Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
ᾶς
ὁ πιστεύων ὅτι Ἰησοῦς ἐστιν
ὁ Χριστός, ἐκ τοῦ Θεοῦ γεγέννηται,
καὶ πᾶς ὁ ἀγαπῶν τὸν γεννήσαντα
ἀγαπᾷ καὶ τὸν γεγεννημένον ἐξ
αὐτοῦ. |
αθένας
ποὺ ἔχει τὴν ἀληθινὴν καὶ
ἐνεργὸν πίστιν, ὅτι ὁ Ἰησοῦς
εἶναι ὁ Χριστός, ὁ Θεάνθρωπος
λυτρωτής, ἔχει γεννηθῇ πνευματικῶς
ἀπὸ τὸν Θεὸν καὶ καθένας
ποὺ ἀγαπᾷ τὸν Θεόν, ὁ
ὁποῖος τὸν ἔχει γεννήσει πνευματικῶς,
ἀγαπᾷ καὶ τὸν ἀδελφόν του, ποὺ
ἔχει γεννηθῇ ἀπὸ τὸν ἴδιον
Θεὸν Πατέρα. |
αθένας
ποὺ πιστεύει μὲ πίστιν ζωντανήν, ὅτι ὁ
Ἰησοῦς εἶναι ὁ θεάνθρωπος Μεσσίας,
ἔχει γεννηθῇ πνεοματικῶς ἀπὸ
τὸν Θεόν. Καὶ καθένας ποὺ ἀγαπᾷ
τὸν Θεόν, ὁ ὁποῖος τὸν ἐγέννησε
πνευματικῶς, φυσικὰ ἀγαπᾷ καὶ
τὸν ἀδελφόν του, ποὺ ἔχει γεννηθῇ
ἀπὸ τὸν αὐτὸν Πατέρα.
|
2
Ἐν τούτῳ γινώσκομεν ὅτι ἀγαπῶμεν
τὰ τέκνα τοῦ Θεοῦ, ὅταν τὸν
Θεὸν ἀγαπῶμεν καὶ τὰς ἐντολὰς
αὐτοῦ τηρῶμεν.
|
2
Μὲ τοῦτο ἐδῶ τὸ γεγονὸς
γνωρίζομεν, ὅτι ἀγαπῶμεν εἰλικρινῶς
τὰ τέκνα τοῦ Θεοῦ, ὅταν ἀγαπῶμεν
τὸν Θεὸν μὲ ὅλην μας τὴν δύναμιν
καὶ ἀγωνιζόμεθα νὰ τηροῦμεν
τὰς ἐντολάς του. |
2
Μὲ αὐτὸ δὲ τὸ σημεῖον
γνωρίζομεν, ὅτι ἀγαπῶμεν τὰ τέκνα
τοῦ Θεοῦ, ὅταν δηλαδὴ ἀγαπῶμεν
τὸν Θεόν καὶ φυλάττωμεν τὰς ἐντολάς
του. |
|
3
Αὕτη γάρ ἐστιν ἡ ἀγάπη
τοῦ Θεοῦ, ἵνα τὰς ἐντολὰς
αὐτοῦ τηρῶμεν· καὶ αἱ ἐντολαὶ
αὐτοῦ βαρεῖαι οὐκ εἰσίν,
|
3
Διότι αὐτὴ εἶναι ἡ πρὸς
τὸν Θεὸν εἰλικρινὴς ἀγάπη,
νὰ τηροῦμεν τὰς ἐντολάς του καὶ
αἱ ἐντολαί του δὲν εἶναι καταθλιπτικαὶ
καὶ ἀκατόρθωτοι. |
3
Διότι εἰς τοῦτο σονίσταται ἡ πρὸς
τὸν Θεόν ἀγάπη, εἰς τὸ νὰ τηρῶμεν
τὰς ἐντολάς του. Καὶ αἱ ἐντολαί
του δὲν εἶναι πιεστικοὶ καὶ δυσβάστακτοι
καὶ ἀκατόρθωτοι. |
|
4
ὅτι πᾶν τὸ γεγεννημένον ἐκ τοῦ
Θεοῦ νικᾷ τὸν κόσμον· καὶ
αὕτη ἐστιν ἡ νίκη ἡ νικήσασα
τὸν κόσμον, ἡ πίστις ἡμῶν.
