΄Ιερεμίας : Κεφάλαιον ΜΒ'

Πρωτότυπο Κείμενο

λόγος ὁ γενόμενος πρὸς Ἱερεμίαν παρὰ Κυρίου ἐν ἡμέραις Ἰωακεὶμ βασιλέως Ἰούδα λέγων·
2 βάδισον εἰς οἶκον Ἀρχαβεὶν καὶ ἄξεις αὐτοὺς εἰς οἶκον Κυρίου, εἰς μίαν τῶν αὐλῶν, καὶ ποτιεῖς αὐτοὺς οἶνον.
3 καὶ ἐξήγαγον τὸν Ἰεζονίαν υἱὸν Ἱερεμίου υἱοῦ Χαβασίν καὶ τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ καὶ πᾶσαν τὴν οἰκίαν Ἀρχαβεὶν
4 καὶ εἰσήγαγαν αὐτοὺς εἰς οἶκον Κυρίου εἰς τὸ παστοφόριον υἱῶν Ἀνανίου, υἱοῦ Γοδολίου ἀνθρώπου τοῦ Θεοῦ, ὃ ἐστιν ἐγγὺς τοῦ οἴκου τῶν ἀρχόντων τῶν ἐπάνω τοῦ οἴκου Μαασαίου υἱοῦ Σελώμ, τοῦ φυλάσσοντος τὴν αὐλήν,
5 καὶ ἔδωκα κατὰ πρόσωπον αὐτῶν κεράμιον οἴνου καὶ ποτήρια καὶ εἶπα· πίετε οἶνον.
6 Καὶ εἶπαν· οὐ μὴ πίωμεν οἶνον, ὅτι Ἰωναδὰβ υἱὸς Ρηχὰβ ὁ πατὴρ ἡμῶν ἐνετείλατο ἡμῖν λέγων· οὐ μὴ πίετε οἶνον, ὑμεῖς καὶ οἱ υἱοὶ ὑμῶν ἕως αἰῶνος.
7 Καὶ οἰκίας οὐ μὴ οἰκοδομήσητε καὶ σπέρμα οὐ μὴ σπείρητε, καὶ ἀμπελὼν οὐκ ἔσται ὑμῖν, ὅτι ἐν σκηναῖς οἰκήσετε πάσας τὰς ἡμέρας ὑμῶν, ὅπως ἂν ζήσητε ἡμέρας πολλὰς ἐπὶ τῆς γῆς ἐφ' ἧς διατρίβετε ὑμεῖς ἐπ' αὐτῆς.
8 Καὶ ἠκούσαμεν τῆς φωνῆς Ἰωναδὰβ τοῦ πατρὸς ἡμῶν πρὸς τὸ μὴ πιεῖν οἶνον πάσας τὰς ἡμέρας ἡμῶν, ἡμεῖς καὶ αἱ γυναῖκες ἡμῶν καὶ οἱ υἱοὶ ἡμῶν καὶ αἱ θυγατέρες ἡμῶν,
9 καὶ πρὸς τὸ μὴ οἰκοδομεῖν οἰκίας τοῦ κατοικεῖν ἐκεῖ, καὶ ἀμπελὼν καὶ ἀγρὸς καὶ σπέρμα οὐκ ἐγένετο ἡμῖν,
10 καὶ ᾠκήσαμεν ἐν σκηναὶς καὶ ἠκούσαμεν καὶ ἐποιήσαμεν κατὰ πάντα ἃ ἐνετείλατο ἡμῖν Ἰωναδὰβ ὁ πατὴρ ἥμων.
11 Καὶ ἐγενήθη ὅτε ἀνέβη Ναβουχοδονόσορ ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ εἶπαμεν· εἰσέλθατε καὶ εἰσέλθωμεν εἰς Ἱερουσαλὴμ ἀπὸ προσώπου τῆς δυνάμεως τῶν Χαλδαίων καὶ ἀπὸ προσώπου τῆς δυνάμεως τῶν Ἀσσυρίων, καὶ ᾠκοῦμεν ἐκεῖ.
12 Καὶ ἐγένετο λόγος Κυρίου πρός με λέγων·
13 οὕτως λέγει Κύριος· πορεύου καὶ εἰπὸν ἀνθρώπῳ Ἰούδα καὶ τοῖς κατοικοῦσιν Ἱερουσαλήμ· οὐ μὴ λάβητε παιδείαν τοῦ ἀκούειν τοὺς λόγους μου;
14 Ἔστησαν ρῆμα υἱοὶ Ἰωναδάβ, υἱοῦ Ρηχάβ, ὃ ἐνετείλατο τοῖς τέκνοις αὐτοῦ πρὸς τὸ μὴ πιεῖν οἶνον, καὶ οὐκ ἐπίοσαν· καὶ ἐγὼ ἐλάλησα πρὸς ὑμᾶς ὄρθρου, καὶ οὐκ ἠκούσατε.
15 Καὶ ἀπέστειλα πρὸς ὑμᾶς τοὺς παῖδάς μου τοὺς προφήτας λέγων· ἀποστράφητε ἕκαστος ἀπὸ τῆς ὁδοῦ αὐτοῦ τῆς πονηρὰς καὶ βελτίω ποιήσατε τὰ ἐπιτηδεύματα ὑμῶν καὶ οὐ πορεύσεσθε ὀπίσω θεῶν ἑτέρων τοῦ δουλεύειν αὐτοῖς, καὶ οἰκήσετε ἐπὶ τῆς γῆς, ἧς ἔδωκα ὑμῖν καὶ τοῖς πατράσιν ὑμῶν· καὶ οὐκ ἐκλίνατε τὰ ὦτα ὑμῶν καὶ οὐκ εἰσηκούσατε.
16 Καὶ ἔστησαν υἱοὶ Ἰωναδὰβ υἱοῦ Ρηχὰβ τὴν ἐντολὴν τοῦ πατρὸς αὐτῶν, ὁ δὲ λαὸς οὗτος οὐκ ἤκουσέ μου.
17 Διὰ τοῦτο οὕτως εἶπε Κύριος· ἰδοὺ ἐγὼ φέρω ἐπὶ Ἰούδαν καὶ ἐπὶ τοὺς κατοικοῦντας Ἱερουσαλὴμ πάντα τὰ κακὰ, ἃ ἐλάλησα ἐπ' αὐτούς.
