Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
άδε
λέγει Κύριος Θεός· ἡ πύλη
ἡ ἐν τῇ αὐλῇ τῇ ἐσωτέρᾳ
ἡ βλέπουσα πρὸς ἀνατολὰς ἔσται
κεκλεισμένη ἓξ ἡμέρας τὰς ἐνεργούς,
ἐν δὲ τῇ ἡμέρᾳ τῶν
σαββάτων ἀνοιχθήσεται καὶ ἐν
τῇ ἡμέρᾳ τῆς νουμηνίας
ἀνοιχθήσεται. |
ὐτὰ
λέγει Κύριος ὁ Θεός· <ἡ
ἀνατολικὴ πύλη εἰς τήν ἐσωτερικὴν
αὐλὴν θὰ μένῃ κλειστὴ
κατὰ τὰς ἓξ ἐργασίμους ἡμέρας.
Κατὰ δὲ τὴν ἡμέραν τοῦ
Σαββάτου θὰ ἀνοίγεται. Ἐπίσης
ἀνοικτὴ θὰ εἶναι καὶ κατὰ
τὴν πρώτην ἑκάστου μηνός.
|
ὐτὰ
λέγει ὁ μόνος Κύριος καὶ Θεός: Ἡ πύλη τῆς
ἐσωτερικῆς αὐλῆς ποὺ βλέπει
πρὸς ἀνατολὰς θὰ εἶναι κλειστὴ
κατὰ τὰς ἕξι ἐργασίμους ἡμέρας
τῆς ἑβδομάδος. Κατὰ τὴν ἡμέραν
τοῦ Σαββάτου ὅμως θὰ ἀνοίγῃ·
θὰ ἀνοίγῃ ἐπίσης κατὰ τὴν
νουμηνίαν, τὴν πρώτην δηλαδὴ ἡμέραν κάθε
μηνός. |
2
Καὶ εἰσελεύσεται ὁ ἀφηγούμενος
κατὰ τὴν ὁδὸν τοῦ αἰλὰμ
τῆς πύλης τῆς ἔσωθεν καὶ στήσεται
ἐπὶ τὰ πρόθυρα τῆς πύλης,
καὶ ποιήσουσιν οἱ ἱερεῖς τὰ
ὁλοκαυτώματα αὐτοῦ καὶ τὰ
τοῦ σωτηρίου αὐτοῦ·
|
2
Ὁ Ἄρχων θὰ εἰσέρχεται ἀπὸ
τὸν δρόμον τῆς στοᾶς τῆς ἐσωτερικῆς
πύλης καὶ θὰ σταθῇ εἰς τὰ
πρόθυρα τῆς πύλης. Οἱ ἱερεῖς
θὰ προσφέρουν δι' αὐτὸν τὰς
θυσίας τῶν ὁλοκαυτωμάτων καὶ
τοῦ σωτηρίου του.
|
2
Θὰ εἰσέρχεται λοιπὸν εἰς τὴν
ἐξωτερικὴν αὐλὴν ὁ ἄρχων
καὶ θὰ ἔρχεται εἰς τὰ πρόθυρα
τῆς πύλης, ποὺ ὁδηγεῖ εἰς τὴν
ἐσωτερικὴν αὐλήν, καὶ θὰ στέκεται
εἰς τὸν προθάλαμον τῆς πύλης αὐτῆς,
ποὺ βλέπει, πρὸς ἀνατολάς· ἐνῷ
δὲ αὐτὸς θὰ στέκεται ἐκεῖ,
οἱ ἱερεῖς μέσα εἰς τὴν αὐλήν,
ὅπου εὑρίσκεται τὸ Θυσιαστήριον, θὰ
προσφέρουν τὰ ἰδικά του ὁλοκαυτώματα καὶ
τὰς θυσίας <σωτηρίου>, ποὺ ἐπιθυμεῖ
νὰ προσφέρῃ. |
3
καὶ προσκυνήσει ἐπὶ τοῦ προθύρου
τῆς πύλης καὶ ἐξελεύσεται καὶ
ἡ πύλη οὐ μὴ κλεισθῇ ἕως
ἑσπέρας. Καὶ προσκυνήσει ὁ λαὸς
τῆς γῆς κατὰ τὰ πρόθυρα τῆς
πύλης ἐκείνης ἐν τοῖς σαββάτοις
καὶ ἐν ταῖς νουμηνίαις ἐναντίον
Κυρίου. |
3
Ὁ Ἄρχων θὰ προσκυνήσῃ εἰς
τὰ πρόθυρα τῆς πύλης καὶ θὰ
ἐξέλθῃ. Ἡ πύλη δὲν θὰ
κλείσῃ ἕως τὴν ἐσπέραν.
