Βασιλειών Δ : Κεφάλαιον ΚΓ'

Πρωτότυπο Κείμενο

αὶ ἀπέστειλεν ὁ βασιλεὺς καὶ συνήγαγε πρὸς ἑαυτὸν πάντας τοὺς πρεσβυτέρους Ἰούδα καὶ Ἱερουσαλήμ.
2 Καὶ ἀνέβη ὁ βασιλεὺς εἰς οἶκον Κυρίου καὶ πᾶς ἀνὴρ Ἰούδα καὶ πάντες οἱ κατοικοῦντες ἐν Ἱερουσαλὴμ μετ' αὐτοῦ καὶ οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ προφῆται καὶ πᾶς ὁ λαὸς ἀπὸ μικροῦ καὶ ἕως μεγάλου, καὶ ἀνέγνω ἐν ὠσὶν αὐτῶν πάντας τοὺς λόγους τοῦ βιβλίου τῆς διαθήκης τοῦ εὑρεθέντος ἐν οἴκῳ Κυρίου.
3 Καὶ ἔστη ὁ βασιλεὺς πρὸς τὸν στῦλον καὶ διέθετο διαθήκην ἐνώπιον Κυρίου τοῦ πορεύεσθαι ὀπίσω Κυρίου καὶ τοῦ φυλάσσειν τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ καὶ τὰ μαρτύρια αὐτοῦ καὶ τὰ δικαιώματα αὐτοῦ ἐν πάσῃ καρδίᾳ καὶ ἐν πάσῃ ψυχῇ τοῦ ἀναστῆσαι τοὺς λόγους τῆς διαθήκης ταύτης, τὰ γεγραμμένα ἐπὶ τὸ βιβλίον τοῦτο· καὶ ἔστη πᾶς ὁ λαὸς ἐν τῇ διαθήκῃ.
4 Καὶ ἐνετείλατο ὁ βασιλεὺς τῷ Χελκίᾳ τῷ ἱερεῖ τῷ μεγάλῳ καὶ τοῖς ἱερεῦσι τῆς δευτερώσεως καὶ τοῖς φυλάσσουσι τὸν σταθμὸν τοῦ ἐξαγαγεῖν ἐκ τοῦ ναοῦ Κυρίου πάντα τὰ σκεύη τὰ πεποιημένα τῷ Βάαλ καὶ τῷ ἄλσει καὶ πάσῃ τῇ δυνάμει τοῦ οὐρανοῦ καὶ κατέκαυσεν αὐτὰ ἔξω Ἱερουσαλὴμ ἐν σαδημὼθ Κέδρων καὶ ἔβαλε τὸν χοῦν αὐτῶν εἰς Βαιθήλ.
5 Καὶ κατέκαυσε τοὺς χωμαρίμ, οὓς ἔδωκαν βασιλεῖς Ἰούδα καὶ ἐθυμίων ἐν τοῖς ὑψηλοῖς καὶ ἐν ταῖς πόλεσιν Ἰούδα καὶ τοῖς περικύκλῳ Ἱερουσαλήμ, καὶ τοὺς θυμιῶντας τῷ Βάαλ καὶ τῷ ἡλίῳ καὶ τῇ σελήνῃ καὶ τοῖς μαζουρὼθ καὶ πάσῃ τῇ δυνάμει τοῦ οὐρανοῦ.
6 Καὶ ἐξήνεγκε τὸ ἄλσος ἐξ οἴκου Κυρίου ἔξωθεν Ἱερουσαλὴμ εἰς τὸν χειμάρρουν Κέδρων καὶ κατέκαυσεν αὐτὸν ἐν τῷ χειμάρρῳ Κέδρων καὶ ἐλέπτυνεν εἰς χοῦν καὶ ἔρριψε τὸν χοῦν αὐτοῦ εἰς τὸν τάφον τῶν υἱῶν τοῦ λαοῦ.
7 Καὶ καθεῖλε τὸν οἶκον τῶν καδησὶμ τῶν ἐν τῷ οἴκῳ Κυρίου, οὗ αἱ γυναῖκες ὕφαινον ἐκεῖ Χεττιΐμ τῷ ἄλσει.
8 Καὶ ἀνήγαγε πάντας τοὺς ἱερεῖς ἐκ πόλεων Ἰούδα καὶ ἐμίανε τὰ ὑψηλά, οὗ ἐθυμίασαν ἐκεῖ οἱ ἱερεῖς ἀπὸ Γαβαὰ καὶ ἕως Βηρσαβεέ. Καὶ καθεῖλε τὸν οἶκον τῶν πυλῶν τὸν παρὰ τὴν θύραν τῆς πύλης Ἰησοῦ ἄρχοντος τῆς πόλεως, τῶν ἐξ ἀριστερῶν ἀνδρὸς ἐν τῇ πύλῃ τῆς πόλεως.
9 Πλὴν οὐκ ἀνέβησαν οἱ ἱερεῖς τῶν ὑψηλῶν πρὸς τὸ θυσιαστήριον Κυρίου ἐν Ἱερουσαλήμ, ὅτι εἰ μὴ ἔφαγον ἄζυμα ἐν μέσῳ τῶν ἀδελφῶν αὐτῶν.
10 καὶ ἐμίανε τὸν Ταφὲθ τὸν ἐν φάραγγι υἱοῦ Ἐννὸμ τοῦ διαγαγεῖν ἄνδρα τὸν υἱὸν αὐτοῦ καὶ ἄνδρα τὴν θυγατέρα αὐτοῦ τῷ Μολὸχ ἐν πυρί.
11 Καὶ κατέκαυσε τοὺς ἵππους, οὓς ἔδωκαν βασιλεῖς Ἰούδα τῷ ἡλίῳ ἐν τῇ εἰσόδῳ οἴκου Κυρίου εἰς τὸ γαζοφυλάκιον Νάθαν βασιλέως τοῦ εὐνούχου ἐν φαρουρίμ, καὶ τὸ ἅρμα τοῦ ἡλίου κατέκαυσε πυρί.
12 Καὶ τὰ θυσιαστήρια τὰ ἐπὶ τοῦ δώματος τοῦ ὑπερῴου Ἄχαζ, ἃ ἐποίησαν βασιλεὺς Ἰούδα, καὶ τὰ θυσιαστήρια, ἃ ἐποίησε Μανασσῆς ἐν ταῖς δυσὶν αὐλαῖς οἴκου Κυρίου, καθεῖλεν ὁ βασιλεὺς καὶ κατέσπασεν ἐκεῖθεν καὶ ἔρριψε τὸν χοῦν αὐτῶν εἰς τὸν χειμάρρουν Κέδρων.
13 Καὶ τὸν οἶκον τὸν ἐπὶ πρόσωπον Ἱερουσαλὴμ τὸν ἐκ δεξιῶν τοῦ ὅρους τοῦ Μοσοάθ, ὃν ᾠκοδόμησε Σαλωμὼν βασιλεὺς Ἰσραὴλ τῇ Ἀστάρτῃ προσοχθίσματι Σιδωνίων καὶ τῷ Χαμὼς προσοχθίσματι Μωὰβ καὶ τῷ Μολχὸλ βδελύγματι υἱῶν Ἀμών, ἐμίανεν ὁ βασιλεύς.
14 Καὶ συνέτριψε τὰς στήλας καὶ ἐξωλόθρευσε τὰ ἄλση καὶ ἔπλησε τοὺς τόπους αὐτῶν ὀστέων ἀνθρώπων.
15 Καὶ γε τὸ θυσιαστήριον τὸ ἐν Βαιθὴλ τὸ ὑψηλὸν, ὃ ἐποίησεν Ἱεροβοὰμ υἱὸς Ναβάτ, ὃς ἐξήμαρτε τὸν Ἰσραήλ, καί γε τὸ θυσιαστήριον ἐκεῖνο τὸ ὑψηλὸν κατέσπασε καὶ συνέτριψε τοὺς λίθους αὐτοῦ καὶ ἐλέπτυνεν εἰς χοῦν καὶ κατέκαυσε τὸ ἄλσος.
16 Καὶ ἐξένευσεν Ἰωσίας καὶ εἶδε τοὺς τάφους τοὺς ἐκεῖ ἐν τῇ πόλει καὶ ἀπέστειλε καὶ ἔλαβε τὰ ὀστᾶ ἐκ τῶν τάφων καὶ κατέκαυσεν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον καὶ ἐμίανεν αὐτὸ κατὰ τὸ ρῆμα Κυρίου, ὃ ἐλάλησεν ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ ἐν τῷ ἐστάναι Ἱεροβοὰμ ἐν τῇ ἑορτῇ ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον. Καὶ ἐπιστρέψας ᾖρε τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ ἐπὶ τὸν τάφον τοῦ ἀνθρώπου τοῦ Θεοῦ τοῦ λαλήσαντος τοὺς λόγους τούτους
17 καὶ εἶπε· τί τὸ σκόπελον ἐκεῖνο, ὃ ἐγὼ ὁρῶ; Καὶ εἶπον αὐτῷ οἱ ἄνδρες τῆς πόλεως· ὁ ἄνθρωπος τὸν Θεοῦ ὁ ἐξεληλυθὼς ἐξ Ἰούδα καὶ ἐπικαλεσάμενος τοὺς λόγους τούτους, οὓς ἐπεκαλέσατο ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον Βαιθήλ.
18 Καὶ εἶπεν· ἄφετε αὐτόν, ἀνὴρ μὴ κινησάτωσαν τὰ ὀστᾶ αὐτοῦ· καὶ ἐρρύσθησαν τὰ ὀστᾶ αὐτοῦ μετὰ τῶν ὀστῶν τοῦ προφήτου τοῦ ἥκοντος ἐκ Σαμαρείας.
19 Καί γε πάντας τοὺς οἴκους τῶν ὑψηλῶν τοὺς ἐν ταῖς πόλεσι Σαμαρείας, οὓς ἐποίησαν βασιλεῖς Ἰσραὴλ παροργίζειν Κύριον, ἀπέστησεν Ἰωσίας καὶ ἐποίησεν ἐν αὐτοῖς πάντα τὰ ἔργα, ἃ ἐποίησεν ἐν Βαιθήλ.
20 Καὶ ἐθυσίασε πάντας τοὺς ἱερεῖς τῶν ὑψηλῶν τοὺς ὄντας ἐκεῖ ἐπὶ τῶν θυσιαστηρίων καὶ κατέκαυσε τὰ ὀστᾶ τῶν ἀνθρώπων ἐπ' αὐτά, καὶ ἐπεστράφη εἰς Ἱερουσαλήμ.
21 Καὶ ἐνετείλατο ὁ βασιλεὺς παντὶ τῷ λαῷ λέγων· ποιήσατε πάσχα τῷ Κυρίῳ Θεῷ ἡμῶν, καθὼς γέγραπται ἐπὶ βιβλίου τῆς διαθήκης ταύτης·
22 ὅτι οὐκ ἐγενήθη τὸ πάσχα τοῦτο ἀφ' ἡμερῶν τῶν κριτῶν, οἳ ἔκρινον τὸν Ἰσραήλ, καὶ πάσας τὰς ἡμέρας βασιλέων Ἰσραὴλ καὶ βασιλέων Ἰούδα,
23 ὅτι ἀλλ' ἢν τῷ ὀκτωκαιδεκάτῳ ἔτει τοῦ βασιλέως Ἰωσίου ἐγενήθη τὸ πάσχα τῷ Κυρίῳ ἐν Ἱερουσαλήμ.
24 Καί γε τοὺς θελητὰς καὶ τοὺς γνωριστὰς καὶ τὰ Θεραφὶν καὶ τὰ εἴδωλα καὶ πάντα τὰ προσοχθίσματα τὰ γεγονότα ἐν τῇ γῇ Ἰούδα καὶ ἐν Ἱερουσαλὴμ ἐξῇρεν Ἰωσίας, ἵνα στήσῃ τοὺς λόγους τοῦ νόμου τοὺς γεγραμμένους ἐπὶ τοῦ βιβλίου, οὖ εὗρε Χελκίας ὁ ἱερεὺς ἐν οἴκῳ Κυρίου.
25 Ὅμοιος αὐτῷ οὐκ ἐγενήθη ἔμπροσθεν αὐτοῦ βασιλεύς, ὃς ἐπέστρεψε πρὸς Κύριον ἐν ὅλῃ καρδίᾳ αὐτοῦ καὶ ἐν ὅλῃ ψυχῇ αὐτοῦ καὶ ἐν ὅλῃ ἰσχύϊ αὐτοῦ κατὰ πάντα τὸν νόμον Μωυσῆ, καὶ μετ' αὐτὸν οὐκ ἀνέστη ὅμοιος αὐτῷ.
26 Πλὴν οὐκ ἀπεστράφη Κύριος ἀπὸ θυμοῦ τῆς ὀργῆς αὐτοῦ τῆς μεγάλης, οὖ ἐθυμώθη ὀργῇ αὐτοῦ ἐν τῷ Ἰούδα ἐπὶ τοὺς παροργισμούς, οὓς παρώργισεν αὐτὸν Μανασσῆς.
27 Καὶ εἶπε Κύριος· καί γε τὸν Ἰούδαν ἀποστήσω ἀπὸ τοῦ προσώπου μου, καθὼς ἀπέστησα τὸν Ἰσραήλ, καὶ ἀπώσομαι τὴν πόλιν ταύτην, ἣν ἐξελεξάμην τὴν Ἱερουσαλήμ, καὶ τὸν οἶκον οὗ εἶπον· ἔσται τὸ ὄνομά μου ἐκεῖ.
28 Καὶ τὰ λοιπὰ τῶν λόγων Ἰωσίου καὶ πάντα, ὅσα ἐποίησεν, οὐχὶ ταῦτα γεγραμμένα ἐπὶ βιβλίῳ λόγων ἡμερῶν τοῖς βασιλεῦσιν Ἰούδα;
29 Ἐν δὲ ταῖς ἡμέραις αὐτοῦ ἀνέβη φαραὼ Νεχαὼ βασιλεὺς Αἰγύπτου ἐπὶ βασιλέα Ἀσσυρίων ἐπὶ ποταμὸν Εὐφράτην· καὶ ἐπορεύθη Ἰωσίας εἰς ἀπαντὴν αὐτοῦ, καὶ ἐθανάτωσεν αὐτὸν Νεχαὼ ἐν Μαγεδδὼ ἐν τῷ ἰδεῖν αὐτόν.
30 Καὶ ἐπεβίβασαν αὐτὸν οἱ παῖδες αὐτοῦ νεκρὸν ἐκ Μαγεδδὼ καὶ ἤγαγον αὐτὸν εἰς Ἱερουσαλὴμ καὶ ἔθαψαν αὐτὸν ἐν τῷ ταφῶ αὐτοῦ. Καὶ ἔλαβεν ὁ λαὸς τῆς γῆς τὸν Ἰωάχαζ υἱὸν Ἰωσίου καὶ ἔχρισαν αὐτὸν καὶ ἐβασίλευσαν αὐτὸν ἀντὶ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ.
31 Υἱὸς εἴκοσι καὶ τριῶν ἐτῶν ἦν Ἰωάχαζ ἐν τῷ βασιλεύειν αὐτὸν καὶ τρίμηνον ἐβασίλευσεν ἐν Ἱερουσαλήμ, καὶ ὄνομα τῇ μητρὶ αὐτοῦ Ἀμιτὰλ θυγάτηρ Ἱερεμίου ἐκ Λοβνά.
32 Καὶ ἐποίησε τὸ πονηρὸν ἐν ὀφθαλμοῖς Κυρίου κατὰ πάντα, ὅσα ἐποίησαν οἱ πατέρες αὐτοῦ.
33 Καὶ μετέστησεν αὐτὸν φαραὼ Νεχαὼ ἐν Δεβλαθὰ ἐν γῆ Αἰμάθ τοῦ μὴ βασιλεύειν ἐν Ἱερουσαλὴμ καὶ ἔδωκε ζημίαν ἐπὶ τὴν γῆν ἑκατὸν τάλαντα ἀργυρίου καὶ ἑκατὸν τάλαντα χρυσίου.
34 Καὶ βασίλευσε φαραὼ Νεχαὼ ἐπ' αὐτοὺς τὸν Ἐλιακὶμ υἱὸν Ἰωσίου βασιλέως Ἰούδα ἀντὶ Ἰωσίου τοῦ πατρὸς αὐτοῦ καὶ ἐπέστρεψε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰωακίμ· καὶ τὸν Ἰωάχαζ ἔλαβε καὶ εἰσήνεγκεν εἰς Αἴγυπτον. Καὶ ἀπέθανεν ἐκεῖ.
35 Καὶ τὸ ἀργύριον καὶ τὸ χρυσίον ἔδωκεν Ἰωακὶμ τῷ φαραώ· πλὴν ἐτιμογράφησε τὴν γῆν τοῦ δοῦναι τὸ ἀργύριον ἐπὶ στόματος φαραώ, ἀνὴρ κατὰ τὴν συντίμησιν αὐτοῦ ἔδωκαν τὸ ἀργύριον καὶ τὸ χρυσίον μετὰ τοῦ λαοῦ τῆς γῆς τοῦ δοῦναι τῷ φαραὼ Νεχαώ.
36 Υἱὸς εἴκοσι καὶ πέντε ἐτῶν Ἰωακὶμ ἐν τῷ βασιλεύειν αὐτὸν καὶ ἕνδεκα ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν Ἱερουσαλήμ, καὶ ὄνομα τῇ μητρὶ αὐτοῦ Ἰελδὰφ θυγάτηρ Φαδαὴλ ἐκ Ρουμά.
37 Καὶ ἐποίησε τὸ πονηρὸν ἐν ὀφθαλμοῖς Κυρίου κατὰ πάντα, ὅσα ἐποίησαν οἱ πατέρες αὐτοῦ.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

βασιλεὺς Ἰωσίας ἔστειλεν ἀνθρώπους καὶ προσεκάλεσε νὰ ἔλθουν κοντά του οἱ πρεσβύτεροι τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα καὶ τῆς Ἱερουσαλήμ.
2 Ὅταν ἐκεῖνοι ἦλθον, μετέβη ὁ βασιλεὺς εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου. Μαζῆ δὲ μὲ αὐτὸν καὶ ὅλοι οἱ ἄνδρες τοῦ βασιλείου Ἰούδα, οἱ ὁποῖοι κατοικοῦσαν τὴν Ἱερουσαλήμ. Μαζῆ του ἐπίσης ἠκολούθησαν οἱ ἱερεῖς, οἱ προφῆται καὶ ὅλος ὁ λαὸς ἀπὸ τὸν μικρὸν ἕως τὸν μεγάλον. Ἐκεῖ δὲ ὁ βασιλεὺς ἐδιάβασε μὲ φωνὴν μεγάλην εἰς τὰ αὐτιὰ ὅλων τοὺς λόγους τοῦ βιβλίου τῆς Διαθήκης, τὸ ὁποῖον εὑρέθη εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου.
