Βασιλειών Δ : Κεφάλαιον ΙΒ'

Πρωτότυπο Κείμενο

ἱὸς ἑπτὰ ἐτῶν Ἰωὰς ἐν τῷ βασιλεύειν αὐτόν.
2 Ἐν ἔτει ἑβδόμῳ τῷ Ἰοὺ ἐβασίλευσεν Ἰωὰς καὶ τεσσαράκοντα ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν Ἱερουσαλήμ, καὶ ὄνομα τῆς μητρὸς αὐτοῦ Ἀβιὰ ἐκ τῆς Βηρσαβεέ.
3 Καὶ ἐποίησεν Ἰωὰς τὸ εὐθὲς ἐνώπιον Κυρίου πάσας τὰς ἡμέρας, ἂς ἐφώτισεν αὐτὸν Ἰωδαὲ ὁ ἱερεύς·
4 πλὴν τῶν ὑψηλῶν οὐ μετεστάθησαν, καὶ ἐκεῖ ἔτι ὁ λαὸς ἐθυσίαζε καὶ ἐθυμίων ἐν τοῖς ὑψηλοῖς.
5 Καὶ εἶπεν Ἰωὰς πρὸς τοὺς ἱερεῖς· πᾶν τὸ ἀργύριον τῶν ἁγίων τὸ εἰσοδιαζόμενον ἐν τῷ οἴκῳ Κυρίου, ἀργύριον συντιμήσεως, ἀνὴρ ἀργύριον λαβὼν συντιμήσεως, πᾶν ἀργύριον, ὃ ἐὰν ἀναβῇ ἐπὶ καρδίαν ἀνδρὸς ἐνεγκεῖν ἐν οἴκῳ Κυρίου,
6 λαβέτωσαν ἑαυτοῖς οἱ ἱερεῖς ἀνὴρ ἀπὸ τῆς πράσεως αὐτῶν καὶ αὐτοὶ κρατήσουσι τὸ βεδὲκ τοῦ οἴκου εἰς πάντα οὗ ἐὰν εὑρεθῇ ἐκεῖ βεδέκ.
7 Καὶ ἐγενήθη ἐν τῷ εικοστῷ καὶ τρίτῳ ἔτει τῷ βασιλεῖ Ἰωὰς οὐκ ἐκραταίωσαν οἱ ἱερεῖς τὸ βεδὲκ τοῦ οἴκου.
8 Καὶ ἐκάλεσεν Ἰωὰς ὁ βασιλεὺς Ἰωδαὲ τὸν ἱερέα καὶ τοὺς ἱερεῖς καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· τί ὅτι οὐκ ἐκραταιοῦτε τὸ βεδὲκ τοῦ οἴκου; Καὶ νῦν μὴ λάβητε ἀργύριον ἀπὸ τῶν πράσεων ὑμῶν, ὅτι εἰς τὸ βεδὲκ τοῦ οἴκου δώσετε αὐτό.
9 Καὶ συνεφώνησαν οἱ ἱερεῖς τοῦ μὴ λαβεῖν ἀργύριον παρὰ τοῦ λαοῦ καὶ τοῦ μὴ ἐνισχῦσαι τὸ βεδὲκ τοῦ οἴκου.
10 Καὶ ἔλαβεν Ἰωδαὲ ὁ ἱερεὺς κιβωτὸν μίαν καὶ ἔτρησε τρώγλην ἐπὶ τῆς σανίδος οὐτῆς καὶ ἔδωκεν αὐτὴν παρὰ ἀμμαζειβὶ ἐν τῷ οἴκῳ ἀνδρὸς οἴκου Κυρίου, καὶ ἔδωκαν οἱ ἱερεῖς φυλάσσοντες τὸν σταθμὸν πᾶν τὸ ἀργύριον τὸ εὑρεθὲν ἐν οἴκῳ Κυρίου.
11 Καὶ ἐγένετο ὡς εἶδον ὅτι πολὺ τὸ ἀργύριον ἐν τῇ κιβωτῷ, καὶ ἀνέβη ὁ γραμματεὺς τοῦ βασιλέως καὶ ὁ ἱερεὺς ὁ μέγας καὶ ἔσφιγξαν καὶ ἠρίθμησαν τὸ ἀργύριον τὸ εὑρεθὲν ἐν οἴκῳ Κυρίου.
12 Καὶ ἔδωκαν τὸ ἀργύριον τὸ ἐτοιμασθὲν ἐπὶ χεῖρας ποιούντων τὰ ἔργα τῶν ἐπισκόπων οἴκου Κυρίου, καὶ ἐξέδοσαν τοῖς τέκτοσι τῶν ξύλων καὶ τοῖς οἰκοδόμοις τοῖς ποιοῦσιν ἐν οἴκῳ Κυρίου
13 Καὶ τοῖς τειχισταῖς καὶ τοῖς λατόμοις τῶν λίθων τοῦ κτήσασθαι ξύλα καὶ λίθους λατομητοὺς τοῦ κατασχεῖν τὸ βεδὲκ οἴκου Κυρίου εἰς πάντα, ὅσα ἐξωδιάσθη ἐπὶ τὸν οἶκον τοῦ κραταιῶσαι·
14 πλὴν οὐ ποιηθήσονται οἴκῳ Κυρίου θύραι ἀργυραῖ, ἧλοι, φιάλαι καὶ σάλπιγγες, πᾶν σκεῦος χρυσοῦν καὶ σκεῦος ἀργυροῦν, ἐκ τοῦ ἀργυρίου τοῦ εἰσενεχθέντος ἐν οἴκῳ Κυρίου,
15 ὅτι τοῖς ποιοῦσι τὰ ἔργα δώσουσιν αὐτό, καὶ ἐκραταίωσαν ἐν αὐτῷ τὸν οἶκον Κυρίου.
16 Καὶ οὐκ ἐξελογίζοντο τοὺς ἄνδρας, οἷς ἐδίδουν τὸ ἀργύριον ἐπὶ χεῖρας αὐτῶν δοῦναι τοῖς ποιοῦσι τὰ ἔργα, ὅτι ἐν πίστει αὐτῶν ποιοῦσιν.
17 Ἀργύριον περὶ ἁμαρτίας καὶ ἀργύριον περὶ πλημμελείας, ὅ,τι εἰσηνέχθη ἐν οἴκῳ Κυρίου, τοῖς ἱερεῦσιν ἐγένετο.
18 Τότε ἀνέβη Ἀζαὴλ βασιλεὺς Συρίας καὶ ἐπολέμησεν ἐπὶ Γὲθ καὶ προκατελάβετο αὐτήν. Καὶ ἔταξεν Ἀζαὴλ τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἀναβῆναι ἐπὶ Ἱερουσαλήμ.
19 Καὶ ἔλαβεν Ἰωὰς βασιλεὺς Ἰούδα πάντα τὰ ἅγια, ὅσα ἡγίασεν Ἰωσαφὰτ καὶ Ἰωρὰμ καὶ Ὀχοζίας οἱ πατέρες αὐτοῦ καὶ βασιλεῖς Ἰούδα, καὶ τὰ ἅγια αὐτοῦ καὶ πᾶν τὸ χρυσίον τὸ εὑρεθὲν ἐν θησαυροῖς οἴκου Κυρίου καὶ οἴκου τοῦ βασιλέως καὶ ἀπέστειλε τῷ Ἀζαὴλ βασιλεῖ Συρίας, καὶ ἀνέβη ἀπὸ Ἱερουσαλήμ.
20 Καὶ τὰ λοιπὰ τῶν λόγων Ἰωὰς καὶ πάντα, ὅσα ἐποίησεν, οὐκ ἰδοὺ ταῦτα πάντα γεγραμμένα ἐπὶ βιβλίῳ λόγων τῶν ἡμερῶν τοῖς βασιλεῦσιν Ἰούδα;
21 Καὶ ἀνέστησαν οἱ δοῦλοι αὐτοῦ καὶ ἔδησαν πάντα σύνδεσμον καὶ ἐπάταξαν τὸν Ἰωὰς ἐν οἴκῳ Μαλλῷ τῷ ἐν Γααλὰ
22 καὶ Ἰεζιχὰρ υἱὸς Ἰεμουὰθ καὶ Ἰεζεβοὺθ ὁ υἱὸς αὐτοῦ Σωμὴρ οἱ δοῦλοι αὐτοῦ ἐπάταξαν αὐτόν, καὶ ἀπέθανε· καὶ ἔθαψαν αὐτὸν μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ ἐν πόλει Δαυίδ. Καὶ ἐβασίλευσεν Ἀμεσσίας υἱὸς αὐτοῦ ἀντ' αὐτοῦ.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

πτὰ ἐτῶν ἦτο ὁ Ἰωάς, ὅταν ἀνῆλθεν εἰς τὸν βασιλικὸν θρόνον.
