Βασιλειών Δ : Κεφάλαιον Ι'

Πρωτότυπο Κείμενο

αὶ τῷ Ἀχαὰβ ἑβδομήκοντα υἱοὶ ἐν Σαμαρείᾳ. Καὶ ἔγραψεν Ἰοὺ βιβλίον καὶ ἀπέστειλεν ἐν Σαμαρείᾳ πρὸς τοὺς ἄρχοντας Σαμαρείας καὶ πρὸς τοὺς πρεσβυτέρους καὶ πρὸς τοὺς τιθηνοὺς Ἀχαὰβ λέγων·
2 καὶ νῦν ὡς ἐν ἔλθῃ τὸ βιβλίον τοῦτο πρὸς ὑμᾶς, καὶ μεθ' ὑμῶν οἱ υἱοὶ τοῦ κυρίου ὑμῶν καὶ μεθ' ὑμῶν τὸ ἅρμα καὶ οἱ ἵπποι καὶ πόλεις ὀχυραὶ καὶ τὰ ὅπλα,
3 καὶ ὄψεσθε τὸν ἀγαθὸν καὶ τὸν εὐθῆ ἐν τοῖς υἱοῖς τοῦ κυρίου ὑμῶν καὶ καταστήσετε αὐτὸν ἐπὶ τὸν θρόνον τοῦ πατρὸς αὐτοῦ καὶ πολεμεῖτε ὑπὲρ τοῦ οἴκου τοῦ κυρίου ὑμῶν.
4 Καὶ ἐφοβήθησαν σφόδρα καὶ εἶπον· ἰδοὺ οἱ δύο βασιλεῖς οὐκ ἔστησαν κατὰ πρόσωπον αὐτοῦ, καὶ πῶς στησόμεθα ἡμεῖς;
5 Καὶ ἀπέστειλαν οἱ ἐπὶ τοῦ οἴκου καὶ οἱ ἐπὶ τῆς πόλεως καὶ οἱ πρεσβύτεροι καὶ οἱ τιθηνοὶ πρὸς Ἰοὺ λέγοντες· παῖδες σου καὶ ἡμεῖς, καὶ ὅσα ἐὰν εἴπῃς πρὸς ἡμᾶς, ποιήσομεν· οὐ βασιλεύσομεν ἄνδρα, τὸ ἀγαθὸν ἐν ὀφθαλμοῖς σου ποιήσομεν.
6 Καὶ ἔγραψε πρὸς αὐτοὺς Ἰοὺ βιβλίον δεύτερον λέγων· εἰ ἐμοὶ ὑμεῖς, καὶ τῆς φωνῆς μου ὑμεῖς εἰσακούετε, λάβετε τὴν κεφαλὴν ἀνδρῶν τῶν υἱῶν τοῦ κυρίου ὑμῶν καὶ ἐνέγκατε πρός με ὡς ἡ ὥρα αὔριον ἐν Ἰεζράελ. Καὶ οἱ υἱοὶ τοῦ βασιλέως ἦσαν ἑβδομήκοντα ἄνδρες οὗτοι ἁδροὶ τῆς πόλεως ἐξέτρεφον αὐτούς.
7 Καὶ ἐγένετο ὡς ἦλθε τὸ βιβλίον πρὸς αὐτούς, καὶ ἔλαβον τοὺς υἱοὺς τοῦ βασιλέως καὶ ἔσφαξαν αὐτούς, ἑβδομήκοντα ἄνδρας, καὶ ἔθηκαν τὰς κεφαλὰς αὐτῶν ἐν καρτάλλοις καὶ ἀπέστειλαν αὐτὰς πρὸς αὐτὸν εἰς Ἰεζράελ.
8 Καὶ ἦλθεν ὁ ἄγγελος καὶ ἀπήγγειλε λέγων· ἤνεγκαν τὰς κεφαλὰς τῶν υἱῶν τοῦ βασιλέως· καὶ εἶπε· θέτε αὐτὰς βουνοὺς δύο παρὰ τὴν θύραν τῆς πύλης εἰς πρωΐ.
9 Καὶ ἐγένετο πρωῒ καὶ ἐξῆλθε καὶ ἔστη ἐν τῷ πυλῶνι τῆς πόλεως καὶ εἶπε πρὸς πάντα τὸν λαόν· δίκαιοι ὑμεῖς· ἰδοὺ ἐγὼ εἰμι συνεστράφην ἐπὶ τὸν κύριόν μου καὶ ἀπέκτεινα αὐτόν· καὶ τίς ἐπάταξε πάντας τούτους;
10 Ἴδετε ἀφφώ, ὅτι οὐ πεσεῖται ἀπὸ τοῦ ρήματος Κυρίου εἰς τὴν γῆν, οὗ ἐλάλησε Κύριος ἐπὶ τὸν οἶκον Ἀχαάβ· καὶ Κύριος ἐποίησεν ὅσα ἐλάλησεν ἐν χειρὶ δούλου αὐτοῦ Ἠλιού.
11 Και ἐπάταξεν Ἰοὺ πάντας τοὺς καταλειφθέντας ἐν τῷ οἰκῶ Ἀχαὰβ ἐν Ἰεζράελ καὶ πάντας τοὺς ἁδροὺς αὐτοῦ καὶ τοὺς γνωστοὺς αὐτοῦ καὶ τοὺς ἱερεῖς αὐτοῦ ὥστε μὴ καταλιπεῖν αὐτοῦ κατάλειμμα.
12 Καὶ ἀνέστη καὶ ἐπορεύθη εἰς Σαμάρειαν, αὐτὸς ἐν Βαιθακὰδ τῶν ποιμένων ἐν τῇ ὁδῷ,
13 Καὶ Ἰοὺ εὗρε τοὺς ἀδελφοὺς Ὀχοζίου βασιλέως Ἰούδα καὶ εἶπε· τίνες ὑμεῖς; Καὶ εἶπον· ἀδελφοὶ Ὀχοζίου ἡμεῖς καὶ κατέβημεν εἰς εἰρήνην τῶν υἱῶν τοῦ βασιλέως καὶ τῶν υἱῶν τῆς δυναστευούσης.
14 Καὶ εἶπε· συλλάβετε αὐτοὺς ζῶντας· καὶ ἔσφαξαν αὐτοὺς εἰς Βαιθακάδ, τεσσαράκοντα καὶ δύο ἄνδρας, οὐ κατέλιπεν ἄνδρα ἐξ αὐτῶν.
15 Καὶ ἐπορεύθη ἐκεῖθεν καὶ εὗρε τὸν Ἰωναδὰβ υἱὸν Ρηχὰβ εἰς ἀπαντὴν αὐτοῦ, καὶ ηὐλόγησεν αὐτόν. Καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν Ἰού· εἰ ἔστι καρδία σου μετὰ καρδίας μου εὐθεῖα καθὼς ἡ καρδία μου μετὰ τῆς καρδίας σου; Καὶ εἶπεν Ἰωναδάβ· ἔστι. Καὶ εἶπεν Ἰού· καὶ εἰ ἔστι, δὸς τὴν χεῖρά σου. Καὶ ἔδωκε τὴν χεῖρα αὐτοῦ, καὶ ἀνεβίβασεν αὐτὸν πρὸς αὐτὸν ἐπὶ τὸ ἅρμα
16 καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· δεῦρο μετ' αὐτοῦ καὶ ἰδὲ ἐν τῷ ζηλῶσαί με τῷ Κυρίῳ Σαββαὼθ καὶ ἐπεκάθισεν αὐτὸν ἐν τῷ ἅρματι αὐτοῦ.
17 Καὶ εἰσῆλθεν εἰς Σαμάρειαν καὶ ἐπάταξε πάντας τοὺς καταλειφθέντας τοῦ Ἀχαὰβ ἐν Σαμαρείᾳ ἕως τοῦ ἀφανίσαι αὐτὸν κατὰ τὸ ρῆμα Κυρίου, ὃ ἐλάλησε πρὸς Ἠλιού.
18 Καὶ συνήθροισεν Ἰοὺ πάντα τὸν λαὸν καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· Ἀχαὰβ ἐδούλευσε τῷ Βάαλ ὀλίγα, Ἰοὺ δουλεύσει αὐτῷ πολλά·
19 καὶ νῦν, πάντες οἱ προφῆται τοῦ Βάαλ, πάντας τοὺς δούλους αὐτοῦ καὶ τοὺς ἱερεῖς αὐτοῦ καλέσατε πρός με, ἀνὴρ μὴ ἐπισκεπήτω, ὅτι θυσία μεγάλη μοι τῷ Βάαλ· πᾶς, ὃς ἐὰν ἐπισκεπῇ, οὐ ζήσεται. Καὶ Ἰοὺ ἐποίησεν ἐν πτερνισμῷ, ἵνα ἀπολέσῃ τοὺς δούλους τοῦ Βάαλ.
20 Καὶ εἶπεν Ἰού· ἁγιάσατε ἱερείαν τῷ Βάαλ· καὶ ἐκήρυξαν.
21 Καὶ ἀπέστειλεν Ἰοὺ ἐν παντὶ Ἰσραὴλ λέγων· καὶ νῦν πάντες οἱ δοῦλοι καὶ πάντες οἱ ἱερεῖς αὐτοῦ καὶ πάντες οἱ προφῆται αὐτοῦ, μηδεὶς ἀπολειπέσθω, ὅτι θυσίαν μεγάλην ποιῶ· ὃς ἂν ἀπολειφθῇ, οὐ ζήσεται. Καὶ ἦλθον πάντες οἱ δοῦλοι τοῦ Βάαλ καὶ πάντες οἱ ἱερεῖς αὐτοῦ καὶ πάντες οἱ προφῆται αὐτοῦ. Οὐ κατελείφθη ἀνήρ, ὃς οὐ παρεγένετο. Καὶ εἰσῆλθον εἰς τὸν οἶκον τοῦ Βάαλ, καὶ ἐπλήσθη ὁ οἶκος τοῦ Βάαλ στόμα εἰς στόμα.
22 Καὶ εἶπεν Ἰοὺ τῷ ἐπὶ τοῦ οἴκου μεσθάαλ· ἐξάγαγε ἔνδυμα πᾶσι τοῖς δούλοις τοῦ Βάαλ· καὶ ἐξήνεγκεν αὐτοῖς ὁ στολιστής.
23 Καὶ εἰσῆλθεν Ἰοὺ καὶ Ἰωναδὰβ υἱὸς Ρηχάβ εἰς οἶκον τοῦ Βάαλ καὶ εἶπε τοῖς δούλοις τοῦ Βάαλ· ἐρευνήσατε καὶ ἴδετε, εἰ ἔστι μεθ' ὑμῶν τῶν δούλων Κυρίου, ὅτι ἀλλ' ἢ οἱ δοῦλοι τοῦ Βάαλ μονώτατοι.
24 Καὶ εἰσῆλθε τοῦ ποιῆσαι τὰ θύματα καὶ τὰ ὁλοκαυτώματα. Καὶ Ἰοὺ ἔταξεν ἑαυτῷ ἔξω ὀγδοήκοντα ἄνδρας καὶ εἶπεν· ἀνήρ, ὃς ἐὰν διασωθῇ ἀπὸ τῶν ἀνδρῶν, ὧν ἐγὼ ἀνάγω ἐπὶ χεῖρα ὑμῶν, ἡ ψυχὴ αὐτοῦ ἀντὶ τῆς ψυχῆς αὐτοῦ.
25 Καὶ ἐγένετο ὡς συνετέλεσε ποιῶν τὴν ὁλοκαύτωσιν, καὶ εἶπεν Ἰοὺ τοῖς παρατρέχουσι καὶ τοῖς τριστάταις· εἰσελθόντες πατάξατε αὐτούς, μὴ ἐξελθάτω ἐξ αὐτῶν ἀνήρ. Καὶ ἐπάταξαν αὐτοὺς ἐν στόματι ρομφαίας, καὶ ἔρριψαν οἱ παρατρέχοντες καὶ οἱ τριστάται καὶ ἐπορεύθησαν ἕως πόλεως οἴκου τῷ Βάαλ.
26 Καὶ ἐξήνεγκαν τὴν στήλην τοῦ Βάαλ καὶ ἐνέπρησαν αὐτήν.
27 Καὶ κατέσπασαν τὰς στήλας τοῦ Βάαλ καὶ ἔταξαν αὐτὸν εἰς λυτρῶνα ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης.
28 Καὶ ἠφάνισεν Ἰοὺ τὸν Βάαλ ἐξ Ἰσραήλ·
29 Πλὴν ἁμαρτιῶν Ἱεροβοὰμ υἱοῦ Ναβάτ, ὃς ἐξήμαρτε τὸν Ἰσραήλ, οὐκ ἀπέστη Ἰοὺ ἀπὸ ὄπισθεν αὐτῶν, αἱ δαμάλεις αἱ χρυσαῖ ἐν Βαιθὴλ καὶ ἐν Δάν.
30 Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς Ἰού· ἀνθ' ὧν ὅσα ἠγάθυνας ποιῆσαι τὸ εὐθὲς ἐν ὀφθαλμοῖς μου κατὰ πάντα, ὅσα ἐν τῇ καρδίᾳ μου ἐποίησας τῷ οἴκῳ Ἀχαάβ, υἱοὶ τέταρτοι καθήσονταί σοι ἐπὶ θρόνου Ἰσραήλ.
31 Καὶ Ἰοὺ οὐκ ἐφύλαξε πορεύεσθαι ἐν νόμῳ Κυρίου Θεοῦ Ἰσραὴλ ἐν ὅλη καρδίᾳ αὐτοῦ, οὐκ ἀπέστη ἀπάνωθεν ἁμαρτιῶν Ἱεροβοάμ, ὃς ἐξήμαρτε τὸν Ἰσραήλ.
32 Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἤρξατο Κύριος συγκόπτειν ἐν τῷ Ἰσραήλ, καὶ ἐπάταξεν αὐτοὺς Ἀζαήλ ἐν παντὶ ὁρίῳ Ἰσραήλ,
33 ἀπὸ τοῦ Ἰορδάνου κατ' ἀνατολὰς ἡλίου πᾶσαν τὴν γῆν Γαλαὰδ τοῦ Γαδδὶ καὶ τοῦ Ρουβὴν καὶ τοῦ Μανασσῆ, ἀπὸ Ἀροήρ, ἢ ἐστιν ἐπὶ τοῦ χείλους χειμάρρου Ἀρνών, καὶ τὴν Γαλαὰδ καὶ τὴν Βασάν.
34 Καὶ τὰ λοιπὰ τῶν λόγων Ἰοὺ καὶ πάντα, ὅσα ἐποίησε, καὶ πᾶσα ἡ δυναστεία αὐτοῦ καὶ τὰς συνάψεις, ἂς συνῆψεν, οὐχὶ ταῦτα γεγραμμένα ἐπὶ βιβλίου λόγων τῶν ἡμερῶν τοῖς βασιλεῦσιν Ἰσραήλ;
35 Καὶ ἐκοιμήθη Ἰοὺ μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ καὶ ἔθαψαν αὐτὸν ἐν Σαμαρείᾳ· καὶ ἐβασίλευσεν Ἰωάχαζ υἱὸς αὐτοῦ ἀντ' αὐτοῦ.
