Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
αὶ
οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ ὤμοσαν
ἐν Μασηφὰθ λέγοντες· ἀνὴρ
ἐξ ἡμῶν οὐ δώσει θυγατέρα
αὐτοῦ τῷ Βενιαμὶν εἰς γυναῖκα.
|
ἱ
Ἰσραηλῖται εἶχον ὁρκισθῇ εἰς
Μασηφὰθ λέγοντες· <κανεὶς ἀπὸ
ἡμᾶς δὲν θὰ δώσῃ σύζυγον
τὴν θυγατέρα του εἰς ἄνδρα τῆς
φυλῆς Βενιαμίν>. |
ταν
οἱ Ἰσραηλῖται ἐμαζεύθησαν εἰς
Μασσηφάθ, ὡρκίσθησαν καὶ εἶπαν: Κανένας
ἀπὸ ἡμᾶς δὲν θὰ δώσῃ
τὴν θυγατέρα του ὡς σύζυγον εἰς ἀπόγονον
τῆς φυλῆς Βενιαμίν>. |
2
Καὶ ἦλθεν ὁ λαὸς εἰς Βαιθὴλ
καὶ ἐκάθισαν ἐκεῖ ἕως
ἑσπέρας ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ
καὶ ἦραν φωνὴν αὐτῶν καὶ
ἔκλαυσαν κλαυθμὸν μέγαν
|
2
Ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαός, μετὰ τὴν
νίκην του, ἦλθεν εἰς Βαιθήλ, ἐκάθησαν
ἐκεῖ ἕως τὴν ἑσπέραν ἐνώπιον
τῆς Κιβωτοῦ τῆς Διαθήκης, ὕψωσαν
τὴν φωνήν των καὶ ἔκλαυσαν μὲ
μεγάλον σπαραγμόν, |
2
Καὶ ὁ (νικητής) Ἰσραηλιτικὸς
λαὸς ἦλθεν εἰς τὴν Βαιθήλ. Οἱ
Ἰσραηλῖται ἐκάθησαν ἐκεῖ
ἐμπρὸς εἰς τὸν Θεόν (εἰς
τὴν Κιβωτὸν τῆς Διαθήκης) μέχρι τὸ
ἑσπέρας. Ὑψωσαν δὲ τὴν φωνήν
των καὶ ἔκλαυσαν μὲ πικρὸν θρῆνον
καὶ μεγάλον κλάμα |
3
καὶ εἶπαν· εἰς τί, Κύριε
Θεὲ Ἰσραήλ, ἐγενηθη αὕτη τοῦ
ἐπισκεπῆναι σήμερον ἀπὸ Ἰσραὴλ
φυλὴν μίαν; |
3
καὶ εἶπαν· <διατί, Κύριε,
καὶ Θεὲ τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ
ἔγινε αὐτὴ ἡ μεγάλη συμφορά,
ὥστε νὰ ἐξοντωθῇ σήμερον ὁλόκληρος
φυλὴ τοῦ Ἰσραήλ;>
|
3
καὶ εἶπαν: <Ὡ, Κύριε, Θεὲ τοῦ
Ἰσραήλ· διατὶ συνέβη αὐτὴ ἡ
τιμωρία καὶ δοκιμασία, ὥστε σχεδὸν νὰ
ἐξαφανισθῇ σήμερα μία φυλὴ τοῦ Ἰσραήλ
(ἡ φυλὴ Βενιαμίν);> |
4
Καὶ ἐγένετο τῷ ἐπαύριον
καὶ ὤρθρισεν ὁ λαὸς καὶ ᾠκοδόμησαν
ἐκεῖ θυσιαστήριον, καὶ ἀνήνεγκαν
ὁλοκαυτώσεις καὶ τελείας.
|
4
Τὴν ἐπομένην ἡμέραν ἠγέρθησαν
οἱ Ἰσραηλῖται, οἰκοδόμησαν ἐκεῖ
θυσιαστήριον καὶ προσέφεραν ὁλοκαυτώματα
καὶ ἄλλας εἰρηνικὰς θυσίας.
|
4
Συνέβη δὲ τοῦτο: Τὴν ἑπομένην ὁ
λαὸς ἐσηκώθη πολὺ πρωΐ καὶ ἔκτισεν
ἐκεῖ θυσιαστήριον καὶ προσέφερεν εἰς
τὸν Θεὸν θυσίες ὁλοκαυτωμάτων καὶ
θυσίες εἰρηνικές (εὐχαριστίας).
