Βασιλειών Δ : Κεφάλαιον ΙΣΤ'

Πρωτότυπο Κείμενο

ν ἔτει ἑπτακαιδεκάτῳ Φακεὲ υἱοῦ Ρομελίου ἐβασίλευσεν Ἄχαζ υἱὸς Ἰωάθαμ βασιλέως Ἰούδα.
2 Υἱὸς εἴκοσιν ἐτῶν ἦν Ἄχαζ ἐν τῷ βασιλεύειν αὐτὸν καὶ ἑκκαίδεκα ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν Ἱερουσαλήμ. Καὶ οὐκ ἐποίησε τὸ εὐθὲς ἐν ὀφθαλμοῖς Κυρίου Θεοῦ αὐτοῦ πιστῶς, ὡς Δαυὶδ ὁ πατὴρ αὐτοῦ
3 καὶ ἐπορεύθη, ἐν ὁδῷ βασιλέων Ἰσραήλ, καὶ γε τὸν υἱὸν αὐτοῦ διῆγεν ἐν πυρὶ κατὰ τὰ βδελύγματα τῶν ἐθνῶν, ὧν ἐξῇρε Κύριος ἀπὸ προσώπου τῶν υἱῶν Ἰσραήλ,
4 καὶ ἐθυσίαζε καὶ ἐθυμία ἐν τοῖς ὑψηλοῖς καὶ ἐπὶ τῶν βουνῶν καὶ ὑποκάτω παντὸς ξύλου ἀλσώδους.
5 Τότε ἀνέβη Ραασσὼν βασιλεὺς Συρίας καὶ Φακεὲ υἱὸς Ρομελίου βασιλεὺς Ἰσραὴλ εἰς Ἱερουσαλὴμ εἰς πόλεμον καὶ ἐπολιόρκουν ἐπὶ Ἄχαζ καὶ οὐκ ἠδύναντο πολεμεῖν.
6 Ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἐπέστρεψε Ραασσὼν βασιλεὺς Συρίας τὴν Αἰλὰθ τῇ Συρίᾳ καὶ ἐξέβαλε τοὺς Ἰουδαίους ἐξ Αἰλὰθ καὶ Ἰδουμαῖοι ἦλθον εἰς Αἰλὰθ καὶ κατῴκησαν ἐκεῖ ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης.
7 Καὶ ἀπέστειλεν Ἄχαζ ἀγγέλους πρὸς Θαγλαθφελλασὰρ βασιλέα Ἀσσυρίων λέγων· δοῦλός σου καὶ υἱός σου ἐγώ, ἀνάβηθι καὶ σῶσόν με ἐκ χειρὸς βασιλέως Συρίας καὶ ἐκ χειρὸς βασιλέως Ἰσραὴλ τῶν ἐπανισταμένων ἐπ' ἐμέ.
8 Καὶ ἔλαβεν Ἄχαζ ἀργύριον καὶ χρυσίον τὸ εὑρεθὲν ἐν θησαυροῖς οἴκου Κυρίου καὶ οἴκου βασιλέως καὶ ἀπέστειλε τῷ βασιλεῖ δῶρα.
9 Καὶ ἤκουσεν αὐτοῦ βασιλεὺς Ἀσσυρίων, καὶ ἀνέβη βασιλεὺς Ἀσσυρίων εἰς Δαμασκὸν καὶ συνέλαβεν αὐτὴν καὶ ἀπῴκισεν αὐτὴν καὶ τὸν Ραασσὼν βασιλέα ἐθανάτωσε.
10 Καὶ ἐπορεύθη βασιλεὺς Ἄχαζ εἰς Δαμασκὸν εἰς ἀπαντὴν Θαγλαθφελασὰρ βασιλεῖ Ἀσσυρίων εἰς Δαμασκόν. Καὶ εἶδε τὸ θυσιαστήριον ἐν Δαμασκῷ, καὶ ἀπέστειλεν ὁ βασιλεὺς Ἄχαζ πρὸς Οὐρίαν τὸν ἱερέα τὸ ὁμοίωμα τοῦ θυσιαστηρίου καὶ τὸν ρυθμὸν αὐτοῦ καὶ πᾶσαν ποίησιν αὐτοῦ·
11 καὶ ᾠκοδόμησεν Οὐρίας ὁ ἱερεύς τὸ θυσιαστήριον κατὰ πάντα, ὅσα ἀπέστειλεν ὁ βασιλεὺς Ἄχαζ ἐκ Δαμασκοῦ.
12 Καὶ εἶδεν ὁ βασιλεὺς τὸ θυσιαστήριον καὶ ἀνέβη ἐπ' αὐτὸ
13 καὶ ἐθυσίασε τὴν ὁλοκαύτωσιν αὐτοῦ καὶ τὴν θυσίαν αὐτοῦ καὶ τὴν σπονδὴν αὐτοῦ καὶ προσέχεε τὸ αἷμα τῶν εἰρηνικῶν τῶν αὐτοῦ ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον
14 τὸ χαλκοῦν τὸ ἀπέναντι Κυρίου. Καὶ προσήγαγε ἀπὸ προσώπου τοῦ οἴκου Κυρίου ἀπὸ τοῦ ἀνὰ μέσον τοῦ θυσιαστηρίου καὶ ἀπὸ τοῦ ἀνὰ μέσον τοῦ οἴκου Κυρίου καὶ ἔδειξεν αὐτὸ ἐπὶ μηρὸν τοῦ θυσιαστηρίου κατὰ βορρᾶν.
15 Καὶ ἐνετείλατο ὁ βασιλεὺς Ἄχαζ, τῷ Οὐρίᾳ τῷ ἱερεῖ λέγων· ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον τὸ μέγα πρόσφερε τὴν ὁλοκαύτωσιν τὴν πρωϊνὴν καὶ τὴν θυσίαν τὴν ἐσπερινήν, καὶ τὴν ὁλοκαύτωσιν τοῦ βασιλέως καὶ τὴν θυσίαν αὐτοῦ καὶ τὴν ὁλοκαύτωσιν παντὸς τοῦ λαοῦ καὶ τὴν θυσίαν αὐτῶν καὶ τὴν σπονδὴν αὐτῶν καὶ πᾶν αἷμα ὁλοκαυτώσεως καὶ πᾶν αἷμα θυσίας ἐπ' αὐτῷ ἐκχεεῖς· καὶ τὸ θυσιαστήριον τὸ χαλκοῦν ἔσται μοι εἰς τὸ πρωΐ.
16 Καὶ ἐποίησεν Οὐρίας ὁ ἱερεὺς κατὰ πάντα, ὅσα ἐνετείλατο αὐτῷ ὁ βασιλεὺς Ἄχαζ.
17 Καὶ συνέκοψεν ὁ βασιλεὺς Ἄχαζ τὰ συγκλείσματα τῶν μεχωνὼθ καὶ μετῇρεν ἀπ' αὐτῶν τὸν λουτῆρα καὶ τὴν θάλασσαν καθεῖλεν ἀπὸ τῶν βοῶν τῶν χαλκῶν τῶν ὑποκάτω αὐτῆς καὶ ἔδωκεν αὐτὴν ἐπὶ βάσιν λιθίνην.
18 Καὶ τὸν θεμέλιον τῆς καθέδρας ᾠκοδόμησεν ἐν οἴκῳ Κυρίου καὶ τὴν εἴσοδον τοῦ βασιλέως τὴν ἔξω ἐπέστρεψεν ἐν οἴκῳ Κυρίου ἀπὸ προσώπου βασιλέως Ἀσσυρίων.
