΄Ιερεμίας : Κεφάλαιον ΜΑ'

Πρωτότυπο Κείμενο

λόγος ὁ γενόμενος πρὸς Ἱερεμίαν παρὰ Κυρίου <καὶ Ναβουχοδονόσορ βασιλεὺς Βαβυλῶνος καὶ πᾶν τὸ στρατόπεδον αὐτοῦ καὶ πᾶσα ἡ γῆ ἀρχῆς αὐτοῦ ἐπολέμουν ἐπὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐπὶ πάσας τὰς πόλεις Ἰούδα> λέγων·
2 οὕτως εἶπε Κύριος· βάδισον πρὸς Σεδεκίαν βασιλέα Ἰούδα καὶ ἐρεῖς αὐτῷ· οὕτως εἶπε Κύριος· παραδόσει παραδοθήσεται ἡ πόλις αὔτη εἰς χεῖρας βασιλέως Βαβυλῶνος, συλλήψεται αὐτὴν καὶ καύσει αὐτὴν ἐν πυρί·
3 κα σὺ οὐ μὴ σωθῇς ἐκ χειρὸς αὐτοῦ καὶ συλλήψει συλληφθήσῃ καὶ εἰς χεῖρας αὐτοῦ δοθήσῃ, καὶ ὀφθαλμοί σου τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ ὄψονται καὶ τὸ στόμα αὐτοῦ μετὰ τοῦ στόματός σου λαλήσει, καὶ εἰς Βαβυλῶνα εἰσελεύσῃ.
4 Ἀλλὰ ἄκουσον τὸν λόγον Κυρίου, Σεδεκία βασιλεῦ Ἰούδα· οὕτως λέγει Κύριος·
5 ἐν εἰρήνῃ ἀποθανῇ, καὶ ὡς ἔκλαυσαν τοὺς πατέρας σου τοὺς βασιλεύσαντας πρότερόν σου, κλαύσονται καὶ σέ, οὐαὶ Κύριε, καὶ ἕως ᾅδου κόψονταί σε· ὅτι λόγον ἐγὼ ἐλάλησα, εἶπε Κύριος.
6 Καὶ ἐλάλησεν Ἱερεμίας πρὸς τὸν βασιλέα Σεδεκίαν πάντας τοὺς λόγους τούτους ἐν Ἱερουσαλήμ.
7 Καὶ ἡ δύναμις βασιλέως Βαβυλῶνος ἐπολέμει ἐπὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐπὶ τὰς πόλεις Ἰούδα, ἐπὶ Λαχὶς καὶ ἐπὶ Ἀζηκά, ὅτι αὗται κατελείφθησαν ἐν πόλεσιν Ἰούδα πόλεις ὀχυραί.
8 Ὁ λόγος ὁ γενόμενος πρὸς Ἱερεμίαν παρὰ Κυρίου μετὰ τὸ συντελέσαι τὸν βασιλέα Σεδεκίαν διαθήκην πρὸς τὸν λαὸν τοῦ καλέσαι ἄφεσιν,
9 τοῦ ἐξαποστεῖλαι ἔκαστον τὸν παῖδα αὐτοῦ καὶ ἕκαστον τὴν παιδίσκην αὐτοῦ, τὸν Ἑβραῖον καὶ τὴν Ἑβραίαν ἐλευθέρους, πρὸς τὸ μὴ δουλεύειν ἄνδρα ἐξ Ἰούδα·
10 καὶ ἐπεστράφησαν πάντες οἱ μεγιστᾶνες καὶ πᾶς ὁ λαὸς οἱ εἰσελθόντες ἐν τῇ διαθήκῃ τοῦ ἀποστεῖλα ἕκαστον τὸν παῖδα αὐτοῦ καὶ ἔκαστον τὴν παιδίσκην αὐτοῦ καὶ ἐῶσαν
11 αὐτοὺς εἰς παῖδας καὶ παιδίσκας.
12 Καὶ ἐγενήθη λόγος Κυρίου πρὸς Ἱερεμίαν λέγων·
13 οὕτως εἶπε Κύριος ὁ Θεὸς Ἰσσρήλ· ἐγὼ διεθέμην διαθήκην πρὸς τοὺς πατέρας ὑμῶν ἐν τῇ ἡμέρᾳ, ᾗ ἐξειλάμην αὐτοὺς ἐκ γῆς Αἰγύπτου, ἐξ οἴκου δουλείας, λέγων·
14 ὅταν πληρωθῇ ἓξ ἔτη, ἀποστελεῖς τὸν ἀδελφόν σου τὸν Ἑβραῖον, ὃς παραθήσεταί σοι· καὶ ἐργᾶταί σοι ἓξ ἔτη, καὶ ἐξαποστελεῖς αὐτὸν ἐλεύθερον. Καὶ οὐκ ἤκουσάν μου καὶ οὐκ ἔκλιναν τὸ οὖς αὐτῶν.
15 Καὶ ἐπέστρεψαν σήμερον ποιῆσαι τὸ εὐθὲς πρὸ ὀφθαλμῶν μου τοῦ καλέσαι ἄφεσιν ἕκαστον τοῦ πλησίον αὐτοῦ καὶ συνετέλεσαν διαθήκην κατὰ πρόσωπόν μου ἐν τῷ οἴκῳ, οὐ ἐπεκλήθη τὸ ὄνομά μου ἐπ' αὐτῷ.
16 Καὶ ἐπεστρέψατε καὶ ἐβεβηλώσατε τὸ ὄνομά μου τοῦ ἐπιστρέψαι ἕκαστον τὸν παῖδα αὐτοῦ καὶ ἕκαστον τὴν παιδίσκην αὐτοῦ, οὓς ἑξαπεστείλατε ἐλευθέρους τῇ ψυχῇ αὐτῶν, τοῦ εἶναι ὑμῖν εἰς παῖδας καὶ παιδίσκας.
17 Διὰ τοῦτο οὕτως εἶπε Κύριος· ὑμεῖς οὐκ ἠκούσατέ μου τοῦ καλέσαι ἄφεσιν ἕκαστος πρὸς τὸν πλησίον αὐτοῦ· ἰδοὺ ἐγὼ καλῶ ἄφεσιν ὑμῖν εἰς μάχαιραν καὶ εἰς τὸν θάνατον καὶ εἰς τὸν λιμὸν καὶ δώσω ὑμᾶς εἰς διασπορὰν άσαις ταῖς βασιλείαις τῆς γῆς.
18 Καὶ δώσω τοὺς ἄνδρας τοὺς παρεληλυθότας τὴν διαθήκην μου, τοὺς μὴ στήσαντας τὴν διαθήκην μου, ἣν ἐποίησαν κατὰ πρόσωπόν μου, τὸν μόσχον, ὃν ἐποίησαν ἐργάζεσθαι αὐτῷ,
19 τοὺς ἄρχοντας Ἰούδα καὶ τοὺς δυνάστας καὶ τοὺς ἰερεῖς καὶ τὸν λαόν,
20 καὶ δώσω αὐτοὺς τοῖς ἐχθροῖς αὐτῶν καὶ ἔσται τὰ θνησιμαῖα αὐτῶν βρῶσις τοῖς πετεινοῖς τοῦ οὐρανοῦ καὶ τοῖς θηρίοις τῆς γῆς.
21 Καὶ τὸν Σεδεκίαν βασιλέα τῆς Ἰουδαίας καὶ τοὺς ἄρχοντας αὐτῶν δώσω εἰς χεῖρας ἐχθρῶν αὐτῶν, καὶ δύναμις βασιλέως Βαβυλῶνος τοῖς ἀποτρέχουσιν ἀπ' αὐτῶν.