|
5
Καὶ εἶπαν οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ·
τίς οὐκ ἀνέβῃ ἐν τῇ
ἐκκλησίᾳ ἀπὸ πασῶν φυλῶν
Ἰσραὴλ πρὸς Κύριον; Ὅτι ὁ
ὅρκος μέγας ἦν τοῖς οὐκ ἀναβεβηκόσι
πρὸς Κύριον εἰς Μασσηφὰθ λέγοντες·
θανάτῳ θανατωθήσεται·
|
5
Ἐκεῖ δὲ ἠρώτησαν· <ποῖος
ἀπὸ τοὺς Ἰσραηλίτας δὲν
ἐβάδισε μαζῆ μὲ τοὺς συγκεντρωθέντας
Ἰσραηλίτας ἐναντίον τῶν Βενιαμιτῶν,
ὅπως εἶχε διατάξει ὁ Κύριος;>
Ἠρεύνησαν δὲ νὰ μάθουν, διότι
εἶχαν κάμει βαρὺν ὅρκον ἐνώπιον
τοῦ Κυρίου εἰς Μασσηφάθ, ἐναντίον
ἐκείνων ποὺ δὲν εἶχαν ἀκολουθήσει
εἰς τὴν κατὰ τῶν Βενιαμιτῶν
ἐκστρατείαν λέγοντες· <ὅτι
αὐτὸς θὰ θανατωθῇ>.
|
5
Τότε ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαὸς ἐρώτησε:
Ποιὸς ἀπὸ ὅλες τὶς φυλὲς
τοῦ Ἰσραὴλ δὲν ἦλθεν εἰς
τὴν συνέλευσιν τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ,
ποὺ ἔγινε ἐμπρὸς εἰς τὸν
Κύριον διὰ τὴν ἐκστρατείαν ἐναντίον
τῆς φυλῆς Βενιαμίν;> (Ὑπέβαλαν τὴν
ἐρώτησιν αὐτήν, διότι εἶχαν κάμει
μεγάλον ἱερόν [φοβερόν] ὅρκον σχετικῶς
μὲ ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι δὲν
ἔλαβαν μέρος εἰς τὴν συγκέντρωσιν ἐμπρὸς
εἰς τὸν Κύριον εἰς τὴν Μασσηφάθ· οἱ
Ἰσραηλῖται εἶχαν ὁρκισθῇ τότε
καὶ εἶπαν <αὐτοὶ θὰ θανατωθοῦν
ὁπωσδήποτε>), |
6
καὶ παρεκλήθησαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ
πρὸς Βενιαμὶν ἀδελφὸν αὐτῶν
καὶ εἶπαν· ἐξεκόπη σήμερον
φυλὴ μία ἀπὸ Ἰσραήλ·
|
6
Οἱ Ἰσραηλῖται, κατόπιν ὅλων
αὐτῶν, ἐλυπήθησαν τοὺς ἀδελφούς
των τοὺς Βενιαμίτας καὶ εἶπαν·
<ἐξωλοθρεύθη σήμερον μία ἀπὸ
τὰς φυλὰς τοῦ Ἰσραήλ.
|
6
Οἱ Ἰσραηλῖται ὅμως ἐλυπήθησαν
καὶ ἐσυμπάθησαν τοὺς ἀδελφούς
των τῆς φυλῆς Βενιαμὶν καὶ εἶπαν
(μετανοημένοι): <Ἀπεκόπη, κατεστράφη καὶ ἐχάθη
σήμερα μία ὁλόκληρος φυλὴ ἀπὸ τὸν
Ἰσραηλιτικὸν λαόν· |
7
τί ποιήσωμεν αὐτοῖς τοῖς περισσοῖς
τοῖς ὑπολειφθεῖσιν εἰς γυναίκας;
Καὶ ἡμεῖς ὠμόσαμεν ἐν
Κυρίῳ τοῦ μὴ δοῦναι αὐτοῖς
ἀπὸ τῶν θυγατέρων ἡμῶν
εἰς γυναῖκας. |
7
Τί λοιπὸν πρέπει νὰ κάμωμεν
διὰ τοὺς ὑπολειφθέντας ἑξακοσίους
Βενιαμίτας; Θὰ δώσωμεν εἰς αὐτοὺς
συζύγους; Ἡμεῖς ὅμως ὡρκίσθημεν
ἐνώπιον τοῦ Κυρίου νὰ μὴ
τοὺς δώσωμεν συζύγους ἀπὸ τὰς
θυγατέρας μας>. |
7
τί πρέπει νὰ κάμωμεν λοιπὸν εἰς αὐτούς
(τοὺς ἑξακοσίους), οἱ ὁποῖοι
ἀπέμειναν (ἐσώθησαν) ἀπὸ τὴν
φυλὴν Βενιαμίν, ὥστε νὰ τοὺς δώσωμεν
γυναῖκες ὡς συζύγους; Διότι ἐμεῖς
ὠρκισθήκαμε εἰς τὸν Κύριον νὰ
μὴ δώσωμεν εἰς αὐτοὺς γυναῖκες
(ὡς συζύγους) ἀπὸ τὶς θυγατέρες
μας>. |
8
Καὶ εἶπαν· τίς εἷς ἀπὸ
φυλῶν Ἰσραήλ, ὃς οὐκ ἀνέβη
πρὸς Κύριον εἰς Μασσηφάθ; Καὶ
ἰδοὺ οὐκ ἦλθεν ἀνὴρ εἰς
τὴν παρεμβολὴν ἀπὸ Ἰαβὶς
Γαλαὰδ εἰς τὴν ἐκκλησίαν.
