΄Ιεζεκιήλ : Κεφάλαιον ΛΣΤ'

Πρωτότυπο Κείμενο

αὶ σὺ υἱὲ ἀνθρώπου, προφήτευσον ἐπὶ τὰ ὄρη Ἰσραὴλ καὶ εἰπὸν τοῖς ὅρεσι τοῦ Ἰσραήλ· ἀκούσατε λόγον Κυρίου·
2 τάδε λέγει Κύριος Κύριος· ἀνθ' ὧν εἶπεν ἐφ' ὑμᾶς ὁ ἐχθρός· εὖγε ἔρημα αἰώνια εἰς κατάσχεσιν ἡμῖν ἐγενήθη,
3 διὰ τοῦτο προφήτευσον καὶ εἶπον· τάδε λέγει Κύριος Κύριος· ἀντὶ τοῦ ἀτιμασθῆναι ὑμᾶς καὶ μισηθῆναι ὑμᾶς ὑπὸ τῶν κύκλῳ ὑμῶν τοῦ εἶναι ὑμᾶς εἰς κατάσχεσιν τοῖς καταλοίποις ἔθνεσι καὶ ἀνέβητε λάλημα γλώσσῃ καὶ εἰς ὀνείδισμα ἔθνεσι,
4 διὰ τοῦτο ὄρη Ἰσραήλ, ἀκούσατε λόγον Κυρίου· τάδε λέγει Κύριος τοῖς ὅρεσι καὶ τοῖς βουνοῖς καὶ τοῖς χειμάρροις καὶ ταῖς φάραγξι καὶ τοῖς ἐξηρημωμένοις καὶ ἠφανισμένοις καὶ ταῖς πόλεσι ταῖς ἐγκαταλελειμμέναις, αἳ ἐγένοντο εἰς προνομὴν καὶ εἰς καταπάτημα τοῖς καταλειφθεῖσιν ἔθνεσι περικύκλω·
5 διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριος Κύριος· εἰ μὴν ἐν πυρὶ θυμοῦ μου ἐλάλησα ἐπὶ τὰ λοιπὰ ἔθνη καὶ ἐπὶ τὴν Ἰδουμαίαν πᾶσαν, ὅτι ἔδωκαν τὴν γῆν μου ἐαυτοῖς εἰς κατάσχεσιν μετ' εὐφροσύνης ἀτιμάσαντες ψυχὰς τοῦ ἀφανίσαι ἐν προνομῇ·
6 διὰ τοῦτο προφήτευσον ἐπὶ τὴν γῆν τοῦ Ἰσραὴλ καὶ εἰπὸν τοῖς ὄρεσι καὶ τοῖς βουνοῖς καὶ ταῖς φάραγξι καὶ ταῖς νάπαις· τάδε λέγει Κύριος· ἰδοὺ ἐγὼ ἐν τῷ ζήλῳ μου καὶ ἐν τῷ θυμῷ μου ἐλάλησα, ἀντὶ τοῦ ὀνειδισμοὺς ἐθνῶν ἐνέγκαι ὑμᾶς.
7 Διὰ τοῦτο ἐγὼ ἀρῶ τὴν χεῖρά μου ἐπὶ τὰ ἔθνη τὰ περικύκλῳ ὑμῶν, οὗτοι τὴν ἀτιμίαν αὐτῶν λήψονται·
8 ὑμῶν δέ, ὄρη Ἰσραήλ, τὴν σταφυλὴν καὶ τὸν καρπὸν ὑμῶν καταφάγεται ὁ λαός μου, ὅτι ἐλπίζουσι τοῦ ἐλθεῖν.
9 Ὅτι ἰδοὺ ἐγὼ ἐφ' ὑμᾶς καὶ ἐπιβλέψω ἐφ' ὑμᾶς, καὶ κατεργασθήσεσθε καὶ σπαρήσεσθε.
10 Καὶ πληθυνῶ ἐφ ὑμᾶς ἀνθρώπους, πᾶν οἶκον Ἰσραὴλ εἰς τέλος· καὶ κατοικηθήσονται αἱ πόλεις καὶ ἡ ἠρημωμένη οἰκοδομηθήσεται.
11 Καὶ πληθυνῶ ἐφ' ὑμᾶς ἀνθρώπους καὶ κτήνη καὶ κατοικιῶ ὑμᾶς ὡς τὸ ἐν ἀρχῇ ὑμῶν καὶ εὖ ποιήσω ὑμᾶς ὥσπερ τὰ ἔμπροσθεν ὑμῶν· καὶ γνώσεσθε ὅτι ἐγὼ εἶμι Κύριος.
12 Καὶ γεννήσω ἐφ' ὑμᾶς ἀνθρώπους, τὸν λαόν μου Ἰσραήλ, καὶ κληρονομήσουσιν ὑμᾶς, καὶ ἔσεσθε αὐτοῖς εἰς κατάσχεσιν· καὶ οὐ μὴ προστεθῆτε ἔτι ἀτεκνωθῆναι ἀπ' αὐτῶν.
13 Τάδε λέγει Κύριος Κύριος· ἀνθ' ὧν εἶπάν σοι· κατέσθουσα ἀνθρώπους εἶ καὶ ἠτεκνωμένη ὑπὸ τοῦ ἔθνους σου ἐγένου,
14 διὰ τοῦτο ἀνθρώπους οὐκέτι φάγεσαι καὶ τὸ ἔθνος σου οὐκ ἀτεκνώσεις ἔτι, λέγει Κύριος Κύριος.
15 Καὶ οὐκ ἀκουσθήσεται οὐκέτι ἐφ' ὑμᾶς ἀτιμία ἐθνῶν, καὶ ὀνειδισμοὺς λαῶν οὐ μὴ ἀνενέγκητε ἔτι, λέγει Κύριος Κύριος.
16 Καὶ ἐγένετο λόγος Κυρίου πρός με λέγων·
17 υἱὲ ἀνθρώπου, οἶκος Ἰσραὴλ κατῴκησεν ἐπὶ τῆς γῆς αὐτῶν καὶ ἐμίαναν αὐτὴν ἐν τῇ ὁδῷ αὐτῶν καὶ ἐν τοῖς εἰδώλοις αὐτῶν καὶ ἐν ταῖς ἀκαθαρσίαις αὐτῶν· κατὰ τὴν ἀκαθαρσίαν τῆς ἀποκαθημένης ἐγενήθη ἡ ὁδὸς αὐτῶν πρὸ προσώπου μου.
18 Καὶ ἐξέχεα τὸν θυμόν μου ἐπ' αὐτοὺς
19 καὶ διέσπειρα αὐτοὺς εἰς τὰ ἔθνη καὶ ἐλίκμησα αὐτοὺς εἰς τὰς χώρας· κατὰ τὴν ὁδὸν αὐτῶν καὶ κατὰ τὴν ἁμαρτίαν αὐτῶν ἔκρινα αὐτούς.
20 Καὶ εἰσήλθοσαν εἰς τὰ ἔθνη, οὗ εἰσήλθοσαν ἐκεῖ, καὶ ἐβεβήλωσαν τὸ ὄνομά μου τὸ ἅγιον ἐν τῷ λέγεσθαι αὐτούς· λαὸς Κυρίου οὗτοι καὶ ἐκ τῆς γῆς αὐτοῦ ἐξεληλῦθασι.
21 Καὶ ἐφεισάμην αὐτῶν διὰ τὸ ὄνομά μου τὸ ἅγιον, ὃ ἐβεβήλωσαν οἶκος Ἰσραὴλ ἐν τοῖς ἔθνεσιν, οὗ εἰσήλθοσαν ἐκεῖ.
22 Διὰ τοῦτο εἰπὸν τῷ οἴκῳ Ἰσραήλ· τάδε λέγει Κύριος· οὐχ ὑμῖν ἐγὼ ποιῶ, οἶκος Ἰσραήλ, ἀλλὰ ἢ διὰ τὸ ὄνομά μου τὸ ἅγιον, ἐβεβηλώσατε ἐν τοῖς ἔθνεσιν, οὗ εἰσήλθετε ἐκεῖ.
23 Καὶ ἁγιάσω τὸ ὄνομά μου τὸ μέγα τὸ βεβηλωθὲν ἐν τοῖς ἔθνεσιν, ὃ ἐβεβηλώσατε ἐν μέσῳ αὐτῶν, καὶ γνώσονται τὰ ἔθνη ὅτι ἐγὼ εἰμι Κύριος ἐν τῷ ἁγιασθῆναί με ἐν ὑμῖν κατ' ὀφθαλμούς αὐτῶν.
24 Καὶ λήψομαι ὑμᾶς ἐκ τῶν ἐθνῶν καὶ ἀθροίσω ὑμᾶς ἐκ πασῶν τῶν γαιῶν καὶ εἰσάξω ὑμᾶς εἰς τὴν γῆν ὑμῶν.
25 Καὶ ρανῶ ἀφ' ὑμᾶς καθαρὸν ὕδωρ, καὶ καθαρισθήσεσθε ἀπὸ πασῶν τῶν ἀκαθαρσιῶν ὑμῶν καὶ ἀπὸ πάντων τῶν εἰδώλων ὑμῶν, καὶ καθαριῶ ὑμᾶς.
26 Καὶ δώσω ὑμῖν καρδίαν καινὴν καὶ πνεῦμα καινὸν δώσω ἐν ὑμῖν καὶ ἀφελῶ τὴν καρδίαν τὴν λιθίνην ἐκ τῆς σαρκὸς ὑμῶν καὶ δώσω ὑμῖν καρδίαν σαρκίνην.
27 Καὶ τὸ πνεῦμά μου δώσω ἐν ὑμῖν καὶ ποιήσω ἵνα ἐν τοῖς δικαιώμασί μου πορεύησθε, καὶ τὰ κρίματά μου φυλάξησθε καὶ ποιήσητε.
28 Καὶ κατοικήσετε ἐπὶ τῆς γῆς, ἧς ἔδωκα τοῖς πατράσιν ὑμῶν, καὶ ἔσεσθέ μοι εἰς λαόν, καὶ ἐγὼ ἔσομαι ὑμῖν εἰς Θεόν.
29 Καὶ σώσω ὑμᾶς ἐκ πασῶν τῶν ἀκαθαρσιῶν ὑμῶν καὶ καλέσω τὸν σῖτον
30 καὶ πληθυνῶ αὐτὸν καὶ οὐ δώσω ἐφ' ὑμᾶς λιμόν· καὶ πληθυνῶ τὸν καρπὸν τοῦ ξύλου καὶ τὰ γεννήματα τοῦ ἀγροῦ, ὅπως ἂν μὴ λάβητε ὀνειδισμὸν λιμοῦ ἐν ταῖς ἔθνεσι.
31 Καὶ μνησθήσεσθε τὰς ὁδοὺς ὑμῶν τὰς πονηρὰς καὶ τὰ ἐπιτηδεύματα ὑμῶν τὰ μὴ ἀγαθὰ καὶ προσοχθιεῖτε κατὰ πρόσωπον αὐτῶν ἐν ταῖς ἀνομίαις ὑμῶν καὶ ἐπὶ τοῖς βδελύγμασιν αὐτῶν.
32 Οὐ δι' ὑμᾶς ἐγὼ ποιῶ, λέγει Κύριος Κύριος, γνωστὸν ἔσται ὑμῖν· αἰσχύνθητε καὶ ἐντράπητε ἐκ τῶν ὁδῶν ὑμῶν, οἶκος Ἰσραήλ.
33 Τάδε λέγει Ἀδωναῒ Κύριος· ἐν ἡμέρᾳ, ᾖ καθαριῷ ὑμᾶς ἐκ πασῶν ἀνομιῶν ὑμῶν, καὶ κατοικιῶ τὰς πόλεις, καὶ οἰκοδομηθήσονται ἔρημοι.
34 Καὶ ἡ γῆ ἡ ἠφανισμένη ἐργασθήσεται, ἀνθ' ὧν ὅτι ἠφανισμένη ἐγενήθη κατ' ὀφθαλμοὺς παντὸς παροδεύοντος.
35 Καὶ ἐροῦσιν· ἡ γῆ ἐκείνη ἡ ἠφανισμένη ἐγενήθη ὡς κῆπος τρυφῆς, καὶ αἱ πόλεις αἱ ἔρημοι κα ἠφανισμέναι καὶ κατεσκαμμέναι ὀχυραὶ ἐκάθισαν.
36 Καὶ γνώσονται τὰ ἔθνη, ὅσα ἂν καταλειφθῶσι κύκλῳ ὑμῶν, ὅτι ἐγὼ Κύριος ᾠκοδόμησα τὰς καθῃρημένας καὶ κατεφύτευσα τὰς ἠφανισμένας, ἐγὼ Κύριος ἐλάλησα καὶ ποιήσω.