|
4
Διότι καθένας, ποὺ ἔχει ἀναγεννηθῇ
ἀπὸ τὸν Θεόν, νικᾷ τὸν
ἁμαρτωλὸν κόσμον, ὁ ὁποῖος
παρεμβάλλει δυσκολίας εἰς τὴν τήρησιν
τοῦ θείου θελήματος. Καὶ αὐτὴ
εἶναι ἡ νίκη, ἡ ὁποία
ἐνίκησε τὸν κόσμον τῆς ἁμαρτίας,
ἡ πίστις ἡμῶν, (ἡ ὁποία
καταλύει τὴν ἁμαρτίαν καὶ ὁδηγεῖ
εἰς τὸν δρόμον τῆς ἀρετῆς
καὶ τῆς ζωῆς). |
4
Καὶ δὲν εἶναι βαρεῖαι αἱ ἐντολαί
του, διότι κάθε τι ποὺ ἔχει ἀναγεννηθῇ
ἀπὸ τὸν Θεόν, νικᾷ τὸν κόσμον,
ὁ ὁποῖος μᾶς γίνεται ἐμπόδιον
μὲ τὴν ἀντίδρασίν του εἰς τὴν
τήρησιν τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ.
Καὶ αὐτὴ εἶναι ἡ νίκη, ποὺ
ἐνίκησεν ὁριστικῶς τὸν κόσμον, ἡ
πίστις μας, ποὺ εἶναι φῶς διαλῦον
τὴν ἐν τῷ κόσμῳ πλάνην καὶ δύναμις
νέας πνευματικῆς καὶ ἁγίας ζωῆς ἀντιθέτου
πρὸς τὴν φαυλότητα τοῦ κόσμου.
|
|
5
Τίς ἐστιν ὁ νικῶν τὸν κόσμον
εἰ μὴ ὁ πιστεύων ὅτι Ἰησοῦς
ἐστιν ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ;
|
5
Ποιὸς δὲ εἶναι ἐκεῖνος, ποὺ
νικᾷ πράγματι τὸν κόσμον τῶν
ἀπατηλῶν τέρψεων καὶ ἁμαρτιῶν,
παρὰ μόνον ἐκεῖνος, ποῦ ἀδίστακτα
πιστεύει, ὅτι ὁ Ἰησοῦς εἶναι
ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ποῦ ἐνηνθρώπησε
διὰ τὴν σωτηρίαν τῶν ἀνθρώπων;
|
5
Ποῖος ἄλλος νικᾷ τὰ θέλγητρα καὶ
ἐν γένει τὴν ἀντίδρασιν καὶ τὸν
κατὰ τῆς ἀληθείας πόλεμον τοῦ κόσμου
παρὰ μόνον ἐκεῖνος, ποὺ μὲ πραγματικὴν
ἀφοσίωσιν πιστεύει, ὅτι ὁ Ἰησοῦς
εἶναι ὁ ἐνανθρωπήσας Υἱὸς τοῦ
Θεοῦ; |
|
6
Οὗτός ἐστιν ὁ ἐλθὼν δι'
ὕδατος καὶ αἵματος, Ἰησοῦς Χριστός·
οὐκ ἐν τῷ ὕδατι μόνον, ἀλλ'
ἐν τῷ ὕδατι καὶ τῷ αἵματι·
καὶ τὸ Πνεῦμά ἐστι τὸ
μαρτυροῦν, ὅτι τὸ Πνεῦμά ἐστιν
ἡ ἀλήθεια. |
6
Αὐτὸς εἶναι ὁ Ἰησοῦς Χριστός,
ὁ Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ,
ποὺ ἦλθε εἰς τὴν γῆν ὡς
ἄνθρωπος καὶ ἀπεδείχθη ὡς Μεσσίας
διὰ τοῦ βαπτίσματος εἰς τὸ ὕδωρ
τοῦ Ἰορδάνου, ὅπου ἐμαρτυρήθη
ἀπὸ τὸν Πατέρα ὡς Υἱός
του ἀγαπητὸς καὶ διὰ τοῦ αἵματός
του, ποὺ προσέφερε ὡς θυσίαν πρὸς
τὸν Θεὸν διὰ τὴν σωτηρίαν ἡμῶν.
Καὶ δὲν ἀπεδείχθη Μεσσίας διὰ
τοῦ βαπτίσματος μόνον, ἀλλὰ
καὶ διὰ τοῦ αἵματός του, ποὺ
ἔχυσε ὡς θυσίαν ἐπάνω εἰς
τὸν σταυρόν. Ἀλλὰ καὶ τὸ
Ἅγιον Πνεῦμα εἶναι ἐκεῖνο, ποὺ
μαρτυρεῖ περὶ αὐτοῦ καὶ ἡ
μαρτυρία αὐτὴ εἶναι ἀπολύτως
ἀληθινή, διότι τὸ Πνεῦμα τὸ
Ἅγιον εἶναι αὐτὴ αὕτη ἡ
ἀλήθεια. |
6
Μὴν ἀκούετε τί σᾶς λέγουν περὶ τοῦ
Ἰησοῦ τὰ ὄργανα τῆς πλάνης.
