Ιησούς Του Ναυή : Κεφάλαιον ΚΒ'

Πρωτότυπο Κείμενο

ότε συνεκάλεσεν Ἰησοῦς τοὺς υἱοὺς Ρουβὴν καὶ τοὺς υἱοὺς Γὰδ καὶ τὸ ἥμισυ φυλῆς Μανασσῆ
2 καὶ εἶπεν αὐτοῖς· ὑμεῖς ἀκηκόατε πάντα, ὅσα ἐνετείλατο ὑμῖν Μωυσῆς ὁ παῖς Κυρίου, καὶ ὑπηκούσατε τῆς φωνῆς μου κατὰ πάντα ὅσα ἐνετειλάμην ὑμῖν.
3 Οὐκ ἐγκαταλελοίπατε τοὺς ἀδελφοὺς ὑμῶν ταύτας τὰς ἡμέρας καὶ πλείους ἕως τῆς σήμερον ἡμέρας· ἐφυλάξασθε τὴν ἐντολὴν Κυρίου τοῦ Θεοῦ ὑμῶν.
4 Νῦν δὲ κατέπαυσε Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν τοὺς ἀδελφοὺς ἡμῶν, ὃν τρόπον εἶπεν αὐτοῖς· νῦν οὖν ἀποστραφέντες ἀπέλθατε εἰς τοὺς οἴκους ὑμῶν καὶ εἰς τὴν γῆν τῆς κατασχέσεως ὑμῶν, ἣν ἔδωκεν ὑμῖν Μωυσῆς ἐν τῷ πέραν τοῦ Ἰορδάνου.
5 Ἀλλὰ φυλάξασθε σφόδρα ποιεῖν τὰς ἐντολὰς καὶ τὸν νόμον, ὃν ἐνετείλατο ἡμῖν ποιεῖν Μωυσῆς ὁ παῖς Κυρίου, ἀγαπᾶν Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν, πορεύεσθαι πάσαις τοῖς ὁδοῖς αὐτοῦ, φυλάξασθαι τὰς ἐντολάς αὐτοῦ καὶ προσκεῖσθαι αὐτῷ καὶ λατρεύειν αὐτῷ ἐξ ὅλης τῆς διανοίας ὑμῶν καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς ὑμῶν.
6 Καὶ εὐλόγησεν αὐτοὺς Ἰησοῦς καὶ ἐξαπέστειλεν αὐτούς, καὶ ἐπορεύθησαν εἰς τοὺς οἴκους αὐτῶν.
7 Καὶ τῷ ἡμίσει φυλῆς Μανασσῇ ἔδωκε Μωυσῆς ἐν τῇ Βασανίτιδι, καὶ τῷ ἡμίσει ἔδωκεν Ἰησοῦς μετὰ τῶν τῶν ἀδελφῶν αὐτοῦ ἐν τῷ πέραν τοῦ Ἰορδάνου παρὰ τὴν θάλασσαν. Καὶ ἡνίκα ἐξαπέστειλεν αὐτοὺς Ἰησοῦς εἰς τοὺς οἴκους αὐτῶν καὶ εὐλόγησεν αὐτούς,
8 καὶ ἐν χρήμασι πολλοῖς ἀπήλθοσαν εἰς τοὺς οἴκους αὐτῶν, καὶ κτήνη πολλὰ σφόδρα καὶ ἀργύριον καὶ χρυσίον καὶ σίδηρον καὶ ἱματισμὸν πολὺν διείλαντο τὴν προνομὴν τῶν ἐχθρῶν μετὰ τῶν ἀδελφῶν αὐτῶν.
9 Καὶ ἐπορεύθησαν οἱ υἱοὶ Ρουβὴν καὶ οἱ υἱοὶ Γὰδ καὶ τὸ ἥμισυ φυλῆς Μανασσῆ ἀπὸ τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἐκ Σηλὼ ἐν γῇ Χαναὰν ἀπελθεῖν εἰς τὴν Γαλαὰδ εἰς γῆν κατασχέσεως αὐτῶν, ἣν ἐκληρονόμησην αὐτὴν διὰ προστάγματος Κυρίου ἐν χειρὶ Μωυσῆ.
10 Καὶ ἦλθον εἰς Γάλγαλα τοῦ Ἰορδάνου, ἥ ἐστιν ἐν γῇ Χαναάν, καὶ ᾠκοδόμησαν οἱ υἱοὶ Ρουβὴν καὶ οἱ υἱοὶ Γὰδ καὶ τὸ ἥμισυ φυλῆς Μανασσῆ ἐκεῖ βωμὸν ἐπὶ τοῦ Ἰορδάνου, βωμὸν μέγαν τοῦ ἰδεῖν.
11 Καὶ ἤκουσαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ λεγόντων· ἰδοὺ ᾠκοδομήκασιν οἱ υἱοὶ Ρουβὴν καὶ οἱ υἱοὶ Γὰδ καὶ τὸ ἥμισυ φυλῆς Μανασσῆ βωμὸν ἐφ' ὁρίων γῆς Χαναὰν ἐπὶ τοῦ Γαλαὰδ τοῦ Ἰορδάνου ἐν τῷ πέραν υἱῶν Ἰσραήλ.
12 Καὶ συνηθροίσθησαν πάντες οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ εἰς Σηλώ, ὥστε ἀναβάντες ἐκπολεμῆσαι αὐτούς.
13 Καὶ ἀπέστειλαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ πρὸς τοὺς υἱοὺς Ρουβὴν καὶ πρὸς τοὺς υἱοὺς Ρὰδ καὶ πρὸς τοὺς υἱοὺς ἥμισυ φυλῆς Μανασσῆ εἰς γῆν Γαλαὰδ τόν τε Φινέες υἱὸν Ἐλεάζαρ υἱοῦ Ἀαρὼν τοῦ ἀρχιερέως
14 καὶ δέκα τῶν ἀρχόντων μετ' αὐτοῦ, ἄρχων εἶς ἀπὸ οἴκου πατριᾶς ἀπὸ πασῶν φυλῶν Ἰσραήλ· ἄρχοντες οἴκων πατριῶν εἰσι, χιλίαρχοι Ἰσραήλ.
15 Καὶ παρεγένοντο πρὸς τοὺς υἱοὺς Ρουβὴν καὶ πρὸς τοὺς υἱοὺς Γὰδ καὶ πρὸς τοὺς ἡμίσεις φυλῆς Μανασσῆ εἰς γῆν Γαλαὰδ καὶ ἐλάλησον πρὸς αὐτοὺς λέγοντες·
16 τάδε λέγει πᾶσα ἡ συναγωγὴ Κυρίου· τίς ἡ πλημμέλεια αὕτη, ἣν ἐπλημμελήσατε ἐναντίον τοῦ Θεοῦ Ἰσραήλ, ἀποστραφῆναι σήμερον ἀπὸ Κυρίου οἰκοδομήσαντες ὑμῖν ἑαυτοῖς βωμόν, ἀποστάτας ὑμᾶς γενέσθαι ἀπὸ τοῦ Κυρίου;
17 Μὴ μικρὸν ὑμῖν τὸ ἁμάρτημα Φογώρ; Ὅτι οὐκ ἐκαθαρίσθημεν ἀπ' αὐτοῦ ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης καὶ ἐγενήθη πληγὴ ἐν τῇ συναγωγῇ Κυρίου.
18 Καὶ ὑμεῖς ἀπεστράφητε σήμερον ἀπὸ Κυρίου; Καὶ ἔσται ἐὰν ἀποστῆτε σήμερον ἀπὸ Κυρίου, καὶ αὔριον ἐπὶ πάντα Ἰσραὴλ ἔσται ἡ ὀργή.
19 Καὶ νῦν εἰ μικρὰ ἡ γῆ ὑμῶν τῆς κατασχέσεως ὑμῶν, διαβῆτε εἰς τὴν γῆν τῆς Κυρίου κατασχέσεως, οὖ κατασκηνοῖ ἐκεῖ ἡ σκηνὴ Κυρίου, καὶ κατακληρονομήσατε ἐν ἡμῖν· καὶ μὴ ἀπὸ Θεοῦ ἀποστάται γενήθητε καὶ ἡμεῖς μηδ' ἀπόστητε ἀπὸ Κυρίου διὰ τὸ οἰκοδομῆσαι ὑμᾶς βωμὸν ἔξω τοῦ θυσιαστηρίου Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν.
20 Οὐκ ἰδοὺ Ἄχαρ ὁ τοῦ Ζαρᾶ πλημμελείᾳ ἐπλημμέλησεν ἀπὸ τοῦ ἀναθέματος καὶ ἐπὶ πᾶσαν συναγωγὴν Ἰσραὴλ ἐγενήθη ὀργή; Καὶ οὗτος εἶς αὐτὸς ἀπέθανε τῇ ἑαυτοῦ ἁμαρτίᾳ.
21 Καὶ ἀπεκρίθησαν οἱ υἱοὶ Ρουβὴν καὶ οἱ υἱοὶ Γὰδ καὶ τὸ ἥμισυ φυλῆς Μανασσῆ καὶ ἐλάλησαν τοῖς χιχιάρχοις Ἰσραὴλ λέγοντες·
22 Ὁ Θεὸς Θεὸς Κύριός ἐστι, καὶ ὁ Θεὸς Θεὸς αὐτὸς οἶδε, καὶ Ἰσραὴλ αὐτὸς γνώσεται· εἰ ἐν ἀποστασίᾳ ἐπλημμελήσαμεν ἔναντι τοῦ Κυρίου, μὴ ρύσαιτο ἡμᾶς ἐν τῇ ἡμέρα ταύτῃ·
23 καὶ εἰ ᾠκοδομήσαμεν ἑαυτοῖς βωμὸν ὥστε ἀποστῆναι ἀπὸ Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν, ὥστε ἀναβιβάσαι ἐπ' αὐτὸν θυσίαν ὁλοκαυτωμάτων ἢ ὥστε ποιῆσαι ἐπ' αὐτοῦ θυσίαν σωτηρίου, Κύριος ἐκζητήσει.
24 Ἀλλ' ἕνεκεν εὐλαβείας ρήματος ἐποιήσαμεν τοῦτο λέγοντες· ἵνα μὴ εἴπωσιν αὔριον τὰ τέκνα ὑμῶν τοῖς τέκνοις ἡμῶν, τί ὑμῖν καὶ Κυρίῳ τῷ Θεῷ Ἰσραήλ;
25 Καὶ ὅρια ἔθηκε Κύριος ἀνὰ μέσον ἡμῶν καὶ ὑμῶν τὸν Ἰορδάνην, καὶ οὐκ ἔστιν ὑμῖν μερὶς Κυρίου. Καὶ ἁπαλλοτριώσουσιν οἱ υἱοὶ ὑμῶν τοὺς υἱοὺς ἡμῶν, ἵνα μὴ σέβωνται Κύριον.
26 Καὶ εἴπαμεν ποιῆσαι οὕτω, τοῦ οἰκοδομῆσαι τὸν βωμὸν τοῦτον οὐχ ἕνεκεν καρπωμάτων οὐδὲ ἕνεκεν θυσιῶν,
27 ἀλλ' ἵνα ᾖ τοῦτο μαρτύριον ἀνὰ μέσον ἡμῶν καὶ ὑμῶν καὶ ἀνὰ μέσον τῶν γενεῶν ἡμῶν μεθ' ἡμᾶς, τοῦ λατρεύειν λατρείαν Κυρίου ἐναντίον αὐτοῦ, ἐν τοῖς καρπώμασιν ἡμῶν καὶ ἐν ταῖς θυσίαις ἡμῶν καὶ ἐν ταῖς θυσίαις τῶν σωτηρίων ἡμῶν· καὶ οὐκ ἐροῦσι τὰ τέκνα ὑμῶν τοῖς τέκνοις ἡμῶν αὔριον· οὐκ ἔστιν ὑμῖν μερὶς Κυρίου.
28 Καὶ εἴπομεν· ἐὰν γένηταί ποτε καὶ λαλήσωσι πρὸς ἡμᾶς καὶ ταῖς γενεαῖς ἡμῶν αὔριον καὶ ἐροῦσιν· ἴδετε ὁμοίωμα τοῦ θυσιαστηρίου Κυρίου, ὃ ἐποίησαν οἱ πατέρες ἡμῶν οὐχ ἕνεκεν καρπωμάτων οὐδὲ ἕνεκεν θυσιῶν, ἀλλὰ μαρτύριόν ἐστιν ἀνὰ μέσον ὑμῶν καὶ ἀνὰ μέσον ἡμῶν καὶ ἀνὰ μέσον τῶν υἱῶν ἡμῶν.
29 Μὴ γένοιτο οὖν ἡμᾶς ἀποστραφῆναι ἀπὸ Κυρίου ἐν τῇ σήμερον ἡμέρα ἀποστῆναι ἀπὸ Κυρίου, ὥστε οἰκοδομῆσαι ἡμᾶς θυσιαστήριον τοῖς καρπώμασι καὶ ταῖς θυσίαις Σαλαμὶν καὶ τῇ θυσίᾳ τοῦ σωτηρίου, πλὴν τοῦ θυσιαστηρίου Κυρίου, ὃ ἐστιν ἐναντίον τῆς σκηνῆς αὐτοῦ.
30 Καὶ ἀκούσας Φινεὲς ὁ ἱερεὺς καὶ πάντες οἱ ἄρχοντες τῆς συναγωγῆς Ἰσραήλ, οἳ ἦσαν μετ' αὐτοῦ, τοὺς λόγους, οὓς ἐλάλησαν οἱ υἱοὶ Ρουβὴν καὶ οἱ υἱοὶ Γὰδ καὶ τὸ ἥμισυ φυλῆς Μανασσῆ, καὶ ἤρεσεν αὐτοῖς.
31 Καὶ εἶπε Φινεὲς ὁ ἱερεὺς τοῖς υἱοῖς Ρουβὴν καὶ τοῖς υἱοῖς Γὰδ καὶ τῷ ἡμίσει φυλῆς Μανασσῆ· σήμερον ἐγνώκαμεν ὅτι μεθ' ἡμῶν Κύριος, διότι οὐκ ἐπλημμελήσατε ἐναντίον Κυρίου πλημμέλειαν καὶ ὅτι ἐρρύσασθε τοὺς υἱοὺς Ἰσραὴλ ἐκ χειρὸς Κυρίου.
32 Καὶ ἀπέστρεψε Φινεὲς ὁ ἱερεὺς καὶ οἱ ἄρχοντες ἀπὸ τῶν υἱῶν Ρουβὴν καὶ ἀπὸ τῶν υἱῶν Γὰδ καὶ ἀπὸ τοῦ ἡμίσους φυλῆς Μανασσῆ ἐκ τῆς Γαλαὰδ εἰς γῆν Χαναὰν πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραὴλ καὶ ἀπεκρίθησαν αὐτοῖς τοὺς λόγους,
33 καὶ ἤρεσε τοῖς υἱοὺς Ἰσραήλ. Καὶ ἐλάλησαν πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ, καὶ εὐλόγησαν τὸν Θεὸν υἱῶν Ἰσραὴλ καὶ εἶπαν μηκέτι ἀναβῆναι πρὸς αὐτοὺς εἰς πόλεμον ἐξολοθρεῦσαι τὴν γῆν τῶν υἱῶν Ρουβὴν καὶ τῶν υἱῶν Γὰδ καὶ τοῦ ἡμίσους φυλῆς Μανασσῆ. Καὶ κατῴκησαν ἐπ' αὐτῆς.