22 Ἰδοὺ ἐγὼ συντάσσω, φησὶ Κύριος, καὶ ἐπιστρέψω αὐτοὺς εἰς τὴν γῆν ταύτην, καὶ πολεμήσουσιν ἐπ' αὐτὴν καὶ λήψονται αὐτὴν καὶ κατακαύσουσιν αὐτὴν ἐν πυρὶ καὶ τὰς πόλεις Ἰούδα, καὶ δώσω αὐτὰς ἐρήμους ἀπὸ τῶν κατοικούντων.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

όγος, ὁ ὁποῖος ἀπηυθύνθη ἐκ μέρους τοῦ Κυρίου πρὸς τὸν Ἱερεμίαν κατὰ τὴν ἐποχήν, κατὰ τὴν ὁποίαν ὁ Ναβουχοδονόσορ ὁ βασιλεὺς καὶ ὅλος ὁ στρατός του καὶ ὅλα τὰ βασίλεια τοῦ κόσμου, ποὺ εἶχαν ὑποταχθῆ εἰς αὐτόν, ἐπολεμοῦσαν κατὰ τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐναντίον ὅλων τῶν ἄλλων πόλεων τοῦ Ἰουδα· καὶ ὁ λόγος αὐτὸς εἶπεν:
2 Ἔτσι εἶπεν ὁ Κύριος· πήγαινε πρὸς τὸν Σεδεκίαν τὸν βασιλέα τοῦ ἰουδαϊκοῦ βασιλείου καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος· ἀσφαλῶς καὶ βεβαίως θὰ παραδοθῇ ἡ πόλις αὐτὴ εἰς τὰς χεῖρας τοῦ βασιλέως τῆς Βαβυλῶνος, ὁ ὁποῖος καὶ θὰ τὴν κατολάβῃ καὶ θὰ τὴν παραδώσῃ εἰς τὸ πῦρ.
3 Καὶ σὺ ὁ ἴδιος δὲν θὰ διασωθῇς ἀπὸ τὸ χέρι τοῦ βασιλέως τῆς Βαβυλῶνος. Ἀσφαλῶς καὶ βεβαίως θὰ συλληφθῇς καὶ θὰ παραθοθῇς εἰς τὰ χέρια αὐτοῦ. Οἱ ὀφθαλμοί σου θὰ ἴδουν τοὺς ὀφθαλμούς του, καὶ τὸ στόμα ἐκείνου θὰ ὁμιλήσῃ μὲ σέ, καὶ τὸ στόμα σου πρὸς ἐκεῖνον· καὶ ἔπειτα θὰ ὁδηγηθῇς εἰς τὴν Βαβυλῶνα αἰχμάλωτος.
4 Ἀλλὰ ἄκουσε τὸν, λόγον τοῦ Κυρίου, Σεδεκία, βασιλεῦ τοῦ Ἰουδαϊκοῦ βασιλείου. Ἔτσι λέγει ὁ Κύριος:
5 Ἐν τέλει θὰ ἀποθάνῃς εἰρηνικὸν θάνατον καὶ ὅπως ἔκλαυσαν τοὺς πατέρας σου, οἱ ὁποῖοι ἐβασίλευσαν προηγουμένως ἀπὸ σέ, ἔτσι θὰ κλαύσουν καὶ διὰ σέ. Καὶ θὰ ἀναφωνοῦν· <ἀλλοίμονον Κύριε! ἐχάσαμεν τὸν βασιλέα>! Οἱ κοπετοὶ καὶ οἱ θρῆνοι θὰ φθάσουν ἕως εἰς αὐτὸν τὸν ᾄδην. Θὰ γίνουν αὐτά, διότι ἐγὼ ὡμίλησα καὶ εἶπα, λέγει Κύριος.
6 Ὁ Ἱερεμίας πράγματι εἶπε πρὸς τὸν Σεδεκίαν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ ὅλους αὐτοὺς τοὺς λόγους.
7 Ἡ στρατιωτικὴ δύναμις τοῦ βασιλέως τῆς Βαβυλῶνος, ἐπολεμοῦσεν ἐναντίον τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐναντίον τῶν πόλεων τοῦ ἰουδαϊκοῦ βασιλείου, ἐναντίον τῆς Λαχὶς καὶ τῆς Ἀζηκά, διότι μεταξὺ ὅλων τῶν ἄλλων πόλεων τοῦ ἰουδαϊκοῦ βασιλείου αὐταί, καθ' ὃ ὀχυραὶ πόλεις, ἀπέμεναν ἐλεύθεραι καὶ δὲν εἶχαν καταληφθῇ ἀκόμη ἀπὸ τὸν Ναβουχοοονόσορα.
8 Λόγος, ὁ ὁποῖος ἐκ μέρους τοῦ Κυρίου ἦλθε πρὸς τὸν Ἱερεμίαν ἔπειτα ἀπὸ τὴν συμφωνίαν, τὴν ὁποίαν συνῆψεν ὁ βασιλεὺς Σεδεκίας πρὸς τὸν λαὸν τὸν ἰσραηλιτικόν, διὰ νὰ κηρύξῃ καὶ δώσῃ ἐλευθερίαν εἰς ὅλους τοὺς δούλους.
9 Δηλαδὴ κάθε Ἰουδαῖος νὰ ἀφήσῃ ἐλεύθερον τὸν δοῦλον του καὶ καθένας νὰ ἀφήσῃ ἐλευθέραν τὴν δούλην του, τὸν Ἑβραῖον καὶ τὴν Ἑβραίαν, ὅλους ἐλευθέρους, ὥστε νὰ μὴ ὑπάρχῃ κανεὶς πλέον δοῦλος ἀπὸ τοὺς Ἰουδαίους.
10 Ἔπειτα ὅμως ἤλλαξαν γνώμην ὅλοι οἱ ἄρχοντες καὶ ὅλος ὁ λαός, οἱ ὁποῖοι ἔλαβον μέρος καὶ ἐδέχθησαν τὴν συμφωνίαν αὐτήν, διὰ νὰ ἀφήσουν ὁ καθένας ἐλεύθερον τὸν δοῦλον του, ὁ καθένας ἐλευθέραν τὴν δούλην του,
11 καὶ ἐκράτησαν αὐτοὺς ὡς δούλους καὶ ὡς δούλας.
12 Τότε ἔγινε πάλιν λόγος Κυρίου πρὸς τὸν Ἱερεμίαν λέγων:
13 Ἔτσι εἶπε Κύριος ὁ Θεὸς τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ· ἐγὼ συνῆψα διαθήκην πρὸς τοὺς προγόνους σας κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην, κατὰ τὴν ὁποίαν ἔβγαλα αὐτοὺς ἐλευθέρους ἀπὸ τὴν χώραν τῆς Αἰγύπτου, ἀπὸ τὸν οἶκον αὐτὸν τῆς δουλείας λέγων·
14 ὅταν συμπληρωθοῦν ἓξ ἔτη δουλείας, θὰ ἀφήσῃς ἐλεύθερον τὸν ἀδελφόν σου τὸν Ἑβραῖον, ὁ ὁποῖος θὰ ἔχῃ πωληθῇ εἰς σὲ ὡς δοῦλος. Αὐτὸς θὰ ἐργασθῇ ἐπὶ ἓξ ἔτη ὡς δοῦλος σου καὶ ἔπειτα θὰ τὸν ἀφήσῃς ἐλεύθερον. Ἀλλὰ δὲν ἤκουσαν τὴν ἐντολήν μου αὐτήν, δὲν ἔκλιναν τὸ αὐτί των, διὰ νὰ τὴν ἀκούσουν.
15 Καὶ ἰδού, ὅτι σήμερον ἐπανῆλθαν καὶ συνῆλθαν οἱ Ἰουδαῖοι, διὰ νὰ ἐφαρμόσουν τὸ ὀρθὸν τοῦτο ἐνώπιόν μου· νὰ κηρύξῃ ὁ καθένας ἐλευθερίαν εἰς τὸν πλησίον του καὶ μάλιστα ἔκλεισαν συμφωνίαν ἐνώπιόν μου εἰς τὸν ναόν, ὅπου ἐπικαλεῖσθε τὸ Ὄνομά μου.