36 Καὶ αἱ ἡμέραι, ἂς ἐβασίλευσεν Ἰοὺ ἐπὶ Ἰσραήλ, εἰκοσιοκτὼ ἔτη ἐν Σαμαρείᾳ.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

ἰς τὴν Σαμάρειαν ἐζοῦσαν ἑβδομήκοντα ἀπόγονοι τοῦ Ἀχαάβ. Ὁ Ἰοὺ ἔγραψεν ἐπιστολήν, τὴν ὁποῖον καὶ ἔστειλεν εἰς τὴν Σαμάρειαν, πρὸς τοὺς ἄρχοντας τῆς Σαμάρειας, πρὸς τοὺς πρεσβυτέρους καὶ πρὸς τοὺς τροφοὺς τῶν υἱῶν τοῦ Ἀχαάβ, παραγγέλλων τὰ ἑξῆς·
2 <ὅταν ἔλθῃ εἰς χεῖρας σας ἡ ἐπιστολὴ αὐτή, μαζῆ σας θὰ εὑρίσκονται τὰ παιδιὰ τοῦ βασιλέως σας, τοῦ Ἀχαάβ· μαζῆ σας ἐπίσης θὰ εἶναι τὰ πολεμικὰ ἅρματα, τὸ ἱππικόν, αἱ ὀχυραὶ πόλεις καὶ τὰ ὅπλα.
3 Ἰδέτε καὶ ἐκλέξετε σεῖς τὸν καλύτερον, τὸν περισσότερον εὐάρεστον εἰς σᾶς μεταξὺ τῶν υἱῶν τοῦ κυρίου σας, καὶ καταστήσατε αὐτὸν βασιλέα εἰς τὸν θρόνον τοῦ πατρός του. Ἐξέλθετε, λοιπόν, εἰς πόλεμον μαζῆ μὲ αὐτὸν ἐναντίον μου, διὰ νὰ ὑπερασπίσετε τὸν βασιλικὸν οἶκον τοῦ κυρίου σας>.
4 Ἐκεῖνοι ἐφοβήθησαν πάρα πολὺ καὶ εἶπαν· <ἰδού, οἱ δύο βασιλεῖς, ὁ Ἰωρὰμ καὶ ὁ Ὀχοζίας, δὲν ἠμπόρεσαν νὰ ἀντισταθοῦν ἐνώπιον τῆς δυνάμεως τοῦ Ἰού, καὶ πῶς ἡμεῖς θὰ ἀντισταθῶμεν ἐναντίον του;>
5 Οἱ ἄρχοντες, λοιπόν, τοῦ βασιλικοῦ οἴκου καὶ τῆς πόλεως Σαμαρείας καὶ οἱ πρεσβύτεροι, καὶ οἱ ὑπεύθυνοι διὰ τὴν διατροφὴν καὶ ἀνατροφὴν τῶν υἱῶν τοῦ βασιλέως, ἀπήντησαν πρὸς τὸν Ἰοὺ καὶ τοῦ εἶπαν· <ἡμεῖς εἴμεθα δοῦλοι σου. Καὶ ὅσα ἐὰν μᾶς διατάξῃς, θὰ κάμωμεν. Δὲν θέλομεν νὰ ἀναδείξωμεν ἄλλον ἄνδρα ὡς βασιλέα μας. Ἀλλὰ θὰ πράξωμεν ὅ,τι εἶναι ἀρεστὸν ἐνώπιόν σου>.
6 Ὁ Ἰοὺ ἔστειλε δευτέραν ἐπιστολὴν πρὸς αὐτοὺς λέγων· <ἐὰν πράγματι σεῖς εἾσθε ἰδικοί μου καὶ ὑπακούετε εἰς τὰς ἐντολάς μου, πάρετε τὰς κεφαλὰς τῶν ἀνδρῶν, τῶν υἱῶν τοῦ κυρίου σας, καὶ αὔριον κατὰ τὴν αὐτὴν ὥραν φέρετέ τας πρὸς ἐμὲ εἰς Ἰεζράελ>. Οἱ δὲ υἱοὶ τοῦ βασιλέως Ἀχαὰβ ἦσαν ἑβδομήκοντα ἄνδρες, τοὺς ὁποίους οἱ ἐπίσημοι τῆς πόλεως διέτρεφον.
7 Ὅταν ἡ ἐπιστολὴ ἔφθασε πρὸς αὐτούς, ἐπῆραν ἐκεῖνοι τοὺς ἀπογόνους τοῦ βασιλέως, τοὺς ἔσφαξαν ἐν ὅλῳ ἑβδομήκοντα ἄνδρας, ἔθεσαν τὰς κεφαλάς των εἰς κάνιστρα καὶ τὰς ἔστειλαν πρὸς τὸν Ἰού, εἰς τὴν Ἰεζράελ.
8 Ἦλθεν ἀγγελιαφόρος πρὸς τὸν Ἰοὺ καὶ τοῦ ἀνήγγειλεν· <ἔφεραν τὰς κεφαλὰς τῶν ἀπογόνων τοῦ βασιλέως Ἀχαάβ>. Ἐκεῖνος δὲ ἀπήντησε· <θέσατέ τας εἰς δύο σωροὺς πλησίον εἰς τὴν θύραν τῆς πύλης τῆς πόλεως ἕως τὸ πρωΐ>.
9 Ὅταν ἔγινε πρωί, ἐβγῆκεν ὁ Ἰοὺ καὶ ἐστάθη εἰς τὴν πύλην τῆς πόλεως καὶ εἶπε πρὸς ὅλον τὸν συγκεντρωθέντα ἐκεῖ λαόν· <σεῖς εἶσθε δίκαιοι κριταί. Ἰδοὺ ἐγὼ ἐπανεστάτησα ἐναντίον τοῦ κυρίου μου, τοῦ βασιλέως Ἰωράμ, καὶ τὸν ἐφόνευσα. Αὐτοὺς ὅμως ἐδῶ ποιὸς τοὺς ἐφόνευσε;
10 Προσέξατε, λοιπόν, καὶ ἴδετε ὅτι καμμία ἀπὸ τὰς προφητείας, τὰς ὁποίας ὁ Κύριος ἐλάλησεν ἐναντίον τοῦ οἴκου τοῦ Ἀχαάβ, δὲν ἔπεσεν εἰς τὴν γῆν ἀπραγματοποίητος. Ὁ Κύριος ἐπραγματοποίησεν ὅσα προανήγγειλε διὰ μέσου τοῦ δούλου του τοῦ Ἠλιοὺ ἐναντίον τοῦ Ἀχαάβ>.
11 Ὁ Ἰοὺ ἐφόνευσεν ἐπίσης ὅλους τοὺς ἐναπομείναντος ἀπογόνους τοῦ οἴκου Ἀχαὰβ εἰς Ἰζράελ καὶ ὅλους τοὺς ἀξιωματούχους ἀνθρώπους του καὶ τοὺς γνωστούς του καὶ τοὺς ἱερεῖς αὐτοῦ, ὥστε νὰ μὴ ἀπομείνῃ κανένας ἀπόγονος ἀπὸ τὸν οἶκον Ἀχαάβ.
12 Ἔπειτα ἀπὸ τὰ γεγονότα αὐτὰ ἐσηκώθη καὶ ἐπορεύθη εἰς τὴν Σαμάρειαν εἰς Βαιθακάδ, ἡ ὁποία ἦτο πόλις τῶν ποιμένων παρὰ τὴν ὁδόν.
13 Ἐκεῖ συνήντησε τοὺς ἀδελφοὺς τοῦ Ὀχοζίου, τοῦ βασιλέως τῶν Ἰουδαίων, καὶ τοὺς ἠρώτησε· <ποῖοι εἶσθε σεῖς;> Ἐκεῖνοι δὲ τοῦ ἀπήντησαν· <ἡμεῖς εἴμεθα ἀδελφοὶ τοῦ Ὀχοζίου καὶ κατεβαίνομεν, διὰ νὰ χαιρετήσωμεν τοὺς υἱοὺς τοῦ βασιλέως καὶ τῆς βασιλίσσης>.
14 Ὁ Ἰοὺ διέταξε· <συλλάβετε αὐτοὺς ζῶντας>. Τοὺς συνέλαβαν καὶ τοὺς ἔσφαξαν εἰς Βαιθακάδ, τεσσαράκοντα δύο ἄνδρας ἐν ὅλῳ. Κανένας ἀπὸ αὐτοὺς δὲν ὑπελείφθη ζωντανός.
15 Ἀπὸ ἐκεῖ ὁ Ἰοὺ ἐπορεύθη καὶ συνήντησε τὸν Ἰωναδάβ, υἱὸν τοῦ Ρηχάβ, τὸν ἐχαιρέτησεν εἰρηνικῶς καὶ τὸν ἠρώτησεν· <ἡ καρδιά σου εἶναι εἰλικρινῶς μαζῆ μὲ τὴν ἰδικήν μου καρδιάν, ὅπως ἡ καρδιά μου εἶναι μὲ τὴν ἰδικήν σου καρδιάν;> Ὁ Ἰωναδὰβ ἀπήντησεν· <εἶναι>. Ὁ Ἰοὺ εἶπε πάλιν πρὸς αὐτόν· <ἐὰν εἶναι, δός μου τὸ χέρι σου>. Τοῦ ἔδωκε τὸ χέρι ὁ δὲ Ἰοὺ τὸν ἀνεβίβασεν εἰς τὸ ἅρμα του καὶ τὸν ἐκάθησε πλησίον του.
16 Εἶπε δὲ ὁ Ἰοὺ πρὸς τὸν Ἰωναδάβ· <ἔλα μαζῆ μου καὶ θὰ ἰδῇς τὸν ζῆλον, μὲ τὸν ὁποῖον ὑπηρετῶ τὸν Κύριον Σαββαώθ>. Ὁ Ἰοὺ ἔβαλεν αὐτὸν νὰ καθήσῃ εἰς τὸ πολεμικόν του ἅρμα.
17 Εἰσῆλθεν εἰς τὴν Σαμάρειαν, ὅπου καὶ ἐφόνευσεν ὅλους τοὺς ἀπομείναντας ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἀχαὰβ εἰς τὴν Σαμάρειαν, μέχρις ὅτου τοὺς ἐξηφάνισεν ὅλους, σύμφωνα μὲ τὴν προφητείαν τοῦ Κυρίου, τὴν ὁποίαν εἶπε πρὸς τὸν προφήτην Ἠλίαν.
18 Ὁ Ἰοὺ συνεκέντρωσεν ὅλον τὸν λαὸν καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· <ὁ Ἀχαὰβ ὀλίγον ἐλάτρευσε τὸν θεὸν Βάαλ καὶ τὸν ὑπηρέτησε. Ἐγὼ ὅμως ὁ Ἰοὺ θὰ λατρεύσω αὐτὸν περισσότερον>.
19 Καὶ τώρα καλέσατε ἐδῶ πρὸς ἐμὲ ὅλους τοὺς προφήτας τοῦ Βάαλ, ὅλους τοὺς ἱερεῖς καὶ γενικῶς ὅλους ἐκείνους οἱ ὁποῖοι ἐλάτρευον αὐτόν. Κανεὶς νὰ μὴ ἀπουσιάσῃ, διότι ἐγὼ θὰ προσφέρω μεγάλην θυσίαν εἰς τὸν Βάαλ. Ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος θὰ ἀπουσιάσῃ, δὲν θὰ ζήσῃ θὰ ἐκτελεσθῇ>. Ὁ Ἰοὺ ἔκαμε τοῦτο μὲ τὴν ὑστερόβουλον σκέψιν νὰ ἐξολοθρεύσῃ ὅλους ὅσοι ἐλάτρευον τὸν Βάαλ.
20 Ὁ Ἰοὺ διέταξε· <προκηρύξατε ἐπίσημον συγκέντρωσιν πρὸς τιμὴν τοῦ Βάαλ>. Ἐκεῖνοι δὲ προεκήρυξαν.
21 Ὁ Ἰοὺ ἔστειλε διαταγὴν πρὸς ὅλους τοὺς Ἰσραηλίτας λέγων· <λοιπόν, ὅλοι οἱ λατρεύοντες τὸν Βάαλ, οἱ ἱερεῖς αὐτοῦ καὶ οἱ προφῆται αὐτοῦ, ἂς ἔλθουν εἰς τὴν συγκέντρωσιν. Κανεὶς ἂς μὴ λείψῃ, διότι ἐγὼ θὰ προσφέρω θυσίαν μεγάλην. Ἐὰν κανεὶς ἀπουσιάσῃ, θὰ ἐκτελεσθῇ>. Καὶ συνεκεντρώθησαν πράγματι ὅλοι οἱ λάτρεις τοῦ Βάαλ καὶ ὅλοι οἱ ἱερεῖς αὐτοῦ καὶ ὅλοι οἱ προφῆται του. Δὲν ἀπέμεινεν οὔτε ἕνας ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος δὲν προσῆλθεν. Εἰσῆλθον δὲ ὅλοι εἰς τὸν ναὸν τοῦ Βάαλ καὶ ἐγέμισεν ὁ ναὸς τοῦ Βάαλ τόσον, ὥστε τὸ στόμα τοῦ ἑνὸς ἤγγιζεν εἰς τὸ στόμα τοῦ ἄλλου.
22 Ὁ Ἰοὺ εἶπεν εἰς τὸν σκευοφύλακα τοῦ ναοῦ τοῦ Βάαλ· <βγάλε τὰ ἱερὰ ἄμφια καὶ δῶσε αὐτὰ εἰς τοὺς λατρεύοντας τὸν Βάαλ>. Ὁ σκευοφύλαξ τὰ ἔβγαλε καὶ τὰ ἔδωσεν εἰς αὐτούς.
23 Ὁ Ἰοὺ εἰσῆλθε τότε μαζῆ μὲ τὸν Ἰωναδάβ, υἱὸν τοῦ Ρηχάβ, εἰς τὸν ναὸν τοῦ Βάαλ καὶ εἶπεν εἰς τοὺς λατρεύοντας τὸν Βάαλ· <ἐρευνήσατε καὶ ἴδετε, μήπως ὑπάρχει μεταξύ σας κανεὶς ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος πιστεύει εἰς τὸν Κύριον τοῦ Ἰσραήλ, διότι ἐδῶ μέσα πρέπει νὰ εὑρίσκωνται μόνον καὶ μόνον οἱ πιστοὶ τοῦ Βάαλ>.
24 Εἰσῆλθε καὶ ὁ Ἰοὺ εἰς τὸν ναόν, τάχα διὰ νὰ προσφέρῃ θυσίας καὶ ὁλοκαυτώματα. Ἐν τῷ μεταξὺ διέταξε νὰ εὑρίσκονται ἔξω ἀπὸ τὸν ναὸν ὀγδοήκοντα ἄνδρες καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· <ἐὰν κανεὶς ἀπὸ τοὺς ἄνδρας, τοὺς ὁποίους ἐγὼ θὰ παραδώσω εἰς τὰ χέρια σας, διασωθῇ, θὰ πληρώσετε μὲ τὴν ἰδικήν σας ζωὴν τὴν ζωὴν ἐκείνου>.
