΄Ιεζεκιήλ : Κεφάλαιον ΛΕ'

Πρωτότυπο Κείμενο

αὶ ἐγένετο λόγος Κυρίου πρός με λέγων·
2 υἱὲ ἀνθρώπου, ἐπίστρεψον τὸ πρόσωπόν σου ἐπ' ὄρος Σηεὶρ καὶ προφήτευσον εἰς αὐτὸ
3 καὶ εἰπόν· τάδε λέγει Κύριος Κύριος· ἰδοὺ ἐγὼ ἐπὶ σέ, ὄρος Σηείρ, καὶ ἐκτενῶ τὴν χεῖρά μου ἐπὶ σὲ καὶ δώσω σε εἰς ἔρημον, καὶ ἐρημωθήσῃ,
4 καὶ ταῖς πόλεσί σου ἐρημίαν ποιήσω, καὶ σὺ ἔρημος ἔσῃ· καὶ γνώσῃ ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριος,
5 ἀντὶ τοῦ γενέσθαι σε ἐχθρὰν αἰωνίαν καὶ ἐνεκάθισας τῷ οἴκῳ Ἰσραὴλ δόλῳ, ἐν χειρὶ ἐχθρῶν μαχαίρᾳ ἐν καιρῷ ἀδικίας ἐπ' ἐσχάτῳ,
6 διὰ τοῦτο, ζῶ ἐγώ, λέγει Κύριος Κύριος, εἰ μήν, εἰς αἷμα ἥμαρτες, καὶ αἷμα διώξεταί σε.
7 Καὶ δώσω τὸ ὄρος Σηεὶρ εἰς ἔρημον καὶ ἠρημωμένον καὶ ἀπολῶ ἀπ' αὐτοῦ ἀνθρώπους καὶ κτήνη
8 καὶ ἐμπλήσω τῶν τραυματιῶν τοὺς βουνούς σου καὶ τὰς φάραγγάς σου, καὶ ἐν πᾶσι τοῖς πεδίοις σου τετραυματισμένοι μαχαίρᾳ πεσοῦνται ἐν σοί,
9 Ἐρημίαν αἰώνιον θήσομαι σε, καὶ αἱ πόλεις σου οὐ μὴ κατοικηθῶσιν ἔτι· καὶ γνώσῃ ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριος.
10 Διὰ τὸ εἰπεῖν σε· τὰ δύο ἔθνη καὶ αἱ δύο χῶραι ἐμαὶ ἔσονται καὶ κληρονομήσω αὐτάς, καὶ Κύριος ἐκεῖ ἐστι,
11 διὰ τοῦτο, ζῶ ἐγώ, λέγει Κύριος, καὶ ποιήσω σοι κατὰ τὴν ἔχθραν σου καὶ γνωσθήσομαί σοι ἡνίκα ἂν κρινῶ σε,
12 καὶ γνώσῃ ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριος. Ἤκουσα τῆς φωνῆς τῶν βλασφημιῶν σου, ὅτι εἶπας· τὰ ὄρη Ἰσραὴλ ἔρημα, ἡμῖν δέδοται εἰς κατάβρωμα·
13 καὶ ἐμεγαλορρημόνησας ἐπ' ἐμὲ τῷ στόματί σου· ἐγὼ ἤκουσα.
14 Τάδε λέγει Κύριος· ἐν τῇ εὐφροσύνῃ πάσης τῆς γῆς ἔρημον ποιήσω σε,
15 ἔρημον ἔσῃ, ὅρος Σηείρ, καὶ πᾶσα ἡ Ἰδουμαία ἐξαναλωθήσεται· καὶ γνώσῃ ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριος ὁ Θεὸς αὐτῶν.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

Κύριος ὡμίλησε πρὸς ἐμὲ καὶ μοῦ εἶπεν·
2 <υἱὲ ἀνθρώπου, στρέψε ἀπειλητικὸν τὸ πρόσωπόν σου ἐναντίον τοῦ ὅρους Σηείρ <δηλαδὴ τῆς χώρας τῶν Ἰδουμαίων> καὶ προφήτευσε δι' αὐτὸ
3 καὶ εἰπέ· αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος Κύριος: Ἰδοὺ ἐγὼ ἐπέρχομαι δίκαιος τιμωρὸς ἐναντίον σου, ὄρος Σηείρ. Θὰ ἀπλώσω τὴν τιμωρὸν χεῖρα μου ἐναντίον σου καὶ θὰ σὲ παραδώσω εἰς ἐρήμωσιν καὶ θὰ γίνῃς ἔρημον καὶ ἀκατοίκητον ἀπὸ ἀνθρώπους.
