΄Ιερεμίας : Κεφάλαιον ΚΗ'

Πρωτότυπο Κείμενο

άδε λέγει Κύριος· ἰδοὺ ἐγὼ ἐξεγείρω ἐπὶ Βαβυλῶνα καὶ ἐπὶ τοὺς κατοικοῦντας Χαλδαίους ἄνεμον καύσωνα διαφθείροντα.
2 Καὶ ἐξαποστελῶ εἰς Βαβυλῶνα ὑβριστάς, καὶ καθυβρίσουσιν αὐτὴν καὶ λυμανοῦνται τὴν γῆν αὐτῆς· οὐαὶ ἐπὶ Βαβυλῶνα κυκλόθεν ἐν ἡμέρᾳ κακώσεως αὐτῆς.
3 Τεινέτω ὁ τείνων τὸ τόξον αὐτοῦ καὶ περιθέσθω ᾧ ἐστιν ὅπλα αὐτῷ, καὶ μὴ φείσησθε ἐπὶ τοὺς νεανίσκους αὐτῆς καὶ ἀφανίσατε πᾶσαν τὴν δύναμιν αὐτῆς·
4 καὶ πεσοῦνται τραυματίαι ἐν γῇ Χαλδαίων καὶ κατακεκεντημένοι ἔξωθεν αὐτῆς.
5 Διότι οὐκ ἐχήρευσεν Ἰσραὴλ καὶ Ἰούδας ἀπὸ Θεοῦ αὐτῶν, ἀπὸ Κυρίου παντοκράτορος, ὅτι ἡ γῆ αὐτῶν ἐπλήσθη ἀδικίας ἀπὸ τῶν ἁγίων Ἰσραήλ.
6 Φεύγετε ἐκ μέσου Βαβυλῶνος καὶ ἀνασῴζετε ἕκαστος τὴν ψυχὴν αὐτοῦ, καὶ μὴ ἀπορριφῆτε ἐν τῇ ἀδικίᾳ αὐτῆς, ὅτι καιρὸς ἐκδικήσεως αὐτῆς ἐστι παρὰ Κυρίου, ἀνταπόδομα αὐτὸς ἀνταποδίδωσιν αὐτῇ.
7 Ποτήριον χρυσοῦν Βαβυλὼν ἐν χειρὶ Κυρίου μεθύσκον πᾶσαν τὴν γῆν· ἀπὸ τοῦ οἴνου αὐτῆς ἐπίοσαν ἔθνη, διὰ τοῦτο ἐσαλεύθησαν.
8 Καὶ ἄφνω ἔπεσε Βαβυλὼν καὶ συνετρίβη· θρηνεῖτε αὐτήν, λάβετε ρητίνην τῇ διαφθορᾷ αὐτῆς, εἴ πως ἰαθήσεται.
9 Ἰατρεύσαμεν τὴν Βαβυλῶνα, καὶ οὐκ ἰάθη· ἐγκαταλίπωμεν αὐτὴν καὶ ἀπέλθωμεν ἕκαστος εἰς τὴν γῆν αὐτοῦ, ὅτι ἤγγικεν εἰς οὐρανὸν τὸ κρῖμα αὐτῆς, ἐξῇρεν ἕως τῶν ἄστρων.
10 Ἐξήνεγκε Κύριος τὸ κρῖμα αὐτοῦ· δεῦτε καὶ ἀναγγείλωμεν ἐν Σιὼν τὰ ἔργα Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν.
11 Παρασκευάζετε τὰ τοξεύματα, πληροῦτε τὰς φαρέτρας. Ἤγειρε Κύριον τὸ πνεῦμα βασιλέως Μήδων, ὅτι εἰς Βαβυλῶνα ἡ ὀργὴ αὐτοῦ τοῦ ἐξολοθρεῦσαι αὐτήν, ὅτι ἐκδίκησις Κυρίου ἐστίν, ἐκδίκησις λαοῦ αὐτοῦ ἐστίν.
12 Ἐπὶ τειχέων Βαβυλῶνος ἄρατε σημεῖον, ἐπιστήσατε φαρέτρας, ἐγείρατε φυλακάς, ἐτοιμάσατε ὅπλα, ὅτι ἐνεχείρησε καὶ ποιήσει Κύριος ἃ ἐλάλησεν ἐπὶ τοὺς κατοικοῦντας Βαβυλῶνα,
13 κατασκηνοῦντας ἐφ' ὕδασι πολλοῖς καὶ ἐπὶ πλήθει θησαυρῶν αὐτῆς· ἥκει τὸ πέρας σου ἀληθῶς εἰς τὰ σπλάγχνα σου.
14 Ὅτι ὤμοσε Κύριος, κατὰ τοῦ βραχίονος αὐτοῦ· διότι πληρώσω σὲ ἀνθρώπων ὡσεὶ ἀκρίδων, καὶ φθέγξονται ἐπὶ σὲ οἱ καταβαίνοντες.
-15 Κύριος ποιῶν γῆν ἐν τῇ ἰσχύϊ αὐτοῦ, ἐτοιμάζων οἰκουμένην ἐν τῇ σοφίᾳ αὐτοῦ, ἐν τῇ συνέσει αὐτοῦ ἐξέτεινε τὸν οὐρανόν,
16 εἰς φωνὴν ἔθετο ἦχος ὕδατος ἐν οὐρανῷ καὶ ἀνήγαγε νεφέλας ἀπ' ἐσχάτου τῆς γῆς, ἀστραπὰς εἰς ὑετόν ἐποίησε καὶ ἐξήγαγε φῶς ἐκ θησαυρῶν αὐτοῦ.
17 Ἐματαιώθη πᾶς ἄνθρωπος ἀπὸ γνώσεως, κατησχύνθη πᾶς χρυσοχόος ἀπὸ τῶν γλυπτῶν αὐτοῦ, ὅτι ψευδῆ ἐχώνευσαν, οὐκ ἔστι πνεῦμα ἐν αὐτοῖς·
18 μάταιά ἐστιν, ἔργα μεμωκημένα, ἐν καιρῷ ἐπισκέψεως αὐτῶν ἀπολοῦνται.
19 Οὐ τοιαύτη μερὶς τῷ Ἰακώβ, ὅτι ὁ πλάσας τὰ πάντα αὐτός ἐστι κληρονομία αὐτοῦ, Κύριος ὄνομα αὐτῷ.
-20 Διασκορπίζεις σὺ μοι σκεύη πολέμου, καὶ διασκορπιῶ ἐν σοὶ ἔθνη καὶ ἐξαρῶ ἐκ σοῦ βασιλεῖς
21 καὶ διασκορπιῶ ἐν σοὶ ἵππον καὶ ἐπιβάτην αὐτοῦ καὶ διασκορπιῶ ἐν σοὶ ἅρματα καὶ ἀναβάτας αὐτῶν
22 καὶ διασκορπιῶ ἐν σὶ νεανίσκον καὶ παρθένον καὶ διασκορπιῶ ἐν σοὶ ἄνδρα καὶ γυναῖκα
23 καὶ διασκορπιῶ ἐν σοὶ ποιμένα καὶ τὸ ποίμνιον αὐτοῦ καὶ διασκορπιῶ ἐν σοὶ γεωργὸν καὶ τὸ γεώργιον αὐτοῦ καὶ διασκορπιῶ ἐν σοὶ ἡγεμόνας καὶ στρατηγούς σου.
24 Καὶ ἀνταποδώσω τῇ Βαβυλῶνι καὶ πᾶσι τοῖς κατοικοῦσι Χαλδαίοις πάσας τὰς κακίας αὐτῶν, ἃς ἐποίησεν ἐπὶ Σιὼν κατ' ὀφθαλμοὺς ὑμῶν λέγει Κύριος.
25 Ἰδοὺ ἐγὼ πρός σε, τὸ ὄρος τὸ διεφθαρμένον, τὸ διαφθεῖρον πᾶσαν τὴν γῆν, καὶ ἐκτενῶ τὴν χεῖρά μου ἐπὶ σὲ καὶ κατακυλιῶ σε ἐπὶ τῶν πετρῶν καὶ δώσω σε ὡς ὄρος ἐμπεπυρισμένον·
26 καὶ οὐ μὴ λάβωσιν ἀπὸ σοῦ λίθον εἰς γωνίαν καὶ λίθον εἰς θεμέλιον, ὅτι εἰς ἀφανισμὸν ἔσῃ εἰς τὸν αἰῶνα, λέγει Κύριος.
27 Ἄρατε σημεῖον ἐπὶ τῆς γῆς, σαλπίσατε ἐν ἔθνεσι σάλπιγγι, ἁγιάσατε ἐπ' αὐτὴν ἔθνη, παραγγείλατε ἐπ' αὐτὴν βασιλείαις Ἀραρὰτ παρ' ἐμοῦ καὶ τοῖς Ἀσχαναζαίοις, ἐπιστήσατε ἐπ' αὐτὴν βελοστάσεις, ἀναβιβάσατε ἐπ' αὐτὴν ἵππον ὡς ἀκρίδων πλῆθος
28 ἀναβιβάσατε ἐπ' αὐτὴν ἔθνη, τὸν βασιλέα τῶν Μήδων καὶ πάσης τῆς γῆς, τοὺς ἡγουμένους αὐτοῦ καὶ πάντας τοὺς στρατηγοὺς αὐτοῦ.
29 Ἐσείσθη ἡ γῆ καὶ ἐπόνεσε, διότι ἐξανέστη ἐπὶ Βαβυλῶνα λογισμὸς Κυρίου τοῦ θεῖναι τὴν γῆν Βαβυλῶνος εἰς ἀφανισμὸν καὶ μὴ κατοικεῖσθαι αὐτήν.
30 Ἐξέλιπε μαχητὴς Βαβυλῶνος τοῦ πολεμεῖν, καθήσονται ἐκεῖ ἐν περιοχῇ, ἐθραύσθη ἡ δυναστεία αὐτῶν, ἐγενήθησαν ὡσεὶ γυναῖκες, ἐνεπυρίσθη τὰ σκηνώματα αὐτῆς, συνετρίβησαν οἱ μοχλοὶ αὐτῆς.
31 Διώκων εἰς ἀπάντησιν διῶκοντος διώξεται καὶ ἀναγγέλλων εἰς ἀπάντησιν ἀναγγέλλοντος τοῦ ἀναγγεῖλαι τῷ βασιλεῖ Βαβυλῶνος, ὅτι ἄλωκεν ἡ πόλις αὐτοῦ,
32 ἀπ' ἐσχάτου τῶν διαβάσεων αὐτοῦ ἐλήφθησαν, καὶ τὰ συστήματα αὐτῶν ἐνέπρησαν ἐν πυρί, καὶ ἄνδρες αὐτοῦ οἱ πολεμισταὶ ἐξέρχονται.
33 Διότι τάδε λέγει Κύριος· οἶκοι βασιλέως Βαβυλῶνος ὡς ἅλων ὥριμος ἀλοηθήσονται· ἔτι μικρὸν καὶ ἥξει ὁ ἄμητος αὐτῆς.
34 Κατέφαγέ με, ἐμερίσατό με, κατέλαβέ με σκεῦος λεπτόν, Ναβουχοδονόσορ βασιλεὺς Βαβυλῶνος· κατέπιέ με ὡς δράκων, ἔπλησε τὴν κοιλίαν αὐτοῦ, ἀπὸ τῆς τρυφῆς μου ἔξωσέ με·
35 οἱ μόχθοι μου καὶ αἱ ταλαιπωρίαι μου εἰς Βαβυλῶνα. Ἐρεῖ κατοικοῦσα Σιών· καὶ τὸ αἷμά μου ἐπὶ τοὺς κατοικοῦντας Χαλδαίους, ἐρεῖ Ἱερουσαλήμ·
36 διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριος· ἰδοὺ ἐγὼ κρινῶ τὴν ἀντίδικόν σου καὶ ἐκδικήσω τὴν ἐκδίκησίν σου καὶ ἐρημώσω τὴν θάλασσαν αὐτῆς καὶ ξηρανῶ τὴν πηγὴν αὐτῆς.
37 Καὶ ἔσται Βαβυλὼν εἰς ἀφανισμόν, καὶ οὐ κατοικηθήσεται.
38 Ὅτι ἅμα ὡς λέοντες ἐξηγέρθησαν καὶ ὡς σκύμνοι λεόντων.
39 Ἐν τῇ θερμασίᾳ αὐτῶν δώσω πότημα αὐτοῖς καὶ μεθύσῳ αὐτούς, ὅπως καρωθῶσι καὶ ὑπνώσωσιν ὕπνον αἰώνιον καὶ οὐ μὴ ἐξεγερθῶσι, λέγει Κύριος·
40 καταβιβάσω αὐτοὺς ὡς ἄρνας εἰς σφαγὴν καὶ ὡς κριοὺς μετ' ἐρίφων.
41 Πῶς ἑάλω καὶ ἐθηρεύθη τὸ καύχημα πάσης τῆς γῆς; Πῶς ἐγένετο Βαβυλὼν εἰς ἀφανισμὸν ἐν τοῖς ἔθνεσιν;
42 Ἀνέβη ἐπὶ Βαβυλῶνα ἡ θάλασσα ἐν ἤχῳ κυμάτων αὐτῆς, καὶ κατεκαλύφθη.
43 Ἐγενήθησαν αἱ πόλεις αὐτῆς ὡς γῆ ἄνυδρος καὶ ἄβατος, οὐ κατοικήσει ἐν αὐτῇ οὐδὲ εἶς, οὐδὲ μὴ καταλύσει ἐν αὐτῇ υἱὸς ἀνθρώπου.
44 Καὶ ἐκδικήσω ἐπὶ Βαβυλῶνα καὶ ἐξοίσω ἃ κατέπιεν ἐκ τοῦ στόματοι αὐτῆς, καὶ οὐ μὴ συναχθῶσι πρὸς αὐτὴν ἔτι τὰ ἔθνη·
49 καὶ ἐν Βαβυλῶνι πεσοῦνται τραυματίαι πάσης τῆς γῆς.
50 Ἀνασωζόμενοι ἐκ γῆς πορεύεσθε καὶ μὴ ἵστασθε· οἱ μακρόθεν, μνήσθητε τοῦ Κυρίου, καὶ Ἱερουσαλὴμ ἀναβήτω ἐπὶ τὴν καρδίαν ὑμῶν.
51 Ἠσχύνθημεν, ὅτι ἠκούσαμεν ὀνειδισμὸν ἡμῶν, κατεκάλυψεν ἀτιμία τὸ πρόσωπον ἡμῶν, εἰσῆλθον ἀλλογενεῖς εἰς τὰ ἅγια ἡμῶν, εἰς οἶκον Κυρίου.
52 Διὰ τοῦτο ἰδοὺ ἡμέραι ἔρχονται, λέγει Κύριος, καὶ ἐκδικήσω ἐπὶ τὰ γλυπτὰ αὐτῆς, καὶ ἐν πάσῃ τῆ γῇ αὐτῆς πεσοῦνται τραυματίαι.
53 Ὅτι ἐὰν ἀναβῇ Βαβυλὼν ὡς ὁ οὐρανὸς καὶ ὅτι ἐὰν ὀχυρώσῃ τὰ τείχῃ ἰσχὺϊ αὐτῆς, παρ' ἐμοῦ ἥξουσιν ἐξολοθρεύοντες αὐτήν, λέγει Κύριος.
54 Φωνὴ κραυγῆς ἐν Βαβυλῶνι, καὶ συντριβὴ μεγάλη ἐν γῆ Χαλδαίων,
55 ὅτι ἐξωλόθρευσε Κύριος τὴν Βαβυλῶνα καὶ ἀπώλεσεν ἀπ' αὐτῆς φωνὴν μεγάλην ἠχοῦσαν ὡς ὕδατα πολλά, ἔδωκεν εἰς ὄλεθρον φωνὴν αὐτῆς.
56 Ὅτι ἦλθεν ἐπὶ Βαβυλῶνα ταλαιπωρία, ἑάλωσαν οἱ μαχηταὶ αὐτῆς, ἐπτόηται τὸ τόξον αὐτῶν, ὅτι ὁ Θεὸς ἀνταποδίδωσιν αὐτοῖς.
57 Κύριος ἀνταποδίδωσιν αὐτῷ τὴν ἀνταπόδοσιν· καὶ μεθύσει μέθῃ τοὺς ἡγεμόνας αὐτῆς καὶ τοὺς σοφοὺς αὐτῆς καὶ τοὺς στρατηγοὺς αὐτῆς, λέγει ὁ βασιλεύς, Κύριος παντοκράτωρ ὄνομα αὐτῷ.
58 Τάδε λέγει Κύριος· τεῖχος Βαβυλῶνος ἐπλατύνθη, κατασκαπτόμενον κατασκαφήσεται, καὶ αἱ πυλαὶ αὐτῆς αἱ ὑψηλαὶ ἐμπυρισθήσονται, καὶ οὐ κοπιάσουσι λαοὶ εἰς κενόν, καὶ ἔθνη ἐν ἀρχῇ ἐκλείψουσιν.
59 Ὁ λόγος, ὃν ἐνετείλατο Κύριος Ἱερεμίᾳ τῷ προφήτῃ εἰπεῖν τῷ Σαραίᾳ υἱῷ Νηρίου, τοῦ Μαασαίου, ὅτε ἐπορεύετο παρὰ Σεδεκίου βασιλέως Ἰούδα εἰς Βαβυλῶνα, ἐν τῷ ἔτει τῷ τετάρτῳ τῆς βασιλείας αὐτοῦ, καὶ Σαραίας ἄρχων δώρων.
60 καὶ ἔγραψεν Ἱερεμίας πάντα τὰ κακά, ἃ ἥξει ἐπὶ Βαβυλῶνα, ἐν βιβλία ἑνί, πάντας τοὺς λόγους τούτους τοὺς γεγραμμένους ἐπὶ Βαβυλῶνα.
61 Καὶ εἶπεν Ἱερεμίας πρὸς Σαραίαν· ὅταν ἔλθῃς εἰς Βαβυλῶνα, καὶ ὄψῃ καὶ ἀναγνώσῃ πάντας τοὺς λόγους τούτους.
62 Καὶ ἐρεῖς· Κύριε Κύριε, σὺ ἐλάλησας ἐπὶ τὸν τόπον τοῦτον τοῦ ἐξολοθρεῦσαι αὐτὸν καὶ τοῦ μὴ εἶναι ἐν αὐτῷ κατοικοῦντας ἀπὸ ἀνθρώπου ἕως κτήνους, ὅτι ἀφανισμὸς εἰς τὸν αἰῶνα ἔσται.
63 Καὶ ἔσται ὅταν παύσῃ τοῦ ἀναγινώσκειν τὸ βιβλίον τοῦτο, καὶ ἐπιδήσεις ἐπ' αὐτὸ λίθον καὶ ρίψεις αὐτὸ εἰς μέσον τοῦ Εὐφράτου
64 καὶ ἐρεῖς· οὕτως καταδύσεται Βαβυλὼν καὶ οὐ μὴ ἀναστῇ ἀπὸ προσώπου τῶν κακῶν, ὧν ἐγὼ ἐπάγω ἐπ' αὐτήν.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

ὐτὰ λέγει ὁ Κύριος: Ἰδοὺ ἐγὼ ἐξαπολύω ἐναντίον τῆς Βαβυλῶνος καὶ ὅλων τῶν κατοίκων τῆς χώρας Χαλδαίων καυστικὸν καταστρεπτικὸν ἄνεμον.
2 Θὰ ἐξαπολύσω δηλαδὴ ἐναντίον τῆς Βαβυλῶνος ἀνθρώπους ἀλαζονικοὺς καὶ ἀναιδεῖς, οἱ ὁποῖοι θὰ τὴν ἐξευτελίσουν καὶ θὰ λεηλατήσουν καὶ θὰ καταστρέψουν τὴν χώραν αὐτῆς. Ἀλλοίμονον εἰς τὴν Βαβυλῶνα κατὰ τὴν ἡμέραν τῶν συμφορῶν της, ὅταν οἱ ἐχθροί της τὴν περικυκλώσουν!
3 Ὁ χειριστὴς τοῦ τόξου ἂς τὸ ἐντείνῃ ἐναντίον αὐτῆς, ἐκεῖνος ποὺ ἔχει ὅπλα ἂς τὰ περιβληθῇ. Μὴ λυπηθῆτε οὔτε τὰ νέα βλαστάρια της, ἐξολοθρεύσατε ὅλην τὴν εἰς ἄνδρας δύναμίν της.
