΄Ιερεμίας : Κεφάλαιον ΛΑ'

Πρωτότυπο Κείμενο

ῇ Μωάβ.
Οὕτως εἶπε Κύριος· οὐαὶ ἐπὶ Ναβαῦ, ὅτι ὤλετο. Ἐλήφθη Καριαθέμ, ᾐσχύνθη Ἀμάθ καὶ ἡττήθη.
2 Οὐκ ἔστιν ἔτι ἰατρεία Μωὰβ , γαυρίαμα ἐν Ἐσεβών· ἐλογίσαντο ἐπ' αὐτὴν κακά· ἐκόψαμεν αὐτὴν ἀπὸ ἔθνους, καὶ παῦσιν παύσεται, ὄπισθέν σου βαδιεῖται μάχαιρα.
3 Ὅτι φωνὴ κεκραγότων ἐξ Ὠρωναίμ, ὄλεθρος καὶ σύντριμμα μέγα·
4 συνετρίβη Μωάβ, ἀναγγείλατε εἰς Ζογόρα,
5 ὅτι ἐπλήσθη Ἀλώθ ἐν κλαυθμῷ, ἀναβήσεται κλαίων ἐν ὁδῷ Ὠρωναίμ, κραυγὴν συντρίμματος ἠκούσατε·
6 φεύγετε καὶ σώσατε τὰς ψυχὰς ἡμῶν καὶ ἔσεσθε ὥσπερ ὄνος ἄγριος ἐρήμῳ.
7 Ἐπειδὴ ἐπεποίθεις ἐν ὀχυρώμασί σου, καὶ σὺ συλληφθήσῃ· καὶ ἐξελεύσεται Χαμὼς ἐν ἀποικίᾳ καὶ οἱ ἱερεῖς αὐτοῦ καὶ οἱ ἄρχοντες αὐτοῦ ἅμα.
8 Καὶ ἥξει ὄλεθρος ἐπὶ πᾶσαν πόλιν, καὶ πόλις οὐ μὴ σωθῇ, καὶ ἀπολεῖται ὁ αὐλῶν, καὶ ἐξολοθρευθήσεται ἡ πεδινὴ, καθὼς εἶπε Κύριος.
9 Δότε σημεῖα τῇ Μωάβ, ὅτι ἁφῇ ἀναφθήσεται, καὶ πᾶσα αἱ πόλεις αὐτῆς εἰς ἄβατον ἔσονται· πόθεν ἔνοικος αὐτῇ;
10 Ἐπικατάρατος ὁ ποιῶν τὰ ἔργα Κυρίου ἀμελῶς, ἐξαίρων μάχαιραν αὐτοῦ ἀφ' αἵματος.
11 Ἀνεπαύσατο Μωὰβ ἐκ παιδαρίου καὶ πεποιθὼς ἦν ἐπὶ τῇ δόξῃ αὐτοῦ, οὐκ ἐνέχεεν ἐξ ἀγγείου εἰς ἀγγεῖον καὶ εἰς ἀποικισμὸν οὐκ ᾤχετο· διὰ τοῦτο ἔστη γεῦμα αὐτοῦ ἐν αὐτῷ καὶ ὀσμὴ αὐτοῦ οὐκ ἐξέλιπε.
12 Διὰ τοῦτο ἰδοὺ ἡμέραι αὐτοῦ ἔρχονται, φησὶ Κύριος, καὶ ἀποστελῶ αὐτῷ κλίνοντας, καὶ κλινοῦσιν αὐτὸν καὶ τὰ σκεύη αὐτοῦ λεπτυνοῦσι καὶ τὰ κέρατα αὐτοῦ συγκόψουσι.
13 Καὶ καταισχυνθήσεται Μωὰβ ἀπὸ Χαμώς, ὥσπερ κατῃσχύνθη οἶκος Ἰσραὴλ ἀπὸ Βαιθὴλ ἐλπίδος αὐτῶν πεποιθότες ἐπ' αὐτοῖς.
14 Πῶς ἐρεῖτε· ἰσχυροί ἐσμεν καὶ ἄνθρωπος ἰσχύων εἰς τὰ πολεμικά;
15 Ὤλετο Μωὰβ πόλις αὐτοῦ, καὶ ἐκλεκτοὶ νεανίσκοι αὐτοῦ κατέβησαν εἰς σφαγήν·
16 ἐγγὺς ἡμέρα Μωὰβ ἐλθεῖν, καὶ πονηρία αὐτοῦ ταχεῖα σφόδρα.
17 Κινήσατε αὐτῷ, πάντες κυκλόθεν αὐτοῦ, πάντες εἰδότες ὄνομα αὐτοῦ· εἴπατε· πῶς συνετρίβη βακτηρία εὐκλεής, ράβδος μεγαλώματος ;
18 Κατάβηθι ἀπὸ δόξης καὶ κάθισον ἐν ὑγρασίᾳ, καθημένη Δαιβών· ἐκτριβήσεται, ὅτι ὤλετο Μωάβ, ἀνέβη εἰς σὲ λυμαινόμενος ὀχύρωμά σου.
19 Ἐφ' ὀδοῦ στῆθι καὶ ἔπιδε, καθημένη ἐν Ἀροήρ, καὶ ἐρώτησον φεύγοντα καὶ σῳζόμενον καὶ εἶπον· τε ἐγένετο;
20 Κατῃσχύνθη Μωάβ, ὅτι συνετρίβη· ὀλόλυξον καὶ κέκραξον, ἀνάγγειλον ἐν Ἀρνών, ὅτι ὤλετο Μωάβ·
21 καὶ κρίσις ἔρχεται εἰς τὴν γῆν Μεισὼρ ἐπὶ Χελὼν καὶ Ρεφὰς καὶ Μωφὰθ
22 καὶ ἐπὶ Δαιβὼν καὶ ἐπὶ Ναβαῦ καὶ ἐπ' οἶκον Δαιβλαθαὶμ
23 καὶ ἐπὶ Καριαθαὶμ καὶ ἐπ' οἶκον Γαιμὼλ καὶ ἐπ' οἶκον Μαὼν
24 καὶ ἐπὶ Καριὼθ καὶ ἐπὶ Βοσὸρ καὶ ἐπὶ πάσας τὰς πόλεις Μωὰβ καὶ πόρρω καὶ τὰς ἐγγύς.
25 Κατεάχθη κέρας Μωάβ, καὶ τὸ ἐπίχειρρν αὐτοῦ συνετρίβη.
26 Μεθύσατε αὐτόν, ὅτι ἐπὶ Κύριον ἐμεγαλύνθη· καὶ ἐπικρούσει Μωὰβ ἐν χειρὶ αὐτοῦ καὶ ἔσται εἰς γέλωτα καὶ αὐτός.
27 Καὶ εἰ μὴ εἰς γελοιασμὸν ἦν σοι Ἰσραήλ; Ἢ ἐν κλοπαῖς σου εὑρέθη, ὅτι ἐπολέμεις αὐτόν;
28 Κατέλιπον τὰς πόλεις καὶ ᾤκησαν ἐν πέτραις οἱ κατοικοῦντες Μωάβ, ἐγενήθησαν ὥσπερ περιστεραὶ νοσσεύουσαι ἐν πέτραις στόματι βοθύνου.
29 Ἤκουσα ὕβριν Μωάβ, ὕβρισε λίαν ὕβριν αὐτοῦ καὶ ὑπερηφανίαν αὐτοῦ, καὶ ὑψώθη ἡ καρδία αὐτοῦ.
30 Ἐγὼ δὲ ἔγνων ἔργα αὐτοῦ· οὐχὶ τὸ ἱκανὸν αὐτοῦ, οὐχ οὕτως ἐποίησε.
31 Διὰ τοῦτο ἐπὶ Μωὰβ ὀλολύζετε πάντοθεν, βοήσατε ἐπ' ἄνδρας κειράδας αὐχμοῦ·
32 ὡς κλαυθμὸν Ἰαζὴρ ἀποκλαύσομαί σοι, ἄμπελος Σεβημά, κλήματά σου διῆλθε θάλασσαν, Ἰαζὴρ ἥψαντο· ἐπὶ ὀπώραν σου, ἐπὶ τρυγηταῖς σου ὄλεθρος ἐπέπεσε.
33 Συνεψήθη χαρμοσύνη καὶ εὐφροσύνη ἐκ τῆς Μωαβίτιδος καὶ οἶνος ἦν ἐπὶ ληνοῖς σου· πρωῒ οὐκ ἐπάτησαν οὐδὲ δείλης, οὐκ ἐποίησαν αἰδάδ.
34 Ἀπὸ κραυγῆς Ἐσεβὼν ἔως Ἐλεαλὴ αἱ πόλεις αὐτῶν ἔδωκαν φωνὴν αὐτῶν, ἀπὸ Ζογὸρ ἕως Ὠρωναίμ καὶ Ἀγλαθ - Σαλισία, ὅτι καὶ τὸ ὕδωρ Νεβρεὶν εἰς κατάκαυμα ἔσται.
35 Καὶ ἀπολῶ τὸν Μωάβ, φησὶ Κύριος, ἀναβαίνοντα ἐπὶ τὸν βωμὸν καὶ θυμιῶντα θεοῖς αὐτοῦ.
36 Διὰ τοῦτο καρδία μου, Μωάβ, ὥσπερ αὐλοὶ βομβήσουσι, καρδία μου ἐπ' ἀνθρώπους κειράδας ὥσπερ αὐλὸς βομβήσει· διὰ τοῦτο ἃ περιεποιήσατο, ἀπώλετο ἀπὸ ἀνθρώπου.
37 Πᾶσαν κεφαλὴν ἐν παντὶ τόπῳ ξυρηθήσονται, καὶ πᾶς πώγων ξυρηθήσεται, καὶ πᾶσαι χεῖρες κόψονται, καὶ ἐπὶ πάσης ὀσφύος σάκκος.
38 Καὶ ἐπὶ πάντων τῶν δωμάτων Μωὰβ καὶ ἐπὶ ταῖς πλατείαις αὐτῆς, ὅτι συνέτριψα τὸν Μωάβ, φησὶ Κύριος, ὡς ἀγγεῖον, οὗ οὐκ ἔστι χρεία αὐτοῦ.
39 Πῶς κατήλλαξε; Πῶς ἔστρεψε νῶτον Μωάβ; Ἠσχύνθη καὶ ἐγένετο Μωὰβ εἰς γέλωτα καὶ ἐγκότημα πᾶσι τοῖς κύκλῳ αὐτῆς.
40 Ὅτι οὕτως εἶπε Κύριος·
41 ἐλήφθη Ἀκκαριώθ, καὶ τὰ ὀχυρώματα συνελήφθη·
42 καὶ ἀπολεῖται Μωὰβ ἀπὸ ὄχλου, ὅτι ἐπὶ τὸν Κύριον ἐμεγαλύνθη.
43 Παγὶς καὶ φόβος καὶ βόθυνος ἐπί σοι, καθήμενος Μωάβ·
44 ὁ φεύγων ἀπὸ προσώπου τοῦ φόβου ἐμπεσεῖται εἰς τὸν βόθυνον, καὶ ὁ ἀναβαίνων ἐκ τοῦ βοθύνου συλληφθήσεται ἐν τῇ παγίδι, ὅτι ἐπάξω ταῦτα ἐπὶ Μωὰβ ἐν ἐνιαυτῷ ἐπισκέψεως αὐτῆς.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

ναντίον τῆς χώρας Μωάβ.
Ἔτσι εἶπεν ὁ Κύριος: Ἀλλοίμονον εἰς τὴν Ναβαῦ, διότι θὰ παραδοθῇ εἰς ὄλεθρον. Ἐκυριεύθη ἡ Καριαθέμ, ἐνικήθη καὶ κατεντροπιάσθη ἡ Ἀμάθ.
2 Καμμία θεραπεία δὲν ὑπάρχει πλέον διὰ τὴν Μωάβ. Ἔσβησεν ἡ δόξα καὶ τὸ καύχημα τῆς Ἐσεβών. Οἱ ἐχθροί της ἐσχεδίασαν καὶ ἀπεφάσισαν ἐναντίον της κακά. Εἶπαν· <θὰ κατακόψωμεν αὐτήν, ὥστε νὰ μὴ ὑπάρχῃ πλέον μεταξὺ τῶν ἐθνῶν>. Ἀσφαλῶς καὶ βεβαίως θὰ τερματισθῇ ἡ ὕπαρξίς της. Ἡ μάχαιρα ἡ καταστρεπτικὴ θὰ σὲ ἀκολουθῇ, χώρα Μωάβ, κατὰ πόδας.
3 Ἀκούονται θρηνώδεις κραυγαὶ ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι κραυγάζουν εἰς Ὠρωναίμ· <μεγάλος ὁ ὄλεθρος καὶ μεγάλη ἡ συντριβή σου>!
4 <Ἡ Μωὰβ κατεστράφη, ἀναγγείλατε αὐτὸ εἰς Ζογόρα>.
5 Ἡ Ἀλὼθ ἐγέμισεν ἀπὸ θρήνους καὶ κλαυθμούς. Ἐνώπιον τῆς μεγάλης καταστροφῆς κάθε ἄνθρωπος θὰ ἀνεβῇ κλαίων τὴν ὁδὸν πρὸς Ὠρωναίμ. Ἠκούσατε τὴν κραυγὴν τῆς συντριβῆς της.
