Οι Κριταί : Κεφάλαιον ΙΑ'

Πρωτότυπο Κείμενο

αὶ Ἰεφθάε ὁ Γαλααδίτης ἐπῃρμένος δυνάμει· καὶ αὐτὸς υἱὸς γυναικὸς πόρνης, ἢ ἐγέννησε τῷ Γαλαὰδ τὸν Ἰεφθάε.
2 Καὶ ἔτεκεν ἡ γυνὴ Γαλαὰδ αὐτοῦ υἱούς· καὶ ἠδρύνθησαν οἱ υἱοὶ τῆς γυναικὸς καὶ ἐξέβαλον τὸν Ἰεφθάε καὶ εἶπαν αὐτῷ· οὐ κληρονομήσεις ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ πατρὸς ἡμῶν, ὅτι υἱὸς γυναικὸς ἑταίρας σύ.
3 Καὶ ἔφυγεν Ἰεφθάε ἀπὸ προσώπου τῶν ἀδελφῶν αὐτοῦ καὶ ᾤκησεν ἐν γῆ Τώβ, καὶ συνεστράφησαν πρὸς Ἰεφθάε ἄνδρες κενοὶ καὶ ἐξῆλθον μετ' αὐτοῦ.
4 Καὶ ἐγένετο ἡνίκα παρετάξαντο οἱ υἱοὶ Ἀμμὼν μετὰ Ἰσραήλ,
5 καὶ ἐπορεύθησαν οἱ πρεσβύτεροι Γαλαὰδ λαβεῖν τὸν Ἰεφθάε ἀπὸ τῆς γῆς Τὼβ
6 καὶ εἶπαν τῷ Ἰεφθάε· δεῦρο καὶ ἔσῃ ἡμῖν εἰς ἀρχηγόν, καὶ παραταξόμεθα πρὸς υἱοὺς Ἀμμών.
7 Καὶ εἶπεν Ἰεφθάε τοῖς πρεσβυτέροις Γαλαάδ· οὐχὶ ὑμεῖς ἐμισήσατέ με καὶ ἐξεβάλατέ με ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ πατρός μου καὶ ἐξαπεστείλατέ με ἀφ' ὑμῶν; Καὶ διατὶ ἤλθατε πρός με νῦν, ἡνίκα χρῄζετε;
8 Καὶ εἶπαν οἱ πρεσβύτεροι Γαλαὰδ πρὸς Ἰεφθάε· διὰ τοῦτο νῦν ἐπεστρέψαμεν πρός σε, καὶ πορεύσῃ μεθ' ἡμῶν καὶ παρατάξῃ πρὸς υἱοὺς Ἀμμών· καὶ ἔσῃ ἡμῖν εἰς ἄρχοντα πᾶσι τοῖς κατοικοῦσι Γαλαάδ.
9 Καὶ εἶπεν Ἰεφθάε πρὸς τοὺς πρεσβυτέρους Γαλαάδ· εἰ ἐπιστρέφετέ με ὑμεῖς παρατάξασθαι ἐν υἱοῖς Ἀμμών καὶ παραδῷ αὐτοὺς Κύριος ἐνώπιον ἐμοῦ, καὶ ἐγὼ ὑμῖν ἔσομαι εἰς ἄρχοντα.
10 Καὶ εἶπαν οἱ πρεσβύτεροι Γαλαὰδ πρὸς Ἰεφθάε· Κύριος ἔστω ἀκούων ἀνὰ μέσον ἡμῶν, εἰ μὴ κατὰ τὸ ρῆμά σου οὕτω ποιήσομεν.
11 Καὶ ἐπορεύθη Ἰεφθάε μετὰ τῶν πρεσβυτέρων Γαλαάδ, καὶ ἔθηκαν αὐτὸν ὁ λαὸς ἐπ' αὐτοὺς εἰς κεφαλὴν καὶ εἰς ἀρχηγόν. Καὶ ἐλάλησεν Ἰεφθάε πάντας τοὺς λόγους αὐτοῦ ἐνώπιον Κυρίου ἐν Μασσηφά.
12 Καὶ ἀπέστειλεν Ἰεφθάε ἀγγέλους πρὸς βασιλέα υἱῶν Ἀμμών λέγων· τί ἐμοὶ καὶ σοί, ὅτι ἦλθες πρός με τοῦ παρατάξασβαι ἐν τῇ γῇ μου;
13 Καὶ εἶπε βασιλεὺς υἱῶν Ἀμμών πρὸς τοὺς ἀγγέλους Ἰεφθάε· ὅτι ἔλαβεν Ἰσραὴλ τὴν γῆν μου ἐν τῷ ἀναβαίνειν αὐτὸν ἐξ Αἰγύπτου ἀπὸ Ἀρνῶν ἕως Ἰαβὸκ καὶ ἕως τοῦ Ἰορδάνου· καὶ νῦν ἐπίστρεψον αὐτὰς ἐν εἰρήνῃ, καὶ πρρεύσομαι.
14 Καὶ προσέθηκεν ἔτι Ἰεφθάε καὶ ἀπέστειλεν ἀγγέλους πρὸς βασιλέα υἱῶν Ἀμμών.
15 Καὶ εἶπεν αὐτῷ· οὕτω λέγει Ἰεφθάε· οὐκ ἔλαβεν Ἰσραὴλ τὴν γῆν Μωὰβ καὶ τὴν γῆν υἱῶν Ἀμμών·
16 ὅτι ἐν τῷ ἀναβαίνειν αὐτοὺς ἐξ Αἰγύπτου ἐπορεύθη Ἰσραὴλ ἐν τῇ ἐρήμῳ ἕως θαλάσσης Σὶφ καὶ ἦλθεν εἰς Κάδης.
17 Καὶ ἀπέστειλεν Ἰσραὴλ ἀγγέλους πρὸς βασιλέα Ἐδὼμ λέγων· παρελεύσομαι δὴ ἐν τῇ γῇ σου· καὶ οὐκ ἤκουσε βασιλεὺς Ἐδώμ. Καί γε πρὸς βασιλέα Μωὰβ ἀπέστειλε, καὶ οὐκ εὐδόκησε. Καὶ ἐκάθισεν Ἰσραὴλ ἐν Κάδης.
18 Καὶ ἐπορεύθη ἐν τῇ ἐρήμῳ καὶ ἐκύκλωσε τὴν γῆν Ἐδὼμ καὶ τὴν γῆν Μωὰβ καὶ ἦλθεν ἀπὸ ἀνατολῶν ἡλίου τῇ γῇ Μωὰβ καὶ παρενέβαλεν ἐν πέραν Ἀρνὼν καὶ οὐκ εἰσῆλθεν ἐν ὁρίοις Μωάβ, ὅτι Ἀρνῶν ὅριον Μωάβ.
19 Καὶ ἀπέστειλεν Ἰσραὴλ ἀγγέλους πρὸς Σηὼν βασιλέα τοῦ Ἀμορραίου βασιλέα Ἐσεβών, καὶ εἶπεν αὐτῷ Ἰσραήλ· παρέλθωμεν δὴ ἐν τῇ γῇ σου ἕως τοῦ τόπου ἡμῶν.
20 Καὶ οὐκ ἐνεπίστευσε Σηὼν τῷ Ἰσραὴλ παρέλθειν ἐν τῷ ὁρίῳ αὐτοῦ· καὶ συνῆξε Σηὼν πάντα τὸν λαῶν αὐτοῦ, καὶ παρενέβαλον εἰς Ἰασά, καὶ παρετάξατο πρὸς Ἰσραήλ.
21 Καὶ παρέδωκε Κύριος ὁ Θεὸς Ἰσραὴλ τὸν Σηὼν καὶ πάντα τὸν λαὸν αὐτοῦ ἐν χειρὶ Ἰσραήλ, καὶ ἐπάταξεν αὐτόν· καὶ ἐκληρονόμησεν Ἰσραὴλ πᾶσαν τὴν γῆν τοῦ Ἀμορραίου τοῦ κατοικοῦντος τὴν γῆν ἐκείνην.
22 Ἀπὸ Ἀρνὼν καὶ ἕως τοῦ Ἰαβὸκ καὶ ἀπὸ τοῦ ἐρήμου ἕως τοῦ Ἰορδάνου.
23 Καὶ νῦν Κύριος ὁ Θεὸς Ἰσραὴλ ἐξῇρε τὸν Ἀμορραῖον ἀπὸ προσώπου λαοῦ αὐτοῦ Ἰσραήλ, καὶ σὺ κληρονομήσεις αὐτόν;
24 Οὐχὶ ἃ ἐὰν κληρονομήσει σε Χαμὼς ὁ θεός σου, αὐτὰ κληρονομήσεις καὶ τοὺς πάντας, οὓς ἐξῇρε Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν ἀπὸ προσώπου ὑμῶν, αὐτοὺς κληρονομήσομεν;
25 Καὶ νῦν μὴ ἐν ἀγαθῷ ἀγαθώτερος σὺ ὑπὲρ Βαλὰκ υἱὸν Σεπφὼρ βασιλέως Μωάβ; Μὴ μαχόμενος ἐμαχέσατο μετὰ Ἰσραὴλ ἢ πολεμῶν ἐπολέμησεν αὐτόν;
26 Ἐν τῷ οἰκῆσαι ἐν Ἐσεβὼν καὶ ἐν τοῖς ὁρίοις αὐτῆς καὶ ἐν γῇ Ἀροὴρ καὶ ἐν τοῖς ὁρίοις αὐτῆς καὶ ἐν πάσαις ταῖς πόλεσι ταῖς παρὰ τὸν Ἰορδάνην τριακόσια ἔτη, καὶ διατὶ οὐκ ἐρρύσω αὐτοὺς ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ;
27 Καὶ νῦν ἐγώ εἰμι οὐχ ἥμαρτόν σοι, καὶ σὺ ποιεῖς μετ' ἐμοῦ πονηρίαν τοῦ παρατάξασθαι ἐν ἐμοί· κρίναι Κύριος ὁ κρίνων σήμερον ἀνὰ μέσον υἱῶν Ἰσραὴλ καὶ ἀνὰ μέσον υἱῶν Ἀμμών.
28 Καὶ οὐκ ἤκουσε βασιλεὺς Ἀμμὼν τῶν λόγων Ἰεφθάε, ὧν ἀπέστειλε πρὸς αὐτόν.
29 Καὶ ἐγένετο ἐπὶ Ἰεφθάε πνεῦμα Κυρίου, καὶ παρῆλθε τὸν Γαλαὰδ καὶ τὸν Μανασσῆ καὶ παρῆλθε τὴν σκοπιὰν Γαλαὰδ εἰς τὸ πέραν υἱῶν Ἀμμών.
30 Καὶ ηὔξατο Ἰεφθάε εὐχὴν τῷ Κυρίῳ καὶ εἶπεν· ἐὰν διδοὺς δῷς μοι τοὺς υἱοὺς Ἀμμὼν ἐν τῇ χειρί μου,
31 καὶ ἔσται ὁ ἐκπορευόμενος, ὃς ἂν ἐξέλθῃ ἀπὸ τῆς θύρας τοῦ οἴκου μου εἰς συνάντησίν μου ἐν τῷ ἐπιστρέφειν με ἐν εἰρήνῃ ἀπὸ υἱῶν Ἀμμών, καὶ ἔσται τῷ Κυρίῳ ἀνοίσω αὐτὸν ὁλοκαύτωμα.
32 Καὶ πορῆλθεν Ἰεφθάε πρὸς υἱοὺς Ἀμμὼν παρατάξασθαι πρὸς αὐτούς, καὶ παρέδωκεν αὐτοὺς Κύριος ἐν χειρὶ αὐτοῦ.
33 Καὶ ἐπάταξεν αὐτοὺς ἀπὸ Ἀροὴρ ἕως ἐλθεῖν ἄχρις Ἀρνὼν ἐν ἀριθμῷ εἴκοσι πόλεις καὶ ἕως Ἐβελχαρμὶμ πληγὴν μεγάλην σφόδρα, καὶ συνεστάλησαν οἱ υἱοὶ Ἀμμὼν ἀπὸ προσώπου υἱῶν Ἰσραήλ.
34 Καὶ ἦλθεν Ἰεφθάε εἰς Μασσηφὰ εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ, καὶ ἰδοὺ ἡ θυγάτηρ αὐτοῦ ἐξεπορεύετο εἰς ὑπάντησιν ἐν τυμπάνοις καὶ χοροῖς· καὶ αὕτη ἦν μονογενής, οὐκ ἦν αὐτῷ ἕτερος υἱὸς ἢ θυγάτηρ.
35 Καὶ ἐγένετο ὡς εἶδεν αὐτὴν αὐτός, διέρρηξε τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καὶ εἶπεν· ἆ ἆ, θυγάτηρ μου, ταραχῇ ἐτάραξάς με καὶ σὺ ἧς ἐν τῷ ταράχω μου, καὶ ἐγώ εἰμι ἤνοιξα κατὰ σοῦ τὸ στόμα μου πρὸς Κύριον καὶ οὐ δυνήσομαι ἀποστρέψαι.
36 Ἡ δὲ εἶπε πρὸς αὐτόν· πάτερ, ἤνοιξας τὸ στόμα σου πρὸς Κύριον; Ποίησόν μοι ὃν τρόπον ἐξῆλθεν ἐκ στόματός σου, ἐν τῷ ποιῆσαί σοι Κύριον ἐκδίκησιν τῶν ἐχθρῶν σου ὀπὸ τῶν υἱῶν Ἀμμών.
37 Καὶ ἥδε εἶπε πρὸς τὸν πατέρα αὐτῆς· ποιησάτω δὴ ὁ πατήρ μου τὸν λόγον τοῦτον· ἔασόν με δύο μῆνας, καὶ πορεύσομαι καὶ καταβήσομαι ἐπὶ τὰ ὄρη καὶ κλαύσομαι ἐπὶ τὰ παρθένιά μου, ἐγὼ εἰμι καὶ αἱ συνεταιρίδες μου.
38 Καὶ εἶπε· πορεύου· καὶ ἀπέστειλεν αὐτὴν δύο μῆνας. Καὶ ἐπορεύθη, αὐτὴ καὶ αἱ συνεταιρίδες αὐτῆς, καὶ ἔκλαυσεν ἐπὶ τὰ παρθένια αὐτῆς ἐπὶ τὰ ὄρη.
39 Καὶ ἐγένετο ἐν τέλει τῶν δύο μηνῶν καὶ ἐπέστρεψε πρὸς τὸν πατέρα αὐτῆς, καὶ ἐποίησεν ἐν αὐτῇ εὐχὴν αὐτοῦ, ἣν ηὔξατο· καὶ αὕτη οὐκ ἔγνω ἄνδρα. Καὶ ἐγένετο εἰς πρόσταγμα ἐν Ἰσραήλ·
40 ἀπὸ ἡμερῶν εἰς ἡμέρας ἐπορεύοντο θυγατέρες Ἰσραὴλ θρηνεῖν τὴν θυγατέρα Ἰεφθάε τοῦ Γαλααδίτου ἐπὶ τέσσαρας ἡμέρας ἐν τῷ ἐνιαυτῷ.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

πῆρχεν ἐκεῖ μεταξὺ τῶν Ἰσραηλιτῶν ἕνας Ἰσραηλίτης, Ἰεφθάε ὁ Γαλααδίτης, πολὺ ἰσχυρὸς κατὰ τὸ σῶμα. Αὐτὸς ἦτο υἱὸς γυναικὸς πόρνης, ἡ ὁποία διὰ τοῦ Γαλαὰδ ἐγέννησε τὸν Ἰεφθάε.
2 Ἡ νόμιμος ὅμως σύζυγος τοῦ Γαλαὰδ ἐγέννησε καὶ αὐτὴ εἰς τὸν Γαλαὰδ υἱούς. Οἱ υἱοὶ τῆς νομίμου συζύγου, ὅταν ἐμεγάλωσσν καὶ ἔγιναν ἄνδρες, ἐξεδίωξαν τὸν Ἰεφθάε καὶ τοῦ εἶπαν· <δὲν θὰ κληρονομήσῃς καὶ σὺ μαζῆ μὲ μᾶς τὴν πατρικὴν περιουσίαν, διότι εἶσαι παιδὶ γυναικὸς πόρνης>.