4 Θὰ πέσουν νεκροὶ εἰς τὴν χώραν τῶν Χαλδαίων καὶ κατατρυπημένοι ἀπὸ τὰς μαχαίρας ἔξω ἀπὸ τὰ τείχη της,
5 Καὶ θὰ ἐπέλθῃ αὐτὴ ἡ δικαία τιμωρία, διότι ὁ ἰσραηλιτικὸς καὶ ὁ ἰουδαϊκὸς λαὸς δὲν ἀπωρφανίσθησαν καὶ δὲν ἐγκατελείφθησαν ἀπὸ τὸν Θεόν των, ἀπὸ τὸν Κύριον καὶ παντοκράτορα. Ἡ δὲ γῆ τῶν Χαλδαίων ἐγέμισεν ἀπὸ ἀδικίας ἐναντίον τῶν ἁγίων προσώπων καὶ τόπων τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ.
6 Ἰσραηλῖται, φύγετε ἐκ μέσου τῆς Βαβυλῶνος. Ὁ καθένας σας ἂς σώσῃ τὴν ζωήν του, διὰ νὰ μὴ ἀπορριφθῆτε καὶ ἐξαφανισθῆτε καὶ σεῖς μαζῆ μὲ τὰς ἀδικίας καὶ τοὺς ἀδίκους τῆς πόλεως αὐτῆς, διότι ἔφθασε πλέον ὁ καιρὸς τῆς ἐκ μέρους τοῦ Κυρίου τιμωρίας της. Αὐτὸς θὰ ἀνταποδώσῃ εἰς αὐτὴν τὴν δικαίαν ἀνταπόδοσιν, τὴν πρέπουσαν τιμωρίαν.
7 Εἰς τὰ χέρια τοῦ Κυρίου ἦτο ἡ Βαβυλὼν χρυσὸ ποτήρι, ποὺ ἐμέθυεν ὅλην τὴν οἰκουμένην. Ἀπὸ τὸν οἶνον αὐτῆς ἔπιαν ὅλα τὰ ἔθνη. Διὰ τοῦτο ἐμέθυσαν καὶ ἐκλονίσθησαν καὶ ἐτρίκλιζαν.
8 Καὶ αἰφνιδίως ἡ Βαβυλὼν ἔπεσε καὶ συνετρίβη. Θρηνήσατε δι' αὐτήν, πάρετε βάλσαμον ἰαματικὸν διὰ τὰς πληγάς της, μήπως τυχὸν καὶ θεραπευθῇ.
9 Οἱ ἄνθρωποί της θὰ ποῦν· <ἐχρησιμοποιήσαμεν διὰ τὴν Βαβυλῶνα ἰατρικὰ βότανα καὶ δὲν ἐθεραπεύθη. Λοιπόν, ἂς τὴν ἐγκαταλείψωμεν καὶ ὁ καθένας ἀπὸ ἡμᾶς ἂς ἀπέλθῃ εἰς τὴν χώραν του. Διότι αἱ ἀδικίαι της ἀνέβησαν μέχρις εἰς τὸν οὐρανόν, ἔφθασαν ἕως εἰς τὰ ἄστρα>.
10 Ὁ δὲ Κύριος ἐξέδωκε τὴν δικαίαν τοῦ ἀπόφασιν, καταστροφῆς τῆς Βαβυλῶνος, ἀπελευθερώσεως δὲ ἡμῶν τῶν Ἰσραηλιτῶν. Ἐμπρός, λέγουν οἱ Ἰουδαῖοι, νὰ ἀναγγείλωμεν εἰς τὴν Σιὼν τὰ ἔργα τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ ἡμῶν.
11 Ἐτοιμάσατε τὰ τόξα σας, λέγει ὁ Θεός, πρὸς τούς ἐχθροὺς τῆς Βαβυλῶνος, γεμίσατε τὰς θήκας μὲ βέλη. Ὁ Κύριος ἐξήγειρε τὸ πνεῦμα τοῦ βασιλέως τῶν Μήδων, διότι ἡ ὀργή του στρέφεται ἐναντίον τῆς Βαβυλῶνος, διὰ νὰ τὴν ἐξολοθρεύσῃ. Αὐτὴ εἶναι ἡ παρὰ Κυρίου τιμωρία· εἶναι ἐκδίκησις ἐναντίον τῶν ἐχθρῶν τοῦ λαοῦ του.
12 Σεῖς οἱ Βαβυλώνιοι, λέγει ὁ Κύριος, ἐτοιμασθῆτε πρὸς πόλεμον, ὑψώσατε σημαίαν ἐπάνω εἰς τὰ τείχη τῆς Βαβυλῶνος, ἐτοιμάσατε τὰς φαρέτρας, ἐγκαταστήσατε φρουράς, ἐτοιμάσατε τὰ ὅπλα, διότι ὁ Κύριος κατήρτισε τὸ σχέδιόν του καὶ ἀπεφάσισε νὰ κάμῃ ἐκεῖνα, τὰ ὁποῖα εἶχεν εἴπει ἐναντίον τῶν κατοίκων τῆς Βαβυλῶνος·
13 ἐναντίον αὐτῶν, ποὺ κατοικοῦν κοντὰ εἰς τὰ πολλὰ ὕδατα τοῦ ποταμοῦ Εὐφράτου, καὶ εἰς τὸ πλῆθος τῶν θησαυρῶν της. Ἔχει φθάσει πλέον τὸ τέλος σου, ὦ Βαβυλών, ἕως εἰς αὐτὰ τὰ σπλάγχνα σου!
14 Διότι ὡρκίσθη ὁ Κύριος εἰς τὸν παντοδύναμον βραχίονά του καὶ εἶπε· <Θὰ σὲ γεμίσω ἀπὸ ἀνθρώπους ἐχθρούς σου, οἱ ὁποῖοι θὰ εἶναι τόσοι πολλοί, ὅπως τὰ σμήνη τῶν ἀκρίδων. Θὰ κραυγάζουν ἐναντίον σου ὅλοι ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι θὰ ἐπέλθουν κατὰ σοῦ>.
15 Ὁ Κύριος εἶναι αὐτός, ποὺ ἐδημιούργησε τὴν γῆν ἐν τῇ παντοδυναμίᾳ του. Αὐτὸς ἑτοιμάζει καὶ στερεώνει τὴν οἰκουμένην ἐν τῇ πανσοφίᾳ του. Αὐτὸς ἔχει ἀπλώσει τὸν ἔναστρον οὐρανὸν ἐν τῇ συνέσει του.
16 Βροντᾷ αὐτὸς μὲ τὴν παντοδύναμον φωνήν του καὶ ἦχος ὑδάτων ἀκούεται εἰς τὸν οὐρανόν· ὑψώνει νέφη ἀπὸ τὰ ἄκρα τῆς γῆς, ἔκαμε τὰς ἀστραπὰς προδρόμους τῆς βροχῆς, ἔβγαλε φῶς ἀπὸ τοὺς ἀπεράντους θησαυρούς του.
17 Κενὴ καὶ ματαία εἶναι κάθε σοφία καὶ γνῶσις τοῦ ἀνθρώπου ἐνώπιόν του. Κατεντροπιασμένος μένει κάθε χρυσοχόος ἀπὸ τὰ γλυπτὰ αὐτοῦ ἔργα. Διότι ψεύτικα πράγματα ἔκαμαν οἱ χρυσοχόοι, ἀφοῦ δὲν ὑπάρχει εἰς αὐτὰ πνεῦμα.
18 Μάταια, κενὰ καὶ ἄχρηστα εἶναι τὰ εἴδωλα, ἀξία ἐμπαιγμοῦ καὶ θὰ καταστραφοῦν, ὅταν ὁ Θεὸς τὰ ἐπισκεφθῇ ἐν τῇ δικαίᾳ ὀργῇ του.
19 Οἱ Ἰσραηλῖται ὅμως δὲν θὰ ἔχουν τὴν ἰδίαν τύχην, διότι ὁ ποιητὴς τῶν πάντων Κύριος εἶναι ἡ κληρονομία των. Κύριος εἶναι τὸ Ὄνομά του.
20 Ὁ ἐχθρὸς τῆς Βαβυλῶνος λέγει· <σύ, Κύριε, ἔδωκες εἰς ἐμὲ ὅπλα διὰ τὸν πόλεμον, καὶ ἐγὼ διὰ σοῦ καὶ πρὸς χάριν σοῦ θὰ διασκορπίσω τὰ ἐχθρικὰ ἔθνη, θὰ καταστρέψω μὲ την δύναμίν σου βασιλεῖς,
21 θὰ διασκορπίσω πρὸς χάριν σου ἵππον καί, ἀναβάτην, θὰ διασκορπίσω μὲ τὴν δύναμίν σου τὰ πολεμικὰ ἅρματα καὶ ἐκείνους ποὺ ἐπιβαίνουν εἰς αὐτά.
22 Μὲ τὴν δύναμίν σου θὰ διασκορπίσω νεαροὺς ἄνδρας καὶ παρθένους, ὡρίμους ἄνδρας καὶ γυναῖκας.
23 Διὰ σοῦ διασκορπίζω ποιμένας καὶ τὰ ποίμνια αὐτῶν, γεωργοὺς καὶ τὰ γεωργούμενα ἐδάφη. Μὲ τὴν δύναμίν σου διασκορπίζω ἡγεμόνας καὶ τοὺς στρατηγοὺς αὐτῶν>.
24 Θὰ ἀνταποδώσω, λέγει ὁ Κύριος τὴν δικαίαν τιμωρίαν ἐναντίον τῆς Βαβυλῶνος καὶ ἐναντίον ὅλων ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι κατοικοῦν τὴν Χαλδαίαν διὰ τὰς κακίας αὐτῶν, τὰς ὁποίας διέπραξαν ἐναντίον τῆς Σιών, ἐνώπιον τῶν ὀφθαλμῶν σας.
25 Ἰδοὺ ἐγὼ εἶμαι ἐναντίον σου, Βαβυλών, ὅρος διεφθαρμένον, ποὺ   διέφθειρες ὅλην τὴν οἰκουμένην. Θὰ ἀπλώσω τιμωρὸν τὴν χεῖρα μου ἐναντίον σου, θὰ σὲ κυλίσω ἐπάνω εἰς τοὺς βράχους, θὰ σὲ μεταβάλω εἰς ὅρος κατεστραμμένον ἀπὸ πυρκαϊάν.
26 Τόσον μεγάλη θὰ εἶναι ἡ καταστροφή σου, ὥστε οἱ ἄνθρωποι δὲν θὰ μπορέσουν νὰ πάρουν ἀπὸ σὲ οὔτε λίθον, διὰ νὰ τὸν χρησιμοποιήσουν ὡς ἀκρογωνιαῖον εἰς θεμελίωσιν οἰκοδομήματος, διότι θὰ ἔχῃς παραδοθῇ εἰς αἰώνιον ἀφανισμόν, λέγει ὁ Κύριος.
27 Ὑψώσατε σημαίαν ἐπάνω εἰς τὴν γῆν, σαλπίσατε μὲ σάλπιγγα πρὸς ὅλα τὰ ἔθνη, προπαρασκευάσατε ἐξ ὀνόματός μου ὅλα τὰ ἔθνη, παραγγείλατε ἐξ ὀνόματός μου νὰ ἔλθουν ἐναντίον της αἱ βασιλεῖαι τοῦ Ἀραράτ, καὶ οἱ Ἀσχαναζαῖοι. Στήσατε ἐναντίον αὐτῆς πολεμικὰς μηχανάς, ποὺ ρίπτουν βέλη, ὁδηγήσατε καὶ ἐξαπολύσατε ἐναντίον αὐτῆς ἱππικόν, ὅπως αἱ ἀκρίδες κατὰ τὸ πλῆθος.
28 Ὁδηγήσατε ἐναντίον αὐτῆς ἔθνη, τὸν βασιλέα τῶν Μήδων καὶ ὅλης τῆς οἰκουμένης, τοὺς ἄρχοντας αὐτοῦ καὶ ὅλους τοὺς στρατηγούς του.
29 Ἐσείσθη καὶ συνεστράφη ἀπὸ πόνον ὅλη ἡ γῆ, διότι ὁ Κύριος ἐξηγέρθη ἐναντίον τῆς Βαβυλῶνος. Ἀπεφάσισε τὴν καταστροφήν της καὶ τὸν ἀφανισμόν της, ὥστε νὰ μὴ κατοικηθῇ πλέον.
30 Ἔλειψαν πλέον μαχηταὶ τῆς Βαβυλῶνος, διὰ νὰ συνεχίσουν τὸν πόλεμον. Κάθονται ἐκεῖ περικυκλωμένοι, συνετρίβη ἡ δύναμίς των, ἔγιναν δειλοὶ ὡσὰν γυναῖκες, ἐπυρπολήθησαν καὶ ἐκάησαν αἱ οἰκίαι αὐτῆς, συνετρίβησαν οἱ μοχλοὶ τῶν πυλῶν τῆς πόλεως.
31 Ὁ ἔνας ἀγγελιοφόρος τρέχει κατόπιν τοῦ ἄλλου ἔρχεται δρομέως κατόπιν τοῦ ἄλλου, διὰ νὰ ἀναγγείλουν εἰς τὸν βασιλέα τῆς Βαβυλῶνος, ὅτι ἡ πόλις αὐτοῦ ἐκυριεύθη.
32 Ὅλαι καὶ αἱ τελευταῖαι δίοδοι εἰς διάσωσιν αὐτοῦ ἔχουν καταληφθῇ ἀπὸ τὸν ἐχθρόν. Τὰ ὀχυρωματικὰ ἔργα παρεδόθησαν εἰς τὸ πῦρ καὶ οἱ πολεμισταὶ αὐτοῦ ἐξέρχονται ἀπὸ τὰ ὀχυρώματα, διὰ νὰ παραδοθοῦν.
33 Αὐτὰ ἔγιναν, διότι αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος: Τὰ ἀνάκτορα τοῦ βασιλέως τῆς Βαβυλῶνος θὰ ἁλωνισθοῦν εἰς τὸ ἁλώνι ὡσὰν τὸ ὤριμο σιτάρι. Ὀλίγος χρόνος ἀκόμη, καὶ θὰ ἔλθῃ ὁ καιρὸς τοῦ θερισμοῦ καὶ τοῦ ἁλωνισμοῦ της.
34 <Ὁ Ναβουχοδονόσορ, ὁ βασιλεὺς τῆς Βαβυλῶνος, λέγει ἡ Ἱερουσαλήμ, μὲ κατέφαγε, μὲ διεμέλισε ὡσὰν σκεῦος λεπτὸν καὶ ἀδύνατον, μὲ κατέπιεν ὡς δράκων, ἐγέμισε τὴν κοιλίαν, μὲ ἔδιωξε καὶ μὲ ἔβγαλε μακρυὰ ἀπὸ τὸν τόπον τῆς τρυφῆς καὶ τῆς ἡσυχίας μου.
35 Οἱ μόχθοι καὶ οἱ κόποι μου ἔχουν μεταφερθῆ εἰς Βαβυλῶνα. Θὰ εἴπουν οἱ κάτοικοι τῆς Σιών: Τὸ αἷμα μου θὰ πέση ἐπάνω εἰς τοὺς κατοίκους τῆς Χαλδαίας καὶ θὰ τοὺς καταστρέψῃ, θὰ πῇ ἡ Ἱερουσαλήμ>.
36 Διὰ τοῦτο αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος: Ἰδού, ἐγὼ θὰ κρίνῳ καὶ θὰ καταδικάσω τὴν ἀντίδικόν σου Βαβυλῶνα, θὰ ἐκδικάσω τὴν δικαίαν σου ὑπόθεσιν καὶ θὰ ἐρημώσω τὴν θάλασσαν τῆς Βαβυλῶνος. Θὰ ξηράνω τὰς πηγὰς αὐτῆς.
37 Καὶ ἡ Βαβυλὼν θὰ παραδοθῇ εἰς ὄλεθρον καὶ ἐξαφανισμὸν καὶ δὲν θὰ κατοικηθῇ πλέον.
38 Διότι οἱ Βαβυλώνιοι ἐξηγέρθησαν ὡσὰν λέοντες, ὡς νεαροὶ σκύμνοι λεόντων.
39 Ἐπάνω εἰς τὸν πυρετὸν τῆς πολεμικῆς των δράσεως καὶ ὁρμῆς, ἐγὼ θὰ δώσω εἰς αὐτοὺς ποτὸν μεθυστικόν, θὰ τοὺς μεθύσῳ, διὰ νὰ ναρκωθοῦν, νὰ κοιμηθοῦν τὸν αἰώνιον ὕπνον, τὸν ὕπνον τοῦ θανάτου καὶ νὰ μὴ ἐξυπνήσουν πλέον, λέγει ὁ Κύριος
40 Θὰ τοὺς ὁδηγήσω εἰς τὴν σφαγήν, ὅπως ὁδηγοῦνται εἰς τὸ σφαγεῖον τὰ ἀρνία καὶ τὰ κριάρια μαζῆ μὲ τὰ ἐρίφια.
41 Οἱ ἄνθρωποι θὰ εἴπουν· <πῶςς ἐκυριεύθη καὶ συνελήφθη ὡς θήραμα τὸ καύχημα ὅλης τῆς οἰκουμένης; Πῶς παρεδόθη ἡ ἔνδοξος Βαβυλὼν εἰς ἀφανισμὸν μεταξὺ τῶν ἐθνῶν;
42 Ἡ θάλασσα μὲ τὴν βοὴν τῶν κυμάτων τῆς ἀνέβηκεν ἐπάνω εἰς τὴν Βαβυλῶνα καὶ τὴν κατεκάλυψε.
43 Αἱ πόλεις της ἔγιναν ὡσὰν τόπος ἄνυδρος καὶ ἄβατος. Οὔτε ἔνας πλέον δὲν θὰ κατοικήσῃ εἰς αὐτήν. Κανεὶς υἱὸς ἀνθρώπου δὲν θὰ στήσῃ, ἔστω καὶ προσωρινόν, τὸ κατάλυμά του εἰς αὐτήν!
44 Θὰ τιμωρήσω τὴν Βαβυλῶνα καὶ θὰ βγάλω ἀπὸ τὸ στόμα της ἐκεῖνα, τὰ ὁποῖα εἶχε καταπίει, καὶ τὰ ἔθνη δὲν θὰ συγκεντρωθοῦν πλέον πρὸς αὐτήν.
49 Εἰς τὴν Βαβυλῶνα θὰ πέσουν νεκροὶ ἄνθρωποι ἀπὸ ὅλην τὴν οἰκουμένην.
50 Ὅσοι διασωθῆτε, φύγετε ἀπὸ τὴν χώραν αὐτήν, μὴ στέκεσθε οὔτε στιγμήν. Ὅσοι εὑρίσκεσθε μακρὰν ἐνθυμηθῆτε τὸν Κύριον. Ἡ Ἱερουσαλὴμ ἃς ἀνεβῇ εἰς τὴν διάνοιαν καὶ τὴν καρδίαν σας.
51 Καὶ οἱ Ἰσραηλῖται ἀπαντοῦν· <ᾐσχύνθημεν, διότι ἠκούσαμεν ἐξευτελισμοὺς καὶ ὕβρεις ἐκ μέρους τῶν ἐχθρῶν μας. Τὸ πρόσωπόν μας τὸ ἐσκέπασεν ἡ καταφρόνησις καὶ ἡ ἐντροπή. Ἀλλοεθνεῖς εἰσῆλθον εἰς τὰ ἅγια ἡμῶν, εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου>.
52 Διὰ τοῦτο ἰδού, ἔρχονται ἡμέραι, λέγει ὁ Κύριος, καὶ θὰ τιμωρήσω ἐγὼ τὰ γλυπτὰ εἴδωλα τῆς Βαβυλῶνος, καὶ εἰς ὅλην τὴν χώραν της θὰ πέσουν νεκροί.
53 Διότι, ἔστω καὶ ἂν ἡ Βαβυλὼν ἀνυψωθῇ ἕως εἰς τὸν οὐρανόν, ἔστω καὶ ἐὰν εἰς μεγάλην δύναμιν καὶ ἀντοχὴν ὀχυρώσῃ τὰ τείχη της θὰ ἔλθουν ἄνθρωποι ἀποστελλόμενοι παρ' ἐμοῦ ἐναντίον της, οἱ ὁποῖοι θὰ ἐξολοθρεύσουν αὐτήν, λέγει Κύριος.
54 Μεγάλη κραυγὴ ἠκούσθη εἰς τὴν Βαβυλῶνα, μεγάλη καταστροφὴ καὶ ἀφανισμὸς ἡπλώθη εἰς τὴν γῆν τῶν Χαλδαίων!
