Βασιλειών Δ : Κεφάλαιον ΚΒ'

Πρωτότυπο Κείμενο

ἱὸς ὀκτὼ ἐτῶν Ἰωσίας ἐν τῷ βασιλεύειν αὐτὸν καὶ τριάκοντα καὶ ἓν ἔτος ἐβασίλευσεν ἐν Ἱερουσαλήμ, καὶ ὄνομα τῇ μητρὶ αὐτοῦ Ἰεδία θυγάτηρ Ἐδεϊὰ ἐκ Βασουρώθ.
2 Καὶ ἐποίησε τὸ εὐθὲς ἐν ὀφθαλμοῖς Κυρίου καὶ ἐπορεύθη ἐν πάσῃ ὁδῷ Δαυὶδ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ, οὐκ ἀπέστη δεξιὰ καὶ ἀριστερά.
3 Καὶ ἐγενήθη ἐν τῷ ὀκτωκαιδεκάτῳ ἔτει τῷ βασιλεῖ Ἰωσίᾳ ἐν τῷ μηνὶ τῷ ὀγδόῳ ἀπέστειλεν ὁ βασιλεὺς τὸν Σαπφὰν υἱὸν Ἐσελίου υἱοῦ Μεσολλάμ, τὸν γραμματέα οἴκου Κυρίου λέγων·
4 ἀνάβηθι πρὸς Χελκίαν τὸν ἱερέα τὸν μέγαν καὶ σφράγισον τὸ ἀργύριον τὸ εἰσενεχθὲν ἐν οἴκῳ Κυρίου, ὃ συνήγαγον οἱ φυλάσσοντες τὸν σταθμὸν παρὰ τοῦ λαοῦ,
5 καὶ δότωσαν αὐτὸ ἐπὶ χεῖρα ποιούντων τὰ ἔργα τῶν καθεσταμένων ἐν οἴκῳ Κυρίου. Καὶ ἔδωκεν αὐτὸ τοῖς ποιοῦσι τὰ ἔργα τοῖς ἐν οἴκῳ Κυρίου τοῦ κατισχῦσαι τὸ βεδὲκ τοῦ οἴκου,
6 τοῖς τέκτοσι καὶ τοῖς οἰκοδόμοις καὶ τοῖς τειχισταῖς καὶ τοῦ κτήσασθαι ξύλα καὶ λίθους λατομητούς, τοῦ κροταιῶσαι τὸ βεδὲκ τοῦ οἴκου.
7 Πλὴν οὐκ ἐξελογίζοντο αὐτοὺς τὸ ἀργύριον τὸ διδόμενον αὐτοῖς, ὅτι ἐν πίστει αὐτοὶ ποιοῦσι.
8 Καὶ εἶπε Χελκίας ὁ ἱερεὺς ὁ μέγας πρὸς Σαπφὰν τὸν γραμματέα· βιβλίον τοῦ νόμου εὖρον ἐν οἴκῳ Κυρίου· καὶ ἔδωκε Χελκίας τὸ βιβλίον πρὸς Σαπφάν, καὶ ἀνέγνω αὐτό.
9 Καὶ εἰσῆλθεν ἐν οἴκῳ Κυρίου πρὸς τὸν βασιλέα καὶ ἀπέστρεψε τῷ βασιλεῖ ρῆμα καὶ εἶπεν· ἐχώνευσαν οἱ δοῦλοί σου τὸ ἀργύριον τὸ εὑρεθὲν ἐν οἴκῳ Κυρίου καὶ ἔδωκαν αὐτὸ ἐπὶ χεῖρα ποιούντων τὰ ἔργα καθεσταμένων ἐν οἴκῳ Κυρίου
10 καὶ εἶπε Σαπφὰν ὁ γραμματεὺς πρὸς τὸν βασιλέα λέγων· βιβλίον ἔδωκέ μοι Χελκίας ὁ ἱερεὺς καὶ ἀνέγνω αὐτὸ Σαπφὰν ἐνώπιον τοῦ βασιλέως.
11 Καὶ ἐγένετο ὡς ἤκουσεν ὁ βασιλεὺς τοὺς λόγους τοῦ βιβλίου τοῦ νόμου, καὶ διέρρηξε τὰ ἱμάτια ἑαυτοῦ.
12 Καὶ ἐνετείλατο ὁ βασιλεὺς τῷ Χελκίᾳ τῷ ἱερεῖ καὶ τῷ Ἀχικὰμ υἱῷ Σαπφὰν καὶ τῷ Ἀχοβὼρ υἱῷ Μιχαίου καὶ τῷ Σαπφὰν τῷ γραμματεῖ καὶ τῷ Ἀσαΐᾳ δούλῳ τοῦ βασιλέως λέγων·
13 δεῦτε ἐκζητήσατε τὸν Κύριον περὶ ἐμοῦ καὶ περὶ παντὸς τοῦ λαοῦ καὶ περὶ παντὸς τοῦ Ἰούδα περὶ τῶν λόγων τοῦ βιβλίου τοῦ εὑρεθέντος τούτου, ὅτι μεγάλη ἡ ὀργὴ Κυρίου, ἡ ἐκκεκαυμένη ἐν ἡμῖν, ὑπὲρ οὗ οὐκ ἤκουσαν οἱ πατέρες ἡμῶν τῶν λόγων τοῦ βιβλίου τούτου τοῦ ποιεῖν κατὰ πάντα τὰ γεγραμμένα καθ' ἡμῶν.
14 Καὶ ἐπορεύθη Χελκίας ὁ ἱερεὺς καὶ Ἀχικὰμ καὶ Ἀχοβὼρ καὶ Σαπφὰν καὶ Ἀσαΐας πρὸς Ὄλδαν τὴν προφῆτιν μητέρα Σελλὴμ υἱοῦ Θεχουὲ υἱοῦ Ἀραὰς τοῦ ἱματιοφύλακος, καὶ αὕτη κατῴκει ἐν Ἱερουσαλὴμ ἐν τῇ Μασενᾷ, καὶ ἐλάλησαν πρὸς αὐτήν.
15 Καὶ εἶπεν αὐτοῖς· τάδε λέγει Κύριος ὁ Θεὸς Ἰσραήλ· εἴπατε τῷ ἀνδρὶ τῷ ἀποστείλαντι ὑμᾶς πρός με·
16 τάδε λέγει Κύριος· ἰδοὺ ἐγὼ ἐπάγω κακὰ ἐπὶ τὸν τόπον τοῦτον καὶ ἐπὶ τοὺς ἐνοικοῦντας αὐτόν, πάντας τοὺς λόγους τοῦ βιβλίου, οὓς ἀνέγνω βασιλεὺς Ἰούδα,
17 ἀνθ' ὧν ἐγκατέλιπόν με καὶ ἐθυμίων θεοῖς ἑτέροις, ὅπως παροργίσωσί με ἐν τοῖς ἔργοις τῶν χειρῶν αὐτῶν, καὶ ἐκκαυθήσεται θυμός μου ἐν τῷ τόπῳ τούτῳ καὶ οὐ σβεσθήσεται.
18 Καὶ πρὸς βασιλέα Ἰούδα τὸν ἀποστείλαντα ὑμᾶς ἐπιζητῆσαι τὸν Κύριον τάδε ἐρεῖτε πρὸς αὐτόν· τάδε λέγει Κύριος ὁ Θεὸς Ἰσραήλ· οἱ λόγοι, οὓς ἤκουσας.
19 Ἀνθ' ὧν ὅτι ἠπαλύνθη ἡ καρδία σου καὶ ἐνετράπης ἀπὸ προσώπου, ὡς ἤκουσας ὅσα ἐλάλησα ἐπὶ τὸν τόπον τοῦτον καὶ ἐπὶ τοὺς ἐνοικοῦντας αὐτὸν τοῦ εἶναι εἰς ἀφανισμὸν καὶ εἰς κατάραν, καὶ διέρρηξας τὰ ἱμάτιά σου καὶ ἔκλαυσας ἐνώπιόν μου, καί γε ἐγὼ ἤκουσα, λέγει Κύριος.