Αὐτὸς εἶναι ἐκεῖνος, ποὺ
ἦλθε καὶ ἐφανερώθη ὡς Μεσσίας διὰ
τοῦ βαπτίσματός του εἰς τὸ ὕδωρ, ὅπου
ὁ Πατὴρ διεκήρυξεν αὐτὸν Υἱόν
του ἀγαπητόν, καὶ διὰ τοῦ αἵματός
του, ποὺ τὸ προσέφερεν ἐπὶ τοῦ
σταυροῦ θυσίαν, τὴν ὁποίαν ἐδέχθη
ὁ Πατήρ του, ὅπως ἐφάνη καὶ ἀπὸ
τὰ σημεῖα ποὺ ἐπηκολούθησαν, διὰ
τὰ ὁποῖα οἱ παριστάμενοι τὸν
ὡμολόγησαν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ. Αὐτὸς
διεκηρύχθη εἰς τὸν Ἰορδάνην καὶ εἰς
τὸν Γολγοθὰν Θεάνθρωπος Μεσσίας, ὁ Ἰησοῦς
Χριστός. Δὲν ἐφανερώθη Μεσσίας διὰ τοῦ
βαπτίσματός του μόνον, ἀλλὰ διὰ τοῦ
βαπτίσματος καὶ τοῦ σταυρικοῦ θανάτου του.
Ἀλλὰ καὶ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα
εἶναι μάρτυς, ποὺ δίδει μαρτυρίαν. Εἶναι
δὲ ἡ μαρτυρία αὕτη τοῦ Πνεύματος ἔγκυρος,
διότι τὸ Πνεῦμα εἶναι αὐτὴ ἡ
ἀλήθεια. |
|
7
Ὅτι τρεῖς εἰσιν οἱ μαρτυροῦντες
ἐν τῷ οὐρανῷ, ὁ Πατήρ,
ὁ Λόγος καὶ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα,
καὶ οὗτοι οἱ τρεῖς ἐν εἰσί·
|
7
Διότι τρεῖς εἶναι ἐκεῖνοι, οἱ
ὁποῖοι μαρτυροῦν εἰς τὸν οὐρανὸν
καὶ λέγουν πάντοτε τὴν ἀπόλυτον
καὶ καθαρὰν ἀλήθειαν, ὁ Πατήρ,
ὁ Λόγος καὶ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα.
Καὶ αὐτοὶ οἱ τρεῖς εἶναι
ἕνα, διότι ἔχουν τὴν αὐτὴν
φύσιν καὶ οὐσίαν.
|
7
Διότι τρεῖς εἶναι ἐκεῖνοι, ποὺ
μαρτοροῦν εἰς τὸν οὐρανὸν περὶ
τοῦ ὅτι ὁ Ἰησοῦς εἶναι
ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ. Μαρτυροῦν
δηλαδὴ ὁ Πατήρ, ὁ Λόγος καὶ τὸ
Ἅγιον Πνεῦμα. Καὶ οἰ τρεῖς αὐτοὶ
εἶναι ἕν, διότι ἔχουν μίαν φύσιν καὶ
οὐσίαν. |
|
8
καὶ τρεῖς εἰσιν οἱ μαρτυροῦντες
ἐν τῇ γῇ, τὸ Πνεῦμα καὶ
τὸ ὕδωρ καὶ τὸ αἷμα, καὶ
οἱ τρεῖς εἰς τὸ ἐν εἰσιν.
