Οι Κριταί : Κεφάλαιον Η'

Πρωτότυπο Κείμενο

αὶ εἶπαν πρὸς Γεδεὼν ἀνὴρ Ἐφραίμ· τί τὸ ρῆμα τοῦτο ἐποίησας ἡμῖν τοῦ μὴ καλέσαι ἡμᾶς, ὅτε ἐπορεύθης παρατάξασθαι ἐν Μαδιάμ; Καὶ διελέξαντο πρὸς αὐτὸν ἰσχυρῶς.
2 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· τί ἐποίησα νῦν καθὼς ὑμεῖς; Ἢ οὐχὶ κρεῖσσον ἐπιφυλλὶς Ἐφραὶμ ἢ τρυγητὸς Ἀβιέζερ;
3 Ἐν χειρὶ ὑμῶν παρέδωκε Κύριος τοὺς ἄρχοντας Μαδιάμ, τὸν Ὠρὴβ καὶ τὸν Ζήβ· καὶ τί ἠδυνήθην ποιῆσαι ὡς ὑμεῖς; Τότε ἀνέθη τὸ πνεῦμα αὐτῶν ἀπ' αὐτοῦ ἐν τῷ λαλῆσαι αὐτὸν τὸν λόγον τοῦτον.
4 Καὶ ἦλθε Γεδεὼν ἐπὶ τὸν Ἰορδάνην, καὶ διέβη αὐτὸς καὶ οἱ τριακόσιοι ἄνδρες οἱ μετ' αὐτοῦ πεινῶντες καὶ διώκοντες.
5 Καὶ εἶπε τοῖς ἀνδράσι Σοκχώθ· δότε δὴ ἄρτους εἰς τροφὴν τῷ λαῷ τούτῳ τῷ ἐν ποσί μου, ὅτι ἐκλείπουσι, καὶ ἰδοὺ ἐγὼ εἰμι διώκων ὀπίσω τοῦ Ζεβεὲ καὶ Σελμανὰ βασιλέων Μαδιάμ.
6 Καὶ εἶπον οἱ ἄρχοντες Σοκχώθ· μὴ χεὶρ Ζεβεὲ καὶ Σελμανὰ νῦν ἐν χειρί σου; Οὐ δώσομεν τῇ δυνάμει σου ἄρτους;
7 Καὶ εἶπε Γεδεών· διὰ τοῦτο ἐν τῷ δοῦναι Κύριον τὸν Ζεβεὲ καὶ τὸν Σελμανὰ ἐν χειρί μου, καὶ ἐγὼ ἀλοήσω τὰς σάρκας ὑμῶν ἐν ταῖς ἀκάνθαις τῆς ἐρήμου καὶ ἐν ταῖς Βαρκηνίμ.
8 Καὶ ἀνέβη ἐκεῖθεν εἰς Φανουὴλ καὶ ἐλάλησε πρὸς αὐτοὺς ὠσαύτως, καὶ ἀπεκρίθησαν αὐτῷ οἱ ἄνδρες Φανουὴλ ὃν τρόπον ἀπεκρίθησαν ἄνδρες Σοκχώθ.
9 Καὶ εἶπε Γεδεὼν πρὸς ἄνδρας Φανουήλ· ἐν ἐπιστροφῇ μου μετ' εἰρήνης κατασκάψω τὸν πύργον τοῦτον.
10 Καὶ Ζεβεὲ καὶ Σελμανὰ ἐν Καρκάρ, καὶ ἡ παρεμβολὴ αὐτῶν μετ' αὐτῶν ὡσεὶ δεκαπέντε χιλιάδες, πάντες οἱ καταλελειμμένοι ἀπὸ πάσης παρεμβολῆς ἀλλοφύλων, καὶ οἱ πεπτωκότες ἑκατὸν εἴκοσι χιλιάδες ἀνδρῶν σπωμένων ρομφαίαν.
11 Καὶ ἀνέβη Γεδεὼν ὁδὸν τῶν σκηνούντων ἐν σκηναῖς ἀπὸ ἀνατολῶν τῆς Ναβαὶ καὶ Ἰεγεβάλ· καὶ ἐπάταξε τὴν παρεμβολήν, καὶ ἡ παρεμβολὴ ἦν πεποιθυῖα.
12 Καὶ ἔφυγον Ζεβεὲ καὶ Σελμανά, καὶ ἐδίωξεν ὀπίσω αὐτῶν καὶ ἐκράτησε τοὺς δύο βασιλεῖς Μαδιάμ, τὸν Ζεβεὲ καὶ τὸν Σελμανά, καὶ πᾶσαν τὴν παρεμβολὴν ἐξέστησε.
13 Καὶ ἐπέστρεψε Γεδεὼν υἱὸς Ἰωὰς ἀπὸ τῆς παρατάξεως ἀπὸ ἐπάνωθεν τῆς παρατάξεως Ἀρές.
14 Καὶ συνέλαβε παιδάριον ἀπὸ τῶν ἀνδρῶν Σοκχὼθ καὶ ἐπηρώτησεν αὐτόν, καὶ ἔγραψε πρὸς αὐτὸν ὀνόματα τῶν ἀρχόντων Σοκχὼθ καὶ τῶν πρεσβυτέρων αὐτῶν, ἑβδομήκοντα καὶ ἑπτὰ ἄνδρας.
15 Καὶ παρεγένετο Γεδεὼν πρὸς τοὺς ἄρχοντας Σοκχὼθ καὶ εἶπεν· ἰδοὺ Ζεβεὲ καὶ Σελμανά, ἐν οἷς ὠνειδίσατέ με λέγοντες· μὴ χεὶρ Ζεβεὲ καὶ Ζελμανὰ νῦν ἐν χειρί σου, ὅτι δώσομεν τοῖς ἀνδράσι σου τοῖς ἐκλείπουσιν ἄρτους;
16 Καὶ ἔλαβε τοὺς πρεσβυτέρους τῆς πόλεως ἐν ταῖς ἀκάνθαις τῆς ἐρήμου καὶ ταῖς Βαρκηνὶμ καὶ ἠλόησεν ἐν αὐτοῖς τοὺς ἄνδρας τῆς πόλεως.
17 Καὶ τὸν πύργον Φανουὴλ κατέσκαψε καὶ ἀπέκτεινε τοὺς ἄνδρας τῆς πόλεως.
18 Καὶ εἶπε πρὸς Ζεβεὲ καὶ Σαλμανά· ποῦ οἱ ἄνδρες, οὓς ἀπεκτείνατε ἐν Θαβώρ; Καὶ εἶπαν· ὡς σύ, ὡς αὐτοὶ εἰς ὁμοίωμα υἱοῦ βασιλέως.
19 Καὶ εἶπε Γεδεών· ἀδελφοί μου καὶ υἱοὶ τῆς μητρός μου ἦσαν· ζῇ Κύριος, εἰ ἐζωογονήκειτε αὐτούς, οὐκ ἂν ἀπέκτεινα ὑμᾶς.
20 Καὶ εἶπεν Ἰεθὲρ τῷ πρωτοτόκῳ αὐτοῦ· ἀναστὰς ἀπόκτεινον αὐτούς· καὶ οὐκ ἔσπασε τὸ παιδάριον τὴν ρομφαίαν αὐτοῦ, ὅτι ἐφοβήθη, ὅτι ἕτι νεώτερος ἦν.
21 Καὶ εἶπε Ζεβεὲ καὶ Σελμανά· ἀνάστα σὺ καὶ συνάντησον ἡμῖν, ὅτι ὡς ἀνδρὸς ἡ δύναμίς σου. Καὶ ἀνέστη Γεδεὼν καὶ ἀπέκτεινε τὸν Ζεβεὲ καὶ τὸν Σελμανὰ καὶ ἔλαβε τοὺς μηνίσκους τοὺς ἐν τοῖς τραχήλοις τῶν καμήλων αὐτῶν.
22 Καὶ εἶπον ἀνὴρ Ἰσραὴλ πρὸ Γεδεών· κύριε, ἄρξον ἡμῶν καὶ σὺ καὶ ὁ υἱός σου καὶ ὁ υἱὸς τοῦ υἱοῦ σου, ὅτι σὺ ἔσωσας ἡμᾶς ἐκ χειρὸς Μαδιάμ.
23 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτοὺς Γεδεών· οὐκ ἄρξω ἐγώ, καὶ οὐκ ἄρξει ὁ υἱός μου ἐν ὑμῖν· Κύριος ἄρξει ὑμῶν.
24 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτοὺς Γεδεών· αἱτήσομαι παρ' ὑμῶν αἴτημα καὶ δότε μοι ἀνὴρ ἐνώτιον ἐκ σκύλων αὐτοῦ· ὅτι ἐνώτια χρυσᾶ αὐτοῖς, ὅτι ἦσαν Ἰσμαηλῖται.
25 Καὶ εἶπαν· διδόντες δώσομεν· καὶ ἀνέπτυξε τὸ ἱμάτιον αὐτοῦ, καὶ ἔβαλεν ἐκεῖ ἀνὴρ ἐνώτιον σκύλων αὐτοῦ.
26 Καὶ ἐγένετο ὁ σταθμὸς τῶν ἐνωτίων τῶν χρυσῶν, ὧν ᾔτησε, χίλιοι καὶ ἑπτακόσιοι χρυσοῖ, πάρεξ τῶν μηνίσκων καὶ τῶν στραγγαλίδων καὶ τῶν ἱματίων καὶ πορφυρίδων τῶν ἐπὶ βασιλεῦσι Μαδιὰμ καὶ ἐκτὸς τῶν περιθεμάτων, ἃ ἦν ἐν τοῖς τραχήλοις τῶν καμήλων αὐτῶν.
27 Καὶ ἐποίησαν αὐτὸ Γεδεὼν εἰς Ἐφὼδ καὶ ἔστησεν αὐτὸ ἐν πόλει αὐτοῦ Ἐφραθά· καὶ ἐξεπόρνευσε πᾶς Ἰσραὴλ ὀπίσω αὐτοῦ ἐκεῖ, καὶ ἐγένετο τῷ Γεδεὼν καὶ τῷ οἴκῳ αὐτοῦ εἰς σκῶλον.
28 Καὶ συνεστάλη Μαδιὰμ ἐνώπιον υἱῶν Ἰσραὴλ καὶ οὐ προσέθηκαν ἆραι κεφαλὴν αὐτῶν. Καὶ ἡσύχασεν ἡ γῆ τεσσαράκοντα ἔτη ἐν ἡμέραις Γεδεών.
29 Καὶ ἐπορεύθη Ἱεροβάαλ υἱὸς Ἰωὰς καὶ ἐκάθισεν ἐν οἴκῳ αὐτοῦ.
30 Καὶ τῷ Γεδεὼν ἦσαν υἱοὶ ἑβδομήκοντα ἐκπορευόμενοι ἐκ μηρῶν αὐτοῦ, ὅτι γυναῖκες πολλοὶ ἦσαν αὐτῷ.
31 Καὶ παλλακὴ αὐτοῦ ἦν ἐν Συχέμ· καὶ ἔτεκεν αὐτῷ καί γε αὐτὴ υἱόν, καὶ ἔθηκε τὸ ὄνομο αὐτοῦ Ἀβιμέλεχ.
32 Καὶ ἀπέθανε Γεδεὼν υἱὸς Ἰωὰς ἐν πόλει αὐτοῦ καὶ ἐτάφη ἐν τῷ τάφῳ Ἰωὰς τοῦ πατρὸς αὐτοῦ ἐν Ἐφραθὰ Ἀβιεσδρί.
33 Καὶ ἐγενήθη ὡς ἀπέθανε Γεδεών, καὶ ἐπέστρεψαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ καὶ ἐξεπόρνευσαν ὀπίσω τῶν Βααλὶμ καὶ ἔθηκαν ἑαυτοῖς τῷ Βάαλ διαθήκην τοῦ εἶναι αὐτοῖς αὐτὸν εἰς Θεόν.
34 Καὶ οὐκ ἐμνήσθησαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ Κυρίου τοῦ Θεοῦ τοῦ ρυσαμένου αὐτοὺς ἐκ χειρὸς πάντων τῶν θλιβόντων αὐτοὺς κυκλόθεν.
35 Καὶ οὐκ ἐποίησαν ἔλεος μετὰ τοῦ οἴκου Ἱεροβάαλ (αὐτός ἐστι Γεδεών) κατὰ πάντα τὰ ἀγαθά, ἃ ἐποίησε μετὰ Ἰσραήλ.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

ἱ ἄνδρες τῆς φυλῆς Ἐφραὶμ εἶπαν διαμαρτυρόμενοι πρὸς τὸν Γεδεών· <διατὶ ἐφέρθης ἔτσι ἀπέναντί μας καὶ δὲν μᾶς ἐκάλεσες εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς ὅταν ἐξεστράτευσες ἐναντίον τῶν Μαδιανιτῶν;> Καὶ ἐφιλονίκησαν ἐναντίον αὐτοῦ μὲ πολὺ ὀξὺν τρόπον.