34 Καὶ ἐπωνόμασεν Ἰησοῦς τὸν βωμὸν τῶν Ρουβὴν καὶ τῶν Γὰδ καὶ τοῦ ἡμίσους φυλῆς Μανασσῆ καὶ εἶπεν ὅτι μαρτύριόν ἐστιν ἀνὰ μέσον αὐτῶν, ὅτι Κύριος ὁ Θεὸς αὐτῶν ἐστι.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

ότε ὁ Ἰησοῦς προσεκάλεσε τὴν φυλὴν Ρουβήν, τὴν φυλὴν Γὰδ καὶ τὴν ἡμίσειαν ἀπὸ τὴν φυλὴν Μανασσῆ,
2 καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· <σεῖς ἔχετε πράγματι ὑπακούσει εἰς ὅλα ὅσα ὁ Μωϋσῆς, ὁ δοῦλος τοῦ Κυρίου, σᾶς διέταξε. Ὑπηκούσατε ἐπίσης καὶ εἰς τὴν ἰδικήν μου φωνήν, εἰς ὅλα ὅσα ἐγὼ σᾶς διέταξα.
3 Δὲν ἐγκατελείψατε τοὺς ἀδελφούς σας Ἰσραηλίτας καθ' ὅλον τὸ μακρὸν διάστημα διὰ τὴν κατάκτησιν τῆς Χαναὰν μέχρι τὴν σημερινὴν ἡμέραν. Ἐτηρήσατε τὴν ἐντολὴν Κυρίου τοῦ Θεοῦ σας.
4 Τώρα Κύριος ὁ Θεός μας ἐγκατέστησε τοὺς ἀδελφούς μας, ὅπως εἶχεν ὑποσχεθῆ εἰς αὐτούς. Καὶ λοιπὸν τώρα ἐπιστρέψατε καὶ σεῖς καὶ πηγαίνετε εἰς τοὺς οἴκους σας, εἰς τὴν χώραν τῆς ἰδιοκτησίας σας, τὴν ὁποίαν σᾶς ἔδωοεν ὁ Μωϋσῆς ἀνατολικῶς ἀπὸ τὸν Ἰορδάνην.
5 Προσέξατε ὅμως πάρα πολὺ ὥστε νὰ τηρῆτε τὰς ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ καὶ ὅλον γενικῶς τὸν νόμον του, τὸν ὁποῖον ὁ Μωϋσῆς ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ, διέταξεν ἡμᾶς νὰ τηροῦμεν καὶ νὰ ἐφαρμόζωμεν· δηλαδὴ νὰ ἀγαπῶμεν Κύριον τὸν Θεόν μας, νὰ πορευώμεθα εἰς τοὺς δρόμους τῶν ἐντολῶν του, νὰ φυλάττωμεν τὰς ἐντολάς του, νὰ εἴμεθα προσκεκολλημένοι εἰς αὐτόν. Αὐτὸν μόνον νὰ λατρεύετε μὲ ὅλην σας τὴν καρδίαν καὶ μὲ ὅλην σας τὴν ψυχήν>.
6 Εὐλόγησε τότε αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς καὶ τοὺς κατευώδωσεν. Αὐτοὶ δὲ ἐπορεύθησαν εἰς τοὺς οἴκους των.
7 Ὁ Μωϋσῆς εἶχε δώσει εἰς τὸ ἥμισυ τῆς φυλῆς Μανασσῆ ἕνα τμῆμα ἀπὸ τὴν χώραν Βασάν, ὁ δὲ Ἰησοῦς τοῦ Ναυὴ ἔδωκεν ἐπίσης μερίδιον εἰς τὸ ἄλλο ἥμισυ τῆς φυλῆς Μανασσῆ εἰς τὴν ἐντεῦθεν τοῦ Ἰορδάνου πρὸς δυσμὰς περιοχήν, ὅπως ἔδωσε καὶ εἰς τὰς ἄλλας φυλὰς τοῦ Ἰσραήλ. Ὅταν δὲ ὁ Ἰησοῦς ἀπέστειλεν αὐτοὺς εἰς τοὺς οἴκους των τοὺς ηὐλόγησεν.
8 Ἐκεῖνοι δὲ μὲ ἐφόδια πολλὰ ἀπῆλθον εἰς τὰς οἰκογενείας των πέραν τοῦ Ἰορδάνου μὲ κτήνη πάρα πολλά, μὲ πολὺ χρυσίον καὶ ἀργύριον καὶ σίδηρον καὶ πολὺν ἱματισμόν, διότι οὗτοι διεμοιράσθησαν μαζῆ μὲ τοὺς ἄλλους ἀδελφούς των Ἰσραηλίτας τὰ λάφυρα τῶν ἐχθρῶν των.
9 Ἡ φυλὴ τοῦ Ρουβήν, ἡ φυλὴ τοῦ Γὰδ καὶ τὸ ἥμισυ τῆς φυλῆς τοῦ Μανασσῆ ἀνεχώρησαν ἀπὸ τὴν Σηλὼ ποὺ εὑρίσκεται εἰς τὴν γῆν Χαναάν, διὰ νὰ πορευθοῦν εἰς τὴν χώραν, τὴν ὁποίαν θὰ εἶχον πλέον ὑπὸ τὴν κατοχήν των, καὶ τὴν ὁποίαν ἔλαβον ὡς κληρονομίαν ἀπὸ τὸν Μωϋσῆν κατόπιν ἐντολῆς τοῦ Κυρίου.
10 Ἦλθον εἰς Γάλγαλα, πλησίον τοῦ Ἰορδάνου ἡ πόλις αὐτὴ εὑρίσκεται εἰς τὴν γῆν Χαναὰν καὶ ἀνοικοδόμησαν αἱ φυλαὶ αὐταί, Ρουβήν, Γὰδ καὶ τὸ ἥμισυ τῆς φυλῆς Μανασσῆ, βωμὸν ἐκεῖ μεγάλον καὶ περίβλεπτον.
11 Οἱ ἄλλοι Ἰσραηλῖται ἤκουσαν νὰ λέγεται· <ἰδού! Ἡ φυλὴ Ρουβήν, ἡ φυλὴ Γὰδ καὶ τὸ ἥμισυ τῆς φυλῆς Μανασσῆ ἀνοικοδόμησιν βωμὸν ἐντὸς τῶν ὁρίων τῆς Χαναάν, εἰς τὴν χώραν Γαλαὰδ τοῦ Ἰορδάνου ἀνατολικῶς ἀπὸ τοὺς ἄλλους Ἰσραηλίτας>.
12 Ὁλοι οἱ ἄλλοι Ἰσραηλῖται συνεκεντρώθησαν εἰς Σηλὼ διὰ νὰ πολεμήσουν αὐτοὺς ἐκεῖ.
13 Προηγουμένως ὅμως ἀπέστειλαν οἱ Ἰσραηλῖται πρὸς τὴν φυλὴν Ρουβήν, τὴν φυλὴν Γὰδ καὶ τὸ ἥμισυ τῆς φυλῆς Μανασσῆ εἰς τὴν χώραν Γαλαὰδ τὸν Φινεὲς υἱὸν τοῦ Ἐλεάζαρ υἱοῦ τοῦ ἀρχιερέως Ἀαρών,
14 καὶ μαζῆ μὲ αὐτὸν δέκα ἄρχοντας, ἕνα ἀπὸ κάθε πατριαρχικὴν οἰκονένειαν ἀπὸ ὅλας τὰς φυλὰς τοῦ Ἰσραήλ. Αὐτοὶ ἦσαν ἄρχοντες τῶν πατριαρχικῶν οἰκογενειῶν χιλίαρχοι μεταξὺ τῶν Ἰσραηλιτῶν.
15 Αὐτοὶ ἤλθαν ἐκεῖ ὅπου ἦσαν αἱ φυλαὶ Ρουβήν, Γὰδ καὶ τὸ ἥμισυ τῆς φυλῆς Μανασσῆ, εἰς τὴν χώραν Γαλαὰδ καὶ εἶπαν πρὸς αὐτούς.
16 <Αὐτὰ λέγει πρὸς σᾶς ὅλος ὁ λαὸς τοῦ Κυρίου. Ἐσκεφθήκατε πόσον μεγάλη εἶναι ἡ ἁμαρτία αὐτή, τὴν ὁποίαν διεπράξατε ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραήλ, ὥστε νὰ ἀποστατήσετε σήμερον ἀπὸ τὸν Κύριον οἰκοδομοῦντες σεῖς διὰ τὸν ἑαυτόν σας βωμὸν καὶ νὰ γίνετε ἔτσι ἀποστάται ἀπὸ τὸν Κύριον;
17 Μήπως εἶναι μικρὸν καὶ ἀσήμαντον τὸ ἁμάρτημα, τὸ ὁποῖον διεπράξατε εἰς Φογώρ; Εἶναι βαρὺ καὶ μέγα. Καὶ ἀπόδειξις ὅτι μέχρι τῆς ἡμέρας αὐτῆς δὲν ἔχομεν ἐξαγνισθῆ ἀκόμη καίτοι σκληρῶς ἐτιμωρήθη ὁ λαὸς τοῦ Κυρίου.
18 Καὶ παρ' ὅλα αὐτὰ σεῖς σήμερον ἀπεστατήσατε ἀπὸ τὸν Κύριον; Ἐὰν πράγματι σήμερον ἐγίνατε ἀποστάται ἀπὸ τὸν Κύριον, αὔριον θὰ ἐκσπάσῃ ἡ ὀργὴ τοῦ Κυρίου ἐναντίον ὅλου τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ.
19 Καὶ τώρα, ἐὰν ἔχετε τὴν γνώμην ὅτι ἡ χώρα τῆς κληρονομίας σας εἶναι μικρά, διαβῆτε τὸν Ἰορδάνην, ἐπιστρέψατε εἰς τὴν περιοχὴν ποὺ ἀνήκει εἰς τὸν Κύριον ἐκεῖ ὅπου εὑρίσκεται ἡ Σκηνὴ τοῦ Μαρτυρίου καὶ ἐγκατασταθῆτε μεταξύ μας. Ἀλλὰ μὴ ἀποστατῆτε ἀπὸ τὸν Θεόν. Μὴ ἀποστατῆτε ἀπὸ τὸν Κύριον καὶ μὴ οἰκοδομῆτε βωμὸν ἔξω ἀπὸ τὸ θυσιαστήριον Κυρίου τοῦ Θεοῦ μας.
20 Δὲν ἐνθυμεῖσθε, ὅτι, ὅταν ὁ Ἄχαρ ὁ υἱὸς τοῦ Ζαρά διέπραξεν ἁμάρτημα κρατήσας ἀπὸ τὰ ἀφιερώματα τοῦ Θεοῦ, ἡ θεία ὀργὴ ἐξέσπασεν ἐναντίον ὅλου τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ; Καὶ αὐτὸς ὁ ἁμαρτήσας ἦτο ἕνας, ὁ ὁποῖος ἄλλωστε καὶ ἐτιμωρήθη διὰ τὴν ἁμαρτίαν του>.
21 Ἡ φυλὴ τοῦ Ρουβήν, ἡ φυλὴ τοῦ Γὰδ καὶ τὸ ἥμισυ τῆς φυλῆς Μανασσῆ ἀπεκρίθησαν καὶ εἶπαν εἰς τοὺς χιλιάρχους τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ·
22 <ὁ Θεὸς ἡμῶν εἶναι ὁ μόνος ἀληθινὸς Θεὸς καὶ Κύριος. Αὐτὸς ὁ Θεὸς καὶ Κύριος γνωρίζει τὴν σκέψιν καὶ τὴν πρᾶξιν μας, θὰ μάθῃ δὲ καὶ ὁ ἰσραηλιτικὸς λαός. Ἐὰν εἰς ἔνδειξιν ἀποστασίας διεπράξαμεν τοῦτο ἀπέναντι τοῦ Κυρίου, ἂς μᾶς τιμωρήσῃ κατ' αὐτὴν ταύτην τὴν ἡμέραν!
23 Ἐὰν ἐκτίσαμεν τὸν βωμὸν αὐτὸν διὰ τοὺς ἑαυτούς μας, ὥστε νὰ ἀποστατήσωμεν ἀπὸ Κύριον τὸν Θεόν μας καὶ νὰ ἀναβιβάσωμεν εἰς τὸν βωμὸν θυσίαν ὁλοκαυτώματος ἢ νὰ προσφέρωμεν θυσίαν σωτηρίας, ὁ Κύριος ἂς μᾶς ζητήσῃ εὐθύνας καὶ ἂς μᾶς τιμωρήσῃ.
24 Ἀλλὰ μάθετε ὅτι αὐτὸ ποὺ ἐκάμαμεν τὸ ἐκάμαμεν ἀπὸ εὐλαβῆ ἐλατήρια σκεφθέντες ὅτι ἦτο ἐνδεχόμενον αὔριον τὰ τέκνα σας νὰ εἴπουν εἰς τὰ ἰδικά μας τέκνα· Τί τὸ κοινὸν ὑπάρχει εἰς σᾶς καὶ εἰς Κύριον τὸν Θεὸν τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ;
25 Ὁ Κύριος ἔθεσεν ὅρια μεταξύ μας καὶ μεταξύ σας τὸν Ἰορδάνην ποταμόν. Καμμίαν λοιπὸν μερίδα κληρονομίας δὲν ἔχετε σεῖς εἰς τὴν γῆν τῆς ἐπαγγελίας τοῦ Κυρίου. Ἔτσι δὲ τὰ παιδιά σας θὰ ἀποξενώσουν τὰ παιδιά μας, ὥστε νὰ μὴ σέβωνται πλέον τὸν Κύριον.
26 Διὰ τοῦτο ἡμεῖς εἴπομεν καὶ ἀπεφασίσαμεν νὰ ἐνεργήσωμεν τοιουτοτρόπως, νὰ κτίσωμεν δηλαδὴ τὸν βωμὸν αὐτόν, ὄχι διὰ νὰ προσφέρωμεν θυσίας αἱματηρὰς καὶ ἀναιμάκτους,
27 ἀλλὰ διὰ νὰ γίνῃ μία μαρτυρία ὁ βωμὸς αὐτὸς μεταξύ σας καὶ μεταξύ μας καὶ εἰς τοὺς ἀπογόνους μας ὕστερα ἀπὸ ἡμᾶς, διὰ νὰ προσφέρωμεν ὅλοι λατρείαν ἐνώπιον τοῦ αὐτοῦ Κυρίου μὲ αἱματηρὰς καὶ ἀναιμάκτους θυσίας καὶ μὲ τὰς θυσίας μας τοῦ σωτηρίου· καὶ ἔτσι δὲν θὰ εἴπουν αὔριον τὰ τέκνα σας εἰς τὰ τέκνα μας, ὅτι δὲν ἔχετε μέρος ἐνώπιον τοῦ Κυρίου.