19 Καὶ τὰ λοιπὰ τῶν λόγων Ἄχαζ, ὅσα ἐποίησεν, οὐχὶ ταῦτα γεγραμμένα ἐπὶ βιβλίῳ λόγων τῶν ἡμερῶν τοῖς βασιλεῦσιν Ἰούδα;
20 Καὶ ἐκοιμήθη Ἄχαζ μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ καὶ ἐτάφη ἐν πόλει Δαυίδ, καὶ ἐβασίλευσεν Ἐζεκίας υἱὸς αὐτοῦ ἀντ' αὐτοῦ.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

ατὰ τὸ δέκατον ἕβδομον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Φακεέ, υἱοῦ τοῦ Ρομελίου, ἔγινε βασιλεὺς εἰς τὸ βασίλειον τοῦ Ἰούδα ὁ Ἄχαζ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωάθαμ.
2 Ἦτο αὐτὸς εἴκοσιν ἐτῶν, ὅταν ἀνῆλθεν εἰς τὸν βασιλικὸν θρόνον, καὶ ἐβασίλευσεν ἐπὶ δεκαὲξ ἔτη εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Αὐτὸς ὅμως δὲν ἔπραξε τὸ ὀρθὸν καὶ τὸ εὐάρεστον ἐνώπιον Κυρίου τοῦ Θεοῦ αὐτοῦ πιστῶς, ὅπως εἶχε πράξει καὶ ὁ προγονός του ὁ Δαυίδ.
3 Ἀλλὰ ἐβάδισε τὸν δρόμον τῆς ἀσεβείας καὶ ἁμαρτωλότητος τῶν βασιλέων τοῦ Ἰσραήλ, ἀφοῦ καὶ αὐτὸν ἀκόμη τὸν υἱόν του τὸν ἐπέρασεν ἀπὸ τὴν φωτιάν, σύμφωνα μὲ τὰς ἀποκρουστικὰς συνηθείας τῶν εἰδωλολατρικῶν ἐθνῶν, τὰ ὁποῖα εἶχε ξερριζώσει ὁ Κύριος ἐμπρὸς ἀπὸ τοὺς Ἰσραηλίτας.
4 Ἔτσι δὲ ὁ ἰσραηλιτικὸς λαὸς προσέφερε θυσίας καὶ θυμιάματα εἰς τοὺς ὑψηλοὺς τόπους, εἰς τοὺς λόφους καὶ κάτω ἀπὸ κάθε δασικὸν πυκνόφυλλον δένδρον.
5 Τότε ὁ Ραασσών, ὁ βασιλεὺς τῆς Συρίας, καὶ ὁ Φακεέ, υἱὸς τοῦ Ρομελίου, βασιλεὺς τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰσραήλ, ἐξεστράτευσαν ἐναντίον τῆς Ἱερουσαλήμ, διὰ νὰ τὴν πολεμήσουν καὶ ἐπολιόρκουν αὐτὴν καὶ τὸν Ἄχαζ, ποὺ εὑρίσκετο ἐντὸς αὐτῆς. Ἀλλὰ δὲν ἠδυνήθησαν νὰ ἐπιτύχουν νίκην.
6 Κατὰ τὴν ἐποχὴν ἐκείνην ὁ Ραασσών, βασιλεὺς τῆς Συρίας, κατέκτησε καὶ προσήρτησεν εἰς τὴν Συρίαν τὴν Αἰλὰθ καὶ ἐξεδίωξε τοὺς ᾿Ιουδαίους ἀπὸ τὴν Αἰλάθ. Κατόπιν δὲ οἱ ᾿Ιδουμαῖοι, τῇ συγκαταθέσει τοῦ Ραασσών, ἦλθον εἰς Αἰλὰθ   καὶ ἐγκατεστάθησαν ἐκεῖ μέχρις αὐτῆς τῆς ἡμέρας.
7 Τότε ὁ Ἄχαζ ἔστειλεν ἀγγελιαφόρους πρὸς τὸν Θαγλαθφελλασάρ, βασιλέα τῶν Ἀσσυρίων, καὶ τοῦ εἶπεν· <ἐγὼ εἶμαι δοῦλος σου καὶ παιδί σου. Ἔλα καὶ σῶσε με ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ βασιλέως τῆς Συρίας καὶ ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ βασιλέως τοῦ βασιλείου τῶν Ἰσραηλιτῶν, οἱ ὁποῖοι ἔχουν ἐπιτεθῇ ἐναντίον μου>.
8 Ἐπῆρεν ὁ Ἄχαζ ὅλον τὸν ἄργυρον καὶ τὸν χρυσόν, ποὺ ὑπῆρχεν εἰς τὰ θησαυροφυλάκια τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου καὶ τοῦ βασιλικοῦ ἀνακτόρου, καὶ ἔστειλεν αὐτὰ ὡς δῶρα εἰς τὸν βασιλέα.
9 Ὁ βασιλεὺς τῶν Ἄσσυρίων ἐδέχθη τὴν πρόσκλησιν τοῦ Ἄχαζ καὶ ἐξεστράτευσεν εἰς τὴν Δαμασκόν, τὴν ὁποίαν καὶ κατέλαβε. Τοὺς κατοίκους αὐτῆς μετέφερεν εἰς ἄλλας περιοχάς, τὸν δὲ βασιλέα Ραασσὼν ἐφόνευσε.
10 Ὁ βασιλεὺς Ἄχαζ μετέβη κατόπιν εἰς τὴν Δαμασκόν, διὰ νὰ συναντήσῃ τὸν Θαγλαθφελλασάρ, βασιλέα τῶν Ἀσσυρίων, ὁ ὁποῖος ἔμεινεν εἰς τὴν πόλιν αὐτήν. Ἐκεῖ εἰς τὴν Δαμασκὸν εἶδε τὸ θυσιαστήριον τοῦ εἰδωλολατρικοῦ θεοῦ καὶ ὁ Ἄχαζ ὁ βασιλεὺς ἔστειλε πρὸς τὸν ἀρχιερέα Οὐρίαν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ σχέδιον τοῦ θυσιαστηρίου καὶ κάθε ἄλλην λεπτομέρειαν, διὰ νὰ ἀνοικοδομηθῇ ὅμοιον.
11 Πράγματι ὁ Οὐρίας, ὁ ἀρχιερεύς, οἰκοδόμησε θυσιαστήριον καθ' ὅλα ὅμοιον, ὅπως εἶχε διατάξει μὲ τοὺς ἀπεσταλμένους του ὁ βασιλεὺς Ἄχαζ ἀπὸ τὴν Δαμασκόν.
12 Ὁ βασιλεὺς Ἄχαζ, ὅταν ἦλθεν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, εἶδε τὸ θυσιαστήριον καὶ ἀνέβη ἐπάνω εἰς αὐτό.
13 Προσέφερε δὲ ὁ ἴδιος θυσίαν τοῦ θυμιάματος, αἱματηρὰ ὁλοκαυτώματα, ἀναίμακτον θυσίαν δημητριακῶν καρπῶν καὶ σπονδὴν τοῦ οἴνου. Τὸ δὲ αἷμα τῶν εἰρηνικῶν θυσιῶν ἔχυσεν εἰς τὸ θυσιαστήριον.
14 Ὁ βασιλεὺς Ἄχαζ διέταξεν ἐπὶ πλέον, ὅπως τὸ χαλκοῦν θυσιαστήριον τῶν ὁλοκαυτωμάτων, τὸ ὁποῖον ὑπῆρχεν ἔμπροσθεν τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου μετατοπισθῇ καὶ τοποθετηθῇ πλησίον τοῦ νέου θυσιαστηρίου πρὸς βορρᾶν.