25 Ὅταν ὁ Ἰοὺ ἐτελείωσε τὴν θυσίαν τοῦ ὁλοκαυτώματος, εἶπεν εἰς τὴν σωματοφυλακήν του καὶ τοὺς ἀξιωματικούς του· <εἰσέλθετε εἰς τὸν ναὸν τοῦ Βάαλ καὶ φονεύσατε ὅλους. Κανεὶς ἀπὸ αὐτοὺς δὲν πρέπει νὰ ἐξέλθῃ ζωντανός>. Ἐκεῖνοι ἐπέρασαν ὅλους ἐν στόματι ρομφαίας. Ἀφοῦ δὲ ἡ βασιλικὴ φρουρὰ τοῦ Ἰοὺ καὶ οἱ ἀξιωματικοί του ἔρριψαν αὐτοὺς κάτω νεκρούς, εἰσῆλθον εἰς τὸ ἐσωτερικὸν μέρος τοῦ ναοῦ τοῦ Βάαλ.
26 Ἀπ' ἐκεῖ ἔβγαλαν ἔξω τὸ ἄγαλμα τοῦ Βάαλ καὶ τὸ παρέδωσαν εἰς τὸ πῦρ.
27 Ἀκόμη δὲ καὶ τὰ ἄλλα μικρότερα ἀγάλματα τοῦ Βάαλ κατέρριψαν καὶ συνέτριψαν, ἐρήμωσαν τὸν ναὸν καὶ ὥρισαν αὐτὸν ὡς τόπον ἀπορριμμάτων, ὅπως καὶ εἶναι μέχρι τῆς ἡμέρας αὐτῆς.
28 Ἔτσι ὁ Ἰοὺ ἐξηφάνισε τὸν θεὸν Βάαλ ἐκ μέσου τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ.
29 Ἀλλὰ δὲν ἀπεμακρύνθη ἐντελῶς ὁ Ἰοὺ ἀπὸ τὰς ἁμαρτίας τοῦ Ἱεροβοάμ, υἱοῦ τοῦ Ναβάτ, ὁ ὁποῖος εἶχεν ἐκτρέψει τὸν ἰσραηλιτικὸν λαὸν εἰς τὴν ἀσέβειαν. Διότι αἱ χρυσαῖ εἰδωλολατρικαὶ δαμάλεις παρέμεναν, ὅπως καὶ πρίν, εἰς τὴν Βαιθὴλ καὶ εἰς τὴν Δάν.
30 Ὁ Κύριος εἶπε τότε πρὸς τὸν Ἰού· <δι' ὅλας τὰς ἀγαθὰς πράξεις, τὰς ὁποίας προθύμως ἔκαμες ἐνώπιόν μου, ὅσα δηλαδὴ ἔκαμες σύμφωνα μὲ τὸ θέλημά μου ἐναντίον τοῦ οἴκου τοῦ Ἀχαάβ, ἐγὼ θὰ σὲ ἀμείψω. Ἰδοὺ τέσσαρες γενεαί σου θὰ καθήσουν ἐπάνω εἰς τὸν βασιλικὸν θρόνον τοῦ λαοῦ τοῦ Ἰσραήλ>.
31 Ἀλλὰ ὁ Ἰοὺ δὲν ἐπρόσεξεν, ὥστε νὰ βαδίσῃ καὶ νὰ ζήσῃ σύμφωνα μὲ τὸν νόμον τοῦ Κυρίου, τοῦ Θεοῦ τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, μὲ ὅλην του τὴν καρδίαν. Διὰ τοῦτο δὲ καὶ δὲν ἀπεμακρύνθη ἀπὸ τὰς ἁμαρτίας τοῦ Ἱεροβοάμ, ὁ ὁποῖος παρέσυρε τὸν ἰσραηλιτικὸν λαὸν εἰς τὴν ἀσέβειαν.
32 Δι' αὐτὸ καὶ ὁ Κύριος κατὰ τὴν ἐποχὴν ἐκείνην ἤρχισε νὰ περικόπτῃ ἐδάφη ἀπὸ τὸν ἰσραηλιτικὸν λαόν. Ὁ Ἀζαήλ προσέβαλε τοὺς Ἰσραηλίτας καθ' ὅλον τὸ μῆκος τῶν συνόρων τοῦ βασιλείου των.
33 Ἤρχισε δὲ νὰ περικόπτῃ καὶ ἀφαιρῇ ἐδάφη ἀπὸ τὴν ἀνατολικὴν τοῦ Ἰορδάνου χώραν. Ἔτσι κατέλαβεν ὅλην τὴν χώραν Γαλαὰδ τῆς φυλῆς Γάδ, τὴν περιοχὴν τῶν φυλῶν Ρουβὴν καὶ τοῦ Μανασσῆ, ἀπὸ τῆς πόλεως Ἀροήρ, ἡ ὁποία εὑρίσκεται εἰς τὴν ὄχθην τοῦ χειμάρρου Ἀρνὼν πρὸς νότον, μέχρι καὶ τῆς χώρας Γαλαὰδ καὶ Βασὰν πρὸς βορρᾶν.
34 Τὰ ὑπόλοιπα ἀπὸ τὰ ἔργα τοῦ Ἰοὺ καὶ ὅλα τὰ κατορθώματά του καὶ αἱ μάχαι, τὰς ὁποίας ἔκαμε, ὅλα αὐτὰ δὲν εἶναι γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον τῶν ἔργων τῶν βασιλέων τοῦ Ἰσραήλ;
35 Ὁ Ἰοὺ ἐκοιμήθη μὲ τοὺς προγόνους αὐτοῦ καὶ τὸν ἔθαψαν εἰς τὴν Σαμάρειαν. Ἀντ' αὐτοῦ δὲ ἔγινε βασιλεὺς ὁ υἱός του ὁ Ἰωάχαζ.
36 Τὰ ἔτη δέ, κατὰ τὰ ὁποῖα ἐβασίλευσεν ὁ Ἰοὺ εἰς τὸν ἰσραηλιτικὸν λαόν μὲ πρωτεύουσαν τὴν Σαμάρειαν, ἀνῆλθον εἰς εἴκοσι ὀκτώ.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

πῆρχαν ἑβδομῆντα ἀπόγονοι τὸν Ἀχαάβ, οἱ ὁποῖοι ἐζοῦσαν εἰς τὴν Σαμάρειαν. Καὶ ὁ Ἰοὺ ἔγραψεν ἐπιστολήν, τὴν ὁποίαν ἔστειλεν εἰς τὴν Σαμάρειαν πρὸς τοὺς ἄρχοντες τῆς Σαμαρείας καὶ πρὸς τοὺς πρεσβυτέρους καὶ εἰς ἐκείνους, ποὺ ἀνέτρεφαν καὶ εἶχαν τὴν ἐπιμέλειαν τῶν ἀπογόνων τὸν Ἀχαάβ. Ἡ ἐπιστολὴ ἔγραφε:
2 <Τώρα λοιπόν, ὅταν φθάσῃ ἡ ἐπιστολὴ αὐτὴ πρὸς σᾶς, μαζί σας θὰ εἶναι οἱ ἀπόγονοι τοῦ κυρίου σας Ἀχαάβ, εἰς τὴν διάθεσίν σας ἐπίσης θὰ εἶναι τὰ πολεμικὰ ἅρματα καὶ τὸ ἱππικὸν καὶ οἱ ὀχυρὲς πόλεις καὶ ὁ ὁπλισμός·
3 διαλέξετε λοιπὸν τὸν καλύτερον, τὸν καταλληλότερον καὶ ἰκανώτερον ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἀχαάβ, τοῦ κυρίου σας, ἀνακηρύξετε τὸν βασιλιᾶ καὶ διάδοχον τοῦ πατέρα του καὶ πολεμῆστε ἐναντίον μου, διὰ νὰ ὑπερασπίσετε τὸν βασιλικὸν οἶκον τοῦ κυρίου σας>.
4 Ἀλλ' οἱ ἄρχοντες τῆς Σαμαρείας ἐτρομοκρατήθησαν ἀπὸ τὸ περιεχόμενον τῆς ἐπιστολῆς αὐτῆς καὶ γεμᾶτοι φόβον εἶπαν: <Νὰ οἱ δύο βασιλεῖς, ὁ Ἰωρὰμ καὶ ὁ Ὀχοζίας, δὲν ἠμπόρεσαν νὰ ἀντισταθοῦν εἰς τὸν Ἰού· καὶ πῶς θὰ ἠμπορέσωμεν νὰ τοῦ ἀντισταθῶμεν ἐμεῖς;>
5 Ἔτσι οἱ ἄρχοντες, ποὺ ἦσαν ὑπεύθυνοι τοῦ βασιλικοῦ οἴκου, καὶ αὐτοὶ ποὺ ἦσαν ὑπεύθυνοι τῆς Σαμαρείας καὶ αὐτοὶ ποὺ ἀνέτρεφαν καὶ εἶχαν τὴν ἐπιμέλειαν τῶν ἀπογόνων τοῦ Ἀχαάβ, ἔστειλαν μήνυμα εἰς τὸν Ἰού, τὸ ὁποῖον ἔλεγεν: <Ὑπηρέται σου εἴμεθα καὶ ἐμεῖς, καὶ ὅλα, ὅσα μᾶς διατάξῃς, θὰ τὰ κάμωμεν μὲ προθυμίαν. Δὲν πρόκειται νὰ ἀνακηρύξωμεν κανένα βασιλιᾶ· μόνον ἐκεῖνο, ποὺ εἶναι ἀρεστὸν εἰς σέ, θὰ κάμωμεν>.
6 Κατόπιν τούτων ὁ Ἰοὺ ἔστειλε πρὸς αὐτοὺς δεύτερον γράμμα, εἰς τὸ ὁποῖον τοὺς ἔγραφεν: <Ἐὰν σεῖς εἶσθε μαζί μου καὶ ἐὰν εἶσθε πρόθυμοι νὰ ὑπακούσετε εἰς τὶς διαταγές μου, τότε πάρετε τὰ κεφάλια τῶν ἀνδρῶν, τῶν ἀπογόνων τοῦ Ἀχαάβ, τοῦ κυρίου σας, καὶ φέρετέ τα εἰς ἐμὲ αὔριον τὴν ἰδίαν ὥραν εἰς τὴν Ἰεζραελ>. Οἱ δὲ ἀπόγονοι τοῦ βασιλιᾶ Ἀχαὰβ ἦσαν ἑβδομῆντα ἄνδρες· αὐτοὺς ἀνέτρεφαν οἱ ἐπίσημοι ἄρχοντες τῆς Σαμαρείας.
7 Καὶ συνέβη τοῦτο: Μόλις ἔφθασεν ἡ ἐπιστολὴ τοῦ Ἰοὺ εἰς τοὺς ἐπισήμους τῆς Σαμαρείας, αὐτοὶ ἐπῆραν τοὺς ἀπογόνους τοῦ βασιλιᾶ Ἀχαὰβ καὶ τοὺς ἔσφαξαν· ἔσφαξαν δηλαδὴ ἑβδομῆντα ἄνδρες καὶ ἔβαλαν τὰ κομμένα κεφάλια των μέσα εἰς κοφίνια καὶ τὰ ἔστειλαν εἰς τὸν Ἰού, εἰς τὴν πόλιν Ἰεζράελ.
8 Καὶ ἕνας ἀπεσταλμένος ἦλθεν εἰς τὸν Ἰοὺ καὶ τοῦ εἶπεν: <Ἔφεραν τὰ κομμένα κεφάλια τῶν ἀπογόνων τοῦ βασιλιᾶ Ἀχαάβ>. Ὁ Ἰοὺ τότε διέταξε: <Βάλτε τα εἰς δύο σωροὺς κοντὰ εἰς τὴν πύλην τῆς πόλεως καὶ ἀφῆστε τα ἐκεῖ μέχρι τὸ πρωΐ>.
9 Ὅταν ἐξημέρωσεν, ὁ Ἰοὺ ἐβγῆκε ἀπὸ τὴν Ἰεζράελ, ἐστάθη εἰς τὴν πύλην τῆς πόλεως καὶ μὲ προσποιητὴν ἔκπληξιν εἶπε πρὸς ὅλον τὸν λαόν, ποὺ εὑρίσκετο ἐκεῖ: <Σεῖς εἶσθε δίκαιοι κριταί· νά, ἐγὼ συνωμότησα, ἐπανεστάτησα κατὰ τοῦ βασιλιᾶ μου Ἰωρὰμ καὶ τὸν ἐσκότωσα· ἀλλὰ ποῖος ἐσκότωσεν ὅλους αὐτούς;
10 Μάθετε λοιπὸν τώρα ἐδῶ, ὅτι τίποτε ἀπὸ ὅσα προεῖπεν ὁ Κύριος, δὲν θὰ μείνῃ ἀνεκπλήρωτον ὅλα, ὅσα εἶπεν ὁ Κύριος περὶ τῆς βασιλικῆς οἰκογενείας του Ἀχαάβ, θὰ ἐπαληθευθοῦν. Ὁ δὲ Κύριος ἐπραγματοποίησεν ὅλα, ὅσα ὑπεσχέθη μὲ τὸ στόμα τοῦ δούλου του, τοῦ προφήτου Ἠλία>.
11 Κατόπιν ὁ Ἰοὺ ἐθανάτωσεν ὅλους τοὺς ἄλλους ἀπογόνους τοῦ Ἀχαάβ, ποὺ εἶχαν ἀπομείνει εἰς τὴν Ἰεζράελ, καὶ ὅλους τοὺς ἐπισήμους ἄρχοντες τοῦ Ἀχαάβ, ὅλους τοὺς μάντεις καὶ τοὺς εἰδωλολάτρες ἱερεῖς του, ὥστε δὲν ἔμεινε ζωντανὸς κανένας ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἀχαάβ.
12 Ὁ Ἰοὺ ἐσηκώθη καὶ ἐπῆγε εἰς τὴν Σαμάρειαν καθ' ὁδὸν δέ, ὅταν ἔφθασεν εἰς τὴν τοποθεσίαν Βαιθακάδ (=<Κατασκήνωσις τῶν βοσκῶν>),
13 εὑρῆκε ἐκεῖ τοὺς συγγενεῖς τοῦ Ὀχοζία, βασιλιᾶ τοῦ Ἰούδα, καὶ τοὺς ἐρώτησε: <Ποῖοι εἶσθε σεῖς;> Αὐτοὶ τοῦ ἀπάντήσαν: <Ἐμεῖς εἴμεθα συγγενεῖς τοῦ Ὀχοζία καὶ κατεβαίνομεν εἰς τὴν Ἰεζράελ διὰ νὰ χαιρετίσωμεν καὶ ὑποβάλωμεν τὰ σεβάσματά μας εἰς τοὺς υἱοὺς τοῦ βασιλιᾶ καὶ τοὺς υἱοὺς τῆς βασιλομήτορος Ἰεζάβελ>.
14 Ὁ Ἰοὺ διέταξε τοὺς ἄνδρες του: <Συλλάβετέ τους ζωντανούς!> Τοὺς συνέλαβαν καὶ τοὺς ἔσφαξαν εἰς τὴν τοποθεσίαν Βαιθακάδ (=<Κατασκήνωσις τῶν βοσκῶν>)· ἔσφαξαν δηλαδὴ σαράντα δύο ἄνδρες καὶ δὲν ἀφῆκαν κανένα ζωντανὸν ἀπὸ αὐτούς.