28 Ἐσκέφθημεν καὶ εἴπομεν, ἐὰν συμβῇ καὶ ὁμιλήσουν ποτὲ ἔτσι οἱ ἀπόγονοί σας εἰς ἡμᾶς καὶ τοὺς ἀπογόνους μας, οἱ ἀπόγονοί μας θὰ εἴπουν· Ἰδέτε, ὁμοίωμα τοῦ θυσιαστηρίου τοῦ Κυρίου εἶναι ὁ βωμός, τὸν ὁποῖον ἔκτισαν οἱ πατέρες μας ὄχι διὰ νὰ προσφέρουν θυσίας αἱματηρὰς καὶ ἀναιμάκτους, ἀλλὰ διὰ νὰ εἶναι τρανὴ μαρτυρία μεταξύ σας καὶ μεταξύ μας καὶ μεταξὺ τῶν ἀπογόνων μας.
29 Μὴ γένοιτο λοιπὸν ποτὲ νὰ ἀπομακρυνθῶμεν ἡμεῖς καὶ νὰ ἀποστατήσωμεν ἀπὸ τὸν Κύριον κατὰ τὴν ἡμέραν αὐτήν, ὥστε νὰ ἀνοικοδομήσωμεν ἡμεῖς ἄλλο θυσιαστήριον διὰ τὰς αἱματηρὰς καὶ ἀναιμάκτους θυσίας, διὰ τὰς θυσίας σωτηρίου, ἐκτὸς ἀπὸ τὸ ἕνα καὶ μόνον θυσιαστήριον τοῦ Κυρίου, τὸ ὁποῖον ὑπάρχει ἐνώπιον τῆς Σκηνῆς τοῦ Μαρτυρίου>.
30 Ὁ ἱερεὺς Φινεὲς καὶ ὅλοι οἱ ἄρχοντες τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, ποὺ ἦσαν μαζῆ του, ὅταν ἤκουσαν τὰς ἐξηγήσεις, τὰς ὁποίας εἶπαν ἡ φυλὴ Ρουβήν, ἡ φυλὴ Γὰδ καὶ τὸ ἥμισυ τῆς φυλῆς Μανασσῆ ηὐχαριστήθησαν.
31 Εἶπε δὲ ὁ ἱερεὺς Φινεὲς εἰς τὴν φυλὴν Ρουβήν, εἰς τὴν φυλὴν Γὰδ καὶ εἰς τὸ ἥμισυ τῆς φυλῆς Μανασσῆ· <σήμερον ἐγνωρίσαμεν καλὰ καὶ ἐπείσθημεν ὅτι ὁ Κύριος εἶναι μαζῆ μας, διότι δὲν διεπράξατε ἁμαρτίαν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου καὶ ὅτι ἐγλυτώσατε τοὺς Ἰσραηλίτας ἀπὸ τὴν τιμωρὸν χεῖρα τοῦ Κυρίου>.
32 Ὁ Φινεὲς ὁ ἱερεὺς μαζῆ δῈ μὲ αὐτὸν οἱ ἄρχοντες τῆς φυλῆς Ρουβήν, τῆς φυλῆς Γὰδ καὶ τοῦ ἡμίσεος τῆς φυλῆς Μανασσῆ ἐπέστρεψαν ἀπὸ τὴν περιοχὴν Γαλαὰδ εἰς τὴν Χαναὰν πρὸς τοὺς Ἰσραηλίτας καὶ ἀνεκοίνωσαν εἰς αὐτοὺς τοὺς ἀνωτέρω λόγους.
33 Ηὐχαριστήθησαν δὲ οἱ Ἰσραηλῖται ἀπὸ αὐτά. Οἱ δὲ κήρυκες τὰ διελάλησαν εἰς τὸν λαόν. Καὶ οἱ Ἰσραηλῖται ἐδοξολόγησαν τὸν Θεόν των, ἔλαβον καὶ εἶπον τὴν ἀπόφασίν των νὰ μὴ ξεκινήσουν πρὸς πόλεμον ἐναντίον αὐτῶν, διὰ νὰ ἐξολοθρεύσουν τὴν χώραν τῆς φυλῆς Ρουβήν, τῆς φυλῆς Γὰδ καὶ τοῦ ἡμίσεος τῆς φυλῆς Μανασσῆ. Καὶ κατῴκησαν ὅλοι εἰς τὴν ὁρισθεῖσαν δι' αὐτοὺς περιοχήν.
34 Ὁ δὲ Ἰησοῦς ἐπωνόμασε τὸν βωμόν, τὸν ὁποῖον εἶχαν ἀνοικοδομήσει ἡ φυλὴ Ρουβήν, ἡ φυλὴ Γὰδ καὶ τὸ ἥμισυ τῆς φυλῆς Μανασσῆ καὶ εἶπεν· <ὁ βωμὸς αὐτὸς εἶναι μαρτυρία μεταξύ των ὅτι Κύριος ὁ Θεὸς εἶναι ἀληθῶς ὁ Θεός των>.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

ατόπιν ὁ Ἰησοῦς τοῦ Ναυῆ ἐπροσκάλεσε τὴν φυλὴν τοῦ Ρουβὴν καὶ τὴν φυλὴν τοῦ Γὰδ καὶ τὸ ἥμισυ τῆς φυλῆς Μανασσῆ
2 καὶ τοὺς εἶπε: <Σεῖς ἀκούσατε ὅλα καὶ ἐτηρήσατε ὅλα, ὅσα ὁ Μωϋσῆς, ὁ δοῦλος τοῦ Κυρίου, σᾶς διέταξε· ἔχετε ὑπακούσει ἐπίσης εἰς τὴν φωνήν μου, εἰς ὅλα, ὅσα δηλαδὴ σᾶς διέταξα.
3 Δὲν ἐγκατελείψατε τοὺς ἀδελφούς σας Ἰσραηλῖτες καθ ὅλην αὐτὴν τὴν μακρὰν περίοδον τῶν ἑπτὰ ἐτῶν μέχρι σήμερα. Ἐτηρήσατε καὶ ἐφυλάξατε μὲ πίστιν τὴν ἐντολὴν Κυρίου τοῦ Θεοῦ σας.
4 Τώρα δὲ Κύριος ὁ Θεός μας ἐγκατέστησεν εἰς τὴν γῆν Χαναὰν καὶ ἔδωσεν ἀνάπαυσιν καὶ εἰρήνην εἰς τοὺς ἀδελφούς μας, ὅπως ἀκριβῶς τοὺς εἶχεν ὑποσχεθῆ. Τώρα λοιπὸν ἐπιστρέψετε καὶ πηγαίνετε εἰς τὰ σπίτια σας εἰς τὴν χώραν, ποὺ σᾶς ἐδόθη ὡς κληρονομία, τὴν ὁποίαν ὁ Μωϋσῆς, ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ, σᾶς ἔδωκεν ὡς ἰδικήν σας εἰς τὰ ἀνατολικὰ τοῦ ποταμοῦ Ἰορδάνη.
5 Ἀλλὰ προσέξετε πάρα πολύ, ὥστε νὰ ἐφαρμόζετε τὶς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ καὶ γενικῶς τὸν νόμον, τὸν ὁποῖον μᾶς ἔδωκεν ὁ Μωϋσῆς, ὁ δοῦλος τοῦ Κυρίου, νὰ τὸν ἐφαρμόζετε· δηλαδὴ νὰ ἀγαπᾶτε Κύριον τὸν Θεόν σας, να βαδίζετε κατὰ τὸ ἅγιον Θέλημά του, νὰ τηρῆτε τὶς ἐντολές του, νὰ εἶσθε στενότατα συνδεδεμένοι μαζί του καὶ νὰ τὸν λατρεύετε μὲ τὸν νοῦν σας ὁλόκληρον καὶ μὲ ὅλην τὴν ψυχήν σας, ὥστε εἰς αὐτὸν νὰ εἶναι παραδομένη ὅλη ἡ θέλησίς σας· ὥστε μὲ ὅλην τὴν δύναμιν καὶ θέλησίν σας καὶ μὲ ἀκούραστον δραστηριότητα καὶ μὲ τὸν νοῦν σας ὁλόκληρον αὐτὸν πάντοτε νὰ σκέπτεσθε>.
6 Καὶ ὁ Ἰησοῦς τοὺς εὐλόγησε, τοὺς κατευώδωσε καὶ τοὺς ἀπέστειλε· καὶ ἐκεῖνοι ἐπῆγαν εἰς τὰ σπίτια των.
7 Ὁ Μωϋσῆς εἶχε δώσει εἰς τὸ ἥμισυ τῆς φυλῆς Μανασσῆ ὡς κληρονομίαν τμῆμα ἀπὸ τὴν περιοχὴν Βασάν· εἰς δὲ τὸ ἄλλο ἥμισυ τῆς ἰδίας φυλῆς ὁ Ἰησοῦς τοῦ Ναυῆ ἔδωκεν ὡς κληρονομίαν εἰς τὰ δυτικὰ τοῦ ποταμοῦ Ἰορδάνη, ὅπως ἔδωκε καὶ στὶς ἄλλες οἱ φυλὲς τῶν Ἰσραηλιτῶν. Καὶ ὅταν τοὺς ἀπέστειλεν ὁ Ἰησοῦς εἰς τὰ σπίτια των, τοὺς εὐχἠθηκε καὶ τοὺς εὐλόγησε.
8 Αὐτοὶ δὲ ἐπέστρεψαν εἰς τὰ σπίτια των, ποὺ ἦσαν εἰς τὰ ἀνατολικὰ τοῦ ποταμοῦ Ἰορδάνη, μὲ πολλὰ πλούτη καὶ μὲ πάρα πολλὰ ζῶα καὶ μὲ πολὺ ἀσῆμι καὶ χρυσάφι καὶ σίδερο καὶ πολὺν ρουχισμὸν διότι εἶχαν διαμοιράσει τὰ λάφυρα, ποὺ ἐπῆραν ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς των κατὰ τὸν πόλεμον, μαζὶ μὲ τοὺς ἀδελφοὺς τοὺς Ἰσραηλίτες.
9 Καὶ ἡ φυλὴ τοῦ Ρουβὴν καὶ ἡ φυλὴ τοῦ Γὰδ καὶ τὸ ἥμισυ τῆς φυλῆς Μανασσῆ ἀνεχώρησαν ἀπὸ τὴν Σηλῶ, ποὺ εὑρίσκεται εἰς τὴν Χαναάν (ἀπὸ ἐκεῖ δηλαδὴ ποὺ ἦσαν μαζὶ μὲ τὶς ἄλλες φυλές), διὰ νὰ μεταβοῦν εἰς τὴν Γαλαάδ, τὴν χώραν ποὺ τοὺς εἶχε δοθῇ ὡς κληρονομία καὶ ἰδιοκτησία διὰ τὴν ἐγκατάστασίν των· εἰς τὴν περιοχὴν ποὺ τοὺς ἐδόθη ὡς κληρονομία ἀπὸ τὸν Μωϋσῆν κατόπιν ἐντολῆς τοῦ Θεοῦ.
10 Καὶ οἱ 2,1/2 αὐτὲς φυλὲς ἦλθαν εἰς τὴν πόλιν Γάλγαλα κοντὰ εἰς τὸν Ἰορδάνην - ἡ πόλις Γάλγαλα εἶναι εἰς τὴν Χαναάν - καὶ ἔκτισαν ἐκεῖ κοντὰ εἰς τὸν Ἰορδάνην ἡ φυλὴ τοῦ Ρουβὴν καὶ ἡ φυλὴ τοῦ Γὰδ καὶ τὸ ἥμισυ τῆς φυλῆς Μανασσῆ ὑψηλόν, μεγάλον καὶ ἐντυπωσιακὸν θυσιαστήριον.
11 Καὶ οἱ ὑπόλοιπες φυλὲς τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ ἄκουσαν νὰ λέγεται: <Νά· ἡ φυλὴ τοῦ Ρουβὴν καὶ ἡ φυλὴ τοῦ Γὰδ καὶ τὸ ἥμισυ τῆς φυλῆς Μανασσῆ ἔχουν κτίσει θυσιαστήριον εἰς τὰ σύνορα τῆς Χαναάν, εἰς τὴν Γαλαὰδ τοῦ Ἰορδάνη, εἰς τὰ ἀνατολικὰ τοῦ ὑπολοίπου Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ>.
12 Ὅταν οἰ ἄλλοι Ἰσραηλῖται (οἱ 91!2 φυλὲς) ἐπληροφορήθησαν τὸ γεγονὸς τοῦτο, συνεκεντρώθησαν ὅλοι εἰς τὴν Σηλῶ, διὰ νὰ μεταβοῦν καὶ πολεμήσουν ἐνάντιον τῶν 21/2 φυλῶν, ποὺ εἶχαν ἐγκατασταθῇ εἲς τὰ ἀνατολικά του Ἰορδάνη.
13 Καί οἰ Ἰσραηλῖται (οἱ 9,1/2 φυλές) ἔστειλαν προηγουμένως πρὸς τὴν φυλὴν τοῦ Ρουβὴν καὶ τὴν φυλὴν τοῦ Γὰδ καὶ τὸ ἥμισυ τῆς φυλῆς Μανασσῆ εἰς τὴν περιοχὴν τῆς Γαλαὰδ τὸν Φινεές, υἱὸν τοῦ ἀρχιερέως Ἐλεάζαρ, υἱοῦ τοῦ ἀρχιερέως Ἀαρών.
14 Μαζί του ἔστειλαν καὶ δέκα ἀπὸ τοὺς ἄρχοντες - ἀρχηγούς, δηλαδὴ ἕνα ἀρχηγὸν ἀπὸ κάθε πατριαρχικὴν οἱκογένειαν ἀπὸ ὅλες τίς (9,1/2) φυλὲς τῶν Ἰσραηλιτῶν, ποὺ εἶχαν ἐγκατασταθῆ εἰς τὰ δυτικὰ τοῦ Ἰορδάνη· ὅλοι αὐτοὶ ἦσαν ἀρχηγοὶ τῶν πατριαρχικῶν οἰκογενειῶν, χιλίαρχοι τῶν Ἰσραηλιτῶν.
15 Αὐτοὶ ἦλθαν εἰς τὴν φυλὴν τοῦ Ρουβὴν καὶ τὴν φυλὴν τοῦ Γὰδ καὶ τὸ ἥμισυ τῆς φυλῆς Μανασσῆ εἰς τὴν περιοχὴν τῆς Γαλαὰδ καὶ ἐμίλησαν εἰς αὐτοὺς καὶ τοὺς εἶπαν:
16 <Αὐτὰ λέγει ὅλος ὁ συγκεντρωμένος εἰς τὴν Σηλὼ λαὸς τοῦ Κυρίου: <Ἔχετε σκεφθῆ ἄραγε πόσον μεγάλο εἶναι τὸ ἁμάρτημα αὐτό, τὸ ὁποῖον ἐκάματε ἐμπρὸς εἰς τὸν Θεὸν τοῦ Ἰσραήλ, μὲ τὸ νὰ ἀπομακρυνθῆτε σήμερον ἀπὸ τὸν Κύριον καὶ νὰ κτίσετε διὰ τὸν ἑαυτόν σας θυσιαστήριον, καὶ νὰ γίνετε ἔτσι ἐπαναστάται καὶ ἀποστάται ἀπὸ τὸν Κύριον;
17 Μήπως εἶναι μικρὴ ἡ ἁμαρτία καὶ ἡ ἀποστασία, ποὺ διεπράξατε εἰς Φογώρ; Ὄχι, δὲν εἶναι μικρή· εἶναι πολὺ μεγάλη. Διότι οἰ συνέπειές της συνεχίζονται μέχρι σήμερον, ἀφοῦ ὑποφέρομεν ἀκόμη καὶ δὲν ἔχομεν μέχρι σήμερον καθαρισθῆ, παρ' ὅλον ὅτι ἐτιμωρήθη ὅλος ὁ λαὸς τοῦ Κυρίου μὲ ἐπιδημικὴν ἀρρώστιαν.
