΄Ιερεμίας : Κεφάλαιον Α'

Πρωτότυπο Κείμενο

ὸ ρῆμα τοῦ Θεοῦ, ὃ ἐγένετο ἐπ' ἱερεμίαν τὸν τοῦ Χελκίου ἐκ τῶν ἱερέων, ὃς κατῴκει ἐν Ἀναθὼθ ἐν γῇ Βενιαμείν·
2 ὡς ἐγενήθη λόγος τοῦ Θεοῦ πρὸς αὐτὸν ἐν ταῖς ἡμέραις Ἰωσία υἱοῦ Ἀμὼς βασιλέως Ἰούδα, ἔτους τρισκαιδεκάτου ἐν τῇ βασιλείᾳ αὐτοῦ·
3 καὶ ἐγένετο ἐν ταῖς ἡμέραις Ἰωακεὶμ υἱοῦ Ἰωσία βασιλέως Ἰούδα ἕως ἑνδεκάτου ἔτους τοῦ Σεδεκία υἱοῦ Ἰωσία βασιλέως Ἰούδα, ἕως τῆς αἰχμαλωσίας Ἱερουσαλὴμ ἐν τῷ πέμπτῳ μηνί.
4 Καὶ ἐγένετο λόγος Κυρίου πρός με·
5 πρὸ τοῦ με πλάσαι σε ἐν κοιλίᾳ ἐπίσταμαί σε καὶ πρὸ τοῦ σε ἐξελθεῖν ἐκ μήτρας ἠγίακά σε, προφήτην εἰς ἔθνη τέθεικά σε.
6 Καὶ εἶπα· ὦ δέσποτα Κύριε, ἱδοὺ οὐκ ἐπίσταμαι λαλεῖν, ὅτι νεώτερος ἐγώ εἰμι.
7 Καὶ εἶπε Κύριος πρός με· μὴ λέγε ὅτι νεώτερος ἐγὼ εἰμι, ὅτι πρὸς πάντας, οὓς ἐὰν ἐξαποστείλω σε, πορεύσῃ, καὶ κατὰ πάντα, ὅσα ἐὰν ἐντείλωμαί σοι, λαλήσεις·
8 μὴ φοβηθῇς ἀπὸ προσώπου αὐτῶν, ὅτι μετὰ σοῦ ἐγὼ εἰμι τοῦ ἐξαιρεῖσθαί σε, λέγει Κύριος.
9 Καὶ ἐξέτεινε Κύριος τὴν χεῖρα αὐτοῦ πρός με καὶ ἥψατο τοῦ στόματός μου, καὶ εἶπε Κύριος πρός με· ἰδοὺ δέδωκα τοὺς λόγους μου εἰς τὸ στόμα σου·
10 ἰδοὺ καθέστακά σε σήμερον ἐπὶ ἔθνη καὶ ἐπὶ βασιλείας ἐκριζοῦν καὶ κατασκάπτειν καὶ ἀπολλύειν καὶ ἀνοικοδομεῖν καὶ καταφυτεύειν.
-11 Καὶ ἐγένετο λόγος Κυρίου πρός με λέγων· τί σὺ ὁρᾷς Ἱερεμία; Καὶ εἶπε· βακτηρίαν καρυΐνην.
12 Καὶ εἶπε Κύριος πρός με· καλῶς ἑώρακας, διότι ἐγρήγορα ἐγὼ ἐπὶ τοὺς λόγους μου τοῦ ποιῆσαι αὐτούς.
13 Καὶ ἐγένετο λόγος Κυρίου ἐκ δευτέρου πρός με λέγων· τί σὺ ὁρᾷς; κΚὶ εἶπα· λέβητα ὑποκαιόμενον, καὶ τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἀπὸ προσώπου βορρᾶ.
14 Καὶ εἶπε Κύριος πρός με· ἀπὸ προσώπου βορρᾶ ἐκκαυθήσεται τὰ κακὰ ἐπὶ πάντας τοὺς κατοικοῦντας τὴν γῆν.
15 Διότι ἰδοὺ ἐγὼ συγκαλῶ πάσας τὰς βασιλείας τῆς γῆς ἀπὸ βορρᾶ, λέγει Κύριος, καὶ ἥξουσι καὶ θήσουσιν ἕκαστος τὸν θρόνον αὐτοῦ ἐπὶ τὰ πρόθυρα τῶν πυλῶν Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐπὶ πάντα τὰ τείχη τὰ κύκλῳ αὐτῆς καὶ ἐπὶ πάσας τὰς πόλεις Ἰούδα.
16 Καὶ λαλήσω πρὸς αὐτοὺς μετὰ κρίσεως περὶ πάσης τῆς κακίας αὐτῶν, ὡς ἐγκατέλιπόν με καὶ ἔθυσαν θεοῖς ἀλλοτρίοις καὶ προσεκύνησαν τοῖς ἔργοις τῶν χειρῶν αὐτῶν.
17 Καὶ σὺ περίζωσαι τὴν ὀσφύν σου καὶ ἀνάστηθι καὶ εἰπόν πρὸς αὐτοὺς πάντα, ὅσα ἂν ἐντείλωμαί σοι· μὴ φοβηθῇς ἀπὸ προσώπου αὐτῶν, μηδὲ πτοηθῇς ἐναντίον αὐτῶν, ὅτι μετὰ σοῦ ἐγώ εἰμι τοῦ ἐξαιρεῖσθαί σε, λέγει Κύριος.
18 Ἰδοὺ τέθεικά σε ἐν τῇ σήμερον ἡμέρᾳ ὡς πόλιν ὀχυρὰν καὶ ὡς τεῖχος χαλκοῦν, ὀχυρὸν πᾶσι τοῖς βάσιλεῦσιν Ἰούδα καὶ τοῖς ἄρχουσιν αὐτοῦ καὶ τῷ λαῷ τῆς γῆς.
19 Καὶ πολεμήσουσί σε καὶ οὐ μὴ δύνωνται πρός σε, διότι μετὰ σοῦ ἐγώ εἰμι τοῦ ἐξαιρεῖσθαί σε, εἶπε Κύριος.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

λόγος τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος ἀπηυθύνθη πρὸς τὸν Ἱερεμίαν, υἱὸν τοῦ Χελκίου, ἑνὸς ἀπὸ τοὺς ἱερεῖς. Αὐτὸς κατοικοῦσεν εἰς τὴν κωμόπολιν Ἀναθώθ, εἰς τὴν χώραν τῆς φυλῆς Βενιαμείν.
