΄Ιερεμίας : Κεφάλαιον ΜΓ'

Πρωτότυπο Κείμενο

ν τῷ ἐνιαυτῷ τῷ τετάρτῳ Ἰωακεὶμ υἱοῦ Ἰωσία βασιλέως Ἰούδα ἐγενήθη λόγος Κυρίου πρός με λέγων·
2 λάβε σεαυτῷ χαρτίον βιβλίου καὶ γράψον ἐπ' αὐτοῦ πάντας τοὺς λόγους, οὓς ἐλάλησα πρὸς σὲ ἐπὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐπὶ Ἰούδα καὶ ἐπὶ πάντα τὰ ἔθνη, ἀφ ἧς ἡμέρας λαλήσαντός μου πρὸς σέ, ἀφ' ἡμερῶν Ἰωσία βασιλέως Ἰούδα καὶ ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης·
3 ἴσως ἀκούσεται ὁ οἶκος Ἰούδα πάντα τὰ κακά, ἃ ἐγὼ λογίζομαι ποιῆσαι αὐτοῖς, ἵνα ἀποστρέψωσιν ἀπὸ τῆς ὁδοῦ αὐτῶν τῆς πονηρᾶς, καὶ ἵλεως ἔσομαι ταῖς ἀδικίαις αὐτῶν καὶ ταῖς ἁμαρτίαις αὐτῶν.
4 Καὶ ἐκάλεσεν Ἱερεμίας τὸν Βαροὺχ υἱὸν Νηρίου, καὶ ἔγραψεν ἀπὸ στόματος Ἱερεμίου πάντας τοὺς λόγους Κυρίου, οὓς ἐχρημάτισε πρὸς αὐτόν, εἰς χαρτίον βιβλίου.
5 Καὶ ἐνετείλατο Ἱερεμίας τῷ Βαροὺχ λέγων· ἐγὼ φυλάσσομαι, οὐ μὴ δύνωμαι εἰσελθεῖν εἰς οἶκον Κυρίου.
6 Καὶ ἀναγνώσῃ ἐν τῷ χαρτίω τούτῳ εἰς τὰ ὦτα τοῦ λαοῦ ἐν οἴκῳ Κυρίου ἐν ἡμέρᾳ νηστείας, καὶ ἐν ὠσὶ παντὸς Ἰούδα τῶν ἐρχομένων ἐκ πόλεων αὐτῶν ἀναγνώσῃ αὐτοῖς·
7 ἴσως πεσεῖται ἔλεος αὐτῶν κατὰ πρόσωπον Κυρίου, καὶ ἀποστρέψουσιν ἐκ τῆς ὁδοῦ αὐτῶν τῆς πονηράς, ὅτι μέγας ὁ θυμὸς καὶ ἡ ὀργῇ Κυρίου, ἣν ἐλάλησεν ἐπὶ τὸν λαὸν τοῦτον.
8 Καὶ ἐποίησε Βαροὺχ κατὰ πάντα, ἃ ἐνετείλατο αὐτῷ Ἱερεμίας, τοῦ ἀναγνῶναι ἐν τῷ βιβλίῳ τοὺς λόγους Κυρίου ἐν οἶκῳ Κυρίου.
9 Καὶ ἐγενήθη ἐν τῷ ἔτει τῷ ὀγδόῳ τῷ βασιλεῖ Ἰωακεὶμ ἐν τῷ μηνὶ τῷ ἐνάτῳ, ἐξεκκλησίασαν νηστείαν κατὰ πρόσωπον Κυρίου πᾶς ὁ λαὸς ἐν Ἱερουσαλὴμ καὶ οἶκος Ἰούδα.
10 Καὶ ἀνεγίνωσκε Βαροὺχ ἐν τῷ βιβλίῳ τοὺς λόγους Ἱερεμίου ἐν οἴκῳ Κυρίου, ἐν οἴκῳ Γαμαρίου, υἱοῦ Σαφὰν τοῦ γραμματέως, ἐν τῇ αὐλῇ τῇ ἐπάνω ἐν προθύροις πύλης τοῦ οἴκου Κυρίου τῆς καινῆς καὶ ἐν ὠσὶ παντὸς τοῦ λαοῦ.
11 Καὶ ἤκουσε Μιχαίας υἱὸς Γαμαρίου υἱοῦ Σαφὰν ἅπαντας τοὺς λόγους Κυρίου ἐκ τοῦ βιβλίου·
12 καὶ κατέβη εἰς οἰκίαν τοῦ βασιλέως, εἰς τὸν οἶκον τοῦ γραμματέως καὶ ἰδοὺ ἐκεῖ πάντες οἱ ἄρχοντες ἐκάθηντο, Ἐλισαμὰ ὁ γραμματεὺς καὶ Δαλαίας υἱὸς Σελεμίου καὶ Ἐλνάθαν υἱὸς Ἀκχοβὼρ καὶ Γαμαρίας υἱὸς Σαφὰν καὶ Σαδεκίας υἱὸς Ἀνανίου καὶ πάντες οἱ ἄρχοντες,
13 καὶ ἀνήγγειλεν αὐτοῖς Μιχαίας πάντας τοὺς λόγους, οὓς ἤκουσεν ἀναγινώσκοντος Βαροὺχ εἰς τὰ ὦτα τοῦ λαοῦ.
14 Καὶ ἀπέστειλαν πάντες οἱ ἄρχοντες πρὸς Βαροὺχ υἱὸν Νηρίου τὸν Ἰουδὶν υἱὸν Ναθανίου, υἱοῦ Σελεμίου, υἱοῦ Χουσί, λέγοντες· τὸ χαρτίον, ἐν ᾧ σὺ ἀναγινώσκεις ἐν αὐτῷ ἐν ὠσὶ τοῦ λαοῦ, λάβε αὐτὸ εἰς τὴν χεῖρά σου καὶ ἧκε· καὶ ἔλαβε Βαροὺχ τὸ χαρτίον καὶ κατέβη πρὸς αὐτούς.
15 Καὶ εἶπαν αὐτῷ· πάλιν ἀνάγνωθι εἰς τὰ ὦτα ἡμῶν, καὶ ἀνέγνω Βαρούχ.
16 Καὶ ἐγενήθη ὡς ἤκουσαν πάντας τοὺς λόγους, συνεβουλεύσαντο ἕκαστος πρὸς τὸν πλησίον αὐτοῦ καὶ εἶπον· ἀναγγέλλοντες ἀναγγείλωμεν τῷ βασιλεῖ ἄπαντας τοὺς λόγους τούτους.
17 Καὶ τὸν Βαροὺχ ἠρώτησαν λέγοντες· πόθεν ἔγραψας πάντας τοὺς λόγους τούτους;
18 Καὶ εἶπε Βαρούχ· ἀπὸ στόματος αὐτοῦ ἀνήγγειλέ μοι Ἱερεμίας πάντας τοὺς λόγους τούτους, καὶ ἔγραφον ἐν βιβλίῳ.
19 Καὶ εἶπον τῷ Βαρούχ· βάδισον καὶ κατακρύβηθι σὺ καὶ Ἱερεμίας· ἄνθρωπος μὴ γνώτω ποῦ ὑμεῖς.
20 Καὶ εἰσῆλθον πρὸς τὸν βασιλέα εἰς τὴν αὐλήν, καὶ τὸ χαρτίον ἔδωκαν φυλάσσειν ἐν οἴκῳ Ἐλισαμά, καὶ ἀνήγγειλαν τῷ βασιλεῖ πάντας τοὺς λόγους τούτους.
21 Καὶ ἀπέστειλεν ὁ βασιλεὺς τὸν Ἰουδὶν λαβεῖν τὸ χαρτίον, καὶ ἔλαβεν αὐτὸ ἐξ οἴκου Ἐλισαμά· καὶ ἀνέγνω Ἰουδίν εἰς τὰ ὦτα τοῦ βασιλέως καὶ εἰς τὰ ὦτα πάντων τῶν ἀρχόντων τῶν ἐστηκότων περὶ τόν βασιλέα.
22 Καὶ ὁ βασιλεὺς ἐκάθητο ἐν οἴκῳ χειμερινῷ, καὶ ἐσχάρα πυρὸς κατὰ πρόσωπον αὐτοῦ.
23 Καὶ ἐγενήθη ἀναγινώσκοντος Ἰουδὶν τρεῖς σελίδας καὶ τέσσαρα ἀπέτεμεν αὐτὰς τὸ ξυρῷ τοῦ γραμματέως καὶ ἔρριπτεν εἰς τὸ πῦρ τὸ ἐπὶ τῆς ἐσχάρας, ἔως ἐξέλιπε πᾶς ὁ χάρτης εἰς τὸ πῦρ τὸ ἐπὶ τῆς ἐσχάρας.
24 Καὶ οὐκ ἐζήτησαν καὶ οὐ διέρηξαν τὰ ἱμάτια αὐτῶν ὁ βασιλεὺς καὶ οἱ παῖδες αὐτοῦ οἱ ἀκούοντες πάντας τοὺς λόγους τούτους.
25 Καὶ Ἐλνάθαν καὶ Γοθολίας καὶ Γαμαρίας ὑπέθεντο τῷ βασιλεῖ πρὸς τὸ μὴ κατακαῦσαι τὸ χαρτίον.
26 Καὶ ἐνετείλατο ὁ βασιλεὺς τῷ Ἱερεμεήλ υἱῷ τοῦ βασιλέως καὶ τῷ Ζαραίᾳ υἱῶν Ἐσριὴλ συλλαβεῖν τὸν Βαροὺχ καὶ τὸν Ἱερεμίαν· καὶ κατεκρύβησαν.
27 Καὶ ἐγένετο λόγος Κυρίου πρὸς Ἱερεμίαν κατὰ τὸ κατακαῦσαι τὸν βασιλέα τὸ χαρτίον, πάντας τοὺς λόγους, οὓς ἔγραψε Βαροὺχ ἀπὸ στόματος Ἱερεμίου λέγων·
28 πάλιν λάβε σὺ χαρτίον ἕτερον καὶ γράψον πάντας τοὺς λόγους τοὺς ὄντας ἐπὶ τοῦ χαρτίου, οὓς κατέκαυσεν ὁ βασιλεὺς Ἰωακείμ.
29 Καὶ ἐρεῖς· οὕτως εἶπε Κύριος· σὺ κατέκαυσας τὸ χαρτίον τοῦτο λέγων· διατὶ ἔγραψας ἐπ' αὐτῷ λέγων· εἰσπορευόμενος εἰσπορεύσεται βασιλεὺς Βαβυλῶνος καὶ ἐξολοθρεύσει τὴν γῆν ταύτην, καὶ ἐκλείψει ἐπ' αὐτῆς ἄνθρωπος καὶ κτήνη;
30 Διὰ τοῦτο οὕτως εἶπε Κύριος ἐπὶ Ἰωακεὶμ βασιλέα Ἰούδα· οὐκ ἔσται αὐτῷ καθήμενος ἐπὶ θρόνου Δαυίδ, καὶ τὸ θνησιμαῖον αὐτοῦ ἔσται ἐρριμμένον ἐν τῷ καύματι τῆς ἡμέρας καὶ ἐν τῷ παγετῷ τῆς νυκτός·
31 καὶ ἐπισκέψομαι ἐπ' αὐτὸν καὶ ἐπὶ τὸ γένος αὐτοῦ καὶ ἐπὶ τοὺς παῖδας αὐτοῦ καὶ ἐπάξω ἐπ' αὐτοὺς καὶ ἐπὶ τοὺς κατοικοῦντας Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐπὶ τὴν γῆν Ἰούδα πάντα τὰ κακά, ἃ ἐλάλησα πρὸς αὐτούς, καὶ οὐκ ἤκουσαν.