3 Μετὰ τὴν ἀνάγνωσιν ἐστάθη ὄρθιος ὁ βασιλεὺς ἐπάνω εἰς τὴν ἐξέδραν του καὶ συνῆψε συμφωνίαν μεταξὺ τοῦ Κυρίου καὶ τοῦ παρευρισκομένου λαοῦ, διὰ τῆς ὁποίας συμφωνίας ὁ λαὸς ἀνέλαβε τὴν ὑποχρέωσιν νὰ πορεύεται ὀπίσω τοῦ Κυρίου, νὰ φυλάττῃ τὰς ἐντολάς του, τὰ μαρτύριά του καὶ τὰ δικαιώματά του μὲ ὅλην του τὴν καρδιὰν καὶ μὲ ὅλην του τὴν ψυχήν, ὥστε διὰ τῆς εὐλαβοῦς συμπεριφορᾶς του νὰ ἀποκτήσουν κῦρος καὶ ζωὴν τὰ λόγια τῆς Διαθήκης αὐτῆς, ποὺ εἶναι γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον τοῦ Νόμου. Ὅλος ὁ λαὸς ἐδέχθη τὴν συμφωνίαν αὐτήν.
4 Ὁ βασιλεὺς ἔδωσε κατόπιν ἐντολὴν εἰς τὸν μέγαν ἀρχιερέα Χελκίαν καὶ εἰς τοὺς ἱερεῖς τῆς δευτέρας τάξεως καὶ εἰς ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι ἐφύλασσαν τὰς θύρας τοῦ ναοῦ, νὰ βγάλουν ἀπὸ τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου ὅλα τὰ εἰδωλολατρικὰ σκεύη, τὰ ὁποῖα εἶχαν κατασκευασθῆ πρὸς τιμὴν τοῦ Βάαλ καὶ τῆς Ἀστάρτης καὶ τῶν ἀστέρων τοῦ οὐρανοῦ. Ὅλα δὲ αὐτὰ τὰ παρέδωσαν εἰς τὸ πῦρ καὶ τὰ κατέκαυσαν ἔξω ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ εἰς τὸν ἀγρὸν τῶν Κέδρων. Τὴν δὲ σκόνιν των τὴν διεσκόρπισαν εἰς τὴν Βαιθήλ.
5 Παρέδωσαν ἐπίσης εἰς τὸ πῦρ τοὺς ἱερεῖς τῶν εἰδώλων, τοὺς ὁποίους οἱ βασιλεῖς τοῦ Ἰούδα εἶχαν ἐγκαταστήσει ἐκεῖ, διὰ νὰ προσφέρουν θυσίαν θυμιάματος εἰς τοὺς ὑψηλοὺς τόπους, εἰς τὰς πόλεις τοῦ βασιλείου Ἰούδα καὶ εἰς τὰ γύρω ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ μέρη. Παρέδωσαν ἐπίσης εἰς τὸ πῦρ καὶ κατέκαυσαν καὶ ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι προσέφεραν θυμίαμα εἰς τὸν Βάαλ, εἰς τὸν ἥλιον, εἰς τὴν σελήνην, εἰς τὰ δώδεκα ζώδια καὶ εἰς ὅλους τοὺς ἀστέρας τοῦ οὐρανοῦ.
6 Ἔβγαλε τὸ ἄγαλμα τῆς Ἀστάρτης ἀπὸ τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου ἔξω ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ εἰς τὸν χείμαρρον τῶν Κέδρων καὶ κατέκαυσεν αὐτὸ ἐκεῖ εἰς τὸν χείμαρρον τῶν Κέδρων, τὸ ἔκαμε σκόνιν καὶ ἔρριψε τὴν σκόνιν αὐτὴν εἰς τὸν τάφον, ὁ ὁποῖος προωρίζετο διὰ τοὺς κοινοὺς θνητούς.
7 Ἐκρήμνισεν ἐπίσης τὸν οἶκον τῶν ἱεροδούλων γυναικῶν, ὁ ὁποῖος ἦτο εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου καὶ ὅπου αἱ γυναῖκες ὕφαιναν ἐνδύματα διὰ τὴν Ἀστάρτην.
8 Συνεκέντρωσε ὅλους τοὺς ἱερεῖς τῶν εἰδώλων ἀπὸ τὰς πόλεις τοῦ Ἰούδα καὶ ἐβεβήλωσε τοὺς ὑψηλοὺς τόπους τῆς λατρείας τῶν εἰδώλων, ὅπου οἱ ἱερεῖς αὐτοὶ προσέφεραν θυμιάματα, ἀπὸ τῆς πόλεως Γαβαὰ πρὸς Βορρᾶν μέχρι τῆς πόλεως Βηρσαβεὲ πρὸς Νότον. Ἐκρήμνισε τὸν εἰδωλικὸν ναὸν τῶν πυλῶν, ὁ ὁποῖος εὑρίσκετο εἰς τὴν θύραν τῆς πύλης Ἰησοῦ τοῦ ἄρχοντος τῆς πόλεως, καὶ τὸν ἄλλον ναόν, ὁ ὁποῖος εὑρίσκετο ἀριστερὰ ἀπὸ τὴν πύλην τῆς πόλεως.
9 Ἐν τούτοις οἱ ἱερεῖς, οἱ ὁποῖοι προσέφεραν ἄλλοτε θυσίας εἰς τὰ ὑψηλά, δὲν προσήρχοντο πρὸς τὸ θυσιαστήριον τοῦ Κυρίου εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Ἐλάμβαναν ὅμως μέρος εἰς τὸ φαγητὸν τῶν ἀζύμων μαζῆ μὲ τοὺς ἄλλους συναδέλφους των ἱερεῖς.
10 Ἐβεβήλωσεν ἐπίσης τὸ θυσιαστήριον Ταφέθ, ποὺ ὑπῆρχεν εἰς τὴν φάραγγα τοῦ υἱοῦ τοῦ Ἐννόμ, ὅπου κάθε λάτρης τῶν εἰδώλων παρέδιδεν εἰς τὸ πῦρ τὸν υἱόν του καὶ τὴν θυγατέρα του πρὸς τιμὴν τοῦ θεοῦ Μολόχ.
11 Παρέδωσεν ἐπίσης ὁ βασιλεὺς εἰς τὸ πῦρ τοὺς ξυλίνους ἵππους, τοὺς ὁποίους οἱ βασιλεῖς τοῦ Ἰούδα εἶχαν ἀφιερώσει εἰς τὸν θεὸν ἥλιον καὶ εἶχαν τοποθετήσει εἰς τὴν εἴσοδον τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου παραπλεύρως ἀπὸ τὸ δωμάτιον τοῦ Νάθαν, κάποιου εὐνούχου ἑνὸς βασιλέως. Παρέδωσεν ἐπίσης εἰς τὸ πῦρ ὁ βασιλεὺς ἕνα εἰδωλολατρικὸν ὁμοίωμα τοῦ ἅρματος τοῦ ἡλίου.
12 Ἐκρήμνισε καὶ διέλυσεν ὁ βασιλεὺς τὰ θυσιαστήρια τῶν εἰδώλων, τὰ ὁποῖα ὑπῆρχαν ἐπάνω εἰς τὸ ἠλιακωτὸν τοῦ ὑπερῴου τοῦ Ἄχαζ καὶ τὰ ὁποῖα εἶχαν κατασκευάσει διάφοροι βασιλεῖς τοῦ Ἰούδα. Ἐπίσης ἀνέσπασε καὶ ἐκρήμνισε τὰ θυσιαστήρια ἐκεῖνα, τὰ ὁποῖα εἶχε κατασκευάσει ὁ Μανασσῆς μέσα εἰς τὰς δύο αὐλὰς τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου. Τὴν δὲ σκόνιν αὐτῶν ἔρριψεν εἰς τὸν χείμαρρον τῶν Κέδρων, ὥστε νὰ μὴ μείνῃ τίποτε ἀπὸ αὐτά.
13 Ὁ βασιλεὺς ἐβεβήλωσεν ἐπίσης τὸν εἰδωλολατρικὸν ναόν, ὁ ὁποῖος εὑρίσκετο ἀνατολικὰ τῆς Ἱερουσαλήμ, δεξιὰ ἀπὸ τὸ ὄρος Μοσοάθ, τὸν ὁποῖον ναὸν εἶχεν ἀνοικοδομήσει ὁ Σολομὼν ὁ βασιλεὺς τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ πρὸς τιμὴν τοῦ βδελυροῦ ἀγάλματος τῆς Ἀστάρτης, εἰδώλου τῶν κατοίκων τῆς Σιδῶνος. Ἐμόλυνεν καὶ τὸ βδελυρὸν ἄγαλμα τοῦ Χαμὼς τῶν Μωαβιτῶν καὶ τὸ βδελυρὸν ἄγαλμα τοῦ Μολχὸλ τῶν Ἀμωνιτῶν.
14 Συνέτριψεν ἀκόμη τὰς εἰδωλολατρικὰς στήλας. Συνέτριψε καὶ ἐξολόθρευσε τὰ ἀγάλματα τῆς Ἀστάρτης καὶ τοὺς τόπους τῆς λατρείας της. Ἐβεβήλωσε δὲ ὅλα αὐτὰ τὰ ἱερὰ τῶν εἰδωλολατρῶν σκορπίσας ἐπάνω εἰς αὐτὰ ὀστᾶ ἀνθρώπων.
15 Ἐπὶ πλέον τὸ θυσιαστήριον, τὸ ὁποῖον εὑρίσκετο εἰς τὴν Βαιθήλ, καὶ τὸν ὑψηλὸν εἰδωλολατρικὸν τόπον, ποὺ εἶχε κατασκευάσει ὁ Ἱεροβοάμ, ὁ υἱὸς τοῦ Ναβάτ, αὐτὸς ποὺ εἶχεν ἐξωθήσει τοὺς Ἰσραηλίτας εἰς ἁμαρτίαν καὶ ἀσέβειαν. Αὐτὸ τὸ θυσιαστήριον καὶ τὸν ὑψηλὸν τόπον κατέρριψε, τοὺς λίθους αὐτῶν τοὺς συνέτριψε, τοὺς μετέβαλεν εἰς σκόνιν καὶ κατέκαυσε τὸ ξύλινον ἄγαλμα τῆς Ἀστάρτης.
16 Ὅταν δὲ ὁ Ἰωσίας ἔστρεψε τὸ πρόσωπόν του καὶ εἶδε τοὺς τάφους, ποὺ εὑρίσκοντο εἰς τὴν πόλιν, ἔστειλεν ἀνθρώπους καὶ ἐπῆρε ἀπὸ τοὺς τάφους αὐτοὺς τὰ ὀστᾶ, τὰ ὁποῖα καὶ ἔκαυσεν ἐπάνω εἰς τὸ εἰδωλολατρικὸν αὐτὸ θυσιαστήριον τῆς Βαιθήλ. Ἔτσι δὲ ἐβεβήλωσε τὸ θυσιαστήριον σύμφωνα μὲ τὴν προφητείαν τοῦ Κυρίου, τὴν ὁποίαν εἶχεν εἴπει ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος τοῦ Θεοῦ, ὁ προφήτης, ὅταν κατὰ κάποιαν ἑορτὴν ὁ Ἱεροβοὰμ εὑρίσκετο ὄρθιος ἐπάνω εἰς τὸ θυσιαστήριον αὐτό. Κατόπιν ὁ βασιλεὺς ἔστρεψε τὸ πρόσωπόν του, ἐσήκωσε τοὺς ὀφθαλμούς του πρὸς τὸν τάφον τοῦ ἀνθρώπου ἐκείνου τοῦ Θεοῦ, τοῦ προφήτου, ὁ ὁποῖος εἶχεν εἴπει τὰ λόγια ἐκεῖνα ἐναντίον τοῦ θυσιαστηρίου.
17 Καὶ ἠρώτησεν ὁ βασιλεύς· <τί εἶναι ἐκεῖνο τὸ ἐξέχον μνημεῖον, τὸ ὁποῖον ἐγὼ βλέπω;> Οἱ ἄνδρες τῆς πόλεως ἐκείνης τὸν ἐπληροφόρησαν· <ἐκεῖ εὑρίσκεται ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος τοῦ Θεοῦ ὁ προφήτης, ὁ ὁποῖος εἶχεν ἐξέλθει ἀπὸ τὸ βασίλειον τοῦ Ἰούδα καὶ ἐξεφώνησε τοὺς προφητικοὺς λόγους ἐναντίον τοῦ θυσιαστηρίου τῆς Βαιθήλ>.
18 Ὁ βασιλεὺς εἶπεν· <ἀφήσατε αὐτὸν εἰς τὸν τάφον του καὶ κανεὶς ἂς μὴ μετακινήσῃ τὰ ὀστᾶ του>. Ἔτσι δὲ τὰ ὀστᾶ αὐτοῦ μαζῆ μὲ τὰ ὀστᾶ τοῦ ἄλλου προφήτου, ποὺ εἶχεν ἐλθει ἀπὸ τὴν Σαμάρειαν, δὲν παρεδόθησαν εἰς τὸ πῦρ.
19 Κατέστρεψεν ἐπίσης ὁ Ἰωσίας ὅλους τοὺς ναοὺς τῶν ὑψηλῶν τόπων, οἱ ὁποῖοι ὑπῆρχον εἰς τὰς πόλεις τῆς Σαμαρείας καὶ τοὺς ὁποίους εἶχαν κατασκευάσει οἱ βασιλεῖς τοῦ Ἰσραήλ, διὰ νὰ παροργίσουν ἔτσι τὸν Θεὸν ἐναντίον των. Ὁ Ἰωσίας ἔκαμεν εἰς τοὺς εἰδωλολατρικοὺς αὐτοὺς ναοὺς ὅ,τι εἶχε κάμει εἰς τὸ θυσιαστήριον τῆς Βαιθήλ.
20 Ἀκόμη δὲ ἐθυσίασεν ὅλους τοὺς ἀμετανοήτους ἱερεῖς τῶν ὑψηλῶν εἰδωλολατρικῶν τόπων, οἱ ὁποῖοι εὑρίσκοντο εἰς τὰ ἐκεῖ θυσιαστήρια. Εἰς βεβήλωσιν δὲ αὐτῶν ἔκαυσεν ἐπάνω των ὀστᾶ ἀνθρώπων. ῎Επειτα δὲ ἀπὸ τὰ ἔργα τῆς καθάρσεως αὐτῆς ἐπέστρεψεν ὁ Ἰωσίας εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.
21 Κατόπιν διέταξεν ὁ βασιλεὺς ὅλον τὸν λαὸν τοῦ βασιλείου Ἰούδα καὶ εἶπεν· <ἑορτάσατε τὸ Πάσχα πρὸς τιμὴν τοῦ Θεοῦ καὶ Κυρίου μας, ὅπως εἶναι γραμμένον εἰς τὸ βιβλίον τῆς Διαθήκης αὐτῆς>.
22 Τὸ δὲ Πάσχα ἐκεῖνο ἑωρτάσθη μὲ τόσην μεγαλοπρέπειαν καὶ λαμπρότητα, μὲ ὅσην δὲν εἶχεν ἐορτασθῆ κανένα τέτοιο Πάσχα ἀπὸ τὴν ἐποχὴν τῶν Κριτῶν, ποὺ εἶχαν κυβερνήσει τὸν ἰσραηλιτικὸν λαόν, καὶ καθ' ὅλον τὸ διάστημα τῶν ἐτῶν τῶν βασιλέων τοῦ Ἰσραὴλ καὶ τῶν βασιλέων τοῦ Ἰούδα.
23 Αὐτὸ δὲ τὸ Πάσχα ἑωρτάσθη κατὰ τὸ δέκατον ὄγδοον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ βασιλέως Ἰωσίου εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ πρὸς τιμὴν καὶ δόξαν τοῦ Κυρίου.
24 Τοὺς μάγους καὶ τοὺς οἰωνοσκόπους καὶ τὰ ἀγαλμάτια καὶ τὰ μεγάλα εἴδωλα καὶ ὅλα τὰ ἀγάλματα, ποὺ ὑπῆρχον εἰς τὴν γῆν Ἰούδα καὶ εἰς τὴν γῆν Ἱερουσαλήμ, τὰ κατέστρεψεν ὁ Ἰωσίας ὁ βασιλεύς, διὰ νὰ ἐφαρμόσῃ ἔτσι τοὺς λόγους, οἱ ὁποῖοι εἶναι γραμμένοι εἰς τὸ βιβλίον τοῦτο τοῦ Νόμου, ποὺ εὑρῆκεν ὁ ἀρχιερεὺς Χελκίας εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου.
25 Ὅμοιος μὲ τὸν βασιλέα Ἰωσίαν δὲν ὑπῆρξεν ἄλλος πρὸ αὐτοῦ, ὁ ὁποῖος ἐδόθη εἰς τὸν Κύριον μὲ ὅλην του τὴν καρδίαν, μὲ ὅλην του τὴν ψυχήν, μὲ ὅλην του τὴν δύναμιν σύμφωνα μὲ τὸν νόμον τοῦ Μωϋσέως. Ἀλλὰ καὶ ἔπειτα ἀπ' αὐτὸν δὲν ἐνεφανίσθη ἄλλος ὅμοιός του.
26 Παρ ὅλην ὅμως τὴν εὐσέβειαν καὶ τὰ θεάρεστα ἔργα τοῦ Ἰωσίου δὲν ἔπαυσεν ὁ Κύριος νὰ εἶναι πολὺ ὠργισμένος καὶ ἀγανακτημένος ἐναντίον τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα, λόγῳ τῶν παραβάσεων, διὰ τῶν ὁποίων ὁ Μανασσῆς εἶχε παροργίσει τὸν Κύριον.
27 Διὰ τοῦτο καὶ εἶπεν ὁ Κύριος· <καὶ αὐτὸ ἀκόμη τὸ βασίλειον τοῦ Ἰούδα θὰ τὸ στερήσω ἀπὸ τὴν προστασίαν μου, ὅπως ἐστέρησα τὸ βασίλειον τοῦ Ἰσραήλ, καὶ θὰ ἀπορρίψω τὴν πόλιν αὐτὴν τὴν Ἱερουσαλήμ, τὴν ὁποίαν ἐξέλεξα, καὶ τὸν ναὸν τοῦτον, διὰ τὸν ὁποῖον εἶπα· Ἐκεῖ θὰ εἶναι πάντοτε τὸ ὄνομά μου>.