18 Διὰ τοῦτο οὕτως εἶπε Κύριος· ἐπειδὴ ἤκουσαν υἱοὶ Ἰωναδὰβ υἱοῦ Ρηχὰβ τὴν ἐντολὴν τοῦ πατρὸς αὐτῶν ποιεῖν καθότι ἐνετείλατο αὐτοῖς ὁ πατὴρ αὐτῶν,
19 οὐ μὴ ἐκλίπῃ ἀνὴρ τῶν υἱῶν Ἰωναδὰβ υἱοῦ Ρηχὰβ παρεστηκὼς κατὰ πρόσωπόν μου πάσας τὰς ἡμέρας τῆς γῆς.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

λόγος, ὁ ὁποῖος ἔγινεν ἐκ μέρους τοῦ Κυρίου πρὸς τὸν Ἱερεμίαν κατὰ τὰς ἡμέρας τοῦ Ἰωακείμ, βασιλέως τῶν Ἰουδαίων, καὶ ὁ ὁποῖος λέγει:
2 Πήγαινε εἰς τὴν οἰκογένειαν τοῦ Ἀρχαβεὶν καὶ θὰ ὁδηγήσῃς αὐτοὺς εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου, εἰς μίαν ἀπὸ τὰς αὐλάς, καὶ θὰ δώσῃς εἰς αὐτούς, νὰ πίουν οἶνον.
3 Κατόπιν τῆς ἐντολῆς αὐτῆς τοῦ Κυρίου, ἐπῆρα καὶ ὡδήγησα διὰ μέσου τῆς πόλεως τὸν Ἰεζονίαν, υἱὸν τοῦ Ἱερεμίου, υἱοῦ τοῦ Χαβασίν, καὶ τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ καὶ τοὺς υἱούς του καὶ ὅλην τὴν γενεὰν Ἀρχαβείν,
4 καὶ τοὺς ὡδήγησα εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου, εἰς διαμέρισμα τῶν υἱῶν τοῦ Ἀνανίου, υἱοῦ τοῦ Γοδολίου, τοῦ ἀνθρώπου αὐτοῦ τοῦ Θεοῦ. Αὐτὸ τὸ διαμέρισμα ἦτο πλησίον εἰς τὸν οἶκον τῶν ἀρχόντων, ὁ ὁποῖος εὑρίσκετο ἐπάνω ἀπὸ τὸν οἶκον τοῦ Μαασαίου, υἱοῦ τοῦ Σελώμ, ὁ ὁποῖος ἦτο ὁ φύλαξ τῆς αὐλῆς.
5 Ἐκεῖ ἔδωκα ἐνώπιον ὅλων αὐτῶν ἕνα πήλινον δοχεῖον, ποὺ περιεῖχεν οἶνον, καὶ ἕνα ποτήριον καὶ εἶπα· <πίετε οἶνον>.
6 Ἐκεῖνοι ὅμως ἀπήντησαν· <δὲν θὰ πίωμεν οἶνον, διότι ὁ Ἰωναδάβ, υἱὸς τοῦ Ρηχάβ, ἕνας ἀπὸ τοὺς προγόνους μας, μᾶς ἔδωσεν ἐντολὴν λέγων· ποτὲ εἰς τὸν αἰῶνα τὸν ἄπαντα δὲν θὰ πίετε οἶνον οὔτε σεῖς οὔτε οἱ υἱοί σας.
7 Οὔτε καὶ οἰκίας θὰ ἀνοικοδομήσετε, οὔτε σπόρους θὰ σπείρετε εἰς τοὺς ἀγρούς. Δὲν θὰ ἀποκτήσετε ἀμπέλους, ἀλλὰ θὰ κατοικήσετε εἰς τὰς σκηνὰς ὅλας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς σας, διὰ νὰ ζήσετε ἔτσι ἐπὶ πολλοὺς χρόνους ἐπάνω εἰς τὴν χώραν αὐτήν, ἐπὶ τῆς ὁποίας σεῖς τώρα εὑρίσκεσθε.
8 Ἡμεῖς ὑπηκούσαμεν εἰς τὴν ἐντολὴν αὐτὴν τοῦ Ἰωναδάβ, τοῦ προγόνου μας, νὰ μὴ πίωμεν οἶνον ὅλας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς μας, ἡμεῖς καὶ αἱ γυναῖκες μας καὶ οἱ υἱοί μας καὶ αἱ θυγατέρες μας·
9 νὰ μὴ οἰκοδομοῦμεν οἰκίας, διὰ νὰ κατοικοῦμεν ἐντὸς αὐτῶν. Ποτὲ δὲ δὲ εἴχαμεν οὔτε ἀμπέλους, οὔτε ἀγρούς, οὔτε σποράν.
10 Κατοικήσαμεν εἰς σκηνὰς καὶ ἔτσι ὑπηκούσαμεν καὶ ἐπράξαμεν ὅλα ἐκεῖνα, τὰ ὁποῖα μᾶς διέταξεν ὁ πρόγονός μας ὁ ᾿Ιωναδάβ.
11 Ὅταν δὲ ὁ Ναδουχοδονόσωρ ἐπῆλθεν ἐναντίον αὐτῆς τῆς χώρας, εἴπαμεν ἡμεῖς ἀναμεταξύ μας: Ἐλᾶτε νὰ εἰσέλθωμεν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, διὰ νὰ σωθῶμεν ἀπὸ τὴν στρατιωτικὴν δύναμιν τῶν Χαλδαίων καὶ ἀπὸ τὴν στρατιωτικὴν δύναμιν τῶν Ἀσσυρίων. Καὶ τώρα κατοικοῦμεν πλέον εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ>.
12 Ἦλθε τότε παρὰ Κυρίου λόγος πρὸς ἐμὲ λέγων·
13 ἔτσι λέγει ὁ Κύριος· πήγαινε καὶ εἰπὲ εἰς ὅλους τοὺς Ἰουδαίους καὶ εἰς ὅλους ὅσοι κατοικοῦν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ: Λοιπόν, δὲν θὰ παιδαγωγηθῆτε καὶ δὲν θὰ μάθετε νὰ ὑπακούετε εἰς τοὺς λόγους μου;
14 Ἰδού, οἱ ἀπόγονοι τοῦ Ἰωναδάβ, υἱοῦ τοῦ Ρηχάδ, συνεμορφώθησαν πρὸς τὴν ἐντολήν, τὴν ὁποίαν αὐτὸς εἶχε δώσει εἰς τὰ τέκνα του, νὰ μὴ πίουν ποτὲ οἶνον καὶ δὲν ἔπιαν. Ἐγὼ ὡμίλησα καὶ ἔδωσα εἰς σᾶς ἐντολὰς ἀπὸ τὴν πρωΐαν κάθε ἡμέρας, ἄλλα σεῖς δὲν ὑπηκούσατε.
