Βασιλειών Δ : Κεφάλαιον ΚΕ'

Πρωτότυπο Κείμενο

αὶ ἐγενήθη ἐν τῷ ἔτει τῷ ἐνάτῳ τῆς βασιλείας αὐτοῦ ἐν τῷ μηνὶ τῷ δεκάτῳ ἦλθε Ναβουχοδονόσορ βασιλεὺς Βαβυλῶνος καὶ πᾶσα ἡ δύναμις αὐτοῦ ἐπὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ παρενέβαλεν ἐπ' αὐτὴν καὶ ᾠκοδόμησεν ἐπ' αὐτὴν περίτειχος κύκλῳ.
2 Καὶ ἦλθεν ἡ πόλις ἐν περιοχῇ ἕως τοῦ ἑνδεκάτου ἔτους τοῦ βασιλέως Σεδεκίου ἐνάτη τοῦ μηνὸς
3 καὶ ἐνίσχυσεν ὁ λιμὸς ἐν τῇ πόλει, καὶ οὐκ ἦσαν ἄρτοι τῷ λαῷ τῆς γῆς.
4 Καὶ ἐρράγη ἡ πόλις, καὶ πάντες οἱ ἄνδρες τοῦ πολέμου ἐξῆλθον νυκτὸς ὁδὸν πύλης τῆς ἀνὰ μέσον τῶν τειχῶν, αὕτη ἣ ἐστι τοῦ κήπου τοῦ βασιλέως, καὶ οἱ Χαλδαῖοι ἐπὶ τὴν πόλιν κύκλῳ καὶ ἐπορεύθη ὁδὸν τὴν Ἄραβα.
5 Καὶ ἐδίωξεν ἡ δύναμις τῶν Χαλδαίων ὀπίσω τοῦ βασιλέως καὶ κατέλαβον αὐτὸν ἐν Ἀραβὼθ Ἱεριχώ, καὶ πᾶσα ἡ δύναμις αὐτοῦ διεσπάρη ἐπάνωθεν αὐτοῦ.
6 Καὶ συνέλαβον τὸν βασιλέα καὶ ἤγαγον αὐτὸν πρὸς βασιλέα Βαβυλῶνος εἰς Δεβλαβά, καὶ ἐλάλησε μετ' αὐτοῦ κρίσιν·
7 καὶ τοὺς υἱοὺς Σεδεκίου ἔσφαξε κατ' ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ, καὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς Σεδεκίου ἐξετύφλωσε καὶ ἔδησεν αὐτὸν ἐν πέδαις καὶ ἤγαγεν εἰς Βαβυλῶνα.
8 Καὶ ἐν τῷ μηνὶ τῷ πέμτῳ ἑβδόμῃ τοῦ μηνός (αὐτὸς ἐνιαυτὸς ἐννεακαιδέκατος τῷ Ναβουχοδονόσορ βασιλεῖ Βαβυλῶνος) ἦλθε Ναβουζαρὰν ὁ ἀρχιμάγειρας ἑστὼς ἐνώπιον βασιλέως Βαβυλῶνος εἰς Ἱερουσαλήμ.
9 Καὶ ἐνέπρησε τὸν οἶκον Κυρίου καὶ τὸν οἶκον τοῦ βασιλέως καὶ πάντας τοὺς οἴκους Ἱερουσαλήμ, καὶ πᾶν οἶκον ἐνέπρησεν ὁ ἀρχιμάγειρος.
10 Καὶ τὸ τεῖχος Ἱερουσαλὴμ κυκλόθεν κατέσπασεν ἡ δύναμις τῶν Χαλδαίων.
11 Καὶ τὸ περισσὸν τοῦ λαοῦ τὸ καταλειφθὲν ἐν τῇ πόλει καὶ τοὺς ἐμπεπτωκότας, οἳ ἐνέπεσον πρὸς τὸν βασιλέα Βαβυλῶνος, καὶ τὸ λοιπὸν τοῦ στηρίγματος μετῇρε Ναβουζαρδὰν ὁ ἀρχιμάγειρος.
12 Καὶ ἀπὸ τῶν πτωχῶν τῆς γῆς ὑπέλιπεν ὁ ἀρχιμάγειρος εἰς ἀμπελουργοὺς καὶ εἰς γαβίν.
13 Καὶ τοὺς στύλους τοὺς χαλκοῦς τοὺς ἐν οἴκῳ Κυρίου καὶ τὰς μεχωνὼθ καὶ τὴν θάλασσαν τὴν χαλκῆν τὴν ἐν οἴκῳ Κυρίου συνέτριψαν οἱ Χαλδαῖοι, καὶ ᾖραν τὸν χαλκὸν αὐτῶν εἰς Βαβυλῶνα.
14 Καὶ τοὺς λέβητας καὶ τὰ ἰαμὶν καὶ τὰς φιάλας καὶ τὰς θυΐσκας καὶ πάντα τὰ σκεύη τὰ χαλκᾶ, ἐν οἶς λειτουργοῦσιν ἐν αὐτοῖς, ἔλαβε·
15 καὶ τὰ πυρεῖα καὶ τὰς φιάλας τὰς χρυσᾶς καὶ τὰς ἀργυρᾶς ἔλαβεν ὁ ἀρχιμάγειρος,
16 στύλους δύο καὶ τὴν θάλασσαν μίαν καὶ τὰς μεχωνώθ, ἂς ἐποίησε Σαλωμὼν τῷ οἴκῳ Κυρίου· οὐκ ἦν σταθμὸς τοῦ χαλκοῦ πάντων τῶν σκευῶν.
17 Ὀκτωκαίδεκα πήχεων ὕψος τοῦ στύλου τοῦ ἑνός, καὶ τὸ χωθὰρ ἐπ' αὐτοῦ τὸ χαλκοῦν, καὶ τὸ ὕψος τοῦ χωθὰρ τριῶν πήχεων, σαβαχὰ καὶ ροαὶ ἐπὶ τῷ χωθὰρ κύκλῳ, τὰ πάντα χαλκᾶ· καὶ κατὰ τὰ αὐτὰ τῷ στύλῳ τῷ δευτέρῳ ἐπὶ τῷ σαβαχά.
18 Καὶ ἔλαβεν ὁ ἀρχιμάγειρος τὸν Σαραίαν ἱερέα τὸν πρῶτον καὶ τὸν Σοφονίαν υἱὸν τῆς δευτερώσεως καὶ τοὺς τρεῖς τοὺς φυλάσσοντας τὸν σταθμὸν
19 καὶ ἐκ τῆς πόλεως ἔλαβον εὐνοῦχον ἕνα, ὃς ἦν ἐπιστάτης τῶν ἀνδρῶν τῶν πολεμιστῶν, καὶ πέντε ἄνδρας τῶν ὁρώντων τὸ πρόσωπον τοῦ βασιλέως τοὺς εὑρεθέντας ἐν τῇ πόλει καὶ τὸν γραμματέα τοῦ ἄρχοντος τῆς δυνάμεως τὸν ἐκτάσσοντα τὸν λαὸν τῆς γῆς καὶ ἑξήκοντα ἄνδρας τοῦ λαοῦ τῆς γῆς τοὺς εὑρεθέντας ἐν τῇ πόλει.
20 Καὶ ἔλαβεν αὐτοὺς Ναβουζαρδὰν ὁ ἀρχιμάγειρος, καὶ ἤγαγεν αὐτοὺς πρὸς τὸν βασιλέα Βαβυλῶνος εἰς Δεβλαθά.
21 Καὶ ἔπαισεν αὐτοὺς ὁ βασιλεὺς Βαβυλῶνας καὶ ἐθανάτωσεν αὐτοὺς εἰς Δεβλαθὰ ἐν γῆ Αἰμάθ. Καὶ ἐπωκίσθη Ἰούδας ἐπάνωθεν τῆς γῆς αὐτοῦ.
22 Καὶ ὁ λαὸς ὁ καταλειφεὶς ἐν τῇ γῇ Ἰούδα, οὖς κατέλιπε Ναβουχοδονόσορ βασιλεὺς Βαβυλῶνος, καὶ κατέστησεν ἐπ' αὐτῶν τὸν Γοδολίαν υἱὸν Ἀχικὰμ υἱοῦ Σαφάν.
23 Καὶ ἤκουσαν πάντες οἱ ἄρχοντες τῆς δυνάμεως, αὐτοὶ καὶ οἱ ἄνδρες αὐτῶν, ὅτι κατέστησε βασιλεὺς Βαβυλῶνος τὸν Γοδολίαν, καὶ ἦλθον πρὸς Γοδολίαν εἰς Μασσηφάθ, καὶ Ἰσμαὴλ υἱὸς Ναθανίου καὶ Ἰωανὰν υἱὸς Καρὴθ καὶ Σαραίας υἱὸς Θαναμὰθ ὁ Νετωφαθίτης καὶ Ἰεζονίας υἱὸς τοῦ Μαχαθί, αὐτοὶ καὶ οἱ ἄνδρες αὐτῶν.
24 Καὶ ὤμοσε Γοδολίας αὐτοῖς καὶ τοῖς ἀνδράσιν αὐτῶν καὶ εἶπεν αὐτοῖς· μὴ φοβεῖσθε πάροδον τῶν Χαλδαίων· καθίσατε ἐν τῇ γῇ καὶ δουλεύσατε τῷ βασιλεῖ Βαβυλῶνος, καὶ καλῶς ἔσται ὑμῖν.
25 Καὶ ἐγενήθη ἐν τῷ ἑβδόμῳ μηνὶ ἦλθεν Ἰσμαὴλ υἱὸς Ναθανίου υἱοῦ Ἐλισαμὰ ἐκ τοῦ σπέρματος τῶν βασιλέων καὶ δέκα ἄνδρες μετ' αὐτοῦ· καὶ ἐπάταξε τὸν Γοδολίαν, καὶ ἀπέθανε, καὶ τοὺς Ἰουδαίους καὶ τοὺς Χαλδαίους, οἳ ἦσαν μετ' αὐτοῦ ἐν Μασσηφάθ.
26 Καὶ ἀνέστη πᾶς ὁ λαὸς ἀπὸ μικροῦ ἕως μεγάλου καὶ οἱ ἄρχοντες τῶν δυνάμεων καὶ εἰσῆλθον εἰς Αἴγυπτον, ὅτι ἐφοβήθησαν ἀπὸ προσώπου τῶν Χαλδαίων.
27 Καὶ ἐγενήθη ἐν τῷ τριακοστῷ καὶ ἑβδόμῳ ἔτει τῆς ἀποικίας τοῦ Ἰωαχίμ βασιλέως Ἰούδα, ἐν τῷ δωδεκάτῳ μηνὶ ἑβδόμη καὶ εἰκάδι τοῦ μηνὸς ὕψωσεν Εὐαλμαρωδὰχ βασιλεὺς Βαβυλῶνος ἐν τῷ ἐνιαυτῷ τῆς βασιλείας αὐτοῦ τὴν κεφαλὴν Ἰωαχίμ του βασιλέως Ἰούδα καὶ ἐξήγαγεν αὐτὸν ἐξ οἴκου φυλακῆς αὐτοῦ.
