Βασιλειών Δ : Κεφάλαιον Κ'

Πρωτότυπο Κείμενο

ν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἠρρώστησεν Ἐζεκίας εἰς θάνατον. Καὶ εἰσῆλθε πρὸς αὐτὸν Ἡσαΐας υἱὸς Ἀμὼς ὁ προφήτης καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· τάδε λέγει Κύριος· ἔντειλαι τῷ οἴκῳ σου, ὅτι ἀποθνῄσκεις σὺ καὶ οὐ ζήσῃ.
2 Καὶ ἀπέστρεψεν Ἐζεκίας πρὸς τὸν τοῖχον καὶ ηὔξατο πρὸς Κύριον λέγων·
3 Κύριε, μνήσθητι δὴ ὅσα περιεπάτησα ἐνώπιόν σου ἐν ἀληθείᾳ καὶ καρδίᾳ πλήρει καὶ τὸ ἀγαθὸν ἐν ὀθαλμοῖς σου ἐποίησα. Καὶ ἔκλαυσεν Ἐζεκίας κλαυθμῷ μεγάλῳ.
4 Καὶ ἦν Ἡσαΐας ἐν τῇ αὐλῇ τῇ μέσῃ, καὶ ρῆμα Κυρίου ἐγένετο πρὸς αὐτὸν λέγων·
5 ἐπίστρεψον καὶ ἐρεῖς πρὸς Ἐζεκίαν τὸν ἡγούμενον τοῦ λαοῦ μου· τάδε λέγει Κύριος ὁ Θεὸς Δαυὶδ τοῦ πατρός σου· ἤκουσα τῆς προσευχῆς σου, εἶδον τὰ δάκρυά σου· Ἰδοὺ ἐγὼ ἰάσομαί σε, τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ ἀναβήσῃ εἰς οἶκον Κυρίου·
6 καὶ προσθήσω ἐπὶ τὰς ἡμέρας σου πεντεκαίδεκα ἔτη καὶ ἐκ χειρὸς βασιλέως Ἀσσυρίων σώσω σε καὶ τὴν πόλιν ταύτην καὶ ὑπερασπιῶ ὑπὲρ τῆς πόλεως ταύτης δι' ἐμὲ καὶ διὰ Δαυὶδ τὸν δοῦλόν μου.
7 Καὶ εἶπε· λαβέτωσαν παλάθην σύκων καὶ ἐπιθέτωσαν ἐπὶ τὸ ἕλκος, καὶ ὑγιάσει.
8 Καὶ εἶπεν Ἐζεκίας πρὸς Ἡσαΐαν· τί τὸ σημεῖον ὅτι ἰάσεταί με Κύριος καὶ ἀναβήσομαι εἰς οἶκον Κυρίου τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ;
9 Καὶ εἶπεν Ἡσαΐας· τοῦτο τὸ σημεῖον παρὰ Κυρίου, ὅτι ποιήσει Κύριος τὸν λόγον, ὃν ἐλάλησε· πορεύσεται ἡ σκιὰ δέκα βαθμούς, ἐὰν ἐπιστρέψῃ δέκα βαθμούς.
10 Καὶ εἶπεν Ἐζεκίας· κοῦφον τὴν σκιὰν κλῖναι δέκα βαθμούς· οὐχί, ἀλλ' ἐπιστραφήτω ἡ σκιὰ ἐν τοῖς ἀναβαθμοῖς δέκα βαθμοὺς εἰς τὰ ὀπίσω.
11 Καὶ ἐβόησεν Ἡσαΐας ὁ προφήτης πρὸς Κύριον, καὶ ἐπέστρεψεν ἡ σκιὰ ἐν τοῖς ἀναβαθμοῖς εἰς τὰ ὀπίσω δέκα βαθμούς.
12 Ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἀπέστειλε Μαρωδὰχ Βαλαδὰν υἱὸς Βαλαδὰν βασιλεὺς Βαβυλῶνος βιβλία καὶ μαναὰ πρὸς Ἐζεκίαν, ὅτι ἤκουσεν ὅτι ἠρρώστησεν Ἐζεκίας.
13 Καὶ ἐχάρη ἐπ' αὐτοῖς Ἐζεκίας καὶ ἔδειξεν αὐτοῖς ὅλον τὸν οἶκον τοῦ νεχωθά, τὸ ἀργύριον καὶ τὸ χρυσίον, τὰ ἀρώματα καὶ τὸ ἔλαιον τὸ ἀγαθόν, καὶ τὸν οἶκον τῶν σκευῶν καὶ ὅσα ηὑρέθη ἐν τοῖς θησαυροῖς αὐτοῦ· οὐκ ἦν λόγος, ὃν οὐκ ἔδειξεν αὐτοῖς Ἐζεκίας ἐν τῷ οἴκῳ αὐτοῦ καὶ ἐν πάσῃ τῇ ἐξουσίᾳ αὐτοῦ.
14 Καὶ εἰσῆλθεν Ἡσαΐας ὁ προφήτης πρὸς τὸν βασιλέα Ἐζεκίαν καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· τί ἐλάλησαν οἱ ἄνδρες οὗτοι καὶ πόθεν ἥκασι πρός σε; Καὶ εἶπεν Ἐζεκίας· ἐκ γῆς πόρρωθεν ἥκασι πρός με, ἐκ Βαβυλῶνος.
15 Καὶ εἶπε· τί εἶδον ἐν τῷ οἴκῳ σου; Καὶ εἶπε· πάντα, ὅσα ἐν τῷ οἴκῳ μου εἶδον, οὐκ ἦν ἐν τῷ οἴκῳ μου, ὃ οὐκ ἔδειξα αὐτοῖς, ἄλλα καὶ τὰ ἐν τοῖς θησαυροῖς μου.
16 Καὶ εἶπεν Ἡσαΐας πρὸς Ἐζεκίαν· ἄκουσον λόγον Κυρίου·
17 ἰδοὺ ἡμέραι ἔρχονται καὶ ληφθήσεται πάντα τὰ ἐν οἴκῳ σου καὶ ὅσα ἐθησαύρισαν οἱ πατέρες σου ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης εἰς Βαβυλῶνα· καὶ οὐχ ὑπολειφθήσεται ρῆμα, ὃ εἶπε Κύριος·
18 καὶ οἱ υἱοί σου, οἳ ἐξελεύσονται ἐκ σοῦ, οὓς γεννήσεις λήψεται, καὶ ἔσονται εὐνοῦχοι ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ βασιλέως Βαβυλῶνος.
19 Καὶ εἶπεν Ἐζεκίας πρὸς Ἡσαΐαν· ἀγαθὸς ὁ λόγος Κυρίου, ὃν ἐλάλησεν· ἔστω εἰρήνη ἐν ταῖς ἡμέραις μου.
