Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
φιλαδελφία μενέτω, τῆς φιλοξενίας
μὴ ἐπιλανθάνεσθε·
|
όνιμος
καὶ σταθερὰ ἂς μένῃ εἰς
τὰς καρδίας σας ἡ ἀγάπη πρὸς
τοὺς ἀδελφοὺς Χριστιανούς.
|
ς
ὁμιλήσω τώρα καὶ διὰ μερικὰς ἄλλας
ὑποχρεώσεις σας. Ἡ πρὸς τοὺς Χριστιανοὺς
ἀδελφοὺς ἀγάπη ἂς εἶναι μόνιμος.
|
2
διὰ ταύτης γὰρ ἔλαθόν τινες
ξενίσαντες ἀγγέλους.
|
2
Μὴ λησμονεῖτε ποτὲ νὰ ἀσκῆτε
τὴν φιλοξενίαν· διότι χάρις εἰς
τὴν φιλόξενον διάθεσίν των μερικοί,
ὅπως ὁ Ἀβραὰμ καὶ ὁ Λώτ,
ἀξιώθηκαν, χωρὶς καὶ οἱ ἴδιοι
νὰ τὸ καταλάβουν, νὰ φιλοξενήσουν
ἀγγέλους. |
2
Μὴ ξεχάνετε τὴν φιλοξενίαν, διότι μὲ αὐτὴν
μερικοί, ὅπως ὁ Ἀβραὰμ καὶ ὁ
Λώτ, ἀξιώθησαν, χωρὶς νὰ ἠξεύρουν
ποίους ἐδέχοντο, νὰ φιλοξενήσουν ἀγγέλους.
|
3
Μιμνήσκεσθε τῶν δεσμίων ὡς συνδεδεμένοι,
τῶν κακουχουμένων ὡς καὶ αὐτοὶ
ὄντες ἐν σώματι.
|
3
Νὰ ἐνθυμῆσθε τοὺς φυλακισμένους,
σὰν νὰ εἶσθε καὶ σεῖς δεμένοι
μαζῆ των εἰς τὴν φυλακήν. Νὰ
ἐνθυμῆσθε ἐπίσης καὶ αὐτούς
ποὺ ταλαιπωροῦνται καὶ βασανίζονται
σωματικῶς, διότι καὶ σεῖς ἔχετε
σῶμα φθαρτὸν καὶ πιθανὸν νὰ
πάθετε τὶς ἴδιες ταλαιπωρίες.
|
3
Νὰ ἐνθυμῆσθε τοὺς φυλακισμένους, σὰν
νὰ εἶσθε καὶ σεῖς μαζί των δεμένοι
μὲ τὰς ἁλυσίδας τῆς φυλακῆς.
Νὰ ἐνθυμῆσθε τοὺς ταλαιπωρουμένους
καὶ κακοπαθούντας, διότι καὶ σεῖς ἔχετε
σῶμα φθαρτὸν καὶ ἑπόμενον εἶναι
αὐτά, ποὺ ὑποφέρουν αὐτοὶ σήμερον,
νὰ συμβοῦν αὔριον καὶ εἰς σᾶς.
|
4
Τίμιος ὁ γάμος ἐν πᾶσι καὶ
ἡ κοίτη ἀμίαντος· πόρνους
δὲ καὶ μοιχοὺς κρινεῖ ὁ Θεός.
|
4
Ἂς εἶναι τίμιος κατὰ πάντα ὁ
γάμος καὶ ἡ κοίτη τῶν συζύγων
ἀμόλυντος καὶ καθαρὰ διότι ὁ
Θεὸς θὰ κρίνῃ καὶ θὰ καταδικάσῃ
τοὺς πόρνους καὶ τοὺς μοιχούς.
