΄Ιερεμίας : Κεφάλαιον ΙΘ'

Πρωτότυπο Κείμενο

ότε εἶπε Κύριος πρός με· βάδισον καὶ κτῆσαι βῖκον πεπλασμένον ὀστράκινον καὶ ἄξεις ἀπὸ τῶν πρεσβυτέρων τοῦ λαοῦ καὶ ἀπὸ τῶν ἱερέων,
2 καὶ ἐξελεύσῃ εἰς τὸ πολυάνδριον υἱῶν τῶν τέκνων αὐτῶν, ὅ ἐστιν ἐπὶ τῶν προθύρων πύλης τῆς Χαρσείθ, καὶ ἀνάγνωθι ἐκεῖ πάντας τοὺς λόγους τούτους, οὓς ἂν λαλήσω πρὸς σέ,
3 καὶ ἐρεῖς αὐτοῖς· ἀκούσατε τὸν λόγον Κυρίου, βασιλεῖς Ἰούδα καὶ ἄνδρες Ἰούδα καὶ οἱ κατοικοῦντες ἐν Ἱερουσαλὴμ καὶ οἱ εἰσπορευόμενοι ἐν ταῖς πύλαις ταύταις· τάδε λέγει Κύριος ὁ Θεὸς Ἰσραήλ· ἰδοὺ ἐγὼ ἐπάγω ἐπὶ τὸν τόπον τοῦτον κακά, ὥστε παντὸς ἀκούοντος αὐτὰ ἠχήσει τὰ ὦτα αὐτοῦ,
4 ἀνθ' ὧν ἐγκατέλιπόν με καὶ ἀπηλλοτρίωσαν τὸν τόπον τοῦτον καὶ ἐθυμίασαν ἐν αὐτῷ θεοῖς ἀλλοτρίοις, οἷς οὐκ ᾔδεισαν αὐτοὶ καὶ οἱ πατέρες αὐτῶν, καὶ οἱ βασιλεῖς Ἰούδα ἔπλησαν τὸν τόπον τοῦτον αἱμάτων ἀθῴων
5 καὶ ᾠκοδόμησαν ὑψηλὰ τῇ Βάαλ τοῦ κατακαίειν τοὺς υἱοὺς αὐτῶν ἐν πυρί, ἃ οὐκ ἐνετειλάμην οὐδὲ διενοήθην ἐν τῇ καρδίᾳ μου.
6 Διὰ τοῦτο ἰδοὺ ἡμέραι ἔρχονται, λέγει Κύριος, καὶ οὐ κληθήσεται τῷ τόπῳ τούτῳ ὅτι Διάπτωσις καὶ Πολυάνδριον υἱοῦ Ἐννόμ, ἀλλ' ἢ Πολυάνδριον τῆς σφαγῆς.
7 Καὶ σφάξω τὴν βουλὴν Ἰούδα καὶ τὴν βουλὴν Ἱερουσαλὴμ ἐν τῷ τόπῳ τούτῳ καὶ καταβαλῶ αὐτοὺς ἐν μαχαίρᾳ ἐναντίον τῶν ἐχθρῶν αὐτῶν καὶ ἐν χερσὶ τῶν ζητούντων τὰς ψυχὰς αὐτῶν, καὶ δώσω τοὺς νεκροὺς αὐτῶν εἰς βρῶσιν τοῖς πετεινοῖς τοῦ οὐρανοῦ καὶ τοῖς θηρίοις τῆς γῆς.
8 Καὶ τάξω τὴν πόλιν ταύτην εἰς ἀφανισμὸν καὶ εἰς συριγμόν· πᾶς ὁ παραπορευόμενος ἐπ'αὐτῆς σκυθρωπάσει καὶ συριεῖ ὑπὲρ πάσης τῆς πληγῆς αὐτῆς.
9 Καὶ ἔδονται τὰς σάρκας τῶν υἱῶν αὐτῶν καὶ τὰς σάρκας τῶν θυγατέρων αὐτῶν, καὶ ἔκαστος τὰς σάρκας τοῦ πλησίον αὐτοῦ ἄδονται ἐν τῇ περιοχῇ καὶ ἐν τῇ πολιορκίᾳ, ᾖ πολιορκήσουσιν αὐτοὺς οἱ ἐχθροὶ αὐτῶν.
10 Καὶ συντρίψεις τὸν βῖκον κατ' ὀφθαλμοὺς τῶν ἀνδρῶν τῶν ἐκπορευομένων μετὰ σοῦ
11 καὶ ἐρεῖς· τάδε λέγει Κύριος· οὕτως συντρίψω τὸν λαὸν τοῦτον, καὶ τὴν πόλιν ταύτην καθὼς συντρίβεται ἄγγος ὀστράκινον, ὃ οὐ δυνήσεται ἰαθῆναι ἔτι.
12 Οὕτως ποιήσω, λέγει Κύριος, τῷ τόπῳ καὶ τοῖς κατοικοῦσιν ἐν αὐτῷ τοῦ δοθῆναι τὴν πόλιν ταύτην ὡς τὴν διαπίπτουσαν.
13 Καὶ οἶκοι Ἱερουσαλὴμ καὶ οἶκοι βασιλέων Ἰούδα ἔσονται καθὼς ὁ τόπος ὁ διαπίπτων ἀπὸ τῶν ἀκαθαρσιῶν αὐτῶν ἐν πάσαις ταῖς οἰκίαις, ἐν αἷς ἐθυμίασαν ἐπὶ τῶν δωμάτων αὐτῶν πάσῃ τῇ στρατᾷ τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἔσπεισαν σπονδὰς θεοῖς ἀλλοτρίοις.