32 καὶ ἔλαβε Βαροὺχ χαρτίον ἕτερον καὶ ἔγραψεν ἐπ' αὐτῷ ἀπὸ στόματος Ἱερεμίου ἄπαντας τοὺς λόγους τοῦ βιβλίου, οὓς κατέκαυσεν Ἰωακείμ· καὶ ἔτι προσετέθησαν αὐτῷ λόγοι πλείονες ὡς οὗτοι.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

ατὰ τὸ τέταρτον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Ἰωακείμ, υἱοῦ τοῦ Ἰωσία, βασιλέως τοῦ Ἰούδα, ὡμίλησεν ὁ Κύριος πρὸς ἐμὲ καὶ εἶπε:
2 Πάρε εἰλητὴν περγαμηνὴν καὶ γράψε ἐπάνω εἰς αὐτὴν ὅλους τοὺς λόγους, τοὺς ὁποίους ἐγὼ εἶπα πρὸς σέ, ἐναντίον τῆς Ἱερουσαλήμ, ἐναντίον τῆς Ἰουδαίας χώρας καὶ ἐναντίον ὅλων τῶν ἐθνῶν, ἀπὸ τὴν ἡμέραν κατὰ τὴν ὁποίαν ἤρχισα νὰ ὁμιλῶ πρὸς σέ, ἀπὸ τὴν ἐποχὴν τοῦ Ἰωσίου, βασιλέως τῶν Ἰουδαίων, καὶ μέχρι τῆς ἡμέρας αὐτῆς.
3 Ἴσως ἀκούσουν, κατανυγοῦν καὶ συναισθανθοῦν οἱ Ἰουδαῖοι ὅλας τὰς τιμωρίας, τὰς ὁποίας ἐγὼ σκέπτομαι νὰ ἐξαποστείλω ἐναντίον των, καὶ ἐν μετανοίᾳ ἐπιστρέψουν ἀπὸ τὴν κακίαν αὐτῶν, ὁπότε ἐγὼ θὰ φανῶ ἵλεως εἰς τὰς ἀδικίας καὶ τὰς ἁμαρτίας των.
4 Ἐκάλεσεν ὁ Ἱερεμίας τὸν Βαρούχ, υἱὸν τοῦ Νηρίου, καὶ ἐκεῖνος καθ' ὑπαγόρευσιν τοῦ Ἱερεμίου ἔγραψεν ὅλους τοὺς λόγους τοῦ Κυρίου, τοὺς ὁποίους ὁ Κύριος εἶπε πρὸς αὐτόν. Τοὺς ἔγραψεν εἰς τὴν εἰλητὴν περγαμηνήν.
5 Ἔπειτα ὁ Ἱερεμίας ἔδωσεν ἐντολὴν καὶ ὁδηγίαν εἰς τὸν Βαροὺχ λέγων· <ἐγὼ εὑρίσκομαι ἀπὸ φρούρησιν καὶ δὲν ἠμπορῶ νὰ εἰσέλθω εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου.
6 Σύ, λοιπόν, θὰ ἀναγνώσῃς τὴν περγαμηνὴν αὐτὴν εἰς ἐπήκοον ὅλου τοῦ λαοῦ, ἐν τῷ ναῷ τοῦ Κυρίου κατὰ τὴν ἡμέραν τῆς νηστείας. Θὰ ἀναγνώσῃς νὰ ἀκούσουν ὅλοι οἱ Ἰουδαῖοι, οἱ ὁποῖοι ἔρχονται ἀπὸ τὰς πόλεις αὐτῶν εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου.
7 Ἴσως μετανοήσουν καὶ ζητήσουν παρὰ τοῦ Κυρίου συγχώρησιν καὶ ἐλεηθοῦν ἀπὸ αὐτόν, ἐὰν ὁ καθένας ἐπιστρέψῃ ἀπὸ τὴν ὁδὸν αὐτοῦ τὴν πονηράν. Διότι εἶναι μέγας ὁ θυμὸς καὶ ἡ ὀργὴ τοῦ Κυρίου, τὴν ὁποίαν ἐξεδήλωσεν ἐναντίον τοῦ λαοῦ αὐτοῦ>.
8 Ὁ Βαροὺχ ἔπραξε σύμφωνα μὲ ὅλα ἐκεῖνα, ποὺ τὸν εἶχε διατάξει ὁ Ἱερεμίας· νὰ ἀναγνώσῃ, δηλαδή, εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου τοὺς λόγους, οἱ ὁποῖοι ἦσαν γραμμένοι εἰς τὴν περγαμηνήν.
9 Κατὰ τὸ ὄγδοον, λοιπόν, ἐκεῖνο ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ βασιλέως Ἰωακείμ, κατὰ τὸν ἔνατον μῆνα, ὅλοι οἱ κάτοικοι τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ ὅλος ὁ Ἰουδαϊκὸς λαὸς συνεκεντρώθησαν ἐνώπιον τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου, ἀφοῦ ἐκήρυξαν ἡμέραν γενικῆς νηστείας.
10 Τότε ὁ Βαροὺχ ἤρχισε νὰ ἀναγινώσκῃ ἀπὸ τὸ βιβλίον τοὺς λόγους τοῦ Ἱερεμίου εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου, εἰς τὸ διαμέρισμα τοῦ Γαμαρίου, υἱοῦ τοῦ Σαφὰν τοῦ γραμματέως, εἰς τὴν ἐπάνω αὐλὴν τοῦ ναοῦ, εἰς τὴν εἰσοδον τῆς νέας πύλης τοῦ οἴκου τοῦ Κυρίου. Ἀνεγίνωσκεν αὐτὰ εἰς ἐπήκοον ὅλου τοῦ λαοῦ.
11 Ὁ Μιχαίας, ὁ υἱὸς τοῦ Γαμαρίου, υἱοῦ τοῦ Σαφάν, ἤκουσεν ὅλους αὐτοὺς τοὺς λόγους τοῦ Κυρίου ἀπὸ τὸ βιβλίον τοῦ Ἱερεμίου.
12 Αὐτὸς κατέβηκεν εἰς τὸ ἀνάκτορον του βασιλέως εἰς τὸ δωμάτιον τοῦ γραμματέως καὶ ἰδοὺ ἐκεῖ παρεκάθηντο ὅλοι οἱ ἄρχοντες· ὁ Ἐλισαμὰ ὁ γραμματεύς, καὶ ὁ Δαλαίας υἱὸς τοῦ Σελεμίου, ὁ Ἐλνάθαν υἱὸς τοῦ Ἀκχοβώρ, ὁ Γαμαρίας υἱὸς τοῦ Σαφὰν καὶ Σεδεκίας υἱὸς τοῦ Ἀνανίου καὶ ὅλοι οἱ ἄρχοντες.
13 Ὁ Μιχαίας ἀνήγγειλεν εἰς αὐτοὺς ὅλους τοὺς λόγους, τοὺς ὁποίους ἤκουσε τὸν Βαροὺχ νὰ ἀναγινώσκῃ εἰς ἐπήκοον τοῦ λαοῦ.
14 Ὅλοι τότε οἱ ἄρχοντες ἀπὸ συμφώνου ἀπέστειλαν πρὸς τὸν Βαρούχ, υἱὸν τοῦ Νηρίου, τὸν Ἰουδὶν, υἱὸν Ναθανίου, υἱοῦ Σελεμίου, πατρὸς Χουσί, λέγοντες πρὸς αὐτόν· <τὴν περγαμηνὴν αὐτὴν ἀπὸ τὴν ὁποίαν σὺ διαβάζεις ὅσα εἶναι γραμμένα εἰς ἐπήκοον τοῦ λαοῦ, πάρε την εἰς τὰ χέρια σου καὶ ἔλα ἐδῶ>. Ὁ Βαροὺχ ἐπῆρε τὴν περγαμηνὴν αὐτὴν καὶ κατέβηκε πρὸς τοὺς ἄρχοντας.
15 Ἐκεῖνοι εἶπαν πρὸς αὐτόν· <ἀνάγνωσε πάλιν νὰ ἀκούσωμεν καὶ ἡμεῖς αὐτά>. Ὁ Βαροὺχ ἀνέγνωσεν.
16 Οἱ ἄρχοντες, ὅταν ἤκουσαν ὅλους αὐτοὺς τοὺς λόγους, συνεσκέφθησαν μεταξύ των, συνεφώνησαν καὶ εἶπαν· <πρέπει ἀμέσως νὰ ἀναγγείλωμεν εἰς τὸν βασιλέα ὅλους αὐτοὺς τοὺς λόγους>.
17 Τὸν δὲ Βαροὺχ ἡρώτησαν καὶ τοῦ εἶπαν· <ἀπὸ ποῦ Ἔγραψες σὺ ὅλους αὐτοὺς τοὺς λόγους;>
18 Ὁ Βαροὺχ ἀπήντησεν· <ὁ Ἱερεμίας ὑπηγόρευσε καὶ ἐγὼ ἀπὸ τὸ στόμα του ἔγραψα ὅλους αὐτοὺς τοὺς λόγους, ποὺ ὑπάρχουν εἰς τὴν περγαμηνήν>.
19 Οἱ ἄρχοντες εἶπαν εἰς τὸν Βαρούχ· <πήγαινε καὶ κρύψου, σὺ καὶ ὁ Ἱερεμίας, καὶ κανεὶς ἂς μὴ μάθῃ ποῦ εὑρίσκεσθε>.
20 Οἱ ἄρχοντες εἰσῆλθον εἰς τὸν βασιλέα, ὁ ὁποῖος κατὰ τὴν ὥραν ἐκείνην εὑρίσκετο εἰς τὴν αὐλήν, καὶ ἔδωκαν τὴν περγαμηνήν, διὰ νὰ φυλαχθῇ εἰς τὸν οἶκον τοῦ Ἐλισαμά. Ἀνήγγειλαν ὅμως εἰς τὸν βασιλέα ὅλους αὐτοὺς τοὺς λόγους.
21 Ὁ βασιλεὺς ἀπέστειλε τὸν Ἰουδίν νὰ πάρῃ τὴν περγαμηνήν, ὁ ὁποῖος καὶ πράγματι τὴν ἐπῆρεν ἀπὸ τὸν οἶκον τοῦ Ἐλισαμά. Ἀνέγνωσε δὲ ὁ Ἰουδὶν εἰς ἐπήκοον τοῦ βασιλέως καὶ εἰς ἐπήκοον ὅλων τῶν ἀρχόντων, οἱ ὁποῖοι ἵσταντο περὶ τὸν βασιλέα, τὰ γραμμένα εἰς τὴν περγαμηνήν.
22 Ὁ βασιλεὺς ἐκάθητο εἰς τὸ χειμερινὸν διαιμέρισμά του καὶ ἡ ἑστία τοῦ πυρὸς ἔκαιεν ἐνώπιόν του.