20 Οὐχ οὕτως· ἰδοὺ προστίθημί σε πρὸς τοὺς πατέρας σου, καὶ συναχθήσῃ εἰς τὸν τάφον σου ἐν εἰρήνῃ, κὶ οὐκ ὀφθήσεται ἐν τοῖς ὀφθαλμοῖς σου ἐν πᾶσι τοῖς κακοῖς, οἷς ἐγὼ εἰμι ἐπάγω ἐπὶ τὸν τόπον τοῦτον. Καὶ ἐπέστρεψαν τῷ βασιλεῖ τὸ ρῆμα.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

κτὼ ἐτῶν ἦτο ὁ Ἰωσίας, ὅταν ἀνῆλθεν εἰς τὸν βασιλικὸν θρόνον. Ἐβασίλευσε δὲ εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ ἐπὶ τριάκοντα καὶ ἓν ἔτη. Ἡ μητέρα του ὠνομάζετο Ἰεδία καὶ ἦτο θυγάτηρ τοῦ Ἐδεϊά, ὁ ὁποῖος κατήγετο ἀπὸ τὴν Βασουρώθ.
2 Αὐτὸς ἔπραξε τὸ εὐάρεστον ἐνώπιον τοῦ Κυρίου καὶ ἐπορεύθη καθ' ὅλα εἰς τὸν δρόμον τοῦ προγόνου του Δαυὶδ καὶ δὲν ἐξέκλινε δεξιὰ καὶ ἀριστερὰ ἀπὸ τὸν νόμον τοῦ Κυρίου.
3 Κατὰ τὸν ὄγδοον μῆνα τοῦ δεκάτου ὀγδόου ἔτους τῆς βασιλείας του ἔστειλεν ὁ βασιλεὺς Ἰωσίας πρὸς τὸν Σαπφάν, υἱὸν τοῦ Ἐσελίου υἱοῦ τοῦ Μεσολλάμ, τὸν γραμματέα τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν·
4 <ἀνέβα εἰς τὸν ναὸν πρὸς τὸν ἀρχιερέα Χελκίαν καὶ μέτρησε μαζῆ μὲ αὐτὸν τὸ ἀργύριον, τὸ ὁποῖον ἔχει εἰσπραχθῆ εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου καὶ τὸ ὁποῖον οἱ φύλακες τῆς θύρας τοῦ ναοῦ συνεκέντρωσαν ἀπὸ τὸν λαόν.
5 Ἂς παραδώσουν αὐτὸ εἰς τὰ χέρια τῶν ἐργοδηγῶν, οἱ ὁποῖοι ἐπιβλέπουν εἰς τὰ ἔργα τοῦ Κυρίου, εἰς αὐτοὺς ποὺ εἶναι ἐπόπται εἰς τὰς ἐπισκευαζομένας φθορὰς τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου>. Ὁ Σαπφὰν ἔδωκε τὸ χρῆμα τοῦτο εἰς τοὺς ἀναλαβόντας αὐτὴν τὴν ἐργασίαν εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου μὲ τὴν ἐντολήν, νὰ ἐπιδιορθώσουν τὰς φθορᾶς τοῦ ναοῦ.
6 Οἱ ἐπὶ τῶν ἐργασιῶν τοῦ ναοῦ ἐπόπται ἔδωσαν τὸ χρῆμα αὐτὸ εἰς τοὺς ξυλουργούς, εἰς τοὺς οἰκοδόμους, εἰς τοὺς κτίστας, διὰ νὰ ἀγοράσουν ξύλα καὶ λίθους πελεκημένους, ἀπαραιτήτους διὰ τὴν ἐπιδιόρθωσιν τοῦ ναοῦ.
7 Κανεὶς ὅμως λογαριασμὸς δὲν ἐζητεῖτο ἀπὸ αὐτοὺς διὰ τὸ διδόμενον χρῆμα, διότι αὐτοὶ ἦσαν εὐσυνείδητοι καὶ τίμιοι.
8 Ὁ ἀρχιερεὺς ὁ Χελκίας εἶπε πρὸς τὸν Σαπφὰν τὸν γραμματέα· <εὑρῆκα τὸ βιβλίον τοῦ Νόμου εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου>. Ὁ Χελκίας ἔδωκε τὸ βιβλίον τοῦτο εἰς τὸν Σαπφάν, ὁ ὁποῖος καὶ τὸ ἀνέγνωσε.
9 Ὁ Σαπφὰν εἰσῆλθε πρὸς τὸν βασιλέα, ὁ ὁποῖος εὑρίσκετο εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου, καὶ ἔδωσεν ἀναφορὰν εἰς αὐτὸν διὰ τὴν ἀποστολήν του καὶ εἶπεν· <οἱ δοῦλοι σου συνέλεξαν τὸ ἀργύριον, τὸ ὁποῖον εὑρέθη εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου, καὶ τὸ ἔδωσαν εἰς τοὺς ἐργολήπτας, οἱ ὁποῖοι ἐπιβλέπουν εἰς τὰ ἔργα ποὺ γίνονται εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου>.
10 Εἶπε δὲ ἀκόμη ὁ γραμματεὺς Σαπφὰν πρὸς τὸν βασιλέα τοῦτο· <ὁ Χελκίας ὁ ἀρχιερεὺς μοῦ ἔδωκεν ἕνα βιβλίον>. Ὁ Σαπφὰν τὸ ἀνέγνωσεν ἐνώπιον τοῦ βασιλέως.
11 Ὁ βασιλεύς, ὅταν ἤκουσε τοὺς λόγους τοὺς γραμμένους εἰς τὸ βιβλίον τοῦ Νόμου, συνεταράχθη καὶ διέρρηξε τὰ ἱμάτια αὐτοῦ.
12 Διέταξε δὲ ὁ βασιλεὺς τὸν Χελκίαν τὸν ἀρχιερέα, καὶ τὸν Ἀχικὰμ υἱὸν Σαπφάν, καὶ τὸν Ἀχοβὼρ υἱὸν τοῦ Μιχαίου, τὸν Σαπφὰν τὸν γραμματέα καὶ τὸν δοῦλον τοῦ βασιλέως Ἀσαΐα λέγων·
13 <πηγαίνετε καὶ ἐρωτήσατε τὸν Κύριον δι' ἐμέ, δι' ὅλον τὸν λαὸν καὶ δι' ὁλόκληρον τὸ βασίλειον τοῦ Ἰούδα, δι' ὅλα ὅσα εἶναι γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον τοῦτο, τὸ ὁποῖον ἀνευρέθη, διότι ἀπὸ αὐτὸ φαίνεται ὅτι εἶναι τρομερὰ ἀναμμένη ἐναντίον μας ἡ ὀργὴ τοῦ Κυρίου, ἐπειδὴ οἱ πρόγονοι ἡμῶν δὲν ὑπήκουσαν εἰς τὰς ἐντολὰς τοῦ βιβλίου τούτου νὰ τηρήσουν καὶ ἐφαρμόσουν ὅλα, ὅσα εἶναι γραμμένα μέσα εἰς αὐτό>.
14 Ἐντολήν τοῦ βασιλέως ἐκτελοῦντες ὁ ἀρχιερεὺς Χελκίας, ὁ Ἀχικάμ, ὁ Ἀχοβώρ, ὁ Σαπφὰν καὶ ὁ Ἀσαΐας, ἐπῆγαν πρὸς τὴν Ὄλδαν τὴν προφήτιδα, ἡ ὁποία ἦτο μητέρα τοῦ Σελλὴμ υἱοῦ τοῦ Θεκουέ, υἱοῦ τοῦ Ἀραὰς τοῦ ἱματιοφύλακος, καὶ αὐτὴ κατοικοῦσεν εἰς τὴν δευτέραν συνοικίαν τῆς Ἱερουσαλήμ. Εἶπαν, λοιπόν, αὐτοὶ πρὸς ἐκείνην ὅλα, ὅσα ὁ βασιλεὺς τοὺς εἶχε διατάξει.
