΄Ιεζεκιήλ : Κεφάλαιον ΙΘ'

Πρωτότυπο Κείμενο

αὶ σὺ λάβε θρῆνον ἐπὶ τὸν ἄρχοντα τοῦ Ἰσραὴλ
2 καὶ ἐρεῖς· τί ἡ μήτηρ σου; Σκύμνος· ἐν μέσῳ λεόντων ἐγενήθη, ἐν μέσῳ λεόντων ἐπλήθυνε σκύμνους αὐτῆς.
3 Καὶ ἀπεπήδησεν εἶς τῶν σκύμνων αὐτῆς, λέων ἐγένετο καὶ ἔμαθε τοῦ ἁρπάζειν ἁρπάγματα, ἀνθρώπους ἔφαγε.
4 Καὶ ἤκουσαν κατ' αὐτοῦ ἔθνη, ἐν τῇ διαφθορᾷ αὐτῶν συνελήφθη, καὶ ἤγαγον αὐτὸν ἐν κημῷ εἰς γῆν Αἰγύπτου.
5 Καὶ εἶδεν ὅτι ἀπῶσται ἀπ' αὐτῆς, ἀπώλετο ἡ ὑπόστασις αὐτῆς, καὶ ἔλαβεν ἄλλον ἐκ τῶν σκύμνων αὐτῆς, λέοντα ἔταξεν αὐτόν,
6 καὶ ἀνεστρέφετο ἐν μέσῳ λεόντων, λέων ἐγένετο καὶ ἔμαθεν ἁρπάζειν ἁρπάγματα, ἀνθρώπους ἔφαγε·
7 καὶ ἐνέμετο τῷ θράσει αὐτοῦ καὶ τὰς πόλεις αὐτῶν ἐξηρήμωσε καὶ ἠφάνισε γῆν καὶ τὸ πλήρωμα αὐτῆς ἀπὸ φωνῆς ὠρυώματος αὐτοῦ.
8 Καὶ ἔδωκαν ἐπ' αὐτὸν ἔθνη ἐκ χωρῶν κυκλόθεν καὶ ἐξεπέτασαν ἐπ' αὐτὸν δίκτυα αὐτῶν, ἐν διαφθορῷ αὐτῶν συνελήφθη·
9 καὶ ἔθεντο αὐτὸν ἐν κημῷ καὶ ἐν γαλεάγρᾳ, ἦλθε πρὸς βασιλέα Βαβυλῶνος, καὶ εἰσήγαγεν αὐτὸν εἰς φυλακήν, ὅπως μὴ ἀκουσθῇ ἡ φωνὴ αὐτοῦ ἐπὶ τὰ ὄρη τοῦ Ἰσραήλ.
10 Ἡ μήτηρ σου ὡς ἄμπελος καὶ ὡς ἄνθος ἐν ρόᾳ ἐν ὕδατι πεφυτευμένη, ὁ καρπὸς αὐτῆς καὶ ὁ βλαστὸς αὐτῆς ἐγένετο ἐξ ὕδατος πολλοῦ.
11 Καὶ ἐγένετο αὐτῇ ράβδος ἐπὶ φυλὴν ἡγουμένων, καὶ ὑψώθη τῷ μεγέθει αὐτῆς ἐν μέσῳ στελεχῶν καὶ εἶδε τὸ μέγεθος αὐτῆς ἐν πλήθει κλημάτων αὐτῆς.
12 Καὶ κατεκλάσθη ἐν θυμῷ, ἐπὶ γῆν ἐρρίφη, καὶ ἄνεμος ὁ καύσων ἐξήρανε τὰ ἐκλεκτὰ αὐτῆς· ἐξεδικήθη καὶ ἐξηράνθη ἡ ράβδος ἰσχύος αὐτῆς, πῦρ ἀνήλωσεν αὐτήν.