55 Διότι ἐξολόθρευσε Κύριος τὴν Βαβυλῶνα, κατέστρεψε τὸν μεγάλον θόρυβον τῆς πολυκοσμίας της, ποὺ ἀντηχοῦσεν, ὅπως βουΐζουν πολλὰ ὕδατα. Παρέδωκεν εἰς καταστροφὴν τὸν πολυάνθρωπον θόρυβόν της.
56 Ἐξέσπασεν ἐναντίον τῆς Βαβυλῶνος συμφορά. Οἱ πολεμισταὶ ἄνδρες της συνελήφθησαν αἰχμάλωτοι, οἱ τοξόται της κατελήφθησαν ἀπὸ πανικόν, διότι ὁ Θεὸς ἀνταπέδωσεν εἰς αὐτοὺς κατὰ τὰς πράξεις αὐτῶν.
57 Ὁ Κύριος ἀπέδωκεν εἰς αὐτοὺς τὴν δικαίαν ἀνταπόδοσιν, μὲ μέθην μεγάλην ἐμέθυσε τοὺς ἡγεμόνας της καὶ τοὺς σοφούς της καὶ τοὺς στρατηγούς της, λέγει ὁ βασιλεὺς τοῦ ὁποίου τὸ ὄνομα εἶναι Κύριος παντοκράτωρ.
58 Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος: Τὸ τεῖχος τῆς Βαβυλῶνος ἔγινε μέγα καὶ πλατύ, ἀλλὰ θὰ καταστραφῇ, θὰ κρημνισθῇ ἐκ θεμελίων. Αἱ πύλαι τῆς πόλεως αὐτῆς, ποὺ ἦσαν ὑψηλαί, θὰ παραδοθοῦν εἰς τὸ πῦρ. Οἱ λαοί, ποὺ θὰ ἐπιτεθοῦν ἐναντίον της, δὲν θὰ κοπιάσουν ἐπὶ ματαίῳ. Ὅμως μαζῆ μὲ αὐτὴν καὶ ἄλλα ἔθνη ἰσχυρὰ ἐπίσης θὰ σβήσουν.
59 Αὐτὸς εἶναι ὁ λόγος, τὸν ὁποῖον ὁ Κύριος ἔδωσεν ὡς ἐντολὴν εἰς τὸν Ἱερεμίαν τὸν προφήτην, νὰ εἴπῃ εἰς τὸν Σαραίαν, υἱὸν Νηρίου, υἱοῦ Μαασαίου, ὅταν αὐτὸς ἐπορεύετο εἰς τὴν Βαβυλῶνα ἐκ μέρους τοῦ Σεδεκίου βασιλέως τοῦ Ἰούδα, κατὰ τὸ τέταρτον ἔτος τῆς βασιλείας αὐτοῦ, διὰ νὰ μεταφέρῃ καὶ προσφέρῃ δῶρα.
60 Ὁ Ἱρεμίας ἔγραψεν εἰς ἕνα βιβλίον ὅλας τὰς συμφοράς, αἱ ὁποῖαι θὰ ἐπήρχοντο ἐναντίον τῆς Βαβυλῶνος, ὅλους αὐτοὺς τοὺς λόγους, οἱ ὁποῖοι εἶχαν γραφῆ ἐναντίον τῆς Βαβυλῶνος.
61 Ὁ Ἱερεμίας εἶπε πρὸς τὸν Σαραίαν· <ὅταν φθάσῃς εἰς τὴν Βαβυλῶνα, θὰ φροντίσῃς νὰ ἀναγνώσῃς ὅλους αὐτοὺς τοὺς λόγους
62 καὶ θὰ εἴπῃς: Κύριε, Κύριε, σὺ ἐλάλησες ἐναντίον τοῦ τόπου αὐτοῦ, ὅτι δηλαδὴ θὰ τὸν ἐξολοθρεύσῃς, ὥστε νὰ μὴ ἀπομείνουν εἰς αὐτὸν κάτοικοι, ἀπὸ ἀνθρώπου ἕως κτήνους. Καὶ ὅτι ὁ ὄλεθρος καὶ ὁ ἐξαφανισμός του θὰ εἶναι παντοτεινός.
63 Ὅταν δὲ τελείωσῃς καὶ παύσῃς τὴν ἀνάγνωσιν τοῦ βιβλίου αὐτοῦ, θὰ δέσῃς ἐπάνω εἰς αὐτὸ λίθον καὶ θὰ τὸ ρίψῃς εἰς τὸ μέσον τοῦ ποταμοῦ Εὐφράτου
64 καὶ θὰ πῇς: Ἔτσι θὰ καταβυθισθῇ καὶ ἡ Βαβυλὼν εἰς συμφορὰς καὶ ὄλεθρον καὶ δὲν θὰ ἀναλάβῃ ποτὲ ἀπὸ ὅλας τὰς συμφοράς της, τὰς ὁποίας ἐγὼ ἐπιφέρω ἐναντίον της.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

ὐτὰ λέγει ὁ Κύριος: Ἰδού· Ἐγὼ θὰ σηκώσω κατὰ τῆς Βαβυλῶνος καὶ ἐναντίον ἐκείνων ποὺ κατοικοῦν τὴν Χαλδαίαν, ἄνεμον καυστικόν, καταστρεπτικόν.
2 Καὶ θὰ ἑξαποστείλω κατὰ τῆς Βαβυλῶνος ἀνθρώπους θρασεῖς καὶ ἐγωϊστάς, οἱ ὁποῖοι θὰ τὴν κατεξευτελίσουν καὶ θὰ λεηλατήσουν καὶ θὰ καταστρέψουν τὴν χώραν της. Ἀλλοίμονον εἰς τὴν Βαβυλῶνα κατὰ τὴν ἡμέραν τῶν μεγάλων δεινῶν της, ὅταν θὰ τὴν περικυκλώσουν οἱ ἐχθροί της.
3 Ὁ ἐπιδέξιος τοξότης ἂς ἐντείνῃ τὸ τόξον του ἐναντίον της, καὶ ἐκεῖνος ποὺ ἔχει ὅπλα ἂς περιβληθῇ τὸν ὁπλισμόν του. <Σεῖς, οἱ Μηδοπέρσαι> μὴ λυπηθῆτε τοὺς νέους τῆς Βαβυλῶνος, καταστρέψατε δὲ ὁλοσχερῶς ὅλην τὴν πολυπληθῆ εἰς ἄνδρας στρατιωτικὴν δύναμίν της.
4 Καὶ εἰς τὴν χώραν τῶν Χαλδαίων θὰ πέσουν νεκροί, ἔξω δὲ ἀπὸ τὰ τείχη τῆς πόλεως κατασφαγμένοι ἀπὸ τὰ σπαθιὰ τῶν ἐχθρῶν.
5 Οἱ Χαλδαῖοι θὰ τιμωρηθοῦν, διότι ὁ Ἰσραηλιτικὸς καὶ ὁ Ἰουδαϊκὸς λαὸς δὲν ἀπωρφανίσθησαν καὶ δὲν ἐγκατελείφθησαν ἀπὸ τὸν Θεόν των, τὸν παντοκράτορα Κύριον· καὶ ἀκόμη, διότι ἡ χώρα τῶν Χαλδαίων ἐγέμισε ἀπὸ ἀδικίες κατὰ τῶν ἱερῶν προσώπων καὶ τῶν ἁγίων τόπων τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ. <Ἡ, κατ' ἄλλην ἑρμηνείαν: Ὁ Ἰσραηλιτικὸς καὶ ὁ Ἰουδαϊκὸς λαὸς δὲν ἀπωρφανίσθησαν καὶ δὲν ἐγκατελείφθησαν ἀπὸ τὸν Θεόν των, τὸν παντοκράτορα Κύριον, διότι Ἐγὼ ὁ Θεὸς τοὺς περιεφρόνησα μὲν διὰ τὴν εἰδωλολατρίαν καὶ παρανομίαν των, ἀλλὰ δὲν τοὺς ἀπεγύμνωσα ἐντελῶς τῆς φροντίδας καὶ προστασίας μου>.
6 Ἰσραηλῖται καὶ Ἰουδαῖοι, φύγετε μέσα ἀπὸ τὴν Βαβυλῶνα καὶ ὁ καθένας σας ἂς σώζῃ τὴν ζωήν του, διὰ νὰ μὴ ἀποβληθῆτε καὶ καταστραφῆτε καὶ σεῖς μαζὶ μὲ τὶς ἀδικίες καὶ παρανομίες τῆς Βαβυλῶνος· διὰ νὰ μὴ δεχθῆτε τὶς τιμωρίες καὶ πληγές, ποὺ θὰ δεχθῇ αὐτή, διότι ἔφθασεν ὁ καιρὸς τῆς δικαίας τιμωρίας της ἀπὸ τὸν Κύριον. Αὐτὸς ὁ Κύριος πρόκειται νὰ ἀνταποδώσῃ εἰς αὐτὴν τὴν δικαίαν τιμωρίαν της.
7 Ἡ ἔνδοξος καὶ πλουσία Βαβυλὼν ἦταν χρυσὸ ποτήρι γεμᾶτο κρασὶ εἰς τὰ χέρια τοῦ Κυρίου, ποὺ ἐμεθοῦσε ὅλην τὴν γῆν μὲ ὀργήν, λύπην, ἀνηθικότητες, κενοδοξίαν· ἀπὸ τὸ μεθυστικὸν αὐτὸ κρασὶ τῆς ἁμαρτωλῆς Βαβυλῶνος ἤπιαν ὅλα τὰ ἔθνη καὶ διὰ τοῦτο ἐμέθυσαν, διεφθάρησαν καὶ τώρα τρικλίζουν.
8 Ἔξαφνα ὅμως, παρὰ πᾶσαν ἐλπίδα, ἔπεσεν ἡ Βαβυλὼν καὶ συνετρίβη. Κλαύσατε καὶ θρηνήσατέ την· λάβετε θεραπευτικῶν ρητίνην ὡς φάρμακον ἰαματικῶν διὰ τὶς πληγές της, μήπως καὶ δι' αὐτὸν τοῦ τρόπου θεραπευθῇ.
9 <Οἱ ὑπερασπισταί της, ἢ, κατ' ἄλλους, οἱ Ἰσραηλῖται αἰχμάλωτοι τῆς, ἀπαντοῦν:> <Ἐπροσπαθήσαμε νὰ προσφέρωμεν εἰς τὴν Βαβυλῶνα ἰαματικὰ φάρμακα διὰ νὰ τὴν θεραπεύσωμεν, ἀλλὰ δὲν ἐθεραπεύθη. Λοιπόν, ἂς τὴν ἐγκαταλείψωμεν πλέον καὶ ὁ καθένας μας ἂς ἐπιστρέψῃ εἰς τὴν χώραν του, διότι οἰ ἁμαρτίες της ἐπλήθυναν τόσον πολύ, ὥστε ἔφθασαν μέχρι τὸν οὐρανόν, ἔφθασαν ἕως τὸ ὕψος τῶν ἄστρων>.
10 Ὁ Κύριος <λέγουν οἱ Ἰουδαῖοι ποὺ ἐλευθερώθηκαν ἀπὸ τὴν Βαβυλῶνα> ἐξέδωκε πλέον τὴν δικαίαν ἀπόφασίν του ὑπὲρ ἡμῶν, ἀφοῦ κατέστρεψε τὴν Βαβυλῶνα καὶ ἀπέδωσεν εἰς αὐτὴν ὅ,τι τῆς ἄξιζε. Ἐμπρὸς λοιπόν, ἂς ἀναγγείλωμεν εἰς τὴν Σιὼν τὰ θαυμαστὰ ἔργα τῆς τιμωρίας καὶ συντριβῆς τῆς Βαβυλῶνος, τὰ ὁποῖα εἰργάσθη ὁ Κύριος καὶ Θεός μας.
11 <Σεῖς, οἱ ἐχθροὶ τῆς Βαβυλῶνος, λέγει ὁ Κύριος,> προπαρασκευάσατε τὰ πολεμικά σας τόξα· γεμίσατε μὲ βέλη τὶς φαρέτρες σας. Ὁ Κύριος, ποὺ κατευθύνει τὴν Ἱστορίαν τοῦ κόσμου, ἐξήγειρε τὸ πνεῦμα τοῦ <βασιλιᾶ τῶν Μήδων, διότι ἡ δίκαια ὀργή Του στρέφεται κατὰ τῆς ἁμαρτωλῆς καὶ Ὑπερηφάνου Βαβυλῶνος διὰ νὰ τὴν ἐξολοθρεύσῃ· διότι ἡ τιμωρία αὐτὴ προέρχεται ἀπὸ τὸν Κύριον καὶ εἶναι δίκαια ἀνταπόδοσις δι' ὅσα οἱ Βαβυλώνιοι ἔκαμαν εἰς τὸν λαόν του. <Σεῖς, οἱ Βαβυλώνιοι, λέγει ὁ Κύριος εἰρωνικῶς, ἐτοιμασθῆτε νὰ ἀντιμετωπίσετε τοὺς ἐχθρούς, ποὺ ἔρχονται νὰ σᾶς ἐπιτεθοῦν. Λοιπόν>
12 ἐπάνω εἰς τὰ τείχη τῆς Βαβυλῶνος ὑψώσατε σημαίαν, ἐτοιμάσατε τὶς φαρέτρες, ἐγκαταστήσατε σκοπιὲς μὲ φρουρούς, ἐτοιμάσατε τὰ πολεμικὰ ὅπλα, διότι ὁ Κύριος ἐσχεδίασε καὶ ἀπεφάσισε νὰ φέρῃ εἰς πέρας ὅλα, ὅσα ἔχει ἐξαγγείλει ἐναντίον τῶν κατοίκων τῆς Βαβυλῶνος·
13 τῶν κατοίκων, ποὺ ἔχουν κτισμένα τὰ σπίτια των εἰς τἰς ὄχθες καὶ τὰ νησιὰ τῶν πολλῶν ὑδάτων τοῦ ποταμοῦ Εὐφράτου καὶ τῶν παραποτάμων του· τῶν κατοίκων, οἱ ὁποῖοι κατοικοῦν εἰς τὸ πλῆθος τῶν πολλῶν καὶ πλουσίων θησαυρῶν τῆς Βαβυλῶνος,
Ἔφθασε πλέον τὸ τέλος σου, Βαβυλών· ἔχεις κτυπηθῇ καίρια, κατάκαρδα!
14 Διότι ο Κύριος ὡρκίσθη εἰς τὴν παντοκρατορικὴν δύναμιν του καὶ εἶπε: <Θὰ σὲ γεμίσω, θὰ σὲ πλημμυρίσω ἀπὸ ἐχθροὺς ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι θὰ εἶναι τόσον πολλοὶ ὡς σμήνη ἀκρίδων· ὅλοι δὲ αὐτοί, οἱ ὁποῖοι θὰ σοῦ ἐπιτεθοῦν, θὰ κραυγάζουν ἐναντίον σου καὶ θὰ σὲ ὀνειδίζουν μὲ κραυγὲς θριάμβου>!
15 Ὁ παντοδύναμος καὶ πάνσοφος Κύριος εἶναι Ἐκεῖνος ποὺ ἐδημιούργησε τὴν γῆν μὲ τὴν δύναμίν του· εἶναι Ἐκεῖνος, ὁ Ὁποῖος ἑτοιμάζει καὶ στερεώνει κατὰ τρόπον ἁρμονικὸν τὴν οἰκουμένην μὲ τὴν ἄπειρον σοφίαν του· καὶ ὁ Ὁποῖος μὲ τὴν ἄπειρον σοφίαν καὶ ὀξυδέρκειάν του ἄπλωσε τὸν οὐρανὸν ἀπὸ τὸ ἕνα ἄκρον τοῦ ὁρίζοντος εἰς τὸ ἄλλο!
16 Μὲ τὴν παντοδύναμον φωνήν του, τὴν βροντήν, ἡ ὁποία εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς σνγκρούσεως τῶν νεφῶν, πίπτουν μὲ βοήν, καταρρακτωδῶς, τὰ ὕδατα τοῦ οὐρανοῦ· ἀνιψώνει τὰ νέφη ἀπὸ τὶς ἐσχατιὲς τῆς γῆς, τὶς ἀστραπὲς τὶς μετατρέπει εἰς βροχὴν καὶ ἀνέσυρε τὸ φῶς ἀπὸ τὰ θησαυροφυλάκιά του!
17 Κάθε εἰδωλολάτρης, ὅσον ἀφορᾷ εἰς τὴν γνῶσιν περὶ τὴν θεολογίαν, ἀπεδείχθη κούφιος, μωρὸς καὶ ἀνόητος. Κάθε χρυσοχόος κατεντροπιάσθη διὰ τὰ γλυπτὰ ἔργα του <τὰ ἀγάλματα τῶν εἰδώλων>, διότι νεκρὰ καὶ ἀπατηλὰ πράγματα κατεσκεύασεν ἀπὸ χυτὸν μέταλλον, ἀφοῦ δὲν ὑπάρχει εἰς αὐτὰ καμμία πνοὴ ζωῆς.
18 Αὐτὰ τὰ χειροποίητα εἴδωλα εἶναι ψευδῆ, ἀπατηλά, κούφια, ἄξια χλεύης καὶ ἐμπαιγμοῦ· κατὰ τὸν καιρὸν ποὺ θὰ ἐπισκεφθῇ ὁ Θεὸς τοὺς εἰδωλολάτρας πρὸς κρίσιν καὶ ἀνταπόδοσιν, τὰ εἴδωλα αὐτὰ θὰ καταστραφοῦν.
19 Καμμίαν σχέσιν μὲ τέτοιους χειροποιήτους, νεκροὺς θεοὺς δὲν ἔχει ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαός, διότι ὁ ἀληθινός, ζωντανὸς Θεός, ποὺ ἐδημιούργησε τὰ πάντα, εἶναι πολύτιμος κληρονομία τοῦ λαοῦ αὐτοῦ· Κύριος εἶναι τὸ ὄνομά του.
20 <Ὁ ἐχθρὸς τῆς Βαβυλῶνος λέγει:> <Σύ, Κύριε, ἔδωκες, διένειμες εἰς ἐμὲ ὅπλα πολέμου, καὶ ἐγὼ μὲ τὴν ἰδικήν σου δύναμιν θὰ διασκορπίσω τὰ ἔθνη καὶ διὰ σοῦ θὰ καταστρέψω βασιλεῖς.
21 Μὲ τὴν ἰδικήν σου βοήθειαν καὶ ἐνίσχυσιν θὰ διασκορπίσω τὸ ἱππικὸν καὶ τοὺς ἱππεῖς του <διὰ τῶν ὁποίων ὁ Βαβυλώνιος ὑπέταξεν ἔθνη πολλὰ καὶ ἔγινε ἡ μάστιγά των>· μὲ τὴν ἰδικήν σου βοήθειαν καὶ δύναμιν θὰ διασκορπίσω ἐπίσης τὰ πολεμικὰ ἅρματα καὶ τοὺς πολεμιστάς των.
22 Μὲ τὴν ἰδικήν σου βοήθειαν καὶ ἐνίσχυσιν θὰ διασκορπίσω νεαροὺς ἄνδρες καὶ παρθένους, ὅπως ἐπίσης διὰ σοῦ θὰ διασκορπίσω ὡρίμους ἄνδρες καὶ γυναῖκες.
23 Ἐπίσης μὲ τὴν ἰδικήν σου βοήθειαν καὶ δύναμιν θὰ διασκορπίσω ποιμένες καὶ τὰ ποίμνιά των διὰ σοῦ θὰ διασκορπίσω γεωργοὺς καὶ τοὺς ἀγρούς, ποὺ καλλιεργοῦνται ἀπὸ αὐτούς. Ἐπίσης μὲ τὴν ἰδικήν σου βοήθειαν θὰ διασκορπίσω ἡγεμόνες καὶ τοῖς στρατηγούς σου <τῶν>.
24 Θὰ ἀνταποδώσω, λέγει ὁ Κύριος, εἰς τὴν Βαβυλῶνα καὶ εἰς ὅλους τοὺς κατοίκους τῆς Χαλδαίας τὴν δικαίαν καὶ πρέπουσαν τιμωρίαν δι’ ὅλες τὶς κακίες καὶ τὰ δεινά, ποὺ ἐπροξένησαν εἰς τὴν Σιὼν ἐμπρὸς εἰς τὰ μάτια σας.