Θὰ προσκυνήσῃ ἐπίσης καὶ
ὁ λαὸς τῆς χώρας εἰς τὰ
πρόθυρα τῆς πύλης αὐτῆς ἐνώπιον
τοῦ Κυρίου κατὰ τὰ Σάββατα καὶ
τὴν πρώτην ἑκάστου μηνός.
|
3
Θὰ προσκυνῇ δὲ τὸν Θεὸν ἐκεῖ
εἰς τὰ πρόθυρα τῆς πύλης ὁ ἄρχων
καὶ θὰ βγαίνῃ ἀπὸ τὸν
ἱερὸν χῶρον ἡ δὲ πύλη δὲν
θὰ κλείνῃ ἕως τὸ βράδυ. Εἰς
ἐκεῖνα τὰ πρόθυρα τῆς πύλης
θὰ ἠμπορῇ νὰ προσκυνῇ τὸν
Θεὸν καὶ ὁ λαὸς τῆς χώρας κατὰ
τὰ Σάββατα καὶ κατὰ τὰς νουμηνίας.
|
4
καὶ τὰ ὁλοκαυτώματα προσοίσει
ὁ ἀφηγούμενος τῷ Κυρίῳ·
ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῶν σαββάτων
ἓξ ἀμνοὺς ἀμώμους καὶ
κριὸν ἄμωμον |
4
Ὁ Ἄρχων θὰ προσφέρῃ τὰς
θυσίας τῶν ὁλοκαυτωμάτων πρὸς
τὸν Κύριον. Κατὰ τὴν ἡμέραν
τῶν Σαββάτων θὰ προσφέρῃ ἓξ
ἀμνοὺς καὶ ἕνα κριόν, ὅλα
ὑγιῆ καὶ ἀρτιμελῆ.
|
4
Τὰς θυσίας δὲ τῶν ὁλοκαυτωμάτων θὰ
τὰς προσφέρῃ ὁ ἄρχων εἰς
τὸν Κύριον ὡς ἑξῆς: Κατὰ τὴν
ἡμέραν τῶν Σαββάτων θὰ προσφέρῃ ἕξι
ἀρνιὰ χωρὶς κανένα ἐλάττωμα εἰς
τὸ σῶμα των καὶ ἕνα κριάρι χωρὶς
κανένα ἐπίσης ἐλάττωμα. |
5
καὶ μαναὰ πέμμα τῷ κριῷ καὶ
τοῖς ἀμνοῖς θυσίαν δόμα χειρὸς
αὐτοῦ, καὶ ἐλαίου τὸ εἲν
τῷ πέμματι. |
5
Ὡς ἀναίμακτον δὲ θυσίαν θὰ
προσθέσῃ εἰς τὴν αἱματηρὰν
θυσίαν τοῦ κριοῦ μίαν πίτταν.
Εἰς δὲ τὴν αἱματηρὰν θυσίαν
τῶν ἀμνῶν θὰ προσφέρῃ
κατὰ τὴν προαίρεσιν αὐτοῦ καὶ
ἕνα εἲν ἐλαίου διὰ τὴν
πίτταν.
|
5
Εἰς τὰ ζῶα αὐτὰ θὰ προσθέτῃ
ὡς ἀναίμακτον θυσίαν <μαναὰ> μίαν
πίτταν μαζὶ μὲ τὸ κριάρι, εἰς τὴν
ὁποίαν θὰ βάζῃ καὶ ἕνα <εἲν>
ἐλαιολάδου· μαζὶ δὲ μὲ
τὰ ἀρνιὰ θὰ βάζῃ καὶ ὅ,τι
ἄλλο θελήσῃ ὡς ἀναίμακτον προσφοράν.
|
6
Καὶ ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῆς
νουμηνίας μόσχον ἄμωμον καὶ ἓξ
ἀμνούς, καὶ κριὸς ἄμωμος ἔσται,
|
6
Κατὰ τὴν πρώτην ἡμέραν ἑκάστου
μηνὸς θὰ προσφέρῃ ἕνα μόσχον,
ἓξ ἀμνοὺς καὶ ἕνα κριόν,
ὅλα ὑγιῆ καί ἀρτιμελῆ.
|
6
Κατὰ δὲ τὴν πρώτην ἡμέραν κάθε νέου
μηνὸς θὰ προσφέρῃ ἕνα μοσχάρι χωρὶς
κανένα ἐλάττωμα καὶ ἕξι ἀρνιά,
καθὼς ἐπίσης ἕνα κριάρι χωρὶς κανένα,
ἐλάττωμα. |
7
καὶ πέμμα τῷ κριῷ καὶ πέμμα
τῷ μόσχῳ ἔσται μαναά, καὶ
τοῖς ἀμνοῖς καθὼς ἂν ἐκποιῇ
ἡ χεὶρ αὐτοῦ, καὶ ἐλαίου
τὸ εἲν τῷ πέμματι.
|
7
Μαζῆ μὲ τὸν κριὸν θά προσφερθῇ
ἡ πίττα καὶ μὲ τὸν μόσχον
ἄλλη πίττα ὡς ἀναίμακτος θυσία.
Μὲ τοὺς ἀμνοὺς θὰ προσφέρῃ
ὡς ἀναίμακτον θυσίαν ὅ,τι προαιρεῖται.