15 Διέταξεν ἀκόμη ὁ βασιλεὺς Ἄχαζ τὸν ἀρχιερέα Οὐρίαν καὶ τοῦ εἶπεν· <εἰς τὸ νέον αὐτὸ μέγα θυσιαστήριον πρόσφερε τὰ ὁλοκαυτώματα τῆς πρωΐας, τὴν ἀπογευματινὴν θυσίαν, τὸ ἰδιαίτερον ὁλοκαύτωμα τοῦ βασιλέως, τὴν ἀναίμακτον εἰρηνικὴν θυσίαν καὶ τὰ ὁλοκαυτώματα ὅλων τῶν ἀνθρώπων τοῦ λαοῦ, τὴν ἀναίμακτον θυσίαν αὐτῶν καὶ τὴν σπονδὴν τοῦ οἴνου. Ὅλον δὲ τὸ αἷμα τῶν ὁλοκαυτωμάτων θὰ χύσῃς εἰς τὸ θυσιαστήριον τοῦτο. Τὸ δὲ παλαιὸν χαλκοῦν θυσιαστήριον θὰ διατεθῇ δι' ἐμὲ προσωπικῶς, διὰ τὴν πρωϊνὴν θυσίαν>.
16 Ὁ ἀρχιερεὺς Οὐρίας ἔπραξεν ὅλα ὅσα εἶχεν εἴπει ὁ Ἄχαζ. Ἐξετέλεσεν ὅλας τὰς ἐντολὰς τοῦ βασιλέως.
17 Ἀκόμη ὁ βασιλεὺς Ἄχαζ ἔθραυσε τὰ πλευρὰ τῶν κινητῶν λουτήρων, ἀφήρεσεν ἀπὸ αὐτὰ τὸν νιπτῆρα, κατέβασε τὴν χαλκίνην θάλασσαν ἀπὸ τὰ χάλκινα βόϊδια, τὰ ὁποῖα ἦσαν ὑποκάτω ἀπὸ αὐτὴν ὡς ὑποστηρίγματά της, καὶ τὴν ἐτοποθέτησεν εἰς ἄλλην εὐτελῆ λιθίνην βάσιν.
18 Διὰ νὰ εὐχαριστήσῃ δὲ τὸν βασιλέα τῶν Ἀσσυρίων, διέταξε καὶ μετερρύθμισαν τὴν ἐξέδραν, ἡ ὁποία ἦτο κτισμένη εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου, ὅπως ἐπίσης καὶ τὴν εἰσοδον, ποὺ ὠδηγοῦσεν ἀπὸ τὸ ἐξωτερικὸν μέρος τοῦ βασιλικοῦ ἀνακτόρου πρὸς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου.
19 Τὰ ὑπόλοιπα ἐκ τῶν ἔργων τοῦ Ἄχαζ, τὰ ὁποῖα αὐτὸς ἔκανε εἶναι γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον τῶν ἔργων τῶν βασιλέων τοῦ βασιλείου Ἰουδα.
20 Ὁ Ἄχαζ ἐκοιμήθη μὲ τοὺς προπάτορας αὐτοῦ καὶ ἐτάφη εἰς τὴν πόλιν Δαυίδ. Ἀντ' αὐτοῦ δὲ ἀνῆλθεν εἰς τὸν βασιλικὸν θρόνον ὁ υἱός του, ὁ Ἐζεκίας.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

ατὰ τὸ δέκατον ἕβδομον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Φακεέ, υἱοῦ τοῦ Ρομελία, βασιλιᾶ τοῦ Ἰσραήλ, ἀνέβη εἰς τὸν βασιλικὸν Θρόνον τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα ὁ Ἄχαζ, υἱὸς τοῦ Ἰωαθάμ, βασιλιᾶ τοῦ Ἰούδα.
2 Ὅταν ὁ Ἄχαζ ἀνέβη εἰς τὸν βασιλικὸν θρόνον, ἦταν εἴκοσι ἐτῶν, ἐβασίλευσε δὲ μὲ ἔδραν τὴν Ἱερουσαλὴμ ἐπὶ δεκαέξι χρόνια. Ὁ Ἄχαζ δὲν ἔζησε σύμφωνα μὲ τὸ θέλημα καὶ τὶς ἐντολὲς τοῦ Κυρίου μὲ πιστότητα καὶ ἀφοσίωσιν, ὅπως ὁ Δαβίδ, ὁ προπάτοράς του.
3 Ὁ Ἄχαζ ἔζησε κατὰ τὸ ἁμαρτωλὸν καὶ εἰδωλολατρικὸν παράδειγμα τῶν βασιλέων (τοῦ βασιλείου) τοῦ Ἰσραήλ. Ἔφθασε μάλιστα μέχρι τοῦ σημείου (κατ' ἄλλους νὰ περάσῃ ἀπὸ τὴν φωτιὰ τὸν υἱόν του διὰ νὰ τὸν ἑξαγνίσῃ· κατ' ἄλλους) νὰ θυσιάσῃ τὸν υἱόν του ὡς ὁλοκαύτωμα εἰς τὰ εἴδωλα, σύμφωνα μὲ τὴν σιχαμερὴ συνήθειαν τῶν εἰδωλολατρικῶν ἐθνῶν, τὰ ὁποῖα ἐξερρίζωσεν ὁ Κύριος, καθὼς οἱ Ἰσραηλῖται ἐπροχωροῦσαν καὶ ἐγκαθίσταντο εἰς τὴν Γῆν τῆς ἐπαγγελίας.
4 Ἀκόμη ὁ Ἄχαζ συνέχιζε νὰ προσφέρῃ θυσίες καὶ θυμίαμα εἰς τὰ εἴδωλα, ποὺ εὑρίσκοντο εἰς τοὺς ὑψηλοὺς εἰδωλολατρικοὺς τόπους, εἰς λόφους καὶ κάτω ἀπὸ κάθε πυκνόφυλλον σκιερὸν δένδρον.
5 Τότε ὁ Ραασσών, βασιλιᾶς τῆς Συρίας, καὶ ὁ Φακεέ, υἱὸς τοῦ Ρομελία, βασιλιᾶς τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰσραήλ, ἐπετέθησαν ἐναντίον τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐπολιόρκησαν τὴν πόλιν, μέσα εἰς τὴν ὁποίαν εὑρίσκετο ὁ Ἄχαζ, ἀλλὰ δὲν ἠμπόρεσαν νὰ νικήσουν τὸν Ἄχαζ.
6 Τὴν ἰδίαν ἐκείνην ἐποχὴν ὁ Ραασσών, βασιλιᾶς τῆς Συρίας, κατέλαβε πάλιν τὴν Αἰλὰθ διὰ λογαριασμὸν τῆς Συρίας καὶ ἔδιωξε ἀπὸ αὐτὴν τοὺς Ἰουδαίους, ποὺ ἑκατοικοῦσαν ἐκεῖ. Παρέδωκε δὲ τὴν πόλιν εἰς τοὺς Ἰδουμαίους, οἱ ὁποῖοι ἦλθαν εἰς τὴν Αἰλὰθ καὶ ἐγκατεστάθησαν εἰς αὐτὴν μέχρι τῆς ἡμέρας, ποὺ γράφονται οἱ γραμμὲς αὐτές.
7 Τότε ὁ Ἄχαζ, ποὺ ἐπολιορκεῖτο εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, ἔστειλεν ἀγγελιαφόρους πρὸς τὸν Θαγλαθφελλασάρ, βασιλιᾶ τῶν Ἀσσυρίων, οἱ ὁποῖοι τοῦ μετέφεραν τὸ ἀκόλουθον μήνυμα: <Δοῦλος σου εἶμαι ἐγὼ καὶ υἱός σου. Ἔλα καὶ σῶσέ με ἀπὸ τὴν πολιορκίαν τοῦ βασιλιᾶ τῆς Συρίας καὶ τοῦ βασιλιᾶ του βασιλείου τοῦ Ἰσραήλ, οἱ ὁποῖοι ἔχουν ἐπιτεθῇ ἐναντίον μου>.
8 Καὶ ὁ Ἄχαζ ἐπῆρε ὅλο τὸ ἀσῆμι καὶ τὸ χρυσάφι, ποὺ εὑρίσκοντο εἰς τὸ θησαυροφυλάκιον τοῦ Ναοῦ τοῦ Κυρίου καὶ τοῦ βασιλικοῦ ἀνακτόρου, καὶ τὰ ἔστειλεν ὡς δῶρα εἰς τὸν βασιλιᾶ τῶν Ἀσσυρίων.
