Η Έξοδος : Κεφάλαιον ΙΗ'

Πρωτότυπο Κείμενο

κουσε δὲ Ἰοθὸρ ἱερεὺς Μαδιὰμ ὁ γαμβρὸς Μωυσῆ πάντα ὅσα ἐποίησε Κύριος Ἰσραὴλ τῷ ἑαυτοῦ λαῷ· ἐξήγαγε γὰρ Κύριος τὸν Ἰσραὴλ ἐξ Αἰγύπτου.
2 Ἔλαβε δὲ Ἰοθὸρ ὁ γαμβρὸς Μωυσῆ Σεπφώραν τὴν γυναῖκα Μωυσῆ μετὰ τὴν ἄφεσιν αὐτῆς
3 καὶ τοὺς δύο υἱοὺς αὐτῆς· ὄνομα τῷ ἐνὶ αὐτῶν Γηρσὰμ λέγων· πάροικος ἤμην ἐν γῇ ἀλλοτρίᾳ·
4 καὶ τὸ ὄνομα τοῦ δευτέρου Ἐλιέζερ λέγων· ὁ γὰρ Θεὸς τοῦ πατρός μου βοηθός μου καὶ ἐξείλατό με ἐκ χειρὸς Φαραώ.
5 Καὶ ἐξῆλθεν Ἰοθὸρ ὁ γαμβρὸς Μωυσῆ καὶ οἱ υἱοὶ καὶ ἡ γυνὴ πρὸς Μωυσῆν εἰς τὴν ἔρημον, οὗ παρενέβαλεν ἐπ' ὄρος τοῦ Θεοῦ.
6 Ἀνηγγέλη δὲ Μωυσῇ λέγοντες· ἰδοὺ ὁ γαμβρός σου Ἰοθὸρ παραγίνεται πρός σε, καὶ ἡ γυνὴ καὶ οἱ δύο υἱοί σου μετ' αὐτοῦ.
7 Ἐξῆλθε δὲ Μωυσῆς εἰς συνάντησιν τῷ γαμβρῷ καὶ προσεκύνησεν αὐτῷ καὶ ἐφίλησεν αὐτόν, καὶ ἠσπάσαντο ἀλλήλους· καὶ εἰσήγαγεν αὐτοὺς εἰς τὴν σκηνήν.
8 Καὶ διηγήσατο Μωυσῆς τῷ γαμβρῷ πάντα, ὅσα ἐποίησε Κύριος τῷ Φαραὼ καὶ πᾶσι τοῖς Αἰγυπτίοις ἕνεκεν τοῦ Ἰσραήλ, καὶ πάντα τὸν μόχθον τὸν γενόμενον αὐτοῖς ἐν τῇ ὁδῷ καὶ ὅτι ἐξείλατο αὐτοὺς Κύριος ἐκ χειρὸς Φαραὼ καὶ ἐκ χειρὸς τῶν Αἰγυπτίων.
9 Ἐξέστη δὲ Ἰοθὸρ ἐπὶ πᾶσι τοῖς ἀγαθοῖς, οἷς ἐποίησεν αὐτοῖς Κύριος, ὅτι ἐξείλατο αὐτοὺς ἐκ χειρὸς Αἰγυπτίων καὶ ἐκ χειρὸς Φαραώ.
10 Καὶ εἶπεν Ἰοθόρ· εὐλογητὸς Κύριος, ὅτι ἐξείλατο αὐτοὺς ἐκ χειρὸς Αἰγυπτίων καὶ ἐκ χειρὸς Φαραώ·
11 νῦν ἔγνων ὅτι μέγας Κύριος παρὰ πάντας τοὺς θεούς, ἕνεκεν τούτου ὅτι ἐπέθεντο αὐτοῖς.
12 Καὶ ἔλαβεν Ἰοθὸρ ὁ γαμβρὸς Μωυσῆ ὁλοκαυτώματα καὶ θυσίας τῷ Θεῷ· παρεγένετο δὲ Ἀαρὼν καὶ πάντες οἱ πρεσβύτεροι Ἰσραὴλ συμφαγεῖν ἄρτον μετὰ τοῦ γαμβροῦ Μωυσῆ ἐναντίον τοῦ Θεοῦ.
13 Καὶ ἐγένετο μετὰ τὴν ἐπαύριον συνεκάθισε Μωυσῆς κρίνειν τὸν λαόν· παρειστήκει δὲ πᾶς ὁ λαὸς Μωυσῇ ἀπὸ πρωΐθεν ἕως δείλης.
14 Καὶ ἰδὼν Ἰοθὸρ πάντα ὅσα ποιεῖ τῷ λαῷ, λέγει· τί τοῦτο, ὃ σὺ ποιεῖς τῷ λαῷ; Διατὶ σὺ κάθησαι μόνος, πᾶς δὲ ὁ λαὸς παρέστηκέ σοι ἀπὸ πρωΐθεν ἕως δείλης;
15 Καὶ λέγει Μωυσῆς τῷ γαμβρῷ, ὅτι παραγίνεται πρός με ὁ λαὸς ἐκζητῆσαι κρίσιν παρὰ τοῦ Θεοῦ.
16 Ὅταν γὰρ γένηται αὐτοῖς ἀντιλογία καὶ ἔλθωσι πρός με, διακρίνω ἕκαστον καὶ συμβιβάζω αὐτοὺς τὰ προστάγματα τοῦ Θεοῦ καὶ τὸν νόμον αὐτοῦ.
17 Εἶπε δὲ ὁ γαμβρὸς Μωυσῆ πρὸς αὐτόν· οὐκ ὀρθῶς σὺ ποιεῖς τὸ ρῆμα τοῦτο·
18 φθορᾷ καταφθαρήσῃ ἀνυπομονήτῳ καὶ σὺ καὶ πᾶς ὁ λαὸς οὗτος, ὃς ἐστι μετὰ σοῦ· βαρύ σοι τὸ ρῆμα τοῦτο, οὐ δυνήσῃ ποιεῖν σὺ μόνος.
19 Νῦν οὖν ἄκουσόν μου καὶ συμβουλεύσω σοι, καὶ ἔσται ὁ Θεὸς μετὰ σοῦ. Γίνου σὺ τῷ λαῷ τὰ πρὸς τὸν Θεὸν καὶ ἀνθίσεις τοὺς λόγους αὐτῶν πρὸς τὸν Θεόν,
20 καὶ διαμαρτύρῃ αὐτοῖς τὰ προστάγματα τοῦ Θεοῦ καὶ τὸν νόμον αὐτοῦ καὶ σημανεῖς αὐτοῖς τὰς ὁδούς, ἐν αἷς πορεύσονται ἐν αὐτοῖς, καὶ τὰ ἔργα ἃ ποιήσουσι.
21 Καὶ σὺ σεαυτῷ σκέψαι ὀπὸ παντὸς τοῦ λαοῦ ἄνδρας δυνατούς, θεοσεβεῖς, ἄνδρας δικαίους, μισοῦντας ὑπερηφανίαν, καὶ καταστήσεις ἐπ' αὐτὸν χιλιάρχους καὶ ἑκατοντάρχους καὶ πεντηκοντάρχους καὶ δεκαδάρχους,
22 καὶ κρινοῦσι τὸν λαὸν πᾶσαν ὥραν· τὸ δὲ ρῆμα τὸ ὑπέρογκον ἀνοίσουσιν ἐπὶ σέ, τὰ δὲ βραχέα τῶν κριμάτων κρινοῦσιν αὐτοὶ καὶ κουφιοῦσι ἀπὸ σοῦ καὶ συναντιλήψονταί σοι.
23 Ἐὰν τὸ ρῆμα τοῦτο ποιήσῃς, κατισχύσει σε ὁ Θεός, καὶ δυνήσῃ παραστῆναι, καὶ πᾶς ὁ λαὸς οὗτος εἰς τὸν ἑαυτοῦ τόπον μετ' εἰρήνης ἥξει.
24 Ἤκουσε δὲ Μωυσῆς τῆς φωνῆς τοῦ γαμβροῦ καὶ ἐποίησεν ὅσα εἶπεν αὐτῷ.