15 Ἡ προφῆτις ἀπήντησε πρὸς αὐτούς· <αὐτὰ λέγει Κύριος ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ. Εἰπέτε πρὸς τὸν ἄνδρα, ὁ ὁποῖος σᾶς ἔστειλε πρὸς ἐμὲ τὰ ἑξῆς·
16 Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος· ἰδοὺ ἐγὼ θὰ ἐπιφέρω μεγάλας συμφορὰς ἐναντίον τοῦ τόπου τούτου καὶ ἐναντίον τῶν κατοικούντων εἰς αὐτόν. Θὰ ἐπιφέρω ὅλας τὰς τιμωρίας τὰς γραμμένας εἰς τὸ βιβλίον τοῦτο, τὰς ὁποίας ἀνέγνωσεν ὁ βασιλεὺς τοῦ βασιλείου τῶν Ἰουδαίων.
17 Καὶ τοῦτο, διότι οἱ Ἰουδαῖοι μὲ ἐγκατέλιπον, προσέφεραν θυσίαν θυμιάματος εἰς ξένους θεούς, ὥστε νὰ μὲ ἐξοργίσουν ἐναντίον των διὰ τὰ ἔργα τῶν χειρῶν των καὶ νὰ ἀνάψῃ ὁ θυμός μου ἐναντίον τοῦ τόπου τούτου καὶ νὰ μὴ σβεσθῇ.
18 Πρὸς δὲ τὸν βασιλέα τοῦ βασιλείου τῶν Ἰουδαίων, ὁ ὁποῖος σᾶς ἔστειλε νὰ ἐρωτήσετε δι' ἐμοῦ τὸν Κύριον περὶ αὐτοῦ, θὰ πῆτε πρὸς αὐτόν· Αὐτὰ λέγει Κύριος ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ·
19 Ἐπειδὴ ἀπὸ τοὺς λόγους, τοὺς ὁποίους ἐδιάβασες εἰς τὸ βιβλίον τοῦ Νόμου συνεκινήθη βαθύτατα πρὸς μετάνοιαν ἡ καρδία σου καὶ ἐταπεινώθης ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, ὅταν ἐδιάβασες ὅσα ἐγὼ προεῖπα ἐναντίον τοῦ τόπου τούτου καὶ ἐναντίον αὐτῶν, οἱ ὁποῖοι τὸν κατοικοῦν, ὥστε νὰ παραδοθοῦν εἰς ὄλεθρον καὶ εἰς κατάραν καὶ διέρρηξας τὰ ἱμάτιά σου ἀπὸ λύπην καὶ ἔκλαυσες ἐνώπιόν μου μετανοημένος, ἐγὼ σὲ ἤκουσα λέγει ὁ Κύριος.
20 Δὲν θὰ πραγματοποιηθοῦν ἐναντίον σου αἱ τιμωρίαι αὐταί. Ἰδοὺ θὰ σὲ προσθέσω πρὸς τοὺς πατέρας σου καὶ εἰρηνικῶς θὰ ὁδηγηθῇς εἰς τὸν τάφον σου. Δὲν θὰ ἴδῃς μὲ τὰ μάτια σου ὅλας τὰς συμφοράς, τὰς ὁποίας ἐγὼ θὰ ἐπιφέρω ἐναντίον τοῦ τόπου τούτου>. Οἱ ἀπεσταλμένοι τοῦ βασιλέως ἐπέστρεψαν πρὸς αὐτὸν καὶ τοῦ ἀνέφεραν τὴν ἀπάντησιν.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

Ἰωσίας ἦταν ὀκτὼ ἐτῶν, ὅταν ἔγινε βασιλιᾶς (τοῦ βασιλείου) τοῦ Ἰούδα, ἐβασίλευσε δὲ ἐπὶ τριάντα ἕνα χρόνια μὲ ἔδραν τὴν Ἱερουσαλήμ. Τὸ ὄνομα τῆς μητέρας του ἦταν Ἰεδία, αὐτὴ δὲ ἦταν θυγατέρα τοῦ Ἐδεϊά, ὁ ὁποῖος κατήγετο ἀπὸ τὴν πόλιν Βασουρώθ.
2 Ὁ Ἰωσίας ἔζησε σύμφωνα μὲ τὸ θέλημα καὶ τὶς ἐντολὲς τοῦ Κυρίου καὶ ἀκολούθησε εἰς ὅλα τὸ θεοφιλὲς παράδειγμα τοῦ Δαβίδ, τοῦ προπάτορός του· δὲν παρεξέκλινε ἀπὸ τὸν δρόμον, ποὺ ἐβάδισεν ὁ Δαβίδ, οὔτε δεξιὰ οὔτε ἀριστερά.
3 Συνέβη δὲ τοῦτο: Κατὰ τὸ δέκατον ὄγδοον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Ἰωσία, κατὰ τὸν ὄγδοον μῆνα, ὁ βασιλιᾶς ἔστειλε τὸν Σαπφάν, τὸν υἱὸν τοῦ Ἐσελία καὶ ἔγγονον τοῦ Μεσολλάμ, ὁ ὁποῖος (Σαπφὰν) ἦταν γραμματεὺς τοῦ Ναοῦ τοῦ Θεοῦ, μὲ τὴν ἐντολήν:
4 <Πήγαινε εἰς τὸν ἀρχιερέα Χελκίαν καὶ καταμέτρησε τὸ χρηματικὸν ποσόν, ποὺ ἔχει εἰσαχθῇ εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Θεοῦ καὶ τὸ ὁποῖον ἔχουν συγκεντρώσει οἱ φύλακες - ἱερεῖς, ποὺ στέκονται εἰς τὴν θύραν τοῦ Ναοῦ διὰ νὰ εἰσπράττουν τὰ χρήματα, ποὺ εἰσφέρει ὁ λαός.
5 Τὸ χρηματικὸν αὐτὸ ποσὸν νὰ δοθῇ εἰς τὰ χέρια ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι ἐποπτεύουν καὶ παρακολουθοῦν τὶς ἐπισκευές, ποὺ γίνονται εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Θεοῦ. Ὁ Σαπφὰν ἔδωκε τὰ χρήματα αὐτὰ εἰς ἐκείνους, ποὺ ἦσαν ἐπιφορτισμένοι διὰ τὰ ἔργα αὐτὰ εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Θεοῦ, διὰ νὰ Ἐπιδιορθώσουν τὶς φθορὲς τοῦ Ναοῦ.
6 Οἱ ἐπόπται τῶν ἔργων ἔδωσαν τὰ χρήματα εἰς τοὺς ξυλουργοὺς καὶ τοὺς ἐργολάβους καὶ τοὺς κτίστες καὶ διὰ νὰ ἀγοράσουν ξυλείαν καὶ πελεκημένες πέτρες, ὥστε νὰ στηρίξουν καὶ νὰ κάμουν τις ἐπιδιορθώσεις τοῦ Ναοῦ.
7 Δὲν ἐγίνετο ὅμως διαχειριστικὸς ἔλεγχος οὔτε ἐζητεῖτο λογαριασμὸς τῶν χρημάτων, ποὺ ἐδίδοντο εἰς τοὺς ἐπόπτας τῶν ἐπιδιορθώσεων τοῦ Ναοῦ, διότι αὐτοὶ διεχειρίζοντο καλὰ τὰ χρήματα, ἐπειδὴ ἦσαν ἀπολύτως ἔμπιστα πρόσωπα.
8 Καὶ ὁ ἀρχιερεὺς Χελκίας εἶπε πρὸς τὸν Σαπφάν, τὸν γραμματέα τοῦ Ναοῦ τοῦ Θεοῦ: <Εὑρῆκα βιβλίον τοῦ Νόμου εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου>. Καὶ ὁ Χελκίας ἔδωκε τὸ βιβλίον εἰς τὸν Σαπφάν, ὁ ὁποῖος καὶ τὸ ἐδιάβασε.
9 Κατόπιν ὁ Σαπφὰν παρουσιάσθη εἰς τὸν βασιλιᾶ, ποὺ εὑρίσκετο εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου, καὶ ἀνεκοίνωσεν εἰς αὐτὸν τὸ ἀποτέλεσμα τῆς ἐντολῆς, ποὺ τοῦ ἐδόθη, καὶ εἶπεν: <Οἱ δοῦλοι σοῦ συνεκέντρωσαν τὰ χρήματα, ποὺ ἦσαν εἰς τὸ ταμεῖον τοῦ Ναοῦ τοῦ Κυρίου, καὶ τὰ ἔδωκαν εἰς τὰ χέρια ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι ἐποπτεύουν καὶ παρακολουθοῦν τὶς ἐπισκευές, ποὺ γίνονται εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου>.
