Μακκαβαίων Α : Κεφάλαιον Ι'

Πρωτότυπο Κείμενο

αὶ ἐν ἔτει ἑξηκοστῷ καὶ ἑκατοστῷ ἀνέβη Ἀλέξανδρος ὁ τοῦ Ἀντιόχου ὁ Ἐπιφανής καὶ κατελάβετο Πτολεμαΐδα, καὶ ἐπεδέξαντο αὐτόν, καὶ ἐβασίλευσεν ἐκεῖ.
2 Καὶ ἤκουσε Δημήτριος ὁ βασιλεὺς καὶ συνήγαγε δυνάμεις πολλὰς σφόδρα καὶ ἐξῆλθεν εἰς συνάντησιν αὐτῷ εἰς πόλεμον.
3 Καὶ ἀπέστειλε Δημήτριος πρὸς Ἰωνάθαν ἐπιστολὰς λόγοις εἰρηνικοῖς ὥστε μεγολῦναι αὐτόν.
4 Εἶπε γὰρ· προφθάσωμεν τοῦ εἰρήνην θεῖναι μετ' αὐτοῦ, πρὶν ἢ θεῖναι αὐτὸν μετὰ Ἀλεξάνδρου καθ' ἡμῶν·
5 μνησθήσεται γὰρ πάντων τῶν κακῶν, ὧν συνετελέσαμεν πρὸς αὐτὸν καὶ εἰς τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ καὶ εἰς τὸ ἔθνος αὐτοῦ.
6 Καὶ ἔδωκεν αὐτῷ ἐξουσίαν συναγαγεῖν δυνάμεις καὶ κατασκευάζειν ὅπλα καὶ εἶναι αὐτὸν σύμμαχον αὐτοῦ, καὶ τὰ ὅμηρα τὰ ἐν τῇ ἄκρᾳ εἶπε παραδοῦναι αὐτῷ.
7 Καὶ ἦλθεν Ἰωνάθαν εἰς Ἱερουσαλὴμ καὶ ἀνέγνω τὰς ἐπιστολὰς εἰς τὰ ὦτα παντὸς τοῦ λαοῦ καὶ τῶν ἐκ τῆς ἄκρας.
8 Καὶ ἐφοβήθησαν φόβον μέγαν, ὅτε ἤκουσαν ὅτι ἔδωκεν ὁ βασιλεὺς ἐξουσίαν συναγαγεῖν δυνάμεις.
9 Καὶ παρέδωκαν οἱ ἐκ τῆς ἄκρας Ἰωνάθαν τὰ ὅμηρα, καὶ ἀπέδωκεν αὐτοὺς τοῖς γονεῦσιν αὐτῶν.
10 Καὶ ᾤκησεν Ἰωνάθαν ἐν Ἱερουσαλὴμ καὶ ἤρξατο οἰκοδομεῖν καὶ καινίζειν τὴν πόλιν.
11 Καὶ εἶπε πρὸς τοὺς ποιοῦντας τὰ ἔργα οἰκοδομεῖν τὰ τείχη καὶ τὸ ὄρος Σιὼν κυκλόθεν ἐκ λίθων τετραγώνων εἰς ὀχύρωσιν· καὶ ἐποίησαν οὕτως.
12 Καὶ ἔφυγον οἱ ἀλλογενεῖς οἱ ὄντες ἐν τοῖς ὀχυρώμασιν, οἷς ᾠκοδόμησε Βακχίδης.
13 Καὶ κατέλιπεν ἕκαστος τὸν τόπον αὐτοῦ καὶ ἀπῆλθεν εἰς τὴν γῆν αὐτοῦ.
14 Πλὴν ἐν Βαιθσούρᾳ ὑπελείφθησάν τινες τῶν καταλιπόντων τὸν νόμον καὶ τὰ προστάγματα, ἦν γὰρ αὐτοῖς φυγαδευτήριον.
15 Καὶ ἤκουσεν Ἀλέξανδρος ὁ βασιλεὺς τὰς ἐπαγγελίας, ὅσας ἀπέστειλε Δημήτριος τῷ Ἰωνάθαν, καὶ διηγήσαντο αὐτῷ τοὺς πολέμους καὶ τὰς ἀνδραγαθίας, ἂς ἐποίησεν αὐτὸς καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ, καὶ τοὺς κόπους, οὓς ἔσχον,
16 καὶ εἶπε· μὴ εὑρήσομεν ἄνδρα τοιοῦτον ἵνα; Καὶ νῦν ποιήσομεν αὐτὸν νὰ καὶ σύμμαχον ἡμῶν.
17 Καὶ ἔγραψεν ἐπιστολὰς καὶ ἀπέστειλεν αὐτῷ κατὰ τοὺς λόγους τούτους λέγων·
18 <Βασιλεὺς Ἀλέξανδρος τῷ ἀδελφῷ Ἰωνάθαν χαίρειν·
19 ἀκηκόαμεν περὶ σοῦ, ὅτι ἀνὴρ δυνατὸς ἰσχύϊ καὶ ἐπιτήδειος εἶ τοῦ εἶναι ἡ ἡμῖν φίλος.
20 Καὶ νῦν καθεστάκαμεν σε σήμερον ἀρχιερέα τοῦ ἔθνους σου καὶ φίλον βασιλέως καλεῖσθαί σε (καὶ ἀπέστειλεν αὐτῷ πορφύραν καὶ στέφανον χρυσοῦν) καὶ φρονεῖν τὰ ἡμῶν καὶ συντηρεῖν φιλίαν πρὸς ἡμᾶς>.
21 Καὶ ἐνεδύσατο Ἰωνάθαν τὴν ἁγίαν στολὴν τῷ ἑβδόμῳ μηνὶ ἔτους ἑξηκοστοῦ καὶ ἑκατοστοῦ ἐν ἑορτὴ σκηνοπηγίας καὶ συνήγαγε δυνάμεις καὶ κατεσκεύασεν ὅπλα πολλά.
22 Καὶ ἤκουσε Δημήτριος τοὺς λόγους τούτους καὶ ἐλυπήθη καὶ εἶπε·
23 τί τοῦτο ἐποιήσαμεν ὅτι προέφθακεν ἡμᾶς ὁ Ἀλέξανδρος τοῦ φιλίαν καταθέσθαι τοῖς Ἰουδαίοις εἰς στήριγμα;
24 Γράψω αὐτοῖς κἀγὼ λόγους παρακλήσεως καὶ ὕψους καὶ δομάτων, ὅπως ὦσὶ σὺν ἐμοὶ εἰς βοήθειαν.
25 Καὶ ἀπέστειλεν αὐτοῖς κατὰ τοὺς λόγους τούτους· <Βασιλεὺς Δημήτριος τῷ ἔθνει τῶν Ἰουδαίων χαίρειν.
26 Ἐπεὶ συνετηρήσατε τὰς πρὸς ἡμᾶς συνθήκας καὶ ἐνεμείνατε τῇ φιλίᾳ ἡμῶν καὶ οὐ προσεχωρήσατε τοῖς ἐχθροῖς ἡμῶν, ἠκούσαμεν καὶ ἐχάρημεν.
27 Καὶ νῦν ἐμμείνατε ἔτι τοῦ συντηρῆσαι πρὸς ἡμᾶς πίστιν, καὶ ἀνταποδώσομεν ὑμῖν ἀγαθὰ ἀνθ' ὧν ποιεῖτε μεθ' ἡμῶν.
28 Καὶ ἀφήσομεν ὑμῖν ἀφέματα πολλὰ καὶ δώσομεν ὑμῖν δόματα.
29 Καὶ νῦν ἀπολύω ὑμᾶς καὶ ἀφίημι πάντας τοὺς Ἰουδαίους ἀπὸ τῶν φόρων καὶ τῆς τιμῆς τοῦ ἁλὸς καὶ ἀπὸ τῶν στεφάνων,
30 καὶ ἀντὶ τοῦ τρίτου τῆς σπορᾶς καὶ ἀντὶ τοῦ ἡμίσους τοῦ καρποῦ τοῦ ξυλίνου τοῦ ἐπιβάλλοντός μοι λαβεῖν, ἀφίημι ἀπὸ τῆς σήμερον καὶ ἐπέκεινα τοῦ λαβεῖν ἀπὸ τῆς γῆς Ἰούδα καὶ ἀπὸ τῶν τριῶν νομῶν τῶν προστιθεμένων αὐτῇ ἀπὸ τῆς Σαμαρείτιδος καὶ Γαλιλαίας καὶ ἀπὸ τῆς σήμερον ἡμέρας καὶ εἰ τὸν αἰῶνα χρόνον.
31 Καὶ Ἰερουσαλὴμ ἤτω ἁγία καὶ ἀφειμένη καὶ τὰ ὅρια αὐτῆς, αἱ δεκάται καὶ τὰ τέλη.
32 Ἀφίημι καὶ τὴν ἐξουσίαν τῆς ἄκρας τῆς ἐν Ἱερουσαλὴμ καὶ δίδωμι τῷ ἀρχιερεῖ, ὅπως ἂν καταστήσῃ ἐν αὐτῇ ἄνδρας, οὓς ἂν ἐκλέξητα αὐτὸς τοῦ φυλάσσειν αὐτήν.
33 Καὶ πᾶσαν ψυχὴν Ἰουδαίων τὴν αἰχμαλωτισθεῖσαν ἀπὸ γῆς Ἰούδα εἰς πᾶσαν βασιλείαν μου ἀφίημι ἐλευθέραν δωρεάν· καὶ πάντες ἀφιέτωσαν τοὺς φόρους καὶ τῶν κτηνῶν αὐτῶν.
34 Καὶ πᾶσαι αἱ ἑορταὶ καὶ τὰ σάββατα καὶ νουμηνίαι καὶ ἡμέραι ἀποδεδειγμένοι καὶ τρεῖς ἡμέραι πρὸ ἑορτῆς καὶ τρεῖς ἡμέραι μετὰ ἑορτὴν ἔστωσαν πᾶσαι αἱ ἡμέραι ἀτελείας καὶ ἀφέσεως πᾶσι τοῖς Ἰουδαίοις τοῖς οὔσιν ἐν τῇ βασιλείᾳ μου.
35 Καὶ οὐχ ἕξει ἐξουσίαν οὐδεὶς πράσσειν καὶ παρενοχλεῖν τινα αὐτῶν περὶ παντὸς πράγματος.
36 Καὶ προγραφήτωσαν τῶν Ἰουδαίων εἰς τὰς δυνάμεις τοῦ βασιλέως εἰς τριάκοντα χιλιάδας ἀνδρῶν, καὶ δοθήσεται αὐτοῖς ξένια ὡς καθήκει πάσαις ταῖς δυνάμεσι τοῦ βασιλέως.
37 Καὶ κατασταθήσεται ἐξ αὐτῶν ἐν τοῖς ὀχυρώμασι τοῦ βασιλέως τοῖς μεγάλοις, καὶ ἐκ τούτων κατασταθήσεται ἐπὶ χρειῶν τῆς βασιλεῖας τῶν οὐσῶν εἰς πίστιν· καὶ οἱ ἐπ' αὐτῶν καὶ οἱ ἄρχοντες ἔστωσαν ἐξ αὐτῶν καὶ πορευέσθωσαν τοῖς νόμοις αὐτῶν. Καθὰ καὶ προσέταξεν ὁ βασιλεὺς ἐν γῇ Ἰούδα.
38 Καὶ τοὺς τρεῖς νομοὺς τοὺς προστεθέντας τῇ Ἰουδαίᾳ ἀπὸ τῆς χώρας Σαμαρείας προστεθήτω τῇ Ἰουδαίᾳ πρὸς τὸ λογισθῆναι τοῦ γενέσθαι ὑφ' ἕνα, τοῦ μὴ ὑπακοῦσαι ἄλλης ἐξουσίας ἀλλ' ἢ τοῦ ἀρχιερέως.
39 Πτολεμαΐδα καὶ τὴν προσκυροῦσαν αὐτῇ δέδωκα δόμα τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν Ἱερουσαλὴμ εἰς τὴν προσήκουσαν δαπάνην τοῖς ἁγίοις.
40 Κἀγὼ δίδωμι κατ' ἐνιαυτὸν δεκαπέντε χιλιάδας σίκλων ἀργυρίου ἀπὸ τῶν λόγων τοῦ βασιλέως ἀπὸ τῶν τόπων τῶν ἀνηκόντων.
41 Καὶ πᾶν τὸ πλεονάζον, ὃ οὐκ ἀπεδίδοσαν οἱ ἀπὸ τῶν χρειῶν, ὡς ἐν τοῖς πρώτοις ἔτεσιν, ἀπὸ τοῦ νῦν δώσουσιν εἰς τὰ ἔργα τοῦ οἴκου.
42 Καὶ ἐπὶ τούτοις πεντακισχιλίους κύκλους ἀργυρίου, οὖς ἐλάμβαναν ἀπὸ τῶν χρειῶν τοῦ ἁγίου ἀπὸ τοῦ λόγου κατ' ἐνιαυτόν, καὶ ταῦτα ἀφίεται διὰ τὸ ἀνήκειν αὐτὰ τοῖς ἱερεῦσι τοῖς λειτουργοῦσι.
43 Καὶ ὅσοι ἐὰν φύγωσιν εἰς τὸ ἱερὸν τὸ ἐν Ἱεροσολύμοις καὶ ἐν πᾶσι τοῖς ὁρίοις αὐτοῦ ὀφείλοντες βασιλικὰ καὶ πᾶν πρᾶγμα, ἀπολελύσθωσαν καὶ πάντα, ὅσα ἐστὶν αὐτοῖς ἐν τῇ βασιλείᾳ μου.
44 Καὶ τοῦ οἰκοδομηθῆναι καὶ τοῦ ἐπικαινισθῆναι τὰ ἔργα τῶν ἁγίων, καὶ ἡ δαπάνη δοθήσεται ἐκ τοῦ λόγου τοῦ βασιλέως.
45 Καὶ τοῦ οἰκοδομηθῆναι τὰ τείχη Ἱερουσαλὴμ καὶ ὀχυρῶσαι κυκλόθεν, καὶ ἡ δαπάνη δοθήσεται ἐκ τοῦ λόγου τοῦ βασιλέως, καὶ τοῦ οἰκοδομηθῆναι τὰ τείχη τὰ ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ>.-
46 Ὡς δὲ ἤκουσεν Ἰωνάθαν καὶ ὁ λαὸς τοὺς λόγους τούτους, οὐκ ἐπίστευσαν αὐτοῖς οὐδὲ ἐπεδέξαντο, ὅτι ἐπεμνήσθησαν τῆς κακίας τῆς μεγάλης, ἧς ἐποίησεν ἐν Ἰσραὴλ καὶ ἔθλιψεν αὐτοὺς σφόδρα.
47 Καὶ εὐδόκησαν ἐν Ἀλεξάνδρῳ, ὅτι αὐτὸς ἐγένετο αὐτοῖς ἀρχηγὸς λόγων εἰρηνικῶν, καὶ συνεμάχουν αὐτῷ πάσας τὰς ἡμέρας.
48 Καὶ συνήγαγεν Ἀλέξανδρος ὁ βασιλεὺς δυνάμεις μεγάλας καὶ παρενέβαλεν ἐξεναντίας Δημητρίου.
49 Καὶ συνῆψαν πόλεμον οἱ δύο βασιλεῖς, καὶ ἔφυγεν ἡ παρεμβολὴ Δημητρίου, καὶ ἐδίωξεν αὐτὸν ὁ Ἀλέξανδρος καὶ ἴσχυσεν ἐπ' αὐτούς.
50 Καὶ ἐστερέωσε τὸν πόλεμον σφόδρα , ἕως ἔδυ ὁ ἥλιος, καὶ ἔπεσεν ὁ Δημήτριος ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ.
51 Καὶ ἀπέστειλεν Ἀλέξανδρος πρὸς Πτολεμαῖον βασιλέα Αἰγύπτου πρέσβεις κατὰ τοὺς λόγους τούτους λέγων·
52 <Ἐπεὶ ἀνέστρεψα εἰς γῆν βασιλείας μου καὶ ἐκάθισα ἐπὶ θρόνου πατέρων μου καὶ ἐκράτησα τῆς ἀρχῆς, καὶ συνέτριψα τὸν Δημήτριον καὶ ἐπεκράτησα τῆς χώρας ἡμῶν
53 καὶ συνῆψα πρὸς αὐτὸν μάχην, καὶ συνετρίβη αὐτὸς καὶ ἡ παρεμβολὴ αὐτοῦ ὑφ' ἡμῶν, καὶ ἐκαθίσαμεν ἐπὶ θρόνου βασιλείας αὐτοῦ·
54 καὶ νῦν στήσωμεν πρὸς ἑαυτοὺς φιλίαν, καὶ νῦν δός μοι τὴν θυγατέρα σου εἰς γυναῖκα, καὶ ἐπιγαμβρεύσω σοι καὶ δώσω σοι δόματα καὶ αὐτῇ ἄξιά σου>
55 Καὶ ἀπεκρίθη Πτολεμαῖος ὁ βασιλεὺς λέγων· <Ἀγαθὴ ἡμέρᾳ, ἐν ᾖ ἀνέστρεψας εἰς γῆν πατέρων σου καὶ ἐκάθισας ἐπὶ θρόνου βασιλείας αὐτῶν.
56 Καὶ νῦν ποιήσω σοι ἃ ἔγραψας, ἀλλ' ἀπάντησον εἰς Πτολεμαΐδα, ὅπως ἴδωμεν ἀλλήλους, καὶ ἐπιγαμβρεύσω σοι, καθὼς εἴρηκας>.
57 Καὶ ἐξῆλθε Πτολεμαῖος ἐξ Αἰγύπτου, αὐτὸς καὶ Κλεοπάτρα ἡ θυγάτηρ αὐτοῦ, καὶ εἰσῆλθον εἰς Πτολεμαΐδα ἔτους δευτέρου καὶ ἑξηκοστοῦ καὶ ἑκατοστοῦ.
58 καὶ ἀπήντησεν αὐτῷ Ἀλέξανδρος ὁ βασιλεύς, καὶ ἐξέδοτο αὐτῷ Κλεοπάτραν τὴν θυγατέρα αὐτοῦ καὶ ἐποίησε τὸν γάμον αὐτῆς ἐν Πτολεμαΐδι καθὼς οἱ βασιλεῖς ἐν δόξῃ μεγάλῃ.
59 Καὶ ἔγραψεν Ἀλέξανδρος ὁ βασιλεὺς τῷ Ἰωνάθαν ἐλθεῖν εἰς συνάντησιν αὐτῷ.
60 Καὶ ἐπορεύθη μετὰ δόξης εἰς Πτολεμαΐδα καὶ ἀπήντησε τοῖς δυσὶ βασιλεῦσι· καὶ ἔδωκεν αὐτοῖς ἀργύριον καὶ χρυσίον καὶ τοῖς φίλοις αὐτῶν καὶ δόματα πολλὰ καὶ εὖρε χάριν ἐναντίον αὐτῶν.
61 Καὶ ἐπισυνήχθησαν πρὸς αὐτὸν ἄνδρες λοιμοὶ ἐξ Ἰσραήλ, ἄνδρες παράνομοι, ἐντυχεῖν κατ' αὐτοῦ, καὶ οὐ προσέσχεν αὐτοῖς ὁ βασιλεύς.
62 Καὶ προσέταξεν ὁ βασιλεὺς καὶ ἐξέδυσαν Ἰωνάθαν τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καὶ ἐνέδυσαν αὐτὸν πορφύραν, καὶ ἐποίησαν οὕτως.
63 Καὶ ἐκάθισεν αὐτὸν ὁ βασιλεὺς μετ' αὐτοῦ καὶ εἶπε τοῖς ἄρχουσιν αὐτοῦ· ἐξέλθετε μετ' αὐτοῦ εἰς μέσον τῆς πόλεως καὶ κηρύξατε τοῦ μηδένα ἐντυγχάνειν κατ' αὐτοῦ περὶ μηδενὸς πράγματος, καὶ μηδεὶς αὐτῷ παρενοχλείτω περὶ παντὸς λόγου.
64 Καὶ ἐγένετο ὡς εἶδον οἱ ἐντυγχάνοντες τὴν δόξαν αὐτοῦ, καθὼς ἐκήρυξε, καὶ περιβεβλημένον αὐτὸν πορφύραν, καὶ ἔφυγον πάντες.
65 Καὶ ἐδόξασεν αὐτὸν ὁ βασιλεὺς καὶ ἔγραψεν αὐτὸν τῶν πρώτων φίλων καὶ ἔθετο αὐτὸν στρατηγὸν καὶ μεριδάρχην.
66 Καὶ ἐπέστρεψεν Ἰωνάθαν εἰς Ἱερουσαλὴμ μετ' εἰρήνης καὶ εὐφροσύνης.
67 Καὶ ἐν ἔτει πέμπτῳ καὶ ἑξηκοστῷ καὶ ἑκατοστῷ ἦλθε Δημήτριος υἱὸς Δημητρίου ἐκ Κρήτης εἰς τὴν γῆν τῶν πατέρων αὐτοῦ.
68 Καὶ ἤκουσεν Ἀλέξανδρος ὁ βασιλεὺς καὶ ἐλυπήθη σφόδρα καὶ ὑπέστρεψεν εἰς Ἀντιόχειαν.
69 Καὶ κατέστησε Δημήτριος Ἀπολλώνιον τὸν ὄντα ἐπί, Κοίλης Συρίας, καὶ συνήγαγε δύναμιν μεγάλην καὶ παρενέβαλεν ἐν Ἰαμνείᾳ. Καὶ ἀπέστειλε πρὸς Ἰωνάθαν τὸν ἀρχιερέα λέγων·
70 <Σὺ μονώτατος ἐπαίρῃ ἐφ' ἡμᾶς, ἐγὼ δὲ ἐγενήθην εἰς καταγέλωτα καὶ εἰς ὀνειδισμὸν διὰ σέ· καὶ διατὶ σὺ ἐξουσιάζῃ ἐφ' ἡμᾶς ἐν τοῖς ὅρεσι;
71 Νῦν οὖν εἰ πέποιθας ἐπὶ ταῖς δυνάμεσί σου, κατάβηθι πρὸς ἡμᾶς εἰς τὸ πεδίον, καὶ συγκριθῶμεν ἑαυτοῖς ἐκεῖ, ὅτι μετ' ἐμοῦ ἐστι δύναμις τῶν πόλεων.
72 Ἐρώτησον καὶ μάθε τίς εἰμι καὶ οἱ λοιποὶ οἱ βοηθοῦντες ἡμῖν, καὶ λέγουσιν· οὐκ ἐστὶν ὑμῖν στάσις ποδὸς κατὰ πρόσωπον ἡμῶν, ὅτι δὶς ἐτροπώθησαν οἱ πατέρες σου ἐν γῇ αὐτῶν.
73 Καὶ νῦν οὐ δονήσῃ ὑποστῆναι τὴν ἵππον καὶ δύναμιν τοιαύτην ἐν τῷ πεδίῳ, ὅπου οὐκ ἐστὶ λίθος οὐδὲ κόχλαξ οὐδὲ τόπος τοῦ φυγεῖν>.
74 Ὡς δὲ ἤκουσεν Ἰωνάθαν τῶν λόγων Ἀπολλωνίου, ἐκινήθη τῇ διάνοίᾳ καὶ ἐπέλεξε δέκα χιλιάδας ἀνδρῶν καὶ ἐξῆλθεν ἐξ Ἱερουσαλήμ, καὶ συνήντησεν αὐτῷ Σίμων ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ ἐπὶ βοήθειαν αὐτοῦ.
75 Καὶ παρενέβαλεν ἐπὶ Ἰόππην, καὶ ἀπέκλεισαν αὐτὸν ἐκ τῆς πόλεως, ὅτι φρουρὰ Ἀπολλωνίου ἐν Ἰόππῃ, καὶ ἐπολέμησαν αὐτήν.
76 Καὶ φοβηθέντες ἤνοιξαν οἱ ἐκ τῆς πόλεως, καὶ ἐκυρίευσεν Ἰωνάθαν Ἰόππης.