-14 Κὶ ἦλθεν Ἱερεμίας ἀπὸ τῆς διαπτώσεως, οὗ ἀπέστειλεν αὐτὸν Κύριος ἐκεῖ τοῦ προφητεῦσαι, καὶ ἔστη ἐν τῇ αὐλῇ οἴκου Κυρίου καὶ εἶπε πρὸς πάντα τὸν λαόν·
15 τάδε λέγει Κύριος· ἰδοὺ ἐγώ ἐπάγω ἐπὶ τὴν πόλιν ταύτην καὶ ἐπὶ πάσας τὰς πόλεις αὐτῆς καὶ ἐπὶ τᾶς κώμας αὐτῆς ἅπαντα τὰ κακά, ἃ ἐλάλησα ἐπ' αὐτήν, ὅτι ἐσκλήρυναν τὸν τράχυλον αὐτῶν τοῦ μὴ εἰσακούειν τῶν ἐντολῶν μου.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

ότε μοῦ εἶπεν ὁ Κύριος: Πήγαινε καὶ ἀγόρασε λαγήνι φτιασμένο ἀπὸ πηλόν, πάρε μαζῆ σου μερικοὺς ἀπὸ τοὺς πρεσβυτέρους τοῦ λαοῦ καὶ ἀπὸ τοὺς ἱερεῖς
2 καὶ νὰ ἐξέλθῃς εἰς τὸ Πολυάνδριον, εἰς τὸ νεκροταφεῖον ὅπου ἔθαπτον τὰ θυσιαζόμενα εἰς τὸν Βάαλ τέκνα των, αὐτὸ ποὺ εὑρίσκεται εἰς τὰ πρόθυρα τῆς πύλης Χαρσείθ. Ἐκεῖ κάμε γνωστοὺς εἰς ὅλους αὐτοὺς τοὺς λόγους, τοὺς ὁποίους ἐγὼ θὰ ἀποκαλύψω εἰς σέ.
3 Καὶ θὰ πῇς εἰς αὐτούς· ἀκούσατε τὸν λόγον τοῦ Κυρίου βασιλεῖς τοῦ βασιλείου Ἰούδα, ἄνδρες Ἰουδαῖοι, οἱ κάτοικοι τῆς Ἱερουσαλήμ, ὅλοι ὅσοι εἰσέρχεσθε ἀπὸ τὰς πύλας αὐτάς· αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ· ἰδού, ἐγὼ θὰ ἐπιφέρω ἐναντίον τοῦ τόπου αὐτοῦ θλίψεις καὶ συμφοράς, τόσον πολλὰς καὶ μεγάλας, ὥστε καθένας ποὺ θὰ τὰς ἀκούσῃ, θὰ αἰσθανθῇ νὰ βουΐζουν τὰ αὐτιά του.
4 Αὐτὰ θὰ γίνουν, διότι αὐτοὶ μὲ ἐγκατέλειψαν, ἐμόλυναν καὶ ἀφιέρωσαν τὸν τόπον τοῦτον εἰς ξένους θεούς, ἐθυσίασαν εἰς αὐτὸν θυσίας πρὸς θεοὺς ξένους, τοὺς ὁποίους δὲν ἐγνώριζαν οὔτε αὐτοὶ οὔτε οἱ πρόγονοί των. Οἱ δὲ βασιλεῖς τοῦ Ἰούδα ἐγέμισαν τὸν τόπον αὐτὸν ἀπὸ αἵματα ἀθώων ἀνθρώπων, τοὺς ὁποίους ἔσφαξαν.
5 Ἔκτισαν εἰς ὑψηλοὺς τόπους θυσιαστήρια τοῦ εἰδώλου Βάαλ, διὰ νὰ κατακαίουν τὰ παιδιά των εἰς τὸ πῦρ, ἔκαμαν πράγματα, τὰ ὁποῖα οὐδέποτε ἐγὼ διέταξα, οὔτε κἂν ἦλθαν ποτὲ εἰς τὴν διάνοιάν μου.
6 Διὰ τοῦτο ἰδού, ἔρχονται ἡμέραι, λέγει ὁ Κύριος, κατὰ τὰς ὁποίας δὲν θὰ ὀνομασθῇ πλέον ὁ τόπος αὐτὸς ἁπλῶς Διάπτωσις καὶ Πολυάνδριον τοῦ υἱοῦ τοῦ Ἐννόμ, ἀλλὰ Πολυάνδριον τῆς σφαγῆς.
7 Διότι εἰς τὸν τόπον αὐτὸν θὰ σφάξω καὶ θὰ ματαιώσω τὴν πονηρὰν σκέψιν καὶ ἀπόφασιν τοῦ βασιλείου Ἰούδα καὶ τῆς Ἱερουσαλήμ, θὰ παραδώσω καὶ θὰ καταβάλω αὐτοὺς εἰς σφαγὴν μαχαίρας ἐνώπιον των ἐχθρῶν των, εἰς τὰ χέρια ἀνθρώπων οἱ ὁποῖοι ζητοῦν νὰ τοὺς ἀφαιρέσουν τὴν ζωήν. Θὰ παραδώσω τοὺς νεκρούς των τροφὴν εἰς τὰ ὄρνια τοῦ οὐρανοῦ καὶ εἰς τὰ θηρία τῆς γῆς.
8 Θὰ προορίσω καὶ θὰ παραδώσω αὐτὴν τὴν πόλιν εἰς ὄλεθρον καὶ ἀφανισμόν, ἐλεεινὸν θέαμα διὰ συριγμὸν θλίψεως καὶ εἰρωνείας. Κάθε ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος θὰ διέρχεται κοντά της, θὰ σκυθρωπάζῃ βλέπων τὴν μεγάλην καταστροφήν της καὶ θὰ ἐκβάλλῃ συριγμὸν δέους καὶ εἰρωνείας διὰ τὴν μεγάλην αὐτῆς πληγήν.
9 Οἱ κάτοικοί της λόγῳ τοῦ λιμοῦ, ποὺ θὰ ἐπικρατήσῃ, θὰ φάγουν τὰς σάρκας τῶν υἱῶν των καὶ τὰς σάρκας τῶν θυγατέρων των, ἀλλὰ καὶ κάθε ἄνθρωπος θὰ φάγῃ τὰς σάρκας τοῦ πλησίον αὐτοῦ, ἐξ αἰτίας τῆς στενῆς καὶ καταπιεστικῆς πολιορκίας, μὲ τὴν ὁποίαν θὰ τοὺς πολιορκήσουν οἱ ἐχθροί των.
10 Θὰ συντρίψῃς τὸ λαγήνι ἐμπρὸς εἰς τὰ μάτια τῶν ἀνδρῶν, οἱ ὁποῖοι θὰ ἔλθουν μαζῆ σου,
11 καὶ θὰ πῇς: Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος ἔτσι ἐγὼ θὰ συντρίψω τὸν λαὸν αὐτὸν καὶ τὴν πόλιν αὐτήν, ὅπως συντρίβεται τὸ πήλινον τοῦτο δοχεῖον, τὸ ὁποῖον δὲν εἶναι δυνατὸν πλέον νὰ συγκολληθῇ καὶ ἀποκατασταθῇ.