6 Φεύγετε καὶ σώσατε τὴν ζωήν σας· γενῆτε ὡσὰν οἱ ἄγριοι ὄνοι εἰς τὴν ἔρημον.
7 Θὰ κυριευθῇς καὶ σύ, ἐπειδὴ εἶχες στηρίξει τὴν πεποίθησίν σου εἰς τὰ ὀχυρώματά σου καὶ ὄχι εἰς ἐμέ. Ὁ εἰδωλικὸς θεός σου Χαμὼς θὰ ἀπαχθῇ εἰς αἰχμαλωσίαν καὶ οἱ ἱερεῖς του μαζῆ μὲ τοὺς ἄρχοντάς του.
8 Ὄλεθρος θὰ ἐπέλθῃ εἰς κάθε πόλιν. Καμμία πόλις δὲν θὰ διασωθῇ ἀπὸ τὴν καταστροφήν. Θὰ καταστραφῇ ὁ αὐλῶν, ἡ κοιλὰς αὐτὴ τοῦ Ἰορδάνου· θὰ ἐξολοθρευθῇ ἡ ἀπέραντος πεδινὴ περιοχὴ τῆς Μωάβ, ὅπως εἶπεν ὁ Κύριος.
9 Δώσατε πειστικὰ σημεῖα εἰς τὴν Μωάβ, ὅτι ἐξάπαντος θὰ παραδοθῇ εἰς τὸ καταστρεπτικὸς πῦρ. Ὅλαι αἱ πόλεις της θὰ γίνουν ἄβατοι ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους καὶ ἔρημοι. Ἀπὸ ποῦ θὰ ἔλθῃ κάτοικος εἰς αὐτήν;
10 Ἐπικατάρατος εἶναι ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος πράττει τὰ ἔργα τοῦ Κυρίου ἀμελῶς. Ἐπικατάρατος ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος, παρὰ τὴν διαταγὴν τοῦ Κυρίου, ἀναστέλλει τὴν μάχαιράν του ἀπὸ τὴν σφαγὴν τῶν ἐχθρῶν.
11 Ἀπ' ἀρχῆς τῆς ὑπάρξεώς της ἡ Μωάβ, ἔζη ἐν ἡσυχίᾳ καὶ εἰρήνῃ. Εἶχε πεποίθησιν εἰς τὴν δόξαν καὶ τὴν δύναμίν της. Δὲν ἐξεκενώθη ἀπὸ ἕνα δοχεῖον εἰς ἄλλο ὁ λαὸς της δὲν ὠδηγήθη αἰχμάλωτος εἰς τὴν ἐξορίαν. .Ἔμεινεν ὡσὰν οἶνος ἀμετακίνητος, ποὺ διετήρησε τὴν εὐχάριστον γεῦσιν του καὶ δὲν ἔχασε τὴν εὐωδίαν του!
12 Διὰ τοῦτο ἰδού, λέγει ὁ Κύριος, ἔρχονται ἡμέραι, κατὰ τὰς ὁποίας ἐγὼ θὰ ἀποστείλω μεταγγιστάς, οἱ ὁποῖοι θὰ μεταγγίσουν τὸν οἶνον· τὰ δὲ πήλινα σκεύη, εἰς τὰ ὁποῖα ἐφυλάσσετο, θὰ τὰ συντρίψουν. Οἱ ἐχθροὶ θὰ κατακόψουν ὅλην τὴν δύναμιν τῆς Μωάβ.
13 Οἱ Μωαβῖται θὰ κατεντροπιασθοῦν διὰ τὸ ἄψυχον καὶ ἀνίκανον νὰ τοὺς σώσῃ εἴδωλον τοῦ Χαμώς, ὅπως κατεντροπιάσθησαν οἱ Ἰσραηλῖται ἀπὸ τὴν Βαιθήλ, ὅπου εἶχαν στηρίξει τὴν ἐλπίδα των αὐτοί, ποὺ ἐπίστευαν εἰς τὰ εἴδωλα.
14 Καὶ λοιπόν, σεῖς οἱ Μωαβῖται πῶς θὰ πῆτε· <εἴμεθα ἰσχυροὶ καὶ κάθε ἄνδρας ἀπὸ μᾶς εἶναι δυνατὸς εἰς τὰ πολεμικὰ ὅπλα>;
15 Ἰδού, ὅτι ὅλαι αἱ πόλεις τῆς χώρας Μωὰβ παρεδόθησαν εἰς τὸν ὄλεθρον. Οἱ ἐκλεκτοὶ δὲ νέοι ἄνδρες της ὠδηγήθησαν εἰς σφαγήν.
16 Ἡ ἡμέρα καταδίκης τῆς Μωὰβ πλησιάζει νὰ ἔλθῃ καὶ ἡ σύμφορά της ἔρχεται πολὺ ταχέως.
17 Συγκλονισθῆτε καὶ κλαύσατε διὰ τὸν ὄλεθρον τῆς Μωὰβ ὅλοι οἱ γύρω ἀπὸ αὐτὴν λαοί. Ὅλοι ὅσοι τὴν ἐγνωρίζατε, εἴπατε· <πῶς συνετρίβη ἡ ἔνδοξος βακτηρία, ἡ ἰσχυρὰ αὐτὴ ράβδος;>
18 Σεῖς, οἱ κάτοικοι τῆς Δαιβών, κατεβῆτε ἀπὸ τὴν δόξαν σας, καθίσατε κάτω εἰς τὸ ὑγρὸν ἔδαφος. Ἡ Δαιβὼν θὰ καταστραφῇ, ἀφοῦ ἐχάθη ὁλόκληρος ἡ περιοχὴ Μωάβ. Ἐπῆλθεν ἐναντίον σου ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος θὰ καταστρέψῃ καὶ θὰ συλήσῃ τὰ ὀχυρωματά σου.
19 Σεῖς, ποὺ κατοικεῖτε εἰς τὴν Ἀροήρ, σταθῆτε εἰς τὸν δρόμον σας καὶ ἐρωτήσατε αὐτούς, ποὺ πανικόβλητοι φεύγουν καὶ προσπαθοῦν νὰ σωθοῦν, καὶ εἰπέτε τους· <τί συνέβη>;
20 Θὰ σᾶς ἀπαντήσουν· <ἡ Μωὰβ κατεντροπιάσθη, διότι συνετρίβη καὶ κατεστράφη>. Θρηνήσατε, κραυγάσατε, ἀναγγείλατε εἰς τὴν Ἀρνών, ὅτι ἐξωλοθρεύθη ἡ Μωάβ...
21 Δικαία κρίσις καὶ τιμωρία ἐπέρχεται ἐναντίον τῆς χώρας Μεισὼρ καὶ τῶν, πόλεών της Χελών, Ρεφάς, Μωφάθ,
22 ἐναντίον τῆς Δαίδων καὶ τῆς Ναβαῦ, ἐναντίον τῶν ἀπογόνων Δαιβλαθαίμ.
23 Ἐναντίον τῆς Καριαθαὶμ καὶ τῶν ἀπογόνων Γαιμώλ, ἐναντίον τοῦ οἴκου Μαών,
24 ἐναντίον τῆς Καριὼθ καὶ τῆς Βοσὸρ καὶ ἐναντίον ὅλων τῶν πόλεων τῆς χώρας Μωάβ, αἱ ὀποῖαι εὑρίσκονται μακρὰν καὶ πλησίον.
25 Ἔσπασεν ἡ δύναμις τῆς Μωάβ, συνετρίβησαν τὰ πολεμικὰ ὅπλα εἰς τὰ χέρια τοῦ λαοῦ της.
26 Σεῖς, οἱ ἐπιδρομεῖς, οἱ Χαλδαῖοι, μεθύσατε τὸν λαὸν τῆς Μωάβ μὲ τὸν οἶνον τοῦ θυμοῦ τοῦ Κυρίου, διότι ὁ λαὸς αὐτὸς ὑψώθη καὶ αὐθαδίασεν ἐναντίον τοῦ Κυρίου του. Οἱ Μωαβῖται ἐχειροκροτοῦσαν μὲ χαρὰν διὰ τὸν ὄλεθρον τοῦ Ἰούδα, ἀλλὰ καὶ οἱ ἴδιοι θὰ γίνουν ἀντικείμενον γέλωτος καὶ ἐμπαιγμοῦ.
27 Μήπως ὁ ἰσραηλιτικὸς λαὸς δὲν ἔγινε διὰ σὲ ἀντικείμενον χλευασμοῦ καὶ γέλωτος; Διατὶ αὐτό; Μήπως καὶ τὸν συνέλαβες ὡς κλέπτην τῆς περιουσίας σου καὶ διὰ τοῦτο ἐπολεμοῦσες ἐναντίον του;
28 Ἐτιμωρήθησαν οἱ Μωαβῖται, διὰ τοῦτο καὶ ἐγκατέλειψαν τὰς πόλεις των καὶ κατῴκησαν εἰς τοὺς βράχους. Ἔγιναν ὡσὰν περιστεραί, αἱ ὀποῖαι ἔχουν κατασκευάσει τὰς φωλεάς των εἰς τὰς ὀπὰς ἀποτόμων βράχων.
29 Ἤκουσα τὴν ἀλαζονείαν τῶν Μωαβιτῶν. Κατελήφθη ἀπὸ πολλὴν ὑπερηφάνειαν καὶ ἀναίδειαν. Ὑψώθη ἐγωϊστικῶς ἡ καρδία τοῦ λαοῦ αὐτοῦ.
30 Ἐγὼ γνωρίζω τὰ ἔργα τῆς ἀλαζονείας καὶ ἐπιδείξεώς του. Ὁ ἐγωισμός του καὶ αἱ φιλοδοξίαι του ἦσαν ἀνώτερα ἀπὸ τὴν ἄξίαν καὶ τὰ ἔργα του.
31 Διὰ τοῦτο θρηνεῖτε ἀπὸ παντοῦ διὰ τὸν ὄλεθρον τῆς Μωάβ. Κραυγάσατε μὲ πόνον διὰ τοὺς αἰχμαλώτους, τῶν ὁποίων εἰς ἔνδειξιν καταφρονήσεως ἐξύρισαν τὴν κεφαλὴν καὶ τὸν πώγωνα καὶ τοὺς ἐγκατέλειψαν εἰς στέρησιν.
32 Ὅπως κλαίει ἡ Ἰαζὴρ τὴν καταστροφήν της, θὰ κλαύσω καὶ ἐγὼ διὰ σὲ ἀμπελοφόρε Σεβημά. Τὰ κλήματά σου ἐπεξετάθησαν ἕως τὴν Νεκρὰν Θάλασσαν, ἔφθασαν εἰς τὴν Ἰαζήρ. Εἰς τὰς ὀπώρας τῶν δένδρων σου καὶ εἰς τὸν τρυγητὸν τῶν ἀμπέλων σου ἐπέπεσεν ὄλεθρος.
33 Ἐκάησαν καὶ ἐξηφανίσθησαν χαρὰ καὶ εὐφροσύνη ἀπὸ τὴν χώραν Μωάβ. Ὁ οἶνος εὑρίσκετο ἀκόμα εἰς τοὺς ληνούς, ὅταν ἐπέδραμον οἱ ἐχθροί. Ἀλλὰ οὔτε τὸ πρωῒ οὔτε τὸ ἀπόγευμα ἐπάτησαν πλέον τὰς σταφυλὰς οἱ Μωαβῖται. Δὲν ἔβγαλαν τὰς συνήθεις χαρμοσύνους κραυγὰς διὰ τὸν τρυγητὸν καὶ τὸ πάτημα τῶν σταφυλῶν.
34 Ἀπὸ τὴν κραυγὴν τῆς Ἐσεβὼν ἔως τὴν Ἐλεαλή, ὅλαι αἱ πόλεις ἀφῆκαν κραυγὰς ὀδύνης καὶ πόνου. Ἀπὸ Ζογὸρ ἕως Ὠρωναὶμ καὶ ἀπὸ Ἀγλάθ - Σαλισία, διότι καὶ αὐτὰ τὰ πηγαία ὕδατα τῆς Νεβρεὶν παρεδόθησαν εἰς πυρκαϊάν, εἰς καταστροφήν, καὶ ἡ χώρα ἔμεινε ἄνυδρος καὶ ξηρά.
35 Θὰ ἐξολοθρεύσω τοὺς Μωαβίτας, λέγει ὁ Κύριος, κάθε ἄνθρωπον, ὁ ὁποῖος ἀνεβαίνει πρὸς τοὺς βωμοὺς καὶ προσφέρει θυμίαμα εἰς τοὺς εἰδωλικους θεούς του.
36 Διὰ τοῦτο ἡ καρδία μου, ὦ χώρα Μωάβ, βομβεῖ, ὡς ἐὰν πολλοὶ αὐλοὶ ἀναδίδουν ἦχον. Ἡ καρδία μου θὰ ἀποδώσῃ βόμβον ὡσὰν αὐλός, δι' ἀνθρώπους αἰχμαλώτους, τοὺς ὁποίους εἰς καταφρόνησιν ἔχουν κουρεύσει καὶ ξυρίσει. Ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα ἐπὶ τόσον χρόνον ἡ χώρα Μωὰβ εἶχεν ἀποκτήσει καὶ περιποιηθῇ, κατεστράφησαν ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς.
