Βασιλειών Δ : Κεφάλαιον ΙΖ'

Πρωτότυπο Κείμενο

ν ἔτει δωδεκάτῳ τοῦ Ἄχαζ βασιλέως Ἰούδα ἐβασίλευσεν Ὡσηὲ υἱὸς Ἠλὰ ἐν Σαμαρείᾳ ἐπὶ Ἰσραὴλ ἐννέα ἔτη.
2 Καὶ ἐποίησε τὸ πονηρὸν ἐν ὀφθαλμοῖς Κυρίου, πλὴν οὐχ ὡς οἱ βασιλεῖς Ἰσραήλ, οἳ ἦσαν ἔμπροσθεν αὐτοῦ.
3 Ἐπ' αὐτὸν ἀνέβη Σαλαμανασὰρ βασιλεὺς Ἀσσυρίων, καὶ ἐγενήθη αὐτῷ Ὡσηὲ δοῦλος καὶ ἐπέστρεψεν αὐτῷ μαναά.
4 Καὶ εὗρε βασιλεὺς Ἀσσυρίων ἐν τῷ Ὡσηὲ ἀδικίαν, ὅτι ἀπέστειλεν ἀγγέλους πρὸς Σηγὼρ βασιλέα Αἰγύπτου καὶ οὐκ ἤνεγκε μαναὰ τῷ βασιλεῖ Ἀσσυρίων ἐν τῷ ἐνιαυτῷ ἐκείνῳ, καὶ ἐπολιόρκησεν αὐτὸν ὁ βασιλεὺς Ἀσσυρίων καὶ ἔδησεν αὐτὸν ἐν οἴκῳ φυλακῆς.
5 Καὶ ἀνέβη ὁ βασιλεὺς Ἀσσυρίων ἐν πάσῃ τῇ γῇ καὶ ἀνέβη εἰς Σαμάρειαν, καὶ ἐπολιόρκησεν ἐπ' αὐτὴν τρία ἔτη.
6 Ἐν ἔτει ἐνάτῳ Ὡσηὲ συνέλαβε βασιλεὺς Ἀσσυρίων τὴν Σαμάρειαν καὶ ἀπῴκισεν Ἰσραὴλ εἰς Ἀσσυρίους καὶ κατῴκισεν αὐτοὺς ἐν Ἀλαὲ καὶ ἐν Ἀβὼρ ποταμοῖς Γωζάν, καὶ ὄρη Μήδων.
7 Καὶ ἐγένετο ὅτι ἥμαρτον οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ τῷ Κυρίῳ Θεῷ αὐτῶν τῷ ἀναγαγόντι αὐτοὺς ἐκ γῆς Αἰγύπτου ὑποκάτωθεν χειρὸς Φαραὼ βασιλέως Αἰγύπτου καὶ ἐφοβήθησαν θεοὺς ἑτέρους
8 καὶ ἐπορεύθησαν τοῖς δικοιώμασι τῶν ἐθνῶν, ὧν ἐξῆρε Κύριος ἐκ προσώπου υἱῶν Ἰσραήλ, καὶ οἱ βασιλεῖς Ἰσραήλ, ὅσοι ἐποίησαν,
9 καὶ ὅσοι ἠμφιέσαντο οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ λόγους οὐχ οὕτως κατὰ Κυρίου Θεοῦ αὐτῶν. Καὶ ᾠκοδόμησαν ἑαυτοῖς ὑψηλὰ ἐν πάσαις ταῖς πόλεσιν αὐτῶν ἀπὸ πύργου φυλασσόντων ἕως πόλεως ὀχυρᾶς
10 καὶ ἐστήλωσαν ἑαυτοῖς στήλας καὶ ἄλση ἐπὶ παντὶ βουνῷ ὑψηλῷ καὶ ὑποκάτω παντὸς ξύλου ἀλσώδους
11 καὶ ἐθυμίασαν ἐκεῖ ἐν πᾶσιν ὑψηλοῖς καθὼς τὰ ἔθνη, ἃ ἀπῴκισε Κύριος ἐκ προσώπου αὐτῶν, καὶ ἐποίησαν κοινωνοὺς καὶ ἐχάραξαν τοῦ παροργίσαι τὸν Κύριον
12 καὶ ἐλάτρευσαν τοῖς εἰδώλοις, οἷς εἶπε Κύριος αὐτοῖς· οὐ ποιήσετε τὸ ρῆμα τοῦτο τῷ Κυρίῳ.
13 Καὶ διεμαρτύρατο Κύριος ἐν τῷ Ἰσραὴλ καὶ ἐν τῷ Ἰούδᾳ καὶ ἐν χειρὶ πάντων τῶν προφητῶν αὐτοῦ, παντὸς ὁρῶντος λέγων· ἀποστράφητε ἀπὸ τῶν ὁδῶν ὑμῶν τῶν πονηρῶν καὶ φυλάξατε τὰς ἐντολάς μου καὶ τὰ δικαιώματά μου καὶ πάντα τὸν νόμον, ὃν ἐνετειλάμην τοῖς πατράσιν ὑμῶν, ὅσα ἀπέστειλα αὐτοῖς ἐν χειρὶ τῶν δούλων μου τῶν προφητῶν.
14 Καὶ οὐκ ἤκουσαν καὶ ἐσκλήρυναν τὸν νῶτον αὐτῶν ὑπὲρ τὸν νῶτον τῶν πατέρων αὐτῶν
15 καὶ τὰ μαρτύρια αὐτοῦ, ὅσα διεμαρτύρατο αὐτοῖς, οὐκ ἐφύλαξαν καὶ ἐπορεύθησαν ὀπίσω τῶν ματαίων καὶ ἐματαιώθησαν, καὶ ὀπίσω τῶν ἐθνῶν τῶν περικύκλῳ αὐτῶν, ὧν ἐνετείλατο Κύριος αὐτοῖς μὴ ποιῆσαι κατὰ ταῦτα.
16 Ἐγκατέλιπον τὰς ἐντολὰς Κυρίου Θεοῦ αὐτῶν καὶ ἐποίησαν ἑαυτοῖς χώνευμα δύο δαμάλεις καὶ ἐποίησαν ἄλση καὶ προσεκύνησαν πάσῃ τῇ δυνάμει τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἐλάτρευσαν τῷ Βάαλ
17 καὶ διῆγον τοὺς υἱοὺς αὐτῶν καὶ τὰς θυγατέρας αὐτῶν ἐν πυρὶ καὶ ἐμαντεύοντο μαντείας καὶ οἰωνίζοντο καὶ ἐπράθησαν τοῦ ποιῆσαι τὸ πονηρὸν ἐν ὀφθαλμοῖς Κυρίου παροργίσαι αὐτόν.
18 Καὶ ἐθυμώθη Κύριος σφόδρα ἐν τῷ Ἰσραήλ, καὶ ἀπέστησεν αὐτοὺς ἀπὸ τοῦ προσώπου αὐτοῦ, καὶ οὐχ ὑπελείφθη πλὴν φυλὴ Ἰούδα μονωτάτη.
19 Καί γε Ἰούδας οὐκ ἐφύλαξε τὰς ἐντολὰς Κυρίου τοῦ Θεοῦ αὐτῶν καὶ ἐπορεύθησαν ἐν τοῖς δικοιώμασιν Ἰσραήλ, οἷς ἐποίησαν,
20 καὶ ἀπεώσαντο τὸν Κύριον, καὶ ἐθυμώθη Κύριος παντὶ σπέρματι Ἰσραὴλ καὶ ἐσάλευσεν αὐτοὺς καὶ ἔδωκεν αὐτοὺς ἐν χειρὶ διαρπαζόντων αὐτούς, ἕως οὗ ἀπέρριψεν αὐτοὺς ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ.
21 Ὅτι πλὴν Ἰσραὴλ ἐπάνωθεν οἴκου Δαυὶδ καὶ ἐβασίλευσαν τὸν Ἱεροβοὰμ υἱὸν Ναβάτ, καὶ ἐξέωσεν Ἱεροβοὰμ τὸν Ἰσραὴλ ἐξόπισθεν Κυρίου καὶ ἐξήμαρτεν αὐτοὺς ἁμαρτίαν μεγάλην.
22 Καὶ ἐπορεύθησαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ ἐν πάσῃ ἁμαρτίᾳ Ἱεροβοάμ, ᾗ ἐποίησεν, οὐκ ἀπέστησαν ἀπ' αὐτῆς,
23 ἕως οὗ μετέστησε Κύριος τὸν Ἰσραὴλ ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ, καθὼς ἐλάλησε Κύριος ἐν χειρὶ πάντων τῶν δούλων αὐτοῦ τῶν προφητῶν. Καὶ ἀπῳκίσθη Ἰσραὴλ ἐπάνωθεν τῆς γῆς αὐτοῦ εἰς Ἀσσυρίους ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης.
24 Καὶ ἤγαγε βασιλεὺς Ἀσσυρίων ἐκ Βαβυλῶνος τὸν ἐκ Χουθὰ ἀπὸ Ἀϊὰ καὶ ἀπὸ Αἰμὰθ καὶ Σεπφαρουαΐμ, καὶ κατῳκίσθησαν ἐν πόλεσι Σαμαρείας ἀντὶ τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ καὶ ἐκληρονόμησαν τὴν Σαμάρειαν καὶ κατῴκησαν ἐν ταῖς πόλεσιν αὐτῆς.
25 Καὶ ἐγένετο ἐν ἀρχῇ τῆς καθέδρας αὐτῶν οὐκ ἐφοβήθησαν τὸν Κύριον, καὶ ἀπέστειλε Κύριος ἐν αὐτοῖς τοὺς λέοντας, καὶ ἦσαν ἀποκτέννοντες ἐν αὐτοῖς.
26 Καὶ εἶπαν τῷ βασιλεῖ Ἀσσυρίων λέγοντες· τὰ ἔθνη, ἃ ἀπῴκισας καὶ ἀντεκάθισας ἐν πόλεσι Σαμαρείας, οὐκ ἔγνωσαν τὸ κρῖμα τοῦ Θεοῦ τῆς γῆς, καὶ ἀπέστειλεν εἰς αὐτοὺς τοὺς λέοντας, καὶ ἰδοὺ εἰσι θανατοῦντες αὐτούς, καθότι οὐκ οἴδασι τὸ κρῖμα τοῦ Θεοῦ τῆς γῆς.
27 Καὶ ἐνετείλατο ὁ βασιλεὺς Ἀσυρίων λέγων· ἀπάγετε ἐκεῖθεν καὶ πορευέσθωσαν καὶ κατοικήτωσαν ἐκεῖ καὶ φωτιοῦσιν αὐτοὺς τὸ κρῖμα τοῦ Θεοῦ τῆς γῆς.
28 Καὶ ἤγαγον ἕνα τῶν ἱερέων, ὧν ἀπῴκισαν ἀπὸ Σαμαρείας, καὶ ἐκάθισεν ἐν Βαιθὴλ καὶ ἦν φωτίζων αὐτοὺς πῶς φοβηθῶσι τὸν Κύριον.
29 Καὶ ἦσαν ποιοῦντες ἔθνη ἔθνη θεοὺς αὐτῶν καὶ ἔθηκαν ἐν οἴκῳ τῶν ὑψηλῶν, ὧν ἐποίησαν οἱ Σαμαρεῖται, ἔθνη ἔθνη ἐν ταῖς πόλεσιν αὐτῶν, ἐν αἷς κοτῴκουν.
30 Καὶ οἱ ἄνδρες Βαβυλῶνος ἐποίησαν τὴν Σωκχὼθ Βαινίθ, καὶ οἱ ἄνδρες Χοὺθ ἐποίησαν τὴν Νηριγέλ, καὶ οἱ ἄνδρες Αἰμὰθ ἐποίησαν τὴν Ἀσιμάθ,
31 καὶ οἱ Εὐαῖοι ἐποίησαν τὴν Ἐβλαζὲρ καὶ τὴν Θαρθάκ, καὶ οἱ Σεπφαρουαῒμ κατέκαιον τοὺς υἱοὺς αὐτῶν ἐν πυρὶ τῷ Ἀδραμέλεχ καὶ Ἀνημελέχ, θεοῖς Σεπφαρουαΐμ.
32 Καὶ ἦσαν φοβούμενοι τὸν Κύριον καὶ κατῴκισαν τὰ βδελύγματα αὐτῶν ἐν τοῖς οἰκοῖς τῶν ὑψηλῶν, ἃ ἐποίησαν ἐν Σαμαρείᾳ, ἔθνος ἔθνος ἐν πόλει, ἐν ᾗ κατῴκουν ἐν αὐτῇ· καὶ ἦσαν φοβούμενοι τὸν Κύριον καὶ ἐποίησαν ἑαυτοῖς ἱερεῖς τῶν ὑψηλῶν καὶ ἐποίησαν ἐν οἴκῳ τῶν ὑψηλῶν.
33 Καὶ τὸν Κύριον ἐφοβοῦντο καὶ τοῖς θεοῖς αὐτῶν ἐλάτρευον κατὰ τὸ κρῖμα τῶν ἐθνῶν, ὅθεν ἀπῴκισαν αὐτοὺς ἐκεῖθεν.
34 ῞Εως τῆς ἡμέρας ταύτης αὐτοὶ ἐποίουν κατὰ τὸ κρῖμα αὐτῶν· αὐτοὶ φοβοῦνται καὶ αὐτοὶ ποιοῦσι κατὰ τὰ δικαιώματα αὐτῶν καὶ κατὰ τὴν κρίσιν αὐτῶν καὶ κατὰ τὸν νόμον καὶ κατὰ τὴν ἐντολήν, ἣν ἐνετείλατο Κύριος τοῖς υἱοῖς Ἰακὼβ οὗ ἔθηκε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰσραήλ,
35 καὶ διέθετο Κύριος μετ' αὐτῶν διαθήκην καὶ ἐνετείλατο αὐτοῖς λέγων· οὐ φοβηθήσεσθε θεοὺς ἑτέρους καὶ οὐ προσκυνήσετε αὐτοῖς καὶ οὐ λατρεύσετε αὐτοῖς καὶ οὐ θυσιάσετε αὐτοῖς,
36 ὅτι ἀλλ' ἢ τῷ Κυρίῳ, ὃς ἀνήγαγεν ὑμᾶς ἐκ γῆς Αἰγύπτου ἐν ἰσχύϊ μεγάλῃ καὶ ἐν βραχίονι ὑψηλῷ, αὐτὸν φοβηθήσεσθε καὶ αὐτῷ προσκυνήσετε, αὐτῷ θύσετε·
37 καὶ τὰ δικαιώματα καὶ τὰ κρίματα καὶ τὸν νόμον καὶ τὰς ἐντολάς, ἂς ἔγραψεν ὑμῖν ποιεῖν, φυλάσσεσθε πάσας τὰς ἡμέρας καὶ οὐ φοβηθήσεσθε θεοὺς ἑτέρους·
38 καὶ τὴν διαθήκην, ἣν διέθετο μεθ' ὑμῶν, οὐκ ἐπιλήσεσθε καὶ οὐ φοβηθήσεσθε θεοὺς ἑτέρους,
39 ἀλλ' ἢ τὸν Κύριον Θεὸν ὑμῶν φοβηθήσεσθε, καὶ αὐτὸς ἐξελεῖται ὑμᾶς ἐκ πάντων τῶν ἐχθρῶν ὑμῶν.
40 Καὶ οὐκ ἀκούσεσθε ἐπὶ τῷ κρίματι αὐτῶν, ὃ αὐτοὶ ποιοῦσι.
41 Καὶ ἦσαν τὰ ἔθνη ταῦτα φοβούμενοι τὸν Κύριον καὶ τοῖς γλυπτοῖς αὐτῶν ἦσαν δουλεύοντες, καί γε οἱ υἱοὶ καὶ οἱ υἱοὶ τῶν υἱῶν αὐτῶν, καθὰ ἐποίησαν οἱ πατέρες αὐτῶν, ποιοῦσιν ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

ατὰ τὸ δωδέκατον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Ἄχαζ, βασιλέως Ἰούδα, ἐβασίλευσεν εἰς τὸ βασίλειον τοῦ Ἰσραὴλ μὲ πρωτεύουσαν τὴν Σαμάρειαν ἐπὶ ἐννέα ἔτη ὁ Ὡσηέ, υἱὸς τοῦ Ἠλά.
2 Αὐτὸς ἔπραξε πονηρὰ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, ἀλλὰ ὄχι ὅπως οἱ πρὸ αὐτοῦ βασιλεῖς τοῦ Ἰσραήλ.
3 Ἐναντίον αὐτοῦ ἐξεστράτευσεν ὁ Σαλαμανασάρ, ὁ βασιλεὺς τῶν Ἀσσυρίων. Ὁ Ὡσηὲ ἡττήθη, ἔγινεν ὑποτελὴς εἰς αὐτὸν καὶ ἐπλήρωνε φόρον ὑποτελείας.
4 Ὁ βασιλεὺς τῶν Ἀσσυρίων ἀνεκάλυψεν ὅτι ὁ Ὡσηὲ εἶχε παρασπονδήσει, διότι εἶχεν ἀποστείλει ἀγγελιαφόρους πρὸς τὸν βασιλέα τῆς Αἰγύπτου, τὸν Σηγώρ, ζητῶν βοήθειαν· κατὰ δὲ τὸ ἔτος ἐκεῖνο δὲν ἔδωσεν εἰς τὸν βασιλέα τῶν Ἀσσυρίων τὸν συνήθη φόρον τῆς ὑποτελείας. Διὰ τοῦτο ὁ βασιλεὺς τῶν Ἀσσυρίων ἐπῆλθε πάλιν ἐναντίον του, τὸν συνέλαβε, τὸν ἔδεσε καὶ τὸν ἔρριψεν εἰς τὴν φυλακήν.
