Οι Κριταί : Κεφάλαιον Ι'

Πρωτότυπο Κείμενο

αὶ ἀνέστη μετὰ Ἀβιμέλεχ τοῦ σῶσαι τὸν Ἰσραὴλ Θωλὰ υἱὸς Φουά, υἱὸς πατραδέλφου αὐτοῦ, ἀνὴρ Ἰσσάχαρ, καὶ αὐτὸς ᾤκει ἐν Σαμὶρ ἐν ὅρει Ἐφραίμ.
2 Καὶ ἔκρινε τὸν Ἰσραὴλ εἴκοσι τρία ἔτη καὶ ἀπέθανε καὶ ἐτάφη ἐν Σαμίρ.
3 Καὶ ἀνέστη μετ' αὐτὸν Ἰαῒρ ὁ Γαλαάδ, καὶ ἔκρινε τὸν Ἰσραὴλ εἴκοσι δύο ἔτη.
4 Καὶ ἦσαν αὐτῷ τριάκοντα καὶ δύο υἱοὶ ἐπιβαίνοντες ἐπὶ τριάκοντα δύο πώλους· καὶ τριάκοντα δύο πόλεις αὐτοῖς, καὶ ἐκάλουν αὐτὰς ἐπαύλεις Ἰαῒρ ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης ἐν γῇ Γαλαάδ.
5 Καὶ ἀπέθανεν Ἰαῒρ καὶ ἐτάφη ἐν Ραμνών.
6 Καὶ προσέθεντο οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ τοῦ ποιῆσαι τὸ πονηρὸν ἐνώπιον Κυρίου καὶ ἐδούλευσαν τοῖς Βααλὶμ καὶ ταῖς Ἀσταρὼθ καὶ τοῖς θεοῖς Ἀρὰδ καὶ τοῖς θεοῖς Σιδῶνος καὶ τοῖς θεοῖς Μωὰβ καὶ τοῖς θεοῖς υἱῶν Ἀμμὼν καὶ τοῖς θεοῖς Φυλιστιῒμ καὶ ἐγκατέλιπον τὸν Κύριον καὶ οὐχ ἐδούλευσαν αὐτῷ.
7 Καὶ ὠργίσθη θυμῷ Κύριος ἐν Ἰσραὴλ καὶ ἀπέδοτο αὐτοὺς ἐν χειρὶ Φυλιστιῒμ καὶ ἐν χειρὶ υἱῶν Ἀμμών.
8 Καὶ ἔθλιψαν καὶ ἔθλασαν τοὺς υἱοὺς Ἰσραὴλ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ὀχτωκαίδεκα ἔτη, τοὺς πάντας υἱοὺς Ἰσραὴλ τοὺς ἐν τῷ πέραν τοῦ Ἰορδάνου ἐν γῆ τοῦ Ἀμορρὶ τοῦ ἐν Γαλαάδ.
9 Καὶ διέβησαν οἱ υἱοὶ Ἀμμών τὸν Ἰορδάνην παρατάξασθαι πρὸς Ἰούδαν καὶ Βενιαμὶν καὶ πρὸς Ἐφραὶμ καὶ ἐθλίβη Ἰσραὴλ σφόδρα.
10 Καὶ ἐβόησαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ πρὸς Κύριον λέγοντες· ἡμάρτομέν σοι, ὅτι ἐγκατελίπομεν τὸν Θεὸν καὶ ἐδουλεύσαμεν τῷ Βααλίμ.
11 Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ· μὴ οὐχὶ ἐξ Αἰγύπτου καὶ ἀπὸ τοῦ Ἀμορραίου καὶ ἀπὸ υἱῶν Ἀμμὼν καὶ ἀπὸ Φυλιστιῒμ
12 καὶ Σιδωνίων καὶ Ἀμαλὴκ καὶ Μαδιάμ, οἳ ἔθλιψαν ὑμᾶς, καὶ ἐβοήσατε πρός με, καὶ ἔσωσα ὑμᾶς ἐκ χειρὸς αὐτῶν;
13 Καὶ ὑμεῖς ἐγκατελίπετέ με καὶ ἐδουλεύσατε θεοῖς ἑτέροις· διὰ τοῦτο οὐ προσθήσω τοῦ σῶσαι ὑμᾶς.
14 Πορεύεσθε καὶ βοήσατε πρὸς τοὺς θεούς, οὓς ἐξελέξασθε ἑαυτοῖς, καὶ αὐτοὶ σωσάτωσαν ὑμᾶς ἐν καιρῷ θλίψεως ὑμῶν.
15 Καὶ εἶπαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ πρὸς Κύριον· ἡμάρτομεν, ποίησον σὺ ἡμῖν κατὰ πᾶν τὸ ἀγαθὸν ἐν ὀφθαλμοῖς σου, πλὴν ἐξελοῦ ἡμᾶς ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ.
16 Καὶ ἐξέκλιναν τοὺς θεοὺς τοὺς ἀλλοτρίους ἐκ μέσου αὐτῶν καὶ ἐδούλευσαν τῷ Κυρίῳ μόνῳ, καὶ ὠλιγώθη ἡ ψυχὴ αὐτοῦ ἐν κόπῳ Ἰσραήλ.
17 Καὶ ἀνέβησαν οἱ υἱοὶ Ἀμμών, καὶ παρενέβαλον ἐν Γαλαάδ. Καὶ συνήχθησαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ καὶ παρενέβαλον ἐν τῇ σκοπιᾷ.
18 Καὶ εἶπον ὁ λαὸς οἱ ἄρχοντες Γαλαάδ, ἀνὴρ πρὸς τὸν πλησίον αὐτοῦ· τίς ὁ ἀνήρ, ὅστις ἂν ἄρξεται παρατάξααθαι πρὸς υἱοὺς Ἀμμών; Καὶ ἔσται εἰς ἄρχοντα πᾶσι τοῖς κατοικοῦσι Γαλαάδ.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

πειτα ἀπὸ τὸν Ἀβιμέλεχ παρουσιάσθη Κριτὴς νὰ σώσῃ τὸν ἰσραηλιτικὸν λαὸν ὁ Θωλά, υἱὸς τοῦ Φουά, ὁ ὁποῖος ἦτο ἀδελφὸς τοῦ Γεδεών. Αὐτὸς ἦτο ἀνὴρ τῆς φυλῆς Ἰσσάχαρ καὶ κατοικοῦσεν εἰς τὴν Σαμὶρ ἡ ὁποία εὑρίσκετο εἰς τὸ ὄρος Ἐφραίμ.
