΄Ιερεμίας : Κεφάλαιον ΙΑ'

Πρωτότυπο Κείμενο

λόγος ὁ γενόμενος παρὰ Κυρίου πρὸς Ἱερεμίαν λέγων·
2 ἀκούσατε τοὺς λόγους τῆς διαθήκης ταύτης, καὶ λαλήσεις πρὸς ἄνδρας Ἰούδα καὶ πρὸς τοὺς κατοικοῦντας ἐν Ἱερουσαλήμ·
3 καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτούς· τάδε λέγει Κύριος ὁ Θεὸς Ἰσραήλ· ἐπικατάρατος ὁ ἄνθρωπος, ὃς οὐκ ἀκούσεται τῶν λόγων τῆς διαθήκης ταύτης.
4 Ἧς ἐνετειλάμην τοῖς πατράσιν ὑμῶν ἐν ἡμέρᾳ, ᾗ ἀνήγαγον αὐτοὺς ἐκ γῆς Αἰγύπτου, ἐκ καμίνου τῆς σιδηρᾶς, λέγων· ἀκούσατε τῆς φωνῆς μου καὶ ποιήσατε πάντα, ὅσα ἐὰν ἐντείλωμαι ὑμῖν, καὶ ἔσεσθέ μοι εἰς λαόν, καὶ ἐγὼ ἔσομαι ὑμῖν εἰς Θεόν.
5 Ὅπως στήσω τὸν ὅρκον μου, ὃν ὤμοσα τοῖς πατράσιν ὑμῶν, τοῦ δοῦναι αὐτοῖς γῆν ρέουσαν γάλα καὶ μέλι καθὼς ἡ ἡμέρα αὕτη. Καὶ ἀπεκρίθην καὶ εἶπα· γένοιτο, Κύριε.
6 Καὶ εἶπε Κύριος πρός με· ἀνάγνωθι τοὺς λόγους τούτους ἐν πόλεσιν Ἰούδα καὶ ἔξωθεν Ἱερουσαλὴμ λέγων· ἀκούσατε τοὺς λόγους τῆς διαθήκης ταύτης καὶ ποιήσατε αὐτοὺς.
8 Καὶ οὐκ ἐποίησαν.
9 Καὶ εἶπε Κύριος πρός με· εὑρέθη συνδεσμος ἀνδράσιν Ἰούδα καὶ ἐν τοῖς κατοικοῦσιν ἐν Ἰερουσαλήμ·
10 ἐπεστράφησαν ἐπὶ τὰς ἀδικίας τῶν πατέρων αὐτῶν τῶν πρότερον, οἳ οὐκ ἠθέλησαν εἰσακοῦσαι τῶν λόγων μου, καὶ ἰδοὺ αὐτοὶ πορεύονται ὀπίσω θεῶν ἀλλοτρίων τοῦ δουλεύειν αὐτοῖς, καὶ διεσκέδασεν οἶκος Ἰσραὴλ καὶ οἶκος Ἰούδα τὴν διαθήκην μου, ἣν διεθέμην πρὸς τοὺς πατέρας αὐτῶν.
11 Διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριος· ἰδοὺ ἐγὼ ἐπάγω ἐπὶ τὸν λαὸν τοῦτον κακά, ἐξ ὧν οὐ δυνήσονται ἐξελθεῖν ἐξ αὐτῶν καὶ κεκράξονται πρός με, καὶ οὐκ εἰσακούσομαι αὐτῶν.
12 Καὶ πορεύσονται πόλεις Ἰούδα καὶ οἱ κατοικοῦντες Ἱερουσαλὴμ καὶ κεκράξονται πρὸς τοὺς θεούς, οἶς αὐτοὶ θυμιῶσιν αὐτοῖς, οἳ μὴ σώσουσιν αὐτοὺς ἐν τῷ καιρῷ τῶν κακῶν αὐτῶν.
13 Ὅτι κατ' ἀριθμὸν τῶν πόλεών σου ἦσαν θεοί σου, Ἰούδα, καὶ κατ' ἀριθμὸν ἐξόδων τῆς Ἱερουσαλὴμ ἐτάξατε βωμοὺς θυμιᾶν τῇ Βάαλ.
14 Καὶ σὺ μὴ προσεύχου περὶ τὸ λαοῦ τούτου καὶ μὴ ἀξίου περὶ αὐτῶν ἐν δεήσει καὶ προσευῇ, ὅτι οὐκ εἰσακούσομαι ἐν τῷ καιρῷ, ἐν ᾧ ἐπικαλοῦνταί με, ἐν καιρῷ κακώσεως αὐτῶν.
15 Τί ἡ ἠγαπημένη ἐν τῷ οἴκῳ μου ἐποίησε βδέλυγμα; Μὴ εὐχαὶ καὶ κρέα ἄγια ἀφελοῦσιν ἀπὸ σοῦ τί κακίας σου, ἢ τούτοις διαφεύξῃ;
16 Ἐλαίαν ὡραίαν, εὔσκιον τῷ εἴδει ἐκάλεσε Κύριος τὸ ὄνομά σου· εἰς φωνὴν περιτομῆς αὐτῆς ἀνήφθη πῦρ ἐπ' αὐτήν, μεγάλη ἡ θλῖψις ἐπὶ σέ, ἠχρεώθησαν οἱ κλάδοι αὐτῆς.
17 Καὶ Κύριος ὁ καταφυτεύσας σε ἐλάλησεν ἐπὶ σὲ κακὰ ἀντὶ τῆς κακίας οἴκου Ἰσραὴλ καὶ οἴκου Ἰούδα, ὅτι ἐποίησαν ἑαυτοῖς τοῦ παρογίσαι με ἐν τῷ θυμιᾶν αὐτοὺς τῇ Βάαλ.
18 Κύριε, γνωρίσόν μοι, καὶ γνῶσομαι· τότε εἶδον τὰ ἐπιτηδεύματα αὐτῶν.
19 Ἐγὼ δὲ ὡς ἀρνίον ἄκακον ἀγόμενον τοῦ θύεσθαι οὐκ ἔγνων· ἐπ' ἐμὲ ἐλογίσαντο λογισμὸν πονηρὸν λέγοντες· δεῦτε καὶ ἐμβάλωμεν ξύλον εἰς τὸν ἄρτον αὐτοῦ καὶ ἐκτρίψωμεν αὐτὸν ἀπὸ γῆς ζώντων, καὶ τὸ ὄνομα αὐτοῦ οὐ μὴ μνησθῇ οὐκέτι.
20 Κύριε κρίνων δίκαια, δοκιμάζων νεφροὺς καὶ καρδίας, ἴδοιμι τὴν παρὰ σοῦ ἐκδίκησιν ἐξ αὐτῶν, ὅτι πρὸς σὲ ἀπεκάλυψα τὸ δικαίωμά μου.
21 Διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριος ἐπὶ τοὺς ἄνδρας Ἀναθώθ τοὺς ζητοῦντας τὴν ψυχήν μου, τοὺς λέγοντας· οὐ μὴ προφητεύσεις ἐπὶ τῷ ὀνόματι Κυρίου, εἰ δὲ μή, ἀποθάνῃ ἐν ταῖς χερσὶν ἡμῶν.