9 Ὁ βασιλιᾶς τῶν Ἀσσυρίων ἐδέχθη τὴν παράκλησιν τοῦ Ἄχαζ. Ἔτσι ὁ Θαγλαθφελλασὰρ ἐπροχώρησε καὶ ἐπετέθη κατὰ τῆς Δαμασκοῦ, τὴν κατέλαβε, συνέλαβεν αἰχμαλώτους τοὺς κατοίκους της καὶ τοὺς μετέφερεν εἰς τὴν πόλιν Κὶρ τῆς Μηδείας, τὸν δὲ βασιλιᾶ τῆς Συρίας Ραασσὼν ἐθανάτωσε.
10 Ὁ βασιλιᾶς Ἄχαζ ἐπῆγε εἰς τὴν Δαμασκὸν διὰ νὰ συναντήση ἐκεῖ τὸν νικητὴν Θαγλαθφελλασάρ, τὸν βασιλιᾶ τῶν Ἀσσυρίων. Κατὰ τὴν ἐκεῖ ἐπίσκεψίν του εἶδε τὸ εἰδωλολατρικὸν θυσιαστήριον, ποὺ εὑρίσκετο εἰς τὴν Δαμασκόν, καὶ ἔστειλε πρὸς τὸν ἀρχιερέα Οὐρίαν εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα ἕνα ἀκριβὲς ἀντίγραφον τοῦ θυσιαστηρίου αὐτοῦ μὲ ὅλες τὶς λεπτομέρειες, τὸν τρόπον καὶ τὰ ὑλικὰ κατασκευῆς του, διὰ νὰ κατασκευάσῆ καὶ ὁ Οὐρίας ὅμοιον θυσιαστήριον εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.
11 Ἔτσι ὁ ἀρχιερεὺς Οὐρίας ἔκτισε θυσιαστήριον καθ’ ἅλα ὅμοιον μὲ ἐκεῖνο τῆς Δαμασκοῦ, σύμφωνα μὲ τὸ πρότυπον καὶ τὶς ὁδηγίες, ποὺ τοῦ ἀπέστειλεν ὁ βασιλιᾶς Ἄχαζ ἀπὸ τὴν Δαμασκόν.
12 Ὅταν ὁ βασιλιᾶς Ἄχαζ ἐπέστρεψεν ἀπὸ τὴν Δαμασκόν, εἶδεν ἕτοιμον τὸ νέον θυσιαστήριον καὶ ἀνέβη εἰς αὐτὸ διὰ νὰ θυσιάσῃ.
13 Ὁ Ἄχαζ ἐπρόσφερε ἐπάνω εἰς τὸ θυσιαστήριον αὐτὸ τὸ θυμίαμά του, τὴν αἱματηρὰν θυσίαν τοῦ ὁλοκαυτώματος καὶ τὴν ἀναίμακτον θυσίαν του καὶ τὴν θυσίαν τοῦ κρασιοῦ (σπονδήν). Ἐπίσης ἔχυσεν εἰς τὸ θυσιαστήριον τὸ αἷμα τῶν εἰρηνικῶν θυσιῶν του.
14 Τὸ δὲ χάλκινον θυσιαστήριον, τὸ ἀφιερωμένον εἰς τὸν Κύριον, τὸ ὁποῖον εὐρισκετο ἀπέναντι τοῦ Ναοῦ, διέταξε να μετατοπισθῇ ἀπὸ ἐκεῖ, ὅπου εὐρίσκετο -δηλαδὴ ἀπὸ τὴν θέσιν μεταξὺ τοῦ νέου θυσιαστηρίου καὶ τοῦ Ναοῦ - καὶ να τοποθετηθῇ κοντὰ εἰς τὴν βορείαν πλευρὰν τοῦ νέου, ἰδικοῦ του θυσιαστηρίου.
15 Κατόπιν ὁ βασιλιᾶς Ἄχαζ διέταξε τὸν ἀρχιερέα Οὐρίαν καὶ τοῦ εἶπεν: <Ἐπάνω εἰς τὸ νέον αὐτὸ θυσιαστήριον τὸ μεγάλο νὰ προσφέρῃς τὴν πρωϊνὴν θυσίαν τῶν ὁλοκαυτωμάτων καὶ τὴν ἀπογευματινὴν θυσίαν καὶ τὴν θυσίαν ὁλοκαυτώματος τοῦ βασιλιᾶ καὶ τὴν ἀναίμακτον εἰρηνικήν του θυσίαν, ὅπως ἐπίσης καί τὶς θυσίες ὁλοκαυτωμάτων ὅλου τοῦ λαοῦ καὶ τὶς ἀναίμακτες θυσίες των καὶ τὶς θυσίες τοῦ κρασιοῦ (σπονδές). Εἰς αὐτὸ τὸ νέον θυσιαστήριον νὰ χύσῃς καὶ ὅλον τὸ αἷμα τῶν ὁλοκαυτωμάτων καὶ ὅλον τὸ αἷμα τῶν ζώων τῶν ἄλλων θυσιῶν. Τὸ δὲ χάλκινον θυσιαστήριον, τὸ παλαιόν, θὰ μείνῃ δι' ἐμὲ διὰ νὰ ἐρωτῶ τὸν Κύριον· αὐτὸ θὰ τὸ χρησιμοποιῶ ἐγὼ κάθε πρωΐ>.
16 Ὁ ἀρχιερεὺς Οὐρίας ἔκαμεν ἀκριβῶς ὅλα, ὅσα τὸν διέταξεν ὁ βασιλιᾶς Ἄχαζ.
17 Ὁ βασιλιᾶς Ἄχαζ ἔκοψε τὰ χάλκινα πλευρὰ τῶν κινητῶν λουτήρων καὶ ἀφήρεσεν ἀπὸ αὐτοὺς τὸν νιπτῆρα, ποὺ εὐρίσκετο ἐπάνω των. Ἐπίσης κατέβασε τὴν χαλκίνην <θάλασσαν> (τὴν μεγάλην δεξαμενήν) ἀπὸ τὴν ράχην τῶν δώδεκα χαλκίνων βοδιῶν, ποὺ τὴν ὑπεβάσταζαν, καὶ τὴν ἔβαλεν ἐπάνω εἰς πέτρινην βάσιν.
18 Μετεκίνησεν ἐπίσης τὸ βάθρον (τὴν ἐξέδραν) τοῦ βασιλικοῦ θρόνου, ποὺ εὐρίσκετο εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου, καὶ ἀπέκλεισε (ἢ κατ' ἄλλην ἑρμηνείαν: Μετεκίνησεν, ἔστρεψε πρὸς ἄλλην κατεύθυνσιν) τὴν βασιλικὴν εἴσοδον (τὸν διάδρομον), ποὺ ὠδηγοῦσε ἀπὸ τὸν ἔξω τοῦ ἀνακτόρου χῶρον πρὸς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου· ὁ Ἄχαζ ἔκαμε τὶς μεταρρυθμίσεις αὐτὲς διὰ νὰ εὐχαριστήσῃ τὸν Ἀσσύριον ἡγεμόνα.