2 Οἱ λόγοι αὐτοὶ τοῦ Θεοῦ ἐλέχθησαν πρὸς τὸν Ἱερεμίαν κατὰ τὰς ἡμέρας τοῦ βασιλέως τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα Ἰωσία, υἱοῦ τοῦ Ἀμώς, καὶ συγκεκριμένως ἀπὸ τὸ δέκατον τρίτον ἔτος τῆς   βασιλείας του καὶ ἔπειτα.
3 Λόγοι ἐπίσης τοῦ Θεοῦ ἐλέχθησαν πρὸς τὸν Ἱερεμίαν κατὰ τὰς ἡμέρας τοῦ Ἰωακείμ, υἱοῦ τοῦ Ἰωσὶ τοῦ βασιλέως τοῦ βασιλείου Ἰούδα, καὶ μέχρι τοῦ ἑνδεκάτου ἔτους τοῦ Σεδεκία, υἱοῦ τοῦ Ἰωσία βασιλέως Ἰούδα, μέχρι τῆς ἁλώσεως τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ τῆς αἰχμαλωσίας τῶν κατοίκων της, ἤτοι μέχρι τοῦ πέμπτου μηνὸς τοῦ ἑνδεκάτου ἔτους τῆς βασιλείας τοῦ Σεδεκίου.
4 Ὁ προφήτης λέγει· ὁ Κύριος ὡμίλησε πρὸς ἐμὲ καὶ μοῦ εἶπε·
5 Σὲ γνωρίζω πολὺ καλά, πρὶν ἀκόμη σὲ πλάσσω ὡς ἔμβρυον εἰς τὴν κοιλίαν τῆς μητρός σου καὶ πρὶν γεννηθῇς, σὲ καθιέρωσα εἰς ὑπηρεσίαν τοῦ ἔργου μου· σὲ ἐγκατέστησα προφήτην διὰ τὰ ἔθνη.
6 Καὶ ἐγὼ εἶπα τότε· Ὦ Δέσποτα καὶ Κύριε, δὲν εἶμαι ἱκανὸς διὰ τὸ ἔργον αὐτό, διότι ἰδού, δὲν γνωρίζω νὰ ὁμιλῶ· εἶμαι ἄλλωστε   καὶ μικρὸς κατὰ τὴν ἡλικίαν.
7 Ὁ Κύριος ἀπήντησε καὶ μοῦ εἶπε· Μὴ λέγῃς ὅτι εἶσαι μικρὸς κατὰ τὴν ἡλικίαν, διότι πρὸς ὅλους ἐκείνους, πρὸς τοὺς ὁποίους ἐγὼ θὰ σὲ στείλω νὰ ὁμιλήσῃς, θὰ πορευθῇς καὶ θὰ ὁμιλήσῃς πρὸς αὐτούς, ὅσα ἐγὼ θὰ σοῦ δώσω τὴν ἐντολὴν νὰ εἴπῃς.
8 Μὴ φοβηθῇς ἐνώπιον αὐτῶν, διότι ἐγὼ θὰ εἶμαι μαζῆ σου, διὰ νὰ σὲ προφυλάσσω καὶ σώζω ἀπὸ κινδύνους, λέγει ὁ Κύριος.
9 Ὁ Κύριος ἤπλωσε τότε τὴν χεῖρα του πρὸς ἐμέ, ἤγγισε τὸ στόμα μου καὶ μοῦ εἶπε: Ἰδοὺ ἐγὼ ἔχω δώσει εἰς τὸ στόμα σου τοὺς λόγους μου.
10 Ἰδού, σὲ ἐγκατέστησα σήμερον προφήτην εἰς τὰ ἔθνη καὶ εἰς τὰ βασίλεια, διὰ νὰ ἐκριζώνῃς μὲ τὰ λόγια σου καὶ νὰ κατασκάπτῃς, νὰ καταστρέφῃς, ἀλλὰ καὶ νὰ ἀνοικοδομῇς καὶ νὰ φυτεύῃς.
11 Πάλιν ὁ Κύριος ἀπηυθύνθη πρὸς ἐμὲ λέγων: Τί βλέπεις σύ, ὧ Ἱερεμία; Καὶ ἐγὼ εἶπα: Βλέπω βακτηρίαν <ράβδον> ἀπὸ καρυδιάν.
12 Ὁ Κύριός μου εἶπε: Καλῶς εἶδες, διότι ἐγὼ ἀγρυπνῶ, διὰ νὰ ἐκπληρώσω καὶ πραγματοποιήσω τοὺς λόγους μου.
13 Καὶ πάλιν ὁ λόγος Κυρίου ἀπευθύνθη πρὸς ἐμὲ καὶ εἶπε: Τί βλέπεις σύ, Ἱερεμία; Ἐγὼ ἀπήντησα: Βλέπω ἕνα λέβητα, κάτω ἀπὸ τὸν ὁποῖον καίει φωτιὰ καὶ ἡ κατεύθυνσίς του εἶναι ἀπὸ βορρᾶ πρὸς νότον.
14 Ὁ Κύριος εἶπε πρὸς ἐμέ: Ἀπὸ βορρᾶ θὰ ἔλθῃ ἡ φωτιὰ ἐναντίον τῶν κακῶν ἔργων καὶ ὅλων τῶν πονηρῶν ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι κατοικοῦν εἰς τὴν χώραν τῆς Παλαιστίνης.
15 Διότι, ἰδοὺ ἐγώ, λέγει ὁ Κύριος, προσκαλῶ ὅλας τὰς βασιλείας τῆς γῆς ἀπὸ τὴν περιοχὴν τοῦ βορρᾶ, καὶ θὰ ἔλθουν, θὰ ἐνθρονισθοῦν καὶ θὰ ἐγκατασταθοῦν εἰς τὰ πρόθυρα τῶν πυλῶν τῆς Ἱερουσαλήμ, γύρω ἀπὸ ὅλα τὰ τείχη αὐτῆς καὶ εἰς ὅλας τὰς πόλεις τῆς Ἰουδαίας.
16 Θὰ ὁμιλήσω τότε ἐναντίον ὅλων τῶν πόλεων αὐτῶν καὶ τῶν κατοίκων των καὶ θὰ ἐκφέρω τὴν καταδικαστικήν μου ἀπόφασιν δι' ὅλας τὰς κακίας των, μάλιστα δέ, διότι ἐμὲ μέν μὲ ἐγκατέλειψαν, προσέφεραν δὲ θυσίας εἰς ξένους θεοὺς καὶ προσκύνησαν τὰ εἴδωλα, τὰ ὁποῖα ἦσαν ἔργα τῶν χειρῶν των.