28 Τὰ ὑπόλοιπα ἀπὸ τὰ ἔργα τοῦ Ἰωσίου, ὅλα ὅσα αὐτὸς ἔκαμε, εἶναι γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον τῶν ἔργων τῶν βασιλέων τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα.
29 Κατὰ τὰς ἡμέρας τῆς βασιλείας τοῦ Ἰωσίου ὁ Νεχαὼ βασιλεὺς τῆς Αἰγύπτου ἐξεστράτευσεν ἐναντίον τοῦ βασιλέως τῶν Ἀσσυρίων πρὸς τὸν Εὐφράτην ποταμόν. Ὁ Ἰωσίας ἐξῆλθε, διὰ νὰ ἀναχαιτίσῃ αὐτόν. Ἐκεῖ ὅμως ὁ Νεχαώ, κατὰ τὴν μάχην, ποὺ ἐδόθη εἰς Μαγεδδώ, μόλις εἶδε τὸν Ἰωσίαν, τὸν ἐθανάτωσε.
30 Παρέλαβον τὸν νεκρὸν βασιλέα ἀπὸ τὴν Μαγγεδώ, τὸν ἐπεβίβασαν εἰς ἅρμα καὶ τὸν ἔφεραν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, ὅπου καὶ τὸν ἔθαψαν εἰς τὸν τάφον του. Ὁ δὲ ἰουδαϊκὸς λαὸς ἐπῆρε τὸν ᾿Ιωάχαζ υἱὸν τοῦ Ἰωσίου, ἔχρισεν αὐτὸν καὶ τὸν ἀνεκήρυξεν ὡς βασιλέα ἀντὶ τοῦ πατρός του.
31 Ὅταν ὁ Ἰωάχαζ ἀνῆλθεν εἰς τὸν βασιλικὸν θρόνον ἦτο ἡλικίας εἰκοσιτριῶν ἐτῶν. Αὐτὸς ἐβασίλευσε μόνον ἐπὶ ἕνα τρίμηνον εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Ἡ μητέρα του ὠνομάζετο Ἀμιτάλ, ἦτο δὲ θυγάτηρ τοῦ Ἱερεμίου, ὁ ὁποῖος κατήγετο ἀπὸ τὴν Λοβνά.
32 Ὁ Ἰωάχαζ ἐξέκλινε πρὸς τὴν εἰδωλολατρείαν, ἔπραξε πονηρὰ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου ὅλα, ὅσα εἶχαν διαπράξει οἱ προπάτορές του.
33 Ὁ βασιλεὺς τῆς Αἰγύπτου ὁ Νεχαὼ συνέλαβε καὶ μετέφερε αὐτὸν εἰς τὴν Δεβλαθά, εἰς τὴν χώραν Αἰμάθ, διὰ νὰ μὴ εἶναι πλέον αὐτὸς βασιλεὺς εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Ἐπέβαλε δὲ πρόστιμον εἰς τὴν χώραν τοῦ Ἰούδα ἑκατὸν τάλαντα ἀργυρίου καὶ ἑκατὸν τάλαντα χρυσίου.
34 Ὁ βασιλεὺς τῆς Αἰγύπτου ὁ Νεχαὼ ἐνεθρόνισεν ὡς βασιλέα εἰς τὸ βασίλειον τοῦ Ἰούδα τὸν Ἐλιακίμ, ἄλλον υἱὸν τοῦ Ἰωσίου, ἀντὶ τοῦ Ἰωσίου τοῦ πατρός του. Ὁ Νεχαὼ ἤλλαξε τὸ ὄνομα τοῦ Ἐλιακὶμ εἰς Ἰωακίμ. Τὸν δὲ Ἰωάχαζ ἐπῆρε καὶ μετέφερεν εἰς τὴν Αἴγυπτον, ὅπου ὁ ᾿Ιωάχαζ καὶ ἀπέθανε.
35 Ὁ Ἰωακὶμ ἔδωκεν εἰς τὸν Φαραὼ τὸ ἀργύριον καὶ τὸ χρυσίον τοῦ προστίμου. Διὰ νὰ ἠμπορέσῃ ὅμως νὰ καταβάλῃ τὸ ὁρισθὲν ἀπὸ τὸν Φαραὼ πρόστιμον εἰς ἄργυρον καὶ χρυσόν, ἐπέβαλε φορολογίαν εἰς τοὺς ἀνθρώπους τῆς χώρας του. Ὁ καθένας, ἀνάλογα πρὸς τὴν οἰκονομικήν του δύναμιν, κατέβαλε τὸ σχετικὸν ἀργύριον καὶ χρυσίον. Ὁ λαὸς τῆς χώρας ἐφορολογήθη, διὰ νὰ καταβληθῇ τὸ πρόστιμον εἰς τὸν βασιλέα Νεχαώ.
36 Ὁ Ἰωακίμ, ὅταν ἀνῆλθεν εἰς τὸν βασιλικὸν θρόνον, ἦτο εἰκοσιπέντε ἐτῶν. Ἐβασίλευσε δὲ εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ ἐπὶ ἕνδεκα ἔτη. Ἡ μητέρα του ὠνομάζετο Ἰελδὰφ καὶ ἦτο θυγάτηρ τοῦ Φαδαήλ, ὁ ὁποῖος κατήγετο ἀπὸ τὴν Ρουμά.
37 Ἀλλὰ καὶ ὁ Ἰωακὶμ διέπραξε πονηρὰ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, ὅλα ὅσα εἶχαν πράξει καὶ οἱ ἀσεβεῖς πρόγονοί του.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

βασιλιᾶς Ἰωσίας ἔστειλε καὶ συνεκέντρωσε κοντά του ὅλους τοὺς πρεσβυτέρους (ἡγέτες) τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα καὶ τῆς Ἱερουσαλήμ.
2 Καὶ ὅταν συνεκεντρώθησαν, ἀνέβη ὁ βασιλιᾶς εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου, μαζί του δὲ ἀνέβησαν καὶ ὅλοι οἱ ἄνδρες τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα καὶ ὅλοι, ὅσοι ἑκατοικοῦσαν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, καὶ οἱ ἱερεῖς και οἱ προφῆται καὶ ὅλος ὁ ὑπόλοιπος λαός, μικροὶ καὶ μεγάλοι (κατ' ἄλλην ἑρμηνείαν: Πτωχοὶ καὶ πλούσιοι). Καὶ ὁ βασιλιᾶς ἐδιάβασε ἐμπρὸς εἰς αὐτοὺς ὅλα τὰ λόγια τοῦ βιβλίου τῆς Διαθήκης, τὸ ὁποῖον εὑρέθη εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου.
3 Κατόπιν ὁ βασιλιᾶς ἐστάθη ὄρθιος ἐπάνω εἰς εἰδικὴν ἐξέδραν, κοντὰ εἰς τὸν βασιλικὸν στῦλον, καὶ ἔδωκεν ὑπόσχεσιν ἐμπρὸς εἰς τὸν Κύριον, ὅτι θὰ ὑπακούῃ εἰς τὸν Κύριον καὶ θὰ φυλάσσῃ τὶς ἐντολές του καὶ τὶς μαρτυρίες του καὶ ὅσα δικαιοῦται ὁ Κύριος καὶ δημιουργός μας νὰ ἀξιώνῃ, ὅπως φυλάσσῃ ὁ ἄνθρωπος μὲ ὅλην τὴν καρδιά του καὶ μὲ ὅλην τὴν δύναμιν τῆς ψυχῆς του, ὥστε τὰ λόγια τῆς Διαθήκης αὐτῆς, ποὺ ἦσαν γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον ἐκεῖνο, νὰ ἀναζωογονηθοῦν, νὰ ὑλοποιηθοῦν καὶ νὰ γίνουν ἔργον καὶ πρᾶξις. Ὁ λαός, ποὺ παρευρίσκετο ἐκεῖ καὶ ἄκουε ὄρθιος, ὑπεσχέθη νὰ ἐφαρμόση καὶ νὰ συμμορφωθῇ πρὸς τὴν ὑπόσχεσιν τοῦ βασιλιᾶ.
4 Κατόπιν ὁ βασιλιᾶς Ἰωσίας διέταξε τὸν μέγαν ἀρχιερέα Χελκίαν, τοὺς ἱερεῖς τῆς δευτέρας τάξεως, τοὺς βοηθούς του, καὶ τοὺς φύλακες (τῆς εἰσόδου) τῆς θύρας τοῦ Ναοῦ νὰ βγάλουν ἀπὸ τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου ὅλα τὰ ἀντικείμενα, ποὺ εἶχε κατασκευάσει ὁ Μανασσῆς καὶ τὰ ὁποῖα ἐχρησιμοποιοῦντο διὰ τὴν λατρείαν τοῦ Βάαλ καὶ τῆς Ἀστάρτης καὶ ὅλων τῶν ἄστρων τοῦ οὐρανοῦ. Ὁ βασιλιᾶς ἔκαυσεν ὅλα αὐτὰ τὰ εἰδωλολατρικὰ ἀντικείμενα ἔξω ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ εἰς τὰ χωράφια τῆς κοιλάδος τῶν Κέδρων καὶ μετέφερε τὴν στάχτη τῶν ἀντικειμένων αὐτῶν καὶ τὴν ἐσκόρπισεν εἰς τὴν Βαιθήλ.
5 Ἐπίσης παρέδωκεν εἰς τὴν φωτιά (κατ' ἄλλην γραφήν: Ἔπαυσεν, ἀπέλυσεν) ὅλους τοὺς εἰδωλολάτρες ἱερεῖς, τοὺς ὁποίους ἐχειροτόνησαν ἀπὸ πρόσωπα, ποὺ δὲν εἶχαν Λευϊτικὴν προέλευσιν, οἱ βασιλεῖς (τοῦ βασιλείου) τοῦ Ἰούδα, διὰ νὰ προσφέρουν θυσίες θυμιάματος εἰς τὰ εἰδωλολατρικὰ θυσιαστήρια, τὰ ὁποῖα εὑρίσκοντο εἰς τοὺς ὑψηλοὺς τόπους, εἰς τὶς πόλεις τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα καὶ εἰς τοὺς τόπους γύρω ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ. Ἐπίσης καὶ ὅλους τοὺς εἰδωλολάτρες ἱερεῖς, ποὺ προσέφεραν θυσίες θυμιάματος εἰς τὸν βδελυκτὸν Βάαλ καὶ εἰς τὸν ἥλιον καὶ εἰς τὴν σελήνην καὶ εἰς τοὺς δώδεκα ζωδιακοὺς κύκλους καὶ εἰς ὅλα τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ.
6 Ἐπίσης ἐσήκωσε τὸ (ξύλινον) ἄγαλμα τῆς θεᾶς Ἀστάρτης ἀπὸ τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου, τὸ ἔβγαλε ἔξω ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ τὸ μετέφερεν εἰς τὴν κοιλάδα τοῦ χειμάρρου τῶν Κέδρων καὶ τὸ παρέδωκεν εἰς τὴν φωτιὰ εἰς τὸν χείμαρρον τῶν Κέδρων. Τὰ δὲ κατάλοιπα ἀπὸ τὸ κάψιμον τὰ ἐκοπάνισε καὶ τὰ ἔκαμε σκόνην καὶ ἔρριψε τὴν σκόνην αὐτὴν εἰς τὸ δημόσιον νεκροταφεῖον, ποὺ προωρίζετο διὰ τὴν ταφὴν τοῦ κοινοῦ λαοῦ.
7 Ἐγκρέμισε ἐπίσης καὶ κατέστρεψε τὰ διαμερίσματα τῶν ἱεροδούλων γυναικῶν καὶ τῶν ἀνδρῶν Σοδομιτῶν, ποὺ εὑρίσκοντο εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου· εἰς τὸν τόπον ἐκεῖνον οἱ γυναῖκες ὕφαιναν τοὺς χιτῶνας, ποὺ ἐχρησιμοποιοῦντο εἰς τὴν λατρείαν τῆς Ἀστάρτης.
8 Κατόπιν ὁ Ἰωσίας ἔφερεν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ ὅλους τοὺς ἱερεῖς, ποὺ ἦσαν εἰς τὶς πόλεις τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα, καὶ ἐβεβήλωσεν ὅλους τοὺς ὑψηλοὺς εἰδωλολατρικοὺς τόπους, εἰς τοὺς ὁποίους οἰ ἱερεῖς ἐκεῖνοι προσέφεραν θυσίες θυμιαμάτων εἰς τὰ εἴδωλα· (ἐμόλυνε τοὺς ὑψηλοὺς εἰδωλολατρικοὺς τόπους) ἀπὸ τὴν πόλιν Γαβαά (ποὺ εὑρίσκετο εἰς τὰ βόρεια τοῦ βασιλείου) μέχρι τὴν πόλιν Βηρσαβεέ (ποὺ εὑρίσκετο εἰς τὰ νότια τοῦ βασιλείου), δηλαδὴ εἰς ὅλον τὸ βασίλειον τοῦ Ἰούδα ἀπὸ τὸ ἕνα ἄκρον εἰς τὸ ἄλλο. Ἐπίσης κατέστρεψε τὸν ναὸν τῶν πυλῶν (εἰδωλολατρικὰ θυσιαστήρια ἀφιερωμένα εἰς Σατύρους), ποὺ εὑρίσκετο κοντὰ εἰς τὴν θύραν τῆς πύλης τοῦ Ἰησοῦ, τοῦ ἄρχοντος (κυβερνήτου) τῆς πόλεως· τὰ εἰδωλολατρικὰ ἐκεῖνα θυσιαστήρια εὑρίσκοντο εἰς τὰ ἀριστερὰ ἐκείνου, ποὺ ἔμπαινε εἰς τὴν πόλιν διὰ τῆς κυρίας πύλης.
9 Ὅμως οἰ ἱερεῖς, ποὺ ἐθυσίαζαν προηγουμένως εἰς τοὺς ὑψηλοὺς εἰδωλολατρικοὺς τόπους, δὲν ἐλάμβαναν μέρος εἰς τις θυσίες, οἱ ὁποῖες προσεφέροντο εἰς τὸ θυσιαστήριον τῶν ὁλοκαυτωμάτων τοῦ Ναοῦ τοῦ Κυρίου εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ· ἠμποροῦσαν ὅμως νὰ φάγουν ἀπὸ τὸ ἄζυμον ψωμί, τὸ ὁποῖον προσεφέρετο εἰς τοὺς συναδέλφους των ἱερεῖς (κατ' ἄλλην γραφήν: Νὰ φάγουν ἄζυμον ψωμὶ μεταξὺ τῶν συγγενῶν των).
10 Ὁ βασιλιᾶς Ἰωσίας ἐβεβήλωσεν ἐπίσης τὸν Ταφέθ, τὸν εἰδωλολατρικὸν τόπον λατρείας τῆς φωτιᾶς, ποὺ εὑρίσκετο εἰς τὴν κοιλάδα τοῦ υἱοῦ τοῦ Ἐννόμ, ὥστε νὰ μὴ ἠμπορῇ κανεὶς νὰ θυσιάσῃ τὸν υἱόν του ἢ τὴν θυγατέρα του ὡς ὁλοκαύτωμα (ἐπάνω εἰς τὴν φωτιά) πρὸς τιμὴν τοῦ βδελυκτοῦ εἰδώλου Μολόχ.
11 Ὁ Ἰωσίας ἔκαυσεν ἐπίσης (κατ’ ἄλλην γραφήν: Ἀπεμάκρυνε) τοὺς ἵππους, τοὺς ὁποίους οἱ βασιλεῖς (τοῦ βασιλείου) τοῦ Ἰούδα εἶχαν ἀφιερώσει εἰς τὴν λατρείαν τοῦ (θεοῦ) ἡλίου (καὶ τοὺς ὁποίους ἐκρατοῦσαν) εἰς τὴν εἴσοδον τοῦ Ναοῦ τοῦ Κυρίου, κοντὰ εἰς τὸ δωμάτιον τοῦ Νάθαν, ἀνωτάτου ἀξιωματικοῦ τοῦ βασιλιᾶ· τὸ δωμάτων τοῦτο εὐρίσκετο εἰς τὴν αὐλὴν τοῦ Ναοῦ εἰς συγκρότημα κτισμάτων κοντὰ εἰς τὴν πύλην. Ὁ Ἰωσίας ἔκαυσεν ἐπίσης καὶ τὸ ἅρμα τοῦ (θεοῦ) ἡλίου.
12 Ἀκόμη ὁ βασιλιᾶς Ἰωσίας ἐγκρέμισε καὶ κατέστρεψε τὰ εἰδωλολατρικὰ θυσιαστήρια, ποὺ εὑρίσκοντο ἐπάνω εἰς τὴν στέγην τοῦ ἀνωγείου δωματίου τοῦ Ἄχαζ, τὰ ὁποῖα εἶχαν κατασκευάσει οἱ βασιλεῖς (τοῦ βασιλείου) τοῦ Ἰούδα· ἐπίσης καὶ τὰ εἰδωλολατρικὰ θυσιαστήρια, ποὺ κατεσκεύασεν ὁ Μανασσῆς μέσα εἰς τὶς δύο αὐλὲς τοῦ Ναοῦ τοῦ Κυρίου. Ὁ Ἰωσίας κατεδάφισε καὶ κατέστρεψεν ὅλα αὐτὰ καὶ ἔρριξε τὴν στάχτη των εἰς τὴν κοιλάδα τοῦ χειμάρρου τῶν Κέδρων.
13 Ὁ Ἰωσίας ἐβεβήλωσε τὸν εἰδωλολατρικὸν ναόν, ποὺ εὑρίσκετο ἀνατολικῶς τῆς Ἱερουσαλήμ, εἰς τὰ δεξιὰ τοῦ ὄρους Μοσοάθ· τὸν ναὸν ἐκεῖνον ἔκτισεν ὁ Σολομών, ὁ βασιλιᾶς (τοῦ βασιλείου) τοῦ Ἰσραήλ, πρὸς τιμὴν τῆς σιχαμερῆς θεᾶς Ἀστάρτης τῶν Σιδωνίων καὶ πρὸς τιμὴν τοῦ Χαμώς, τοῦ σιχαμεροῦ θεοῦ τῶν Μωαβιτῶν, καὶ πρὸς τιμὴν τοῦ σιχαμεροῦ θεοῦ Μολχὸλ τῶν Ἀμμωνιτῶν.