2 Αὐτὸς ἐκυβέρνησε τὸν ἰσραηλιτικὸν λαὸν ἐπὶ εἴκοσι τρία ἔτη, μετὰ τὰ ὁποῖα ἀπέθανε καὶ ἐτάφη εἰς τὴν πόλιν Σαμίρ.
3 Ἔπειτα ἀπὸ αὐτὸν παρουσιάσθη ὁ Ἰαΐρ, ἀπὸ τὴν χώραν Γαλαάδ, ὁ ὁποῖος ἐκυβέρνησε καὶ ἔσωσε τὸν Ἰσραὴλ ἐπὶ εἴκοσι δύο ἔτη.
4 Αὐτὸς εἶχε τριάκοντα δύο υἱοὺς οἱ ὁποῖοι ὡς πλούσιοι ποὺ ἦσαν, ἐπέβαιναν εἰς τριάκοντα δύο πώλους, εἶχον δὲ αὐτοὶ εἰς τὴν Γαλαὰδ τριάκοντα δύο πόλεις ὅπου κατοικοῦσαν καὶ τὰς ὁποίας ὠνόμαζαν μέχρι τῆς ἡμέρας αὐτῆς <Ἐπαύλεις τοῦ Ἰαΐρ>.
5 Ὁ Ἰαῒρ ἀπέθανε καὶ ἐτάφη εἰς τὴν Ραμνών.
6 Οἱ Ἰσραηλῖται ὅμως διέπραξαν καὶ πάλιν τὸ πονηρὸν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, ἐλάτρευσαν τὰ ἀγάλματα τοῦ Βάαλ καὶ τῆς Ἀστάρτης, τοὺς θεοὺς τῆς Ἀράδ, τοὺς θεοὺς τῆς Σιδῶνος, τοὺς θεοὺς τῶν Μωαβιτῶν, τοὺς θεοὺς τῶν Ἀμμωνιτῶν καὶ τοὺς θεοὺς τῶν Φιλισταίων. Ἐγκατέλειψαν τὸν Κύριον καὶ δὲν τὸν ἐλάτρευαν πλέον.
7 Διὸ τοῦτο ὠργίσθη ὀργὴν μεγάλην ἐναντίον των ὁ Κύριος καὶ τοὺς παρέδωσεν εἰς τὰ χέρια τῶν Φιλισταίων καὶ εἰς τὰ χέρια τῶν Ἀμμωνιτῶν.
8 Ἐκεῖνοι δὲ κατέθλιψαν καὶ συνέτριψαν τοὺς Ἰσραηλίτας κατὰ τὴν περίοδον ἐκείνην ἐπὶ δέκα ὀκτὼ ἔτη, μάλιστα δὲ ὅλους τοὺς Ἰσραηλίτας, οἱ ὁποῖοι κατοικοῦσαν ἀνατολικῶς πέραν ἀπὸ τὸν Ἰορδάνην εἰς τὴν χώραν τῶν Ἀμορραίων τῆς περιοχῆς Γαλαάδ.
9 Οἱ Ἀμμωνῖται ἀποθρασυνθέντες ἐπέρασαν τὸν Ἰορδάνην ποταμόν, ἐπολέμησαν καὶ ἐνίκησαν τὰς φυλὰς τοῦ Ἰούδα, τοῦ Βενιαμὶν καὶ τοῦ Ἐφραίμ. Ἔτσι δὲ καὶ αὐταὶ αἱ φυλαὶ κατετυραννήθησαν πολύ.
10 Τότε οἱ Ἰσραηλῖται ἐφώναξαν ἐν μετανοίᾳ πρὸς τὸν Θεὸν λέγοντες· <ἡμαρτήσαμεν ἀπέναντί σου, διότι ἐγκατελείψαμεν σὲ τὸν ἀληθινὸν Θεὸν καὶ ἐλατρεύσαμεν τὰ ἀγάλματα τοῦ Βάαλ>.
11 Εἶπε δὲ ὁ Κύριος πρὸς τοὺς Ἰσραηλίτας· <ἐγὼ δὲν εἶμαι ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος σᾶς ἀπηλευθέρωσα ἀπὸ τοὺς Αἰγυπτίους καὶ σᾶς ἔσωσα ἀπὸ τοὺς Ἀμορραίους τοὺς Ἀμμωνίτας καὶ Φιλισταίους;
12 Ἐγὼ δὲν σᾶς ἔσωσα ἀπὸ τὰ χέρια τῶν Σιδωνίων καὶ τῶν Ἀμαληκιτῶν καὶ τῶν Μαδιανιτῶν, οἱ ὁποῖοι σᾶς κατατυραννοῦσαν ὅταν μὲ πίστιν καὶ εὐλάβειάν μὲ εἴχατε παρακαλέσει;
13 Παρ' ὅλα ὅμως αὐτὰ σεῖς ἐπανειλημμένως μὲ ἐγκαταλείψατε καὶ ἐλατρεύσατε ἄλλους θεούς. Διὰ τοῦτο ἐγὼ δὲν θὰ σᾶς σώσω ἄλλην φοράν.
14 Πηγαίνετε καὶ φωνάξατε πρὸς τοὺς θεούς, τοὺς ὁποίους σεῖς μόνοι διὰ τὸν ἑαυτόν σας ἐδιαλέξατε, καὶ ἂς ἔλθουν αὐτοὶ νὰ σᾶς σώσουν κατὰ τὸν καιρὸν αὐτὸν τῆς θλίψεως σας>.