17 Σύ, λοιπόν, ζῶσε τὴν μέσην σου, σήκω καὶ εἰπὲ πρὸς αὐτοὺς ὅλα, ὅσα ἐγὼ θὰ σοῦ δώσω ἐντολὴν νὰ εἴπῃς. Μὴ φοβηθῇς ἐνώπιον αὐτῶν καὶ μὴ πτοηθῇς αὐτούς, διότι ἐγὼ εἶμαι πάντοτε μαζῆ σου νὰ σὲ λυτρώσω ἀπὸ κάθε κίνδυνον, λέγει ὁ Κύριος.
18 Ἰδού, σὲ ἔχω θέσει καὶ ἀναδείξει κατὰ τὴν σημερινὴν ἡμέραν ὡσὰν πόλιν ὀχυρὰν καὶ ἀπόρθητον, ὡσὰν τεῖχος χάλκινον, ἀπόρθητον ἀπὸ ὅλους τοὺς βασιλεῖς τοῦ βασιλείου Ἰούδα καὶ τοὺς ἄρχοντας τοῦ βασιλείου αὐτοῦ καὶ τὸν λαὸν τῆς χώρας αὐτῆς.
19 Θὰ πολεμήσουν αὐτοὶ ἐναντίον σου, ἀλλὰ δὲν θὰ ἠμπορέσουν νὰ κατορθώσουν τίποτε, διότι ἐγὼ θὰ εἶμαι μαζῆ σου, διὰ νὰ σὲ λυτρώσω ἀπὸ τὰ χέρια αὐτῶν, εἶπεν ὁ Κύριος>.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

ἰς τὸ βιβλίον αὐτὸ περιέχεται> ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, ποὺ ἀπηυθύνθη ἄνωθεν πρὸς τὸν Ἱερεμίαν, τὸν υἱὸν τὸν Χελκίου, ὁ ὁποῖος ἦταν ἕνας ἀπὸ τοὺς ἱερεῖς. Αὐτός <ὁ Χελκίας> κατοικοῦσε εἰς τὴν κωμόπολιν Ἀναθώθ <ποὺ εὑρίσκετο εἰς τὰ νοτιανατολικὰ τῆς Ἱερουσαλήμ>, ἡ ὁποία ἀνῆκε εἰς τὴν περιοχὴν τῆς φυλῆς Βενιαμείν.
2 Οἱ λόγοι αὐτοὶ τοῦ Θεοῦ ἀπεκαλύφθησαν καὶ ἐλέχθησαν πρὸς τὸν Ἱερεμίαν κατὰ τὴν περίοδον τῆς βασιλείας τοῦ βασιλιᾶ τοῦ Ἰούδα Ἰωσία, υἱοῦ τοῦ Ἀμώς, καὶ σνγκεκριμένως ἀπὸ τὸ δέκατον τρίτον ἔτος τῆς βασιλείας του καὶ ἔπειτα.
3 Λόγοι τοῦ Θεοῦ ἀπηυθύνθησαν ἐπίσης εἰς τὸν Ἱερεμίαν καὶ κατὰ τὴν περίοδον τῆς βασιλείας τοῦ βασιλιᾶ τοῦ Ἰούδα Ἰωακείμ, υἱοῦ τοῦ βασιλιᾶ Ἰωσία, καὶ μέχρι τοῦ ἑνδεκάτου ἔτους τῆς βασιλείας τοῦ βασιλιᾶ του Ἰούδα Σεδεκία, υἱοῦ τοῦ βασιλιᾶ Ἰωσία, μέχρι τῆς ἁλώσεως τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ τῆς ἀπαγωγῆς τῶν κατοίκων της ὡς αἰχμαλώτων εἰς τὴν Βαβυλῶνα· δηλαδή, μέχρι τὸν πέμπτον μῆνα τοῦ ἐνδεκάτου ἔτους τῆς βασιλείας τοῦ βασιλιᾶ Σεδεκία.
4 Ὁ Κύριος ὡμίλησε πρὸς ἐμὲ τὸν Ἱερεμίαν καὶ μοῦ εἶπε:
5 <Σὲ γνωρίζω πολὺ καλά, πρὶν ἀκόμη σὲ πλάσω ὡς ἔμβρυον εἰς τὴν κοιλίαν τῆς μητέρας σου, καὶ πρὶν ἀκόμη γεννηθῇς σὲ ἐξέλεξα, σὲ ἐξεχώρισα καὶ σὲ καθιέρωσα διὰ τὴν ὑπηρεσίαν τοῦ ἁγίου ἔργου μου σὲ ἔχω ὁρίσει καὶ σὲ ἔχω ἐγκαταστήσει προφήτην διὰ τὰ ἔθνη>.
6 Ἐγὼ δέ <ὁ Ἱερεμίας> ἀπήντησα τότε: <Ὦ Δέσποτα Κύριε, ἐγὼ εἶμαι ἀνίκανος δι' ἕνα τόσον μεγάλο, ἱερὸν καὶ σωτήριον ἔργον, διότι, ἰδού· δὲν γνωρίζω νὰ ὁμιλῶ, καθ' ὅσον εἶμαι ἄσημος καὶ μικρὸς κατὰ τὴν ἡλικίαν>.
7 Ἀλλ’ ὁ Κύριος ἀπήντησε πρὸς ἐμὲ καὶ μοῦ εἶπε: <Μὴ λέγῃς ὅτι εἶμαι ἄσημος καὶ μικρὸς κατὰ τὴν ἠλικίαν' ἐφ' ὅσον σὲ ἀποστέλλω Ἐγώ, ὁ παντοδύναμος Θεός, μὴ προβάλλῃς ὡς πρόφασιν τὸ νεαρὸν τῆς ἡλικίας σου· διότι πρὸς ὅλους ἐκείνους, πρὸς τοὺς ὁποίους θὰ σὲ ἀποστείλω διὰ νὰ κηρύξῃς, θὰ μεταβῇς· καὶ ὅλα, ὅσα Ἐγὼ θὰ σοῦ δώσω ἐντολὴν νὰ εἰπῇς, θὰ τὰ εἰπῇς.
8 Κήρυξε πρὸς αυτοὺς μὲ θάρρος καὶ μὴ τοὺς φοβηθῇς, διότι Ἐγώ, ὁ παντοδύναμος Κύριος, θὰ εἶμαι μαζί σου διὰ νὰ σὲ προφυλάσσω μὲ τὴν ἀκαταμάχητον συμμαχίαν μου καὶ νὰ σὲ σώζω καὶ ἐλευθερώνω ἀπὸ τοὺς κινδύνους>, λέγει ὁ Κύριος.