|
4
Ἂς εἶναι καθ’ ὅλα τιμημένος ὁ
γάμος καὶ ἡ κοίτη τοῦ γάμου ἂς φυλάσσεται
καθαρὰ ἀπὸ κάθε μολυσμόν. Διότι τοὺς
πόρνους καὶ τοὺς μοιχοὺς θὰ τοὺς
καταδικάσῃ ὁ Θεός. |
5
Ἀμφιλάργυρος ὁ τρόπος, ἀρκούμενοι
τοῖς παροῦσιν· αὐτὸς γὰρ
εἴρηκεν· οὐ μὴ σὲ ἀνῶ
οὐδ' οὐ μὴ σὲ ἐγκαταλίπω·
|
5
Ἡ διάθεσις τῆς ψυχῆς σας καὶ
ἡ ὅλη σας συμπεριφορὰ νὰ εἶναι
ἀπηλλαγμένη ἀπὸ κάθε τάσιν
φιλαργυρίας, ἀρκούμενοι καὶ εὐχαριστούμενοι
εἰς ἐκεῖνα, ποὺ ἑκάστοτε
ἔχετε. Νὰ ἐμπιστεύεσθε δὲ τὸν
ἑαυτόν σας εἰς τὸν Θεόν, διότι
αὐτὸς εἶπε· <δὲν θὰ
σὲ ἀφήσω ποτὲ καὶ δὲν
θὰ σὲ ἐγκαταλείψω>.
|
5
Ἡ ἐσωτερικὴ διάθεσις τῆς ψυχῆς
σας ἂς εἶναι ἀφιλάργυρος καὶ νὰ
εἶσθε εὐχαριστημένοι μὲ ἐκεῖνα,
ποὺ ἔχετε κατὰ τὸ παρόν, ἐμπιστευόμενοι
τοὺς ἑαυτούς σας εἰς τὴν θείαν
Πρόνοιαν. Διότι
αὐτὸς ὁ Θεὸς εἶπεν· Ὄχι·
δὲν θὰ σὲ ἀφήσω οὔτε θὰ
σὲ καταλείψω ποτέ. |
6
ὥστε θαροῦντας ἡμᾶς λέγειν·
Κύριος ἐμοὶ βοηθός, καὶ οὐ
φοβηθήσωμαι· τί ποιήσει μοι ἄνθρωπος;
|
6
Ὥστε ἔχοντες πεποίθησιν εἰς τὴν
πρόνοιαν τοῦ Κυρίου, νὰ λέγωμεν
μὲ θάρρος· <ὁ Κύριος εἶναι
βοηθός μου καὶ δὲν θὰ φοβηθῶ
τίποτε. Τί θὰ μοῦ κάνῃ
ὁ ὁποιοσδήποτε ἄνθρωπος;>
|
6
Ὥστε μὲ τὸ θάρρος, ποὺ μᾶς δίδει
ἡ πεποίθησις εἰς τὴν ὑπόθεσιν αὐτὴν
τοῦ Θεοῦ, νὰ λέγωμεν· ὁ Κύριος εἶναι
βοηθὸς καὶ δὲν
θὰ φοβηθῶ. Τί θὰ μοῦ κάμῃ
ὁποιοσδήποτε ἄνθρωπος;
|
7
Μνημονεύετε τῶν ἡγουμένων ὑμῶν,
οἵτινες ἐλάλησαν ὑμῖν τὸν
λόγον τοῦ Θεοῦ, ὧν ἀναθεωροῦντες
τὴν ἔκβασιν τῆς ἀναστροφῆς μιμεῖσθε
τὴν πίστιν. |
7
Νὰ ἐνθυμῆσθε πάντοτε τοὺς πνευματικούς
σας ἠγέτας καὶ προεστούς, οἱ
ὁποῖοι σᾶς ἐδίδαξαν τὸν
λόγον τοῦ Θεοῦ. Νὰ φέρνετε εἰς
τὸν νοῦν σας καὶ νὰ μελετᾶτε
μὲ εὐλάβειαν τὸ κατὰ Θεὸν
τέλος τοῦ βίου καὶ τῆς ἐναρέτου
συμπεριφορᾶς των καὶ νὰ μιμῆσθε τὴν
πίστιν. |
7
Νὰ ἐνθυμῆσθε πάντοτε τὸ ἅγιον
παράδειγμα τῶν πνευματικῶν ἀρχηγῶν
καὶ προεστῶν σας, οἱ ὁποῖοι
σᾶς ἐδίδαξαν τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ.