15 Συντετριμμένοι οἱ Ἰσραηλῖται εἶπαν πρὸς τὸν Κύριον· <πράγματι ἡμαρτήσαμεν! Δὲν εἴμεθα ἄξιοι τῆς προστασίας σου! Κάμε πρὸς ἡμᾶς ὅ,τι φανῇ καλὸν εἰς τοὺς ὀφθαλμούς σου. Ἀλλὰ σὲ παρακαλοῦμεν ἁπάλλαξέ μας καὶ κατὰ τὴν περίοδον αὐτὴν ἀπὸ τὴν θλῖψιν μας>.
16 Οἱ Ἰσραηλῖται ἐπέταξαν τοὺς ξένους θεοὺς ἀπὸ ἀνάμεσά των καὶ ἐλάτρευσαν πάλιν τὸν Κύριον. Ἡ καρδιὰ τοῦ Κυρίου ἐπόνεσε διὰ τὰς ταλαιπωρίας τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ.
17 Τότε οἱ Ἀμμωνῖται μετέβησαν καὶ ἐστρατοπέδευσαν εἰς τὴν χώραν Γαλαάδ. Οἱ Ἰσραηλῖται συνεκεντρώθησαν καὶ ἐστρατοπέδευσαν εἰς τὴν Σκοπιάν.
18 Ὁ ἰσραηλιτιτικὸς λαὸς καὶ οἱ ἄρχοντές του, ἐκεῖ εἰς τὴν χώραν Γαλαάδ, εἶπαν μεταξύ των· <ποῖος ἀνὴρ θὰ γίνῃ ἀρχιστράτηγος διὰ νὰ παραταχθῇ καὶ πολεμήσῃ κατὰ τῶν Ἀμμωνιτῶν; Αὐτὸς θὰ γίνῃ καὶ ἄρχων ὅλων ὅσων κατοικοῦν εἰς τὴν περιοχὴν Γαλαάδ>.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

ετὰ τὸν θάνατον τοῦ Ἀβιμέλεχ παρουσιάσθη ὡς Κριτής, διὰ νὰ ὑπερασπίσῃ καὶ ἐλευθερώσῃ τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν, ὁ Θωλά, υἱὸς τοῦ Φουά, ποὺ ἦταν ἀδελφὸς τοῦ πατέρα τοῦ Ἀβιμέλεχ (δηλαδὴ ἀδελφὸς τοῦ Γεδεών). Ὁ Θωλὰ ἀνῆκεν εἰς τὴν φυλὴν Ἰσσάχαρ καὶ ἑκατοικοῦσε εἰς τὴν Σαμίρ, ποὺ εὑρίσκετο εἰς τὴν ὀρεινὴν περιοχὴν τοῦ Ἐφραίμ.
2 Ὁ Θωλὰ ἔκρινε τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαὸν ἐπὶ εἴκοσι τρία χρόνια· κατόπιν ἀπέθανε καὶ ἐτάφη εἰς τὴν πόλιν Σαμίρ.
3 Μετὰ τὸν Θωλὰ παρουσιάσθη ὡς Κριτὴς ὁ Ἰαῒρ ἀπὸ τὴν ἀπόμερη καὶ ἀπομακρυσμένη Γαλαάδ· αὐτὸς ἔκρινε τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαὸν ἐπὶ εἴκοσι δύο χρόνια.
4 Ὁ κριτῆς Ἰαῒρ εἶχε τριάντα δύο υἱούς, οἱ ὁποῖοι, ἐπειδὴ ἦσαν πλούσιοι, ἐκάθοντο ἐπάνω εἰς τριάντα δύο πουλάρια. Αὐτοὶ εἶχαν ἐπίσης τριάντα δύο πόλεις εἰς τὴν περιοχὴν Γαλαάδ, τὶς ὁποῖες ὠνόμαζαν, μέχρι τῆς ἡμέρας ποὺ γράφονται οἰ γραμμὲς αὐτές, <ἐπαύλεις του Ἰαΐρ>.
5 Καὶ ἀπέθανεν ὁ Ἰαῒρ καὶ ἐτάφη εἰς τὴν πόλιν Ραμνών.
6 Οἱ Ἰσραηλῖται παρεσύρθησαν πάλιν εἰς παρεκτροπὲς καὶ ἁμαρτωλὲς πράξεις καὶ ἔκαμαν ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον εἶναι πονηρὸν εἰς τὰ μάτια τοῦ Θεοῦ, δηλαδὴ ἐλάτρευσαν τὰ εἴδωλα. Ἐλάτρευσαν καὶ ἔγιναν δοῦλοι εἰς τὰ ἀγάλματα τοῦ θεοῦ Βαὰλ καὶ τῆς θεᾶς Ἀστάρτης καὶ τῶν θεῶν τῆς Ἀρὰδ καὶ τῶν θεῶν τῆς Σιδῶνος καὶ τῶν θεῶν τῆς Μωὰβ καὶ τῶν θεῶν τῶν Ἀμμωνιτῶν καὶ τῶν θεῶν τῶν Φιλισταίων· ἔτσι ἐγκατέλειψαν καὶ ἐχωρίσθησαν ἀπὸ τὸν Κύριον, τὸν μόνον ἀληθινὸν Θέον, καὶ ἔπαυσαν νὰ Τὸν λατρεύουν καὶ νὰ εἶναι δοῦλοι Του!
7 Ἕνεκα τούτου ὁ Κύριος ὠργίσθη πάρα πολύ, ἄναψε ὁ θυμός του κατὰ τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, τὸν ἐγκατέλειψε καὶ παρέδωσε τοὺς Ἰσραηλίτες ὡς δούλους εἰς τὴν ἐξουσίαν τῶν Φιλισταίων καὶ εἰς τὴν ἐξουσίαν τῶν Ἀμμωνιτῶν.
