Έσδρας Β : Κεφάλαιον Ε'

Πρωτότυπο Κείμενο

αὶ ἐπροφήτευσεν Ἀγγαῖος ὁ προφήτης καὶ Ζαχαρίας ὁ τοῦ Ἀδδὼ προφητείαν ἐπὶ τοὺς Ἰουδαίους τοὺς ἐν Ἰούδᾳ καὶ Ἱερουσαλὴμ ἐν ὀνόματι Θεοῦ Ἰσραὴλ ἐπ' αὐτούς.
2 Τότε ἀνέστησαν Ζοροβάβελ ὁ τοῦ Σαλαθιὴλ καὶ Ἰησοῦς υἱὸς Ἰωσεδὲκ καὶ ἤρξαντο οἰκοδομῆσαι τὸν οἶκον τοῦ Θεοῦ τὸν ἐν Ἱερουσαλήμ, καὶ μετ' αὐτῶν οἱ προφῆται τοῦ Θεοῦ βοηθοῦντες αὐτοῖς.
3 Ἐν αὐτῷ τῷ καιρῷ ἦλθεν ἐπ' αὐτοὺς Θανθαναῒ ἔπαρχος πέραν τοῦ ποταμοῦ καὶ Σαθαρβουζαναῒ καὶ οἱ σύνδουλοι αὐτῶν καὶ τοιάδε εἶπαν αὐτοῖς· τίς ἔθηκεν ὑμῖν γνώμην τοῦ οἰκοδομῆσαι τὸν οἶκον τοῦτον καὶ τὴν χορηγίαν ταύτην καταρτίσασθαι;
4 Τότε ταῦτα εἴποσαν αὐτοῖς· τίνα ἐστὶ τὰ ὀνόματα τῶν ἀνδρῶν τῶν οἰκοδομούντων τὴν πόλιν ταύτην;
5 Καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τὴν αἰχμαλωσίαν Ἰούδα, καὶ οὐ κατήργησαν αὐτοὺς ἕως γνώμη τῷ Δαρείῳ ἀπηνέχθη· καὶ τότε ἀπεστάλη τῷ φορολόγῳ ὑπὲρ τούτου.
6 Διασάφησις ἐπιστολῆς, ἧς ἀπέστειλε Θανθαναῒ ὁ ἔπαρχος τοῦ πέραν τοῦ ποταμοῦ καὶ Σαθαρβουζαναῒ καὶ οἱ σύνδουλοι αὐτῶν Ἀφαρσαχαῖοι οἱ ἐν τῷ πέραν τοῦ ποταμοῦ Δαρείου τῷ βασιλεῖ·
7 ρήμασιν ἀπέστειλαν πρὸς αὐτόν, καὶ τάδε γέγραπται ἐν αὐτῷ· <Δαρείῳ τῷ βασιλεῖ εἰρήνη πᾶσα.
8 Γνωστὸν ἔστω τῷ βασιλεῖ ὅτι ἐπορεύθημεν εἰς τὴν Ἰουδαίαν χώραν εἰς οἶκον τοῦ Θεοῦ τοῦ μεγάλου, καὶ αὐτὸς οἰκοδομεῖται λίθοις ἐκλεκτοῖς, καὶ ξύλα ἐντίθενται ἐν τοῖς τοίχοις, καὶ τὸ ἔργον ἐκεῖνο ἐπιδέξιον γίνεται καὶ εὐοδοῦται ἐν ταῖς χερσὶν αὐτῶν.
9 Τότε ἠρωτήσαμεν τοὺς πρεσβυτέρους ἐκείνους, καὶ οὕτως εἴπαμεν αὐτοῖς· τίς ἔθηκεν ὑμῖν γνώμην τὸν οἶκον τοῦτον οἰκοδομῆσαι καὶ τὴν χορηγίαν τούτην καταρτίσασθαι;
10 Καὶ τὰ ὀνόματα αὐτῶν ἠρωτήσαμεν αὐτοὺς γνωρίσαι σοι, ὥστε γράψαι σοι τὰ ὀνόματα τῶν ἀνδρῶν τῶν ἀρχόντων αὐτῶν.
11 Καὶ τοιοῦτο τὸ ρῆμα ἀπεκρίθησαν ἡμῖν λέγοντες· ἡμεῖς ἐσμεν δοῦλοι τοῦ Θεοῦ τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς καὶ οἰκοδομοῦμεν τὸν οἶκον, ὃς ἦν ᾠκοδομημένος πρὸ τούτου ἔτη πολλά, καὶ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραὴλ μέγας ᾠκοδόμησεν αὐτὸν καὶ κατηρτίσατο αὐτὸν αὐτοῖς.
12 Ἀφ' ὅτε δὲ παρώργισαν οἱ πατέρες ἡμῶν τὸν Θεὸν τοῦ οὐρανοῦ, ἔδωκεν αὐτοὺς εἰς χεῖρας Ναβουχοδονόσορ βασιλέως Βαβυλῶνος τοῦ Χαλδαίου καὶ τὸν οἶκον τοῦτον κατέλυσε καὶ τὸν λαὸν ἀπῴκισεν εἰς Βαβυλῶνα.
13 Ἀλλ' ἐν ἔτει πρώτῳ Κύρου τοῦ βασιλέως Κῦρος ὁ βασιλεὺς ἔθετο γνώμην τὸν οἶκον τοῦ Θεοῦ τοῦτον οἰκοδομηθῆναι.
14 Καὶ τὰ σκεύη τοῦ οἴκου τοῦ Θεοῦ τὰ χρυσᾶ καὶ τὰ ἀργυρᾶ, ἃ Ναβουχοδονόσορ ἐξήνεγκεν ἀπὸ τοῦ οἴκου τοῦ ἐν Ἱερουσαλὴμ καὶ ἀπήνεγκεν αὐτὰ εἰς τὸν ναὸν τοῦ βασιλέως, ἐξήνεγκεν αὐτὰ Κῦρος ὁ βασιλεὺς ἀπὸ τοῦ ναοῦ τοῦ βασιλέως καὶ ἔδωκε τῷ Σαβανασὰρ τῷ θησαυροφύλακι, τῷ ἐπὶ τοῦ θησαυροῦ.
15 Καὶ εἶπεν αὐτῷ· πάντα τὰ σκεύη λάβε καὶ πορεύου, θὲς αὐτὰ ἐν τῷ οἴκῳ τῷ ἐν Ἱερουσαλὴμ εἰς τὸν τόπον αὐτῶν.
16 Τότε Σαβανασὰρ ἐκεῖνος ἦλθε καὶ ἔδωκε θεμελίους τοῦ οἴκου τοῦ Θεοῦ ἐν Ἱερουσαλήμ· καὶ ἀπὸ τότε ἕως τοῦ νῦν ᾠκοδομήθη καὶ οὐκ ἐτελέσθη.