20 Καὶ τὰ λοιπὰ τῶν λόγων Ἐζεκίου καὶ πᾶσα ἡ δυναστεία αὐτοῦ, καὶ ὅσα ἐποίησε, τὴν κρήνην καὶ τὸν ὑδραγωγὸν καὶ εἰσήγαγε τὸ ὕδωρ εἰς τὴν πόλιν, οὐχὶ ταῦτα γεγραμμένα ἐπὶ βιβλίῳ λόγων τῶν ἡμερῶν τοῖς βασιλεῦσιν Ἰούδα;
21 Καὶ ἐκοιμήθη Ἐζεκίας μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ καὶ ἐβασίλευσε Μανασσῆς υἱὸς αὐτοῦ ἀντ' αὐτοῦ.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

ατὰ τὰς ἡμέρας ἐκείνας ἀρρώστησεν ὁ Ἐζεκίας σοβαρὰν ἀσθένειαν πρὸς θάνατον. Ἦλθε πρὸς αὐτὸν ὁ Ἡσαΐας, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀμὼς ὁ προφήτης, καὶ τοῦ εἶπε· <αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος· Τακτοποίησε τὰς ὑποθέσεις τοῦ οἴκου σου, διότι θὰ ἀποθάνῃς καὶ δὲν θὰ ζήσῃς>.
2 Ὁ Ἐζεκίας κλινήρης, καθὼς ἦτο, ἐστράφη πρὸς τὸν τοῖχον, προσηυχήθη καὶ εἶπε πρὸς τὸν Κύριον·
3 <Κύριε, ἐνθυμήσου, σὲ παρακαλῶ, ὅτι ἐπορεύθην ἐνώπιόν σου σύμφωνα μὲ τὴν ἀληθινὴν πίστιν καὶ μὲ ἀκεραιότητα καρδίας. Ἔπραξα δὲ τὸ ἀγαθὸν καὶ εὐάρεστον ἐνώπιόν σου>. Ἔπειτα ἔκλαυσεν ὁ Ἐζεκίας πάρα πολύ.
4 Τὴν ὥραν ἐκείνην ὁ Ἡσαΐας εὐρίσκετο εἰς τὴν αὐλὴν τοῦ ἀνακτόρου καὶ ἤκουσε τὸν Κύριον νὰ ὁμιλῇ πρὸς αὐτὸν καὶ νὰ τοῦ λέγῃ·
5 <ξαναγύρισε εἰς τὸν Ἐζεκίαν, τὸν ἀρχηγὸν τοῦ λαοῦ μου, καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν. Αὐτὰ λέγει Κύριος ὁ Θεὸς τοῦ Δαυὶδ τοῦ προγόνου σου· Ἤκουσα τὴν προσευχήν σου, εἶδα τὰ δάκρυά σου. Ἰδοὺ ἐγώ, θὰ σὲ θεραπεύσω καὶ κατὰ τὴν τρίτην ἡμέραν θὰ ἀνέλθῃς ὑγιὴς εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου σου.
6 Θὰ προσθέσω εἰς τὴν ζωήν σου δεκαπέντε ἀκόμη ἔτη. Θὰ σώσω σὲ καὶ τὴν πόλιν Ἱερουσαλὴμ ἀπὸ τὴν ἐξουσίαν του βασιλέως τῶν Ἀσσυρίων, θὰ ὑπερασπίσω τὴν πόλιν αὐτὴν διὰ τὴν δόξαν μου καὶ πρὸς χάριν τοῦ δούλου μου τοῦ Δαυίδ>.
7 Ὁ προφήτης Ἡσαΐας προσέθεσε· <ἂς πάρουν ἕνα κατάπλασμα ἀπὸ πολτὸν σύκων καὶ ἂς θέσουν αὐτὸ ἐπάνω εἰς τὸ ἕλκος τῆς πληγῆς του καὶ αὐτὸ θὰ τὸν θεραπεύσῃ>.
8 Ὁ Ἐζεκίας ἠρώτησε τὸν Ἡσαΐαν· <ποιὸ εἶναι τὸ σημεῖον, ποὺ θὰ μὲ πείσῃ ὅτι πράγματι ὁ Κύριος θὰ μὲ θεραπεύσῃ καὶ ἐγὼ ὑγιὴς θὰ ἀναβῶ εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου κατὰ τὴν τρίτην ἡμέραν;>
9 Ἀπήντησεν ὁ Ἡσαΐας· <αὐτὸ εἶναι τὸ σημεῖον ἐκ μέρους τοῦ Κυρίου, ὅτι δηλαδὴ αὐτὸς θὰ πραγματοποιήσῃ τὴν ὑπόσχεσιν, τὴν ὁποίαν ἔδωσε. Ἡ σκιὰ τοῦ ἠλιακοῦ ὡρολογίου θὰ προχωρήσῃ δέκα βαθμοὺς ἐμπρὸς ἢ δέκα βαθμοὺς ὀπίσω>.
10 Ὁ Ἐζεκίας ἀπήντησε· <μικρὸν εἶναι, ἐὰν ἡ σκιὰ προχωρήσῃ δέκα βαθμοὺς ἐμπρός. Θαυμαστὸν καὶ καταπληκτικὸν εἶναι, ἐὰν ἡ σκιὰ ὑποχωρήσῃ πρὸς τὰ ὀπίσω δέκα βαθμούς>.
11 Ὁ Ἡσαΐας παρεκάλεσε καὶ διὰ τοῦτο τὸν Κύριον. Καὶ ἰδού, ὅτι ἡ σκιὰ ἐπέστρεψεν εἰς τὰ σκαλοπάτια δέκα βαθμοὺς ὀπίσω.
12 Κατὰ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον ἔστειλεν ὁ Μαρωδὰχ Βαλαδάν, υἱὸς τοῦ Βαλαδὰν βασιλέως τῆς Βαβυλῶνος, γράμματα καὶ δῶρα πρὸς τὸν Ἑζεκίαν, διότι εἶχε πληροφορηθῆ ὅτι ὁ Ἐζεκίας ἠσθένησεν.
13 Ὁ Ἐζεκίας ἐχάρη δι' ὅλα αὐτὰ καὶ ἔδειξεν εἰς τοὺς ἀπεσταλμένους ὅλον τὸν οἶκον τῶν θησαυρῶν του, τὸ ἀργύριον, τὸ χρυσίον, τὰ ἀρώματα, τὸ πολύτιμον ἔλαιον, τὴν αἴθουσαν τῶν ὅπλων καὶ ὅσα ὑπῆρχον εἰς τὰ θησαυροφυλάκιά του. Δὲν ὑπῆρξε πρᾶγμα, τὸ ὁποῖον δὲν ἔδειξεν εἰς αὐτοὺς ὁ Ἐζεκίας τόσον εἰς τὸ ἀνάκτορόν του ὅσον καὶ εἰς ὅλην τὴν χώραν, ποὺ ἦτο ὑπὸ τὴν ἐξουσίαν του.
14 Ὁ προφήτης Ἡσαΐας ἦλθε πρὸς τὸν βασιλέα Ἐζεκίαν καὶ τοῦ εἶπε· <τί εἶπαν οἱ ἄνδρες αὐτοὶ καὶ ἀπὸ ποῦ ἔχουν ἔλθει πρὸς σέ;> Ὁ Ἐζεκίας ἀπήντησεν· <ἦλθαν αὐτοὶ ἀπὸ μακρυνὴν χώραν, ἀπὸ τὴν Βαβυλῶνα>.