9 Καὶ τότε ὁ Κύριος ἄπλωσε τὸ παντοδύναμον χέρι του πρὸς ἐμέ, ἄγγισε τὸ στόμα μου καὶ μοῦ εἶπε: <Νά· ἔχω δώσει τὰ λόγια μου εἰς τὸ στόμα σου!
10 Ἰδού· σὲ ἔχω ἐγκαταστήσει σήμερον προφήτην εἰς τοὺς ἐθνικοὺς λαοὺς καὶ εἰς τὰ βασίλεια, διὰ νὰ ἐκριζώνῃς μὲ τὸ κήρυγμά σου <τὴν κακίαν>, νὰ σκάπτῃς βαθιὰ καὶ νὰ κρημνίζῃς ἐκ θεμελίων· διὰ νὰ καταστρέφῃς, ἀλλὰ καὶ διὰ νὰ ἀνοικοδομῇς καὶ νὰ φυτεύῃς, ὥστε νὰ ριζοβολοῦν, νὰ αὐξάνουν καὶ νὰ γίνεται ὁ τόπος κατάφυτος>.
11 Ὁ Κύριος ὡμίλησε πάλιν πρὸς ἐμὲ καὶ εἶπε: <Τί βλέπεις, Ἱερεμία;> Ἐγὼ δὲ ἀπήντησα: <Βλέπω ράβδον ἀπὸ ξύλον καρυδιᾶς>.
12 Κατόπιν ὁ Κύριος εἶπε πρὸς ἐμέ: <Καλῶς εἶδες, διότι Ἐγὼ ἀγρυπνῶ, ὥστε νὰ ἐκπληρώσω τοὺς λόγους μου>.
13 Ὁ Κύριος ὡμίλησε τότε διὰ δευτέραν φορὰν πρὸς ἐμὲ καὶ εἶπε: <Τί βλέπεις;> Ἐγὼ δὲ ἀπήντησα: <Βλέπω μίαν μεγάλων διαστάσεων μεταλλίνην χύτραν, ἕνα λέβητα, κάτω ἀπὸ τὸν ὁποῖον, καίει φωτιὰ μὲ ἀποτέλεσμα νὰ κοχλάζῃ τὸ περιεχόμενόν του, τὸ δὲ χεῖλος τοῦ λέβητος αὐτοῦ κλίνει ἀπὸ βορρᾶ πρὸς νότον <δηλαδὴ ἀπὸ τὴν χώραν τῆς Βαβυλῶνος πρὸς τὴν Ἰουδαίαν>.
14 Καὶ ὁ Κύριος εἶπε πρὸς ἐμέ: <Ἀπὸ τὴν κατεύθυνσιν τοῦ βορρᾶ θὰ ὁρμήσῃ ἡ φωτιὰ ἐναντίον τῶν πονηρῶν ἔργων ὅλων τῶν ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι κατοικοῦν εἰς τὴν Ἰουδαίαν καὶ γενικώτερον τὴν Παλαιστίνην.
15 Διότι, νά· Ἐγώ, λέγει ὁ Κύριος, προσκαλῶ ὅλα τὰ βασίλεια τῶν χωρῶν τοῦ βορρᾶ, οἱ δὲ βασιλεῖς των θὰ ἔλθουν καὶ ὁ καθένας των θὰ στήσῃ τὸν θρόνον του, ἐνῷ οἱ δυνάμεις των θὰ στρατοπεδεύσουν ἐμπρὸς εἰς τὶς πύλες τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ γύρω - γύρω ἀπὸ τὰ τείχη της καὶ ἐμπρὸς εἰς ὅλες τὶς πόλεις τῆς Ἰουδαίας.
16 Ἐγὼ δὲ θὰ ὁμιλήσω καὶ θὰ διατυπώσω ἐναντίον ὅλων αὐτῶν τῶν πόλεων τὴν δικαίαν καὶ καταδικαστικήν μου ἀπόφασιν δι' ὅλην τὴν ἀσέβειαν καὶ ἁμαρτωλοτητα των· μάλιστα δέ, διότι ἐγκατέλειψαν Ἐμέ, τὸν ἀληθινὸν Θεὸν καὶ ποιητὴν τῶν πάντων, καὶ προσέφεραν θυσίες εἰς ἄλλους θεοὺς ξένους καὶ ἐπροσκύνησαν τὰ εἴδωλα, δηλαδὴ ἐθεοποίησαν τὰ ἔργα τῶν ἀνθρωπίνων χεριῶν των!
17 Σὺ λοιπόν, Ἱερεμία, ζῶσε καλὰ τὴν μέσην σου μὲ τὴν ζώνην, γίνε δηλαδὴ ἕτοιμος καὶ ἄγρυπνος πρὸς δρᾶσιν, καὶ σήκω ἐπάνω, δηλαδὴ πρόσεχε καλὰ εἰς ὅσα σοῦ λέγονται, καὶ εἰπὲ πρὸς αὐτούς <τοὺς Ἰουδαίους> ὅλα, ὅσα Ἐγὼ θὰ σὲ διατάξω νὰ τοὺς εἰπῇς. Μὴ τοὺς φοβηθῇς καὶ μὴ δειλιάσῃς ἔστω καὶ κατὰ τὸ ἐλάχιστον ἐνώπιόν των, διότι Ἐγὼ εἶμαι μαζί σου διὰ νὰ σὲ σώζω καὶ λυτρώνω ἀπὸ τοὺς κινδύνους>, λέγει ὁ Κύριος.
18 <Ἰδού· Ἐγὼ σὲ ἐνίσχυσα κατὰ τὴν σημερινὴν ἡμέραν καὶ σὲ ἀνέδειξα ἀπόρθητον ὡς πόλιν ὠχυρωμένην καὶ ὡς τεῖχος καμωμένον ἀπὸ χαλκόν, ἄμαχον καὶ ἀκατάβλητον ἀπὸ ὅλους τοῖς βασιλεῖς τοῦ Ἰούδα καὶ τοὺς ἄρχοντάς του καὶ γενικῶς τὸν λαὸν τῆς χώρας αὐτῆς.