77 Καὶ ἤκουσεν Ἀπολλώνιος, καὶ παρενέβαλε τρισχιλίαν ἵππον καὶ δύναμιν πολλὴν καὶ ἐπορεύθη εἰς Ἄζωτον ὡς διοδεύων καὶ ἅμα προῆγεν εἰς τὸ πεδίον διὸ τὸ ἔχειν αὐτὸν πλῆθος ἵππου καὶ πεποιθέναι ἐπ' αὐτῇ.
78 Καὶ κατεδίωξεν Ἰωνάθαν ὀπίσω αὐτοῦ εἰς Ἄζωτον, καὶ συνῆψαν αἱ παρεμβολαὶ εἰς πόλεμον.
79 Καὶ ἀπέλιπεν Ἀπολλώνιος χιλίαν ἵππον ἐν κρυπτῷ, κατόπισθεν αὐτῶν.
80 Καὶ ἔγνω Ἰωνάθαν ὅτι ἔστιν ἔνεδρον κατόπισθεν αὐτοῦ, καὶ ἐκύκλωσαν αὐτοῦ τὴν παρεμβολὴν καὶ ἐξετίναξαν τὰς σχίζας εἰς τὸν λαῶν ἐκ πρωΐθεν ἕως ἑσπέρας·
81 ὁ δὲ λαὸς εἱστήκει καθὼς ἐπέταξεν Ἰωνάθαν, καὶ ἐκοπίασαν οἱ ἵπποι αὐτῶν.
82 Καὶ εἵλκυσε Σίμων τὴν δύναμιν αὐτοῦ καὶ συνῆψε πρὸς τὴν φάραγγα, ἡ γὰρ ἵππος ἐξελύθη, καὶ συνετρίβησαν ὑπ' αὐτοῦ καὶ ἔφυγον.
83 Καὶ ἡ ἵππος ἐσκορπίσθη ἐν τῷ πεδίῳ, καὶ ἔφυγον εἰς Ἄζωτον καὶ εἰσῆλθον εἰς Βηθδαγὼν τὸ εἰδωλεῖον αὐτῶν τοῦ σωθῆναι.
84 Καὶ ἐνεπύρισεν Ἰωνάθαν τὴν Ἄζωτον καὶ τὰς πόλεις τὰς κύκλῳ αὐτῆς καὶ ἔλαβε τὰ σκῦλα αὐτῶν καὶ τὸ ἱερὸν Δαγὼν καὶ τοὺς συμφυγόντας εἰς αὐτὸ ἐνεπύρισε πυρί.
85 Καὶ ἐγένοντο οἱ πεπτωκότες μαχαίρᾳ σὺν τοῖς ἐμπυρισθεῖσιν εἰς ἄνδρας ὀκτακισχιλίους.
86 Καὶ ἀπῇρεν ἐκεῖθεν Ἰωνάθαν καὶ παρενέβαλεν ἐπὶ Ἀσκάλωνα, καὶ ἐξῆλθον οἱ ἐκ τῆς πόλεως εἰς συνάντησιν αὐτῷ ἐν δόξῃ μεγάλῃ.
87 καὶ ἐπέστρεψεν Ἰωνάθαν εἰς Ἱερουσαλὴμ σὺν τοῖς παρ' αὐτοῦ ἔχοντες σκῦλα πολλά.
88 Καὶ ἐγένετο ὡς ἤκουσεν Ἀλέξανδρος ὁ βασιλεὺς τοὺς λόγους τούτους, καὶ προσέθετο δοξάσαι τὸν Ἰωνάθαν.
89 Καὶ ἀπέστειλεν αὐτῷ πόρπην χρυσῆν, ὡς ἔθος ἐστὶ δίδοσθαι τοῖς συγγενέσι τῶν βασιλέων, καὶ ἔδωκεν αὐτῷ τὴν Ἀκκαρὼν καὶ πάντα τὰ ὅρια αὐτῆς εἰς κληροδοσίαν.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

ατὰ τὸ ἑκατοστὸν ἑξηκοστὸν ἔτος ὁ Ἀλέξανδρος, ὁ υἱὸς Ἀντιόχου τοῦ Ἐπιφανοῦς, Ἐπιφανὴς καὶ αὐτὸς ἐπονομαζόμενος, ἦλθε καὶ κατέλαβε τὴν Πτολεμαΐδα. Οἱ κάτοικοι τῆς πόλεως τὸν ὑπεδέχθησαν καὶ ἀνεκηρύχθη αὐτὸς βασιλεὺς ἐκεῖ.
2 Ὁ βασιλεὺς Δημήτριος ἐπληροφορήθη τὸ γεγονός, συνεκέντρωσε πολὺ μεγάλας στρατιωτικὰς δυνάμεις καὶ ἐξῆλθεν εἰς πολεμικὴν σύγκρουσιν ἐναντίον τοῦ Ἀλεξάνδρου.
3 Τότε ὁ Δημήτριος ὁ βασιλεὺς ἔστειλεν εἰρηνικὴν ἐπιστολὴν πρὸς τὸν Ἰωνάθαν, διὰ νὰ τὸν μεγαλύνῃ καὶ τὸν δοξάσῃ.
4 Διότι ἐσκέφθη, ἂς προφθάσωμεν νὰ συνάψωμεν εἰρήνην μὲ αὐτόν, πρὶν ἢ αὐτὸς κλείσῃ εἰρήνην μὲ τὸν Ἀλέξανδρον ἐναντίον μας.
5 Διότι θὰ ἐνθυμηθῇ ἀσφαλῶς ὅλα τὰ κακά, τὰ ὁποῖα διεπράξαμεν ἐναντίον αὐτοῦ καὶ τῶν ἀδελφῶν του καὶ ἐναντίον τοῦ ἔθνους του.
6 Ὁ Δημήτριος ἔδωσεν εἰς τὸν Ἰωνάθαν τὸ δικαίωμα νὰ συγκεντρώσῃ τὰς στρατιωτικάς του δυνάμεις, νὰ κατασκευάζῃ ὅπλα καὶ νὰ εἶναι σύμμαχός του. Διέταξε δὲ ἐπίσης νὰ ἀποδοθοῦν εἰς αὐτὸν οἱ ὅμηροι, οἱ ὁποῖοι ἐκρατοῦντο εἰς τὴν ἀκρόπολιν τῆς Ἱερουσαλήμ.
7 Ὁ Ἰωνάθαν ἦλθεν ἀμέσως εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, ἀνέγνωσε τὰς ἐπιστολὰς αὐτὰς εἰς ἐπήκοον ὅλου τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, ἀκόμη δὲ καὶ εἰς ἐπήκοον τῶν Σύρων στρατιωτῶν, ποὺ εὑρίσκοντο εἰς τὴν ἀκρόπολιν.
8 Οἱ ἐχθροὶ τῶν Ἰουδαίων ἐκυριεύθησαν ἀπὸ μεγάλον φόβον, ὅταν ἐπληροφορήθησαν ὅτι ὁ βασιλεὺς ἔδωσεν εἰς τὸν Ἰωνάθαν ἐξουσίαν καὶ δικαίωμα, νὰ συγκεντρώσῃ στρατιωτικάς δυνάμεις.
9 Οἱ φρουροῦντες τὴν ἀκρόπολιν στρατιῶται παρέδωσαν εἰς τὸν Ἰωνάθαν τοὺς ὁμήρους καὶ ὁ Ἰωνάθαν τοὺς παρέδωσεν εἰς τοὺς γονεῖς των.
10 Ὁ Ἰωνάθαν ἐγκατεστάθη πλέον εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ ἤρχισε νὰ ἀνοικοδομῇ καὶ νὰ ἀνακαινίζῃ τὴν πόλιν.
11 Ἔδωσε δὲ ἐντολὴν εἰς τοὺς ἐργάτας νὰ ἀνοικοδομήσουν τὰ τείχη τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ νὰ ἐνισχύσουν τὴν ὀχύρωσιν κύκλῳ ἀπὸ τὴν Σιὼν μὲ λίθους μεγάλους τετραγώνους. Ἐκεῖνοι ἔπραξαν, ὅπως τοὺς εἶπε.
12 Τότε καὶ οἱ ἀλλοεθνεῖς, οἱ εὑρισκόμενοι εἰς τὰ ὀχυρά, τὰ ὁποῖα Βακχίδης εἶχε κτίσει, ἔφυγον.
13 Ὁ καθένας ἀπὸ αὐτοὺς ἐγκατέλειψε τὴν θέσιν του καὶ ἐπέστρεψεν εἰς τὴν πατρίδα του.
14 Μερικοὶ μόνον ἀπὸ τοὺς ἐξωμότας Ἰουδαίους, οἱ ὁποῖοι εἶχαν ἐγκαταλείψει τὸν νόμον τοῦ Θεοῦ καὶ τὰ θεῖα του προστάγματα, παρέμειναν εἰς Βαιθσούραν, διότι ἐκείνη ἦτο δι' αὐτοὺς ἀσφαλὲς καταφύγιον.
15 Ἀλλὰ καὶ ὁ βασιλεὺς Ἀλέξανδρος ἐπληροφορήθη τὰς ὑποσχέσεις καὶ προσφοράς, τὰς ὁποίας ἔδωκεν ὁ Δημήτριος εἰς τὸν ᾿Ιωνάθαν. Ἀνέφεραν ἐπίσης εἰς τὸν Ἀλέξανδρον τοὺς πολέμους καὶ τὰ ἀνδραγαθήματα, τὰ ὁποῖα εἶχαν πραγματοποιήσει ὁ Ἰωνάθαν καὶ οἱ ἀδελφοί του, ὅπως ἐπίσης καὶ τὰς ταλαιπωρίας, τὰς ὁποίας οὖτοι εἶχαν ὑποστῆ ἀπὸ τοὺς πολεμίους.
16 Ὁ Ἀλέξανδρος εἶπε· <μήπως εἶναι εὔκολον νὰ εὕρωμεν ἄλλον ἕνα τέτοιον ἄνδρα σαν τὸν Ἰωνάθαν; Λοιπόν, ἂς προσπαθήσωμεν τώρα νὰ καταστήσωμεν αὐτὸν φίλον καὶ σύμμαχόν μας>.
17 Ὁ βασιλεὺς Ἀλέξανδρος ἔγραψε τότε ἐπιστολήν, τὴν ὁποίαν καὶ ἀπέστειλε πρὸς τὸν Ἰωνάθαν καὶ ἔγραφε πρὸς αὐτὸν τὰ ἐξῆς·
18 <Ὁ βασιλεὺς Ἀλέξανδρος ἀποστέλλει τοὺς χαιρετισμούς του πρὸς τὸν ἀδελφόν του Ἰωνάθαν.
19 Ἐπληροφορήθημεν διὰ σέ, ὅτι εἶσαι ἄνθρωπος γενναῖος καὶ ἄξιος νὰ εἶσαι φίλος μας.
20 Διὰ τοῦτο σὲ ἐγκαθιστῶμεν ἀπὸ σήμερον ἀρχιερέα εἰς τὸ ἔθνος σου καὶ ὁρίζομεν νὰ ὀνομάζεσαι φίλος τοῦ βασιλέως (μαζῆ δὲ μὲ τὴν ἐπιστολὴν ἔστειλεν ὁ βασιλεὺς εἰς αὐτὸν βασιλικὴν πορφύραν καὶ χρυσοῦν στέφανον). Ἐπιθυμοῦμεν, λοιπόν, νὰ διακατέχεσαι ἀπὸ τὰ αὐτὰ μὲ ἡμᾶς φρονήματα καὶ νὰ φυλάττῃς τὴν φιλίαν σου πρὸς ἡμᾶς>.
21 Ὁ Ἰωνάθαν ἐνεδύθη τὴν ἁγίαν ἀρχιερατικὴν στολὴν κατὰ τὸ ἑκατοστὸν ἑξηκοστὸν ἔτος τῆς χρονολογίας τῶν Σελευκιδῶν, τὸν ἕβδομον μῆνα, κατὰ τὴν ἑορτὴν τῆς Σκηνοπηγίας. Συνεκέντρωσε δὲ στρατὸν καὶ κατεσκεύασεν ὅπλα πολλά.
22 Ὅταν ἐπληροφορήθη αὐτὰ ὁ Δημήτριος, ἐλυπήθη πολὺ καὶ εἶπε·
23 <τί εἶναι αὐτὸ τὸ ὁποῖον ἐκάναμεν, διότι ὁ Ἀλέξανδρος μᾶς ἐπρόφθασε καὶ συνῆψε φιλίαν μὲ τοὺς Ἰουδαίους, ὥστε νὰ τοὺς ἔχῃ στήριγμά του.
24 Ἀλλὰ καὶ ἐγὼ θὰ γράψω πρὸς αὐτοὺς προτάσεις πειστικὰς καὶ ἰκανοποιητικὰς περὶ προσφορᾶς εἰς αὐτοὺς θέσεων καὶ δώρων, διὰ νὰ ταχθοῦν μὲ τὸ μέρος μου εἰς παροχὴν βοηθείας>.
25 Πράγματι ἔστειλε πρὸς αὐτοὺς ἐπιστολὰς μὲ τὰς ἀκολούθους προτάσεις· <ὁ βασιλεὺς Δημήτριος χαιρετίζει τὸ ἔθνος τῶν Ἰουδαίων.
26 Ἐπειδὴ ἐπληροφορήθημεν, ὅτι ἐτηρήσατε πιστῶς τὰς συνθήκας φιλίας, ποὺ εἴχατε συνάψει πρὸς ἡμᾶς, καὶ ἐμείνατε πιστοὶ καὶ σταθεροὶ εἰς τὴν φιλίαν μας αὐτὴν καὶ δὲν προσεχωρήσατε μὲ τὸ μέρος τῶν ἐχθρῶν μας, διὰ τοῦτο ἐχάρημεν πολύ.
27 Τώρα λοιπὸν σᾶς προτρέπομεν νὰ μείνετε μὲ σταθερότητα καὶ νὰ τηρῆτε τὴν πίστιν σας πρὸς ἡμᾶς, ἡμεῖς δὲ θὰ ἀνταποδώσωμεν εἰς σᾶς ἀγαθὰ ἀντὶ ἐκείνων, τὰ ὁποῖα πράττετε πρὸς ἡμᾶς.
28 Συγκεκριμένως θὰ παραχωρήσωμεν εἰς σᾶς πολλὰς ἀπαλλαγὰς ἀπὸ τοὺς φόρους καὶ θὰ σᾶς δώσωμεν δῶρα πολλά.
29 Ἐπὶ τοῦ παρόντος ἀπαλλάσσω σᾶς καὶ ὅλους τοὺς Ἰουδαίους ἀπὸ τοὺς φόρους, δηλαδὴ ἀπὸ τὸν φόρον τοῦ ἅλατος, ἀπὸ τὸν φόρον τῶν βασιλικῶν στεφάνων.
30 Σᾶς ἀπαλλάσσω ἐπίσης ἀπὸ τὴν προσφορὰν τοῦ τρίτου τῆς συγκομιδῆς τῶν προϊόντων ἀπὸ τοὺς ἀγρούς σας καὶ ἀπὸ τὸ ἥμισυ τῶν προϊόντων ἀπὸ τοὺς καρποὺς τῶν καρποφόρων δένδρων, τὰ ὁποῖα, σύμφωνα μὲ τοὺς νόμους, μοῦ ἀνήκουν. Ἀπὸ δὲ τὴν σημερινὴν ἡμέραν καὶ εἰς ὅλον τὸν μετὰ ταῦτα χρόνον παραιτοῦμαι νὰ εἰσπράττω ἀπὸ τὴν Ἰουδαίαν καὶ γενικῶς ἀπὸ τοὺς τρεῖς νομούς, ἤτοι τῆς Ἰουδαίας καὶ τῶν ἠνωμένων πρὸς αὐτὴν νομῶν τῆς Σαμαρείας καὶ τῆς Γαλιλαίας.
31 Ἡ Ἱερουσαλὴμ θὰ εἶναι ἁγία καὶ ἀπηλλαγμένη, ὅπως καὶ τὰ περίχωρά της, ἀπὸ τὴν καταβολὴν τῆς δεκάτης καὶ τῶν ἄλλων φόρων.
32 Παραιτοῦμαι ἀπὸ τὴν ἐπὶ τῆς ἀκροπόλεως τῆς Ἱερουσαλὴμ ἐξουσίαν μου καὶ παραχωρῶ αὐτὴν εἰς τὸν ἀρχιερέα, διὰ νὰ ἐγκαταστήσῃ ἐκεῖ ἄνδρας, τοὺς ὁποίους αὐτὸς ἤθελεν ἐκλέξει μὲ τὸν σκοπὸν νὰ τὴν φρουροῦν.
33 Ἀφήνω δὲ ἐλευθέρους χωρὶς καμμίαν ἀμοιβὴν ὅλους τοὺς Ἰουδαίους, οἱ ὁποῖοι ὠδηγήθησαν αἰχμάλωτοι ἀπὸ τὴν Ἰουδαίαν εἰς τὰ διάφορα μέρη τοῦ βασιλείου μου. Ἀκόμη δὲ χαρίζω εἰς τοὺς Ἰουδαίους ὅλους τοὺς φόρους καὶ τοὺς ἐπὶ τῶν κτηνῶν ἀκόμη φόρους.
34 Εἰς ὅλας τὰς ἐπισήμους ἑορτάς των, δηλαδὴ εἰς τὰ Σάββατα, τὰς νουμηνίας καὶ τὰς ἄλλας καθωρισμένας ἡμέρας τῶν ἑορτῶν των, τρεῖς ἡμέρας πρὸ πάσης ἑορτῆς ἀπὸ αὐτὰς καὶ τρεῖς ἡμέρας κατόπιν θὰ εἶναι ὅλοι οἱ Ἰουδαῖοι καθ' ὅλην τὴν ἔκτασιν τοῦ βασιλείου μου ἀπηλλαγμένοι ἀπὸ κάθε φορολογίαν.
35 Κανεὶς δὲν θὰ ἔχῃ τὸ δικαίωμα κατὰ τὰς ἡμέρας αὐτὰς νὰ καταδιώκῃ ἕνα ἀπὸ τοὺς Ἰουδαίους ἢ να τὸν ἐνοχλῇ περὶ οἰασδήποτε ὑποθέσεως.
36 Ἂς καταγραφοῦν δὲ κατατασσόμενοι εἰς τὸν στρατὸν τοῦ βασιλέως τριάκοντα χιλιάδες ἄνδρες ἐκ τῶν Ἰουδαίων, εἰς τοὺς ὁποίους καὶ θὰ δοθῇ ὁ μισθὸς ὁ καθωρισμένος διὰ τὸν μισθὸν καὶ τοῦ ἄλλου στρατοῦ τοῦ βασιλέως.
37 Ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς στρατιώτας ἕνας ἀριθμὸς θὰ τοποθετηθῇ εἰς τὰς μεγάλας ὀχυρὰς θέσεις τοῦ βασιλέως, πολλοὶ δὲ ἄλλοι ἀπὸ αὐτοὺς θὰ ἀναλάβουν ὑπηρεσίαν ὡς ὑπάλληλοι εἰς ἐμπιστευτικὰς θέσεις τοῦ βασιλέως. Οἱ ἐπὶ κεφαλῆς ἀρχηγοί των θὰ εἶναι ἀπὸ αὐτοὺς τούτους τοὺς Ἰουδαίους. Ὅλοι δὲ θὰ ζοῦν σύμφωνα μὲ τὸν Νόμον των, ὅπως ἄλλως τε ἔχει διατάξει ὁ βασιλεὺς καὶ διὰ τὴν χώραν τῆς Ἰουδαίας.
38 Οἱ τρεῖς νόμοι τῆς Σαμαρείας, ποὺ ἔχουν προστεθῇ εἰς τὴν Ἰουδαίαν, θὰ ἐνσωματωθοῦν ὁριστικῶς εἰς αὐτὴν καὶ θὰ θεωρηθοῦν ὅτι ἀποτελοῦν ἕνα μὲ τὴν Ἰουδαίαν καὶ δὲν θὰ ὑπόκεινται ὑπὸ ἄλλην ἐξουσίαν εἰ μὴ μόνον ὑπὸ τὴν ἐξουσίαν τοῦ ἀρχιερέως.
39 Ἐπίσης δίδω τὴν Πτολεμαΐδα καὶ τὴν γύρω ἀπὸ αὐτὴν περιοχὴν ὡς δῶρον διὰ τὸν ἱερὸν ναὸν τὸν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, διὰ νὰ καλύπτωνται αἱ δαπάναι τῶν ἱερῶν αὐτῶν τόπων.
40 Ἐγὼ δὲ προσωπικῶς θὰ δίδω κάθε ἔτος δεκαπέντε χιλιάδες ἀργυροῦς σίκλους ἀπὸ τὰς βασιλικὰς προσόδους τῶν περιοχῶν, ποὺ ἀνήκουν εἰς ἐμέ.
41 Τὸ ἐπὶ πλέον ποσόν, τὸ ὁποῖον οἱ ὑπάλληλοι τοῦ δημοσίου ταμείου δὲν ἔδωσαν εἰς τὸν ναὸν κατὰ τὰ προηγούμενα ἔτη, θὰ τὰ καταβάλλουν ἀπὸ τώρα καὶ εἰς τὸ ἐξῆς διὰ τὰ ἔργα τοῦ ναοῦ.
42 Ἐπὶ πλέον πέντε χιλιάδες ἀργυροῦς σίκλους, τοὺς ὁποίους κάθε ἔτος ἀφαιροῦσαν ἀπὸ τὰς εἰσπράξεις τοῦ ναοῦ οἱ ὑπάλληλοί μου, καὶ αὐτὰ θὰ χαρισθοῦν εἰς τὸν ναόν, διότι ἀνήκουν εἰς τοὺς ἱερεῖς, ποὺ ὑπηρετοῦν ἐκεῖ.
43 Ὅσοι δὲ Ἰουδαῖοι ἤθελον καταφύγει εἰς τὸν ἱερὸν ναὸν τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ εἰς τὰς αὐλὰς αὐτοῦ, ὀφείλεται βασιλικῶν φόρων ἢ ἄλλου χρέους, θὰ εἶναι ἐλεύθεροι μαζῆ μὲ ὅλα τὰ ἀγαθά των, ποὺ ἔχουν εἰς τὸ βασίλειόν μου.
44 Αἱ δαπάναι διὰ τὴν ἀνοικοδόμησιν καὶ τὴν ἀνακαίνισιν τοῦ ἱεροῦ ναοῦ θὰ δίδωνται ἀπὸ τὰς βασιλικὰς προσόδους.
45 Ἀκόμη αἱ δαπάναι διὰ τὴν ἀνοικοδόμησιν τοῦ τείχους τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ διὰ τὴν γύρω αὐτῆς ὀχύρωσιν θὰ καταβάλλωνται ἀπὸ τὰ εἰσοδήματα τοῦ βασιλέως. Τὸ ἴδιον ἐπίσης θὰ γίνῃ καὶ διὰ τὴν ἀνοικοδόμησιν τῶν τειχῶν πόλεων τῆς Ἰουδαίας>.
46 Ὅταν ὁ Ἰωνάθαν καὶ ὁ ἰουδαϊκὸς λαὸς ἤκουσαν τὰς προτάσεις αὐτὰς τοῦ Δημητρίου, δὲν τὰς ἐπίστευσαν καὶ δὲν τὰς ἐδέχθησαν, διότι ἐνεθυμήθησαν τὰ μεγάλα δεινά, τὰ ὁποῖα ἐπέφερεν ἐναντίον τῶν Ἰσραηλιτῶν καὶ ὅτι κατέθλιψεν αὐτοὺς πάρα πολύ.
47 Εὐμενῶς μᾶλλον διετέθησαν ὑπὲρ τοῦ Ἀλεξάνδρου, διότι αὐτὸς προηγήθη ἀπὸ τὸν Δημήτριον εἰς εἰρηνικὰς προτάσεις. Δι' αὐτὸ καὶ ἔμειναν σύμμαχοί του καθ' ὅλας τὰς ἡμέρας.
48 Ὁ βασιλεὺς Ἀλέξανδρος συνεκέντρωσε μεγάλας στρατιωτικὰς δυνάμεις καὶ ἐξεστράτευσεν ἐναντίον τοῦ Δημητρίου.