3 Ὁ Ἰεφθάε ἔφυγε μακρὰν ἀπὸ τοὺς ἀδελφούς του καὶ ἐγκατεστάθη εἰς τὴν περιοχὴν Τώβ. Ἐκεῖ δὲ τὸν ἠκολούθησαν καὶ συνεκεντρώθησαν γύρω του μερικοὶ τοιχοδιῶκται.
4 Ὅταν δὲ μετὰ τινα χρόνον οἱ Ἀμμωνῖται ἐξῆλθον εἰς πόλεμον ἐναντίον τῶν Ἰσραηλιτῶν,
5 οἱ ἄρχοντες τῶν Ἰσραηλιτῶν οἱ ὁποῖοι κατοικοῦσαν εἰς Γαλαὰδ μετέβησαν εἰς τὴν χώραν Τώβ, διὰ νὰ πάρουν ἀπὸ ἐκεῖ μαζῆ των ὡς ἀρχηγὸν τὸν Ἰεφθάε.
6 Ὅταν ἔφθασαν τοῦ εἶπαν· <ἔλα μαζῆ μας καὶ γίνε ἀρχηγός μας διὰ νὰ πολεμήσωμεν ἐναντίον τῶν Ἀμμωνιτῶν>.
7 Ὁ Ἰεφθάε, ἐνθυμούμενος τὴν ἀδικίαν ποὺ τοῦ ἔκαμαν, εἶπεν εἰς τοὺς ἄρχοντας τῆς Γαλαάδ· <σεῖς δὲν εἶσθε ἐκεῖνοι ποὺ μὲ ἐμισήσατε καὶ μὲ ἐξεδιώξατε ἀπὸ τὸν οἶκον τοῦ πατρός μου καὶ μὲ ἐστείλατε μακρὰν ἀπὸ σᾶς; Καὶ διότι ἤλθατε πρὸς ἐμὲ τώρα, ποῦ μὲ ἔχετε ἀνάγκην;>
8 Οἱ ἄρχοντες τῆς χώρας Γαλαὰδ ἀπήντησαν πρὸς τὸν Ἰεφθάε· <ἀκριβῶς διότι ἔχομεν τὴν ἀνάγκην σου ἤλθομεν πρὸς σὲ καὶ σὲ παρακαλοῦμεν νὰ ἔλθῃς μαζῆ μας διὰ νὰ ἀντιπαραταχθῇς ἐναντίον τῶν Ἀμμωνιτῶν. Ἡμεῖς δὲ εἰς ἐπανόρθωσιν τῆς ἀδικίας, ποὺ σοῦ ἐκάμαμεν, θὰ σὲ ἀνακηρύξωμεν ἀρχηγὸν ὅλων τῶν Ἰσραηλιτῶν ποὺ κατοικοῦν εἰς τὴν Γαλαάδ>.
9 Εἶπε δὲ ὁ Ἰεφθάε πρὸς τοὺς ἄρχοντας τῆς Γαλαάδ· <ἐὰν πράγματι θέλετε νὰ ἐπιστρέψω μαζῆ σας, νὰ ἀντιπαραταχθῶ ὡς ἀρχηγός σας ἐναντίον τῶν Ἀμμωνιτῶν καὶ εὐδοκήσῃ ὁ Κύριος νὰ παραδώσῃ αὐτοὺς νικημένους ὑπὸ τὴν ἐξουσίαν μου, τότε πρέπει νὰ μὲ ἀναγνωρίσετε ὡς ἰσόβιον ἀρχηγόν σας>.
10 Ἀπήντησαν οἱ ἄρχοντες Γαλαὰδ πρὸς τὸν Ἰεφθάε· <ὁ Κύριος ποὺ μᾶς ἀκούει ἂς εἶναι μάρτυς μεταξύ μας ὅτι ἡμεῖς θὰ πράξωμεν σύμφωνα μὲ τὸν λόγον σου αὐτόν>.
11 Τότε ὁ Ἰεφθάε μετέβη μαζῆ μὲ τοὺς Ἰσραηλίτας ἄρχοντας τῆς Γαλαὰδ εἰς Μασσηφά, ὅπου ὁ ἰσραηλιτικὸς λαὸς τὸν ἀνεγνώρισε καὶ τὸν ἀνεκήρυξεν ὡς κεφαλὴν καὶ ὡς ἀρχηγόν του. Ἐκεῖ ὁ Ἰεφθάε ἐπανέλαβεν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου τοὺς λόγους, τοὺς ὁποίους εἶχεν εἴπει εἰς τοὺς πρεσβυτέρους διὰ τὴν ἰσόβιον ἀρχηγίαν του.
12 Ἔστειλεν ὁ Ἰεφθάε ἀγγελιαφόρους πρὸς τὸν βασιλέα τῶν Ἀμμωνιτῶν καὶ τοῦ παρήγγειλε· <τί διαφορὰ ὑπάρχει μεταξύ μας ὥστε νὰ ἔλθῃς σὺ εἰς τὴν χώραν μου, διὰ νὰ μὲ πολεμήσης;>
13 Ὁ βασιλεὺς τῶν Ἀμμωνιτῶν ἀπήντησε πρὸς τοὺς ἀγγελιαφόρους τοῦ Ἰεφθάε· <ἔρχομαι νὰ πολεμήσω ἐναντίον σου, διότι σεῖς οἱ Ἰσραηλῖται ὅταν ἀνεβήκατε ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον, κατελάβατε τὴν χώραν μου ἀπὸ τοῦ παραποτάμου Ἀρνὼν μέχρι τοῦ ἄλλου παραποτάμου, τοῦ Ἰαβόκ, καὶ δυτικῶς μέχρι τοῦ Ἰορδάνου. Ἀπόδωσε λοιπὸν αὐτὰς εἰρηνικῶς πρὸς ἡμᾶς καὶ ἐγὼ θὰ ἀναχωρήσω ἀπὸ τὴν χώραν σου>.
14 Ὁ Ἰεφθάε ἀπέστειλε καὶ πάλιν ἀγγελιαφόρους πρὸς τὸν βασιλέα τῶν Ἀμμωνιτῶν,
15 διὰ νὰ τοῦ εἴπουν· <αὐτὰ παραγγέλλει ὁ Ἰεφθάε· Οἱ Ἰσραηλῖται δὲν κατέλαβαν οὔτε τὴν χώραν τῶν Μωαβιτῶν οὔτε τὴν χώραν τῶν Ἀμμωνιτῶν (ἀλλὰ μόνον τὴν χώραν τῶν Ἀμορραίων).
16 Διότι οἱ Ἰσραηλῖται, ὅταν ἐλεύθεροι ἐξῆλθον ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον, ἐβάδισαν διὰ τῆς ἐρήμου Σινὰ μέχρι τῆς Ἐρυθρᾶς Θαλάσσης καὶ ἦλθον εἰς Κάδης.
17 Ἀπὸ ἐκεῖ ἔστειλαν ἀγγελιαφόρους πρὸς τὸν βασιλέα τῶν Ἰδουμαίων καὶ τοῦ εἶπαν· Ἡμεῖς σκεπτόμεθα νὰ περάσωμεν διὰ μέσου τῆς χώρας σου. Ἀλλὰ ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰδουμαίων δὲν ἐδέχθη τὴν πρότασίν μας. Τότε οἱ Ἰσραηλῖται ἔστειλαν ἀγγελιαφόρους καὶ πρὸς τὸν βασιλέα τῶν Μωαβιτῶν, ἀλλὰ καὶ ἐκεῖνος ἀπέρριψε τὴν πρότασιν αὐτήν. Ἔτσι οἱ Ἰσραηλῖται ἠναγκάσθησαν καὶ ἔμειναν εἰς τὴν Κάδης.
18 Κατόπιν ἐπορεύθημεν εἰς τὴν ἔρημον, παρεκάμψαμεν τὴν χώραν τῶν Ἰδουμαίων καὶ τὴν χώραν τῶν Μωαβιτῶν προχωροῦντες πρὸς ἀνατολὰς τῆς Μωάβ. Ἐστρατοπεδεύσαμεν πέραν ἀπὸ τὸν χείμαρρον Ἀρνὼν καὶ δὲν εἰσήλθομεν εἰς τὴν χώραν τῶν Μωαβιτῶν, διότι ὁ Ἀρνὼν εἶναι τὸ βόρειον σύνορον τῆς Μωάβ.
19 Ἀπὸ ἐκεῖ ἐστείλαμεν ἀγγελιαφόρους πρὸς Σηὼν τὸν βασιλέα τῶν Ἀμορραίων, ὁ ὁποῖος εἶχεν ὡς πρωτεύουσάν του τὴν Ἐσεβὼν καὶ τοῦ εἴπομεν· Θὰ περάσωμεν διὰ μέσου τῆς ἰδικῆς σου χώρας, μέχρις ὅτου φθάσωμεν εἰς τὸν τόπον μας, δηλαδὴ εἰς τὴν Χαναάν.
20 Ὁ Σηὼν ὅμως δὲν ἔδωσεν ἐμπιστοσύνην εἰς τοὺς λόγους μας καὶ δὲν ἐπέτρεψεν εἰς τοὺς Ἰσραηλίτας νὰ περάσουν διὰ μέσου τῆς χώρας του. Ἐξ ἀντιθέτου δὲ συνεκέντρωσεν ὅλον τὸν στρατόν του, ἐστρατοπέδευσεν εἰς Ἰασὰ καὶ ἐπολέμησε, χωρὶς λόγον καὶ ἀφορμήν, τοὺς Ἰσραηλίτας.
21 Διὰ τοῦτο καὶ ὁ Κύριος, κατὰ τὴν γενομένην σύγκρουσιν, παρέδωκε τὸν Σηὼν καὶ ὅλον τὸν λαόν του εἰς τὰ χέρια τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, ὁ ὁποῖος καὶ τοὺς ἐξωλόθρευσεν. Ἔτσι δὲ οἱ Ἰσραηλῖται ἐπῆραν ὑπὸ τὴν κατοχήν των ὡς κληρονομίαν ὅλην ἐκείνην τὴν χώραν, τὴν ὁποίαν κατοικοῦσαν οἱ Ἀμορραῖοι·
22 δηλαδὴ ἀπὸ τοῦ παραποτάμου Ἀρνὼν μέχρι τοῦ παραποτάμου Ἰαβόκ, καὶ ἀπὸ τῆς ἐρήμου μέχρι τοῦ Ἰορδάνου. (Ἄρα οἱ Ἰσραηλῖται κατέλαβον χώραν Ἀμορραίων καὶ ὀχι Ἀμμωνιτῶν).
23 Ἐν συνεχείᾳ δὲ Κύριος ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραὴλ ἐξεδίωξε τοὺς Ἀμορραίους ἀπ' ἔμπροσθεν τοῦ λαοῦ του. Λοιπὸν μὲ ποῖα δικαιώματα τώρα σὺ θέλεις νὰ κληρονομήσῃς χώραν ποῦ μᾶς ἀνήκει;
24 Δὲν εἶναι ὀρθὸν καὶ δίκαιον, σὺ μὲν νὰ κληρονομήσῃς ὅλα ὅσα ὁ θεός σου Χαμώς σοῦ ἔδωσε, ἡμεῖς δὲ νὰ κληρονομήσωμεν ὅλους ἐκείνους, τοὺς ὁποίους ὁ ἰδικός μας Κύριος καὶ Θεὸς ἐξεδίωξεν ἀπὸ ἐμπρός μας;
25 Ἀλλὰ ἐκτὸς αὐτοῦ μήπως σὺ εἶσαι καλύτερος καὶ ἰσχυρότερος ἀπὸ τὸν Βαλάκ, υἱὸν τοῦ Σεπφὼρ βασιλέα τῶν Μωαβιτῶν; Μήπως αὐτὸς ἦλθεν εἰς ἀντιλογίαν καὶ φιλονεικίαν μὲ τοὺς Ἰσραηλίτας ἢ ἐπολέμησεν ἐναντίον αὐτῶν, ὅταν οὖτοι κατέλαβον τὴν χώραν, τὴν ὁποίαν σὺ τώρα διεκδικεῖς;
26 Ἐπὶ τούτοις ἡμεῖς ἐπὶ τριακόσια χρόνια κατοικοῦμεν εἰς τὴν πρωτεύουσαν τῶν Ἀμορραίων τὴν Ἐσεβὼν καὶ τὰς πόλεις ποὺ ἐξαρτῶνται ἀπὸ αὐτήν, τὴν χώραν Ἀροήρ καὶ τὰς πόλεις που ἐξαρτῶνται ἀπὸ αὐτὴν καὶ ὅλας τὰς πόλεις πλησίον τοῦ Ἰορδάνου, καὶ ἐπομένως ἔχομεν ἤδη ἀποκτήσῃ δικαιώματα εἰς τὰς χώρας αὐτάς. Ἐπὶ τρεῖς αἰῶνας διατὶ σεῖς δὲν ἐπιχειρήσατε νὰ ἀποσπάσετε τὴν χώραν αὐτὴν καὶ νὰ τὴν κάμετε ἰδικήν σας;
27 Ἡμεῖς μὲν δὲν διεπράξαμεν ἀδικίαν τινὰ ἀπέναντί σας μένοντες εἰς τὴν χώραν ποὺ κατέχομεν. Σεῖς ὅμως διαπράττετε ἀδικίαν μὲ τὸ νὰ θέλετε νὰ μᾶς πολεμήσετε. Κριτὴς καὶ δικαστὴς σήμερον εἰς τὴν ὑπόθεσιν αὐτὴν εἶναι ὁ Κύριος. Αὐτὸς ἂς κρίνῃ καὶ ἂς δικάσῃ μεταξὺ Ἰσραηλιτῶν καὶ Ἀμμωνιτῶν>.
28 Ὁ βασιλεὺς ὅμως τῶν Ἀμμωνιτῶν δὲν ἐδέχθη τοὺς συνετοὺς λόγους, τοὺς ὁποίους ὁ Ἰεφθάε δι' ἀγγελιαφόρων τοῦ παρήγγειλε. Ἐπέμενε νὰ πολεμήσῃ.
29 Τὸ Πνεῦμα ὅμως τοῦ Κυρίου ἦλθεν ἐπὶ τὸν Ἰεφθάε καὶ τὸν ἐνίσχυσε. Αὐτὸς δὲ διῆλθε τὴν χώραν Γαλαὰδ καὶ τὴν χώραν Μανασσῆ, διὰ νὰ ἐνισχύσῃ τοὺς Ἰσραηλίτας, ἔπειτα ἐπέστρεψεν εἰς τὴν Σκοπιὰν τῆς χώρας Γαλαὰδ καὶ ἀπὸ ἐκεῖ ἐβάδισε πρὸς πόλεμον ἐναντίον τῶν Ἀμμωνιτῶν, οἱ ὁποῖοι εὑρίσκοντο ἀπέναντι.
30 Ἔκαμε δὲ ὁ Ἰεφθάε καὶ ἕνα τάξιμον πρὸς τὸν Κύριον καὶ εἶπε· <ἐὰν θελήσῃς, Κύριε, καὶ παραδώσῃς εἰς τὰ χέρια μου τοὺς Ἀμμωνίτας,
31 σοῦ τάζω, ὅτι ἐκεῖνος ποὺ θὰ ἐξέλθῃ ἀπὸ τὴν θύραν τῆς οἰκίας μου εἰς συνάντησίν μου, ὅταν θὰ ἐπιστρέψω νικητὴς ἀπὸ τὸν πόλεμον κατὰ τῶν Ἀμμωνιτῶν, θὰ προσφερθῇ ὁλοκαύτωμα εἰς σέ, τὸν Κύριον>.
32 Ὁ Ἰεφθάε ἐβάδισεν ἐναντίον τῶν Ἀμμωνιτῶν διὰ νὰ τοὺς πολεμήσῃ, καὶ ὁ Κύριος παρέδωκεν αὐτοὺς νικημένους εἰς τὰ χέρια του.