37 Εἰς κάθε τόπον θὰ ξυρίσουν τὴν κεφαλὴν τῶν ἀνθρώπων τῆς Μωάβ· θὰ ξυρισθῇ καὶ τὸ γένειόν των· θὰ κατακοποῦν τὰ χέρια των καὶ ὅλαι αἱ ὀσφύες των θὰ περιζωσθοῦν πένθιμον σάκκινον ἔνδυμα.
38 Ὁλολυγμὸς καὶ θρῆνος θὰ ἀκούεται ἐπάνω εἰς ὅλα τὰ δώματα τῆς Μωὰβ καὶ εἰς τὰς πλατείας αὐτῆς, διότι ἐγὼ συνέτριψα τὴν χώραν Μωάβ, λέγει Κύριος, ὅπως συντρίβει κανεὶς ἕνα πήλινον ἀγγεῖον, ποὺ δὲν τὸ χρειάζεται πλέον.
39 Πῶς κατετροπώθη ἡ Μωάβ; Πῶς οἱ ἄνδρες της ἔστρεψαν πανικόβλητοι τὰ νῶτα των εἰς τοὺς ἐχθρούς; Κατεντροπιάσθη, ἔγινεν ἡ χώρα Μωὰβ περίγελως, ἀντικείμενον τῆς ὀργῆς ὅλων τῶν κύκλῳ αὐτῆς.
40 Διότι ἔτσι εἶπεν ὁ Κύριος·
41 ἐκυριεύθη ἡ Ἀκκαριὼθ καὶ τὰ ὀχυρώματα αὐτῆς κατελήφθησαν.
42 Ἡ Μωὰβ θὰ καταστροφῇ ἀνάμεσα ἀπὸ τοὺς λαούς, διότι ὑπερηφανεύθη ἐναντίον τοῦ Κυρίου.
43 Παγίδες καὶ φόβοι καὶ λάκκοι ὑπάρχουν διὰ σᾶς, ποὺ κατοικεῖτε τὴν χώραν Μωάβ.
44 Ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος θὰ διαφύγῃ τὸν φόβον καὶ τὸν κίνδυνον ἐκ μέρους τῶν ἀνθρώπων, θὰ πέσῃ εἰς τὸν λάκκον· καὶ ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος ἀνεβαίνει ἀπὸ τὸν λάκκον, θὰ συλληφθῇ εἰς τὴν παγίδα αἰχμάλωτος. Αὐτὰ θὰ ἐπιφέρω ἐναντίον τῆς Μωὰβ κατὰ τὸν χρόνον, ποὺ θὰ τὴν ἐπισκεφθῶ πρὸς δικαίαν τιμωρίαν της.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

ναντίον τῆς Μωάβ.
Ἔτσι ὠμίλησε καὶ αὐτὰ εἶπεν ὁ Κύριος: Ἀλλοίμονον εἰς τὴν πόλιν Ναβαῦ, διότι θὰ ἐξολοθρευθῇ. Ἡ πόλις Καριαθὲμ ἐκυριεύθη· χατεντροπιάσθη, περιῆλθεν εἰς σύγχυσιν ἡ πόλις Ἀμὰθ καὶ ἐνικήθη.
2 Δὲν ὑπάρχει πλέον καμμία θεραπεία διὰ τὴν χώραν Μωάβ· ἔσβησεν ἡ δόξα καὶ τὸ μεγαλεῖον τῆς πόλεως Ἐσεβών. Οἱ ἐχθροί της ἐσκέφθησαν καὶ ἐσχεδίασαν ἐναντίον της σχέδια καταστροφικά. Ἀπεφάσισαν: <Ἐμπρός, ἂς τὴν καταστρέψωμεν, ὥστε νὰ μὴ ὑπάρχῃ πλέον ὡς ἔθνος>. Ὁπωσδήποτε θὰ σταματήσῃ πλέον ἀπὸ τοῦ νὰ ὑπάρχῃ. Ἡ φονικὴ μάχαιρα τῶν ἐχθρῶν θὰ σὲ ἀκολουθῇ, χώρα τῆς Μωάβ, κατὰ πόδας.
3 Δυνατὲς θρηνητικὲς κραυγὲς ἀνθρώπων ἀκούονται ἀπὸ τὴν Ὠρωναίμ: <Μεγάλος εἶναι ὁ ὄλεθρος καὶ μεγάλη ἡ καταστροφή σου!
4 Ἡ χώρα τῆς Μωὰβ κατεστράφη, ἀναγγείλατε τὸ θλιβερὸν τοῦτο γεγονὸς εἰς τὴν πόλιν Ζογόρα>.
5 Ἡ πόλις Ἀλὼθ ἐγέμισε ἀπὸ θρήνους καὶ κλαυθμούς. Οἱ ἡττημένοι Μωαβῖται θὰ ἀνεβαίνουν τὸν δρόμον, ποὺ ὁδηγεῖ πρὸς τὴν πόλιν Ὤρωναίμ, κλαίοντες καὶ θρηνοῦντες. Ἀκούσατε τὴν κραυγὴν τῆς συντριβῆς καὶ καταστροφῆς τῆς Μωάβ.
6 <Φεύγετε μακριά! Καὶ σώσατε τὴν ζωήν σας καὶ γίνετε ὡσὰν ἄγριοι ὄνοι εἰς ἔρημον τόπον>.
7 Ἐπειδὴ <σύ, ἡ Μωάβ> εἶχες στηρίξει τὴν πεποίθησιν καὶ τὶς ἐλπίδες σου εἰς τὰ ὀχυρωματικὰ ἔργα σου <καὶ ὄχι εἰς Ἐμέ, τὸν ἀληθινὸν Θεόν>, θὰ κυριευθῇς, θὰ νικηθῇς καὶ σύ. Καὶ αὐτὸς ἀκόμη ὁ ἐθνικὸς εἰδωλικός σου θεός, ὁ Χαμώς, θὰ ὁδηγηθῇ εἰς τὴν αἰχμαλωσίαν, ὅπως ἐπίσης οἱ ἱερεῖς του μαζὶ μὲ τοὺς ἄρχοντές του.
8 Καὶ θὰ ἐπέλθῃ καταστροφὴ εἰς κάθε πόλιν τῆς Μωάβ, καὶ καμμία πόλις δὲν θὰ διασωθῇ ἀπὸ τὴν καταστροφήν, θὰ καταστραφοῦν καὶ οἱ κοιλάδες <τὰ βαθύπεδα>, θὰ ἐξολοθρευθοῦν ἐντελῶς καὶ οἱ <πόλεις ποὺ ὑπάρχουν εἰς τίς> πεδινὲς περιοχές, ὅπως ἀκριβῶς εἶπεν ὁ Κύριος.
9 Δώσατε εἰς τὴν Μωὰβ πειστικὰ καὶ ἀναμφισβήτητα σημεῖα, ὅτι ὁπωσδήποτε θὰ παραδοθῇ εἰς τὴν φωτιά, καὶ ὅλες οἱ πόλεις της θὰ καταστοῦν ἔρημες, ἀπάτητες, ἀπροσπέλαστες εἰς τοὺς ἀνθρώπους. Ἀπὸ ποὺ θὰ ἔλθῃ κάτοικος εἰς τὴν χώραν τῆς Μωάβ; <Ἀπὸ πουθενά!>
10 Καταράμενος νὰ εἶναι καθένας, ὁ ὁποῖος ἐργάζεται τὰ ἔργα τοῦ Κυρίου μὲ ἀμέλειαν καὶ ἀδιαφορίαν! Καταράμενος νὰ εἶναι καθένας, ὁ ὁποῖος, παρὰ τὴν διαταγὴν τοῦ Κυρίου, ἐμποδίζει τὴν μάχαιραν του ἀπὸ τοῦ νὰ τιμωρήσῃ τοὺς ἐχθροὺς καὶ ἔτσι τὴν στερεῖ ἀπὸ τὸ αἷμα τῶν ἐχθρῶν τοῦ Θεοῦ!
11 Ἡ χώρα τῆς Μωὰβ εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς, ἀπὸ τὰ πρῶτα βήματα τῆς ζωῆς της, ἐζοῦσε ἥσυχα, εἰρηνικὰ καὶ εἶχε πεποίθησιν εἰς τὴν δόξαν καὶ τὴν δύναμίν της. Ὁ λαὸς τῆς Μωὰβ δὲν ἐξεκενώθη ἀπὸ τὸ ἕνα δοχεῖον εἰς τὸ ἄλλο ὅπως τὸ κρασί· <ἔτσι δὲν ἔχασε τὴν δύναμίν της, ὅπως δὲν χάνει τὴν δύναμίν του τὸ κρασί, ποῦ, ὅσον περισσότερον μένει εἰς τὸ βαρέλι, διατηρεῖ καὶ αὐξάνει τὸ ἄρωμα καὶ τὴν δύναμίν του>· ὁ λαὸς τῆς Μωὰβ δὲν ἐξερριζώθη καὶ δὲν μετεφέρθη αἰχμάλωτος εἰς ἄλλην χώραν. Ἐπειδὴ ἔμεινεν ἀμετακίνητος, διὰ τοῦτο διετήρησε τὴν εὐχάριστον γεῦσιν του καὶ δὲν ἔχασε τὸ ὡραῖον ἄρωμά του. Διετηρήθη εἰς εὐτυχίαν καὶ εὐημερίαν καὶ δὲν ἐδοκίμασεν ἀτυχίες, δυστυχίες.
12 Διὰ τοῦτο, ἰδού! ἔρχονται ἡμέρες αὐτῆς, λέγει ὁ Κύριος, κατά τὶς ὁποῖες θὰ ἀποστείλω ἐναντίον τῆς Μωὰβ ὡς μεταγγιστὰς τοὺς Χαλδαίους, οἱ ὁποῖοι θὰ μεταγγίσουν, θὰ μεταφέρουν τοὺς Μωαβῖτες εἰς τὴν αἰχμαλωσίαν, τὰ δὲ ἀγγεῖα των <ὅπου ἐφυλάσσοντο ὡς οἶνος>, δηλαδὴ τὶς πόλεις των, ὅπου κατοικοῦσαν ἥσυχοι, θὰ τὶς ἀδειάσουν, θὰ τὶς καταστρέψουν καὶ θὰ τὶς συντρίψουν <ἀκόμη> θὰ συλήσουν τὸν πλοῦτον, δηλαδὴ τὴν δόξαν των, καὶ θὰ κατακόψουν τοὺς ἄνδρες τῶν Μωαβιτῶν <δηλαδὴ κάθε πηγὴν καὶ δύναμιν ἀντιστάσεως>.
13 Καὶ τότε οἱ Μωαβῖται θὰ κατεντροπιασθοῦν, διότι τὸ νεκρὸν εἴδωλόν των, ὁ θεὸς Χαμώς, δὲν θὰ δυνηθῇ νὰ τοὺς σώσῃ ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς, ὅπως εἶχαν κατεντροπιασθῇ καὶ οἱ Ἰσραηλῖται, διότι ἐστήριξαν τὴν ἐλπίδα των εἰς τὸ νεκρὸν εἴδωλόν των, τὴν χρυσῆν δαμαλίδα, ποὺ ἔστησαν εἰς τὴν Βαιθήλ, ὅταν ἀρνήθηκαν τὸν ἀληθινὸν Θεὸν καὶ ἐπίστευσαν εἰς τὰ εἴδωλα.
14 Κατόπιν τούτων σεῖς, οἱ Μωαβῖται, πῶς θὰ εἴπητε γεμᾶτοι ἔπαρσιν <εἴμεθα δυνατοὶ καὶ ὁ καθένας μας εἶναι ἰσχυρὸς πολεμιστής, ἱκανὸς εἰς τὴν πολεμικὴν τέχνην>;
15 Κατεστράφησαν οἱ πόλεις τῆς Μωάβ, καὶ οἱ ἐκλεκτοὶ νεαροὶ πολεμισταί της <ὁδηγήθησαν εἰς σφαγὴν εἰς τὸ πεδίον τῆς μάχης.
16 Ἡ ἡμέρα τοῦ ὀλέθρου καὶ τῆς καταστροφῆς τῆς Μωὰβ πλησιάζει, ἡ δὲ κακία της θὰ ἑξαφανισθῇ μὲ πολλὴν ταχύτητα.
17 Συγκλονισθῆτε, θρηνήσατε διὰ τὸν ὄλεθρον αὐτὸν τῆς Μωάβ, ὅλοι οἱ λαοί, οἱ ὁποῖοι τὴν περιβάλλετε, ὅλοι ὅσοι τὴν γνωρίζετε καὶ ἐνδιαφερεσθε δι' αὐτήν· εἴπατε: <Πῶς συνετρίβη ἡ ἔνδοξος καὶ δυνατὴ αὐτὴ βακτηρία, ἡ στιβαρὰ καὶ μεγαλοπρεπὴς αὐτὴ βασιλικὴ ράβδος;>
18 Κατεβῆτε ἀπὸ τὸ ὕψος τῆς ὑπερηφανείας καὶ τῆς δόξης σας καὶ καθήσατε κάτω εἰς τὸ ὑγρὸν ἔδαφος σεῖς, οἱ κάτοικοι τῆς Δαιβών. Ἡ Δαιβὼν θὰ ἐξολοθρευθῇ, διότι ἐχάθη ὅλη ἡ χώρα τῆς Μωάβ. Ἐπετέθη ἐναντίον σου <χώρα τῆς Μωάβ> ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος θὰ καταστρέψῃ, θὰ λεηλατήσῃ καὶ θὰ ἀπογυμνώσῃ τὰ ὠχυρωμένα φρούριά σου.