15 Ἔστειλα πρὸς σᾶς τοὺς δούλους μου, τοὺς προφήτας, καὶ σᾶς ἔλεγα· ἀπομακρυνθῆτε ὁ καθένας ἀπὸ τὴν πονηρὰν αὐτοῦ ὁδόν, κάμετε καλύτερα τὰ ἔργα σας καὶ μὴ πορεύεσθε ὀπίσω ἀπὸ ἄλλους θεούς, ὥστε νὰ ὑπακούετε καὶ νὰ λατρεύετε αὐτούς. Ἐὰν αὐτὰ τηρήσετε, θὰ κατοικήσετε εἰς τὴν χώραν, τὴν ὁποῖον ἐγὼ ἔδωσα εἰς σᾶς καὶ εἰς τοὺς προγόνους σας. Σεῖς ὅμως δὲν ἐδώσατε προσοχὴν εἰς τὰ λόγια μου, δὲν ἀνοίξατε τὰ αὐτιά σας καὶ δὲν ὑπηκούσατε.
16 Οἱ ἀπόγονοι τοῦ Ἰωναδάβ, υἱοῦ τοῦ Ρηχάβ, ἐτήρησαν τὴν ἐντολὴν τοῦ προγόνου των. Ὁ λαός μου ὅμως αὐτὸς δὲν ὑπήκουσεν εἰς ἐμέ.
17 Διὰ τοῦτο ἔτσι εἶπεν ὁ Κύριος: Ἰδοὺ ἐγὼ θὰ ἐπιφέρω ἐναντίον τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα καὶ ἐναντίον τῶν κατοίκων τῆς Ἱερουσαλὴμ ὅλας τὰς συμφορὰς καὶ τὰς θλίψεις, τὰς ὁποίας ἔχω πλέον ἀποφασίσει δι' αὐτούς.
18 Διὰ τοῦτο ἔτσι εἶπεν ὁ Κύριος: Ἐπειδὴ οἱ ἀπόγονοι τοῦ Ἰωναδάβ, τοῦ υἱοῦ τοῦ Ρηχάβ, ὑπήκουσαν καὶ συνεμορφώθησαν πρὸς τὴν ἐντολὴν τοῦ προγόνου των καὶ ἔπραξαν ὅ,τι ὁ πρόγονός των τοὺς εἶχε διατάξει,
19 διὰ τοῦτο δὲν θὰ λείψῃ ποτὲ ἄνθρωπος ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἰωναδάβ, υἱοῦ τοῦ Ρηχάβ, ὁ ὁποῖος θὰ παρίσταται ἐνώπιόν μου καθ' ὅλας τὰς ἡμέρας τῆς γῆς.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

λόγος, ὁ ὁποῖος ἀπηυθύνθη πρὸς τὸν Ἱερεμίαν ἐκ μέρους τοῦ Κυρίου κατὰ τὴν περίοδον τῆς βασιλείας τοῦ Ἰωακείμ, βασιλιᾶ τοῦ Ἰούδα· ὁ ἀποκαλυπτικὸς λόγος τοῦ Θεοῦ ἔλεγε πρὸς τὸν Ἱερεμίαν:
2 <Πήγαινε εἰς τὰ μέλη τῆς οἰκογενείας τοῦ Ἀρχαβείν, καὶ ἀφοῦ τοὺς ὁμιλήσῃς, θὰ τοὺς φέρῃς εἰς μίαν ἀπὸ τὶς αὐλὲς τοῦ Ναοῦ τοῦ Κυρίου, καὶ ἐκεῖ θὰ τοὺς προσφέρῃς κρασὶ νὰ πιοῦν.
3 Σύμφωνα λοιπὸν μὲ τὴν ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ ἐπῆρα <λέγει ὁ Ἱερεμίας καὶ ὠδήγησα τὸν Ἰεζονίαν, τὸν υἱὸν τοῦ Ἱερεμία, υἱοῦ τοῦ Χαβασίν, καὶ τοὺς ἀδελφούς του καὶ τοὺς υἱούς του καὶ ὅλην τὴν γενεὰν τοῦ Ἀρχαβεὶν
4 καὶ τοὺς ἔφερα εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου, εἰς τὸ διαμέρισμα τῶν υἱῶν τοῦ Ἀνανία, υἱοῦ τοῦ Γοδολία, τοῦ θεοσεβοῦς τοῦτου ἀνθρώπου. Τὸ διαμέρισμα τοῦτο <Παστοφόριον· κατ' ἄλλους: Γαζοφυλάκιον> ἦταν κοντὰ εἰς τὸ διαμέρισμα τῶν ἀρχόντων, τὸ ὁποῖον εὐρίσκετο ἐπάνω ἀπὸ τὸ διαμέρισμα τοῦ Μαασαῖου, υἱοῦ τοῦ Σελώμ, ὁ ὁποῖος ἦταν ὁ φύλακας τῆς αὐλῆς.
5 Ἐκεῖ <εἰς τὸ διαμέρισμα τῶν υἱῶν τοῦ Ἀνανία> ἔβαλα ἐμπρὸς εἰς τὰ μέλη τῆς οἰκογενείας τοῦ Ἀρχαβεὶν ἕνα πήλινον δοχεῖον γεμᾶτο κρασὶ καὶ ποτήρια, καὶ τοὺς εἶπα: <Πιῆτε κρασί.
6 Αὐτοὶ ὅμως ἀπάντησαν σταθερὰ καὶ ἀποφασιστικά: <Δὲν θὰ πιοῦμε κρασί, διότι ὁ Ἰωναδάβ, υἱὸς τοῦ Ρηχάβ, ὁ πρόγονός μας, ἔδωκεν εἰς ἡμᾶς ἐντολὴν καὶ μᾶς εἶπε: <Δὲν θὰ πιῆτε κρασὶ οὔτε σεῖς οὔτε οἱ υἱοί σας, ποτέ, εἰς τὸν αἰῶνα.