18 Δὲν ἦταν λοιπὸν ἀρκετὴ αὐτὴ ἡ τιμωρία, καὶ ἔπρεπε σεῖς νὰ ἀπομακρυνθῆτε σήμερα ἀπὸ τὸν Κύριον; Ἐὰν σεῖς ἀπομακρυνθῆτε καὶ ἐπαναστατήσετε σήμερα ἐναντίον τοῦ Κυρίου, τὸ ἁμάρτημά σας θὰ ἔχη ὡς σννέπειαν νὰ ἐκσπάσὴ ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ αὔριον ἐναντίον ὁλοκλήρου τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ.
19 Καὶ τώρα, ἐὰν νομίζετε ὅτι εἶναι μικρή (ἄλλη γραφὴ ἔχει: <ἀκάθαρτη>) ἡ χώρα, ἡ ὁποῖα σᾶς ἐδόθη ὡς κληρονομία εἰς τὰ ἀνατολικὰ τοῦ Ἰορδάνη, καὶ ἄρα ἀκαταλλήλη (ἐὰν δεχθῶμεν τὴν γραφὴν <ἀκάθαρτη>) διὰ νὰ λατρεύετε εἰς αὐτὴν τὸν Κύριον, περάστε τὸν Ἰορδάνην καὶ ἐπιστρέψετε εἰς τὴν Χαναάν, τὴν χώραν ποὺ ἀνήκει εἰς τὸν Κύριον, εἰς τὴν ὁποίαν εἶναι ἐγκατεστημένη ἡ Σκηνὴ τοῦ Μαρτυρίου, καὶ ἐγκατασταθῆτε μεταξύ μας. Κάμετε τοῦτο καὶ μὴ γίνετε καὶ σεῖς ἀποστάται καὶ ἐπαναστάται κατὰ τὸν Θεὸν καὶ μὴ ἀπομακρυνθῆτε ἀπὸ τὸν Κύριον μὲ τὸ νὰ κτίσετε διὰ τὸν ἑυατόν σας ἄλλο θυσιαστήριον, ἐκτὸς ἀπὸ τὸ θυσιαστήριον Κυρίου τοῦ Θεοῦ μας.
20 Ἐνθυμηθῆτε τοῦτο: Μήπως ὁ Ἄχαρ, ὁ υἱὸς τοῦ Ζαρά, δὲν ἁμάρτησε μὲ τὸ νὰ κρατήσῃ διὰ τὸν εὑατόν του ἀπὸ τὰ ἀφιερωμένα πράγματα εἰς τὸν Θεὸν καὶ ἐξ ἀφορμῆς τῆς πράξεως αὐτῆς ἐξέσπασεν ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐναντίον ὅλου τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ; Καὶ (αὐτὸς) ὁ Ἄχαρ ἦταν ἕνας· ἁμάρτησε καὶ ἐτιμωρήθη διὰ τὴν ἁμαρτίαν του! Πόσον μεγαλυτέρα θὰ εἶναι ἡ τιμωρία μας τώρα, ποὺ ὁ ἔνοχος δὲν θὰ εἶναι ἕνας, ἀλλὰ πολλοί;>
21 Τότε ἡ φυλὴ τοῦ Ρουβὴν καὶ ἡ φυλὴ τοῦ Γὰδ καὶ τὸ ἤμισυ τῆς φνλῆς Μανασσῆ ἐμίλησαν εἰς τοὺς χιλιάρχους τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαῦ καὶ τοὺς εἶπαν:
22 <Ἄδικα ὑποψιάζεσθε καὶ ἀγανακτεῖτε ὅτι ἐπαναστατήσαμε ἐναντίον τοῦ Θεοῦ· ὁ ἕνας καὶ παντοδύναμος Θεός· ναί, ὁ ἕνας καὶ παντοδύναμος Θεὸς τῶν θεῶν εἶναι ὁ μοναδικὸς Κύριος· ὁ ἕνας καὶ παντοδύναμος Θεός, ναί, ὁ ἕνας καὶ παντοδύναμος Θεὸς τῶν θεῶν γνωρίζει διατὶ ἐκάμαμε τοῦτο, θὰ μάθῃ δὲ τοῦτο καὶ ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαός. Ἐὰν ἐκάμαμε τὴν πρᾶξιν αὐτὴν διὰ νὰ ἐπαναστατήσωμεν κατὰ τοῦ Κυρίου καὶ διὰ νὰ μὴ μείνωμεν πιστοὶ εἰς αὐτόν, ἄς μὴ μᾶς ἀφήσῃ νὰ ζήσωμεν πλέον ἂς μὴ μᾶς ἀφήσῃ ἀτιμώρητους τὴν ἡμέραν αὐτήν.
23 Καὶ ἐὰν ἐκτίσαμεν διὰ τοὺς ἑαυτούς μας θυσιαστήριον, διὰ νὰ ἀπομακρυνθῶμεν καὶ ἀποστατήσωμεν ἀπὸ τὸν Κύριον, τὸν Θεόν μας, καὶ διὰ νὰ προσφέρωμεν εἰς αὐτὸ θυσίες ὁλοκαυτωμάτων ἢ διὰ νὰ προσφέρωμεν εἰς αὐτὸ θυσίες σωτηρίου, ὁ Κύριος ἂς ζητήσῃ λόγον καὶ εὐθύνην διὰ τὴν ἀποστασίαν μας αὐτὴν καὶ ἂς μᾶς τιμωρήσῃ
24 Ὄχι· δὲν ἐκτίσαμεν τὸ θυσιαστήριον διὰ νὰ ἀποστατήσωμεν ἀπὸ τὸν παντοδύναμον Θεόν, τὸν ἕνα καὶ παντοδύναμον Θεὸν τῶν θεῶν, τὸν Κύριον. Τὸ ἐκτίσαμεν διότι ἐκινηθήκαμε ἀπὸ ἐλατήρια εὐλαβείας· ἐφοβηθήκαμε ἀπὸ αὐτά, ποὺ ἐπρόκειτο πιθανῶς νὰ συμβοῦν· ἐπροχωρήσαμε εἰς τὸ ἔργον αὐτὸ μὲ τὴν σκέψιν ὅτι οἱ ἀπόγονοί σας ἴσως εἰποῦν εἰς τοὺς ἰδικούς μας ἀπογόνους: <Τί κοινὸν ὑπάρχει μεταξὺ σᾶς καὶ μεταξὺ τοῦ Κυρίου, τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραήλ;
25 Ὁ Κύριος ἔθεσε μεταξύ μας καὶ μεταξύ σας ὡς σύνορον τὸν ποταμὸν Ἰορδάνην. Σεῖς λοιπὸν (οἱ 2.1/2 φυλές) δὲν ἔχετε καμμίαν σχέσιν μὲ τὸν Κύριον· δὲν ἔχετε καμμίαν μερίδα κληρονομίας εἰς τὴν γῆν τῆς Ἐπαγγελίας). Καὶ ἔτσι οἱ ἀπόγονοί σας θὰ ἀπομονώσουν τοὺς ἰδικούς μας ἀπογόνους, θὰ τοὺς ἀποκόψουν καὶ θὰ τοὺς σταματήσουν ἀπὸ τοῦ νὰ λατρεύουν καὶ νὰ σέβωνται τὸν Κύριον.
26 Διὰ τὸν λόγον αὐτὸν ἐσκέφθηκαμε καὶ ἀπεφασίσαμεν νὰ κάμωμεν τοῦτο· νὰ κτίσωμεν δηλαδὴ τὸ θυσιαστήριον αὐτό, ὄχι διὰ νὰ προσφέρωμεν εἰς αὐτὸ θυσίες αἱματηρὲς ἢ ἀναίμακτες,
27 ἀλλὰ διὰ νὰ εἶναι τὸ θυσιαστήριον αὐτὸ μία ὑπενθύμισις καὶ μαρτυρία μεταξύ μας καὶ μεταξύ σας καὶ μεταξὺ τῶν ἀπογόνων, ποὺ θὰ ἔλθουν ὕστερα ἀπὸ ἡμᾶς, διὰ νὰ προσφέρωμεν ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται πραγματικὴν καὶ ἀληθινὴν λατρείαν ἐμπρὸς εἰς τὸν Κύριον μὲ τὶς αἱματηρὲς καὶ ἀναίμακτες θυσίες καὶ μὲ τὶς θυσίες σωτηρίου· ἔτσι οἱ ἀπόγονοί σας δὲν θὰ εἰποῦν εἰς τοὺς ἀπογόνους μας αὔριον· <δὲν ἔχετε καμμίαν σχέσιν μὲ τὸν Κύριον· δὲν ἔχετε καμμίαν μερίδα κληρονομίας εἰς τὴν γῆν τῆς Ἐπαγγελίας.
28 Ἡ σκέψις λοιπόν, ποὺ μᾶς ὠδήγησεν εἰς τὴν ἐνέργειαν αὐτήν, ἦταν ἡ ἐξῆς: Ἐὰν ποτὲ οἱ ἀπόγονοί σας μιλήσουν εἰς ἠμᾶς καὶ εἰς τοὺς ἀπογόνους μας εἰς τὸ μέλλον καὶ εἰποῦν: <Κοιτάξτε! Οἱ πατέρες μας κατεσκεύασαν θυσιαστήριον ὅμοιον μὲ τὸ θυσιαστήριον τοῦ Κυρίου· ἀλλὰ δὲν τὸ ἔκτισαν διὰ νὰ προσφέρουν εἰς αὐτὸ θυσίες αἱματηρὲς οὔτε θυσίες ἀναίμακτες, ἀλλὰ διὰ νὰ εἶναι ὑπενθύμισις καὶ μαρτυρία μεταξύ σας καὶ μεταξύ μας καὶ μεταξὺ τῶν ἀπογόνων, ποὺ θὰ ἔλθουν ὕστερα ἀπὸ ἡμᾶς>.
29 Ποτὲ λοιπὸν δὲν ἐσκέφθηκαμε (ὁ Θεὸς νὰ φυλάξῃ ἀπὸ κάτι τέτοιο) νὰ ἀπομακρυνθῶμεν ἀπὸ τὸν Κύριον καὶ νὰ ἐπαναστατήσωμεν ἐναντίον του κατὰ τὴν σημερινὴν ἡμέραν, ὥστε νὰ κτίσωμεν ἄλλο θυσιαστήριον διὰ τὶς αἱματηρὲς θυσίες Σαλαμὶν καὶ διὰ τὶς θυσίες σωτηρίου. Ἐμεῖς δὲν θὰ κτίσωμεν ἄλλο θυσιαστήριον, ἐκτὸς ἀπὸ τὸ ἕνα καὶ μοναδικὸν θυσιαστήριον, τὸ ὁποῖον εὐρίσκεται ἀπέναντι τῆς Σκηνῆς τοῦ Μαρτυρίου>.
30 Ὅταν ἄκουσε ὁ ἱερεὺς Φινεὲς καὶ ὅλοι οἱ ἄρχοντες τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, ποὺ ἦσαν μαζί του, τὰ λόγια μὲ τὶς ἐξηγήσεις, ποὺ τοὺς εἶπαν ἡ φυλὴ τοῦ Ρουβὴν καὶ ἡ φυλὴ τοῦ Γὰδ καὶ τὸ ἥμισυ τῆς φυλῆς τοῦ Μανασσῆ, ἰκανοποιήθησαν καὶ εὐχαριστήθησαν.
31 Καὶ ὁ ἱερεὺς Φινεὲς εἶπεν εἰς τὴν φυλὴν τοῦ Ρουβὴν καὶ εἰς τὴν φυλὴν τοῦ Γὰδ καὶ εἰς τὸ ἥμισυ τῆς φυλῆς τοῦ Μανασσῆ: <Σήμερα ἐπληροφορηθήκαμε καὶ ὁμολογοῦμεν ὅτι ὁ Κύριος εἶναι μαζί μας, διότι δὲν ἔχετε ἐπαναστατήσει οὔτε ἔχετε ἁμαρτήσει κατὰ τοῦ Κυρίου ἁμαρτίαν μεγάλην καὶ ἔτσι ἐγλυτώσατε ὅλον τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαὸν ἀπὸ τὸ τιμωρητικὸν χέρι τοῦ Κυρίου>.
32 Ὕστερα ἀπὸ αὐτὰ ὁ ἱερεὺς Φινεὲς καὶ οἱ ἄρχοντες ἐπέστρεψαν ἀπὸ τὴν φυλὴν τοῦ Ρουβήν, τὴν φυλὴν τοῦ Γὰδ καὶ τὸ ἥμισυ τῆς φυλῆς Μανασσῆ ἀπὸ τὴν Γαλαὰδ εἰς τὴν Χαναὰν κοντὰ εἰς τοὺς ἄλλους Ἰσραηλῖτες καὶ ἀνεκοίνωσαν εἰς αὐτοὺς τὰ ἀνωτέρω λόγια.
33 Οἱ Ἰσραηλῖται ἰκανοποιήθησαν καὶ εὐχαριστήθησαν. Καὶ οἱ κήρυκες τὰ διελάλησαν εἰς ὅλον τὸν λαόν. Οἱ Ἰσραηλῖται ἐδοξολόγησαν, ἀνύμνησαν καὶ εὐχαρίστησαν τὸν Θεὸν τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ καὶ ἀπεφάσισαν νὰ μὴ προχωρήσουν πλέον ἐναντίον τῶν 2,1/2 φυλῶν εἰς πόλεμον διὰ νὰ ἐξολοθρεύσουν καὶ ἐρημώσουν τὴν χώραν τῆς φυλῆς τοῦ Ρουβὴν καὶ τῆς φυλῆς τοῦ Γὰδ καὶ τῆς μισῆς φυλῆς τοῦ Μανασσῆ· ἔτσι οἱ 2,1/2 αὐτές φυλὲς (Ῥουβήν, Γὰδ καὶ Μανασσῆ) ἐγκατεστάθησαν εἰς τὴν περιοχὴν ἀνατολικὰ τοῦ Ἰορδάνη, ποὺ τοὺς εἶχε δοθῇ.