23 Καθ' ὃν χρόνον ὅμως ὁ Ἰουδὶν ἀνεγίνωσκε τρεῖς καὶ τέσσαρες σελίδας, ὁ βασιλεύς μὲ τὸ μαχαιρίδιον τοῦ γραμματέως τὰς ἀπέκοπτε καὶ τὰς ἔρριπτεν εἰς τὸ πῦρ, ποὺ εὑρίσκετο εἰς τὴν ἐσχάραν, εἰς τὸ πύραυνον. Ἔτσι δὲ παρέδωσεν εἰς τὸ πῦρ ὅλην τὴν περγαμηνήν.
24 Ὁ βασιλεὺς καὶ οἱ περὶ αὐτὸν αὐλικοὶ δὲν συνεκλονίσθησαν, ἀπὸ ὅσα ἦσαν γραμμένα εἰς τὴν περγαμηνήν, δὲν διέρρηξαν εἰς ἔνδειξιν λύπης, καὶ μετανοίας τὰ ἐνδύματά των, ἀκούοντες αὐτοὺς τοὺς λόγους,
25 ἂν καὶ ὁ Ἐλνάθαν, ὁ Γοθολίας καὶ ὁ Γαμαρίας ὑπέβαλεν εἰς τὸν βασιλέα τὴν πρότασιν νὰ μὴ παραδώσῃ εἰς τὸ πῦρ τὴν περγαμηνὴν αὐτήν.
26 Ἐξοργισμένος καὶ ἀμετανόητος ὁ βασιλεὺς διέταξε τὸν Ἱερεμεήλ, υἱὸν τοῦ βασιλέως, καὶ τὸν Σαραίαν, υἱὸν τοῦ Ἐσριήλ, νὰ συλλάβουν τὸν Βαροὺχ καὶ τὸν Ἱερεμίαν, ἀλλὰ οἱ δύο αὐτοὶ ἐν τῷ μεταξὺ εἶχαν κρυβῆ.
27 Ἔπειτα, ἀφοῦ ὁ βασιλεὺς παρέδωσεν εἰς τὸ πῦρ τὴν περγαμηνήν, ποὺ περιεῖχεν ὅλους τοὺς λόγους, τοὺς ὁποίους ἔγραψεν ὁ Βαροὺχ καθ' ὑπαγόρευσιν τοῦ Ἱερεμίου, ἔγινε λόγος Κυρίου πρὸς τὸν Ἱερεμίαν καὶ εἶπε:
28 Πάρε πάλιν σὺ ἄλλην περγαμηνὴν καὶ γράψε ὅλους τοὺς λόγους, ποὺ ἦσαν γραμμένοι εἰς τὴν προηγουμένην περγαμηνήν, τὴν ὁποίαν παρέδωσεν ὁ βασιλεὺς Ἰωακεὶμ εἰς τὸ πῦρ.
29 Καὶ θὰ πῇς: Ἔτσι εἶπεν ὁ Κύριος· σὺ κατέκαυσες τὴν περγαμηνὴν αὐτὴν εἰπών· διατί ἔγραψες εἰς αὐτὴν τοῦτο; Ὅτι δηλαδὴ ἐξάπαντος ὁ βασιλεὺς τῆς Βαβυλῶνος θὰ εἰσελθῃ εἰς τὴν πόλιν αὐτήν, θὰ καταστρέψῃ τὴν χώραν καὶ θὰ λείψουν ἀπὸ αὐτὴν ἄνθρωποι καὶ κτήνη;
30 Διὰ τοῦτο ἔτσι εἶπεν ὁ Κύριος ἐναντίον τοῦ Ἰωακείμ, βασιλέως τοῦ βασιλείου Ἰούδα· δὲν θὰ ὑπάρξῃ πλέον κανεὶς ἀπὸ τὴν οἰκογένειάν του, διὰ νὰ καθίσῃ ἐπὶ τοῦ θρόνου τοῦ Δαβίδ, τὸ δὲ πτῶμα αὐτοῦ τοῦ ἰδίου θὰ ριφθῇ ἔξω εἰς τὸ καῦμα τῆς ἡμέρας καὶ εἰς τὸ ψῦχος τῆς νυκτός.
31 Θὰ ἐπισκεφθῶ, ἐν τῇ δικαιοσύνῃ μου, διὰ νὰ τιμωρήσω αὐτόν, τὸ γένος του, τοὺς δούλους του καὶ νὰ ἐπιφέρω ἐναντίον αὐτῶν καὶ ἐναντίον τῶν κατοίκων τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐναντίον ὁλοκλήρου τῆς χώρας τοῦ βασιλείου Ἰούδα ὅλας τὰς τιμωρίας, τὰς ὁποίας εἶπα πρὸς αὐτοὺς καὶ τὰς ὁποίας αὐτοὶ δὲν ἤκουσαν οὔτε ἐπρόσεξαν.
32 Ὁ Βαροὺχ ἐπῆρεν ἄλλην περγαμηνὴν καὶ ἔγραψεν ἐπάνω εἰς αὐτὴν καθ' ὑπαγόρευσιν του Ἱερεμίου ὅλους τοὺς λόγους τοῦ βιβλίου, τοὺς ὁποίους εἶχε παραδώσει εἰς τὸ πῦρ ὁ Ἰωακείμ. Εἰς αὐτὴν δὲ τὴν περγαμηνὴν προσετέθησαν καὶ ἄλλοι λόγοι περισσότεροι ἀπὸ ἐκείνους, ποὺ ὑπῆρχαν εἰς τὴν πρώτην.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

ατὰ τὸ τέταρτον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Ἰωακείμ <605 π.Χ.>, υἱοῦ τοῦ Ἰωσία, βασιλιᾶ τοῦ Ἰούδα, ἀπηνθύνθη πρὸς ἐμὲ τὸν Ἱερεμίαν λόγος ἀποκαλυπτικὸς τοῦ Κυρίου, ὁ ὁποῖος ἔλεγε:
2 <Λάβε βιβλίον χάρτινον <ἀπὸ πάπυρον> καὶ γράψε εἰς αὐτὸ ὅλους τοὺς λόγους, τοὺς ὁποίους εἶπα πρὸς σὲ κατὰ τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ κατὰ τῆς χώρας τοῦ Ἰούδα καὶ ἐναντίον ὅλων τῶν ἐθνῶν, ἀπὸ τὴν ἡμέραν ποὺ ἄρχισα νὰ ὁμιλῶ πρὸς σέ· δηλαδὴ ἀπὸ τὰ χρόνια τῆς βασιλείας τοῦ Ἰωσία, βασιλιᾶ τοῦ Ἰουδαϊκοῦ βασιλείου, μέχρι σήμερα.
3 Ἴσως ἀκούσουν οἱ Ἰουδαῖοι καὶ συναισθανθοῦν ὅλες τὶς παιδαγωγικὲς τιμωρίες καὶ συμφορές, τὶς ὁποῖες κατὰ τὴν δικαίαν κρίσιν μου προτίθεμαι νὰ ἐξαποστείλω ἐναντίον των, καὶ ἐπιστρέψουν ἐν μετανοίᾳ ἀπὸ τὸν δρόμον τῆς ἁμαρτίας καὶ ἀποστασίας των, ὁπότε καὶ ἐγὼ θὰ τοὺς συγχωρήσω καὶ θὰ φανῶ εὐσπλαγχνικὸς εἰς τὶς ἀδικίες καὶ τὶς ἁμαρτίες των>.
4 Τότε ὁ Ἱερεμίας ἐκάλεσε τὸν Βαρούχ, τὸν υἱὸν τοῦ Νηρίου, ὁ ὁποῖος καὶ ἔγραψε καθ’ ὑπαγόρευσιν τοῦ Ἱερεμία ἐπάνω εἰς βιβλίον χάρτινον ὅλους τοὺς ἀποκαλυπτικοὺς λόγους τοῦ Κυρίου, τοὺς ὁποίους ὁ Κύριος ἐφανέρωσε πρὸς αὐτόν.
5 Εἰς τὴν συνέχειαν ὁ Ἱερεμίας ἔδωκεν εἰς τὸν Βαροὺχ τὴν ἀκόλουθον ἐντολήν: <Ἐγώ, ἐπειδὴ εὑρίσκομαι ὑπὸ παρακολούθησιν <ἤ, κατ’ ἄλλην ἑρμηνείαν: Ἐπειδὴ ἐμποδίζομαι>, δὲν ἠμπορῶ νὰ εἰσέλθω εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου.
6 Σὺ ἑπομένως πρέπει νὰ ἀναγνώσῃς τὰ γραφόμενα εἰς τὸ βιβλίον αὐτὸ εἰς ἐπήκοον τοῦ λαοῦ εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου κατὰ τὴν ἡμέραν τῆς νηστείας. Θὰ ἀναγνώσῃς ἐπίσης τὸ περιεχόμενον τοῦ βιβλίου καὶ εἰς ἐπήκοον ὅλων τῶν Ἰουδαίων, οἱ ὁποῖοι ἔρχονται ἀπὸ τὶς πόλεις των εἰς τὸν Ναόν.
7 Ἴσως οἱ προσευχὲς καὶ οἱ ἰκεσίες των εἰσακονσθοῦν ἀπὸ τὸν Θεὸν καὶ τὸν καταστήσουν ἵλεων, ἐπιστρέψουν δὲ ἀπὸ τὸν δρόμον τῆς ἀποστασίας καὶ τῆς ἁμαρτίας των, διότι εἶναι μεγάλος ὁ θυμὸς καὶ ἡ δικαία ὀργὴ τοῦ Κύριου, μὲ τὰ ὁποῖα ἀπείλησε τὸν λαὸν αὐτόν>.
8 Ὁ Βαροὺχ συνεμορφώθη ἀπολύτως μὲ ὅλα ὅσα τὸν διέταξεν ὁ Ἱερεμίας· δηλαδὴ νὰ ἀναγνώσῃ ἀπὸ τὸ βιβλίον τοὺς λόγους τοῦ Κυρίου εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου.
9 Καὶ κατὰ τὸν ἔνατον μῆνα τοῦ ὀγδόου ἔτους <ὑπάρχει καὶ ἡ γραφή: Τοῦ πέμπτου ἔτους> τῆς βασιλείας τοῦ βασιλιᾶ Ἰωακεὶμ ὅλοι οἱ κάτοικοι τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ ὅλος ὁ Ἰουδαϊκὸς λαὸς συνεκεντρώθησαν εἰς τὸν Ναὸν ἐνώπιον τὸν Κυρίου, ἀφοῦ ἐκήρυξαν πάνδημον νηστείαν.
10 Καὶ ἐνῷ ὅλος ὁ λαὸς ἄκουε μὲ προσοχήν, ὁ Βαροὺχ ἀνεγίνωσκεν ἀπὸ τὸ βιβλίον τοὺς ἀποκαλυπτικοὺς λόγους τοῦ Ἱερεμία εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου καὶ συγκεκριμένως εἰς <ἀπό> τὸ διαμέρισμα τοῦ Γαμαρίου, υἱοῦ τοῦ γραμματέως Σαφάν. Τὸ διαμέρισμα τοῦτο εὑρίσκετο εἰς τὴν ἐπάνω αὐλήν, πλησίον τῆς εἰσόδου τῆς νέας πύλης τοῦ Ναοῦ τοῦ Κυρίου.
11 Ὁ Μιχαίας, ὁ υἱὸς τοῦ Γαμαρίου, υἱοῦ τοῦ Σαφάν, ἄκουσε ὅλους τοὺς λόγους τοῦ Κυρίου, οἱ ὁποῖοι ἀνεγνώσθησαν ἀπὸ τὸ βιβλίον τοῦ Ἱερεμία.