|
8
Ἐσκέφθησαν ὅμως καὶ εἶπαν·
<ποιὸς ἀπὸ τὰς φυλὰς τοῦ
Ἰσραὴλ δὲν ἠκολούθησεν εἰς
Μασσηφὰθ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου;>
Ἐγνωστοποιήθη τότε εἰς αὐτοὺς
ὅτι κανένας ἀπὸ τοὺς Ἰσραηλίτας
τῆς πόλεως Ἰαβὶς τῆς χώρας
Γαλαὰδ δὲν ἦλθεν εἰς τὸ στρατόπεδον
κατὰ τὴν συγκέντρωσιν τοῦ λαοῦ.
|
8
Τότε ἐσκέφθησαν καὶ εἶπαν: <Ὑπάρχει
κανεὶς ἀπὸ τὶς φυλὲς τοῦ
Ἰσραήλ, ὁ ὁποῖος δὲν ἦλθεν
εἰς τὴν συγκέντρωσιν ἐμπρὸς
εἰς τὸν Κύριον, εἰς τὴν Μασσηφάθ;>
Καὶ νά· διεπιστώθη ὅτι κανεὶς ἄνδρας
ἀπὸ τὴν πόλιν Ἰαβὶς τῆς
Γαλαὰδ δὲν ἦλθεν εἰς τὸ στρατόπεδον,
εἰς τὴν συνέλευσιν τῶν Ἰσραηλιτῶν
(εἰς Μασσηφάθ). |
9
καὶ ἐπεσκέπη ὁ λαός, καὶ
οὐκ ἦν ἐκεῖ ἀνὴρ ἀπὸ
οἰκούντων Ἰαβὶς Γαλαάδ.
|
9
Ἔγινεν ἔρευνα καὶ διεπιστώθη ὅτι
πράγματι κανεὶς δὲν εὑρέθη ἐκεῖ
ἀπὸ τοὺς κατοικοῦντας τὴν Ἰαβὶς
τῆς χώρας Γαλαάδ. |
9
Κατὰ τὴν καταμέτρησιν, τὸ προσκλητήριον
καὶ τὴν ἐπιθεώρησιν, ποὺ ἔγινε
μεταξύ (τῶν πολεμιστῶν) τὸν λαοῦ,
εὑρέθη ὅτι δὲν ὑπῆρχεν
ἐκεῖ κανεὶς ἀπὸ τοὺς Ἰσραηλῖτες
κατοίκους τῆς πόλεως Ἰαβὶς τῆς χώρας
Γαλαάδ. |
10
Καὶ ἀπέστειλεν ἐκεῖ ἡ
συναγωγὴ δώδεκα χιλιάδας ἀνδρῶν
ἀπὸ υἱῶν τῆς δυνάμεως
καὶ ἐνετείλαντο αὐτοῖς λέγοντες·
πορεύεσθε καὶ πατάξατε τοὺς οἰκοῦντας
Ἰαβὶς Γαλαὰδ ἐν στόματι ρομφαίας.
|
10
Τότε ὁ ἰσραηλιτικὸς λαὸς ἔστειλε
δώδεκα χιλιάδας πολεμιστὰς ἄνδρας
καὶ ἔδωσεν εἰς αὐτοὺς τὴν
ἐντολήν· <πηγαίνετε καὶ φονεύσατε
τοὺς κατοίκους τῆς Ἰαβὶς εἰς
Γαλαὰδ περνῶντες αὐτοὺς ἐν στόματι
μαχαίρας. |
10
Ἔτσι ἡ συνέλευσις τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ
λαοῦ ἔστειλεν εἰς τὴν Ἰαβὶς
δώδεκα χιλιάδες (12.000) ἄνδρες, ἀπὸ τοὺς
πιὸ γενναίους· εἰς αὐτοὺς ἔδωκαν
διαταγὴν καὶ τοὺς εἶπαν: Πηγαίνετε
καὶ κτυπῆστε τοὺς κατοίκους τῆς Ἰαβὶς
τῆς χώρας Γαλαὰδ καὶ περάστε ὅλους
ἀπὸ τὸ στόμα τῆς μαχαίρας.
|
11
Καὶ τοῦτο ποιήσετε· πᾶν ἄρσεν
καὶ πᾶσαν γυναῖκα εἰδυῖαν κοίτην
ἄρσενος ἀναθεματιεῖτε, τὰς δὲ
παρθένους περιποιήσεσθε. Καὶ ἐποίησαν
οὕτως. |
11
Θὰ κάμετε ὅμως καὶ τοῦτο ἀκόμη·
κάθε ἄνδρα καὶ κάθε γυναῖκα
ἡ ὁποία ἔχει ἔλθει εἰς
γάμον μὲ ἄνδρα, θὰ τοὺς ἀναθεματίσετε
καὶ θὰ τοὺς ἐξοντώσετε. Τὰς
παρθένους ὅμως θὰ τὰς διαφυλάξετε
ἐν τῇ ζωῇ καὶ θὰ τὰς περιποιηθῆτε>.