28 Καὶ ἐλάλησε μετ' αὐτοῦ ἀγαθὰ καὶ ἔδωκε τὸν θρόνον αὐτοῦ ἐπάνωθεν τῶν θρόνων τῶν βασιλέων τῶν μετ' αὐτοῦ ἐν Βαβυλῶνι,
29 καὶ ἠλλοίωσε τὰ ἱμάτια τῆς φυλακῆς αὐτοῦ καὶ ἤσθιεν ἄρτον διαπαντὸς ἐνώπιον αὐτοῦ πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς αὐτοῦ·
30 καὶ ἡ ἐστιατορία αὐτοῦ ἐστιατορία διαπαντὸς ἐδόθη αὐτῷ ἐξ οἴκου τοῦ βασιλέως λόγον ἡμέρας ἐν τῇ ἡμέρᾳ αὐτοῦ πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς αὐτοῦ.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

λλὰ κατὰ τὸ ἔνατον ἔτος καὶ κατὰ τὸν δέκατον μῆνα τῆς βασιλείας τοῦ Σεδεκίου ἐπῆλθεν ὁ βασιλεὺς τῆς Βαβυλῶνος Ναβουχοδονόσορ μὲ ὅλην αὐτοῦ τὴν στρατιωτικὴν δύναμιν ἐναντίον τῆς Ἱερουσαλήμ. Περιέκλεισεν αὐτὴν μὲ τὸν στρατόν του καὶ ἤγειρε γύρω της ὀχυρωματικὸν τεῖχος.
2 Ἔτσι ἡ πόλις εἶχε περικυκλωθῆ καὶ πολιορκηθῆ μέχρι τοῦ ἑνδεκάτου ἔτους καὶ τοῦ ἐνάτου μηνὸς τῆς βασιλείας τοῦ Σεδεκίου.
3 Ἡ πεῖνα ἐντὸς τῆς πόλεως ἦτο πολὺ μεγάλη καὶ πουθενὰ δὲν ὑπῆρχον ἄρτοι διὰ τὸν λαὸν τῆς πόλεως.
4 Ἡ πόλις ἔπαθε κάποιο ρῆγμα εἰς τὸ τεῖχος καὶ οἱ ὑπερασπισταί της οἱ πολεμοῦντες ἐντὸς αὐτῆς ἄνδρες ἐβγῆκαν μαζῆ μὲ τὸν βασιλέα κατὰ τὸ διάστημα τῆς νυκτὸς διὰ τῆς ὁδοῦ, ἡ ὁποία διήρχετο τὴν πύλην, ποὺ εὑρίσκετο μεταξὺ τῶν δύο τειχῶν καὶ πλησίον εἰς τὸν κῆπον τοῦ βασιλέως, καθ' ὃν χρόνον οἱ Χαλδαῖοι εὑρίσκοντο γύρω ἀπὸ τὴν πόλιν. Οἱ διαφυγόντες ἠκολούθησαν τὴν ὁδόν, ἡ ὁποία ὡδηγοῦσε εἰς τὴν κοιλάδα τοῦ Ἰορδάνου.
5 Ὁ στρατὸς ὅμως τῶν Χαλδαίων τοὺς ἀντελήφθη καὶ κατεδίωξεν ὄπισθεν τοῦ βασιλέως Σεδεκίου καὶ κατέφθασαν αὐτὸν εἰς τὴν κοιλάδα τῆς Ἱεριχοῦς. Ὅλη τότε ἡ περὶ τὸν Σεδεκίαν στρατιωτικὴ δύναμις διεσκορπίσθη μακρὰν ἀπὸ αὐτόν.
6 Οἱ Χαλδαῖοι συνέλαβον τὸν βασιλέα, τὸν ἔφεραν πρὸς τὸν βασιλέα τῆς Βαβυλῶνος εἰς Δεβλαθά, ὁ ὁποῖος ἐξέδωκεν ἐκεῖ τὴν καταδίκην του.
7 Ἔσφαξε τοὺς υἱοὺς τοῦ Σεδεκίου ἐμπρὸς εἰς τὰ μάτια τοῦ πατέρα των, ἔβγαλεν αὐτοῦ τὰ μάτια, τὸν ἔδεσε μὲ ἁλυσίδας καὶ τὸν ἔστειλεν εἰς τὴν Βαβυλῶνα.
8 Κατὰ δὲ τὸν πέμπτον μῆνα καὶ τὴν ἑβδόμην ἡμέραν τοῦ μηνὸς αὐτοῦ (αὐτὸ εἶναι τὸ δέκατον ἔνατον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Ναβουχοδονόσορος, βασιλέως τῆς Βαβυλῶνος) ἦλθεν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ ὁ Ναβουζαρδάν, ὁ ἀρχιμάγειρας τοῦ Ναβουχοδονόσορος, ἄνθρωπος τοῦ στενοῦ του περιβάλλοντος.
9 Αὐτὸς παρέδωκεν εἰς τὸ πῦρ τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου, τὸν βασιλικὸν οἶκον καὶ ὅλους τοὺς οἴκους τῆς Ἱερουσαλήμ, κάθε σπίτι τὸ παρέδωσεν εἰς τὸ πῦρ.
10 Ὁ δὲ στρατὸς τῶν Χαλδαίων ἐκρήμνισε τὸ τεῖχος, τὸ ὁποῖον εὑρίσκετο γύρω ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ.
11 Τὸν ὑπόλοιπον λαόν, ὁ ὁποῖος εἶχεν ἀπομείνει εἰς τὴν πόλιν, καὶ ἐκείνους οἱ ὁποῖοι εἶχαν φύγει ἀπὸ αὐτὴν, ὅλους αὐτοὺς ποὺ ἔπεσαν εἰς τὰ χέρια τοῦ βασιλέως τῆς Βαβυλῶνος καὶ ὅλον τὸν λαὸν παρέλαβεν ὁ ἀρχιμάγειρας Ναβουζαρδάν.
12 Ἀφῆκεν ὅμως μερικοὺς ἀπὸ τοὺς πτωχοὺς τῆς χώρας, τοὺς ἀμπελουργοὺς καὶ τοὺς γεωργούς.
13 Ἐπῆρεν ἐπίσης τοὺς χαλκοῦς στύλους, οἱ ὁποῖοι εὑρίσκοντο εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου, τοὺς κινητοὺς λουτῆρας, τὴν χαλκίνην θάλασσαν, ποὺ ἦτο εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου. Ὅλα αὐτὰ οἱ Χαλδαῖοι τὰ συνέτριψαν καὶ μετέφεραν τὸν χαλκὸν αὐτὸν εἰς τὴν Βαβυλῶνα.
14 Οἱ Χαλδαῖοι ἐπίσης ἐπῆραν καὶ τοὺς λέβητας, τὰ φτυάρια, τὰς φιάλας, τὰ θυμιατήρια καὶ ὅλα τὰ ἱερὰ χάλκινα σκεύη, διὰ τῶν ὁποίων οἱ Λευίται ἐτέλουν τὰ τῆς ὑπηρεσίας των εἰς τὸν ναόν.
15 Ὁ ἀρχιμάγειρος αὐτὸς ἐπῆρεν ἐπίσης τὰ πυροδοχεῖα, τὰς χρυσᾶς καὶ ἀργυρᾶς φιάλας,
16 ἐπῆρε τοὺς δύο στύλους, τὴν θάλασσαν, τοὺς κινητοὺς λουτῆρας, αὐτὰ τὰ ὁποῖα εἶχε κατασκευάσει ὁ Σολομὼν διὰ τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου. Ἦτο δὲ τόσον πολὺς ὁ λαφυραγωγηθεὶς χαλκός, ὥστε δὲν ἦτο δυνατὸν νὰ ὑπολογισθῇ τὸ βάρος του.
17 Κάθε στῦλος ἦτο δεκαοκτὼ ἑβραϊκῶν πήχεων ὕψους. Ἐπάνω εἰς τὸν στύλον ὑπῆρχε χάλκινον κιονόκρανον. Τὸ ὕψος τοῦ κιονοκράνου ἦτο τρεῖς πήχεις, γύρω δὲ ἀπὸ τὸ κιονόκρανον υπῆρχον δικτυωτὰ καὶ ὁμοιώματα καρπῶν ροδιᾶς. Ὅλα δὲ αὐτὰ χάλκινα. Τὰ ἴδια ἦσαν καὶ διὰ τὸν δεύτερον στύλον.
18 Ὁ ἀρχιμάγειρος ἐπῆρε τὸν ἀρχιερέα Σαραίαν καὶ τὸν Σοφονίαν, ἱερέα δευτέρας σειρᾶς, καὶ τοὺς τρεῖς ἄνδρας, οἱ ὁποῖοι ἐφύλασσαν τὴν πύλην τοῦ ναοῦ.
19 Οἱ Χαλδαῖοι συνέλαβον ἀπὸ τὴν πόλιν Ἱερουσαλὴμ τὸν ἀξιωματικὸν τῆς αὐλῆς, ὁ ὁποῖος ἦτο ἀρχηγὸς τῶν μαχίμων ἀνδρῶν, ἄλλους πέντε ἄνδρας ποὺ ἀποτελοῦσαν τὸ στενὸν ἐμπιστευτικὸν περιβάλλον τοῦ βασιλέως, οἱ ὁποῖοι εὑρέθησαν ἐντὸς τῆς πόλεως, καὶ τὸν γραμματέα τοῦ ἀρχηγοῦ τῆς στρατιωτικῆς δυνάμεως, ὁ ὁποῖος εἶχεν ὡς ἔργον του νὰ στρατολογῇ ἐκ τῶν κατοίκων τῆς χώρας, καὶ ἄλλους ἑξήκοντα ἄνδρας ἀπὸ τὸν λαὸν τῆς χώρας, οἱ ὁποῖοι εἶχαν εὑρεθῆ εἰς τὴν πόλιν.
20 Ὁ Ναβουζαρδὰν ὁ ἀρχιμάγειρος ἐπῆρεν ὅλους αὐτοὺς καὶ τοὺς ἔφερε πρὸς τὸν βασιλέα τῆς Βαβυλῶνος ὁ ὁποῖος εὑρίσκετο εἰς Δεβλαθά.
21 Ὁ βασιλεὺς τῆς Βαβυλῶνος ἐφόνευσεν αὐτοὺς εἰς τὴν Δεβλαθὰ πόλιν, ἡ ὁποία εὑρίσκετο εἰς τὴν χώραν Αἰμάθ. Ὁ δὲ ἰουδαϊκὸς λαὸς μετεφέρθη αἰχμάλωτος ἀπὸ τὴν γῆν αὐτοῦ, διὰ νὰ ἐγκατασταθῇ εἰς τὴν ξένην γῆν.
22 Εἰς τὴν περιοχὴν τῆς Ἰουδαίας ἔμεινε μόνον ὁ λαός, τὸν ὁποῖον εἶχεν ἀφήσει ὁ Ναβουχοδονόσορ βασιλεὺς τῆς Βαβυλῶνος. Ἐπὶ τοῦ λαοῦ αὐτοῦ ὁ βασιλεὺς τῆς Βαβυλῶνος ἐγκατέστησεν ὡς διοικητὴν τὸν Γοδολίαν, υἱὸν τοῦ Ἀχικὰμ υἱοῦ τοῦ Σαφάν.