17 Καὶ νῦν εἰ ἐπὶ τὸν βασιλέα ἀγαθόν, ἐπισκεπήτω ἐν τῷ οἴκῳ τῆς γάζης τοῦ βασιλέως Βαβυλῶνος, ὅπως γνῷς ὅτι ἀπὸ βασιλέως Κύρου ἐτέθη γνώμη οἰκοδομῆσαι τὸν οἶκον τοῦ Θεοῦ ἐκεῖνον τὸν ἐν Ἱερουσαλήμ. Καὶ γνοὺς ὁ βασιλεὺς περὶ τούτου πεμψάτω πρὸς ἡμᾶς>.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

προφήτης Ἀγγαῖος καὶ ὁ προφήτης Ζαχαρίας, ὁ ἔγγονος τοῦ Ἀδδώ, ἐδίδασκον ἐν ὀνόματι Κυρίου τοῦ Θεοῦ τῶν Ἰσραηλιτῶν τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ καὶ προέλεγαν τὰ μέλλοντα εἰς τοὺς Ἰουδαίους, οἱ ὁποῖοι εὑρίσκονται εἰς τὴν Ἰουδαίαν καὶ τὴν Ἱερουσαλήμ.
2 Τότε ἐσηκώθησαν ὁ Ζοροβάβελ, ὁ υἱὸς τοῦ Σαλαθιήλ, καὶ ὁ Ἰησοῦς ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωσεδέκ, καὶ ἤρχισαν νὰ ἀνοικοδομοῦν τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ εἰς Ἱερουσαλήμ. Μαζῆ των δὲ ἦσαν καὶ οἱ δύο προμνημονευθέντες προφῆται, οἱ ὁποῖοι καὶ τοὺς ἐνίσχυον εἰς τὸ ἔργον των.
3 Κατὰ τὴν ἐποχὴν ἐκείνην ὁ διοικητὴς τῆς πέραν τοῦ ποταμοῦ Εὐφράτου χώρας, ὁ Θανθαναΐ, ἦλθε πρὸς τοὺς Ἰουδαίους μαζῆ μὲ τὸν Σαθαρβουζαναῒ καὶ τοὺς συντρόφους των καὶ εἶπον πρὸς τοὺς Ἰουδαίους· <ποιὸς σᾶς ἔδωσε τὴν ἄδειαν νὰ ἀνοικοδομήσετε αὐτὸν τὸν ναὸν καὶ τὸ δικαίωμα νὰ φέρετε αὐτὸν εἰς πέρας;>
4 Ἀκόμη δὲ τοὺς ἠρώτησαν καὶ ποῖα εἶναι τὰ ὀνόματα τῶν ἀνδρῶν, οἱ ὁποῖοι ἀνοικοδομοῦν τὴν πόλιν αὐτήν.
5 Οἱ Ὀφθαλμοὶ ὅμως τοῦ πανάγαθου Θεοῦ ἔβλεπαν μὲ εὐμένειαν τοὺς Ἰουδαίους, ποὺ εἶχον ἐπανέλθει ἀπὸ τὴν αἰχμαλωσίαν, ὥστε ὁ διοικητὴς καὶ οἱ ἄλλοι ἄρχοντες δὲν τοὺς ἐσταμάτησαν ἀπὸ τὸ ἔργον των, μέχρις ὅτου ἐζητήθη καὶ ἦλθε γνώμη καὶ ἀπόφασις τοῦ Δαρείου. Ἀπεστάλη δὲ ἡ ἀπάντησις διὰ τοῦ γραμματοκομιστοῦ σχετικὰ μὲ τὴν ὑπόθεσιν αὐτήν.
6 Αὐτὸ δὲ ἦτο τὸ περιεχόμενον τῆς ἐπιστολῆς, τὴν ὁποίαν ἔστειλε πρὸς τὸν Δαρεῖον, τὸν βασιλέα, ὁ Θανθαναΐ, ὁ διοικητὴς τῆς πέραν τοῦ ποταμοῦ Εὐφράτου χώρας, μαζῆ μὲ τὸν Σαθαρβουζαναῒ καὶ τοὺς συντρόφους των Ἀφαρσαχαίους, οἱ ὁποῖοι καὶ αὐτοὶ εὑρίσκοντο ἐπίσης πέραν τοῦ ποταμοῦ Εὐφράτου·
7 αὐτὰ εἶναι κατὰ λέξιν ὅσα εἶχαν γραφῆ εἰς τὴν ἐπιστολήν, τὴν ὁποίαν αὐτοὶ ἀπέστειλαν πρὸς τὸν βασιλέα· <Εἰς τὸν Δαρεῖον τὸν βασιλέα ἂς εἶναι κάθε εἰρήνη.
8 Φέρομεν εἰς γνῶσιν τοῦ βασιλέως ὅτι μετέβημεν εἰς τὴν χώραν τῆς Ἰουδαίας καὶ εἰς τὸν ναὸν τοῦ μεγάλου Θεοῦ καὶ διεπιστώσαμεν ὅτι ὁ ναὸς αὐτὸς ἀνοικοδομεῖται μὲ ἐκλεκτοὺς λίθους καὶ μὲ ξύλα, τὰ ὁποῖα τίθενται εἰς τὸ ἐσωτερικὸν τῶν τοίχων. Τὸ ἔργον αὐτὸ εἶναι πολὺ ἐπιδέξιον καὶ προοδεύει συνεχῶς καὶ τελειοποιεῖται μὲ τὰ χέρια αὐτῶν.
9 Ἠρωτήσαμεν τότε τοὺς πρεσβύτερους κατὰ τὴν ἡλικίαν καὶ τοὺς εἴπαμεν τὰ ἐξῆς· Ποῖος σᾶς ἔδωσε τὴν ἄδειαν νὰ ἀνοικοδομήσετε τὸν ναὸν τοῦτον καὶ τὸ δικαίωμα αὐτό, ὥστε νὰ φέρετε εἰς πέρα τὸ ἔργον;
10 Ἠρωτήσαμεν ἀκόμη καὶ τὰ ὀνόματα αὐτῶν, διὰ νὰ καταστήσωμεν αὐτὰ εἰς σὲ γνωστά. Νὰ σοῦ τὰ παραδώσωμεν γραπτῶς τὰ ὀνόματα τῶν ἀνδρῶν, ποὺ εἶναι ἀρχηγοί των.
11 Ὡς ἐξῆς δὲ ἀπήντησαν εἰς ἡμᾶς ἐκεῖνοι καὶ εἶπον· Ἡμεῖς εἴμεθα δοῦλοι τοῦ Θεοῦ τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς καὶ ἀνοικοδομοῦμεν τὸν ναὸν αὐτόν, ὁ ὁποῖος εἶχε κτισθῆ πρὸ πολλῶν ἐτῶν. Ἕνας δὲ μέγας βασιλεὺς τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ εἶχε κτίσει αὐτὸν καὶ τὸν ἔφερεν εἰς πέρας πρὸς χάριν τῶν Ἰσραηλιτῶν.