15 Ὁ Ἡσαΐας τὸν ἠρώτησε· <τί εἶδαν εἰς τὸ ἀνάκτορόν σου;> Καὶ ὁ Ἐζεκίας ἀπήντησεν· <ὅλα ὅσα ὑπάρχουν εἰς τὸ ἀνάκτορόν μου τὰ εἶδον. Δὲν ἔμεινε τίποτε, τὰ ὁποῖον νὰ μὴ τοὺς ἔχω δείξει. Ἀκόμη δὲ εἶδον καὶ ὅλα ὅσα ὑπάρχουν εἰς τὰ θησαυροφυλάκιά μου>.
16 Ὁ Ἡσαΐας εἶπε πρὸς τὸν Ἐζεκίαν· <ἄκουσε τώρα τὸν λόγον τοῦ Κυρίου·
17 Ἰδού, ἔρχονται ἡμέραι, κατὰ τὰς ὁποίας θὰ λαφυραγωγηθοῦν ὅλα ὅσα ἀπεθησαύρισαν οἱ πατέρες σου καὶ ἀπέθεσαν εἰς τὸν οἶκον σου ἕως τὴν ἡμέραν αὐτήν. Καὶ θὰ μεταφερθοῦν εἰς τὴν Βαβυλῶνα. Τίποτε δὲν θὰ μείνῃ ἀπραγματοποίητον ἀπὸ ἐκεῖνα, τὰ ὁποῖα εἶπεν ὁ Κύριος.
18 Καὶ τὰ παιδιά σου ἀκόμη, τὰ ὁποῖα θὰ γεννηθοῦν ἀπὸ σέ, θὰ συλληφθοῦν αἰχμάλωτοι καὶ θὰ γίνουν εὐνοῦχοι εἰς τὸν βασιλέα τῆς Βαβυλῶνος>.
19 Ὁ Ἐζεκίας εἶπε πρὸς τὸν Ἡσαΐαν· <καλὸς εἶναι ὁ λόγος, τὸν ὁποῖον εἶπεν ὁ Κύριος. Ἂς εἶναι τουλάχιστον εἰρήνη κατὰ τὸ διάστημα τῆς ἰδικῆς μου ζωῆς>.
20 Τὰ ὑπόλοιπα ἐκ τῶν ἔργων τοῦ Ἐζεκίου καὶ ὅλα τὰ κατορθώματά του καὶ ὅσα ἔκαμεν, ἡ πηγή, τὸ ὑδραγωγεῖον, οἱ σωλῆνες τοῦ ὑδραγωγείου, διὰ τῶν ὁποίων ἔφερεν ὕδωρ εἰς τὴν πόλιν, ὅλα αὐτὰ εἶναι γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον τῶν ἔργων τῶν βασιλέων τοῦ Ἰούδα.
21 Ὁ Ἐζεκίας ἐκοιμήθη μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ καὶ ἐβασίλευσεν ἀντ' αὐτοῦ ὁ υἱός του ὁ Μανασσῆς.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

ατά τις ἡμέρες ἐκεῖνες ἀρρώστησε ὁ βασιλιᾶς Ἐζεκίας βαριὰ καὶ ἐπλησίαζε νὰ ἀποθάνῃ. Ἦλθε δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ προφήτης Ἡσαΐας, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀμώς, καὶ τοῦ εἶπεν: Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος· τακτοποίησε τὶς ὑποθέσεις του βασιλικοῦ σου οἴκου σύμφωνα μὲ τὴν τελευταίαν θέλησίν σου, διότι σὺ ἀποθνήσκεις καὶ δὲν θὰ ζήσής>.
2 Τότε ὁ Ἐζεκίας, καθὼς εὑρίσκετο ξαπλωμένος εἰς τὸ κρεββάτι, ἐγύρισε τὸ πρόσωπόν του πρὸς τὸν τοῖχον τοῦ δωματίου καὶ προσηυχήθη πρὸς τὸν Κύριον καὶ εἶπε:
3 <Κύριε, ἐνθυμσου, σὲ παρακαλῶ, ὅτι ἔχω συμπεριφερθῇ καὶ σὲ ἔχω ὑπηρετήσει μὲ πιστότητα, μὲ εἰλικρίνειαν καὶ ἀφοσίωσιν καὶ ἔκαμα αὐτὸ ποὺ εἶναι ἀρεστὸν εἰς σέ>. Καὶ ἔκλαυσεν ὁ Ἐζεκίας μὲ κλαυθμὸν πολὺν καὶ ἔχυσε δάκρυα πικρά.
4 Πρὶν ἀκόμη ὁ Ἡσαΐας φύγῃ ἀπὸ τὸ ἀνάκτορον, καὶ ἐνῷ εὑρίσκετο εἰς τὸ μέσον τῆς ἐσωτερικῆς αὐλῆς τοῦ ἀνακτόρου, κατέφθασεν εἰς αὐτὸν λόγος Κυρίου, ὁ ὁποῖος τοῦ ἔλεγε:
5 <Γύρισε πάλιν πίσω καὶ νὰ εἰπῇς εἰς τὸν Ἐζεκίαν, τὸν ἀρχηγὸν τοῦ λαοῦ μου· αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος, ὁ Θεὸς τοῦ Δαβὶδ τοῦ προπάτορός σου: <Ἄκουσα τὴν προσευχήν σου καὶ εἶδα τὰ πολλὰ δάκρυά σου. Νά! ἐγὼ ὁ Κύριος θὰ σὲ θεραπεύσω καὶ τὴν ἡμέραν τὴν τρίτην θὰ ἀνέβης εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου.
6 Καὶ θὰ προσθέσω εἰς τὶς ἡμέρες τῆς ζωῆς σου δεκαπέντε ἀκόμη χρόνια καὶ θὰ σὲ ἐλευθερώσω ἀπὸ τὴν ἐξουσίαν τοῦ βασιλιᾶ τῶν Ἀσσυρίων, καθὼς ἐπίσης καὶ τὴν πόλιν αὐτήν, τὴν Ἱερουσαλήμ, καὶ θὰ ὑπερασπίσω τὴν πόλιν αὐτήν, διὰ τὴν ἀγαθότητα, τὴν φιλανθρωπίαν καὶ τὴν δόξαν μου καὶ πρὸς χάριν τοῦ Δαβίδ, τοῦ δούλου μου>.
7 Κατόπιν ὁ Ἡσαΐας εἶπεν εἰς τοὺς ὑπηρέτες τοῦ Ἐζεκία: <Ἂς πάρουν μιὰ τσαπέλα σῦκα (πολτόν, συμπαγῆ βῶλον ἀπὸ σῦκα) καὶ ἂς τὴν βάλουν ὡς κατάπλασμα ἐπάνω εἰς τὴν πληγὴν καὶ θὰ γίνῃ ὑγιής>.
8 Ὁ Ἐζεκίας ἐρώτησε τὸν Ἡσαΐαν: <Ποία εἶναι ἡ θαυμαστὴ ἀπόδειξις, ποὺ θὰ μὲ πείσῃ, ὅτι ὁ Κύριος θὰ μὲ θεραπεύσῃ καὶ ὅτι ἔπειτα ἀπὸ τρεῖς ἡμέρες ὑγιὴς πλέον θὰ ἀνεβῶ εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου;>
9 Ὁ Ἡσαΐας ἀπάντησε: <Αὐτὸ εἶναι τὸ θαυμαστὸν γεγονός, ποὺ θὰ σοῦ δοθῇ ἀπὸ τὸν Κύριον, ὅτι δηλαδὴ ὁ Κύριος θὰ τηρήσῃ τὸν λόγον του καὶ θὰ πραγματοποιήσῃ αὐτὸ ποὺ ὑπεσχέθη: Ἡ σκιὰ τοῦ ἡλίου θὰ προχωρήση εἰς τὸ ἡλιακὸν ὡρολόγιον κατὰ δέκα βαθμίδες ἐμπρὸς ἢ θὰ γυρίσῃ πίσω κατὰ δέκα βαθμίδες>.