37 Τάδε λέγει Ἀδωναῒ Κύριος· ἔτι τοῦτο ζητηθήσομαι τῷ οἴκῳ Ἰσραὴλ τοῦ ποιῆσαι αὐτοῖς· πληθυνῶ αὐτοὺς ὡς πρόβατα ἀνθρώπους,
38 ὡς πρόβατα ἅγια, ὡς πρόβατα Ἱερουσαλὴμ ἐν ταῖς ἑορταῖς αὐτῆς, οὕτως ἔσονται αἱ πόλεις αἱ ἔρημοι πλήρεις προβάτων ἀνθρώπων, καὶ γνώσονται ὅτι ἐγὼ Κύριος.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

ύ, υἱὲ ἀνθρώπου, προφήτευσον διὰ τὰ ὄρη τῆς χώρας τοῦ Ἰσραὴλ καὶ εἰπὲ εἰς τὰ ὄρη τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ· ἀκούσατε λόγον Κυρίου.
2 Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος Κύριος: Ἐπειδὴ ὁ ἐχθρός σας, χαιρεκακῶν διὰ τὴν καταστροφήν σας, εἶπεν ἐναντίον σας: <Χαρά μου καὶ ἀγαλλίασις, σεῖς αἱ περιοχαὶ τοῦ Ἰσραήλ, ἔχετε μείνει αἰωνίως πλέον ἔρημοι ἀπὸ τοὺς κατοίκους σας, περιήλθατε εἰς τὴν ἰδικήν μου κατοχήν>,
3 διὰ τοῦτο προφήτευσε καὶ εἰπέ· αὐτὰ λέγει Κύριος Κύριος: Ἐπειδὴ σεῖς, ὄρη τοῦ Ἰσραήλ, ἐξευτελισθήκατε καὶ ἐμισηθήκατε ἀπὸ τοὺς ὁλόγυρά σας εἰδωλολατρικοὺς λαούς, ὥστε νὰ καταντήσετε ἰδιοκτησία τῶν ἐθνικῶν λαῶν, ἐπειδὴ ἐγίνατε θέματα καταλαλιᾶς καὶ ἐμπαιγμὸς τῶν εἰδωλολατρικῶν αὐτῶν λαῶν,
4 διὰ τοῦτο, σεῖς ὄρη τοῦ Ἰσραὴλ ἀκούσατε τὸν λόγον τοῦ Κυρίου. Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος εἰς τὰ ὄρη καὶ εἰς τοὺς λόφους καὶ εἰς τοὺς χειμάρρους καὶ εἰς τὰς φάραγγας, εἰς τὰς ἐξερημωθείσας καὶ ἐξολοθρευθείσας περιοχάς, εἰς τὰς ἐγκαταλελειμμένας ἐξ αἰτίας τῶν ἐπιδρομῶν πόλεις, αἱ ὁποῖαι πόλεις ἔγιναν ἀντικείμενον λεηλασίας καὶ κατεπατήθησαν ἔπειτα ἀπὸ τὰ ἀπομείναντα γύρω ἔθνη,
5 διὰ τοῦτο αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος Κύριος· ἐπάνω εἰς τὴν φλόγα τοῦ δικαίου θυμοῦ μου ὡμίλησα ἐναντίον τῶν ἄλλων ἐθνῶν καὶ ἐναντίον τῆς Ἰδουμαίας ὅλης, διότι ἐπέδραμαν νὰ καταλάβουν διὰ τὸν ἑαυτόν των τὴν χώραν μου, νὰ τὴν κάμουν ἰδιοκτησίαν των, καὶ μὲ μοχθηρὰν δὲ χαρὰν ἐξηυτέλιζαν ἀνθρώπους, ἐξηφάνιζαν τὰ πάντα εἰς τὴν ἀγρίαν λεηλασίαν των·
6 διὰ τοῦτο προφήτευσον καὶ εἰπὲ διὰ τὴν χώραν τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ· εἰπὲ εἰς τὰ ὄρη καὶ εἰς τὰ βουνὰ καὶ εἰς τὰς φάραγγας καὶ εἰς τὰ δάση· αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος: Ἰδοὺ ἐγὼ ἐπάνω εἰς τὴν ἔκρηξιν τοῦ δικαίου θυμοῦ μου ἐλάλησα ὑπὲρ ὑμῶν ἀντὶ τῶν ὀνειδισμῶν, τοὺς ὁποίους ὑπέστητε ἐκ μέρους τῶν ἐθνῶν.
7 Διὰ τοῦτο ἐγὼ ὑψώνω τὴν τιμωρὸν χεῖρα μου ἐναντίον τῶν γύρω σας ἐθνῶν καὶ αὐτοὶ θὰ λάβουν τὴν πρέπουσαν τιμωρίαν, ἐξευτελισμὸν καὶ ταπείνωσιν.
8 Τὰ σταφύλια σας, ὦ ὄρη Ἰσραήλ, καὶ τοὺς ἄλλους καρπούς σας θὰ τοὺς φάγῃ ἐν εἰρήνῃ καὶ ἀσφάλειᾳ ὁ λαός μου ὁ ἰσραηλιτικός, διότι πρόκειται, ὅπως ὀρθῶς ἐλπίζουν, νὰ ἐπανέλθουν ἀπὸ τὴν αἰχμαλωσίαν.
9 Διότι ἰδού, ἐγώ, στρέφομαι μὲ εὐμένειαν πρὸς σᾶς, θὰ σᾶς ἐπισκεφθῶ καὶ θὰ ἐπιβλέψω, ὥστε σεῖς, περιοχαὶ τοῦ Ἰσραήλ, νὰ καλλιεργηθῆτε καὶ νὰ σπαρῆτε πάλιν.
10 Θὰ πληθύνω καθ' ὅλην τὴν ἔκτασίν σας τοὺς ἀνθρώπους, ὅλους τοὺς Ἰσραηλίτας εἰς ὁλοκλήρωσν. Αἱ πόλεις σας θὰ κατοικηθοῦν καὶ πάλιν καὶ αἱ ἐρημωθεῖσαι περιοχαί σας θὰ ἀνοικοδομηθοῦν.
11 Θὰ πληθύνω εἰς σᾶς ἀνθρώπους καὶ ζῶα. Θὰ φέρω ἀνθρώπους νὰ κατοικήσουν εἰς σᾶς, ὅπως ἦτο ἀπ' ἀρχῆς. Θὰ σᾶς εὐεργετήσω καὶ θὰ σᾶς περιποιηθῶ, ὅπως ἔπραξα διὰ σᾶς καὶ προηγουμένως, καὶ θὰ μάθετε ὅτι ἐγὼ εἶμαι ὁ Κύριος.
12 Ἐγὼ θὰ γεννήσω διὰ σᾶς ἀνθρώπους, τὸν ἰσραηλιτικόν μου λαόν, οἱ ὁποῖοι καὶ θὰ σᾶς κληρονομήσουν καὶ θὰ εἶσθε δι' αὐτοὺς αἰωνία ἰδιοκτησία των. Δὲν πρόκειται δὲ ἄλλην φοράν, περιοχαὶ τοῦ Ἰσραήλ, νὰ στερηθῆτε ἀπὸ τὰ παιδιά σας.
13 Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος Κύριος: Ἐπειδὴ οἱ ἐχθροί σου εἶπαν ἐναντίον σου, <σὺ εἶσαι χώρα, ἡ ὁποία κατατρώγεις τοὺς ἀνθρώπους σου καὶ διὰ τοῦτο τὸ ἔθνος σου ἔγινεν ἄτεκνον, ἐστερήθη ἀπὸ τὰ παιδιὰ του>,
14 διὰ τοῦτο δὲν θὰ φάγῃς πλέον τοὺς ἀνθρώπους σου καὶ τὸ ἔθνος σου δὲν θὰ μείνῃ ἄτεκνον καὶ ἔρημον ἀπὸ παιδιὰ, λέγει ὁ Κύριος Κύριος.
15 Καὶ δὲν θὰ ἀκουσθῇ πλέον ἐκ μέρους τῶν ἐθνῶν ἐναντίον σας ἐμπαιγμὸς καὶ ἐξευτελισμός. Δὲν θὰ ὑποστῆτε πλέον ὀνειδισμοὺς ἐκ μέρους τῶν ἐθνῶν> λέγει ὁ Κύριος Κύριος.
16 Ὁ Κύριος ὡμίλησε πρὸς ἐμὲ καὶ εἶπεν·
17 <υἱὲ ἀνθρώπου, οἱ Ἰσραηλῖται κατῴκησαν εἰς τὴν χώραν των καὶ τὴν ἐμόλυναν, μὲ τὸν ἀσεβῆ τρόπον τῆς ζωῆς των, μὲ τὰ εἴδωλά των, μὲ τὰς ἄλλας ἀκαθάρτους καὶ ἁμαρτωλὰς πράξεις των. Ὁ τρόπος τῆς ζωῆς των ἦτο τόσον ἀκάθαρτος ἐνώπιόν μου, ὅπως ἡ βρωμερὰ ἀκαθαρσία τῆς ἐμμηνορροούσης γυναικός.
18 Διὰ τοῦτο ἄφησα νὰ ἐκσπάσῃ ὁ θυμός μου ἐναντίον των.
19 Τοὺς διεσκόρπισα εἰς τὰ εἰδωλολατρικὰ ἔθνη, τοὺς ἐλίχνισα ὡσὰν τὸ ἄχυρον εἰς τὰς ξένας χώρας. Σύμφωνα μὲ τὴν διαγωγήν των καὶ μὲ τὰς ἁμαρτίας των τοὺς ἔκρινα δικαίως καὶ τοὺς ἐτιμώρησα.
20 Ὡδηγήθησαν αἰχμάλωτοι εἰς εἰδωλολατρικὰ ἔθνη, ἐκεῖ ὅπου ἐξωρίσθησαν. Καὶ ἐβεβήλωσαν τὸ ἅγιον Ὄνομά μου, διότι τὰ ἔθνη ἔλεγαν ἐμπαικτικῶς δι' αὐτούς <αὐτὸς εἶναι ὁ λαὸς τοῦ Κυρίου καὶ ἀπὸ τὴν χώραν αὐτοῦ ἔχουν ἐξέλθει αἰχμάλωτοι καὶ δοῦλοι>!
21 Ἐγὼ ἐν τούτοις τοὺς ἐλυπήθηκα διὰ τὸ ἅγιον Ὄνομά μου, τὸ ὁποῖον ὅμως αὐτοὶ ἐβεβήλωναν μεταξὺ τῶν εἰδωλολατρικῶν ἐθνῶν, ὅπου αἰχμάλωτοι ὡδηγήθησαν.
22 Διὰ τοῦτο εἰπὲ εἰς τὸν ἰσραηλιτικὸν λαόν· αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος: Δὲν φροντίζω ἐγὼ διὰ τὴν ἐπάνοδόν σας χάριν τῆς ἀρετῆς σας, ποὺ δὲν τὴν ἔχετε, ὦ ἰσραηλιτικὲ λαέ, ἀλλὰ διὰ τὸ ἅγιον Ὄνομά μου, τὸ ὁποῖον σεῖς ἐβεβηλώσατε μεταξὺ τῶν εἰδωλολατρικῶν ἐθνῶν, ἐκεῖ ὅπου εἴχατε ὁδηγηθῆ αἰχμάλωτοι.
23 Ἐν τούτοις ἐγὼ θὰ δοξάσω καὶ θὰ μεγαλύνω τὸ μέγα Ὄνομά μου, τὸ ὁποῖον ἐβεβηλώθη ἀπὸ σᾶς ἀνάμεσα εἰς τὰ εἰδωλολατρικὰ ἔθνη, αὐτὸ τὸ ὁποῖον σεῖς ἐμολύνατε ἐν μέσῳ ἐκείνων. Καὶ αὐτὰ τὰ ἔθνη θὰ μάθουν ὅτι ἐγὼ εἶμαι ὁ Κύριος καὶ Θεός, ὅταν κάμω νὰ λάμψῃ ἡ ἁγιότης μου, ἐξ αἰτίας ἰδικῆς σας, ἐμπρὸς εἰς τὰ μάτια των.
24 Θὰ σᾶς παραλάβω, λοιπόν, ἐγὼ ἀνάμεσα ἀπὸ τοὺς ἄλλους λαούς, θὰ σᾶς συναθροίσω ἀπὸ ὅλας τὰς χώρας τῆς ἐξορίας σας καὶ θὰ σᾶς εἰσαγάγω εἰς τὴν χώραν σας.
25 Θὰ σᾶς ραντίσω μὲ ὕδωρ καθαρτικόν, διὰ νὰ ἐξαγνισθήτε. Θὰ καθαρισθῆτε ἀπὸ ὅλους τοὺς μολυσμοὺς τῶν ἁμαρτιῶν σας, ἀπὸ ὅλας τὰς εἰδωλολατρικάς σας πράξεις. Ἐγὼ θὰ σᾶς καθαρίσω.