12 Ἐπειδὴ ὅμως οἱ πατέρες ἡμῶν παρώργισαν μὲ τὰς ἁμαρτίας των τὸν Θεὸν τοῦ οὐρανοῦ, διὰ τούτο ὁ Θεός παρέδωκεν αὐτοὺς δούλους εἰς τὴν ἐξουσίαν τοῦ Ναβουχοδονόσορος, τοῦ Χαλδαίου βασιλέως τῆς Βαδυλῶνος, ὁ ὅποῖος τὸν μὲν ναὸν τοῦτον κατέστρεψε, τὸν δὲ ἰσραηλιτικὸν λαὸν μετέφερεν αἰχμάλωτον εἰς τὴν Βαβυλῶνα.
13 ᾼλλὰ κατὰ τὸ πρῶτον ἔτος τῆς βασιλείας Κύρου τοῦ βασιλέως αὐτὸς οὗτος ὁ βασιλεὺς Κῦρος ἐξέδωσε διαταγὴν νὰ ἀνοικοδομηθῇ ὁ ναὸς αὐτός.
14 Καὶ αὐτὰ δὲ τὰ χρυσᾶ κα ἀργυρᾶ ἱερὰ σκεύη τοῦ ναοῦ, τὰ ὁποῖα ὁ Ναβουχοδονόσορ ἔβγαλε ἀπὸ τὸν ναὸν τὸν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ τὰ μετέφερεν εἰς τὸν ἰδικόν του ναὸν τοῦ βασιλέως εἰς τὴν Βαβυλῶνα, τὰ ἐπῆρεν ὁ βασιλεὺς Κῦρος ἀπὸ τὸν ναὸν τοῦ βασιλέως τῆς Βαβυλῶνος καὶ τὰ παρέδωκεν εἰς τὸν Σαβανασὰρ τὸν θησαυροφύλακα, τὸν ἄρχοντα δηλαδὴ τῶν θησαυρῶν
15 καὶ εἰπὲ πρὸς αὐτόν· Πάρε ὅλα αὐτὰ τὰ ἱερὰ σκεύη καὶ πήγαινε νὰ τὰ τοποθετήσῃς εἰς τὸν ναὸν τῆς Ἱερουσαλὴμ εἰς τὸν τόπον των.
16 Τότε δὲ ὁ Σαβανασὰρ ἐκεῖνος ἦλθε πράγματι καὶ ἔβαλε τὰ θεμέλια τοῦ ναοῦ τοῦ Θεοῦ εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Καὶ ἀπὸ τότε μέχρι σήμερον ἀνοικοδομεῖται ὁ ναὸς αὐτός, ἀλλὰ ἀκόμη δὲν ἔχει ἀποπερατωθῆ.
17 Καὶ τώρα ἐὰν φανῇ ἀγαθὸν εἰς τὸν βασιλέα, ἂς ἐρευνήσῃ εἰς τὸν οἶκον τοῦ βασιλικοῦ θησαυροφυλακίου εἰς τὴν Βαβυλῶνα καὶ ἂς μάθῃ, ἐὰν πράγματι ἔχῃ ἐκδοθῇ ἀπὸ τὸν βασιλέα Κῦρον διαταγὴ νὰ ἀνοικοδομηθῇ ὁ ναὸς αὐτὸς τοῦ Θεοῦ εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Ὁ δὲ βασιλεύς, ἀφοῦ πληροφορηθῇ σχετικῶς περὶ τούτου, ἂς στείλῃ καὶ πρὸς ἡμᾶς τῇ ἀπόφασίν του διὰ τὸ ζήτημα τοῦτο>.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

ὴν ἐποχὴν ἐκείνην ἄρχισαν νὰ προφητεύουν ἐν ὀνόματι τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραὴλ καὶ νὰ κηρύσσουν τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου πρὸς τοὺς Ἰουδαίους, ποὺ ἐζοῦσαν εἰς τὴν περιοχὴν τῆς Ἰουδαίας καὶ τὴν πόλιν τῶν Ἱεροσολύμων, οἱ προφῆται Ἀγγαῖος καὶ Ζαχαρίας, ὁ ἀπόγονος τοῦ Ἀδδώ.
2 Μὲ τὸ κήρυγμα αὐτὸ τῶν Προφητῶν ἐπῆραν θάρρος καὶ ἐσηκώθηκαν καὶ ἄρχισαν νὰ κτίζουν τὸν Ναὸν τοῦ Θεοῦ εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ ὁ Ζοροβάβελ, ὁ υἱὸς τοῦ Σαλαθιήλ, καὶ ὁ Ἰησοῦς, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωσεδέκ. Μαζί των ἦσαν καὶ οἱ προφῆται τοῦ Θεοῦ Ἀγγαῖος καὶ Ζαχαρίας, οἱ ὁποῖοι τοὺς ἐβοηθοῦσαν εἰς τὰ ἔργα των καὶ τοὺς ἐνεψύχωναν.
3 Ἐνῷ δὲ αὐτοὶ ἔκτιζαν τὸν Ναόν, ἦλθε πρὸς αὐτοὺς ὁ Θανθαναΐ, ποὺ ἦτο διοικητὴς τῆς πέραν τοῦ Εὐφράτου ποταμοῦ περιοχῆς, καὶ ὁ Σαθαρβουζαναῒ καὶ οἱ σύντροφοί των καὶ τοὺς εἶπαν: <Ποιὸς σᾶς ἔδωσε τὴν ἔγκρισιν νὰ κτίσετε αὐτὸν τὸν Ναὸν καὶ τὴν βοήθειαν διὰ νὰ τὸν ἀνεγείρετε καὶ πάλιν;>
4 Τοὺς ἐρώτησαν ἐπίσης: <Πῶς ὀνομάζονται οἱ ἄνδρες, ποὺ οἰκοδομοῦν τὴν πόλιν αὐτήν;>
5 Τὸ βλέμμα τοῦ Θεοῦ ὅμως παρακολουθοῦσε καὶ ἐπροστάτευε τοὺς Ἰουδαίους, ποὺ εἶχαν ἐπιστρέψει ἀπὸ τὴν αἰχμαλωσίαν, καὶ ἔτσι δὲν τοὺς ἐμπόδισαν αὐτοὶ νὰ συνεχίσουν τὸ ἔργον τῆς ἀνεγέρσεως κατὰ τὸ διάστημα ποὺ ἐζητήθη γραπτῶς ἡ γνώμη καὶ ἀπόφασις τοῦ βασιλέως Δαρείου. Ἡ δὲ βασιλικὴ ἁπάντησις διὰ τὸ θέμα τοῦτο ἀπεστάλη μὲ τὸν ἴδιον γραμματέα, ποὺ ἔγραψε καὶ μετέφερε τὴν σχετικὴν ἐπιστολὴν εἰς τὸν Δαρεῖον.