Αὐτῶν νὰ ἀναλογίζεσθε καὶ νὰ
μελετᾶτε τὸ ἅγιον καὶ θεάρεστον τέλος
τοῦ βίου καὶ τῆς συμπεριφορᾶς καὶ
νὰ μιμῆσθε τὴν πίστιν των.
|
8
Ἰησοῦς Χριστὸς χθὲς καὶ σήμερον
ὁ αὐτὸς καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας.
|
8
Ἀλλ' ἐὰν οἱ ἄνθρωποι ἔρχωνται
καὶ παρέρχωνται, ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς
καὶ χθὲς καὶ σήμερον καὶ εἰς
τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων
εἶναι ὁ ἴδιος καὶ ἀναλλοίωτος,
καὶ ἡ διδασκαλία του εἶναι αἰωνία
καὶ ἀληθής. Κρατήσατέ την σταθερά,
|
8
Ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς ἦτο χθές, εἶναι
καὶ σήμερον ὁ αὐτὸς καὶ θὰ
εἶναι ὁ ἴδιος καὶ εἰς τοὺς
αἰῶνας. Ὅπως λοιπὸν ἐνίσχυε
τοὺς προεστούς σας, ἔτσι θὰ ἐνισχύσῃ
καὶ σᾶς εἰς τὴν πίστιν. Κρατήσατέ
την λοιπὸν καλὰ καὶ σεῖς.
|
9
Διδαχαῖς ποικίλαις καὶ ξέναις μὴ
παραφέρεσθε· καλὸν γὰρ χάριτι
βεβαιοῦσθαι τὴν καρδίαν, οὐ βρώμασιν,
ἐν οἷς οὐκ ὠφελήθησαν οἱ
περιπατήσαντες. |
9
καὶ μὴ ἀφίνετε τὸν ἑαυτόν
σας νὰ παρασύρεται καὶ νὰ παραπλανᾶται
ἀπὸ λογιῶν-λογιῶν διδασκαλίας,
ξένας καὶ διαφορετικὰς ἀπὸ τὴν
διδασκαλίαν τοῦ Χριστοῦ. Διότι εἶναι
καλόν, οἰκοδομητικὸν καὶ ἀσφαλές,
νὰ στερεώνεται ἡ καρδία εἰς
τὴν ὀρθὴν διδασκαλίαν μὲ τὴν
χάριν τοῦ Κυρίου καὶ ὄχι εἰς
τὰς ψευδοδιδασκαλίας τῶν Ἑβραίων,
περὶ φαγητῶν καθαρῶν καὶ ἀκαθάρτων,
ἀπὸ τὴν ὁποίαν τίποτε
δὲν ὠφελήθησαν, ὅσοι ἐπρόσεχαν
εἰς τὰς διακρίσεις αὐτὰς τῶν
φαγητῶν. |
9
Μὴ σύρεσθε ἐδῶ καὶ ἐκεῖ
ἀπὸ διδασκαλίας, ποὺ εἶναι διαφορετικοὶ
καὶ ξέναι πρὸς τὴν ἀληθῆ διδασκαλίαν.
Διότι καλὸν καὶ σωτήριον εἶναι νὰ
στερεώνεται καὶ νὰ πληροφορῆται ἡ
καρδία μὲ τὴν χάριν τοῦ Χριστοῦ· ὄχι
μὲ τὴν ἰουδαϊκὴν διάκρισιν φαγητῶν,
ἀπὸ τὴν ὁποίαν δὲν ὠφελήθησαν
ὅσοι ἰουδαΐζοντες Χριστιανοὶ ἔθεσαν
τὰ φαγητὰ ὡς κανόνα τῆς συμπεριφορᾶς
των. |
10
Ἔχομεν θυσιαστήριον ἐξ οὗ φαγεῖν
οὐκ ἔχουσιν ἐξουσίαν οἱ τῇ
σκηνῇ λατρεύοντες·
|
10
Ἡμεῖς οἱ Χριστιανοί, ἔχομεν
ἱερώτατον θυσιαστήριον, τὴν ἁγίαν
Τράπεζαν, ἐπάνω εἰς τὴν ὁποίαν
παρατίθεται οὐράνιος καὶ ἀνεκτίμητος
τροφή, τὸ σῶμα καὶ τὸ αἷμα
τοῦ Κυρίου, ἀπὸ τὸ ὁποῖον
θυσιαστήριον δὲν ἔχουν τὸ δικαίωμα
νὰ φάγουν ὅσοι ἐξακολουθοῦν
νὰ λατρεύουν καὶ νὰ ὑπηρετοῦν
τὸν Θεὸν εἰς τὴν παλαιὰν σκηνὴν
τοῦ μαρτυρίου, (δηλαδὴ οὔτε οἱ
ἱερεῖς καὶ οἱ ἀρχιερεῖς
τῆς Π. Διαθήκης). |
10
Ἔχομεν ἡμεῖς οἱ Χριστιανοὶ τράπεζαν
καὶ θυσιαστήριον, εἰς τὸ ὁποῖον
μετέχομεν τῆς σταυρικῆς θυσίας τοῦ Χριστοῦ
καὶ ἀπὸ τὸ ὁποῖον δὲν
ἔχουν δικαίωμα νὰ φάγουν οὐδὲ οἱ
ἱερεῖς καὶ ἀρχιερεῖς, ποὺ
λατρεύουν καὶ ὑπηρετοῦν τὸν Θεὸν
εἰς τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου.