Μαζῆ ὅμως μὲ αὐτὸ τὸ ἕνα
εἲν ἐλαίου διὰ τὴν πίτταν.
|
7
Τὸ κριάρι νὰ συνοδεύεται μὲ μίαν πίτταν
μὲ πίτταν νὰ συνοδεύεται καὶ τὸ μοσχάρι.
Μαζὶ μὲ τὴν πίτταν θὰ προσφέρεται
καὶ ἕνα <εἲν> ἐλαιολάδου·
αὐτὰ θὰ προσφέρωνται ὡς ἀναίμακτος
θυσία. Μαζὶ δὲ μὲ τὰ ἀρνιὰ
πρέπει νὰ προσφέρῃ καὶ ὅ,τι ἄλλο
ἠμπορεῖ ὡς ἀναίμακτον θυσίαν.
|
8
Καὶ ἐν τῷ εἰσπορεύεσθαι τὸν
ἀφηγούμενον κατὰ τὴν ὁδὸν
τοῦ αἰλὰμ τῆς πύλης εἰσελεύσεται
καὶ κατὰ τὴν ὁδὸν τῆς
πύλης ἐξελεύσεται. |
8
Ὁ Ἄρχων, ὅταν μεταβαίνῃ διὰ
τὰς θυσίας, θὰ εἰσέρχεται διὰ
τῆς στοᾶς τῆς πύλης καὶ θὰ
ἐξέρχεται πάλιν διὰ τῆς ἰδίας
ὁδοῦ |
8
Ὅταν δὲ εἰσέρχεται διὰ τὰς προσφορὰς
εἰς τὴν αὐλὴν ὁ ἄρχων,
θὰ προχωρῇ ἐσωτερικῶς δίπλα
ἀπὸ τὸ κατώφλι καὶ τὰ πρόθυρα
τῆς πύλης καὶ θὰ βγαίνῃ ἀπὸ
τὴν ἰδίαν εἴσοδον ἀπὸ τὴν
ὁποίαν εἰσῆλθεν. |
9
Καὶ ὅταν εἰσπορεύηται ὁ λαὸς
τῆς γῆς ἐναντίον Κυρίου ἐν
ταῖς ἑορταῖς, ὁ εἰσπορεύομενος
κατὰ τὴν ὁδὸν τῆς πύλης
τῆς βλεπούσης πρὸς βορρᾶν προσκυνεῖν
ἐξελεύσεται κατὰ τὴν ὁδὸν
τῆς πύλης τῆς πρὸς νότον, καὶ
ὁ εἰσπορεύομενος κατὰ τὴν ὁδὸν
τῆς πύλης τῆς πρὸς νότον ἐξελεύσεται
κατὰ τὴν ὁδὸν τῆς πύλης
τῆς πρὸς βορρᾶν· οὐκ ἀναστρέψει
κατὰ τὴν πύλην, εἰς ἣν εἰσελήλυθεν,
ἀλλ' ἢ κατ' εὐθὺ αὐτῆς
ἐξελεύσεται. |
9
Διὰ τὸν λαὸν ὅμως τῆς χώρας,
ὅταν ἔρχεται ἐνώπιον τοῦ Κυρίου
κατὰ τὰς ἑορτὰς, κανεὶς δέν
θὰ ἐπιστρέψῃ ὀπίσω εἰς
τὴν πύλην, διὰ τῆς ὁποίας
εἰσῆλθε, ἀλλά βαδίζων κατ' εὐθείαν
ἐμπρὸς θὰ ἐξέλθῃ.
|
9
Ὅταν ὅμως εἰσέρχεται ὁ λαὸς
τῆς χώρας εἰς τὸν ἱερὸν χῶρον
ἐνώπιον τοῦ Κυρίου κατὰ τὰς ἑορτάς,
καθένας ποὺ θὰ εἰσέρχεται νὰ
προσκυνήσῃ ἀπὸ τὴν εἴσοδον τῆς
πύλης ποὺ βλέπει πρὸς βορρᾶν θὰ βγαίνῃ
ἀπὸ τὴν εἴσοδον τῆς πύλης ποὺ
βλέπει πρὸς νότον ἐνῷ καθένας ποὺ
θὰ εἰσέρχεται ἀπὸ τὴν εἴσοδον
τῆς πύλης ποὺ βλέπει πρὸς νότον θὰ
βγαίνῃ ἀπὸ τὴν εἴσοδον τῆς
πύλης ποὺ βλέπει πρὸς βορρᾶν· δὲν
θὰ ἐπιστρέφῃ εἰς τὴν πύλην ἀπὸ
τὴν ὁποίαν εἰσῆλθεν, ἀλλὰ
θὰ βγαίνῃ ἀπὸ τὴν πύλην ποὺ
εὑρίσκεται κατ’ εὐθεῖαν ἀπέναντί
της. |
10
Καὶ ὁ ἀφηγούμενος ἐν μέσῳ
αὐτῶν ἐν τῷ εἰσπορεύεσθαι
αὐτοὺς εἰσελεύσεται μετ' αὐτῶν
καὶ ἐν τῷ ἐκπορεύεσθαι αὐτοὺς
ἐξελεύσεται. |
10
Καὶ αὐτὸς ἀκόμη ὁ ἄρχων
κατὰ τὰς μεγάλας αὐτὰς ἑορτάς,
ποὺ θὰ εἶναι ἐν μέσῳ τοῦ
λαοῦ, ὅταν εἰσέρχωνται οἱ ἄνθρωποι
τοῦ λαοῦ, θὰ εἰσέρχεται καὶ
αὐτός, καὶ ὅταν ἐξέρχεται
ὁ λαὸς, θὰ ἐξέρχεται καὶ
ἐκεῖνος.