4 Θὰ ἐπιφέρω καταστροφὴν καὶ ἐρήμωσιν εἰς τὰς πόλεις σου, καὶ ἔτσι θὰ μείνῃς ἔρημον καὶ ἀκατοίκητον ἀπὸ ἀνθρώπους, καὶ θὰ μάθῃς ὅτι ἐγὼ εἰμαι ὁ Κύριος.
5 Ἐπειδὴ ὑπῆρξες αἰώνιος ἐχθρὸς τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ καὶ διὰ δόλου εἰσεχώρησες εἰς τὴν γῆν τοῦ Ἰσραήλ, τὸν τελευταῖον δὲ τοῦτον καιρὸν μὲ τὸ ὡπλισμένον διὰ φονικῆς μαχαίρας χέρι τῶν ἐχθρῶν συνειργάσθης διὰ τὴν ὑποδούλωσιν τῶν Ἰσραηλιτῶν ἐξ αἰτίας καὶ τῶν ἁμαρτιῶν των,
6 διὰ τοῦτο ὁρκίζομαι λέγει ὁ Κύριος καὶ διακηρύσσω ὅτι διέπραξες φοβερὰν ἁμαρτίαν μὲ τὸ νὰ χύσῃς τὸ αἷμα τῶν Ἰσραηλιτῶν. Καὶ αὐτὸ τὸ αἷμα θὰ σὲ καταδιώξῃ.
7 Θὰ καταστήσω τὸ ὄρος Σηεὶρ ἔρημον ἀπὸ ἀνθρώπους, τελείως ἐρημωμένον, καὶ θὰ ἐξολοθρεύσω ἀπὸ αὐτὸ ἀνθρώπους καὶ ζῶα.
8 Θὰ γεμίσω ἀπὸ φονευμένους τὰ βουνά σου καὶ τὰς φάραγγάς σου. Εἰς ὅλας τὰς πεδιάδας σου θὰ ὑπάρχουν νεκροί, οἱ ὁποῖο θὰ ἔχουν πέσει ἐν στόματι μαχαίρας.
9 Εἰς αἰωνίαν ἔρημον θὰ σὲ μεταβάλω. Αἱ πόλεις σου δὲν θὰ ἀποκτήσουν πλέον κατοίκους. Καὶ θὰ μάθῃς ὅτι ἐγὼ εἶμαι ὁ Κύριος.
10 Ἐπειδὴ σὺ εἶπες, τὰ δύο αὐτὰ ἔθνη, Ἰούδα καὶ Ἰσραήλ, αἱ δύο αὐταὶ χῶραι των θὰ εἶναι ἰδικαί μου· ἐγὼ θὰ κληρονομήσω αὐτάς, ἂν καὶ ὁ Κύριος ὑπάρχῃ ἐκεῖ μαζῆ μὲ αὐτούς.
11 Διὰ τοῦτο ὁρκίζομαι, λέγει ὁ Κύριος, ὅτι θὰ πράξω εἰς βάρος σου σύμφωνα μὲ τὴν ἐχθρότητά σου. Καὶ τότε, ὅταν σὲ δικάσω καὶ σὲ τιμωρήσω, θὰ γίνω γνωστὸς εἰς σὲ ποῖος εἶμαι.
12 Θὰ μάθῃς ὅτι ἐγὼ εἶμαι ὁ Κύριος. Ἤκουσα τὰς φοβερὰς βλασφημίας τοῦ στόματός σου, διότι εἶπες: Ἔρημα εἶναι τὰ ὄρη τοῦ Ἰσραήλ. Λοιπόν, ἔχουν δοθῇ εἰς ἡμᾶς, διὰ νὰ τὰ καρπούμεθα.
13 Ἐκόμπασες δὲ καὶ μὲ τὸ στόμα σου ἐναντίον μου. Ἐγὼ ἢκουσα.
14 Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος· ὅταν ὁλόκληρος ἡ γῆ θὰ διέρχεται ἡμέρας εὐφροσύνης, σὺ θὰ εἶσαι ἔρημος.