14 Ὁ Ἰωσίας ἔσπασεν ἀκόμη καὶ κατέστρεψε τὶς εἰδωλολατρικὲς στῆλες καὶ ἐξωλόθρευσε τὰ (ξύλινα) ἀγάλματα τῆς θεᾶς Ἀστάρτης καὶ ἐσκέπασε τοὺς τόπους, ὅπου ἦσαν στημένες οἱ ἱερὲς στῆλες καὶ τὰ ἀγάλματα, μὲ ἀνθρώπινα κόκκαλα.
15 Ἐπὶ πλέον κατεδάφισε καὶ κατέστρεψε καὶ αὐτὸ ἀκόμη τὸ θυσιαστήριον, ποὺ εὑρίσκετο εἰς τὴν Βαιθήλ, τὸν ὑψηλὸν εἰδωλολατρικὸν τόπον, ποὺ κατεσκεύασεν ὁ Ἱεροβοάμ, ὁ υἱὸς τοῦ Ναβάτ, ὁ ὁποῖος μὲ τὴν ἁμαρτωλὴν πολιτείαν καὶ τὶς ἁμαρτίες του παρέσυρε τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαὸν εἰς τὴν ἀποστασίαν καὶ τὴν εἰδωλολατρίαν· καὶ αὐτὰ λοιπόν (τὸ θυσιαστήριον καὶ τὸν ὑψηλὸν εἰδωλολατρικὸν τόπον) ὁ βασιλιᾶς Ἰωσίας τὰ ἐγκρέμισε καὶ ἔσπασε τὶς πέτρες καὶ τὶς ἔκαμε χῶμα καὶ σκόνην. Παρέδωκε δὲ εἰς τὴν φωτιὰ καὶ τὸ (ξύλινον) ἄγαλμα τῆς Ἀστάρτης.
16 Κατόπιν ὁ Ἰωσίας ἔστρεψε τὸ βλέμμα του γύρω καὶ εἶδε τοὺς τάφους, ποὺ εὑρίσκοντο εἰς τὴν πόλιν· καὶ ἔστειλεν ἀνθρώπους καὶ ἐπῆρε ἀπὸ τοὺς τάφους τὰ ὀστᾶ τῶν νεκρῶν καὶ τὰ ἔκαυσεν ἐπάνω εἰς τὸ εἰδωλολατρικὸν θυσιαστήριον. Μὲ τὸν τρόπον αὐτὸν ἐμόλυνε τὸ θυσιαστήριον ἐκεῖνο τῆς Βαιθήλ, σύμφωνα μὲ τὸν λόγον τοῦ Κυρίου, τὸν ὁποῖον εἶχεν εἰπεῖ πρὶν ἀπὸ πολλὰ χρόνια ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ (ὁ προφήτης), ὅταν ὁ βασιλιᾶς Ἱεροβοὰμ ἐστέκετο κατὰ τὴν διάρκειαν τῆς ἑορτῆς ἐπάνω (κατ' ἄλλην γραφήν: Ἐμπρός) εἰς τὸ θυσιαστήριον. Ὁ βασιλιᾶς Ἰωσίας ἐσήκωσε τὰ μάτια του καὶ ἔστρεψε τὸ βλέμμα του εἰς τὸν τάφον τοῦ ἀνθρώπου τοῦ Θεοῦ (τοῦ προφήτου), ὁ ὁποῖος εἶχεν εἰπεῖ πρὶν ἀπὸ πολλὰ χρόνια τὰ λόγια αὐτὰ ἐναντίον τοῦ εἰδωλολατρικοῦ θυσιαστηρίου.
17 Καὶ ὁ βασιλιᾶς Ἰωσίας ἐρώτησε: <Τίνος εἶναι ὁ τάφος ἐκεῖνος (ὁ ἐπιτύμβιος λίθος), ποὺ βλέπω;> Οἱ κάτοικοι τῆς Βαιθὴλ τοῦ ἀπάντησαν: <Αὐτὸς εἶναι ὁ τάφος, εἰς τὸν ὁποῖον εἶναι θαμμένος ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ (ὁ προφήτης), ὁ ὁποῖος ἦλθεν ἀπὸ τὸ βασίλειον τοῦ Ἰούδα καὶ προεῖπε κατὰ τοῦ θυσιαστηρίου τούτου τῆς Βαιθὴλ ὅλα, ὅσα σὺ ἔκαμες τώρα εἰς αὐτό>.
18 Ὁ Ἰωσίας εἶπεν: <Ἀφῆστε τὸν τάφον ὅπως εἶναι. Κανεὶς ἂς μὴ μετακινήσῃ τὰ ὀστᾶ τοῦ προφήτου>. Ἔτσι ἐγλύτωσαν ἀπὸ τὴν μετακίνησιν καὶ τὴν καῦσιν τὰ ὀστᾶ τοῦ προφήτου αὐτοῦ, ὅπως ἐπίσης καὶ τὰ ὀστᾶ τοῦ προφήτου, ὁ ὁποῖος εἶχεν ἔλθει ἀπὸ τὴν Σαμάρειαν καὶ εἶχε ταφῆ μαζί του.
19 Ἐπίσης ὁ βασιλιᾶς Ἰωσίας κατέστρεψεν ὅλους τοὺς ναοὺς (τὰ θυσιαστήρια), ποὺ εὑρίσκοντο εἰς ὑψηλοὺς εἰδωλολατρικοὺς τόπους καὶ ὑπῆρχαν εἰς τὶς πόλεις τῆς Σαμαρείας (= τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰσραήλ), τοὺς ὁποίους κατεσκεύασαν οἱ βασιλεῖς (τοῦ βασιλείου) τοῦ Ἰσραήλ, ἐξοργίζοντες μὲ αὐτὸν τὸν τρόπον τὸν Κύριον. Ὁ βασιλιᾶς Ἰωσίας ἔκαμεν εἰς ὅλους αὐτοὺς τοὺς εἰδωλολατρικοὺς ναοὺς καὶ τὰ εἰδωλολατρικὰ θυσιαστήρια ὅ,τι εἶχε κάμει εἰς τὸ θυσιαστήριον τῆς Βαιθήλ.
20 Ἐσκότωσεν ἐπίσης ὅλους τοὺς ἱερεῖς τῶν ὑψηλῶν εἰδωλολατρικῶν τόπων, οἱ ὁποῖοι ὑπηρετοῦσαν εἰς τὰ θυσιαστήρια, ποὺ εὑρίσκοντο ἐκεῖ, καὶ ἔκαυσεν ἐπάνω εἰς τὰ θυσιαστήρια ἐκεῖνα (διὰ νὰ τὰ βεβηλώσῃ) ὀστᾶ ἀνθρώπων. Κατόπιν ὁ Ἰωσίας ἐπέστρεψεν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.
21 Μετὰ ἀπὸ αὐτὰ ὁ βασιλιᾶς Ἰωσίας διέταξεν ὅλον τὸν λαὸν καὶ εἶπε: <Νὰ ἑορτάσετε τὸ Πάσχα εἰς τιμὴν τοῦ Κυρίου, τοῦ Θεοῦ μας, ὅπως εἶναι γραμμένον εἰς τὸ βιβλίον τῆς Διαθήκης αὐτῆς>.
22 Πράγματι· κανένα Πάσχα δὲν ἑωρτάσθη μὲ τόσην λαμπρότητα, ὅσον αὐτὸ τὸ Πάσχα, ἀπὸ τὴν ἐποχὴν τῶν Κριτῶν, οἱ ὁποῖοι ἔκριναν τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν, καὶ καθ' ὅλην τὴν περίοδον τῆς βασιλείας τῶν βασιλέων (τοῦ βασιλείου) τοῦ Ἰσραὴλ καὶ τῶν βασιλέων (τοῦ βασιλείου) τοῦ Ἰούδα·
23 τὸ Πάσχα τοῦτο ἑωρτάσθη μὲ τόσην λαμπρότητα μόνον κατὰ τὸ δέκατον ὄγδοον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ βασιλιᾶ Ἰωσία πρὸς τιμὴν τοῦ Κυρίου εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.
24 Ὁ βασιλιᾶς Ἰωσίας κατέστρεψεν ἀκόμη καὶ ὅλους τοὺς μάγους καὶ ὅλους τοὺς νεκρομάντεις καὶ τὰ μικρὰ ἀγάλματα τῶν οἰκιακῶν (ἐφεστίων) θεῶν καὶ τὰ εἴδωλα καὶ ὅλα τὰ σιχαμερὰ ἀντικείμενα, ποὺ ἐχρησιμοποιοῦντο διὰ τὴν εἰδωλολατρίαν καὶ εἶχαν κατασκευασθῇ εἰς τὴν χώραν τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα καὶ εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα. Τοῦτο τὸ ἔκαμε, διὰ νὰ θέσῃ εἰς ἐφαρμογὴν καὶ νὰ ἐδραιώσῃ τὰ λόγια τοῦ Νόμου, ποὺ ἦσαν γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον τοῦ Νόμου, τὸ ὁποῖον εὑρῆκε ὁ ἀρχιερεὺς Χελκίας εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου.
25 Οὐδέποτε ὑπῆρξε πρὶν ἀπὸ τὸν Ἰωσίαν βασιλιᾶς ὅμοιος μὲ αὐτόν, ὁ ὁποῖος ἐστράφη καὶ ἐλάτρευσε τὸν Κύριον μὲ ὅλην τὴν καρδιά του, ὥστε αὐτὸν ἐξ ὁλοκλήρου ἐποθοῦσε καὶ εἰς αὐτὸν μὲ ὅλα τὰ βάθη τῆς ἐσωτερικῆς καὶ πνευματικῆς ὑπάρξεώς του ἦταν παραδομένος· καὶ μὲ ὅλην τὴν ψυχήν του, ὥστε μὲ ὅλον τὸ συναίσθημά του αὐτὸν ἐποθοῦσε καὶ ὁλόκληρον τὸ ἐσωτερικόν του εἰς αὐτὸν ἦταν παραδομένον· καὶ μὲ ὅλην τὴν δύναμιν τῆς θελήσεώς του, ἔχοντας ἀπόλυτον ὑπακοὴν εἰς τὸν Νόμον τοῦ Μωϋσέως. Ἀλλ’ οὔτε καὶ παρουσιάσθη ὕστερα ἀπὸ τὸν Ἰωσίαν βασιλιᾶς ἄλλος, ὅμοιος μὲ αὐτόν.
26 Παρ' ὅλην ὅμως τὴν ἀφοσίωσίν τοῦ Ἰωσία εἰς τὸν Θεὸν καὶ τὴν ριζικὴν θρησκευτικὴν μεταρρύθμισιν, ποὺ ἐπραγματοποίησεν, ὁ Κύριος δὲν μετεστράφη ἀπὸ τὴν μεγάλην ἀγανάκτησιν τῆς φοβερᾶς ὀργῆς του, ἡ ὁποία εἶχεν ἐκσπάσει ἐναντίον τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα ἕνεκα ὅλων τῶν ἁμαρτωλῶν παραβάσεων καὶ προκλήσεων, μὲ τὶς ὁποῖες τὸν ἐξώργισεν ὁ Μανασσῆς.
27 Ἔτσι ὁ Κύριος εἶπε: <Καὶ αὐτὸ ἀκόμη τὸ βασίλειον τοῦ Ἰούδα θὰ ἀπομακρύνω ἀπ’ ἐμπρός μου καὶ θὰ παύσω νὰ τὸ προστατεύω, ὅπως ἀπεμάκρυνα καὶ ἔπαυσα νὰ προστατεύω τὸ βασίλειον τοῦ Ἰσραήλ, καὶ θὰ ἀπορρίψω τὴν πόλιν αὐτήν, τὴν Ἱερουσαλήμ, τὴν ὁποίαν ἐδιάλεξα, καὶ τὸν Ναόν, διὰ τὸν ὁποῖον εἶπα· <ἐκεῖ θὰ εἶναι (πάντοτε) τὸ ὄνομά μου, ὥστε να λατρεύεται καὶ να δοξολογῆται>.
28 Τὰ δὲ ὑπόλοιπα ἔργα τοῦ Ἰωσία καὶ ὅλα, ὅσα ἔκαμε, δὲν εἶναι μήπως αὐτὰ γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον τῶν <Χρονικῶν (ἢ Ἔργα καὶ Ἡμέραι) τῶν βασιλέων (τοῦ βασιλείου) τοῦ Ἰούδα>;
29 Κατὰ τὶς ἡμέρες τῆς βασιλείας τοῦ Ἰωσία ἐξεστράτευσεν ὁ Φαραὼ Νεχαῶ, βασιλιᾶς τῆς Αἰγύπτου, διὰ λογαριασμόν (ἐξ ὀνόματος) τοῦ βασιλιᾶ τῶν Ἀσσυρίων, μὲ κατεύθυνσιν τὸν ποταμὸν Εὐφράτην. Καὶ ὁ βασιλιᾶς Ἰωσίας ἐπροχώρησε διὰ νὰ συναντήσῃ καὶ ἀναχαιτίστι τὸν Φαραώ· ἀλλ' ὁ βασιλιᾶς Νεχαῶ εἰς μάχην, ποὺ συνήφθη μεταξύ των εἰς τὴν πόλιν Μαγεδδῶ, ἐσκότωσε τὸν Ἰωσίαν, μόλις τὸν εἶδε.
30 Καὶ οἱ δοῦλοι (ἢ ἀξιωματοῦχοι) τοῦ Ἰωσία ἐπεβίβασαν τὸ νεκρὸν σῶμα του εἰς ἕνα ἅρμα καὶ τὸ μετέφεραν ἀπὸ τὴν Μαγεδδὼ εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ ἔθαψαν τὸν Ἰωσίαν εἰς τὸν βασιλικὸν τάφον του. Καὶ ὁ λαὸς τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα ἐπῆρε τὸν Ἰωαχάζ, τὸν υἱὸν τοῦ Ἰωσία, καὶ τὸν ἔχρισε καὶ τὸν ἀνεκήρυξε βασιλιᾶ εἰς τὴν θέσιν τοῦ πατέρα του.
31 Ὁ Ἰωάχαζ ἦταν εἴκοσι τριῶν ἐτῶν, ὅταν ἔγινε βασιλιᾶς τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα, ἐβασίλευσε δὲ μὲ ἔδραν τὴν Ἱερουσαλὴμ ἐπὶ τρεῖς μῆνες. Ἡ μητέρα του ὠνομάζετο Ἀμιτὰλ καὶ ἦταν θυγατέρα τοῦ Ἱερεμία, ποὺ κατήγετο ἀπὸ τὴν πόλιν Λοβνά (ἢ Λεμνά).
32 Ὁ Ἰωάχαζ παρεσύρθη εἰς παρεκτροπὲς καὶ ἁμαρτωλὲς πράξεις καὶ ἔκαμεν ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον εἶναι πονηρὸν εἰς τὰ μάτια τοῦ Θεοῦ· κατήντησεν εἰς τὴν εἰδωλολατρίαν καὶ ἀκολούθησε καὶ ἐμιμήθη ὅλα, ὅσα ἔκαμαν οἱ προπάτορές του.
33 Καὶ ὁ Φαραὼ Νεχαὼ τὸν μετέφερεν εἰς τὴν Δεβλαθά, εἰς τὴν χώραν Αἰμάθ, ὥστε νὰ μὴ βασιλεύῃ εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Καὶ ἐπέβαλεν ὡς πρόστιμον (φόρον ὑποτελείας) εἰς τὴν Ἰουδαίαν ἑκατὸν ἀσημένια τάλαντα καὶ ἑκατὸν χρυσᾶ τάλαντα.
34 Ὁ Φαραὼ Νεχαὼ ἐγκατέστησεν ὡς βασιλιᾶ εἰς τὸ βασίλειον τὸν Ἰούδα τὸν Ἐλιακίμ, τὸν ἄλλον υἱὸν τοῦ Ἰωσία, βασιλιᾶ τοῦ Ἰούδα, ὡς διάδοχον τὸν Ἰωσία, τὸν πατέρα του, καὶ ἄλλαξε τὸ ὄνομά του ἀπὸ Ἐλιακὶμ εἷς Ἰωακίμ. Τὸν δὲ Ἰωάχαζ παρέλαβε καὶ τὸν μετέφερεν εἰς τὴν Αἴγυπτον ἐκεῖ ἀπέθανεν ὁ Ἰωάχαζ.
35 Καὶ ὁ Ἰωακὶμ ἔδωκεν εἰς τὸν Φαραὼ τὸ πρόστιμον ἀργύρου καὶ χρυσοῦ, ποὺ εἶχεν ἐπιβληθῆ εἰς τὸ βασίλειον τοῦ Ἰούδα. Ἀλλὰ διὰ νὰ συγκεντρώσῃ τὸ ποσόν, ποὺ ἐχρειάζετο, ἐπέβαλεν ἀναγκαστικὴν φορολογίαν εἰς τοὺς κατοίκους τῆς Ἰουδαίας· κάθε κάτοικος, ἀνάλογα μὲ τὴν οἰκονομικήν του κατάστασιν, ἔδωκε τὸ ἀσῆμι καὶ τὸ χρυσάφι μὲ ὅλον τὸν λαὸν τῆς χώρας, διὰ νὰ δοθῇ τὸ ποσὸν αυτὸ ὡς πρόστιμον εις τὸν Φαραὼ Νεχαω.
36 Ὁ Ἰωακὶμ ἦταν εἴκοσι πέντε ἐτῶν, ὅταν ἔγινε βασιλιᾶς τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα· ἐβασίλευσε δὲ μὲ ἔδραν τὴν Ἱερουσαλὴμ ἐπὶ ἕνδεκα χρόνια. Ἡ μητέρα του ὠνομάζετο Ἰελδαφ καὶ ἦταν θυγατέρα τὸν Φαδαήλ, ὁ ὁποῖος κατήγετο ἀπὸ τὴν πόλιν Ρουμά.