22 Ἰδοὺ ἐγὼ ἐπισκέψομαι ἐπ' αὐτούς· οἱ νεανίσκοι αὐτῶν ἐν μαχαίρᾳ ἀποθανοῦνται, καὶ οἱ υἱοὶ αὐτῶν καὶ αἱ θυγατέρες αὐτῶν τελευτήσουσιν ἐν λιμῷ,
23 καὶ ἐγκατάλειμμα οὐκ ἔσται αὐτῶν, ὅτι ἐπάξω κακὰ ἐπὶ τοὺς κατοικοῦντας ἐν Ἀναθώθ, ἐν ἐνιαυτῷ ἐπισκέψεως αὐτῶν.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

λόγος, τὸν ὁποῖον ἀπηύθυνεν ὁ Κύριος πρὸς τὸν Ἱερεμίαν, καὶ εἶπε:
2 Ἀκούσατε τοὺς λόγους τῆς διαθήκης αὐτῆς, τοῦ Νόμου τούτου. Θὰ ὁμιλήσῃς πρὸς τοὺς Ἰουδαίους καὶ τοὺς κατοίκους τῆς Ἱερουσαλήμ·
3 καὶ θὰ εἴπῃς πρὸς αὐτούς· αὐτὰ λέγει Κύριος ὁ Θεὸς τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ: Κατηραμένος ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος δὲν θὰ ἀκούσῃ καὶ δὲν θὰ ὑπακούσῃ εἰς τὰ λόγια τῆς διαθήκης αὐτῆς,
4 τὴν ὁποίαν ἐγὼ διέταξα εἰς τοὺς προγόνους σας κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην, κατὰ τὴν ὁποίαν τοὺς ἔβγαλα ἐλευθέρους ἀπὸ τὴν γῆν τῆς Αἰγύπτου, ἀπὸ τὴν σιδηρένιαν κάμινον τοῦ πυρός, λέγων· ἀκούσατε τοὺς λόγους μου, τηρήσατε καὶ ἐφαρμόσατε ὅλα, ὅσα θὰ διατάξω εἰς σᾶς. Ἔτσι δὲ θὰ εἶσθε σεῖς λαός μου καὶ ἐγὼ θὰ εἶμαι Θεός σας·
5 καὶ θὰ ἐκπληρώσω ὅσα ὑπεσχέθην μὲ ὅρκον, τὸν ὁποῖον ὡρκίσθην εἰς τοὺς προγόνους σας, νὰ δώσω εἰς αὐτοὺς γῆ ρέουσαν γάλα καὶ μέλι, ὅπως μαρτυρεῖ καὶ ἡ ἡμέρα αὐτή. Ἀπήντησα, λέγει ὁ προφήτης, καὶ εἶπα· εἴθε νὰ πραγματοποιηθῇ αὐτό, Κύριε!
6 Ὁ δὲ Κύριος μοῦ εἶπε· ἀνάγνωσε τοὺς λόγους αὐτοὺς εἰς τὰς πόλεις τῆς χώρας τῆς Ἰουδαίας καὶ ἕως ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ λέγων· ἀκούσατε τοὺς λόγους αὐτῆς τῆς διαθήκης τοῦ Θεοῦ καὶ ἐφαρμόσατέ τους·
8 καὶ δὲν τοὺς ἐτήρησαν.
9 Μοῦ εἶπε τότε ὁ Κύριος· Ὑπάρχῃ, πονηρὰ συνωμοσία μεταξὺ τῶν ἀνδρῶν τῆς χώρα Ἰούδα καὶ μεταξὺ τῶν κατοίκων τῆς Ἱερουσαλήμ, νὰ μὴ ὑπακούσουν εἰς τὸ θέλημά μου.
10 Αὐτοὶ ἐστράφησαν εἰς τὰς παλαιὰς ἁμαρτίας τῶν προγόνων των, οἱ ὁποῖοι δὲν ἠθέλησαν νὰ ἀκούσουν καὶ νὰ ὑπακούσουν εἰς τοὺς λόγους μου. Ἰδοὺ δέ, ὅτι καὶ αὐτοὶ σήμερον πορεύονται ὀπίσω ἀπὸ ξένους εἰδωλολατρικοὺς θεούς, διὰ νὰ γίνουν δοῦλοι εἰς αὐτούς. Ἔτσι δὲ οἱ Ἰσραηλῖται καὶ οἱ Ἰουδαῖοι κατεπάτησαν καὶ διέλυσαν τὴν διαθήκην μου, τὴν ὁποίαν ἐγὼ εἶχα συνάψει μὲ τοὺς προγόνους των.
11 Διὰ τοῦτο αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος: Ἰδού, ἐγὼ θὰ ἐπιφέρω ἐναντίον τοῦ λαοῦ τοῦτου τιμωρίας καὶ συμφοράς, ἀπὸ τὰς ὁποίας δὲν θὰ ἠμπορέσουν μόνοι των νὰ ἐξέλθουν. Καὶ τότε θὰ κραυγάσουν πρὸς ἐμέ. Ἐγὼ ὅμως δὲν θὰ τοὺς ἀκούσω.
12 Οἱ κάτοικοι τῶν πόλεων τῆς χώρας Ἰούδα, ὅπως καὶ οἱ κάτοικοι τῆς Ἱερουσαλήμ, θὰ πορευθοῦν καὶ θὰ κραυγάσουν πρὸς τοὺς θεοὺς τῶν εἰδώλων, εἰς τοὺς ὁποίους αὐτοὶ προσφέρουν θυμίαμα. Ἐκεῖνοι ὅμως δὲν θὰ ἠμπορέσουν νὰ τοὺς σώσουν κατὰ τὴν ἐποχὴν τῶν θλίψεων καὶ συμφορῶν των.
13 Οἱ θεοί σου, βασίλειον τοῦ Ἰούδα, εἶναι εἰς ἀριθμὸν τόσοι, ὅσαι καὶ αἱ πόλεις σου, καὶ εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ ὅσαι αἱ ὁδοὶ τῆς πόλεως. Οἱ κάτοικοι αὐτῆς κατεσκεύασαν καὶ ἀφιέρωσαν βωμούς, διὰ νὰ προσφέρουν θυμίαμα εἰς τὸν Βάαλ.
14 Σὺ δέ, Ἱερεμία, μὴ προσεύχεσαι διὰ τὸν λαὸν αὐτόν, μὴ ἐπιμένῃς νὰ ζητῇς καὶ νὰ ἀξιώνῃς μὲ δεήσεις καὶ προσευχὰς χάριν καὶ ἀγαθά, καὶ ὅταν ἀκόμη αὐτοὶ κατὰ τὴν περίοδον τῶν δοκιμασιῶν καὶ τῶν θλίψεων μὲ ἐπικαλεσθοῦν διὰ τῆς προσευχῆς, ἐγὼ δὲν θὰ ἀκούσω καὶ δὲν θὰ κάμω δεκτὴν τὴν προσευχήν των.
15 Διατὶ οἱ κάτοικοι τῆς ἠγαπημένης μου Ἱερουσαλὴμ κατεσκεύασαν βδελυρὸν θυσιαστήριον καὶ ἄγαλμα εἰς τὸν ναόν μου; Μήπως τὰ τάματα καὶ τὰ ἀφιερωμένα κρέατα θὰ ἀφαιρέσουν τὰς κακίας σου, ἢ θὰ ἠμπορέσῃς δι' αὐτῶν νὰ ἀποφύγῃς τὴν τιμωρίαν;
16 Ὁ Κύριος σὲ ὠνόμασε ὡραίαν κατὰ τὴν μορφὴν εὐσκιόφυλλον ἐλαίαν. Διέταξεν ὅμως τὴν περικοπὴν αὐτῆς τῆς ἐλαίας καὶ ἤναψε πῦρ ἐπάνω εἰς αὐτήν. Μεγάλη θλῖψις θὰ πέσῃ ἐπάνω σου, ὦ Ἱερουσαλήμ. Οἱ κλάδοι σου θὰ ἀχρηστευθοῦν καὶ θὰ καταστραφοῦν.
17 Διότι ὁ Κύριος, ὁ ὁποῖος σὲ ἐφύτευσεν, αὐτὸς διέταξε καὶ ἐπέφερεν ἐναντίον σου συμφορὰς καὶ τιμωρίας, ἐξ αἰτίας τῶν κακιῶν τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ καὶ τοῦ λαοῦ τοῦ Ἰούδα. Διότι κατὰ τέτοιον τρόπον ἔπραξαν καὶ ἐνήργησαν εἰς βάρος των, ὥστε νὰ μὲ παροργήσουν, ὅταν προσέφεραν θυσίαν θυμιάματος εἰς τὸ εἴδωλον τοῦ Βάαλ.
18 Ὁ προφήτης λέγει πρὸς τὸν Θεόν· Κύριε, φανέρωσέ μου, κάμε γνωστὴν εἰς ἐμὲ τὴν ἀλήθειαν καὶ ἐγὼ θὰ τὴν γνωρίσω. Τότε θὰ ἴδω καθαρὰ τὰ πονηρὰ αὐτῶν ἔργα.