33 Οἱ Ἰσραηλῖται ἐκτύπησαν αὐτοὺς ἀπὸ Ἀροὴρ μέχρις Ἀρνὼν κατέλαβον εἴκοσι πόλεις μέχρι τῆς χώρας Ἐβελχαρμὶμ καὶ ἐπέφεραν μεγάλην καταστροφήν. Οἱ Ἀμμωνῖται νικηθέντες ἐταπεινώθησαν καὶ ἐσυμμαζεύθησαν ἐνώπιον τῶν Ἰσραηλιτῶν
34 Ὁ Ἰεφθάε ἐπέστρεφε νικητὴς εἰς τὴν πόλιν Μασσηφά, εἰς τὸν οἶκον του. Αἴφνης εἶδε τὴν κόρην του νὰ ἐξέρχεται μὲ τύμπανα καὶ χοροὺς εἰς συνάντησίν του. Αὐτὴ δὲ ἦτο μονογενὴς θυγάτηρ του καὶ δὲν εἶχεν ἄλλον υἱὸν ἡ ἄλλην θυγατέρα.
35 Ὅταν ὁ Ἰεφθάε τὴν εἶδεν, ἔσχισε τὸ ἱμάτιά του καὶ ἔκραξεν· <πώ! πώ! κόρη μου! Σὺ μὲ συνεκλόνισες, σὺ εἶσαι ἡ πηγὴ καὶ ἡ αἰτία τῆς ταραχῆς μου! Ἐγὼ ὁ ταλαίπωρος ἤνοιξα τὸ στόμα μου πρὸς τὸν Κύριον ἐναντίον σου καὶ δὲν θὰ ἠμπορέσω τώρα νὰ ἀρνηθῶ τὸ τάμα μου>.
36 Ἐκείνη δὲ τοῦ εἶπε· <πατέρα μου, ἤνοιξες τὸ στόμα σου καὶ ὑπεσχέθης κάποιο τάμα εἰς τὸν Κύριον; Κάμε ὅ,τι ἔταξες, ἀφοῦ ὁ Κύριος σοῦ ἔδωσε τὴν νίκην κὶ ἐτιμώρησες τοὺς ἐχθρούς σου τοὺς Ἀμμωνίτας>.
37 Ὅταν δὲ ἔμαθε τὸ τάξιμον τοῦ πατρός της προσέθεσε· <ἂς μοῦ κάμῃ ὁ πατέρας μου μίαν μόνην χάριν· ἄφησέ με νὰ ζήσω δύο μῆνας ἀκόμη. Θέλω νὰ ἀνεβῶ καὶ νὰ κατεβῶ τὰ ὄρη καὶ νὰ κλαύσω τὴν παρθενίαν μου ἐγὼ μαζῆ μὰ ἄλλας συντρόφους μου>.
38 Ὁ πατήρ της ἀπήντησε· <πήγαινε>. Καὶ τὴν ἔστειλεν ἐπὶ δύο μῆνας. Καὶ αὐτὴ μαζῆ μὲ τὰς συντρόφους της μετέβη καὶ ἔκλαυσε τὴν παρθενικότητά της ἐπάνω εἰς τὰ ὄρη·
39 Ὅταν δὲ ἐπέρασαν οἱ δύο μῆνες ἐπέστρεψεν εἰς τὸν πατέρα της, ὁ ὁποῖος καὶ ἐξεπλήρωσε τὸ τάξιμο ποὺ εἶχε κάμει δι' αὐτήν. Αὐτὴ δὲ δὲν εἶχε γνωρίσει ἄνδρα. Ἦτο παρθένος. Ἔκτοτε ἐπεκράτησε συνήθεια μεταξὺ τῶν Ἰσραηλιτῶν,
40 καὶ κάθε ἔτος ἐπὶ τέσσαρας ἡμέρας αἱ ἰσραηλίτιδες θυγατέρες μετέβαινον νὰ θρηνοῦν τὴν θυγατέρα τοῦ Ἰεφθάε τοῦ Γαλααδίτου.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

Ἰσραηλίτης Ἰεφθάε, ὁ υἱὸς τοῦ Γαλαάδ, ἦταν δυνατὸς σωματικά, γενναῖος καὶ θαρραλέος· αὐτὸς ὅμως ἦταν παιδὶ γυναίκας πόρνης, ἡ ὁποία ἐγέννησε εἰς τὸν Γαλαὰδ τὸν Ἰεφθάε.
2 Ἀλλὰ καὶ ἡ νόμιμη γυναῖκα τοῦ Γαλαὰδ ἐγέννησε καὶ αὐτὴ εἰς τὸν Γαλαὰδ ἄλλους υἱούς· καὶ ὅταν ἐμεγάλωσαν οἱ υἱοὶ τῆς νομίμου γυναίκας τοῦ Γαλαάδ, ἔβγαλαν ἔξω καὶ ἔδιωξαν διὰ τῆς βίας τὸν Ἰεφθάε ἀπὸ τὸ πατρικόν του σπίτι καὶ τοῦ εἶπαν: <Δὲν θὰ πάρῃς μερίδιον ἀπὸ τὴν πατρικήν μας κληρονομίαν, διότι σὺ εἶσαι παιδὶ γυναίκας πόρνης>.
3 Τότε ὁ Ἰεφθάε ἔφυγε μακριὰ ἀπὸ τοὺς ἀδελφούς του καὶ ἑκατοίκησε μόνος καὶ ἔρημος εἰς τὴν χώραν Τώβ. Καὶ ἦλθαν καὶ ἐσυγκεντρώθησαν γύρω ἀπὸ τὸν Ἰεφθάε ἄνθρωποι ματαιόδοξοι καὶ τυχοδιώκται, οἱ ὁποῖοι τὸν ἀκολούθησαν καὶ ἐπραγματοποιοῦσαν μαζί του ληηλασίες μὲ αἰφνιδιαστικὲς ἐπιδρομὲς ἐναντίον τῶν Ἀμμωνιτῶν.
4 Ὅταν μετὰ ἀπὸ ὀλίγον χρόνον οἱ Ἀμμωνῖται ἐκήρυξαν τὸν πόλεμον ἐναντίον τοῦ Ἰσραήλ, συνέβη τοῦτο:
5 Οἱ προεστοί, οἱ ἄρχοντες τῶν Ἰσραηλιτῶν, ποὺ κατοικοῦσαν εἰς τὴν Γαλαάδ, ἐπῆγαν διὰ νὰ συναντήσουν καὶ νὰ φέρουν πίσω τὸν Ἰεφθάε ἀπὸ τὴν χώραν Τώβ.
6 Μόλις τὸν συνήντησαν, εἶπαν εἰς τὸν Ἰεφθάε: <Ἔλα γύρισε πίσω· ἡ πατρίδα σου σὲ περιμένει· ἔλα νὰ γίνῃς ἀρχιστράτηγός μας εἰς τὴν δύσκολον αὐτὴν περίστασιν· ἔτσι θὰ λάβωμεν ὅλοι θάρρος καὶ θὰ ἠμπορέσωμεν νὰ ἀντιπαραταχθῶμεν ἐναντίον τῶν Ἀμμωνιτῶν>.
7 Ἀλλὰ ὁ Ἰεφθάε ἀπάντησε εἰς τοὺς προεστούς, τοὺς ἄρχοντες τῆς Γαλαάδ, μὲ δυσπιστίαν καὶ παράπονον διὰ τὴν ἀδικίαν ποὺ τοῦ ἔκαμαν: <Δὲν εἶσθε σεῖς, ἐκεῖνοι ποὺ μὲ ἐμισήσατε καὲ μὲ πολλὴν περιφρόνησιν μὲ ἐβγάλατε διὰ τῆς βίας ἔξω ἀπὸ τὸ σπίτι τοῦ πατέρα μου καὶ μὲ ἐδιώξατε μακριά σας, ἔξω ἀπὸ τὰ σύνορα τῆς πατρίδος μου; Πῶς λοιπὸν τώρα, ποὺ εὐρεθήκατε εἰς ἀνάγκην καὶ μὲ χρειάζεσθε, ἤλθατε εἰς τὴν χώραν αὐτὴν νὰ μὲ ζητήσετε;>
8 Οἱ προεστοί, οἱ ἄρχοντες τῆς Γαλαάδ, εἶπαν πρὸς τὸν Ἰεφθάε: <Μά, δι' αὐτὸ ἀκριβῶς, ἐπειδὴ σὲ ἔχομεν ἀνάγκην, ἤλθαμε καὶ ἀπευθυνόμεθα τώρα εἰς σὲ καὶ σοῦ ζητοῦμεν νὰ γυρίσῃς πίσω εἰς τὴν Γαλαὰδ καὶ νὰ ἐκστρατεύσῃς μαζί μας καὶ νὰ ἀντιπαραταχθῇς ἐναντίον τῶν Ἀμμωνιτῶν. Σοῦ ὑποσχόμεθα δέ, ὅτι εἰς τὸ ἑξῆς θὰ εἶσαι ἄρχοντας ὄχι μόνον ἰδικός μας, ἀλλὰ καὶ ὅλων τῶν Ἰσραηλιτῶν, ποὺ κατοικοῦν εἰς τὴν Γαλαάδ>.
9 Ὁ Ἰεφθάε ἀπάντησε εἰς τοὺς προεστούς, τοὺς ἄρχοντες τῆς Γαλαάδ: <Ἐὰν πράγματι ἐπιθυμῆτε νὰ μὲ φέρετε πάλιν εἰς τὴν χώραν μου διὰ νὰ ἀντιπαραταχθῶ ὡς ἀρχιστράτηγός σας ἐναντίον τῶν Ἀμμωνιτῶν καὶ ἐὰν ὁ Κύριος Θελήσῃ νὰ παραδώσῃ τοὺς Ἀμμωνῖτες εἰς τὰ χέρια μου, νὰ μοῦ ὑποσχεθῆτε τοῦτο· ὅτι θὰ συνεχίσω καὶ μετὰ τὴν νίκην νὰ εἶμαι ἰσόβιος ἄρχοντάς σας>.
10 Τότε οἱ προεστοί, οἱ ἄρχοντες τῆς Γαλαάδ, εἶπαν εἰς τὸν Ἰεφθάε: <Συμφωνοῦμεν. Ὁ ἀόρατος Κύριος, ὁ ὁποῖος, ἂν καὶ δὲν τὸν βλέπομεν μὲ τὰ σωματικά μας μάτια, ἐν τούτοις εἶναι πάντοτε ἐμπρός μας καὶ ἀκούει ὅλα, ὅσα λέγομεν, ἂς ἀκούσῃ τὴν ὑπόσχεσιν, ποὺ σοῦ ἐδώκαμεν· Αὐτὸς ἂς εἶναι μάρτυρας, ἐὰν δὲν ἐκτελέσωμεν αὐτό, ποὺ μᾶς λέγεις καὶ μᾶς προβάλλεις ὡς ὅρον διὰ νὰ ξαναγιρίσῃς εἰς τὴν πατρίδα σου>.
11 Μετὰ τὴν ἐπίσημον αὐτὴν ὑπόσχεσιν ὁ Ἰεφθάε ἐγύρισε εἰς τὴν πατρίδα του μὲ τοὺς προεστοὺς τῆς Γαλαὰδ καὶ ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαὸς τὸν ἀνεγνώρισε καὶ τὸν ἔβαλεν ἐπάνω εἰς τὸ κεφάλι του ἄρχοντα καὶ τὸν ἀνεκήρυξε ἀρχηγὸν διὰ να τοὺς διευθύνῃ καὶ τοὺς διοικῇ. Καὶ ὁ λαοπρόβλητος Ἰεφθάε ἐξέθεσε καὶ ἀνέφερε ὅλους τοὺς ὅρους, ποὺ ἔθεσεν εἰς τοὺς προεστούς, καὶ τὶς ἀξιώσεις του δι' ἰσόβιον ἀρχηγίαν, ἀλλὰ καὶ τοὺς φόβους καὶ τοὺς δισταγμούς του ἐνώπιον τοῦ Κυρίου εἰς τὴν Μασσηφά.
12 Κατόπιν ὁ Ἰεφθάε ἔστειλεν ἀγγελιαφόρους εἰς τὸν βασιλιᾶ τῶν Ἀμμωνιτῶν καὶ τοῦ παρήγγειλε: <Ποία εἶναι ἡ διαφορά μας; Τί χωρίζει τὸν ἕνα μας ἀπὸ τὸν ἄλλον, ὥστε νὰ ἔλθῃς ἐναντίον μου καὶ νὰ παραταχθῇς διὰ πόλεμον εἰς τὸ ἔδαφος τῆς πατρίδος μου;>
13 Ὁ βασιλιᾶς τῶν Ἀμμωνιτῶν ἀπάντησε πρὸς τοὺς ἀγγελιαφόρους τοῦ Ἰεφθάε: <Ἦλθα ἐναντίον σου, διότι σεῖς οἱ Ἰσραηλῖται, ὅταν ἤλθατε ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον, κατελάβατε τὴν χώραν μου καὶ ἐγκατασταθήκατε εἰς τὴν περιοχήν μου ἀπὸ τὸν παραπόταμον Ἀρνών (εἰς τὰ νότια) μέχρι τὸν ἄλλον παραπόταμον Ἰαβόκ (εἰς τὰ βόρεια) καὶ μέχρι τὸν ποταμὸν Ἰορδάνην (εἰς τὰ δυτικά). Ἂν λοιπὸν θέλῃς νὰ κανονίσωμεν τὴν διαφοράν μας, ἐπίστρεψέ μου εἰρηνικὰ τὶς περιοχὲς αὐτὲς τώρα καὶ ἐγὼ θὰ φύγω ἀπὸ ἐδῶ, ἀφοῦ δὲν θὰ ἔχω νὰ κάμω τίποτε μαζί σας>.
14 Εἰς τὴν αὐθάδη αὐτὴν ἀπάντησιν ὁ Ἰεφθάε συνεκράτησε τὸν ἑαυτόν του καὶ ἔστειλε πάλιν ἀγγελιαφόρους πρὸς τὸν βασιλιᾶ τῶν Ἀμμωνιτῶν
15 καὶ τοῦ παρήγγειλε: <Αὐτὰ λέγει ὁ Ἰεφθάε· ὅταν οἱ Ἰσραηλῖται ἐπέστρεψαν ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον διὰ νὰ κατοικήσουν εἰς τὴν Χαναάν, δὲν κατελάβαμε τὴν χώραν τῶν Μωαβιτῶν οὔτε τὴν χώραν τῶν Ἀμμωνιτῶν.
16 Ἡ ἀλάθεια σχετικῶς μὲ τὰ γεγονότα αὐτὰ εἶναι ἡ ἀκόλουθη: Ὅταν οἱ Ἰσραηλῖται ἀνέβαιναν ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον εἰς τὴν γῆν Χαναάν, ἐπροχώρησαν διὰ μέσου τῆς ἐρήμου (τοῦ Σινᾶ) μέχρι τὴν Ἐρυθρὰν θάλασσαν (τὸν Ἐλανιτικὸν κόλπον) καὶ ἔφθασαν εἰς τὴν Κάδης - Βαρνή.
17 Ἀπὸ ἐκεῖ οἱ Ἰσραηλῖται ἔστειλαν ἀγγελιαφόρους πρὸς τὸν βασιλιᾶ τῆς 'Ἐδὼμ καὶ τοῦ εἶπαν: < Ἐπίτρεψέ μας (διότι σκεπτομεθα) νὰ περάσωμεν ἀπὸ τὴν χώραν σου εἰρηνικὰ καὶ φιλικά >. Ἀλλὰ ὁ βασιλιᾶς τῆς Ἐδὼμ δὲν ἐδέχθη τὴν παράκλησίν των καὶ τοὺς ἀρνήθηκε. Ἔστειλαν ἐπίσης ἀγγελιαφόρους πρὸς τὸν βασιλιᾶ τῆς Μωάβ (εἰς τὸν ὁποῖον ἔκαμαν τὴν ἰδίαν πρότασιν)· ἀλλὰ καὶ ἐκεῖνος δὲν ἐδέχθη τὴν παράκλησίν των. Οἱ Ἰσραηλῖται ἐσεβάσθησαν τὰ δικαιώματα τῶν Μωαβιτῶν καὶ δὲν ἐπάτησαν τὸ ἔδαφός των, ἀλλὰ ἔμειναν σταθμευμένοι εἰς τὴν Κάδης - Βαρνή.