25 Καὶ ἐπέλεξε Μωυσῆς ἄνδρας δυνατοὺς ἀπὸ παντὸς Ἰσραὴλ καὶ ἐποίησεν αὐτοὺς ἐπ' αὐτῶν χιλιάρχους καὶ ἑκατοντάρχους καὶ πεντηκοντάρχους καὶ δεκαδάρχους.
26 Καὶ ἐκρίνοσαν τὸν λαὸν πᾶσαν ὥραν· πᾶν δὲ ρῆμα ὑπέρογκον ἀναφέροσαν ἐπὶ Μωυσῆν, πᾶν δὲ ρῆμα ἐλαφρὸν ἐκρίνοσαν αὐτοί.
27 Ἐξαπέστειλε δὲ Μωυσῆς τὸν ἑαυτοῦ γαμβρόν, καὶ ἀπῆλθεν εἰς τὴν γῆν αὐτοῦ.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

Ἰσθόρ, ὁ ἱερεὺς εἰς τὴν Μαδιάμ, ὁ πενθερὸς τοῦ Μωϋσέως, ἐπληροφορήθη ὅσα μεγάλα καὶ θαυμαστὰ ἔκαμεν ὁ Κύριος εἰς τὸν ἰδικόν του λαὸν τὸν ἰσραηλιτικόν, ὅτι δηλαδὴ ἀπηλευθέρωσε καὶ ἔβγαλε τὸν λαὸν αὐτὸν κατὰ τρόπον θαυμαστὸν ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον.
2 Ὁ Ἰοθόρ, ὁ πενθερὸς τοῦ Μωϋσέως, ἐπῆρε μαζῆ του τὴν Σεπφώραν, τὴν γυναῖκα τοῦ Μωϋσέως, ἡ ὁποία μετὰ τὴν ἀπομάκρυνσίν της δὲν εἶχεν ἐπανέλθει πρὸς τὸν Μωϋσῆν,
3 ἐπῆρε ἐπίσης καὶ τοὺς δύο υἱοὺς αὐτῆς. Τὸν ἕνα ἐξ αὐτῶν εἶχεν ὀνομάσει ὁ Μωϋσῆς Γηρσὰμ δηλώνων μὲ αὐτὸ ὅτι <ξένος ἤμην εἰς ξένην γῆν>.
4 Τὸν δεύτερον ὠνόμασεν Ἐλιέζερ λέγων· <ὁ Θεὸς τοῦ πατρός μου εἶναι βοηθός μου καὶ μὲ ἔβγαλε ἀπὸ τὸ χέρι του Φαραώ>.
5 Ὁ Ἰοθόρ, λοιπόν, ὁ πενθερὸς τοῦ Μωϋσέως, τὰ παιδιὰ καὶ ἡ γυναίκα τοῦ Μωϋσέως, ἐξῆλθον εἰς τὴν ἔρημον, ὅπου ὁ Μωϋσῆς εἶχε κατασκηνώσει εἰς τοὺς πρόποδας τοῦ ὅρους τοῦ Θεοῦ, δηλαδὴ τοῦ Σινᾶ.
6 Μερικοὶ Ἰσραηλῖται ἀνήγγειλαν εἰς τὸν Μωϋσῆν λέγοντες· <ἰδού, ὁ πενθερός σου ὁ Ἰοθὸρ ἔρχεται εἰς ἐπίσκεψίν σου, καὶ μαζῆ μὲ αὐτὸν εἶναι ἡ σύζυγός σου καὶ τὰ δύο παιδιά σου>.
7 Ὁ Μωϋσῆς ἐβγῆκεν ἀμέσως πρὸς συνάντησιν τοῦ πενθεροῦ του, καὶ ὅταν τὸν συνήντησε τὸν προσεκύνησε καὶ τὸν ἐφίλησε· καὶ οἱ δύο ἠσπάσθησαν ὁ ἕνας τὸν ἄλλον. Ὁ Μωϋσῆς ὠδήγησεν αὐτοὺς εἰς τὴν σκηνήν του.
8 Διηγήθη δὲ ὁ Μωϋσῆς εἰς τὸν πενθερόν του ὅσα θαυμαστὰ ἔκαμεν ὁ Θεὸς ἐναντίον τοῦ Φαραὼ καὶ ὅλων τῶν Αἰγυπτίων διὰ τὴν ἀπελευθέρωσιν τῶν Ἰσραηλιτῶν, ὅλας τὰς ταλαιπωρίας, τὰς ὁποίας ὑπέστησαν καθ' ὁδόν, καὶ πρὸ παντὸς ὅτι ἔβγαλεν αὐτοὺς ὁ Κύριος ἐλευθέρους ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ Φαραὼ καὶ τῶν Αἰγυπτίων.
9 Ἐξεπλάγη δὲ πολὺ ὁ Ἰοθὸρ δι' ὅλας τὰς εὐεργεσίας, τὰς ὁποίας ἔκαμεν εἰς αὐτοὺς ὁ Κύριος καὶ ἰδίως διότι τοὺς ἀπηλευθέρωσεν ἀπὸ τὰς χεῖρας τῶν Αἰγυπτίων καὶ τοῦ Φαραώ.
10 Εἶπε δὲ γεμᾶτος θαυμασμὸν ὁ Ἰοθόρ· <δοξασμένος ἂς εἶναι ὁ Κύριος, διότι σᾶς ἐγλύτωσεν ἀπὸ τὰ χέρια τῶν Αἰγυπτίων καὶ ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ Φαραώ.
11 Τώρα κατάλαβα καλὰ ὅτι εἶναι μέγας ὁ Κύριος ὑπεράνω ἀπὸ ὅλους τοὺς ψευδεῖς θεούς, διότι παντοδύναμος παρουσιάσθη αὐτός, ὅταν κατεδούλωναν καὶ κατεπίεζον τοὺς Ἰσραηλίτας οἱ Αἰγύπτιοι>.
12 Ὁ Ἰοθόρ, ὁ πενθερὸς τοῦ Μωϋσέως, ἐπῆρε καὶ προσέφερεν ὁλοκαυτώματα καὶ θυσίας εἰς τὸν Θεόν. Ἦλθον δὲ ὁ Ἀαρὼν καὶ ὅλοι οἱ γεροντότεροι ἀπὸ τοὺς Ἰσραηλίτας καὶ συνέφαγον εἰς κοινὸν συμπόσιον μὲ τὸν πενθερὸν τοῦ Μωϋσέως ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.
13 Κατὰ τὴν ἑπομένην ἡμέραν ἐκάθισεν ὁ Μωϋσῆς νὰ δικάσῃ τὰς διαφορὰς τοῦ λαοῦ, ὁ ὁποῖος καὶ παρουσιάζετο ἐνώπιόν του, ἀπὸ τὸ πρωῒ ἕως τὸ βράδυ.
14 Ὅταν εἶδεν ὁ Ἰοθὸρ ὅλα ὅσα ἔκαμνεν ὁ Μωϋσῆς εἰς τὸν λαόν, τοῦ εἶπε· <τί εἶναι αὐτό, τὸ ὁποῖον κάμνεις σὺ εἰς τὸν λαόν; Διατὶ κάθεσαι καὶ δικάζεις σὺ αὐτοπροσώπως ὅλας τὰς ὑποθέσεις, καὶ ὁ λαὸς στέκει ὄρθιος ἀπὸ τὸ πρωῒ ἕως τὸ βραδύ;>
15 Εἶπεν ὁ Μωϋσῆς εἰς τὸν πενθερόν του· <πράττω αὐτό, διότι εἰς ἐμὲ ἔρχεται ὁ λαὸς νὰ ζητήσῃ, σὰν ἀπὸ ἀντιπρόσωπον τοῦ Θεοῦ, τὸ δίκαιόν του.
16 Διότι ὅταν ἔχουν διαφορὰς καὶ φιλονεικίας καὶ ἔλθουν πρὸς ἐμέ, ἐγὼ δικάζω τὸν καθένα καὶ συγχρόνως διδάσκω αὐτοὺς τὰς ἐντολάς τοῦ Θεοῦ καὶ τὸν νόμον του>.