2 Κατὰ τὸ ἕβδομον ἔτος τοῦ Ἰού, βασιλέως τοῦ Ἰσραήλ, ἀνῆλθεν εἰς τὸν θρόνον ὁ Ἰωάς. Ἐβασίλευσε δὲ τεσσαράκοντα ἔτη εἰς τὴν Ἰουδαίαν μὲ πρωτεύουσαν τὴν Ἱερουσαλήμ. Ἡ μητέρα του ὠνομάζετο Ἀβιὰ καὶ κατήγετο ἀπὸ τὴν πόλιν Βηρσαβεέ.
3 Ὁ Ἰωὰς ἔπραξε τὸ εὐάρεστον ἐνώπιον τοῦ Κυρίου ὅλας τὰς ἡμέρας τῆς βασιλείας του, κατὰ τὰς ὁποίας διεφωτίζετο ἀπὸ τὸν ἀρχιερέα Ἰωδαέ.
4 Ἀλλὰ τοὺς ὑψηλοὺς τόπους, ὅπου ἐλατρεύοντο ἀκόμη τὰ εἴδωλα, δὲν ἐπέτυχε νὰ καταστρέψῃ καὶ ἔτσι ὁ λαὸς προσέφερεν καὶ εἰς τοὺς εἰδωλικοὺς θεοὺς θυσίας καὶ θυμιάματα.
5 Ὁ Ἰωὰς εἶπε πρὸς τοὺς ἱερεῖς· <ὅλον τὸ ἀργύριον, τὸ ὁποῖον εἰσοδεύεται εἰς τὸν ναὸν ἀπὸ τὰς ἀγίας προσφοράς, δηλαδὴ τὸ ἀργύριον τὸ ὁποῖον προέρχεται ἀπὸ προσωπικὴν προσφοράν, τὸ ἀργύριον τὸ ὁποῖον εἰσπράττεται κατόπιν ἐκτιμήσεως, καὶ τὸ ἀργύριον τὸ ὁποῖον κατὰ τὴν διάθεσίν του ἕκαστος θὰ προσφέρῃ πρὸς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου,
6 ἂς τὸ πάρουν οἱ ἱερεῖς, ὁ καθένας ἀπὸ τὴν εἴσπραξιν τῆς δικαιοδοσίας του, καὶ ἂς διαθέσουν αὐτὸ διὰ τὴν ἐπισκευὴν τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου, ὅπου αὐτὸς εὑρεθῇ ὅτι ἔχει ἀνάγκην ἐπιδιορθώσεως>.
7 Ἀλλὰ κατὰ τὸ εἰκοστὸν τρίτον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Ἰωάς, οἱ ἱερεῖς δὲν ἐφρόντισαν διὰ τὴν ἐπιδιόρθωσιν τῶν φθορῶν τοῦ ναοῦ.
8 Ὁ βασιλεὺς Ἰωὰς προσεκάλεσε τὸν ἀρχιερέα Ἰωδαὲ καὶ τοὺς ἱερεῖς καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· <διατὶ δὲν ἐφροντίσατε διὰ τὴν ἐπισκευὴν τοῦ ναοῦ; Διὰ τοῦτο ἀπὸ τώρα καὶ εἰς τὸ ἑξῆς δὲν θὰ ἀναλάβετε σεῖς τὴν εἴσπραξιν τοῦ φόρου τούτου τοῦ προοριζομένου διὰ τὴν ἐπισκευὴν τοῦ ναοῦ, διότι αὐτὸς θὰ διατίθεται κατ' εὐθεῖαν διὰ τὴν ἐπιδιόρθωσιν τοῦ ναοῦ>.
9 Οἱ ἱερεῖς ἐδέχθησαν νὰ μὴ εἰσπράττουν τὸ ἀργύριον αὐτὸ ἀπὸ τὸν λαὸν καὶ νὰ ἁπαλλαγοῦν ἀπὸ τὴν ὑποχρέωσίν των διὰ τὴν ἐπιδιόρθωσιν τοῦ οἴκου τοῦ Κυρίου.
10 Ὁ ἀρχιερεὺς Ἰωδαὲ ἐπῆρε τότε ἕνα κιβώτιον, ἤνοιξεν εἰς τὸ ἄνω μέρος μίαν ὀπὴν καὶ ἔδωσε νὰ τὸ τοποθετήσουν πλησίον τοῦ θυσιαστηρίου εἰς τὸν οἶκον κάποιου ἀνδρός, ἀνήκοντος εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου. Οἱ δὲ ἱερεῖς, οἱ ὁποῖοι ἐφύλασσον τὴν θέσιν αὐτήν, κατέθεσαν ὅλον τὸ εὑρεθὲν ἀργύριον εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου.
11 Ὅταν ὅμως εἶδον ὅτι τὸ ἀργύριον τὸ ἐντὸς τοῦ κιβωτίου ἦτο πολύ, ἀνέβηκεν εἰς τὸν ναὸν ὁ γραμματεὺς τοῦ βασιλέως καὶ ὁ ἀρχιερεύς, ἠρίθμησαν τὸ εὑρεθὲν εἰς τὸν οἶκον Κυρίου ἀργύριον καὶ τὸ ἔδεσαν εἰς σάκκους.
12 Αὐτὸ δὲ τὸ ἀργύριον τὸ παρέδωσαν εἰς τὰ χέρια τῶν ἀνθρώπων ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι εἶχον ἀναλάβει νὰ ἐπιβλέπουν εἰς τὰ ἔργα τῆς ἐπιδιορθώσεως τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου. Αὐτοὶ δὲ παρέδωσαν αὐτὸ εἰς τοὺς ξυλουργοὺς καὶ εἰς τοὺς οἰκοδόμους, οἱ ὁποῖοι εἰργάζοντο διὰ τὴν ἐπισκευήν του οἴκου Κυρίου,
13 εἰς τοὺς κτίστας καὶ εἰς τοὺς λατόμους, διὰ νὰ ἀγοράσουν ξύλα καὶ πελεκημένους λίθους πρὸς ἐπισκευὴν τῶν ἐφθαρμένων μερῶν τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου. Ὅλον δὲ αὐτὸ τὸ ἀργύριον ἐξωδεύθη διὰ τὴν ἐπιδιόρθωσιν ἐφθαρμένων μερῶν τοῦ οἴκου τοῦ Κυρίου, ὥστε αὐτὸς νὰ στερεωθῇ ἀσφαλῶς.
14 Εἶχε δὲ δοθῆ διαταγή, ὅπως μὴ κατασκευασθοῦν διὰ τὸν οἶκον τοῦ Κυρίου θύραι ἀργυραῖ, καρφιά, φιάλαι, σάλπιγγες καὶ κάθε χρυσοῦν καὶ ἀργυροῦν σκεῦος ἀπὸ τὸ ἀργύριον αὐτό, τὸ ὁποῖον εἰσεπράχθη εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου,
15 ἀλλὰ νὰ δοθῇ ὁλόκληρον δι' ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι ἀνέλαβον τὸ ἔργον τῆς στερεώσεως καὶ ἐπιδιορθώσεως τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου.
16 Δὲν ἐζητεῖτο δὲ λογαριασμὸς ἀπὸ τοὺς ἄνδρας, εἰς τὰ χέρια τῶν ὁποίων ἐδίδοντο τὰ χρήματα διὰ νὰ πληρώσουν τοὺς ἀναλαβόντας τὰ ἔργα τῆς ἐπιοιορθώσεως, διότι αὐτοὶ ἐφέροντο μὲ τιμιότητα.