5 Κατόπιν ὁ βασιλεὺς τῶν Ἀσσυρίων διεπέρασε ὅλην τὴν χώραν τῶν Ἰσραηλιτῶν καὶ ἔφθασε ἕως εἰς τὴν πρωτεύουσαν, τὴν Σαμάρειαν, τὴν ὁποίαν ἐπολιόρκησεν ἐπὶ τρία ἔτη.
6 Κατὰ τὸ ἔνατον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Ὡσηὲ ὁ βασιλεὺς τῶν Ἀσσυρίων κατέλαβε τὴν Σαμάρειαν καὶ μετέφερεν ἕνα μέρος τῶν Ἰσραηλιτῶν εἰς τὴν χώραν τῶν Ἀσσυρίων, ἐγκατέστησεν αὐτοὺς εἰς τὴν Ἀλαὲ καὶ εἰς τὴν Ἀβώρ, εἰς τοὺς ποταμοὺς τῆς χώρας Γωζὰν καὶ εἰς τὰ ὄρη τῆς χώρας τῶν Μήδων.
7 Αὐτὰ δὲ ἔγιναν ὡς τιμωρία ἐναντίον τῶν Ἰσραηλιτῶν ἐκ μέρους τοῦ Θεοῦ, διότι αὐτοὶ ἡμάρτησαν ἐνώπιον Κυρίου τοῦ Θεοῦ των, ὁ ὁποῖος ἔβγαλεν αὐτοὺς ἐλευθέρους ἀπὸ τὴν γῆν τῆς Αἰγύπτου, ἀπὸ τὴν ἐξουσίαν Φαραὼ τοῦ βασιλέως τῆς Αἰγύπτου. Αὐτοὶ ὅμως δὲν ἐσεβάσθησαν τὸν ἀληθινὸν Θεόν των, ἀλλὰ ἐσεβάσθησαν ἄλλους εἰδωλολατρικοὺς θεούς.
8 Οἱ Ἰσραηλῖται καὶ οἱ βασιλεῖς των ἔπραξαν καὶ ἔζησαν σύμφωνα μὲ τὰ ἔθιμα τῶν εἰδωλολατρικῶν ἐθνῶν, τὰ ὁποῖα ὁ Κύριος εἶχε ξερριζώσει ἀπὸ τὸ πρόσωπον τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ.
9 Παρεδέχθησαν καὶ οἰκειοποιήθησαν οἱ Ἰσροηλῖται διδασκαλίας καὶ λατρευτικὰς πράξεις, αἱ ὁποῖαι δὲν ἦσαν εὐάρεστοι ἐνώπιον Κυρίου τοῦ Θεοῦ αὐτῶν. Ἀνοικοδόμησαν δηλαδὴ οἱ ἴδιοι διὰ τὸν ἑαυτόν τους πύργους λατρείας τοῦ εἰδωλικοῦ θεοῦ εἰς ὑψηλὰ μέρη, εἰς ὅλας τὰς πόλεις των ἀπὸ τοὺς μεμονωμένους πύργους τῆς φρουρᾶς μέχρι καὶ τῶν ὀχυρωμένων πόλεων.
10 Ἀνήγειραν εἰδωλολατρικὰς στήλας, ἐφύτευσαν ἱερὰ δάση, ὅπου ἔθεσαν τὰ ἀγάλματα τῆς Ἀστάρτης εἰς κάθε ὑψηλὸν λόφον κάτω ἀπὸ κάθε δασικὸν πυκνόφυλλον δένδρον.
11 Ἐκεῖ εἰς ὅλους αὐτοὺς τοὺς ὑψηλοὺς τόπους προσέφεραν θυμιάματα, ὅπως καὶ τὰ εἰδωλολατρικὰ ἔθνη, τὰ ὁποῖα ὁ Θεὸς εἶχεν ἀπομακρύνει ἀπὸ τὸ πρόσωπον αὐτῶν. Καὶ ἐμολύνθησαν εἰς τὰς ἁμαρτίας καὶ ἀσεβείας ἐκείνων καὶ ἐχάραξαν σταθερὰν τὴν ἀπόφασιν νὰ παροργίσουν τὸν Κύριον.
12 Ἐλάτρευσαν τὰ εἴδωλα, διὰ τὰ ὁποῖα ὁ Κύριος τοὺς εἶχε πῆ· <δὲν θὰ πράξετε τὸ πονηρὸν τοῦτο ἔργον ἐνώπιον τοῦ Κυρίου>.
13 Ὁ Κύριος ἐντόνως καὶ ἐπανειλημμένως εἶχεν ἀπαγορεύσει τὴν ἀσέβειαν καὶ εἰδωλολατρείαν εἰς τοὺς Ἰσραηλίτας καὶ εἰς τοὺς Ἰουδαίους διὰ μέσου ὅλων τῶν προφητῶν καὶ ὅλων τῶν φωτισμένων ἀνδρῶν λέγων· <ἀπομακρυνθῆτε ἀπὸ τοὺς δρόμους   σας τοὺς πονηρούς, φυλάξατε τὰς ἐντολάς μου καὶ τὰ κρίματά μου καὶ ὅλον τὸν Νόμον, τὸν ὁποῖον ἐγὼ παρέδωσα εἰς τοὺς προπάτοράς σας, ὅλα ὅσα διὰ μέσου τῶν δούλων μου τῶν προφητῶν διέταξα αὐτοὺς νὰ τηροῦν>.
14 Ἐκεῖνοι ὅμως δὲν ὑπήκουσαν εἰς τὴν ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ. Ἐσκλήρυναν τὸν αὐχένα των περισσότερον, ἀπὸ ὅσον εἶχαν σκληρύνει τὰς καρδίας των οἱ προπάτορες αὐτῶν.
15 Τὰς ἐντολὰς τοῦ Κυρίου, ὅσας ἐντόνως καὶ ἐπανειλημμένως διέταξεν εἰς αὐτούς, δὲν ἐφύλαξαν, ἀλλὰ ἔζησαν καὶ ἔπραξαν ἀκολουθοῦντες τὰ μάταια εἴδωλα, καὶ ἔγιναν καὶ αὐτοὶ ἁμαρτωλοὶ καὶ ἀνόητοι, διότι ἠκολούθησαν τὰ ἔθνη, τὰ ὁποῖα ἦσαν γύρω των, τὰ ἤθη καὶ τὰ ἔθιμα τὰ ὁποῖα διέταξεν ὁ Κύριος αὐτοὺς νὰ μὴ τὰ ἀκολουθήσουν.
16 Ἐγκατέλειψαν καὶ κατεφρόνησαν τὰς ἐντολάς Κυρίου τοῦ Θεοῦ των, ἔχυσαν καὶ κατεσκεύασαν διὰ τὸν ἑαυτόν των δύο ὁμοιώματα δαμάλεων, ἔστησαν ἀγάλματα τῆς Ἀστάρτης εἰς τὰ ἄλση, ἐπροσκύνησαν ὅλους τοὺς ἀστέρας τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἐλάτρευσαν τὸν Βάαλ.
17 Αὐτοὶ ἀκόμη ἐπερνοῦσαν τοὺς υἱοὺς καὶ τὰς θυγατέρας των διὰ πυρὸς σύμφωνα μὲ τὰ εἰδωλολατρικὰ ἔθιμα, συνεβουλεύοντο τοὺς μάντεις, παρετήρουν τοὺς οἰωνοὺς καὶ γενικῶς τόσον πολὺ ἐξετράπησαν εἰς τὸ κακόν, σὰν νὰ ἐπωλήθησαν ὡς δοῦλοι, διὰ νὰ κάνουν τὸ κακὸν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, ὥστε νὰ ἐξοργίσουν αὐτὸν ἐναντίον των.
18 Ὁ Κύριος ὠργίσθη πάρα πολὺ ἐναντίον τῶν Ἰσραηλιτῶν καὶ ἀπέστρεψεν ἀπὸ αὐτοὺς μὲ ἀγανάκτησιν τὸ πρόσωπόν του. Δὲν ἔμειναν πλέον πιστοὶ εἰς τὸν Θεόν, εἰμὴ μόνον ἡ φυλὴ τοῦ Ἰούδα.
19 Μολονότι καὶ τὸ βασίλειον ἀκόμη τοῦ Ἰούδα δὲν ἐτήρησε κατὰ πάντα τὰς ἐντολάς Κυρίου τοῦ Θεοῦ των, διότι καὶ οἱ Ἰουδαῖοι ἐπορεύθησαν καὶ ἔζησαν σύμφωνα μὲ τὰς ἀσεβεῖς συνηθείας τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, τὰς ὁποίας ἔκαμαν.
20 Αὐτοὶ εἶχαν ἀπωθήσει τὸν Κύριον. Διὰ τοῦτο ὁ Κύριος ὠργίσθη ἐναντίον ὅλου τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, συνετάραξεν αὐτοὺς καὶ τοὺς παρέδωσεν εἰς τὰ χέρια τῶν ἐχθρῶν, οἱ ὁποῖοι εἰσωρμοῦσαν εἰς τὴν χώραν των καὶ ἐπεδίδοντο εἰς διαρπαγάς, μέχρις ὅτου τοὺς ἀπέρριψεν ὁ Κύριος ἀπὸ τὸ πρόσωπόν του.
21 Ἄλλο μεγάλο ἁμάρτημά των εἶναι ὅτι αἱ δέκα φυλαὶ τοῦ Ἰσραὴλ ἐξέκοψαν ἀπὸ τὸν οἶκον Δαυὶδ καὶ ἀνεκήρυξαν διὰ τὸν ἑαυτόν των βασιλέα τὸν Ἱεροβοάμ, τὸν υἱὸν τοῦ Ναβάτ. Ὁ δὲ Ἱεροβοὰμ ἀπεμάκρυνε καὶ ἐξέκοψε τὸν ἰσραηλιτικὸν λαὸν ἀπὸ τὰς ὁδοὺς τοῦ Κυρίου καὶ ὡδήγησεν αὐτὸν εἰς τὴν μεγάλην ἀσέβειαν καὶ ἁμαρτίαν τῆς εἰδωλολατρείας.
22 Ἔτσι δὲ οἱ Ἰσραηλῖται ἐπορεύθησαν εἰς ὅλας τὰς ἁμαρτίας τοῦ Ἱεροβοάμ, τὰς ὁποίας αὐτὸς εἶχε διαπράξει, καὶ δὲν ἀπεμακρύνθησαν καθόλου ἀπὸ αὐτάς,
23 μέχρις ὅτου ὁ Κύριος τοὺς ἀπέρριψεν ἀπὸ τὸ πρόσωπόν του καὶ ἐστέρησεν ἀπὸ τὴν προστασίαν του τὸν ἰσραηλιτικὸν λαόν. Αὐτὸ ἄλλωστε εἶχε προείπει ὁ Κύριος διὰ μέσου ὅλων τῶν δούλων του τῶν προφητῶν. Καὶ πρὸς τιμωρίαν του ὁ ἰσραηλιτικὸς λαὸς ἀπήχθη αἰχμάλωτος ἀπὸ τὴν χώραν του εἰς τὴν χώραν τῶν Ἀσσυρίων μέχρι τῆς ἡμέρας αὐτῆς.
24 Ὁ βασιλεὺς τῶν Ἀσσυρίων μετέφερεν ἀνθρώπους ἀπὸ τὴν Βαβυλῶνα, δηλαδὴ κατοίκους τῶν πόλεων Χουθά, Ἀϊά, Αἰμὰθ καὶ Σεπφαρουαῒμ καὶ τοὺς ἐγκατέστησεν εἰς τὰς πόλεις τῆς Σαμαρείας ἀντὶ τῶν Ἰσραηλιτῶν. Αὐτοὶ δὲ ἐπῆραν πλέον ὡς κληρονομίαν των τὴν Σαμάρειαν καὶ ἐγκατεστάθησον εἰς τὰς πόλεις αὐτῆς.
25 Οἱ ἔποικοι αὐτοὶ εἰς τὴν ἀρχὴν τῆς ἐγκαταστάσεώς των δὲν ἐφοβήθησαν τὸν Κύριον. Διὰ τοῦτο ὁ Κύριος ἀπέστειλεν ἐναντίον των λέοντας, οἱ ὁποῖοι καὶ τοὺς κατεσπάρασσαν.
26 Τότε προσῆλθον μερικοὶ εἰς τὸν βασιλέα τῶν Ἀσσυρίων καὶ τοῦ εἶπον· <οἱ λαοί, τοὺς ὁποίους σὺ μετέφερες καὶ ἐγκατέστησες ἀντὶ τῶν Σαμαρειτῶν εἰς τὰς πόλεις τῆς Σαμαρείας, δὲν ἐφρόντισαν νὰ μάθουν τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ τῆς χώρας αὐτῆς. Διὰ τοῦτο ὁ Θεὸς ἔστειλεν ἐναντίον των τοὺς λέοντας· καὶ ἰδοὺ ὅτι οἱ λέοντες τοὺς κατασπαράσσουν, διότι δὲν ἐφρόντισαν οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ νὰ μάθουν καὶ νὰ τηρήσουν τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ τῆς χώρας αὐτῆς>.
27 Ὁ βασιλεὺς τῶν Ἀσσυρίων ἔδωσε τότε τὴν ἑξῆς διαταγήν· <ὁδηγήσατε, εἶπεν, ἐκεῖ ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι θὰ μεταβοῦν καὶ θὰ κατοικήσουν μαζῆ των καὶ θὰ διαφωτίσουν καὶ θὰ διδάξουν τοὺς ἐποίκους λαοὺς τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ τῆς χώρας ἐκείνης>.
28 Ἐκεῖνοι πράγματι ὁδήγησαν ἕνα ἀπὸ τοὺς ἱερεῖς, ποὺ εἶχε μεταφέρει ἀπὸ τὴν Σαμάρειαν εἰς τὴν Ἀσσυρίαν ὁ βασιλεύς. Ὁ ἱερεὺς ἐκάθισεν εἰς τὴν Βαιθὴλ καὶ διεφώτιζε καὶ ἐδίδασκε τοὺς ξένους ἐκείνους λαούς, πῶς πρέπει νὰ σέβωνται καὶ νὰ λατρεύουν τὸν Κύριον.
29 Ἀλλὰ τὰ διάφορα ἐκεῖνα ἔθνη εἶχαν τοὺς θεούς των, τοὺς ὁποίους ἐτοποθετοῦσαν εἰς ναοὺς κτισμένους ἀπὸ τοὺς Σαμαρείτας εἰς ὑψηλοὺς τόπους. Ἐπὶ πλέον κάθε ἔθνος κατεσκεύαζε τέτοιους ναοὺς εἰς τὰς πόλεις, εἰς τὰς ὁποίας εἶχεν ἐγκατασταθῇ.
30 Ἔτσι δὲ οἱ ἄνδρες, οἱ καταγόμενοι ἀπὸ τὴν Βαβυλῶνα, κατεσκεύασαν ναὸν τῆς Σωκχὼθ Βαινὶθ καὶ οἱ ἄνδρες τῆς πόλεως Χοὺθ ᾠκοδόμησαν ναὸν τῆς Νηριγέλ, οἱ δὲ ἄνδρες τῆς Αἰμὰθ ᾠκοδόμησαν ναὸν τῆς Ἀσιμάθ.
31 Οἱ Εὐαῖοι κατεσκεύασαν τὴν Ἐβλαζὲρ καὶ τὴν Θαρθάκ, οἱ δὲ καταγόμενοι ἀπὸ τὴν Σεπφαρουαῒμ ἐπερνοῦσαν τοὺς υἱούς των διὰ πυρὸς εἰς ἔνδειξιν λατρείας καὶ ἰκεσίας πρὸς τοὺς θεοὺς Ἀδραμέλεχ καὶ Ἀνημελέχ, οἱ ὁποῖοι ἦσαν θεοὶ τῆς πόλεως Σεπφαρουαΐμ.
32 Μὲ ἕνα τέτοιον τρόπον ἐσέβοντο αὐτοὶ τὸν Κύριον. Ἐγκατέστησαν τοὺς βωμούς των καὶ τὰ εἰδωλολατρικά των ἀγάλματα, τὰ ὁποῖα κατεσκεύασαν, εἰς τοὺς ναοὺς τῶν ὑψηλῶν τόπων, ὅπως ἐπίσης καὶ ὅσα κατεσκεύασαν εἰς τὴν Σαμάρειαν. Καὶ γενικῶς κάθε ἔθνος ἔτσι ἔκαμνεν εἰς τὴν πόλιν, εἰς τὴν ὁποίαν κατοικοῦσαν. Αὐτοὶ ἦσαν οἱ φοβούμενοι τὸν Κύριον, οἱ ὁποῖοι καὶ ἀνέδειξαν ἱερεῖς ἀπὸ τὸν λαόν, διὰ νὰ ἱερουργοῦν εἰς τοὺς ὑψηλοὺς τόπους, ὅπου εἶχαν κατασκευάσει ναούς.