25 Ἰδού· Ἐγὼ ὁ Κύριος ἔρχομαι ἐναντίον σου, Βαβυλών· ἔρχομαι ἐναντίον σοῦ, τοῦ διεφθαρμένον ὄρους, τὸ ὁποῖον μὲ τὴν ἀσέβειαν καὶ παρανομίαν τοῦ κατέστρεψεν ὅλην τὴν γῆν. Θὰ ἀπλώσω ἐναντίον σου τὸ παντοδύναμον χέρι μου καὶ θὰ σὲ κατακρημνίσω καὶ κατρακυλήσω ἐπάνω εἰς τοὺς βράχους, δηλαδὴ θὰ σὲ ταπεινώσω· καὶ θὰ σὲ μεταβάλω ὡσὰν βουνὸ κατεστραμμένον ἀπὸ φωτιά, δηλαδὴ θὰ σὲ καταστήσω παντελῶς ἄχρηστον, κυριολεκτικῶς σκόνη!
26 Τόσον ὁλοκληρωτικὴ θὰ εἶναι ἡ καταστροφή σου, ὥστε οἱ ἄνθρωποι δὲν θὰ λάβουν πλέον ἀπὸ σὲ λίθον, ποὺ θὰ τὸν χρησιμοποιήσουν ὡς ἀγκωνάρι καὶ θεμέλιον λίθον δηλαδὴ δὲν θὰ λάβουν πλέον ἀπὸ σὲ οὔτε βασιλέα οὔτε ἄρχοντα· διότι θὰ ἐξαφανισθῇς ὁριστικῶς καὶ εἰς τὸν αἰῶνα, λέγει ὁ Κύριος.
27 <Ὁ Κύριος δίδει διαταγὴν εἰς τὸν στρατόν του:> Ὑψώσατε σημαίαν ἐπάνω εἰς τὴν γῆν, σαλπίσατε μεταξὺ τῶν ἐθνῶν μὲ σάλπιγγα. Ξεχωρίσατε καὶ ἀφιερώσατε τὰ ἔθνη, διὰ νὰ ἐπιτεθοῦν κατὰ τῆς Βαβυλῶνος καὶ τὴν τιμωρήσουν. Προσκαλέσατε ἐναντίον της ἐξ ὀνόματός μου τὶς βασιλεῖες τοῦ ὄρους Ἀραράτ <τοὺς Ἀρμενίους> καὶ τοὺς Ἀσχαναζαίους <τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἀσχανάζ, ἀπογόνου τοῦ Ἰάφεθ>. Τοποθετήσατε καὶ στήσατε ἐναντίον της πολεμικὲς μηχανές, οἱ ὁποῖες ρίπτουν βέλη· ὁδηγήσατε ἐναντίον της πολυάριθμὸν ἱππικόν, ὅπως τὰ πολυάριθμα σμήνη τῶν ἀκρίδων.
28 Ὁδηγήσατε ἐπίσης ἐναντίον της ἔθνη, τὸν βασιλιᾶ τῶν Μήδων καὶ ὅλης τῆς γῆς, τοὺς ἀρχηγοὺς τοῦ στρατοῦ του καὶ ὅλους τοὺς στρατηγούς του.
29 Συνεκλονίσθη ἡ γῆ καὶ οἱ κάτοικοί της ἐδοκίμασαν ὀδύνην καὶ πόνον, διότι ὁ Κύριος ἀπεφάσισε καὶ ἔθεσεν εἰς ἐνέργειαν σχέδιον διὰ τὴν καταστροφὴν καὶ ἐξαφάνισιν τῆς Βαβυλῶνος, ὥστε αὐτὴ νὰ μείνῃ πλέον ἀκατοίκητος καὶ ἔρημος.
30 Ἀπεθαρρύνθησαν, ἐμαράνθησαν, ἔπαυσαν νὰ εἶναι ἀξιόμαχοι οἱ πολεμισταὶ τῆς Βαβυλῶνος. Ἐκάθησαν ἄπρακτοι, περικυκλωμένοι μέσα εἰς τὰ φρούριά των· ἔσπασε τὸ ἠθικόν των, σννετρίβη ἡ δύναμίς των τώρα ἔγιναν δειλοί, ὅπως οἱ γυναῖκες· οἱ οἰκίες τῆς Βαβυλῶνος ἐκάησαν ἀπὸ φωτιά· οἱ μοχλοί των πυλῶν της, ποὺ τὴν ἀσφάλιζαν, συνετρίβησαν.
31 Ὁ ἕνας ἀπεσταλμένος διαδέχεται τὸν ἀπερχόμενον ἀπεσταλμένον, ὁ ἕνας ἀγγελιαφόρος διαδέχεται τὸν ἄλλον ἀγγελιαφόρον, διὰ νὰ ἀναγγείλῃ πανικόβλητος εἰς τὸν βασιλιᾶ τῆς Βαβυλῶνος ὅτι ἡ πόλις του ἔχει πλέον κυριευθῇ·
32 νὰ ἀναγγείλῃ ὅτι καὶ οἱ τελευταῖες διέξοδοι σωτηρίας ἀπὸ τὴν πόλιν ἔχουν καταληφθῇ ἀπὸ τὸν ἐχθρόν· καὶ ὅτι τὰ ὀχυρωματικὰ ἔργα τῆς πόλεως παρεδόθησαν εἰς τὴν φωτιά, οἱ δὲ πολεμικοὶ ἄνδρες ἐγκαταλείπουν τὶς θέσεις των πανικόβλητοι καὶ βγαίνουν ἀπὸ τὰ χαρακώματά των.
33 Διότι αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος: Τὰ ἀνάκτορα τοῦ βασιλιᾶ τῆς Βαβυλῶνος θὰ ἁλωνισθοῦν, ὅπως ἁλωνίζεται εἰς τὸ ἁλῶνι ὁ ὥριμος καρπὸς τοῦ σιταριοῦ. Ὀλίγος ἀκόμη χρόνος καὶ θὰ ἔλθῃ ὁ καιρὸς τοῦ θερισμοῦ καὶ τοῦ ἁλωνίσματος τῆς Βαβυλῶνος.
34 <Ἡ Ἱερουσαλήμ, ἀπευθυνομένη εἰς τὸν Θεόν, λέγει μὲ παραπόνον τὰ ἀκόλουθα κατὰ τοῦ Βαβυλωνίου:> Ὁ Ναβουχοδονόσορ, ὁ βασιλιᾶς τῆς Βαβυλῶνος, μὲ κατέφαγεν, ἀφοῦ προηγουμένως μὲ κατεκομμάτιασε, διότι μὲ εὑρῆκε λαὸν ἀδύνατον <κατὰ τὸ Ἑβραϊκόν: Μὲ διεμέλισε καὶ μὲ κατέστησε σκεῦος ἄδειο, ἄχρηστον. Μὲ ἐκατάπιε ὁλόκληρη ὡς δράκων, ἐγέμισε τὴν κοιλιά του· μὲ ἔβγαλε ἔξω, μὲ ἔδιωξε μακριὰ ἀπὸ τὴν χώραν τῆς εὐτυχίας καὶ τῆς χαρᾶς μου.
35 <Οἱ κόποι καὶ οἱ ταλαιπωρίες, τὰ βάσανα καὶ οἱ πληγές, ποὺ ὑπέφερα ἐγώ, ἂς πέσουν εἰς τὴν Βαβυλῶνα>, θὰ εἰπουν οἱ κάτοικοι τῆς Σιών. <Καὶ τὸ αἷμα μου, ποὺ ἐχύθη ἀπὸ αὐτούς, ἂς βαρύνῃ καὶ ἂς καταστρέψῃ τοὺς κατοίκους τῆς Χαλδαίας>, θὰ εἰπῇ ἡ Ἱερουσαλήμ.
36 Διὰ τοῦτο αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος εἰς ἀπάντησιν τῶν λόγων τῶν κατοίκων τῆς Σιὼν καὶ τῆς Ἱερουσαλήμ: Ἰδού· Ἐγὼ ἀναλαμβάνω νὰ κατακρίνω τὴν ἀντίδικόν σου Βαβυλῶνα καὶ νὰ ἐκδικάσω τὴν δικαίαν ὑπόθεσίν σου· θὰ ξηράνω καὶ θὰ ἐρημώσω τὶς διώρυγες καὶ τὰ ἕλη τοῦ Εὐφράτου ποταμοῦ, ποὺ εἶναι ὡσὰν θάλασσα γύρω ἀπὸ τὴν Βαβυλῶνα, καὶ θὰ ἀποξηράνω τὴν πηγήν της, τὸν ποταμὸν Εὐφράτην. Δηλαδή, θὰ ἐρημώσω τὴν Βαβυλῶνα ἀπὸ τὸ πλῆθος τῶν ὑπηκόων της, ὅπως ἐπίσης τὴν δυναστείαν καὶ βασιλείαν της.
37 Ἡ Βαβυλὼν θὰ ἀφανισθῇ, θὰ καταντήσῃ σωρὸς ἐρειπίων καὶ δὲν θὰ κατοικηθῇ πλέον.
38 Οἱ ἀμυνόμενοι κάτοικοι τῆς Βαβυλῶνος, προκειμένου νὰ ἀντιμετωπίσουν τοὺς Πέρσας, ἐξηγέρθησαν διὰ νὰ ἀντισταθοῦν ὡς λιοντάρια καὶ μάλιστα ὡς νεαροὶ σκύμνοι λιονταριῶν.
39 Ὅμως, ἐνῷ αὐτοὶ θὰ εὑρίσκωνται εἰς τὸ ὕψιστον σημεῖον τῆς πολεμικῆς των ἀντιστάσεως, εἰς τὸν πυρετὸν τοῦ πολέμου, <Ἐγὼ ὁ Θεός> θὰ τοὺς ποτίσω μὲ μεθυστικὸν ποτὸν καὶ θὰ τοὺς μεθύσω τόσον, ὥστε νὰ πέσουν εἰς νάρκην καὶ νὰ βυθισθοῦν εἰς ὕπνον αἰώνιον, ἀπὸ τὸν ὁποῖον δὲν θὰ ξυπνήσουν ποτὲ πλέον, λέγει ὁ Κύριος.
40 Θὰ τοὺς σύρω καὶ θὰ τοὺς ὁδηγήσω πρὸς σφαγὴν εἰς τὸ πεδίον τῆς μάχης, ὅπως ὁδηγοῦνται εἰς τὸ σφαγεῖον τὰ ὄρνια καὶ οἱ κριοὶ μαζὶ μὲ τὰ ἐρίφια.
41 Ὤ! πῶς ἐκυριεύθη καὶ ἐπαγιδεύθη ὡς θήραμα τὸ καύχημα ὅλης τῆς γῆς; Πῶς ἡ ἔνδοξος καὶ ἰσχυρὰ Βαβυλὼν ἐρημώθη καὶ ἐξηφανίσθη μεταξὺ τῶν ἐθνῶν;
42 Ἡ θάλασσα <ὁ πολυάριθμος ἐχθρικὸς στρατός> ὥρμησε κατὰ τῆς Βαβυλῶνος μὲ τὴν βοὴν τῶν κυμάτων της <τὶς πολεμικὲς ἰαχὲς καὶ τὴν ὁρμήν των> καὶ τὴν κατεκάλειψεν!
43 Οἱ πόλεις τῆς ἄλλοτε πλουσίας Βαβυλῶνος κατήντησαν τόπος ἄνυδρος καὶ ἄβατος· δὲν θὰ κατοικήσῃ πλέον εἰς αὐτὲς οὔτε ἕνας ἄνθρωπος, ἀλλ' οὔτε καὶ κανεὶς ἀπόγονος ἀνθρώπου θὰ στήσῃ εἰς αὐτὲς τὸ προσωρινὸν κατάλυμά του.
44 Θὰ τιμωρήσω τὴν Βαβυλῶνα καὶ θὰ βγάλω ἀπὸ τὸ στόμα της ὅσα αὐτὴ ἐκατάπιε, καὶ δὲν θὰ σνναχθοῦν πλέον τὰ ἔθνη κοντά της.
49 Εἰς δὲ τὴν Βαβυλῶνα θὰ πέσουν νεκροὶ ἄνθρωποι, ποὺ θὰ προέρχωνται ἀπὸ ὅλην τὴν γῆν.
50 Ὅσοι ἔχετε διασωθῇ ἀπὸ τὴν σφαγὴν τοῦ πολέμου, φύγετε ἀπὸ τὴν χώραν καὶ μὴ παραμένετε εἰς αὐτήν. Ὅσοι κατοικεῖτε μακριά, ἐνθυμηθῆτε τὸν Κύριον, καὶ ἡ πόλις Ἱερουσαλὴμ ἂς ἔλθῃ εἰς τὴν μνήμην σας καὶ εἰς τὴν καρδία σας.
51 <Οἱ αἰχμάλωτοι τῆς Βαβυλῶνος Ἰουδαῖοι λέγουν:> <Ἐγεμίσαμε ἀπὸ ἐντροπήν, διότι ἀκούσαμε ἀπὸ τοὺς ἐχθροὺς ὕβριν καὶ προσβολήν· κατεκάλυψεν ἐντροπὴ καὶ καταφρόνησις τὸ πρόσωπόν μας, διότι ξένοι, ἀλλοεθνεῖς καὶ εἰδωλολάτραι εἰσῆλθαν εἰς τοὺς ἁγίους τόπους μας, εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου>.
52 Διὰ τοῦτο, ἰδού· ἔρχονται ἡμέρες, λέγει ὁ Κύριος <ἀπαντῶν εἰς τὸ παράπονον τῶν Ἰουδαίων αἰχμαλώτων>, κατὰ τὶς ὁποῖες θὰ τιμωρήσω τὰ γλυπτὰ εἴδωλα τῆς Βαβυλῶνος, καὶ εἰς ὅλην τὴν χώραν της θὰ πέσουν νεκροί.
53 Διότι, καὶ ἂν ἀκόμη ἡ Βαβυλὼν ἀνέβη καὶ ὑψωθῇ μέχρι τὸν οὐρανοῦ, καὶ ἂν ἀκόμη ὀχυρώσῃ τὰ τείχη της μὲ μεγάλην δύναμιν, θὰ ἐπέλθουν ἐναντίον της ὡς ἀπεσταλμένοι ἰδικοί μου ἄνθρωποι, οἱ ὁποῖοι θὰ τὴν ἐξολοθρεύσουν, λέγει ὁ Κύριος.
54 Κραυγὴ μεγάλη καὶ ἰσχυρὰ ἀκούσθηκε εἰς τὴν Βαβυλῶνα καὶ καταστροφὴ μεγάλη ἀπλώθηκε εἰς τὴν χώραν τῶν Χαλδαίων.
55 Διότι ἐξωλόθρευσεν ὁ Κύριος τὴν Βαβυλῶνα καὶ κατέστρεψε τὴν θορυβώδη ζωὴν τῆς πόλεως, ἀφοῦ ἐπέβαλε σιγὴν εἰς τὴν ὀχλοβοὴν τῆς χαρᾶς τοῦ μεγάλου πληθυσμοῦ της, ποὺ ἀντηχοῦσε ὅπως ἀντηχοῦν τὰ πολλὰ νερά.
56 Διότι ἐπῆλθε κατὰ τῆς Βαβυλῶνος καταστροφὴ καὶ ἐρήμωσις, οἱ πολεμισταί της συνελήφθησαν αἰχμάλωτοι, οἱ τοξόται της ἔχασαν τὸ θάρρος των, ἐκυριεύθησαν ἀπὸ πανικόν. Καὶ αὐτὰ ὅλα, διότι ὁ Θεὸς ἀντήμειψε μὲ τιμωρίες τὶς ἀδικίες τῶν Βαβυλωνίων.
57 Μάλιστα! Ὁ Κύριος ἀνταπέδωκεν εἰς αὐτοὺς τὴν δικαίαν καὶ πρέπουσαν ἀνταπόδοσιν. Ἐμέθυσε μὲ μεγάλην μέθην τοὺς ἡγεμόνας τῆς Βαβυλῶνος καὶ τοὺς σοφούς της καὶ τοὺς στρατηγούς της, λέγει ὁ οὐράνιος καὶ αἰώνιος Βασιλιᾶς, τοῦ Ὁποίου τὸ ὄνομα εἶναι Κύριος παντοκράτωρ.
58 Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος: Τὸ τεῖχος τῆς ἰσχυρᾶς Βαβυλῶνος ἔχει κατασκευασθῆ πολὺ μεγάλο, ἔχει πλατυνθῇ. Πάρα ταῦτα θὰ κατακρημνισθῇ καὶ θὰ κατασκαφῇ ἐκ θεμελίων, θὰ καταστροφῇ ἐντελῶς. Οἱ ἑκατὸν πύλες τῆς Βαβυλῶνος, οἱ ὑψηλὲς καὶ κατασκευασμένες ἀπὸ χαλκόν, θὰ παραδοθοῦν εἰς τὴν φωτιά. Ἕνεκα τούτου οἱ ἐπιτιθέμενοι ἐναντίον τῆς Βαβυλῶνος λαοὶ δὲν θὰ κοπιάσουν ματαίως. Μαζὶ μὲ τὴν Βαβυλῶνα θὰ ἑξαφανισθοῦν καὶ θὰ σβήσουν καὶ ἄλλα ἰσχυρὰ ἔθνη.
59 Αὐτὸς εἶναι ὁ λόγος, τὸν ὁποῖον ὁ Κύριος ἔδωκεν ἐντολὴν εἰς τὸν προφήτην Ἱερεμίαν νὰ εἰπῇ εἰς τὸν Σαραίαν, τὸν υἱὸν τοῦ Νηρίου, υἱοῦ τοῦ Μαασαίου, ὅταν ὁ Σαραίας ἐπήγαινε εἰς τὴν Βαβυλῶνα ὡς ἀπεσταλμένος τοῦ Σεδεκία, βασιλιᾶ τοῦ Ἰούδα, κατὰ τὸ τέταρτον ἔτος τῆς βασιλείας του. Ὁ Σαραίας εἶχεν ὡς ἀποστολὴν νὰ μεταφέρῃ καὶ νὰ προσφέρῃ τὰ δῶρα τοῦ Σεδεκία εἰς τὸν Ναβουχοδονόσορα, βασιλιᾶ τῆς Βαβυλῶνος.
60 Καὶ ὁ Ἱερεμίας ἔγραψεν εἰς ἕνα βιβλίον ὅλον τὸν ὄλεθρον καὶ τὶς συμφορές, ποὺ ἐπρόκειτο νὰ συμβοῦν εἰς βάρος τῆς Βαβυλῶνος· δηλαδὴ ὅλους αὐτοὺς τοὺς λόγους, ποὺ εἶναι γραμμένοι ἐδῶ ἐναντίον τῆς Βαβυλῶνος.
61 Καὶ ὁ Ἱερεμίας εἶπε πρὸς τὸν Σαραίαν: <Ὅταν φθάσῃς εἰς τὴν Βαβυλῶνα, φρόντισε νὰ ἀναγνώσῃς ὅλους αὐτοὺς τοὺς λόγους μεγαλοφώνως
62 εἰς μικρὸν κύκλον συμπατριωτῶν σου καὶ νὰ εἰπῆς: <Κύριε, Κύριε, Σὺ ὠμίλησες <καὶ ὄχι ὁ Ἱερεμίας ἢ ἄλλος ἄνθρωπος> ἐναντίον τοῦ τόπου αὐτοῦ, ὅτι θὰ τὸν ἐξολοθρεύσῃς, ὥστε νὰ μὴ ὑπάρχουν πλέον εἰς αὐτὸν ζωντανὲς ὑπάρξεις, οἱ ὁποῖες νὰ τὸν κατοικοῦν, ἀπὸ ἀνθρώπου ἕως κτήνους, διότι ἡ ἐρήμωσις καὶ ὁ ἀφανισμός των θὰ εἶναι αἰώνιος>.