15 Ἔρημον θὰ εἶσαι ὄρος Σηεὶρ καὶ ὅλη ἡ Ἰδουμαία θὰ ἐξολοθρευθῇ καὶ θὰ μάθῃς ὅτι ἐγὼ εἶμαι Κύριος ὁ Θεὸς τῶν Ἰσραηλιτῶν>.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

μίλησε δὲ ὁ Κύριος πρὸς ἐμὲ καὶ εἶπεν:
2 Ἄνθρωπε, στρέψε τὸ πρόσωπόν σου πρὸς τὸ ὄρος Σηείρ, τὴν χώραν τῶν Ἰδουμαίων, καὶ προφήτευσε δι' αὐτό.
3 Νὰ εἰπῇς δὲ τὰ ἑξῆς: Αὐτὰ λέγει ὁ μόνος Κύριος καὶ ἐξουσιαστὴς τοῦ παντός: Ἰδοὺ στρέφομαι ἐναντίον σου, ὄρος Σηείρ, καὶ θὰ ἀπλώσω πρὸς σὲ τὸ χέρι μου πρὸς τιμωρίαν σου· θὰ σὲ κάμω ἔρημον, θὰ ἐρημωθῇς ἐντελῶς.
4 Θὰ ἐρημώσω τὰς πόλεις σου, καὶ θὰ εἶσαι πλέον μία ἔρημος χωρὶς κατοίκους. Καὶ ἔτσι θὰ μάθῃς ὅτι Ἐγώ, ὁ Θεὸς τῶν Ἰσραηλιτῶν, εἶμαι ὁ Κύριος τῶν πάντων.
5 Θὰ τιμωρηθῇς, διότι ἤσουν αἰωνίως ἐχθρικὴ χώρα πρὸς τοὺς Ἰσραηλίτας· κατὰ τὸν τελευταῖον δὲ καιρόν, ὁπότε εἶχε κορυφωθῆ ἡ ἀσέβεια καὶ ἀδικία των, ἐστράφης μὲ δόλον ἐναντίον τῶν ἀπογόνων τοῦ Ἰσραὴλ μαζὶ μὲ τὴν φονικὴν μάχαιραν τῶν Βαβυλωνίων.
6 Διὰ τοῦτο βεβαιώνω ἐνόρκως, λέγει ὁ μόνος Κύριος καὶ ἐξουσιαστὴς τοῦ παντός, ὅτι, ἐπειδὴ ἔχυσες αἷμα, θὰ σὲ καταδιώξῃ ὁπωσδήποτε καὶ θὰ καταστρέψῃ καὶ σὲ αἷμα.
7 Θὰ κάμω ἔρημον τὸ ὄρος Σηεὶρ καὶ ὅλην τὴν χώραν ἔρημον. Θὰ ἐξαφανίσω ἀπὸ τὴν χώραν αὐτὴν ἀνθρώπους καὶ κτήνη.
8 Θὰ γεμίσω δὲ τὰ βουνά σου καὶ τὰ φαράγγιά σου ἀπὸ πληγωμένους θανασίμως ἀνθρώπους· καὶ εἰς ὅλας τὰς πεδιάδας σου θὰ κοίτωνται χτυπημένοι θανασίμως ἀπὸ ἐχθρικὸν μαχαίρι οἱ κάτοικοί σου.
9 Θὰ σὲ κάμω αἰωνίως ἔρημον· αἱ δὲ πόλεις σου εἰς τὸ ἑξῆς θὰ εἶναι ἀκατοίκητοι· καὶ τότε θὰ γνωρίσῃς ὅτι Ἐγώ, ὁ Θεὸς τῶν Ἰσραηλιτῶν, εἶμαι ὁ Κύριος τῶν πάντων.
10 Ἐπειδή, λαὲ τῶν Ἰδουμαίων, εἶπες· <οἱ δύο αὐτοὶ λαοί, οἱ Ἰσραηλῖται καὶ οἱ Ἰουδαῖοι καὶ αἱ χῶραι των θὰ γίνουν ἰδικά μου κτήματα καὶ θὰ τὰς κληρονομήσω ἐγώ, καὶ ἂς εἶναι ἐκεῖ ὁ Κύριος καὶ Θεός των>,
11 διὰ τοῦτο βεβαιώνω ἐνόρκως, λέγει ὁ Κύριος τῶν πάντων, ὅτι θὰ σοῦ φερθῶ ἀναλόγως πρὸς τὴν ἔχθραν σου. Θὰ μὲ γνωρίσῃς δὲ καλὰ τότε ποὺ θὰ σὲ κρίνω καὶ θὰ σὲ τιμωρήσω δικαίως.