15 Ὁ Ἰοὺ ἐπροχώρησε ἀπὸ ἐκεῖ καὶ καθ' ὁδὸν συνήντησε τὸν Ἰωναδάβ, τὸν υἱὸν τοῦ Ρηχάβ, ποὺ ἤρχετο νὰ τὸν συναντήσῃ. Ὁ Ἰοὺ ἐχαιρέτησε τὸν Ἰωναδὰβ καὶ τὸν ἐρώτησε: <Εἶναι ἡ καρδιά σου εἰλικρινὴς ἀπέναντί μου, ὅπως εἶναι ἡ καρδιά μου μὲ τὴν καρδιά σου;> Ὁ Ἰωναδὰβ ἀπάντησε: <Εἶναι>. Ὁ Ἰοὺ τοῦ εἶπεν: <Ἐὰν εἶναι πράγματι, τότε δῶσε μου τὸ χέρι σου>. Ὁ Ἰωναδὰβ ἔδωκε τὸ χέρι του εἰς τὸν Ἰού, καὶ ὁ Ἰοὺ εἰς ἔνδειξιν τιμῆς καὶ σεβασμοῦ τὸν ἀνέβασε εἰς τὸ πολεμικόν του ἅρμα, τὸν ἔβαλε νὰ καθήσῃ κοντά του
16 καὶ τοῦ εἶπεν: <Ἐμπρός, ἔλα μαζί μου καὶ ἰδὲ τὸν ζῆλον καὶ τὴν ἀφοσίωσίν μου εἰς τὸν Κύριον, τὸν παντοκράτορα Θεὸν καὶ ἐξουσιαστὴν τῶν πνευμάτων>. Καὶ ὁ Ἰοὺ ἔβαλε τὸν Ἰωναδὰβ νὰ καθήσῃ εἰς τὸ πολεμικόν του ἅρμα, ποὺ κατηυθύνετο πρὸς τὴν Σαμάρειαν.
17 Ὁ Ἰοὺ ἐμπῆκε εἰς τὴν Σαμάρειαν καὶ ἐσκότωσεν ὅλους τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἀχαάβ, ποὺ εἶχαν ἀπομεινει εἰς τὴν Σαμάρειαν, μέχρις ὅτου ἐξαφάνισε ὅλους, σύμφωνα μὲ τὸν λόγον, ποὺ εἶπεν ὁ Κύριος εἰς τὸν προφήτην Ἠλίαν.
18 Ὁ Ἰοὺ συνεκέντρωσεν ὅλον τὸν λαὸν τῆς Σαμαρείας καὶ τοὺς εἶπεν: <Ὁ Ἀχαάβ ἐλάτρευσε τὸν θεὸν Βάαλ ὀλίγον· ἐγὼ ὅμως ὁ Ἰοὺ θὰ τὸν λατρεύσω πολὺ περισσότερον!
19 Δι' αὐτὸ λοιπὸν καλέσατε τώρα κοντά μου ὅλους τοὺς προφῆτες τοῦ Βάαλ, ὅλους τοὺς ὑπηρέτες καὶ λάτρεις του καὶ ὅλους τοὺς ἱερεῖς του. Κανεὶς ἀπὸ ὅλους αὐτοὺς δὲν πρέπει νὰ ἀπουσιάσῃ, διότι πρόκειται νὰ προσφέρω μεγάλην θυσίαν εἰς τὸν Βάαλ. Ὅποιος ἀπουσιάσῃ, θὰ θανατωθῇ. Ὁ Ἰοὺ ἐχρησιμοποίησεν αὐτὸ τὸ πανοῦργον τέχνασμα, διὰ νὰ ἠμπορέσῃ νὰ φονεύσῃ καὶ καταστρέψῃ ὅλους, ὅσοι ἐλάτρευαν τὸν Βάαλ.
20 Κατόπιν ὁ Ἰοὺ διέταξε: <Κηρύξετε καὶ ὁρίσετε ἡμέραν λατρείας, ἐορτασμοῦ καὶ πανηγύρεως εἰς τιμὴν τοῦ Βάαλ!> Καὶ ἐκήρυξαν.
21 Καὶ ὁ Ἰοὺ ἔστειλε μήνυμα πρὸς ὅλον τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν, εἰς τὸ ὁποῖον ἔλεγε: <Τώρα λοιπὸν ὅλοι, ὅσοι λατρεύουν τὸν Βάαλ, καὶ ὅλοι οἱ ἱερεῖς του καὶ ὅλοι οἱ προφῆται του νὰ συγκεντρωθοῦν ἄς μὴ ἀπουσιάσῃ κανείς, διότι πρόκειται νὰ προσφέρω μεγάλην θυσίαν εἰς τὸν Βάαλ. Ὅποιος ἀπουσιάσῃ, θὰ θανατωθῇ>. Κατόπιν τοῦ μηνύματος αὐτοῦ συνεκεντρώθησαν ὅλοι, ὅσοι ἐλάτρευαν τὸν Βάαλ, καὶ ὅλοι οἱ ἱερεῖς του καὶ ὅλοι οἱ προφῆται του. Δὲν ἔμεινε κανείς, ποὺ δὲν ἦλθεν εἰς τὴν συγκέντρωσιν ἐκείνην. Ὅλοι αὐτοὶ ἐμπῆκαν εἰς τὸν ναὸν τοῦ Βάαλ· καὶ ἐγέμισεν ὁ ναὸς τοῦ Βάαλ τόσον, ὥστε ὁ συνωστισμὸς ἦταν πολὺ μεγάλος, μέχρι σημείου ποὺ τὸ στόμα τοῦ ἑνὸς ἄγγιξε τὸ στόμα τοῦ ἄλλου!
22 Κατόπιν ὁ Ἰοὺ διέταξεν αὐτόν, ποὺ ἦταν ὑπεύθυνος διὰ τὶς ἱερὲς στολές: <Βγάλε ἀπὸ τὸ σκευοφυλάκιον τοῦ ναοῦ ἱερὲς στολὲς δι' ὅλους, ὅσοι λατρεύουν τὸν Βάαλ>.
Καὶ ὁ ὑπεύθυνος σκευοφύλαξ ἔβγαλε στολὲς καὶ τὶς ἔδωκεν εἰς αὐτούς.
23 Μετὰ ἀπὸ αὐτὰ ὁ Ἰοὺ καὶ ὁ Ἰωναδάβ, ὁ υἱὸς τοῦ Ρηχάβ, ἐμπῆκαν καὶ αὐτοὶ εἰς τὸν ναὸν τοῦ Βάαλ· καὶ ὁ Ἰοὺ εἶπεν εἰς τοὺς πιστοὺς τοῦ Βάαλ: <Ἐρευνῆστε καὶ βεβαιωθῆτε μήπως ὑπάρχει μαζὶ μὲ σᾶς, τοὺς πιστοὺς τοῦ Βάαλ, κανένας δοῦλος τοῦ Κυρίου· βεβαιωθῆτε ὅτι ἐδῶ μέσα ὑπάρχουν μόνον οἱ πιστοὶ καὶ ἀφωσιωμένοι εἰς τὸν Βάαλ>.
24 Ὁ δὲ Ἰοὺ ἐμπῆκε εἰς τὸν ναὸν τοῦ Βάαλ διὰ να προσφέρῃ τὶς θυσίες καὶ τὰ ὁλοκαυτώματα εἰς τὸν Βάαλ. Ὁ Ἰοὺ ὅμως ὥρισεν ὀγδόντα ἄνδρες, διέταξε δὲ νὰ εὑρίσκωνται αὐτοὶ ἔξω ἀπὸ τὸν ναὸν καὶ τοὺς εἶπεν: <Ἐὰν κανεὶς ἀπὸ τοὺς ἄνδρες, τοὺς ὁποίους ἐγὼ παραδίδω εἰς τὰ χέρια σας, διασωθῇ, τότε ἡ ζωὴ ἐκείνου ποὺ θὰ τὸν ἀφήσῃ να διασωθῇ, θὰ ἀφαιρεθῇ ἀντὶ τῆς ζωῆς ἐκείνου ποὺ διεσώθη>.
25 Καὶ συνέβη τοῦτο: Μόλις ὁ Ἰοὺ ἐτελείωσε τὴν θυσίαν τοῦ ὁλοκαυτώματος, ποὺ ἐπρόσφερε, διέταξε τοὺς φρουροὺς καὶ τοὺς ἀξιωματικούς του: <Ἀφοῦ μπῆτε μέσα εἰς τὸν ναόν, σκοτῶστε τους ὅλους· ἂς μὴ γλυτώσῃ κανεὶς ἄνδρας ἀπὸ αὐτούς>. Οἱ φρουροὶ καὶ οἱ ἀξιωματικοὶ ὥρμησαν εἰς τὸν ναὸν καὶ ἐπέρασαν ὅλους, ὅσοι εὑρίσκοντο εἰς τὸν ναόν, ἀπὸ τὸ στόμα τῆς μαχαίρας· ἡ φρουρὰ καὶ οἱ ἀξιωματικοὶ τοῦ Ἰοὺ ἐξάπλωσαν ὅλους κάτω νεκρούς. Κατόπιν ἐπροχώρησαν καὶ ἐμπῆκαν εἰς τὸ ἐσωτερικώτερον θυσιαστήριον τοῦ ναοῦ·
26 καὶ ἀπὸ ἐκεῖ ἔβγαλαν ἔξω τὴν ἱερὰν στήλην (ἄγαλμα) τοῦ Βάαλ καὶ τὴν ἔκαυσαν.
27 Ἐπίσης ἔρριψαν κάτω καὶ κατέστρεψαν τὰ μικρὰ εἴδωλα καὶ ἀγάλματα τοῦ Βάαλ· καὶ κατέστρεψαν τὸν ναὸν τοῦ Βάαλ καὶ τὸν μετέβαλαν εἰς βόθρον ἀκαθαρσιῶν (κοπρῶνα) μέχρι τῆς ἡμέρας, ποὺ γράφονται οἱ γραμμὲς αὐτές.
28 Μὲ τὸν τρόπον αὐτὸν κατέστρεψε καὶ ἑξαφάνισε ὁ Ἰοὺ τὴν λατρείαν τοῦ Βάαλ ἀπὸ τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν.
29 Ὅμως ἀπὸ τὶς ἁμαρτίες καὶ τὴν εἰδωλολατρικὴν πολιτείαν τοῦ Ἱεροβοάμ, υἱοῦ τοῦ Ναβάτ, ὁ ὁποῖος παρέσυρε τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαὸν εἰς τὴν ἀποστασίαν καὶ τὴν εἰδωλολατρίαν, δὲν ἀπεμακρύνθη ὁ Ἰού. Τὰ εἰδωλολατρικὰ ἀγάλματα τῶν χρυσῶν δαμαλίδων εἰς τὴν Βαιθὴλ καὶ τὴν Δὰν συνέχιζαν να ὑπάρχουν.
30 Ὁ Κύριος εἶπε πρὸς τὸν Ἰου: <Δι ὅλα ἐκεῖνα τὰ ἀγαθά, τὰ ὁποῖα εὐηρεστήθης νὰ κάμῃς λεπτομερῶς σύμφωνα μὲ τὸ θέλημα καὶ τὶς ἔντολές μου, δι' ὅσα δηλαδὴ ἔκαμες σύμφωνα μὲ τὸ θέλημά μου εἰς τοὺς ἀπογόνους τῆς βασιλικῆς οἰκογενείας τοῦ Ἀχαάβ, σοῦ ὑπόσχομαι τοῦτο· οἱ ἀπόγονοί σου μέχρι τετάρτης γενεᾶς θὰ ἀναδειχθοῦν βασιλεῖς τοῦ Ἰσραήλ>.
31 Ἀλλ’ ὁ Ἰοὺ δὲν ἐπρόσεξε, ὥστε νὰ βαδίσῃ καὶ νὰ συμπεριφερθῇ σύμφωνα μὲ τὸν νόμον τοῦ Κυρίου, τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραήλ, μὲ ὅλην τὴν καρδιά του, ὥστε αὐτὸν ἐξ ὁλοκλήρου νὰ ποθῇ. Δι' αὐτὸ δὲν ἀπεμακρύνθη ἀπὸ τὶς ἁμαρτίες καὶ τὴν εἰδωλολατρικὴν πολιτείαν τοῦ Ἱεροβοάμ, ὁ ὁποῖος παρέσυρε τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαὸν εἰς τὴν ἀποστασίαν καὶ τὴν εἰδωλολατρίαν.
32 Ἕνεκα τῆς συνεχιζομένης ἀσεβείας εἰς τὸν Ἰσραήλ, κατὰ τὶς ἡμέρες ἐκεῖνες ὁ Κύριος ἄρχισε νὰ περικόπτῃ καὶ νὰ μικραίνῃ τὴν ἐδαφικὴν ἀκεραιότητα τοῦ Ἰσραήλ. Διότι ὁ Ἀζαήλ, ὁ βασιλιᾶς τῆς Συρίας, ἐπετέθη καὶ ἐκτύπησε τοὺς Ἰσραηλίτες εἰς ὅλον τὸ μῆκος τῶν συνόρων των
33 τοὺς ἐπετέθη καὶ ἀκρωτηρίαζε τὴν χώραν των ἀπὸ τὰ ἀνατολικὰ τοῦ Ἰορδάνη· κατέλαβεν ὅλην τὴν περιοχὴν Γαλαὰδ τῆς φυλῆς τοῦ Γὰδ καὶ τῆς φυλῆς τοῦ Ρουβὴν καὶ τοῦ ἡμίσεος τῆς φυλῆς Μανασσῆ· ἡ ἐπίθεσις τῶν Σύρων ἄρχιζε ἀπὸ τὴν πόλιν Ἀροήρ, ἡ ὁποία εὑρίσκεται εἰς τὴν ὄχθην τοῦ ξεροποτάμου Ἀρνὼν πρὸς νότον, καὶ ἔφθανε μέχρι τὴν περιοχὴν τῆς Γαλαὰδ καὶ τῆς Βασὰν πρὸς βορρᾶν.
34 Τὰ δὲ ὑπόλοιπα ἔργα τοῦ βασιλιᾶ Ἰοὺ καὶ ὅλα, ὅσα αὐτὸς ἔκαμε, καὶ ὅλα τὰ ἠρωϊκὰ κατορθώματά του καὶ οἱ πόλεμοι, τοὺς ὁποίους ἔκαμε, δὲν εἶναι μήπως αὐτὰ γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον τῶν <Χρονικῶν (ἢ Ἔργα καὶ Ἡμέραι) τῶν βασιλέων (τοῦ βασιλείου) τοῦ Ἰσραήλ>;
35 Ἀπέθανεν ὁ Ἰοὺ καὶ προσετέθη εἰς τοὺς ἀποθαμένους προγόνους του καὶ τὸν ἔθαψαν εἰς τὴν Σαμάρειαν. Ἐβασίλευσε δὲ ὡς διάδοχός του ὁ Ἰωαχάζ, ὁ υἱός του.