7 Ἐπίσης δὲν θὰ κτίσετε οἰκίες, οὔτε θὰ σπείρετε σπόρους, οὔτε θὰ ἀποκτήσετε ἀμπελῶνες, ἀλλὰ θὰ πρέπει νὰ κατοικῆτε μέσα σὲ σκηνὲς καθ’ ὅλην τὴν διαρκειαν τῆς ζωῆς σας, διὰ νὰ ζήσετε ἔτη πολλὰ εἰς τὴν χώραν, εἰς τὴν ὁποίαν τώρα παροικεῖτε>.
8 Καὶ ἐμεῖς ὑπακούσαμε μὲ πᾶσαν ἀκρίβειαν εἰς τὴν ἐντολὴν αὐτὴν τοῦ προγόνου μας Ἰωναδάβ· δηλαδὴ νὰ μὴ πιοῦμε κρασὶ καθ’ ὅλην τὴν διάρκειαν τῆς ζωῆς μας, ἐμεῖς καὶ οἱ γυναῖκες μας καὶ οἱ υἱοί μας καὶ οἱ θυγατέρες μας·
9 οὔτε νὰ κτίσωμεν οἰκίες, διὰ νὰ κατοικοῦμε εἰς αὐτές· ἐπίσης οὐδέποτε ἀπεκτήσαμεν ἀμπελῶνες οὔτε ἀγρούς, οὔτε ἐσπείραμεν ποτὲ σπόρους.
10 Κατοικήσαμε δὲ εἰς σκηνὲς καὶ ἔτσι ὑπακούσομε ἀκριβῶς καὶ συνεμορφώθημεν πρὸς ὅλα, ὅσα μᾶς διέταξεν ὁ πρόγονός μας Ἰωναδάβ.
11 Ὅταν ὅμως ὁ Ναβουχοδονόσορ εἰσέβαλεν εἰς τὴν χώραν αὐτήν, ἀπεφασίσαμεν καὶ εἴπαμεν: <Πρέπει νὰ φύγωμεν ἀπὸ ἐδῶ. Ἐλᾶτε νὰ εἰσέλθωμεν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, διὰ νὰ γλυτώσωμεν ἀπὸ τὸν στρατὸν τῶν Χαλδαίων καὶ ἀπὸ τὸν στρατὸν τῶν Ἀσσυρίων>. Αὐτὸς λοιπὸν εἶναι ὁ λόγος, διὰ τὸν ὁποῖον κατοικοῦμεν τώρα εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ>.
12 Τότε κατέφθασε λόγος Κυρίου πρὸς ἐμὲ τὸν Ἱερεμίαν, ποὺ ἔλεγεν:
13 <Ἔτσι λέγει ὁ Κύριος: <Πήγαινε καὶ εἰπὲ εἰς τὸν λαὸν τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα καὶ εἰς τοὺς κατοίκους τῆς Ἱερουσαλήμ: Δὲν θὰ παιδαγωγηθῆτε λοιπὸν καὶ δὲν θὰ μάθετε νὰ ὑπακούετε εἰς τοὺς λόγους μου;
14 Οἱ ἀπόγονοι τοῦ Ἰωναδάβ, υἱοῦ του Ρηχάβ, ἐπρόσεξαν μὲ πᾶσαν ἀκρίβειαν καὶ ἐτήρησαν τὴν παραγγελίαν, τὴν ὁποίαν αὐτὸς ἔδωκεν εἰς τὰ παιδιά του, νὰ μὴ πιοῦν κρασί, καὶ αὐτὰ δὲν ἤπιαν. Ἐνῷ Ἐγὼ ὡμίλησα καὶ ἔδωκα εἰς σᾶς ἐντολὲς καθημερινῶς καὶ μὲ κάθε ἐπιμέλειαν, καὶ ὅμως δὲν ὑπακούσατε.
15 Ἀπέστειλα πρὸς σᾶς ἀδιακόπως τοὺς δούλους μου, τοὺς Προφῆτες, καὶ σᾶς διεμήνυσα: Ἐπιστρέψατε καθένας σας ἀπὸ τὸν δρόμον τῆς ἁμαρτίας καὶ ἀποστασίας ποὺ βαδίζει, καὶ σωφρονισθῆτε· διορθώσατε καὶ καλυτερεύσατε τὴν ὅλην συμπεριφοράν σας καὶ μὴ ἀκολουθεῖτε ἄλλους θεοὺς διὰ νὰ ὑπακούετε εἰς αὐτοὺς καὶ τοὺς λατρεύετε. Ἐὰν συμορφωθῆτε πρὸς τὶς ἐντολές μου αὐτές, θὰ κατοικήσετε καὶ θὰ ζήσετε εἰς τὴν χώραν αὐτήν, τὴν ὁποίαν ἔδωκα εἰς σᾶς καὶ εἰς τοὺς προπάτορές σας. Σεῖς ὅμως δὲν ἐδώκατε προσοχὴν εἰς τὰ λόγια μου καὶ δὲν ὑπακούσατε.
16 Ἔτσι οἱ ἀπόγονοι τοῦ Ἰωναδάβ, υἱοῦ τοῦ Ρηχάβ, ἐτήρησαν τὴν ἐντολὴν ποὺ ἔλαβαν ἀπὸ τὸν προπάτορά των, ἐνῷ ὁ λαός μου αὐτός, ὁ Ἰσραηλιτικός, δὲν ὑπήκονσεν εἰς Ἐμέ>.
17 Διὰ τοῦτο ἔτσι εἶπεν ὁ Κύριος: <Ἰδού, Ἐγὼ θὰ ἐπιφέρω κατὰ τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα καὶ ἐναντίον τῶν κατοίκων τῆς Ἱερουσαλὴμ ὅλες τὶς συμφορὲς καὶ τὸν ὄλεθρον, τὰ ὁποῖα ἔχω ἐξαγγείλει ἐναντίον των>.
