Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
αὶ
οὗτος ὁ νόμος τοῦ κριοῦ τοῦ
περὶ τῆς πλημμελείας· ἅγια
ἁγίων ἐστίν.
|
ὐτὸς
εἶναι ὁ νόμος, ἡ τυπικὴ διάταξις,
περὶ τῆς προσφορᾶς θυσίας κριοῦ
διὰ βαρύτερον ἁμάρτημα. Ἡ θυσία
αὐτὴ εἶναι ἁγιωτάτη.
|
ὐτὸς
δὲ εἶναι ὁ νόμος, βάσει τοῦ ὁποίου
θὰ θυσιάζεται τὸ κριάρι, διὰ νὰ ἐπανορθωθῇ
κάποιο πλημμέλημα. Ἡ θυσία αὐτὴ εἶναι
ἁγιωτάτη. |
2
Ἐν τόπῳ οὗ σφάζουσι τὸ
ὁλοκαύτωμα, σφάξουσι τὸν κριὸν
τῆς πλημμελείας ἔναντι Κυρίου, καὶ
τὸ αἷμα προσχεεῖ ἐπὶ τὴν
βάσιν τοῦ θυσιαστηρίου κύκλῳ.
|
2
Ἐκεῖ ὅπου σφάζουν τὰ
ὁλοκαυτώματα, εἰς τὴν αὐλὴν
τῆς Σκηνῆς τοῦ Μαρτυρίου ἐνώπιον
τοῦ Κυρίου, θὰ σφάξουν καὶ τὸν
κριὸν τὸν πρασφερόμενον διὰ σοβαρωτέραν
τινα ἁμαρτίαν. Τὸ αἷμα τούτου
θὰ χυθῇ ὑπὸ τοῦ ἱερέως
κύκλῳ περὶ τὴν βάσιν τοῦ
θυσιαστηρίου τῶν ὁλοκαυτωμάτων.
|
2
Θὰ σφάξουν ἐνώπιον Κυρίου, εἰς τὴν
αὐλὴν τῆς Σκηνῆς τοῦ Μαρτυρίου
τὸ κριάρι, ποὺ προσφέρεται δι’ ἐπανόρθωσιν
πλημμελήματος, εἰς τὸν ἴδιον ἀκριβῶς
τόπον, ὅπου σφάζουν καὶ τὸ ζῶον, ποὺ
προσφέρεται ὡς ὁλοκαύτωμα. Τὸ δὲ αἷμα
του θὰ τὸ χύσουν ὁλόγυρα εἰς
τὴν βάσιν τοῦ θυσιαστηρίου.
|
3
Καὶ πᾶν τὸ στέαρ αὐτοῦ
προσοίσει ἀπ' αὐτοῦ, καὶ τὴν
ὀσφὺν καὶ πᾶν τὸ στέαρ
τὸ κατακαλύπτον τὰ ἐνδόσθια
καὶ πᾶν τὸ στέαρ τὸ ἐπὶ
τῶν ἐνδοσθίων |
3
Ἐπάνω εἰς τὸ θυσιαστήριον θὰ
προσφέρῃ ὁ ἱερεὺς ὅλον
τὸ λῖπος τοῦ κριοῦ, τὸ περὶ
τὴν ὀσφὺν κρέας, τὸ λῖπος
τὸ ὁποῖον καλύπτει τὰ ἐντόσθια
καὶ ὅλον τὸ λῖπος τὸ ὁποῖον
ὑπάρχει ἐσωτερικῶς μεταξὺ τῶν
ἐντοσθίων. |
3
Καὶ θὰ προσφέρῃ ὁ ἱερεὺς
ἀπὸ αὐτὸ εἰς τὸ θυσιαστήριον
ὅλον τὸ λίπος του. Θὰ προσφέρῃ δηλαδὴ
αὐτὸ ποὺ εὑρίσκεται γύρω ἀπὸ
τὴν μέσην τοῦ ζώου καὶ ὅλον τὸ
λίπος, ποὺ καλύπτει τελείως τὰ ἐντόσθια
καὶ ὅλον τὸ λίπος, ποὺ ὑπάρχει
εἰς τὰ ἐντόσθια· |
4
καὶ τοὺς δύο νεφροὺς καὶ τὸ
στέαρ τὸ ἐπ' αὐτῶν, τὸ
ἐπὶ τῶν μηρίων καὶ τὸν
λοβὸν τὸν ἐπὶ τοῦ ἥπατος
σὺν τοῖς νεφροῖς, περιελεῖ αὐτά,
|
4
Θὰ ἀφαιρέσῃ προηγουμένως ὁ
ἱερεὺς τοὺς νεφροὺς καὶ τὸ
λῖπος, ποὺ ὑπάρχει ἐπάνω
εἰς αὐτοὺς καὶ τὸ ὁποῖον
φθάνει ἕως εἰς τὰ ἐπάνω
μέρη τοῦ μηροῦ. Θὰ προσφέρῃ
τὸν λοβὸν τοῦ συκωτιοῦ μαζῆ
μὲ τὰ νεφρά. |
4
καὶ τοὺς δύο νεφρούς, καὶ τὸ λίπος,
ποὺ ὑπάρχει ἐπάνω εἰς αὐτοὺς
καὶ φθάνει μέχρι τοὺς μηρούς, καθὼς καὶ
τὸν λοβόν, ποὺ ἔχει εἰς τὴν
ἄκρην τοῦ τὸ συκώτι. Θὰ τὰ ἀφαιρέσῃ
|
5
καὶ ἀνοίσει αὐτὰ ὁ ἱερεὺς
ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον κάρπωμα
τῷ Κυρίῳ· περὶ πλημμελείας
ἐστί. |
5
Ὅλα αὐτὰ θὰ τὰ προσφέρῃ
ὁ ἱερεὺς θυσίαν πρὸς τὸν
Κύριον εἰς τὸ θυσιαστήριον τῶν
ὁλοκαυτωμάτων. Αὐτὴ προσφέρεται
διὰ βαρυτέραν ἁμαρτίαν.