12 Θὰ γνωρίσῃς δηλαδὴ ὅτι Ἐγώ, ὁ Θεὸς τῶν Ἰσραηλιτῶν, εἶμαι ὁ Κύριος τῶν πάντων. Ἄκουσα τὰ ὅσα λέγεις μὲ τὰς βλασφημίας σου· ἔχεις εἰπεῖ συγκεκριμένως: <Τὰ βοννὰ τοῦ Ἰσραὴλ εἶναι πλέον ἔρημα, ἔχουν δοθῇ εἰς ἡμᾶς, διὰ νὰ χορτάσωμεν μὲ τὰ ἀγαθά των>.
13 Ἔβγαλες δὲ ἀπὸ τὸ στόμα σου λόγους ἀλαζονικοὺς ἐναντίον μου. Τὰ ἄκουσα Ἐγὼ ὁ ἴδιος αὐτὰ ποὺ εἶπες.
14 Αὐτὰ λοιπὸν λέγει ὁ Κύριος τοῦ παντός: Ὅταν ὅλη ἡ γῆ θὰ εὐφραίνεται, σύ, ἡ Ἰδουμαία, θὰ εἶσαι μὲ τὴν ἰδικήν μου ἐπέμβασιν ἔρημος, ἀκατοίκητος.
15 Θὰ ἐρημωθῇς σύ, ὄρος Σηείρ, καὶ ὅλη ἡ Ἰδουμαία θὰ ἐξαφανισθῇ ὁλοσχερῶς· καὶ θὰ γνωρίσῃς καλὰ τότε, λαὲ τῶν Ἰδουμαίων, ὅτι Ἐγώ, ὁ Θεὸς τῶν Ἰσραηλιτῶν, εἶμαι ὁ Κύριος τῶν πάντων.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
αὶ ἐγένετο λόγος Κυρίου πρός με λέγων·	Κύριος ὡμίλησε πρὸς ἐμὲ καὶ μοῦ εἶπεν·	μίλησε δὲ ὁ Κύριος πρὸς ἐμὲ καὶ εἶπεν:
2 υἱὲ ἀνθρώπου, ἐπίστρεψον τὸ πρόσωπόν σου ἐπ' ὄρος Σηεὶρ καὶ προφήτευσον εἰς αὐτὸ	2 <υἱὲ ἀνθρώπου, στρέψε ἀπειλητικὸν τὸ πρόσωπόν σου ἐναντίον τοῦ ὅρους Σηείρ <δηλαδὴ τῆς χώρας τῶν Ἰδουμαίων> καὶ προφήτευσε δι' αὐτὸ	2 Ἄνθρωπε, στρέψε τὸ πρόσωπόν σου πρὸς τὸ ὄρος Σηείρ, τὴν χώραν τῶν Ἰδουμαίων, καὶ προφήτευσε δι' αὐτό.
3 καὶ εἰπόν· τάδε λέγει Κύριος Κύριος· ἰδοὺ ἐγὼ ἐπὶ σέ, ὄρος Σηείρ, καὶ ἐκτενῶ τὴν χεῖρά μου ἐπὶ σὲ καὶ δώσω σε εἰς ἔρημον, καὶ ἐρημωθήσῃ,	3 καὶ εἰπέ· αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος Κύριος: Ἰδοὺ ἐγὼ ἐπέρχομαι δίκαιος τιμωρὸς ἐναντίον σου, ὄρος Σηείρ. Θὰ ἀπλώσω τὴν τιμωρὸν χεῖρα μου ἐναντίον σου καὶ θὰ σὲ παραδώσω εἰς ἐρήμωσιν καὶ θὰ γίνῃς ἔρημον καὶ ἀκατοίκητον ἀπὸ ἀνθρώπους.	3 Νὰ εἰπῇς δὲ τὰ ἑξῆς: Αὐτὰ λέγει ὁ μόνος Κύριος καὶ ἐξουσιαστὴς τοῦ παντός: Ἰδοὺ στρέφομαι ἐναντίον σου, ὄρος Σηείρ, καὶ θὰ ἀπλώσω πρὸς σὲ τὸ χέρι μου πρὸς τιμωρίαν σου· θὰ σὲ κάμω ἔρημον, θὰ ἐρημωθῇς ἐντελῶς.
