ἡμᾶς τοὺς τρεῖς βασιλεῖς, ποὺ βαδίζομεν ἐναντίον τῶν Μωαβιτῶν, διὰ νὰ μᾶς παραδώσῃ εἰς τὰ χέρια ἐκείνων>.
11 Ὁ Ἰωσαφὰτ ἠρώτησε· <δὲν ὑπάρχει ἐδῶ κανεὶς προφήτης τοῦ Κυρίου, διὰ νὰ παρακαλέσωμεν μέσῳ αὐτοῦ τὸν Κύριον;> Ἕνας ἀπὸ τοὺς στρατιώτας τοῦ βασιλέως τῶν Ἰσραηλιτῶν εἶπεν· <ὑπάρχει ἐδῶ ὁ Ἑλισαιέ, ὁ υἱὸς τοῦ Σαφάτ, ὁ ὁποῖος ὑπηρετοῦσε τὸν ᾿Ηλιοὺ καὶ τοῦ ἔρριπτε νερὸ εἰς τὰ χέρια του>.
12 Ὁ Ἰωσαφὰτ εἶπε· <πράγματι εἰς αὐτὸν καὶ δι' αὐτοῦ ὑπάρχει λόγος Κυρίου>. Οἱ τρεῖς βασιλεῖς, ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ, ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων Ἰωσαφὰτ καὶ ὁ βασιλεὺς τῆς Ἐδὼμ ἦλθαν εἰς συνάντησιν τοῦ Ἑλισαίου.
13 Ὁ Ἑλισαῖος ἀπευθυνόμενος πρὸς τὸν βασιλέα τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ εἶπε· <ποία σχέσις ὑπάρχει μεταξὺ ἐμοῦ καὶ σοῦ; Πήγαινε νὰ ζητήσῃς συμβουλὴν καὶ χάριν ἀπὸ τοὺς προφήτας τοῦ πατρός σου καὶ τοὺς προφήτας τῆς μητρός σου>. Ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραὴλ τοῦ ἀπήντησε· <μήπως τάχα ὁ Κύριος ἐκάλεσεν ἡμᾶς τοὺς τρεῖς βασιλεῖς, διὰ νὰ μᾶς παραδώσῃ εἰς τὰ χέρια τῶν Μωαβιτῶν;>
14 Ὁ Ἑλισαῖος ἀπήντησεν· <ὁρκίζομαι εἰς τὸν ζῶντα Κύριον τῶν δυνάμεων, ἐνώπιον τοῦ ὁποίου παρέστην καὶ παρίσταμαι, ὅτι ἐὰν δὲν ἐλάμβανα ὑπ' ὄψει τὸν Ἰωσαφάτ, τὸν βασιλέα τῶν Ἰουδαίων, ποτὲ δὲν θὰ ἔστρεφα τὸ βλέμμα μου πρὸς σὲ καὶ ποτὲ δὲν θὰ σὲ ἐπρόσεχα.
15 Τώρα ὅμως φέρε μου ἐδῶ ἕνα μουσικόν, ποὺ παίζει ὄργανον>. Ὅταν δὲ ὁ μουσικὸς ἦλθε καὶ ἔπαιξε μουσικήν, ἡ δύναμις καὶ ἡ χάρις τοῦ Κυρίου ἐφώτισαν τὸν Ἑλισαῖον, ὁ ὁποῖος
16 καὶ εἶπεν· <αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος: Ἀνοίξατε εἰς τοὺς διαφόρους τόπους αὐτοῦ τοῦ ξηροποτάμου λάκκους.
17 Αὐτὰ λέγει ἀκόμη ὁ Κύριος: Δὲν θὰ ἀκούσετε ἄνεμον νὰ φυσᾷ καὶ δὲν θὰ ἴδετε βροχὴν νὰ πίπτῃ καὶ ὅμως ὁ ξηροπόταμος αὐτὸς θὰ γεμίσῃ ἀπὸ νερά. Καὶ θὰ πιῆτε καὶ σεῖς καὶ τὰ ποίμνιά σας καὶ τὰ μεταγωγικά σας.
18 Εἶναι δὲ αὐτὸ τὸ ἔργον εὐκολώτατον ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, ὁ ὁποῖος καὶ θὰ παραδώσῃ τὴν χώραν τῶν Μωαβιτῶν εἰς τὴν ἐξουσίαν σας.
19 Καὶ θὰ καταστρέψετε σεῖς κάθε ὀχυρὰν πόλιν τῶν Μωαβιτῶν καὶ θὰ κατακόψετε κάθε καρποφόρον δένδρον, θὰ φράξετε δὲ τὰς πηγὰς τῶν ὑδάτων, κάθε δὲ εὔφορον περιοχὴν θὰ τὴν κάμετε ἄχρηστον γεμίζοντες αὐτὴν μὲ λίθους>.
20 Πράγματι δὲ κατὰ τὴν ἑπομένην πρωΐαν, ὅταν προσεφέρετο πρὸς τὸν Θεὸν ἡ πρωϊνὴ θυσία, ἰδοὺ ὕδατα πολλὰ κατέβαιναν ἀπὸ τὴν περιοχὴν τῆς Ἐδὼμ καὶ ἐγέμισεν ἡ χώρα ἀπὸ νερό.
21 Ἐν τῷ μεταξὺ ὅλοι οἱ Μωαβῖται, ὅταν ἐπληροφορήθησαν ὅτι ἐξεστράτευσαν οἱ τρεῖς βασιλεῖς, διὰ νὰ πολεμήσουν ἐναντίον των, ἐκραύγασαν καὶ ὅλοι ὅσοι ἠμποροῦσαν νὰ φέρουν ὅπλα ἠγέρθησαν καὶ εἶπαν· <ἀλλοίμονον !> Ἡτοιμάσθησαν ὅμως καὶ παρετάχθησαν εἰς τὰ σύνορα τῆς χώρας των.
22 Οἱ στρατευμένοι Μωαβῖται ἐσηκώθησαν τὸ πρωί, ἐνῶ ὁ ἥλιος εἶχεν ἀνατείλει καὶ ἔρριπτε τὰς ἀκτῖνας του εἰς τὰ ὕδατα. Εἶδαν δὲ τὰ ἀπέναντι ὕδατα κόκκινα ὡσὰν αἷμα.
23 Εἶπαν δὲ ἀναμεταξύ των· <τὸ αἷμα αὐτὸ προέρχεται ἀπὸ ρομφαίαν. Φαίνεται ὅτι οἱ τρεῖς βασιλεῖς συνῆψαν μάχην μεταξύ των καὶ καθένας ἀπὸ τοὺς στρατιώτας των θὰ ἐπετέθη ἐναντίον τοῦ ἄλλου. Καὶ τώρα λοιπόν, Μωαβῖται, ἐμπρὸς διὰ νὰ τοὺς λαφυραγωγήσωμεν>.
24 Οἱ Μωαβῖται εἰσώρμησαν εἰς τὸ στρατόπεδον τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, ἀλλὰ οἱ Ἰσραηλῖται ἠγέρθησαν, ἐπετέθησαν καὶ ἐνίκησαν τοὺς Μωαβίτας, οἱ ὁποῖοι καὶ ἐτράπησαν εἰς φυγὴν ἐμπρὸς ἀπὸ αὐτούς. Οἱ Ἰσραηλῖται καταδιώκοντες καὶ κτυπῶντες αὐτοὺς εἰσῆλθον εἰς τὴν χώραν τῶν Μωαβιτῶν.
25 Ἐκεῖ κατεκρήμνισαν τὰς πόλεις· εἰς κάθε δὲ εὔφορον ἀγρόν, διὰ νὰ τὸν καταστήσουν ἄχρηστον, ἔρριψεν ὁ καθένας ἀπὸ τοὺς στρατιώτας λίθους   καὶ τὸν ἐγέμισαν. Κάθε πηγὴν τὴν ἔφραξαν καὶ κάθε καρποφόρον καὶ ὡραῖον δένδρον τὸ ἔκοψαν ἀπὸ τὴν ρίζαν. Ἐπέφεραν τέτοιαν καταστροφήν, ὥστε εἰς κάποιαν πόλιν δὲν ἔμειναν παρὰ λίθοι εἰς τοὺς ἐτοιμόρροπους τοίχους. Οἱ Ἰσραηλῖται, οἱ ὁποῖοι ἐχειρίζοντο τὴν σφενδόνην, περιεκύκλωσαν αὐτὴν τὴν πόλιν καὶ τὴν κατέλαβαν.