12 Αὐτὸς λοιπὸν κατέβη ἀπὸ τὸν Ναὸν εἰς τὸ βασιλικὸν ἀνάκτορον καὶ μετέβη εἰς τὸ δωμάτιον τοῦ γραμματέως· καὶ ἰδοὺ ἐκεῖ παρεκάθηντο εἰς σύσκεψιν ὅλοι οἱ ἄρχοντες: Ὁ γραμματεὺς Ἐλισαμὰ καὶ ὁ Δαλαίας, υἱὸς τοῦ Σελεμίου, καὶ ὁ Ἐλναθάν, υἱὸς τοῦ Ἀκχοβώρ, καὶ ὁ Γαμαρίας, υἱὸς τοῦ Σαφάν, καὶ ὁ Σεδεκίας, υἱὸς τοῦ Ἀνανίου, καὶ ὅλοι οἱ ἄλλοι ἄρχοντες.
13 Καὶ ὁ Μιχαίας ἀνήγγειλεν εἰς αὐτοὺς ὅλους τοὺς λόγους τοὺς ὁποίους ἄκουσε, καθὼς ὁ Βαροὺχ τοὺς ἀνεγίνωσκεν ἐνώπιον τοῦ λαοῦ.
14 Τότε ὅλοι οἰ ἄρχοντες ἐκ συμφώνου ἀπέστειλαν πρὸς τὸν Βαρούχ, υἱὸν τοῦ Νηρίου, τὸν Ἰουδίν, υἱὸν τοῦ Ναθανίου, υἱοῦ τοῦ Σελεμίου, υἱοῦ τοῦ Χουσί <κατ’ ἄλλην γραφήν: Τὸν Ἰουδίν, υἱὸν τοῦ Ναθανίου, μαζὶ μὲ τὸν Σελεμίαν, υἱὸν τοῦ Χουσί>· τὸν <ἤ, τούς> ἀπέστειλαν μὲ τὴν ἐντολὴν νὰ εἴπῃ <ἤ, νὰ εἴπουν> εἰς τὸν Βαρούχ: <Λάβε εἰς τὰ χέρια σου τὸ βιβλίον, τὸ κείμενον τὸ ὁποῖον ἀναγινώσκεις εἰς ἐπήκοον τοῦ λαοῦ, καὶ ἔλα ἐδῶ>. Ὁ Βαροὺχ ἔλαβε τὸ βιβλίον καὶ κατέβη ἀπὸ τὸν Ναὸν πρὸς αὐτούς.
15 Καὶ οἱ ἄρχοντες τοῦ εἶπαν: <Ἀνάγνωσε, διὰ νὰ ἀκούσωμεν καὶ ἐμεῖς τὸ κείμενον τοῦ βιβλίου>. Καὶ ὁ Βαροὺχ τοὺς τὸ ἀνέγνωσεν.
16 Ὅταν οἱ ἄρχοντες ἄκουσαν ὅλους τοὺς λόγους ποὺ ἀνέγνωσεν ὁ Βαρούχ, συνεσκέφθησαν μεταξύ των, συνεφώνησαν καὶ γεμᾶτοι κατάπληξιν εἶπαν: <Πρέπει ὁπωσδήποτε νὰ ἀναγγείλωμεν εἰς τὸν βασιλιᾶ ὅλους αὐτοὺς τοὺς λόγους>.
17 Ἀπευθυνόμενοι δὲ πρὸς τὸν Βαροὺχ τὸν ἐρώτησαν: <Ἀπὸ ποὺ ἔγραψες ὅλους αὐτοὺς τοὺς λόγους;>
18 Ὁ Βαροὺχ ἀπάντησε: <Ὁ Ἱερεμίας ὑπαγόρευσε ὅλους αὐτοὺς τοὺς λόγους εἰς ἐμέ, καὶ ἐγὼ τοὺς ἔγραψα εἰς τὸ βιβλίον αὐτό>.
19 Τότε οἱ ἄρχοντες εἶπαν εἰς τὸν Βαρούχ: <Πήγαινε καὶ κρύψου σὺ καὶ ὁ Ἱερεμίας! Κανεὶς ἄνθρωπος ἂς μὴ γνωρίζῃ ποὺ εὑρίσκεσθε>.
20 Κατόπιν τούτου οἱ ἄρχοντες μετέβησαν εἰς τὸν βασιλιᾶ, εἰς τὴν αὐλὴν τῶν ἀνακτόρων, ἀφοῦ προηγουμένως παρέδωκαν τὸ βιβλίον πρὸς φύλαξιν εἰς τὸ διαμέρισμα τοῦ γραμματέως Ἐλισαμά, καὶ ἀνήγγειλαν εἰς τὸν βασιλιᾶ ὅλους αὐτοὺς τοὺς λόγους.
21 Τότε ὁ βασιλιᾶς ἀπέστειλε τὸν Ἰουδὶν νὰ παραλάβῃ τὸ βιβλίον, ὁ ὁποῖος καὶ τὸ παρέλαβεν ἀπὸ τὸ διαμέρισμα τοῦ Ἠλισαμά. Ἀνέγνωσε δὲ ὁ Ἰουδὶν τὸ περιεχόμενον τοῦ βιβλίου εἰς ἐπήκοον τὸν βασιλιᾶ καὶ εἰς ἐπήκοον ὅλων τῶν ἀρχόντων, οἱ ὁποῖοι ἐστέκοντο γύρω ἀπὸ τὸν βασιλιᾶ.
22 Ὁ βασιλιᾶς δὲ ἐκάθητο εἰς τὸ χειμερινὸν διαμέρισμα τῶν ἀνακτόρων, καὶ ἡ ἑστία τῆς φωτιᾶς ἔκαιεν ἐμπρός του.
23 Συνέβη δὲ τοῦτο: Μόλις ὁ Ἰουδὶν ἐτελείωνε τὴν ἀνάγνωσιν τριῶν ἢ τεσσάρων σελίδων <ὀρθοτέρα: Στηλῶν τοῦ βιβλίου>, ὁ βασιλιᾶς τὶς ἔκοβε μὲ τὸ μικρὸν μαχαίρι τὸν γραμματέως καὶ τὶς ἔρριχνε εἰς τὴν φωτιὰ τῆς ἐσχάρας, μέχρις ὅτου ὁλόκληρον τὸ βιβλίον ἐκάη εἰς τὶς φλόγες τῆς φωτιᾶς τῆς ἐσχάρας.
24 Ὅμως, παρ' ὅλον ὅτι ὁ βασιλιᾶς καὶ οἱ αὐλικοί του ἄκουσαν ὅλους αὐτοὺς τοὺς φοβεροὺς λόγους τοῦ βιβλίου, δὲν συνεκλονίσθησαν οὔτε συνεκινήθησαν οὔτε ἔσχισαν τὰ ροῦχα των εἰς ἔνδειξιν πένθους καὶ μετανοίας.
25 <Αὐτὰ συνέβησαν>, ἂν καὶ ὁ Ἐλναθὰν καὶ ὁ Γοθολίας καὶ ὁ Γαμαρίας εἰσηγήθησαν εἰς τὸν βασιλιᾶ νὰ μὴ καύσῃ τὸ βιβλίον.
26 Τότε ὁ βασιλιᾶς διέταξε τὸν Ἱερεμεήλ, υἱὸν τοῦ βασιλιᾶ, καὶ τὸν Σαραίαν, υἱὸν τοῦ Ἐσριήλ, νὰ συλλάβουν τὸν Βαροὺχ καὶ τὸν Ἱερεμίαν. Αὐτοὶ ὅμως εἶχαν ἤδη κρυφθῇ.
27 Μετὰ τὴν καῦσιν ἀπὸ τὸν βασιλιᾶ Ἰωακεὶμ τοῦ βιβλίου, τὸ ὁποῖον περιεῖχεν ὅλους τοὺς λόγους, τοὺς ὅποιους ἔγραψεν ὁ Βαροὺχ καθ' ὑπαγόρευσιν τοῦ Ἱερεμία, ἀπηυθύνθη πρὸς τὸν Ἱερεμίαν λόγος ἀποκαλυπτικὸς τοῦ Κύριου, ὁ ὁποῖος ἔλεγε:
28 <Λάβε πάλιν σὺ ἄλλο χαρτί <πάπυρον> καὶ γράψε ὅλους τοὺς λόγους, ποὺ ἦσαν γραμμένοι εἰς τὸ πρῶτον χαρτί, τὸ ὁποῖον ἔκαυσεν ὁ βασιλιᾶς Ἰωακείμ.
29 Ὅσον ἀφορᾷ δὲ εἰς τὸν Ἰωακείμ, τὸν βασιλιᾶ τὸν Ἰούδα, εἰς αὐτὸν θὰ εἰπῇς: <Ἔτσι εἶπεν ὁ Κύριος: Σὺ ἔκαυσες τὸ βιβλίον αὐτὸ λέγων: Διατὶ ἔγραψες εἰς αὐτὸ τοῦτο; Ὅτι δηλαδὴ ὁ βασιλιᾶς τῆς Βαβυλῶνος θὰ εἰσβάλῃ ὁπωσδήποτε καὶ θὰ ἐρημώσῃ τὴν χώραν αὐτήν, καὶ θὰ ἐκλείψουν ἀπὸ αὐτὴν ἄνθρωποι καὶ κτήνη;>
30 <Διὰ τοῦτο ἔτσι ὡμίλησε καὶ εἶπεν ὁ Κύριος κατὰ τοῦ Ἰωακείμ, βασιλιᾶ τοῦ Ἰούδα: <Δὲν θὰ ὑπάρξῃ πλέον κανεὶς ἀπόγονός του νὰ τὸν διαδεχθῇ εἰς τὸν θρόνον τοῦ Δαβίδ, τὸ δὲ πτῶμα τοῦ Ἰωακεὶμ θὰ πεταχθῇ, θὰ ἀπορριφθῇ ἔξω, ἐκτεθειμένον εἰς τὸν καύσωνα τῆς ἡμέρας καὶ εἰς τὴν παγωνιὰ τῆς νύχτας.
31 Καὶ ἐν τῇ δικαιοκρισίᾳ μου θὰ τιμωρήσω αὐτὸν τὸν ἴδιον καὶ τοὺς ἀπογόνους του καὶ τοὺς δούλους του <κατ’ ἄλλους: Τοὺς ἀξιωματούχους του>, θὰ ἐπιφέρω δὲ ἐναντίον των καὶ ἐναντίον τῶν κατοίκων τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐναντίον τῆς χώρας τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα ὅλες τὶς τιμωρίες, τὸν ὄλεθρον καὶ τὴν καταστροφήν, τὰ ὁποῖα προανήγγειλα καὶ ἀπείλησα κατ’ αὐτῶν, καὶ εἰς τὰ ὁποῖα δὲν ἔδωσαν προσοχήν>.