19 Σεῖς, οἱ ὁποῖοι κατοικεῖτε εἰς τὴν πόλιν Ἀροήρ, σταθῆτε εἰς τὴν ὁδὸν καὶ κυττάξατε μὲ προσοχὴν καὶ ἐρωτήσατε αὐτοὺς ποὺ τρέχουν κα τὰ τρομαγμένοι καὶ φεύγουν πανικόβλητοι, διὰ νὰ σωθοῦν ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς, καὶ πέστε τους: <Τί συνέβη;>
20 <Οἱ δὲ κυριευμένοι ἀπὸ πανικὸν φυγάδες θὰ σᾶς ἀπαντήσουν:> <Ἡ Μωὰβ κατεντροπιάσθη, διότι ἐνικήθη καὶ συνετρίβη. Θρηνήσατε, ὑψώσατε κραυγὴν ἰσχυράν, ἀναγγείλατε εἰς τὴν πόλιν Ἀρνών, ὅτι ἐξωλοθρεύθη ἡ Μωάβ!>
21 Δικαία κρίσις καὶ τιμωρία, ποὺ σημαίνει πλήρη καταστροφήν, ἔρχεται ἐπίσης ἐναντίον τῆς πεδιάδος Μεισὼρ καὶ τῶν πόλεων τῆς Χελὼν καὶ Ρεφὰς καὶ Μωφὰθ
22 καὶ ἐναντίον τῆς Δαιβὼν καὶ κατὰ τῆς Ναβαῦ καὶ ἐναντίον τῶν ἀπογόνων τοῦ Δαιβλαθαὶμ
23 καὶ ἐναντίον τῆς Καριαθαὶμ καὶ ἐναντίον τῶν ἀπογόνων τοῦ Γαιμὼλ καὶ κατὰ τῶν ἀπογόνων τοῦ Μαὼν
24 καὶ ἐναντίον τῆς Καριὼθ καὶ ἐναντίον τῆς Βοσὸρ καὶ γενικῶς ἐναντίον ὅλων τῶν πόλεων τῆς Μωάβ, οἱ ὁποῖες εὑρίσκονται μακρὰν καὶ πλησίον.
25 Ἔσπασε ἡ δύναμις, ἡ ἐξουσία τῆς Μωάβ, καὶ ὁ βραχίονάς της συνετρίβη, δηλαδὴ τὰ πολεμικὰ ὅπλα, ποὺ ἦσαν εἰς τὰ χέρια τοῦ στρατοῦ της.
26 Σεῖς, οἱ Χαλδαῖοι, οἱ ὁποῖοι ἐπιτίθεσθε κατὰ τοῦ λαοῦ τῆς Μωάβ, μεθύσατέ τον μὲ τὸ μεθυστικὸν καὶ πικρὸν ποτήριον τῆς δικαίας ἀγανακτήσεως καὶ ὀργῆς τοῦ Κυρίου, διότι ὁ λαὸς αὐτὸς ὕψωσεν ἐγωϊστικῶς τὸν ἑαυτόν του καὶ αὐθαδίασε μὲ θράσος ἐναντίον τοῦ Κυρίου. Οἱ Μωαβῖται ἐχειροκροτοῦσαν καὶ ἐπανηγύριζαν μὲ χαιρεκακίαν διὰ τὴν καταστροφὴν τῶν Ἰουδαίων· τώρα ὅμως θὰ γίνουν καὶ αὐτοί, μὲ τὴν σειράν των, ἀντικείμενον χλευασμοῦ καὶ χαιρεκάκου γέλωτος.
27 Μήπως δὲν ἔγινε διὰ σέ, λαὲ τῆς Μωάβ, ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαὸς ἀντικείμενον χλευασμοῦ καὶ χαιρέκακον γέλωτος; Ἀλλὰ διατὶ αὐτὴ ἡ χλεύη; Μήπως τὸν συνέλαβες νὰ κλέπτῃ τὴν περιουσίαν σου καὶ διὰ τοῦτο τὸν περιεφρόνησες καὶ τὸν ἐπολεμοῦσες;
28 Οἱ κάτοικοι τῆς Μωὰβ ἐγκατέλειψαν τὶς πόλεις καὶ κατοίκησαν εἰς τὰ σπήλαια τῶν βράχων. Ἔγιναν ὅπως τὰ περιστέρια, ποὺ ἔχουν τὶς φωλιές των εἰς τὶς τρύπες <τὸ χεῖλος τῶν ὀπῶν> ἀποτόμων βράχων.
29 Ἄκουσα τὴν βλάσφημον ὑπερηφάνειαν τοῦ λαοῦ τῆς Μωάβ· ὑπερηφανεύθη πάρα πολὺ καὶ κατεφρόνησε κατὰ τρόπον ἐξόχως περιφρονητικὸν καὶ ὑβριστικὸν τὸν Θεόν, ὑψώθη δὲ ἀπὸ ἔπαρσιν καὶ ὑπερηφάνειαν ἡ καρδία του.
30 Ἐγὼ δέ, ὁ Κύριος, ἐγνώρισα <καὶ γνωρίζω> τὰ ἀλαζονικὰ ἔργα του. Ἡ ἀλαζονεία, ἡ ἐπίδειξις καὶ οἱ ἐγωιστικὲς φιλοδοξίες του ἦσαν ἀνώτερες ἀπὸ τὴν δύναμιν καὶ τὴν ἀξίαν του.
31 Διὰ τοῦτο ἀπὸ παντοῦ θρηνήσατε μὲ γοεροὺς κλαυθμοὺς διὰ τὴν καταστροφὴν τῆς Μωάβ, ἀφήσατε κραυγὴν πόνου διὰ τοὺς αἰχμαλώτους μὲ τὴν ξυρισμένην κεφαλὴν καὶ τὰ ξυρισμένα γένεια, οἱ ὁποῖοι εὑρίσκονται ἐκγαταλελειμμένοι εἰς παντελῆ στέρησιν καὶ πτωχείαν.
32 Ὅπως κλαίει καὶ θρηνεῖ ἡ πόλις Ἰαζήρ, ἔτσι θὰ θρηνολογήσω καὶ ἐγώ, ὁ προφήτης, διὰ σέ, τὴν ἀμπελοφόρον Σεβημά. Τὰ κλήματά σου, Σεβημά, ἐξηπλώθησαν καὶ ἔφθασαν δυτικῶς μέχρι τῆς Νεκρᾶς θαλάσσης, ἐπλησίασαν εἰς τὴν πόλιν Ἰαζήρ. Ἀλλ' εἰς τοὺς πλουσίους καρπούς σου καὶ εἰς τοὺς τρυγητὰς τῶν ἀμπελώνων σου ἐπέπεσεν ἀφανισμὸς καὶ καταστροφή.
33 Ἀφηρέθη καὶ ἐξηφανίσθη κάθε ἀγαλλίασις καὶ εὐφροσύνη ἀπὸ τὴν χώραν τῆς Μωάβ, καὶ τὸ κρασὶ ἦταν ἀκόμη εἰς τὰ πατητήρια τῶν σταφυλιῶν, ὅταν εἰσώρμησαν οἱ ἐχθροί σου. Ἀλλ’ ἀπὸ τότε οὔτε τὸ πρωῒ οὔτε τὸ ἀπόγευμα ἐπάτησαν πλέον τὰ σταφύλια οἱ Μωαβῖται. Δὲν ἔβγαλαν πλέον, ὅσοι πατοῦν τὰ σταφύλια εἰς τοὺς ληνούς, τὶς συνηθισμένες χαρούμενες κραυγές.
34 Ἀπὸ τὴν ἰσχυρὰν κραυγὴν ἀγωνίας τῆς Ἐσεβὼν μέχρι τὴν Ἐλεαλὴ ὅλες οἱ πόλεις ἐστέναζαν καὶ ἐθρηνοῦσαν· ἐπίσης ἀπὸ τὴν Ζογὸρ ἕως τὴν Ὠρωναίμ καὶ τὴν Ἀγλάθ - Σαλισία καὶ αὐτὰ τὰ ἄφθονα νερά <οἱ πηγές> τῆς Νεβρεῖν παρεδόθησαν εἰς τὴν φωτιά.
35 Καὶ θὰ ἐξολοθρεύσω τοὺς Μωαβῖτες, λέγει ὁ Κύριος, καθένα, ὁ ὁποῖος ἀνεβαίνει εἰς τοὺς εἰδωλολατρικοὺς βωμοὺς καὶ προσφέρει θυσίαν θυμιάματος εἰς τοὺς θεούς του, οἱ ὁποῖοι εἶναι νεκρὰ εἴδωλα.
36 Ἐπειδὴ δὲ θλίβομαι διὰ τὶς ἐπερχόμενες καταστροφές, διὰ τοῦτο ἡ καρδία μου, ὡ χώρα τῆς Μωάβ, γεμάτη λύπην καὶ πόνον κλαίει μὲ λυγμούς, ὅπως βομβοῦν πολλοὶ αὐλοὶ πένθους· μάλιστα! Ἡ καρδία μου διὰ τοὺς δυστυχεῖς καὶ ἐγκαταλελειμμένους εἰς τὴν στέρησιν αἰχμαλώτους μὲ τὴν ξυρισμένην κεφαλὴν καὶ τὰ ξυρισμένα γένεια θὰ θρηνήσῃ, θὰ βομβήσῃ ὅπως ὁ πένθιμος αὐλός, καθ’ ὅσον ὅλα ἐκεῖνα, ὅσα οἱ ἄνθρωποι τῆς Μωὰβ ἀπέκτησαν μὲ κόπον πολὺν καὶ ἐπεριποιήθησαν, κατεστράφησαν ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς των καὶ ἐχάθησαν.
37 Ἐπειδὴ οἱ ἄνθρωποι τῆς Μωὰβ θὰ βυθισθοῦν εἰς βαθὺ πένθος, θὰ ὑποβληθοῦν εἰς κάθε τόπον εἰς τὸ ξύρισμα τῆς κεφαλῆς των· θὰ ξυρισθῇ καὶ τὸ γένι κάθε ἀνθρώπου· καὶ ὅλα τὰ χέρια θὰ ἀποκοποῦν, καὶ οἱ ὀσφύες ὅλων θὰ ζωσθοῦν πένθιμον, τρίχινον, σάκκινον ἔνδυμα.
38 Θρῆνοι δὲ καὶ κλαυθμοὶ θὰ ἀκούωνται ἐπάνω εἰς ὅλα τὰ δώματα τῶν οἰκιῶν τῆς Μωὰβ καὶ εἰς τὶς πλατεῖες της, διότι Ἐγὼ συνέτριψα τοὺς Μιοαβῖτες, λέγει ὁ Κύριος, ὅπως συντρίβει κανεὶς ἕνα πήλινον δοχεῖον, τὸ ὁποῖον τοῦ εἶναι πλέον ἄχρηστον.
39 Πῶς ἄλλαξε; Πῶς μετεβλήθησαν τὰ πράγματα καὶ κατεστράφη ἡ Μωάβ; Πῶς οἱ ἄλλοτε ἰσχυροὶ Μωαβῖται ἔστρεψαν τὰ νῶτα των καὶ ἐτράπησαν εἰς φυγὴν πρὸ τῶν ἐχθρῶν των; Κατεντροπιάσθη ἡ χώρα Μωάβ, ἔγινε ἀντικείμενον γέλωτος καὶ χλευασμοῦ, ἀλλὰ καὶ ἀντικείμενον ἐπιμόνου ὀργῆς καὶ μνησικακίας ὅλων τῶν λαῶν ποὺ τὴν περικυκλώνουν!
40 Διότι ἔτσι εἶπεν ὁ Κύριος·
41 κατελήφθη ἡ πόλις Ἀκκαριὼθ καὶ τὰ ὀχυρώματα τῆς ἐκυριεύθησαν.
42 Καὶ ἡ Μωὰβ θὰ καταστροφῇ ἐξ ὁλοκλήρου ἀνάμεσα ἀπὸ τοὺς λαούς, διότι ὑπερηφανεύθη, ὕψωσε τὸ ἀνάστημά της ἐναντίον τοῦ Κυρίου.
43 Παγίδες θανατηφόροι καὶ κακὰ ποὺ ἐμπνέουν φόβον καὶ λάκκοι ὀλέθριοι θὰ ὑπάρχονν διὰ σᾶς, ποὺ κατοικεῖτε εἰς τὴν χώραν τῆς Μωάβ.
44 Θὰ συμβῇ δὲ τοῦτο: Ἐκεῖνος ποὺ διαφείγει τὸν κίνδυνον καὶ τὸν φόβον τῶν ἀνθρώπων, θὰ πέσῃ μέσα εἰς τὸν ὀλέθριον λάκκον! Καὶ ἐκεῖνος ποὺ ἀνεβαίνει ἀπὸ τὸν λάκκον, θὰ συλληφθῇ εἰς τὴν παγίδα ὡς αἰχμάλωτος! Διότι <Ἐγώ, ὁ Κύριος> θὰ ἐπιφέρω αὐτὰ ἐναντίον τῆς Μωὰβ κατὰ τὸν χρόνον ποὺ θὰ τὴν ἐπισκεφθῶ διὰ νὰ τῆς ἐπιβάλω τὴν δικαίαν τιμωρίαν.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
ῇ Μωάβ.	ναντίον τῆς χώρας Μωάβ.	ναντίον τῆς Μωάβ.