26 Τότε ὁ βασιλεὺς τῶν Μωαβιτῶν, ὅταν εἶδεν ὅτι ὁ πόλεμος ἐστράφη καταστρεπτικὸς ἐναντίον του, ἐπῆρε μαζῆ του ἑπτακοσίους ἄνδρας, οἱ ὁποῖοι ἠμποροῦσαν νὰ χειρίζωνται τὴν σπάθην, καὶ μετέβη, διὰ νὰ ἀνοίξῃ δρόμον πρὸς τὸν βασιλέα τῶν Ἰδουμαίων, ἀλλὰ δὲν τὸ κατώρθωσαν.
27 Ἐπάνω δὲ εἰς τὴν ἀγωνίαν καὶ τὸν πόνον του ἐπῆρε τὸν πρωτοτόκον υἱόν του, ὁ ὁποῖος θὰ τὸν διεδέχετο εἰς τὸν θρόνον, καὶ τὸν προσέφερε θυσίαν ὁλοκαυτώματος ἐπάνω εἰς τὸ τεῖχος τῆς πόλεως. Οἱ Ἰσραηλῖται, ὅταν εἶδαν αὐτὴν τὴν τραγικὴν θυσίαν, συνεκλονίσθησαν καὶ σὰν μεταμελόμενοι ἀνεχώρησαν ἀπὸ τὰ μέρη ἐκεῖνα καὶ ἐπέστρεψαν εἰς τὴν χώραν των.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

Ἰωράμ, υἱὸς τοῦ Ἀχαάβ, ἀνέβη εἰς τὸν βασιλικὸν θρόνον τοῦ Ἰσραὴλ κατὰ τὸ δέκατον ὄγδοον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Ἰωσαφάτ, βασιλιᾶ (τοῦ βασιλείου) τοῦ Ἰούδα· ὁ Ἰωρὰμ ἐβασίλευσε μὲ ἔδραν τὴν Σαμάρειαν δώδεκα χρόνια.
2 Ὁ Ἰωρὰμ παρεσύρθη εἰς παρεκτροπὲς καὶ ἁμαρτωλὲς πράξεις καὶ ἔκαμεν ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον εἶναι πονηρὸν εἰς τὰ μάτια τοῦ Θεοῦ. Κατήντησεν εἰς τὴν εἰδωλολατρίαν· ὄχι ὅμως τόσον πολύ, ὅσον ὁ πατέρας του καὶ ὅσον ἡ μητέρα του Ἰεζάβελ. Καὶ κατέστρεψε τὶς εἰδωλολατρικὲς στῆλες τοῦ βδελυκτοῦ Βάαλ, τὶς ὁποῖες κατεσκεύασεν ὁ πατέρας τοῦ Ἀχαάβ.
3 Ὅμως καὶ αὐτός (εἰς μικρότερον πάντως βαθμὸν ἀπὸ τοὺς γονεῖς καὶ τοὺς ἀδελφούς του) ἐμιμήθη τὴν ἁμαρτωλὴν πολιτείαν καὶ τὶς ἁμαρτίς τοῦ Ἱεροβοάμ, υἱοῦ τοῦ Ναβάτ, μὲ τὶς ὁποῖες ἐκεῖνος παρέσυρε τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαὸν εἰς τὴν ἀποστασίαν καὶ τὴν εἰδωλολατρίαν· εἰς ὅλα αὐτὰ προσεκολλήθη καὶ ὁ Ἰωρὰμ καὶ δὲν ἀπεμακρύνθη ἀπὸ αὐτά.
4 Ὁ Μωσά, βασιλιᾶς τῆς Μωάβ, εἶχε κοπάδια προβάτων, καὶ κάθε χρόνον ἐπλήρωνεν εἰς τὸν βασιλιᾶ του Ἰσραὴλ ὡς φόρον, ἕνεκα μιᾶς ἐπαναστάσεώς του κατὰ τοῦ Ἰσραήλ, ἡ ὁποία ἀπέτυχεν, ἑκατὸν χιλιάδες ἀρνιὰ καὶ ἑκατὸν χιλιάδες κριάρια, μὲ τὸ μαλλί των.
5 Συνέβη ὅμως τοῦτο: Μόλις ἀπέθανεν ὁ Ἀχαάβ, ὁ βασιλιᾶς τῆς Μωὰβ ἀρνήθηκε νὰ πληρώνῃ πλέον φόρον καὶ ἐπανεστάτησεν ἐναντίον τὸν βασιλιᾶ του Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ.
6 Τότε ὁ βασιλιᾶς Ἰωρὰμ ἐβγῆκε ἀμέσως ἀπὸ τὴν Σαμάρειαν καὶ ἐπεθεώρησεν, ἀπέγραψε καὶ ἀρίθμησε τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν.
7 Ἔπειτα ἐπῆγε καὶ ἔστειλε μήνυμα πρὸς τὸν βασιλιᾶ Ἰωσαφάτ, τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα, τὸ ὁποῖον ἔλεγεν: <Ὁ βασιλιᾶς τῆς Μωὰβ ἀρνεῖται νὰ μοῦ πληρώνῃ πλέον φόρον καὶ ἐπανεστάτησεν ἐναντίον μου· θέλεις νὰ συμμαχήσῃς μαζί μου εἰς τὸν πόλεμον ἐναντίον τῆς Μωάβ;> Ὁ Ἰωσαφὰτ ἀπάντησε: <Ναί· θὰ ἀνέβω μαζί σου· εἶμαι εἰς τὴν διάθεσίν σου. Διότι ὅπως εἶμαι ἐγώ, ἔτσι εἶσαι καὶ σύ· ὅπως εἶναι ὁ λαός μου, ἔτσι εἶναι καὶ ὁ λαός σου· ὅπως εἶναι τὸ ἱππικόν μου, ἔτσι εἶναι καὶ τὸ ἱππικόν σου>.
8 Καὶ ὁ Ἰωσαφὰτ ἐρώτησε: <Ἀπὸ ποῖον δρόμον πρέπει νὰ ἀνέβω;> Καὶ ὁ Ἰωρὰμ τοῦ ἀπάντησε: <Θὰ ἀκολουθήσωμεν) τὸν δρόμον, ποὺ περνᾷ ἀπὸ τὴν ἔρημον τῆς Ἰδουμαίας>.
9 Ἔτσι ἐσυμμάχησαν ὁ βασιλιᾶς τοῦ Ἰσραὴλ καὶ ὁ βασιλιᾶς τοῦ Ἰούδα καὶ ὁ βασιλιᾶς τῆς Ἰδουμαίας. Ἐπροχώρησαν καὶ ἐβάδισαν ὄχι ἀπ’ εὐθείας, ἀλλὰ γύρω - γύρω τὸν δρόμον τῆς ἐρήμου· τὰ στρατεύματα, ἀφοῦ ἐβάδισαν ἐπὶ ἑπτὰ ἡμέρες, ἀντιμετώπισαν (λόγῳ τῆς ἐρήμου) τὴν ἔλλειψιν νεροῦ διὰ τοὺς στρατιῶτες καὶ τὰ μεταφορικὰ ζῶα, ποὺ τοὺς ἀκολουθοῦσαν.
10 Τότε ὁ Ἰωράμ, βασιλιᾶς τοῦ Ἰσραήλ, εἶπεν: <Ἀλλοίμονον, ἐχαθήκαμε! Διότι ὁ Κύριος ἐπροσκάλεσε ἐμᾶς τοὺς τρεῖς βασιλεῖς, ποὺ ἐσυμμαχήσαμε κατὰ τῆς Μωάβ, διὰ νὰ μᾶς παραδώσῃ εἰς τὰ χέρια τοῦ βασιλιᾶ τῆς Μωάβ!>
11 Ὁ βασιλιᾶς ὅμως Ἰωσαφὰτ εἶπε: <Δὲν ὑπάρχει ἐδῶ προφήτης τοῦ Κυρίου, ὥστε νὰ συμβουλευθῶμεν τὸν Κύριον μέσῳ τοῦ προφήτου αὐτοῦ;> Καὶ ἕνας ἀπὸ τοὺς στρατιῶτες (ἢ ὑπηρέτες) τοῦ βασιλιᾶ του Ἰσραὴλ ἀπάντησε: <Ἐδῶ εἶναι ὁ προφήτης Ἐλισαῖος, ὁ υἱὸς τοῦ Σαφάτ, ὁ ὁποῖος ὑπῆρξε πιστὸς ὑπηρέτης τοῦ προφήτου Ἠλία καὶ ἔχυνε νερὸν εἰς τὰ χέρια του>.
12 Τότε ὁ βασιλιᾶς Ἰωσαφὰτ εἶπε: <Γνωρίζω ὅτι αὐτὸς εἶναι γνήσιος καὶ ἀληθινὸς Προφήτης καὶ εἰς αὐτὸν ὁμιλεῖ πράγματι ὁ Θεός>. Ἔτσι ὁ Ἰωράμ, βασιλιᾶς τὸν Ἰσραήλ, καὶ ὁ Ἰωσαφάτ, βασιλιᾶς τοῦ Ἰούδα, καὶ ὁ βασιλιᾶς τῆς Ἰδουμαίας ἐπῆγαν νὰ συναντήσουν τὸν προφήτην Ἐλισαῖον.