|
8
Καὶ τρεῖς εἶναι ἐκεῖνοι, ποὺ
μαρτυροῦν κάτω εἰς τὴν γῆν·
τὸ Ἅγιον Πνεῦμα μὲ τὰς προφητείας
καὶ ἀποκαλύψεις, τὸ βάπτισμα
τοῦ Χριστοῦ εἰς τὸ ὕδωρ τοῦ
Ἰορδάνου καὶ τὸ αἷμα τοῦ
Χριστοῦ, ποὺ ἐχύθη κατὰ τὴν
σταυρικὴν θυσίαν. Καὶ τὰ τρία
αὐτὰ μαρτυροῦν διὰ τὸ ἕνα
καὶ τὸ αὐτὸ γεγονός, διὰ
τὸν Ἰησοῦν Χριστὸν ὡς Θεάνθρωπον
λυτρωτήν. |
8
Καὶ τρεῖς εἶναι ἐκεῖνοι, ποὺ
μαρτυροῦν εἲἰς τὴν γῆν, τὸ
Ἅγιον Πνεῦμα διὰ τῶν θαυμάτων του
καὶ τῶν χαρισμάτων του καὶ τῶν ἀποκαλύψεών
του· μαρτυρεῖ καὶ τὸ βάπτισμα τοῦ
Χριστοῦ ἐν τῷ Ἰορδάνῃ· μαρτυρεῖ
καὶ τὸ αἷμα του καὶ ὁ ἐπὶ
τοῦ σταυροῦ θάνατός του. Καὶ τὰ τρία
ταῦτα δι’ ἓν καὶ τὸ αὐτὸ
εἶναι μάρτυρες. Μαρτυροῦν δηλαδὴ περὶ
τοῦ Χριστοῦ. |
|
9
Εἰ τὴν μαρτυρίαν τῶν ἀνθρώπων
λαμβάνομεν, ἡ μαρτυρία τοῦ Θεοῦ
μείζων ἐστίν· ὅτι αὕτη
ἐστὶν ἡ μαρτυρία τοῦ Θεοῦ
ἣν μεμαρτύρηκε περὶ τοῦ υἱοῦ
αὐτοῦ. |
9
Ἐὰν δὲ δεχώμεθα ὡς ἀληθηνὴν
τὴν μαρτυρίαν τῶν ἀνθρώπων,
οἱ ὁποῖοι ὡς ἄνθρωποι πιθανὸν
καὶ νὰ πλανῶνται, ἀκόμη περισσότερον
καὶ χωρὶς κανένα δισταγμὸν πρέπει
νὰ δεχθῶμεν τὴν μαρτυρίαν τοῦ
Θεοῦ, ἐπειδὴ αὐτὴ εἶναι
ἀσυγκρίτως ἀνωτέρα ἀπὸ
τὴν μαρτυρίαν τῶν ἀνθρώπων·
διότι ἡ παρὰ πάνω μαρτυρία εἶναι
ἡ ἀπολύτως ἀξιόπιστος μαρτυρία
τοῦ Θεοῦ, τὴν ὁποίαν ἔχει
δώσει, κατὰ τὸν πλέον ἐπίσημον
τρόπον περὶ τοῦ Υἱοῦ του.
|
9
Ἐὰν δεχώμεθα ὡς ἀξιόπιστον τὴν
μαρτυρίαν τῶν ἀνθρώπων, πολὺ περισσότερον
πρέπει νὰ δεχθῶμεν τὴν μαρτυρίαν τοῦ
Θεοῦ, ἡ ὁποία ἔχει ἀσυγκρίτως
μεγαλύτερον κῦρος. Διότι πράγματι ἡ μαρτυρία αὐτὴ
τῶν τριῶν ἐπὶ γῆς μαρτύρων εἶναι
ἡ κατ’ ἐξοχὴν ἀξιόπιστος μαρτυρία
τοῦ Θεοῦ, τὴν ὁποίαν ἔχει δώσει
περὶ τοῦ Υἱοῦ του.
|
|
10
Ὁ πιστεύων εἰς τὸν υἱὸν
τοῦ Θεοῦ ἔχει τὴν μαρτυρίαν
ἐν αὐτῷ· ὁ μὴ πιστεύων
τῷ Θεῷ ψεύστην πεποίηκεν αὐτόν,
ὅτι οὐ πεπίστευκεν εἰς τὴν μαρτυρίαν
ἣν μεμαρτύρηκεν ὁ Θεὸς περὶ
τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ. |
10
Ἐκεῖνος δὲ ποὺ πιστεύει ἀδίστακτα
εἰς τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ,
ἔχει αὐτὴν τὴν μαρτυρίαν μέσα
του, ἐπικυρωμένην καὶ ἀπὸ τὴν
προσωπικήν του πεῖραν ὡς πιστοῦ Χριστιανοῦ.
Ἐκεῖνος ὅμως ποὺ δὲν πιστεύει
εἰς τὸν Θεόν, εἶναι σὰν νὰ
ἔχῃ κάμει αὐτὸν ψεύστην
καὶ ἀνάξιον ἐμπιστοσύνης, διότι
δὲν ἔχει πιστεύσει εἰς τὴν ἐπίσηνος
μαρτυρίαν, τὴν ὁποίαν ἔχει δώσει
ὁ Θεὸς περὶ τοῦ Υἱοῦ του.
|
10
Ἐκεῖνος ποὺ πιστεύῃ εἰς τὸν
Υἱὸν τοῦ Θεοῦ, ἔχει τὴν
μαρτυρίαν τοῦ Θεοῦ μέσα του, διότι διὰ τῆς
ἐπακολουθούσης χριστιανικῆς πεῖρας ἀποκτᾷ
καὶ ἐσωτερικὴν μαρτυρίαν καὶ πληροφορίαν.