17 Εἶπεν ὁ πενθερὸς τοῦ Μωϋσέως πρὸς αὐτόν· <Δὲν πράττεις ὀρθῶς εἰς τὴν περίστασιν αὐτήν, διότι μὲ τὴν συνεχῆ αὐτὴν ἐργασίαν θὰ ἀποκάμῃς καὶ θὰ καταβληθῇς καὶ ὅλος αὐτὸς ὁ λαός, ποὺ εἶναι μαζῆ σου. Εἶναι βαρὺ τὸ ἔργον αὐτὸ καὶ δὲν δύνασαι νὰ τὸ ἐκτελῇς μόνος σου.
19 Τώρα, λοιπόν, θὰ σοῦ δώσω μίαν συμβουλήν· ἄκουσέ με καὶ ὁ Θεὸς θὰ εἶναι μαζῆ σου· γίνε σὺ διὰ τὸν λαὸν αὐτὸν ἀντιπρόσωπος τοῦ Θεοῦ καὶ ἀνάφερε πρὸς τὸν Θεὸν τὰς ὑποθέσεις τοῦ λαοῦ του.
20 Σύ, ἐντόνως θὰ καθιστᾷς εἰς αὐτοὺς γνωστὰς τὰς ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ καὶ τὸν Νόμον του καὶ θὰ δεικνύῃς εἰς αὐτοὺς τὰς ὁδούς, ὅπου πρέπει νὰ πορεύωνται, καὶ τὰ ἔργα τὰ ὁποῖα πρέπει νὰ πράττουν.
21 Σκέψου ὅμως καὶ ἔκλεξε μὲ πολλὴν προσοχήν, ὡς βοηθούς σου, ἄνδρας ἀπὸ ὅλον τὸν λαόν σου, ἱκανοὺς καὶ θεοσεβεῖς, ἄνδρας δικαίους, ταπεινοὺς καὶ ἀποστρεφομένους τὴν ὑπερηφάνειαν, τοὺς ὁποίους θὰ διορίσῃς εἰς τὸν λαόν σου ἀρχηγοὺς καὶ δικαστάς, ἄλλους μὲν ἐπὶ χιλίων ἀνθρώπων, ἄλλους ἐπὶ ἑκατόν, ἄλλους εἰς πεντήκοντα καὶ ἄλλους ἐπὶ δέκα.
22 Αὐτοὶ θὰ δικάζουν τὸν λαὸν πάντοτε. Τὰς σπουδαίας ὅμως ὑποθέσεις θὰ τὰς ἀναφέρουν εἰς σέ, ἐνῶ τὰ ἐλαφρότερα πλημμελήματα θὰ τὰ δικάζουν αὐτοί. Ἔτσι δὲ θὰ σὲ ξεκουράσουν καὶ θὰ σὲ βοηθήσουν.
23 Ἐὰν ἐφαρμήσῃς αὐτὸ τὸ σύστημα, θὰ σὲ ἐνισχύσῃ ὁ Θεὸς καὶ θὰ ἡμπορέσῃς νὰ ἀνθέξης, καὶ ὅλος αὐτὸς ὁ λαὸς θὰ ἐπιστρέψῃ μὲ εἰρήνην εἰς τὰς σκηνάς του>.
24 Ὁ Μωϋσῆς ἐδέχθη τὴν συμβουλὴν τοῦ πενθεροῦ του καὶ ἔθεσεν εἰς ἐφαρμογὴν ὅσα ἐκεῖνος τοῦ εἶπε.
25 Ἐξέλεξεν ὁ Μωϋσῆς ἀπὸ ὅλους τοὺς Ἰσραηλίτας ἄνδρας ἱκανοὺς καὶ τοὺς διώρισεν ἐπὶ τῶν Ἰσραηλιτῶν ὡς χιλιάρχους, ἑκατοντάρχους, πεντηκοντάρχους καὶ δεκαδάρχους.
26 Αὐτοὶ ἐδίκαζαν τὰς ὑποθέσεις τοῦ λαοῦ πάντοτε. Τὰς μὲν σοβαρὰς ὑποθέσεις ἀνέφερον εἰς τὸν Μωϋσῆν, τὰς δὲ ἐλαφρὰς ἐδίκαζαν ἐκεῖνοι.
27 Ἔπειτα ἀπὸ αὐτὰ κατευώδωσεν ὁ Μωϋσῆς τὸν πενθερόν του, ὁ ὁποῖος καὶ ἐπανῆλθεν εἰς τὴν χώραν του.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

Ἰοθὸρ ὁ ἱερεὺς τῆς Μαδιάμ, ποὺ ἦτο πεθερὸς τοῦ Μωϋσέως, ἄκουσε νὰ γίνεται λόγος δι’ ὅλα ἐκεῖνα τὰ θαυμαστὰ ἔργα, ποὺ ἔκαμεν ὁ Κύριος χάριν τοῦ λαοῦ Του, τοῦ Ἰσραήλ, τὸ πῶς δηλαδὴ ἔβγαλεν ὁ Κύριος ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον ἐλευθέρους τοὺς Ἰσραηλίτας.
2 Ἐπῆρε δὲ μαζί του ὁ Ἰοθόρ, ὁ πεθερὸς τοῦ Μωϋσέως, τὴν Σεπφώραν, τὴν γυναῖκα τοῦ Μωϋσέως, ποὺ τὴν εἶχεν ἀποστείλει ἐν τῷ μεταξὺ ὁ Μωϋσῆς εἰς τὸν πατέρα της.
3 Ἐπῆρεν ἐπίσης καὶ τοὺς δύο υἱούς της. Ὁ ἕνας ἀπὸ αὐτοὺς ὠνομάζετο Γηρσάμ. Τοῦ ἐδόθη τὸ ὄνομα αὐτό, διότι ὅταν ἐγεννήθη αὐτός, εἶπεν ὁ Μωϋσῆς: <Ἤμουν προσωρινὸς κάτοικος εἰς ξένην γῆν>.
4 Τὸ δὲ ὄνομα τοῦ δευτέρου υἱοῦ ἦτο Ἐλιέζερ, διότι εἰς τὴν γέννησίν του ὁ Μωϋσῆς εἶπεν: <Ὁ Θεὸς τοῦ πατρός μου εἶναι βοηθός μου καὶ μὲ ἔσωσεν ἀπὸ τὸ ὡπλισμένον χέρι τοῦ Φαραώ>.
5 Ὁ Ἰοθορ λοιπόν, ὁ πεθερὸς τοῦ Μωϋσέως μαζὶ μὲ τοὺς υἱοὺς καὶ τὴν γυναῖκα του ἐβγῆκε, διὰ να συναντήσῃ τὸν Μωϋσῆν εἰς τὴν ἔρημον, ἐκεῖ ὅπου ἐκεῖνος ἐστρατοπέδευσεν εἰς τὸ ὄρος τοῦ Θεοῦ, τὸ Σινᾶ.
6 Τότε μερικοί, ποὺ τὸν εἶδαν, τὸ ἀνήγγειλαν εἰς τὸν Μωϋσῆν καὶ εἶπαν: <Νά, ἔρχεται εἰς συνάντησή σου ὁ πεθερός σου ὁ Ἰοθόρ, εἶναι δὲ μαζί του καὶ ἡ γυναῖκα σου καὶ οἱ δύο υἱοί σου>.
7 Μόλις τὸ ἄκουσεν ὁ Μωϋσῆς, ἐβγῆκεν ἀμέσως πρὸς συνάντησιν τοῦ πεθεροῦ του. Τὸν προσεκύνησε καὶ τὸν ἐφίλησε καὶ ἀσπάσθηκαν ὁ ἕνας τὸν ἄλλον. Κατόπιν ὁ Μωϋσῆς τοὺς ἔβαλε μέσα εἰς τὴν σκηνήν του.
8 Διηγήθη δὲ ὁ Μωϋσῆς εἰς τὸν πεθερόν του ὅλα, ὅσα ἔκανεν ὁ Κύριος εἰς βάρος τοῦ Φαραὼ καὶ ὅλων τῶν Αἰγυπτίων χάριν τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, καὶ ὅλας τὰς ταλαιπωρίας, ποὺ ὑπέφεραν καθ’ ὁδόν, καὶ πῶς τοὺς ἐλύτρωσεν ὁ Κύριος ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ Φαραὼ καὶ τῶν Αἰγυπτίων.