4 καὶ ταῖς πόλεσί σου ἐρημίαν ποιήσω, καὶ σὺ ἔρημος ἔσῃ· καὶ γνώσῃ ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριος,	4 Θὰ ἐπιφέρω καταστροφὴν καὶ ἐρήμωσιν εἰς τὰς πόλεις σου, καὶ ἔτσι θὰ μείνῃς ἔρημον καὶ ἀκατοίκητον ἀπὸ ἀνθρώπους, καὶ θὰ μάθῃς ὅτι ἐγὼ εἰμαι ὁ Κύριος.	4 Θὰ ἐρημώσω τὰς πόλεις σου, καὶ θὰ εἶσαι πλέον μία ἔρημος χωρὶς κατοίκους. Καὶ ἔτσι θὰ μάθῃς ὅτι Ἐγώ, ὁ Θεὸς τῶν Ἰσραηλιτῶν, εἶμαι ὁ Κύριος τῶν πάντων.
5 ἀντὶ τοῦ γενέσθαι σε ἐχθρὰν αἰωνίαν καὶ ἐνεκάθισας τῷ οἴκῳ Ἰσραὴλ δόλῳ, ἐν χειρὶ ἐχθρῶν μαχαίρᾳ ἐν καιρῷ ἀδικίας ἐπ' ἐσχάτῳ,	5 Ἐπειδὴ ὑπῆρξες αἰώνιος ἐχθρὸς τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ καὶ διὰ δόλου εἰσεχώρησες εἰς τὴν γῆν τοῦ Ἰσραήλ, τὸν τελευταῖον δὲ τοῦτον καιρὸν μὲ τὸ ὡπλισμένον διὰ φονικῆς μαχαίρας χέρι τῶν ἐχθρῶν συνειργάσθης διὰ τὴν ὑποδούλωσιν τῶν Ἰσραηλιτῶν ἐξ αἰτίας καὶ τῶν ἁμαρτιῶν των,	5 Θὰ τιμωρηθῇς, διότι ἤσουν αἰωνίως ἐχθρικὴ χώρα πρὸς τοὺς Ἰσραηλίτας· κατὰ τὸν τελευταῖον δὲ καιρόν, ὁπότε εἶχε κορυφωθῆ ἡ ἀσέβεια καὶ ἀδικία των, ἐστράφης μὲ δόλον ἐναντίον τῶν ἀπογόνων τοῦ Ἰσραὴλ μαζὶ μὲ τὴν φονικὴν μάχαιραν τῶν Βαβυλωνίων.
6 διὰ τοῦτο, ζῶ ἐγώ, λέγει Κύριος Κύριος, εἰ μήν, εἰς αἷμα ἥμαρτες, καὶ αἷμα διώξεταί σε.	6 διὰ τοῦτο ὁρκίζομαι λέγει ὁ Κύριος καὶ διακηρύσσω ὅτι διέπραξες φοβερὰν ἁμαρτίαν μὲ τὸ νὰ χύσῃς τὸ αἷμα τῶν Ἰσραηλιτῶν. Καὶ αὐτὸ τὸ αἷμα θὰ σὲ καταδιώξῃ.	6 Διὰ τοῦτο βεβαιώνω ἐνόρκως, λέγει ὁ μόνος Κύριος καὶ ἐξουσιαστὴς τοῦ παντός, ὅτι, ἐπειδὴ ἔχυσες αἷμα, θὰ σὲ καταδιώξῃ ὁπωσδήποτε καὶ θὰ καταστρέψῃ καὶ σὲ αἷμα.
