Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
αὶ
ἐγένετο ἐν τῷ ἑνδεκάτῳ
ἔτει, ἐν τῷ τρίτῳ μηνί,
μιᾷ τοῦ μηνός, ἐγένετο λόγος
Κυρίου πρός με λέγων·
|
ατὰ
τὸ ἑνδέκατον ἔτος ἀπὸ
τῆς αἰχμαλωσίας μου, τὸν τρίτον
μῆνα, τὴν πρώτην τοῦ μηνός,
ὡμίλησεν ὁ Κύριος πρὸς ἐμὲ
καὶ εἰπεν·
|
ατὰ
τὴν πρώτην ἡμέραν τοῦ τρίτου μηνὸς
τοῦ ἑνδεκάτου ἔτους τῆς αἰχμαλωσίας
μου εἰς τὴν Βαβυλωνίαν ὡμίλησεν ὁ
Κύριος πρὸς ἐμὲ καὶ εἶπεν:
|
2
υἱὲ ἀνθρώπου, εἰπὸν πρὸς
Φαραὼ βασιλέα Αἰγύπτου καὶ τῷ
πλήθει αὐτοῦ· τίνι ὡμοίωσας
σεαυτὸν ἐν τῷ ὕψει σου;
|
2
<υἱὲ ἀνθρώπου, εἰπὲ
εἰς τὸν Φαραώ, τὸν βασιλέα τῆς
Αἰγύπτου, καὶ εἰς τὸν πολυάριθμον
λαόν του: Μὲ ποῖον ἔχεις παρομοιάσει
τὸν ἑαυτόν σου κατὰ τὴν μεγαλοπρέπειαν
καὶ τὴν δύναμιν;
|
2
Ἄνθρωπε, νὰ εἰπῇς τὰ ἑξῆς
εἰς τὸν Φαραώ, τὸν βασιλέα τῆς Αἰγύπτου,
καὶ εἰς τὸ πλῆθος τοῦ λαοῦ
του: Μὲ ποῖον παρωμοίασες τὸν ἑαυτόν
σου τώρα ποὺ εὐρίσκεσαι εἰς τὴν
ἔξαρσιν τοῦ μεγαλείου καὶ τῆς δόξης
σου; |
3
Ἰδοὺ Ἀσσοὺρ κυπάρισσος ἐν
τῷ Λιβάνῳ καὶ καλὸς ταῖς
παραφυάσι καὶ ὑψηλὸς τῷ μεγέθει,
εἰς μέσον νεφελῶν ἐγένετο ἡ
ἀρχὴ αὐτοῦ. |
3
Ἰδού, οἱ Ἀσσύριοι ὁμοιάζουν
μὲ κυπάρισσον εἰς τὸ ὄρος Λίβανον,
ὡραίαν καὶ πλουσίαν εἰς κλάδους,
μεγάλην καὶ ὑψηλήν, τῆς ὁποίας
ἡ κορυφὴ φθάνει ὡς εἰς τὰ
σύννεφα. |
3
Ἰδοὺ εἶσαι <ὅπως ἄλλοτε ὁ
Ἀσσύριος μονάρχης> ὡσὰν ὑψηλὸν
κεδροκυπαρίσσι εἰς τὸ ὄρος τοῦ Λιβάνου.
Τὸ κεδροκυπαρίσσι αὐτὸ ἔβγαλε πολλὰ
κλαδιὰ καὶ ὑψώθη πολύ· ἡ
κορυφή του ἔφθασε μέσα εἰς τὰ σύννεφα.
|
4
Ὕδωρ ἐξέθρεψεν αὐτόν, ἡ
ἄβυσσος ὕψωσεν αὐτόν, τοὺς ποταμοὺς
αὐτῆς ἤγαγε κύκλῳ τῶν
φυτῶν αὐτοῦ καὶ τὰ συστέματα
αὐτῆς ἐξαπέστειλεν εἰς πάντα
τὰ ξύλα τοῦ πεδίου.