19 Τὰ δὲ ὑπόλοιπα ἔργα τοῦ βασιλιᾶ Ἄχαζ, καὶ ὅλα, ὅσα ἔκαμε, δὲν εἶναι μήπως αὐτὰ γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον τῶν <Χρονικῶν (ἢ Ἔργα καὶ Ἡμέραι) τῶν βασιλέων (τοῦ βασιλείου) τοῦ Ἰούδα>;
20 Ἀπέθανεν ὁ Ἄχαζ καὶ προσετέθη εἰς τοὺς ἀποθαμένονς προγόνους του καὶ ἐτάφη εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, τὴν πόλιν τοῦ Δαβίδ. Ἐβασίλευσε δὲ ὡς διάδοχός του ὁ Ἐζεκίας, ὁ υἱός του.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
ν ἔτει ἑπτακαιδεκάτῳ Φακεὲ υἱοῦ Ρομελίου ἐβασίλευσεν Ἄχαζ υἱὸς Ἰωάθαμ βασιλέως Ἰούδα.	ατὰ τὸ δέκατον ἕβδομον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Φακεέ, υἱοῦ τοῦ Ρομελίου, ἔγινε βασιλεὺς εἰς τὸ βασίλειον τοῦ Ἰούδα ὁ Ἄχαζ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωάθαμ.	ατὰ τὸ δέκατον ἕβδομον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Φακεέ, υἱοῦ τοῦ Ρομελία, βασιλιᾶ τοῦ Ἰσραήλ, ἀνέβη εἰς τὸν βασιλικὸν Θρόνον τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα ὁ Ἄχαζ, υἱὸς τοῦ Ἰωαθάμ, βασιλιᾶ τοῦ Ἰούδα.
2 Υἱὸς εἴκοσιν ἐτῶν ἦν Ἄχαζ ἐν τῷ βασιλεύειν αὐτὸν καὶ ἑκκαίδεκα ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν Ἱερουσαλήμ. Καὶ οὐκ ἐποίησε τὸ εὐθὲς ἐν ὀφθαλμοῖς Κυρίου Θεοῦ αὐτοῦ πιστῶς, ὡς Δαυὶδ ὁ πατὴρ αὐτοῦ	2 Ἦτο αὐτὸς εἴκοσιν ἐτῶν, ὅταν ἀνῆλθεν εἰς τὸν βασιλικὸν θρόνον, καὶ ἐβασίλευσεν ἐπὶ δεκαὲξ ἔτη εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Αὐτὸς ὅμως δὲν ἔπραξε τὸ ὀρθὸν καὶ τὸ εὐάρεστον ἐνώπιον Κυρίου τοῦ Θεοῦ αὐτοῦ πιστῶς, ὅπως εἶχε πράξει καὶ ὁ προγονός του ὁ Δαυίδ.	2 Ὅταν ὁ Ἄχαζ ἀνέβη εἰς τὸν βασιλικὸν θρόνον, ἦταν εἴκοσι ἐτῶν, ἐβασίλευσε δὲ μὲ ἔδραν τὴν Ἱερουσαλὴμ ἐπὶ δεκαέξι χρόνια. Ὁ Ἄχαζ δὲν ἔζησε σύμφωνα μὲ τὸ θέλημα καὶ τὶς ἐντολὲς τοῦ Κυρίου μὲ πιστότητα καὶ ἀφοσίωσιν, ὅπως ὁ Δαβίδ, ὁ προπάτοράς του.
3 καὶ ἐπορεύθη, ἐν ὁδῷ βασιλέων Ἰσραήλ, καὶ γε τὸν υἱὸν αὐτοῦ διῆγεν ἐν πυρὶ κατὰ τὰ βδελύγματα τῶν ἐθνῶν, ὧν ἐξῇρε Κύριος ἀπὸ προσώπου τῶν υἱῶν Ἰσραήλ,	3 Ἀλλὰ ἐβάδισε τὸν δρόμον τῆς ἀσεβείας καὶ ἁμαρτωλότητος τῶν βασιλέων τοῦ Ἰσραήλ, ἀφοῦ καὶ αὐτὸν ἀκόμη τὸν υἱόν του τὸν ἐπέρασεν ἀπὸ τὴν φωτιάν, σύμφωνα μὲ τὰς ἀποκρουστικὰς συνηθείας τῶν εἰδωλολατρικῶν ἐθνῶν, τὰ ὁποῖα εἶχε ξερριζώσει ὁ Κύριος ἐμπρὸς ἀπὸ τοὺς Ἰσραηλίτας.	3 Ὁ Ἄχαζ ἔζησε κατὰ τὸ ἁμαρτωλὸν καὶ εἰδωλολατρικὸν παράδειγμα τῶν βασιλέων (τοῦ βασιλείου) τοῦ Ἰσραήλ. Ἔφθασε μάλιστα μέχρι τοῦ σημείου (κατ' ἄλλους νὰ περάσῃ ἀπὸ τὴν φωτιὰ τὸν υἱόν του διὰ νὰ τὸν ἑξαγνίσῃ· κατ' ἄλλους) νὰ θυσιάσῃ τὸν υἱόν του ὡς ὁλοκαύτωμα εἰς τὰ εἴδωλα, σύμφωνα μὲ τὴν σιχαμερὴ συνήθειαν τῶν εἰδωλολατρικῶν ἐθνῶν, τὰ ὁποῖα ἐξερρίζωσεν ὁ Κύριος, καθὼς οἱ Ἰσραηλῖται ἐπροχωροῦσαν καὶ ἐγκαθίσταντο εἰς τὴν Γῆν τῆς ἐπαγγελίας.
4 καὶ ἐθυσίαζε καὶ ἐθυμία ἐν τοῖς ὑψηλοῖς καὶ ἐπὶ τῶν βουνῶν καὶ ὑποκάτω παντὸς ξύλου ἀλσώδους.	4 Ἔτσι δὲ ὁ ἰσραηλιτικὸς λαὸς προσέφερε θυσίας καὶ θυμιάματα εἰς τοὺς ὑψηλοὺς τόπους, εἰς τοὺς λόφους καὶ κάτω ἀπὸ κάθε δασικὸν πυκνόφυλλον δένδρον.	4 Ἀκόμη ὁ Ἄχαζ συνέχιζε νὰ προσφέρῃ θυσίες καὶ θυμίαμα εἰς τὰ εἴδωλα, ποὺ εὑρίσκοντο εἰς τοὺς ὑψηλοὺς εἰδωλολατρικοὺς τόπους, εἰς λόφους καὶ κάτω ἀπὸ κάθε πυκνόφυλλον σκιερὸν δένδρον.
5 Τότε ἀνέβη Ραασσὼν βασιλεὺς Συρίας καὶ Φακεὲ υἱὸς Ρομελίου βασιλεὺς Ἰσραὴλ εἰς Ἱερουσαλὴμ εἰς πόλεμον καὶ ἐπολιόρκουν ἐπὶ Ἄχαζ καὶ οὐκ ἠδύναντο πολεμεῖν.	5 Τότε ὁ Ραασσών, ὁ βασιλεὺς τῆς Συρίας, καὶ ὁ Φακεέ, υἱὸς τοῦ Ρομελίου, βασιλεὺς τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰσραήλ, ἐξεστράτευσαν ἐναντίον τῆς Ἱερουσαλήμ, διὰ νὰ τὴν πολεμήσουν καὶ ἐπολιόρκουν αὐτὴν καὶ τὸν Ἄχαζ, ποὺ εὑρίσκετο ἐντὸς αὐτῆς. Ἀλλὰ δὲν ἠδυνήθησαν νὰ ἐπιτύχουν νίκην.	5 Τότε ὁ Ραασσών, βασιλιᾶς τῆς Συρίας, καὶ ὁ Φακεέ, υἱὸς τοῦ Ρομελία, βασιλιᾶς τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰσραήλ, ἐπετέθησαν ἐναντίον τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐπολιόρκησαν τὴν πόλιν, μέσα εἰς τὴν ὁποίαν εὑρίσκετο ὁ Ἄχαζ, ἀλλὰ δὲν ἠμπόρεσαν νὰ νικήσουν τὸν Ἄχαζ.