16 Ἀλλὰ ἀλλάξατε γνώμην καὶ ἐβεβηλώσατε τοιουτοτρόπως τὸ Ὄνομά μου καὶ διετάξατε ὁ καθένας σας νὰ ἐπιστρέψῃ ὁ δοῦλος του, καὶ ὁ καθένας νὰ ἐπιστρέψῃ εἰς αὐτὸν ἡ δούλη του. Αὐτούς, τοὺς ὁποίους σεῖς ἐστείλατε ἐλευθέρους σύμφωνα μὲ τὴν ἐπιθυμίαν καὶ τὴν θέλησιν τῆς καρδίας των, ἀπεφασίσατε νὰ εἶναι καὶ πάλιν δοῦλοι καὶ δοῦλαι σας.
17 Διὰ τοῦτο ἔτσι εἶπεν ὁ Κύριος: Σεῖς δὲν ὑπηκούσατε εἰς ἐμέ, ὥστε νὰ κηρύξετε ἐλευθερίαν ὁ καθένας πρὸς τὸν πλησίον αὐτοῦ. Διὰ τοῦτο ἰδού, ἐγὼ κηρύττω εἰς σᾶς ἐλευθερίαν ἀπὸ τὴν ἐξουσίαν μου καὶ σᾶς παραδίδω εἰς τὴν μάχαιραν καὶ εἰς τὴν θανατηφόρον ἐπιδημίαν, εἰς τὴν φοβερὰν πεῖναν. Θὰ σᾶς ἀφήσω νὰ διασπαρῆτε καὶ διασκορπισθῆτε εἰς ὅλας τὰς βασιλείας τῆς οἰκουμένης.
18 Θὰ παραδώσω εἰς σφαγὴν ὅλους τοὺς ἄνδρας ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι παρέβησαν καὶ κατεπάτησαν τὴν διαθήκην μου, οἱ ὁποῖοι δὲν ἐτήρησαν τὴν συμφωνίαν μου, ποὺ ἔκαμαν ἐνώπιόν μου καὶ εἰς κύρωσιν τῆς ὁποίας διεμέλισαν εἰς δύο τμήματα τὸν μόσχον καὶ διῆλθον διὰ μέσου αὐτῶν.
19 Διὰ τοῦτο τοὺς ἄρχοντας τῆς Ἰουδαίας, τοὺς κατέχοντας ἐξουσίας, τοὺς ἱερεῖς καὶ τὸν λαὸν τὸν παραβάτην,
20 θὰ παραδώσω αὐτοὺς εἰς τοὺς ἐχθρούς των καὶ τὰ πτώματά των θὰ γίνουν τροφὴ τῶν ὀρνέων τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῶν θηρίων τῆς γῆς.
21 Τὸν δὲ Σεδεκίαν, τὸν βασιλέα τοῦ ἰουδαϊκοῦ βασιλείου, καὶ τοὺς ἄρχοντας τῶν Ἰουδαίων, θὰ παραδώσω εἰς τὰ χέρια τῶν ἐχθρῶν των καὶ εἰς τὸν στρατὸν τοῦ βασιλέως τῆς Βαβυλῶνος, ὁ ὁποῖος κατὰ τὸν καιρὸν τοῦτον ἔχει ἀπομακρυνθῇ ἀπὸ τὴν Ἰουδαίαν, διὰ νὰ ἀσχοληθῇ μὲ ἄλλους ἐχθρούς του.
22 Ἰδοὺ ἐγὼ εἶμαι ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος διατάσσω, λέγει ὁ Κύριος, καὶ θὰ ἐπαναφέρω τοὺς Βαβυλωνίους αὐτοὺς εἰς τὴν χώραν αὐτήν, οἱ ὁποῖοι καὶ θὰ πολεμήσουν ἐναντίον της καὶ θὰ τὴν καταλάβουν καὶ θὰ τὴν κατακαύσουν εἰς τὸ πῦρ καὶ τὰς πόλεις τοῦ Ἰούδα θὰ τὰς καταστήσω ἐρήμους ἀπὸ κατοίκους.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

λόγος, ὁ ὁποῖος ἀπηυθύνθη ἀπὸ τὸν Κύριον πρὸς τὸν Ἱερεμίαν <ὅταν ὁ Ναβουχοδονόσορ, ὁ βασιλιᾶς τῆς Βαβυλῶνος, καὶ ὅλον τὸ στράτευμά του καὶ ὅλα τὰ βασίλεια τῆς γῆς, ποὺ ἦσαν ὑπὸ τὴν ἐξουσίαν του, ἐπολεμοῦσαν ἐναντίον τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐναντίον ὅλων τῶν πόλεων τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα>· ὁ ἀποκαλυπτικὸς αὐτὸς λόγος τοῦ Κυρίου ἔλεγε τὰ ἀκόλουθα:
2 <Ἔτσι εἶπεν ὁ Κύριος: <Πήγαινε πρὸς τὸν Σεδεκίαν, τὸν βασιλιᾶ του Ἰούδα, καὶ πές του· ἔτσι παρήγγειλεν ὁ Κύριος: Ἡ πόλις αὐτή, ἡ Ἱερουσαλήμ, θὰ παραδοθῇ ὁπωσδήποτε εἰς τὰ χέρια τοῦ βασιλιᾶ τῆς Βαβυλῶνος, ὁ ὁποῖος θὰ τὴν καταλάβῃ καὶ θὰ τὴν παραδώσῃ εἰς τὴν φωτιά·
3 καὶ σύ <ὁ Σεδεκίας> δὲν θὰ γλυτώσῃς ἀπὸ τὰ χέρια του, ἀλλὰ θὰ συλληφθῇς ὁπωσδήποτε καὶ θὰ παραδοθῇς εἰς τὰ χέρια τόὸυ, καὶ τὰ μάτια σου θὰ ἰδοῦν τὰ μάτια του, καὶ θὰ ὁμιλήσῃς μαζί του προσωπικῶς στόμα πρὸς στόμα καὶ θὰ συρθῇς αἰχμάλωτος εἰς τὴν Βαβυλῶνα.
4 Ἀλλ’ ἄκουσε τὸν λόγον τοῦ Κυρίου, Σεδεκία, βασιλιᾶ τοῦ Ἰούδα. Ἔτσι λέγει περὶ σοῦ ὁ Κύριος:
5 Δὲν θὰ ἀποθάνῃς μὲ βίαιον, ἀλλὰ μὲ φυσικόν, εἰρηνικὸν θάνατον, καί, ὅπως ἔκλαυσαν τοὺς προπάτορές σου, οἱ ὁποῖοι ἐβασίλευσαν πρὶν ἀπὸ σέ, ἔτσι θὰ κλαύσουν καὶ θὰ πενθήσουν καὶ σὲ μὲ τὸ μοιρολόγι: <Ἀλλοίμονον, κύριε βασιλιᾶ!> Ὁ πόνος καὶ ὁ θρῆνος των θὰ εἶναι τόσον μεγάλος, ὥστε οἱ κοπετοί των θὰ φθάνουν μέχρι τὸν ἅδην! Αὐτὰ θὰ γίνουν ὁπωσδήποτε, διότι Ἐγὼ ἔτσι ὡμίλησα καὶ ὥρισα>, λέγει ὁ Κύριος>.
6 Ὁ Ἱερεμίας εἶπεν ὅλους αὐτοὺς τοὺς λόγους τοῦ Κυρίου πρὸς τὸν βασιλιᾶ Σεδεκίαν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ,
7 ἐνῷ ἐν τῷ μεταξὺ ὁ στρατὸς τοῦ βασιλιᾶ τῆς Βαβυλῶνος ἐπετίθετο κατὰ τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ κατὰ τῶν πόλεων τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα, τῆς Λαχὶς καὶ τῆς Ἀζηκά, διότι αὐτές ἦσαν οἱ μόνες ὠχυρωμένες πόλεις τοῦ Ἰούδα, οἱ ὁποῖες δὲν εἶχαν ἀκόμη καταληφθῇ ἀπὸ τοὺς Χαλδαίους.