Οὕτως εἶπε Κύριος· οὐαὶ ἐπὶ Ναβαῦ, ὅτι ὤλετο. Ἐλήφθη Καριαθέμ, ᾐσχύνθη Ἀμάθ καὶ ἡττήθη.	Ἔτσι εἶπεν ὁ Κύριος: Ἀλλοίμονον εἰς τὴν Ναβαῦ, διότι θὰ παραδοθῇ εἰς ὄλεθρον. Ἐκυριεύθη ἡ Καριαθέμ, ἐνικήθη καὶ κατεντροπιάσθη ἡ Ἀμάθ.	Ἔτσι ὠμίλησε καὶ αὐτὰ εἶπεν ὁ Κύριος: Ἀλλοίμονον εἰς τὴν πόλιν Ναβαῦ, διότι θὰ ἐξολοθρευθῇ. Ἡ πόλις Καριαθὲμ ἐκυριεύθη· χατεντροπιάσθη, περιῆλθεν εἰς σύγχυσιν ἡ πόλις Ἀμὰθ καὶ ἐνικήθη.
2 Οὐκ ἔστιν ἔτι ἰατρεία Μωὰβ , γαυρίαμα ἐν Ἐσεβών· ἐλογίσαντο ἐπ' αὐτὴν κακά· ἐκόψαμεν αὐτὴν ἀπὸ ἔθνους, καὶ παῦσιν παύσεται, ὄπισθέν σου βαδιεῖται μάχαιρα.	2 Καμμία θεραπεία δὲν ὑπάρχει πλέον διὰ τὴν Μωάβ. Ἔσβησεν ἡ δόξα καὶ τὸ καύχημα τῆς Ἐσεβών. Οἱ ἐχθροί της ἐσχεδίασαν καὶ ἀπεφάσισαν ἐναντίον της κακά. Εἶπαν· <θὰ κατακόψωμεν αὐτήν, ὥστε νὰ μὴ ὑπάρχῃ πλέον μεταξὺ τῶν ἐθνῶν>. Ἀσφαλῶς καὶ βεβαίως θὰ τερματισθῇ ἡ ὕπαρξίς της. Ἡ μάχαιρα ἡ καταστρεπτικὴ θὰ σὲ ἀκολουθῇ, χώρα Μωάβ, κατὰ πόδας.	2 Δὲν ὑπάρχει πλέον καμμία θεραπεία διὰ τὴν χώραν Μωάβ· ἔσβησεν ἡ δόξα καὶ τὸ μεγαλεῖον τῆς πόλεως Ἐσεβών. Οἱ ἐχθροί της ἐσκέφθησαν καὶ ἐσχεδίασαν ἐναντίον της σχέδια καταστροφικά. Ἀπεφάσισαν: <Ἐμπρός, ἂς τὴν καταστρέψωμεν, ὥστε νὰ μὴ ὑπάρχῃ πλέον ὡς ἔθνος>. Ὁπωσδήποτε θὰ σταματήσῃ πλέον ἀπὸ τοῦ νὰ ὑπάρχῃ. Ἡ φονικὴ μάχαιρα τῶν ἐχθρῶν θὰ σὲ ἀκολουθῇ, χώρα τῆς Μωάβ, κατὰ πόδας.
3 Ὅτι φωνὴ κεκραγότων ἐξ Ὠρωναίμ, ὄλεθρος καὶ σύντριμμα μέγα·	3 Ἀκούονται θρηνώδεις κραυγαὶ ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι κραυγάζουν εἰς Ὠρωναίμ· <μεγάλος ὁ ὄλεθρος καὶ μεγάλη ἡ συντριβή σου>!	3 Δυνατὲς θρηνητικὲς κραυγὲς ἀνθρώπων ἀκούονται ἀπὸ τὴν Ὠρωναίμ: <Μεγάλος εἶναι ὁ ὄλεθρος καὶ μεγάλη ἡ καταστροφή σου!
4 συνετρίβη Μωάβ, ἀναγγείλατε εἰς Ζογόρα,	4 <Ἡ Μωὰβ κατεστράφη, ἀναγγείλατε αὐτὸ εἰς Ζογόρα>.	4 Ἡ χώρα τῆς Μωὰβ κατεστράφη, ἀναγγείλατε τὸ θλιβερὸν τοῦτο γεγονὸς εἰς τὴν πόλιν Ζογόρα>.
5 ὅτι ἐπλήσθη Ἀλώθ ἐν κλαυθμῷ, ἀναβήσεται κλαίων ἐν ὁδῷ Ὠρωναίμ, κραυγὴν συντρίμματος ἠκούσατε·	5 Ἡ Ἀλὼθ ἐγέμισεν ἀπὸ θρήνους καὶ κλαυθμούς. Ἐνώπιον τῆς μεγάλης καταστροφῆς κάθε ἄνθρωπος θὰ ἀνεβῇ κλαίων τὴν ὁδὸν πρὸς Ὠρωναίμ. Ἠκούσατε τὴν κραυγὴν τῆς συντριβῆς της.	5 Ἡ πόλις Ἀλὼθ ἐγέμισε ἀπὸ θρήνους καὶ κλαυθμούς. Οἱ ἡττημένοι Μωαβῖται θὰ ἀνεβαίνουν τὸν δρόμον, ποὺ ὁδηγεῖ πρὸς τὴν πόλιν Ὤρωναίμ, κλαίοντες καὶ θρηνοῦντες. Ἀκούσατε τὴν κραυγὴν τῆς συντριβῆς καὶ καταστροφῆς τῆς Μωάβ.
6 φεύγετε καὶ σώσατε τὰς ψυχὰς ἡμῶν καὶ ἔσεσθε ὥσπερ ὄνος ἄγριος ἐρήμῳ.	6 Φεύγετε καὶ σώσατε τὴν ζωήν σας· γενῆτε ὡσὰν οἱ ἄγριοι ὄνοι εἰς τὴν ἔρημον.	6 <Φεύγετε μακριά! Καὶ σώσατε τὴν ζωήν σας καὶ γίνετε ὡσὰν ἄγριοι ὄνοι εἰς ἔρημον τόπον>.
7 Ἐπειδὴ ἐπεποίθεις ἐν ὀχυρώμασί σου, καὶ σὺ συλληφθήσῃ· καὶ ἐξελεύσεται Χαμὼς ἐν ἀποικίᾳ καὶ οἱ ἱερεῖς αὐτοῦ καὶ οἱ ἄρχοντες αὐτοῦ ἅμα.	7 Θὰ κυριευθῇς καὶ σύ, ἐπειδὴ εἶχες στηρίξει τὴν πεποίθησίν σου εἰς τὰ ὀχυρώματά σου καὶ ὄχι εἰς ἐμέ. Ὁ εἰδωλικὸς θεός σου Χαμὼς θὰ ἀπαχθῇ εἰς αἰχμαλωσίαν καὶ οἱ ἱερεῖς του μαζῆ μὲ τοὺς ἄρχοντάς του.	7 Ἐπειδὴ <σύ, ἡ Μωάβ> εἶχες στηρίξει τὴν πεποίθησιν καὶ τὶς ἐλπίδες σου εἰς τὰ ὀχυρωματικὰ ἔργα σου <καὶ ὄχι εἰς Ἐμέ, τὸν ἀληθινὸν Θεόν>, θὰ κυριευθῇς, θὰ νικηθῇς καὶ σύ. Καὶ αὐτὸς ἀκόμη ὁ ἐθνικὸς εἰδωλικός σου θεός, ὁ Χαμώς, θὰ ὁδηγηθῇ εἰς τὴν αἰχμαλωσίαν, ὅπως ἐπίσης οἱ ἱερεῖς του μαζὶ μὲ τοὺς ἄρχοντές του.
8 Καὶ ἥξει ὄλεθρος ἐπὶ πᾶσαν πόλιν, καὶ πόλις οὐ μὴ σωθῇ, καὶ ἀπολεῖται ὁ αὐλῶν, καὶ ἐξολοθρευθήσεται ἡ πεδινὴ, καθὼς εἶπε Κύριος.	8 Ὄλεθρος θὰ ἐπέλθῃ εἰς κάθε πόλιν. Καμμία πόλις δὲν θὰ διασωθῇ ἀπὸ τὴν καταστροφήν. Θὰ καταστραφῇ ὁ αὐλῶν, ἡ κοιλὰς αὐτὴ τοῦ Ἰορδάνου· θὰ ἐξολοθρευθῇ ἡ ἀπέραντος πεδινὴ περιοχὴ τῆς Μωάβ, ὅπως εἶπεν ὁ Κύριος.	8 Καὶ θὰ ἐπέλθῃ καταστροφὴ εἰς κάθε πόλιν τῆς Μωάβ, καὶ καμμία πόλις δὲν θὰ διασωθῇ ἀπὸ τὴν καταστροφήν, θὰ καταστραφοῦν καὶ οἱ κοιλάδες <τὰ βαθύπεδα>, θὰ ἐξολοθρευθοῦν ἐντελῶς καὶ οἱ <πόλεις ποὺ ὑπάρχουν εἰς τίς> πεδινὲς περιοχές, ὅπως ἀκριβῶς εἶπεν ὁ Κύριος.
9 Δότε σημεῖα τῇ Μωάβ, ὅτι ἁφῇ ἀναφθήσεται, καὶ πᾶσα αἱ πόλεις αὐτῆς εἰς ἄβατον ἔσονται· πόθεν ἔνοικος αὐτῇ;	9 Δώσατε πειστικὰ σημεῖα εἰς τὴν Μωάβ, ὅτι ἐξάπαντος θὰ παραδοθῇ εἰς τὸ καταστρεπτικὸς πῦρ. Ὅλαι αἱ πόλεις της θὰ γίνουν ἄβατοι ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους καὶ ἔρημοι. Ἀπὸ ποῦ θὰ ἔλθῃ κάτοικος εἰς αὐτήν;	9 Δώσατε εἰς τὴν Μωὰβ πειστικὰ καὶ ἀναμφισβήτητα σημεῖα, ὅτι ὁπωσδήποτε θὰ παραδοθῇ εἰς τὴν φωτιά, καὶ ὅλες οἱ πόλεις της θὰ καταστοῦν ἔρημες, ἀπάτητες, ἀπροσπέλαστες εἰς τοὺς ἀνθρώπους. Ἀπὸ ποὺ θὰ ἔλθῃ κάτοικος εἰς τὴν χώραν τῆς Μωάβ; <Ἀπὸ πουθενά!>
10 Ἐπικατάρατος ὁ ποιῶν τὰ ἔργα Κυρίου ἀμελῶς, ἐξαίρων μάχαιραν αὐτοῦ ἀφ' αἵματος.	10 Ἐπικατάρατος εἶναι ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος πράττει τὰ ἔργα τοῦ Κυρίου ἀμελῶς. Ἐπικατάρατος ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος, παρὰ τὴν διαταγὴν τοῦ Κυρίου, ἀναστέλλει τὴν μάχαιράν του ἀπὸ τὴν σφαγὴν τῶν ἐχθρῶν.	10 Καταράμενος νὰ εἶναι καθένας, ὁ ὁποῖος ἐργάζεται τὰ ἔργα τοῦ Κυρίου μὲ ἀμέλειαν καὶ ἀδιαφορίαν! Καταράμενος νὰ εἶναι καθένας, ὁ ὁποῖος, παρὰ τὴν διαταγὴν τοῦ Κυρίου, ἐμποδίζει τὴν μάχαιραν του ἀπὸ τοῦ νὰ τιμωρήσῃ τοὺς ἐχθροὺς καὶ ἔτσι τὴν στερεῖ ἀπὸ τὸ αἷμα τῶν ἐχθρῶν τοῦ Θεοῦ!
11 Ἀνεπαύσατο Μωὰβ ἐκ παιδαρίου καὶ πεποιθὼς ἦν ἐπὶ τῇ δόξῃ αὐτοῦ, οὐκ ἐνέχεεν ἐξ ἀγγείου εἰς ἀγγεῖον καὶ εἰς ἀποικισμὸν οὐκ ᾤχετο· διὰ τοῦτο ἔστη γεῦμα αὐτοῦ ἐν αὐτῷ καὶ ὀσμὴ αὐτοῦ οὐκ ἐξέλιπε.	11 Ἀπ' ἀρχῆς τῆς ὑπάρξεώς της ἡ Μωάβ, ἔζη ἐν ἡσυχίᾳ καὶ εἰρήνῃ. Εἶχε πεποίθησιν εἰς τὴν δόξαν καὶ τὴν δύναμίν της. Δὲν ἐξεκενώθη ἀπὸ ἕνα δοχεῖον εἰς ἄλλο ὁ λαὸς της δὲν ὠδηγήθη αἰχμάλωτος εἰς τὴν ἐξορίαν. .Ἔμεινεν ὡσὰν οἶνος ἀμετακίνητος, ποὺ διετήρησε τὴν εὐχάριστον γεῦσιν του καὶ δὲν ἔχασε τὴν εὐωδίαν του!	11 Ἡ χώρα τῆς Μωὰβ εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς, ἀπὸ τὰ πρῶτα βήματα τῆς ζωῆς της, ἐζοῦσε ἥσυχα, εἰρηνικὰ καὶ εἶχε πεποίθησιν εἰς τὴν δόξαν καὶ τὴν δύναμίν της. Ὁ λαὸς τῆς Μωὰβ δὲν ἐξεκενώθη ἀπὸ τὸ ἕνα δοχεῖον εἰς τὸ ἄλλο ὅπως τὸ κρασί· <ἔτσι δὲν ἔχασε τὴν δύναμίν της, ὅπως δὲν χάνει τὴν δύναμίν του τὸ κρασί, ποῦ, ὅσον περισσότερον μένει εἰς τὸ βαρέλι, διατηρεῖ καὶ αὐξάνει τὸ ἄρωμα καὶ τὴν δύναμίν του>· ὁ λαὸς τῆς Μωὰβ δὲν ἐξερριζώθη καὶ δὲν μετεφέρθη αἰχμάλωτος εἰς ἄλλην χώραν. Ἐπειδὴ ἔμεινεν ἀμετακίνητος, διὰ τοῦτο διετήρησε τὴν εὐχάριστον γεῦσιν του καὶ δὲν ἔχασε τὸ ὡραῖον ἄρωμά του. Διετηρήθη εἰς εὐτυχίαν καὶ εὐημερίαν καὶ δὲν ἐδοκίμασεν ἀτυχίες, δυστυχίες.
