Το Λευϊτικόν : Κεφάλαιον Ι'

Πρωτότυπο Κείμενο

αὶ λαβόντες οἱ δύο υἱοὶ Ἀαρὼν Ναδὰβ καὶ Ἀβιοὺδ ἕκαστος τὸ πυρεῖον αὐτοῦ ἐπέθηκαν ἐπ' αὐτὸ πῦρ καὶ ἐπέβαλον ἐπ' αὐτὸ θυμίαμα καὶ προσήνεγκαν ἔναντι Κυρίου πῦρ ἀλλότριον, ὃ οὐ προσέταξε Κύριος αὐτοῖς.
2 Καὶ ἐξῆλθε πῦρ παρὰ Κυρίου καὶ κατέφαγεν αὐτούς, καὶ ἀπέθανον ἔναντι Κυρίου.
3 Καὶ εἶπε Μωυσῆς πρὸς Ἀαρών· τοῦτό ἐστιν, ὃ εἶπε Κύριος λέγων· ἐν τοῖς ἐγγίζουσί μοι ἁγιασθήσομαι καὶ ἐν πάσῃ τῇ συναγωγῇ δοξασθήσομαι, καὶ κατενύχθη Ἀαρών.
4 Καὶ ἐκάλεσε Μωυσῆς τὸν Μισαδάη καὶ τὸν Ἐλισαφάν, υἱοὺς Ὀζιήλ, υἱοὺς τοῦ ἀδελφοῦ τοῦ πατρὸς Ἀαρών, καὶ εἶπεν αὐτοῖς· προσέλθατε καὶ ἄρατε τοὺς ἀδελφοὺς ὑμῶν ἐκ προσώπου τῶν ἁγίων ἔξω τῆς παρεμβολῆς.
5 Καὶ προσῆλθον καὶ ᾖραν αὐτοὺς ἐν τοῖς χιτῶσιν αὐτῶν ἔξω τῆς παρεμβολῆς, ὃν τρόπον εἶπε Μωυσῆς.
6 Καὶ εἶπε Μωυσῆς πρὸς Ἀαρὼν καὶ Ἐλεάζαρ καὶ Ἰθάμαρ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ τοὺς καταλελειμμένους· τὴν κεφαλὴν ὑμῶν οὐκ ἀποκιδαρώσετε καὶ τὰ ἱμάτια ὑμῶν οὐ διαρρήξετε, ἵνα μὴ ἀποθάνητε, καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν συναγωγὴν ἔσται θυμός· οἱ δὲ ἀδελφοὶ ὑμῶν πᾶς ὁ οἶκος Ἰσραὴλ κλαύσονται τὸν ἐμπυρισμόν, ὃν ἐνεπυρίσθησαν ὑπὸ Κυρίου.
7 Καὶ ἀπὸ τῆς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου οὐκ ἐξελεύσεσθε, ἵνα μὴ ἀποθάνητε· τὸ ἔλαιον γὰρ τῆς χρίσεως τὸ πάρα Κυρίου ἐφ' ὑμῖν. Καὶ ἐποίησαν κατὰ τὸ ρῆμα Μωυσῆ.
8 Καὶ ἐλάλησε Κύριος τῷ Ἀαρών, λέγων·
9 οἶνον καὶ σίκερα οὐ πίεσθε, σὺ καὶ οἱ υἱοί σου μετὰ σοῦ, ἡνίκα ἐὰν εἰσπορεύησθε εἰς τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου, ἢ προσπορευομένων ὑμῶν πρὸς τὸ θυσιαστήριον, καὶ οὐ μὴ ἀποθάνητε (νόμιμον αἰώνιον εἰς τὰς γενεὰς ὑμῶν)
10 διαστεῖλαι ἀνὰ μέσον τῶν ἁγίων καὶ τῶν βεβήλων, καὶ ἀνὰ μέσον τῶν ἀκαθάρτων καὶ τῶν καθαρῶν.
11 Καὶ συμβιβάσεις τοὺς υἱοὺς Ἰσραὴλ ἅπαντα τὰ νόμιμα, ἃ ἐλάλησε Κύριος πρὸς αὐτοὺς διὰ χειρὸς Μωυσῆ.
12 Καὶ εἶπε Μωυσῆς πρὸς Ἀαρὼν καὶ πρὸς Ἐλεάζαρ καὶ Ἰθάμαρ τοὺς υἱοὺς Ἀαρὼν τοὺς καταλειφθέντας· λάβετε τὴν θυσίαν τὴν καταλειφθεῖσαν ἀπὸ τῶν καρπωμάτων Κυρίου, καὶ φάγεσθε ἄζυμα πάρα τὸ θυσιαστήριον ἅγια ἁγίων ἐστί.
13 Καὶ φάγεσθε αὐτὴν ἐν τόπῳ ἁγίῳ· νόμιμον γάρ σοί ἐστι, καὶ νόμιμον τοῖς υἱοῖς σου τοῦτο ἀπὸ τῶν καρπωμάτων Κυρίου· οὕτω γὰρ ἐντέταλταί μοι.
14 Καὶ τὸ στηθύνιον τοῦ ἀφορίσματος καὶ τὸν βραχίονα τοῦ ἀφαιρέματος φάγεσθε ἐν τόπῳ ἁγίῳ, σὺ καὶ οἱ υἱοί σου καὶ ὁ οἶκός σου μετὰ σοῦ· νόμιμον γάρ σοι καὶ νόμιμον τοῖς υἱοῖς σου ἐδόθη ἀπὸ τῶν θυσιῶν τοῦ σωτηρίου τῶν υἱῶν Ἰσραήλ.
15 Τὸν βραχίονα τοῦ ἀφαιρέματος καὶ τὸ στηθύνιον τοῦ ἀφορίσματος ἐπὶ τῶν καρπωμάτων τῶν στεάτων προσοίσουσιν, ἀφόρισμα ἀφορῖσαι ἔναντι Κυρίου· καὶ ἔσται σοι καὶ τοῖς υἱοῖς σου καὶ ταῖς θυγατράσι σου μετὰ σοῦ νόμιμον αἰώνιον, ὃν τρόπον συνέταξε Κύριος τῷ Μωυσῇ.
16 Καὶ τὸν χίμαρον τὸν περὶ τῆς ἁμαρτίας ζητῶν ἐξεζήτησε Μωυσῆς. Καὶ ὅδε ἐνεπεπυριστο· καὶ ἐθυμώθη Μωυσῆς ἐπὶ Ἐλεάζαρ καὶ Ἰθάμαρ τοὺς υἱοὺς Ἀαρὼν τοὺς καταλελειμμίνους, λέγων·
17 διατὶ οὐκ ἐφάγετε τὸ περὶ τῆς ἁμαρτίας ἐν τόπῳ ἁγίῳ; Ὅτι γὰρ ἅγια ἁγίων ἐστί, τοῦτο ἔδωκεν ὑμῖν φαγεῖν, ἵνα ἀφέλητε τὴν ἁμαρτίαν τῆς συναγωγῆς καὶ ἐξιλάσησθε περὶ αὐτῶν ἔναντι Κυρίου·
18 οὐ γὰρ εἰσήχθη τοῦ αἵματος αὐτοῦ εἰς τὸ ἅγιον· κατὰ πρόσωπον ἔσω φάγεσθε αὐτὸ ἐν τόπῳ ἁγίῳ, ὃν τρόπον μοι συνέταξε Κύριος.
19 Καὶ ἐλάλησεν Ἀαρὼν πρὸς Μωυσῆν, λέγων· εἰ σήμερον προσαγηόχασι τὰ περὶ τῆς ἁμαρτίας αὐτῶν καὶ τὰ ὁλοκαυτώματα αὐτῶν ἔναντι Κυρίου, καὶ συμβέβηκέ μοι τοιαῦτα· καὶ φάγομαι τὰ περὶ τῆς ἁμαρτίας σήμερον, μὴ ἀρεστὸν ἔσται Κυρίῳ;
20 Καὶ ἤκουσε Μωυσῆς, καὶ ἤρεσεν αὐτῷ.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

ἱ δύο υἱοὶ τοῦ Ἀαρών, ὁ Ναδὰβ καὶ ὁ Ἀβιούδ, ἔλαβον ὁ καθένας τὸ θυμιατήριόν του, ἔθεσαν εἰς αὐτὸ πῦρ ἄλλο καὶ ὄχι ἀπὸ τὸ πῦρ τοῦ θυσιαστηρίου, ἔθηκαν ἐπάνω εἰς αὐτὸ θυμίαμα καὶ μὲ τὸν τρόπον των αὐτὸν προσέφεραν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου πῦρ ξένον, κοσμικόν, πρᾶγμα τὸ ὁποῖον εἶχεν ἀπαγαρεύσει εἰς αὐτοὺς ὁ Κύριος.
