Το Λευϊτικόν : Κεφάλαιον ΙΓ'

Πρωτότυπο Κείμενο

αὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς Μωυσῆν καὶ Ἀαρὼν λέγων·
2 ἀνθρώπῳ ἐάν τινι γένηται ἐν δέρματι χρωτὸς αὐτοῦ οὐλὴ σημασίας τηλαυγής, καὶ γένηται ἐν δέρματι χρωτὸς αὐτοῦ ἀφὴ λέπρας, ἀχθήσεται πρὸς Ἀαρὼν τὸν ἱερέα, ἢ ἕνα τῶν υἱῶν αὐτοῦ τῶν ἱερέων.
3 Καὶ ὄψεται ὁ ἱερεὺς τὴν ἀφὴν ἐν δέρματι τοῦ χρωτὸς αὐτοῦ, καὶ ἡ θρὶξ ἐν τῇ ἀφῇ μεταβάλῃ λευκή, καὶ ἡ ὄψις τῆς ἁφῆς ταπεινὴ ἀπὸ τοῦ δέρματος τοῦ χρωτός, ἀφὴ λέπρας ἐστί· καὶ ὄψεται ὁ ἱερεύς, καὶ μιανεῖ αὐτόν.
4 Ἐὰν δὲ τηλαυγὴς λευκὴ ᾖ ἐν τῷ δέρματι τοῦ χρωτὸς αὐτοῦ, καὶ ταπεινὴ μὴ ᾖ ἡ ὄψις αὐτῆς ἀπὸ τοῦ δέρματος, καὶ ἡ θρὶξ αὐτοῦ οὐ μετέβαλε τρίχα λευκήν, αὐτὴ δὲ ἐστιν ἀμαυρά, καὶ ἀφοριεῖ ὁ ἱερεὺς τὴν ἀφὴν ἑπτὰ μέρας.
5 Καὶ ὄψεται ὁ ἱερεὺς τὴν ἀφὴν τῇ ἡμέρᾳ· τῇ ἑβδόμῃ, καὶ ἰδοὺ ἡ ἀφὴ μένει ἐναντίον αὐτοῦ, οὐ μετέπεσεν ἡ ἀφὴ ἐν τῷ δέρματι, καὶ ἀφοριεῖ αὐτὸν ὁ ἱερεὺς ἑπτὰ ἡμέρας τὸ δεύτερον.
6 Καὶ ὄψεται ὁ ἱερεὺς αὐτὸν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ τὸ δεύτερον, καὶ ἰδοὺ ἀμαυρὰ ἡ ἀφή, οὐ μετέπεσεν ἡ ἀφὴ ἐν τῷ δέρματι· καὶ καθαριεῖ αὐτὸν ὁ ἱερεύς· σημασία γὰρ ἐστι· καὶ πλυνάμενος τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καθαρὸς ἔσται.
7 Ἐὰν δὲ μεταβαλοῦσα μεταπέσῃ ἡ σημασία ἐν τῷ δέρματι, μετὰ τὸ ἰδεῖν αὐτὸν τὸν ἱερέα τοῦ καθαρίσαι αὐτόν, καὶ ὀφθήσεται τὸ δεύτερον τῷ ἱερεῖ.
8 Καὶ ὄψεται αὐτὸν ὁ ἱερεύς, καὶ ἰδοὺ μετέπεσεν ἡ σημασία ἐν τῷ δέρματι, καὶ μιάνει αὐτὸν ὁ ἱερεύς· λέπρα ἐστί.
9 Καὶ ἀφὴ λέπρας ἐὰν γένηται ἐν ἀνθρώπῳ, καὶ ἥξει πρὸς τὸν ἱερέα·
10 καὶ ὄψεται ὁ ἱερεύς, καὶ ἰδοὺ οὐλὴ λευκὴ ἐν τῷ δέρματι, καὶ αὕτη μετέβαλε τρίχα λευκήν, καὶ ἀπὸ τοῦ ὑγιοῦς τῆς σαρκὸς τῆς ζώσης ἐν τῇ οὐλῇ,
11 λέπρα παλαιουμένη ἐστὶν ἐν τῷ δέρματι τοῦ χρωτός, καὶ μιανεῖ αὐτὸν ὁ ἱερεὺς καὶ ἀφοριεῖ αὐτόν, ὅτι ἀκάθαρτός ἐστιν.
12 Ἐὰν δὲ ἀνθοῦσα ἐξανθήσῃ ἡ λέπρα ἐν τῷ δέρματι, καὶ καλύψῃ ἡ λέπρα πᾶν τὸ δέρμα τῆς ἁφῆς ἀπὸ κεφαλῆς ἕως ποδῶν, καθ' ὅλην τὴν ὅρασιν τοῦ ἱερέως.
13 Καὶ ὄψεται ὁ ἱερεὺς καὶ ἰδοὺ ἐκάλυψεν ἡ λέπρα πᾶν τὸ δέρμα τοῦ χρωτός, καὶ καθαριεῖ αὐτὸν ὁ ἱερεὺς τὴν ἀφήν, ὅτι πᾶν μετέβαλε λευκόν, καθαρὸν ἐστι.
14 Καὶ ᾗ ἂν ἡμέρᾳ ὀφθῇ ἐν αὐτῷ χρὼς ζῶν, μιανθήσεται,
15 καὶ ὄψεται ὁ ἱερεὺς τὸν χρῶτα τὸν ὑγιῆ, καὶ μιανεῖ αὐτὸν ὁ χρὼς ὁ ὑγιής, ὅτι ἀκάθαρτός ἐστι· λέπρα ἐστί,
16 ἐὰν δὲ ἀποκαταστῇ ὁ χρὼς ὁ ὑγιής, καὶ μεταβάλῃ λευκή, καὶ ἐλεύσεται πρὸς τὸν ἱερέα,
17 καὶ ὄψεται ὁ ἱερεύς, καὶ ἰδοὺ μετέβαλεν ἡ ἀφὴ εἰς τὸ λευκόν, καὶ καθαριεῖ ὁ ἱερεὺς τὴν ἀφήν· καθαρός ἐστι.
18 Καὶ σὰρξ ἐὰν γένηται ἐν τῷ δέρματι αὐτοῦ ἕλκος καὶ ὑγιασθῇ,
19 καὶ γένηται ἐν τῷ τόπῳ τοῦ ἕλκους οὐλὴ λευκή, ἢ τηλαυγὴς λευκαίνουσα, ἢ πυρρίζουσα, καὶ ὀφθήσεται τῷ ἱερεῖ,
20 καὶ ὄψεται ὁ ἱερεύς, καὶ ἰδοὺ ἡ ὄψις ταπεινότερα τοῦ δέρματος, καὶ ἡ θρὶξ αὐτῆς μετέβαλεν εἰς λευκήν, καὶ μιανεῖ αὐτὸν ὁ ἱερεύς, ὅτι λέπρα ἐστίν, ἐν τῷ ἕλκει ἐξήνθησεν.
21 Ἐὰν δὲ ἴδῃ ὁ ἱερεύς, καὶ ἰδοὺ οὐκ ἔστιν ἐν αὐτῷ θρὶξ λευκή, καὶ ταπεινὸν μὴ ᾖ ἀπὸ τοῦ δέρματος τοῦ χρωτός, καὶ αὐτὴ ᾖ ἀμαυρά, καὶ ἀφοριεῖ αὐτὸν ὁ ἱερεὺς ἑπτὰ ἡμέρας.
22 Ἐὰν δὲ διαχύσει διαχέηται ἐν τῷ δέρματι, καὶ μιανεῖ αὐτὸν ὁ ἱερεύς, ἀφὴ λέπρας ἐστίν, ἐν τῷ ἕλκει ἐξήνθησεν.
23 Ἐὰν δὲ κατὰ χώραν μείνῃ τὸ τηλαύγημα καὶ μὴ διαχέηται, οὐλὴ τοῦ ἕλκους ἐστί, καὶ καθαριεῖ αὐτὸν ὁ ἱερεύς.
24 Καὶ σὰρξ ἐὰν γένηται ἐν τῷ δέρματι αὐτοῦ κατάκαυμα πυρός, καὶ γένηται ἐν τῷ δέρματι αὐτοῦ τὸ ὑγιασθέν του κατακαύματος αὐγάζον τηλαυγὲς λευκόν, ὑποπυρρίζον ἢ ἔκλευκον,
25 καὶ ὄψεται αὐτὸν ὁ ἱερεύς, καὶ τοῦ μετέβαλε θρὶξ λευκὴ εἰς τὸ αὐγάζον, καὶ ἡ ὄψις αὐτοῦ ταπεινὴ ἀπὸ τοῦ δέρματος, λέπρα ἐστιν, ἐν τῷ κατακαύματι ἐξήνθησε· καὶ μιανεῖ αὐτὸν ὁ ἱερεύς, ἀφὴ λέπρας ἐστίν.
26 Ἐὰν δὲ ἴδῃ ὁ ἱερεύς, καὶ ἰδοὺ οὐκ ἔστιν ἐν τῷ αὐγάζοντι θρὶξ λευκή, καὶ ταπεινὸν μὴ ᾖ ἀπὸ τοῦ δέρματος, αὐτὸ δὲ ἀμαυρόν, καὶ ἀφοριεῖ αὐτὸν ὁ ἱερεὺς ἑπτὰ ἡμέρας.
27 Καὶ ὄψεται αὐτὸν ὁ ἱερεὺς τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ· ἐὰν δὲ διαχύσει διαχέηται ἐν τῷ δέρματι, καὶ μιανεῖ αὐτὸν ὁ ἱερεύς· ἀφὴ λέπρας ἐστίν, ἐν τῷ ἕλκει ἐξήνθησεν.
28 Ἐὰν δὲ κατὰ χώραν μείνῃ τὸ αὐγάζον, καὶ μὴ διαχυθῇ ἐν τῷ δέρματι, αὐτὴ δὲ ἀμαυρὰ ᾖ, οὐλὴ τοῦ κατακαύματός ἐστι, καὶ καθαριεῖ αὐτὸν ὁ ἱερεύς· ὁ γὰρ χαρακτὴρ τοῦ κατακαύματος ἐστι.
29 Καὶ ἀνδρὶ ἢ γυναικὶ ἐὰν γένηται ἐν αὐτοῖς ἀφὴ λέπρας ἐν τῇ κεφαλῇ ἢ ἐν τῷ πώγωνι,
30 καὶ ὄψεται ὁ ἱερεὺς τὴν ἀφήν, καὶ ἰδοὺ ἡ ὄψις αὐτῆς ἐγκοιλοτέρα τοῦ δέρματος, ἐν αὐτῇ δὲ θρὶξ ξανθίζουσα λεπτή, καὶ μιανεῖ αὐτὸν ὁ ἱερεύς· θραῦσμά ἐστι, λέπρα τῆς κεφαλῆς ἢ λέπρα τοῦ πώγωνός ἐστι.
31 Καὶ ἐὰν ἴδῃ ὁ ἱερεὺς τὴν ἀφὴν τοῦ θραύσματος, καὶ ἰδοὺ οὐχ ἡ ὄψις ἐγκοιλοτέρα του δέρματος, καὶ θρὶξ ξανθίζουσα οὐκ ἐστιν ἐν αὐτῇ, καὶ ἀφοριεῖ ὁ ἱερεὺς τὴν ἀφὴν τοῦ θραύσματος ἑπτὰ ἡμέρας.
32 Καὶ ὄψεται ὁ ἱερεὺς τὴν ἀφὴν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ, καὶ ἰδοὺ οὐ διεχύθη τὸ θραῦσμα, καὶ θρὶξ ξανθίζουσα οὐκ ἔστιν ἐν αὐτῇ, καὶ ἡ ὄψις τοῦ θραύσματος οὐκ ἔστι κοίλη ἀπὸ τοῦ δέρματος.
33 Καὶ ξυρηθήσεται τὸ δέρμα, τὸ δὲ θραῦσμα οὐ ξυρηθήσεται, καὶ ἀφοριεῖ ὁ ἱερεὺς τὸ θραῦσμα ἑπτὰ ἡμέρας τὸ δεύτερον.
34 Καὶ ὄψεται ὁ ἱερεὺς τὸ θραῦσμα τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ, καὶ ἰδοὺ οὐ διεχύθη τὸ θραῦσμα ἐν τῷ δέρματι μετὰ τὸ ξυρηθῆναι αὐτόν, καὶ ἡ ὄψις τοῦ θραύσματος οὐκ ἔστι κοίλη ἀπὸ τοῦ δέρματος, καὶ καθαριεῖ αὐτὴν ὁ ἱερεύς, καὶ πλυνάμενος τὰ ἱμάτια καθαρὸς ἔσται.
35 Ἐὰν δὲ διαχύσει διαχέηται τὸ θραῦσμα ἐν τῷ δέρματι μετὰ τὸ καθαρισθῆναι αὐτόν,
36 καὶ ὄψεται ὁ ἱερεύς, καὶ ἰδοὺ διακέχυται τὸ θραῦσμα ἐν τῷ δέρματι, οὐκ ἐπισκέψεται ὁ ἱερεὺς περὶ τῆς τριχὸς τῆς ξανθῆς, ὅτι ἀκάθαρτος ἐστιν.
37 Ἐὰν δὲ ἐνώπιον μείνῃ ἐπὶ χώρας τὸ θραῦσμα, καὶ θρὶξ μέλαινα ἀνατείλῃ ἐν αὐτῷ, ὑγίακε τὸ θραῦσμα· καθαρός ἔστι, καὶ καθαριεῖ αὐτὸν ὁ ἱερεύς.
38 Καὶ ἀνδρὶ ἢ γυναικί, ἐὰν γένηται ἐν δέρματι τῆς σαρκὸς αὐτοῦ αὐγάσματα αὐγάζοντα λευκανθίζοντα,
39 καὶ ὄψεται ὁ ἱερεύς, καὶ ἰδοὺ ἐν δέρματι τῆς σαρκὸς αὐτοῦ αὐγάσματα αὐγάζοντα λευκανθίζοντα, ἀλφός ἐστιν ἐξανθεῖ ἐν τῷ δέρματι τῆς σαρκὸς αὐτοῦ, καθαρὸς ἐστι.
40 Ἐὰν δέ τινι μαδήσῃ ἡ κεφαλὴ αὐτοῦ, φαλακρὸς ἐστι, καθαρός ἐστιν.
41 Ἐὰν δὲ κατὰ πρόσωπον μαδήσῃ ἡ κεφαλὴ αὐτοῦ, ἀναφάλαντός ἐστι, καθαρός ἐστιν.
42 Ἐὰν δὲ γένηται ἐν τῷ φαλακρώματι αὐτοῦ ἢ ἐν τῷ ἀναφαλαντώματι αὐτοῦ ἀφὴ λευκὴ ἢ πυρρίζουσα, λέπρα ἐστὶν ἐν τῷ φαλακρώματι αὐτοῦ, ἢ ἐν τῷ ἀναφαλαντώματι αὐτοῦ.
43 Καὶ ὄψεται αὐτὸν ὁ ἱερεύς, καὶ ἰδοὺ ἡ ὄψις τῆς ἁφῆς λευκὴ ἢ πυρρίζουσα ἐν τῷ φαλακρώματι αὐτοῦ ἢ ἐν τῷ φαλαντώματι αὐτοῦ, ὡς εἶδος λέπρας ἐν δέρματι τῆς σαρκὸς αὐτοῦ,
44 ἄνθρωπος λεπρὸς ἐστι· μιάνσει μιανεῖ αὐτὸν ὁ ἱερεύς, ἐν τῇ κεφαλῇ αὐτοῦ ἡ ἀφὴ αὐτοῦ.
45 Καὶ ὁ λεπρὸς ἐν ᾧ ἐστιν ἡ ἀφή, τὰ ἱμάτια αὐτοῦ ἔστω παραλελυμένα καὶ ἡ κεφαλὴ αὐτοῦ ἀκάλυπτος, καὶ περὶ τὸ στόμα αὐτοῦ περιβαλέσθω, καὶ ἀκάθαρτος κεκλήσεται·
46 πάσας τὰς ἡμέρας, ὅσας ἐὰν ᾖ ἐπ' αὐτὸν ἡ ἀφή, ἀκάθαρτος ὢν ἀκάθαρτος ἔσται, κεχωρισμένος καθήσεται, ἔξω τῆς παρεμβολῆς αὐτοῦ ἔσται ἡ διατριβή.
47 Καὶ ἱματίῳ ἐὰν γένηται ἀφὴ ἐν αὐτῷ λέπρας ἐν ἱματίῳ ἐρέῳ, ἢ ἐν ἱματίῳ στυππυίνῳ,
48 ἢ ἐν στήμονι, ἢ ἐν κρόκῃ, ἢ ἐν τοῖς λινοῖς, ἢ ἐν τοῖς ἐρέοις, ἢ ἐν δέρματι, ἢ ἐν παντὶ ἐργασίμῳ δέρματι,
49 καὶ γένηται ἡ ἀφὴ χλωρίζουσα ἢ πυρρίζουσα ἐν τῷ δέρματι, ἢ ἐν τῷ ἱματίῳ, ἢ ἐν τῷ στήμονι, ἢ ἐν τῇ κρόκῃ, ἢ ἐν παντὶ σκεύει ἐργασίμῳ δέρματος, ἀφὴ λέπρας ἐστί, καὶ δείξει τῷ ἱερεῖ.
50 Καὶ ὄψεται ὁ ἱερεὺς τὴν ἀφήν, καὶ ἀφοριεῖ ὁ ἱερεὺς τὴν ἀφὴν ἑπτὰ ἡμέρας.
51 Καὶ ὄψεται ὁ ἱερεὺς τὴν ἀφὴν ἐν τῇ ἡμέρα τῇ ἑβδόμῃ· ἐὰν δὲ διαχέηται ἡ ἀφὴ ἐν τῷ ἱματίῳ, ἢ ἐν τῷ στήμονι, ἢ ἐν τῇ κρόκῃ, ἢ ἐν τῷ δέρματι, κατὰ πάντα ὅσα ἐὰν ποιηθῇ δέρματα ἐν τῇ ἐργασίᾳ, λέπρα ἔμμονός ἐστιν ἡ ἀφή, ἀκάθαρτός ἐστι.
52 Κατακαύσει τὸ ἱμάτιον, ἢ τὸν στήμονα, ἢ τὴν κρόκην ἐν τοῖς ἱερέοις, ἢ ἐν τοῖς λινοῖς, ἢ ἐν παντὶ σκεύει δερματίνῳ, ἐν ᾧ ἂν ᾖ ἐν αὐτῷ ἡ ἀφή, ὅτι λέπρα ἔμμονος ἐστιν, ἐν πυρὶ κατακαυθήσεται.