18 Διὰ τοῦτο ἔτσι εἶπεν ὁ Κύριος: <Ἐπειδὴ οἱ ἀπόγονοι τοῦ Ἰωναδάβ, υἱοῦ τοῦ Ρηχάβ, ὑπήκουσαν εἰς τὴν ἐντολὴν ποὺ ἔλαβαν ἀπὸ τὸν προπάτορά των καὶ συνεμορφώθησαν πρὸς ὅ,τι τοὺς διέταξεν ὁ προπάτοράς των,
19 διὰ τοῦτο ποτὲ δὲν θὰ παύσῃ νὰ ὑπάρχῃ ἄνδρας ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἰωναδάβ, υἱοῦ τοῦ Ρηχάβ, ὁ ὁποῖος θὰ παρίσταται ἐνώπιόν μου <διὰ νὰ μὲ διακονῇ εἰς τὸν Ναὸν> διὰ παντός>.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
λόγος ὁ γενόμενος πρὸς Ἱερεμίαν παρὰ Κυρίου ἐν ἡμέραις Ἰωακεὶμ βασιλέως Ἰούδα λέγων·	λόγος, ὁ ὁποῖος ἔγινεν ἐκ μέρους τοῦ Κυρίου πρὸς τὸν Ἱερεμίαν κατὰ τὰς ἡμέρας τοῦ Ἰωακείμ, βασιλέως τῶν Ἰουδαίων, καὶ ὁ ὁποῖος λέγει:	λόγος, ὁ ὁποῖος ἀπηυθύνθη πρὸς τὸν Ἱερεμίαν ἐκ μέρους τοῦ Κυρίου κατὰ τὴν περίοδον τῆς βασιλείας τοῦ Ἰωακείμ, βασιλιᾶ τοῦ Ἰούδα· ὁ ἀποκαλυπτικὸς λόγος τοῦ Θεοῦ ἔλεγε πρὸς τὸν Ἱερεμίαν:
2 βάδισον εἰς οἶκον Ἀρχαβεὶν καὶ ἄξεις αὐτοὺς εἰς οἶκον Κυρίου, εἰς μίαν τῶν αὐλῶν, καὶ ποτιεῖς αὐτοὺς οἶνον.	2 Πήγαινε εἰς τὴν οἰκογένειαν τοῦ Ἀρχαβεὶν καὶ θὰ ὁδηγήσῃς αὐτοὺς εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου, εἰς μίαν ἀπὸ τὰς αὐλάς, καὶ θὰ δώσῃς εἰς αὐτούς, νὰ πίουν οἶνον.	2 <Πήγαινε εἰς τὰ μέλη τῆς οἰκογενείας τοῦ Ἀρχαβείν, καὶ ἀφοῦ τοὺς ὁμιλήσῃς, θὰ τοὺς φέρῃς εἰς μίαν ἀπὸ τὶς αὐλὲς τοῦ Ναοῦ τοῦ Κυρίου, καὶ ἐκεῖ θὰ τοὺς προσφέρῃς κρασὶ νὰ πιοῦν.
3 καὶ ἐξήγαγον τὸν Ἰεζονίαν υἱὸν Ἱερεμίου υἱοῦ Χαβασίν καὶ τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ καὶ πᾶσαν τὴν οἰκίαν Ἀρχαβεὶν	3 Κατόπιν τῆς ἐντολῆς αὐτῆς τοῦ Κυρίου, ἐπῆρα καὶ ὡδήγησα διὰ μέσου τῆς πόλεως τὸν Ἰεζονίαν, υἱὸν τοῦ Ἱερεμίου, υἱοῦ τοῦ Χαβασίν, καὶ τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ καὶ τοὺς υἱούς του καὶ ὅλην τὴν γενεὰν Ἀρχαβείν,	3 Σύμφωνα λοιπὸν μὲ τὴν ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ ἐπῆρα <λέγει ὁ Ἱερεμίας καὶ ὠδήγησα τὸν Ἰεζονίαν, τὸν υἱὸν τοῦ Ἱερεμία, υἱοῦ τοῦ Χαβασίν, καὶ τοὺς ἀδελφούς του καὶ τοὺς υἱούς του καὶ ὅλην τὴν γενεὰν τοῦ Ἀρχαβεὶν
4 καὶ εἰσήγαγαν αὐτοὺς εἰς οἶκον Κυρίου εἰς τὸ παστοφόριον υἱῶν Ἀνανίου, υἱοῦ Γοδολίου ἀνθρώπου τοῦ Θεοῦ, ὃ ἐστιν ἐγγὺς τοῦ οἴκου τῶν ἀρχόντων τῶν ἐπάνω τοῦ οἴκου Μαασαίου υἱοῦ Σελώμ, τοῦ φυλάσσοντος τὴν αὐλήν,	4 καὶ τοὺς ὡδήγησα εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου, εἰς διαμέρισμα τῶν υἱῶν τοῦ Ἀνανίου, υἱοῦ τοῦ Γοδολίου, τοῦ ἀνθρώπου αὐτοῦ τοῦ Θεοῦ. Αὐτὸ τὸ διαμέρισμα ἦτο πλησίον εἰς τὸν οἶκον τῶν ἀρχόντων, ὁ ὁποῖος εὑρίσκετο ἐπάνω ἀπὸ τὸν οἶκον τοῦ Μαασαίου, υἱοῦ τοῦ Σελώμ, ὁ ὁποῖος ἦτο ὁ φύλαξ τῆς αὐλῆς.	4 καὶ τοὺς ἔφερα εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου, εἰς τὸ διαμέρισμα τῶν υἱῶν τοῦ Ἀνανία, υἱοῦ τοῦ Γοδολία, τοῦ θεοσεβοῦς τοῦτου ἀνθρώπου. Τὸ διαμέρισμα τοῦτο <Παστοφόριον· κατ' ἄλλους: Γαζοφυλάκιον> ἦταν κοντὰ εἰς τὸ διαμέρισμα τῶν ἀρχόντων, τὸ ὁποῖον εὐρίσκετο ἐπάνω ἀπὸ τὸ διαμέρισμα τοῦ Μαασαῖου, υἱοῦ τοῦ Σελώμ, ὁ ὁποῖος ἦταν ὁ φύλακας τῆς αὐλῆς.
5 καὶ ἔδωκα κατὰ πρόσωπον αὐτῶν κεράμιον οἴνου καὶ ποτήρια καὶ εἶπα· πίετε οἶνον.	5 Ἐκεῖ ἔδωκα ἐνώπιον ὅλων αὐτῶν ἕνα πήλινον δοχεῖον, ποὺ περιεῖχεν οἶνον, καὶ ἕνα ποτήριον καὶ εἶπα· <πίετε οἶνον>.	5 Ἐκεῖ <εἰς τὸ διαμέρισμα τῶν υἱῶν τοῦ Ἀνανία> ἔβαλα ἐμπρὸς εἰς τὰ μέλη τῆς οἰκογενείας τοῦ Ἀρχαβεὶν ἕνα πήλινον δοχεῖον γεμᾶτο κρασὶ καὶ ποτήρια, καὶ τοὺς εἶπα: <Πιῆτε κρασί.