12 Διὰ τοῦτο ἰδοὺ ἡμέραι αὐτοῦ ἔρχονται, φησὶ Κύριος, καὶ ἀποστελῶ αὐτῷ κλίνοντας, καὶ κλινοῦσιν αὐτὸν καὶ τὰ σκεύη αὐτοῦ λεπτυνοῦσι καὶ τὰ κέρατα αὐτοῦ συγκόψουσι.	12 Διὰ τοῦτο ἰδού, λέγει ὁ Κύριος, ἔρχονται ἡμέραι, κατὰ τὰς ὁποίας ἐγὼ θὰ ἀποστείλω μεταγγιστάς, οἱ ὁποῖοι θὰ μεταγγίσουν τὸν οἶνον· τὰ δὲ πήλινα σκεύη, εἰς τὰ ὁποῖα ἐφυλάσσετο, θὰ τὰ συντρίψουν. Οἱ ἐχθροὶ θὰ κατακόψουν ὅλην τὴν δύναμιν τῆς Μωάβ.	12 Διὰ τοῦτο, ἰδού! ἔρχονται ἡμέρες αὐτῆς, λέγει ὁ Κύριος, κατά τὶς ὁποῖες θὰ ἀποστείλω ἐναντίον τῆς Μωὰβ ὡς μεταγγιστὰς τοὺς Χαλδαίους, οἱ ὁποῖοι θὰ μεταγγίσουν, θὰ μεταφέρουν τοὺς Μωαβῖτες εἰς τὴν αἰχμαλωσίαν, τὰ δὲ ἀγγεῖα των <ὅπου ἐφυλάσσοντο ὡς οἶνος>, δηλαδὴ τὶς πόλεις των, ὅπου κατοικοῦσαν ἥσυχοι, θὰ τὶς ἀδειάσουν, θὰ τὶς καταστρέψουν καὶ θὰ τὶς συντρίψουν <ἀκόμη> θὰ συλήσουν τὸν πλοῦτον, δηλαδὴ τὴν δόξαν των, καὶ θὰ κατακόψουν τοὺς ἄνδρες τῶν Μωαβιτῶν <δηλαδὴ κάθε πηγὴν καὶ δύναμιν ἀντιστάσεως>.
13 Καὶ καταισχυνθήσεται Μωὰβ ἀπὸ Χαμώς, ὥσπερ κατῃσχύνθη οἶκος Ἰσραὴλ ἀπὸ Βαιθὴλ ἐλπίδος αὐτῶν πεποιθότες ἐπ' αὐτοῖς.	13 Οἱ Μωαβῖται θὰ κατεντροπιασθοῦν διὰ τὸ ἄψυχον καὶ ἀνίκανον νὰ τοὺς σώσῃ εἴδωλον τοῦ Χαμώς, ὅπως κατεντροπιάσθησαν οἱ Ἰσραηλῖται ἀπὸ τὴν Βαιθήλ, ὅπου εἶχαν στηρίξει τὴν ἐλπίδα των αὐτοί, ποὺ ἐπίστευαν εἰς τὰ εἴδωλα.	13 Καὶ τότε οἱ Μωαβῖται θὰ κατεντροπιασθοῦν, διότι τὸ νεκρὸν εἴδωλόν των, ὁ θεὸς Χαμώς, δὲν θὰ δυνηθῇ νὰ τοὺς σώσῃ ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς, ὅπως εἶχαν κατεντροπιασθῇ καὶ οἱ Ἰσραηλῖται, διότι ἐστήριξαν τὴν ἐλπίδα των εἰς τὸ νεκρὸν εἴδωλόν των, τὴν χρυσῆν δαμαλίδα, ποὺ ἔστησαν εἰς τὴν Βαιθήλ, ὅταν ἀρνήθηκαν τὸν ἀληθινὸν Θεὸν καὶ ἐπίστευσαν εἰς τὰ εἴδωλα.
14 Πῶς ἐρεῖτε· ἰσχυροί ἐσμεν καὶ ἄνθρωπος ἰσχύων εἰς τὰ πολεμικά;	14 Καὶ λοιπόν, σεῖς οἱ Μωαβῖται πῶς θὰ πῆτε· <εἴμεθα ἰσχυροὶ καὶ κάθε ἄνδρας ἀπὸ μᾶς εἶναι δυνατὸς εἰς τὰ πολεμικὰ ὅπλα>;	14 Κατόπιν τούτων σεῖς, οἱ Μωαβῖται, πῶς θὰ εἴπητε γεμᾶτοι ἔπαρσιν <εἴμεθα δυνατοὶ καὶ ὁ καθένας μας εἶναι ἰσχυρὸς πολεμιστής, ἱκανὸς εἰς τὴν πολεμικὴν τέχνην>;
15 Ὤλετο Μωὰβ πόλις αὐτοῦ, καὶ ἐκλεκτοὶ νεανίσκοι αὐτοῦ κατέβησαν εἰς σφαγήν·	15 Ἰδού, ὅτι ὅλαι αἱ πόλεις τῆς χώρας Μωὰβ παρεδόθησαν εἰς τὸν ὄλεθρον. Οἱ ἐκλεκτοὶ δὲ νέοι ἄνδρες της ὠδηγήθησαν εἰς σφαγήν.	15 Κατεστράφησαν οἱ πόλεις τῆς Μωάβ, καὶ οἱ ἐκλεκτοὶ νεαροὶ πολεμισταί της <ὁδηγήθησαν εἰς σφαγὴν εἰς τὸ πεδίον τῆς μάχης.
16 ἐγγὺς ἡμέρα Μωὰβ ἐλθεῖν, καὶ πονηρία αὐτοῦ ταχεῖα σφόδρα.	16 Ἡ ἡμέρα καταδίκης τῆς Μωὰβ πλησιάζει νὰ ἔλθῃ καὶ ἡ σύμφορά της ἔρχεται πολὺ ταχέως.	16 Ἡ ἡμέρα τοῦ ὀλέθρου καὶ τῆς καταστροφῆς τῆς Μωὰβ πλησιάζει, ἡ δὲ κακία της θὰ ἑξαφανισθῇ μὲ πολλὴν ταχύτητα.
17 Κινήσατε αὐτῷ, πάντες κυκλόθεν αὐτοῦ, πάντες εἰδότες ὄνομα αὐτοῦ· εἴπατε· πῶς συνετρίβη βακτηρία εὐκλεής, ράβδος μεγαλώματος ;	17 Συγκλονισθῆτε καὶ κλαύσατε διὰ τὸν ὄλεθρον τῆς Μωὰβ ὅλοι οἱ γύρω ἀπὸ αὐτὴν λαοί. Ὅλοι ὅσοι τὴν ἐγνωρίζατε, εἴπατε· <πῶς συνετρίβη ἡ ἔνδοξος βακτηρία, ἡ ἰσχυρὰ αὐτὴ ράβδος;>	17 Συγκλονισθῆτε, θρηνήσατε διὰ τὸν ὄλεθρον αὐτὸν τῆς Μωάβ, ὅλοι οἱ λαοί, οἱ ὁποῖοι τὴν περιβάλλετε, ὅλοι ὅσοι τὴν γνωρίζετε καὶ ἐνδιαφερεσθε δι' αὐτήν· εἴπατε: <Πῶς συνετρίβη ἡ ἔνδοξος καὶ δυνατὴ αὐτὴ βακτηρία, ἡ στιβαρὰ καὶ μεγαλοπρεπὴς αὐτὴ βασιλικὴ ράβδος;>
18 Κατάβηθι ἀπὸ δόξης καὶ κάθισον ἐν ὑγρασίᾳ, καθημένη Δαιβών· ἐκτριβήσεται, ὅτι ὤλετο Μωάβ, ἀνέβη εἰς σὲ λυμαινόμενος ὀχύρωμά σου.	18 Σεῖς, οἱ κάτοικοι τῆς Δαιβών, κατεβῆτε ἀπὸ τὴν δόξαν σας, καθίσατε κάτω εἰς τὸ ὑγρὸν ἔδαφος. Ἡ Δαιβὼν θὰ καταστραφῇ, ἀφοῦ ἐχάθη ὁλόκληρος ἡ περιοχὴ Μωάβ. Ἐπῆλθεν ἐναντίον σου ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος θὰ καταστρέψῃ καὶ θὰ συλήσῃ τὰ ὀχυρωματά σου.	18 Κατεβῆτε ἀπὸ τὸ ὕψος τῆς ὑπερηφανείας καὶ τῆς δόξης σας καὶ καθήσατε κάτω εἰς τὸ ὑγρὸν ἔδαφος σεῖς, οἱ κάτοικοι τῆς Δαιβών. Ἡ Δαιβὼν θὰ ἐξολοθρευθῇ, διότι ἐχάθη ὅλη ἡ χώρα τῆς Μωάβ. Ἐπετέθη ἐναντίον σου <χώρα τῆς Μωάβ> ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος θὰ καταστρέψῃ, θὰ λεηλατήσῃ καὶ θὰ ἀπογυμνώσῃ τὰ ὠχυρωμένα φρούριά σου.
19 Ἐφ' ὀδοῦ στῆθι καὶ ἔπιδε, καθημένη ἐν Ἀροήρ, καὶ ἐρώτησον φεύγοντα καὶ σῳζόμενον καὶ εἶπον· τε ἐγένετο;	19 Σεῖς, ποὺ κατοικεῖτε εἰς τὴν Ἀροήρ, σταθῆτε εἰς τὸν δρόμον σας καὶ ἐρωτήσατε αὐτούς, ποὺ πανικόβλητοι φεύγουν καὶ προσπαθοῦν νὰ σωθοῦν, καὶ εἰπέτε τους· <τί συνέβη>;	19 Σεῖς, οἱ ὁποῖοι κατοικεῖτε εἰς τὴν πόλιν Ἀροήρ, σταθῆτε εἰς τὴν ὁδὸν καὶ κυττάξατε μὲ προσοχὴν καὶ ἐρωτήσατε αὐτοὺς ποὺ τρέχουν κα τὰ τρομαγμένοι καὶ φεύγουν πανικόβλητοι, διὰ νὰ σωθοῦν ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς, καὶ πέστε τους: <Τί συνέβη;>
20 Κατῃσχύνθη Μωάβ, ὅτι συνετρίβη· ὀλόλυξον καὶ κέκραξον, ἀνάγγειλον ἐν Ἀρνών, ὅτι ὤλετο Μωάβ·	20 Θὰ σᾶς ἀπαντήσουν· <ἡ Μωὰβ κατεντροπιάσθη, διότι συνετρίβη καὶ κατεστράφη>. Θρηνήσατε, κραυγάσατε, ἀναγγείλατε εἰς τὴν Ἀρνών, ὅτι ἐξωλοθρεύθη ἡ Μωάβ...	20 <Οἱ δὲ κυριευμένοι ἀπὸ πανικὸν φυγάδες θὰ σᾶς ἀπαντήσουν:> <Ἡ Μωὰβ κατεντροπιάσθη, διότι ἐνικήθη καὶ συνετρίβη. Θρηνήσατε, ὑψώσατε κραυγὴν ἰσχυράν, ἀναγγείλατε εἰς τὴν πόλιν Ἀρνών, ὅτι ἐξωλοθρεύθη ἡ Μωάβ!>
21 καὶ κρίσις ἔρχεται εἰς τὴν γῆν Μεισὼρ ἐπὶ Χελὼν καὶ Ρεφὰς καὶ Μωφὰθ	21 Δικαία κρίσις καὶ τιμωρία ἐπέρχεται ἐναντίον τῆς χώρας Μεισὼρ καὶ τῶν, πόλεών της Χελών, Ρεφάς, Μωφάθ,	21 Δικαία κρίσις καὶ τιμωρία, ποὺ σημαίνει πλήρη καταστροφήν, ἔρχεται ἐπίσης ἐναντίον τῆς πεδιάδος Μεισὼρ καὶ τῶν πόλεων τῆς Χελὼν καὶ Ρεφὰς καὶ Μωφὰθ
22 καὶ ἐπὶ Δαιβὼν καὶ ἐπὶ Ναβαῦ καὶ ἐπ' οἶκον Δαιβλαθαὶμ	22 ἐναντίον τῆς Δαίδων καὶ τῆς Ναβαῦ, ἐναντίον τῶν ἀπογόνων Δαιβλαθαίμ.	22 καὶ ἐναντίον τῆς Δαιβὼν καὶ κατὰ τῆς Ναβαῦ καὶ ἐναντίον τῶν ἀπογόνων τοῦ Δαιβλαθαὶμ
23 καὶ ἐπὶ Καριαθαὶμ καὶ ἐπ' οἶκον Γαιμὼλ καὶ ἐπ' οἶκον Μαὼν	23 Ἐναντίον τῆς Καριαθαὶμ καὶ τῶν ἀπογόνων Γαιμώλ, ἐναντίον τοῦ οἴκου Μαών,	23 καὶ ἐναντίον τῆς Καριαθαὶμ καὶ ἐναντίον τῶν ἀπογόνων τοῦ Γαιμὼλ καὶ κατὰ τῶν ἀπογόνων τοῦ Μαὼν
24 καὶ ἐπὶ Καριὼθ καὶ ἐπὶ Βοσὸρ καὶ ἐπὶ πάσας τὰς πόλεις Μωὰβ καὶ πόρρω καὶ τὰς ἐγγύς.	24 ἐναντίον τῆς Καριὼθ καὶ τῆς Βοσὸρ καὶ ἐναντίον ὅλων τῶν πόλεων τῆς χώρας Μωάβ, αἱ ὀποῖαι εὑρίσκονται μακρὰν καὶ πλησίον.	24 καὶ ἐναντίον τῆς Καριὼθ καὶ ἐναντίον τῆς Βοσὸρ καὶ γενικῶς ἐναντίον ὅλων τῶν πόλεων τῆς Μωάβ, οἱ ὁποῖες εὑρίσκονται μακρὰν καὶ πλησίον.