49 Οἱ δύο βασιλεῖς συνεκρούσθησαν καὶ ὁ στρατὸς τοῦ Δημητρίου ἐτράπη εἰς φυγήν. Ὁ Ἀλέξανδρος ὑπερίσχυσεν ἐναντίον αὐτῶν καὶ τοὺς κατεδίωξεν.
50 Ὁ Ἀλέξανδρος συνέχισε τὴν καταδίωξιν καὶ τὸν πόλεμον αὐτὸν μὲ σφοδρότητα, μέχρις ὅτου ἔδυσεν ὁ ἥλιος. Ὁ δὲ Δημήτριος ἐφονεύθη κατὰ τὴν ἡμέραν αὐτήν.
51 Ὁ Ἀλέξανδρος ἔστειλε τότε πρὸς τὸν Πτολεμαῖον, βασιλέα τῆς Αἰγύπτου, πρέσβεις, διὰ νὰ τοῦ ἀναγγείλουν τὰ ἐξῆς·
52 <Ἐγὼ ἐπανῆλθα εἰς τὴν χώραν τοῦ βασιλείου μου καὶ ἐκάθησα εἰς τὸν θρόνον τῶν πατέρων μου. Ἐπῆρα τὴν ἀρχὴν καὶ ἐξουσίαν, ἀφοῦ συνέτριψα τὸν Δημήτριον καὶ ἔγινα κύριος ὅλης τῆς χώρας μας.
53 Συνῆψα ἐναντίον του μάχην, ἀποτέλεσμα τῆς ὁποίας ἦτο νὰ συντριβῇ αὐτὸς καὶ ἡ στρατιωτική του δύναμις ἀπὸ ἡμᾶς. Ἔτσι δὲ ἀνῆλθον εἰς τὸν θρόνον τῆς βασιλείας του.
54 Καὶ τώρα ἂς συνάψωμεν μεταξύ μας φιλίαν. Δός μου τὴν θυγατέρα σου ὡς σύζυγόν μου καὶ κάμε μὲ γαμβρόν σου, ἐγὼ δὲ θὰ δώσω εἰς σὲ καὶ εἰς αὐτὴν δῶρα ἀντάξιά σου>.
55 Ὁ Πτολεμαῖος ὁ βασιλεὺς ἀπήντησε καὶ εἶπε· <εὐτυχὴς ἡ ἡμέρα, κατὰ τὴν ὁποίαν ἐπανῆλθες εἰς τὴν χώραν τῶν πατέρων σου καὶ ἐκάθησες εἰς τὸν θρόνον τῆς βασιλείας των.
56 Ἐγὼ τώρα θὰ ἐκπληρώσω πρὸς σὲ ὅλα ἐκεῖνα, τὰ ὁποῖα ἔγραψες. Ἔλα ὅμως εἰς συνάντησίν μου εἰς τὴν Πτολεμαΐδα, διὰ νὰ ἴδωμεν ὁ ἕνας τὸν ἄλλον καὶ ἐκεῖ θὰ σὲ κάμω γαμβρὸν σύμφωνα μὲ ὅσα εἶπες>.
57 Ἀνεχώρησεν ὁ Πτολεμαῖος καὶ ἡ θυγάτηρ του ἡ Κλεοπάτρα ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον καὶ ἔφθασαν εἰς τὴν Πτολεμαΐδα κατὰ τὸ ἑκατοστὸν ἑξηκοστὸν δεύτερον ἔτος.
58 Ὁ βασιλεὺς Ἀλέξανδρος τοὺς προαπήντησε καὶ ὁ Πτολεμαῖος ἔδωκεν εἰς αὐτὸν ὡς σύζυγόν του τὴν θυγατέρα του τὴν Κλεοπάτραν. Εἰς τὴν Πτολεμαΐδα ἔγινεν ὁ γάμος αὐτῆς μὲ κάθε μεγαλοπρέπειαν, ὅπως ἐσυνηθίζαν οἱ βασιλεῖς.
59 Ὁ δὲ βασιλεὺς Ἀλέξανδρος ἔγραψεν εἰς τὸν Ἰωνάθαν, νὰ ἔλθῃ καὶ αὐτὸς ἐκεῖ εἰς συνάντησίν του.
60 Ὁ Ἰωνάθαν ἐπῆγε πράγματι μὲ μεγάλην πομπὴν εἰς τὴν Πτολεμαΐδα καὶ ἐκεῖ συνήντησε τοὺς δύο βασιλεῖς. Ἔδωσεν εἰς αὐτοὺς καὶ εἰς τοὺς φίλους των ἀργύριον καὶ χρυσίον καὶ πολλὰ ἄλλα δῶρα. Ἔτσι δὲ ὁ Ἰωνάθαν ἀπέκτησε τὴν ἀγάπην καὶ τὴν εὐμένειαν τῶν δύο βασιλέων.
61 Τότε ὅμως ἠνώθησαν ἐναντίον τοῦ Ἰωνάθαν κακοήθεις ἄνδρες καὶ παράνομοι ἀπὸ τοὺς Ἰσραηλίτας, διὰ νὰ τὸν κατηγορήσουν, ὅπως καὶ τὸν κατηγόρησαν, εἰς τὸν βασιλέα Ἀλέξανδρον. Ἐκεῖνος ὅμως δὲν ἔδωσε καμμίαν προσοχὴν εἰς αὐτούς.
62 Ἀντιθέτως μάλιστα διέταξεν ὁ βασιλεὺς καὶ ἀφήρεσαν τὰ συνήθη ἐνδύματα τοῦ Ἰωνάθαν καὶ τὸν ἐνέδυσαν μὲ βασιλικὴν πορφύραν. Ἔτσι καὶ ἔγινε.
63 Ὁ βασιλεὺς τὸν ἔβαλε νὰ καθήσῃ τιμῆς ἕνεκεν πλησίον του καὶ εἶπε εἰς τοὺς αὐλικούς του· <ἐξέλθετε μαζῆ μὲ τὸν Ἰωνάθαν εἰς τὸ κέντρον τῆς πόλεως καὶ διακηρύξατε, ὅτι κανεὶς δὲν ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ παραπονεθῇ δι' αὐτὸν πρὸς ἐμὲ διὰ οἰονδήποτε πρᾶγμα καὶ κανεὶς δὲν ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ τὸν ἐνοχλήσῃ διὰ καμμίαν αἰτίαν>.
64 Ὅταν οἱ κακοήθεις ἐκεῖνοι κατήγοροι εἶδον τὴν δόξαν τοῦ Ἰωνάθαν, ἡ ὁποία μάλιστα ἐκηρύχθη δημοσία, αὐτὸν δὲ φοροῦντα τὴν βασιλικὴν πορφύραν, ἐτράπησαν εἰς φυγὴν ὅλοι.
65 Ὁ βασιλεὺς Ἀλέξανδρος ἐτίμησεν ἀκόμη περισσότερον αὐτόν, τὸν ἐνέγραψε μεταξὺ τῶν στενῶν του φίλων καὶ τὸν κατέστησε στρατηγὸν καὶ διοικητὴν ἐπαρχίας.
66 Ὁ Ἰωνάθαν ἐπέστρεψεν εἰρηνικῶς καὶ χαρούμενος εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.
67 Κατὰ τὸ ἑκατοστὸν ἑξηκοστὸν πέμπτον ἔτος τῆς χρονολογίας τῶν Σελευκιδῶν ὁ Δημήτριος, ὁ υἱὸς τοῦ Δημητρίου, ἦλθεν ἀπὸ τὴν Κρήτην εἰς τὴν γῆν τῶν πατέρων του.
68 Ὁ Ἀλέξανδρος ἐπληροφορήθη τὸ γεγονός, ἐλυπήθη πάρα πολὺ καὶ ἐπέστρεψεν εἰς τὴν Ἀντιόχειαν.
69 Αὐτὸς ὁ Δημήτριος ἐπῆρεν ὡς στρατηγόν του τὸν Ἀπολλώνιον, διοικητὴν τῆς Κοίλης Συρίας. Ὁ Ἀπολλώνιος συνεκέντρωσε μεγάλην στρατιωτικὴν δύναμιν καὶ ἐστρατοπέδευσε πλησίον εἰς τὴν Ἰάμνειαν. Ἀπὸ ἐκεῖ δὲ ἔστειλεν ἀνθρώπους του πρὸς τὸν ἀρχιερέα τὸν Ἰωνάθαν καὶ τοῦ εἶπε·
70 <σὺ μόνος ἀπὸ ὅλους τοὺς ἄλλους ἀλαζονεύεσαι ἐναντίον μας καὶ ἔγινα ἐγὼ ἀντικείμενον γέλωτος καὶ χλευασμοῦ ἐξ αἰτίας σου. Μὲ ποιὸ δικαίωμα σὺ ἀσκεῖς τὴν ἐξουσίαν σου ἐναντίον μας εἰς τὰς ὀρεινὰς αὐτὰς περιοχάς;
71 Ἐὰν λοιπὸν τώρα ἔχῃς πεποίθησιν εἰς τὰς στρατιωτικάς σου δυνάμεις, κατέβα εἰς συνάντησίν μας εἰς τὴν πεδιάδα, διὰ νὰ ἀναμετρηθῶμεν ἐκεῖ. Μάθε δὲ ὅτι μαζῆ μου εὑρίσκεται ἡ δύναμις ἐκ τῶν πόλεων.
72 Ρώτησε καὶ μάθε, ποιὸς εἶμαι ἐγώ, ὅπως καὶ ποῖοι εἶναι οἱ ἄλλοι, οἱ ὁποῖοι μᾶς βοηθοῦν καὶ οἱ ὁποῖοι λέγουν, ὅτι δὲν θὰ ἠμπορέσης νὰ σταθῇς στα πόδια σου ἐμπρός μας διότι δυὸ φορὲς οἱ πατέρες σου κατετροπώθησαν καὶ ἐτράπησαν εἰς φυγὴν ἀπὸ ἐμπρός μας εἰς τὴν χώραν των.
73 Τώρα δὲ σοῦ λέγω καὶ ἐγὼ ὅτι δὲν θὰ ἠμπορέσῃς νὰ ἀντισταθῇς εἰς τὴν ὁρμήν τοῦ ἱππικοῦ καὶ τοῦ πεζικοῦ μου εἰς τὴν πεδιάδα, ὅπου δὲν ὑπάρχει οὔτε πέτρα, οὔτε χαλίκι, οὔτε ἀσφαλὴς τόπος διὰ νὰ καταφύγῃς>.
74 Ὁ Ἰωνάθαν, ὅταν ἤκουσε τοὺς ἀλαζονικοὺς αὐτοὺς λόγους τοῦ Ἀπολλωνίου, ἀνεταράχθη ἐσωτερικῶς ἀπὸ ἀγανάκτησιν. Ἐξέλεξε δέκα χιλιάδας ἄνδρας καὶ ἐβγῆκεν ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ. Ὁ δὲ ἀδελφός του ὁ Σίμων ἦλθεν εἰς ἐνίσχυσίν του.
75 Ἐστρατοπέδευσεν ὁ Ἰωνάθαν πλησίον τῆς Ἰόππης. Οἱ κάτοικοι ὅμως τῆς πόλεως ἔκλεισαν τὰς πύλας της ἀπέναντι τοῦ Ἰωνάθαν, διότι εἰς τὴν Ἰόππην ὑπῆρχε φρουρὰ τοῦ Ἀπολλωνίου. Ἔτσι ἤρχισεν ὁ πόλεμος.
76 Οἱ κάτοικοι ἐφοβήθησαν, ἤνοιξαν τὰ πύλας τῆς πόλεως καὶ ὁ Ἰωνάθαν ἔγινε κύριος τῆς Ἰόππης.
77 Ὅταν ὁ Ἀπολλώνιος ἐπληροφορήθη τὸ γεγονὸς ὠργάνωσεν εἰς παράταξιν μάχης τρεῖς χιλιάδας ἱππεῖς καὶ πολυάριθμον πεζικὸν καὶ κατηυθύνθη εἰς τὴν Ἄζωτον, ὡς ἐὰν ἤθελε νὰ διαπεράσῃ τὴν χώραν. Συγχρόνως ἐβάδιζεν εἰς τὴν πεδιάδα μετὰ θάρρους, διότι εἶχε πολὺ πεζικόν, ἐπὶ τοῦ ὁποίου ἐστήριζε τὴν πεποίθησίν του.
78 Ὁ Ἰωνάθαν τὸν κατεδίωξεν ἕως εἰς τὴν Ἄζωτον καὶ ἐκεῖ οἱ δύο στρατοὶ συνεκρούσθησαν.
79 Ὁ Ἀπολλώνιος εἶχεν ἀφήσει εἰς τόπον ἀπόκρυφον εἰς τὰ μετόπισθεν τῶν Ἰουδαίων χιλίους ἱππεῖς.
80 Ὁ Ἰωνάθαν ἀντελήφθη, ὅτι ὑπῆρχεν ἐνέδρα εἰς τὰ μετόπισθεν αὐτοῦ. Οἱ ἱππεῖς τοῦ Ἀπολλωνίου περιεκύκλωσαν τὸν στρατὸ τοῦ Ἰωνάθαν καὶ ἔρριπταν τὰ βέλη των ἐναντίον τοῦ στρατοῦ ἀπὸ τὴν πρωΐαν ἕως τὴν ἑσπέραν.
81 Οἱ στρατιῶται ὅμως τοῦ Ἰωνάθαν ἔμειναν σταθεροὶ εἰς τὰς θέσεις των, ὅπως τοὺς εἶχε διατάξει ὁ Ἰωνάθαν. Ἐξ αἰτίας τούτου οἱ ἵπποι τοῦ Ἀπολλωνίου ἐκουράσθησαν πολύ.
82 Τότε ὁ Σίμων ἐπῆρε τὰς δυνάμεις του καὶ ἐκτύπησε τὴν φάλαγγα τοῦ πεζικοῦ τοῦ Ἀπολλωνίου, διότι τὸ ἱππικὸν εἶχε παραλύσει καὶ ἀχρηστευθῆ. Οἱ ἐχθροὶ συνετρίβησαν ἀπὸ αὐτὸν καὶ ἐτράπησαν εἰς φυγήν.
83 Τὸ ἱππικὸν δεσκορπίσθη εἰς τὴν πεδιάδα καὶ οἱ φεύγοντες Σῦροι στρατιῶται εἰσῆλθον εἰς τὴν Ἄζωτον καὶ κατέφυγον εἰς τὸν ναὸν τοῦ εἰδώλου τῶν Βηθδαγών,διὰ νὰ σωθοῦν.
84 Ὁ Ἰωνάθαν ἔβαλε φωτιὰ καὶ ἔκαυσε τὴν Ἄζωτον, ὅπως καὶ τὰς γύρω ἀπὸ αὐτὴν πόλεις, ἀφοῦ προηγουμένως τὰς ἐλεηλάτησε. Τὸν δὲ ναὸν τοῦ Δαγὼν καὶ ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι εἶχον καταφύγει εἰς αὐτόν, παρέδωσεν εἰς τὸ πῦρ.
85 Ὁ ἀριθμὸς αὐτῶν ποὺ ἐσφάγησαν διὰ μαχαίρας, καὶ ἐκείνων οἱ ὁποῖοι ἐκάησαν, ἀνῆλθεν εἰς ὀκτὼ χιλιάδας ἄνδρας.
86 Ὁ Ἰωνάθαν ἀνεχώρησεν ἀπὸ ἐκεῖ, ἦλθε καὶ ἐστρατοπέδευσε πλησίον τῆς Ἀσκάλωνος. Οἱ κάτοικοι τῆς πόλεως ἐξῆλθον νὰ τὸν προαπαντήσουν μὲ μεγάλας τιμάς.
87 Μετὰ τοῦτο ὁ ᾿Ιωνάθαν καὶ οἱ ἄνδρες του ἐπέστρεψαν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ ἔχοντες μαζῆ των πολλὰ λάφυρα.
88 Ὁταν ὁ βασιλεὺς Ἀλέξανδρος ἐπληροφορήθη τὰ γεγονότα αὐτά, παρεχώρησε νέας τιμᾶς εἰς τὸν Ἰωνάθαν.
89 Ἔστειλεν εἰς αὐτὸν μίαν χρυσῆν πόρπην, ἡ ὁποία κατὰ κρατοῦσαν συνήθειαν ἐδίδετο εἰς τοὺς συγγενεῖς τῶν βασιλέων. Ἔδωκεν ἐπίσης εἰς τὸν Ἰωνάθαν ὡς ἰδιοκτησίαν του τὴν Ἀκκαρὼν καὶ τὰ περίχωρά της.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

ατὰ τὸ ἑκατοστὸν ἑξηκοστὸν ἔτος τῆς βασιλείας τῶν Ἑλλήνων Σελευκιδῶν (δηλαδὴ φθινόπωρον τοῦ 153 ἢ ἄνοιξιν τοῦ 152 π.Χ.) ὁ Ἀλέξανδρος, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀντιόχου Δ' τοῦ Ἐπιφανοῦς, ὁ ἐπονομαζόμενος Ἐπιφανής, ἀπεβιβάσθη εἰς τὴν Πτολεμαΐδα καὶ τὴν κατέλαβεν. Οἱ κάτοικοι τῆς Πτολεμαΐδος τὸν ὑπεδέχθησαν, αὐτὸς δὲ ἀνεκηρύχθη βασιλιᾶς ἐκεῖ.
2 Ὁ βασιλιᾶς Δημήτριος Α' ἐπληροφορήθη τὸ γεγονὸς αὐτὸ καὶ σννεκέντρωσε πάρα πολὺ μεγάλην στρατιωτικὴν δύναμιν καὶ ἐπροχώρησε διὰ νὰ πολεμήσῃ ἐναντίον τοῦ Ἀλεξάνδρου.
3 Ταυτοχρόνως ὁ Δημήτριος Α' ἀπέστειλεν εἰς τὸν Ἰωνάθαν ἐπιστολὴν μὲ πολὺ φιλικὸν περιεχόμενον, διὰ τῆς ὁποίας τοῦ ὑπέσχετο ὅτι θὰ τὸν τιμήσῃ καὶ θὰ τὸν δοξάσῃ.
4 Διότι ὁ Δημήτριος ἐσκέφθη καὶ εἶπε καθ’ ἑαυτόν.· <Ἂς βιασθῶμεν, ὥστε νὰ προλάβωμεν νὰ συνάψωμεν εἰρήνην μαζί του, πρὶν συνάψῃ ὁ Ἰωνάθαν εἰρήνην μὲ τὸν Ἀλέξανδρον ἐναντίον μας.
5 Διότι ὁ Ἰωνάθαν θὰ ἐνθυμηθῇ ὅλα τὰ κακὰ καὶ τὴν βλάβην, ποὺ ἐκάμαμεν εἰς αὐτὸν καὶ εἰς τοὺς ἀδελφούς του καὶ εἰς τὸ ἔθνος του>.
6 Ἔτσι ὁ Δημήτριος Α' ἔδωκεν εἰς τὸν Ἰωνάθαν τὴν ἐξουσίαν νὰ συγκεντρώνῃ στρατιωτικὲς δυνάμεις καὶ νὰ κατασκευάζῃ ὅπλα καὶ νὰ ὀνομάζεται σύμμαχός του· ἐπίσης ὁ Δημήτριος ἔδωκε διαταγὴν νὰ παραδώσουν εἰς τὸν Ἰωνάθαν τοὺς ὁμήρους, ποὺ ἐκρατοῦντο εἰς τὴν ἀκρόπολιν τῆς Ἱερουσαλὴμ ἀπὸ τὴν Συριακὴν φρουράν.
7 Κατόπιν τούτων ὁ Ἰωνάθαν ἦλθεν ἀμέσως εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐδιάβασε τὴν ἐπιστολὴν τοῦ Δημητρίου εἰς ἐπήκοον ὅλου τοῦ λαοῦ καὶ τῶν ἀνδρῶν τῆς φρουρᾶς, ποὺ ἦσαν εἰς τὴν ἀκρόπολιν,
8 οἱ ὁποῖοι, ὅπως καὶ ὅλοι οἱ ἐχθροὶ τοῦ Ἰουδαϊκοῦ λαοῦ, ἐκυριεύθησαν ἀπὸ ὑπερβολικὸν φόβον, ὅταν ἄκουσαν ὅτι ὁ βασιλιᾶς ἔδωκεν ἐξουσίαν εἰς τὸν Ἰωνάθαν νὰ συγκεντρώνῃ στρατιωτικὲς δυνάμεις.
9 Οἱ Σύροι τῆς φρουρᾶς τῆς ἀκροπόλεως παρέδωκαν εἰς τὸν Ἰωνάθαν τοὺς ὁμήρους καὶ ὁ Ἰωνάθαν τοὺς ἀπέδωκεν εἰς τοὺς γονεῖς των.
10 Ὁ Ἰωνάθαν ἐγκατεστάθη εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ ἄρχισε νὰ ἀνοικοδομῇ καὶ νὰ ἀνακαινίζῃ τὴν πόλιν.
11 Διέταξε δὲ ὅσους ἠσχολοῦντο μὲ τὰ οἰκοδομικὰ ἔργα, νὰ ἀνοικοδομήσουν τὰ τείχη τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ νὰ ὀχυρώσουν τὴν πόλιν γύρω - γύρω μὲ τείχη ἀπὸ τετραγωνισμένους λίθους διὰ μεγαλυτέραν ἀσφάλειαν οἱ τεχνῖται καὶ οἱ ἐργάται ἔκαμαν, ὅπως τοὺς διέταξεν ὁ Ἰωνάθαν.
12 Ἔπειτα οἱ ἀλλοεθνεῖς μισθοφόροι, ποὺ εὑρίσκοντο εἰς τὰ ὀχυρὰ φρούρια, τὰ ὁποῖα εἶχεν οἰκοδομήσει ὁ Βακχίδης, ἔφυγαν.
13 Καθένας των ἐγκατέλειψε τὴν θέσιν του καὶ ἐπέστρεψεν εἰς τὴν χώραν του.
14 Ἔμειναν μόνον εἰς τὴν Βαιθσούραν ὡρισμένοι ἀπὸ τοὺς ἐξωμότες Ἰουδαίους, ὁ ὁποῖοι εἶχαν ἐγκαταλείψῃ τὸν Νόμον καὶ τὶς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ· διότι ἡ Βαιθσούρα ἦταν δι’ αὐτοὺς ἀσφαλὲς καταφύγιον καὶ ἄσυλον.
15 Ὁ βασιλιᾶς Ἀλέξανδρος ἐπληροφορήθη δι’ ὅλες τὶς ὑποσχέσεις, τὶς ὅποιες ἔδωκεν ὁ βασιλιᾶς Δημήτριος εἰς τὸν Ἰωνάθαν. Ἐπίσης εἰς τὸν βασιλιᾶ Ἀλέξανδρον διηγήθησαν καὶ ἀνέφεραν τοὺς πολέμους καὶ τὰ ἡρωϊκὰ κατορθώματα, τὰ ὁποῖα ἐπέτυχεν ὁ Ἰωνάθαν καὶ οἱ ἀδελφοί του, καθὼς καὶ τὶς ταλαιπωρίες καὶ κακουχίες, ποὺ ὑπέφεραν ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς των.
16 Τότε ὁ βασιλιᾶς Ἀλέξανδρος ἀνεφώνησε: <Μήπως ἠμποροῦμεν νὰ εὕρωμεν ἄλλον ἕνα τέτοιον ἄνθρωπον, ὅπως εἶναι ὁ Ἰωνάθαν; Τώρα λοιπὸν ἂς κάμωμεν αὐτὸν φίλον καὶ σύμμαχοό μας>.
17 Διὰ τοῦτο ὁ Ἀλέξανδρος ἔγραψεν ἐπιστολήν, τὴν ὁποίαν καὶ ἀπέστειλεν εἰς τὸν Ἰωνάθαν τὸ περιεχόμενον τῆς ἐπιστολῆς ἦταν:
18 <Ὁ βασιλιᾶς Ἀλέξανδρος πρὸς τὸν ἀδελφὸν Ἰωνάθαν, εὔχεται εἰς αὐτὸν νὰ χαίρῃ.