10 Ὁ γραμματεὺς Σαπφὰν ἐπρόσθεσε ἀκόμη εἰς τὸν βασιλιᾶ καὶ τοῦτο: <Ὁ ἀρχιερεὺς Χελκίας ἔδωκεν εἰς ἐμὲ βιβλίον>. Καὶ ὁ Σαπφὰν ἐδιάβασε τὸ βιβλίον αὐτὸ ἐμπρὸς εἰς τὸν βασιλιᾶ.
11 Συνέβη δὲ τοῦτο: Μόλις ὁ βασιλιᾶς ἄκουσε τὰ λόγια, ποὺ ἦσαν γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον τοῦ Νόμου, ἔσχισε τὰ ροῦχα του ἀπὸ φόβον καὶ βαθεῖαν συγκίνησιν.
12 Καὶ ὁ βασιλιᾶς γεμᾶτος συγκίνησιν καὶ φόβον ἔδωκεν εἰς τὸν ἀρχιερέα Χελκίαν καὶ εἰς τὸν Ἀχικάμ, υἱὸν τοῦ Σαπφάν, καὶ εἰς τὸν Ἀχοβώρ, υἱὸν τοῦ Μιχαία, καὶ εἰς τὸν Σαπφὰν τὸν γραμματέα καὶ εἰς τὸν Ἀσαΐαν, τὸν δοῦλον (ἀκόλουθόν) του βασιλιᾶ, τὴν ἐντολήν:
13 <Ἐμπρός, πηγαίνετε, ἐρωτῆστε καὶ συμβουλευθῆτε τὸν Κύριον δι’ ἐμὲ καὶ δι’ ὅλον τὸν λαὸν τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα, διὰ τὸ περιεχόμενον τῶν λόγων, ποὺ εἶναι γραμμένοι εἰς τὸ βιβλίον αὐτὸ τοῦ Νόμου, ποὺ εὑρέθη· διότι εἶναι μεγάλος ὁ θυμὸς τοῦ Κυρίου, ποὺ ἔχει ἀνάψει καὶ καίεται ὅπως τὸ καμίνι ἐναντίον μας, ἐπειδὴ οἱ προπάτορές μας δὲν ἐσυμμορφώθησαν πρὸς τὰ λόγια τοῦ βιβλίου αὐτοῦ τοῦ Νόμου, ὥστε νὰ ἀναστραφοῦν καὶ νὰ ἐφαρμόσουν ὅλα, ὅσα εἶναι γραμμένα εἰς αὐτὸ καὶ τὰ ὁποῖα μᾶς ἀφοροῦν>.
14 Ὁ ἀρχιερεὺς Χελκίας καὶ ὁ Ἀχικὰμ καὶ ὁ Ἀχοβὼρ καὶ ὁ Σαπφὰν καὶ ὁ Ἀσαΐας ἐπῆγαν εἰς τὴν προφήτιδα Ὄλδαν, τὴν μητέρα τοῦ Σελλήμ, υἱοῦ τοῦ Θεκουὲ καὶ ἐγγονοῦ τοῦ Ἀραάς, ποὺ ἦταν ἰματιοφύλακας τοῦ Ναοῦ (κατ’ ἄλλους: Ἰματιοφύλακας τοῦ βασιλικοῦ ἀνακτόρου). Ἡ Ὄλδα ἑκατοικοῦσε εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, εἰς τὴν δευτέραν συνοικίαν (κατ' ἄλλην ἑρμηνείαν: Εἰς τὸ νεώτερον τμῆμα τῆς Ἱερουσαλήμ). Ὅλοι αὐτοὶ οἱ ἀπεσταλμένοι τοῦ βασιλιᾶ ἦλθαν εἰς τὴν Ὄλδαν καὶ τῆς διηγήθησαν ὅσα συνέβησαν σχετικῶς μὲ τὴν εὕρεσιν τοῦ βιβλίου τοῦ Νόμου.
15 Ἡ Ὄλδα τοὺς εἶπεν: <Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος, ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραὴλ· πέστε εἰς τὸν ἄνδρα (τὸν βασιλιᾶ), ποὺ σᾶς ἔστειλεν εἰς ἐμέ, τὰ ἑξῆς:
16 <Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος· Νά· ἐγὼ θὰ τιμωρήσω μὲ μεγάλην καταστροφὴν τὸν τόπον αὐτόν, τὴν Ἱερουσαλήμ, καὶ ὅλους, ὅσοι κατοικοῦν εἰς αὐτήν, ὅπως εἶναι γραμμένον εἰς τὸ βιβλίον τοῦ Νόμου, ποὺ ἐδιάβασε ὁ βασιλιᾶς τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα.
17 Ἡ καταστροφὴ αὐτὴ θὰ γίνῃ, διότι ἐγκατέλειψαν ἐμέ, τὸν ἕνα καὶ μόνον ἀληθινὸν Θεόν, καὶ ἐπρόσφεραν θυμίαμα εἰς ἄλλους θεούς, καὶ ἔτσι μὲ ἀνάγκασαν νὰ ἐζοργισθῶ πάρα πολὺ διὰ τὰ ἔργα αὐτὰ τῶν χεριῶν των καὶ νὰ ἀνάψῃ ὡς φωτιὰ ὁ θυμός μου ἐναντίον τοῦ τόπου αὐτοῦ, τῆς Ἱερουσαλήμ, καὶ νὰ μὴ σβησθῇ>.
18 Πρὸς δὲ τὸν βασιλιᾶ τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα, ο ὁποῖος σᾶς ἔστειλε νὰ ἐρωτήσετε καὶ νὰ συμβουλευθῆτε τὸν Κύριον, νὰ τοῦ εἰπῆτε τὰ ἀκόλουθα: <Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος, ὁ Θεὸς τὸν Ἰσραήλ· Ἐπειδὴ ἀπὸ τὰ ἀπειλητικὰ λόγια, τὰ ὁποῖα ἄκουσες ἀπὸ τὴν ἀνάγνωσιν τοῦ βιβλίου τοῦ Νόμου,
19 ἐγέμισε ἀπὸ ταπείνωσιν καὶ κατάνυξιν ἡ καρδιά σου καὶ μετενόησες καὶ ἐταπεινώθης καὶ ἄλλαξε ὄψιν τὸ πρόσωπόν σου, ὅταν ἄκουσες ὅσα ἔχω εἰπεῖ ἐναντίον τοῦ τόπου αὐτοῦ (τῆς Ἱερουσαλήμ) καὶ ἐναντίον ἐκείνων, ποὺ κατοικοῦν εἰς αὐτόν, ὅτι αὐτοὶ εἶναι καταράμενοι καὶ προωρισμένοι νὰ ἐξολοθρευθοῦν· ἐπειδὴ λοιπὸν συνεταράχθης καὶ ἐφοβήθης καὶ ἔσχισες τὰ ροῦχα σου εἰς ἔνδειξιν πένθους καὶ μετανοίας καὶ ἔκλαυσες ἐμπρός μου, ἐγὼ σὲ ἄκουσα, λέγει ὁ Κύριος.