12 Ἔτσι θὰ κάμω εἰς τὸν τόπον τοῦτον, λέγει ὁ Κύριος, καὶ εἰς τοὺς κατοίκους τοῦ τόπου αὐτοῦ, ὥστε νὰ γίνῃ ἡ πόλις αὐτὴ ὡς ἄλλο μεγάλο νεκροταφεῖον, ὅπως ἡ <Διαπίπτουσα>.
13 Καὶ τὰ σπίτια τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ οἱ οἴκοι τῶν βασιλέων Ἰούδα, θὰ γίνουν ὅπως ὁ τόπος ὁ Διαπίπτων, ὁ Ταφέθ, τὸ νεκροταφεῖον, ἐξ αἰτίας τῶν βδελυγμάτων, τὰ ὁποῖα ἐτελοῦντο εἰς ὅλας τὰς οἰκίας. Ἀπὸ τὰ δώματα τῶν οἰκιῶν αὐτῶν, ἐπάνω εἰς τὰ ἠλιακωτά, προσέφεραν θυσίαν θυμιάματος εἰς τὴν στρατιὰν τῶν ἀστέρων τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἔχυσαν σπονδὰς εἰς θεοὺς ξένους!
14 Ἐπέστρεψεν ὁ Ἱερεμίας ἀπὸ τὸν τόπον αὐτὸν τῆς Διαπτώσεως, ὅπου τὸν εἶχεν ἀποστείλει ὁ Κύριος, διὰ νὰ προφητεύσῃ, καὶ ἐστάθη ὄρθιος εἰς τὴν αὐλὴν τοῦ Κυρίου καὶ εἶπε πρὸς ὅλον τὸν λαόν.
15 Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος; Ἰδού, ἐγὼ ἐπιφέρω εἰς τὴν πόλιν αὐτὴν καὶ εἰς ὅλας τὰς πόλεις τῆς χώρας αὐτῆς καὶ εἰς τὰς κώμας αὐτῆς ὅλα τὰ κακά, τὰ ὁποῖα ἐλάλησα ἐναντίον αὐτῆς, διότι οἱ Ἰσραηλῖται ἐσκλήρυναν τὸν τράχηλον των, ὥστε νὰ ἀρνηθοῦν νὰ ὑπακούσουν εἰς τὰς ἐντολάς μου.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

ότε ὁ Κύριος εἶπε πρὸς ἐμέ, τὸν προφήτην Ἱερεμίαν: <Πήγαινε καὶ ἀγόρασε μιᾷ πήλινῃ στάμνα <βίκα>. Ἀφοῦ δὲ παραλάβῃς μαζί σου μερικοὺς ἀπὸ τοὺς πρεσβυτέρους τοῦ λαοῦ καὶ ἀπὸ τοὺς ἱερεῖς,
2 νὰ ἐξέλθῃς εἰς τὸ <Πολύανδριον>, εἰς τὸ νεκροταφεῖον, ὅπου οἱ Ἰουδαῖοι θάπτουν τὰ τέκνα των, ποὺ θυσιάζουν εἰς τὸν Βάαλ· εἰς τὸ νεκροταφεῖον ποὺ εὑρίσκεται <νοτίως τῆς Ἱερουσαλήμ> εἰς τὸ προαύλιον τῆς πύλης Χαρσείθ. Ἐκεῖ φανέρωσε καὶ κήρυξε εἰς ὅλους αὐτούς, ποὺ σὲ ἀκολούθησαν, τοὺς λόγους τούτους, τοῖς ὁποίους θὰ σοῦ ἀποκαλύψω.
3 Εἰς αὐτοὺς λοιπὸν θὰ εἰπῇς: <Ἀκοῦστε τὸν λόγον Κυρίου, βασιλεῖς τοῦ Ἰούδα καὶ ἄνδρες Ἰουδαῖοι καὶ ὅσοι κατοικεῖτε εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ ὅσοι εἰσέρχεσθε ἀπὸ τὶς πύλες αὐτές. Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος, ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ: Ἰδού· Ἐγὼ πρόκειται νὰ ἐπιφέρω ἐναντίον τοῦ τόπου τοῦτου τέτοιον ὄλεθρον καὶ τέτοιαν συμφοράν, ὥστε καθένας ποὺ θὰ ἀκούῃ δι' αὐτήν, θὰ αἰσθανθῇ βουητὸν καὶ μεγάλον πόνον εἰς τὰ αὐτιά του· θὰ μείνῃ κατάπληκτος!
4 Ὅλα αὐτὰ θὰ συμβοῦν, διότι οἱ Ἰουδαῖοι μὲ ἐγκατέλειψαν καὶ ἐμόλυναν τὸν τόπον τοῦτον καὶ ἔτσι τὸν κατέστησαν ἀγνώριστον καὶ προσέφεραν εἰς αὐτὸν θυσίες θυμιαμάτων πρὸς θεοὺς ξένους, εἰδωλολατρικούς, τοὺς ὁποίους δὲν ἐγνώριζαν προηγουμένως οὔτε αὐτοὶ οὔτε οἱ προπάτορές των. Ἐξ ἄλλου καὶ οἱ βασιλεῖς τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα ἐγέμισαν τὸν τόπον αὐτὸν μὲ αἵματα ἀθώων ἀνθρώπων, τοὺς ὁποίους ἐφόνευσαν.
5 Καὶ αὐτοὶ ἔκτισαν εἰς ὑψηλὲς τοποθεσίες βωμοὺς καὶ θυσιαστήρια, ἀφιερωμένα εἰς τὸν εἰδωλολατρικὸν θέον Βάαλ, διὰ νὰ θυσιάζουν κατακαίοντες τοὺς υἱούς των, πράγματα τὰ ὁποῖα Ἐγὼ δὲν τοὺς διέταξα νὰ κάμουν, ἀλλ’ οὔτε κἂν διανοήθηκα κάτι τέτοιο.
6 Διὰ τοῦτο, ἰδού· ἔρχονται ἡμέρες, λέγει ὁ Κύριος, κατὰ τὶς ὁποῖες ὁ τόπος αὐτὸς δὲν θὰ ὀνομασθῇ πλέον ἁπλῶς <Διάπτωσις> καὶ <Πολυάνδριον τοῦ υἱοῦ τοῦ Ἐννόμ>, ἀλλὰ <Πολυάνδριον τῆς σφαγῆς>.