13 Καὶ ὁ Ἐλισαῖος εἶπε πρὸς τὸν βασιλιᾶ του Ἰσραήλ: <Ποία σχέσις ὑπάρχει μεταξὺ ἐμοῦ καὶ σοῦ καὶ τί ζητεῖς ἀπὸ ἐμέ; Πήγαινε νὰ συμβουλευθῇς τούς (ψευδοπροφῆτες τοῦ πατέρα σου Ἀχαὰβ καὶ τῆς μητέρας σου Ἰεζάβελ>. Ὁ βασιλιᾶς τοῦ Ἰσραὴλ ἀπάντησε εἰς τὸν Ἐλισαῖον: <Μήπως ὁ Κύριος ἐπροσκάλεσε ἐμᾶς τοὺς τρεῖς βασιλεῖς ἐδῶ, διὰ νὰ μᾶς παραδώσῃ εἰς τὰ χέρια τοῦ βασιλιᾶ τῆς Μωάβ;>
14 Ὁ Ἐλισαῖος ἀπάντησε: <Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ ζωντανοῦ Κυρίου τῶν οὐρανίων καὶ ἐπιγείων δυνάμεων, τὸν ὁποῖον ἐγὼ ὑπηρετῶ, σὲ βεβαιώνω ὅτι, ἐὰν δὲν ἐλάμβανα ὑπ' ὄψιν καὶ δὲν ἐκτιμοῦσα τὸν σύμμαχόν σου Ἰωσαφάτ, βασιλιᾶ τοῦ Ἰούδα, καθόλου δὲν θὰ σὲ ἐπρόσεχα καὶ οὔτε βλέμμα δὲν θὰ σοῦ ἔρριχνα.
15 Τώρα ὅμως φέρε μου ἐδῶ ἄνθρωπον, ποὺ ξέρει νὰ παίζῃ μουσικὸν ὄργανον>. Καὶ τότε συνέβη τοῦτο: Ἐνῷ ὁ μουσικός (ψαλμωδός) ἔπαιζε τὴν λύραν του, ἡ προστατευτικὴ δύναμις καὶ παντοδύναμος χάρις τοῦ Κυρίου ἐγέμισε τὴν ψυχὴν τοῦ Ἐλισαίου καὶ τὸν ἐνέπνευσε.
16 Καὶ ὁ Ἐλισαῖος εἶπεν: <Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος· <Σκάψετε μικροὺς λάκκους (λακκοῦβες) εἰς ὅλην τὴν κοίτην τοῦ ξηροποτάμου αὐτοῦ>.
17 Διότι αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος: <Παρ’ ὅλον ὅτι δὲν θὰ ἀκούσετε ἄνεμον νὰ φυσᾷ, οὔτε θὰ ἰδῆτε βροχὴν νὰ πέφτη, ὁ ξηροπόταμος αὐτὸς θὰ γεμίσῃ νερόν· καὶ ἀπὸ αὐτὸ θὰ πιῆτε σεῖς καὶ τὰ ζῶα, ποὺ ἔχετε μαζί σας ὡς τροφήν, καὶ τὰ μεταφορικά σας ζῶα>.
18 Ἀλλ’ αὐτὸ εἶναι πολὺ εὔκολον πρᾶγμα εἰς τὰ χέρια τοῦ Κυρίου· ὁ Κύριος θὰ κάμῃ καὶ κάτι ἄλλο μεγαλύτερον· θὰ παραδώσῃ τοὺς Μωαβῖτες εἰς τὰ χέρια σας.
19 Θὰ κτυπήσετε καὶ θὰ καταστρέψετε ὅλες τὶς ὀχυρὲς πόλεις τῶν Μωαβιτῶν καὶ θὰ κόψετε ὅλα τὰ καρποφόρα δένδρα των καὶ θὰ φράξετε ὅλες τὶς πηγὲς τῶν νερῶν καὶ θὰ ἀχρηστεύσετε ὅλα τὰ γόνιμα χωράφια τῆς χώρας, σκεπάζοντάς τα μὲ πέτρες>.
20 Αὐτὸ συνέβη πράγματι. Τὸ ἑπόμενον πρωΐ, τὴν ὥραν κατὰ τὴν ὁποίαν ἐπροσφέρετο πρὸς τὸν Θεὸν ἡ θυσία, ἔξαφνα νά· πολλὰ νερὰ κατέβαιναν ἀπὸ τὸν δρόμον (τὴν κατεύθυνσιν, τὰ ἀνατολικὰ βουνά) τῆς Ἰδουμαίας καὶ ὅλη ἡ χώρα ἐγέμισεν ἀπὸ νερόν.
21 Ὅταν ὅλοι οἱ Μωαβῖται ἔμαθαν ὅτι οἱ τρεῖς βασιλεῖς ἦλθαν διὰ νὰ τοὺς ἐπιτεθοῦν, ἐφώναξαν καὶ ἐκάλεσαν εἰς τὰ ὅπλα. Καὶ ὅλοι, ὅσοι ἠμποροῦσαν νὰ φέρουν ὅπλα, συνεκεντρώθησαν καὶ εἶπαν: <Ἀλλοίμονον!> Καὶ ἀφοῦ ἐτοιμάσθηκαν, ἦλθαν καὶ ἔλαβαν θέσεις μάχης εἰς τὰ σύνορα τῆς χώρας των.
22 Ἐσηκώθησαν δὲ τὴν ἑπομένην τὸ πρωΐ, ἐνῷ ὁ ἥλιος ἔρριχνε τὶς ἀκτῖνες του πάνω εἰς τὰ νερά· καὶ οἱ Μωαβῖται εἶδαν τὰ ἀπέναντί των νερὰ νὰ εἶναι ἐξ αἰτίας τοῦ ἡλίου κόκκινα, ὅπως τὸ αἷμα!
23 Ἐμπρὸς εἰς τὸ θέαμα αὐτὸ ἐφώναξαν: <Αὐτὸ τὸ αἷμα προέρχεται ἀπὸ ρομφαίαν. Οἱ (τρεῖς ἐχθροί μας) βασιλεῖς θὰ ἐσφάγησαν μεταξύ των καὶ ὁ ἕνας στρατιώτης θὰ ἐπετέθη καὶ θὰ ἐσκότωσε τὸν ἄλλον στρατιώτην, ποὺ ἦταν δίπλα του! Λοιπόν, Μωαβῖται, ἐμπρός· τρέξετε νὰ λαφυραγωγήσωμεν τὸ στρατόπεδόν των!>
24 Ὅταν ὅμως ἐμπῆκαν εἰς τὸ στρατόπεδον τῶν Ἰσραηλιτῶν, οἱ Ἰσραηλῖται ἐσηκώθηκαν, ἐπετέθησαν κατὰ τῶν Μωαβιτῶν καὶ τοὺς ἐνίκησαν· καὶ οἱ Μωαβῖται ἔφυγαν ἀπὸ προσώπου τῶν Ἰσραηλιτῶν πανικόβλητοι. Τότε οἱ Ἰσραηλῖται συνέχισαν τὴν καταδίωξιν τῶν ἐχθρῶν των καὶ ἐμπῆκαν εἰς τὴν Μωάβ, κτυπῶντες τοὺς Μωαβῖτες.
25 Οἱ Ἰσραηλῖται κατέστρεψαν τὶς πόλεις καί, διὰ νὰ ἀχρηστεύσουν ὅλα τὰ εὔφορα χωράφια, ἔρριψαν οἱ στρατιῶται πέτρες καὶ ἐσκέπασαν καὶ ἐγέμισαν τὰ χωράφια μὲ αὐτές· καὶ ἔφραξαν ὅλες τὶς πηγὲς καὶ ἔκοψαν ὅλα τὰ καρποφόρα δένδρα. Ἦταν τόση ἡ ὁρμὴ τῶν Ἰσραηλιτῶν, ὥστε εἰς κάποιαν πόλιν ἀφῆκαν μόνον τὶς ἐτοιμόρροπες πέτρες τοῦ τείχους. Οἱ στρατιῶται τῶν Ἰσραηλιτῶν, ποὺ ἦσαν ὡπλισμένοι μὲ σφενδόνες, ἐπολιόρκησαν τὴν πόλιν καὶ τὴν ἐκτύπησαν (ἢ τὴν κατέβαλαν).