6 Ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἐπέστρεψε Ραασσὼν βασιλεὺς Συρίας τὴν Αἰλὰθ τῇ Συρίᾳ καὶ ἐξέβαλε τοὺς Ἰουδαίους ἐξ Αἰλὰθ καὶ Ἰδουμαῖοι ἦλθον εἰς Αἰλὰθ καὶ κατῴκησαν ἐκεῖ ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης.	6 Κατὰ τὴν ἐποχὴν ἐκείνην ὁ Ραασσών, βασιλεὺς τῆς Συρίας, κατέκτησε καὶ προσήρτησεν εἰς τὴν Συρίαν τὴν Αἰλὰθ καὶ ἐξεδίωξε τοὺς ᾿Ιουδαίους ἀπὸ τὴν Αἰλάθ. Κατόπιν δὲ οἱ ᾿Ιδουμαῖοι, τῇ συγκαταθέσει τοῦ Ραασσών, ἦλθον εἰς Αἰλὰθ καὶ ἐγκατεστάθησαν ἐκεῖ μέχρις αὐτῆς τῆς ἡμέρας.	6 Τὴν ἰδίαν ἐκείνην ἐποχὴν ὁ Ραασσών, βασιλιᾶς τῆς Συρίας, κατέλαβε πάλιν τὴν Αἰλὰθ διὰ λογαριασμὸν τῆς Συρίας καὶ ἔδιωξε ἀπὸ αὐτὴν τοὺς Ἰουδαίους, ποὺ ἑκατοικοῦσαν ἐκεῖ. Παρέδωκε δὲ τὴν πόλιν εἰς τοὺς Ἰδουμαίους, οἱ ὁποῖοι ἦλθαν εἰς τὴν Αἰλὰθ καὶ ἐγκατεστάθησαν εἰς αὐτὴν μέχρι τῆς ἡμέρας, ποὺ γράφονται οἱ γραμμὲς αὐτές.
7 Καὶ ἀπέστειλεν Ἄχαζ ἀγγέλους πρὸς Θαγλαθφελλασὰρ βασιλέα Ἀσσυρίων λέγων· δοῦλός σου καὶ υἱός σου ἐγώ, ἀνάβηθι καὶ σῶσόν με ἐκ χειρὸς βασιλέως Συρίας καὶ ἐκ χειρὸς βασιλέως Ἰσραὴλ τῶν ἐπανισταμένων ἐπ' ἐμέ.	7 Τότε ὁ Ἄχαζ ἔστειλεν ἀγγελιαφόρους πρὸς τὸν Θαγλαθφελλασάρ, βασιλέα τῶν Ἀσσυρίων, καὶ τοῦ εἶπεν· <ἐγὼ εἶμαι δοῦλος σου καὶ παιδί σου. Ἔλα καὶ σῶσε με ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ βασιλέως τῆς Συρίας καὶ ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ βασιλέως τοῦ βασιλείου τῶν Ἰσραηλιτῶν, οἱ ὁποῖοι ἔχουν ἐπιτεθῇ ἐναντίον μου>.	7 Τότε ὁ Ἄχαζ, ποὺ ἐπολιορκεῖτο εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, ἔστειλεν ἀγγελιαφόρους πρὸς τὸν Θαγλαθφελλασάρ, βασιλιᾶ τῶν Ἀσσυρίων, οἱ ὁποῖοι τοῦ μετέφεραν τὸ ἀκόλουθον μήνυμα: <Δοῦλος σου εἶμαι ἐγὼ καὶ υἱός σου. Ἔλα καὶ σῶσέ με ἀπὸ τὴν πολιορκίαν τοῦ βασιλιᾶ τῆς Συρίας καὶ τοῦ βασιλιᾶ του βασιλείου τοῦ Ἰσραήλ, οἱ ὁποῖοι ἔχουν ἐπιτεθῇ ἐναντίον μου>.
8 Καὶ ἔλαβεν Ἄχαζ ἀργύριον καὶ χρυσίον τὸ εὑρεθὲν ἐν θησαυροῖς οἴκου Κυρίου καὶ οἴκου βασιλέως καὶ ἀπέστειλε τῷ βασιλεῖ δῶρα.	8 Ἐπῆρεν ὁ Ἄχαζ ὅλον τὸν ἄργυρον καὶ τὸν χρυσόν, ποὺ ὑπῆρχεν εἰς τὰ θησαυροφυλάκια τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου καὶ τοῦ βασιλικοῦ ἀνακτόρου, καὶ ἔστειλεν αὐτὰ ὡς δῶρα εἰς τὸν βασιλέα.	8 Καὶ ὁ Ἄχαζ ἐπῆρε ὅλο τὸ ἀσῆμι καὶ τὸ χρυσάφι, ποὺ εὑρίσκοντο εἰς τὸ θησαυροφυλάκιον τοῦ Ναοῦ τοῦ Κυρίου καὶ τοῦ βασιλικοῦ ἀνακτόρου, καὶ τὰ ἔστειλεν ὡς δῶρα εἰς τὸν βασιλιᾶ τῶν Ἀσσυρίων.
9 Καὶ ἤκουσεν αὐτοῦ βασιλεὺς Ἀσσυρίων, καὶ ἀνέβη βασιλεὺς Ἀσσυρίων εἰς Δαμασκὸν καὶ συνέλαβεν αὐτὴν καὶ ἀπῴκισεν αὐτὴν καὶ τὸν Ραασσὼν βασιλέα ἐθανάτωσε.	9 Ὁ βασιλεὺς τῶν Ἄσσυρίων ἐδέχθη τὴν πρόσκλησιν τοῦ Ἄχαζ καὶ ἐξεστράτευσεν εἰς τὴν Δαμασκόν, τὴν ὁποίαν καὶ κατέλαβε. Τοὺς κατοίκους αὐτῆς μετέφερεν εἰς ἄλλας περιοχάς, τὸν δὲ βασιλέα Ραασσὼν ἐφόνευσε.	9 Ὁ βασιλιᾶς τῶν Ἀσσυρίων ἐδέχθη τὴν παράκλησιν τοῦ Ἄχαζ. Ἔτσι ὁ Θαγλαθφελλασὰρ ἐπροχώρησε καὶ ἐπετέθη κατὰ τῆς Δαμασκοῦ, τὴν κατέλαβε, συνέλαβεν αἰχμαλώτους τοὺς κατοίκους της καὶ τοὺς μετέφερεν εἰς τὴν πόλιν Κὶρ τῆς Μηδείας, τὸν δὲ βασιλιᾶ τῆς Συρίας Ραασσὼν ἐθανάτωσε.
10 Καὶ ἐπορεύθη βασιλεὺς Ἄχαζ εἰς Δαμασκὸν εἰς ἀπαντὴν Θαγλαθφελασὰρ βασιλεῖ Ἀσσυρίων εἰς Δαμασκόν. Καὶ εἶδε τὸ θυσιαστήριον ἐν Δαμασκῷ, καὶ ἀπέστειλεν ὁ βασιλεὺς Ἄχαζ πρὸς Οὐρίαν τὸν ἱερέα τὸ ὁμοίωμα τοῦ θυσιαστηρίου καὶ τὸν ρυθμὸν αὐτοῦ καὶ πᾶσαν ποίησιν αὐτοῦ·	10 Ὁ βασιλεὺς Ἄχαζ μετέβη κατόπιν εἰς τὴν Δαμασκόν, διὰ νὰ συναντήσῃ τὸν Θαγλαθφελλασάρ, βασιλέα τῶν Ἀσσυρίων, ὁ ὁποῖος ἔμεινεν εἰς τὴν πόλιν αὐτήν. Ἐκεῖ εἰς τὴν Δαμασκὸν εἶδε τὸ θυσιαστήριον τοῦ εἰδωλολατρικοῦ θεοῦ καὶ ὁ Ἄχαζ ὁ βασιλεὺς ἔστειλε πρὸς τὸν ἀρχιερέα Οὐρίαν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ σχέδιον τοῦ θυσιαστηρίου καὶ κάθε ἄλλην λεπτομέρειαν, διὰ νὰ ἀνοικοδομηθῇ ὅμοιον.	10 Ὁ βασιλιᾶς Ἄχαζ ἐπῆγε εἰς τὴν Δαμασκὸν διὰ νὰ συναντήση ἐκεῖ τὸν νικητὴν Θαγλαθφελλασάρ, τὸν βασιλιᾶ τῶν Ἀσσυρίων. Κατὰ τὴν ἐκεῖ ἐπίσκεψίν του εἶδε τὸ εἰδωλολατρικὸν θυσιαστήριον, ποὺ εὑρίσκετο εἰς τὴν Δαμασκόν, καὶ ἔστειλε πρὸς τὸν ἀρχιερέα Οὐρίαν εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα ἕνα ἀκριβὲς ἀντίγραφον τοῦ θυσιαστηρίου αὐτοῦ μὲ ὅλες τὶς λεπτομέρειες, τὸν τρόπον καὶ τὰ ὑλικὰ κατασκευῆς του, διὰ νὰ κατασκευάσῆ καὶ ὁ Οὐρίας ὅμοιον θυσιαστήριον εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.