2 Ὁ δὲ Γεδεὼν εἶπε πρὸς αὐτούς· <τί ἔκαμα ἐγὼ πρὸς σᾶς καὶ τί ἐκάματε σεῖς; Δὲν εἶναι πλουσιώτερον τὸ τσαμπιδολόγημα ποὺ ἔκαμαν οἱ τῆς φυλῆς Ἐφραὶμ εἰς βάρος τῶν φευγόντων Μαδιανιτῶν ἐν συγκρίσει πρὸς τὸν τρυγητὸν ποῦ ἔκαμε τὸ γένος μου Ἀβιέζερ;
3 Εἰς τὰ ἰδικά σας χέρια παρέδωσεν ὁ Κύριος τοὺς ἀρχηγοὺς τῶν Μαδιανιτῶν, τὸν Ὠρὴβ καὶ Ζήβ. Τί δὲ κατόρθωσα ἐγὼ ἐμπρὸς εἰς τὸ ἰδικόν σας κατόρθωμα;> Μὲ αὐτὸν τὸν εἰρηνικὸν τρόπον ὡμίλησεν ὁ Γεδεὼν καὶ εἰρήνευσαν τὰ πνεύματα ἐκείνων.
4 Κατόπιν ὁ Γεδεὼν ἦλθεν εἰς τὸν Ἰορδάνην ποταμόν, τὸν διέβη αὐτὸς καὶ οἱ μετ' αὐτοῦ 300 ἄνδρες, οἱ ὁποῖοι καίτοι πεινῶντες κατεδίωκον τοὺς ἐχθρούς.
5 Ἔφθασαν εἰς Σοκχὼθ καὶ ὁ Γεδεὼν εἶπεν εἰς τοὺς κατοίκους τῆς πόλεως αὐτῆς· <δώσατέ μας σᾶς παρακαλῶ ἄρτους, διὰ νὰ φάγουν οἱ ἄνδρες ποὺ μὲ ἀκολουθοῦν, διότι ἔχουν παραλύσει ἀπὸ τὴν πεῖναν. Καὶ ὅμως πρέπει νὰ μὲ ἀκολουθήσουν εἰς καταδίωξιν τοῦ Ζεβεὲ καὶ Σελμανά, βασιλέων τῆς Μαδιάμ>.
6 Οἱ ἄρχοντες τῆς Σοκχώθ, καιροσκόποι, ἀπήντησαν· <μήπως τάχα καὶ ἔχουν περιέλθει εἰς τὰ χέρια σου ὁ Ζεβεὲ καὶ ὁ Σελμανά, ὥστε νὰ δώσωμεν ἡμεῖς ἄρτους εἰς τοὺς στρατιώτας σου;
7 Ἀγανακτήσας ὁ Γεδεὼν εἶπε πρὸς αὐτούς· <διὰ τὴν καιροσκοπικὴν αὐτὴν συμπεριφοράν σας, ὅταν ὁ Κύριος παραδώσῃ εἰς τὰ χέρια μου τὸν Ζεβεὲ καὶ τὸν Σελμανά, ἐγὼ θὰ ἁλωνίσω καὶ θὰ διασκορπίσω καὶ θὰ σχίσω τὰ σώματά σας εἰς τὰ ἀγκάθια τῆς ἐρήμου καὶ εἰς τὰ βάτα>.
8 Ἀπὸ τὴν Σοκχὼθ ἀνέβη ὁ Γεδεὼν μὲ τοὺς ἰδικούς του εἰς Φανουὴλ καὶ εἶπεν εἰς αὐτοὺς τὰ ἴδια. Οἱ δὲ κάτοικοι τῆς πόλεως Φανουὴλ ἀπήντησαν κατὰ τὸν ἴδιον τρόπον, ὅπως καὶ οἱ κάτοικοι τῆς Σοκχώθ.
9 Ὁ Γεδεὼν εἶπε πρὸς τοὺς ἄνδρας τῆς Φανουήλ· <ὅταν μετὰ τὴν νίκην μου θὰ ἐπιστρέψω, θὰ κρημνίσω καὶ θὰ κατασκάψω τὸν πύργον τοῦτον>.
10 Οἱ βασιλεῖς Ζεβεὲ καὶ Σελμανὰ ἦσαν εἰς Καρκάρ. Μαζῆ δὲ μὲ αὐτοὺς ἦτο καὶ στρατὸς περὶ τὰς δέκα πέντε χιλιάδας. Αὐτοὶ ἦσαν ὅλοι οἱ ἀπομείναντες ἀπὸ τὸν στρατὸν τῶν ἀλλοφύλων, ἐνῶ οἱ φονευθέντες ἔνοπλοι στρατιῶται ἔφθασαν τὰς ἑκατὸν εἴκοσι χιλιάδας.
11 Ὁ Γεδεὼν ἐπροχώρησεν ἐναντίον τῶν ἐχθρῶν του ἀπὸ τὴν ὁδὸν τῶν σκηνιτῶν, ἀνατολικὰ τῆς Ναβαὶ καὶ Ἰεγεβάλ. Ἐκεῖ δὲ ἐκτύπησε τὸν ἐχθρικὸν στρατόν, ὁ ὁποῖος ἐθεώρει τὸν ἑαυτόν του ἐν ἀσφαλείᾳ.
12 Οἱ ἐχθροὶ ἐνικήθησαν, οἱ δὲ δύο βασιλεῖς Ζεβεὲ καὶ Σελμανὰ ἐτράπησαν εἰς φυγήν. Ὁ Γεδεὼν τοὺς κατεδίωξε, συνέλαβε τοὺς δύο βασιλεῖς καὶ ἐπέφερεν ἀναστάτωσιν καὶ σύγχυσιν εἰς ὅλον τὸν ἐχθρικὸν στρατόν.
13 Νικητὴς ὁ Γεδεών, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωάς, ἐπέστρεψεν ἐκ τῆς μάχης ἀπὸ τὸ ἐπάνω μέρος τῆς Ἀρές, εἰς Σοκχώθ.
14 Ἔξω ἀπὸ τὴν Σοκχὼθ συνέλαβεν ἕνα παιδάριον ἀπὸ τοὺς κατοίκους τῆς πόλεως καὶ τὸ ἠρώτησε διὰ τὰ ὀνόματα τῶν ἀρχόντων καὶ τῶν πρεσβυτέρων τῆς πόλεως. Τὸ παιδάριον ἔγραψε τὰ ὀνόματα ἕβδομήκοντα ἑπτὰ ἀνδρῶν καὶ τὰ ἔδωκεν εἰς τὸν Γεδεών.
15 Εἰσῆλθεν ὁ Γεδεὼν εἰς τὴν πόλιν καὶ εἶπεν εἰς τοὺς ἄρχοντας Σοκχώθ· <ἰδού, εἶναι τώρα εἰς τὰ χέρια μου ὁ Ζεβεὲ καὶ ὁ Σελμανὰ διὰ τοὺς ὁποίους τότε μὲ εἰρωνευθήκατε καὶ μοῦ εἴπατε· Μήπως τάχα καὶ εἶναι τώρα εἰς τὰ χέρια σου ὁ Ζεβεὲ καὶ ὁ Σελμανὰ ὥστε νὰ δώσωμεν ἄρτους εἰς τοὺς ἐξηντλημένους ἀπὸ τὴν πεῖναν ἄνδρας;>
16 Συνέλαβε κατόπιν ὁ Γεδεὼν τοὺς πρεσβυτέρους τῆς Σοκχώθ, ἐπῆρεν ἀγκάθια ἀπὸ τὴν ἔρημον καὶ βάτα καὶ μὲ αὐτὰ ἁλώνισε τοὺς ἄνδρας τῆς πόλεως.
17 Τὸν πύργον Φανουὴλ ἐκρήμνισεν ἐκ θεμελίων καὶ τοὺς ἄνδρας τῆς πόλεως ἐφόνευσε.
18 Ἠρώτησε δὲ τὸν Ζεβεὲ καὶ τὸν Σελμανά· <πῶς ἦσαν οἱ ἄνδρες τοὺς ὁποίους ἐφονεύσατε εἰς τὸ Θαβώρ;> Ἐκεῖνοι ἀπήντησαν· <ὅπως εἶσαι σύ. Εἶχαν ὄψιν υἱῶν βασιλέως ὅπως καὶ σύ>.
19 Ὁ Γεδεὼν εἶπεν· <αὐτοὶ ἦσαν πραγματικοὶ ἀδελφοί μου, παιδιὰ τῆς μητρός μου. Ὁρκίζομαι εἰς τὸν ζῶντα Θεόν, ἐὰν τοὺς ἀφήνατε ἐν τῇ ζωῇ, οὔτε ἐγὼ θὰ σᾶς ἐφόνευα>.
20 Ἀμέσως δὲ εἶπεν εἰς τὸν πρωτοτόκον υἱόν του, τὸν Ἰεθέρ· <σήκω καὶ θανάτωσέ τους>. Ἀλλὰ τὰ παιδάριον τοῦτο δὲν ἀνέσυρε τὴν μάχαιράν του διότι τοῦ ἔλειπε τὸ θάρρος· ἦτο ἀκόμη μικρός.
21 Ὁ Ζεβεὲ καὶ ὁ Σελμανὰ εἶπον πρὸς τὸν Γεδεών· <σήκω σὺ καὶ ἔλα ἐναντίον μας νὰ μᾶς φονεύσῃς διότι ἡ δύναμίς σου εἶναι πράγματι δύναμις ἀνδρός>. Ὁ Γεδεὼν ἠγέρθη καὶ ἐφόνευσε τὸν Ζεβεὲ καὶ τὸν Σελμανά. Ἔλαβε δὲ ἀπὸ τοὺς τραχήλους τῶν καμήλων τὰ εἰς σχῆμα ἠμισελήνου κοσμήματά των.
22 Οἱ ᾿Ισραηλῖται εὐγνωμονοῦντες καὶ ἐνθουσιασμένοι διὰ τὴν νίκην τοῦ Γεδεὼν τοῦ εἶπαν· <κύριε, γίνε σὺ ἀρχηγός μας καὶ ἔπειτα ἀπό σὲ ὁ υἱός σου καὶ κατόπιν ὁ ἔγγονός σου, διότι σὺ μᾶς ἔσωσες ἀπὸ τὴν τυραννικὴν κυριαρχίαν τῶν Μαδιανιτῶν>.
23 Ὁ Γεδεὼν ἀπήντησε πρὸς αὐτούς· <οὔτε ἐγὼ θὰ γίνω ἀρχηγός σας οὔτε ὁ υἱός μου θὰ γίνῃ ἀρχηγός σας. Ὁ Κύριος θὰ εἶναι ὁ μοναδικὸς ἀρχηγός σας>.
24 Εἶπε δὲ πρὸς αὐτοὺς ὁ Γεδεών· <θὰ ὑποβάλω εἰς σᾶς ἕνα αἴτημα· ὁ καθένας σας ἂς μοῦ δώσῃ ἀπὸ τὰ λάφυρα τοῦ πολέμου ὅ,τι σκουλαρίκι ἔχει. Διότι οἱ ἐχθροί, καθ' ὃ Ἰσμαηλῖται, εἶχον χρυσᾶ σκουλαρίκια>.
25 Οἱ ᾿Ισραηλῖται ἀπήντησαν· <μὲ ὅλην μας τὴν καρδιὰ θὰ σοῦ δώσωμεν>. Ὁ Γεδεὼν ἥπλωσε τὸ ἱμάτιόν του καὶ κάθε Ἰσραηλίτης ἔρριψεν εἰς αὐτὸ ἀπὸ τὰ λάφυρα τοῦ πολέμου ὅ,τι σκουλαρίκι εἶχε.
26 Τὸ βάρος τῶν χρυσῶν σκουλαρικιῶν, τὰ ὁποῖα ἐζήτησε καὶ ἔλαβεν ὁ Γεδεών, ἔφθασε τοὺς χιλίους ἑπτακοσίους χρυσοῦς σίκλους (ἤτοι ὑπὲρ τὰ δέκα ὀκτὼ χιλιόγραμμα), ἐκτὸς τῶν κοσμημάτων ποὺ εἶχον σχῆμα ἠμισελήνου, τῶν πολύπλοκων κόμβων, τῶν πολυτελῶν καὶ πορφυρῶν ἱματίων τῶν βασιλέων τῆς Μαδιάμ, καὶ ἐκτὸς τῶν περιδεραίων ποὺ ἐκρέμαντο εἰς τοὺς τραχήλους τῶν καμήλων.
27 Μὲ τὸν χρυσὸν αὐτὸν ἔδωσεν ὁ Γεδεὼν καὶ κατεσκεύασαν Ἐφώδ (εἶδος τι ἀρχιερατικοῦ ἀμφίου) τὸ ὁποῖον ἐτοποθέτησεν εἰς τὴν πόλιν του τὴν Ἐφραθά. Ὁ ἰσραηλιτικὸς ὅμως λαὸς ἐξέκλινε καὶ πάλιν εἰς τὴν εἰδωλολατρείαν αἱ διαφθορὰν καὶ ἔγινε διὰ τὸν Γεδεὼν καὶ τὸ γένος του σκάνδαλον καὶ πρόσκομμα.