10 Ὁ Ἐζεκίας ἀπάντησε: <Εἶναι εὔκολον νὰ προχωρήση ἡ σκιὰ κατὰ δέκα βαθμίδες ἐμπρός· αὐτὸ δὲν εἶναι καὶ τόσον θαυμαστόν. Δυσκολώτερον καὶ ἄρα θαυμαστότερον εἶναι νὰ γυρίσῃ ἡ σκιὰ εἰς τὰ σκαλοπάτια (ἤ τὶς βαθμίδες) κατὰ δέκα βαθμοὺς πίσω>.
11 Καὶ ὁ προφήτης Ἡσαΐας ὕψωσε κραυγὴν ἰσχυρὰν καὶ ἐφώναξε μὲ ἱκεσίαν δυνατὴν πρὸς τὸν Κύριον διὰ τὸ αἴτημα αὐτὸ τοῦ Ἐζεκία. Καὶ ἡ σκιὰ ἐγύρισε πίσω εἰς τὰ σκαλοπάτια (ἤ τὶς βαθμίδες) κατὰ δέκα βαθμοὺς (ἢ ὑποδιαιρέσεις τοῦ ἠλιακοῦ ὡρολογίου).
12 Κατὰ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον ἀπέστειλεν ὁ Μαρωδὰχ Βαλαδάν, υἱὸς τοῦ Βαλαδάν, ὁ βασιλιᾶς τῆς Βαβυλῶνος, ἐπιστολὲς καὶ δῶρα πρὸς τὸν Ἐζεκίαν, διότι ἐπληροφορήθη ὅτι ὁ Ἐζεκίας ἀρρώστησε.
13 Ἐχάρη δι’ ὅλα αὐτὰ ὁ Ἐζεκίας καὶ ἔδειξεν εἰς τοὺς ἀπεσταλμένους τοῦ βασιλιᾶ τῆς Βαβυλῶνος ὅλον τὸν οἶκον τῶν πολυτίμων θησαυρῶν του, τὸ ἀσῆμι καὶ τὸ χρυσάφι, τὰ ἀρώματα καὶ τὸ πολύτιμον ἀρωματικὸν λάδι, καὶ τὸν οἶκον τῶν πολεμικῶν ὅπλων καὶ ὅλα, ὅσα εὑρίσκοντο εἰς τὰ θησαυροφυλάκιά του. Δὲν ὑπῆρξε τίποτε, τὸ ὁποῖον δὲν ἔδειξεν ὁ Ἐζεκίας, ἀπὸ ὅσα ἦσαν εἰς τὸ ἀνάκτορόν του καὶ εἰς ὅλην τὴν χώραν, ποὺ ἦταν κάτω ἀπὸ τὴν ἐξουσίαν του.
14 Τότε ὁ προφήτης Ἡσαΐας παρουσιάσθη εἰς τὸν βασιλιᾶ Ἐζεκίαν καὶ τὸν ἐρώτησε: <Τί εἶπαν οἰ ἄνθρωποι αὐτοὶ καὶ ἀπὸ ποὺ ἦλθαν πρὸς σέ;> Ὁ Ἐζεκίας ἀπάντησε: <Ἀπὸ χώραν πολὺ μακρινὴν ἦλθαν πρὸς ἐμέ, ἀπὸ τὴν Βαβυλῶνα>.
15 Ὁ Ἡσαΐας ἐρώτησε πάλιν: <Τί εἶδαν εἰς τὸ ἀνάκτορόν σου;> Ὁ Ἐζεκίας ἀπάντησε: <Ὅλα, ὅσα ὑπάρχουν εἰς τὸ ἀνάκτορόν μου, τὰ εἶδαν· δὲν ὑπάρχει τίποτε εἰς τὸ ἀνάκτορόν μου, τὸ ὁποῖον δὲν τοὺς ἔδειξα· εἶδαν ἐπίσης καὶ αὐτά, ποὺ φυλάσσονται εἰς τὰ θησαυροφυλάκιά μου>.
16 Κατόπιν ὁ Ἡσαΐας εἶπεν εἰς τὸν Ἐζεκίαν: <Ἄκουσε τὸν λόγον τοῦ Κυρίου:
17 Νά! ἔρχονται ἡμέρες, κατὰ τὶς ὁποῖες θὰ ἀφαιρεθοῦν ὅλα, ὅσα ὑπάρχουν εἰς τὸ ἀνάκτορόν σου, καὶ ὅλα, ὅσα συνεκέντρωσαν καὶ ἀπεθησαύρισαν οἱ προπάτορές σου μέχρι τῆς ἡμέρας αὐτῆς· ὅλα αὐτὰ θὰ σοῦ ἀφαφεθοῦν καὶ θὰ μεταφερθοῦν εἰς τὴν Βαβυλῶνα. Καὶ δὲν θὰ μεῖνῃ κανένας λόγος ἀπραγματοποίητος ἀπὸ ἐκεῖνα, τὰ ὁποῖα εἶπεν ὁ Κύριος.
18 Καὶ οἱ υἱοί σου <ὀρθοτέρα: Οἱ ἀπόγονοί σου>, οἱ ὁποῖοι θὰ γεννηθοῦν ἀπὸ σέ, θὰ συλληφθοῦν καὶ αὐτοὶ ἀπὸ τοὺς Βαβυλωνίους καὶ θὰ γίνουν εὐνοῦχοι καὶ ὑπηρέται εἰς τὸ ἀνάκτορον τοῦ βασιλιᾶ τῆς Βαβυλῶνος>.
19 Ὁ Ἐζεκίας ἀπάντησε εἰς τὸν Ἡσαΐαν: <Ἀγαθὸς καὶ δίκαιος εἶναι ὁ λόγος τοῦ Κυρίου, τὸν ὁποῖον εἶπεν. Ἂς ὑπάρξῃ τουλάχιστον εἰρήνη κατὰ τὴν διαρκειαν τῶν ἡμερῶν τῆς βασιλείας μου>.