33 Ἐσέβοντο τὸν Κύριον, ἀλλὰ ἐλάτρευαν καὶ τοὺς εἰδωλολατρικοὺς θεοὺς τῶν ἐθνῶν σύμφωνα μὲ τὰ ἤθη καὶ ἔθιμα τῶν ἐθνῶν τούτων, ἀπὸ τὰ ὁποῖα καὶ μετέφεραν ὅλους αὐτοὺς τοὺς εἰδωλικοὺς θεοὺς εἰς τὴν χώραν τοῦ Ἰσραήλ.
34 Καὶ οἱ Ἰσραηλῖται μέχρι τῆς ἡμέρας αὐτῆς ἐλάτρευαν τὸν Θεὸν σύμφωνα μὲ τὰς συγκεχυμένας αὐτὰς ἀντιλήψεις καὶ εἰδωλολατρικὰς δοξασίας. Αὐτοὶ φοβοῦνται τὸν Θεόν, ἀλλὰ πράττουν καὶ ζοῦν σύμφωνα καὶ μὲ τὰ εἰδωλολατρικὰ ἔθιμα. Ἀκολουθοῦν τὰ ἴχνη τῶν ἐθνῶν, ἀλλὰ καὶ τὸν Νόμον καὶ τὴν ἐντολήν, τὴν ὁποίαν ἔδωσεν ὁ Κύριος εἰς τοὺς υἱοὺς τοῦ Ἰακώβ, τὸν ὁποῖον εἶχε μετονομάσει Ἰσραήλ.
35 Ἀλλὰ ὁ Κύριος εἶχε συνάψει μὲ αὐτοὺς συμφωνίαν καὶ ἔδωσεν εἰς αὐτοὺς ἐντολὴν λέγων· <δὲν θὰ σέβεσθε ἄλλους θεούς, δὲν θὰ προσκυνήσετε αὐτούς, δὲν θὰ τοὺς λατρεύσετε καὶ δὲν θὰ θυσιάσετε πρὸς αὐτούς,
36 παρὰ μόνον εἰς τὸν Κύριον, ὁ ὁποῖος σᾶς ἔβγαλεν ἐλευθέρους ἀπὸ τὴν χώραν τῆς Αἰγύπτου μὲ τὴν μεγάλην δύναμιν τῆς ἀκατανικήτου δεξιᾶς του. Αὐτὸν θὰ φοβῆσθε, αὐτὸν θὰ προσκυνῆτε καὶ πρὸς αὐτὸν μόνον θὰ προσφέρετε θυσίας.
37 Θὰ τηρῆτε δὲ ὅλας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς σας τὰς ἐντολάς του καὶ τὰ κρίματά του καὶ τὸν νόμον του, καὶ ὅσα ἄλλα γραπτῶς παρέδωσε πρὸς σᾶς νὰ πράττετε, καὶ δὲν θὰ σεβασθῆτε ἄλλους θεούς.
38 Τὴν διαθήκην, τὴν ὁποίαν ἔκαμε μὲ σᾶς, δὲν θὰ τὴν λησμονήσετε καὶ δὲν θὰ λατρεύσετε καὶ δὲν θὰ φοβηθῆτε ἄλλους θεούς,
39 παρὰ μόνον Κύριον τὸν Θεόν σας θὰ σέβεσθε, διότι αὐτὸς εἶναι ὁ μόνος ἱκανὸς νὰ σᾶς ἀπαλλάξῃ ἀπὸ ὅλους τοὺς ἐχθρούς σας.
40 Δὲν θὰ ὑπακούσετε καὶ δὲν θὰ συμμορφωθῆτε μὲ τοὺς νόμους καὶ τὰς συνηθείας, τὰς ὁποίας οἱ εἰδωλολάτραι τηροῦν>.
41 Ἔτσι τὰ ἔθνη αὐτὰ ἐφοβοῦντο τὸν Κύριον, ἀλλὰ προσκυνοῦσαν καὶ τὰ γλυπτὰ ἀγάλματά των. Καὶ αὐτοὶ ἀκόμη οἱ υἱοί των καὶ τὰ παιδιὰ τῶν υἱῶν των ζοῦν, ὅπως ἔζησαν καὶ ἔπραξαν οἱ πατέρες των. Αὐτὰ πράττουν μέχρι τῆς ἡμέρας αὐτῆς.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

ατὰ τὸ δωδέκατον ἔτος τῆς βασιλείας τὸν Ἄχαζ, βασιλιᾶ τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα, ἀνέβη εἰς τὸν θρόνον τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰσραὴλ ὁ Ὡσηέ, υἱὸς τοῦ Ἠλά. Ὁ Ὠσηὲ ἐβασίλευσεν ἐπὶ ἐννέα χρόνια μὲ ἔδραν τὴν Σαμάρειαν.
2 Ὁ Ὡσηὲ παρεσύρθη εἰς παρεκτροπὲς καὶ ἁμαρτωλὲς πράξεις καὶ ἔκαμεν ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον εἶναι πονηρὸν εἰς τὰ μάτια τοῦ Θεοῦ. Κατήντησεν εἰς τὴν εἰδωλολατρίαν. Ὄχι ὅμως τόσον πολύ, ὅσον οἰ βασιλεῖς τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰσραήλ, ποὺ ἐβασίλευσαν πρὶν ἀπὸ αὐτόν.
3 Ἐναντίον τοῦ Ὡσηὲ ἐξεστράτευσεν ὁ Σαλαμανασάρ, ὁ βασιλιᾶς τῶν Ἀσσυρίων· καὶ ὁ Ὡσηὲ ὑπεδουλώθη εἰς τὸν Σαλαμανασάρ, ἔγινε ὑποτελής του καὶ τοῦ ἐπλήρωνε κάθε χρόνον φόρον ὑποτελείας.
4 Ἀλλ’ ὁ βασιλιᾶς τῶν Ἀσσυρίων ἀνεκάλυψε συνωμοσίαν τοῦ Ὡσηέ· διότι ὁ Ὡσηὲ ἔστειλεν ἀπεσταλμένους του εἰς τὸν Σηγώρ, τὸν βασιλιᾶ τῆς Αἰγύπτου, διὰ νὰ τοῦ ζητήσῃ βοήθειαν, καὶ κατὰ τὸ ἔτος ἐκεῖνο δὲν ἐπλήρωσε φόρον ὑποτελείας εἰς τὸν βασιλιᾶ τῶν Ἀσσυρίων, ὅπως ἐπλήρωνε κάθε χρόνον. Διὰ τοῦτο, μόλις ὁ βασιλιᾶς τῶν Ἀσσυρίων ἐπληροφορήθη τὸ γεγονός, συνέλαβε τὸν Ὡσηέ, τὸν ἔδεσε καὶ τὸν ἔκλεισεν εἰς τὴν φυλακήν.
5 Κατόπιν ὁ Σαλαμανασάρ, ὁ βασιλιᾶς τῶν Ἀσσυρίων, εἰσέβαλεν εἰς ὅλην τὴν χώραν τοῦ Ἰσραήλ, ἔφθασεν εἰς τὴν Σαμάρειαν καὶ τὴν ἐπολιόρκησεν ἐπὶ τρία χρόνια.
6 Κατὰ τὸ τρίτον ἔτος τῆς πολιορκίας, ποὺ ἦταν τὸ ἔνατον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Ὡσηέ, ὁ βασιλιᾶς τῶν Ἀσσυρίων ἐκυρίευσε τὴν Σαμάρειαν καὶ μετέφερεν (Ἕνα μέρος ἀπό) τοὺς Ἰσραηλίτες εἰς τὴν χώραν τῶν Ἀσσυρίων καὶ ἐγκατέστησεν ἄλλους εἰς τὴν Ἀλαέ, ἄλλους κοντὰ εἰς τὸν ποταμὸν Ἀβὼρ τῆς χώρας Γωζὰν καὶ ἄλλους εἰς τὰ βουνά (ἢ κατ' ἄλλην γραφήν: Εἰς τὶς πόλεις) τῶν Μήδων.
7 Ὅλα αὐτὰ συνέβησαν, διότι οἱ Ἰσραηλῖται ἁμάρτησαν εἰς τὸν Κύριον καὶ Θεόν των, ὀ ὁποῖος τοὺς ἀνέβασε εἰς τὴν Γῆν τῆς ἐπαγγελίας ἀπὸ τὴν χώραν τῆς Αἰγύπτου καὶ ἀπὸ τὴν δουλείαν τοῦ Φαραώ, τοῦ βασιλιᾶ τῆς Αἰγύπτου. Οἱ Ἰσραηλῖται ὅμως, ἀντὶ νὰ συνεχίσουν νὰ λατρεύουν τὸν ἕνα καὶ μόνον ἀληθινὸν Θεόν, ἐλάτρευσαν ἄλλους, ξένους θεούς.
8 Καὶ ἀκολούθησαν τοὺς νόμους καὶ τὰ ἔθιμα τῶν εἰδωλολατρικῶν ἐθνῶν, τὰ ὁποῖα ἐξερρίζωσεν ὁ Κύριος, καθὼς οἱ Ἰσραηλῖται ἐπροχωροῦσαν καὶ ἐγκαθίσταντο εἰς τὴν Γῆν τῆς ἐπαγγελίας. Ἐπίσης οἱ Ἰσραηλῖται ἀπεδέχθησαν καὶ υἱοθέτησαν ἔθιμα, τὰ ὁποῖα εἰσήγαγαν καὶ ἐπέβαλαν οἱ βασιλεῖς τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰσραήλ.
9 Οἱ Ἰσραηλῖται ἔλεγαν λόγια μυστικὰ καὶ ἔκαμναν κρυφὰ ἔργα, ποὺ τοὺς παρουσίαζαν εὐσεβεῖς, τὰ ὁποῖα ὅμως ὀ Κύριος, ὁ Θεός των, δὲν τὰ ἐνέκρινεν οὔτε τὰ ἐδέχετο. Ἔκτισαν διὰ τοὺς ἑαυτούς των εἰδωλολατρικοὺς τόπους λατρείας εἰς ὑψηλὰ μέρη εἰς ὅλες τὶς πόλεις των, ἀπὸ τὸ πιὸ μικρὸ χωριό, τὸν πιὸ μικρὸν συνοικισμόν, εἰς τὸν ὁποῖον εὑρίσκετο ἐλαχίστη φρουρὰ ἀνδρῶν, μέχρι τῶν μεγάλων καὶ ὠχυρωμένων πόλεων.
10 Ἔστησαν διὰ τοὺς ἑαυτούς των ἱερὲς πέτρινες στῆλες καὶ ἐφύτευσαν ἱερὰ δάση, εἰς τὰ ὁποῖα ἔβαλαν τὰ εἴδωλα τῆς θεᾶς Ἀστάρτης εἰς κάθε ὑψηλὸν λόφον καὶ κάτω ἀπὸ κάθε πυκνόφυλλον σκιερὸν δένδρον.
11 Καὶ ἐκεῖ, εἰς ὅλους τοὺς ὑψηλοὺς εἰδωλολατρικοὺς τόπους, ἐπρόσφεραν θυμίαμα εἰς τὰ εἴδωλα, ὅπως ἔκαμναν τὰ εἰδωλολατρικὰ ἔθνη, τὰ ὁποῖα ἀπεμάκρυνε καὶ ἔδιωξε ὁ Κύριος ἀπ’ ἐμπρός των ἀπὸ τὴν Γῆν τῆς ἐπαγγελίας. Οἱ Ἰσραηλῖται ἐσυμφώνησαν μὲ τὰ ἔθνη καὶ ἐμολύνθησαν μὲ τὰ ἔργα ἐκείνων, τὰ βδελυκτὰ καὶ σιχαμερὰ εἰς τὸν Θεόν, καὶ ἐχάραξαν τὴν ἀπόφασίν των μὲ ἀνεξίτηλα γράμματα ἐπάνω εἰς τὴν πέτραν, ἀπεφάσισαν δηλαδὴ σταθερὰ νὰ προκαλοῦν ἔτσι τὴν ὀργὴν τοῦ Κυρίου.
12 Οἱ Ἰσραηλῖται ἐλάτρευσαν τὰ εἴδωλα, διὰ τὰ ὁποῖα ὁ Κύριος τοὺς εἶπε: <Δὲν θὰ κάμετε τὸ πρᾶγμα αὐτό (τὴν εἰδωλολατρίαν), τὸ ὁποῖον λυπεῖ καὶ ἐξοργίζει τὸν Θεόν>.
13 Ὁ Κύριος ὅμως δὲν τοὺς ἔδωκεν ἁπλῶς τὴν ἐντολὴν αὐτὴν προέβη καὶ εἰς ἔντονον διαμαρτυρίαν καὶ προτροπὴν εἰς τὸ βασίλειον τοῦ Ἰσραὴλ καὶ εἰς τὸ βασίλειον τοῦ Ἰούδα, καὶ μὲ τὸ στόμα ὅλων τῶν προφητῶν του καὶ ὅλων ἐκείνων, ποὺ ἔβλεπαν θεῖες ὀπτασίες καὶ ἀποκαλυπτικὰ ὁράματα, τοὺς ἔλεγεν ἐπανειλημμένως: <Ἐπιστρέφετε ἀπὸ τὰ πονηρά σας ἔργα, ἀρνηθῆτε τὶς κακίες σας, μετανοῆστε καὶ φυλάξετε τὶς ἐντολές μου καὶ ὅλα, ὅσα δικαιοῦμαι ὡς Κύριος καὶ δημιουργός σας νὰ ζητῶ ὅπως φυλάσσῃ ὁ καθένας σας, καὶ γενικῶς ὅλον τὸν Νόμον, τὸν ὁποῖον ἔδωκα ὡς ἐντολὴν εἰς τοὺς προπάτορές σας, ὅλα, ὅσα τοὺς διεβίβασα μὲ τὸ στόμα τῶν δούλων μου τῶν προφητῶν>.
14 Οἱ Ἰσραηλῖται ὅμως δὲν ὑπήκουσαν καὶ μάλιστα ἐφάνησαν ἄκαμπτοι, σκληροτράχηλοι, ἀμετανόητοι, περισσότερον ἀπὸ τοὺς ἀκάμπτους, σκληροτράχηλους, ἀμετανοήτους προπάτορές των.
15 Ἐπὶ πλέον τὶς μαρτυρίες καὶ ἐντολὲς τοῦ στόματος τοῦ Κυρίου, τὶς ὁποῖες μὲ ἔντονες διαμαρτυρίες καὶ ἐπανειλημμένες προτροπὲς τοὺς παρέδωκε, δὲν τὶς ἐφύλαξαν οὔτε τὶς ὑπήκουσαν ἀντ' αὐτῶν ἀκολούθησαν καὶ ἐλάτρευσαν τὰ μηδαμινὰ καὶ τιποτένια εἴδωλα καὶ κατήντησαν καὶ αὐτοὶ εἰδωλολάτραι μηδαμινοὶ καὶ τιποτένιοι, ἀφοῦ ἀκολούθησαν τὸ παράδειγμα καὶ τὶς συνήθειες τῶν εἰδωλολατρικῶν ἐθνῶν, ποὺ τοὺς ἐπερικύκλωναν. Ἔτσι παρέβαιναν τὴν ἐντολὴν τοῦ Κυρίου, ὁ ὁποῖος τοὺς διέταξε νὰ μὴ μιμοῦνται τὰ ἤθη καὶ τὰ ἔθιμα τῶν εἰδωλολατρῶν.
16 Ἐγκατέλειψαν καὶ παρέβησαν τὶς ἐντολὲς τοῦ Κυρίου, τοῦ Θεοῦ των, καὶ κατεσκεύασαν διὰ τοὺς ἐαυτούς των δύο χάλκινα χυτὰ ὁμοιώματα δαμαλίδων καὶ κατεσκεύασαν εἴδωλα τῆς Ἀστάρτης εἰς τὰ ἱερὰ ἄλση καὶ ἐπροσκύνησαν ὅλα τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἐλάτρευσαν τὸν βδελυκτὸν Βάαλ.
17 Καὶ ἐθυσίαζαν τοὺς υἱούς των καὶ τὶς θυγατέρες των εἰς τὰ εἴδωλα (κατ' ἄλλους: Ἐπερνοῦσαν τοὺς υἱούς των καὶ τὶς θυγατέρες των ἀπὸ τὴν φωτιὰ διὰ νὰ τοὺς ἑξαγνίσουν) καὶ ἐπεδίδοντο εἰς μαγεῖες καὶ εἰδωλολατρικὲς μαντεῖες μὲ <μέντιουμ>· ἀφιερώθησαν δὲ τόσον πολὺ εἰς τὴν εἰδωλολατρίαν, ποὺ κυριολεκτικῶς ἐπώλησαν τοὺς ἑαυτούς των καὶ ἔγιναν δοῦλοι καὶ σκλάβοι, ὥστε νὰ κάμνουν αὐτό, ποὺ εἶναι σιχαμερὸν καὶ κακὸν εἰς τὰ μάτια τοῦ Κυρίου, καὶ ἔτσι ἐξώργιζαν τὸν Θεόν.