7 Καὶ δώσω τὸ ὄρος Σηεὶρ εἰς ἔρημον καὶ ἠρημωμένον καὶ ἀπολῶ ἀπ' αὐτοῦ ἀνθρώπους καὶ κτήνη	7 Θὰ καταστήσω τὸ ὄρος Σηεὶρ ἔρημον ἀπὸ ἀνθρώπους, τελείως ἐρημωμένον, καὶ θὰ ἐξολοθρεύσω ἀπὸ αὐτὸ ἀνθρώπους καὶ ζῶα.	7 Θὰ κάμω ἔρημον τὸ ὄρος Σηεὶρ καὶ ὅλην τὴν χώραν ἔρημον. Θὰ ἐξαφανίσω ἀπὸ τὴν χώραν αὐτὴν ἀνθρώπους καὶ κτήνη.
8 καὶ ἐμπλήσω τῶν τραυματιῶν τοὺς βουνούς σου καὶ τὰς φάραγγάς σου, καὶ ἐν πᾶσι τοῖς πεδίοις σου τετραυματισμένοι μαχαίρᾳ πεσοῦνται ἐν σοί,	8 Θὰ γεμίσω ἀπὸ φονευμένους τὰ βουνά σου καὶ τὰς φάραγγάς σου. Εἰς ὅλας τὰς πεδιάδας σου θὰ ὑπάρχουν νεκροί, οἱ ὁποῖο θὰ ἔχουν πέσει ἐν στόματι μαχαίρας.	8 Θὰ γεμίσω δὲ τὰ βουνά σου καὶ τὰ φαράγγιά σου ἀπὸ πληγωμένους θανασίμως ἀνθρώπους· καὶ εἰς ὅλας τὰς πεδιάδας σου θὰ κοίτωνται χτυπημένοι θανασίμως ἀπὸ ἐχθρικὸν μαχαίρι οἱ κάτοικοί σου.
9 Ἐρημίαν αἰώνιον θήσομαι σε, καὶ αἱ πόλεις σου οὐ μὴ κατοικηθῶσιν ἔτι· καὶ γνώσῃ ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριος.	9 Εἰς αἰωνίαν ἔρημον θὰ σὲ μεταβάλω. Αἱ πόλεις σου δὲν θὰ ἀποκτήσουν πλέον κατοίκους. Καὶ θὰ μάθῃς ὅτι ἐγὼ εἶμαι ὁ Κύριος.	9 Θὰ σὲ κάμω αἰωνίως ἔρημον· αἱ δὲ πόλεις σου εἰς τὸ ἑξῆς θὰ εἶναι ἀκατοίκητοι· καὶ τότε θὰ γνωρίσῃς ὅτι Ἐγώ, ὁ Θεὸς τῶν Ἰσραηλιτῶν, εἶμαι ὁ Κύριος τῶν πάντων.
10 Διὰ τὸ εἰπεῖν σε· τὰ δύο ἔθνη καὶ αἱ δύο χῶραι ἐμαὶ ἔσονται καὶ κληρονομήσω αὐτάς, καὶ Κύριος ἐκεῖ ἐστι,	10 Ἐπειδὴ σὺ εἶπες, τὰ δύο αὐτὰ ἔθνη, Ἰούδα καὶ Ἰσραήλ, αἱ δύο αὐταὶ χῶραι των θὰ εἶναι ἰδικαί μου· ἐγὼ θὰ κληρονομήσω αὐτάς, ἂν καὶ ὁ Κύριος ὑπάρχῃ ἐκεῖ μαζῆ μὲ αὐτούς.	10 Ἐπειδή, λαὲ τῶν Ἰδουμαίων, εἶπες· <οἱ δύο αὐτοὶ λαοί, οἱ Ἰσραηλῖται καὶ οἱ Ἰουδαῖοι καὶ αἱ χῶραι των θὰ γίνουν ἰδικά μου κτήματα καὶ θὰ τὰς κληρονομήσω ἐγώ, καὶ ἂς εἶναι ἐκεῖ ὁ Κύριος καὶ Θεός των>,
11 διὰ τοῦτο, ζῶ ἐγώ, λέγει Κύριος, καὶ ποιήσω σοι κατὰ τὴν ἔχθραν σου καὶ γνωσθήσομαί σοι ἡνίκα ἂν κρινῶ σε,	11 Διὰ τοῦτο ὁρκίζομαι, λέγει ὁ Κύριος, ὅτι θὰ πράξω εἰς βάρος σου σύμφωνα μὲ τὴν ἐχθρότητά σου. Καὶ τότε, ὅταν σὲ δικάσω καὶ σὲ τιμωρήσω, θὰ γίνω γνωστὸς εἰς σὲ ποῖος εἶμαι.	11 διὰ τοῦτο βεβαιώνω ἐνόρκως, λέγει ὁ Κύριος τῶν πάντων, ὅτι θὰ σοῦ φερθῶ ἀναλόγως πρὸς τὴν ἔχθραν σου. Θὰ μὲ γνωρίσῃς δὲ καλὰ τότε ποὺ θὰ σὲ κρίνω καὶ θὰ σὲ τιμωρήσω δικαίως.