|
10
Κατὰ τὰς ἑορτὰς αὐτάς, ὁπότε
θὰ εἶναι παρών μαζὶ μὲ τὸν λαὸν
καὶ ὁ ἄρχων, θὰ ἀκολουθῇ
καὶ αὐτὸς τὴν πορείαν τοῦ λαοῦ·
θὰ εἰσέρχεται μαζί των καὶ θὰ
βγαίνῃ ἐπίσης μαζὶ μὲ τὸν λαόν.
|
11
Καὶ ἐν ταῖς ἑορταῖς καὶ
ἐν ταῖς πανηγύρεσιν ἔσται τὸ
μαναὰ πέμμα τῷ μόσχῳ καὶ
πέμμα τῷ κριῷ καὶ τοῖς ἀμνοῖς
καθὼς ἂν ἐκποιῇ ἡ χεὶρ
αὐτοῦ καὶ ἐλαίου τὸ εἲν
τῷ πέμματι. |
11
Κατὰ τὰς μεγάλας ἑορτὰς καὶ
τὰς πανηγύρεις θὰ προστίθεται εἰς
τὴν αἱματηρὰν θυσίαν τοῦ μόσχου
καὶ μία πίττα ὡς ἀναίμακτος
θυσία. Μία πίττα ἐπίσης διὰ
τὴν θυσίαν τοῦ κριοῦ καὶ ἄλλαι
διὰ τὰς θυσίας τῶν ἀμνῶν.
Θὰ δίδεται ἐπίσης καὶ κατὰ
τὴν προαίρεσιν ἑκάστου ἀπαραιτήτως
ἕνα εἲν ἐλαίου εἰς κάθε
πίτταν.
|
11
Κατὰ τὰς διαφόρους δὲ ἑορτὰς
καὶ πανηγύρεις θὰ προσφέρετε ὡς ἀναίμακτον
θυσίαν μίαν πίτταν μὲ κάθε μοσχάρι καὶ ἄλλην
μίαν πίτταν μὲ κάθε κριάρι. Κάθε πίττα θὰ ἔχῃ
ἕνα <εἲν> ἐλαιολάδου. Μαζὶ
μὲ τὰ ἀρνιὰ θὰ προσθέτῃ
καθένας καὶ ὅ,τι ἄλλο ἠμπορεῖ
ὡς ἀναίμακτον προσφοράν. |
12
Ἐὰν δὲ ποιήσῃ ὁ ἀφηγούμενος
ὁμολογίαν ὁλοκαύτωμα σωτηρίου
τῷ Κυρίῳ, καὶ ἀνοίξῃ
ἑαυτῷ τὴν πύλην τὴν βλέπουσαν
κατὰ ἀνατολὰς καὶ ποιήσει τὸ
ὁλοκαύτωμα αὐτοῦ καὶ τὰ
τοῦ σωτηρίου αὐτοῦ, ὃν τρόπον
ποιεῖ ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῶν
σαββάτων, καὶ ἐξελεύσεται καὶ
κλείσει τὰς θύρας μετὰ τὸ ἐξελθεῖν
αὐτόν. |
12
Ὅταν ὁ ἄρχων προσφέρῃ προαιρετικὴν
θυσίαν ὁλοκαυτώματος ἢ εὐχαριστήριον
θυσίαν ἐπὶ τῇ σωτηρίᾳ
εἰς τὸν Κύριον, θὰ ἀνοίγεται
δι' αὐτόν ἡ πρὸς ἀνατολὰς
πύλη καὶ θὰ προσφέρῃ τὸ
ὁλοκαύτωμά του καὶ τὴν θυσίαν
τοῦ σωτηρίου, ὅπως πράττει κατὰ
τὴν ἡμέραν τοῦ Σαββάτου. Θὰ
ἐξέλθῃ δὲ ἔπειτα καὶ θὰ
κλείσῃ τὰς θύρας τῆς πύλης
μετὰ τὴν ἔξοδόν του.