8 Καὶ ἐκεῖνοι τοὺς συνέθλιψαν μὲ ὅλην τὴν σκληρότητα, τὴν βιαιότητα καὶ τὴν δύναμίν των, τοὺς κατεπίεσαν τόσον πολύ, ὥστε κυριολεκτικῶς ἔσπασαν τὰ κόκκαλα τῶν Ἰσραηλιτῶν κατὰ τὴν περίοδον ἐκείνην ἐπὶ δεκαοκτὼ χρόνια. Πρὸ πάντων κατεπίεσαν τοὺς Ἰσραηλίτες, ποὺ ἑκατοικοῦσαν εἰς τὰ ἀνατολικὰ τοῦ Ἰορδάνη, εἰς τὴν χώραν τῶν Ἀμορραίων, (ποὺ ἦσαν ἐγκατεστημένοι) εἰς τὴν περιοχὴν Γαλαάδ.
9 Ἡ κατάστασις ἔγινε πολὺ κρίσιμος, ὅταν οἱ Ἀμμωνῖται ἐπέρασαν τὸν ποταμὸν Ἰορδάνην διὰ νὰ ἐπιτεθοῦν καὶ πολεμήσουν ἐναντίον τῶν φυλῶν τοῦ Ἰούδα καὶ τοῦ Βενιαμὶν καὶ τοῦ Ἐφραίμ. Τότε ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαὸς (οἱ φυλὲς αὐτές) ἐπιέσθη, ὑπέφερε πάρα πολὺ καὶ ἦταν φοβερὰ στενοχωρημένος.
10 Τότε οἱ Ἰσραηλῖται ὕψωσαν κραυγὴν ἰσχυρὰν καὶ ἐφώναξαν μὲ ἱκεσίαν δυνατὴν πρὸς τὸν Κύριον διὰ νὰ τοὺς λυτρώσῃ καὶ εἶπαν: <Ἁμαρτήσαμε εἰς σέ, διότι ἐγκατελείψαμεν καὶ ἐχωρισθήκαμε ἀπὸ σέ, τὸν Κύριον καὶ μόνον ἀληθινὸν Θεόν, καὶ ἐλατρεύσαμεν καὶ ἐγίναμε δοῦλοι εἰς τὸν Βάαλ>.
11 Ὁ Κύριος ἀπάντησε εἰς τοὺς Ἰσραηλίτες: <Ἐγὼ δὲν εἶμαι ἐκεῖνος, ποὺ σᾶς ἐλευθέρωσα ἀπὸ τοὺς Αἰγυπτίους καὶ τοὺς Ἀμορραίους καὶ τοὺς Ἀμμωνῖτες καὶ τοὺς Φιλισταίους
12 καὶ τοὺς Σιδωνίους καὶ τοὺς Ἀμαληκῖτες καὶ τοὺς Μαδιανῖτες, ὅταν σᾶς συνέθλιψαν καὶ σᾶς κατεπίεσαν καὶ σεῖς ὑψώσατε κραυγὴν ἰσχυρὰν καὶ ἐφωνάξατε μὲ ἱκεσίαν δυνατὴν πρὸς ἐμέ;
13 Σεῖς ὅμως μὲ ἐγκατελείψατε καὶ ἐχωρισθήκατε ἀπὸ ἐμέ, τὸν μόνον ἀληθινὸν Θεόν, καὶ ἐλατρεύσατε καὶ ἐγίνατε δοῦλοι εἰς ἄλλους θεούς, εἰς εἰδωλολατρικοὺς θεούς. Διὰ τοῦτο δὲν πρόκειται νὰ σᾶς σώσω ἄλλην φοράν.
14 Φύγετε καὶ πηγαίνετε νὰ φωνάξετε δυνατὰ πρὸς τοὺς εἰδωλολατρικοὺς θεούς, τοὺς ὁποίους ἐδιαλέξατε διὰ τοὺς ἑαυτούς σας· καὶ αὐτοὶ ἂς σᾶς σώσουν κατὰ τὴν περίοδον αὐτὴν τῆς θλίψεως καὶ τῆς καταπιέσεώς σας>.
15 Τότε οἱ Ἰσραηλῖται ταπεινωμένοι καὶ μετανοημένοι ἀπάντησαν εἰς τὸν Κύριον: <Ἁμαρτήσαμε· τὸ ὁμολογοῦμεν! Κάμε μας σύ, αὐτὸ ποὺ ἡ ἀγαθότης σου θὰ ἀποφασίσῃ· ὅμως, σὲ ἱκετεύομεν, γλύτωσέ μας τώρα ἀπὸ τὴν δυστυχίαν καὶ καταπίεσιν αὐτήν, ποὺ ὑποφέρομεν>.
16 Καὶ οἱ Ἰσραηλῖται ἀρνήθηκαν, ἀπεμάκρυναν καὶ ἐπέταξαν τοὺς εἰδωλολατρικοὺς θεούς, ποὺ εἶχαν μεταξύ των, καὶ ἐλάτρευσαν πάλιν καὶ ἔγιναν δοῦλοι μόνον τοῦ Κυρίου, τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ· ὕστερα ἀπὸ αὐτὴν τὴν μετάνοιαν καὶ ἀλλαγὴν τῶν Ἰσραηλιτῶν ἡ ψυχὴ τοῦ Κυρίου ἐκάμφθη, συνεκινήθη ἀπὸ τὰ βάσανα καὶ τὴν δυστυχίαν τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ καὶ τὸν ἐσυμπάθησε,
17 Τότε οἱ Ἀμμωνῖται ἐτοιμάσθηκαν διὰ πόλεμον καὶ ἐστρατοπέδευσαν εἰς τὴν Γαλαάδ. Οἱ Ἰσραηλῖται ἐπίσης συνεκεντρώθησαν καὶ ἐστρατοπέδευσαν εἰς τὴν Σκοπιάν.