|
5
καὶ θὰ τὰ προσφερῆ ὁ ἱερεὺς
ἐπάνω εἰς τὸ θυσιαστήριον, διὰ
νὰ καοῦν ς θυσία εἰς τὸν Κύριον. Ἡ
θυσία αὐτὴ εἶναι προσφορὰ δι’ ἐπανόρθωσιν
πλημμελήματος. |
6
Πᾶς ἄρσην ἐκ τῶν ἱερέων
ἔδεται αὐτά, ἐν τόπῳ ἁγίῳ
ἔδονται αὐτά· ἅγια ἁγίων
ἐστίν. |
6
Μόνον οἱ ἄρρενες ἐκ τῶν μελῶν
τῆς ἱερατικῆς οἰκογενείας θὰ
φάγουν αὐτὰ καὶ εἰς τὸν
ἅγιον τόπον, διότι εἶναι ἁγιώτατα.
|
6
Κάθε ἀρσενικὸν μέλος τῆς οἰκογενείας
τῶν ἱερέων ἠμπορεῖ νὰ τρώγῃ
ἀπὸ τὰ σφακτὰ αὐτά. Θὰ
τρώγωνται δὲ εἰς τόπον ἅγιον, διότι εἶναι
ἁγιώτατα. |
7
Ὥσπερ τὸ περὶ τῆς ἁμαρτίας,
οὕτω καὶ τὸ τῆς πλημμελείας,
νόμος εἰς αὐτῶν· ὁ ἱερεὺς
ὅστις ἐξιλάσεται ἐν αὐτῷ,
αὐτῷ ἔσται. |
7
Ὅπως γίνεται ἡ προσφορὰ θυσίας
δι' ἐλαφρὸν ἁμάρτημα, ἔτσι θὰ
γίνεται καὶ διὰ βαρυτέραν ἁμαρτίαν.
῞Ενα τυπικὸν θὰ διέπῃ αὐτά.
Ὁ ἱερεὺς δὲ ὁ ὁποῖος
θὰ προσφέρῃ πρὸς ἐξιλέωσιν
τὰς θυσίας αὐτάς, θὰ παίρνῃ
ὡς ἰδικά του τὰ ὑπόλοιπα
ἀπὸ αὐτὰς τὰς θυσίας.
|
7
Ὅ,τι ἰσχύει διὰ τὰς προσφορὰς
τῆς ἐξιλαστηρίου θυσίας δι’ ἁμαρτίαν, τὸ
ἴδιο θὰ ἰσχύῃ καὶ διὰ
τὴν προσφορὰν θυσίας δι’ ἐπανόρθωσιν
πλημμελήματος. Ἕνας νόμος ρυθμίζει καὶ τὰς
δύο θυσίας. Ὁ ἱερεύς, ποὺ ἐξιλεώνει
μὲ τὴν θυσίαν αὐτὴν τὸν προσφέροντα,
θὰ λαμβάνῃ διὰ τὸν ἑαυτόν του
ὅ,τι θὰ ἀπομένῃ ἀπὸ τὰ
σφακτὰ τῆς θυσίας. |
8
Καὶ ὁ ἱερεὺς ὁ προσάγων
ὁλοκαύτωμα ἀνθρώπου, τὸ δέρμα
τῆς ὁλοκαυτώσεως, ἧς προσφέρει
αὐτός, αὐτῷ ἔσται.
|
8
Ὁ ἱερεὺς ἐπίσης ὁ ὁποῖος
προσφέρει θυσίαν ὁλοκαυτώματος, προσφορὰν
Ἰσραηλίτου τινός, θὰ λαμβάνῃ
τὸ δέρμα τοῦ θυσιασθέντος ζώου.
|
8
Ὁ ἱερεὺς ἐπίσης, ποὺ προσφέρει
τὴν θυσίαν ὁλοκαυτώσεως διὰ λογαριασμὸν
κάποιου ἀνθρώπου, θὰ λαμβάνῃ διὰ
τὸν ἑαυτόν του τὸ δέρμα τοῦ ζώου,
ποὺ προσφέρεται ὁλοκαύτωμα.
|
9
Καὶ πᾶσα θυσία, ἥτις ποιηθήσεται
ἐν τῷ κλιβάνω, καὶ πᾶσα, ἥτις
ποιηθήσεται ἐπ' ἐσχάρας ἢ ἐπὶ
τηγάνου, τοῦ ἱερέως τοῦ προσφέροντος
αὐτήν, αὐτῷ ἔσται.
|
9
Ἀλλὰ καὶ τὰ ὑπολείμματα
πάσης ἄλλης θυσίας, ἡ ὁποία
θὰ γίνῃ εἰς τὸν κλίβανον
καὶ ἐκείνης ἡ ὁποία θὰ
γίνῃ εἰς τὴν ἐσχάραν ἢ
τὸ τηγάνι, ἀνήκουν εἰς τὸν
ἱερέα, ὁ ὁποῖος τὰ προσέφερε.
|
9
Κάθε δὲ προσφορὰ ἀναίμακτος, ποὺ θὰ
ἐτοιμασθῇ εἰς τὸν φοῦρνον, καὶ
κάθε προσφορά, ποὺ θὰ γίνῃ εἰς τὴν
ἐσχάραν ἢ εἰς τὸ τηγάνι, θὰ
ἀνήκῃ μετὰ τὴν θυσίαν εἰς
τὸν ἱερέα, ποὺ τὴν προσφέρει.
|
10
Καὶ πᾶσα θυσία ἀναπεποιημένη
ἐν ἐλαίῳ καὶ μὴ ἀναπεποιημένη
πᾶσι τοῖς υἱοῖς Ἀαρὼν
ἔσται, ἑκάστῳ τὸ ἴσον.