23 Ὅλοι οἱ ἀξιωματικοὶ τοῦ ἰουδαϊκοῦ στρατοῦ, ποὺ εἶχον διαφύγει τὴν αἰχμαλωσίαν, ἐπληροφορήθησαν αὐτοὶ καὶ οἱ ἄνδρες των ὅτι ὁ βασιλεὺς τῆς Βαβυλῶνος εἶχεν ἐγκαταστήσει ὡς διοικητὴν τὸν Γοδολίαν. Πρὸς τὸν Γοδολίαν αὐτόν, ποὺ ἔμενεν εἰς Μασσηφάθ, ἦλθαν ὁ Ἰσμαὴλ ὁ υἱὸς τοῦ Ναθανίου, ὁ ᾿Ιωανὰν ὁ υἱὸς τοῦ Καρήθ, ὁ Σαραίας ὁ υἱὸς τοῦ Θαναμάθ, ὁ ὁποῖος κατήγετο ἀπὸ Νετωφάθ, καὶ ὁ Ἰεζονίας, ὁ ὁποῖος ἀνῆκεν εἰς τὴν φυλὴν Μαχαθί. Ἦλθαν οἱ ἀξιωματικοὶ αὐτοὶ πρὸς τὸν Γοδολίαν μαζῆ μὲ τοὺς ἄνδρας των.
24 Ὁ Γοδολίας ὡρκίσθη εἰς αὐτοὺς καὶ εἰς τοὺς ἄνδρας των, τοὺς ἐβεβαίωσε καὶ τοὺς, εἶπε· <μὴ φοβεῖσθε ἐπιδρομὴν καὶ βλάβην ἐκ μέρους τῶν Χαλδαίων. Παραμείνατε εἰς τὴν χώραν αὐτήν, ὑπηρετήσατε τὸν βασιλέα τῆς Βαβυλῶνος καὶ τὰ πάντα διὰ σᾶς θὰ ἔχουν καλῶς>.
25 Κατὰ τὸν ἕβδομον ὅμως μῆνα ὁ Ἰσμαήλ, υἱὸς τοῦ Ναθανίου υἱοῦ τοῦ Ἐλισαμά, ὁ ὁποῖος κατήγετο ἀπὸ βασιλικὸν γένος, ἦλθε μαζῆ μὲ δέκα ἄνδρας του, ἐκτύπησε τὸν Γοδολίαν καὶ ἐφόνευσεν αὐτὸν καὶ τοὺς Ἰουδαίους καὶ τοὺς Χαλδαίους, οἱ ὁποῖοι εὑρίσκοντο μαζῆ του εἰς Μασσηράθ.
26 Τότε ὅλος ὁ λαὸς ἀπὸ μικρὸν ἕως μεγάλον ἐσηκώθησαν καὶ οἱ ἄρχοντες τοῦ ἰουδαϊκοῦ στρατοῦ καὶ εἰσῆλθον εἰς τὴν Αἴγυπτον, διότι ἐφοβήθησαν ἀντίποινα ἐκ μέρους τῶν Χαλδαίων.
27 Κατὰ τὸ τριακοστὸν ἕβδομον ἔτος τῆς αἰχμαλωσίας καὶ ἀποικίσεως του Ἰωαχίμ, βασιλέως τοῦ Ἰούδα, κατὰ τὸν δωδέκατον μῆνα καὶ τὴν εἰκοστὴν ἑβδόμην του μηνὸς ὁ Εὐϊαλμαρωδάχ, ὁ βασιλεὺς τῆς Βαβυλῶνος ἀπέδωσε κατὰ τὸ πρῶτον ἔτος τῆς βασιλείας του τὴν πρέπουσαν τιμὴν εἰς τὸν Ἰωαχίμ, τὸν βασιλέα τοῦ Ἰούδα, καὶ ἐξήγαγεν αὐτὸν ἀπὸ τὴν φυλακήν.
28 Συνωμίλησε πρὸς αὐτὸν μὲ πολλὴν τὴν εὐμένειαν καὶ ἀπέδωσε πρὸς αὐτόν, ὡς πρὸς βασιλέα, τιμὴν μεγαλυτέραν ἀπὸ ἐκείνην, ποὺ εἶχαν οἱ συναιχμάλωτοί του βασιλεῖς, οἱ ὁποῖοι εὑρίσκοντο εἰς τὴν Βαβυλῶνα·
29 Ἤλλαξε τὰ ἱμάτια ταῖς φυλακῆς του μὲ ἄλλα λαμπρότερα καὶ τὸν ἐκάλεσε νὰ τρώγῃ εἰς τὴν βασιλικὴν τράπεζαν τοῦ βασιλέως τῆς Βαβυλῶνος ὅλας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς του.
30 Ἡ βασιλικὴ διατροφὴ τοῦ Ἰωαχὶμ ἦτο συνεχὴς καὶ προήρχετο ἀπὸ τὸν βασιλικὸν οἶκον, ἀπὸ ὅπου τοῦ ἐδίδετο κάθε πρᾶγμα τὴν μίαν ἡμέραν κατόπιν τῆς ἄλλης καθ' ὅλας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς του.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

υνέβη δὲ τοῦτο: Ἐπειδὴ ὁ Σεδεκίας ἐπανεστάτησεν ἐναντίον τοῦ βασιλιᾶ τῆς Βαβυλῶνος, κατὰ τὸν δέκατον μῆνα τοῦ ἐνάτου ἔτους τῆς βασιλείας τοῦ Σεδεκία ἦλθεν ὁ Ναβουχοδονόσορ, ὁ βασιλιᾶς τῆς Βαβυλῶνος, μὲ ὅλον τὸν στρατόν του ἐναντίον τῆς Ἱερουσαλήμ. Οἱ Βαβυλώνιοι ἐστρατοπέδευσαν ἔξω ἀπὸ τὴν πόλιν καὶ ἔκτισαν γύρω ἀπὸ αὐτὴν ὀχυρωματικόν (πολιορκητικόν) τεῖχος.
2 Ἔτσι ἡ πολιορκουμένη πόλις εὑρέθη εἰς δύσκολον θέσιν μέχρι τὴν ἐνάτην ἡμέραν (τοῦ τετάρτου μηνός, κατὰ τὸ Ἑβραϊκόν) τοῦ ἑνδεκάτου ἔτους τῆς βασιλείας τοῦ Σεδεκία.
3 Ἡ δὲ πεῖνα μέσα εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ ἦταν τόσον μεγάλη, ὥστε δὲν ὑπῆρχαν καθόλου ψωμιὰ διὰ τὸν λαὸν τῆς πόλεως.
4 Τὰ τείχη τῆς πόλεως ἔπαθαν ρῆγμα καὶ ὅλοι οἱ πολεμισταί, ποὺ ἦσαν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, ἐβγῆκαν (μαζὶ μὲ τὸν Σεδεκίαν) κατὰ τὴν διάρκειαν τῆς νυκτὸς ἀπὸ τὸν δρόμον, ποὺ ἐπερνοῦσε ἀπὸ τὴν πύλην, ἡ ὁποία εὑρίσκετο μεταξὺ τῶν δυο τειχῶν - ἡ πύλη αὐτὴ εἶναι ἐκείνη τοῦ βασιλικοῦ κήπου. Ἡ ἔξοδος αὐτὴ ἔγινε, παρ' ὅλον ὅτι οἱ Χαλδαῖοι εἶχαν κυκλωμένην τὴν Ἱερουσαλήμ. Ὅσοι διέφυγαν, ἐπροχώρησαν πρὸς τὴν κατεύθυνσιν τῆς κοιλάδος τοῦ Ἰορδάνη.
5 Ἀλλ' ὁ στρατὸς τῶν Βαβυλωνίων ἔτρεξε καὶ κατεδίωξε τὸν βασιλιᾶ Σεδεκίαν καὶ τὸν ἐπρόφθασαν εἰς τὴν κοιλάδα τῆς Ἱεριχοῦς· ὅλος δὲ ὁ στρατὸς τοῦ Σεδεκία τὸν ἐγκατέλειψε καὶ ἐσκορπίσθη μακριά.
6 Οἱ Βαβυλώνιοι συνέλαβαν τὸν βασιλιᾶ Σεδεκίαν καὶ τὸν ὠδήγησαν εἰς τὸν βασιλιᾶ τῆς Βαβυλῶνος, ὁ ὁποῖος εὑρίσκετο εἰς τὴν Δεβλαθά (ἢ Ριβλά) - ἐκεῖ ὁ Ναβουχοδονόσορ ἔκρινε καὶ κατεδίκασε τὸν Σεδεκίαν.
7 Καὶ ἔσφαξε τοὺς υἱοὺς τοῦ Σεδεκία ἐμπρὸς εἰς τὰ μάτια του. Κατόπιν ὁ Ναβουχοδονόσορ ἔβγαλε τὰ μάτια τοῦ Σεδεκία, τοῦ ἔδεσε τὰ χέρια μὲ ἁλυσίδες καὶ τὸν μετέφερεν εἰς τὴν Βαβυλῶνα.
8 Καὶ κατὰ τὴν ἑβδόμην ἡμέραν τοῦ πέμπτου μηνός - αὐτὸ εἶναι τὸ δέκατον ἔνατον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Ναβουχοδονόσορος, βασιλιᾶ τῆς Βαβυλῶνος - ἦλθεν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ ὁ Ναβουζαρδάν, ὁ ἀρχιμάγειρος (κατὰ τὸ Ἑβραϊκὸν κείμενον: Ὁ ἀρχιστράτηγος ἢ ὁ ἄρχων τῆς βασιλικῆς φρουρᾶς), πρόσωπον τοῦ στενοῦ περιβάλλοντος τοῦ Ναβουχοδονόσορος.
9 Ὁ Ναβουζαρδὰν κατέκαυσε τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου καὶ τὸ ἀνάκτορον του βασιλιᾶ καὶ ὅλα τὰ σπίτια τῆς Ἱερουσαλήμ· ὁ ἀρχιμάγειρος παρέδωκεν εἰς τὴν φωτιὰ ὅλα τὰ σπίτια.
10 Καὶ ὁ στρατὸς τῶν Βαβυλωνίων ἐγκρέμισε τὸ τεῖχος, ποὺ εὑρίσκετο γύρω - γύρω ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ.
11 Κατόπιν ὁ ἀρχιμάγειρος Ναβουζαρδὰν μετέφερεν εἰς τὴν Βαβυλῶνα ὡς αἰχμαλώτους τὸν πληθυσμόν, ποὺ εἶχεν ἀπομείνει εἰς τὴν πόλιν, καὶ ὅσους εἶχαν διαφύγει κατὰ τὴν νύκτα καὶ οἱ ὁποῖοι ἔπεσαν εἰς τὰ χέρια τοῦ βασιλιᾶ τῆς Βαβυλῶνος, καὶ τὸ ὑπόλοιπον τοῦ λαοῦ.
12 Ὅμως ὁ ἀρχιμάγειρος Ναβουζαρδὰν ἀφῆκεν εἰς τὴν Ἰουδαίαν μερικοὺς ἀπὸ τοὺς πτωχοὺς τῆς χώρας, οἱ ὁποῖοι δὲν εἶχαν καθόλου περιουσίαν, καὶ τοὺς ἔβαλε νὰ καλλιεργοὺν τὰ ἀμπέλια καὶ τὰ χωράφια.
13 Οἱ Βαβυλώνιοι ἔσπασαν καὶ κατεκομμάτιασαν τοὺς χαλκίνους στύλους, ποὺ ἦσαν εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου, καὶ τὰ χάλκινα ὑπόβαθρα (μεχωνώθ) τῶν κινητῶν λουτήρων καὶ τὴν χαλκίνην χυτὴν θάλασσαν (μεγάλην δεξαμενήν), ποὺ εὑρίσκετο εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου· καὶ μετέφεραν ὅλον αὐτὸν τὸν χαλκὸν εἰς τὴν Βαβυλῶνα.