|
4
Ἡ βροχὴ μὲ τὰ νερά της τὴν
ἐπότισε καὶ τὴν ἔθρεψεν, ἡ
γῆ ἔφερον ὁλόγυρα εἰς τὰς
ρίζας της πλούσια τὰ νερά της καὶ
τὴν ἐμεγάλωσε, τὰ δὲ ὑπόλοιπα
νερά της τὰ διεμοίρασεν εἰς ὅλα
τὰ ἄλλα δένδρα τῆς πεδιάδος.
|
4
Τὸ ἔθρεψε πολὺ καλὰ τὸ ἄφθονον
νερό, μὲ τὸ ὁποῖον ἐποτίζετο·
τὰ ὑπόγεια νερὰ τὸ ὕψωσαν πρὸς
τὸν οὐρανόν. Τὰ ὑπόγεια ποτάμια τῆς
γῆς τὸ ἐπότιζαν πλουσίως γύρω ἀπὸ
τὰς ρίζας του, ἐνῷ μόνον ὅσα νερὰ
ἐξεχείλιζαν ἀπὸ τὰς ὑπογείους
ὑδατοδεξαμενάς της ἔστελλεν ἡ γῆ
διὰ νὰ ποτίζονται ὅλα τὰ ἄλλα
δένδρα τῆς πεδιάδος τῆς χώρας.
|
5
Ἕνεκεν τούτου ὑψώθη τὸ μέγεθος
αὐτοῦ παρὰ πάντα τὰ ξύλα
τοῦ πεδίου, καὶ ἐπλατύνθησαν
οἱ κλάδοι αὐτοῦ ἀφ' ὕδατος
πολλοῦ. |
5
Διὰ τοῦτο ηὐξήθη εἰς ὕψος
καὶ μέγεθος περισσότερον ἀπὸ
ὅλα τὰ ἄλλα δένδρα τῆς πεδιάδος.
Ἥπλωσεν εἰς πλάτος τοὺς κλάδους
αὐτῆς ἀπὸ τὸ πολὺ νερό,
μὲ τὸ ὁποῖον ἐποτίζετο.
|
5
Ἐπειδὴ λοιπὸν ἐποτίζετο μὲ ἀφθονίαν
αὐτὸ τὸ κεδροκυπαρίσσι, ὑψώθη
πολὺ ὡς πρὸς τὸ μέγεθος του, περισσότερον
ἀπὸ ὅλα τὰ ἄλλα δένδρα τῶν
ἀγρῶν· καὶ ἀπλώθηκαν πολὺ
τὰ κλαδιά του, λόγῳ τοῦ πλουσίου νεροῦ
μὲ τὸ ὁποῖον ἐποτίζετο.
|
6
Ἐν ταῖς παραφυάσιν αὐτοῦ ἐνόσσευσαν
πάντα τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ,
καὶ ὑποκάτω τῶν κλάδων αὐτοῦ
ἐγεννῶσαν πάντα τὰ θηρία τοῦ
πεδίου, ἐν τῇ σκιᾷ αὐτοῦ
κατῴκησε πᾶν πλῆθος ἐθνῶν.
|
6
Τὰ πτηνὰ τοῦ οὐρανοῦ ἔκτισαν
τὰς φωλεάς των καὶ ἐκλώσσησαν
τοὺς νεοσσούς των εἰς τοὺς κλάδους
της. Κάτω δὲ ἀπὸ τοὺς κλάδους
της ἐγέννησαν τὰ τέκνα των ὅλα
τὰ θηρία τῆς ὑπαίθρου καὶ
ὑπὸ τὴν σκιάν της ἀνεπαύθησαν
πλήθη λαῶν.
|
6
Εἰς τὰς παραφυάδας του ἔκτισαν τὰς
φωλεάς των ὅλα τὰ πουλιὰ τοῦ
οὐρανοῦ καὶ κάτω ἀπὸ τὰ
κλαδιά του ἐγεννοῦσαν ὅλα τὰ θηρία
τῆς ὑπαίθρου. Εἰς τὴν σκιάν
του ἐγκατεστάθησαν πλήθη λαῶν.