|
12
Ἐὰν δὲ κάμῃ τάμα ὁ ἄρχων
καὶ τὸ ὁμολογήσῃ καὶ ἔλθῃ
εἰς τὸν Ναὸν διὰ νὰ προσφέρῃ
θυσίαν <ὁλοκαυτώσεως> ἢ <σωτηρίου>
ποὺ ἔταξεν, ὁ ἱερεὺς θὰ
ἀνοίξῃ ἐμπρός του τὴν πύλην τῆς
ἐσωτερικῆς αὐλῆς ποὺ βλέπει
πρὸς ἀνατολὰς καὶ θὰ προσφέρῃ
τὸ ὁλοκαύτωμά του καὶ τὴν ἄλλην
θυσίαν, τὴν θυσίαν δηλαδὴ τοῦ <σωτηρίου>,
ποὺ ἀπεφάσισε νὰ προσφέρῃ. Ἡ
προσφορὰ αὐτῶν τῶν ἑκουσίων
θυσιῶν του θὰ γίνῃ ὅπως ἀκριβῶς
κατὰ τὴν ἡμέραν τῶν Σαββάτων. Θὰ
βγῇ δὲ μετὰ τὸ πέρας τῶν θυσιῶν
εἰς τὴν ἐξωτερικὴν αὐλὴν
καί, ἀφοῦ ἀναχωρήσῃ, θὰ κλείσῃ
ὁ ἱερεὺς τὰς θύρας τῆς ἐσωτερικῆς
πύλης. |
13
Καὶ ἀμνὸν ἐνιαύσιον ἄμωμον
ποιήσει εἰς ὁλοκαύτωμα καθ' ἡμέραν
τῷ Κυρίῳ, πρωῒ ποιήσει αὐτόν·
|
13
Ἐπίσης θὰ προσφέρῃ αὐτὸς
πρὸς τὸν Κύριον κάθε ἡμέραν
ὡς ὁλοκαύτωμα ἕνα ἀμνὸν
ἑνὸς ἔτους χωρὶς κανένα ἐλάττωμα,
θὰ προσφέρῃ δὲ αὐτὸν κατὰ
τὴν πρωΐαν. |
13
Κάθε πρωῒ καθημερινῶς ὁ ἄρχων θὰ
προσφέρῃ ὡς θυσίαν <ὁλοκαυτώσεως>
εἰς τὸν Κύριον ἕνα ἀρνὶ ἑνὸς
ἔτους χωρὶς κανένα ἐλάττωμα.
|
14
καὶ μαναὰ ποιήσει ἐπ' αὐτῷ
τὸ πρωῒ ἕκτον τοῦ μέτρου καὶ
ἐλαίου τὸ τρίτον τοῦ εἲν
τοῦ ἀναμεῖξαι τὴν σεμίδαλιν
μαναὰ τῷ Κυρίῳ, πρόσταγμα διαπαντός.
|
14
Μαζῆ μὲ τὴν αἱματηρὰν θυσίαν
τοῦ ἀμνοῦ αὐτοῦ θὰ προσφέρῃ
ὡς ἀναίμακτον θυσίαν ἓν ἕκτον
τοῦ μέτρου σημιγδάλι καὶ ἀπὸ
τὸ ἔλαιον ἕνα τρίτον τοῦ εἲν.
Νά ἀναμιχθῇ δὲ ἡ ἀναίμακτος
θυσία τοῦ σημιγδαλιοῦ μὲ τὸ
ἔλαιον, διὰ νὰ προσφερθῇ εἰς
τόν Κύριον. Αὐτὸς θὰ εἶναι
ὁ παντοτεινὸς νόμος.
|
14
Ὡς ἀναίμακτον δὲ θυσίαν θὰ προσθέτῃ
κάθε πρωῒ ἐν ἕκτον τοῦ <μέτρου>
<ἐφά> σιμιγδάλι καὶ ἓν τρίτον
τοῦ <εἲν> ἐλαιολάδου, διὰ
νὰ ἀναμειχθῇ τὸ ἕνα μὲ
τὸ ἄλλο ὣς ἀναίμακτος προσφορὰ
εἰς τὸν Κύριον. Ὁ κανονισμὸς αὐτὸς
θὰ ἰσχύῃ αἰωνίως.
|
15
Ποιήσετε τὸν ἀμνὸν καὶ τὸ
μαναὰ καὶ τὸ ἔλαιον ποιήσετε
τὸ πρωῒ ὁλοκαύτωμα διὰ παντός.
|
15
Θὰ προσφέρετε τὴν αἱματηρὰν
θυσίαν τοῦ ἀμνοῦ καὶ τὴν
ἀναίμακτον σημιγδαλιοῦ καὶ ἐλαίου
πάντοτε ἐκάστην πρωΐαν, ὡς ὁλοκαύτωμα
πρὸς τὸν Κύριον. |
15
Προσέξατε νὰ προσφέρετε διηνεκῶς ὡς ὁλοκαύτωμα
εἰς τὸν Κύριον κάθε πρωῒ τὸ ἀρνί,
τὴν ἀναίμακτον θυσίαν καὶ τὸ ἔλαιον.