26 Θὰ δώσω εἰς σᾶς νέαν καρδίαν, καινούργιο πνεῦμα θὰ δώσω εἰς σᾶς. Θὰ ἀφαιρέσω τὴν σκληράν, ὡσὰν πέτραν, καρδίαν σας, τὴν ὁποίαν ἔχετε ἐντὸς τοῦ σώματός σας, καὶ θὰ δώσω εἰς σᾶς σαρκίνην, εὐαίσθητον καρδίαν.
27 Θὰ δώσω εἰς σᾶς τὸ Πνεῦμα μου καὶ ἐγὼ θὰ σᾶς βοηθήσω, ὥστε νὰ βαδίζετε καὶ νὰ ζῆτε σύμφωνα μὲ τὰς ἐντολάς μου καὶ νὰ φυλάξετε καὶ νὰ τηρήσετε τὰ προστάγματά μου.
28 Καὶ ἔτσι, μὲ τὴν ἰδικήν μου βοήθειαν καὶ συμπαράστασιν, θὰ κατοικήσετε εἰς τὴν γῆν, τὴν ὁποίαν ἐγὼ ἔδωκα εἰς τοὺς προγόνους σας καὶ θὰ εἶσθε δι' ἐμὲ ὁ λαός μου καὶ ἐγὼ θὰ εἶμαι διὰ σᾶς ὁ Θεός σας.
29 Θὰ σᾶς λυτρώσω ἀπὸ ὅλας τὰς ἀκαθαρσίας σας καὶ τὴν ἐνοχήν σας. Θὰ στείλω πρὸς σᾶς ἄφθονον σῖτον·
30 θὰ τὸν πολλαπλασιάσω καὶ δὲν θὰ ἀποστείλω εἰς σᾶς ἄλλην φορὰν πεῖναν. Θὰ πληθύνω τοὺς καρποὺς τῶν δένδρων, ὅπως καὶ τὰ προϊόντα τῆς ὑπαίθρου σας, διὰ νὰ μὴ γίνετε πλέον ἀντικείμενον ἐμπαιγμοῦ καὶ χλευασμοῦ μεταξὺ τῶν ἐθνῶν ἐξ αἰτίας τῆς πείνας καὶ τῆς δυστυχίας σας.
31 Θὰ ἐπαναφέρετε δὲ τότε εἰς τὴν μνήμην σας τὴν κακὴν διαγωγήν σας καὶ τὰς πράξεις τὰς ἁμαρτωλὰς καὶ θὰ καταληφθῆτε ἀπὸ ἀηδίαν καὶ ἐντροπὴν ἐν ὄψει τῶν παρανομιῶν, ποὺ εἴχατε διαπράξει, καὶ τῶν μιαρῶν εἰδωλολατρικῶν ἔργων σας.
32 Δι' αὐτὸ καὶ ἐγώ, λέγει ὁ Κύριος Κύριος, δὲν ἀποστέλλω τὰς δωρεὰς καὶ τὴν προστασίαν μου διὰ τὰς ἀρετάς σας· μάθετό το αὐτὸ καλά. Πρέπει δὲ νὰ αἰσχυνθῆτε καὶ νὰ ἐντραπῆτε ἀπὸ τοὺς πονηροὺς τρόπους τῆς ζωῆς σας, ὦ Ἰσραηλῖται.
33 Αὐτὰ λέγει Ἀδωναῒ ὁ Κύριος: Κατὰ τὴν ἐποχὴν ἐκείνην, κατὰ τὴν ὁποίαν ἐγὼ θὰ σᾶς καθαρίσω ἀπὸ ὅλας τὰς ἁμαρτίας σας, θὰ σᾶς ἐγκαταστήσω εἰς τὰς πόλεις καὶ θὰ ἀνοικοδομηθοῦν αἱ ἕως τότε κατεστραμμέναι καὶ ἔρημοι οἱκίαι.
34 Καὶ ἡ ὕπαιθρος, ἡ κατεστραμμένη καὶ ἐρημωμένη, θὰ καλλιεργηθῇ καὶ αὐτή. Εἶχε καὶ αὐτὴ ἐρημωθῇ ἐξ αἰτίας τῶν ἁμαρτιῶν σας καὶ ἔρημος ἐφαίνετο εἰς τὰ μάτια καθενὸς διαβάτου.
35 Καὶ τότε οἱ ἄνθρωποι καὶ οἱ διαβάται θὰ λέγουν· <ἡ χώρα αὐτή, ἡ ὁποία προηγουμένως ἦτο κατεστραμμένη καὶ ἐρημωμένη, ἔγινε τώρα ὡς ὡραῖος πλούσιος κῆπος καὶ αἱ πόλεις αἱ ἔρημοι, αἱ κατεστραμμέναι, αἱ κατεσκαμμέναι εἰς ἐρείπια ἔγιναν τώρα ὀχυραὶ πρὸς ἀσφάλειαν>.
36 Καὶ θὰ μάθουν τὰ ἔθνη, ὅσα θὰ ἀπομείνουν γύρω ἀπὸ σᾶς, ὅτι ἐγὼ ὁ Κύριος ἀνοικοδόμησα τὰς κρημνισμένας πόλεις, ἐφύτευσα πλουσίως τὰς κατεστραμμένας καὶ ἐρημωμένας περιοχάς. Ἐγὼ ὁ Κύριος ὡμίλησα καὶ θὰ πραγματοποιήσω αὐτό, τὸ ὁποῖον εἶπα>.
37 Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος Κύριος· <Ἀκόμη καὶ τοῦτο θὰ ἐπιζητήσω καὶ θὰ πραγματοποιήσω πρὸς χάριν τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ· θὰ πληθύνω αὐτούς, ὅπως πληθύνονται τὰ πρόβατα. Θὰ καταστήσω πολυάνθρωπον τὴν χώραν.
38 Ὅπως τὰ καθιερωμένα πρὸς θυσίαν πρόβατα, ὡσὰν ἐξηγνισμένα πρόβατα θὰ ἔρχωνται εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ κατὰ τὰς ἑορτὰς οἱ Ἰσραηλῖται. Διότι ὅλαι αἱ ἠρημωμέναι προηγουμένως πόλεις τῆς περιοχῆς Ἰσραὴλ θὰ εἶναι τώρα πλήρεις ἀνθρώπων, ὡσὰν ἀπὸ κοπάδια προβάτων, καὶ θὰ μάθουν ὅτι ἐγὼ εἶμαι ὁ Κύριος>.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

αὶ σύ, ἄνθρωπε, προφήτευσε διὰ τὰ ὅρη, διὰ τὴν χώραν δηλαδὴ τὴν ὀρεινὴν τοῦ Ἰσραήλ, καὶ νὰ εἰπῇς πρὸς τὰ ὅρη τοῦ Ἰσραὴλ τὰ ἑξῆς: Ἀκούσατε λόγον Κυρίου.
2 Αὐτὰ λέγει ὁ μόνος Κύριος καὶ ἐξουσιαστὴς τοῦ παντός: Ἐπειδὴ ὁ ἐχθρὸς εἶπε μὲ χαιρεκακίαν διὰ σᾶς· <Ἐπὶ τέλους! Πολὺ ὡραία! Ἐρήμωσαν πλέον διὰ παντὸς τὰ ὅρη τοῦ Ἰσραὴλ καὶ θὰ γίνονν ἰδικά μας κτήματα!>,
3 Διὰ τοῦτο προφήτευσε καὶ νὰ εἰπῇς τὰ ἑξῆς: Αὐτὰ λέγει ὁ μόνος Κύριος καὶ ἐξουσιαστὴς τοῦ παντός: Ἐπειδὴ σεῖς, τὰ ὅρη τοῦ Ἰσραήλ, ἔχετε ἀτιμασθῇ καὶ μισηθῇ ἀπὸ τοὺς εἰδωλολάτρας ποὺ ζοῦν γύρω σας, ἔτσι ὥστε νὰ γίνετε κτῆμα τῶν ὑπολοίπων λαῶν καὶ νὰ ὁμιλοῦν διὰ σᾶς μὲ περιφρόνησιν καὶ νὰ σᾶς ὀνειδίζουν τὰ διάφορα ἔθνη,
4 διὰ τοῦτο, ὅρη τοῦ Ἰσραήλ, ἀκούσατε λόγον Κυρίου. Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος εἰς τὰ ὅρη, τοὺς ὑψηλοὺς λόφους, τοὺς χειμάρρους καὶ τὰ φαράγγια, εἰς τὰς ἐρημωμένας ἐντελῶς καὶ ἀφανισμένας περιοχὰς καὶ εἰς τὰς πόλεις ποὺ ἔχουν ἐγκαταλειφθῇ ἀπὸ τοὺς κατοίκους των καὶ κατήντησαν ἔτσι, ὥστε νὰ τὰς λεηλατοῦν καὶ νὰ τὰς καταπατοῦν τὰ ὑπόλοιπα ἔθνη ποὺ ζοῦν ὁλόγυρά των.
5 Διὰ τοῦτο αὐτὰ λέγει ὁ μόνος Κύριος καὶ ἐξουσιαστὴς τοῦ παντός: Ὡμίλησα ἤδη μέσα εις τὴν ἔξαψιν τῆς δικαίας ὀργῆς μου ἐναντίον τῶν ὑπολοίπων λαῶν καὶ μάλιστα ἐναντίον ὅλης τῆς Ἰδουμαίας, διότι κατέλαβαν τὴν γῆν μου μὲ ἀλαζονικὴν χαράν, ἀφοῦ ἀτιμασαν τοὺς κατοίκους της καὶ ἐξηφάνισαν τὰ πάντα μὲ λεηλασίαν τῶν ἀγαθῶν.
6 Διὰ τοῦτο προφήτευσε διὰ τὴν χώραν τοῦ Ἰσραὴλ καὶ νὰ εἰπῇς τὰ ἑξῆς εἰς τὰ ὅρη καὶ τοὺς ὑψηλοὺς λόφους, εἰς τὰ φαράγγια καὶ τὰ δάση: Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος: Ἰδοὺ Ἐγὼ ὡμίλησα μὲ τὸν ζῆλον μου καὶ τὸν θυμόν μου, ἐπειδὴ ὑπεφέρατε ὀνειδισμοὺς ἀπὸ τὰ ἔθνη.
7Διὰ τοῦτο ὑψώνω τὸ χέρι μου ὡς ἄλλον ὅρκον καὶ βεβαιώνω ὅτι τὰ ἔθνη ποὺ εἶναι ὁλόγυρά σας θὰ ἀτιμασθοῦν ὁπωσδήποτε καὶ θὰ τιμωρηθοῦν.
8 Τὰ δὲ σταφύλια σας, ὅρη τοῦ Ἰσραήλ, καὶ τὰ προϊόντα σας θὰ τὰ φάγῃ ὅλα ὁ λαός μου, διότι ἐλπίζουν καὶ εἶναι πλέον βέβαιον ὅτι θὰ ἐπιστρέψουν εἰς τὴν χώραν των.
9 Θὰ ἔχετε προϊόντα, διότι ἰδοὺ Ἐγὼ θὰ στραφῶ πρὸς σᾶς, ὅρη τοῦ Ἰσραήλ, καὶ θὰ δείξω πρὸς σᾶς τὴν εὔνοιάν μου· καὶ ἔτσι θὰ καλλιεργηθῆτε καλὰ καὶ θὰ σπαρῆτε.
10 Θὰ φέρω δὲ πολλοὺς ἀνθρώπους εἰς σᾶς, ὅλους ἀνεξαιρέτως τοὺς ἐπιζῶντας ἀπογόνους τοῦ Ἰσραήλ. Ἔτσι θὰ κατοικηθοῦν αἱ πόλεις, καὶ ἡ ἐρημωμένη χώρα θὰ οἰκοδομηθῇ.
11 Θὰ φέρω, ἐπαναλαμβάνω, πλήθη ἀνθρώπων εἰς σᾶς, καθὼς ἐπίσης καὶ κατοικίδια ζῶα. Θὰ σᾶς βάλω νὰ κατοικήσετε, ὅπως εἰς τὸν πρῶτον καιρὸν τῆς ἱστορίας τοῦ Ἰσραήλ, καὶ θὰ σᾶς φροντίσω καὶ θὰ σᾶς περιποιηθῶ ὅπως καὶ προηγουμένως εἰς τὴν πρὸ τῆς καταστροφῆς σας ἐποχὴν καὶ ἔτσι θὰ μάθετε ὅτι γὼ εἶμαι ὁ Κύριος τῶν πάντων.