Ἐκεῖνος δὲ ποὺ δὲν πιστεύῃ
εἰς τὸν Θεόν, τὸν ἔχει κάμει ψεύστην
καὶ ἀναξιόπιστον, διότι δὲν ἔχει πιστεύσει
εἰς τὴν μαρτυρίαν, τὴν ὁποίαν μίαν
φορὰν γιὰ πάντα ἔχει δώσει ὁ Θεὸς
διὰ τὸν Υἱόν του. |
|
11
Καὶ αὕτη ἐστὶν ἡ μαρτυρία,
ὅτι ζωὴν αἰώνιον ἔδωκεν ἡμῖν
ὁ Θεός, καὶ αὕτη ἡ ζωὴ
ἐν τῷ υἱῷ αὐτοῦ ἐστιν.
|
11
Καὶ αὐτὴ εἶναι ἡ μεγάλη
μαρτυρία τοῦ Θεοῦ, ὅτι αὐτὸς
ἔδωκεν εἰς ἡμᾶς τοὺς πιστοὺς
ζωὴν αἰώνιον. Καὶ αὐτὴ
ἡ αἰώνιος καὶ μακαρία ζωὴ
ὑπάρχει εἰς τὸν Υἱόν του καὶ
μεταδίδεται διὰ τοῦ Υἱοῦ του
εἰς ὅσους πιστεύουν εἰς αὐτόν.
|
11
Καὶ αὕτη εἶναι ἡ μαρτυρία τοῦ
Θεοῦ, ὅτι ἔδωκεν ὁ Θεὸς εἰς
ἠμᾶς τοὺς πιστοὺς ζωὴν αἰώνιον.
Καὶ ἡ ζωὴ αὕτη ὑπάρχει ἐν
τῷ Υἱῷ του καὶ διὰ τῆς
ἑνώσεως μετὰ τοῦ Υἱοῦ του μεταδίδεται
εἰς τοὺς πιστούς. |
|
12
Ὁ ἔχων τὸν υἱὸν ἔχει τὴν
ζωήν· ὁ μὴ ἔχων τὸν υἱὸν
τοῦ Θεοῦ τὴν ζωὴν οὐκ ἔχει.
|
12
Διότι πράγματι ἐκεῖνος που ἔχει
εἰς τὴν καρδίαν του τὸν Υἱὸν
καὶ εἶναι ἐνωμένος μὲ αὐτὸν
διὰ τῆς πίστεως, ἔχει τὴν μαρτυρίαν
καὶ τὴν αἰωνίαν ζωήν. Ἐκεῖνος
ὅμως ποὺ δὲν ἔχει μέσα του τὸν
Υἱὸν τοῦ Θεοῦ, δὲν ἔχει
τὴν αἰωνίαν ζωήν.
|
12
Ἐκεῖνος, ποὺ εἶναι ἐνωμένος
διὰ τῆς πίστεως μὲ τὸν Υἱὸν
καὶ ἔχει αὐτὸν ὡς ἴδικόν
του, ἔχει τὴν ἀληθινὴν καὶ αἰωνίαν
ζωήν. Ἐκεῖνος, ποὺ δὲν ἔχει
τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ, δὲν
ἔχει τὴν ζωήν. |
|
13
Ταῦτα ἔγραψα ὑμῖν τοῖς πιστεύουσιν
εἰς τὸ ὄνομα τοῦ υἱοῦ
τοῦ Θεοῦ, ἵνα εἰδῆτε ὅτι
ζωὴν αἰώνιον ἔχετε, καὶ ἵνα
πιστεύητε εἰς τὸ ὄνομα τοῦ υἱοῦ
τοῦ Θεοῦ. |
13
Ἔγραψα αὐτὰ εἰς σᾶς, ποὺ
πιστεύετε μὲ ὅλην σας τὴν καρδίαν
εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Υἱοῦ
τοῦ Θεοῦ, διὰ νὰ γνωρίσετε καλά,
ὅτι ἔχετε αἰωνίαν ζωὴν καὶ
διὰ νὰ πιστεύσετε ἀκόμη περισότερον
καὶ σταθερότερον εἰς τὸ ὄνομα
τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ.
|
13
Ἔγραψα αὐτὰ περὶ τῆς ζωῆς,
τὴν ὁποίαν λαμβάνομεν διὰ τῆς πίστεως
καὶ ἑνώσεώς μας μετὰ τοῦ Ἰησοῦ.