13 Καὶ νῦν πεφύτευκαν αὐτὴν ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἐν γῇ ἀνύδρῳ·
14 καὶ ἐξῆλθε πῦρ ἐκ ράβδου ἐκλεκτῶν αὐτῆς καὶ κατέφαγεν αὐτήν, καὶ οὐκ ἦν ἐν αὐτῇ ράβδος ἰσχύος. Φυλὴ εἰς παραβολὴν θρήνου ἐστὶ καὶ ἔσται εἰς θρῆνον.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

αὶ σύ, προφῆτα, ἄρχισε νὰ θρηνολογῇς διὰ τὸν βασιλέα τοῦ ἰουδαϊκοῦ λαοῦ
2 καὶ εἰπέ: Ποιὰ εἶναι ἡ μητέρα σου; Τέκνον λεαίνης, ἀνάμεσα εἰς ἄλλους λέοντας ἐγεννήθη καὶ ἀνάμεσα εἰς ἄλλους λέοντας ἐγέννησε πολλοὺς μικροὺς λέοντας.
3 Ἕνας ἀπὸ τοὺς λεοντιδεῖς ἀνεπτύχθη πολὺ καὶ δεκρίθη, ἔγινε λέων, ἔμαθε νὰ ἁρπάζῃ τὰ θύματά του, ἔφαγεν ἀνθρώπους.
4 Τὰ ἄλλα ἔθνη ἤκουσαν νὰ γίνεται λόγος ἐναντίον αὐτοῦ, ἔστησαν δολίαν παγίδα καὶ τὸν συνέλαβαν, τὸν ἐφίμωσαν καὶ τὸν ὁδήγησαν εἰς τὴν χώραν τῆς Αἰγύπτου.
5 Ἡ μητέρα του, ἡ λέαινα, εἶδεν ὅτι ὁ λέων αὐτὸς ἀπεσπάσθη καὶ ἀπεμακρύνθη ἀπὸ αὐτήν. Ἔχασε κάθε ἐλπίδα διὰ τὴν ὕπαρξίν του καὶ ἐπῆρεν ἕναν ἄλλον ἀπὸ τοὺς σκύμνους της, τὸν ἀνέδειξε καὶ τὸν ἐγκατέστησεν ὡς λέοντα.
6 Αὐτὸς ἐζοῦσε ἀνάμεσα εἰς τοὺς ἄλλους λέοντας, ἔγινε πραγματικὸς λέων, ἔμαθε νὰ ἁρπάζῃ τὰ θύματά του καὶ νὰ τρώγῃ τοὺς ἀνθρώπους.
7 Μὲ θράσος πολὺ ἐλυμαίνετο τὰ πάντα, ἐρήμωνε τὰς πόλεις τῶν ἀνθρώπων, ἐξωλόθρευσε τὴν χώραν, τοὺς ἀνθρώπους καὶ τὰ ζῶα αὐτῆς ἐτρομοκρατοῦσε μὲ τοὺς βρυχηθμούς του.
8 Τὰ ἄλλα ἔθνη ἀπὸ τὰς γύρω χώρας των συνησπίσθησαν καὶ ἐβάδισαν ἐναντίον αὐτοῦ. Ἥπλωσαν δι' αὐτὸν τὰ δίκτυά των, τὸν συνέλαβαν εἰς τὴν δολίαν παγίδα των.
9 Τὸν ἐφίμωσαν, τὸν ἔβαλαν μέσα εἰς κλωβόν, τὸν ἔφεραν πρὸς τὸν βασιλέα τῆς Βαβυλῶνος καὶ ἐκεῖνος τὸν ἔρριψεν εἰς τὴν φυλακήν, διὰ νὰ μὴ ἀκουσθῇ πλέον ἡ φωνή του ἐπάνω εἰς τὰ ὄρη τῆς γῆς Ἰσραήλ!
10 Ἡ μητέρα σου εἶναι ὡσὰν τὴν ἄμπελον. Εἶναι ὡσὰν τὸ ἄνθος τῆς ροδιᾶς, ἡ ὁποία ἔχει φυτευθῇ πλησίον εἰς ὕδατα. Οἱ καρποὶ καὶ οἱ βλαστοί της ἦσαν ἄφθονοι, χάρις εἰς τὰ πλούσια ποτίσματα.
11 Ἐβλάστησε καὶ ἀνεπτύχθη εἰς αὐτὴν ἰσχυρὸς βλαστός, σκῆπτρον εἰς φυλὴν ἀρχόντων. Καὶ ὁ βλαστὸς αὐτὸς ὑψώθη καὶ ἀνεπτύχθη, διεκρίθη διὰ τὸ μέγεθός του ἀνάμεσα εἰς ἄλλα στελέχη. Ἡ μήτηρ σου εἶδε τὸ μέγεθος τοῦ σκήπτρου αὐτοῦ μεταξὺ τοῦ πλήθους τῶν ἄλλων βλαστῶν της.