28 Οἱ Μαδιανῖται, ἔπειτα ἀπὸ τὴν συντριβήν των, ἐταπεινώθησαν καὶ ἐσυμαζεύθησαν ἐνώπιον τῶν Ἰσραηλιτῶν, καὶ δὲν ἐτόλμησαν πλέον νὰ ξανασηκώσουν κεφάλι. ῎Ετσι δὲ ἡ Παλαιστίνη ἡσύχασεν ἐπὶ τεσσαράκοντα ἔτη κατὰ τὰς ἡμέρας τοῦ Γεδεών.
29 Ὁ Ἱεροβάαλ, δηλαδὴ ὁ Γεδεών, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωάς, ἐγκατεστάθη καὶ πάλιν εἰς τὸν οἶκον του ἐν Ἐφραθά.
30 Ἀπέκτησε δὲ ἑβδομήκοντα υἱούς, διότι εἶχε πολλὰς συζύγους.
31 Μία ἀπὸ αὐτὰς παλλακὴ δηλαδὴ δευτέρας σειρᾶς σύζυγος εὑρίσκετο εἰς Συχέμ. Καὶ αὐτὴ ἐγέννησεν εἰς τὸν Γεδεὼν υἱόν, εἰς τὸν ὁποῖον ἔδωσε τὸ ὄνομα Ἀβιμέλεχ.
32 Ὁ Γεδεών, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωάς, ἀπέθανεν εἰς τὴν πόλιν του καὶ ἐτάφη εἰς τὸν τάφον τοῦ πατρός του Ἰωὰς τοῦ Ἀβιεσδρίτου εἰς τὴν Ἐφραθά.
33 Ὅταν ὅμως ἀπέθανεν ὁ Γεδεών, οἱ Ἰσραηλῖται ἀπεμακρύνθησαν καὶ πάλιν ἀπὸ τὸν Θεόν, ἐξέκλιναν εἰς τὴν εἰδωλολατρείαν καὶ διαφθοράν, ἐλάτρευσαν τὰ εἴδωλα τοῦ Βάαλ καὶ ἔκαμαν συμφωνίαν πρὸς τὸν εἰδωλικὸν θεὸν Βάαλ, νὰ εἶναι αὐτὸς εἰς αὐτοὺς θεός.
34 Ἔτσι δὲ οἱ Ἰσραηλῖται ἐλησμόνησαν τὸν ἀληθινὸν Κύριον καὶ Θεὸν ὁ ὁποῖος τοὺς ἐγλύτωσεν ἀπὸ τὴν δυναστείαν καὶ τυραννίαν τῶν κύκλῳ ἀπὸ αὐτοὺς λαῶν.
35 Σκοτισμένοι δὲ ἀπὸ τὴν εἰδωλολατρείαν οὔτε καὶ πρὸς τὴν οἰκογένειαν του Ἱεροβάαλ, τοῦ Γεδεών, δὲν ἐφέρθησαν μὲ καλωσύνην καὶ σεβασμὸν ἀναλόγως μὲ τὰ καλὰ τὰ ὁποῖα αὐτὸς εἶχε κάμει πρὸς τοὺς Ἰσραηλίτας.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

ἱ ἄνδρες τῆς φυλῆς τοῦ Ἐφραὶμ μὲ τὰ τρόπαια τῆς νίκης εἰς τὰ χέρια (τὰ κεφάλια τοῦ Ὠρὴβ καὶ τοῦ Ζήβ) διεμαρτυρήθησαν εἰς τὸν Γεδεὼν καὶ τοῦ εἴπαν: <Τὶ εἶναι αὐτὸ ποὺ μᾶς ἔκαμες; Διατὶ μᾶς ἐφέρθης ἔτσι; Διατὶ δὲν ἐκάλεσες καὶ ἐμᾶς, ὅταν ἐπῆγες νὰ πολεμήσῃς ἐναντίον τῶν Μαδιανιτῶν;> Παρεπονέθησαν δὲ πικρὰ καὶ ἐφιλονίκησαν μὲ ὀξύτητα μὲ τὸν Γεδεών.
2 Ἄλλα ὁ Γεδεὼν τοὺς ἀπάντησε μὲ ταπείνωσιν καὶ πραότητα: <Τί περισσότερον ἔκαμα ἐγὼ ἐν συγκρίσει πρὸς αὐτὰ ποὺ ἐκάματε σεῖς; Δὲν εἶναι μεγαλύτερον καὶ σπουδαιότερον τὸ ραχολόγημα τῶν σταφυλιῶν ἐκ μέρους τῆς φυλῆς τοῦ Ἐφραὶμ ἀπὸ τὸν τρυγητὸν τῆς ἰδικῆς μου οἰκογενείας, τῆς οἰκογενείας τοῦ Ἀβιεζέρ; (δηλαδὴ αὐτὸ ποὺ ἐκάματε σεῖς, οἱ ἄνδρες τοῦ Ἐφραίμ, νὰ κυνηγήσετε τοὺς Μαδιανῖτες, ἀξίζει περισσότερον ἀπὸ ὅσα ἔκαμεν ὅλη ἡ ἰδική μου οἰκογένεια).
3 Διὰ τοῦτο εἰς τὰ χέρια σας παρέδωκεν ὁ Κύριος τοὺς ἀρχηγοὺς τῶν Μαδιανιτῶν, τὸν Ὠρὴβ καὶ τὸν Ζήβ· ἐγὶ τὶ ἠμπόρεσα νὰ κάμω, τὸ ὁποῖον ἠμπορεῖ νὰ σνγκριθῇ μὲ αὐτὸ ποὺ ἐπετύχατε σεῖς;> Ὕστερα ἀπὸ αὐτὴν τὴν γλυκειάν, εἰρηνικὴν καὶ ταπεινὴν ἀπάντησιν του Γεδεὼν ὁ θυμός των ἔπεσε καὶ ἠρέμησε τὸ πνεῦμα των.
4 Καὶ ὁ Γεδεὼν ἦλθεν εἰς τὸν Ἰορδάνην καὶ τὸν ἐπέρασε αὐτὸς καὶ οἱ τριακόσιοι ἄνδρες, ποὺ ἦσαν μαζί του, οἱ ὁποῖοι παρὰ τὴν πεῖναν καὶ τὴν ἐξάντλησίν των κατεδίωκαν τοὺς Μαδιανῖτες. Ἐμπῆκαν εἰς τὴν περιοχὴν τῆς φυλῆς Γὰδ καὶ ἔφθασαν εἰς τὴν πόλιν Σοκχώθ,
5 Καὶ ὁ Γεδεὼν εἶπεν εἰς τοὺς κατοίκους τῆς πόλεως Σοκχώθ: <Δῶστε, σᾶς παρακαλῶ, ψωμιὰ διὰ νὰ τραφοῦν οἱ ἄνδρες αὐτοί, ποὺ μὲ ἀκολουθοῦν, διότι ἀπέκαμαν καὶ κινδυνεύουν νὰ πεθάνουν ἀπὸ τὴν πεῖναν· εἶναι ἐπείγουσα ἀνάγκη, διότι, ὅπως βλέπετε, καταδιώκω τοὺς Ζεβεὲ καὶ Σελμανά, τοὺς βασιλεῖς τῶν Μαδιανιτῶν>.
6 Ἄλλα οἱ ἀρχηγοὶ τῆς πόλεως Σοκχὼθ τοῦ ἀπάντησαν: <Διατὶ νὰ δώσωμεν τροφὴν εἰς τὸν στρατόν σου; Μήπως τὰ χέρια τῶν Ζεβεὲ καὶ Σελμανὰ εἶναι τώρα εἰς τὰ χέρια σου; Μήπως τοὺς ἔπιασες αἰχμαλώτους, ὥστε νὰ σοῦ δώσωμεν ψωμιά; Δὲν θὰ δώσωμεν εἰς τοὺς πεινασμένους στρατιῶτες σου ψωμιά>!
7 Εἰς τὴν ἀπόκρισίν των ὁ Γεδεὼν ἀπάντησε: <Διὰ τὴν ἀφιλοτιμίαν σας αὐτήν, ὅταν ὁ Κύριος θὰ παραδώσῃ τὸν Ζεβεὲ καὶ τὸν Σελμανὰ εἰς τὰ χέρια μου, ἐγὼ θὰ ἐπιστρέψω καὶ θὰ ἁλωνίσω τὰ κορμιά σας μέσα εἰς τὶς ἀγκαθιὲς τῆς ἐρήμου καὶ εἰς τὰ γαϊδουράγκαθα (κατ' ἄλλους: Ρείκια ἢ βατά)>!
8 Ὁ Γεδεὼν ἀπὸ ἐκεῖ ἐπροχώρησε μὲ τὸν στρατόν του εἰς τὸν πύργον Φανουήλ (κοντὰ εἰς τὸν παραπόταμον Ἰαβώκ) καὶ ἐμίλησε εἰς τοὺς κατοίκους Φανουὴλ μὲ τὸν ἴδιον τρόπον, ποὺ ἐμίλησε εἰς τοὺς κατοίκους τῆς Σοκχώθ· ἀλλὰ καὶ οἱ κάτοικοι τοῦ πύργου Φανουὴλ ἀπεκρίθησαν εἰς τὸν Γεδεὼν μὲ τὸν ἴδιον τρόπον, ποὺ τοῦ ἀπεκρίθησαν οἱ κάτοικοι τῆς Σοκχώθ.
9 Τότε ὁ Γεδεὼν εἶπε πρὸς τοὺς ἄνδρες τοῦ πύργου Φανουήλ: Ὅταν θὰ ἐπιστρέψω μὲ τὸ καλὸ πίσω, ἀφοῦ πλέον θὰ ἔχω ἠσυχάσει ἀπὸ τὸν πόλεμον ἐναντίον τῶν Μαδιανιτῶν, θὰ κατεδαφίσω καὶ θὰ σκάψω ἀπὸ τὰ θεμέλιά του τὸν ὀχυρὸν αὐτὸν πύργον>, ὁ ὁποῖος σᾶς ἔδωκε τόσον ἀέρα!
10 Οἱ βασιλεῖς τῶν Μαδιανιτῶν Ζεβεὲ καὶ Σελμανὰ εὑρίσκοντο εἰς Καρκάρ, μαζί των δὲ ἦταν καὶ ὁ στρατός των, ποὺ ἔφθανε τὶς δεκαπέντε περίπου χιλιάδες (15.000), Αὐτοὶ ἦσαν ὅλοι, ὅσοι ἔμειναν ἀπὸ τὸ πολυάριθμον στράτευμα τῶν ἐχθρῶν τοῦ Ἰσραήλ. Διότι ὅσοι ἔπεσαν νεκροί, ἦσαν ἑκατὸν εἴκοσι χιλιάδες ἄνδρες, οἱ ὁποῖοι ἔφεραν ρομφαίαν.
11 Ὁ Γεδεών, μετὰ ἀπὸ ὅσα συνήντησεν, ἐπροχώρησε ἀπὸ ἄλλον δρόμον, κοντὰ εἰς τὸ ἄκρον τῆς ἐρήμου, ὁ ὁποῖος ἐπερνοῦσε ἀπὸ σκηνὲς πτωχοτέρων Ἰσραηλιτῶν (τῶν νομάδων), ποὺ ἦσαν ἐγκατεστημένοι εἰς τὰ ἀνατολικὰ τῆς Ναβαὶ καὶ Ἰεγεβάλ. Ὁ Γεδεὼν ἐπετέθη καὶ ἐκτύπησε ξαφνικά, ἐξ ἐφόδου, τὸν ἐχθρικὸν στρατόν, ὁ ὁποῖος (ἐνόμιζεν) ὅτι ἐκεῖ ποὺ εὑρίσκετο, ἦταν ἀσφαλισμένος.
12 Οἱ δεκαπέντε περίπου χιλιάδες ἐνικήθησαν ἀπὸ τοὺς τριακοσίους τοῦ Γεδεών, οἱ δὲ Ζεβεὲ καὶ Σελμανὰ ἐτράπησαν εἰς φυγήν. Ὁ Γεδεὼν ὅμως τοὺς κατεδίωξε καὶ συνέλαβε τοὺς δύο βασηλεῖς τῶν Μαδιανιτῶν, τὸν Ζεβεὲ καὶ τὸν Σελμανά, καὶ εἰς ὅλον τὸ ἄλλο στράτευμα ἐδημιούργησε πανικόν, σύγχυσιν καὶ διάλυσιν.
13 Καὶ ὁ Γεδεών, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωάς, ἐπέστρεψε ἀπὸ τὸν πόλεμον ἀπὸ τὸν ἀνήφορον τῆς Ἀρὲς εἰς τὴν Σοκχώθ.
14 Καὶ (ἔξω ἀπὸ τὴν πόλιν) συνέλαβεν ἕνα νέον ἄνθρωπον ἀπὸ τοὺς ἄνδρες τῆς Σοκχὼθ καὶ τοῦ ἐζήτησε πληροφορίες διὰ τοὺς ἀρχηγοὺς καὶ προεστοὺς τῆς Σοκχώθ. Καὶ ὁ νέος ἔγραψε καὶ ἔδωκεν εἰς τὸν Γεδεὼν τὰ ὀνόματα τῶν ἀρχηγῶν καὶ τῶν προεστῶν τῆς Σοκχώθ· ὁ ἀριθμὸς ὅλων αὐτῶν ἦσαν ἑβδομῆντα ἑπτὰ (77) ἄνδρες.