63 Κατόπιν, ὅταν τελειώσῃς τὴν ἀνάγνωσιν τοῦ βιβλίου τούτου, θὰ προσδέσῃς εἰς αὐτὸ μίαν πέτραν καὶ θὰ τὸ ρίψῃς εἰς τὸ μέσον τοῦ ποταμοῦ Εὐφράτου
64 καὶ θὰ εἰπῇς: <Ἔτσι θὰ καταβυθισθῇ ἡ Βαβυλὼν εἰς αἰώνιον ὄλεθρον καὶ καταστροφὴν καὶ οὐδέποτε θὰ ἀναλάβῃ πλέον ἀπὸ τὰ μεγάλα δεινὰ καὶ τὶς συμφορές, τὶς ὁπο·ῖες Ἐγὼ ὁ Θεὸς θὰ προξενήσω εἰς αὐτήν>.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
άδε λέγει Κύριος· ἰδοὺ ἐγὼ ἐξεγείρω ἐπὶ Βαβυλῶνα καὶ ἐπὶ τοὺς κατοικοῦντας Χαλδαίους ἄνεμον καύσωνα διαφθείροντα.	ὐτὰ λέγει ὁ Κύριος: Ἰδοὺ ἐγὼ ἐξαπολύω ἐναντίον τῆς Βαβυλῶνος καὶ ὅλων τῶν κατοίκων τῆς χώρας Χαλδαίων καυστικὸν καταστρεπτικὸν ἄνεμον.	ὐτὰ λέγει ὁ Κύριος: Ἰδού· Ἐγὼ θὰ σηκώσω κατὰ τῆς Βαβυλῶνος καὶ ἐναντίον ἐκείνων ποὺ κατοικοῦν τὴν Χαλδαίαν, ἄνεμον καυστικόν, καταστρεπτικόν.
2 Καὶ ἐξαποστελῶ εἰς Βαβυλῶνα ὑβριστάς, καὶ καθυβρίσουσιν αὐτὴν καὶ λυμανοῦνται τὴν γῆν αὐτῆς· οὐαὶ ἐπὶ Βαβυλῶνα κυκλόθεν ἐν ἡμέρᾳ κακώσεως αὐτῆς.	2 Θὰ ἐξαπολύσω δηλαδὴ ἐναντίον τῆς Βαβυλῶνος ἀνθρώπους ἀλαζονικοὺς καὶ ἀναιδεῖς, οἱ ὁποῖοι θὰ τὴν ἐξευτελίσουν καὶ θὰ λεηλατήσουν καὶ θὰ καταστρέψουν τὴν χώραν αὐτῆς. Ἀλλοίμονον εἰς τὴν Βαβυλῶνα κατὰ τὴν ἡμέραν τῶν συμφορῶν της, ὅταν οἱ ἐχθροί της τὴν περικυκλώσουν!	2 Καὶ θὰ ἑξαποστείλω κατὰ τῆς Βαβυλῶνος ἀνθρώπους θρασεῖς καὶ ἐγωϊστάς, οἱ ὁποῖοι θὰ τὴν κατεξευτελίσουν καὶ θὰ λεηλατήσουν καὶ θὰ καταστρέψουν τὴν χώραν της. Ἀλλοίμονον εἰς τὴν Βαβυλῶνα κατὰ τὴν ἡμέραν τῶν μεγάλων δεινῶν της, ὅταν θὰ τὴν περικυκλώσουν οἱ ἐχθροί της.
3 Τεινέτω ὁ τείνων τὸ τόξον αὐτοῦ καὶ περιθέσθω ᾧ ἐστιν ὅπλα αὐτῷ, καὶ μὴ φείσησθε ἐπὶ τοὺς νεανίσκους αὐτῆς καὶ ἀφανίσατε πᾶσαν τὴν δύναμιν αὐτῆς·	3 Ὁ χειριστὴς τοῦ τόξου ἂς τὸ ἐντείνῃ ἐναντίον αὐτῆς, ἐκεῖνος ποὺ ἔχει ὅπλα ἂς τὰ περιβληθῇ. Μὴ λυπηθῆτε οὔτε τὰ νέα βλαστάρια της, ἐξολοθρεύσατε ὅλην τὴν εἰς ἄνδρας δύναμίν της.	3 Ὁ ἐπιδέξιος τοξότης ἂς ἐντείνῃ τὸ τόξον του ἐναντίον της, καὶ ἐκεῖνος ποὺ ἔχει ὅπλα ἂς περιβληθῇ τὸν ὁπλισμόν του. <Σεῖς, οἱ Μηδοπέρσαι> μὴ λυπηθῆτε τοὺς νέους τῆς Βαβυλῶνος, καταστρέψατε δὲ ὁλοσχερῶς ὅλην τὴν πολυπληθῆ εἰς ἄνδρας στρατιωτικὴν δύναμίν της.
4 καὶ πεσοῦνται τραυματίαι ἐν γῇ Χαλδαίων καὶ κατακεκεντημένοι ἔξωθεν αὐτῆς.	4 Θὰ πέσουν νεκροὶ εἰς τὴν χώραν τῶν Χαλδαίων καὶ κατατρυπημένοι ἀπὸ τὰς μαχαίρας ἔξω ἀπὸ τὰ τείχη της,	4 Καὶ εἰς τὴν χώραν τῶν Χαλδαίων θὰ πέσουν νεκροί, ἔξω δὲ ἀπὸ τὰ τείχη τῆς πόλεως κατασφαγμένοι ἀπὸ τὰ σπαθιὰ τῶν ἐχθρῶν.
5 Διότι οὐκ ἐχήρευσεν Ἰσραὴλ καὶ Ἰούδας ἀπὸ Θεοῦ αὐτῶν, ἀπὸ Κυρίου παντοκράτορος, ὅτι ἡ γῆ αὐτῶν ἐπλήσθη ἀδικίας ἀπὸ τῶν ἁγίων Ἰσραήλ.	5 Καὶ θὰ ἐπέλθῃ αὐτὴ ἡ δικαία τιμωρία, διότι ὁ ἰσραηλιτικὸς καὶ ὁ ἰουδαϊκὸς λαὸς δὲν ἀπωρφανίσθησαν καὶ δὲν ἐγκατελείφθησαν ἀπὸ τὸν Θεόν των, ἀπὸ τὸν Κύριον καὶ παντοκράτορα. Ἡ δὲ γῆ τῶν Χαλδαίων ἐγέμισεν ἀπὸ ἀδικίας ἐναντίον τῶν ἁγίων προσώπων καὶ τόπων τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ.	5 Οἱ Χαλδαῖοι θὰ τιμωρηθοῦν, διότι ὁ Ἰσραηλιτικὸς καὶ ὁ Ἰουδαϊκὸς λαὸς δὲν ἀπωρφανίσθησαν καὶ δὲν ἐγκατελείφθησαν ἀπὸ τὸν Θεόν των, τὸν παντοκράτορα Κύριον· καὶ ἀκόμη, διότι ἡ χώρα τῶν Χαλδαίων ἐγέμισε ἀπὸ ἀδικίες κατὰ τῶν ἱερῶν προσώπων καὶ τῶν ἁγίων τόπων τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ. <Ἡ, κατ' ἄλλην ἑρμηνείαν: Ὁ Ἰσραηλιτικὸς καὶ ὁ Ἰουδαϊκὸς λαὸς δὲν ἀπωρφανίσθησαν καὶ δὲν ἐγκατελείφθησαν ἀπὸ τὸν Θεόν των, τὸν παντοκράτορα Κύριον, διότι Ἐγὼ ὁ Θεὸς τοὺς περιεφρόνησα μὲν διὰ τὴν εἰδωλολατρίαν καὶ παρανομίαν των, ἀλλὰ δὲν τοὺς ἀπεγύμνωσα ἐντελῶς τῆς φροντίδας καὶ προστασίας μου>.
6 Φεύγετε ἐκ μέσου Βαβυλῶνος καὶ ἀνασῴζετε ἕκαστος τὴν ψυχὴν αὐτοῦ, καὶ μὴ ἀπορριφῆτε ἐν τῇ ἀδικίᾳ αὐτῆς, ὅτι καιρὸς ἐκδικήσεως αὐτῆς ἐστι παρὰ Κυρίου, ἀνταπόδομα αὐτὸς ἀνταποδίδωσιν αὐτῇ.	6 Ἰσραηλῖται, φύγετε ἐκ μέσου τῆς Βαβυλῶνος. Ὁ καθένας σας ἂς σώσῃ τὴν ζωήν του, διὰ νὰ μὴ ἀπορριφθῆτε καὶ ἐξαφανισθῆτε καὶ σεῖς μαζῆ μὲ τὰς ἀδικίας καὶ τοὺς ἀδίκους τῆς πόλεως αὐτῆς, διότι ἔφθασε πλέον ὁ καιρὸς τῆς ἐκ μέρους τοῦ Κυρίου τιμωρίας της. Αὐτὸς θὰ ἀνταποδώσῃ εἰς αὐτὴν τὴν δικαίαν ἀνταπόδοσιν, τὴν πρέπουσαν τιμωρίαν.	6 Ἰσραηλῖται καὶ Ἰουδαῖοι, φύγετε μέσα ἀπὸ τὴν Βαβυλῶνα καὶ ὁ καθένας σας ἂς σώζῃ τὴν ζωήν του, διὰ νὰ μὴ ἀποβληθῆτε καὶ καταστραφῆτε καὶ σεῖς μαζὶ μὲ τὶς ἀδικίες καὶ παρανομίες τῆς Βαβυλῶνος· διὰ νὰ μὴ δεχθῆτε τὶς τιμωρίες καὶ πληγές, ποὺ θὰ δεχθῇ αὐτή, διότι ἔφθασεν ὁ καιρὸς τῆς δικαίας τιμωρίας της ἀπὸ τὸν Κύριον. Αὐτὸς ὁ Κύριος πρόκειται νὰ ἀνταποδώσῃ εἰς αὐτὴν τὴν δικαίαν τιμωρίαν της.
7 Ποτήριον χρυσοῦν Βαβυλὼν ἐν χειρὶ Κυρίου μεθύσκον πᾶσαν τὴν γῆν· ἀπὸ τοῦ οἴνου αὐτῆς ἐπίοσαν ἔθνη, διὰ τοῦτο ἐσαλεύθησαν.	7 Εἰς τὰ χέρια τοῦ Κυρίου ἦτο ἡ Βαβυλὼν χρυσὸ ποτήρι, ποὺ ἐμέθυεν ὅλην τὴν οἰκουμένην. Ἀπὸ τὸν οἶνον αὐτῆς ἔπιαν ὅλα τὰ ἔθνη. Διὰ τοῦτο ἐμέθυσαν καὶ ἐκλονίσθησαν καὶ ἐτρίκλιζαν.	7 Ἡ ἔνδοξος καὶ πλουσία Βαβυλὼν ἦταν χρυσὸ ποτήρι γεμᾶτο κρασὶ εἰς τὰ χέρια τοῦ Κυρίου, ποὺ ἐμεθοῦσε ὅλην τὴν γῆν μὲ ὀργήν, λύπην, ἀνηθικότητες, κενοδοξίαν· ἀπὸ τὸ μεθυστικὸν αὐτὸ κρασὶ τῆς ἁμαρτωλῆς Βαβυλῶνος ἤπιαν ὅλα τὰ ἔθνη καὶ διὰ τοῦτο ἐμέθυσαν, διεφθάρησαν καὶ τώρα τρικλίζουν.
8 Καὶ ἄφνω ἔπεσε Βαβυλὼν καὶ συνετρίβη· θρηνεῖτε αὐτήν, λάβετε ρητίνην τῇ διαφθορᾷ αὐτῆς, εἴ πως ἰαθήσεται.	8 Καὶ αἰφνιδίως ἡ Βαβυλὼν ἔπεσε καὶ συνετρίβη. Θρηνήσατε δι' αὐτήν, πάρετε βάλσαμον ἰαματικὸν διὰ τὰς πληγάς της, μήπως τυχὸν καὶ θεραπευθῇ.	8 Ἔξαφνα ὅμως, παρὰ πᾶσαν ἐλπίδα, ἔπεσεν ἡ Βαβυλὼν καὶ συνετρίβη. Κλαύσατε καὶ θρηνήσατέ την· λάβετε θεραπευτικῶν ρητίνην ὡς φάρμακον ἰαματικῶν διὰ τὶς πληγές της, μήπως καὶ δι' αὐτὸν τοῦ τρόπου θεραπευθῇ.
9 Ἰατρεύσαμεν τὴν Βαβυλῶνα, καὶ οὐκ ἰάθη· ἐγκαταλίπωμεν αὐτὴν καὶ ἀπέλθωμεν ἕκαστος εἰς τὴν γῆν αὐτοῦ, ὅτι ἤγγικεν εἰς οὐρανὸν τὸ κρῖμα αὐτῆς, ἐξῇρεν ἕως τῶν ἄστρων.	9 Οἱ ἄνθρωποί της θὰ ποῦν· <ἐχρησιμοποιήσαμεν διὰ τὴν Βαβυλῶνα ἰατρικὰ βότανα καὶ δὲν ἐθεραπεύθη. Λοιπόν, ἂς τὴν ἐγκαταλείψωμεν καὶ ὁ καθένας ἀπὸ ἡμᾶς ἂς ἀπέλθῃ εἰς τὴν χώραν του. Διότι αἱ ἀδικίαι της ἀνέβησαν μέχρις εἰς τὸν οὐρανόν, ἔφθασαν ἕως εἰς τὰ ἄστρα>.	9 <Οἱ ὑπερασπισταί της, ἢ, κατ' ἄλλους, οἱ Ἰσραηλῖται αἰχμάλωτοι τῆς, ἀπαντοῦν:> <Ἐπροσπαθήσαμε νὰ προσφέρωμεν εἰς τὴν Βαβυλῶνα ἰαματικὰ φάρμακα διὰ νὰ τὴν θεραπεύσωμεν, ἀλλὰ δὲν ἐθεραπεύθη. Λοιπόν, ἂς τὴν ἐγκαταλείψωμεν πλέον καὶ ὁ καθένας μας ἂς ἐπιστρέψῃ εἰς τὴν χώραν του, διότι οἰ ἁμαρτίες της ἐπλήθυναν τόσον πολύ, ὥστε ἔφθασαν μέχρι τὸν οὐρανόν, ἔφθασαν ἕως τὸ ὕψος τῶν ἄστρων>.
10 Ἐξήνεγκε Κύριος τὸ κρῖμα αὐτοῦ· δεῦτε καὶ ἀναγγείλωμεν ἐν Σιὼν τὰ ἔργα Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν.	10 Ὁ δὲ Κύριος ἐξέδωκε τὴν δικαίαν τοῦ ἀπόφασιν, καταστροφῆς τῆς Βαβυλῶνος, ἀπελευθερώσεως δὲ ἡμῶν τῶν Ἰσραηλιτῶν. Ἐμπρός, λέγουν οἱ Ἰουδαῖοι, νὰ ἀναγγείλωμεν εἰς τὴν Σιὼν τὰ ἔργα τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ ἡμῶν.	10 Ὁ Κύριος <λέγουν οἱ Ἰουδαῖοι ποὺ ἐλευθερώθηκαν ἀπὸ τὴν Βαβυλῶνα> ἐξέδωκε πλέον τὴν δικαίαν ἀπόφασίν του ὑπὲρ ἡμῶν, ἀφοῦ κατέστρεψε τὴν Βαβυλῶνα καὶ ἀπέδωσεν εἰς αὐτὴν ὅ,τι τῆς ἄξιζε. Ἐμπρὸς λοιπόν, ἂς ἀναγγείλωμεν εἰς τὴν Σιὼν τὰ θαυμαστὰ ἔργα τῆς τιμωρίας καὶ συντριβῆς τῆς Βαβυλῶνος, τὰ ὁποῖα εἰργάσθη ὁ Κύριος καὶ Θεός μας.
11 Παρασκευάζετε τὰ τοξεύματα, πληροῦτε τὰς φαρέτρας. Ἤγειρε Κύριον τὸ πνεῦμα βασιλέως Μήδων, ὅτι εἰς Βαβυλῶνα ἡ ὀργὴ αὐτοῦ τοῦ ἐξολοθρεῦσαι αὐτήν, ὅτι ἐκδίκησις Κυρίου ἐστίν, ἐκδίκησις λαοῦ αὐτοῦ ἐστίν.	11 Ἐτοιμάσατε τὰ τόξα σας, λέγει ὁ Θεός, πρὸς τούς ἐχθροὺς τῆς Βαβυλῶνος, γεμίσατε τὰς θήκας μὲ βέλη. Ὁ Κύριος ἐξήγειρε τὸ πνεῦμα τοῦ βασιλέως τῶν Μήδων, διότι ἡ ὀργή του στρέφεται ἐναντίον τῆς Βαβυλῶνος, διὰ νὰ τὴν ἐξολοθρεύσῃ. Αὐτὴ εἶναι ἡ παρὰ Κυρίου τιμωρία· εἶναι ἐκδίκησις ἐναντίον τῶν ἐχθρῶν τοῦ λαοῦ του.	11 <Σεῖς, οἱ ἐχθροὶ τῆς Βαβυλῶνος, λέγει ὁ Κύριος,> προπαρασκευάσατε τὰ πολεμικά σας τόξα· γεμίσατε μὲ βέλη τὶς φαρέτρες σας. Ὁ Κύριος, ποὺ κατευθύνει τὴν Ἱστορίαν τοῦ κόσμου, ἐξήγειρε τὸ πνεῦμα τοῦ <βασιλιᾶ τῶν Μήδων, διότι ἡ δίκαια ὀργή Του στρέφεται κατὰ τῆς ἁμαρτωλῆς καὶ Ὑπερηφάνου Βαβυλῶνος διὰ νὰ τὴν ἐξολοθρεύσῃ· διότι ἡ τιμωρία αὐτὴ προέρχεται ἀπὸ τὸν Κύριον καὶ εἶναι δίκαια ἀνταπόδοσις δι' ὅσα οἱ Βαβυλώνιοι ἔκαμαν εἰς τὸν λαόν του. <Σεῖς, οἱ Βαβυλώνιοι, λέγει ὁ Κύριος εἰρωνικῶς, ἐτοιμασθῆτε νὰ ἀντιμετωπίσετε τοὺς ἐχθρούς, ποὺ ἔρχονται νὰ σᾶς ἐπιτεθοῦν. Λοιπόν>
12 Ἐπὶ τειχέων Βαβυλῶνος ἄρατε σημεῖον, ἐπιστήσατε φαρέτρας, ἐγείρατε φυλακάς, ἐτοιμάσατε ὅπλα, ὅτι ἐνεχείρησε καὶ ποιήσει Κύριος ἃ ἐλάλησεν ἐπὶ τοὺς κατοικοῦντας Βαβυλῶνα,	12 Σεῖς οἱ Βαβυλώνιοι, λέγει ὁ Κύριος, ἐτοιμασθῆτε πρὸς πόλεμον, ὑψώσατε σημαίαν ἐπάνω εἰς τὰ τείχη τῆς Βαβυλῶνος, ἐτοιμάσατε τὰς φαρέτρας, ἐγκαταστήσατε φρουράς, ἐτοιμάσατε τὰ ὅπλα, διότι ὁ Κύριος κατήρτισε τὸ σχέδιόν του καὶ ἀπεφάσισε νὰ κάμῃ ἐκεῖνα, τὰ ὁποῖα εἶχεν εἴπει ἐναντίον τῶν κατοίκων τῆς Βαβυλῶνος·	12 ἐπάνω εἰς τὰ τείχη τῆς Βαβυλῶνος ὑψώσατε σημαίαν, ἐτοιμάσατε τὶς φαρέτρες, ἐγκαταστήσατε σκοπιὲς μὲ φρουρούς, ἐτοιμάσατε τὰ πολεμικὰ ὅπλα, διότι ὁ Κύριος ἐσχεδίασε καὶ ἀπεφάσισε νὰ φέρῃ εἰς πέρας ὅλα, ὅσα ἔχει ἐξαγγείλει ἐναντίον τῶν κατοίκων τῆς Βαβυλῶνος·
13 κατασκηνοῦντας ἐφ' ὕδασι πολλοῖς καὶ ἐπὶ πλήθει θησαυρῶν αὐτῆς· ἥκει τὸ πέρας σου ἀληθῶς εἰς τὰ σπλάγχνα σου.	13 ἐναντίον αὐτῶν, ποὺ κατοικοῦν κοντὰ εἰς τὰ πολλὰ ὕδατα τοῦ ποταμοῦ Εὐφράτου, καὶ εἰς τὸ πλῆθος τῶν θησαυρῶν της. Ἔχει φθάσει πλέον τὸ τέλος σου, ὦ Βαβυλών, ἕως εἰς αὐτὰ τὰ σπλάγχνα σου!	13 τῶν κατοίκων, ποὺ ἔχουν κτισμένα τὰ σπίτια των εἰς τἰς ὄχθες καὶ τὰ νησιὰ τῶν πολλῶν ὑδάτων τοῦ ποταμοῦ Εὐφράτου καὶ τῶν παραποτάμων του· τῶν κατοίκων, οἱ ὁποῖοι κατοικοῦν εἰς τὸ πλῆθος τῶν πολλῶν καὶ πλουσίων θησαυρῶν τῆς Βαβυλῶνος, Ἔφθασε πλέον τὸ τέλος σου, Βαβυλών· ἔχεις κτυπηθῇ καίρια, κατάκαρδα!