20 Τὰ δὲ ὑπόλοιπα ἔργα τοῦ βασιλιᾶ Ἐζεκία καὶ ὅλα τὰ πολεμικά του κατορθώματα καὶ ὅλα, ὅσα ἔκαμεν - ἢ πηγή, τὸ ὑδραγωγεῖον καὶ ἡ σήραγγα, μὲ τὴν ὁποίαν ἔφερε τὸ νερὸν εἰς τὴν πόλιν - δὲν εἶναι μήπως αὐτὰ γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον τῶν <Χρονικῶν (ἢ Ἔργα καὶ Ἡμέραι) τῶν βασιλέων (τοῦ βασιλείου) τοῦ Ἰούδα>;
21 Καὶ ἀπέθανεν ὁ Ἐζεκίας καὶ ἐτάφη μὲ τοὺς προπάτορές του· ἐβασίλευσε δὲ ὡς διάδοχός του ὁ Μανασσῆς, ὁ υἱός του.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
ν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἠρρώστησεν Ἐζεκίας εἰς θάνατον. Καὶ εἰσῆλθε πρὸς αὐτὸν Ἡσαΐας υἱὸς Ἀμὼς ὁ προφήτης καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· τάδε λέγει Κύριος· ἔντειλαι τῷ οἴκῳ σου, ὅτι ἀποθνῄσκεις σὺ καὶ οὐ ζήσῃ.	ατὰ τὰς ἡμέρας ἐκείνας ἀρρώστησεν ὁ Ἐζεκίας σοβαρὰν ἀσθένειαν πρὸς θάνατον. Ἦλθε πρὸς αὐτὸν ὁ Ἡσαΐας, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀμὼς ὁ προφήτης, καὶ τοῦ εἶπε· <αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος· Τακτοποίησε τὰς ὑποθέσεις τοῦ οἴκου σου, διότι θὰ ἀποθάνῃς καὶ δὲν θὰ ζήσῃς>.	ατά τις ἡμέρες ἐκεῖνες ἀρρώστησε ὁ βασιλιᾶς Ἐζεκίας βαριὰ καὶ ἐπλησίαζε νὰ ἀποθάνῃ. Ἦλθε δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ προφήτης Ἡσαΐας, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀμώς, καὶ τοῦ εἶπεν: Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος· τακτοποίησε τὶς ὑποθέσεις του βασιλικοῦ σου οἴκου σύμφωνα μὲ τὴν τελευταίαν θέλησίν σου, διότι σὺ ἀποθνήσκεις καὶ δὲν θὰ ζήσής>.
2 Καὶ ἀπέστρεψεν Ἐζεκίας πρὸς τὸν τοῖχον καὶ ηὔξατο πρὸς Κύριον λέγων·	2 Ὁ Ἐζεκίας κλινήρης, καθὼς ἦτο, ἐστράφη πρὸς τὸν τοῖχον, προσηυχήθη καὶ εἶπε πρὸς τὸν Κύριον·	2 Τότε ὁ Ἐζεκίας, καθὼς εὑρίσκετο ξαπλωμένος εἰς τὸ κρεββάτι, ἐγύρισε τὸ πρόσωπόν του πρὸς τὸν τοῖχον τοῦ δωματίου καὶ προσηυχήθη πρὸς τὸν Κύριον καὶ εἶπε:
3 Κύριε, μνήσθητι δὴ ὅσα περιεπάτησα ἐνώπιόν σου ἐν ἀληθείᾳ καὶ καρδίᾳ πλήρει καὶ τὸ ἀγαθὸν ἐν ὀθαλμοῖς σου ἐποίησα. Καὶ ἔκλαυσεν Ἐζεκίας κλαυθμῷ μεγάλῳ.	3 <Κύριε, ἐνθυμήσου, σὲ παρακαλῶ, ὅτι ἐπορεύθην ἐνώπιόν σου σύμφωνα μὲ τὴν ἀληθινὴν πίστιν καὶ μὲ ἀκεραιότητα καρδίας. Ἔπραξα δὲ τὸ ἀγαθὸν καὶ εὐάρεστον ἐνώπιόν σου>. Ἔπειτα ἔκλαυσεν ὁ Ἐζεκίας πάρα πολύ.	3 <Κύριε, ἐνθυμσου, σὲ παρακαλῶ, ὅτι ἔχω συμπεριφερθῇ καὶ σὲ ἔχω ὑπηρετήσει μὲ πιστότητα, μὲ εἰλικρίνειαν καὶ ἀφοσίωσιν καὶ ἔκαμα αὐτὸ ποὺ εἶναι ἀρεστὸν εἰς σέ>. Καὶ ἔκλαυσεν ὁ Ἐζεκίας μὲ κλαυθμὸν πολὺν καὶ ἔχυσε δάκρυα πικρά.
4 Καὶ ἦν Ἡσαΐας ἐν τῇ αὐλῇ τῇ μέσῃ, καὶ ρῆμα Κυρίου ἐγένετο πρὸς αὐτὸν λέγων·	4 Τὴν ὥραν ἐκείνην ὁ Ἡσαΐας εὐρίσκετο εἰς τὴν αὐλὴν τοῦ ἀνακτόρου καὶ ἤκουσε τὸν Κύριον νὰ ὁμιλῇ πρὸς αὐτὸν καὶ νὰ τοῦ λέγῃ·	4 Πρὶν ἀκόμη ὁ Ἡσαΐας φύγῃ ἀπὸ τὸ ἀνάκτορον, καὶ ἐνῷ εὑρίσκετο εἰς τὸ μέσον τῆς ἐσωτερικῆς αὐλῆς τοῦ ἀνακτόρου, κατέφθασεν εἰς αὐτὸν λόγος Κυρίου, ὁ ὁποῖος τοῦ ἔλεγε:
5 ἐπίστρεψον καὶ ἐρεῖς πρὸς Ἐζεκίαν τὸν ἡγούμενον τοῦ λαοῦ μου· τάδε λέγει Κύριος ὁ Θεὸς Δαυὶδ τοῦ πατρός σου· ἤκουσα τῆς προσευχῆς σου, εἶδον τὰ δάκρυά σου· Ἰδοὺ ἐγὼ ἰάσομαί σε, τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ ἀναβήσῃ εἰς οἶκον Κυρίου·	5 <ξαναγύρισε εἰς τὸν Ἐζεκίαν, τὸν ἀρχηγὸν τοῦ λαοῦ μου, καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν. Αὐτὰ λέγει Κύριος ὁ Θεὸς τοῦ Δαυὶδ τοῦ προγόνου σου· Ἤκουσα τὴν προσευχήν σου, εἶδα τὰ δάκρυά σου. Ἰδοὺ ἐγώ, θὰ σὲ θεραπεύσω καὶ κατὰ τὴν τρίτην ἡμέραν θὰ ἀνέλθῃς ὑγιὴς εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου σου.	5 <Γύρισε πάλιν πίσω καὶ νὰ εἰπῇς εἰς τὸν Ἐζεκίαν, τὸν ἀρχηγὸν τοῦ λαοῦ μου· αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος, ὁ Θεὸς τοῦ Δαβὶδ τοῦ προπάτορός σου: <Ἄκουσα τὴν προσευχήν σου καὶ εἶδα τὰ πολλὰ δάκρυά σου. Νά! ἐγὼ ὁ Κύριος θὰ σὲ θεραπεύσω καὶ τὴν ἡμέραν τὴν τρίτην θὰ ἀνέβης εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου.