20 Διὰ τὴν στάσιν σου αὐτήν, βασιλιᾶ, δὲν θὰ συμβοῦν εἰς σὲ οἱ ἴδιες συμφορές. Νά· σὺ θὰ ἀποθάνῃς καὶ θὰ σὲ προσθέσω εἰς τοὺς ἀποθαμένους προγόνους σου καὶ θὰ ταφῇς εἰς τὸν τάφον σου εἰρηνικά. Καὶ τὰ μάτια σου δὲν θὰ ἰδοῦν ὅλες αὐτὲς τὶς μεγάλες συμφορές, μὲ τὶς ὁποῖες ἐγὼ θὰ τιμωρήσω τὸν τόπον τοῦτον>. Οἱ ἀπεσταλμένοι ἐπέστρεψαν εἰς τὸν βασιλιᾶ Ἰωσίαν καὶ τοῦ μετέφεραν τὸ μήνυμα, ποὺ τοῦ ἔστειλεν ὁ Θεὸς μέσῳ τῆς προφήτιδος Ὄλδας.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
ἱὸς ὀκτὼ ἐτῶν Ἰωσίας ἐν τῷ βασιλεύειν αὐτὸν καὶ τριάκοντα καὶ ἓν ἔτος ἐβασίλευσεν ἐν Ἱερουσαλήμ, καὶ ὄνομα τῇ μητρὶ αὐτοῦ Ἰεδία θυγάτηρ Ἐδεϊὰ ἐκ Βασουρώθ.	κτὼ ἐτῶν ἦτο ὁ Ἰωσίας, ὅταν ἀνῆλθεν εἰς τὸν βασιλικὸν θρόνον. Ἐβασίλευσε δὲ εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ ἐπὶ τριάκοντα καὶ ἓν ἔτη. Ἡ μητέρα του ὠνομάζετο Ἰεδία καὶ ἦτο θυγάτηρ τοῦ Ἐδεϊά, ὁ ὁποῖος κατήγετο ἀπὸ τὴν Βασουρώθ.	Ἰωσίας ἦταν ὀκτὼ ἐτῶν, ὅταν ἔγινε βασιλιᾶς (τοῦ βασιλείου) τοῦ Ἰούδα, ἐβασίλευσε δὲ ἐπὶ τριάντα ἕνα χρόνια μὲ ἔδραν τὴν Ἱερουσαλήμ. Τὸ ὄνομα τῆς μητέρας του ἦταν Ἰεδία, αὐτὴ δὲ ἦταν θυγατέρα τοῦ Ἐδεϊά, ὁ ὁποῖος κατήγετο ἀπὸ τὴν πόλιν Βασουρώθ.
2 Καὶ ἐποίησε τὸ εὐθὲς ἐν ὀφθαλμοῖς Κυρίου καὶ ἐπορεύθη ἐν πάσῃ ὁδῷ Δαυὶδ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ, οὐκ ἀπέστη δεξιὰ καὶ ἀριστερά.	2 Αὐτὸς ἔπραξε τὸ εὐάρεστον ἐνώπιον τοῦ Κυρίου καὶ ἐπορεύθη καθ' ὅλα εἰς τὸν δρόμον τοῦ προγόνου του Δαυὶδ καὶ δὲν ἐξέκλινε δεξιὰ καὶ ἀριστερὰ ἀπὸ τὸν νόμον τοῦ Κυρίου.	2 Ὁ Ἰωσίας ἔζησε σύμφωνα μὲ τὸ θέλημα καὶ τὶς ἐντολὲς τοῦ Κυρίου καὶ ἀκολούθησε εἰς ὅλα τὸ θεοφιλὲς παράδειγμα τοῦ Δαβίδ, τοῦ προπάτορός του· δὲν παρεξέκλινε ἀπὸ τὸν δρόμον, ποὺ ἐβάδισεν ὁ Δαβίδ, οὔτε δεξιὰ οὔτε ἀριστερά.
3 Καὶ ἐγενήθη ἐν τῷ ὀκτωκαιδεκάτῳ ἔτει τῷ βασιλεῖ Ἰωσίᾳ ἐν τῷ μηνὶ τῷ ὀγδόῳ ἀπέστειλεν ὁ βασιλεὺς τὸν Σαπφὰν υἱὸν Ἐσελίου υἱοῦ Μεσολλάμ, τὸν γραμματέα οἴκου Κυρίου λέγων·	3 Κατὰ τὸν ὄγδοον μῆνα τοῦ δεκάτου ὀγδόου ἔτους τῆς βασιλείας του ἔστειλεν ὁ βασιλεὺς Ἰωσίας πρὸς τὸν Σαπφάν, υἱὸν τοῦ Ἐσελίου υἱοῦ τοῦ Μεσολλάμ, τὸν γραμματέα τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν·	3 Συνέβη δὲ τοῦτο: Κατὰ τὸ δέκατον ὄγδοον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Ἰωσία, κατὰ τὸν ὄγδοον μῆνα, ὁ βασιλιᾶς ἔστειλε τὸν Σαπφάν, τὸν υἱὸν τοῦ Ἐσελία καὶ ἔγγονον τοῦ Μεσολλάμ, ὁ ὁποῖος (Σαπφὰν) ἦταν γραμματεὺς τοῦ Ναοῦ τοῦ Θεοῦ, μὲ τὴν ἐντολήν:
4 ἀνάβηθι πρὸς Χελκίαν τὸν ἱερέα τὸν μέγαν καὶ σφράγισον τὸ ἀργύριον τὸ εἰσενεχθὲν ἐν οἴκῳ Κυρίου, ὃ συνήγαγον οἱ φυλάσσοντες τὸν σταθμὸν παρὰ τοῦ λαοῦ,	4 <ἀνέβα εἰς τὸν ναὸν πρὸς τὸν ἀρχιερέα Χελκίαν καὶ μέτρησε μαζῆ μὲ αὐτὸν τὸ ἀργύριον, τὸ ὁποῖον ἔχει εἰσπραχθῆ εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου καὶ τὸ ὁποῖον οἱ φύλακες τῆς θύρας τοῦ ναοῦ συνεκέντρωσαν ἀπὸ τὸν λαόν.	4 <Πήγαινε εἰς τὸν ἀρχιερέα Χελκίαν καὶ καταμέτρησε τὸ χρηματικὸν ποσόν, ποὺ ἔχει εἰσαχθῇ εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Θεοῦ καὶ τὸ ὁποῖον ἔχουν συγκεντρώσει οἱ φύλακες - ἱερεῖς, ποὺ στέκονται εἰς τὴν θύραν τοῦ Ναοῦ διὰ νὰ εἰσπράττουν τὰ χρήματα, ποὺ εἰσφέρει ὁ λαός.
5 καὶ δότωσαν αὐτὸ ἐπὶ χεῖρα ποιούντων τὰ ἔργα τῶν καθεσταμένων ἐν οἴκῳ Κυρίου. Καὶ ἔδωκεν αὐτὸ τοῖς ποιοῦσι τὰ ἔργα τοῖς ἐν οἴκῳ Κυρίου τοῦ κατισχῦσαι τὸ βεδὲκ τοῦ οἴκου,	5 Ἂς παραδώσουν αὐτὸ εἰς τὰ χέρια τῶν ἐργοδηγῶν, οἱ ὁποῖοι ἐπιβλέπουν εἰς τὰ ἔργα τοῦ Κυρίου, εἰς αὐτοὺς ποὺ εἶναι ἐπόπται εἰς τὰς ἐπισκευαζομένας φθορὰς τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου>. Ὁ Σαπφὰν ἔδωκε τὸ χρῆμα τοῦτο εἰς τοὺς ἀναλαβόντας αὐτὴν τὴν ἐργασίαν εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου μὲ τὴν ἐντολήν, νὰ ἐπιδιορθώσουν τὰς φθορᾶς τοῦ ναοῦ.	5 Τὸ χρηματικὸν αὐτὸ ποσὸν νὰ δοθῇ εἰς τὰ χέρια ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι ἐποπτεύουν καὶ παρακολουθοῦν τὶς ἐπισκευές, ποὺ γίνονται εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Θεοῦ. Ὁ Σαπφὰν ἔδωκε τὰ χρήματα αὐτὰ εἰς ἐκείνους, ποὺ ἦσαν ἐπιφορτισμένοι διὰ τὰ ἔργα αὐτὰ εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Θεοῦ, διὰ νὰ Ἐπιδιορθώσουν τὶς φθορὲς τοῦ Ναοῦ.
6 τοῖς τέκτοσι καὶ τοῖς οἰκοδόμοις καὶ τοῖς τειχισταῖς καὶ τοῦ κτήσασθαι ξύλα καὶ λίθους λατομητούς, τοῦ κροταιῶσαι τὸ βεδὲκ τοῦ οἴκου.	6 Οἱ ἐπὶ τῶν ἐργασιῶν τοῦ ναοῦ ἐπόπται ἔδωσαν τὸ χρῆμα αὐτὸ εἰς τοὺς ξυλουργούς, εἰς τοὺς οἰκοδόμους, εἰς τοὺς κτίστας, διὰ νὰ ἀγοράσουν ξύλα καὶ λίθους πελεκημένους, ἀπαραιτήτους διὰ τὴν ἐπιδιόρθωσιν τοῦ ναοῦ.	6 Οἱ ἐπόπται τῶν ἔργων ἔδωσαν τὰ χρήματα εἰς τοὺς ξυλουργοὺς καὶ τοὺς ἐργολάβους καὶ τοὺς κτίστες καὶ διὰ νὰ ἀγοράσουν ξυλείαν καὶ πελεκημένες πέτρες, ὥστε νὰ στηρίξουν καὶ νὰ κάμουν τις ἐπιδιορθώσεις τοῦ Ναοῦ.