14 Ὁ Ναβουζαρδὰν ἐπῆρε ἐπίσης καὶ τοὺς λέβητες καὶ τὰ φτυάρια καὶ τὶς φιάλες καὶ τὰ θυμιατήρια καὶ ὅλα τὰ χάλκινα σκεύη, τὰ ὁποῖα οἱ Λευῖται ἐχρησιμοποιοῦσαν διὰ τὸ θυσιαστήριον καὶ τὶς θυσίες τῶν ὁλοκαυτωμάτων.
15 Ἐπίσης ὁ ἀρχιμάγειρος ἐπῆρε τὰ δοχεῖα, μὲ τὰ ὁποῖα μετέφεραν τὰ ἀναμμένα κάρβουνα, καὶ τὶς χρυσὲς καὶ ἀργυρὲς φιάλες.
16 Παρέλαβεν ἐπίσης καὶ τοὺς δύο στύλους, τὴν <θάλασσαν> (μεγάλην δεξαμενὴν νεροῦ) καὶ τὰ χάλκινα ὑπόβαθρα (μεχωνώθ) τῶν κινητῶν λουτήρων, τὰ ὁποῖα εἶχε κατασκευάσει ὁ Σολομὼν διὰ τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου. Ὁ δὲ χαλκὸς τῶν ἀντικειμένων αὐτῶν ἦταν τόσον πολύς, ὥστε δὲν ἦταν δυνατὸν νὰ ζυγισθῇ!
17 Οἱ δύο στῦλοι ἦσαν ὅμοιοι καὶ ἀπαράλλακτοι: Τὸ ὕψος τοῦ καθενὸς στύλου (κίονος) ἦταν δεκαοκτώ (ἑβραϊκοί) πήχεις (8,1 μέτρα). Εἰς τὴν κορυφὴν τοῦ στύλου ὑπῆρχε χάλκινον κιονόκρανον. Τὸ ὕψος τοῦ κιονοκράνου αὐτοῦ ἦταν τρεῖς (ἑβραϊκοί) πήχεις (1,3 μέτρα). Γύρω - γύρω ἀπὸ τὸ κάθε κιονόκρανον ὑπῆρχαν δικτυωτὸν τεχνούργημα καὶ χυτὰ ὁμοιώματα καρπῶν ροδιᾶς· ὅλα δὲ αὐτὰ ἦσαν χάλκινα. Ὅμοια ὑπῆρχαν καὶ εἰς τὸν στῦλον (κίονα) τὸν δεύτερον· εἶχε καὶ αὐτὸς ἀπαράλλακτα δικτυωτὰ τεχνουργήματα.
18 Ἐκτὸς αὐτῶν ὁ ἀρχιμάγειρος Ναβουζαρδὰν συνέλαβεν ὡς αἰχμαλώτους τὸν ἀρχιερέα Σαραίαν καὶ τὸν δευτέρας σειρᾶς (ἢ τὸν ἀναπληρωτὴν τοῦ ἀρχιερέως) ἱερέα Σοφονίαν καὶ τοὺς τρεῖς ἀξιωματούχους, ποὺ ἐφύλασσαν (τὴν εἴσοδον) τῆς θύρας τοῦ Ναοῦ.
19 Ἀπὸ δὲ τὴν πόλιν συνέλαβαν τὸν ἀξιωματικὸν τῆς
αὐλῆς, ποὺ ἦταν ἐπὶ κεφαλῆς τῶν πολεμιστῶν, καὶ πέντε προσωπικοὺς συμβούλους (ἀνθρώπους ἔμπιστους) τοῦ βασιλιᾶ Σεδεκία, ποὺ εὑρίσκοντο ἀκόμη εἰς τὴν πόλιν, καὶ τὸν γραμματέα (ἀξιωματικόν), ποὺ ἦταν ἐπὶ κεφαλῆς τοῦ στρατολογικοῦ γραφείου τοῦ Ἰουδαϊκοῦ στρατοῦ, καὶ ἄλλους ἑξῆντα ἐπισήμους καὶ προκρίτους τοῦ λαοῦ τῶν Ἰουδαίων, ποὺ εὑρίσκοντο ἀκόμη εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα.
20 Ὅλους αὐτοὺς τοὺς παρέλαβεν ὁ ἀρχιμάγειρος Ναβουζαρδάν, τοὺς μετέφερε καὶ τοὺς παρουσίασεν εἰς τὸν βασιλιᾶ τῆς Βαβυλῶνος, ποὺ εὑρίσκετο εἰς τὴν πόλιν Ἀεβλαθά (ἢ Ριβλά).
21 Καὶ ὁ βασιλιᾶς τῆς Βαβυλῶνος τοὺς ἐκτύπησε καὶ κατόπιν τοὺς ἐσκότωσεν εἰς τὴν Ἀεβλαθά, ποὺ εὑρίσκετο εἰς τὴν περιοχὴν τῆς Αἰμάθ. Ἔτσι ὁ Ἰουδαϊκὸς λαὸς ὠδηγήθη αἰχμάλωτος εἰς τὴν ἐξορίαν, μακριὰ ἀπὸ τὴν χώραν του.
22 Διὰ τὸν λαόν, ποὺ ἀπέμεινεν εἰς τὴν χώραν τῆς Ἰουδαίας, τὸν ὁποῖον ἀφῆκε καὶ δὲν ὠδήγησεν εἰς τὴν αἰχμαλωσίαν ὁ Ναβουχοδονόσορ, ὁ βασιλιᾶς τῆς Βαβυλῶνος, ὁ βαβυλώνιος μονάρχης ἐγκατέστησεν ὡς διοικητὴν καὶ κυβερνήτην τὸν Γοδολίαν, υἱὸν τοῦ Ἀχικὰμ καὶ ἔγγονον τοῦ Σαφάν.
23 Καὶ ὅταν ὅλοι οἱ ἀξιωματικοὶ τοῦ Ἰουδαϊκοῦ στρατοῦ καὶ οἱ στρατιῶται των, ποὺ δὲν εἶχαν παραδοθῇ εἰς τοὺς Βαβυλωνίους, ἐπληροφορήθησαν ὅτι ὁ βασιλιᾶς τῆς Βαβυλῶνος ἐγκατέστησεν ὡς διοικητὴν τὸν Γοδολίαν, ἦλθαν καὶ παρουσιάσθησαν εἰς τὸν Γοδολίαν, εὶς τὴν πόλιν Μασσηφάθ. Οἱ ἀξιωματικοὶ αὐτοὶ ἦσαν ὁ Ἰσμαήλ, υἱὸς τοῦ Ναθανία, καὶ ὁ Ἰωανάν, υἱὸς τοῦ Καρήθ, καὶ ὁ Σαραίας, υἱὸς τοῦ Θαναμὰθ ἀπὸ τὴν πόλιν Νετωφάθ, καὶ ὁ Ἰεζονίας, υἱὸς τοῦ Μαχαθί. Οἱ ἀξιωματικοὶ αὐτοὶ ἦλθαν εἰς τὸν Γοδολίαν μαζὶ μὲ τοὺς στρατιῶτες των.
24 Ὁ Γοδολίας ὡρκίσθη εἰς αὐτοὺς καὶ τοὺς ἄνδρες των καὶ τοὺς εἶπε: <Μὴ φοβεῖσθε ἀπὸ ἐπίθεσιν τῶν Βαβυλωνίων· δὲν ἔχετε νὰ πάθετε τίποτε· μείνετε καὶ ἐγκατασταθῆτε εἰς τὴν Ἰουδαίαν καὶ τεθῆτε εἰς τὴν ὑπηρεσίαν τοῦ βασιλιᾶ τῆς Βαβυλῶνος, καὶ ὅλα θὰ προχωρήσουν καλὰ μὲ σᾶς>.
25 Ἀλλὰ κατὰ τὸν ἕβδομον μῆνα τοῦ ἔτους ἐκείνου ἦλθεν ὁ Ἰσμαήλ, υἱὸς τοῦ Ναθανία καὶ ἔγγονος τοῦ Ἐλισαμά, ποὺ κατήγετο ἀπὸ βασιλικὴν οἰκογένειαν, μαζί του δὲ ἦσαν καὶ δέκα ἄνδρες· αὐτὸς ἐπετέθη κατὰ τοῦ Γοδολία, τὸν ἐκτύπησε καὶ τὸν ἐφόνευσεν. Ἐσκότωσεν ἐπίσης καὶ τοὺς Ἰουδαίους καὶ τοὺς Χαλδαίους, ποὺ ἦσαν μαζί του εἰς τὴν Μασσηφάθ.
26 Κατόπιν τούτων ἐσηκώθη ὅλος ὁ Ἰουδαϊκὸς λαός, μικροὶ καὶ μεγάλοι (κατ' ἄλλην γραφήν: Πτωχοὶ καὶ πλούσιοι) καὶ οἱ ἀζιωματικοὶ τοῦ (Ἰουδαϊκο·ῦ) στρατοῦ καὶ κατέφυγαν εἰς τὴν Αἴγυπτον, διότι ἐφοβήθησαν ἀντεκδίκησιν ἐκ μέρους τῶν Βαβυλωνίων.
27 Συνέβη δὲ τοῦτο: Κατὰ τὸ τριακοστὸν ἕβδομον ἔτος τῆς αἰχμαλωσίας τοῦ Ἰωαχίμ, βασιλιᾶ τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα, κατὰ τὸν δωδέκατον μῆνα καὶ τὴν εἰκοστὴν ἑβδόμην ἡμέραν τοῦ μηνὸς αὐτοῦ, ὁ Εὐϊαλμαρωδάχ, βασιλιᾶς τῆς Βαβυλῶνος (υἱὸς καὶ διάδοχος τοῦ Ναβουχοδονόσορος), κατὰ τὸ ἔτος τῆς ἐνθρονίσεώς του ἔδειξε τὴν εὔνοιαν καὶ καλωσύνην του πρὸς τὸν Ἰωαχίμ, τὸν βασιλιᾶ τοῦ Ἰούδα, καὶ τὸν ἔβγαλε ἀπὸ τὴν φυλακήν, εἰς τὴν ὁποίαν ἦταν μέχρι τότε φυλακισμένος.
28 Ὁ Εὐϊαλμαρωδὰχ συνωμίλησε μαζί του καὶ τοῦ ἐφέρθη μὲ καλωσύνην καὶ τοῦ ἔδωκεν ἐξουσίαν καὶ τὸν ἀνέβασε ὑψηλότερα ἀπὸ ὅλους τοὺς ἄλλους βασιλεῖς, ποὺ ἦσαν μαζί του ἐξόριστοι εἰς τὴν Βαβυλῶνα.
29 Ἔτσι ὁ Ἰωαχὶμ ἄλλαξε τὰ ροῦχα, ποὺ ἐφοροῦσε ὡς φυλακισμένος, μὲ ἄλλα λαμπρὰ καὶ ἐπίσημα, καὶ ἔτρωγεν εἰς τὸ βασιλικὸν τραπέζι τοῦ βασιλιᾶ τῆς Βαβυλῶνος ὅλες τὶς (ὑπόλοιπες) ἡμέρες τῆς ζωῆς του.