8 Ὁ λόγος, ὁ ὁποῖος ἀπηυθύνθη ἀπὸ τὸν Κύριον πρὸς τὸν Ἱερεμίαν μετὰ τὴν συμφωνίαν ποὺ ἔκαμεν ὁ βασιλιᾶς Σεδεκίας μὲ ὅλον τὸν λαὸν τῆς Ἱερουσαλήμ, ὅτι θὰ ἐκδώσῃ προκήρυξιν, διὰ τῆς ὁποίας θὰ δώσῃ ἐλευθερίαν εἰς τοὺς δούλους των·
9 σύμφωνα μὲ αὐτὴν κάθε Ἰουδαῖος ἔπρεπε νὰ παραχωρήσῃ ἐλευθερίαν εἰς τὸν δοῦλον του καὶ εἰς τὴν δούλην του, τὸν Ἑβραῖον καὶ τὴν Ἑβραίαν, νὰ τοὺς ἐλευθερώσῃ, ὥστε εἰς τὸ ἑξῆς νὰ μὴ ὑπάρχῃ πλέον κανεὶς Ἰουδαῖος δοῦλος μεταξὺ τῶν Ἰουδαίων.
10 Ἐξ ὑστέρου ὅμως ἄλλαξαν γνώμην ὅλοι οἱ ἄρχοντες καὶ ὅλος ὁ λαός, οἱ ὁποῖοι εἶχαν ἀποδεχθῇ τὴν συμφωνίαν νὰ ἐλευθερώσῃ ὁ καθένας των τὸν δοῦλον του καὶ τὴν δούλην του, καὶ ἐκράτησαν, ἔσυραν βιαίως
11 τούτους ὡς δούλους καὶ ῶς δούλας!
12 Τότε ὁ Κύριος ὡμίλησε πρὸς τὸν Ἱερεμίαν καὶ εἶπε τὰ ἀκόλουθα:
13 <Ἔτσι εἶπεν ὁ Κύριος, ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ: <Ἐγὼ συνῆψα διαθήκην μὲ τοὺς προπάτορές σας τὴν ἡμέραν κατὰ τὴν ὁποίαν τοὺς ἔβγαλα ἐλευθέρους ἀπὸ τὴν χώραν τῆς Αἰγύπτου, ἀπὸ τὸν οἶκον ἐκεῖνον τῆς δουλείας. Ἡ διαθήκη ἐκείνη ἔλεγεν:
14 Ὅταν συμπληρωθοῦν ἕξι ἔτη δουλείας, θὰ ἐλευθερώσῃς ἀπὸ τὴν δουλείαν τὸν ἀδελφόν σου τὸν Ἑβραῖον ποὺ θὰ πωληθῇ ὡς δοῦλος εἰς σέ. Αὐτὸς θὰ ἐργασθῇ εἰς σὲ ἐπὶ ἕξι ἔτη ὡς δοῦλος, κατόπιν ὅμως πρέπει νὰ τὸν ἀφήσης ἐλεύθερον. Ἀλλ’ οἱ προπάτορές σας δὲν ὑπήκουσαν εἰς τὴν ἐντολήν μου καὶ δὲν ἔδωσαν καμμίαν προσοχὴν εἰς τὰ λεγόμενά μου.
15 Σήμερα λοιπὸν μετενόησαν καὶ ἀπεφάσισαν νὰ ἐφαρμόσουν αὐτὸ ποὺ εἶναι ὀρθὸν ἐνώπιόν μου· νὰ κηρύξῃ δηλαδὴ ὁ καθένας ἐλευθερίαν εἰς τὸν πλησίον του· ἔκλεισαν μάλιστα συμφωνίαν ἐνώπιόν μου εἰς τὸν Ναόν, εἰς τὸν ὁποῖον ἐπικαλεῖσθε τὸ ὄνομά μου.
16 Κατόπιν ὅμως ἀλλάξατε γνώμην καὶ τοιουτοτρόπως ὑβρίσατε καὶ ἐβλασφημήσατε τὸ ὄνομά μου μὲ τὸ νὰ καλέσετε πίσω ὁ καθένας σας τὸν δοῦλον του καὶ τὴν δούλην, τοὺς ὁποίους ἀφήσατε ἐλευθέρους διὰ νὰ ζῆσουν ὅπως καὶ ὅπου ἐπιθυμοῦν· τοὺς ἀνεκαλέσατε καὶ τοὺς ὑπεχρεώσατε νὰ γίνουν καὶ πάλιν δοῦλοι καὶ δοῦλες σας>.
17 Διὰ τοῦτο ἔτσι εἶπεν ὁ Κύριος: <Σεῖς δὲν ὑπακούσατε εἰς Ἐμὲ εἰς τὸ νὰ δώσετε ἐλευθερίαν ὁ καθένας σας εἰς τὸν δοῦλον του. Καὶ Ἐγὼ λοιπὸν <λέγει ὁ Κύριος> σᾶς ἀφήνω ἐλευθέρους καὶ ἀπροστατεύτους καὶ σᾶς παραδίδω εἰς τὸ φονικὸν μαχαίρι τῶν Βαβυλωνίων καὶ εἰς τὴν θανατηφόρον λοιμικὴν ἀρρώστιαν καὶ εἰς τὴν πεῖναν θὰ παραχωρήσω δὲ νὰ διαλυθῆτε ὡς κράτος καὶ νὰ διασκορπισθῆτε εἰς ὅλα τὰ βασίλεια τῆς γῆς.
18 Θὰ παραδώσω εἰς σφαγὴν ὅλους τοὺς ἄνδρες, οἱ ὁποῖοι παρέβησαν καὶ ἀθέτησαν τὴν διαθήκην μου, τοὺς ἄνδρες ἐκείνους ποὺ δὲν ἐτήρησαν τὴν συμφωνίαν μου, τὴν ὁποίαν συνῆψαν ἐνώπιον μου, καὶ εἰς ἐπιβεβαίωσιν καὶ ἐπικύρωσιν τῆς ὁποίας ἐκομμάτιασαν εἰς δύο τὸ μοσχάρι καὶ ἐπέρασαν διὰ μέσου των διχοτομημένων αὐτῶν κομματιῶν.
19 Τοὺς ἄρχοντες τοῦ Ἰούδα, τοὺς δυνάστες καὶ τοὺς ἱερεῖς καὶ τὸν λαόν <οἱ ὁποῖοι παρέβησαν τὴν μεταξύ μας συμφωνίαν καὶ ἐπιώρκησαν>
20 θὰ τοὺς παραδώσω εἰς τοὺς ἐχθρούς των, καὶ τὰ ἄταφα σώματα τῶν θὰ γίνουν τροφὴ τῶν σαρκοβόρων πετεινῶν τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῶν σαρκοβόρων θηρίων τῆς γῆς.
21 Ὅσον ἀφορᾷ δὲ εἰς τὸν Σεδεκίαν, τὸν βασιλιᾶ τῆς Ἰουδαίας, καὶ τοὺς ἄρχοντες τῶν Ἰουδαίων, αὐτοὺς θὰ τοὺς παραδώσω εἰς τὰ χέρια τῶν ἐχθρῶν των καὶ εἰς τὸν στρατὸν τοῦ βασιλιᾶ τῆς Βαβυλῶνος, ὁ ὁποῖος <πρὸς τὸ παρόν> ἔχει ἀποσυρθῆ ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ, προκειμένου νὰ ἀντιμετωπίσῃ τὸν Φαραὼ τῆς Αἰγύπτου, ὁ ὁποῖος βαδίζει κατὰ τοῦ Ναβουχοδονόσορος.