12 Αἴφνης ὅμως συνετρίβη αὐτὴ μὲ θυμόν, ἐρρίφθη κάτω εἰς τὸ ἔδαφος. Ὁ καυστικὸς ἄνεμος ἐξήρανε τοὺς ἐκλεκτοὺς βλαστούς της. Ἐτιμωρήθη καὶ ἐξηράνθη ἡ βασιλικὴ ράβδος. Τὸ πῦρ τὴν κατέφαγε.
13 Τώρα εἶναι φυτευμένη εἰς μίαν ἔρημον καὶ χωρὶς νερὸ περιοχήν.
14 Φωτιὰ ἐβγῆκεν ἀπὸ τὴν ράβδον ἀνάμεσα ἀπὸ τοὺς ἄλλους ἐκλεκτοὺς βλαστούς της καὶ τὴν κατέφαγε. Καὶ ἔτσι δὲν ὑπάρχει εἰς αὐτὴν τὴν ἄμπελον ὁ ἐξαιρετικὸς καὶ ἰσχυρὸς ἐκεῖνος βλαστός. Ἡ παραβολὴ αὐτὴ ἀναφέρεται εἰς μίαν φυλὴν ἀξιοθρήνητον, καὶ θὰ εἶναι ἡ φυλὴ αὐτὴ ἀξία θρήνου ἐπὶ πολὺν χρόνον.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

αὶ τώρα, ἄνθρωπε, λέγει ὁ Θεός, θρήνησε διὰ τὴν βασιλικὴν ἐξουσίαν τῶν ἀπογόνων τοῦ Ἰσραήλ.
2 Νὰ εἰπῇς δὲ τὰ ἑξῆς: Τί ἦτο ἡ μητέρα σου, δηλαδὴ ἡ Ἰουδαία; Μία μικρὰ λέαινα. Ἐγεννήθη ἀνάμεσα εἰς ἄλλα λεοντάρια καὶ ἐπολλαπλασίασε τὰ μικρά της τέκνα ἀνάμεσα εἰς ἄλλα λεοντάρια <εἰς ἄλλα δηλαδὴ ἔθνη, ποὺ εἶχαν βασιλεῖς>.
3 Καὶ ἐτινάχθη καὶ ἀνεπτύχθη ἕνα ἀπὸ τὰ μικρά της λεοντάρια καὶ ἔγινε λεοντάρι ἰσχυρὸν καὶ ἔμαθε νὰ ἁρπάζῃ τὰ θύματά του· κατεσπάραξε δὲ καὶ ἀνθρώπους. <Πρόκειται διὰ τὸν βασιλέα τῶν Ἰουδαίων Ἰωαχάζ, ὁ ὁποῖος ἦτο δυσσεβὴς καὶ σκληρὸς μονάρχης>·
4 Ἔμαθαν διὰ τὴν σκληρότητά του τὰ ἄλλα ἔθνη καὶ ἀφοῦ συνέλαβαν μὲ παγίδα αὐτὸν τὸν λέοντα, ἔκλεισαν μὲ φίμωτρον τὸ στόμα του καὶ τὸν <ὁδήγησαν εἰς τὴν χώραν τῆς Αἰγύπτου.
5 Ὅταν εἶδεν ἡ λέαινα μητέρα του ὅτι ἐξηφανίσθη τὸ λεοντάρι της καὶ ἐχάθη ἡ ἐλπὶς ποὺ ἐστήριξεν εἰς αὐτό, ἐπῆρε ἕνα ἄλλο ἀπὸ τὰ λεοντάρια της καὶ τὸ ἔκαμε βασιλέα τῶν ἄλλων. <Πρόκειται διὰ τὸν βασιλέα τῶν Ἰουδαίων Ἰωαχὶμ ἢ Ἰεχονίαν, ὁ ὁποῖος ἦτο βάναυσος καὶ ἄδικος μονάρχης>.