17 Τὰ χρήματα ὅμως, τὰ ὁποῖα εἰσοδεύοντο εἰς τὸν ναὸν ἀπὸ τὰς θυσίας περὶ ἁμαρτίας, ἐδίδοντο ὄχι διὰ τὴν ἐπιδιόρθωσιν τοῦ ναοῦ, ἀλλὰ διὰ τὴν συντήρησιν τῶν ἱερέων.
18 Κατὰ τὴν ἐποχὴν ἐκείνην ὁ Ἀζαήλ, ὁ βασιλεὺς τῆς Συρίας, ἐξεκίνησεν ἀπὸ τὴν Συρίαν καὶ ἐπολέμησεν ἐναντίον τῆς Γέθ, τὴν ὁποίαν καὶ κατέλαβεν. Ὁ Ἀζαήλ εἶχε πάρει τὴν ἀπόφασιν νὰ ἐκστρατεύσῃ καὶ ἐναντίον τῆς Ἱερουσαλήμ.
19 Ὁ Ἰωάς, ὁ βασιλεύς, διότι προφανῶς δὲν ἠδύνατο νὰ ἀντιπαραταχθῇ κατὰ τοῦ Ἀζαήλ, ἐπῆρεν ὅλα τὰ ἀφιερώματα, ὅσα εἶχαν ἀφιερώσει εἰς τὸν ναὸν ὁ Ἰωσαφάτ, ὁ Ἰωράμ, ὁ Ὀχοζίας, οἱ προπάτορές του καὶ βασιλεῖς τοῦ βασιλείου Ἰούδα, ὅσα καὶ ὁ ἴδιος εἶχε προσφέρει, ὅλον τὸ χρυσίον τὸ ὁποῖον εὑρέθη εἰς τὰ θησαυροφυλάκια τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου καὶ τὰ θησαυροφυλάκια τοῦ βασιλέως, καὶ ἔστειλεν αὐτὰ πρὸς τὸν Ἀζαὴλ βασιλέα τῆς Συρίας, διὰ νὰ τὸν ἐξευμενίσῃ. Ἐκεῖνος δὲ ἀφοῦ ἔλαβεν αὐτὰ ἀπεμακρύνθη ἀπὸ τὴν Ἰερουσαλήμ.
20 Τὰ ὑπόλοιπα ἀπὸ τὰ ἔργα τοῦ Ἰωὰς καὶ ὅλα ὅσα ἄλλα ἔκαμε δὲν εἶναι αὐτὰ γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον τῶν ἔργων τῶν βασιλέων τοῦ Ἰούδα;
21 Οἱ δοῦλοι τοῦ Ἰωὰς ἐπανεστάτησαν ἐναντίον του, ἔκαμαν συνωμοσίαν καὶ τὸν ἐφόνευσαν εἰς τὸν οἶκον Μαλλώ, ποὺ εὑρίσκετο εἰς τὴν περιοχὴν Γααλά.
22 Οἱ δοῦλοι αὐτοί, οἱ ὁποῖοι ἐπανεστάτησαν καὶ ἐφόνευσαν τὸν βασιλέα, ἦσαν ὁ Ἰεζιχάρ, υἱὸς τοῦ Ἰεμουάθ, καὶ ὁ Ἰεζεβοὺθ ὁ υἱὸς τοῦ Σωμήρ. Ἔθαψαν τὸν νεκρὸν βασιλέα μαζῆ μὲ τοὺς προπάτοράς του εἰς τὴν πόλιν τοῦ Δαυίδ. Ἀντὶ δὲ αὐτοῦ ἔγινε βασιλεὺς ὁ υἱός του, ὁ Ἀμεσσίας.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

Ἰωὰς εἶχεν ἠλικίαν ἑπτὰ ἐτῶν, ὅταν ἔγινε βασιλιᾶς τοῦ κράτους τοῦ Ἰούδα.
2 Ὁ βασιλιᾶς Ἰωὰς ἀνέβη εἰς τὸν Θρόνον κατὰ τὸ ἕβδομον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Ἰού, ἐβασίλευσε δὲ σαράντα χρόνια μὲ ἔδραν τὴν Ἱερουσαλήμ. Ἡ μητέρα του ὠνομάζετο Ἀβιὰ καὶ κατήγετο ἀπὸ τὴν Βηρσαβεέ.
3 Ὁ βασιλιᾶς Ἰωὰς ἔζησε σύμφωνα μὲ τὸ Θέλημα καὶ τὶς ἐντολὲς του Κυρίου ὅλες τὶς ἡμέρες τῆς βασιλείας του, κατὰ τὶς ὁποῖες τὸν διεφώτιζε καὶ τὸν καθωδηγοῦσε ὁ ἀρχιερεὺς Ἰωδαέ.
4 Ὅμως οἱ εἰδωλολατρικοὶ τόποι τῆς λατρείας, ποὺ εὑρίσκοντο εἰς ὑψηλὲς τοποθεσίες, δὲν κατεστράφησαν, καὶ ἔτσι ὁ λαὸς συνέχιζε νὰ προσφέρῃ εἰς τὰ εἴδωλα θυσίες καὶ θυμίαμα εἰς τοὺς τόπους ἐκείνους.
5 Καὶ ὁ βασιλιᾶς Ἰωὰς εἶπεν εἰς τοὺς ἱερεῖς: <Ὅλα τὰ χρήματα (κάθε πρόσοδος), ποὺ προέρχονται ἀπὸ ἀντικείμενα, τὰ ὁποῖα ἀφιερώνονται εἰς τὸν Θεόν, καὶ εἰσάγονται ὡς ἔσοδα εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου· δηλαδή: α) τὸ χρηματικὸν ποσόν, ποὺ καταβάλλει κάθε πιστὸς ὡς προσωπικὴν εἰσφοράν, β) ἐκεῖνο ποὺ εἰσπράττεται κατόπιν ἐκτιμήσεως ἀπὸ τοὺς ἱερεῖς καὶ τὸ ὁποῖον ὤριζαν οἱ ἱερεῖς διὰ τὴν ἀγορὰν ὡρισμένων ἀφιερωμάτων καὶ γ) ἐκεῖνο, ποὺ καταβάλλει ὁ πιστὸς μὲ τὴν θέλησίν του ὡς προσωπικὴν εἰσφορὰν εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου,
6 ἂς τὰ κρατοῦν οἱ ἱερεῖς, ὁ καθένας ἀπὸ τὶς εἰσπράξεις (ποὺ προέρχονται ἀπὸ πρόσωπα) τῆς δικαιοδοσίας του. Τὰ χρήματα αὐτὰ νὰ τὰ κρατήσουν οἱ ἱερεῖς καὶ νὰ τὰ διαθέσουν διὰ τὴν ἐπισκευὴν τοῦ Ναοῦ, εἰς τὰ σημεῖα ποὺ ὁ Ναὸς ἔχει ἀνάγκην ἐπισκευῆς>.
7 Ἐν τούτοις συνέβη τοῦτο: Κατὰ τὸ εἰκοστὸν τρίτον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Ἰωὰς οἱ ἱερεῖς δὲν εἶχαν φροντίσει διὰ τὶς ἀναγκαῖες ἐπιδιορθώσεις τοῦ Ναοῦ.
8 Δι' αὐτὸ ὁ βασιλιᾶς Ἰωὰς ἐκάλεσε τὸν ἀρχιερέα Ἰωδαὲ καὶ τοὺς ἱερεῖς καὶ τοὺς εἶπε: <Διατὶ δὲν ἐφροντίσατε διὰ τὶς ἐπιδιορθώσεις τοῦ Ναοῦ; Διὰ τὴν παράλειψίν σας αὐτὴν ἀπὸ τώρα καὶ εἰς τὸ ἑξῆς δὲν θὰ κρατῆτε τὶς εἰσφορὲς ἀπὸ τὶς εἰσπράξεις (ποὺ προέρχονται ἀπὸ πρόσωπα) τῆς δικαιοδοσίας σας. Τίς εἰσφορὲς αὐτὲς θὰ τὶς παραδίδετε, ὥστε νὰ χρησιμοποιοῦνται κατ' εὐθεῖαν διὰ τὶς ἐπιδιορθώσεις τοῦ Ναοῦ>.