|
10
Τὰ ὑπόλοιπα ὅμως πάσης ἄλλης
θυσίας, ἡ ὁποία εἶναι ἀναμεμιγμένη
μὲ ἔλαιον, ἢ καὶ δὲν εἶναι
ἀναμεμιγμένη μὲ ἔλαιον, θὰ ἀνήκῃ
εἰς ὅλους τοὺς ἱερεῖς τοὺς
υἱοὺς τοῦ Ἀαρών, κατὰ
ἴσον μερίδιον εἰς καθένα ἀπὸ
αὐτούς. |
10
Καὶ κάθε ἄζυμος προσφορά, εἴτε ἔχει
παρασκευασθῇ μὲ λάδι εἴτε ὄχι, θὰ
ἀνήκῃ εἰς ὅλους τοὺς υἱοὺς
τοῦ Ἀαρών, τοὺς ἱερεῖς. Θὰ
μοιράζεται ἐξ ἴσου εἰς τὸν καθένα.
|
11
Οὗτος ὁ νόμος θυσίας σωτηρίου,
ἢν προσοίσουσι Κυρίῳ.
|
11
Ὁ κατωτέρω νόμος θὰ κανονίζῃ
εὐχαριστήριον διὰ σωτηρίαν θυσίαν,
τὴν ὁποίαν οἱ Ἰσραηλῖται
εἰς ἔνδειξιν εὐγνωμοσύνης θὰ
προσφέρουν εἰς τὸν Κύριον.
|
11
Αὐτὸς εἶναι ὁ νόμος τῆς εὐχαριστηρίου
θυσίας διὰ σωτηρίαν ἀπὸ θλῖψιν ἢ
ἄλλην δυσκολίαν, τὴν ὁποίαν θὰ προσφέρουν
εἰς τὸν Κύριον. |
12
Ἐὰν μὲν περὶ αἰνέσεως
προσφέρῃ αὐτήν, καὶ προσοίσει
ἐπὶ τῆς θυσίας τῆς αἰνέσεως
ἄρτους ἐκ σεμιδάλεως ἀναπεποιημένους
ἐν ἐλαίῳ, λάγανα ἄζυμα
διακεχρισμένα ἐν ἐλαίῳ καὶ
σεμίδαλιν πεφυραμένην ἐν ἐλαίῳ·
|
12
Ἐὰν μὲν προσφέρῃ κανεὶς
αὐτὴν εἰς δοξολογίαν πρὸς τὸν
Θεόν, θὰ προσφέρῃ εἰς ἀπαρτισμὸν
αὐτῆς ἄρτους ἀπὸ σημιγδάλι
ἀναμεμιγμένους μὲ λάδι, λαγάνες
χωρὶς προζύμι ἀλειμμένες μὲ
λάδι καὶ σημιγδάλι ζυμωμένον καὶ
ψημένον μὲ λάδι. |
12
Ἐὰν μὲν προσφέρῃ κάποιος τὴν
θυσίαν αὐτὴν διὰ δοξολογίαν τοῦ Κυρίου,
θὰ προσφέρῃ ἐπὶ πλέον τῆς προσφορὰς
τοῦ ζώου διὰ τὴν δοξολογητικὴν θυσίαν,
καὶ ψωμιὰ ἀπὸ σιμιγδάλι παρεσκευασμένα
μὲ λάδι, λαγάνες χωρὶς προζύμι ἀλειμμένες
μὲ λάδι καὶ σιμιγδάλι ζυμωμένο μὲ λάδι.
|
13
ἐπ' ἄρτοις ζυμίταις προσοίσει τὰ
δῶρα αὐτοῦ ἐπὶ θυσίᾳ
αἰνέσεως σωτηρίου.
|
13
Μαζῆ μὲ ἐνζύμους ἄρτους θὰ
προσφέρῃ αὐτὰ τὰ δῶρα
του πρὸς θυσίαν δοξολογίας εἰς τὸν
Θεὸν διὰ τὴν σωτηρίαν.
|
13
Θὰ προσφέρῃ τὰ δῶρα του αὐτὰ
μαζὶ μὲ ψωμιά, ποὺ ἐζυμώθηκαν
μὲ προζύμι, ὡς θυσίαν δοξολογίας διὰ τὴν
διάσωσίν του. |
14
Καὶ προσάξει ἓν ἀπὸ πάντων
τῶν δώρων αὐτοῦ, ἀφαίρεμα
Κυρίῳ. Τῷ ἱερεῖ τῷ προσχέοντι
τὸ αἷμα τοῦ σωτηρίου, αὐτῷ
ἔσται. |
14
Ἕνα μέρος ἀπὸ τὰ δῶρα,
ποὺ θὰ προσφέρῃ πρὸς τὸν
Κύριον, θὰ ἀνήκῃ εἰς τὸν
ἱερέα, ὁ ὁποῖος θὰ χύσῃ
τὸ αἷμα, τῆς διὰ τὴν σωτηρίαν
αὐτῆς θυσίας γύρω ἀπὸ
τὴν βάσιν τοῦ θυσιαστηρίου τῶν
ὁλοκαυτωμάτων. |
14
Θὰ προσφέρῃ δὲ ἕνα ἀπὸ
κάθε εἶδος τῶν προσφορῶν του εἰς τὸ
θυσιαστήριον ὡς ἀφιέρωμα εἰς τὸν Κύριον.