Τὰ ἔγραψα εἰς σᾶς, ποὺ πιστεύετε
εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Υἱοῦ
τοῦ Θεοῦ, διὰ νὰ γνωρίζετε μὲ
πλήρη βεβαιότητα, ὅτι ἔχετε ζωὴν αἰώνιον
καὶ διὰ νὰ μένετε στηριγμένοι εἰς
τὴν πίστιν πρὸς τὸ πρόσωπον τοῦ Υἱοῦ
τοῦ Θεοῦ. |
|
14
Καὶ αὕτη ἐστὶν ἡ παρρησία
ἣν ἔχομεν πρὸς αὐτόν, ὅτι
ἐὰν τί αἰτώμεθα κατὰ τὸ
θέλημα αὐτοῦ, ἀκούει ἡμῶν.
|
14
Καὶ αὐτὴ ἡ πίστις εἶναι
τὸ θάρρος καὶ ἡ παρρησία, ποὺ
ἔχομεν πρὸς τὸν Θεόν, ποὺ ἐκδηλώνεται
καὶ εἰς τὸ γεγονός, ὅτι ἐὰν
τοῦ ζητοῦμεν κάτι σύμφωνον πρὸς
τὸ θέλημά του, ἀκούει τὴν
προσευχήν μας καὶ ἐκπληρώνει τὸ αἴτημά
μας. |
14
Καὶ ἡ πεποίθησις, ὅτι διὰ τοῦ
Ἰησοῦ ἔχομεν ζωὴν αἰώνιον, μᾶς
ἐμπνέει παρρησίαν καὶ θάρρος πρὸς τὸν
Θεόν, πρὸς τὸν ὁποῖον ἀπευθυνόμεθα
καὶ ὁμιλοῦμεν μὲ οἰκειότητα
καὶ ἐλευθερίαν. Ἀπόδειξις δὲ περὶ
τοῦ ὅτι πράγματι ἔχομεν τὴν παρρησίαν
καὶ τὸ θάρρος αὐτό, εἶναι τὸ
ὅτι, ἐὰν ζητοῦμεν κάτι σύμφωνον πρὸς
τὸ θέλημά του, μᾶς εἰσακούῃ.
|
|
15
Καὶ ἐὰν οἴδαμεν ὅτι ἀκούει
ἡμῶν ὃ ἂν αἰτώμεθα, οἴδαμεν
ὅτι ἔχομεν τὰ αἰτήματα ἃ
ᾐτήκαμεν παρ' αὐτοῦ.
|
15
Καὶ ἐφ' ὅσον γνωρίζομεν καλὰ
καὶ εἴμεθα βέβαιοι ὅτι μᾶς ἀκούει
εἰς ὅ,τι ἠθέλαμεν ζητήσει ἀπὸ
αὐτόν, γνωρίζομεν ἐπίσης καλά,
ὅτι ἔχομεν καὶ τὰ αἰτήματα
ποὺ ἐζητήσαμεν ἀπὸ αὐτὸν
διὰ τῆς προσευχῆς (ἐφ' ὅσον
βέβαια αὐτὰ εἶναι σύμφωνα μὲ
τὸ ἅγιον θέλημά του).
|
15 Καὶ
ἐφ’ ὅσον γνωρίζομεν, ὅτι μᾶς εἰσακούει
εἰς ὅ,τι τοῦ ζητοῦμεν, γνωρίζομεν,
ὅτι διὰ τῶν προσευχῶν μας θὰ
ἐπιτύχωμεν ἀσφαλῶς καὶ εἶναι
σὰν νὰ τὰ ἔχωμεν ἀπὸ τώρα
καὶ τὰ αἰτήματά μας ἐκεῖνα,
ποὺ τοῦ ἔχομεν ζητήσει καὶ πρόκειται
νὰ πραγματοποιηθοῦν εἰς τὸ μέλλον.
|
16
Ἐάν τις ἵδῃ τὸν ἀδελφὸν
αὐτοῦ ἁμαρτάνοντα ἁμαρτίαν
μὴ πρὸς θάνατον, αἰτήσει, καὶ
δώσει αὐτῷ ζωήν, τοῖς ἁμαρτάνουσι
μὴ πρὸς θάνατον. Ἔστιν ἁμαρτία
πρὸς θάνατον· οὐ περὶ ἐκείνης
λέγω ἵνα ἐρωτήσῃ.