6 Τὸ νέον αὐτὸ λεοντάρι ἐζοῦσε ἀνάμεσα εἰς ἄλλα λεοντάρια <ἄρχοντας δηλαδὴ τοῦ Ἰσραὴλ καὶ βασιλεῖς ἄλλων ἐθνῶν>. Ἔγινε δυνατὸ λεοντάρι, ἔμαθε νὰ ἁρπάζῃ τὰ θύματα του καὶ κατεσπάραξεν ἀνθρώπους.
7 Μὲ τὸ θράσος δὲ καὶ τὴν ἀγριότητά του κατέτρωγε τὰ πάντα· ἐρήμωσεν ἐντελῶς τὰς πόλεις των· κατέστρεψε δὲ τὴν χώραν καὶ τοὺς κατοίκους της μὲ τὰ τρομερὰ οὐρλιαχτὰ καὶ τοὺς βρυχηθμοὺς του <δηλαδὴ μὲ τοὺς σκληροὺς φόρους>.
8 Ἐπετέθησαν ὅμως ἐναντίον τοῦ λαοὶ ἀπὸ τὰς χώρας ποὺ ἦσαν ὁλόγυρα καὶ ἅπλωσαν ἐπάνω του τὰ δίκτυά των καὶ συνελήφθη εἰς τὴν παγίδα των.
9 Καὶ ἀφοῦ ἔκλεισαν μὲ φίμωτρον τὸ στόμα του καὶ τὸν ἔβαλαν εἰς ἕνα εἰδικὸν κλουβί, ὠδηγήθη πρὸς τὸν βασιλέα τῆς Βαβυλῶνος, ὁ ὁποῖος τὸν ἔρριψεν εἰς τὴν φυλακήν, διὰ νὰ μὴ ἀκουσθῇ ἄλλην φορὰν ὁ βρυχηθμὸς αὐτοῦ τοῦ λέοντος εἰς τὰ βουνὰ τῆς χώρας τῶν Ἰσραηλιτῶν.
10 Ἡ μητέρα σου ἦτο ὡσὰν μία ἄμπελος καὶ ὡσὰν ἄνθος ροδιᾶς φυτευμένης δίπλα εἰς ἄφθονα νερά. Οἱ καρποί της, ὅπως καὶ τὰ κλαδιά της, ἦσαν εὔχυμοι καὶ μεστωμένοι, διότι ἡ ἄμπελος ἐποτίζετο πολὺ <εἶχε πλοῦτον ἀγαθῶν>.
11 Ἀνεπτύχθη δὲ ἰδιαιτέρως ἕνα κλαδί της, ἕνας ἀπόγονος δηλαδὴ τῆς βασιλικῆς φυλῆς τὸν Ἰούδα <πρόκειται διὰ τὸν βασιλέα Σεδεκίαν>, καὶ ὑψώθη τὸ μέγεθος του μεταξὺ τῶν ἄλλων κλημάτων· καὶ εἶδεν ἡ μητέρα του ἄμπελος τὸ ὕψος καὶ τὸ μεγαλεῖον του μεταξὺ τῶν ἄλλων βλαστῶν της.
12 Ξαφνικὰ ὅμως κατεκόπη μὲ θυμὸν καὶ σφοδρότητα ἡ ἄμπελος, ἐρρίφθη εἰς τὴν γῆν καὶ ἄνεμος καυστικὸς ἐξήρανε τὰ ἐκλεκτὰ κλαδιά της. Ἐτιμωρήθη καὶ ἐξηράνθη ὁ βλαστὸς τῆς δυνάμεώς της, δηλαδὴ ὁ βασιλεὺς Σεδεκίας. Τὴν κατέφαγε δὲ τελικῶς ἡ φωτιά.
13 Καὶ τώρα τὴν ἔχουν φυτεύσει εἰς τὴν ἔρημον, εἰς μίαν περιοχὴν ἄνυδρον καὶ ξηράν <ἐκτὸς τῆς Ἱερουσαλήμ>.