30 Καὶ ἡ τροφοδοσία του ἐγίνετο συνεχῶς καὶ πάντοτε ἀπὸ τὸν βασιλικὸν οἶκον· ἐχορηγεῖτο εἰς τὸν Ἰεχονίαν (Ἰωαχίμ) τὸ καθημερινὸν σιτηρέσιον, ἀναλόγως τῶν ἀναγκῶν τῆς κάθε ἡμέρας, τακτικὰ καὶ συνεχῶς ὅλες τὶς (ὑπόλοιπες) ἡμέρες τῆς ζωῆς του.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
αὶ ἐγενήθη ἐν τῷ ἔτει τῷ ἐνάτῳ τῆς βασιλείας αὐτοῦ ἐν τῷ μηνὶ τῷ δεκάτῳ ἦλθε Ναβουχοδονόσορ βασιλεὺς Βαβυλῶνος καὶ πᾶσα ἡ δύναμις αὐτοῦ ἐπὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ παρενέβαλεν ἐπ' αὐτὴν καὶ ᾠκοδόμησεν ἐπ' αὐτὴν περίτειχος κύκλῳ.	λλὰ κατὰ τὸ ἔνατον ἔτος καὶ κατὰ τὸν δέκατον μῆνα τῆς βασιλείας τοῦ Σεδεκίου ἐπῆλθεν ὁ βασιλεὺς τῆς Βαβυλῶνος Ναβουχοδονόσορ μὲ ὅλην αὐτοῦ τὴν στρατιωτικὴν δύναμιν ἐναντίον τῆς Ἱερουσαλήμ. Περιέκλεισεν αὐτὴν μὲ τὸν στρατόν του καὶ ἤγειρε γύρω της ὀχυρωματικὸν τεῖχος.	υνέβη δὲ τοῦτο: Ἐπειδὴ ὁ Σεδεκίας ἐπανεστάτησεν ἐναντίον τοῦ βασιλιᾶ τῆς Βαβυλῶνος, κατὰ τὸν δέκατον μῆνα τοῦ ἐνάτου ἔτους τῆς βασιλείας τοῦ Σεδεκία ἦλθεν ὁ Ναβουχοδονόσορ, ὁ βασιλιᾶς τῆς Βαβυλῶνος, μὲ ὅλον τὸν στρατόν του ἐναντίον τῆς Ἱερουσαλήμ. Οἱ Βαβυλώνιοι ἐστρατοπέδευσαν ἔξω ἀπὸ τὴν πόλιν καὶ ἔκτισαν γύρω ἀπὸ αὐτὴν ὀχυρωματικόν (πολιορκητικόν) τεῖχος.
2 Καὶ ἦλθεν ἡ πόλις ἐν περιοχῇ ἕως τοῦ ἑνδεκάτου ἔτους τοῦ βασιλέως Σεδεκίου ἐνάτη τοῦ μηνὸς	2 Ἔτσι ἡ πόλις εἶχε περικυκλωθῆ καὶ πολιορκηθῆ μέχρι τοῦ ἑνδεκάτου ἔτους καὶ τοῦ ἐνάτου μηνὸς τῆς βασιλείας τοῦ Σεδεκίου.	2 Ἔτσι ἡ πολιορκουμένη πόλις εὑρέθη εἰς δύσκολον θέσιν μέχρι τὴν ἐνάτην ἡμέραν (τοῦ τετάρτου μηνός, κατὰ τὸ Ἑβραϊκόν) τοῦ ἑνδεκάτου ἔτους τῆς βασιλείας τοῦ Σεδεκία.
3 καὶ ἐνίσχυσεν ὁ λιμὸς ἐν τῇ πόλει, καὶ οὐκ ἦσαν ἄρτοι τῷ λαῷ τῆς γῆς.	3 Ἡ πεῖνα ἐντὸς τῆς πόλεως ἦτο πολὺ μεγάλη καὶ πουθενὰ δὲν ὑπῆρχον ἄρτοι διὰ τὸν λαὸν τῆς πόλεως.	3 Ἡ δὲ πεῖνα μέσα εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ ἦταν τόσον μεγάλη, ὥστε δὲν ὑπῆρχαν καθόλου ψωμιὰ διὰ τὸν λαὸν τῆς πόλεως.
4 Καὶ ἐρράγη ἡ πόλις, καὶ πάντες οἱ ἄνδρες τοῦ πολέμου ἐξῆλθον νυκτὸς ὁδὸν πύλης τῆς ἀνὰ μέσον τῶν τειχῶν, αὕτη ἣ ἐστι τοῦ κήπου τοῦ βασιλέως, καὶ οἱ Χαλδαῖοι ἐπὶ τὴν πόλιν κύκλῳ καὶ ἐπορεύθη ὁδὸν τὴν Ἄραβα.	4 Ἡ πόλις ἔπαθε κάποιο ρῆγμα εἰς τὸ τεῖχος καὶ οἱ ὑπερασπισταί της οἱ πολεμοῦντες ἐντὸς αὐτῆς ἄνδρες ἐβγῆκαν μαζῆ μὲ τὸν βασιλέα κατὰ τὸ διάστημα τῆς νυκτὸς διὰ τῆς ὁδοῦ, ἡ ὁποία διήρχετο τὴν πύλην, ποὺ εὑρίσκετο μεταξὺ τῶν δύο τειχῶν καὶ πλησίον εἰς τὸν κῆπον τοῦ βασιλέως, καθ' ὃν χρόνον οἱ Χαλδαῖοι εὑρίσκοντο γύρω ἀπὸ τὴν πόλιν. Οἱ διαφυγόντες ἠκολούθησαν τὴν ὁδόν, ἡ ὁποία ὡδηγοῦσε εἰς τὴν κοιλάδα τοῦ Ἰορδάνου.	4 Τὰ τείχη τῆς πόλεως ἔπαθαν ρῆγμα καὶ ὅλοι οἱ πολεμισταί, ποὺ ἦσαν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, ἐβγῆκαν (μαζὶ μὲ τὸν Σεδεκίαν) κατὰ τὴν διάρκειαν τῆς νυκτὸς ἀπὸ τὸν δρόμον, ποὺ ἐπερνοῦσε ἀπὸ τὴν πύλην, ἡ ὁποία εὑρίσκετο μεταξὺ τῶν δυο τειχῶν - ἡ πύλη αὐτὴ εἶναι ἐκείνη τοῦ βασιλικοῦ κήπου. Ἡ ἔξοδος αὐτὴ ἔγινε, παρ' ὅλον ὅτι οἱ Χαλδαῖοι εἶχαν κυκλωμένην τὴν Ἱερουσαλήμ. Ὅσοι διέφυγαν, ἐπροχώρησαν πρὸς τὴν κατεύθυνσιν τῆς κοιλάδος τοῦ Ἰορδάνη.
5 Καὶ ἐδίωξεν ἡ δύναμις τῶν Χαλδαίων ὀπίσω τοῦ βασιλέως καὶ κατέλαβον αὐτὸν ἐν Ἀραβὼθ Ἱεριχώ, καὶ πᾶσα ἡ δύναμις αὐτοῦ διεσπάρη ἐπάνωθεν αὐτοῦ.	5 Ὁ στρατὸς ὅμως τῶν Χαλδαίων τοὺς ἀντελήφθη καὶ κατεδίωξεν ὄπισθεν τοῦ βασιλέως Σεδεκίου καὶ κατέφθασαν αὐτὸν εἰς τὴν κοιλάδα τῆς Ἱεριχοῦς. Ὅλη τότε ἡ περὶ τὸν Σεδεκίαν στρατιωτικὴ δύναμις διεσκορπίσθη μακρὰν ἀπὸ αὐτόν.	5 Ἀλλ' ὁ στρατὸς τῶν Βαβυλωνίων ἔτρεξε καὶ κατεδίωξε τὸν βασιλιᾶ Σεδεκίαν καὶ τὸν ἐπρόφθασαν εἰς τὴν κοιλάδα τῆς Ἱεριχοῦς· ὅλος δὲ ὁ στρατὸς τοῦ Σεδεκία τὸν ἐγκατέλειψε καὶ ἐσκορπίσθη μακριά.
6 Καὶ συνέλαβον τὸν βασιλέα καὶ ἤγαγον αὐτὸν πρὸς βασιλέα Βαβυλῶνος εἰς Δεβλαβά, καὶ ἐλάλησε μετ' αὐτοῦ κρίσιν·	6 Οἱ Χαλδαῖοι συνέλαβον τὸν βασιλέα, τὸν ἔφεραν πρὸς τὸν βασιλέα τῆς Βαβυλῶνος εἰς Δεβλαθά, ὁ ὁποῖος ἐξέδωκεν ἐκεῖ τὴν καταδίκην του.	6 Οἱ Βαβυλώνιοι συνέλαβαν τὸν βασιλιᾶ Σεδεκίαν καὶ τὸν ὠδήγησαν εἰς τὸν βασιλιᾶ τῆς Βαβυλῶνος, ὁ ὁποῖος εὑρίσκετο εἰς τὴν Δεβλαθά (ἢ Ριβλά) - ἐκεῖ ὁ Ναβουχοδονόσορ ἔκρινε καὶ κατεδίκασε τὸν Σεδεκίαν.
7 καὶ τοὺς υἱοὺς Σεδεκίου ἔσφαξε κατ' ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ, καὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς Σεδεκίου ἐξετύφλωσε καὶ ἔδησεν αὐτὸν ἐν πέδαις καὶ ἤγαγεν εἰς Βαβυλῶνα.	7 Ἔσφαξε τοὺς υἱοὺς τοῦ Σεδεκίου ἐμπρὸς εἰς τὰ μάτια τοῦ πατέρα των, ἔβγαλεν αὐτοῦ τὰ μάτια, τὸν ἔδεσε μὲ ἁλυσίδας καὶ τὸν ἔστειλεν εἰς τὴν Βαβυλῶνα.	7 Καὶ ἔσφαξε τοὺς υἱοὺς τοῦ Σεδεκία ἐμπρὸς εἰς τὰ μάτια του. Κατόπιν ὁ Ναβουχοδονόσορ ἔβγαλε τὰ μάτια τοῦ Σεδεκία, τοῦ ἔδεσε τὰ χέρια μὲ ἁλυσίδες καὶ τὸν μετέφερεν εἰς τὴν Βαβυλῶνα.
8 Καὶ ἐν τῷ μηνὶ τῷ πέμτῳ ἑβδόμῃ τοῦ μηνός (αὐτὸς ἐνιαυτὸς ἐννεακαιδέκατος τῷ Ναβουχοδονόσορ βασιλεῖ Βαβυλῶνος) ἦλθε Ναβουζαρὰν ὁ ἀρχιμάγειρας ἑστὼς ἐνώπιον βασιλέως Βαβυλῶνος εἰς Ἱερουσαλήμ.	8 Κατὰ δὲ τὸν πέμπτον μῆνα καὶ τὴν ἑβδόμην ἡμέραν τοῦ μηνὸς αὐτοῦ (αὐτὸ εἶναι τὸ δέκατον ἔνατον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Ναβουχοδονόσορος, βασιλέως τῆς Βαβυλῶνος) ἦλθεν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ ὁ Ναβουζαρδάν, ὁ ἀρχιμάγειρας τοῦ Ναβουχοδονόσορος, ἄνθρωπος τοῦ στενοῦ του περιβάλλοντος.	8 Καὶ κατὰ τὴν ἑβδόμην ἡμέραν τοῦ πέμπτου μηνός - αὐτὸ εἶναι τὸ δέκατον ἔνατον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Ναβουχοδονόσορος, βασιλιᾶ τῆς Βαβυλῶνος - ἦλθεν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ ὁ Ναβουζαρδάν, ὁ ἀρχιμάγειρος (κατὰ τὸ Ἑβραϊκὸν κείμενον: Ὁ ἀρχιστράτηγος ἢ ὁ ἄρχων τῆς βασιλικῆς φρουρᾶς), πρόσωπον τοῦ στενοῦ περιβάλλοντος τοῦ Ναβουχοδονόσορος.