|
11
ὧν γὰρ εἰσφέρεται ζῴων τὸ
αἷμα περὶ ἁμαρτίας εἰς τὰ
Ἅγια διὰ τοῦ ἀρχιερέως, τούτων
τὰ σώματα κατακαίεται ἔξω τῆς
παρεμβολῆς· |
11
Συμβολικῶς δὲ εἰκονίζετο αὐτὴ
ἡ ἀπαγόρευσις εἰς τὴν Π. Διαθήκην.
Διότι τὰ σώματα τῶν ζώων ἐκείνων,
ποὺ ἐθυσιάζοντο κατὰ τὴν ἡμέραν
τοῦ ἐξιλασμοῦ καὶ τὸ αἷμα
των ἐφέρετο ἀπὸ τὸν ἀρχιερέα
εἰς τὰ ἅγια τῶν ἁγίων,
ὡς θυσία περὶ ἁμαρτίας, δὲν
ἐτρώγοντο ἀπὸ τοὺς ἱερεῖς,
ἀλλὰ ἐκαίοντο ἐξ ὁλοκλήρου
ἔξω ἀπὸ τὸ στρατόπεδον τοῦ
Ἰσραήλ. |
11
Ἀπόδειξις δὲ τοῦ ὅτι οἰ ἱερεῖς
τοῦ Μωσαϊκοῦ νόμου δὲν ἔχουν ἐξουσίαν
νὰ φάγουν ἀπὸ τὸ θυσιαστήριόν
μας, εἶναι καὶ τὸ ὅτι δὲν ἔτρωγαν
αὐτοὶ οὔτε ἀπὸ τὴν θυσίαν
ἐκείνην, ποὺ περισσότερον ἀπὸ κάθε
ἄλλην ἐπροτύπωνε τὴν θυσίαν τοῦ σταυροῦ.
Διότι, καθὼς ὁρίζεται εἰς τὴν Γραφήν,
τὰ σώματα τῶν ζώων ἐκείνων, τῶν
ὁποίων τὸ αἷμα ἐφέρετο ἀπὸ
τὸν ἀρχιερέα κατὰ τὴν ἡμέραν
τοῦ ἐξιλασμοῦ μέσα εἰς τὰ Ἅγια
τῶν Ἁγίων ὡς θυσία περὶ ἁμαρτίας,
δὲν ἐτρώγοντο ἀπὸ τοὺς
ἱερεῖς, ἀλλ’ ἐκαίοντο ὁλόκληρα
ἔξω ἀπὸ τὸ στρατόπεδον τοῦ Ἰσραήλ.
|
12
διὸ καὶ Ἰησοῦς, ἵνα ἁγιάσῃ
διὰ τοῦ ἰδίου αἵματος τὸν
λαόν, ἔξω τῆς πύλης ἔπαθε.
|
12
Δι' αὐτό, σύμφωνα μὲ τὸν προφητικὸν
αὐτὸν συμβολισμόν, καὶ ὁ Ἰησοῦς,
διὰ νὰ ἁγιάσῃ μὲ τὸ
ἰδικόν του αἷμα τὸν νέον λαὸν
τῆς χάριτος ἐσταυρώθη ἔξω ἀπὸ
τὴν πύλην τῆς Ἱερουσαλήμ.
|
12
Δι’ αὐτὸ σύμφωνα μὲ τὸν προφητικὸν
τύπον τῶν περὶ ἁμαρτίας θυσιῶν καὶ
ὁ Ἰησοῦς, διὰ νὰ ἁγιάσῃ
μὲ τὸ ἴδιο του τὸ αἷμα τὸν
λαὸν τοῦ νέου Ἰσραήλ, ἔξω ἀπὸ
τὴν πύλην τῆς πόλεως Ἱερουσαλὴμ ἔπαθε.