6 Καὶ εἶπαν· οὐ μὴ πίωμεν οἶνον, ὅτι Ἰωναδὰβ υἱὸς Ρηχὰβ ὁ πατὴρ ἡμῶν ἐνετείλατο ἡμῖν λέγων· οὐ μὴ πίετε οἶνον, ὑμεῖς καὶ οἱ υἱοὶ ὑμῶν ἕως αἰῶνος.	6 Ἐκεῖνοι ὅμως ἀπήντησαν· <δὲν θὰ πίωμεν οἶνον, διότι ὁ Ἰωναδάβ, υἱὸς τοῦ Ρηχάβ, ἕνας ἀπὸ τοὺς προγόνους μας, μᾶς ἔδωσεν ἐντολὴν λέγων· ποτὲ εἰς τὸν αἰῶνα τὸν ἄπαντα δὲν θὰ πίετε οἶνον οὔτε σεῖς οὔτε οἱ υἱοί σας.	6 Αὐτοὶ ὅμως ἀπάντησαν σταθερὰ καὶ ἀποφασιστικά: <Δὲν θὰ πιοῦμε κρασί, διότι ὁ Ἰωναδάβ, υἱὸς τοῦ Ρηχάβ, ὁ πρόγονός μας, ἔδωκεν εἰς ἡμᾶς ἐντολὴν καὶ μᾶς εἶπε: <Δὲν θὰ πιῆτε κρασὶ οὔτε σεῖς οὔτε οἱ υἱοί σας, ποτέ, εἰς τὸν αἰῶνα.
7 Καὶ οἰκίας οὐ μὴ οἰκοδομήσητε καὶ σπέρμα οὐ μὴ σπείρητε, καὶ ἀμπελὼν οὐκ ἔσται ὑμῖν, ὅτι ἐν σκηναῖς οἰκήσετε πάσας τὰς ἡμέρας ὑμῶν, ὅπως ἂν ζήσητε ἡμέρας πολλὰς ἐπὶ τῆς γῆς ἐφ' ἧς διατρίβετε ὑμεῖς ἐπ' αὐτῆς.	7 Οὔτε καὶ οἰκίας θὰ ἀνοικοδομήσετε, οὔτε σπόρους θὰ σπείρετε εἰς τοὺς ἀγρούς. Δὲν θὰ ἀποκτήσετε ἀμπέλους, ἀλλὰ θὰ κατοικήσετε εἰς τὰς σκηνὰς ὅλας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς σας, διὰ νὰ ζήσετε ἔτσι ἐπὶ πολλοὺς χρόνους ἐπάνω εἰς τὴν χώραν αὐτήν, ἐπὶ τῆς ὁποίας σεῖς τώρα εὑρίσκεσθε.	7 Ἐπίσης δὲν θὰ κτίσετε οἰκίες, οὔτε θὰ σπείρετε σπόρους, οὔτε θὰ ἀποκτήσετε ἀμπελῶνες, ἀλλὰ θὰ πρέπει νὰ κατοικῆτε μέσα σὲ σκηνὲς καθ’ ὅλην τὴν διαρκειαν τῆς ζωῆς σας, διὰ νὰ ζήσετε ἔτη πολλὰ εἰς τὴν χώραν, εἰς τὴν ὁποίαν τώρα παροικεῖτε>.
8 Καὶ ἠκούσαμεν τῆς φωνῆς Ἰωναδὰβ τοῦ πατρὸς ἡμῶν πρὸς τὸ μὴ πιεῖν οἶνον πάσας τὰς ἡμέρας ἡμῶν, ἡμεῖς καὶ αἱ γυναῖκες ἡμῶν καὶ οἱ υἱοὶ ἡμῶν καὶ αἱ θυγατέρες ἡμῶν,	8 Ἡμεῖς ὑπηκούσαμεν εἰς τὴν ἐντολὴν αὐτὴν τοῦ Ἰωναδάβ, τοῦ προγόνου μας, νὰ μὴ πίωμεν οἶνον ὅλας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς μας, ἡμεῖς καὶ αἱ γυναῖκες μας καὶ οἱ υἱοί μας καὶ αἱ θυγατέρες μας·	8 Καὶ ἐμεῖς ὑπακούσαμε μὲ πᾶσαν ἀκρίβειαν εἰς τὴν ἐντολὴν αὐτὴν τοῦ προγόνου μας Ἰωναδάβ· δηλαδὴ νὰ μὴ πιοῦμε κρασὶ καθ’ ὅλην τὴν διάρκειαν τῆς ζωῆς μας, ἐμεῖς καὶ οἱ γυναῖκες μας καὶ οἱ υἱοί μας καὶ οἱ θυγατέρες μας·
9 καὶ πρὸς τὸ μὴ οἰκοδομεῖν οἰκίας τοῦ κατοικεῖν ἐκεῖ, καὶ ἀμπελὼν καὶ ἀγρὸς καὶ σπέρμα οὐκ ἐγένετο ἡμῖν,	9 νὰ μὴ οἰκοδομοῦμεν οἰκίας, διὰ νὰ κατοικοῦμεν ἐντὸς αὐτῶν. Ποτὲ δὲ δὲ εἴχαμεν οὔτε ἀμπέλους, οὔτε ἀγρούς, οὔτε σποράν.	9 οὔτε νὰ κτίσωμεν οἰκίες, διὰ νὰ κατοικοῦμε εἰς αὐτές· ἐπίσης οὐδέποτε ἀπεκτήσαμεν ἀμπελῶνες οὔτε ἀγρούς, οὔτε ἐσπείραμεν ποτὲ σπόρους.
10 καὶ ᾠκήσαμεν ἐν σκηναὶς καὶ ἠκούσαμεν καὶ ἐποιήσαμεν κατὰ πάντα ἃ ἐνετείλατο ἡμῖν Ἰωναδὰβ ὁ πατὴρ ἥμων.	10 Κατοικήσαμεν εἰς σκηνὰς καὶ ἔτσι ὑπηκούσαμεν καὶ ἐπράξαμεν ὅλα ἐκεῖνα, τὰ ὁποῖα μᾶς διέταξεν ὁ πρόγονός μας ὁ ᾿Ιωναδάβ.	10 Κατοικήσαμε δὲ εἰς σκηνὲς καὶ ἔτσι ὑπακούσομε ἀκριβῶς καὶ συνεμορφώθημεν πρὸς ὅλα, ὅσα μᾶς διέταξεν ὁ πρόγονός μας Ἰωναδάβ.