|
16
Τάδε λέγει Κύριος Θεός· ἐὰν
δῷ ὁ ἀφηγούμενος δόμα ἑνὶ
ἐκ τῶν υἱῶν αὐτοῦ ἐκ
τῆς κληρονομίας αὐτοῦ, τοῦτο
τοῖς υἱοῖς αὐτοῦ ἔσται
κατάσχεσις ἐν κληρονομίᾳ.
|
16
Αὐτὰ λέγει Κύριος ὁ Θεός:
Ἐὰν ὁ ἄρχων ἀπὸ τὴν
κληρονομίαν του προσφέρῃ ἕνα δῶρον
εἰς τὸν υἷόν του, τὸ δῶρον
αὐτὸ θὰ μεταβιβάζεται κληρονομικῶς
εἰς τὰ παιδιὰ ἐκείνου. Θὰ
εἶναι ἰδιοκτησία των ἐκ κληρονομίας.
|
16
Αὐτὰ λέγει ὁ μόνος Κύριος καὶ Θεός:
Ἐὰν ὁ ἄρχων δωρήσῃ εἰς
ἕνα ἀπὸ τοὺς υἱούς του
κάποιο τμῆμα τῆς ἰδιοκτησίας του ποὺ
τοῦ ἔχει κληροδοτηθῇ, αὐτὸ τὸ
τμῆμα θὰ ἀνήκῃ εἰς τοὺς
υἱούς του ὡς κληρονομικὴ ἰδιοκτησία
των. |
17
Ἐὰν δὲ δῷ δόμα ἑνὶ
τῶν παίδων αὐτοῦ, καὶ ἔσται
αὐτῷ ἕως τοῦ ἔτους τῆς
ἀφέσεως, καὶ ἀποδώσει τῷ
ἀφηγουμένῳ· πλὴν τῆς κληρονομίας
τῶν υἱῶν αὐτοῦ, αὐτοῖς
ἔσται. |
17
Ἐὰν ὅμως προσφέρῃ ἕνα
ἀκίνητον ὡς δῶρον εἰς κάποιον
ἀπὸ τοὺς δούλους του, τὸ δῶρον
αὐτὸ θὰ μένῃ ὑπὸ
τὴν κατοχὴν τοῦ δούλου μέχρι
τοῦ ἔτους τῆς ἀφέσεως. Τότε
ὁ ἐλεύθερος πλέον δοῦλος θὰ
ἐπιστρέψῃ τὸ δῶρον εἰς
τὸν ἄρχοντα. Εἰς τοὺς υἱοὺς
ὅμως καὶ εὶς τὰ τέκνα του θὰ
μένῃ πάντοτε κληρονομικῶς τὸ
δοθεν δῶρον.
|
17
Ἐὰν ὅμως δωρήσῃ κάτι ἀπὸ
τὰ κτήματά του εἰς ἕνα ἀπὸ τοὺς
δούλους του, θὰ ἀνήκῃ τοῦτο
εἰς τὸν δοῦλον ἕως τὸ ἔτος
τῆς ἀφέσεως <τὸ Ἰωβηλαῖον>·κατὰ
τὸ ἔτος αὐτὸ ὁ δοῦλος
πρέπει νὰ τὸ ἐπιστρέψῃ εἰς τὸν
ἄρχοντα. Μόνον ὅ,τι δώσῃ ὡς κληρονομίαν
εἰς τοὺς υἱούς του θὰ ἀνήκῃ
εἰς αὐτοὺς διαρκῶς.
|
18
Καὶ οὐ μὴ λάβῃ ὁ ἀφηγούμενος
ἐκ τῆς κληρονομίας τοῦ λαοῦ
τοῦ καταδυναστεῦσαι αὐτούς· ἐκ
τῆς κατασχέσεως αὐτοῦ κατακληρονομήσει
τοῖς υἱοῖς αὐτοῦ, ὅπως
μὴ διασκορπίζηται ὁ λαός μου ἕκαστος
ἐκ τῆς κατασχέσεως αὐτοῦ.
|
18
Ποτὲ δὲ ὁ ἄρχων, διὰ βίας
καὶ καταναγκασμοῦ, δὲν θὰ πάρῃ
ἔδαφος ἀπὸ τὴν κληρονομίαν τοῦ
λαοῦ. Μόνον ἀπὸ τὴν ἰδικήν
του ἰδιοκτησίαν θὰ δίδῃ εἰς
τὰ παιδιά του καὶ ὄχι ἀπὸ
τὴν κληρονομίαν τοῦ λαοῦ, διὰ
νὰ μὴ ἐκδιώκωνται καὶ διασκορπίζωνται
ἔτσι οἱ ἄνθρωποι ἀπὸ τὴν
ἰδιοκτησίαν των>.