26 Ὅταν ὁ βασιλιᾶς τῶν Μωαβιτῶν διεπίστωσεν ὅτι ἡ μάχη ἔκλινεν ἐναντίον του καὶ ἔχανε πλέον τὸν πόλεμον, ἐπῆρε μαζί του ἑπτακοσίους ἄνδρες, ἱκανοὺς νὰ χειρίζωνται τὴν ρομφαίαν, καὶ ἐδοκίμασε νὰ ἀνοίξῃ δρόμον καὶ νὰ ἐπιτύχῃ ἔξοδον πρὸς τὸν βασιλιᾶ τῶν Ἰδουμαίων, ἀλλὰ δὲν ἠμπόρεσαν.
27 Δι’ αὐτὸ ἐπῆρε τὸν πρωτότοκον υἱόν του, ὁ ὁποῖος θὰ τὸν διεδέχετο εἰς τὸν βασιλικὸν θρόνον, καὶ τὸν προσέφερεν ὡς θυσίαν ὁλοκαυτώματος εἰς τὸν θεὸν τῆς Μωάβ, ἐπάνω εἰς τὸ τεῖχος τῆς πόλεως. Οἱ Ἰσραηλῖται, ὅταν εἶδαν τὴν φρικτὴν αὐτὴν θυσίαν, ἐταράχθησαν καὶ ἐτρομοκρατήθησαν πολύ. Καὶ δι' αὐτὸ μετεμελήθησαν, ὀπισθοχώρησαν καὶ ἔφυγαν ἀπὸ τὸ μέρος ἐκεῖνο καὶ ἐπέστρεψαν εἰς τὴν χώραν των.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
αὶ Ἰωρὰμ υἱὸς Ἀχαὰβ ἐβασίλευσεν ἐν Ἰσραὴλ ἐν ἔτει ὀκτωκαιδεκάτῳ Ἰωσαφὰτ βασιλέως Ἰούδα καὶ ἐβασίλευσε δώδεκα ἔτη.	Ἰωράμ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀχαάβ, ἔγινε βασιλεὺς εἰς τὸ βασίλειον τοῦ Ἰσραὴλ κατὰ τὸ δέκατον ὄγδοον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Ἰωσαφάτ, βασιλέως τοῦ Ἰούδα, καὶ ἐβασίλευσεν ἐπὶ δώδεκα ἔτη.	Ἰωράμ, υἱὸς τοῦ Ἀχαάβ, ἀνέβη εἰς τὸν βασιλικὸν θρόνον τοῦ Ἰσραὴλ κατὰ τὸ δέκατον ὄγδοον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Ἰωσαφάτ, βασιλιᾶ (τοῦ βασιλείου) τοῦ Ἰούδα· ὁ Ἰωρὰμ ἐβασίλευσε μὲ ἔδραν τὴν Σαμάρειαν δώδεκα χρόνια.
2 Καὶ ἐποίησε τὸ πονηρὸν ἐν ὀφθαλμοῖς Κυρίου, πλὴν οὐχ ὡς ὁ πατὴρ αὐτοῦ καὶ οὐχ ὡς ἡ μήτηρ αὐτοῦ. Καὶ μετέστησε τὰς στήλας τοῦ Βάαλ, ἂς ἐποίησεν ὁ πατὴρ αὐτοῦ·	2 Καὶ αὐτὸς διέπραξε τὸ πονηρὸν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, ὄχι ὅμως τόσον ὅσον ὁ πατήρ του καὶ ἡ μήτηρ του. Ἀφήρεσε τὰς στήλας τοῦ Βάαλ ἐκ μέσου τοῦ λαοῦ, τὰς ὁποίας εἶχε κατασκευάσει ὁ πατέρας του.	2 Ὁ Ἰωρὰμ παρεσύρθη εἰς παρεκτροπὲς καὶ ἁμαρτωλὲς πράξεις καὶ ἔκαμεν ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον εἶναι πονηρὸν εἰς τὰ μάτια τοῦ Θεοῦ. Κατήντησεν εἰς τὴν εἰδωλολατρίαν· ὄχι ὅμως τόσον πολύ, ὅσον ὁ πατέρας του καὶ ὅσον ἡ μητέρα του Ἰεζάβελ. Καὶ κατέστρεψε τὶς εἰδωλολατρικὲς στῆλες τοῦ βδελυκτοῦ Βάαλ, τὶς ὁποῖες κατεσκεύασεν ὁ πατέρας τοῦ Ἀχαάβ.
3 πλὴν ἐν τῇ ἁμαρτίᾳ Ἱεροβοὰμ υἱοῦ Ναβάτ, ὃς ἐξήμαρτε τὸν Ἰσραήλ, ἐκολλήθη, οὐκ ἀπέστη ἀπ' αὐτῆς.	3 Ἀλλὰ καὶ αὐτὸς προσεκολλήθη καὶ δὲν ἀπεμακρύνθη ἀπὸ τὰς ἁμαρτίας, τὰς ὁποίας εἶχε διαπράξει ὁ Ἱεροβοάμ, ὁ υἱὸς τοῦ Ναβάτ, ὁ ὁποῖος ἔγινεν ἀφορμὴ καὶ αἰτία νὰ παρασυρθῇ εἰς τὴν ἁμαρτίαν καὶ ὁ ἰσραηλιτικὸς λαός.	3 Ὅμως καὶ αὐτός (εἰς μικρότερον πάντως βαθμὸν ἀπὸ τοὺς γονεῖς καὶ τοὺς ἀδελφούς του) ἐμιμήθη τὴν ἁμαρτωλὴν πολιτείαν καὶ τὶς ἁμαρτίς τοῦ Ἱεροβοάμ, υἱοῦ τοῦ Ναβάτ, μὲ τὶς ὁποῖες ἐκεῖνος παρέσυρε τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαὸν εἰς τὴν ἀποστασίαν καὶ τὴν εἰδωλολατρίαν· εἰς ὅλα αὐτὰ προσεκολλήθη καὶ ὁ Ἰωρὰμ καὶ δὲν ἀπεμακρύνθη ἀπὸ αὐτά.
4 Καὶ Μωσὰ βασιλεὺς Μωὰβ ἦν νωκήδ, καὶ ἐπέστρεφε τῷ βασιλεῖ Ἰσραὴλ ἐν τῇ ἐπαναστάσει ἑκατὸν χιλιάδας ἀρνῶν καὶ ἑκατὸν χιλιάδας κριῶν ἐπὶ πόκων.	4 Ὁ Μωσά, ὁ βασιλεὺς τῆς περιοχῆς Μωάβ, εἶχε πολλὰ ποίμνια. Ἐξ αἰτίας δὲ μιᾶς ἀποτυχούσης ἐπαναστάσεώς του ἐπλήρωνε κάθε ἔτος εἰς τὸν βασιλέα τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ ὡς φόρον ἑκατὸν χιλιάδες ἀρνιὰ καὶ ἑκατὸν χιλιάδες κριάρια ἀκούρευτα.	4 Ὁ Μωσά, βασιλιᾶς τῆς Μωάβ, εἶχε κοπάδια προβάτων, καὶ κάθε χρόνον ἐπλήρωνεν εἰς τὸν βασιλιᾶ του Ἰσραὴλ ὡς φόρον, ἕνεκα μιᾶς ἐπαναστάσεώς του κατὰ τοῦ Ἰσραήλ, ἡ ὁποία ἀπέτυχεν, ἑκατὸν χιλιάδες ἀρνιὰ καὶ ἑκατὸν χιλιάδες κριάρια, μὲ τὸ μαλλί των.
5 Καὶ ἐγένετο μετὰ τὸ ἀποθανεῖν Ἀχαὰβ καὶ ἠθέτησε βασιλεὺς Μωὰβ ἐν βασιλεῖ Ἰσραήλ.	5 Ὅταν ὅμως ἀπέθανεν ὁ Ἀχαάβ, ὁ βασιλεὺς τῆς Μωὰβ ἠρνήθη νὰ πληρώσῃ τὸν φόρον εἰς τὸν βασιλέα τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ.	5 Συνέβη ὅμως τοῦτο: Μόλις ἀπέθανεν ὁ Ἀχαάβ, ὁ βασιλιᾶς τῆς Μωὰβ ἀρνήθηκε νὰ πληρώνῃ πλέον φόρον καὶ ἐπανεστάτησεν ἐναντίον τὸν βασιλιᾶ του Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ.
6 Καὶ ἐξῆλθεν ὁ βασιλεὺς Ἰωρὰμ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἐκ Σαμαρείας καὶ ἐπεσκέψατο τὸν Ἰσραήλ·	6 Τότε ὁ βασιλεὺς Ἰωρὰμ ἐβγῆκε κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην ἀπὸ τὴν Σαμάρειαν καὶ ἐπεσκέφθη τὸν ἰσραηλιτικὸν λαόν.	6 Τότε ὁ βασιλιᾶς Ἰωρὰμ ἐβγῆκε ἀμέσως ἀπὸ τὴν Σαμάρειαν καὶ ἐπεθεώρησεν, ἀπέγραψε καὶ ἀρίθμησε τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν.