9 Καὶ ἐνέπρησε τὸν οἶκον Κυρίου καὶ τὸν οἶκον τοῦ βασιλέως καὶ πάντας τοὺς οἴκους Ἱερουσαλήμ, καὶ πᾶν οἶκον ἐνέπρησεν ὁ ἀρχιμάγειρος.	9 Αὐτὸς παρέδωκεν εἰς τὸ πῦρ τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου, τὸν βασιλικὸν οἶκον καὶ ὅλους τοὺς οἴκους τῆς Ἱερουσαλήμ, κάθε σπίτι τὸ παρέδωσεν εἰς τὸ πῦρ.	9 Ὁ Ναβουζαρδὰν κατέκαυσε τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου καὶ τὸ ἀνάκτορον του βασιλιᾶ καὶ ὅλα τὰ σπίτια τῆς Ἱερουσαλήμ· ὁ ἀρχιμάγειρος παρέδωκεν εἰς τὴν φωτιὰ ὅλα τὰ σπίτια.
10 Καὶ τὸ τεῖχος Ἱερουσαλὴμ κυκλόθεν κατέσπασεν ἡ δύναμις τῶν Χαλδαίων.	10 Ὁ δὲ στρατὸς τῶν Χαλδαίων ἐκρήμνισε τὸ τεῖχος, τὸ ὁποῖον εὑρίσκετο γύρω ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ.	10 Καὶ ὁ στρατὸς τῶν Βαβυλωνίων ἐγκρέμισε τὸ τεῖχος, ποὺ εὑρίσκετο γύρω - γύρω ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ.
11 Καὶ τὸ περισσὸν τοῦ λαοῦ τὸ καταλειφθὲν ἐν τῇ πόλει καὶ τοὺς ἐμπεπτωκότας, οἳ ἐνέπεσον πρὸς τὸν βασιλέα Βαβυλῶνος, καὶ τὸ λοιπὸν τοῦ στηρίγματος μετῇρε Ναβουζαρδὰν ὁ ἀρχιμάγειρος.	11 Τὸν ὑπόλοιπον λαόν, ὁ ὁποῖος εἶχεν ἀπομείνει εἰς τὴν πόλιν, καὶ ἐκείνους οἱ ὁποῖοι εἶχαν φύγει ἀπὸ αὐτὴν, ὅλους αὐτοὺς ποὺ ἔπεσαν εἰς τὰ χέρια τοῦ βασιλέως τῆς Βαβυλῶνος καὶ ὅλον τὸν λαὸν παρέλαβεν ὁ ἀρχιμάγειρας Ναβουζαρδάν.	11 Κατόπιν ὁ ἀρχιμάγειρος Ναβουζαρδὰν μετέφερεν εἰς τὴν Βαβυλῶνα ὡς αἰχμαλώτους τὸν πληθυσμόν, ποὺ εἶχεν ἀπομείνει εἰς τὴν πόλιν, καὶ ὅσους εἶχαν διαφύγει κατὰ τὴν νύκτα καὶ οἱ ὁποῖοι ἔπεσαν εἰς τὰ χέρια τοῦ βασιλιᾶ τῆς Βαβυλῶνος, καὶ τὸ ὑπόλοιπον τοῦ λαοῦ.
12 Καὶ ἀπὸ τῶν πτωχῶν τῆς γῆς ὑπέλιπεν ὁ ἀρχιμάγειρος εἰς ἀμπελουργοὺς καὶ εἰς γαβίν.	12 Ἀφῆκεν ὅμως μερικοὺς ἀπὸ τοὺς πτωχοὺς τῆς χώρας, τοὺς ἀμπελουργοὺς καὶ τοὺς γεωργούς.	12 Ὅμως ὁ ἀρχιμάγειρος Ναβουζαρδὰν ἀφῆκεν εἰς τὴν Ἰουδαίαν μερικοὺς ἀπὸ τοὺς πτωχοὺς τῆς χώρας, οἱ ὁποῖοι δὲν εἶχαν καθόλου περιουσίαν, καὶ τοὺς ἔβαλε νὰ καλλιεργοὺν τὰ ἀμπέλια καὶ τὰ χωράφια.
13 Καὶ τοὺς στύλους τοὺς χαλκοῦς τοὺς ἐν οἴκῳ Κυρίου καὶ τὰς μεχωνὼθ καὶ τὴν θάλασσαν τὴν χαλκῆν τὴν ἐν οἴκῳ Κυρίου συνέτριψαν οἱ Χαλδαῖοι, καὶ ᾖραν τὸν χαλκὸν αὐτῶν εἰς Βαβυλῶνα.	13 Ἐπῆρεν ἐπίσης τοὺς χαλκοῦς στύλους, οἱ ὁποῖοι εὑρίσκοντο εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου, τοὺς κινητοὺς λουτῆρας, τὴν χαλκίνην θάλασσαν, ποὺ ἦτο εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου. Ὅλα αὐτὰ οἱ Χαλδαῖοι τὰ συνέτριψαν καὶ μετέφεραν τὸν χαλκὸν αὐτὸν εἰς τὴν Βαβυλῶνα.	13 Οἱ Βαβυλώνιοι ἔσπασαν καὶ κατεκομμάτιασαν τοὺς χαλκίνους στύλους, ποὺ ἦσαν εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου, καὶ τὰ χάλκινα ὑπόβαθρα (μεχωνώθ) τῶν κινητῶν λουτήρων καὶ τὴν χαλκίνην χυτὴν θάλασσαν (μεγάλην δεξαμενήν), ποὺ εὑρίσκετο εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου· καὶ μετέφεραν ὅλον αὐτὸν τὸν χαλκὸν εἰς τὴν Βαβυλῶνα.
14 Καὶ τοὺς λέβητας καὶ τὰ ἰαμὶν καὶ τὰς φιάλας καὶ τὰς θυΐσκας καὶ πάντα τὰ σκεύη τὰ χαλκᾶ, ἐν οἶς λειτουργοῦσιν ἐν αὐτοῖς, ἔλαβε·	14 Οἱ Χαλδαῖοι ἐπίσης ἐπῆραν καὶ τοὺς λέβητας, τὰ φτυάρια, τὰς φιάλας, τὰ θυμιατήρια καὶ ὅλα τὰ ἱερὰ χάλκινα σκεύη, διὰ τῶν ὁποίων οἱ Λευίται ἐτέλουν τὰ τῆς ὑπηρεσίας των εἰς τὸν ναόν.	14 Ὁ Ναβουζαρδὰν ἐπῆρε ἐπίσης καὶ τοὺς λέβητες καὶ τὰ φτυάρια καὶ τὶς φιάλες καὶ τὰ θυμιατήρια καὶ ὅλα τὰ χάλκινα σκεύη, τὰ ὁποῖα οἱ Λευῖται ἐχρησιμοποιοῦσαν διὰ τὸ θυσιαστήριον καὶ τὶς θυσίες τῶν ὁλοκαυτωμάτων.
15 καὶ τὰ πυρεῖα καὶ τὰς φιάλας τὰς χρυσᾶς καὶ τὰς ἀργυρᾶς ἔλαβεν ὁ ἀρχιμάγειρος,	15 Ὁ ἀρχιμάγειρος αὐτὸς ἐπῆρεν ἐπίσης τὰ πυροδοχεῖα, τὰς χρυσᾶς καὶ ἀργυρᾶς φιάλας,	15 Ἐπίσης ὁ ἀρχιμάγειρος ἐπῆρε τὰ δοχεῖα, μὲ τὰ ὁποῖα μετέφεραν τὰ ἀναμμένα κάρβουνα, καὶ τὶς χρυσὲς καὶ ἀργυρὲς φιάλες.
16 στύλους δύο καὶ τὴν θάλασσαν μίαν καὶ τὰς μεχωνώθ, ἂς ἐποίησε Σαλωμὼν τῷ οἴκῳ Κυρίου· οὐκ ἦν σταθμὸς τοῦ χαλκοῦ πάντων τῶν σκευῶν.	16 ἐπῆρε τοὺς δύο στύλους, τὴν θάλασσαν, τοὺς κινητοὺς λουτῆρας, αὐτὰ τὰ ὁποῖα εἶχε κατασκευάσει ὁ Σολομὼν διὰ τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου. Ἦτο δὲ τόσον πολὺς ὁ λαφυραγωγηθεὶς χαλκός, ὥστε δὲν ἦτο δυνατὸν νὰ ὑπολογισθῇ τὸ βάρος του.	16 Παρέλαβεν ἐπίσης καὶ τοὺς δύο στύλους, τὴν <θάλασσαν> (μεγάλην δεξαμενὴν νεροῦ) καὶ τὰ χάλκινα ὑπόβαθρα (μεχωνώθ) τῶν κινητῶν λουτήρων, τὰ ὁποῖα εἶχε κατασκευάσει ὁ Σολομὼν διὰ τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου. Ὁ δὲ χαλκὸς τῶν ἀντικειμένων αὐτῶν ἦταν τόσον πολύς, ὥστε δὲν ἦταν δυνατὸν νὰ ζυγισθῇ!
17 Ὀκτωκαίδεκα πήχεων ὕψος τοῦ στύλου τοῦ ἑνός, καὶ τὸ χωθὰρ ἐπ' αὐτοῦ τὸ χαλκοῦν, καὶ τὸ ὕψος τοῦ χωθὰρ τριῶν πήχεων, σαβαχὰ καὶ ροαὶ ἐπὶ τῷ χωθὰρ κύκλῳ, τὰ πάντα χαλκᾶ· καὶ κατὰ τὰ αὐτὰ τῷ στύλῳ τῷ δευτέρῳ ἐπὶ τῷ σαβαχά.	17 Κάθε στῦλος ἦτο δεκαοκτὼ ἑβραϊκῶν πήχεων ὕψους. Ἐπάνω εἰς τὸν στύλον ὑπῆρχε χάλκινον κιονόκρανον. Τὸ ὕψος τοῦ κιονοκράνου ἦτο τρεῖς πήχεις, γύρω δὲ ἀπὸ τὸ κιονόκρανον υπῆρχον δικτυωτὰ καὶ ὁμοιώματα καρπῶν ροδιᾶς. Ὅλα δὲ αὐτὰ χάλκινα. Τὰ ἴδια ἦσαν καὶ διὰ τὸν δεύτερον στύλον.	17 Οἱ δύο στῦλοι ἦσαν ὅμοιοι καὶ ἀπαράλλακτοι: Τὸ ὕψος τοῦ καθενὸς στύλου (κίονος) ἦταν δεκαοκτώ (ἑβραϊκοί) πήχεις (8,1 μέτρα). Εἰς τὴν κορυφὴν τοῦ στύλου ὑπῆρχε χάλκινον κιονόκρανον. Τὸ ὕψος τοῦ κιονοκράνου αὐτοῦ ἦταν τρεῖς (ἑβραϊκοί) πήχεις (1,3 μέτρα). Γύρω - γύρω ἀπὸ τὸ κάθε κιονόκρανον ὑπῆρχαν δικτυωτὸν τεχνούργημα καὶ χυτὰ ὁμοιώματα καρπῶν ροδιᾶς· ὅλα δὲ αὐτὰ ἦσαν χάλκινα. Ὅμοια ὑπῆρχαν καὶ εἰς τὸν στῦλον (κίονα) τὸν δεύτερον· εἶχε καὶ αὐτὸς ἀπαράλλακτα δικτυωτὰ τεχνουργήματα.