19 Ὅλοι αὐτοὶ θὰ πολεμήσουν ἐναντίον σου· δὲν θὰ ἠμπορέσουν ὅμως νὰ σὲ καταβάλουν, διότι μαζί σου εἶμαι Ἐγὼ διὰ νὰ σὲ σώζω καὶ ἐλευθερώνω ἀπὸ τοὺς κινδύνους καὶ νὰ σὲ λυτρώνω ἀπὸ τὰ φονικὰ χέρια των>, εἶπεν ὁ Κύριος.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
ὸ ρῆμα τοῦ Θεοῦ, ὃ ἐγένετο ἐπ' ἱερεμίαν τὸν τοῦ Χελκίου ἐκ τῶν ἱερέων, ὃς κατῴκει ἐν Ἀναθὼθ ἐν γῇ Βενιαμείν·	λόγος τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος ἀπηυθύνθη πρὸς τὸν Ἱερεμίαν, υἱὸν τοῦ Χελκίου, ἑνὸς ἀπὸ τοὺς ἱερεῖς. Αὐτὸς κατοικοῦσεν εἰς τὴν κωμόπολιν Ἀναθώθ, εἰς τὴν χώραν τῆς φυλῆς Βενιαμείν.	ἰς τὸ βιβλίον αὐτὸ περιέχεται> ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, ποὺ ἀπηυθύνθη ἄνωθεν πρὸς τὸν Ἱερεμίαν, τὸν υἱὸν τὸν Χελκίου, ὁ ὁποῖος ἦταν ἕνας ἀπὸ τοὺς ἱερεῖς. Αὐτός <ὁ Χελκίας> κατοικοῦσε εἰς τὴν κωμόπολιν Ἀναθώθ <ποὺ εὑρίσκετο εἰς τὰ νοτιανατολικὰ τῆς Ἱερουσαλήμ>, ἡ ὁποία ἀνῆκε εἰς τὴν περιοχὴν τῆς φυλῆς Βενιαμείν.
2 ὡς ἐγενήθη λόγος τοῦ Θεοῦ πρὸς αὐτὸν ἐν ταῖς ἡμέραις Ἰωσία υἱοῦ Ἀμὼς βασιλέως Ἰούδα, ἔτους τρισκαιδεκάτου ἐν τῇ βασιλείᾳ αὐτοῦ·	2 Οἱ λόγοι αὐτοὶ τοῦ Θεοῦ ἐλέχθησαν πρὸς τὸν Ἱερεμίαν κατὰ τὰς ἡμέρας τοῦ βασιλέως τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα Ἰωσία, υἱοῦ τοῦ Ἀμώς, καὶ συγκεκριμένως ἀπὸ τὸ δέκατον τρίτον ἔτος τῆς βασιλείας του καὶ ἔπειτα.	2 Οἱ λόγοι αὐτοὶ τοῦ Θεοῦ ἀπεκαλύφθησαν καὶ ἐλέχθησαν πρὸς τὸν Ἱερεμίαν κατὰ τὴν περίοδον τῆς βασιλείας τοῦ βασιλιᾶ τοῦ Ἰούδα Ἰωσία, υἱοῦ τοῦ Ἀμώς, καὶ σνγκεκριμένως ἀπὸ τὸ δέκατον τρίτον ἔτος τῆς βασιλείας του καὶ ἔπειτα.
3 καὶ ἐγένετο ἐν ταῖς ἡμέραις Ἰωακεὶμ υἱοῦ Ἰωσία βασιλέως Ἰούδα ἕως ἑνδεκάτου ἔτους τοῦ Σεδεκία υἱοῦ Ἰωσία βασιλέως Ἰούδα, ἕως τῆς αἰχμαλωσίας Ἱερουσαλὴμ ἐν τῷ πέμπτῳ μηνί.	3 Λόγοι ἐπίσης τοῦ Θεοῦ ἐλέχθησαν πρὸς τὸν Ἱερεμίαν κατὰ τὰς ἡμέρας τοῦ Ἰωακείμ, υἱοῦ τοῦ Ἰωσὶ τοῦ βασιλέως τοῦ βασιλείου Ἰούδα, καὶ μέχρι τοῦ ἑνδεκάτου ἔτους τοῦ Σεδεκία, υἱοῦ τοῦ Ἰωσία βασιλέως Ἰούδα, μέχρι τῆς ἁλώσεως τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ τῆς αἰχμαλωσίας τῶν κατοίκων της, ἤτοι μέχρι τοῦ πέμπτου μηνὸς τοῦ ἑνδεκάτου ἔτους τῆς βασιλείας τοῦ Σεδεκίου.	3 Λόγοι τοῦ Θεοῦ ἀπηυθύνθησαν ἐπίσης εἰς τὸν Ἱερεμίαν καὶ κατὰ τὴν περίοδον τῆς βασιλείας τοῦ βασιλιᾶ τοῦ Ἰούδα Ἰωακείμ, υἱοῦ τοῦ βασιλιᾶ Ἰωσία, καὶ μέχρι τοῦ ἑνδεκάτου ἔτους τῆς βασιλείας τοῦ βασιλιᾶ του Ἰούδα Σεδεκία, υἱοῦ τοῦ βασιλιᾶ Ἰωσία, μέχρι τῆς ἁλώσεως τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ τῆς ἀπαγωγῆς τῶν κατοίκων της ὡς αἰχμαλώτων εἰς τὴν Βαβυλῶνα· δηλαδή, μέχρι τὸν πέμπτον μῆνα τοῦ ἐνδεκάτου ἔτους τῆς βασιλείας τοῦ βασιλιᾶ Σεδεκία.
4 Καὶ ἐγένετο λόγος Κυρίου πρός με·	4 Ὁ προφήτης λέγει· ὁ Κύριος ὡμίλησε πρὸς ἐμὲ καὶ μοῦ εἶπε·	4 Ὁ Κύριος ὡμίλησε πρὸς ἐμὲ τὸν Ἱερεμίαν καὶ μοῦ εἶπε:
5 πρὸ τοῦ με πλάσαι σε ἐν κοιλίᾳ ἐπίσταμαί σε καὶ πρὸ τοῦ σε ἐξελθεῖν ἐκ μήτρας ἠγίακά σε, προφήτην εἰς ἔθνη τέθεικά σε.	5 Σὲ γνωρίζω πολὺ καλά, πρὶν ἀκόμη σὲ πλάσσω ὡς ἔμβρυον εἰς τὴν κοιλίαν τῆς μητρός σου καὶ πρὶν γεννηθῇς, σὲ καθιέρωσα εἰς ὑπηρεσίαν τοῦ ἔργου μου· σὲ ἐγκατέστησα προφήτην διὰ τὰ ἔθνη.	5 <Σὲ γνωρίζω πολὺ καλά, πρὶν ἀκόμη σὲ πλάσω ὡς ἔμβρυον εἰς τὴν κοιλίαν τῆς μητέρας σου, καὶ πρὶν ἀκόμη γεννηθῇς σὲ ἐξέλεξα, σὲ ἐξεχώρισα καὶ σὲ καθιέρωσα διὰ τὴν ὑπηρεσίαν τοῦ ἁγίου ἔργου μου σὲ ἔχω ὁρίσει καὶ σὲ ἔχω ἐγκαταστήσει προφήτην διὰ τὰ ἔθνη>.