14 Καὶ ἐξεπήδησε φωτιὰ ἀπὸ ἕνα κλαδὶ μεταξὺ τῶν ἐκλεκτῶν βλαστῶν της καὶ τὴν κατέφαγε. Δὲν ἀπέμεινε πλέον εἰς αὐτὴν κανένα δυνατὸ κλαδί. Ἡ βασιλικὴ αὐτὴ φυλὴ ἔγινε παράδειγμα ἀξιοθρήνητον καὶ θὰ παραμένῃ ἀξιοθρήνητος.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
αὶ σὺ λάβε θρῆνον ἐπὶ τὸν ἄρχοντα τοῦ Ἰσραὴλ	αὶ σύ, προφῆτα, ἄρχισε νὰ θρηνολογῇς διὰ τὸν βασιλέα τοῦ ἰουδαϊκοῦ λαοῦ	αὶ τώρα, ἄνθρωπε, λέγει ὁ Θεός, θρήνησε διὰ τὴν βασιλικὴν ἐξουσίαν τῶν ἀπογόνων τοῦ Ἰσραήλ.
2 καὶ ἐρεῖς· τί ἡ μήτηρ σου; Σκύμνος· ἐν μέσῳ λεόντων ἐγενήθη, ἐν μέσῳ λεόντων ἐπλήθυνε σκύμνους αὐτῆς.	2 καὶ εἰπέ: Ποιὰ εἶναι ἡ μητέρα σου; Τέκνον λεαίνης, ἀνάμεσα εἰς ἄλλους λέοντας ἐγεννήθη καὶ ἀνάμεσα εἰς ἄλλους λέοντας ἐγέννησε πολλοὺς μικροὺς λέοντας.	2 Νὰ εἰπῇς δὲ τὰ ἑξῆς: Τί ἦτο ἡ μητέρα σου, δηλαδὴ ἡ Ἰουδαία; Μία μικρὰ λέαινα. Ἐγεννήθη ἀνάμεσα εἰς ἄλλα λεοντάρια καὶ ἐπολλαπλασίασε τὰ μικρά της τέκνα ἀνάμεσα εἰς ἄλλα λεοντάρια <εἰς ἄλλα δηλαδὴ ἔθνη, ποὺ εἶχαν βασιλεῖς>.
3 Καὶ ἀπεπήδησεν εἶς τῶν σκύμνων αὐτῆς, λέων ἐγένετο καὶ ἔμαθε τοῦ ἁρπάζειν ἁρπάγματα, ἀνθρώπους ἔφαγε.	3 Ἕνας ἀπὸ τοὺς λεοντιδεῖς ἀνεπτύχθη πολὺ καὶ δεκρίθη, ἔγινε λέων, ἔμαθε νὰ ἁρπάζῃ τὰ θύματά του, ἔφαγεν ἀνθρώπους.	3 Καὶ ἐτινάχθη καὶ ἀνεπτύχθη ἕνα ἀπὸ τὰ μικρά της λεοντάρια καὶ ἔγινε λεοντάρι ἰσχυρὸν καὶ ἔμαθε νὰ ἁρπάζῃ τὰ θύματά του· κατεσπάραξε δὲ καὶ ἀνθρώπους. <Πρόκειται διὰ τὸν βασιλέα τῶν Ἰουδαίων Ἰωαχάζ, ὁ ὁποῖος ἦτο δυσσεβὴς καὶ σκληρὸς μονάρχης>·
4 Καὶ ἤκουσαν κατ' αὐτοῦ ἔθνη, ἐν τῇ διαφθορᾷ αὐτῶν συνελήφθη, καὶ ἤγαγον αὐτὸν ἐν κημῷ εἰς γῆν Αἰγύπτου.	4 Τὰ ἄλλα ἔθνη ἤκουσαν νὰ γίνεται λόγος ἐναντίον αὐτοῦ, ἔστησαν δολίαν παγίδα καὶ τὸν συνέλαβαν, τὸν ἐφίμωσαν καὶ τὸν ὁδήγησαν εἰς τὴν χώραν τῆς Αἰγύπτου.	4 Ἔμαθαν διὰ τὴν σκληρότητά του τὰ ἄλλα ἔθνη καὶ ἀφοῦ συνέλαβαν μὲ παγίδα αὐτὸν τὸν λέοντα, ἔκλεισαν μὲ φίμωτρον τὸ στόμα του καὶ τὸν <ὁδήγησαν εἰς τὴν χώραν τῆς Αἰγύπτου.