15 Ὁ Γεδεὼν ἐπῆγε εἰς τοὺς ἀρχηγοὺς τῆς Σοκχὼθ καὶ τοὺς εἶπε: <Νά, εἶναι τώρα αἰχμάλωτοί μου ὁ Ζεβεὲ καὶ ὁ Σελμανά, διὰ τοὺς ὁποίους μὲ ἐχλευάσατε, μὲ ἐπεριφρονήσατε καὶ μοῦ εἴπατε: <Μήπως τὰ χέρια τῶν Ζεβεὲ καὶ Σελμανὰ εἶναι τώρα εἰς τὰ χέριά σου; Μήπως τοὺς ἔπιασες αἰχμαλώτους, ὥστε να δώσωμεν εἰς τοὺς ἄνδρες σου, ποὺ ἀπέκαμαν καὶ κινδυνεύουν νὰ ἀποθάνουν ἀπὸ τὴν πεῖναν, ψωμιά;>
16 Καὶ ἀφοῦ τοὺς ἔδειξε πόσον ἄδικον εἶχαν νὰ τοῦ φερθοῦν, ὅπως τοῦ ἐφέρθησαν, ἐπῆρε τοὺς προεστοὺς τῆς πόλεως Σοκχώθ, τοὺς ἔρριψεν εἰς τις ἀγκαθιὲς τῆς ἐρήμου καὶ εἰς τὰ γαϊδουράγκαθα καὶ εἰς αὐτὰ ἁλώνισε τὰ κορμιὰ τῶν ἐβδομῆντα ἑπτὰ ἐκείνων ἀνδρῶν τῆς πόλεως.
17 Ἐπίσης κατεδάφισε καὶ ἔσκαψε ἀπὸ τὰ θεμέλιά του τὸν ὀχυρὸν πύργον Φανουὴλ καὶ ἐφόνευσε τοὺς ἄνδρες τῆς πόλεως.
18 Κατόπιν ὁ Γεδεὼν ἐστράφη πρὸς τοὺς Ζεβεὲ καὶ Σελμανὰ καὶ τοὺς ἐρώτησε: <Σὰν ποίους ἔμοιαζαν οἱ ἄνδρες, τοὺς ὁποίους ἐσκοτώσατε (τίς προάλλες) εἰς τὸ Θαβώρ;> Οἱ δύο βασιλεῖς τοῦ ἀπάντησαν: <Ἔμοιαζαν μὲ σένα. Ἦσαν καὶ αὐτοί, ὅπως καὶ σύ, σὰν βασιλόπουλα>.
19 Καὶ ὁ Γεδεὼν τοὺς εἶπε: <Λοιπὸν ἦσαν ὅλοι ἀδέλφια μου, παιδιὰ τῆς ἰδίας μὲ ἑμὲ μητέρας. Ὁρκίζομαι εἰς τὸν ζωντανὸν Θέον, ὅτι ἐὰν δὲν τοὺς ἐσκοτώνατε ἔτσι χωρὶς λόγον καὶ τοὺς ἀφήνατε νὰ ζήσουν, δὲν θὰ σᾶς ἐσκότωνα τώρα καὶ ἐγώ· θὰ σᾶς ἐχάριζα τὴν ζωήν>.
20 Ὁ Γεδεὼν εἶπε τότε εἰς τὸ πρωτότοκον παιδί του, τὸν Ἰεθέρ: <Ἐμπρός· προχώρει· φόνευσέ τους!> Ἀλλὰ ὁ νεαρὸς Ἰεθὲρ δὲν ἐτράβηξε τὸ ξίφος του νὰ τοὺς φονεύσῃ, διότι ἐδίστασε καὶ ἐφοβήθη, ἐπειδὴ ἦταν ἀκὀμη πολὺ νέος καὶ δὲν εἶχε τόσην τόλμην.
21 Ὁ Ζεβεὲ καὶ ὁ Σελμανὰ εἶπαν εἰς τὸν Γεδεών: <Ἐμπρός· προχώρει σὺ καὶ ὅρμησε ἐπάνω μας νὰ μᾶς φονεύσῃς, διότι ἡ ἰδική σου δύναμις καὶ τὸ θάρρος εἶναι ἀνδρικά>. Τότε ὁ Γεδεὼν ἐπροχώρησε καὶ ἐφόνευσε τὸν Ζεβεὲ καὶ τὸν Σελμανά. Καὶ μόνον ὅταν αὐτοὶ ἔπεσαν κάτω νεκροί, ἐπῆρε (ὁ Γεδεὼν) τὰ χρυσᾶ στολίδια, ποὺ εἶχαν σχῆμα μισοφέγγαρου καὶ ἐκρέμοντο ἀπὸ τοὺς τραχήλους τῶν καμήλων τῶν δύο Μαδιανιτῶν ἡγεμόνων.
22 Μετὰ ἀπὸ τὴν μεγάλην νίκην καὶ τὰ κατορθώματα τοῦ Γεδεὼν οἱ Ἰσραηλῖται γεμᾶτοι εὐγνωμοσύνην τοῦ εἶπαν: <Κύριε, γίνε ἀρχηγός, κυβερνήτης μας καὶ σὺ καὶ κατόπιν ὁ υἱός σου καὶ ὕστερα ὁ υἱὸς τοῦ υἱοῦ σου· γίνε βασιλιᾶς μας μὲ δικαιώματα κληρονομικά. Σοῦ ἀξίζει· διότι σὺ μᾶς ἔσωσες ἀπὸ τὴν ἐξουσίαν καὶ τῇ τυραννίαν τῶν Μαδιανιτῶν>.
23 Ὁ Γεδεὼν ὅμως, ποὺ δὲν εἶχε μεθύσει ἀπὸ τὰ κατορθώματά του καὶ ἐδιατηροῦσε τὸ φρόνημα ὅτι αὐτὰ ἦσαν θαυμαστὰ ἔργα τοῦ Θεοῦ, τοὺς ἀπάντησε: <Δὲν θὰ γίνῃ ποτὲ ἀπὸ ἐμὲ αὐτό, ποὺ μοῦ προτείνετε. Δὲν θὰ γίνω ἐγὼ ἀρχηγὸς καὶ βασιλιᾶς σας μὲ κληρονομικὰ δικαιώματα. Δὲν θὰ γίνῃ ἑπομένως βασιλιᾶς σας οὔτε καὶ ὁ υἱός μου ὡς διάδοχος. Μοναδικὸς ἄρχοντας, κυρίαρχος, βασιλιᾶς σας εἶναι καὶ θὰ μείνῃ ὁ Κύριος!>
24 Καὶ ὁ Γεδεὼν ἐπρόσθεσε: <Θὰ σᾶς ζητήσω ὅμως μίαν χάριν· θὰ σᾶς ὑποβάλω ἕνα ἄλλο αἴτημα· κάθε ἂνδρας νὰ μοῦ δώσῃ ὅσα σκουλαρίκια ἐπῆρε ὡς λάφυρα ἀπὸ τὸν πόλεμον. (Διότι οἱ ἐχθροί, τοὺς ὁποίους ἑνικήσαμεν, εἶχαν χρυσᾶ σκουλαρίκια, ἐπειδὴ ἦσαν Ἰσμαηλῖται)>.
25 Ἐκεῖνοι τοῦ ἀπάντησαν: <Θὰ σοῦ τὰ δώσωμεν μὲ πολλὴν προθυμίαν>. Τότε ὁ Γεδεὼν ἄνοιξε καὶ ἄπλωσε τὸν μανδύαν του καὶ ἐκεῖ μέσα ἔρριψε κάθε Ἰσραηλίτης τὰ σκουλαρίκια, ποὺ ἐπῆρεν ὡς λάφυρα ἀπὸ τὸν πόλεμον.
26 Καὶ τὸ βάρος τῶν χρυσῶν σκουλαρικιῶν, τὰ ὁποῖα τοὺς ἐζήτησε καὶ τοῦ ἔδωκαν, ἔφθασε τοὺς χιλίους ἑπτακοσίους (1.700) χρυσοῦς σίκλους, ἐκτὸς ἀπὸ τὰ χρυσᾶ στολίδια, ποὺ εἶχαν σχῆμα μισοφέγγαρου, καὶ τῶν κοσμημάτων, ποὺ εἶχαν σχῆμα βρόχου, πολυπλόκου κόμβου (ἤ, κατ' ἄλλους, κολλάρων), καὶ τῶν φορεμάτων τῶν πορφυρῶν, ποὺ ἐφοροῦσαν οἱ Μαδιανῖται βασιλεῖς, καὶ ἐκτὸς ἀπὸ τὰ περιδέραια, ποὺ ἐκρέμοντο ἀπὸ τοὺς τραχήλους τῶν καμήλων των.
27 Ἀπὸ τὸ χρυσάφι αὐτο ὁ Γεδεὼν κατεσκεύασεν Ἐφὼδ καὶ τὸ ἐτοποθέτησεν εἰς τὴν πόλιν του, τὴν Ἐφραθά. Ὅλοι ὅμως οἰ Ἰσραηλῖται τὸ μετέβαλαν εἰς εἰδωλολατρικὸν ἀντικείμενον καὶ ἕνεκα τοῦ Ἐφὼδ αὐτοῦ ἔπεσαν εἰς εἰδωλολατρίαν. Ἔτσι τὸ Ἐφὼδ ἐκεῖνο εἶχε δυσάρεστες συνέπειες· ἔγινε διὰ τὸν Γεδεὼν καὶ ὅλην τὴν οἰκογένειάν του παγίδα καὶ σκάνδαλον.
28 Μετὰ τὸν θρίαμβον τοῦ Γεδεὼν οἱ Μαδιανῖται ἔμειναν συμμαζευμένοι καὶ μουδιασμένοι ἀπέναντι τῶν Ἰσραηλιτῶν καὶ δὲν ἐτόλμησαν πλέον νὰ σηκώσουν κεφάλι καὶ νὰ ξαναεπιτεθοῦν ἐναντίον τῶν Ἰσραηλιτῶν. Ἔτσι ἡ χώρα τῶν Ἰσραηλιτῶν ἔμεινεν ἥσυχη καὶ εἰρηνικὴ ἐπὶ σαράντα χρόνια, κατὰ τὰ ὁποῖα ἔζησεν ὁ Γεδεών.
29 Καὶ ὁ Ἱεροβάαλ (δηλαδὴ ὁ Γεδεών), ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωάς, ἐπῆγε καὶ ἐγκατεστάθη εἰς τὸ σπίτι του (εἰς τὴν Ἐφραθά).
30 Ὁ δὲ Γεδεὼν ἀπέκτησεν ἑβδομῆντα υἱούς, διότι εἶχε πολλὲς συζύγους.
31 Μία ἀπὸ τὶς δευτέρας τάξεως συζύγους του (παλλακὴ) ἔμενεν εἰς τὴν Συχέμ. Ἐγέννησε δὲ καὶ αὐτὴ εἰς τὸν Γεδεὼν υἱόν, καὶ τοῦ ἔδωσε τὸ ὄνομα Ἀβιμέλεχ.
32 Καὶ ὁ Γεδεών, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωάς, ἀπέθανεν εἰς τὴν πόλιν του καὶ ἐτάφη εἰς τὸν τάφον τοῦ πατέρα του Ἰωάς, εἰς τὴν πόλιν Ἐφραθὰ τῆς οἰκογενείας των Ἀβιεσδριτῶν.
33 Μόλις δὲ ἀπέθανε ὁ Γεδεών, συνέβη τοῦτο: Οἱ Ἰσραηλῖται ἀπεστάτησαν ἀπὸ τὸν Θεὸν καὶ ἐγύρισαν πάλιν εἰς τὴν εἰδωλολατρίαν μὲ τὶς διάφορες μορφὲς τοῦ Βάαλ καὶ ἔκαμαν συμφωνίαν μὲ τὸν εἰδωλικὸν θέον Βάαλ, διὰ νὰ εἶναι αὐτὸς θεός των!
34 Μὲ ὅλα αὐτὰ οἱ Ἰσραηλῖται ἐλησμόνησαν τὸν Κύριον, τὸν ἀληθινὸν Θεόν των, ὁ ὁποῖος τοὺς ἐλευθέρωσε ἀπὸ τὰ χέρια ὅλων τῶν ἐχθρῶν, ποὺ τοὺς ἐτυραννοῦσαν καὶ τοὺς ἐπίεζαν ἀπὸ ὅλα τὰ σημεῖα τῆς χώρας των.