6 Τὸ περιεχόμενον τῆς ἐπιστολῆς, ποὺ ἔστειλαν εἰς τὸν βασιλέα Δαρεῖον ὁ διοικητὴς τῆς πέραν τοῦ Εὐφράτου ποταμοῦ περιοχῆς Θανθαναῒ καὶ ὁ Σαθαρβουζαναῒ καὶ οἱ σύντροφοί των Ἀφαρσαχαῖοι, ποὺ διέμεναν πέραν τοῦ Εὐφράτου, εἶναι αὐτὸ ποὺ καταγράφεται κατωτέρω.
7 Ἔκαμαν δηλαδὴ ἀναφορὰν πρὸς τὸν βασιλέα καὶ ἔγραψαν τὰ ἑξῆς εἰς αὐτήν: <Εὐχόμεθα πλήρη εἰρήνην καὶ σταθερότητα εἰς τὸν βασιλέα Δαρεῖον.
8 Θέλομεν νὰ ἀνακοινώσωμεν εἰς τὸν βασιλέα ὅτι ἐπήγαμεν εἰς τὴν περιοχὴν τῆς Ἰουδαίας καὶ εἰς τὸν τόπον τοῦ Ναοῦ τοῦ μεγάλου Θεοῦ, καὶ εἴδαμεν ὅτι ὁ Ναὸς αὐτὸς κτίζεται τώρα μὲ ἐκλεκτοὺς λίθους καὶ ἐντοιχίζονται εἰς αὐτὸν καὶ ξύλα. Τὸ ὅλον ἔργον γίνεται μὲ ἐπιδεξιότητα καὶ προοδεύει καὶ τελειοποιεῖται χάρις εἰς τὰ ἐργατικὰ καὶ ἱκανὰ χέρια τῶν ἀνθρώπων αὐτῶν.
9 Ἐρωτήσαμεν δὲ τοὺς προκρίτους τῶν ἀνθρώπων ἐκείνων καὶ τοὺς εἴπαμεν συγκεκριμένως τὰ ἑξῆς: <Ποιὸς σᾶς ἔδωσε τὴν ἔγκρισιν νὰ κτίσετε αὐτὸν τὸν Ναὸν καὶ τὴν δυνατότητα νὰ τὸν ἀνεγείρετε καὶ πάλιν; >
10 Ἐπήραμεν ἐπίσης καὶ τὰ ὀνόματά των, διὰ νὰ σοῦ τὰ γράψωμεν ἕνα πρὸς ἕνα καὶ νὰ σοῦ γνωστοποιήσωμεν τὰ στοιχεῖα τῶν ἀρχόντων τῶν Ἰουδαίων.
11 Αὐτοὶ δὲ οἱ ἄνθρωποι ἀπεκρίθησαν ὡς ἑξῆς εἰς τὰς ἐρωτήσεις μας: <Ἐμεῖς εἴμαστε δοῦλοι τοῦ Θεοῦ τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς καὶ κτίζομεν καὶ πάλιν τὸν Ναόν, ποὺ ἦτο κτισμένος εἰς τὸν τόπον αὐτὸν πρὸ πολλῶν ἐτῶν. Τὸν Ναὸν ἐκεῖνον τὸν εἶχε κτίσει καὶ τελειοποιήσει διὰ τοὺς Ἰσραηλίτας ἕνας μέγας βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ.
12 Ὅταν ὅμως οἱ πατέρες μας παρώργισαν τὸν Θεὸν τοῦ οὐρανοῦ μὲ τὰς ἁμαρτίας των, τοὺς παρέδωσε πρὸς τιμωρίαν των εἰς τὰ χέρια τοῦ βασιλέως τῆς Βαβυλῶνος Ναβουχοδονόσορος τοῦ Χαλδαίου, καὶ αὐτὸς κατέστρεψε τὸν Ναὸν ἐκεῖνον καὶ ἔσυρεν αἰχμάλωτον εἰς τὴν Βαβυλῶνα τὸν λαὸν τοῦ Ἰσραήλ.
13 Κατὰ τὸ πρῶτον ὅμως ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ βασιλέως τῶν Περσῶν Κύρου ὁ βασιλεὺς Κῦρος ἔδωσε τὴν ἄδειαν καὶ τὴν ἔγκρισίν του νὰ κτισθῇ ὁ Ναὸς αὐτὸς τοῦ Θεοῦ.
14 Τὰ δὲ σκεύη τοῦ Ναοῦ τοῦ Θεοῦ, τὰ χρυσᾶ καὶ τὰ ἀσημένια, ποὺ τὰ ἐπῆρεν ἀπὸ τὸν Ναὸν τῶν Ἱεροσολύμων ὁ Ναβονχοδονόσορ καὶ τὰ μετέφερεν εἰς τὸν ναὸν τοῦ βασιλέως τῆς Βαβυλῶνος, τὰ ἔβγαλεν ὁ βασιλεὺς Κῦρος ἀπὸ τὸν ναὸν τοῦ βασιλέως τῆς Βαβυλῶνος καὶ τὰ παρέδωσεν εἰς τὸν θησαυροφύλακα Σαβανασάρ, ποὺ ἦτο ὑπεύθυνος διὰ τὴν φύλαξιν τῶν θησαυρῶν.
15 Τοῦ εἶπε μάλιστα καὶ τὰ ἑξῆς ὁ βασιλεὺς Κῦρος: (Πάρε ὅλα τὰ σκεύη καὶ πήγαινε καὶ τοποθέτησέ τα εἰς τὸν Ναὸν τῆς Ἱερουσαλήμ, καθένα εἰς τὸν τόπον του>.
16 Κατόπιν τῆς ἐντολῆς αὐτῆς τοῦ βασιλέως Κύρου ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος, δηλαδὴ ὁ Σαβανασάρ, ἦλθεν ἐδῶ ἐπὶ τόπον καὶ ἐθεμελίωσε τὸν Ναὸν τὸν Θεοῦ εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Ἀπὸ τότε δὲ ἕως τώρα κτίζεται ὁ Ναὸς αὐτός, χωρὶς ὅμως νὰ ἔχῃ ὁλοκληρωθῇ>.