22 Ἀλλ' ὁ κίνδυνος δὲν ἐξέλιπε. Διότι, ἰδού! Ἐγὼ θὰ διατάξω, λέγει ὁ Κύριος, καὶ θὰ ἐπαναφέρω τοὺς Βαβυλωνίους, ποὺ ἀπεμακρύνθησαν πρὸς καιρόν, εἰς τὴν χώραν αὐτήν, οἱ ὁποῖοι καὶ θὰ πολεμήσουν ἐνάντιον τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ θὰ τὴν παραδώσουν εἰς τὴν φωτιὰ διὰ νὰ κατακαῇ, ὅπως ἐπίσης καί τὶς ἄλλες πόλεις τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα, τὶς ὁποῖες καὶ θὰ ἐρημώσω ἀπὸ τοὺς κατοίκους των>.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
λόγος ὁ γενόμενος πρὸς Ἱερεμίαν παρὰ Κυρίου <καὶ Ναβουχοδονόσορ βασιλεὺς Βαβυλῶνος καὶ πᾶν τὸ στρατόπεδον αὐτοῦ καὶ πᾶσα ἡ γῆ ἀρχῆς αὐτοῦ ἐπολέμουν ἐπὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐπὶ πάσας τὰς πόλεις Ἰούδα> λέγων·	όγος, ὁ ὁποῖος ἀπηυθύνθη ἐκ μέρους τοῦ Κυρίου πρὸς τὸν Ἱερεμίαν κατὰ τὴν ἐποχήν, κατὰ τὴν ὁποίαν ὁ Ναβουχοδονόσορ ὁ βασιλεὺς καὶ ὅλος ὁ στρατός του καὶ ὅλα τὰ βασίλεια τοῦ κόσμου, ποὺ εἶχαν ὑποταχθῆ εἰς αὐτόν, ἐπολεμοῦσαν κατὰ τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐναντίον ὅλων τῶν ἄλλων πόλεων τοῦ Ἰουδα· καὶ ὁ λόγος αὐτὸς εἶπεν:	λόγος, ὁ ὁποῖος ἀπηυθύνθη ἀπὸ τὸν Κύριον πρὸς τὸν Ἱερεμίαν <ὅταν ὁ Ναβουχοδονόσορ, ὁ βασιλιᾶς τῆς Βαβυλῶνος, καὶ ὅλον τὸ στράτευμά του καὶ ὅλα τὰ βασίλεια τῆς γῆς, ποὺ ἦσαν ὑπὸ τὴν ἐξουσίαν του, ἐπολεμοῦσαν ἐναντίον τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐναντίον ὅλων τῶν πόλεων τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα>· ὁ ἀποκαλυπτικὸς αὐτὸς λόγος τοῦ Κυρίου ἔλεγε τὰ ἀκόλουθα:
2 οὕτως εἶπε Κύριος· βάδισον πρὸς Σεδεκίαν βασιλέα Ἰούδα καὶ ἐρεῖς αὐτῷ· οὕτως εἶπε Κύριος· παραδόσει παραδοθήσεται ἡ πόλις αὔτη εἰς χεῖρας βασιλέως Βαβυλῶνος, συλλήψεται αὐτὴν καὶ καύσει αὐτὴν ἐν πυρί·	2 Ἔτσι εἶπεν ὁ Κύριος· πήγαινε πρὸς τὸν Σεδεκίαν τὸν βασιλέα τοῦ ἰουδαϊκοῦ βασιλείου καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος· ἀσφαλῶς καὶ βεβαίως θὰ παραδοθῇ ἡ πόλις αὐτὴ εἰς τὰς χεῖρας τοῦ βασιλέως τῆς Βαβυλῶνος, ὁ ὁποῖος καὶ θὰ τὴν κατολάβῃ καὶ θὰ τὴν παραδώσῃ εἰς τὸ πῦρ.	2 <Ἔτσι εἶπεν ὁ Κύριος: <Πήγαινε πρὸς τὸν Σεδεκίαν, τὸν βασιλιᾶ του Ἰούδα, καὶ πές του· ἔτσι παρήγγειλεν ὁ Κύριος: Ἡ πόλις αὐτή, ἡ Ἱερουσαλήμ, θὰ παραδοθῇ ὁπωσδήποτε εἰς τὰ χέρια τοῦ βασιλιᾶ τῆς Βαβυλῶνος, ὁ ὁποῖος θὰ τὴν καταλάβῃ καὶ θὰ τὴν παραδώσῃ εἰς τὴν φωτιά·
3 κα σὺ οὐ μὴ σωθῇς ἐκ χειρὸς αὐτοῦ καὶ συλλήψει συλληφθήσῃ καὶ εἰς χεῖρας αὐτοῦ δοθήσῃ, καὶ ὀφθαλμοί σου τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ ὄψονται καὶ τὸ στόμα αὐτοῦ μετὰ τοῦ στόματός σου λαλήσει, καὶ εἰς Βαβυλῶνα εἰσελεύσῃ.	3 Καὶ σὺ ὁ ἴδιος δὲν θὰ διασωθῇς ἀπὸ τὸ χέρι τοῦ βασιλέως τῆς Βαβυλῶνος. Ἀσφαλῶς καὶ βεβαίως θὰ συλληφθῇς καὶ θὰ παραθοθῇς εἰς τὰ χέρια αὐτοῦ. Οἱ ὀφθαλμοί σου θὰ ἴδουν τοὺς ὀφθαλμούς του, καὶ τὸ στόμα ἐκείνου θὰ ὁμιλήσῃ μὲ σέ, καὶ τὸ στόμα σου πρὸς ἐκεῖνον· καὶ ἔπειτα θὰ ὁδηγηθῇς εἰς τὴν Βαβυλῶνα αἰχμάλωτος.	3 καὶ σύ <ὁ Σεδεκίας> δὲν θὰ γλυτώσῃς ἀπὸ τὰ χέρια του, ἀλλὰ θὰ συλληφθῇς ὁπωσδήποτε καὶ θὰ παραδοθῇς εἰς τὰ χέρια τόὸυ, καὶ τὰ μάτια σου θὰ ἰδοῦν τὰ μάτια του, καὶ θὰ ὁμιλήσῃς μαζί του προσωπικῶς στόμα πρὸς στόμα καὶ θὰ συρθῇς αἰχμάλωτος εἰς τὴν Βαβυλῶνα.
4 Ἀλλὰ ἄκουσον τὸν λόγον Κυρίου, Σεδεκία βασιλεῦ Ἰούδα· οὕτως λέγει Κύριος·	4 Ἀλλὰ ἄκουσε τὸν, λόγον τοῦ Κυρίου, Σεδεκία, βασιλεῦ τοῦ Ἰουδαϊκοῦ βασιλείου. Ἔτσι λέγει ὁ Κύριος:	4 Ἀλλ’ ἄκουσε τὸν λόγον τοῦ Κυρίου, Σεδεκία, βασιλιᾶ τοῦ Ἰούδα. Ἔτσι λέγει περὶ σοῦ ὁ Κύριος:
5 ἐν εἰρήνῃ ἀποθανῇ, καὶ ὡς ἔκλαυσαν τοὺς πατέρας σου τοὺς βασιλεύσαντας πρότερόν σου, κλαύσονται καὶ σέ, οὐαὶ Κύριε, καὶ ἕως ᾅδου κόψονταί σε· ὅτι λόγον ἐγὼ ἐλάλησα, εἶπε Κύριος.	5 Ἐν τέλει θὰ ἀποθάνῃς εἰρηνικὸν θάνατον καὶ ὅπως ἔκλαυσαν τοὺς πατέρας σου, οἱ ὁποῖοι ἐβασίλευσαν προηγουμένως ἀπὸ σέ, ἔτσι θὰ κλαύσουν καὶ διὰ σέ. Καὶ θὰ ἀναφωνοῦν· <ἀλλοίμονον Κύριε! ἐχάσαμεν τὸν βασιλέα>! Οἱ κοπετοὶ καὶ οἱ θρῆνοι θὰ φθάσουν ἕως εἰς αὐτὸν τὸν ᾄδην. Θὰ γίνουν αὐτά, διότι ἐγὼ ὡμίλησα καὶ εἶπα, λέγει Κύριος.	5 Δὲν θὰ ἀποθάνῃς μὲ βίαιον, ἀλλὰ μὲ φυσικόν, εἰρηνικὸν θάνατον, καί, ὅπως ἔκλαυσαν τοὺς προπάτορές σου, οἱ ὁποῖοι ἐβασίλευσαν πρὶν ἀπὸ σέ, ἔτσι θὰ κλαύσουν καὶ θὰ πενθήσουν καὶ σὲ μὲ τὸ μοιρολόγι: <Ἀλλοίμονον, κύριε βασιλιᾶ!> Ὁ πόνος καὶ ὁ θρῆνος των θὰ εἶναι τόσον μεγάλος, ὥστε οἱ κοπετοί των θὰ φθάνουν μέχρι τὸν ἅδην! Αὐτὰ θὰ γίνουν ὁπωσδήποτε, διότι Ἐγὼ ἔτσι ὡμίλησα καὶ ὥρισα>, λέγει ὁ Κύριος>.