11 καὶ ᾠκοδόμησεν Οὐρίας ὁ ἱερεύς τὸ θυσιαστήριον κατὰ πάντα, ὅσα ἀπέστειλεν ὁ βασιλεὺς Ἄχαζ ἐκ Δαμασκοῦ.	11 Πράγματι ὁ Οὐρίας, ὁ ἀρχιερεύς, οἰκοδόμησε θυσιαστήριον καθ' ὅλα ὅμοιον, ὅπως εἶχε διατάξει μὲ τοὺς ἀπεσταλμένους του ὁ βασιλεὺς Ἄχαζ ἀπὸ τὴν Δαμασκόν.	11 Ἔτσι ὁ ἀρχιερεὺς Οὐρίας ἔκτισε θυσιαστήριον καθ’ ἅλα ὅμοιον μὲ ἐκεῖνο τῆς Δαμασκοῦ, σύμφωνα μὲ τὸ πρότυπον καὶ τὶς ὁδηγίες, ποὺ τοῦ ἀπέστειλεν ὁ βασιλιᾶς Ἄχαζ ἀπὸ τὴν Δαμασκόν.
12 Καὶ εἶδεν ὁ βασιλεὺς τὸ θυσιαστήριον καὶ ἀνέβη ἐπ' αὐτὸ	12 Ὁ βασιλεὺς Ἄχαζ, ὅταν ἦλθεν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, εἶδε τὸ θυσιαστήριον καὶ ἀνέβη ἐπάνω εἰς αὐτό.	12 Ὅταν ὁ βασιλιᾶς Ἄχαζ ἐπέστρεψεν ἀπὸ τὴν Δαμασκόν, εἶδεν ἕτοιμον τὸ νέον θυσιαστήριον καὶ ἀνέβη εἰς αὐτὸ διὰ νὰ θυσιάσῃ.
13 καὶ ἐθυσίασε τὴν ὁλοκαύτωσιν αὐτοῦ καὶ τὴν θυσίαν αὐτοῦ καὶ τὴν σπονδὴν αὐτοῦ καὶ προσέχεε τὸ αἷμα τῶν εἰρηνικῶν τῶν αὐτοῦ ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον	13 Προσέφερε δὲ ὁ ἴδιος θυσίαν τοῦ θυμιάματος, αἱματηρὰ ὁλοκαυτώματα, ἀναίμακτον θυσίαν δημητριακῶν καρπῶν καὶ σπονδὴν τοῦ οἴνου. Τὸ δὲ αἷμα τῶν εἰρηνικῶν θυσιῶν ἔχυσεν εἰς τὸ θυσιαστήριον.	13 Ὁ Ἄχαζ ἐπρόσφερε ἐπάνω εἰς τὸ θυσιαστήριον αὐτὸ τὸ θυμίαμά του, τὴν αἱματηρὰν θυσίαν τοῦ ὁλοκαυτώματος καὶ τὴν ἀναίμακτον θυσίαν του καὶ τὴν θυσίαν τοῦ κρασιοῦ (σπονδήν). Ἐπίσης ἔχυσεν εἰς τὸ θυσιαστήριον τὸ αἷμα τῶν εἰρηνικῶν θυσιῶν του.
14 τὸ χαλκοῦν τὸ ἀπέναντι Κυρίου. Καὶ προσήγαγε ἀπὸ προσώπου τοῦ οἴκου Κυρίου ἀπὸ τοῦ ἀνὰ μέσον τοῦ θυσιαστηρίου καὶ ἀπὸ τοῦ ἀνὰ μέσον τοῦ οἴκου Κυρίου καὶ ἔδειξεν αὐτὸ ἐπὶ μηρὸν τοῦ θυσιαστηρίου κατὰ βορρᾶν.	14 Ὁ βασιλεὺς Ἄχαζ διέταξεν ἐπὶ πλέον, ὅπως τὸ χαλκοῦν θυσιαστήριον τῶν ὁλοκαυτωμάτων, τὸ ὁποῖον ὑπῆρχεν ἔμπροσθεν τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου μετατοπισθῇ καὶ τοποθετηθῇ πλησίον τοῦ νέου θυσιαστηρίου πρὸς βορρᾶν.	14 Τὸ δὲ χάλκινον θυσιαστήριον, τὸ ἀφιερωμένον εἰς τὸν Κύριον, τὸ ὁποῖον εὐρισκετο ἀπέναντι τοῦ Ναοῦ, διέταξε να μετατοπισθῇ ἀπὸ ἐκεῖ, ὅπου εὐρίσκετο -δηλαδὴ ἀπὸ τὴν θέσιν μεταξὺ τοῦ νέου θυσιαστηρίου καὶ τοῦ Ναοῦ - καὶ να τοποθετηθῇ κοντὰ εἰς τὴν βορείαν πλευρὰν τοῦ νέου, ἰδικοῦ του θυσιαστηρίου.
15 Καὶ ἐνετείλατο ὁ βασιλεὺς Ἄχαζ, τῷ Οὐρίᾳ τῷ ἱερεῖ λέγων· ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον τὸ μέγα πρόσφερε τὴν ὁλοκαύτωσιν τὴν πρωϊνὴν καὶ τὴν θυσίαν τὴν ἐσπερινήν, καὶ τὴν ὁλοκαύτωσιν τοῦ βασιλέως καὶ τὴν θυσίαν αὐτοῦ καὶ τὴν ὁλοκαύτωσιν παντὸς τοῦ λαοῦ καὶ τὴν θυσίαν αὐτῶν καὶ τὴν σπονδὴν αὐτῶν καὶ πᾶν αἷμα ὁλοκαυτώσεως καὶ πᾶν αἷμα θυσίας ἐπ' αὐτῷ ἐκχεεῖς· καὶ τὸ θυσιαστήριον τὸ χαλκοῦν ἔσται μοι εἰς τὸ πρωΐ.	15 Διέταξεν ἀκόμη ὁ βασιλεὺς Ἄχαζ τὸν ἀρχιερέα Οὐρίαν καὶ τοῦ εἶπεν· <εἰς τὸ νέον αὐτὸ μέγα θυσιαστήριον πρόσφερε τὰ ὁλοκαυτώματα τῆς πρωΐας, τὴν ἀπογευματινὴν θυσίαν, τὸ ἰδιαίτερον ὁλοκαύτωμα τοῦ βασιλέως, τὴν ἀναίμακτον εἰρηνικὴν θυσίαν καὶ τὰ ὁλοκαυτώματα ὅλων τῶν ἀνθρώπων τοῦ λαοῦ, τὴν ἀναίμακτον θυσίαν αὐτῶν καὶ τὴν σπονδὴν τοῦ οἴνου. Ὅλον δὲ τὸ αἷμα τῶν ὁλοκαυτωμάτων θὰ χύσῃς εἰς τὸ θυσιαστήριον τοῦτο. Τὸ δὲ παλαιὸν χαλκοῦν θυσιαστήριον θὰ διατεθῇ δι' ἐμὲ προσωπικῶς, διὰ τὴν πρωϊνὴν θυσίαν>.	15 Κατόπιν ὁ βασιλιᾶς Ἄχαζ διέταξε τὸν ἀρχιερέα Οὐρίαν καὶ τοῦ εἶπεν: <Ἐπάνω εἰς τὸ νέον αὐτὸ θυσιαστήριον τὸ μεγάλο νὰ προσφέρῃς τὴν πρωϊνὴν θυσίαν τῶν ὁλοκαυτωμάτων καὶ τὴν ἀπογευματινὴν θυσίαν καὶ τὴν θυσίαν ὁλοκαυτώματος τοῦ βασιλιᾶ καὶ τὴν ἀναίμακτον εἰρηνικήν του θυσίαν, ὅπως ἐπίσης καί τὶς θυσίες ὁλοκαυτωμάτων ὅλου τοῦ λαοῦ καὶ τὶς ἀναίμακτες θυσίες των καὶ τὶς θυσίες τοῦ κρασιοῦ (σπονδές). Εἰς αὐτὸ τὸ νέον θυσιαστήριον νὰ χύσῃς καὶ ὅλον τὸ αἷμα τῶν ὁλοκαυτωμάτων καὶ ὅλον τὸ αἷμα τῶν ζώων τῶν ἄλλων θυσιῶν. Τὸ δὲ χάλκινον θυσιαστήριον, τὸ παλαιόν, θὰ μείνῃ δι' ἐμὲ διὰ νὰ ἐρωτῶ τὸν Κύριον· αὐτὸ θὰ τὸ χρησιμοποιῶ ἐγὼ κάθε πρωΐ>.