19 Ἔχομεν πληροφορηθῆ περὶ σοῦ, ὅτι εἶσαι ἄνδρας γενναῖος καὶ ἠρωϊκὸς καὶ ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος ἀξίζεις νὰ γίνῃς καὶ νὰ εἶσαι φίλος μας.
20 Ἕνεκα τούτου σὲ κατεστήσαμεν σήμερα ἀρχιερέα τοῦ ἔθνους σου καὶ ὁρίζομεν νὰ φέρῃς τὸν τίτλον <Φίλος τοῦ βασιλέως > (τοῦ ἀπέστειλε δὲ ὁ Ἀλέξανδρος ὡς ἐσθῆτα μάλλινον ροῦχον κόκκινον καὶ πανάκριβον, καθὼς ἐπίσης καὶ χρυσὸ στεφάνι) καὶ ἐπιθυμοῦμεν νὰ ὑποστήριζες τὰ συμφέροντα καὶ τὶς ὑποθέσείς μας καὶ νὰ διατηρῇς φιλικὲς σχέσεις μαζί μας>.
21 Ἔτσι ὁ Ἰωνάθαν ἐφόρεσε τὴν ἱερὰν ἀρχιερατικὴν στολὴν κατὰ τὸν ἕβδομον μῆνα (τὸν Τισρί, δηλαδὴ τὸν ἰδικόν μσς Σεπτέμβριον / Ὀκτώβριον) τοῦ ἑκατοστοῦ ἑξηκοστοῦ (160οῦ) ἔτους τῆς βασιλείας τῶν Ἑλλήνων Σελευκιδῶν (152 π.Χ.), κατὰ τὴν μεγάλην ἑβραϊκὴν ἑορτὴν τῆς Σκηνοπηγίας. Συνεκέντρωσε δὲ στρατιωτικὲς δυνάμεις καὶ κατεσκεύασεν ὅπλα πολλά.
22 Ὅταν ὁ Δημήτριος ἐπληροφορήθη τὶς εἰδήσεις αὐτές, ἐλυπήθη, ἐπικράνθη καὶ εἶπε:
23 <Τί ἔχομεν κάμει - πῶς τὰ ἐκαταφέραμε - ὥστε νὰ μᾶς προλάβῃ ὁ Ἀλέξανδρος καὶ νὰ κερδίσῃ τὴν φιλίαν τῶν Ἰουδαίων καὶ νὰ ἐνισχύσῃ ἔτσι τὴν θέσιν του;
24 Θὰ ἀπευθύνω ὅμως καὶ ἐγὼ εἰς αὐτοὺς ἐπιστολὴν μὲ ἐνθαρρυντικὲς ὑποσχέσεις μεγάλων τιμῶν, ὑψηλῶν θέσεων καὶ μεγάλων δώρων ὡς ἐλκυστικὸν δόλωμα, διὰ νὰ εἶναι καὶ νὰ μείνουν μαζί μου ὡς ὑποστηρικταὶ καὶ βοηθοί μου>.
25 Ἔτσι ἀπέστειλε πρὸς τοὺς Ἰουδαίους ἐπιστολὴν μὲ τὸ ἀκόλουθον περιεχόμενον: <Ὁ βασιλιᾶς Δημήτριος πρὸς τὸ ἔθνος τῶν Ἰουδαίων, εὔχεται εἰς αὐτοὺς νὰ χαίρουν.
26 Ἐπειδὴ ἐπληροφορήθημεν μὲ ἰκανοποίησιν, ὅτι ἐτηρήσατε τὶς συμφωνίες φιλίας, ποὺ συνήψατε μαζί μας, καὶ ἐμείνατε πιστοὶ καὶ σταθεροὶ εἰς τὴν φιλίαν μας αὐτὴν καὶ δὲν προσεχωρήσατε πρὸς τοὺς ἐχθρούς μας, ἐχαρήκαμε πάρα πολύ.
27 Συνεχίστε λοιπὸν καὶ τώρα νὰ μένετε πιστοὶ καὶ σταθεροὶ εἰς τὴν φιλίαν μας, καὶ ἠμεῖς θὰ σᾶς ἀνταμείψωμεν μὲ ἀγαθά, δι’ ὅσα ἐργάζεσθε μὲ ἀφοσίωσιν καὶ πιστότητα μαζί μας.
28 Ἠμεῖς θὰ σᾶς παραχωρήσωμεν πολλὲς φορολογικὲς ἁπαλλαγὲς καὶ θὰ σᾶς δώσωμεν πολλὰ δῶρα.
29 Καὶ διὰ τοῦ παρόντος σᾶς ἀπαλλάσσω ἀπὸ τώρα καὶ ἐξαιρῶ ὅλους τοὺς Ἰουδαίους ἀπὸ τοὺς φόρους καὶ ἀπὸ τὸν φόρον τοῦ ἅλατος καὶ τὸν στεφανίτην (ἢ στεφανιτικόν) φόρον.
30 Ἐπίσης ἀπὸ σήμερα καὶ εἰς τὸν ἅπαντα χρόνον σᾶς ἀπαλλάσσω ἀπὸ τὸ ἕνα τρίτον τῆς συγκομιδῆς τῶν γεννημάτων (σπόρων) τῆς γῆς καὶ ἀπὸ τὸ ἥμισυ τῆς συγκομιδῆς τῶν καρπῶν τῶν δένδρων, ὁ ὁποῖος, μοῦ ἀνήκει ὡς πρόσοδος. Ἀπὸ σήμερα καὶ εἰς τὸν ἅπαντα χρόνον δὲν θὰ ἀπαιτήσω τοὺς φόρους αὐτοὺς ἀπὸ τὴν χώραν τῆς Ἰουδαίας καὶ ἀπὸ τοὺς τρεῖς διοικητικοὺς νομούς, οἱ ὁποῖοι ἀποτελοῦσαν προηγουμένως τμῆμα τῆς Σαμαρείας καὶ Γαλιλαίας καὶ τοὺς ὁποίους ἐνώνω τώρα καὶ προσθέτῳ εἰς τὴν Ἰουδαίαν
31 Ἡ δὲ Ἱερουσαλὴμ θὰ εἶναι ἁγία καὶ ἁπαλλαγμένη ἀπὸ φόρους, μαζὶ μὲ τὰ περίχωρά της, καὶ ἀπὸ τὶς προσόδους τῆς δεκάτης καὶ τῶν ἄλλων φόρων.
32 Ἐπίσης παραιτοῦμαι ἀπὸ τὴν ἐξουσίαν ἐπὶ τῆς ἀκροπόλεως τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ παραδίδω τὴν ἐξουσίαν αὐτὴν εἰς τὸν ἀρχιερέα, διὰ νὰ ἐγκαταστήσῃ εἰς αὐτὴν ἄνδρας, τοὺς ὁποίους θὰ ἐκλέξῃ ὁ ἴδιος καὶ οἱ ὁποῖοι θὰ φρουροῦν τὴν ἀκρόπολιν.
33 Ὅλους τοὺς Ἰουδαίους, οἱ ὁποῖοι ὠδηγήθησαν εἰς αἰχμαλωσίαν ἀπὸ τὴν Ἰουδαίαν εἰς ὅλα τὰ μέρη τῆς βασιλείας μου, ἀφήνω ἐλευθέρους χωρὶς λύτρα. Ὅλοι δὲ ἂς χαρίσουν τοὺς φόρους εἰς τοὺς Ἰουδαίους, ἀκόμη καὶ αὐτοὺς τοὺς φόρους ἐπὶ τῶν ζώων των.
34 Εἰς ὅλες δὲ τὶς ἐπίσημες ἐορτές των, τὰ σάββατα, τὶς νουμηνίες καὶ τὶς καθωρισμένες ἑόρτιες ἡμέρες, ὅπως ἐπίσης τρεῖς ἡμέρες πρὸ τῶν ἑορτῶν αὐτῶν καὶ τρεῖς ἡμέρες μετά, θὰ εἶναι ἁπαλλαγμένοι ἀπὸ κάθε εἶδος φόρων ὅλοι οἰ Ἰουδαῖοι εἰς τὸ βασίλειόν μου,
35 καὶ κατὰ τὶς ἡμέρες αὐτὲς κανεὶς δὲν θὰ ἔχῃ ἐξουσίαν νὰ ἀπαιτήσῃ ἐκβιαστικῶς πληρωμὴν ἢ νὰ ἐνοχλήσῃ ἢ νὰ βλάψῃ οἰονδήποτε ἀπὸ τοὺς Ἰουδαίους δι’ ὁποιανδήποτε ὑπόθεσιν.
36 Ἂς ἐγγραφοῦν καὶ ἂς καταταγοῦν ἀπὸ τοὺς Ἰουδαίους εἰς τὶς στρατιωτικὲς δυνάμεις τοῦ βασιλιᾶ τριάντα χιλιάδες (30.000) ἄνδρες· εἰς αὐτοὺς θὰ δοθῇ ἱματισμός, μισθὸς καὶ διατροφή, ὅπως ἀκριβῶς ἁρμόζει καὶ ὅπως δίδεται εἰς ὅλον τὸν ὑπόλοιπον στρατὸν τοῦ βασιλιᾶ.
37 Ἀπὸ τοὺς στρατιώτας αὐτοὺς ὡρισμένοι θὰ ἐγκατασταθοῦν εἰς τὰ μεγάλα (τὰ κυριώτερα) βασιλικὰ φρούρια· ἄλλοι δὲ ἀπὸ αὐτοὺς θὰ τοποθετηθοῦν εἰς ἐμπιστευτικὲς θέσεις τοῦ βασιλείου. Οἱ διοικηταί - ἀξιωματικοὶ καὶ οἱ ἀρχηγοὶ τῶν ἀνδρῶν αὐτῶν θὰ προέρχωνται ἀπὸ τὸ ἴδιον ἔθνος μὲ αὐτούς, θὰ ζοῦν δὲ καὶ θὰ ἀναστρέφωνται σύμφωνα μὲ τοὺς νόμους τῆς θρησκείας των, ὅπως ἀκριβῶς διέταξεν ὁ βασιλιᾶς διὰ τὴν χώραν τῆς Ἰουδαίας.
38 Καὶ οἱ τρεῖς νόμοι, ποὺ προσετέθησαν (προσηρτήθησαν) εἰς τὴν Ἰουδαίαν ἀπὸ τὴν περιοχὴν τῆς Σαμαρείας, θὰ προσαρτηθοῦν εἰς τὴν Ἰουδαίαν, ὥστε νὰ εἶναι κάτω ἀπὸ μίαν ἑνιαίαν ἀρχὴν καὶ νὰ μὴ ὑπακούουν εἰς ἄλλην ἐξουσίαν, παρὰ μόνον εἰς ἐκείνην τοῦ ἀρχιερέως.
39 Τὴν Πτολεμαΐδα καὶ τὴν γύρω περιοχήν, ποὺ ἀνήκει εἰς αὐτήν, τὴν προσφέρω ὡς δῶρον εἰς τὸν Ναὸν τῆς Ἱερουσαλὴμ διὰ τὴν ἀντιμετώπισιν τῶν ἐξόδων, ποὺ εἶναι ἀπαραίτητα διὰ τὴν δημοσίαν λατρείαν.
40 Ἐγὼ δὲ προσωπικῶς θὰ προσφέρω ἐτησίως δεκαπέντε χιλιάδες ἀσημένιους σίκλους, οἱ ὁποῖοι θὰ λαμβάνωνται ἀπὸ τὰ βασιλικὰ ἔσοδα, ποὺ προέρχονται ἀπὸ περιοχές, οἱ ὁποῖες ἀνήκουν εἰς ἐμὲ καὶ εἶναι κατάλληλες (προσφορώτερες) διὰ τὴν εἴσπραξιν αὐτήν (διότι εἶναι εὔπορες οἰκονομικῶς).
41 Καὶ ὅλον τὸ ποσόν, ποὺ ὠφείλετο (καθυστερεῖτο) καὶ τὸ ὁποῖον δὲν κατεβλήθη ἀπὸ τοὺς ἀξιωματικοὺς τοῦ δημοσίου ταμείου, ὅπως κατὰ τὰ προηγούμενα χρόνια, ἀπὸ τοῦδε καὶ εἰς τὸ ἑξῆς θὰ καταβληθῇ διὰ τὶς ἀνάγκες τῶν ἔργων τοῦ Ναοῦ.
42 Ἐπιπροσθέτως τὸ ποσὸν τῶν πέντε χιλιάδων ἀσημένιων σίκλων, ποὺ ἐλάμβανα ἀπὸ τὶς ἐτήσιες εἰσπράξεις τοῦ Ναοῦ, ὅπως φαίνεται εἰς τοὺς ἐτησίους ἀπολογισμούς, παραχωρεῖται καὶ αὐτὸ καὶ προσφέρεται, διότι τοῦτο ἀνήκει εἰς τοὺς ἱερεῖς, οἱ ὁποῖοι ὑπηρετοῦν εἰς τὸν Ναόν.
43 Καὶ ὅσοι τυχὸν καταφύγουν εἰς τὸν Ναὸν τῶν Ἱεροσολύμων ἢ εἰς οἰονδήποτε τμῆμα τοῦ ἱεροῦ περιβόλου του, διότι ὀφείλουν φόρους εἰς τὸν βασιλιᾶ ἢ οἰονδήποτε ἄλλο χρέος, θὰ εἶναι ἐλεύθεροι ἀπὸ ὁποιανδήποτε προσωπικὴν κράτησιν ἢ κατάσχεσιν τῆς περιουσίας των μέσα εἰς τὰ ὅρια τῆς βασιλείας μου.
44 Ἡ δὲ δαπάνη διὰ τὴν ἀνοικοδόμησιν καὶ τὴν ἐπιδιόρθωσιν τοῦ ἱεροῦ Ναοῦ θὰ λαμβάνεται ἀπὸ τὰ ἔσοδα τοῦ βασιλικοῦ ταμείου.
45 Ὅπως ἐπίσης ἡ ἐπισκευὴ τῶν τειχῶν τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ τῶν γύρω - γύρω ἀπὸ αὐτὴν ὀχυρωματικῶν ἔργων, καθὼς καὶ τῶν ὀχυρωματικῶν τειχῶν τῶν ἄλλων πόλεων τῆς Ἰουδαίας, θὰ γίνωνται δι' ἐξόδων, ποὺ θὰ λαμβάνωνται ἀπὸ τὶς προσόδους τοῦ βασιλικοῦ ταμείου>.-
46 Ὅταν ὁ Ἰωνάθαν καὶ ὁ Ἰουδαϊκὸς λαὸς ἄκουσαν τὶς προτάσεις αὐτὲς τοῦ βασιλιᾶ Δημητρίου, δὲν τοὺς ἔδωκαν ἐμπιστοσύνην οὔτε καὶ τὶς ἀπεδέχθησαν, διότι ἐνεθυμήθησαν τὰ φοβερὰ δεινά, τὰ ὁποῖα ὁ βασιλιᾶς Δημήτριος ἐπροξένησε εἰς τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν, ὅπως ἐπίσης καὶ τὴν τυραννικὴν καταπίεσιν, μὲ τὴν ὁποίαν τοὺς ἔθλιψε πάρα πολύ.
47 Διὰ τοῦτο ἐφάνησαν εὐνοϊκοὶ ὑπὲρ τῶν προτάσεων τοῦ βασιλιᾶ Ἀλεξάνδρου, διότι αὐτὸς ὑπῆρξεν ὁ πρῶτος, ποὺ τοὺς προσέφερε πρὶν ἀπὸ τὸν Δημήτριον προτάσεις εἰρηνικές· ἔτσι οἱ Ἰουδαῖοι ἔγιναν μόνιμοι σύμμαχοί του, καθ' ὅλην τὴν διαρκειαν τῆς βασιλείας του.
48 Ὁ βασιλιᾶς Ἀλάξανδρος συνεκέντρωσεν ἰσχυρὰν στρατιωτικὴν δύναμιν καὶ ἐβάδισεν ἐναντίον τοῦ βασιλιὰ Δημητρίου Α'.
49 Καὶ οἱ δύο βασιλεῖς συνεκρούσθησαν, ὁ δὲ στρατὸς τοῦ Δημητρίου ἐτράπη εἰς φυγήν. Τότε ὁ στρατὸς τοῦ Ἀλεξάνδρου τὸν κατεδίωξε καὶ ὑπερίσχυσε τοῦ στρατοῦ τοῦ Δημητρίου.
50 Ὁ Ἀλέξανδρος ἐπολέμησε μὲ γενναιότητα καὶ σφοδρότητα, μέχρις ὅτου ἔδυσεν ὁ ἥλιος, ὁ δὲ Δημήτριος Α' ἐφονεύθη κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην.
51 Τότε ὁ Ἀλέξανδρος ἔστειλε πρέσβεις εἰς τὸν Πτολεμαῖον ΣΤ' τὸν Φιλομήτορα, βασιλιᾶ τῆς Αἰγύπτου, μὲ τὸ ἀκόλουθον μήνυμα, τὸ ὁποῖον ἔλεγεν:
52 <Ἐπειδὴ ἐπέστρεψα εἰς τὴν χώραν τοῦ βασιλείου μου καὶ ἐκάθισα πλέον εἰς τὸν βασιλικὸν θρόνον τῶν προγόνων μου καὶ κατέλαβα τὴν ἐξουσίαν, ἀφοῦ συνέτριψα τὸν Δημήτριον καὶ ἔγινα κύριος τῆς χώρας μας.
53 διότι συνῆψα μαζί του πόλεμον, εἰς τὸν ὁποῖον συνετρίβη αὐτὸς καὶ ἡ στρατιωτική του δύναμις ἀπὸ ἡμᾶς καὶ ἔτσι ἐκάθισα εἰς τὸν βασιλικὸν του θρόνον·
54 διὰ τοῦτο ἂς συνάψωμεν τώρα συνθήκην συμμαχίας καὶ φιλίας. Δός μου λοιπὸν τώρα τὴν θυγατέρα σου ὡς σύζυγον ἐγὼ δὲ θὰ γίνω γαμβρός σου καὶ θὰ δώσω εἰς σὲ καὶ εἰς αὐτὴν δῶρα ἀντάξια τῆς βασιλικῆς σου ἰδιότητος καὶ δυνάμεως>.
55 Ὁ βασιλιᾶς Πτολεμαῖος ἀπάντησε ὡς ἀκολούθως: <Εὐτυχισμένη εἶναι ἡ ἡμέρα, κατὰ τὴν ὁποίαν ἐπέστρεψες εἰς τὴν χώραν τῶν προγόνων σου καὶ ἐκάθισες εἰς τὸν βασιλικόν των θρόνον!
56 Καὶ τώρα θὰ κάμω διὰ σὲ ὅσα προτείνεις διὰ τῆς ἐπιστολῆς σου. Ἔλα ὅμως νὰ μὲ συναντήσῃς εἰς τὴν Πτολεμαΐδα, διὰ νὰ ἴδωμεν ὁ ἕνας τὸν ἄλλον, καὶ ἐκεῖ ἐγὼ θὰ σὲ κάμω γαμβρόν μου, σύμφωνα μὲ ὅσα μοῦ ἐζήτησες>.
57 Ὁ Πτολεμαῖος ΣΤ' ὁ Φιλομήτωρ ἀνεχώρησεν ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον, αὐτὸς καὶ ἡ Κλεοπάτρα, ἡ θυγατέρα του, καὶ ἔφθασαν εἰς τὴν Πτολεμαΐδα κατὰ τὸ ἑκατοστὸν ἑξηκοστὸν δεύτερον (162ον) ἔτος τῆς βασιλείας τῶν Ἑλλήνων Σελευκιδῶν (δηλαδὴ τὸ 150 π.Χ.).
58 Ὁ δὲ βασιλιᾶς Ἀλέξανδρος τὸν προϋπάντησε, καὶ ὁ Πτολεμαῖος ἔδωκεν εἰς αὐτὸν τὴν θυγατέρα του Κλεοπάτραν ὡς σύζυγον. Ὁ γάμος τῆς Κλεοπάτρας ἐτελέσθη εἰς τὴν Πτολεμαΐδα μὲ κάθε μεγαλοπρέπειαν, ὅπως συνήθιζαν οἱ βασιλεῖς να τελοῦν τοὺς γάμους των.
59 Κατόπιν ὁ βασιλιᾶς Ἀλέξανδρος ἔγραψεν εἰς τὸν Ἰωνάθαν νὰ ἔλθῃ διὰ νὰ τὸν συναντήσῃ.
60 Καὶ ὁ Ἰωνάθαν ἐπῆγε εἰς τὴν Πτολεμαΐδα μὲ μεγάλην πομπὴν καὶ συνοδείαν, ἀνταξίαν τῶν προσώπων ποὺ θὰ ἐσυναντοῦσε, καὶ συνήντησε τοὺς δύο βασιλεῖς. Ἔδωκε δὲ εἰς αὐτοὺς καὶ εἰς τοὺς φίλους των ἀσῆμι καὶ χρυσάφι καὶ δῶρα πολλά· ἔτσι ὁ Ἰωνάθαν ἀπέκτησε τὴν εὔνοιαν καὶ ἐκέρδισε τὴν ἐμπιστοσύνην τῶν δύο βασιλέων.
61 Τότε ὅμως συνωμότησαν κατὰ τοῦ Ἰωνάθαν, συνεκεντρώθησαν καὶ παρουσιάσθησαν εἰς τὸν βασιλιᾶ ἄνδρες παράνομοι καὶ ἐξωμότες Ἰουδαῖοι, διὰ νὰ τὸν κατηγορήσουν εἰς τὸν Ἀλέξανδρον· ὁ βασιλιᾶς ὅμως δὲν ἔδωκε προσοχὴν εἰς αὐτούς.
62 Ἀπ' ἐναντίας ὁ βασιλιᾶς διέταξε νὰ ἐκδύσουν τὸν Ἰωνάθαν ἀπὸ τὰ συνηθισμένα του ἐνδύματα καὶ νὰ τοῦ φορέσουν ἐπίσημον μάλλινον ἔνδυμα, κόκκινον καὶ πανάκριβον. Καὶ αὐτὸ ἀκριβῶς ἔκαμαν.
63 Ἔπειτα ὁ βασιλιᾶς ἔβαλε τὸν Ἰωνάθαν νὰ καθίσῃ πλάϊ του καὶ εἶπεν εἰς τοὺς ἀξιωματούχους τῆς αὐλῆς του: <Ἐξέλθετε μαζί του εἰς τὸ κέντρον τῆς πόλεως καὶ διακηρύξετε, ὅτι κανεὶς δὲν ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ παραπονῆται εἰς ἑμὲ ἐναντίον του διὰ κανένα πρᾶγμα ἢ ζήτημα καὶ κανεὶς δὲν ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ τὸν ἐνοχλήσῃ ἢ νὰ τὸν βλάψῃ δι’ ὁποιανδήποτε αἰτίαν>.
64 Μόλις δὲ οἱ κατήγοροί του εἶδαν τὴν μεγάλην τιμήν, μὲ τὴν ὁποίαν ὁ Ἰωνάθαν ἐδοξάσθη καὶ ἡ ὁποία διεκηρύχθη μὲ τὸν τόσον πανηγυρικὸν τρόπον καὶ μόλις τὸν εἶδαν νὰ φορῇ ἐπίσημον μάλλινον ἔνδυμα, κόκκινον καὶ πανάκριβον, ἐτράπησαν ὅλοι εἰς φυγήν.
65 Ἔτσι ἐτίμησε καὶ ἐδόξασεν ὁ βασιλιᾶς τὸν Ἰωνάθαν καὶ ἀκόμη τὸν ἐνέγραφεν εἰς τὸν κατάλογον τῶν Πρώτων (τῶν πολὺ στενῶν) το Φίλων καὶ τὸν κατέστησε στρατηγὸν καὶ διοικητὴν ἐπαρχίας - στρατιωτικὸν καὶ πολιτικὸν κυβερνήτην τῆς Ἰουδαίας ὑπὸ τὴν Συριακὴν αὐτοκρατορίαν.
66 Κατόπιν ὁ Ἰωνάθαν ἐπέστρεψεν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ εἰρηνικὸς καὶ γεμᾶτος χαρὰν διὰ τὴν ἐπιτυχίαν καὶ τὴν εὐδοκίμησίν του.