|
7
Καὶ ἐγένετο καλὸς ἐν τῷ
ὕψει αὐτοῦ διὰ τὸ πλῆθος
τῶν κλάδων αὐτοῦ, ὅτι ἐγενήθησαν
αἱ ρίζαι αὐτοῦ εἰς ὕδωρ
πολύ. |
7
Ὡραιοτάτη ἦτο ἡ κυπάρισσος αὐτὴ
διὰ τὸ ὕψος της καὶ διὰ τὸ
πλῆθος τῶν κλάδων της. Τοῦτο δέ,
διότι αἱ ρίζαι της εὑρίσκοντο
εἰς ἄφθονον ὕδωρ.
|
7
Ἔγινε πολὺ ὡραῖον αὐτὸ
τὸ ὑψηλὸν κεδροκυπαρίσσι, ποὺ ἐντυπωσίαζε
μὲ τὰ πολλὰ κλαδιά του, ἐπειδὴ
αἱ ρίζαι του ἦσαν βυθισμένοι εἰς ἄφθονα
νερά. |
8
Κυπάρισσοι τοιαῦται οὐκ ἐγενήθησαν
ἐν τῷ παραδείσῳ τοῦ Θεοῦ,
καὶ πίτυες οὐχ ὅμοιαι ταῖς παραφυάσιν
αὐτοῦ, καὶ ἐλάται οὐκ
ἐγένοντο ὅμοιαι τοῖς κλάδοις
αὐτοῦ· πᾶν ξύλον ἐν τῷ
παραδείσῳ τοῦ Θεοῦ οὐχ ὡμοιώθη
αὐτῷ ἐν τῷ κάλλει αὐτοῦ
|
8
Τέτοιαι κυπάρισσοι, ὅμοιαι μὲ αὐτήν,
δὲν εὑρέθησαν, ἂς εἴπω, οὔτε
εἰς τὸν παράδεισον τοῦ Θεοῦ!
Οὔτε καὶ πεῦκαι ὅμοιαι πρὸς
αὐτὴν ὡς πρὸς τοὺς κλάδους.
Οὔτε καὶ ἔλατα ὅμοια πρὸς αὐτὴν
ὡς πρὸς τοὺς κλώνους των. Ἂς
εἴπω ὅτι κανένα δένδρον εἰς
τὸν παράδεισον, ποὺ εἶχε φυτεύσει
ὁ Θεός, δὲν ὑπῆρξεν ὅμοιον
μὲ τὴν κυπάρισσον ὡς πρὸς τὴν
ὡραιότητά της.
|
8
Τέτοια ἐντυπωσιακὰ κεδροκυπαρίσσια δὲν ὑπῆρξαν
οὔτε εἰς τὸν Παράδεισον τοῦ Θεοῦ·
δὲν ὑπῆρχαν ἐπίσης πεύκα ὅμοια
πρὸς τὰς παραφυάδας του καὶ ἔλατα
ὅμοια πρὸς τὰ κλαδιά του δὲν ὑπῆρχαν
πουθενά. Κάθε δένδρον εἰς τὸν Παράδεισον τοῦ
Θεοῦ δὲν ἠμποροῦσε νὰ συγκριθῇ
μὲ αὐτὸ τὸ κεδροκυπαρίσσι ὡς
πρὸς τὸ κάλλος του. |
9
διὰ τὸ πλῆθος τῶν κλάδων αὐτοῦ,
καὶ ἐζήλωσαν αὐτὸν τὰ
ξύλα τοῦ παραδείσου τῆς τρυφῆς
τοῦ Θεοῦ. |
9
Διὰ τοὺς πολυαρίθμους καὶ πλουσίους
κλάδους της τὴν ἐζήλευσαν τὰ
δένδρα καὶ αὐτοῦ ἀκόμα
τοῦ παραδείσου τῆς τρυφῆς, τοῦ
φυτευθέντος ὑπὸ τοῦ Θεοῦ>.
|
9
Διὰ τὰ πολλὰ καὶ ἐντυπωσιακὰ
κλαδιά του μάλιστα τὸ ἐζήλευσαν τὰ
δένδρα τοῦ Παραδείσου τοῦ Θεοῦ, ὅπου
ἐπικρατοῦσε ἡ εὐφροσύνη Του.