18 Κατόπιν οἱ Ἰσραηλῖται ἐπροχώρησαν εἰς τὴν ἔρημον καὶ παρέκαμψαν τὴν χώραν τῶν Ἰδουμαίων καὶ τὴν χώραν τῶν Μωαβιτῶν καὶ ἦλθαν ἀπὸ τὰ ἀνατολικὰ τῆς Μωὰβ καὶ ἐστρατοπέδευσαν εἰς τὴν ἄλλην πλευρὰν τοῦ ποταμοῦ Ἀρνῶν. Ἔτσι οἱ Ἰσραηλῖται δὲν ἐμπῆκαν εἰς τὰ σύνορα τῆς χώρας Μωάβ, διότι ὁ παραπόταμος Ἀρνὼν εἶναι τὰ (βόρεια) σύνορα τῆς Μωάβ.
19 Κατόπιν οἱ Ἰσραηλῖται ἔστειλαν ἀγγελιαφόρους πρὸς τὸν Σηών, βασιλιᾶ τῶν Ἀμορραίων, ποὺ εἶχε τὴν ἔδραν του εἰς τὴν πόλιν Ἐσεβών. Οἱ ἀγγελιαφόροι τῶν Ἰσραηλιτῶν τοῦ εἶπαν: <Ἐπίτρεψέ μας νὰ περᾴσωμεν ἀπὸ τὴν χώραν σου μέχρις ὅτου φθάσωμεν εἰς τὸν προορισμόν μας, δηλαδὴ εἰς τὴν γῆν Χαναάν>.
20 Ὁ Σηὼν ὅμως δὲν ἔδωκεν ἐμπιστοσύνην εἰς τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν, ὅτι θὰ ἐπερνοῦσε εἰρηνικὰ μέσα ἀπὸ τὰ σύνορα τῆς χώρας του. Καὶ δὲν ἀρκέσθηκε μόνον εἰς τὴν ἄρνησιν καὶ ἀπαγόρευσιν, ἀλλὰ ἐμάζευσε καὶ ὅλον τὸν λαόν του καὶ ἐστρατοπέδευσεν εἰς τὴν Ἰασὰ καὶ ἐπετέθη ἐναντίον τῶν Ἰσραηλιτῶν.
21 Ἄλλα ὁ Κύριος, ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ, παρέδωκε τὸν βασιλιᾶ Σηὼν καὶ ὅλον τὸν λαόν του εἰς τὰ χέρια τῶν Ἰσραηλιτῶν, οἱ ὁποῖοι τοὺς ἐκτύπησαν καὶ τοὺς ἐξωλόθρευσαν. Ἔτσι οἱ Ἰσραηλῖται κατέκτησαν καὶ ἔλαβαν μὲ δικαίωμα κληρονομικῆς διαδοχῆς ὅλην τὴν χώραν τῶν Ἀμορραίων, οἱ ὁποῖοι ἑκατοικοῦσαν εἰς τὴν περιοχὴν ἐκείνην.
22 Δηλαδὴ κατέκτησαν τὴν περιοχὴν ἀπὸ τὸν παραπόταμον Ἀρνών (πρὸς νότον) μέχρι τὸν ἄλλον παραπόταμον Ἰαβόκ (πρὸς βορρᾶν) καὶ ἀπὸ τὴν ἔρημον (ἀνατολικά) μέχρι τὸν ποταμὸν Ἰορδάνην (δυτικά). Ἑπομένως τότε δὲν ἑκατοικούσατε σεῖς οἱ Ἀμμωνῖται τὴν χώραν αὐτὴν τὴν χώραν κατεκτήσαμεν ἀπὸ τοὺς Ἀμορραίους μὲ πόλεμον ἐδῶ καὶ τριακόσια χρόνια ἀπὸ σήμερα.
23 Ὥστε ἦταν ὁ Κύριος, ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ, ὁ ὁποῖος ἔδιωξε τοὺς Ἀμορραίους ἀπὸ τὸν δρόμον τοῦ λαοῦ του τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ· τοὺς ἔδιωξε διὰ λογαριασμόν τῶν Ἰσραηλιτῶν, καὶ τώρα ἔρχεσαι σὺ νὰ κυριεύσῃς καὶ νὰ
κληρονομήσῃς τὸν τόπον αὐτόν; Ἡ ἀπαίτησίς σου εἶναι ἄδικη· δὲν ἔχεις κανένα τέτοιο δικαίωμα.
24 Τὸ δίκαιον δὲν εἶναι σὺ μὲν νὰ κληρονομήσῃς ὅσα σὲ ἐβοήθησε νὰ κατακτήσῃς ὁ Χαμώς, ὁ θεός σου, ἐμεῖς δὲ νὰ κληρονομήσωμεν τὶς χῶρες ὅλων ἐκείνων, ποὺ ἔδιωξε ἀπὸ τὸν δρόμον μας ὁ Κύριος καὶ Θεός μας;
25 Καὶ τώρα μήπως νομίζεις ὅτι σὺ εἶσαι δυνατώτερος καὶ εἰς κάτι καλύτερος ἀπὸ τὸν Βαλάκ, τὸν υἱόν του Σεπφώρ, τὸν βασιλιᾶ τῆς Μωάβ; Ἀλλὰ μήπως αὐτὸς ἐπροκάλεσε, ἐφιλονίκησε καὶ ἐπάλαισε κατὰ τοῦ Ἰσραὴλ ἢ τοῦ ἐπετέθη ποτὲ καὶ τὸν ἐπολέμησε;
26 Δὲν ἀπεκτήσαμεν μήπως κληρονομικὰ δικαιώματα κατοχῆς ἐπὶ ὅλης αὐτῆς τῆς περιοχῆς, διότι κατεκτήσαμεν καὶ ἐγκατασταθήκαμε εἰς τὴν Ἐσεβὼν καὶ τὶς πόλεις, ποὺ ἐξαρτῶνται ἀπὸ αὐτήν, καὶ εἰς τὴν Ἀροὴρ καὶ τὶς πόλεις, ποὺ ἐξαρτῶνται ἀπὸ αὐτήν, καὶ εἰς ὅλες τὶς πόλεις, ποὺ εὑρίσκονται κοντὰ εἰς τὸν Ἰορδάνην, ἐδῶ καὶ τριακόσια χρόνια; Διατὶ δὲν ἐπροσπαθήσατε νὰ τὶς κατακτήσετε καὶ νὰ τὶς ἐλευθερώσετε κατὰ τὰ τριακόσια αὐτὰ χρόνια καὶ ἔρχεσθε τώρα ἄδικα νὰ πολεμήσετε μαζί μας;
27 Τώρα λοιπόν, δι' ὅλους αὐτοὺς τοὺς λόγους, ἐγὼ δὲν ἔχω κάμει καμμίαν ἀδικίαν εἰς βάρος σου μὲ τὸ νὰ κατέχω τὴν χώραν αὐτήν. Σὺ εἶσαι ὁ ἔνοχος ἀπέναντί μου, διότι ἄδικα ἔρχεσαι νὰ πολεμήσῃς ἐναντίον του Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ. Διὰ τὸ ἄδικον αὐτὸ ἂς ἀποφασίσῃ ὁ Θεὸς ὡς κριτὴς καὶ δικαστὴς σήμερα μεταξὺ ἠμῶν τῶν Ἰσραηλιτῶν καὶ μεταξὺ τοῦ λαοῦ τῶν Ἀμμωνιτῶν. Αὐτὸς ἂς κρίνῃ καὶ ἂς ἀποδώσῃ δικαιοσύνην>.
28 Ἀλλ' ὁ βασιλιᾶς τῶν Ἀμμωνιτῶν δὲν ἔδωκε προσοχὴν εἰς τὰ λόγια τοῦ Ἰεφθάε, τὰ ὁποῖα τοῦ παρήγγειλε μὲ τοὺς ἀγγελιαφόρους. Ἔτσι ὁ βασιλιᾶς τῶν Ἀμμωνιτῶν ἐπροχώρησε εἰς πόλεμον κατὰ τῶν Ἰσραηλιτῶν.
29 Καὶ ὁ Θεὸς ἐφώτισε τὸν Ἰεφθάε, τὸν ἐχαρίτωσε μὲ τὸ Πνεῦμα του, τὸν εὐλόγησε, τὸν ἐνίσχυσε καὶ τοῦ ἔδωκε νέον θάρρος. Μὲ ἀποφασιστικότητα περιώδευσε τὴν χώραν Γαλαὰδ καὶ τὴν χώραν Μανασσῆ, διὰ νὰ ἐμψυχώσῃ τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν. Κατόπιν ἐπέστρεψεν εἰς τὴν Σκοπιὰν Γαλαὰδ καὶ ἀπὸ ἐκεῖ ἐστράφη ἐναντίον τῶν Ἀμμωνιτῶν, ποὺ ἦσαν ἀπέναντί του.
30 Καὶ ὁ Ἰεφθάε ἔκαμαν εἰς τὸν Κύριον τάξιμον φρικτὸν καὶ εἶπεν: <Ἐὰν εὐδοκήσῃς νὰ παραδώσῃς εἰς τὰ χέρια μου νικημένους τοὺς Ἀμμωνῖτες,
31 ὑπόσχομαι ὅτι ἐκεῖνος, ποὺ θὰ βγῇ πρῶτος ἀπὸ τὴν πόρταν τοῦ σπιτιοῦ μου νὰ μὲ προϋπαντήσῃ, ὅταν θὰ γυρίζω νικητὴς καὶ ἐν εἰρήνῃ ἀπὸ τὸν πόλεμον ἐναντίον τῶν Ἀμμωνιτῶν, θὰ ἀνήκῃ εἰς τὸν Κύριον. Αὐτὸν θὰ τὸν προσφέρω θυσίαν, ἡ ὁποία θὰ καῇ ὁλόκληρη ἐπάνω εἰς τὸ θυσιαστήριον>.
32 Μετὰ τὸ τάξιμον αὐτὸ ὁ Ἰεφθαε ἐπέρασε τὸν ποταμὸν καὶ ἐπροχώρησε ἐναντίον τῶν Ἀμμωνιτῶν διὰ νὰ τοὺς πολεμήσῃ. Καὶ ὁ Κύριος παρέδωκε τοὺς Ἀμμωνῖτες εἰς τὰ χέρια τοῦ Ἰεφθάε.
33 Καὶ τοὺς ἐκτύπησε ἀπὸ τὴν πόλιν Ἀροὴρ μέχρι καὶ τὸν ποταμὸν Ἀρνών, συνολικῶς ἐκυρίευσεν εἴκοσι πόλεις μέχρι τὴν περιοχὴν Ἐβελχαρμὶμ καὶ τοὺς κατετρόπωσε καὶ τοὺς ἐπροξένησε πολὺ μεγάλην σφαγήν. Ἔτσι, μετὰ τὴν καταστροφὴν αὐτὴν ἐνικήθησαν, ἐταπεινώθησαν καὶ ὑπετάγησαν οἱ Ἀμμωνῖται εἰς τοὺς Ἰσραηλῖτες.
34 Ὁ Ἰεφθάε ἐπέστρεψε νικητὴς καὶ θριαμβευτὴς εἰς τὴν Μασσηφά, εἰς τὸ σπίτι του καὶ νά· ἡ κόρη του ἐβγῆκε νὰ τὸν ὑποδεχθῇ μὲ τύμπανα καὶ μὲ χορούς! Αὐτὴ δὲ ἦταν τὸ μοναχοπαίδι του, διότι δὲν εἶχεν ἐκτὸς ἀπὸ αὐτὴν ἄλλον υἱὸν ἢ ἄλλην κόρην.
35 Καὶ τότε συνέβη τοῦτο: Μόλις ὁ Ἰεφθάε τὴν εἶδεν, ἀπὸ τὴν μεγάλην λύπην ποὺ ἐδοκίμασε, ἔσχισε τὰ ροῦχα του καὶ ἐφώναξεν: <Ἀχ, ἄχ, κόρη μου! Ἀλλοίμονον! μεγάλην ταραχὴν μοῦ ἐπροκάλεσες· σύ, τὸ μονάκριβο παιδί μου, εἶσαι ἡ πηγὴ τῆς μεγάλης ταραχῆς καὶ συμφορᾶς μου. Διότι ἐγώ, μονάκριβό μου κορίτσι, ἄνοιξα τὸ στόμα μου καὶ ἔκαμα διὰ σὲ τάξιμον εἰς τὸν Κύριον, καὶ δὲν θὰ ἠμπορέσω τώρα νὰ πάρω πίσω τὸν λόγον μου καὶ νὰ ἀθετήσω τὴν ὑπόσχεσίν μου!>
36 Αὐτὴ ὅμως τοῦ ἀπάντησε: <Πατέρα μου· ἄνοιξες τὸ στόμα σου καὶ ἔκαμες τάξιμον εἰς τὸν Θεόν; Κάμε με, ὅπως εἶπες καὶ ὅπως ἔταξες καὶ ὑποσχέθηκες εἰς τὸν Θεόν, ἀφοῦ ὁ Κύριος σὲ ἐβοήθησε νὰ νικήσῃς τοὺς ἐχθρούς σου τοὺς Ἀμμωνῖτες καὶ ἀφοῦ Αὐτὸς ἐκδικήθηκε διὰ σοῦ ὅλες τὶς ἀδικίες καὶ τὰ ἐγκλήματα, ποὺ ἔκαμαν αὐτοὶ εἰς βάρος τοῦ Ἰσραήλ.
37 Ἡ μονάκριβη κόρη τοῦ Ἰεφθάε ἐπρόσθεσε ἀκόμη εἰς τὸν πατέρα της: <Ἂς μου κάμῃ ὁ πατέρας μου αὐτὴν τὴν χάριν· ἄφησε νὰ ζήσω ἀκόμη μόνον δύο μῆνες καὶ κατὰ τὸ χρονικὸν αὐτὸ διάστημα θὰ ἀνεβοκατεβῶ (νὰ περιπλανηθῶ εἰς) τὰ βουνὰ καὶ θὰ κλαύσω καὶ ἐγὼ καὶ οἱ φιλενάδες μου τὸ ὅτι δὲν ἐπρόφθασα νὰ ὑπανδρευθῶ καὶ να χαρῶ καὶ ἐγὼ παιδιὰ καὶ ἀπογόνους· νὰ κλαύσω, διότι νέα καὶ χωρὶς νὰ καλογευθῶ τὴν ζωὴν φεύγω πρόωρα ἀπὸ τὸν κόσμον αὐτόν>.
38 Ὁ Ἰεφθάε τῆς εἶπε: <Πήγαινε!> Καὶ τὴν ἔστειλε μακριὰ διὰ δύο μῆνες. Καὶ αὐτὴ ἔφυγε μὲ τὶς φιλενάδες της καὶ ἔκλαυσεν εἰς τὰ ὅρη διὰ τὸ ὅτι δὲν ἐπρόφθασε νὰ ὑπανδρευθῇ καὶ νὰ χαρῇ παιδιὰ καὶ ἀπογόνους.
39 Εἰς δὲ τὸ τέλος τῶν δύο μηνῶν συνέβη τοῦτο: Ἐπέστρεψεν αὐτὴ εἰς τὸν πατέρα της καὶ ὁ Ἰεφθάε μὲ σπαραγμὸν ψυχῆς ἐπραγματοποίησεν εἰς αὐτὴν τὸ φρικτὸν καὶ ἀπαίσιον τάξιμόν του, ποὺ ἔταξεν εἰς τὸν Θεόν· δηλαδὴ τὴν ἐθυσίασεν ὡς ὁλοκαύτωμα εἰς τὸν Κύριον! Καὶ αὐτὴ δὲν ἐγνώρισεν ἄνδρα· ἦταν παρθένος. Ἀπὸ τὸ γεγονὸς αὐτὸ ἐπεκράτησε συνήθεια ὄχι μόνον μεταξὺ τῶν Γαλααδιτῶν, ἀλλὰ καὶ ὅλων τῶν Ἰσραηλιτῶν
40 κάθε χρόνον, εἰς τὴν ἐπέτειον τῆς θυσίας αὐτῆς τοῦ Ἰεφθάε, (νὰ μαζεύωνται) τὰ κορίτσια τους (τῶν Ἰσραηλιτῶν) καὶ νὰ θρηνοῦν τὴν θυγατέρα τοῦ Ἰεφθάε τοῦ Γαλααδίτου ἐπὶ τέσσερις ἡμέρες.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
αὶ Ἰεφθάε ὁ Γαλααδίτης ἐπῃρμένος δυνάμει· καὶ αὐτὸς υἱὸς γυναικὸς πόρνης, ἢ ἐγέννησε τῷ Γαλαὰδ τὸν Ἰεφθάε.	πῆρχεν ἐκεῖ μεταξὺ τῶν Ἰσραηλιτῶν ἕνας Ἰσραηλίτης, Ἰεφθάε ὁ Γαλααδίτης, πολὺ ἰσχυρὸς κατὰ τὸ σῶμα. Αὐτὸς ἦτο υἱὸς γυναικὸς πόρνης, ἡ ὁποία διὰ τοῦ Γαλαὰδ ἐγέννησε τὸν Ἰεφθάε.	Ἰσραηλίτης Ἰεφθάε, ὁ υἱὸς τοῦ Γαλαάδ, ἦταν δυνατὸς σωματικά, γενναῖος καὶ θαρραλέος· αὐτὸς ὅμως ἦταν παιδὶ γυναίκας πόρνης, ἡ ὁποία ἐγέννησε εἰς τὸν Γαλαὰδ τὸν Ἰεφθάε.