36 Τὰ δὲ ἔτη, ποὺ ὁ Ἰοὺ ὑπῆρξε βασιλιᾶς τοῦ Ἰσραὴλ μὲ πρωτεύουσαν τὴν Σαμάρειαν, ἀνέρχονται εἰς εἴκοσι ὀκτώ.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
αὶ τῷ Ἀχαὰβ ἑβδομήκοντα υἱοὶ ἐν Σαμαρείᾳ. Καὶ ἔγραψεν Ἰοὺ βιβλίον καὶ ἀπέστειλεν ἐν Σαμαρείᾳ πρὸς τοὺς ἄρχοντας Σαμαρείας καὶ πρὸς τοὺς πρεσβυτέρους καὶ πρὸς τοὺς τιθηνοὺς Ἀχαὰβ λέγων·	ἰς τὴν Σαμάρειαν ἐζοῦσαν ἑβδομήκοντα ἀπόγονοι τοῦ Ἀχαάβ. Ὁ Ἰοὺ ἔγραψεν ἐπιστολήν, τὴν ὁποῖον καὶ ἔστειλεν εἰς τὴν Σαμάρειαν, πρὸς τοὺς ἄρχοντας τῆς Σαμάρειας, πρὸς τοὺς πρεσβυτέρους καὶ πρὸς τοὺς τροφοὺς τῶν υἱῶν τοῦ Ἀχαάβ, παραγγέλλων τὰ ἑξῆς·	πῆρχαν ἑβδομῆντα ἀπόγονοι τὸν Ἀχαάβ, οἱ ὁποῖοι ἐζοῦσαν εἰς τὴν Σαμάρειαν. Καὶ ὁ Ἰοὺ ἔγραψεν ἐπιστολήν, τὴν ὁποίαν ἔστειλεν εἰς τὴν Σαμάρειαν πρὸς τοὺς ἄρχοντες τῆς Σαμαρείας καὶ πρὸς τοὺς πρεσβυτέρους καὶ εἰς ἐκείνους, ποὺ ἀνέτρεφαν καὶ εἶχαν τὴν ἐπιμέλειαν τῶν ἀπογόνων τὸν Ἀχαάβ. Ἡ ἐπιστολὴ ἔγραφε:
2 καὶ νῦν ὡς ἐν ἔλθῃ τὸ βιβλίον τοῦτο πρὸς ὑμᾶς, καὶ μεθ' ὑμῶν οἱ υἱοὶ τοῦ κυρίου ὑμῶν καὶ μεθ' ὑμῶν τὸ ἅρμα καὶ οἱ ἵπποι καὶ πόλεις ὀχυραὶ καὶ τὰ ὅπλα,	2 <ὅταν ἔλθῃ εἰς χεῖρας σας ἡ ἐπιστολὴ αὐτή, μαζῆ σας θὰ εὑρίσκονται τὰ παιδιὰ τοῦ βασιλέως σας, τοῦ Ἀχαάβ· μαζῆ σας ἐπίσης θὰ εἶναι τὰ πολεμικὰ ἅρματα, τὸ ἱππικόν, αἱ ὀχυραὶ πόλεις καὶ τὰ ὅπλα.	2 <Τώρα λοιπόν, ὅταν φθάσῃ ἡ ἐπιστολὴ αὐτὴ πρὸς σᾶς, μαζί σας θὰ εἶναι οἱ ἀπόγονοι τοῦ κυρίου σας Ἀχαάβ, εἰς τὴν διάθεσίν σας ἐπίσης θὰ εἶναι τὰ πολεμικὰ ἅρματα καὶ τὸ ἱππικὸν καὶ οἱ ὀχυρὲς πόλεις καὶ ὁ ὁπλισμός·
3 καὶ ὄψεσθε τὸν ἀγαθὸν καὶ τὸν εὐθῆ ἐν τοῖς υἱοῖς τοῦ κυρίου ὑμῶν καὶ καταστήσετε αὐτὸν ἐπὶ τὸν θρόνον τοῦ πατρὸς αὐτοῦ καὶ πολεμεῖτε ὑπὲρ τοῦ οἴκου τοῦ κυρίου ὑμῶν.	3 Ἰδέτε καὶ ἐκλέξετε σεῖς τὸν καλύτερον, τὸν περισσότερον εὐάρεστον εἰς σᾶς μεταξὺ τῶν υἱῶν τοῦ κυρίου σας, καὶ καταστήσατε αὐτὸν βασιλέα εἰς τὸν θρόνον τοῦ πατρός του. Ἐξέλθετε, λοιπόν, εἰς πόλεμον μαζῆ μὲ αὐτὸν ἐναντίον μου, διὰ νὰ ὑπερασπίσετε τὸν βασιλικὸν οἶκον τοῦ κυρίου σας>.	3 διαλέξετε λοιπὸν τὸν καλύτερον, τὸν καταλληλότερον καὶ ἰκανώτερον ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἀχαάβ, τοῦ κυρίου σας, ἀνακηρύξετε τὸν βασιλιᾶ καὶ διάδοχον τοῦ πατέρα του καὶ πολεμῆστε ἐναντίον μου, διὰ νὰ ὑπερασπίσετε τὸν βασιλικὸν οἶκον τοῦ κυρίου σας>.
4 Καὶ ἐφοβήθησαν σφόδρα καὶ εἶπον· ἰδοὺ οἱ δύο βασιλεῖς οὐκ ἔστησαν κατὰ πρόσωπον αὐτοῦ, καὶ πῶς στησόμεθα ἡμεῖς;	4 Ἐκεῖνοι ἐφοβήθησαν πάρα πολὺ καὶ εἶπαν· <ἰδού, οἱ δύο βασιλεῖς, ὁ Ἰωρὰμ καὶ ὁ Ὀχοζίας, δὲν ἠμπόρεσαν νὰ ἀντισταθοῦν ἐνώπιον τῆς δυνάμεως τοῦ Ἰού, καὶ πῶς ἡμεῖς θὰ ἀντισταθῶμεν ἐναντίον του;>	4 Ἀλλ' οἱ ἄρχοντες τῆς Σαμαρείας ἐτρομοκρατήθησαν ἀπὸ τὸ περιεχόμενον τῆς ἐπιστολῆς αὐτῆς καὶ γεμᾶτοι φόβον εἶπαν: <Νὰ οἱ δύο βασιλεῖς, ὁ Ἰωρὰμ καὶ ὁ Ὀχοζίας, δὲν ἠμπόρεσαν νὰ ἀντισταθοῦν εἰς τὸν Ἰού· καὶ πῶς θὰ ἠμπορέσωμεν νὰ τοῦ ἀντισταθῶμεν ἐμεῖς;>
5 Καὶ ἀπέστειλαν οἱ ἐπὶ τοῦ οἴκου καὶ οἱ ἐπὶ τῆς πόλεως καὶ οἱ πρεσβύτεροι καὶ οἱ τιθηνοὶ πρὸς Ἰοὺ λέγοντες· παῖδες σου καὶ ἡμεῖς, καὶ ὅσα ἐὰν εἴπῃς πρὸς ἡμᾶς, ποιήσομεν· οὐ βασιλεύσομεν ἄνδρα, τὸ ἀγαθὸν ἐν ὀφθαλμοῖς σου ποιήσομεν.	5 Οἱ ἄρχοντες, λοιπόν, τοῦ βασιλικοῦ οἴκου καὶ τῆς πόλεως Σαμαρείας καὶ οἱ πρεσβύτεροι, καὶ οἱ ὑπεύθυνοι διὰ τὴν διατροφὴν καὶ ἀνατροφὴν τῶν υἱῶν τοῦ βασιλέως, ἀπήντησαν πρὸς τὸν Ἰοὺ καὶ τοῦ εἶπαν· <ἡμεῖς εἴμεθα δοῦλοι σου. Καὶ ὅσα ἐὰν μᾶς διατάξῃς, θὰ κάμωμεν. Δὲν θέλομεν νὰ ἀναδείξωμεν ἄλλον ἄνδρα ὡς βασιλέα μας. Ἀλλὰ θὰ πράξωμεν ὅ,τι εἶναι ἀρεστὸν ἐνώπιόν σου>.	5 Ἔτσι οἱ ἄρχοντες, ποὺ ἦσαν ὑπεύθυνοι τοῦ βασιλικοῦ οἴκου, καὶ αὐτοὶ ποὺ ἦσαν ὑπεύθυνοι τῆς Σαμαρείας καὶ αὐτοὶ ποὺ ἀνέτρεφαν καὶ εἶχαν τὴν ἐπιμέλειαν τῶν ἀπογόνων τοῦ Ἀχαάβ, ἔστειλαν μήνυμα εἰς τὸν Ἰού, τὸ ὁποῖον ἔλεγεν: <Ὑπηρέται σου εἴμεθα καὶ ἐμεῖς, καὶ ὅλα, ὅσα μᾶς διατάξῃς, θὰ τὰ κάμωμεν μὲ προθυμίαν. Δὲν πρόκειται νὰ ἀνακηρύξωμεν κανένα βασιλιᾶ· μόνον ἐκεῖνο, ποὺ εἶναι ἀρεστὸν εἰς σέ, θὰ κάμωμεν>.
6 Καὶ ἔγραψε πρὸς αὐτοὺς Ἰοὺ βιβλίον δεύτερον λέγων· εἰ ἐμοὶ ὑμεῖς, καὶ τῆς φωνῆς μου ὑμεῖς εἰσακούετε, λάβετε τὴν κεφαλὴν ἀνδρῶν τῶν υἱῶν τοῦ κυρίου ὑμῶν καὶ ἐνέγκατε πρός με ὡς ἡ ὥρα αὔριον ἐν Ἰεζράελ. Καὶ οἱ υἱοὶ τοῦ βασιλέως ἦσαν ἑβδομήκοντα ἄνδρες οὗτοι ἁδροὶ τῆς πόλεως ἐξέτρεφον αὐτούς.	6 Ὁ Ἰοὺ ἔστειλε δευτέραν ἐπιστολὴν πρὸς αὐτοὺς λέγων· <ἐὰν πράγματι σεῖς εἾσθε ἰδικοί μου καὶ ὑπακούετε εἰς τὰς ἐντολάς μου, πάρετε τὰς κεφαλὰς τῶν ἀνδρῶν, τῶν υἱῶν τοῦ κυρίου σας, καὶ αὔριον κατὰ τὴν αὐτὴν ὥραν φέρετέ τας πρὸς ἐμὲ εἰς Ἰεζράελ>. Οἱ δὲ υἱοὶ τοῦ βασιλέως Ἀχαὰβ ἦσαν ἑβδομήκοντα ἄνδρες, τοὺς ὁποίους οἱ ἐπίσημοι τῆς πόλεως διέτρεφον.	6 Κατόπιν τούτων ὁ Ἰοὺ ἔστειλε πρὸς αὐτοὺς δεύτερον γράμμα, εἰς τὸ ὁποῖον τοὺς ἔγραφεν: <Ἐὰν σεῖς εἶσθε μαζί μου καὶ ἐὰν εἶσθε πρόθυμοι νὰ ὑπακούσετε εἰς τὶς διαταγές μου, τότε πάρετε τὰ κεφάλια τῶν ἀνδρῶν, τῶν ἀπογόνων τοῦ Ἀχαάβ, τοῦ κυρίου σας, καὶ φέρετέ τα εἰς ἐμὲ αὔριον τὴν ἰδίαν ὥραν εἰς τὴν Ἰεζραελ>. Οἱ δὲ ἀπόγονοι τοῦ βασιλιᾶ Ἀχαὰβ ἦσαν ἑβδομῆντα ἄνδρες· αὐτοὺς ἀνέτρεφαν οἱ ἐπίσημοι ἄρχοντες τῆς Σαμαρείας.
7 Καὶ ἐγένετο ὡς ἦλθε τὸ βιβλίον πρὸς αὐτούς, καὶ ἔλαβον τοὺς υἱοὺς τοῦ βασιλέως καὶ ἔσφαξαν αὐτούς, ἑβδομήκοντα ἄνδρας, καὶ ἔθηκαν τὰς κεφαλὰς αὐτῶν ἐν καρτάλλοις καὶ ἀπέστειλαν αὐτὰς πρὸς αὐτὸν εἰς Ἰεζράελ.	7 Ὅταν ἡ ἐπιστολὴ ἔφθασε πρὸς αὐτούς, ἐπῆραν ἐκεῖνοι τοὺς ἀπογόνους τοῦ βασιλέως, τοὺς ἔσφαξαν ἐν ὅλῳ ἑβδομήκοντα ἄνδρας, ἔθεσαν τὰς κεφαλάς των εἰς κάνιστρα καὶ τὰς ἔστειλαν πρὸς τὸν Ἰού, εἰς τὴν Ἰεζράελ.	7 Καὶ συνέβη τοῦτο: Μόλις ἔφθασεν ἡ ἐπιστολὴ τοῦ Ἰοὺ εἰς τοὺς ἐπισήμους τῆς Σαμαρείας, αὐτοὶ ἐπῆραν τοὺς ἀπογόνους τοῦ βασιλιᾶ Ἀχαὰβ καὶ τοὺς ἔσφαξαν· ἔσφαξαν δηλαδὴ ἑβδομῆντα ἄνδρες καὶ ἔβαλαν τὰ κομμένα κεφάλια των μέσα εἰς κοφίνια καὶ τὰ ἔστειλαν εἰς τὸν Ἰού, εἰς τὴν πόλιν Ἰεζράελ.
8 Καὶ ἦλθεν ὁ ἄγγελος καὶ ἀπήγγειλε λέγων· ἤνεγκαν τὰς κεφαλὰς τῶν υἱῶν τοῦ βασιλέως· καὶ εἶπε· θέτε αὐτὰς βουνοὺς δύο παρὰ τὴν θύραν τῆς πύλης εἰς πρωΐ.	8 Ἦλθεν ἀγγελιαφόρος πρὸς τὸν Ἰοὺ καὶ τοῦ ἀνήγγειλεν· <ἔφεραν τὰς κεφαλὰς τῶν ἀπογόνων τοῦ βασιλέως Ἀχαάβ>. Ἐκεῖνος δὲ ἀπήντησε· <θέσατέ τας εἰς δύο σωροὺς πλησίον εἰς τὴν θύραν τῆς πύλης τῆς πόλεως ἕως τὸ πρωΐ>.	8 Καὶ ἕνας ἀπεσταλμένος ἦλθεν εἰς τὸν Ἰοὺ καὶ τοῦ εἶπεν: <Ἔφεραν τὰ κομμένα κεφάλια τῶν ἀπογόνων τοῦ βασιλιᾶ Ἀχαάβ>. Ὁ Ἰοὺ τότε διέταξε: <Βάλτε τα εἰς δύο σωροὺς κοντὰ εἰς τὴν πύλην τῆς πόλεως καὶ ἀφῆστε τα ἐκεῖ μέχρι τὸ πρωΐ>.