53 Ἐὰν δὲ ἴδῃ ὁ ἱερεύς, καὶ μὴ διαχέηται ἡ ἀφὴ ἐν τῷ ἱματίῳ, ἢ ἐν τῷ στήμονι, ἢ ἐν τῇ κρόκῃ, ἢ ἐν παντὶ σκεύει δερματίνῳ,
54 καὶ συντάξει ὁ ἱερεύς, καὶ πλυνεῖ ἐφ' οὗ ἐὰν ᾖ ἐπ' αὐτοῦ ἡ ἀφή, καὶ ἀφοριεῖ ὁ ἱερεὺς τὴν ἀφὴν ἑπτὰ ἡμέρας τὸ δεύτερον·
55 καὶ ὄψεται ὁ ἱερεὺς μετὰ τὸ πλυθῆναι αὐτὸ τὴν ἀφήν, καὶ ἥδε οὐ μὴ μετέβαλεν ἡ ἁφὴ τὴν ὄψιν, καὶ ἡ ἁφὴ οὐ διαχεῖται, ἀκάθαρτόν ἐστιν, ἐν πυρὶ κατακαυθήσεται· ἐστήρικται ἐν τῷ ἱματίῳ, ἢ ἐν στήμονι, ἢ ἐν τῇ κρόκῃ.
56 Καὶ ἐὰν ἴδῃ ὁ ἱερεύς, καὶ ἀμαυρὰ ἡ ἁφὴ μετὰ τὸ πλυθῆναι αὐτό, ἀπορρήξει αὐτὸ ἀπὸ τοῦ ἱματίου, ἢ ἀπὸ τοῦ στήμονος, ἢ ἀπὸ τῆς κρόκης, ἢ ἀπὸ τοῦ δέρματος.
57 Ἐὰν δὲ ὀφθῇ ἔτι ἐν τῷ ἱματίῳ, ἢ ἐν τῷ στήμονι, ἢ ἐν τῇ κρόκῃ, ἢ ἐν παντὶ σκεύει δερματίνῳ, λέπρα ἐξανθοῦσά ἐστιν· ἐν πυρὶ κοιτακαυθήσεται ἐν ᾧ ἐστιν ἡ ἁφή.
58 Καὶ τὸ ἱμάτιον, ἢ ὁ στήμων, ἢ ἡ κρόκη, ἢ πᾶν σκεῦος δερμάτινον, ὃ πλυθήσεται, καὶ ἀποστήσεται ἀπ' αὐτοῦ ἡ ἁφή, καὶ πλυθήσεται τὸ δεύτερον, καὶ καθαρὸν ἔσται.
59 Οὗτος ὁ νόμος ἁφῆς λέπρας ἱματίου ἐρέου, ἢ στυππυίνου, ἢ στήμονος, ἢ κρόκης, ἢ παντὸς σκεύους δερματίνου, εἰς τὸ καθαρίσαι αὐτό, ἢ μιᾶναι αὐτό.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

Κύριος ὁμίλησε πρὸς τὸν Μωϋσῆν καὶ Ἀαρὼν καὶ εἶπεν·
2 <ἐὰν εἰς τὸ δέρμα τοῦ σώματος ἑνὸς ἀνθρώπου παρουσιασθῇ πληγὴ ἐμφανή, στίλβουσα, ὥστε νὰ φαίνεται ὅτι πρόκειται περὶ προσβολῆς λέπρας, θὰ ὁδηγηθῇ αὐτὸς πρὸς τὸν Ἀαρὼν τὸν ἀρχιερέα ἢ εἰς ἕνα ἀπὸ τοὺς υἱούς του τοὺς ἱερεῖς.
3 Ὁ ἱερεὺς θὰ παρατηρήσῃ καὶ θὰ ἐξετάσῃ τὴν πληγὴν αὐτὴν τοῦ δέρματος, καὶ ἐὰν αἱ τρίχες εἰς τὸ σημεῖον τῆς πληγῆς εἶναι λευκαὶ καὶ τὸ προσβληθὲν μέρος εἶναι χαμηλότερον ἀπὸ τὸ ἄλλο δέρμα, τότε ἡ πληγὴ αὐτὴ εἶναι πληγὴ λέπρας. Ἀφοῦ δὲ ὁ ἱερεὺς ἴδῃ αὐτά, θὰ χαρακτηρίσῃ καὶ θὰ κηρύξῃ αὐτὸν ἀκάθαρτον.
4 Ἐὰν ὅμως ἡ στίλβουσα πληγὴ τοῦ δέρματος δὲν εἶναι χαμηλοτέρα ἀπὸ τὴν ἐπιφάνειαν τοῦ ἄλλου δέρματος, οὔτε ἔχουν μεταβληθῆ αἱ τρίχες αὐτοῦ εἰς λευκάς, ἀλλὰ παραμένουν μαῦραι, ὁ ἱερεὺς θὰ χωρίσῃ αὐτὸν ὡς ἀκάθαρτον ἐπὶ ἑπτὰ ἡμέρας.
5 Θὰ ἐξετάσῃ ὅμως ὁ ἱερεὺς τὴν πληγὴν πάλιν κατὰ τὴν ἑβδόμην ἡμέραν καὶ ἐὰν αὐτὴ παραμένῃ, ὅπως καὶ πρὶν καὶ δὲν ἐξηπλώθη ἐπὶ πλέον ἐπὶ τοῦ δέρματος, θὰ χωρίσῃ αὐτὸν διὰ δευτέραν φορὰν ἐπὶ ἄλλας ἑπτὰ ἡμέρας.
6 Πάλιν δὲ ὁ ἱερεὺς κατὰ τὴν ἑβδόμην ἡμέραν θὰ ἴδῃ αὐτὸν διὰ δευτέραν φορὰν καὶ ἐὰν ἡ πληγὴ εἶναι θαμβὴ καὶ ὄχι στίλβουσα, καὶ δὲν ἔχῃ ἀπλωθῆ περισσότερον ἐπὶ τοῦ δέρματος, ὁ ἱερεὺς θὰ κηρύξῃ αὐτὸν καθαρόν, διότι τὰ σημεῖα πείθουν ὅτι δὲν πρόκειται περὶ λέπρας. Αὐτὸς δὲ ἀφοῦ πλύνῃ τὰ ἱμάτιά του, θὰ εἶναι καθαρός.
7 ᾿Εὰν ὅμως κατόπιν αὐτῶν ἡ πληγὴ μεταδοθῇ εἰς τὸ ἄλλο δέρμα, θὰ παρουσιασθῇ καὶ πάλιν αὐτὸς εἰς τὸν ἱερέα.
8 Ὁ ἱερεὺς θὰ τὸν ἐξετάσῃ καὶ ἐὰν ἴδῃ ὅτι ἡ πληγὴ ἐξηπλώθη εἰς τὸ ἄλλο δέρμα, θὰ τὸν κηρύξῃ ἀκάθαρτον, διότι πρόκειται πλέον περὶ λέπρας.
9 Ἐὰν λοιπὸν παρουσιασθῇ εἰς κάποιον ἄνθρωπον πληγὴ λέπρας, θὰ ἔλθῃ αὐτὸς πρὸς τὸν ἱερέα·
10 ὁ ἱερεὺς θὰ τὸν ἐξετάσῃ μετὰ προσοχῆς καὶ ἐὰν ἴδῃ ὅτι ἡ εἰς τὸ δέρμα πληγὴ εἶναι λευκή, ἔχῃ δὲ μεταβάλει τὰς τρίχας εἰς λευκὰς καὶ ὑπάρχουν σημεῖα τινὰ ὑγιοῦς σαρκὸς ἐν τῇ πληγῇ,
11 τότε ἡ λέπρα εἶναι παλαιὰ εἰς τὸ δέρμα του. Ὁ δὲ ἱερεὺς θὰ κηρύξῃ αὐτὸν ἀκάθαρτον καὶ θὰ τὸν χωρίσῃ μακρὰν ἀπὸ τὸν λαόν, διότι εἶναι ἀκάθαρτος.
12 Ἐὰν ἡ λέπρα, προοδεύουσα συνεχῶς, καλύψῃ ὅλον τὸ δέρμα ἀπὸ κεφαλῆς μέχρι ποδῶν,
13 ἴδῃ δὲ αὐτὸν ὁ ἱερεὺς καὶ διαπιστώσῃ ὅτι ἡ λέπρα ἐκάλυψεν ὅλον αὐτοῦ τὸ δέρμα, θὰ κηρύξῃ ὁ ἱερεὺς καθαρὰν τὴν ἀσθένειαν καὶ αὐτὸν καθαρὸν διότι ὅλον του τὸ σῶμα ἔγινε λευκόν (ἄρα δὲν πρόκειται περὶ λέπρας ἀλλὰ περὶ λευκοπλασίας).
14 Κατὰ τὴν ἡμέραν ὅμως, κατὰ τὴν ὁποίαν θὰ φανῇ εἰς τὸ λευκὸν αὐτοῦ δέρμα σὰρξ ὑγιὴς μὲ τὸ προηγούμενον φυσικὸν αὐτῆς χρῶμα, ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς θὰ εἶναι ἀκάθαρτος.
15 Ὁ ἱερεὺς θὰ ἴδῃ τὰ ὑγιᾶ μέρη τοῦ δέρματος ἐν ἀντιπαραβολῇ πρὸς τὰ ἀσθενῆ καὶ θὰ κηρύξῃ αὐτὸν ἀκάθαρτον, διότι πρόκειται περὶ λέπρας.
16 Ἐὰν ἕως μεταβληθῇ καὶ πάλιν τὸ ὑγιὲς μέρος τοῦ δέρματος καὶ γίνῃ πάλιν λευκόν, ὁ ἀσθενὴς θὰ μεταβῇ πρὸς τὸν ἱερέα·
17 θὰ τὸν ἐξετάσῃ ὁ ἱερεὺς καὶ ἐὰν ἴδῃ ὅτι ἡ νόσος ἔγινε λευκή, θὰ κηρύξῃ αὐτὴν καθαρὰν καὶ ὁ ἀσθενὴς θὰ εἶναι καθαρός.
18 Ἐὰν δὲ δημιουργηθῇ ἕλκος εἰς τὸ δέρμα ἑνὸς ἀνθρώπου, τὸ ὁποῖον ἕλκος ἐθεραπεύθη,
19 ἀλλὰ εἰς τὴν περιοχὴν τοῦ ἕλκους αὐτοῦ παρουσιασθῇ πληγὴ λευκὴ ἢ στίλβουσα ἢ ξανθή, ὁ ἀσθενὴς θὰ παρουσιασθῇ εἰς τὸν ἱερέα.
20 Ὁ ἱερεὺς θὰ τὸν ἐξετάσῃ καὶ ἐὰν ἴδῃ ὅτι ἡ ἐπιφάνεια τῆς πληγῆς εἶναι χαμηλοτέρα ἀπὸ τὸ ἄλλο δέρμα καὶ ὅτι αἱ ἐκεῖ τρίχες μετεβλήθησαν εἰς λευκάς, θὰ κηρύξῃ αὐτὸν ὁ ἱερεὺς λεπρόν, διότι πρόκειται περὶ λέπρας, ἡ ὁποία ἐφύτρωσεν εἰς τὸ ἕλκος.
21 Ἐὰν ὅμως ὁ ἱερεὺς ἴδῃ ὅτι δὲν ὑπάρχει εἰς τὴν περιοχὴν τοῦ ἕλκους λευκὴ τρίχα, ἀλλὰ ἀμαυρά, ὅπως καὶ προηγουμένως, τὸ δὲ προσβληθὲν μέρος δὲν εἶναι χαμηλότερον τοῦ ἄλλου δέρματος, θὰ χωρίσῃ αὐτὸν ὁ ἱερεὺς ἐπὶ ἑπτὰ ἡμέρας.
22 Ἐὰν δὲ διαχυθῇ καὶ μεταδοθῇ καὶ εἰς ἄλλα μέρη τοῦ δέρματος ἡ πληγὴ αὐτή, θὰ κηρύξῃ ὁ ἱερεὺς αὐτὸν ἀκάθαρτον, διότι πρόκειται πλέον περὶ λέπρας, ἡ ὁποία ἐβγῆκεν ἀπὸ τὸ ἕλκος.
23 Ἐὰν ὅμως ἡ γυαλίζουσα αὐτὴ πληγὴ μείνῃ στάσιμος καὶ δὲν μεταδοθῇ, εἶναι πληγὴ ἕλκους. Ὁ ἱερεὺς θὰ κηρύξῃ τὸν ἀσθενῆ καθαρόν.
24 Ἐὰν εἰς τὸ δέρμα κάποιου ἀνθρώπου γίνῃ ἔγκαυμα ἀπὸ πῦρ, θεραπευθῇ δὲ τὸ ἔγκαυμα, μείνῃ ὅμως εἰς τὸ θεραπευθὲν μέρος ἐμφανὲς γυαλιστερὸν λευκὸν σημεῖον, ὑπέρυθρον ἢ ὁλόλευκον,
25 θὰ τὸν ἴδῃ ὁ ἱερεὺς καὶ ἐὰν διαπιστώσῃ ὅτι εἰς τὸ γυαλιστερὸν αὐτὸ σημεῖον αἱ τρίχες μετεβλήθησαν εἰς λευκὰς καὶ ἡ ἐπιφάνεια αὐτοῦ εἶναι χαμηλοτέρα ἀπὸ τὴν τοῦ δέρματος, πρόκειται περὶ λέπρας, ἡ ὁποία ἐφύτρωσεν ἀπὸ τὸ ἔγκαυμα. Ὁ ἱερεὺς θὰ κηρύξῃ τὸν ἀσθενῆ ἀκάθαρτον, διότι ἡ ἀσθένειά του εἶναι λέπρα.
26 Ἐὰν ὅμως ὁ ἱερεὺς ἴδῃ ὅτι εἰς τὸ ἀσθενοῦν μέρος δὲν ὑπάρχει λευκὴ τρίχα, ὅτι τοῦτο δὲν εἶναι χαμηλότερον ἀπὸ τὸ ἄλλο δέρμα, ὅτι τὸ χρῶμα του εἶναι θαμβόν, ὁ ἱερεὺς θὰ τὸν χωρίσῃ ἐπὶ ἑπτὰ ἡμέρας.
27 Κατὰ τὴν ἐβδόμην ἡμέραν θὰ τὸν ἐξετάσῃ καὶ πάλιν καὶ ἐὰν ἴδῃ ὅτι ἡ πληγὴ ἐξηπλώθη καὶ εἰς τὸ ἄλλο δέρμα, θὰ κηρύξῃ αὐτὸν ἀκάθαρτον, διότι πρόκειται περὶ λέπρας, ἡ ὁποία ἀνεφάνη εἰς τὸ ἕλκος.
28 Ἐὰν ἡ ἀναφανεῖσα πληγὴ μείνῃ εἰς τὸ σημεῖον, ποὺ ὑπῆρχε, καὶ δὲν ἀπλωθῇ εἰς τὸ ἄλλο δέρμα, ἔχει δὲ χρῶμα θαμβόν, ἡ πληγὴ αὐτὴ εἶναι ἀπὸ τὸ ἔγκαυμα, καὶ θὰ κηρύξῃ αὐτὸν ὁ ἱερεὺς καθαρόν, διότι ἡ πληγὴ ἔχει τὸ χαρακτηριστικὸν γνώρισμα τοῦ ἐγκαύματος μόνον.
29 Ἐὰν εἰς τὴν κεφαλὴν ἢ εἰς τοῦ πώγωνα ἀνδρὸς ἢ γυναικὸς παρουσιασθῇ πληγῇ λέπρας,
30 ὁ ἱερεὺς θὰ ἐξετάσῃ αὐτήν. Καὶ ἐὰν ἡ ἐπιφάνεια αὐτῆς εἰνα χαμηλοτέρα ἀπὸ τὴν τοῦ ἄλλου δέρματος καὶ αἱ ἐντὸς αὐτῆς τρίχες   εἶναι   ξανθαὶ καὶ λεπταί, θὰ κηρύξῃ τὸν ἄνθρωπον αὐτὸν ὁ ἱερεὺς ἀκάθαρτον, διότι πρόκειται περὶ προσβολῆς λέπρας τῆς κεφαλῆς ἢ λέπρας τοῦ πώγωνος.
31 Ἐὰν ὁ ἱερεὺς ἐξετάσῃ τὴν προσβολὴν καὶ ἵδῃ ὅτι ἡ ἐκεῖ ἐπιφάνεια τοῦ δέρματος δὲν εἶναι χαμηλοτέρα καὶ τρίχα ξανθὴ δὲν ὑπάρχει εἰς αὐτήν, θὰ ξεχωρίσῃ ὁ ἱερεὺς τὸν ἔχοντα τὴν προσβολὴν αὐτὴν ἐπὶ ἑπτὰ ἡμέρας.
32 Τὴν ἑβδόμην ἡμέραν θὰ ἐξετάσῃ καὶ πάλιν ὁ ἱερεὺς τὴν πληγὴν καὶ ἐὰν ἵδῃ ὅτι ἡ πληγὴ δὲν ἐξηπλώθη καὶ ὅτι δὲν ὑπάρχει ἐκεῖ τρίχα χρώματος ξανθοῦ, ἡ δὲ ἐπιφάνεια τοῦ ἀσθενοῦντος δέρματος δὲν εἶναι χαμηλοτέρα ἀπὸ τὴν τοῦ ἄλλου δέρματος,
33 θὰ δώσῃ ἐντολὴν ὁ ἱερεὺς νὰ ξυρισθῇ τὸ ὑγιὲς δέρμα, τὸ δὲ προσβεβλημένον νὰ μείνῃ ἀξύριστον. Καὶ πάλιν θὰ ἀπομονώσῃ ὁ ἱερεὺς τὸν ἀσθενῆ ἐπὶ ἄλλας ἑπτὰ ἡμέρας.
34 Ὁ ἱερεὺς θὰ ἐξετάσῃ τὴν πληγὴν κατὰ τὴν ἑβδόμην ἡμέραν καὶ ἐὰν ἴδῃ ὅτι ἡ βλάβη δὲν ἡπλώθη εἰς τὸ ἄλλο δέρμα μετὰ τὸ ξύρισμα, ποὺ εἶχε γίνει εἰς αὐτό, ἡ δὲ ἐπιφάνεια τῆς πληγῆς δὲν εἶναι χαμηλοτέρα ἀπὸ τὴν τοῦ ἄλλου δέρματος, θὰ κηρύξῃ αὐτὴν ὁ ἱερεὺς καθαράν, καὶ ὁ ἀσθενής, ἀφοῦ πλύνῃ τὰ ἱμάτιά του, θὰ εἶναι καθαρός.
35 Ἐὰν ὅμως ἡ πληγῇ μετὰ τὴν ἀνακήρυξιν αὐτοῦ ὡς καθαροῦ ἀρχίσῃ νὰ ἐπεκτείνεται καὶ εἰς τὸ ἄλλο δέρμα,
36 θὰ ἵδῃ ὁ ἱερεὺς ὅτι ἔχει ἀπλωθῆ ἡ βλάβη εἰς τὸ δέρμα καὶ δὲν θὰ ἐξετάσῃ πλέον ἄν ἡ τρίχα εἶναι ξανθή, διότι ὁ ἀσθενὴς εἶναι πλέον λεπρός, ἀκάθαρτος.
37 Ἐὰν ὅμως ἡ πληγὴ μείνῃ ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ σημείου, φυτρώσουν δὲ ἐντὸς τῆς περιοχῆς της μαῦρες τρίχες, ἡ ἀσθένεια ἔχει θεραπευθῆ, ὁ ἀσθενὴς εἶναι καθαρὸς ἀπὸ τῆς λέπρας καὶ ὁ ἱερεὺς θὰ τὸν κηρύξῃ καθαρόν.