Τὰ δῶρα αὐτῆς τῆς θυσίας θὰ
ἀνήκουν εἰς τὸν ἱερέα, ποὺ χύνει
εἰς τὸ θυσιαστήριον τὸ αἷμα τοῦ
ζώου, ποὺ προσφέρεται ὡς εὐχαριστήριος θυσία
διὰ σωτηρίαν. |
15
Καὶ τὰ κρέα θυσίας αἰνέσεως
σωτηρίου αὐτῷ ἔσται, καὶ ἐν
ᾗ ἡμέρᾳ δωρεῖται, βρωθήσεται·
οὐ καταλείψουσιν ἀπ' αὐτοῦ εἰς
τὸ πρωΐ. |
15
Τὰ κρέατα τῆς θυσίας πρὸς δοξολογίαν
τοῦ Κυρίου διὰ τὴν σωτηρίαν
θὰ ἀνήκουν εἰς τὸν ἱερέα,
ποὺ τὰ προσφέρει. Θὰ φαγωθοῦν
δὲ κατὰ τὴν ἡμέραν, κατὰ
τὴν ὁποίαν προσφέρονται καὶ
δὲν θὰ ἀφεθῇ τίποτε ἀπὸ
αὐτὰ διὰ τὴν ἑπομένην
ἡμέραν. |
15
Εἰς τὸν ἱερέα θὰ ἀνήκουν ἐπίσης
καὶ τὰ κρέατα τῆς δοξολογητικῆς θυσίας
διὰ σωτηρίαν. Θὰ τρώγωνται ὅμως εἰς
τὸ διάστημα τῆς ἡμέρας, κατὰ τὴν
ὁποίαν προσφέρονται. Δὲν θὰ ἀφήνουν
τίποτε διὰ τὸ πρωῒ τῆς ἄλλης
ἡμέρας. |
16
Καὶ ἐὰν εὐχὴ ᾗ, ἢ
ἐκούσιον θυσιάζῃ τὸ δῶρον
αὐτοῦ, ᾗ ἂν ἡμέρᾳ
προσαγάγῃ τὴν θυσίαν αὐτοῦ,
βρωθήσεται, καὶ τῇ αὔριον·
|
16
Ἐὰν προσφέρῃ κανεὶς θυσίαν,
τὴν ὁποίαν ἔκαμε τάμα ἢ
ἄλλην αὐτοπροαίρετον, θὰ φαγωθῇ
τὸ πρὸς βρῶσιν μέρος τῆς θυσίας
κατὰ τὴν ἡμέραν τῆς προσφορᾶς
καὶ κατὰ τὴν ἑπομένην.
|
16
Ἐὰν ὅμως ἡ προσφορά του εἶναι
διὰ κάποιο τάμα του, ἢ εἶναι θυσία ἑκουσία
καὶ αὐθόρμητος, τὰ κρέατα θὰ τρώγωνται
κατὰ τὴν ἡμέραν, κατὰ τὴν ὁποίαν
θὰ προσφέρῃ τὴν θυσίαν καὶ κατὰ
τὴν ἑπομένην. |
17
καὶ τὸ καταλειφθὲν ἀπὸ τῶν
κρεῶν τῆς θυσίας ἕως ἡμέρας
τρίτης, ἐν πυρὶ κατακαυθήσεται.
|
17
Τὸ ὑπόλοιπον, τὸ ὁποῖον
τυχὸν θὰ μείνῃ ἀπὸ τὰ
κρέατα τῆς θυσίας διὰ τὴν τρίτην
ἡμέραν, θὰ καῇ ἐξ ὁλοκλήρου.
|
17
Αὐτὸ δὲ ποὺ θὰ ἀπομείνῃ
ἀπὸ τὰ κρέατα τῆς θυσίας μέχρι τὴν
τρίτην ἡμέραν, πρέπει νὰ καῇ ἐντελῶς
εἰς τὴν φωτιάν. |
18
Ἐὰν δὲ φαγὼν φάγῃ ἀπὸ
τῶν κρεῶν τῇ ἡμέρᾳ τῇ
τρίτῃ, οὐ δεχθήσεται αὐτῷ
τῷ προσφέροντι αὐτό, οὐ λογισθήσεται
αὐτῷ, μίασμα ἐστιν· ἡ δὲ
ψυχή, ἥτις ἐὰν φάγῃ ἀπ'
αὐτοῦ, τὴν ἁμαρτίαν λήψεται.
|
18
Ἐὰν δὲ κανεὶς φάγῃ ἀπὸ
τὰ κρέατα τῆς θυσίας αὐτῆς
κατὰ τὴν τρίτην ἡμέραν, δὲν
θὰ γίνῃ δεκτὴ ἀπὸ τὸν
Θεὸν ἡ θυσία αὐτὴ καὶ
δὲν θὰ τοῦ φέρῃ καμμίαν
χάριν, δὲν θὰ ληφθῇ ὑπ' ὄψει
ὑπὲρ αὐτοῦ, διότι ἔγινεν
αὐτὴ μολυσμός. Ὁ ἄνθρωπος, ποὺ
θὰ φάγῃ ἀπὸ αὐτὴν
κατὰ τὴν τρίτην ἡμέραν, θὰ
ἔχει ἐνοχὴν ἐνώπιον τοῦ
Θεοῦ. |
18
Ἐὰν δὲ κάποιος φάγῃ ἀπὸ
τὰ κρέατα αὐτὰ κατὰ τὴν τρίτην
ἡμέραν, δὲν θὰ γίνῃ δεκτὴ ἡ
θυσία, ποὺ πρόσεφερε, δὲν θὰ ὑπολογισθῇ
ὑπὲρ αὐτοῦ. Ἡ θυσία εἶναι
μολυσμένη. Ὁ δὲ ἄνθρωπος, ποὺ θὰ
φάγῃ ἀπὸ τὰ κρέατά της, θὰ
φέρῃ ἐπάνω του τὴν ἐνοχὴν τῆς
ἁμαρτίας. |
19
Καὶ κρέα ὅσα ἐὰν ἅψηται
παντὸς ἀκαθάρτου, οὐ βρωθήσεται,
ἐν πυρὶ κατακαυθήσεται, πᾶς καθαρὸς
φάγεται κρέα. |
19
Κρέας, τὸ ὁποῖον θὰ ἤρχετο
εἰς ἐπαφὴν μὲ κάποιο ἀκάθαρτον
ἀντικείμενον, δὲν θὰ φαγωθῇ
ἀλλὰ θὰ καῇ ἐξ ὁλοκλήρου.
Μόνον ὁ καθαρός, ὁ ἐξαγνισθείς,
θὰ φάγῃ ἀπὸ τὰ κρέατα
τῶν προσφερομένων θυσιῶν.
|
19
Ὅσα δὲ κρέατα ἐγγίσουν κάτι, ποὺ
θεωρεῖται ἀκάθαρτον, δὲν θὰ φαγωθοῦν.