6 Καὶ εἶπα· ὦ δέσποτα Κύριε, ἱδοὺ οὐκ ἐπίσταμαι λαλεῖν, ὅτι νεώτερος ἐγώ εἰμι.	6 Καὶ ἐγὼ εἶπα τότε· Ὦ Δέσποτα καὶ Κύριε, δὲν εἶμαι ἱκανὸς διὰ τὸ ἔργον αὐτό, διότι ἰδού, δὲν γνωρίζω νὰ ὁμιλῶ· εἶμαι ἄλλωστε καὶ μικρὸς κατὰ τὴν ἡλικίαν.	6 Ἐγὼ δέ <ὁ Ἱερεμίας> ἀπήντησα τότε: <Ὦ Δέσποτα Κύριε, ἐγὼ εἶμαι ἀνίκανος δι' ἕνα τόσον μεγάλο, ἱερὸν καὶ σωτήριον ἔργον, διότι, ἰδού· δὲν γνωρίζω νὰ ὁμιλῶ, καθ' ὅσον εἶμαι ἄσημος καὶ μικρὸς κατὰ τὴν ἡλικίαν>.
7 Καὶ εἶπε Κύριος πρός με· μὴ λέγε ὅτι νεώτερος ἐγὼ εἰμι, ὅτι πρὸς πάντας, οὓς ἐὰν ἐξαποστείλω σε, πορεύσῃ, καὶ κατὰ πάντα, ὅσα ἐὰν ἐντείλωμαί σοι, λαλήσεις·	7 Ὁ Κύριος ἀπήντησε καὶ μοῦ εἶπε· Μὴ λέγῃς ὅτι εἶσαι μικρὸς κατὰ τὴν ἡλικίαν, διότι πρὸς ὅλους ἐκείνους, πρὸς τοὺς ὁποίους ἐγὼ θὰ σὲ στείλω νὰ ὁμιλήσῃς, θὰ πορευθῇς καὶ θὰ ὁμιλήσῃς πρὸς αὐτούς, ὅσα ἐγὼ θὰ σοῦ δώσω τὴν ἐντολὴν νὰ εἴπῃς.	7 Ἀλλ’ ὁ Κύριος ἀπήντησε πρὸς ἐμὲ καὶ μοῦ εἶπε: <Μὴ λέγῃς ὅτι εἶμαι ἄσημος καὶ μικρὸς κατὰ τὴν ἠλικίαν' ἐφ' ὅσον σὲ ἀποστέλλω Ἐγώ, ὁ παντοδύναμος Θεός, μὴ προβάλλῃς ὡς πρόφασιν τὸ νεαρὸν τῆς ἡλικίας σου· διότι πρὸς ὅλους ἐκείνους, πρὸς τοὺς ὁποίους θὰ σὲ ἀποστείλω διὰ νὰ κηρύξῃς, θὰ μεταβῇς· καὶ ὅλα, ὅσα Ἐγὼ θὰ σοῦ δώσω ἐντολὴν νὰ εἰπῇς, θὰ τὰ εἰπῇς.
8 μὴ φοβηθῇς ἀπὸ προσώπου αὐτῶν, ὅτι μετὰ σοῦ ἐγὼ εἰμι τοῦ ἐξαιρεῖσθαί σε, λέγει Κύριος.	8 Μὴ φοβηθῇς ἐνώπιον αὐτῶν, διότι ἐγὼ θὰ εἶμαι μαζῆ σου, διὰ νὰ σὲ προφυλάσσω καὶ σώζω ἀπὸ κινδύνους, λέγει ὁ Κύριος.	8 Κήρυξε πρὸς αυτοὺς μὲ θάρρος καὶ μὴ τοὺς φοβηθῇς, διότι Ἐγώ, ὁ παντοδύναμος Κύριος, θὰ εἶμαι μαζί σου διὰ νὰ σὲ προφυλάσσω μὲ τὴν ἀκαταμάχητον συμμαχίαν μου καὶ νὰ σὲ σώζω καὶ ἐλευθερώνω ἀπὸ τοὺς κινδύνους>, λέγει ὁ Κύριος.
9 Καὶ ἐξέτεινε Κύριος τὴν χεῖρα αὐτοῦ πρός με καὶ ἥψατο τοῦ στόματός μου, καὶ εἶπε Κύριος πρός με· ἰδοὺ δέδωκα τοὺς λόγους μου εἰς τὸ στόμα σου·	9 Ὁ Κύριος ἤπλωσε τότε τὴν χεῖρα του πρὸς ἐμέ, ἤγγισε τὸ στόμα μου καὶ μοῦ εἶπε: Ἰδοὺ ἐγὼ ἔχω δώσει εἰς τὸ στόμα σου τοὺς λόγους μου.	9 Καὶ τότε ὁ Κύριος ἄπλωσε τὸ παντοδύναμον χέρι του πρὸς ἐμέ, ἄγγισε τὸ στόμα μου καὶ μοῦ εἶπε: <Νά· ἔχω δώσει τὰ λόγια μου εἰς τὸ στόμα σου!
10 ἰδοὺ καθέστακά σε σήμερον ἐπὶ ἔθνη καὶ ἐπὶ βασιλείας ἐκριζοῦν καὶ κατασκάπτειν καὶ ἀπολλύειν καὶ ἀνοικοδομεῖν καὶ καταφυτεύειν.	10 Ἰδού, σὲ ἐγκατέστησα σήμερον προφήτην εἰς τὰ ἔθνη καὶ εἰς τὰ βασίλεια, διὰ νὰ ἐκριζώνῃς μὲ τὰ λόγια σου καὶ νὰ κατασκάπτῃς, νὰ καταστρέφῃς, ἀλλὰ καὶ νὰ ἀνοικοδομῇς καὶ νὰ φυτεύῃς.	10 Ἰδού· σὲ ἔχω ἐγκαταστήσει σήμερον προφήτην εἰς τοὺς ἐθνικοὺς λαοὺς καὶ εἰς τὰ βασίλεια, διὰ νὰ ἐκριζώνῃς μὲ τὸ κήρυγμά σου <τὴν κακίαν>, νὰ σκάπτῃς βαθιὰ καὶ νὰ κρημνίζῃς ἐκ θεμελίων· διὰ νὰ καταστρέφῃς, ἀλλὰ καὶ διὰ νὰ ἀνοικοδομῇς καὶ νὰ φυτεύῃς, ὥστε νὰ ριζοβολοῦν, νὰ αὐξάνουν καὶ νὰ γίνεται ὁ τόπος κατάφυτος>.