19 Ἐγὼ δὲ ὡς ἀρνίον ἄκακον, ποὺ ὁδηγεῖται πρὸς θυσίαν, δὲν ἐγνώριζα, ποῦ ὁδηγοῦμαι. Οἱ ἐχθροί μου ἐσκέφθησαν καὶ ἐπῆραν πονηρὰς ἀποφάσεις ἐναντίον μου λέγοντες· ἐλᾶτε, ἂς βάλωμεν εἰς τὸν ἄρτον αὐτοῦ δηλητηριῶδες βότανον, διὰ νὰ τὸν ἐξοντώσωμεν ἀπὸ τὴν χώραν τῶν ζώντων ἀνθρώπων καὶ ἔτσι τὸ ὄνομά του κανεὶς πλέον δὲν θὰ τὸ ἐνθυμηθῇ.
20 Κύριε, σὺ ὁ ὁποῖος κρίνεις με δικαιοσύνην, σὺ ὁ ὁποῖος ἐρευνᾷς καὶ γνωρίζεις νεφροὺς καὶ καρδίας, ἂς δώσῃς νὰ ἴδω ἐγὼ τὴν ἐκ μέρους σου τιμωρίαν αὐτῶν, διότι ἐγὼ πρὸς σὲ ἀπεκάλυψα καὶ ἐνεπιστεύθην τὸ δίκαιόν μου.
21 Διὰ τοῦτο αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος ἐναντίον τῶν ἀνδρῶν τῆς Ἀναθώθ, οἱ ὁποῖοι ζητοῦν νὰ ἀφαιρέσουν τὴν ζωήν μου, πρὸς ἐκείνους οἱ ὁποῖοι λέγουν δὲν θὰ προφητεύσῃς εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου, εἰδ' ἄλλως θὰ σὲ φονεύσωμεν μὲ τὰ ἴδια μας τὰ χέρια.
22 Ἰδού, ἐγώ, λέγει ὁ Θεός, θὰ ἐπισκεφθῶ καὶ θὰ τιμωρήσω αὐτούς. Οἱ νέοι ἄνδρες των θὰ πέσουν ἐν στόματι μαχαίρας, οἱ υἱοί των καὶ αἱ θυγατέρες των θὰ ἀποθάνουν ἀπὸ τὴν πεῖναν.
23 Δὲν θὰ ἀπομείνῃ κατάλοιπον ἀπὸ αὐτούς, διότι ἐγὼ θὰ ἐπιφέρω συμφορὰς καὶ ὄλεθρον ἐναντίον τῶν κατοίκων τῆς Ἀναθὼθ κατὰ τὸ ἔτος, ποὺ θὰ τοὺς ἐπισκεφθῶ, διὰ νὰ τοὺς τιμωρήσω.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

λόγος ποὺ ἀπηυθύνθη ἀπὸ τὸν Κύριον πρὸς τὸν Ἱερεμίαν καὶ ὁ ὁποῖος λέγει:
2 <Ἀκοῦστε τοὺς λόγους τοῦ Νόμου, τῆς Διαθήκης αὐτῆς· ἀνακοίνωσε δὲ τοὺς λόγους τούτους πρὸς τὸν λαὸν τῆς Ἰουδαίας καὶ πρὸς τοὺς κατοίκους τῆς Ἱερουσαλήμ.
3 Καὶ θὰ εἴπῃς πρὸς αὐτούς: <Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος, ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ. Ἂς εἶναι καταραμένος ὁ ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος δὲν θὰ ἀκούσῃ καὶ δὲν θὰ ἀποδεχθῇ τὰ λόγια τοῦ Νόμου, τῆς Διαθήκης αὐτῆς,
4 τὴν ὁποίαν Ἐγὼ ὁ Κύριος διέταξα εἰς τοὺς προπάτορές σας κατὰ τὴν ἡμέραν, κατὰ τὴν ὁποίαν τοὺς ἔβγαλα ἐλευθέρους ἀπὸ τὴν χώραν τῆς Αἰγύπτου, ἀπὸ τὸ σιδερένιο ἐκεῖνο καμίνι τῆς φωτιᾶς, λέγων πρὸς αὐτούς: Ἀκοῦστε τὰ λόγια μου καὶ ἐφαρμόστε ὅλα, ὅσα θὰ σᾶς διατάξω, καὶ θὰ εἶσθε εἰς Ἐμὲ λαὸς ἐκλεκτὸς καὶ Ἐγὼ θὰ εἶμαι εἰς σᾶς Θεός.
5 Τοιουτοτρόπως θὰ ἐκπληρώσω τὴν ἔνορκον ὑπόσχεσιν, ποὺ ὠρκίσθηκα εἰς τοὺς προπάτορές σας, ὅτι θὰ δώσω εἰς αὐτοὺς χώραν, εἰς τὴν ὁποίαν τρέχει γάλα καὶ μέλι, ὅπως μαρτυροῦν καὶ τὰ σημερινὰ γεγονότα>. Καὶ ἀποκρίθηκα καὶ εἶπα: <Εἴθε ἔτσι νὰ γίνῃ, Κύριε>.
6 Κατόπιν ὁ Κύριος εἶπε πρὸς ἐμέ: <Διακήρυξε τοὺς λόγους αὐτοὺς εἰς ὅλες τὶς πόλεις τῆς Ἰουδαίας καὶ ἔξω ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ <κατ' ἄλλην ἑρμηνείαν: Καὶ ἔξω, εἰς τοὺς δρόμους τῆς Ἱερουσαλήμ> καὶ εἰπέ: Ἀκοῦστε τοὺς λόγους <ὄρους> τῆς Διαθήκης αὐτῆς καὶ ἐφαρμόστε τους>.
8 Ἐκεῖνοι ὅμως δὲν τοὺς ἐφήρμοσαν!
9 Τότε ὁ Κύριος εἶπε πρὸς ἐμέ: <Εὑρέθη ἁμαρτωλὴ συνωμοσία, ποὺ σκοπεύει εἰς τὸ κακὸν καὶ εἰς τὴν πρὸς Ἐμὲ ἀνυπακοήν, μεταξὺ τῶν Ἰουδαίων ποὺ κατοικοῦν εἰς τὴν ὕπαιθρον καὶ ἐκείνων οἱ ὁποῖοι κατοικοῦν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.
10 Ὅλοι αὐτοὶ ἐπανῆλθαν εἰς τις παλαιὲς ἁμαρτίες τῶν προγόνων των, οἱ ὁποῖοι ἀρνήθηκαν νὰ ὑπακούσουν εἰς τοὺς λόγους μου. Καὶ ἰδού· ἀκολουθοῦν τώρα καὶ αὐτοὶ ἄλλους, ξένους εἰδωλολατρικοὺς θεούς, διὰ νὰ γίνουν δοῦλοι των. Τοιουτοτρόπως τόσον οἱ Ἰσραηλῖται <οἱ κάτοικοι τοῦ βορείου βασιλείου>, ὅσον καὶ οἱ Ἰουδαῖοι <οἱ κάτοικοι τοῦ νοτίου βασιλείου> παρέβησαν τὴν ἐντολὴν καὶ ἐπεριφρόνησαν τὴν Διαθήκην μου, τὴν ὁποίαν εἶχα συνάψει μὲ τοὺς προγόνους των.
11 Διὰ τοῦτο αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος: <Ἰδού· Ἐγὼ θὰ προξενήσω καὶ θὰ ἐπιφέρω εἰς τὸν λαὸν αὐτὸν συμφορές, ὀλέθρους, ἀπὸ τοὺς ὁποίους δὲν θὰ δυνηθοῦν νὰ διασωθοῦν· τότε θὰ ζητήσουν τὴν βοήθειάν μου, Ἐγὼ ὅμως δὲν θὰ εἰσακούσω τὴν ἐπίκλησίν των.