Ἔτσι καὶ ἔκαμαν. |
11
Κάμετε ἐπίσης καὶ τοῦτο: Κάθε ἀρσενικὸν
καὶ κάθε γυναῖκα, ποὺ ἐκοιμήθη
μὲ ἄνδρα καὶ συνευρέθη μαζί του, νὰ
τοὺς ἐξολοθρεύσετε ἐντελῶς,
ὡς ἀνάθεμα· τὶς γυναῖκες ὅμως
ποὺ εἶναι παρθένοι, νὰ περιποιηθῆτε
καὶ νὰ μὴ τὶς φονεύσετε>. Οἱ
ἀπεσταλμένοι ἔκαμαν ὅπως τοὺς διέταξαν,
|
12
Καὶ εὖρον ἀπὸ οἰκούντων
Ἰαβὶς Γαλαὰδ τετρακοσίας νεάνιδας
παρθένους, αἵτινες οὐκ ἔγνωσαν ἄνδρα
εἰς κοίτην ἄρσενος, καὶ ἤνεγκαν
αὐτὰς εἰς τὴν παρεμβολὴν εἰς
Σηλὼμ τὴν ἐν γῇ Χαναάν.
|
12
Οἱ Ἰσραηλῖται ποὺ ἦλθον εἰς
τὴν Ἰαβὶς τῆς Γαλαὰδ εὑρῆκαν
τετρακοσίας νεαρὰς παρθένους, αἱ ὁποῖαι
δὲν εἶχαν ἔλθει εἰς οὐδεμίαν
συνάφειαν μὲ ἄνδρα. Τὰς ἔφεραν
εἰς τὸ στρατόπεδον, τὸ ὁποῖον
εὑρίσκετο εἰς Σηλὼμ τῆς χώρας
Χαναάν. |
12
Εὑρῆκαν δὲ μεταξὺ τῶν κατοίκων
τῆς Ἰαβὶς τῆς χώρας Γαλαὰδ τετρακόσιες
(400) νεαρὲς κόρες παρθένους, οἱ ὁποῖες
δὲν ἐκοιμήθησαν μὲ ἄνδρα καὶ
δὲν συνευρέθησαν μαζί του. Αὐτὲς τὶς
ἔφεραν εἰς τὸ στρατόπεδον τῶν Ἰσραηλιτῶν
εἰς τὴν Σηλώμ, ποὺ εὑρίσκεται εἰς
τὴν χώραν τῆς Χαναάν. |
13
Καὶ ἀπέστειλαν πᾶσα ἡ συναγωγὴ
καὶ ἐλάλησαν πρὸς τοὺς υἱοὺς
Βενιαμὶν ἐν τῇ πέτρᾳ Ρεμμὼν
καὶ ἐκάλεσαν αὐτοὺς εἰς
εἰρήνην. |
13
Οἱ Ἰσραηλῖται, ὅλος ὁ λαός,
ἔστειλαν ἀγγελιαφόρους, οἱ ὁποῖοι
ὡμίλησαν πρὸς τοὺς Βενιαμίτας,
ποὺ εὑρίσκοντο εἰς τὸν βράχον
Ρεμμών, καὶ τοὺς προσεκάλεσαν εἰς
εἰρήνην καὶ συμφιλίωσιν.
|
13
Τότε ὅλη ἡ συνέλευσις τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ
λαοῦ ἔστειλαν ἀπεσταλμένους καὶ ἐμίλησαν
πρὸς τοὺς ἄνδρες τῆς φυλῆς Βενιαμίν,
ποὺ εἶχαν καταφύγει εἰς τὸν βράχον
Ρεμμών, καὶ τοὺς ἐπρότειναν συμφιλίωσιν
καὶ εἰρήνην. |
14
Καὶ ἐπέστρεψε Βενιαμὶν πρὸς
τοὺς υἱοὺς Ἰσραὴλ ἐν τῷ
καιρῷ ἐκείνῳ, καὶ ἔδωκαν
αὐτοῖς οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ
τὰς γυναῖκας, ἂς ἐζωοποίησαν
ἀπὸ τῶν θυγατέρων Ἰαβίς
Γαλαάδ· καὶ ἤρεσεν αὐτοῖς
οὖτω. |
14
Οἱ Βενιαμῖται, πεισθέντες, ἐπέστρεψαν
κατὰ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον πρὸς
τοὺς Ἰσραηλίτας, οἱ ὁποῖοι
καὶ ἔδωκαν εἰς αὐτοὺς ὡς
συζύγους τὰς παρθένους, τὰς ὁποίας
ἀπὸ τὰς θυγατέρας τῶν κατοίκων
τῆς Ἰαβὶς εἶχον διατηρήσει ἐν
τῇ ζωῇ. Αὐτὸ ηὐχαρίστησε
τοὺς Βενιαμίτας. |
14
Κατόπιν αὐτῶν οἱ ἄνδρες τῆς
φυλῆς Βενιαμὶν ἐγύρισαν πίσω, κοντὰ
εἰς τοὺς (ἄλλους) Ἰσραηλῖτες
κατὰ τὴν ἐποχὴν ἐκείνην. Καὶ
οἱ Ἰσραηλῖται ἔδωκαν εἰς τοὺς
ἄνδρες τῆς φυλῆς Βενιαμὶν ὡς
συζύγους τὶς θυγατέρες τῶν κατοίκων τῆς
Ἰαβίς, τῆς χώρας Γαλαάδ, τὶς ὁποῖες
δὲν εἶχαν σκοτώσει, ἀλλὰ τὶς
ἀφῆκαν ζωντανές. Ἡ χειρονομία αὐτὴ
τῶν Ἰσραηλιτῶν ἰκανοποίησε τοὺς
ἄνδρες τῆς φυλῆς Βενιαμίν.