9 Καὶ οἱ ἱερεῖς συνεφώνησαν νὰ μὴ εἰσπράττουν πλέον τὶς εἰσφορὲς ἀπὸ τὸν λαόν, οὔτε νὰ φροντίζουν πλέον διὰ τὴν ἐπιδιόρθωσιν τοῦ Ναοῦ τοῦ Θεοῦ.
10 Τότε ὁ ἀρχιερεὺς Ἰωδαὲ ἐπῆρε ἕνα κιβώτιον, ἄνοιξε μίαν τρύπαν εἰς τὸ ἐπάνω μέρος του καὶ ἔβαλε τὸ κουτὶ αὐτὸ κοντὰ εἰς τὸ θυσιαστήριον, εἰς τὴν δεξιὰν πλευρὰν τοῦ εἰσερχομένου εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου. Οἱ ἱερεῖς, ποὺ ὡς ἐφημέριοι εἶχαν τὴν εὐθύνην διὰ τὴν τάξιν τῶν εἰσερχομένων εἰς τὸν Ναόν, ἔθεταν εἰς τὸ κουτὶ αὐτὸ ὅλες τὶς εἰσφορές, ποὺ ἐδίδοντο ἀπὸ τοὺς πιστοὺς εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου.
11 Συνέβη δὲ τοῦτο: Ὅταν εἶδαν ὅτι τὰ χρήματα, ποὺ ἐρρίπτοντο εἰς τὸ κουτί, ἦσαν πολλά, (εἰδοποίησαν καί) ἀνέβη εἰς τὸν Ναὸν ὁ γραμματεὺς τοῦ βασιλιᾶ καὶ ὁ ἀρχιερεύς, οἱ ὁποῖοι ἐμέτρησαν τὰ χρήματα, ποὺ εὑρίσκοντο εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου, καὶ τὰ ἔβαλαν εἰς σάκκους, τοὺς ὁποίους ἔδεσαν
12 καὶ τὰ μετρημένα αὐτὰ χρήματα παρέδωκαν εἰς τὰ χέρια ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι εἶχαν τὴν ἐποπτείαν καὶ τὴν εὐθύνην τῶν ἔργων, ποὺ ἀφωροῦσαν τὴν ἐπιδιόρθωσιν τοῦ Ναοῦ τοῦ Κυρίου· αὐτοὶ δὲ ἐπλήρωσαν τοὺς ξυλουργοὺς καὶ τοὺς οἰκοδόμους, οἱ ὁποῖοι ἔκαμναν τὶς ἐπιδιορθώσεις εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου.
13 Ἐπλήρωσαν ἐπίσης τοὺς κτίστες καὶ τοὺς λατόμους διὰ τὴν ἀγορὰν ξυλείας καὶ πελεκημένων λίθων, ὑλικὰ ποὺ ἦσαν ἀπαραίτητα δι’ ὅλες τὶς ἐπιδιορθώσεις τοῦ Ναοῦ τοῦ Κυρίου. Τὰ χρήματα αὐτὰ ἐξωδεύθησαν διὰ τὴν στήριξιν καὶ στερέωσιν τοῦ Ναοῦ.
14 Ὅμως ἀπὸ τὰ χρήματα αὐτά, ποὺ εἰσήχθησαν εἰς τὸν Ναόν, δὲν διετέθησαν διὰ νὰ κατασκευασθοῦν εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου θύρες ἀργυρές, καρφιά, φιάλες καὶ σάλπιγγες, γενικὰ κάθε ἀντικείμενον χρυσὸν καὶ ἀργυρὸν τοῦ Ναοῦ,
15 διότι τὰ χρήματα αὐτὰ τὰ ἔδιδαν εἰς τοὺς τεχνίτες, ποὺ ἀνέλαβαν καὶ ἔκαμαν τὴν ἐπιδιόρθωσιν, στήριξιν καὶ στερέωσιν τοῦ Ναοῦ τοῦ Κυρίου.
16 Ἐπὶ πλέον δὲν ἐζητοῦσαν λογαριασμὸν τῶν ἐξόδων ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους, εἰς τὰ χέρια τῶν ὁποίων παρέδιδαν τὰ χρήματα διὰ νὰ πληρώνουν τοὺς τεχνίτες, ποὺ εἰργάζοντο τὰ ἔργα τῶν ἐπιδιορθώσεων, ἐπειδὴ οἱ διαχειρισταὶ αὐτοὶ ἦσαν ἀπολύτως ἔμπιστοι καὶ τίμιοι.
17 Τὰ χρήματα, ποὺ κατεβάλλοντο διὰ τὶς θυσίες περὶ ἁμαρτίας καί τὶς θυσίες περὶ πλημμελείας, δὲν κατετίθεντο εἰς τὸ κουτὶ τοῦ Ναοῦ, καὶ ἄρα δὲν ἐχρησιμοποιοῦντο διὰ τὰ ἔργα τῆς ἐπισκευῆς του· αὐτὰ ἀνῆκαν εἰς τοὺς ἱερεῖς.
18 Τότε ὁ Ἀζαήλ, ὁ βασιλιᾶς τῆς Συρίας, ἀνέβη καὶ ἐπετέθη ἐναντίον τῆς πόλεως Γὲθ καὶ τὴν ἐκυρίευσε. Κατόπιν ὁ Ἀζαὴλ ἔλαβε σταθερὰν ἀπόφασιν νὰ ἐπιτεθῇ κατὰ τῆς Ἱερουσαλήμ.
19 Τότε ὁ Ἰωάς, ὁ βασιλιᾶς τοῦ κράτους τοῦ Ἰούδα, ἐπῆρε ὅλα τὰ ἱερὰ ἀντικείμενα, τὰ ὁποῖα εἶχαν ἀφιερώσει εἰς τὸν Θεὸν ὁ Ἰωσαφὰτ καὶ ὁ Ἰωρὰμ καὶ ὁ Ὀχοζίας, οἱ προκάτοχοί του καὶ βασιλεῖς τοῦ κράτους τοῦ Ἰούδα, ἐπρόσθεσε δὲ εἰς αὐτὰ καὶ ὅλα, ὅσα εἶχεν ἀφιερώσει ὁ ἴδιος, ὅπως ἐπίσης καὶ ὅλον τὸ χρυσάφι, ποὺ εὑρέθη εἰς τὸ θησαυροφυλάκιον τοῦ Ναοῦ τοῦ Κυρίου καὶ τοῦ βασιλικοῦ παλατιοῦ καὶ ὅλα αὐτὰ τὰ ἔστειλεν ὡς δῶρον εἰς τὸν βασιλιᾶ τῆς Συρίας Ἀζαήλ, ὁ ὁποῖος κατόπιν τούτου ὠδήγησε τὸν στρατόν του μακριὰ ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ.
20 Τὰ δὲ ὑπόλοιπα ἔργα τοῦ βασιλιᾶ Ἰωὰς καὶ ὅλα, ὅσα ἔκαμε, δὲν εἶναι μήπως αὐτὰ γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον τῶν <Χρονικῶν (ἢ Ἔργα καὶ Ἡμέραι) τῶν βασιλέων (τοῦ βασιλείου) τοῦ Ἰούδα>;
21 Καὶ οἱ δοῦλοι τοῦ Ἰωὰς συνωμότησαν καὶ ἐπανεστάτησαν ἐναντίον του καὶ ἐσκότωσαν τὸν Ἰωὰς εἰς τὸν οἶκον Μαλλώ, ποὺ εὑρίσκεται εἰς τὴν τοποθεσίαν Γααλά.
22 Οἱ δύο δοῦλοι, ποὺ τὸν ἐσκότωσαν καὶ ἀπέθανεν, ἦταν ὁ Ἰεζιχάρ, υἱὸς τοῦ Ἰεμουάθ, καὶ ὁ Ἰεζεβούθ, ὁ υἱὸς τοῦ Σωμήρ. Καὶ ἔθαψαν τὸν Ἰωὰς μαζὶ μὲ τοὺς πατέρας του εἰς τὴν πόλιν Ἀαβίδ. Ἐβασίλευσε δὲ ὡς διάδοχός του ὁ Ἀμεσσίας, ὁ υἱός του.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
ἱὸς ἑπτὰ ἐτῶν Ἰωὰς ἐν τῷ βασιλεύειν αὐτόν.	πτὰ ἐτῶν ἦτο ὁ Ἰωάς, ὅταν ἀνῆλθεν εἰς τὸν βασιλικὸν θρόνον.	Ἰωὰς εἶχεν ἠλικίαν ἑπτὰ ἐτῶν, ὅταν ἔγινε βασιλιᾶς τοῦ κράτους τοῦ Ἰούδα.