7 Πλὴν οὐκ ἐξελογίζοντο αὐτοὺς τὸ ἀργύριον τὸ διδόμενον αὐτοῖς, ὅτι ἐν πίστει αὐτοὶ ποιοῦσι.	7 Κανεὶς ὅμως λογαριασμὸς δὲν ἐζητεῖτο ἀπὸ αὐτοὺς διὰ τὸ διδόμενον χρῆμα, διότι αὐτοὶ ἦσαν εὐσυνείδητοι καὶ τίμιοι.	7 Δὲν ἐγίνετο ὅμως διαχειριστικὸς ἔλεγχος οὔτε ἐζητεῖτο λογαριασμὸς τῶν χρημάτων, ποὺ ἐδίδοντο εἰς τοὺς ἐπόπτας τῶν ἐπιδιορθώσεων τοῦ Ναοῦ, διότι αὐτοὶ διεχειρίζοντο καλὰ τὰ χρήματα, ἐπειδὴ ἦσαν ἀπολύτως ἔμπιστα πρόσωπα.
8 Καὶ εἶπε Χελκίας ὁ ἱερεὺς ὁ μέγας πρὸς Σαπφὰν τὸν γραμματέα· βιβλίον τοῦ νόμου εὖρον ἐν οἴκῳ Κυρίου· καὶ ἔδωκε Χελκίας τὸ βιβλίον πρὸς Σαπφάν, καὶ ἀνέγνω αὐτό.	8 Ὁ ἀρχιερεὺς ὁ Χελκίας εἶπε πρὸς τὸν Σαπφὰν τὸν γραμματέα· <εὑρῆκα τὸ βιβλίον τοῦ Νόμου εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου>. Ὁ Χελκίας ἔδωκε τὸ βιβλίον τοῦτο εἰς τὸν Σαπφάν, ὁ ὁποῖος καὶ τὸ ἀνέγνωσε.	8 Καὶ ὁ ἀρχιερεὺς Χελκίας εἶπε πρὸς τὸν Σαπφάν, τὸν γραμματέα τοῦ Ναοῦ τοῦ Θεοῦ: <Εὑρῆκα βιβλίον τοῦ Νόμου εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου>. Καὶ ὁ Χελκίας ἔδωκε τὸ βιβλίον εἰς τὸν Σαπφάν, ὁ ὁποῖος καὶ τὸ ἐδιάβασε.
9 Καὶ εἰσῆλθεν ἐν οἴκῳ Κυρίου πρὸς τὸν βασιλέα καὶ ἀπέστρεψε τῷ βασιλεῖ ρῆμα καὶ εἶπεν· ἐχώνευσαν οἱ δοῦλοί σου τὸ ἀργύριον τὸ εὑρεθὲν ἐν οἴκῳ Κυρίου καὶ ἔδωκαν αὐτὸ ἐπὶ χεῖρα ποιούντων τὰ ἔργα καθεσταμένων ἐν οἴκῳ Κυρίου	9 Ὁ Σαπφὰν εἰσῆλθε πρὸς τὸν βασιλέα, ὁ ὁποῖος εὑρίσκετο εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου, καὶ ἔδωσεν ἀναφορὰν εἰς αὐτὸν διὰ τὴν ἀποστολήν του καὶ εἶπεν· <οἱ δοῦλοι σου συνέλεξαν τὸ ἀργύριον, τὸ ὁποῖον εὑρέθη εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου, καὶ τὸ ἔδωσαν εἰς τοὺς ἐργολήπτας, οἱ ὁποῖοι ἐπιβλέπουν εἰς τὰ ἔργα ποὺ γίνονται εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου>.	9 Κατόπιν ὁ Σαπφὰν παρουσιάσθη εἰς τὸν βασιλιᾶ, ποὺ εὑρίσκετο εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου, καὶ ἀνεκοίνωσεν εἰς αὐτὸν τὸ ἀποτέλεσμα τῆς ἐντολῆς, ποὺ τοῦ ἐδόθη, καὶ εἶπεν: <Οἱ δοῦλοι σοῦ συνεκέντρωσαν τὰ χρήματα, ποὺ ἦσαν εἰς τὸ ταμεῖον τοῦ Ναοῦ τοῦ Κυρίου, καὶ τὰ ἔδωκαν εἰς τὰ χέρια ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι ἐποπτεύουν καὶ παρακολουθοῦν τὶς ἐπισκευές, ποὺ γίνονται εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου>.
10 καὶ εἶπε Σαπφὰν ὁ γραμματεὺς πρὸς τὸν βασιλέα λέγων· βιβλίον ἔδωκέ μοι Χελκίας ὁ ἱερεὺς καὶ ἀνέγνω αὐτὸ Σαπφὰν ἐνώπιον τοῦ βασιλέως.	10 Εἶπε δὲ ἀκόμη ὁ γραμματεὺς Σαπφὰν πρὸς τὸν βασιλέα τοῦτο· <ὁ Χελκίας ὁ ἀρχιερεὺς μοῦ ἔδωκεν ἕνα βιβλίον>. Ὁ Σαπφὰν τὸ ἀνέγνωσεν ἐνώπιον τοῦ βασιλέως.	10 Ὁ γραμματεὺς Σαπφὰν ἐπρόσθεσε ἀκόμη εἰς τὸν βασιλιᾶ καὶ τοῦτο: <Ὁ ἀρχιερεὺς Χελκίας ἔδωκεν εἰς ἐμὲ βιβλίον>. Καὶ ὁ Σαπφὰν ἐδιάβασε τὸ βιβλίον αὐτὸ ἐμπρὸς εἰς τὸν βασιλιᾶ.
11 Καὶ ἐγένετο ὡς ἤκουσεν ὁ βασιλεὺς τοὺς λόγους τοῦ βιβλίου τοῦ νόμου, καὶ διέρρηξε τὰ ἱμάτια ἑαυτοῦ.	11 Ὁ βασιλεύς, ὅταν ἤκουσε τοὺς λόγους τοὺς γραμμένους εἰς τὸ βιβλίον τοῦ Νόμου, συνεταράχθη καὶ διέρρηξε τὰ ἱμάτια αὐτοῦ.	11 Συνέβη δὲ τοῦτο: Μόλις ὁ βασιλιᾶς ἄκουσε τὰ λόγια, ποὺ ἦσαν γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον τοῦ Νόμου, ἔσχισε τὰ ροῦχα του ἀπὸ φόβον καὶ βαθεῖαν συγκίνησιν.