2 Καὶ ἔτεκεν ἡ γυνὴ Γαλαὰδ αὐτοῦ υἱούς· καὶ ἠδρύνθησαν οἱ υἱοὶ τῆς γυναικὸς καὶ ἐξέβαλον τὸν Ἰεφθάε καὶ εἶπαν αὐτῷ· οὐ κληρονομήσεις ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ πατρὸς ἡμῶν, ὅτι υἱὸς γυναικὸς ἑταίρας σύ.	2 Ἡ νόμιμος ὅμως σύζυγος τοῦ Γαλαὰδ ἐγέννησε καὶ αὐτὴ εἰς τὸν Γαλαὰδ υἱούς. Οἱ υἱοὶ τῆς νομίμου συζύγου, ὅταν ἐμεγάλωσσν καὶ ἔγιναν ἄνδρες, ἐξεδίωξαν τὸν Ἰεφθάε καὶ τοῦ εἶπαν· <δὲν θὰ κληρονομήσῃς καὶ σὺ μαζῆ μὲ μᾶς τὴν πατρικὴν περιουσίαν, διότι εἶσαι παιδὶ γυναικὸς πόρνης>.	2 Ἀλλὰ καὶ ἡ νόμιμη γυναῖκα τοῦ Γαλαὰδ ἐγέννησε καὶ αὐτὴ εἰς τὸν Γαλαὰδ ἄλλους υἱούς· καὶ ὅταν ἐμεγάλωσαν οἱ υἱοὶ τῆς νομίμου γυναίκας τοῦ Γαλαάδ, ἔβγαλαν ἔξω καὶ ἔδιωξαν διὰ τῆς βίας τὸν Ἰεφθάε ἀπὸ τὸ πατρικόν του σπίτι καὶ τοῦ εἶπαν: <Δὲν θὰ πάρῃς μερίδιον ἀπὸ τὴν πατρικήν μας κληρονομίαν, διότι σὺ εἶσαι παιδὶ γυναίκας πόρνης>.
3 Καὶ ἔφυγεν Ἰεφθάε ἀπὸ προσώπου τῶν ἀδελφῶν αὐτοῦ καὶ ᾤκησεν ἐν γῆ Τώβ, καὶ συνεστράφησαν πρὸς Ἰεφθάε ἄνδρες κενοὶ καὶ ἐξῆλθον μετ' αὐτοῦ.	3 Ὁ Ἰεφθάε ἔφυγε μακρὰν ἀπὸ τοὺς ἀδελφούς του καὶ ἐγκατεστάθη εἰς τὴν περιοχὴν Τώβ. Ἐκεῖ δὲ τὸν ἠκολούθησαν καὶ συνεκεντρώθησαν γύρω του μερικοὶ τοιχοδιῶκται.	3 Τότε ὁ Ἰεφθάε ἔφυγε μακριὰ ἀπὸ τοὺς ἀδελφούς του καὶ ἑκατοίκησε μόνος καὶ ἔρημος εἰς τὴν χώραν Τώβ. Καὶ ἦλθαν καὶ ἐσυγκεντρώθησαν γύρω ἀπὸ τὸν Ἰεφθάε ἄνθρωποι ματαιόδοξοι καὶ τυχοδιώκται, οἱ ὁποῖοι τὸν ἀκολούθησαν καὶ ἐπραγματοποιοῦσαν μαζί του ληηλασίες μὲ αἰφνιδιαστικὲς ἐπιδρομὲς ἐναντίον τῶν Ἀμμωνιτῶν.
4 Καὶ ἐγένετο ἡνίκα παρετάξαντο οἱ υἱοὶ Ἀμμὼν μετὰ Ἰσραήλ,	4 Ὅταν δὲ μετὰ τινα χρόνον οἱ Ἀμμωνῖται ἐξῆλθον εἰς πόλεμον ἐναντίον τῶν Ἰσραηλιτῶν,	4 Ὅταν μετὰ ἀπὸ ὀλίγον χρόνον οἱ Ἀμμωνῖται ἐκήρυξαν τὸν πόλεμον ἐναντίον τοῦ Ἰσραήλ, συνέβη τοῦτο:
5 καὶ ἐπορεύθησαν οἱ πρεσβύτεροι Γαλαὰδ λαβεῖν τὸν Ἰεφθάε ἀπὸ τῆς γῆς Τὼβ	5 οἱ ἄρχοντες τῶν Ἰσραηλιτῶν οἱ ὁποῖοι κατοικοῦσαν εἰς Γαλαὰδ μετέβησαν εἰς τὴν χώραν Τώβ, διὰ νὰ πάρουν ἀπὸ ἐκεῖ μαζῆ των ὡς ἀρχηγὸν τὸν Ἰεφθάε.	5 Οἱ προεστοί, οἱ ἄρχοντες τῶν Ἰσραηλιτῶν, ποὺ κατοικοῦσαν εἰς τὴν Γαλαάδ, ἐπῆγαν διὰ νὰ συναντήσουν καὶ νὰ φέρουν πίσω τὸν Ἰεφθάε ἀπὸ τὴν χώραν Τώβ.
6 καὶ εἶπαν τῷ Ἰεφθάε· δεῦρο καὶ ἔσῃ ἡμῖν εἰς ἀρχηγόν, καὶ παραταξόμεθα πρὸς υἱοὺς Ἀμμών.	6 Ὅταν ἔφθασαν τοῦ εἶπαν· <ἔλα μαζῆ μας καὶ γίνε ἀρχηγός μας διὰ νὰ πολεμήσωμεν ἐναντίον τῶν Ἀμμωνιτῶν>.	6 Μόλις τὸν συνήντησαν, εἶπαν εἰς τὸν Ἰεφθάε: <Ἔλα γύρισε πίσω· ἡ πατρίδα σου σὲ περιμένει· ἔλα νὰ γίνῃς ἀρχιστράτηγός μας εἰς τὴν δύσκολον αὐτὴν περίστασιν· ἔτσι θὰ λάβωμεν ὅλοι θάρρος καὶ θὰ ἠμπορέσωμεν νὰ ἀντιπαραταχθῶμεν ἐναντίον τῶν Ἀμμωνιτῶν>.
7 Καὶ εἶπεν Ἰεφθάε τοῖς πρεσβυτέροις Γαλαάδ· οὐχὶ ὑμεῖς ἐμισήσατέ με καὶ ἐξεβάλατέ με ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ πατρός μου καὶ ἐξαπεστείλατέ με ἀφ' ὑμῶν; Καὶ διατὶ ἤλθατε πρός με νῦν, ἡνίκα χρῄζετε;	7 Ὁ Ἰεφθάε, ἐνθυμούμενος τὴν ἀδικίαν ποὺ τοῦ ἔκαμαν, εἶπεν εἰς τοὺς ἄρχοντας τῆς Γαλαάδ· <σεῖς δὲν εἶσθε ἐκεῖνοι ποὺ μὲ ἐμισήσατε καὶ μὲ ἐξεδιώξατε ἀπὸ τὸν οἶκον τοῦ πατρός μου καὶ μὲ ἐστείλατε μακρὰν ἀπὸ σᾶς; Καὶ διότι ἤλθατε πρὸς ἐμὲ τώρα, ποῦ μὲ ἔχετε ἀνάγκην;>	7 Ἀλλὰ ὁ Ἰεφθάε ἀπάντησε εἰς τοὺς προεστούς, τοὺς ἄρχοντες τῆς Γαλαάδ, μὲ δυσπιστίαν καὶ παράπονον διὰ τὴν ἀδικίαν ποὺ τοῦ ἔκαμαν: <Δὲν εἶσθε σεῖς, ἐκεῖνοι ποὺ μὲ ἐμισήσατε καὲ μὲ πολλὴν περιφρόνησιν μὲ ἐβγάλατε διὰ τῆς βίας ἔξω ἀπὸ τὸ σπίτι τοῦ πατέρα μου καὶ μὲ ἐδιώξατε μακριά σας, ἔξω ἀπὸ τὰ σύνορα τῆς πατρίδος μου; Πῶς λοιπὸν τώρα, ποὺ εὐρεθήκατε εἰς ἀνάγκην καὶ μὲ χρειάζεσθε, ἤλθατε εἰς τὴν χώραν αὐτὴν νὰ μὲ ζητήσετε;>
8 Καὶ εἶπαν οἱ πρεσβύτεροι Γαλαὰδ πρὸς Ἰεφθάε· διὰ τοῦτο νῦν ἐπεστρέψαμεν πρός σε, καὶ πορεύσῃ μεθ' ἡμῶν καὶ παρατάξῃ πρὸς υἱοὺς Ἀμμών· καὶ ἔσῃ ἡμῖν εἰς ἄρχοντα πᾶσι τοῖς κατοικοῦσι Γαλαάδ.	8 Οἱ ἄρχοντες τῆς χώρας Γαλαὰδ ἀπήντησαν πρὸς τὸν Ἰεφθάε· <ἀκριβῶς διότι ἔχομεν τὴν ἀνάγκην σου ἤλθομεν πρὸς σὲ καὶ σὲ παρακαλοῦμεν νὰ ἔλθῃς μαζῆ μας διὰ νὰ ἀντιπαραταχθῇς ἐναντίον τῶν Ἀμμωνιτῶν. Ἡμεῖς δὲ εἰς ἐπανόρθωσιν τῆς ἀδικίας, ποὺ σοῦ ἐκάμαμεν, θὰ σὲ ἀνακηρύξωμεν ἀρχηγὸν ὅλων τῶν Ἰσραηλιτῶν ποὺ κατοικοῦν εἰς τὴν Γαλαάδ>.	8 Οἱ προεστοί, οἱ ἄρχοντες τῆς Γαλαάδ, εἶπαν πρὸς τὸν Ἰεφθάε: <Μά, δι' αὐτὸ ἀκριβῶς, ἐπειδὴ σὲ ἔχομεν ἀνάγκην, ἤλθαμε καὶ ἀπευθυνόμεθα τώρα εἰς σὲ καὶ σοῦ ζητοῦμεν νὰ γυρίσῃς πίσω εἰς τὴν Γαλαὰδ καὶ νὰ ἐκστρατεύσῃς μαζί μας καὶ νὰ ἀντιπαραταχθῇς ἐναντίον τῶν Ἀμμωνιτῶν. Σοῦ ὑποσχόμεθα δέ, ὅτι εἰς τὸ ἑξῆς θὰ εἶσαι ἄρχοντας ὄχι μόνον ἰδικός μας, ἀλλὰ καὶ ὅλων τῶν Ἰσραηλιτῶν, ποὺ κατοικοῦν εἰς τὴν Γαλαάδ>.
9 Καὶ εἶπεν Ἰεφθάε πρὸς τοὺς πρεσβυτέρους Γαλαάδ· εἰ ἐπιστρέφετέ με ὑμεῖς παρατάξασθαι ἐν υἱοῖς Ἀμμών καὶ παραδῷ αὐτοὺς Κύριος ἐνώπιον ἐμοῦ, καὶ ἐγὼ ὑμῖν ἔσομαι εἰς ἄρχοντα.	9 Εἶπε δὲ ὁ Ἰεφθάε πρὸς τοὺς ἄρχοντας τῆς Γαλαάδ· <ἐὰν πράγματι θέλετε νὰ ἐπιστρέψω μαζῆ σας, νὰ ἀντιπαραταχθῶ ὡς ἀρχηγός σας ἐναντίον τῶν Ἀμμωνιτῶν καὶ εὐδοκήσῃ ὁ Κύριος νὰ παραδώσῃ αὐτοὺς νικημένους ὑπὸ τὴν ἐξουσίαν μου, τότε πρέπει νὰ μὲ ἀναγνωρίσετε ὡς ἰσόβιον ἀρχηγόν σας>.	9 Ὁ Ἰεφθάε ἀπάντησε εἰς τοὺς προεστούς, τοὺς ἄρχοντες τῆς Γαλαάδ: <Ἐὰν πράγματι ἐπιθυμῆτε νὰ μὲ φέρετε πάλιν εἰς τὴν χώραν μου διὰ νὰ ἀντιπαραταχθῶ ὡς ἀρχιστράτηγός σας ἐναντίον τῶν Ἀμμωνιτῶν καὶ ἐὰν ὁ Κύριος Θελήσῃ νὰ παραδώσῃ τοὺς Ἀμμωνῖτες εἰς τὰ χέρια μου, νὰ μοῦ ὑποσχεθῆτε τοῦτο· ὅτι θὰ συνεχίσω καὶ μετὰ τὴν νίκην νὰ εἶμαι ἰσόβιος ἄρχοντάς σας>.
10 Καὶ εἶπαν οἱ πρεσβύτεροι Γαλαὰδ πρὸς Ἰεφθάε· Κύριος ἔστω ἀκούων ἀνὰ μέσον ἡμῶν, εἰ μὴ κατὰ τὸ ρῆμά σου οὕτω ποιήσομεν.	10 Ἀπήντησαν οἱ ἄρχοντες Γαλαὰδ πρὸς τὸν Ἰεφθάε· <ὁ Κύριος ποὺ μᾶς ἀκούει ἂς εἶναι μάρτυς μεταξύ μας ὅτι ἡμεῖς θὰ πράξωμεν σύμφωνα μὲ τὸν λόγον σου αὐτόν>.	10 Τότε οἱ προεστοί, οἱ ἄρχοντες τῆς Γαλαάδ, εἶπαν εἰς τὸν Ἰεφθάε: <Συμφωνοῦμεν. Ὁ ἀόρατος Κύριος, ὁ ὁποῖος, ἂν καὶ δὲν τὸν βλέπομεν μὲ τὰ σωματικά μας μάτια, ἐν τούτοις εἶναι πάντοτε ἐμπρός μας καὶ ἀκούει ὅλα, ὅσα λέγομεν, ἂς ἀκούσῃ τὴν ὑπόσχεσιν, ποὺ σοῦ ἐδώκαμεν· Αὐτὸς ἂς εἶναι μάρτυρας, ἐὰν δὲν ἐκτελέσωμεν αὐτό, ποὺ μᾶς λέγεις καὶ μᾶς προβάλλεις ὡς ὅρον διὰ νὰ ξαναγιρίσῃς εἰς τὴν πατρίδα σου>.