|
10
Διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριος·
ἀνθ' ὧν ἐγένου μέγας τῷ
μεγέθει καὶ ἔδωκας τὴν ἀρχήν
σου εἰς μέσον νεφελῶν, καὶ εἶδον
ἐν τῷ ὑψωθῆναι αὐτόν,
|
10
Διὰ τοῦτο αὐτὰ λέγει ὁ
Κύριος· <ἐπειδὴ οἱ Ἀσσύριοι
ἐμεγάλωσαν καὶ ἐκραταιώθησαν
πολύ, ἡ δόξα καὶ ἡ δύναμίς
των ἔφθασεν ἕως τὰ σύννεφα, τοὺς
εἶδα εἰς τὴν ἀλαζονικήν των
αὐτὴν ὕψωσιν
|
10
Διὰ τοῦτο αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος
τοῦ παντός: Ἐπειδὴ ἐμεγάλωσες
πολὺ καὶ ὕψωσες ἀλαζονικῶς τὴν
κορυφήν σου μέσα εἰς τὰ σύννεφα, θὰ
καταπέσῃς. Εἶδα δηλαδὴ Ἐγὼ τὴν
ὕψωσιν καὶ ἔπαρσιν καὶ ἀλαζονείαν
τοῦ Φαραὼ |
11
καὶ παρέδωκα αὐτὸν εἰς χεῖρας
ἄρχοντος ἐθνῶν, καὶ ἐποίησε
τὴν ἀπώλειαν αὐτοῦ.
|
11
καὶ τοὺς παρέδωκα εἰς τὰ χέρια
τοῦ ἄρχοντος ὅλων τῶν ἐθνῶν,
ὁ ὁποῖος καὶ παρέδωσεν αὐτοὺς
εἰς ὄλεθρον.
|
11
καὶ τὸν παρέδωσα εἰς τὰ χέρια ἐκείνου
ποὺ ἐξουσιάζει τώρα τὰ ἔθνη
<τοῦ Ναβουχοδονόσορος>, καὶ αὐτὸς
τὸν ἐξώντωσε. |
12
Καὶ ἐξωλόθρευσαν αὐτὸν ἀλλότριοι
λοιμοὶ ἀπὸ ἐθνῶν καὶ κατέβαλον
αὐτὸν ἐπὶ τῶν ὀρέων,
ἐν πάσαις ταῖς φάραγξιν ἔπεσαν
οἱ κλάδοι αὐτοῦ, καὶ συνετρίβη
τὰ στελέχη αὐτοῦ ἐν παντὶ
πεδίῳ τῆς γῆς, καὶ κατέβησαν
ἀπὸ τῆς σκέπης αὐτῶν πάντες
οἱ λαοὶ τῶν ἐθνῶν καὶ
ἠδάφισαν αὐτόν.
|
12
Ξένοι κακοποιοὶ ἀπὸ ἀλλὰ
ἔθνη ἐξωλόθρευσαν τοὺς Ἀσσυρίους.
Ἔρριψαν αὐτοὺς νεκροὺς εἰς τὰ
ὄρη. Εἰς ὅλας τὰς φάραγγας ἔστρωσαν
κομμένους τοὺς κλάδους τοῦ ἔθνους
αὐτοῦ. Εἰς ὅλας τὰς περιοχὰς
τῆς γῆς συνετρίβησαν τὰ στελέχη
τῆς ἀσσυριακῆς αὐτοκρατορίας.