35 Ἐπίσης οἱ Ἰσραηλῖται δὲν ἐφέρθησαν μὲ εὐγνωμοσύνην οὔτε καὶ πρὸς τὴν οἰκογένειαν τοῦ Ἱεροβάαλ (αὐτὸς εἶναι ὁ Γεδεών)· δὲν ἐφέρθησαν μὲ καλωσύνην καὶ σεβασμὸν ἀνάλογον πρὸς ὅλες τὶς μεγάλες εὐεργεσίες, τὶς ὁποῖες προσέφερεν αὐτὸς εἰς τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
αὶ εἶπαν πρὸς Γεδεὼν ἀνὴρ Ἐφραίμ· τί τὸ ρῆμα τοῦτο ἐποίησας ἡμῖν τοῦ μὴ καλέσαι ἡμᾶς, ὅτε ἐπορεύθης παρατάξασθαι ἐν Μαδιάμ; Καὶ διελέξαντο πρὸς αὐτὸν ἰσχυρῶς.	ἱ ἄνδρες τῆς φυλῆς Ἐφραὶμ εἶπαν διαμαρτυρόμενοι πρὸς τὸν Γεδεών· <διατὶ ἐφέρθης ἔτσι ἀπέναντί μας καὶ δὲν μᾶς ἐκάλεσες εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς ὅταν ἐξεστράτευσες ἐναντίον τῶν Μαδιανιτῶν;> Καὶ ἐφιλονίκησαν ἐναντίον αὐτοῦ μὲ πολὺ ὀξὺν τρόπον.	ἱ ἄνδρες τῆς φυλῆς τοῦ Ἐφραὶμ μὲ τὰ τρόπαια τῆς νίκης εἰς τὰ χέρια (τὰ κεφάλια τοῦ Ὠρὴβ καὶ τοῦ Ζήβ) διεμαρτυρήθησαν εἰς τὸν Γεδεὼν καὶ τοῦ εἴπαν: <Τὶ εἶναι αὐτὸ ποὺ μᾶς ἔκαμες; Διατὶ μᾶς ἐφέρθης ἔτσι; Διατὶ δὲν ἐκάλεσες καὶ ἐμᾶς, ὅταν ἐπῆγες νὰ πολεμήσῃς ἐναντίον τῶν Μαδιανιτῶν;> Παρεπονέθησαν δὲ πικρὰ καὶ ἐφιλονίκησαν μὲ ὀξύτητα μὲ τὸν Γεδεών.
2 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· τί ἐποίησα νῦν καθὼς ὑμεῖς; Ἢ οὐχὶ κρεῖσσον ἐπιφυλλὶς Ἐφραὶμ ἢ τρυγητὸς Ἀβιέζερ;	2 Ὁ δὲ Γεδεὼν εἶπε πρὸς αὐτούς· <τί ἔκαμα ἐγὼ πρὸς σᾶς καὶ τί ἐκάματε σεῖς; Δὲν εἶναι πλουσιώτερον τὸ τσαμπιδολόγημα ποὺ ἔκαμαν οἱ τῆς φυλῆς Ἐφραὶμ εἰς βάρος τῶν φευγόντων Μαδιανιτῶν ἐν συγκρίσει πρὸς τὸν τρυγητὸν ποῦ ἔκαμε τὸ γένος μου Ἀβιέζερ;	2 Ἄλλα ὁ Γεδεὼν τοὺς ἀπάντησε μὲ ταπείνωσιν καὶ πραότητα: <Τί περισσότερον ἔκαμα ἐγὼ ἐν συγκρίσει πρὸς αὐτὰ ποὺ ἐκάματε σεῖς; Δὲν εἶναι μεγαλύτερον καὶ σπουδαιότερον τὸ ραχολόγημα τῶν σταφυλιῶν ἐκ μέρους τῆς φυλῆς τοῦ Ἐφραὶμ ἀπὸ τὸν τρυγητὸν τῆς ἰδικῆς μου οἰκογενείας, τῆς οἰκογενείας τοῦ Ἀβιεζέρ; (δηλαδὴ αὐτὸ ποὺ ἐκάματε σεῖς, οἱ ἄνδρες τοῦ Ἐφραίμ, νὰ κυνηγήσετε τοὺς Μαδιανῖτες, ἀξίζει περισσότερον ἀπὸ ὅσα ἔκαμεν ὅλη ἡ ἰδική μου οἰκογένεια).
3 Ἐν χειρὶ ὑμῶν παρέδωκε Κύριος τοὺς ἄρχοντας Μαδιάμ, τὸν Ὠρὴβ καὶ τὸν Ζήβ· καὶ τί ἠδυνήθην ποιῆσαι ὡς ὑμεῖς; Τότε ἀνέθη τὸ πνεῦμα αὐτῶν ἀπ' αὐτοῦ ἐν τῷ λαλῆσαι αὐτὸν τὸν λόγον τοῦτον.	3 Εἰς τὰ ἰδικά σας χέρια παρέδωσεν ὁ Κύριος τοὺς ἀρχηγοὺς τῶν Μαδιανιτῶν, τὸν Ὠρὴβ καὶ Ζήβ. Τί δὲ κατόρθωσα ἐγὼ ἐμπρὸς εἰς τὸ ἰδικόν σας κατόρθωμα;> Μὲ αὐτὸν τὸν εἰρηνικὸν τρόπον ὡμίλησεν ὁ Γεδεὼν καὶ εἰρήνευσαν τὰ πνεύματα ἐκείνων.	3 Διὰ τοῦτο εἰς τὰ χέρια σας παρέδωκεν ὁ Κύριος τοὺς ἀρχηγοὺς τῶν Μαδιανιτῶν, τὸν Ὠρὴβ καὶ τὸν Ζήβ· ἐγὶ τὶ ἠμπόρεσα νὰ κάμω, τὸ ὁποῖον ἠμπορεῖ νὰ σνγκριθῇ μὲ αὐτὸ ποὺ ἐπετύχατε σεῖς;> Ὕστερα ἀπὸ αὐτὴν τὴν γλυκειάν, εἰρηνικὴν καὶ ταπεινὴν ἀπάντησιν του Γεδεὼν ὁ θυμός των ἔπεσε καὶ ἠρέμησε τὸ πνεῦμα των.
4 Καὶ ἦλθε Γεδεὼν ἐπὶ τὸν Ἰορδάνην, καὶ διέβη αὐτὸς καὶ οἱ τριακόσιοι ἄνδρες οἱ μετ' αὐτοῦ πεινῶντες καὶ διώκοντες.	4 Κατόπιν ὁ Γεδεὼν ἦλθεν εἰς τὸν Ἰορδάνην ποταμόν, τὸν διέβη αὐτὸς καὶ οἱ μετ' αὐτοῦ 300 ἄνδρες, οἱ ὁποῖοι καίτοι πεινῶντες κατεδίωκον τοὺς ἐχθρούς.	4 Καὶ ὁ Γεδεὼν ἦλθεν εἰς τὸν Ἰορδάνην καὶ τὸν ἐπέρασε αὐτὸς καὶ οἱ τριακόσιοι ἄνδρες, ποὺ ἦσαν μαζί του, οἱ ὁποῖοι παρὰ τὴν πεῖναν καὶ τὴν ἐξάντλησίν των κατεδίωκαν τοὺς Μαδιανῖτες. Ἐμπῆκαν εἰς τὴν περιοχὴν τῆς φυλῆς Γὰδ καὶ ἔφθασαν εἰς τὴν πόλιν Σοκχώθ,
5 Καὶ εἶπε τοῖς ἀνδράσι Σοκχώθ· δότε δὴ ἄρτους εἰς τροφὴν τῷ λαῷ τούτῳ τῷ ἐν ποσί μου, ὅτι ἐκλείπουσι, καὶ ἰδοὺ ἐγὼ εἰμι διώκων ὀπίσω τοῦ Ζεβεὲ καὶ Σελμανὰ βασιλέων Μαδιάμ.	5 Ἔφθασαν εἰς Σοκχὼθ καὶ ὁ Γεδεὼν εἶπεν εἰς τοὺς κατοίκους τῆς πόλεως αὐτῆς· <δώσατέ μας σᾶς παρακαλῶ ἄρτους, διὰ νὰ φάγουν οἱ ἄνδρες ποὺ μὲ ἀκολουθοῦν, διότι ἔχουν παραλύσει ἀπὸ τὴν πεῖναν. Καὶ ὅμως πρέπει νὰ μὲ ἀκολουθήσουν εἰς καταδίωξιν τοῦ Ζεβεὲ καὶ Σελμανά, βασιλέων τῆς Μαδιάμ>.	5 Καὶ ὁ Γεδεὼν εἶπεν εἰς τοὺς κατοίκους τῆς πόλεως Σοκχώθ: <Δῶστε, σᾶς παρακαλῶ, ψωμιὰ διὰ νὰ τραφοῦν οἱ ἄνδρες αὐτοί, ποὺ μὲ ἀκολουθοῦν, διότι ἀπέκαμαν καὶ κινδυνεύουν νὰ πεθάνουν ἀπὸ τὴν πεῖναν· εἶναι ἐπείγουσα ἀνάγκη, διότι, ὅπως βλέπετε, καταδιώκω τοὺς Ζεβεὲ καὶ Σελμανά, τοὺς βασιλεῖς τῶν Μαδιανιτῶν>.
6 Καὶ εἶπον οἱ ἄρχοντες Σοκχώθ· μὴ χεὶρ Ζεβεὲ καὶ Σελμανὰ νῦν ἐν χειρί σου; Οὐ δώσομεν τῇ δυνάμει σου ἄρτους;	6 Οἱ ἄρχοντες τῆς Σοκχώθ, καιροσκόποι, ἀπήντησαν· <μήπως τάχα καὶ ἔχουν περιέλθει εἰς τὰ χέρια σου ὁ Ζεβεὲ καὶ ὁ Σελμανά, ὥστε νὰ δώσωμεν ἡμεῖς ἄρτους εἰς τοὺς στρατιώτας σου;	6 Ἄλλα οἱ ἀρχηγοὶ τῆς πόλεως Σοκχὼθ τοῦ ἀπάντησαν: <Διατὶ νὰ δώσωμεν τροφὴν εἰς τὸν στρατόν σου; Μήπως τὰ χέρια τῶν Ζεβεὲ καὶ Σελμανὰ εἶναι τώρα εἰς τὰ χέρια σου; Μήπως τοὺς ἔπιασες αἰχμαλώτους, ὥστε νὰ σοῦ δώσωμεν ψωμιά; Δὲν θὰ δώσωμεν εἰς τοὺς πεινασμένους στρατιῶτες σου ψωμιά>!
7 Καὶ εἶπε Γεδεών· διὰ τοῦτο ἐν τῷ δοῦναι Κύριον τὸν Ζεβεὲ καὶ τὸν Σελμανὰ ἐν χειρί μου, καὶ ἐγὼ ἀλοήσω τὰς σάρκας ὑμῶν ἐν ταῖς ἀκάνθαις τῆς ἐρήμου καὶ ἐν ταῖς Βαρκηνίμ.	7 Ἀγανακτήσας ὁ Γεδεὼν εἶπε πρὸς αὐτούς· <διὰ τὴν καιροσκοπικὴν αὐτὴν συμπεριφοράν σας, ὅταν ὁ Κύριος παραδώσῃ εἰς τὰ χέρια μου τὸν Ζεβεὲ καὶ τὸν Σελμανά, ἐγὼ θὰ ἁλωνίσω καὶ θὰ διασκορπίσω καὶ θὰ σχίσω τὰ σώματά σας εἰς τὰ ἀγκάθια τῆς ἐρήμου καὶ εἰς τὰ βάτα>.	7 Εἰς τὴν ἀπόκρισίν των ὁ Γεδεὼν ἀπάντησε: <Διὰ τὴν ἀφιλοτιμίαν σας αὐτήν, ὅταν ὁ Κύριος θὰ παραδώσῃ τὸν Ζεβεὲ καὶ τὸν Σελμανὰ εἰς τὰ χέρια μου, ἐγὼ θὰ ἐπιστρέψω καὶ θὰ ἁλωνίσω τὰ κορμιά σας μέσα εἰς τὶς ἀγκαθιὲς τῆς ἐρήμου καὶ εἰς τὰ γαϊδουράγκαθα (κατ' ἄλλους: Ρείκια ἢ βατά)>!
8 Καὶ ἀνέβη ἐκεῖθεν εἰς Φανουὴλ καὶ ἐλάλησε πρὸς αὐτοὺς ὠσαύτως, καὶ ἀπεκρίθησαν αὐτῷ οἱ ἄνδρες Φανουὴλ ὃν τρόπον ἀπεκρίθησαν ἄνδρες Σοκχώθ.	8 Ἀπὸ τὴν Σοκχὼθ ἀνέβη ὁ Γεδεὼν μὲ τοὺς ἰδικούς του εἰς Φανουὴλ καὶ εἶπεν εἰς αὐτοὺς τὰ ἴδια. Οἱ δὲ κάτοικοι τῆς πόλεως Φανουὴλ ἀπήντησαν κατὰ τὸν ἴδιον τρόπον, ὅπως καὶ οἱ κάτοικοι τῆς Σοκχώθ.	8 Ὁ Γεδεὼν ἀπὸ ἐκεῖ ἐπροχώρησε μὲ τὸν στρατόν του εἰς τὸν πύργον Φανουήλ (κοντὰ εἰς τὸν παραπόταμον Ἰαβώκ) καὶ ἐμίλησε εἰς τοὺς κατοίκους Φανουὴλ μὲ τὸν ἴδιον τρόπον, ποὺ ἐμίλησε εἰς τοὺς κατοίκους τῆς Σοκχώθ· ἀλλὰ καὶ οἱ κάτοικοι τοῦ πύργου Φανουὴλ ἀπεκρίθησαν εἰς τὸν Γεδεὼν μὲ τὸν ἴδιον τρόπον, ποὺ τοῦ ἀπεκρίθησαν οἱ κάτοικοι τῆς Σοκχώθ.