7 Διότι εἰς τὸν τόπον αὐτὸν θὰ σφάξω, δηλαδὴ θὰ ματαιώσω καὶ θὰ καταστήσω ἄχρηστον, τὴν ἀσεβῆ εἰδωλολατρικὴν ἀπόφασιν καὶ σκέψιν τοῦ Ἰουδαϊκοῦ λαοῦ καὶ εἰδικώτερα τῆς Ἱερουσαλήμ. Θὰ τοὺς καταβάλω, θὰ τοὺς θανατώσω διὰ τῆς ἐχθρικῆς μαχαίρας καὶ θὰ τοὺς παραδώσω πρὸς θάνατον εἰς τὰ χέρια ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι ζητοῦν νὰ τοὺς φονεύσουν θὰ δώσω τὰ πτώματα τῶν νεκρῶν των ὡς τροφὴν εἰς τὰ σαρκοβόρα πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ <τὰ ὄρνια> καὶ εἰς τὰ σαρκοφάγα θηρία τῆς γῆς.
8 Θὰ καταστρέψω δὲ ἐντελῶς τὴν πόλιν αὐτὴν καὶ θὰ τὴν καταστήσω ἀντικείμενον εἰρωνικοῦ σφυρίγματος ἐκ μέρους ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι διέρχονται ἀπὸ αὐτήν. Μὲ ἄλλα λόγια, καθένας ποὺ θὰ διέρχεται πλησίον της, θὰ γίνεται σκυθρωπός, καθὼς θὰ βλέπῃ μὲ ἔκπληξιν τὸ ἐλεεινὸν κατάντημά της, καὶ θὰ σφυρίζῃ χλευαστικὰ διὰ τὴν μεγάλην καταστροφὴν ποὺ ὑπέστη.
9 Καὶ οἱ κάτοικοι τῆς Ἱερουσαλήμ, ἕνεκα τῆς φοβερῆς πείνας ποὺ θὰ ὑπάρχῃ, θὰ φάγουν τὶς σάρκες τῶν υἱῶν των καὶ τὶς σάρκες τῶν θυγατέρων των· ἀλλὰ καὶ καθένας των θὰ φάγῃ τὶς σάρκες τοῦ πλησίον του ἐξ αἰτίας τῆς ἀσφυκτικῆς καὶ μακρᾶς πολιορκίας, μὲ τὴν ὁποίαν θὰ περισφίξουν καὶ θὰ πολιορκήσουν τὴν πόλιν οἱ ἐχθροί των>.
10 <Σὺ δέ, Ἱερεμία>, ἀφοῦ ἀνακοινώσῃς ὅλα αὐτά, κατόπιν θὰ συντρίψῃς τὴν πήλινη στάμνα <βίκα> ἐμπρὸς εἰς τὰ μάτια τῶν ἀνδρῶν, οἱ ὁποῖοι θὰ σὲ ἀκολουθήσουν,
11 καὶ θὰ τοὺς εἰπῇς: <Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος: Ἔτσι θὰ συντρίψω τὸν λαὸν αὐτὸν καὶ τὴν πόλιν αὐτήν, ὅπως συντρίβεται τὸ πήλινον δοχεῖον, τὸ ὁποῖον εἶναι ἀδύνατον πλέον νὰ συγκολληθῇ καὶ ἀποκατασταθῇ.
12 Ἔτσι θὰ κάμω, λέγει ὁ Κύριος, εἰς τὸν τόπον αὐτὸν καὶ εἰς ὅσους κατοικοῦν εἰς αὐτόν, ὥστε νὰ μεταβληθῇ ἡ πόλις αὐτὴ καὶ νὰ γίνῃ ὅπως ἡ <Διαπίπτουσα>, ἡ χαράδρα Ταφέθ, τὸ νεκροταφεῖον, ἡ γέεννα.
13 Τὰ δὲ σπίτια τῶν κατοίκων τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ τὰ ἀνάκτορα τῶν βασιλέων τοῦ Ἰούδα θὰ γίνουν ἀκάθαρτα, μεμιααμένα, ὅπως ὁ τόπος ὁ <Διαπίπτων> <κατὰ τὸ Ἑβραϊκόν: Ταφέθ>, ἕνεκα τῶν εἰδωλολατρικῶν βδελυγμάτων, ποὺ ἐτελοῦντο εἰς ὅλα τὰ σπίτια· ἀπὸ τὰ δώματα τῶν σπιτιῶν αὐτῶν, ἐπάνω εἰς τὶς ταράτσες, προσέφεραν θυσίες θυμιαμάτων εἰς τὴν στρατιὰν τῶν οὐρανίων Ἀστέρων καὶ ἔχυσαν σπονδὲς εἰς ξένους εἰδωλολατρικούς θεούς>.