Οἱ λαοί, οἱ ὁποῖοι ἕως
τώρα εὕρισκαν ἀσφάλειαν ὑπὸ
τὴν σκέπην τῶν Ἀσσυρίων, ἐγκατέλειψαν
αὐτὴν τὴν σκέπην, συνείργησαν
δὲ καὶ εἰς τὴν κατεδάφισίν
της. |
12
Τὸν ἐξωλόθρευσαν οἱ πλέον διεφθαρμένοι
καὶ σκληροὶ ἄνθρωποι τῶν ἐθνῶν
<οἱ Βαβυλώνιοι> καὶ τὸν κατέρριψαν
ἐπάνω εἰς τὰ βουνά. Τὰ κλαδιὰ
αὐτοῦ τοῦ πανυψήλου δένδρου ἔπεσαν
εἰς ὅλα τὰ φαράγγια, καὶ αἱ
κορυφαί του συνετρίβησαν καὶ ἐσκορπίσθησαν
εἰς ὅλας τὰς πεδιάδας τῆς γῆς.
Κατέβησαν δὲ ἀπὸ τὴν σκέπην των ὅλοι
οἰ λαοὶ τῆς γῆς, οἱ ὁποῖοι
εἶχαν εὔρει ἀσφάλειαν καὶ καταφυγὴν
εἰς τὸ μέγα καὶ ἐντυπωσιακὸν
αὐτὸ κεδροκυπαρίσσι, καὶ τὸ ἐγκατέλειψαν
κατὰ γῆς καὶ ἔφυγαν.
|
13
Ἐπὶ τὴν πτῶσιν αὐτοῦ ἀνεπαύσαντο
πάντα τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ,
καὶ ἐπὶ τὰ στελέχη αὐτοῦ
ἐγένοντο πάντα τὰ θηρία τοῦ
ἀγροῦ, |
13
Ἀλλὰ καὶ μέσα εἰς τὰ πολυάριθμα
καὶ μεγάλα συντρίμματα τῆς κυπαρίσσου
αὐτῆς, ἀνεπαύθησαν ὅλα τὰ
πτηνὰ τοῦ οὐρανοῦ, καὶ εἰς
τοὺς κλάδους της εὑρῆκαν καταφύγιον
ὅλα τὰ θηρία τῆς ὑπαίθρου!
|
13
Εἰς τὰ συντρίμμια αὐτοῦ τοῦ
δένδρου εὑρῆκαν τὴν ἀνάπαυσίν
των ὅλα τὰ πουλιὰ τοῦ οὐρανοῦ,
καὶ εἰς τὰς κορυφὰς καὶ τὰ
κλαδιά του ἦλθαν καὶ ἐφώλιασαν ὅλα
τὰ θηρία τῆς ὑπαίθρου.
|
14
ὅπως μὴ ὑψωθῶσιν ἐν τῷ
μεγέθει αὐτῶν πάντα τὰ ξύλα
τὰ ἐν τῷ ὕδατι· καὶ ἔδωκαν
τὴν ἀρχὴν αὐτῶν εἰς μέσον
νεφελῶν καὶ οὐκ ἔστησαν ἐν τῷ
ὕψει αὐτῶν πρὸς αὐτὰ πάντες
οἱ πίνοντες ὕδωρ. Πάντες ἐδόθησαν
εἰς θάνατον, εἰς γῆς βάθος,
ἐν μέσῳ υἱῶν ἀνθρώπων
πρὸς καταβαίνοντας εἰς βόθρον.
|
14
Ἐτιμωρήθη ἡ ἀσσυριακὴ αὐτοκρατορία,
αὐτὴ ἡ κυπάρισσος, διὰ νὰ
μὴ ὑπερηφανευθοῦν καὶ περιπέσουν
εἰς ἀλαζονείαν διὰ τὸ μέγεθος
καὶ τὴν δόξαν των ὅλα τὰ ἀλλὰ
ἔθνη, τὰ δένδρα ποὺ ποτίζονται
εἰς πλούσια νερά· νὰ μὴ
ὑψώσουν τὰς κορυφάς των μὲ ὑπερηφάνειαν
ἕως εἰς τὰ νέφη τοῦ οὐρανοῦ.
Ἄλλωστε κανένα ἀπὸ τὰ ἄλλα
δένδρα, ποὺ ποτίζονται εἰς πλούσια
νερά, δὲν ἠμπορεῖ νὰ συγκριθῇ
πρὸς τὸ μεγαλεῖον τῆς κυπαρίσσου.