5 Καὶ εἶδεν ὅτι ἀπῶσται ἀπ' αὐτῆς, ἀπώλετο ἡ ὑπόστασις αὐτῆς, καὶ ἔλαβεν ἄλλον ἐκ τῶν σκύμνων αὐτῆς, λέοντα ἔταξεν αὐτόν,	5 Ἡ μητέρα του, ἡ λέαινα, εἶδεν ὅτι ὁ λέων αὐτὸς ἀπεσπάσθη καὶ ἀπεμακρύνθη ἀπὸ αὐτήν. Ἔχασε κάθε ἐλπίδα διὰ τὴν ὕπαρξίν του καὶ ἐπῆρεν ἕναν ἄλλον ἀπὸ τοὺς σκύμνους της, τὸν ἀνέδειξε καὶ τὸν ἐγκατέστησεν ὡς λέοντα.	5 Ὅταν εἶδεν ἡ λέαινα μητέρα του ὅτι ἐξηφανίσθη τὸ λεοντάρι της καὶ ἐχάθη ἡ ἐλπὶς ποὺ ἐστήριξεν εἰς αὐτό, ἐπῆρε ἕνα ἄλλο ἀπὸ τὰ λεοντάρια της καὶ τὸ ἔκαμε βασιλέα τῶν ἄλλων. <Πρόκειται διὰ τὸν βασιλέα τῶν Ἰουδαίων Ἰωαχὶμ ἢ Ἰεχονίαν, ὁ ὁποῖος ἦτο βάναυσος καὶ ἄδικος μονάρχης>.
6 καὶ ἀνεστρέφετο ἐν μέσῳ λεόντων, λέων ἐγένετο καὶ ἔμαθεν ἁρπάζειν ἁρπάγματα, ἀνθρώπους ἔφαγε·	6 Αὐτὸς ἐζοῦσε ἀνάμεσα εἰς τοὺς ἄλλους λέοντας, ἔγινε πραγματικὸς λέων, ἔμαθε νὰ ἁρπάζῃ τὰ θύματά του καὶ νὰ τρώγῃ τοὺς ἀνθρώπους.	6 Τὸ νέον αὐτὸ λεοντάρι ἐζοῦσε ἀνάμεσα εἰς ἄλλα λεοντάρια <ἄρχοντας δηλαδὴ τοῦ Ἰσραὴλ καὶ βασιλεῖς ἄλλων ἐθνῶν>. Ἔγινε δυνατὸ λεοντάρι, ἔμαθε νὰ ἁρπάζῃ τὰ θύματα του καὶ κατεσπάραξεν ἀνθρώπους.
7 καὶ ἐνέμετο τῷ θράσει αὐτοῦ καὶ τὰς πόλεις αὐτῶν ἐξηρήμωσε καὶ ἠφάνισε γῆν καὶ τὸ πλήρωμα αὐτῆς ἀπὸ φωνῆς ὠρυώματος αὐτοῦ.	7 Μὲ θράσος πολὺ ἐλυμαίνετο τὰ πάντα, ἐρήμωνε τὰς πόλεις τῶν ἀνθρώπων, ἐξωλόθρευσε τὴν χώραν, τοὺς ἀνθρώπους καὶ τὰ ζῶα αὐτῆς ἐτρομοκρατοῦσε μὲ τοὺς βρυχηθμούς του.	7 Μὲ τὸ θράσος δὲ καὶ τὴν ἀγριότητά του κατέτρωγε τὰ πάντα· ἐρήμωσεν ἐντελῶς τὰς πόλεις των· κατέστρεψε δὲ τὴν χώραν καὶ τοὺς κατοίκους της μὲ τὰ τρομερὰ οὐρλιαχτὰ καὶ τοὺς βρυχηθμοὺς του <δηλαδὴ μὲ τοὺς σκληροὺς φόρους>.
8 Καὶ ἔδωκαν ἐπ' αὐτὸν ἔθνη ἐκ χωρῶν κυκλόθεν καὶ ἐξεπέτασαν ἐπ' αὐτὸν δίκτυα αὐτῶν, ἐν διαφθορῷ αὐτῶν συνελήφθη·	8 Τὰ ἄλλα ἔθνη ἀπὸ τὰς γύρω χώρας των συνησπίσθησαν καὶ ἐβάδισαν ἐναντίον αὐτοῦ. Ἥπλωσαν δι' αὐτὸν τὰ δίκτυά των, τὸν συνέλαβαν εἰς τὴν δολίαν παγίδα των.	8 Ἐπετέθησαν ὅμως ἐναντίον τοῦ λαοὶ ἀπὸ τὰς χώρας ποὺ ἦσαν ὁλόγυρα καὶ ἅπλωσαν ἐπάνω του τὰ δίκτυά των καὶ συνελήφθη εἰς τὴν παγίδα των.