12 Καὶ ἐνετείλατο ὁ βασιλεὺς τῷ Χελκίᾳ τῷ ἱερεῖ καὶ τῷ Ἀχικὰμ υἱῷ Σαπφὰν καὶ τῷ Ἀχοβὼρ υἱῷ Μιχαίου καὶ τῷ Σαπφὰν τῷ γραμματεῖ καὶ τῷ Ἀσαΐᾳ δούλῳ τοῦ βασιλέως λέγων·	12 Διέταξε δὲ ὁ βασιλεὺς τὸν Χελκίαν τὸν ἀρχιερέα, καὶ τὸν Ἀχικὰμ υἱὸν Σαπφάν, καὶ τὸν Ἀχοβὼρ υἱὸν τοῦ Μιχαίου, τὸν Σαπφὰν τὸν γραμματέα καὶ τὸν δοῦλον τοῦ βασιλέως Ἀσαΐα λέγων·	12 Καὶ ὁ βασιλιᾶς γεμᾶτος συγκίνησιν καὶ φόβον ἔδωκεν εἰς τὸν ἀρχιερέα Χελκίαν καὶ εἰς τὸν Ἀχικάμ, υἱὸν τοῦ Σαπφάν, καὶ εἰς τὸν Ἀχοβώρ, υἱὸν τοῦ Μιχαία, καὶ εἰς τὸν Σαπφὰν τὸν γραμματέα καὶ εἰς τὸν Ἀσαΐαν, τὸν δοῦλον (ἀκόλουθόν) του βασιλιᾶ, τὴν ἐντολήν:
13 δεῦτε ἐκζητήσατε τὸν Κύριον περὶ ἐμοῦ καὶ περὶ παντὸς τοῦ λαοῦ καὶ περὶ παντὸς τοῦ Ἰούδα περὶ τῶν λόγων τοῦ βιβλίου τοῦ εὑρεθέντος τούτου, ὅτι μεγάλη ἡ ὀργὴ Κυρίου, ἡ ἐκκεκαυμένη ἐν ἡμῖν, ὑπὲρ οὗ οὐκ ἤκουσαν οἱ πατέρες ἡμῶν τῶν λόγων τοῦ βιβλίου τούτου τοῦ ποιεῖν κατὰ πάντα τὰ γεγραμμένα καθ' ἡμῶν.	13 <πηγαίνετε καὶ ἐρωτήσατε τὸν Κύριον δι' ἐμέ, δι' ὅλον τὸν λαὸν καὶ δι' ὁλόκληρον τὸ βασίλειον τοῦ Ἰούδα, δι' ὅλα ὅσα εἶναι γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον τοῦτο, τὸ ὁποῖον ἀνευρέθη, διότι ἀπὸ αὐτὸ φαίνεται ὅτι εἶναι τρομερὰ ἀναμμένη ἐναντίον μας ἡ ὀργὴ τοῦ Κυρίου, ἐπειδὴ οἱ πρόγονοι ἡμῶν δὲν ὑπήκουσαν εἰς τὰς ἐντολὰς τοῦ βιβλίου τούτου νὰ τηρήσουν καὶ ἐφαρμόσουν ὅλα, ὅσα εἶναι γραμμένα μέσα εἰς αὐτό>.	13 <Ἐμπρός, πηγαίνετε, ἐρωτῆστε καὶ συμβουλευθῆτε τὸν Κύριον δι’ ἐμὲ καὶ δι’ ὅλον τὸν λαὸν τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα, διὰ τὸ περιεχόμενον τῶν λόγων, ποὺ εἶναι γραμμένοι εἰς τὸ βιβλίον αὐτὸ τοῦ Νόμου, ποὺ εὑρέθη· διότι εἶναι μεγάλος ὁ θυμὸς τοῦ Κυρίου, ποὺ ἔχει ἀνάψει καὶ καίεται ὅπως τὸ καμίνι ἐναντίον μας, ἐπειδὴ οἱ προπάτορές μας δὲν ἐσυμμορφώθησαν πρὸς τὰ λόγια τοῦ βιβλίου αὐτοῦ τοῦ Νόμου, ὥστε νὰ ἀναστραφοῦν καὶ νὰ ἐφαρμόσουν ὅλα, ὅσα εἶναι γραμμένα εἰς αὐτὸ καὶ τὰ ὁποῖα μᾶς ἀφοροῦν>.
14 Καὶ ἐπορεύθη Χελκίας ὁ ἱερεὺς καὶ Ἀχικὰμ καὶ Ἀχοβὼρ καὶ Σαπφὰν καὶ Ἀσαΐας πρὸς Ὄλδαν τὴν προφῆτιν μητέρα Σελλὴμ υἱοῦ Θεχουὲ υἱοῦ Ἀραὰς τοῦ ἱματιοφύλακος, καὶ αὕτη κατῴκει ἐν Ἱερουσαλὴμ ἐν τῇ Μασενᾷ, καὶ ἐλάλησαν πρὸς αὐτήν.	14 Ἐντολήν τοῦ βασιλέως ἐκτελοῦντες ὁ ἀρχιερεὺς Χελκίας, ὁ Ἀχικάμ, ὁ Ἀχοβώρ, ὁ Σαπφὰν καὶ ὁ Ἀσαΐας, ἐπῆγαν πρὸς τὴν Ὄλδαν τὴν προφήτιδα, ἡ ὁποία ἦτο μητέρα τοῦ Σελλὴμ υἱοῦ τοῦ Θεκουέ, υἱοῦ τοῦ Ἀραὰς τοῦ ἱματιοφύλακος, καὶ αὐτὴ κατοικοῦσεν εἰς τὴν δευτέραν συνοικίαν τῆς Ἱερουσαλήμ. Εἶπαν, λοιπόν, αὐτοὶ πρὸς ἐκείνην ὅλα, ὅσα ὁ βασιλεὺς τοὺς εἶχε διατάξει.	14 Ὁ ἀρχιερεὺς Χελκίας καὶ ὁ Ἀχικὰμ καὶ ὁ Ἀχοβὼρ καὶ ὁ Σαπφὰν καὶ ὁ Ἀσαΐας ἐπῆγαν εἰς τὴν προφήτιδα Ὄλδαν, τὴν μητέρα τοῦ Σελλήμ, υἱοῦ τοῦ Θεκουὲ καὶ ἐγγονοῦ τοῦ Ἀραάς, ποὺ ἦταν ἰματιοφύλακας τοῦ Ναοῦ (κατ’ ἄλλους: Ἰματιοφύλακας τοῦ βασιλικοῦ ἀνακτόρου). Ἡ Ὄλδα ἑκατοικοῦσε εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, εἰς τὴν δευτέραν συνοικίαν (κατ' ἄλλην ἑρμηνείαν: Εἰς τὸ νεώτερον τμῆμα τῆς Ἱερουσαλήμ). Ὅλοι αὐτοὶ οἱ ἀπεσταλμένοι τοῦ βασιλιᾶ ἦλθαν εἰς τὴν Ὄλδαν καὶ τῆς διηγήθησαν ὅσα συνέβησαν σχετικῶς μὲ τὴν εὕρεσιν τοῦ βιβλίου τοῦ Νόμου.
15 Καὶ εἶπεν αὐτοῖς· τάδε λέγει Κύριος ὁ Θεὸς Ἰσραήλ· εἴπατε τῷ ἀνδρὶ τῷ ἀποστείλαντι ὑμᾶς πρός με·	15 Ἡ προφῆτις ἀπήντησε πρὸς αὐτούς· <αὐτὰ λέγει Κύριος ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ. Εἰπέτε πρὸς τὸν ἄνδρα, ὁ ὁποῖος σᾶς ἔστειλε πρὸς ἐμὲ τὰ ἑξῆς·	15 Ἡ Ὄλδα τοὺς εἶπεν: <Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος, ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραὴλ· πέστε εἰς τὸν ἄνδρα (τὸν βασιλιᾶ), ποὺ σᾶς ἔστειλεν εἰς ἐμέ, τὰ ἑξῆς:
16 τάδε λέγει Κύριος· ἰδοὺ ἐγὼ ἐπάγω κακὰ ἐπὶ τὸν τόπον τοῦτον καὶ ἐπὶ τοὺς ἐνοικοῦντας αὐτόν, πάντας τοὺς λόγους τοῦ βιβλίου, οὓς ἀνέγνω βασιλεὺς Ἰούδα,	16 Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος· ἰδοὺ ἐγὼ θὰ ἐπιφέρω μεγάλας συμφορὰς ἐναντίον τοῦ τόπου τούτου καὶ ἐναντίον τῶν κατοικούντων εἰς αὐτόν. Θὰ ἐπιφέρω ὅλας τὰς τιμωρίας τὰς γραμμένας εἰς τὸ βιβλίον τοῦτο, τὰς ὁποίας ἀνέγνωσεν ὁ βασιλεὺς τοῦ βασιλείου τῶν Ἰουδαίων.	16 <Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος· Νά· ἐγὼ θὰ τιμωρήσω μὲ μεγάλην καταστροφὴν τὸν τόπον αὐτόν, τὴν Ἱερουσαλήμ, καὶ ὅλους, ὅσοι κατοικοῦν εἰς αὐτήν, ὅπως εἶναι γραμμένον εἰς τὸ βιβλίον τοῦ Νόμου, ποὺ ἐδιάβασε ὁ βασιλιᾶς τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα.