37 Ὁ Ἰωακὶμ παρεσύρθη εἰς παρεκτροπὲς καὶ ἁμαρτωλὲς πράξεις καὶ ἔκαμεν ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον εἶναι πονηρὸν εἰς τὰ μάτια τοῦ Θεοῦ· κατήντησεν εἰς τὴν εἰδωλολατρίαν καὶ ἀκολούθησε καὶ ἐμιμήθη ὅλα, ὅσα ἔκαμαν οἱ ἀσεβεῖς τιροπάτορές του.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
αὶ ἀπέστειλεν ὁ βασιλεὺς καὶ συνήγαγε πρὸς ἑαυτὸν πάντας τοὺς πρεσβυτέρους Ἰούδα καὶ Ἱερουσαλήμ.	βασιλεὺς Ἰωσίας ἔστειλεν ἀνθρώπους καὶ προσεκάλεσε νὰ ἔλθουν κοντά του οἱ πρεσβύτεροι τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα καὶ τῆς Ἱερουσαλήμ.	βασιλιᾶς Ἰωσίας ἔστειλε καὶ συνεκέντρωσε κοντά του ὅλους τοὺς πρεσβυτέρους (ἡγέτες) τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα καὶ τῆς Ἱερουσαλήμ.
2 Καὶ ἀνέβη ὁ βασιλεὺς εἰς οἶκον Κυρίου καὶ πᾶς ἀνὴρ Ἰούδα καὶ πάντες οἱ κατοικοῦντες ἐν Ἱερουσαλὴμ μετ' αὐτοῦ καὶ οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ προφῆται καὶ πᾶς ὁ λαὸς ἀπὸ μικροῦ καὶ ἕως μεγάλου, καὶ ἀνέγνω ἐν ὠσὶν αὐτῶν πάντας τοὺς λόγους τοῦ βιβλίου τῆς διαθήκης τοῦ εὑρεθέντος ἐν οἴκῳ Κυρίου.	2 Ὅταν ἐκεῖνοι ἦλθον, μετέβη ὁ βασιλεὺς εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου. Μαζῆ δὲ μὲ αὐτὸν καὶ ὅλοι οἱ ἄνδρες τοῦ βασιλείου Ἰούδα, οἱ ὁποῖοι κατοικοῦσαν τὴν Ἱερουσαλήμ. Μαζῆ του ἐπίσης ἠκολούθησαν οἱ ἱερεῖς, οἱ προφῆται καὶ ὅλος ὁ λαὸς ἀπὸ τὸν μικρὸν ἕως τὸν μεγάλον. Ἐκεῖ δὲ ὁ βασιλεὺς ἐδιάβασε μὲ φωνὴν μεγάλην εἰς τὰ αὐτιὰ ὅλων τοὺς λόγους τοῦ βιβλίου τῆς Διαθήκης, τὸ ὁποῖον εὑρέθη εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου.	2 Καὶ ὅταν συνεκεντρώθησαν, ἀνέβη ὁ βασιλιᾶς εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου, μαζί του δὲ ἀνέβησαν καὶ ὅλοι οἱ ἄνδρες τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα καὶ ὅλοι, ὅσοι ἑκατοικοῦσαν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, καὶ οἱ ἱερεῖς και οἱ προφῆται καὶ ὅλος ὁ ὑπόλοιπος λαός, μικροὶ καὶ μεγάλοι (κατ' ἄλλην ἑρμηνείαν: Πτωχοὶ καὶ πλούσιοι). Καὶ ὁ βασιλιᾶς ἐδιάβασε ἐμπρὸς εἰς αὐτοὺς ὅλα τὰ λόγια τοῦ βιβλίου τῆς Διαθήκης, τὸ ὁποῖον εὑρέθη εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου.
3 Καὶ ἔστη ὁ βασιλεὺς πρὸς τὸν στῦλον καὶ διέθετο διαθήκην ἐνώπιον Κυρίου τοῦ πορεύεσθαι ὀπίσω Κυρίου καὶ τοῦ φυλάσσειν τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ καὶ τὰ μαρτύρια αὐτοῦ καὶ τὰ δικαιώματα αὐτοῦ ἐν πάσῃ καρδίᾳ καὶ ἐν πάσῃ ψυχῇ τοῦ ἀναστῆσαι τοὺς λόγους τῆς διαθήκης ταύτης, τὰ γεγραμμένα ἐπὶ τὸ βιβλίον τοῦτο· καὶ ἔστη πᾶς ὁ λαὸς ἐν τῇ διαθήκῃ.	3 Μετὰ τὴν ἀνάγνωσιν ἐστάθη ὄρθιος ὁ βασιλεὺς ἐπάνω εἰς τὴν ἐξέδραν του καὶ συνῆψε συμφωνίαν μεταξὺ τοῦ Κυρίου καὶ τοῦ παρευρισκομένου λαοῦ, διὰ τῆς ὁποίας συμφωνίας ὁ λαὸς ἀνέλαβε τὴν ὑποχρέωσιν νὰ πορεύεται ὀπίσω τοῦ Κυρίου, νὰ φυλάττῃ τὰς ἐντολάς του, τὰ μαρτύριά του καὶ τὰ δικαιώματά του μὲ ὅλην του τὴν καρδιὰν καὶ μὲ ὅλην του τὴν ψυχήν, ὥστε διὰ τῆς εὐλαβοῦς συμπεριφορᾶς του νὰ ἀποκτήσουν κῦρος καὶ ζωὴν τὰ λόγια τῆς Διαθήκης αὐτῆς, ποὺ εἶναι γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον τοῦ Νόμου. Ὅλος ὁ λαὸς ἐδέχθη τὴν συμφωνίαν αὐτήν.	3 Κατόπιν ὁ βασιλιᾶς ἐστάθη ὄρθιος ἐπάνω εἰς εἰδικὴν ἐξέδραν, κοντὰ εἰς τὸν βασιλικὸν στῦλον, καὶ ἔδωκεν ὑπόσχεσιν ἐμπρὸς εἰς τὸν Κύριον, ὅτι θὰ ὑπακούῃ εἰς τὸν Κύριον καὶ θὰ φυλάσσῃ τὶς ἐντολές του καὶ τὶς μαρτυρίες του καὶ ὅσα δικαιοῦται ὁ Κύριος καὶ δημιουργός μας νὰ ἀξιώνῃ, ὅπως φυλάσσῃ ὁ ἄνθρωπος μὲ ὅλην τὴν καρδιά του καὶ μὲ ὅλην τὴν δύναμιν τῆς ψυχῆς του, ὥστε τὰ λόγια τῆς Διαθήκης αὐτῆς, ποὺ ἦσαν γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον ἐκεῖνο, νὰ ἀναζωογονηθοῦν, νὰ ὑλοποιηθοῦν καὶ νὰ γίνουν ἔργον καὶ πρᾶξις. Ὁ λαός, ποὺ παρευρίσκετο ἐκεῖ καὶ ἄκουε ὄρθιος, ὑπεσχέθη νὰ ἐφαρμόση καὶ νὰ συμμορφωθῇ πρὸς τὴν ὑπόσχεσιν τοῦ βασιλιᾶ.
4 Καὶ ἐνετείλατο ὁ βασιλεὺς τῷ Χελκίᾳ τῷ ἱερεῖ τῷ μεγάλῳ καὶ τοῖς ἱερεῦσι τῆς δευτερώσεως καὶ τοῖς φυλάσσουσι τὸν σταθμὸν τοῦ ἐξαγαγεῖν ἐκ τοῦ ναοῦ Κυρίου πάντα τὰ σκεύη τὰ πεποιημένα τῷ Βάαλ καὶ τῷ ἄλσει καὶ πάσῃ τῇ δυνάμει τοῦ οὐρανοῦ καὶ κατέκαυσεν αὐτὰ ἔξω Ἱερουσαλὴμ ἐν σαδημὼθ Κέδρων καὶ ἔβαλε τὸν χοῦν αὐτῶν εἰς Βαιθήλ.	4 Ὁ βασιλεὺς ἔδωσε κατόπιν ἐντολὴν εἰς τὸν μέγαν ἀρχιερέα Χελκίαν καὶ εἰς τοὺς ἱερεῖς τῆς δευτέρας τάξεως καὶ εἰς ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι ἐφύλασσαν τὰς θύρας τοῦ ναοῦ, νὰ βγάλουν ἀπὸ τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου ὅλα τὰ εἰδωλολατρικὰ σκεύη, τὰ ὁποῖα εἶχαν κατασκευασθῆ πρὸς τιμὴν τοῦ Βάαλ καὶ τῆς Ἀστάρτης καὶ τῶν ἀστέρων τοῦ οὐρανοῦ. Ὅλα δὲ αὐτὰ τὰ παρέδωσαν εἰς τὸ πῦρ καὶ τὰ κατέκαυσαν ἔξω ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ εἰς τὸν ἀγρὸν τῶν Κέδρων. Τὴν δὲ σκόνιν των τὴν διεσκόρπισαν εἰς τὴν Βαιθήλ.	4 Κατόπιν ὁ βασιλιᾶς Ἰωσίας διέταξε τὸν μέγαν ἀρχιερέα Χελκίαν, τοὺς ἱερεῖς τῆς δευτέρας τάξεως, τοὺς βοηθούς του, καὶ τοὺς φύλακες (τῆς εἰσόδου) τῆς θύρας τοῦ Ναοῦ νὰ βγάλουν ἀπὸ τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου ὅλα τὰ ἀντικείμενα, ποὺ εἶχε κατασκευάσει ὁ Μανασσῆς καὶ τὰ ὁποῖα ἐχρησιμοποιοῦντο διὰ τὴν λατρείαν τοῦ Βάαλ καὶ τῆς Ἀστάρτης καὶ ὅλων τῶν ἄστρων τοῦ οὐρανοῦ. Ὁ βασιλιᾶς ἔκαυσεν ὅλα αὐτὰ τὰ εἰδωλολατρικὰ ἀντικείμενα ἔξω ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ εἰς τὰ χωράφια τῆς κοιλάδος τῶν Κέδρων καὶ μετέφερε τὴν στάχτη τῶν ἀντικειμένων αὐτῶν καὶ τὴν ἐσκόρπισεν εἰς τὴν Βαιθήλ.
5 Καὶ κατέκαυσε τοὺς χωμαρίμ, οὓς ἔδωκαν βασιλεῖς Ἰούδα καὶ ἐθυμίων ἐν τοῖς ὑψηλοῖς καὶ ἐν ταῖς πόλεσιν Ἰούδα καὶ τοῖς περικύκλῳ Ἱερουσαλήμ, καὶ τοὺς θυμιῶντας τῷ Βάαλ καὶ τῷ ἡλίῳ καὶ τῇ σελήνῃ καὶ τοῖς μαζουρὼθ καὶ πάσῃ τῇ δυνάμει τοῦ οὐρανοῦ.	5 Παρέδωσαν ἐπίσης εἰς τὸ πῦρ τοὺς ἱερεῖς τῶν εἰδώλων, τοὺς ὁποίους οἱ βασιλεῖς τοῦ Ἰούδα εἶχαν ἐγκαταστήσει ἐκεῖ, διὰ νὰ προσφέρουν θυσίαν θυμιάματος εἰς τοὺς ὑψηλοὺς τόπους, εἰς τὰς πόλεις τοῦ βασιλείου Ἰούδα καὶ εἰς τὰ γύρω ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ μέρη. Παρέδωσαν ἐπίσης εἰς τὸ πῦρ καὶ κατέκαυσαν καὶ ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι προσέφεραν θυμίαμα εἰς τὸν Βάαλ, εἰς τὸν ἥλιον, εἰς τὴν σελήνην, εἰς τὰ δώδεκα ζώδια καὶ εἰς ὅλους τοὺς ἀστέρας τοῦ οὐρανοῦ.	5 Ἐπίσης παρέδωκεν εἰς τὴν φωτιά (κατ' ἄλλην γραφήν: Ἔπαυσεν, ἀπέλυσεν) ὅλους τοὺς εἰδωλολάτρες ἱερεῖς, τοὺς ὁποίους ἐχειροτόνησαν ἀπὸ πρόσωπα, ποὺ δὲν εἶχαν Λευϊτικὴν προέλευσιν, οἱ βασιλεῖς (τοῦ βασιλείου) τοῦ Ἰούδα, διὰ νὰ προσφέρουν θυσίες θυμιάματος εἰς τὰ εἰδωλολατρικὰ θυσιαστήρια, τὰ ὁποῖα εὑρίσκοντο εἰς τοὺς ὑψηλοὺς τόπους, εἰς τὶς πόλεις τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα καὶ εἰς τοὺς τόπους γύρω ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ. Ἐπίσης καὶ ὅλους τοὺς εἰδωλολάτρες ἱερεῖς, ποὺ προσέφεραν θυσίες θυμιάματος εἰς τὸν βδελυκτὸν Βάαλ καὶ εἰς τὸν ἥλιον καὶ εἰς τὴν σελήνην καὶ εἰς τοὺς δώδεκα ζωδιακοὺς κύκλους καὶ εἰς ὅλα τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ.
6 Καὶ ἐξήνεγκε τὸ ἄλσος ἐξ οἴκου Κυρίου ἔξωθεν Ἱερουσαλὴμ εἰς τὸν χειμάρρουν Κέδρων καὶ κατέκαυσεν αὐτὸν ἐν τῷ χειμάρρῳ Κέδρων καὶ ἐλέπτυνεν εἰς χοῦν καὶ ἔρριψε τὸν χοῦν αὐτοῦ εἰς τὸν τάφον τῶν υἱῶν τοῦ λαοῦ.	6 Ἔβγαλε τὸ ἄγαλμα τῆς Ἀστάρτης ἀπὸ τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου ἔξω ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ εἰς τὸν χείμαρρον τῶν Κέδρων καὶ κατέκαυσεν αὐτὸ ἐκεῖ εἰς τὸν χείμαρρον τῶν Κέδρων, τὸ ἔκαμε σκόνιν καὶ ἔρριψε τὴν σκόνιν αὐτὴν εἰς τὸν τάφον, ὁ ὁποῖος προωρίζετο διὰ τοὺς κοινοὺς θνητούς.	6 Ἐπίσης ἐσήκωσε τὸ (ξύλινον) ἄγαλμα τῆς θεᾶς Ἀστάρτης ἀπὸ τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου, τὸ ἔβγαλε ἔξω ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ τὸ μετέφερεν εἰς τὴν κοιλάδα τοῦ χειμάρρου τῶν Κέδρων καὶ τὸ παρέδωκεν εἰς τὴν φωτιὰ εἰς τὸν χείμαρρον τῶν Κέδρων. Τὰ δὲ κατάλοιπα ἀπὸ τὸ κάψιμον τὰ ἐκοπάνισε καὶ τὰ ἔκαμε σκόνην καὶ ἔρριψε τὴν σκόνην αὐτὴν εἰς τὸ δημόσιον νεκροταφεῖον, ποὺ προωρίζετο διὰ τὴν ταφὴν τοῦ κοινοῦ λαοῦ.
7 Καὶ καθεῖλε τὸν οἶκον τῶν καδησὶμ τῶν ἐν τῷ οἴκῳ Κυρίου, οὗ αἱ γυναῖκες ὕφαινον ἐκεῖ Χεττιΐμ τῷ ἄλσει.	7 Ἐκρήμνισεν ἐπίσης τὸν οἶκον τῶν ἱεροδούλων γυναικῶν, ὁ ὁποῖος ἦτο εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου καὶ ὅπου αἱ γυναῖκες ὕφαιναν ἐνδύματα διὰ τὴν Ἀστάρτην.	7 Ἐγκρέμισε ἐπίσης καὶ κατέστρεψε τὰ διαμερίσματα τῶν ἱεροδούλων γυναικῶν καὶ τῶν ἀνδρῶν Σοδομιτῶν, ποὺ εὑρίσκοντο εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου· εἰς τὸν τόπον ἐκεῖνον οἱ γυναῖκες ὕφαιναν τοὺς χιτῶνας, ποὺ ἐχρησιμοποιοῦντο εἰς τὴν λατρείαν τῆς Ἀστάρτης.
8 Καὶ ἀνήγαγε πάντας τοὺς ἱερεῖς ἐκ πόλεων Ἰούδα καὶ ἐμίανε τὰ ὑψηλά, οὗ ἐθυμίασαν ἐκεῖ οἱ ἱερεῖς ἀπὸ Γαβαὰ καὶ ἕως Βηρσαβεέ. Καὶ καθεῖλε τὸν οἶκον τῶν πυλῶν τὸν παρὰ τὴν θύραν τῆς πύλης Ἰησοῦ ἄρχοντος τῆς πόλεως, τῶν ἐξ ἀριστερῶν ἀνδρὸς ἐν τῇ πύλῃ τῆς πόλεως.	8 Συνεκέντρωσε ὅλους τοὺς ἱερεῖς τῶν εἰδώλων ἀπὸ τὰς πόλεις τοῦ Ἰούδα καὶ ἐβεβήλωσε τοὺς ὑψηλοὺς τόπους τῆς λατρείας τῶν εἰδώλων, ὅπου οἱ ἱερεῖς αὐτοὶ προσέφεραν θυμιάματα, ἀπὸ τῆς πόλεως Γαβαὰ πρὸς Βορρᾶν μέχρι τῆς πόλεως Βηρσαβεὲ πρὸς Νότον. Ἐκρήμνισε τὸν εἰδωλικὸν ναὸν τῶν πυλῶν, ὁ ὁποῖος εὑρίσκετο εἰς τὴν θύραν τῆς πύλης Ἰησοῦ τοῦ ἄρχοντος τῆς πόλεως, καὶ τὸν ἄλλον ναόν, ὁ ὁποῖος εὑρίσκετο ἀριστερὰ ἀπὸ τὴν πύλην τῆς πόλεως.	8 Κατόπιν ὁ Ἰωσίας ἔφερεν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ ὅλους τοὺς ἱερεῖς, ποὺ ἦσαν εἰς τὶς πόλεις τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα, καὶ ἐβεβήλωσεν ὅλους τοὺς ὑψηλοὺς εἰδωλολατρικοὺς τόπους, εἰς τοὺς ὁποίους οἰ ἱερεῖς ἐκεῖνοι προσέφεραν θυσίες θυμιαμάτων εἰς τὰ εἴδωλα· (ἐμόλυνε τοὺς ὑψηλοὺς εἰδωλολατρικοὺς τόπους) ἀπὸ τὴν πόλιν Γαβαά (ποὺ εὑρίσκετο εἰς τὰ βόρεια τοῦ βασιλείου) μέχρι τὴν πόλιν Βηρσαβεέ (ποὺ εὑρίσκετο εἰς τὰ νότια τοῦ βασιλείου), δηλαδὴ εἰς ὅλον τὸ βασίλειον τοῦ Ἰούδα ἀπὸ τὸ ἕνα ἄκρον εἰς τὸ ἄλλο. Ἐπίσης κατέστρεψε τὸν ναὸν τῶν πυλῶν (εἰδωλολατρικὰ θυσιαστήρια ἀφιερωμένα εἰς Σατύρους), ποὺ εὑρίσκετο κοντὰ εἰς τὴν θύραν τῆς πύλης τοῦ Ἰησοῦ, τοῦ ἄρχοντος (κυβερνήτου) τῆς πόλεως· τὰ εἰδωλολατρικὰ ἐκεῖνα θυσιαστήρια εὑρίσκοντο εἰς τὰ ἀριστερὰ ἐκείνου, ποὺ ἔμπαινε εἰς τὴν πόλιν διὰ τῆς κυρίας πύλης.