18 Καὶ ὁ λαὸς καὶ οἱ ἀρχηγοὶ τῆς φυλῆς Γαλαὰδ εἶπαν μεταξύ των: <Ποῖος εἶναι ὁ ἄνδρας ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος θὰ γίνῃ ἀρχηγός μας καὶ θὰ ἡγηθῇ τοῦ πολέμου ἐναντίον τῶν Ἀμμωνιτῶν; Ὅποιος βρεθῇ ἄξιος διὰ νὰ γίνῃ τέτοιος ἀρχηγός, αὐτός, ὅταν νικήσωμεν, θὰ γίνῃ ἰσόβιος ἀρχηγὸς ὅλων τῶν κατοίκων τῆς Γαλαάδ>.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
αὶ ἀνέστη μετὰ Ἀβιμέλεχ τοῦ σῶσαι τὸν Ἰσραὴλ Θωλὰ υἱὸς Φουά, υἱὸς πατραδέλφου αὐτοῦ, ἀνὴρ Ἰσσάχαρ, καὶ αὐτὸς ᾤκει ἐν Σαμὶρ ἐν ὅρει Ἐφραίμ.	πειτα ἀπὸ τὸν Ἀβιμέλεχ παρουσιάσθη Κριτὴς νὰ σώσῃ τὸν ἰσραηλιτικὸν λαὸν ὁ Θωλά, υἱὸς τοῦ Φουά, ὁ ὁποῖος ἦτο ἀδελφὸς τοῦ Γεδεών. Αὐτὸς ἦτο ἀνὴρ τῆς φυλῆς Ἰσσάχαρ καὶ κατοικοῦσεν εἰς τὴν Σαμὶρ ἡ ὁποία εὑρίσκετο εἰς τὸ ὄρος Ἐφραίμ.	ετὰ τὸν θάνατον τοῦ Ἀβιμέλεχ παρουσιάσθη ὡς Κριτής, διὰ νὰ ὑπερασπίσῃ καὶ ἐλευθερώσῃ τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν, ὁ Θωλά, υἱὸς τοῦ Φουά, ποὺ ἦταν ἀδελφὸς τοῦ πατέρα τοῦ Ἀβιμέλεχ (δηλαδὴ ἀδελφὸς τοῦ Γεδεών). Ὁ Θωλὰ ἀνῆκεν εἰς τὴν φυλὴν Ἰσσάχαρ καὶ ἑκατοικοῦσε εἰς τὴν Σαμίρ, ποὺ εὑρίσκετο εἰς τὴν ὀρεινὴν περιοχὴν τοῦ Ἐφραίμ.
2 Καὶ ἔκρινε τὸν Ἰσραὴλ εἴκοσι τρία ἔτη καὶ ἀπέθανε καὶ ἐτάφη ἐν Σαμίρ.	2 Αὐτὸς ἐκυβέρνησε τὸν ἰσραηλιτικὸν λαὸν ἐπὶ εἴκοσι τρία ἔτη, μετὰ τὰ ὁποῖα ἀπέθανε καὶ ἐτάφη εἰς τὴν πόλιν Σαμίρ.	2 Ὁ Θωλὰ ἔκρινε τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαὸν ἐπὶ εἴκοσι τρία χρόνια· κατόπιν ἀπέθανε καὶ ἐτάφη εἰς τὴν πόλιν Σαμίρ.
3 Καὶ ἀνέστη μετ' αὐτὸν Ἰαῒρ ὁ Γαλαάδ, καὶ ἔκρινε τὸν Ἰσραὴλ εἴκοσι δύο ἔτη.	3 Ἔπειτα ἀπὸ αὐτὸν παρουσιάσθη ὁ Ἰαΐρ, ἀπὸ τὴν χώραν Γαλαάδ, ὁ ὁποῖος ἐκυβέρνησε καὶ ἔσωσε τὸν Ἰσραὴλ ἐπὶ εἴκοσι δύο ἔτη.	3 Μετὰ τὸν Θωλὰ παρουσιάσθη ὡς Κριτὴς ὁ Ἰαῒρ ἀπὸ τὴν ἀπόμερη καὶ ἀπομακρυσμένη Γαλαάδ· αὐτὸς ἔκρινε τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαὸν ἐπὶ εἴκοσι δύο χρόνια.
4 Καὶ ἦσαν αὐτῷ τριάκοντα καὶ δύο υἱοὶ ἐπιβαίνοντες ἐπὶ τριάκοντα δύο πώλους· καὶ τριάκοντα δύο πόλεις αὐτοῖς, καὶ ἐκάλουν αὐτὰς ἐπαύλεις Ἰαῒρ ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης ἐν γῇ Γαλαάδ.	4 Αὐτὸς εἶχε τριάκοντα δύο υἱοὺς οἱ ὁποῖοι ὡς πλούσιοι ποὺ ἦσαν, ἐπέβαιναν εἰς τριάκοντα δύο πώλους, εἶχον δὲ αὐτοὶ εἰς τὴν Γαλαὰδ τριάκοντα δύο πόλεις ὅπου κατοικοῦσαν καὶ τὰς ὁποίας ὠνόμαζαν μέχρι τῆς ἡμέρας αὐτῆς <Ἐπαύλεις τοῦ Ἰαΐρ>.	4 Ὁ κριτῆς Ἰαῒρ εἶχε τριάντα δύο υἱούς, οἱ ὁποῖοι, ἐπειδὴ ἦσαν πλούσιοι, ἐκάθοντο ἐπάνω εἰς τριάντα δύο πουλάρια. Αὐτοὶ εἶχαν ἐπίσης τριάντα δύο πόλεις εἰς τὴν περιοχὴν Γαλαάδ, τὶς ὁποῖες ὠνόμαζαν, μέχρι τῆς ἡμέρας ποὺ γράφονται οἰ γραμμὲς αὐτές, <ἐπαύλεις του Ἰαΐρ>.
5 Καὶ ἀπέθανεν Ἰαῒρ καὶ ἐτάφη ἐν Ραμνών.	5 Ὁ Ἰαῒρ ἀπέθανε καὶ ἐτάφη εἰς τὴν Ραμνών.	5 Καὶ ἀπέθανεν ὁ Ἰαῒρ καὶ ἐτάφη εἰς τὴν πόλιν Ραμνών.