34 Καὶ ὁ Ἰησοῦς τοῦ Ναυῆ ὠνόμασε τὸ θυσιαστήριον,ποὺ ἔκτισαν ἡ φυλὴ τοῦ Ρουβὴν καὶ ἡ φυλὴ τοῦ Γὰδ καὶ τὸ ἥμισυ τῆς φυλῆς Μανασσῆ, καὶ εἶπε: <Τὸ θυσιαστήριον αὐτὸ εἶναι ὑπενθύμισις καὶ μαρτυρία μεταξύ τους, ὅτι μόνον ὁ Κύριος εἶναι ἀληθῶς ὁ Θεός τους>.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
ότε συνεκάλεσεν Ἰησοῦς τοὺς υἱοὺς Ρουβὴν καὶ τοὺς υἱοὺς Γὰδ καὶ τὸ ἥμισυ φυλῆς Μανασσῆ	ότε ὁ Ἰησοῦς προσεκάλεσε τὴν φυλὴν Ρουβήν, τὴν φυλὴν Γὰδ καὶ τὴν ἡμίσειαν ἀπὸ τὴν φυλὴν Μανασσῆ,	ατόπιν ὁ Ἰησοῦς τοῦ Ναυῆ ἐπροσκάλεσε τὴν φυλὴν τοῦ Ρουβὴν καὶ τὴν φυλὴν τοῦ Γὰδ καὶ τὸ ἥμισυ τῆς φυλῆς Μανασσῆ
2 καὶ εἶπεν αὐτοῖς· ὑμεῖς ἀκηκόατε πάντα, ὅσα ἐνετείλατο ὑμῖν Μωυσῆς ὁ παῖς Κυρίου, καὶ ὑπηκούσατε τῆς φωνῆς μου κατὰ πάντα ὅσα ἐνετειλάμην ὑμῖν.	2 καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· <σεῖς ἔχετε πράγματι ὑπακούσει εἰς ὅλα ὅσα ὁ Μωϋσῆς, ὁ δοῦλος τοῦ Κυρίου, σᾶς διέταξε. Ὑπηκούσατε ἐπίσης καὶ εἰς τὴν ἰδικήν μου φωνήν, εἰς ὅλα ὅσα ἐγὼ σᾶς διέταξα.	2 καὶ τοὺς εἶπε: <Σεῖς ἀκούσατε ὅλα καὶ ἐτηρήσατε ὅλα, ὅσα ὁ Μωϋσῆς, ὁ δοῦλος τοῦ Κυρίου, σᾶς διέταξε· ἔχετε ὑπακούσει ἐπίσης εἰς τὴν φωνήν μου, εἰς ὅλα, ὅσα δηλαδὴ σᾶς διέταξα.
3 Οὐκ ἐγκαταλελοίπατε τοὺς ἀδελφοὺς ὑμῶν ταύτας τὰς ἡμέρας καὶ πλείους ἕως τῆς σήμερον ἡμέρας· ἐφυλάξασθε τὴν ἐντολὴν Κυρίου τοῦ Θεοῦ ὑμῶν.	3 Δὲν ἐγκατελείψατε τοὺς ἀδελφούς σας Ἰσραηλίτας καθ' ὅλον τὸ μακρὸν διάστημα διὰ τὴν κατάκτησιν τῆς Χαναὰν μέχρι τὴν σημερινὴν ἡμέραν. Ἐτηρήσατε τὴν ἐντολὴν Κυρίου τοῦ Θεοῦ σας.	3 Δὲν ἐγκατελείψατε τοὺς ἀδελφούς σας Ἰσραηλῖτες καθ ὅλην αὐτὴν τὴν μακρὰν περίοδον τῶν ἑπτὰ ἐτῶν μέχρι σήμερα. Ἐτηρήσατε καὶ ἐφυλάξατε μὲ πίστιν τὴν ἐντολὴν Κυρίου τοῦ Θεοῦ σας.
4 Νῦν δὲ κατέπαυσε Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν τοὺς ἀδελφοὺς ἡμῶν, ὃν τρόπον εἶπεν αὐτοῖς· νῦν οὖν ἀποστραφέντες ἀπέλθατε εἰς τοὺς οἴκους ὑμῶν καὶ εἰς τὴν γῆν τῆς κατασχέσεως ὑμῶν, ἣν ἔδωκεν ὑμῖν Μωυσῆς ἐν τῷ πέραν τοῦ Ἰορδάνου.	4 Τώρα Κύριος ὁ Θεός μας ἐγκατέστησε τοὺς ἀδελφούς μας, ὅπως εἶχεν ὑποσχεθῆ εἰς αὐτούς. Καὶ λοιπὸν τώρα ἐπιστρέψατε καὶ σεῖς καὶ πηγαίνετε εἰς τοὺς οἴκους σας, εἰς τὴν χώραν τῆς ἰδιοκτησίας σας, τὴν ὁποίαν σᾶς ἔδωοεν ὁ Μωϋσῆς ἀνατολικῶς ἀπὸ τὸν Ἰορδάνην.	4 Τώρα δὲ Κύριος ὁ Θεός μας ἐγκατέστησεν εἰς τὴν γῆν Χαναὰν καὶ ἔδωσεν ἀνάπαυσιν καὶ εἰρήνην εἰς τοὺς ἀδελφούς μας, ὅπως ἀκριβῶς τοὺς εἶχεν ὑποσχεθῆ. Τώρα λοιπὸν ἐπιστρέψετε καὶ πηγαίνετε εἰς τὰ σπίτια σας εἰς τὴν χώραν, ποὺ σᾶς ἐδόθη ὡς κληρονομία, τὴν ὁποίαν ὁ Μωϋσῆς, ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ, σᾶς ἔδωκεν ὡς ἰδικήν σας εἰς τὰ ἀνατολικὰ τοῦ ποταμοῦ Ἰορδάνη.
5 Ἀλλὰ φυλάξασθε σφόδρα ποιεῖν τὰς ἐντολὰς καὶ τὸν νόμον, ὃν ἐνετείλατο ἡμῖν ποιεῖν Μωυσῆς ὁ παῖς Κυρίου, ἀγαπᾶν Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν, πορεύεσθαι πάσαις τοῖς ὁδοῖς αὐτοῦ, φυλάξασθαι τὰς ἐντολάς αὐτοῦ καὶ προσκεῖσθαι αὐτῷ καὶ λατρεύειν αὐτῷ ἐξ ὅλης τῆς διανοίας ὑμῶν καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς ὑμῶν.	5 Προσέξατε ὅμως πάρα πολὺ ὥστε νὰ τηρῆτε τὰς ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ καὶ ὅλον γενικῶς τὸν νόμον του, τὸν ὁποῖον ὁ Μωϋσῆς ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ, διέταξεν ἡμᾶς νὰ τηροῦμεν καὶ νὰ ἐφαρμόζωμεν· δηλαδὴ νὰ ἀγαπῶμεν Κύριον τὸν Θεόν μας, νὰ πορευώμεθα εἰς τοὺς δρόμους τῶν ἐντολῶν του, νὰ φυλάττωμεν τὰς ἐντολάς του, νὰ εἴμεθα προσκεκολλημένοι εἰς αὐτόν. Αὐτὸν μόνον νὰ λατρεύετε μὲ ὅλην σας τὴν καρδίαν καὶ μὲ ὅλην σας τὴν ψυχήν>.	5 Ἀλλὰ προσέξετε πάρα πολύ, ὥστε νὰ ἐφαρμόζετε τὶς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ καὶ γενικῶς τὸν νόμον, τὸν ὁποῖον μᾶς ἔδωκεν ὁ Μωϋσῆς, ὁ δοῦλος τοῦ Κυρίου, νὰ τὸν ἐφαρμόζετε· δηλαδὴ νὰ ἀγαπᾶτε Κύριον τὸν Θεόν σας, να βαδίζετε κατὰ τὸ ἅγιον Θέλημά του, νὰ τηρῆτε τὶς ἐντολές του, νὰ εἶσθε στενότατα συνδεδεμένοι μαζί του καὶ νὰ τὸν λατρεύετε μὲ τὸν νοῦν σας ὁλόκληρον καὶ μὲ ὅλην τὴν ψυχήν σας, ὥστε εἰς αὐτὸν νὰ εἶναι παραδομένη ὅλη ἡ θέλησίς σας· ὥστε μὲ ὅλην τὴν δύναμιν καὶ θέλησίν σας καὶ μὲ ἀκούραστον δραστηριότητα καὶ μὲ τὸν νοῦν σας ὁλόκληρον αὐτὸν πάντοτε νὰ σκέπτεσθε>.
6 Καὶ εὐλόγησεν αὐτοὺς Ἰησοῦς καὶ ἐξαπέστειλεν αὐτούς, καὶ ἐπορεύθησαν εἰς τοὺς οἴκους αὐτῶν.	6 Εὐλόγησε τότε αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς καὶ τοὺς κατευώδωσεν. Αὐτοὶ δὲ ἐπορεύθησαν εἰς τοὺς οἴκους των.	6 Καὶ ὁ Ἰησοῦς τοὺς εὐλόγησε, τοὺς κατευώδωσε καὶ τοὺς ἀπέστειλε· καὶ ἐκεῖνοι ἐπῆγαν εἰς τὰ σπίτια των.
7 Καὶ τῷ ἡμίσει φυλῆς Μανασσῇ ἔδωκε Μωυσῆς ἐν τῇ Βασανίτιδι, καὶ τῷ ἡμίσει ἔδωκεν Ἰησοῦς μετὰ τῶν τῶν ἀδελφῶν αὐτοῦ ἐν τῷ πέραν τοῦ Ἰορδάνου παρὰ τὴν θάλασσαν. Καὶ ἡνίκα ἐξαπέστειλεν αὐτοὺς Ἰησοῦς εἰς τοὺς οἴκους αὐτῶν καὶ εὐλόγησεν αὐτούς,	7 Ὁ Μωϋσῆς εἶχε δώσει εἰς τὸ ἥμισυ τῆς φυλῆς Μανασσῆ ἕνα τμῆμα ἀπὸ τὴν χώραν Βασάν, ὁ δὲ Ἰησοῦς τοῦ Ναυὴ ἔδωκεν ἐπίσης μερίδιον εἰς τὸ ἄλλο ἥμισυ τῆς φυλῆς Μανασσῆ εἰς τὴν ἐντεῦθεν τοῦ Ἰορδάνου πρὸς δυσμὰς περιοχήν, ὅπως ἔδωσε καὶ εἰς τὰς ἄλλας φυλὰς τοῦ Ἰσραήλ. Ὅταν δὲ ὁ Ἰησοῦς ἀπέστειλεν αὐτοὺς εἰς τοὺς οἴκους των τοὺς ηὐλόγησεν.	7 Ὁ Μωϋσῆς εἶχε δώσει εἰς τὸ ἥμισυ τῆς φυλῆς Μανασσῆ ὡς κληρονομίαν τμῆμα ἀπὸ τὴν περιοχὴν Βασάν· εἰς δὲ τὸ ἄλλο ἥμισυ τῆς ἰδίας φυλῆς ὁ Ἰησοῦς τοῦ Ναυῆ ἔδωκεν ὡς κληρονομίαν εἰς τὰ δυτικὰ τοῦ ποταμοῦ Ἰορδάνη, ὅπως ἔδωκε καὶ στὶς ἄλλες οἱ φυλὲς τῶν Ἰσραηλιτῶν. Καὶ ὅταν τοὺς ἀπέστειλεν ὁ Ἰησοῦς εἰς τὰ σπίτια των, τοὺς εὐχἠθηκε καὶ τοὺς εὐλόγησε.
8 καὶ ἐν χρήμασι πολλοῖς ἀπήλθοσαν εἰς τοὺς οἴκους αὐτῶν, καὶ κτήνη πολλὰ σφόδρα καὶ ἀργύριον καὶ χρυσίον καὶ σίδηρον καὶ ἱματισμὸν πολὺν διείλαντο τὴν προνομὴν τῶν ἐχθρῶν μετὰ τῶν ἀδελφῶν αὐτῶν.	8 Ἐκεῖνοι δὲ μὲ ἐφόδια πολλὰ ἀπῆλθον εἰς τὰς οἰκογενείας των πέραν τοῦ Ἰορδάνου μὲ κτήνη πάρα πολλά, μὲ πολὺ χρυσίον καὶ ἀργύριον καὶ σίδηρον καὶ πολὺν ἱματισμόν, διότι οὗτοι διεμοιράσθησαν μαζῆ μὲ τοὺς ἄλλους ἀδελφούς των Ἰσραηλίτας τὰ λάφυρα τῶν ἐχθρῶν των.	8 Αὐτοὶ δὲ ἐπέστρεψαν εἰς τὰ σπίτια των, ποὺ ἦσαν εἰς τὰ ἀνατολικὰ τοῦ ποταμοῦ Ἰορδάνη, μὲ πολλὰ πλούτη καὶ μὲ πάρα πολλὰ ζῶα καὶ μὲ πολὺ ἀσῆμι καὶ χρυσάφι καὶ σίδερο καὶ πολὺν ρουχισμὸν διότι εἶχαν διαμοιράσει τὰ λάφυρα, ποὺ ἐπῆραν ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς των κατὰ τὸν πόλεμον, μαζὶ μὲ τοὺς ἀδελφοὺς τοὺς Ἰσραηλίτες.
9 Καὶ ἐπορεύθησαν οἱ υἱοὶ Ρουβὴν καὶ οἱ υἱοὶ Γὰδ καὶ τὸ ἥμισυ φυλῆς Μανασσῆ ἀπὸ τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἐκ Σηλὼ ἐν γῇ Χαναὰν ἀπελθεῖν εἰς τὴν Γαλαὰδ εἰς γῆν κατασχέσεως αὐτῶν, ἣν ἐκληρονόμησην αὐτὴν διὰ προστάγματος Κυρίου ἐν χειρὶ Μωυσῆ.	9 Ἡ φυλὴ τοῦ Ρουβήν, ἡ φυλὴ τοῦ Γὰδ καὶ τὸ ἥμισυ τῆς φυλῆς τοῦ Μανασσῆ ἀνεχώρησαν ἀπὸ τὴν Σηλὼ ποὺ εὑρίσκεται εἰς τὴν γῆν Χαναάν, διὰ νὰ πορευθοῦν εἰς τὴν χώραν, τὴν ὁποίαν θὰ εἶχον πλέον ὑπὸ τὴν κατοχήν των, καὶ τὴν ὁποίαν ἔλαβον ὡς κληρονομίαν ἀπὸ τὸν Μωϋσῆν κατόπιν ἐντολῆς τοῦ Κυρίου.	9 Καὶ ἡ φυλὴ τοῦ Ρουβὴν καὶ ἡ φυλὴ τοῦ Γὰδ καὶ τὸ ἥμισυ τῆς φυλῆς Μανασσῆ ἀνεχώρησαν ἀπὸ τὴν Σηλῶ, ποὺ εὑρίσκεται εἰς τὴν Χαναάν (ἀπὸ ἐκεῖ δηλαδὴ ποὺ ἦσαν μαζὶ μὲ τὶς ἄλλες φυλές), διὰ νὰ μεταβοῦν εἰς τὴν Γαλαάδ, τὴν χώραν ποὺ τοὺς εἶχε δοθῇ ὡς κληρονομία καὶ ἰδιοκτησία διὰ τὴν ἐγκατάστασίν των· εἰς τὴν περιοχὴν ποὺ τοὺς ἐδόθη ὡς κληρονομία ἀπὸ τὸν Μωϋσῆν κατόπιν ἐντολῆς τοῦ Θεοῦ.