2 Εἰς τιμωρίαν των διὰ τὴν βεβήλωσιν ἐξῆλθε πῦρ πάρα Κυρίου, κατέφαγεν αὐτοὺς καὶ ἀπέθανον αὐτοστιγμεὶ ἐκεῖ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου.
3 Εἶπε τότε ὁ Μωϋσῆς πρὸς τὸν Ἀαρών· <αὐτὴ ἡ τιμωρία ἐπεβλήθη, διότι ὁ Κύριος ἐφήρμοσεν ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ρητῶς εἶχε προαναγγείλει· Εἰς αὐτοὺς καὶ δι' αὐτῶν ποὺ μὲ πλησιάζουν μὲ εὐλάβειαν καὶ σεβασμόν, θὰ δείξω τὴν ἁγιότητά μου καὶ θὰ δοξασθῶ ἐνώπιον ὅλου τοῦ λαοῦ τοῦ ἰσραηλιτικοῦ>. Ἐπόνεσεν ὁ Ἀαρὼν βαθύτατα, ἀλλὰ καὶ ἐσιώπησεν.
4 Ἐκάλεσεν ὁ Μωϋσῆς τὸν Μισαδάη καὶ τὸν Ἐλισαφάν, παιδιά τοῦ Ὀζιήλ, ὁ ὁποῖος ἦτο ἀδελφὸς τοῦ πατρὸς τοῦ Ἀαρών, καὶ εἶπεν εἰς αὐτούς· <πηγαίνετε καὶ πάρετε τοὺς ἀδελφούς σας ἀπὸ τὸν τόπον τῶν ἁγίων καὶ βγάλτε τους ἔξω ἀπὸ τὴν κατασκήνωσιν>.
5 Ἐπῆγαν αὐτοὶ καὶ ἐσήκωσαν αὐτοὺς μὲ τοὺς χιτῶνας των καὶ τοὺς ἔφεραν ἔξω ἀπὸ τὴν κατασκήνωσιν, ὅπως εἶχε διατάξει ὁ Μωϋσῆς καὶ τοὺς ἔθαψαν ἐκεῖ.
6 Εἶπε δὲ ὁ Μωϋσῆς πρὸς τὺν Ἀαρὼν καὶ πρὸς τοὺς δύο ὑπαλειφθέντας υἱούς του, τὸν Ἐλεάζαρ καὶ τὸν Ἰθάμαρ· <διὰ τὸν θάνατον τῶν δύο πληγέντων ὑπὸ τοῦ Κυρίου δὲν θὰ ἀποβάλετε τὸ κάλυμμα τῆς κεφαλῆς σας καὶ δὲν θὰ σχίσετε τὰ ἱμάτιά σας εἰς ἔνδειξιν πένθους, διὰ νὰ μὴ τιμωρηθῆτε καὶ σεῖς μὲ θάνατον, καὶ στραφῇ ὁ θυμὸς τοῦ Κυρίου καὶ πέσῃ τιμωρία πρὸς ὅλον τὸ πλῆθος. Οἱ ἀδελφοί σας, ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται, ἂς κλαύσουν αὐτούς, οἱ ὁποῖοι ἐξ αἰτίας τῆς παραβάσεως των ἐθανατώθησαν διὰ πυρός.
7 Ἐπίσης ἀπὸ τὴν θύραν τῆς Σκηνῆς τοῦ Μαρτυρίου σεῖς δὲν θὰ ἐξέλθετε, διὰ νὰ παρακολουθήσετε τὴν κηδείαν, διότι ἄλλως θὰ τιμωρηθῆτε μὲ θάνατον. Τὸ ἔλαιον τοῦ Κυρίου, μὲ τὸ ὁποῖον ἐχρίσθητε διὰ τὰ ἱερατικά σας καθήκοντα, εἶναι νωπὸν ἀκόμη ἐπάνω εἰς τὸ σῶμα σας>. Ἐκεῖνοι ἔκαμαν σύμφωνα μὲ τὰ λόγια τοῦ Μωϋσέως.
8 Ἐλάλησεν ὁ Κύριος πρὸς τὸν Ἀαρὼν καὶ εἶπεν·
9 <οἶνον καὶ οἰνοπνευματώδη ποτὰ δὲν θὰ πίετε σὺ καὶ οἱ υἱοί σου, ὅταν εἰσέρχεσθε εἰς τὴν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου, διὰ νὰ προσφέρετε τὰς ἱερὰς ὑπηρεσίας σας ἢ ὅταν πηγαίνετε πρὸς τὸ θυσιαστήριον, ἵνα μὴ τιμωρηθῆτε διὰ θανάτου. Ἡ ἀποχὴ ἀπὸ τὰ ποτὰ καὶ ἡ νηφαλιότης θὰ εἶναι νόμος ἀπαράβατος εἰς ὅλας τὰς γενεάς σας.
10 Ὅταν εἶσθε νηφάλιοι, τότε καὶ θὰ ἔχετε τὴν δυνατότητα νὰ διακρίνετε καὶ νὰ ξεχωρίζετε τὰ ἅγια ἀπὸ τὰ μολυσμένα πράγματα, τὰ ἀκάθαρτα ζῶα ἀπὸ τὰ καθαρά.
11 Θὰ εἶσθε εἰς θέσιν νὰ διδάξετε εἰς τοὺς Ἰσραηλίτας ὅλους τοὺς νόμους, τοὺς ὁποίους παρέδωσεν ὁ Κύριος πρὸς αὐτοὺς διὰ χειρός τοῦ Μωϋσέως>.
12 Εἶπεν ὁ Μωϋσῆς πρὸς τὸν Ἀαρών, πρὸς τὸν Ἐλεάζαρ καὶ τὸν Ἰθάμαρ, τοὺς, ὑπολειφθέντας υἱοὺς τοῦ Ἀαρών· <πάρετε τὰ ὑπόλοιπα ἀπὸ τὴν ἀναίμακτον θυσίαν τῶν ἀζύμων πρὸς τὸν Κύριον καὶ φάγετε αὐτὰ πλησίον τοῦ θυσιαστηρίου τῶν ὁλοκαυτωμάτων, διότι αὐτὰ εἶναι ἁγιώτατα.
13 Αὐτὰ θὰ τὰ τρώγετε πάντοτε εἰς τὸν ἅγιον τοῦτον τόπον· διότι τοῦτο εἶναι νόμος διὰ σὲ καὶ νόμος διὰ τοὺς υἱούς σου· νὰ τρέφεσθε ἀπὸ τὰς θυσίας, ποὺ ποοσφέρονται εἰς τὸν Κύριον. Ἔτσι μὲ διέταξεν ὁ Κύριος.
14 Τὸ στῆθος τοῦ προσφερομένου ὡς θυσία ζώου καὶ τὴν δεξιὰν ὠμοπλάτην, μετὰ τὴν προσφερθεῖσαν θυσίαν, θὰ τὰ φάγετε εἰς τὸν ἱερὸν τόπον τῆς αὐλῆς σὺ καὶ οἱ υἱοί σου, ἡ οἰκογένειά σου καὶ οἱ ἀπόγονοί σου ἔπειτα ἀπὸ σέ. Τοῦτο εἶναι νόμος παρὰ τοῦ Θεοῦ διὰ σὲ καὶ διὰ τοὺς υἱούς σου, διὰ τοῦ ὁποίους ἐπετράπη νὰ τρώγετε ἀπὸ τὰς θυσίας εὐχαριστίας, τὰς ὁποίας θὰ προσφέρουν οἱ ᾿Ισραηλῖται.