32 Καὶ ὁ Βαροὺχ ἔλαβεν ἄλλο βιβλίον καὶ ἔγραψεν εἰς αὐτὸ καθ’ ὑπαγόρευσιν τοῦ Ἱερεμία ὅλους τοὺς λόγους τοῦ πρώτου βιβλίου, τὸ ὁποῖον κατέκαυσεν ὁ βασιλιᾶς Ἰωακείμ. Εἰς τὸ δεύτερον αὐτὸ βιβλίον προσετέθησαν καὶ ἄλλοι ἀποκαλυπτικοὶ λόγοι, περισσότεροι ἐκείνων ποὺ εἶχαν καταγραφῆ εἰς τὸ πρῶτον.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
ν τῷ ἐνιαυτῷ τῷ τετάρτῳ Ἰωακεὶμ υἱοῦ Ἰωσία βασιλέως Ἰούδα ἐγενήθη λόγος Κυρίου πρός με λέγων·	ατὰ τὸ τέταρτον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Ἰωακείμ, υἱοῦ τοῦ Ἰωσία, βασιλέως τοῦ Ἰούδα, ὡμίλησεν ὁ Κύριος πρὸς ἐμὲ καὶ εἶπε:	ατὰ τὸ τέταρτον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Ἰωακείμ <605 π.Χ.>, υἱοῦ τοῦ Ἰωσία, βασιλιᾶ τοῦ Ἰούδα, ἀπηνθύνθη πρὸς ἐμὲ τὸν Ἱερεμίαν λόγος ἀποκαλυπτικὸς τοῦ Κυρίου, ὁ ὁποῖος ἔλεγε:
2 λάβε σεαυτῷ χαρτίον βιβλίου καὶ γράψον ἐπ' αὐτοῦ πάντας τοὺς λόγους, οὓς ἐλάλησα πρὸς σὲ ἐπὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐπὶ Ἰούδα καὶ ἐπὶ πάντα τὰ ἔθνη, ἀφ ἧς ἡμέρας λαλήσαντός μου πρὸς σέ, ἀφ' ἡμερῶν Ἰωσία βασιλέως Ἰούδα καὶ ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης·	2 Πάρε εἰλητὴν περγαμηνὴν καὶ γράψε ἐπάνω εἰς αὐτὴν ὅλους τοὺς λόγους, τοὺς ὁποίους ἐγὼ εἶπα πρὸς σέ, ἐναντίον τῆς Ἱερουσαλήμ, ἐναντίον τῆς Ἰουδαίας χώρας καὶ ἐναντίον ὅλων τῶν ἐθνῶν, ἀπὸ τὴν ἡμέραν κατὰ τὴν ὁποίαν ἤρχισα νὰ ὁμιλῶ πρὸς σέ, ἀπὸ τὴν ἐποχὴν τοῦ Ἰωσίου, βασιλέως τῶν Ἰουδαίων, καὶ μέχρι τῆς ἡμέρας αὐτῆς.	2 <Λάβε βιβλίον χάρτινον <ἀπὸ πάπυρον> καὶ γράψε εἰς αὐτὸ ὅλους τοὺς λόγους, τοὺς ὁποίους εἶπα πρὸς σὲ κατὰ τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ κατὰ τῆς χώρας τοῦ Ἰούδα καὶ ἐναντίον ὅλων τῶν ἐθνῶν, ἀπὸ τὴν ἡμέραν ποὺ ἄρχισα νὰ ὁμιλῶ πρὸς σέ· δηλαδὴ ἀπὸ τὰ χρόνια τῆς βασιλείας τοῦ Ἰωσία, βασιλιᾶ τοῦ Ἰουδαϊκοῦ βασιλείου, μέχρι σήμερα.
3 ἴσως ἀκούσεται ὁ οἶκος Ἰούδα πάντα τὰ κακά, ἃ ἐγὼ λογίζομαι ποιῆσαι αὐτοῖς, ἵνα ἀποστρέψωσιν ἀπὸ τῆς ὁδοῦ αὐτῶν τῆς πονηρᾶς, καὶ ἵλεως ἔσομαι ταῖς ἀδικίαις αὐτῶν καὶ ταῖς ἁμαρτίαις αὐτῶν.	3 Ἴσως ἀκούσουν, κατανυγοῦν καὶ συναισθανθοῦν οἱ Ἰουδαῖοι ὅλας τὰς τιμωρίας, τὰς ὁποίας ἐγὼ σκέπτομαι νὰ ἐξαποστείλω ἐναντίον των, καὶ ἐν μετανοίᾳ ἐπιστρέψουν ἀπὸ τὴν κακίαν αὐτῶν, ὁπότε ἐγὼ θὰ φανῶ ἵλεως εἰς τὰς ἀδικίας καὶ τὰς ἁμαρτίας των.	3 Ἴσως ἀκούσουν οἱ Ἰουδαῖοι καὶ συναισθανθοῦν ὅλες τὶς παιδαγωγικὲς τιμωρίες καὶ συμφορές, τὶς ὁποῖες κατὰ τὴν δικαίαν κρίσιν μου προτίθεμαι νὰ ἐξαποστείλω ἐναντίον των, καὶ ἐπιστρέψουν ἐν μετανοίᾳ ἀπὸ τὸν δρόμον τῆς ἁμαρτίας καὶ ἀποστασίας των, ὁπότε καὶ ἐγὼ θὰ τοὺς συγχωρήσω καὶ θὰ φανῶ εὐσπλαγχνικὸς εἰς τὶς ἀδικίες καὶ τὶς ἁμαρτίες των>.
4 Καὶ ἐκάλεσεν Ἱερεμίας τὸν Βαροὺχ υἱὸν Νηρίου, καὶ ἔγραψεν ἀπὸ στόματος Ἱερεμίου πάντας τοὺς λόγους Κυρίου, οὓς ἐχρημάτισε πρὸς αὐτόν, εἰς χαρτίον βιβλίου.	4 Ἐκάλεσεν ὁ Ἱερεμίας τὸν Βαρούχ, υἱὸν τοῦ Νηρίου, καὶ ἐκεῖνος καθ' ὑπαγόρευσιν τοῦ Ἱερεμίου ἔγραψεν ὅλους τοὺς λόγους τοῦ Κυρίου, τοὺς ὁποίους ὁ Κύριος εἶπε πρὸς αὐτόν. Τοὺς ἔγραψεν εἰς τὴν εἰλητὴν περγαμηνήν.	4 Τότε ὁ Ἱερεμίας ἐκάλεσε τὸν Βαρούχ, τὸν υἱὸν τοῦ Νηρίου, ὁ ὁποῖος καὶ ἔγραψε καθ’ ὑπαγόρευσιν τοῦ Ἱερεμία ἐπάνω εἰς βιβλίον χάρτινον ὅλους τοὺς ἀποκαλυπτικοὺς λόγους τοῦ Κυρίου, τοὺς ὁποίους ὁ Κύριος ἐφανέρωσε πρὸς αὐτόν.
5 Καὶ ἐνετείλατο Ἱερεμίας τῷ Βαροὺχ λέγων· ἐγὼ φυλάσσομαι, οὐ μὴ δύνωμαι εἰσελθεῖν εἰς οἶκον Κυρίου.	5 Ἔπειτα ὁ Ἱερεμίας ἔδωσεν ἐντολὴν καὶ ὁδηγίαν εἰς τὸν Βαροὺχ λέγων· <ἐγὼ εὑρίσκομαι ἀπὸ φρούρησιν καὶ δὲν ἠμπορῶ νὰ εἰσέλθω εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου.	5 Εἰς τὴν συνέχειαν ὁ Ἱερεμίας ἔδωκεν εἰς τὸν Βαροὺχ τὴν ἀκόλουθον ἐντολήν: <Ἐγώ, ἐπειδὴ εὑρίσκομαι ὑπὸ παρακολούθησιν <ἤ, κατ’ ἄλλην ἑρμηνείαν: Ἐπειδὴ ἐμποδίζομαι>, δὲν ἠμπορῶ νὰ εἰσέλθω εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου.
6 Καὶ ἀναγνώσῃ ἐν τῷ χαρτίω τούτῳ εἰς τὰ ὦτα τοῦ λαοῦ ἐν οἴκῳ Κυρίου ἐν ἡμέρᾳ νηστείας, καὶ ἐν ὠσὶ παντὸς Ἰούδα τῶν ἐρχομένων ἐκ πόλεων αὐτῶν ἀναγνώσῃ αὐτοῖς·	6 Σύ, λοιπόν, θὰ ἀναγνώσῃς τὴν περγαμηνὴν αὐτὴν εἰς ἐπήκοον ὅλου τοῦ λαοῦ, ἐν τῷ ναῷ τοῦ Κυρίου κατὰ τὴν ἡμέραν τῆς νηστείας. Θὰ ἀναγνώσῃς νὰ ἀκούσουν ὅλοι οἱ Ἰουδαῖοι, οἱ ὁποῖοι ἔρχονται ἀπὸ τὰς πόλεις αὐτῶν εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου.	6 Σὺ ἑπομένως πρέπει νὰ ἀναγνώσῃς τὰ γραφόμενα εἰς τὸ βιβλίον αὐτὸ εἰς ἐπήκοον τοῦ λαοῦ εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου κατὰ τὴν ἡμέραν τῆς νηστείας. Θὰ ἀναγνώσῃς ἐπίσης τὸ περιεχόμενον τοῦ βιβλίου καὶ εἰς ἐπήκοον ὅλων τῶν Ἰουδαίων, οἱ ὁποῖοι ἔρχονται ἀπὸ τὶς πόλεις των εἰς τὸν Ναόν.
7 ἴσως πεσεῖται ἔλεος αὐτῶν κατὰ πρόσωπον Κυρίου, καὶ ἀποστρέψουσιν ἐκ τῆς ὁδοῦ αὐτῶν τῆς πονηράς, ὅτι μέγας ὁ θυμὸς καὶ ἡ ὀργῇ Κυρίου, ἣν ἐλάλησεν ἐπὶ τὸν λαὸν τοῦτον.	7 Ἴσως μετανοήσουν καὶ ζητήσουν παρὰ τοῦ Κυρίου συγχώρησιν καὶ ἐλεηθοῦν ἀπὸ αὐτόν, ἐὰν ὁ καθένας ἐπιστρέψῃ ἀπὸ τὴν ὁδὸν αὐτοῦ τὴν πονηράν. Διότι εἶναι μέγας ὁ θυμὸς καὶ ἡ ὀργὴ τοῦ Κυρίου, τὴν ὁποίαν ἐξεδήλωσεν ἐναντίον τοῦ λαοῦ αὐτοῦ>.	7 Ἴσως οἱ προσευχὲς καὶ οἱ ἰκεσίες των εἰσακονσθοῦν ἀπὸ τὸν Θεὸν καὶ τὸν καταστήσουν ἵλεων, ἐπιστρέψουν δὲ ἀπὸ τὸν δρόμον τῆς ἀποστασίας καὶ τῆς ἁμαρτίας των, διότι εἶναι μεγάλος ὁ θυμὸς καὶ ἡ δικαία ὀργὴ τοῦ Κύριου, μὲ τὰ ὁποῖα ἀπείλησε τὸν λαὸν αὐτόν>.
8 Καὶ ἐποίησε Βαροὺχ κατὰ πάντα, ἃ ἐνετείλατο αὐτῷ Ἱερεμίας, τοῦ ἀναγνῶναι ἐν τῷ βιβλίῳ τοὺς λόγους Κυρίου ἐν οἶκῳ Κυρίου.	8 Ὁ Βαροὺχ ἔπραξε σύμφωνα μὲ ὅλα ἐκεῖνα, ποὺ τὸν εἶχε διατάξει ὁ Ἱερεμίας· νὰ ἀναγνώσῃ, δηλαδή, εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου τοὺς λόγους, οἱ ὁποῖοι ἦσαν γραμμένοι εἰς τὴν περγαμηνήν.	8 Ὁ Βαροὺχ συνεμορφώθη ἀπολύτως μὲ ὅλα ὅσα τὸν διέταξεν ὁ Ἱερεμίας· δηλαδὴ νὰ ἀναγνώσῃ ἀπὸ τὸ βιβλίον τοὺς λόγους τοῦ Κυρίου εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου.