10 Καὶ ἦλθον εἰς Γάλγαλα τοῦ Ἰορδάνου, ἥ ἐστιν ἐν γῇ Χαναάν, καὶ ᾠκοδόμησαν οἱ υἱοὶ Ρουβὴν καὶ οἱ υἱοὶ Γὰδ καὶ τὸ ἥμισυ φυλῆς Μανασσῆ ἐκεῖ βωμὸν ἐπὶ τοῦ Ἰορδάνου, βωμὸν μέγαν τοῦ ἰδεῖν.	10 Ἦλθον εἰς Γάλγαλα, πλησίον τοῦ Ἰορδάνου ἡ πόλις αὐτὴ εὑρίσκεται εἰς τὴν γῆν Χαναὰν καὶ ἀνοικοδόμησαν αἱ φυλαὶ αὐταί, Ρουβήν, Γὰδ καὶ τὸ ἥμισυ τῆς φυλῆς Μανασσῆ, βωμὸν ἐκεῖ μεγάλον καὶ περίβλεπτον.	10 Καὶ οἱ 2,1/2 αὐτὲς φυλὲς ἦλθαν εἰς τὴν πόλιν Γάλγαλα κοντὰ εἰς τὸν Ἰορδάνην - ἡ πόλις Γάλγαλα εἶναι εἰς τὴν Χαναάν - καὶ ἔκτισαν ἐκεῖ κοντὰ εἰς τὸν Ἰορδάνην ἡ φυλὴ τοῦ Ρουβὴν καὶ ἡ φυλὴ τοῦ Γὰδ καὶ τὸ ἥμισυ τῆς φυλῆς Μανασσῆ ὑψηλόν, μεγάλον καὶ ἐντυπωσιακὸν θυσιαστήριον.
11 Καὶ ἤκουσαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ λεγόντων· ἰδοὺ ᾠκοδομήκασιν οἱ υἱοὶ Ρουβὴν καὶ οἱ υἱοὶ Γὰδ καὶ τὸ ἥμισυ φυλῆς Μανασσῆ βωμὸν ἐφ' ὁρίων γῆς Χαναὰν ἐπὶ τοῦ Γαλαὰδ τοῦ Ἰορδάνου ἐν τῷ πέραν υἱῶν Ἰσραήλ.	11 Οἱ ἄλλοι Ἰσραηλῖται ἤκουσαν νὰ λέγεται· <ἰδού! Ἡ φυλὴ Ρουβήν, ἡ φυλὴ Γὰδ καὶ τὸ ἥμισυ τῆς φυλῆς Μανασσῆ ἀνοικοδόμησιν βωμὸν ἐντὸς τῶν ὁρίων τῆς Χαναάν, εἰς τὴν χώραν Γαλαὰδ τοῦ Ἰορδάνου ἀνατολικῶς ἀπὸ τοὺς ἄλλους Ἰσραηλίτας>.	11 Καὶ οἱ ὑπόλοιπες φυλὲς τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ ἄκουσαν νὰ λέγεται: <Νά· ἡ φυλὴ τοῦ Ρουβὴν καὶ ἡ φυλὴ τοῦ Γὰδ καὶ τὸ ἥμισυ τῆς φυλῆς Μανασσῆ ἔχουν κτίσει θυσιαστήριον εἰς τὰ σύνορα τῆς Χαναάν, εἰς τὴν Γαλαὰδ τοῦ Ἰορδάνη, εἰς τὰ ἀνατολικὰ τοῦ ὑπολοίπου Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ>.
12 Καὶ συνηθροίσθησαν πάντες οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ εἰς Σηλώ, ὥστε ἀναβάντες ἐκπολεμῆσαι αὐτούς.	12 Ὁλοι οἱ ἄλλοι Ἰσραηλῖται συνεκεντρώθησαν εἰς Σηλὼ διὰ νὰ πολεμήσουν αὐτοὺς ἐκεῖ.	12 Ὅταν οἰ ἄλλοι Ἰσραηλῖται (οἱ 91!2 φυλὲς) ἐπληροφορήθησαν τὸ γεγονὸς τοῦτο, συνεκεντρώθησαν ὅλοι εἰς τὴν Σηλῶ, διὰ νὰ μεταβοῦν καὶ πολεμήσουν ἐνάντιον τῶν 21/2 φυλῶν, ποὺ εἶχαν ἐγκατασταθῇ εἲς τὰ ἀνατολικά του Ἰορδάνη.
13 Καὶ ἀπέστειλαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ πρὸς τοὺς υἱοὺς Ρουβὴν καὶ πρὸς τοὺς υἱοὺς Ρὰδ καὶ πρὸς τοὺς υἱοὺς ἥμισυ φυλῆς Μανασσῆ εἰς γῆν Γαλαὰδ τόν τε Φινέες υἱὸν Ἐλεάζαρ υἱοῦ Ἀαρὼν τοῦ ἀρχιερέως	13 Προηγουμένως ὅμως ἀπέστειλαν οἱ Ἰσραηλῖται πρὸς τὴν φυλὴν Ρουβήν, τὴν φυλὴν Γὰδ καὶ τὸ ἥμισυ τῆς φυλῆς Μανασσῆ εἰς τὴν χώραν Γαλαὰδ τὸν Φινεὲς υἱὸν τοῦ Ἐλεάζαρ υἱοῦ τοῦ ἀρχιερέως Ἀαρών,	13 Καί οἰ Ἰσραηλῖται (οἱ 9,1/2 φυλές) ἔστειλαν προηγουμένως πρὸς τὴν φυλὴν τοῦ Ρουβὴν καὶ τὴν φυλὴν τοῦ Γὰδ καὶ τὸ ἥμισυ τῆς φυλῆς Μανασσῆ εἰς τὴν περιοχὴν τῆς Γαλαὰδ τὸν Φινεές, υἱὸν τοῦ ἀρχιερέως Ἐλεάζαρ, υἱοῦ τοῦ ἀρχιερέως Ἀαρών.
14 καὶ δέκα τῶν ἀρχόντων μετ' αὐτοῦ, ἄρχων εἶς ἀπὸ οἴκου πατριᾶς ἀπὸ πασῶν φυλῶν Ἰσραήλ· ἄρχοντες οἴκων πατριῶν εἰσι, χιλίαρχοι Ἰσραήλ.	14 καὶ μαζῆ μὲ αὐτὸν δέκα ἄρχοντας, ἕνα ἀπὸ κάθε πατριαρχικὴν οἰκονένειαν ἀπὸ ὅλας τὰς φυλὰς τοῦ Ἰσραήλ. Αὐτοὶ ἦσαν ἄρχοντες τῶν πατριαρχικῶν οἰκογενειῶν χιλίαρχοι μεταξὺ τῶν Ἰσραηλιτῶν.	14 Μαζί του ἔστειλαν καὶ δέκα ἀπὸ τοὺς ἄρχοντες - ἀρχηγούς, δηλαδὴ ἕνα ἀρχηγὸν ἀπὸ κάθε πατριαρχικὴν οἱκογένειαν ἀπὸ ὅλες τίς (9,1/2) φυλὲς τῶν Ἰσραηλιτῶν, ποὺ εἶχαν ἐγκατασταθῆ εἰς τὰ δυτικὰ τοῦ Ἰορδάνη· ὅλοι αὐτοὶ ἦσαν ἀρχηγοὶ τῶν πατριαρχικῶν οἰκογενειῶν, χιλίαρχοι τῶν Ἰσραηλιτῶν.
15 Καὶ παρεγένοντο πρὸς τοὺς υἱοὺς Ρουβὴν καὶ πρὸς τοὺς υἱοὺς Γὰδ καὶ πρὸς τοὺς ἡμίσεις φυλῆς Μανασσῆ εἰς γῆν Γαλαὰδ καὶ ἐλάλησον πρὸς αὐτοὺς λέγοντες·	15 Αὐτοὶ ἤλθαν ἐκεῖ ὅπου ἦσαν αἱ φυλαὶ Ρουβήν, Γὰδ καὶ τὸ ἥμισυ τῆς φυλῆς Μανασσῆ, εἰς τὴν χώραν Γαλαὰδ καὶ εἶπαν πρὸς αὐτούς.	15 Αὐτοὶ ἦλθαν εἰς τὴν φυλὴν τοῦ Ρουβὴν καὶ τὴν φυλὴν τοῦ Γὰδ καὶ τὸ ἥμισυ τῆς φυλῆς Μανασσῆ εἰς τὴν περιοχὴν τῆς Γαλαὰδ καὶ ἐμίλησαν εἰς αὐτοὺς καὶ τοὺς εἶπαν:
16 τάδε λέγει πᾶσα ἡ συναγωγὴ Κυρίου· τίς ἡ πλημμέλεια αὕτη, ἣν ἐπλημμελήσατε ἐναντίον τοῦ Θεοῦ Ἰσραήλ, ἀποστραφῆναι σήμερον ἀπὸ Κυρίου οἰκοδομήσαντες ὑμῖν ἑαυτοῖς βωμόν, ἀποστάτας ὑμᾶς γενέσθαι ἀπὸ τοῦ Κυρίου;	16 <Αὐτὰ λέγει πρὸς σᾶς ὅλος ὁ λαὸς τοῦ Κυρίου. Ἐσκεφθήκατε πόσον μεγάλη εἶναι ἡ ἁμαρτία αὐτή, τὴν ὁποίαν διεπράξατε ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραήλ, ὥστε νὰ ἀποστατήσετε σήμερον ἀπὸ τὸν Κύριον οἰκοδομοῦντες σεῖς διὰ τὸν ἑαυτόν σας βωμὸν καὶ νὰ γίνετε ἔτσι ἀποστάται ἀπὸ τὸν Κύριον;	16 <Αὐτὰ λέγει ὅλος ὁ συγκεντρωμένος εἰς τὴν Σηλὼ λαὸς τοῦ Κυρίου: <Ἔχετε σκεφθῆ ἄραγε πόσον μεγάλο εἶναι τὸ ἁμάρτημα αὐτό, τὸ ὁποῖον ἐκάματε ἐμπρὸς εἰς τὸν Θεὸν τοῦ Ἰσραήλ, μὲ τὸ νὰ ἀπομακρυνθῆτε σήμερον ἀπὸ τὸν Κύριον καὶ νὰ κτίσετε διὰ τὸν ἑαυτόν σας θυσιαστήριον, καὶ νὰ γίνετε ἔτσι ἐπαναστάται καὶ ἀποστάται ἀπὸ τὸν Κύριον;
17 Μὴ μικρὸν ὑμῖν τὸ ἁμάρτημα Φογώρ; Ὅτι οὐκ ἐκαθαρίσθημεν ἀπ' αὐτοῦ ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης καὶ ἐγενήθη πληγὴ ἐν τῇ συναγωγῇ Κυρίου.	17 Μήπως εἶναι μικρὸν καὶ ἀσήμαντον τὸ ἁμάρτημα, τὸ ὁποῖον διεπράξατε εἰς Φογώρ; Εἶναι βαρὺ καὶ μέγα. Καὶ ἀπόδειξις ὅτι μέχρι τῆς ἡμέρας αὐτῆς δὲν ἔχομεν ἐξαγνισθῆ ἀκόμη καίτοι σκληρῶς ἐτιμωρήθη ὁ λαὸς τοῦ Κυρίου.	17 Μήπως εἶναι μικρὴ ἡ ἁμαρτία καὶ ἡ ἀποστασία, ποὺ διεπράξατε εἰς Φογώρ; Ὄχι, δὲν εἶναι μικρή· εἶναι πολὺ μεγάλη. Διότι οἰ συνέπειές της συνεχίζονται μέχρι σήμερον, ἀφοῦ ὑποφέρομεν ἀκόμη καὶ δὲν ἔχομεν μέχρι σήμερον καθαρισθῆ, παρ' ὅλον ὅτι ἐτιμωρήθη ὅλος ὁ λαὸς τοῦ Κυρίου μὲ ἐπιδημικὴν ἀρρώστιαν.
18 Καὶ ὑμεῖς ἀπεστράφητε σήμερον ἀπὸ Κυρίου; Καὶ ἔσται ἐὰν ἀποστῆτε σήμερον ἀπὸ Κυρίου, καὶ αὔριον ἐπὶ πάντα Ἰσραὴλ ἔσται ἡ ὀργή.	18 Καὶ παρ' ὅλα αὐτὰ σεῖς σήμερον ἀπεστατήσατε ἀπὸ τὸν Κύριον; Ἐὰν πράγματι σήμερον ἐγίνατε ἀποστάται ἀπὸ τὸν Κύριον, αὔριον θὰ ἐκσπάσῃ ἡ ὀργὴ τοῦ Κυρίου ἐναντίον ὅλου τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ.	18 Δὲν ἦταν λοιπὸν ἀρκετὴ αὐτὴ ἡ τιμωρία, καὶ ἔπρεπε σεῖς νὰ ἀπομακρυνθῆτε σήμερα ἀπὸ τὸν Κύριον; Ἐὰν σεῖς ἀπομακρυνθῆτε καὶ ἐπαναστατήσετε σήμερα ἐναντίον τοῦ Κυρίου, τὸ ἁμάρτημά σας θὰ ἔχη ὡς σννέπειαν νὰ ἐκσπάσὴ ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ αὔριον ἐναντίον ὁλοκλήρου τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ.
19 Καὶ νῦν εἰ μικρὰ ἡ γῆ ὑμῶν τῆς κατασχέσεως ὑμῶν, διαβῆτε εἰς τὴν γῆν τῆς Κυρίου κατασχέσεως, οὖ κατασκηνοῖ ἐκεῖ ἡ σκηνὴ Κυρίου, καὶ κατακληρονομήσατε ἐν ἡμῖν· καὶ μὴ ἀπὸ Θεοῦ ἀποστάται γενήθητε καὶ ἡμεῖς μηδ' ἀπόστητε ἀπὸ Κυρίου διὰ τὸ οἰκοδομῆσαι ὑμᾶς βωμὸν ἔξω τοῦ θυσιαστηρίου Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν.	19 Καὶ τώρα, ἐὰν ἔχετε τὴν γνώμην ὅτι ἡ χώρα τῆς κληρονομίας σας εἶναι μικρά, διαβῆτε τὸν Ἰορδάνην, ἐπιστρέψατε εἰς τὴν περιοχὴν ποὺ ἀνήκει εἰς τὸν Κύριον ἐκεῖ ὅπου εὑρίσκεται ἡ Σκηνὴ τοῦ Μαρτυρίου καὶ ἐγκατασταθῆτε μεταξύ μας. Ἀλλὰ μὴ ἀποστατῆτε ἀπὸ τὸν Θεόν. Μὴ ἀποστατῆτε ἀπὸ τὸν Κύριον καὶ μὴ οἰκοδομῆτε βωμὸν ἔξω ἀπὸ τὸ θυσιαστήριον Κυρίου τοῦ Θεοῦ μας.	19 Καὶ τώρα, ἐὰν νομίζετε ὅτι εἶναι μικρή (ἄλλη γραφὴ ἔχει: <ἀκάθαρτη>) ἡ χώρα, ἡ ὁποῖα σᾶς ἐδόθη ὡς κληρονομία εἰς τὰ ἀνατολικὰ τοῦ Ἰορδάνη, καὶ ἄρα ἀκαταλλήλη (ἐὰν δεχθῶμεν τὴν γραφὴν <ἀκάθαρτη>) διὰ νὰ λατρεύετε εἰς αὐτὴν τὸν Κύριον, περάστε τὸν Ἰορδάνην καὶ ἐπιστρέψετε εἰς τὴν Χαναάν, τὴν χώραν ποὺ ἀνήκει εἰς τὸν Κύριον, εἰς τὴν ὁποίαν εἶναι ἐγκατεστημένη ἡ Σκηνὴ τοῦ Μαρτυρίου, καὶ ἐγκατασταθῆτε μεταξύ μας. Κάμετε τοῦτο καὶ μὴ γίνετε καὶ σεῖς ἀποστάται καὶ ἐπαναστάται κατὰ τὸν Θεὸν καὶ μὴ ἀπομακρυνθῆτε ἀπὸ τὸν Κύριον μὲ τὸ νὰ κτίσετε διὰ τὸν ἑυατόν σας ἄλλο θυσιαστήριον, ἐκτὸς ἀπὸ τὸ θυσιαστήριον Κυρίου τοῦ Θεοῦ μας.