Ὅλοι βαδίζουν πρὸς τὸν θάνατον,
πρὸς τὸν ᾅδην εἰς τὸ βάθος
τῆς γῆς, ἀνάμεσα εἰς τοὺς
ἄλλους υἱοὺς τῶν ἀνθρώπων,
οἱ ὁποῖοι καταβαίνουν εἰς τὰ
καταχθόνια>.
|
14
Ἔγινε τοῦτο διὰ νὰ μὴ ὑψωθοῦν
ποτὲ πλέον καὶ ὑπερηφανευθοῦν διὰ
τὸ μέγεθός των ὅλα τὰ δένδρα <δηλαδὴ
οἱ ἄρχοντες καὶ οἱ λαοί>
ποὺ εὑρίσκονται κοντὰ εἰς τὰ
νερὰ καὶ ποτίζονται ἀπὸ αὐτά.
Τὰ δένδρα διὰ τὰ ὁποῖα ἔγινε
λόγος προηγουμένως ὕψωσαν τὴν κορυφήν των
καὶ ἔφθασε μέσα εἰς τὰ συννεφα·
καὶ δὲν ἠμπόρεσαν νὰ σταθοῦν
καὶ νὰ συγκριθοῦν ὡς πρὸς τὸ
ὕψος τοῦ μεγαλείου των ὅλα τὰ ἄλλα
δένδρα ποὺ πίνουν νερὰ καὶ ποτίζονται μὲ
αὐτά. Ὅλοι λοιπὸν οἱ ἄρχοντες
ποὺ ὁμοιάζουν μὲ ὑψηλὰ
δένδρα ὠδηγήθησαν εἰς τὸν θάνατον,
εἰς τὸ βάθος τῆς γῆς, ἀνάμεσα
εἰς τοὺς κοινοὺς ἀνθρώπους, οἱ
ὁποῖοι ἀποθνήσκουν καὶ κατεβαίνουν
εἰς τὸ βάραθρον τῆς γῆς.
|
-15
Τάδε λέγει Κύριος Κύριος· ἐν
ᾗ ἡμέρᾳ κατέβη εἰς ᾅδου,
ἐπένθησεν αὐτὸν ἡ ἄβυσσος,
καὶ ἐπέστησα τοὺς ποταμοὺς αὐτῆς
καὶ ἐκώλυσα πλῆθος ὕδατος, καὶ
ἐσκότασεν ἐπ' αὐτὸν ὁ
Λίβανος, πάντα τὰ ξύλα τοῦ πεδίου
ἐπ' αὐτῷ ἐξελύθησαν.
|
15
Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος ὁ
Κύριος· <κατὰ τὴν ἡμέραν,
κατὰ τὴν ὁποίαν κατέβη εἰς
τὸν ᾅδην ἡ μεγαλοπρεπὴς αὐτὴ
κυπάρισσος, ἡ ἀσσυριακὴ αὐτοκρατορία,
τὴν ἐπένθησαν τὰ ἀπροσμέτρητα
ὕδατα, ἐγὼ δέ, λέγει ὁ
Κύριος, ἐσταμάτησα τοὺς ποταμούς
της, ἠμπόδισα τὸ πλῆθος τῶν
ὑδάτων. Ἐσκοτείνιασε δι' αὐτὴν
τὸ ὅρος Λίβανος, παρέλυσαν δι' αὐτὴν
ὅλα τὰ ἄλλα δένδρα τῆς πεδιάδος.
Πολλοὶ λαοὶ παρέλυσαν ἀπὸ τὸν
φόβον. |
15
Αὐτὰ λέγει ὁ μόνος Κύριος καὶ ἐξουσιαστὴς
τοῦ παντός: Τὴν ἡμέραν κατὰ τὴν
ὁποίαν κατέβη ὁ ἔνδοξος αὐτὸς
καὶ πλούσιος ἄρχων εἰς τὸν Ἅδην
τὸν ἐπένθησεν ἡ ἄβυσσος τῆς
γῆς. Συνεκράτησα μάλιστα Ἐγὼ τὰ ὑπόγεια
ποτάμια της καὶ ἐμπόδισα νὰ τρέχουν
τὰ πλήθη τῶν ὑδάτων. Ἐξ αἰτίας
τοῦ θανάτου τοῦ Φαραὼ ἐσκοτείνιασε,
ἔχασε τὴν χάριν καὶ αἴγλην του ὁ
κατάφυτος Λίβανος· ὅλα δὲ τὰ δένδρα
τῆς πεδιάδος, τὰ μικρὰ δηλαδὴ ἔθνη,
ἐξέφυγαν, ἀπηλλάγησαν ἀπὸ αὐτόν.