9 Καὶ ἐγενήθη ἐν τῷ ἔτει τῷ ὀγδόῳ τῷ βασιλεῖ Ἰωακεὶμ ἐν τῷ μηνὶ τῷ ἐνάτῳ, ἐξεκκλησίασαν νηστείαν κατὰ πρόσωπον Κυρίου πᾶς ὁ λαὸς ἐν Ἱερουσαλὴμ καὶ οἶκος Ἰούδα.	9 Κατὰ τὸ ὄγδοον, λοιπόν, ἐκεῖνο ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ βασιλέως Ἰωακείμ, κατὰ τὸν ἔνατον μῆνα, ὅλοι οἱ κάτοικοι τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ ὅλος ὁ Ἰουδαϊκὸς λαὸς συνεκεντρώθησαν ἐνώπιον τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου, ἀφοῦ ἐκήρυξαν ἡμέραν γενικῆς νηστείας.	9 Καὶ κατὰ τὸν ἔνατον μῆνα τοῦ ὀγδόου ἔτους <ὑπάρχει καὶ ἡ γραφή: Τοῦ πέμπτου ἔτους> τῆς βασιλείας τοῦ βασιλιᾶ Ἰωακεὶμ ὅλοι οἱ κάτοικοι τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ ὅλος ὁ Ἰουδαϊκὸς λαὸς συνεκεντρώθησαν εἰς τὸν Ναὸν ἐνώπιον τὸν Κυρίου, ἀφοῦ ἐκήρυξαν πάνδημον νηστείαν.
10 Καὶ ἀνεγίνωσκε Βαροὺχ ἐν τῷ βιβλίῳ τοὺς λόγους Ἱερεμίου ἐν οἴκῳ Κυρίου, ἐν οἴκῳ Γαμαρίου, υἱοῦ Σαφὰν τοῦ γραμματέως, ἐν τῇ αὐλῇ τῇ ἐπάνω ἐν προθύροις πύλης τοῦ οἴκου Κυρίου τῆς καινῆς καὶ ἐν ὠσὶ παντὸς τοῦ λαοῦ.	10 Τότε ὁ Βαροὺχ ἤρχισε νὰ ἀναγινώσκῃ ἀπὸ τὸ βιβλίον τοὺς λόγους τοῦ Ἱερεμίου εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου, εἰς τὸ διαμέρισμα τοῦ Γαμαρίου, υἱοῦ τοῦ Σαφὰν τοῦ γραμματέως, εἰς τὴν ἐπάνω αὐλὴν τοῦ ναοῦ, εἰς τὴν εἰσοδον τῆς νέας πύλης τοῦ οἴκου τοῦ Κυρίου. Ἀνεγίνωσκεν αὐτὰ εἰς ἐπήκοον ὅλου τοῦ λαοῦ.	10 Καὶ ἐνῷ ὅλος ὁ λαὸς ἄκουε μὲ προσοχήν, ὁ Βαροὺχ ἀνεγίνωσκεν ἀπὸ τὸ βιβλίον τοὺς ἀποκαλυπτικοὺς λόγους τοῦ Ἱερεμία εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου καὶ συγκεκριμένως εἰς <ἀπό> τὸ διαμέρισμα τοῦ Γαμαρίου, υἱοῦ τοῦ γραμματέως Σαφάν. Τὸ διαμέρισμα τοῦτο εὑρίσκετο εἰς τὴν ἐπάνω αὐλήν, πλησίον τῆς εἰσόδου τῆς νέας πύλης τοῦ Ναοῦ τοῦ Κυρίου.
11 Καὶ ἤκουσε Μιχαίας υἱὸς Γαμαρίου υἱοῦ Σαφὰν ἅπαντας τοὺς λόγους Κυρίου ἐκ τοῦ βιβλίου·	11 Ὁ Μιχαίας, ὁ υἱὸς τοῦ Γαμαρίου, υἱοῦ τοῦ Σαφάν, ἤκουσεν ὅλους αὐτοὺς τοὺς λόγους τοῦ Κυρίου ἀπὸ τὸ βιβλίον τοῦ Ἱερεμίου.	11 Ὁ Μιχαίας, ὁ υἱὸς τοῦ Γαμαρίου, υἱοῦ τοῦ Σαφάν, ἄκουσε ὅλους τοὺς λόγους τοῦ Κυρίου, οἱ ὁποῖοι ἀνεγνώσθησαν ἀπὸ τὸ βιβλίον τοῦ Ἱερεμία.
12 καὶ κατέβη εἰς οἰκίαν τοῦ βασιλέως, εἰς τὸν οἶκον τοῦ γραμματέως καὶ ἰδοὺ ἐκεῖ πάντες οἱ ἄρχοντες ἐκάθηντο, Ἐλισαμὰ ὁ γραμματεὺς καὶ Δαλαίας υἱὸς Σελεμίου καὶ Ἐλνάθαν υἱὸς Ἀκχοβὼρ καὶ Γαμαρίας υἱὸς Σαφὰν καὶ Σαδεκίας υἱὸς Ἀνανίου καὶ πάντες οἱ ἄρχοντες,	12 Αὐτὸς κατέβηκεν εἰς τὸ ἀνάκτορον του βασιλέως εἰς τὸ δωμάτιον τοῦ γραμματέως καὶ ἰδοὺ ἐκεῖ παρεκάθηντο ὅλοι οἱ ἄρχοντες· ὁ Ἐλισαμὰ ὁ γραμματεύς, καὶ ὁ Δαλαίας υἱὸς τοῦ Σελεμίου, ὁ Ἐλνάθαν υἱὸς τοῦ Ἀκχοβώρ, ὁ Γαμαρίας υἱὸς τοῦ Σαφὰν καὶ Σεδεκίας υἱὸς τοῦ Ἀνανίου καὶ ὅλοι οἱ ἄρχοντες.	12 Αὐτὸς λοιπὸν κατέβη ἀπὸ τὸν Ναὸν εἰς τὸ βασιλικὸν ἀνάκτορον καὶ μετέβη εἰς τὸ δωμάτιον τοῦ γραμματέως· καὶ ἰδοὺ ἐκεῖ παρεκάθηντο εἰς σύσκεψιν ὅλοι οἱ ἄρχοντες: Ὁ γραμματεὺς Ἐλισαμὰ καὶ ὁ Δαλαίας, υἱὸς τοῦ Σελεμίου, καὶ ὁ Ἐλναθάν, υἱὸς τοῦ Ἀκχοβώρ, καὶ ὁ Γαμαρίας, υἱὸς τοῦ Σαφάν, καὶ ὁ Σεδεκίας, υἱὸς τοῦ Ἀνανίου, καὶ ὅλοι οἱ ἄλλοι ἄρχοντες.
13 καὶ ἀνήγγειλεν αὐτοῖς Μιχαίας πάντας τοὺς λόγους, οὓς ἤκουσεν ἀναγινώσκοντος Βαροὺχ εἰς τὰ ὦτα τοῦ λαοῦ.	13 Ὁ Μιχαίας ἀνήγγειλεν εἰς αὐτοὺς ὅλους τοὺς λόγους, τοὺς ὁποίους ἤκουσε τὸν Βαροὺχ νὰ ἀναγινώσκῃ εἰς ἐπήκοον τοῦ λαοῦ.	13 Καὶ ὁ Μιχαίας ἀνήγγειλεν εἰς αὐτοὺς ὅλους τοὺς λόγους τοὺς ὁποίους ἄκουσε, καθὼς ὁ Βαροὺχ τοὺς ἀνεγίνωσκεν ἐνώπιον τοῦ λαοῦ.
14 Καὶ ἀπέστειλαν πάντες οἱ ἄρχοντες πρὸς Βαροὺχ υἱὸν Νηρίου τὸν Ἰουδὶν υἱὸν Ναθανίου, υἱοῦ Σελεμίου, υἱοῦ Χουσί, λέγοντες· τὸ χαρτίον, ἐν ᾧ σὺ ἀναγινώσκεις ἐν αὐτῷ ἐν ὠσὶ τοῦ λαοῦ, λάβε αὐτὸ εἰς τὴν χεῖρά σου καὶ ἧκε· καὶ ἔλαβε Βαροὺχ τὸ χαρτίον καὶ κατέβη πρὸς αὐτούς.	14 Ὅλοι τότε οἱ ἄρχοντες ἀπὸ συμφώνου ἀπέστειλαν πρὸς τὸν Βαρούχ, υἱὸν τοῦ Νηρίου, τὸν Ἰουδὶν, υἱὸν Ναθανίου, υἱοῦ Σελεμίου, πατρὸς Χουσί, λέγοντες πρὸς αὐτόν· <τὴν περγαμηνὴν αὐτὴν ἀπὸ τὴν ὁποίαν σὺ διαβάζεις ὅσα εἶναι γραμμένα εἰς ἐπήκοον τοῦ λαοῦ, πάρε την εἰς τὰ χέρια σου καὶ ἔλα ἐδῶ>. Ὁ Βαροὺχ ἐπῆρε τὴν περγαμηνὴν αὐτὴν καὶ κατέβηκε πρὸς τοὺς ἄρχοντας.	14 Τότε ὅλοι οἰ ἄρχοντες ἐκ συμφώνου ἀπέστειλαν πρὸς τὸν Βαρούχ, υἱὸν τοῦ Νηρίου, τὸν Ἰουδίν, υἱὸν τοῦ Ναθανίου, υἱοῦ τοῦ Σελεμίου, υἱοῦ τοῦ Χουσί <κατ’ ἄλλην γραφήν: Τὸν Ἰουδίν, υἱὸν τοῦ Ναθανίου, μαζὶ μὲ τὸν Σελεμίαν, υἱὸν τοῦ Χουσί>· τὸν <ἤ, τούς> ἀπέστειλαν μὲ τὴν ἐντολὴν νὰ εἴπῃ <ἤ, νὰ εἴπουν> εἰς τὸν Βαρούχ: <Λάβε εἰς τὰ χέρια σου τὸ βιβλίον, τὸ κείμενον τὸ ὁποῖον ἀναγινώσκεις εἰς ἐπήκοον τοῦ λαοῦ, καὶ ἔλα ἐδῶ>. Ὁ Βαροὺχ ἔλαβε τὸ βιβλίον καὶ κατέβη ἀπὸ τὸν Ναὸν πρὸς αὐτούς.
15 Καὶ εἶπαν αὐτῷ· πάλιν ἀνάγνωθι εἰς τὰ ὦτα ἡμῶν, καὶ ἀνέγνω Βαρούχ.	15 Ἐκεῖνοι εἶπαν πρὸς αὐτόν· <ἀνάγνωσε πάλιν νὰ ἀκούσωμεν καὶ ἡμεῖς αὐτά>. Ὁ Βαροὺχ ἀνέγνωσεν.	15 Καὶ οἱ ἄρχοντες τοῦ εἶπαν: <Ἀνάγνωσε, διὰ νὰ ἀκούσωμεν καὶ ἐμεῖς τὸ κείμενον τοῦ βιβλίου>. Καὶ ὁ Βαροὺχ τοὺς τὸ ἀνέγνωσεν.