-11 Καὶ ἐγένετο λόγος Κυρίου πρός με λέγων· τί σὺ ὁρᾷς Ἱερεμία; Καὶ εἶπε· βακτηρίαν καρυΐνην.	11 Πάλιν ὁ Κύριος ἀπηυθύνθη πρὸς ἐμὲ λέγων: Τί βλέπεις σύ, ὧ Ἱερεμία; Καὶ ἐγὼ εἶπα: Βλέπω βακτηρίαν <ράβδον> ἀπὸ καρυδιάν.	11 Ὁ Κύριος ὡμίλησε πάλιν πρὸς ἐμὲ καὶ εἶπε: <Τί βλέπεις, Ἱερεμία;> Ἐγὼ δὲ ἀπήντησα: <Βλέπω ράβδον ἀπὸ ξύλον καρυδιᾶς>.
12 Καὶ εἶπε Κύριος πρός με· καλῶς ἑώρακας, διότι ἐγρήγορα ἐγὼ ἐπὶ τοὺς λόγους μου τοῦ ποιῆσαι αὐτούς.	12 Ὁ Κύριός μου εἶπε: Καλῶς εἶδες, διότι ἐγὼ ἀγρυπνῶ, διὰ νὰ ἐκπληρώσω καὶ πραγματοποιήσω τοὺς λόγους μου.	12 Κατόπιν ὁ Κύριος εἶπε πρὸς ἐμέ: <Καλῶς εἶδες, διότι Ἐγὼ ἀγρυπνῶ, ὥστε νὰ ἐκπληρώσω τοὺς λόγους μου>.
13 Καὶ ἐγένετο λόγος Κυρίου ἐκ δευτέρου πρός με λέγων· τί σὺ ὁρᾷς; κΚὶ εἶπα· λέβητα ὑποκαιόμενον, καὶ τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἀπὸ προσώπου βορρᾶ.	13 Καὶ πάλιν ὁ λόγος Κυρίου ἀπευθύνθη πρὸς ἐμὲ καὶ εἶπε: Τί βλέπεις σύ, Ἱερεμία; Ἐγὼ ἀπήντησα: Βλέπω ἕνα λέβητα, κάτω ἀπὸ τὸν ὁποῖον καίει φωτιὰ καὶ ἡ κατεύθυνσίς του εἶναι ἀπὸ βορρᾶ πρὸς νότον.	13 Ὁ Κύριος ὡμίλησε τότε διὰ δευτέραν φορὰν πρὸς ἐμὲ καὶ εἶπε: <Τί βλέπεις;> Ἐγὼ δὲ ἀπήντησα: <Βλέπω μίαν μεγάλων διαστάσεων μεταλλίνην χύτραν, ἕνα λέβητα, κάτω ἀπὸ τὸν ὁποῖον, καίει φωτιὰ μὲ ἀποτέλεσμα νὰ κοχλάζῃ τὸ περιεχόμενόν του, τὸ δὲ χεῖλος τοῦ λέβητος αὐτοῦ κλίνει ἀπὸ βορρᾶ πρὸς νότον <δηλαδὴ ἀπὸ τὴν χώραν τῆς Βαβυλῶνος πρὸς τὴν Ἰουδαίαν>.
14 Καὶ εἶπε Κύριος πρός με· ἀπὸ προσώπου βορρᾶ ἐκκαυθήσεται τὰ κακὰ ἐπὶ πάντας τοὺς κατοικοῦντας τὴν γῆν.	14 Ὁ Κύριος εἶπε πρὸς ἐμέ: Ἀπὸ βορρᾶ θὰ ἔλθῃ ἡ φωτιὰ ἐναντίον τῶν κακῶν ἔργων καὶ ὅλων τῶν πονηρῶν ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι κατοικοῦν εἰς τὴν χώραν τῆς Παλαιστίνης.	14 Καὶ ὁ Κύριος εἶπε πρὸς ἐμέ: <Ἀπὸ τὴν κατεύθυνσιν τοῦ βορρᾶ θὰ ὁρμήσῃ ἡ φωτιὰ ἐναντίον τῶν πονηρῶν ἔργων ὅλων τῶν ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι κατοικοῦν εἰς τὴν Ἰουδαίαν καὶ γενικώτερον τὴν Παλαιστίνην.
15 Διότι ἰδοὺ ἐγὼ συγκαλῶ πάσας τὰς βασιλείας τῆς γῆς ἀπὸ βορρᾶ, λέγει Κύριος, καὶ ἥξουσι καὶ θήσουσιν ἕκαστος τὸν θρόνον αὐτοῦ ἐπὶ τὰ πρόθυρα τῶν πυλῶν Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐπὶ πάντα τὰ τείχη τὰ κύκλῳ αὐτῆς καὶ ἐπὶ πάσας τὰς πόλεις Ἰούδα.	15 Διότι, ἰδοὺ ἐγώ, λέγει ὁ Κύριος, προσκαλῶ ὅλας τὰς βασιλείας τῆς γῆς ἀπὸ τὴν περιοχὴν τοῦ βορρᾶ, καὶ θὰ ἔλθουν, θὰ ἐνθρονισθοῦν καὶ θὰ ἐγκατασταθοῦν εἰς τὰ πρόθυρα τῶν πυλῶν τῆς Ἱερουσαλήμ, γύρω ἀπὸ ὅλα τὰ τείχη αὐτῆς καὶ εἰς ὅλας τὰς πόλεις τῆς Ἰουδαίας.	15 Διότι, νά· Ἐγώ, λέγει ὁ Κύριος, προσκαλῶ ὅλα τὰ βασίλεια τῶν χωρῶν τοῦ βορρᾶ, οἱ δὲ βασιλεῖς των θὰ ἔλθουν καὶ ὁ καθένας των θὰ στήσῃ τὸν θρόνον του, ἐνῷ οἱ δυνάμεις των θὰ στρατοπεδεύσουν ἐμπρὸς εἰς τὶς πύλες τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ γύρω - γύρω ἀπὸ τὰ τείχη της καὶ ἐμπρὸς εἰς ὅλες τὶς πόλεις τῆς Ἰουδαίας.