6 Καὶ ἐλάλησεν Ἱερεμίας πρὸς τὸν βασιλέα Σεδεκίαν πάντας τοὺς λόγους τούτους ἐν Ἱερουσαλήμ.	6 Ὁ Ἱερεμίας πράγματι εἶπε πρὸς τὸν Σεδεκίαν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ ὅλους αὐτοὺς τοὺς λόγους.	6 Ὁ Ἱερεμίας εἶπεν ὅλους αὐτοὺς τοὺς λόγους τοῦ Κυρίου πρὸς τὸν βασιλιᾶ Σεδεκίαν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ,
7 Καὶ ἡ δύναμις βασιλέως Βαβυλῶνος ἐπολέμει ἐπὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐπὶ τὰς πόλεις Ἰούδα, ἐπὶ Λαχὶς καὶ ἐπὶ Ἀζηκά, ὅτι αὗται κατελείφθησαν ἐν πόλεσιν Ἰούδα πόλεις ὀχυραί.	7 Ἡ στρατιωτικὴ δύναμις τοῦ βασιλέως τῆς Βαβυλῶνος, ἐπολεμοῦσεν ἐναντίον τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐναντίον τῶν πόλεων τοῦ ἰουδαϊκοῦ βασιλείου, ἐναντίον τῆς Λαχὶς καὶ τῆς Ἀζηκά, διότι μεταξὺ ὅλων τῶν ἄλλων πόλεων τοῦ ἰουδαϊκοῦ βασιλείου αὐταί, καθ' ὃ ὀχυραὶ πόλεις, ἀπέμεναν ἐλεύθεραι καὶ δὲν εἶχαν καταληφθῇ ἀκόμη ἀπὸ τὸν Ναβουχοοονόσορα.	7 ἐνῷ ἐν τῷ μεταξὺ ὁ στρατὸς τοῦ βασιλιᾶ τῆς Βαβυλῶνος ἐπετίθετο κατὰ τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ κατὰ τῶν πόλεων τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα, τῆς Λαχὶς καὶ τῆς Ἀζηκά, διότι αὐτές ἦσαν οἱ μόνες ὠχυρωμένες πόλεις τοῦ Ἰούδα, οἱ ὁποῖες δὲν εἶχαν ἀκόμη καταληφθῇ ἀπὸ τοὺς Χαλδαίους.
8 Ὁ λόγος ὁ γενόμενος πρὸς Ἱερεμίαν παρὰ Κυρίου μετὰ τὸ συντελέσαι τὸν βασιλέα Σεδεκίαν διαθήκην πρὸς τὸν λαὸν τοῦ καλέσαι ἄφεσιν,	8 Λόγος, ὁ ὁποῖος ἐκ μέρους τοῦ Κυρίου ἦλθε πρὸς τὸν Ἱερεμίαν ἔπειτα ἀπὸ τὴν συμφωνίαν, τὴν ὁποίαν συνῆψεν ὁ βασιλεὺς Σεδεκίας πρὸς τὸν λαὸν τὸν ἰσραηλιτικόν, διὰ νὰ κηρύξῃ καὶ δώσῃ ἐλευθερίαν εἰς ὅλους τοὺς δούλους.	8 Ὁ λόγος, ὁ ὁποῖος ἀπηυθύνθη ἀπὸ τὸν Κύριον πρὸς τὸν Ἱερεμίαν μετὰ τὴν συμφωνίαν ποὺ ἔκαμεν ὁ βασιλιᾶς Σεδεκίας μὲ ὅλον τὸν λαὸν τῆς Ἱερουσαλήμ, ὅτι θὰ ἐκδώσῃ προκήρυξιν, διὰ τῆς ὁποίας θὰ δώσῃ ἐλευθερίαν εἰς τοὺς δούλους των·
9 τοῦ ἐξαποστεῖλαι ἔκαστον τὸν παῖδα αὐτοῦ καὶ ἕκαστον τὴν παιδίσκην αὐτοῦ, τὸν Ἑβραῖον καὶ τὴν Ἑβραίαν ἐλευθέρους, πρὸς τὸ μὴ δουλεύειν ἄνδρα ἐξ Ἰούδα·	9 Δηλαδὴ κάθε Ἰουδαῖος νὰ ἀφήσῃ ἐλεύθερον τὸν δοῦλον του καὶ καθένας νὰ ἀφήσῃ ἐλευθέραν τὴν δούλην του, τὸν Ἑβραῖον καὶ τὴν Ἑβραίαν, ὅλους ἐλευθέρους, ὥστε νὰ μὴ ὑπάρχῃ κανεὶς πλέον δοῦλος ἀπὸ τοὺς Ἰουδαίους.	9 σύμφωνα μὲ αὐτὴν κάθε Ἰουδαῖος ἔπρεπε νὰ παραχωρήσῃ ἐλευθερίαν εἰς τὸν δοῦλον του καὶ εἰς τὴν δούλην του, τὸν Ἑβραῖον καὶ τὴν Ἑβραίαν, νὰ τοὺς ἐλευθερώσῃ, ὥστε εἰς τὸ ἑξῆς νὰ μὴ ὑπάρχῃ πλέον κανεὶς Ἰουδαῖος δοῦλος μεταξὺ τῶν Ἰουδαίων.
10 καὶ ἐπεστράφησαν πάντες οἱ μεγιστᾶνες καὶ πᾶς ὁ λαὸς οἱ εἰσελθόντες ἐν τῇ διαθήκῃ τοῦ ἀποστεῖλα ἕκαστον τὸν παῖδα αὐτοῦ καὶ ἔκαστον τὴν παιδίσκην αὐτοῦ καὶ ἐῶσαν	10 Ἔπειτα ὅμως ἤλλαξαν γνώμην ὅλοι οἱ ἄρχοντες καὶ ὅλος ὁ λαός, οἱ ὁποῖοι ἔλαβον μέρος καὶ ἐδέχθησαν τὴν συμφωνίαν αὐτήν, διὰ νὰ ἀφήσουν ὁ καθένας ἐλεύθερον τὸν δοῦλον του, ὁ καθένας ἐλευθέραν τὴν δούλην του,	10 Ἐξ ὑστέρου ὅμως ἄλλαξαν γνώμην ὅλοι οἱ ἄρχοντες καὶ ὅλος ὁ λαός, οἱ ὁποῖοι εἶχαν ἀποδεχθῇ τὴν συμφωνίαν νὰ ἐλευθερώσῃ ὁ καθένας των τὸν δοῦλον του καὶ τὴν δούλην του, καὶ ἐκράτησαν, ἔσυραν βιαίως
11 αὐτοὺς εἰς παῖδας καὶ παιδίσκας.	11 καὶ ἐκράτησαν αὐτοὺς ὡς δούλους καὶ ὡς δούλας.	11 τούτους ὡς δούλους καὶ ῶς δούλας!