Πρέπει νὰ καοῦν ἐντελῶς εἰς
τὴν φωτιάν. Αὐτός, ποὺ εἶναι καθαρός,
δικαιοῦται νὰ φάγῃ ἀπὸ τὰ
κρέατα τῶν εἰρηνικῶν θυσιῶν.
|
20
Ἡ δὲ ψυχή, ἥτις ἐὰν φάγῃ
ἀπὸ τῶν κρεῶν τῆς θυσίας
τοῦ σωτηρίου, ὅ ἐστι Κυρίου,
καὶ ἡ ἀκαθαρσία αὐτοῦ
ἐπ' αὐτῷ, ἀπολεῖται ἡ
ψυχὴ ἐκείνη ἐκ τοῦ λαοῦ
αὐτῆς. |
20
Ἐὰν δὲ κανεὶς εἶναι ἀκάθαρτος,
καὶ δὲν ἔχῃ φροντίσει προηγουμένως
νὰ ἐξαγνισθῇ, φάγῃ δὲ
ἀπὸ κρέας εὐχαριστηρίου θυσίας
προσφερθείσης εἰς τὸν Κύριον, αὐτὸς
ὁ ἄνθρωπος θὰ χαθῇ ἐκ μέσου
τοῦ λαοῦ του. |
20
Αὐτὸς δὲ πού, ἐνῷ εἶναι
ἀκάθαρτος, θὰ φάγῃ ἀπὸ τὰ
κρέατα τῆς εὐχαριστηρίου θυσίας διὰ σωτηρίαν,
τὰ ὁποῖα ἀνήκουν εἰς τὸν
Κύριον, θὰ ἀποκοπῇ ἀτὸ τὸν
λαόν του καὶ θὰ ἐζαφανισθῇ ὁ
ἄνθρωπος ἐκεῖνος. |
21
Καὶ ψυχή, ἣ ἂν ἅψηται παντὸς
πράγματος ἀκαθάρτου, ἢ ἀπὸ
ἀκαθαρσίας ἀνθρώπου, ἢ τῶν
τετραπόδων τῶν ἀκαθάρτων, ἡ
παντὸς βδελύγματος ἀκαθάρτου, καὶ
φάγῃ ἀπὸ τῶν κρεῶν τῆς
θυσίας τοῦ σωτηρίου, ὅ ἐστι
Κυρίου, ἀπολεῖται ἠ ψυχὴ ἐκείνη
ἐκ τοῦ λαοῦ αὐτῆς.
|
21
Καθένας ὁ ὁποῖος θὰ ἐγγίσῃ
ἀκάθαρτον πρᾶγμα, ἀκαθαρσίαν
ἀνθρώπου ἢ ἀκάθαρτον τετράποδον
ἢ κάθε ἄλλο βδελυκτὸν καὶ ἀκάθαρτον,
καὶ φάγῃ ἀπὸ τὸ κρέας
τῆς εἰρηνικῆς θυσίας, ἡ ὁποία
προσεφέρθη καὶ ἀνήκει εἰς τὸν
Κύριον, θὰ ἐξολοθρευθῇ ἐκ μέσου
τοῦ λαοῦ του>. |
21
Καὶ αὐτὸς ποὺ θὰ ἐγγίσῃ
κάθε πρᾶγμα, ποὺ θεωρεῖται ἀκάθαρτον,
εἴτε ἀκαθαρσίαν ἀνθρώπου, εἴτε ἀκάθαρτα
ζῶα, εἴτε ὁποιοδήποτε ἄλλο ἀκάθαρτον
μόλυσμα καὶ θὰ φάγῃ κατόπιν ἀπὸ
τὰ κρέατα τῆς εὐχαριστηρίου θυσίας
διὰ σωτηρίαν, ποὺ ἀνήκει εἰς
τὸν Κύριον, θὰ ἀποκοπῇ ὁ ἄνθρωπος
ἐκεῖνος ἀπὸ τὸν λαόν του
καὶ θὰ ἑξαφανισθη>.
|
22
Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς Μωυσῆν
λέγων· |
22
Ὡμίλησεν ὁ Κύριος πρὸς τὸν
Μωϋσῆν καὶ εἶπε·
|
22
Καὶ ἐλάλησεν ὁ Κύριος πρὸς τὸν
Μωϋσῆν καὶ εἶπε: |
23
λάλησον τοῖς υἱοῖς Ἰσραὴλ
λέγων· πᾶν στέαρ βοῶν, καὶ
προβάτων, καὶ αἰγῶν οὐκ ἔδεσθε.
|
23
<λάλησε πρὸς τοὺς Ἰσραηλίτας
καὶ εἶπε· Τὸ λῖπος τῶν
βοῶν καὶ τῶν προβάτων καὶ τῶν
αἰγῶν δὲν θὰ τὸ φάγετε.
|
23
<Νὰ ὁμιλήσῃς εἰς τοὺς Ἰσραηλίτας
καὶ νὰ εἰπῇς τὰ ἑξῆς:
Κάθε λίπος ἀπὸ βόδια καὶ πρόβατα καὶ
γίδια δεν θὰ τὸ τρώγετε. |
24
Καὶ στέαρ θνησιμαίων καὶ θηριαλώτων
ποιηθήσεται εἰς πᾶν ἔργον, καὶ
εἰς βρῶσιν οὐ βρωθήσεται.
|
24
Λῖπος ἀπὸ σώματα θνησιμαίων
ἢ ὑπὸ θηρίων σπαραχθέντων ζώων
θὰ τὸ χρησιμοποιῆτε εἰς ἄλλας
χρήσεις, ποτὲ ὅμως διὰ φαγητόν.