16 Καὶ λαλήσω πρὸς αὐτοὺς μετὰ κρίσεως περὶ πάσης τῆς κακίας αὐτῶν, ὡς ἐγκατέλιπόν με καὶ ἔθυσαν θεοῖς ἀλλοτρίοις καὶ προσεκύνησαν τοῖς ἔργοις τῶν χειρῶν αὐτῶν.	16 Θὰ ὁμιλήσω τότε ἐναντίον ὅλων τῶν πόλεων αὐτῶν καὶ τῶν κατοίκων των καὶ θὰ ἐκφέρω τὴν καταδικαστικήν μου ἀπόφασιν δι' ὅλας τὰς κακίας των, μάλιστα δέ, διότι ἐμὲ μέν μὲ ἐγκατέλειψαν, προσέφεραν δὲ θυσίας εἰς ξένους θεοὺς καὶ προσκύνησαν τὰ εἴδωλα, τὰ ὁποῖα ἦσαν ἔργα τῶν χειρῶν των.	16 Ἐγὼ δὲ θὰ ὁμιλήσω καὶ θὰ διατυπώσω ἐναντίον ὅλων αὐτῶν τῶν πόλεων τὴν δικαίαν καὶ καταδικαστικήν μου ἀπόφασιν δι' ὅλην τὴν ἀσέβειαν καὶ ἁμαρτωλοτητα των· μάλιστα δέ, διότι ἐγκατέλειψαν Ἐμέ, τὸν ἀληθινὸν Θεὸν καὶ ποιητὴν τῶν πάντων, καὶ προσέφεραν θυσίες εἰς ἄλλους θεοὺς ξένους καὶ ἐπροσκύνησαν τὰ εἴδωλα, δηλαδὴ ἐθεοποίησαν τὰ ἔργα τῶν ἀνθρωπίνων χεριῶν των!
17 Καὶ σὺ περίζωσαι τὴν ὀσφύν σου καὶ ἀνάστηθι καὶ εἰπόν πρὸς αὐτοὺς πάντα, ὅσα ἂν ἐντείλωμαί σοι· μὴ φοβηθῇς ἀπὸ προσώπου αὐτῶν, μηδὲ πτοηθῇς ἐναντίον αὐτῶν, ὅτι μετὰ σοῦ ἐγώ εἰμι τοῦ ἐξαιρεῖσθαί σε, λέγει Κύριος.	17 Σύ, λοιπόν, ζῶσε τὴν μέσην σου, σήκω καὶ εἰπὲ πρὸς αὐτοὺς ὅλα, ὅσα ἐγὼ θὰ σοῦ δώσω ἐντολὴν νὰ εἴπῃς. Μὴ φοβηθῇς ἐνώπιον αὐτῶν καὶ μὴ πτοηθῇς αὐτούς, διότι ἐγὼ εἶμαι πάντοτε μαζῆ σου νὰ σὲ λυτρώσω ἀπὸ κάθε κίνδυνον, λέγει ὁ Κύριος.	17 Σὺ λοιπόν, Ἱερεμία, ζῶσε καλὰ τὴν μέσην σου μὲ τὴν ζώνην, γίνε δηλαδὴ ἕτοιμος καὶ ἄγρυπνος πρὸς δρᾶσιν, καὶ σήκω ἐπάνω, δηλαδὴ πρόσεχε καλὰ εἰς ὅσα σοῦ λέγονται, καὶ εἰπὲ πρὸς αὐτούς <τοὺς Ἰουδαίους> ὅλα, ὅσα Ἐγὼ θὰ σὲ διατάξω νὰ τοὺς εἰπῇς. Μὴ τοὺς φοβηθῇς καὶ μὴ δειλιάσῃς ἔστω καὶ κατὰ τὸ ἐλάχιστον ἐνώπιόν των, διότι Ἐγὼ εἶμαι μαζί σου διὰ νὰ σὲ σώζω καὶ λυτρώνω ἀπὸ τοὺς κινδύνους>, λέγει ὁ Κύριος.
18 Ἰδοὺ τέθεικά σε ἐν τῇ σήμερον ἡμέρᾳ ὡς πόλιν ὀχυρὰν καὶ ὡς τεῖχος χαλκοῦν, ὀχυρὸν πᾶσι τοῖς βάσιλεῦσιν Ἰούδα καὶ τοῖς ἄρχουσιν αὐτοῦ καὶ τῷ λαῷ τῆς γῆς.	18 Ἰδού, σὲ ἔχω θέσει καὶ ἀναδείξει κατὰ τὴν σημερινὴν ἡμέραν ὡσὰν πόλιν ὀχυρὰν καὶ ἀπόρθητον, ὡσὰν τεῖχος χάλκινον, ἀπόρθητον ἀπὸ ὅλους τοὺς βασιλεῖς τοῦ βασιλείου Ἰούδα καὶ τοὺς ἄρχοντας τοῦ βασιλείου αὐτοῦ καὶ τὸν λαὸν τῆς χώρας αὐτῆς.	18 <Ἰδού· Ἐγὼ σὲ ἐνίσχυσα κατὰ τὴν σημερινὴν ἡμέραν καὶ σὲ ἀνέδειξα ἀπόρθητον ὡς πόλιν ὠχυρωμένην καὶ ὡς τεῖχος καμωμένον ἀπὸ χαλκόν, ἄμαχον καὶ ἀκατάβλητον ἀπὸ ὅλους τοῖς βασιλεῖς τοῦ Ἰούδα καὶ τοὺς ἄρχοντάς του καὶ γενικῶς τὸν λαὸν τῆς χώρας αὐτῆς.
19 Καὶ πολεμήσουσί σε καὶ οὐ μὴ δύνωνται πρός σε, διότι μετὰ σοῦ ἐγώ εἰμι τοῦ ἐξαιρεῖσθαί σε, εἶπε Κύριος.	19 Θὰ πολεμήσουν αὐτοὶ ἐναντίον σου, ἀλλὰ δὲν θὰ ἠμπορέσουν νὰ κατορθώσουν τίποτε, διότι ἐγὼ θὰ εἶμαι μαζῆ σου, διὰ νὰ σὲ λυτρώσω ἀπὸ τὰ χέρια αὐτῶν, εἶπεν ὁ Κύριος>.	19 Ὅλοι αὐτοὶ θὰ πολεμήσουν ἐναντίον σου· δὲν θὰ ἠμπορέσουν ὅμως νὰ σὲ καταβάλουν, διότι μαζί σου εἶμαι Ἐγὼ διὰ νὰ σὲ σώζω καὶ ἐλευθερώνω ἀπὸ τοὺς κινδύνους καὶ νὰ σὲ λυτρώνω ἀπὸ τὰ φονικὰ χέρια των>, εἶπεν ὁ Κύριος.