12 Θὰ φέρω δὲ εἰς τὴν ζωὴν διὰ σᾶς ἀνθρώπους, τὸν λαόν μου τὸν Ἰσραήλ, καὶ θὰ σᾶς κληρονομήσουν· θὰ εἶσθε πλέον ἰδική των ἰδιοκτησία. Δὲν πρόκειται ἄλλοτε νὰ χάσετε καὶ νὰ στερηθῆτε αὐτὰ τὰ παιδιά σας.
13 Αὐτὰ λέγει ὁ μόνος Κύριος καὶ ἐξουσιαστὴς τοῦ παντός: Ἐπειδὴ εἶπαν ἄλλοι λαοὶ διὰ σέ, χώρα τοῦ Ἰσραήλ, ὅτι εἶσαι γῆ ποὺ κατατρώγεις ἀνθρώπους καὶ ἔγινες ἄτεκνος, ἀφοῦ ἔχασες τὸ ἔθνος σου,
14 διὰ τοῦτο δὲν πρόκειται πλέον νὰ φάγῃς ἀνθρώπους· οὐδέποτε ἄλλοτε ἐπίσης θὰ κάμῃς ἄτεκνον τὸ ἔθνος σου, λέγει ὁ μόνος Κύριος καὶ ἐξουσιαστὴς τοῦ παντός.
15 Δὲν πρόκειται δὲ εἰς τὸ ἑξῆς νὰ ἀκουσθῇ ὑβριστικὸς λόγος ἐναντίον σας ἀπὸ τὰ ἔθνη, καὶ ποτὲ πλέον δὲν θὰ ὑποφέρετε ὀνειδισμοὺς καὶ ἐξευτελισμοὺς ἀπὸ τοὺς ἄλλους λαούς, λέγει ὁ μόνος Κύριος καὶ ἐξουσιαστὴς τοῦ παντός.
16 Ὡμίλησε δὲ ὁ Κύριος πρὸς ἐμὲ καὶ εἶπεν:
17 Ἄνθρωπε, οἱ ἀπόγονοι τοῦ Ἰσραὴλ ἐγκατεστάθησαν εἰς τὴν γῆν των καὶ τὴν ἐμόλυναν μὲ τὴν συμπεριφοράν των καὶ μὲ τὰ εἴδωλα τῶν ἐθνῶν ποὺ ἐλάτρευσαν καὶ αὐτοί, ἀλλὰ καὶ μὲ τὰς ἠθικὰς ἀκαθαρσίας των. Ἡ ζωή των ἐνώπιόν μου ἦτο ἀκάθαρτος ὡσὰν τὴν ἀκαθαρσίαν τῆς γυναικὸς ποὺ ἔχει τὰ ἔμμηνά της.
18 Ἐξέχυσα λοιπὸν καὶ Ἐγὼ ἐναντίον των τὸν θυμόν μου
19 καὶ τοὺς διεσκόρπισα εἰς τὰ διάφορα ἔθνη· τοὺς ἐσκόρπισα ὡς ἄχυρα εἰς τὰς ἄλλας χώρας. Τοὺς κατεδίκασα καὶ τοὺς ἐτιμώρησα ἀναλόγως πρὸς τὴν ζωήν των καὶ πρὸς τὰς ἁμαρτίας των.
20 Εἰσῆλθαν δὲ καὶ ἔζησαν μέσα εἰς τὰ ἔθνη, ἐκεῖ ὅπου κατέληξαν διεσκορπισμένοι, καὶ ἐβεβήλωσαν, προσέβαλαν τὸ Ὄνομά μου τὸ ἅγιον· διότι οἱ διάφοροι λαοὶ ποὺ τοὺς εἶχαν εἰς τὰς χώρας των ἔλεγαν: <Αὐτοὶ οἱ ξένοι εἶναι λαὸς τοῦ Κυρίου καὶ ὅμως ἔχουν ἐξορισθῆ ἀπὸ τὴν χώραν Του>! <Ὡσὰν νὰ ἔλεγαν: <Τί θεὸς εἶναι αὐτός, ποὺ δὲν τοὺς ἐπροστάτευσε καὶ ἔχει μάλιστα τόσον διεφθαρμένους ἀνθρώπους ὡς λαόν του;>.
21 Τοὺς ἐλυπήθηκα λοιπὸν καὶ ἀπεφάσισα νὰ τοὺς βοηθήσω καὶ νὰ τοὺς λυτρώσω χάριν τοῦ ἁγίου Ὀνόματός μου, τὸ ὁποῖον ἐβεβήλωσαν καὶ προσέβαλαν οἱ ἀπόγονοι τοῦ Ἰσραὴλ εἰς τὰ διάφορα ἔθνη, ἐκεῖ ὅπου εἰσῆλθαν ὡς ἐξόριστοι καὶ αἰχμάλωτοι.
22 Διὰ τοῦτο νὰ εἰπῇς τὰ ἑξῆς εἰς τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἰσραήλ: Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος: Δὲν ἐνεργῶ Ἐγὼ διὰ σᾶς, ἀπόγονοι τοῦ Ἰσραήλ, ἀλλὰ διὰ τὸ Ὄνομά μου τὸ ἅγιον, τὸ ὁποῖον ἐβεβηλώσατε μέσα εἰς τὰ διάφορα ἔθνη, ἐκεῖ ὅπου ἐπήγατε ἐξόριστοι καὶ αἰχμάλωτοι.
23 Θὰ ἁγιάσω λοιπὸν τὸ μέγα Ὄνομά μου, ποὺ ἐβεβηλώθη μεταξὺ τῶν ἐθνῶν, τὸ Ὄνομά μου τὸ ὁποῖον ἐβεβηλώσατε σεῖς μεταξὺ αὐτῶν τῶν ἐθνῶν. Καὶ θὰ γνωρίσουν τότε τὰ ἔθνη ὅτι Ἐγὼ εἶμαι ὁ Κύριος τοῦ παντός, μὲ αὐτὸ ποὺ θὰ κάμω πρὸς χάριν σας ἐμπρὸς εἰς τὰ μάτια τῶν καὶ τὸ ὁποῖον θὰ ἀποδεικνύῃ τὴν ἁγιότητα καὶ τὸ μεγαλεῖον μου.
24 Θὰ σᾶς πάρω δηλαδὴ μέσα ἀπὸ τὰ ἔθνη, θὰ σᾶς συναθροίσω ἀπὸ ὅλας τὰς περιοχὰς καὶ θὰ σᾶς ὁδηγήσω μέσα εἰς τὴν χώραν σας.
25 θὰ σᾶς ραντίσω δὲ μὲ καθαρὸν νερὸν καὶ θὰ καθαρισθῆτε ἀπὸ ὅλους τοὺς μολυσμούς σας καὶ ἀπὸ ὅλα τὰ βδελυκτὰ εἴδωλά σας. Θὰ σᾶς καθαρίσω ὁπωσδήποτε.
26 Θὰ σᾶς δώσω ἐπίσης καινούργια καρδιά, θὰ σᾶς δώσω καὶ νέον πνεῦμα μέσα σας. Θὰ βγάλω τὴν λιθίνην καρδιά ἀπὸ τὸ σῶμα σας καὶ θὰ σᾶς δώσω καρδιὰ σαρκίνην, ποὺ νὰ αἰσθάνεται καὶ νὰ συγκινῆται.
27 Θὰ δώσω ἀκόμη μέσα σας καὶ τὸ Πνεῦμα μου καὶ ἔτσι θὰ σᾶς βοηθήσω νὰ ζῆτε καὶ νὰ συμπεριφέρεσθε συμφώνως πρὸς τὰ προστάγματά μου καὶ νὰ τηρῆτε καὶ ἐφαρμόζετε τὰς ἐντολάς μου.
28 Θὰ κατοικήσετε δὲ εἰς τὴν γῆν τὴν ὁποίαν ἔδωσα εἰς τοὺς πατέρας σας καὶ θὰ εἶσθε πλέον ἰδικός μου λαός, καὶ Ἐγὼ θὰ εἶμαι ὁ Θεός σας.
29 Θὰ σᾶς σώσω, ἐπαναλαμβάνω, ἀπὸ ὅλους τοὺς μολυσμούς σας. Θὰ φωνάξω δὲ καὶ θὰ διατάξω τὸ σιτάρι νὰ πολλαπλασιασθῇ εἰς τὴν χώραν σας.
30 Μὲ τὴν δύναμίν μου θὰ τὸ πληθύνω καὶ δὲν πρόκειται πλέον νὰ σᾶς τιμωρήσω μὲ πεῖναν. Θὰ πληθύνω ἐπίσης κάθε καρπὸν δένδρου καὶ τὰ προϊόντα τῶν ἀγρῶν, διὰ νὰ μὴ πεινάσετε καὶ σᾶς ὀνειδίσουν δι’ αὐτὸ οἱ ἄλλοι λαοί.
31 Θὰ ἐνθυμηθῆτε τότε τοὺς πονηροὺς τρόπους τῆς συμπεριφορᾶς σας καὶ τὰ ἔργα σας, ποὺ δὲν ἦσαν καλά, καὶ θὰ ἀποστραφῆτε μὲ ἀηδίαν ἐμπρός των τὰς παρανομίας σας καὶ τὰ βδελυρὰ εἰδωλολατρικὰ ἔθιμά των.
32 Νὰ γνωρίζετε ὅμως, ἀπόγονοι τοῦ Ἰσραήλ, ὅτι δὲν τὰ κάμνω αὐτὰ Ἐγώ, λέγει ὁ μόνος Κύριος καὶ ἐξουσιαστὴς τοῦ παντός, ἐπειδὴ τὸ ἀξίζατε. Σεῖς πρέπει νὰ αἰσχύνεσθε καὶ νὰ ἐντρέπεσθε διὰ τὴν προηγουμένην ζωήν σας.
33 Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριός μου, ὁ μόνος ἐξουσιαστὴς τοῦ παντός: Τότε ποὺ θὰ σᾶς καθαρίσω ἀπὸ ὅλας τὰς παρανομίας σας, θὰ γεμίσω μὲ κατοίκους τὰς πόλεις, καὶ θὰ οἰκοδομηθοῦν αἱ περιοχαὶ ποὺ εἶχαν ἐρημωθῇ.
34 Ἡ δὲ γῆ ποὺ εἶχε καταστραφῇ, θὰ καλλιεργηθῃ καὶ πάλιν, διότι τὴν ἔβλεπε καθένας ποὺ ἐπερνοῦσε ἀπὸ ἐκεῖ ὅτι ἦτο κατεστραμμένη.
35 Τότε ὅμως οἱ περαστικοὶ θὰ λέγουν: <Ἐκείνη ἡ κατεστραμμένη γῆ τώρα ἔγινε ὡσὰν κῆπος εὐφροσύνης· αἱ δὲ πόλεις ποὺ ἦσαν ἔρημοι καὶ κατεστραμμέναι ἔγιναν ὀχυραὶ καὶ στέκουν ἀκλόνητοι!>
36 Θὰ γνωρίσουν ἔτσι τὰ διάφορα ἔθνη, ὅσα θὰ ἀπομείνουν γύρω σας, ὅτι Ἐγώ, ὁ Κύριος τῶν πάντων, ἀνοικοδόμησα τὰς κατεστραμμένας πόλεις καὶ ἐγέμισα μὲ φυτὰ τὰς ἐρήμους περιοχάς. Τὰ εἶπα αὐτὰ Ἐγώ, ὁ Κύριος τῶν πάντων, καὶ θὰ τὰ πραγματοποιήσω ὁπωσδήποτε!
37 Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριός μου, ὁ μόνος ἐξουσιαστὴς τοῦ παντός: Θὰ παρακινηθῶ νὰ κάμω καὶ αὐτὸ ἀκόμη διὰ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἰσραήλ: Θὰ τοὺς πληθύνω· θὰ πληθυνθοῦν οἱ ἄνθρωποι ὡσὰν κοπάδια προβάτων.