|
18
Ἔτσι ὁ ἄρχων θὰ ἔχῃ τὴν
ἰδικήν του περιουσίαν· θὰ ἀρκῆται
λοιπὸν εἰς αὐτὴν καὶ δὲν
θὰ καταπιέζῃ τοὺς πολίτας του μὲ τὸ
λαμβάνῃ ἐδάφη ποὺ ἀνήκουν εἰς
αὐτούς. Ἀπὸ τὴν ἰδικήν του ἰδιοκτησίαν
καὶ μόνον νὰ δίδῃ ὡς κληρονομίαν ἐδάφη
καὶ ἄλλα ἀγαθὰ εἰς τοὺς
υἱούς του, διὰ νὰ μὴ ἀποξενώνεται
ἀπὸ τὴν κληρονομίαν του κάθε πολίτης τοῦ
λαοῦ μου. |
-19
Καὶ εἰσήγαγέ με εἰς τὴν
εἴσοδον τῆς κατὰ νώτου τῆς πύλης
εἰς τὴν ἐξέδραν τῶν ἁγίων
τῶν ἱερέων τὴν βλέπουσαν πρὸς
βορρᾶν, καὶ ἰδοὺ ἐκεῖ
τόπος κεχωρισμένος. |
19
Κατόπιν μὲ ὡδήγησεν εἰς τὴν
εἴσοδον, ποὺ εἶναι παραπλεύρως τῆς
στοᾶς, εἰς τά ἱερά οἰκήματα,
τὰ προωρισμένα διὰ τοὺς ἱερεῖς·
αὐτὰ, ποὺ εὑρίσκονται πρὸς
βορρᾶν τοῦ ναοῦ. Ἐκεῖ εἶδα
κάποιον ξεχωριστὸν τόπον.
|
19
Μὲ ὠδήγησε κατόπιν ὁ ἄνδρας
ἐκεῖνος ἀπὸ τὴν εἴσοδον
ποὺ ἦτο πίσω ἀπὸ τὴν βορείαν
πύλην καὶ μὲ ἔφερεν εἰς τὸ συγκρότημα
τῶν ἱερῶν δωματίων τῶν ἱερέων,
ποὺ ἦσαν βορείως τὸν Ναοῦ. Εἶδα
λοιπὸν ἐκεῖ ὅτι ὑπῆρχεν
ἕνας ξεχωριστὸς χῶρος.
|
20
Καὶ εἶπε πρός με· οὗτος ὁ
τόπος ἐστίν, οὗ ἑψήσουσιν
ἐκεῖ οἱ ἱερεῖς τὰ ὑπὲρ
ἀγνοίας καὶ τὰ ὑπὲρ ἁμαρτίας
καὶ ἐκεῖ πέψουσι τὸ μαναὰ
τὸ παράπαν τοῦ μὴ ἐκφέρειν
εἰς τὴν αὐλὴν τὴν ἐξωτέραν
τοῦ ἁγιάζειν τὸν λαόν.
|
20
Καὶ εἶπε πρὸς ἐμὲ ὁ ὁδηγός
μου· <αὐτὸς ὁ τόπος θὰ
εἶναι τὸ μαγειρεῖον, ὅπου θὰ
βράζουν οἱ ἱερεῖς τὰ ὑπολείμματα
τῶν θυσιῶν, αἱ ὁποῖαι ἔχουν
προσφερθῆ διὰ τὰ ἐξ ἀγνοίας
ἁμαρτήματα, ὅπως καὶ διὰ τὰ
βαρύτερα. Ἐκεῖ θὰ ζυμώνουν οἱ
ἱερεῖς τὴν ἀναίμακτον θυσίαν
τοῦ σημιγδαλιοῦ. Ἔτσι τίποτε ἀπὸ
τὰς θυσίας δὲν θὰ ἐξάγεται
εἰς τὴν ἐξωτερικὴν αὐλήν,
διὰ νὰ μὴ ἔρχεται ἔτσι εἰς
ἐπαφὴν μὲ τὸν λαόν>.
|
20
Μοῦ εἶπε δὲ ὁ σύνοδός μου: Ὁ
χῶρος αὐτὸς σκοπὸν ἔχει νὰ
ἐτοιμάζουν καὶ βράζουν εἰς αὐτὸν
τὰ ὑπόλοιπα κρέατα ἀπὸ τὰ ζῶα
ποὺ προσφέρονται ὡς θυσία δι’ ἐξιλέωσιν
ἀπὸ ἁμαρτήματα τὰ ὁποῖα
διεπράχθησαν ἐν ἀγνοίᾳ καὶ ἐν
γνώσει. Εἰς τὸν ἴδιον χῶρον θὰ
ἐτοιμάζουν καὶ τὴν ἀναίμακτον
προσφοράν <τὴν πίτταν>· θὰ προσέχουν
δὲ ὥστε νὰ μὴ βγάζουν τίποτε ἀπὸ
αὐτὰ εἰς τὴν ἐξωτερικὴν
αὐλήν, ὅπου εὑρίσκεται ὁ λαὸς
καὶ εἶναι πιθανὸν κάποιος νὰ ἐγγίσῃ
τὰ ἅγια αὐτὰ εἴδη, πρᾶγμα
ποὺ δὲν ἐπιτρέπεται. |
21
Καὶ ἐξήγαγέ με εἰς τὴν
αὐλὴν τὴν ἐξωτέραν καὶ
περιήγαγέ με ἐπὶ τὰ τέσσαρα
μέρη τῆς αὐλῆς, καὶ ἰδοὺ
αὐλὴ κατὰ τὸ κλίτος τῆς
αὐλῆς· |
21
Μὲ ἔβγαλε κατόπιν ὁ ὁδηγός
μου καὶ μὲ περιέφερεν εἰς τὴν
ἐξωτερικὴν αὐλήν, εἰς τὰς
τέσσαρας αὐτῆς γωνίας. Καὶ ἰδοὺ
εἰς κάθε γωνίαν ὑπῆρχε καὶ
αὐλή.