|
16
Ἐὰν κανεὶς ἴδῃ τὸν ἀδελφόν
του νὰ διαπράττῃ ἁμαρτίαν, ἡ
ὁποία δὲν φέρει πνευματικὸν
θάνατον, θὰ ζητήσῃ ἀπὸ
τὸν Θεὸν διὰ τῆς προσευχῆς
καὶ θὰ δώσῃ ὁ Θεὸς εἰς
αὐτὸν ζωήν· δηλαδὴ θὰ δώσῃ
ἄφεσιν καὶ ζωήν, εἰς ἐκείνους
ποὺ περιπίπτουν εἰς μὴ θανάσιμα
ἁμαρτήματα. Ὑπάρχει ἁμαρτία,
ἡ ὁποία ὁδηγεῖ πρὸς τὸν
πνευματικὸν θάνατον· δὲν λέγω
καὶ δὲν προτρέπω νὰ παρακαλέσῃ
κανεὶς τὸν Θεὸν διὰ τὴν θανάσιμον
καὶ ἀθεράπευτον πλέον αὐτὴν
ἁμαρτίαν. |
16
Ἐὰν ἴδῃ κανεὶς τὸν ἀδελφόν
του Χριστιανὸν νὰ ἁμαρτάνῃ ἁμαρτίαν,
ποὺ δὲν ἐπιφέρει πνευματικὸν θάνατον,
θὰ ζητήσῃ παρὰ τοῦ Θεοῦ καὶ
θὰ δώσῃ εἰς αὐτὸν ὁ Θεὸς
ζωήν· ἐννοῶ ὅτι θὰ δώσῃ
ὁ Θεὸς ζωὴν εἰς ἐκείνους, ποὺ
ἁμαρτάνουν μὴ θανάσιμα ἁμαρτήματα. Ὑπάρχει
ἁμαρτία, ποὺ ὁδηγεῖ εἰς τὸν
πνευματικὸν θάνατον. Δὲν συνιστῶ διὰ
τὴν θανάσιμον αὐτὴν ἁμαρτίαν νὰ
παρακαλέσῃ κανεὶς τὸν Θεόν.
|
|
17
Πᾶσα ἀδικία ἁμαρτία ἐστί·
καὶ ἔστιν ἁμαρτία οὐ πρὸς
θάνατον. |
17
Κάθε ἀδικία, καὶ ἡ πλέον
μικρὰ παράβασις τοῦ θείου θελήματος,
εἶναι ἁμαρτία. Ἀλλ' ὑπάρχει
καὶ ἁμαρτία, ποὺ ὁδηγεῖ
πρὸς τὸν πνευματικὸν
θάνατον. |
17
Πᾶσα παράβασις καθήκοντος εἶναι ἁμαρτία·
ἀλλ’ ὑπάρχει καὶ ἁμαρτία, ποὺ
δὲν ὁδηγεῖ εἰς τὸν πνευματικὸν
θάνατον. |
|
18
Οἴδαμεν ὅτι πᾶς ὁ γεγεννημένος
ἐκ τοῦ Θεοῦ οὐχ ἁμαρτάνει,
ἀλλ' ὁ γεννηθεὶς ἐκ τοῦ Θεοῦ
τηρεῖ ἑαυτόν, καὶ ὁ πονηρὸς
οὐχ ἅπτεται αὐτοῦ.