2 Ἐν ἔτει ἑβδόμῳ τῷ Ἰοὺ ἐβασίλευσεν Ἰωὰς καὶ τεσσαράκοντα ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν Ἱερουσαλήμ, καὶ ὄνομα τῆς μητρὸς αὐτοῦ Ἀβιὰ ἐκ τῆς Βηρσαβεέ.	2 Κατὰ τὸ ἕβδομον ἔτος τοῦ Ἰού, βασιλέως τοῦ Ἰσραήλ, ἀνῆλθεν εἰς τὸν θρόνον ὁ Ἰωάς. Ἐβασίλευσε δὲ τεσσαράκοντα ἔτη εἰς τὴν Ἰουδαίαν μὲ πρωτεύουσαν τὴν Ἱερουσαλήμ. Ἡ μητέρα του ὠνομάζετο Ἀβιὰ καὶ κατήγετο ἀπὸ τὴν πόλιν Βηρσαβεέ.	2 Ὁ βασιλιᾶς Ἰωὰς ἀνέβη εἰς τὸν Θρόνον κατὰ τὸ ἕβδομον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Ἰού, ἐβασίλευσε δὲ σαράντα χρόνια μὲ ἔδραν τὴν Ἱερουσαλήμ. Ἡ μητέρα του ὠνομάζετο Ἀβιὰ καὶ κατήγετο ἀπὸ τὴν Βηρσαβεέ.
3 Καὶ ἐποίησεν Ἰωὰς τὸ εὐθὲς ἐνώπιον Κυρίου πάσας τὰς ἡμέρας, ἂς ἐφώτισεν αὐτὸν Ἰωδαὲ ὁ ἱερεύς·	3 Ὁ Ἰωὰς ἔπραξε τὸ εὐάρεστον ἐνώπιον τοῦ Κυρίου ὅλας τὰς ἡμέρας τῆς βασιλείας του, κατὰ τὰς ὁποίας διεφωτίζετο ἀπὸ τὸν ἀρχιερέα Ἰωδαέ.	3 Ὁ βασιλιᾶς Ἰωὰς ἔζησε σύμφωνα μὲ τὸ Θέλημα καὶ τὶς ἐντολὲς του Κυρίου ὅλες τὶς ἡμέρες τῆς βασιλείας του, κατὰ τὶς ὁποῖες τὸν διεφώτιζε καὶ τὸν καθωδηγοῦσε ὁ ἀρχιερεὺς Ἰωδαέ.
4 πλὴν τῶν ὑψηλῶν οὐ μετεστάθησαν, καὶ ἐκεῖ ἔτι ὁ λαὸς ἐθυσίαζε καὶ ἐθυμίων ἐν τοῖς ὑψηλοῖς.	4 Ἀλλὰ τοὺς ὑψηλοὺς τόπους, ὅπου ἐλατρεύοντο ἀκόμη τὰ εἴδωλα, δὲν ἐπέτυχε νὰ καταστρέψῃ καὶ ἔτσι ὁ λαὸς προσέφερεν καὶ εἰς τοὺς εἰδωλικοὺς θεοὺς θυσίας καὶ θυμιάματα.	4 Ὅμως οἱ εἰδωλολατρικοὶ τόποι τῆς λατρείας, ποὺ εὑρίσκοντο εἰς ὑψηλὲς τοποθεσίες, δὲν κατεστράφησαν, καὶ ἔτσι ὁ λαὸς συνέχιζε νὰ προσφέρῃ εἰς τὰ εἴδωλα θυσίες καὶ θυμίαμα εἰς τοὺς τόπους ἐκείνους.
5 Καὶ εἶπεν Ἰωὰς πρὸς τοὺς ἱερεῖς· πᾶν τὸ ἀργύριον τῶν ἁγίων τὸ εἰσοδιαζόμενον ἐν τῷ οἴκῳ Κυρίου, ἀργύριον συντιμήσεως, ἀνὴρ ἀργύριον λαβὼν συντιμήσεως, πᾶν ἀργύριον, ὃ ἐὰν ἀναβῇ ἐπὶ καρδίαν ἀνδρὸς ἐνεγκεῖν ἐν οἴκῳ Κυρίου,	5 Ὁ Ἰωὰς εἶπε πρὸς τοὺς ἱερεῖς· <ὅλον τὸ ἀργύριον, τὸ ὁποῖον εἰσοδεύεται εἰς τὸν ναὸν ἀπὸ τὰς ἀγίας προσφοράς, δηλαδὴ τὸ ἀργύριον τὸ ὁποῖον προέρχεται ἀπὸ προσωπικὴν προσφοράν, τὸ ἀργύριον τὸ ὁποῖον εἰσπράττεται κατόπιν ἐκτιμήσεως, καὶ τὸ ἀργύριον τὸ ὁποῖον κατὰ τὴν διάθεσίν του ἕκαστος θὰ προσφέρῃ πρὸς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου,	5 Καὶ ὁ βασιλιᾶς Ἰωὰς εἶπεν εἰς τοὺς ἱερεῖς: <Ὅλα τὰ χρήματα (κάθε πρόσοδος), ποὺ προέρχονται ἀπὸ ἀντικείμενα, τὰ ὁποῖα ἀφιερώνονται εἰς τὸν Θεόν, καὶ εἰσάγονται ὡς ἔσοδα εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου· δηλαδή: α) τὸ χρηματικὸν ποσόν, ποὺ καταβάλλει κάθε πιστὸς ὡς προσωπικὴν εἰσφοράν, β) ἐκεῖνο ποὺ εἰσπράττεται κατόπιν ἐκτιμήσεως ἀπὸ τοὺς ἱερεῖς καὶ τὸ ὁποῖον ὤριζαν οἱ ἱερεῖς διὰ τὴν ἀγορὰν ὡρισμένων ἀφιερωμάτων καὶ γ) ἐκεῖνο, ποὺ καταβάλλει ὁ πιστὸς μὲ τὴν θέλησίν του ὡς προσωπικὴν εἰσφορὰν εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου,
6 λαβέτωσαν ἑαυτοῖς οἱ ἱερεῖς ἀνὴρ ἀπὸ τῆς πράσεως αὐτῶν καὶ αὐτοὶ κρατήσουσι τὸ βεδὲκ τοῦ οἴκου εἰς πάντα οὗ ἐὰν εὑρεθῇ ἐκεῖ βεδέκ.	6 ἂς τὸ πάρουν οἱ ἱερεῖς, ὁ καθένας ἀπὸ τὴν εἴσπραξιν τῆς δικαιοδοσίας του, καὶ ἂς διαθέσουν αὐτὸ διὰ τὴν ἐπισκευὴν τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου, ὅπου αὐτὸς εὑρεθῇ ὅτι ἔχει ἀνάγκην ἐπιδιορθώσεως>.	6 ἂς τὰ κρατοῦν οἱ ἱερεῖς, ὁ καθένας ἀπὸ τὶς εἰσπράξεις (ποὺ προέρχονται ἀπὸ πρόσωπα) τῆς δικαιοδοσίας του. Τὰ χρήματα αὐτὰ νὰ τὰ κρατήσουν οἱ ἱερεῖς καὶ νὰ τὰ διαθέσουν διὰ τὴν ἐπισκευὴν τοῦ Ναοῦ, εἰς τὰ σημεῖα ποὺ ὁ Ναὸς ἔχει ἀνάγκην ἐπισκευῆς>.