38 Ἐὰν εἰς τὸ δέρμα ἀνδρὸς ἢ γυναικὸς παρουσιασθοῦν φανερὰ νοσηρὰ συμπτώματα στίλβοντα ὑπόλευκα,
39 θὰ ἐξετάσῃ αὐτὸν ὁ ἱερεὺς καὶ ἐὰν ἴδῃ τὰ στίλβοντα καὶ λεακάζοντα αὐτὰ συμπτώματα, ὁ ἀσθενὴς εἶναι ὑπόλευκος, ἔχει εἰς τὸ δέρμα του λευκὴν μὴ μεταδοτικὴν λέπραν. Ὁ ἀσθενὴς αὐτὸς εἶναι καθαρός.
40 Ἐὰν κανενὸς μαδήσῃ ἡ κεφαλή, αὐτὸς εἶναι φαλακρὸς καὶ ὄχι λεπρός. Εἶναι καθαρός.
41 Ἐὰν εἰς τὸ ἄνω μέρος τοῦ προσώπου ἐπὶ τῆς κεφαλῆς πέσουν αἱ τρίχες, αὐτὸς εἶναι φαλακρὸς εἰς τὸ σημεῖον ἐκεῖνο. Εἶναι καθαρός.
42 Ἐὰν ὅμως εἰς τὸ φαλάκρωμα τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ ἢ τοῦ προσώπου παρουσιασθῇ λευκὴ πληγὴ ἢ ὑπέρυθρος, εἶναι λέπρα εἰς τὸ φαλάκρωμα τοῦ κρανίου του ἤ, τοῦ προσώπου του.
43 Ὁ ἱερεὺς θὰ ἐξετάσῃ αὐτὸν καὶ ἐὰν ἡ ἐμψάνισις τῆς πληγῆς εἶναι λευκὴ ἢ ὑπέρυθρος εἰς τὴν φαλάκραν τοῦ κρανίου ἢ τοῦ προσώπου, ὡσὰν εἶδος λέπρας εἰς τὸ δέρμα του,
44 ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς εἶναι λεπρός. Ὁ ἱερεὺς θὰ τὸν κηρύξῃ ἀκάθαρτον, διότι ἡ λέπρα εὑρίσκεται εἰς τὴν κεφαλήν του.
45 Κάθε λεπρός, ὁ ὁποῖος ἔχει τὰ συμπτώματα τῆς λέπρας, θὰ φορῇ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ σχισμένα, θὰ ἔχῃ τὴν κεφαλὴν ἀκάλυπτον μὲ λυμένην τὴν κόμην, τὸ στόμα σκεπασμένον, διὰ νὰ ἀναγνωρίζεται καὶ νὰ λέγεται <ἀκάθαρτος>.
46 Καθ' ὅλον τὸ διάστημα, κατὰ τὸ ὁποῖον, καθ' ὃ λεπρός, θὰ εἶναι ἀκάθαρτος, θὰ μένῃ ἀπομονωμένος καὶ θὰ ζῇ ἔξω ἀπὸ τὴν κατασκήνωσιν.
47 Ἐὰν πληγὴ λέπρας παρατηρηθῇ εἰς ἔνδυμα μάλλινον ἢ λινόν,
48 εἰς τὸ στημόνι ἢ τὸ ὑφάδι, εἰς λινὰ ἢ μάλλινα, εἰς δέρμα ἀκατέργαστον ἢ κατειργασμένον χρησιμοποιούμενον ὡς ἔνδυμα
49 καὶ ἡ προσβολὴ εἶναι κιτρίνη ἢ ὑπέρυθρος εἰς τὸ δέρμα ἢ εἰς τὸ ἱμάτιον ἢ εἰς τὸ στημόνι ἢ εἰς τὸ ὑφάδι ἢ εἰς κάθε εἶδος κατειργασμένου δέρματος, εἶναι προσβολὴ λέπρας καὶ ὁ κάτοχος τοῦ ἐνδύματος θὰ δείξῃ αὐτὸ εἰς τὸν ἱερέα.
50 Ὁ ἱερεὺς θὰ ἴδῃ τὰ συμπτώματα αὐτὰ καὶ θὰ ἀπομονώσῃ τὸ ἔνδυμα αὐτὸ ἐπὶ ἑπτὰ ἡμέρας.
51 Κατὰ τὴν ἑβδόμην ἡμέραν θὰ ἴδῃ πάλιν ὁ ἱερεὺς αὐτὸ τὸ σύμπτωμα. Ἐὰν ἡ προσβολὴ ἔχῃ ἐξαπλωθῆ εἰς τὸ ὑμάτιον ἢ εἰς τὸ στημόνι ἢ εἰς τὸ ὑφάδι ἢ εἰς τὸ ἀκατέργαστον δέρμα ἢ εἰς κάθε τι ποὺ ἔχει κατασκευασθῇ μὲ κατειργασμένον δέρμα, ἢ προσβολὴ αὐτὴ εἶναι μόνιμος λέπρα, καὶ τὸ ἔνδυμα εἶναι ἀκάθαρτον.
52 Αὐτὸ δὲ τὸ ἔνδυμα, τὸ στημόνι ἢ τὸ ὑφάδι, ἀπὸ τὸ ὁποῖον ἔχει ὑφανθῇ τὸ μάλλινον ἢ τὰ λινόν, καὶ κάθε δερμάτινον εἶδος ἐπάνω εἰς τὸ ὁποῖον ἤθελε παρουσιασθῆ αὐτὴ ἡ προσβολή, ἐπειδὴ εἶναι λέπρα μόνιμος καὶ ἀθεράπευτος, θὰ κατακαοῦν εἰς τὸ πῦρ ὅλα αὐτὰ τὰ ἀντικείμενα.
53 Ἐὰν ὁ ἱερεὺς ἴδῃ ὅτι ἢ προσβολὴ αὐτὴ δὲν μετεδόθη εἰς ἄλλα σημεῖα τοῦ ἱματίου, τοῦ στημονιοῦ, τοῦ ὑφαδιοῦ καὶ εἰς κάθε δερμάτινον εἶδος,
54 θὰ διατάξῃ νὰ πλυθῇ τὸ ἱμάτιον, ἐπὶ τοῦ ὁποίου παρετηρήθη ἡ προσβολή, καὶ θὰ ἀπομονώσῃ αὐτὸ ἐπὶ ἄλλας ἑπτὰ ἡμέρας.
55 Ὁ ἱερεὺς μετὰ τὸ πλύσιμον τοῦ ἱματίου θὰ ἐξετάσῃ καὶ πάλιν τὴν προσβολὴν καὶ ἐὰν αὐτὴ δὲν μετεβλήθη πρὸς τὸ καλύτερον ὡς πρὸς τὴν ἐμφάνισιν, ἔστω καὶ ἂν δὲν ἔχῃ ἐπεκταθῆ, τὸ ἔνδυμα εἶναι ἀκάθαρτον καὶ πρέπει νὰ κατακαῇ εἰς τὸ πῦρ· ἡ προσβολὴ εἰς τὸ ἱμάτιον ἢ εἰς τὸ στημόνι ἢ εἰς τὸ ὑφάδι εἶναι πλέον μόνιμος.
56 Ἐὰν ὅμως ὁ ἱερεὺς παρατηρήσῃ ὅτι ἡ προσβολὴ ἐπῆρε σκοῦρο χρῶμα μετὰ τὸ πλύσιμο τοῦ ἱματίου, θὰ ἀποκόψῃ τὸ προσβληθὲν μέρος τοῦ ἱματίου ἢ τοῦ στημονιοῦ ἢ τοῦ ὑφαδιοῦ ἢ παντὸς δερματίνου εἴδους.
57 Ἐὰν ἐμφανισθῇ καὶ πάλιν εἰς τὸ ἔνδυμα ἢ εἰς τὸ στημόνι ἢ εἰς τὸ ὑφάδι ἢ εἰς κάθε δερμάτινον εἶδος νέα προσβολή, τότε πρόκειται περὶ λέπρας ἡ ὁποία ἀναπτύσσεται. Τὸ ἀντικείμενον, ἐπί του ὁποίου ὑπάρχει αὐτὴ ἡ λέπρα, πρέπει νὰ καῇ.
58 Τὸ ἱμάτιον ὅμως ἢ τὸ στημόνι ἢ τὸ ὑφάδι ἢ κάθε δερμάτινον εἶδος, τὸ ὁποῖον θὰ πλυθῇ καὶ ἀπὸ τὸ ὁποῖον θὰ ἐκλείψῃ ἡ προσβολή, θὰ πλυθῇ δευτέραν φορὰν καὶ τότε θὰ εἶναι καθαρόν.
59 Αὐτὸς εἶναι ὁ νόμος τῆς λέπρας μαλλίνου ἤ, λινοῦ ἱματίου, στημονιου ἢ ὑφαδιοῦ καὶ κάθε εἴδους δερματίνου ἀντικειμένου, διὰ νὰ κηρυχθῇ τοῦτο καθαρὸν ἢ ἀκάθαρτον>.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

αὶ ὡμίλησεν ὁ Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν καὶ τὸν Ἀαρὼν καὶ εἶπε:
2 <Ἐὰυ εἰς τὸ δέρμα τοῦ σώματος κάποιου ἀνθρώπου παρουσιασθῇ πληγή, ποὺ γυαλίζει ἀπὸ μακρυὰ καὶ σημαίνει ὅτι εἶναι ἀσθενής, καὶ ὅτι ἔχει παρουσιασῆ εἰς τὸ δέρμα τοῦ ἀνθρώπου σύμπτωμα λέπρας, πρέπει νὰ ὁδηγηθῇ ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος εἰς τὸν Ἀαρών, τὸν ἀρχιερέα, ἢ εἰς ἕνα ἀπὸ τοὺς υἱούς του, τοὺς ἱερεῖς.
3 Καὶ θὰ παρατηρήσῃ μὲ προσοχὴν ὁ ἱερεὺς τὴν πληγὴν εἰς τὸ δέρμα τοῦ σώματος τοῦ ἀνθρώπου, καὶ ἐὰν ἴδῃ ὅτι οἱ τρίχες τοῦ δέρματος εἰς τὸ σημεῖον τῆς πληγῆς ἔχουν άσπρίσει καὶ ὅτι ἡ ἐπιφάνεια τοῦ δέρματος τοῦ σώματός του εἰς τὸ σημεῖον ἐκεῖνο ἔχει ὑποχωρήσει, εἶναι βέβαιον ὅτι πρόκειται διὰ πληγὴν λέπρας. Καὶ ἀφοῦ τὸν ἐξετάσῃ ὁ ἱερεύς, θὰ τὸν κατατάξῃ εἰς τοὺς μολυσμένους καὶ ἀκαθάρτους.
4 Ἐὰν ὅμως ἡ πληγὴ εἶναι ἄσπρη καὶ γυαλίζῃ εἰς τὸ δέρμα τοῦ σώματός του, ἀλλὰ δεν ἔχῃ ὑποχωρήσει ἡ ἐπιφάνειά της ἐν σχέσει πρὸς τὴν ἐπιφάνειαν τοῦ ὑπολοίπου δέρματος καὶ δεν ἔχουν ἀσπρίσει οἱ τρίχες του εἰς τὸ σημεῖον ἐκεῖνο, ἀλλ’ εἶναι σκοῦρες, θὰ ἀπομονώσῃ καὶ θὰ θεωρήσῃ ὡς ἀκάθαρτον ὁ ἱερεὺς τὸν πληγωμένον ἄνθρωπον ἐπὶ ἑπτὰ ἡμέρας.
5 Θὰ ἐξετάσῃ δὲ τὴν πληγὴν ὁ ἱερεὺς κατὰ τὴν ἑβδόμην ἡμέραν καὶ ἐὰν ἡ πληγὴ ἐμπρὸς εἰς τὰ μάτια τοῦ ἱερέως φαίνεται στάσιμη καὶ δεν ἔχῃ ἑξαπλωθῇ ἡ πληγὴ εἰς τὸ ὑπόλοιπον δέρμα, τότε θὰ τὸν ἀπομονώσῃ ὁ ἱερεὺς ἐπὶ ἑπτὰ ἡμέρας διὰ δευτέραν φοράν.
6 Καὶ θὰ τὸν ἐξετάσῃ καὶ πάλιν ὁ ἱερεὺς κατὰ τὴν ἑβδόμην ἡμέραν καὶ ἐὰν ἡ πληγὴ εἶναι σκοτεινὴ καὶ δὲν ἔχῃ ἑξαπλωθῆ ἡ πληγὴ εἰς τὸ ὑπόλοιπον δέρμα, θὰ κατατάξῃ ὁ ἱερεὺς τὸν ἄνθρωπον εἰς τοὺς καθαρούς. Διότι ἡ περίπτωσις φαίνεται μὲν ὡς λέπρα, χωρὶς ὅμως καὶ νὰ εἶναι. Καὶ ἀφοῦ πλύνῃ ὁ ἄνθρωπος τὰ ἐνδύματά του, θὰ εἶναι καθαρός.
7 Ἐὰν ὅμως τὸ σύμπτωμα τῆς πληγῆς ἀλλάξῃ καὶ διαδοθῇ εἰς τὸ ὑπόλοιπον δέρμα, μετὰ τὴν ἐξέτασίν του ἀπὸ τὸν ἱερέα κατὰ τὴν ὁποίαν ἐθεωρήθη καθαρὸς ὁ ἄνθρωπος, πρέπει νὰ παρουσιασθῇ ἐκ νέου εἰς τὸν ἱερέα.
8 Θὰ τὸν ἐξετάσῃ δὲ ὁ ἱερεὺς καὶ ἐὰν διαπιστώσῃ ὅτι ἐξηπλώθησαν τὰ συμπτώματα εἰς τὸ δέρμα, θὰ τὸν κατατάξῃ ὁ ἱερεὺς εἰς τοὺς μολνσμένους καὶ ἀκαθάρτους. Πρόκειται περὶ λέπρας.
9 Ἐὰν παρουσιασθῇ κάποια πληγὴ λέπρας εἰς ἕνα ἄνθρωπον, πρέπει νὰ ἔλθῃ εἰς τὸν ἱερέα.
10 Καὶ θὰ τὸν ἐξετάσῃ ὁ ἱερεὺς καὶ ἐὰν ἡ πληγὴ εἰς τὸ δέρμα εἶναι ἄσπρη καὶ ἔχουν ἀσπρίσει οἱ τρίχες καὶ φυτρώνουν ἀπὸ ὑγιὲς τμῆμα τῆς σάρκας, ποὺ ἐξακολουθεῖ νὰ ζῇ εἰς τὸ σημεῖον τῆς πληγῆς,
11 πρόκειται διὰ χρονίαν λέπραν, ποὺ ὑπάρχει εἰς τὸ δέρμα τοῦ σώματος τὸν ἀνθρώπου. Θὰ τὸν κατατάξῃ δὲ ὁ ἱερεὺς εἰς τοὺς μολυσμένους καὶ θὰ τὸν ἀπομονώσῃ, διότι εἶναι ἀκάθαρτος.
12 Ἐὰν δὲ τὰ ἐξανθήματα τῆς λέπρας ἑξαπλωθοῦν εἰς τὸ δέρμα καὶ καλύψῃ ἡ λέπρα ὅλην τὴν ἐπιφάνειαν τοῦ δέρματος ἀπὸ τὸ κεφάλι μέχρι τὰ πόδια, καθ’ ὅλην τὴν ἔκτασιν ποὺ ἠμπορεῖ να ἰδῇ ὁ ἱερεύς,
13 καὶ ἀφοῦ ἐξετάσῃ ὁ ἱερεὺς καὶ βεβαιωθῇ ὅτι ἡ λέπρα ἐσκέπασε τὸ δέρμα τοῦ σώματός του, θὰ κατατάξει ὁ ἱερεὺς τὸν πληγωμένον εἰς τοὺς καθαρούς, διότι ἔχουν ἀσπρίσει ὅλα τὰ σημεῖα τοῦ σώματός του. Εἶναι καθαρός.
14 Κατὰ τὴν ἡμέραν ὅμως, ποὺ θὰ ἐμφανισθῇ εἰς αὐτὸν σημεῖον ὑγιοῦς δέρματος, θὰ εἶναι ἐκεῖνος ἀκάθαρτος.
15 Θὰ ἐξετάσῃ δὲ ὁ ἱερεὺς τὸ ὑγιὲς αὐτὸ μέρος τοῦ δέρματος, τὸ ὁποῖον, ἐὰν ὑπάρχῃ, θὰ γίνῃ αἰτία, διὰ νὰ θεωρηθῇ αὐτὸς μολυσμένος, διότι τὸ δέρμα αὐτὸ εἶναι ἀκάθαρτον. Πρόκειται περὶ λέπρας.
16 Ἐὰν ὅμως τὸ ὑγιὲς δέρμα ἀλλάξῃ καὶ γίνῃ ἄσπρο, θὰ ἔλθῃ ὁ ἄνθρωπος πρὸς τὸν ἱερέα,
17 καὶ θὰ ἐξετάσῃ ὁ ἱερεὺς καὶ ἐὰν διαπιστώσῃ ὅτι ἔχει ἀσπρίσει ἡ πληγή, θὰ θεωρήσῃ ὁ ἱερεὺς τὸν πληγωμένον καθαρόν. Εἶναι καθαρός.
18 Καὶ ἐὰν εἰς τὸ σῶμα ἐνὸς ἀνθρώπου ἐμφανισθῇ ἕλκος καὶ θεραπευθῇ,
19 καὶ παρουσιασθῇ κατόπιν εἰς τὸ σημεῖον τοῦ ἕλκους πληγὴ ἄσπρη, ἢ ἔχῃ χρῶμα ἄσπρο ποὺ γυαλίζει ἀπὸ μακρυά, ἢ ξανθοκόκκινο, πρέπει νὰ ἐμφανισθῇ ἐκεῖνος εἰς τὸν ἱερέα.
20 Καὶ θὰ ἐξετάσῃ ὁ ἱερεὺς καὶ ἐὰν διαπιστώσῃ ὅτι ἡ ἐπιφάνεια τοῦ δέρματος ἔχει ὑποχωρήσει ἐν σχέσει πρὸς τὸ ὑπόλοιπον δέρμα καὶ ἔχουν ἀσπρίσει οἱ τρίχες τοῦ σημείου ἐκείνου, θὰ τὸν θεωρήσῃ ὁ ἱερεὺς μολυσμένον, διότι εἶναι λέπρα. Ἐφύτρωσε καὶ ἀνεπτύχθη εἰς τὸ ἕλκος.
21 Ἐὰν ὅμως διαπιστώσῃ ὁ ἱερεὺς ὅτι δεν ὑπάρχει εἰς τὸ σημεῖον ἐκεῖνο ἄσπρη τρίχα καὶ ὅτι τὸ δέρμα εἶναι σκοῦρον καὶ δεν ἔχει ὑποχωρήσει εἰς τὸ σημεῖον τῆς πληγῆς ἡ ἐπιφάνειά του ἐν σχέσει πρὸς τὸ ὑπόλοιπον
22 Καὶ ἐὰν διαδοθῇ καὶ ἑξαπλωθῇ ἡ πληγὴ εἰς τὸ δέρμα, θὰ τὸν κατατάξῃ ὁ ἱερεὺς εἰς τοὺς μολυσμένους. Εἶναι πληγὴ λέπρας, ποὺ ἐφύτρωσε καὶ ἀνεπτύχθη εἰς τὸ ἕλκος.