15 Αὐτὸ δὲ τὸ δεξιὸν πρόσθιον μέρος τοῦ προσφερομένου ζῶου καὶ τὸ κατὰ μέρος τεθὲν στῆθος αὐτοῦ θὰ προσφερθοῦν μαζῆ μὲ τὰ λίπη καὶ μὲ τὰ ἄλλα μέρη τοῦ ζῶου εἰς τὸ θυσιαστήριον τῶν ὁλοκαυτωμάτων, θὰ τεθοῦν ἔπειτα κατὰ μέρος ὡς προσφορὰ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου. Αὐτὰ ἔτσι ἁγιαζόμενα θὰ ἀνήκουν εἰς σέ, εἰς τοὺς υἱοὺς καὶ τὰς θυγατέρας σου ὡς παντοτεινὸς νόμος, τὸν ὁποῖον ἐθέσπισεν ὁ Κύριος εἰς ἐμέ, τὸν Μωϋσῆν>.
16 Ὁ Μωϋσῆς ἐποπτεύων καὶ ἐρευνῶν τὰ τῆς προσφορᾶς τῶν θυσιῶν εὗρεν ὅτι τὸ ὑπόλοιπον τοῦ τράγου, ποὺ εἶχε προσφερθῆ ὡς θυσία περὶ ἁμαρτίας καὶ τὸ ὁποῖον δὲν εἶχε φαγωθῆ, εἶχε παρατύπως καῆ. Διὰ τὴν παρανομίαν αὐτὴν ὠργίσθη ὁ Μωϋσῆς ἐναντίον τοῦ Ἐλεάζαρ καὶ τοῦ Ἰθάμαρ, τῶν ὑπολειφθέντων υἱῶν τοῦ Ἀαρών, καὶ εἶπεν ἐναντίον αὐτῶν καὶ τοῦ πατρός των·
17 <διατὶ δὲν ἐφάγατε εἰς τὸν ἅγιον τόπον τὸ ὑπόλοιπον τῆς θυσίας, ἡ ὁποία εἶχε προσφερθῆ περὶ ἁμαρτίας; Ἐπειδὴ αὐτὴ ἡ θυσία εἶναι ἁγιωτάτη, διὰ τοῦτο σᾶς διέταξεν ὁ Θεὸς νὰ φάγετε αὐτήν, διὰ νὰ ἐξαλείψετε μὲ τὴν βρῶσιν σας τὰς ἁμαρτίας τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ καὶ τοὺς ἐξιλεώσετε ἐνώπιον τοῦ Κυρίου.
18 Ἐφ' ὅσον ἀπὸ τὸ αἷμα τῆς θυσίας αὐτῆς δὲν εἰσήχθη εἰς τὰ Ἅγια, ὥστε αὐτὴ νὰ καῇ ὡς ὁλοκαύτωμα ἐπάνω εἰς τὸ θυσιαστήριον, ἔπρεπε νὰ φάγετε αὐτὴν εἰς τὸν ἱερὸν τόπον, ὅπως μὲ διέταξεν ὁ Κύριος>.
19 Ὁ Ἀαρὼν ἀπήντησε πρὸς τὸν Μωϋσῆν καὶ εἶπε· <σήμερον προσεφέρθησαν αἱ περὶ ἁμαρτίας θυσίαι, ὅπως ἐπίσης καὶ τὰ ὁλοκαυτώματα ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, σήμερον ποὺ μοῦ συνέβησαν τὰ θλιβερὰ αὐτὰ γεγονότα. Ἐὰν ἔτρωγα ἀπὸ τὰς περὶ ἁμαρτίας θυσίας, ἐφοβούμην, μήπως αὐτὸ δὲν ἦτο εὐάρεστον εἰς τὸν Κύριον>.
20 Ἤκουσεν ὁ Μωϋσῆς τὴν δικαιολογίαν αὐτήν, τοῦ ἤρεσε καὶ ἔμεινεν ἱκανοποιημένος.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

αὶ ἀφοῦ ἐπῆραν οἱ δύο υἱοὶ τοῦ Ἀαρὼν Ναδὰβ καὶ Ἀβιοὺδ καθένας τὸ θυμιατήριόν του, ἔβαλαν εἰς αὐτὰ φωτιὰν καὶ ἔθεσαν ἐπάνω της θυμίαμα καὶ προσέφεραν ἐνώπιον Κυρίου φωτιάν, ποὺ δὲν τὴν ἐπῆραν ἀπὸ τὸ θυσιαστήριον, ἀλλ’ ἦτο διαφορετικὴ ἀπὸ ἐκείνην, ποὺ τοὺς διέταξεν ὁ Κύριος.
2 Καὶ ἐβγῆκε φωτιὰ ἀπὸ τὸν Κύριον καὶ τοὺς κατέκαυσε καὶ ἀπέθαναν ἀμέσως ἐνώπιον τοῦ Κυρίου.
3 Εἶπε τότε ὁ Μωϋσῆς εἰς τὸν Ἀαρών: <Αὐτὸ εἶναι ἐκεῖνο, ποὺ ἐννοοῦσεν ὁ Κύριος, ὅταν εἶπε: <Εἰς αὐτούς, ποὺ μὲ ἐγγίζουν καὶ μὲ πλησιάζουν ὡς λειτουργοῖ μου, θὰ δείξω τὴν ἁγιότητά μου καὶ ἐνώπιον ὅλου τοῦ λαοῦ θὰ δοξασθῶ>. Κατόπιν τούτου ὁ Ἀαρὼν ἐλυπήθη πολὺ μέν, ἀλλ ἐδέχθη μὲ ὑπομονὴν τὴν ἀπόφασιν τοῦ Θεοῦ καὶ δὲν εἶπε τίποτε.
4 Καὶ ἐκάλεσεν ὁ Μωϋσῆς τὸν Μισαδάη καὶ τὸν Ἐλισαφάν, τοὺς υἱοὺς τοῦ Ὀζιήλ, ποὺ ἦτο θεῖος τοῦ Ἀαρών, ἀδελφὸς δηλαδὴ τοῦ πατέρα του, καὶ τοὺς εἶπε: <Πλησιάστε καὶ σηκῶστε τοὺς ἐξαδέλφους σας ἀπὸ τὰ ἅγια σκηνώματα τοῦ Κυρίου καὶ βγάλτε τους ἔξω ἀπὸ τὸν καταυλισμόν>.
5 Ἐπλησίασαν λοιπὸν ἐκεῖνοι καὶ τοὺς ἐσήκωσαν καὶ τοὺς μετέφεραν, ὅπως ἦσαν μὲ τοὺς ἱερατικοὺς χιτῶνας των, ἔξω ἀπὸ τὸν καταυλισμόν, ὅπως ἀκριβῶς εἶπεν ὁ Μωϋσῆς.
6 Καὶ εἶπεν ὁ Μωυσῆς εἰς τὸν Ἀαρὼν καὶ τοὺς δύο ὑπολοίπους υἱοὺς τοῦ, τὸν Ἐλεαζαρ καὶ τὸν Ἰθάμαρ: <Δὲν θὰ πενθήσετε διὰ τὸν θάνατόν των. Δὲν θὰ βγάλετε δηλαδὴ τὰ καλύμματα τῆς κεφαλῆς σας καὶ δεν θὰ σχίσετε τὰ ἱμάτια σας, διὰ νὰ μὴ θανατωθῆτε καὶ νὰ μὴ πέσῃ ὀργὴ Κυρίου εἰς ὅλον τὸν λαόν. Οἱ ἀδελφοί σας ὅμως, ὅλοι δηλαδὴ οἱ Ἰσραηλῖται θὰ κλαύσουν τὸν θάνατον ἐκείνων, ποὺ ἐκάησαν ἀπὸ τὸν Κύριον μὲ φωτιάν.