|
15
Καὶ ὁ λαὸς παρεκλήθη ἐπὶ
τῷ Βενιαμίν, ὅτι ἐποίησε Κύριος
διακοπὴν ἐν ταῖς φυλαῖς Ἰσραήλ.
|
15
Ὁ ἰσραηλιτικὸς λαὸς ᾐσθάνθη
συμπάθειαν πρὸς τοὺς Βενιαμίτας καὶ
μετεμελήθη τρόπον τινά, διότι ὁ
Κύριος ἤνοιξεν ἕνα ρῆγμα εἰς
τὰς φυλὰς τοῦ Ἰσραήλ.
|
15
Ὁ δὲ Ἰσραηλιτικὸς λαὸς ἐλυπήθη
καὶ ἐσυμπάθησε τοὺς ἀδελφούς
του τῆς φυλῆς Βενιαμίν, διότι ὁ Κύριος μὲ
τὴν τιμωρίαν, ποὺ τοὺς ἐπέβαλε, ἐδημιούργησε
ρῆγμα, διέκοψε τὴν ἑνότητα τῶν φυλῶν
τοῦ Ἰσραήλ (μὲ τὸ νὰ ἐξολοθρεύσῃ
μίαν φυλήν). |
16
Καὶ εἶπον οἱ πρεσβύτεροι τῆς
συναγωγῆς· τί ποιήσωμεν τοῖς
περισσοῖς εἰς γυναῖκας; Ὅτι ἠφανίσθη
ἀπὸ Βενιαμὶν γυνή.
|
16
Οἱ ἄρχοντες ὅμως τῆς Ἰσραηλιτικῆς
κοινότητος εἶπον· <τί θὰ κάμωμεν
τώρα διὰ τοὺς ὑπολοίπους Βενιαμίτας
διὰ τὴν ἐξεύρεσιν συζύγων πρὸς
αὐτούς; Διότι ἐξωντώθησαν ὅλαι
αἱ γυναῖκες τῆς φυλῆς Βενιαμίν>.
|
16
Οἱ ἄρχοντες τῆς συνελεύσεως τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ
λαοῦ εἶπαν: Τί πρέπει νὰ κάμωμεν,
ὥστε νὰ δώσωμεν γυναῖκες εἰς ἐκείνους
(τοὺς διακοσίους τῆς φυλῆς Βενιαμίν)
ποὺ ἐπέζησαν; Διότι ἐχάθησαν πλέον
ἀπὸ τὴν φυλὴν τοῦ Βενιαμὶν
ὅλες οἱ γυναῖκες>.
|
17
καὶ εἶπαν· Κληρονομία διασῳζομένων
τῶν Βενιαμίν, καὶ οὐκ ἐξαλιφθήσεται
φυλὴ ἀπὸ Ἰσραήλ·
|
17
Εἶπαν καὶ ἀπεφάσισαν· <ἡ
διὰ κλήρου δοθεῖσα περιοχὴ εἰς
τὴν φυλὴν Βενιαμὶν παραμένεις εἰς
τοὺς διασωθέντας Βενιαμίτας διότι
οὐδεμία φυλὴ ἐκ τῶν Ἰσραηλιτῶν
δὲν πρέπει νὰ ἐξαφανισθῇ.
|
17
Ἀκόμη ἐσκέφθησαν καὶ εἶπαν: Πρέπει
νὰ ὑπάρξῃ συνέχεια τῆς κληρονομίας
(τῆς περιοχῆς ποὺ ἐδόθη εἰς
τὸν Βενιαμίν) ἀπὸ ἐκείνους ποὺ
ἐσώθησαν ἀπὸ τὴν φυλὴν
Βενιαμίν· δὲν πρέπει νὰ ἑξαφανισθῇ
καὶ νὰ χαθῇ καμμία φυλὴ ἀπὸ
τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν.