67 Καὶ κατὰ τὸ ἑκατοστὸν ἑξηκοστὸν πέμπτον (165ον) ἔτος τῆς βασιλείας τῶν Ἑλλήνων Σελευκιδῶν (δηλαδὴ τὸ 147 π.Χ.) ὁ Δημήτριος Β', ὁ (νεώτερος) υἱὸς τοῦ βασιλιᾶ Δημητρίου Α’, ἔφθασεν ἀπὸ τὴν Κρήτην εἰς τὴν χώραν τῶν προπατόρων του.
68 Ὁ βασιλιᾶς Ἀλέξανδρος ἐπληροφορήθη τὴν εἴδηση, ἐλυπήθη πάρα πολὺ καὶ ἐπέστρεψεν εἰς τὴν Ἀντιόχειαν.
69 Ὁ Δημήτριος Β’ (Νικάτωρ) ἐγκατέστησεν ὡς στρατηγόν του τὸν Ἀπολλώνιον, ὁ ὁποῖος ἦταν κυβερνήτης τῆς Κοίλης Συρίας· ὁ στρατηγὸς Ἀπολλώνιος συνεκέντρωσε μεγάλην στρατιωτικὴν δύναμιν καὶ ἐστρατοπέδευσε κοντὰ εἰς τὴν Ἰάμνειαν. Ἀπὸ ἐκεῖ δὲ ἀπέστειλε πρὸς τὸν ἀρχιερέα Ἰωνάθαν μήνυμα, διὰ τοῦ ὁποίου τοῦ ἔλεγε:
70 <Σὺ μόνος ἀπὸ ὅλους τοὺς ἄλλους ὑπερηφανεύεσαι, διότι ἀνθίστασαι ἐναντίον μας, ἐγὼ δὲ κατήντησα ἀντικείμενον γέλωτος καὶ χλευασμοῦ ἐξ αἰτίας σου! Διατὶ σὺ μᾶς προκαλεῖς μὲ τὸ να ἀσκῇς τὴν ἐξουσίαν σου ἀνεξάρτητος ἐκεῖ εἰς τὰ ὅρη;
71 Τώρα λοιπόν, ἐὰν ἔχῃς πεποίθησιν εἰς τὶς στρατιωτικές σου δυνάμεις, κατέβα εἰς τὴν πεδιάδα πρὸς τὸ μέρος μας καὶ ἔλα νὰ ἀντιπαραβληθῶμεν, διότι μαζί μου εἶναι ἡ στρατιωτικὴ δύναμις τῶν παραλίων πόλεων.
72 Ἐρώτησε καὶ πληροφόρησον ποῖος εἶμαι ἐγὼ καὶ ποῖοι εἶναι οἱ σύμμαχοί μου. Θὰ σοῦ εἴπουν, ὅτι δὲν θὰ ἠμπορέσῃς νὰ σταθῇς εἰς τὰ πόδια σου διὰ νὰ μᾶς ἀντιμετωπίσῃς· διότι οἰ προπάτορές σου δύο φορὲς ἔχουν κατατροπωθῆ καὶ τραπῇ εἰς φυγὴν ἀπ' ἐμπρός μας εἰς τὴν χώραν των.
73 Τώρα δὲ δὲν θὰ ἠμπορέσῃς νὰ ἀντισταθῇς καὶ νὰ ἀντικρούσῃς τὸ ἱππικόν μου καὶ τέτοιαν στρατιωτικὴν δύναμιν, ὅπως ἡ ἰδική μου, εἰς τὴν πεδιάδα, ὅπου δὲν ὑπάρχει οὔτε πέτρα οὔτε χαλίκι, πίσω ἀπὸ τὰ ὁποῖα νὰ καλυφθῇς, ἀλλ’ οὔτε καὶ ἄλλος τόπος, εἰς τὸν ὁποῖον νὰ καταφύγῃς διὰ νὰ σωθῇς>.
74 Ὅταν ὁ Ἰωνάθαν ἄκουσε τὰ ἀλαζονικὰ αὐτὰ λόγια τοῦ μηνύματος τοῦ Ἀπολλωνίου, ἐνωχλήθη καὶ ἀγανάκτησε πολύ. Ἐδιάλεξε δέκα χιλιάδες (10.000) ἄνδρες καὶ ἐβγῆκε ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ, ὁ δὲ ἀδελφός του Σίμων ἦλθε καὶ ἐνώθη μαζί του ἐνισχύων τὴν στρατιωτικήν του δύναμιν.
75 Ὁ Ἰωνάθαν ἐστρατοπέδευσε μὲ τὴν δύναμίν του ἔξω ἀπὸ τὴν Ἰόππην· ἀλλ’ οἱ κάτοικοί της τοῦ ἔκλεισαν τὶς πόρτες τῆς πόλεως, διότι μέσα εἰς τὴν Ἰόππην ὑπῆρχε φρουρὰ τοῦ Ἀπολλωνίου· ὅταν ὅμως οἱ Ἰουδαῖοι ἄρχισαν νὰ πολιορκοῦν καὶ νὰ ἐπιτίθενται κατὰ τῆς Ἰόππης,
76 οἱ κάτοικοι τῆς πόλεως, ἐπειδὴ ἐτρομοκρατήθησαν, ἄνοιξαν τὶς πύλες τῆς πόλεως· ἔτσι ὁ Ἰωνάθαν ἔγινε κύριος τῆς Ἰόππης.
77 Ὅταν ὁ Ἀπολλώνιος ἐπληροφορήθη τὸ γεγονὸς αὐτό, συνεκέντρωσε καὶ παρέταξε τρεῖς χιλιάδες (3.000) ἱππικὸν καὶ μεγάλην δύναμιν πεζικοῦ καὶ κατηυθύνθη εἰς τὴν Ἄζωτον, ὡσὰν νὰ μὴ ὑπῆρχεν ἐχθρὸς καὶ ὡσὰν νὰ ἔκαμνε παρέλασιν ταυτοχρόνως ἐπροχωροῦσε εἰς τὴν πεδιάδα χωρὶς προφυλάξεις, διότι εἶχε πλῆθος ἱππικοῦ καὶ εἶχε πεποίθησιν εἰς τὴν στρατιωτικὴν αὐτὴν δύναμιν.
78 Ὁ Ἰωνάθαν τὸν κατεδίωξε μέχρι τῆς Ἀζώτου, ὅπου οἱ δύο στρατοὶ συνεκρούσθησαν εἰς πόλεμον.
79 Ἀλλ’ ὁ Ἀπολλώνιος εἶχεν ἀφήσει κρυφὰ εἰς τὰ νῶτα τοῦ στρατοῦ τοῦ Ἰωνάθαν χιλίους (1.000) ἱππεῖς.
80 Ὅμως ὁ Ἰωνάθαν ἀντελήφθη ὅτι πίσω του ὑπῆρχεν ἐνέδρα· τὸ ἱππικὸν τοῦ Ἀπολλωνίου περιεκύκλωσαν τὸν στρατὸν τοῦ Ἰωνάθαν καὶ ἐξετόξευαν τὰ βέλη των ἐναντίον τῶν ἀνδρῶν του ἀπὸ τὸ πρωῒ μέχρι τὸ βράδυ.
81 Παρ’ ὅλα αὐτὰ ὁ Ἰουδαϊκὸς στρατὸς ἐστέκετο σταθερὸς καὶ ἀνυποχώρητος, ὅπως εἶχε διατάξει ὁ Ἰωνάθαν. Οἱ ἱππεῖς ὅμως τοῦ Ἀπολλωνίου ἐκουράσθησαν·
82 ὁπότε ὁ Σίμων ὠδήγησε τὸν στρατόν του εἰς τὴν μάχην καὶ ἐκτύπησε τὴν ἐχθρικὴν φάλαγγα, διότι τὸ ἱππικὸν εἶχεν ἑξαντληθῆ, ἀποκάμει καὶ ἀχρηστευθῆ. Οἱ Σύροι συνετρίβησαν ἀπὸ τὸν Σίμωνα καὶ ἐτράπησαν εἰς φυγήν.
83 Τὸ ἱππικὸν διεσκορπίσθη μέσα εἰς τὴν πεδιάδα καὶ ἐτράπη εἰς φυγὴν εἰς τὴν Ἄζωτον, οἱ δὲ Σύροι κατέφυγαν εἰς Βηθδαγών, εἰς τὸν οἶκον (εἰδωλολατρικὸν ναὸν) τοῦ Δαγῶν διὰ νὰ σωθοῦν.
84 Ἀλλ’ ὁ Ἰωνάθαν ἐπυρπόλησε τὴν Ἄζωτον καὶ τὶς γύρω ἀπὸ αὐτὴν πόλεις, ἀφοῦ προηγουμένως τὶς ἐλαφυραγώγησε· τὸν δὲ εἰδωλολατρικὸν ναὸν τοῦ Δαγὼν καὶ ὅσους κατέφυγαν εἰς αὐτὸν διὰ νὰ σωθοῦν, τοὺς παρέδωκεν εἰς τὴν φωτιά.
85 Ὁ ἀριθμὸς ἐκείνων ποὺ ἐφονεύθησαν μὲ τὴν μάχαιραν, μαζὶ μὲ ἐκείνους ποὺ ἐκάησαν, ἔφθασε τὶς ὀκτὼ χιλιάδες (8.000) ἄνδρες.
86 Κατόπιν ὁ Ἰωνάθαν ἀνεχώρησεν ἀπὸ ἐκεῖ καὶ ἐστρατοπέδευσεν ἔξω ἀπὸ τὸν Ἀσκάλωνα· ἐβγῆκαν δὲ ἀπὸ τὴν πόλιν οἱ κάτοικοί της, διὰ νὰ τὸν προϋπαντήσουν μὲ μεγάλην πομπὴν καὶ τιμές.
87 Ἔπειτα ὁ Ἰωνάθαν ἐπέστρεψεν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ μαζὶ μὲ τοὺς ἄνδρες του, φορτωμένοι μὲ πολλὰ λάφυρα.
88 Συνέβη δὲ τοῦτο: Ὅταν ὁ βασιλιᾶς Ἀλέξανδρος ἐπληροφορήθη τὰ γεγονότα αὐτά, ἐτίμησε τὸν Ἰωνάθαν μὲ ἀκόμη περισσότερες τιμές·
89 ἔτσι τοῦ ἀπέστειλε χρυσῆν πόρπην, ἡ ὁποία ἦταν συνήθεια νὰ δίδεται εἰς τοὺς Συγγενεῖς τῶν Βασιλέων. Τοῦ ἔδωκεν ἀκόμη ὡς πλήρη ἰδιοκτησίαν τὴν πόλιν Ἀκκαρὼν μαζὶ μὲ ὅλα τὰ περίχωρά της.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
αὶ ἐν ἔτει ἑξηκοστῷ καὶ ἑκατοστῷ ἀνέβη Ἀλέξανδρος ὁ τοῦ Ἀντιόχου ὁ Ἐπιφανής καὶ κατελάβετο Πτολεμαΐδα, καὶ ἐπεδέξαντο αὐτόν, καὶ ἐβασίλευσεν ἐκεῖ.	ατὰ τὸ ἑκατοστὸν ἑξηκοστὸν ἔτος ὁ Ἀλέξανδρος, ὁ υἱὸς Ἀντιόχου τοῦ Ἐπιφανοῦς, Ἐπιφανὴς καὶ αὐτὸς ἐπονομαζόμενος, ἦλθε καὶ κατέλαβε τὴν Πτολεμαΐδα. Οἱ κάτοικοι τῆς πόλεως τὸν ὑπεδέχθησαν καὶ ἀνεκηρύχθη αὐτὸς βασιλεὺς ἐκεῖ.	ατὰ τὸ ἑκατοστὸν ἑξηκοστὸν ἔτος τῆς βασιλείας τῶν Ἑλλήνων Σελευκιδῶν (δηλαδὴ φθινόπωρον τοῦ 153 ἢ ἄνοιξιν τοῦ 152 π.Χ.) ὁ Ἀλέξανδρος, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀντιόχου Δ' τοῦ Ἐπιφανοῦς, ὁ ἐπονομαζόμενος Ἐπιφανής, ἀπεβιβάσθη εἰς τὴν Πτολεμαΐδα καὶ τὴν κατέλαβεν. Οἱ κάτοικοι τῆς Πτολεμαΐδος τὸν ὑπεδέχθησαν, αὐτὸς δὲ ἀνεκηρύχθη βασιλιᾶς ἐκεῖ.
2 Καὶ ἤκουσε Δημήτριος ὁ βασιλεὺς καὶ συνήγαγε δυνάμεις πολλὰς σφόδρα καὶ ἐξῆλθεν εἰς συνάντησιν αὐτῷ εἰς πόλεμον.	2 Ὁ βασιλεὺς Δημήτριος ἐπληροφορήθη τὸ γεγονός, συνεκέντρωσε πολὺ μεγάλας στρατιωτικὰς δυνάμεις καὶ ἐξῆλθεν εἰς πολεμικὴν σύγκρουσιν ἐναντίον τοῦ Ἀλεξάνδρου.	2 Ὁ βασιλιᾶς Δημήτριος Α' ἐπληροφορήθη τὸ γεγονὸς αὐτὸ καὶ σννεκέντρωσε πάρα πολὺ μεγάλην στρατιωτικὴν δύναμιν καὶ ἐπροχώρησε διὰ νὰ πολεμήσῃ ἐναντίον τοῦ Ἀλεξάνδρου.
3 Καὶ ἀπέστειλε Δημήτριος πρὸς Ἰωνάθαν ἐπιστολὰς λόγοις εἰρηνικοῖς ὥστε μεγολῦναι αὐτόν.	3 Τότε ὁ Δημήτριος ὁ βασιλεὺς ἔστειλεν εἰρηνικὴν ἐπιστολὴν πρὸς τὸν Ἰωνάθαν, διὰ νὰ τὸν μεγαλύνῃ καὶ τὸν δοξάσῃ.	3 Ταυτοχρόνως ὁ Δημήτριος Α' ἀπέστειλεν εἰς τὸν Ἰωνάθαν ἐπιστολὴν μὲ πολὺ φιλικὸν περιεχόμενον, διὰ τῆς ὁποίας τοῦ ὑπέσχετο ὅτι θὰ τὸν τιμήσῃ καὶ θὰ τὸν δοξάσῃ.
4 Εἶπε γὰρ· προφθάσωμεν τοῦ εἰρήνην θεῖναι μετ' αὐτοῦ, πρὶν ἢ θεῖναι αὐτὸν μετὰ Ἀλεξάνδρου καθ' ἡμῶν·	4 Διότι ἐσκέφθη, ἂς προφθάσωμεν νὰ συνάψωμεν εἰρήνην μὲ αὐτόν, πρὶν ἢ αὐτὸς κλείσῃ εἰρήνην μὲ τὸν Ἀλέξανδρον ἐναντίον μας.	4 Διότι ὁ Δημήτριος ἐσκέφθη καὶ εἶπε καθ’ ἑαυτόν.· <Ἂς βιασθῶμεν, ὥστε νὰ προλάβωμεν νὰ συνάψωμεν εἰρήνην μαζί του, πρὶν συνάψῃ ὁ Ἰωνάθαν εἰρήνην μὲ τὸν Ἀλέξανδρον ἐναντίον μας.
5 μνησθήσεται γὰρ πάντων τῶν κακῶν, ὧν συνετελέσαμεν πρὸς αὐτὸν καὶ εἰς τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ καὶ εἰς τὸ ἔθνος αὐτοῦ.	5 Διότι θὰ ἐνθυμηθῇ ἀσφαλῶς ὅλα τὰ κακά, τὰ ὁποῖα διεπράξαμεν ἐναντίον αὐτοῦ καὶ τῶν ἀδελφῶν του καὶ ἐναντίον τοῦ ἔθνους του.	5 Διότι ὁ Ἰωνάθαν θὰ ἐνθυμηθῇ ὅλα τὰ κακὰ καὶ τὴν βλάβην, ποὺ ἐκάμαμεν εἰς αὐτὸν καὶ εἰς τοὺς ἀδελφούς του καὶ εἰς τὸ ἔθνος του>.
6 Καὶ ἔδωκεν αὐτῷ ἐξουσίαν συναγαγεῖν δυνάμεις καὶ κατασκευάζειν ὅπλα καὶ εἶναι αὐτὸν σύμμαχον αὐτοῦ, καὶ τὰ ὅμηρα τὰ ἐν τῇ ἄκρᾳ εἶπε παραδοῦναι αὐτῷ.	6 Ὁ Δημήτριος ἔδωσεν εἰς τὸν Ἰωνάθαν τὸ δικαίωμα νὰ συγκεντρώσῃ τὰς στρατιωτικάς του δυνάμεις, νὰ κατασκευάζῃ ὅπλα καὶ νὰ εἶναι σύμμαχός του. Διέταξε δὲ ἐπίσης νὰ ἀποδοθοῦν εἰς αὐτὸν οἱ ὅμηροι, οἱ ὁποῖοι ἐκρατοῦντο εἰς τὴν ἀκρόπολιν τῆς Ἱερουσαλήμ.	6 Ἔτσι ὁ Δημήτριος Α' ἔδωκεν εἰς τὸν Ἰωνάθαν τὴν ἐξουσίαν νὰ συγκεντρώνῃ στρατιωτικὲς δυνάμεις καὶ νὰ κατασκευάζῃ ὅπλα καὶ νὰ ὀνομάζεται σύμμαχός του· ἐπίσης ὁ Δημήτριος ἔδωκε διαταγὴν νὰ παραδώσουν εἰς τὸν Ἰωνάθαν τοὺς ὁμήρους, ποὺ ἐκρατοῦντο εἰς τὴν ἀκρόπολιν τῆς Ἱερουσαλὴμ ἀπὸ τὴν Συριακὴν φρουράν.
7 Καὶ ἦλθεν Ἰωνάθαν εἰς Ἱερουσαλὴμ καὶ ἀνέγνω τὰς ἐπιστολὰς εἰς τὰ ὦτα παντὸς τοῦ λαοῦ καὶ τῶν ἐκ τῆς ἄκρας.	7 Ὁ Ἰωνάθαν ἦλθεν ἀμέσως εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, ἀνέγνωσε τὰς ἐπιστολὰς αὐτὰς εἰς ἐπήκοον ὅλου τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, ἀκόμη δὲ καὶ εἰς ἐπήκοον τῶν Σύρων στρατιωτῶν, ποὺ εὑρίσκοντο εἰς τὴν ἀκρόπολιν.	7 Κατόπιν τούτων ὁ Ἰωνάθαν ἦλθεν ἀμέσως εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐδιάβασε τὴν ἐπιστολὴν τοῦ Δημητρίου εἰς ἐπήκοον ὅλου τοῦ λαοῦ καὶ τῶν ἀνδρῶν τῆς φρουρᾶς, ποὺ ἦσαν εἰς τὴν ἀκρόπολιν,
8 Καὶ ἐφοβήθησαν φόβον μέγαν, ὅτε ἤκουσαν ὅτι ἔδωκεν ὁ βασιλεὺς ἐξουσίαν συναγαγεῖν δυνάμεις.	8 Οἱ ἐχθροὶ τῶν Ἰουδαίων ἐκυριεύθησαν ἀπὸ μεγάλον φόβον, ὅταν ἐπληροφορήθησαν ὅτι ὁ βασιλεὺς ἔδωσεν εἰς τὸν Ἰωνάθαν ἐξουσίαν καὶ δικαίωμα, νὰ συγκεντρώσῃ στρατιωτικάς δυνάμεις.	8 οἱ ὁποῖοι, ὅπως καὶ ὅλοι οἱ ἐχθροὶ τοῦ Ἰουδαϊκοῦ λαοῦ, ἐκυριεύθησαν ἀπὸ ὑπερβολικὸν φόβον, ὅταν ἄκουσαν ὅτι ὁ βασιλιᾶς ἔδωκεν ἐξουσίαν εἰς τὸν Ἰωνάθαν νὰ συγκεντρώνῃ στρατιωτικὲς δυνάμεις.
9 Καὶ παρέδωκαν οἱ ἐκ τῆς ἄκρας Ἰωνάθαν τὰ ὅμηρα, καὶ ἀπέδωκεν αὐτοὺς τοῖς γονεῦσιν αὐτῶν.	9 Οἱ φρουροῦντες τὴν ἀκρόπολιν στρατιῶται παρέδωσαν εἰς τὸν Ἰωνάθαν τοὺς ὁμήρους καὶ ὁ Ἰωνάθαν τοὺς παρέδωσεν εἰς τοὺς γονεῖς των.	9 Οἱ Σύροι τῆς φρουρᾶς τῆς ἀκροπόλεως παρέδωκαν εἰς τὸν Ἰωνάθαν τοὺς ὁμήρους καὶ ὁ Ἰωνάθαν τοὺς ἀπέδωκεν εἰς τοὺς γονεῖς των.
10 Καὶ ᾤκησεν Ἰωνάθαν ἐν Ἱερουσαλὴμ καὶ ἤρξατο οἰκοδομεῖν καὶ καινίζειν τὴν πόλιν.	10 Ὁ Ἰωνάθαν ἐγκατεστάθη πλέον εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ ἤρχισε νὰ ἀνοικοδομῇ καὶ νὰ ἀνακαινίζῃ τὴν πόλιν.	10 Ὁ Ἰωνάθαν ἐγκατεστάθη εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ ἄρχισε νὰ ἀνοικοδομῇ καὶ νὰ ἀνακαινίζῃ τὴν πόλιν.
11 Καὶ εἶπε πρὸς τοὺς ποιοῦντας τὰ ἔργα οἰκοδομεῖν τὰ τείχη καὶ τὸ ὄρος Σιὼν κυκλόθεν ἐκ λίθων τετραγώνων εἰς ὀχύρωσιν· καὶ ἐποίησαν οὕτως.	11 Ἔδωσε δὲ ἐντολὴν εἰς τοὺς ἐργάτας νὰ ἀνοικοδομήσουν τὰ τείχη τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ νὰ ἐνισχύσουν τὴν ὀχύρωσιν κύκλῳ ἀπὸ τὴν Σιὼν μὲ λίθους μεγάλους τετραγώνους. Ἐκεῖνοι ἔπραξαν, ὅπως τοὺς εἶπε.	11 Διέταξε δὲ ὅσους ἠσχολοῦντο μὲ τὰ οἰκοδομικὰ ἔργα, νὰ ἀνοικοδομήσουν τὰ τείχη τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ νὰ ὀχυρώσουν τὴν πόλιν γύρω - γύρω μὲ τείχη ἀπὸ τετραγωνισμένους λίθους διὰ μεγαλυτέραν ἀσφάλειαν οἱ τεχνῖται καὶ οἱ ἐργάται ἔκαμαν, ὅπως τοὺς διέταξεν ὁ Ἰωνάθαν.
12 Καὶ ἔφυγον οἱ ἀλλογενεῖς οἱ ὄντες ἐν τοῖς ὀχυρώμασιν, οἷς ᾠκοδόμησε Βακχίδης.	12 Τότε καὶ οἱ ἀλλοεθνεῖς, οἱ εὑρισκόμενοι εἰς τὰ ὀχυρά, τὰ ὁποῖα Βακχίδης εἶχε κτίσει, ἔφυγον.	12 Ἔπειτα οἱ ἀλλοεθνεῖς μισθοφόροι, ποὺ εὑρίσκοντο εἰς τὰ ὀχυρὰ φρούρια, τὰ ὁποῖα εἶχεν οἰκοδομήσει ὁ Βακχίδης, ἔφυγαν.
13 Καὶ κατέλιπεν ἕκαστος τὸν τόπον αὐτοῦ καὶ ἀπῆλθεν εἰς τὴν γῆν αὐτοῦ.	13 Ὁ καθένας ἀπὸ αὐτοὺς ἐγκατέλειψε τὴν θέσιν του καὶ ἐπέστρεψεν εἰς τὴν πατρίδα του.	13 Καθένας των ἐγκατέλειψε τὴν θέσιν του καὶ ἐπέστρεψεν εἰς τὴν χώραν του.