7 Δὲν θὰ βγῆτε ἐπίσης ἔξω ἀπὸ τὴν θύραν τῆς Σκηνῆς τοῦ Μαρτυρίου, διὰ νὰ μὴ θανατωθῆτε. Διότι ἔχετε ἐπάνω σας τὸ λάδι τῆς ἱερᾶς χρίσεως, ποὺ ἐδόθη ἀπὸ τὸν Κύριον, καὶ ἀνήκετε εἰς Ἐκεῖνον>. Καὶ αὐτοὶ ἔκαναν πράγματι ὅτι τοὺς εἶπεν ὁ Μωϋσῆς.
8 Καὶ ὡμίλησεν ὁ Κύριος εἰς τὸν Ἀαρὼν καὶ τοῦ εἶπε:
9 <Σὺ καὶ οἱ υἱοί σου δὲν θὰ πίνετε κρασί καὶ κάθε εἴδους οἰνοπνευματῶδες ποτόν, κάθε φορὰν ποὺ πρόκειται νὰ εἰσέλθετε εἰς τὴν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου, ἢ ὅταν πλησιάζετε τὸ θυσιαστήριον διὰ νὰ ἱερουργήσετε, καὶ ἔτσι δὲν θὰ θανατωθῆτε. (Αὐτὸ θὰ ἰσχύῃ ὡς νόμος αἰώνιος εἰς τὰς γενεᾶς σας).
10 Θὰ γίνεται δὲ αὐτό, διὰ νὰ εἶσθε νηφάλιοι καὶ νὰ ἠμπορῆτε νὰ διακρίνετε καὶ νὰ διαχωρίζετε τὰ ἅγια ἀπὸ τὰ μολυσμένα καὶ τὰ ἀκάθαρτα ἀπὸ τὰ καθαρὰ (πρόσωπα, ζῶα καὶ πράγματα).
11 Καὶ θὰ διδάξῃς τοὺς Ἰσραηλίτας ὅλους τοὺς νόμους καὶ τὰ προστάγματα, ποὺ παρέδωσεν ὁ Κύριος εἰς αὐτοὺς διὰ χειρὸς τοῦ Μωϋσέως>.
12 Καὶ εἶπεν ὁ Μωυσῆς εἰς τὸν Ἀαρὼν καὶ τὸν Ἐλεάζαρ καὶ τὸν Ἰθάμαρ, τοὺς υἱοὺς τοῦ Ἀαρὼν ποὺ ἀπέμειναν μετὰ τὴν θανατικὴν τιμωρίαν τῶν ἄλλων δύο: <Πάρετε τὰ ὑπόλοιπα ἀπὸ τὴν θυσίαν τῶν ἀναιμάκτων προσφορῶν διὰ τὸν Κύριον καὶ φάγετέ τα, χωρὶς νὰ ζυμωθοῦν μὲ προζύμι, κοντὰ εἰς τὸ θυσιαστήριον τῶν ὁλοκαυτωμάτων, διότι αὐτὰ εἶναι ἁγιώτατα.
13 Θὰ τρώγετε αὐτὴν τὴν προσφορὰν εἰς τόπον ἅγιον. Διότι τὸ ὑπόλοιπον τοῦτο ἀνήκει νομίμως εἰς σὲ καὶ νομίμως εἰς τοὺς υἱούς σου, μερίδων ἀπὸ τὰς προσφορὰς τοῦ Κυρίου. Διότι ἔτσι μὲ ἔχει διατάξει ὁ Κύριος.
14 Τὸ δὲ στῆθος τοῦ ζώου, ποὺ ἐξεχωρίσθη καὶ ὑψώθη εἰς τὸ θυσιαστήριον ὡς ἀφιέρωμα εἰς τὸν Θεὸν καὶ τὴν δεξιὰν ὠμοπλάτην του, ποὺ ἀφιερώθη παρομοίως εἰς τὸν Κύριον, θὰ τὰ φάγετε εἰς ἅγιον καὶ ἱερὸν τόπον, δηλαδὴ εἰς τὴν αὐλὴν τῆς Σκηνῆς σὺ καὶ οἱ υἱοί σου καὶ ἡ οἰκογένειά σου μαζί σου. Αὐτὰ ἐδόθησαν ἀπὸ τὰς εὐχαριστηρίους θυσίας <σωτηρίου>, τὰς ὁποίας προσφέρουν οἱ Ἰσραηλῖται, νομίμως εἰς σὲ καὶ νομίμως εἰς τοὺς υἱούς σου.
15 Τὴν δεξιὰν ὠμοπλάτην τοῦ ζώου, ποὺ ἀφιερώθη εἰς τὸν Θεόν, καὶ τὸ στῆθος του, ποὺ ἐξεχωρίσθη ὡς ἰδιαίτερον δῶρον εἰς τὸν Θεόν, θὰ τὰ φέρουν ἐπάνω εἰς τὰς προσφορὰς τῶν λιπῶν, διὰ νὰ ὕψωθοῦν μὲ τὰ χέρια τῶν ἱερέων πρὸς τὸ θυσιαστήριον ὡς ἰδιαιτέρα προσφορὰ εἰς τὸν Κύριον. Καὶ θὰ ἀνήκουν αὐτὰ μὲ νόμον αἰώνιον εἰς σὲ καὶ εἰς τοὺς υἱούς σου καὶ εἰς τὰς θυγατέρας σου, ὅπως ἀκριβῶς διέταξεν ὁ Κύριος τὸν Μωϋσῆν>.
16 Καὶ ἐρεύνησε κατόπιν ὁ Μωυσῆς καὶ ἐζήτησε τὸν τράγον, ποὺ προσεφέρθη θυσία δι’ ἐξιλέωσιν ἁμαρτίας, καὶ εἶδεν ὅτι, ἀντὶ νὰ φαγωθῇ τὸ ὑπόλοιπον τῆς θυσίας, εἶχε καῇ εἰς τὴν φωτιάν. Ἐθύμωσε τότε ὁ Μωυσῆς ἐναντίον τοῦυ Ἐλεάζαρ καὶ τοῦ Ἰθάμαρ, τῶν υἱῶν τοῦ Ἀαρών, ποὺ εἶχαν ἀπομείνει μετὰ τὸν θάνατον τῶν ἄλλων δύο, καὶ εἶπε:
17 <Διατὶ δεν ἐφάγατε τὸ ὑπόλοιπον κρέας τῆς θυσίας, ποὺ προσεφέρθη δι' ἐξιλέωσιν ἁμαρτίας, εἰς τόπον ἱερόν; Διότι, ἐφ’ ὅσον εἶναι ἁγιώτατα, σᾶς ἐδόθη ἐντολὴ νὰ τὰ φάγετε, διὰ νὰ ἐξαλείψετε τὰς ἁμαρτίας τοῦυ λαοῦ καὶ νὰ τοὺς ἐξιλεώσετε ἐνώπιον Κυρίου.
18 Δὲν εἰσήχθη ἐπίσης μέρος ἀπὸ τὸ αἷμα τοῦ ζώου μέσα εἰς τὴν Σκηνήν, εἰς τὰ Ἅγια (ὅπως συμβαίνει εἰς ἄλλου εἴδους θυσίαν)· ἔπρεπε λοιπὸν νὰ φάγετε τὸ ὑπόλοιπον τοῦ ζώου εἰς τόπον ἱερόν, μέσα εἰς τὴν αὐλήν, ὅπως ἀκριβῶς μὲ διέταξεν ὁ Κύριος>.