12 καὶ γνώσῃ ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριος. Ἤκουσα τῆς φωνῆς τῶν βλασφημιῶν σου, ὅτι εἶπας· τὰ ὄρη Ἰσραὴλ ἔρημα, ἡμῖν δέδοται εἰς κατάβρωμα·	12 Θὰ μάθῃς ὅτι ἐγὼ εἶμαι ὁ Κύριος. Ἤκουσα τὰς φοβερὰς βλασφημίας τοῦ στόματός σου, διότι εἶπες: Ἔρημα εἶναι τὰ ὄρη τοῦ Ἰσραήλ. Λοιπόν, ἔχουν δοθῇ εἰς ἡμᾶς, διὰ νὰ τὰ καρπούμεθα.	12 Θὰ γνωρίσῃς δηλαδὴ ὅτι Ἐγώ, ὁ Θεὸς τῶν Ἰσραηλιτῶν, εἶμαι ὁ Κύριος τῶν πάντων. Ἄκουσα τὰ ὅσα λέγεις μὲ τὰς βλασφημίας σου· ἔχεις εἰπεῖ συγκεκριμένως: <Τὰ βοννὰ τοῦ Ἰσραὴλ εἶναι πλέον ἔρημα, ἔχουν δοθῇ εἰς ἡμᾶς, διὰ νὰ χορτάσωμεν μὲ τὰ ἀγαθά των>.
13 καὶ ἐμεγαλορρημόνησας ἐπ' ἐμὲ τῷ στόματί σου· ἐγὼ ἤκουσα.	13 Ἐκόμπασες δὲ καὶ μὲ τὸ στόμα σου ἐναντίον μου. Ἐγὼ ἢκουσα.	13 Ἔβγαλες δὲ ἀπὸ τὸ στόμα σου λόγους ἀλαζονικοὺς ἐναντίον μου. Τὰ ἄκουσα Ἐγὼ ὁ ἴδιος αὐτὰ ποὺ εἶπες.
14 Τάδε λέγει Κύριος· ἐν τῇ εὐφροσύνῃ πάσης τῆς γῆς ἔρημον ποιήσω σε,	14 Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος· ὅταν ὁλόκληρος ἡ γῆ θὰ διέρχεται ἡμέρας εὐφροσύνης, σὺ θὰ εἶσαι ἔρημος.	14 Αὐτὰ λοιπὸν λέγει ὁ Κύριος τοῦ παντός: Ὅταν ὅλη ἡ γῆ θὰ εὐφραίνεται, σύ, ἡ Ἰδουμαία, θὰ εἶσαι μὲ τὴν ἰδικήν μου ἐπέμβασιν ἔρημος, ἀκατοίκητος.
15 ἔρημον ἔσῃ, ὅρος Σηείρ, καὶ πᾶσα ἡ Ἰδουμαία ἐξαναλωθήσεται· καὶ γνώσῃ ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριος ὁ Θεὸς αὐτῶν.	15 Ἔρημον θὰ εἶσαι ὄρος Σηεὶρ καὶ ὅλη ἡ Ἰδουμαία θὰ ἐξολοθρευθῇ καὶ θὰ μάθῃς ὅτι ἐγὼ εἶμαι Κύριος ὁ Θεὸς τῶν Ἰσραηλιτῶν>.	15 Θὰ ἐρημωθῇς σύ, ὄρος Σηείρ, καὶ ὅλη ἡ Ἰδουμαία θὰ ἐξαφανισθῇ ὁλοσχερῶς· καὶ θὰ γνωρίσῃς καλὰ τότε, λαὲ τῶν Ἰδουμαίων, ὅτι Ἐγώ, ὁ Θεὸς τῶν Ἰσραηλιτῶν, εἶμαι ὁ Κύριος τῶν πάντων.