14 Κατόπιν ὁ Ἱερεμίας ἐπέστρεψεν ἀπὸ τὸν τόπον τῆς <Διαπτώσεως>, ὅπου τὸν ἀπέστειλεν ὁ Κύριος διὰ νὰ προφητεύσῃ. καὶ ἐστάθη εἰς τὴν ἐξωτερικὴν αὐλὴν τὸν οἶκον τοῦ Κυρίου, δηλαδὴ τοῦ Ναοῦ τῶν Ἱεροσολύμων, ἀπευθυνόμενος δὲ πρὸς ὅλον τὸν λαὸν εἶπεν:
15 <Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος: Ἰδού, Ἐγὼ θὰ ἐπιφέρω εἰς τὴν πόλιν αὐτήν, τὴν Ἱερουσαλήμ, καὶ εἰς ὅλες τὶς πόλεις τῆς χώρας αὐτῆς, τῆς Ἰουδαίας, καὶ εἰς ὅλα τὰ χωριά της ὅλες τὶς θλίψεις καὶ τὶς συμφορές, ποὺ ἔχω ἑξαγγείλει ἐναντίον της, διότι οἱ Ἰουδαῖοι συνέχισαν νὰ ἀντιλέγουν καὶ νὰ μένουν σκληροτράχηλοι καὶ πεισματικὰ ἀνυπάκουοι, ὥστε νὰ μὴ ὑπακούουν καὶ νὰ μὴ συμμορφώνωνται πρὸς τὶς ἐντολές μου>.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
ότε εἶπε Κύριος πρός με· βάδισον καὶ κτῆσαι βῖκον πεπλασμένον ὀστράκινον καὶ ἄξεις ἀπὸ τῶν πρεσβυτέρων τοῦ λαοῦ καὶ ἀπὸ τῶν ἱερέων,	ότε μοῦ εἶπεν ὁ Κύριος: Πήγαινε καὶ ἀγόρασε λαγήνι φτιασμένο ἀπὸ πηλόν, πάρε μαζῆ σου μερικοὺς ἀπὸ τοὺς πρεσβυτέρους τοῦ λαοῦ καὶ ἀπὸ τοὺς ἱερεῖς	ότε ὁ Κύριος εἶπε πρὸς ἐμέ, τὸν προφήτην Ἱερεμίαν: <Πήγαινε καὶ ἀγόρασε μιᾷ πήλινῃ στάμνα <βίκα>. Ἀφοῦ δὲ παραλάβῃς μαζί σου μερικοὺς ἀπὸ τοὺς πρεσβυτέρους τοῦ λαοῦ καὶ ἀπὸ τοὺς ἱερεῖς,
2 καὶ ἐξελεύσῃ εἰς τὸ πολυάνδριον υἱῶν τῶν τέκνων αὐτῶν, ὅ ἐστιν ἐπὶ τῶν προθύρων πύλης τῆς Χαρσείθ, καὶ ἀνάγνωθι ἐκεῖ πάντας τοὺς λόγους τούτους, οὓς ἂν λαλήσω πρὸς σέ,	2 καὶ νὰ ἐξέλθῃς εἰς τὸ Πολυάνδριον, εἰς τὸ νεκροταφεῖον ὅπου ἔθαπτον τὰ θυσιαζόμενα εἰς τὸν Βάαλ τέκνα των, αὐτὸ ποὺ εὑρίσκεται εἰς τὰ πρόθυρα τῆς πύλης Χαρσείθ. Ἐκεῖ κάμε γνωστοὺς εἰς ὅλους αὐτοὺς τοὺς λόγους, τοὺς ὁποίους ἐγὼ θὰ ἀποκαλύψω εἰς σέ.	2 νὰ ἐξέλθῃς εἰς τὸ <Πολύανδριον>, εἰς τὸ νεκροταφεῖον, ὅπου οἱ Ἰουδαῖοι θάπτουν τὰ τέκνα των, ποὺ θυσιάζουν εἰς τὸν Βάαλ· εἰς τὸ νεκροταφεῖον ποὺ εὑρίσκεται <νοτίως τῆς Ἱερουσαλήμ> εἰς τὸ προαύλιον τῆς πύλης Χαρσείθ. Ἐκεῖ φανέρωσε καὶ κήρυξε εἰς ὅλους αὐτούς, ποὺ σὲ ἀκολούθησαν, τοὺς λόγους τούτους, τοῖς ὁποίους θὰ σοῦ ἀποκαλύψω.
3 καὶ ἐρεῖς αὐτοῖς· ἀκούσατε τὸν λόγον Κυρίου, βασιλεῖς Ἰούδα καὶ ἄνδρες Ἰούδα καὶ οἱ κατοικοῦντες ἐν Ἱερουσαλὴμ καὶ οἱ εἰσπορευόμενοι ἐν ταῖς πύλαις ταύταις· τάδε λέγει Κύριος ὁ Θεὸς Ἰσραήλ· ἰδοὺ ἐγὼ ἐπάγω ἐπὶ τὸν τόπον τοῦτον κακά, ὥστε παντὸς ἀκούοντος αὐτὰ ἠχήσει τὰ ὦτα αὐτοῦ,	3 Καὶ θὰ πῇς εἰς αὐτούς· ἀκούσατε τὸν λόγον τοῦ Κυρίου βασιλεῖς τοῦ βασιλείου Ἰούδα, ἄνδρες Ἰουδαῖοι, οἱ κάτοικοι τῆς Ἱερουσαλήμ, ὅλοι ὅσοι εἰσέρχεσθε ἀπὸ τὰς πύλας αὐτάς· αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ· ἰδού, ἐγὼ θὰ ἐπιφέρω ἐναντίον τοῦ τόπου αὐτοῦ θλίψεις καὶ συμφοράς, τόσον πολλὰς καὶ μεγάλας, ὥστε καθένας ποὺ θὰ τὰς ἀκούσῃ, θὰ αἰσθανθῇ νὰ βουΐζουν τὰ αὐτιά του.	3 Εἰς αὐτοὺς λοιπὸν θὰ εἰπῇς: <Ἀκοῦστε τὸν λόγον Κυρίου, βασιλεῖς τοῦ Ἰούδα καὶ ἄνδρες Ἰουδαῖοι καὶ ὅσοι κατοικεῖτε εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ ὅσοι εἰσέρχεσθε ἀπὸ τὶς πύλες αὐτές. Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος, ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ: Ἰδού· Ἐγὼ πρόκειται νὰ ἐπιφέρω ἐναντίον τοῦ τόπου τοῦτου τέτοιον ὄλεθρον καὶ τέτοιαν συμφοράν, ὥστε καθένας ποὺ θὰ ἀκούῃ δι' αὐτήν, θὰ αἰσθανθῇ βουητὸν καὶ μεγάλον πόνον εἰς τὰ αὐτιά του· θὰ μείνῃ κατάπληκτος!