17 ἀνθ' ὧν ἐγκατέλιπόν με καὶ ἐθυμίων θεοῖς ἑτέροις, ὅπως παροργίσωσί με ἐν τοῖς ἔργοις τῶν χειρῶν αὐτῶν, καὶ ἐκκαυθήσεται θυμός μου ἐν τῷ τόπῳ τούτῳ καὶ οὐ σβεσθήσεται.	17 Καὶ τοῦτο, διότι οἱ Ἰουδαῖοι μὲ ἐγκατέλιπον, προσέφεραν θυσίαν θυμιάματος εἰς ξένους θεούς, ὥστε νὰ μὲ ἐξοργίσουν ἐναντίον των διὰ τὰ ἔργα τῶν χειρῶν των καὶ νὰ ἀνάψῃ ὁ θυμός μου ἐναντίον τοῦ τόπου τούτου καὶ νὰ μὴ σβεσθῇ.	17 Ἡ καταστροφὴ αὐτὴ θὰ γίνῃ, διότι ἐγκατέλειψαν ἐμέ, τὸν ἕνα καὶ μόνον ἀληθινὸν Θεόν, καὶ ἐπρόσφεραν θυμίαμα εἰς ἄλλους θεούς, καὶ ἔτσι μὲ ἀνάγκασαν νὰ ἐζοργισθῶ πάρα πολὺ διὰ τὰ ἔργα αὐτὰ τῶν χεριῶν των καὶ νὰ ἀνάψῃ ὡς φωτιὰ ὁ θυμός μου ἐναντίον τοῦ τόπου αὐτοῦ, τῆς Ἱερουσαλήμ, καὶ νὰ μὴ σβησθῇ>.
18 Καὶ πρὸς βασιλέα Ἰούδα τὸν ἀποστείλαντα ὑμᾶς ἐπιζητῆσαι τὸν Κύριον τάδε ἐρεῖτε πρὸς αὐτόν· τάδε λέγει Κύριος ὁ Θεὸς Ἰσραήλ· οἱ λόγοι, οὓς ἤκουσας.	18 Πρὸς δὲ τὸν βασιλέα τοῦ βασιλείου τῶν Ἰουδαίων, ὁ ὁποῖος σᾶς ἔστειλε νὰ ἐρωτήσετε δι' ἐμοῦ τὸν Κύριον περὶ αὐτοῦ, θὰ πῆτε πρὸς αὐτόν· Αὐτὰ λέγει Κύριος ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ·	18 Πρὸς δὲ τὸν βασιλιᾶ τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα, ο ὁποῖος σᾶς ἔστειλε νὰ ἐρωτήσετε καὶ νὰ συμβουλευθῆτε τὸν Κύριον, νὰ τοῦ εἰπῆτε τὰ ἀκόλουθα: <Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος, ὁ Θεὸς τὸν Ἰσραήλ· Ἐπειδὴ ἀπὸ τὰ ἀπειλητικὰ λόγια, τὰ ὁποῖα ἄκουσες ἀπὸ τὴν ἀνάγνωσιν τοῦ βιβλίου τοῦ Νόμου,
19 Ἀνθ' ὧν ὅτι ἠπαλύνθη ἡ καρδία σου καὶ ἐνετράπης ἀπὸ προσώπου, ὡς ἤκουσας ὅσα ἐλάλησα ἐπὶ τὸν τόπον τοῦτον καὶ ἐπὶ τοὺς ἐνοικοῦντας αὐτὸν τοῦ εἶναι εἰς ἀφανισμὸν καὶ εἰς κατάραν, καὶ διέρρηξας τὰ ἱμάτιά σου καὶ ἔκλαυσας ἐνώπιόν μου, καί γε ἐγὼ ἤκουσα, λέγει Κύριος.	19 Ἐπειδὴ ἀπὸ τοὺς λόγους, τοὺς ὁποίους ἐδιάβασες εἰς τὸ βιβλίον τοῦ Νόμου συνεκινήθη βαθύτατα πρὸς μετάνοιαν ἡ καρδία σου καὶ ἐταπεινώθης ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, ὅταν ἐδιάβασες ὅσα ἐγὼ προεῖπα ἐναντίον τοῦ τόπου τούτου καὶ ἐναντίον αὐτῶν, οἱ ὁποῖοι τὸν κατοικοῦν, ὥστε νὰ παραδοθοῦν εἰς ὄλεθρον καὶ εἰς κατάραν καὶ διέρρηξας τὰ ἱμάτιά σου ἀπὸ λύπην καὶ ἔκλαυσες ἐνώπιόν μου μετανοημένος, ἐγὼ σὲ ἤκουσα λέγει ὁ Κύριος.	19 ἐγέμισε ἀπὸ ταπείνωσιν καὶ κατάνυξιν ἡ καρδιά σου καὶ μετενόησες καὶ ἐταπεινώθης καὶ ἄλλαξε ὄψιν τὸ πρόσωπόν σου, ὅταν ἄκουσες ὅσα ἔχω εἰπεῖ ἐναντίον τοῦ τόπου αὐτοῦ (τῆς Ἱερουσαλήμ) καὶ ἐναντίον ἐκείνων, ποὺ κατοικοῦν εἰς αὐτόν, ὅτι αὐτοὶ εἶναι καταράμενοι καὶ προωρισμένοι νὰ ἐξολοθρευθοῦν· ἐπειδὴ λοιπὸν συνεταράχθης καὶ ἐφοβήθης καὶ ἔσχισες τὰ ροῦχα σου εἰς ἔνδειξιν πένθους καὶ μετανοίας καὶ ἔκλαυσες ἐμπρός μου, ἐγὼ σὲ ἄκουσα, λέγει ὁ Κύριος.
20 Οὐχ οὕτως· ἰδοὺ προστίθημί σε πρὸς τοὺς πατέρας σου, καὶ συναχθήσῃ εἰς τὸν τάφον σου ἐν εἰρήνῃ, κὶ οὐκ ὀφθήσεται ἐν τοῖς ὀφθαλμοῖς σου ἐν πᾶσι τοῖς κακοῖς, οἷς ἐγὼ εἰμι ἐπάγω ἐπὶ τὸν τόπον τοῦτον. Καὶ ἐπέστρεψαν τῷ βασιλεῖ τὸ ρῆμα.	20 Δὲν θὰ πραγματοποιηθοῦν ἐναντίον σου αἱ τιμωρίαι αὐταί. Ἰδοὺ θὰ σὲ προσθέσω πρὸς τοὺς πατέρας σου καὶ εἰρηνικῶς θὰ ὁδηγηθῇς εἰς τὸν τάφον σου. Δὲν θὰ ἴδῃς μὲ τὰ μάτια σου ὅλας τὰς συμφοράς, τὰς ὁποίας ἐγὼ θὰ ἐπιφέρω ἐναντίον τοῦ τόπου τούτου>. Οἱ ἀπεσταλμένοι τοῦ βασιλέως ἐπέστρεψαν πρὸς αὐτὸν καὶ τοῦ ἀνέφεραν τὴν ἀπάντησιν.	20 Διὰ τὴν στάσιν σου αὐτήν, βασιλιᾶ, δὲν θὰ συμβοῦν εἰς σὲ οἱ ἴδιες συμφορές. Νά· σὺ θὰ ἀποθάνῃς καὶ θὰ σὲ προσθέσω εἰς τοὺς ἀποθαμένους προγόνους σου καὶ θὰ ταφῇς εἰς τὸν τάφον σου εἰρηνικά. Καὶ τὰ μάτια σου δὲν θὰ ἰδοῦν ὅλες αὐτὲς τὶς μεγάλες συμφορές, μὲ τὶς ὁποῖες ἐγὼ θὰ τιμωρήσω τὸν τόπον τοῦτον>. Οἱ ἀπεσταλμένοι ἐπέστρεψαν εἰς τὸν βασιλιᾶ Ἰωσίαν καὶ τοῦ μετέφεραν τὸ μήνυμα, ποὺ τοῦ ἔστειλεν ὁ Θεὸς μέσῳ τῆς προφήτιδος Ὄλδας.