17 Τώρα λοιπόν, ἂν τὸ κρίνῃ καλὸν ὁ βασιλεύς, ἂς δώσῃ ἐντολὴν νὰ γίνῃ ἔρευνα εἰς τὸ βασιλικὸν θησαυροφυλάκιον τῆς Βαβυλῶνος. Τὸ λέγομεν αὐτό, βασιλεῦ, διότι θέλομεν νὰ ἑξακριβώσῃς ἐὰν πράγματι ἐδόθη ἄδεια καὶ ἔγκρισις ἀπὸ τὸν βασιλέα Κῦρον να ἀνεγερθῇ ὁ Ναὸς αὐτὸς τοῦ Θεοῦ, ποὺ εἶναι εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Καὶ ἀφοῦ ἐνημερωθῇ ὁ βασιλεύς, ἂς εὐαρεστηθῇ νὰ μᾶς στείλῃ κάποιαν ἀπάντησιν ὡς πρὸς τὸ θέμα αὐτό>.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
αὶ ἐπροφήτευσεν Ἀγγαῖος ὁ προφήτης καὶ Ζαχαρίας ὁ τοῦ Ἀδδὼ προφητείαν ἐπὶ τοὺς Ἰουδαίους τοὺς ἐν Ἰούδᾳ καὶ Ἱερουσαλὴμ ἐν ὀνόματι Θεοῦ Ἰσραὴλ ἐπ' αὐτούς.	προφήτης Ἀγγαῖος καὶ ὁ προφήτης Ζαχαρίας, ὁ ἔγγονος τοῦ Ἀδδώ, ἐδίδασκον ἐν ὀνόματι Κυρίου τοῦ Θεοῦ τῶν Ἰσραηλιτῶν τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ καὶ προέλεγαν τὰ μέλλοντα εἰς τοὺς Ἰουδαίους, οἱ ὁποῖοι εὑρίσκονται εἰς τὴν Ἰουδαίαν καὶ τὴν Ἱερουσαλήμ.	ὴν ἐποχὴν ἐκείνην ἄρχισαν νὰ προφητεύουν ἐν ὀνόματι τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραὴλ καὶ νὰ κηρύσσουν τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου πρὸς τοὺς Ἰουδαίους, ποὺ ἐζοῦσαν εἰς τὴν περιοχὴν τῆς Ἰουδαίας καὶ τὴν πόλιν τῶν Ἱεροσολύμων, οἱ προφῆται Ἀγγαῖος καὶ Ζαχαρίας, ὁ ἀπόγονος τοῦ Ἀδδώ.
2 Τότε ἀνέστησαν Ζοροβάβελ ὁ τοῦ Σαλαθιὴλ καὶ Ἰησοῦς υἱὸς Ἰωσεδὲκ καὶ ἤρξαντο οἰκοδομῆσαι τὸν οἶκον τοῦ Θεοῦ τὸν ἐν Ἱερουσαλήμ, καὶ μετ' αὐτῶν οἱ προφῆται τοῦ Θεοῦ βοηθοῦντες αὐτοῖς.	2 Τότε ἐσηκώθησαν ὁ Ζοροβάβελ, ὁ υἱὸς τοῦ Σαλαθιήλ, καὶ ὁ Ἰησοῦς ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωσεδέκ, καὶ ἤρχισαν νὰ ἀνοικοδομοῦν τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ εἰς Ἱερουσαλήμ. Μαζῆ των δὲ ἦσαν καὶ οἱ δύο προμνημονευθέντες προφῆται, οἱ ὁποῖοι καὶ τοὺς ἐνίσχυον εἰς τὸ ἔργον των.	2 Μὲ τὸ κήρυγμα αὐτὸ τῶν Προφητῶν ἐπῆραν θάρρος καὶ ἐσηκώθηκαν καὶ ἄρχισαν νὰ κτίζουν τὸν Ναὸν τοῦ Θεοῦ εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ ὁ Ζοροβάβελ, ὁ υἱὸς τοῦ Σαλαθιήλ, καὶ ὁ Ἰησοῦς, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωσεδέκ. Μαζί των ἦσαν καὶ οἱ προφῆται τοῦ Θεοῦ Ἀγγαῖος καὶ Ζαχαρίας, οἱ ὁποῖοι τοὺς ἐβοηθοῦσαν εἰς τὰ ἔργα των καὶ τοὺς ἐνεψύχωναν.
3 Ἐν αὐτῷ τῷ καιρῷ ἦλθεν ἐπ' αὐτοὺς Θανθαναῒ ἔπαρχος πέραν τοῦ ποταμοῦ καὶ Σαθαρβουζαναῒ καὶ οἱ σύνδουλοι αὐτῶν καὶ τοιάδε εἶπαν αὐτοῖς· τίς ἔθηκεν ὑμῖν γνώμην τοῦ οἰκοδομῆσαι τὸν οἶκον τοῦτον καὶ τὴν χορηγίαν ταύτην καταρτίσασθαι;	3 Κατὰ τὴν ἐποχὴν ἐκείνην ὁ διοικητὴς τῆς πέραν τοῦ ποταμοῦ Εὐφράτου χώρας, ὁ Θανθαναΐ, ἦλθε πρὸς τοὺς Ἰουδαίους μαζῆ μὲ τὸν Σαθαρβουζαναῒ καὶ τοὺς συντρόφους των καὶ εἶπον πρὸς τοὺς Ἰουδαίους· <ποιὸς σᾶς ἔδωσε τὴν ἄδειαν νὰ ἀνοικοδομήσετε αὐτὸν τὸν ναὸν καὶ τὸ δικαίωμα νὰ φέρετε αὐτὸν εἰς πέρας;>	3 Ἐνῷ δὲ αὐτοὶ ἔκτιζαν τὸν Ναόν, ἦλθε πρὸς αὐτοὺς ὁ Θανθαναΐ, ποὺ ἦτο διοικητὴς τῆς πέραν τοῦ Εὐφράτου ποταμοῦ περιοχῆς, καὶ ὁ Σαθαρβουζαναῒ καὶ οἱ σύντροφοί των καὶ τοὺς εἶπαν: <Ποιὸς σᾶς ἔδωσε τὴν ἔγκρισιν νὰ κτίσετε αὐτὸν τὸν Ναὸν καὶ τὴν βοήθειαν διὰ νὰ τὸν ἀνεγείρετε καὶ πάλιν;>
4 Τότε ταῦτα εἴποσαν αὐτοῖς· τίνα ἐστὶ τὰ ὀνόματα τῶν ἀνδρῶν τῶν οἰκοδομούντων τὴν πόλιν ταύτην;	4 Ἀκόμη δὲ τοὺς ἠρώτησαν καὶ ποῖα εἶναι τὰ ὀνόματα τῶν ἀνδρῶν, οἱ ὁποῖοι ἀνοικοδομοῦν τὴν πόλιν αὐτήν.	4 Τοὺς ἐρώτησαν ἐπίσης: <Πῶς ὀνομάζονται οἱ ἄνδρες, ποὺ οἰκοδομοῦν τὴν πόλιν αὐτήν;>
5 Καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τὴν αἰχμαλωσίαν Ἰούδα, καὶ οὐ κατήργησαν αὐτοὺς ἕως γνώμη τῷ Δαρείῳ ἀπηνέχθη· καὶ τότε ἀπεστάλη τῷ φορολόγῳ ὑπὲρ τούτου.	5 Οἱ Ὀφθαλμοὶ ὅμως τοῦ πανάγαθου Θεοῦ ἔβλεπαν μὲ εὐμένειαν τοὺς Ἰουδαίους, ποὺ εἶχον ἐπανέλθει ἀπὸ τὴν αἰχμαλωσίαν, ὥστε ὁ διοικητὴς καὶ οἱ ἄλλοι ἄρχοντες δὲν τοὺς ἐσταμάτησαν ἀπὸ τὸ ἔργον των, μέχρις ὅτου ἐζητήθη καὶ ἦλθε γνώμη καὶ ἀπόφασις τοῦ Δαρείου. Ἀπεστάλη δὲ ἡ ἀπάντησις διὰ τοῦ γραμματοκομιστοῦ σχετικὰ μὲ τὴν ὑπόθεσιν αὐτήν.	5 Τὸ βλέμμα τοῦ Θεοῦ ὅμως παρακολουθοῦσε καὶ ἐπροστάτευε τοὺς Ἰουδαίους, ποὺ εἶχαν ἐπιστρέψει ἀπὸ τὴν αἰχμαλωσίαν, καὶ ἔτσι δὲν τοὺς ἐμπόδισαν αὐτοὶ νὰ συνεχίσουν τὸ ἔργον τῆς ἀνεγέρσεως κατὰ τὸ διάστημα ποὺ ἐζητήθη γραπτῶς ἡ γνώμη καὶ ἀπόφασις τοῦ βασιλέως Δαρείου. Ἡ δὲ βασιλικὴ ἁπάντησις διὰ τὸ θέμα τοῦτο ἀπεστάλη μὲ τὸν ἴδιον γραμματέα, ποὺ ἔγραψε καὶ μετέφερε τὴν σχετικὴν ἐπιστολὴν εἰς τὸν Δαρεῖον.