38 Οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ θὰ εἶναι ἅγιοι, ὅπως τὰ πρόβατα ποὺ ξεχωρίζονται διὰ νὰ προσφερθοῦν ὡς θυσία εἰς τὸν ἅγιον Ναόν. Ὅπως ἐγέμιζαν τὰ πρόβατα τοὺς δρόμους τῆς Ἱερουσαλὴμ κατὰ τὰς ἑορτάς της, ὁπότε ἐμαζεύοντο πολλοὶ Ἰουδαῖοι διὰ νὰ ἐορτάσουν καὶ προσφέρουν θυσίας, ἔτσι θὰ γεμίσουν αἱ πόλεις, ποὺ ἦσαν ἕως τώρα ἔρημοι, ἀπὸ πρόβατα - ἀνθρώπους. Καὶ θὰ γνωρίσουν τότε ὅτι Ἐγὼ εἶμαι ὁ Κύριος τῶν πάντων.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
αὶ σὺ υἱὲ ἀνθρώπου, προφήτευσον ἐπὶ τὰ ὄρη Ἰσραὴλ καὶ εἰπὸν τοῖς ὅρεσι τοῦ Ἰσραήλ· ἀκούσατε λόγον Κυρίου·	ύ, υἱὲ ἀνθρώπου, προφήτευσον διὰ τὰ ὄρη τῆς χώρας τοῦ Ἰσραὴλ καὶ εἰπὲ εἰς τὰ ὄρη τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ· ἀκούσατε λόγον Κυρίου.	αὶ σύ, ἄνθρωπε, προφήτευσε διὰ τὰ ὅρη, διὰ τὴν χώραν δηλαδὴ τὴν ὀρεινὴν τοῦ Ἰσραήλ, καὶ νὰ εἰπῇς πρὸς τὰ ὅρη τοῦ Ἰσραὴλ τὰ ἑξῆς: Ἀκούσατε λόγον Κυρίου.
2 τάδε λέγει Κύριος Κύριος· ἀνθ' ὧν εἶπεν ἐφ' ὑμᾶς ὁ ἐχθρός· εὖγε ἔρημα αἰώνια εἰς κατάσχεσιν ἡμῖν ἐγενήθη,	2 Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος Κύριος: Ἐπειδὴ ὁ ἐχθρός σας, χαιρεκακῶν διὰ τὴν καταστροφήν σας, εἶπεν ἐναντίον σας: <Χαρά μου καὶ ἀγαλλίασις, σεῖς αἱ περιοχαὶ τοῦ Ἰσραήλ, ἔχετε μείνει αἰωνίως πλέον ἔρημοι ἀπὸ τοὺς κατοίκους σας, περιήλθατε εἰς τὴν ἰδικήν μου κατοχήν>,	2 Αὐτὰ λέγει ὁ μόνος Κύριος καὶ ἐξουσιαστὴς τοῦ παντός: Ἐπειδὴ ὁ ἐχθρὸς εἶπε μὲ χαιρεκακίαν διὰ σᾶς· <Ἐπὶ τέλους! Πολὺ ὡραία! Ἐρήμωσαν πλέον διὰ παντὸς τὰ ὅρη τοῦ Ἰσραὴλ καὶ θὰ γίνονν ἰδικά μας κτήματα!>,
3 διὰ τοῦτο προφήτευσον καὶ εἶπον· τάδε λέγει Κύριος Κύριος· ἀντὶ τοῦ ἀτιμασθῆναι ὑμᾶς καὶ μισηθῆναι ὑμᾶς ὑπὸ τῶν κύκλῳ ὑμῶν τοῦ εἶναι ὑμᾶς εἰς κατάσχεσιν τοῖς καταλοίποις ἔθνεσι καὶ ἀνέβητε λάλημα γλώσσῃ καὶ εἰς ὀνείδισμα ἔθνεσι,	3 διὰ τοῦτο προφήτευσε καὶ εἰπέ· αὐτὰ λέγει Κύριος Κύριος: Ἐπειδὴ σεῖς, ὄρη τοῦ Ἰσραήλ, ἐξευτελισθήκατε καὶ ἐμισηθήκατε ἀπὸ τοὺς ὁλόγυρά σας εἰδωλολατρικοὺς λαούς, ὥστε νὰ καταντήσετε ἰδιοκτησία τῶν ἐθνικῶν λαῶν, ἐπειδὴ ἐγίνατε θέματα καταλαλιᾶς καὶ ἐμπαιγμὸς τῶν εἰδωλολατρικῶν αὐτῶν λαῶν,	3 Διὰ τοῦτο προφήτευσε καὶ νὰ εἰπῇς τὰ ἑξῆς: Αὐτὰ λέγει ὁ μόνος Κύριος καὶ ἐξουσιαστὴς τοῦ παντός: Ἐπειδὴ σεῖς, τὰ ὅρη τοῦ Ἰσραήλ, ἔχετε ἀτιμασθῇ καὶ μισηθῇ ἀπὸ τοὺς εἰδωλολάτρας ποὺ ζοῦν γύρω σας, ἔτσι ὥστε νὰ γίνετε κτῆμα τῶν ὑπολοίπων λαῶν καὶ νὰ ὁμιλοῦν διὰ σᾶς μὲ περιφρόνησιν καὶ νὰ σᾶς ὀνειδίζουν τὰ διάφορα ἔθνη,
4 διὰ τοῦτο ὄρη Ἰσραήλ, ἀκούσατε λόγον Κυρίου· τάδε λέγει Κύριος τοῖς ὅρεσι καὶ τοῖς βουνοῖς καὶ τοῖς χειμάρροις καὶ ταῖς φάραγξι καὶ τοῖς ἐξηρημωμένοις καὶ ἠφανισμένοις καὶ ταῖς πόλεσι ταῖς ἐγκαταλελειμμέναις, αἳ ἐγένοντο εἰς προνομὴν καὶ εἰς καταπάτημα τοῖς καταλειφθεῖσιν ἔθνεσι περικύκλω·	4 διὰ τοῦτο, σεῖς ὄρη τοῦ Ἰσραὴλ ἀκούσατε τὸν λόγον τοῦ Κυρίου. Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος εἰς τὰ ὄρη καὶ εἰς τοὺς λόφους καὶ εἰς τοὺς χειμάρρους καὶ εἰς τὰς φάραγγας, εἰς τὰς ἐξερημωθείσας καὶ ἐξολοθρευθείσας περιοχάς, εἰς τὰς ἐγκαταλελειμμένας ἐξ αἰτίας τῶν ἐπιδρομῶν πόλεις, αἱ ὁποῖαι πόλεις ἔγιναν ἀντικείμενον λεηλασίας καὶ κατεπατήθησαν ἔπειτα ἀπὸ τὰ ἀπομείναντα γύρω ἔθνη,	4 διὰ τοῦτο, ὅρη τοῦ Ἰσραήλ, ἀκούσατε λόγον Κυρίου. Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος εἰς τὰ ὅρη, τοὺς ὑψηλοὺς λόφους, τοὺς χειμάρρους καὶ τὰ φαράγγια, εἰς τὰς ἐρημωμένας ἐντελῶς καὶ ἀφανισμένας περιοχὰς καὶ εἰς τὰς πόλεις ποὺ ἔχουν ἐγκαταλειφθῇ ἀπὸ τοὺς κατοίκους των καὶ κατήντησαν ἔτσι, ὥστε νὰ τὰς λεηλατοῦν καὶ νὰ τὰς καταπατοῦν τὰ ὑπόλοιπα ἔθνη ποὺ ζοῦν ὁλόγυρά των.
5 διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριος Κύριος· εἰ μὴν ἐν πυρὶ θυμοῦ μου ἐλάλησα ἐπὶ τὰ λοιπὰ ἔθνη καὶ ἐπὶ τὴν Ἰδουμαίαν πᾶσαν, ὅτι ἔδωκαν τὴν γῆν μου ἐαυτοῖς εἰς κατάσχεσιν μετ' εὐφροσύνης ἀτιμάσαντες ψυχὰς τοῦ ἀφανίσαι ἐν προνομῇ·	5 διὰ τοῦτο αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος Κύριος· ἐπάνω εἰς τὴν φλόγα τοῦ δικαίου θυμοῦ μου ὡμίλησα ἐναντίον τῶν ἄλλων ἐθνῶν καὶ ἐναντίον τῆς Ἰδουμαίας ὅλης, διότι ἐπέδραμαν νὰ καταλάβουν διὰ τὸν ἑαυτόν των τὴν χώραν μου, νὰ τὴν κάμουν ἰδιοκτησίαν των, καὶ μὲ μοχθηρὰν δὲ χαρὰν ἐξηυτέλιζαν ἀνθρώπους, ἐξηφάνιζαν τὰ πάντα εἰς τὴν ἀγρίαν λεηλασίαν των·	5 Διὰ τοῦτο αὐτὰ λέγει ὁ μόνος Κύριος καὶ ἐξουσιαστὴς τοῦ παντός: Ὡμίλησα ἤδη μέσα εις τὴν ἔξαψιν τῆς δικαίας ὀργῆς μου ἐναντίον τῶν ὑπολοίπων λαῶν καὶ μάλιστα ἐναντίον ὅλης τῆς Ἰδουμαίας, διότι κατέλαβαν τὴν γῆν μου μὲ ἀλαζονικὴν χαράν, ἀφοῦ ἀτιμασαν τοὺς κατοίκους της καὶ ἐξηφάνισαν τὰ πάντα μὲ λεηλασίαν τῶν ἀγαθῶν.
6 διὰ τοῦτο προφήτευσον ἐπὶ τὴν γῆν τοῦ Ἰσραὴλ καὶ εἰπὸν τοῖς ὄρεσι καὶ τοῖς βουνοῖς καὶ ταῖς φάραγξι καὶ ταῖς νάπαις· τάδε λέγει Κύριος· ἰδοὺ ἐγὼ ἐν τῷ ζήλῳ μου καὶ ἐν τῷ θυμῷ μου ἐλάλησα, ἀντὶ τοῦ ὀνειδισμοὺς ἐθνῶν ἐνέγκαι ὑμᾶς.	6 διὰ τοῦτο προφήτευσον καὶ εἰπὲ διὰ τὴν χώραν τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ· εἰπὲ εἰς τὰ ὄρη καὶ εἰς τὰ βουνὰ καὶ εἰς τὰς φάραγγας καὶ εἰς τὰ δάση· αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος: Ἰδοὺ ἐγὼ ἐπάνω εἰς τὴν ἔκρηξιν τοῦ δικαίου θυμοῦ μου ἐλάλησα ὑπὲρ ὑμῶν ἀντὶ τῶν ὀνειδισμῶν, τοὺς ὁποίους ὑπέστητε ἐκ μέρους τῶν ἐθνῶν.	6 Διὰ τοῦτο προφήτευσε διὰ τὴν χώραν τοῦ Ἰσραὴλ καὶ νὰ εἰπῇς τὰ ἑξῆς εἰς τὰ ὅρη καὶ τοὺς ὑψηλοὺς λόφους, εἰς τὰ φαράγγια καὶ τὰ δάση: Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος: Ἰδοὺ Ἐγὼ ὡμίλησα μὲ τὸν ζῆλον μου καὶ τὸν θυμόν μου, ἐπειδὴ ὑπεφέρατε ὀνειδισμοὺς ἀπὸ τὰ ἔθνη.
7 Διὰ τοῦτο ἐγὼ ἀρῶ τὴν χεῖρά μου ἐπὶ τὰ ἔθνη τὰ περικύκλῳ ὑμῶν, οὗτοι τὴν ἀτιμίαν αὐτῶν λήψονται·	7 Διὰ τοῦτο ἐγὼ ὑψώνω τὴν τιμωρὸν χεῖρα μου ἐναντίον τῶν γύρω σας ἐθνῶν καὶ αὐτοὶ θὰ λάβουν τὴν πρέπουσαν τιμωρίαν, ἐξευτελισμὸν καὶ ταπείνωσιν.	7Διὰ τοῦτο ὑψώνω τὸ χέρι μου ὡς ἄλλον ὅρκον καὶ βεβαιώνω ὅτι τὰ ἔθνη ποὺ εἶναι ὁλόγυρά σας θὰ ἀτιμασθοῦν ὁπωσδήποτε καὶ θὰ τιμωρηθοῦν.
8 ὑμῶν δέ, ὄρη Ἰσραήλ, τὴν σταφυλὴν καὶ τὸν καρπὸν ὑμῶν καταφάγεται ὁ λαός μου, ὅτι ἐλπίζουσι τοῦ ἐλθεῖν.	8 Τὰ σταφύλια σας, ὦ ὄρη Ἰσραήλ, καὶ τοὺς ἄλλους καρπούς σας θὰ τοὺς φάγῃ ἐν εἰρήνῃ καὶ ἀσφάλειᾳ ὁ λαός μου ὁ ἰσραηλιτικός, διότι πρόκειται, ὅπως ὀρθῶς ἐλπίζουν, νὰ ἐπανέλθουν ἀπὸ τὴν αἰχμαλωσίαν.	8 Τὰ δὲ σταφύλια σας, ὅρη τοῦ Ἰσραήλ, καὶ τὰ προϊόντα σας θὰ τὰ φάγῃ ὅλα ὁ λαός μου, διότι ἐλπίζουν καὶ εἶναι πλέον βέβαιον ὅτι θὰ ἐπιστρέψουν εἰς τὴν χώραν των.