7 Καὶ ἐγενήθη ἐν τῷ εικοστῷ καὶ τρίτῳ ἔτει τῷ βασιλεῖ Ἰωὰς οὐκ ἐκραταίωσαν οἱ ἱερεῖς τὸ βεδὲκ τοῦ οἴκου.	7 Ἀλλὰ κατὰ τὸ εἰκοστὸν τρίτον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Ἰωάς, οἱ ἱερεῖς δὲν ἐφρόντισαν διὰ τὴν ἐπιδιόρθωσιν τῶν φθορῶν τοῦ ναοῦ.	7 Ἐν τούτοις συνέβη τοῦτο: Κατὰ τὸ εἰκοστὸν τρίτον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Ἰωὰς οἱ ἱερεῖς δὲν εἶχαν φροντίσει διὰ τὶς ἀναγκαῖες ἐπιδιορθώσεις τοῦ Ναοῦ.
8 Καὶ ἐκάλεσεν Ἰωὰς ὁ βασιλεὺς Ἰωδαὲ τὸν ἱερέα καὶ τοὺς ἱερεῖς καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· τί ὅτι οὐκ ἐκραταιοῦτε τὸ βεδὲκ τοῦ οἴκου; Καὶ νῦν μὴ λάβητε ἀργύριον ἀπὸ τῶν πράσεων ὑμῶν, ὅτι εἰς τὸ βεδὲκ τοῦ οἴκου δώσετε αὐτό.	8 Ὁ βασιλεὺς Ἰωὰς προσεκάλεσε τὸν ἀρχιερέα Ἰωδαὲ καὶ τοὺς ἱερεῖς καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· <διατὶ δὲν ἐφροντίσατε διὰ τὴν ἐπισκευὴν τοῦ ναοῦ; Διὰ τοῦτο ἀπὸ τώρα καὶ εἰς τὸ ἑξῆς δὲν θὰ ἀναλάβετε σεῖς τὴν εἴσπραξιν τοῦ φόρου τούτου τοῦ προοριζομένου διὰ τὴν ἐπισκευὴν τοῦ ναοῦ, διότι αὐτὸς θὰ διατίθεται κατ' εὐθεῖαν διὰ τὴν ἐπιδιόρθωσιν τοῦ ναοῦ>.	8 Δι' αὐτὸ ὁ βασιλιᾶς Ἰωὰς ἐκάλεσε τὸν ἀρχιερέα Ἰωδαὲ καὶ τοὺς ἱερεῖς καὶ τοὺς εἶπε: <Διατὶ δὲν ἐφροντίσατε διὰ τὶς ἐπιδιορθώσεις τοῦ Ναοῦ; Διὰ τὴν παράλειψίν σας αὐτὴν ἀπὸ τώρα καὶ εἰς τὸ ἑξῆς δὲν θὰ κρατῆτε τὶς εἰσφορὲς ἀπὸ τὶς εἰσπράξεις (ποὺ προέρχονται ἀπὸ πρόσωπα) τῆς δικαιοδοσίας σας. Τίς εἰσφορὲς αὐτὲς θὰ τὶς παραδίδετε, ὥστε νὰ χρησιμοποιοῦνται κατ' εὐθεῖαν διὰ τὶς ἐπιδιορθώσεις τοῦ Ναοῦ>.
9 Καὶ συνεφώνησαν οἱ ἱερεῖς τοῦ μὴ λαβεῖν ἀργύριον παρὰ τοῦ λαοῦ καὶ τοῦ μὴ ἐνισχῦσαι τὸ βεδὲκ τοῦ οἴκου.	9 Οἱ ἱερεῖς ἐδέχθησαν νὰ μὴ εἰσπράττουν τὸ ἀργύριον αὐτὸ ἀπὸ τὸν λαὸν καὶ νὰ ἁπαλλαγοῦν ἀπὸ τὴν ὑποχρέωσίν των διὰ τὴν ἐπιδιόρθωσιν τοῦ οἴκου τοῦ Κυρίου.	9 Καὶ οἱ ἱερεῖς συνεφώνησαν νὰ μὴ εἰσπράττουν πλέον τὶς εἰσφορὲς ἀπὸ τὸν λαόν, οὔτε νὰ φροντίζουν πλέον διὰ τὴν ἐπιδιόρθωσιν τοῦ Ναοῦ τοῦ Θεοῦ.
10 Καὶ ἔλαβεν Ἰωδαὲ ὁ ἱερεὺς κιβωτὸν μίαν καὶ ἔτρησε τρώγλην ἐπὶ τῆς σανίδος οὐτῆς καὶ ἔδωκεν αὐτὴν παρὰ ἀμμαζειβὶ ἐν τῷ οἴκῳ ἀνδρὸς οἴκου Κυρίου, καὶ ἔδωκαν οἱ ἱερεῖς φυλάσσοντες τὸν σταθμὸν πᾶν τὸ ἀργύριον τὸ εὑρεθὲν ἐν οἴκῳ Κυρίου.	10 Ὁ ἀρχιερεὺς Ἰωδαὲ ἐπῆρε τότε ἕνα κιβώτιον, ἤνοιξεν εἰς τὸ ἄνω μέρος μίαν ὀπὴν καὶ ἔδωσε νὰ τὸ τοποθετήσουν πλησίον τοῦ θυσιαστηρίου εἰς τὸν οἶκον κάποιου ἀνδρός, ἀνήκοντος εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου. Οἱ δὲ ἱερεῖς, οἱ ὁποῖοι ἐφύλασσον τὴν θέσιν αὐτήν, κατέθεσαν ὅλον τὸ εὑρεθὲν ἀργύριον εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου.	10 Τότε ὁ ἀρχιερεὺς Ἰωδαὲ ἐπῆρε ἕνα κιβώτιον, ἄνοιξε μίαν τρύπαν εἰς τὸ ἐπάνω μέρος του καὶ ἔβαλε τὸ κουτὶ αὐτὸ κοντὰ εἰς τὸ θυσιαστήριον, εἰς τὴν δεξιὰν πλευρὰν τοῦ εἰσερχομένου εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου. Οἱ ἱερεῖς, ποὺ ὡς ἐφημέριοι εἶχαν τὴν εὐθύνην διὰ τὴν τάξιν τῶν εἰσερχομένων εἰς τὸν Ναόν, ἔθεταν εἰς τὸ κουτὶ αὐτὸ ὅλες τὶς εἰσφορές, ποὺ ἐδίδοντο ἀπὸ τοὺς πιστοὺς εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου.
11 Καὶ ἐγένετο ὡς εἶδον ὅτι πολὺ τὸ ἀργύριον ἐν τῇ κιβωτῷ, καὶ ἀνέβη ὁ γραμματεὺς τοῦ βασιλέως καὶ ὁ ἱερεὺς ὁ μέγας καὶ ἔσφιγξαν καὶ ἠρίθμησαν τὸ ἀργύριον τὸ εὑρεθὲν ἐν οἴκῳ Κυρίου.	11 Ὅταν ὅμως εἶδον ὅτι τὸ ἀργύριον τὸ ἐντὸς τοῦ κιβωτίου ἦτο πολύ, ἀνέβηκεν εἰς τὸν ναὸν ὁ γραμματεὺς τοῦ βασιλέως καὶ ὁ ἀρχιερεύς, ἠρίθμησαν τὸ εὑρεθὲν εἰς τὸν οἶκον Κυρίου ἀργύριον καὶ τὸ ἔδεσαν εἰς σάκκους.	11 Συνέβη δὲ τοῦτο: Ὅταν εἶδαν ὅτι τὰ χρήματα, ποὺ ἐρρίπτοντο εἰς τὸ κουτί, ἦσαν πολλά, (εἰδοποίησαν καί) ἀνέβη εἰς τὸν Ναὸν ὁ γραμματεὺς τοῦ βασιλιᾶ καὶ ὁ ἀρχιερεύς, οἱ ὁποῖοι ἐμέτρησαν τὰ χρήματα, ποὺ εὑρίσκοντο εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου, καὶ τὰ ἔβαλαν εἰς σάκκους, τοὺς ὁποίους ἔδεσαν
12 Καὶ ἔδωκαν τὸ ἀργύριον τὸ ἐτοιμασθὲν ἐπὶ χεῖρας ποιούντων τὰ ἔργα τῶν ἐπισκόπων οἴκου Κυρίου, καὶ ἐξέδοσαν τοῖς τέκτοσι τῶν ξύλων καὶ τοῖς οἰκοδόμοις τοῖς ποιοῦσιν ἐν οἴκῳ Κυρίου	12 Αὐτὸ δὲ τὸ ἀργύριον τὸ παρέδωσαν εἰς τὰ χέρια τῶν ἀνθρώπων ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι εἶχον ἀναλάβει νὰ ἐπιβλέπουν εἰς τὰ ἔργα τῆς ἐπιδιορθώσεως τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου. Αὐτοὶ δὲ παρέδωσαν αὐτὸ εἰς τοὺς ξυλουργοὺς καὶ εἰς τοὺς οἰκοδόμους, οἱ ὁποῖοι εἰργάζοντο διὰ τὴν ἐπισκευήν του οἴκου Κυρίου,	12 καὶ τὰ μετρημένα αὐτὰ χρήματα παρέδωκαν εἰς τὰ χέρια ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι εἶχαν τὴν ἐποπτείαν καὶ τὴν εὐθύνην τῶν ἔργων, ποὺ ἀφωροῦσαν τὴν ἐπιδιόρθωσιν τοῦ Ναοῦ τοῦ Κυρίου· αὐτοὶ δὲ ἐπλήρωσαν τοὺς ξυλουργοὺς καὶ τοὺς οἰκοδόμους, οἱ ὁποῖοι ἔκαμναν τὶς ἐπιδιορθώσεις εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου.