4 ἀνθ' ὧν ἐγκατέλιπόν με καὶ ἀπηλλοτρίωσαν τὸν τόπον τοῦτον καὶ ἐθυμίασαν ἐν αὐτῷ θεοῖς ἀλλοτρίοις, οἷς οὐκ ᾔδεισαν αὐτοὶ καὶ οἱ πατέρες αὐτῶν, καὶ οἱ βασιλεῖς Ἰούδα ἔπλησαν τὸν τόπον τοῦτον αἱμάτων ἀθῴων	4 Αὐτὰ θὰ γίνουν, διότι αὐτοὶ μὲ ἐγκατέλειψαν, ἐμόλυναν καὶ ἀφιέρωσαν τὸν τόπον τοῦτον εἰς ξένους θεούς, ἐθυσίασαν εἰς αὐτὸν θυσίας πρὸς θεοὺς ξένους, τοὺς ὁποίους δὲν ἐγνώριζαν οὔτε αὐτοὶ οὔτε οἱ πρόγονοί των. Οἱ δὲ βασιλεῖς τοῦ Ἰούδα ἐγέμισαν τὸν τόπον αὐτὸν ἀπὸ αἵματα ἀθώων ἀνθρώπων, τοὺς ὁποίους ἔσφαξαν.	4 Ὅλα αὐτὰ θὰ συμβοῦν, διότι οἱ Ἰουδαῖοι μὲ ἐγκατέλειψαν καὶ ἐμόλυναν τὸν τόπον τοῦτον καὶ ἔτσι τὸν κατέστησαν ἀγνώριστον καὶ προσέφεραν εἰς αὐτὸν θυσίες θυμιαμάτων πρὸς θεοὺς ξένους, εἰδωλολατρικούς, τοὺς ὁποίους δὲν ἐγνώριζαν προηγουμένως οὔτε αὐτοὶ οὔτε οἱ προπάτορές των. Ἐξ ἄλλου καὶ οἱ βασιλεῖς τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα ἐγέμισαν τὸν τόπον αὐτὸν μὲ αἵματα ἀθώων ἀνθρώπων, τοὺς ὁποίους ἐφόνευσαν.
5 καὶ ᾠκοδόμησαν ὑψηλὰ τῇ Βάαλ τοῦ κατακαίειν τοὺς υἱοὺς αὐτῶν ἐν πυρί, ἃ οὐκ ἐνετειλάμην οὐδὲ διενοήθην ἐν τῇ καρδίᾳ μου.	5 Ἔκτισαν εἰς ὑψηλοὺς τόπους θυσιαστήρια τοῦ εἰδώλου Βάαλ, διὰ νὰ κατακαίουν τὰ παιδιά των εἰς τὸ πῦρ, ἔκαμαν πράγματα, τὰ ὁποῖα οὐδέποτε ἐγὼ διέταξα, οὔτε κἂν ἦλθαν ποτὲ εἰς τὴν διάνοιάν μου.	5 Καὶ αὐτοὶ ἔκτισαν εἰς ὑψηλὲς τοποθεσίες βωμοὺς καὶ θυσιαστήρια, ἀφιερωμένα εἰς τὸν εἰδωλολατρικὸν θέον Βάαλ, διὰ νὰ θυσιάζουν κατακαίοντες τοὺς υἱούς των, πράγματα τὰ ὁποῖα Ἐγὼ δὲν τοὺς διέταξα νὰ κάμουν, ἀλλ’ οὔτε κἂν διανοήθηκα κάτι τέτοιο.
6 Διὰ τοῦτο ἰδοὺ ἡμέραι ἔρχονται, λέγει Κύριος, καὶ οὐ κληθήσεται τῷ τόπῳ τούτῳ ὅτι Διάπτωσις καὶ Πολυάνδριον υἱοῦ Ἐννόμ, ἀλλ' ἢ Πολυάνδριον τῆς σφαγῆς.	6 Διὰ τοῦτο ἰδού, ἔρχονται ἡμέραι, λέγει ὁ Κύριος, κατὰ τὰς ὁποίας δὲν θὰ ὀνομασθῇ πλέον ὁ τόπος αὐτὸς ἁπλῶς Διάπτωσις καὶ Πολυάνδριον τοῦ υἱοῦ τοῦ Ἐννόμ, ἀλλὰ Πολυάνδριον τῆς σφαγῆς.	6 Διὰ τοῦτο, ἰδού· ἔρχονται ἡμέρες, λέγει ὁ Κύριος, κατὰ τὶς ὁποῖες ὁ τόπος αὐτὸς δὲν θὰ ὀνομασθῇ πλέον ἁπλῶς <Διάπτωσις> καὶ <Πολυάνδριον τοῦ υἱοῦ τοῦ Ἐννόμ>, ἀλλὰ <Πολυάνδριον τῆς σφαγῆς>.
7 Καὶ σφάξω τὴν βουλὴν Ἰούδα καὶ τὴν βουλὴν Ἱερουσαλὴμ ἐν τῷ τόπῳ τούτῳ καὶ καταβαλῶ αὐτοὺς ἐν μαχαίρᾳ ἐναντίον τῶν ἐχθρῶν αὐτῶν καὶ ἐν χερσὶ τῶν ζητούντων τὰς ψυχὰς αὐτῶν, καὶ δώσω τοὺς νεκροὺς αὐτῶν εἰς βρῶσιν τοῖς πετεινοῖς τοῦ οὐρανοῦ καὶ τοῖς θηρίοις τῆς γῆς.	7 Διότι εἰς τὸν τόπον αὐτὸν θὰ σφάξω καὶ θὰ ματαιώσω τὴν πονηρὰν σκέψιν καὶ ἀπόφασιν τοῦ βασιλείου Ἰούδα καὶ τῆς Ἱερουσαλήμ, θὰ παραδώσω καὶ θὰ καταβάλω αὐτοὺς εἰς σφαγὴν μαχαίρας ἐνώπιον των ἐχθρῶν των, εἰς τὰ χέρια ἀνθρώπων οἱ ὁποῖοι ζητοῦν νὰ τοὺς ἀφαιρέσουν τὴν ζωήν. Θὰ παραδώσω τοὺς νεκρούς των τροφὴν εἰς τὰ ὄρνια τοῦ οὐρανοῦ καὶ εἰς τὰ θηρία τῆς γῆς.	7 Διότι εἰς τὸν τόπον αὐτὸν θὰ σφάξω, δηλαδὴ θὰ ματαιώσω καὶ θὰ καταστήσω ἄχρηστον, τὴν ἀσεβῆ εἰδωλολατρικὴν ἀπόφασιν καὶ σκέψιν τοῦ Ἰουδαϊκοῦ λαοῦ καὶ εἰδικώτερα τῆς Ἱερουσαλήμ. Θὰ τοὺς καταβάλω, θὰ τοὺς θανατώσω διὰ τῆς ἐχθρικῆς μαχαίρας καὶ θὰ τοὺς παραδώσω πρὸς θάνατον εἰς τὰ χέρια ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι ζητοῦν νὰ τοὺς φονεύσουν θὰ δώσω τὰ πτώματα τῶν νεκρῶν των ὡς τροφὴν εἰς τὰ σαρκοβόρα πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ <τὰ ὄρνια> καὶ εἰς τὰ σαρκοφάγα θηρία τῆς γῆς.