12 Καὶ ἐγενήθη λόγος Κυρίου πρὸς Ἱερεμίαν λέγων·	12 Τότε ἔγινε πάλιν λόγος Κυρίου πρὸς τὸν Ἱερεμίαν λέγων:	12 Τότε ὁ Κύριος ὡμίλησε πρὸς τὸν Ἱερεμίαν καὶ εἶπε τὰ ἀκόλουθα:
13 οὕτως εἶπε Κύριος ὁ Θεὸς Ἰσσρήλ· ἐγὼ διεθέμην διαθήκην πρὸς τοὺς πατέρας ὑμῶν ἐν τῇ ἡμέρᾳ, ᾗ ἐξειλάμην αὐτοὺς ἐκ γῆς Αἰγύπτου, ἐξ οἴκου δουλείας, λέγων·	13 Ἔτσι εἶπε Κύριος ὁ Θεὸς τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ· ἐγὼ συνῆψα διαθήκην πρὸς τοὺς προγόνους σας κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην, κατὰ τὴν ὁποίαν ἔβγαλα αὐτοὺς ἐλευθέρους ἀπὸ τὴν χώραν τῆς Αἰγύπτου, ἀπὸ τὸν οἶκον αὐτὸν τῆς δουλείας λέγων·	13 <Ἔτσι εἶπεν ὁ Κύριος, ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ: <Ἐγὼ συνῆψα διαθήκην μὲ τοὺς προπάτορές σας τὴν ἡμέραν κατὰ τὴν ὁποίαν τοὺς ἔβγαλα ἐλευθέρους ἀπὸ τὴν χώραν τῆς Αἰγύπτου, ἀπὸ τὸν οἶκον ἐκεῖνον τῆς δουλείας. Ἡ διαθήκη ἐκείνη ἔλεγεν:
14 ὅταν πληρωθῇ ἓξ ἔτη, ἀποστελεῖς τὸν ἀδελφόν σου τὸν Ἑβραῖον, ὃς παραθήσεταί σοι· καὶ ἐργᾶταί σοι ἓξ ἔτη, καὶ ἐξαποστελεῖς αὐτὸν ἐλεύθερον. Καὶ οὐκ ἤκουσάν μου καὶ οὐκ ἔκλιναν τὸ οὖς αὐτῶν.	14 ὅταν συμπληρωθοῦν ἓξ ἔτη δουλείας, θὰ ἀφήσῃς ἐλεύθερον τὸν ἀδελφόν σου τὸν Ἑβραῖον, ὁ ὁποῖος θὰ ἔχῃ πωληθῇ εἰς σὲ ὡς δοῦλος. Αὐτὸς θὰ ἐργασθῇ ἐπὶ ἓξ ἔτη ὡς δοῦλος σου καὶ ἔπειτα θὰ τὸν ἀφήσῃς ἐλεύθερον. Ἀλλὰ δὲν ἤκουσαν τὴν ἐντολήν μου αὐτήν, δὲν ἔκλιναν τὸ αὐτί των, διὰ νὰ τὴν ἀκούσουν.	14 Ὅταν συμπληρωθοῦν ἕξι ἔτη δουλείας, θὰ ἐλευθερώσῃς ἀπὸ τὴν δουλείαν τὸν ἀδελφόν σου τὸν Ἑβραῖον ποὺ θὰ πωληθῇ ὡς δοῦλος εἰς σέ. Αὐτὸς θὰ ἐργασθῇ εἰς σὲ ἐπὶ ἕξι ἔτη ὡς δοῦλος, κατόπιν ὅμως πρέπει νὰ τὸν ἀφήσης ἐλεύθερον. Ἀλλ’ οἱ προπάτορές σας δὲν ὑπήκουσαν εἰς τὴν ἐντολήν μου καὶ δὲν ἔδωσαν καμμίαν προσοχὴν εἰς τὰ λεγόμενά μου.
15 Καὶ ἐπέστρεψαν σήμερον ποιῆσαι τὸ εὐθὲς πρὸ ὀφθαλμῶν μου τοῦ καλέσαι ἄφεσιν ἕκαστον τοῦ πλησίον αὐτοῦ καὶ συνετέλεσαν διαθήκην κατὰ πρόσωπόν μου ἐν τῷ οἴκῳ, οὐ ἐπεκλήθη τὸ ὄνομά μου ἐπ' αὐτῷ.	15 Καὶ ἰδού, ὅτι σήμερον ἐπανῆλθαν καὶ συνῆλθαν οἱ Ἰουδαῖοι, διὰ νὰ ἐφαρμόσουν τὸ ὀρθὸν τοῦτο ἐνώπιόν μου· νὰ κηρύξῃ ὁ καθένας ἐλευθερίαν εἰς τὸν πλησίον του καὶ μάλιστα ἔκλεισαν συμφωνίαν ἐνώπιόν μου εἰς τὸν ναόν, ὅπου ἐπικαλεῖσθε τὸ Ὄνομά μου.	15 Σήμερα λοιπὸν μετενόησαν καὶ ἀπεφάσισαν νὰ ἐφαρμόσουν αὐτὸ ποὺ εἶναι ὀρθὸν ἐνώπιόν μου· νὰ κηρύξῃ δηλαδὴ ὁ καθένας ἐλευθερίαν εἰς τὸν πλησίον του· ἔκλεισαν μάλιστα συμφωνίαν ἐνώπιόν μου εἰς τὸν Ναόν, εἰς τὸν ὁποῖον ἐπικαλεῖσθε τὸ ὄνομά μου.
16 Καὶ ἐπεστρέψατε καὶ ἐβεβηλώσατε τὸ ὄνομά μου τοῦ ἐπιστρέψαι ἕκαστον τὸν παῖδα αὐτοῦ καὶ ἕκαστον τὴν παιδίσκην αὐτοῦ, οὓς ἑξαπεστείλατε ἐλευθέρους τῇ ψυχῇ αὐτῶν, τοῦ εἶναι ὑμῖν εἰς παῖδας καὶ παιδίσκας.	16 Ἀλλὰ ἀλλάξατε γνώμην καὶ ἐβεβηλώσατε τοιουτοτρόπως τὸ Ὄνομά μου καὶ διετάξατε ὁ καθένας σας νὰ ἐπιστρέψῃ ὁ δοῦλος του, καὶ ὁ καθένας νὰ ἐπιστρέψῃ εἰς αὐτὸν ἡ δούλη του. Αὐτούς, τοὺς ὁποίους σεῖς ἐστείλατε ἐλευθέρους σύμφωνα μὲ τὴν ἐπιθυμίαν καὶ τὴν θέλησιν τῆς καρδίας των, ἀπεφασίσατε νὰ εἶναι καὶ πάλιν δοῦλοι καὶ δοῦλαι σας.	16 Κατόπιν ὅμως ἀλλάξατε γνώμην καὶ τοιουτοτρόπως ὑβρίσατε καὶ ἐβλασφημήσατε τὸ ὄνομά μου μὲ τὸ νὰ καλέσετε πίσω ὁ καθένας σας τὸν δοῦλον του καὶ τὴν δούλην, τοὺς ὁποίους ἀφήσατε ἐλευθέρους διὰ νὰ ζῆσουν ὅπως καὶ ὅπου ἐπιθυμοῦν· τοὺς ἀνεκαλέσατε καὶ τοὺς ὑπεχρεώσατε νὰ γίνουν καὶ πάλιν δοῦλοι καὶ δοῦλες σας>.
17 Διὰ τοῦτο οὕτως εἶπε Κύριος· ὑμεῖς οὐκ ἠκούσατέ μου τοῦ καλέσαι ἄφεσιν ἕκαστος πρὸς τὸν πλησίον αὐτοῦ· ἰδοὺ ἐγὼ καλῶ ἄφεσιν ὑμῖν εἰς μάχαιραν καὶ εἰς τὸν θάνατον καὶ εἰς τὸν λιμὸν καὶ δώσω ὑμᾶς εἰς διασπορὰν άσαις ταῖς βασιλείαις τῆς γῆς.	17 Διὰ τοῦτο ἔτσι εἶπεν ὁ Κύριος: Σεῖς δὲν ὑπηκούσατε εἰς ἐμέ, ὥστε νὰ κηρύξετε ἐλευθερίαν ὁ καθένας πρὸς τὸν πλησίον αὐτοῦ. Διὰ τοῦτο ἰδού, ἐγὼ κηρύττω εἰς σᾶς ἐλευθερίαν ἀπὸ τὴν ἐξουσίαν μου καὶ σᾶς παραδίδω εἰς τὴν μάχαιραν καὶ εἰς τὴν θανατηφόρον ἐπιδημίαν, εἰς τὴν φοβερὰν πεῖναν. Θὰ σᾶς ἀφήσω νὰ διασπαρῆτε καὶ διασκορπισθῆτε εἰς ὅλας τὰς βασιλείας τῆς οἰκουμένης.	17 Διὰ τοῦτο ἔτσι εἶπεν ὁ Κύριος: <Σεῖς δὲν ὑπακούσατε εἰς Ἐμὲ εἰς τὸ νὰ δώσετε ἐλευθερίαν ὁ καθένας σας εἰς τὸν δοῦλον του. Καὶ Ἐγὼ λοιπὸν <λέγει ὁ Κύριος> σᾶς ἀφήνω ἐλευθέρους καὶ ἀπροστατεύτους καὶ σᾶς παραδίδω εἰς τὸ φονικὸν μαχαίρι τῶν Βαβυλωνίων καὶ εἰς τὴν θανατηφόρον λοιμικὴν ἀρρώστιαν καὶ εἰς τὴν πεῖναν θὰ παραχωρήσω δὲ νὰ διαλυθῆτε ὡς κράτος καὶ νὰ διασκορπισθῆτε εἰς ὅλα τὰ βασίλεια τῆς γῆς.