6 καὶ προσθήσω ἐπὶ τὰς ἡμέρας σου πεντεκαίδεκα ἔτη καὶ ἐκ χειρὸς βασιλέως Ἀσσυρίων σώσω σε καὶ τὴν πόλιν ταύτην καὶ ὑπερασπιῶ ὑπὲρ τῆς πόλεως ταύτης δι' ἐμὲ καὶ διὰ Δαυὶδ τὸν δοῦλόν μου.	6 Θὰ προσθέσω εἰς τὴν ζωήν σου δεκαπέντε ἀκόμη ἔτη. Θὰ σώσω σὲ καὶ τὴν πόλιν Ἱερουσαλὴμ ἀπὸ τὴν ἐξουσίαν του βασιλέως τῶν Ἀσσυρίων, θὰ ὑπερασπίσω τὴν πόλιν αὐτὴν διὰ τὴν δόξαν μου καὶ πρὸς χάριν τοῦ δούλου μου τοῦ Δαυίδ>.	6 Καὶ θὰ προσθέσω εἰς τὶς ἡμέρες τῆς ζωῆς σου δεκαπέντε ἀκόμη χρόνια καὶ θὰ σὲ ἐλευθερώσω ἀπὸ τὴν ἐξουσίαν τοῦ βασιλιᾶ τῶν Ἀσσυρίων, καθὼς ἐπίσης καὶ τὴν πόλιν αὐτήν, τὴν Ἱερουσαλήμ, καὶ θὰ ὑπερασπίσω τὴν πόλιν αὐτήν, διὰ τὴν ἀγαθότητα, τὴν φιλανθρωπίαν καὶ τὴν δόξαν μου καὶ πρὸς χάριν τοῦ Δαβίδ, τοῦ δούλου μου>.
7 Καὶ εἶπε· λαβέτωσαν παλάθην σύκων καὶ ἐπιθέτωσαν ἐπὶ τὸ ἕλκος, καὶ ὑγιάσει.	7 Ὁ προφήτης Ἡσαΐας προσέθεσε· <ἂς πάρουν ἕνα κατάπλασμα ἀπὸ πολτὸν σύκων καὶ ἂς θέσουν αὐτὸ ἐπάνω εἰς τὸ ἕλκος τῆς πληγῆς του καὶ αὐτὸ θὰ τὸν θεραπεύσῃ>.	7 Κατόπιν ὁ Ἡσαΐας εἶπεν εἰς τοὺς ὑπηρέτες τοῦ Ἐζεκία: <Ἂς πάρουν μιὰ τσαπέλα σῦκα (πολτόν, συμπαγῆ βῶλον ἀπὸ σῦκα) καὶ ἂς τὴν βάλουν ὡς κατάπλασμα ἐπάνω εἰς τὴν πληγὴν καὶ θὰ γίνῃ ὑγιής>.
8 Καὶ εἶπεν Ἐζεκίας πρὸς Ἡσαΐαν· τί τὸ σημεῖον ὅτι ἰάσεταί με Κύριος καὶ ἀναβήσομαι εἰς οἶκον Κυρίου τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ;	8 Ὁ Ἐζεκίας ἠρώτησε τὸν Ἡσαΐαν· <ποιὸ εἶναι τὸ σημεῖον, ποὺ θὰ μὲ πείσῃ ὅτι πράγματι ὁ Κύριος θὰ μὲ θεραπεύσῃ καὶ ἐγὼ ὑγιὴς θὰ ἀναβῶ εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου κατὰ τὴν τρίτην ἡμέραν;>	8 Ὁ Ἐζεκίας ἐρώτησε τὸν Ἡσαΐαν: <Ποία εἶναι ἡ θαυμαστὴ ἀπόδειξις, ποὺ θὰ μὲ πείσῃ, ὅτι ὁ Κύριος θὰ μὲ θεραπεύσῃ καὶ ὅτι ἔπειτα ἀπὸ τρεῖς ἡμέρες ὑγιὴς πλέον θὰ ἀνεβῶ εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου;>
9 Καὶ εἶπεν Ἡσαΐας· τοῦτο τὸ σημεῖον παρὰ Κυρίου, ὅτι ποιήσει Κύριος τὸν λόγον, ὃν ἐλάλησε· πορεύσεται ἡ σκιὰ δέκα βαθμούς, ἐὰν ἐπιστρέψῃ δέκα βαθμούς.	9 Ἀπήντησεν ὁ Ἡσαΐας· <αὐτὸ εἶναι τὸ σημεῖον ἐκ μέρους τοῦ Κυρίου, ὅτι δηλαδὴ αὐτὸς θὰ πραγματοποιήσῃ τὴν ὑπόσχεσιν, τὴν ὁποίαν ἔδωσε. Ἡ σκιὰ τοῦ ἠλιακοῦ ὡρολογίου θὰ προχωρήσῃ δέκα βαθμοὺς ἐμπρὸς ἢ δέκα βαθμοὺς ὀπίσω>.	9 Ὁ Ἡσαΐας ἀπάντησε: <Αὐτὸ εἶναι τὸ θαυμαστὸν γεγονός, ποὺ θὰ σοῦ δοθῇ ἀπὸ τὸν Κύριον, ὅτι δηλαδὴ ὁ Κύριος θὰ τηρήσῃ τὸν λόγον του καὶ θὰ πραγματοποιήσῃ αὐτὸ ποὺ ὑπεσχέθη: Ἡ σκιὰ τοῦ ἡλίου θὰ προχωρήση εἰς τὸ ἡλιακὸν ὡρολόγιον κατὰ δέκα βαθμίδες ἐμπρὸς ἢ θὰ γυρίσῃ πίσω κατὰ δέκα βαθμίδες>.
10 Καὶ εἶπεν Ἐζεκίας· κοῦφον τὴν σκιὰν κλῖναι δέκα βαθμούς· οὐχί, ἀλλ' ἐπιστραφήτω ἡ σκιὰ ἐν τοῖς ἀναβαθμοῖς δέκα βαθμοὺς εἰς τὰ ὀπίσω.	10 Ὁ Ἐζεκίας ἀπήντησε· <μικρὸν εἶναι, ἐὰν ἡ σκιὰ προχωρήσῃ δέκα βαθμοὺς ἐμπρός. Θαυμαστὸν καὶ καταπληκτικὸν εἶναι, ἐὰν ἡ σκιὰ ὑποχωρήσῃ πρὸς τὰ ὀπίσω δέκα βαθμούς>.	10 Ὁ Ἐζεκίας ἀπάντησε: <Εἶναι εὔκολον νὰ προχωρήση ἡ σκιὰ κατὰ δέκα βαθμίδες ἐμπρός· αὐτὸ δὲν εἶναι καὶ τόσον θαυμαστόν. Δυσκολώτερον καὶ ἄρα θαυμαστότερον εἶναι νὰ γυρίσῃ ἡ σκιὰ εἰς τὰ σκαλοπάτια (ἤ τὶς βαθμίδες) κατὰ δέκα βαθμοὺς πίσω>.
11 Καὶ ἐβόησεν Ἡσαΐας ὁ προφήτης πρὸς Κύριον, καὶ ἐπέστρεψεν ἡ σκιὰ ἐν τοῖς ἀναβαθμοῖς εἰς τὰ ὀπίσω δέκα βαθμούς.	11 Ὁ Ἡσαΐας παρεκάλεσε καὶ διὰ τοῦτο τὸν Κύριον. Καὶ ἰδού, ὅτι ἡ σκιὰ ἐπέστρεψεν εἰς τὰ σκαλοπάτια δέκα βαθμοὺς ὀπίσω.	11 Καὶ ὁ προφήτης Ἡσαΐας ὕψωσε κραυγὴν ἰσχυρὰν καὶ ἐφώναξε μὲ ἱκεσίαν δυνατὴν πρὸς τὸν Κύριον διὰ τὸ αἴτημα αὐτὸ τοῦ Ἐζεκία. Καὶ ἡ σκιὰ ἐγύρισε πίσω εἰς τὰ σκαλοπάτια (ἤ τὶς βαθμίδες) κατὰ δέκα βαθμοὺς (ἢ ὑποδιαιρέσεις τοῦ ἠλιακοῦ ὡρολογίου).