7 Καὶ ἐπορεύθη καὶ ἐξαπέστειλε πρὸς Ἰωσαφὰτ βασιλέα Ἰούδα λέγων· βασιλεὺς Μωὰβ ἠθέτησεν ἐν ἐμοί· εἰ ἐπορεύσῃ μετ' ἐμοῦ εἰς Μωὰβ εἰς πόλεμον; Καὶ εἶπεν· ἀναβήσομαι· ὅμοιός μοι ὅμοιός σοι, ὡς ὁ λαός μου ὁ λαός σου, ὡς οἱ ἵπποι μου οἱ ἵπποι σου.	7 Μετέβη κατόπιν καὶ ἔστειλεν ἀνθρώπους του πρὸς τὸν Ἰωσαφὰτ βασιλέα τῶν Ἰουδαίων καὶ τοῦ εἶπε· <ὁ βασιλεὺς τῶν Μωαβιτῶν κατεπάτησε τὴν συμφωνίαν, τὴν ὁποίαν ἔχει συνάψει μὲ ἐμέ. Θέλεις νὰ ἐκστρατεύσῃς μαζῆ μου ἐναντίον τῆς χώρας Μωάβ;> Ὁ Ἰωσαφὰτ ἀπήντησε· <θὰ ἐκστρατεύσω μαζῆ σου, διότι ὅπως εἶμαι ἐγώ, εἶσαι καὶ σύ. Ὁπως εἶναι ὁ λαός μου, εἶναι καὶ ὁ λαός σου ὅπως εἶναι τὸ ἱππικόν μου εἶναι καὶ τὸ ἰδικόν σου ἱππικόν>.	7 Ἔπειτα ἐπῆγε καὶ ἔστειλε μήνυμα πρὸς τὸν βασιλιᾶ Ἰωσαφάτ, τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα, τὸ ὁποῖον ἔλεγεν: <Ὁ βασιλιᾶς τῆς Μωὰβ ἀρνεῖται νὰ μοῦ πληρώνῃ πλέον φόρον καὶ ἐπανεστάτησεν ἐναντίον μου· θέλεις νὰ συμμαχήσῃς μαζί μου εἰς τὸν πόλεμον ἐναντίον τῆς Μωάβ;> Ὁ Ἰωσαφὰτ ἀπάντησε: <Ναί· θὰ ἀνέβω μαζί σου· εἶμαι εἰς τὴν διάθεσίν σου. Διότι ὅπως εἶμαι ἐγώ, ἔτσι εἶσαι καὶ σύ· ὅπως εἶναι ὁ λαός μου, ἔτσι εἶναι καὶ ὁ λαός σου· ὅπως εἶναι τὸ ἱππικόν μου, ἔτσι εἶναι καὶ τὸ ἱππικόν σου>.
8 Καὶ εἶπε· ποίᾳ ὁδῷ ἀναβώ; Καὶ εἶπεν· ὁδὸν ἔρημον Ἐδώμ.	8 Ἠρώτησεν ὁ Ἰωσαφὰτ τὸν Ἰωράμ· <ποῖον δρόμον θὰ ἀκολουθήσω;> Καὶ ἐκεῖνος τοῦ εἶπε· <θὰ ἀκολουθήσωμεν τὴν ἔρημον ὁδὸν διὰ μέσου τῆς Ἰδουμαίας>.	8 Καὶ ὁ Ἰωσαφὰτ ἐρώτησε: <Ἀπὸ ποῖον δρόμον πρέπει νὰ ἀνέβω;> Καὶ ὁ Ἰωρὰμ τοῦ ἀπάντησε: <Θὰ ἀκολουθήσωμεν) τὸν δρόμον, ποὺ περνᾷ ἀπὸ τὴν ἔρημον τῆς Ἰδουμαίας>.
9 Καὶ ἐπορεύθη ὁ βασιλεὺς Ἰσραὴλ καὶ ὁ βασιλεὺς Ἰουδα καὶ ὁ βασιλεὺς Ἐδὼμ καὶ ἐκύκλωσαν ὁδὸν ἑπτὰ ἡμερῶν, καὶ οὐκ ἦν ὕδωρ τῇ παρεμβολῇ καὶ τοῖς κτήνεσι τοῖς ἐν τοῖς πόσιν αὐτῶν.	9 Ὁ βασιλεὺς τοῦ ἰσραηλιτικοῦ βασιλείου καὶ ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων καὶ ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰδουμαίων ἐβάδισαν μαζῆ κύκλῳ δρόμον ἑπτὰ ἡμερῶν. Ἀλλὰ ἐκεῖ ὅπου ἔφθασαν, δὲν ὑπῆρχεν ὕδωρ διὰ τὸν στρατὸν καὶ διὰ τὰ κτήνη, τὰ ὁποῖα τοὺς ἀκολουθοῦσαν.	9 Ἔτσι ἐσυμμάχησαν ὁ βασιλιᾶς τοῦ Ἰσραὴλ καὶ ὁ βασιλιᾶς τοῦ Ἰούδα καὶ ὁ βασιλιᾶς τῆς Ἰδουμαίας. Ἐπροχώρησαν καὶ ἐβάδισαν ὄχι ἀπ’ εὐθείας, ἀλλὰ γύρω - γύρω τὸν δρόμον τῆς ἐρήμου· τὰ στρατεύματα, ἀφοῦ ἐβάδισαν ἐπὶ ἑπτὰ ἡμέρες, ἀντιμετώπισαν (λόγῳ τῆς ἐρήμου) τὴν ἔλλειψιν νεροῦ διὰ τοὺς στρατιῶτες καὶ τὰ μεταφορικὰ ζῶα, ποὺ τοὺς ἀκολουθοῦσαν.
10 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς Ἰσραήλ· ὦ, ὅτι κέκληκε Κύριος τοὺς τρεῖς βασιλεῖς παρερχομένους δοῦναι αὐτοὺς ἐν χειρὶ Μωάβ.	10 Ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραὴλ εἶπεν· <ἀλλοίμονον! ὁ Κύριος λοιπὸν προσεκάλεσεν ἡμᾶς τοὺς τρεῖς βασιλεῖς, ποὺ βαδίζομεν ἐναντίον τῶν Μωαβιτῶν, διὰ νὰ μᾶς παραδώσῃ εἰς τὰ χέρια ἐκείνων>.	10 Τότε ὁ Ἰωράμ, βασιλιᾶς τοῦ Ἰσραήλ, εἶπεν: <Ἀλλοίμονον, ἐχαθήκαμε! Διότι ὁ Κύριος ἐπροσκάλεσε ἐμᾶς τοὺς τρεῖς βασιλεῖς, ποὺ ἐσυμμαχήσαμε κατὰ τῆς Μωάβ, διὰ νὰ μᾶς παραδώσῃ εἰς τὰ χέρια τοῦ βασιλιᾶ τῆς Μωάβ!>
11 Καὶ εἶπεν Ἰωσαφάτ· οὐκ ἔστιν ὧδε προφήτης τοῦ Κυρίου καὶ ἐπιζητήσομεν τὸν Κύριον παρ' αὐτοῦ; Καὶ ἀπεκρίθη εἶς τῶν παίδων τοῦ βασιλέως Ἰσραὴλ καὶ εἶπεν· ὧδε Ἑλισαιὲ υἱὸς Σαφάτ, ὃς ἐπέχεεν ὕδωρ ἐπὶ χεῖρας Ἠλιού.	11 Ὁ Ἰωσαφὰτ ἠρώτησε· <δὲν ὑπάρχει ἐδῶ κανεὶς προφήτης τοῦ Κυρίου, διὰ νὰ παρακαλέσωμεν μέσῳ αὐτοῦ τὸν Κύριον;> Ἕνας ἀπὸ τοὺς στρατιώτας τοῦ βασιλέως τῶν Ἰσραηλιτῶν εἶπεν· <ὑπάρχει ἐδῶ ὁ Ἑλισαιέ, ὁ υἱὸς τοῦ Σαφάτ, ὁ ὁποῖος ὑπηρετοῦσε τὸν ᾿Ηλιοὺ καὶ τοῦ ἔρριπτε νερὸ εἰς τὰ χέρια του>.	11 Ὁ βασιλιᾶς ὅμως Ἰωσαφὰτ εἶπε: <Δὲν ὑπάρχει ἐδῶ προφήτης τοῦ Κυρίου, ὥστε νὰ συμβουλευθῶμεν τὸν Κύριον μέσῳ τοῦ προφήτου αὐτοῦ;> Καὶ ἕνας ἀπὸ τοὺς στρατιῶτες (ἢ ὑπηρέτες) τοῦ βασιλιᾶ του Ἰσραὴλ ἀπάντησε: <Ἐδῶ εἶναι ὁ προφήτης Ἐλισαῖος, ὁ υἱὸς τοῦ Σαφάτ, ὁ ὁποῖος ὑπῆρξε πιστὸς ὑπηρέτης τοῦ προφήτου Ἠλία καὶ ἔχυνε νερὸν εἰς τὰ χέρια του>.