11 Καὶ ἐπορεύθη Ἰεφθάε μετὰ τῶν πρεσβυτέρων Γαλαάδ, καὶ ἔθηκαν αὐτὸν ὁ λαὸς ἐπ' αὐτοὺς εἰς κεφαλὴν καὶ εἰς ἀρχηγόν. Καὶ ἐλάλησεν Ἰεφθάε πάντας τοὺς λόγους αὐτοῦ ἐνώπιον Κυρίου ἐν Μασσηφά.	11 Τότε ὁ Ἰεφθάε μετέβη μαζῆ μὲ τοὺς Ἰσραηλίτας ἄρχοντας τῆς Γαλαὰδ εἰς Μασσηφά, ὅπου ὁ ἰσραηλιτικὸς λαὸς τὸν ἀνεγνώρισε καὶ τὸν ἀνεκήρυξεν ὡς κεφαλὴν καὶ ὡς ἀρχηγόν του. Ἐκεῖ ὁ Ἰεφθάε ἐπανέλαβεν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου τοὺς λόγους, τοὺς ὁποίους εἶχεν εἴπει εἰς τοὺς πρεσβυτέρους διὰ τὴν ἰσόβιον ἀρχηγίαν του.	11 Μετὰ τὴν ἐπίσημον αὐτὴν ὑπόσχεσιν ὁ Ἰεφθάε ἐγύρισε εἰς τὴν πατρίδα του μὲ τοὺς προεστοὺς τῆς Γαλαὰδ καὶ ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαὸς τὸν ἀνεγνώρισε καὶ τὸν ἔβαλεν ἐπάνω εἰς τὸ κεφάλι του ἄρχοντα καὶ τὸν ἀνεκήρυξε ἀρχηγὸν διὰ να τοὺς διευθύνῃ καὶ τοὺς διοικῇ. Καὶ ὁ λαοπρόβλητος Ἰεφθάε ἐξέθεσε καὶ ἀνέφερε ὅλους τοὺς ὅρους, ποὺ ἔθεσεν εἰς τοὺς προεστούς, καὶ τὶς ἀξιώσεις του δι' ἰσόβιον ἀρχηγίαν, ἀλλὰ καὶ τοὺς φόβους καὶ τοὺς δισταγμούς του ἐνώπιον τοῦ Κυρίου εἰς τὴν Μασσηφά.
12 Καὶ ἀπέστειλεν Ἰεφθάε ἀγγέλους πρὸς βασιλέα υἱῶν Ἀμμών λέγων· τί ἐμοὶ καὶ σοί, ὅτι ἦλθες πρός με τοῦ παρατάξασβαι ἐν τῇ γῇ μου;	12 Ἔστειλεν ὁ Ἰεφθάε ἀγγελιαφόρους πρὸς τὸν βασιλέα τῶν Ἀμμωνιτῶν καὶ τοῦ παρήγγειλε· <τί διαφορὰ ὑπάρχει μεταξύ μας ὥστε νὰ ἔλθῃς σὺ εἰς τὴν χώραν μου, διὰ νὰ μὲ πολεμήσης;>	12 Κατόπιν ὁ Ἰεφθάε ἔστειλεν ἀγγελιαφόρους εἰς τὸν βασιλιᾶ τῶν Ἀμμωνιτῶν καὶ τοῦ παρήγγειλε: <Ποία εἶναι ἡ διαφορά μας; Τί χωρίζει τὸν ἕνα μας ἀπὸ τὸν ἄλλον, ὥστε νὰ ἔλθῃς ἐναντίον μου καὶ νὰ παραταχθῇς διὰ πόλεμον εἰς τὸ ἔδαφος τῆς πατρίδος μου;>
13 Καὶ εἶπε βασιλεὺς υἱῶν Ἀμμών πρὸς τοὺς ἀγγέλους Ἰεφθάε· ὅτι ἔλαβεν Ἰσραὴλ τὴν γῆν μου ἐν τῷ ἀναβαίνειν αὐτὸν ἐξ Αἰγύπτου ἀπὸ Ἀρνῶν ἕως Ἰαβὸκ καὶ ἕως τοῦ Ἰορδάνου· καὶ νῦν ἐπίστρεψον αὐτὰς ἐν εἰρήνῃ, καὶ πρρεύσομαι.	13 Ὁ βασιλεὺς τῶν Ἀμμωνιτῶν ἀπήντησε πρὸς τοὺς ἀγγελιαφόρους τοῦ Ἰεφθάε· <ἔρχομαι νὰ πολεμήσω ἐναντίον σου, διότι σεῖς οἱ Ἰσραηλῖται ὅταν ἀνεβήκατε ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον, κατελάβατε τὴν χώραν μου ἀπὸ τοῦ παραποτάμου Ἀρνὼν μέχρι τοῦ ἄλλου παραποτάμου, τοῦ Ἰαβόκ, καὶ δυτικῶς μέχρι τοῦ Ἰορδάνου. Ἀπόδωσε λοιπὸν αὐτὰς εἰρηνικῶς πρὸς ἡμᾶς καὶ ἐγὼ θὰ ἀναχωρήσω ἀπὸ τὴν χώραν σου>.	13 Ὁ βασιλιᾶς τῶν Ἀμμωνιτῶν ἀπάντησε πρὸς τοὺς ἀγγελιαφόρους τοῦ Ἰεφθάε: <Ἦλθα ἐναντίον σου, διότι σεῖς οἱ Ἰσραηλῖται, ὅταν ἤλθατε ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον, κατελάβατε τὴν χώραν μου καὶ ἐγκατασταθήκατε εἰς τὴν περιοχήν μου ἀπὸ τὸν παραπόταμον Ἀρνών (εἰς τὰ νότια) μέχρι τὸν ἄλλον παραπόταμον Ἰαβόκ (εἰς τὰ βόρεια) καὶ μέχρι τὸν ποταμὸν Ἰορδάνην (εἰς τὰ δυτικά). Ἂν λοιπὸν θέλῃς νὰ κανονίσωμεν τὴν διαφοράν μας, ἐπίστρεψέ μου εἰρηνικὰ τὶς περιοχὲς αὐτὲς τώρα καὶ ἐγὼ θὰ φύγω ἀπὸ ἐδῶ, ἀφοῦ δὲν θὰ ἔχω νὰ κάμω τίποτε μαζί σας>.
14 Καὶ προσέθηκεν ἔτι Ἰεφθάε καὶ ἀπέστειλεν ἀγγέλους πρὸς βασιλέα υἱῶν Ἀμμών.	14 Ὁ Ἰεφθάε ἀπέστειλε καὶ πάλιν ἀγγελιαφόρους πρὸς τὸν βασιλέα τῶν Ἀμμωνιτῶν,	14 Εἰς τὴν αὐθάδη αὐτὴν ἀπάντησιν ὁ Ἰεφθάε συνεκράτησε τὸν ἑαυτόν του καὶ ἔστειλε πάλιν ἀγγελιαφόρους πρὸς τὸν βασιλιᾶ τῶν Ἀμμωνιτῶν
15 Καὶ εἶπεν αὐτῷ· οὕτω λέγει Ἰεφθάε· οὐκ ἔλαβεν Ἰσραὴλ τὴν γῆν Μωὰβ καὶ τὴν γῆν υἱῶν Ἀμμών·	15 διὰ νὰ τοῦ εἴπουν· <αὐτὰ παραγγέλλει ὁ Ἰεφθάε· Οἱ Ἰσραηλῖται δὲν κατέλαβαν οὔτε τὴν χώραν τῶν Μωαβιτῶν οὔτε τὴν χώραν τῶν Ἀμμωνιτῶν (ἀλλὰ μόνον τὴν χώραν τῶν Ἀμορραίων).	15 καὶ τοῦ παρήγγειλε: <Αὐτὰ λέγει ὁ Ἰεφθάε· ὅταν οἱ Ἰσραηλῖται ἐπέστρεψαν ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον διὰ νὰ κατοικήσουν εἰς τὴν Χαναάν, δὲν κατελάβαμε τὴν χώραν τῶν Μωαβιτῶν οὔτε τὴν χώραν τῶν Ἀμμωνιτῶν.
16 ὅτι ἐν τῷ ἀναβαίνειν αὐτοὺς ἐξ Αἰγύπτου ἐπορεύθη Ἰσραὴλ ἐν τῇ ἐρήμῳ ἕως θαλάσσης Σὶφ καὶ ἦλθεν εἰς Κάδης.	16 Διότι οἱ Ἰσραηλῖται, ὅταν ἐλεύθεροι ἐξῆλθον ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον, ἐβάδισαν διὰ τῆς ἐρήμου Σινὰ μέχρι τῆς Ἐρυθρᾶς Θαλάσσης καὶ ἦλθον εἰς Κάδης.	16 Ἡ ἀλάθεια σχετικῶς μὲ τὰ γεγονότα αὐτὰ εἶναι ἡ ἀκόλουθη: Ὅταν οἱ Ἰσραηλῖται ἀνέβαιναν ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον εἰς τὴν γῆν Χαναάν, ἐπροχώρησαν διὰ μέσου τῆς ἐρήμου (τοῦ Σινᾶ) μέχρι τὴν Ἐρυθρὰν θάλασσαν (τὸν Ἐλανιτικὸν κόλπον) καὶ ἔφθασαν εἰς τὴν Κάδης - Βαρνή.
17 Καὶ ἀπέστειλεν Ἰσραὴλ ἀγγέλους πρὸς βασιλέα Ἐδὼμ λέγων· παρελεύσομαι δὴ ἐν τῇ γῇ σου· καὶ οὐκ ἤκουσε βασιλεὺς Ἐδώμ. Καί γε πρὸς βασιλέα Μωὰβ ἀπέστειλε, καὶ οὐκ εὐδόκησε. Καὶ ἐκάθισεν Ἰσραὴλ ἐν Κάδης.	17 Ἀπὸ ἐκεῖ ἔστειλαν ἀγγελιαφόρους πρὸς τὸν βασιλέα τῶν Ἰδουμαίων καὶ τοῦ εἶπαν· Ἡμεῖς σκεπτόμεθα νὰ περάσωμεν διὰ μέσου τῆς χώρας σου. Ἀλλὰ ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰδουμαίων δὲν ἐδέχθη τὴν πρότασίν μας. Τότε οἱ Ἰσραηλῖται ἔστειλαν ἀγγελιαφόρους καὶ πρὸς τὸν βασιλέα τῶν Μωαβιτῶν, ἀλλὰ καὶ ἐκεῖνος ἀπέρριψε τὴν πρότασιν αὐτήν. Ἔτσι οἱ Ἰσραηλῖται ἠναγκάσθησαν καὶ ἔμειναν εἰς τὴν Κάδης.	17 Ἀπὸ ἐκεῖ οἱ Ἰσραηλῖται ἔστειλαν ἀγγελιαφόρους πρὸς τὸν βασιλιᾶ τῆς 'Ἐδὼμ καὶ τοῦ εἶπαν: < Ἐπίτρεψέ μας (διότι σκεπτομεθα) νὰ περάσωμεν ἀπὸ τὴν χώραν σου εἰρηνικὰ καὶ φιλικά >. Ἀλλὰ ὁ βασιλιᾶς τῆς Ἐδὼμ δὲν ἐδέχθη τὴν παράκλησίν των καὶ τοὺς ἀρνήθηκε. Ἔστειλαν ἐπίσης ἀγγελιαφόρους πρὸς τὸν βασιλιᾶ τῆς Μωάβ (εἰς τὸν ὁποῖον ἔκαμαν τὴν ἰδίαν πρότασιν)· ἀλλὰ καὶ ἐκεῖνος δὲν ἐδέχθη τὴν παράκλησίν των. Οἱ Ἰσραηλῖται ἐσεβάσθησαν τὰ δικαιώματα τῶν Μωαβιτῶν καὶ δὲν ἐπάτησαν τὸ ἔδαφός των, ἀλλὰ ἔμειναν σταθμευμένοι εἰς τὴν Κάδης - Βαρνή.
18 Καὶ ἐπορεύθη ἐν τῇ ἐρήμῳ καὶ ἐκύκλωσε τὴν γῆν Ἐδὼμ καὶ τὴν γῆν Μωὰβ καὶ ἦλθεν ἀπὸ ἀνατολῶν ἡλίου τῇ γῇ Μωὰβ καὶ παρενέβαλεν ἐν πέραν Ἀρνὼν καὶ οὐκ εἰσῆλθεν ἐν ὁρίοις Μωάβ, ὅτι Ἀρνῶν ὅριον Μωάβ.	18 Κατόπιν ἐπορεύθημεν εἰς τὴν ἔρημον, παρεκάμψαμεν τὴν χώραν τῶν Ἰδουμαίων καὶ τὴν χώραν τῶν Μωαβιτῶν προχωροῦντες πρὸς ἀνατολὰς τῆς Μωάβ. Ἐστρατοπεδεύσαμεν πέραν ἀπὸ τὸν χείμαρρον Ἀρνὼν καὶ δὲν εἰσήλθομεν εἰς τὴν χώραν τῶν Μωαβιτῶν, διότι ὁ Ἀρνὼν εἶναι τὸ βόρειον σύνορον τῆς Μωάβ.	18 Κατόπιν οἱ Ἰσραηλῖται ἐπροχώρησαν εἰς τὴν ἔρημον καὶ παρέκαμψαν τὴν χώραν τῶν Ἰδουμαίων καὶ τὴν χώραν τῶν Μωαβιτῶν καὶ ἦλθαν ἀπὸ τὰ ἀνατολικὰ τῆς Μωὰβ καὶ ἐστρατοπέδευσαν εἰς τὴν ἄλλην πλευρὰν τοῦ ποταμοῦ Ἀρνῶν. Ἔτσι οἱ Ἰσραηλῖται δὲν ἐμπῆκαν εἰς τὰ σύνορα τῆς χώρας Μωάβ, διότι ὁ παραπόταμος Ἀρνὼν εἶναι τὰ (βόρεια) σύνορα τῆς Μωάβ.
19 Καὶ ἀπέστειλεν Ἰσραὴλ ἀγγέλους πρὸς Σηὼν βασιλέα τοῦ Ἀμορραίου βασιλέα Ἐσεβών, καὶ εἶπεν αὐτῷ Ἰσραήλ· παρέλθωμεν δὴ ἐν τῇ γῇ σου ἕως τοῦ τόπου ἡμῶν.	19 Ἀπὸ ἐκεῖ ἐστείλαμεν ἀγγελιαφόρους πρὸς Σηὼν τὸν βασιλέα τῶν Ἀμορραίων, ὁ ὁποῖος εἶχεν ὡς πρωτεύουσάν του τὴν Ἐσεβὼν καὶ τοῦ εἴπομεν· Θὰ περάσωμεν διὰ μέσου τῆς ἰδικῆς σου χώρας, μέχρις ὅτου φθάσωμεν εἰς τὸν τόπον μας, δηλαδὴ εἰς τὴν Χαναάν.	19 Κατόπιν οἱ Ἰσραηλῖται ἔστειλαν ἀγγελιαφόρους πρὸς τὸν Σηών, βασιλιᾶ τῶν Ἀμορραίων, ποὺ εἶχε τὴν ἔδραν του εἰς τὴν πόλιν Ἐσεβών. Οἱ ἀγγελιαφόροι τῶν Ἰσραηλιτῶν τοῦ εἶπαν: <Ἐπίτρεψέ μας νὰ περᾴσωμεν ἀπὸ τὴν χώραν σου μέχρις ὅτου φθάσωμεν εἰς τὸν προορισμόν μας, δηλαδὴ εἰς τὴν γῆν Χαναάν>.
20 Καὶ οὐκ ἐνεπίστευσε Σηὼν τῷ Ἰσραὴλ παρέλθειν ἐν τῷ ὁρίῳ αὐτοῦ· καὶ συνῆξε Σηὼν πάντα τὸν λαῶν αὐτοῦ, καὶ παρενέβαλον εἰς Ἰασά, καὶ παρετάξατο πρὸς Ἰσραήλ.	20 Ὁ Σηὼν ὅμως δὲν ἔδωσεν ἐμπιστοσύνην εἰς τοὺς λόγους μας καὶ δὲν ἐπέτρεψεν εἰς τοὺς Ἰσραηλίτας νὰ περάσουν διὰ μέσου τῆς χώρας του. Ἐξ ἀντιθέτου δὲ συνεκέντρωσεν ὅλον τὸν στρατόν του, ἐστρατοπέδευσεν εἰς Ἰασὰ καὶ ἐπολέμησε, χωρὶς λόγον καὶ ἀφορμήν, τοὺς Ἰσραηλίτας.	20 Ὁ Σηὼν ὅμως δὲν ἔδωκεν ἐμπιστοσύνην εἰς τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν, ὅτι θὰ ἐπερνοῦσε εἰρηνικὰ μέσα ἀπὸ τὰ σύνορα τῆς χώρας του. Καὶ δὲν ἀρκέσθηκε μόνον εἰς τὴν ἄρνησιν καὶ ἀπαγόρευσιν, ἀλλὰ ἐμάζευσε καὶ ὅλον τὸν λαόν του καὶ ἐστρατοπέδευσεν εἰς τὴν Ἰασὰ καὶ ἐπετέθη ἐναντίον τῶν Ἰσραηλιτῶν.