6 Καὶ προσέθεντο οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ τοῦ ποιῆσαι τὸ πονηρὸν ἐνώπιον Κυρίου καὶ ἐδούλευσαν τοῖς Βααλὶμ καὶ ταῖς Ἀσταρὼθ καὶ τοῖς θεοῖς Ἀρὰδ καὶ τοῖς θεοῖς Σιδῶνος καὶ τοῖς θεοῖς Μωὰβ καὶ τοῖς θεοῖς υἱῶν Ἀμμὼν καὶ τοῖς θεοῖς Φυλιστιῒμ καὶ ἐγκατέλιπον τὸν Κύριον καὶ οὐχ ἐδούλευσαν αὐτῷ.	6 Οἱ Ἰσραηλῖται ὅμως διέπραξαν καὶ πάλιν τὸ πονηρὸν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, ἐλάτρευσαν τὰ ἀγάλματα τοῦ Βάαλ καὶ τῆς Ἀστάρτης, τοὺς θεοὺς τῆς Ἀράδ, τοὺς θεοὺς τῆς Σιδῶνος, τοὺς θεοὺς τῶν Μωαβιτῶν, τοὺς θεοὺς τῶν Ἀμμωνιτῶν καὶ τοὺς θεοὺς τῶν Φιλισταίων. Ἐγκατέλειψαν τὸν Κύριον καὶ δὲν τὸν ἐλάτρευαν πλέον.	6 Οἱ Ἰσραηλῖται παρεσύρθησαν πάλιν εἰς παρεκτροπὲς καὶ ἁμαρτωλὲς πράξεις καὶ ἔκαμαν ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον εἶναι πονηρὸν εἰς τὰ μάτια τοῦ Θεοῦ, δηλαδὴ ἐλάτρευσαν τὰ εἴδωλα. Ἐλάτρευσαν καὶ ἔγιναν δοῦλοι εἰς τὰ ἀγάλματα τοῦ θεοῦ Βαὰλ καὶ τῆς θεᾶς Ἀστάρτης καὶ τῶν θεῶν τῆς Ἀρὰδ καὶ τῶν θεῶν τῆς Σιδῶνος καὶ τῶν θεῶν τῆς Μωὰβ καὶ τῶν θεῶν τῶν Ἀμμωνιτῶν καὶ τῶν θεῶν τῶν Φιλισταίων· ἔτσι ἐγκατέλειψαν καὶ ἐχωρίσθησαν ἀπὸ τὸν Κύριον, τὸν μόνον ἀληθινὸν Θέον, καὶ ἔπαυσαν νὰ Τὸν λατρεύουν καὶ νὰ εἶναι δοῦλοι Του!
7 Καὶ ὠργίσθη θυμῷ Κύριος ἐν Ἰσραὴλ καὶ ἀπέδοτο αὐτοὺς ἐν χειρὶ Φυλιστιῒμ καὶ ἐν χειρὶ υἱῶν Ἀμμών.	7 Διὸ τοῦτο ὠργίσθη ὀργὴν μεγάλην ἐναντίον των ὁ Κύριος καὶ τοὺς παρέδωσεν εἰς τὰ χέρια τῶν Φιλισταίων καὶ εἰς τὰ χέρια τῶν Ἀμμωνιτῶν.	7 Ἕνεκα τούτου ὁ Κύριος ὠργίσθη πάρα πολύ, ἄναψε ὁ θυμός του κατὰ τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, τὸν ἐγκατέλειψε καὶ παρέδωσε τοὺς Ἰσραηλίτες ὡς δούλους εἰς τὴν ἐξουσίαν τῶν Φιλισταίων καὶ εἰς τὴν ἐξουσίαν τῶν Ἀμμωνιτῶν.
8 Καὶ ἔθλιψαν καὶ ἔθλασαν τοὺς υἱοὺς Ἰσραὴλ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ὀχτωκαίδεκα ἔτη, τοὺς πάντας υἱοὺς Ἰσραὴλ τοὺς ἐν τῷ πέραν τοῦ Ἰορδάνου ἐν γῆ τοῦ Ἀμορρὶ τοῦ ἐν Γαλαάδ.	8 Ἐκεῖνοι δὲ κατέθλιψαν καὶ συνέτριψαν τοὺς Ἰσραηλίτας κατὰ τὴν περίοδον ἐκείνην ἐπὶ δέκα ὀκτὼ ἔτη, μάλιστα δὲ ὅλους τοὺς Ἰσραηλίτας, οἱ ὁποῖοι κατοικοῦσαν ἀνατολικῶς πέραν ἀπὸ τὸν Ἰορδάνην εἰς τὴν χώραν τῶν Ἀμορραίων τῆς περιοχῆς Γαλαάδ.	8 Καὶ ἐκεῖνοι τοὺς συνέθλιψαν μὲ ὅλην τὴν σκληρότητα, τὴν βιαιότητα καὶ τὴν δύναμίν των, τοὺς κατεπίεσαν τόσον πολύ, ὥστε κυριολεκτικῶς ἔσπασαν τὰ κόκκαλα τῶν Ἰσραηλιτῶν κατὰ τὴν περίοδον ἐκείνην ἐπὶ δεκαοκτὼ χρόνια. Πρὸ πάντων κατεπίεσαν τοὺς Ἰσραηλίτες, ποὺ ἑκατοικοῦσαν εἰς τὰ ἀνατολικὰ τοῦ Ἰορδάνη, εἰς τὴν χώραν τῶν Ἀμορραίων, (ποὺ ἦσαν ἐγκατεστημένοι) εἰς τὴν περιοχὴν Γαλαάδ.
9 Καὶ διέβησαν οἱ υἱοὶ Ἀμμών τὸν Ἰορδάνην παρατάξασθαι πρὸς Ἰούδαν καὶ Βενιαμὶν καὶ πρὸς Ἐφραὶμ καὶ ἐθλίβη Ἰσραὴλ σφόδρα.	9 Οἱ Ἀμμωνῖται ἀποθρασυνθέντες ἐπέρασαν τὸν Ἰορδάνην ποταμόν, ἐπολέμησαν καὶ ἐνίκησαν τὰς φυλὰς τοῦ Ἰούδα, τοῦ Βενιαμὶν καὶ τοῦ Ἐφραίμ. Ἔτσι δὲ καὶ αὐταὶ αἱ φυλαὶ κατετυραννήθησαν πολύ.	9 Ἡ κατάστασις ἔγινε πολὺ κρίσιμος, ὅταν οἱ Ἀμμωνῖται ἐπέρασαν τὸν ποταμὸν Ἰορδάνην διὰ νὰ ἐπιτεθοῦν καὶ πολεμήσουν ἐναντίον τῶν φυλῶν τοῦ Ἰούδα καὶ τοῦ Βενιαμὶν καὶ τοῦ Ἐφραίμ. Τότε ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαὸς (οἱ φυλὲς αὐτές) ἐπιέσθη, ὑπέφερε πάρα πολὺ καὶ ἦταν φοβερὰ στενοχωρημένος.