18 Καὶ ἔλαβεν ὁ ἀρχιμάγειρος τὸν Σαραίαν ἱερέα τὸν πρῶτον καὶ τὸν Σοφονίαν υἱὸν τῆς δευτερώσεως καὶ τοὺς τρεῖς τοὺς φυλάσσοντας τὸν σταθμὸν	18 Ὁ ἀρχιμάγειρος ἐπῆρε τὸν ἀρχιερέα Σαραίαν καὶ τὸν Σοφονίαν, ἱερέα δευτέρας σειρᾶς, καὶ τοὺς τρεῖς ἄνδρας, οἱ ὁποῖοι ἐφύλασσαν τὴν πύλην τοῦ ναοῦ.	18 Ἐκτὸς αὐτῶν ὁ ἀρχιμάγειρος Ναβουζαρδὰν συνέλαβεν ὡς αἰχμαλώτους τὸν ἀρχιερέα Σαραίαν καὶ τὸν δευτέρας σειρᾶς (ἢ τὸν ἀναπληρωτὴν τοῦ ἀρχιερέως) ἱερέα Σοφονίαν καὶ τοὺς τρεῖς ἀξιωματούχους, ποὺ ἐφύλασσαν (τὴν εἴσοδον) τῆς θύρας τοῦ Ναοῦ.
19 καὶ ἐκ τῆς πόλεως ἔλαβον εὐνοῦχον ἕνα, ὃς ἦν ἐπιστάτης τῶν ἀνδρῶν τῶν πολεμιστῶν, καὶ πέντε ἄνδρας τῶν ὁρώντων τὸ πρόσωπον τοῦ βασιλέως τοὺς εὑρεθέντας ἐν τῇ πόλει καὶ τὸν γραμματέα τοῦ ἄρχοντος τῆς δυνάμεως τὸν ἐκτάσσοντα τὸν λαὸν τῆς γῆς καὶ ἑξήκοντα ἄνδρας τοῦ λαοῦ τῆς γῆς τοὺς εὑρεθέντας ἐν τῇ πόλει.	19 Οἱ Χαλδαῖοι συνέλαβον ἀπὸ τὴν πόλιν Ἱερουσαλὴμ τὸν ἀξιωματικὸν τῆς αὐλῆς, ὁ ὁποῖος ἦτο ἀρχηγὸς τῶν μαχίμων ἀνδρῶν, ἄλλους πέντε ἄνδρας ποὺ ἀποτελοῦσαν τὸ στενὸν ἐμπιστευτικὸν περιβάλλον τοῦ βασιλέως, οἱ ὁποῖοι εὑρέθησαν ἐντὸς τῆς πόλεως, καὶ τὸν γραμματέα τοῦ ἀρχηγοῦ τῆς στρατιωτικῆς δυνάμεως, ὁ ὁποῖος εἶχεν ὡς ἔργον του νὰ στρατολογῇ ἐκ τῶν κατοίκων τῆς χώρας, καὶ ἄλλους ἑξήκοντα ἄνδρας ἀπὸ τὸν λαὸν τῆς χώρας, οἱ ὁποῖοι εἶχαν εὑρεθῆ εἰς τὴν πόλιν.	19 Ἀπὸ δὲ τὴν πόλιν συνέλαβαν τὸν ἀξιωματικὸν τῆς αὐλῆς, ποὺ ἦταν ἐπὶ κεφαλῆς τῶν πολεμιστῶν, καὶ πέντε προσωπικοὺς συμβούλους (ἀνθρώπους ἔμπιστους) τοῦ βασιλιᾶ Σεδεκία, ποὺ εὑρίσκοντο ἀκόμη εἰς τὴν πόλιν, καὶ τὸν γραμματέα (ἀξιωματικόν), ποὺ ἦταν ἐπὶ κεφαλῆς τοῦ στρατολογικοῦ γραφείου τοῦ Ἰουδαϊκοῦ στρατοῦ, καὶ ἄλλους ἑξῆντα ἐπισήμους καὶ προκρίτους τοῦ λαοῦ τῶν Ἰουδαίων, ποὺ εὑρίσκοντο ἀκόμη εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα.
20 Καὶ ἔλαβεν αὐτοὺς Ναβουζαρδὰν ὁ ἀρχιμάγειρος, καὶ ἤγαγεν αὐτοὺς πρὸς τὸν βασιλέα Βαβυλῶνος εἰς Δεβλαθά.	20 Ὁ Ναβουζαρδὰν ὁ ἀρχιμάγειρος ἐπῆρεν ὅλους αὐτοὺς καὶ τοὺς ἔφερε πρὸς τὸν βασιλέα τῆς Βαβυλῶνος ὁ ὁποῖος εὑρίσκετο εἰς Δεβλαθά.	20 Ὅλους αὐτοὺς τοὺς παρέλαβεν ὁ ἀρχιμάγειρος Ναβουζαρδάν, τοὺς μετέφερε καὶ τοὺς παρουσίασεν εἰς τὸν βασιλιᾶ τῆς Βαβυλῶνος, ποὺ εὑρίσκετο εἰς τὴν πόλιν Ἀεβλαθά (ἢ Ριβλά).
21 Καὶ ἔπαισεν αὐτοὺς ὁ βασιλεὺς Βαβυλῶνας καὶ ἐθανάτωσεν αὐτοὺς εἰς Δεβλαθὰ ἐν γῆ Αἰμάθ. Καὶ ἐπωκίσθη Ἰούδας ἐπάνωθεν τῆς γῆς αὐτοῦ.	21 Ὁ βασιλεὺς τῆς Βαβυλῶνος ἐφόνευσεν αὐτοὺς εἰς τὴν Δεβλαθὰ πόλιν, ἡ ὁποία εὑρίσκετο εἰς τὴν χώραν Αἰμάθ. Ὁ δὲ ἰουδαϊκὸς λαὸς μετεφέρθη αἰχμάλωτος ἀπὸ τὴν γῆν αὐτοῦ, διὰ νὰ ἐγκατασταθῇ εἰς τὴν ξένην γῆν.	21 Καὶ ὁ βασιλιᾶς τῆς Βαβυλῶνος τοὺς ἐκτύπησε καὶ κατόπιν τοὺς ἐσκότωσεν εἰς τὴν Ἀεβλαθά, ποὺ εὑρίσκετο εἰς τὴν περιοχὴν τῆς Αἰμάθ. Ἔτσι ὁ Ἰουδαϊκὸς λαὸς ὠδηγήθη αἰχμάλωτος εἰς τὴν ἐξορίαν, μακριὰ ἀπὸ τὴν χώραν του.
22 Καὶ ὁ λαὸς ὁ καταλειφεὶς ἐν τῇ γῇ Ἰούδα, οὖς κατέλιπε Ναβουχοδονόσορ βασιλεὺς Βαβυλῶνος, καὶ κατέστησεν ἐπ' αὐτῶν τὸν Γοδολίαν υἱὸν Ἀχικὰμ υἱοῦ Σαφάν.	22 Εἰς τὴν περιοχὴν τῆς Ἰουδαίας ἔμεινε μόνον ὁ λαός, τὸν ὁποῖον εἶχεν ἀφήσει ὁ Ναβουχοδονόσορ βασιλεὺς τῆς Βαβυλῶνος. Ἐπὶ τοῦ λαοῦ αὐτοῦ ὁ βασιλεὺς τῆς Βαβυλῶνος ἐγκατέστησεν ὡς διοικητὴν τὸν Γοδολίαν, υἱὸν τοῦ Ἀχικὰμ υἱοῦ τοῦ Σαφάν.	22 Διὰ τὸν λαόν, ποὺ ἀπέμεινεν εἰς τὴν χώραν τῆς Ἰουδαίας, τὸν ὁποῖον ἀφῆκε καὶ δὲν ὠδήγησεν εἰς τὴν αἰχμαλωσίαν ὁ Ναβουχοδονόσορ, ὁ βασιλιᾶς τῆς Βαβυλῶνος, ὁ βαβυλώνιος μονάρχης ἐγκατέστησεν ὡς διοικητὴν καὶ κυβερνήτην τὸν Γοδολίαν, υἱὸν τοῦ Ἀχικὰμ καὶ ἔγγονον τοῦ Σαφάν.
23 Καὶ ἤκουσαν πάντες οἱ ἄρχοντες τῆς δυνάμεως, αὐτοὶ καὶ οἱ ἄνδρες αὐτῶν, ὅτι κατέστησε βασιλεὺς Βαβυλῶνος τὸν Γοδολίαν, καὶ ἦλθον πρὸς Γοδολίαν εἰς Μασσηφάθ, καὶ Ἰσμαὴλ υἱὸς Ναθανίου καὶ Ἰωανὰν υἱὸς Καρὴθ καὶ Σαραίας υἱὸς Θαναμὰθ ὁ Νετωφαθίτης καὶ Ἰεζονίας υἱὸς τοῦ Μαχαθί, αὐτοὶ καὶ οἱ ἄνδρες αὐτῶν.	23 Ὅλοι οἱ ἀξιωματικοὶ τοῦ ἰουδαϊκοῦ στρατοῦ, ποὺ εἶχον διαφύγει τὴν αἰχμαλωσίαν, ἐπληροφορήθησαν αὐτοὶ καὶ οἱ ἄνδρες των ὅτι ὁ βασιλεὺς τῆς Βαβυλῶνος εἶχεν ἐγκαταστήσει ὡς διοικητὴν τὸν Γοδολίαν. Πρὸς τὸν Γοδολίαν αὐτόν, ποὺ ἔμενεν εἰς Μασσηφάθ, ἦλθαν ὁ Ἰσμαὴλ ὁ υἱὸς τοῦ Ναθανίου, ὁ ᾿Ιωανὰν ὁ υἱὸς τοῦ Καρήθ, ὁ Σαραίας ὁ υἱὸς τοῦ Θαναμάθ, ὁ ὁποῖος κατήγετο ἀπὸ Νετωφάθ, καὶ ὁ Ἰεζονίας, ὁ ὁποῖος ἀνῆκεν εἰς τὴν φυλὴν Μαχαθί. Ἦλθαν οἱ ἀξιωματικοὶ αὐτοὶ πρὸς τὸν Γοδολίαν μαζῆ μὲ τοὺς ἄνδρας των.	23 Καὶ ὅταν ὅλοι οἱ ἀξιωματικοὶ τοῦ Ἰουδαϊκοῦ στρατοῦ καὶ οἱ στρατιῶται των, ποὺ δὲν εἶχαν παραδοθῇ εἰς τοὺς Βαβυλωνίους, ἐπληροφορήθησαν ὅτι ὁ βασιλιᾶς τῆς Βαβυλῶνος ἐγκατέστησεν ὡς διοικητὴν τὸν Γοδολίαν, ἦλθαν καὶ παρουσιάσθησαν εἰς τὸν Γοδολίαν, εὶς τὴν πόλιν Μασσηφάθ. Οἱ ἀξιωματικοὶ αὐτοὶ ἦσαν ὁ Ἰσμαήλ, υἱὸς τοῦ Ναθανία, καὶ ὁ Ἰωανάν, υἱὸς τοῦ Καρήθ, καὶ ὁ Σαραίας, υἱὸς τοῦ Θαναμὰθ ἀπὸ τὴν πόλιν Νετωφάθ, καὶ ὁ Ἰεζονίας, υἱὸς τοῦ Μαχαθί. Οἱ ἀξιωματικοὶ αὐτοὶ ἦλθαν εἰς τὸν Γοδολίαν μαζὶ μὲ τοὺς στρατιῶτες των.