18 Καὶ ὠργίσθη πάρα πολὺ ὁ Κύριος, ἄναψε ὁ θυμός του ἐναντίον τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, τὸν ἀπεδοκίμασε καὶ τὸν ἀπεμάκρυνεν ἀπὸ τὸ πρόσωπόν του, ἀπὸ τὴν Γῆν τῆς ἐπαγγελίας, ὅπου εἶχε στραμμένον τὸ βλέμμα τῆς ἀγάπης του. Εἰς δὲ τὴν Γῆν τῆς ἐπαγγελίας ἔμεινε μόνον τὸ βασίλειον τοῦ Ἰούδα, εἰς τὸ ὁποῖον εὑρίσκετο ἡ φυλὴ τοῦ Ἰούδα.
19 Ἀλλὰ καὶ αὐτὸς ἐπίσης ὁ λαὸς τοῦ βασιλείου τοῦ
Ἰούδα δὲν ἐφύλαξε τοὺς νόμους καὶ τὶς ἐντολὲς τοῦ Κυρίου, τοῦ Θεοῦ των ἐμιμήθη καὶ αὐτὸς τὸ εἰδωλολατρικὸν παράδειγμα καὶ τὰ ἁμαρτωλὰ ἔθιμα, τὰ ὁποῖα ἀκολουθοῦσε ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαός.
20 Ὁ λαὸς τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα ἐπεριφρόνησαν, παρεμέρισαν καὶ ἀπεμάκρυναν τὸν Κύριον. Αποτέλεσμα τούτου ἦταν ὅτι ἐθύμωσεν ὁ Κύριος ἐναντίον ὁλοκλήρου τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ καὶ τοὺς συνεκλόνισε καὶ τοὺς παρέδωκεν εἰς τὰ χέρια σκληρῶν ἐχθρῶν, ποὺ εἰσωρμοῦσαν εἰς τὴν χώραν των καὶ τοὺς ἐλεηλατοῦσαν, μέχρις ὅτου τελικῶς τοὺς ἀπώθησε καὶ τοὺς ἀπέρριψεν ἀπὸ τὸ πρόσωπόν του καὶ τὴν παντοδύναμον προστασίαν του.
21 Ἄλλο μεγάλο ἁμάρτημά των ἦταν τοῦτο: Οἱ δέκα φυλὲς τοῦ Ἰσραὴλ ἐχωρίσθησαν ἀπὸ τὸν οἶκον τοῦ Δαβὶδ καὶ ἀνεκήρυξαν ὡς βασιλιᾶ τους τὸν Ἱεροβοάμ, τὸν υἱὸν τοῦ Ναβάτ. Ὁ δὲ Ἱεροβοὰμ ἐξώθησε καὶ ἀπεξένωσε τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαὸν ἀπὸ τὸν Κύριον, τὸν μόνον ἀληθινὸν Θεόν, καὶ μὲ τὴν ἁμαρτωλὴν πολιτείαν του παρέσυρε τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαὸν εἰς τὴν μεγάλην ἁμαρτίαν, δηλαδὴ τὴν ἀποστασίαν καὶ εἰδωλολατρίαν.
22 Διότι ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαὸς ἀκολούθησε τὸ παράδειγμα τοῦ Ἱεροβοὰμ καὶ ἐμιμήθη εἰς ὅλα τὴν ἁμαρτωλὴν πολιτείαν του καὶ δὲν ἀπεμακρύνθη καθόλου ἀπὸ αὐτήν,
23 μέχρις ὅτου ὁ Κύριος ἀπεδοκίμασε καὶ ἀπεμάκρυνε τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαὸν ἀπὸ τὸ πρόσωπόν του, ἀπὸ τὴν Γῆν τῆς ἐπαγγελίας, ὅπου εἶχε στραμμένον τὸ βλέμμα τῆς ἀγάπης του· αὐτὸ δὲ ἔγινε, ὅπως ἀκριβῶς εἶχε προείπει ὁ Κύριος μὲ τὸ στόμα ὅλων τῶν δούλων του τῶν προφητῶν. Ἔτσι ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαὸς μετεφέρθη ἀπὸ τὴν χώραν του ὡς αἰχμάλωτος εἰς τὴν χώραν τῶν Ἀσσυρίων, συνεχίζει δὲ νὰ παραμένῃ ἀκόμη ἐκεῖ μέχρι τῆς ἡμέρας, ποὺ γράφονται οἱ γραμμὲς αὐτές.
24 Ὁ βασιλιᾶς τῶν Ἀσσυρίων μετέφερε κατοίκους ἀπὸ τὶς πόλεις τῆς Βαβυλῶνος Χουθὰ καὶ Ἀϊὰ καὶ Αἰμὰθ καὶ Σεπφαρουαῒμ καὶ τοὺς ἐγκατέστησεν εἰς τὶς πόλεις τῆς Σαμαρείας εἰς ἀντικατάστασιν τῶν ἐξορίστων Ἰσραηλιτῶν. Ὅλοι αὐτοί, ποὺ μετεφέρθησαν ἀπὸ τὶς πόλεις τῆς Βαβυλῶνος, ἐκληρονόμησαν ὡς μόνιμον κατάκτησιν τὴν Σαμάρειαν καὶ ἐγκατεστάθησαν εἰς τὶς πόλεις τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰσραήλ.
25 Συνέβη δὲ τοῦτο: Οἱ νέοι ἄποικοι εἰς τὴν ἀρχὴν τῆς ἐγκαταστάσεώς των δὲν ἐτίμησαν μὲ βαθὺν σεβασμόν, δὲν ἐλάτρευσαν τὸν Κύριον· δι’ αὐτὸ ὁ Κύριος ἔστειλεν εἰς αὐτοὺς λιοντάρια, τὰ ὁποῖα τοὺς ἐσκότωναν καὶ τοὺς ἐκατακομμάτιαζαν.
26 Ἕνεκα τούτου παρουσιάσθησαν ὡρισμένοι εἰς τὸν βασιλιᾶ τῶν Ἀσσυρίων καὶ τοῦ εἶπαν: <Τὰ ἔθνη, τὰ ὁποῖα μετέφερες ἀπὸ τὴν Βαβυλῶνα καὶ ἐγκατέστησες εἰς τὶς πόλεις τῆς Σαμαρείας, δὲν γνωρίζουν τὸν νόμον καὶ τὸν τρόπον, μὲ τὸν ὁποῖον λατρεύεται ὁ Θεὸς τῆς χώρας· διὰ τοῦτο ὁ Θεὸς ἔστειλεν εἰς αὐτοὺς λιοντάρια, τὰ ὁποῖα, νά· ὁρμοῦν ἐναντίον των, τοὺς σκοτώνουν καὶ τοὺς κατακομματιάζουν, διότι δὲν γνωρίζουν τὸν νόμον καὶ τὸν τρόπον, μὲ τὸν ὁποῖον λατρεύεται ὁ Θεὸς τῆς χώρας>.
27 Τότε ὁ βασιλιᾶς τῆς Ἀσσυρίας διέταξε καὶ εἶπε: <Στείλετε ἐκεῖ ἀνθρώπους, ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ μετεφέρατε ἐδῶ εἰς τὴν Ἀσσυρίαν· αὐτοὶ ἂς γυρίσουν πίσω καὶ ἂς κατοικήσουν ἐκεῖ καὶ ἂς διδάξουν καὶ ἂς διαφωτίσουν τοὺς ἐποίκους τὸν νόμον τοῦ Θεοῦ τῆς χώρας αὐτῆς καὶ τὸν τρόπον, μὲ τὸν ὁποῖον αὐτὸς λατρεύεται>.
28 Ἔτσι μετέφεραν ἕνα ἀπὸ τοὺς ἱερεῖς, τοὺς ὁποίους εἶχαν ὁδηγήσει ὡς ἐξορίστους (αἰχμαλώτους) εἰς τὴν Βαβυλῶνα ἀπὸ τὴν Σαμάρειαν· αὐτὸς ἐγκατεστάθη εἰς τὴν Βαιθὴλ καὶ ἐκεῖ ἐδίδασκε καὶ διεφώτιζε τοὺς νέους ἐποίκους μὲ ποῖον τρόπον πρέπει νὰ τιμοῦν μὲ βαθὺν σεβασμὸν τὸν Κύριον καὶ πῶς νὰ τὸν λατρεύουν.
29 Παρ’ ὅλα ὅμως αὐτὰ κάθε ἔθνος, ποὺ εἶχεν ἐγκατασταθῇ εἰς τὴν Σαμάρειαν, συνέχιζαν νὰ ἔχουν κάθε ἕνα τὰ εἴδωλά των, τὰ ὁποῖα καὶ ἔβαλαν εἰς τὰ ἱερὰ τῶν ὑψηλῶν εἰδωλολατρικῶν τόπων, ποὺ εἶχαν κτίσει οἱ Ἰσραηλῖται. Ἀκόμη κάθε ἕνα ἀπὸ αὐτὰ τὰ ἔθνη κατεσκεύαζε τὸν ἰδικόν του εἰδωλολατρικὸν ναὸν εἰς τὶς πόλεις, εἰς τὶς ὁποῖες εἶχαν ἐγκατασταθῇ.
30 Ἔτσι αὐτοὶ ποὺ ἦλθαν ἀπὸ τὴν Βαβυλῶνα, κατεσκεύασαν εἴδωλα - ἀγάλματα (ἢ ναόν) τῆς Σωκχὼθ Βαινίθ· αὐτοὶ ποὺ ἦλθαν ἀπὸ τὴν πόλιν Χούθ, κατεσκεύασαν εἴδωλα - ἀγάλματα (ἢ ναόν) τῆς Νηριγέλ· αὐτοὶ ποὺ ἦλθαν ἀπὸ τὴν πόλιν Αἰμάθ, κατεσκεύασαν εἴδωλα - ἀγάλματα (ἢ ναόν) τῆς Ἀσιμάθ.
31 Οἱ Εὐαῖοι κατεσκεύασαν εἴδωλα - ἀγάλματα (ἢ ναόν) τῆς Ἐβλαζὲρ καὶ τῆς Θαρθάκ. Αὐτοὶ δὲ ποὺ ἦλθαν ἀπὸ τὴν Σεπφαρουαΐμ, ἐθυσίαζαν τὰ παιδιά των εἰς τὴν φωτιὰ ὡς ὁλοκαυτώματα εἰς τοὺς θεοὺς Ἀδραμέλεχ καὶ Ἀνημελέχ, ποὺ ἦσαν οἱ εἰδωλολατρικοὶ θεοὶ τῆς πόλεως Σεπφαρουαΐμ.
32 Οἱ λαοὶ ἐκεῖνοι ἐλάτρευαν καὶ ἐτιμοῦσαν μὲ βαθὺν σεβασμὸν τὸν Κύριον μὲ αὐτὸν τὸν τρόπον ἐγκατέστησαν δὲ τὰ σιχαμερὰ εἰδωλολατρικά των ἀγάλματα εἰς τοὺς ναοὺς τῶν ὑψηλῶν εἰδωλολατρικῶν τόπων, ποὺ ἔκτισαν εἰς τὸ πρώην βασίλειον τῆς Σαμαρείας, κάθε ἔθνος εἰς τὴν πόλιν, εἰς τὴν ὁποίαν ἐγκατεστάθη. Αὐτοὶ ἐλάτρευαν μὲ τέτοιον τρόπον τὸν Κύριον καὶ ἐδιάλεξαν καὶ ἀνέδειξαν μεταξύ των ἱερεῖς διὰ τοὺς εἰδωλολατρικοὺς ναούς, ποὺ κατεσκεύασαν εἰς τοὺς ὑψηλοὺς τόπους.
33 Κατὰ τέτοιον τρόπον ἐλάτρευαν καὶ ἐτιμοῦσαν μὲ βαθὺν σεβασμὸν τὸν Κύριον, ἐλάτρευαν ὅμως ἐπίσης καὶ τοὺς ἰδικούς των εἰδωλολατρικοὺς θεοὺς κατὰ τὸν νόμον καὶ τὸν τρόπον τῶν εἰδωλολατρικῶν ἐθνῶν τῶν χωρῶν, ἀπὸ τὶς ὁποῖες τοὺς μετέφεραν ὡς ἐποίκους εἰς τὴν χώραν τοῦ πρώην βασιλείου τοῦ Ἰσραήλ.
34 Μέχρι τῆς ἡμέρας, ποὺ γράφονται οἱ γραμμὲς αὐτές, (οἱ ὀλίγοι Ἰσραηλῖται, ποὺ εἶχαν ἀπομείνει εἰς τὴν χώραν τοῦ Ἰσραήλ, καὶ οἱ λαοί, ποὺ μετεφέρθησαν ὡς ἔποικοι), ἐλάτρευαν τὸν Θεὸν κατὰ τὸν συγκρητιστικὸν αὐτὸν νόμον καὶ τρόπον· δηλαδὴ εἶχαν ἀνακατεμένην τὴν λατρείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν λατρείαν τῶν εἰδώλων. Λατρεύουν τὸν Θεὸν καὶ ζοῦν σύμφωνα μὲ τὰ ἀνακατεμένα ἤθη καὶ ἔθιμα τῶν ἐθνῶν καὶ σύμφωνα μὲ τὸν νόμον καὶ τὴν ἐντολήν, ποὺ ἔδωκεν ὁ Κύριος εἰς τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἰακώβ, τὸν ὁποῖον μετωνόμασε καὶ τοῦ ἔδωκε τὸ ὄνομα Ἰσραήλ.
35 Ὁ Θεὸς ὅμως συνῆψε μὲ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἰακὼβ (τοὺς Ἰσραηλίτες) συμφωνίαν καὶ συνθήκην φιλίας, τοὺς ἔδωκε δὲ ἐντολὴν καὶ τοὺς εἶπε: <Δὲν θὰ τιμᾶτε καὶ δὲν θὰ ἀποδίδετε βαθὺν σεβασμὸν εἰς ἄλλους, ξένους θεούς· καὶ δὲν θὰ προσκυνῆτε οὔτε θὰ λατρεύετε αὐτοὺς οὔτε καὶ θὰ προσφέρετε θυσίαν εἰς αὐτούς.
36 Σεῖς θὰ ὑπακούετε καὶ θὰ ὑποτάσσεσθε μόνον εἰς τὸν Κύριον, ὁ ὁποῖος σᾶς ἐλευθέρωσε καὶ σᾶς ἔβγαλε ἀπὸ τὴν χώραν τῆς Αἰγύπτου μὲ μεγάλην ἰσχὺν καὶ δύναμιν ἀκαταγώνιστον, ἡ ὁποία ὑψώνεται ἐπάνω ἀπὸ κάθε ἀντίστασιν, τὴν ὁποίαν κατασυντρίβει. Αὐτὸν θὰ τιμᾶτε καὶ εἰς αὐτὸν θὰ ἀποδίδετε βαθὺν σεβασμόν· αὐτὸν θὰ προσκυνῆτε καὶ εἰς αὐτὸν θὰ προσφέρετε τὶς θυσίες σας.
37 Σεῖς, ὅσα δικαιοῦται ὁ Κύριος καὶ δημιουργὸς νὰ ζητῇ, ὅπως φυλάσσῃ ὁ καθένας, τὶς ἀποφάνσεις καὶ δίκαιες κρίσεις του καὶ τὸν νόμον καὶ τὶς ἐντολές, τὶς ὁποῖες παρέδωκεν εἰς σᾶς γραπτῶς, αὐτὰ νὰ φυλάσσετε πάντοτε, ὅλες τὶς ἡμέρες τῆς ζωῆς σας· δὲν θὰ τιμᾶτε οὔτε θὰ ἀποδίδετε βαθὺν σεβασμὸν καὶ λατρείαν εἰς ἄλλους, ξένους θεούς.
38 Τὴν δὲ συμφωνίαν καὶ συνθήκην φιλίας, τὴν ὁποίαν ὁ Κύριος συνῆψε μαζί σας, δὲν θὰ τὴν λησμονήσετε καὶ δὲν θὰ τιμᾶτε οὔτε θὰ ἀποδίδετε βαθὺν σεβασμὸν καὶ λατρείαν εἰς ἄλλους, ξένους θεούς·
39 σεῖς θὰ τιμᾶτε καὶ θὰ ἀποδίδετε βαθὺν σεβασμὸν καὶ λατρείαν μόνον εἰς τὸν Κύριον, τὸν Θεόν σας· αὐτὸς δὲ θὰ σᾶς σῴζῃ καὶ θὰ σᾶς λυτρώνῃ ἀπὸ ὅλους τοὺς ἐχθρούς σας.
40 Σεῖς, οἱ ἀπόγονοι τοῦ Ἰακώβ, δὲν θὰ συμμορφωθῆτε μὲ τοὺς νόμους καὶ τοὺς τρόπους τῶν εἰδωλολατρικῶν ἐθνῶν, σύμφωνα μὲ τοὺς ὁποίους αὐτὰ ζοῦν>.