10 Καὶ ἐβόησαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ πρὸς Κύριον λέγοντες· ἡμάρτομέν σοι, ὅτι ἐγκατελίπομεν τὸν Θεὸν καὶ ἐδουλεύσαμεν τῷ Βααλίμ.	10 Τότε οἱ Ἰσραηλῖται ἐφώναξαν ἐν μετανοίᾳ πρὸς τὸν Θεὸν λέγοντες· <ἡμαρτήσαμεν ἀπέναντί σου, διότι ἐγκατελείψαμεν σὲ τὸν ἀληθινὸν Θεὸν καὶ ἐλατρεύσαμεν τὰ ἀγάλματα τοῦ Βάαλ>.	10 Τότε οἱ Ἰσραηλῖται ὕψωσαν κραυγὴν ἰσχυρὰν καὶ ἐφώναξαν μὲ ἱκεσίαν δυνατὴν πρὸς τὸν Κύριον διὰ νὰ τοὺς λυτρώσῃ καὶ εἶπαν: <Ἁμαρτήσαμε εἰς σέ, διότι ἐγκατελείψαμεν καὶ ἐχωρισθήκαμε ἀπὸ σέ, τὸν Κύριον καὶ μόνον ἀληθινὸν Θεόν, καὶ ἐλατρεύσαμεν καὶ ἐγίναμε δοῦλοι εἰς τὸν Βάαλ>.
11 Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ· μὴ οὐχὶ ἐξ Αἰγύπτου καὶ ἀπὸ τοῦ Ἀμορραίου καὶ ἀπὸ υἱῶν Ἀμμὼν καὶ ἀπὸ Φυλιστιῒμ	11 Εἶπε δὲ ὁ Κύριος πρὸς τοὺς Ἰσραηλίτας· <ἐγὼ δὲν εἶμαι ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος σᾶς ἀπηλευθέρωσα ἀπὸ τοὺς Αἰγυπτίους καὶ σᾶς ἔσωσα ἀπὸ τοὺς Ἀμορραίους τοὺς Ἀμμωνίτας καὶ Φιλισταίους;	11 Ὁ Κύριος ἀπάντησε εἰς τοὺς Ἰσραηλίτες: <Ἐγὼ δὲν εἶμαι ἐκεῖνος, ποὺ σᾶς ἐλευθέρωσα ἀπὸ τοὺς Αἰγυπτίους καὶ τοὺς Ἀμορραίους καὶ τοὺς Ἀμμωνῖτες καὶ τοὺς Φιλισταίους
12 καὶ Σιδωνίων καὶ Ἀμαλὴκ καὶ Μαδιάμ, οἳ ἔθλιψαν ὑμᾶς, καὶ ἐβοήσατε πρός με, καὶ ἔσωσα ὑμᾶς ἐκ χειρὸς αὐτῶν;	12 Ἐγὼ δὲν σᾶς ἔσωσα ἀπὸ τὰ χέρια τῶν Σιδωνίων καὶ τῶν Ἀμαληκιτῶν καὶ τῶν Μαδιανιτῶν, οἱ ὁποῖοι σᾶς κατατυραννοῦσαν ὅταν μὲ πίστιν καὶ εὐλάβειάν μὲ εἴχατε παρακαλέσει;	12 καὶ τοὺς Σιδωνίους καὶ τοὺς Ἀμαληκῖτες καὶ τοὺς Μαδιανῖτες, ὅταν σᾶς συνέθλιψαν καὶ σᾶς κατεπίεσαν καὶ σεῖς ὑψώσατε κραυγὴν ἰσχυρὰν καὶ ἐφωνάξατε μὲ ἱκεσίαν δυνατὴν πρὸς ἐμέ;
13 Καὶ ὑμεῖς ἐγκατελίπετέ με καὶ ἐδουλεύσατε θεοῖς ἑτέροις· διὰ τοῦτο οὐ προσθήσω τοῦ σῶσαι ὑμᾶς.	13 Παρ' ὅλα ὅμως αὐτὰ σεῖς ἐπανειλημμένως μὲ ἐγκαταλείψατε καὶ ἐλατρεύσατε ἄλλους θεούς. Διὰ τοῦτο ἐγὼ δὲν θὰ σᾶς σώσω ἄλλην φοράν.	13 Σεῖς ὅμως μὲ ἐγκατελείψατε καὶ ἐχωρισθήκατε ἀπὸ ἐμέ, τὸν μόνον ἀληθινὸν Θεόν, καὶ ἐλατρεύσατε καὶ ἐγίνατε δοῦλοι εἰς ἄλλους θεούς, εἰς εἰδωλολατρικοὺς θεούς. Διὰ τοῦτο δὲν πρόκειται νὰ σᾶς σώσω ἄλλην φοράν.
14 Πορεύεσθε καὶ βοήσατε πρὸς τοὺς θεούς, οὓς ἐξελέξασθε ἑαυτοῖς, καὶ αὐτοὶ σωσάτωσαν ὑμᾶς ἐν καιρῷ θλίψεως ὑμῶν.	14 Πηγαίνετε καὶ φωνάξατε πρὸς τοὺς θεούς, τοὺς ὁποίους σεῖς μόνοι διὰ τὸν ἑαυτόν σας ἐδιαλέξατε, καὶ ἂς ἔλθουν αὐτοὶ νὰ σᾶς σώσουν κατὰ τὸν καιρὸν αὐτὸν τῆς θλίψεως σας>.	14 Φύγετε καὶ πηγαίνετε νὰ φωνάξετε δυνατὰ πρὸς τοὺς εἰδωλολατρικοὺς θεούς, τοὺς ὁποίους ἐδιαλέξατε διὰ τοὺς ἑαυτούς σας· καὶ αὐτοὶ ἂς σᾶς σώσουν κατὰ τὴν περίοδον αὐτὴν τῆς θλίψεως καὶ τῆς καταπιέσεώς σας>.