19 Καὶ ἀπεκρίθη ὁ Ἀαρὼν εἰς τὸν Μωϋσῆν καὶ εἶπε: <Σήμερον, προσεφέρθησαν αἱ θυσίαι αὐταὶ δι' ἐξιλέωσιν τῶν ἁμαρτιῶν τῶν υἱῶν μου καὶ τὰ ὁλοκαυτώματά των ἐνώπιον Κυρίου καὶ μοῦ συνέβησαν ὅλα αὐτά. Ἐὰν λοιπὸν ἔτρωγα σήμερον τὰ ὑπόλοιπα τῶν θυσιῶν αὐτῶν περὶ τῶν ἁμαρτιῶν των, θὰ ἦτο ἄραγε τοῦτο ἀρεστὸν εἰς τὸν Κύριον;>
20 Καὶ ἤκουσεν ὁ Μωϋσῆς τὴν δικαιολογίαν αὐτὴν τοῦ Ἀαρὼν καὶ τὴν ἐδέχθη εὐμενῶς καὶ ἰκανοποιήθη.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
αὶ λαβόντες οἱ δύο υἱοὶ Ἀαρὼν Ναδὰβ καὶ Ἀβιοὺδ ἕκαστος τὸ πυρεῖον αὐτοῦ ἐπέθηκαν ἐπ' αὐτὸ πῦρ καὶ ἐπέβαλον ἐπ' αὐτὸ θυμίαμα καὶ προσήνεγκαν ἔναντι Κυρίου πῦρ ἀλλότριον, ὃ οὐ προσέταξε Κύριος αὐτοῖς.	ἱ δύο υἱοὶ τοῦ Ἀαρών, ὁ Ναδὰβ καὶ ὁ Ἀβιούδ, ἔλαβον ὁ καθένας τὸ θυμιατήριόν του, ἔθεσαν εἰς αὐτὸ πῦρ ἄλλο καὶ ὄχι ἀπὸ τὸ πῦρ τοῦ θυσιαστηρίου, ἔθηκαν ἐπάνω εἰς αὐτὸ θυμίαμα καὶ μὲ τὸν τρόπον των αὐτὸν προσέφεραν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου πῦρ ξένον, κοσμικόν, πρᾶγμα τὸ ὁποῖον εἶχεν ἀπαγαρεύσει εἰς αὐτοὺς ὁ Κύριος.	αὶ ἀφοῦ ἐπῆραν οἱ δύο υἱοὶ τοῦ Ἀαρὼν Ναδὰβ καὶ Ἀβιοὺδ καθένας τὸ θυμιατήριόν του, ἔβαλαν εἰς αὐτὰ φωτιὰν καὶ ἔθεσαν ἐπάνω της θυμίαμα καὶ προσέφεραν ἐνώπιον Κυρίου φωτιάν, ποὺ δὲν τὴν ἐπῆραν ἀπὸ τὸ θυσιαστήριον, ἀλλ’ ἦτο διαφορετικὴ ἀπὸ ἐκείνην, ποὺ τοὺς διέταξεν ὁ Κύριος.
2 Καὶ ἐξῆλθε πῦρ παρὰ Κυρίου καὶ κατέφαγεν αὐτούς, καὶ ἀπέθανον ἔναντι Κυρίου.	2 Εἰς τιμωρίαν των διὰ τὴν βεβήλωσιν ἐξῆλθε πῦρ πάρα Κυρίου, κατέφαγεν αὐτοὺς καὶ ἀπέθανον αὐτοστιγμεὶ ἐκεῖ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου.	2 Καὶ ἐβγῆκε φωτιὰ ἀπὸ τὸν Κύριον καὶ τοὺς κατέκαυσε καὶ ἀπέθαναν ἀμέσως ἐνώπιον τοῦ Κυρίου.
3 Καὶ εἶπε Μωυσῆς πρὸς Ἀαρών· τοῦτό ἐστιν, ὃ εἶπε Κύριος λέγων· ἐν τοῖς ἐγγίζουσί μοι ἁγιασθήσομαι καὶ ἐν πάσῃ τῇ συναγωγῇ δοξασθήσομαι, καὶ κατενύχθη Ἀαρών.	3 Εἶπε τότε ὁ Μωϋσῆς πρὸς τὸν Ἀαρών· <αὐτὴ ἡ τιμωρία ἐπεβλήθη, διότι ὁ Κύριος ἐφήρμοσεν ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ρητῶς εἶχε προαναγγείλει· Εἰς αὐτοὺς καὶ δι' αὐτῶν ποὺ μὲ πλησιάζουν μὲ εὐλάβειαν καὶ σεβασμόν, θὰ δείξω τὴν ἁγιότητά μου καὶ θὰ δοξασθῶ ἐνώπιον ὅλου τοῦ λαοῦ τοῦ ἰσραηλιτικοῦ>. Ἐπόνεσεν ὁ Ἀαρὼν βαθύτατα, ἀλλὰ καὶ ἐσιώπησεν.	3 Εἶπε τότε ὁ Μωϋσῆς εἰς τὸν Ἀαρών: <Αὐτὸ εἶναι ἐκεῖνο, ποὺ ἐννοοῦσεν ὁ Κύριος, ὅταν εἶπε: <Εἰς αὐτούς, ποὺ μὲ ἐγγίζουν καὶ μὲ πλησιάζουν ὡς λειτουργοῖ μου, θὰ δείξω τὴν ἁγιότητά μου καὶ ἐνώπιον ὅλου τοῦ λαοῦ θὰ δοξασθῶ>. Κατόπιν τούτου ὁ Ἀαρὼν ἐλυπήθη πολὺ μέν, ἀλλ ἐδέχθη μὲ ὑπομονὴν τὴν ἀπόφασιν τοῦ Θεοῦ καὶ δὲν εἶπε τίποτε.
4 Καὶ ἐκάλεσε Μωυσῆς τὸν Μισαδάη καὶ τὸν Ἐλισαφάν, υἱοὺς Ὀζιήλ, υἱοὺς τοῦ ἀδελφοῦ τοῦ πατρὸς Ἀαρών, καὶ εἶπεν αὐτοῖς· προσέλθατε καὶ ἄρατε τοὺς ἀδελφοὺς ὑμῶν ἐκ προσώπου τῶν ἁγίων ἔξω τῆς παρεμβολῆς.	4 Ἐκάλεσεν ὁ Μωϋσῆς τὸν Μισαδάη καὶ τὸν Ἐλισαφάν, παιδιά τοῦ Ὀζιήλ, ὁ ὁποῖος ἦτο ἀδελφὸς τοῦ πατρὸς τοῦ Ἀαρών, καὶ εἶπεν εἰς αὐτούς· <πηγαίνετε καὶ πάρετε τοὺς ἀδελφούς σας ἀπὸ τὸν τόπον τῶν ἁγίων καὶ βγάλτε τους ἔξω ἀπὸ τὴν κατασκήνωσιν>.	4 Καὶ ἐκάλεσεν ὁ Μωϋσῆς τὸν Μισαδάη καὶ τὸν Ἐλισαφάν, τοὺς υἱοὺς τοῦ Ὀζιήλ, ποὺ ἦτο θεῖος τοῦ Ἀαρών, ἀδελφὸς δηλαδὴ τοῦ πατέρα του, καὶ τοὺς εἶπε: <Πλησιάστε καὶ σηκῶστε τοὺς ἐξαδέλφους σας ἀπὸ τὰ ἅγια σκηνώματα τοῦ Κυρίου καὶ βγάλτε τους ἔξω ἀπὸ τὸν καταυλισμόν>.
5 Καὶ προσῆλθον καὶ ᾖραν αὐτοὺς ἐν τοῖς χιτῶσιν αὐτῶν ἔξω τῆς παρεμβολῆς, ὃν τρόπον εἶπε Μωυσῆς.	5 Ἐπῆγαν αὐτοὶ καὶ ἐσήκωσαν αὐτοὺς μὲ τοὺς χιτῶνας των καὶ τοὺς ἔφεραν ἔξω ἀπὸ τὴν κατασκήνωσιν, ὅπως εἶχε διατάξει ὁ Μωϋσῆς καὶ τοὺς ἔθαψαν ἐκεῖ.	5 Ἐπλησίασαν λοιπὸν ἐκεῖνοι καὶ τοὺς ἐσήκωσαν καὶ τοὺς μετέφεραν, ὅπως ἦσαν μὲ τοὺς ἱερατικοὺς χιτῶνας των, ἔξω ἀπὸ τὸν καταυλισμόν, ὅπως ἀκριβῶς εἶπεν ὁ Μωϋσῆς.