|
13
Τοίνυν ἐξερχώμεθα πρὸς αὐτὸν
ἔξω τῆς παρεμβολῆς τὸν ὀνειδισμὸν
αὐτοῦ φέροντες·
|
13
Λοιπόν, κόπτοντες καὶ ἡμεῖς
κάθε δεσμὸν πρὸς τὰς παλαιὰς
αὐτὰς καὶ συμβολικὰς διατάξεις,
ἂς ἐξερχώμεθα πρὸς τὸν Χριστὸν
ἔξω ἀπὸ τὴν ἰουδαϊκὴν
θρησκείαν καὶ νοοτροπίαν, καὶ ἂς
πάρωμεν ἐπάνω μας τὸν χλευασμὸν
καὶ τὸν ἐμπαιγμόν, ποὺ πρῶτος
ὑπέμεινε δι' ἡμᾶς ὁ Χριστός.
|
13
Λοιπὸν ἂς ἐξέλθωμεν καὶ ἡμεῖς
πρὸς αὐτὸν ἔξω ἀπὸ τὸ
στρατόπεδον. Ἂς ἀπομακρυνθῶμεν δηλαδὴ
καὶ ἂς κόψωμεν κάθε σχέσιν μὲ τὸν
Ἰουδαϊσμὸν καὶ μὲ τὸν κόσμον
τῆς ἁμαρτίας. Καὶ ἂς πάρωμεν ἐπάνω
μας τὸν ὀνειδισμὸν τοῦ Χριστοῦ,
ἕτοιμοι νὰ περιφρονηθῶμεν δι’ αὐτόν,
ὅπως ὑβρίσθη καὶ ἐπεριφρονήθη
ἐκεῖνος. |
14
οὐ γὰρ ἔχομεν ὧδε μένουσαν πόλιν,
ἀλλὰ τὴν μέλλουσαν ἐπιζητοῦμεν.
|
14
Ἂς μὴ δενώμεθα μὲ τὰ παλαιὰ
σχήματα καὶ τὰ πράγματα γενικῶς
τοῦ κόσμου. Διότι δὲν ἔχομεν
ἐδῶ μόνιμον πατρίδα καὶ κατοικίαν,
ἀλλὰ μὲ ἐνδιαφέρον καὶ
πόθον ζητοῦμεν νὰ κερδήσωμεν τὴν
μέλλουσαν καὶ αἰωνίαν, δηλαδὴ
τὴν οὐράνιον βασίλειαν τοῦ Κυρίου.
|
14
Μὴ διστάζετε νὰ χωρισθῆτε ἀπὸ
τὸ Ἰουδαϊκὸν κέντρον καὶ ἀπὸ
τὸν κόσμον. Διότι δὲν ἔχομεν ἐδῶ
μόνιμον καὶ διαρκῆ πατρίδα καὶ πόλιν, ἀλλὰ
μὲ πόθον πολὺν ζητοῦμεν τὴν μέλλουσαν,
τὴν οὐράνιον Ἱερουσαλήμ.
|
15
Δι' αὐτοῦ οὖν ἀναφέρωμεν θυσίαν
αἰνέσεως διὰ παντὸς τῷ Θεῷ,
τοῦτ' ἔστι καρπὸν χειλέων ὁμολογούντων
τῷ ὀνόματι αὐτοῦ.
|
15
Διὰ μέσου, λοιπόν, τοῦ Κυρίου
μας, ὡς ἀρχιερέως καὶ μεσίτου,
ἂς προσφέρωμεν πρὸς τὸν Θεὸν
πάντοτε θυσίαν δοξολογίας καὶ εὐχαριστίας·
δηλαδὴ θυσίαν, ἡ ὁποία σὰν
καρπὸς καὶ ἔκφρασις θερμῆς εὐγνωμοσύνης
καὶ λατρείας πρὸς τὸν Θεόν,
θὰ βγαίνῃ ἀπὸ τὰ χείλη
μας, τὰ ὁποῖα θὰ δοξολογοῦν
τὸ ἅγιον ὄνομα του. |
15
Χωριζόμενοι λοιπὸν ἀπὸ τὴν Λευϊτικὴν
ἱερωσύνην, ἂς προσφέρωμεν πρὸς τὸν
Θεὸν διὰ μέσου τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ
ὡς ἀρχιερέως μας πάντοτε καὶ ἀκατάπαυστα
θυσίαν αἰνέσεως καὶ δοξολογίας. Ὅταν δὲ
λέγω θυσίαν, δὲν ἐννοῶ θυσίαν ζώων
καὶ αἱμάτων, ἀλλὰ θυσίαν ποὺ
ὡς καρπὸς θερμῆς εὐγνωμοσύνης πρὸς
τὸν Θεὸν θὰ βγαίνῃ ἀπὸ
τὰ χείλη μας, τὰ ὁποῖα θὰ ἀνυμνοῦν
καὶ θὰ δοξολογοῦν τὸ ὄνομά του.