|
16
Ἀπὸ τῆς φωνῆς τῆς πτώσεως
αὐτοῦ ἐσείσθησαν τὰ ἔθνη,
ὅτε κατεβίβαζον αὐτὸν εἰς ᾅδου
μετὰ τῶν καταβαινόντων εἰς λάκκον,
καὶ παρεκάλουν αὐτὸν ἐν γῇ
πάντα τὰ ξύλα τῆς τρυφῆς καὶ
τὰ ἐκλεκτὰ τοῦ Λιβάνου, πάντα
τὰ πίνοντα ὕδωρ. |
16
Ἀπὸ τὸν κρότον καὶ τὴν
βοὴν τῆς πτώσεώς της συνεκλονίσθησαν
τὰ ἔθνη, ὅταν κατεβίβαζα αὐτὴν
εἰς τὸν ᾅδην μαζῆ μὲ τοὺς
ἄλλους κοινοὺς ἀνθρώπους, ποὺ
κατεβαίνουν εἰς τὸν τάφον. Παρηγοροῦσαν
ὅμως αὐτόν, τὴν ἀσσυριακὴν
αὐτρκρατορίαν, ὅλα τὰ ὡραῖα
καρποφόρα δένδρα, οἱ ἄρχοντες δηλαδὴ
ἄλλων λαῶν, τὰ ἐκλεκτὰ δένδρα
τοῦ Λιβάνου, ὅλα ὅσα ποτίζονται
ἀπὸ τὸ ὕδωρ, ζοῦν καὶ
μεγαλώνουν. |
16
Ἀπὸ τὴν βοὴν τῆς πτώσεώς
του ἐσυγκλονίσθηκαν τὰ ἔθνη, ὅταν
τὸν ὡδηγοῦσα εἰς τὸν Ἅδην
μαζὶ μὲ ὅλους τοὺς θνητοὺς ἀνθρώπους,
ποὺ κατέρχονται εἰς τὸ βάραθρον τοῦ
Ἅδου. Τὸν παρηγοροῦσαν δὲ ἐκεῖ,
εἰς τὰ βάθη τῆς γῆς, αὐτοὶ
ποὺ ὅταν ἐζοῦσαν ἐπὶ γῆς
ὠμοίαζαν μὲ δένδρα θαλερά, ποὺ ποτίζονται
καὶ τρέφονται πλουσίως· ὅλοι δηλαδὴ
οἱ ἀξιωματοῦχοι του, οἱ ὁποῖοι
ὡσὰν ὡραία καὶ ὑψηλὰ δένδρα
τοῦ Λιβάνου, ποὺ ποτίζονται μὲ ἄφθονα
νερά, ἦσαν ἐντυπωσιακοὶ καὶ δυνατοί.
|
17
Καὶ γὰρ αὐτοὶ κατέβησαν μετ'
αὐτοῦ εἰς ᾅδου ἐν τοῖς
τραυματίαις ἀπὸ μαχαίρας, καὶ
τὸ σπέρμα αὐτοῦ, οἱ κατοικοῦντες
ὑπὸ τὴν σκέπην αὐτοῦ,
ἐν μέσῳ τῆς ζωῆς αὐτῶν
ἀπώλοντο. |
17
Διότι καὶ αὐτοὶ κατέβησαν μαζῆ
της εἰς τὸν ᾅδην μαζῆ μὲ ἄλλους
φονευθέντας ἀπὸ μαχαίρας, οἱ
ὁποῖοι ἦσαν ἀπὸ τὸ σπέρμα
της καὶ εὑρίσκοντο ὑπὸ τὴν
προστασίαν της. Ἀπέθανον δὲ εἰς
τὸ μέσον τῆς ζωῆς των, χωρὶς
νὰ ὁλοκληρωθῇ ὁ βίος των.