6 Καὶ εἶπε Μωυσῆς πρὸς Ἀαρὼν καὶ Ἐλεάζαρ καὶ Ἰθάμαρ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ τοὺς καταλελειμμένους· τὴν κεφαλὴν ὑμῶν οὐκ ἀποκιδαρώσετε καὶ τὰ ἱμάτια ὑμῶν οὐ διαρρήξετε, ἵνα μὴ ἀποθάνητε, καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν συναγωγὴν ἔσται θυμός· οἱ δὲ ἀδελφοὶ ὑμῶν πᾶς ὁ οἶκος Ἰσραὴλ κλαύσονται τὸν ἐμπυρισμόν, ὃν ἐνεπυρίσθησαν ὑπὸ Κυρίου.	6 Εἶπε δὲ ὁ Μωϋσῆς πρὸς τὺν Ἀαρὼν καὶ πρὸς τοὺς δύο ὑπαλειφθέντας υἱούς του, τὸν Ἐλεάζαρ καὶ τὸν Ἰθάμαρ· <διὰ τὸν θάνατον τῶν δύο πληγέντων ὑπὸ τοῦ Κυρίου δὲν θὰ ἀποβάλετε τὸ κάλυμμα τῆς κεφαλῆς σας καὶ δὲν θὰ σχίσετε τὰ ἱμάτιά σας εἰς ἔνδειξιν πένθους, διὰ νὰ μὴ τιμωρηθῆτε καὶ σεῖς μὲ θάνατον, καὶ στραφῇ ὁ θυμὸς τοῦ Κυρίου καὶ πέσῃ τιμωρία πρὸς ὅλον τὸ πλῆθος. Οἱ ἀδελφοί σας, ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται, ἂς κλαύσουν αὐτούς, οἱ ὁποῖοι ἐξ αἰτίας τῆς παραβάσεως των ἐθανατώθησαν διὰ πυρός.	6 Καὶ εἶπεν ὁ Μωυσῆς εἰς τὸν Ἀαρὼν καὶ τοὺς δύο ὑπολοίπους υἱοὺς τοῦ, τὸν Ἐλεαζαρ καὶ τὸν Ἰθάμαρ: <Δὲν θὰ πενθήσετε διὰ τὸν θάνατόν των. Δὲν θὰ βγάλετε δηλαδὴ τὰ καλύμματα τῆς κεφαλῆς σας καὶ δεν θὰ σχίσετε τὰ ἱμάτια σας, διὰ νὰ μὴ θανατωθῆτε καὶ νὰ μὴ πέσῃ ὀργὴ Κυρίου εἰς ὅλον τὸν λαόν. Οἱ ἀδελφοί σας ὅμως, ὅλοι δηλαδὴ οἱ Ἰσραηλῖται θὰ κλαύσουν τὸν θάνατον ἐκείνων, ποὺ ἐκάησαν ἀπὸ τὸν Κύριον μὲ φωτιάν.
7 Καὶ ἀπὸ τῆς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου οὐκ ἐξελεύσεσθε, ἵνα μὴ ἀποθάνητε· τὸ ἔλαιον γὰρ τῆς χρίσεως τὸ πάρα Κυρίου ἐφ' ὑμῖν. Καὶ ἐποίησαν κατὰ τὸ ρῆμα Μωυσῆ.	7 Ἐπίσης ἀπὸ τὴν θύραν τῆς Σκηνῆς τοῦ Μαρτυρίου σεῖς δὲν θὰ ἐξέλθετε, διὰ νὰ παρακολουθήσετε τὴν κηδείαν, διότι ἄλλως θὰ τιμωρηθῆτε μὲ θάνατον. Τὸ ἔλαιον τοῦ Κυρίου, μὲ τὸ ὁποῖον ἐχρίσθητε διὰ τὰ ἱερατικά σας καθήκοντα, εἶναι νωπὸν ἀκόμη ἐπάνω εἰς τὸ σῶμα σας>. Ἐκεῖνοι ἔκαμαν σύμφωνα μὲ τὰ λόγια τοῦ Μωϋσέως.	7 Δὲν θὰ βγῆτε ἐπίσης ἔξω ἀπὸ τὴν θύραν τῆς Σκηνῆς τοῦ Μαρτυρίου, διὰ νὰ μὴ θανατωθῆτε. Διότι ἔχετε ἐπάνω σας τὸ λάδι τῆς ἱερᾶς χρίσεως, ποὺ ἐδόθη ἀπὸ τὸν Κύριον, καὶ ἀνήκετε εἰς Ἐκεῖνον>. Καὶ αὐτοὶ ἔκαναν πράγματι ὅτι τοὺς εἶπεν ὁ Μωϋσῆς.
8 Καὶ ἐλάλησε Κύριος τῷ Ἀαρών, λέγων·	8 Ἐλάλησεν ὁ Κύριος πρὸς τὸν Ἀαρὼν καὶ εἶπεν·	8 Καὶ ὡμίλησεν ὁ Κύριος εἰς τὸν Ἀαρὼν καὶ τοῦ εἶπε:
9 οἶνον καὶ σίκερα οὐ πίεσθε, σὺ καὶ οἱ υἱοί σου μετὰ σοῦ, ἡνίκα ἐὰν εἰσπορεύησθε εἰς τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου, ἢ προσπορευομένων ὑμῶν πρὸς τὸ θυσιαστήριον, καὶ οὐ μὴ ἀποθάνητε (νόμιμον αἰώνιον εἰς τὰς γενεὰς ὑμῶν)	9 <οἶνον καὶ οἰνοπνευματώδη ποτὰ δὲν θὰ πίετε σὺ καὶ οἱ υἱοί σου, ὅταν εἰσέρχεσθε εἰς τὴν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου, διὰ νὰ προσφέρετε τὰς ἱερὰς ὑπηρεσίας σας ἢ ὅταν πηγαίνετε πρὸς τὸ θυσιαστήριον, ἵνα μὴ τιμωρηθῆτε διὰ θανάτου. Ἡ ἀποχὴ ἀπὸ τὰ ποτὰ καὶ ἡ νηφαλιότης θὰ εἶναι νόμος ἀπαράβατος εἰς ὅλας τὰς γενεάς σας.	9 <Σὺ καὶ οἱ υἱοί σου δὲν θὰ πίνετε κρασί καὶ κάθε εἴδους οἰνοπνευματῶδες ποτόν, κάθε φορὰν ποὺ πρόκειται νὰ εἰσέλθετε εἰς τὴν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου, ἢ ὅταν πλησιάζετε τὸ θυσιαστήριον διὰ νὰ ἱερουργήσετε, καὶ ἔτσι δὲν θὰ θανατωθῆτε. (Αὐτὸ θὰ ἰσχύῃ ὡς νόμος αἰώνιος εἰς τὰς γενεᾶς σας).
10 διαστεῖλαι ἀνὰ μέσον τῶν ἁγίων καὶ τῶν βεβήλων, καὶ ἀνὰ μέσον τῶν ἀκαθάρτων καὶ τῶν καθαρῶν.	10 Ὅταν εἶσθε νηφάλιοι, τότε καὶ θὰ ἔχετε τὴν δυνατότητα νὰ διακρίνετε καὶ νὰ ξεχωρίζετε τὰ ἅγια ἀπὸ τὰ μολυσμένα πράγματα, τὰ ἀκάθαρτα ζῶα ἀπὸ τὰ καθαρά.	10 Θὰ γίνεται δὲ αὐτό, διὰ νὰ εἶσθε νηφάλιοι καὶ νὰ ἠμπορῆτε νὰ διακρίνετε καὶ νὰ διαχωρίζετε τὰ ἅγια ἀπὸ τὰ μολυσμένα καὶ τὰ ἀκάθαρτα ἀπὸ τὰ καθαρὰ (πρόσωπα, ζῶα καὶ πράγματα).
11 Καὶ συμβιβάσεις τοὺς υἱοὺς Ἰσραὴλ ἅπαντα τὰ νόμιμα, ἃ ἐλάλησε Κύριος πρὸς αὐτοὺς διὰ χειρὸς Μωυσῆ.	11 Θὰ εἶσθε εἰς θέσιν νὰ διδάξετε εἰς τοὺς Ἰσραηλίτας ὅλους τοὺς νόμους, τοὺς ὁποίους παρέδωσεν ὁ Κύριος πρὸς αὐτοὺς διὰ χειρός τοῦ Μωϋσέως>.	11 Καὶ θὰ διδάξῃς τοὺς Ἰσραηλίτας ὅλους τοὺς νόμους καὶ τὰ προστάγματα, ποὺ παρέδωσεν ὁ Κύριος εἰς αὐτοὺς διὰ χειρὸς τοῦ Μωϋσέως>.