8 Καὶ τάξω τὴν πόλιν ταύτην εἰς ἀφανισμὸν καὶ εἰς συριγμόν· πᾶς ὁ παραπορευόμενος ἐπ'αὐτῆς σκυθρωπάσει καὶ συριεῖ ὑπὲρ πάσης τῆς πληγῆς αὐτῆς.	8 Θὰ προορίσω καὶ θὰ παραδώσω αὐτὴν τὴν πόλιν εἰς ὄλεθρον καὶ ἀφανισμόν, ἐλεεινὸν θέαμα διὰ συριγμὸν θλίψεως καὶ εἰρωνείας. Κάθε ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος θὰ διέρχεται κοντά της, θὰ σκυθρωπάζῃ βλέπων τὴν μεγάλην καταστροφήν της καὶ θὰ ἐκβάλλῃ συριγμὸν δέους καὶ εἰρωνείας διὰ τὴν μεγάλην αὐτῆς πληγήν.	8 Θὰ καταστρέψω δὲ ἐντελῶς τὴν πόλιν αὐτὴν καὶ θὰ τὴν καταστήσω ἀντικείμενον εἰρωνικοῦ σφυρίγματος ἐκ μέρους ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι διέρχονται ἀπὸ αὐτήν. Μὲ ἄλλα λόγια, καθένας ποὺ θὰ διέρχεται πλησίον της, θὰ γίνεται σκυθρωπός, καθὼς θὰ βλέπῃ μὲ ἔκπληξιν τὸ ἐλεεινὸν κατάντημά της, καὶ θὰ σφυρίζῃ χλευαστικὰ διὰ τὴν μεγάλην καταστροφὴν ποὺ ὑπέστη.
9 Καὶ ἔδονται τὰς σάρκας τῶν υἱῶν αὐτῶν καὶ τὰς σάρκας τῶν θυγατέρων αὐτῶν, καὶ ἔκαστος τὰς σάρκας τοῦ πλησίον αὐτοῦ ἄδονται ἐν τῇ περιοχῇ καὶ ἐν τῇ πολιορκίᾳ, ᾖ πολιορκήσουσιν αὐτοὺς οἱ ἐχθροὶ αὐτῶν.	9 Οἱ κάτοικοί της λόγῳ τοῦ λιμοῦ, ποὺ θὰ ἐπικρατήσῃ, θὰ φάγουν τὰς σάρκας τῶν υἱῶν των καὶ τὰς σάρκας τῶν θυγατέρων των, ἀλλὰ καὶ κάθε ἄνθρωπος θὰ φάγῃ τὰς σάρκας τοῦ πλησίον αὐτοῦ, ἐξ αἰτίας τῆς στενῆς καὶ καταπιεστικῆς πολιορκίας, μὲ τὴν ὁποίαν θὰ τοὺς πολιορκήσουν οἱ ἐχθροί των.	9 Καὶ οἱ κάτοικοι τῆς Ἱερουσαλήμ, ἕνεκα τῆς φοβερῆς πείνας ποὺ θὰ ὑπάρχῃ, θὰ φάγουν τὶς σάρκες τῶν υἱῶν των καὶ τὶς σάρκες τῶν θυγατέρων των· ἀλλὰ καὶ καθένας των θὰ φάγῃ τὶς σάρκες τοῦ πλησίον του ἐξ αἰτίας τῆς ἀσφυκτικῆς καὶ μακρᾶς πολιορκίας, μὲ τὴν ὁποίαν θὰ περισφίξουν καὶ θὰ πολιορκήσουν τὴν πόλιν οἱ ἐχθροί των>.
10 Καὶ συντρίψεις τὸν βῖκον κατ' ὀφθαλμοὺς τῶν ἀνδρῶν τῶν ἐκπορευομένων μετὰ σοῦ	10 Θὰ συντρίψῃς τὸ λαγήνι ἐμπρὸς εἰς τὰ μάτια τῶν ἀνδρῶν, οἱ ὁποῖοι θὰ ἔλθουν μαζῆ σου,	10 <Σὺ δέ, Ἱερεμία>, ἀφοῦ ἀνακοινώσῃς ὅλα αὐτά, κατόπιν θὰ συντρίψῃς τὴν πήλινη στάμνα <βίκα> ἐμπρὸς εἰς τὰ μάτια τῶν ἀνδρῶν, οἱ ὁποῖοι θὰ σὲ ἀκολουθήσουν,
11 καὶ ἐρεῖς· τάδε λέγει Κύριος· οὕτως συντρίψω τὸν λαὸν τοῦτον, καὶ τὴν πόλιν ταύτην καθὼς συντρίβεται ἄγγος ὀστράκινον, ὃ οὐ δυνήσεται ἰαθῆναι ἔτι.	11 καὶ θὰ πῇς: Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος ἔτσι ἐγὼ θὰ συντρίψω τὸν λαὸν αὐτὸν καὶ τὴν πόλιν αὐτήν, ὅπως συντρίβεται τὸ πήλινον τοῦτο δοχεῖον, τὸ ὁποῖον δὲν εἶναι δυνατὸν πλέον νὰ συγκολληθῇ καὶ ἀποκατασταθῇ.	11 καὶ θὰ τοὺς εἰπῇς: <Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος: Ἔτσι θὰ συντρίψω τὸν λαὸν αὐτὸν καὶ τὴν πόλιν αὐτήν, ὅπως συντρίβεται τὸ πήλινον δοχεῖον, τὸ ὁποῖον εἶναι ἀδύνατον πλέον νὰ συγκολληθῇ καὶ ἀποκατασταθῇ.
12 Οὕτως ποιήσω, λέγει Κύριος, τῷ τόπῳ καὶ τοῖς κατοικοῦσιν ἐν αὐτῷ τοῦ δοθῆναι τὴν πόλιν ταύτην ὡς τὴν διαπίπτουσαν.	12 Ἔτσι θὰ κάμω εἰς τὸν τόπον τοῦτον, λέγει ὁ Κύριος, καὶ εἰς τοὺς κατοίκους τοῦ τόπου αὐτοῦ, ὥστε νὰ γίνῃ ἡ πόλις αὐτὴ ὡς ἄλλο μεγάλο νεκροταφεῖον, ὅπως ἡ <Διαπίπτουσα>.	12 Ἔτσι θὰ κάμω, λέγει ὁ Κύριος, εἰς τὸν τόπον αὐτὸν καὶ εἰς ὅσους κατοικοῦν εἰς αὐτόν, ὥστε νὰ μεταβληθῇ ἡ πόλις αὐτὴ καὶ νὰ γίνῃ ὅπως ἡ <Διαπίπτουσα>, ἡ χαράδρα Ταφέθ, τὸ νεκροταφεῖον, ἡ γέεννα.