14 Πλὴν ἐν Βαιθσούρᾳ ὑπελείφθησάν τινες τῶν καταλιπόντων τὸν νόμον καὶ τὰ προστάγματα, ἦν γὰρ αὐτοῖς φυγαδευτήριον.	14 Μερικοὶ μόνον ἀπὸ τοὺς ἐξωμότας Ἰουδαίους, οἱ ὁποῖοι εἶχαν ἐγκαταλείψει τὸν νόμον τοῦ Θεοῦ καὶ τὰ θεῖα του προστάγματα, παρέμειναν εἰς Βαιθσούραν, διότι ἐκείνη ἦτο δι' αὐτοὺς ἀσφαλὲς καταφύγιον.	14 Ἔμειναν μόνον εἰς τὴν Βαιθσούραν ὡρισμένοι ἀπὸ τοὺς ἐξωμότες Ἰουδαίους, ὁ ὁποῖοι εἶχαν ἐγκαταλείψῃ τὸν Νόμον καὶ τὶς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ· διότι ἡ Βαιθσούρα ἦταν δι’ αὐτοὺς ἀσφαλὲς καταφύγιον καὶ ἄσυλον.
15 Καὶ ἤκουσεν Ἀλέξανδρος ὁ βασιλεὺς τὰς ἐπαγγελίας, ὅσας ἀπέστειλε Δημήτριος τῷ Ἰωνάθαν, καὶ διηγήσαντο αὐτῷ τοὺς πολέμους καὶ τὰς ἀνδραγαθίας, ἂς ἐποίησεν αὐτὸς καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ, καὶ τοὺς κόπους, οὓς ἔσχον,	15 Ἀλλὰ καὶ ὁ βασιλεὺς Ἀλέξανδρος ἐπληροφορήθη τὰς ὑποσχέσεις καὶ προσφοράς, τὰς ὁποίας ἔδωκεν ὁ Δημήτριος εἰς τὸν ᾿Ιωνάθαν. Ἀνέφεραν ἐπίσης εἰς τὸν Ἀλέξανδρον τοὺς πολέμους καὶ τὰ ἀνδραγαθήματα, τὰ ὁποῖα εἶχαν πραγματοποιήσει ὁ Ἰωνάθαν καὶ οἱ ἀδελφοί του, ὅπως ἐπίσης καὶ τὰς ταλαιπωρίας, τὰς ὁποίας οὖτοι εἶχαν ὑποστῆ ἀπὸ τοὺς πολεμίους.	15 Ὁ βασιλιᾶς Ἀλέξανδρος ἐπληροφορήθη δι’ ὅλες τὶς ὑποσχέσεις, τὶς ὅποιες ἔδωκεν ὁ βασιλιᾶς Δημήτριος εἰς τὸν Ἰωνάθαν. Ἐπίσης εἰς τὸν βασιλιᾶ Ἀλέξανδρον διηγήθησαν καὶ ἀνέφεραν τοὺς πολέμους καὶ τὰ ἡρωϊκὰ κατορθώματα, τὰ ὁποῖα ἐπέτυχεν ὁ Ἰωνάθαν καὶ οἱ ἀδελφοί του, καθὼς καὶ τὶς ταλαιπωρίες καὶ κακουχίες, ποὺ ὑπέφεραν ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς των.
16 καὶ εἶπε· μὴ εὑρήσομεν ἄνδρα τοιοῦτον ἵνα; Καὶ νῦν ποιήσομεν αὐτὸν νὰ καὶ σύμμαχον ἡμῶν.	16 Ὁ Ἀλέξανδρος εἶπε· <μήπως εἶναι εὔκολον νὰ εὕρωμεν ἄλλον ἕνα τέτοιον ἄνδρα σαν τὸν Ἰωνάθαν; Λοιπόν, ἂς προσπαθήσωμεν τώρα νὰ καταστήσωμεν αὐτὸν φίλον καὶ σύμμαχόν μας>.	16 Τότε ὁ βασιλιᾶς Ἀλέξανδρος ἀνεφώνησε: <Μήπως ἠμποροῦμεν νὰ εὕρωμεν ἄλλον ἕνα τέτοιον ἄνθρωπον, ὅπως εἶναι ὁ Ἰωνάθαν; Τώρα λοιπὸν ἂς κάμωμεν αὐτὸν φίλον καὶ σύμμαχοό μας>.
17 Καὶ ἔγραψεν ἐπιστολὰς καὶ ἀπέστειλεν αὐτῷ κατὰ τοὺς λόγους τούτους λέγων·	17 Ὁ βασιλεὺς Ἀλέξανδρος ἔγραψε τότε ἐπιστολήν, τὴν ὁποίαν καὶ ἀπέστειλε πρὸς τὸν Ἰωνάθαν καὶ ἔγραφε πρὸς αὐτὸν τὰ ἐξῆς·	17 Διὰ τοῦτο ὁ Ἀλέξανδρος ἔγραψεν ἐπιστολήν, τὴν ὁποίαν καὶ ἀπέστειλεν εἰς τὸν Ἰωνάθαν τὸ περιεχόμενον τῆς ἐπιστολῆς ἦταν:
18 <Βασιλεὺς Ἀλέξανδρος τῷ ἀδελφῷ Ἰωνάθαν χαίρειν·	18 <Ὁ βασιλεὺς Ἀλέξανδρος ἀποστέλλει τοὺς χαιρετισμούς του πρὸς τὸν ἀδελφόν του Ἰωνάθαν.	18 <Ὁ βασιλιᾶς Ἀλέξανδρος πρὸς τὸν ἀδελφὸν Ἰωνάθαν, εὔχεται εἰς αὐτὸν νὰ χαίρῃ.
19 ἀκηκόαμεν περὶ σοῦ, ὅτι ἀνὴρ δυνατὸς ἰσχύϊ καὶ ἐπιτήδειος εἶ τοῦ εἶναι ἡ ἡμῖν φίλος.	19 Ἐπληροφορήθημεν διὰ σέ, ὅτι εἶσαι ἄνθρωπος γενναῖος καὶ ἄξιος νὰ εἶσαι φίλος μας.	19 Ἔχομεν πληροφορηθῆ περὶ σοῦ, ὅτι εἶσαι ἄνδρας γενναῖος καὶ ἠρωϊκὸς καὶ ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος ἀξίζεις νὰ γίνῃς καὶ νὰ εἶσαι φίλος μας.
20 Καὶ νῦν καθεστάκαμεν σε σήμερον ἀρχιερέα τοῦ ἔθνους σου καὶ φίλον βασιλέως καλεῖσθαί σε (καὶ ἀπέστειλεν αὐτῷ πορφύραν καὶ στέφανον χρυσοῦν) καὶ φρονεῖν τὰ ἡμῶν καὶ συντηρεῖν φιλίαν πρὸς ἡμᾶς>.	20 Διὰ τοῦτο σὲ ἐγκαθιστῶμεν ἀπὸ σήμερον ἀρχιερέα εἰς τὸ ἔθνος σου καὶ ὁρίζομεν νὰ ὀνομάζεσαι φίλος τοῦ βασιλέως (μαζῆ δὲ μὲ τὴν ἐπιστολὴν ἔστειλεν ὁ βασιλεὺς εἰς αὐτὸν βασιλικὴν πορφύραν καὶ χρυσοῦν στέφανον). Ἐπιθυμοῦμεν, λοιπόν, νὰ διακατέχεσαι ἀπὸ τὰ αὐτὰ μὲ ἡμᾶς φρονήματα καὶ νὰ φυλάττῃς τὴν φιλίαν σου πρὸς ἡμᾶς>.	20 Ἕνεκα τούτου σὲ κατεστήσαμεν σήμερα ἀρχιερέα τοῦ ἔθνους σου καὶ ὁρίζομεν νὰ φέρῃς τὸν τίτλον <Φίλος τοῦ βασιλέως > (τοῦ ἀπέστειλε δὲ ὁ Ἀλέξανδρος ὡς ἐσθῆτα μάλλινον ροῦχον κόκκινον καὶ πανάκριβον, καθὼς ἐπίσης καὶ χρυσὸ στεφάνι) καὶ ἐπιθυμοῦμεν νὰ ὑποστήριζες τὰ συμφέροντα καὶ τὶς ὑποθέσείς μας καὶ νὰ διατηρῇς φιλικὲς σχέσεις μαζί μας>.
21 Καὶ ἐνεδύσατο Ἰωνάθαν τὴν ἁγίαν στολὴν τῷ ἑβδόμῳ μηνὶ ἔτους ἑξηκοστοῦ καὶ ἑκατοστοῦ ἐν ἑορτὴ σκηνοπηγίας καὶ συνήγαγε δυνάμεις καὶ κατεσκεύασεν ὅπλα πολλά.	21 Ὁ Ἰωνάθαν ἐνεδύθη τὴν ἁγίαν ἀρχιερατικὴν στολὴν κατὰ τὸ ἑκατοστὸν ἑξηκοστὸν ἔτος τῆς χρονολογίας τῶν Σελευκιδῶν, τὸν ἕβδομον μῆνα, κατὰ τὴν ἑορτὴν τῆς Σκηνοπηγίας. Συνεκέντρωσε δὲ στρατὸν καὶ κατεσκεύασεν ὅπλα πολλά.	21 Ἔτσι ὁ Ἰωνάθαν ἐφόρεσε τὴν ἱερὰν ἀρχιερατικὴν στολὴν κατὰ τὸν ἕβδομον μῆνα (τὸν Τισρί, δηλαδὴ τὸν ἰδικόν μσς Σεπτέμβριον / Ὀκτώβριον) τοῦ ἑκατοστοῦ ἑξηκοστοῦ (160οῦ) ἔτους τῆς βασιλείας τῶν Ἑλλήνων Σελευκιδῶν (152 π.Χ.), κατὰ τὴν μεγάλην ἑβραϊκὴν ἑορτὴν τῆς Σκηνοπηγίας. Συνεκέντρωσε δὲ στρατιωτικὲς δυνάμεις καὶ κατεσκεύασεν ὅπλα πολλά.
22 Καὶ ἤκουσε Δημήτριος τοὺς λόγους τούτους καὶ ἐλυπήθη καὶ εἶπε·	22 Ὅταν ἐπληροφορήθη αὐτὰ ὁ Δημήτριος, ἐλυπήθη πολὺ καὶ εἶπε·	22 Ὅταν ὁ Δημήτριος ἐπληροφορήθη τὶς εἰδήσεις αὐτές, ἐλυπήθη, ἐπικράνθη καὶ εἶπε:
23 τί τοῦτο ἐποιήσαμεν ὅτι προέφθακεν ἡμᾶς ὁ Ἀλέξανδρος τοῦ φιλίαν καταθέσθαι τοῖς Ἰουδαίοις εἰς στήριγμα;	23 <τί εἶναι αὐτὸ τὸ ὁποῖον ἐκάναμεν, διότι ὁ Ἀλέξανδρος μᾶς ἐπρόφθασε καὶ συνῆψε φιλίαν μὲ τοὺς Ἰουδαίους, ὥστε νὰ τοὺς ἔχῃ στήριγμά του.	23 <Τί ἔχομεν κάμει - πῶς τὰ ἐκαταφέραμε - ὥστε νὰ μᾶς προλάβῃ ὁ Ἀλέξανδρος καὶ νὰ κερδίσῃ τὴν φιλίαν τῶν Ἰουδαίων καὶ νὰ ἐνισχύσῃ ἔτσι τὴν θέσιν του;
24 Γράψω αὐτοῖς κἀγὼ λόγους παρακλήσεως καὶ ὕψους καὶ δομάτων, ὅπως ὦσὶ σὺν ἐμοὶ εἰς βοήθειαν.	24 Ἀλλὰ καὶ ἐγὼ θὰ γράψω πρὸς αὐτοὺς προτάσεις πειστικὰς καὶ ἰκανοποιητικὰς περὶ προσφορᾶς εἰς αὐτοὺς θέσεων καὶ δώρων, διὰ νὰ ταχθοῦν μὲ τὸ μέρος μου εἰς παροχὴν βοηθείας>.	24 Θὰ ἀπευθύνω ὅμως καὶ ἐγὼ εἰς αὐτοὺς ἐπιστολὴν μὲ ἐνθαρρυντικὲς ὑποσχέσεις μεγάλων τιμῶν, ὑψηλῶν θέσεων καὶ μεγάλων δώρων ὡς ἐλκυστικὸν δόλωμα, διὰ νὰ εἶναι καὶ νὰ μείνουν μαζί μου ὡς ὑποστηρικταὶ καὶ βοηθοί μου>.
25 Καὶ ἀπέστειλεν αὐτοῖς κατὰ τοὺς λόγους τούτους· <Βασιλεὺς Δημήτριος τῷ ἔθνει τῶν Ἰουδαίων χαίρειν.	25 Πράγματι ἔστειλε πρὸς αὐτοὺς ἐπιστολὰς μὲ τὰς ἀκολούθους προτάσεις· <ὁ βασιλεὺς Δημήτριος χαιρετίζει τὸ ἔθνος τῶν Ἰουδαίων.	25 Ἔτσι ἀπέστειλε πρὸς τοὺς Ἰουδαίους ἐπιστολὴν μὲ τὸ ἀκόλουθον περιεχόμενον: <Ὁ βασιλιᾶς Δημήτριος πρὸς τὸ ἔθνος τῶν Ἰουδαίων, εὔχεται εἰς αὐτοὺς νὰ χαίρουν.
26 Ἐπεὶ συνετηρήσατε τὰς πρὸς ἡμᾶς συνθήκας καὶ ἐνεμείνατε τῇ φιλίᾳ ἡμῶν καὶ οὐ προσεχωρήσατε τοῖς ἐχθροῖς ἡμῶν, ἠκούσαμεν καὶ ἐχάρημεν.	26 Ἐπειδὴ ἐπληροφορήθημεν, ὅτι ἐτηρήσατε πιστῶς τὰς συνθήκας φιλίας, ποὺ εἴχατε συνάψει πρὸς ἡμᾶς, καὶ ἐμείνατε πιστοὶ καὶ σταθεροὶ εἰς τὴν φιλίαν μας αὐτὴν καὶ δὲν προσεχωρήσατε μὲ τὸ μέρος τῶν ἐχθρῶν μας, διὰ τοῦτο ἐχάρημεν πολύ.	26 Ἐπειδὴ ἐπληροφορήθημεν μὲ ἰκανοποίησιν, ὅτι ἐτηρήσατε τὶς συμφωνίες φιλίας, ποὺ συνήψατε μαζί μας, καὶ ἐμείνατε πιστοὶ καὶ σταθεροὶ εἰς τὴν φιλίαν μας αὐτὴν καὶ δὲν προσεχωρήσατε πρὸς τοὺς ἐχθρούς μας, ἐχαρήκαμε πάρα πολύ.
27 Καὶ νῦν ἐμμείνατε ἔτι τοῦ συντηρῆσαι πρὸς ἡμᾶς πίστιν, καὶ ἀνταποδώσομεν ὑμῖν ἀγαθὰ ἀνθ' ὧν ποιεῖτε μεθ' ἡμῶν.	27 Τώρα λοιπὸν σᾶς προτρέπομεν νὰ μείνετε μὲ σταθερότητα καὶ νὰ τηρῆτε τὴν πίστιν σας πρὸς ἡμᾶς, ἡμεῖς δὲ θὰ ἀνταποδώσωμεν εἰς σᾶς ἀγαθὰ ἀντὶ ἐκείνων, τὰ ὁποῖα πράττετε πρὸς ἡμᾶς.	27 Συνεχίστε λοιπὸν καὶ τώρα νὰ μένετε πιστοὶ καὶ σταθεροὶ εἰς τὴν φιλίαν μας, καὶ ἠμεῖς θὰ σᾶς ἀνταμείψωμεν μὲ ἀγαθά, δι’ ὅσα ἐργάζεσθε μὲ ἀφοσίωσιν καὶ πιστότητα μαζί μας.
28 Καὶ ἀφήσομεν ὑμῖν ἀφέματα πολλὰ καὶ δώσομεν ὑμῖν δόματα.	28 Συγκεκριμένως θὰ παραχωρήσωμεν εἰς σᾶς πολλὰς ἀπαλλαγὰς ἀπὸ τοὺς φόρους καὶ θὰ σᾶς δώσωμεν δῶρα πολλά.	28 Ἠμεῖς θὰ σᾶς παραχωρήσωμεν πολλὲς φορολογικὲς ἁπαλλαγὲς καὶ θὰ σᾶς δώσωμεν πολλὰ δῶρα.
29 Καὶ νῦν ἀπολύω ὑμᾶς καὶ ἀφίημι πάντας τοὺς Ἰουδαίους ἀπὸ τῶν φόρων καὶ τῆς τιμῆς τοῦ ἁλὸς καὶ ἀπὸ τῶν στεφάνων,	29 Ἐπὶ τοῦ παρόντος ἀπαλλάσσω σᾶς καὶ ὅλους τοὺς Ἰουδαίους ἀπὸ τοὺς φόρους, δηλαδὴ ἀπὸ τὸν φόρον τοῦ ἅλατος, ἀπὸ τὸν φόρον τῶν βασιλικῶν στεφάνων.	29 Καὶ διὰ τοῦ παρόντος σᾶς ἀπαλλάσσω ἀπὸ τώρα καὶ ἐξαιρῶ ὅλους τοὺς Ἰουδαίους ἀπὸ τοὺς φόρους καὶ ἀπὸ τὸν φόρον τοῦ ἅλατος καὶ τὸν στεφανίτην (ἢ στεφανιτικόν) φόρον.
30 καὶ ἀντὶ τοῦ τρίτου τῆς σπορᾶς καὶ ἀντὶ τοῦ ἡμίσους τοῦ καρποῦ τοῦ ξυλίνου τοῦ ἐπιβάλλοντός μοι λαβεῖν, ἀφίημι ἀπὸ τῆς σήμερον καὶ ἐπέκεινα τοῦ λαβεῖν ἀπὸ τῆς γῆς Ἰούδα καὶ ἀπὸ τῶν τριῶν νομῶν τῶν προστιθεμένων αὐτῇ ἀπὸ τῆς Σαμαρείτιδος καὶ Γαλιλαίας καὶ ἀπὸ τῆς σήμερον ἡμέρας καὶ εἰ τὸν αἰῶνα χρόνον.	30 Σᾶς ἀπαλλάσσω ἐπίσης ἀπὸ τὴν προσφορὰν τοῦ τρίτου τῆς συγκομιδῆς τῶν προϊόντων ἀπὸ τοὺς ἀγρούς σας καὶ ἀπὸ τὸ ἥμισυ τῶν προϊόντων ἀπὸ τοὺς καρποὺς τῶν καρποφόρων δένδρων, τὰ ὁποῖα, σύμφωνα μὲ τοὺς νόμους, μοῦ ἀνήκουν. Ἀπὸ δὲ τὴν σημερινὴν ἡμέραν καὶ εἰς ὅλον τὸν μετὰ ταῦτα χρόνον παραιτοῦμαι νὰ εἰσπράττω ἀπὸ τὴν Ἰουδαίαν καὶ γενικῶς ἀπὸ τοὺς τρεῖς νομούς, ἤτοι τῆς Ἰουδαίας καὶ τῶν ἠνωμένων πρὸς αὐτὴν νομῶν τῆς Σαμαρείας καὶ τῆς Γαλιλαίας.	30 Ἐπίσης ἀπὸ σήμερα καὶ εἰς τὸν ἅπαντα χρόνον σᾶς ἀπαλλάσσω ἀπὸ τὸ ἕνα τρίτον τῆς συγκομιδῆς τῶν γεννημάτων (σπόρων) τῆς γῆς καὶ ἀπὸ τὸ ἥμισυ τῆς συγκομιδῆς τῶν καρπῶν τῶν δένδρων, ὁ ὁποῖος, μοῦ ἀνήκει ὡς πρόσοδος. Ἀπὸ σήμερα καὶ εἰς τὸν ἅπαντα χρόνον δὲν θὰ ἀπαιτήσω τοὺς φόρους αὐτοὺς ἀπὸ τὴν χώραν τῆς Ἰουδαίας καὶ ἀπὸ τοὺς τρεῖς διοικητικοὺς νομούς, οἱ ὁποῖοι ἀποτελοῦσαν προηγουμένως τμῆμα τῆς Σαμαρείας καὶ Γαλιλαίας καὶ τοὺς ὁποίους ἐνώνω τώρα καὶ προσθέτῳ εἰς τὴν Ἰουδαίαν
31 Καὶ Ἰερουσαλὴμ ἤτω ἁγία καὶ ἀφειμένη καὶ τὰ ὅρια αὐτῆς, αἱ δεκάται καὶ τὰ τέλη.	31 Ἡ Ἱερουσαλὴμ θὰ εἶναι ἁγία καὶ ἀπηλλαγμένη, ὅπως καὶ τὰ περίχωρά της, ἀπὸ τὴν καταβολὴν τῆς δεκάτης καὶ τῶν ἄλλων φόρων.	31 Ἡ δὲ Ἱερουσαλὴμ θὰ εἶναι ἁγία καὶ ἁπαλλαγμένη ἀπὸ φόρους, μαζὶ μὲ τὰ περίχωρά της, καὶ ἀπὸ τὶς προσόδους τῆς δεκάτης καὶ τῶν ἄλλων φόρων.
32 Ἀφίημι καὶ τὴν ἐξουσίαν τῆς ἄκρας τῆς ἐν Ἱερουσαλὴμ καὶ δίδωμι τῷ ἀρχιερεῖ, ὅπως ἂν καταστήσῃ ἐν αὐτῇ ἄνδρας, οὓς ἂν ἐκλέξητα αὐτὸς τοῦ φυλάσσειν αὐτήν.	32 Παραιτοῦμαι ἀπὸ τὴν ἐπὶ τῆς ἀκροπόλεως τῆς Ἱερουσαλὴμ ἐξουσίαν μου καὶ παραχωρῶ αὐτὴν εἰς τὸν ἀρχιερέα, διὰ νὰ ἐγκαταστήσῃ ἐκεῖ ἄνδρας, τοὺς ὁποίους αὐτὸς ἤθελεν ἐκλέξει μὲ τὸν σκοπὸν νὰ τὴν φρουροῦν.	32 Ἐπίσης παραιτοῦμαι ἀπὸ τὴν ἐξουσίαν ἐπὶ τῆς ἀκροπόλεως τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ παραδίδω τὴν ἐξουσίαν αὐτὴν εἰς τὸν ἀρχιερέα, διὰ νὰ ἐγκαταστήσῃ εἰς αὐτὴν ἄνδρας, τοὺς ὁποίους θὰ ἐκλέξῃ ὁ ἴδιος καὶ οἱ ὁποῖοι θὰ φρουροῦν τὴν ἀκρόπολιν.
33 Καὶ πᾶσαν ψυχὴν Ἰουδαίων τὴν αἰχμαλωτισθεῖσαν ἀπὸ γῆς Ἰούδα εἰς πᾶσαν βασιλείαν μου ἀφίημι ἐλευθέραν δωρεάν· καὶ πάντες ἀφιέτωσαν τοὺς φόρους καὶ τῶν κτηνῶν αὐτῶν.	33 Ἀφήνω δὲ ἐλευθέρους χωρὶς καμμίαν ἀμοιβὴν ὅλους τοὺς Ἰουδαίους, οἱ ὁποῖοι ὠδηγήθησαν αἰχμάλωτοι ἀπὸ τὴν Ἰουδαίαν εἰς τὰ διάφορα μέρη τοῦ βασιλείου μου. Ἀκόμη δὲ χαρίζω εἰς τοὺς Ἰουδαίους ὅλους τοὺς φόρους καὶ τοὺς ἐπὶ τῶν κτηνῶν ἀκόμη φόρους.	33 Ὅλους τοὺς Ἰουδαίους, οἱ ὁποῖοι ὠδηγήθησαν εἰς αἰχμαλωσίαν ἀπὸ τὴν Ἰουδαίαν εἰς ὅλα τὰ μέρη τῆς βασιλείας μου, ἀφήνω ἐλευθέρους χωρὶς λύτρα. Ὅλοι δὲ ἂς χαρίσουν τοὺς φόρους εἰς τοὺς Ἰουδαίους, ἀκόμη καὶ αὐτοὺς τοὺς φόρους ἐπὶ τῶν ζώων των.