23 Ἐὰν ὅμως ἡ γυαλιστερὴ πληγὴ μείνῃ εἰς τὴν περιοχὴν τοῦ ἕλκους καὶ δὲν ἑξαπλωθῇ, εἶναι σημάδι ποὺ ἔμεινεν ἀπὸ ἕλκος καὶ ὄχι λέπρα. Θὰ τὸν θεωρήσῃ ὁ ἱερεὺς καθαρόν.
24 Καὶ ἐὰν κάποιος ἄνθρωπος πάθῃ εἰς τὸ δέρμα τοῦ ἔγκαυμα ἀπὸ φωτιὰν καὶ παρουσιασθῇ εἰς τὸ δέρμα του μετὰ τὴν θεραπείαν τοῦ ἐγκαύματος σύμπτωμα ἄσπρο γυαλιστερόν, ἢ ὀλίγον ξανθοκόκκινον, ἢ κάτασπρον,
25 καὶ τὸν ἐξετάσῃ ὁ ἱερεὺς καὶ διαπιστώσῃ ὅτι εἰς τὸ σημεῖον του ἐξανθήματος ἔχουν ἀσπρίσει οἱ τρίχες καὶ ἠ ἐπιφάνεια τοῦ δέρματος ἔχει ὑποχωρήσει ἐν σχέσει πρὸς τὸ ὑπόλοιπον δέρμα, πρόκειται διὰ λέπραν, ποὺ ἐφύτρωσε καὶ ἀνεπτύχθη εἰς τὸ ἔγκαυμα. Θὰ θεωρήσῃ ὁ ἱερεὺς τὸν ἄνθρωπον αὐτὸν μολυσμένον. Εἶναι πληγὴ λέπρας.
26 Ἐὰν ὅμως προσέξῃ ὁ ἱερεὺς καὶ διαπιστώσῃ ὅτι δὲν ὑπάρχει εἰς τὸ σύμπτωμα ἄσπρη τρίχα καὶ δεν ἔχῃ ὑποχωρήσει ἡ ἐπιφάνεια τοῦ δέρματος εἰς τὸ σημεῖον ἐκεῖνο ἐν σχέσει πρὸς τὸ ὑπόλοιπον δέρμα, καὶ εἶναι τὸ δέρμα σκοῦρον, θὰ τὸν ἀπομονώσῃ ὁ ἱερεὺς ἐπὶ ἑπτὰ ἡμέρας.
27 Θὰ τὸν ἐξετάσῃ δὲ πάλιν ὁ ἱερεὺς κατὰ τὴν ἑβδόμην ἡμέραν. Καὶ ἐὰν διαπιστώσῃ ὅτι διεδόθη καὶ ἐξηπλώθη ἡ πληγὴ εἰς τὸ δέρμα, θὰ τὸν κατατάξῃ ὁ ἱερεὺς εἰς τοὺς μολυσμένους. Πρόκειται διὰ πληγὴν λέπρας, ποὺ ἐφύτρωσε καὶ ἀνεπτύχθη εἰς τὸ ἕλκος.
28 Ἐὰν ὅμως τὸ σύμπτωμα μείνῃ εἰς τὸ σημεῖον ἐκεῖνο καὶ δὲν ἑξαπλώθη εἰς τὸ ὑπόλοιπον δέρμα καὶ εἶναι ἡ πληγὴ σκοτεινή, πρόκειται διὰ κλεισμένην πληγὴν τοῦ ἐγκαύματος. Θὰ θεωρήσῃ δὲ ὁ ἱερεὺς τὸν ἄνθρωπον αὐτὸν καθαρόν, διότι πρόκειται διὰ τὸ χαρακτηριστικὸ σημάδι, ποὺ ἀφήνει τὸ ἔγκαυμα.
29 Καὶ ἐὰν εἰς κάποιον ἄνδρα ἢ εἰς μίαν γυναῖκα παρουσιασθῇ πληγῂ λέπρας εἰς τὸ κεφάλι ἢ εἰς τὸ πηγούνι των,
30 θὰ ἐξετάσῃ τὴν πληγὴν ὁ ἱερεὺς καὶ ἐὰν διαπιστώσῃ ὅτι ἡ ἐπιφάνειά της εἶναι βαθύτερα ἀπὸ τὸ ὑπόλοιπον δέρμα καὶ ὅτι ὑπάρχουν εἰς αὐτὴν λεπταὶ ξανθαὶ τρίχες, θὰ κατατάξῃ τὸν ἄνθρωπον ὁ ἱερεὺς εἰς τοὺς μολυσμένους. Πρόκειται δι' ἀσθένειαν, ποὺ λέγεται κασίδα. Εἶναι λέπρα, ποὺ προσβάλλει τὸ κεφάλι ἢ τὸ πηγούνι.
31 Καὶ ἐὰν ἐξετάσῃ ὁ ἱερεὺς τὴν ἐπιφάνειαν τῆς κασίδας καὶ διαπιστώσει ὅτι δεν ἔχει ὑποχωρήσει ἐν σχέσει πρὸς τὸ ὑπόλοιπον δέρμα καὶ δεν ὑπάρχει εἰς αὐτὴν ξανθὴ τρίχα, θὰ ἀπομονώσῃ ὁ ἱερεὺς τὸν ἄνθρωπον μὲ τὴν κασίδαν ἐπὶ ἑπτὰ ἡμέρας.
32 Θὰ ἐξετάσῃ δὲ πάλιν ὁ ἱερεὺς τὴν πληγὴν κατὰ τὴν ἑβδόμην ἡμέραν καὶ ἐὰν διαπιστώσω ὅτι δὲν διεδόθη ἢ κασίδα καὶ ὅτι δὲν ὑπάρχει ξανθὴ τρίχα εἰς αὐτὴν καὶ ὅτι ἡ ἐπιφάνεια τῆς κασίδας δὲν εἶναι βαθύτερα ἐν σχέσει πρὸς τὸ ὑπόλοιπον δέρμα,
33 τότε θὰ ξυρισθῇ τὸ δέρμα, χωρὶς ὅμως νὰ ξυρισθῇ καὶ τὸ σημεῖον τῆς κασίδας καὶ θὰ ἀπομονώσῃ ὁ ἱερεὺς ἐπὶ ἑπτὰ ἡμέρας διὰ δευτέραν φορὰν τὸν ἄνθρωπον μὲ τὴν κασίδαν.
34 Καὶ θὰ ἐξετάσῃ ὁ ἱερεὺς καὶ πάλιν κατὰ τὴν ἑβδόμην ἡμέραν τὴν κασίδαν, καὶ ἐὰν διαπιστώσῃ ὅτι μετὰ τὸ ξύρισμά του δὲν διεδόθη εἰς τὸ δέρμα του ἡ κασίδα καὶ ὅτι ἡ ἐπιφάνειά της δὲν εἶναι βαθύτερα ἐν σχέσει πρὸς τὸ ὑπόλοιπον δέρμα, θὰ θεωρήσῃ ὁ ἱερεὺς τὸν ἄνθρωπον μὲ τὴν κασίδαν καθαρόν. Καὶ ἀφοῦ πλύνῃ ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς τὰ ἐνδύματά του, θὰ εἶναι καθαρός.
35 Ἐὰν ὅμως μετὰ τὸν χαρακτηρισμόν του ὡς καθαροῦ διαδοθῇ εἰς τὸ δέρμα του ἡ κασίδα,
36 καὶ ἐξετάσῃ ὁ ἱερεὺς καὶ διαπιστώσῃ ὅτι πράγματι ἔχει ἑξαπλωθῇ ἡ κασίδα εἰς τὸ δέρμα, δὲν θὰ παρατηρήσῃ ὁ ἱερεὺς ἐὰν εἶναι ξανθὲς ἢ ὄχι οἱ τρίχες του, διότι εἶναι εἶναι βέβαιον ὅτι εἶναι ἀκάθαρτος.
37 Ἐὰν ὅμως ἰδῇ ὁ ἱερεὺς ὅτι ἡ κασίδα ἔχει παραμείνει ἐντοπισμένη εἰς τὸ σημεῖον ἐκεῖνο του δέρματος καὶ φυτρώσουν μαῦραι τρίχες εἰς τὴν κασίδαν, εἶναι φανερὸν ὅτι ἐθεραπεύθη ἡ κασίδα. Εἶναι πλέον καθαρὸς καὶ θὰ βεβαιώσῃ καὶ ὁ ἱερεὺς τὴν καθαρότητά του.
38 Ἐὰν δὲ εἰς τὸ δέρμα τοῦ σώματος ἐνὸς ἀνδρὸς ἢ μιᾶς γυναικὸς ἐμφανισθοῦν λαμπερὰ ἐξανθήματα μὲ ἄσπρην ἐπιφάνειαν,
39 καὶ τὰ ἐξετάσῃ ὁ ἱερεὺς καὶ διαπιστώσῃ ὅτι εἰς τὸ δέρμα τοῦ σώματος τοῦ ἀνθρώπου ὑπάρχουν λαμπερὰ ἐξανθήματα μὲ ἐπιφάνειαν ἄσπρην, πρόκειται διὰ τὴν ἀρρώστιαν, ποὺ λέγεται ἀλφὸς καὶ ἀναπτύσσεται εἰς τὸ δέρμα του. Ὁ ἄνθρωπός μὲ τὸν ἀλφὸν εἶναι καθαρός.
40 Ἐὰν δὲ μαδήσῃ τὸ κεφάλι κάποιου, αὐτὸς εἶναι φαλακρός. Ὁ φαλακρὸς εἶναι καθαρὸς ἔναντι τοῦ Νόμου. Δὲν θεωρεῖται λεπρός.
41 Ἐὰν δὲ μαδήσῃ τὸ κεφάλι του μόνον εἰς τὸ σημεῖον, ποὺ εἶναι ἐπάνω ἀπὸ τὸ μέτωπον, αὐτὸς λέγεται ἀναφάλαντος. Καὶ αὐτὸς ἐπίσης εἶναι καθαρὸς ἔναντι τοῦ Νόμου.
42 Ἐὰν ὅμως ἐμφανισθῇ εἰς τὴν φαλάκραν του ἢ εἰς τὸ ἀναφαλάντωμά του πληγὴ ἄσπρη ἢ ξανθοκόκκινη, τοῦτο σημαίνει ὅτι ὑπάρχει λέπρα εἰς τὴν φαλάκραν του ἢ εἰς τὸ ἀναφαλάντωμά του.
43 Θὰ τὸν ἐξετάσῃ λοιπὸν ὁ ἱερεὺς καὶ ἐὰν διαπιστώσῃ ὅτι ἡ ἐπιφάνεια τῆς πληγῆς εἶναι ἄσπρη ἢ ξανθοκόκκινη εἰς τὴν φαλάκραν του ἢ εἰς τὸ ἀναφαλάντωμά του, ὅπως ὅταν ὑπάρχῃ λέπρα εἰς τὸ δέρμα τοῦ σώματος,
44 εἶναι φανερὸν ὅτι πρόκειται δι' ἄνθρωπον λεπρόν. Ὁ ἱερεὺς θὰ τὸν κατατάξῃ εἰς τοὺς ἀκαθάρτους. Ἡ πληγὴ τῆς λέπρας του εἶναι εἰς τὸ κεφάλι του.
45 Τὰ ἐνδύματα τοῦ ἀνθρώπου, εἰς τὸν ὁποῖον ὑπάρχει ἡ πληγὴ τῆς λέπρας, πρέπει νὰ εἶναι λυμένα καὶ σχισμένα καὶ τὸ κεφάλι του ἀκάλυπτον, νὰ ἔχῃ δὲ σκεπασμένον τὸ στόμα του. Ἐπὶ πλέον νὰ καλῆται <ἀκάθαρτος>.
46 Ὅλας τὰς ἡμέρας, κατὰ τὰς ὁποίας θὰ ὑπάρχῃ ἐπάνω του ἡ πληγὴ τῆς λέπρας, ἀφοῦ θὰ εἶναι μολυσμένος, θὰ εἶναι ἀκάθαρτος. Θὰ κάθεται ἀποχωρισμένος ἀπὸ τοὺς ἄλλους. Ἡ διαμονή του θὰ εἶναι ἔξω ἀπὸ τὸν καταυλισμὸν τῶν ἀνθρώπων.
47 Καὶ ἐὰν παρουσιασθῇ εἰς κάποιο ἔνδυμα σύμπτωμα λέπρας εἰς ἔνδυμα μάλλινον, ἢ εἰς ἔνδυμα λινόν,
48 ἢ εἰς τὸ στημόνι, ἢ εἰς τὸ ὑφάδι, εἴτε εἰς τὰ λινάρια, εἴτε εἰς τὰ μαλλιά, εἴτε εἰς τὸ ἀκατέργαστον δέρμα, εἴτε εἰς κάθε εἴδους κατειργασμένον δέρμα,
49 καὶ συμβῇ, ὥστε τὸ σύμπτωμα αὐτὸ νὰ πρασινίζει (σὰν μούχλα), ἢ νὰ ξανθοκοκκινίζῃ εἰς τὸ δέρμα, ἢ εἰς τὸ ἔνδυμα, ἢ εἰς τὸ στημόνι, ἢ εἰς τὸ ὑφάδι, ἢ εἰς κάθε δερμάτινον σκεῦος, ποὺ ἠμπορεῖ νὰ χρησιμοποιηθῇ εἰς ἐργασίαν, πρόκειται περὶ λέπρας. Ὁ δὲ ἄνθρωπος, εἰς τὸν ὁποῖον ἀνήκουν τὰ ἀντικείμενα αὐτά, πρέπει νὰ τὰ δείξῃ εἰς τὸν ἱερέα.
50 Καὶ θὰ ἐξετάσῃ ὁ ἱερεὺς τὸ σύμπτωμα καὶ θὰ ἀπομονώσῃ τὸ ἀντικείμενον μὲ τὸ σύμπτωμα ἐπὶ ἑπτὰ ἡμέρας.
51 Καὶ θὰ ἰδῇ καὶ πάλιν τὴν πληγὴν αὐτὴν ὁ ἱερεὺς κατὰ τὴν ἑβδόμην ἡμέραν. Καὶ ἐὰν ἔχῃ διαδοθῇ τὸ σύμπτωμα εἰς τὸ ἔνδυμα, ἢ εἰς τὸ στημόνι, ἢ εἰς τὸ ὕφαδι, ἢ εἰς τὸ ἀκατέργαστον δέρμα, ἢ εἰς κάθε τι, ποὺ κατασκευάζεται μὲ δέρμα, τότε τὸ σύμπτωμα ἐκεῖνο εἶναι λέπρα ἐπίμονος καὶ μεταδοτική, τὸ δὲ ἀντικείμενον, εἰς τὸ ὁποῖον ἐπαρουσιάσθη, εἶναι ἀκάθαρτον.
52 Πρέπει νὰ καύσῃ αὐτὸς ἐντελῶς τὸ ἔνδυμα, ἢ τὸ στημόνι, ἢ τὸ ὑφάδι με τὰ μαλλιὰ ἢ τὰ λινάρια ἢ κάθε δερμάτινον σκεῦος, εἰς τὸ ὁποῖον ἐπαρουσιάσθη ἢ λέπρα, διότι πρόκειται διὰ λέπραν ἐπίμονον καὶ μεταδοτικήν. Νὰ κατακαοῦν αὐτὰ εἰς τὴν φωτιάν.
53 Ἐὰν δὲ ἴδῃ ὁ ἱερεὺς καὶ διαπιστώσῃ ὅτι δὲν ἔχει ἀπλωθῇ ἡ προσβολὴ εἰς τὸ ἔνδυμα, ἢ εἰς τὸ στημόνι, ἢ εἰς τὸ ὑφάδι, ἢ εἰς κάθε δερμάτινον εἶδος,
54 θὰ διατάξῃ ὁ ἱερεὺς νὰ πλυθῇ τὸ ἀντικείμενον, ἐπάνω εἰς τὸ ὁποῖον ὑπάρχει τὸ σύμπτωμα, καὶ θὰ ἀπομονώσῃ ὁ ἱερεὺς τὸ ἀντικείμενον μὲ τὴν πληγὴν αὐτὴν ἐπὶ ἑπτὰ ἡμέρας διὰ δευτέραν φοράν.
55 Θὰ ἐξετάσῃ δὲ καὶ πάλιν ὁ ἱερεὺς τὸ σύμπτωμα μετὰ τὸ πλύσιμο τοῦ ἀντικειμένου καὶ ἐὰν διαπιστώσῃ ὅτι ἢ προσβολὴ δεν ἄλλαξε μορφήν, ἀνεξαρτήτως τοῦ ἂν δὲν διεδόθη, τὸ ἀντικείμενον εἶναι ἀκάθαρτον. Θὰ καῇ ἐντελῶς εἰς τὴν φωτιάν. Ἡ προσβολὴ ἔγινε μόνιμος κατάστασις εἰς τὸ ἔνδυμα, ἢ εἰς τὸ στημόνι, ἢ εἰς τὸ ὑφάδι.
56 Καὶ ἐὰν ἐξετάσῃ καὶ διαπιστώσῃ ὁ ἱερεὺς ὅτι μετὰ τὸ πλύσιμο τοῦ ἀντικειμένου ἡ πληγὴ ἔγινε σκοτεινή, θὰ κόψῃ καὶ θὰ βγάλῃ τὸ τμῆμα ἐκεῖνο ἀπὸ τὸ ἔνδυμα, ἢ ἀπὸ τὸ στημόνι, ἢ ἀπὸ τὸ ὑφάδι, ἢ ἀπὸ τὸ δέρμα.
57 Ἐὰν ὅμως ἐμφανισθῇ πάλιν εἰς τὸ ἔνδυμα, ἢ εἰς τὸ στημόνι, ἢ εἰς τὸ ὑφάδι, ἢ εἰς κάθε δερμάτινον σκεῦος, τότε πρόκειται διὰ λέπραν ἀνεπτυγμένην. Τὸ ἀντικείμενον, εἰς τὸ ὁποῖον ὑπάρχει τὸ σύμπτωμα, θὰ καῇ ἐντελῶς εἰς τὴν φωτιάν.
58 Τὸ δὲ ἔνδυμα, ἢ τὸ στημόνι, ἢ τὸ ὑφάδι, ἢ κάθε δερμάτινον σκεῦος, ποὺ θά πλυθῇ καὶ θὰ ἑξαφανισθῇ ἀπὸ ἐπάνω του τὸ σύμπτωμα, θὰ πλυθῇ διὰ δευτέραν φορὰν καὶ θὰ εἶναι καθαρόν.