9 Ὅτι ἰδοὺ ἐγὼ ἐφ' ὑμᾶς καὶ ἐπιβλέψω ἐφ' ὑμᾶς, καὶ κατεργασθήσεσθε καὶ σπαρήσεσθε.	9 Διότι ἰδού, ἐγώ, στρέφομαι μὲ εὐμένειαν πρὸς σᾶς, θὰ σᾶς ἐπισκεφθῶ καὶ θὰ ἐπιβλέψω, ὥστε σεῖς, περιοχαὶ τοῦ Ἰσραήλ, νὰ καλλιεργηθῆτε καὶ νὰ σπαρῆτε πάλιν.	9 Θὰ ἔχετε προϊόντα, διότι ἰδοὺ Ἐγὼ θὰ στραφῶ πρὸς σᾶς, ὅρη τοῦ Ἰσραήλ, καὶ θὰ δείξω πρὸς σᾶς τὴν εὔνοιάν μου· καὶ ἔτσι θὰ καλλιεργηθῆτε καλὰ καὶ θὰ σπαρῆτε.
10 Καὶ πληθυνῶ ἐφ ὑμᾶς ἀνθρώπους, πᾶν οἶκον Ἰσραὴλ εἰς τέλος· καὶ κατοικηθήσονται αἱ πόλεις καὶ ἡ ἠρημωμένη οἰκοδομηθήσεται.	10 Θὰ πληθύνω καθ' ὅλην τὴν ἔκτασίν σας τοὺς ἀνθρώπους, ὅλους τοὺς Ἰσραηλίτας εἰς ὁλοκλήρωσν. Αἱ πόλεις σας θὰ κατοικηθοῦν καὶ πάλιν καὶ αἱ ἐρημωθεῖσαι περιοχαί σας θὰ ἀνοικοδομηθοῦν.	10 Θὰ φέρω δὲ πολλοὺς ἀνθρώπους εἰς σᾶς, ὅλους ἀνεξαιρέτως τοὺς ἐπιζῶντας ἀπογόνους τοῦ Ἰσραήλ. Ἔτσι θὰ κατοικηθοῦν αἱ πόλεις, καὶ ἡ ἐρημωμένη χώρα θὰ οἰκοδομηθῇ.
11 Καὶ πληθυνῶ ἐφ' ὑμᾶς ἀνθρώπους καὶ κτήνη καὶ κατοικιῶ ὑμᾶς ὡς τὸ ἐν ἀρχῇ ὑμῶν καὶ εὖ ποιήσω ὑμᾶς ὥσπερ τὰ ἔμπροσθεν ὑμῶν· καὶ γνώσεσθε ὅτι ἐγὼ εἶμι Κύριος.	11 Θὰ πληθύνω εἰς σᾶς ἀνθρώπους καὶ ζῶα. Θὰ φέρω ἀνθρώπους νὰ κατοικήσουν εἰς σᾶς, ὅπως ἦτο ἀπ' ἀρχῆς. Θὰ σᾶς εὐεργετήσω καὶ θὰ σᾶς περιποιηθῶ, ὅπως ἔπραξα διὰ σᾶς καὶ προηγουμένως, καὶ θὰ μάθετε ὅτι ἐγὼ εἶμαι ὁ Κύριος.	11 Θὰ φέρω, ἐπαναλαμβάνω, πλήθη ἀνθρώπων εἰς σᾶς, καθὼς ἐπίσης καὶ κατοικίδια ζῶα. Θὰ σᾶς βάλω νὰ κατοικήσετε, ὅπως εἰς τὸν πρῶτον καιρὸν τῆς ἱστορίας τοῦ Ἰσραήλ, καὶ θὰ σᾶς φροντίσω καὶ θὰ σᾶς περιποιηθῶ ὅπως καὶ προηγουμένως εἰς τὴν πρὸ τῆς καταστροφῆς σας ἐποχὴν καὶ ἔτσι θὰ μάθετε ὅτι γὼ εἶμαι ὁ Κύριος τῶν πάντων.
12 Καὶ γεννήσω ἐφ' ὑμᾶς ἀνθρώπους, τὸν λαόν μου Ἰσραήλ, καὶ κληρονομήσουσιν ὑμᾶς, καὶ ἔσεσθε αὐτοῖς εἰς κατάσχεσιν· καὶ οὐ μὴ προστεθῆτε ἔτι ἀτεκνωθῆναι ἀπ' αὐτῶν.	12 Ἐγὼ θὰ γεννήσω διὰ σᾶς ἀνθρώπους, τὸν ἰσραηλιτικόν μου λαόν, οἱ ὁποῖοι καὶ θὰ σᾶς κληρονομήσουν καὶ θὰ εἶσθε δι' αὐτοὺς αἰωνία ἰδιοκτησία των. Δὲν πρόκειται δὲ ἄλλην φοράν, περιοχαὶ τοῦ Ἰσραήλ, νὰ στερηθῆτε ἀπὸ τὰ παιδιά σας.	12 Θὰ φέρω δὲ εἰς τὴν ζωὴν διὰ σᾶς ἀνθρώπους, τὸν λαόν μου τὸν Ἰσραήλ, καὶ θὰ σᾶς κληρονομήσουν· θὰ εἶσθε πλέον ἰδική των ἰδιοκτησία. Δὲν πρόκειται ἄλλοτε νὰ χάσετε καὶ νὰ στερηθῆτε αὐτὰ τὰ παιδιά σας.
13 Τάδε λέγει Κύριος Κύριος· ἀνθ' ὧν εἶπάν σοι· κατέσθουσα ἀνθρώπους εἶ καὶ ἠτεκνωμένη ὑπὸ τοῦ ἔθνους σου ἐγένου,	13 Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος Κύριος: Ἐπειδὴ οἱ ἐχθροί σου εἶπαν ἐναντίον σου, <σὺ εἶσαι χώρα, ἡ ὁποία κατατρώγεις τοὺς ἀνθρώπους σου καὶ διὰ τοῦτο τὸ ἔθνος σου ἔγινεν ἄτεκνον, ἐστερήθη ἀπὸ τὰ παιδιὰ του>,	13 Αὐτὰ λέγει ὁ μόνος Κύριος καὶ ἐξουσιαστὴς τοῦ παντός: Ἐπειδὴ εἶπαν ἄλλοι λαοὶ διὰ σέ, χώρα τοῦ Ἰσραήλ, ὅτι εἶσαι γῆ ποὺ κατατρώγεις ἀνθρώπους καὶ ἔγινες ἄτεκνος, ἀφοῦ ἔχασες τὸ ἔθνος σου,
14 διὰ τοῦτο ἀνθρώπους οὐκέτι φάγεσαι καὶ τὸ ἔθνος σου οὐκ ἀτεκνώσεις ἔτι, λέγει Κύριος Κύριος.	14 διὰ τοῦτο δὲν θὰ φάγῃς πλέον τοὺς ἀνθρώπους σου καὶ τὸ ἔθνος σου δὲν θὰ μείνῃ ἄτεκνον καὶ ἔρημον ἀπὸ παιδιὰ, λέγει ὁ Κύριος Κύριος.	14 διὰ τοῦτο δὲν πρόκειται πλέον νὰ φάγῃς ἀνθρώπους· οὐδέποτε ἄλλοτε ἐπίσης θὰ κάμῃς ἄτεκνον τὸ ἔθνος σου, λέγει ὁ μόνος Κύριος καὶ ἐξουσιαστὴς τοῦ παντός.
15 Καὶ οὐκ ἀκουσθήσεται οὐκέτι ἐφ' ὑμᾶς ἀτιμία ἐθνῶν, καὶ ὀνειδισμοὺς λαῶν οὐ μὴ ἀνενέγκητε ἔτι, λέγει Κύριος Κύριος.	15 Καὶ δὲν θὰ ἀκουσθῇ πλέον ἐκ μέρους τῶν ἐθνῶν ἐναντίον σας ἐμπαιγμὸς καὶ ἐξευτελισμός. Δὲν θὰ ὑποστῆτε πλέον ὀνειδισμοὺς ἐκ μέρους τῶν ἐθνῶν> λέγει ὁ Κύριος Κύριος.	15 Δὲν πρόκειται δὲ εἰς τὸ ἑξῆς νὰ ἀκουσθῇ ὑβριστικὸς λόγος ἐναντίον σας ἀπὸ τὰ ἔθνη, καὶ ποτὲ πλέον δὲν θὰ ὑποφέρετε ὀνειδισμοὺς καὶ ἐξευτελισμοὺς ἀπὸ τοὺς ἄλλους λαούς, λέγει ὁ μόνος Κύριος καὶ ἐξουσιαστὴς τοῦ παντός.
16 Καὶ ἐγένετο λόγος Κυρίου πρός με λέγων·	16 Ὁ Κύριος ὡμίλησε πρὸς ἐμὲ καὶ εἶπεν·	16 Ὡμίλησε δὲ ὁ Κύριος πρὸς ἐμὲ καὶ εἶπεν:
17 υἱὲ ἀνθρώπου, οἶκος Ἰσραὴλ κατῴκησεν ἐπὶ τῆς γῆς αὐτῶν καὶ ἐμίαναν αὐτὴν ἐν τῇ ὁδῷ αὐτῶν καὶ ἐν τοῖς εἰδώλοις αὐτῶν καὶ ἐν ταῖς ἀκαθαρσίαις αὐτῶν· κατὰ τὴν ἀκαθαρσίαν τῆς ἀποκαθημένης ἐγενήθη ἡ ὁδὸς αὐτῶν πρὸ προσώπου μου.	17 <υἱὲ ἀνθρώπου, οἱ Ἰσραηλῖται κατῴκησαν εἰς τὴν χώραν των καὶ τὴν ἐμόλυναν, μὲ τὸν ἀσεβῆ τρόπον τῆς ζωῆς των, μὲ τὰ εἴδωλά των, μὲ τὰς ἄλλας ἀκαθάρτους καὶ ἁμαρτωλὰς πράξεις των. Ὁ τρόπος τῆς ζωῆς των ἦτο τόσον ἀκάθαρτος ἐνώπιόν μου, ὅπως ἡ βρωμερὰ ἀκαθαρσία τῆς ἐμμηνορροούσης γυναικός.	17 Ἄνθρωπε, οἱ ἀπόγονοι τοῦ Ἰσραὴλ ἐγκατεστάθησαν εἰς τὴν γῆν των καὶ τὴν ἐμόλυναν μὲ τὴν συμπεριφοράν των καὶ μὲ τὰ εἴδωλα τῶν ἐθνῶν ποὺ ἐλάτρευσαν καὶ αὐτοί, ἀλλὰ καὶ μὲ τὰς ἠθικὰς ἀκαθαρσίας των. Ἡ ζωή των ἐνώπιόν μου ἦτο ἀκάθαρτος ὡσὰν τὴν ἀκαθαρσίαν τῆς γυναικὸς ποὺ ἔχει τὰ ἔμμηνά της.
18 Καὶ ἐξέχεα τὸν θυμόν μου ἐπ' αὐτοὺς	18 Διὰ τοῦτο ἄφησα νὰ ἐκσπάσῃ ὁ θυμός μου ἐναντίον των.	18 Ἐξέχυσα λοιπὸν καὶ Ἐγὼ ἐναντίον των τὸν θυμόν μου
19 καὶ διέσπειρα αὐτοὺς εἰς τὰ ἔθνη καὶ ἐλίκμησα αὐτοὺς εἰς τὰς χώρας· κατὰ τὴν ὁδὸν αὐτῶν καὶ κατὰ τὴν ἁμαρτίαν αὐτῶν ἔκρινα αὐτούς.	19 Τοὺς διεσκόρπισα εἰς τὰ εἰδωλολατρικὰ ἔθνη, τοὺς ἐλίχνισα ὡσὰν τὸ ἄχυρον εἰς τὰς ξένας χώρας. Σύμφωνα μὲ τὴν διαγωγήν των καὶ μὲ τὰς ἁμαρτίας των τοὺς ἔκρινα δικαίως καὶ τοὺς ἐτιμώρησα.	19 καὶ τοὺς διεσκόρπισα εἰς τὰ διάφορα ἔθνη· τοὺς ἐσκόρπισα ὡς ἄχυρα εἰς τὰς ἄλλας χώρας. Τοὺς κατεδίκασα καὶ τοὺς ἐτιμώρησα ἀναλόγως πρὸς τὴν ζωήν των καὶ πρὸς τὰς ἁμαρτίας των.