9 Καὶ εἶπε Γεδεὼν πρὸς ἄνδρας Φανουήλ· ἐν ἐπιστροφῇ μου μετ' εἰρήνης κατασκάψω τὸν πύργον τοῦτον.	9 Ὁ Γεδεὼν εἶπε πρὸς τοὺς ἄνδρας τῆς Φανουήλ· <ὅταν μετὰ τὴν νίκην μου θὰ ἐπιστρέψω, θὰ κρημνίσω καὶ θὰ κατασκάψω τὸν πύργον τοῦτον>.	9 Τότε ὁ Γεδεὼν εἶπε πρὸς τοὺς ἄνδρες τοῦ πύργου Φανουήλ: Ὅταν θὰ ἐπιστρέψω μὲ τὸ καλὸ πίσω, ἀφοῦ πλέον θὰ ἔχω ἠσυχάσει ἀπὸ τὸν πόλεμον ἐναντίον τῶν Μαδιανιτῶν, θὰ κατεδαφίσω καὶ θὰ σκάψω ἀπὸ τὰ θεμέλιά του τὸν ὀχυρὸν αὐτὸν πύργον>, ὁ ὁποῖος σᾶς ἔδωκε τόσον ἀέρα!
10 Καὶ Ζεβεὲ καὶ Σελμανὰ ἐν Καρκάρ, καὶ ἡ παρεμβολὴ αὐτῶν μετ' αὐτῶν ὡσεὶ δεκαπέντε χιλιάδες, πάντες οἱ καταλελειμμένοι ἀπὸ πάσης παρεμβολῆς ἀλλοφύλων, καὶ οἱ πεπτωκότες ἑκατὸν εἴκοσι χιλιάδες ἀνδρῶν σπωμένων ρομφαίαν.	10 Οἱ βασιλεῖς Ζεβεὲ καὶ Σελμανὰ ἦσαν εἰς Καρκάρ. Μαζῆ δὲ μὲ αὐτοὺς ἦτο καὶ στρατὸς περὶ τὰς δέκα πέντε χιλιάδας. Αὐτοὶ ἦσαν ὅλοι οἱ ἀπομείναντες ἀπὸ τὸν στρατὸν τῶν ἀλλοφύλων, ἐνῶ οἱ φονευθέντες ἔνοπλοι στρατιῶται ἔφθασαν τὰς ἑκατὸν εἴκοσι χιλιάδας.	10 Οἱ βασιλεῖς τῶν Μαδιανιτῶν Ζεβεὲ καὶ Σελμανὰ εὑρίσκοντο εἰς Καρκάρ, μαζί των δὲ ἦταν καὶ ὁ στρατός των, ποὺ ἔφθανε τὶς δεκαπέντε περίπου χιλιάδες (15.000), Αὐτοὶ ἦσαν ὅλοι, ὅσοι ἔμειναν ἀπὸ τὸ πολυάριθμον στράτευμα τῶν ἐχθρῶν τοῦ Ἰσραήλ. Διότι ὅσοι ἔπεσαν νεκροί, ἦσαν ἑκατὸν εἴκοσι χιλιάδες ἄνδρες, οἱ ὁποῖοι ἔφεραν ρομφαίαν.
11 Καὶ ἀνέβη Γεδεὼν ὁδὸν τῶν σκηνούντων ἐν σκηναῖς ἀπὸ ἀνατολῶν τῆς Ναβαὶ καὶ Ἰεγεβάλ· καὶ ἐπάταξε τὴν παρεμβολήν, καὶ ἡ παρεμβολὴ ἦν πεποιθυῖα.	11 Ὁ Γεδεὼν ἐπροχώρησεν ἐναντίον τῶν ἐχθρῶν του ἀπὸ τὴν ὁδὸν τῶν σκηνιτῶν, ἀνατολικὰ τῆς Ναβαὶ καὶ Ἰεγεβάλ. Ἐκεῖ δὲ ἐκτύπησε τὸν ἐχθρικὸν στρατόν, ὁ ὁποῖος ἐθεώρει τὸν ἑαυτόν του ἐν ἀσφαλείᾳ.	11 Ὁ Γεδεών, μετὰ ἀπὸ ὅσα συνήντησεν, ἐπροχώρησε ἀπὸ ἄλλον δρόμον, κοντὰ εἰς τὸ ἄκρον τῆς ἐρήμου, ὁ ὁποῖος ἐπερνοῦσε ἀπὸ σκηνὲς πτωχοτέρων Ἰσραηλιτῶν (τῶν νομάδων), ποὺ ἦσαν ἐγκατεστημένοι εἰς τὰ ἀνατολικὰ τῆς Ναβαὶ καὶ Ἰεγεβάλ. Ὁ Γεδεὼν ἐπετέθη καὶ ἐκτύπησε ξαφνικά, ἐξ ἐφόδου, τὸν ἐχθρικὸν στρατόν, ὁ ὁποῖος (ἐνόμιζεν) ὅτι ἐκεῖ ποὺ εὑρίσκετο, ἦταν ἀσφαλισμένος.
12 Καὶ ἔφυγον Ζεβεὲ καὶ Σελμανά, καὶ ἐδίωξεν ὀπίσω αὐτῶν καὶ ἐκράτησε τοὺς δύο βασιλεῖς Μαδιάμ, τὸν Ζεβεὲ καὶ τὸν Σελμανά, καὶ πᾶσαν τὴν παρεμβολὴν ἐξέστησε.	12 Οἱ ἐχθροὶ ἐνικήθησαν, οἱ δὲ δύο βασιλεῖς Ζεβεὲ καὶ Σελμανὰ ἐτράπησαν εἰς φυγήν. Ὁ Γεδεὼν τοὺς κατεδίωξε, συνέλαβε τοὺς δύο βασιλεῖς καὶ ἐπέφερεν ἀναστάτωσιν καὶ σύγχυσιν εἰς ὅλον τὸν ἐχθρικὸν στρατόν.	12 Οἱ δεκαπέντε περίπου χιλιάδες ἐνικήθησαν ἀπὸ τοὺς τριακοσίους τοῦ Γεδεών, οἱ δὲ Ζεβεὲ καὶ Σελμανὰ ἐτράπησαν εἰς φυγήν. Ὁ Γεδεὼν ὅμως τοὺς κατεδίωξε καὶ συνέλαβε τοὺς δύο βασηλεῖς τῶν Μαδιανιτῶν, τὸν Ζεβεὲ καὶ τὸν Σελμανά, καὶ εἰς ὅλον τὸ ἄλλο στράτευμα ἐδημιούργησε πανικόν, σύγχυσιν καὶ διάλυσιν.
13 Καὶ ἐπέστρεψε Γεδεὼν υἱὸς Ἰωὰς ἀπὸ τῆς παρατάξεως ἀπὸ ἐπάνωθεν τῆς παρατάξεως Ἀρές.	13 Νικητὴς ὁ Γεδεών, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωάς, ἐπέστρεψεν ἐκ τῆς μάχης ἀπὸ τὸ ἐπάνω μέρος τῆς Ἀρές, εἰς Σοκχώθ.	13 Καὶ ὁ Γεδεών, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωάς, ἐπέστρεψε ἀπὸ τὸν πόλεμον ἀπὸ τὸν ἀνήφορον τῆς Ἀρὲς εἰς τὴν Σοκχώθ.
14 Καὶ συνέλαβε παιδάριον ἀπὸ τῶν ἀνδρῶν Σοκχὼθ καὶ ἐπηρώτησεν αὐτόν, καὶ ἔγραψε πρὸς αὐτὸν ὀνόματα τῶν ἀρχόντων Σοκχὼθ καὶ τῶν πρεσβυτέρων αὐτῶν, ἑβδομήκοντα καὶ ἑπτὰ ἄνδρας.	14 Ἔξω ἀπὸ τὴν Σοκχὼθ συνέλαβεν ἕνα παιδάριον ἀπὸ τοὺς κατοίκους τῆς πόλεως καὶ τὸ ἠρώτησε διὰ τὰ ὀνόματα τῶν ἀρχόντων καὶ τῶν πρεσβυτέρων τῆς πόλεως. Τὸ παιδάριον ἔγραψε τὰ ὀνόματα ἕβδομήκοντα ἑπτὰ ἀνδρῶν καὶ τὰ ἔδωκεν εἰς τὸν Γεδεών.	14 Καὶ (ἔξω ἀπὸ τὴν πόλιν) συνέλαβεν ἕνα νέον ἄνθρωπον ἀπὸ τοὺς ἄνδρες τῆς Σοκχὼθ καὶ τοῦ ἐζήτησε πληροφορίες διὰ τοὺς ἀρχηγοὺς καὶ προεστοὺς τῆς Σοκχώθ. Καὶ ὁ νέος ἔγραψε καὶ ἔδωκεν εἰς τὸν Γεδεὼν τὰ ὀνόματα τῶν ἀρχηγῶν καὶ τῶν προεστῶν τῆς Σοκχώθ· ὁ ἀριθμὸς ὅλων αὐτῶν ἦσαν ἑβδομῆντα ἑπτὰ (77) ἄνδρες.
15 Καὶ παρεγένετο Γεδεὼν πρὸς τοὺς ἄρχοντας Σοκχὼθ καὶ εἶπεν· ἰδοὺ Ζεβεὲ καὶ Σελμανά, ἐν οἷς ὠνειδίσατέ με λέγοντες· μὴ χεὶρ Ζεβεὲ καὶ Ζελμανὰ νῦν ἐν χειρί σου, ὅτι δώσομεν τοῖς ἀνδράσι σου τοῖς ἐκλείπουσιν ἄρτους;	15 Εἰσῆλθεν ὁ Γεδεὼν εἰς τὴν πόλιν καὶ εἶπεν εἰς τοὺς ἄρχοντας Σοκχώθ· <ἰδού, εἶναι τώρα εἰς τὰ χέρια μου ὁ Ζεβεὲ καὶ ὁ Σελμανὰ διὰ τοὺς ὁποίους τότε μὲ εἰρωνευθήκατε καὶ μοῦ εἴπατε· Μήπως τάχα καὶ εἶναι τώρα εἰς τὰ χέρια σου ὁ Ζεβεὲ καὶ ὁ Σελμανὰ ὥστε νὰ δώσωμεν ἄρτους εἰς τοὺς ἐξηντλημένους ἀπὸ τὴν πεῖναν ἄνδρας;>	15 Ὁ Γεδεὼν ἐπῆγε εἰς τοὺς ἀρχηγοὺς τῆς Σοκχὼθ καὶ τοὺς εἶπε: <Νά, εἶναι τώρα αἰχμάλωτοί μου ὁ Ζεβεὲ καὶ ὁ Σελμανά, διὰ τοὺς ὁποίους μὲ ἐχλευάσατε, μὲ ἐπεριφρονήσατε καὶ μοῦ εἴπατε: <Μήπως τὰ χέρια τῶν Ζεβεὲ καὶ Σελμανὰ εἶναι τώρα εἰς τὰ χέριά σου; Μήπως τοὺς ἔπιασες αἰχμαλώτους, ὥστε να δώσωμεν εἰς τοὺς ἄνδρες σου, ποὺ ἀπέκαμαν καὶ κινδυνεύουν νὰ ἀποθάνουν ἀπὸ τὴν πεῖναν, ψωμιά;>
16 Καὶ ἔλαβε τοὺς πρεσβυτέρους τῆς πόλεως ἐν ταῖς ἀκάνθαις τῆς ἐρήμου καὶ ταῖς Βαρκηνὶμ καὶ ἠλόησεν ἐν αὐτοῖς τοὺς ἄνδρας τῆς πόλεως.	16 Συνέλαβε κατόπιν ὁ Γεδεὼν τοὺς πρεσβυτέρους τῆς Σοκχώθ, ἐπῆρεν ἀγκάθια ἀπὸ τὴν ἔρημον καὶ βάτα καὶ μὲ αὐτὰ ἁλώνισε τοὺς ἄνδρας τῆς πόλεως.	16 Καὶ ἀφοῦ τοὺς ἔδειξε πόσον ἄδικον εἶχαν νὰ τοῦ φερθοῦν, ὅπως τοῦ ἐφέρθησαν, ἐπῆρε τοὺς προεστοὺς τῆς πόλεως Σοκχώθ, τοὺς ἔρριψεν εἰς τις ἀγκαθιὲς τῆς ἐρήμου καὶ εἰς τὰ γαϊδουράγκαθα καὶ εἰς αὐτὰ ἁλώνισε τὰ κορμιὰ τῶν ἐβδομῆντα ἑπτὰ ἐκείνων ἀνδρῶν τῆς πόλεως.