13 Καὶ τοῖς τειχισταῖς καὶ τοῖς λατόμοις τῶν λίθων τοῦ κτήσασθαι ξύλα καὶ λίθους λατομητοὺς τοῦ κατασχεῖν τὸ βεδὲκ οἴκου Κυρίου εἰς πάντα, ὅσα ἐξωδιάσθη ἐπὶ τὸν οἶκον τοῦ κραταιῶσαι·	13 εἰς τοὺς κτίστας καὶ εἰς τοὺς λατόμους, διὰ νὰ ἀγοράσουν ξύλα καὶ πελεκημένους λίθους πρὸς ἐπισκευὴν τῶν ἐφθαρμένων μερῶν τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου. Ὅλον δὲ αὐτὸ τὸ ἀργύριον ἐξωδεύθη διὰ τὴν ἐπιδιόρθωσιν ἐφθαρμένων μερῶν τοῦ οἴκου τοῦ Κυρίου, ὥστε αὐτὸς νὰ στερεωθῇ ἀσφαλῶς.	13 Ἐπλήρωσαν ἐπίσης τοὺς κτίστες καὶ τοὺς λατόμους διὰ τὴν ἀγορὰν ξυλείας καὶ πελεκημένων λίθων, ὑλικὰ ποὺ ἦσαν ἀπαραίτητα δι’ ὅλες τὶς ἐπιδιορθώσεις τοῦ Ναοῦ τοῦ Κυρίου. Τὰ χρήματα αὐτὰ ἐξωδεύθησαν διὰ τὴν στήριξιν καὶ στερέωσιν τοῦ Ναοῦ.
14 πλὴν οὐ ποιηθήσονται οἴκῳ Κυρίου θύραι ἀργυραῖ, ἧλοι, φιάλαι καὶ σάλπιγγες, πᾶν σκεῦος χρυσοῦν καὶ σκεῦος ἀργυροῦν, ἐκ τοῦ ἀργυρίου τοῦ εἰσενεχθέντος ἐν οἴκῳ Κυρίου,	14 Εἶχε δὲ δοθῆ διαταγή, ὅπως μὴ κατασκευασθοῦν διὰ τὸν οἶκον τοῦ Κυρίου θύραι ἀργυραῖ, καρφιά, φιάλαι, σάλπιγγες καὶ κάθε χρυσοῦν καὶ ἀργυροῦν σκεῦος ἀπὸ τὸ ἀργύριον αὐτό, τὸ ὁποῖον εἰσεπράχθη εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου,	14 Ὅμως ἀπὸ τὰ χρήματα αὐτά, ποὺ εἰσήχθησαν εἰς τὸν Ναόν, δὲν διετέθησαν διὰ νὰ κατασκευασθοῦν εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου θύρες ἀργυρές, καρφιά, φιάλες καὶ σάλπιγγες, γενικὰ κάθε ἀντικείμενον χρυσὸν καὶ ἀργυρὸν τοῦ Ναοῦ,
15 ὅτι τοῖς ποιοῦσι τὰ ἔργα δώσουσιν αὐτό, καὶ ἐκραταίωσαν ἐν αὐτῷ τὸν οἶκον Κυρίου.	15 ἀλλὰ νὰ δοθῇ ὁλόκληρον δι' ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι ἀνέλαβον τὸ ἔργον τῆς στερεώσεως καὶ ἐπιδιορθώσεως τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου.	15 διότι τὰ χρήματα αὐτὰ τὰ ἔδιδαν εἰς τοὺς τεχνίτες, ποὺ ἀνέλαβαν καὶ ἔκαμαν τὴν ἐπιδιόρθωσιν, στήριξιν καὶ στερέωσιν τοῦ Ναοῦ τοῦ Κυρίου.
16 Καὶ οὐκ ἐξελογίζοντο τοὺς ἄνδρας, οἷς ἐδίδουν τὸ ἀργύριον ἐπὶ χεῖρας αὐτῶν δοῦναι τοῖς ποιοῦσι τὰ ἔργα, ὅτι ἐν πίστει αὐτῶν ποιοῦσιν.	16 Δὲν ἐζητεῖτο δὲ λογαριασμὸς ἀπὸ τοὺς ἄνδρας, εἰς τὰ χέρια τῶν ὁποίων ἐδίδοντο τὰ χρήματα διὰ νὰ πληρώσουν τοὺς ἀναλαβόντας τὰ ἔργα τῆς ἐπιοιορθώσεως, διότι αὐτοὶ ἐφέροντο μὲ τιμιότητα.	16 Ἐπὶ πλέον δὲν ἐζητοῦσαν λογαριασμὸν τῶν ἐξόδων ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους, εἰς τὰ χέρια τῶν ὁποίων παρέδιδαν τὰ χρήματα διὰ νὰ πληρώνουν τοὺς τεχνίτες, ποὺ εἰργάζοντο τὰ ἔργα τῶν ἐπιδιορθώσεων, ἐπειδὴ οἱ διαχειρισταὶ αὐτοὶ ἦσαν ἀπολύτως ἔμπιστοι καὶ τίμιοι.
17 Ἀργύριον περὶ ἁμαρτίας καὶ ἀργύριον περὶ πλημμελείας, ὅ,τι εἰσηνέχθη ἐν οἴκῳ Κυρίου, τοῖς ἱερεῦσιν ἐγένετο.	17 Τὰ χρήματα ὅμως, τὰ ὁποῖα εἰσοδεύοντο εἰς τὸν ναὸν ἀπὸ τὰς θυσίας περὶ ἁμαρτίας, ἐδίδοντο ὄχι διὰ τὴν ἐπιδιόρθωσιν τοῦ ναοῦ, ἀλλὰ διὰ τὴν συντήρησιν τῶν ἱερέων.	17 Τὰ χρήματα, ποὺ κατεβάλλοντο διὰ τὶς θυσίες περὶ ἁμαρτίας καί τὶς θυσίες περὶ πλημμελείας, δὲν κατετίθεντο εἰς τὸ κουτὶ τοῦ Ναοῦ, καὶ ἄρα δὲν ἐχρησιμοποιοῦντο διὰ τὰ ἔργα τῆς ἐπισκευῆς του· αὐτὰ ἀνῆκαν εἰς τοὺς ἱερεῖς.