9 Ὁ δὲ Ἰοθὸρ ἔμεινεν ἔκπληκτος δι’ ὅλα τὰ καλὰ ποὺ ἔκαμεν εἰς αὐτοὺς ὁ Κύριος καὶ διότι τοὺς ἔσωσεν ἀπὸ τὰ χέρια τῶν Αἰγυπτίων καὶ τοῦ Φαραώ.
10 Εἶπε δὲ ὁ Ἰοθορ: <Δοξασμένος να εἶναι ὁ Κύριος! Διότι ἐλύτρωσε πλέον τοὺς Ἰσμαηλίτας ἀπὸ τὰ χέρια τῶν Αἰγυπτίων καὶ τὰ χέρια τοῦ Φαραώ.
11 Τώρα ἔμαθα καλὰ ὅτι πράγματι ὁ Κύριος, ποὺ λατρεύετε, εἶναι μέγας καὶ ἀνώτερος ἀπὸ ὅλους τοὺς θεούς, διότι ἐφάνη παντοδύναμος τιμωρός, τότε ποὺ οἱ ἐχθροὶ ἐφέροντό μὲ περιφρόνησιν καὶ σκληρότητα πρὸς τὸν λαόν Του>.
12 Κατόπιν ὁ Ἰοθόρ, ὁ πεθερὸς τοῦ Μωϋσεως, ἐπῆρε καὶ προσέφερεν εἰς τὸν Θεὸν ζῶα, ποὺ ἐκάησαν τελείως εἰς τὸν βωμόν, καθὼς καὶ ἄλλας θυσίας. Ἦλθαν δὲ ὁ Ἀαρών καὶ ὅλοι οἱ προεστοὶ τῶν Ἰσραηλιτῶν, διὰ νὰ παρακαθήσουν εἰς τὸ συμπόσιον μαζὶ μὲ τὸν πεθερὸν τοῦ Μωϋσέως ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.
13 Συνέβη δὲ τὴν ἄλλην ἡμέραν τὸ ἑξῆς γεγονός: Ἐκάθισεν ὁ Μωϋσῆς μαζὶ μὲ τὸν λαόν, διὰ νὰ δικάζῃ τὰς ὑποθέσεις των. Παρέστεκαν δὲ ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται ἐμπρὸς εἰς τὸν Μωϋσῆν ἀπὸ τὸ πρωῒ μέχρι τὸ δειλινόν.
14 Ὅταν λοιπὸν εἶδεν ὁ Ἰοθὸρ ὅλα, ὅσα ἔκαμνε διὰ τὸν λαὸν ὁ Μωυσῆς, τοῦ λέγει: <Τὶ εἶναι αὐτό, ποὺ κάνεις εἰς τὸν λαόν; Διατὶ κάθεσαι καὶ δικάζεις μόνος σου ὅλους καὶ ὅλος ὁ λαὸς στέκεται ἐμπρός σου ἀπὸ τὸ πρωῒ μέχρι τὸ δειλινόν;>.
15 <Διότι ὅλος ὁ λαὸς ἔρχεται εἰς ἐμὲ νὰ ζητήσῃ τὸ δίκαιόν του ὡς ἐκπρόσωπον τοῦ Θεοῦ>, ἀπαντᾷ εἰς τὸν πεθερόν του ὁ Μωυσῆς.
16 <Ὅταν δηλαδὴ συμβῇ κάποια διαφορὰ καὶ διαφωνία μεταξύ των καὶ ἔλθουν εἰς ἑμέ, τότε κρίνω μεταξὺ τοῦ ἑνὸς καὶ τοῦ ἄλλου καὶ εἰς τὴν κάθε περίπτωσιν τοὺς διδάσκω τὰς ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ καὶ τὸν νόμον Του>.
17 Καὶ ὁ πεθερὸς τοῦ Μωϋσεως τοῦ εἶπε: <Δὲν ἐνεργεῖς σωστὰ εἰς τὴν περίπτωσιν αὐτήν.
18 Θὰ φθαρῇς ὁπωσδήποτε καὶ θὰ ἀποκάμῃς ἀπὸ τὸ ἀνυπόφορον φορτίον καὶ σὺ ὁ ἴδιος,ἀλλὰ ταλαιπωρεῖται καὶ ὅλος ὁ λαὸς αὐτός, ποὺ εἶναι μαζί σου. Τὸ ἔργον αὐτὸ εἶναι βαρὺ διὰ σέ. Δὲν θὰ ἠμπορέσῃς νὰ τὸ φέρῃς εἰς πέρας μόνος σου.
19 Ἄκουσέ με λοιπὸν τώρα. Θὰ σὲ συμβουλεύσω καὶ ὁ Θεὸς θὰ εἶναι μαζί σου: Νὰ κρατήσῃς σὺ τὴν θέσιν τοῦ Ἀντιπροσώπου τοῦ Θεοῦ ἐνώπιον τοῦ λαοῦ καὶ νὰ ἀναφέρῃς τὰς ὑποθέσεις των εἰς τὸν Θεόν.
20 Θὰ τοὺς γνωστοποιῇς δὲ μὲ ἔντονον τρόπον τὰς ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ καὶ τὸν νόμον Του καὶ θὰ χαράσσῃς τὰς κατευθύνσεις, μέσα εἰς τὰς ὁποίας πρέπει νὰ πορεύωνται αὐτοὶ καὶ θὰ ὑποδεικνύῃς τὰ ἔργα, ποὺ πρέπει νὰ κάμνουν.
21 Σκέψου δὲ καὶ διάλεξε σὰν βοηθούς σου ἀπὸ ὅλον τὸν λαὸν ἄνδρας ἱκανούς, μὲ φόβον καὶ εὐλάβειαν πρὸς τὸν Θεόν, ἄνδρας δικαίους καὶ ἐναρέτους, ποὺ μισοῦν τὴν ὑπερηφάνειαν, καὶ νὰ τοὺς ἐγκαταστήσῃς ἐπὶ τοῦ λαοῦ ἄλλους μὲν ἀρχηγοὺς χιλίων προσώπων, ἄλλους ἑκατόν, ἄλλους πενήντα καὶ ἄλλους δέκα προσώπων.
22 Αὐτοὶ λοιπὸν θὰ λύουν τὰς διαφορὰς τοῦ λαοῦ διαρκῶς. Τὰς μὲν πολὺ σοβαρὰς ὑποθέσεις θὰ τὰς ἀναφέρουν εἰς σέ, ἐνῷ τὰ μικρὰ θέματα θὰ τὰ διευθετοῦν οἱ ἴδιοι. Ἔτσι θὰ σὲ ἁπαλλάξουν ἀπὸ ἕνα βάρος καὶ θὰ σὲ βοηθοῦν.
23 Ἐὰν ἐφαρμόσῃς τὸν τρόπον αὐτόν, θὰ σὲ ἐνδυναμώσῃ ὁ Θεὸς καὶ θὰ ἠμπορέσῃς νὰ ἀντέξῃς, ἀλλὰ καὶ ὅλος ὁ λαὸς θὰ ἐπιστρέφῃ εἰς τὰς σκηνάς του εἰρηνικὸς μὲ τακτοποιημένας τὰς διαφοράς του.
24 Πράγματι δὲ ὁ Μωϋσῆς ἐπρόσεξεν αὐτό, ποὺ τὸν συνεβούλευσεν ὁ πεθερός του καὶ ἔκανεν αὐτά, ποὺ τοῦ εἶπε.
25 Καὶ ἐδιάλεξεν ὁ Μωϋσῆς ἱκανοὺς ἄνδρας μέσα ἀπὸ ὅλους τοὺς Ἰσραηλίτας καὶ τοὺς ὥρισεν ἀρχηγούς των εἰς χίλια καὶ ἑκατὸν καὶ πενήντα καὶ δέκα πρόσωπα.
26 Καὶ ἐδίκαζαν αὐτοὶ κάθε ὥραν τὰς ὑποθέσεις τοῦ λαοῦ. Κάθε δὲ σοβαρὰν ὑπόθεσιν τὴν παρέπεμπαν εἰς τὸν Μωϋσῆν, ἐνῷ ὅλα τὰ μικρὰ θέματα τὰ ἐδίκαζαν οἱ ἴδιοι.