|
24
Τὸ λίπος ὅμως τῶν ζώων, ποὺ ἐψόφησαν
ἢ ἔχουν κατασπαραχθῆ ἀπὸ ἄγρια
θηρία, ἠμπορεῖτε νὰ τὸ χρησιμοποιῆτε
εἰς ὁποιανδήποτε ἐργασίαν σας. Δὲν
θὰ τὸ τρώγετε ὅμως εἰς τὸ φαγητόν
σας. |
25
Πᾶς ὁ ἔσθων στέαρ ἀπὸ
τῶν κτηνῶν, ὧν προσάξει ἀπ'
αὐτῶν κάρπωμα Κυρίῳ, ἀπολεῖται
ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἀπὸ τοῦ
λαοῦ αὐτῆς. |
25
Ἐκεῖνος ποὺ θὰ φάγῃ λῖπος
ἀπὸ τὰ θρέμματα, τὰ ὁποῖα
θὰ προσφέρῃ ὡς θυσίαν ὁλοκαυτώματος
πρὸς τὸν Κύριον, αὐτὸς θὰ
ἐξολοθρευθῇ ἐκ μέσου τοῦ λαοῦ.
|
25
Αὐτὸς ποὺ τρώγει λίπος ἀπὸ τὰ
ζῶα, ποὺ θὰ προσφέρῃ ὡς θυσίαν
εἰς τὸν Κύριον, θὰ ἀποκοπῇ ὁ
ἄνθρωπος ἐκεῖνος ἀπὸ τὸν
λαόν του καὶ θὰ ἑξαφανισθῇ.
|
26
Πᾶν αἷμα οὐκ ἔδεσθε ἐν πάσῃ
τῇ κατοικίᾳ ὑμῶν ἀπό
τε τῶν κτηνῶν ἀπὸ τῶν πετεινῶν.
|
26
Ποτὲ καὶ εἰς καμμίαν ἀπὸ
τὰς κατοικίας σας δὲν θὰ φάγετε
αἷμα ἀπὸ τὰ κατοικίδια ζῶα
καὶ ἀπὸ τὰ πτηνά.
|
26
Κάθε αἷμα καὶ ἀπὸ τὰ κτήνη καὶ
ἀπὸ τὰ πουλιὰ δὲν θὰ τὸ
τρώγετε, ὁπουδήποτε καὶ ἂν κατοικῆτε.
|
27
Πᾶσα ψυχή, ἣ ἂν φάγῃ αἷμα,
ἀπολεῖται ἡ ψυχὴ ἐκείνη
ἀπὸ τοῦ λαοῦ αὐτῆς.
|
27
Ἐκεῖνος ποὺ θὰ φάγῃ αἷμα,
θὰ καταστραφῇ ἐκ μέσου τοῦ λαοῦ
του>. |
27
Κάθε ἄνθρωπος, ποὺ θὰ φάγῃ αἷμα,
θὰ ἀποκοπῇ ἀπὸ τὸν λαόν
του καὶ θὰ χαθῇ ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος>.
|
28
Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς Μωυσῆν
λέγων· |
28
Ὡμίλησεν ἀκόμη ὁ Κύριος
πρὸς τὸν Μωϋσῆν καὶ εἶπε·
|
28
Καὶ ἐλάλησεν ὁ Κύριος πρὸς τὸν
Μωϋσῆν καὶ τοῦ εἶπε:
|
29
καὶ τοῖς υἱοῖς Ἰσραὴλ
λαλήσεις, λέγων· ὁ προσφέρουν
θυσίαν σωτηρίου οἴσει τὸ δῶρον
αὐτοῦ Κυρίῳ καὶ ἀπὸ
τῆς θυσίας τοῦ σωτηρίου.
|
29
<εἰς τοὺς Ἰσραηλίτας θὰ εἴπῃς
καὶ τὰ ἑξῆς· Ἐκεῖνος
ποὺ προσφέρει εὐχαριστήριον εἰρηνικὴν
θυσίαν, θὰ προσφέρῃ ἀπὸ
τὴν θυσίαν του αὐτὴν ὡς δῶρον
πρὸς τὸν Κύριον ἕνα μέρος αὐτῆς.
|
29
<Νὰ ὁμιλήσῃς πρὸς τοὺς Ἰσραηλίτας
καὶ νὰ εἰπῇς τὰ ἑξῆς:
Αὐτὸς ποὺ προσφέρει θυσίαν, διὰ
νὰ ἐκδηλώσῃ τὴν εὐγνωμοσύνην
του εἰς τὸν Κύριον διὰ τὴν διάσωσίν
του ἀπὸ κάποιαν δυσκολίαν, θὰ προσφέρῃ
ἕνα μέρος ἀπὸ τὴν θυσίαν του αὐτὴν
ὡς δῶρον εἰς τὸν Κύριον.
|
30
Αἱ χεῖρες αὐτοῦ προοσίσουσι
τὰ καρπώματα Κυρίῳ· τὸ
στέαρ τὸ ἐπὶ τοῦ στηθυνίου,
καὶ τὸν λοβὸν τοῦ ἥπατος, προσοίσει
αὐτά, ὥστε ἐπιτιθέναι δόμα
ἔναντι Κυρίου. |
30
Μὲ τὰ ἴδια του τὰ χέρια θὰ
προσφέρῃ τὸ μερίδιον τοῦτο εἰς
τὸν Κύριον. Τὸ λῖπος ὅμως τοῦ
στήθους καὶ τὸν λοβὸν τοῦ συκωτιοῦ
θὰ προσφέρῃ εἰς τὸν ἱερέα,
διὰ νὰ τὰ θέσῃ ἐκεῖνος
ἐπὶ τοῦ θυσιαστηρίου θυσίαν
πρὸς τὸν Κύριον.