|
17
Διότι καὶ αὐτοὶ οἱ ἄρχοντες
τῶν διαφόρων ἐθνῶν ποὺ εἶχαν
συνταχθῇ μὲ τὸν Φαραὼ κατέβηκαν μαζί
του νεκροὶ εἰς τὸν Ἅδην, ὅπου
ἦσαν καὶ οἱ ἁπλοῖ στρατιῶται
καὶ οἱ λοιποὶ πολῖται, οἱ ὁποῖοι
ἐπληγώθηκαν θανασίμως ἀπὸ ἐχθρικὸν
μαχαίρι. Οἱ δὲ ἀπόγονοί του καὶ
ὅλοι ὅσοι ἐζοῦσαν κάτω ἀπὸ
τὴν σκέπην τῆς προστασίας του ἀπέθαναν ξαφνικά,
ἐνῷ ἔσφυζαν ἀπὸ ζωήν.
|
18
Τίνι ὡμοιώθης; Κατάβηθι καὶ
καταβιβάσθητι μετὰ τῶν ξύλων τῆς
τρυφῆς εἰς γῆς βάθος· ἐν
μέσῳ ἀπεριτμήτων κοιμηθήσῃ
μετὰ τραυματιῶν μαχαίρας, οὕτως Φαραὼ
καὶ τὸ πλῆθος τῆς ἰσχύος
αὐτοῦ, λέγει Κύριος Κύριος.
|
18
Πρὸς ποῖον, λοιπόν, λαὲ τῆς
Αἰγύπτου, θέλεις νὰ παρομοιάσῃς
τὸν ἑαυτόν σου, ὡς πρὸς τὴν
δόξαν καὶ τὴν δύναμιν; Κατέβα
τώρα καὶ σύ, πέσε εἰς τὸ
βάθος τῆς γῆς μαζῆ μὲ τὰ
ἐκλεκτὰ καρποφόρα δένδρα, μαζῆ
μὲ ἐπισήμους ἄλλους ἀνθρώπους.
Θὰ ταφῇς ἀνάμεσα μὲ ἄλλους
ἀπεριτμήτους ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι
ἔπεσαν ἐν στόματι μαχαίρας. Αὐτὸ
θὰ εἶναι τὸ κατάντημα τοῦ Φαραὼ
καὶ τοῦ πλήθους τῆς δυνάμεως
του>, λέγει ὁ Κύριος, Κύριος.
|
18
Μὲ ποῖον λοιπὸν παρωμοίασες τὸν ἑαυτόν
σου, Φαραώ; Κατέβα ἀπὸ τὸ ὕψος σου
καὶ πήγαινε καὶ σὺ κάτω εἰς τὸ
βάθος τῆς γῆς μαζὶ μὲ ὅλους
τοὺς ἄρχοντας, οἱ ὁποῖοι ὠμοίαζαν
μὲ θαλερὰ δένδρα. Θὰ κοιμᾶσαι καὶ
σὺ τὸν ὕπνον τοῦ θανάτου ἀνάμεσα
εἰς τοὺς κοινοὺς καὶ ἀπεριτμήτους
ἀνθρώπους, μαζὶ μὲ ἐκείνους ποὺ
ἀπέθαναν πληγωμένοι ἀπὸ ἐχθρικὸν
μαχαίρι. Δὲν θὰ διαφέρῃς πλέον καθόλου ἀπὸ
τοὺς κοινοὺς θνητούς. Αὐτὰ θὰ
συμβοῦν εἰς τὸν Φαραὼ καὶ τὴν
μεγάλην οἰκονομικὴν καὶ στρατιωτικὴν
δύναμίν του, λέγει ὁ μόνος Κύριος καὶ ἐξουσιαστὴς
τοῦ παντός. |