20 Καὶ εἰσήλθοσαν εἰς τὰ ἔθνη, οὗ εἰσήλθοσαν ἐκεῖ, καὶ ἐβεβήλωσαν τὸ ὄνομά μου τὸ ἅγιον ἐν τῷ λέγεσθαι αὐτούς· λαὸς Κυρίου οὗτοι καὶ ἐκ τῆς γῆς αὐτοῦ ἐξεληλῦθασι.	20 Ὡδηγήθησαν αἰχμάλωτοι εἰς εἰδωλολατρικὰ ἔθνη, ἐκεῖ ὅπου ἐξωρίσθησαν. Καὶ ἐβεβήλωσαν τὸ ἅγιον Ὄνομά μου, διότι τὰ ἔθνη ἔλεγαν ἐμπαικτικῶς δι' αὐτούς <αὐτὸς εἶναι ὁ λαὸς τοῦ Κυρίου καὶ ἀπὸ τὴν χώραν αὐτοῦ ἔχουν ἐξέλθει αἰχμάλωτοι καὶ δοῦλοι>!	20 Εἰσῆλθαν δὲ καὶ ἔζησαν μέσα εἰς τὰ ἔθνη, ἐκεῖ ὅπου κατέληξαν διεσκορπισμένοι, καὶ ἐβεβήλωσαν, προσέβαλαν τὸ Ὄνομά μου τὸ ἅγιον· διότι οἱ διάφοροι λαοὶ ποὺ τοὺς εἶχαν εἰς τὰς χώρας των ἔλεγαν: <Αὐτοὶ οἱ ξένοι εἶναι λαὸς τοῦ Κυρίου καὶ ὅμως ἔχουν ἐξορισθῆ ἀπὸ τὴν χώραν Του>! <Ὡσὰν νὰ ἔλεγαν: <Τί θεὸς εἶναι αὐτός, ποὺ δὲν τοὺς ἐπροστάτευσε καὶ ἔχει μάλιστα τόσον διεφθαρμένους ἀνθρώπους ὡς λαόν του;>.
21 Καὶ ἐφεισάμην αὐτῶν διὰ τὸ ὄνομά μου τὸ ἅγιον, ὃ ἐβεβήλωσαν οἶκος Ἰσραὴλ ἐν τοῖς ἔθνεσιν, οὗ εἰσήλθοσαν ἐκεῖ.	21 Ἐγὼ ἐν τούτοις τοὺς ἐλυπήθηκα διὰ τὸ ἅγιον Ὄνομά μου, τὸ ὁποῖον ὅμως αὐτοὶ ἐβεβήλωναν μεταξὺ τῶν εἰδωλολατρικῶν ἐθνῶν, ὅπου αἰχμάλωτοι ὡδηγήθησαν.	21 Τοὺς ἐλυπήθηκα λοιπὸν καὶ ἀπεφάσισα νὰ τοὺς βοηθήσω καὶ νὰ τοὺς λυτρώσω χάριν τοῦ ἁγίου Ὀνόματός μου, τὸ ὁποῖον ἐβεβήλωσαν καὶ προσέβαλαν οἱ ἀπόγονοι τοῦ Ἰσραὴλ εἰς τὰ διάφορα ἔθνη, ἐκεῖ ὅπου εἰσῆλθαν ὡς ἐξόριστοι καὶ αἰχμάλωτοι.
22 Διὰ τοῦτο εἰπὸν τῷ οἴκῳ Ἰσραήλ· τάδε λέγει Κύριος· οὐχ ὑμῖν ἐγὼ ποιῶ, οἶκος Ἰσραήλ, ἀλλὰ ἢ διὰ τὸ ὄνομά μου τὸ ἅγιον, ἐβεβηλώσατε ἐν τοῖς ἔθνεσιν, οὗ εἰσήλθετε ἐκεῖ.	22 Διὰ τοῦτο εἰπὲ εἰς τὸν ἰσραηλιτικὸν λαόν· αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος: Δὲν φροντίζω ἐγὼ διὰ τὴν ἐπάνοδόν σας χάριν τῆς ἀρετῆς σας, ποὺ δὲν τὴν ἔχετε, ὦ ἰσραηλιτικὲ λαέ, ἀλλὰ διὰ τὸ ἅγιον Ὄνομά μου, τὸ ὁποῖον σεῖς ἐβεβηλώσατε μεταξὺ τῶν εἰδωλολατρικῶν ἐθνῶν, ἐκεῖ ὅπου εἴχατε ὁδηγηθῆ αἰχμάλωτοι.	22 Διὰ τοῦτο νὰ εἰπῇς τὰ ἑξῆς εἰς τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἰσραήλ: Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος: Δὲν ἐνεργῶ Ἐγὼ διὰ σᾶς, ἀπόγονοι τοῦ Ἰσραήλ, ἀλλὰ διὰ τὸ Ὄνομά μου τὸ ἅγιον, τὸ ὁποῖον ἐβεβηλώσατε μέσα εἰς τὰ διάφορα ἔθνη, ἐκεῖ ὅπου ἐπήγατε ἐξόριστοι καὶ αἰχμάλωτοι.
23 Καὶ ἁγιάσω τὸ ὄνομά μου τὸ μέγα τὸ βεβηλωθὲν ἐν τοῖς ἔθνεσιν, ὃ ἐβεβηλώσατε ἐν μέσῳ αὐτῶν, καὶ γνώσονται τὰ ἔθνη ὅτι ἐγὼ εἰμι Κύριος ἐν τῷ ἁγιασθῆναί με ἐν ὑμῖν κατ' ὀφθαλμούς αὐτῶν.	23 Ἐν τούτοις ἐγὼ θὰ δοξάσω καὶ θὰ μεγαλύνω τὸ μέγα Ὄνομά μου, τὸ ὁποῖον ἐβεβηλώθη ἀπὸ σᾶς ἀνάμεσα εἰς τὰ εἰδωλολατρικὰ ἔθνη, αὐτὸ τὸ ὁποῖον σεῖς ἐμολύνατε ἐν μέσῳ ἐκείνων. Καὶ αὐτὰ τὰ ἔθνη θὰ μάθουν ὅτι ἐγὼ εἶμαι ὁ Κύριος καὶ Θεός, ὅταν κάμω νὰ λάμψῃ ἡ ἁγιότης μου, ἐξ αἰτίας ἰδικῆς σας, ἐμπρὸς εἰς τὰ μάτια των.	23 Θὰ ἁγιάσω λοιπὸν τὸ μέγα Ὄνομά μου, ποὺ ἐβεβηλώθη μεταξὺ τῶν ἐθνῶν, τὸ Ὄνομά μου τὸ ὁποῖον ἐβεβηλώσατε σεῖς μεταξὺ αὐτῶν τῶν ἐθνῶν. Καὶ θὰ γνωρίσουν τότε τὰ ἔθνη ὅτι Ἐγὼ εἶμαι ὁ Κύριος τοῦ παντός, μὲ αὐτὸ ποὺ θὰ κάμω πρὸς χάριν σας ἐμπρὸς εἰς τὰ μάτια τῶν καὶ τὸ ὁποῖον θὰ ἀποδεικνύῃ τὴν ἁγιότητα καὶ τὸ μεγαλεῖον μου.
24 Καὶ λήψομαι ὑμᾶς ἐκ τῶν ἐθνῶν καὶ ἀθροίσω ὑμᾶς ἐκ πασῶν τῶν γαιῶν καὶ εἰσάξω ὑμᾶς εἰς τὴν γῆν ὑμῶν.	24 Θὰ σᾶς παραλάβω, λοιπόν, ἐγὼ ἀνάμεσα ἀπὸ τοὺς ἄλλους λαούς, θὰ σᾶς συναθροίσω ἀπὸ ὅλας τὰς χώρας τῆς ἐξορίας σας καὶ θὰ σᾶς εἰσαγάγω εἰς τὴν χώραν σας.	24 Θὰ σᾶς πάρω δηλαδὴ μέσα ἀπὸ τὰ ἔθνη, θὰ σᾶς συναθροίσω ἀπὸ ὅλας τὰς περιοχὰς καὶ θὰ σᾶς ὁδηγήσω μέσα εἰς τὴν χώραν σας.
25 Καὶ ρανῶ ἀφ' ὑμᾶς καθαρὸν ὕδωρ, καὶ καθαρισθήσεσθε ἀπὸ πασῶν τῶν ἀκαθαρσιῶν ὑμῶν καὶ ἀπὸ πάντων τῶν εἰδώλων ὑμῶν, καὶ καθαριῶ ὑμᾶς.	25 Θὰ σᾶς ραντίσω μὲ ὕδωρ καθαρτικόν, διὰ νὰ ἐξαγνισθήτε. Θὰ καθαρισθῆτε ἀπὸ ὅλους τοὺς μολυσμοὺς τῶν ἁμαρτιῶν σας, ἀπὸ ὅλας τὰς εἰδωλολατρικάς σας πράξεις. Ἐγὼ θὰ σᾶς καθαρίσω.	25 θὰ σᾶς ραντίσω δὲ μὲ καθαρὸν νερὸν καὶ θὰ καθαρισθῆτε ἀπὸ ὅλους τοὺς μολυσμούς σας καὶ ἀπὸ ὅλα τὰ βδελυκτὰ εἴδωλά σας. Θὰ σᾶς καθαρίσω ὁπωσδήποτε.
26 Καὶ δώσω ὑμῖν καρδίαν καινὴν καὶ πνεῦμα καινὸν δώσω ἐν ὑμῖν καὶ ἀφελῶ τὴν καρδίαν τὴν λιθίνην ἐκ τῆς σαρκὸς ὑμῶν καὶ δώσω ὑμῖν καρδίαν σαρκίνην.	26 Θὰ δώσω εἰς σᾶς νέαν καρδίαν, καινούργιο πνεῦμα θὰ δώσω εἰς σᾶς. Θὰ ἀφαιρέσω τὴν σκληράν, ὡσὰν πέτραν, καρδίαν σας, τὴν ὁποίαν ἔχετε ἐντὸς τοῦ σώματός σας, καὶ θὰ δώσω εἰς σᾶς σαρκίνην, εὐαίσθητον καρδίαν.	26 Θὰ σᾶς δώσω ἐπίσης καινούργια καρδιά, θὰ σᾶς δώσω καὶ νέον πνεῦμα μέσα σας. Θὰ βγάλω τὴν λιθίνην καρδιά ἀπὸ τὸ σῶμα σας καὶ θὰ σᾶς δώσω καρδιὰ σαρκίνην, ποὺ νὰ αἰσθάνεται καὶ νὰ συγκινῆται.
27 Καὶ τὸ πνεῦμά μου δώσω ἐν ὑμῖν καὶ ποιήσω ἵνα ἐν τοῖς δικαιώμασί μου πορεύησθε, καὶ τὰ κρίματά μου φυλάξησθε καὶ ποιήσητε.	27 Θὰ δώσω εἰς σᾶς τὸ Πνεῦμα μου καὶ ἐγὼ θὰ σᾶς βοηθήσω, ὥστε νὰ βαδίζετε καὶ νὰ ζῆτε σύμφωνα μὲ τὰς ἐντολάς μου καὶ νὰ φυλάξετε καὶ νὰ τηρήσετε τὰ προστάγματά μου.	27 Θὰ δώσω ἀκόμη μέσα σας καὶ τὸ Πνεῦμα μου καὶ ἔτσι θὰ σᾶς βοηθήσω νὰ ζῆτε καὶ νὰ συμπεριφέρεσθε συμφώνως πρὸς τὰ προστάγματά μου καὶ νὰ τηρῆτε καὶ ἐφαρμόζετε τὰς ἐντολάς μου.
28 Καὶ κατοικήσετε ἐπὶ τῆς γῆς, ἧς ἔδωκα τοῖς πατράσιν ὑμῶν, καὶ ἔσεσθέ μοι εἰς λαόν, καὶ ἐγὼ ἔσομαι ὑμῖν εἰς Θεόν.	28 Καὶ ἔτσι, μὲ τὴν ἰδικήν μου βοήθειαν καὶ συμπαράστασιν, θὰ κατοικήσετε εἰς τὴν γῆν, τὴν ὁποίαν ἐγὼ ἔδωκα εἰς τοὺς προγόνους σας καὶ θὰ εἶσθε δι' ἐμὲ ὁ λαός μου καὶ ἐγὼ θὰ εἶμαι διὰ σᾶς ὁ Θεός σας.	28 Θὰ κατοικήσετε δὲ εἰς τὴν γῆν τὴν ὁποίαν ἔδωσα εἰς τοὺς πατέρας σας καὶ θὰ εἶσθε πλέον ἰδικός μου λαός, καὶ Ἐγὼ θὰ εἶμαι ὁ Θεός σας.
29 Καὶ σώσω ὑμᾶς ἐκ πασῶν τῶν ἀκαθαρσιῶν ὑμῶν καὶ καλέσω τὸν σῖτον	29 Θὰ σᾶς λυτρώσω ἀπὸ ὅλας τὰς ἀκαθαρσίας σας καὶ τὴν ἐνοχήν σας. Θὰ στείλω πρὸς σᾶς ἄφθονον σῖτον·	29 Θὰ σᾶς σώσω, ἐπαναλαμβάνω, ἀπὸ ὅλους τοὺς μολυσμούς σας. Θὰ φωνάξω δὲ καὶ θὰ διατάξω τὸ σιτάρι νὰ πολλαπλασιασθῇ εἰς τὴν χώραν σας.