9 καὶ ἔθεντο αὐτὸν ἐν κημῷ καὶ ἐν γαλεάγρᾳ, ἦλθε πρὸς βασιλέα Βαβυλῶνος, καὶ εἰσήγαγεν αὐτὸν εἰς φυλακήν, ὅπως μὴ ἀκουσθῇ ἡ φωνὴ αὐτοῦ ἐπὶ τὰ ὄρη τοῦ Ἰσραήλ.	9 Τὸν ἐφίμωσαν, τὸν ἔβαλαν μέσα εἰς κλωβόν, τὸν ἔφεραν πρὸς τὸν βασιλέα τῆς Βαβυλῶνος καὶ ἐκεῖνος τὸν ἔρριψεν εἰς τὴν φυλακήν, διὰ νὰ μὴ ἀκουσθῇ πλέον ἡ φωνή του ἐπάνω εἰς τὰ ὄρη τῆς γῆς Ἰσραήλ!	9 Καὶ ἀφοῦ ἔκλεισαν μὲ φίμωτρον τὸ στόμα του καὶ τὸν ἔβαλαν εἰς ἕνα εἰδικὸν κλουβί, ὠδηγήθη πρὸς τὸν βασιλέα τῆς Βαβυλῶνος, ὁ ὁποῖος τὸν ἔρριψεν εἰς τὴν φυλακήν, διὰ νὰ μὴ ἀκουσθῇ ἄλλην φορὰν ὁ βρυχηθμὸς αὐτοῦ τοῦ λέοντος εἰς τὰ βουνὰ τῆς χώρας τῶν Ἰσραηλιτῶν.
10 Ἡ μήτηρ σου ὡς ἄμπελος καὶ ὡς ἄνθος ἐν ρόᾳ ἐν ὕδατι πεφυτευμένη, ὁ καρπὸς αὐτῆς καὶ ὁ βλαστὸς αὐτῆς ἐγένετο ἐξ ὕδατος πολλοῦ.	10 Ἡ μητέρα σου εἶναι ὡσὰν τὴν ἄμπελον. Εἶναι ὡσὰν τὸ ἄνθος τῆς ροδιᾶς, ἡ ὁποία ἔχει φυτευθῇ πλησίον εἰς ὕδατα. Οἱ καρποὶ καὶ οἱ βλαστοί της ἦσαν ἄφθονοι, χάρις εἰς τὰ πλούσια ποτίσματα.	10 Ἡ μητέρα σου ἦτο ὡσὰν μία ἄμπελος καὶ ὡσὰν ἄνθος ροδιᾶς φυτευμένης δίπλα εἰς ἄφθονα νερά. Οἱ καρποί της, ὅπως καὶ τὰ κλαδιά της, ἦσαν εὔχυμοι καὶ μεστωμένοι, διότι ἡ ἄμπελος ἐποτίζετο πολὺ <εἶχε πλοῦτον ἀγαθῶν>.
11 Καὶ ἐγένετο αὐτῇ ράβδος ἐπὶ φυλὴν ἡγουμένων, καὶ ὑψώθη τῷ μεγέθει αὐτῆς ἐν μέσῳ στελεχῶν καὶ εἶδε τὸ μέγεθος αὐτῆς ἐν πλήθει κλημάτων αὐτῆς.	11 Ἐβλάστησε καὶ ἀνεπτύχθη εἰς αὐτὴν ἰσχυρὸς βλαστός, σκῆπτρον εἰς φυλὴν ἀρχόντων. Καὶ ὁ βλαστὸς αὐτὸς ὑψώθη καὶ ἀνεπτύχθη, διεκρίθη διὰ τὸ μέγεθός του ἀνάμεσα εἰς ἄλλα στελέχη. Ἡ μήτηρ σου εἶδε τὸ μέγεθος τοῦ σκήπτρου αὐτοῦ μεταξὺ τοῦ πλήθους τῶν ἄλλων βλαστῶν της.	11 Ἀνεπτύχθη δὲ ἰδιαιτέρως ἕνα κλαδί της, ἕνας ἀπόγονος δηλαδὴ τῆς βασιλικῆς φυλῆς τὸν Ἰούδα <πρόκειται διὰ τὸν βασιλέα Σεδεκίαν>, καὶ ὑψώθη τὸ μέγεθος του μεταξὺ τῶν ἄλλων κλημάτων· καὶ εἶδεν ἡ μητέρα του ἄμπελος τὸ ὕψος καὶ τὸ μεγαλεῖον του μεταξὺ τῶν ἄλλων βλαστῶν της.