|
21
Μὲ ἔβγαλε κατόπιν ὁ σύνοδός μου εἰς
τὴν ἐξωτερικὴν αὐλὴν καὶ
μὲ περιέφερεν εἰς τὰ τέσσερα ἄκρα
τῆς αὐλῆς. Εἰς κάθε ἕνα ἀπὸ
τὰ κλίτη αὐτὰ τῆς αὐλῆς
ὑπῆρχε καὶ μία ἄλλη ξεχωριστὴ
αὐλή. |
22
ἐπὶ τὰ τέσσαρα κλίτη τῆς
αὐλῆς αὐλὴ μικρά, μήκους
πηχῶν τεσσαράκοντα καὶ εὖρος πηχῶν
τριάκοντα, μέτρον ἐν ταῖς τέσσαρσι.
|
22
Εἰς τὰς τέσσαρας δηλαδὴ γωνίας
τῆς ἐξωτερικῆς αὐλῆς ὑπῆρχε
καὶ μία μικρὰ αὐλὴ μήκους
τεσσαράκοντα πήχεων καὶ πλάτους τριάκοντα.
Τὰς αὐτὰς διαστάσεις εἶχαν καὶ
αἱ τέσσαρες μικραὶ αὐταὶ αὐλαί.
|
22
Ἡ αὐλὴ ποὺ ὑπῆρχεν εἰς
καθένα ἀπὸ τὰ τέσσερα αὐτὰ κλίτη,
εἰς τὰς γωνίας δηλαδὴ τῆς ἐξωτερικῆς
αὐλῆς, ἦτο μικρή· εἶχε
μῆκος σαράντα πήχεις καὶ πλάτος τριάντα πήχεις·
καὶ αἱ τέσσαρες αὐλαὶ εἶχαν
τὰς ἰδίας διαστάσεις. |
23
Καὶ ἐξέδραι κύκλῳ ἐν αὐταῖς,
κύκλῳ ταῖς τέσσαρσι, καὶ μαγειρεῖα
γεγονότα ὑποκάτω τῶν ἐξεδρῶν
κύκλῳ. |
23
Γύρω ἀπὸ τὰς αὐλὰς αὐτὰς
ὑπῆρχαν ἀνώγεια οἰκήματα.
Κάτω δὲ ἀπὸ τα οἰκήματα,
γύρω - γύρω, εἶχαν κατασκευασθῆ μαγειρεῖα.
|
23
Γύρω - γύρω καὶ εἰς τὰς τέσσαρας αὐτὰς
αὐλὰς ὑπῆρχεν ἕνα συγκρότημα
κτιρίων. Εἰς τὸ ἰσόγειον ὅλων αὐτῶν
τῶν κτιρίων, κάτω δηλαδὴ ἀπὸ τὰ
δωμάτια ποὺ ἦσαν ἐπάνω, ὑπῆρχαν
μαγειρεῖα ὁλόγυρα. |
24
Καὶ εἶπε πρός με· οὗτοι οἱ
οἶκοι τῶν μαγειρείων, οὗ ἑψήσουσιν
ἐκεῖ οἱ λειτουργοῦντες τῷ οἴκῳ
τὰ θύματα τοῦ λαοῦ. |
24
Μοῦ εἶπε δὲ ὁ ὁδηγός·
<ἐδῶ εἶναι τὰ μαγειρεῖα,
ὅπου οἱ ὑπηρέται θὰ βράζουν
τὰ κρέατα τῶν προσφερομένων ἐκ
μέρους τοῦ λαοῦ θυσιῶν>.
|
24
Μοῦ εἶπε δὲ ὁ ξεναγός μου <ἄγγελος>:
Αὐτὰ τὰ κτίρια εἶναι τὰ μαγειρεῖα,
ὅπου θὰ βράζουν καὶ θὰ ἐτοιμάζουν
τὰ φαγητὰ οἱ ὑπηρέται τοῦ Ναοῦ,
ἀπὸ τὰ κρέατα ποὺ προσφέρει
ὁ λαὸς καὶ ἠμπορεῖ νὰ
τὰ φάγῃ καθένας. |