11 Καὶ ἐγενήθη ὅτε ἀνέβη Ναβουχοδονόσορ ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ εἶπαμεν· εἰσέλθατε καὶ εἰσέλθωμεν εἰς Ἱερουσαλὴμ ἀπὸ προσώπου τῆς δυνάμεως τῶν Χαλδαίων καὶ ἀπὸ προσώπου τῆς δυνάμεως τῶν Ἀσσυρίων, καὶ ᾠκοῦμεν ἐκεῖ.	11 Ὅταν δὲ ὁ Ναδουχοδονόσωρ ἐπῆλθεν ἐναντίον αὐτῆς τῆς χώρας, εἴπαμεν ἡμεῖς ἀναμεταξύ μας: Ἐλᾶτε νὰ εἰσέλθωμεν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, διὰ νὰ σωθῶμεν ἀπὸ τὴν στρατιωτικὴν δύναμιν τῶν Χαλδαίων καὶ ἀπὸ τὴν στρατιωτικὴν δύναμιν τῶν Ἀσσυρίων. Καὶ τώρα κατοικοῦμεν πλέον εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ>.	11 Ὅταν ὅμως ὁ Ναβουχοδονόσορ εἰσέβαλεν εἰς τὴν χώραν αὐτήν, ἀπεφασίσαμεν καὶ εἴπαμεν: <Πρέπει νὰ φύγωμεν ἀπὸ ἐδῶ. Ἐλᾶτε νὰ εἰσέλθωμεν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, διὰ νὰ γλυτώσωμεν ἀπὸ τὸν στρατὸν τῶν Χαλδαίων καὶ ἀπὸ τὸν στρατὸν τῶν Ἀσσυρίων>. Αὐτὸς λοιπὸν εἶναι ὁ λόγος, διὰ τὸν ὁποῖον κατοικοῦμεν τώρα εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ>.
12 Καὶ ἐγένετο λόγος Κυρίου πρός με λέγων·	12 Ἦλθε τότε παρὰ Κυρίου λόγος πρὸς ἐμὲ λέγων·	12 Τότε κατέφθασε λόγος Κυρίου πρὸς ἐμὲ τὸν Ἱερεμίαν, ποὺ ἔλεγεν:
13 οὕτως λέγει Κύριος· πορεύου καὶ εἰπὸν ἀνθρώπῳ Ἰούδα καὶ τοῖς κατοικοῦσιν Ἱερουσαλήμ· οὐ μὴ λάβητε παιδείαν τοῦ ἀκούειν τοὺς λόγους μου;	13 ἔτσι λέγει ὁ Κύριος· πήγαινε καὶ εἰπὲ εἰς ὅλους τοὺς Ἰουδαίους καὶ εἰς ὅλους ὅσοι κατοικοῦν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ: Λοιπόν, δὲν θὰ παιδαγωγηθῆτε καὶ δὲν θὰ μάθετε νὰ ὑπακούετε εἰς τοὺς λόγους μου;	13 <Ἔτσι λέγει ὁ Κύριος: <Πήγαινε καὶ εἰπὲ εἰς τὸν λαὸν τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα καὶ εἰς τοὺς κατοίκους τῆς Ἱερουσαλήμ: Δὲν θὰ παιδαγωγηθῆτε λοιπὸν καὶ δὲν θὰ μάθετε νὰ ὑπακούετε εἰς τοὺς λόγους μου;
14 Ἔστησαν ρῆμα υἱοὶ Ἰωναδάβ, υἱοῦ Ρηχάβ, ὃ ἐνετείλατο τοῖς τέκνοις αὐτοῦ πρὸς τὸ μὴ πιεῖν οἶνον, καὶ οὐκ ἐπίοσαν· καὶ ἐγὼ ἐλάλησα πρὸς ὑμᾶς ὄρθρου, καὶ οὐκ ἠκούσατε.	14 Ἰδού, οἱ ἀπόγονοι τοῦ Ἰωναδάβ, υἱοῦ τοῦ Ρηχάδ, συνεμορφώθησαν πρὸς τὴν ἐντολήν, τὴν ὁποίαν αὐτὸς εἶχε δώσει εἰς τὰ τέκνα του, νὰ μὴ πίουν ποτὲ οἶνον καὶ δὲν ἔπιαν. Ἐγὼ ὡμίλησα καὶ ἔδωσα εἰς σᾶς ἐντολὰς ἀπὸ τὴν πρωΐαν κάθε ἡμέρας, ἄλλα σεῖς δὲν ὑπηκούσατε.	14 Οἱ ἀπόγονοι τοῦ Ἰωναδάβ, υἱοῦ του Ρηχάβ, ἐπρόσεξαν μὲ πᾶσαν ἀκρίβειαν καὶ ἐτήρησαν τὴν παραγγελίαν, τὴν ὁποίαν αὐτὸς ἔδωκεν εἰς τὰ παιδιά του, νὰ μὴ πιοῦν κρασί, καὶ αὐτὰ δὲν ἤπιαν. Ἐνῷ Ἐγὼ ὡμίλησα καὶ ἔδωκα εἰς σᾶς ἐντολὲς καθημερινῶς καὶ μὲ κάθε ἐπιμέλειαν, καὶ ὅμως δὲν ὑπακούσατε.