13 Καὶ οἶκοι Ἱερουσαλὴμ καὶ οἶκοι βασιλέων Ἰούδα ἔσονται καθὼς ὁ τόπος ὁ διαπίπτων ἀπὸ τῶν ἀκαθαρσιῶν αὐτῶν ἐν πάσαις ταῖς οἰκίαις, ἐν αἷς ἐθυμίασαν ἐπὶ τῶν δωμάτων αὐτῶν πάσῃ τῇ στρατᾷ τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἔσπεισαν σπονδὰς θεοῖς ἀλλοτρίοις.	13 Καὶ τὰ σπίτια τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ οἱ οἴκοι τῶν βασιλέων Ἰούδα, θὰ γίνουν ὅπως ὁ τόπος ὁ Διαπίπτων, ὁ Ταφέθ, τὸ νεκροταφεῖον, ἐξ αἰτίας τῶν βδελυγμάτων, τὰ ὁποῖα ἐτελοῦντο εἰς ὅλας τὰς οἰκίας. Ἀπὸ τὰ δώματα τῶν οἰκιῶν αὐτῶν, ἐπάνω εἰς τὰ ἠλιακωτά, προσέφεραν θυσίαν θυμιάματος εἰς τὴν στρατιὰν τῶν ἀστέρων τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἔχυσαν σπονδὰς εἰς θεοὺς ξένους!	13 Τὰ δὲ σπίτια τῶν κατοίκων τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ τὰ ἀνάκτορα τῶν βασιλέων τοῦ Ἰούδα θὰ γίνουν ἀκάθαρτα, μεμιααμένα, ὅπως ὁ τόπος ὁ <Διαπίπτων> <κατὰ τὸ Ἑβραϊκόν: Ταφέθ>, ἕνεκα τῶν εἰδωλολατρικῶν βδελυγμάτων, ποὺ ἐτελοῦντο εἰς ὅλα τὰ σπίτια· ἀπὸ τὰ δώματα τῶν σπιτιῶν αὐτῶν, ἐπάνω εἰς τὶς ταράτσες, προσέφεραν θυσίες θυμιαμάτων εἰς τὴν στρατιὰν τῶν οὐρανίων Ἀστέρων καὶ ἔχυσαν σπονδὲς εἰς ξένους εἰδωλολατρικούς θεούς>.
-14 Κὶ ἦλθεν Ἱερεμίας ἀπὸ τῆς διαπτώσεως, οὗ ἀπέστειλεν αὐτὸν Κύριος ἐκεῖ τοῦ προφητεῦσαι, καὶ ἔστη ἐν τῇ αὐλῇ οἴκου Κυρίου καὶ εἶπε πρὸς πάντα τὸν λαόν·	14 Ἐπέστρεψεν ὁ Ἱερεμίας ἀπὸ τὸν τόπον αὐτὸν τῆς Διαπτώσεως, ὅπου τὸν εἶχεν ἀποστείλει ὁ Κύριος, διὰ νὰ προφητεύσῃ, καὶ ἐστάθη ὄρθιος εἰς τὴν αὐλὴν τοῦ Κυρίου καὶ εἶπε πρὸς ὅλον τὸν λαόν.	14 Κατόπιν ὁ Ἱερεμίας ἐπέστρεψεν ἀπὸ τὸν τόπον τῆς <Διαπτώσεως>, ὅπου τὸν ἀπέστειλεν ὁ Κύριος διὰ νὰ προφητεύσῃ. καὶ ἐστάθη εἰς τὴν ἐξωτερικὴν αὐλὴν τὸν οἶκον τοῦ Κυρίου, δηλαδὴ τοῦ Ναοῦ τῶν Ἱεροσολύμων, ἀπευθυνόμενος δὲ πρὸς ὅλον τὸν λαὸν εἶπεν:
15 τάδε λέγει Κύριος· ἰδοὺ ἐγώ ἐπάγω ἐπὶ τὴν πόλιν ταύτην καὶ ἐπὶ πάσας τὰς πόλεις αὐτῆς καὶ ἐπὶ τᾶς κώμας αὐτῆς ἅπαντα τὰ κακά, ἃ ἐλάλησα ἐπ' αὐτήν, ὅτι ἐσκλήρυναν τὸν τράχυλον αὐτῶν τοῦ μὴ εἰσακούειν τῶν ἐντολῶν μου.	15 Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος; Ἰδού, ἐγὼ ἐπιφέρω εἰς τὴν πόλιν αὐτὴν καὶ εἰς ὅλας τὰς πόλεις τῆς χώρας αὐτῆς καὶ εἰς τὰς κώμας αὐτῆς ὅλα τὰ κακά, τὰ ὁποῖα ἐλάλησα ἐναντίον αὐτῆς, διότι οἱ Ἰσραηλῖται ἐσκλήρυναν τὸν τράχηλον των, ὥστε νὰ ἀρνηθοῦν νὰ ὑπακούσουν εἰς τὰς ἐντολάς μου.	15 <Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος: Ἰδού, Ἐγὼ θὰ ἐπιφέρω εἰς τὴν πόλιν αὐτήν, τὴν Ἱερουσαλήμ, καὶ εἰς ὅλες τὶς πόλεις τῆς χώρας αὐτῆς, τῆς Ἰουδαίας, καὶ εἰς ὅλα τὰ χωριά της ὅλες τὶς θλίψεις καὶ τὶς συμφορές, ποὺ ἔχω ἑξαγγείλει ἐναντίον της, διότι οἱ Ἰουδαῖοι συνέχισαν νὰ ἀντιλέγουν καὶ νὰ μένουν σκληροτράχηλοι καὶ πεισματικὰ ἀνυπάκουοι, ὥστε νὰ μὴ ὑπακούουν καὶ νὰ μὴ συμμορφώνωνται πρὸς τὶς ἐντολές μου>.