12 Ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἀπέστειλε Μαρωδὰχ Βαλαδὰν υἱὸς Βαλαδὰν βασιλεὺς Βαβυλῶνος βιβλία καὶ μαναὰ πρὸς Ἐζεκίαν, ὅτι ἤκουσεν ὅτι ἠρρώστησεν Ἐζεκίας.	12 Κατὰ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον ἔστειλεν ὁ Μαρωδὰχ Βαλαδάν, υἱὸς τοῦ Βαλαδὰν βασιλέως τῆς Βαβυλῶνος, γράμματα καὶ δῶρα πρὸς τὸν Ἑζεκίαν, διότι εἶχε πληροφορηθῆ ὅτι ὁ Ἐζεκίας ἠσθένησεν.	12 Κατὰ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον ἀπέστειλεν ὁ Μαρωδὰχ Βαλαδάν, υἱὸς τοῦ Βαλαδάν, ὁ βασιλιᾶς τῆς Βαβυλῶνος, ἐπιστολὲς καὶ δῶρα πρὸς τὸν Ἐζεκίαν, διότι ἐπληροφορήθη ὅτι ὁ Ἐζεκίας ἀρρώστησε.
13 Καὶ ἐχάρη ἐπ' αὐτοῖς Ἐζεκίας καὶ ἔδειξεν αὐτοῖς ὅλον τὸν οἶκον τοῦ νεχωθά, τὸ ἀργύριον καὶ τὸ χρυσίον, τὰ ἀρώματα καὶ τὸ ἔλαιον τὸ ἀγαθόν, καὶ τὸν οἶκον τῶν σκευῶν καὶ ὅσα ηὑρέθη ἐν τοῖς θησαυροῖς αὐτοῦ· οὐκ ἦν λόγος, ὃν οὐκ ἔδειξεν αὐτοῖς Ἐζεκίας ἐν τῷ οἴκῳ αὐτοῦ καὶ ἐν πάσῃ τῇ ἐξουσίᾳ αὐτοῦ.	13 Ὁ Ἐζεκίας ἐχάρη δι' ὅλα αὐτὰ καὶ ἔδειξεν εἰς τοὺς ἀπεσταλμένους ὅλον τὸν οἶκον τῶν θησαυρῶν του, τὸ ἀργύριον, τὸ χρυσίον, τὰ ἀρώματα, τὸ πολύτιμον ἔλαιον, τὴν αἴθουσαν τῶν ὅπλων καὶ ὅσα ὑπῆρχον εἰς τὰ θησαυροφυλάκιά του. Δὲν ὑπῆρξε πρᾶγμα, τὸ ὁποῖον δὲν ἔδειξεν εἰς αὐτοὺς ὁ Ἐζεκίας τόσον εἰς τὸ ἀνάκτορόν του ὅσον καὶ εἰς ὅλην τὴν χώραν, ποὺ ἦτο ὑπὸ τὴν ἐξουσίαν του.	13 Ἐχάρη δι’ ὅλα αὐτὰ ὁ Ἐζεκίας καὶ ἔδειξεν εἰς τοὺς ἀπεσταλμένους τοῦ βασιλιᾶ τῆς Βαβυλῶνος ὅλον τὸν οἶκον τῶν πολυτίμων θησαυρῶν του, τὸ ἀσῆμι καὶ τὸ χρυσάφι, τὰ ἀρώματα καὶ τὸ πολύτιμον ἀρωματικὸν λάδι, καὶ τὸν οἶκον τῶν πολεμικῶν ὅπλων καὶ ὅλα, ὅσα εὑρίσκοντο εἰς τὰ θησαυροφυλάκιά του. Δὲν ὑπῆρξε τίποτε, τὸ ὁποῖον δὲν ἔδειξεν ὁ Ἐζεκίας, ἀπὸ ὅσα ἦσαν εἰς τὸ ἀνάκτορόν του καὶ εἰς ὅλην τὴν χώραν, ποὺ ἦταν κάτω ἀπὸ τὴν ἐξουσίαν του.
14 Καὶ εἰσῆλθεν Ἡσαΐας ὁ προφήτης πρὸς τὸν βασιλέα Ἐζεκίαν καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· τί ἐλάλησαν οἱ ἄνδρες οὗτοι καὶ πόθεν ἥκασι πρός σε; Καὶ εἶπεν Ἐζεκίας· ἐκ γῆς πόρρωθεν ἥκασι πρός με, ἐκ Βαβυλῶνος.	14 Ὁ προφήτης Ἡσαΐας ἦλθε πρὸς τὸν βασιλέα Ἐζεκίαν καὶ τοῦ εἶπε· <τί εἶπαν οἱ ἄνδρες αὐτοὶ καὶ ἀπὸ ποῦ ἔχουν ἔλθει πρὸς σέ;> Ὁ Ἐζεκίας ἀπήντησεν· <ἦλθαν αὐτοὶ ἀπὸ μακρυνὴν χώραν, ἀπὸ τὴν Βαβυλῶνα>.	14 Τότε ὁ προφήτης Ἡσαΐας παρουσιάσθη εἰς τὸν βασιλιᾶ Ἐζεκίαν καὶ τὸν ἐρώτησε: <Τί εἶπαν οἰ ἄνθρωποι αὐτοὶ καὶ ἀπὸ ποὺ ἦλθαν πρὸς σέ;> Ὁ Ἐζεκίας ἀπάντησε: <Ἀπὸ χώραν πολὺ μακρινὴν ἦλθαν πρὸς ἐμέ, ἀπὸ τὴν Βαβυλῶνα>.
15 Καὶ εἶπε· τί εἶδον ἐν τῷ οἴκῳ σου; Καὶ εἶπε· πάντα, ὅσα ἐν τῷ οἴκῳ μου εἶδον, οὐκ ἦν ἐν τῷ οἴκῳ μου, ὃ οὐκ ἔδειξα αὐτοῖς, ἄλλα καὶ τὰ ἐν τοῖς θησαυροῖς μου.	15 Ὁ Ἡσαΐας τὸν ἠρώτησε· <τί εἶδαν εἰς τὸ ἀνάκτορόν σου;> Καὶ ὁ Ἐζεκίας ἀπήντησεν· <ὅλα ὅσα ὑπάρχουν εἰς τὸ ἀνάκτορόν μου τὰ εἶδον. Δὲν ἔμεινε τίποτε, τὰ ὁποῖον νὰ μὴ τοὺς ἔχω δείξει. Ἀκόμη δὲ εἶδον καὶ ὅλα ὅσα ὑπάρχουν εἰς τὰ θησαυροφυλάκιά μου>.	15 Ὁ Ἡσαΐας ἐρώτησε πάλιν: <Τί εἶδαν εἰς τὸ ἀνάκτορόν σου;> Ὁ Ἐζεκίας ἀπάντησε: <Ὅλα, ὅσα ὑπάρχουν εἰς τὸ ἀνάκτορόν μου, τὰ εἶδαν· δὲν ὑπάρχει τίποτε εἰς τὸ ἀνάκτορόν μου, τὸ ὁποῖον δὲν τοὺς ἔδειξα· εἶδαν ἐπίσης καὶ αὐτά, ποὺ φυλάσσονται εἰς τὰ θησαυροφυλάκιά μου>.