27 Κατόπιν ὁ Μωϋσῆς κατευώδωσε τὸν πεθερόν του καὶ ἐκεῖνος ἐπέστρεψεν εἰς τὸν τόπον του.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
κουσε δὲ Ἰοθὸρ ἱερεὺς Μαδιὰμ ὁ γαμβρὸς Μωυσῆ πάντα ὅσα ἐποίησε Κύριος Ἰσραὴλ τῷ ἑαυτοῦ λαῷ· ἐξήγαγε γὰρ Κύριος τὸν Ἰσραὴλ ἐξ Αἰγύπτου.	Ἰσθόρ, ὁ ἱερεὺς εἰς τὴν Μαδιάμ, ὁ πενθερὸς τοῦ Μωϋσέως, ἐπληροφορήθη ὅσα μεγάλα καὶ θαυμαστὰ ἔκαμεν ὁ Κύριος εἰς τὸν ἰδικόν του λαὸν τὸν ἰσραηλιτικόν, ὅτι δηλαδὴ ἀπηλευθέρωσε καὶ ἔβγαλε τὸν λαὸν αὐτὸν κατὰ τρόπον θαυμαστὸν ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον.	Ἰοθὸρ ὁ ἱερεὺς τῆς Μαδιάμ, ποὺ ἦτο πεθερὸς τοῦ Μωϋσέως, ἄκουσε νὰ γίνεται λόγος δι’ ὅλα ἐκεῖνα τὰ θαυμαστὰ ἔργα, ποὺ ἔκαμεν ὁ Κύριος χάριν τοῦ λαοῦ Του, τοῦ Ἰσραήλ, τὸ πῶς δηλαδὴ ἔβγαλεν ὁ Κύριος ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον ἐλευθέρους τοὺς Ἰσραηλίτας.
2 Ἔλαβε δὲ Ἰοθὸρ ὁ γαμβρὸς Μωυσῆ Σεπφώραν τὴν γυναῖκα Μωυσῆ μετὰ τὴν ἄφεσιν αὐτῆς	2 Ὁ Ἰοθόρ, ὁ πενθερὸς τοῦ Μωϋσέως, ἐπῆρε μαζῆ του τὴν Σεπφώραν, τὴν γυναῖκα τοῦ Μωϋσέως, ἡ ὁποία μετὰ τὴν ἀπομάκρυνσίν της δὲν εἶχεν ἐπανέλθει πρὸς τὸν Μωϋσῆν,	2 Ἐπῆρε δὲ μαζί του ὁ Ἰοθόρ, ὁ πεθερὸς τοῦ Μωϋσέως, τὴν Σεπφώραν, τὴν γυναῖκα τοῦ Μωϋσέως, ποὺ τὴν εἶχεν ἀποστείλει ἐν τῷ μεταξὺ ὁ Μωϋσῆς εἰς τὸν πατέρα της.
3 καὶ τοὺς δύο υἱοὺς αὐτῆς· ὄνομα τῷ ἐνὶ αὐτῶν Γηρσὰμ λέγων· πάροικος ἤμην ἐν γῇ ἀλλοτρίᾳ·	3 ἐπῆρε ἐπίσης καὶ τοὺς δύο υἱοὺς αὐτῆς. Τὸν ἕνα ἐξ αὐτῶν εἶχεν ὀνομάσει ὁ Μωϋσῆς Γηρσὰμ δηλώνων μὲ αὐτὸ ὅτι <ξένος ἤμην εἰς ξένην γῆν>.	3 Ἐπῆρεν ἐπίσης καὶ τοὺς δύο υἱούς της. Ὁ ἕνας ἀπὸ αὐτοὺς ὠνομάζετο Γηρσάμ. Τοῦ ἐδόθη τὸ ὄνομα αὐτό, διότι ὅταν ἐγεννήθη αὐτός, εἶπεν ὁ Μωϋσῆς: <Ἤμουν προσωρινὸς κάτοικος εἰς ξένην γῆν>.
4 καὶ τὸ ὄνομα τοῦ δευτέρου Ἐλιέζερ λέγων· ὁ γὰρ Θεὸς τοῦ πατρός μου βοηθός μου καὶ ἐξείλατό με ἐκ χειρὸς Φαραώ.	4 Τὸν δεύτερον ὠνόμασεν Ἐλιέζερ λέγων· <ὁ Θεὸς τοῦ πατρός μου εἶναι βοηθός μου καὶ μὲ ἔβγαλε ἀπὸ τὸ χέρι του Φαραώ>.	4 Τὸ δὲ ὄνομα τοῦ δευτέρου υἱοῦ ἦτο Ἐλιέζερ, διότι εἰς τὴν γέννησίν του ὁ Μωϋσῆς εἶπεν: <Ὁ Θεὸς τοῦ πατρός μου εἶναι βοηθός μου καὶ μὲ ἔσωσεν ἀπὸ τὸ ὡπλισμένον χέρι τοῦ Φαραώ>.
5 Καὶ ἐξῆλθεν Ἰοθὸρ ὁ γαμβρὸς Μωυσῆ καὶ οἱ υἱοὶ καὶ ἡ γυνὴ πρὸς Μωυσῆν εἰς τὴν ἔρημον, οὗ παρενέβαλεν ἐπ' ὄρος τοῦ Θεοῦ.	5 Ὁ Ἰοθόρ, λοιπόν, ὁ πενθερὸς τοῦ Μωϋσέως, τὰ παιδιὰ καὶ ἡ γυναίκα τοῦ Μωϋσέως, ἐξῆλθον εἰς τὴν ἔρημον, ὅπου ὁ Μωϋσῆς εἶχε κατασκηνώσει εἰς τοὺς πρόποδας τοῦ ὅρους τοῦ Θεοῦ, δηλαδὴ τοῦ Σινᾶ.	5 Ὁ Ἰοθορ λοιπόν, ὁ πεθερὸς τοῦ Μωϋσέως μαζὶ μὲ τοὺς υἱοὺς καὶ τὴν γυναῖκα του ἐβγῆκε, διὰ να συναντήσῃ τὸν Μωϋσῆν εἰς τὴν ἔρημον, ἐκεῖ ὅπου ἐκεῖνος ἐστρατοπέδευσεν εἰς τὸ ὄρος τοῦ Θεοῦ, τὸ Σινᾶ.
6 Ἀνηγγέλη δὲ Μωυσῇ λέγοντες· ἰδοὺ ὁ γαμβρός σου Ἰοθὸρ παραγίνεται πρός σε, καὶ ἡ γυνὴ καὶ οἱ δύο υἱοί σου μετ' αὐτοῦ.	6 Μερικοὶ Ἰσραηλῖται ἀνήγγειλαν εἰς τὸν Μωϋσῆν λέγοντες· <ἰδού, ὁ πενθερός σου ὁ Ἰοθὸρ ἔρχεται εἰς ἐπίσκεψίν σου, καὶ μαζῆ μὲ αὐτὸν εἶναι ἡ σύζυγός σου καὶ τὰ δύο παιδιά σου>.	6 Τότε μερικοί, ποὺ τὸν εἶδαν, τὸ ἀνήγγειλαν εἰς τὸν Μωϋσῆν καὶ εἶπαν: <Νά, ἔρχεται εἰς συνάντησή σου ὁ πεθερός σου ὁ Ἰοθόρ, εἶναι δὲ μαζί του καὶ ἡ γυναῖκα σου καὶ οἱ δύο υἱοί σου>.
7 Ἐξῆλθε δὲ Μωυσῆς εἰς συνάντησιν τῷ γαμβρῷ καὶ προσεκύνησεν αὐτῷ καὶ ἐφίλησεν αὐτόν, καὶ ἠσπάσαντο ἀλλήλους· καὶ εἰσήγαγεν αὐτοὺς εἰς τὴν σκηνήν.	7 Ὁ Μωϋσῆς ἐβγῆκεν ἀμέσως πρὸς συνάντησιν τοῦ πενθεροῦ του, καὶ ὅταν τὸν συνήντησε τὸν προσεκύνησε καὶ τὸν ἐφίλησε· καὶ οἱ δύο ἠσπάσθησαν ὁ ἕνας τὸν ἄλλον. Ὁ Μωϋσῆς ὠδήγησεν αὐτοὺς εἰς τὴν σκηνήν του.	7 Μόλις τὸ ἄκουσεν ὁ Μωϋσῆς, ἐβγῆκεν ἀμέσως πρὸς συνάντησιν τοῦ πεθεροῦ του. Τὸν προσεκύνησε καὶ τὸν ἐφίλησε καὶ ἀσπάσθηκαν ὁ ἕνας τὸν ἄλλον. Κατόπιν ὁ Μωϋσῆς τοὺς ἔβαλε μέσα εἰς τὴν σκηνήν του.