14 Ὅτι ὤμοσε Κύριος, κατὰ τοῦ βραχίονος αὐτοῦ· διότι πληρώσω σὲ ἀνθρώπων ὡσεὶ ἀκρίδων, καὶ φθέγξονται ἐπὶ σὲ οἱ καταβαίνοντες.	14 Διότι ὡρκίσθη ὁ Κύριος εἰς τὸν παντοδύναμον βραχίονά του καὶ εἶπε· <Θὰ σὲ γεμίσω ἀπὸ ἀνθρώπους ἐχθρούς σου, οἱ ὁποῖοι θὰ εἶναι τόσοι πολλοί, ὅπως τὰ σμήνη τῶν ἀκρίδων. Θὰ κραυγάζουν ἐναντίον σου ὅλοι ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι θὰ ἐπέλθουν κατὰ σοῦ>.	14 Διότι ο Κύριος ὡρκίσθη εἰς τὴν παντοκρατορικὴν δύναμιν του καὶ εἶπε: <Θὰ σὲ γεμίσω, θὰ σὲ πλημμυρίσω ἀπὸ ἐχθροὺς ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι θὰ εἶναι τόσον πολλοὶ ὡς σμήνη ἀκρίδων· ὅλοι δὲ αὐτοί, οἱ ὁποῖοι θὰ σοῦ ἐπιτεθοῦν, θὰ κραυγάζουν ἐναντίον σου καὶ θὰ σὲ ὀνειδίζουν μὲ κραυγὲς θριάμβου>!
-15 Κύριος ποιῶν γῆν ἐν τῇ ἰσχύϊ αὐτοῦ, ἐτοιμάζων οἰκουμένην ἐν τῇ σοφίᾳ αὐτοῦ, ἐν τῇ συνέσει αὐτοῦ ἐξέτεινε τὸν οὐρανόν,	15 Ὁ Κύριος εἶναι αὐτός, ποὺ ἐδημιούργησε τὴν γῆν ἐν τῇ παντοδυναμίᾳ του. Αὐτὸς ἑτοιμάζει καὶ στερεώνει τὴν οἰκουμένην ἐν τῇ πανσοφίᾳ του. Αὐτὸς ἔχει ἀπλώσει τὸν ἔναστρον οὐρανὸν ἐν τῇ συνέσει του.	15 Ὁ παντοδύναμος καὶ πάνσοφος Κύριος εἶναι Ἐκεῖνος ποὺ ἐδημιούργησε τὴν γῆν μὲ τὴν δύναμίν του· εἶναι Ἐκεῖνος, ὁ Ὁποῖος ἑτοιμάζει καὶ στερεώνει κατὰ τρόπον ἁρμονικὸν τὴν οἰκουμένην μὲ τὴν ἄπειρον σοφίαν του· καὶ ὁ Ὁποῖος μὲ τὴν ἄπειρον σοφίαν καὶ ὀξυδέρκειάν του ἄπλωσε τὸν οὐρανὸν ἀπὸ τὸ ἕνα ἄκρον τοῦ ὁρίζοντος εἰς τὸ ἄλλο!
16 εἰς φωνὴν ἔθετο ἦχος ὕδατος ἐν οὐρανῷ καὶ ἀνήγαγε νεφέλας ἀπ' ἐσχάτου τῆς γῆς, ἀστραπὰς εἰς ὑετόν ἐποίησε καὶ ἐξήγαγε φῶς ἐκ θησαυρῶν αὐτοῦ.	16 Βροντᾷ αὐτὸς μὲ τὴν παντοδύναμον φωνήν του καὶ ἦχος ὑδάτων ἀκούεται εἰς τὸν οὐρανόν· ὑψώνει νέφη ἀπὸ τὰ ἄκρα τῆς γῆς, ἔκαμε τὰς ἀστραπὰς προδρόμους τῆς βροχῆς, ἔβγαλε φῶς ἀπὸ τοὺς ἀπεράντους θησαυρούς του.	16 Μὲ τὴν παντοδύναμον φωνήν του, τὴν βροντήν, ἡ ὁποία εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς σνγκρούσεως τῶν νεφῶν, πίπτουν μὲ βοήν, καταρρακτωδῶς, τὰ ὕδατα τοῦ οὐρανοῦ· ἀνιψώνει τὰ νέφη ἀπὸ τὶς ἐσχατιὲς τῆς γῆς, τὶς ἀστραπὲς τὶς μετατρέπει εἰς βροχὴν καὶ ἀνέσυρε τὸ φῶς ἀπὸ τὰ θησαυροφυλάκιά του!
17 Ἐματαιώθη πᾶς ἄνθρωπος ἀπὸ γνώσεως, κατησχύνθη πᾶς χρυσοχόος ἀπὸ τῶν γλυπτῶν αὐτοῦ, ὅτι ψευδῆ ἐχώνευσαν, οὐκ ἔστι πνεῦμα ἐν αὐτοῖς·	17 Κενὴ καὶ ματαία εἶναι κάθε σοφία καὶ γνῶσις τοῦ ἀνθρώπου ἐνώπιόν του. Κατεντροπιασμένος μένει κάθε χρυσοχόος ἀπὸ τὰ γλυπτὰ αὐτοῦ ἔργα. Διότι ψεύτικα πράγματα ἔκαμαν οἱ χρυσοχόοι, ἀφοῦ δὲν ὑπάρχει εἰς αὐτὰ πνεῦμα.	17 Κάθε εἰδωλολάτρης, ὅσον ἀφορᾷ εἰς τὴν γνῶσιν περὶ τὴν θεολογίαν, ἀπεδείχθη κούφιος, μωρὸς καὶ ἀνόητος. Κάθε χρυσοχόος κατεντροπιάσθη διὰ τὰ γλυπτὰ ἔργα του <τὰ ἀγάλματα τῶν εἰδώλων>, διότι νεκρὰ καὶ ἀπατηλὰ πράγματα κατεσκεύασεν ἀπὸ χυτὸν μέταλλον, ἀφοῦ δὲν ὑπάρχει εἰς αὐτὰ καμμία πνοὴ ζωῆς.
18 μάταιά ἐστιν, ἔργα μεμωκημένα, ἐν καιρῷ ἐπισκέψεως αὐτῶν ἀπολοῦνται.	18 Μάταια, κενὰ καὶ ἄχρηστα εἶναι τὰ εἴδωλα, ἀξία ἐμπαιγμοῦ καὶ θὰ καταστραφοῦν, ὅταν ὁ Θεὸς τὰ ἐπισκεφθῇ ἐν τῇ δικαίᾳ ὀργῇ του.	18 Αὐτὰ τὰ χειροποίητα εἴδωλα εἶναι ψευδῆ, ἀπατηλά, κούφια, ἄξια χλεύης καὶ ἐμπαιγμοῦ· κατὰ τὸν καιρὸν ποὺ θὰ ἐπισκεφθῇ ὁ Θεὸς τοὺς εἰδωλολάτρας πρὸς κρίσιν καὶ ἀνταπόδοσιν, τὰ εἴδωλα αὐτὰ θὰ καταστραφοῦν.
19 Οὐ τοιαύτη μερὶς τῷ Ἰακώβ, ὅτι ὁ πλάσας τὰ πάντα αὐτός ἐστι κληρονομία αὐτοῦ, Κύριος ὄνομα αὐτῷ.	19 Οἱ Ἰσραηλῖται ὅμως δὲν θὰ ἔχουν τὴν ἰδίαν τύχην, διότι ὁ ποιητὴς τῶν πάντων Κύριος εἶναι ἡ κληρονομία των. Κύριος εἶναι τὸ Ὄνομά του.	19 Καμμίαν σχέσιν μὲ τέτοιους χειροποιήτους, νεκροὺς θεοὺς δὲν ἔχει ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαός, διότι ὁ ἀληθινός, ζωντανὸς Θεός, ποὺ ἐδημιούργησε τὰ πάντα, εἶναι πολύτιμος κληρονομία τοῦ λαοῦ αὐτοῦ· Κύριος εἶναι τὸ ὄνομά του.
-20 Διασκορπίζεις σὺ μοι σκεύη πολέμου, καὶ διασκορπιῶ ἐν σοὶ ἔθνη καὶ ἐξαρῶ ἐκ σοῦ βασιλεῖς	20 Ὁ ἐχθρὸς τῆς Βαβυλῶνος λέγει· <σύ, Κύριε, ἔδωκες εἰς ἐμὲ ὅπλα διὰ τὸν πόλεμον, καὶ ἐγὼ διὰ σοῦ καὶ πρὸς χάριν σοῦ θὰ διασκορπίσω τὰ ἐχθρικὰ ἔθνη, θὰ καταστρέψω μὲ την δύναμίν σου βασιλεῖς,	20 <Ὁ ἐχθρὸς τῆς Βαβυλῶνος λέγει:> <Σύ, Κύριε, ἔδωκες, διένειμες εἰς ἐμὲ ὅπλα πολέμου, καὶ ἐγὼ μὲ τὴν ἰδικήν σου δύναμιν θὰ διασκορπίσω τὰ ἔθνη καὶ διὰ σοῦ θὰ καταστρέψω βασιλεῖς.
21 καὶ διασκορπιῶ ἐν σοὶ ἵππον καὶ ἐπιβάτην αὐτοῦ καὶ διασκορπιῶ ἐν σοὶ ἅρματα καὶ ἀναβάτας αὐτῶν	21 θὰ διασκορπίσω πρὸς χάριν σου ἵππον καί, ἀναβάτην, θὰ διασκορπίσω μὲ τὴν δύναμίν σου τὰ πολεμικὰ ἅρματα καὶ ἐκείνους ποὺ ἐπιβαίνουν εἰς αὐτά.	21 Μὲ τὴν ἰδικήν σου βοήθειαν καὶ ἐνίσχυσιν θὰ διασκορπίσω τὸ ἱππικὸν καὶ τοὺς ἱππεῖς του <διὰ τῶν ὁποίων ὁ Βαβυλώνιος ὑπέταξεν ἔθνη πολλὰ καὶ ἔγινε ἡ μάστιγά των>· μὲ τὴν ἰδικήν σου βοήθειαν καὶ δύναμιν θὰ διασκορπίσω ἐπίσης τὰ πολεμικὰ ἅρματα καὶ τοὺς πολεμιστάς των.
22 καὶ διασκορπιῶ ἐν σὶ νεανίσκον καὶ παρθένον καὶ διασκορπιῶ ἐν σοὶ ἄνδρα καὶ γυναῖκα	22 Μὲ τὴν δύναμίν σου θὰ διασκορπίσω νεαροὺς ἄνδρας καὶ παρθένους, ὡρίμους ἄνδρας καὶ γυναῖκας.	22 Μὲ τὴν ἰδικήν σου βοήθειαν καὶ ἐνίσχυσιν θὰ διασκορπίσω νεαροὺς ἄνδρες καὶ παρθένους, ὅπως ἐπίσης διὰ σοῦ θὰ διασκορπίσω ὡρίμους ἄνδρες καὶ γυναῖκες.
23 καὶ διασκορπιῶ ἐν σοὶ ποιμένα καὶ τὸ ποίμνιον αὐτοῦ καὶ διασκορπιῶ ἐν σοὶ γεωργὸν καὶ τὸ γεώργιον αὐτοῦ καὶ διασκορπιῶ ἐν σοὶ ἡγεμόνας καὶ στρατηγούς σου.	23 Διὰ σοῦ διασκορπίζω ποιμένας καὶ τὰ ποίμνια αὐτῶν, γεωργοὺς καὶ τὰ γεωργούμενα ἐδάφη. Μὲ τὴν δύναμίν σου διασκορπίζω ἡγεμόνας καὶ τοὺς στρατηγοὺς αὐτῶν>.	23 Ἐπίσης μὲ τὴν ἰδικήν σου βοήθειαν καὶ δύναμιν θὰ διασκορπίσω ποιμένες καὶ τὰ ποίμνιά των διὰ σοῦ θὰ διασκορπίσω γεωργοὺς καὶ τοὺς ἀγρούς, ποὺ καλλιεργοῦνται ἀπὸ αὐτούς. Ἐπίσης μὲ τὴν ἰδικήν σου βοήθειαν θὰ διασκορπίσω ἡγεμόνες καὶ τοῖς στρατηγούς σου <τῶν>.
24 Καὶ ἀνταποδώσω τῇ Βαβυλῶνι καὶ πᾶσι τοῖς κατοικοῦσι Χαλδαίοις πάσας τὰς κακίας αὐτῶν, ἃς ἐποίησεν ἐπὶ Σιὼν κατ' ὀφθαλμοὺς ὑμῶν λέγει Κύριος.	24 Θὰ ἀνταποδώσω, λέγει ὁ Κύριος τὴν δικαίαν τιμωρίαν ἐναντίον τῆς Βαβυλῶνος καὶ ἐναντίον ὅλων ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι κατοικοῦν τὴν Χαλδαίαν διὰ τὰς κακίας αὐτῶν, τὰς ὁποίας διέπραξαν ἐναντίον τῆς Σιών, ἐνώπιον τῶν ὀφθαλμῶν σας.	24 Θὰ ἀνταποδώσω, λέγει ὁ Κύριος, εἰς τὴν Βαβυλῶνα καὶ εἰς ὅλους τοὺς κατοίκους τῆς Χαλδαίας τὴν δικαίαν καὶ πρέπουσαν τιμωρίαν δι’ ὅλες τὶς κακίες καὶ τὰ δεινά, ποὺ ἐπροξένησαν εἰς τὴν Σιὼν ἐμπρὸς εἰς τὰ μάτια σας.
25 Ἰδοὺ ἐγὼ πρός σε, τὸ ὄρος τὸ διεφθαρμένον, τὸ διαφθεῖρον πᾶσαν τὴν γῆν, καὶ ἐκτενῶ τὴν χεῖρά μου ἐπὶ σὲ καὶ κατακυλιῶ σε ἐπὶ τῶν πετρῶν καὶ δώσω σε ὡς ὄρος ἐμπεπυρισμένον·	25 Ἰδοὺ ἐγὼ εἶμαι ἐναντίον σου, Βαβυλών, ὅρος διεφθαρμένον, ποὺ διέφθειρες ὅλην τὴν οἰκουμένην. Θὰ ἀπλώσω τιμωρὸν τὴν χεῖρα μου ἐναντίον σου, θὰ σὲ κυλίσω ἐπάνω εἰς τοὺς βράχους, θὰ σὲ μεταβάλω εἰς ὅρος κατεστραμμένον ἀπὸ πυρκαϊάν.	25 Ἰδού· Ἐγὼ ὁ Κύριος ἔρχομαι ἐναντίον σου, Βαβυλών· ἔρχομαι ἐναντίον σοῦ, τοῦ διεφθαρμένον ὄρους, τὸ ὁποῖον μὲ τὴν ἀσέβειαν καὶ παρανομίαν τοῦ κατέστρεψεν ὅλην τὴν γῆν. Θὰ ἀπλώσω ἐναντίον σου τὸ παντοδύναμον χέρι μου καὶ θὰ σὲ κατακρημνίσω καὶ κατρακυλήσω ἐπάνω εἰς τοὺς βράχους, δηλαδὴ θὰ σὲ ταπεινώσω· καὶ θὰ σὲ μεταβάλω ὡσὰν βουνὸ κατεστραμμένον ἀπὸ φωτιά, δηλαδὴ θὰ σὲ καταστήσω παντελῶς ἄχρηστον, κυριολεκτικῶς σκόνη!
26 καὶ οὐ μὴ λάβωσιν ἀπὸ σοῦ λίθον εἰς γωνίαν καὶ λίθον εἰς θεμέλιον, ὅτι εἰς ἀφανισμὸν ἔσῃ εἰς τὸν αἰῶνα, λέγει Κύριος.	26 Τόσον μεγάλη θὰ εἶναι ἡ καταστροφή σου, ὥστε οἱ ἄνθρωποι δὲν θὰ μπορέσουν νὰ πάρουν ἀπὸ σὲ οὔτε λίθον, διὰ νὰ τὸν χρησιμοποιήσουν ὡς ἀκρογωνιαῖον εἰς θεμελίωσιν οἰκοδομήματος, διότι θὰ ἔχῃς παραδοθῇ εἰς αἰώνιον ἀφανισμόν, λέγει ὁ Κύριος.	26 Τόσον ὁλοκληρωτικὴ θὰ εἶναι ἡ καταστροφή σου, ὥστε οἱ ἄνθρωποι δὲν θὰ λάβουν πλέον ἀπὸ σὲ λίθον, ποὺ θὰ τὸν χρησιμοποιήσουν ὡς ἀγκωνάρι καὶ θεμέλιον λίθον δηλαδὴ δὲν θὰ λάβουν πλέον ἀπὸ σὲ οὔτε βασιλέα οὔτε ἄρχοντα· διότι θὰ ἐξαφανισθῇς ὁριστικῶς καὶ εἰς τὸν αἰῶνα, λέγει ὁ Κύριος.
27 Ἄρατε σημεῖον ἐπὶ τῆς γῆς, σαλπίσατε ἐν ἔθνεσι σάλπιγγι, ἁγιάσατε ἐπ' αὐτὴν ἔθνη, παραγγείλατε ἐπ' αὐτὴν βασιλείαις Ἀραρὰτ παρ' ἐμοῦ καὶ τοῖς Ἀσχαναζαίοις, ἐπιστήσατε ἐπ' αὐτὴν βελοστάσεις, ἀναβιβάσατε ἐπ' αὐτὴν ἵππον ὡς ἀκρίδων πλῆθος	27 Ὑψώσατε σημαίαν ἐπάνω εἰς τὴν γῆν, σαλπίσατε μὲ σάλπιγγα πρὸς ὅλα τὰ ἔθνη, προπαρασκευάσατε ἐξ ὀνόματός μου ὅλα τὰ ἔθνη, παραγγείλατε ἐξ ὀνόματός μου νὰ ἔλθουν ἐναντίον της αἱ βασιλεῖαι τοῦ Ἀραράτ, καὶ οἱ Ἀσχαναζαῖοι. Στήσατε ἐναντίον αὐτῆς πολεμικὰς μηχανάς, ποὺ ρίπτουν βέλη, ὁδηγήσατε καὶ ἐξαπολύσατε ἐναντίον αὐτῆς ἱππικόν, ὅπως αἱ ἀκρίδες κατὰ τὸ πλῆθος.	27 <Ὁ Κύριος δίδει διαταγὴν εἰς τὸν στρατόν του:> Ὑψώσατε σημαίαν ἐπάνω εἰς τὴν γῆν, σαλπίσατε μεταξὺ τῶν ἐθνῶν μὲ σάλπιγγα. Ξεχωρίσατε καὶ ἀφιερώσατε τὰ ἔθνη, διὰ νὰ ἐπιτεθοῦν κατὰ τῆς Βαβυλῶνος καὶ τὴν τιμωρήσουν. Προσκαλέσατε ἐναντίον της ἐξ ὀνόματός μου τὶς βασιλεῖες τοῦ ὄρους Ἀραράτ <τοὺς Ἀρμενίους> καὶ τοὺς Ἀσχαναζαίους <τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἀσχανάζ, ἀπογόνου τοῦ Ἰάφεθ>. Τοποθετήσατε καὶ στήσατε ἐναντίον της πολεμικὲς μηχανές, οἱ ὁποῖες ρίπτουν βέλη· ὁδηγήσατε ἐναντίον της πολυάριθμὸν ἱππικόν, ὅπως τὰ πολυάριθμα σμήνη τῶν ἀκρίδων.
28 ἀναβιβάσατε ἐπ' αὐτὴν ἔθνη, τὸν βασιλέα τῶν Μήδων καὶ πάσης τῆς γῆς, τοὺς ἡγουμένους αὐτοῦ καὶ πάντας τοὺς στρατηγοὺς αὐτοῦ.	28 Ὁδηγήσατε ἐναντίον αὐτῆς ἔθνη, τὸν βασιλέα τῶν Μήδων καὶ ὅλης τῆς οἰκουμένης, τοὺς ἄρχοντας αὐτοῦ καὶ ὅλους τοὺς στρατηγούς του.	28 Ὁδηγήσατε ἐπίσης ἐναντίον της ἔθνη, τὸν βασιλιᾶ τῶν Μήδων καὶ ὅλης τῆς γῆς, τοὺς ἀρχηγοὺς τοῦ στρατοῦ του καὶ ὅλους τοὺς στρατηγούς του.