|
16
Τῆς δὲ εὐποιΐας καὶ κοινωνίας
μὴ ἐπιλανθάνεσθε· τοιαύταις γὰρ
θυσίαις εὐαρεστείται ὁ Θεός.
|
16
Μὴ λησμονεῖτε τὴν ἀγαθοεργίαν
καὶ τὸ καθῆκον σας νὰ κάμνετε
καὶ τοὺς ἄλλους μετόχους τῶν
ἀγαθῶν, ποὺ σᾶς δίδει ὁ
Θεός, διότι εἰς τοιαύτας θυσίας
εὐχαριστεῖται ὁ Θεὸς καὶ ὄχι
εἰς θυσίας ζώων. |
16
Μὴ λησμονῆτε δὲ τὴν ἀγαθοεργίαν
καὶ τὴν μεταδοτικότητα, μὲ τὰς ὁποίας
συμμετέχουν καὶ οἰ ἄλλοι εἰς τὰ
ἀγαθά σας. Μὴ λησμονῆτε αὐτάς,
διότι ὁ Θεὸς εὐχαριστεῖται εἰς
τέτοιας θυσίας καὶ ὄχι εἰς θυσίας ἀλόγων
ζώων. |
17
Πείθεσθε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν
καὶ ὑπείκετε· αὐτοὶ γὰρ
ἀγρυπνοῦσιν ὑπὲρ τῶν ψυχῶν
ὑμῶν ὡς λόγον ἀποδώσοντες·
ἵνα μετὰ χαρᾶς τοῦτο ποιῶσι
καὶ μὴ στενάζοντες· ἁλυσιτελὲς
γὰρ ὑμῖν τοῦτο.
|
17
Νὰ πείθεσθε καὶ νὰ ὑποτάσσεσθε
μὲ προθυμίαν, χωρὶς δισταγμοὺς καὶ
δυσφορίας, εἰς τοὺς πνευματικοὺς προϊσταμένους
σας. Διότι αὐτοὶ ἀγρυπνοῦν διὰ
τὴν σωτηρίαν τῶν ψυχῶν σας, ἐπειδὴ
θὰ δώσουν λόγον διὰ σᾶς εἰς
τὸν Χριστόν. Ὑπακούετε, λοιπόν,
εἰς αὐτοὺς μὲ προθυμίαν, ὥστε
νᾳ ἐκτελοῦν τὸ ἔργον αὐτὸ
τῆς πνευματικῆς καθοδηγήσεώς σας μὲ
χαρὰν καὶ ὄχι μὲ στεναγμούς·
διότι τὸ νὰ στενάζουν ἀπὸ
τὴν ἰδικήν σας ἀπείθειαν, εἶναι
ἐπιζήμιον εἰς σᾶς τοὺς ἰδίους.
Θὰ φέρῃ ἐπάνω σας τὴν
ὀργὴν τοῦ Θεοῦ.
|
17
Πείθεσθε εἰς τοὺς πνευματικοὺς προϊσταμένους
σας καὶ ὑποτάσσεσθε τελείως εἰς αὐτούς.
Διότι αὐτοὶ ἀγρυπνοῦν διὰ τὴν
σωτηρίαν τῶν ψυχῶν σας, ἐπειδὴ θὰ
δώσουν λόγον εἰς τὸν Χριστὸν δι’ αὐτάς.
Ὑπακούετέ τους, διὰ νὰ ἐνθαρρύνωνται
μὲ τὴν ὑπακοήν σας, ὥστε νὰ
ἐκτελοῦν τὸ ἔργον αὐτὸ
μὲ χαρὰν καὶ ὄχι μὲ στεναγμούς.