20 Οὐκ ἰδοὺ Ἄχαρ ὁ τοῦ Ζαρᾶ πλημμελείᾳ ἐπλημμέλησεν ἀπὸ τοῦ ἀναθέματος καὶ ἐπὶ πᾶσαν συναγωγὴν Ἰσραὴλ ἐγενήθη ὀργή; Καὶ οὗτος εἶς αὐτὸς ἀπέθανε τῇ ἑαυτοῦ ἁμαρτίᾳ.	20 Δὲν ἐνθυμεῖσθε, ὅτι, ὅταν ὁ Ἄχαρ ὁ υἱὸς τοῦ Ζαρά διέπραξεν ἁμάρτημα κρατήσας ἀπὸ τὰ ἀφιερώματα τοῦ Θεοῦ, ἡ θεία ὀργὴ ἐξέσπασεν ἐναντίον ὅλου τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ; Καὶ αὐτὸς ὁ ἁμαρτήσας ἦτο ἕνας, ὁ ὁποῖος ἄλλωστε καὶ ἐτιμωρήθη διὰ τὴν ἁμαρτίαν του>.	20 Ἐνθυμηθῆτε τοῦτο: Μήπως ὁ Ἄχαρ, ὁ υἱὸς τοῦ Ζαρά, δὲν ἁμάρτησε μὲ τὸ νὰ κρατήσῃ διὰ τὸν εὑατόν του ἀπὸ τὰ ἀφιερωμένα πράγματα εἰς τὸν Θεὸν καὶ ἐξ ἀφορμῆς τῆς πράξεως αὐτῆς ἐξέσπασεν ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐναντίον ὅλου τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ; Καὶ (αὐτὸς) ὁ Ἄχαρ ἦταν ἕνας· ἁμάρτησε καὶ ἐτιμωρήθη διὰ τὴν ἁμαρτίαν του! Πόσον μεγαλυτέρα θὰ εἶναι ἡ τιμωρία μας τώρα, ποὺ ὁ ἔνοχος δὲν θὰ εἶναι ἕνας, ἀλλὰ πολλοί;>
21 Καὶ ἀπεκρίθησαν οἱ υἱοὶ Ρουβὴν καὶ οἱ υἱοὶ Γὰδ καὶ τὸ ἥμισυ φυλῆς Μανασσῆ καὶ ἐλάλησαν τοῖς χιχιάρχοις Ἰσραὴλ λέγοντες·	21 Ἡ φυλὴ τοῦ Ρουβήν, ἡ φυλὴ τοῦ Γὰδ καὶ τὸ ἥμισυ τῆς φυλῆς Μανασσῆ ἀπεκρίθησαν καὶ εἶπαν εἰς τοὺς χιλιάρχους τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ·	21 Τότε ἡ φυλὴ τοῦ Ρουβὴν καὶ ἡ φυλὴ τοῦ Γὰδ καὶ τὸ ἤμισυ τῆς φνλῆς Μανασσῆ ἐμίλησαν εἰς τοὺς χιλιάρχους τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαῦ καὶ τοὺς εἶπαν:
22 Ὁ Θεὸς Θεὸς Κύριός ἐστι, καὶ ὁ Θεὸς Θεὸς αὐτὸς οἶδε, καὶ Ἰσραὴλ αὐτὸς γνώσεται· εἰ ἐν ἀποστασίᾳ ἐπλημμελήσαμεν ἔναντι τοῦ Κυρίου, μὴ ρύσαιτο ἡμᾶς ἐν τῇ ἡμέρα ταύτῃ·	22 <ὁ Θεὸς ἡμῶν εἶναι ὁ μόνος ἀληθινὸς Θεὸς καὶ Κύριος. Αὐτὸς ὁ Θεὸς καὶ Κύριος γνωρίζει τὴν σκέψιν καὶ τὴν πρᾶξιν μας, θὰ μάθῃ δὲ καὶ ὁ ἰσραηλιτικὸς λαός. Ἐὰν εἰς ἔνδειξιν ἀποστασίας διεπράξαμεν τοῦτο ἀπέναντι τοῦ Κυρίου, ἂς μᾶς τιμωρήσῃ κατ' αὐτὴν ταύτην τὴν ἡμέραν!	22 <Ἄδικα ὑποψιάζεσθε καὶ ἀγανακτεῖτε ὅτι ἐπαναστατήσαμε ἐναντίον τοῦ Θεοῦ· ὁ ἕνας καὶ παντοδύναμος Θεός· ναί, ὁ ἕνας καὶ παντοδύναμος Θεὸς τῶν θεῶν εἶναι ὁ μοναδικὸς Κύριος· ὁ ἕνας καὶ παντοδύναμος Θεός, ναί, ὁ ἕνας καὶ παντοδύναμος Θεὸς τῶν θεῶν γνωρίζει διατὶ ἐκάμαμε τοῦτο, θὰ μάθῃ δὲ τοῦτο καὶ ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαός. Ἐὰν ἐκάμαμε τὴν πρᾶξιν αὐτὴν διὰ νὰ ἐπαναστατήσωμεν κατὰ τοῦ Κυρίου καὶ διὰ νὰ μὴ μείνωμεν πιστοὶ εἰς αὐτόν, ἄς μὴ μᾶς ἀφήσῃ νὰ ζήσωμεν πλέον ἂς μὴ μᾶς ἀφήσῃ ἀτιμώρητους τὴν ἡμέραν αὐτήν.
23 καὶ εἰ ᾠκοδομήσαμεν ἑαυτοῖς βωμὸν ὥστε ἀποστῆναι ἀπὸ Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν, ὥστε ἀναβιβάσαι ἐπ' αὐτὸν θυσίαν ὁλοκαυτωμάτων ἢ ὥστε ποιῆσαι ἐπ' αὐτοῦ θυσίαν σωτηρίου, Κύριος ἐκζητήσει.	23 Ἐὰν ἐκτίσαμεν τὸν βωμὸν αὐτὸν διὰ τοὺς ἑαυτούς μας, ὥστε νὰ ἀποστατήσωμεν ἀπὸ Κύριον τὸν Θεόν μας καὶ νὰ ἀναβιβάσωμεν εἰς τὸν βωμὸν θυσίαν ὁλοκαυτώματος ἢ νὰ προσφέρωμεν θυσίαν σωτηρίας, ὁ Κύριος ἂς μᾶς ζητήσῃ εὐθύνας καὶ ἂς μᾶς τιμωρήσῃ.	23 Καὶ ἐὰν ἐκτίσαμεν διὰ τοὺς ἑαυτούς μας θυσιαστήριον, διὰ νὰ ἀπομακρυνθῶμεν καὶ ἀποστατήσωμεν ἀπὸ τὸν Κύριον, τὸν Θεόν μας, καὶ διὰ νὰ προσφέρωμεν εἰς αὐτὸ θυσίες ὁλοκαυτωμάτων ἢ διὰ νὰ προσφέρωμεν εἰς αὐτὸ θυσίες σωτηρίου, ὁ Κύριος ἂς ζητήσῃ λόγον καὶ εὐθύνην διὰ τὴν ἀποστασίαν μας αὐτὴν καὶ ἂς μᾶς τιμωρήσῃ
24 Ἀλλ' ἕνεκεν εὐλαβείας ρήματος ἐποιήσαμεν τοῦτο λέγοντες· ἵνα μὴ εἴπωσιν αὔριον τὰ τέκνα ὑμῶν τοῖς τέκνοις ἡμῶν, τί ὑμῖν καὶ Κυρίῳ τῷ Θεῷ Ἰσραήλ;	24 Ἀλλὰ μάθετε ὅτι αὐτὸ ποὺ ἐκάμαμεν τὸ ἐκάμαμεν ἀπὸ εὐλαβῆ ἐλατήρια σκεφθέντες ὅτι ἦτο ἐνδεχόμενον αὔριον τὰ τέκνα σας νὰ εἴπουν εἰς τὰ ἰδικά μας τέκνα· Τί τὸ κοινὸν ὑπάρχει εἰς σᾶς καὶ εἰς Κύριον τὸν Θεὸν τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ;	24 Ὄχι· δὲν ἐκτίσαμεν τὸ θυσιαστήριον διὰ νὰ ἀποστατήσωμεν ἀπὸ τὸν παντοδύναμον Θεόν, τὸν ἕνα καὶ παντοδύναμον Θεὸν τῶν θεῶν, τὸν Κύριον. Τὸ ἐκτίσαμεν διότι ἐκινηθήκαμε ἀπὸ ἐλατήρια εὐλαβείας· ἐφοβηθήκαμε ἀπὸ αὐτά, ποὺ ἐπρόκειτο πιθανῶς νὰ συμβοῦν· ἐπροχωρήσαμε εἰς τὸ ἔργον αὐτὸ μὲ τὴν σκέψιν ὅτι οἱ ἀπόγονοί σας ἴσως εἰποῦν εἰς τοὺς ἰδικούς μας ἀπογόνους: <Τί κοινὸν ὑπάρχει μεταξὺ σᾶς καὶ μεταξὺ τοῦ Κυρίου, τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραήλ;
25 Καὶ ὅρια ἔθηκε Κύριος ἀνὰ μέσον ἡμῶν καὶ ὑμῶν τὸν Ἰορδάνην, καὶ οὐκ ἔστιν ὑμῖν μερὶς Κυρίου. Καὶ ἁπαλλοτριώσουσιν οἱ υἱοὶ ὑμῶν τοὺς υἱοὺς ἡμῶν, ἵνα μὴ σέβωνται Κύριον.	25 Ὁ Κύριος ἔθεσεν ὅρια μεταξύ μας καὶ μεταξύ σας τὸν Ἰορδάνην ποταμόν. Καμμίαν λοιπὸν μερίδα κληρονομίας δὲν ἔχετε σεῖς εἰς τὴν γῆν τῆς ἐπαγγελίας τοῦ Κυρίου. Ἔτσι δὲ τὰ παιδιά σας θὰ ἀποξενώσουν τὰ παιδιά μας, ὥστε νὰ μὴ σέβωνται πλέον τὸν Κύριον.	25 Ὁ Κύριος ἔθεσε μεταξύ μας καὶ μεταξύ σας ὡς σύνορον τὸν ποταμὸν Ἰορδάνην. Σεῖς λοιπὸν (οἱ 2.1/2 φυλές) δὲν ἔχετε καμμίαν σχέσιν μὲ τὸν Κύριον· δὲν ἔχετε καμμίαν μερίδα κληρονομίας εἰς τὴν γῆν τῆς Ἐπαγγελίας). Καὶ ἔτσι οἱ ἀπόγονοί σας θὰ ἀπομονώσουν τοὺς ἰδικούς μας ἀπογόνους, θὰ τοὺς ἀποκόψουν καὶ θὰ τοὺς σταματήσουν ἀπὸ τοῦ νὰ λατρεύουν καὶ νὰ σέβωνται τὸν Κύριον.
26 Καὶ εἴπαμεν ποιῆσαι οὕτω, τοῦ οἰκοδομῆσαι τὸν βωμὸν τοῦτον οὐχ ἕνεκεν καρπωμάτων οὐδὲ ἕνεκεν θυσιῶν,	26 Διὰ τοῦτο ἡμεῖς εἴπομεν καὶ ἀπεφασίσαμεν νὰ ἐνεργήσωμεν τοιουτοτρόπως, νὰ κτίσωμεν δηλαδὴ τὸν βωμὸν αὐτόν, ὄχι διὰ νὰ προσφέρωμεν θυσίας αἱματηρὰς καὶ ἀναιμάκτους,	26 Διὰ τὸν λόγον αὐτὸν ἐσκέφθηκαμε καὶ ἀπεφασίσαμεν νὰ κάμωμεν τοῦτο· νὰ κτίσωμεν δηλαδὴ τὸ θυσιαστήριον αὐτό, ὄχι διὰ νὰ προσφέρωμεν εἰς αὐτὸ θυσίες αἱματηρὲς ἢ ἀναίμακτες,
27 ἀλλ' ἵνα ᾖ τοῦτο μαρτύριον ἀνὰ μέσον ἡμῶν καὶ ὑμῶν καὶ ἀνὰ μέσον τῶν γενεῶν ἡμῶν μεθ' ἡμᾶς, τοῦ λατρεύειν λατρείαν Κυρίου ἐναντίον αὐτοῦ, ἐν τοῖς καρπώμασιν ἡμῶν καὶ ἐν ταῖς θυσίαις ἡμῶν καὶ ἐν ταῖς θυσίαις τῶν σωτηρίων ἡμῶν· καὶ οὐκ ἐροῦσι τὰ τέκνα ὑμῶν τοῖς τέκνοις ἡμῶν αὔριον· οὐκ ἔστιν ὑμῖν μερὶς Κυρίου.	27 ἀλλὰ διὰ νὰ γίνῃ μία μαρτυρία ὁ βωμὸς αὐτὸς μεταξύ σας καὶ μεταξύ μας καὶ εἰς τοὺς ἀπογόνους μας ὕστερα ἀπὸ ἡμᾶς, διὰ νὰ προσφέρωμεν ὅλοι λατρείαν ἐνώπιον τοῦ αὐτοῦ Κυρίου μὲ αἱματηρὰς καὶ ἀναιμάκτους θυσίας καὶ μὲ τὰς θυσίας μας τοῦ σωτηρίου· καὶ ἔτσι δὲν θὰ εἴπουν αὔριον τὰ τέκνα σας εἰς τὰ τέκνα μας, ὅτι δὲν ἔχετε μέρος ἐνώπιον τοῦ Κυρίου.	27 ἀλλὰ διὰ νὰ εἶναι τὸ θυσιαστήριον αὐτὸ μία ὑπενθύμισις καὶ μαρτυρία μεταξύ μας καὶ μεταξύ σας καὶ μεταξὺ τῶν ἀπογόνων, ποὺ θὰ ἔλθουν ὕστερα ἀπὸ ἡμᾶς, διὰ νὰ προσφέρωμεν ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται πραγματικὴν καὶ ἀληθινὴν λατρείαν ἐμπρὸς εἰς τὸν Κύριον μὲ τὶς αἱματηρὲς καὶ ἀναίμακτες θυσίες καὶ μὲ τὶς θυσίες σωτηρίου· ἔτσι οἱ ἀπόγονοί σας δὲν θὰ εἰποῦν εἰς τοὺς ἀπογόνους μας αὔριον· <δὲν ἔχετε καμμίαν σχέσιν μὲ τὸν Κύριον· δὲν ἔχετε καμμίαν μερίδα κληρονομίας εἰς τὴν γῆν τῆς Ἐπαγγελίας.