12 Καὶ εἶπε Μωυσῆς πρὸς Ἀαρὼν καὶ πρὸς Ἐλεάζαρ καὶ Ἰθάμαρ τοὺς υἱοὺς Ἀαρὼν τοὺς καταλειφθέντας· λάβετε τὴν θυσίαν τὴν καταλειφθεῖσαν ἀπὸ τῶν καρπωμάτων Κυρίου, καὶ φάγεσθε ἄζυμα πάρα τὸ θυσιαστήριον ἅγια ἁγίων ἐστί.	12 Εἶπεν ὁ Μωϋσῆς πρὸς τὸν Ἀαρών, πρὸς τὸν Ἐλεάζαρ καὶ τὸν Ἰθάμαρ, τοὺς, ὑπολειφθέντας υἱοὺς τοῦ Ἀαρών· <πάρετε τὰ ὑπόλοιπα ἀπὸ τὴν ἀναίμακτον θυσίαν τῶν ἀζύμων πρὸς τὸν Κύριον καὶ φάγετε αὐτὰ πλησίον τοῦ θυσιαστηρίου τῶν ὁλοκαυτωμάτων, διότι αὐτὰ εἶναι ἁγιώτατα.	12 Καὶ εἶπεν ὁ Μωυσῆς εἰς τὸν Ἀαρὼν καὶ τὸν Ἐλεάζαρ καὶ τὸν Ἰθάμαρ, τοὺς υἱοὺς τοῦ Ἀαρὼν ποὺ ἀπέμειναν μετὰ τὴν θανατικὴν τιμωρίαν τῶν ἄλλων δύο: <Πάρετε τὰ ὑπόλοιπα ἀπὸ τὴν θυσίαν τῶν ἀναιμάκτων προσφορῶν διὰ τὸν Κύριον καὶ φάγετέ τα, χωρὶς νὰ ζυμωθοῦν μὲ προζύμι, κοντὰ εἰς τὸ θυσιαστήριον τῶν ὁλοκαυτωμάτων, διότι αὐτὰ εἶναι ἁγιώτατα.
13 Καὶ φάγεσθε αὐτὴν ἐν τόπῳ ἁγίῳ· νόμιμον γάρ σοί ἐστι, καὶ νόμιμον τοῖς υἱοῖς σου τοῦτο ἀπὸ τῶν καρπωμάτων Κυρίου· οὕτω γὰρ ἐντέταλταί μοι.	13 Αὐτὰ θὰ τὰ τρώγετε πάντοτε εἰς τὸν ἅγιον τοῦτον τόπον· διότι τοῦτο εἶναι νόμος διὰ σὲ καὶ νόμος διὰ τοὺς υἱούς σου· νὰ τρέφεσθε ἀπὸ τὰς θυσίας, ποὺ ποοσφέρονται εἰς τὸν Κύριον. Ἔτσι μὲ διέταξεν ὁ Κύριος.	13 Θὰ τρώγετε αὐτὴν τὴν προσφορὰν εἰς τόπον ἅγιον. Διότι τὸ ὑπόλοιπον τοῦτο ἀνήκει νομίμως εἰς σὲ καὶ νομίμως εἰς τοὺς υἱούς σου, μερίδων ἀπὸ τὰς προσφορὰς τοῦ Κυρίου. Διότι ἔτσι μὲ ἔχει διατάξει ὁ Κύριος.
14 Καὶ τὸ στηθύνιον τοῦ ἀφορίσματος καὶ τὸν βραχίονα τοῦ ἀφαιρέματος φάγεσθε ἐν τόπῳ ἁγίῳ, σὺ καὶ οἱ υἱοί σου καὶ ὁ οἶκός σου μετὰ σοῦ· νόμιμον γάρ σοι καὶ νόμιμον τοῖς υἱοῖς σου ἐδόθη ἀπὸ τῶν θυσιῶν τοῦ σωτηρίου τῶν υἱῶν Ἰσραήλ.	14 Τὸ στῆθος τοῦ προσφερομένου ὡς θυσία ζώου καὶ τὴν δεξιὰν ὠμοπλάτην, μετὰ τὴν προσφερθεῖσαν θυσίαν, θὰ τὰ φάγετε εἰς τὸν ἱερὸν τόπον τῆς αὐλῆς σὺ καὶ οἱ υἱοί σου, ἡ οἰκογένειά σου καὶ οἱ ἀπόγονοί σου ἔπειτα ἀπὸ σέ. Τοῦτο εἶναι νόμος παρὰ τοῦ Θεοῦ διὰ σὲ καὶ διὰ τοὺς υἱούς σου, διὰ τοῦ ὁποίους ἐπετράπη νὰ τρώγετε ἀπὸ τὰς θυσίας εὐχαριστίας, τὰς ὁποίας θὰ προσφέρουν οἱ ᾿Ισραηλῖται.	14 Τὸ δὲ στῆθος τοῦ ζώου, ποὺ ἐξεχωρίσθη καὶ ὑψώθη εἰς τὸ θυσιαστήριον ὡς ἀφιέρωμα εἰς τὸν Θεὸν καὶ τὴν δεξιὰν ὠμοπλάτην του, ποὺ ἀφιερώθη παρομοίως εἰς τὸν Κύριον, θὰ τὰ φάγετε εἰς ἅγιον καὶ ἱερὸν τόπον, δηλαδὴ εἰς τὴν αὐλὴν τῆς Σκηνῆς σὺ καὶ οἱ υἱοί σου καὶ ἡ οἰκογένειά σου μαζί σου. Αὐτὰ ἐδόθησαν ἀπὸ τὰς εὐχαριστηρίους θυσίας <σωτηρίου>, τὰς ὁποίας προσφέρουν οἱ Ἰσραηλῖται, νομίμως εἰς σὲ καὶ νομίμως εἰς τοὺς υἱούς σου.
15 Τὸν βραχίονα τοῦ ἀφαιρέματος καὶ τὸ στηθύνιον τοῦ ἀφορίσματος ἐπὶ τῶν καρπωμάτων τῶν στεάτων προσοίσουσιν, ἀφόρισμα ἀφορῖσαι ἔναντι Κυρίου· καὶ ἔσται σοι καὶ τοῖς υἱοῖς σου καὶ ταῖς θυγατράσι σου μετὰ σοῦ νόμιμον αἰώνιον, ὃν τρόπον συνέταξε Κύριος τῷ Μωυσῇ.	15 Αὐτὸ δὲ τὸ δεξιὸν πρόσθιον μέρος τοῦ προσφερομένου ζῶου καὶ τὸ κατὰ μέρος τεθὲν στῆθος αὐτοῦ θὰ προσφερθοῦν μαζῆ μὲ τὰ λίπη καὶ μὲ τὰ ἄλλα μέρη τοῦ ζῶου εἰς τὸ θυσιαστήριον τῶν ὁλοκαυτωμάτων, θὰ τεθοῦν ἔπειτα κατὰ μέρος ὡς προσφορὰ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου. Αὐτὰ ἔτσι ἁγιαζόμενα θὰ ἀνήκουν εἰς σέ, εἰς τοὺς υἱοὺς καὶ τὰς θυγατέρας σου ὡς παντοτεινὸς νόμος, τὸν ὁποῖον ἐθέσπισεν ὁ Κύριος εἰς ἐμέ, τὸν Μωϋσῆν>.	15 Τὴν δεξιὰν ὠμοπλάτην τοῦ ζώου, ποὺ ἀφιερώθη εἰς τὸν Θεόν, καὶ τὸ στῆθος του, ποὺ ἐξεχωρίσθη ὡς ἰδιαίτερον δῶρον εἰς τὸν Θεόν, θὰ τὰ φέρουν ἐπάνω εἰς τὰς προσφορὰς τῶν λιπῶν, διὰ νὰ ὕψωθοῦν μὲ τὰ χέρια τῶν ἱερέων πρὸς τὸ θυσιαστήριον ὡς ἰδιαιτέρα προσφορὰ εἰς τὸν Κύριον. Καὶ θὰ ἀνήκουν αὐτὰ μὲ νόμον αἰώνιον εἰς σὲ καὶ εἰς τοὺς υἱούς σου καὶ εἰς τὰς θυγατέρας σου, ὅπως ἀκριβῶς διέταξεν ὁ Κύριος τὸν Μωϋσῆν>.