15 Καὶ εἶπαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ πρὸς Κύριον· ἡμάρτομεν, ποίησον σὺ ἡμῖν κατὰ πᾶν τὸ ἀγαθὸν ἐν ὀφθαλμοῖς σου, πλὴν ἐξελοῦ ἡμᾶς ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ.	15 Συντετριμμένοι οἱ Ἰσραηλῖται εἶπαν πρὸς τὸν Κύριον· <πράγματι ἡμαρτήσαμεν! Δὲν εἴμεθα ἄξιοι τῆς προστασίας σου! Κάμε πρὸς ἡμᾶς ὅ,τι φανῇ καλὸν εἰς τοὺς ὀφθαλμούς σου. Ἀλλὰ σὲ παρακαλοῦμεν ἁπάλλαξέ μας καὶ κατὰ τὴν περίοδον αὐτὴν ἀπὸ τὴν θλῖψιν μας>.	15 Τότε οἱ Ἰσραηλῖται ταπεινωμένοι καὶ μετανοημένοι ἀπάντησαν εἰς τὸν Κύριον: <Ἁμαρτήσαμε· τὸ ὁμολογοῦμεν! Κάμε μας σύ, αὐτὸ ποὺ ἡ ἀγαθότης σου θὰ ἀποφασίσῃ· ὅμως, σὲ ἱκετεύομεν, γλύτωσέ μας τώρα ἀπὸ τὴν δυστυχίαν καὶ καταπίεσιν αὐτήν, ποὺ ὑποφέρομεν>.
16 Καὶ ἐξέκλιναν τοὺς θεοὺς τοὺς ἀλλοτρίους ἐκ μέσου αὐτῶν καὶ ἐδούλευσαν τῷ Κυρίῳ μόνῳ, καὶ ὠλιγώθη ἡ ψυχὴ αὐτοῦ ἐν κόπῳ Ἰσραήλ.	16 Οἱ Ἰσραηλῖται ἐπέταξαν τοὺς ξένους θεοὺς ἀπὸ ἀνάμεσά των καὶ ἐλάτρευσαν πάλιν τὸν Κύριον. Ἡ καρδιὰ τοῦ Κυρίου ἐπόνεσε διὰ τὰς ταλαιπωρίας τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ.	16 Καὶ οἱ Ἰσραηλῖται ἀρνήθηκαν, ἀπεμάκρυναν καὶ ἐπέταξαν τοὺς εἰδωλολατρικοὺς θεούς, ποὺ εἶχαν μεταξύ των, καὶ ἐλάτρευσαν πάλιν καὶ ἔγιναν δοῦλοι μόνον τοῦ Κυρίου, τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ· ὕστερα ἀπὸ αὐτὴν τὴν μετάνοιαν καὶ ἀλλαγὴν τῶν Ἰσραηλιτῶν ἡ ψυχὴ τοῦ Κυρίου ἐκάμφθη, συνεκινήθη ἀπὸ τὰ βάσανα καὶ τὴν δυστυχίαν τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ καὶ τὸν ἐσυμπάθησε,
17 Καὶ ἀνέβησαν οἱ υἱοὶ Ἀμμών, καὶ παρενέβαλον ἐν Γαλαάδ. Καὶ συνήχθησαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ καὶ παρενέβαλον ἐν τῇ σκοπιᾷ.	17 Τότε οἱ Ἀμμωνῖται μετέβησαν καὶ ἐστρατοπέδευσαν εἰς τὴν χώραν Γαλαάδ. Οἱ Ἰσραηλῖται συνεκεντρώθησαν καὶ ἐστρατοπέδευσαν εἰς τὴν Σκοπιάν.	17 Τότε οἱ Ἀμμωνῖται ἐτοιμάσθηκαν διὰ πόλεμον καὶ ἐστρατοπέδευσαν εἰς τὴν Γαλαάδ. Οἱ Ἰσραηλῖται ἐπίσης συνεκεντρώθησαν καὶ ἐστρατοπέδευσαν εἰς τὴν Σκοπιάν.
18 Καὶ εἶπον ὁ λαὸς οἱ ἄρχοντες Γαλαάδ, ἀνὴρ πρὸς τὸν πλησίον αὐτοῦ· τίς ὁ ἀνήρ, ὅστις ἂν ἄρξεται παρατάξααθαι πρὸς υἱοὺς Ἀμμών; Καὶ ἔσται εἰς ἄρχοντα πᾶσι τοῖς κατοικοῦσι Γαλαάδ.	18 Ὁ ἰσραηλιτιτικὸς λαὸς καὶ οἱ ἄρχοντές του, ἐκεῖ εἰς τὴν χώραν Γαλαάδ, εἶπαν μεταξύ των· <ποῖος ἀνὴρ θὰ γίνῃ ἀρχιστράτηγος διὰ νὰ παραταχθῇ καὶ πολεμήσῃ κατὰ τῶν Ἀμμωνιτῶν; Αὐτὸς θὰ γίνῃ καὶ ἄρχων ὅλων ὅσων κατοικοῦν εἰς τὴν περιοχὴν Γαλαάδ>.	18 Καὶ ὁ λαὸς καὶ οἱ ἀρχηγοὶ τῆς φυλῆς Γαλαὰδ εἶπαν μεταξύ των: <Ποῖος εἶναι ὁ ἄνδρας ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος θὰ γίνῃ ἀρχηγός μας καὶ θὰ ἡγηθῇ τοῦ πολέμου ἐναντίον τῶν Ἀμμωνιτῶν; Ὅποιος βρεθῇ ἄξιος διὰ νὰ γίνῃ τέτοιος ἀρχηγός, αὐτός, ὅταν νικήσωμεν, θὰ γίνῃ ἰσόβιος ἀρχηγὸς ὅλων τῶν κατοίκων τῆς Γαλαάδ>.