16 Καὶ ἐγενήθη ὡς ἤκουσαν πάντας τοὺς λόγους, συνεβουλεύσαντο ἕκαστος πρὸς τὸν πλησίον αὐτοῦ καὶ εἶπον· ἀναγγέλλοντες ἀναγγείλωμεν τῷ βασιλεῖ ἄπαντας τοὺς λόγους τούτους.	16 Οἱ ἄρχοντες, ὅταν ἤκουσαν ὅλους αὐτοὺς τοὺς λόγους, συνεσκέφθησαν μεταξύ των, συνεφώνησαν καὶ εἶπαν· <πρέπει ἀμέσως νὰ ἀναγγείλωμεν εἰς τὸν βασιλέα ὅλους αὐτοὺς τοὺς λόγους>.	16 Ὅταν οἱ ἄρχοντες ἄκουσαν ὅλους τοὺς λόγους ποὺ ἀνέγνωσεν ὁ Βαρούχ, συνεσκέφθησαν μεταξύ των, συνεφώνησαν καὶ γεμᾶτοι κατάπληξιν εἶπαν: <Πρέπει ὁπωσδήποτε νὰ ἀναγγείλωμεν εἰς τὸν βασιλιᾶ ὅλους αὐτοὺς τοὺς λόγους>.
17 Καὶ τὸν Βαροὺχ ἠρώτησαν λέγοντες· πόθεν ἔγραψας πάντας τοὺς λόγους τούτους;	17 Τὸν δὲ Βαροὺχ ἡρώτησαν καὶ τοῦ εἶπαν· <ἀπὸ ποῦ Ἔγραψες σὺ ὅλους αὐτοὺς τοὺς λόγους;>	17 Ἀπευθυνόμενοι δὲ πρὸς τὸν Βαροὺχ τὸν ἐρώτησαν: <Ἀπὸ ποὺ ἔγραψες ὅλους αὐτοὺς τοὺς λόγους;>
18 Καὶ εἶπε Βαρούχ· ἀπὸ στόματος αὐτοῦ ἀνήγγειλέ μοι Ἱερεμίας πάντας τοὺς λόγους τούτους, καὶ ἔγραφον ἐν βιβλίῳ.	18 Ὁ Βαροὺχ ἀπήντησεν· <ὁ Ἱερεμίας ὑπηγόρευσε καὶ ἐγὼ ἀπὸ τὸ στόμα του ἔγραψα ὅλους αὐτοὺς τοὺς λόγους, ποὺ ὑπάρχουν εἰς τὴν περγαμηνήν>.	18 Ὁ Βαροὺχ ἀπάντησε: <Ὁ Ἱερεμίας ὑπαγόρευσε ὅλους αὐτοὺς τοὺς λόγους εἰς ἐμέ, καὶ ἐγὼ τοὺς ἔγραψα εἰς τὸ βιβλίον αὐτό>.
19 Καὶ εἶπον τῷ Βαρούχ· βάδισον καὶ κατακρύβηθι σὺ καὶ Ἱερεμίας· ἄνθρωπος μὴ γνώτω ποῦ ὑμεῖς.	19 Οἱ ἄρχοντες εἶπαν εἰς τὸν Βαρούχ· <πήγαινε καὶ κρύψου, σὺ καὶ ὁ Ἱερεμίας, καὶ κανεὶς ἂς μὴ μάθῃ ποῦ εὑρίσκεσθε>.	19 Τότε οἱ ἄρχοντες εἶπαν εἰς τὸν Βαρούχ: <Πήγαινε καὶ κρύψου σὺ καὶ ὁ Ἱερεμίας! Κανεὶς ἄνθρωπος ἂς μὴ γνωρίζῃ ποὺ εὑρίσκεσθε>.
20 Καὶ εἰσῆλθον πρὸς τὸν βασιλέα εἰς τὴν αὐλήν, καὶ τὸ χαρτίον ἔδωκαν φυλάσσειν ἐν οἴκῳ Ἐλισαμά, καὶ ἀνήγγειλαν τῷ βασιλεῖ πάντας τοὺς λόγους τούτους.	20 Οἱ ἄρχοντες εἰσῆλθον εἰς τὸν βασιλέα, ὁ ὁποῖος κατὰ τὴν ὥραν ἐκείνην εὑρίσκετο εἰς τὴν αὐλήν, καὶ ἔδωκαν τὴν περγαμηνήν, διὰ νὰ φυλαχθῇ εἰς τὸν οἶκον τοῦ Ἐλισαμά. Ἀνήγγειλαν ὅμως εἰς τὸν βασιλέα ὅλους αὐτοὺς τοὺς λόγους.	20 Κατόπιν τούτου οἱ ἄρχοντες μετέβησαν εἰς τὸν βασιλιᾶ, εἰς τὴν αὐλὴν τῶν ἀνακτόρων, ἀφοῦ προηγουμένως παρέδωκαν τὸ βιβλίον πρὸς φύλαξιν εἰς τὸ διαμέρισμα τοῦ γραμματέως Ἐλισαμά, καὶ ἀνήγγειλαν εἰς τὸν βασιλιᾶ ὅλους αὐτοὺς τοὺς λόγους.
21 Καὶ ἀπέστειλεν ὁ βασιλεὺς τὸν Ἰουδὶν λαβεῖν τὸ χαρτίον, καὶ ἔλαβεν αὐτὸ ἐξ οἴκου Ἐλισαμά· καὶ ἀνέγνω Ἰουδίν εἰς τὰ ὦτα τοῦ βασιλέως καὶ εἰς τὰ ὦτα πάντων τῶν ἀρχόντων τῶν ἐστηκότων περὶ τόν βασιλέα.	21 Ὁ βασιλεὺς ἀπέστειλε τὸν Ἰουδίν νὰ πάρῃ τὴν περγαμηνήν, ὁ ὁποῖος καὶ πράγματι τὴν ἐπῆρεν ἀπὸ τὸν οἶκον τοῦ Ἐλισαμά. Ἀνέγνωσε δὲ ὁ Ἰουδὶν εἰς ἐπήκοον τοῦ βασιλέως καὶ εἰς ἐπήκοον ὅλων τῶν ἀρχόντων, οἱ ὁποῖοι ἵσταντο περὶ τὸν βασιλέα, τὰ γραμμένα εἰς τὴν περγαμηνήν.	21 Τότε ὁ βασιλιᾶς ἀπέστειλε τὸν Ἰουδὶν νὰ παραλάβῃ τὸ βιβλίον, ὁ ὁποῖος καὶ τὸ παρέλαβεν ἀπὸ τὸ διαμέρισμα τοῦ Ἠλισαμά. Ἀνέγνωσε δὲ ὁ Ἰουδὶν τὸ περιεχόμενον τοῦ βιβλίου εἰς ἐπήκοον τὸν βασιλιᾶ καὶ εἰς ἐπήκοον ὅλων τῶν ἀρχόντων, οἱ ὁποῖοι ἐστέκοντο γύρω ἀπὸ τὸν βασιλιᾶ.
22 Καὶ ὁ βασιλεὺς ἐκάθητο ἐν οἴκῳ χειμερινῷ, καὶ ἐσχάρα πυρὸς κατὰ πρόσωπον αὐτοῦ.	22 Ὁ βασιλεὺς ἐκάθητο εἰς τὸ χειμερινὸν διαιμέρισμά του καὶ ἡ ἑστία τοῦ πυρὸς ἔκαιεν ἐνώπιόν του.	22 Ὁ βασιλιᾶς δὲ ἐκάθητο εἰς τὸ χειμερινὸν διαμέρισμα τῶν ἀνακτόρων, καὶ ἡ ἑστία τῆς φωτιᾶς ἔκαιεν ἐμπρός του.
23 Καὶ ἐγενήθη ἀναγινώσκοντος Ἰουδὶν τρεῖς σελίδας καὶ τέσσαρα ἀπέτεμεν αὐτὰς τὸ ξυρῷ τοῦ γραμματέως καὶ ἔρριπτεν εἰς τὸ πῦρ τὸ ἐπὶ τῆς ἐσχάρας, ἔως ἐξέλιπε πᾶς ὁ χάρτης εἰς τὸ πῦρ τὸ ἐπὶ τῆς ἐσχάρας.	23 Καθ' ὃν χρόνον ὅμως ὁ Ἰουδὶν ἀνεγίνωσκε τρεῖς καὶ τέσσαρες σελίδας, ὁ βασιλεύς μὲ τὸ μαχαιρίδιον τοῦ γραμματέως τὰς ἀπέκοπτε καὶ τὰς ἔρριπτεν εἰς τὸ πῦρ, ποὺ εὑρίσκετο εἰς τὴν ἐσχάραν, εἰς τὸ πύραυνον. Ἔτσι δὲ παρέδωσεν εἰς τὸ πῦρ ὅλην τὴν περγαμηνήν.	23 Συνέβη δὲ τοῦτο: Μόλις ὁ Ἰουδὶν ἐτελείωνε τὴν ἀνάγνωσιν τριῶν ἢ τεσσάρων σελίδων <ὀρθοτέρα: Στηλῶν τοῦ βιβλίου>, ὁ βασιλιᾶς τὶς ἔκοβε μὲ τὸ μικρὸν μαχαίρι τὸν γραμματέως καὶ τὶς ἔρριχνε εἰς τὴν φωτιὰ τῆς ἐσχάρας, μέχρις ὅτου ὁλόκληρον τὸ βιβλίον ἐκάη εἰς τὶς φλόγες τῆς φωτιᾶς τῆς ἐσχάρας.
24 Καὶ οὐκ ἐζήτησαν καὶ οὐ διέρηξαν τὰ ἱμάτια αὐτῶν ὁ βασιλεὺς καὶ οἱ παῖδες αὐτοῦ οἱ ἀκούοντες πάντας τοὺς λόγους τούτους.	24 Ὁ βασιλεὺς καὶ οἱ περὶ αὐτὸν αὐλικοὶ δὲν συνεκλονίσθησαν, ἀπὸ ὅσα ἦσαν γραμμένα εἰς τὴν περγαμηνήν, δὲν διέρρηξαν εἰς ἔνδειξιν λύπης, καὶ μετανοίας τὰ ἐνδύματά των, ἀκούοντες αὐτοὺς τοὺς λόγους,	24 Ὅμως, παρ' ὅλον ὅτι ὁ βασιλιᾶς καὶ οἱ αὐλικοί του ἄκουσαν ὅλους αὐτοὺς τοὺς φοβεροὺς λόγους τοῦ βιβλίου, δὲν συνεκλονίσθησαν οὔτε συνεκινήθησαν οὔτε ἔσχισαν τὰ ροῦχα των εἰς ἔνδειξιν πένθους καὶ μετανοίας.
25 Καὶ Ἐλνάθαν καὶ Γοθολίας καὶ Γαμαρίας ὑπέθεντο τῷ βασιλεῖ πρὸς τὸ μὴ κατακαῦσαι τὸ χαρτίον.	25 ἂν καὶ ὁ Ἐλνάθαν, ὁ Γοθολίας καὶ ὁ Γαμαρίας ὑπέβαλεν εἰς τὸν βασιλέα τὴν πρότασιν νὰ μὴ παραδώσῃ εἰς τὸ πῦρ τὴν περγαμηνὴν αὐτήν.	25 <Αὐτὰ συνέβησαν>, ἂν καὶ ὁ Ἐλναθὰν καὶ ὁ Γοθολίας καὶ ὁ Γαμαρίας εἰσηγήθησαν εἰς τὸν βασιλιᾶ νὰ μὴ καύσῃ τὸ βιβλίον.