9 Πλὴν οὐκ ἀνέβησαν οἱ ἱερεῖς τῶν ὑψηλῶν πρὸς τὸ θυσιαστήριον Κυρίου ἐν Ἱερουσαλήμ, ὅτι εἰ μὴ ἔφαγον ἄζυμα ἐν μέσῳ τῶν ἀδελφῶν αὐτῶν.	9 Ἐν τούτοις οἱ ἱερεῖς, οἱ ὁποῖοι προσέφεραν ἄλλοτε θυσίας εἰς τὰ ὑψηλά, δὲν προσήρχοντο πρὸς τὸ θυσιαστήριον τοῦ Κυρίου εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Ἐλάμβαναν ὅμως μέρος εἰς τὸ φαγητὸν τῶν ἀζύμων μαζῆ μὲ τοὺς ἄλλους συναδέλφους των ἱερεῖς.	9 Ὅμως οἰ ἱερεῖς, ποὺ ἐθυσίαζαν προηγουμένως εἰς τοὺς ὑψηλοὺς εἰδωλολατρικοὺς τόπους, δὲν ἐλάμβαναν μέρος εἰς τις θυσίες, οἱ ὁποῖες προσεφέροντο εἰς τὸ θυσιαστήριον τῶν ὁλοκαυτωμάτων τοῦ Ναοῦ τοῦ Κυρίου εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ· ἠμποροῦσαν ὅμως νὰ φάγουν ἀπὸ τὸ ἄζυμον ψωμί, τὸ ὁποῖον προσεφέρετο εἰς τοὺς συναδέλφους των ἱερεῖς (κατ' ἄλλην γραφήν: Νὰ φάγουν ἄζυμον ψωμὶ μεταξὺ τῶν συγγενῶν των).
10 καὶ ἐμίανε τὸν Ταφὲθ τὸν ἐν φάραγγι υἱοῦ Ἐννὸμ τοῦ διαγαγεῖν ἄνδρα τὸν υἱὸν αὐτοῦ καὶ ἄνδρα τὴν θυγατέρα αὐτοῦ τῷ Μολὸχ ἐν πυρί.	10 Ἐβεβήλωσεν ἐπίσης τὸ θυσιαστήριον Ταφέθ, ποὺ ὑπῆρχεν εἰς τὴν φάραγγα τοῦ υἱοῦ τοῦ Ἐννόμ, ὅπου κάθε λάτρης τῶν εἰδώλων παρέδιδεν εἰς τὸ πῦρ τὸν υἱόν του καὶ τὴν θυγατέρα του πρὸς τιμὴν τοῦ θεοῦ Μολόχ.	10 Ὁ βασιλιᾶς Ἰωσίας ἐβεβήλωσεν ἐπίσης τὸν Ταφέθ, τὸν εἰδωλολατρικὸν τόπον λατρείας τῆς φωτιᾶς, ποὺ εὑρίσκετο εἰς τὴν κοιλάδα τοῦ υἱοῦ τοῦ Ἐννόμ, ὥστε νὰ μὴ ἠμπορῇ κανεὶς νὰ θυσιάσῃ τὸν υἱόν του ἢ τὴν θυγατέρα του ὡς ὁλοκαύτωμα (ἐπάνω εἰς τὴν φωτιά) πρὸς τιμὴν τοῦ βδελυκτοῦ εἰδώλου Μολόχ.
11 Καὶ κατέκαυσε τοὺς ἵππους, οὓς ἔδωκαν βασιλεῖς Ἰούδα τῷ ἡλίῳ ἐν τῇ εἰσόδῳ οἴκου Κυρίου εἰς τὸ γαζοφυλάκιον Νάθαν βασιλέως τοῦ εὐνούχου ἐν φαρουρίμ, καὶ τὸ ἅρμα τοῦ ἡλίου κατέκαυσε πυρί.	11 Παρέδωσεν ἐπίσης ὁ βασιλεὺς εἰς τὸ πῦρ τοὺς ξυλίνους ἵππους, τοὺς ὁποίους οἱ βασιλεῖς τοῦ Ἰούδα εἶχαν ἀφιερώσει εἰς τὸν θεὸν ἥλιον καὶ εἶχαν τοποθετήσει εἰς τὴν εἴσοδον τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου παραπλεύρως ἀπὸ τὸ δωμάτιον τοῦ Νάθαν, κάποιου εὐνούχου ἑνὸς βασιλέως. Παρέδωσεν ἐπίσης εἰς τὸ πῦρ ὁ βασιλεὺς ἕνα εἰδωλολατρικὸν ὁμοίωμα τοῦ ἅρματος τοῦ ἡλίου.	11 Ὁ Ἰωσίας ἔκαυσεν ἐπίσης (κατ’ ἄλλην γραφήν: Ἀπεμάκρυνε) τοὺς ἵππους, τοὺς ὁποίους οἱ βασιλεῖς (τοῦ βασιλείου) τοῦ Ἰούδα εἶχαν ἀφιερώσει εἰς τὴν λατρείαν τοῦ (θεοῦ) ἡλίου (καὶ τοὺς ὁποίους ἐκρατοῦσαν) εἰς τὴν εἴσοδον τοῦ Ναοῦ τοῦ Κυρίου, κοντὰ εἰς τὸ δωμάτιον τοῦ Νάθαν, ἀνωτάτου ἀξιωματικοῦ τοῦ βασιλιᾶ· τὸ δωμάτων τοῦτο εὐρίσκετο εἰς τὴν αὐλὴν τοῦ Ναοῦ εἰς συγκρότημα κτισμάτων κοντὰ εἰς τὴν πύλην. Ὁ Ἰωσίας ἔκαυσεν ἐπίσης καὶ τὸ ἅρμα τοῦ (θεοῦ) ἡλίου.
12 Καὶ τὰ θυσιαστήρια τὰ ἐπὶ τοῦ δώματος τοῦ ὑπερῴου Ἄχαζ, ἃ ἐποίησαν βασιλεὺς Ἰούδα, καὶ τὰ θυσιαστήρια, ἃ ἐποίησε Μανασσῆς ἐν ταῖς δυσὶν αὐλαῖς οἴκου Κυρίου, καθεῖλεν ὁ βασιλεὺς καὶ κατέσπασεν ἐκεῖθεν καὶ ἔρριψε τὸν χοῦν αὐτῶν εἰς τὸν χειμάρρουν Κέδρων.	12 Ἐκρήμνισε καὶ διέλυσεν ὁ βασιλεὺς τὰ θυσιαστήρια τῶν εἰδώλων, τὰ ὁποῖα ὑπῆρχαν ἐπάνω εἰς τὸ ἠλιακωτὸν τοῦ ὑπερῴου τοῦ Ἄχαζ καὶ τὰ ὁποῖα εἶχαν κατασκευάσει διάφοροι βασιλεῖς τοῦ Ἰούδα. Ἐπίσης ἀνέσπασε καὶ ἐκρήμνισε τὰ θυσιαστήρια ἐκεῖνα, τὰ ὁποῖα εἶχε κατασκευάσει ὁ Μανασσῆς μέσα εἰς τὰς δύο αὐλὰς τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου. Τὴν δὲ σκόνιν αὐτῶν ἔρριψεν εἰς τὸν χείμαρρον τῶν Κέδρων, ὥστε νὰ μὴ μείνῃ τίποτε ἀπὸ αὐτά.	12 Ἀκόμη ὁ βασιλιᾶς Ἰωσίας ἐγκρέμισε καὶ κατέστρεψε τὰ εἰδωλολατρικὰ θυσιαστήρια, ποὺ εὑρίσκοντο ἐπάνω εἰς τὴν στέγην τοῦ ἀνωγείου δωματίου τοῦ Ἄχαζ, τὰ ὁποῖα εἶχαν κατασκευάσει οἱ βασιλεῖς (τοῦ βασιλείου) τοῦ Ἰούδα· ἐπίσης καὶ τὰ εἰδωλολατρικὰ θυσιαστήρια, ποὺ κατεσκεύασεν ὁ Μανασσῆς μέσα εἰς τὶς δύο αὐλὲς τοῦ Ναοῦ τοῦ Κυρίου. Ὁ Ἰωσίας κατεδάφισε καὶ κατέστρεψεν ὅλα αὐτὰ καὶ ἔρριξε τὴν στάχτη των εἰς τὴν κοιλάδα τοῦ χειμάρρου τῶν Κέδρων.
13 Καὶ τὸν οἶκον τὸν ἐπὶ πρόσωπον Ἱερουσαλὴμ τὸν ἐκ δεξιῶν τοῦ ὅρους τοῦ Μοσοάθ, ὃν ᾠκοδόμησε Σαλωμὼν βασιλεὺς Ἰσραὴλ τῇ Ἀστάρτῃ προσοχθίσματι Σιδωνίων καὶ τῷ Χαμὼς προσοχθίσματι Μωὰβ καὶ τῷ Μολχὸλ βδελύγματι υἱῶν Ἀμών, ἐμίανεν ὁ βασιλεύς.	13 Ὁ βασιλεὺς ἐβεβήλωσεν ἐπίσης τὸν εἰδωλολατρικὸν ναόν, ὁ ὁποῖος εὑρίσκετο ἀνατολικὰ τῆς Ἱερουσαλήμ, δεξιὰ ἀπὸ τὸ ὄρος Μοσοάθ, τὸν ὁποῖον ναὸν εἶχεν ἀνοικοδομήσει ὁ Σολομὼν ὁ βασιλεὺς τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ πρὸς τιμὴν τοῦ βδελυροῦ ἀγάλματος τῆς Ἀστάρτης, εἰδώλου τῶν κατοίκων τῆς Σιδῶνος. Ἐμόλυνεν καὶ τὸ βδελυρὸν ἄγαλμα τοῦ Χαμὼς τῶν Μωαβιτῶν καὶ τὸ βδελυρὸν ἄγαλμα τοῦ Μολχὸλ τῶν Ἀμωνιτῶν.	13 Ὁ Ἰωσίας ἐβεβήλωσε τὸν εἰδωλολατρικὸν ναόν, ποὺ εὑρίσκετο ἀνατολικῶς τῆς Ἱερουσαλήμ, εἰς τὰ δεξιὰ τοῦ ὄρους Μοσοάθ· τὸν ναὸν ἐκεῖνον ἔκτισεν ὁ Σολομών, ὁ βασιλιᾶς (τοῦ βασιλείου) τοῦ Ἰσραήλ, πρὸς τιμὴν τῆς σιχαμερῆς θεᾶς Ἀστάρτης τῶν Σιδωνίων καὶ πρὸς τιμὴν τοῦ Χαμώς, τοῦ σιχαμεροῦ θεοῦ τῶν Μωαβιτῶν, καὶ πρὸς τιμὴν τοῦ σιχαμεροῦ θεοῦ Μολχὸλ τῶν Ἀμμωνιτῶν.
14 Καὶ συνέτριψε τὰς στήλας καὶ ἐξωλόθρευσε τὰ ἄλση καὶ ἔπλησε τοὺς τόπους αὐτῶν ὀστέων ἀνθρώπων.	14 Συνέτριψεν ἀκόμη τὰς εἰδωλολατρικὰς στήλας. Συνέτριψε καὶ ἐξολόθρευσε τὰ ἀγάλματα τῆς Ἀστάρτης καὶ τοὺς τόπους τῆς λατρείας της. Ἐβεβήλωσε δὲ ὅλα αὐτὰ τὰ ἱερὰ τῶν εἰδωλολατρῶν σκορπίσας ἐπάνω εἰς αὐτὰ ὀστᾶ ἀνθρώπων.	14 Ὁ Ἰωσίας ἔσπασεν ἀκόμη καὶ κατέστρεψε τὶς εἰδωλολατρικὲς στῆλες καὶ ἐξωλόθρευσε τὰ (ξύλινα) ἀγάλματα τῆς θεᾶς Ἀστάρτης καὶ ἐσκέπασε τοὺς τόπους, ὅπου ἦσαν στημένες οἱ ἱερὲς στῆλες καὶ τὰ ἀγάλματα, μὲ ἀνθρώπινα κόκκαλα.
15 Καὶ γε τὸ θυσιαστήριον τὸ ἐν Βαιθὴλ τὸ ὑψηλὸν, ὃ ἐποίησεν Ἱεροβοὰμ υἱὸς Ναβάτ, ὃς ἐξήμαρτε τὸν Ἰσραήλ, καί γε τὸ θυσιαστήριον ἐκεῖνο τὸ ὑψηλὸν κατέσπασε καὶ συνέτριψε τοὺς λίθους αὐτοῦ καὶ ἐλέπτυνεν εἰς χοῦν καὶ κατέκαυσε τὸ ἄλσος.	15 Ἐπὶ πλέον τὸ θυσιαστήριον, τὸ ὁποῖον εὑρίσκετο εἰς τὴν Βαιθήλ, καὶ τὸν ὑψηλὸν εἰδωλολατρικὸν τόπον, ποὺ εἶχε κατασκευάσει ὁ Ἱεροβοάμ, ὁ υἱὸς τοῦ Ναβάτ, αὐτὸς ποὺ εἶχεν ἐξωθήσει τοὺς Ἰσραηλίτας εἰς ἁμαρτίαν καὶ ἀσέβειαν. Αὐτὸ τὸ θυσιαστήριον καὶ τὸν ὑψηλὸν τόπον κατέρριψε, τοὺς λίθους αὐτῶν τοὺς συνέτριψε, τοὺς μετέβαλεν εἰς σκόνιν καὶ κατέκαυσε τὸ ξύλινον ἄγαλμα τῆς Ἀστάρτης.	15 Ἐπὶ πλέον κατεδάφισε καὶ κατέστρεψε καὶ αὐτὸ ἀκόμη τὸ θυσιαστήριον, ποὺ εὑρίσκετο εἰς τὴν Βαιθήλ, τὸν ὑψηλὸν εἰδωλολατρικὸν τόπον, ποὺ κατεσκεύασεν ὁ Ἱεροβοάμ, ὁ υἱὸς τοῦ Ναβάτ, ὁ ὁποῖος μὲ τὴν ἁμαρτωλὴν πολιτείαν καὶ τὶς ἁμαρτίες του παρέσυρε τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαὸν εἰς τὴν ἀποστασίαν καὶ τὴν εἰδωλολατρίαν· καὶ αὐτὰ λοιπόν (τὸ θυσιαστήριον καὶ τὸν ὑψηλὸν εἰδωλολατρικὸν τόπον) ὁ βασιλιᾶς Ἰωσίας τὰ ἐγκρέμισε καὶ ἔσπασε τὶς πέτρες καὶ τὶς ἔκαμε χῶμα καὶ σκόνην. Παρέδωκε δὲ εἰς τὴν φωτιὰ καὶ τὸ (ξύλινον) ἄγαλμα τῆς Ἀστάρτης.
16 Καὶ ἐξένευσεν Ἰωσίας καὶ εἶδε τοὺς τάφους τοὺς ἐκεῖ ἐν τῇ πόλει καὶ ἀπέστειλε καὶ ἔλαβε τὰ ὀστᾶ ἐκ τῶν τάφων καὶ κατέκαυσεν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον καὶ ἐμίανεν αὐτὸ κατὰ τὸ ρῆμα Κυρίου, ὃ ἐλάλησεν ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ ἐν τῷ ἐστάναι Ἱεροβοὰμ ἐν τῇ ἑορτῇ ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον. Καὶ ἐπιστρέψας ᾖρε τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ ἐπὶ τὸν τάφον τοῦ ἀνθρώπου τοῦ Θεοῦ τοῦ λαλήσαντος τοὺς λόγους τούτους	16 Ὅταν δὲ ὁ Ἰωσίας ἔστρεψε τὸ πρόσωπόν του καὶ εἶδε τοὺς τάφους, ποὺ εὑρίσκοντο εἰς τὴν πόλιν, ἔστειλεν ἀνθρώπους καὶ ἐπῆρε ἀπὸ τοὺς τάφους αὐτοὺς τὰ ὀστᾶ, τὰ ὁποῖα καὶ ἔκαυσεν ἐπάνω εἰς τὸ εἰδωλολατρικὸν αὐτὸ θυσιαστήριον τῆς Βαιθήλ. Ἔτσι δὲ ἐβεβήλωσε τὸ θυσιαστήριον σύμφωνα μὲ τὴν προφητείαν τοῦ Κυρίου, τὴν ὁποίαν εἶχεν εἴπει ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος τοῦ Θεοῦ, ὁ προφήτης, ὅταν κατὰ κάποιαν ἑορτὴν ὁ Ἱεροβοὰμ εὑρίσκετο ὄρθιος ἐπάνω εἰς τὸ θυσιαστήριον αὐτό. Κατόπιν ὁ βασιλεὺς ἔστρεψε τὸ πρόσωπόν του, ἐσήκωσε τοὺς ὀφθαλμούς του πρὸς τὸν τάφον τοῦ ἀνθρώπου ἐκείνου τοῦ Θεοῦ, τοῦ προφήτου, ὁ ὁποῖος εἶχεν εἴπει τὰ λόγια ἐκεῖνα ἐναντίον τοῦ θυσιαστηρίου.	16 Κατόπιν ὁ Ἰωσίας ἔστρεψε τὸ βλέμμα του γύρω καὶ εἶδε τοὺς τάφους, ποὺ εὑρίσκοντο εἰς τὴν πόλιν· καὶ ἔστειλεν ἀνθρώπους καὶ ἐπῆρε ἀπὸ τοὺς τάφους τὰ ὀστᾶ τῶν νεκρῶν καὶ τὰ ἔκαυσεν ἐπάνω εἰς τὸ εἰδωλολατρικὸν θυσιαστήριον. Μὲ τὸν τρόπον αὐτὸν ἐμόλυνε τὸ θυσιαστήριον ἐκεῖνο τῆς Βαιθήλ, σύμφωνα μὲ τὸν λόγον τοῦ Κυρίου, τὸν ὁποῖον εἶχεν εἰπεῖ πρὶν ἀπὸ πολλὰ χρόνια ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ (ὁ προφήτης), ὅταν ὁ βασιλιᾶς Ἱεροβοὰμ ἐστέκετο κατὰ τὴν διάρκειαν τῆς ἑορτῆς ἐπάνω (κατ' ἄλλην γραφήν: Ἐμπρός) εἰς τὸ θυσιαστήριον. Ὁ βασιλιᾶς Ἰωσίας ἐσήκωσε τὰ μάτια του καὶ ἔστρεψε τὸ βλέμμα του εἰς τὸν τάφον τοῦ ἀνθρώπου τοῦ Θεοῦ (τοῦ προφήτου), ὁ ὁποῖος εἶχεν εἰπεῖ πρὶν ἀπὸ πολλὰ χρόνια τὰ λόγια αὐτὰ ἐναντίον τοῦ εἰδωλολατρικοῦ θυσιαστηρίου.