12 Καὶ εἶπεν Ἰωσαφάτ· ἔστιν αὐτῷ ρῆμα Κυρίου. Καὶ κατέβη πρὸς αὐτὸν βασιλεὺς Ἰσραὴλ καὶ Ἰωσαφὰτ βασιλεὺς Ἰούδα καὶ βασιλεὺς Ἐδώμ.	12 Ὁ Ἰωσαφὰτ εἶπε· <πράγματι εἰς αὐτὸν καὶ δι' αὐτοῦ ὑπάρχει λόγος Κυρίου>. Οἱ τρεῖς βασιλεῖς, ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ, ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων Ἰωσαφὰτ καὶ ὁ βασιλεὺς τῆς Ἐδὼμ ἦλθαν εἰς συνάντησιν τοῦ Ἑλισαίου.	12 Τότε ὁ βασιλιᾶς Ἰωσαφὰτ εἶπε: <Γνωρίζω ὅτι αὐτὸς εἶναι γνήσιος καὶ ἀληθινὸς Προφήτης καὶ εἰς αὐτὸν ὁμιλεῖ πράγματι ὁ Θεός>. Ἔτσι ὁ Ἰωράμ, βασιλιᾶς τὸν Ἰσραήλ, καὶ ὁ Ἰωσαφάτ, βασιλιᾶς τοῦ Ἰούδα, καὶ ὁ βασιλιᾶς τῆς Ἰδουμαίας ἐπῆγαν νὰ συναντήσουν τὸν προφήτην Ἐλισαῖον.
13 Καὶ εἶπεν Ἑλισαιὲ πρὸς βασιλέα Ἰσραήλ· τί ἐμοὶ καὶ σοί; Δεῦρο πρὸς τοὺς προφήτας τοῦ πατρός σου καὶ τοὺς προφήτας τῆς μητρός σου. Καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ βασιλεὺς Ἰσραήλ· μὴ ὅτι κέκληκε Κύριος τοὺς τρεῖς βασιλεῖς τοῦ παραδοῦναι αὐτοὺς εἰς χεῖρας Μωάβ;	13 Ὁ Ἑλισαῖος ἀπευθυνόμενος πρὸς τὸν βασιλέα τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ εἶπε· <ποία σχέσις ὑπάρχει μεταξὺ ἐμοῦ καὶ σοῦ; Πήγαινε νὰ ζητήσῃς συμβουλὴν καὶ χάριν ἀπὸ τοὺς προφήτας τοῦ πατρός σου καὶ τοὺς προφήτας τῆς μητρός σου>. Ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραὴλ τοῦ ἀπήντησε· <μήπως τάχα ὁ Κύριος ἐκάλεσεν ἡμᾶς τοὺς τρεῖς βασιλεῖς, διὰ νὰ μᾶς παραδώσῃ εἰς τὰ χέρια τῶν Μωαβιτῶν;>	13 Καὶ ὁ Ἐλισαῖος εἶπε πρὸς τὸν βασιλιᾶ του Ἰσραήλ: <Ποία σχέσις ὑπάρχει μεταξὺ ἐμοῦ καὶ σοῦ καὶ τί ζητεῖς ἀπὸ ἐμέ; Πήγαινε νὰ συμβουλευθῇς τούς (ψευδοπροφῆτες τοῦ πατέρα σου Ἀχαὰβ καὶ τῆς μητέρας σου Ἰεζάβελ>. Ὁ βασιλιᾶς τοῦ Ἰσραὴλ ἀπάντησε εἰς τὸν Ἐλισαῖον: <Μήπως ὁ Κύριος ἐπροσκάλεσε ἐμᾶς τοὺς τρεῖς βασιλεῖς ἐδῶ, διὰ νὰ μᾶς παραδώσῃ εἰς τὰ χέρια τοῦ βασιλιᾶ τῆς Μωάβ;>
14 Καὶ εἶπεν Ἑλισαιέ· ζῇ Κύριος τῶν δυνάμεων, ᾧ παρέστην ἐνώπιον αὐτοῦ, ὅτι εἰ μὴ πρόσωπον Ἰωσαφὰτ βασιλέως Ἰούδα ἐγὼ λαμβάνω, εἰ ἐπέβλεψα πρός σε καὶ εἶδόν σε·	14 Ὁ Ἑλισαῖος ἀπήντησεν· <ὁρκίζομαι εἰς τὸν ζῶντα Κύριον τῶν δυνάμεων, ἐνώπιον τοῦ ὁποίου παρέστην καὶ παρίσταμαι, ὅτι ἐὰν δὲν ἐλάμβανα ὑπ' ὄψει τὸν Ἰωσαφάτ, τὸν βασιλέα τῶν Ἰουδαίων, ποτὲ δὲν θὰ ἔστρεφα τὸ βλέμμα μου πρὸς σὲ καὶ ποτὲ δὲν θὰ σὲ ἐπρόσεχα.	14 Ὁ Ἐλισαῖος ἀπάντησε: <Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ ζωντανοῦ Κυρίου τῶν οὐρανίων καὶ ἐπιγείων δυνάμεων, τὸν ὁποῖον ἐγὼ ὑπηρετῶ, σὲ βεβαιώνω ὅτι, ἐὰν δὲν ἐλάμβανα ὑπ' ὄψιν καὶ δὲν ἐκτιμοῦσα τὸν σύμμαχόν σου Ἰωσαφάτ, βασιλιᾶ τοῦ Ἰούδα, καθόλου δὲν θὰ σὲ ἐπρόσεχα καὶ οὔτε βλέμμα δὲν θὰ σοῦ ἔρριχνα.
15 καὶ νῦν λαβέ μοι ψάλλοντα. Καὶ ἐγένετο ὡς ἔψαλλεν ὁ ψάλλων, καὶ ἐγένετο ἐπ' αὐτὸν χεὶρ Κυρίου,	15 Τώρα ὅμως φέρε μου ἐδῶ ἕνα μουσικόν, ποὺ παίζει ὄργανον>. Ὅταν δὲ ὁ μουσικὸς ἦλθε καὶ ἔπαιξε μουσικήν, ἡ δύναμις καὶ ἡ χάρις τοῦ Κυρίου ἐφώτισαν τὸν Ἑλισαῖον, ὁ ὁποῖος	15 Τώρα ὅμως φέρε μου ἐδῶ ἄνθρωπον, ποὺ ξέρει νὰ παίζῃ μουσικὸν ὄργανον>. Καὶ τότε συνέβη τοῦτο: Ἐνῷ ὁ μουσικός (ψαλμωδός) ἔπαιζε τὴν λύραν του, ἡ προστατευτικὴ δύναμις καὶ παντοδύναμος χάρις τοῦ Κυρίου ἐγέμισε τὴν ψυχὴν τοῦ Ἐλισαίου καὶ τὸν ἐνέπνευσε.
16 καὶ εἶπε τάδε λέγει Κύριος· ποιήσατε τὸν χειμάρρουν τοῦτον βοθύνους βοθύνους·	16 καὶ εἶπεν· <αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος: Ἀνοίξατε εἰς τοὺς διαφόρους τόπους αὐτοῦ τοῦ ξηροποτάμου λάκκους.	16 Καὶ ὁ Ἐλισαῖος εἶπεν: <Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος· <Σκάψετε μικροὺς λάκκους (λακκοῦβες) εἰς ὅλην τὴν κοίτην τοῦ ξηροποτάμου αὐτοῦ>.