29 Ἐσείσθη ἡ γῆ καὶ ἐπόνεσε, διότι ἐξανέστη ἐπὶ Βαβυλῶνα λογισμὸς Κυρίου τοῦ θεῖναι τὴν γῆν Βαβυλῶνος εἰς ἀφανισμὸν καὶ μὴ κατοικεῖσθαι αὐτήν.	29 Ἐσείσθη καὶ συνεστράφη ἀπὸ πόνον ὅλη ἡ γῆ, διότι ὁ Κύριος ἐξηγέρθη ἐναντίον τῆς Βαβυλῶνος. Ἀπεφάσισε τὴν καταστροφήν της καὶ τὸν ἀφανισμόν της, ὥστε νὰ μὴ κατοικηθῇ πλέον.	29 Συνεκλονίσθη ἡ γῆ καὶ οἱ κάτοικοί της ἐδοκίμασαν ὀδύνην καὶ πόνον, διότι ὁ Κύριος ἀπεφάσισε καὶ ἔθεσεν εἰς ἐνέργειαν σχέδιον διὰ τὴν καταστροφὴν καὶ ἐξαφάνισιν τῆς Βαβυλῶνος, ὥστε αὐτὴ νὰ μείνῃ πλέον ἀκατοίκητος καὶ ἔρημος.
30 Ἐξέλιπε μαχητὴς Βαβυλῶνος τοῦ πολεμεῖν, καθήσονται ἐκεῖ ἐν περιοχῇ, ἐθραύσθη ἡ δυναστεία αὐτῶν, ἐγενήθησαν ὡσεὶ γυναῖκες, ἐνεπυρίσθη τὰ σκηνώματα αὐτῆς, συνετρίβησαν οἱ μοχλοὶ αὐτῆς.	30 Ἔλειψαν πλέον μαχηταὶ τῆς Βαβυλῶνος, διὰ νὰ συνεχίσουν τὸν πόλεμον. Κάθονται ἐκεῖ περικυκλωμένοι, συνετρίβη ἡ δύναμίς των, ἔγιναν δειλοὶ ὡσὰν γυναῖκες, ἐπυρπολήθησαν καὶ ἐκάησαν αἱ οἰκίαι αὐτῆς, συνετρίβησαν οἱ μοχλοὶ τῶν πυλῶν τῆς πόλεως.	30 Ἀπεθαρρύνθησαν, ἐμαράνθησαν, ἔπαυσαν νὰ εἶναι ἀξιόμαχοι οἱ πολεμισταὶ τῆς Βαβυλῶνος. Ἐκάθησαν ἄπρακτοι, περικυκλωμένοι μέσα εἰς τὰ φρούριά των· ἔσπασε τὸ ἠθικόν των, σννετρίβη ἡ δύναμίς των τώρα ἔγιναν δειλοί, ὅπως οἱ γυναῖκες· οἱ οἰκίες τῆς Βαβυλῶνος ἐκάησαν ἀπὸ φωτιά· οἱ μοχλοί των πυλῶν της, ποὺ τὴν ἀσφάλιζαν, συνετρίβησαν.
31 Διώκων εἰς ἀπάντησιν διῶκοντος διώξεται καὶ ἀναγγέλλων εἰς ἀπάντησιν ἀναγγέλλοντος τοῦ ἀναγγεῖλαι τῷ βασιλεῖ Βαβυλῶνος, ὅτι ἄλωκεν ἡ πόλις αὐτοῦ,	31 Ὁ ἔνας ἀγγελιοφόρος τρέχει κατόπιν τοῦ ἄλλου ἔρχεται δρομέως κατόπιν τοῦ ἄλλου, διὰ νὰ ἀναγγείλουν εἰς τὸν βασιλέα τῆς Βαβυλῶνος, ὅτι ἡ πόλις αὐτοῦ ἐκυριεύθη.	31 Ὁ ἕνας ἀπεσταλμένος διαδέχεται τὸν ἀπερχόμενον ἀπεσταλμένον, ὁ ἕνας ἀγγελιαφόρος διαδέχεται τὸν ἄλλον ἀγγελιαφόρον, διὰ νὰ ἀναγγείλῃ πανικόβλητος εἰς τὸν βασιλιᾶ τῆς Βαβυλῶνος ὅτι ἡ πόλις του ἔχει πλέον κυριευθῇ·
32 ἀπ' ἐσχάτου τῶν διαβάσεων αὐτοῦ ἐλήφθησαν, καὶ τὰ συστήματα αὐτῶν ἐνέπρησαν ἐν πυρί, καὶ ἄνδρες αὐτοῦ οἱ πολεμισταὶ ἐξέρχονται.	32 Ὅλαι καὶ αἱ τελευταῖαι δίοδοι εἰς διάσωσιν αὐτοῦ ἔχουν καταληφθῇ ἀπὸ τὸν ἐχθρόν. Τὰ ὀχυρωματικὰ ἔργα παρεδόθησαν εἰς τὸ πῦρ καὶ οἱ πολεμισταὶ αὐτοῦ ἐξέρχονται ἀπὸ τὰ ὀχυρώματα, διὰ νὰ παραδοθοῦν.	32 νὰ ἀναγγείλῃ ὅτι καὶ οἱ τελευταῖες διέξοδοι σωτηρίας ἀπὸ τὴν πόλιν ἔχουν καταληφθῇ ἀπὸ τὸν ἐχθρόν· καὶ ὅτι τὰ ὀχυρωματικὰ ἔργα τῆς πόλεως παρεδόθησαν εἰς τὴν φωτιά, οἱ δὲ πολεμικοὶ ἄνδρες ἐγκαταλείπουν τὶς θέσεις των πανικόβλητοι καὶ βγαίνουν ἀπὸ τὰ χαρακώματά των.
33 Διότι τάδε λέγει Κύριος· οἶκοι βασιλέως Βαβυλῶνος ὡς ἅλων ὥριμος ἀλοηθήσονται· ἔτι μικρὸν καὶ ἥξει ὁ ἄμητος αὐτῆς.	33 Αὐτὰ ἔγιναν, διότι αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος: Τὰ ἀνάκτορα τοῦ βασιλέως τῆς Βαβυλῶνος θὰ ἁλωνισθοῦν εἰς τὸ ἁλώνι ὡσὰν τὸ ὤριμο σιτάρι. Ὀλίγος χρόνος ἀκόμη, καὶ θὰ ἔλθῃ ὁ καιρὸς τοῦ θερισμοῦ καὶ τοῦ ἁλωνισμοῦ της.	33 Διότι αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος: Τὰ ἀνάκτορα τοῦ βασιλιᾶ τῆς Βαβυλῶνος θὰ ἁλωνισθοῦν, ὅπως ἁλωνίζεται εἰς τὸ ἁλῶνι ὁ ὥριμος καρπὸς τοῦ σιταριοῦ. Ὀλίγος ἀκόμη χρόνος καὶ θὰ ἔλθῃ ὁ καιρὸς τοῦ θερισμοῦ καὶ τοῦ ἁλωνίσματος τῆς Βαβυλῶνος.
34 Κατέφαγέ με, ἐμερίσατό με, κατέλαβέ με σκεῦος λεπτόν, Ναβουχοδονόσορ βασιλεὺς Βαβυλῶνος· κατέπιέ με ὡς δράκων, ἔπλησε τὴν κοιλίαν αὐτοῦ, ἀπὸ τῆς τρυφῆς μου ἔξωσέ με·	34 <Ὁ Ναβουχοδονόσορ, ὁ βασιλεὺς τῆς Βαβυλῶνος, λέγει ἡ Ἱερουσαλήμ, μὲ κατέφαγε, μὲ διεμέλισε ὡσὰν σκεῦος λεπτὸν καὶ ἀδύνατον, μὲ κατέπιεν ὡς δράκων, ἐγέμισε τὴν κοιλίαν, μὲ ἔδιωξε καὶ μὲ ἔβγαλε μακρυὰ ἀπὸ τὸν τόπον τῆς τρυφῆς καὶ τῆς ἡσυχίας μου.	34 <Ἡ Ἱερουσαλήμ, ἀπευθυνομένη εἰς τὸν Θεόν, λέγει μὲ παραπόνον τὰ ἀκόλουθα κατὰ τοῦ Βαβυλωνίου:> Ὁ Ναβουχοδονόσορ, ὁ βασιλιᾶς τῆς Βαβυλῶνος, μὲ κατέφαγεν, ἀφοῦ προηγουμένως μὲ κατεκομμάτιασε, διότι μὲ εὑρῆκε λαὸν ἀδύνατον <κατὰ τὸ Ἑβραϊκόν: Μὲ διεμέλισε καὶ μὲ κατέστησε σκεῦος ἄδειο, ἄχρηστον. Μὲ ἐκατάπιε ὁλόκληρη ὡς δράκων, ἐγέμισε τὴν κοιλιά του· μὲ ἔβγαλε ἔξω, μὲ ἔδιωξε μακριὰ ἀπὸ τὴν χώραν τῆς εὐτυχίας καὶ τῆς χαρᾶς μου.
35 οἱ μόχθοι μου καὶ αἱ ταλαιπωρίαι μου εἰς Βαβυλῶνα. Ἐρεῖ κατοικοῦσα Σιών· καὶ τὸ αἷμά μου ἐπὶ τοὺς κατοικοῦντας Χαλδαίους, ἐρεῖ Ἱερουσαλήμ·	35 Οἱ μόχθοι καὶ οἱ κόποι μου ἔχουν μεταφερθῆ εἰς Βαβυλῶνα. Θὰ εἴπουν οἱ κάτοικοι τῆς Σιών: Τὸ αἷμα μου θὰ πέση ἐπάνω εἰς τοὺς κατοίκους τῆς Χαλδαίας καὶ θὰ τοὺς καταστρέψῃ, θὰ πῇ ἡ Ἱερουσαλήμ>.	35 <Οἱ κόποι καὶ οἱ ταλαιπωρίες, τὰ βάσανα καὶ οἱ πληγές, ποὺ ὑπέφερα ἐγώ, ἂς πέσουν εἰς τὴν Βαβυλῶνα>, θὰ εἰπουν οἱ κάτοικοι τῆς Σιών. <Καὶ τὸ αἷμα μου, ποὺ ἐχύθη ἀπὸ αὐτούς, ἂς βαρύνῃ καὶ ἂς καταστρέψῃ τοὺς κατοίκους τῆς Χαλδαίας>, θὰ εἰπῇ ἡ Ἱερουσαλήμ.
36 διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριος· ἰδοὺ ἐγὼ κρινῶ τὴν ἀντίδικόν σου καὶ ἐκδικήσω τὴν ἐκδίκησίν σου καὶ ἐρημώσω τὴν θάλασσαν αὐτῆς καὶ ξηρανῶ τὴν πηγὴν αὐτῆς.	36 Διὰ τοῦτο αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος: Ἰδού, ἐγὼ θὰ κρίνῳ καὶ θὰ καταδικάσω τὴν ἀντίδικόν σου Βαβυλῶνα, θὰ ἐκδικάσω τὴν δικαίαν σου ὑπόθεσιν καὶ θὰ ἐρημώσω τὴν θάλασσαν τῆς Βαβυλῶνος. Θὰ ξηράνω τὰς πηγὰς αὐτῆς.	36 Διὰ τοῦτο αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος εἰς ἀπάντησιν τῶν λόγων τῶν κατοίκων τῆς Σιὼν καὶ τῆς Ἱερουσαλήμ: Ἰδού· Ἐγὼ ἀναλαμβάνω νὰ κατακρίνω τὴν ἀντίδικόν σου Βαβυλῶνα καὶ νὰ ἐκδικάσω τὴν δικαίαν ὑπόθεσίν σου· θὰ ξηράνω καὶ θὰ ἐρημώσω τὶς διώρυγες καὶ τὰ ἕλη τοῦ Εὐφράτου ποταμοῦ, ποὺ εἶναι ὡσὰν θάλασσα γύρω ἀπὸ τὴν Βαβυλῶνα, καὶ θὰ ἀποξηράνω τὴν πηγήν της, τὸν ποταμὸν Εὐφράτην. Δηλαδή, θὰ ἐρημώσω τὴν Βαβυλῶνα ἀπὸ τὸ πλῆθος τῶν ὑπηκόων της, ὅπως ἐπίσης τὴν δυναστείαν καὶ βασιλείαν της.
37 Καὶ ἔσται Βαβυλὼν εἰς ἀφανισμόν, καὶ οὐ κατοικηθήσεται.	37 Καὶ ἡ Βαβυλὼν θὰ παραδοθῇ εἰς ὄλεθρον καὶ ἐξαφανισμὸν καὶ δὲν θὰ κατοικηθῇ πλέον.	37 Ἡ Βαβυλὼν θὰ ἀφανισθῇ, θὰ καταντήσῃ σωρὸς ἐρειπίων καὶ δὲν θὰ κατοικηθῇ πλέον.
38 Ὅτι ἅμα ὡς λέοντες ἐξηγέρθησαν καὶ ὡς σκύμνοι λεόντων.	38 Διότι οἱ Βαβυλώνιοι ἐξηγέρθησαν ὡσὰν λέοντες, ὡς νεαροὶ σκύμνοι λεόντων.	38 Οἱ ἀμυνόμενοι κάτοικοι τῆς Βαβυλῶνος, προκειμένου νὰ ἀντιμετωπίσουν τοὺς Πέρσας, ἐξηγέρθησαν διὰ νὰ ἀντισταθοῦν ὡς λιοντάρια καὶ μάλιστα ὡς νεαροὶ σκύμνοι λιονταριῶν.
39 Ἐν τῇ θερμασίᾳ αὐτῶν δώσω πότημα αὐτοῖς καὶ μεθύσῳ αὐτούς, ὅπως καρωθῶσι καὶ ὑπνώσωσιν ὕπνον αἰώνιον καὶ οὐ μὴ ἐξεγερθῶσι, λέγει Κύριος·	39 Ἐπάνω εἰς τὸν πυρετὸν τῆς πολεμικῆς των δράσεως καὶ ὁρμῆς, ἐγὼ θὰ δώσω εἰς αὐτοὺς ποτὸν μεθυστικόν, θὰ τοὺς μεθύσῳ, διὰ νὰ ναρκωθοῦν, νὰ κοιμηθοῦν τὸν αἰώνιον ὕπνον, τὸν ὕπνον τοῦ θανάτου καὶ νὰ μὴ ἐξυπνήσουν πλέον, λέγει ὁ Κύριος	39 Ὅμως, ἐνῷ αὐτοὶ θὰ εὑρίσκωνται εἰς τὸ ὕψιστον σημεῖον τῆς πολεμικῆς των ἀντιστάσεως, εἰς τὸν πυρετὸν τοῦ πολέμου, <Ἐγὼ ὁ Θεός> θὰ τοὺς ποτίσω μὲ μεθυστικὸν ποτὸν καὶ θὰ τοὺς μεθύσω τόσον, ὥστε νὰ πέσουν εἰς νάρκην καὶ νὰ βυθισθοῦν εἰς ὕπνον αἰώνιον, ἀπὸ τὸν ὁποῖον δὲν θὰ ξυπνήσουν ποτὲ πλέον, λέγει ὁ Κύριος.
40 καταβιβάσω αὐτοὺς ὡς ἄρνας εἰς σφαγὴν καὶ ὡς κριοὺς μετ' ἐρίφων.	40 Θὰ τοὺς ὁδηγήσω εἰς τὴν σφαγήν, ὅπως ὁδηγοῦνται εἰς τὸ σφαγεῖον τὰ ἀρνία καὶ τὰ κριάρια μαζῆ μὲ τὰ ἐρίφια.	40 Θὰ τοὺς σύρω καὶ θὰ τοὺς ὁδηγήσω πρὸς σφαγὴν εἰς τὸ πεδίον τῆς μάχης, ὅπως ὁδηγοῦνται εἰς τὸ σφαγεῖον τὰ ὄρνια καὶ οἱ κριοὶ μαζὶ μὲ τὰ ἐρίφια.
41 Πῶς ἑάλω καὶ ἐθηρεύθη τὸ καύχημα πάσης τῆς γῆς; Πῶς ἐγένετο Βαβυλὼν εἰς ἀφανισμὸν ἐν τοῖς ἔθνεσιν;	41 Οἱ ἄνθρωποι θὰ εἴπουν· <πῶςς ἐκυριεύθη καὶ συνελήφθη ὡς θήραμα τὸ καύχημα ὅλης τῆς οἰκουμένης; Πῶς παρεδόθη ἡ ἔνδοξος Βαβυλὼν εἰς ἀφανισμὸν μεταξὺ τῶν ἐθνῶν;	41 Ὤ! πῶς ἐκυριεύθη καὶ ἐπαγιδεύθη ὡς θήραμα τὸ καύχημα ὅλης τῆς γῆς; Πῶς ἡ ἔνδοξος καὶ ἰσχυρὰ Βαβυλὼν ἐρημώθη καὶ ἐξηφανίσθη μεταξὺ τῶν ἐθνῶν;
42 Ἀνέβη ἐπὶ Βαβυλῶνα ἡ θάλασσα ἐν ἤχῳ κυμάτων αὐτῆς, καὶ κατεκαλύφθη.	42 Ἡ θάλασσα μὲ τὴν βοὴν τῶν κυμάτων τῆς ἀνέβηκεν ἐπάνω εἰς τὴν Βαβυλῶνα καὶ τὴν κατεκάλυψε.	42 Ἡ θάλασσα <ὁ πολυάριθμος ἐχθρικὸς στρατός> ὥρμησε κατὰ τῆς Βαβυλῶνος μὲ τὴν βοὴν τῶν κυμάτων της <τὶς πολεμικὲς ἰαχὲς καὶ τὴν ὁρμήν των> καὶ τὴν κατεκάλειψεν!
43 Ἐγενήθησαν αἱ πόλεις αὐτῆς ὡς γῆ ἄνυδρος καὶ ἄβατος, οὐ κατοικήσει ἐν αὐτῇ οὐδὲ εἶς, οὐδὲ μὴ καταλύσει ἐν αὐτῇ υἱὸς ἀνθρώπου.	43 Αἱ πόλεις της ἔγιναν ὡσὰν τόπος ἄνυδρος καὶ ἄβατος. Οὔτε ἔνας πλέον δὲν θὰ κατοικήσῃ εἰς αὐτήν. Κανεὶς υἱὸς ἀνθρώπου δὲν θὰ στήσῃ, ἔστω καὶ προσωρινόν, τὸ κατάλυμά του εἰς αὐτήν!	43 Οἱ πόλεις τῆς ἄλλοτε πλουσίας Βαβυλῶνος κατήντησαν τόπος ἄνυδρος καὶ ἄβατος· δὲν θὰ κατοικήσῃ πλέον εἰς αὐτὲς οὔτε ἕνας ἄνθρωπος, ἀλλ' οὔτε καὶ κανεὶς ἀπόγονος ἀνθρώπου θὰ στήσῃ εἰς αὐτὲς τὸ προσωρινὸν κατάλυμά του.
44 Καὶ ἐκδικήσω ἐπὶ Βαβυλῶνα καὶ ἐξοίσω ἃ κατέπιεν ἐκ τοῦ στόματοι αὐτῆς, καὶ οὐ μὴ συναχθῶσι πρὸς αὐτὴν ἔτι τὰ ἔθνη·	44 Θὰ τιμωρήσω τὴν Βαβυλῶνα καὶ θὰ βγάλω ἀπὸ τὸ στόμα της ἐκεῖνα, τὰ ὁποῖα εἶχε καταπίει, καὶ τὰ ἔθνη δὲν θὰ συγκεντρωθοῦν πλέον πρὸς αὐτήν.	44 Θὰ τιμωρήσω τὴν Βαβυλῶνα καὶ θὰ βγάλω ἀπὸ τὸ στόμα της ὅσα αὐτὴ ἐκατάπιε, καὶ δὲν θὰ σνναχθοῦν πλέον τὰ ἔθνη κοντά της.
49 καὶ ἐν Βαβυλῶνι πεσοῦνται τραυματίαι πάσης τῆς γῆς.	49 Εἰς τὴν Βαβυλῶνα θὰ πέσουν νεκροὶ ἄνθρωποι ἀπὸ ὅλην τὴν οἰκουμένην.	49 Εἰς δὲ τὴν Βαβυλῶνα θὰ πέσουν νεκροὶ ἄνθρωποι, ποὺ θὰ προέρχωνται ἀπὸ ὅλην τὴν γῆν.