Διότι τὸ νὰ στενάζουν ἐξ αἰτίας σας
οἰ πνευματικοὶ προεστοὶ εἶναι ἀσύμφορον
εἰς σᾶς, ἐπειδὴ ὁ Θεὸς
θὰ σᾶς τιμωρήσῃ δι’ αὐτό.
|
18
Προσεύχεσθε περὶ ἡμῶν· πεποίθαμεν
γὰρ ὅτι καλὴν συνείδησιν ἔχομεν,
ἐν πᾶσι καλῶς θέλοντες ἀναστρέφεσθαι.
|
18
Προσεύχεσθε δι' ἡμᾶς· διότι ἔχομεν
τὴν πεποίθησιν, ὅτι ἡ συνείδησίς
μας μᾶς παρέχει τὴν καλὴν καὶ
δικαίαν πληροφορίαν ὅτι, ὅπως εἰς
τὸ παρελθὸν ἔτσι καὶ τώρα, θέλομεν
πάντοτε καὶ εἰς ὅλα νὰ συμπεριφερώμεθα
πρὸς ὅλους καλῶς. |
18
Προσεύχεσθε ὑπὲρ ἡμῶν. Τὸ θάρρος
δὲ τοῦ νὰ ζητήσω τὰς προσευχάς
σας μοῦ τὸ δίδει ἡ πεποίθησις ποὺ
ἔχομεν, ὅτι ἡ συνείδησίς μας δὲν
μᾶς τύπτει εἰς τίποτε, ἀλλὰ μᾶς
μαρτυρεῖ ἀγαθά, ἐπειδὴ θέλομεν πάντοτε
καὶ εἰς ὅλα νὰ συμπεριφερώμεθα καλῶς.
|
19
Περισσοτέρως δὲ παρακαλῶ τοῦτο ποιῆσαι,
ἵνα τάχιον ἀποκατασταθῶ ὑμῖν.
|
19
Σᾶς παρακαλῶ δὲ νὰ κάμετε τοῦτο
περισσότερον δι' ἐμέ, νὰ προσεύχεσθε
εἰδικώτερον περὶ ἐμοῦ, διὰ
νὰ ἐπανέλθω κοντά σας τὸ συντομώτερον.
|
19
Σᾶς παρακαλῶ δὲ νὰ πράξετε τοῦτο
περισσότερον δι’ ἐμέ, διὰ νὰ ἐπανέλθω
πλησίον σας τὸ γρηγορώτερον. |
20
Ὁ δὲ Θεὸς τῆς εἰρήνης,
ὁ ἀναγαγὼν ἐκ νεκρῶν τὸν
ποιμένα τῶν προβάτων τὸν μέγαν
ἐν αἵματι διαθήκης αἰωνίου,
τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν,
|
20
Ὁ δὲ Θεὸς τῆς εἰρήνης,
ὁ ὁποῖος ἀνέστησεν ἐκ
νεκρῶν καὶ ἀνέλαβεν εἰς τοὺς
οὐρανοὺς ἐκ δεξιῶν του τὸν μεγάλον
ποιμένα τῶν λογικῶν προβάτων, τὸν
Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν,
ὁ ὁποῖος προσέφερεν ἐπὶ
τοῦ σταυροῦ ὡς λυτρωτικὴν θυσίαν
τὸ αἷμα του, διὰ νὰ συνάψῃ
καὶ ἐπικυρώσῃ τὴν αἰωνίαν
διαθήκην, |
20
Ὁ δὲ Θεός, ποὺ εἶναι ὁ χορηγὸς
καὶ νομοθέτης τῆς εἰρήνης, ὁ ὁποῖος
ἀνέστησεν ἐκ νεκρῶν τὸν μεγάλον ποιμένα
τῶν πνευματικῶν προβάτων, διὰ νὰ εἰσέλθῃ
εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ προσφέρῃ
ἐκεῖ ἐξιλαστήριον θυσίαν τὸ αἷμα
του, μὲ τὸ ὁποῖον ἐβεβαιώθη
διαθήκη αἰώνιος, τὸν Κύριον μας Ἰησοῦν
Χριστὸν δηλαδή, |
21
καταρτίσαι ὑμᾶς ἐν παντὶ ἔργῳ
ἀγαθῷ εἰς τὸ ποιῆσαι τὸ
θέλημα αὐτοῦ, ποιῶν ἐν ὑμῖν
τὸ εὐάρεστον ἐνώπιον αὐτοῦ
διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ᾧ ἡ
δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν
αἰώνων· ἀμήν.