|
30
Μὲ τὰ ἴδια του τὰ χέρια θὰ προσφέρῃ
τὰ τμήματα αὐτά, ποὺ θὰ καοῦν
ὡς δῶρον εἰς τὸν Κύριον· τὸ
λίπος δηλαδή, ποὺ εἶναι εἰς τὸ στῆθος,
καὶ τὸν λοβόν, ποὺ ἔχει εἰς
τὴν ἄκρην του τὸ συκώτι. Θὰ τὰ
προσφέρῃ, διὰ νὰ τεθοῦν ἐπάνω
εἰς τὸ θυσιαστήριον ὡς δῶρον ἐνώπιον
Κυρίου. |
31
Καὶ ἀνοίσει ὁ ἱερεὺς τὸ
στέαρ ἐπὶ τοῦ θυσιαστηρίου,
καὶ ἔσται τὸ στηθύνιον Ἀαρὼν
καὶ τοῖς υἱοῖς αὐτοῦ.
|
31
Ὁ ἱερεύς, δηλαδή, θὰ λάβῃ
καὶ θὰ προσφέρῃ τὸ λῖπος
τοῦτο ἐπάνω εἰς τὸ θυσιαστήριον,
τὸ δὲ στῆθος ἀφοῦ ἁγιασθῇ
θὰ ἀνήκῃ εἰς τὸν Ἀαρὼν
καὶ τοὺς υἱούς του.
|
31
Θὰ προσφέρῃ λοιπὸν ὁ ἱερεὺς
εἰς τὸ θυσιαστήριον τὸ λίπος, διὰ
νὰ καῇ, τὸ δὲ στῆθος τῆς
προσφορᾶς θὰ δίδεται εἰς τὸν Ἀαρὼν
καὶ τοὺς υἱούς του.
|
32
Καὶ τὸν βραχίονα τὸν δεξιὸν
δώτετε ἀφαίρεμα τῷ ἱερεῖ
ἀπὸ τῶν θυσιῶν τοῦ σωτηρίου
ὑμῶν· |
32
Ἐκτὸς δὲ τοῦ στήθους καὶ
ἡ δεξιὰ ὠμοπλάτη
τοῦ ζώου, τοῦ
πρὸς εἰρηνικὴν
θυσίαν σφαγέντος, θὰ δοθῇ εἰς
τὸν ἱερέα.
|
32
Θὰ δίδετε ἐπίσης ὡς ἰδιαίτερον δῶρον
εἰς τὸν ἱερέα ἀπὸ τὰς
εὐχαριστηρίους θυσίας σας καὶ τὴν δεξιὰν
ὠμοπλάτην του ζώου. |
33
ὁ προσφέρων τὸ αἷμα τοῦ σωτηρίου
καὶ τὸ στέαρ τὸ ἀπὸ τῶν
υἱῶν Ἀαρών, αὐτῷ ἔσται
ὁ βραχίων ὁ δεξιὸς ἐν μερίδι·
|
33
Εἰς τὸν ἱερέα, τὸν προσφέροντα
ἐπὶ τοῦ θυσιαστηρίου τὸ
αἷμα καὶ τὸ
λῖπος τοῦ πρὸς εἰρηνικὴν θυσίαν
σφαγέντος ζώου, θὰ ἀνήκῃ
ὁ δεξιὸς ἐμπρόσθιος πούς, ἡ
δεξιὰ ὠμοπλάτη.
|
33
Ἡ δεξιὰ ὠμοπλάτη τοῦ ζώου θὰ
ἀνήκῃ ὡς μερίδιον εἰς ἐκεῖνον
ἀπὸ τοὺς υἱοὺς τοῦ Ἀαρών,
ποὺ προσφέρει τὸ αἷμα καὶ τὸ
λίπος τοῦ ζώου τῆς εὐχαριστηρίου θυσίας
διὰ σωτηρίαν. |
34
τὸ γὰρ στηθύνιον τοῦ ἐπιθέματος
καὶ τὸν βραχίονα τοῦ ἀφαιρέματος
εἴληφα παρὰ τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ
ἀπὸ τῶν θυσιῶν τοῦ σωτηρίου
ὑμῶν καὶ ἔδωκα αὐτὰ Ἀαρὼν
τῷ ἱερεῖ καὶ τοῖς υἱοῖς
αὐτοῦ, νόμιμον αἰώνιον παρὰ
τῶν υἱῶν Ἰσραήλ.
|
34
Διότι τὸ στῆθος καὶ ἡ δεξιὰ
ὠμοπλάτη ἀπὸ τὸ προσφερθὲν
ὡς θυσία ζῶον ἔλαβα, λέγει ὁ
Θεός, ἀπὸ τὰς εἰρηνικὰς
θυσίας τῶν Ἰσραηλιτῶν καὶ ἔδωκα
αὐτὰ εἰς
τὸν Ἀαρὼν τὸν ἀρχιερέα
καὶ εἰς τοὺς υἱούς του. Αὐτὸ
θὰ εἶναι νόμος παντοτεινὸς
καὶ ἀπαράβατος δι' ὅλους τοὺς
Ἰσραηλίτας>.
|
34
Διότι τὸ στῆθος καὶ τὴν ὠμοπλάτην,
ποὺ ἐξεχωρίσθησαν καὶ ὑψώθησαν
εἰς τὸ θυσιαστήριον ὡς ἀφιερώμα,
τὰ ἐπῆρα ἐγὼ ὁ Κύριος
ἀπὸ σᾶς τοὺς Ἰσραηλίτας, ἀπὸ
τὰς εὐχαριστηρίους θυσίας σας διὰ σωτηρίαν
καὶ τὰ ἔδωσα εἰς τὸν Ἀαρὼν
τὸν ἀρχιερέα καὶ εἰς τοὺς υἱούς
του. Τὸ δικαίωμα αὐτὸ τῶν ἱερέων
θὰ ἰσχύῃ ὡς νόμος αἰώνιος εἰς
τὰς γενεᾶς τῶν Ἰσραηλιτῶν.
|
35
Αὕτη ἡ χρῖσις Ἀαρὼν καὶ
ἡ χρῖσις τῶν υἱῶν αὐτοῦ
ἀπὸ τῶν καρπωμάτων Κυρίου, ἐν
ᾗ ἡμέρᾳ προσηγάγετο αὐτοὺς
τοῦ ἱερατεύειν τῷ Κυρίῳ.