25 Κατεάχθη κέρας Μωάβ, καὶ τὸ ἐπίχειρρν αὐτοῦ συνετρίβη.	25 Ἔσπασεν ἡ δύναμις τῆς Μωάβ, συνετρίβησαν τὰ πολεμικὰ ὅπλα εἰς τὰ χέρια τοῦ λαοῦ της.	25 Ἔσπασε ἡ δύναμις, ἡ ἐξουσία τῆς Μωάβ, καὶ ὁ βραχίονάς της συνετρίβη, δηλαδὴ τὰ πολεμικὰ ὅπλα, ποὺ ἦσαν εἰς τὰ χέρια τοῦ στρατοῦ της.
26 Μεθύσατε αὐτόν, ὅτι ἐπὶ Κύριον ἐμεγαλύνθη· καὶ ἐπικρούσει Μωὰβ ἐν χειρὶ αὐτοῦ καὶ ἔσται εἰς γέλωτα καὶ αὐτός.	26 Σεῖς, οἱ ἐπιδρομεῖς, οἱ Χαλδαῖοι, μεθύσατε τὸν λαὸν τῆς Μωάβ μὲ τὸν οἶνον τοῦ θυμοῦ τοῦ Κυρίου, διότι ὁ λαὸς αὐτὸς ὑψώθη καὶ αὐθαδίασεν ἐναντίον τοῦ Κυρίου του. Οἱ Μωαβῖται ἐχειροκροτοῦσαν μὲ χαρὰν διὰ τὸν ὄλεθρον τοῦ Ἰούδα, ἀλλὰ καὶ οἱ ἴδιοι θὰ γίνουν ἀντικείμενον γέλωτος καὶ ἐμπαιγμοῦ.	26 Σεῖς, οἱ Χαλδαῖοι, οἱ ὁποῖοι ἐπιτίθεσθε κατὰ τοῦ λαοῦ τῆς Μωάβ, μεθύσατέ τον μὲ τὸ μεθυστικὸν καὶ πικρὸν ποτήριον τῆς δικαίας ἀγανακτήσεως καὶ ὀργῆς τοῦ Κυρίου, διότι ὁ λαὸς αὐτὸς ὕψωσεν ἐγωϊστικῶς τὸν ἑαυτόν του καὶ αὐθαδίασε μὲ θράσος ἐναντίον τοῦ Κυρίου. Οἱ Μωαβῖται ἐχειροκροτοῦσαν καὶ ἐπανηγύριζαν μὲ χαιρεκακίαν διὰ τὴν καταστροφὴν τῶν Ἰουδαίων· τώρα ὅμως θὰ γίνουν καὶ αὐτοί, μὲ τὴν σειράν των, ἀντικείμενον χλευασμοῦ καὶ χαιρεκάκου γέλωτος.
27 Καὶ εἰ μὴ εἰς γελοιασμὸν ἦν σοι Ἰσραήλ; Ἢ ἐν κλοπαῖς σου εὑρέθη, ὅτι ἐπολέμεις αὐτόν;	27 Μήπως ὁ ἰσραηλιτικὸς λαὸς δὲν ἔγινε διὰ σὲ ἀντικείμενον χλευασμοῦ καὶ γέλωτος; Διατὶ αὐτό; Μήπως καὶ τὸν συνέλαβες ὡς κλέπτην τῆς περιουσίας σου καὶ διὰ τοῦτο ἐπολεμοῦσες ἐναντίον του;	27 Μήπως δὲν ἔγινε διὰ σέ, λαὲ τῆς Μωάβ, ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαὸς ἀντικείμενον χλευασμοῦ καὶ χαιρέκακον γέλωτος; Ἀλλὰ διατὶ αὐτὴ ἡ χλεύη; Μήπως τὸν συνέλαβες νὰ κλέπτῃ τὴν περιουσίαν σου καὶ διὰ τοῦτο τὸν περιεφρόνησες καὶ τὸν ἐπολεμοῦσες;
28 Κατέλιπον τὰς πόλεις καὶ ᾤκησαν ἐν πέτραις οἱ κατοικοῦντες Μωάβ, ἐγενήθησαν ὥσπερ περιστεραὶ νοσσεύουσαι ἐν πέτραις στόματι βοθύνου.	28 Ἐτιμωρήθησαν οἱ Μωαβῖται, διὰ τοῦτο καὶ ἐγκατέλειψαν τὰς πόλεις των καὶ κατῴκησαν εἰς τοὺς βράχους. Ἔγιναν ὡσὰν περιστεραί, αἱ ὀποῖαι ἔχουν κατασκευάσει τὰς φωλεάς των εἰς τὰς ὀπὰς ἀποτόμων βράχων.	28 Οἱ κάτοικοι τῆς Μωὰβ ἐγκατέλειψαν τὶς πόλεις καὶ κατοίκησαν εἰς τὰ σπήλαια τῶν βράχων. Ἔγιναν ὅπως τὰ περιστέρια, ποὺ ἔχουν τὶς φωλιές των εἰς τὶς τρύπες <τὸ χεῖλος τῶν ὀπῶν> ἀποτόμων βράχων.
29 Ἤκουσα ὕβριν Μωάβ, ὕβρισε λίαν ὕβριν αὐτοῦ καὶ ὑπερηφανίαν αὐτοῦ, καὶ ὑψώθη ἡ καρδία αὐτοῦ.	29 Ἤκουσα τὴν ἀλαζονείαν τῶν Μωαβιτῶν. Κατελήφθη ἀπὸ πολλὴν ὑπερηφάνειαν καὶ ἀναίδειαν. Ὑψώθη ἐγωϊστικῶς ἡ καρδία τοῦ λαοῦ αὐτοῦ.	29 Ἄκουσα τὴν βλάσφημον ὑπερηφάνειαν τοῦ λαοῦ τῆς Μωάβ· ὑπερηφανεύθη πάρα πολὺ καὶ κατεφρόνησε κατὰ τρόπον ἐξόχως περιφρονητικὸν καὶ ὑβριστικὸν τὸν Θεόν, ὑψώθη δὲ ἀπὸ ἔπαρσιν καὶ ὑπερηφάνειαν ἡ καρδία του.
30 Ἐγὼ δὲ ἔγνων ἔργα αὐτοῦ· οὐχὶ τὸ ἱκανὸν αὐτοῦ, οὐχ οὕτως ἐποίησε.	30 Ἐγὼ γνωρίζω τὰ ἔργα τῆς ἀλαζονείας καὶ ἐπιδείξεώς του. Ὁ ἐγωισμός του καὶ αἱ φιλοδοξίαι του ἦσαν ἀνώτερα ἀπὸ τὴν ἄξίαν καὶ τὰ ἔργα του.	30 Ἐγὼ δέ, ὁ Κύριος, ἐγνώρισα <καὶ γνωρίζω> τὰ ἀλαζονικὰ ἔργα του. Ἡ ἀλαζονεία, ἡ ἐπίδειξις καὶ οἱ ἐγωιστικὲς φιλοδοξίες του ἦσαν ἀνώτερες ἀπὸ τὴν δύναμιν καὶ τὴν ἀξίαν του.
31 Διὰ τοῦτο ἐπὶ Μωὰβ ὀλολύζετε πάντοθεν, βοήσατε ἐπ' ἄνδρας κειράδας αὐχμοῦ·	31 Διὰ τοῦτο θρηνεῖτε ἀπὸ παντοῦ διὰ τὸν ὄλεθρον τῆς Μωάβ. Κραυγάσατε μὲ πόνον διὰ τοὺς αἰχμαλώτους, τῶν ὁποίων εἰς ἔνδειξιν καταφρονήσεως ἐξύρισαν τὴν κεφαλὴν καὶ τὸν πώγωνα καὶ τοὺς ἐγκατέλειψαν εἰς στέρησιν.	31 Διὰ τοῦτο ἀπὸ παντοῦ θρηνήσατε μὲ γοεροὺς κλαυθμοὺς διὰ τὴν καταστροφὴν τῆς Μωάβ, ἀφήσατε κραυγὴν πόνου διὰ τοὺς αἰχμαλώτους μὲ τὴν ξυρισμένην κεφαλὴν καὶ τὰ ξυρισμένα γένεια, οἱ ὁποῖοι εὑρίσκονται ἐκγαταλελειμμένοι εἰς παντελῆ στέρησιν καὶ πτωχείαν.
32 ὡς κλαυθμὸν Ἰαζὴρ ἀποκλαύσομαί σοι, ἄμπελος Σεβημά, κλήματά σου διῆλθε θάλασσαν, Ἰαζὴρ ἥψαντο· ἐπὶ ὀπώραν σου, ἐπὶ τρυγηταῖς σου ὄλεθρος ἐπέπεσε.	32 Ὅπως κλαίει ἡ Ἰαζὴρ τὴν καταστροφήν της, θὰ κλαύσω καὶ ἐγὼ διὰ σὲ ἀμπελοφόρε Σεβημά. Τὰ κλήματά σου ἐπεξετάθησαν ἕως τὴν Νεκρὰν Θάλασσαν, ἔφθασαν εἰς τὴν Ἰαζήρ. Εἰς τὰς ὀπώρας τῶν δένδρων σου καὶ εἰς τὸν τρυγητὸν τῶν ἀμπέλων σου ἐπέπεσεν ὄλεθρος.	32 Ὅπως κλαίει καὶ θρηνεῖ ἡ πόλις Ἰαζήρ, ἔτσι θὰ θρηνολογήσω καὶ ἐγώ, ὁ προφήτης, διὰ σέ, τὴν ἀμπελοφόρον Σεβημά. Τὰ κλήματά σου, Σεβημά, ἐξηπλώθησαν καὶ ἔφθασαν δυτικῶς μέχρι τῆς Νεκρᾶς θαλάσσης, ἐπλησίασαν εἰς τὴν πόλιν Ἰαζήρ. Ἀλλ' εἰς τοὺς πλουσίους καρπούς σου καὶ εἰς τοὺς τρυγητὰς τῶν ἀμπελώνων σου ἐπέπεσεν ἀφανισμὸς καὶ καταστροφή.
33 Συνεψήθη χαρμοσύνη καὶ εὐφροσύνη ἐκ τῆς Μωαβίτιδος καὶ οἶνος ἦν ἐπὶ ληνοῖς σου· πρωῒ οὐκ ἐπάτησαν οὐδὲ δείλης, οὐκ ἐποίησαν αἰδάδ.	33 Ἐκάησαν καὶ ἐξηφανίσθησαν χαρὰ καὶ εὐφροσύνη ἀπὸ τὴν χώραν Μωάβ. Ὁ οἶνος εὑρίσκετο ἀκόμα εἰς τοὺς ληνούς, ὅταν ἐπέδραμον οἱ ἐχθροί. Ἀλλὰ οὔτε τὸ πρωῒ οὔτε τὸ ἀπόγευμα ἐπάτησαν πλέον τὰς σταφυλὰς οἱ Μωαβῖται. Δὲν ἔβγαλαν τὰς συνήθεις χαρμοσύνους κραυγὰς διὰ τὸν τρυγητὸν καὶ τὸ πάτημα τῶν σταφυλῶν.	33 Ἀφηρέθη καὶ ἐξηφανίσθη κάθε ἀγαλλίασις καὶ εὐφροσύνη ἀπὸ τὴν χώραν τῆς Μωάβ, καὶ τὸ κρασὶ ἦταν ἀκόμη εἰς τὰ πατητήρια τῶν σταφυλιῶν, ὅταν εἰσώρμησαν οἱ ἐχθροί σου. Ἀλλ’ ἀπὸ τότε οὔτε τὸ πρωῒ οὔτε τὸ ἀπόγευμα ἐπάτησαν πλέον τὰ σταφύλια οἱ Μωαβῖται. Δὲν ἔβγαλαν πλέον, ὅσοι πατοῦν τὰ σταφύλια εἰς τοὺς ληνούς, τὶς συνηθισμένες χαρούμενες κραυγές.