|
18
Γνωρίζομεν δὲ καλά, ὅτι καθένας
ποὺ ἔχει ἀναγεννηθῆ ἀπὸ
τὸν Θεόν, ἀγωνίζεται ἐπιτυχῶς
κατὰ τῆς ἁμαρτίας καὶ δὲν
ἁμαρτάνει. Ἀλλὰ προφυλάσσει
τὸν εὐατόν του ἀπὸ τὴν ἁμαρτίαν
ἐκεῖνος, ποὺ ἔχει ἀναγεννηθῆ
ἀπὸ τὸν Θεόν, καὶ ὁ πονηρὸς
δὲν τὸν θίγει οὔτε καὶ ἔχει
καμμίαν ἐξουσίαν ἐπάνω εἰς
αὐτόν. |
18
Γνωρίζομεν δὲ καλῶς ὅτι καθένας, ποὺ
ἔχει ἀναγεννηθῆ ἀπὸ τὸν
Θεόν, δὲν ἁμαρτάνει, ἀλλ’ ἐκεῖνος,
ποὺ ἀνεγεννήθη ἀπὸ τὸν Θεόν,
φυλάττει τὸν ἑαυτόν του ἀπὸ τὴν
ἁμαρτίαν καὶ ὁ πονηρός, ποὺ ὠθεῖ
τὸν ἄνθρωπον εἰς τὴν ἁμαρτίαν,
δὲν τὸν θίγει καὶ δὲν ἔχει καμμίαν
δύναμιν ἐπ’ αὐτοῦ. |
|
19
Οἴδαμεν ὅτι ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐσμεν,
καὶ ὁ κόσμος ὅλος ἐν τῷ
πονηρῷ κεῖται. |
19
Ἔχομεν βεβαίαν τὴν πληροφορίαν τῆς
συνειδήσεως ὅτι ἡμεῖς οἱ πιστοὶ
εἴμεθα ἀπὸ τὸν Θεόν, ἐνῶ
ἐξ ἀντιθέτου ὅλοι οἱ μακρὰν
τοῦ Θεοῦ, οἱ ἄνθρωποι τοῦ ἁμαρτωλοῦ
κόσμου, εἶναι βυθισμένοι μέσα εἰς
τὴν πονηρίαν καὶ εὑρίσκονται
κάτω ἀπὸ τὴν ἐξουσίαν
τοῦ πονηροῦ. |
19
Ἠξεύρομεν καλά, ὅτι καταγόμεθα ἀπὸ
τὸν Θεόν καὶ ὅλοι οἰ μακρὰν
τοῦ Θεοῦ ἄνθρωποι εὑρίσκονται ὑπὸ
τὴν ἐξουσίαν καὶ ἐπίδρασιν τοῦ
πονηροῦ πνεύματος. |
|
20
Οἴδαμεν δὲ ὅτι ὁ υἱὸς
τοῦ Θεοῦ ἥκει καὶ δέδωκεν ἡμῖν
διάνοιαν ἵνα γινώσκωμεν τὸν ἀληθινόν·
καί ἐσμεν ἐν τῷ ἀλιθινῷ,
ἐν τῷ υἱῷ αὐτοῦ Ἰησοῦ
Χριστῷ. Οὗτός ἐστιν ὁ ἀληθινὸς
Θεὸς καὶ ζωὴ αἰώνιον.
|
20
Γνωρίζομεν δὲ καλά, ὅτι ὁ Υἱὸς
τοῦ Θεοῦ ἔχει ἔλθει καὶ μᾶς
ἔδωσε νοῦν φωτισμένον καὶ ἱκανὸν
νὰ γνωρίζωμεν τὸν ἀληθινὸν Θεόν.
Εἴμεθα δὲ καὶ ζῶμεν μέσα εἰς
τὸν ἀληθινόν Θεόν, διὰ τοῦ
Υἱοῦ του, τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Καὶ αὐτός, ὁ Ἰησοῦς Χριστός,
εἶναι ὁ ἀληθινὸς Θεός, καὶ
ἡ αἰώνιος ζωὴ καὶ ἡ ἀνεξάντλητος
πηγὴ τῆς αἰωνίας ζωῆς.
|
20
Γνωρίζομεν δὲ καλῶς, ὅτι ὁ Υἱὸς
τοῦ Θεοῦ ἔχει ἔλθει καὶ ἔχει
δώσει εἰς ἡμᾶς τοὺς πιστοὺς
διάνοιαν ἱκανὴν διὰ νὰ γνωρίζωμεν
τὸν ἀληθινὸν Θεόν· καὶ εἴμεθα
ἐνωμένοι μὲ τὸν ἀληθινὸν Θεόν
διὰ τοῦ Υἱοῦ του Ἰησοῦ
Χριστοῦ. Καὶ αὐτὸς ὁ Ἰησοῦς
Χριστὸς εἶναι ὁ ἀληθινὸς Θεὸς
καὶ ζωὴ αἰώνιος. |
|
21
Τεκνία, φυλάξατε ἑαυτοὺς ἀπὸ
τῶν εἰδώλων· ἀμήν.
|
21
Παιδιά μου, ἀγαπημένα μου παιδιά,
προφυλάξτε τὸν ἑαυτόν σας ἀπὸ
τὰ διάφορα εἴδωλα τοῦ ἁμαρτωλοῦ
καὶ ἀπίστου κόσμου. Ἀμήν.
|
21 Παιδάκια
μου, μὲ πᾶσαν προσπάθειαν προφυλάξατε τὸν
ἑαυτόν σας ἀπὸ τὰς εἰδωλολατρικὰς
περὶ Θεοῦ ἀντιλήψεις καὶ πλάνας. Ἀμήν. |