41 Ἔτσι οἱ λαοὶ ἐκεῖνοι ἐτιμοῦσαν καὶ ἀπέδιδαν βαθὺν σεβασμὸν καὶ λατρείαν εἰς τὸν Κύριον, ταυτοχρόνως ὅμως ἐλάτρευαν καὶ ἐπροσκυνοῦσαν καὶ τὰ εἴδωλα -ἀγάλματά των. Ὄχι μόνον δὲ ἐκεῖνοι, ἀλλὰ καὶ αὐτοὶ ἀκόμη οἱ υἱοί των καὶ οἱ υἱοὶ τῶν υἱῶν των (οἱ ἀπόγονοί των) συνέχιζαν νὰ ζοῦν καὶ νὰ λατρεύουν ὅπως καὶ οἱ προπάτορές των μέχρι τῆς ἡμέρας, ποὺ γράφονται οἱ γραμμὲς αὐτές.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
ν ἔτει δωδεκάτῳ τοῦ Ἄχαζ βασιλέως Ἰούδα ἐβασίλευσεν Ὡσηὲ υἱὸς Ἠλὰ ἐν Σαμαρείᾳ ἐπὶ Ἰσραὴλ ἐννέα ἔτη.	ατὰ τὸ δωδέκατον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Ἄχαζ, βασιλέως Ἰούδα, ἐβασίλευσεν εἰς τὸ βασίλειον τοῦ Ἰσραὴλ μὲ πρωτεύουσαν τὴν Σαμάρειαν ἐπὶ ἐννέα ἔτη ὁ Ὡσηέ, υἱὸς τοῦ Ἠλά.	ατὰ τὸ δωδέκατον ἔτος τῆς βασιλείας τὸν Ἄχαζ, βασιλιᾶ τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα, ἀνέβη εἰς τὸν θρόνον τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰσραὴλ ὁ Ὡσηέ, υἱὸς τοῦ Ἠλά. Ὁ Ὠσηὲ ἐβασίλευσεν ἐπὶ ἐννέα χρόνια μὲ ἔδραν τὴν Σαμάρειαν.
2 Καὶ ἐποίησε τὸ πονηρὸν ἐν ὀφθαλμοῖς Κυρίου, πλὴν οὐχ ὡς οἱ βασιλεῖς Ἰσραήλ, οἳ ἦσαν ἔμπροσθεν αὐτοῦ.	2 Αὐτὸς ἔπραξε πονηρὰ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, ἀλλὰ ὄχι ὅπως οἱ πρὸ αὐτοῦ βασιλεῖς τοῦ Ἰσραήλ.	2 Ὁ Ὡσηὲ παρεσύρθη εἰς παρεκτροπὲς καὶ ἁμαρτωλὲς πράξεις καὶ ἔκαμεν ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον εἶναι πονηρὸν εἰς τὰ μάτια τοῦ Θεοῦ. Κατήντησεν εἰς τὴν εἰδωλολατρίαν. Ὄχι ὅμως τόσον πολύ, ὅσον οἰ βασιλεῖς τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰσραήλ, ποὺ ἐβασίλευσαν πρὶν ἀπὸ αὐτόν.
3 Ἐπ' αὐτὸν ἀνέβη Σαλαμανασὰρ βασιλεὺς Ἀσσυρίων, καὶ ἐγενήθη αὐτῷ Ὡσηὲ δοῦλος καὶ ἐπέστρεψεν αὐτῷ μαναά.	3 Ἐναντίον αὐτοῦ ἐξεστράτευσεν ὁ Σαλαμανασάρ, ὁ βασιλεὺς τῶν Ἀσσυρίων. Ὁ Ὡσηὲ ἡττήθη, ἔγινεν ὑποτελὴς εἰς αὐτὸν καὶ ἐπλήρωνε φόρον ὑποτελείας.	3 Ἐναντίον τοῦ Ὡσηὲ ἐξεστράτευσεν ὁ Σαλαμανασάρ, ὁ βασιλιᾶς τῶν Ἀσσυρίων· καὶ ὁ Ὡσηὲ ὑπεδουλώθη εἰς τὸν Σαλαμανασάρ, ἔγινε ὑποτελής του καὶ τοῦ ἐπλήρωνε κάθε χρόνον φόρον ὑποτελείας.
4 Καὶ εὗρε βασιλεὺς Ἀσσυρίων ἐν τῷ Ὡσηὲ ἀδικίαν, ὅτι ἀπέστειλεν ἀγγέλους πρὸς Σηγὼρ βασιλέα Αἰγύπτου καὶ οὐκ ἤνεγκε μαναὰ τῷ βασιλεῖ Ἀσσυρίων ἐν τῷ ἐνιαυτῷ ἐκείνῳ, καὶ ἐπολιόρκησεν αὐτὸν ὁ βασιλεὺς Ἀσσυρίων καὶ ἔδησεν αὐτὸν ἐν οἴκῳ φυλακῆς.	4 Ὁ βασιλεὺς τῶν Ἀσσυρίων ἀνεκάλυψεν ὅτι ὁ Ὡσηὲ εἶχε παρασπονδήσει, διότι εἶχεν ἀποστείλει ἀγγελιαφόρους πρὸς τὸν βασιλέα τῆς Αἰγύπτου, τὸν Σηγώρ, ζητῶν βοήθειαν· κατὰ δὲ τὸ ἔτος ἐκεῖνο δὲν ἔδωσεν εἰς τὸν βασιλέα τῶν Ἀσσυρίων τὸν συνήθη φόρον τῆς ὑποτελείας. Διὰ τοῦτο ὁ βασιλεὺς τῶν Ἀσσυρίων ἐπῆλθε πάλιν ἐναντίον του, τὸν συνέλαβε, τὸν ἔδεσε καὶ τὸν ἔρριψεν εἰς τὴν φυλακήν.	4 Ἀλλ’ ὁ βασιλιᾶς τῶν Ἀσσυρίων ἀνεκάλυψε συνωμοσίαν τοῦ Ὡσηέ· διότι ὁ Ὡσηὲ ἔστειλεν ἀπεσταλμένους του εἰς τὸν Σηγώρ, τὸν βασιλιᾶ τῆς Αἰγύπτου, διὰ νὰ τοῦ ζητήσῃ βοήθειαν, καὶ κατὰ τὸ ἔτος ἐκεῖνο δὲν ἐπλήρωσε φόρον ὑποτελείας εἰς τὸν βασιλιᾶ τῶν Ἀσσυρίων, ὅπως ἐπλήρωνε κάθε χρόνον. Διὰ τοῦτο, μόλις ὁ βασιλιᾶς τῶν Ἀσσυρίων ἐπληροφορήθη τὸ γεγονός, συνέλαβε τὸν Ὡσηέ, τὸν ἔδεσε καὶ τὸν ἔκλεισεν εἰς τὴν φυλακήν.
5 Καὶ ἀνέβη ὁ βασιλεὺς Ἀσσυρίων ἐν πάσῃ τῇ γῇ καὶ ἀνέβη εἰς Σαμάρειαν, καὶ ἐπολιόρκησεν ἐπ' αὐτὴν τρία ἔτη.	5 Κατόπιν ὁ βασιλεὺς τῶν Ἀσσυρίων διεπέρασε ὅλην τὴν χώραν τῶν Ἰσραηλιτῶν καὶ ἔφθασε ἕως εἰς τὴν πρωτεύουσαν, τὴν Σαμάρειαν, τὴν ὁποίαν ἐπολιόρκησεν ἐπὶ τρία ἔτη.	5 Κατόπιν ὁ Σαλαμανασάρ, ὁ βασιλιᾶς τῶν Ἀσσυρίων, εἰσέβαλεν εἰς ὅλην τὴν χώραν τοῦ Ἰσραήλ, ἔφθασεν εἰς τὴν Σαμάρειαν καὶ τὴν ἐπολιόρκησεν ἐπὶ τρία χρόνια.
6 Ἐν ἔτει ἐνάτῳ Ὡσηὲ συνέλαβε βασιλεὺς Ἀσσυρίων τὴν Σαμάρειαν καὶ ἀπῴκισεν Ἰσραὴλ εἰς Ἀσσυρίους καὶ κατῴκισεν αὐτοὺς ἐν Ἀλαὲ καὶ ἐν Ἀβὼρ ποταμοῖς Γωζάν, καὶ ὄρη Μήδων.	6 Κατὰ τὸ ἔνατον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Ὡσηὲ ὁ βασιλεὺς τῶν Ἀσσυρίων κατέλαβε τὴν Σαμάρειαν καὶ μετέφερεν ἕνα μέρος τῶν Ἰσραηλιτῶν εἰς τὴν χώραν τῶν Ἀσσυρίων, ἐγκατέστησεν αὐτοὺς εἰς τὴν Ἀλαὲ καὶ εἰς τὴν Ἀβώρ, εἰς τοὺς ποταμοὺς τῆς χώρας Γωζὰν καὶ εἰς τὰ ὄρη τῆς χώρας τῶν Μήδων.	6 Κατὰ τὸ τρίτον ἔτος τῆς πολιορκίας, ποὺ ἦταν τὸ ἔνατον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Ὡσηέ, ὁ βασιλιᾶς τῶν Ἀσσυρίων ἐκυρίευσε τὴν Σαμάρειαν καὶ μετέφερεν (Ἕνα μέρος ἀπό) τοὺς Ἰσραηλίτες εἰς τὴν χώραν τῶν Ἀσσυρίων καὶ ἐγκατέστησεν ἄλλους εἰς τὴν Ἀλαέ, ἄλλους κοντὰ εἰς τὸν ποταμὸν Ἀβὼρ τῆς χώρας Γωζὰν καὶ ἄλλους εἰς τὰ βουνά (ἢ κατ' ἄλλην γραφήν: Εἰς τὶς πόλεις) τῶν Μήδων.
7 Καὶ ἐγένετο ὅτι ἥμαρτον οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ τῷ Κυρίῳ Θεῷ αὐτῶν τῷ ἀναγαγόντι αὐτοὺς ἐκ γῆς Αἰγύπτου ὑποκάτωθεν χειρὸς Φαραὼ βασιλέως Αἰγύπτου καὶ ἐφοβήθησαν θεοὺς ἑτέρους	7 Αὐτὰ δὲ ἔγιναν ὡς τιμωρία ἐναντίον τῶν Ἰσραηλιτῶν ἐκ μέρους τοῦ Θεοῦ, διότι αὐτοὶ ἡμάρτησαν ἐνώπιον Κυρίου τοῦ Θεοῦ των, ὁ ὁποῖος ἔβγαλεν αὐτοὺς ἐλευθέρους ἀπὸ τὴν γῆν τῆς Αἰγύπτου, ἀπὸ τὴν ἐξουσίαν Φαραὼ τοῦ βασιλέως τῆς Αἰγύπτου. Αὐτοὶ ὅμως δὲν ἐσεβάσθησαν τὸν ἀληθινὸν Θεόν των, ἀλλὰ ἐσεβάσθησαν ἄλλους εἰδωλολατρικοὺς θεούς.	7 Ὅλα αὐτὰ συνέβησαν, διότι οἱ Ἰσραηλῖται ἁμάρτησαν εἰς τὸν Κύριον καὶ Θεόν των, ὀ ὁποῖος τοὺς ἀνέβασε εἰς τὴν Γῆν τῆς ἐπαγγελίας ἀπὸ τὴν χώραν τῆς Αἰγύπτου καὶ ἀπὸ τὴν δουλείαν τοῦ Φαραώ, τοῦ βασιλιᾶ τῆς Αἰγύπτου. Οἱ Ἰσραηλῖται ὅμως, ἀντὶ νὰ συνεχίσουν νὰ λατρεύουν τὸν ἕνα καὶ μόνον ἀληθινὸν Θεόν, ἐλάτρευσαν ἄλλους, ξένους θεούς.
8 καὶ ἐπορεύθησαν τοῖς δικοιώμασι τῶν ἐθνῶν, ὧν ἐξῆρε Κύριος ἐκ προσώπου υἱῶν Ἰσραήλ, καὶ οἱ βασιλεῖς Ἰσραήλ, ὅσοι ἐποίησαν,	8 Οἱ Ἰσραηλῖται καὶ οἱ βασιλεῖς των ἔπραξαν καὶ ἔζησαν σύμφωνα μὲ τὰ ἔθιμα τῶν εἰδωλολατρικῶν ἐθνῶν, τὰ ὁποῖα ὁ Κύριος εἶχε ξερριζώσει ἀπὸ τὸ πρόσωπον τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ.	8 Καὶ ἀκολούθησαν τοὺς νόμους καὶ τὰ ἔθιμα τῶν εἰδωλολατρικῶν ἐθνῶν, τὰ ὁποῖα ἐξερρίζωσεν ὁ Κύριος, καθὼς οἱ Ἰσραηλῖται ἐπροχωροῦσαν καὶ ἐγκαθίσταντο εἰς τὴν Γῆν τῆς ἐπαγγελίας. Ἐπίσης οἱ Ἰσραηλῖται ἀπεδέχθησαν καὶ υἱοθέτησαν ἔθιμα, τὰ ὁποῖα εἰσήγαγαν καὶ ἐπέβαλαν οἱ βασιλεῖς τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰσραήλ.
9 καὶ ὅσοι ἠμφιέσαντο οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ λόγους οὐχ οὕτως κατὰ Κυρίου Θεοῦ αὐτῶν. Καὶ ᾠκοδόμησαν ἑαυτοῖς ὑψηλὰ ἐν πάσαις ταῖς πόλεσιν αὐτῶν ἀπὸ πύργου φυλασσόντων ἕως πόλεως ὀχυρᾶς	9 Παρεδέχθησαν καὶ οἰκειοποιήθησαν οἱ Ἰσροηλῖται διδασκαλίας καὶ λατρευτικὰς πράξεις, αἱ ὁποῖαι δὲν ἦσαν εὐάρεστοι ἐνώπιον Κυρίου τοῦ Θεοῦ αὐτῶν. Ἀνοικοδόμησαν δηλαδὴ οἱ ἴδιοι διὰ τὸν ἑαυτόν τους πύργους λατρείας τοῦ εἰδωλικοῦ θεοῦ εἰς ὑψηλὰ μέρη, εἰς ὅλας τὰς πόλεις των ἀπὸ τοὺς μεμονωμένους πύργους τῆς φρουρᾶς μέχρι καὶ τῶν ὀχυρωμένων πόλεων.	9 Οἱ Ἰσραηλῖται ἔλεγαν λόγια μυστικὰ καὶ ἔκαμναν κρυφὰ ἔργα, ποὺ τοὺς παρουσίαζαν εὐσεβεῖς, τὰ ὁποῖα ὅμως ὀ Κύριος, ὁ Θεός των, δὲν τὰ ἐνέκρινεν οὔτε τὰ ἐδέχετο. Ἔκτισαν διὰ τοὺς ἑαυτούς των εἰδωλολατρικοὺς τόπους λατρείας εἰς ὑψηλὰ μέρη εἰς ὅλες τὶς πόλεις των, ἀπὸ τὸ πιὸ μικρὸ χωριό, τὸν πιὸ μικρὸν συνοικισμόν, εἰς τὸν ὁποῖον εὑρίσκετο ἐλαχίστη φρουρὰ ἀνδρῶν, μέχρι τῶν μεγάλων καὶ ὠχυρωμένων πόλεων.
10 καὶ ἐστήλωσαν ἑαυτοῖς στήλας καὶ ἄλση ἐπὶ παντὶ βουνῷ ὑψηλῷ καὶ ὑποκάτω παντὸς ξύλου ἀλσώδους	10 Ἀνήγειραν εἰδωλολατρικὰς στήλας, ἐφύτευσαν ἱερὰ δάση, ὅπου ἔθεσαν τὰ ἀγάλματα τῆς Ἀστάρτης εἰς κάθε ὑψηλὸν λόφον κάτω ἀπὸ κάθε δασικὸν πυκνόφυλλον δένδρον.	10 Ἔστησαν διὰ τοὺς ἑαυτούς των ἱερὲς πέτρινες στῆλες καὶ ἐφύτευσαν ἱερὰ δάση, εἰς τὰ ὁποῖα ἔβαλαν τὰ εἴδωλα τῆς θεᾶς Ἀστάρτης εἰς κάθε ὑψηλὸν λόφον καὶ κάτω ἀπὸ κάθε πυκνόφυλλον σκιερὸν δένδρον.
11 καὶ ἐθυμίασαν ἐκεῖ ἐν πᾶσιν ὑψηλοῖς καθὼς τὰ ἔθνη, ἃ ἀπῴκισε Κύριος ἐκ προσώπου αὐτῶν, καὶ ἐποίησαν κοινωνοὺς καὶ ἐχάραξαν τοῦ παροργίσαι τὸν Κύριον	11 Ἐκεῖ εἰς ὅλους αὐτοὺς τοὺς ὑψηλοὺς τόπους προσέφεραν θυμιάματα, ὅπως καὶ τὰ εἰδωλολατρικὰ ἔθνη, τὰ ὁποῖα ὁ Θεὸς εἶχεν ἀπομακρύνει ἀπὸ τὸ πρόσωπον αὐτῶν. Καὶ ἐμολύνθησαν εἰς τὰς ἁμαρτίας καὶ ἀσεβείας ἐκείνων καὶ ἐχάραξαν σταθερὰν τὴν ἀπόφασιν νὰ παροργίσουν τὸν Κύριον.	11 Καὶ ἐκεῖ, εἰς ὅλους τοὺς ὑψηλοὺς εἰδωλολατρικοὺς τόπους, ἐπρόσφεραν θυμίαμα εἰς τὰ εἴδωλα, ὅπως ἔκαμναν τὰ εἰδωλολατρικὰ ἔθνη, τὰ ὁποῖα ἀπεμάκρυνε καὶ ἔδιωξε ὁ Κύριος ἀπ’ ἐμπρός των ἀπὸ τὴν Γῆν τῆς ἐπαγγελίας. Οἱ Ἰσραηλῖται ἐσυμφώνησαν μὲ τὰ ἔθνη καὶ ἐμολύνθησαν μὲ τὰ ἔργα ἐκείνων, τὰ βδελυκτὰ καὶ σιχαμερὰ εἰς τὸν Θεόν, καὶ ἐχάραξαν τὴν ἀπόφασίν των μὲ ἀνεξίτηλα γράμματα ἐπάνω εἰς τὴν πέτραν, ἀπεφάσισαν δηλαδὴ σταθερὰ νὰ προκαλοῦν ἔτσι τὴν ὀργὴν τοῦ Κυρίου.