9 Καὶ ἐγένετο πρωῒ καὶ ἐξῆλθε καὶ ἔστη ἐν τῷ πυλῶνι τῆς πόλεως καὶ εἶπε πρὸς πάντα τὸν λαόν· δίκαιοι ὑμεῖς· ἰδοὺ ἐγὼ εἰμι συνεστράφην ἐπὶ τὸν κύριόν μου καὶ ἀπέκτεινα αὐτόν· καὶ τίς ἐπάταξε πάντας τούτους;	9 Ὅταν ἔγινε πρωί, ἐβγῆκεν ὁ Ἰοὺ καὶ ἐστάθη εἰς τὴν πύλην τῆς πόλεως καὶ εἶπε πρὸς ὅλον τὸν συγκεντρωθέντα ἐκεῖ λαόν· <σεῖς εἶσθε δίκαιοι κριταί. Ἰδοὺ ἐγὼ ἐπανεστάτησα ἐναντίον τοῦ κυρίου μου, τοῦ βασιλέως Ἰωράμ, καὶ τὸν ἐφόνευσα. Αὐτοὺς ὅμως ἐδῶ ποιὸς τοὺς ἐφόνευσε;	9 Ὅταν ἐξημέρωσεν, ὁ Ἰοὺ ἐβγῆκε ἀπὸ τὴν Ἰεζράελ, ἐστάθη εἰς τὴν πύλην τῆς πόλεως καὶ μὲ προσποιητὴν ἔκπληξιν εἶπε πρὸς ὅλον τὸν λαόν, ποὺ εὑρίσκετο ἐκεῖ: <Σεῖς εἶσθε δίκαιοι κριταί· νά, ἐγὼ συνωμότησα, ἐπανεστάτησα κατὰ τοῦ βασιλιᾶ μου Ἰωρὰμ καὶ τὸν ἐσκότωσα· ἀλλὰ ποῖος ἐσκότωσεν ὅλους αὐτούς;
10 Ἴδετε ἀφφώ, ὅτι οὐ πεσεῖται ἀπὸ τοῦ ρήματος Κυρίου εἰς τὴν γῆν, οὗ ἐλάλησε Κύριος ἐπὶ τὸν οἶκον Ἀχαάβ· καὶ Κύριος ἐποίησεν ὅσα ἐλάλησεν ἐν χειρὶ δούλου αὐτοῦ Ἠλιού.	10 Προσέξατε, λοιπόν, καὶ ἴδετε ὅτι καμμία ἀπὸ τὰς προφητείας, τὰς ὁποίας ὁ Κύριος ἐλάλησεν ἐναντίον τοῦ οἴκου τοῦ Ἀχαάβ, δὲν ἔπεσεν εἰς τὴν γῆν ἀπραγματοποίητος. Ὁ Κύριος ἐπραγματοποίησεν ὅσα προανήγγειλε διὰ μέσου τοῦ δούλου του τοῦ Ἠλιοὺ ἐναντίον τοῦ Ἀχαάβ>.	10 Μάθετε λοιπὸν τώρα ἐδῶ, ὅτι τίποτε ἀπὸ ὅσα προεῖπεν ὁ Κύριος, δὲν θὰ μείνῃ ἀνεκπλήρωτον ὅλα, ὅσα εἶπεν ὁ Κύριος περὶ τῆς βασιλικῆς οἰκογενείας του Ἀχαάβ, θὰ ἐπαληθευθοῦν. Ὁ δὲ Κύριος ἐπραγματοποίησεν ὅλα, ὅσα ὑπεσχέθη μὲ τὸ στόμα τοῦ δούλου του, τοῦ προφήτου Ἠλία>.
11 Και ἐπάταξεν Ἰοὺ πάντας τοὺς καταλειφθέντας ἐν τῷ οἰκῶ Ἀχαὰβ ἐν Ἰεζράελ καὶ πάντας τοὺς ἁδροὺς αὐτοῦ καὶ τοὺς γνωστοὺς αὐτοῦ καὶ τοὺς ἱερεῖς αὐτοῦ ὥστε μὴ καταλιπεῖν αὐτοῦ κατάλειμμα.	11 Ὁ Ἰοὺ ἐφόνευσεν ἐπίσης ὅλους τοὺς ἐναπομείναντος ἀπογόνους τοῦ οἴκου Ἀχαὰβ εἰς Ἰζράελ καὶ ὅλους τοὺς ἀξιωματούχους ἀνθρώπους του καὶ τοὺς γνωστούς του καὶ τοὺς ἱερεῖς αὐτοῦ, ὥστε νὰ μὴ ἀπομείνῃ κανένας ἀπόγονος ἀπὸ τὸν οἶκον Ἀχαάβ.	11 Κατόπιν ὁ Ἰοὺ ἐθανάτωσεν ὅλους τοὺς ἄλλους ἀπογόνους τοῦ Ἀχαάβ, ποὺ εἶχαν ἀπομείνει εἰς τὴν Ἰεζράελ, καὶ ὅλους τοὺς ἐπισήμους ἄρχοντες τοῦ Ἀχαάβ, ὅλους τοὺς μάντεις καὶ τοὺς εἰδωλολάτρες ἱερεῖς του, ὥστε δὲν ἔμεινε ζωντανὸς κανένας ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἀχαάβ.
12 Καὶ ἀνέστη καὶ ἐπορεύθη εἰς Σαμάρειαν, αὐτὸς ἐν Βαιθακὰδ τῶν ποιμένων ἐν τῇ ὁδῷ,	12 Ἔπειτα ἀπὸ τὰ γεγονότα αὐτὰ ἐσηκώθη καὶ ἐπορεύθη εἰς τὴν Σαμάρειαν εἰς Βαιθακάδ, ἡ ὁποία ἦτο πόλις τῶν ποιμένων παρὰ τὴν ὁδόν.	12 Ὁ Ἰοὺ ἐσηκώθη καὶ ἐπῆγε εἰς τὴν Σαμάρειαν καθ' ὁδὸν δέ, ὅταν ἔφθασεν εἰς τὴν τοποθεσίαν Βαιθακάδ (=<Κατασκήνωσις τῶν βοσκῶν>),
13 Καὶ Ἰοὺ εὗρε τοὺς ἀδελφοὺς Ὀχοζίου βασιλέως Ἰούδα καὶ εἶπε· τίνες ὑμεῖς; Καὶ εἶπον· ἀδελφοὶ Ὀχοζίου ἡμεῖς καὶ κατέβημεν εἰς εἰρήνην τῶν υἱῶν τοῦ βασιλέως καὶ τῶν υἱῶν τῆς δυναστευούσης.	13 Ἐκεῖ συνήντησε τοὺς ἀδελφοὺς τοῦ Ὀχοζίου, τοῦ βασιλέως τῶν Ἰουδαίων, καὶ τοὺς ἠρώτησε· <ποῖοι εἶσθε σεῖς;> Ἐκεῖνοι δὲ τοῦ ἀπήντησαν· <ἡμεῖς εἴμεθα ἀδελφοὶ τοῦ Ὀχοζίου καὶ κατεβαίνομεν, διὰ νὰ χαιρετήσωμεν τοὺς υἱοὺς τοῦ βασιλέως καὶ τῆς βασιλίσσης>.	13 εὑρῆκε ἐκεῖ τοὺς συγγενεῖς τοῦ Ὀχοζία, βασιλιᾶ τοῦ Ἰούδα, καὶ τοὺς ἐρώτησε: <Ποῖοι εἶσθε σεῖς;> Αὐτοὶ τοῦ ἀπάντήσαν: <Ἐμεῖς εἴμεθα συγγενεῖς τοῦ Ὀχοζία καὶ κατεβαίνομεν εἰς τὴν Ἰεζράελ διὰ νὰ χαιρετίσωμεν καὶ ὑποβάλωμεν τὰ σεβάσματά μας εἰς τοὺς υἱοὺς τοῦ βασιλιᾶ καὶ τοὺς υἱοὺς τῆς βασιλομήτορος Ἰεζάβελ>.
14 Καὶ εἶπε· συλλάβετε αὐτοὺς ζῶντας· καὶ ἔσφαξαν αὐτοὺς εἰς Βαιθακάδ, τεσσαράκοντα καὶ δύο ἄνδρας, οὐ κατέλιπεν ἄνδρα ἐξ αὐτῶν.	14 Ὁ Ἰοὺ διέταξε· <συλλάβετε αὐτοὺς ζῶντας>. Τοὺς συνέλαβαν καὶ τοὺς ἔσφαξαν εἰς Βαιθακάδ, τεσσαράκοντα δύο ἄνδρας ἐν ὅλῳ. Κανένας ἀπὸ αὐτοὺς δὲν ὑπελείφθη ζωντανός.	14 Ὁ Ἰοὺ διέταξε τοὺς ἄνδρες του: <Συλλάβετέ τους ζωντανούς!> Τοὺς συνέλαβαν καὶ τοὺς ἔσφαξαν εἰς τὴν τοποθεσίαν Βαιθακάδ (=<Κατασκήνωσις τῶν βοσκῶν>)· ἔσφαξαν δηλαδὴ σαράντα δύο ἄνδρες καὶ δὲν ἀφῆκαν κανένα ζωντανὸν ἀπὸ αὐτούς.
15 Καὶ ἐπορεύθη ἐκεῖθεν καὶ εὗρε τὸν Ἰωναδὰβ υἱὸν Ρηχὰβ εἰς ἀπαντὴν αὐτοῦ, καὶ ηὐλόγησεν αὐτόν. Καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν Ἰού· εἰ ἔστι καρδία σου μετὰ καρδίας μου εὐθεῖα καθὼς ἡ καρδία μου μετὰ τῆς καρδίας σου; Καὶ εἶπεν Ἰωναδάβ· ἔστι. Καὶ εἶπεν Ἰού· καὶ εἰ ἔστι, δὸς τὴν χεῖρά σου. Καὶ ἔδωκε τὴν χεῖρα αὐτοῦ, καὶ ἀνεβίβασεν αὐτὸν πρὸς αὐτὸν ἐπὶ τὸ ἅρμα	15 Ἀπὸ ἐκεῖ ὁ Ἰοὺ ἐπορεύθη καὶ συνήντησε τὸν Ἰωναδάβ, υἱὸν τοῦ Ρηχάβ, τὸν ἐχαιρέτησεν εἰρηνικῶς καὶ τὸν ἠρώτησεν· <ἡ καρδιά σου εἶναι εἰλικρινῶς μαζῆ μὲ τὴν ἰδικήν μου καρδιάν, ὅπως ἡ καρδιά μου εἶναι μὲ τὴν ἰδικήν σου καρδιάν;> Ὁ Ἰωναδὰβ ἀπήντησεν· <εἶναι>. Ὁ Ἰοὺ εἶπε πάλιν πρὸς αὐτόν· <ἐὰν εἶναι, δός μου τὸ χέρι σου>. Τοῦ ἔδωκε τὸ χέρι ὁ δὲ Ἰοὺ τὸν ἀνεβίβασεν εἰς τὸ ἅρμα του καὶ τὸν ἐκάθησε πλησίον του.	15 Ὁ Ἰοὺ ἐπροχώρησε ἀπὸ ἐκεῖ καὶ καθ' ὁδὸν συνήντησε τὸν Ἰωναδάβ, τὸν υἱὸν τοῦ Ρηχάβ, ποὺ ἤρχετο νὰ τὸν συναντήσῃ. Ὁ Ἰοὺ ἐχαιρέτησε τὸν Ἰωναδὰβ καὶ τὸν ἐρώτησε: <Εἶναι ἡ καρδιά σου εἰλικρινὴς ἀπέναντί μου, ὅπως εἶναι ἡ καρδιά μου μὲ τὴν καρδιά σου;> Ὁ Ἰωναδὰβ ἀπάντησε: <Εἶναι>. Ὁ Ἰοὺ τοῦ εἶπεν: <Ἐὰν εἶναι πράγματι, τότε δῶσε μου τὸ χέρι σου>. Ὁ Ἰωναδὰβ ἔδωκε τὸ χέρι του εἰς τὸν Ἰού, καὶ ὁ Ἰοὺ εἰς ἔνδειξιν τιμῆς καὶ σεβασμοῦ τὸν ἀνέβασε εἰς τὸ πολεμικόν του ἅρμα, τὸν ἔβαλε νὰ καθήσῃ κοντά του
16 καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· δεῦρο μετ' αὐτοῦ καὶ ἰδὲ ἐν τῷ ζηλῶσαί με τῷ Κυρίῳ Σαββαὼθ καὶ ἐπεκάθισεν αὐτὸν ἐν τῷ ἅρματι αὐτοῦ.	16 Εἶπε δὲ ὁ Ἰοὺ πρὸς τὸν Ἰωναδάβ· <ἔλα μαζῆ μου καὶ θὰ ἰδῇς τὸν ζῆλον, μὲ τὸν ὁποῖον ὑπηρετῶ τὸν Κύριον Σαββαώθ>. Ὁ Ἰοὺ ἔβαλεν αὐτὸν νὰ καθήσῃ εἰς τὸ πολεμικόν του ἅρμα.	16 καὶ τοῦ εἶπεν: <Ἐμπρός, ἔλα μαζί μου καὶ ἰδὲ τὸν ζῆλον καὶ τὴν ἀφοσίωσίν μου εἰς τὸν Κύριον, τὸν παντοκράτορα Θεὸν καὶ ἐξουσιαστὴν τῶν πνευμάτων>. Καὶ ὁ Ἰοὺ ἔβαλε τὸν Ἰωναδὰβ νὰ καθήσῃ εἰς τὸ πολεμικόν του ἅρμα, ποὺ κατηυθύνετο πρὸς τὴν Σαμάρειαν.
17 Καὶ εἰσῆλθεν εἰς Σαμάρειαν καὶ ἐπάταξε πάντας τοὺς καταλειφθέντας τοῦ Ἀχαὰβ ἐν Σαμαρείᾳ ἕως τοῦ ἀφανίσαι αὐτὸν κατὰ τὸ ρῆμα Κυρίου, ὃ ἐλάλησε πρὸς Ἠλιού.	17 Εἰσῆλθεν εἰς τὴν Σαμάρειαν, ὅπου καὶ ἐφόνευσεν ὅλους τοὺς ἀπομείναντας ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἀχαὰβ εἰς τὴν Σαμάρειαν, μέχρις ὅτου τοὺς ἐξηφάνισεν ὅλους, σύμφωνα μὲ τὴν προφητείαν τοῦ Κυρίου, τὴν ὁποίαν εἶπε πρὸς τὸν προφήτην Ἠλίαν.	17 Ὁ Ἰοὺ ἐμπῆκε εἰς τὴν Σαμάρειαν καὶ ἐσκότωσεν ὅλους τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἀχαάβ, ποὺ εἶχαν ἀπομεινει εἰς τὴν Σαμάρειαν, μέχρις ὅτου ἐξαφάνισε ὅλους, σύμφωνα μὲ τὸν λόγον, ποὺ εἶπεν ὁ Κύριος εἰς τὸν προφήτην Ἠλίαν.
18 Καὶ συνήθροισεν Ἰοὺ πάντα τὸν λαὸν καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· Ἀχαὰβ ἐδούλευσε τῷ Βάαλ ὀλίγα, Ἰοὺ δουλεύσει αὐτῷ πολλά·	18 Ὁ Ἰοὺ συνεκέντρωσεν ὅλον τὸν λαὸν καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· <ὁ Ἀχαὰβ ὀλίγον ἐλάτρευσε τὸν θεὸν Βάαλ καὶ τὸν ὑπηρέτησε. Ἐγὼ ὅμως ὁ Ἰοὺ θὰ λατρεύσω αὐτὸν περισσότερον>.	18 Ὁ Ἰοὺ συνεκέντρωσεν ὅλον τὸν λαὸν τῆς Σαμαρείας καὶ τοὺς εἶπεν: <Ὁ Ἀχαάβ ἐλάτρευσε τὸν θεὸν Βάαλ ὀλίγον· ἐγὼ ὅμως ὁ Ἰοὺ θὰ τὸν λατρεύσω πολὺ περισσότερον!
19 καὶ νῦν, πάντες οἱ προφῆται τοῦ Βάαλ, πάντας τοὺς δούλους αὐτοῦ καὶ τοὺς ἱερεῖς αὐτοῦ καλέσατε πρός με, ἀνὴρ μὴ ἐπισκεπήτω, ὅτι θυσία μεγάλη μοι τῷ Βάαλ· πᾶς, ὃς ἐὰν ἐπισκεπῇ, οὐ ζήσεται. Καὶ Ἰοὺ ἐποίησεν ἐν πτερνισμῷ, ἵνα ἀπολέσῃ τοὺς δούλους τοῦ Βάαλ.	19 Καὶ τώρα καλέσατε ἐδῶ πρὸς ἐμὲ ὅλους τοὺς προφήτας τοῦ Βάαλ, ὅλους τοὺς ἱερεῖς καὶ γενικῶς ὅλους ἐκείνους οἱ ὁποῖοι ἐλάτρευον αὐτόν. Κανεὶς νὰ μὴ ἀπουσιάσῃ, διότι ἐγὼ θὰ προσφέρω μεγάλην θυσίαν εἰς τὸν Βάαλ. Ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος θὰ ἀπουσιάσῃ, δὲν θὰ ζήσῃ θὰ ἐκτελεσθῇ>. Ὁ Ἰοὺ ἔκαμε τοῦτο μὲ τὴν ὑστερόβουλον σκέψιν νὰ ἐξολοθρεύσῃ ὅλους ὅσοι ἐλάτρευον τὸν Βάαλ.	19 Δι' αὐτὸ λοιπὸν καλέσατε τώρα κοντά μου ὅλους τοὺς προφῆτες τοῦ Βάαλ, ὅλους τοὺς ὑπηρέτες καὶ λάτρεις του καὶ ὅλους τοὺς ἱερεῖς του. Κανεὶς ἀπὸ ὅλους αὐτοὺς δὲν πρέπει νὰ ἀπουσιάσῃ, διότι πρόκειται νὰ προσφέρω μεγάλην θυσίαν εἰς τὸν Βάαλ. Ὅποιος ἀπουσιάσῃ, θὰ θανατωθῇ. Ὁ Ἰοὺ ἐχρησιμοποίησεν αὐτὸ τὸ πανοῦργον τέχνασμα, διὰ νὰ ἠμπορέσῃ νὰ φονεύσῃ καὶ καταστρέψῃ ὅλους, ὅσοι ἐλάτρευαν τὸν Βάαλ.
20 Καὶ εἶπεν Ἰού· ἁγιάσατε ἱερείαν τῷ Βάαλ· καὶ ἐκήρυξαν.	20 Ὁ Ἰοὺ διέταξε· <προκηρύξατε ἐπίσημον συγκέντρωσιν πρὸς τιμὴν τοῦ Βάαλ>. Ἐκεῖνοι δὲ προεκήρυξαν.	20 Κατόπιν ὁ Ἰοὺ διέταξε: <Κηρύξετε καὶ ὁρίσετε ἡμέραν λατρείας, ἐορτασμοῦ καὶ πανηγύρεως εἰς τιμὴν τοῦ Βάαλ!> Καὶ ἐκήρυξαν.
21 Καὶ ἀπέστειλεν Ἰοὺ ἐν παντὶ Ἰσραὴλ λέγων· καὶ νῦν πάντες οἱ δοῦλοι καὶ πάντες οἱ ἱερεῖς αὐτοῦ καὶ πάντες οἱ προφῆται αὐτοῦ, μηδεὶς ἀπολειπέσθω, ὅτι θυσίαν μεγάλην ποιῶ· ὃς ἂν ἀπολειφθῇ, οὐ ζήσεται. Καὶ ἦλθον πάντες οἱ δοῦλοι τοῦ Βάαλ καὶ πάντες οἱ ἱερεῖς αὐτοῦ καὶ πάντες οἱ προφῆται αὐτοῦ. Οὐ κατελείφθη ἀνήρ, ὃς οὐ παρεγένετο. Καὶ εἰσῆλθον εἰς τὸν οἶκον τοῦ Βάαλ, καὶ ἐπλήσθη ὁ οἶκος τοῦ Βάαλ στόμα εἰς στόμα.	21 Ὁ Ἰοὺ ἔστειλε διαταγὴν πρὸς ὅλους τοὺς Ἰσραηλίτας λέγων· <λοιπόν, ὅλοι οἱ λατρεύοντες τὸν Βάαλ, οἱ ἱερεῖς αὐτοῦ καὶ οἱ προφῆται αὐτοῦ, ἂς ἔλθουν εἰς τὴν συγκέντρωσιν. Κανεὶς ἂς μὴ λείψῃ, διότι ἐγὼ θὰ προσφέρω θυσίαν μεγάλην. Ἐὰν κανεὶς ἀπουσιάσῃ, θὰ ἐκτελεσθῇ>. Καὶ συνεκεντρώθησαν πράγματι ὅλοι οἱ λάτρεις τοῦ Βάαλ καὶ ὅλοι οἱ ἱερεῖς αὐτοῦ καὶ ὅλοι οἱ προφῆται του. Δὲν ἀπέμεινεν οὔτε ἕνας ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος δὲν προσῆλθεν. Εἰσῆλθον δὲ ὅλοι εἰς τὸν ναὸν τοῦ Βάαλ καὶ ἐγέμισεν ὁ ναὸς τοῦ Βάαλ τόσον, ὥστε τὸ στόμα τοῦ ἑνὸς ἤγγιζεν εἰς τὸ στόμα τοῦ ἄλλου.	21 Καὶ ὁ Ἰοὺ ἔστειλε μήνυμα πρὸς ὅλον τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν, εἰς τὸ ὁποῖον ἔλεγε: <Τώρα λοιπὸν ὅλοι, ὅσοι λατρεύουν τὸν Βάαλ, καὶ ὅλοι οἱ ἱερεῖς του καὶ ὅλοι οἱ προφῆται του νὰ συγκεντρωθοῦν ἄς μὴ ἀπουσιάσῃ κανείς, διότι πρόκειται νὰ προσφέρω μεγάλην θυσίαν εἰς τὸν Βάαλ. Ὅποιος ἀπουσιάσῃ, θὰ θανατωθῇ>. Κατόπιν τοῦ μηνύματος αὐτοῦ συνεκεντρώθησαν ὅλοι, ὅσοι ἐλάτρευαν τὸν Βάαλ, καὶ ὅλοι οἱ ἱερεῖς του καὶ ὅλοι οἱ προφῆται του. Δὲν ἔμεινε κανείς, ποὺ δὲν ἦλθεν εἰς τὴν συγκέντρωσιν ἐκείνην. Ὅλοι αὐτοὶ ἐμπῆκαν εἰς τὸν ναὸν τοῦ Βάαλ· καὶ ἐγέμισεν ὁ ναὸς τοῦ Βάαλ τόσον, ὥστε ὁ συνωστισμὸς ἦταν πολὺ μεγάλος, μέχρι σημείου ποὺ τὸ στόμα τοῦ ἑνὸς ἄγγιξε τὸ στόμα τοῦ ἄλλου!
22 Καὶ εἶπεν Ἰοὺ τῷ ἐπὶ τοῦ οἴκου μεσθάαλ· ἐξάγαγε ἔνδυμα πᾶσι τοῖς δούλοις τοῦ Βάαλ· καὶ ἐξήνεγκεν αὐτοῖς ὁ στολιστής.	22 Ὁ Ἰοὺ εἶπεν εἰς τὸν σκευοφύλακα τοῦ ναοῦ τοῦ Βάαλ· <βγάλε τὰ ἱερὰ ἄμφια καὶ δῶσε αὐτὰ εἰς τοὺς λατρεύοντας τὸν Βάαλ>. Ὁ σκευοφύλαξ τὰ ἔβγαλε καὶ τὰ ἔδωσεν εἰς αὐτούς.	22 Κατόπιν ὁ Ἰοὺ διέταξεν αὐτόν, ποὺ ἦταν ὑπεύθυνος διὰ τὶς ἱερὲς στολές: <Βγάλε ἀπὸ τὸ σκευοφυλάκιον τοῦ ναοῦ ἱερὲς στολὲς δι' ὅλους, ὅσοι λατρεύουν τὸν Βάαλ>. Καὶ ὁ ὑπεύθυνος σκευοφύλαξ ἔβγαλε στολὲς καὶ τὶς ἔδωκεν εἰς αὐτούς.
23 Καὶ εἰσῆλθεν Ἰοὺ καὶ Ἰωναδὰβ υἱὸς Ρηχάβ εἰς οἶκον τοῦ Βάαλ καὶ εἶπε τοῖς δούλοις τοῦ Βάαλ· ἐρευνήσατε καὶ ἴδετε, εἰ ἔστι μεθ' ὑμῶν τῶν δούλων Κυρίου, ὅτι ἀλλ' ἢ οἱ δοῦλοι τοῦ Βάαλ μονώτατοι.	23 Ὁ Ἰοὺ εἰσῆλθε τότε μαζῆ μὲ τὸν Ἰωναδάβ, υἱὸν τοῦ Ρηχάβ, εἰς τὸν ναὸν τοῦ Βάαλ καὶ εἶπεν εἰς τοὺς λατρεύοντας τὸν Βάαλ· <ἐρευνήσατε καὶ ἴδετε, μήπως ὑπάρχει μεταξύ σας κανεὶς ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος πιστεύει εἰς τὸν Κύριον τοῦ Ἰσραήλ, διότι ἐδῶ μέσα πρέπει νὰ εὑρίσκωνται μόνον καὶ μόνον οἱ πιστοὶ τοῦ Βάαλ>.	23 Μετὰ ἀπὸ αὐτὰ ὁ Ἰοὺ καὶ ὁ Ἰωναδάβ, ὁ υἱὸς τοῦ Ρηχάβ, ἐμπῆκαν καὶ αὐτοὶ εἰς τὸν ναὸν τοῦ Βάαλ· καὶ ὁ Ἰοὺ εἶπεν εἰς τοὺς πιστοὺς τοῦ Βάαλ: <Ἐρευνῆστε καὶ βεβαιωθῆτε μήπως ὑπάρχει μαζὶ μὲ σᾶς, τοὺς πιστοὺς τοῦ Βάαλ, κανένας δοῦλος τοῦ Κυρίου· βεβαιωθῆτε ὅτι ἐδῶ μέσα ὑπάρχουν μόνον οἱ πιστοὶ καὶ ἀφωσιωμένοι εἰς τὸν Βάαλ>.
24 Καὶ εἰσῆλθε τοῦ ποιῆσαι τὰ θύματα καὶ τὰ ὁλοκαυτώματα. Καὶ Ἰοὺ ἔταξεν ἑαυτῷ ἔξω ὀγδοήκοντα ἄνδρας καὶ εἶπεν· ἀνήρ, ὃς ἐὰν διασωθῇ ἀπὸ τῶν ἀνδρῶν, ὧν ἐγὼ ἀνάγω ἐπὶ χεῖρα ὑμῶν, ἡ ψυχὴ αὐτοῦ ἀντὶ τῆς ψυχῆς αὐτοῦ.	24 Εἰσῆλθε καὶ ὁ Ἰοὺ εἰς τὸν ναόν, τάχα διὰ νὰ προσφέρῃ θυσίας καὶ ὁλοκαυτώματα. Ἐν τῷ μεταξὺ διέταξε νὰ εὑρίσκονται ἔξω ἀπὸ τὸν ναὸν ὀγδοήκοντα ἄνδρες καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· <ἐὰν κανεὶς ἀπὸ τοὺς ἄνδρας, τοὺς ὁποίους ἐγὼ θὰ παραδώσω εἰς τὰ χέρια σας, διασωθῇ, θὰ πληρώσετε μὲ τὴν ἰδικήν σας ζωὴν τὴν ζωὴν ἐκείνου>.	24 Ὁ δὲ Ἰοὺ ἐμπῆκε εἰς τὸν ναὸν τοῦ Βάαλ διὰ να προσφέρῃ τὶς θυσίες καὶ τὰ ὁλοκαυτώματα εἰς τὸν Βάαλ. Ὁ Ἰοὺ ὅμως ὥρισεν ὀγδόντα ἄνδρες, διέταξε δὲ νὰ εὑρίσκωνται αὐτοὶ ἔξω ἀπὸ τὸν ναὸν καὶ τοὺς εἶπεν: <Ἐὰν κανεὶς ἀπὸ τοὺς ἄνδρες, τοὺς ὁποίους ἐγὼ παραδίδω εἰς τὰ χέρια σας, διασωθῇ, τότε ἡ ζωὴ ἐκείνου ποὺ θὰ τὸν ἀφήσῃ να διασωθῇ, θὰ ἀφαιρεθῇ ἀντὶ τῆς ζωῆς ἐκείνου ποὺ διεσώθη>.
25 Καὶ ἐγένετο ὡς συνετέλεσε ποιῶν τὴν ὁλοκαύτωσιν, καὶ εἶπεν Ἰοὺ τοῖς παρατρέχουσι καὶ τοῖς τριστάταις· εἰσελθόντες πατάξατε αὐτούς, μὴ ἐξελθάτω ἐξ αὐτῶν ἀνήρ. Καὶ ἐπάταξαν αὐτοὺς ἐν στόματι ρομφαίας, καὶ ἔρριψαν οἱ παρατρέχοντες καὶ οἱ τριστάται καὶ ἐπορεύθησαν ἕως πόλεως οἴκου τῷ Βάαλ.	25 Ὅταν ὁ Ἰοὺ ἐτελείωσε τὴν θυσίαν τοῦ ὁλοκαυτώματος, εἶπεν εἰς τὴν σωματοφυλακήν του καὶ τοὺς ἀξιωματικούς του· <εἰσέλθετε εἰς τὸν ναὸν τοῦ Βάαλ καὶ φονεύσατε ὅλους. Κανεὶς ἀπὸ αὐτοὺς δὲν πρέπει νὰ ἐξέλθῃ ζωντανός>. Ἐκεῖνοι ἐπέρασαν ὅλους ἐν στόματι ρομφαίας. Ἀφοῦ δὲ ἡ βασιλικὴ φρουρὰ τοῦ Ἰοὺ καὶ οἱ ἀξιωματικοί του ἔρριψαν αὐτοὺς κάτω νεκρούς, εἰσῆλθον εἰς τὸ ἐσωτερικὸν μέρος τοῦ ναοῦ τοῦ Βάαλ.	25 Καὶ συνέβη τοῦτο: Μόλις ὁ Ἰοὺ ἐτελείωσε τὴν θυσίαν τοῦ ὁλοκαυτώματος, ποὺ ἐπρόσφερε, διέταξε τοὺς φρουροὺς καὶ τοὺς ἀξιωματικούς του: <Ἀφοῦ μπῆτε μέσα εἰς τὸν ναόν, σκοτῶστε τους ὅλους· ἂς μὴ γλυτώσῃ κανεὶς ἄνδρας ἀπὸ αὐτούς>. Οἱ φρουροὶ καὶ οἱ ἀξιωματικοὶ ὥρμησαν εἰς τὸν ναὸν καὶ ἐπέρασαν ὅλους, ὅσοι εὑρίσκοντο εἰς τὸν ναόν, ἀπὸ τὸ στόμα τῆς μαχαίρας· ἡ φρουρὰ καὶ οἱ ἀξιωματικοὶ τοῦ Ἰοὺ ἐξάπλωσαν ὅλους κάτω νεκρούς. Κατόπιν ἐπροχώρησαν καὶ ἐμπῆκαν εἰς τὸ ἐσωτερικώτερον θυσιαστήριον τοῦ ναοῦ·
26 Καὶ ἐξήνεγκαν τὴν στήλην τοῦ Βάαλ καὶ ἐνέπρησαν αὐτήν.	26 Ἀπ' ἐκεῖ ἔβγαλαν ἔξω τὸ ἄγαλμα τοῦ Βάαλ καὶ τὸ παρέδωσαν εἰς τὸ πῦρ.	26 καὶ ἀπὸ ἐκεῖ ἔβγαλαν ἔξω τὴν ἱερὰν στήλην (ἄγαλμα) τοῦ Βάαλ καὶ τὴν ἔκαυσαν.