59 Αὐτὸς εἶναι ὁ νόμος, ποὺ ἀφορᾷ τὴν λέπραν, ποὺ παρουσιάζεται εἰς ἔνδυμα μάλλινον, ἢ λινόν, ἢ εἰς στημόνι, ἢ εἰς ὑφάδι, ἢ εἰς κάθε δερμάτινον σκεῦος, καὶ κανονίζει πότε τὸ ἀντικείμενον αὐτὸ εἶναι καθαρὸν καὶ πότε μολυσμένον>.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
αὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς Μωυσῆν καὶ Ἀαρὼν λέγων·	Κύριος ὁμίλησε πρὸς τὸν Μωϋσῆν καὶ Ἀαρὼν καὶ εἶπεν·	αὶ ὡμίλησεν ὁ Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν καὶ τὸν Ἀαρὼν καὶ εἶπε:
2 ἀνθρώπῳ ἐάν τινι γένηται ἐν δέρματι χρωτὸς αὐτοῦ οὐλὴ σημασίας τηλαυγής, καὶ γένηται ἐν δέρματι χρωτὸς αὐτοῦ ἀφὴ λέπρας, ἀχθήσεται πρὸς Ἀαρὼν τὸν ἱερέα, ἢ ἕνα τῶν υἱῶν αὐτοῦ τῶν ἱερέων.	2 <ἐὰν εἰς τὸ δέρμα τοῦ σώματος ἑνὸς ἀνθρώπου παρουσιασθῇ πληγὴ ἐμφανή, στίλβουσα, ὥστε νὰ φαίνεται ὅτι πρόκειται περὶ προσβολῆς λέπρας, θὰ ὁδηγηθῇ αὐτὸς πρὸς τὸν Ἀαρὼν τὸν ἀρχιερέα ἢ εἰς ἕνα ἀπὸ τοὺς υἱούς του τοὺς ἱερεῖς.	2 <Ἐὰυ εἰς τὸ δέρμα τοῦ σώματος κάποιου ἀνθρώπου παρουσιασθῇ πληγή, ποὺ γυαλίζει ἀπὸ μακρυὰ καὶ σημαίνει ὅτι εἶναι ἀσθενής, καὶ ὅτι ἔχει παρουσιασῆ εἰς τὸ δέρμα τοῦ ἀνθρώπου σύμπτωμα λέπρας, πρέπει νὰ ὁδηγηθῇ ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος εἰς τὸν Ἀαρών, τὸν ἀρχιερέα, ἢ εἰς ἕνα ἀπὸ τοὺς υἱούς του, τοὺς ἱερεῖς.
3 Καὶ ὄψεται ὁ ἱερεὺς τὴν ἀφὴν ἐν δέρματι τοῦ χρωτὸς αὐτοῦ, καὶ ἡ θρὶξ ἐν τῇ ἀφῇ μεταβάλῃ λευκή, καὶ ἡ ὄψις τῆς ἁφῆς ταπεινὴ ἀπὸ τοῦ δέρματος τοῦ χρωτός, ἀφὴ λέπρας ἐστί· καὶ ὄψεται ὁ ἱερεύς, καὶ μιανεῖ αὐτόν.	3 Ὁ ἱερεὺς θὰ παρατηρήσῃ καὶ θὰ ἐξετάσῃ τὴν πληγὴν αὐτὴν τοῦ δέρματος, καὶ ἐὰν αἱ τρίχες εἰς τὸ σημεῖον τῆς πληγῆς εἶναι λευκαὶ καὶ τὸ προσβληθὲν μέρος εἶναι χαμηλότερον ἀπὸ τὸ ἄλλο δέρμα, τότε ἡ πληγὴ αὐτὴ εἶναι πληγὴ λέπρας. Ἀφοῦ δὲ ὁ ἱερεὺς ἴδῃ αὐτά, θὰ χαρακτηρίσῃ καὶ θὰ κηρύξῃ αὐτὸν ἀκάθαρτον.	3 Καὶ θὰ παρατηρήσῃ μὲ προσοχὴν ὁ ἱερεὺς τὴν πληγὴν εἰς τὸ δέρμα τοῦ σώματος τοῦ ἀνθρώπου, καὶ ἐὰν ἴδῃ ὅτι οἱ τρίχες τοῦ δέρματος εἰς τὸ σημεῖον τῆς πληγῆς ἔχουν άσπρίσει καὶ ὅτι ἡ ἐπιφάνεια τοῦ δέρματος τοῦ σώματός του εἰς τὸ σημεῖον ἐκεῖνο ἔχει ὑποχωρήσει, εἶναι βέβαιον ὅτι πρόκειται διὰ πληγὴν λέπρας. Καὶ ἀφοῦ τὸν ἐξετάσῃ ὁ ἱερεύς, θὰ τὸν κατατάξῃ εἰς τοὺς μολυσμένους καὶ ἀκαθάρτους.
4 Ἐὰν δὲ τηλαυγὴς λευκὴ ᾖ ἐν τῷ δέρματι τοῦ χρωτὸς αὐτοῦ, καὶ ταπεινὴ μὴ ᾖ ἡ ὄψις αὐτῆς ἀπὸ τοῦ δέρματος, καὶ ἡ θρὶξ αὐτοῦ οὐ μετέβαλε τρίχα λευκήν, αὐτὴ δὲ ἐστιν ἀμαυρά, καὶ ἀφοριεῖ ὁ ἱερεὺς τὴν ἀφὴν ἑπτὰ μέρας.	4 Ἐὰν ὅμως ἡ στίλβουσα πληγὴ τοῦ δέρματος δὲν εἶναι χαμηλοτέρα ἀπὸ τὴν ἐπιφάνειαν τοῦ ἄλλου δέρματος, οὔτε ἔχουν μεταβληθῆ αἱ τρίχες αὐτοῦ εἰς λευκάς, ἀλλὰ παραμένουν μαῦραι, ὁ ἱερεὺς θὰ χωρίσῃ αὐτὸν ὡς ἀκάθαρτον ἐπὶ ἑπτὰ ἡμέρας.	4 Ἐὰν ὅμως ἡ πληγὴ εἶναι ἄσπρη καὶ γυαλίζῃ εἰς τὸ δέρμα τοῦ σώματός του, ἀλλὰ δεν ἔχῃ ὑποχωρήσει ἡ ἐπιφάνειά της ἐν σχέσει πρὸς τὴν ἐπιφάνειαν τοῦ ὑπολοίπου δέρματος καὶ δεν ἔχουν ἀσπρίσει οἱ τρίχες του εἰς τὸ σημεῖον ἐκεῖνο, ἀλλ’ εἶναι σκοῦρες, θὰ ἀπομονώσῃ καὶ θὰ θεωρήσῃ ὡς ἀκάθαρτον ὁ ἱερεὺς τὸν πληγωμένον ἄνθρωπον ἐπὶ ἑπτὰ ἡμέρας.
5 Καὶ ὄψεται ὁ ἱερεὺς τὴν ἀφὴν τῇ ἡμέρᾳ· τῇ ἑβδόμῃ, καὶ ἰδοὺ ἡ ἀφὴ μένει ἐναντίον αὐτοῦ, οὐ μετέπεσεν ἡ ἀφὴ ἐν τῷ δέρματι, καὶ ἀφοριεῖ αὐτὸν ὁ ἱερεὺς ἑπτὰ ἡμέρας τὸ δεύτερον.	5 Θὰ ἐξετάσῃ ὅμως ὁ ἱερεὺς τὴν πληγὴν πάλιν κατὰ τὴν ἑβδόμην ἡμέραν καὶ ἐὰν αὐτὴ παραμένῃ, ὅπως καὶ πρὶν καὶ δὲν ἐξηπλώθη ἐπὶ πλέον ἐπὶ τοῦ δέρματος, θὰ χωρίσῃ αὐτὸν διὰ δευτέραν φορὰν ἐπὶ ἄλλας ἑπτὰ ἡμέρας.	5 Θὰ ἐξετάσῃ δὲ τὴν πληγὴν ὁ ἱερεὺς κατὰ τὴν ἑβδόμην ἡμέραν καὶ ἐὰν ἡ πληγὴ ἐμπρὸς εἰς τὰ μάτια τοῦ ἱερέως φαίνεται στάσιμη καὶ δεν ἔχῃ ἑξαπλωθῇ ἡ πληγὴ εἰς τὸ ὑπόλοιπον δέρμα, τότε θὰ τὸν ἀπομονώσῃ ὁ ἱερεὺς ἐπὶ ἑπτὰ ἡμέρας διὰ δευτέραν φοράν.
6 Καὶ ὄψεται ὁ ἱερεὺς αὐτὸν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ τὸ δεύτερον, καὶ ἰδοὺ ἀμαυρὰ ἡ ἀφή, οὐ μετέπεσεν ἡ ἀφὴ ἐν τῷ δέρματι· καὶ καθαριεῖ αὐτὸν ὁ ἱερεύς· σημασία γὰρ ἐστι· καὶ πλυνάμενος τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καθαρὸς ἔσται.	6 Πάλιν δὲ ὁ ἱερεὺς κατὰ τὴν ἑβδόμην ἡμέραν θὰ ἴδῃ αὐτὸν διὰ δευτέραν φορὰν καὶ ἐὰν ἡ πληγὴ εἶναι θαμβὴ καὶ ὄχι στίλβουσα, καὶ δὲν ἔχῃ ἀπλωθῆ περισσότερον ἐπὶ τοῦ δέρματος, ὁ ἱερεὺς θὰ κηρύξῃ αὐτὸν καθαρόν, διότι τὰ σημεῖα πείθουν ὅτι δὲν πρόκειται περὶ λέπρας. Αὐτὸς δὲ ἀφοῦ πλύνῃ τὰ ἱμάτιά του, θὰ εἶναι καθαρός.	6 Καὶ θὰ τὸν ἐξετάσῃ καὶ πάλιν ὁ ἱερεὺς κατὰ τὴν ἑβδόμην ἡμέραν καὶ ἐὰν ἡ πληγὴ εἶναι σκοτεινὴ καὶ δὲν ἔχῃ ἑξαπλωθῆ ἡ πληγὴ εἰς τὸ ὑπόλοιπον δέρμα, θὰ κατατάξῃ ὁ ἱερεὺς τὸν ἄνθρωπον εἰς τοὺς καθαρούς. Διότι ἡ περίπτωσις φαίνεται μὲν ὡς λέπρα, χωρὶς ὅμως καὶ νὰ εἶναι. Καὶ ἀφοῦ πλύνῃ ὁ ἄνθρωπος τὰ ἐνδύματά του, θὰ εἶναι καθαρός.
7 Ἐὰν δὲ μεταβαλοῦσα μεταπέσῃ ἡ σημασία ἐν τῷ δέρματι, μετὰ τὸ ἰδεῖν αὐτὸν τὸν ἱερέα τοῦ καθαρίσαι αὐτόν, καὶ ὀφθήσεται τὸ δεύτερον τῷ ἱερεῖ.	7 ᾿Εὰν ὅμως κατόπιν αὐτῶν ἡ πληγὴ μεταδοθῇ εἰς τὸ ἄλλο δέρμα, θὰ παρουσιασθῇ καὶ πάλιν αὐτὸς εἰς τὸν ἱερέα.	7 Ἐὰν ὅμως τὸ σύμπτωμα τῆς πληγῆς ἀλλάξῃ καὶ διαδοθῇ εἰς τὸ ὑπόλοιπον δέρμα, μετὰ τὴν ἐξέτασίν του ἀπὸ τὸν ἱερέα κατὰ τὴν ὁποίαν ἐθεωρήθη καθαρὸς ὁ ἄνθρωπος, πρέπει νὰ παρουσιασθῇ ἐκ νέου εἰς τὸν ἱερέα.
8 Καὶ ὄψεται αὐτὸν ὁ ἱερεύς, καὶ ἰδοὺ μετέπεσεν ἡ σημασία ἐν τῷ δέρματι, καὶ μιάνει αὐτὸν ὁ ἱερεύς· λέπρα ἐστί.	8 Ὁ ἱερεὺς θὰ τὸν ἐξετάσῃ καὶ ἐὰν ἴδῃ ὅτι ἡ πληγὴ ἐξηπλώθη εἰς τὸ ἄλλο δέρμα, θὰ τὸν κηρύξῃ ἀκάθαρτον, διότι πρόκειται πλέον περὶ λέπρας.	8 Θὰ τὸν ἐξετάσῃ δὲ ὁ ἱερεὺς καὶ ἐὰν διαπιστώσῃ ὅτι ἐξηπλώθησαν τὰ συμπτώματα εἰς τὸ δέρμα, θὰ τὸν κατατάξῃ ὁ ἱερεὺς εἰς τοὺς μολνσμένους καὶ ἀκαθάρτους. Πρόκειται περὶ λέπρας.
9 Καὶ ἀφὴ λέπρας ἐὰν γένηται ἐν ἀνθρώπῳ, καὶ ἥξει πρὸς τὸν ἱερέα·	9 Ἐὰν λοιπὸν παρουσιασθῇ εἰς κάποιον ἄνθρωπον πληγὴ λέπρας, θὰ ἔλθῃ αὐτὸς πρὸς τὸν ἱερέα·	9 Ἐὰν παρουσιασθῇ κάποια πληγὴ λέπρας εἰς ἕνα ἄνθρωπον, πρέπει νὰ ἔλθῃ εἰς τὸν ἱερέα.
10 καὶ ὄψεται ὁ ἱερεύς, καὶ ἰδοὺ οὐλὴ λευκὴ ἐν τῷ δέρματι, καὶ αὕτη μετέβαλε τρίχα λευκήν, καὶ ἀπὸ τοῦ ὑγιοῦς τῆς σαρκὸς τῆς ζώσης ἐν τῇ οὐλῇ,	10 ὁ ἱερεὺς θὰ τὸν ἐξετάσῃ μετὰ προσοχῆς καὶ ἐὰν ἴδῃ ὅτι ἡ εἰς τὸ δέρμα πληγὴ εἶναι λευκή, ἔχῃ δὲ μεταβάλει τὰς τρίχας εἰς λευκὰς καὶ ὑπάρχουν σημεῖα τινὰ ὑγιοῦς σαρκὸς ἐν τῇ πληγῇ,	10 Καὶ θὰ τὸν ἐξετάσῃ ὁ ἱερεὺς καὶ ἐὰν ἡ πληγὴ εἰς τὸ δέρμα εἶναι ἄσπρη καὶ ἔχουν ἀσπρίσει οἱ τρίχες καὶ φυτρώνουν ἀπὸ ὑγιὲς τμῆμα τῆς σάρκας, ποὺ ἐξακολουθεῖ νὰ ζῇ εἰς τὸ σημεῖον τῆς πληγῆς,
11 λέπρα παλαιουμένη ἐστὶν ἐν τῷ δέρματι τοῦ χρωτός, καὶ μιανεῖ αὐτὸν ὁ ἱερεὺς καὶ ἀφοριεῖ αὐτόν, ὅτι ἀκάθαρτός ἐστιν.	11 τότε ἡ λέπρα εἶναι παλαιὰ εἰς τὸ δέρμα του. Ὁ δὲ ἱερεὺς θὰ κηρύξῃ αὐτὸν ἀκάθαρτον καὶ θὰ τὸν χωρίσῃ μακρὰν ἀπὸ τὸν λαόν, διότι εἶναι ἀκάθαρτος.	11 πρόκειται διὰ χρονίαν λέπραν, ποὺ ὑπάρχει εἰς τὸ δέρμα τοῦ σώματος τὸν ἀνθρώπου. Θὰ τὸν κατατάξῃ δὲ ὁ ἱερεὺς εἰς τοὺς μολυσμένους καὶ θὰ τὸν ἀπομονώσῃ, διότι εἶναι ἀκάθαρτος.
12 Ἐὰν δὲ ἀνθοῦσα ἐξανθήσῃ ἡ λέπρα ἐν τῷ δέρματι, καὶ καλύψῃ ἡ λέπρα πᾶν τὸ δέρμα τῆς ἁφῆς ἀπὸ κεφαλῆς ἕως ποδῶν, καθ' ὅλην τὴν ὅρασιν τοῦ ἱερέως.	12 Ἐὰν ἡ λέπρα, προοδεύουσα συνεχῶς, καλύψῃ ὅλον τὸ δέρμα ἀπὸ κεφαλῆς μέχρι ποδῶν,	12 Ἐὰν δὲ τὰ ἐξανθήματα τῆς λέπρας ἑξαπλωθοῦν εἰς τὸ δέρμα καὶ καλύψῃ ἡ λέπρα ὅλην τὴν ἐπιφάνειαν τοῦ δέρματος ἀπὸ τὸ κεφάλι μέχρι τὰ πόδια, καθ’ ὅλην τὴν ἔκτασιν ποὺ ἠμπορεῖ να ἰδῇ ὁ ἱερεύς,
13 Καὶ ὄψεται ὁ ἱερεὺς καὶ ἰδοὺ ἐκάλυψεν ἡ λέπρα πᾶν τὸ δέρμα τοῦ χρωτός, καὶ καθαριεῖ αὐτὸν ὁ ἱερεὺς τὴν ἀφήν, ὅτι πᾶν μετέβαλε λευκόν, καθαρὸν ἐστι.	13 ἴδῃ δὲ αὐτὸν ὁ ἱερεὺς καὶ διαπιστώσῃ ὅτι ἡ λέπρα ἐκάλυψεν ὅλον αὐτοῦ τὸ δέρμα, θὰ κηρύξῃ ὁ ἱερεὺς καθαρὰν τὴν ἀσθένειαν καὶ αὐτὸν καθαρὸν διότι ὅλον του τὸ σῶμα ἔγινε λευκόν (ἄρα δὲν πρόκειται περὶ λέπρας ἀλλὰ περὶ λευκοπλασίας).	13 καὶ ἀφοῦ ἐξετάσῃ ὁ ἱερεὺς καὶ βεβαιωθῇ ὅτι ἡ λέπρα ἐσκέπασε τὸ δέρμα τοῦ σώματός του, θὰ κατατάξει ὁ ἱερεὺς τὸν πληγωμένον εἰς τοὺς καθαρούς, διότι ἔχουν ἀσπρίσει ὅλα τὰ σημεῖα τοῦ σώματός του. Εἶναι καθαρός.
14 Καὶ ᾗ ἂν ἡμέρᾳ ὀφθῇ ἐν αὐτῷ χρὼς ζῶν, μιανθήσεται,	14 Κατὰ τὴν ἡμέραν ὅμως, κατὰ τὴν ὁποίαν θὰ φανῇ εἰς τὸ λευκὸν αὐτοῦ δέρμα σὰρξ ὑγιὴς μὲ τὸ προηγούμενον φυσικὸν αὐτῆς χρῶμα, ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς θὰ εἶναι ἀκάθαρτος.	14 Κατὰ τὴν ἡμέραν ὅμως, ποὺ θὰ ἐμφανισθῇ εἰς αὐτὸν σημεῖον ὑγιοῦς δέρματος, θὰ εἶναι ἐκεῖνος ἀκάθαρτος.
15 καὶ ὄψεται ὁ ἱερεὺς τὸν χρῶτα τὸν ὑγιῆ, καὶ μιανεῖ αὐτὸν ὁ χρὼς ὁ ὑγιής, ὅτι ἀκάθαρτός ἐστι· λέπρα ἐστί,	15 Ὁ ἱερεὺς θὰ ἴδῃ τὰ ὑγιᾶ μέρη τοῦ δέρματος ἐν ἀντιπαραβολῇ πρὸς τὰ ἀσθενῆ καὶ θὰ κηρύξῃ αὐτὸν ἀκάθαρτον, διότι πρόκειται περὶ λέπρας.	15 Θὰ ἐξετάσῃ δὲ ὁ ἱερεὺς τὸ ὑγιὲς αὐτὸ μέρος τοῦ δέρματος, τὸ ὁποῖον, ἐὰν ὑπάρχῃ, θὰ γίνῃ αἰτία, διὰ νὰ θεωρηθῇ αὐτὸς μολυσμένος, διότι τὸ δέρμα αὐτὸ εἶναι ἀκάθαρτον. Πρόκειται περὶ λέπρας.