12 καὶ ἐλάτρευσαν τοῖς εἰδώλοις, οἷς εἶπε Κύριος αὐτοῖς· οὐ ποιήσετε τὸ ρῆμα τοῦτο τῷ Κυρίῳ.	12 Ἐλάτρευσαν τὰ εἴδωλα, διὰ τὰ ὁποῖα ὁ Κύριος τοὺς εἶχε πῆ· <δὲν θὰ πράξετε τὸ πονηρὸν τοῦτο ἔργον ἐνώπιον τοῦ Κυρίου>.	12 Οἱ Ἰσραηλῖται ἐλάτρευσαν τὰ εἴδωλα, διὰ τὰ ὁποῖα ὁ Κύριος τοὺς εἶπε: <Δὲν θὰ κάμετε τὸ πρᾶγμα αὐτό (τὴν εἰδωλολατρίαν), τὸ ὁποῖον λυπεῖ καὶ ἐξοργίζει τὸν Θεόν>.
13 Καὶ διεμαρτύρατο Κύριος ἐν τῷ Ἰσραὴλ καὶ ἐν τῷ Ἰούδᾳ καὶ ἐν χειρὶ πάντων τῶν προφητῶν αὐτοῦ, παντὸς ὁρῶντος λέγων· ἀποστράφητε ἀπὸ τῶν ὁδῶν ὑμῶν τῶν πονηρῶν καὶ φυλάξατε τὰς ἐντολάς μου καὶ τὰ δικαιώματά μου καὶ πάντα τὸν νόμον, ὃν ἐνετειλάμην τοῖς πατράσιν ὑμῶν, ὅσα ἀπέστειλα αὐτοῖς ἐν χειρὶ τῶν δούλων μου τῶν προφητῶν.	13 Ὁ Κύριος ἐντόνως καὶ ἐπανειλημμένως εἶχεν ἀπαγορεύσει τὴν ἀσέβειαν καὶ εἰδωλολατρείαν εἰς τοὺς Ἰσραηλίτας καὶ εἰς τοὺς Ἰουδαίους διὰ μέσου ὅλων τῶν προφητῶν καὶ ὅλων τῶν φωτισμένων ἀνδρῶν λέγων· <ἀπομακρυνθῆτε ἀπὸ τοὺς δρόμους σας τοὺς πονηρούς, φυλάξατε τὰς ἐντολάς μου καὶ τὰ κρίματά μου καὶ ὅλον τὸν Νόμον, τὸν ὁποῖον ἐγὼ παρέδωσα εἰς τοὺς προπάτοράς σας, ὅλα ὅσα διὰ μέσου τῶν δούλων μου τῶν προφητῶν διέταξα αὐτοὺς νὰ τηροῦν>.	13 Ὁ Κύριος ὅμως δὲν τοὺς ἔδωκεν ἁπλῶς τὴν ἐντολὴν αὐτὴν προέβη καὶ εἰς ἔντονον διαμαρτυρίαν καὶ προτροπὴν εἰς τὸ βασίλειον τοῦ Ἰσραὴλ καὶ εἰς τὸ βασίλειον τοῦ Ἰούδα, καὶ μὲ τὸ στόμα ὅλων τῶν προφητῶν του καὶ ὅλων ἐκείνων, ποὺ ἔβλεπαν θεῖες ὀπτασίες καὶ ἀποκαλυπτικὰ ὁράματα, τοὺς ἔλεγεν ἐπανειλημμένως: <Ἐπιστρέφετε ἀπὸ τὰ πονηρά σας ἔργα, ἀρνηθῆτε τὶς κακίες σας, μετανοῆστε καὶ φυλάξετε τὶς ἐντολές μου καὶ ὅλα, ὅσα δικαιοῦμαι ὡς Κύριος καὶ δημιουργός σας νὰ ζητῶ ὅπως φυλάσσῃ ὁ καθένας σας, καὶ γενικῶς ὅλον τὸν Νόμον, τὸν ὁποῖον ἔδωκα ὡς ἐντολὴν εἰς τοὺς προπάτορές σας, ὅλα, ὅσα τοὺς διεβίβασα μὲ τὸ στόμα τῶν δούλων μου τῶν προφητῶν>.
14 Καὶ οὐκ ἤκουσαν καὶ ἐσκλήρυναν τὸν νῶτον αὐτῶν ὑπὲρ τὸν νῶτον τῶν πατέρων αὐτῶν	14 Ἐκεῖνοι ὅμως δὲν ὑπήκουσαν εἰς τὴν ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ. Ἐσκλήρυναν τὸν αὐχένα των περισσότερον, ἀπὸ ὅσον εἶχαν σκληρύνει τὰς καρδίας των οἱ προπάτορες αὐτῶν.	14 Οἱ Ἰσραηλῖται ὅμως δὲν ὑπήκουσαν καὶ μάλιστα ἐφάνησαν ἄκαμπτοι, σκληροτράχηλοι, ἀμετανόητοι, περισσότερον ἀπὸ τοὺς ἀκάμπτους, σκληροτράχηλους, ἀμετανοήτους προπάτορές των.
15 καὶ τὰ μαρτύρια αὐτοῦ, ὅσα διεμαρτύρατο αὐτοῖς, οὐκ ἐφύλαξαν καὶ ἐπορεύθησαν ὀπίσω τῶν ματαίων καὶ ἐματαιώθησαν, καὶ ὀπίσω τῶν ἐθνῶν τῶν περικύκλῳ αὐτῶν, ὧν ἐνετείλατο Κύριος αὐτοῖς μὴ ποιῆσαι κατὰ ταῦτα.	15 Τὰς ἐντολὰς τοῦ Κυρίου, ὅσας ἐντόνως καὶ ἐπανειλημμένως διέταξεν εἰς αὐτούς, δὲν ἐφύλαξαν, ἀλλὰ ἔζησαν καὶ ἔπραξαν ἀκολουθοῦντες τὰ μάταια εἴδωλα, καὶ ἔγιναν καὶ αὐτοὶ ἁμαρτωλοὶ καὶ ἀνόητοι, διότι ἠκολούθησαν τὰ ἔθνη, τὰ ὁποῖα ἦσαν γύρω των, τὰ ἤθη καὶ τὰ ἔθιμα τὰ ὁποῖα διέταξεν ὁ Κύριος αὐτοὺς νὰ μὴ τὰ ἀκολουθήσουν.	15 Ἐπὶ πλέον τὶς μαρτυρίες καὶ ἐντολὲς τοῦ στόματος τοῦ Κυρίου, τὶς ὁποῖες μὲ ἔντονες διαμαρτυρίες καὶ ἐπανειλημμένες προτροπὲς τοὺς παρέδωκε, δὲν τὶς ἐφύλαξαν οὔτε τὶς ὑπήκουσαν ἀντ' αὐτῶν ἀκολούθησαν καὶ ἐλάτρευσαν τὰ μηδαμινὰ καὶ τιποτένια εἴδωλα καὶ κατήντησαν καὶ αὐτοὶ εἰδωλολάτραι μηδαμινοὶ καὶ τιποτένιοι, ἀφοῦ ἀκολούθησαν τὸ παράδειγμα καὶ τὶς συνήθειες τῶν εἰδωλολατρικῶν ἐθνῶν, ποὺ τοὺς ἐπερικύκλωναν. Ἔτσι παρέβαιναν τὴν ἐντολὴν τοῦ Κυρίου, ὁ ὁποῖος τοὺς διέταξε νὰ μὴ μιμοῦνται τὰ ἤθη καὶ τὰ ἔθιμα τῶν εἰδωλολατρῶν.
16 Ἐγκατέλιπον τὰς ἐντολὰς Κυρίου Θεοῦ αὐτῶν καὶ ἐποίησαν ἑαυτοῖς χώνευμα δύο δαμάλεις καὶ ἐποίησαν ἄλση καὶ προσεκύνησαν πάσῃ τῇ δυνάμει τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἐλάτρευσαν τῷ Βάαλ	16 Ἐγκατέλειψαν καὶ κατεφρόνησαν τὰς ἐντολάς Κυρίου τοῦ Θεοῦ των, ἔχυσαν καὶ κατεσκεύασαν διὰ τὸν ἑαυτόν των δύο ὁμοιώματα δαμάλεων, ἔστησαν ἀγάλματα τῆς Ἀστάρτης εἰς τὰ ἄλση, ἐπροσκύνησαν ὅλους τοὺς ἀστέρας τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἐλάτρευσαν τὸν Βάαλ.	16 Ἐγκατέλειψαν καὶ παρέβησαν τὶς ἐντολὲς τοῦ Κυρίου, τοῦ Θεοῦ των, καὶ κατεσκεύασαν διὰ τοὺς ἐαυτούς των δύο χάλκινα χυτὰ ὁμοιώματα δαμαλίδων καὶ κατεσκεύασαν εἴδωλα τῆς Ἀστάρτης εἰς τὰ ἱερὰ ἄλση καὶ ἐπροσκύνησαν ὅλα τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἐλάτρευσαν τὸν βδελυκτὸν Βάαλ.
17 καὶ διῆγον τοὺς υἱοὺς αὐτῶν καὶ τὰς θυγατέρας αὐτῶν ἐν πυρὶ καὶ ἐμαντεύοντο μαντείας καὶ οἰωνίζοντο καὶ ἐπράθησαν τοῦ ποιῆσαι τὸ πονηρὸν ἐν ὀφθαλμοῖς Κυρίου παροργίσαι αὐτόν.	17 Αὐτοὶ ἀκόμη ἐπερνοῦσαν τοὺς υἱοὺς καὶ τὰς θυγατέρας των διὰ πυρὸς σύμφωνα μὲ τὰ εἰδωλολατρικὰ ἔθιμα, συνεβουλεύοντο τοὺς μάντεις, παρετήρουν τοὺς οἰωνοὺς καὶ γενικῶς τόσον πολὺ ἐξετράπησαν εἰς τὸ κακόν, σὰν νὰ ἐπωλήθησαν ὡς δοῦλοι, διὰ νὰ κάνουν τὸ κακὸν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, ὥστε νὰ ἐξοργίσουν αὐτὸν ἐναντίον των.	17 Καὶ ἐθυσίαζαν τοὺς υἱούς των καὶ τὶς θυγατέρες των εἰς τὰ εἴδωλα (κατ' ἄλλους: Ἐπερνοῦσαν τοὺς υἱούς των καὶ τὶς θυγατέρες των ἀπὸ τὴν φωτιὰ διὰ νὰ τοὺς ἑξαγνίσουν) καὶ ἐπεδίδοντο εἰς μαγεῖες καὶ εἰδωλολατρικὲς μαντεῖες μὲ <μέντιουμ>· ἀφιερώθησαν δὲ τόσον πολὺ εἰς τὴν εἰδωλολατρίαν, ποὺ κυριολεκτικῶς ἐπώλησαν τοὺς ἑαυτούς των καὶ ἔγιναν δοῦλοι καὶ σκλάβοι, ὥστε νὰ κάμνουν αὐτό, ποὺ εἶναι σιχαμερὸν καὶ κακὸν εἰς τὰ μάτια τοῦ Κυρίου, καὶ ἔτσι ἐξώργιζαν τὸν Θεόν.
18 Καὶ ἐθυμώθη Κύριος σφόδρα ἐν τῷ Ἰσραήλ, καὶ ἀπέστησεν αὐτοὺς ἀπὸ τοῦ προσώπου αὐτοῦ, καὶ οὐχ ὑπελείφθη πλὴν φυλὴ Ἰούδα μονωτάτη.	18 Ὁ Κύριος ὠργίσθη πάρα πολὺ ἐναντίον τῶν Ἰσραηλιτῶν καὶ ἀπέστρεψεν ἀπὸ αὐτοὺς μὲ ἀγανάκτησιν τὸ πρόσωπόν του. Δὲν ἔμειναν πλέον πιστοὶ εἰς τὸν Θεόν, εἰμὴ μόνον ἡ φυλὴ τοῦ Ἰούδα.	18 Καὶ ὠργίσθη πάρα πολὺ ὁ Κύριος, ἄναψε ὁ θυμός του ἐναντίον τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, τὸν ἀπεδοκίμασε καὶ τὸν ἀπεμάκρυνεν ἀπὸ τὸ πρόσωπόν του, ἀπὸ τὴν Γῆν τῆς ἐπαγγελίας, ὅπου εἶχε στραμμένον τὸ βλέμμα τῆς ἀγάπης του. Εἰς δὲ τὴν Γῆν τῆς ἐπαγγελίας ἔμεινε μόνον τὸ βασίλειον τοῦ Ἰούδα, εἰς τὸ ὁποῖον εὑρίσκετο ἡ φυλὴ τοῦ Ἰούδα.
19 Καί γε Ἰούδας οὐκ ἐφύλαξε τὰς ἐντολὰς Κυρίου τοῦ Θεοῦ αὐτῶν καὶ ἐπορεύθησαν ἐν τοῖς δικοιώμασιν Ἰσραήλ, οἷς ἐποίησαν,	19 Μολονότι καὶ τὸ βασίλειον ἀκόμη τοῦ Ἰούδα δὲν ἐτήρησε κατὰ πάντα τὰς ἐντολάς Κυρίου τοῦ Θεοῦ των, διότι καὶ οἱ Ἰουδαῖοι ἐπορεύθησαν καὶ ἔζησαν σύμφωνα μὲ τὰς ἀσεβεῖς συνηθείας τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, τὰς ὁποίας ἔκαμαν.	19 Ἀλλὰ καὶ αὐτὸς ἐπίσης ὁ λαὸς τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα δὲν ἐφύλαξε τοὺς νόμους καὶ τὶς ἐντολὲς τοῦ Κυρίου, τοῦ Θεοῦ των ἐμιμήθη καὶ αὐτὸς τὸ εἰδωλολατρικὸν παράδειγμα καὶ τὰ ἁμαρτωλὰ ἔθιμα, τὰ ὁποῖα ἀκολουθοῦσε ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαός.
20 καὶ ἀπεώσαντο τὸν Κύριον, καὶ ἐθυμώθη Κύριος παντὶ σπέρματι Ἰσραὴλ καὶ ἐσάλευσεν αὐτοὺς καὶ ἔδωκεν αὐτοὺς ἐν χειρὶ διαρπαζόντων αὐτούς, ἕως οὗ ἀπέρριψεν αὐτοὺς ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ.	20 Αὐτοὶ εἶχαν ἀπωθήσει τὸν Κύριον. Διὰ τοῦτο ὁ Κύριος ὠργίσθη ἐναντίον ὅλου τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, συνετάραξεν αὐτοὺς καὶ τοὺς παρέδωσεν εἰς τὰ χέρια τῶν ἐχθρῶν, οἱ ὁποῖοι εἰσωρμοῦσαν εἰς τὴν χώραν των καὶ ἐπεδίδοντο εἰς διαρπαγάς, μέχρις ὅτου τοὺς ἀπέρριψεν ὁ Κύριος ἀπὸ τὸ πρόσωπόν του.	20 Ὁ λαὸς τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα ἐπεριφρόνησαν, παρεμέρισαν καὶ ἀπεμάκρυναν τὸν Κύριον. Αποτέλεσμα τούτου ἦταν ὅτι ἐθύμωσεν ὁ Κύριος ἐναντίον ὁλοκλήρου τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ καὶ τοὺς συνεκλόνισε καὶ τοὺς παρέδωκεν εἰς τὰ χέρια σκληρῶν ἐχθρῶν, ποὺ εἰσωρμοῦσαν εἰς τὴν χώραν των καὶ τοὺς ἐλεηλατοῦσαν, μέχρις ὅτου τελικῶς τοὺς ἀπώθησε καὶ τοὺς ἀπέρριψεν ἀπὸ τὸ πρόσωπόν του καὶ τὴν παντοδύναμον προστασίαν του.
21 Ὅτι πλὴν Ἰσραὴλ ἐπάνωθεν οἴκου Δαυὶδ καὶ ἐβασίλευσαν τὸν Ἱεροβοὰμ υἱὸν Ναβάτ, καὶ ἐξέωσεν Ἱεροβοὰμ τὸν Ἰσραὴλ ἐξόπισθεν Κυρίου καὶ ἐξήμαρτεν αὐτοὺς ἁμαρτίαν μεγάλην.	21 Ἄλλο μεγάλο ἁμάρτημά των εἶναι ὅτι αἱ δέκα φυλαὶ τοῦ Ἰσραὴλ ἐξέκοψαν ἀπὸ τὸν οἶκον Δαυὶδ καὶ ἀνεκήρυξαν διὰ τὸν ἑαυτόν των βασιλέα τὸν Ἱεροβοάμ, τὸν υἱὸν τοῦ Ναβάτ. Ὁ δὲ Ἱεροβοὰμ ἀπεμάκρυνε καὶ ἐξέκοψε τὸν ἰσραηλιτικὸν λαὸν ἀπὸ τὰς ὁδοὺς τοῦ Κυρίου καὶ ὡδήγησεν αὐτὸν εἰς τὴν μεγάλην ἀσέβειαν καὶ ἁμαρτίαν τῆς εἰδωλολατρείας.	21 Ἄλλο μεγάλο ἁμάρτημά των ἦταν τοῦτο: Οἱ δέκα φυλὲς τοῦ Ἰσραὴλ ἐχωρίσθησαν ἀπὸ τὸν οἶκον τοῦ Δαβὶδ καὶ ἀνεκήρυξαν ὡς βασιλιᾶ τους τὸν Ἱεροβοάμ, τὸν υἱὸν τοῦ Ναβάτ. Ὁ δὲ Ἱεροβοὰμ ἐξώθησε καὶ ἀπεξένωσε τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαὸν ἀπὸ τὸν Κύριον, τὸν μόνον ἀληθινὸν Θεόν, καὶ μὲ τὴν ἁμαρτωλὴν πολιτείαν του παρέσυρε τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαὸν εἰς τὴν μεγάλην ἁμαρτίαν, δηλαδὴ τὴν ἀποστασίαν καὶ εἰδωλολατρίαν.