17 Καὶ τὸν πύργον Φανουὴλ κατέσκαψε καὶ ἀπέκτεινε τοὺς ἄνδρας τῆς πόλεως.	17 Τὸν πύργον Φανουὴλ ἐκρήμνισεν ἐκ θεμελίων καὶ τοὺς ἄνδρας τῆς πόλεως ἐφόνευσε.	17 Ἐπίσης κατεδάφισε καὶ ἔσκαψε ἀπὸ τὰ θεμέλιά του τὸν ὀχυρὸν πύργον Φανουὴλ καὶ ἐφόνευσε τοὺς ἄνδρες τῆς πόλεως.
18 Καὶ εἶπε πρὸς Ζεβεὲ καὶ Σαλμανά· ποῦ οἱ ἄνδρες, οὓς ἀπεκτείνατε ἐν Θαβώρ; Καὶ εἶπαν· ὡς σύ, ὡς αὐτοὶ εἰς ὁμοίωμα υἱοῦ βασιλέως.	18 Ἠρώτησε δὲ τὸν Ζεβεὲ καὶ τὸν Σελμανά· <πῶς ἦσαν οἱ ἄνδρες τοὺς ὁποίους ἐφονεύσατε εἰς τὸ Θαβώρ;> Ἐκεῖνοι ἀπήντησαν· <ὅπως εἶσαι σύ. Εἶχαν ὄψιν υἱῶν βασιλέως ὅπως καὶ σύ>.	18 Κατόπιν ὁ Γεδεὼν ἐστράφη πρὸς τοὺς Ζεβεὲ καὶ Σελμανὰ καὶ τοὺς ἐρώτησε: <Σὰν ποίους ἔμοιαζαν οἱ ἄνδρες, τοὺς ὁποίους ἐσκοτώσατε (τίς προάλλες) εἰς τὸ Θαβώρ;> Οἱ δύο βασιλεῖς τοῦ ἀπάντησαν: <Ἔμοιαζαν μὲ σένα. Ἦσαν καὶ αὐτοί, ὅπως καὶ σύ, σὰν βασιλόπουλα>.
19 Καὶ εἶπε Γεδεών· ἀδελφοί μου καὶ υἱοὶ τῆς μητρός μου ἦσαν· ζῇ Κύριος, εἰ ἐζωογονήκειτε αὐτούς, οὐκ ἂν ἀπέκτεινα ὑμᾶς.	19 Ὁ Γεδεὼν εἶπεν· <αὐτοὶ ἦσαν πραγματικοὶ ἀδελφοί μου, παιδιὰ τῆς μητρός μου. Ὁρκίζομαι εἰς τὸν ζῶντα Θεόν, ἐὰν τοὺς ἀφήνατε ἐν τῇ ζωῇ, οὔτε ἐγὼ θὰ σᾶς ἐφόνευα>.	19 Καὶ ὁ Γεδεὼν τοὺς εἶπε: <Λοιπὸν ἦσαν ὅλοι ἀδέλφια μου, παιδιὰ τῆς ἰδίας μὲ ἑμὲ μητέρας. Ὁρκίζομαι εἰς τὸν ζωντανὸν Θέον, ὅτι ἐὰν δὲν τοὺς ἐσκοτώνατε ἔτσι χωρὶς λόγον καὶ τοὺς ἀφήνατε νὰ ζήσουν, δὲν θὰ σᾶς ἐσκότωνα τώρα καὶ ἐγώ· θὰ σᾶς ἐχάριζα τὴν ζωήν>.
20 Καὶ εἶπεν Ἰεθὲρ τῷ πρωτοτόκῳ αὐτοῦ· ἀναστὰς ἀπόκτεινον αὐτούς· καὶ οὐκ ἔσπασε τὸ παιδάριον τὴν ρομφαίαν αὐτοῦ, ὅτι ἐφοβήθη, ὅτι ἕτι νεώτερος ἦν.	20 Ἀμέσως δὲ εἶπεν εἰς τὸν πρωτοτόκον υἱόν του, τὸν Ἰεθέρ· <σήκω καὶ θανάτωσέ τους>. Ἀλλὰ τὰ παιδάριον τοῦτο δὲν ἀνέσυρε τὴν μάχαιράν του διότι τοῦ ἔλειπε τὸ θάρρος· ἦτο ἀκόμη μικρός.	20 Ὁ Γεδεὼν εἶπε τότε εἰς τὸ πρωτότοκον παιδί του, τὸν Ἰεθέρ: <Ἐμπρός· προχώρει· φόνευσέ τους!> Ἀλλὰ ὁ νεαρὸς Ἰεθὲρ δὲν ἐτράβηξε τὸ ξίφος του νὰ τοὺς φονεύσῃ, διότι ἐδίστασε καὶ ἐφοβήθη, ἐπειδὴ ἦταν ἀκὀμη πολὺ νέος καὶ δὲν εἶχε τόσην τόλμην.
21 Καὶ εἶπε Ζεβεὲ καὶ Σελμανά· ἀνάστα σὺ καὶ συνάντησον ἡμῖν, ὅτι ὡς ἀνδρὸς ἡ δύναμίς σου. Καὶ ἀνέστη Γεδεὼν καὶ ἀπέκτεινε τὸν Ζεβεὲ καὶ τὸν Σελμανὰ καὶ ἔλαβε τοὺς μηνίσκους τοὺς ἐν τοῖς τραχήλοις τῶν καμήλων αὐτῶν.	21 Ὁ Ζεβεὲ καὶ ὁ Σελμανὰ εἶπον πρὸς τὸν Γεδεών· <σήκω σὺ καὶ ἔλα ἐναντίον μας νὰ μᾶς φονεύσῃς διότι ἡ δύναμίς σου εἶναι πράγματι δύναμις ἀνδρός>. Ὁ Γεδεὼν ἠγέρθη καὶ ἐφόνευσε τὸν Ζεβεὲ καὶ τὸν Σελμανά. Ἔλαβε δὲ ἀπὸ τοὺς τραχήλους τῶν καμήλων τὰ εἰς σχῆμα ἠμισελήνου κοσμήματά των.	21 Ὁ Ζεβεὲ καὶ ὁ Σελμανὰ εἶπαν εἰς τὸν Γεδεών: <Ἐμπρός· προχώρει σὺ καὶ ὅρμησε ἐπάνω μας νὰ μᾶς φονεύσῃς, διότι ἡ ἰδική σου δύναμις καὶ τὸ θάρρος εἶναι ἀνδρικά>. Τότε ὁ Γεδεὼν ἐπροχώρησε καὶ ἐφόνευσε τὸν Ζεβεὲ καὶ τὸν Σελμανά. Καὶ μόνον ὅταν αὐτοὶ ἔπεσαν κάτω νεκροί, ἐπῆρε (ὁ Γεδεὼν) τὰ χρυσᾶ στολίδια, ποὺ εἶχαν σχῆμα μισοφέγγαρου καὶ ἐκρέμοντο ἀπὸ τοὺς τραχήλους τῶν καμήλων τῶν δύο Μαδιανιτῶν ἡγεμόνων.
22 Καὶ εἶπον ἀνὴρ Ἰσραὴλ πρὸ Γεδεών· κύριε, ἄρξον ἡμῶν καὶ σὺ καὶ ὁ υἱός σου καὶ ὁ υἱὸς τοῦ υἱοῦ σου, ὅτι σὺ ἔσωσας ἡμᾶς ἐκ χειρὸς Μαδιάμ.	22 Οἱ ᾿Ισραηλῖται εὐγνωμονοῦντες καὶ ἐνθουσιασμένοι διὰ τὴν νίκην τοῦ Γεδεὼν τοῦ εἶπαν· <κύριε, γίνε σὺ ἀρχηγός μας καὶ ἔπειτα ἀπό σὲ ὁ υἱός σου καὶ κατόπιν ὁ ἔγγονός σου, διότι σὺ μᾶς ἔσωσες ἀπὸ τὴν τυραννικὴν κυριαρχίαν τῶν Μαδιανιτῶν>.	22 Μετὰ ἀπὸ τὴν μεγάλην νίκην καὶ τὰ κατορθώματα τοῦ Γεδεὼν οἱ Ἰσραηλῖται γεμᾶτοι εὐγνωμοσύνην τοῦ εἶπαν: <Κύριε, γίνε ἀρχηγός, κυβερνήτης μας καὶ σὺ καὶ κατόπιν ὁ υἱός σου καὶ ὕστερα ὁ υἱὸς τοῦ υἱοῦ σου· γίνε βασιλιᾶς μας μὲ δικαιώματα κληρονομικά. Σοῦ ἀξίζει· διότι σὺ μᾶς ἔσωσες ἀπὸ τὴν ἐξουσίαν καὶ τῇ τυραννίαν τῶν Μαδιανιτῶν>.
23 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτοὺς Γεδεών· οὐκ ἄρξω ἐγώ, καὶ οὐκ ἄρξει ὁ υἱός μου ἐν ὑμῖν· Κύριος ἄρξει ὑμῶν.	23 Ὁ Γεδεὼν ἀπήντησε πρὸς αὐτούς· <οὔτε ἐγὼ θὰ γίνω ἀρχηγός σας οὔτε ὁ υἱός μου θὰ γίνῃ ἀρχηγός σας. Ὁ Κύριος θὰ εἶναι ὁ μοναδικὸς ἀρχηγός σας>.	23 Ὁ Γεδεὼν ὅμως, ποὺ δὲν εἶχε μεθύσει ἀπὸ τὰ κατορθώματά του καὶ ἐδιατηροῦσε τὸ φρόνημα ὅτι αὐτὰ ἦσαν θαυμαστὰ ἔργα τοῦ Θεοῦ, τοὺς ἀπάντησε: <Δὲν θὰ γίνῃ ποτὲ ἀπὸ ἐμὲ αὐτό, ποὺ μοῦ προτείνετε. Δὲν θὰ γίνω ἐγὼ ἀρχηγὸς καὶ βασιλιᾶς σας μὲ κληρονομικὰ δικαιώματα. Δὲν θὰ γίνῃ ἑπομένως βασιλιᾶς σας οὔτε καὶ ὁ υἱός μου ὡς διάδοχος. Μοναδικὸς ἄρχοντας, κυρίαρχος, βασιλιᾶς σας εἶναι καὶ θὰ μείνῃ ὁ Κύριος!>
24 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτοὺς Γεδεών· αἱτήσομαι παρ' ὑμῶν αἴτημα καὶ δότε μοι ἀνὴρ ἐνώτιον ἐκ σκύλων αὐτοῦ· ὅτι ἐνώτια χρυσᾶ αὐτοῖς, ὅτι ἦσαν Ἰσμαηλῖται.	24 Εἶπε δὲ πρὸς αὐτοὺς ὁ Γεδεών· <θὰ ὑποβάλω εἰς σᾶς ἕνα αἴτημα· ὁ καθένας σας ἂς μοῦ δώσῃ ἀπὸ τὰ λάφυρα τοῦ πολέμου ὅ,τι σκουλαρίκι ἔχει. Διότι οἱ ἐχθροί, καθ' ὃ Ἰσμαηλῖται, εἶχον χρυσᾶ σκουλαρίκια>.	24 Καὶ ὁ Γεδεὼν ἐπρόσθεσε: <Θὰ σᾶς ζητήσω ὅμως μίαν χάριν· θὰ σᾶς ὑποβάλω ἕνα ἄλλο αἴτημα· κάθε ἂνδρας νὰ μοῦ δώσῃ ὅσα σκουλαρίκια ἐπῆρε ὡς λάφυρα ἀπὸ τὸν πόλεμον. (Διότι οἱ ἐχθροί, τοὺς ὁποίους ἑνικήσαμεν, εἶχαν χρυσᾶ σκουλαρίκια, ἐπειδὴ ἦσαν Ἰσμαηλῖται)>.
25 Καὶ εἶπαν· διδόντες δώσομεν· καὶ ἀνέπτυξε τὸ ἱμάτιον αὐτοῦ, καὶ ἔβαλεν ἐκεῖ ἀνὴρ ἐνώτιον σκύλων αὐτοῦ.	25 Οἱ ᾿Ισραηλῖται ἀπήντησαν· <μὲ ὅλην μας τὴν καρδιὰ θὰ σοῦ δώσωμεν>. Ὁ Γεδεὼν ἥπλωσε τὸ ἱμάτιόν του καὶ κάθε Ἰσραηλίτης ἔρριψεν εἰς αὐτὸ ἀπὸ τὰ λάφυρα τοῦ πολέμου ὅ,τι σκουλαρίκι εἶχε.	25 Ἐκεῖνοι τοῦ ἀπάντησαν: <Θὰ σοῦ τὰ δώσωμεν μὲ πολλὴν προθυμίαν>. Τότε ὁ Γεδεὼν ἄνοιξε καὶ ἄπλωσε τὸν μανδύαν του καὶ ἐκεῖ μέσα ἔρριψε κάθε Ἰσραηλίτης τὰ σκουλαρίκια, ποὺ ἐπῆρεν ὡς λάφυρα ἀπὸ τὸν πόλεμον.