6 Διασάφησις ἐπιστολῆς, ἧς ἀπέστειλε Θανθαναῒ ὁ ἔπαρχος τοῦ πέραν τοῦ ποταμοῦ καὶ Σαθαρβουζαναῒ καὶ οἱ σύνδουλοι αὐτῶν Ἀφαρσαχαῖοι οἱ ἐν τῷ πέραν τοῦ ποταμοῦ Δαρείου τῷ βασιλεῖ·	6 Αὐτὸ δὲ ἦτο τὸ περιεχόμενον τῆς ἐπιστολῆς, τὴν ὁποίαν ἔστειλε πρὸς τὸν Δαρεῖον, τὸν βασιλέα, ὁ Θανθαναΐ, ὁ διοικητὴς τῆς πέραν τοῦ ποταμοῦ Εὐφράτου χώρας, μαζῆ μὲ τὸν Σαθαρβουζαναῒ καὶ τοὺς συντρόφους των Ἀφαρσαχαίους, οἱ ὁποῖοι καὶ αὐτοὶ εὑρίσκοντο ἐπίσης πέραν τοῦ ποταμοῦ Εὐφράτου·	6 Τὸ περιεχόμενον τῆς ἐπιστολῆς, ποὺ ἔστειλαν εἰς τὸν βασιλέα Δαρεῖον ὁ διοικητὴς τῆς πέραν τοῦ Εὐφράτου ποταμοῦ περιοχῆς Θανθαναῒ καὶ ὁ Σαθαρβουζαναῒ καὶ οἱ σύντροφοί των Ἀφαρσαχαῖοι, ποὺ διέμεναν πέραν τοῦ Εὐφράτου, εἶναι αὐτὸ ποὺ καταγράφεται κατωτέρω.
7 ρήμασιν ἀπέστειλαν πρὸς αὐτόν, καὶ τάδε γέγραπται ἐν αὐτῷ· <Δαρείῳ τῷ βασιλεῖ εἰρήνη πᾶσα.	7 αὐτὰ εἶναι κατὰ λέξιν ὅσα εἶχαν γραφῆ εἰς τὴν ἐπιστολήν, τὴν ὁποίαν αὐτοὶ ἀπέστειλαν πρὸς τὸν βασιλέα· <Εἰς τὸν Δαρεῖον τὸν βασιλέα ἂς εἶναι κάθε εἰρήνη.	7 Ἔκαμαν δηλαδὴ ἀναφορὰν πρὸς τὸν βασιλέα καὶ ἔγραψαν τὰ ἑξῆς εἰς αὐτήν: <Εὐχόμεθα πλήρη εἰρήνην καὶ σταθερότητα εἰς τὸν βασιλέα Δαρεῖον.
8 Γνωστὸν ἔστω τῷ βασιλεῖ ὅτι ἐπορεύθημεν εἰς τὴν Ἰουδαίαν χώραν εἰς οἶκον τοῦ Θεοῦ τοῦ μεγάλου, καὶ αὐτὸς οἰκοδομεῖται λίθοις ἐκλεκτοῖς, καὶ ξύλα ἐντίθενται ἐν τοῖς τοίχοις, καὶ τὸ ἔργον ἐκεῖνο ἐπιδέξιον γίνεται καὶ εὐοδοῦται ἐν ταῖς χερσὶν αὐτῶν.	8 Φέρομεν εἰς γνῶσιν τοῦ βασιλέως ὅτι μετέβημεν εἰς τὴν χώραν τῆς Ἰουδαίας καὶ εἰς τὸν ναὸν τοῦ μεγάλου Θεοῦ καὶ διεπιστώσαμεν ὅτι ὁ ναὸς αὐτὸς ἀνοικοδομεῖται μὲ ἐκλεκτοὺς λίθους καὶ μὲ ξύλα, τὰ ὁποῖα τίθενται εἰς τὸ ἐσωτερικὸν τῶν τοίχων. Τὸ ἔργον αὐτὸ εἶναι πολὺ ἐπιδέξιον καὶ προοδεύει συνεχῶς καὶ τελειοποιεῖται μὲ τὰ χέρια αὐτῶν.	8 Θέλομεν νὰ ἀνακοινώσωμεν εἰς τὸν βασιλέα ὅτι ἐπήγαμεν εἰς τὴν περιοχὴν τῆς Ἰουδαίας καὶ εἰς τὸν τόπον τοῦ Ναοῦ τοῦ μεγάλου Θεοῦ, καὶ εἴδαμεν ὅτι ὁ Ναὸς αὐτὸς κτίζεται τώρα μὲ ἐκλεκτοὺς λίθους καὶ ἐντοιχίζονται εἰς αὐτὸν καὶ ξύλα. Τὸ ὅλον ἔργον γίνεται μὲ ἐπιδεξιότητα καὶ προοδεύει καὶ τελειοποιεῖται χάρις εἰς τὰ ἐργατικὰ καὶ ἱκανὰ χέρια τῶν ἀνθρώπων αὐτῶν.