|
18
ὅτι ἡμεῖς οὐ δυνησόμεθα
δοῦναι αὐτοῖς γυναῖκας ἀπὸ
τῶν θυγατέρων ἡμῶν, ὅτι ὠμόσαμεν
ἐν υἱοῖς Ἰσραὴλ λέγοντες·
ἐπικατάρατος ὁ διδοὺς γυναῖκα
τῷ Βενιαμίν. |
18
Ἡμεῖς ὅμως δὲν ἠμποροῦμεν
νὰ δώσωμεν εἰς αὐτοὺς συζύγους
ἀπὸ τὰς θυγατέρας μας, διότι
ὡρκίσθημεν μεταξύ μας λέγοντες: Κατηραμένος
θὰ εἶναι ἐκεῖνος ποὺ θὰ
δώσῃ σύζυγον εἰς τοὺς ἄνδρας
τῆς φυλῆς Βενιαμίν>.
|
18
Ὅμως ἐμεῖς δὲν θὰ ἠμπορέσωμεν
νὰ δώσωμεν εἰς αὐτούς (ποὺ ἐσωθησαν
ἀπὸ τὴν φυλὴν Βενιαμίν) ὡς
συζύγους γυναῖκες ἀπό τις θυγατέρες μᾶς,
διότι ὅλοι, ὅσοι ἀνήκομεν εἰς τὸν
Ἰοραηλιτικὸν λαόν, ὠρκισθήκαμε καὶ
εἴπαμε: <Καταραμένος νὰ εἶναι ὅποιος
δώσῃ γυναῖκα εἰς ἄνδρα τῆς φυλῆς
Βενιαμίν>. |
19
Καὶ εἶπαν· ἰδοὺ δὴ ἑορτὴ
Κυρίου ἐν Σηλὼμ ἀφ' ἡμερῶν
εἰς ἡμέρας, ἥ ἐστιν ἀπὸ
βορρᾶ τῆς Βαιθὴλ κατ' ἀνατολὰς
ἡλίου ἐπὶ τῆς ὁδοῦ
τῆς ἀναβαινούσης ἀπὸ Βαιθὴλ
εἰς Συχὲμ καὶ ἀπὸ νότου
τῆς Λεβωνά. |
19
Ἐσκέφθησαν ὅμως μεταξύ των καὶ
εἶπον· <ἰδού, κατὰ τὸ
διάστημα τοῦ ἔτους τελοῦνται ἑορταὶ
πρὸς τιμὴν τοῦ Κυρίου εἰς Σηλώμ>.
Ἡ πόλις αὐτὴ εὑρίσκεται
πρὸς βορρᾶν τῆς Βαιθήλ, ἀνατολικῶς
τῆς ὁδοῦ ἡ ὁποία ἀνεβαίνει
ἀπὸ Βαιθὴλ εἰς Συχὲμ καὶ
πρὸς νότον τῆς πόλεως Λεβωνά.
|
19
Τότε ἐσκέφθηκαν ὡς λύσιν τοῦ προβλήματος
αὐτοῦ καὶ εἶπαν: Νά· πλησιάζει ἡ
ἑορτὴ τοῦ Κυρίου εἰς τὴν Σηλώμ,
ποὺ γίνεται κάθε χρόνον>. (Ἡ Σηλὼμ εὑρίσκεται
εἰς τὰ βόρεια τῆς Βαιθήλ, εἰς τὰ
ἀνατολικὰ τοῦ δρόμου, ποὺ ὁδηγεῖ
ἀπὸ τὴν Βαιθὴλ εἰς τὴν
Συχέμ, καὶ εἰς τὰ νότια τῆς πόλεως
Λεβωνά). |
20
Καὶ ἐνετείλαντο τοῖς υἱοῖς
Βενιαμὶν λέγοντες· πορεύεσθε καὶ
ἐνεδρεύσατε ἐν τοῖς ἀμπελῶσι·
|
20
Παρήγγειλαν λοιπὸν εἰς τοὺς ἄνδρας
τῆς φυλῆς Βενιαμὶν καὶ τοὺς
εἶπαν· <πηγαίνετε καὶ στήσατε
ἐνέδρας εἰς τοὺς ἀμπελῶνας
ἔξω ἀπὸ τὴν πόλιν.
|
20
Δι' αὐτό (οἱ ἄρχοντες τῆς συνελεύσεως)
ἔδωσαν διαταγὴν εἰς τοὺς ἄνδρες
τῆς φυλῆς Βενιαμὶν καὶ τοὺς
παρήγγειλαν: <Πηγαίνετε, κρυφθῆτε καὶ στήσετε
ἐνέδραν εἰς τὰ ἀμπέλια, ποὺ
εἶναι ἔξω ἀπὸ τὴν Σηλώμ.
|
21
καὶ ὄψεσθε καὶ ἰδού, ἐὰν
ἐξέλθωσιν αἱ θυγατέρες τῶν οἰκούντων
Σηλὼ χορεύειν ἐν τοῖς χοροῖς,
καὶ ἐξελεύσεσθε ἐκ τῶν ἀμπελώνων
καὶ ἁρπάσατε ἑαυτοῖς ἀνὴρ
γυναῖκα, ἀπὸ τῶν θυγατέρων Σηλὼμ
καὶ πορεύεσθε εἰς γῆν Βενιαμίν.