15 Καὶ ἀπέστειλα πρὸς ὑμᾶς τοὺς παῖδάς μου τοὺς προφήτας λέγων· ἀποστράφητε ἕκαστος ἀπὸ τῆς ὁδοῦ αὐτοῦ τῆς πονηρὰς καὶ βελτίω ποιήσατε τὰ ἐπιτηδεύματα ὑμῶν καὶ οὐ πορεύσεσθε ὀπίσω θεῶν ἑτέρων τοῦ δουλεύειν αὐτοῖς, καὶ οἰκήσετε ἐπὶ τῆς γῆς, ἧς ἔδωκα ὑμῖν καὶ τοῖς πατράσιν ὑμῶν· καὶ οὐκ ἐκλίνατε τὰ ὦτα ὑμῶν καὶ οὐκ εἰσηκούσατε.	15 Ἔστειλα πρὸς σᾶς τοὺς δούλους μου, τοὺς προφήτας, καὶ σᾶς ἔλεγα· ἀπομακρυνθῆτε ὁ καθένας ἀπὸ τὴν πονηρὰν αὐτοῦ ὁδόν, κάμετε καλύτερα τὰ ἔργα σας καὶ μὴ πορεύεσθε ὀπίσω ἀπὸ ἄλλους θεούς, ὥστε νὰ ὑπακούετε καὶ νὰ λατρεύετε αὐτούς. Ἐὰν αὐτὰ τηρήσετε, θὰ κατοικήσετε εἰς τὴν χώραν, τὴν ὁποῖον ἐγὼ ἔδωσα εἰς σᾶς καὶ εἰς τοὺς προγόνους σας. Σεῖς ὅμως δὲν ἐδώσατε προσοχὴν εἰς τὰ λόγια μου, δὲν ἀνοίξατε τὰ αὐτιά σας καὶ δὲν ὑπηκούσατε.	15 Ἀπέστειλα πρὸς σᾶς ἀδιακόπως τοὺς δούλους μου, τοὺς Προφῆτες, καὶ σᾶς διεμήνυσα: Ἐπιστρέψατε καθένας σας ἀπὸ τὸν δρόμον τῆς ἁμαρτίας καὶ ἀποστασίας ποὺ βαδίζει, καὶ σωφρονισθῆτε· διορθώσατε καὶ καλυτερεύσατε τὴν ὅλην συμπεριφοράν σας καὶ μὴ ἀκολουθεῖτε ἄλλους θεοὺς διὰ νὰ ὑπακούετε εἰς αὐτοὺς καὶ τοὺς λατρεύετε. Ἐὰν συμορφωθῆτε πρὸς τὶς ἐντολές μου αὐτές, θὰ κατοικήσετε καὶ θὰ ζήσετε εἰς τὴν χώραν αὐτήν, τὴν ὁποίαν ἔδωκα εἰς σᾶς καὶ εἰς τοὺς προπάτορές σας. Σεῖς ὅμως δὲν ἐδώκατε προσοχὴν εἰς τὰ λόγια μου καὶ δὲν ὑπακούσατε.
16 Καὶ ἔστησαν υἱοὶ Ἰωναδὰβ υἱοῦ Ρηχὰβ τὴν ἐντολὴν τοῦ πατρὸς αὐτῶν, ὁ δὲ λαὸς οὗτος οὐκ ἤκουσέ μου.	16 Οἱ ἀπόγονοι τοῦ Ἰωναδάβ, υἱοῦ τοῦ Ρηχάβ, ἐτήρησαν τὴν ἐντολὴν τοῦ προγόνου των. Ὁ λαός μου ὅμως αὐτὸς δὲν ὑπήκουσεν εἰς ἐμέ.	16 Ἔτσι οἱ ἀπόγονοι τοῦ Ἰωναδάβ, υἱοῦ τοῦ Ρηχάβ, ἐτήρησαν τὴν ἐντολὴν ποὺ ἔλαβαν ἀπὸ τὸν προπάτορά των, ἐνῷ ὁ λαός μου αὐτός, ὁ Ἰσραηλιτικός, δὲν ὑπήκονσεν εἰς Ἐμέ>.
17 Διὰ τοῦτο οὕτως εἶπε Κύριος· ἰδοὺ ἐγὼ φέρω ἐπὶ Ἰούδαν καὶ ἐπὶ τοὺς κατοικοῦντας Ἱερουσαλὴμ πάντα τὰ κακὰ, ἃ ἐλάλησα ἐπ' αὐτούς.	17 Διὰ τοῦτο ἔτσι εἶπεν ὁ Κύριος: Ἰδοὺ ἐγὼ θὰ ἐπιφέρω ἐναντίον τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα καὶ ἐναντίον τῶν κατοίκων τῆς Ἱερουσαλὴμ ὅλας τὰς συμφορὰς καὶ τὰς θλίψεις, τὰς ὁποίας ἔχω πλέον ἀποφασίσει δι' αὐτούς.	17 Διὰ τοῦτο ἔτσι εἶπεν ὁ Κύριος: <Ἰδού, Ἐγὼ θὰ ἐπιφέρω κατὰ τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα καὶ ἐναντίον τῶν κατοίκων τῆς Ἱερουσαλὴμ ὅλες τὶς συμφορὲς καὶ τὸν ὄλεθρον, τὰ ὁποῖα ἔχω ἐξαγγείλει ἐναντίον των>.
18 Διὰ τοῦτο οὕτως εἶπε Κύριος· ἐπειδὴ ἤκουσαν υἱοὶ Ἰωναδὰβ υἱοῦ Ρηχὰβ τὴν ἐντολὴν τοῦ πατρὸς αὐτῶν ποιεῖν καθότι ἐνετείλατο αὐτοῖς ὁ πατὴρ αὐτῶν,	18 Διὰ τοῦτο ἔτσι εἶπεν ὁ Κύριος: Ἐπειδὴ οἱ ἀπόγονοι τοῦ Ἰωναδάβ, τοῦ υἱοῦ τοῦ Ρηχάβ, ὑπήκουσαν καὶ συνεμορφώθησαν πρὸς τὴν ἐντολὴν τοῦ προγόνου των καὶ ἔπραξαν ὅ,τι ὁ πρόγονός των τοὺς εἶχε διατάξει,	18 Διὰ τοῦτο ἔτσι εἶπεν ὁ Κύριος: <Ἐπειδὴ οἱ ἀπόγονοι τοῦ Ἰωναδάβ, υἱοῦ τοῦ Ρηχάβ, ὑπήκουσαν εἰς τὴν ἐντολὴν ποὺ ἔλαβαν ἀπὸ τὸν προπάτορά των καὶ συνεμορφώθησαν πρὸς ὅ,τι τοὺς διέταξεν ὁ προπάτοράς των,
19 οὐ μὴ ἐκλίπῃ ἀνὴρ τῶν υἱῶν Ἰωναδὰβ υἱοῦ Ρηχὰβ παρεστηκὼς κατὰ πρόσωπόν μου πάσας τὰς ἡμέρας τῆς γῆς.	19 διὰ τοῦτο δὲν θὰ λείψῃ ποτὲ ἄνθρωπος ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἰωναδάβ, υἱοῦ τοῦ Ρηχάβ, ὁ ὁποῖος θὰ παρίσταται ἐνώπιόν μου καθ' ὅλας τὰς ἡμέρας τῆς γῆς.	19 διὰ τοῦτο ποτὲ δὲν θὰ παύσῃ νὰ ὑπάρχῃ ἄνδρας ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἰωναδάβ, υἱοῦ τοῦ Ρηχάβ, ὁ ὁποῖος θὰ παρίσταται ἐνώπιόν μου <διὰ νὰ μὲ διακονῇ εἰς τὸν Ναὸν> διὰ παντός>.