|
21
εἴθε νὰ σᾶς καταρτίσῃ εἰς
κάθε καλὸν ἔργον, ὥστε νὰ πράττετε
πάντοτε τὸ θέλημα αὐτοῦ·
νὰ ἐνεργήσῃ καὶ πραγματοποιήσῃ
εἰς τὰς καρδίας σας κάθε τί,
ποὺ εἶναι εὐάρεστον ἐνώπιόν
του, διὰ τῆς μεσιτείας τοῦ Ἰησοῦ
Χριστοῦ, πρὸς τὸν ὁποῖον ἀνήκει
ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας
τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
|
21
εἴθε νὰ σᾶς τελειοποιήση εἰς κάθε
ἔργον ἀγαθόν, ὥστε νὰ κάμετε τὸ
θέλημά του. Εἴθε αὐτὸς νὰ ἐνεργήσῃ
εἰς τὸ ἐσωτερικόν σας ἐκεῖνο,
ποὺ εἶναι ἀρεστὸν ἐνώπιόν του
διὰ τῆς μεσιτείας τοῦ Χριστοῦ, εἰς
τὸν ὁποῖον ἀνήκει ἡ δόξα
εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
Ἀμήν. |
22
Παρακαλῶ δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοί,
ἀνέχεσθε τοῦ λόγου τῆς παρακλήσεως·
καὶ γὰρ διὰ βραχέων ἐπέστειλα
ὑμῖν. |
22
Σᾶς παρακαλῶ δέ, ἀδελφοί, πάρετε
μὲ προθυμίαν καὶ δεχθῆτε μέσα
στὶς καρδιές σας τὰ λόγια αὐτὰ
τῆς προτροπῆς καὶ παρηγορίας, ποὺ
σᾶς ἔγραψα, τὰ ὁποῖα ἄλλωστε
δὲν εἶναι πολλά, διότι μὲ συντομίαν
σᾶς ἔγραψα. |
22
Σᾶς παρακαλῶ δέ, ἀδελφοί, νὰ δεχθῆτε
μὲ προθυμίαν τὸν λόγον τῆς προτροπῆς
καὶ παρηγορίας τῆς ἐπιστολῆς μου αὐτῆς.
Ἄλλως τε δὲν σᾶς ἐκούρασα πολύ.
Διότι σᾶς ἔγραψα μὲ ὀλίγα λόγια.
|
23
Γινώσκετε τὸν ἀδελφὸν Τιμόθεον
ἀπολελυμένον, μεθ' οὗ, ἐὰν τάχιον
ἔρχηται, ὄψομαι ὑμᾶς.
|
23
Μάθετε δέ, ὅτι ὁ ἀδελφὸς
Τιμόθεος εἶναι πλέον ἐλεύθερος.
Θὰ σᾶς ἴδω δὲ μαζῆ μὲ
αὐτόν, ἐὰν ἔλθῃ σύντομα
νὰ μὲ συναντήση, ὁπότε θὰ
σᾶς ἐπισκεφθῶμεν καὶ οἱ δύο
μαζῆ. |
23
Μάθετε διὰ τὸν ἀδελφὸν Τιμόθεον, ὅτι
εἶναι πλέον ἐλευθερωμένος. Θὰ σᾶς
ἴδω δὲ μαζὶ μὲ αὐτόν, ἐὰν
ἔλθῃ γρήγορα νὰ μὲ συναντήσῃ.
|
24
Ἀσπάσασθε πάντας τοὺς ἡγουμένους
ὑμῶν καὶ πάντας τοὺς ἁγίους.
Ἀσπάζονται ὑμᾶς οἱ ἀπὸ
τῆς Ἰταλίας. |
24
Διαβιβάσατε τοὺς ἀδελφικούς μου χαιρετισμοὺς
εἰς ὅλους τοὺς προεστοὺς σας καὶ
εἰς ὅλους τοὺς πιστούς. Οἱ ἀδελφοὶ
τῆς Ἰταλίας σᾶς ἀσπάζονται.
|
24
Ἀσπασθῆτε ὅλους τοὺς προεστούς
σας καὶ ὅλους τοὺς πιστούς. Σᾶς ἀσπάζονται
οἱ ἀδελφοί, ποὺ κατάγονται ἀπὸ
τὴν Ἰταλίαν. |
25
Ἡ χάρις μετὰ πάντων ὑμῶν·
ἀμήν. |
25
Ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ εἴθε νὰ
εἶναι μαζῆ μὲ ὅλους σας. Ἀμήν.
|
25
Ἡ εὔνοια τοῦ Θεοῦ, ποὺ μᾶς
παρέχει τὴν σωτηρίαν καὶ κάθε πνευματικὸν
ἀγαθόν, εἴθε νὰ εἶναι μὲ ὅλους
σας. Ἀμήν. |