9 Τότε ἠρωτήσαμεν τοὺς πρεσβυτέρους ἐκείνους, καὶ οὕτως εἴπαμεν αὐτοῖς· τίς ἔθηκεν ὑμῖν γνώμην τὸν οἶκον τοῦτον οἰκοδομῆσαι καὶ τὴν χορηγίαν τούτην καταρτίσασθαι;	9 Ἠρωτήσαμεν τότε τοὺς πρεσβύτερους κατὰ τὴν ἡλικίαν καὶ τοὺς εἴπαμεν τὰ ἐξῆς· Ποῖος σᾶς ἔδωσε τὴν ἄδειαν νὰ ἀνοικοδομήσετε τὸν ναὸν τοῦτον καὶ τὸ δικαίωμα αὐτό, ὥστε νὰ φέρετε εἰς πέρα τὸ ἔργον;	9 Ἐρωτήσαμεν δὲ τοὺς προκρίτους τῶν ἀνθρώπων ἐκείνων καὶ τοὺς εἴπαμεν συγκεκριμένως τὰ ἑξῆς: <Ποιὸς σᾶς ἔδωσε τὴν ἔγκρισιν νὰ κτίσετε αὐτὸν τὸν Ναὸν καὶ τὴν δυνατότητα νὰ τὸν ἀνεγείρετε καὶ πάλιν; >
10 Καὶ τὰ ὀνόματα αὐτῶν ἠρωτήσαμεν αὐτοὺς γνωρίσαι σοι, ὥστε γράψαι σοι τὰ ὀνόματα τῶν ἀνδρῶν τῶν ἀρχόντων αὐτῶν.	10 Ἠρωτήσαμεν ἀκόμη καὶ τὰ ὀνόματα αὐτῶν, διὰ νὰ καταστήσωμεν αὐτὰ εἰς σὲ γνωστά. Νὰ σοῦ τὰ παραδώσωμεν γραπτῶς τὰ ὀνόματα τῶν ἀνδρῶν, ποὺ εἶναι ἀρχηγοί των.	10 Ἐπήραμεν ἐπίσης καὶ τὰ ὀνόματά των, διὰ νὰ σοῦ τὰ γράψωμεν ἕνα πρὸς ἕνα καὶ νὰ σοῦ γνωστοποιήσωμεν τὰ στοιχεῖα τῶν ἀρχόντων τῶν Ἰουδαίων.
11 Καὶ τοιοῦτο τὸ ρῆμα ἀπεκρίθησαν ἡμῖν λέγοντες· ἡμεῖς ἐσμεν δοῦλοι τοῦ Θεοῦ τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς καὶ οἰκοδομοῦμεν τὸν οἶκον, ὃς ἦν ᾠκοδομημένος πρὸ τούτου ἔτη πολλά, καὶ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραὴλ μέγας ᾠκοδόμησεν αὐτὸν καὶ κατηρτίσατο αὐτὸν αὐτοῖς.	11 Ὡς ἐξῆς δὲ ἀπήντησαν εἰς ἡμᾶς ἐκεῖνοι καὶ εἶπον· Ἡμεῖς εἴμεθα δοῦλοι τοῦ Θεοῦ τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς καὶ ἀνοικοδομοῦμεν τὸν ναὸν αὐτόν, ὁ ὁποῖος εἶχε κτισθῆ πρὸ πολλῶν ἐτῶν. Ἕνας δὲ μέγας βασιλεὺς τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ εἶχε κτίσει αὐτὸν καὶ τὸν ἔφερεν εἰς πέρας πρὸς χάριν τῶν Ἰσραηλιτῶν.	11 Αὐτοὶ δὲ οἱ ἄνθρωποι ἀπεκρίθησαν ὡς ἑξῆς εἰς τὰς ἐρωτήσεις μας: <Ἐμεῖς εἴμαστε δοῦλοι τοῦ Θεοῦ τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς καὶ κτίζομεν καὶ πάλιν τὸν Ναόν, ποὺ ἦτο κτισμένος εἰς τὸν τόπον αὐτὸν πρὸ πολλῶν ἐτῶν. Τὸν Ναὸν ἐκεῖνον τὸν εἶχε κτίσει καὶ τελειοποιήσει διὰ τοὺς Ἰσραηλίτας ἕνας μέγας βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ.
12 Ἀφ' ὅτε δὲ παρώργισαν οἱ πατέρες ἡμῶν τὸν Θεὸν τοῦ οὐρανοῦ, ἔδωκεν αὐτοὺς εἰς χεῖρας Ναβουχοδονόσορ βασιλέως Βαβυλῶνος τοῦ Χαλδαίου καὶ τὸν οἶκον τοῦτον κατέλυσε καὶ τὸν λαὸν ἀπῴκισεν εἰς Βαβυλῶνα.	12 Ἐπειδὴ ὅμως οἱ πατέρες ἡμῶν παρώργισαν μὲ τὰς ἁμαρτίας των τὸν Θεὸν τοῦ οὐρανοῦ, διὰ τούτο ὁ Θεός παρέδωκεν αὐτοὺς δούλους εἰς τὴν ἐξουσίαν τοῦ Ναβουχοδονόσορος, τοῦ Χαλδαίου βασιλέως τῆς Βαδυλῶνος, ὁ ὅποῖος τὸν μὲν ναὸν τοῦτον κατέστρεψε, τὸν δὲ ἰσραηλιτικὸν λαὸν μετέφερεν αἰχμάλωτον εἰς τὴν Βαβυλῶνα.	12 Ὅταν ὅμως οἱ πατέρες μας παρώργισαν τὸν Θεὸν τοῦ οὐρανοῦ μὲ τὰς ἁμαρτίας των, τοὺς παρέδωσε πρὸς τιμωρίαν των εἰς τὰ χέρια τοῦ βασιλέως τῆς Βαβυλῶνος Ναβουχοδονόσορος τοῦ Χαλδαίου, καὶ αὐτὸς κατέστρεψε τὸν Ναὸν ἐκεῖνον καὶ ἔσυρεν αἰχμάλωτον εἰς τὴν Βαβυλῶνα τὸν λαὸν τοῦ Ἰσραήλ.
13 Ἀλλ' ἐν ἔτει πρώτῳ Κύρου τοῦ βασιλέως Κῦρος ὁ βασιλεὺς ἔθετο γνώμην τὸν οἶκον τοῦ Θεοῦ τοῦτον οἰκοδομηθῆναι.	13 ᾼλλὰ κατὰ τὸ πρῶτον ἔτος τῆς βασιλείας Κύρου τοῦ βασιλέως αὐτὸς οὗτος ὁ βασιλεὺς Κῦρος ἐξέδωσε διαταγὴν νὰ ἀνοικοδομηθῇ ὁ ναὸς αὐτός.	13 Κατὰ τὸ πρῶτον ὅμως ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ βασιλέως τῶν Περσῶν Κύρου ὁ βασιλεὺς Κῦρος ἔδωσε τὴν ἄδειαν καὶ τὴν ἔγκρισίν του νὰ κτισθῇ ὁ Ναὸς αὐτὸς τοῦ Θεοῦ.