|
21
Προσέξατε ὥστε ὅταν ἐξέλθουν
αἱ θυγατέρες τῶν κατοίκων Σηλὼμ
νὰ χορεύσουν, ἁρπάξατε ὁ καθένας
ἀπὸ σᾶς μίαν γυναῖκα ὡς
σύζυγόν του ἀπὸ τὰς θυγατέρας
τῶν κατοίκων Σηλὼμ καὶ πηγαίνετε
εἰς τὴν χώραν τῆς φυλῆς Βενιαμίν.
|
21
Ἀπὸ ἐκεῖ (κρυμμένοι) παρακολουθῆστε
καὶ προσέξετε τοῦτο: Ὅταν βγοῦν οἱ
θυγατέρες τῶν κατοίκων τῆς Σηλὼμ διὰ
νὰ χορεύσουν εἰς τοὺς θρησκευτικούς
(ἐορταστικούς) χορούς, θὰ ὁρμήσετε
ἀπὸ τὶς κρύπτες σας (ἀπὸ τὰ
ἀμπέλια)· καὶ ὁ κάθε ἄνδρας ἀπὸ
σᾶς θὰ ἁρπάξῃ μίαν γυναῖκα
ἀπὸ τὶς θυγατέρες (τῶν κατοίκων) τῆς
Σηλὼμ καὶ θὰ τὴν ἀπαγάγῃ
μαζί του εἰς τὴν χώραν τῆς φυλῆς
Βενιαμίν. |
22
Καὶ ἔσται ὅταν ἔλθωσιν οἱ πατέρες
αὐτῶν ἢ οἱ ἀδελφοὶ αὐτῶν
κρίνεσθαι πρὸς ἡμᾶς, καὶ ἐροῦμεν
αὐτοῖς· ἔλεος ποιήσετε ἡμῖν
αὐτάς, ὅτι οὐκ ἐλάβομεν
ἀνὴρ γυναῖκα αὐτοῦ ἐν
τῇ παρατάξει, ὅτι οὐχ ὑμεῖς
ἐδώκατε αὐτοῖς· ὡς κλῆρος
πλημμελήσατε. |
22
Ἐὰν δὲ οἱ πατέρες ἢ οἱ
ἀδελφοὶ αὐτῶν τῶν γυναικῶν
ἔλθουν νὰ ἀντιδικήσουν πρὸς
σᾶς, ἡμεῖς θὰ εἴπωμεν πρὸς
αὐτούς· Δείξατε κατανόησιν καὶ
καλωσύνην πρὸς χάριν ἡμῶν, διότι
κατὰ τὴν μάχην τῆς Ἰαβὶς
δὲν ἠχμαλωτίσαμεν γυναῖκας ὥστε
νὰ ἐπαρκέσουν δι' ἕνα ἕκαστον
ἄνδρα ἀπὸ τοὺς διασωθέντας Βενιαμίτας.
Ἄλλωστε δὲν ἐδώσατε σεῖς τὰς
θυγατέρας σας εἰς αὐτούς, ὥστε
νὰ θεωρηθῇ αὐτὸ ἁμάρτημα
τῆς φυλῆς σας διὰ παράβασιν ὄρκου>.
|
22
Θὰ συμβῇ δὲ τοῦτο: Ἐὰν
(ὅταν) ἔλθουν οἱ πατέρες τῶν νεαρῶν
αὐτῶν κοριτσιῶν ἤ οἱ ἀδελφοί
των διὰ νὰ παραπονεθοῦν καὶ διαμαρτυρηθοῦν
εἰς ἡμᾶς, ἐμεῖς θὰ τοὺς
εἴπουμε· <φανῆτε εὐνοϊκοὶ καὶ
εὐσπλαγχνικοὶ ἀπέναντί μας καὶ
ἀφῆστε τὶς γυναῖκες αὐτὲς
εἰς ἡμᾶς (ἢ κατ' ἄλλην ἑρμηνείαν:
Πρὸς χάριν μας)· διότι κατὰ τὸν πόλεμον
εἰς τὴν Ἰαβὶς δὲν ἠμπορέσαμεν
νὰ συλλάβωμεν καὶ νὰ ἑξασφαλίσωμεν
διὰ κάθε ἄνδρα (τῆς φυλῆς Βενιαμίν)
μίαν γυναῖκα, τὴν ὁποίαν νὰ τοῦ
δώσωμεν ὡς σύζυγον. (Ἀφῆστε τὶς γυναῖκες
αὐτὲς καὶ νὰ εἶσθε ἥσυχοι
ὅτι δὲν παραβαίνετε τὸν ὅρκον σας)
διότι δὲν τὶς ἐδώσατε σεῖς εἰς
αὐτοὺς ὡς συζύγους μὲ τὴν
θέλησίν σας. (Ἐὰν τὶς ἐδίδατε
μόνοι σας, τότε θὰ παρεβαίνατε τὸν ὅρκον
σας) καὶ θὰ ἧσθε ἔνοχοι καὶ
σεῖς καὶ ὅλη ἡ φυλή σας>.