17 ὅτι τάδε λέγει Κύριος· οὐκ ὄψεσθε πνεῦμα καὶ οὐκ ὄψεσθε ὑετόν, καὶ ὁ χειμάρρους οὗτος πλησθήσεται ὕδατος, καὶ πίεσθε ὑμεῖς καὶ αἱ κτήσεις ὑμῶν καὶ τὰ κτήνη ὑμῶν·	17 Αὐτὰ λέγει ἀκόμη ὁ Κύριος: Δὲν θὰ ἀκούσετε ἄνεμον νὰ φυσᾷ καὶ δὲν θὰ ἴδετε βροχὴν νὰ πίπτῃ καὶ ὅμως ὁ ξηροπόταμος αὐτὸς θὰ γεμίσῃ ἀπὸ νερά. Καὶ θὰ πιῆτε καὶ σεῖς καὶ τὰ ποίμνιά σας καὶ τὰ μεταγωγικά σας.	17 Διότι αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος: <Παρ’ ὅλον ὅτι δὲν θὰ ἀκούσετε ἄνεμον νὰ φυσᾷ, οὔτε θὰ ἰδῆτε βροχὴν νὰ πέφτη, ὁ ξηροπόταμος αὐτὸς θὰ γεμίσῃ νερόν· καὶ ἀπὸ αὐτὸ θὰ πιῆτε σεῖς καὶ τὰ ζῶα, ποὺ ἔχετε μαζί σας ὡς τροφήν, καὶ τὰ μεταφορικά σας ζῶα>.
18 καὶ κούφη αὐτὴ ἐν ὀφθαλμοῖς Κυρίου, καὶ παραδώσω τὴν Μωὰβ ἐν χειρὶ ὑμῶν,	18 Εἶναι δὲ αὐτὸ τὸ ἔργον εὐκολώτατον ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, ὁ ὁποῖος καὶ θὰ παραδώσῃ τὴν χώραν τῶν Μωαβιτῶν εἰς τὴν ἐξουσίαν σας.	18 Ἀλλ’ αὐτὸ εἶναι πολὺ εὔκολον πρᾶγμα εἰς τὰ χέρια τοῦ Κυρίου· ὁ Κύριος θὰ κάμῃ καὶ κάτι ἄλλο μεγαλύτερον· θὰ παραδώσῃ τοὺς Μωαβῖτες εἰς τὰ χέρια σας.
19 καὶ πατάξετε πᾶσαν πόλιν ὀχυρὰν καὶ πᾶν ξύλον ἀγαθὸν καταβαλεῖτε καὶ πάσας πηγὰς ὕδατος ἐμφράξεσθε καὶ πᾶσαν μερίδα ἀγαθὴν ἀχρειώσετε ἐν λίθοις.	19 Καὶ θὰ καταστρέψετε σεῖς κάθε ὀχυρὰν πόλιν τῶν Μωαβιτῶν καὶ θὰ κατακόψετε κάθε καρποφόρον δένδρον, θὰ φράξετε δὲ τὰς πηγὰς τῶν ὑδάτων, κάθε δὲ εὔφορον περιοχὴν θὰ τὴν κάμετε ἄχρηστον γεμίζοντες αὐτὴν μὲ λίθους>.	19 Θὰ κτυπήσετε καὶ θὰ καταστρέψετε ὅλες τὶς ὀχυρὲς πόλεις τῶν Μωαβιτῶν καὶ θὰ κόψετε ὅλα τὰ καρποφόρα δένδρα των καὶ θὰ φράξετε ὅλες τὶς πηγὲς τῶν νερῶν καὶ θὰ ἀχρηστεύσετε ὅλα τὰ γόνιμα χωράφια τῆς χώρας, σκεπάζοντάς τα μὲ πέτρες>.
20 Καὶ ἐγένετο πρωῒ ἀναβαινούσης τῆς θυσίας καὶ ἰδοὺ ὕδατα ἤρχοντο ἐξ ὁδοῦ Ἐδώμ, καὶ ἐπλήσθη ἡ γῆ ὕδατος.	20 Πράγματι δὲ κατὰ τὴν ἑπομένην πρωΐαν, ὅταν προσεφέρετο πρὸς τὸν Θεὸν ἡ πρωϊνὴ θυσία, ἰδοὺ ὕδατα πολλὰ κατέβαιναν ἀπὸ τὴν περιοχὴν τῆς Ἐδὼμ καὶ ἐγέμισεν ἡ χώρα ἀπὸ νερό.	20 Αὐτὸ συνέβη πράγματι. Τὸ ἑπόμενον πρωΐ, τὴν ὥραν κατὰ τὴν ὁποίαν ἐπροσφέρετο πρὸς τὸν Θεὸν ἡ θυσία, ἔξαφνα νά· πολλὰ νερὰ κατέβαιναν ἀπὸ τὸν δρόμον (τὴν κατεύθυνσιν, τὰ ἀνατολικὰ βουνά) τῆς Ἰδουμαίας καὶ ὅλη ἡ χώρα ἐγέμισεν ἀπὸ νερόν.
21 Καὶ πᾶσα Μωὰβ ἤκουσαν ὅτι ἀνέβησαν οἱ τρεῖς βασιλεῖς πολεμεῖν αὐτούς, καὶ ἀνεβόησαν ἐκ παντὸς περιεζωσμένοι ζώνην καὶ εἶπαν· ὢ καὶ ἔστησαν ἐπὶ τοῦ ὁρίου.	21 Ἐν τῷ μεταξὺ ὅλοι οἱ Μωαβῖται, ὅταν ἐπληροφορήθησαν ὅτι ἐξεστράτευσαν οἱ τρεῖς βασιλεῖς, διὰ νὰ πολεμήσουν ἐναντίον των, ἐκραύγασαν καὶ ὅλοι ὅσοι ἠμποροῦσαν νὰ φέρουν ὅπλα ἠγέρθησαν καὶ εἶπαν· <ἀλλοίμονον !> Ἡτοιμάσθησαν ὅμως καὶ παρετάχθησαν εἰς τὰ σύνορα τῆς χώρας των.	21 Ὅταν ὅλοι οἱ Μωαβῖται ἔμαθαν ὅτι οἱ τρεῖς βασιλεῖς ἦλθαν διὰ νὰ τοὺς ἐπιτεθοῦν, ἐφώναξαν καὶ ἐκάλεσαν εἰς τὰ ὅπλα. Καὶ ὅλοι, ὅσοι ἠμποροῦσαν νὰ φέρουν ὅπλα, συνεκεντρώθησαν καὶ εἶπαν: <Ἀλλοίμονον!> Καὶ ἀφοῦ ἐτοιμάσθηκαν, ἦλθαν καὶ ἔλαβαν θέσεις μάχης εἰς τὰ σύνορα τῆς χώρας των.
22 Καὶ ὤρθρισαν τὸ πρωΐ, καὶ ὁ ἥλιος ἀνέτειλεν ἐπὶ τὰ ὕδατα· καὶ εἶδε Μωὰβ ἐξεναντίας τὰ ὕδατα πυρρὰ ὡσεὶ αἷμα	22 Οἱ στρατευμένοι Μωαβῖται ἐσηκώθησαν τὸ πρωί, ἐνῶ ὁ ἥλιος εἶχεν ἀνατείλει καὶ ἔρριπτε τὰς ἀκτῖνας του εἰς τὰ ὕδατα. Εἶδαν δὲ τὰ ἀπέναντι ὕδατα κόκκινα ὡσὰν αἷμα.	22 Ἐσηκώθησαν δὲ τὴν ἑπομένην τὸ πρωΐ, ἐνῷ ὁ ἥλιος ἔρριχνε τὶς ἀκτῖνες του πάνω εἰς τὰ νερά· καὶ οἱ Μωαβῖται εἶδαν τὰ ἀπέναντί των νερὰ νὰ εἶναι ἐξ αἰτίας τοῦ ἡλίου κόκκινα, ὅπως τὸ αἷμα!