16 Καὶ εἶπεν Ἡσαΐας πρὸς Ἐζεκίαν· ἄκουσον λόγον Κυρίου·	16 Ὁ Ἡσαΐας εἶπε πρὸς τὸν Ἐζεκίαν· <ἄκουσε τώρα τὸν λόγον τοῦ Κυρίου·	16 Κατόπιν ὁ Ἡσαΐας εἶπεν εἰς τὸν Ἐζεκίαν: <Ἄκουσε τὸν λόγον τοῦ Κυρίου:
17 ἰδοὺ ἡμέραι ἔρχονται καὶ ληφθήσεται πάντα τὰ ἐν οἴκῳ σου καὶ ὅσα ἐθησαύρισαν οἱ πατέρες σου ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης εἰς Βαβυλῶνα· καὶ οὐχ ὑπολειφθήσεται ρῆμα, ὃ εἶπε Κύριος·	17 Ἰδού, ἔρχονται ἡμέραι, κατὰ τὰς ὁποίας θὰ λαφυραγωγηθοῦν ὅλα ὅσα ἀπεθησαύρισαν οἱ πατέρες σου καὶ ἀπέθεσαν εἰς τὸν οἶκον σου ἕως τὴν ἡμέραν αὐτήν. Καὶ θὰ μεταφερθοῦν εἰς τὴν Βαβυλῶνα. Τίποτε δὲν θὰ μείνῃ ἀπραγματοποίητον ἀπὸ ἐκεῖνα, τὰ ὁποῖα εἶπεν ὁ Κύριος.	17 Νά! ἔρχονται ἡμέρες, κατὰ τὶς ὁποῖες θὰ ἀφαιρεθοῦν ὅλα, ὅσα ὑπάρχουν εἰς τὸ ἀνάκτορόν σου, καὶ ὅλα, ὅσα συνεκέντρωσαν καὶ ἀπεθησαύρισαν οἱ προπάτορές σου μέχρι τῆς ἡμέρας αὐτῆς· ὅλα αὐτὰ θὰ σοῦ ἀφαφεθοῦν καὶ θὰ μεταφερθοῦν εἰς τὴν Βαβυλῶνα. Καὶ δὲν θὰ μεῖνῃ κανένας λόγος ἀπραγματοποίητος ἀπὸ ἐκεῖνα, τὰ ὁποῖα εἶπεν ὁ Κύριος.
18 καὶ οἱ υἱοί σου, οἳ ἐξελεύσονται ἐκ σοῦ, οὓς γεννήσεις λήψεται, καὶ ἔσονται εὐνοῦχοι ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ βασιλέως Βαβυλῶνος.	18 Καὶ τὰ παιδιά σου ἀκόμη, τὰ ὁποῖα θὰ γεννηθοῦν ἀπὸ σέ, θὰ συλληφθοῦν αἰχμάλωτοι καὶ θὰ γίνουν εὐνοῦχοι εἰς τὸν βασιλέα τῆς Βαβυλῶνος>.	18 Καὶ οἱ υἱοί σου <ὀρθοτέρα: Οἱ ἀπόγονοί σου>, οἱ ὁποῖοι θὰ γεννηθοῦν ἀπὸ σέ, θὰ συλληφθοῦν καὶ αὐτοὶ ἀπὸ τοὺς Βαβυλωνίους καὶ θὰ γίνουν εὐνοῦχοι καὶ ὑπηρέται εἰς τὸ ἀνάκτορον τοῦ βασιλιᾶ τῆς Βαβυλῶνος>.
19 Καὶ εἶπεν Ἐζεκίας πρὸς Ἡσαΐαν· ἀγαθὸς ὁ λόγος Κυρίου, ὃν ἐλάλησεν· ἔστω εἰρήνη ἐν ταῖς ἡμέραις μου.	19 Ὁ Ἐζεκίας εἶπε πρὸς τὸν Ἡσαΐαν· <καλὸς εἶναι ὁ λόγος, τὸν ὁποῖον εἶπεν ὁ Κύριος. Ἂς εἶναι τουλάχιστον εἰρήνη κατὰ τὸ διάστημα τῆς ἰδικῆς μου ζωῆς>.	19 Ὁ Ἐζεκίας ἀπάντησε εἰς τὸν Ἡσαΐαν: <Ἀγαθὸς καὶ δίκαιος εἶναι ὁ λόγος τοῦ Κυρίου, τὸν ὁποῖον εἶπεν. Ἂς ὑπάρξῃ τουλάχιστον εἰρήνη κατὰ τὴν διαρκειαν τῶν ἡμερῶν τῆς βασιλείας μου>.
20 Καὶ τὰ λοιπὰ τῶν λόγων Ἐζεκίου καὶ πᾶσα ἡ δυναστεία αὐτοῦ, καὶ ὅσα ἐποίησε, τὴν κρήνην καὶ τὸν ὑδραγωγὸν καὶ εἰσήγαγε τὸ ὕδωρ εἰς τὴν πόλιν, οὐχὶ ταῦτα γεγραμμένα ἐπὶ βιβλίῳ λόγων τῶν ἡμερῶν τοῖς βασιλεῦσιν Ἰούδα;	20 Τὰ ὑπόλοιπα ἐκ τῶν ἔργων τοῦ Ἐζεκίου καὶ ὅλα τὰ κατορθώματά του καὶ ὅσα ἔκαμεν, ἡ πηγή, τὸ ὑδραγωγεῖον, οἱ σωλῆνες τοῦ ὑδραγωγείου, διὰ τῶν ὁποίων ἔφερεν ὕδωρ εἰς τὴν πόλιν, ὅλα αὐτὰ εἶναι γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον τῶν ἔργων τῶν βασιλέων τοῦ Ἰούδα.	20 Τὰ δὲ ὑπόλοιπα ἔργα τοῦ βασιλιᾶ Ἐζεκία καὶ ὅλα τὰ πολεμικά του κατορθώματα καὶ ὅλα, ὅσα ἔκαμεν - ἢ πηγή, τὸ ὑδραγωγεῖον καὶ ἡ σήραγγα, μὲ τὴν ὁποίαν ἔφερε τὸ νερὸν εἰς τὴν πόλιν - δὲν εἶναι μήπως αὐτὰ γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον τῶν <Χρονικῶν (ἢ Ἔργα καὶ Ἡμέραι) τῶν βασιλέων (τοῦ βασιλείου) τοῦ Ἰούδα>;
21 Καὶ ἐκοιμήθη Ἐζεκίας μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ καὶ ἐβασίλευσε Μανασσῆς υἱὸς αὐτοῦ ἀντ' αὐτοῦ.	21 Ὁ Ἐζεκίας ἐκοιμήθη μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ καὶ ἐβασίλευσεν ἀντ' αὐτοῦ ὁ υἱός του ὁ Μανασσῆς.	21 Καὶ ἀπέθανεν ὁ Ἐζεκίας καὶ ἐτάφη μὲ τοὺς προπάτορές του· ἐβασίλευσε δὲ ὡς διάδοχός του ὁ Μανασσῆς, ὁ υἱός του.