16 Καὶ ἐποίησεν Οὐρίας ὁ ἱερεὺς κατὰ πάντα, ὅσα ἐνετείλατο αὐτῷ ὁ βασιλεὺς Ἄχαζ.	16 Ὁ ἀρχιερεὺς Οὐρίας ἔπραξεν ὅλα ὅσα εἶχεν εἴπει ὁ Ἄχαζ. Ἐξετέλεσεν ὅλας τὰς ἐντολὰς τοῦ βασιλέως.	16 Ὁ ἀρχιερεὺς Οὐρίας ἔκαμεν ἀκριβῶς ὅλα, ὅσα τὸν διέταξεν ὁ βασιλιᾶς Ἄχαζ.
17 Καὶ συνέκοψεν ὁ βασιλεὺς Ἄχαζ τὰ συγκλείσματα τῶν μεχωνὼθ καὶ μετῇρεν ἀπ' αὐτῶν τὸν λουτῆρα καὶ τὴν θάλασσαν καθεῖλεν ἀπὸ τῶν βοῶν τῶν χαλκῶν τῶν ὑποκάτω αὐτῆς καὶ ἔδωκεν αὐτὴν ἐπὶ βάσιν λιθίνην.	17 Ἀκόμη ὁ βασιλεὺς Ἄχαζ ἔθραυσε τὰ πλευρὰ τῶν κινητῶν λουτήρων, ἀφήρεσεν ἀπὸ αὐτὰ τὸν νιπτῆρα, κατέβασε τὴν χαλκίνην θάλασσαν ἀπὸ τὰ χάλκινα βόϊδια, τὰ ὁποῖα ἦσαν ὑποκάτω ἀπὸ αὐτὴν ὡς ὑποστηρίγματά της, καὶ τὴν ἐτοποθέτησεν εἰς ἄλλην εὐτελῆ λιθίνην βάσιν.	17 Ὁ βασιλιᾶς Ἄχαζ ἔκοψε τὰ χάλκινα πλευρὰ τῶν κινητῶν λουτήρων καὶ ἀφήρεσεν ἀπὸ αὐτοὺς τὸν νιπτῆρα, ποὺ εὐρίσκετο ἐπάνω των. Ἐπίσης κατέβασε τὴν χαλκίνην <θάλασσαν> (τὴν μεγάλην δεξαμενήν) ἀπὸ τὴν ράχην τῶν δώδεκα χαλκίνων βοδιῶν, ποὺ τὴν ὑπεβάσταζαν, καὶ τὴν ἔβαλεν ἐπάνω εἰς πέτρινην βάσιν.
18 Καὶ τὸν θεμέλιον τῆς καθέδρας ᾠκοδόμησεν ἐν οἴκῳ Κυρίου καὶ τὴν εἴσοδον τοῦ βασιλέως τὴν ἔξω ἐπέστρεψεν ἐν οἴκῳ Κυρίου ἀπὸ προσώπου βασιλέως Ἀσσυρίων.	18 Διὰ νὰ εὐχαριστήσῃ δὲ τὸν βασιλέα τῶν Ἀσσυρίων, διέταξε καὶ μετερρύθμισαν τὴν ἐξέδραν, ἡ ὁποία ἦτο κτισμένη εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου, ὅπως ἐπίσης καὶ τὴν εἰσοδον, ποὺ ὠδηγοῦσεν ἀπὸ τὸ ἐξωτερικὸν μέρος τοῦ βασιλικοῦ ἀνακτόρου πρὸς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου.	18 Μετεκίνησεν ἐπίσης τὸ βάθρον (τὴν ἐξέδραν) τοῦ βασιλικοῦ θρόνου, ποὺ εὐρίσκετο εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου, καὶ ἀπέκλεισε (ἢ κατ' ἄλλην ἑρμηνείαν: Μετεκίνησεν, ἔστρεψε πρὸς ἄλλην κατεύθυνσιν) τὴν βασιλικὴν εἴσοδον (τὸν διάδρομον), ποὺ ὠδηγοῦσε ἀπὸ τὸν ἔξω τοῦ ἀνακτόρου χῶρον πρὸς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου· ὁ Ἄχαζ ἔκαμε τὶς μεταρρυθμίσεις αὐτὲς διὰ νὰ εὐχαριστήσῃ τὸν Ἀσσύριον ἡγεμόνα.
19 Καὶ τὰ λοιπὰ τῶν λόγων Ἄχαζ, ὅσα ἐποίησεν, οὐχὶ ταῦτα γεγραμμένα ἐπὶ βιβλίῳ λόγων τῶν ἡμερῶν τοῖς βασιλεῦσιν Ἰούδα;	19 Τὰ ὑπόλοιπα ἐκ τῶν ἔργων τοῦ Ἄχαζ, τὰ ὁποῖα αὐτὸς ἔκανε εἶναι γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον τῶν ἔργων τῶν βασιλέων τοῦ βασιλείου Ἰουδα.	19 Τὰ δὲ ὑπόλοιπα ἔργα τοῦ βασιλιᾶ Ἄχαζ, καὶ ὅλα, ὅσα ἔκαμε, δὲν εἶναι μήπως αὐτὰ γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον τῶν <Χρονικῶν (ἢ Ἔργα καὶ Ἡμέραι) τῶν βασιλέων (τοῦ βασιλείου) τοῦ Ἰούδα>;
20 Καὶ ἐκοιμήθη Ἄχαζ μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ καὶ ἐτάφη ἐν πόλει Δαυίδ, καὶ ἐβασίλευσεν Ἐζεκίας υἱὸς αὐτοῦ ἀντ' αὐτοῦ.	20 Ὁ Ἄχαζ ἐκοιμήθη μὲ τοὺς προπάτορας αὐτοῦ καὶ ἐτάφη εἰς τὴν πόλιν Δαυίδ. Ἀντ' αὐτοῦ δὲ ἀνῆλθεν εἰς τὸν βασιλικὸν θρόνον ὁ υἱός του, ὁ Ἐζεκίας.	20 Ἀπέθανεν ὁ Ἄχαζ καὶ προσετέθη εἰς τοὺς ἀποθαμένονς προγόνους του καὶ ἐτάφη εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, τὴν πόλιν τοῦ Δαβίδ. Ἐβασίλευσε δὲ ὡς διάδοχός του ὁ Ἐζεκίας, ὁ υἱός του.