|
23
Καὶ ἐποίησαν οὕτως οἱ υἱοὶ
Βενιαμὶν καὶ ἔλαβον γυναῖκας εἰς
ἀριθμὸν αὐτῶν ἀπὸ τῶν
χορευουσῶν, ὧν ἥρπασαν· καὶ ἐπορεύθησαν
καὶ ὑπέστρεψαν εἰς τὴν κληρονομίαν
αὐτῶν καὶ ᾠκοδόμησαν τὰς
πόλεις καὶ ἐκάθισαν ἐν αὐταῖς.
|
23
Οἱ ἄνδρες τῆς φυλῆς Βενιαμὶν
ἔτσι ἔκαμαν. Ἐπῆραν ἀπὸ
ἐκείνας ποὺ ἐχόρευαν τόσας
εἰς ἀριθμόν, ὅσαι τοὺς ἔλειπον.
Ἥρπασαν τὰς γυναῖκας, ἀνεχώρησαν
καὶ ἐπέστρεψαν εἰς τὴν χώραν
των. Ἀνοικοδόμησαν τὰς κατεστραμμένας
πόλεις των καὶ ἐγκατεστάθησαν εἰς
αὐτάς. |
23
Καὶ οἱ ἄνδρες τῆς φυλῆς Βενιαμὶν
ἔκαμαν, ὅπως ἀκριβῶς τοὺς διέταξαν
οἱ ἄρχοντες. Καὶ ἔλαβαν ὡς συζύγους
γυναῖκες, σύμφωνα μὲ τὸν ἀριθμόν
των, ἀπὸ τὶς χορεύτριες τῆς Σηλώμ,
τὶς ὁποῖες ἀπήγαγαν. Κατόπιν ἀνεχώρησαν
καὶ ἐπέστρεψαν εἰς τὴν περιοχήν, ποὺ
τοὺς εἶχε δοθῇ ὡς κληρονομία, καὶ
ἔκτισαν πάλιν τὶς πόλεις, ποὺ εἶχαν
καταστραφῇ κατὰ τὸν πόλεμον, καὶ ἐγκατεστάθησαν
εἰς αὐτές. |
24
Καὶ περιεπάτησαν ἐκεῖθεν οἱ
υἱοὶ Ἰσραὴλ ἐν τῷ καιρῷ
ἐκείνῳ ἀνὴρ εἰς φυλὴν
αὐτοῦ καὶ εἰς συγγένειαν αὐτοῦ,
καὶ ἐξῆλθον ἐκεῖθεν ἀνὴρ
εἰς τὴν κληρονομίαν αὐτοῦ.
|
24
Μετὰ δὲ τὸ πέρας τῶν πολεμικῶν
αὐτῶν συρράξεων ἐπανῆλθον οἱ
Ἰσραηλῖται ὁ καθένας εἰς τὴν
φυλήν του καὶ τὴν οἰκογένειάν
του. Ἐπέστρεψεν ἔτσι ὁ καθένας
ἀπὸ ἐκεῖ εἰς τὸν τόπον
του. |
24
Καὶ κατὰ τὴν (ἰδίαν) ἐκείνην
ἐποχήν (ἐφ' ὅσον ἔληξεν ἡ
συνέλευσις καὶ ἐτακτοποιήθη τὸ ζήτημα
τῆς φυλῆς Βενιαμίν) ἀνεχώρησαν ἀπὸ
ἐκεῖ καὶ οἱ ὑπόλοιποι Ἰσραηλῖται·
καὶ ἐπέστρεψεν ὁ καθένας εἰς
τὴν φυλήν του καὶ τὴν οἰκογένειάν
του. Ἔτσι ἀνεχώρησαν ἀπὸ ἐκεῖ
ὁ καθένας εἰς τὸν τόπον, ποὺ
τοῦ ἐδόθη ὡς κληρονομία.
|
25
᾿Εν δὲ ταῖς ἡμέραις ἐκείναις
οὐκ ἦν βασιλεὺς ἐν Ἰσραήλ·
ἀνὴρ τὸ εὐθὲς ἐνώπιον
αὐτοῦ ἐποίει. |
25
Κατὰ τὴν ἐποχὴν ἐκείνην
δὲν ὑπῆρχεν ἀκόμη βασιλεὺς
μεταξὺ τῶν Ἰσραηλιτῶν καὶ ὁ
καθένας ἀπὸ αὐτοὺς ἔκανεν
ὅ,τι ἐνόμιζεν ὀρθόν.
|
25
(Μὴ λησμονῶμεν ὅτι αὐτὰ ἐγίνοντο,
διότι) κατὰ τὶς ἡμέρες ἐκεῖνες
δὲν ὑπῆρχε βασιλιᾶς εἰς τὸν
Ἰσραηλιτικὸν λαόν· ὁ καθένας (ἕνεκα
τῆς ἀναρχίας ποὺ ἐπικρατοῦσε)
ἔκαμνε ὅ,τι ἐπιθυμοῦσε (ὅ,τι
τοῦ ἐκάπνιζε)! |