34 Ἀπὸ κραυγῆς Ἐσεβὼν ἔως Ἐλεαλὴ αἱ πόλεις αὐτῶν ἔδωκαν φωνὴν αὐτῶν, ἀπὸ Ζογὸρ ἕως Ὠρωναίμ καὶ Ἀγλαθ - Σαλισία, ὅτι καὶ τὸ ὕδωρ Νεβρεὶν εἰς κατάκαυμα ἔσται.	34 Ἀπὸ τὴν κραυγὴν τῆς Ἐσεβὼν ἔως τὴν Ἐλεαλή, ὅλαι αἱ πόλεις ἀφῆκαν κραυγὰς ὀδύνης καὶ πόνου. Ἀπὸ Ζογὸρ ἕως Ὠρωναὶμ καὶ ἀπὸ Ἀγλάθ - Σαλισία, διότι καὶ αὐτὰ τὰ πηγαία ὕδατα τῆς Νεβρεὶν παρεδόθησαν εἰς πυρκαϊάν, εἰς καταστροφήν, καὶ ἡ χώρα ἔμεινε ἄνυδρος καὶ ξηρά.	34 Ἀπὸ τὴν ἰσχυρὰν κραυγὴν ἀγωνίας τῆς Ἐσεβὼν μέχρι τὴν Ἐλεαλὴ ὅλες οἱ πόλεις ἐστέναζαν καὶ ἐθρηνοῦσαν· ἐπίσης ἀπὸ τὴν Ζογὸρ ἕως τὴν Ὠρωναίμ καὶ τὴν Ἀγλάθ - Σαλισία καὶ αὐτὰ τὰ ἄφθονα νερά <οἱ πηγές> τῆς Νεβρεῖν παρεδόθησαν εἰς τὴν φωτιά.
35 Καὶ ἀπολῶ τὸν Μωάβ, φησὶ Κύριος, ἀναβαίνοντα ἐπὶ τὸν βωμὸν καὶ θυμιῶντα θεοῖς αὐτοῦ.	35 Θὰ ἐξολοθρεύσω τοὺς Μωαβίτας, λέγει ὁ Κύριος, κάθε ἄνθρωπον, ὁ ὁποῖος ἀνεβαίνει πρὸς τοὺς βωμοὺς καὶ προσφέρει θυμίαμα εἰς τοὺς εἰδωλικους θεούς του.	35 Καὶ θὰ ἐξολοθρεύσω τοὺς Μωαβῖτες, λέγει ὁ Κύριος, καθένα, ὁ ὁποῖος ἀνεβαίνει εἰς τοὺς εἰδωλολατρικοὺς βωμοὺς καὶ προσφέρει θυσίαν θυμιάματος εἰς τοὺς θεούς του, οἱ ὁποῖοι εἶναι νεκρὰ εἴδωλα.
36 Διὰ τοῦτο καρδία μου, Μωάβ, ὥσπερ αὐλοὶ βομβήσουσι, καρδία μου ἐπ' ἀνθρώπους κειράδας ὥσπερ αὐλὸς βομβήσει· διὰ τοῦτο ἃ περιεποιήσατο, ἀπώλετο ἀπὸ ἀνθρώπου.	36 Διὰ τοῦτο ἡ καρδία μου, ὦ χώρα Μωάβ, βομβεῖ, ὡς ἐὰν πολλοὶ αὐλοὶ ἀναδίδουν ἦχον. Ἡ καρδία μου θὰ ἀποδώσῃ βόμβον ὡσὰν αὐλός, δι' ἀνθρώπους αἰχμαλώτους, τοὺς ὁποίους εἰς καταφρόνησιν ἔχουν κουρεύσει καὶ ξυρίσει. Ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα ἐπὶ τόσον χρόνον ἡ χώρα Μωὰβ εἶχεν ἀποκτήσει καὶ περιποιηθῇ, κατεστράφησαν ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς.	36 Ἐπειδὴ δὲ θλίβομαι διὰ τὶς ἐπερχόμενες καταστροφές, διὰ τοῦτο ἡ καρδία μου, ὡ χώρα τῆς Μωάβ, γεμάτη λύπην καὶ πόνον κλαίει μὲ λυγμούς, ὅπως βομβοῦν πολλοὶ αὐλοὶ πένθους· μάλιστα! Ἡ καρδία μου διὰ τοὺς δυστυχεῖς καὶ ἐγκαταλελειμμένους εἰς τὴν στέρησιν αἰχμαλώτους μὲ τὴν ξυρισμένην κεφαλὴν καὶ τὰ ξυρισμένα γένεια θὰ θρηνήσῃ, θὰ βομβήσῃ ὅπως ὁ πένθιμος αὐλός, καθ’ ὅσον ὅλα ἐκεῖνα, ὅσα οἱ ἄνθρωποι τῆς Μωὰβ ἀπέκτησαν μὲ κόπον πολὺν καὶ ἐπεριποιήθησαν, κατεστράφησαν ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς των καὶ ἐχάθησαν.
37 Πᾶσαν κεφαλὴν ἐν παντὶ τόπῳ ξυρηθήσονται, καὶ πᾶς πώγων ξυρηθήσεται, καὶ πᾶσαι χεῖρες κόψονται, καὶ ἐπὶ πάσης ὀσφύος σάκκος.	37 Εἰς κάθε τόπον θὰ ξυρίσουν τὴν κεφαλὴν τῶν ἀνθρώπων τῆς Μωάβ· θὰ ξυρισθῇ καὶ τὸ γένειόν των· θὰ κατακοποῦν τὰ χέρια των καὶ ὅλαι αἱ ὀσφύες των θὰ περιζωσθοῦν πένθιμον σάκκινον ἔνδυμα.	37 Ἐπειδὴ οἱ ἄνθρωποι τῆς Μωὰβ θὰ βυθισθοῦν εἰς βαθὺ πένθος, θὰ ὑποβληθοῦν εἰς κάθε τόπον εἰς τὸ ξύρισμα τῆς κεφαλῆς των· θὰ ξυρισθῇ καὶ τὸ γένι κάθε ἀνθρώπου· καὶ ὅλα τὰ χέρια θὰ ἀποκοποῦν, καὶ οἱ ὀσφύες ὅλων θὰ ζωσθοῦν πένθιμον, τρίχινον, σάκκινον ἔνδυμα.
38 Καὶ ἐπὶ πάντων τῶν δωμάτων Μωὰβ καὶ ἐπὶ ταῖς πλατείαις αὐτῆς, ὅτι συνέτριψα τὸν Μωάβ, φησὶ Κύριος, ὡς ἀγγεῖον, οὗ οὐκ ἔστι χρεία αὐτοῦ.	38 Ὁλολυγμὸς καὶ θρῆνος θὰ ἀκούεται ἐπάνω εἰς ὅλα τὰ δώματα τῆς Μωὰβ καὶ εἰς τὰς πλατείας αὐτῆς, διότι ἐγὼ συνέτριψα τὴν χώραν Μωάβ, λέγει Κύριος, ὅπως συντρίβει κανεὶς ἕνα πήλινον ἀγγεῖον, ποὺ δὲν τὸ χρειάζεται πλέον.	38 Θρῆνοι δὲ καὶ κλαυθμοὶ θὰ ἀκούωνται ἐπάνω εἰς ὅλα τὰ δώματα τῶν οἰκιῶν τῆς Μωὰβ καὶ εἰς τὶς πλατεῖες της, διότι Ἐγὼ συνέτριψα τοὺς Μιοαβῖτες, λέγει ὁ Κύριος, ὅπως συντρίβει κανεὶς ἕνα πήλινον δοχεῖον, τὸ ὁποῖον τοῦ εἶναι πλέον ἄχρηστον.
39 Πῶς κατήλλαξε; Πῶς ἔστρεψε νῶτον Μωάβ; Ἠσχύνθη καὶ ἐγένετο Μωὰβ εἰς γέλωτα καὶ ἐγκότημα πᾶσι τοῖς κύκλῳ αὐτῆς.	39 Πῶς κατετροπώθη ἡ Μωάβ; Πῶς οἱ ἄνδρες της ἔστρεψαν πανικόβλητοι τὰ νῶτα των εἰς τοὺς ἐχθρούς; Κατεντροπιάσθη, ἔγινεν ἡ χώρα Μωὰβ περίγελως, ἀντικείμενον τῆς ὀργῆς ὅλων τῶν κύκλῳ αὐτῆς.	39 Πῶς ἄλλαξε; Πῶς μετεβλήθησαν τὰ πράγματα καὶ κατεστράφη ἡ Μωάβ; Πῶς οἱ ἄλλοτε ἰσχυροὶ Μωαβῖται ἔστρεψαν τὰ νῶτα των καὶ ἐτράπησαν εἰς φυγὴν πρὸ τῶν ἐχθρῶν των; Κατεντροπιάσθη ἡ χώρα Μωάβ, ἔγινε ἀντικείμενον γέλωτος καὶ χλευασμοῦ, ἀλλὰ καὶ ἀντικείμενον ἐπιμόνου ὀργῆς καὶ μνησικακίας ὅλων τῶν λαῶν ποὺ τὴν περικυκλώνουν!
40 Ὅτι οὕτως εἶπε Κύριος·	40 Διότι ἔτσι εἶπεν ὁ Κύριος·	40 Διότι ἔτσι εἶπεν ὁ Κύριος·
41 ἐλήφθη Ἀκκαριώθ, καὶ τὰ ὀχυρώματα συνελήφθη·	41 ἐκυριεύθη ἡ Ἀκκαριὼθ καὶ τὰ ὀχυρώματα αὐτῆς κατελήφθησαν.	41 κατελήφθη ἡ πόλις Ἀκκαριὼθ καὶ τὰ ὀχυρώματα τῆς ἐκυριεύθησαν.
42 καὶ ἀπολεῖται Μωὰβ ἀπὸ ὄχλου, ὅτι ἐπὶ τὸν Κύριον ἐμεγαλύνθη.	42 Ἡ Μωὰβ θὰ καταστροφῇ ἀνάμεσα ἀπὸ τοὺς λαούς, διότι ὑπερηφανεύθη ἐναντίον τοῦ Κυρίου.	42 Καὶ ἡ Μωὰβ θὰ καταστροφῇ ἐξ ὁλοκλήρου ἀνάμεσα ἀπὸ τοὺς λαούς, διότι ὑπερηφανεύθη, ὕψωσε τὸ ἀνάστημά της ἐναντίον τοῦ Κυρίου.
43 Παγὶς καὶ φόβος καὶ βόθυνος ἐπί σοι, καθήμενος Μωάβ·	43 Παγίδες καὶ φόβοι καὶ λάκκοι ὑπάρχουν διὰ σᾶς, ποὺ κατοικεῖτε τὴν χώραν Μωάβ.	43 Παγίδες θανατηφόροι καὶ κακὰ ποὺ ἐμπνέουν φόβον καὶ λάκκοι ὀλέθριοι θὰ ὑπάρχονν διὰ σᾶς, ποὺ κατοικεῖτε εἰς τὴν χώραν τῆς Μωάβ.
44 ὁ φεύγων ἀπὸ προσώπου τοῦ φόβου ἐμπεσεῖται εἰς τὸν βόθυνον, καὶ ὁ ἀναβαίνων ἐκ τοῦ βοθύνου συλληφθήσεται ἐν τῇ παγίδι, ὅτι ἐπάξω ταῦτα ἐπὶ Μωὰβ ἐν ἐνιαυτῷ ἐπισκέψεως αὐτῆς.	44 Ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος θὰ διαφύγῃ τὸν φόβον καὶ τὸν κίνδυνον ἐκ μέρους τῶν ἀνθρώπων, θὰ πέσῃ εἰς τὸν λάκκον· καὶ ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος ἀνεβαίνει ἀπὸ τὸν λάκκον, θὰ συλληφθῇ εἰς τὴν παγίδα αἰχμάλωτος. Αὐτὰ θὰ ἐπιφέρω ἐναντίον τῆς Μωὰβ κατὰ τὸν χρόνον, ποὺ θὰ τὴν ἐπισκεφθῶ πρὸς δικαίαν τιμωρίαν της.	44 Θὰ συμβῇ δὲ τοῦτο: Ἐκεῖνος ποὺ διαφείγει τὸν κίνδυνον καὶ τὸν φόβον τῶν ἀνθρώπων, θὰ πέσῃ μέσα εἰς τὸν ὀλέθριον λάκκον! Καὶ ἐκεῖνος ποὺ ἀνεβαίνει ἀπὸ τὸν λάκκον, θὰ συλληφθῇ εἰς τὴν παγίδα ὡς αἰχμάλωτος! Διότι <Ἐγώ, ὁ Κύριος> θὰ ἐπιφέρω αὐτὰ ἐναντίον τῆς Μωὰβ κατὰ τὸν χρόνον ποὺ θὰ τὴν ἐπισκεφθῶ διὰ νὰ τῆς ἐπιβάλω τὴν δικαίαν τιμωρίαν.