18 Τότε ἀνέβη Ἀζαὴλ βασιλεὺς Συρίας καὶ ἐπολέμησεν ἐπὶ Γὲθ καὶ προκατελάβετο αὐτήν. Καὶ ἔταξεν Ἀζαὴλ τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἀναβῆναι ἐπὶ Ἱερουσαλήμ.	18 Κατὰ τὴν ἐποχὴν ἐκείνην ὁ Ἀζαήλ, ὁ βασιλεὺς τῆς Συρίας, ἐξεκίνησεν ἀπὸ τὴν Συρίαν καὶ ἐπολέμησεν ἐναντίον τῆς Γέθ, τὴν ὁποίαν καὶ κατέλαβεν. Ὁ Ἀζαήλ εἶχε πάρει τὴν ἀπόφασιν νὰ ἐκστρατεύσῃ καὶ ἐναντίον τῆς Ἱερουσαλήμ.	18 Τότε ὁ Ἀζαήλ, ὁ βασιλιᾶς τῆς Συρίας, ἀνέβη καὶ ἐπετέθη ἐναντίον τῆς πόλεως Γὲθ καὶ τὴν ἐκυρίευσε. Κατόπιν ὁ Ἀζαὴλ ἔλαβε σταθερὰν ἀπόφασιν νὰ ἐπιτεθῇ κατὰ τῆς Ἱερουσαλήμ.
19 Καὶ ἔλαβεν Ἰωὰς βασιλεὺς Ἰούδα πάντα τὰ ἅγια, ὅσα ἡγίασεν Ἰωσαφὰτ καὶ Ἰωρὰμ καὶ Ὀχοζίας οἱ πατέρες αὐτοῦ καὶ βασιλεῖς Ἰούδα, καὶ τὰ ἅγια αὐτοῦ καὶ πᾶν τὸ χρυσίον τὸ εὑρεθὲν ἐν θησαυροῖς οἴκου Κυρίου καὶ οἴκου τοῦ βασιλέως καὶ ἀπέστειλε τῷ Ἀζαὴλ βασιλεῖ Συρίας, καὶ ἀνέβη ἀπὸ Ἱερουσαλήμ.	19 Ὁ Ἰωάς, ὁ βασιλεύς, διότι προφανῶς δὲν ἠδύνατο νὰ ἀντιπαραταχθῇ κατὰ τοῦ Ἀζαήλ, ἐπῆρεν ὅλα τὰ ἀφιερώματα, ὅσα εἶχαν ἀφιερώσει εἰς τὸν ναὸν ὁ Ἰωσαφάτ, ὁ Ἰωράμ, ὁ Ὀχοζίας, οἱ προπάτορές του καὶ βασιλεῖς τοῦ βασιλείου Ἰούδα, ὅσα καὶ ὁ ἴδιος εἶχε προσφέρει, ὅλον τὸ χρυσίον τὸ ὁποῖον εὑρέθη εἰς τὰ θησαυροφυλάκια τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου καὶ τὰ θησαυροφυλάκια τοῦ βασιλέως, καὶ ἔστειλεν αὐτὰ πρὸς τὸν Ἀζαὴλ βασιλέα τῆς Συρίας, διὰ νὰ τὸν ἐξευμενίσῃ. Ἐκεῖνος δὲ ἀφοῦ ἔλαβεν αὐτὰ ἀπεμακρύνθη ἀπὸ τὴν Ἰερουσαλήμ.	19 Τότε ὁ Ἰωάς, ὁ βασιλιᾶς τοῦ κράτους τοῦ Ἰούδα, ἐπῆρε ὅλα τὰ ἱερὰ ἀντικείμενα, τὰ ὁποῖα εἶχαν ἀφιερώσει εἰς τὸν Θεὸν ὁ Ἰωσαφὰτ καὶ ὁ Ἰωρὰμ καὶ ὁ Ὀχοζίας, οἱ προκάτοχοί του καὶ βασιλεῖς τοῦ κράτους τοῦ Ἰούδα, ἐπρόσθεσε δὲ εἰς αὐτὰ καὶ ὅλα, ὅσα εἶχεν ἀφιερώσει ὁ ἴδιος, ὅπως ἐπίσης καὶ ὅλον τὸ χρυσάφι, ποὺ εὑρέθη εἰς τὸ θησαυροφυλάκιον τοῦ Ναοῦ τοῦ Κυρίου καὶ τοῦ βασιλικοῦ παλατιοῦ καὶ ὅλα αὐτὰ τὰ ἔστειλεν ὡς δῶρον εἰς τὸν βασιλιᾶ τῆς Συρίας Ἀζαήλ, ὁ ὁποῖος κατόπιν τούτου ὠδήγησε τὸν στρατόν του μακριὰ ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ.
20 Καὶ τὰ λοιπὰ τῶν λόγων Ἰωὰς καὶ πάντα, ὅσα ἐποίησεν, οὐκ ἰδοὺ ταῦτα πάντα γεγραμμένα ἐπὶ βιβλίῳ λόγων τῶν ἡμερῶν τοῖς βασιλεῦσιν Ἰούδα;	20 Τὰ ὑπόλοιπα ἀπὸ τὰ ἔργα τοῦ Ἰωὰς καὶ ὅλα ὅσα ἄλλα ἔκαμε δὲν εἶναι αὐτὰ γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον τῶν ἔργων τῶν βασιλέων τοῦ Ἰούδα;	20 Τὰ δὲ ὑπόλοιπα ἔργα τοῦ βασιλιᾶ Ἰωὰς καὶ ὅλα, ὅσα ἔκαμε, δὲν εἶναι μήπως αὐτὰ γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον τῶν <Χρονικῶν (ἢ Ἔργα καὶ Ἡμέραι) τῶν βασιλέων (τοῦ βασιλείου) τοῦ Ἰούδα>;
21 Καὶ ἀνέστησαν οἱ δοῦλοι αὐτοῦ καὶ ἔδησαν πάντα σύνδεσμον καὶ ἐπάταξαν τὸν Ἰωὰς ἐν οἴκῳ Μαλλῷ τῷ ἐν Γααλὰ	21 Οἱ δοῦλοι τοῦ Ἰωὰς ἐπανεστάτησαν ἐναντίον του, ἔκαμαν συνωμοσίαν καὶ τὸν ἐφόνευσαν εἰς τὸν οἶκον Μαλλώ, ποὺ εὑρίσκετο εἰς τὴν περιοχὴν Γααλά.	21 Καὶ οἱ δοῦλοι τοῦ Ἰωὰς συνωμότησαν καὶ ἐπανεστάτησαν ἐναντίον του καὶ ἐσκότωσαν τὸν Ἰωὰς εἰς τὸν οἶκον Μαλλώ, ποὺ εὑρίσκεται εἰς τὴν τοποθεσίαν Γααλά.
22 καὶ Ἰεζιχὰρ υἱὸς Ἰεμουὰθ καὶ Ἰεζεβοὺθ ὁ υἱὸς αὐτοῦ Σωμὴρ οἱ δοῦλοι αὐτοῦ ἐπάταξαν αὐτόν, καὶ ἀπέθανε· καὶ ἔθαψαν αὐτὸν μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ ἐν πόλει Δαυίδ. Καὶ ἐβασίλευσεν Ἀμεσσίας υἱὸς αὐτοῦ ἀντ' αὐτοῦ.	22 Οἱ δοῦλοι αὐτοί, οἱ ὁποῖοι ἐπανεστάτησαν καὶ ἐφόνευσαν τὸν βασιλέα, ἦσαν ὁ Ἰεζιχάρ, υἱὸς τοῦ Ἰεμουάθ, καὶ ὁ Ἰεζεβοὺθ ὁ υἱὸς τοῦ Σωμήρ. Ἔθαψαν τὸν νεκρὸν βασιλέα μαζῆ μὲ τοὺς προπάτοράς του εἰς τὴν πόλιν τοῦ Δαυίδ. Ἀντὶ δὲ αὐτοῦ ἔγινε βασιλεὺς ὁ υἱός του, ὁ Ἀμεσσίας.	22 Οἱ δύο δοῦλοι, ποὺ τὸν ἐσκότωσαν καὶ ἀπέθανεν, ἦταν ὁ Ἰεζιχάρ, υἱὸς τοῦ Ἰεμουάθ, καὶ ὁ Ἰεζεβούθ, ὁ υἱὸς τοῦ Σωμήρ. Καὶ ἔθαψαν τὸν Ἰωὰς μαζὶ μὲ τοὺς πατέρας του εἰς τὴν πόλιν Ἀαβίδ. Ἐβασίλευσε δὲ ὡς διάδοχός του ὁ Ἀμεσσίας, ὁ υἱός του.