12 Οἱ κάτοικοι τῶν πόλεων τοῦ Ἰούδα καὶ οἱ κάτοικοι τῆς Ἱερουσαλὴμ θὰ μεταβοῦν κατόπιν καὶ θὰ ζητήσουν βοήθειαν ἀπὸ τοὺς θεούς, πρὸς τοὺς ὁποίους προσφέρουν θυσίαν θυμιάματος· οἱ θέοι ὅμως αὐτοὶ δὲν θὰ τοὺς σώσουν κατὰ τὴν ἐποχὴν τῶν συμφορῶν των!
13 Παρ’ ὅλον ὅτι οἱ θεοὶ αὐτοὶ δὲν εἶναι ὀλίγοι· εἶναι τόσον πολλοὶ εἰς ἀριθμόν, ὅσον καὶ ὁ ἀριθμὸς τῶν πόλεών σου, Ἰουδαϊκὲ λαέ, ἀφοῦ κάθε πόλις ἔχει τὸν ἰδικόν της προστάτην θέον· μάλιστα δὲ εἰς κάθε δρόμον τῆς Ἱερουσαλὴμ ἐστήσατε καὶ ἀφιερώσατε βωμοὺς διὰ νὰ προσφέρετε θυσίαν θυμιάματος εἰς τὴν Βάαλ.
14 Σὺ δέ, Ἱερεμία, μὴ προσεύχεσαι καὶ μὴ δέεσαι ὑπὲρ τοῦ λαοῦ αὐτοῦ καὶ μὴ ὑψώνῃς τὴν φωνήν σου, ἀναπέμπων ὑπὲρ αὐτῶν ἱκεσίαν καὶ προσευχήν, διότι δὲν θὰ ἀκούσω καὶ δὲν θὰ δεχθῶ τὴν προσευχην των, ἀκόμη καὶ ὅταν αὐτοὶ μὲ ἐπικαλοῦνται καὶ ζητοῦν τὴν βοήθειάν μου κατὰ τὴν ἐποχὴν τῶν συμφορῶν των>.
15 <Διατί <πῶς> οἱ κάτοικοι τῆς Ἱερουσαλήμ, τὴν ὁποίαν τόσον πολὺ ἀγάπησα, κατεσκεύασαν καὶ ἔστησαν εἰς τὸν Ναόν μου σιχαμερὸν εἴδωλον, τὸ ὁποῖον ἐπροσκύνησαν καὶ ἐλάτρευσαν; Μήπως ἠμποροῦν τὰ τάματα καὶ τὰ κρέατα τῶν θυσιῶν νὰ σὲ ἀπαλλάξουν ἀπὸ τὴν εἰδωλολατρίαν καὶ νὰ ἀφαιρέσουν ἀπὸ σὲ τὶς συμφορές σου, ἢ θὰ ἠμπορέσῃς δι' αὐτῶν νὰ διαφύγῃς τὴν τιμωρίαν σου;
16 Ὁ Κύριος σὲ ὠνόμασεν <ἐλαίαν ἀειθαλῆ, ὡραίαν κατὰ τὴν ἐμφάνισιν καὶ βαθύσκιον>· ὅταν δὲ ὁ Θεὸς διέταξε τὴν περικοπήν της, ἄναψε εἰς αὐτὴν φωτιά. Θλῖψις μεγάλη θὰ σὲ κτυπήση, Ἱερουσαλήμ· οἱ κλάδοι σου θὰ σπάσουν, θὰ ἀχρηστευθοῦν>.
17 Καὶ ὁ Κύριος, ὁ ὁποῖος ἀπὸ ἀγάπην σὲ κατεφύτευσεν, ἐξήγγειλεν ἐναντίον σου ὄλεθρον καὶ καταστροφήν, ἕνεκα τῆς ἁμαρτίας καὶ ἀποστασίας τῶν Ἰσραηλιτῶν <τοῦ λαοῦ τοῦ βορείου βασιλείου> καὶ τῶν Ἰουδαίων <τοῦ λαοῦ τοῦ νοτίου βασιλείου>· διότι αὐτοὶ οἱ ἴδιοι συμπεριεφέρθησαν ἔτσι, ὥστε νὰ προκαλέσουν τὴν δικαίαν ὀργήν μου, ἐπειδὴ προσέφεραν θυσίαν θυμιάματος εἰς τὴν Βάαλ.
18 Κύριε, λέγει ὁ Ἱερεμίας πρὸς τὸν Θεόν, πληροφόρησέ με τί συμβαίνει, γνώρισέ μου τὴν ἀλήθειαν καὶ ἔτσι θὰ τὴν γνωρίσω. Τότε θὰ ἴδω καθαρὰ τὶς μηχανορραφίες, ποὺ σχεδιάζουν ἐναντίον μου οἱ ἐχθροί μου.
19 Ἐγὼ δὲ ὡς ἀρνὶ ἀθῶον καὶ ἀπονήρευτον, ποὺ ὁδηγεῖται ἀπὸ αὐτοὺς ἀνυποψίαστον εἰς τὴν σφαγήν, δὲν ἐγνώριζα ποὺ μὲ ὁδηγοῦν. Οἱ ἐχθροί μου ἔκαμαν ἐναντίον μου δόλιες σκέψεις, ἔλαβαν ἐγκληματικὲς ἀποφάσεις καὶ εἶπαν: <Ἐμπρός, ἂς βάλωμεν δηλητηριῶδες βοτάνι εἰς τὸ ψωμί του καὶ ἔτσι νὰ τὸν θανατώσωμεν καὶ νὰ τὸν ἐξαφανίσωμεν ἀπὸ τὴν γῆν, ὅπου κατοικοῦν οἱ ζωντανοὶ ἄνθρωποι· τοιουτοτρόπως τὸ ὄνομά του δὲν θὰ μνημονεύεται πλέον, ὁπότε θὰ λησμονηθῇ διὰ παντός>.
20 Κύριε, Σύ, ὁ ὁποῖος κρίνεις μὲ δικαιοσύνην, Σύ, ὁ ὁποῖος ἐξερευνᾷς νεφροὺς καὶ καρδίας καὶ ἄρα γνωρίζεις τοὺς μυστικοὺς λογισμοὺς καὶ τὶς πιὸ βαθειὲς σκέψεις καὶ ἀπόκρυφες ἐπιθυμίες καὶ συναισθήματα τῶν ἀνθρώπων, κάμε ὥστε νὰ ἴδω τὴν ἐκ μέρους σου τιμωρίαν τῶν ἀνθρώπων αὐτῶν ποὺ μὲ ἐχθρεύονται, διότι εἰς Σὲ τὸν δικαιοκρίτην ἐφανέρωσα καὶ ἀνέθεσα τὴν δικαίαν ὑπόθεσίν μου.
21 Διὰ τοῦτο αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος κατὰ τῶν ἀνδρῶν τῆς πόλεως Ἀναθώθ, οἱ ὁποῖοι ἐπιδιώκουν νὰ μὲ θανατώσουν καὶ λέγουν πρὸς ἐμέ: <Δὲν θὰ προφητεύσῃς εἰς τὸ ὄνομα <ὡς ἀπεσταλμένος> τοῦ Κυρίου· διαφορετικὰ θὰ φονευθῇς μὲ τὰ χέρια μας>.