16 ἐὰν δὲ ἀποκαταστῇ ὁ χρὼς ὁ ὑγιής, καὶ μεταβάλῃ λευκή, καὶ ἐλεύσεται πρὸς τὸν ἱερέα,	16 Ἐὰν ἕως μεταβληθῇ καὶ πάλιν τὸ ὑγιὲς μέρος τοῦ δέρματος καὶ γίνῃ πάλιν λευκόν, ὁ ἀσθενὴς θὰ μεταβῇ πρὸς τὸν ἱερέα·	16 Ἐὰν ὅμως τὸ ὑγιὲς δέρμα ἀλλάξῃ καὶ γίνῃ ἄσπρο, θὰ ἔλθῃ ὁ ἄνθρωπος πρὸς τὸν ἱερέα,
17 καὶ ὄψεται ὁ ἱερεύς, καὶ ἰδοὺ μετέβαλεν ἡ ἀφὴ εἰς τὸ λευκόν, καὶ καθαριεῖ ὁ ἱερεὺς τὴν ἀφήν· καθαρός ἐστι.	17 θὰ τὸν ἐξετάσῃ ὁ ἱερεὺς καὶ ἐὰν ἴδῃ ὅτι ἡ νόσος ἔγινε λευκή, θὰ κηρύξῃ αὐτὴν καθαρὰν καὶ ὁ ἀσθενὴς θὰ εἶναι καθαρός.	17 καὶ θὰ ἐξετάσῃ ὁ ἱερεὺς καὶ ἐὰν διαπιστώσῃ ὅτι ἔχει ἀσπρίσει ἡ πληγή, θὰ θεωρήσῃ ὁ ἱερεὺς τὸν πληγωμένον καθαρόν. Εἶναι καθαρός.
18 Καὶ σὰρξ ἐὰν γένηται ἐν τῷ δέρματι αὐτοῦ ἕλκος καὶ ὑγιασθῇ,	18 Ἐὰν δὲ δημιουργηθῇ ἕλκος εἰς τὸ δέρμα ἑνὸς ἀνθρώπου, τὸ ὁποῖον ἕλκος ἐθεραπεύθη,	18 Καὶ ἐὰν εἰς τὸ σῶμα ἐνὸς ἀνθρώπου ἐμφανισθῇ ἕλκος καὶ θεραπευθῇ,
19 καὶ γένηται ἐν τῷ τόπῳ τοῦ ἕλκους οὐλὴ λευκή, ἢ τηλαυγὴς λευκαίνουσα, ἢ πυρρίζουσα, καὶ ὀφθήσεται τῷ ἱερεῖ,	19 ἀλλὰ εἰς τὴν περιοχὴν τοῦ ἕλκους αὐτοῦ παρουσιασθῇ πληγὴ λευκὴ ἢ στίλβουσα ἢ ξανθή, ὁ ἀσθενὴς θὰ παρουσιασθῇ εἰς τὸν ἱερέα.	19 καὶ παρουσιασθῇ κατόπιν εἰς τὸ σημεῖον τοῦ ἕλκους πληγὴ ἄσπρη, ἢ ἔχῃ χρῶμα ἄσπρο ποὺ γυαλίζει ἀπὸ μακρυά, ἢ ξανθοκόκκινο, πρέπει νὰ ἐμφανισθῇ ἐκεῖνος εἰς τὸν ἱερέα.
20 καὶ ὄψεται ὁ ἱερεύς, καὶ ἰδοὺ ἡ ὄψις ταπεινότερα τοῦ δέρματος, καὶ ἡ θρὶξ αὐτῆς μετέβαλεν εἰς λευκήν, καὶ μιανεῖ αὐτὸν ὁ ἱερεύς, ὅτι λέπρα ἐστίν, ἐν τῷ ἕλκει ἐξήνθησεν.	20 Ὁ ἱερεὺς θὰ τὸν ἐξετάσῃ καὶ ἐὰν ἴδῃ ὅτι ἡ ἐπιφάνεια τῆς πληγῆς εἶναι χαμηλοτέρα ἀπὸ τὸ ἄλλο δέρμα καὶ ὅτι αἱ ἐκεῖ τρίχες μετεβλήθησαν εἰς λευκάς, θὰ κηρύξῃ αὐτὸν ὁ ἱερεὺς λεπρόν, διότι πρόκειται περὶ λέπρας, ἡ ὁποία ἐφύτρωσεν εἰς τὸ ἕλκος.	20 Καὶ θὰ ἐξετάσῃ ὁ ἱερεὺς καὶ ἐὰν διαπιστώσῃ ὅτι ἡ ἐπιφάνεια τοῦ δέρματος ἔχει ὑποχωρήσει ἐν σχέσει πρὸς τὸ ὑπόλοιπον δέρμα καὶ ἔχουν ἀσπρίσει οἱ τρίχες τοῦ σημείου ἐκείνου, θὰ τὸν θεωρήσῃ ὁ ἱερεὺς μολυσμένον, διότι εἶναι λέπρα. Ἐφύτρωσε καὶ ἀνεπτύχθη εἰς τὸ ἕλκος.
21 Ἐὰν δὲ ἴδῃ ὁ ἱερεύς, καὶ ἰδοὺ οὐκ ἔστιν ἐν αὐτῷ θρὶξ λευκή, καὶ ταπεινὸν μὴ ᾖ ἀπὸ τοῦ δέρματος τοῦ χρωτός, καὶ αὐτὴ ᾖ ἀμαυρά, καὶ ἀφοριεῖ αὐτὸν ὁ ἱερεὺς ἑπτὰ ἡμέρας.	21 Ἐὰν ὅμως ὁ ἱερεὺς ἴδῃ ὅτι δὲν ὑπάρχει εἰς τὴν περιοχὴν τοῦ ἕλκους λευκὴ τρίχα, ἀλλὰ ἀμαυρά, ὅπως καὶ προηγουμένως, τὸ δὲ προσβληθὲν μέρος δὲν εἶναι χαμηλότερον τοῦ ἄλλου δέρματος, θὰ χωρίσῃ αὐτὸν ὁ ἱερεὺς ἐπὶ ἑπτὰ ἡμέρας.	21 Ἐὰν ὅμως διαπιστώσῃ ὁ ἱερεὺς ὅτι δεν ὑπάρχει εἰς τὸ σημεῖον ἐκεῖνο ἄσπρη τρίχα καὶ ὅτι τὸ δέρμα εἶναι σκοῦρον καὶ δεν ἔχει ὑποχωρήσει εἰς τὸ σημεῖον τῆς πληγῆς ἡ ἐπιφάνειά του ἐν σχέσει πρὸς τὸ ὑπόλοιπον
22 Ἐὰν δὲ διαχύσει διαχέηται ἐν τῷ δέρματι, καὶ μιανεῖ αὐτὸν ὁ ἱερεύς, ἀφὴ λέπρας ἐστίν, ἐν τῷ ἕλκει ἐξήνθησεν.	22 Ἐὰν δὲ διαχυθῇ καὶ μεταδοθῇ καὶ εἰς ἄλλα μέρη τοῦ δέρματος ἡ πληγὴ αὐτή, θὰ κηρύξῃ ὁ ἱερεὺς αὐτὸν ἀκάθαρτον, διότι πρόκειται πλέον περὶ λέπρας, ἡ ὁποία ἐβγῆκεν ἀπὸ τὸ ἕλκος.	22 Καὶ ἐὰν διαδοθῇ καὶ ἑξαπλωθῇ ἡ πληγὴ εἰς τὸ δέρμα, θὰ τὸν κατατάξῃ ὁ ἱερεὺς εἰς τοὺς μολυσμένους. Εἶναι πληγὴ λέπρας, ποὺ ἐφύτρωσε καὶ ἀνεπτύχθη εἰς τὸ ἕλκος.
23 Ἐὰν δὲ κατὰ χώραν μείνῃ τὸ τηλαύγημα καὶ μὴ διαχέηται, οὐλὴ τοῦ ἕλκους ἐστί, καὶ καθαριεῖ αὐτὸν ὁ ἱερεύς.	23 Ἐὰν ὅμως ἡ γυαλίζουσα αὐτὴ πληγὴ μείνῃ στάσιμος καὶ δὲν μεταδοθῇ, εἶναι πληγὴ ἕλκους. Ὁ ἱερεὺς θὰ κηρύξῃ τὸν ἀσθενῆ καθαρόν.	23 Ἐὰν ὅμως ἡ γυαλιστερὴ πληγὴ μείνῃ εἰς τὴν περιοχὴν τοῦ ἕλκους καὶ δὲν ἑξαπλωθῇ, εἶναι σημάδι ποὺ ἔμεινεν ἀπὸ ἕλκος καὶ ὄχι λέπρα. Θὰ τὸν θεωρήσῃ ὁ ἱερεὺς καθαρόν.
24 Καὶ σὰρξ ἐὰν γένηται ἐν τῷ δέρματι αὐτοῦ κατάκαυμα πυρός, καὶ γένηται ἐν τῷ δέρματι αὐτοῦ τὸ ὑγιασθέν του κατακαύματος αὐγάζον τηλαυγὲς λευκόν, ὑποπυρρίζον ἢ ἔκλευκον,	24 Ἐὰν εἰς τὸ δέρμα κάποιου ἀνθρώπου γίνῃ ἔγκαυμα ἀπὸ πῦρ, θεραπευθῇ δὲ τὸ ἔγκαυμα, μείνῃ ὅμως εἰς τὸ θεραπευθὲν μέρος ἐμφανὲς γυαλιστερὸν λευκὸν σημεῖον, ὑπέρυθρον ἢ ὁλόλευκον,	24 Καὶ ἐὰν κάποιος ἄνθρωπος πάθῃ εἰς τὸ δέρμα τοῦ ἔγκαυμα ἀπὸ φωτιὰν καὶ παρουσιασθῇ εἰς τὸ δέρμα του μετὰ τὴν θεραπείαν τοῦ ἐγκαύματος σύμπτωμα ἄσπρο γυαλιστερόν, ἢ ὀλίγον ξανθοκόκκινον, ἢ κάτασπρον,
25 καὶ ὄψεται αὐτὸν ὁ ἱερεύς, καὶ τοῦ μετέβαλε θρὶξ λευκὴ εἰς τὸ αὐγάζον, καὶ ἡ ὄψις αὐτοῦ ταπεινὴ ἀπὸ τοῦ δέρματος, λέπρα ἐστιν, ἐν τῷ κατακαύματι ἐξήνθησε· καὶ μιανεῖ αὐτὸν ὁ ἱερεύς, ἀφὴ λέπρας ἐστίν.	25 θὰ τὸν ἴδῃ ὁ ἱερεὺς καὶ ἐὰν διαπιστώσῃ ὅτι εἰς τὸ γυαλιστερὸν αὐτὸ σημεῖον αἱ τρίχες μετεβλήθησαν εἰς λευκὰς καὶ ἡ ἐπιφάνεια αὐτοῦ εἶναι χαμηλοτέρα ἀπὸ τὴν τοῦ δέρματος, πρόκειται περὶ λέπρας, ἡ ὁποία ἐφύτρωσεν ἀπὸ τὸ ἔγκαυμα. Ὁ ἱερεὺς θὰ κηρύξῃ τὸν ἀσθενῆ ἀκάθαρτον, διότι ἡ ἀσθένειά του εἶναι λέπρα.	25 καὶ τὸν ἐξετάσῃ ὁ ἱερεὺς καὶ διαπιστώσῃ ὅτι εἰς τὸ σημεῖον του ἐξανθήματος ἔχουν ἀσπρίσει οἱ τρίχες καὶ ἠ ἐπιφάνεια τοῦ δέρματος ἔχει ὑποχωρήσει ἐν σχέσει πρὸς τὸ ὑπόλοιπον δέρμα, πρόκειται διὰ λέπραν, ποὺ ἐφύτρωσε καὶ ἀνεπτύχθη εἰς τὸ ἔγκαυμα. Θὰ θεωρήσῃ ὁ ἱερεὺς τὸν ἄνθρωπον αὐτὸν μολυσμένον. Εἶναι πληγὴ λέπρας.
26 Ἐὰν δὲ ἴδῃ ὁ ἱερεύς, καὶ ἰδοὺ οὐκ ἔστιν ἐν τῷ αὐγάζοντι θρὶξ λευκή, καὶ ταπεινὸν μὴ ᾖ ἀπὸ τοῦ δέρματος, αὐτὸ δὲ ἀμαυρόν, καὶ ἀφοριεῖ αὐτὸν ὁ ἱερεὺς ἑπτὰ ἡμέρας.	26 Ἐὰν ὅμως ὁ ἱερεὺς ἴδῃ ὅτι εἰς τὸ ἀσθενοῦν μέρος δὲν ὑπάρχει λευκὴ τρίχα, ὅτι τοῦτο δὲν εἶναι χαμηλότερον ἀπὸ τὸ ἄλλο δέρμα, ὅτι τὸ χρῶμα του εἶναι θαμβόν, ὁ ἱερεὺς θὰ τὸν χωρίσῃ ἐπὶ ἑπτὰ ἡμέρας.	26 Ἐὰν ὅμως προσέξῃ ὁ ἱερεὺς καὶ διαπιστώσῃ ὅτι δὲν ὑπάρχει εἰς τὸ σύμπτωμα ἄσπρη τρίχα καὶ δεν ἔχῃ ὑποχωρήσει ἡ ἐπιφάνεια τοῦ δέρματος εἰς τὸ σημεῖον ἐκεῖνο ἐν σχέσει πρὸς τὸ ὑπόλοιπον δέρμα, καὶ εἶναι τὸ δέρμα σκοῦρον, θὰ τὸν ἀπομονώσῃ ὁ ἱερεὺς ἐπὶ ἑπτὰ ἡμέρας.
27 Καὶ ὄψεται αὐτὸν ὁ ἱερεὺς τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ· ἐὰν δὲ διαχύσει διαχέηται ἐν τῷ δέρματι, καὶ μιανεῖ αὐτὸν ὁ ἱερεύς· ἀφὴ λέπρας ἐστίν, ἐν τῷ ἕλκει ἐξήνθησεν.	27 Κατὰ τὴν ἐβδόμην ἡμέραν θὰ τὸν ἐξετάσῃ καὶ πάλιν καὶ ἐὰν ἴδῃ ὅτι ἡ πληγὴ ἐξηπλώθη καὶ εἰς τὸ ἄλλο δέρμα, θὰ κηρύξῃ αὐτὸν ἀκάθαρτον, διότι πρόκειται περὶ λέπρας, ἡ ὁποία ἀνεφάνη εἰς τὸ ἕλκος.	27 Θὰ τὸν ἐξετάσῃ δὲ πάλιν ὁ ἱερεὺς κατὰ τὴν ἑβδόμην ἡμέραν. Καὶ ἐὰν διαπιστώσῃ ὅτι διεδόθη καὶ ἐξηπλώθη ἡ πληγὴ εἰς τὸ δέρμα, θὰ τὸν κατατάξῃ ὁ ἱερεὺς εἰς τοὺς μολυσμένους. Πρόκειται διὰ πληγὴν λέπρας, ποὺ ἐφύτρωσε καὶ ἀνεπτύχθη εἰς τὸ ἕλκος.
28 Ἐὰν δὲ κατὰ χώραν μείνῃ τὸ αὐγάζον, καὶ μὴ διαχυθῇ ἐν τῷ δέρματι, αὐτὴ δὲ ἀμαυρὰ ᾖ, οὐλὴ τοῦ κατακαύματός ἐστι, καὶ καθαριεῖ αὐτὸν ὁ ἱερεύς· ὁ γὰρ χαρακτὴρ τοῦ κατακαύματος ἐστι.	28 Ἐὰν ἡ ἀναφανεῖσα πληγὴ μείνῃ εἰς τὸ σημεῖον, ποὺ ὑπῆρχε, καὶ δὲν ἀπλωθῇ εἰς τὸ ἄλλο δέρμα, ἔχει δὲ χρῶμα θαμβόν, ἡ πληγὴ αὐτὴ εἶναι ἀπὸ τὸ ἔγκαυμα, καὶ θὰ κηρύξῃ αὐτὸν ὁ ἱερεὺς καθαρόν, διότι ἡ πληγὴ ἔχει τὸ χαρακτηριστικὸν γνώρισμα τοῦ ἐγκαύματος μόνον.	28 Ἐὰν ὅμως τὸ σύμπτωμα μείνῃ εἰς τὸ σημεῖον ἐκεῖνο καὶ δὲν ἑξαπλώθη εἰς τὸ ὑπόλοιπον δέρμα καὶ εἶναι ἡ πληγὴ σκοτεινή, πρόκειται διὰ κλεισμένην πληγὴν τοῦ ἐγκαύματος. Θὰ θεωρήσῃ δὲ ὁ ἱερεὺς τὸν ἄνθρωπον αὐτὸν καθαρόν, διότι πρόκειται διὰ τὸ χαρακτηριστικὸ σημάδι, ποὺ ἀφήνει τὸ ἔγκαυμα.
29 Καὶ ἀνδρὶ ἢ γυναικὶ ἐὰν γένηται ἐν αὐτοῖς ἀφὴ λέπρας ἐν τῇ κεφαλῇ ἢ ἐν τῷ πώγωνι,	29 Ἐὰν εἰς τὴν κεφαλὴν ἢ εἰς τοῦ πώγωνα ἀνδρὸς ἢ γυναικὸς παρουσιασθῇ πληγῇ λέπρας,	29 Καὶ ἐὰν εἰς κάποιον ἄνδρα ἢ εἰς μίαν γυναῖκα παρουσιασθῇ πληγῂ λέπρας εἰς τὸ κεφάλι ἢ εἰς τὸ πηγούνι των,
30 καὶ ὄψεται ὁ ἱερεὺς τὴν ἀφήν, καὶ ἰδοὺ ἡ ὄψις αὐτῆς ἐγκοιλοτέρα τοῦ δέρματος, ἐν αὐτῇ δὲ θρὶξ ξανθίζουσα λεπτή, καὶ μιανεῖ αὐτὸν ὁ ἱερεύς· θραῦσμά ἐστι, λέπρα τῆς κεφαλῆς ἢ λέπρα τοῦ πώγωνός ἐστι.	30 ὁ ἱερεὺς θὰ ἐξετάσῃ αὐτήν. Καὶ ἐὰν ἡ ἐπιφάνεια αὐτῆς εἰνα χαμηλοτέρα ἀπὸ τὴν τοῦ ἄλλου δέρματος καὶ αἱ ἐντὸς αὐτῆς τρίχες εἶναι ξανθαὶ καὶ λεπταί, θὰ κηρύξῃ τὸν ἄνθρωπον αὐτὸν ὁ ἱερεὺς ἀκάθαρτον, διότι πρόκειται περὶ προσβολῆς λέπρας τῆς κεφαλῆς ἢ λέπρας τοῦ πώγωνος.	30 θὰ ἐξετάσῃ τὴν πληγὴν ὁ ἱερεὺς καὶ ἐὰν διαπιστώσῃ ὅτι ἡ ἐπιφάνειά της εἶναι βαθύτερα ἀπὸ τὸ ὑπόλοιπον δέρμα καὶ ὅτι ὑπάρχουν εἰς αὐτὴν λεπταὶ ξανθαὶ τρίχες, θὰ κατατάξῃ τὸν ἄνθρωπον ὁ ἱερεὺς εἰς τοὺς μολυσμένους. Πρόκειται δι' ἀσθένειαν, ποὺ λέγεται κασίδα. Εἶναι λέπρα, ποὺ προσβάλλει τὸ κεφάλι ἢ τὸ πηγούνι.
31 Καὶ ἐὰν ἴδῃ ὁ ἱερεὺς τὴν ἀφὴν τοῦ θραύσματος, καὶ ἰδοὺ οὐχ ἡ ὄψις ἐγκοιλοτέρα του δέρματος, καὶ θρὶξ ξανθίζουσα οὐκ ἐστιν ἐν αὐτῇ, καὶ ἀφοριεῖ ὁ ἱερεὺς τὴν ἀφὴν τοῦ θραύσματος ἑπτὰ ἡμέρας.	31 Ἐὰν ὁ ἱερεὺς ἐξετάσῃ τὴν προσβολὴν καὶ ἵδῃ ὅτι ἡ ἐκεῖ ἐπιφάνεια τοῦ δέρματος δὲν εἶναι χαμηλοτέρα καὶ τρίχα ξανθὴ δὲν ὑπάρχει εἰς αὐτήν, θὰ ξεχωρίσῃ ὁ ἱερεὺς τὸν ἔχοντα τὴν προσβολὴν αὐτὴν ἐπὶ ἑπτὰ ἡμέρας.	31 Καὶ ἐὰν ἐξετάσῃ ὁ ἱερεὺς τὴν ἐπιφάνειαν τῆς κασίδας καὶ διαπιστώσει ὅτι δεν ἔχει ὑποχωρήσει ἐν σχέσει πρὸς τὸ ὑπόλοιπον δέρμα καὶ δεν ὑπάρχει εἰς αὐτὴν ξανθὴ τρίχα, θὰ ἀπομονώσῃ ὁ ἱερεὺς τὸν ἄνθρωπον μὲ τὴν κασίδαν ἐπὶ ἑπτὰ ἡμέρας.
32 Καὶ ὄψεται ὁ ἱερεὺς τὴν ἀφὴν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ, καὶ ἰδοὺ οὐ διεχύθη τὸ θραῦσμα, καὶ θρὶξ ξανθίζουσα οὐκ ἔστιν ἐν αὐτῇ, καὶ ἡ ὄψις τοῦ θραύσματος οὐκ ἔστι κοίλη ἀπὸ τοῦ δέρματος.	32 Τὴν ἑβδόμην ἡμέραν θὰ ἐξετάσῃ καὶ πάλιν ὁ ἱερεὺς τὴν πληγὴν καὶ ἐὰν ἵδῃ ὅτι ἡ πληγὴ δὲν ἐξηπλώθη καὶ ὅτι δὲν ὑπάρχει ἐκεῖ τρίχα χρώματος ξανθοῦ, ἡ δὲ ἐπιφάνεια τοῦ ἀσθενοῦντος δέρματος δὲν εἶναι χαμηλοτέρα ἀπὸ τὴν τοῦ ἄλλου δέρματος,	32 Θὰ ἐξετάσῃ δὲ πάλιν ὁ ἱερεὺς τὴν πληγὴν κατὰ τὴν ἑβδόμην ἡμέραν καὶ ἐὰν διαπιστώσω ὅτι δὲν διεδόθη ἢ κασίδα καὶ ὅτι δὲν ὑπάρχει ξανθὴ τρίχα εἰς αὐτὴν καὶ ὅτι ἡ ἐπιφάνεια τῆς κασίδας δὲν εἶναι βαθύτερα ἐν σχέσει πρὸς τὸ ὑπόλοιπον δέρμα,
33 Καὶ ξυρηθήσεται τὸ δέρμα, τὸ δὲ θραῦσμα οὐ ξυρηθήσεται, καὶ ἀφοριεῖ ὁ ἱερεὺς τὸ θραῦσμα ἑπτὰ ἡμέρας τὸ δεύτερον.	33 θὰ δώσῃ ἐντολὴν ὁ ἱερεὺς νὰ ξυρισθῇ τὸ ὑγιὲς δέρμα, τὸ δὲ προσβεβλημένον νὰ μείνῃ ἀξύριστον. Καὶ πάλιν θὰ ἀπομονώσῃ ὁ ἱερεὺς τὸν ἀσθενῆ ἐπὶ ἄλλας ἑπτὰ ἡμέρας.	33 τότε θὰ ξυρισθῇ τὸ δέρμα, χωρὶς ὅμως νὰ ξυρισθῇ καὶ τὸ σημεῖον τῆς κασίδας καὶ θὰ ἀπομονώσῃ ὁ ἱερεὺς ἐπὶ ἑπτὰ ἡμέρας διὰ δευτέραν φορὰν τὸν ἄνθρωπον μὲ τὴν κασίδαν.
34 Καὶ ὄψεται ὁ ἱερεὺς τὸ θραῦσμα τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ, καὶ ἰδοὺ οὐ διεχύθη τὸ θραῦσμα ἐν τῷ δέρματι μετὰ τὸ ξυρηθῆναι αὐτόν, καὶ ἡ ὄψις τοῦ θραύσματος οὐκ ἔστι κοίλη ἀπὸ τοῦ δέρματος, καὶ καθαριεῖ αὐτὴν ὁ ἱερεύς, καὶ πλυνάμενος τὰ ἱμάτια καθαρὸς ἔσται.	34 Ὁ ἱερεὺς θὰ ἐξετάσῃ τὴν πληγὴν κατὰ τὴν ἑβδόμην ἡμέραν καὶ ἐὰν ἴδῃ ὅτι ἡ βλάβη δὲν ἡπλώθη εἰς τὸ ἄλλο δέρμα μετὰ τὸ ξύρισμα, ποὺ εἶχε γίνει εἰς αὐτό, ἡ δὲ ἐπιφάνεια τῆς πληγῆς δὲν εἶναι χαμηλοτέρα ἀπὸ τὴν τοῦ ἄλλου δέρματος, θὰ κηρύξῃ αὐτὴν ὁ ἱερεὺς καθαράν, καὶ ὁ ἀσθενής, ἀφοῦ πλύνῃ τὰ ἱμάτιά του, θὰ εἶναι καθαρός.	34 Καὶ θὰ ἐξετάσῃ ὁ ἱερεὺς καὶ πάλιν κατὰ τὴν ἑβδόμην ἡμέραν τὴν κασίδαν, καὶ ἐὰν διαπιστώσῃ ὅτι μετὰ τὸ ξύρισμά του δὲν διεδόθη εἰς τὸ δέρμα του ἡ κασίδα καὶ ὅτι ἡ ἐπιφάνειά της δὲν εἶναι βαθύτερα ἐν σχέσει πρὸς τὸ ὑπόλοιπον δέρμα, θὰ θεωρήσῃ ὁ ἱερεὺς τὸν ἄνθρωπον μὲ τὴν κασίδαν καθαρόν. Καὶ ἀφοῦ πλύνῃ ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς τὰ ἐνδύματά του, θὰ εἶναι καθαρός.
35 Ἐὰν δὲ διαχύσει διαχέηται τὸ θραῦσμα ἐν τῷ δέρματι μετὰ τὸ καθαρισθῆναι αὐτόν,	35 Ἐὰν ὅμως ἡ πληγῇ μετὰ τὴν ἀνακήρυξιν αὐτοῦ ὡς καθαροῦ ἀρχίσῃ νὰ ἐπεκτείνεται καὶ εἰς τὸ ἄλλο δέρμα,	35 Ἐὰν ὅμως μετὰ τὸν χαρακτηρισμόν του ὡς καθαροῦ διαδοθῇ εἰς τὸ δέρμα του ἡ κασίδα,
36 καὶ ὄψεται ὁ ἱερεύς, καὶ ἰδοὺ διακέχυται τὸ θραῦσμα ἐν τῷ δέρματι, οὐκ ἐπισκέψεται ὁ ἱερεὺς περὶ τῆς τριχὸς τῆς ξανθῆς, ὅτι ἀκάθαρτος ἐστιν.	36 θὰ ἵδῃ ὁ ἱερεὺς ὅτι ἔχει ἀπλωθῆ ἡ βλάβη εἰς τὸ δέρμα καὶ δὲν θὰ ἐξετάσῃ πλέον ἄν ἡ τρίχα εἶναι ξανθή, διότι ὁ ἀσθενὴς εἶναι πλέον λεπρός, ἀκάθαρτος.	36 καὶ ἐξετάσῃ ὁ ἱερεὺς καὶ διαπιστώσῃ ὅτι πράγματι ἔχει ἑξαπλωθῇ ἡ κασίδα εἰς τὸ δέρμα, δὲν θὰ παρατηρήσῃ ὁ ἱερεὺς ἐὰν εἶναι ξανθὲς ἢ ὄχι οἱ τρίχες του, διότι εἶναι εἶναι βέβαιον ὅτι εἶναι ἀκάθαρτος.
37 Ἐὰν δὲ ἐνώπιον μείνῃ ἐπὶ χώρας τὸ θραῦσμα, καὶ θρὶξ μέλαινα ἀνατείλῃ ἐν αὐτῷ, ὑγίακε τὸ θραῦσμα· καθαρός ἔστι, καὶ καθαριεῖ αὐτὸν ὁ ἱερεύς.	37 Ἐὰν ὅμως ἡ πληγὴ μείνῃ ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ σημείου, φυτρώσουν δὲ ἐντὸς τῆς περιοχῆς της μαῦρες τρίχες, ἡ ἀσθένεια ἔχει θεραπευθῆ, ὁ ἀσθενὴς εἶναι καθαρὸς ἀπὸ τῆς λέπρας καὶ ὁ ἱερεὺς θὰ τὸν κηρύξῃ καθαρόν.	37 Ἐὰν ὅμως ἰδῇ ὁ ἱερεὺς ὅτι ἡ κασίδα ἔχει παραμείνει ἐντοπισμένη εἰς τὸ σημεῖον ἐκεῖνο του δέρματος καὶ φυτρώσουν μαῦραι τρίχες εἰς τὴν κασίδαν, εἶναι φανερὸν ὅτι ἐθεραπεύθη ἡ κασίδα. Εἶναι πλέον καθαρὸς καὶ θὰ βεβαιώσῃ καὶ ὁ ἱερεὺς τὴν καθαρότητά του.
38 Καὶ ἀνδρὶ ἢ γυναικί, ἐὰν γένηται ἐν δέρματι τῆς σαρκὸς αὐτοῦ αὐγάσματα αὐγάζοντα λευκανθίζοντα,	38 Ἐὰν εἰς τὸ δέρμα ἀνδρὸς ἢ γυναικὸς παρουσιασθοῦν φανερὰ νοσηρὰ συμπτώματα στίλβοντα ὑπόλευκα,	38 Ἐὰν δὲ εἰς τὸ δέρμα τοῦ σώματος ἐνὸς ἀνδρὸς ἢ μιᾶς γυναικὸς ἐμφανισθοῦν λαμπερὰ ἐξανθήματα μὲ ἄσπρην ἐπιφάνειαν,
39 καὶ ὄψεται ὁ ἱερεύς, καὶ ἰδοὺ ἐν δέρματι τῆς σαρκὸς αὐτοῦ αὐγάσματα αὐγάζοντα λευκανθίζοντα, ἀλφός ἐστιν ἐξανθεῖ ἐν τῷ δέρματι τῆς σαρκὸς αὐτοῦ, καθαρὸς ἐστι.	39 θὰ ἐξετάσῃ αὐτὸν ὁ ἱερεὺς καὶ ἐὰν ἴδῃ τὰ στίλβοντα καὶ λεακάζοντα αὐτὰ συμπτώματα, ὁ ἀσθενὴς εἶναι ὑπόλευκος, ἔχει εἰς τὸ δέρμα του λευκὴν μὴ μεταδοτικὴν λέπραν. Ὁ ἀσθενὴς αὐτὸς εἶναι καθαρός.	39 καὶ τὰ ἐξετάσῃ ὁ ἱερεὺς καὶ διαπιστώσῃ ὅτι εἰς τὸ δέρμα τοῦ σώματος τοῦ ἀνθρώπου ὑπάρχουν λαμπερὰ ἐξανθήματα μὲ ἐπιφάνειαν ἄσπρην, πρόκειται διὰ τὴν ἀρρώστιαν, ποὺ λέγεται ἀλφὸς καὶ ἀναπτύσσεται εἰς τὸ δέρμα του. Ὁ ἄνθρωπός μὲ τὸν ἀλφὸν εἶναι καθαρός.
40 Ἐὰν δέ τινι μαδήσῃ ἡ κεφαλὴ αὐτοῦ, φαλακρὸς ἐστι, καθαρός ἐστιν.	40 Ἐὰν κανενὸς μαδήσῃ ἡ κεφαλή, αὐτὸς εἶναι φαλακρὸς καὶ ὄχι λεπρός. Εἶναι καθαρός.	40 Ἐὰν δὲ μαδήσῃ τὸ κεφάλι κάποιου, αὐτὸς εἶναι φαλακρός. Ὁ φαλακρὸς εἶναι καθαρὸς ἔναντι τοῦ Νόμου. Δὲν θεωρεῖται λεπρός.
41 Ἐὰν δὲ κατὰ πρόσωπον μαδήσῃ ἡ κεφαλὴ αὐτοῦ, ἀναφάλαντός ἐστι, καθαρός ἐστιν.	41 Ἐὰν εἰς τὸ ἄνω μέρος τοῦ προσώπου ἐπὶ τῆς κεφαλῆς πέσουν αἱ τρίχες, αὐτὸς εἶναι φαλακρὸς εἰς τὸ σημεῖον ἐκεῖνο. Εἶναι καθαρός.	41 Ἐὰν δὲ μαδήσῃ τὸ κεφάλι του μόνον εἰς τὸ σημεῖον, ποὺ εἶναι ἐπάνω ἀπὸ τὸ μέτωπον, αὐτὸς λέγεται ἀναφάλαντος. Καὶ αὐτὸς ἐπίσης εἶναι καθαρὸς ἔναντι τοῦ Νόμου.
42 Ἐὰν δὲ γένηται ἐν τῷ φαλακρώματι αὐτοῦ ἢ ἐν τῷ ἀναφαλαντώματι αὐτοῦ ἀφὴ λευκὴ ἢ πυρρίζουσα, λέπρα ἐστὶν ἐν τῷ φαλακρώματι αὐτοῦ, ἢ ἐν τῷ ἀναφαλαντώματι αὐτοῦ.	42 Ἐὰν ὅμως εἰς τὸ φαλάκρωμα τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ ἢ τοῦ προσώπου παρουσιασθῇ λευκὴ πληγὴ ἢ ὑπέρυθρος, εἶναι λέπρα εἰς τὸ φαλάκρωμα τοῦ κρανίου του ἤ, τοῦ προσώπου του.	42 Ἐὰν ὅμως ἐμφανισθῇ εἰς τὴν φαλάκραν του ἢ εἰς τὸ ἀναφαλάντωμά του πληγὴ ἄσπρη ἢ ξανθοκόκκινη, τοῦτο σημαίνει ὅτι ὑπάρχει λέπρα εἰς τὴν φαλάκραν του ἢ εἰς τὸ ἀναφαλάντωμά του.
43 Καὶ ὄψεται αὐτὸν ὁ ἱερεύς, καὶ ἰδοὺ ἡ ὄψις τῆς ἁφῆς λευκὴ ἢ πυρρίζουσα ἐν τῷ φαλακρώματι αὐτοῦ ἢ ἐν τῷ φαλαντώματι αὐτοῦ, ὡς εἶδος λέπρας ἐν δέρματι τῆς σαρκὸς αὐτοῦ,	43 Ὁ ἱερεὺς θὰ ἐξετάσῃ αὐτὸν καὶ ἐὰν ἡ ἐμψάνισις τῆς πληγῆς εἶναι λευκὴ ἢ ὑπέρυθρος εἰς τὴν φαλάκραν τοῦ κρανίου ἢ τοῦ προσώπου, ὡσὰν εἶδος λέπρας εἰς τὸ δέρμα του,	43 Θὰ τὸν ἐξετάσῃ λοιπὸν ὁ ἱερεὺς καὶ ἐὰν διαπιστώσῃ ὅτι ἡ ἐπιφάνεια τῆς πληγῆς εἶναι ἄσπρη ἢ ξανθοκόκκινη εἰς τὴν φαλάκραν του ἢ εἰς τὸ ἀναφαλάντωμά του, ὅπως ὅταν ὑπάρχῃ λέπρα εἰς τὸ δέρμα τοῦ σώματος,
44 ἄνθρωπος λεπρὸς ἐστι· μιάνσει μιανεῖ αὐτὸν ὁ ἱερεύς, ἐν τῇ κεφαλῇ αὐτοῦ ἡ ἀφὴ αὐτοῦ.	44 ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς εἶναι λεπρός. Ὁ ἱερεὺς θὰ τὸν κηρύξῃ ἀκάθαρτον, διότι ἡ λέπρα εὑρίσκεται εἰς τὴν κεφαλήν του.	44 εἶναι φανερὸν ὅτι πρόκειται δι' ἄνθρωπον λεπρόν. Ὁ ἱερεὺς θὰ τὸν κατατάξῃ εἰς τοὺς ἀκαθάρτους. Ἡ πληγὴ τῆς λέπρας του εἶναι εἰς τὸ κεφάλι του.
45 Καὶ ὁ λεπρὸς ἐν ᾧ ἐστιν ἡ ἀφή, τὰ ἱμάτια αὐτοῦ ἔστω παραλελυμένα καὶ ἡ κεφαλὴ αὐτοῦ ἀκάλυπτος, καὶ περὶ τὸ στόμα αὐτοῦ περιβαλέσθω, καὶ ἀκάθαρτος κεκλήσεται·	45 Κάθε λεπρός, ὁ ὁποῖος ἔχει τὰ συμπτώματα τῆς λέπρας, θὰ φορῇ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ σχισμένα, θὰ ἔχῃ τὴν κεφαλὴν ἀκάλυπτον μὲ λυμένην τὴν κόμην, τὸ στόμα σκεπασμένον, διὰ νὰ ἀναγνωρίζεται καὶ νὰ λέγεται <ἀκάθαρτος>.	45 Τὰ ἐνδύματα τοῦ ἀνθρώπου, εἰς τὸν ὁποῖον ὑπάρχει ἡ πληγὴ τῆς λέπρας, πρέπει νὰ εἶναι λυμένα καὶ σχισμένα καὶ τὸ κεφάλι του ἀκάλυπτον, νὰ ἔχῃ δὲ σκεπασμένον τὸ στόμα του. Ἐπὶ πλέον νὰ καλῆται <ἀκάθαρτος>.
46 πάσας τὰς ἡμέρας, ὅσας ἐὰν ᾖ ἐπ' αὐτὸν ἡ ἀφή, ἀκάθαρτος ὢν ἀκάθαρτος ἔσται, κεχωρισμένος καθήσεται, ἔξω τῆς παρεμβολῆς αὐτοῦ ἔσται ἡ διατριβή.	46 Καθ' ὅλον τὸ διάστημα, κατὰ τὸ ὁποῖον, καθ' ὃ λεπρός, θὰ εἶναι ἀκάθαρτος, θὰ μένῃ ἀπομονωμένος καὶ θὰ ζῇ ἔξω ἀπὸ τὴν κατασκήνωσιν.	46 Ὅλας τὰς ἡμέρας, κατὰ τὰς ὁποίας θὰ ὑπάρχῃ ἐπάνω του ἡ πληγὴ τῆς λέπρας, ἀφοῦ θὰ εἶναι μολυσμένος, θὰ εἶναι ἀκάθαρτος. Θὰ κάθεται ἀποχωρισμένος ἀπὸ τοὺς ἄλλους. Ἡ διαμονή του θὰ εἶναι ἔξω ἀπὸ τὸν καταυλισμὸν τῶν ἀνθρώπων.
47 Καὶ ἱματίῳ ἐὰν γένηται ἀφὴ ἐν αὐτῷ λέπρας ἐν ἱματίῳ ἐρέῳ, ἢ ἐν ἱματίῳ στυππυίνῳ,	47 Ἐὰν πληγὴ λέπρας παρατηρηθῇ εἰς ἔνδυμα μάλλινον ἢ λινόν,	47 Καὶ ἐὰν παρουσιασθῇ εἰς κάποιο ἔνδυμα σύμπτωμα λέπρας εἰς ἔνδυμα μάλλινον, ἢ εἰς ἔνδυμα λινόν,
48 ἢ ἐν στήμονι, ἢ ἐν κρόκῃ, ἢ ἐν τοῖς λινοῖς, ἢ ἐν τοῖς ἐρέοις, ἢ ἐν δέρματι, ἢ ἐν παντὶ ἐργασίμῳ δέρματι,	48 εἰς τὸ στημόνι ἢ τὸ ὑφάδι, εἰς λινὰ ἢ μάλλινα, εἰς δέρμα ἀκατέργαστον ἢ κατειργασμένον χρησιμοποιούμενον ὡς ἔνδυμα	48 ἢ εἰς τὸ στημόνι, ἢ εἰς τὸ ὑφάδι, εἴτε εἰς τὰ λινάρια, εἴτε εἰς τὰ μαλλιά, εἴτε εἰς τὸ ἀκατέργαστον δέρμα, εἴτε εἰς κάθε εἴδους κατειργασμένον δέρμα,
49 καὶ γένηται ἡ ἀφὴ χλωρίζουσα ἢ πυρρίζουσα ἐν τῷ δέρματι, ἢ ἐν τῷ ἱματίῳ, ἢ ἐν τῷ στήμονι, ἢ ἐν τῇ κρόκῃ, ἢ ἐν παντὶ σκεύει ἐργασίμῳ δέρματος, ἀφὴ λέπρας ἐστί, καὶ δείξει τῷ ἱερεῖ.	49 καὶ ἡ προσβολὴ εἶναι κιτρίνη ἢ ὑπέρυθρος εἰς τὸ δέρμα ἢ εἰς τὸ ἱμάτιον ἢ εἰς τὸ στημόνι ἢ εἰς τὸ ὑφάδι ἢ εἰς κάθε εἶδος κατειργασμένου δέρματος, εἶναι προσβολὴ λέπρας καὶ ὁ κάτοχος τοῦ ἐνδύματος θὰ δείξῃ αὐτὸ εἰς τὸν ἱερέα.	49 καὶ συμβῇ, ὥστε τὸ σύμπτωμα αὐτὸ νὰ πρασινίζει (σὰν μούχλα), ἢ νὰ ξανθοκοκκινίζῃ εἰς τὸ δέρμα, ἢ εἰς τὸ ἔνδυμα, ἢ εἰς τὸ στημόνι, ἢ εἰς τὸ ὑφάδι, ἢ εἰς κάθε δερμάτινον σκεῦος, ποὺ ἠμπορεῖ νὰ χρησιμοποιηθῇ εἰς ἐργασίαν, πρόκειται περὶ λέπρας. Ὁ δὲ ἄνθρωπος, εἰς τὸν ὁποῖον ἀνήκουν τὰ ἀντικείμενα αὐτά, πρέπει νὰ τὰ δείξῃ εἰς τὸν ἱερέα.
50 Καὶ ὄψεται ὁ ἱερεὺς τὴν ἀφήν, καὶ ἀφοριεῖ ὁ ἱερεὺς τὴν ἀφὴν ἑπτὰ ἡμέρας.	50 Ὁ ἱερεὺς θὰ ἴδῃ τὰ συμπτώματα αὐτὰ καὶ θὰ ἀπομονώσῃ τὸ ἔνδυμα αὐτὸ ἐπὶ ἑπτὰ ἡμέρας.	50 Καὶ θὰ ἐξετάσῃ ὁ ἱερεὺς τὸ σύμπτωμα καὶ θὰ ἀπομονώσῃ τὸ ἀντικείμενον μὲ τὸ σύμπτωμα ἐπὶ ἑπτὰ ἡμέρας.
51 Καὶ ὄψεται ὁ ἱερεὺς τὴν ἀφὴν ἐν τῇ ἡμέρα τῇ ἑβδόμῃ· ἐὰν δὲ διαχέηται ἡ ἀφὴ ἐν τῷ ἱματίῳ, ἢ ἐν τῷ στήμονι, ἢ ἐν τῇ κρόκῃ, ἢ ἐν τῷ δέρματι, κατὰ πάντα ὅσα ἐὰν ποιηθῇ δέρματα ἐν τῇ ἐργασίᾳ, λέπρα ἔμμονός ἐστιν ἡ ἀφή, ἀκάθαρτός ἐστι.	51 Κατὰ τὴν ἑβδόμην ἡμέραν θὰ ἴδῃ πάλιν ὁ ἱερεὺς αὐτὸ τὸ σύμπτωμα. Ἐὰν ἡ προσβολὴ ἔχῃ ἐξαπλωθῆ εἰς τὸ ὑμάτιον ἢ εἰς τὸ στημόνι ἢ εἰς τὸ ὑφάδι ἢ εἰς τὸ ἀκατέργαστον δέρμα ἢ εἰς κάθε τι ποὺ ἔχει κατασκευασθῇ μὲ κατειργασμένον δέρμα, ἢ προσβολὴ αὐτὴ εἶναι μόνιμος λέπρα, καὶ τὸ ἔνδυμα εἶναι ἀκάθαρτον.	51 Καὶ θὰ ἰδῇ καὶ πάλιν τὴν πληγὴν αὐτὴν ὁ ἱερεὺς κατὰ τὴν ἑβδόμην ἡμέραν. Καὶ ἐὰν ἔχῃ διαδοθῇ τὸ σύμπτωμα εἰς τὸ ἔνδυμα, ἢ εἰς τὸ στημόνι, ἢ εἰς τὸ ὕφαδι, ἢ εἰς τὸ ἀκατέργαστον δέρμα, ἢ εἰς κάθε τι, ποὺ κατασκευάζεται μὲ δέρμα, τότε τὸ σύμπτωμα ἐκεῖνο εἶναι λέπρα ἐπίμονος καὶ μεταδοτική, τὸ δὲ ἀντικείμενον, εἰς τὸ ὁποῖον ἐπαρουσιάσθη, εἶναι ἀκάθαρτον.
52 Κατακαύσει τὸ ἱμάτιον, ἢ τὸν στήμονα, ἢ τὴν κρόκην ἐν τοῖς ἱερέοις, ἢ ἐν τοῖς λινοῖς, ἢ ἐν παντὶ σκεύει δερματίνῳ, ἐν ᾧ ἂν ᾖ ἐν αὐτῷ ἡ ἀφή, ὅτι λέπρα ἔμμονος ἐστιν, ἐν πυρὶ κατακαυθήσεται.	52 Αὐτὸ δὲ τὸ ἔνδυμα, τὸ στημόνι ἢ τὸ ὑφάδι, ἀπὸ τὸ ὁποῖον ἔχει ὑφανθῇ τὸ μάλλινον ἢ τὰ λινόν, καὶ κάθε δερμάτινον εἶδος ἐπάνω εἰς τὸ ὁποῖον ἤθελε παρουσιασθῆ αὐτὴ ἡ προσβολή, ἐπειδὴ εἶναι λέπρα μόνιμος καὶ ἀθεράπευτος, θὰ κατακαοῦν εἰς τὸ πῦρ ὅλα αὐτὰ τὰ ἀντικείμενα.	52 Πρέπει νὰ καύσῃ αὐτὸς ἐντελῶς τὸ ἔνδυμα, ἢ τὸ στημόνι, ἢ τὸ ὑφάδι με τὰ μαλλιὰ ἢ τὰ λινάρια ἢ κάθε δερμάτινον σκεῦος, εἰς τὸ ὁποῖον ἐπαρουσιάσθη ἢ λέπρα, διότι πρόκειται διὰ λέπραν ἐπίμονον καὶ μεταδοτικήν. Νὰ κατακαοῦν αὐτὰ εἰς τὴν φωτιάν.
53 Ἐὰν δὲ ἴδῃ ὁ ἱερεύς, καὶ μὴ διαχέηται ἡ ἀφὴ ἐν τῷ ἱματίῳ, ἢ ἐν τῷ στήμονι, ἢ ἐν τῇ κρόκῃ, ἢ ἐν παντὶ σκεύει δερματίνῳ,	53 Ἐὰν ὁ ἱερεὺς ἴδῃ ὅτι ἢ προσβολὴ αὐτὴ δὲν μετεδόθη εἰς ἄλλα σημεῖα τοῦ ἱματίου, τοῦ στημονιοῦ, τοῦ ὑφαδιοῦ καὶ εἰς κάθε δερμάτινον εἶδος,	53 Ἐὰν δὲ ἴδῃ ὁ ἱερεὺς καὶ διαπιστώσῃ ὅτι δὲν ἔχει ἀπλωθῇ ἡ προσβολὴ εἰς τὸ ἔνδυμα, ἢ εἰς τὸ στημόνι, ἢ εἰς τὸ ὑφάδι, ἢ εἰς κάθε δερμάτινον εἶδος,
54 καὶ συντάξει ὁ ἱερεύς, καὶ πλυνεῖ ἐφ' οὗ ἐὰν ᾖ ἐπ' αὐτοῦ ἡ ἀφή, καὶ ἀφοριεῖ ὁ ἱερεὺς τὴν ἀφὴν ἑπτὰ ἡμέρας τὸ δεύτερον·	54 θὰ διατάξῃ νὰ πλυθῇ τὸ ἱμάτιον, ἐπὶ τοῦ ὁποίου παρετηρήθη ἡ προσβολή, καὶ θὰ ἀπομονώσῃ αὐτὸ ἐπὶ ἄλλας ἑπτὰ ἡμέρας.	54 θὰ διατάξῃ ὁ ἱερεὺς νὰ πλυθῇ τὸ ἀντικείμενον, ἐπάνω εἰς τὸ ὁποῖον ὑπάρχει τὸ σύμπτωμα, καὶ θὰ ἀπομονώσῃ ὁ ἱερεὺς τὸ ἀντικείμενον μὲ τὴν πληγὴν αὐτὴν ἐπὶ ἑπτὰ ἡμέρας διὰ δευτέραν φοράν.
55 καὶ ὄψεται ὁ ἱερεὺς μετὰ τὸ πλυθῆναι αὐτὸ τὴν ἀφήν, καὶ ἥδε οὐ μὴ μετέβαλεν ἡ ἁφὴ τὴν ὄψιν, καὶ ἡ ἁφὴ οὐ διαχεῖται, ἀκάθαρτόν ἐστιν, ἐν πυρὶ κατακαυθήσεται· ἐστήρικται ἐν τῷ ἱματίῳ, ἢ ἐν στήμονι, ἢ ἐν τῇ κρόκῃ.	55 Ὁ ἱερεὺς μετὰ τὸ πλύσιμον τοῦ ἱματίου θὰ ἐξετάσῃ καὶ πάλιν τὴν προσβολὴν καὶ ἐὰν αὐτὴ δὲν μετεβλήθη πρὸς τὸ καλύτερον ὡς πρὸς τὴν ἐμφάνισιν, ἔστω καὶ ἂν δὲν ἔχῃ ἐπεκταθῆ, τὸ ἔνδυμα εἶναι ἀκάθαρτον καὶ πρέπει νὰ κατακαῇ εἰς τὸ πῦρ· ἡ προσβολὴ εἰς τὸ ἱμάτιον ἢ εἰς τὸ στημόνι ἢ εἰς τὸ ὑφάδι εἶναι πλέον μόνιμος.	55 Θὰ ἐξετάσῃ δὲ καὶ πάλιν ὁ ἱερεὺς τὸ σύμπτωμα μετὰ τὸ πλύσιμο τοῦ ἀντικειμένου καὶ ἐὰν διαπιστώσῃ ὅτι ἢ προσβολὴ δεν ἄλλαξε μορφήν, ἀνεξαρτήτως τοῦ ἂν δὲν διεδόθη, τὸ ἀντικείμενον εἶναι ἀκάθαρτον. Θὰ καῇ ἐντελῶς εἰς τὴν φωτιάν. Ἡ προσβολὴ ἔγινε μόνιμος κατάστασις εἰς τὸ ἔνδυμα, ἢ εἰς τὸ στημόνι, ἢ εἰς τὸ ὑφάδι.
56 Καὶ ἐὰν ἴδῃ ὁ ἱερεύς, καὶ ἀμαυρὰ ἡ ἁφὴ μετὰ τὸ πλυθῆναι αὐτό, ἀπορρήξει αὐτὸ ἀπὸ τοῦ ἱματίου, ἢ ἀπὸ τοῦ στήμονος, ἢ ἀπὸ τῆς κρόκης, ἢ ἀπὸ τοῦ δέρματος.	56 Ἐὰν ὅμως ὁ ἱερεὺς παρατηρήσῃ ὅτι ἡ προσβολὴ ἐπῆρε σκοῦρο χρῶμα μετὰ τὸ πλύσιμο τοῦ ἱματίου, θὰ ἀποκόψῃ τὸ προσβληθὲν μέρος τοῦ ἱματίου ἢ τοῦ στημονιοῦ ἢ τοῦ ὑφαδιοῦ ἢ παντὸς δερματίνου εἴδους.	56 Καὶ ἐὰν ἐξετάσῃ καὶ διαπιστώσῃ ὁ ἱερεὺς ὅτι μετὰ τὸ πλύσιμο τοῦ ἀντικειμένου ἡ πληγὴ ἔγινε σκοτεινή, θὰ κόψῃ καὶ θὰ βγάλῃ τὸ τμῆμα ἐκεῖνο ἀπὸ τὸ ἔνδυμα, ἢ ἀπὸ τὸ στημόνι, ἢ ἀπὸ τὸ ὑφάδι, ἢ ἀπὸ τὸ δέρμα.
57 Ἐὰν δὲ ὀφθῇ ἔτι ἐν τῷ ἱματίῳ, ἢ ἐν τῷ στήμονι, ἢ ἐν τῇ κρόκῃ, ἢ ἐν παντὶ σκεύει δερματίνῳ, λέπρα ἐξανθοῦσά ἐστιν· ἐν πυρὶ κοιτακαυθήσεται ἐν ᾧ ἐστιν ἡ ἁφή.	57 Ἐὰν ἐμφανισθῇ καὶ πάλιν εἰς τὸ ἔνδυμα ἢ εἰς τὸ στημόνι ἢ εἰς τὸ ὑφάδι ἢ εἰς κάθε δερμάτινον εἶδος νέα προσβολή, τότε πρόκειται περὶ λέπρας ἡ ὁποία ἀναπτύσσεται. Τὸ ἀντικείμενον, ἐπί του ὁποίου ὑπάρχει αὐτὴ ἡ λέπρα, πρέπει νὰ καῇ.	57 Ἐὰν ὅμως ἐμφανισθῇ πάλιν εἰς τὸ ἔνδυμα, ἢ εἰς τὸ στημόνι, ἢ εἰς τὸ ὑφάδι, ἢ εἰς κάθε δερμάτινον σκεῦος, τότε πρόκειται διὰ λέπραν ἀνεπτυγμένην. Τὸ ἀντικείμενον, εἰς τὸ ὁποῖον ὑπάρχει τὸ σύμπτωμα, θὰ καῇ ἐντελῶς εἰς τὴν φωτιάν.
58 Καὶ τὸ ἱμάτιον, ἢ ὁ στήμων, ἢ ἡ κρόκη, ἢ πᾶν σκεῦος δερμάτινον, ὃ πλυθήσεται, καὶ ἀποστήσεται ἀπ' αὐτοῦ ἡ ἁφή, καὶ πλυθήσεται τὸ δεύτερον, καὶ καθαρὸν ἔσται.	58 Τὸ ἱμάτιον ὅμως ἢ τὸ στημόνι ἢ τὸ ὑφάδι ἢ κάθε δερμάτινον εἶδος, τὸ ὁποῖον θὰ πλυθῇ καὶ ἀπὸ τὸ ὁποῖον θὰ ἐκλείψῃ ἡ προσβολή, θὰ πλυθῇ δευτέραν φορὰν καὶ τότε θὰ εἶναι καθαρόν.	58 Τὸ δὲ ἔνδυμα, ἢ τὸ στημόνι, ἢ τὸ ὑφάδι, ἢ κάθε δερμάτινον σκεῦος, ποὺ θά πλυθῇ καὶ θὰ ἑξαφανισθῇ ἀπὸ ἐπάνω του τὸ σύμπτωμα, θὰ πλυθῇ διὰ δευτέραν φορὰν καὶ θὰ εἶναι καθαρόν.
59 Οὗτος ὁ νόμος ἁφῆς λέπρας ἱματίου ἐρέου, ἢ στυππυίνου, ἢ στήμονος, ἢ κρόκης, ἢ παντὸς σκεύους δερματίνου, εἰς τὸ καθαρίσαι αὐτό, ἢ μιᾶναι αὐτό.	59 Αὐτὸς εἶναι ὁ νόμος τῆς λέπρας μαλλίνου ἤ, λινοῦ ἱματίου, στημονιου ἢ ὑφαδιοῦ καὶ κάθε εἴδους δερματίνου ἀντικειμένου, διὰ νὰ κηρυχθῇ τοῦτο καθαρὸν ἢ ἀκάθαρτον>.	59 Αὐτὸς εἶναι ὁ νόμος, ποὺ ἀφορᾷ τὴν λέπραν, ποὺ παρουσιάζεται εἰς ἔνδυμα μάλλινον, ἢ λινόν, ἢ εἰς στημόνι, ἢ εἰς ὑφάδι, ἢ εἰς κάθε δερμάτινον σκεῦος, καὶ κανονίζει πότε τὸ ἀντικείμενον αὐτὸ εἶναι καθαρὸν καὶ πότε μολυσμένον>.