22 Καὶ ἐπορεύθησαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ ἐν πάσῃ ἁμαρτίᾳ Ἱεροβοάμ, ᾗ ἐποίησεν, οὐκ ἀπέστησαν ἀπ' αὐτῆς,	22 Ἔτσι δὲ οἱ Ἰσραηλῖται ἐπορεύθησαν εἰς ὅλας τὰς ἁμαρτίας τοῦ Ἱεροβοάμ, τὰς ὁποίας αὐτὸς εἶχε διαπράξει, καὶ δὲν ἀπεμακρύνθησαν καθόλου ἀπὸ αὐτάς,	22 Διότι ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαὸς ἀκολούθησε τὸ παράδειγμα τοῦ Ἱεροβοὰμ καὶ ἐμιμήθη εἰς ὅλα τὴν ἁμαρτωλὴν πολιτείαν του καὶ δὲν ἀπεμακρύνθη καθόλου ἀπὸ αὐτήν,
23 ἕως οὗ μετέστησε Κύριος τὸν Ἰσραὴλ ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ, καθὼς ἐλάλησε Κύριος ἐν χειρὶ πάντων τῶν δούλων αὐτοῦ τῶν προφητῶν. Καὶ ἀπῳκίσθη Ἰσραὴλ ἐπάνωθεν τῆς γῆς αὐτοῦ εἰς Ἀσσυρίους ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης.	23 μέχρις ὅτου ὁ Κύριος τοὺς ἀπέρριψεν ἀπὸ τὸ πρόσωπόν του καὶ ἐστέρησεν ἀπὸ τὴν προστασίαν του τὸν ἰσραηλιτικὸν λαόν. Αὐτὸ ἄλλωστε εἶχε προείπει ὁ Κύριος διὰ μέσου ὅλων τῶν δούλων του τῶν προφητῶν. Καὶ πρὸς τιμωρίαν του ὁ ἰσραηλιτικὸς λαὸς ἀπήχθη αἰχμάλωτος ἀπὸ τὴν χώραν του εἰς τὴν χώραν τῶν Ἀσσυρίων μέχρι τῆς ἡμέρας αὐτῆς.	23 μέχρις ὅτου ὁ Κύριος ἀπεδοκίμασε καὶ ἀπεμάκρυνε τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαὸν ἀπὸ τὸ πρόσωπόν του, ἀπὸ τὴν Γῆν τῆς ἐπαγγελίας, ὅπου εἶχε στραμμένον τὸ βλέμμα τῆς ἀγάπης του· αὐτὸ δὲ ἔγινε, ὅπως ἀκριβῶς εἶχε προείπει ὁ Κύριος μὲ τὸ στόμα ὅλων τῶν δούλων του τῶν προφητῶν. Ἔτσι ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαὸς μετεφέρθη ἀπὸ τὴν χώραν του ὡς αἰχμάλωτος εἰς τὴν χώραν τῶν Ἀσσυρίων, συνεχίζει δὲ νὰ παραμένῃ ἀκόμη ἐκεῖ μέχρι τῆς ἡμέρας, ποὺ γράφονται οἱ γραμμὲς αὐτές.
24 Καὶ ἤγαγε βασιλεὺς Ἀσσυρίων ἐκ Βαβυλῶνος τὸν ἐκ Χουθὰ ἀπὸ Ἀϊὰ καὶ ἀπὸ Αἰμὰθ καὶ Σεπφαρουαΐμ, καὶ κατῳκίσθησαν ἐν πόλεσι Σαμαρείας ἀντὶ τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ καὶ ἐκληρονόμησαν τὴν Σαμάρειαν καὶ κατῴκησαν ἐν ταῖς πόλεσιν αὐτῆς.	24 Ὁ βασιλεὺς τῶν Ἀσσυρίων μετέφερεν ἀνθρώπους ἀπὸ τὴν Βαβυλῶνα, δηλαδὴ κατοίκους τῶν πόλεων Χουθά, Ἀϊά, Αἰμὰθ καὶ Σεπφαρουαῒμ καὶ τοὺς ἐγκατέστησεν εἰς τὰς πόλεις τῆς Σαμαρείας ἀντὶ τῶν Ἰσραηλιτῶν. Αὐτοὶ δὲ ἐπῆραν πλέον ὡς κληρονομίαν των τὴν Σαμάρειαν καὶ ἐγκατεστάθησον εἰς τὰς πόλεις αὐτῆς.	24 Ὁ βασιλιᾶς τῶν Ἀσσυρίων μετέφερε κατοίκους ἀπὸ τὶς πόλεις τῆς Βαβυλῶνος Χουθὰ καὶ Ἀϊὰ καὶ Αἰμὰθ καὶ Σεπφαρουαῒμ καὶ τοὺς ἐγκατέστησεν εἰς τὶς πόλεις τῆς Σαμαρείας εἰς ἀντικατάστασιν τῶν ἐξορίστων Ἰσραηλιτῶν. Ὅλοι αὐτοί, ποὺ μετεφέρθησαν ἀπὸ τὶς πόλεις τῆς Βαβυλῶνος, ἐκληρονόμησαν ὡς μόνιμον κατάκτησιν τὴν Σαμάρειαν καὶ ἐγκατεστάθησαν εἰς τὶς πόλεις τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰσραήλ.
25 Καὶ ἐγένετο ἐν ἀρχῇ τῆς καθέδρας αὐτῶν οὐκ ἐφοβήθησαν τὸν Κύριον, καὶ ἀπέστειλε Κύριος ἐν αὐτοῖς τοὺς λέοντας, καὶ ἦσαν ἀποκτέννοντες ἐν αὐτοῖς.	25 Οἱ ἔποικοι αὐτοὶ εἰς τὴν ἀρχὴν τῆς ἐγκαταστάσεώς των δὲν ἐφοβήθησαν τὸν Κύριον. Διὰ τοῦτο ὁ Κύριος ἀπέστειλεν ἐναντίον των λέοντας, οἱ ὁποῖοι καὶ τοὺς κατεσπάρασσαν.	25 Συνέβη δὲ τοῦτο: Οἱ νέοι ἄποικοι εἰς τὴν ἀρχὴν τῆς ἐγκαταστάσεώς των δὲν ἐτίμησαν μὲ βαθὺν σεβασμόν, δὲν ἐλάτρευσαν τὸν Κύριον· δι’ αὐτὸ ὁ Κύριος ἔστειλεν εἰς αὐτοὺς λιοντάρια, τὰ ὁποῖα τοὺς ἐσκότωναν καὶ τοὺς ἐκατακομμάτιαζαν.
26 Καὶ εἶπαν τῷ βασιλεῖ Ἀσσυρίων λέγοντες· τὰ ἔθνη, ἃ ἀπῴκισας καὶ ἀντεκάθισας ἐν πόλεσι Σαμαρείας, οὐκ ἔγνωσαν τὸ κρῖμα τοῦ Θεοῦ τῆς γῆς, καὶ ἀπέστειλεν εἰς αὐτοὺς τοὺς λέοντας, καὶ ἰδοὺ εἰσι θανατοῦντες αὐτούς, καθότι οὐκ οἴδασι τὸ κρῖμα τοῦ Θεοῦ τῆς γῆς.	26 Τότε προσῆλθον μερικοὶ εἰς τὸν βασιλέα τῶν Ἀσσυρίων καὶ τοῦ εἶπον· <οἱ λαοί, τοὺς ὁποίους σὺ μετέφερες καὶ ἐγκατέστησες ἀντὶ τῶν Σαμαρειτῶν εἰς τὰς πόλεις τῆς Σαμαρείας, δὲν ἐφρόντισαν νὰ μάθουν τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ τῆς χώρας αὐτῆς. Διὰ τοῦτο ὁ Θεὸς ἔστειλεν ἐναντίον των τοὺς λέοντας· καὶ ἰδοὺ ὅτι οἱ λέοντες τοὺς κατασπαράσσουν, διότι δὲν ἐφρόντισαν οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ νὰ μάθουν καὶ νὰ τηρήσουν τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ τῆς χώρας αὐτῆς>.	26 Ἕνεκα τούτου παρουσιάσθησαν ὡρισμένοι εἰς τὸν βασιλιᾶ τῶν Ἀσσυρίων καὶ τοῦ εἶπαν: <Τὰ ἔθνη, τὰ ὁποῖα μετέφερες ἀπὸ τὴν Βαβυλῶνα καὶ ἐγκατέστησες εἰς τὶς πόλεις τῆς Σαμαρείας, δὲν γνωρίζουν τὸν νόμον καὶ τὸν τρόπον, μὲ τὸν ὁποῖον λατρεύεται ὁ Θεὸς τῆς χώρας· διὰ τοῦτο ὁ Θεὸς ἔστειλεν εἰς αὐτοὺς λιοντάρια, τὰ ὁποῖα, νά· ὁρμοῦν ἐναντίον των, τοὺς σκοτώνουν καὶ τοὺς κατακομματιάζουν, διότι δὲν γνωρίζουν τὸν νόμον καὶ τὸν τρόπον, μὲ τὸν ὁποῖον λατρεύεται ὁ Θεὸς τῆς χώρας>.
27 Καὶ ἐνετείλατο ὁ βασιλεὺς Ἀσυρίων λέγων· ἀπάγετε ἐκεῖθεν καὶ πορευέσθωσαν καὶ κατοικήτωσαν ἐκεῖ καὶ φωτιοῦσιν αὐτοὺς τὸ κρῖμα τοῦ Θεοῦ τῆς γῆς.	27 Ὁ βασιλεὺς τῶν Ἀσσυρίων ἔδωσε τότε τὴν ἑξῆς διαταγήν· <ὁδηγήσατε, εἶπεν, ἐκεῖ ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι θὰ μεταβοῦν καὶ θὰ κατοικήσουν μαζῆ των καὶ θὰ διαφωτίσουν καὶ θὰ διδάξουν τοὺς ἐποίκους λαοὺς τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ τῆς χώρας ἐκείνης>.	27 Τότε ὁ βασιλιᾶς τῆς Ἀσσυρίας διέταξε καὶ εἶπε: <Στείλετε ἐκεῖ ἀνθρώπους, ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ μετεφέρατε ἐδῶ εἰς τὴν Ἀσσυρίαν· αὐτοὶ ἂς γυρίσουν πίσω καὶ ἂς κατοικήσουν ἐκεῖ καὶ ἂς διδάξουν καὶ ἂς διαφωτίσουν τοὺς ἐποίκους τὸν νόμον τοῦ Θεοῦ τῆς χώρας αὐτῆς καὶ τὸν τρόπον, μὲ τὸν ὁποῖον αὐτὸς λατρεύεται>.
28 Καὶ ἤγαγον ἕνα τῶν ἱερέων, ὧν ἀπῴκισαν ἀπὸ Σαμαρείας, καὶ ἐκάθισεν ἐν Βαιθὴλ καὶ ἦν φωτίζων αὐτοὺς πῶς φοβηθῶσι τὸν Κύριον.	28 Ἐκεῖνοι πράγματι ὁδήγησαν ἕνα ἀπὸ τοὺς ἱερεῖς, ποὺ εἶχε μεταφέρει ἀπὸ τὴν Σαμάρειαν εἰς τὴν Ἀσσυρίαν ὁ βασιλεύς. Ὁ ἱερεὺς ἐκάθισεν εἰς τὴν Βαιθὴλ καὶ διεφώτιζε καὶ ἐδίδασκε τοὺς ξένους ἐκείνους λαούς, πῶς πρέπει νὰ σέβωνται καὶ νὰ λατρεύουν τὸν Κύριον.	28 Ἔτσι μετέφεραν ἕνα ἀπὸ τοὺς ἱερεῖς, τοὺς ὁποίους εἶχαν ὁδηγήσει ὡς ἐξορίστους (αἰχμαλώτους) εἰς τὴν Βαβυλῶνα ἀπὸ τὴν Σαμάρειαν· αὐτὸς ἐγκατεστάθη εἰς τὴν Βαιθὴλ καὶ ἐκεῖ ἐδίδασκε καὶ διεφώτιζε τοὺς νέους ἐποίκους μὲ ποῖον τρόπον πρέπει νὰ τιμοῦν μὲ βαθὺν σεβασμὸν τὸν Κύριον καὶ πῶς νὰ τὸν λατρεύουν.
29 Καὶ ἦσαν ποιοῦντες ἔθνη ἔθνη θεοὺς αὐτῶν καὶ ἔθηκαν ἐν οἴκῳ τῶν ὑψηλῶν, ὧν ἐποίησαν οἱ Σαμαρεῖται, ἔθνη ἔθνη ἐν ταῖς πόλεσιν αὐτῶν, ἐν αἷς κοτῴκουν.	29 Ἀλλὰ τὰ διάφορα ἐκεῖνα ἔθνη εἶχαν τοὺς θεούς των, τοὺς ὁποίους ἐτοποθετοῦσαν εἰς ναοὺς κτισμένους ἀπὸ τοὺς Σαμαρείτας εἰς ὑψηλοὺς τόπους. Ἐπὶ πλέον κάθε ἔθνος κατεσκεύαζε τέτοιους ναοὺς εἰς τὰς πόλεις, εἰς τὰς ὁποίας εἶχεν ἐγκατασταθῇ.	29 Παρ’ ὅλα ὅμως αὐτὰ κάθε ἔθνος, ποὺ εἶχεν ἐγκατασταθῇ εἰς τὴν Σαμάρειαν, συνέχιζαν νὰ ἔχουν κάθε ἕνα τὰ εἴδωλά των, τὰ ὁποῖα καὶ ἔβαλαν εἰς τὰ ἱερὰ τῶν ὑψηλῶν εἰδωλολατρικῶν τόπων, ποὺ εἶχαν κτίσει οἱ Ἰσραηλῖται. Ἀκόμη κάθε ἕνα ἀπὸ αὐτὰ τὰ ἔθνη κατεσκεύαζε τὸν ἰδικόν του εἰδωλολατρικὸν ναὸν εἰς τὶς πόλεις, εἰς τὶς ὁποῖες εἶχαν ἐγκατασταθῇ.
30 Καὶ οἱ ἄνδρες Βαβυλῶνος ἐποίησαν τὴν Σωκχὼθ Βαινίθ, καὶ οἱ ἄνδρες Χοὺθ ἐποίησαν τὴν Νηριγέλ, καὶ οἱ ἄνδρες Αἰμὰθ ἐποίησαν τὴν Ἀσιμάθ,	30 Ἔτσι δὲ οἱ ἄνδρες, οἱ καταγόμενοι ἀπὸ τὴν Βαβυλῶνα, κατεσκεύασαν ναὸν τῆς Σωκχὼθ Βαινὶθ καὶ οἱ ἄνδρες τῆς πόλεως Χοὺθ ᾠκοδόμησαν ναὸν τῆς Νηριγέλ, οἱ δὲ ἄνδρες τῆς Αἰμὰθ ᾠκοδόμησαν ναὸν τῆς Ἀσιμάθ.	30 Ἔτσι αὐτοὶ ποὺ ἦλθαν ἀπὸ τὴν Βαβυλῶνα, κατεσκεύασαν εἴδωλα - ἀγάλματα (ἢ ναόν) τῆς Σωκχὼθ Βαινίθ· αὐτοὶ ποὺ ἦλθαν ἀπὸ τὴν πόλιν Χούθ, κατεσκεύασαν εἴδωλα - ἀγάλματα (ἢ ναόν) τῆς Νηριγέλ· αὐτοὶ ποὺ ἦλθαν ἀπὸ τὴν πόλιν Αἰμάθ, κατεσκεύασαν εἴδωλα - ἀγάλματα (ἢ ναόν) τῆς Ἀσιμάθ.