21 Καὶ παρέδωκε Κύριος ὁ Θεὸς Ἰσραὴλ τὸν Σηὼν καὶ πάντα τὸν λαὸν αὐτοῦ ἐν χειρὶ Ἰσραήλ, καὶ ἐπάταξεν αὐτόν· καὶ ἐκληρονόμησεν Ἰσραὴλ πᾶσαν τὴν γῆν τοῦ Ἀμορραίου τοῦ κατοικοῦντος τὴν γῆν ἐκείνην.	21 Διὰ τοῦτο καὶ ὁ Κύριος, κατὰ τὴν γενομένην σύγκρουσιν, παρέδωκε τὸν Σηὼν καὶ ὅλον τὸν λαόν του εἰς τὰ χέρια τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, ὁ ὁποῖος καὶ τοὺς ἐξωλόθρευσεν. Ἔτσι δὲ οἱ Ἰσραηλῖται ἐπῆραν ὑπὸ τὴν κατοχήν των ὡς κληρονομίαν ὅλην ἐκείνην τὴν χώραν, τὴν ὁποίαν κατοικοῦσαν οἱ Ἀμορραῖοι·	21 Ἄλλα ὁ Κύριος, ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ, παρέδωκε τὸν βασιλιᾶ Σηὼν καὶ ὅλον τὸν λαόν του εἰς τὰ χέρια τῶν Ἰσραηλιτῶν, οἱ ὁποῖοι τοὺς ἐκτύπησαν καὶ τοὺς ἐξωλόθρευσαν. Ἔτσι οἱ Ἰσραηλῖται κατέκτησαν καὶ ἔλαβαν μὲ δικαίωμα κληρονομικῆς διαδοχῆς ὅλην τὴν χώραν τῶν Ἀμορραίων, οἱ ὁποῖοι ἑκατοικοῦσαν εἰς τὴν περιοχὴν ἐκείνην.
22 Ἀπὸ Ἀρνὼν καὶ ἕως τοῦ Ἰαβὸκ καὶ ἀπὸ τοῦ ἐρήμου ἕως τοῦ Ἰορδάνου.	22 δηλαδὴ ἀπὸ τοῦ παραποτάμου Ἀρνὼν μέχρι τοῦ παραποτάμου Ἰαβόκ, καὶ ἀπὸ τῆς ἐρήμου μέχρι τοῦ Ἰορδάνου. (Ἄρα οἱ Ἰσραηλῖται κατέλαβον χώραν Ἀμορραίων καὶ ὀχι Ἀμμωνιτῶν).	22 Δηλαδὴ κατέκτησαν τὴν περιοχὴν ἀπὸ τὸν παραπόταμον Ἀρνών (πρὸς νότον) μέχρι τὸν ἄλλον παραπόταμον Ἰαβόκ (πρὸς βορρᾶν) καὶ ἀπὸ τὴν ἔρημον (ἀνατολικά) μέχρι τὸν ποταμὸν Ἰορδάνην (δυτικά). Ἑπομένως τότε δὲν ἑκατοικούσατε σεῖς οἱ Ἀμμωνῖται τὴν χώραν αὐτὴν τὴν χώραν κατεκτήσαμεν ἀπὸ τοὺς Ἀμορραίους μὲ πόλεμον ἐδῶ καὶ τριακόσια χρόνια ἀπὸ σήμερα.
23 Καὶ νῦν Κύριος ὁ Θεὸς Ἰσραὴλ ἐξῇρε τὸν Ἀμορραῖον ἀπὸ προσώπου λαοῦ αὐτοῦ Ἰσραήλ, καὶ σὺ κληρονομήσεις αὐτόν;	23 Ἐν συνεχείᾳ δὲ Κύριος ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραὴλ ἐξεδίωξε τοὺς Ἀμορραίους ἀπ' ἔμπροσθεν τοῦ λαοῦ του. Λοιπὸν μὲ ποῖα δικαιώματα τώρα σὺ θέλεις νὰ κληρονομήσῃς χώραν ποῦ μᾶς ἀνήκει;	23 Ὥστε ἦταν ὁ Κύριος, ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ, ὁ ὁποῖος ἔδιωξε τοὺς Ἀμορραίους ἀπὸ τὸν δρόμον τοῦ λαοῦ του τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ· τοὺς ἔδιωξε διὰ λογαριασμόν τῶν Ἰσραηλιτῶν, καὶ τώρα ἔρχεσαι σὺ νὰ κυριεύσῃς καὶ νὰ κληρονομήσῃς τὸν τόπον αὐτόν; Ἡ ἀπαίτησίς σου εἶναι ἄδικη· δὲν ἔχεις κανένα τέτοιο δικαίωμα.
24 Οὐχὶ ἃ ἐὰν κληρονομήσει σε Χαμὼς ὁ θεός σου, αὐτὰ κληρονομήσεις καὶ τοὺς πάντας, οὓς ἐξῇρε Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν ἀπὸ προσώπου ὑμῶν, αὐτοὺς κληρονομήσομεν;	24 Δὲν εἶναι ὀρθὸν καὶ δίκαιον, σὺ μὲν νὰ κληρονομήσῃς ὅλα ὅσα ὁ θεός σου Χαμώς σοῦ ἔδωσε, ἡμεῖς δὲ νὰ κληρονομήσωμεν ὅλους ἐκείνους, τοὺς ὁποίους ὁ ἰδικός μας Κύριος καὶ Θεὸς ἐξεδίωξεν ἀπὸ ἐμπρός μας;	24 Τὸ δίκαιον δὲν εἶναι σὺ μὲν νὰ κληρονομήσῃς ὅσα σὲ ἐβοήθησε νὰ κατακτήσῃς ὁ Χαμώς, ὁ θεός σου, ἐμεῖς δὲ νὰ κληρονομήσωμεν τὶς χῶρες ὅλων ἐκείνων, ποὺ ἔδιωξε ἀπὸ τὸν δρόμον μας ὁ Κύριος καὶ Θεός μας;
25 Καὶ νῦν μὴ ἐν ἀγαθῷ ἀγαθώτερος σὺ ὑπὲρ Βαλὰκ υἱὸν Σεπφὼρ βασιλέως Μωάβ; Μὴ μαχόμενος ἐμαχέσατο μετὰ Ἰσραὴλ ἢ πολεμῶν ἐπολέμησεν αὐτόν;	25 Ἀλλὰ ἐκτὸς αὐτοῦ μήπως σὺ εἶσαι καλύτερος καὶ ἰσχυρότερος ἀπὸ τὸν Βαλάκ, υἱὸν τοῦ Σεπφὼρ βασιλέα τῶν Μωαβιτῶν; Μήπως αὐτὸς ἦλθεν εἰς ἀντιλογίαν καὶ φιλονεικίαν μὲ τοὺς Ἰσραηλίτας ἢ ἐπολέμησεν ἐναντίον αὐτῶν, ὅταν οὖτοι κατέλαβον τὴν χώραν, τὴν ὁποίαν σὺ τώρα διεκδικεῖς;	25 Καὶ τώρα μήπως νομίζεις ὅτι σὺ εἶσαι δυνατώτερος καὶ εἰς κάτι καλύτερος ἀπὸ τὸν Βαλάκ, τὸν υἱόν του Σεπφώρ, τὸν βασιλιᾶ τῆς Μωάβ; Ἀλλὰ μήπως αὐτὸς ἐπροκάλεσε, ἐφιλονίκησε καὶ ἐπάλαισε κατὰ τοῦ Ἰσραὴλ ἢ τοῦ ἐπετέθη ποτὲ καὶ τὸν ἐπολέμησε;
26 Ἐν τῷ οἰκῆσαι ἐν Ἐσεβὼν καὶ ἐν τοῖς ὁρίοις αὐτῆς καὶ ἐν γῇ Ἀροὴρ καὶ ἐν τοῖς ὁρίοις αὐτῆς καὶ ἐν πάσαις ταῖς πόλεσι ταῖς παρὰ τὸν Ἰορδάνην τριακόσια ἔτη, καὶ διατὶ οὐκ ἐρρύσω αὐτοὺς ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ;	26 Ἐπὶ τούτοις ἡμεῖς ἐπὶ τριακόσια χρόνια κατοικοῦμεν εἰς τὴν πρωτεύουσαν τῶν Ἀμορραίων τὴν Ἐσεβὼν καὶ τὰς πόλεις ποὺ ἐξαρτῶνται ἀπὸ αὐτήν, τὴν χώραν Ἀροήρ καὶ τὰς πόλεις που ἐξαρτῶνται ἀπὸ αὐτὴν καὶ ὅλας τὰς πόλεις πλησίον τοῦ Ἰορδάνου, καὶ ἐπομένως ἔχομεν ἤδη ἀποκτήσῃ δικαιώματα εἰς τὰς χώρας αὐτάς. Ἐπὶ τρεῖς αἰῶνας διατὶ σεῖς δὲν ἐπιχειρήσατε νὰ ἀποσπάσετε τὴν χώραν αὐτὴν καὶ νὰ τὴν κάμετε ἰδικήν σας;	26 Δὲν ἀπεκτήσαμεν μήπως κληρονομικὰ δικαιώματα κατοχῆς ἐπὶ ὅλης αὐτῆς τῆς περιοχῆς, διότι κατεκτήσαμεν καὶ ἐγκατασταθήκαμε εἰς τὴν Ἐσεβὼν καὶ τὶς πόλεις, ποὺ ἐξαρτῶνται ἀπὸ αὐτήν, καὶ εἰς τὴν Ἀροὴρ καὶ τὶς πόλεις, ποὺ ἐξαρτῶνται ἀπὸ αὐτήν, καὶ εἰς ὅλες τὶς πόλεις, ποὺ εὑρίσκονται κοντὰ εἰς τὸν Ἰορδάνην, ἐδῶ καὶ τριακόσια χρόνια; Διατὶ δὲν ἐπροσπαθήσατε νὰ τὶς κατακτήσετε καὶ νὰ τὶς ἐλευθερώσετε κατὰ τὰ τριακόσια αὐτὰ χρόνια καὶ ἔρχεσθε τώρα ἄδικα νὰ πολεμήσετε μαζί μας;
27 Καὶ νῦν ἐγώ εἰμι οὐχ ἥμαρτόν σοι, καὶ σὺ ποιεῖς μετ' ἐμοῦ πονηρίαν τοῦ παρατάξασθαι ἐν ἐμοί· κρίναι Κύριος ὁ κρίνων σήμερον ἀνὰ μέσον υἱῶν Ἰσραὴλ καὶ ἀνὰ μέσον υἱῶν Ἀμμών.	27 Ἡμεῖς μὲν δὲν διεπράξαμεν ἀδικίαν τινὰ ἀπέναντί σας μένοντες εἰς τὴν χώραν ποὺ κατέχομεν. Σεῖς ὅμως διαπράττετε ἀδικίαν μὲ τὸ νὰ θέλετε νὰ μᾶς πολεμήσετε. Κριτὴς καὶ δικαστὴς σήμερον εἰς τὴν ὑπόθεσιν αὐτὴν εἶναι ὁ Κύριος. Αὐτὸς ἂς κρίνῃ καὶ ἂς δικάσῃ μεταξὺ Ἰσραηλιτῶν καὶ Ἀμμωνιτῶν>.	27 Τώρα λοιπόν, δι' ὅλους αὐτοὺς τοὺς λόγους, ἐγὼ δὲν ἔχω κάμει καμμίαν ἀδικίαν εἰς βάρος σου μὲ τὸ νὰ κατέχω τὴν χώραν αὐτήν. Σὺ εἶσαι ὁ ἔνοχος ἀπέναντί μου, διότι ἄδικα ἔρχεσαι νὰ πολεμήσῃς ἐναντίον του Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ. Διὰ τὸ ἄδικον αὐτὸ ἂς ἀποφασίσῃ ὁ Θεὸς ὡς κριτὴς καὶ δικαστὴς σήμερα μεταξὺ ἠμῶν τῶν Ἰσραηλιτῶν καὶ μεταξὺ τοῦ λαοῦ τῶν Ἀμμωνιτῶν. Αὐτὸς ἂς κρίνῃ καὶ ἂς ἀποδώσῃ δικαιοσύνην>.
28 Καὶ οὐκ ἤκουσε βασιλεὺς Ἀμμὼν τῶν λόγων Ἰεφθάε, ὧν ἀπέστειλε πρὸς αὐτόν.	28 Ὁ βασιλεὺς ὅμως τῶν Ἀμμωνιτῶν δὲν ἐδέχθη τοὺς συνετοὺς λόγους, τοὺς ὁποίους ὁ Ἰεφθάε δι' ἀγγελιαφόρων τοῦ παρήγγειλε. Ἐπέμενε νὰ πολεμήσῃ.	28 Ἀλλ' ὁ βασιλιᾶς τῶν Ἀμμωνιτῶν δὲν ἔδωκε προσοχὴν εἰς τὰ λόγια τοῦ Ἰεφθάε, τὰ ὁποῖα τοῦ παρήγγειλε μὲ τοὺς ἀγγελιαφόρους. Ἔτσι ὁ βασιλιᾶς τῶν Ἀμμωνιτῶν ἐπροχώρησε εἰς πόλεμον κατὰ τῶν Ἰσραηλιτῶν.
29 Καὶ ἐγένετο ἐπὶ Ἰεφθάε πνεῦμα Κυρίου, καὶ παρῆλθε τὸν Γαλαὰδ καὶ τὸν Μανασσῆ καὶ παρῆλθε τὴν σκοπιὰν Γαλαὰδ εἰς τὸ πέραν υἱῶν Ἀμμών.	29 Τὸ Πνεῦμα ὅμως τοῦ Κυρίου ἦλθεν ἐπὶ τὸν Ἰεφθάε καὶ τὸν ἐνίσχυσε. Αὐτὸς δὲ διῆλθε τὴν χώραν Γαλαὰδ καὶ τὴν χώραν Μανασσῆ, διὰ νὰ ἐνισχύσῃ τοὺς Ἰσραηλίτας, ἔπειτα ἐπέστρεψεν εἰς τὴν Σκοπιὰν τῆς χώρας Γαλαὰδ καὶ ἀπὸ ἐκεῖ ἐβάδισε πρὸς πόλεμον ἐναντίον τῶν Ἀμμωνιτῶν, οἱ ὁποῖοι εὑρίσκοντο ἀπέναντι.	29 Καὶ ὁ Θεὸς ἐφώτισε τὸν Ἰεφθάε, τὸν ἐχαρίτωσε μὲ τὸ Πνεῦμα του, τὸν εὐλόγησε, τὸν ἐνίσχυσε καὶ τοῦ ἔδωκε νέον θάρρος. Μὲ ἀποφασιστικότητα περιώδευσε τὴν χώραν Γαλαὰδ καὶ τὴν χώραν Μανασσῆ, διὰ νὰ ἐμψυχώσῃ τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν. Κατόπιν ἐπέστρεψεν εἰς τὴν Σκοπιὰν Γαλαὰδ καὶ ἀπὸ ἐκεῖ ἐστράφη ἐναντίον τῶν Ἀμμωνιτῶν, ποὺ ἦσαν ἀπέναντί του.