34 Καὶ πᾶσαι αἱ ἑορταὶ καὶ τὰ σάββατα καὶ νουμηνίαι καὶ ἡμέραι ἀποδεδειγμένοι καὶ τρεῖς ἡμέραι πρὸ ἑορτῆς καὶ τρεῖς ἡμέραι μετὰ ἑορτὴν ἔστωσαν πᾶσαι αἱ ἡμέραι ἀτελείας καὶ ἀφέσεως πᾶσι τοῖς Ἰουδαίοις τοῖς οὔσιν ἐν τῇ βασιλείᾳ μου.	34 Εἰς ὅλας τὰς ἐπισήμους ἑορτάς των, δηλαδὴ εἰς τὰ Σάββατα, τὰς νουμηνίας καὶ τὰς ἄλλας καθωρισμένας ἡμέρας τῶν ἑορτῶν των, τρεῖς ἡμέρας πρὸ πάσης ἑορτῆς ἀπὸ αὐτὰς καὶ τρεῖς ἡμέρας κατόπιν θὰ εἶναι ὅλοι οἱ Ἰουδαῖοι καθ' ὅλην τὴν ἔκτασιν τοῦ βασιλείου μου ἀπηλλαγμένοι ἀπὸ κάθε φορολογίαν.	34 Εἰς ὅλες δὲ τὶς ἐπίσημες ἐορτές των, τὰ σάββατα, τὶς νουμηνίες καὶ τὶς καθωρισμένες ἑόρτιες ἡμέρες, ὅπως ἐπίσης τρεῖς ἡμέρες πρὸ τῶν ἑορτῶν αὐτῶν καὶ τρεῖς ἡμέρες μετά, θὰ εἶναι ἁπαλλαγμένοι ἀπὸ κάθε εἶδος φόρων ὅλοι οἰ Ἰουδαῖοι εἰς τὸ βασίλειόν μου,
35 Καὶ οὐχ ἕξει ἐξουσίαν οὐδεὶς πράσσειν καὶ παρενοχλεῖν τινα αὐτῶν περὶ παντὸς πράγματος.	35 Κανεὶς δὲν θὰ ἔχῃ τὸ δικαίωμα κατὰ τὰς ἡμέρας αὐτὰς νὰ καταδιώκῃ ἕνα ἀπὸ τοὺς Ἰουδαίους ἢ να τὸν ἐνοχλῇ περὶ οἰασδήποτε ὑποθέσεως.	35 καὶ κατὰ τὶς ἡμέρες αὐτὲς κανεὶς δὲν θὰ ἔχῃ ἐξουσίαν νὰ ἀπαιτήσῃ ἐκβιαστικῶς πληρωμὴν ἢ νὰ ἐνοχλήσῃ ἢ νὰ βλάψῃ οἰονδήποτε ἀπὸ τοὺς Ἰουδαίους δι’ ὁποιανδήποτε ὑπόθεσιν.
36 Καὶ προγραφήτωσαν τῶν Ἰουδαίων εἰς τὰς δυνάμεις τοῦ βασιλέως εἰς τριάκοντα χιλιάδας ἀνδρῶν, καὶ δοθήσεται αὐτοῖς ξένια ὡς καθήκει πάσαις ταῖς δυνάμεσι τοῦ βασιλέως.	36 Ἂς καταγραφοῦν δὲ κατατασσόμενοι εἰς τὸν στρατὸν τοῦ βασιλέως τριάκοντα χιλιάδες ἄνδρες ἐκ τῶν Ἰουδαίων, εἰς τοὺς ὁποίους καὶ θὰ δοθῇ ὁ μισθὸς ὁ καθωρισμένος διὰ τὸν μισθὸν καὶ τοῦ ἄλλου στρατοῦ τοῦ βασιλέως.	36 Ἂς ἐγγραφοῦν καὶ ἂς καταταγοῦν ἀπὸ τοὺς Ἰουδαίους εἰς τὶς στρατιωτικὲς δυνάμεις τοῦ βασιλιᾶ τριάντα χιλιάδες (30.000) ἄνδρες· εἰς αὐτοὺς θὰ δοθῇ ἱματισμός, μισθὸς καὶ διατροφή, ὅπως ἀκριβῶς ἁρμόζει καὶ ὅπως δίδεται εἰς ὅλον τὸν ὑπόλοιπον στρατὸν τοῦ βασιλιᾶ.
37 Καὶ κατασταθήσεται ἐξ αὐτῶν ἐν τοῖς ὀχυρώμασι τοῦ βασιλέως τοῖς μεγάλοις, καὶ ἐκ τούτων κατασταθήσεται ἐπὶ χρειῶν τῆς βασιλεῖας τῶν οὐσῶν εἰς πίστιν· καὶ οἱ ἐπ' αὐτῶν καὶ οἱ ἄρχοντες ἔστωσαν ἐξ αὐτῶν καὶ πορευέσθωσαν τοῖς νόμοις αὐτῶν. Καθὰ καὶ προσέταξεν ὁ βασιλεὺς ἐν γῇ Ἰούδα.	37 Ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς στρατιώτας ἕνας ἀριθμὸς θὰ τοποθετηθῇ εἰς τὰς μεγάλας ὀχυρὰς θέσεις τοῦ βασιλέως, πολλοὶ δὲ ἄλλοι ἀπὸ αὐτοὺς θὰ ἀναλάβουν ὑπηρεσίαν ὡς ὑπάλληλοι εἰς ἐμπιστευτικὰς θέσεις τοῦ βασιλέως. Οἱ ἐπὶ κεφαλῆς ἀρχηγοί των θὰ εἶναι ἀπὸ αὐτοὺς τούτους τοὺς Ἰουδαίους. Ὅλοι δὲ θὰ ζοῦν σύμφωνα μὲ τὸν Νόμον των, ὅπως ἄλλως τε ἔχει διατάξει ὁ βασιλεὺς καὶ διὰ τὴν χώραν τῆς Ἰουδαίας.	37 Ἀπὸ τοὺς στρατιώτας αὐτοὺς ὡρισμένοι θὰ ἐγκατασταθοῦν εἰς τὰ μεγάλα (τὰ κυριώτερα) βασιλικὰ φρούρια· ἄλλοι δὲ ἀπὸ αὐτοὺς θὰ τοποθετηθοῦν εἰς ἐμπιστευτικὲς θέσεις τοῦ βασιλείου. Οἱ διοικηταί - ἀξιωματικοὶ καὶ οἱ ἀρχηγοὶ τῶν ἀνδρῶν αὐτῶν θὰ προέρχωνται ἀπὸ τὸ ἴδιον ἔθνος μὲ αὐτούς, θὰ ζοῦν δὲ καὶ θὰ ἀναστρέφωνται σύμφωνα μὲ τοὺς νόμους τῆς θρησκείας των, ὅπως ἀκριβῶς διέταξεν ὁ βασιλιᾶς διὰ τὴν χώραν τῆς Ἰουδαίας.
38 Καὶ τοὺς τρεῖς νομοὺς τοὺς προστεθέντας τῇ Ἰουδαίᾳ ἀπὸ τῆς χώρας Σαμαρείας προστεθήτω τῇ Ἰουδαίᾳ πρὸς τὸ λογισθῆναι τοῦ γενέσθαι ὑφ' ἕνα, τοῦ μὴ ὑπακοῦσαι ἄλλης ἐξουσίας ἀλλ' ἢ τοῦ ἀρχιερέως.	38 Οἱ τρεῖς νόμοι τῆς Σαμαρείας, ποὺ ἔχουν προστεθῇ εἰς τὴν Ἰουδαίαν, θὰ ἐνσωματωθοῦν ὁριστικῶς εἰς αὐτὴν καὶ θὰ θεωρηθοῦν ὅτι ἀποτελοῦν ἕνα μὲ τὴν Ἰουδαίαν καὶ δὲν θὰ ὑπόκεινται ὑπὸ ἄλλην ἐξουσίαν εἰ μὴ μόνον ὑπὸ τὴν ἐξουσίαν τοῦ ἀρχιερέως.	38 Καὶ οἱ τρεῖς νόμοι, ποὺ προσετέθησαν (προσηρτήθησαν) εἰς τὴν Ἰουδαίαν ἀπὸ τὴν περιοχὴν τῆς Σαμαρείας, θὰ προσαρτηθοῦν εἰς τὴν Ἰουδαίαν, ὥστε νὰ εἶναι κάτω ἀπὸ μίαν ἑνιαίαν ἀρχὴν καὶ νὰ μὴ ὑπακούουν εἰς ἄλλην ἐξουσίαν, παρὰ μόνον εἰς ἐκείνην τοῦ ἀρχιερέως.
39 Πτολεμαΐδα καὶ τὴν προσκυροῦσαν αὐτῇ δέδωκα δόμα τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν Ἱερουσαλὴμ εἰς τὴν προσήκουσαν δαπάνην τοῖς ἁγίοις.	39 Ἐπίσης δίδω τὴν Πτολεμαΐδα καὶ τὴν γύρω ἀπὸ αὐτὴν περιοχὴν ὡς δῶρον διὰ τὸν ἱερὸν ναὸν τὸν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, διὰ νὰ καλύπτωνται αἱ δαπάναι τῶν ἱερῶν αὐτῶν τόπων.	39 Τὴν Πτολεμαΐδα καὶ τὴν γύρω περιοχήν, ποὺ ἀνήκει εἰς αὐτήν, τὴν προσφέρω ὡς δῶρον εἰς τὸν Ναὸν τῆς Ἱερουσαλὴμ διὰ τὴν ἀντιμετώπισιν τῶν ἐξόδων, ποὺ εἶναι ἀπαραίτητα διὰ τὴν δημοσίαν λατρείαν.
40 Κἀγὼ δίδωμι κατ' ἐνιαυτὸν δεκαπέντε χιλιάδας σίκλων ἀργυρίου ἀπὸ τῶν λόγων τοῦ βασιλέως ἀπὸ τῶν τόπων τῶν ἀνηκόντων.	40 Ἐγὼ δὲ προσωπικῶς θὰ δίδω κάθε ἔτος δεκαπέντε χιλιάδες ἀργυροῦς σίκλους ἀπὸ τὰς βασιλικὰς προσόδους τῶν περιοχῶν, ποὺ ἀνήκουν εἰς ἐμέ.	40 Ἐγὼ δὲ προσωπικῶς θὰ προσφέρω ἐτησίως δεκαπέντε χιλιάδες ἀσημένιους σίκλους, οἱ ὁποῖοι θὰ λαμβάνωνται ἀπὸ τὰ βασιλικὰ ἔσοδα, ποὺ προέρχονται ἀπὸ περιοχές, οἱ ὁποῖες ἀνήκουν εἰς ἐμὲ καὶ εἶναι κατάλληλες (προσφορώτερες) διὰ τὴν εἴσπραξιν αὐτήν (διότι εἶναι εὔπορες οἰκονομικῶς).
41 Καὶ πᾶν τὸ πλεονάζον, ὃ οὐκ ἀπεδίδοσαν οἱ ἀπὸ τῶν χρειῶν, ὡς ἐν τοῖς πρώτοις ἔτεσιν, ἀπὸ τοῦ νῦν δώσουσιν εἰς τὰ ἔργα τοῦ οἴκου.	41 Τὸ ἐπὶ πλέον ποσόν, τὸ ὁποῖον οἱ ὑπάλληλοι τοῦ δημοσίου ταμείου δὲν ἔδωσαν εἰς τὸν ναὸν κατὰ τὰ προηγούμενα ἔτη, θὰ τὰ καταβάλλουν ἀπὸ τώρα καὶ εἰς τὸ ἐξῆς διὰ τὰ ἔργα τοῦ ναοῦ.	41 Καὶ ὅλον τὸ ποσόν, ποὺ ὠφείλετο (καθυστερεῖτο) καὶ τὸ ὁποῖον δὲν κατεβλήθη ἀπὸ τοὺς ἀξιωματικοὺς τοῦ δημοσίου ταμείου, ὅπως κατὰ τὰ προηγούμενα χρόνια, ἀπὸ τοῦδε καὶ εἰς τὸ ἑξῆς θὰ καταβληθῇ διὰ τὶς ἀνάγκες τῶν ἔργων τοῦ Ναοῦ.
42 Καὶ ἐπὶ τούτοις πεντακισχιλίους κύκλους ἀργυρίου, οὖς ἐλάμβαναν ἀπὸ τῶν χρειῶν τοῦ ἁγίου ἀπὸ τοῦ λόγου κατ' ἐνιαυτόν, καὶ ταῦτα ἀφίεται διὰ τὸ ἀνήκειν αὐτὰ τοῖς ἱερεῦσι τοῖς λειτουργοῦσι.	42 Ἐπὶ πλέον πέντε χιλιάδες ἀργυροῦς σίκλους, τοὺς ὁποίους κάθε ἔτος ἀφαιροῦσαν ἀπὸ τὰς εἰσπράξεις τοῦ ναοῦ οἱ ὑπάλληλοί μου, καὶ αὐτὰ θὰ χαρισθοῦν εἰς τὸν ναόν, διότι ἀνήκουν εἰς τοὺς ἱερεῖς, ποὺ ὑπηρετοῦν ἐκεῖ.	42 Ἐπιπροσθέτως τὸ ποσὸν τῶν πέντε χιλιάδων ἀσημένιων σίκλων, ποὺ ἐλάμβανα ἀπὸ τὶς ἐτήσιες εἰσπράξεις τοῦ Ναοῦ, ὅπως φαίνεται εἰς τοὺς ἐτησίους ἀπολογισμούς, παραχωρεῖται καὶ αὐτὸ καὶ προσφέρεται, διότι τοῦτο ἀνήκει εἰς τοὺς ἱερεῖς, οἱ ὁποῖοι ὑπηρετοῦν εἰς τὸν Ναόν.
43 Καὶ ὅσοι ἐὰν φύγωσιν εἰς τὸ ἱερὸν τὸ ἐν Ἱεροσολύμοις καὶ ἐν πᾶσι τοῖς ὁρίοις αὐτοῦ ὀφείλοντες βασιλικὰ καὶ πᾶν πρᾶγμα, ἀπολελύσθωσαν καὶ πάντα, ὅσα ἐστὶν αὐτοῖς ἐν τῇ βασιλείᾳ μου.	43 Ὅσοι δὲ Ἰουδαῖοι ἤθελον καταφύγει εἰς τὸν ἱερὸν ναὸν τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ εἰς τὰς αὐλὰς αὐτοῦ, ὀφείλεται βασιλικῶν φόρων ἢ ἄλλου χρέους, θὰ εἶναι ἐλεύθεροι μαζῆ μὲ ὅλα τὰ ἀγαθά των, ποὺ ἔχουν εἰς τὸ βασίλειόν μου.	43 Καὶ ὅσοι τυχὸν καταφύγουν εἰς τὸν Ναὸν τῶν Ἱεροσολύμων ἢ εἰς οἰονδήποτε τμῆμα τοῦ ἱεροῦ περιβόλου του, διότι ὀφείλουν φόρους εἰς τὸν βασιλιᾶ ἢ οἰονδήποτε ἄλλο χρέος, θὰ εἶναι ἐλεύθεροι ἀπὸ ὁποιανδήποτε προσωπικὴν κράτησιν ἢ κατάσχεσιν τῆς περιουσίας των μέσα εἰς τὰ ὅρια τῆς βασιλείας μου.
44 Καὶ τοῦ οἰκοδομηθῆναι καὶ τοῦ ἐπικαινισθῆναι τὰ ἔργα τῶν ἁγίων, καὶ ἡ δαπάνη δοθήσεται ἐκ τοῦ λόγου τοῦ βασιλέως.	44 Αἱ δαπάναι διὰ τὴν ἀνοικοδόμησιν καὶ τὴν ἀνακαίνισιν τοῦ ἱεροῦ ναοῦ θὰ δίδωνται ἀπὸ τὰς βασιλικὰς προσόδους.	44 Ἡ δὲ δαπάνη διὰ τὴν ἀνοικοδόμησιν καὶ τὴν ἐπιδιόρθωσιν τοῦ ἱεροῦ Ναοῦ θὰ λαμβάνεται ἀπὸ τὰ ἔσοδα τοῦ βασιλικοῦ ταμείου.
45 Καὶ τοῦ οἰκοδομηθῆναι τὰ τείχη Ἱερουσαλὴμ καὶ ὀχυρῶσαι κυκλόθεν, καὶ ἡ δαπάνη δοθήσεται ἐκ τοῦ λόγου τοῦ βασιλέως, καὶ τοῦ οἰκοδομηθῆναι τὰ τείχη τὰ ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ>.-	45 Ἀκόμη αἱ δαπάναι διὰ τὴν ἀνοικοδόμησιν τοῦ τείχους τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ διὰ τὴν γύρω αὐτῆς ὀχύρωσιν θὰ καταβάλλωνται ἀπὸ τὰ εἰσοδήματα τοῦ βασιλέως. Τὸ ἴδιον ἐπίσης θὰ γίνῃ καὶ διὰ τὴν ἀνοικοδόμησιν τῶν τειχῶν πόλεων τῆς Ἰουδαίας>.	45 Ὅπως ἐπίσης ἡ ἐπισκευὴ τῶν τειχῶν τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ τῶν γύρω - γύρω ἀπὸ αὐτὴν ὀχυρωματικῶν ἔργων, καθὼς καὶ τῶν ὀχυρωματικῶν τειχῶν τῶν ἄλλων πόλεων τῆς Ἰουδαίας, θὰ γίνωνται δι' ἐξόδων, ποὺ θὰ λαμβάνωνται ἀπὸ τὶς προσόδους τοῦ βασιλικοῦ ταμείου>.-
46 Ὡς δὲ ἤκουσεν Ἰωνάθαν καὶ ὁ λαὸς τοὺς λόγους τούτους, οὐκ ἐπίστευσαν αὐτοῖς οὐδὲ ἐπεδέξαντο, ὅτι ἐπεμνήσθησαν τῆς κακίας τῆς μεγάλης, ἧς ἐποίησεν ἐν Ἰσραὴλ καὶ ἔθλιψεν αὐτοὺς σφόδρα.	46 Ὅταν ὁ Ἰωνάθαν καὶ ὁ ἰουδαϊκὸς λαὸς ἤκουσαν τὰς προτάσεις αὐτὰς τοῦ Δημητρίου, δὲν τὰς ἐπίστευσαν καὶ δὲν τὰς ἐδέχθησαν, διότι ἐνεθυμήθησαν τὰ μεγάλα δεινά, τὰ ὁποῖα ἐπέφερεν ἐναντίον τῶν Ἰσραηλιτῶν καὶ ὅτι κατέθλιψεν αὐτοὺς πάρα πολύ.	46 Ὅταν ὁ Ἰωνάθαν καὶ ὁ Ἰουδαϊκὸς λαὸς ἄκουσαν τὶς προτάσεις αὐτὲς τοῦ βασιλιᾶ Δημητρίου, δὲν τοὺς ἔδωκαν ἐμπιστοσύνην οὔτε καὶ τὶς ἀπεδέχθησαν, διότι ἐνεθυμήθησαν τὰ φοβερὰ δεινά, τὰ ὁποῖα ὁ βασιλιᾶς Δημήτριος ἐπροξένησε εἰς τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν, ὅπως ἐπίσης καὶ τὴν τυραννικὴν καταπίεσιν, μὲ τὴν ὁποίαν τοὺς ἔθλιψε πάρα πολύ.
47 Καὶ εὐδόκησαν ἐν Ἀλεξάνδρῳ, ὅτι αὐτὸς ἐγένετο αὐτοῖς ἀρχηγὸς λόγων εἰρηνικῶν, καὶ συνεμάχουν αὐτῷ πάσας τὰς ἡμέρας.	47 Εὐμενῶς μᾶλλον διετέθησαν ὑπὲρ τοῦ Ἀλεξάνδρου, διότι αὐτὸς προηγήθη ἀπὸ τὸν Δημήτριον εἰς εἰρηνικὰς προτάσεις. Δι' αὐτὸ καὶ ἔμειναν σύμμαχοί του καθ' ὅλας τὰς ἡμέρας.	47 Διὰ τοῦτο ἐφάνησαν εὐνοϊκοὶ ὑπὲρ τῶν προτάσεων τοῦ βασιλιᾶ Ἀλεξάνδρου, διότι αὐτὸς ὑπῆρξεν ὁ πρῶτος, ποὺ τοὺς προσέφερε πρὶν ἀπὸ τὸν Δημήτριον προτάσεις εἰρηνικές· ἔτσι οἱ Ἰουδαῖοι ἔγιναν μόνιμοι σύμμαχοί του, καθ' ὅλην τὴν διαρκειαν τῆς βασιλείας του.
48 Καὶ συνήγαγεν Ἀλέξανδρος ὁ βασιλεὺς δυνάμεις μεγάλας καὶ παρενέβαλεν ἐξεναντίας Δημητρίου.	48 Ὁ βασιλεὺς Ἀλέξανδρος συνεκέντρωσε μεγάλας στρατιωτικὰς δυνάμεις καὶ ἐξεστράτευσεν ἐναντίον τοῦ Δημητρίου.	48 Ὁ βασιλιᾶς Ἀλάξανδρος συνεκέντρωσεν ἰσχυρὰν στρατιωτικὴν δύναμιν καὶ ἐβάδισεν ἐναντίον τοῦ βασιλιὰ Δημητρίου Α'.
49 Καὶ συνῆψαν πόλεμον οἱ δύο βασιλεῖς, καὶ ἔφυγεν ἡ παρεμβολὴ Δημητρίου, καὶ ἐδίωξεν αὐτὸν ὁ Ἀλέξανδρος καὶ ἴσχυσεν ἐπ' αὐτούς.	49 Οἱ δύο βασιλεῖς συνεκρούσθησαν καὶ ὁ στρατὸς τοῦ Δημητρίου ἐτράπη εἰς φυγήν. Ὁ Ἀλέξανδρος ὑπερίσχυσεν ἐναντίον αὐτῶν καὶ τοὺς κατεδίωξεν.	49 Καὶ οἱ δύο βασιλεῖς συνεκρούσθησαν, ὁ δὲ στρατὸς τοῦ Δημητρίου ἐτράπη εἰς φυγήν. Τότε ὁ στρατὸς τοῦ Ἀλεξάνδρου τὸν κατεδίωξε καὶ ὑπερίσχυσε τοῦ στρατοῦ τοῦ Δημητρίου.
50 Καὶ ἐστερέωσε τὸν πόλεμον σφόδρα , ἕως ἔδυ ὁ ἥλιος, καὶ ἔπεσεν ὁ Δημήτριος ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ.	50 Ὁ Ἀλέξανδρος συνέχισε τὴν καταδίωξιν καὶ τὸν πόλεμον αὐτὸν μὲ σφοδρότητα, μέχρις ὅτου ἔδυσεν ὁ ἥλιος. Ὁ δὲ Δημήτριος ἐφονεύθη κατὰ τὴν ἡμέραν αὐτήν.	50 Ὁ Ἀλέξανδρος ἐπολέμησε μὲ γενναιότητα καὶ σφοδρότητα, μέχρις ὅτου ἔδυσεν ὁ ἥλιος, ὁ δὲ Δημήτριος Α' ἐφονεύθη κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην.
51 Καὶ ἀπέστειλεν Ἀλέξανδρος πρὸς Πτολεμαῖον βασιλέα Αἰγύπτου πρέσβεις κατὰ τοὺς λόγους τούτους λέγων·	51 Ὁ Ἀλέξανδρος ἔστειλε τότε πρὸς τὸν Πτολεμαῖον, βασιλέα τῆς Αἰγύπτου, πρέσβεις, διὰ νὰ τοῦ ἀναγγείλουν τὰ ἐξῆς·	51 Τότε ὁ Ἀλέξανδρος ἔστειλε πρέσβεις εἰς τὸν Πτολεμαῖον ΣΤ' τὸν Φιλομήτορα, βασιλιᾶ τῆς Αἰγύπτου, μὲ τὸ ἀκόλουθον μήνυμα, τὸ ὁποῖον ἔλεγεν:
52 <Ἐπεὶ ἀνέστρεψα εἰς γῆν βασιλείας μου καὶ ἐκάθισα ἐπὶ θρόνου πατέρων μου καὶ ἐκράτησα τῆς ἀρχῆς, καὶ συνέτριψα τὸν Δημήτριον καὶ ἐπεκράτησα τῆς χώρας ἡμῶν	52 <Ἐγὼ ἐπανῆλθα εἰς τὴν χώραν τοῦ βασιλείου μου καὶ ἐκάθησα εἰς τὸν θρόνον τῶν πατέρων μου. Ἐπῆρα τὴν ἀρχὴν καὶ ἐξουσίαν, ἀφοῦ συνέτριψα τὸν Δημήτριον καὶ ἔγινα κύριος ὅλης τῆς χώρας μας.	52 <Ἐπειδὴ ἐπέστρεψα εἰς τὴν χώραν τοῦ βασιλείου μου καὶ ἐκάθισα πλέον εἰς τὸν βασιλικὸν θρόνον τῶν προγόνων μου καὶ κατέλαβα τὴν ἐξουσίαν, ἀφοῦ συνέτριψα τὸν Δημήτριον καὶ ἔγινα κύριος τῆς χώρας μας.