17 καὶ εἶπε· τί τὸ σκόπελον ἐκεῖνο, ὃ ἐγὼ ὁρῶ; Καὶ εἶπον αὐτῷ οἱ ἄνδρες τῆς πόλεως· ὁ ἄνθρωπος τὸν Θεοῦ ὁ ἐξεληλυθὼς ἐξ Ἰούδα καὶ ἐπικαλεσάμενος τοὺς λόγους τούτους, οὓς ἐπεκαλέσατο ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον Βαιθήλ.	17 Καὶ ἠρώτησεν ὁ βασιλεύς· <τί εἶναι ἐκεῖνο τὸ ἐξέχον μνημεῖον, τὸ ὁποῖον ἐγὼ βλέπω;> Οἱ ἄνδρες τῆς πόλεως ἐκείνης τὸν ἐπληροφόρησαν· <ἐκεῖ εὑρίσκεται ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος τοῦ Θεοῦ ὁ προφήτης, ὁ ὁποῖος εἶχεν ἐξέλθει ἀπὸ τὸ βασίλειον τοῦ Ἰούδα καὶ ἐξεφώνησε τοὺς προφητικοὺς λόγους ἐναντίον τοῦ θυσιαστηρίου τῆς Βαιθήλ>.	17 Καὶ ὁ βασιλιᾶς Ἰωσίας ἐρώτησε: <Τίνος εἶναι ὁ τάφος ἐκεῖνος (ὁ ἐπιτύμβιος λίθος), ποὺ βλέπω;> Οἱ κάτοικοι τῆς Βαιθὴλ τοῦ ἀπάντησαν: <Αὐτὸς εἶναι ὁ τάφος, εἰς τὸν ὁποῖον εἶναι θαμμένος ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ (ὁ προφήτης), ὁ ὁποῖος ἦλθεν ἀπὸ τὸ βασίλειον τοῦ Ἰούδα καὶ προεῖπε κατὰ τοῦ θυσιαστηρίου τούτου τῆς Βαιθὴλ ὅλα, ὅσα σὺ ἔκαμες τώρα εἰς αὐτό>.
18 Καὶ εἶπεν· ἄφετε αὐτόν, ἀνὴρ μὴ κινησάτωσαν τὰ ὀστᾶ αὐτοῦ· καὶ ἐρρύσθησαν τὰ ὀστᾶ αὐτοῦ μετὰ τῶν ὀστῶν τοῦ προφήτου τοῦ ἥκοντος ἐκ Σαμαρείας.	18 Ὁ βασιλεὺς εἶπεν· <ἀφήσατε αὐτὸν εἰς τὸν τάφον του καὶ κανεὶς ἂς μὴ μετακινήσῃ τὰ ὀστᾶ του>. Ἔτσι δὲ τὰ ὀστᾶ αὐτοῦ μαζῆ μὲ τὰ ὀστᾶ τοῦ ἄλλου προφήτου, ποὺ εἶχεν ἐλθει ἀπὸ τὴν Σαμάρειαν, δὲν παρεδόθησαν εἰς τὸ πῦρ.	18 Ὁ Ἰωσίας εἶπεν: <Ἀφῆστε τὸν τάφον ὅπως εἶναι. Κανεὶς ἂς μὴ μετακινήσῃ τὰ ὀστᾶ τοῦ προφήτου>. Ἔτσι ἐγλύτωσαν ἀπὸ τὴν μετακίνησιν καὶ τὴν καῦσιν τὰ ὀστᾶ τοῦ προφήτου αὐτοῦ, ὅπως ἐπίσης καὶ τὰ ὀστᾶ τοῦ προφήτου, ὁ ὁποῖος εἶχεν ἔλθει ἀπὸ τὴν Σαμάρειαν καὶ εἶχε ταφῆ μαζί του.
19 Καί γε πάντας τοὺς οἴκους τῶν ὑψηλῶν τοὺς ἐν ταῖς πόλεσι Σαμαρείας, οὓς ἐποίησαν βασιλεῖς Ἰσραὴλ παροργίζειν Κύριον, ἀπέστησεν Ἰωσίας καὶ ἐποίησεν ἐν αὐτοῖς πάντα τὰ ἔργα, ἃ ἐποίησεν ἐν Βαιθήλ.	19 Κατέστρεψεν ἐπίσης ὁ Ἰωσίας ὅλους τοὺς ναοὺς τῶν ὑψηλῶν τόπων, οἱ ὁποῖοι ὑπῆρχον εἰς τὰς πόλεις τῆς Σαμαρείας καὶ τοὺς ὁποίους εἶχαν κατασκευάσει οἱ βασιλεῖς τοῦ Ἰσραήλ, διὰ νὰ παροργίσουν ἔτσι τὸν Θεὸν ἐναντίον των. Ὁ Ἰωσίας ἔκαμεν εἰς τοὺς εἰδωλολατρικοὺς αὐτοὺς ναοὺς ὅ,τι εἶχε κάμει εἰς τὸ θυσιαστήριον τῆς Βαιθήλ.	19 Ἐπίσης ὁ βασιλιᾶς Ἰωσίας κατέστρεψεν ὅλους τοὺς ναοὺς (τὰ θυσιαστήρια), ποὺ εὑρίσκοντο εἰς ὑψηλοὺς εἰδωλολατρικοὺς τόπους καὶ ὑπῆρχαν εἰς τὶς πόλεις τῆς Σαμαρείας (= τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰσραήλ), τοὺς ὁποίους κατεσκεύασαν οἱ βασιλεῖς (τοῦ βασιλείου) τοῦ Ἰσραήλ, ἐξοργίζοντες μὲ αὐτὸν τὸν τρόπον τὸν Κύριον. Ὁ βασιλιᾶς Ἰωσίας ἔκαμεν εἰς ὅλους αὐτοὺς τοὺς εἰδωλολατρικοὺς ναοὺς καὶ τὰ εἰδωλολατρικὰ θυσιαστήρια ὅ,τι εἶχε κάμει εἰς τὸ θυσιαστήριον τῆς Βαιθήλ.
20 Καὶ ἐθυσίασε πάντας τοὺς ἱερεῖς τῶν ὑψηλῶν τοὺς ὄντας ἐκεῖ ἐπὶ τῶν θυσιαστηρίων καὶ κατέκαυσε τὰ ὀστᾶ τῶν ἀνθρώπων ἐπ' αὐτά, καὶ ἐπεστράφη εἰς Ἱερουσαλήμ.	20 Ἀκόμη δὲ ἐθυσίασεν ὅλους τοὺς ἀμετανοήτους ἱερεῖς τῶν ὑψηλῶν εἰδωλολατρικῶν τόπων, οἱ ὁποῖοι εὑρίσκοντο εἰς τὰ ἐκεῖ θυσιαστήρια. Εἰς βεβήλωσιν δὲ αὐτῶν ἔκαυσεν ἐπάνω των ὀστᾶ ἀνθρώπων. ῎Επειτα δὲ ἀπὸ τὰ ἔργα τῆς καθάρσεως αὐτῆς ἐπέστρεψεν ὁ Ἰωσίας εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.	20 Ἐσκότωσεν ἐπίσης ὅλους τοὺς ἱερεῖς τῶν ὑψηλῶν εἰδωλολατρικῶν τόπων, οἱ ὁποῖοι ὑπηρετοῦσαν εἰς τὰ θυσιαστήρια, ποὺ εὑρίσκοντο ἐκεῖ, καὶ ἔκαυσεν ἐπάνω εἰς τὰ θυσιαστήρια ἐκεῖνα (διὰ νὰ τὰ βεβηλώσῃ) ὀστᾶ ἀνθρώπων. Κατόπιν ὁ Ἰωσίας ἐπέστρεψεν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.
21 Καὶ ἐνετείλατο ὁ βασιλεὺς παντὶ τῷ λαῷ λέγων· ποιήσατε πάσχα τῷ Κυρίῳ Θεῷ ἡμῶν, καθὼς γέγραπται ἐπὶ βιβλίου τῆς διαθήκης ταύτης·	21 Κατόπιν διέταξεν ὁ βασιλεὺς ὅλον τὸν λαὸν τοῦ βασιλείου Ἰούδα καὶ εἶπεν· <ἑορτάσατε τὸ Πάσχα πρὸς τιμὴν τοῦ Θεοῦ καὶ Κυρίου μας, ὅπως εἶναι γραμμένον εἰς τὸ βιβλίον τῆς Διαθήκης αὐτῆς>.	21 Μετὰ ἀπὸ αὐτὰ ὁ βασιλιᾶς Ἰωσίας διέταξεν ὅλον τὸν λαὸν καὶ εἶπε: <Νὰ ἑορτάσετε τὸ Πάσχα εἰς τιμὴν τοῦ Κυρίου, τοῦ Θεοῦ μας, ὅπως εἶναι γραμμένον εἰς τὸ βιβλίον τῆς Διαθήκης αὐτῆς>.
22 ὅτι οὐκ ἐγενήθη τὸ πάσχα τοῦτο ἀφ' ἡμερῶν τῶν κριτῶν, οἳ ἔκρινον τὸν Ἰσραήλ, καὶ πάσας τὰς ἡμέρας βασιλέων Ἰσραὴλ καὶ βασιλέων Ἰούδα,	22 Τὸ δὲ Πάσχα ἐκεῖνο ἑωρτάσθη μὲ τόσην μεγαλοπρέπειαν καὶ λαμπρότητα, μὲ ὅσην δὲν εἶχεν ἐορτασθῆ κανένα τέτοιο Πάσχα ἀπὸ τὴν ἐποχὴν τῶν Κριτῶν, ποὺ εἶχαν κυβερνήσει τὸν ἰσραηλιτικὸν λαόν, καὶ καθ' ὅλον τὸ διάστημα τῶν ἐτῶν τῶν βασιλέων τοῦ Ἰσραὴλ καὶ τῶν βασιλέων τοῦ Ἰούδα.	22 Πράγματι· κανένα Πάσχα δὲν ἑωρτάσθη μὲ τόσην λαμπρότητα, ὅσον αὐτὸ τὸ Πάσχα, ἀπὸ τὴν ἐποχὴν τῶν Κριτῶν, οἱ ὁποῖοι ἔκριναν τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν, καὶ καθ' ὅλην τὴν περίοδον τῆς βασιλείας τῶν βασιλέων (τοῦ βασιλείου) τοῦ Ἰσραὴλ καὶ τῶν βασιλέων (τοῦ βασιλείου) τοῦ Ἰούδα·
23 ὅτι ἀλλ' ἢν τῷ ὀκτωκαιδεκάτῳ ἔτει τοῦ βασιλέως Ἰωσίου ἐγενήθη τὸ πάσχα τῷ Κυρίῳ ἐν Ἱερουσαλήμ.	23 Αὐτὸ δὲ τὸ Πάσχα ἑωρτάσθη κατὰ τὸ δέκατον ὄγδοον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ βασιλέως Ἰωσίου εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ πρὸς τιμὴν καὶ δόξαν τοῦ Κυρίου.	23 τὸ Πάσχα τοῦτο ἑωρτάσθη μὲ τόσην λαμπρότητα μόνον κατὰ τὸ δέκατον ὄγδοον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ βασιλιᾶ Ἰωσία πρὸς τιμὴν τοῦ Κυρίου εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.
24 Καί γε τοὺς θελητὰς καὶ τοὺς γνωριστὰς καὶ τὰ Θεραφὶν καὶ τὰ εἴδωλα καὶ πάντα τὰ προσοχθίσματα τὰ γεγονότα ἐν τῇ γῇ Ἰούδα καὶ ἐν Ἱερουσαλὴμ ἐξῇρεν Ἰωσίας, ἵνα στήσῃ τοὺς λόγους τοῦ νόμου τοὺς γεγραμμένους ἐπὶ τοῦ βιβλίου, οὖ εὗρε Χελκίας ὁ ἱερεὺς ἐν οἴκῳ Κυρίου.	24 Τοὺς μάγους καὶ τοὺς οἰωνοσκόπους καὶ τὰ ἀγαλμάτια καὶ τὰ μεγάλα εἴδωλα καὶ ὅλα τὰ ἀγάλματα, ποὺ ὑπῆρχον εἰς τὴν γῆν Ἰούδα καὶ εἰς τὴν γῆν Ἱερουσαλήμ, τὰ κατέστρεψεν ὁ Ἰωσίας ὁ βασιλεύς, διὰ νὰ ἐφαρμόσῃ ἔτσι τοὺς λόγους, οἱ ὁποῖοι εἶναι γραμμένοι εἰς τὸ βιβλίον τοῦτο τοῦ Νόμου, ποὺ εὑρῆκεν ὁ ἀρχιερεὺς Χελκίας εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου.	24 Ὁ βασιλιᾶς Ἰωσίας κατέστρεψεν ἀκόμη καὶ ὅλους τοὺς μάγους καὶ ὅλους τοὺς νεκρομάντεις καὶ τὰ μικρὰ ἀγάλματα τῶν οἰκιακῶν (ἐφεστίων) θεῶν καὶ τὰ εἴδωλα καὶ ὅλα τὰ σιχαμερὰ ἀντικείμενα, ποὺ ἐχρησιμοποιοῦντο διὰ τὴν εἰδωλολατρίαν καὶ εἶχαν κατασκευασθῇ εἰς τὴν χώραν τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα καὶ εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα. Τοῦτο τὸ ἔκαμε, διὰ νὰ θέσῃ εἰς ἐφαρμογὴν καὶ νὰ ἐδραιώσῃ τὰ λόγια τοῦ Νόμου, ποὺ ἦσαν γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον τοῦ Νόμου, τὸ ὁποῖον εὑρῆκε ὁ ἀρχιερεὺς Χελκίας εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου.
25 Ὅμοιος αὐτῷ οὐκ ἐγενήθη ἔμπροσθεν αὐτοῦ βασιλεύς, ὃς ἐπέστρεψε πρὸς Κύριον ἐν ὅλῃ καρδίᾳ αὐτοῦ καὶ ἐν ὅλῃ ψυχῇ αὐτοῦ καὶ ἐν ὅλῃ ἰσχύϊ αὐτοῦ κατὰ πάντα τὸν νόμον Μωυσῆ, καὶ μετ' αὐτὸν οὐκ ἀνέστη ὅμοιος αὐτῷ.	25 Ὅμοιος μὲ τὸν βασιλέα Ἰωσίαν δὲν ὑπῆρξεν ἄλλος πρὸ αὐτοῦ, ὁ ὁποῖος ἐδόθη εἰς τὸν Κύριον μὲ ὅλην του τὴν καρδίαν, μὲ ὅλην του τὴν ψυχήν, μὲ ὅλην του τὴν δύναμιν σύμφωνα μὲ τὸν νόμον τοῦ Μωϋσέως. Ἀλλὰ καὶ ἔπειτα ἀπ' αὐτὸν δὲν ἐνεφανίσθη ἄλλος ὅμοιός του.	25 Οὐδέποτε ὑπῆρξε πρὶν ἀπὸ τὸν Ἰωσίαν βασιλιᾶς ὅμοιος μὲ αὐτόν, ὁ ὁποῖος ἐστράφη καὶ ἐλάτρευσε τὸν Κύριον μὲ ὅλην τὴν καρδιά του, ὥστε αὐτὸν ἐξ ὁλοκλήρου ἐποθοῦσε καὶ εἰς αὐτὸν μὲ ὅλα τὰ βάθη τῆς ἐσωτερικῆς καὶ πνευματικῆς ὑπάρξεώς του ἦταν παραδομένος· καὶ μὲ ὅλην τὴν ψυχήν του, ὥστε μὲ ὅλον τὸ συναίσθημά του αὐτὸν ἐποθοῦσε καὶ ὁλόκληρον τὸ ἐσωτερικόν του εἰς αὐτὸν ἦταν παραδομένον· καὶ μὲ ὅλην τὴν δύναμιν τῆς θελήσεώς του, ἔχοντας ἀπόλυτον ὑπακοὴν εἰς τὸν Νόμον τοῦ Μωϋσέως. Ἀλλ’ οὔτε καὶ παρουσιάσθη ὕστερα ἀπὸ τὸν Ἰωσίαν βασιλιᾶς ἄλλος, ὅμοιος μὲ αὐτόν.
26 Πλὴν οὐκ ἀπεστράφη Κύριος ἀπὸ θυμοῦ τῆς ὀργῆς αὐτοῦ τῆς μεγάλης, οὖ ἐθυμώθη ὀργῇ αὐτοῦ ἐν τῷ Ἰούδα ἐπὶ τοὺς παροργισμούς, οὓς παρώργισεν αὐτὸν Μανασσῆς.	26 Παρ ὅλην ὅμως τὴν εὐσέβειαν καὶ τὰ θεάρεστα ἔργα τοῦ Ἰωσίου δὲν ἔπαυσεν ὁ Κύριος νὰ εἶναι πολὺ ὠργισμένος καὶ ἀγανακτημένος ἐναντίον τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα, λόγῳ τῶν παραβάσεων, διὰ τῶν ὁποίων ὁ Μανασσῆς εἶχε παροργίσει τὸν Κύριον.	26 Παρ' ὅλην ὅμως τὴν ἀφοσίωσίν τοῦ Ἰωσία εἰς τὸν Θεὸν καὶ τὴν ριζικὴν θρησκευτικὴν μεταρρύθμισιν, ποὺ ἐπραγματοποίησεν, ὁ Κύριος δὲν μετεστράφη ἀπὸ τὴν μεγάλην ἀγανάκτησιν τῆς φοβερᾶς ὀργῆς του, ἡ ὁποία εἶχεν ἐκσπάσει ἐναντίον τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα ἕνεκα ὅλων τῶν ἁμαρτωλῶν παραβάσεων καὶ προκλήσεων, μὲ τὶς ὁποῖες τὸν ἐξώργισεν ὁ Μανασσῆς.