30 Καὶ ηὔξατο Ἰεφθάε εὐχὴν τῷ Κυρίῳ καὶ εἶπεν· ἐὰν διδοὺς δῷς μοι τοὺς υἱοὺς Ἀμμὼν ἐν τῇ χειρί μου,	30 Ἔκαμε δὲ ὁ Ἰεφθάε καὶ ἕνα τάξιμον πρὸς τὸν Κύριον καὶ εἶπε· <ἐὰν θελήσῃς, Κύριε, καὶ παραδώσῃς εἰς τὰ χέρια μου τοὺς Ἀμμωνίτας,	30 Καὶ ὁ Ἰεφθάε ἔκαμαν εἰς τὸν Κύριον τάξιμον φρικτὸν καὶ εἶπεν: <Ἐὰν εὐδοκήσῃς νὰ παραδώσῃς εἰς τὰ χέρια μου νικημένους τοὺς Ἀμμωνῖτες,
31 καὶ ἔσται ὁ ἐκπορευόμενος, ὃς ἂν ἐξέλθῃ ἀπὸ τῆς θύρας τοῦ οἴκου μου εἰς συνάντησίν μου ἐν τῷ ἐπιστρέφειν με ἐν εἰρήνῃ ἀπὸ υἱῶν Ἀμμών, καὶ ἔσται τῷ Κυρίῳ ἀνοίσω αὐτὸν ὁλοκαύτωμα.	31 σοῦ τάζω, ὅτι ἐκεῖνος ποὺ θὰ ἐξέλθῃ ἀπὸ τὴν θύραν τῆς οἰκίας μου εἰς συνάντησίν μου, ὅταν θὰ ἐπιστρέψω νικητὴς ἀπὸ τὸν πόλεμον κατὰ τῶν Ἀμμωνιτῶν, θὰ προσφερθῇ ὁλοκαύτωμα εἰς σέ, τὸν Κύριον>.	31 ὑπόσχομαι ὅτι ἐκεῖνος, ποὺ θὰ βγῇ πρῶτος ἀπὸ τὴν πόρταν τοῦ σπιτιοῦ μου νὰ μὲ προϋπαντήσῃ, ὅταν θὰ γυρίζω νικητὴς καὶ ἐν εἰρήνῃ ἀπὸ τὸν πόλεμον ἐναντίον τῶν Ἀμμωνιτῶν, θὰ ἀνήκῃ εἰς τὸν Κύριον. Αὐτὸν θὰ τὸν προσφέρω θυσίαν, ἡ ὁποία θὰ καῇ ὁλόκληρη ἐπάνω εἰς τὸ θυσιαστήριον>.
32 Καὶ πορῆλθεν Ἰεφθάε πρὸς υἱοὺς Ἀμμὼν παρατάξασθαι πρὸς αὐτούς, καὶ παρέδωκεν αὐτοὺς Κύριος ἐν χειρὶ αὐτοῦ.	32 Ὁ Ἰεφθάε ἐβάδισεν ἐναντίον τῶν Ἀμμωνιτῶν διὰ νὰ τοὺς πολεμήσῃ, καὶ ὁ Κύριος παρέδωκεν αὐτοὺς νικημένους εἰς τὰ χέρια του.	32 Μετὰ τὸ τάξιμον αὐτὸ ὁ Ἰεφθαε ἐπέρασε τὸν ποταμὸν καὶ ἐπροχώρησε ἐναντίον τῶν Ἀμμωνιτῶν διὰ νὰ τοὺς πολεμήσῃ. Καὶ ὁ Κύριος παρέδωκε τοὺς Ἀμμωνῖτες εἰς τὰ χέρια τοῦ Ἰεφθάε.
33 Καὶ ἐπάταξεν αὐτοὺς ἀπὸ Ἀροὴρ ἕως ἐλθεῖν ἄχρις Ἀρνὼν ἐν ἀριθμῷ εἴκοσι πόλεις καὶ ἕως Ἐβελχαρμὶμ πληγὴν μεγάλην σφόδρα, καὶ συνεστάλησαν οἱ υἱοὶ Ἀμμὼν ἀπὸ προσώπου υἱῶν Ἰσραήλ.	33 Οἱ Ἰσραηλῖται ἐκτύπησαν αὐτοὺς ἀπὸ Ἀροὴρ μέχρις Ἀρνὼν κατέλαβον εἴκοσι πόλεις μέχρι τῆς χώρας Ἐβελχαρμὶμ καὶ ἐπέφεραν μεγάλην καταστροφήν. Οἱ Ἀμμωνῖται νικηθέντες ἐταπεινώθησαν καὶ ἐσυμμαζεύθησαν ἐνώπιον τῶν Ἰσραηλιτῶν	33 Καὶ τοὺς ἐκτύπησε ἀπὸ τὴν πόλιν Ἀροὴρ μέχρι καὶ τὸν ποταμὸν Ἀρνών, συνολικῶς ἐκυρίευσεν εἴκοσι πόλεις μέχρι τὴν περιοχὴν Ἐβελχαρμὶμ καὶ τοὺς κατετρόπωσε καὶ τοὺς ἐπροξένησε πολὺ μεγάλην σφαγήν. Ἔτσι, μετὰ τὴν καταστροφὴν αὐτὴν ἐνικήθησαν, ἐταπεινώθησαν καὶ ὑπετάγησαν οἱ Ἀμμωνῖται εἰς τοὺς Ἰσραηλῖτες.
34 Καὶ ἦλθεν Ἰεφθάε εἰς Μασσηφὰ εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ, καὶ ἰδοὺ ἡ θυγάτηρ αὐτοῦ ἐξεπορεύετο εἰς ὑπάντησιν ἐν τυμπάνοις καὶ χοροῖς· καὶ αὕτη ἦν μονογενής, οὐκ ἦν αὐτῷ ἕτερος υἱὸς ἢ θυγάτηρ.	34 Ὁ Ἰεφθάε ἐπέστρεφε νικητὴς εἰς τὴν πόλιν Μασσηφά, εἰς τὸν οἶκον του. Αἴφνης εἶδε τὴν κόρην του νὰ ἐξέρχεται μὲ τύμπανα καὶ χοροὺς εἰς συνάντησίν του. Αὐτὴ δὲ ἦτο μονογενὴς θυγάτηρ του καὶ δὲν εἶχεν ἄλλον υἱὸν ἡ ἄλλην θυγατέρα.	34 Ὁ Ἰεφθάε ἐπέστρεψε νικητὴς καὶ θριαμβευτὴς εἰς τὴν Μασσηφά, εἰς τὸ σπίτι του καὶ νά· ἡ κόρη του ἐβγῆκε νὰ τὸν ὑποδεχθῇ μὲ τύμπανα καὶ μὲ χορούς! Αὐτὴ δὲ ἦταν τὸ μοναχοπαίδι του, διότι δὲν εἶχεν ἐκτὸς ἀπὸ αὐτὴν ἄλλον υἱὸν ἢ ἄλλην κόρην.
35 Καὶ ἐγένετο ὡς εἶδεν αὐτὴν αὐτός, διέρρηξε τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καὶ εἶπεν· ἆ ἆ, θυγάτηρ μου, ταραχῇ ἐτάραξάς με καὶ σὺ ἧς ἐν τῷ ταράχω μου, καὶ ἐγώ εἰμι ἤνοιξα κατὰ σοῦ τὸ στόμα μου πρὸς Κύριον καὶ οὐ δυνήσομαι ἀποστρέψαι.	35 Ὅταν ὁ Ἰεφθάε τὴν εἶδεν, ἔσχισε τὸ ἱμάτιά του καὶ ἔκραξεν· <πώ! πώ! κόρη μου! Σὺ μὲ συνεκλόνισες, σὺ εἶσαι ἡ πηγὴ καὶ ἡ αἰτία τῆς ταραχῆς μου! Ἐγὼ ὁ ταλαίπωρος ἤνοιξα τὸ στόμα μου πρὸς τὸν Κύριον ἐναντίον σου καὶ δὲν θὰ ἠμπορέσω τώρα νὰ ἀρνηθῶ τὸ τάμα μου>.	35 Καὶ τότε συνέβη τοῦτο: Μόλις ὁ Ἰεφθάε τὴν εἶδεν, ἀπὸ τὴν μεγάλην λύπην ποὺ ἐδοκίμασε, ἔσχισε τὰ ροῦχα του καὶ ἐφώναξεν: <Ἀχ, ἄχ, κόρη μου! Ἀλλοίμονον! μεγάλην ταραχὴν μοῦ ἐπροκάλεσες· σύ, τὸ μονάκριβο παιδί μου, εἶσαι ἡ πηγὴ τῆς μεγάλης ταραχῆς καὶ συμφορᾶς μου. Διότι ἐγώ, μονάκριβό μου κορίτσι, ἄνοιξα τὸ στόμα μου καὶ ἔκαμα διὰ σὲ τάξιμον εἰς τὸν Κύριον, καὶ δὲν θὰ ἠμπορέσω τώρα νὰ πάρω πίσω τὸν λόγον μου καὶ νὰ ἀθετήσω τὴν ὑπόσχεσίν μου!>
36 Ἡ δὲ εἶπε πρὸς αὐτόν· πάτερ, ἤνοιξας τὸ στόμα σου πρὸς Κύριον; Ποίησόν μοι ὃν τρόπον ἐξῆλθεν ἐκ στόματός σου, ἐν τῷ ποιῆσαί σοι Κύριον ἐκδίκησιν τῶν ἐχθρῶν σου ὀπὸ τῶν υἱῶν Ἀμμών.	36 Ἐκείνη δὲ τοῦ εἶπε· <πατέρα μου, ἤνοιξες τὸ στόμα σου καὶ ὑπεσχέθης κάποιο τάμα εἰς τὸν Κύριον; Κάμε ὅ,τι ἔταξες, ἀφοῦ ὁ Κύριος σοῦ ἔδωσε τὴν νίκην κὶ ἐτιμώρησες τοὺς ἐχθρούς σου τοὺς Ἀμμωνίτας>.	36 Αὐτὴ ὅμως τοῦ ἀπάντησε: <Πατέρα μου· ἄνοιξες τὸ στόμα σου καὶ ἔκαμες τάξιμον εἰς τὸν Θεόν; Κάμε με, ὅπως εἶπες καὶ ὅπως ἔταξες καὶ ὑποσχέθηκες εἰς τὸν Θεόν, ἀφοῦ ὁ Κύριος σὲ ἐβοήθησε νὰ νικήσῃς τοὺς ἐχθρούς σου τοὺς Ἀμμωνῖτες καὶ ἀφοῦ Αὐτὸς ἐκδικήθηκε διὰ σοῦ ὅλες τὶς ἀδικίες καὶ τὰ ἐγκλήματα, ποὺ ἔκαμαν αὐτοὶ εἰς βάρος τοῦ Ἰσραήλ.
37 Καὶ ἥδε εἶπε πρὸς τὸν πατέρα αὐτῆς· ποιησάτω δὴ ὁ πατήρ μου τὸν λόγον τοῦτον· ἔασόν με δύο μῆνας, καὶ πορεύσομαι καὶ καταβήσομαι ἐπὶ τὰ ὄρη καὶ κλαύσομαι ἐπὶ τὰ παρθένιά μου, ἐγὼ εἰμι καὶ αἱ συνεταιρίδες μου.	37 Ὅταν δὲ ἔμαθε τὸ τάξιμον τοῦ πατρός της προσέθεσε· <ἂς μοῦ κάμῃ ὁ πατέρας μου μίαν μόνην χάριν· ἄφησέ με νὰ ζήσω δύο μῆνας ἀκόμη. Θέλω νὰ ἀνεβῶ καὶ νὰ κατεβῶ τὰ ὄρη καὶ νὰ κλαύσω τὴν παρθενίαν μου ἐγὼ μαζῆ μὰ ἄλλας συντρόφους μου>.	37 Ἡ μονάκριβη κόρη τοῦ Ἰεφθάε ἐπρόσθεσε ἀκόμη εἰς τὸν πατέρα της: <Ἂς μου κάμῃ ὁ πατέρας μου αὐτὴν τὴν χάριν· ἄφησε νὰ ζήσω ἀκόμη μόνον δύο μῆνες καὶ κατὰ τὸ χρονικὸν αὐτὸ διάστημα θὰ ἀνεβοκατεβῶ (νὰ περιπλανηθῶ εἰς) τὰ βουνὰ καὶ θὰ κλαύσω καὶ ἐγὼ καὶ οἱ φιλενάδες μου τὸ ὅτι δὲν ἐπρόφθασα νὰ ὑπανδρευθῶ καὶ να χαρῶ καὶ ἐγὼ παιδιὰ καὶ ἀπογόνους· νὰ κλαύσω, διότι νέα καὶ χωρὶς νὰ καλογευθῶ τὴν ζωὴν φεύγω πρόωρα ἀπὸ τὸν κόσμον αὐτόν>.
38 Καὶ εἶπε· πορεύου· καὶ ἀπέστειλεν αὐτὴν δύο μῆνας. Καὶ ἐπορεύθη, αὐτὴ καὶ αἱ συνεταιρίδες αὐτῆς, καὶ ἔκλαυσεν ἐπὶ τὰ παρθένια αὐτῆς ἐπὶ τὰ ὄρη.	38 Ὁ πατήρ της ἀπήντησε· <πήγαινε>. Καὶ τὴν ἔστειλεν ἐπὶ δύο μῆνας. Καὶ αὐτὴ μαζῆ μὲ τὰς συντρόφους της μετέβη καὶ ἔκλαυσε τὴν παρθενικότητά της ἐπάνω εἰς τὰ ὄρη·	38 Ὁ Ἰεφθάε τῆς εἶπε: <Πήγαινε!> Καὶ τὴν ἔστειλε μακριὰ διὰ δύο μῆνες. Καὶ αὐτὴ ἔφυγε μὲ τὶς φιλενάδες της καὶ ἔκλαυσεν εἰς τὰ ὅρη διὰ τὸ ὅτι δὲν ἐπρόφθασε νὰ ὑπανδρευθῇ καὶ νὰ χαρῇ παιδιὰ καὶ ἀπογόνους.
39 Καὶ ἐγένετο ἐν τέλει τῶν δύο μηνῶν καὶ ἐπέστρεψε πρὸς τὸν πατέρα αὐτῆς, καὶ ἐποίησεν ἐν αὐτῇ εὐχὴν αὐτοῦ, ἣν ηὔξατο· καὶ αὕτη οὐκ ἔγνω ἄνδρα. Καὶ ἐγένετο εἰς πρόσταγμα ἐν Ἰσραήλ·	39 Ὅταν δὲ ἐπέρασαν οἱ δύο μῆνες ἐπέστρεψεν εἰς τὸν πατέρα της, ὁ ὁποῖος καὶ ἐξεπλήρωσε τὸ τάξιμο ποὺ εἶχε κάμει δι' αὐτήν. Αὐτὴ δὲ δὲν εἶχε γνωρίσει ἄνδρα. Ἦτο παρθένος. Ἔκτοτε ἐπεκράτησε συνήθεια μεταξὺ τῶν Ἰσραηλιτῶν,	39 Εἰς δὲ τὸ τέλος τῶν δύο μηνῶν συνέβη τοῦτο: Ἐπέστρεψεν αὐτὴ εἰς τὸν πατέρα της καὶ ὁ Ἰεφθάε μὲ σπαραγμὸν ψυχῆς ἐπραγματοποίησεν εἰς αὐτὴν τὸ φρικτὸν καὶ ἀπαίσιον τάξιμόν του, ποὺ ἔταξεν εἰς τὸν Θεόν· δηλαδὴ τὴν ἐθυσίασεν ὡς ὁλοκαύτωμα εἰς τὸν Κύριον! Καὶ αὐτὴ δὲν ἐγνώρισεν ἄνδρα· ἦταν παρθένος. Ἀπὸ τὸ γεγονὸς αὐτὸ ἐπεκράτησε συνήθεια ὄχι μόνον μεταξὺ τῶν Γαλααδιτῶν, ἀλλὰ καὶ ὅλων τῶν Ἰσραηλιτῶν
40 ἀπὸ ἡμερῶν εἰς ἡμέρας ἐπορεύοντο θυγατέρες Ἰσραὴλ θρηνεῖν τὴν θυγατέρα Ἰεφθάε τοῦ Γαλααδίτου ἐπὶ τέσσαρας ἡμέρας ἐν τῷ ἐνιαυτῷ.	40 καὶ κάθε ἔτος ἐπὶ τέσσαρας ἡμέρας αἱ ἰσραηλίτιδες θυγατέρες μετέβαινον νὰ θρηνοῦν τὴν θυγατέρα τοῦ Ἰεφθάε τοῦ Γαλααδίτου.	40 κάθε χρόνον, εἰς τὴν ἐπέτειον τῆς θυσίας αὐτῆς τοῦ Ἰεφθάε, (νὰ μαζεύωνται) τὰ κορίτσια τους (τῶν Ἰσραηλιτῶν) καὶ νὰ θρηνοῦν τὴν θυγατέρα τοῦ Ἰεφθάε τοῦ Γαλααδίτου ἐπὶ τέσσερις ἡμέρες.