16 Καὶ τὸν χίμαρον τὸν περὶ τῆς ἁμαρτίας ζητῶν ἐξεζήτησε Μωυσῆς. Καὶ ὅδε ἐνεπεπυριστο· καὶ ἐθυμώθη Μωυσῆς ἐπὶ Ἐλεάζαρ καὶ Ἰθάμαρ τοὺς υἱοὺς Ἀαρὼν τοὺς καταλελειμμίνους, λέγων·	16 Ὁ Μωϋσῆς ἐποπτεύων καὶ ἐρευνῶν τὰ τῆς προσφορᾶς τῶν θυσιῶν εὗρεν ὅτι τὸ ὑπόλοιπον τοῦ τράγου, ποὺ εἶχε προσφερθῆ ὡς θυσία περὶ ἁμαρτίας καὶ τὸ ὁποῖον δὲν εἶχε φαγωθῆ, εἶχε παρατύπως καῆ. Διὰ τὴν παρανομίαν αὐτὴν ὠργίσθη ὁ Μωϋσῆς ἐναντίον τοῦ Ἐλεάζαρ καὶ τοῦ Ἰθάμαρ, τῶν ὑπολειφθέντων υἱῶν τοῦ Ἀαρών, καὶ εἶπεν ἐναντίον αὐτῶν καὶ τοῦ πατρός των·	16 Καὶ ἐρεύνησε κατόπιν ὁ Μωυσῆς καὶ ἐζήτησε τὸν τράγον, ποὺ προσεφέρθη θυσία δι’ ἐξιλέωσιν ἁμαρτίας, καὶ εἶδεν ὅτι, ἀντὶ νὰ φαγωθῇ τὸ ὑπόλοιπον τῆς θυσίας, εἶχε καῇ εἰς τὴν φωτιάν. Ἐθύμωσε τότε ὁ Μωυσῆς ἐναντίον τοῦυ Ἐλεάζαρ καὶ τοῦ Ἰθάμαρ, τῶν υἱῶν τοῦ Ἀαρών, ποὺ εἶχαν ἀπομείνει μετὰ τὸν θάνατον τῶν ἄλλων δύο, καὶ εἶπε:
17 διατὶ οὐκ ἐφάγετε τὸ περὶ τῆς ἁμαρτίας ἐν τόπῳ ἁγίῳ; Ὅτι γὰρ ἅγια ἁγίων ἐστί, τοῦτο ἔδωκεν ὑμῖν φαγεῖν, ἵνα ἀφέλητε τὴν ἁμαρτίαν τῆς συναγωγῆς καὶ ἐξιλάσησθε περὶ αὐτῶν ἔναντι Κυρίου·	17 <διατὶ δὲν ἐφάγατε εἰς τὸν ἅγιον τόπον τὸ ὑπόλοιπον τῆς θυσίας, ἡ ὁποία εἶχε προσφερθῆ περὶ ἁμαρτίας; Ἐπειδὴ αὐτὴ ἡ θυσία εἶναι ἁγιωτάτη, διὰ τοῦτο σᾶς διέταξεν ὁ Θεὸς νὰ φάγετε αὐτήν, διὰ νὰ ἐξαλείψετε μὲ τὴν βρῶσιν σας τὰς ἁμαρτίας τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ καὶ τοὺς ἐξιλεώσετε ἐνώπιον τοῦ Κυρίου.	17 <Διατὶ δεν ἐφάγατε τὸ ὑπόλοιπον κρέας τῆς θυσίας, ποὺ προσεφέρθη δι' ἐξιλέωσιν ἁμαρτίας, εἰς τόπον ἱερόν; Διότι, ἐφ’ ὅσον εἶναι ἁγιώτατα, σᾶς ἐδόθη ἐντολὴ νὰ τὰ φάγετε, διὰ νὰ ἐξαλείψετε τὰς ἁμαρτίας τοῦυ λαοῦ καὶ νὰ τοὺς ἐξιλεώσετε ἐνώπιον Κυρίου.
18 οὐ γὰρ εἰσήχθη τοῦ αἵματος αὐτοῦ εἰς τὸ ἅγιον· κατὰ πρόσωπον ἔσω φάγεσθε αὐτὸ ἐν τόπῳ ἁγίῳ, ὃν τρόπον μοι συνέταξε Κύριος.	18 Ἐφ' ὅσον ἀπὸ τὸ αἷμα τῆς θυσίας αὐτῆς δὲν εἰσήχθη εἰς τὰ Ἅγια, ὥστε αὐτὴ νὰ καῇ ὡς ὁλοκαύτωμα ἐπάνω εἰς τὸ θυσιαστήριον, ἔπρεπε νὰ φάγετε αὐτὴν εἰς τὸν ἱερὸν τόπον, ὅπως μὲ διέταξεν ὁ Κύριος>.	18 Δὲν εἰσήχθη ἐπίσης μέρος ἀπὸ τὸ αἷμα τοῦ ζώου μέσα εἰς τὴν Σκηνήν, εἰς τὰ Ἅγια (ὅπως συμβαίνει εἰς ἄλλου εἴδους θυσίαν)· ἔπρεπε λοιπὸν νὰ φάγετε τὸ ὑπόλοιπον τοῦ ζώου εἰς τόπον ἱερόν, μέσα εἰς τὴν αὐλήν, ὅπως ἀκριβῶς μὲ διέταξεν ὁ Κύριος>.
19 Καὶ ἐλάλησεν Ἀαρὼν πρὸς Μωυσῆν, λέγων· εἰ σήμερον προσαγηόχασι τὰ περὶ τῆς ἁμαρτίας αὐτῶν καὶ τὰ ὁλοκαυτώματα αὐτῶν ἔναντι Κυρίου, καὶ συμβέβηκέ μοι τοιαῦτα· καὶ φάγομαι τὰ περὶ τῆς ἁμαρτίας σήμερον, μὴ ἀρεστὸν ἔσται Κυρίῳ;	19 Ὁ Ἀαρὼν ἀπήντησε πρὸς τὸν Μωϋσῆν καὶ εἶπε· <σήμερον προσεφέρθησαν αἱ περὶ ἁμαρτίας θυσίαι, ὅπως ἐπίσης καὶ τὰ ὁλοκαυτώματα ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, σήμερον ποὺ μοῦ συνέβησαν τὰ θλιβερὰ αὐτὰ γεγονότα. Ἐὰν ἔτρωγα ἀπὸ τὰς περὶ ἁμαρτίας θυσίας, ἐφοβούμην, μήπως αὐτὸ δὲν ἦτο εὐάρεστον εἰς τὸν Κύριον>.	19 Καὶ ἀπεκρίθη ὁ Ἀαρὼν εἰς τὸν Μωϋσῆν καὶ εἶπε: <Σήμερον, προσεφέρθησαν αἱ θυσίαι αὐταὶ δι' ἐξιλέωσιν τῶν ἁμαρτιῶν τῶν υἱῶν μου καὶ τὰ ὁλοκαυτώματά των ἐνώπιον Κυρίου καὶ μοῦ συνέβησαν ὅλα αὐτά. Ἐὰν λοιπὸν ἔτρωγα σήμερον τὰ ὑπόλοιπα τῶν θυσιῶν αὐτῶν περὶ τῶν ἁμαρτιῶν των, θὰ ἦτο ἄραγε τοῦτο ἀρεστὸν εἰς τὸν Κύριον;>
20 Καὶ ἤκουσε Μωυσῆς, καὶ ἤρεσεν αὐτῷ.	20 Ἤκουσεν ὁ Μωϋσῆς τὴν δικαιολογίαν αὐτήν, τοῦ ἤρεσε καὶ ἔμεινεν ἱκανοποιημένος.	20 Καὶ ἤκουσεν ὁ Μωϋσῆς τὴν δικαιολογίαν αὐτὴν τοῦ Ἀαρὼν καὶ τὴν ἐδέχθη εὐμενῶς καὶ ἰκανοποιήθη.