18 Καὶ δώσω τοὺς ἄνδρας τοὺς παρεληλυθότας τὴν διαθήκην μου, τοὺς μὴ στήσαντας τὴν διαθήκην μου, ἣν ἐποίησαν κατὰ πρόσωπόν μου, τὸν μόσχον, ὃν ἐποίησαν ἐργάζεσθαι αὐτῷ,	18 Θὰ παραδώσω εἰς σφαγὴν ὅλους τοὺς ἄνδρας ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι παρέβησαν καὶ κατεπάτησαν τὴν διαθήκην μου, οἱ ὁποῖοι δὲν ἐτήρησαν τὴν συμφωνίαν μου, ποὺ ἔκαμαν ἐνώπιόν μου καὶ εἰς κύρωσιν τῆς ὁποίας διεμέλισαν εἰς δύο τμήματα τὸν μόσχον καὶ διῆλθον διὰ μέσου αὐτῶν.	18 Θὰ παραδώσω εἰς σφαγὴν ὅλους τοὺς ἄνδρες, οἱ ὁποῖοι παρέβησαν καὶ ἀθέτησαν τὴν διαθήκην μου, τοὺς ἄνδρες ἐκείνους ποὺ δὲν ἐτήρησαν τὴν συμφωνίαν μου, τὴν ὁποίαν συνῆψαν ἐνώπιον μου, καὶ εἰς ἐπιβεβαίωσιν καὶ ἐπικύρωσιν τῆς ὁποίας ἐκομμάτιασαν εἰς δύο τὸ μοσχάρι καὶ ἐπέρασαν διὰ μέσου των διχοτομημένων αὐτῶν κομματιῶν.
19 τοὺς ἄρχοντας Ἰούδα καὶ τοὺς δυνάστας καὶ τοὺς ἰερεῖς καὶ τὸν λαόν,	19 Διὰ τοῦτο τοὺς ἄρχοντας τῆς Ἰουδαίας, τοὺς κατέχοντας ἐξουσίας, τοὺς ἱερεῖς καὶ τὸν λαὸν τὸν παραβάτην,	19 Τοὺς ἄρχοντες τοῦ Ἰούδα, τοὺς δυνάστες καὶ τοὺς ἱερεῖς καὶ τὸν λαόν <οἱ ὁποῖοι παρέβησαν τὴν μεταξύ μας συμφωνίαν καὶ ἐπιώρκησαν>
20 καὶ δώσω αὐτοὺς τοῖς ἐχθροῖς αὐτῶν καὶ ἔσται τὰ θνησιμαῖα αὐτῶν βρῶσις τοῖς πετεινοῖς τοῦ οὐρανοῦ καὶ τοῖς θηρίοις τῆς γῆς.	20 θὰ παραδώσω αὐτοὺς εἰς τοὺς ἐχθρούς των καὶ τὰ πτώματά των θὰ γίνουν τροφὴ τῶν ὀρνέων τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῶν θηρίων τῆς γῆς.	20 θὰ τοὺς παραδώσω εἰς τοὺς ἐχθρούς των, καὶ τὰ ἄταφα σώματα τῶν θὰ γίνουν τροφὴ τῶν σαρκοβόρων πετεινῶν τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῶν σαρκοβόρων θηρίων τῆς γῆς.
21 Καὶ τὸν Σεδεκίαν βασιλέα τῆς Ἰουδαίας καὶ τοὺς ἄρχοντας αὐτῶν δώσω εἰς χεῖρας ἐχθρῶν αὐτῶν, καὶ δύναμις βασιλέως Βαβυλῶνος τοῖς ἀποτρέχουσιν ἀπ' αὐτῶν.	21 Τὸν δὲ Σεδεκίαν, τὸν βασιλέα τοῦ ἰουδαϊκοῦ βασιλείου, καὶ τοὺς ἄρχοντας τῶν Ἰουδαίων, θὰ παραδώσω εἰς τὰ χέρια τῶν ἐχθρῶν των καὶ εἰς τὸν στρατὸν τοῦ βασιλέως τῆς Βαβυλῶνος, ὁ ὁποῖος κατὰ τὸν καιρὸν τοῦτον ἔχει ἀπομακρυνθῇ ἀπὸ τὴν Ἰουδαίαν, διὰ νὰ ἀσχοληθῇ μὲ ἄλλους ἐχθρούς του.	21 Ὅσον ἀφορᾷ δὲ εἰς τὸν Σεδεκίαν, τὸν βασιλιᾶ τῆς Ἰουδαίας, καὶ τοὺς ἄρχοντες τῶν Ἰουδαίων, αὐτοὺς θὰ τοὺς παραδώσω εἰς τὰ χέρια τῶν ἐχθρῶν των καὶ εἰς τὸν στρατὸν τοῦ βασιλιᾶ τῆς Βαβυλῶνος, ὁ ὁποῖος <πρὸς τὸ παρόν> ἔχει ἀποσυρθῆ ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ, προκειμένου νὰ ἀντιμετωπίσῃ τὸν Φαραὼ τῆς Αἰγύπτου, ὁ ὁποῖος βαδίζει κατὰ τοῦ Ναβουχοδονόσορος.
22 Ἰδοὺ ἐγὼ συντάσσω, φησὶ Κύριος, καὶ ἐπιστρέψω αὐτοὺς εἰς τὴν γῆν ταύτην, καὶ πολεμήσουσιν ἐπ' αὐτὴν καὶ λήψονται αὐτὴν καὶ κατακαύσουσιν αὐτὴν ἐν πυρὶ καὶ τὰς πόλεις Ἰούδα, καὶ δώσω αὐτὰς ἐρήμους ἀπὸ τῶν κατοικούντων.	22 Ἰδοὺ ἐγὼ εἶμαι ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος διατάσσω, λέγει ὁ Κύριος, καὶ θὰ ἐπαναφέρω τοὺς Βαβυλωνίους αὐτοὺς εἰς τὴν χώραν αὐτήν, οἱ ὁποῖοι καὶ θὰ πολεμήσουν ἐναντίον της καὶ θὰ τὴν καταλάβουν καὶ θὰ τὴν κατακαύσουν εἰς τὸ πῦρ καὶ τὰς πόλεις τοῦ Ἰούδα θὰ τὰς καταστήσω ἐρήμους ἀπὸ κατοίκους.	22 Ἀλλ' ὁ κίνδυνος δὲν ἐξέλιπε. Διότι, ἰδού! Ἐγὼ θὰ διατάξω, λέγει ὁ Κύριος, καὶ θὰ ἐπαναφέρω τοὺς Βαβυλωνίους, ποὺ ἀπεμακρύνθησαν πρὸς καιρόν, εἰς τὴν χώραν αὐτήν, οἱ ὁποῖοι καὶ θὰ πολεμήσουν ἐνάντιον τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ θὰ τὴν παραδώσουν εἰς τὴν φωτιὰ διὰ νὰ κατακαῇ, ὅπως ἐπίσης καί τὶς ἄλλες πόλεις τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα, τὶς ὁποῖες καὶ θὰ ἐρημώσω ἀπὸ τοὺς κατοίκους των>.