50 Ἀνασωζόμενοι ἐκ γῆς πορεύεσθε καὶ μὴ ἵστασθε· οἱ μακρόθεν, μνήσθητε τοῦ Κυρίου, καὶ Ἱερουσαλὴμ ἀναβήτω ἐπὶ τὴν καρδίαν ὑμῶν.	50 Ὅσοι διασωθῆτε, φύγετε ἀπὸ τὴν χώραν αὐτήν, μὴ στέκεσθε οὔτε στιγμήν. Ὅσοι εὑρίσκεσθε μακρὰν ἐνθυμηθῆτε τὸν Κύριον. Ἡ Ἱερουσαλὴμ ἃς ἀνεβῇ εἰς τὴν διάνοιαν καὶ τὴν καρδίαν σας.	50 Ὅσοι ἔχετε διασωθῇ ἀπὸ τὴν σφαγὴν τοῦ πολέμου, φύγετε ἀπὸ τὴν χώραν καὶ μὴ παραμένετε εἰς αὐτήν. Ὅσοι κατοικεῖτε μακριά, ἐνθυμηθῆτε τὸν Κύριον, καὶ ἡ πόλις Ἱερουσαλὴμ ἂς ἔλθῃ εἰς τὴν μνήμην σας καὶ εἰς τὴν καρδία σας.
51 Ἠσχύνθημεν, ὅτι ἠκούσαμεν ὀνειδισμὸν ἡμῶν, κατεκάλυψεν ἀτιμία τὸ πρόσωπον ἡμῶν, εἰσῆλθον ἀλλογενεῖς εἰς τὰ ἅγια ἡμῶν, εἰς οἶκον Κυρίου.	51 Καὶ οἱ Ἰσραηλῖται ἀπαντοῦν· <ᾐσχύνθημεν, διότι ἠκούσαμεν ἐξευτελισμοὺς καὶ ὕβρεις ἐκ μέρους τῶν ἐχθρῶν μας. Τὸ πρόσωπόν μας τὸ ἐσκέπασεν ἡ καταφρόνησις καὶ ἡ ἐντροπή. Ἀλλοεθνεῖς εἰσῆλθον εἰς τὰ ἅγια ἡμῶν, εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου>.	51 <Οἱ αἰχμάλωτοι τῆς Βαβυλῶνος Ἰουδαῖοι λέγουν:> <Ἐγεμίσαμε ἀπὸ ἐντροπήν, διότι ἀκούσαμε ἀπὸ τοὺς ἐχθροὺς ὕβριν καὶ προσβολήν· κατεκάλυψεν ἐντροπὴ καὶ καταφρόνησις τὸ πρόσωπόν μας, διότι ξένοι, ἀλλοεθνεῖς καὶ εἰδωλολάτραι εἰσῆλθαν εἰς τοὺς ἁγίους τόπους μας, εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου>.
52 Διὰ τοῦτο ἰδοὺ ἡμέραι ἔρχονται, λέγει Κύριος, καὶ ἐκδικήσω ἐπὶ τὰ γλυπτὰ αὐτῆς, καὶ ἐν πάσῃ τῆ γῇ αὐτῆς πεσοῦνται τραυματίαι.	52 Διὰ τοῦτο ἰδού, ἔρχονται ἡμέραι, λέγει ὁ Κύριος, καὶ θὰ τιμωρήσω ἐγὼ τὰ γλυπτὰ εἴδωλα τῆς Βαβυλῶνος, καὶ εἰς ὅλην τὴν χώραν της θὰ πέσουν νεκροί.	52 Διὰ τοῦτο, ἰδού· ἔρχονται ἡμέρες, λέγει ὁ Κύριος <ἀπαντῶν εἰς τὸ παράπονον τῶν Ἰουδαίων αἰχμαλώτων>, κατὰ τὶς ὁποῖες θὰ τιμωρήσω τὰ γλυπτὰ εἴδωλα τῆς Βαβυλῶνος, καὶ εἰς ὅλην τὴν χώραν της θὰ πέσουν νεκροί.
53 Ὅτι ἐὰν ἀναβῇ Βαβυλὼν ὡς ὁ οὐρανὸς καὶ ὅτι ἐὰν ὀχυρώσῃ τὰ τείχῃ ἰσχὺϊ αὐτῆς, παρ' ἐμοῦ ἥξουσιν ἐξολοθρεύοντες αὐτήν, λέγει Κύριος.	53 Διότι, ἔστω καὶ ἂν ἡ Βαβυλὼν ἀνυψωθῇ ἕως εἰς τὸν οὐρανόν, ἔστω καὶ ἐὰν εἰς μεγάλην δύναμιν καὶ ἀντοχὴν ὀχυρώσῃ τὰ τείχη της θὰ ἔλθουν ἄνθρωποι ἀποστελλόμενοι παρ' ἐμοῦ ἐναντίον της, οἱ ὁποῖοι θὰ ἐξολοθρεύσουν αὐτήν, λέγει Κύριος.	53 Διότι, καὶ ἂν ἀκόμη ἡ Βαβυλὼν ἀνέβη καὶ ὑψωθῇ μέχρι τὸν οὐρανοῦ, καὶ ἂν ἀκόμη ὀχυρώσῃ τὰ τείχη της μὲ μεγάλην δύναμιν, θὰ ἐπέλθουν ἐναντίον της ὡς ἀπεσταλμένοι ἰδικοί μου ἄνθρωποι, οἱ ὁποῖοι θὰ τὴν ἐξολοθρεύσουν, λέγει ὁ Κύριος.
54 Φωνὴ κραυγῆς ἐν Βαβυλῶνι, καὶ συντριβὴ μεγάλη ἐν γῆ Χαλδαίων,	54 Μεγάλη κραυγὴ ἠκούσθη εἰς τὴν Βαβυλῶνα, μεγάλη καταστροφὴ καὶ ἀφανισμὸς ἡπλώθη εἰς τὴν γῆν τῶν Χαλδαίων!	54 Κραυγὴ μεγάλη καὶ ἰσχυρὰ ἀκούσθηκε εἰς τὴν Βαβυλῶνα καὶ καταστροφὴ μεγάλη ἀπλώθηκε εἰς τὴν χώραν τῶν Χαλδαίων.
55 ὅτι ἐξωλόθρευσε Κύριος τὴν Βαβυλῶνα καὶ ἀπώλεσεν ἀπ' αὐτῆς φωνὴν μεγάλην ἠχοῦσαν ὡς ὕδατα πολλά, ἔδωκεν εἰς ὄλεθρον φωνὴν αὐτῆς.	55 Διότι ἐξολόθρευσε Κύριος τὴν Βαβυλῶνα, κατέστρεψε τὸν μεγάλον θόρυβον τῆς πολυκοσμίας της, ποὺ ἀντηχοῦσεν, ὅπως βουΐζουν πολλὰ ὕδατα. Παρέδωκεν εἰς καταστροφὴν τὸν πολυάνθρωπον θόρυβόν της.	55 Διότι ἐξωλόθρευσεν ὁ Κύριος τὴν Βαβυλῶνα καὶ κατέστρεψε τὴν θορυβώδη ζωὴν τῆς πόλεως, ἀφοῦ ἐπέβαλε σιγὴν εἰς τὴν ὀχλοβοὴν τῆς χαρᾶς τοῦ μεγάλου πληθυσμοῦ της, ποὺ ἀντηχοῦσε ὅπως ἀντηχοῦν τὰ πολλὰ νερά.
56 Ὅτι ἦλθεν ἐπὶ Βαβυλῶνα ταλαιπωρία, ἑάλωσαν οἱ μαχηταὶ αὐτῆς, ἐπτόηται τὸ τόξον αὐτῶν, ὅτι ὁ Θεὸς ἀνταποδίδωσιν αὐτοῖς.	56 Ἐξέσπασεν ἐναντίον τῆς Βαβυλῶνος συμφορά. Οἱ πολεμισταὶ ἄνδρες της συνελήφθησαν αἰχμάλωτοι, οἱ τοξόται της κατελήφθησαν ἀπὸ πανικόν, διότι ὁ Θεὸς ἀνταπέδωσεν εἰς αὐτοὺς κατὰ τὰς πράξεις αὐτῶν.	56 Διότι ἐπῆλθε κατὰ τῆς Βαβυλῶνος καταστροφὴ καὶ ἐρήμωσις, οἱ πολεμισταί της συνελήφθησαν αἰχμάλωτοι, οἱ τοξόται της ἔχασαν τὸ θάρρος των, ἐκυριεύθησαν ἀπὸ πανικόν. Καὶ αὐτὰ ὅλα, διότι ὁ Θεὸς ἀντήμειψε μὲ τιμωρίες τὶς ἀδικίες τῶν Βαβυλωνίων.
57 Κύριος ἀνταποδίδωσιν αὐτῷ τὴν ἀνταπόδοσιν· καὶ μεθύσει μέθῃ τοὺς ἡγεμόνας αὐτῆς καὶ τοὺς σοφοὺς αὐτῆς καὶ τοὺς στρατηγοὺς αὐτῆς, λέγει ὁ βασιλεύς, Κύριος παντοκράτωρ ὄνομα αὐτῷ.	57 Ὁ Κύριος ἀπέδωκεν εἰς αὐτοὺς τὴν δικαίαν ἀνταπόδοσιν, μὲ μέθην μεγάλην ἐμέθυσε τοὺς ἡγεμόνας της καὶ τοὺς σοφούς της καὶ τοὺς στρατηγούς της, λέγει ὁ βασιλεὺς τοῦ ὁποίου τὸ ὄνομα εἶναι Κύριος παντοκράτωρ.	57 Μάλιστα! Ὁ Κύριος ἀνταπέδωκεν εἰς αὐτοὺς τὴν δικαίαν καὶ πρέπουσαν ἀνταπόδοσιν. Ἐμέθυσε μὲ μεγάλην μέθην τοὺς ἡγεμόνας τῆς Βαβυλῶνος καὶ τοὺς σοφούς της καὶ τοὺς στρατηγούς της, λέγει ὁ οὐράνιος καὶ αἰώνιος Βασιλιᾶς, τοῦ Ὁποίου τὸ ὄνομα εἶναι Κύριος παντοκράτωρ.
58 Τάδε λέγει Κύριος· τεῖχος Βαβυλῶνος ἐπλατύνθη, κατασκαπτόμενον κατασκαφήσεται, καὶ αἱ πυλαὶ αὐτῆς αἱ ὑψηλαὶ ἐμπυρισθήσονται, καὶ οὐ κοπιάσουσι λαοὶ εἰς κενόν, καὶ ἔθνη ἐν ἀρχῇ ἐκλείψουσιν.	58 Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος: Τὸ τεῖχος τῆς Βαβυλῶνος ἔγινε μέγα καὶ πλατύ, ἀλλὰ θὰ καταστραφῇ, θὰ κρημνισθῇ ἐκ θεμελίων. Αἱ πύλαι τῆς πόλεως αὐτῆς, ποὺ ἦσαν ὑψηλαί, θὰ παραδοθοῦν εἰς τὸ πῦρ. Οἱ λαοί, ποὺ θὰ ἐπιτεθοῦν ἐναντίον της, δὲν θὰ κοπιάσουν ἐπὶ ματαίῳ. Ὅμως μαζῆ μὲ αὐτὴν καὶ ἄλλα ἔθνη ἰσχυρὰ ἐπίσης θὰ σβήσουν.	58 Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος: Τὸ τεῖχος τῆς ἰσχυρᾶς Βαβυλῶνος ἔχει κατασκευασθῆ πολὺ μεγάλο, ἔχει πλατυνθῇ. Πάρα ταῦτα θὰ κατακρημνισθῇ καὶ θὰ κατασκαφῇ ἐκ θεμελίων, θὰ καταστροφῇ ἐντελῶς. Οἱ ἑκατὸν πύλες τῆς Βαβυλῶνος, οἱ ὑψηλὲς καὶ κατασκευασμένες ἀπὸ χαλκόν, θὰ παραδοθοῦν εἰς τὴν φωτιά. Ἕνεκα τούτου οἱ ἐπιτιθέμενοι ἐναντίον τῆς Βαβυλῶνος λαοὶ δὲν θὰ κοπιάσουν ματαίως. Μαζὶ μὲ τὴν Βαβυλῶνα θὰ ἑξαφανισθοῦν καὶ θὰ σβήσουν καὶ ἄλλα ἰσχυρὰ ἔθνη.
59 Ὁ λόγος, ὃν ἐνετείλατο Κύριος Ἱερεμίᾳ τῷ προφήτῃ εἰπεῖν τῷ Σαραίᾳ υἱῷ Νηρίου, τοῦ Μαασαίου, ὅτε ἐπορεύετο παρὰ Σεδεκίου βασιλέως Ἰούδα εἰς Βαβυλῶνα, ἐν τῷ ἔτει τῷ τετάρτῳ τῆς βασιλείας αὐτοῦ, καὶ Σαραίας ἄρχων δώρων.	59 Αὐτὸς εἶναι ὁ λόγος, τὸν ὁποῖον ὁ Κύριος ἔδωσεν ὡς ἐντολὴν εἰς τὸν Ἱερεμίαν τὸν προφήτην, νὰ εἴπῃ εἰς τὸν Σαραίαν, υἱὸν Νηρίου, υἱοῦ Μαασαίου, ὅταν αὐτὸς ἐπορεύετο εἰς τὴν Βαβυλῶνα ἐκ μέρους τοῦ Σεδεκίου βασιλέως τοῦ Ἰούδα, κατὰ τὸ τέταρτον ἔτος τῆς βασιλείας αὐτοῦ, διὰ νὰ μεταφέρῃ καὶ προσφέρῃ δῶρα.	59 Αὐτὸς εἶναι ὁ λόγος, τὸν ὁποῖον ὁ Κύριος ἔδωκεν ἐντολὴν εἰς τὸν προφήτην Ἱερεμίαν νὰ εἰπῇ εἰς τὸν Σαραίαν, τὸν υἱὸν τοῦ Νηρίου, υἱοῦ τοῦ Μαασαίου, ὅταν ὁ Σαραίας ἐπήγαινε εἰς τὴν Βαβυλῶνα ὡς ἀπεσταλμένος τοῦ Σεδεκία, βασιλιᾶ τοῦ Ἰούδα, κατὰ τὸ τέταρτον ἔτος τῆς βασιλείας του. Ὁ Σαραίας εἶχεν ὡς ἀποστολὴν νὰ μεταφέρῃ καὶ νὰ προσφέρῃ τὰ δῶρα τοῦ Σεδεκία εἰς τὸν Ναβουχοδονόσορα, βασιλιᾶ τῆς Βαβυλῶνος.
60 καὶ ἔγραψεν Ἱερεμίας πάντα τὰ κακά, ἃ ἥξει ἐπὶ Βαβυλῶνα, ἐν βιβλία ἑνί, πάντας τοὺς λόγους τούτους τοὺς γεγραμμένους ἐπὶ Βαβυλῶνα.	60 Ὁ Ἱρεμίας ἔγραψεν εἰς ἕνα βιβλίον ὅλας τὰς συμφοράς, αἱ ὁποῖαι θὰ ἐπήρχοντο ἐναντίον τῆς Βαβυλῶνος, ὅλους αὐτοὺς τοὺς λόγους, οἱ ὁποῖοι εἶχαν γραφῆ ἐναντίον τῆς Βαβυλῶνος.	60 Καὶ ὁ Ἱερεμίας ἔγραψεν εἰς ἕνα βιβλίον ὅλον τὸν ὄλεθρον καὶ τὶς συμφορές, ποὺ ἐπρόκειτο νὰ συμβοῦν εἰς βάρος τῆς Βαβυλῶνος· δηλαδὴ ὅλους αὐτοὺς τοὺς λόγους, ποὺ εἶναι γραμμένοι ἐδῶ ἐναντίον τῆς Βαβυλῶνος.
61 Καὶ εἶπεν Ἱερεμίας πρὸς Σαραίαν· ὅταν ἔλθῃς εἰς Βαβυλῶνα, καὶ ὄψῃ καὶ ἀναγνώσῃ πάντας τοὺς λόγους τούτους.	61 Ὁ Ἱερεμίας εἶπε πρὸς τὸν Σαραίαν· <ὅταν φθάσῃς εἰς τὴν Βαβυλῶνα, θὰ φροντίσῃς νὰ ἀναγνώσῃς ὅλους αὐτοὺς τοὺς λόγους	61 Καὶ ὁ Ἱερεμίας εἶπε πρὸς τὸν Σαραίαν: <Ὅταν φθάσῃς εἰς τὴν Βαβυλῶνα, φρόντισε νὰ ἀναγνώσῃς ὅλους αὐτοὺς τοὺς λόγους μεγαλοφώνως
62 Καὶ ἐρεῖς· Κύριε Κύριε, σὺ ἐλάλησας ἐπὶ τὸν τόπον τοῦτον τοῦ ἐξολοθρεῦσαι αὐτὸν καὶ τοῦ μὴ εἶναι ἐν αὐτῷ κατοικοῦντας ἀπὸ ἀνθρώπου ἕως κτήνους, ὅτι ἀφανισμὸς εἰς τὸν αἰῶνα ἔσται.	62 καὶ θὰ εἴπῃς: Κύριε, Κύριε, σὺ ἐλάλησες ἐναντίον τοῦ τόπου αὐτοῦ, ὅτι δηλαδὴ θὰ τὸν ἐξολοθρεύσῃς, ὥστε νὰ μὴ ἀπομείνουν εἰς αὐτὸν κάτοικοι, ἀπὸ ἀνθρώπου ἕως κτήνους. Καὶ ὅτι ὁ ὄλεθρος καὶ ὁ ἐξαφανισμός του θὰ εἶναι παντοτεινός.	62 εἰς μικρὸν κύκλον συμπατριωτῶν σου καὶ νὰ εἰπῆς: <Κύριε, Κύριε, Σὺ ὠμίλησες <καὶ ὄχι ὁ Ἱερεμίας ἢ ἄλλος ἄνθρωπος> ἐναντίον τοῦ τόπου αὐτοῦ, ὅτι θὰ τὸν ἐξολοθρεύσῃς, ὥστε νὰ μὴ ὑπάρχουν πλέον εἰς αὐτὸν ζωντανὲς ὑπάρξεις, οἱ ὁποῖες νὰ τὸν κατοικοῦν, ἀπὸ ἀνθρώπου ἕως κτήνους, διότι ἡ ἐρήμωσις καὶ ὁ ἀφανισμός των θὰ εἶναι αἰώνιος>.
63 Καὶ ἔσται ὅταν παύσῃ τοῦ ἀναγινώσκειν τὸ βιβλίον τοῦτο, καὶ ἐπιδήσεις ἐπ' αὐτὸ λίθον καὶ ρίψεις αὐτὸ εἰς μέσον τοῦ Εὐφράτου	63 Ὅταν δὲ τελείωσῃς καὶ παύσῃς τὴν ἀνάγνωσιν τοῦ βιβλίου αὐτοῦ, θὰ δέσῃς ἐπάνω εἰς αὐτὸ λίθον καὶ θὰ τὸ ρίψῃς εἰς τὸ μέσον τοῦ ποταμοῦ Εὐφράτου	63 Κατόπιν, ὅταν τελειώσῃς τὴν ἀνάγνωσιν τοῦ βιβλίου τούτου, θὰ προσδέσῃς εἰς αὐτὸ μίαν πέτραν καὶ θὰ τὸ ρίψῃς εἰς τὸ μέσον τοῦ ποταμοῦ Εὐφράτου
64 καὶ ἐρεῖς· οὕτως καταδύσεται Βαβυλὼν καὶ οὐ μὴ ἀναστῇ ἀπὸ προσώπου τῶν κακῶν, ὧν ἐγὼ ἐπάγω ἐπ' αὐτήν.	64 καὶ θὰ πῇς: Ἔτσι θὰ καταβυθισθῇ καὶ ἡ Βαβυλὼν εἰς συμφορὰς καὶ ὄλεθρον καὶ δὲν θὰ ἀναλάβῃ ποτὲ ἀπὸ ὅλας τὰς συμφοράς της, τὰς ὁποίας ἐγὼ ἐπιφέρω ἐναντίον της.	64 καὶ θὰ εἰπῇς: <Ἔτσι θὰ καταβυθισθῇ ἡ Βαβυλὼν εἰς αἰώνιον ὄλεθρον καὶ καταστροφὴν καὶ οὐδέποτε θὰ ἀναλάβῃ πλέον ἀπὸ τὰ μεγάλα δεινὰ καὶ τὶς συμφορές, τὶς ὁπο·ῖες Ἐγὼ ὁ Θεὸς θὰ προξενήσω εἰς αὐτήν>.