22 <Διὰ τοὺς ἄνδρας λοιπὸν αὐτοὺς τῆς πόλεως Ἀναθὼθ αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος:> <Ἰδού· Ἐγὼ πρόκειται νὰ τοὺς ἐπισκεφθῶ ὡς τιμωρός· οἱ νέοι των <οἱ μάχιμοι> θὰ φονευθοῦν μὲ ἐχθρικὸν μαχαίρι, οἱ δὲ υἱοί των καὶ οἱ θυγατέρες των θὰ ἀποθάνουν ἀπὸ τὴν πεῖναν·
23 κανένα ὑπόλοιπον ἀπὸ αὐτοὺς δὲν θὰ σωθῇ, διότι θὰ ἐπιφέρω ὄλεθρον καὶ συμφορὲς ἐναντίον τῶν κατοίκων τῆς Ἀναθὼθ κατὰ τὸν χρόνον, κατὰ τὸν ὁποῖον θὰ τοὺς ἐπισκεφθῶ διὰ νὰ τοὺς κρίνω καὶ τιμωρήσω>.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
λόγος ὁ γενόμενος παρὰ Κυρίου πρὸς Ἱερεμίαν λέγων·	λόγος, τὸν ὁποῖον ἀπηύθυνεν ὁ Κύριος πρὸς τὸν Ἱερεμίαν, καὶ εἶπε:	λόγος ποὺ ἀπηυθύνθη ἀπὸ τὸν Κύριον πρὸς τὸν Ἱερεμίαν καὶ ὁ ὁποῖος λέγει:
2 ἀκούσατε τοὺς λόγους τῆς διαθήκης ταύτης, καὶ λαλήσεις πρὸς ἄνδρας Ἰούδα καὶ πρὸς τοὺς κατοικοῦντας ἐν Ἱερουσαλήμ·	2 Ἀκούσατε τοὺς λόγους τῆς διαθήκης αὐτῆς, τοῦ Νόμου τούτου. Θὰ ὁμιλήσῃς πρὸς τοὺς Ἰουδαίους καὶ τοὺς κατοίκους τῆς Ἱερουσαλήμ·	2 <Ἀκοῦστε τοὺς λόγους τοῦ Νόμου, τῆς Διαθήκης αὐτῆς· ἀνακοίνωσε δὲ τοὺς λόγους τούτους πρὸς τὸν λαὸν τῆς Ἰουδαίας καὶ πρὸς τοὺς κατοίκους τῆς Ἱερουσαλήμ.
3 καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτούς· τάδε λέγει Κύριος ὁ Θεὸς Ἰσραήλ· ἐπικατάρατος ὁ ἄνθρωπος, ὃς οὐκ ἀκούσεται τῶν λόγων τῆς διαθήκης ταύτης.	3 καὶ θὰ εἴπῃς πρὸς αὐτούς· αὐτὰ λέγει Κύριος ὁ Θεὸς τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ: Κατηραμένος ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος δὲν θὰ ἀκούσῃ καὶ δὲν θὰ ὑπακούσῃ εἰς τὰ λόγια τῆς διαθήκης αὐτῆς,	3 Καὶ θὰ εἴπῃς πρὸς αὐτούς: <Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος, ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ. Ἂς εἶναι καταραμένος ὁ ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος δὲν θὰ ἀκούσῃ καὶ δὲν θὰ ἀποδεχθῇ τὰ λόγια τοῦ Νόμου, τῆς Διαθήκης αὐτῆς,
4 Ἧς ἐνετειλάμην τοῖς πατράσιν ὑμῶν ἐν ἡμέρᾳ, ᾗ ἀνήγαγον αὐτοὺς ἐκ γῆς Αἰγύπτου, ἐκ καμίνου τῆς σιδηρᾶς, λέγων· ἀκούσατε τῆς φωνῆς μου καὶ ποιήσατε πάντα, ὅσα ἐὰν ἐντείλωμαι ὑμῖν, καὶ ἔσεσθέ μοι εἰς λαόν, καὶ ἐγὼ ἔσομαι ὑμῖν εἰς Θεόν.	4 τὴν ὁποίαν ἐγὼ διέταξα εἰς τοὺς προγόνους σας κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην, κατὰ τὴν ὁποίαν τοὺς ἔβγαλα ἐλευθέρους ἀπὸ τὴν γῆν τῆς Αἰγύπτου, ἀπὸ τὴν σιδηρένιαν κάμινον τοῦ πυρός, λέγων· ἀκούσατε τοὺς λόγους μου, τηρήσατε καὶ ἐφαρμόσατε ὅλα, ὅσα θὰ διατάξω εἰς σᾶς. Ἔτσι δὲ θὰ εἶσθε σεῖς λαός μου καὶ ἐγὼ θὰ εἶμαι Θεός σας·	4 τὴν ὁποίαν Ἐγὼ ὁ Κύριος διέταξα εἰς τοὺς προπάτορές σας κατὰ τὴν ἡμέραν, κατὰ τὴν ὁποίαν τοὺς ἔβγαλα ἐλευθέρους ἀπὸ τὴν χώραν τῆς Αἰγύπτου, ἀπὸ τὸ σιδερένιο ἐκεῖνο καμίνι τῆς φωτιᾶς, λέγων πρὸς αὐτούς: Ἀκοῦστε τὰ λόγια μου καὶ ἐφαρμόστε ὅλα, ὅσα θὰ σᾶς διατάξω, καὶ θὰ εἶσθε εἰς Ἐμὲ λαὸς ἐκλεκτὸς καὶ Ἐγὼ θὰ εἶμαι εἰς σᾶς Θεός.
5 Ὅπως στήσω τὸν ὅρκον μου, ὃν ὤμοσα τοῖς πατράσιν ὑμῶν, τοῦ δοῦναι αὐτοῖς γῆν ρέουσαν γάλα καὶ μέλι καθὼς ἡ ἡμέρα αὕτη. Καὶ ἀπεκρίθην καὶ εἶπα· γένοιτο, Κύριε.	5 καὶ θὰ ἐκπληρώσω ὅσα ὑπεσχέθην μὲ ὅρκον, τὸν ὁποῖον ὡρκίσθην εἰς τοὺς προγόνους σας, νὰ δώσω εἰς αὐτοὺς γῆ ρέουσαν γάλα καὶ μέλι, ὅπως μαρτυρεῖ καὶ ἡ ἡμέρα αὐτή. Ἀπήντησα, λέγει ὁ προφήτης, καὶ εἶπα· εἴθε νὰ πραγματοποιηθῇ αὐτό, Κύριε!	5 Τοιουτοτρόπως θὰ ἐκπληρώσω τὴν ἔνορκον ὑπόσχεσιν, ποὺ ὠρκίσθηκα εἰς τοὺς προπάτορές σας, ὅτι θὰ δώσω εἰς αὐτοὺς χώραν, εἰς τὴν ὁποίαν τρέχει γάλα καὶ μέλι, ὅπως μαρτυροῦν καὶ τὰ σημερινὰ γεγονότα>. Καὶ ἀποκρίθηκα καὶ εἶπα: <Εἴθε ἔτσι νὰ γίνῃ, Κύριε>.
6 Καὶ εἶπε Κύριος πρός με· ἀνάγνωθι τοὺς λόγους τούτους ἐν πόλεσιν Ἰούδα καὶ ἔξωθεν Ἱερουσαλὴμ λέγων· ἀκούσατε τοὺς λόγους τῆς διαθήκης ταύτης καὶ ποιήσατε αὐτοὺς.	6 Ὁ δὲ Κύριος μοῦ εἶπε· ἀνάγνωσε τοὺς λόγους αὐτοὺς εἰς τὰς πόλεις τῆς χώρας τῆς Ἰουδαίας καὶ ἕως ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ λέγων· ἀκούσατε τοὺς λόγους αὐτῆς τῆς διαθήκης τοῦ Θεοῦ καὶ ἐφαρμόσατέ τους·	6 Κατόπιν ὁ Κύριος εἶπε πρὸς ἐμέ: <Διακήρυξε τοὺς λόγους αὐτοὺς εἰς ὅλες τὶς πόλεις τῆς Ἰουδαίας καὶ ἔξω ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ <κατ' ἄλλην ἑρμηνείαν: Καὶ ἔξω, εἰς τοὺς δρόμους τῆς Ἱερουσαλήμ> καὶ εἰπέ: Ἀκοῦστε τοὺς λόγους <ὄρους> τῆς Διαθήκης αὐτῆς καὶ ἐφαρμόστε τους>.
8 Καὶ οὐκ ἐποίησαν.	8 καὶ δὲν τοὺς ἐτήρησαν.	8 Ἐκεῖνοι ὅμως δὲν τοὺς ἐφήρμοσαν!