24 Καὶ ὤμοσε Γοδολίας αὐτοῖς καὶ τοῖς ἀνδράσιν αὐτῶν καὶ εἶπεν αὐτοῖς· μὴ φοβεῖσθε πάροδον τῶν Χαλδαίων· καθίσατε ἐν τῇ γῇ καὶ δουλεύσατε τῷ βασιλεῖ Βαβυλῶνος, καὶ καλῶς ἔσται ὑμῖν.	24 Ὁ Γοδολίας ὡρκίσθη εἰς αὐτοὺς καὶ εἰς τοὺς ἄνδρας των, τοὺς ἐβεβαίωσε καὶ τοὺς, εἶπε· <μὴ φοβεῖσθε ἐπιδρομὴν καὶ βλάβην ἐκ μέρους τῶν Χαλδαίων. Παραμείνατε εἰς τὴν χώραν αὐτήν, ὑπηρετήσατε τὸν βασιλέα τῆς Βαβυλῶνος καὶ τὰ πάντα διὰ σᾶς θὰ ἔχουν καλῶς>.	24 Ὁ Γοδολίας ὡρκίσθη εἰς αὐτοὺς καὶ τοὺς ἄνδρες των καὶ τοὺς εἶπε: <Μὴ φοβεῖσθε ἀπὸ ἐπίθεσιν τῶν Βαβυλωνίων· δὲν ἔχετε νὰ πάθετε τίποτε· μείνετε καὶ ἐγκατασταθῆτε εἰς τὴν Ἰουδαίαν καὶ τεθῆτε εἰς τὴν ὑπηρεσίαν τοῦ βασιλιᾶ τῆς Βαβυλῶνος, καὶ ὅλα θὰ προχωρήσουν καλὰ μὲ σᾶς>.
25 Καὶ ἐγενήθη ἐν τῷ ἑβδόμῳ μηνὶ ἦλθεν Ἰσμαὴλ υἱὸς Ναθανίου υἱοῦ Ἐλισαμὰ ἐκ τοῦ σπέρματος τῶν βασιλέων καὶ δέκα ἄνδρες μετ' αὐτοῦ· καὶ ἐπάταξε τὸν Γοδολίαν, καὶ ἀπέθανε, καὶ τοὺς Ἰουδαίους καὶ τοὺς Χαλδαίους, οἳ ἦσαν μετ' αὐτοῦ ἐν Μασσηφάθ.	25 Κατὰ τὸν ἕβδομον ὅμως μῆνα ὁ Ἰσμαήλ, υἱὸς τοῦ Ναθανίου υἱοῦ τοῦ Ἐλισαμά, ὁ ὁποῖος κατήγετο ἀπὸ βασιλικὸν γένος, ἦλθε μαζῆ μὲ δέκα ἄνδρας του, ἐκτύπησε τὸν Γοδολίαν καὶ ἐφόνευσεν αὐτὸν καὶ τοὺς Ἰουδαίους καὶ τοὺς Χαλδαίους, οἱ ὁποῖοι εὑρίσκοντο μαζῆ του εἰς Μασσηράθ.	25 Ἀλλὰ κατὰ τὸν ἕβδομον μῆνα τοῦ ἔτους ἐκείνου ἦλθεν ὁ Ἰσμαήλ, υἱὸς τοῦ Ναθανία καὶ ἔγγονος τοῦ Ἐλισαμά, ποὺ κατήγετο ἀπὸ βασιλικὴν οἰκογένειαν, μαζί του δὲ ἦσαν καὶ δέκα ἄνδρες· αὐτὸς ἐπετέθη κατὰ τοῦ Γοδολία, τὸν ἐκτύπησε καὶ τὸν ἐφόνευσεν. Ἐσκότωσεν ἐπίσης καὶ τοὺς Ἰουδαίους καὶ τοὺς Χαλδαίους, ποὺ ἦσαν μαζί του εἰς τὴν Μασσηφάθ.
26 Καὶ ἀνέστη πᾶς ὁ λαὸς ἀπὸ μικροῦ ἕως μεγάλου καὶ οἱ ἄρχοντες τῶν δυνάμεων καὶ εἰσῆλθον εἰς Αἴγυπτον, ὅτι ἐφοβήθησαν ἀπὸ προσώπου τῶν Χαλδαίων.	26 Τότε ὅλος ὁ λαὸς ἀπὸ μικρὸν ἕως μεγάλον ἐσηκώθησαν καὶ οἱ ἄρχοντες τοῦ ἰουδαϊκοῦ στρατοῦ καὶ εἰσῆλθον εἰς τὴν Αἴγυπτον, διότι ἐφοβήθησαν ἀντίποινα ἐκ μέρους τῶν Χαλδαίων.	26 Κατόπιν τούτων ἐσηκώθη ὅλος ὁ Ἰουδαϊκὸς λαός, μικροὶ καὶ μεγάλοι (κατ' ἄλλην γραφήν: Πτωχοὶ καὶ πλούσιοι) καὶ οἱ ἀζιωματικοὶ τοῦ (Ἰουδαϊκο·ῦ) στρατοῦ καὶ κατέφυγαν εἰς τὴν Αἴγυπτον, διότι ἐφοβήθησαν ἀντεκδίκησιν ἐκ μέρους τῶν Βαβυλωνίων.
27 Καὶ ἐγενήθη ἐν τῷ τριακοστῷ καὶ ἑβδόμῳ ἔτει τῆς ἀποικίας τοῦ Ἰωαχίμ βασιλέως Ἰούδα, ἐν τῷ δωδεκάτῳ μηνὶ ἑβδόμη καὶ εἰκάδι τοῦ μηνὸς ὕψωσεν Εὐαλμαρωδὰχ βασιλεὺς Βαβυλῶνος ἐν τῷ ἐνιαυτῷ τῆς βασιλείας αὐτοῦ τὴν κεφαλὴν Ἰωαχίμ του βασιλέως Ἰούδα καὶ ἐξήγαγεν αὐτὸν ἐξ οἴκου φυλακῆς αὐτοῦ.	27 Κατὰ τὸ τριακοστὸν ἕβδομον ἔτος τῆς αἰχμαλωσίας καὶ ἀποικίσεως του Ἰωαχίμ, βασιλέως τοῦ Ἰούδα, κατὰ τὸν δωδέκατον μῆνα καὶ τὴν εἰκοστὴν ἑβδόμην του μηνὸς ὁ Εὐϊαλμαρωδάχ, ὁ βασιλεὺς τῆς Βαβυλῶνος ἀπέδωσε κατὰ τὸ πρῶτον ἔτος τῆς βασιλείας του τὴν πρέπουσαν τιμὴν εἰς τὸν Ἰωαχίμ, τὸν βασιλέα τοῦ Ἰούδα, καὶ ἐξήγαγεν αὐτὸν ἀπὸ τὴν φυλακήν.	27 Συνέβη δὲ τοῦτο: Κατὰ τὸ τριακοστὸν ἕβδομον ἔτος τῆς αἰχμαλωσίας τοῦ Ἰωαχίμ, βασιλιᾶ τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα, κατὰ τὸν δωδέκατον μῆνα καὶ τὴν εἰκοστὴν ἑβδόμην ἡμέραν τοῦ μηνὸς αὐτοῦ, ὁ Εὐϊαλμαρωδάχ, βασιλιᾶς τῆς Βαβυλῶνος (υἱὸς καὶ διάδοχος τοῦ Ναβουχοδονόσορος), κατὰ τὸ ἔτος τῆς ἐνθρονίσεώς του ἔδειξε τὴν εὔνοιαν καὶ καλωσύνην του πρὸς τὸν Ἰωαχίμ, τὸν βασιλιᾶ τοῦ Ἰούδα, καὶ τὸν ἔβγαλε ἀπὸ τὴν φυλακήν, εἰς τὴν ὁποίαν ἦταν μέχρι τότε φυλακισμένος.
28 Καὶ ἐλάλησε μετ' αὐτοῦ ἀγαθὰ καὶ ἔδωκε τὸν θρόνον αὐτοῦ ἐπάνωθεν τῶν θρόνων τῶν βασιλέων τῶν μετ' αὐτοῦ ἐν Βαβυλῶνι,	28 Συνωμίλησε πρὸς αὐτὸν μὲ πολλὴν τὴν εὐμένειαν καὶ ἀπέδωσε πρὸς αὐτόν, ὡς πρὸς βασιλέα, τιμὴν μεγαλυτέραν ἀπὸ ἐκείνην, ποὺ εἶχαν οἱ συναιχμάλωτοί του βασιλεῖς, οἱ ὁποῖοι εὑρίσκοντο εἰς τὴν Βαβυλῶνα·	28 Ὁ Εὐϊαλμαρωδὰχ συνωμίλησε μαζί του καὶ τοῦ ἐφέρθη μὲ καλωσύνην καὶ τοῦ ἔδωκεν ἐξουσίαν καὶ τὸν ἀνέβασε ὑψηλότερα ἀπὸ ὅλους τοὺς ἄλλους βασιλεῖς, ποὺ ἦσαν μαζί του ἐξόριστοι εἰς τὴν Βαβυλῶνα.
29 καὶ ἠλλοίωσε τὰ ἱμάτια τῆς φυλακῆς αὐτοῦ καὶ ἤσθιεν ἄρτον διαπαντὸς ἐνώπιον αὐτοῦ πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς αὐτοῦ·	29 Ἤλλαξε τὰ ἱμάτια ταῖς φυλακῆς του μὲ ἄλλα λαμπρότερα καὶ τὸν ἐκάλεσε νὰ τρώγῃ εἰς τὴν βασιλικὴν τράπεζαν τοῦ βασιλέως τῆς Βαβυλῶνος ὅλας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς του.	29 Ἔτσι ὁ Ἰωαχὶμ ἄλλαξε τὰ ροῦχα, ποὺ ἐφοροῦσε ὡς φυλακισμένος, μὲ ἄλλα λαμπρὰ καὶ ἐπίσημα, καὶ ἔτρωγεν εἰς τὸ βασιλικὸν τραπέζι τοῦ βασιλιᾶ τῆς Βαβυλῶνος ὅλες τὶς (ὑπόλοιπες) ἡμέρες τῆς ζωῆς του.
30 καὶ ἡ ἐστιατορία αὐτοῦ ἐστιατορία διαπαντὸς ἐδόθη αὐτῷ ἐξ οἴκου τοῦ βασιλέως λόγον ἡμέρας ἐν τῇ ἡμέρᾳ αὐτοῦ πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς αὐτοῦ.	30 Ἡ βασιλικὴ διατροφὴ τοῦ Ἰωαχὶμ ἦτο συνεχὴς καὶ προήρχετο ἀπὸ τὸν βασιλικὸν οἶκον, ἀπὸ ὅπου τοῦ ἐδίδετο κάθε πρᾶγμα τὴν μίαν ἡμέραν κατόπιν τῆς ἄλλης καθ' ὅλας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς του.	30 Καὶ ἡ τροφοδοσία του ἐγίνετο συνεχῶς καὶ πάντοτε ἀπὸ τὸν βασιλικὸν οἶκον· ἐχορηγεῖτο εἰς τὸν Ἰεχονίαν (Ἰωαχίμ) τὸ καθημερινὸν σιτηρέσιον, ἀναλόγως τῶν ἀναγκῶν τῆς κάθε ἡμέρας, τακτικὰ καὶ συνεχῶς ὅλες τὶς (ὑπόλοιπες) ἡμέρες τῆς ζωῆς του.