23 καὶ εἶπαν· αἷμα τοῦτο τῆς ρομφαίας, καὶ ἐμαχέσαντο οἱ βασιλεῖς καὶ ἐπάταξεν ἀνὴρ τὸν πλησίον αὐτοῦ, καὶ νῦν ἐπὶ τὰ σκῦλα Μωάβ.	23 Εἶπαν δὲ ἀναμεταξύ των· <τὸ αἷμα αὐτὸ προέρχεται ἀπὸ ρομφαίαν. Φαίνεται ὅτι οἱ τρεῖς βασιλεῖς συνῆψαν μάχην μεταξύ των καὶ καθένας ἀπὸ τοὺς στρατιώτας των θὰ ἐπετέθη ἐναντίον τοῦ ἄλλου. Καὶ τώρα λοιπόν, Μωαβῖται, ἐμπρὸς διὰ νὰ τοὺς λαφυραγωγήσωμεν>.	23 Ἐμπρὸς εἰς τὸ θέαμα αὐτὸ ἐφώναξαν: <Αὐτὸ τὸ αἷμα προέρχεται ἀπὸ ρομφαίαν. Οἱ (τρεῖς ἐχθροί μας) βασιλεῖς θὰ ἐσφάγησαν μεταξύ των καὶ ὁ ἕνας στρατιώτης θὰ ἐπετέθη καὶ θὰ ἐσκότωσε τὸν ἄλλον στρατιώτην, ποὺ ἦταν δίπλα του! Λοιπόν, Μωαβῖται, ἐμπρός· τρέξετε νὰ λαφυραγωγήσωμεν τὸ στρατόπεδόν των!>
24 Καὶ εἰσῆλθον εἰς τὴν παρεμβολὴν Ἰσραήλ, καὶ Ἰσραὴλ ἀνέστησαν καὶ ἐπάταξαν τὴν Μωάβ, καὶ ἔφυγον ἀπὸ προσώπου αὐτῶν. Καὶ εἰσῆλθον εἰσπορευόμενοι καὶ τύπτοντες τὴν Μωὰβ	24 Οἱ Μωαβῖται εἰσώρμησαν εἰς τὸ στρατόπεδον τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, ἀλλὰ οἱ Ἰσραηλῖται ἠγέρθησαν, ἐπετέθησαν καὶ ἐνίκησαν τοὺς Μωαβίτας, οἱ ὁποῖοι καὶ ἐτράπησαν εἰς φυγὴν ἐμπρὸς ἀπὸ αὐτούς. Οἱ Ἰσραηλῖται καταδιώκοντες καὶ κτυπῶντες αὐτοὺς εἰσῆλθον εἰς τὴν χώραν τῶν Μωαβιτῶν.	24 Ὅταν ὅμως ἐμπῆκαν εἰς τὸ στρατόπεδον τῶν Ἰσραηλιτῶν, οἱ Ἰσραηλῖται ἐσηκώθηκαν, ἐπετέθησαν κατὰ τῶν Μωαβιτῶν καὶ τοὺς ἐνίκησαν· καὶ οἱ Μωαβῖται ἔφυγαν ἀπὸ προσώπου τῶν Ἰσραηλιτῶν πανικόβλητοι. Τότε οἱ Ἰσραηλῖται συνέχισαν τὴν καταδίωξιν τῶν ἐχθρῶν των καὶ ἐμπῆκαν εἰς τὴν Μωάβ, κτυπῶντες τοὺς Μωαβῖτες.
25 καὶ τὰς πόλεις καθεῖλον καὶ πᾶσαν μερίδα ἀγαθὴν ἔρριψαν ἀνὴρ τὸν λίθον καὶ ἐνέπλησαν αὐτὴν καὶ πᾶσαν πηγὴν ἐνέφραξαν καὶ πᾶν ξύλον ἀγαθὸν κατέβαλαν ἕως τοῦ καταλιπεῖν τοὺς λίθους τοῦ τοίχου καθῃρημένους, καὶ ἐκύκλωσαν οἱ σφενδονῆται καὶ ἐπάταξαν αὐτήν.	25 Ἐκεῖ κατεκρήμνισαν τὰς πόλεις· εἰς κάθε δὲ εὔφορον ἀγρόν, διὰ νὰ τὸν καταστήσουν ἄχρηστον, ἔρριψεν ὁ καθένας ἀπὸ τοὺς στρατιώτας λίθους καὶ τὸν ἐγέμισαν. Κάθε πηγὴν τὴν ἔφραξαν καὶ κάθε καρποφόρον καὶ ὡραῖον δένδρον τὸ ἔκοψαν ἀπὸ τὴν ρίζαν. Ἐπέφεραν τέτοιαν καταστροφήν, ὥστε εἰς κάποιαν πόλιν δὲν ἔμειναν παρὰ λίθοι εἰς τοὺς ἐτοιμόρροπους τοίχους. Οἱ Ἰσραηλῖται, οἱ ὁποῖοι ἐχειρίζοντο τὴν σφενδόνην, περιεκύκλωσαν αὐτὴν τὴν πόλιν καὶ τὴν κατέλαβαν.	25 Οἱ Ἰσραηλῖται κατέστρεψαν τὶς πόλεις καί, διὰ νὰ ἀχρηστεύσουν ὅλα τὰ εὔφορα χωράφια, ἔρριψαν οἱ στρατιῶται πέτρες καὶ ἐσκέπασαν καὶ ἐγέμισαν τὰ χωράφια μὲ αὐτές· καὶ ἔφραξαν ὅλες τὶς πηγὲς καὶ ἔκοψαν ὅλα τὰ καρποφόρα δένδρα. Ἦταν τόση ἡ ὁρμὴ τῶν Ἰσραηλιτῶν, ὥστε εἰς κάποιαν πόλιν ἀφῆκαν μόνον τὶς ἐτοιμόρροπες πέτρες τοῦ τείχους. Οἱ στρατιῶται τῶν Ἰσραηλιτῶν, ποὺ ἦσαν ὡπλισμένοι μὲ σφενδόνες, ἐπολιόρκησαν τὴν πόλιν καὶ τὴν ἐκτύπησαν (ἢ τὴν κατέβαλαν).
26 Καὶ εἶδεν ὁ βασιλεὺς Μωὰβ ὅτι ἐκραταίωσεν ὑπὲρ αὐτὸν ὁ πόλεμος, καὶ ἔλαβε μεθ' ἑαυτοῦ ἑπτακοσίους ἄνδρας ἀσπασμένους ρομφαίαν διακόψαι πρὸς βασιλέα Ἐδώμ, καὶ οὐκ ἠδυνήθησαν.	26 Τότε ὁ βασιλεὺς τῶν Μωαβιτῶν, ὅταν εἶδεν ὅτι ὁ πόλεμος ἐστράφη καταστρεπτικὸς ἐναντίον του, ἐπῆρε μαζῆ του ἑπτακοσίους ἄνδρας, οἱ ὁποῖοι ἠμποροῦσαν νὰ χειρίζωνται τὴν σπάθην, καὶ μετέβη, διὰ νὰ ἀνοίξῃ δρόμον πρὸς τὸν βασιλέα τῶν Ἰδουμαίων, ἀλλὰ δὲν τὸ κατώρθωσαν.	26 Ὅταν ὁ βασιλιᾶς τῶν Μωαβιτῶν διεπίστωσεν ὅτι ἡ μάχη ἔκλινεν ἐναντίον του καὶ ἔχανε πλέον τὸν πόλεμον, ἐπῆρε μαζί του ἑπτακοσίους ἄνδρες, ἱκανοὺς νὰ χειρίζωνται τὴν ρομφαίαν, καὶ ἐδοκίμασε νὰ ἀνοίξῃ δρόμον καὶ νὰ ἐπιτύχῃ ἔξοδον πρὸς τὸν βασιλιᾶ τῶν Ἰδουμαίων, ἀλλὰ δὲν ἠμπόρεσαν.
27 Καὶ ἔλαβε τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν πρωτοτόκον, ὃν ἐβασίλευσεν ἀντ' αὐτοῦ, καὶ ἀνήνεγκεν αὐτὸν ὁλοκαύτωμα ἐπὶ τοῦ τείχους· καὶ ἐγένετο μετάμελος μέγας ἐπὶ Ἰσραήλ, καὶ ἀπῇραν ἀπ' αὐτοῦ καὶ ἐπέστρεψαν εἰς τὴν γῆν.	27 Ἐπάνω δὲ εἰς τὴν ἀγωνίαν καὶ τὸν πόνον του ἐπῆρε τὸν πρωτοτόκον υἱόν του, ὁ ὁποῖος θὰ τὸν διεδέχετο εἰς τὸν θρόνον, καὶ τὸν προσέφερε θυσίαν ὁλοκαυτώματος ἐπάνω εἰς τὸ τεῖχος τῆς πόλεως. Οἱ Ἰσραηλῖται, ὅταν εἶδαν αὐτὴν τὴν τραγικὴν θυσίαν, συνεκλονίσθησαν καὶ σὰν μεταμελόμενοι ἀνεχώρησαν ἀπὸ τὰ μέρη ἐκεῖνα καὶ ἐπέστρεψαν εἰς τὴν χώραν των.	27 Δι’ αὐτὸ ἐπῆρε τὸν πρωτότοκον υἱόν του, ὁ ὁποῖος θὰ τὸν διεδέχετο εἰς τὸν βασιλικὸν θρόνον, καὶ τὸν προσέφερεν ὡς θυσίαν ὁλοκαυτώματος εἰς τὸν θεὸν τῆς Μωάβ, ἐπάνω εἰς τὸ τεῖχος τῆς πόλεως. Οἱ Ἰσραηλῖται, ὅταν εἶδαν τὴν φρικτὴν αὐτὴν θυσίαν, ἐταράχθησαν καὶ ἐτρομοκρατήθησαν πολύ. Καὶ δι' αὐτὸ μετεμελήθησαν, ὀπισθοχώρησαν καὶ ἔφυγαν ἀπὸ τὸ μέρος ἐκεῖνο καὶ ἐπέστρεψαν εἰς τὴν χώραν των.