9 Καὶ εἶπε Κύριος πρός με· εὑρέθη συνδεσμος ἀνδράσιν Ἰούδα καὶ ἐν τοῖς κατοικοῦσιν ἐν Ἰερουσαλήμ·	9 Μοῦ εἶπε τότε ὁ Κύριος· Ὑπάρχῃ, πονηρὰ συνωμοσία μεταξὺ τῶν ἀνδρῶν τῆς χώρα Ἰούδα καὶ μεταξὺ τῶν κατοίκων τῆς Ἱερουσαλήμ, νὰ μὴ ὑπακούσουν εἰς τὸ θέλημά μου.	9 Τότε ὁ Κύριος εἶπε πρὸς ἐμέ: <Εὑρέθη ἁμαρτωλὴ συνωμοσία, ποὺ σκοπεύει εἰς τὸ κακὸν καὶ εἰς τὴν πρὸς Ἐμὲ ἀνυπακοήν, μεταξὺ τῶν Ἰουδαίων ποὺ κατοικοῦν εἰς τὴν ὕπαιθρον καὶ ἐκείνων οἱ ὁποῖοι κατοικοῦν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.
10 ἐπεστράφησαν ἐπὶ τὰς ἀδικίας τῶν πατέρων αὐτῶν τῶν πρότερον, οἳ οὐκ ἠθέλησαν εἰσακοῦσαι τῶν λόγων μου, καὶ ἰδοὺ αὐτοὶ πορεύονται ὀπίσω θεῶν ἀλλοτρίων τοῦ δουλεύειν αὐτοῖς, καὶ διεσκέδασεν οἶκος Ἰσραὴλ καὶ οἶκος Ἰούδα τὴν διαθήκην μου, ἣν διεθέμην πρὸς τοὺς πατέρας αὐτῶν.	10 Αὐτοὶ ἐστράφησαν εἰς τὰς παλαιὰς ἁμαρτίας τῶν προγόνων των, οἱ ὁποῖοι δὲν ἠθέλησαν νὰ ἀκούσουν καὶ νὰ ὑπακούσουν εἰς τοὺς λόγους μου. Ἰδοὺ δέ, ὅτι καὶ αὐτοὶ σήμερον πορεύονται ὀπίσω ἀπὸ ξένους εἰδωλολατρικοὺς θεούς, διὰ νὰ γίνουν δοῦλοι εἰς αὐτούς. Ἔτσι δὲ οἱ Ἰσραηλῖται καὶ οἱ Ἰουδαῖοι κατεπάτησαν καὶ διέλυσαν τὴν διαθήκην μου, τὴν ὁποίαν ἐγὼ εἶχα συνάψει μὲ τοὺς προγόνους των.	10 Ὅλοι αὐτοὶ ἐπανῆλθαν εἰς τις παλαιὲς ἁμαρτίες τῶν προγόνων των, οἱ ὁποῖοι ἀρνήθηκαν νὰ ὑπακούσουν εἰς τοὺς λόγους μου. Καὶ ἰδού· ἀκολουθοῦν τώρα καὶ αὐτοὶ ἄλλους, ξένους εἰδωλολατρικοὺς θεούς, διὰ νὰ γίνουν δοῦλοι των. Τοιουτοτρόπως τόσον οἱ Ἰσραηλῖται <οἱ κάτοικοι τοῦ βορείου βασιλείου>, ὅσον καὶ οἱ Ἰουδαῖοι <οἱ κάτοικοι τοῦ νοτίου βασιλείου> παρέβησαν τὴν ἐντολὴν καὶ ἐπεριφρόνησαν τὴν Διαθήκην μου, τὴν ὁποίαν εἶχα συνάψει μὲ τοὺς προγόνους των.
11 Διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριος· ἰδοὺ ἐγὼ ἐπάγω ἐπὶ τὸν λαὸν τοῦτον κακά, ἐξ ὧν οὐ δυνήσονται ἐξελθεῖν ἐξ αὐτῶν καὶ κεκράξονται πρός με, καὶ οὐκ εἰσακούσομαι αὐτῶν.	11 Διὰ τοῦτο αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος: Ἰδού, ἐγὼ θὰ ἐπιφέρω ἐναντίον τοῦ λαοῦ τοῦτου τιμωρίας καὶ συμφοράς, ἀπὸ τὰς ὁποίας δὲν θὰ ἠμπορέσουν μόνοι των νὰ ἐξέλθουν. Καὶ τότε θὰ κραυγάσουν πρὸς ἐμέ. Ἐγὼ ὅμως δὲν θὰ τοὺς ἀκούσω.	11 Διὰ τοῦτο αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος: <Ἰδού· Ἐγὼ θὰ προξενήσω καὶ θὰ ἐπιφέρω εἰς τὸν λαὸν αὐτὸν συμφορές, ὀλέθρους, ἀπὸ τοὺς ὁποίους δὲν θὰ δυνηθοῦν νὰ διασωθοῦν· τότε θὰ ζητήσουν τὴν βοήθειάν μου, Ἐγὼ ὅμως δὲν θὰ εἰσακούσω τὴν ἐπίκλησίν των.
12 Καὶ πορεύσονται πόλεις Ἰούδα καὶ οἱ κατοικοῦντες Ἱερουσαλὴμ καὶ κεκράξονται πρὸς τοὺς θεούς, οἶς αὐτοὶ θυμιῶσιν αὐτοῖς, οἳ μὴ σώσουσιν αὐτοὺς ἐν τῷ καιρῷ τῶν κακῶν αὐτῶν.	12 Οἱ κάτοικοι τῶν πόλεων τῆς χώρας Ἰούδα, ὅπως καὶ οἱ κάτοικοι τῆς Ἱερουσαλήμ, θὰ πορευθοῦν καὶ θὰ κραυγάσουν πρὸς τοὺς θεοὺς τῶν εἰδώλων, εἰς τοὺς ὁποίους αὐτοὶ προσφέρουν θυμίαμα. Ἐκεῖνοι ὅμως δὲν θὰ ἠμπορέσουν νὰ τοὺς σώσουν κατὰ τὴν ἐποχὴν τῶν θλίψεων καὶ συμφορῶν των.	12 Οἱ κάτοικοι τῶν πόλεων τοῦ Ἰούδα καὶ οἱ κάτοικοι τῆς Ἱερουσαλὴμ θὰ μεταβοῦν κατόπιν καὶ θὰ ζητήσουν βοήθειαν ἀπὸ τοὺς θεούς, πρὸς τοὺς ὁποίους προσφέρουν θυσίαν θυμιάματος· οἱ θέοι ὅμως αὐτοὶ δὲν θὰ τοὺς σώσουν κατὰ τὴν ἐποχὴν τῶν συμφορῶν των!
13 Ὅτι κατ' ἀριθμὸν τῶν πόλεών σου ἦσαν θεοί σου, Ἰούδα, καὶ κατ' ἀριθμὸν ἐξόδων τῆς Ἱερουσαλὴμ ἐτάξατε βωμοὺς θυμιᾶν τῇ Βάαλ.	13 Οἱ θεοί σου, βασίλειον τοῦ Ἰούδα, εἶναι εἰς ἀριθμὸν τόσοι, ὅσαι καὶ αἱ πόλεις σου, καὶ εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ ὅσαι αἱ ὁδοὶ τῆς πόλεως. Οἱ κάτοικοι αὐτῆς κατεσκεύασαν καὶ ἀφιέρωσαν βωμούς, διὰ νὰ προσφέρουν θυμίαμα εἰς τὸν Βάαλ.	13 Παρ’ ὅλον ὅτι οἱ θεοὶ αὐτοὶ δὲν εἶναι ὀλίγοι· εἶναι τόσον πολλοὶ εἰς ἀριθμόν, ὅσον καὶ ὁ ἀριθμὸς τῶν πόλεών σου, Ἰουδαϊκὲ λαέ, ἀφοῦ κάθε πόλις ἔχει τὸν ἰδικόν της προστάτην θέον· μάλιστα δὲ εἰς κάθε δρόμον τῆς Ἱερουσαλὴμ ἐστήσατε καὶ ἀφιερώσατε βωμοὺς διὰ νὰ προσφέρετε θυσίαν θυμιάματος εἰς τὴν Βάαλ.