14 Καὶ τὰ σκεύη τοῦ οἴκου τοῦ Θεοῦ τὰ χρυσᾶ καὶ τὰ ἀργυρᾶ, ἃ Ναβουχοδονόσορ ἐξήνεγκεν ἀπὸ τοῦ οἴκου τοῦ ἐν Ἱερουσαλὴμ καὶ ἀπήνεγκεν αὐτὰ εἰς τὸν ναὸν τοῦ βασιλέως, ἐξήνεγκεν αὐτὰ Κῦρος ὁ βασιλεὺς ἀπὸ τοῦ ναοῦ τοῦ βασιλέως καὶ ἔδωκε τῷ Σαβανασὰρ τῷ θησαυροφύλακι, τῷ ἐπὶ τοῦ θησαυροῦ.	14 Καὶ αὐτὰ δὲ τὰ χρυσᾶ κα ἀργυρᾶ ἱερὰ σκεύη τοῦ ναοῦ, τὰ ὁποῖα ὁ Ναβουχοδονόσορ ἔβγαλε ἀπὸ τὸν ναὸν τὸν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ τὰ μετέφερεν εἰς τὸν ἰδικόν του ναὸν τοῦ βασιλέως εἰς τὴν Βαβυλῶνα, τὰ ἐπῆρεν ὁ βασιλεὺς Κῦρος ἀπὸ τὸν ναὸν τοῦ βασιλέως τῆς Βαβυλῶνος καὶ τὰ παρέδωκεν εἰς τὸν Σαβανασὰρ τὸν θησαυροφύλακα, τὸν ἄρχοντα δηλαδὴ τῶν θησαυρῶν	14 Τὰ δὲ σκεύη τοῦ Ναοῦ τοῦ Θεοῦ, τὰ χρυσᾶ καὶ τὰ ἀσημένια, ποὺ τὰ ἐπῆρεν ἀπὸ τὸν Ναὸν τῶν Ἱεροσολύμων ὁ Ναβονχοδονόσορ καὶ τὰ μετέφερεν εἰς τὸν ναὸν τοῦ βασιλέως τῆς Βαβυλῶνος, τὰ ἔβγαλεν ὁ βασιλεὺς Κῦρος ἀπὸ τὸν ναὸν τοῦ βασιλέως τῆς Βαβυλῶνος καὶ τὰ παρέδωσεν εἰς τὸν θησαυροφύλακα Σαβανασάρ, ποὺ ἦτο ὑπεύθυνος διὰ τὴν φύλαξιν τῶν θησαυρῶν.
15 Καὶ εἶπεν αὐτῷ· πάντα τὰ σκεύη λάβε καὶ πορεύου, θὲς αὐτὰ ἐν τῷ οἴκῳ τῷ ἐν Ἱερουσαλὴμ εἰς τὸν τόπον αὐτῶν.	15 καὶ εἰπὲ πρὸς αὐτόν· Πάρε ὅλα αὐτὰ τὰ ἱερὰ σκεύη καὶ πήγαινε νὰ τὰ τοποθετήσῃς εἰς τὸν ναὸν τῆς Ἱερουσαλὴμ εἰς τὸν τόπον των.	15 Τοῦ εἶπε μάλιστα καὶ τὰ ἑξῆς ὁ βασιλεὺς Κῦρος: (Πάρε ὅλα τὰ σκεύη καὶ πήγαινε καὶ τοποθέτησέ τα εἰς τὸν Ναὸν τῆς Ἱερουσαλήμ, καθένα εἰς τὸν τόπον του>.
16 Τότε Σαβανασὰρ ἐκεῖνος ἦλθε καὶ ἔδωκε θεμελίους τοῦ οἴκου τοῦ Θεοῦ ἐν Ἱερουσαλήμ· καὶ ἀπὸ τότε ἕως τοῦ νῦν ᾠκοδομήθη καὶ οὐκ ἐτελέσθη.	16 Τότε δὲ ὁ Σαβανασὰρ ἐκεῖνος ἦλθε πράγματι καὶ ἔβαλε τὰ θεμέλια τοῦ ναοῦ τοῦ Θεοῦ εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Καὶ ἀπὸ τότε μέχρι σήμερον ἀνοικοδομεῖται ὁ ναὸς αὐτός, ἀλλὰ ἀκόμη δὲν ἔχει ἀποπερατωθῆ.	16 Κατόπιν τῆς ἐντολῆς αὐτῆς τοῦ βασιλέως Κύρου ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος, δηλαδὴ ὁ Σαβανασάρ, ἦλθεν ἐδῶ ἐπὶ τόπον καὶ ἐθεμελίωσε τὸν Ναὸν τὸν Θεοῦ εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Ἀπὸ τότε δὲ ἕως τώρα κτίζεται ὁ Ναὸς αὐτός, χωρὶς ὅμως νὰ ἔχῃ ὁλοκληρωθῇ>.
17 Καὶ νῦν εἰ ἐπὶ τὸν βασιλέα ἀγαθόν, ἐπισκεπήτω ἐν τῷ οἴκῳ τῆς γάζης τοῦ βασιλέως Βαβυλῶνος, ὅπως γνῷς ὅτι ἀπὸ βασιλέως Κύρου ἐτέθη γνώμη οἰκοδομῆσαι τὸν οἶκον τοῦ Θεοῦ ἐκεῖνον τὸν ἐν Ἱερουσαλήμ. Καὶ γνοὺς ὁ βασιλεὺς περὶ τούτου πεμψάτω πρὸς ἡμᾶς>.	17 Καὶ τώρα ἐὰν φανῇ ἀγαθὸν εἰς τὸν βασιλέα, ἂς ἐρευνήσῃ εἰς τὸν οἶκον τοῦ βασιλικοῦ θησαυροφυλακίου εἰς τὴν Βαβυλῶνα καὶ ἂς μάθῃ, ἐὰν πράγματι ἔχῃ ἐκδοθῇ ἀπὸ τὸν βασιλέα Κῦρον διαταγὴ νὰ ἀνοικοδομηθῇ ὁ ναὸς αὐτὸς τοῦ Θεοῦ εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Ὁ δὲ βασιλεύς, ἀφοῦ πληροφορηθῇ σχετικῶς περὶ τούτου, ἂς στείλῃ καὶ πρὸς ἡμᾶς τῇ ἀπόφασίν του διὰ τὸ ζήτημα τοῦτο>.	17 Τώρα λοιπόν, ἂν τὸ κρίνῃ καλὸν ὁ βασιλεύς, ἂς δώσῃ ἐντολὴν νὰ γίνῃ ἔρευνα εἰς τὸ βασιλικὸν θησαυροφυλάκιον τῆς Βαβυλῶνος. Τὸ λέγομεν αὐτό, βασιλεῦ, διότι θέλομεν νὰ ἑξακριβώσῃς ἐὰν πράγματι ἐδόθη ἄδεια καὶ ἔγκρισις ἀπὸ τὸν βασιλέα Κῦρον να ἀνεγερθῇ ὁ Ναὸς αὐτὸς τοῦ Θεοῦ, ποὺ εἶναι εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Καὶ ἀφοῦ ἐνημερωθῇ ὁ βασιλεύς, ἂς εὐαρεστηθῇ νὰ μᾶς στείλῃ κάποιαν ἀπάντησιν ὡς πρὸς τὸ θέμα αὐτό>.