27 Καὶ εἶπε Κύριος· καί γε τὸν Ἰούδαν ἀποστήσω ἀπὸ τοῦ προσώπου μου, καθὼς ἀπέστησα τὸν Ἰσραήλ, καὶ ἀπώσομαι τὴν πόλιν ταύτην, ἣν ἐξελεξάμην τὴν Ἱερουσαλήμ, καὶ τὸν οἶκον οὗ εἶπον· ἔσται τὸ ὄνομά μου ἐκεῖ.	27 Διὰ τοῦτο καὶ εἶπεν ὁ Κύριος· <καὶ αὐτὸ ἀκόμη τὸ βασίλειον τοῦ Ἰούδα θὰ τὸ στερήσω ἀπὸ τὴν προστασίαν μου, ὅπως ἐστέρησα τὸ βασίλειον τοῦ Ἰσραήλ, καὶ θὰ ἀπορρίψω τὴν πόλιν αὐτὴν τὴν Ἱερουσαλήμ, τὴν ὁποίαν ἐξέλεξα, καὶ τὸν ναὸν τοῦτον, διὰ τὸν ὁποῖον εἶπα· Ἐκεῖ θὰ εἶναι πάντοτε τὸ ὄνομά μου>.	27 Ἔτσι ὁ Κύριος εἶπε: <Καὶ αὐτὸ ἀκόμη τὸ βασίλειον τοῦ Ἰούδα θὰ ἀπομακρύνω ἀπ’ ἐμπρός μου καὶ θὰ παύσω νὰ τὸ προστατεύω, ὅπως ἀπεμάκρυνα καὶ ἔπαυσα νὰ προστατεύω τὸ βασίλειον τοῦ Ἰσραήλ, καὶ θὰ ἀπορρίψω τὴν πόλιν αὐτήν, τὴν Ἱερουσαλήμ, τὴν ὁποίαν ἐδιάλεξα, καὶ τὸν Ναόν, διὰ τὸν ὁποῖον εἶπα· <ἐκεῖ θὰ εἶναι (πάντοτε) τὸ ὄνομά μου, ὥστε να λατρεύεται καὶ να δοξολογῆται>.
28 Καὶ τὰ λοιπὰ τῶν λόγων Ἰωσίου καὶ πάντα, ὅσα ἐποίησεν, οὐχὶ ταῦτα γεγραμμένα ἐπὶ βιβλίῳ λόγων ἡμερῶν τοῖς βασιλεῦσιν Ἰούδα;	28 Τὰ ὑπόλοιπα ἀπὸ τὰ ἔργα τοῦ Ἰωσίου, ὅλα ὅσα αὐτὸς ἔκαμε, εἶναι γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον τῶν ἔργων τῶν βασιλέων τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα.	28 Τὰ δὲ ὑπόλοιπα ἔργα τοῦ Ἰωσία καὶ ὅλα, ὅσα ἔκαμε, δὲν εἶναι μήπως αὐτὰ γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον τῶν <Χρονικῶν (ἢ Ἔργα καὶ Ἡμέραι) τῶν βασιλέων (τοῦ βασιλείου) τοῦ Ἰούδα>;
29 Ἐν δὲ ταῖς ἡμέραις αὐτοῦ ἀνέβη φαραὼ Νεχαὼ βασιλεὺς Αἰγύπτου ἐπὶ βασιλέα Ἀσσυρίων ἐπὶ ποταμὸν Εὐφράτην· καὶ ἐπορεύθη Ἰωσίας εἰς ἀπαντὴν αὐτοῦ, καὶ ἐθανάτωσεν αὐτὸν Νεχαὼ ἐν Μαγεδδὼ ἐν τῷ ἰδεῖν αὐτόν.	29 Κατὰ τὰς ἡμέρας τῆς βασιλείας τοῦ Ἰωσίου ὁ Νεχαὼ βασιλεὺς τῆς Αἰγύπτου ἐξεστράτευσεν ἐναντίον τοῦ βασιλέως τῶν Ἀσσυρίων πρὸς τὸν Εὐφράτην ποταμόν. Ὁ Ἰωσίας ἐξῆλθε, διὰ νὰ ἀναχαιτίσῃ αὐτόν. Ἐκεῖ ὅμως ὁ Νεχαώ, κατὰ τὴν μάχην, ποὺ ἐδόθη εἰς Μαγεδδώ, μόλις εἶδε τὸν Ἰωσίαν, τὸν ἐθανάτωσε.	29 Κατὰ τὶς ἡμέρες τῆς βασιλείας τοῦ Ἰωσία ἐξεστράτευσεν ὁ Φαραὼ Νεχαῶ, βασιλιᾶς τῆς Αἰγύπτου, διὰ λογαριασμόν (ἐξ ὀνόματος) τοῦ βασιλιᾶ τῶν Ἀσσυρίων, μὲ κατεύθυνσιν τὸν ποταμὸν Εὐφράτην. Καὶ ὁ βασιλιᾶς Ἰωσίας ἐπροχώρησε διὰ νὰ συναντήσῃ καὶ ἀναχαιτίστι τὸν Φαραώ· ἀλλ' ὁ βασιλιᾶς Νεχαῶ εἰς μάχην, ποὺ συνήφθη μεταξύ των εἰς τὴν πόλιν Μαγεδδῶ, ἐσκότωσε τὸν Ἰωσίαν, μόλις τὸν εἶδε.
30 Καὶ ἐπεβίβασαν αὐτὸν οἱ παῖδες αὐτοῦ νεκρὸν ἐκ Μαγεδδὼ καὶ ἤγαγον αὐτὸν εἰς Ἱερουσαλὴμ καὶ ἔθαψαν αὐτὸν ἐν τῷ ταφῶ αὐτοῦ. Καὶ ἔλαβεν ὁ λαὸς τῆς γῆς τὸν Ἰωάχαζ υἱὸν Ἰωσίου καὶ ἔχρισαν αὐτὸν καὶ ἐβασίλευσαν αὐτὸν ἀντὶ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ.	30 Παρέλαβον τὸν νεκρὸν βασιλέα ἀπὸ τὴν Μαγγεδώ, τὸν ἐπεβίβασαν εἰς ἅρμα καὶ τὸν ἔφεραν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, ὅπου καὶ τὸν ἔθαψαν εἰς τὸν τάφον του. Ὁ δὲ ἰουδαϊκὸς λαὸς ἐπῆρε τὸν ᾿Ιωάχαζ υἱὸν τοῦ Ἰωσίου, ἔχρισεν αὐτὸν καὶ τὸν ἀνεκήρυξεν ὡς βασιλέα ἀντὶ τοῦ πατρός του.	30 Καὶ οἱ δοῦλοι (ἢ ἀξιωματοῦχοι) τοῦ Ἰωσία ἐπεβίβασαν τὸ νεκρὸν σῶμα του εἰς ἕνα ἅρμα καὶ τὸ μετέφεραν ἀπὸ τὴν Μαγεδδὼ εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ ἔθαψαν τὸν Ἰωσίαν εἰς τὸν βασιλικὸν τάφον του. Καὶ ὁ λαὸς τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα ἐπῆρε τὸν Ἰωαχάζ, τὸν υἱὸν τοῦ Ἰωσία, καὶ τὸν ἔχρισε καὶ τὸν ἀνεκήρυξε βασιλιᾶ εἰς τὴν θέσιν τοῦ πατέρα του.
31 Υἱὸς εἴκοσι καὶ τριῶν ἐτῶν ἦν Ἰωάχαζ ἐν τῷ βασιλεύειν αὐτὸν καὶ τρίμηνον ἐβασίλευσεν ἐν Ἱερουσαλήμ, καὶ ὄνομα τῇ μητρὶ αὐτοῦ Ἀμιτὰλ θυγάτηρ Ἱερεμίου ἐκ Λοβνά.	31 Ὅταν ὁ Ἰωάχαζ ἀνῆλθεν εἰς τὸν βασιλικὸν θρόνον ἦτο ἡλικίας εἰκοσιτριῶν ἐτῶν. Αὐτὸς ἐβασίλευσε μόνον ἐπὶ ἕνα τρίμηνον εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Ἡ μητέρα του ὠνομάζετο Ἀμιτάλ, ἦτο δὲ θυγάτηρ τοῦ Ἱερεμίου, ὁ ὁποῖος κατήγετο ἀπὸ τὴν Λοβνά.	31 Ὁ Ἰωάχαζ ἦταν εἴκοσι τριῶν ἐτῶν, ὅταν ἔγινε βασιλιᾶς τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα, ἐβασίλευσε δὲ μὲ ἔδραν τὴν Ἱερουσαλὴμ ἐπὶ τρεῖς μῆνες. Ἡ μητέρα του ὠνομάζετο Ἀμιτὰλ καὶ ἦταν θυγατέρα τοῦ Ἱερεμία, ποὺ κατήγετο ἀπὸ τὴν πόλιν Λοβνά (ἢ Λεμνά).
32 Καὶ ἐποίησε τὸ πονηρὸν ἐν ὀφθαλμοῖς Κυρίου κατὰ πάντα, ὅσα ἐποίησαν οἱ πατέρες αὐτοῦ.	32 Ὁ Ἰωάχαζ ἐξέκλινε πρὸς τὴν εἰδωλολατρείαν, ἔπραξε πονηρὰ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου ὅλα, ὅσα εἶχαν διαπράξει οἱ προπάτορές του.	32 Ὁ Ἰωάχαζ παρεσύρθη εἰς παρεκτροπὲς καὶ ἁμαρτωλὲς πράξεις καὶ ἔκαμεν ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον εἶναι πονηρὸν εἰς τὰ μάτια τοῦ Θεοῦ· κατήντησεν εἰς τὴν εἰδωλολατρίαν καὶ ἀκολούθησε καὶ ἐμιμήθη ὅλα, ὅσα ἔκαμαν οἱ προπάτορές του.
33 Καὶ μετέστησεν αὐτὸν φαραὼ Νεχαὼ ἐν Δεβλαθὰ ἐν γῆ Αἰμάθ τοῦ μὴ βασιλεύειν ἐν Ἱερουσαλὴμ καὶ ἔδωκε ζημίαν ἐπὶ τὴν γῆν ἑκατὸν τάλαντα ἀργυρίου καὶ ἑκατὸν τάλαντα χρυσίου.	33 Ὁ βασιλεὺς τῆς Αἰγύπτου ὁ Νεχαὼ συνέλαβε καὶ μετέφερε αὐτὸν εἰς τὴν Δεβλαθά, εἰς τὴν χώραν Αἰμάθ, διὰ νὰ μὴ εἶναι πλέον αὐτὸς βασιλεὺς εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Ἐπέβαλε δὲ πρόστιμον εἰς τὴν χώραν τοῦ Ἰούδα ἑκατὸν τάλαντα ἀργυρίου καὶ ἑκατὸν τάλαντα χρυσίου.	33 Καὶ ὁ Φαραὼ Νεχαὼ τὸν μετέφερεν εἰς τὴν Δεβλαθά, εἰς τὴν χώραν Αἰμάθ, ὥστε νὰ μὴ βασιλεύῃ εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Καὶ ἐπέβαλεν ὡς πρόστιμον (φόρον ὑποτελείας) εἰς τὴν Ἰουδαίαν ἑκατὸν ἀσημένια τάλαντα καὶ ἑκατὸν χρυσᾶ τάλαντα.
34 Καὶ βασίλευσε φαραὼ Νεχαὼ ἐπ' αὐτοὺς τὸν Ἐλιακὶμ υἱὸν Ἰωσίου βασιλέως Ἰούδα ἀντὶ Ἰωσίου τοῦ πατρὸς αὐτοῦ καὶ ἐπέστρεψε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰωακίμ· καὶ τὸν Ἰωάχαζ ἔλαβε καὶ εἰσήνεγκεν εἰς Αἴγυπτον. Καὶ ἀπέθανεν ἐκεῖ.	34 Ὁ βασιλεὺς τῆς Αἰγύπτου ὁ Νεχαὼ ἐνεθρόνισεν ὡς βασιλέα εἰς τὸ βασίλειον τοῦ Ἰούδα τὸν Ἐλιακίμ, ἄλλον υἱὸν τοῦ Ἰωσίου, ἀντὶ τοῦ Ἰωσίου τοῦ πατρός του. Ὁ Νεχαὼ ἤλλαξε τὸ ὄνομα τοῦ Ἐλιακὶμ εἰς Ἰωακίμ. Τὸν δὲ Ἰωάχαζ ἐπῆρε καὶ μετέφερεν εἰς τὴν Αἴγυπτον, ὅπου ὁ ᾿Ιωάχαζ καὶ ἀπέθανε.	34 Ὁ Φαραὼ Νεχαὼ ἐγκατέστησεν ὡς βασιλιᾶ εἰς τὸ βασίλειον τὸν Ἰούδα τὸν Ἐλιακίμ, τὸν ἄλλον υἱὸν τοῦ Ἰωσία, βασιλιᾶ τοῦ Ἰούδα, ὡς διάδοχον τὸν Ἰωσία, τὸν πατέρα του, καὶ ἄλλαξε τὸ ὄνομά του ἀπὸ Ἐλιακὶμ εἷς Ἰωακίμ. Τὸν δὲ Ἰωάχαζ παρέλαβε καὶ τὸν μετέφερεν εἰς τὴν Αἴγυπτον ἐκεῖ ἀπέθανεν ὁ Ἰωάχαζ.
35 Καὶ τὸ ἀργύριον καὶ τὸ χρυσίον ἔδωκεν Ἰωακὶμ τῷ φαραώ· πλὴν ἐτιμογράφησε τὴν γῆν τοῦ δοῦναι τὸ ἀργύριον ἐπὶ στόματος φαραώ, ἀνὴρ κατὰ τὴν συντίμησιν αὐτοῦ ἔδωκαν τὸ ἀργύριον καὶ τὸ χρυσίον μετὰ τοῦ λαοῦ τῆς γῆς τοῦ δοῦναι τῷ φαραὼ Νεχαώ.	35 Ὁ Ἰωακὶμ ἔδωκεν εἰς τὸν Φαραὼ τὸ ἀργύριον καὶ τὸ χρυσίον τοῦ προστίμου. Διὰ νὰ ἠμπορέσῃ ὅμως νὰ καταβάλῃ τὸ ὁρισθὲν ἀπὸ τὸν Φαραὼ πρόστιμον εἰς ἄργυρον καὶ χρυσόν, ἐπέβαλε φορολογίαν εἰς τοὺς ἀνθρώπους τῆς χώρας του. Ὁ καθένας, ἀνάλογα πρὸς τὴν οἰκονομικήν του δύναμιν, κατέβαλε τὸ σχετικὸν ἀργύριον καὶ χρυσίον. Ὁ λαὸς τῆς χώρας ἐφορολογήθη, διὰ νὰ καταβληθῇ τὸ πρόστιμον εἰς τὸν βασιλέα Νεχαώ.	35 Καὶ ὁ Ἰωακὶμ ἔδωκεν εἰς τὸν Φαραὼ τὸ πρόστιμον ἀργύρου καὶ χρυσοῦ, ποὺ εἶχεν ἐπιβληθῆ εἰς τὸ βασίλειον τοῦ Ἰούδα. Ἀλλὰ διὰ νὰ συγκεντρώσῃ τὸ ποσόν, ποὺ ἐχρειάζετο, ἐπέβαλεν ἀναγκαστικὴν φορολογίαν εἰς τοὺς κατοίκους τῆς Ἰουδαίας· κάθε κάτοικος, ἀνάλογα μὲ τὴν οἰκονομικήν του κατάστασιν, ἔδωκε τὸ ἀσῆμι καὶ τὸ χρυσάφι μὲ ὅλον τὸν λαὸν τῆς χώρας, διὰ νὰ δοθῇ τὸ ποσὸν αυτὸ ὡς πρόστιμον εις τὸν Φαραὼ Νεχαω.
36 Υἱὸς εἴκοσι καὶ πέντε ἐτῶν Ἰωακὶμ ἐν τῷ βασιλεύειν αὐτὸν καὶ ἕνδεκα ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν Ἱερουσαλήμ, καὶ ὄνομα τῇ μητρὶ αὐτοῦ Ἰελδὰφ θυγάτηρ Φαδαὴλ ἐκ Ρουμά.	36 Ὁ Ἰωακίμ, ὅταν ἀνῆλθεν εἰς τὸν βασιλικὸν θρόνον, ἦτο εἰκοσιπέντε ἐτῶν. Ἐβασίλευσε δὲ εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ ἐπὶ ἕνδεκα ἔτη. Ἡ μητέρα του ὠνομάζετο Ἰελδὰφ καὶ ἦτο θυγάτηρ τοῦ Φαδαήλ, ὁ ὁποῖος κατήγετο ἀπὸ τὴν Ρουμά.	36 Ὁ Ἰωακὶμ ἦταν εἴκοσι πέντε ἐτῶν, ὅταν ἔγινε βασιλιᾶς τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα· ἐβασίλευσε δὲ μὲ ἔδραν τὴν Ἱερουσαλὴμ ἐπὶ ἕνδεκα χρόνια. Ἡ μητέρα του ὠνομάζετο Ἰελδαφ καὶ ἦταν θυγατέρα τὸν Φαδαήλ, ὁ ὁποῖος κατήγετο ἀπὸ τὴν πόλιν Ρουμά.
37 Καὶ ἐποίησε τὸ πονηρὸν ἐν ὀφθαλμοῖς Κυρίου κατὰ πάντα, ὅσα ἐποίησαν οἱ πατέρες αὐτοῦ.	37 Ἀλλὰ καὶ ὁ Ἰωακὶμ διέπραξε πονηρὰ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, ὅλα ὅσα εἶχαν πράξει καὶ οἱ ἀσεβεῖς πρόγονοί του.	37 Ὁ Ἰωακὶμ παρεσύρθη εἰς παρεκτροπὲς καὶ ἁμαρτωλὲς πράξεις καὶ ἔκαμεν ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον εἶναι πονηρὸν εἰς τὰ μάτια τοῦ Θεοῦ· κατήντησεν εἰς τὴν εἰδωλολατρίαν καὶ ἀκολούθησε καὶ ἐμιμήθη ὅλα, ὅσα ἔκαμαν οἱ ἀσεβεῖς τιροπάτορές του.