8 Καὶ διηγήσατο Μωυσῆς τῷ γαμβρῷ πάντα, ὅσα ἐποίησε Κύριος τῷ Φαραὼ καὶ πᾶσι τοῖς Αἰγυπτίοις ἕνεκεν τοῦ Ἰσραήλ, καὶ πάντα τὸν μόχθον τὸν γενόμενον αὐτοῖς ἐν τῇ ὁδῷ καὶ ὅτι ἐξείλατο αὐτοὺς Κύριος ἐκ χειρὸς Φαραὼ καὶ ἐκ χειρὸς τῶν Αἰγυπτίων.	8 Διηγήθη δὲ ὁ Μωϋσῆς εἰς τὸν πενθερόν του ὅσα θαυμαστὰ ἔκαμεν ὁ Θεὸς ἐναντίον τοῦ Φαραὼ καὶ ὅλων τῶν Αἰγυπτίων διὰ τὴν ἀπελευθέρωσιν τῶν Ἰσραηλιτῶν, ὅλας τὰς ταλαιπωρίας, τὰς ὁποίας ὑπέστησαν καθ' ὁδόν, καὶ πρὸ παντὸς ὅτι ἔβγαλεν αὐτοὺς ὁ Κύριος ἐλευθέρους ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ Φαραὼ καὶ τῶν Αἰγυπτίων.	8 Διηγήθη δὲ ὁ Μωϋσῆς εἰς τὸν πεθερόν του ὅλα, ὅσα ἔκανεν ὁ Κύριος εἰς βάρος τοῦ Φαραὼ καὶ ὅλων τῶν Αἰγυπτίων χάριν τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, καὶ ὅλας τὰς ταλαιπωρίας, ποὺ ὑπέφεραν καθ’ ὁδόν, καὶ πῶς τοὺς ἐλύτρωσεν ὁ Κύριος ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ Φαραὼ καὶ τῶν Αἰγυπτίων.
9 Ἐξέστη δὲ Ἰοθὸρ ἐπὶ πᾶσι τοῖς ἀγαθοῖς, οἷς ἐποίησεν αὐτοῖς Κύριος, ὅτι ἐξείλατο αὐτοὺς ἐκ χειρὸς Αἰγυπτίων καὶ ἐκ χειρὸς Φαραώ.	9 Ἐξεπλάγη δὲ πολὺ ὁ Ἰοθὸρ δι' ὅλας τὰς εὐεργεσίας, τὰς ὁποίας ἔκαμεν εἰς αὐτοὺς ὁ Κύριος καὶ ἰδίως διότι τοὺς ἀπηλευθέρωσεν ἀπὸ τὰς χεῖρας τῶν Αἰγυπτίων καὶ τοῦ Φαραώ.	9 Ὁ δὲ Ἰοθὸρ ἔμεινεν ἔκπληκτος δι’ ὅλα τὰ καλὰ ποὺ ἔκαμεν εἰς αὐτοὺς ὁ Κύριος καὶ διότι τοὺς ἔσωσεν ἀπὸ τὰ χέρια τῶν Αἰγυπτίων καὶ τοῦ Φαραώ.
10 Καὶ εἶπεν Ἰοθόρ· εὐλογητὸς Κύριος, ὅτι ἐξείλατο αὐτοὺς ἐκ χειρὸς Αἰγυπτίων καὶ ἐκ χειρὸς Φαραώ·	10 Εἶπε δὲ γεμᾶτος θαυμασμὸν ὁ Ἰοθόρ· <δοξασμένος ἂς εἶναι ὁ Κύριος, διότι σᾶς ἐγλύτωσεν ἀπὸ τὰ χέρια τῶν Αἰγυπτίων καὶ ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ Φαραώ.	10 Εἶπε δὲ ὁ Ἰοθορ: <Δοξασμένος να εἶναι ὁ Κύριος! Διότι ἐλύτρωσε πλέον τοὺς Ἰσμαηλίτας ἀπὸ τὰ χέρια τῶν Αἰγυπτίων καὶ τὰ χέρια τοῦ Φαραώ.
11 νῦν ἔγνων ὅτι μέγας Κύριος παρὰ πάντας τοὺς θεούς, ἕνεκεν τούτου ὅτι ἐπέθεντο αὐτοῖς.	11 Τώρα κατάλαβα καλὰ ὅτι εἶναι μέγας ὁ Κύριος ὑπεράνω ἀπὸ ὅλους τοὺς ψευδεῖς θεούς, διότι παντοδύναμος παρουσιάσθη αὐτός, ὅταν κατεδούλωναν καὶ κατεπίεζον τοὺς Ἰσραηλίτας οἱ Αἰγύπτιοι>.	11 Τώρα ἔμαθα καλὰ ὅτι πράγματι ὁ Κύριος, ποὺ λατρεύετε, εἶναι μέγας καὶ ἀνώτερος ἀπὸ ὅλους τοὺς θεούς, διότι ἐφάνη παντοδύναμος τιμωρός, τότε ποὺ οἱ ἐχθροὶ ἐφέροντό μὲ περιφρόνησιν καὶ σκληρότητα πρὸς τὸν λαόν Του>.
12 Καὶ ἔλαβεν Ἰοθὸρ ὁ γαμβρὸς Μωυσῆ ὁλοκαυτώματα καὶ θυσίας τῷ Θεῷ· παρεγένετο δὲ Ἀαρὼν καὶ πάντες οἱ πρεσβύτεροι Ἰσραὴλ συμφαγεῖν ἄρτον μετὰ τοῦ γαμβροῦ Μωυσῆ ἐναντίον τοῦ Θεοῦ.	12 Ὁ Ἰοθόρ, ὁ πενθερὸς τοῦ Μωϋσέως, ἐπῆρε καὶ προσέφερεν ὁλοκαυτώματα καὶ θυσίας εἰς τὸν Θεόν. Ἦλθον δὲ ὁ Ἀαρὼν καὶ ὅλοι οἱ γεροντότεροι ἀπὸ τοὺς Ἰσραηλίτας καὶ συνέφαγον εἰς κοινὸν συμπόσιον μὲ τὸν πενθερὸν τοῦ Μωϋσέως ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.	12 Κατόπιν ὁ Ἰοθόρ, ὁ πεθερὸς τοῦ Μωϋσεως, ἐπῆρε καὶ προσέφερεν εἰς τὸν Θεὸν ζῶα, ποὺ ἐκάησαν τελείως εἰς τὸν βωμόν, καθὼς καὶ ἄλλας θυσίας. Ἦλθαν δὲ ὁ Ἀαρών καὶ ὅλοι οἱ προεστοὶ τῶν Ἰσραηλιτῶν, διὰ νὰ παρακαθήσουν εἰς τὸ συμπόσιον μαζὶ μὲ τὸν πεθερὸν τοῦ Μωϋσέως ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.
13 Καὶ ἐγένετο μετὰ τὴν ἐπαύριον συνεκάθισε Μωυσῆς κρίνειν τὸν λαόν· παρειστήκει δὲ πᾶς ὁ λαὸς Μωυσῇ ἀπὸ πρωΐθεν ἕως δείλης.	13 Κατὰ τὴν ἑπομένην ἡμέραν ἐκάθισεν ὁ Μωϋσῆς νὰ δικάσῃ τὰς διαφορὰς τοῦ λαοῦ, ὁ ὁποῖος καὶ παρουσιάζετο ἐνώπιόν του, ἀπὸ τὸ πρωῒ ἕως τὸ βράδυ.	13 Συνέβη δὲ τὴν ἄλλην ἡμέραν τὸ ἑξῆς γεγονός: Ἐκάθισεν ὁ Μωϋσῆς μαζὶ μὲ τὸν λαόν, διὰ νὰ δικάζῃ τὰς ὑποθέσεις των. Παρέστεκαν δὲ ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται ἐμπρὸς εἰς τὸν Μωϋσῆν ἀπὸ τὸ πρωῒ μέχρι τὸ δειλινόν.