12 Καὶ κατεκλάσθη ἐν θυμῷ, ἐπὶ γῆν ἐρρίφη, καὶ ἄνεμος ὁ καύσων ἐξήρανε τὰ ἐκλεκτὰ αὐτῆς· ἐξεδικήθη καὶ ἐξηράνθη ἡ ράβδος ἰσχύος αὐτῆς, πῦρ ἀνήλωσεν αὐτήν.	12 Αἴφνης ὅμως συνετρίβη αὐτὴ μὲ θυμόν, ἐρρίφθη κάτω εἰς τὸ ἔδαφος. Ὁ καυστικὸς ἄνεμος ἐξήρανε τοὺς ἐκλεκτοὺς βλαστούς της. Ἐτιμωρήθη καὶ ἐξηράνθη ἡ βασιλικὴ ράβδος. Τὸ πῦρ τὴν κατέφαγε.	12 Ξαφνικὰ ὅμως κατεκόπη μὲ θυμὸν καὶ σφοδρότητα ἡ ἄμπελος, ἐρρίφθη εἰς τὴν γῆν καὶ ἄνεμος καυστικὸς ἐξήρανε τὰ ἐκλεκτὰ κλαδιά της. Ἐτιμωρήθη καὶ ἐξηράνθη ὁ βλαστὸς τῆς δυνάμεώς της, δηλαδὴ ὁ βασιλεὺς Σεδεκίας. Τὴν κατέφαγε δὲ τελικῶς ἡ φωτιά.
13 Καὶ νῦν πεφύτευκαν αὐτὴν ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἐν γῇ ἀνύδρῳ·	13 Τώρα εἶναι φυτευμένη εἰς μίαν ἔρημον καὶ χωρὶς νερὸ περιοχήν.	13 Καὶ τώρα τὴν ἔχουν φυτεύσει εἰς τὴν ἔρημον, εἰς μίαν περιοχὴν ἄνυδρον καὶ ξηράν <ἐκτὸς τῆς Ἱερουσαλήμ>.
14 καὶ ἐξῆλθε πῦρ ἐκ ράβδου ἐκλεκτῶν αὐτῆς καὶ κατέφαγεν αὐτήν, καὶ οὐκ ἦν ἐν αὐτῇ ράβδος ἰσχύος. Φυλὴ εἰς παραβολὴν θρήνου ἐστὶ καὶ ἔσται εἰς θρῆνον.	14 Φωτιὰ ἐβγῆκεν ἀπὸ τὴν ράβδον ἀνάμεσα ἀπὸ τοὺς ἄλλους ἐκλεκτοὺς βλαστούς της καὶ τὴν κατέφαγε. Καὶ ἔτσι δὲν ὑπάρχει εἰς αὐτὴν τὴν ἄμπελον ὁ ἐξαιρετικὸς καὶ ἰσχυρὸς ἐκεῖνος βλαστός. Ἡ παραβολὴ αὐτὴ ἀναφέρεται εἰς μίαν φυλὴν ἀξιοθρήνητον, καὶ θὰ εἶναι ἡ φυλὴ αὐτὴ ἀξία θρήνου ἐπὶ πολὺν χρόνον.	14 Καὶ ἐξεπήδησε φωτιὰ ἀπὸ ἕνα κλαδὶ μεταξὺ τῶν ἐκλεκτῶν βλαστῶν της καὶ τὴν κατέφαγε. Δὲν ἀπέμεινε πλέον εἰς αὐτὴν κανένα δυνατὸ κλαδί. Ἡ βασιλικὴ αὐτὴ φυλὴ ἔγινε παράδειγμα ἀξιοθρήνητον καὶ θὰ παραμένῃ ἀξιοθρήνητος.