30 καὶ πληθυνῶ αὐτὸν καὶ οὐ δώσω ἐφ' ὑμᾶς λιμόν· καὶ πληθυνῶ τὸν καρπὸν τοῦ ξύλου καὶ τὰ γεννήματα τοῦ ἀγροῦ, ὅπως ἂν μὴ λάβητε ὀνειδισμὸν λιμοῦ ἐν ταῖς ἔθνεσι.	30 θὰ τὸν πολλαπλασιάσω καὶ δὲν θὰ ἀποστείλω εἰς σᾶς ἄλλην φορὰν πεῖναν. Θὰ πληθύνω τοὺς καρποὺς τῶν δένδρων, ὅπως καὶ τὰ προϊόντα τῆς ὑπαίθρου σας, διὰ νὰ μὴ γίνετε πλέον ἀντικείμενον ἐμπαιγμοῦ καὶ χλευασμοῦ μεταξὺ τῶν ἐθνῶν ἐξ αἰτίας τῆς πείνας καὶ τῆς δυστυχίας σας.	30 Μὲ τὴν δύναμίν μου θὰ τὸ πληθύνω καὶ δὲν πρόκειται πλέον νὰ σᾶς τιμωρήσω μὲ πεῖναν. Θὰ πληθύνω ἐπίσης κάθε καρπὸν δένδρου καὶ τὰ προϊόντα τῶν ἀγρῶν, διὰ νὰ μὴ πεινάσετε καὶ σᾶς ὀνειδίσουν δι’ αὐτὸ οἱ ἄλλοι λαοί.
31 Καὶ μνησθήσεσθε τὰς ὁδοὺς ὑμῶν τὰς πονηρὰς καὶ τὰ ἐπιτηδεύματα ὑμῶν τὰ μὴ ἀγαθὰ καὶ προσοχθιεῖτε κατὰ πρόσωπον αὐτῶν ἐν ταῖς ἀνομίαις ὑμῶν καὶ ἐπὶ τοῖς βδελύγμασιν αὐτῶν.	31 Θὰ ἐπαναφέρετε δὲ τότε εἰς τὴν μνήμην σας τὴν κακὴν διαγωγήν σας καὶ τὰς πράξεις τὰς ἁμαρτωλὰς καὶ θὰ καταληφθῆτε ἀπὸ ἀηδίαν καὶ ἐντροπὴν ἐν ὄψει τῶν παρανομιῶν, ποὺ εἴχατε διαπράξει, καὶ τῶν μιαρῶν εἰδωλολατρικῶν ἔργων σας.	31 Θὰ ἐνθυμηθῆτε τότε τοὺς πονηροὺς τρόπους τῆς συμπεριφορᾶς σας καὶ τὰ ἔργα σας, ποὺ δὲν ἦσαν καλά, καὶ θὰ ἀποστραφῆτε μὲ ἀηδίαν ἐμπρός των τὰς παρανομίας σας καὶ τὰ βδελυρὰ εἰδωλολατρικὰ ἔθιμά των.
32 Οὐ δι' ὑμᾶς ἐγὼ ποιῶ, λέγει Κύριος Κύριος, γνωστὸν ἔσται ὑμῖν· αἰσχύνθητε καὶ ἐντράπητε ἐκ τῶν ὁδῶν ὑμῶν, οἶκος Ἰσραήλ.	32 Δι' αὐτὸ καὶ ἐγώ, λέγει ὁ Κύριος Κύριος, δὲν ἀποστέλλω τὰς δωρεὰς καὶ τὴν προστασίαν μου διὰ τὰς ἀρετάς σας· μάθετό το αὐτὸ καλά. Πρέπει δὲ νὰ αἰσχυνθῆτε καὶ νὰ ἐντραπῆτε ἀπὸ τοὺς πονηροὺς τρόπους τῆς ζωῆς σας, ὦ Ἰσραηλῖται.	32 Νὰ γνωρίζετε ὅμως, ἀπόγονοι τοῦ Ἰσραήλ, ὅτι δὲν τὰ κάμνω αὐτὰ Ἐγώ, λέγει ὁ μόνος Κύριος καὶ ἐξουσιαστὴς τοῦ παντός, ἐπειδὴ τὸ ἀξίζατε. Σεῖς πρέπει νὰ αἰσχύνεσθε καὶ νὰ ἐντρέπεσθε διὰ τὴν προηγουμένην ζωήν σας.
33 Τάδε λέγει Ἀδωναῒ Κύριος· ἐν ἡμέρᾳ, ᾖ καθαριῷ ὑμᾶς ἐκ πασῶν ἀνομιῶν ὑμῶν, καὶ κατοικιῶ τὰς πόλεις, καὶ οἰκοδομηθήσονται ἔρημοι.	33 Αὐτὰ λέγει Ἀδωναῒ ὁ Κύριος: Κατὰ τὴν ἐποχὴν ἐκείνην, κατὰ τὴν ὁποίαν ἐγὼ θὰ σᾶς καθαρίσω ἀπὸ ὅλας τὰς ἁμαρτίας σας, θὰ σᾶς ἐγκαταστήσω εἰς τὰς πόλεις καὶ θὰ ἀνοικοδομηθοῦν αἱ ἕως τότε κατεστραμμέναι καὶ ἔρημοι οἱκίαι.	33 Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριός μου, ὁ μόνος ἐξουσιαστὴς τοῦ παντός: Τότε ποὺ θὰ σᾶς καθαρίσω ἀπὸ ὅλας τὰς παρανομίας σας, θὰ γεμίσω μὲ κατοίκους τὰς πόλεις, καὶ θὰ οἰκοδομηθοῦν αἱ περιοχαὶ ποὺ εἶχαν ἐρημωθῇ.
34 Καὶ ἡ γῆ ἡ ἠφανισμένη ἐργασθήσεται, ἀνθ' ὧν ὅτι ἠφανισμένη ἐγενήθη κατ' ὀφθαλμοὺς παντὸς παροδεύοντος.	34 Καὶ ἡ ὕπαιθρος, ἡ κατεστραμμένη καὶ ἐρημωμένη, θὰ καλλιεργηθῇ καὶ αὐτή. Εἶχε καὶ αὐτὴ ἐρημωθῇ ἐξ αἰτίας τῶν ἁμαρτιῶν σας καὶ ἔρημος ἐφαίνετο εἰς τὰ μάτια καθενὸς διαβάτου.	34 Ἡ δὲ γῆ ποὺ εἶχε καταστραφῇ, θὰ καλλιεργηθῃ καὶ πάλιν, διότι τὴν ἔβλεπε καθένας ποὺ ἐπερνοῦσε ἀπὸ ἐκεῖ ὅτι ἦτο κατεστραμμένη.
35 Καὶ ἐροῦσιν· ἡ γῆ ἐκείνη ἡ ἠφανισμένη ἐγενήθη ὡς κῆπος τρυφῆς, καὶ αἱ πόλεις αἱ ἔρημοι κα ἠφανισμέναι καὶ κατεσκαμμέναι ὀχυραὶ ἐκάθισαν.	35 Καὶ τότε οἱ ἄνθρωποι καὶ οἱ διαβάται θὰ λέγουν· <ἡ χώρα αὐτή, ἡ ὁποία προηγουμένως ἦτο κατεστραμμένη καὶ ἐρημωμένη, ἔγινε τώρα ὡς ὡραῖος πλούσιος κῆπος καὶ αἱ πόλεις αἱ ἔρημοι, αἱ κατεστραμμέναι, αἱ κατεσκαμμέναι εἰς ἐρείπια ἔγιναν τώρα ὀχυραὶ πρὸς ἀσφάλειαν>.	35 Τότε ὅμως οἱ περαστικοὶ θὰ λέγουν: <Ἐκείνη ἡ κατεστραμμένη γῆ τώρα ἔγινε ὡσὰν κῆπος εὐφροσύνης· αἱ δὲ πόλεις ποὺ ἦσαν ἔρημοι καὶ κατεστραμμέναι ἔγιναν ὀχυραὶ καὶ στέκουν ἀκλόνητοι!>
36 Καὶ γνώσονται τὰ ἔθνη, ὅσα ἂν καταλειφθῶσι κύκλῳ ὑμῶν, ὅτι ἐγὼ Κύριος ᾠκοδόμησα τὰς καθῃρημένας καὶ κατεφύτευσα τὰς ἠφανισμένας, ἐγὼ Κύριος ἐλάλησα καὶ ποιήσω.	36 Καὶ θὰ μάθουν τὰ ἔθνη, ὅσα θὰ ἀπομείνουν γύρω ἀπὸ σᾶς, ὅτι ἐγὼ ὁ Κύριος ἀνοικοδόμησα τὰς κρημνισμένας πόλεις, ἐφύτευσα πλουσίως τὰς κατεστραμμένας καὶ ἐρημωμένας περιοχάς. Ἐγὼ ὁ Κύριος ὡμίλησα καὶ θὰ πραγματοποιήσω αὐτό, τὸ ὁποῖον εἶπα>.	36 Θὰ γνωρίσουν ἔτσι τὰ διάφορα ἔθνη, ὅσα θὰ ἀπομείνουν γύρω σας, ὅτι Ἐγώ, ὁ Κύριος τῶν πάντων, ἀνοικοδόμησα τὰς κατεστραμμένας πόλεις καὶ ἐγέμισα μὲ φυτὰ τὰς ἐρήμους περιοχάς. Τὰ εἶπα αὐτὰ Ἐγώ, ὁ Κύριος τῶν πάντων, καὶ θὰ τὰ πραγματοποιήσω ὁπωσδήποτε!
37 Τάδε λέγει Ἀδωναῒ Κύριος· ἔτι τοῦτο ζητηθήσομαι τῷ οἴκῳ Ἰσραὴλ τοῦ ποιῆσαι αὐτοῖς· πληθυνῶ αὐτοὺς ὡς πρόβατα ἀνθρώπους,	37 Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος Κύριος· <Ἀκόμη καὶ τοῦτο θὰ ἐπιζητήσω καὶ θὰ πραγματοποιήσω πρὸς χάριν τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ· θὰ πληθύνω αὐτούς, ὅπως πληθύνονται τὰ πρόβατα. Θὰ καταστήσω πολυάνθρωπον τὴν χώραν.	37 Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριός μου, ὁ μόνος ἐξουσιαστὴς τοῦ παντός: Θὰ παρακινηθῶ νὰ κάμω καὶ αὐτὸ ἀκόμη διὰ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἰσραήλ: Θὰ τοὺς πληθύνω· θὰ πληθυνθοῦν οἱ ἄνθρωποι ὡσὰν κοπάδια προβάτων.
38 ὡς πρόβατα ἅγια, ὡς πρόβατα Ἱερουσαλὴμ ἐν ταῖς ἑορταῖς αὐτῆς, οὕτως ἔσονται αἱ πόλεις αἱ ἔρημοι πλήρεις προβάτων ἀνθρώπων, καὶ γνώσονται ὅτι ἐγὼ Κύριος.	38 Ὅπως τὰ καθιερωμένα πρὸς θυσίαν πρόβατα, ὡσὰν ἐξηγνισμένα πρόβατα θὰ ἔρχωνται εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ κατὰ τὰς ἑορτὰς οἱ Ἰσραηλῖται. Διότι ὅλαι αἱ ἠρημωμέναι προηγουμένως πόλεις τῆς περιοχῆς Ἰσραὴλ θὰ εἶναι τώρα πλήρεις ἀνθρώπων, ὡσὰν ἀπὸ κοπάδια προβάτων, καὶ θὰ μάθουν ὅτι ἐγὼ εἶμαι ὁ Κύριος>.	38 Οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ θὰ εἶναι ἅγιοι, ὅπως τὰ πρόβατα ποὺ ξεχωρίζονται διὰ νὰ προσφερθοῦν ὡς θυσία εἰς τὸν ἅγιον Ναόν. Ὅπως ἐγέμιζαν τὰ πρόβατα τοὺς δρόμους τῆς Ἱερουσαλὴμ κατὰ τὰς ἑορτάς της, ὁπότε ἐμαζεύοντο πολλοὶ Ἰουδαῖοι διὰ νὰ ἐορτάσουν καὶ προσφέρουν θυσίας, ἔτσι θὰ γεμίσουν αἱ πόλεις, ποὺ ἦσαν ἕως τώρα ἔρημοι, ἀπὸ πρόβατα - ἀνθρώπους. Καὶ θὰ γνωρίσουν τότε ὅτι Ἐγὼ εἶμαι ὁ Κύριος τῶν πάντων.