14 Καὶ ἰδὼν Ἰοθὸρ πάντα ὅσα ποιεῖ τῷ λαῷ, λέγει· τί τοῦτο, ὃ σὺ ποιεῖς τῷ λαῷ; Διατὶ σὺ κάθησαι μόνος, πᾶς δὲ ὁ λαὸς παρέστηκέ σοι ἀπὸ πρωΐθεν ἕως δείλης;	14 Ὅταν εἶδεν ὁ Ἰοθὸρ ὅλα ὅσα ἔκαμνεν ὁ Μωϋσῆς εἰς τὸν λαόν, τοῦ εἶπε· <τί εἶναι αὐτό, τὸ ὁποῖον κάμνεις σὺ εἰς τὸν λαόν; Διατὶ κάθεσαι καὶ δικάζεις σὺ αὐτοπροσώπως ὅλας τὰς ὑποθέσεις, καὶ ὁ λαὸς στέκει ὄρθιος ἀπὸ τὸ πρωῒ ἕως τὸ βραδύ;>	14 Ὅταν λοιπὸν εἶδεν ὁ Ἰοθὸρ ὅλα, ὅσα ἔκαμνε διὰ τὸν λαὸν ὁ Μωυσῆς, τοῦ λέγει: <Τὶ εἶναι αὐτό, ποὺ κάνεις εἰς τὸν λαόν; Διατὶ κάθεσαι καὶ δικάζεις μόνος σου ὅλους καὶ ὅλος ὁ λαὸς στέκεται ἐμπρός σου ἀπὸ τὸ πρωῒ μέχρι τὸ δειλινόν;>.
15 Καὶ λέγει Μωυσῆς τῷ γαμβρῷ, ὅτι παραγίνεται πρός με ὁ λαὸς ἐκζητῆσαι κρίσιν παρὰ τοῦ Θεοῦ.	15 Εἶπεν ὁ Μωϋσῆς εἰς τὸν πενθερόν του· <πράττω αὐτό, διότι εἰς ἐμὲ ἔρχεται ὁ λαὸς νὰ ζητήσῃ, σὰν ἀπὸ ἀντιπρόσωπον τοῦ Θεοῦ, τὸ δίκαιόν του.	15 <Διότι ὅλος ὁ λαὸς ἔρχεται εἰς ἐμὲ νὰ ζητήσῃ τὸ δίκαιόν του ὡς ἐκπρόσωπον τοῦ Θεοῦ>, ἀπαντᾷ εἰς τὸν πεθερόν του ὁ Μωυσῆς.
16 Ὅταν γὰρ γένηται αὐτοῖς ἀντιλογία καὶ ἔλθωσι πρός με, διακρίνω ἕκαστον καὶ συμβιβάζω αὐτοὺς τὰ προστάγματα τοῦ Θεοῦ καὶ τὸν νόμον αὐτοῦ.	16 Διότι ὅταν ἔχουν διαφορὰς καὶ φιλονεικίας καὶ ἔλθουν πρὸς ἐμέ, ἐγὼ δικάζω τὸν καθένα καὶ συγχρόνως διδάσκω αὐτοὺς τὰς ἐντολάς τοῦ Θεοῦ καὶ τὸν νόμον του>.	16 <Ὅταν δηλαδὴ συμβῇ κάποια διαφορὰ καὶ διαφωνία μεταξύ των καὶ ἔλθουν εἰς ἑμέ, τότε κρίνω μεταξὺ τοῦ ἑνὸς καὶ τοῦ ἄλλου καὶ εἰς τὴν κάθε περίπτωσιν τοὺς διδάσκω τὰς ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ καὶ τὸν νόμον Του>.
17 Εἶπε δὲ ὁ γαμβρὸς Μωυσῆ πρὸς αὐτόν· οὐκ ὀρθῶς σὺ ποιεῖς τὸ ρῆμα τοῦτο·	17 Εἶπεν ὁ πενθερὸς τοῦ Μωϋσέως πρὸς αὐτόν· <Δὲν πράττεις ὀρθῶς εἰς τὴν περίστασιν αὐτήν, διότι μὲ τὴν συνεχῆ αὐτὴν ἐργασίαν θὰ ἀποκάμῃς καὶ θὰ καταβληθῇς καὶ ὅλος αὐτὸς ὁ λαός, ποὺ εἶναι μαζῆ σου. Εἶναι βαρὺ τὸ ἔργον αὐτὸ καὶ δὲν δύνασαι νὰ τὸ ἐκτελῇς μόνος σου.	17 Καὶ ὁ πεθερὸς τοῦ Μωϋσεως τοῦ εἶπε: <Δὲν ἐνεργεῖς σωστὰ εἰς τὴν περίπτωσιν αὐτήν.
18 φθορᾷ καταφθαρήσῃ ἀνυπομονήτῳ καὶ σὺ καὶ πᾶς ὁ λαὸς οὗτος, ὃς ἐστι μετὰ σοῦ· βαρύ σοι τὸ ρῆμα τοῦτο, οὐ δυνήσῃ ποιεῖν σὺ μόνος.		18 Θὰ φθαρῇς ὁπωσδήποτε καὶ θὰ ἀποκάμῃς ἀπὸ τὸ ἀνυπόφορον φορτίον καὶ σὺ ὁ ἴδιος,ἀλλὰ ταλαιπωρεῖται καὶ ὅλος ὁ λαὸς αὐτός, ποὺ εἶναι μαζί σου. Τὸ ἔργον αὐτὸ εἶναι βαρὺ διὰ σέ. Δὲν θὰ ἠμπορέσῃς νὰ τὸ φέρῃς εἰς πέρας μόνος σου.
19 Νῦν οὖν ἄκουσόν μου καὶ συμβουλεύσω σοι, καὶ ἔσται ὁ Θεὸς μετὰ σοῦ. Γίνου σὺ τῷ λαῷ τὰ πρὸς τὸν Θεὸν καὶ ἀνθίσεις τοὺς λόγους αὐτῶν πρὸς τὸν Θεόν,	19 Τώρα, λοιπόν, θὰ σοῦ δώσω μίαν συμβουλήν· ἄκουσέ με καὶ ὁ Θεὸς θὰ εἶναι μαζῆ σου· γίνε σὺ διὰ τὸν λαὸν αὐτὸν ἀντιπρόσωπος τοῦ Θεοῦ καὶ ἀνάφερε πρὸς τὸν Θεὸν τὰς ὑποθέσεις τοῦ λαοῦ του.	19 Ἄκουσέ με λοιπὸν τώρα. Θὰ σὲ συμβουλεύσω καὶ ὁ Θεὸς θὰ εἶναι μαζί σου: Νὰ κρατήσῃς σὺ τὴν θέσιν τοῦ Ἀντιπροσώπου τοῦ Θεοῦ ἐνώπιον τοῦ λαοῦ καὶ νὰ ἀναφέρῃς τὰς ὑποθέσεις των εἰς τὸν Θεόν.
20 καὶ διαμαρτύρῃ αὐτοῖς τὰ προστάγματα τοῦ Θεοῦ καὶ τὸν νόμον αὐτοῦ καὶ σημανεῖς αὐτοῖς τὰς ὁδούς, ἐν αἷς πορεύσονται ἐν αὐτοῖς, καὶ τὰ ἔργα ἃ ποιήσουσι.	20 Σύ, ἐντόνως θὰ καθιστᾷς εἰς αὐτοὺς γνωστὰς τὰς ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ καὶ τὸν Νόμον του καὶ θὰ δεικνύῃς εἰς αὐτοὺς τὰς ὁδούς, ὅπου πρέπει νὰ πορεύωνται, καὶ τὰ ἔργα τὰ ὁποῖα πρέπει νὰ πράττουν.	20 Θὰ τοὺς γνωστοποιῇς δὲ μὲ ἔντονον τρόπον τὰς ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ καὶ τὸν νόμον Του καὶ θὰ χαράσσῃς τὰς κατευθύνσεις, μέσα εἰς τὰς ὁποίας πρέπει νὰ πορεύωνται αὐτοὶ καὶ θὰ ὑποδεικνύῃς τὰ ἔργα, ποὺ πρέπει νὰ κάμνουν.