27 Καὶ κατέσπασαν τὰς στήλας τοῦ Βάαλ καὶ ἔταξαν αὐτὸν εἰς λυτρῶνα ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης.	27 Ἀκόμη δὲ καὶ τὰ ἄλλα μικρότερα ἀγάλματα τοῦ Βάαλ κατέρριψαν καὶ συνέτριψαν, ἐρήμωσαν τὸν ναὸν καὶ ὥρισαν αὐτὸν ὡς τόπον ἀπορριμμάτων, ὅπως καὶ εἶναι μέχρι τῆς ἡμέρας αὐτῆς.	27 Ἐπίσης ἔρριψαν κάτω καὶ κατέστρεψαν τὰ μικρὰ εἴδωλα καὶ ἀγάλματα τοῦ Βάαλ· καὶ κατέστρεψαν τὸν ναὸν τοῦ Βάαλ καὶ τὸν μετέβαλαν εἰς βόθρον ἀκαθαρσιῶν (κοπρῶνα) μέχρι τῆς ἡμέρας, ποὺ γράφονται οἱ γραμμὲς αὐτές.
28 Καὶ ἠφάνισεν Ἰοὺ τὸν Βάαλ ἐξ Ἰσραήλ·	28 Ἔτσι ὁ Ἰοὺ ἐξηφάνισε τὸν θεὸν Βάαλ ἐκ μέσου τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ.	28 Μὲ τὸν τρόπον αὐτὸν κατέστρεψε καὶ ἑξαφάνισε ὁ Ἰοὺ τὴν λατρείαν τοῦ Βάαλ ἀπὸ τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν.
29 Πλὴν ἁμαρτιῶν Ἱεροβοὰμ υἱοῦ Ναβάτ, ὃς ἐξήμαρτε τὸν Ἰσραήλ, οὐκ ἀπέστη Ἰοὺ ἀπὸ ὄπισθεν αὐτῶν, αἱ δαμάλεις αἱ χρυσαῖ ἐν Βαιθὴλ καὶ ἐν Δάν.	29 Ἀλλὰ δὲν ἀπεμακρύνθη ἐντελῶς ὁ Ἰοὺ ἀπὸ τὰς ἁμαρτίας τοῦ Ἱεροβοάμ, υἱοῦ τοῦ Ναβάτ, ὁ ὁποῖος εἶχεν ἐκτρέψει τὸν ἰσραηλιτικὸν λαὸν εἰς τὴν ἀσέβειαν. Διότι αἱ χρυσαῖ εἰδωλολατρικαὶ δαμάλεις παρέμεναν, ὅπως καὶ πρίν, εἰς τὴν Βαιθὴλ καὶ εἰς τὴν Δάν.	29 Ὅμως ἀπὸ τὶς ἁμαρτίες καὶ τὴν εἰδωλολατρικὴν πολιτείαν τοῦ Ἱεροβοάμ, υἱοῦ τοῦ Ναβάτ, ὁ ὁποῖος παρέσυρε τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαὸν εἰς τὴν ἀποστασίαν καὶ τὴν εἰδωλολατρίαν, δὲν ἀπεμακρύνθη ὁ Ἰού. Τὰ εἰδωλολατρικὰ ἀγάλματα τῶν χρυσῶν δαμαλίδων εἰς τὴν Βαιθὴλ καὶ τὴν Δὰν συνέχιζαν να ὑπάρχουν.
30 Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς Ἰού· ἀνθ' ὧν ὅσα ἠγάθυνας ποιῆσαι τὸ εὐθὲς ἐν ὀφθαλμοῖς μου κατὰ πάντα, ὅσα ἐν τῇ καρδίᾳ μου ἐποίησας τῷ οἴκῳ Ἀχαάβ, υἱοὶ τέταρτοι καθήσονταί σοι ἐπὶ θρόνου Ἰσραήλ.	30 Ὁ Κύριος εἶπε τότε πρὸς τὸν Ἰού· <δι' ὅλας τὰς ἀγαθὰς πράξεις, τὰς ὁποίας προθύμως ἔκαμες ἐνώπιόν μου, ὅσα δηλαδὴ ἔκαμες σύμφωνα μὲ τὸ θέλημά μου ἐναντίον τοῦ οἴκου τοῦ Ἀχαάβ, ἐγὼ θὰ σὲ ἀμείψω. Ἰδοὺ τέσσαρες γενεαί σου θὰ καθήσουν ἐπάνω εἰς τὸν βασιλικὸν θρόνον τοῦ λαοῦ τοῦ Ἰσραήλ>.	30 Ὁ Κύριος εἶπε πρὸς τὸν Ἰου: <Δι ὅλα ἐκεῖνα τὰ ἀγαθά, τὰ ὁποῖα εὐηρεστήθης νὰ κάμῃς λεπτομερῶς σύμφωνα μὲ τὸ θέλημα καὶ τὶς ἔντολές μου, δι' ὅσα δηλαδὴ ἔκαμες σύμφωνα μὲ τὸ θέλημά μου εἰς τοὺς ἀπογόνους τῆς βασιλικῆς οἰκογενείας τοῦ Ἀχαάβ, σοῦ ὑπόσχομαι τοῦτο· οἱ ἀπόγονοί σου μέχρι τετάρτης γενεᾶς θὰ ἀναδειχθοῦν βασιλεῖς τοῦ Ἰσραήλ>.
31 Καὶ Ἰοὺ οὐκ ἐφύλαξε πορεύεσθαι ἐν νόμῳ Κυρίου Θεοῦ Ἰσραὴλ ἐν ὅλη καρδίᾳ αὐτοῦ, οὐκ ἀπέστη ἀπάνωθεν ἁμαρτιῶν Ἱεροβοάμ, ὃς ἐξήμαρτε τὸν Ἰσραήλ.	31 Ἀλλὰ ὁ Ἰοὺ δὲν ἐπρόσεξεν, ὥστε νὰ βαδίσῃ καὶ νὰ ζήσῃ σύμφωνα μὲ τὸν νόμον τοῦ Κυρίου, τοῦ Θεοῦ τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, μὲ ὅλην του τὴν καρδίαν. Διὰ τοῦτο δὲ καὶ δὲν ἀπεμακρύνθη ἀπὸ τὰς ἁμαρτίας τοῦ Ἱεροβοάμ, ὁ ὁποῖος παρέσυρε τὸν ἰσραηλιτικὸν λαὸν εἰς τὴν ἀσέβειαν.	31 Ἀλλ’ ὁ Ἰοὺ δὲν ἐπρόσεξε, ὥστε νὰ βαδίσῃ καὶ νὰ συμπεριφερθῇ σύμφωνα μὲ τὸν νόμον τοῦ Κυρίου, τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραήλ, μὲ ὅλην τὴν καρδιά του, ὥστε αὐτὸν ἐξ ὁλοκλήρου νὰ ποθῇ. Δι' αὐτὸ δὲν ἀπεμακρύνθη ἀπὸ τὶς ἁμαρτίες καὶ τὴν εἰδωλολατρικὴν πολιτείαν τοῦ Ἱεροβοάμ, ὁ ὁποῖος παρέσυρε τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαὸν εἰς τὴν ἀποστασίαν καὶ τὴν εἰδωλολατρίαν.
32 Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἤρξατο Κύριος συγκόπτειν ἐν τῷ Ἰσραήλ, καὶ ἐπάταξεν αὐτοὺς Ἀζαήλ ἐν παντὶ ὁρίῳ Ἰσραήλ,	32 Δι' αὐτὸ καὶ ὁ Κύριος κατὰ τὴν ἐποχὴν ἐκείνην ἤρχισε νὰ περικόπτῃ ἐδάφη ἀπὸ τὸν ἰσραηλιτικὸν λαόν. Ὁ Ἀζαήλ προσέβαλε τοὺς Ἰσραηλίτας καθ' ὅλον τὸ μῆκος τῶν συνόρων τοῦ βασιλείου των.	32 Ἕνεκα τῆς συνεχιζομένης ἀσεβείας εἰς τὸν Ἰσραήλ, κατὰ τὶς ἡμέρες ἐκεῖνες ὁ Κύριος ἄρχισε νὰ περικόπτῃ καὶ νὰ μικραίνῃ τὴν ἐδαφικὴν ἀκεραιότητα τοῦ Ἰσραήλ. Διότι ὁ Ἀζαήλ, ὁ βασιλιᾶς τῆς Συρίας, ἐπετέθη καὶ ἐκτύπησε τοὺς Ἰσραηλίτες εἰς ὅλον τὸ μῆκος τῶν συνόρων των
33 ἀπὸ τοῦ Ἰορδάνου κατ' ἀνατολὰς ἡλίου πᾶσαν τὴν γῆν Γαλαὰδ τοῦ Γαδδὶ καὶ τοῦ Ρουβὴν καὶ τοῦ Μανασσῆ, ἀπὸ Ἀροήρ, ἢ ἐστιν ἐπὶ τοῦ χείλους χειμάρρου Ἀρνών, καὶ τὴν Γαλαὰδ καὶ τὴν Βασάν.	33 Ἤρχισε δὲ νὰ περικόπτῃ καὶ ἀφαιρῇ ἐδάφη ἀπὸ τὴν ἀνατολικὴν τοῦ Ἰορδάνου χώραν. Ἔτσι κατέλαβεν ὅλην τὴν χώραν Γαλαὰδ τῆς φυλῆς Γάδ, τὴν περιοχὴν τῶν φυλῶν Ρουβὴν καὶ τοῦ Μανασσῆ, ἀπὸ τῆς πόλεως Ἀροήρ, ἡ ὁποία εὑρίσκεται εἰς τὴν ὄχθην τοῦ χειμάρρου Ἀρνὼν πρὸς νότον, μέχρι καὶ τῆς χώρας Γαλαὰδ καὶ Βασὰν πρὸς βορρᾶν.	33 τοὺς ἐπετέθη καὶ ἀκρωτηρίαζε τὴν χώραν των ἀπὸ τὰ ἀνατολικὰ τοῦ Ἰορδάνη· κατέλαβεν ὅλην τὴν περιοχὴν Γαλαὰδ τῆς φυλῆς τοῦ Γὰδ καὶ τῆς φυλῆς τοῦ Ρουβὴν καὶ τοῦ ἡμίσεος τῆς φυλῆς Μανασσῆ· ἡ ἐπίθεσις τῶν Σύρων ἄρχιζε ἀπὸ τὴν πόλιν Ἀροήρ, ἡ ὁποία εὑρίσκεται εἰς τὴν ὄχθην τοῦ ξεροποτάμου Ἀρνὼν πρὸς νότον, καὶ ἔφθανε μέχρι τὴν περιοχὴν τῆς Γαλαὰδ καὶ τῆς Βασὰν πρὸς βορρᾶν.
34 Καὶ τὰ λοιπὰ τῶν λόγων Ἰοὺ καὶ πάντα, ὅσα ἐποίησε, καὶ πᾶσα ἡ δυναστεία αὐτοῦ καὶ τὰς συνάψεις, ἂς συνῆψεν, οὐχὶ ταῦτα γεγραμμένα ἐπὶ βιβλίου λόγων τῶν ἡμερῶν τοῖς βασιλεῦσιν Ἰσραήλ;	34 Τὰ ὑπόλοιπα ἀπὸ τὰ ἔργα τοῦ Ἰοὺ καὶ ὅλα τὰ κατορθώματά του καὶ αἱ μάχαι, τὰς ὁποίας ἔκαμε, ὅλα αὐτὰ δὲν εἶναι γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον τῶν ἔργων τῶν βασιλέων τοῦ Ἰσραήλ;	34 Τὰ δὲ ὑπόλοιπα ἔργα τοῦ βασιλιᾶ Ἰοὺ καὶ ὅλα, ὅσα αὐτὸς ἔκαμε, καὶ ὅλα τὰ ἠρωϊκὰ κατορθώματά του καὶ οἱ πόλεμοι, τοὺς ὁποίους ἔκαμε, δὲν εἶναι μήπως αὐτὰ γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον τῶν <Χρονικῶν (ἢ Ἔργα καὶ Ἡμέραι) τῶν βασιλέων (τοῦ βασιλείου) τοῦ Ἰσραήλ>;
35 Καὶ ἐκοιμήθη Ἰοὺ μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ καὶ ἔθαψαν αὐτὸν ἐν Σαμαρείᾳ· καὶ ἐβασίλευσεν Ἰωάχαζ υἱὸς αὐτοῦ ἀντ' αὐτοῦ.	35 Ὁ Ἰοὺ ἐκοιμήθη μὲ τοὺς προγόνους αὐτοῦ καὶ τὸν ἔθαψαν εἰς τὴν Σαμάρειαν. Ἀντ' αὐτοῦ δὲ ἔγινε βασιλεὺς ὁ υἱός του ὁ Ἰωάχαζ.	35 Ἀπέθανεν ὁ Ἰοὺ καὶ προσετέθη εἰς τοὺς ἀποθαμένους προγόνους του καὶ τὸν ἔθαψαν εἰς τὴν Σαμάρειαν. Ἐβασίλευσε δὲ ὡς διάδοχός του ὁ Ἰωαχάζ, ὁ υἱός του.
36 Καὶ αἱ ἡμέραι, ἂς ἐβασίλευσεν Ἰοὺ ἐπὶ Ἰσραήλ, εἰκοσιοκτὼ ἔτη ἐν Σαμαρείᾳ.	36 Τὰ ἔτη δέ, κατὰ τὰ ὁποῖα ἐβασίλευσεν ὁ Ἰοὺ εἰς τὸν ἰσραηλιτικὸν λαόν μὲ πρωτεύουσαν τὴν Σαμάρειαν, ἀνῆλθον εἰς εἴκοσι ὀκτώ.	36 Τὰ δὲ ἔτη, ποὺ ὁ Ἰοὺ ὑπῆρξε βασιλιᾶς τοῦ Ἰσραὴλ μὲ πρωτεύουσαν τὴν Σαμάρειαν, ἀνέρχονται εἰς εἴκοσι ὀκτώ.