26 Καὶ ἐγένετο ὁ σταθμὸς τῶν ἐνωτίων τῶν χρυσῶν, ὧν ᾔτησε, χίλιοι καὶ ἑπτακόσιοι χρυσοῖ, πάρεξ τῶν μηνίσκων καὶ τῶν στραγγαλίδων καὶ τῶν ἱματίων καὶ πορφυρίδων τῶν ἐπὶ βασιλεῦσι Μαδιὰμ καὶ ἐκτὸς τῶν περιθεμάτων, ἃ ἦν ἐν τοῖς τραχήλοις τῶν καμήλων αὐτῶν.	26 Τὸ βάρος τῶν χρυσῶν σκουλαρικιῶν, τὰ ὁποῖα ἐζήτησε καὶ ἔλαβεν ὁ Γεδεών, ἔφθασε τοὺς χιλίους ἑπτακοσίους χρυσοῦς σίκλους (ἤτοι ὑπὲρ τὰ δέκα ὀκτὼ χιλιόγραμμα), ἐκτὸς τῶν κοσμημάτων ποὺ εἶχον σχῆμα ἠμισελήνου, τῶν πολύπλοκων κόμβων, τῶν πολυτελῶν καὶ πορφυρῶν ἱματίων τῶν βασιλέων τῆς Μαδιάμ, καὶ ἐκτὸς τῶν περιδεραίων ποὺ ἐκρέμαντο εἰς τοὺς τραχήλους τῶν καμήλων.	26 Καὶ τὸ βάρος τῶν χρυσῶν σκουλαρικιῶν, τὰ ὁποῖα τοὺς ἐζήτησε καὶ τοῦ ἔδωκαν, ἔφθασε τοὺς χιλίους ἑπτακοσίους (1.700) χρυσοῦς σίκλους, ἐκτὸς ἀπὸ τὰ χρυσᾶ στολίδια, ποὺ εἶχαν σχῆμα μισοφέγγαρου, καὶ τῶν κοσμημάτων, ποὺ εἶχαν σχῆμα βρόχου, πολυπλόκου κόμβου (ἤ, κατ' ἄλλους, κολλάρων), καὶ τῶν φορεμάτων τῶν πορφυρῶν, ποὺ ἐφοροῦσαν οἱ Μαδιανῖται βασιλεῖς, καὶ ἐκτὸς ἀπὸ τὰ περιδέραια, ποὺ ἐκρέμοντο ἀπὸ τοὺς τραχήλους τῶν καμήλων των.
27 Καὶ ἐποίησαν αὐτὸ Γεδεὼν εἰς Ἐφὼδ καὶ ἔστησεν αὐτὸ ἐν πόλει αὐτοῦ Ἐφραθά· καὶ ἐξεπόρνευσε πᾶς Ἰσραὴλ ὀπίσω αὐτοῦ ἐκεῖ, καὶ ἐγένετο τῷ Γεδεὼν καὶ τῷ οἴκῳ αὐτοῦ εἰς σκῶλον.	27 Μὲ τὸν χρυσὸν αὐτὸν ἔδωσεν ὁ Γεδεὼν καὶ κατεσκεύασαν Ἐφώδ (εἶδος τι ἀρχιερατικοῦ ἀμφίου) τὸ ὁποῖον ἐτοποθέτησεν εἰς τὴν πόλιν του τὴν Ἐφραθά. Ὁ ἰσραηλιτικὸς ὅμως λαὸς ἐξέκλινε καὶ πάλιν εἰς τὴν εἰδωλολατρείαν αἱ διαφθορὰν καὶ ἔγινε διὰ τὸν Γεδεὼν καὶ τὸ γένος του σκάνδαλον καὶ πρόσκομμα.	27 Ἀπὸ τὸ χρυσάφι αὐτο ὁ Γεδεὼν κατεσκεύασεν Ἐφὼδ καὶ τὸ ἐτοποθέτησεν εἰς τὴν πόλιν του, τὴν Ἐφραθά. Ὅλοι ὅμως οἰ Ἰσραηλῖται τὸ μετέβαλαν εἰς εἰδωλολατρικὸν ἀντικείμενον καὶ ἕνεκα τοῦ Ἐφὼδ αὐτοῦ ἔπεσαν εἰς εἰδωλολατρίαν. Ἔτσι τὸ Ἐφὼδ ἐκεῖνο εἶχε δυσάρεστες συνέπειες· ἔγινε διὰ τὸν Γεδεὼν καὶ ὅλην τὴν οἰκογένειάν του παγίδα καὶ σκάνδαλον.
28 Καὶ συνεστάλη Μαδιὰμ ἐνώπιον υἱῶν Ἰσραὴλ καὶ οὐ προσέθηκαν ἆραι κεφαλὴν αὐτῶν. Καὶ ἡσύχασεν ἡ γῆ τεσσαράκοντα ἔτη ἐν ἡμέραις Γεδεών.	28 Οἱ Μαδιανῖται, ἔπειτα ἀπὸ τὴν συντριβήν των, ἐταπεινώθησαν καὶ ἐσυμαζεύθησαν ἐνώπιον τῶν Ἰσραηλιτῶν, καὶ δὲν ἐτόλμησαν πλέον νὰ ξανασηκώσουν κεφάλι. ῎Ετσι δὲ ἡ Παλαιστίνη ἡσύχασεν ἐπὶ τεσσαράκοντα ἔτη κατὰ τὰς ἡμέρας τοῦ Γεδεών.	28 Μετὰ τὸν θρίαμβον τοῦ Γεδεὼν οἱ Μαδιανῖται ἔμειναν συμμαζευμένοι καὶ μουδιασμένοι ἀπέναντι τῶν Ἰσραηλιτῶν καὶ δὲν ἐτόλμησαν πλέον νὰ σηκώσουν κεφάλι καὶ νὰ ξαναεπιτεθοῦν ἐναντίον τῶν Ἰσραηλιτῶν. Ἔτσι ἡ χώρα τῶν Ἰσραηλιτῶν ἔμεινεν ἥσυχη καὶ εἰρηνικὴ ἐπὶ σαράντα χρόνια, κατὰ τὰ ὁποῖα ἔζησεν ὁ Γεδεών.
29 Καὶ ἐπορεύθη Ἱεροβάαλ υἱὸς Ἰωὰς καὶ ἐκάθισεν ἐν οἴκῳ αὐτοῦ.	29 Ὁ Ἱεροβάαλ, δηλαδὴ ὁ Γεδεών, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωάς, ἐγκατεστάθη καὶ πάλιν εἰς τὸν οἶκον του ἐν Ἐφραθά.	29 Καὶ ὁ Ἱεροβάαλ (δηλαδὴ ὁ Γεδεών), ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωάς, ἐπῆγε καὶ ἐγκατεστάθη εἰς τὸ σπίτι του (εἰς τὴν Ἐφραθά).
30 Καὶ τῷ Γεδεὼν ἦσαν υἱοὶ ἑβδομήκοντα ἐκπορευόμενοι ἐκ μηρῶν αὐτοῦ, ὅτι γυναῖκες πολλοὶ ἦσαν αὐτῷ.	30 Ἀπέκτησε δὲ ἑβδομήκοντα υἱούς, διότι εἶχε πολλὰς συζύγους.	30 Ὁ δὲ Γεδεὼν ἀπέκτησεν ἑβδομῆντα υἱούς, διότι εἶχε πολλὲς συζύγους.
31 Καὶ παλλακὴ αὐτοῦ ἦν ἐν Συχέμ· καὶ ἔτεκεν αὐτῷ καί γε αὐτὴ υἱόν, καὶ ἔθηκε τὸ ὄνομο αὐτοῦ Ἀβιμέλεχ.	31 Μία ἀπὸ αὐτὰς παλλακὴ δηλαδὴ δευτέρας σειρᾶς σύζυγος εὑρίσκετο εἰς Συχέμ. Καὶ αὐτὴ ἐγέννησεν εἰς τὸν Γεδεὼν υἱόν, εἰς τὸν ὁποῖον ἔδωσε τὸ ὄνομα Ἀβιμέλεχ.	31 Μία ἀπὸ τὶς δευτέρας τάξεως συζύγους του (παλλακὴ) ἔμενεν εἰς τὴν Συχέμ. Ἐγέννησε δὲ καὶ αὐτὴ εἰς τὸν Γεδεὼν υἱόν, καὶ τοῦ ἔδωσε τὸ ὄνομα Ἀβιμέλεχ.
32 Καὶ ἀπέθανε Γεδεὼν υἱὸς Ἰωὰς ἐν πόλει αὐτοῦ καὶ ἐτάφη ἐν τῷ τάφῳ Ἰωὰς τοῦ πατρὸς αὐτοῦ ἐν Ἐφραθὰ Ἀβιεσδρί.	32 Ὁ Γεδεών, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωάς, ἀπέθανεν εἰς τὴν πόλιν του καὶ ἐτάφη εἰς τὸν τάφον τοῦ πατρός του Ἰωὰς τοῦ Ἀβιεσδρίτου εἰς τὴν Ἐφραθά.	32 Καὶ ὁ Γεδεών, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωάς, ἀπέθανεν εἰς τὴν πόλιν του καὶ ἐτάφη εἰς τὸν τάφον τοῦ πατέρα του Ἰωάς, εἰς τὴν πόλιν Ἐφραθὰ τῆς οἰκογενείας των Ἀβιεσδριτῶν.
33 Καὶ ἐγενήθη ὡς ἀπέθανε Γεδεών, καὶ ἐπέστρεψαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ καὶ ἐξεπόρνευσαν ὀπίσω τῶν Βααλὶμ καὶ ἔθηκαν ἑαυτοῖς τῷ Βάαλ διαθήκην τοῦ εἶναι αὐτοῖς αὐτὸν εἰς Θεόν.	33 Ὅταν ὅμως ἀπέθανεν ὁ Γεδεών, οἱ Ἰσραηλῖται ἀπεμακρύνθησαν καὶ πάλιν ἀπὸ τὸν Θεόν, ἐξέκλιναν εἰς τὴν εἰδωλολατρείαν καὶ διαφθοράν, ἐλάτρευσαν τὰ εἴδωλα τοῦ Βάαλ καὶ ἔκαμαν συμφωνίαν πρὸς τὸν εἰδωλικὸν θεὸν Βάαλ, νὰ εἶναι αὐτὸς εἰς αὐτοὺς θεός.	33 Μόλις δὲ ἀπέθανε ὁ Γεδεών, συνέβη τοῦτο: Οἱ Ἰσραηλῖται ἀπεστάτησαν ἀπὸ τὸν Θεὸν καὶ ἐγύρισαν πάλιν εἰς τὴν εἰδωλολατρίαν μὲ τὶς διάφορες μορφὲς τοῦ Βάαλ καὶ ἔκαμαν συμφωνίαν μὲ τὸν εἰδωλικὸν θέον Βάαλ, διὰ νὰ εἶναι αὐτὸς θεός των!
34 Καὶ οὐκ ἐμνήσθησαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ Κυρίου τοῦ Θεοῦ τοῦ ρυσαμένου αὐτοὺς ἐκ χειρὸς πάντων τῶν θλιβόντων αὐτοὺς κυκλόθεν.	34 Ἔτσι δὲ οἱ Ἰσραηλῖται ἐλησμόνησαν τὸν ἀληθινὸν Κύριον καὶ Θεὸν ὁ ὁποῖος τοὺς ἐγλύτωσεν ἀπὸ τὴν δυναστείαν καὶ τυραννίαν τῶν κύκλῳ ἀπὸ αὐτοὺς λαῶν.	34 Μὲ ὅλα αὐτὰ οἱ Ἰσραηλῖται ἐλησμόνησαν τὸν Κύριον, τὸν ἀληθινὸν Θεόν των, ὁ ὁποῖος τοὺς ἐλευθέρωσε ἀπὸ τὰ χέρια ὅλων τῶν ἐχθρῶν, ποὺ τοὺς ἐτυραννοῦσαν καὶ τοὺς ἐπίεζαν ἀπὸ ὅλα τὰ σημεῖα τῆς χώρας των.
35 Καὶ οὐκ ἐποίησαν ἔλεος μετὰ τοῦ οἴκου Ἱεροβάαλ (αὐτός ἐστι Γεδεών) κατὰ πάντα τὰ ἀγαθά, ἃ ἐποίησε μετὰ Ἰσραήλ.	35 Σκοτισμένοι δὲ ἀπὸ τὴν εἰδωλολατρείαν οὔτε καὶ πρὸς τὴν οἰκογένειαν του Ἱεροβάαλ, τοῦ Γεδεών, δὲν ἐφέρθησαν μὲ καλωσύνην καὶ σεβασμὸν ἀναλόγως μὲ τὰ καλὰ τὰ ὁποῖα αὐτὸς εἶχε κάμει πρὸς τοὺς Ἰσραηλίτας.	35 Ἐπίσης οἱ Ἰσραηλῖται δὲν ἐφέρθησαν μὲ εὐγνωμοσύνην οὔτε καὶ πρὸς τὴν οἰκογένειαν τοῦ Ἱεροβάαλ (αὐτὸς εἶναι ὁ Γεδεών)· δὲν ἐφέρθησαν μὲ καλωσύνην καὶ σεβασμὸν ἀνάλογον πρὸς ὅλες τὶς μεγάλες εὐεργεσίες, τὶς ὁποῖες προσέφερεν αὐτὸς εἰς τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν.