Μακκαβαίων Α : Κεφάλαιον Δ'

Πρωτότυπο Κείμενο

αὶ παρέλαβε Γοργίας πεντακισχιλίους ἄνδρας καὶ χιλίαν ἵππον ἐκλεκτήν, καὶ ἀπῇρεν ἡ παρεμβολὴ νυκτός,
2 ὥστε ἐπιβαλεῖν ἐπὶ τὴν παρεμβολὴν τῶν Ἰουδαίων καὶ πατάξαι αὐτοὺς ἄφνω· καὶ οἱ υἱοὶ τῆς ἄκρας ἦσαν αὐτῷ ὁδηγοί.
3 Καὶ ἤκουσεν Ἰούδας καὶ ἀπῇρεν αὐτὸς καὶ οἱ δυνατοὶ πατάξαι τὴν δύναμιν τοῦ βασιλέως τὴν ἐν Ἀμμαούς,
4 ἕως ἔτι αἱ δυνάμεις ἐσκορπισμέναι ἦσαν ἀπὸ τῆς παρεμβολῆς.
5 Καὶ ἦλθε Γοργίας εἰς τὴν παρεμβολὴν Ἰούδα νυκτὸς καὶ οὐδένα εὖρε· καὶ ἐζήτει αὐτοὺς ἐν τοῖς ὄρεσιν, ὅτι εἶπε· φεύγουσιν οὗτοι ἀφ' ἡμῶν.
6 Καὶ ἅμα τῇ ἡμέρᾳ ὤφθη Ἰούδας ἐν τῷ πεδίῳ ἐν τρισχιλίοις ἀνδράσι· πλὴν καλύμματα καὶ μαχαίρας οὐκ εἶχον καθὼς ἠβούλοντο.
7 Καὶ εἶδον παρεμβολὴν ἐθνῶν ἰσχυρὰν τεθωρακισμένην καὶ ἵππον κυκλοῦσαν αὐτήν, καὶ οὗτοι διδακτοὶ πολέμου.
8 Καὶ εἶπεν Ἰούδας τοῖς ἀνδράσι τοῖς μετ' αὐτοῦ· μὴ φοβεῖσθε τὸ πλῆθος αὐτῶν καὶ τὸ ὅρμημα αὐτῶν μὴ δειλωθῆτε·
9 μνήσθητε πῶς ἐσώθησαν οἱ πατέρες ἡμῶν ἐν θαλάσσῃ ἐρυθρᾷ, ὅτε ἐδίωξεν αὐτοὺς Φαραὼ ἐν δυνάμει.
10 Καὶ νῦν βοήσωμεν εἰς τὸν οὐρανόν, εἴ πως ἐλεήσει ἡμᾶς καὶ μνησθήσεται διαθήκης πατέρων ἡμῶν καὶ συντρίψει τὴν παρεμβολὴν ταύτην κατὰ πρόσωπον ἡμῶν σήμερον,
11 καὶ γνώσεται πάντα τὰ ἔθνη ὅτι ἐστὶν ὁ λυτρούμενος καὶ σώζων τὸν Ἰσραήλ.
12 Καὶ ᾖραν οἱ ἀλλόφυλοι τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτῶν καὶ εἶδον αὐτοὺς ἐρχομένους ἐξεναντίας
13 καὶ ἐξῆλθον ἐκ τῆς παρεμβολῆς εἰς πόλεμον· καὶ ἐσάλπισαν οἱ μετὰ Ἰούδα
14 καὶ συνῆψαν καὶ συνετρίβησαν τὰ ἔθνη καὶ ἔφυγον εἰς τὸ πεδίον,
15 οἱ δὲ ἔσχατοι πάντες ἔπεσον ἐν ρομφαίᾳ. Καὶ ἐδίωξαν αὐτοὺς ἕως Γαζηρὼν καὶ ἕως τῶν πεδίων τῆς Ἰδουμαίας καὶ Ἀζώτου καὶ Ἰαμνείας, καὶ ἔπεσαν ἐξ αὐτῶν εἰς ἄνδρας τρισχιλίους.
16 Καὶ ἐπέστρεψεν Ἰούδας καὶ ἡ δύναμις ἀπὸ τοῦ διώκειν ὄπισθεν αὐτῶν
17 καὶ εἶπε πρὸς τὸν λαόν· μὴ ἐπιθυμήσητε τῶν σκύλων, ὅτι πόλεμος ἐξεναντίας ἡμῶν,
18 καὶ Γοργίας καὶ ἡ δύναμις ἐν τῷ ὅρει ἐγγὺς ἡμῶν· ἄλλα στῆτε νῦν ἐναντίον τῶν ἐχθρῶν ἡμῶν καὶ πολεμήσατε αὐτούς, καὶ μετὰ ταῦτα λάβετε τὰ σκῦλα μετὰ παρρησίας.
19 Ἔτι λαλοῦντος Ἰούδα ταῦτα, ὤφθη μέρος τι ἐκκύπτον ἐκ τοῦ ὅρους·
20 καὶ εἶδεν ὅτι τετρόπωνται, καὶ ἐμπυρίζουσι τὴν παρεμβολήν· ὁ γὰρ καπνὸς ὁ θεωρούμενος ἐνεφάνιζε τὸ γεγονός.
21 Οἱ δὲ ταῦτα συνιδόντες ἐδειλώθησαν σφόδρα· συνιδόντες δὲ καὶ τὴν Ἰούδα παρεμβολὴν ἐν τῷ πεδίῳ ἑτοίμην εἰς παράταξιν,
22 ἔφυγον πάντες εἰς γῆν ἀλλοφύλων.
23 Καὶ ἀνέστρεψεν Ἰούδας ἐπὶ τὴν σκυλείαν τῆς παρεμβολῆς καὶ ἔλαβον χρυσίον πολὺ καὶ ἀργύριον καὶ ὑάκινθον καὶ πορφύραν θαλασσίαν καὶ πλοῦτον μέγαν.
24 Καὶ ἐπιστραφέντες ὕμνουν καὶ εὐλόγουν εἰς οὐρανὸν ὅτι καλόν, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ.
25 Καὶ ἐγένετο σωτηρία μεγάλη τῷ Ἰσραὴλ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ.
26 Ὅσοι δὲ τῶν ἀλλοφύλων διεσώθησαν, παραγενηθέντες ἀπήγγειλαν τῷ Λυσίᾳ πάντα τὰ συμβεβηκότα.
27 Ὁ δὲ ἀκούσας συνεχύθη καὶ ἠθύμει, ὅτι οὐχ οἶα ἤθελε, τοιαῦτα γεγόνει τῷ Ἰσραήλ, καὶ οὐχ οἶα ἐνετείλατο αὐτῷ ὁ βασιλεύς, τοιαῦτα ἐξέβη.
28 Καὶ ἐν τῷ ἐχομένῳ ἐνιαυτῷ συνελόχισεν ὁ Λυσίας ἀνδρῶν ἐπιλέκτων ἑξήκοντα χιλιάδας καὶ πεντακισχιλίαν ἵππον, ὥστε ἐκπολεμῆσαι αὐτούς.
29 Καὶ ἦλθον εἰς τὴν Ἰδουμαίαν καὶ παρενέβαλον ἐν Βαιθσούροις, καὶ συνήντησεν αὐτοῖς Ἰούδας ἐν δέκα χιλιάσιν ἀνδρῶν.
30 Καὶ εἶδε τὴν παρεμβολὴν ἰσχυρὰν καὶ προσηύξατο καὶ εἶπεν· εὐλογητὸς εἶ ὁ σωτὴρ τοῦ Ἰσραὴλ ὁ συντρίψας τὸ ὅρμημα τοῦ δυνατοῦ ἐν χειρὶ τοῦ δούλου σου Δαυὶδ καὶ παρέδωκας τὴν παρεμβολὴν τῶν ἀλλοφύλων εἰς χεῖρας Ἰωνάθαν υἱοῦ Σαοὺλ καὶ τοῦ αἴροντος τὰ σκεύη αὐτοῦ·
31 οὕτω σύγκλεισον τὴν παρεμβολὴν ταύτην ἐν χειρὶ λαοῦ σου Ἰσραήλ, καὶ αἰσχυνθήτωσαν ἐπὶ τῇ δυνάμει καὶ τῇ ἵππῳ αὐτῶν·
32 δὸς αὐτοῖς δειλίαν καὶ τῆξον θράσος ἰσχύος αὐτῶν, καὶ σαλευθήτωσαν τῇ συντριβῇ αὐτῶν·
33 κατάβαλε αὐτοὺς ρομφαίᾳ ἀγαπώντων σε, καὶ αἰνεσάτωσάν σε πάντες οἱ εἰδότες τὸ ὄνομά σου ἐν ὕμνοις.
34 Καὶ συνέβαλον ἀλλήλοις, καὶ ἔπεσον ἐκ τῆς παρεμβολῆς Λυσίου εἰς πεντακισχιλίους ἄνδρας καὶ ἔπεσον ἐξ ἐναντίας αὐτῶν.
35 Ἰδὼν δὲ Λυσίας τὴν γενομένην τροπὴν τῆς αὐτοῦ συντάξεως, τῆς δὲ Ἰούδα τὸ γεγενημένον θάρσος καὶ ὡς ἕτοιμοί εἰσιν ἢ ζῆν ή τεθνάναι γενναίως, ἀπῇρεν εἰς Ἀντιόχειαν καὶ ἐξενολόγει, καὶ πλεονάσας τὸν γενηθέντα στρατὸν ἐλογίζετο πάλιν παραγενέσθαι εἰς τὴν Ἰουδαίαν.
36 Εἶπε δὲ Ἰούδας καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ· ἰδοὺ συνετρίβησαν οἱ ἐχθροὶ ἡμῶν, ἀναβῶμεν καθαρίσαι τὰ ἅγια καὶ ἐγκαινίσαι.
37 Καὶ συνήχθη ἡ παρεμβολὴ πᾶσα καὶ ἀνέβησαν εἰς ὄρος Σιών.
38 Καὶ εἶδον τὸ ἁγίασμα ἠρημωμένον καὶ τὸ θυσιαστήριον βεβηλωμένον καὶ τὰς πύλας κατακεκαυμένας καὶ ἐν ταῖς αὐλαῖς φυτὰ πεφυκότα ὡς ἐν δρυμῷ ἢ ὡς ἑνὶ τῶν ὀρέων καὶ τὰ παστοφόρια καθῃρημένα.
39 Καὶ διέρρηξαν τὰ ἱμάτια αὐτῶν καὶ ἐκόψαντο κοπετὸν μέγαν καὶ ἐπέθεντο σποδὸν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτῶν
40 καὶ ἔπεσαν ἐπὶ πρόσωπον ἐπὶ τὴν γῆν καὶ ἐσάλπισαν ταῖς σάλπιγξι τῶν σημασιῶν καὶ ἐβόησαν εἰς τὸν οὐρανόν.
41 Τότε ἐπέταξεν Ἰούδας ἄνδρας πολεμεῖν τοὺς ἐν τῇ ἄκρᾳ, ἕως ἂν καθαρίσῃ τὰ ἅγια.
42 Καὶ ἐπέλεξεν ἱερεῖς ἀμώμους θελητὰς νόμου,
43 καὶ ἐκαθάρισαν τὰ ἅγια καὶ ἦραν τοὺς λίθους τοῦ μιασμοῦ εἰς τόπον ἀκάθαρτον.
44 Καὶ ἐβουλεύσαντο περὶ τοῦ θυσιαστηρίου τῆς ὁλοκαυτώσεως τοῦ βεβηλωμένου, τί αὐτῷ ποιήσωσι·
45 καὶ ἐπέπεσεν αὐτοῖς βουλὴ ἀγαθὴ καθελεῖν αὐτό, μήποτε γένηται αὐτοῖς εἰς ὄνειδος, ὅτι ἐμίαναν τὰ ἔθνη αὐτό· καὶ καθεῖλον τὸ θυσιαστήριον.
46 Καὶ ἀπέθεντο τοὺς λίθους ἐν τῷ ὅρει τοῦ οἴκου ἐν τόπῳ ἐπιτηδείῳ μέχρι τοῦ παραγενηθῆναι προφήτην τοῦ ἀποκριθῆναι περὶ αὐτῶν.
47 Καὶ ἔλαβον λίθους ὁλοκλήρους κατὰ τὸν νόμον καὶ ᾠκοδόμησαν τὸ θυσιαστήριον καινὸν κατὰ τὸ πρότερον.
48 Καὶ ᾠκοδόμησαν τὰ ἅγια καὶ τὰ ἐντὸς τοῦ οἴκου καὶ τὰς αὐλὰς ἡγίασαν.
49 Καὶ ἐποίησαν σκεύη ἅγια καινὰ καὶ εἰσήνεγκαν τὴν λυχνίαν καὶ τὸ θυσιαστήριον τῶν θυμιαμάτων καὶ τὴν τράπεζαν εἰς τὸν ναόν.
50 Καὶ ἐθυμίασαν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον καὶ ἐξῆψαν τοὺς λύχνους τοὺς ἐπὶ τῆς λυχνίας, καὶ ἐφαίνοσαν ἐν τῷ ναῷ.
51 Καὶ ἐπέθηκαν ἐπὶ τὴν τράπεζαν ἄρτους καὶ ἐξεπέτασαν τὰ καταπετάσματα. Καὶ ἐτέλεσαν πάντα τὰ ἔργα, ἃ ἐποίησαν.
52 Καὶ ὤρθρισον τὸ πρωῒ τῇ πέμπτῃ καὶ εἰκάδι τοῦ μηνὸς τοῦ ἐνάτου (οὗτος ὁ μὴν Χασελεῦ) τοῦ ὀγδόου τεσσαρακοστοῦ καὶ ἑκατοστοῦ ἔτους
53 καὶ ἀνήνεγκαν θυσίαν κατὰ τὸν νόμον ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον τῶν ὁλοκαυτωμάτων τὸ καινόν, ὃ ἐποίησαν.
54 Κατὰ τὸν καιρὸν καὶ κατὰ τὴν ἡμέραν, ἐν ᾖ ἐβεβήλωσαν αὐτὸ τὰ ἔθνη, ἐν ἐκείνῃ ἐνεκαινίσθη ἐν ᾠδαῖς καὶ κιθάραις καὶ κινύραις καὶ ἐν κυμβάλοις.
55 Καὶ ἔπεσαν πᾶς ὁ λαὸς ἐπὶ πρόσωπον καὶ προσεκύνησαν καὶ εὐλόγησαν εἰς οὐρανὸν τὸν εὐοδώσαντα αὐτοῖς.
56 Καὶ ἐποίησαν τὸν ἐγκαινισμόν τοῦ θυσιαστηρίου ἡμέρας ὀκτὼ καὶ προσήνεγκαν ὁλοκαυτώματα μετ' εὐφροσύνης καὶ ἔθυσαν θυσίαν σωτηρίου καὶ αἰνέσεως.
57 Καὶ κατεκόσμησαν τὸ κατὰ πρόσωπον τοῦ ναοῦ στεφάνοις χρυσοῖς καὶ ἀσπιδίσκαις καὶ ἐνεκαίνισαν τὰς πύλας καὶ τὰ παστοφόρια καὶ ἐθύρωσαν αὐτά.
58 Καὶ ἐγενήθη εὐφροσύνη μεγάλη ἐν τῷ λαῷ σφόδρα, καὶ ἀπεστράφη ὄνειδος ἐθνῶν.
59 Καὶ ἔστησεν Ἰούδας καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ καὶ πᾶσα ἡ ἐκκλησία Ἰσραήλ, ἵνα ἄγωνται αἱ ἡμέραι ἐγκαινισμοῦ τοῦ θυσιαστηρίου ἐν τοῖς καιροῖς αὐτῶν ἐνιαυτὸν κατ' ἐνιαυτὸν ἡμέρας ὀκτώ, ἀπὸ τῆς πέμπτης καὶ εἰκάδος τοῦ μηνὸς Χασελεῦ, μετ' εὐφροσύνης καὶ χαρᾶς.
60 Καὶ ᾠκοδόμησαν ἐν τῷ καιρὸ ἐκείνῳ τὸ ὄρος Σιών, κυκλόθεν τείχη ὑψηλὰ καὶ πύργους ὀχυρούς, μήποτε παραγενηθέντα τὰ ἔθνη καταπατήσωσιν αὐτά, ὡς ἐποίησαν τὸ πρότερον,
61 καὶ ἐπέταξεν ἐκεῖ δύναμιν τηρεῖν αὐτὸ καὶ ᾠχύρωσαν αὐτὸ τηρεῖν τὴν Βαιθσούραν τοῦ ἔχειν τὸν λαὸν ὀχύρωμα κατὰ πρόσωπον τῆς Ἰδουμαίας.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

Γοργίας ἐπῆρε μαζῆ του πέντε χιλιάδας πεζοὺς ἄνδρας καὶ ἐκλεκτὸν ἱππικὸν χιλίων ἀνδρῶν. Αὐτὸς ὁ στρατὸς ἀνεχώρησεν ἐν καιρῷ νυκτός,
2 διὰ νὰ ἐπιτεθῇ εἰς τὸ στρατόπεδον τῶν Ἰουδαίων καὶ νὰ τοὺς κτυπήσῃ αἰφνιδίως. Οἱ ἄνδρες τῆς ἀκροπόλεως Σιὼν ἦσαν εἰς τὸν Γοργίαν ὁδηγοί.
3 Ὁ Ἰούδας ἐπληροφορήθη τὸ σχέδιον τοῦτο καὶ ἀνεχώρησεν αὐτὸς μὲ τοὺς γενναίους του ἄνδρας, διὰ νὰ κτυπήσουν τὴν στρατιωτικὴν δύναμιν τοῦ βασιλέως, ποὺ εὑρίσκετο εἰς Ἀμμαούς,
4 καθ' ὃν χρόνον ἀκόμη ὁ στρατὸς ἦτο διασκορπισμένος μακρὰν ἀπὸ τὸ στρατόπεδον.
5 Ὁ Γοργίας ἐν τῷ μεταξὺ ἦλθεν εἰς τὸ στρατόπεδον τοῦ Ἰούδα διὰ νυκτός, ἄλλα δὲν εὑρῆκεν ἐκεῖ κανένα. Τοὺς ἀνεζήτησεν εἰς τὰ ὅρη καὶ διότι δὲν τοὺς εὑρῆκεν ἔλεγεν· <οἱ Ἰουδαῖοι φεύγουν τρομοκρατημένοι μακρὰν ἀπὸ ἡμᾶς>.
6 Ὅταν ὅμως ἐξημέρωσεν ἐνεφανίσθη ὁ Ἰούδας εἰς τὴν πεδιάδα μὲ τρεῖς χιλιάδας ἄνδρας. Δὲν εἶχαν ὅμως ἀσπίδας, διὰ νὰ καλυφθοῦν καὶ μαχαίρας, διὰ νὰ κτυπήσουν τὸν ἐχθρόν, ὅπως αὐτοὶ ἤθελαν.
7 Εἶδαν τὴν στρατιωτικὴν δύναμιν τῶν εἰδωλολατρικῶν ἐθνῶν ἰσχυρὰν καὶ ὡπλισμένην μὲ θώρακας, τὸ δὲ ἱππικὸν κύκλῳ ἀπὸ αὐτήν. Διεπίστωσαν δὲ ὅτι ἐκεῖνοι ἦσαν ἐμπειροπόλεμοι στρατιῶται.
8 Εἶπε τότε ὁ Ἰούδας πρὸς τοὺς ἄνδρας, ποὺ εἶχε μαζῆ του· <μὴ φοβεῖσθε τὸ πλῆθος αὐτῶν, καὶ μὴ δειλιάσετε μπροστὰ εἰς τὴν ὁρμήν των.
9 Ἐνθυμηθῆτε, πῶς οἱ πατέρες μας ἐσώθησαν εἰς τὴν Ἐρυθρὰν Θάλασσαν, ὅταν τοὺς κατεδίωξεν ὁ Φαραὼ μὲ τὸν στρατόν του.
10 Καὶ τώρα ἂς κραυγάσωμεν πρὸς τὸν Θεὸν τοῦ οὐρανοῦ πιστεύοντες, ὅτι θὰ μᾶς εὐσπλαγχνισθῇ καὶ ὅτι θὰ ἐνθυμηθῇ τὴν διαθήκην, τὴν ὁποίαν αὐτὸς συνῆψε μὲ τοὺς προγόνους μας καὶ θὰ συντρίψῃ τὴν στρατιωτικὴν αὐτὴν δύναμιν ἐνώπιόν μας σήμερον.
11 Ἔτσι δὲ θὰ μάθουν ὅλα τὰ εἰδωλολατρικὰ ἔθνη ὅτι ὑπάρχει Ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος προστατεύει καὶ σώζει τὸν ἰσραηλιτικὸν λαόν.
12 Τὰ εἰδωλολατρικὰ ἔθνη ἐσήκωσαν τὰ μάτια των καὶ εἶδαν τοὺς ἰσραηλίτας νὰ ἔρχωνται ἐναντίον των.
13 Ἐβγῆκαν καὶ αὐτοὶ ἀπὸ τὸ στρατόπεδόν των, διὰ νὰ πολεμήσουν ἐναντίον τῶν Ἰουδαίων. Οἱ σαλπιγκταί, ποὺ εὑρίσκοντο πλησίον τοῦ Ἰούδα, ἐσάλπισαν μὲ τὰς ἱεράς των σάλπιγγας διὰ τὴν μάχην.
14 Οἱ Ἰσραηλῖται ἐπολέμησαν ἐναντίον τῶν ἐχθρῶν των, τὰ δὲ εἰδωλολατρικὰ ἔθνη νικηθέντα συνετρίβησαν καὶ ἐτράπησαν εἰς φυγὴν ἀνὰ τὴν πεδιάδα.
15 Ὅσοι δὲ ἀπὸ αὐτοὺς ἀπέμειναν τελευταίοι, ἔπεσαν ἐν στόματι ρομφαίας καὶ οἱ Ἰουδαῖοι τοὺς κατεδίωξαν μέχρι τῆς Γαζηρών, μέχρι τῶν πεδιάδων τῆς Ἰδουμαίας καὶ μέχρι τῆς πόλεως Ἀζώτου καὶ Ἰαμνείας. Ἀπὸ τὴν στρατιωτικὴν δύναμιν τῶν ἐχθρῶν ἐφονεύθησαν κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην τρεῖς χιλιάδες.
16 Ὁ Ἰούδας ἐπέστρεψεν εἰς τὰς θέσεις του μαζῆ μὲ τὸ στράτευμά του καὶ ἐσταμάτησε νὰ καταδιώκῃ τοὺς ἐχθρούς.
17 Εἶπε δὲ πρὸς τὸν στρατόν του· <μὴ κυριευθῆτε ἀπὸ τὴν ἐπιθυμίαν τῶν λαφύρων, διότι ὁ πόλεμος περιμένει ἀπέναντί μας.
18 Ὁ Γοργίας καὶ ἡ στρατιωτική του δύναμις εὑρίσκονται κοντά μας εἰς τὸ ὄρος, ἀλλὰ ἔχετε θάρρος καὶ κρατηθῆτε ἐμπρὸς εἰς τοὺς ἐχθρούς μας καὶ πολεμήσατέ τους μὲ ἀνδρείαν, καὶ ἀφοῦ τοὺς νικήσετε, ἠμπορεῖτε κατόπιν ἀφόβως νὰ πάρετε τὰ λάφυρα αὐτῶν>.
19 Ἐνῷ ἀκόμη ὁ Ἰούδας ἔλεγε πρὸς τοὺς στρατιώτας του αὐτὰ τὰ λόγια, παρουσιάσθη προβάλλον ἀπὸ τὸ ὄρος ἕνα μέρος τοῦ στρατοῦ τοῦ Γοργίου.
20 Οἱ ἀλλοεθνεῖς στρατιῶται εἶδαν, ὅτι οἱ ἰδικοί των εἶχαν κατατροπωθῆ καὶ ὅτι οἱ Ἰουδαῖοι εἶχον παραδώσει εἰς τὸ πῦρ τὸ στρατόπεδόν των, διότι ὁ καπνός, τὸν ὁποῖον ἔβλεπαν, ἐπιστοποιοῦσε τὸ γεγονὸς αὐτό.
21 Οἱ Σύροι, ὅταν εἶδον αὐτά, κατελήφθησαν ἀπὸ πολὺ μεγάλην δειλίαν· ἐπειδὴ δὲ διέκριναν καὶ τὴν στρατιωτικὴν δύναμιν τοῦ Ἰούδα εἰς τὴν πεδιάδα ἑτοίμην πρὸς μάχην,
22 ἐτράπησαν εἰς φυγὴν ὅλοι πρὸς τὴν χώραν τῶν Φιλισταίων.
23 Ὁ Ἰούδας χωρὶς πλέον νὰ καταδιώξῃ αὐτοὺς ἐπανῆλθε μὲ τοὺς στρατιώτας του, διὰ νὰ λαφυραγωγήσουν τὸ ἐχθρικὸν στρατόπεδον. Ἐκεῖ εὑρῆκαν πράγματι καὶ ἐπῆραν πολὺν χρυσὸν καὶ ἄργυρον, ὑφάσματα ὑακίνθινα καὶ ἀλλὰ βαμμένα μὲ πορφύραν θαλασσίαν καὶ πολὺν πλοῦτον.
24 Καθὼς ἐπέστρεφαν ἀπὸ τὴν μάχην αὐτὴν ὑμνολογοῦσαν τὸν Θεὸν καὶ εὐλογοῦσαν αὐτὸν ἐπαναλαμβάνοντες ὡς ἐπῳδὸν τοῦ ὕμνου των τὴν φράσιν· <ὅτι καλόν, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ>.
25 Ἔτσι δὲ ἐπραγματοποιήθη μεγάλη σωτηρία εἰς τὸν ἰσραηλιτικὸν λαὸν κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην.
26 Ὅσοι ἀπὸ τοὺς ἐχθροὺς διεσώθησαν, ἦλθαν καὶ ἀνήγγειλαν εἰς τὸν Λυσίαν ὅλα τὰ τραγικὰ αὐτὰ γεγονότα.
27 Ὁ Λυσίας, ὅταν τὰ ἤκουσε, περιέπεσεν εἰς σύγχυσιν καὶ ἀθυμίαν, διότι δὲν ἐπραγματοποιήθησαν ἐναντίον τῶν Ἰσραηλιτῶν ἐκεῖνα, τὰ ὁποῖα αὐτὸς ἤθελε καὶ τὰ πράγματα δὲν ἐξειλίχθησαν, ὅπως εἶχε δώσει ἐντολὴν ὁ βασιλεὺς Ἀντίοχος.
28 Κατὰ τὸ ἑπόμενον ἔτος ὁ Λυσίας ἐστρατολόγησεν ἐκλεκτοὺς ἄνδρας ἑξήκοντα χιλιάδας καὶ πέντε χιλιάδας ἰππεῖς, διὰ νὰ καταπολεμήσῃ καὶ νικήσῃ ὁριστικῶς τοὺς Ἰουδαίους
29 Αὐτοὶ ἦλθαν εἰς τὴν Ἰδουμαίαν καὶ ἐστρατοπέδευσαν εἰς Βαιθσούραν. Ὁ Ἰούδας ἐξῆλθεν ἐναντίον αὐτῶν μὲ δέκα χιλιάδες ἀνδρῶν.
30 Εἶδε τὴν ἰσχυρὰν αὐτὴν στρατιωτικὴν δύναμιν, προσηυχήθη πρὸς τὸν Θεὸν καὶ εἶπεν· <Εὐλογημένος εἶσαι σύ, Κύριε, ὁ σωτὴρ τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, ὁ ὁποῖος κάποτε ἄλλοτε συνέτριψας τὴν δύναμιν τοῦ ἰσχυροῦ Γολιὰθ μὲ τὸ χέρι τοῦ δούλου σου τοῦ Δαυίδ. Εἰς ἄλλην δὲ περίστασιν παρέδωκες ὑλοκληρον τὸ στρατόπεδον τῶν Φιλισταίων εἰς τὰ χέρια τοῦ Ἰωνάθαν, υἱοῦ τοῦ Σαούλ, καὶ τοῦ ὑπασπιστοῦ του.
31 Ἔτσι καὶ τώρα κλεῖσε ἀπὸ ὅλα τὰ μέρη καὶ παράδωσε εἰς τὰ χέρια τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ σου τὴν στρατιωτικὴν αὐτὴν δύναμιν. Οἱ δὲ ἐχθροὶ νικημένοι ἂς κατεντροπιαστοῦν παρ' ὅλην αὐτῶν τὴν μεγάλην δύναμιν πεζικοῦ καὶ ἱππικοῦ.
32 Βάλε εἰς αὐτοὺς δειλίαν, διάλυσε τὸ θράσος καὶ τὴν ἐμπιστοσύνην των εἰς τὴν μεγάλην των δύναμιν, στεῖλε κλονισμὸν καὶ σύγχυσιν κατὰ τὴν συντριβήν των,
33 κατάβαλε αὐτοὺς διὰ τῆς ρομφαίας ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι σὲ ἀγαποῦν, καὶ ὅλοι ὅσοι πιστεύουν καὶ λατρεύουν τὸ δοξασμένον σου Ὄνομα ἂς σὲ δοξολογήσουν μὲ ὕμνους εὐχαριστίας>.
34 Οἱ δύο στρατοὶ συνεκρούσθησαν. Ἀπὸ τὸ στρατόπεδον τοῦ Λυσίου ἔπεσαν πέντε χιλιάδες ἄνδρες νεκροὶ ἐνώπιον τῶν Ἰσραηλιτῶν.
35 Ὁ Λυσίας, ὅταν εἶδε τὴν κατατρόπωσιν καὶ συντριβὴν τοῦ στρατοῦ του, ἐξ ἄλλου δὲ διεπίστωσε καὶ τὸ ἀτρόμητον θάρρος τῶν στρατιωτῶν τοῦ Ἰούδα, καὶ ὅτι ἐκεῖνοι εἶναι ἕτοιμοι νὰ ζήσουν ἐλεύθεροι ἢ νὰ ἀποθάνουν γενναίως μαχόμενοι, ἀνεχώρησε διὰ τὴν Ἀντιόχειαν. Κατὰ τὴν ἐπάνοδόν του ἐστρατολογοῦσε διαφόρους ξένους ἄνδρας. Ὅταν δὲ ὁ στρατός του ηὐξήθη πολύ, ἐσκέφθη καὶ πάλιν νὰ ἐπανέλθῃ ἐναντίον τῆς Ἰουδαίας.
36 Ἔπειτα ἀπὸ τὰ γεγονότα αὐτὰ εἶπεν ὁ Ἰούδας καὶ οἱ ἀδελφοί του· <ἰδοὺ οἱ ἐχθροὶ μας ἔχουν συντριβῇ, ἂς ἀναβῶμεν, λοιπόν, εἰς Ἱεροσόλυμα, διὰ νὰ καθαρίσωμεν τὸν ἱερὸν τόπον τοῦ ναοῦ μας καὶ κατόπιν νὰ κάμωμεν ἐγκαίνια νέα.
37 Συνεκεντρώθησαν τότε ὅλοι οἱ στρατιῶται τῶν Ἰουδαίων καὶ ἀνέβησαν εἰς τὸ ὄρος Σιών.
38 Εἶδον δὲ ἐκεῖ τὸν ἱερὸν ναὸν ἔρημον, τὸ θυσιαστήριον τῶν ὁλοκαυτωμάτων βεβηλωμένον, τὰς θύρας τοῦ ναοῦ καμμένας ἀπὸ τὸν ἐμπρησμὸν καὶ εἰς τὰς αὐλὰς τοῦ ναοῦ εἶχαν φυτρώσει χορτάρια, ὅπως εἰς τὸ δάσος ἢ εἰς κανένα ὄρος. Ἐπίσης τὰ δωμάτια τὰ παραπλεύρως τοῦ ναοῦ ἦσαν κρημνισμένα.
39 Ἐπόνεσεν ἡ καρδιά των, καὶ ἐπάνω εἰς τὸ πένθος των διέρρηξαν τὰ ἱμάτιά των, ἔβαλαν στάκτην εἰς τὴν κεφαλήν των
40 καὶ ἔπεσαν μὲ τὸ πρόσωπον κατὰ γῆς. Ἐσάλπισαν τότε αἱ ἱεραὶ σάλπιγγες τὰ ἐπίκαιρα συνθήματα καὶ ὅλοι μὲ θερμὴν προσευχὴν ἐβόησαν πρὸς τὸν Θεὸν τοῦ οὐρανοῦ.
41 Ὁ Ἰούδας διέταξε κατὰ τὴν ὥραν ἐκείνην ἕνα τμῆμα ἀπὸ τοὺς στρατιώτας του νὰ πολεμῇ τοὺς Σύρους, οἱ ὁποῖοι ἦσαν κλεισμένοι εἰς τὴν ἀκρόπολιν τῆς Ἱερουσαλήμ, ἕως ὅτου φροντίσῃ αὐτὸς καὶ φέρῃ εἰς πέρας σύμφωνα μὲ τὸν Νόμον τὸν καθαρισμὸν τῶν ἁγίων τόπων.
42 Κατόπιν ἐξέλεξεν ἱερεῖς ἀρτιμελεῖς καὶ ὑγιεῖς σωματικῶς καὶ ζηλωτὰς τοῦ Νόμου.
43 Αὐτοὶ ἐκαθάρισαν τὸν ναόν, ἐσήκωσαν καὶ ἐπέταξαν τοὺς μολυσμένους, λίθους εἰς τόπον ἀκάθαρτον.
44 Ἐσκέφθησαν δὲ καὶ διὰ τὸ θυσιαστήριον τῶν ὁλοκαυτωμάτων, ποὺ εἶχε καὶ αὐτὸ βεβηλωθῆ, τὶ ἔπρεπε νὰ κάμουν.
45 Τοὺς ἦλθεν ἡ καλὴ ἔμπνευσις καὶ ἀπόφασις νὰ τὸ κρημνίσουν, διότι ἐὰν τὸ ἄφηναν ἔτσι μολυσμένον ἀπὸ τοὺς εἰδωλολάτρας, ἴσως νὰ ἐγίνετο ἀφορμὴ χλευασμοῦ δι' αὐτοὺς τοὺς ἰδίους καὶ ἄλλων ἀκόμη δυστυχημάτων. Πράγματι ἐκρήμνισαν τὸ θυσιαστήριον.
46 Τοὺς λίθους τοῦ θυσιαστηρίου μετέφεραν καὶ ἀπέθεσαν εἰς ἕνα μέρος τοῦ λόφου εἰς κατάλληλον τόπον, ἐν ἀναμονῇ προφήτου τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος θὰ καθωδηγοῦσε αὐτούς, τὶ πρέπει νὰ τοὺς κάμουν.
47 Ἔπειτα ἐπῆραν ἄλλους λίθους, σύμφωνα μὲ τὸν Νόμον ἀκατεργάστους, καὶ ἀνοικοδόμησαν νέον θυσιαστήριον ὅμοιον πρὸς τὸ προηγούμενον.
48 Ἐπίσης ἀνοικοδόμησαν τοὺς ἱεροὺς τόπους, τὸ ἐσωτερικὸν τοῦ ναοῦ, ἐκαθάρισαν δὲ καὶ ἡγίασαν καὶ τὰς αὐλὰς τοῦ ναοῦ.
49 Κατεσκεύασαν νέα ἱερὰ σκεύη, ἔφεραν ἐντὸς τοῦ ναοῦ τὴν λυχνίαν, τὸ θυσιαστήριον τῶν θυμιαμάτων καὶ τὴν τράπεζαν τῆς προθέσεως.
50 Προσέφεραν κατόπιν ἐπάνω εἰς τὸ θυσιαστήριον τῶν θυμιαμάτων θυμίαμα, ἤναψαν τοὺς λύχνους, οἱ ὁποῖοι εὑρίσκοντο ἐπάνω εἰς τὴν λυχνίαν, καὶ ἐτσι ἐφώτισαν τὸν ναόν.
51 Ἔθεσαν ἐπάνω εἰς τὴν τράπεζαν τῆς προθέσεως τοὺς ἄρτους, ἐκρέμασαν καὶ ἀνεπέτασαν τὰ παραπετάσματα καὶ γενικῶς ἐτέλεσαν ὅλα τὰ ἔργα, τὰ ὁποῖα εἶχαν ἀναλάβει νὰ κάμουν.
52 Ἐσηκώθηκαν δὲ λίαν πρωῒ κατὰ τὴν εἰκοστὴν πέμπτην τοῦ ἐννάτου μηνὸς (αὐτὸς ὁ μὴν λέγεται Χασελεῦ) κατὰ τὸ ἑκατοστὸν τεσσαρακοστὸν ὄγδοον ἔτος τῆς χρονολογίας τῶν Σελευκιδῶν,
53 καὶ προσέφεραν θυσίας σύμφωνα μὲ τὸν μωσαϊκὸν νόμον ἐπάνω εἰς τὸ νέον θυσιαστήριον τῶν ὁλοκαυτωμάτων, τὸ ὁποῖον εἶχαν ἀνοικοδομήσει.
54 Κατὰ τὸν τὸν αὐτὸν μῆνα καὶ τὴν αὐτὴν ἡμέραν, κατὰ τὴν ὁποίαν τὰ εἰδωλολατρικὰ ἔθνη εἶχαν βεβηλώσει τὸ θυσιαστήριον τοῦτο καὶ τὸν ναόν, κατὰ τὴν ἰδίαν ἡμέραν ἔγιναν τὰ ἐγκαίνιά των μὲ ψαλμοὺς καὶ κιθάρας καὶ ἅρπας καὶ κύμβαλα.
55 Ὅλος δὲ ὁ ἰουδαϊκὸς λαὸς ἔπεσε μὲ τὸ πρόσωπον κατὰ γῆς καὶ προσεκύνησαν τὸν Θεὸν καὶ ἀπηύθυναν ὕμνους δοξολογίας πρὸς τὸν οὐρανὸν εἰς Ἐκεῖνον, ὁ ὁποῖος κατευώδωσε τὰ ἔργα των.
56 Διήρκεσαν τὰ ἐγκαίνια τοῦ θυσιαστηρίου τῶν ὁλοκαυτωμάτων ἐπὶ ὀκτὼ ἡμέρας, κατὰ τὰς ὁποίας προσέφεραν ὁλοκαυτώματα μὲ μεγάλην χαρὰν καὶ θυσίας σωτηρίους καὶ δοξολογίας πρὸς τὸν Θεόν.
57 Ἐκόσμησαν δὲ πλουσίως τὴν ἐμπροσθίαν ὄψιν τοῦ ναοῦ μὲ χρυσοῦς στεφάνους, μὲ μικρὰς ἀσπίδας καὶ ἔκαμαν τὰ ἐγκαίνια τῶν θυρῶν καὶ τῶν διαμερισμάτων, ποὺ εὑρίσκοντο παραπλεύρως τοῦ ναοῦ, εἰς τὰ ὁποῖα καὶ ἐτοποθέτησαν τὰς θύρας.
58 Ἔγινε δὲ καὶ ἐπεκράτησε πολὺ μεγάλη χαρὰ μεταξὺ τοῦ λαοῦ, διότι ἐξηλείφθη τὸ ὄνειδος καὶ ἡ καταισχύνῃ, τὴν ὁποίαν τὰ εἰδωλολατρικὰ ἔθνη εἶχον ἐπισωρεύσει εἰς τὸν ναόν.
59 Ὁ Ἰούδας, οἱ ἀδελφοί του καὶ ὅλος ὁ λαὸς τῶν Ἰσραηλιτῶν καθιέρωσαν νὰ τελοῦνται ἑορταὶ τῶν ἐγκαινίων τοῦ ναοῦ καὶ τοῦ θυσιαστηρίου εἰς ὡρισμένην ἐποχήν κάθε ἔτος ἀπὸ τῆς εἰκοστῆς πέμπτης τοῦ μηνὸς Χασελεῦ ἐπὶ ὀκτὼ ἡμέρας μὲ μεγάλην χαρὰν καὶ εὐφροσύνην.
60 Κατ' ἐκείνην δὲ τὴν ἐποχήν ἀνοικοδόμησαν γύρω ἀπὸ τὸν λόφον Σιὼν ἐν Ἱερουσαλὴμ ὑψηλὰ τείχη καὶ ἐπάνω εἰς αὐτὰ ὕψωσαν ὑψηλοὺς πύργους, διὰ νὰ μὴ ἐπέλθουν πλέον τὰ εἰδωλολατρικὰ ἔθνη, ὅπως καὶ προηγουμένως ἔκαναν, καὶ καταπατήσουν τοὺς ἱεροὺς αὐτοὺς τύπους.
61 Ὁ Ἰούδας ἐγκατέστησε καὶ ἐτακτοποίησε τμῆμα στρατοῦ ἐκεῖ, διὰ νὰ φρουρῇ καὶ τὸ ὠχύρωσε, διὰ νὰ φυλάττῃ τὴν Βαιθσούραν, ὥστε νὰ ἔχῃ ὁ λαὸς ἕνα ὀχυρὸν τόπον ἐναντίον τῆς Ἰδουμαίας.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

Γοργίας παρέλαβε μαζί του στρατιωτικὸν ἀπόσπασμα πέντε χιλιάδων (5.000) πεζῶν καὶ χιλίων (1.000) ἐκλεκτῶν ἱππέων καὶ μὲ τὴν στρατιωτικὴν αὐτὴν δύναμιν ἀνεχώρησε κατὰ τὴν διαρκειαν τῆς νυκτὸς
2 μὲ ἀντικειμενικὸν σκοπὸν νὰ ἐπιτεθῇ κατὰ τοῦ Ἰουδαϊκοῦ στρατοπέδου καὶ νὰ τοὺς καταφέρῃ αἰφνίδιον κτύπημα· ὁδηγοὶ δὲ τοῦ Γοργία ἦσαν ἄνθρωποι ἀπὸ τὴν ἀκρόπολιν τῆς Ἱερουσαλήμ.
3 Ὁ Ἰούδας ὅμως ἐπληροφορήθη τὶς κινήσεις αὐτὲς τοῦ Γοργία, καὶ αὐτὸς καὶ οἱ γενναῖοι στρατιῶται του ἀνεχώρησαν διὰ νὰ ἐπιτεθοῦν κατὰ τοῦ στρατοῦ τοῦ βασιλιᾶ, ποὺ εὑρίσκετο εἰς τὴν Ἀμμαούς·
4 ἕως τότε οἱ στρατιωτικὲς δυνάμεις τοῦ Γοργία ἦσαν ἀκόμη σκορπισμένες ἔξω ἀπὸ τὸ στρατόπεδον καὶ ἄρα ἀσύντακτες.
5 Διὰ τοῦτο, ὅταν ὁ Γοργίας ἔφθασε κατὰ τὴν νύκτα εἰς τὸ στρατόπεδον τοῦ Ἰούδα, δὲν εὑρῆκε ἐκεῖ κανένα. Τότε ἄρχισε νὰ ἀναζητῇ τοὺς Ἰουδαίους εἰς τὴν ὀρεινήν (λοφώδη) περιοχήν, διότι ἐσκέφθη καὶ εἶπεν: <Οἱ Ἰουδαῖοι φεύγουν ἀπ’ ἐμπρός μας, διὰ νὰ σωθοῦν>.
6 Ἀλλ’ ὅταν ἐξημέρωσε, παρουσιάσθη ὁ Ἰούδας εἰς τὴν πεδιάδα μαζὶ μὲ τρεῖς χιλιάδες (3.000) ἄνδρες· δὲν εἶχαν ὅμως πλήρη πανοπλίαν (ἀσπίδα, θώρακα κ.τ.ὅ.) καὶ ρομφαῖες, ὅπως ἤθελαν καὶ ἐπιθυμοῦσαν, προκειμένου νὰ κτυπήσουν τοὺς ἐχθρούς.
7 Οἱ ἄνδρες τοῦ Ἰούδα εἶδαν τὸ στρατόπεδον τῶν εἰδωλολατρῶν, τὸ ὁποῖον ἦταν πολυάριθμον, μὲ ἰσχυρὸν ὁπλισμὸν καὶ προχείρους προμαχῶνες καὶ μὲ ἱππικόν, τὸ ὁποῖον περιεκύκλωνε τὸ στρατόπεδον καὶ τὸ ἐφρουροῦσε· ἀκόμη διεπίστωσαν ὅτι οἱ στρατιῶται αὐτοὶ ἦσαν ἐκπαιδευμένοι καὶ ἔμπειροι πολεμισταί.
8 Ἀλλ’ ὁ Ἰούδας εἶπε πρὸς τοὺς ἄνδρες του: <Μὴ φοβεῖσθε τὸ πλῆθος τοῦ στρατοῦ των καὶ μὴ πανικοβληθῆτε, ὅταν ὁρμήσουν ἐναντίον σας·
9 Ἐνθυμηθῆτε πῶς ἐσώθησαν οἱ προπάτορές μας εἰς τὴν Ἐρυθρὰν θάλασσαν, ὅταν ὁ Φαραὼ τοὺς κατεδίωξε μὲ στρατόν.
10 Τώρα λοιπὸν ἂς φωνάξωμεν μὲ φωνὴν δυνατὴν πρὸς τὸν οὐρανόν - τὸν Θεόν - μὲ τὴν ἐλπίδα ὅτι θὰ μᾶς εὐσπλαγχνισθῇ καὶ ὅτι θὰ ἐνθυμηθῇ τὴν διαθήκην, ποὺ συνῆψε μὲ τοὺς προπάτορές μας, καὶ θὰ συντρίψῃ τὸν στρατὸν αὐτὸν ἐνώπιόν μας σήμερα·
11 ἔτσι θὰ πληροφορηθοῦν ὅλα τὰ ἔθνη καὶ θὰ βεβαιωθοῦν ὅτι ὑπάρχει Ἐκεῖνος, ὁ Ὁποῖος ἐλευθερώνει καὶ σῴζει τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν>.
12 Ὅταν τὰ ξένα εἰδωλολατρικὰ ἔθνη ἐσήκωσαν τὰ μάτια των καὶ εἶδαν τὸν στρατὸν τοῦ Ἰούδα να προχωρῇ ἐναντίον των,
13 ἐβγῆκαν ἀπὸ τὸ στρατόπεδόν των διὰ νὰ πολεμήσουν. Οἱ ἄνδρες τοῦ Ἰούδα ἐσάλπισαν τὸ πολεμικὸν σάλπισμα μὲ τὶς ἱερὲς σάλπιγγές των
14 καὶ συνεκρούσθησαν σῶμα πρὸς σῶμα μὲ τοὺς ἐχθρούς των. Οἱ εἰδωλολάτραι ἡττήθησαν πλήρως, διελύθησαν καὶ ἐτράπησαν εἰς φυγὴν πρὸς τὴν πεδιάδα.
15 Ὅλοι δέ, ὅσοι ἔμειναν τελευταῖοι, ἔπεσαν σφαζόμενοι μὲ τὸ πλατὺ καὶ μεγάλο ἀμφίστομο σπαθὶ τῶν Ἰουδαίων. Ὁ στρατὸς τοῦ Ἰούδα κατεδίωξε τοὺς ἐχθρούς του μέχρι τῆς Γαζηρὼν καὶ μέχρι τῶν πεδιάδων τῆς Ἰδουμαίας, μέχρι τὶς πόλεις Ἄζωτον καὶ Ἰάμνειαν. Ἀπὸ τὸν στρατὸν τῶν εἰδωλολατρῶν ἐφονεύθησαν περίπου τρεῖς χιλιάδες (3.000) ἄνδρες.
16 Ὁ Ἰούδας καὶ ἡ στρατιωτικὴ δύναμίς του ἔπαυσαν τὴν καταδίωξιν τῶν ἐχθρῶν των καὶ ἐπέστρεψαν εἰς τὸ ἔρημον στρατόπεδον τοῦ Νικάνορος εἰς τὴν Ἀμμαούς, διὰ νὰ συλλέξουν τὰ λάφυρα τῶν ἐχθρῶν των.
17 Καὶ ὁ Ἰούδας εἶπε πρὸς τὸν στρατόν του: <Συγκρατηθῆτε· μὴ ἐπιθυμήσετε τὰ λάφυρα, διότι ἔχομεν νὰ κάμωμεν καὶ ἄλλον πόλεμον ἀκόμη.
18 Ὁ Γοργίας καὶ ὁ στρατός του εἶναι ἀκόμη εἰς τὸ ὄρος κοντά μας· σταθῆτε λοιπὸν εἰς τὴν παράταξιν ἐναντίον τῶν ἐχθρῶν μας, ἀντιμετωπίστε τους μὲ θάρρος καὶ πολεμῆστε τους καί, ὅταν τοὺς νικήσετε, λάβετε τὰ λάφυρα χωρὶς κανένα φόβον>.
19 Ἐνῷ ἀκόμη ὁ Ἰούδας ἔλεγε τὰ λόγια αὐτά, ἕνα τμῆμα ἐχθρικοῦ στρατοῦ ἐφάνη νὰ κατοπτεύῃ καὶ νὰ ἀναγνωρίζῃ τὴν περιοχὴν ἀπὸ τὸ ὄρος.
20 Οἱ ἐχθροὶ εἶδαν τότε ὅτι ὁ στρατός των ἐνικήθη καὶ ἔφυγεν, οἱ δὲ Ἰουδαῖοι πυρπολοῦν τὸ ἄλλοτε στρατόπεδόν των διότι ὁ καπνός, ποὺ ἔβλεπαν νὰ ἀνεβαίνῃ ἀπὸ τὸν τόπον ἐκεῖνον, ἐπεβεβαίωνε αὐτὸ ποὺ εἶχε γίνει.
21 Ὅταν οἱ εἰδωλολάτραι ἐσυνειδητοποίησαν τὸ γεγονὸς αὐτό, ἐκυριεύθησα,ν ἀπὸ μεγάλον πανικόν. Ὅταν δὲ εἶδαν ἐπὶ πλέον καὶ ἐνόησαν ὅτι ὁ στρατὸς τοῦ Ἰούδα εὑρίσκετο εἰς τὴν πεδιάδα ἕτοιμος διὰ πόλεμον,
22 ἐτράπησαν ὅλοι εἰς φυγὴν πρὸς τὴν χώραν τῶν Φιλισταίων.
23 Τότε ὁ Ἰούδας ἐπέστρεψε διὰ νὰ μαζεύσῃ τὰ λάφυρα ἀπὸ τὸ ἐχθρικὸν στρατόπεδον. Καὶ οἱ Ἰουδαῖοι ἐμάζευσαν πολὺ χρυσάφι καὶ ασῆμι καὶ ὑφάσματα ὑακίνθινα (=χρώματος γαλάζιου, μενεξεδένιου) καὶ ἄλλα βαμμένα μὲ χρῶμα ἀπὸ θαλάσσια κογχύλια (=βαθὺ κόκκινο, βυσσινύ) καὶ πολὺν πλοῦτον.
24 Κατὰ τὴν ἐπιστροφήν των δὲ ἀπὸ τὸν νικηφόρον ἐκεῖνον πόλεμον ἔψαλλαν ὕμνους εὐχαριστίας, εὐγνωμοσύνης καὶ δοξολογίας πρὸς τὸν οὐρανόν - τὸν Θεόν - οἱ ὁποῖοι εἶχαν ὡς ἐπῳδὸν τὴν φράσιν: <Διότι εἶναι ὠφέλιμον καὶ τερπνόν, διότι τὸ ἔλεός του εἶναι ἀνεξάντλητον καὶ μένει ἀστείρευτον αἰωνίως>.
25 Ἔγινε δὲ σωτηρία μεγάλη καὶ ἀξιοσημείωτος εἰς τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαὸν κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην.
26 Ὅσοι ἀπὸ τοὺς στρατιῶτες τῶν εἰδωλολατρῶν εἶχαν διασωθῇ ἀπὸ τὸν πόλεμον ἐκεῖνον, ἦλθαν καὶ ἀνήγγειλαν εἰς τὸν Λυσίαν ὅλα, ὅσα εἶχαν συμβῆ.
27 Ὅταν ὁ Λυσίας ἄκουσε τὴν εἴδησιν αὐτήν, συνεκλονίσθη καὶ ἐκυριεύθη ἀπὸ ἀθυμίαν, διότι τὰ σχέδιά του διὰ τὸν Ἰσραὴλ ἀπέτυχαν, δὲν ἐξεπληρώθησαν ὅπως τὰ ἐσχεδίαζε καὶ τὰ ἐπιθυμοῦσε· καὶ διότι δὲν ἐξετελέσθησαν ὅσα καὶ ὅ,τι ὁ βασιλιᾶς Ἀντίοχος τὸν εἶχε διατάξει.
28 Καὶ κατὰ τὸ ἑπόμενον ἔτος συνεκέντρωσεν ὁ Λυσίας πεζικὸν ἀπὸ ἑξῆντα χιλιάδες (60.000) ἐκλεκτοὺς ἄνδρες καὶ πέντε χιλιάδες (5.000) ἱππεῖς, διὰ νὰ κατανικήσῃ καὶ νὰ ἀποτελειώσῃ τοὺς Ἰουδαίους.
29 Ὁ Λυσίας μὲ τὸν στρατόν του ἐπροχώρησαν, ἔφθασαν εἰς τὴν Ἰδουμαίαν καὶ ἐστρατοπέδευσαν εἰς τὴν Βαιθσούραν ἐκεῖ δὲ τοὺς συνήντησεν ὁ Ἰούδας μὲ δέκα χιλιάδες (10.000) ἄνδρες.
30 Ὅταν ὁ Ἰούδας εἶδε τὸν τόσον ἰσχυρὸν στρατὸν τοῦ Λυσία, προσηυχήθη εἰς τὸν Θεὸν καὶ εἶπε: <Δοξασμένος εἶσαι σύ, Κύριε, ὁ Σωτὴρ τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, ὁ ὁποῖος συνέτριψες ἄλλοτε τὴν ὁρμητικὴν ἐπίθεσιν καὶ μεγάλην δύναμιν τοῦ γίγαντος Γολιὰθ μὲ τὸ χέρι τοῦ δούλου σου Δαβίδ· ἄλλοτε δὲ παρέδωκες τὸν στρατὸν τῶν Φιλισταίων εἰς τὰ χέρια τοῦ Ἰωνάθαν, τοῦ υἱοῦ τοῦ Σαούλ, καὶ τοῦ νεαροῦ ὑπασπιστοῦ, ποὺ μετέφερε τὸν ὁπλισμόν του.
31 Κατὰ τὸν ἴδιον τρόπον φράξε καὶ τώρα τὸν δρόμον εἰς τὸν ἐχθρικὸν στρατόν, περικύκλωσέ τον καὶ παράδωσέ τον καὶ συντριψέ τον εἰς τὰ χέρια τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ σου λαοῦ καὶ ἂς ἐντροπιασθοῦν νικώμενοι, παρ’ ὅλον τὸ πεζικὸν καὶ τὸ ἱππικόν των.
32 Ἔμβαλε εἰς τὴν ψυχήν τους καὶ εἰς τὶς τάξεις τους πανικόν, κατάβαλε καὶ διάλυσε τὴν αὐθάδειαν καὶ προπέτειαν τῆς δυνάμεώς των καὶ ἂς κλονισθοῦν καὶ ἂς τρικλίσουν ἕνεκα τῆς συντριπτικὴς ἥττας των,
33 Κατατρόπωσέ τους μὲ τὸ πλατὺ καὶ μεγάλο ἀμφίστομο σπαθὶ ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι σὲ ἀγαποῦν, ὥστε να ἀναπέμψουν ὕμνους καὶ δοξολογίες ὅλοι, ὅσοι σὲ ἀναγνωρίζουν ὡς Θεόν των καὶ πιστεύουν εἰς τὸ ὄνομά σου>.
34 Οἱ δύο στρατοὶ συνεκρούσθησαν, καὶ κατὰ τὴν συμπλοκὴν ἐφονεύθησαν ἀπὸ τὸ στρατόπεδον τοῦ Λυσία πέντε χιλιάδες (5.000) ἄνδρες, οἱ ὁποῖοι ἔπεσαν ἐμπρὸς εἰς τοὺς Ἰουδαίους.
35 Ὅταν ὁ Λυσίας εἶδε τὴν κατατρόπωσιν καὶ καταστροφήν, ποὺ ὑπέστη ὁ στρατός του, καὶ τὴν τόλμην καὶ τὸ ἄφοβον θάρρος τοῦ στρατοῦ τοῦ Ἰούδα, καὶ ὅτι οἱ Ἰουδαῖοι ἦσαν ἕτοιμοι νὰ ζήσουν ἐλεύθεροι ἢ νὰ πέσουν εἰς τὸ πεδίον τῆς μάχης καὶ νὰ ἀποθάνουν γενναίως, ἀνεχώρησε διὰ τὴν Ἀντιόχειαν. Ἐκεῖ ἐστρατολογοῦσε μισθοφόρους· ὅταν δὲ ὁ στρατός, ποὺ συνεκεντρώθη, ηὐξήθη πολύ, ἐσκέφθη νὰ εἰσβάλὴ καὶ νὰ ἐπιτεθῇ πάλιν κατὰ τῆς Ἰουδαῖας.
36 Μετὰ τὰ ἀνωτέρω γεγονότα ὁ Ἰούδας καὶ οἱ ἀδελφοί του εἶπαν: <Νὰ τώρα πλέον οἱ ἐχθροί μας συνετρίβησαν, ἂς ἀνεβοῦμε εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα διὰ να καθαρίσωμεν καὶ ἑξαγνίσωμεν τὸν Ναὸν καὶ νὰ τὸν ἐγκαινιάσωμεν ἀφιερώνοντές τον καὶ πάλιν εἰς τὸν Κύριον>.
37 Ἔτσι συνεκεντρώθη ὅλος ὁ Ἰουδαϊκὸς στρατὸς καὶ ἀνέβησαν ὅλοι εἰς τὸ ὄρος Σιών.
38 Ἐκεῖ εἶδαν τὸν ἱερὸν Ναὸν ἐρημωμένον καὶ τὸ θυσιαστήριον τῶν ὁλοκαυτωμάτων νὰ ἔχῃ βεβηλωθῆ καὶ τὶς θύρες τοῦ Ναοῦ νὰ ἔχουν πυρποληθῆ, εἰς δὲ τὶς αὐλὲς τοῦ Ναοῦ νὰ ἔχουν φυτρώσει χορτάρια, ὅπως εἰς κάποιο δάσος ἢ εἰς κάποιο βουνό, καὶ τὰ συνεχόμενα μὲ τὸν Ναὸν δωμάτια τῶν ἱερέων καὶ ἀποθῆκες γκρεμισμένα.
39 Καὶ εἰς ἔνδειξιν πένθους ἔσχισαν τὰ ροῦχα τους καὶ ἔκλαυσαν μὲ μεγάλον καὶ ἰσχυρὸν θρῆνον καὶ ἔβαλαν στάκτην εἰς τὸ κεφάλι των
40 καὶ ἔπεσαν μὲ τὸ πρόσωπον εἰς τὴν γῆν ὅταν δὲ ἐσαάλπισαν οἱ ἱερὲς σάλπιγγες τοῦ συναγερμοῦ τὰ καθωρισμένα σαλπίσματα, ἐφώναξαν δυνατὰ πρὸς τὸν οὐρανόν - τὸν Θεόν.
41 Ταυτοχρόνως Ἰούδας διέταξε τμῆμα τοῦ στρατοῦ του νὰ πολεμοῦν κατὰ τῆς ἐχθρικῆς φρουρᾶς, ποὺ ὑπῆρχεν εἰς τὴν ἀκρόπολιν τῆς Ἱερουσαλήμ, μέχρις (ὅτου καθαρίσῃ καὶ ἐξαγνίσῃ τὸν Ναὸν καὶ τὴν πέριξ τοῦ Ναοῦ περιοχήν.
42 Κατόπιν ἐδιάλεξεν ἱερεῖς ἀμέμπτους, ἀδιαβλήτους, (κατ' ἄλλην ἑρμηνείαν: Ἀρτιμελεῖς) καὶ ἀφιερωμένους μὲ ἱερὸν ζῆλον εἰς τὸν Νόμον
43 αὐτοὶ δὲ ἐκαθάρισαν καὶ ἐξήγνισαν τὸν Ναὸν καὶ ἀπεμάκρυναν εἰς τόπον ἀκάθαρτον τοὺς λίθους, ποὺ εἶχαν χρησιμοποιηθῆ διὰ τὸ κτίσιμο τοῦ εἰδωλολατρικοῦ θυσιαστηρίου καὶ εἶχαν βεβηλώσει τὸ θυσιαστήριον τῶν ὁλοκαυτωμάτων.
44 Συνεσκέφθησαν δὲ καὶ συνεζήτησαν τὶ πρέπει νὰ κάμουν διὰ τὸ θυσιαστήριον τῶν ὁλοκαυτωμάτων, τὸ ὁποῖον εἶχε βεβηλωθῆ ἀπὸ τοὺς εἰδωλολάτρας·
45 καὶ πολὺ ὀρθῶς καὶ δικαίως ἀπεφάσισαν νὰ τὶς κρημνίσουν, μήπως ἀποβῇ ἀργότερα εἰς αὐτούς, εἰς περίπτωσιν ποὺ θὰ τὸ χρησιμοποιήσουν, συνεχὴς στενοχωρία καὶ πρόξενος κακῶν, ἐπειδὴ τὸ εἶχαν βεβηλώσει τὰ εἰδωλολατρικὰ ἔθνη. Διὰ τὸν λόγον αὐτὸν ἐκρήμνισαν καὶ κατεδάφισαν τὸ θυσιαστήριον αὐτό,
46 Μετέφεραν δὲ καὶ ἐτοποθέτησαν τοὺς λίθους τοῦ θυσιαστηρίου ἐκείνου εἰς κάποιον κατάλληλον τόπον ἐπάνω εἰς τὸν λόφον τοῦ Ναοῦ, μέχρις ὅτου θὰ παρουσιάζετο προφήτης, ὁ ὁποῖος θὰ τοὺς συνεβούλευε τί ἔπρεπε νὰ κάμουν τοὺς λίθους ἐκείνους.
47 Καὶ ἐπῆραν ἄλλους λίθους ἀκατεργάστους, ὅπως ὥριζεν ὁ Νόμος, καὶ ἀνοικοδόμησαν καινούργιο θυσιαστήριον κατὰ τὸ πρότυπον τοῦ προηγουμένου θυσίαστηρίου.
48 Ἀποκατέστησαν καὶ ἀνοικοδόμησαν τὸν Ναὸν καὶ τοὺς γύρω ἀπὸ αὐτὸν ἱεροὺς χώρους, καθὼς καὶ τὸ ἐσωτερικὸν τοῦ Ναοῦ, καθιέρωσαν δὲ καὶ ἐξήγνισαν τὶς αὐλὲς τοῦ Ναοῦ.
49 Κατεσκεύασαν ἱερὰ σκεύη καινούργια, ἔφεραν δὲ καὶ ἐτοποθέτησαν μέσα εἰς τὸν Ναόν (εἰς τὰ Ἅγια) τὴν λυχνίαν καὶ τὸ θυσιαστήριον τῶν θυμιαμάτων καὶ τὴν τράπεζαν τῆς προθέσεως τῶν ἄρτων.
50 Προσέφεραν θυμίαμα ἐπάνω εἰς τὸ θυσιαστήριον καὶ ἄναψαν τοὺς λύχνους, οἱ ὁποῖοι ὑπῆρχαν ἐπάνια εἰς τὴν Λυχνίαν, καὶ ἐφώτισαν τὸ ἐσωτερικὸν τοῦ Ναοῦ.
51 Ἐτοποθέτησαν τοὺς ἄρτους ἐπάνω εἰς τὴν Τράπεζαν τῆς Προθέσεως καὶ ἐκρέμασαν τὰ παραπετάσματα (ποὺ ἐχώριζαν τὰ Ἅγια ἀπὸ τὰ Ἅγια τῶν Ἀγίων καὶ τὰ Ἅγια ἀπὸ τὸν Πρόναον) τοῦ Ναοῦ. Καὶ ἐτελείωσαν καὶ ὠλοκλήρωσαν ὅλα τὰ ἔργα, τὰ ὁποῖα ἀνέλαβαν νὰ ἐπιτελέσουν.
52 Κατόπιν ἐσηκώθησαν πρωΐ - πρωῒ τὴν εἰκοστὴν πέμπτην τοῦ ἐνάτου μηνὸς τοῦ θρησκευτικοῦ Ἰουδαϊκοῦ ἔτους, τοῦ μηνὸς Χασελεῦ (τοῦ ἰδικοῦ μας Νοεμβρίου/Δεκεμβρίου), κατὰ τὸ ἑκατοστὸν τεσσαρακοστὸν ὄγδοον (148ον) ἔτος τῆς βασιλείας τῶν Ἑλλήνων Σελευκιδῶν (δηλαδὴ τὸν Δεκέμβριον τοῦ 164 π.Χ.).
53 Καὶ προσέφεραν θυσίαν σύμφωνα μὲ τὶς διατάξεις τοῦ Νόμου ἐπάνω εἰς τὸ καινούργιο θυσιαστήριον τῶν ὁλοκαυτωμάτων, τὸ ὁποῖον κατεσκεύασαν.
54 Κατὰ τὸν ἴδιον μῆνα καὶ τὴν ἰδίαν ἡμέραν, κατὰ τὴν ὁποίαν πρὸ ἔτους ἐβεβήλωσαν καὶ ἐμίαναν τὸ θυσιαστήριον τὰ εἰδωλολατρικὰ ἔθνη, κατὰ τὴν ἰδίαν ἐκείνην ἡμέραν ἔγιναν τὰ ἐγκαίνια τοῦ Ναοῦ μὲ ἱερὲς ὠδὲς καὶ μὲ κιθάρες καὶ κινύρες (ἄρπες) καὶ κύμβαλα.
55 Καὶ ὅλος ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαὸς ἔπεσε μὲ τὸ πρόσωπον εἰς τὴν γῆν καὶ ἐπροσκύνησε εὐλαβικὰ τὸν Θεόν. Κατόπιν προσέφεραν δοξολογίαν εἰς τὸν οὐρανόν - τὸν Θεόν - ὁ ὁποῖος τοὺς ὠδήγησεν εἰς τὴν ἐπιτυχίαν καὶ ἔφερεν εἰς αἴσιον πέρας τὰ ἔργα των.
56 Καὶ ἑώρτασαν τὰ ἐγκαίνια καὶ τὴν ἀνακαθιέρωσιν τοῦ θυσιαστηρίου τῶν ὁλοκαυτωμάτων ἐπὶ ὀκτῶ ἡμέρες· προσέφεραν θυσίες ὁλοκαυτωμάτων μὲ μεγάλην χαρὰν καὶ ἐθυσίασαν εἰρηνικὲς θυσίες εὐγνωμοσύνης διὰ τὴν σωτηρίαν καὶ θυσίες δοξολογίας.
57 Ἐπίσης κατεστόλισαν τὴν πρόσοψιν τοῦ Ναοῦ μὲ στεφάνια χρυσᾶ καὶ μικρὲς διακοσμητικὲς ἀσπίδες. Ἀκόμη ἐξεκαινούργωσαν (κατ’ ἄλλην ἑρμηνείαν: Ἔκαμαν τὰ ἐγκαίνια εἰς) τὶς πύλες καὶ τὰ συνεχόμενα μὲ τὸν Ναὸν δωμάτια τῶν ἱερέων καὶ τὶς ἀποθῆκες καὶ τοὺς ἔβαλαν θύρες (τὰ ἐπόρτιασαν).
58 Καὶ ἐπεκράτησε πολὺ μεγάλη χαρὰ μεταξὺ τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, διότι ἡ ἀτίμωσις καὶ ὁ ἐξευτελισμός, ποὺ ἐπροξένησαν τὰ εἰδωλολατρικὰ ἔθνη εἰς τὸν Ναόν, εἶχαν πλέον ἑξαλειφθῆ.
59 Κατόπιν ὁ Ἰούδας, οἱ ἀδελφοί του καὶ ὅλη ἡ συνάθροισις τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ ἐθέσπισαν, ὅπως οἱ ἡμέρες τῶν ἐγκαινίων καὶ τῆς ἀνακαθιερώσεως τοῦ θυσιαστηρίου τῶν ὁλοκαυτωμάτων ἐορτάζωνται κατὰ τὴν ἰδίαν ἐποχήν (ἐπέτειον) κάθε χρόνον ἐπὶ ὀκτὼ ἡμέρες· ὁ ὀκταήμερος ἐορτασμὸς νὰ ἀρχιζῃ ἀπὸ τὴν εἰκοστὴν πέμπτην (25ην) τοῦ μηνὸς Χασελεῦ. Ἐθεσπίσθη δὲ νὰ ἐορτάζεται ἡ ἑορτὴ αὐτὴ μὲ εὐφροσύνην καὶ μεγάλην χαράν.
60 Κατὰ τὴν ἐποχὴν ἐκείνην ἔκτισαν γύρω - γύρω ἀπὸ τὸν λόφον τῆς Σιὼν τείχη ὑψηλὰ μὲ ἰσχυροὺς ὀχυροὺς πύργους, ὥστε, εἰς περίπτωσιν ποὺ θὰ ἤρχοντο τὰ εἰδωλολατρικὰ ἔθνη, νὰ ἐμποδισθοῦν ἀπὸ τοῦ νὰ καταπατήσουν τὸν ἅγιον Ναὸν καὶ τὴν γύρω ἀπὸ αὐτὸν περιοχήν, ὅπως εἶχαν κάμει εἰς τὸ παρελθόν.
61 Ὁ Ἰούδας ἐγκατέστησεν ἐκεῖ στρατιωτικὴν δύναμιν, διὰ νὰ φρουρῇ τὸν λόφον τῆς Σιὼν ὠχύρωσεν ἐπίσης τὴν Βαιθσούραν οὕτως, ὥστε ο λαὸς νὰ ἔχῃ ὀχυρόν, φρούριον ἐναντίον τῆς Ἰδουμαίας.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
αὶ παρέλαβε Γοργίας πεντακισχιλίους ἄνδρας καὶ χιλίαν ἵππον ἐκλεκτήν, καὶ ἀπῇρεν ἡ παρεμβολὴ νυκτός,	Γοργίας ἐπῆρε μαζῆ του πέντε χιλιάδας πεζοὺς ἄνδρας καὶ ἐκλεκτὸν ἱππικὸν χιλίων ἀνδρῶν. Αὐτὸς ὁ στρατὸς ἀνεχώρησεν ἐν καιρῷ νυκτός,	Γοργίας παρέλαβε μαζί του στρατιωτικὸν ἀπόσπασμα πέντε χιλιάδων (5.000) πεζῶν καὶ χιλίων (1.000) ἐκλεκτῶν ἱππέων καὶ μὲ τὴν στρατιωτικὴν αὐτὴν δύναμιν ἀνεχώρησε κατὰ τὴν διαρκειαν τῆς νυκτὸς
2 ὥστε ἐπιβαλεῖν ἐπὶ τὴν παρεμβολὴν τῶν Ἰουδαίων καὶ πατάξαι αὐτοὺς ἄφνω· καὶ οἱ υἱοὶ τῆς ἄκρας ἦσαν αὐτῷ ὁδηγοί.	2 διὰ νὰ ἐπιτεθῇ εἰς τὸ στρατόπεδον τῶν Ἰουδαίων καὶ νὰ τοὺς κτυπήσῃ αἰφνιδίως. Οἱ ἄνδρες τῆς ἀκροπόλεως Σιὼν ἦσαν εἰς τὸν Γοργίαν ὁδηγοί.	2 μὲ ἀντικειμενικὸν σκοπὸν νὰ ἐπιτεθῇ κατὰ τοῦ Ἰουδαϊκοῦ στρατοπέδου καὶ νὰ τοὺς καταφέρῃ αἰφνίδιον κτύπημα· ὁδηγοὶ δὲ τοῦ Γοργία ἦσαν ἄνθρωποι ἀπὸ τὴν ἀκρόπολιν τῆς Ἱερουσαλήμ.
3 Καὶ ἤκουσεν Ἰούδας καὶ ἀπῇρεν αὐτὸς καὶ οἱ δυνατοὶ πατάξαι τὴν δύναμιν τοῦ βασιλέως τὴν ἐν Ἀμμαούς,	3 Ὁ Ἰούδας ἐπληροφορήθη τὸ σχέδιον τοῦτο καὶ ἀνεχώρησεν αὐτὸς μὲ τοὺς γενναίους του ἄνδρας, διὰ νὰ κτυπήσουν τὴν στρατιωτικὴν δύναμιν τοῦ βασιλέως, ποὺ εὑρίσκετο εἰς Ἀμμαούς,	3 Ὁ Ἰούδας ὅμως ἐπληροφορήθη τὶς κινήσεις αὐτὲς τοῦ Γοργία, καὶ αὐτὸς καὶ οἱ γενναῖοι στρατιῶται του ἀνεχώρησαν διὰ νὰ ἐπιτεθοῦν κατὰ τοῦ στρατοῦ τοῦ βασιλιᾶ, ποὺ εὑρίσκετο εἰς τὴν Ἀμμαούς·
4 ἕως ἔτι αἱ δυνάμεις ἐσκορπισμέναι ἦσαν ἀπὸ τῆς παρεμβολῆς.	4 καθ' ὃν χρόνον ἀκόμη ὁ στρατὸς ἦτο διασκορπισμένος μακρὰν ἀπὸ τὸ στρατόπεδον.	4 ἕως τότε οἱ στρατιωτικὲς δυνάμεις τοῦ Γοργία ἦσαν ἀκόμη σκορπισμένες ἔξω ἀπὸ τὸ στρατόπεδον καὶ ἄρα ἀσύντακτες.
5 Καὶ ἦλθε Γοργίας εἰς τὴν παρεμβολὴν Ἰούδα νυκτὸς καὶ οὐδένα εὖρε· καὶ ἐζήτει αὐτοὺς ἐν τοῖς ὄρεσιν, ὅτι εἶπε· φεύγουσιν οὗτοι ἀφ' ἡμῶν.	5 Ὁ Γοργίας ἐν τῷ μεταξὺ ἦλθεν εἰς τὸ στρατόπεδον τοῦ Ἰούδα διὰ νυκτός, ἄλλα δὲν εὑρῆκεν ἐκεῖ κανένα. Τοὺς ἀνεζήτησεν εἰς τὰ ὅρη καὶ διότι δὲν τοὺς εὑρῆκεν ἔλεγεν· <οἱ Ἰουδαῖοι φεύγουν τρομοκρατημένοι μακρὰν ἀπὸ ἡμᾶς>.	5 Διὰ τοῦτο, ὅταν ὁ Γοργίας ἔφθασε κατὰ τὴν νύκτα εἰς τὸ στρατόπεδον τοῦ Ἰούδα, δὲν εὑρῆκε ἐκεῖ κανένα. Τότε ἄρχισε νὰ ἀναζητῇ τοὺς Ἰουδαίους εἰς τὴν ὀρεινήν (λοφώδη) περιοχήν, διότι ἐσκέφθη καὶ εἶπεν: <Οἱ Ἰουδαῖοι φεύγουν ἀπ’ ἐμπρός μας, διὰ νὰ σωθοῦν>.
6 Καὶ ἅμα τῇ ἡμέρᾳ ὤφθη Ἰούδας ἐν τῷ πεδίῳ ἐν τρισχιλίοις ἀνδράσι· πλὴν καλύμματα καὶ μαχαίρας οὐκ εἶχον καθὼς ἠβούλοντο.	6 Ὅταν ὅμως ἐξημέρωσεν ἐνεφανίσθη ὁ Ἰούδας εἰς τὴν πεδιάδα μὲ τρεῖς χιλιάδας ἄνδρας. Δὲν εἶχαν ὅμως ἀσπίδας, διὰ νὰ καλυφθοῦν καὶ μαχαίρας, διὰ νὰ κτυπήσουν τὸν ἐχθρόν, ὅπως αὐτοὶ ἤθελαν.	6 Ἀλλ’ ὅταν ἐξημέρωσε, παρουσιάσθη ὁ Ἰούδας εἰς τὴν πεδιάδα μαζὶ μὲ τρεῖς χιλιάδες (3.000) ἄνδρες· δὲν εἶχαν ὅμως πλήρη πανοπλίαν (ἀσπίδα, θώρακα κ.τ.ὅ.) καὶ ρομφαῖες, ὅπως ἤθελαν καὶ ἐπιθυμοῦσαν, προκειμένου νὰ κτυπήσουν τοὺς ἐχθρούς.
7 Καὶ εἶδον παρεμβολὴν ἐθνῶν ἰσχυρὰν τεθωρακισμένην καὶ ἵππον κυκλοῦσαν αὐτήν, καὶ οὗτοι διδακτοὶ πολέμου.	7 Εἶδαν τὴν στρατιωτικὴν δύναμιν τῶν εἰδωλολατρικῶν ἐθνῶν ἰσχυρὰν καὶ ὡπλισμένην μὲ θώρακας, τὸ δὲ ἱππικὸν κύκλῳ ἀπὸ αὐτήν. Διεπίστωσαν δὲ ὅτι ἐκεῖνοι ἦσαν ἐμπειροπόλεμοι στρατιῶται.	7 Οἱ ἄνδρες τοῦ Ἰούδα εἶδαν τὸ στρατόπεδον τῶν εἰδωλολατρῶν, τὸ ὁποῖον ἦταν πολυάριθμον, μὲ ἰσχυρὸν ὁπλισμὸν καὶ προχείρους προμαχῶνες καὶ μὲ ἱππικόν, τὸ ὁποῖον περιεκύκλωνε τὸ στρατόπεδον καὶ τὸ ἐφρουροῦσε· ἀκόμη διεπίστωσαν ὅτι οἱ στρατιῶται αὐτοὶ ἦσαν ἐκπαιδευμένοι καὶ ἔμπειροι πολεμισταί.
8 Καὶ εἶπεν Ἰούδας τοῖς ἀνδράσι τοῖς μετ' αὐτοῦ· μὴ φοβεῖσθε τὸ πλῆθος αὐτῶν καὶ τὸ ὅρμημα αὐτῶν μὴ δειλωθῆτε·	8 Εἶπε τότε ὁ Ἰούδας πρὸς τοὺς ἄνδρας, ποὺ εἶχε μαζῆ του· <μὴ φοβεῖσθε τὸ πλῆθος αὐτῶν, καὶ μὴ δειλιάσετε μπροστὰ εἰς τὴν ὁρμήν των.	8 Ἀλλ’ ὁ Ἰούδας εἶπε πρὸς τοὺς ἄνδρες του: <Μὴ φοβεῖσθε τὸ πλῆθος τοῦ στρατοῦ των καὶ μὴ πανικοβληθῆτε, ὅταν ὁρμήσουν ἐναντίον σας·
9 μνήσθητε πῶς ἐσώθησαν οἱ πατέρες ἡμῶν ἐν θαλάσσῃ ἐρυθρᾷ, ὅτε ἐδίωξεν αὐτοὺς Φαραὼ ἐν δυνάμει.	9 Ἐνθυμηθῆτε, πῶς οἱ πατέρες μας ἐσώθησαν εἰς τὴν Ἐρυθρὰν Θάλασσαν, ὅταν τοὺς κατεδίωξεν ὁ Φαραὼ μὲ τὸν στρατόν του.	9 Ἐνθυμηθῆτε πῶς ἐσώθησαν οἱ προπάτορές μας εἰς τὴν Ἐρυθρὰν θάλασσαν, ὅταν ὁ Φαραὼ τοὺς κατεδίωξε μὲ στρατόν.
10 Καὶ νῦν βοήσωμεν εἰς τὸν οὐρανόν, εἴ πως ἐλεήσει ἡμᾶς καὶ μνησθήσεται διαθήκης πατέρων ἡμῶν καὶ συντρίψει τὴν παρεμβολὴν ταύτην κατὰ πρόσωπον ἡμῶν σήμερον,	10 Καὶ τώρα ἂς κραυγάσωμεν πρὸς τὸν Θεὸν τοῦ οὐρανοῦ πιστεύοντες, ὅτι θὰ μᾶς εὐσπλαγχνισθῇ καὶ ὅτι θὰ ἐνθυμηθῇ τὴν διαθήκην, τὴν ὁποίαν αὐτὸς συνῆψε μὲ τοὺς προγόνους μας καὶ θὰ συντρίψῃ τὴν στρατιωτικὴν αὐτὴν δύναμιν ἐνώπιόν μας σήμερον.	10 Τώρα λοιπὸν ἂς φωνάξωμεν μὲ φωνὴν δυνατὴν πρὸς τὸν οὐρανόν - τὸν Θεόν - μὲ τὴν ἐλπίδα ὅτι θὰ μᾶς εὐσπλαγχνισθῇ καὶ ὅτι θὰ ἐνθυμηθῇ τὴν διαθήκην, ποὺ συνῆψε μὲ τοὺς προπάτορές μας, καὶ θὰ συντρίψῃ τὸν στρατὸν αὐτὸν ἐνώπιόν μας σήμερα·
11 καὶ γνώσεται πάντα τὰ ἔθνη ὅτι ἐστὶν ὁ λυτρούμενος καὶ σώζων τὸν Ἰσραήλ.	11 Ἔτσι δὲ θὰ μάθουν ὅλα τὰ εἰδωλολατρικὰ ἔθνη ὅτι ὑπάρχει Ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος προστατεύει καὶ σώζει τὸν ἰσραηλιτικὸν λαόν.	11 ἔτσι θὰ πληροφορηθοῦν ὅλα τὰ ἔθνη καὶ θὰ βεβαιωθοῦν ὅτι ὑπάρχει Ἐκεῖνος, ὁ Ὁποῖος ἐλευθερώνει καὶ σῴζει τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν>.
12 Καὶ ᾖραν οἱ ἀλλόφυλοι τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτῶν καὶ εἶδον αὐτοὺς ἐρχομένους ἐξεναντίας	12 Τὰ εἰδωλολατρικὰ ἔθνη ἐσήκωσαν τὰ μάτια των καὶ εἶδαν τοὺς ἰσραηλίτας νὰ ἔρχωνται ἐναντίον των.	12 Ὅταν τὰ ξένα εἰδωλολατρικὰ ἔθνη ἐσήκωσαν τὰ μάτια των καὶ εἶδαν τὸν στρατὸν τοῦ Ἰούδα να προχωρῇ ἐναντίον των,
13 καὶ ἐξῆλθον ἐκ τῆς παρεμβολῆς εἰς πόλεμον· καὶ ἐσάλπισαν οἱ μετὰ Ἰούδα	13 Ἐβγῆκαν καὶ αὐτοὶ ἀπὸ τὸ στρατόπεδόν των, διὰ νὰ πολεμήσουν ἐναντίον τῶν Ἰουδαίων. Οἱ σαλπιγκταί, ποὺ εὑρίσκοντο πλησίον τοῦ Ἰούδα, ἐσάλπισαν μὲ τὰς ἱεράς των σάλπιγγας διὰ τὴν μάχην.	13 ἐβγῆκαν ἀπὸ τὸ στρατόπεδόν των διὰ νὰ πολεμήσουν. Οἱ ἄνδρες τοῦ Ἰούδα ἐσάλπισαν τὸ πολεμικὸν σάλπισμα μὲ τὶς ἱερὲς σάλπιγγές των
14 καὶ συνῆψαν καὶ συνετρίβησαν τὰ ἔθνη καὶ ἔφυγον εἰς τὸ πεδίον,	14 Οἱ Ἰσραηλῖται ἐπολέμησαν ἐναντίον τῶν ἐχθρῶν των, τὰ δὲ εἰδωλολατρικὰ ἔθνη νικηθέντα συνετρίβησαν καὶ ἐτράπησαν εἰς φυγὴν ἀνὰ τὴν πεδιάδα.	14 καὶ συνεκρούσθησαν σῶμα πρὸς σῶμα μὲ τοὺς ἐχθρούς των. Οἱ εἰδωλολάτραι ἡττήθησαν πλήρως, διελύθησαν καὶ ἐτράπησαν εἰς φυγὴν πρὸς τὴν πεδιάδα.
15 οἱ δὲ ἔσχατοι πάντες ἔπεσον ἐν ρομφαίᾳ. Καὶ ἐδίωξαν αὐτοὺς ἕως Γαζηρὼν καὶ ἕως τῶν πεδίων τῆς Ἰδουμαίας καὶ Ἀζώτου καὶ Ἰαμνείας, καὶ ἔπεσαν ἐξ αὐτῶν εἰς ἄνδρας τρισχιλίους.	15 Ὅσοι δὲ ἀπὸ αὐτοὺς ἀπέμειναν τελευταίοι, ἔπεσαν ἐν στόματι ρομφαίας καὶ οἱ Ἰουδαῖοι τοὺς κατεδίωξαν μέχρι τῆς Γαζηρών, μέχρι τῶν πεδιάδων τῆς Ἰδουμαίας καὶ μέχρι τῆς πόλεως Ἀζώτου καὶ Ἰαμνείας. Ἀπὸ τὴν στρατιωτικὴν δύναμιν τῶν ἐχθρῶν ἐφονεύθησαν κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην τρεῖς χιλιάδες.	15 Ὅλοι δέ, ὅσοι ἔμειναν τελευταῖοι, ἔπεσαν σφαζόμενοι μὲ τὸ πλατὺ καὶ μεγάλο ἀμφίστομο σπαθὶ τῶν Ἰουδαίων. Ὁ στρατὸς τοῦ Ἰούδα κατεδίωξε τοὺς ἐχθρούς του μέχρι τῆς Γαζηρὼν καὶ μέχρι τῶν πεδιάδων τῆς Ἰδουμαίας, μέχρι τὶς πόλεις Ἄζωτον καὶ Ἰάμνειαν. Ἀπὸ τὸν στρατὸν τῶν εἰδωλολατρῶν ἐφονεύθησαν περίπου τρεῖς χιλιάδες (3.000) ἄνδρες.
16 Καὶ ἐπέστρεψεν Ἰούδας καὶ ἡ δύναμις ἀπὸ τοῦ διώκειν ὄπισθεν αὐτῶν	16 Ὁ Ἰούδας ἐπέστρεψεν εἰς τὰς θέσεις του μαζῆ μὲ τὸ στράτευμά του καὶ ἐσταμάτησε νὰ καταδιώκῃ τοὺς ἐχθρούς.	16 Ὁ Ἰούδας καὶ ἡ στρατιωτικὴ δύναμίς του ἔπαυσαν τὴν καταδίωξιν τῶν ἐχθρῶν των καὶ ἐπέστρεψαν εἰς τὸ ἔρημον στρατόπεδον τοῦ Νικάνορος εἰς τὴν Ἀμμαούς, διὰ νὰ συλλέξουν τὰ λάφυρα τῶν ἐχθρῶν των.
17 καὶ εἶπε πρὸς τὸν λαόν· μὴ ἐπιθυμήσητε τῶν σκύλων, ὅτι πόλεμος ἐξεναντίας ἡμῶν,	17 Εἶπε δὲ πρὸς τὸν στρατόν του· <μὴ κυριευθῆτε ἀπὸ τὴν ἐπιθυμίαν τῶν λαφύρων, διότι ὁ πόλεμος περιμένει ἀπέναντί μας.	17 Καὶ ὁ Ἰούδας εἶπε πρὸς τὸν στρατόν του: <Συγκρατηθῆτε· μὴ ἐπιθυμήσετε τὰ λάφυρα, διότι ἔχομεν νὰ κάμωμεν καὶ ἄλλον πόλεμον ἀκόμη.
18 καὶ Γοργίας καὶ ἡ δύναμις ἐν τῷ ὅρει ἐγγὺς ἡμῶν· ἄλλα στῆτε νῦν ἐναντίον τῶν ἐχθρῶν ἡμῶν καὶ πολεμήσατε αὐτούς, καὶ μετὰ ταῦτα λάβετε τὰ σκῦλα μετὰ παρρησίας.	18 Ὁ Γοργίας καὶ ἡ στρατιωτική του δύναμις εὑρίσκονται κοντά μας εἰς τὸ ὄρος, ἀλλὰ ἔχετε θάρρος καὶ κρατηθῆτε ἐμπρὸς εἰς τοὺς ἐχθρούς μας καὶ πολεμήσατέ τους μὲ ἀνδρείαν, καὶ ἀφοῦ τοὺς νικήσετε, ἠμπορεῖτε κατόπιν ἀφόβως νὰ πάρετε τὰ λάφυρα αὐτῶν>.	18 Ὁ Γοργίας καὶ ὁ στρατός του εἶναι ἀκόμη εἰς τὸ ὄρος κοντά μας· σταθῆτε λοιπὸν εἰς τὴν παράταξιν ἐναντίον τῶν ἐχθρῶν μας, ἀντιμετωπίστε τους μὲ θάρρος καὶ πολεμῆστε τους καί, ὅταν τοὺς νικήσετε, λάβετε τὰ λάφυρα χωρὶς κανένα φόβον>.
19 Ἔτι λαλοῦντος Ἰούδα ταῦτα, ὤφθη μέρος τι ἐκκύπτον ἐκ τοῦ ὅρους·	19 Ἐνῷ ἀκόμη ὁ Ἰούδας ἔλεγε πρὸς τοὺς στρατιώτας του αὐτὰ τὰ λόγια, παρουσιάσθη προβάλλον ἀπὸ τὸ ὄρος ἕνα μέρος τοῦ στρατοῦ τοῦ Γοργίου.	19 Ἐνῷ ἀκόμη ὁ Ἰούδας ἔλεγε τὰ λόγια αὐτά, ἕνα τμῆμα ἐχθρικοῦ στρατοῦ ἐφάνη νὰ κατοπτεύῃ καὶ νὰ ἀναγνωρίζῃ τὴν περιοχὴν ἀπὸ τὸ ὄρος.
20 καὶ εἶδεν ὅτι τετρόπωνται, καὶ ἐμπυρίζουσι τὴν παρεμβολήν· ὁ γὰρ καπνὸς ὁ θεωρούμενος ἐνεφάνιζε τὸ γεγονός.	20 Οἱ ἀλλοεθνεῖς στρατιῶται εἶδαν, ὅτι οἱ ἰδικοί των εἶχαν κατατροπωθῆ καὶ ὅτι οἱ Ἰουδαῖοι εἶχον παραδώσει εἰς τὸ πῦρ τὸ στρατόπεδόν των, διότι ὁ καπνός, τὸν ὁποῖον ἔβλεπαν, ἐπιστοποιοῦσε τὸ γεγονὸς αὐτό.	20 Οἱ ἐχθροὶ εἶδαν τότε ὅτι ὁ στρατός των ἐνικήθη καὶ ἔφυγεν, οἱ δὲ Ἰουδαῖοι πυρπολοῦν τὸ ἄλλοτε στρατόπεδόν των διότι ὁ καπνός, ποὺ ἔβλεπαν νὰ ἀνεβαίνῃ ἀπὸ τὸν τόπον ἐκεῖνον, ἐπεβεβαίωνε αὐτὸ ποὺ εἶχε γίνει.
21 Οἱ δὲ ταῦτα συνιδόντες ἐδειλώθησαν σφόδρα· συνιδόντες δὲ καὶ τὴν Ἰούδα παρεμβολὴν ἐν τῷ πεδίῳ ἑτοίμην εἰς παράταξιν,	21 Οἱ Σύροι, ὅταν εἶδον αὐτά, κατελήφθησαν ἀπὸ πολὺ μεγάλην δειλίαν· ἐπειδὴ δὲ διέκριναν καὶ τὴν στρατιωτικὴν δύναμιν τοῦ Ἰούδα εἰς τὴν πεδιάδα ἑτοίμην πρὸς μάχην,	21 Ὅταν οἱ εἰδωλολάτραι ἐσυνειδητοποίησαν τὸ γεγονὸς αὐτό, ἐκυριεύθησα,ν ἀπὸ μεγάλον πανικόν. Ὅταν δὲ εἶδαν ἐπὶ πλέον καὶ ἐνόησαν ὅτι ὁ στρατὸς τοῦ Ἰούδα εὑρίσκετο εἰς τὴν πεδιάδα ἕτοιμος διὰ πόλεμον,
22 ἔφυγον πάντες εἰς γῆν ἀλλοφύλων.	22 ἐτράπησαν εἰς φυγὴν ὅλοι πρὸς τὴν χώραν τῶν Φιλισταίων.	22 ἐτράπησαν ὅλοι εἰς φυγὴν πρὸς τὴν χώραν τῶν Φιλισταίων.
23 Καὶ ἀνέστρεψεν Ἰούδας ἐπὶ τὴν σκυλείαν τῆς παρεμβολῆς καὶ ἔλαβον χρυσίον πολὺ καὶ ἀργύριον καὶ ὑάκινθον καὶ πορφύραν θαλασσίαν καὶ πλοῦτον μέγαν.	23 Ὁ Ἰούδας χωρὶς πλέον νὰ καταδιώξῃ αὐτοὺς ἐπανῆλθε μὲ τοὺς στρατιώτας του, διὰ νὰ λαφυραγωγήσουν τὸ ἐχθρικὸν στρατόπεδον. Ἐκεῖ εὑρῆκαν πράγματι καὶ ἐπῆραν πολὺν χρυσὸν καὶ ἄργυρον, ὑφάσματα ὑακίνθινα καὶ ἀλλὰ βαμμένα μὲ πορφύραν θαλασσίαν καὶ πολὺν πλοῦτον.	23 Τότε ὁ Ἰούδας ἐπέστρεψε διὰ νὰ μαζεύσῃ τὰ λάφυρα ἀπὸ τὸ ἐχθρικὸν στρατόπεδον. Καὶ οἱ Ἰουδαῖοι ἐμάζευσαν πολὺ χρυσάφι καὶ ασῆμι καὶ ὑφάσματα ὑακίνθινα (=χρώματος γαλάζιου, μενεξεδένιου) καὶ ἄλλα βαμμένα μὲ χρῶμα ἀπὸ θαλάσσια κογχύλια (=βαθὺ κόκκινο, βυσσινύ) καὶ πολὺν πλοῦτον.
24 Καὶ ἐπιστραφέντες ὕμνουν καὶ εὐλόγουν εἰς οὐρανὸν ὅτι καλόν, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ.	24 Καθὼς ἐπέστρεφαν ἀπὸ τὴν μάχην αὐτὴν ὑμνολογοῦσαν τὸν Θεὸν καὶ εὐλογοῦσαν αὐτὸν ἐπαναλαμβάνοντες ὡς ἐπῳδὸν τοῦ ὕμνου των τὴν φράσιν· <ὅτι καλόν, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ>.	24 Κατὰ τὴν ἐπιστροφήν των δὲ ἀπὸ τὸν νικηφόρον ἐκεῖνον πόλεμον ἔψαλλαν ὕμνους εὐχαριστίας, εὐγνωμοσύνης καὶ δοξολογίας πρὸς τὸν οὐρανόν - τὸν Θεόν - οἱ ὁποῖοι εἶχαν ὡς ἐπῳδὸν τὴν φράσιν: <Διότι εἶναι ὠφέλιμον καὶ τερπνόν, διότι τὸ ἔλεός του εἶναι ἀνεξάντλητον καὶ μένει ἀστείρευτον αἰωνίως>.
25 Καὶ ἐγένετο σωτηρία μεγάλη τῷ Ἰσραὴλ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ.	25 Ἔτσι δὲ ἐπραγματοποιήθη μεγάλη σωτηρία εἰς τὸν ἰσραηλιτικὸν λαὸν κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην.	25 Ἔγινε δὲ σωτηρία μεγάλη καὶ ἀξιοσημείωτος εἰς τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαὸν κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην.
26 Ὅσοι δὲ τῶν ἀλλοφύλων διεσώθησαν, παραγενηθέντες ἀπήγγειλαν τῷ Λυσίᾳ πάντα τὰ συμβεβηκότα.	26 Ὅσοι ἀπὸ τοὺς ἐχθροὺς διεσώθησαν, ἦλθαν καὶ ἀνήγγειλαν εἰς τὸν Λυσίαν ὅλα τὰ τραγικὰ αὐτὰ γεγονότα.	26 Ὅσοι ἀπὸ τοὺς στρατιῶτες τῶν εἰδωλολατρῶν εἶχαν διασωθῇ ἀπὸ τὸν πόλεμον ἐκεῖνον, ἦλθαν καὶ ἀνήγγειλαν εἰς τὸν Λυσίαν ὅλα, ὅσα εἶχαν συμβῆ.
27 Ὁ δὲ ἀκούσας συνεχύθη καὶ ἠθύμει, ὅτι οὐχ οἶα ἤθελε, τοιαῦτα γεγόνει τῷ Ἰσραήλ, καὶ οὐχ οἶα ἐνετείλατο αὐτῷ ὁ βασιλεύς, τοιαῦτα ἐξέβη.	27 Ὁ Λυσίας, ὅταν τὰ ἤκουσε, περιέπεσεν εἰς σύγχυσιν καὶ ἀθυμίαν, διότι δὲν ἐπραγματοποιήθησαν ἐναντίον τῶν Ἰσραηλιτῶν ἐκεῖνα, τὰ ὁποῖα αὐτὸς ἤθελε καὶ τὰ πράγματα δὲν ἐξειλίχθησαν, ὅπως εἶχε δώσει ἐντολὴν ὁ βασιλεὺς Ἀντίοχος.	27 Ὅταν ὁ Λυσίας ἄκουσε τὴν εἴδησιν αὐτήν, συνεκλονίσθη καὶ ἐκυριεύθη ἀπὸ ἀθυμίαν, διότι τὰ σχέδιά του διὰ τὸν Ἰσραὴλ ἀπέτυχαν, δὲν ἐξεπληρώθησαν ὅπως τὰ ἐσχεδίαζε καὶ τὰ ἐπιθυμοῦσε· καὶ διότι δὲν ἐξετελέσθησαν ὅσα καὶ ὅ,τι ὁ βασιλιᾶς Ἀντίοχος τὸν εἶχε διατάξει.
28 Καὶ ἐν τῷ ἐχομένῳ ἐνιαυτῷ συνελόχισεν ὁ Λυσίας ἀνδρῶν ἐπιλέκτων ἑξήκοντα χιλιάδας καὶ πεντακισχιλίαν ἵππον, ὥστε ἐκπολεμῆσαι αὐτούς.	28 Κατὰ τὸ ἑπόμενον ἔτος ὁ Λυσίας ἐστρατολόγησεν ἐκλεκτοὺς ἄνδρας ἑξήκοντα χιλιάδας καὶ πέντε χιλιάδας ἰππεῖς, διὰ νὰ καταπολεμήσῃ καὶ νικήσῃ ὁριστικῶς τοὺς Ἰουδαίους	28 Καὶ κατὰ τὸ ἑπόμενον ἔτος συνεκέντρωσεν ὁ Λυσίας πεζικὸν ἀπὸ ἑξῆντα χιλιάδες (60.000) ἐκλεκτοὺς ἄνδρες καὶ πέντε χιλιάδες (5.000) ἱππεῖς, διὰ νὰ κατανικήσῃ καὶ νὰ ἀποτελειώσῃ τοὺς Ἰουδαίους.
29 Καὶ ἦλθον εἰς τὴν Ἰδουμαίαν καὶ παρενέβαλον ἐν Βαιθσούροις, καὶ συνήντησεν αὐτοῖς Ἰούδας ἐν δέκα χιλιάσιν ἀνδρῶν.	29 Αὐτοὶ ἦλθαν εἰς τὴν Ἰδουμαίαν καὶ ἐστρατοπέδευσαν εἰς Βαιθσούραν. Ὁ Ἰούδας ἐξῆλθεν ἐναντίον αὐτῶν μὲ δέκα χιλιάδες ἀνδρῶν.	29 Ὁ Λυσίας μὲ τὸν στρατόν του ἐπροχώρησαν, ἔφθασαν εἰς τὴν Ἰδουμαίαν καὶ ἐστρατοπέδευσαν εἰς τὴν Βαιθσούραν ἐκεῖ δὲ τοὺς συνήντησεν ὁ Ἰούδας μὲ δέκα χιλιάδες (10.000) ἄνδρες.
30 Καὶ εἶδε τὴν παρεμβολὴν ἰσχυρὰν καὶ προσηύξατο καὶ εἶπεν· εὐλογητὸς εἶ ὁ σωτὴρ τοῦ Ἰσραὴλ ὁ συντρίψας τὸ ὅρμημα τοῦ δυνατοῦ ἐν χειρὶ τοῦ δούλου σου Δαυὶδ καὶ παρέδωκας τὴν παρεμβολὴν τῶν ἀλλοφύλων εἰς χεῖρας Ἰωνάθαν υἱοῦ Σαοὺλ καὶ τοῦ αἴροντος τὰ σκεύη αὐτοῦ·	30 Εἶδε τὴν ἰσχυρὰν αὐτὴν στρατιωτικὴν δύναμιν, προσηυχήθη πρὸς τὸν Θεὸν καὶ εἶπεν· <Εὐλογημένος εἶσαι σύ, Κύριε, ὁ σωτὴρ τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, ὁ ὁποῖος κάποτε ἄλλοτε συνέτριψας τὴν δύναμιν τοῦ ἰσχυροῦ Γολιὰθ μὲ τὸ χέρι τοῦ δούλου σου τοῦ Δαυίδ. Εἰς ἄλλην δὲ περίστασιν παρέδωκες ὑλοκληρον τὸ στρατόπεδον τῶν Φιλισταίων εἰς τὰ χέρια τοῦ Ἰωνάθαν, υἱοῦ τοῦ Σαούλ, καὶ τοῦ ὑπασπιστοῦ του.	30 Ὅταν ὁ Ἰούδας εἶδε τὸν τόσον ἰσχυρὸν στρατὸν τοῦ Λυσία, προσηυχήθη εἰς τὸν Θεὸν καὶ εἶπε: <Δοξασμένος εἶσαι σύ, Κύριε, ὁ Σωτὴρ τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, ὁ ὁποῖος συνέτριψες ἄλλοτε τὴν ὁρμητικὴν ἐπίθεσιν καὶ μεγάλην δύναμιν τοῦ γίγαντος Γολιὰθ μὲ τὸ χέρι τοῦ δούλου σου Δαβίδ· ἄλλοτε δὲ παρέδωκες τὸν στρατὸν τῶν Φιλισταίων εἰς τὰ χέρια τοῦ Ἰωνάθαν, τοῦ υἱοῦ τοῦ Σαούλ, καὶ τοῦ νεαροῦ ὑπασπιστοῦ, ποὺ μετέφερε τὸν ὁπλισμόν του.
31 οὕτω σύγκλεισον τὴν παρεμβολὴν ταύτην ἐν χειρὶ λαοῦ σου Ἰσραήλ, καὶ αἰσχυνθήτωσαν ἐπὶ τῇ δυνάμει καὶ τῇ ἵππῳ αὐτῶν·	31 Ἔτσι καὶ τώρα κλεῖσε ἀπὸ ὅλα τὰ μέρη καὶ παράδωσε εἰς τὰ χέρια τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ σου τὴν στρατιωτικὴν αὐτὴν δύναμιν. Οἱ δὲ ἐχθροὶ νικημένοι ἂς κατεντροπιαστοῦν παρ' ὅλην αὐτῶν τὴν μεγάλην δύναμιν πεζικοῦ καὶ ἱππικοῦ.	31 Κατὰ τὸν ἴδιον τρόπον φράξε καὶ τώρα τὸν δρόμον εἰς τὸν ἐχθρικὸν στρατόν, περικύκλωσέ τον καὶ παράδωσέ τον καὶ συντριψέ τον εἰς τὰ χέρια τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ σου λαοῦ καὶ ἂς ἐντροπιασθοῦν νικώμενοι, παρ’ ὅλον τὸ πεζικὸν καὶ τὸ ἱππικόν των.
32 δὸς αὐτοῖς δειλίαν καὶ τῆξον θράσος ἰσχύος αὐτῶν, καὶ σαλευθήτωσαν τῇ συντριβῇ αὐτῶν·	32 Βάλε εἰς αὐτοὺς δειλίαν, διάλυσε τὸ θράσος καὶ τὴν ἐμπιστοσύνην των εἰς τὴν μεγάλην των δύναμιν, στεῖλε κλονισμὸν καὶ σύγχυσιν κατὰ τὴν συντριβήν των,	32 Ἔμβαλε εἰς τὴν ψυχήν τους καὶ εἰς τὶς τάξεις τους πανικόν, κατάβαλε καὶ διάλυσε τὴν αὐθάδειαν καὶ προπέτειαν τῆς δυνάμεώς των καὶ ἂς κλονισθοῦν καὶ ἂς τρικλίσουν ἕνεκα τῆς συντριπτικὴς ἥττας των,
33 κατάβαλε αὐτοὺς ρομφαίᾳ ἀγαπώντων σε, καὶ αἰνεσάτωσάν σε πάντες οἱ εἰδότες τὸ ὄνομά σου ἐν ὕμνοις.	33 κατάβαλε αὐτοὺς διὰ τῆς ρομφαίας ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι σὲ ἀγαποῦν, καὶ ὅλοι ὅσοι πιστεύουν καὶ λατρεύουν τὸ δοξασμένον σου Ὄνομα ἂς σὲ δοξολογήσουν μὲ ὕμνους εὐχαριστίας>.	33 Κατατρόπωσέ τους μὲ τὸ πλατὺ καὶ μεγάλο ἀμφίστομο σπαθὶ ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι σὲ ἀγαποῦν, ὥστε να ἀναπέμψουν ὕμνους καὶ δοξολογίες ὅλοι, ὅσοι σὲ ἀναγνωρίζουν ὡς Θεόν των καὶ πιστεύουν εἰς τὸ ὄνομά σου>.
34 Καὶ συνέβαλον ἀλλήλοις, καὶ ἔπεσον ἐκ τῆς παρεμβολῆς Λυσίου εἰς πεντακισχιλίους ἄνδρας καὶ ἔπεσον ἐξ ἐναντίας αὐτῶν.	34 Οἱ δύο στρατοὶ συνεκρούσθησαν. Ἀπὸ τὸ στρατόπεδον τοῦ Λυσίου ἔπεσαν πέντε χιλιάδες ἄνδρες νεκροὶ ἐνώπιον τῶν Ἰσραηλιτῶν.	34 Οἱ δύο στρατοὶ συνεκρούσθησαν, καὶ κατὰ τὴν συμπλοκὴν ἐφονεύθησαν ἀπὸ τὸ στρατόπεδον τοῦ Λυσία πέντε χιλιάδες (5.000) ἄνδρες, οἱ ὁποῖοι ἔπεσαν ἐμπρὸς εἰς τοὺς Ἰουδαίους.
35 Ἰδὼν δὲ Λυσίας τὴν γενομένην τροπὴν τῆς αὐτοῦ συντάξεως, τῆς δὲ Ἰούδα τὸ γεγενημένον θάρσος καὶ ὡς ἕτοιμοί εἰσιν ἢ ζῆν ή τεθνάναι γενναίως, ἀπῇρεν εἰς Ἀντιόχειαν καὶ ἐξενολόγει, καὶ πλεονάσας τὸν γενηθέντα στρατὸν ἐλογίζετο πάλιν παραγενέσθαι εἰς τὴν Ἰουδαίαν.	35 Ὁ Λυσίας, ὅταν εἶδε τὴν κατατρόπωσιν καὶ συντριβὴν τοῦ στρατοῦ του, ἐξ ἄλλου δὲ διεπίστωσε καὶ τὸ ἀτρόμητον θάρρος τῶν στρατιωτῶν τοῦ Ἰούδα, καὶ ὅτι ἐκεῖνοι εἶναι ἕτοιμοι νὰ ζήσουν ἐλεύθεροι ἢ νὰ ἀποθάνουν γενναίως μαχόμενοι, ἀνεχώρησε διὰ τὴν Ἀντιόχειαν. Κατὰ τὴν ἐπάνοδόν του ἐστρατολογοῦσε διαφόρους ξένους ἄνδρας. Ὅταν δὲ ὁ στρατός του ηὐξήθη πολύ, ἐσκέφθη καὶ πάλιν νὰ ἐπανέλθῃ ἐναντίον τῆς Ἰουδαίας.	35 Ὅταν ὁ Λυσίας εἶδε τὴν κατατρόπωσιν καὶ καταστροφήν, ποὺ ὑπέστη ὁ στρατός του, καὶ τὴν τόλμην καὶ τὸ ἄφοβον θάρρος τοῦ στρατοῦ τοῦ Ἰούδα, καὶ ὅτι οἱ Ἰουδαῖοι ἦσαν ἕτοιμοι νὰ ζήσουν ἐλεύθεροι ἢ νὰ πέσουν εἰς τὸ πεδίον τῆς μάχης καὶ νὰ ἀποθάνουν γενναίως, ἀνεχώρησε διὰ τὴν Ἀντιόχειαν. Ἐκεῖ ἐστρατολογοῦσε μισθοφόρους· ὅταν δὲ ὁ στρατός, ποὺ συνεκεντρώθη, ηὐξήθη πολύ, ἐσκέφθη νὰ εἰσβάλὴ καὶ νὰ ἐπιτεθῇ πάλιν κατὰ τῆς Ἰουδαῖας.
36 Εἶπε δὲ Ἰούδας καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ· ἰδοὺ συνετρίβησαν οἱ ἐχθροὶ ἡμῶν, ἀναβῶμεν καθαρίσαι τὰ ἅγια καὶ ἐγκαινίσαι.	36 Ἔπειτα ἀπὸ τὰ γεγονότα αὐτὰ εἶπεν ὁ Ἰούδας καὶ οἱ ἀδελφοί του· <ἰδοὺ οἱ ἐχθροὶ μας ἔχουν συντριβῇ, ἂς ἀναβῶμεν, λοιπόν, εἰς Ἱεροσόλυμα, διὰ νὰ καθαρίσωμεν τὸν ἱερὸν τόπον τοῦ ναοῦ μας καὶ κατόπιν νὰ κάμωμεν ἐγκαίνια νέα.	36 Μετὰ τὰ ἀνωτέρω γεγονότα ὁ Ἰούδας καὶ οἱ ἀδελφοί του εἶπαν: <Νὰ τώρα πλέον οἱ ἐχθροί μας συνετρίβησαν, ἂς ἀνεβοῦμε εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα διὰ να καθαρίσωμεν καὶ ἑξαγνίσωμεν τὸν Ναὸν καὶ νὰ τὸν ἐγκαινιάσωμεν ἀφιερώνοντές τον καὶ πάλιν εἰς τὸν Κύριον>.
37 Καὶ συνήχθη ἡ παρεμβολὴ πᾶσα καὶ ἀνέβησαν εἰς ὄρος Σιών.	37 Συνεκεντρώθησαν τότε ὅλοι οἱ στρατιῶται τῶν Ἰουδαίων καὶ ἀνέβησαν εἰς τὸ ὄρος Σιών.	37 Ἔτσι συνεκεντρώθη ὅλος ὁ Ἰουδαϊκὸς στρατὸς καὶ ἀνέβησαν ὅλοι εἰς τὸ ὄρος Σιών.
38 Καὶ εἶδον τὸ ἁγίασμα ἠρημωμένον καὶ τὸ θυσιαστήριον βεβηλωμένον καὶ τὰς πύλας κατακεκαυμένας καὶ ἐν ταῖς αὐλαῖς φυτὰ πεφυκότα ὡς ἐν δρυμῷ ἢ ὡς ἑνὶ τῶν ὀρέων καὶ τὰ παστοφόρια καθῃρημένα.	38 Εἶδον δὲ ἐκεῖ τὸν ἱερὸν ναὸν ἔρημον, τὸ θυσιαστήριον τῶν ὁλοκαυτωμάτων βεβηλωμένον, τὰς θύρας τοῦ ναοῦ καμμένας ἀπὸ τὸν ἐμπρησμὸν καὶ εἰς τὰς αὐλὰς τοῦ ναοῦ εἶχαν φυτρώσει χορτάρια, ὅπως εἰς τὸ δάσος ἢ εἰς κανένα ὄρος. Ἐπίσης τὰ δωμάτια τὰ παραπλεύρως τοῦ ναοῦ ἦσαν κρημνισμένα.	38 Ἐκεῖ εἶδαν τὸν ἱερὸν Ναὸν ἐρημωμένον καὶ τὸ θυσιαστήριον τῶν ὁλοκαυτωμάτων νὰ ἔχῃ βεβηλωθῆ καὶ τὶς θύρες τοῦ Ναοῦ νὰ ἔχουν πυρποληθῆ, εἰς δὲ τὶς αὐλὲς τοῦ Ναοῦ νὰ ἔχουν φυτρώσει χορτάρια, ὅπως εἰς κάποιο δάσος ἢ εἰς κάποιο βουνό, καὶ τὰ συνεχόμενα μὲ τὸν Ναὸν δωμάτια τῶν ἱερέων καὶ ἀποθῆκες γκρεμισμένα.
39 Καὶ διέρρηξαν τὰ ἱμάτια αὐτῶν καὶ ἐκόψαντο κοπετὸν μέγαν καὶ ἐπέθεντο σποδὸν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτῶν	39 Ἐπόνεσεν ἡ καρδιά των, καὶ ἐπάνω εἰς τὸ πένθος των διέρρηξαν τὰ ἱμάτιά των, ἔβαλαν στάκτην εἰς τὴν κεφαλήν των	39 Καὶ εἰς ἔνδειξιν πένθους ἔσχισαν τὰ ροῦχα τους καὶ ἔκλαυσαν μὲ μεγάλον καὶ ἰσχυρὸν θρῆνον καὶ ἔβαλαν στάκτην εἰς τὸ κεφάλι των
40 καὶ ἔπεσαν ἐπὶ πρόσωπον ἐπὶ τὴν γῆν καὶ ἐσάλπισαν ταῖς σάλπιγξι τῶν σημασιῶν καὶ ἐβόησαν εἰς τὸν οὐρανόν.	40 καὶ ἔπεσαν μὲ τὸ πρόσωπον κατὰ γῆς. Ἐσάλπισαν τότε αἱ ἱεραὶ σάλπιγγες τὰ ἐπίκαιρα συνθήματα καὶ ὅλοι μὲ θερμὴν προσευχὴν ἐβόησαν πρὸς τὸν Θεὸν τοῦ οὐρανοῦ.	40 καὶ ἔπεσαν μὲ τὸ πρόσωπον εἰς τὴν γῆν ὅταν δὲ ἐσαάλπισαν οἱ ἱερὲς σάλπιγγες τοῦ συναγερμοῦ τὰ καθωρισμένα σαλπίσματα, ἐφώναξαν δυνατὰ πρὸς τὸν οὐρανόν - τὸν Θεόν.
41 Τότε ἐπέταξεν Ἰούδας ἄνδρας πολεμεῖν τοὺς ἐν τῇ ἄκρᾳ, ἕως ἂν καθαρίσῃ τὰ ἅγια.	41 Ὁ Ἰούδας διέταξε κατὰ τὴν ὥραν ἐκείνην ἕνα τμῆμα ἀπὸ τοὺς στρατιώτας του νὰ πολεμῇ τοὺς Σύρους, οἱ ὁποῖοι ἦσαν κλεισμένοι εἰς τὴν ἀκρόπολιν τῆς Ἱερουσαλήμ, ἕως ὅτου φροντίσῃ αὐτὸς καὶ φέρῃ εἰς πέρας σύμφωνα μὲ τὸν Νόμον τὸν καθαρισμὸν τῶν ἁγίων τόπων.	41 Ταυτοχρόνως Ἰούδας διέταξε τμῆμα τοῦ στρατοῦ του νὰ πολεμοῦν κατὰ τῆς ἐχθρικῆς φρουρᾶς, ποὺ ὑπῆρχεν εἰς τὴν ἀκρόπολιν τῆς Ἱερουσαλήμ, μέχρις (ὅτου καθαρίσῃ καὶ ἐξαγνίσῃ τὸν Ναὸν καὶ τὴν πέριξ τοῦ Ναοῦ περιοχήν.
42 Καὶ ἐπέλεξεν ἱερεῖς ἀμώμους θελητὰς νόμου,	42 Κατόπιν ἐξέλεξεν ἱερεῖς ἀρτιμελεῖς καὶ ὑγιεῖς σωματικῶς καὶ ζηλωτὰς τοῦ Νόμου.	42 Κατόπιν ἐδιάλεξεν ἱερεῖς ἀμέμπτους, ἀδιαβλήτους, (κατ' ἄλλην ἑρμηνείαν: Ἀρτιμελεῖς) καὶ ἀφιερωμένους μὲ ἱερὸν ζῆλον εἰς τὸν Νόμον
43 καὶ ἐκαθάρισαν τὰ ἅγια καὶ ἦραν τοὺς λίθους τοῦ μιασμοῦ εἰς τόπον ἀκάθαρτον.	43 Αὐτοὶ ἐκαθάρισαν τὸν ναόν, ἐσήκωσαν καὶ ἐπέταξαν τοὺς μολυσμένους, λίθους εἰς τόπον ἀκάθαρτον.	43 αὐτοὶ δὲ ἐκαθάρισαν καὶ ἐξήγνισαν τὸν Ναὸν καὶ ἀπεμάκρυναν εἰς τόπον ἀκάθαρτον τοὺς λίθους, ποὺ εἶχαν χρησιμοποιηθῆ διὰ τὸ κτίσιμο τοῦ εἰδωλολατρικοῦ θυσιαστηρίου καὶ εἶχαν βεβηλώσει τὸ θυσιαστήριον τῶν ὁλοκαυτωμάτων.
44 Καὶ ἐβουλεύσαντο περὶ τοῦ θυσιαστηρίου τῆς ὁλοκαυτώσεως τοῦ βεβηλωμένου, τί αὐτῷ ποιήσωσι·	44 Ἐσκέφθησαν δὲ καὶ διὰ τὸ θυσιαστήριον τῶν ὁλοκαυτωμάτων, ποὺ εἶχε καὶ αὐτὸ βεβηλωθῆ, τὶ ἔπρεπε νὰ κάμουν.	44 Συνεσκέφθησαν δὲ καὶ συνεζήτησαν τὶ πρέπει νὰ κάμουν διὰ τὸ θυσιαστήριον τῶν ὁλοκαυτωμάτων, τὸ ὁποῖον εἶχε βεβηλωθῆ ἀπὸ τοὺς εἰδωλολάτρας·
45 καὶ ἐπέπεσεν αὐτοῖς βουλὴ ἀγαθὴ καθελεῖν αὐτό, μήποτε γένηται αὐτοῖς εἰς ὄνειδος, ὅτι ἐμίαναν τὰ ἔθνη αὐτό· καὶ καθεῖλον τὸ θυσιαστήριον.	45 Τοὺς ἦλθεν ἡ καλὴ ἔμπνευσις καὶ ἀπόφασις νὰ τὸ κρημνίσουν, διότι ἐὰν τὸ ἄφηναν ἔτσι μολυσμένον ἀπὸ τοὺς εἰδωλολάτρας, ἴσως νὰ ἐγίνετο ἀφορμὴ χλευασμοῦ δι' αὐτοὺς τοὺς ἰδίους καὶ ἄλλων ἀκόμη δυστυχημάτων. Πράγματι ἐκρήμνισαν τὸ θυσιαστήριον.	45 καὶ πολὺ ὀρθῶς καὶ δικαίως ἀπεφάσισαν νὰ τὶς κρημνίσουν, μήπως ἀποβῇ ἀργότερα εἰς αὐτούς, εἰς περίπτωσιν ποὺ θὰ τὸ χρησιμοποιήσουν, συνεχὴς στενοχωρία καὶ πρόξενος κακῶν, ἐπειδὴ τὸ εἶχαν βεβηλώσει τὰ εἰδωλολατρικὰ ἔθνη. Διὰ τὸν λόγον αὐτὸν ἐκρήμνισαν καὶ κατεδάφισαν τὸ θυσιαστήριον αὐτό,
46 Καὶ ἀπέθεντο τοὺς λίθους ἐν τῷ ὅρει τοῦ οἴκου ἐν τόπῳ ἐπιτηδείῳ μέχρι τοῦ παραγενηθῆναι προφήτην τοῦ ἀποκριθῆναι περὶ αὐτῶν.	46 Τοὺς λίθους τοῦ θυσιαστηρίου μετέφεραν καὶ ἀπέθεσαν εἰς ἕνα μέρος τοῦ λόφου εἰς κατάλληλον τόπον, ἐν ἀναμονῇ προφήτου τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος θὰ καθωδηγοῦσε αὐτούς, τὶ πρέπει νὰ τοὺς κάμουν.	46 Μετέφεραν δὲ καὶ ἐτοποθέτησαν τοὺς λίθους τοῦ θυσιαστηρίου ἐκείνου εἰς κάποιον κατάλληλον τόπον ἐπάνω εἰς τὸν λόφον τοῦ Ναοῦ, μέχρις ὅτου θὰ παρουσιάζετο προφήτης, ὁ ὁποῖος θὰ τοὺς συνεβούλευε τί ἔπρεπε νὰ κάμουν τοὺς λίθους ἐκείνους.
47 Καὶ ἔλαβον λίθους ὁλοκλήρους κατὰ τὸν νόμον καὶ ᾠκοδόμησαν τὸ θυσιαστήριον καινὸν κατὰ τὸ πρότερον.	47 Ἔπειτα ἐπῆραν ἄλλους λίθους, σύμφωνα μὲ τὸν Νόμον ἀκατεργάστους, καὶ ἀνοικοδόμησαν νέον θυσιαστήριον ὅμοιον πρὸς τὸ προηγούμενον.	47 Καὶ ἐπῆραν ἄλλους λίθους ἀκατεργάστους, ὅπως ὥριζεν ὁ Νόμος, καὶ ἀνοικοδόμησαν καινούργιο θυσιαστήριον κατὰ τὸ πρότυπον τοῦ προηγουμένου θυσίαστηρίου.
48 Καὶ ᾠκοδόμησαν τὰ ἅγια καὶ τὰ ἐντὸς τοῦ οἴκου καὶ τὰς αὐλὰς ἡγίασαν.	48 Ἐπίσης ἀνοικοδόμησαν τοὺς ἱεροὺς τόπους, τὸ ἐσωτερικὸν τοῦ ναοῦ, ἐκαθάρισαν δὲ καὶ ἡγίασαν καὶ τὰς αὐλὰς τοῦ ναοῦ.	48 Ἀποκατέστησαν καὶ ἀνοικοδόμησαν τὸν Ναὸν καὶ τοὺς γύρω ἀπὸ αὐτὸν ἱεροὺς χώρους, καθὼς καὶ τὸ ἐσωτερικὸν τοῦ Ναοῦ, καθιέρωσαν δὲ καὶ ἐξήγνισαν τὶς αὐλὲς τοῦ Ναοῦ.
49 Καὶ ἐποίησαν σκεύη ἅγια καινὰ καὶ εἰσήνεγκαν τὴν λυχνίαν καὶ τὸ θυσιαστήριον τῶν θυμιαμάτων καὶ τὴν τράπεζαν εἰς τὸν ναόν.	49 Κατεσκεύασαν νέα ἱερὰ σκεύη, ἔφεραν ἐντὸς τοῦ ναοῦ τὴν λυχνίαν, τὸ θυσιαστήριον τῶν θυμιαμάτων καὶ τὴν τράπεζαν τῆς προθέσεως.	49 Κατεσκεύασαν ἱερὰ σκεύη καινούργια, ἔφεραν δὲ καὶ ἐτοποθέτησαν μέσα εἰς τὸν Ναόν (εἰς τὰ Ἅγια) τὴν λυχνίαν καὶ τὸ θυσιαστήριον τῶν θυμιαμάτων καὶ τὴν τράπεζαν τῆς προθέσεως τῶν ἄρτων.
50 Καὶ ἐθυμίασαν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον καὶ ἐξῆψαν τοὺς λύχνους τοὺς ἐπὶ τῆς λυχνίας, καὶ ἐφαίνοσαν ἐν τῷ ναῷ.	50 Προσέφεραν κατόπιν ἐπάνω εἰς τὸ θυσιαστήριον τῶν θυμιαμάτων θυμίαμα, ἤναψαν τοὺς λύχνους, οἱ ὁποῖοι εὑρίσκοντο ἐπάνω εἰς τὴν λυχνίαν, καὶ ἐτσι ἐφώτισαν τὸν ναόν.	50 Προσέφεραν θυμίαμα ἐπάνω εἰς τὸ θυσιαστήριον καὶ ἄναψαν τοὺς λύχνους, οἱ ὁποῖοι ὑπῆρχαν ἐπάνια εἰς τὴν Λυχνίαν, καὶ ἐφώτισαν τὸ ἐσωτερικὸν τοῦ Ναοῦ.
51 Καὶ ἐπέθηκαν ἐπὶ τὴν τράπεζαν ἄρτους καὶ ἐξεπέτασαν τὰ καταπετάσματα. Καὶ ἐτέλεσαν πάντα τὰ ἔργα, ἃ ἐποίησαν.	51 Ἔθεσαν ἐπάνω εἰς τὴν τράπεζαν τῆς προθέσεως τοὺς ἄρτους, ἐκρέμασαν καὶ ἀνεπέτασαν τὰ παραπετάσματα καὶ γενικῶς ἐτέλεσαν ὅλα τὰ ἔργα, τὰ ὁποῖα εἶχαν ἀναλάβει νὰ κάμουν.	51 Ἐτοποθέτησαν τοὺς ἄρτους ἐπάνω εἰς τὴν Τράπεζαν τῆς Προθέσεως καὶ ἐκρέμασαν τὰ παραπετάσματα (ποὺ ἐχώριζαν τὰ Ἅγια ἀπὸ τὰ Ἅγια τῶν Ἀγίων καὶ τὰ Ἅγια ἀπὸ τὸν Πρόναον) τοῦ Ναοῦ. Καὶ ἐτελείωσαν καὶ ὠλοκλήρωσαν ὅλα τὰ ἔργα, τὰ ὁποῖα ἀνέλαβαν νὰ ἐπιτελέσουν.
52 Καὶ ὤρθρισον τὸ πρωῒ τῇ πέμπτῃ καὶ εἰκάδι τοῦ μηνὸς τοῦ ἐνάτου (οὗτος ὁ μὴν Χασελεῦ) τοῦ ὀγδόου τεσσαρακοστοῦ καὶ ἑκατοστοῦ ἔτους	52 Ἐσηκώθηκαν δὲ λίαν πρωῒ κατὰ τὴν εἰκοστὴν πέμπτην τοῦ ἐννάτου μηνὸς (αὐτὸς ὁ μὴν λέγεται Χασελεῦ) κατὰ τὸ ἑκατοστὸν τεσσαρακοστὸν ὄγδοον ἔτος τῆς χρονολογίας τῶν Σελευκιδῶν,	52 Κατόπιν ἐσηκώθησαν πρωΐ - πρωῒ τὴν εἰκοστὴν πέμπτην τοῦ ἐνάτου μηνὸς τοῦ θρησκευτικοῦ Ἰουδαϊκοῦ ἔτους, τοῦ μηνὸς Χασελεῦ (τοῦ ἰδικοῦ μας Νοεμβρίου/Δεκεμβρίου), κατὰ τὸ ἑκατοστὸν τεσσαρακοστὸν ὄγδοον (148ον) ἔτος τῆς βασιλείας τῶν Ἑλλήνων Σελευκιδῶν (δηλαδὴ τὸν Δεκέμβριον τοῦ 164 π.Χ.).
53 καὶ ἀνήνεγκαν θυσίαν κατὰ τὸν νόμον ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον τῶν ὁλοκαυτωμάτων τὸ καινόν, ὃ ἐποίησαν.	53 καὶ προσέφεραν θυσίας σύμφωνα μὲ τὸν μωσαϊκὸν νόμον ἐπάνω εἰς τὸ νέον θυσιαστήριον τῶν ὁλοκαυτωμάτων, τὸ ὁποῖον εἶχαν ἀνοικοδομήσει.	53 Καὶ προσέφεραν θυσίαν σύμφωνα μὲ τὶς διατάξεις τοῦ Νόμου ἐπάνω εἰς τὸ καινούργιο θυσιαστήριον τῶν ὁλοκαυτωμάτων, τὸ ὁποῖον κατεσκεύασαν.
54 Κατὰ τὸν καιρὸν καὶ κατὰ τὴν ἡμέραν, ἐν ᾖ ἐβεβήλωσαν αὐτὸ τὰ ἔθνη, ἐν ἐκείνῃ ἐνεκαινίσθη ἐν ᾠδαῖς καὶ κιθάραις καὶ κινύραις καὶ ἐν κυμβάλοις.	54 Κατὰ τὸν τὸν αὐτὸν μῆνα καὶ τὴν αὐτὴν ἡμέραν, κατὰ τὴν ὁποίαν τὰ εἰδωλολατρικὰ ἔθνη εἶχαν βεβηλώσει τὸ θυσιαστήριον τοῦτο καὶ τὸν ναόν, κατὰ τὴν ἰδίαν ἡμέραν ἔγιναν τὰ ἐγκαίνιά των μὲ ψαλμοὺς καὶ κιθάρας καὶ ἅρπας καὶ κύμβαλα.	54 Κατὰ τὸν ἴδιον μῆνα καὶ τὴν ἰδίαν ἡμέραν, κατὰ τὴν ὁποίαν πρὸ ἔτους ἐβεβήλωσαν καὶ ἐμίαναν τὸ θυσιαστήριον τὰ εἰδωλολατρικὰ ἔθνη, κατὰ τὴν ἰδίαν ἐκείνην ἡμέραν ἔγιναν τὰ ἐγκαίνια τοῦ Ναοῦ μὲ ἱερὲς ὠδὲς καὶ μὲ κιθάρες καὶ κινύρες (ἄρπες) καὶ κύμβαλα.
55 Καὶ ἔπεσαν πᾶς ὁ λαὸς ἐπὶ πρόσωπον καὶ προσεκύνησαν καὶ εὐλόγησαν εἰς οὐρανὸν τὸν εὐοδώσαντα αὐτοῖς.	55 Ὅλος δὲ ὁ ἰουδαϊκὸς λαὸς ἔπεσε μὲ τὸ πρόσωπον κατὰ γῆς καὶ προσεκύνησαν τὸν Θεὸν καὶ ἀπηύθυναν ὕμνους δοξολογίας πρὸς τὸν οὐρανὸν εἰς Ἐκεῖνον, ὁ ὁποῖος κατευώδωσε τὰ ἔργα των.	55 Καὶ ὅλος ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαὸς ἔπεσε μὲ τὸ πρόσωπον εἰς τὴν γῆν καὶ ἐπροσκύνησε εὐλαβικὰ τὸν Θεόν. Κατόπιν προσέφεραν δοξολογίαν εἰς τὸν οὐρανόν - τὸν Θεόν - ὁ ὁποῖος τοὺς ὠδήγησεν εἰς τὴν ἐπιτυχίαν καὶ ἔφερεν εἰς αἴσιον πέρας τὰ ἔργα των.
56 Καὶ ἐποίησαν τὸν ἐγκαινισμόν τοῦ θυσιαστηρίου ἡμέρας ὀκτὼ καὶ προσήνεγκαν ὁλοκαυτώματα μετ' εὐφροσύνης καὶ ἔθυσαν θυσίαν σωτηρίου καὶ αἰνέσεως.	56 Διήρκεσαν τὰ ἐγκαίνια τοῦ θυσιαστηρίου τῶν ὁλοκαυτωμάτων ἐπὶ ὀκτὼ ἡμέρας, κατὰ τὰς ὁποίας προσέφεραν ὁλοκαυτώματα μὲ μεγάλην χαρὰν καὶ θυσίας σωτηρίους καὶ δοξολογίας πρὸς τὸν Θεόν.	56 Καὶ ἑώρτασαν τὰ ἐγκαίνια καὶ τὴν ἀνακαθιέρωσιν τοῦ θυσιαστηρίου τῶν ὁλοκαυτωμάτων ἐπὶ ὀκτῶ ἡμέρες· προσέφεραν θυσίες ὁλοκαυτωμάτων μὲ μεγάλην χαρὰν καὶ ἐθυσίασαν εἰρηνικὲς θυσίες εὐγνωμοσύνης διὰ τὴν σωτηρίαν καὶ θυσίες δοξολογίας.
57 Καὶ κατεκόσμησαν τὸ κατὰ πρόσωπον τοῦ ναοῦ στεφάνοις χρυσοῖς καὶ ἀσπιδίσκαις καὶ ἐνεκαίνισαν τὰς πύλας καὶ τὰ παστοφόρια καὶ ἐθύρωσαν αὐτά.	57 Ἐκόσμησαν δὲ πλουσίως τὴν ἐμπροσθίαν ὄψιν τοῦ ναοῦ μὲ χρυσοῦς στεφάνους, μὲ μικρὰς ἀσπίδας καὶ ἔκαμαν τὰ ἐγκαίνια τῶν θυρῶν καὶ τῶν διαμερισμάτων, ποὺ εὑρίσκοντο παραπλεύρως τοῦ ναοῦ, εἰς τὰ ὁποῖα καὶ ἐτοποθέτησαν τὰς θύρας.	57 Ἐπίσης κατεστόλισαν τὴν πρόσοψιν τοῦ Ναοῦ μὲ στεφάνια χρυσᾶ καὶ μικρὲς διακοσμητικὲς ἀσπίδες. Ἀκόμη ἐξεκαινούργωσαν (κατ’ ἄλλην ἑρμηνείαν: Ἔκαμαν τὰ ἐγκαίνια εἰς) τὶς πύλες καὶ τὰ συνεχόμενα μὲ τὸν Ναὸν δωμάτια τῶν ἱερέων καὶ τὶς ἀποθῆκες καὶ τοὺς ἔβαλαν θύρες (τὰ ἐπόρτιασαν).
58 Καὶ ἐγενήθη εὐφροσύνη μεγάλη ἐν τῷ λαῷ σφόδρα, καὶ ἀπεστράφη ὄνειδος ἐθνῶν.	58 Ἔγινε δὲ καὶ ἐπεκράτησε πολὺ μεγάλη χαρὰ μεταξὺ τοῦ λαοῦ, διότι ἐξηλείφθη τὸ ὄνειδος καὶ ἡ καταισχύνῃ, τὴν ὁποίαν τὰ εἰδωλολατρικὰ ἔθνη εἶχον ἐπισωρεύσει εἰς τὸν ναόν.	58 Καὶ ἐπεκράτησε πολὺ μεγάλη χαρὰ μεταξὺ τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, διότι ἡ ἀτίμωσις καὶ ὁ ἐξευτελισμός, ποὺ ἐπροξένησαν τὰ εἰδωλολατρικὰ ἔθνη εἰς τὸν Ναόν, εἶχαν πλέον ἑξαλειφθῆ.
59 Καὶ ἔστησεν Ἰούδας καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ καὶ πᾶσα ἡ ἐκκλησία Ἰσραήλ, ἵνα ἄγωνται αἱ ἡμέραι ἐγκαινισμοῦ τοῦ θυσιαστηρίου ἐν τοῖς καιροῖς αὐτῶν ἐνιαυτὸν κατ' ἐνιαυτὸν ἡμέρας ὀκτώ, ἀπὸ τῆς πέμπτης καὶ εἰκάδος τοῦ μηνὸς Χασελεῦ, μετ' εὐφροσύνης καὶ χαρᾶς.	59 Ὁ Ἰούδας, οἱ ἀδελφοί του καὶ ὅλος ὁ λαὸς τῶν Ἰσραηλιτῶν καθιέρωσαν νὰ τελοῦνται ἑορταὶ τῶν ἐγκαινίων τοῦ ναοῦ καὶ τοῦ θυσιαστηρίου εἰς ὡρισμένην ἐποχήν κάθε ἔτος ἀπὸ τῆς εἰκοστῆς πέμπτης τοῦ μηνὸς Χασελεῦ ἐπὶ ὀκτὼ ἡμέρας μὲ μεγάλην χαρὰν καὶ εὐφροσύνην.	59 Κατόπιν ὁ Ἰούδας, οἱ ἀδελφοί του καὶ ὅλη ἡ συνάθροισις τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ ἐθέσπισαν, ὅπως οἱ ἡμέρες τῶν ἐγκαινίων καὶ τῆς ἀνακαθιερώσεως τοῦ θυσιαστηρίου τῶν ὁλοκαυτωμάτων ἐορτάζωνται κατὰ τὴν ἰδίαν ἐποχήν (ἐπέτειον) κάθε χρόνον ἐπὶ ὀκτὼ ἡμέρες· ὁ ὀκταήμερος ἐορτασμὸς νὰ ἀρχιζῃ ἀπὸ τὴν εἰκοστὴν πέμπτην (25ην) τοῦ μηνὸς Χασελεῦ. Ἐθεσπίσθη δὲ νὰ ἐορτάζεται ἡ ἑορτὴ αὐτὴ μὲ εὐφροσύνην καὶ μεγάλην χαράν.
60 Καὶ ᾠκοδόμησαν ἐν τῷ καιρὸ ἐκείνῳ τὸ ὄρος Σιών, κυκλόθεν τείχη ὑψηλὰ καὶ πύργους ὀχυρούς, μήποτε παραγενηθέντα τὰ ἔθνη καταπατήσωσιν αὐτά, ὡς ἐποίησαν τὸ πρότερον,	60 Κατ' ἐκείνην δὲ τὴν ἐποχήν ἀνοικοδόμησαν γύρω ἀπὸ τὸν λόφον Σιὼν ἐν Ἱερουσαλὴμ ὑψηλὰ τείχη καὶ ἐπάνω εἰς αὐτὰ ὕψωσαν ὑψηλοὺς πύργους, διὰ νὰ μὴ ἐπέλθουν πλέον τὰ εἰδωλολατρικὰ ἔθνη, ὅπως καὶ προηγουμένως ἔκαναν, καὶ καταπατήσουν τοὺς ἱεροὺς αὐτοὺς τύπους.	60 Κατὰ τὴν ἐποχὴν ἐκείνην ἔκτισαν γύρω - γύρω ἀπὸ τὸν λόφον τῆς Σιὼν τείχη ὑψηλὰ μὲ ἰσχυροὺς ὀχυροὺς πύργους, ὥστε, εἰς περίπτωσιν ποὺ θὰ ἤρχοντο τὰ εἰδωλολατρικὰ ἔθνη, νὰ ἐμποδισθοῦν ἀπὸ τοῦ νὰ καταπατήσουν τὸν ἅγιον Ναὸν καὶ τὴν γύρω ἀπὸ αὐτὸν περιοχήν, ὅπως εἶχαν κάμει εἰς τὸ παρελθόν.
61 καὶ ἐπέταξεν ἐκεῖ δύναμιν τηρεῖν αὐτὸ καὶ ᾠχύρωσαν αὐτὸ τηρεῖν τὴν Βαιθσούραν τοῦ ἔχειν τὸν λαὸν ὀχύρωμα κατὰ πρόσωπον τῆς Ἰδουμαίας.	61 Ὁ Ἰούδας ἐγκατέστησε καὶ ἐτακτοποίησε τμῆμα στρατοῦ ἐκεῖ, διὰ νὰ φρουρῇ καὶ τὸ ὠχύρωσε, διὰ νὰ φυλάττῃ τὴν Βαιθσούραν, ὥστε νὰ ἔχῃ ὁ λαὸς ἕνα ὀχυρὸν τόπον ἐναντίον τῆς Ἰδουμαίας.	61 Ὁ Ἰούδας ἐγκατέστησεν ἐκεῖ στρατιωτικὴν δύναμιν, διὰ νὰ φρουρῇ τὸν λόφον τῆς Σιὼν ὠχύρωσεν ἐπίσης τὴν Βαιθσούραν οὕτως, ὥστε ο λαὸς νὰ ἔχῃ ὀχυρόν, φρούριον ἐναντίον τῆς Ἰδουμαίας.