28 Καὶ εἴπομεν· ἐὰν γένηταί ποτε καὶ λαλήσωσι πρὸς ἡμᾶς καὶ ταῖς γενεαῖς ἡμῶν αὔριον καὶ ἐροῦσιν· ἴδετε ὁμοίωμα τοῦ θυσιαστηρίου Κυρίου, ὃ ἐποίησαν οἱ πατέρες ἡμῶν οὐχ ἕνεκεν καρπωμάτων οὐδὲ ἕνεκεν θυσιῶν, ἀλλὰ μαρτύριόν ἐστιν ἀνὰ μέσον ὑμῶν καὶ ἀνὰ μέσον ἡμῶν καὶ ἀνὰ μέσον τῶν υἱῶν ἡμῶν.	28 Ἐσκέφθημεν καὶ εἴπομεν, ἐὰν συμβῇ καὶ ὁμιλήσουν ποτὲ ἔτσι οἱ ἀπόγονοί σας εἰς ἡμᾶς καὶ τοὺς ἀπογόνους μας, οἱ ἀπόγονοί μας θὰ εἴπουν· Ἰδέτε, ὁμοίωμα τοῦ θυσιαστηρίου τοῦ Κυρίου εἶναι ὁ βωμός, τὸν ὁποῖον ἔκτισαν οἱ πατέρες μας ὄχι διὰ νὰ προσφέρουν θυσίας αἱματηρὰς καὶ ἀναιμάκτους, ἀλλὰ διὰ νὰ εἶναι τρανὴ μαρτυρία μεταξύ σας καὶ μεταξύ μας καὶ μεταξὺ τῶν ἀπογόνων μας.	28 Ἡ σκέψις λοιπόν, ποὺ μᾶς ὠδήγησεν εἰς τὴν ἐνέργειαν αὐτήν, ἦταν ἡ ἐξῆς: Ἐὰν ποτὲ οἱ ἀπόγονοί σας μιλήσουν εἰς ἠμᾶς καὶ εἰς τοὺς ἀπογόνους μας εἰς τὸ μέλλον καὶ εἰποῦν: <Κοιτάξτε! Οἱ πατέρες μας κατεσκεύασαν θυσιαστήριον ὅμοιον μὲ τὸ θυσιαστήριον τοῦ Κυρίου· ἀλλὰ δὲν τὸ ἔκτισαν διὰ νὰ προσφέρουν εἰς αὐτὸ θυσίες αἱματηρὲς οὔτε θυσίες ἀναίμακτες, ἀλλὰ διὰ νὰ εἶναι ὑπενθύμισις καὶ μαρτυρία μεταξύ σας καὶ μεταξύ μας καὶ μεταξὺ τῶν ἀπογόνων, ποὺ θὰ ἔλθουν ὕστερα ἀπὸ ἡμᾶς>.
29 Μὴ γένοιτο οὖν ἡμᾶς ἀποστραφῆναι ἀπὸ Κυρίου ἐν τῇ σήμερον ἡμέρα ἀποστῆναι ἀπὸ Κυρίου, ὥστε οἰκοδομῆσαι ἡμᾶς θυσιαστήριον τοῖς καρπώμασι καὶ ταῖς θυσίαις Σαλαμὶν καὶ τῇ θυσίᾳ τοῦ σωτηρίου, πλὴν τοῦ θυσιαστηρίου Κυρίου, ὃ ἐστιν ἐναντίον τῆς σκηνῆς αὐτοῦ.	29 Μὴ γένοιτο λοιπὸν ποτὲ νὰ ἀπομακρυνθῶμεν ἡμεῖς καὶ νὰ ἀποστατήσωμεν ἀπὸ τὸν Κύριον κατὰ τὴν ἡμέραν αὐτήν, ὥστε νὰ ἀνοικοδομήσωμεν ἡμεῖς ἄλλο θυσιαστήριον διὰ τὰς αἱματηρὰς καὶ ἀναιμάκτους θυσίας, διὰ τὰς θυσίας σωτηρίου, ἐκτὸς ἀπὸ τὸ ἕνα καὶ μόνον θυσιαστήριον τοῦ Κυρίου, τὸ ὁποῖον ὑπάρχει ἐνώπιον τῆς Σκηνῆς τοῦ Μαρτυρίου>.	29 Ποτὲ λοιπὸν δὲν ἐσκέφθηκαμε (ὁ Θεὸς νὰ φυλάξῃ ἀπὸ κάτι τέτοιο) νὰ ἀπομακρυνθῶμεν ἀπὸ τὸν Κύριον καὶ νὰ ἐπαναστατήσωμεν ἐναντίον του κατὰ τὴν σημερινὴν ἡμέραν, ὥστε νὰ κτίσωμεν ἄλλο θυσιαστήριον διὰ τὶς αἱματηρὲς θυσίες Σαλαμὶν καὶ διὰ τὶς θυσίες σωτηρίου. Ἐμεῖς δὲν θὰ κτίσωμεν ἄλλο θυσιαστήριον, ἐκτὸς ἀπὸ τὸ ἕνα καὶ μοναδικὸν θυσιαστήριον, τὸ ὁποῖον εὐρίσκεται ἀπέναντι τῆς Σκηνῆς τοῦ Μαρτυρίου>.
30 Καὶ ἀκούσας Φινεὲς ὁ ἱερεὺς καὶ πάντες οἱ ἄρχοντες τῆς συναγωγῆς Ἰσραήλ, οἳ ἦσαν μετ' αὐτοῦ, τοὺς λόγους, οὓς ἐλάλησαν οἱ υἱοὶ Ρουβὴν καὶ οἱ υἱοὶ Γὰδ καὶ τὸ ἥμισυ φυλῆς Μανασσῆ, καὶ ἤρεσεν αὐτοῖς.	30 Ὁ ἱερεὺς Φινεὲς καὶ ὅλοι οἱ ἄρχοντες τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, ποὺ ἦσαν μαζῆ του, ὅταν ἤκουσαν τὰς ἐξηγήσεις, τὰς ὁποίας εἶπαν ἡ φυλὴ Ρουβήν, ἡ φυλὴ Γὰδ καὶ τὸ ἥμισυ τῆς φυλῆς Μανασσῆ ηὐχαριστήθησαν.	30 Ὅταν ἄκουσε ὁ ἱερεὺς Φινεὲς καὶ ὅλοι οἱ ἄρχοντες τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, ποὺ ἦσαν μαζί του, τὰ λόγια μὲ τὶς ἐξηγήσεις, ποὺ τοὺς εἶπαν ἡ φυλὴ τοῦ Ρουβὴν καὶ ἡ φυλὴ τοῦ Γὰδ καὶ τὸ ἥμισυ τῆς φυλῆς τοῦ Μανασσῆ, ἰκανοποιήθησαν καὶ εὐχαριστήθησαν.
31 Καὶ εἶπε Φινεὲς ὁ ἱερεὺς τοῖς υἱοῖς Ρουβὴν καὶ τοῖς υἱοῖς Γὰδ καὶ τῷ ἡμίσει φυλῆς Μανασσῆ· σήμερον ἐγνώκαμεν ὅτι μεθ' ἡμῶν Κύριος, διότι οὐκ ἐπλημμελήσατε ἐναντίον Κυρίου πλημμέλειαν καὶ ὅτι ἐρρύσασθε τοὺς υἱοὺς Ἰσραὴλ ἐκ χειρὸς Κυρίου.	31 Εἶπε δὲ ὁ ἱερεὺς Φινεὲς εἰς τὴν φυλὴν Ρουβήν, εἰς τὴν φυλὴν Γὰδ καὶ εἰς τὸ ἥμισυ τῆς φυλῆς Μανασσῆ· <σήμερον ἐγνωρίσαμεν καλὰ καὶ ἐπείσθημεν ὅτι ὁ Κύριος εἶναι μαζῆ μας, διότι δὲν διεπράξατε ἁμαρτίαν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου καὶ ὅτι ἐγλυτώσατε τοὺς Ἰσραηλίτας ἀπὸ τὴν τιμωρὸν χεῖρα τοῦ Κυρίου>.	31 Καὶ ὁ ἱερεὺς Φινεὲς εἶπεν εἰς τὴν φυλὴν τοῦ Ρουβὴν καὶ εἰς τὴν φυλὴν τοῦ Γὰδ καὶ εἰς τὸ ἥμισυ τῆς φυλῆς τοῦ Μανασσῆ: <Σήμερα ἐπληροφορηθήκαμε καὶ ὁμολογοῦμεν ὅτι ὁ Κύριος εἶναι μαζί μας, διότι δὲν ἔχετε ἐπαναστατήσει οὔτε ἔχετε ἁμαρτήσει κατὰ τοῦ Κυρίου ἁμαρτίαν μεγάλην καὶ ἔτσι ἐγλυτώσατε ὅλον τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαὸν ἀπὸ τὸ τιμωρητικὸν χέρι τοῦ Κυρίου>.
32 Καὶ ἀπέστρεψε Φινεὲς ὁ ἱερεὺς καὶ οἱ ἄρχοντες ἀπὸ τῶν υἱῶν Ρουβὴν καὶ ἀπὸ τῶν υἱῶν Γὰδ καὶ ἀπὸ τοῦ ἡμίσους φυλῆς Μανασσῆ ἐκ τῆς Γαλαὰδ εἰς γῆν Χαναὰν πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραὴλ καὶ ἀπεκρίθησαν αὐτοῖς τοὺς λόγους,	32 Ὁ Φινεὲς ὁ ἱερεὺς μαζῆ δῈ μὲ αὐτὸν οἱ ἄρχοντες τῆς φυλῆς Ρουβήν, τῆς φυλῆς Γὰδ καὶ τοῦ ἡμίσεος τῆς φυλῆς Μανασσῆ ἐπέστρεψαν ἀπὸ τὴν περιοχὴν Γαλαὰδ εἰς τὴν Χαναὰν πρὸς τοὺς Ἰσραηλίτας καὶ ἀνεκοίνωσαν εἰς αὐτοὺς τοὺς ἀνωτέρω λόγους.	32 Ὕστερα ἀπὸ αὐτὰ ὁ ἱερεὺς Φινεὲς καὶ οἱ ἄρχοντες ἐπέστρεψαν ἀπὸ τὴν φυλὴν τοῦ Ρουβήν, τὴν φυλὴν τοῦ Γὰδ καὶ τὸ ἥμισυ τῆς φυλῆς Μανασσῆ ἀπὸ τὴν Γαλαὰδ εἰς τὴν Χαναὰν κοντὰ εἰς τοὺς ἄλλους Ἰσραηλῖτες καὶ ἀνεκοίνωσαν εἰς αὐτοὺς τὰ ἀνωτέρω λόγια.
33 καὶ ἤρεσε τοῖς υἱοὺς Ἰσραήλ. Καὶ ἐλάλησαν πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ, καὶ εὐλόγησαν τὸν Θεὸν υἱῶν Ἰσραὴλ καὶ εἶπαν μηκέτι ἀναβῆναι πρὸς αὐτοὺς εἰς πόλεμον ἐξολοθρεῦσαι τὴν γῆν τῶν υἱῶν Ρουβὴν καὶ τῶν υἱῶν Γὰδ καὶ τοῦ ἡμίσους φυλῆς Μανασσῆ. Καὶ κατῴκησαν ἐπ' αὐτῆς.	33 Ηὐχαριστήθησαν δὲ οἱ Ἰσραηλῖται ἀπὸ αὐτά. Οἱ δὲ κήρυκες τὰ διελάλησαν εἰς τὸν λαόν. Καὶ οἱ Ἰσραηλῖται ἐδοξολόγησαν τὸν Θεόν των, ἔλαβον καὶ εἶπον τὴν ἀπόφασίν των νὰ μὴ ξεκινήσουν πρὸς πόλεμον ἐναντίον αὐτῶν, διὰ νὰ ἐξολοθρεύσουν τὴν χώραν τῆς φυλῆς Ρουβήν, τῆς φυλῆς Γὰδ καὶ τοῦ ἡμίσεος τῆς φυλῆς Μανασσῆ. Καὶ κατῴκησαν ὅλοι εἰς τὴν ὁρισθεῖσαν δι' αὐτοὺς περιοχήν.	33 Οἱ Ἰσραηλῖται ἰκανοποιήθησαν καὶ εὐχαριστήθησαν. Καὶ οἱ κήρυκες τὰ διελάλησαν εἰς ὅλον τὸν λαόν. Οἱ Ἰσραηλῖται ἐδοξολόγησαν, ἀνύμνησαν καὶ εὐχαρίστησαν τὸν Θεὸν τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ καὶ ἀπεφάσισαν νὰ μὴ προχωρήσουν πλέον ἐναντίον τῶν 2,1/2 φυλῶν εἰς πόλεμον διὰ νὰ ἐξολοθρεύσουν καὶ ἐρημώσουν τὴν χώραν τῆς φυλῆς τοῦ Ρουβὴν καὶ τῆς φυλῆς τοῦ Γὰδ καὶ τῆς μισῆς φυλῆς τοῦ Μανασσῆ· ἔτσι οἱ 2,1/2 αὐτές φυλὲς (Ῥουβήν, Γὰδ καὶ Μανασσῆ) ἐγκατεστάθησαν εἰς τὴν περιοχὴν ἀνατολικὰ τοῦ Ἰορδάνη, ποὺ τοὺς εἶχε δοθῇ.
34 Καὶ ἐπωνόμασεν Ἰησοῦς τὸν βωμὸν τῶν Ρουβὴν καὶ τῶν Γὰδ καὶ τοῦ ἡμίσους φυλῆς Μανασσῆ καὶ εἶπεν ὅτι μαρτύριόν ἐστιν ἀνὰ μέσον αὐτῶν, ὅτι Κύριος ὁ Θεὸς αὐτῶν ἐστι.	34 Ὁ δὲ Ἰησοῦς ἐπωνόμασε τὸν βωμόν, τὸν ὁποῖον εἶχαν ἀνοικοδομήσει ἡ φυλὴ Ρουβήν, ἡ φυλὴ Γὰδ καὶ τὸ ἥμισυ τῆς φυλῆς Μανασσῆ καὶ εἶπεν· <ὁ βωμὸς αὐτὸς εἶναι μαρτυρία μεταξύ των ὅτι Κύριος ὁ Θεὸς εἶναι ἀληθῶς ὁ Θεός των>.	34 Καὶ ὁ Ἰησοῦς τοῦ Ναυῆ ὠνόμασε τὸ θυσιαστήριον,ποὺ ἔκτισαν ἡ φυλὴ τοῦ Ρουβὴν καὶ ἡ φυλὴ τοῦ Γὰδ καὶ τὸ ἥμισυ τῆς φυλῆς Μανασσῆ, καὶ εἶπε: <Τὸ θυσιαστήριον αὐτὸ εἶναι ὑπενθύμισις καὶ μαρτυρία μεταξύ τους, ὅτι μόνον ὁ Κύριος εἶναι ἀληθῶς ὁ Θεός τους>.