26 Καὶ ἐνετείλατο ὁ βασιλεὺς τῷ Ἱερεμεήλ υἱῷ τοῦ βασιλέως καὶ τῷ Ζαραίᾳ υἱῶν Ἐσριὴλ συλλαβεῖν τὸν Βαροὺχ καὶ τὸν Ἱερεμίαν· καὶ κατεκρύβησαν.	26 Ἐξοργισμένος καὶ ἀμετανόητος ὁ βασιλεὺς διέταξε τὸν Ἱερεμεήλ, υἱὸν τοῦ βασιλέως, καὶ τὸν Σαραίαν, υἱὸν τοῦ Ἐσριήλ, νὰ συλλάβουν τὸν Βαροὺχ καὶ τὸν Ἱερεμίαν, ἀλλὰ οἱ δύο αὐτοὶ ἐν τῷ μεταξὺ εἶχαν κρυβῆ.	26 Τότε ὁ βασιλιᾶς διέταξε τὸν Ἱερεμεήλ, υἱὸν τοῦ βασιλιᾶ, καὶ τὸν Σαραίαν, υἱὸν τοῦ Ἐσριήλ, νὰ συλλάβουν τὸν Βαροὺχ καὶ τὸν Ἱερεμίαν. Αὐτοὶ ὅμως εἶχαν ἤδη κρυφθῇ.
27 Καὶ ἐγένετο λόγος Κυρίου πρὸς Ἱερεμίαν κατὰ τὸ κατακαῦσαι τὸν βασιλέα τὸ χαρτίον, πάντας τοὺς λόγους, οὓς ἔγραψε Βαροὺχ ἀπὸ στόματος Ἱερεμίου λέγων·	27 Ἔπειτα, ἀφοῦ ὁ βασιλεὺς παρέδωσεν εἰς τὸ πῦρ τὴν περγαμηνήν, ποὺ περιεῖχεν ὅλους τοὺς λόγους, τοὺς ὁποίους ἔγραψεν ὁ Βαροὺχ καθ' ὑπαγόρευσιν τοῦ Ἱερεμίου, ἔγινε λόγος Κυρίου πρὸς τὸν Ἱερεμίαν καὶ εἶπε:	27 Μετὰ τὴν καῦσιν ἀπὸ τὸν βασιλιᾶ Ἰωακεὶμ τοῦ βιβλίου, τὸ ὁποῖον περιεῖχεν ὅλους τοὺς λόγους, τοὺς ὅποιους ἔγραψεν ὁ Βαροὺχ καθ' ὑπαγόρευσιν τοῦ Ἱερεμία, ἀπηυθύνθη πρὸς τὸν Ἱερεμίαν λόγος ἀποκαλυπτικὸς τοῦ Κύριου, ὁ ὁποῖος ἔλεγε:
28 πάλιν λάβε σὺ χαρτίον ἕτερον καὶ γράψον πάντας τοὺς λόγους τοὺς ὄντας ἐπὶ τοῦ χαρτίου, οὓς κατέκαυσεν ὁ βασιλεὺς Ἰωακείμ.	28 Πάρε πάλιν σὺ ἄλλην περγαμηνὴν καὶ γράψε ὅλους τοὺς λόγους, ποὺ ἦσαν γραμμένοι εἰς τὴν προηγουμένην περγαμηνήν, τὴν ὁποίαν παρέδωσεν ὁ βασιλεὺς Ἰωακεὶμ εἰς τὸ πῦρ.	28 <Λάβε πάλιν σὺ ἄλλο χαρτί <πάπυρον> καὶ γράψε ὅλους τοὺς λόγους, ποὺ ἦσαν γραμμένοι εἰς τὸ πρῶτον χαρτί, τὸ ὁποῖον ἔκαυσεν ὁ βασιλιᾶς Ἰωακείμ.
29 Καὶ ἐρεῖς· οὕτως εἶπε Κύριος· σὺ κατέκαυσας τὸ χαρτίον τοῦτο λέγων· διατὶ ἔγραψας ἐπ' αὐτῷ λέγων· εἰσπορευόμενος εἰσπορεύσεται βασιλεὺς Βαβυλῶνος καὶ ἐξολοθρεύσει τὴν γῆν ταύτην, καὶ ἐκλείψει ἐπ' αὐτῆς ἄνθρωπος καὶ κτήνη;	29 Καὶ θὰ πῇς: Ἔτσι εἶπεν ὁ Κύριος· σὺ κατέκαυσες τὴν περγαμηνὴν αὐτὴν εἰπών· διατί ἔγραψες εἰς αὐτὴν τοῦτο; Ὅτι δηλαδὴ ἐξάπαντος ὁ βασιλεὺς τῆς Βαβυλῶνος θὰ εἰσελθῃ εἰς τὴν πόλιν αὐτήν, θὰ καταστρέψῃ τὴν χώραν καὶ θὰ λείψουν ἀπὸ αὐτὴν ἄνθρωποι καὶ κτήνη;	29 Ὅσον ἀφορᾷ δὲ εἰς τὸν Ἰωακείμ, τὸν βασιλιᾶ τὸν Ἰούδα, εἰς αὐτὸν θὰ εἰπῇς: <Ἔτσι εἶπεν ὁ Κύριος: Σὺ ἔκαυσες τὸ βιβλίον αὐτὸ λέγων: Διατὶ ἔγραψες εἰς αὐτὸ τοῦτο; Ὅτι δηλαδὴ ὁ βασιλιᾶς τῆς Βαβυλῶνος θὰ εἰσβάλῃ ὁπωσδήποτε καὶ θὰ ἐρημώσῃ τὴν χώραν αὐτήν, καὶ θὰ ἐκλείψουν ἀπὸ αὐτὴν ἄνθρωποι καὶ κτήνη;>
30 Διὰ τοῦτο οὕτως εἶπε Κύριος ἐπὶ Ἰωακεὶμ βασιλέα Ἰούδα· οὐκ ἔσται αὐτῷ καθήμενος ἐπὶ θρόνου Δαυίδ, καὶ τὸ θνησιμαῖον αὐτοῦ ἔσται ἐρριμμένον ἐν τῷ καύματι τῆς ἡμέρας καὶ ἐν τῷ παγετῷ τῆς νυκτός·	30 Διὰ τοῦτο ἔτσι εἶπεν ὁ Κύριος ἐναντίον τοῦ Ἰωακείμ, βασιλέως τοῦ βασιλείου Ἰούδα· δὲν θὰ ὑπάρξῃ πλέον κανεὶς ἀπὸ τὴν οἰκογένειάν του, διὰ νὰ καθίσῃ ἐπὶ τοῦ θρόνου τοῦ Δαβίδ, τὸ δὲ πτῶμα αὐτοῦ τοῦ ἰδίου θὰ ριφθῇ ἔξω εἰς τὸ καῦμα τῆς ἡμέρας καὶ εἰς τὸ ψῦχος τῆς νυκτός.	30 <Διὰ τοῦτο ἔτσι ὡμίλησε καὶ εἶπεν ὁ Κύριος κατὰ τοῦ Ἰωακείμ, βασιλιᾶ τοῦ Ἰούδα: <Δὲν θὰ ὑπάρξῃ πλέον κανεὶς ἀπόγονός του νὰ τὸν διαδεχθῇ εἰς τὸν θρόνον τοῦ Δαβίδ, τὸ δὲ πτῶμα τοῦ Ἰωακεὶμ θὰ πεταχθῇ, θὰ ἀπορριφθῇ ἔξω, ἐκτεθειμένον εἰς τὸν καύσωνα τῆς ἡμέρας καὶ εἰς τὴν παγωνιὰ τῆς νύχτας.
31 καὶ ἐπισκέψομαι ἐπ' αὐτὸν καὶ ἐπὶ τὸ γένος αὐτοῦ καὶ ἐπὶ τοὺς παῖδας αὐτοῦ καὶ ἐπάξω ἐπ' αὐτοὺς καὶ ἐπὶ τοὺς κατοικοῦντας Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐπὶ τὴν γῆν Ἰούδα πάντα τὰ κακά, ἃ ἐλάλησα πρὸς αὐτούς, καὶ οὐκ ἤκουσαν.	31 Θὰ ἐπισκεφθῶ, ἐν τῇ δικαιοσύνῃ μου, διὰ νὰ τιμωρήσω αὐτόν, τὸ γένος του, τοὺς δούλους του καὶ νὰ ἐπιφέρω ἐναντίον αὐτῶν καὶ ἐναντίον τῶν κατοίκων τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐναντίον ὁλοκλήρου τῆς χώρας τοῦ βασιλείου Ἰούδα ὅλας τὰς τιμωρίας, τὰς ὁποίας εἶπα πρὸς αὐτοὺς καὶ τὰς ὁποίας αὐτοὶ δὲν ἤκουσαν οὔτε ἐπρόσεξαν.	31 Καὶ ἐν τῇ δικαιοκρισίᾳ μου θὰ τιμωρήσω αὐτὸν τὸν ἴδιον καὶ τοὺς ἀπογόνους του καὶ τοὺς δούλους του <κατ’ ἄλλους: Τοὺς ἀξιωματούχους του>, θὰ ἐπιφέρω δὲ ἐναντίον των καὶ ἐναντίον τῶν κατοίκων τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐναντίον τῆς χώρας τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα ὅλες τὶς τιμωρίες, τὸν ὄλεθρον καὶ τὴν καταστροφήν, τὰ ὁποῖα προανήγγειλα καὶ ἀπείλησα κατ’ αὐτῶν, καὶ εἰς τὰ ὁποῖα δὲν ἔδωσαν προσοχήν>.
32 καὶ ἔλαβε Βαροὺχ χαρτίον ἕτερον καὶ ἔγραψεν ἐπ' αὐτῷ ἀπὸ στόματος Ἱερεμίου ἄπαντας τοὺς λόγους τοῦ βιβλίου, οὓς κατέκαυσεν Ἰωακείμ· καὶ ἔτι προσετέθησαν αὐτῷ λόγοι πλείονες ὡς οὗτοι.	32 Ὁ Βαροὺχ ἐπῆρεν ἄλλην περγαμηνὴν καὶ ἔγραψεν ἐπάνω εἰς αὐτὴν καθ' ὑπαγόρευσιν του Ἱερεμίου ὅλους τοὺς λόγους τοῦ βιβλίου, τοὺς ὁποίους εἶχε παραδώσει εἰς τὸ πῦρ ὁ Ἰωακείμ. Εἰς αὐτὴν δὲ τὴν περγαμηνὴν προσετέθησαν καὶ ἄλλοι λόγοι περισσότεροι ἀπὸ ἐκείνους, ποὺ ὑπῆρχαν εἰς τὴν πρώτην.	32 Καὶ ὁ Βαροὺχ ἔλαβεν ἄλλο βιβλίον καὶ ἔγραψεν εἰς αὐτὸ καθ’ ὑπαγόρευσιν τοῦ Ἱερεμία ὅλους τοὺς λόγους τοῦ πρώτου βιβλίου, τὸ ὁποῖον κατέκαυσεν ὁ βασιλιᾶς Ἰωακείμ. Εἰς τὸ δεύτερον αὐτὸ βιβλίον προσετέθησαν καὶ ἄλλοι ἀποκαλυπτικοὶ λόγοι, περισσότεροι ἐκείνων ποὺ εἶχαν καταγραφῆ εἰς τὸ πρῶτον.