14 Καὶ σὺ μὴ προσεύχου περὶ τὸ λαοῦ τούτου καὶ μὴ ἀξίου περὶ αὐτῶν ἐν δεήσει καὶ προσευῇ, ὅτι οὐκ εἰσακούσομαι ἐν τῷ καιρῷ, ἐν ᾧ ἐπικαλοῦνταί με, ἐν καιρῷ κακώσεως αὐτῶν.	14 Σὺ δέ, Ἱερεμία, μὴ προσεύχεσαι διὰ τὸν λαὸν αὐτόν, μὴ ἐπιμένῃς νὰ ζητῇς καὶ νὰ ἀξιώνῃς μὲ δεήσεις καὶ προσευχὰς χάριν καὶ ἀγαθά, καὶ ὅταν ἀκόμη αὐτοὶ κατὰ τὴν περίοδον τῶν δοκιμασιῶν καὶ τῶν θλίψεων μὲ ἐπικαλεσθοῦν διὰ τῆς προσευχῆς, ἐγὼ δὲν θὰ ἀκούσω καὶ δὲν θὰ κάμω δεκτὴν τὴν προσευχήν των.	14 Σὺ δέ, Ἱερεμία, μὴ προσεύχεσαι καὶ μὴ δέεσαι ὑπὲρ τοῦ λαοῦ αὐτοῦ καὶ μὴ ὑψώνῃς τὴν φωνήν σου, ἀναπέμπων ὑπὲρ αὐτῶν ἱκεσίαν καὶ προσευχήν, διότι δὲν θὰ ἀκούσω καὶ δὲν θὰ δεχθῶ τὴν προσευχην των, ἀκόμη καὶ ὅταν αὐτοὶ μὲ ἐπικαλοῦνται καὶ ζητοῦν τὴν βοήθειάν μου κατὰ τὴν ἐποχὴν τῶν συμφορῶν των>.
15 Τί ἡ ἠγαπημένη ἐν τῷ οἴκῳ μου ἐποίησε βδέλυγμα; Μὴ εὐχαὶ καὶ κρέα ἄγια ἀφελοῦσιν ἀπὸ σοῦ τί κακίας σου, ἢ τούτοις διαφεύξῃ;	15 Διατὶ οἱ κάτοικοι τῆς ἠγαπημένης μου Ἱερουσαλὴμ κατεσκεύασαν βδελυρὸν θυσιαστήριον καὶ ἄγαλμα εἰς τὸν ναόν μου; Μήπως τὰ τάματα καὶ τὰ ἀφιερωμένα κρέατα θὰ ἀφαιρέσουν τὰς κακίας σου, ἢ θὰ ἠμπορέσῃς δι' αὐτῶν νὰ ἀποφύγῃς τὴν τιμωρίαν;	15 <Διατί <πῶς> οἱ κάτοικοι τῆς Ἱερουσαλήμ, τὴν ὁποίαν τόσον πολὺ ἀγάπησα, κατεσκεύασαν καὶ ἔστησαν εἰς τὸν Ναόν μου σιχαμερὸν εἴδωλον, τὸ ὁποῖον ἐπροσκύνησαν καὶ ἐλάτρευσαν; Μήπως ἠμποροῦν τὰ τάματα καὶ τὰ κρέατα τῶν θυσιῶν νὰ σὲ ἀπαλλάξουν ἀπὸ τὴν εἰδωλολατρίαν καὶ νὰ ἀφαιρέσουν ἀπὸ σὲ τὶς συμφορές σου, ἢ θὰ ἠμπορέσῃς δι' αὐτῶν νὰ διαφύγῃς τὴν τιμωρίαν σου;
16 Ἐλαίαν ὡραίαν, εὔσκιον τῷ εἴδει ἐκάλεσε Κύριος τὸ ὄνομά σου· εἰς φωνὴν περιτομῆς αὐτῆς ἀνήφθη πῦρ ἐπ' αὐτήν, μεγάλη ἡ θλῖψις ἐπὶ σέ, ἠχρεώθησαν οἱ κλάδοι αὐτῆς.	16 Ὁ Κύριος σὲ ὠνόμασε ὡραίαν κατὰ τὴν μορφὴν εὐσκιόφυλλον ἐλαίαν. Διέταξεν ὅμως τὴν περικοπὴν αὐτῆς τῆς ἐλαίας καὶ ἤναψε πῦρ ἐπάνω εἰς αὐτήν. Μεγάλη θλῖψις θὰ πέσῃ ἐπάνω σου, ὦ Ἱερουσαλήμ. Οἱ κλάδοι σου θὰ ἀχρηστευθοῦν καὶ θὰ καταστραφοῦν.	16 Ὁ Κύριος σὲ ὠνόμασεν <ἐλαίαν ἀειθαλῆ, ὡραίαν κατὰ τὴν ἐμφάνισιν καὶ βαθύσκιον>· ὅταν δὲ ὁ Θεὸς διέταξε τὴν περικοπήν της, ἄναψε εἰς αὐτὴν φωτιά. Θλῖψις μεγάλη θὰ σὲ κτυπήση, Ἱερουσαλήμ· οἱ κλάδοι σου θὰ σπάσουν, θὰ ἀχρηστευθοῦν>.
17 Καὶ Κύριος ὁ καταφυτεύσας σε ἐλάλησεν ἐπὶ σὲ κακὰ ἀντὶ τῆς κακίας οἴκου Ἰσραὴλ καὶ οἴκου Ἰούδα, ὅτι ἐποίησαν ἑαυτοῖς τοῦ παρογίσαι με ἐν τῷ θυμιᾶν αὐτοὺς τῇ Βάαλ.	17 Διότι ὁ Κύριος, ὁ ὁποῖος σὲ ἐφύτευσεν, αὐτὸς διέταξε καὶ ἐπέφερεν ἐναντίον σου συμφορὰς καὶ τιμωρίας, ἐξ αἰτίας τῶν κακιῶν τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ καὶ τοῦ λαοῦ τοῦ Ἰούδα. Διότι κατὰ τέτοιον τρόπον ἔπραξαν καὶ ἐνήργησαν εἰς βάρος των, ὥστε νὰ μὲ παροργήσουν, ὅταν προσέφεραν θυσίαν θυμιάματος εἰς τὸ εἴδωλον τοῦ Βάαλ.	17 Καὶ ὁ Κύριος, ὁ ὁποῖος ἀπὸ ἀγάπην σὲ κατεφύτευσεν, ἐξήγγειλεν ἐναντίον σου ὄλεθρον καὶ καταστροφήν, ἕνεκα τῆς ἁμαρτίας καὶ ἀποστασίας τῶν Ἰσραηλιτῶν <τοῦ λαοῦ τοῦ βορείου βασιλείου> καὶ τῶν Ἰουδαίων <τοῦ λαοῦ τοῦ νοτίου βασιλείου>· διότι αὐτοὶ οἱ ἴδιοι συμπεριεφέρθησαν ἔτσι, ὥστε νὰ προκαλέσουν τὴν δικαίαν ὀργήν μου, ἐπειδὴ προσέφεραν θυσίαν θυμιάματος εἰς τὴν Βάαλ.
18 Κύριε, γνωρίσόν μοι, καὶ γνῶσομαι· τότε εἶδον τὰ ἐπιτηδεύματα αὐτῶν.	18 Ὁ προφήτης λέγει πρὸς τὸν Θεόν· Κύριε, φανέρωσέ μου, κάμε γνωστὴν εἰς ἐμὲ τὴν ἀλήθειαν καὶ ἐγὼ θὰ τὴν γνωρίσω. Τότε θὰ ἴδω καθαρὰ τὰ πονηρὰ αὐτῶν ἔργα.	18 Κύριε, λέγει ὁ Ἱερεμίας πρὸς τὸν Θεόν, πληροφόρησέ με τί συμβαίνει, γνώρισέ μου τὴν ἀλήθειαν καὶ ἔτσι θὰ τὴν γνωρίσω. Τότε θὰ ἴδω καθαρὰ τὶς μηχανορραφίες, ποὺ σχεδιάζουν ἐναντίον μου οἱ ἐχθροί μου.