|
35
Τὴν ἡμέραν κατὰ τὴν ὁποίαν
ὁ Κύριος ὡδήγησε τὸν Ἀαρὼν
καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ καὶ
ἔχρισεν αὐτούς, ὥστε νὰ ἀσκοῦν
τὰ ἱερατικά των καθήκοντα,
τοὺς ἔδωσε καὶ
αὐτὸ τὸ δικαίωμα, τὸ ἀπορρέον
ἀπὸ τὴν χρῖσιν των μὲ
τὸ ἅγιον ἔλαιον, νὰ λαμβάνουν,
δηλαδή, ἕνα μέρος ἀπὸ τὰς
προσφερομένας εἰρηνικὰς θυσίας.
|
35
Αὐτὸ εἶναι τὸ δικαίωμα, ποὺ
θὰ λαμβάνουν ἀπὸ τὰς θυσίας τοῦ
Κυρίου καὶ τὸ ὁποῖον ἀπορρέει
ἀπὸ τὴν χρῖσιν τοῦ Ἀαρὼν
καὶ τὴν χρῖσιν τῶν υἱῶν
του εἰς τὸ ἱερατικὸν ἔργον των
καὶ τοὺς ἐδόθη κατὰ τὴν ἡμέραν,
ποὺ ὠδηγηθήσαν ἐμπρὸς εἰς
τὸ θυσιαστήριον, διὰ νὰ λειτουργοῦν
εἰς τὸν Κύριον. |
36
Καθὰ ἐνετείλατο Κύριος δοῦναι
αὐτοῖς ᾗ ἡμέρᾳ ἔχρισεν
αὐτοὺς παρὰ τῶν υἱῶν Ἰσραήλ·
νόμιμον αἰώνιον εἰς τὰς γενεὰς
αὐτῶν. |
36
Ὅπως διέταξεν ὁ Κύριος νὰ δώσουν
εἰς αὐτοὺς προσφορὰς κατὰ τὴν
ἡμέραν, ποὺ τοὺς ἐξέλεξεν
ἀπὸ ὅλους τοὺς Ἰσραηλίτας
καὶ τοὺς ἔχρισεν ἱερεῖς, ἔτσι
καὶ ἔγινε. Αὐτὸ ἔγινε καὶ
μένει νόμος παντοτεινὸς
καὶ ἀπαράβατος εἰς τὰς γενεὰς
τῶν Ἰσραηλιτῶν.
|
36
Αὐτὸ δὲ τὸ δικαίωμα εἶναι σύμφωνον
πρὸς ὅσα διέταξεν ὁ Κύριος νὰ
τοὺς δίδουν, κατὰ τὴν ἡμέραν ποὺ
τοὺς ἐξεχώρισεν ἀπὸ τοὺς
Ἰσραηλίτας καὶ τοὺς ἔχρισεν εἰς
τὸ ἔργον των. Εἶναι νόμος αἰώνιος
διὰ τὰς γενεᾶς τῶν Ἰσραηλιτῶν>.
|
37
Οὗτος ὁ νόμος τῶν ὁλοκαυτωμάτων
καὶ θυσίας καὶ περὶ ἁμαρτίας
καὶ τῆς πλημμελείας καὶ τῆςτελειώσεως
καὶ τῆς θυσίας τοῦ σωτηρίου,
|
37
Αὐτὸς εἶναι ὁ νόμος ὁ
ὁποῖος κανονίζει τὰ ὁλοκαυτώματα,
τὰς θυσίας περὶ ἐλαφρῶν
καὶ βαρέων ἁμαρτημάτων, τὰς
τῆς χειροτονίας καὶ καθιερώσεως τῶν
ἱερέων καὶ τὰς εὐχαριστηρίους
διὰ τὴν σωτηρίαν,
|
37
Αὐτὸς εἶναι ὁ νόμος, ποὺ ρυθμίζει
τὴν θυσίαν τῶν ὁλοκαυτωμάτων καὶ τὴν
ἀναίμακτον θυσίαν καὶ τὴν θυσίαν δι' ἐξιλέωσιν
ἁμαρτίας καὶ δι' ἐπανόρθωσιν πλημμελήματος
καὶ διὰ καθιέρωσιν προσώπων εἰς τὸν
Θεόν, καθὼς καὶ τὴν εὐχαριστήριον
θυσίαν διὰ διάσωσιν ἀπὸ κάποιαν δυσκολίαν.
|
38
ὃν τρόπον ἐνετείλατο Κύριος
τῷ Μωυσῇ ἐν τῷ ὄρει Σινά,
ᾗ ἡμέρᾳ ἐνετείλατο τοῖς
υἱοῖς ἰσραὴλ προσφέρειν τὰ
δῶρα αὐτῶν ἔναντι Κυρίου ἐν
τῇ ἐρήμῳ Σινά. |
38
Ὅπως διέταξεν ὁ Κύριος τὸν Μωϋσῆν
εἰς τὸ ὄρος Σινά, τῇ ἡμέραν,
κατὰ τὴν ὁποίαν ἔδωσεν
ἐντολὰς εἰς τοὺς Ἰσραηλίτας
νὰ προσφέρουν τὰ θυσίας των ἐνώπιον
τοῦ Κυρίου εἰς τὴν ἔρημον Σινά,
ἔτσι καὶ ἔγινε. |
38
Ὁ νόμος αὐτὸς τῶν θυσιῶν εἶναι
σύμφωνος πρὸς ὅσα διέταξεν ὁ Κύριος εἰς
τὸν Μωϋσῆν εἰς τὸ ὅρος Σινᾶ,
κατὰ τὴν ἡμέραν ποὺ ἔδωσεν ἐντολὴν
εἰς τοὺς Ἰσραηλίτας νὰ προσφέρουν
τὰς θυσίας των ἐνώπιον Κυρίου εἰς τὴν
ἔρημον τοῦ Σινᾶ. |