21 Καὶ σὺ σεαυτῷ σκέψαι ὀπὸ παντὸς τοῦ λαοῦ ἄνδρας δυνατούς, θεοσεβεῖς, ἄνδρας δικαίους, μισοῦντας ὑπερηφανίαν, καὶ καταστήσεις ἐπ' αὐτὸν χιλιάρχους καὶ ἑκατοντάρχους καὶ πεντηκοντάρχους καὶ δεκαδάρχους,	21 Σκέψου ὅμως καὶ ἔκλεξε μὲ πολλὴν προσοχήν, ὡς βοηθούς σου, ἄνδρας ἀπὸ ὅλον τὸν λαόν σου, ἱκανοὺς καὶ θεοσεβεῖς, ἄνδρας δικαίους, ταπεινοὺς καὶ ἀποστρεφομένους τὴν ὑπερηφάνειαν, τοὺς ὁποίους θὰ διορίσῃς εἰς τὸν λαόν σου ἀρχηγοὺς καὶ δικαστάς, ἄλλους μὲν ἐπὶ χιλίων ἀνθρώπων, ἄλλους ἐπὶ ἑκατόν, ἄλλους εἰς πεντήκοντα καὶ ἄλλους ἐπὶ δέκα.	21 Σκέψου δὲ καὶ διάλεξε σὰν βοηθούς σου ἀπὸ ὅλον τὸν λαὸν ἄνδρας ἱκανούς, μὲ φόβον καὶ εὐλάβειαν πρὸς τὸν Θεόν, ἄνδρας δικαίους καὶ ἐναρέτους, ποὺ μισοῦν τὴν ὑπερηφάνειαν, καὶ νὰ τοὺς ἐγκαταστήσῃς ἐπὶ τοῦ λαοῦ ἄλλους μὲν ἀρχηγοὺς χιλίων προσώπων, ἄλλους ἑκατόν, ἄλλους πενήντα καὶ ἄλλους δέκα προσώπων.
22 καὶ κρινοῦσι τὸν λαὸν πᾶσαν ὥραν· τὸ δὲ ρῆμα τὸ ὑπέρογκον ἀνοίσουσιν ἐπὶ σέ, τὰ δὲ βραχέα τῶν κριμάτων κρινοῦσιν αὐτοὶ καὶ κουφιοῦσι ἀπὸ σοῦ καὶ συναντιλήψονταί σοι.	22 Αὐτοὶ θὰ δικάζουν τὸν λαὸν πάντοτε. Τὰς σπουδαίας ὅμως ὑποθέσεις θὰ τὰς ἀναφέρουν εἰς σέ, ἐνῶ τὰ ἐλαφρότερα πλημμελήματα θὰ τὰ δικάζουν αὐτοί. Ἔτσι δὲ θὰ σὲ ξεκουράσουν καὶ θὰ σὲ βοηθήσουν.	22 Αὐτοὶ λοιπὸν θὰ λύουν τὰς διαφορὰς τοῦ λαοῦ διαρκῶς. Τὰς μὲν πολὺ σοβαρὰς ὑποθέσεις θὰ τὰς ἀναφέρουν εἰς σέ, ἐνῷ τὰ μικρὰ θέματα θὰ τὰ διευθετοῦν οἱ ἴδιοι. Ἔτσι θὰ σὲ ἁπαλλάξουν ἀπὸ ἕνα βάρος καὶ θὰ σὲ βοηθοῦν.
23 Ἐὰν τὸ ρῆμα τοῦτο ποιήσῃς, κατισχύσει σε ὁ Θεός, καὶ δυνήσῃ παραστῆναι, καὶ πᾶς ὁ λαὸς οὗτος εἰς τὸν ἑαυτοῦ τόπον μετ' εἰρήνης ἥξει.	23 Ἐὰν ἐφαρμήσῃς αὐτὸ τὸ σύστημα, θὰ σὲ ἐνισχύσῃ ὁ Θεὸς καὶ θὰ ἡμπορέσῃς νὰ ἀνθέξης, καὶ ὅλος αὐτὸς ὁ λαὸς θὰ ἐπιστρέψῃ μὲ εἰρήνην εἰς τὰς σκηνάς του>.	23 Ἐὰν ἐφαρμόσῃς τὸν τρόπον αὐτόν, θὰ σὲ ἐνδυναμώσῃ ὁ Θεὸς καὶ θὰ ἠμπορέσῃς νὰ ἀντέξῃς, ἀλλὰ καὶ ὅλος ὁ λαὸς θὰ ἐπιστρέφῃ εἰς τὰς σκηνάς του εἰρηνικὸς μὲ τακτοποιημένας τὰς διαφοράς του.
24 Ἤκουσε δὲ Μωυσῆς τῆς φωνῆς τοῦ γαμβροῦ καὶ ἐποίησεν ὅσα εἶπεν αὐτῷ.	24 Ὁ Μωϋσῆς ἐδέχθη τὴν συμβουλὴν τοῦ πενθεροῦ του καὶ ἔθεσεν εἰς ἐφαρμογὴν ὅσα ἐκεῖνος τοῦ εἶπε.	24 Πράγματι δὲ ὁ Μωϋσῆς ἐπρόσεξεν αὐτό, ποὺ τὸν συνεβούλευσεν ὁ πεθερός του καὶ ἔκανεν αὐτά, ποὺ τοῦ εἶπε.
25 Καὶ ἐπέλεξε Μωυσῆς ἄνδρας δυνατοὺς ἀπὸ παντὸς Ἰσραὴλ καὶ ἐποίησεν αὐτοὺς ἐπ' αὐτῶν χιλιάρχους καὶ ἑκατοντάρχους καὶ πεντηκοντάρχους καὶ δεκαδάρχους.	25 Ἐξέλεξεν ὁ Μωϋσῆς ἀπὸ ὅλους τοὺς Ἰσραηλίτας ἄνδρας ἱκανοὺς καὶ τοὺς διώρισεν ἐπὶ τῶν Ἰσραηλιτῶν ὡς χιλιάρχους, ἑκατοντάρχους, πεντηκοντάρχους καὶ δεκαδάρχους.	25 Καὶ ἐδιάλεξεν ὁ Μωϋσῆς ἱκανοὺς ἄνδρας μέσα ἀπὸ ὅλους τοὺς Ἰσραηλίτας καὶ τοὺς ὥρισεν ἀρχηγούς των εἰς χίλια καὶ ἑκατὸν καὶ πενήντα καὶ δέκα πρόσωπα.
26 Καὶ ἐκρίνοσαν τὸν λαὸν πᾶσαν ὥραν· πᾶν δὲ ρῆμα ὑπέρογκον ἀναφέροσαν ἐπὶ Μωυσῆν, πᾶν δὲ ρῆμα ἐλαφρὸν ἐκρίνοσαν αὐτοί.	26 Αὐτοὶ ἐδίκαζαν τὰς ὑποθέσεις τοῦ λαοῦ πάντοτε. Τὰς μὲν σοβαρὰς ὑποθέσεις ἀνέφερον εἰς τὸν Μωϋσῆν, τὰς δὲ ἐλαφρὰς ἐδίκαζαν ἐκεῖνοι.	26 Καὶ ἐδίκαζαν αὐτοὶ κάθε ὥραν τὰς ὑποθέσεις τοῦ λαοῦ. Κάθε δὲ σοβαρὰν ὑπόθεσιν τὴν παρέπεμπαν εἰς τὸν Μωϋσῆν, ἐνῷ ὅλα τὰ μικρὰ θέματα τὰ ἐδίκαζαν οἱ ἴδιοι.
27 Ἐξαπέστειλε δὲ Μωυσῆς τὸν ἑαυτοῦ γαμβρόν, καὶ ἀπῆλθεν εἰς τὴν γῆν αὐτοῦ.	27 Ἔπειτα ἀπὸ αὐτὰ κατευώδωσεν ὁ Μωϋσῆς τὸν πενθερόν του, ὁ ὁποῖος καὶ ἐπανῆλθεν εἰς τὴν χώραν του.	27 Κατόπιν ὁ Μωϋσῆς κατευώδωσε τὸν πεθερόν του καὶ ἐκεῖνος ἐπέστρεψεν εἰς τὸν τόπον του.