19 Ἐγὼ δὲ ὡς ἀρνίον ἄκακον ἀγόμενον τοῦ θύεσθαι οὐκ ἔγνων· ἐπ' ἐμὲ ἐλογίσαντο λογισμὸν πονηρὸν λέγοντες· δεῦτε καὶ ἐμβάλωμεν ξύλον εἰς τὸν ἄρτον αὐτοῦ καὶ ἐκτρίψωμεν αὐτὸν ἀπὸ γῆς ζώντων, καὶ τὸ ὄνομα αὐτοῦ οὐ μὴ μνησθῇ οὐκέτι.	19 Ἐγὼ δὲ ὡς ἀρνίον ἄκακον, ποὺ ὁδηγεῖται πρὸς θυσίαν, δὲν ἐγνώριζα, ποῦ ὁδηγοῦμαι. Οἱ ἐχθροί μου ἐσκέφθησαν καὶ ἐπῆραν πονηρὰς ἀποφάσεις ἐναντίον μου λέγοντες· ἐλᾶτε, ἂς βάλωμεν εἰς τὸν ἄρτον αὐτοῦ δηλητηριῶδες βότανον, διὰ νὰ τὸν ἐξοντώσωμεν ἀπὸ τὴν χώραν τῶν ζώντων ἀνθρώπων καὶ ἔτσι τὸ ὄνομά του κανεὶς πλέον δὲν θὰ τὸ ἐνθυμηθῇ.	19 Ἐγὼ δὲ ὡς ἀρνὶ ἀθῶον καὶ ἀπονήρευτον, ποὺ ὁδηγεῖται ἀπὸ αὐτοὺς ἀνυποψίαστον εἰς τὴν σφαγήν, δὲν ἐγνώριζα ποὺ μὲ ὁδηγοῦν. Οἱ ἐχθροί μου ἔκαμαν ἐναντίον μου δόλιες σκέψεις, ἔλαβαν ἐγκληματικὲς ἀποφάσεις καὶ εἶπαν: <Ἐμπρός, ἂς βάλωμεν δηλητηριῶδες βοτάνι εἰς τὸ ψωμί του καὶ ἔτσι νὰ τὸν θανατώσωμεν καὶ νὰ τὸν ἐξαφανίσωμεν ἀπὸ τὴν γῆν, ὅπου κατοικοῦν οἱ ζωντανοὶ ἄνθρωποι· τοιουτοτρόπως τὸ ὄνομά του δὲν θὰ μνημονεύεται πλέον, ὁπότε θὰ λησμονηθῇ διὰ παντός>.
20 Κύριε κρίνων δίκαια, δοκιμάζων νεφροὺς καὶ καρδίας, ἴδοιμι τὴν παρὰ σοῦ ἐκδίκησιν ἐξ αὐτῶν, ὅτι πρὸς σὲ ἀπεκάλυψα τὸ δικαίωμά μου.	20 Κύριε, σὺ ὁ ὁποῖος κρίνεις με δικαιοσύνην, σὺ ὁ ὁποῖος ἐρευνᾷς καὶ γνωρίζεις νεφροὺς καὶ καρδίας, ἂς δώσῃς νὰ ἴδω ἐγὼ τὴν ἐκ μέρους σου τιμωρίαν αὐτῶν, διότι ἐγὼ πρὸς σὲ ἀπεκάλυψα καὶ ἐνεπιστεύθην τὸ δίκαιόν μου.	20 Κύριε, Σύ, ὁ ὁποῖος κρίνεις μὲ δικαιοσύνην, Σύ, ὁ ὁποῖος ἐξερευνᾷς νεφροὺς καὶ καρδίας καὶ ἄρα γνωρίζεις τοὺς μυστικοὺς λογισμοὺς καὶ τὶς πιὸ βαθειὲς σκέψεις καὶ ἀπόκρυφες ἐπιθυμίες καὶ συναισθήματα τῶν ἀνθρώπων, κάμε ὥστε νὰ ἴδω τὴν ἐκ μέρους σου τιμωρίαν τῶν ἀνθρώπων αὐτῶν ποὺ μὲ ἐχθρεύονται, διότι εἰς Σὲ τὸν δικαιοκρίτην ἐφανέρωσα καὶ ἀνέθεσα τὴν δικαίαν ὑπόθεσίν μου.
21 Διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριος ἐπὶ τοὺς ἄνδρας Ἀναθώθ τοὺς ζητοῦντας τὴν ψυχήν μου, τοὺς λέγοντας· οὐ μὴ προφητεύσεις ἐπὶ τῷ ὀνόματι Κυρίου, εἰ δὲ μή, ἀποθάνῃ ἐν ταῖς χερσὶν ἡμῶν.	21 Διὰ τοῦτο αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος ἐναντίον τῶν ἀνδρῶν τῆς Ἀναθώθ, οἱ ὁποῖοι ζητοῦν νὰ ἀφαιρέσουν τὴν ζωήν μου, πρὸς ἐκείνους οἱ ὁποῖοι λέγουν δὲν θὰ προφητεύσῃς εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου, εἰδ' ἄλλως θὰ σὲ φονεύσωμεν μὲ τὰ ἴδια μας τὰ χέρια.	21 Διὰ τοῦτο αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος κατὰ τῶν ἀνδρῶν τῆς πόλεως Ἀναθώθ, οἱ ὁποῖοι ἐπιδιώκουν νὰ μὲ θανατώσουν καὶ λέγουν πρὸς ἐμέ: <Δὲν θὰ προφητεύσῃς εἰς τὸ ὄνομα <ὡς ἀπεσταλμένος> τοῦ Κυρίου· διαφορετικὰ θὰ φονευθῇς μὲ τὰ χέρια μας>.
22 Ἰδοὺ ἐγὼ ἐπισκέψομαι ἐπ' αὐτούς· οἱ νεανίσκοι αὐτῶν ἐν μαχαίρᾳ ἀποθανοῦνται, καὶ οἱ υἱοὶ αὐτῶν καὶ αἱ θυγατέρες αὐτῶν τελευτήσουσιν ἐν λιμῷ,	22 Ἰδού, ἐγώ, λέγει ὁ Θεός, θὰ ἐπισκεφθῶ καὶ θὰ τιμωρήσω αὐτούς. Οἱ νέοι ἄνδρες των θὰ πέσουν ἐν στόματι μαχαίρας, οἱ υἱοί των καὶ αἱ θυγατέρες των θὰ ἀποθάνουν ἀπὸ τὴν πεῖναν.	22 <Διὰ τοὺς ἄνδρας λοιπὸν αὐτοὺς τῆς πόλεως Ἀναθὼθ αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος:> <Ἰδού· Ἐγὼ πρόκειται νὰ τοὺς ἐπισκεφθῶ ὡς τιμωρός· οἱ νέοι των <οἱ μάχιμοι> θὰ φονευθοῦν μὲ ἐχθρικὸν μαχαίρι, οἱ δὲ υἱοί των καὶ οἱ θυγατέρες των θὰ ἀποθάνουν ἀπὸ τὴν πεῖναν·
23 καὶ ἐγκατάλειμμα οὐκ ἔσται αὐτῶν, ὅτι ἐπάξω κακὰ ἐπὶ τοὺς κατοικοῦντας ἐν Ἀναθώθ, ἐν ἐνιαυτῷ ἐπισκέψεως αὐτῶν.	23 Δὲν θὰ ἀπομείνῃ κατάλοιπον ἀπὸ αὐτούς, διότι ἐγὼ θὰ ἐπιφέρω συμφορὰς καὶ ὄλεθρον ἐναντίον τῶν κατοίκων τῆς Ἀναθὼθ κατὰ τὸ ἔτος, ποὺ θὰ τοὺς ἐπισκεφθῶ, διὰ νὰ τοὺς τιμωρήσω.	23 κανένα ὑπόλοιπον ἀπὸ αὐτοὺς δὲν θὰ σωθῇ, διότι θὰ ἐπιφέρω ὄλεθρον καὶ συμφορὲς ἐναντίον τῶν κατοίκων τῆς Ἀναθὼθ κατὰ τὸν χρόνον, κατὰ τὸν ὁποῖον θὰ τοὺς ἐπισκεφθῶ διὰ νὰ τοὺς κρίνω καὶ τιμωρήσω>.