31 καὶ οἱ Εὐαῖοι ἐποίησαν τὴν Ἐβλαζὲρ καὶ τὴν Θαρθάκ, καὶ οἱ Σεπφαρουαῒμ κατέκαιον τοὺς υἱοὺς αὐτῶν ἐν πυρὶ τῷ Ἀδραμέλεχ καὶ Ἀνημελέχ, θεοῖς Σεπφαρουαΐμ.	31 Οἱ Εὐαῖοι κατεσκεύασαν τὴν Ἐβλαζὲρ καὶ τὴν Θαρθάκ, οἱ δὲ καταγόμενοι ἀπὸ τὴν Σεπφαρουαῒμ ἐπερνοῦσαν τοὺς υἱούς των διὰ πυρὸς εἰς ἔνδειξιν λατρείας καὶ ἰκεσίας πρὸς τοὺς θεοὺς Ἀδραμέλεχ καὶ Ἀνημελέχ, οἱ ὁποῖοι ἦσαν θεοὶ τῆς πόλεως Σεπφαρουαΐμ.	31 Οἱ Εὐαῖοι κατεσκεύασαν εἴδωλα - ἀγάλματα (ἢ ναόν) τῆς Ἐβλαζὲρ καὶ τῆς Θαρθάκ. Αὐτοὶ δὲ ποὺ ἦλθαν ἀπὸ τὴν Σεπφαρουαΐμ, ἐθυσίαζαν τὰ παιδιά των εἰς τὴν φωτιὰ ὡς ὁλοκαυτώματα εἰς τοὺς θεοὺς Ἀδραμέλεχ καὶ Ἀνημελέχ, ποὺ ἦσαν οἱ εἰδωλολατρικοὶ θεοὶ τῆς πόλεως Σεπφαρουαΐμ.
32 Καὶ ἦσαν φοβούμενοι τὸν Κύριον καὶ κατῴκισαν τὰ βδελύγματα αὐτῶν ἐν τοῖς οἰκοῖς τῶν ὑψηλῶν, ἃ ἐποίησαν ἐν Σαμαρείᾳ, ἔθνος ἔθνος ἐν πόλει, ἐν ᾗ κατῴκουν ἐν αὐτῇ· καὶ ἦσαν φοβούμενοι τὸν Κύριον καὶ ἐποίησαν ἑαυτοῖς ἱερεῖς τῶν ὑψηλῶν καὶ ἐποίησαν ἐν οἴκῳ τῶν ὑψηλῶν.	32 Μὲ ἕνα τέτοιον τρόπον ἐσέβοντο αὐτοὶ τὸν Κύριον. Ἐγκατέστησαν τοὺς βωμούς των καὶ τὰ εἰδωλολατρικά των ἀγάλματα, τὰ ὁποῖα κατεσκεύασαν, εἰς τοὺς ναοὺς τῶν ὑψηλῶν τόπων, ὅπως ἐπίσης καὶ ὅσα κατεσκεύασαν εἰς τὴν Σαμάρειαν. Καὶ γενικῶς κάθε ἔθνος ἔτσι ἔκαμνεν εἰς τὴν πόλιν, εἰς τὴν ὁποίαν κατοικοῦσαν. Αὐτοὶ ἦσαν οἱ φοβούμενοι τὸν Κύριον, οἱ ὁποῖοι καὶ ἀνέδειξαν ἱερεῖς ἀπὸ τὸν λαόν, διὰ νὰ ἱερουργοῦν εἰς τοὺς ὑψηλοὺς τόπους, ὅπου εἶχαν κατασκευάσει ναούς.	32 Οἱ λαοὶ ἐκεῖνοι ἐλάτρευαν καὶ ἐτιμοῦσαν μὲ βαθὺν σεβασμὸν τὸν Κύριον μὲ αὐτὸν τὸν τρόπον ἐγκατέστησαν δὲ τὰ σιχαμερὰ εἰδωλολατρικά των ἀγάλματα εἰς τοὺς ναοὺς τῶν ὑψηλῶν εἰδωλολατρικῶν τόπων, ποὺ ἔκτισαν εἰς τὸ πρώην βασίλειον τῆς Σαμαρείας, κάθε ἔθνος εἰς τὴν πόλιν, εἰς τὴν ὁποίαν ἐγκατεστάθη. Αὐτοὶ ἐλάτρευαν μὲ τέτοιον τρόπον τὸν Κύριον καὶ ἐδιάλεξαν καὶ ἀνέδειξαν μεταξύ των ἱερεῖς διὰ τοὺς εἰδωλολατρικοὺς ναούς, ποὺ κατεσκεύασαν εἰς τοὺς ὑψηλοὺς τόπους.
33 Καὶ τὸν Κύριον ἐφοβοῦντο καὶ τοῖς θεοῖς αὐτῶν ἐλάτρευον κατὰ τὸ κρῖμα τῶν ἐθνῶν, ὅθεν ἀπῴκισαν αὐτοὺς ἐκεῖθεν.	33 Ἐσέβοντο τὸν Κύριον, ἀλλὰ ἐλάτρευαν καὶ τοὺς εἰδωλολατρικοὺς θεοὺς τῶν ἐθνῶν σύμφωνα μὲ τὰ ἤθη καὶ ἔθιμα τῶν ἐθνῶν τούτων, ἀπὸ τὰ ὁποῖα καὶ μετέφεραν ὅλους αὐτοὺς τοὺς εἰδωλικοὺς θεοὺς εἰς τὴν χώραν τοῦ Ἰσραήλ.	33 Κατὰ τέτοιον τρόπον ἐλάτρευαν καὶ ἐτιμοῦσαν μὲ βαθὺν σεβασμὸν τὸν Κύριον, ἐλάτρευαν ὅμως ἐπίσης καὶ τοὺς ἰδικούς των εἰδωλολατρικοὺς θεοὺς κατὰ τὸν νόμον καὶ τὸν τρόπον τῶν εἰδωλολατρικῶν ἐθνῶν τῶν χωρῶν, ἀπὸ τὶς ὁποῖες τοὺς μετέφεραν ὡς ἐποίκους εἰς τὴν χώραν τοῦ πρώην βασιλείου τοῦ Ἰσραήλ.
34 ῞Εως τῆς ἡμέρας ταύτης αὐτοὶ ἐποίουν κατὰ τὸ κρῖμα αὐτῶν· αὐτοὶ φοβοῦνται καὶ αὐτοὶ ποιοῦσι κατὰ τὰ δικαιώματα αὐτῶν καὶ κατὰ τὴν κρίσιν αὐτῶν καὶ κατὰ τὸν νόμον καὶ κατὰ τὴν ἐντολήν, ἣν ἐνετείλατο Κύριος τοῖς υἱοῖς Ἰακὼβ οὗ ἔθηκε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰσραήλ,	34 Καὶ οἱ Ἰσραηλῖται μέχρι τῆς ἡμέρας αὐτῆς ἐλάτρευαν τὸν Θεὸν σύμφωνα μὲ τὰς συγκεχυμένας αὐτὰς ἀντιλήψεις καὶ εἰδωλολατρικὰς δοξασίας. Αὐτοὶ φοβοῦνται τὸν Θεόν, ἀλλὰ πράττουν καὶ ζοῦν σύμφωνα καὶ μὲ τὰ εἰδωλολατρικὰ ἔθιμα. Ἀκολουθοῦν τὰ ἴχνη τῶν ἐθνῶν, ἀλλὰ καὶ τὸν Νόμον καὶ τὴν ἐντολήν, τὴν ὁποίαν ἔδωσεν ὁ Κύριος εἰς τοὺς υἱοὺς τοῦ Ἰακώβ, τὸν ὁποῖον εἶχε μετονομάσει Ἰσραήλ.	34 Μέχρι τῆς ἡμέρας, ποὺ γράφονται οἱ γραμμὲς αὐτές, (οἱ ὀλίγοι Ἰσραηλῖται, ποὺ εἶχαν ἀπομείνει εἰς τὴν χώραν τοῦ Ἰσραήλ, καὶ οἱ λαοί, ποὺ μετεφέρθησαν ὡς ἔποικοι), ἐλάτρευαν τὸν Θεὸν κατὰ τὸν συγκρητιστικὸν αὐτὸν νόμον καὶ τρόπον· δηλαδὴ εἶχαν ἀνακατεμένην τὴν λατρείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν λατρείαν τῶν εἰδώλων. Λατρεύουν τὸν Θεὸν καὶ ζοῦν σύμφωνα μὲ τὰ ἀνακατεμένα ἤθη καὶ ἔθιμα τῶν ἐθνῶν καὶ σύμφωνα μὲ τὸν νόμον καὶ τὴν ἐντολήν, ποὺ ἔδωκεν ὁ Κύριος εἰς τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἰακώβ, τὸν ὁποῖον μετωνόμασε καὶ τοῦ ἔδωκε τὸ ὄνομα Ἰσραήλ.
35 καὶ διέθετο Κύριος μετ' αὐτῶν διαθήκην καὶ ἐνετείλατο αὐτοῖς λέγων· οὐ φοβηθήσεσθε θεοὺς ἑτέρους καὶ οὐ προσκυνήσετε αὐτοῖς καὶ οὐ λατρεύσετε αὐτοῖς καὶ οὐ θυσιάσετε αὐτοῖς,	35 Ἀλλὰ ὁ Κύριος εἶχε συνάψει μὲ αὐτοὺς συμφωνίαν καὶ ἔδωσεν εἰς αὐτοὺς ἐντολὴν λέγων· <δὲν θὰ σέβεσθε ἄλλους θεούς, δὲν θὰ προσκυνήσετε αὐτούς, δὲν θὰ τοὺς λατρεύσετε καὶ δὲν θὰ θυσιάσετε πρὸς αὐτούς,	35 Ὁ Θεὸς ὅμως συνῆψε μὲ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἰακὼβ (τοὺς Ἰσραηλίτες) συμφωνίαν καὶ συνθήκην φιλίας, τοὺς ἔδωκε δὲ ἐντολὴν καὶ τοὺς εἶπε: <Δὲν θὰ τιμᾶτε καὶ δὲν θὰ ἀποδίδετε βαθὺν σεβασμὸν εἰς ἄλλους, ξένους θεούς· καὶ δὲν θὰ προσκυνῆτε οὔτε θὰ λατρεύετε αὐτοὺς οὔτε καὶ θὰ προσφέρετε θυσίαν εἰς αὐτούς.
36 ὅτι ἀλλ' ἢ τῷ Κυρίῳ, ὃς ἀνήγαγεν ὑμᾶς ἐκ γῆς Αἰγύπτου ἐν ἰσχύϊ μεγάλῃ καὶ ἐν βραχίονι ὑψηλῷ, αὐτὸν φοβηθήσεσθε καὶ αὐτῷ προσκυνήσετε, αὐτῷ θύσετε·	36 παρὰ μόνον εἰς τὸν Κύριον, ὁ ὁποῖος σᾶς ἔβγαλεν ἐλευθέρους ἀπὸ τὴν χώραν τῆς Αἰγύπτου μὲ τὴν μεγάλην δύναμιν τῆς ἀκατανικήτου δεξιᾶς του. Αὐτὸν θὰ φοβῆσθε, αὐτὸν θὰ προσκυνῆτε καὶ πρὸς αὐτὸν μόνον θὰ προσφέρετε θυσίας.	36 Σεῖς θὰ ὑπακούετε καὶ θὰ ὑποτάσσεσθε μόνον εἰς τὸν Κύριον, ὁ ὁποῖος σᾶς ἐλευθέρωσε καὶ σᾶς ἔβγαλε ἀπὸ τὴν χώραν τῆς Αἰγύπτου μὲ μεγάλην ἰσχὺν καὶ δύναμιν ἀκαταγώνιστον, ἡ ὁποία ὑψώνεται ἐπάνω ἀπὸ κάθε ἀντίστασιν, τὴν ὁποίαν κατασυντρίβει. Αὐτὸν θὰ τιμᾶτε καὶ εἰς αὐτὸν θὰ ἀποδίδετε βαθὺν σεβασμόν· αὐτὸν θὰ προσκυνῆτε καὶ εἰς αὐτὸν θὰ προσφέρετε τὶς θυσίες σας.
37 καὶ τὰ δικαιώματα καὶ τὰ κρίματα καὶ τὸν νόμον καὶ τὰς ἐντολάς, ἂς ἔγραψεν ὑμῖν ποιεῖν, φυλάσσεσθε πάσας τὰς ἡμέρας καὶ οὐ φοβηθήσεσθε θεοὺς ἑτέρους·	37 Θὰ τηρῆτε δὲ ὅλας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς σας τὰς ἐντολάς του καὶ τὰ κρίματά του καὶ τὸν νόμον του, καὶ ὅσα ἄλλα γραπτῶς παρέδωσε πρὸς σᾶς νὰ πράττετε, καὶ δὲν θὰ σεβασθῆτε ἄλλους θεούς.	37 Σεῖς, ὅσα δικαιοῦται ὁ Κύριος καὶ δημιουργὸς νὰ ζητῇ, ὅπως φυλάσσῃ ὁ καθένας, τὶς ἀποφάνσεις καὶ δίκαιες κρίσεις του καὶ τὸν νόμον καὶ τὶς ἐντολές, τὶς ὁποῖες παρέδωκεν εἰς σᾶς γραπτῶς, αὐτὰ νὰ φυλάσσετε πάντοτε, ὅλες τὶς ἡμέρες τῆς ζωῆς σας· δὲν θὰ τιμᾶτε οὔτε θὰ ἀποδίδετε βαθὺν σεβασμὸν καὶ λατρείαν εἰς ἄλλους, ξένους θεούς.
38 καὶ τὴν διαθήκην, ἣν διέθετο μεθ' ὑμῶν, οὐκ ἐπιλήσεσθε καὶ οὐ φοβηθήσεσθε θεοὺς ἑτέρους,	38 Τὴν διαθήκην, τὴν ὁποίαν ἔκαμε μὲ σᾶς, δὲν θὰ τὴν λησμονήσετε καὶ δὲν θὰ λατρεύσετε καὶ δὲν θὰ φοβηθῆτε ἄλλους θεούς,	38 Τὴν δὲ συμφωνίαν καὶ συνθήκην φιλίας, τὴν ὁποίαν ὁ Κύριος συνῆψε μαζί σας, δὲν θὰ τὴν λησμονήσετε καὶ δὲν θὰ τιμᾶτε οὔτε θὰ ἀποδίδετε βαθὺν σεβασμὸν καὶ λατρείαν εἰς ἄλλους, ξένους θεούς·
39 ἀλλ' ἢ τὸν Κύριον Θεὸν ὑμῶν φοβηθήσεσθε, καὶ αὐτὸς ἐξελεῖται ὑμᾶς ἐκ πάντων τῶν ἐχθρῶν ὑμῶν.	39 παρὰ μόνον Κύριον τὸν Θεόν σας θὰ σέβεσθε, διότι αὐτὸς εἶναι ὁ μόνος ἱκανὸς νὰ σᾶς ἀπαλλάξῃ ἀπὸ ὅλους τοὺς ἐχθρούς σας.	39 σεῖς θὰ τιμᾶτε καὶ θὰ ἀποδίδετε βαθὺν σεβασμὸν καὶ λατρείαν μόνον εἰς τὸν Κύριον, τὸν Θεόν σας· αὐτὸς δὲ θὰ σᾶς σῴζῃ καὶ θὰ σᾶς λυτρώνῃ ἀπὸ ὅλους τοὺς ἐχθρούς σας.
40 Καὶ οὐκ ἀκούσεσθε ἐπὶ τῷ κρίματι αὐτῶν, ὃ αὐτοὶ ποιοῦσι.	40 Δὲν θὰ ὑπακούσετε καὶ δὲν θὰ συμμορφωθῆτε μὲ τοὺς νόμους καὶ τὰς συνηθείας, τὰς ὁποίας οἱ εἰδωλολάτραι τηροῦν>.	40 Σεῖς, οἱ ἀπόγονοι τοῦ Ἰακώβ, δὲν θὰ συμμορφωθῆτε μὲ τοὺς νόμους καὶ τοὺς τρόπους τῶν εἰδωλολατρικῶν ἐθνῶν, σύμφωνα μὲ τοὺς ὁποίους αὐτὰ ζοῦν>.
41 Καὶ ἦσαν τὰ ἔθνη ταῦτα φοβούμενοι τὸν Κύριον καὶ τοῖς γλυπτοῖς αὐτῶν ἦσαν δουλεύοντες, καί γε οἱ υἱοὶ καὶ οἱ υἱοὶ τῶν υἱῶν αὐτῶν, καθὰ ἐποίησαν οἱ πατέρες αὐτῶν, ποιοῦσιν ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης.	41 Ἔτσι τὰ ἔθνη αὐτὰ ἐφοβοῦντο τὸν Κύριον, ἀλλὰ προσκυνοῦσαν καὶ τὰ γλυπτὰ ἀγάλματά των. Καὶ αὐτοὶ ἀκόμη οἱ υἱοί των καὶ τὰ παιδιὰ τῶν υἱῶν των ζοῦν, ὅπως ἔζησαν καὶ ἔπραξαν οἱ πατέρες των. Αὐτὰ πράττουν μέχρι τῆς ἡμέρας αὐτῆς.	41 Ἔτσι οἱ λαοὶ ἐκεῖνοι ἐτιμοῦσαν καὶ ἀπέδιδαν βαθὺν σεβασμὸν καὶ λατρείαν εἰς τὸν Κύριον, ταυτοχρόνως ὅμως ἐλάτρευαν καὶ ἐπροσκυνοῦσαν καὶ τὰ εἴδωλα -ἀγάλματά των. Ὄχι μόνον δὲ ἐκεῖνοι, ἀλλὰ καὶ αὐτοὶ ἀκόμη οἱ υἱοί των καὶ οἱ υἱοὶ τῶν υἱῶν των (οἱ ἀπόγονοί των) συνέχιζαν νὰ ζοῦν καὶ νὰ λατρεύουν ὅπως καὶ οἱ προπάτορές των μέχρι τῆς ἡμέρας, ποὺ γράφονται οἱ γραμμὲς αὐτές.