53 καὶ συνῆψα πρὸς αὐτὸν μάχην, καὶ συνετρίβη αὐτὸς καὶ ἡ παρεμβολὴ αὐτοῦ ὑφ' ἡμῶν, καὶ ἐκαθίσαμεν ἐπὶ θρόνου βασιλείας αὐτοῦ·	53 Συνῆψα ἐναντίον του μάχην, ἀποτέλεσμα τῆς ὁποίας ἦτο νὰ συντριβῇ αὐτὸς καὶ ἡ στρατιωτική του δύναμις ἀπὸ ἡμᾶς. Ἔτσι δὲ ἀνῆλθον εἰς τὸν θρόνον τῆς βασιλείας του.	53 διότι συνῆψα μαζί του πόλεμον, εἰς τὸν ὁποῖον συνετρίβη αὐτὸς καὶ ἡ στρατιωτική του δύναμις ἀπὸ ἡμᾶς καὶ ἔτσι ἐκάθισα εἰς τὸν βασιλικὸν του θρόνον·
54 καὶ νῦν στήσωμεν πρὸς ἑαυτοὺς φιλίαν, καὶ νῦν δός μοι τὴν θυγατέρα σου εἰς γυναῖκα, καὶ ἐπιγαμβρεύσω σοι καὶ δώσω σοι δόματα καὶ αὐτῇ ἄξιά σου>	54 Καὶ τώρα ἂς συνάψωμεν μεταξύ μας φιλίαν. Δός μου τὴν θυγατέρα σου ὡς σύζυγόν μου καὶ κάμε μὲ γαμβρόν σου, ἐγὼ δὲ θὰ δώσω εἰς σὲ καὶ εἰς αὐτὴν δῶρα ἀντάξιά σου>.	54 διὰ τοῦτο ἂς συνάψωμεν τώρα συνθήκην συμμαχίας καὶ φιλίας. Δός μου λοιπὸν τώρα τὴν θυγατέρα σου ὡς σύζυγον ἐγὼ δὲ θὰ γίνω γαμβρός σου καὶ θὰ δώσω εἰς σὲ καὶ εἰς αὐτὴν δῶρα ἀντάξια τῆς βασιλικῆς σου ἰδιότητος καὶ δυνάμεως>.
55 Καὶ ἀπεκρίθη Πτολεμαῖος ὁ βασιλεὺς λέγων· <Ἀγαθὴ ἡμέρᾳ, ἐν ᾖ ἀνέστρεψας εἰς γῆν πατέρων σου καὶ ἐκάθισας ἐπὶ θρόνου βασιλείας αὐτῶν.	55 Ὁ Πτολεμαῖος ὁ βασιλεὺς ἀπήντησε καὶ εἶπε· <εὐτυχὴς ἡ ἡμέρα, κατὰ τὴν ὁποίαν ἐπανῆλθες εἰς τὴν χώραν τῶν πατέρων σου καὶ ἐκάθησες εἰς τὸν θρόνον τῆς βασιλείας των.	55 Ὁ βασιλιᾶς Πτολεμαῖος ἀπάντησε ὡς ἀκολούθως: <Εὐτυχισμένη εἶναι ἡ ἡμέρα, κατὰ τὴν ὁποίαν ἐπέστρεψες εἰς τὴν χώραν τῶν προγόνων σου καὶ ἐκάθισες εἰς τὸν βασιλικόν των θρόνον!
56 Καὶ νῦν ποιήσω σοι ἃ ἔγραψας, ἀλλ' ἀπάντησον εἰς Πτολεμαΐδα, ὅπως ἴδωμεν ἀλλήλους, καὶ ἐπιγαμβρεύσω σοι, καθὼς εἴρηκας>.	56 Ἐγὼ τώρα θὰ ἐκπληρώσω πρὸς σὲ ὅλα ἐκεῖνα, τὰ ὁποῖα ἔγραψες. Ἔλα ὅμως εἰς συνάντησίν μου εἰς τὴν Πτολεμαΐδα, διὰ νὰ ἴδωμεν ὁ ἕνας τὸν ἄλλον καὶ ἐκεῖ θὰ σὲ κάμω γαμβρὸν σύμφωνα μὲ ὅσα εἶπες>.	56 Καὶ τώρα θὰ κάμω διὰ σὲ ὅσα προτείνεις διὰ τῆς ἐπιστολῆς σου. Ἔλα ὅμως νὰ μὲ συναντήσῃς εἰς τὴν Πτολεμαΐδα, διὰ νὰ ἴδωμεν ὁ ἕνας τὸν ἄλλον, καὶ ἐκεῖ ἐγὼ θὰ σὲ κάμω γαμβρόν μου, σύμφωνα μὲ ὅσα μοῦ ἐζήτησες>.
57 Καὶ ἐξῆλθε Πτολεμαῖος ἐξ Αἰγύπτου, αὐτὸς καὶ Κλεοπάτρα ἡ θυγάτηρ αὐτοῦ, καὶ εἰσῆλθον εἰς Πτολεμαΐδα ἔτους δευτέρου καὶ ἑξηκοστοῦ καὶ ἑκατοστοῦ.	57 Ἀνεχώρησεν ὁ Πτολεμαῖος καὶ ἡ θυγάτηρ του ἡ Κλεοπάτρα ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον καὶ ἔφθασαν εἰς τὴν Πτολεμαΐδα κατὰ τὸ ἑκατοστὸν ἑξηκοστὸν δεύτερον ἔτος.	57 Ὁ Πτολεμαῖος ΣΤ' ὁ Φιλομήτωρ ἀνεχώρησεν ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον, αὐτὸς καὶ ἡ Κλεοπάτρα, ἡ θυγατέρα του, καὶ ἔφθασαν εἰς τὴν Πτολεμαΐδα κατὰ τὸ ἑκατοστὸν ἑξηκοστὸν δεύτερον (162ον) ἔτος τῆς βασιλείας τῶν Ἑλλήνων Σελευκιδῶν (δηλαδὴ τὸ 150 π.Χ.).
58 καὶ ἀπήντησεν αὐτῷ Ἀλέξανδρος ὁ βασιλεύς, καὶ ἐξέδοτο αὐτῷ Κλεοπάτραν τὴν θυγατέρα αὐτοῦ καὶ ἐποίησε τὸν γάμον αὐτῆς ἐν Πτολεμαΐδι καθὼς οἱ βασιλεῖς ἐν δόξῃ μεγάλῃ.	58 Ὁ βασιλεὺς Ἀλέξανδρος τοὺς προαπήντησε καὶ ὁ Πτολεμαῖος ἔδωκεν εἰς αὐτὸν ὡς σύζυγόν του τὴν θυγατέρα του τὴν Κλεοπάτραν. Εἰς τὴν Πτολεμαΐδα ἔγινεν ὁ γάμος αὐτῆς μὲ κάθε μεγαλοπρέπειαν, ὅπως ἐσυνηθίζαν οἱ βασιλεῖς.	58 Ὁ δὲ βασιλιᾶς Ἀλέξανδρος τὸν προϋπάντησε, καὶ ὁ Πτολεμαῖος ἔδωκεν εἰς αὐτὸν τὴν θυγατέρα του Κλεοπάτραν ὡς σύζυγον. Ὁ γάμος τῆς Κλεοπάτρας ἐτελέσθη εἰς τὴν Πτολεμαΐδα μὲ κάθε μεγαλοπρέπειαν, ὅπως συνήθιζαν οἱ βασιλεῖς να τελοῦν τοὺς γάμους των.
59 Καὶ ἔγραψεν Ἀλέξανδρος ὁ βασιλεὺς τῷ Ἰωνάθαν ἐλθεῖν εἰς συνάντησιν αὐτῷ.	59 Ὁ δὲ βασιλεὺς Ἀλέξανδρος ἔγραψεν εἰς τὸν Ἰωνάθαν, νὰ ἔλθῃ καὶ αὐτὸς ἐκεῖ εἰς συνάντησίν του.	59 Κατόπιν ὁ βασιλιᾶς Ἀλέξανδρος ἔγραψεν εἰς τὸν Ἰωνάθαν νὰ ἔλθῃ διὰ νὰ τὸν συναντήσῃ.
60 Καὶ ἐπορεύθη μετὰ δόξης εἰς Πτολεμαΐδα καὶ ἀπήντησε τοῖς δυσὶ βασιλεῦσι· καὶ ἔδωκεν αὐτοῖς ἀργύριον καὶ χρυσίον καὶ τοῖς φίλοις αὐτῶν καὶ δόματα πολλὰ καὶ εὖρε χάριν ἐναντίον αὐτῶν.	60 Ὁ Ἰωνάθαν ἐπῆγε πράγματι μὲ μεγάλην πομπὴν εἰς τὴν Πτολεμαΐδα καὶ ἐκεῖ συνήντησε τοὺς δύο βασιλεῖς. Ἔδωσεν εἰς αὐτοὺς καὶ εἰς τοὺς φίλους των ἀργύριον καὶ χρυσίον καὶ πολλὰ ἄλλα δῶρα. Ἔτσι δὲ ὁ Ἰωνάθαν ἀπέκτησε τὴν ἀγάπην καὶ τὴν εὐμένειαν τῶν δύο βασιλέων.	60 Καὶ ὁ Ἰωνάθαν ἐπῆγε εἰς τὴν Πτολεμαΐδα μὲ μεγάλην πομπὴν καὶ συνοδείαν, ἀνταξίαν τῶν προσώπων ποὺ θὰ ἐσυναντοῦσε, καὶ συνήντησε τοὺς δύο βασιλεῖς. Ἔδωκε δὲ εἰς αὐτοὺς καὶ εἰς τοὺς φίλους των ἀσῆμι καὶ χρυσάφι καὶ δῶρα πολλά· ἔτσι ὁ Ἰωνάθαν ἀπέκτησε τὴν εὔνοιαν καὶ ἐκέρδισε τὴν ἐμπιστοσύνην τῶν δύο βασιλέων.
61 Καὶ ἐπισυνήχθησαν πρὸς αὐτὸν ἄνδρες λοιμοὶ ἐξ Ἰσραήλ, ἄνδρες παράνομοι, ἐντυχεῖν κατ' αὐτοῦ, καὶ οὐ προσέσχεν αὐτοῖς ὁ βασιλεύς.	61 Τότε ὅμως ἠνώθησαν ἐναντίον τοῦ Ἰωνάθαν κακοήθεις ἄνδρες καὶ παράνομοι ἀπὸ τοὺς Ἰσραηλίτας, διὰ νὰ τὸν κατηγορήσουν, ὅπως καὶ τὸν κατηγόρησαν, εἰς τὸν βασιλέα Ἀλέξανδρον. Ἐκεῖνος ὅμως δὲν ἔδωσε καμμίαν προσοχὴν εἰς αὐτούς.	61 Τότε ὅμως συνωμότησαν κατὰ τοῦ Ἰωνάθαν, συνεκεντρώθησαν καὶ παρουσιάσθησαν εἰς τὸν βασιλιᾶ ἄνδρες παράνομοι καὶ ἐξωμότες Ἰουδαῖοι, διὰ νὰ τὸν κατηγορήσουν εἰς τὸν Ἀλέξανδρον· ὁ βασιλιᾶς ὅμως δὲν ἔδωκε προσοχὴν εἰς αὐτούς.
62 Καὶ προσέταξεν ὁ βασιλεὺς καὶ ἐξέδυσαν Ἰωνάθαν τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καὶ ἐνέδυσαν αὐτὸν πορφύραν, καὶ ἐποίησαν οὕτως.	62 Ἀντιθέτως μάλιστα διέταξεν ὁ βασιλεὺς καὶ ἀφήρεσαν τὰ συνήθη ἐνδύματα τοῦ Ἰωνάθαν καὶ τὸν ἐνέδυσαν μὲ βασιλικὴν πορφύραν. Ἔτσι καὶ ἔγινε.	62 Ἀπ' ἐναντίας ὁ βασιλιᾶς διέταξε νὰ ἐκδύσουν τὸν Ἰωνάθαν ἀπὸ τὰ συνηθισμένα του ἐνδύματα καὶ νὰ τοῦ φορέσουν ἐπίσημον μάλλινον ἔνδυμα, κόκκινον καὶ πανάκριβον. Καὶ αὐτὸ ἀκριβῶς ἔκαμαν.
63 Καὶ ἐκάθισεν αὐτὸν ὁ βασιλεὺς μετ' αὐτοῦ καὶ εἶπε τοῖς ἄρχουσιν αὐτοῦ· ἐξέλθετε μετ' αὐτοῦ εἰς μέσον τῆς πόλεως καὶ κηρύξατε τοῦ μηδένα ἐντυγχάνειν κατ' αὐτοῦ περὶ μηδενὸς πράγματος, καὶ μηδεὶς αὐτῷ παρενοχλείτω περὶ παντὸς λόγου.	63 Ὁ βασιλεὺς τὸν ἔβαλε νὰ καθήσῃ τιμῆς ἕνεκεν πλησίον του καὶ εἶπε εἰς τοὺς αὐλικούς του· <ἐξέλθετε μαζῆ μὲ τὸν Ἰωνάθαν εἰς τὸ κέντρον τῆς πόλεως καὶ διακηρύξατε, ὅτι κανεὶς δὲν ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ παραπονεθῇ δι' αὐτὸν πρὸς ἐμὲ διὰ οἰονδήποτε πρᾶγμα καὶ κανεὶς δὲν ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ τὸν ἐνοχλήσῃ διὰ καμμίαν αἰτίαν>.	63 Ἔπειτα ὁ βασιλιᾶς ἔβαλε τὸν Ἰωνάθαν νὰ καθίσῃ πλάϊ του καὶ εἶπεν εἰς τοὺς ἀξιωματούχους τῆς αὐλῆς του: <Ἐξέλθετε μαζί του εἰς τὸ κέντρον τῆς πόλεως καὶ διακηρύξετε, ὅτι κανεὶς δὲν ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ παραπονῆται εἰς ἑμὲ ἐναντίον του διὰ κανένα πρᾶγμα ἢ ζήτημα καὶ κανεὶς δὲν ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ τὸν ἐνοχλήσῃ ἢ νὰ τὸν βλάψῃ δι’ ὁποιανδήποτε αἰτίαν>.
64 Καὶ ἐγένετο ὡς εἶδον οἱ ἐντυγχάνοντες τὴν δόξαν αὐτοῦ, καθὼς ἐκήρυξε, καὶ περιβεβλημένον αὐτὸν πορφύραν, καὶ ἔφυγον πάντες.	64 Ὅταν οἱ κακοήθεις ἐκεῖνοι κατήγοροι εἶδον τὴν δόξαν τοῦ Ἰωνάθαν, ἡ ὁποία μάλιστα ἐκηρύχθη δημοσία, αὐτὸν δὲ φοροῦντα τὴν βασιλικὴν πορφύραν, ἐτράπησαν εἰς φυγὴν ὅλοι.	64 Μόλις δὲ οἱ κατήγοροί του εἶδαν τὴν μεγάλην τιμήν, μὲ τὴν ὁποίαν ὁ Ἰωνάθαν ἐδοξάσθη καὶ ἡ ὁποία διεκηρύχθη μὲ τὸν τόσον πανηγυρικὸν τρόπον καὶ μόλις τὸν εἶδαν νὰ φορῇ ἐπίσημον μάλλινον ἔνδυμα, κόκκινον καὶ πανάκριβον, ἐτράπησαν ὅλοι εἰς φυγήν.
65 Καὶ ἐδόξασεν αὐτὸν ὁ βασιλεὺς καὶ ἔγραψεν αὐτὸν τῶν πρώτων φίλων καὶ ἔθετο αὐτὸν στρατηγὸν καὶ μεριδάρχην.	65 Ὁ βασιλεὺς Ἀλέξανδρος ἐτίμησεν ἀκόμη περισσότερον αὐτόν, τὸν ἐνέγραψε μεταξὺ τῶν στενῶν του φίλων καὶ τὸν κατέστησε στρατηγὸν καὶ διοικητὴν ἐπαρχίας.	65 Ἔτσι ἐτίμησε καὶ ἐδόξασεν ὁ βασιλιᾶς τὸν Ἰωνάθαν καὶ ἀκόμη τὸν ἐνέγραφεν εἰς τὸν κατάλογον τῶν Πρώτων (τῶν πολὺ στενῶν) το Φίλων καὶ τὸν κατέστησε στρατηγὸν καὶ διοικητὴν ἐπαρχίας - στρατιωτικὸν καὶ πολιτικὸν κυβερνήτην τῆς Ἰουδαίας ὑπὸ τὴν Συριακὴν αὐτοκρατορίαν.
66 Καὶ ἐπέστρεψεν Ἰωνάθαν εἰς Ἱερουσαλὴμ μετ' εἰρήνης καὶ εὐφροσύνης.	66 Ὁ Ἰωνάθαν ἐπέστρεψεν εἰρηνικῶς καὶ χαρούμενος εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.	66 Κατόπιν ὁ Ἰωνάθαν ἐπέστρεψεν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ εἰρηνικὸς καὶ γεμᾶτος χαρὰν διὰ τὴν ἐπιτυχίαν καὶ τὴν εὐδοκίμησίν του.
67 Καὶ ἐν ἔτει πέμπτῳ καὶ ἑξηκοστῷ καὶ ἑκατοστῷ ἦλθε Δημήτριος υἱὸς Δημητρίου ἐκ Κρήτης εἰς τὴν γῆν τῶν πατέρων αὐτοῦ.	67 Κατὰ τὸ ἑκατοστὸν ἑξηκοστὸν πέμπτον ἔτος τῆς χρονολογίας τῶν Σελευκιδῶν ὁ Δημήτριος, ὁ υἱὸς τοῦ Δημητρίου, ἦλθεν ἀπὸ τὴν Κρήτην εἰς τὴν γῆν τῶν πατέρων του.	67 Καὶ κατὰ τὸ ἑκατοστὸν ἑξηκοστὸν πέμπτον (165ον) ἔτος τῆς βασιλείας τῶν Ἑλλήνων Σελευκιδῶν (δηλαδὴ τὸ 147 π.Χ.) ὁ Δημήτριος Β', ὁ (νεώτερος) υἱὸς τοῦ βασιλιᾶ Δημητρίου Α’, ἔφθασεν ἀπὸ τὴν Κρήτην εἰς τὴν χώραν τῶν προπατόρων του.
68 Καὶ ἤκουσεν Ἀλέξανδρος ὁ βασιλεὺς καὶ ἐλυπήθη σφόδρα καὶ ὑπέστρεψεν εἰς Ἀντιόχειαν.	68 Ὁ Ἀλέξανδρος ἐπληροφορήθη τὸ γεγονός, ἐλυπήθη πάρα πολὺ καὶ ἐπέστρεψεν εἰς τὴν Ἀντιόχειαν.	68 Ὁ βασιλιᾶς Ἀλέξανδρος ἐπληροφορήθη τὴν εἴδηση, ἐλυπήθη πάρα πολὺ καὶ ἐπέστρεψεν εἰς τὴν Ἀντιόχειαν.
69 Καὶ κατέστησε Δημήτριος Ἀπολλώνιον τὸν ὄντα ἐπί, Κοίλης Συρίας, καὶ συνήγαγε δύναμιν μεγάλην καὶ παρενέβαλεν ἐν Ἰαμνείᾳ. Καὶ ἀπέστειλε πρὸς Ἰωνάθαν τὸν ἀρχιερέα λέγων·	69 Αὐτὸς ὁ Δημήτριος ἐπῆρεν ὡς στρατηγόν του τὸν Ἀπολλώνιον, διοικητὴν τῆς Κοίλης Συρίας. Ὁ Ἀπολλώνιος συνεκέντρωσε μεγάλην στρατιωτικὴν δύναμιν καὶ ἐστρατοπέδευσε πλησίον εἰς τὴν Ἰάμνειαν. Ἀπὸ ἐκεῖ δὲ ἔστειλεν ἀνθρώπους του πρὸς τὸν ἀρχιερέα τὸν Ἰωνάθαν καὶ τοῦ εἶπε·	69 Ὁ Δημήτριος Β’ (Νικάτωρ) ἐγκατέστησεν ὡς στρατηγόν του τὸν Ἀπολλώνιον, ὁ ὁποῖος ἦταν κυβερνήτης τῆς Κοίλης Συρίας· ὁ στρατηγὸς Ἀπολλώνιος συνεκέντρωσε μεγάλην στρατιωτικὴν δύναμιν καὶ ἐστρατοπέδευσε κοντὰ εἰς τὴν Ἰάμνειαν. Ἀπὸ ἐκεῖ δὲ ἀπέστειλε πρὸς τὸν ἀρχιερέα Ἰωνάθαν μήνυμα, διὰ τοῦ ὁποίου τοῦ ἔλεγε:
70 <Σὺ μονώτατος ἐπαίρῃ ἐφ' ἡμᾶς, ἐγὼ δὲ ἐγενήθην εἰς καταγέλωτα καὶ εἰς ὀνειδισμὸν διὰ σέ· καὶ διατὶ σὺ ἐξουσιάζῃ ἐφ' ἡμᾶς ἐν τοῖς ὅρεσι;	70 <σὺ μόνος ἀπὸ ὅλους τοὺς ἄλλους ἀλαζονεύεσαι ἐναντίον μας καὶ ἔγινα ἐγὼ ἀντικείμενον γέλωτος καὶ χλευασμοῦ ἐξ αἰτίας σου. Μὲ ποιὸ δικαίωμα σὺ ἀσκεῖς τὴν ἐξουσίαν σου ἐναντίον μας εἰς τὰς ὀρεινὰς αὐτὰς περιοχάς;	70 <Σὺ μόνος ἀπὸ ὅλους τοὺς ἄλλους ὑπερηφανεύεσαι, διότι ἀνθίστασαι ἐναντίον μας, ἐγὼ δὲ κατήντησα ἀντικείμενον γέλωτος καὶ χλευασμοῦ ἐξ αἰτίας σου! Διατὶ σὺ μᾶς προκαλεῖς μὲ τὸ να ἀσκῇς τὴν ἐξουσίαν σου ἀνεξάρτητος ἐκεῖ εἰς τὰ ὅρη;
71 Νῦν οὖν εἰ πέποιθας ἐπὶ ταῖς δυνάμεσί σου, κατάβηθι πρὸς ἡμᾶς εἰς τὸ πεδίον, καὶ συγκριθῶμεν ἑαυτοῖς ἐκεῖ, ὅτι μετ' ἐμοῦ ἐστι δύναμις τῶν πόλεων.	71 Ἐὰν λοιπὸν τώρα ἔχῃς πεποίθησιν εἰς τὰς στρατιωτικάς σου δυνάμεις, κατέβα εἰς συνάντησίν μας εἰς τὴν πεδιάδα, διὰ νὰ ἀναμετρηθῶμεν ἐκεῖ. Μάθε δὲ ὅτι μαζῆ μου εὑρίσκεται ἡ δύναμις ἐκ τῶν πόλεων.	71 Τώρα λοιπόν, ἐὰν ἔχῃς πεποίθησιν εἰς τὶς στρατιωτικές σου δυνάμεις, κατέβα εἰς τὴν πεδιάδα πρὸς τὸ μέρος μας καὶ ἔλα νὰ ἀντιπαραβληθῶμεν, διότι μαζί μου εἶναι ἡ στρατιωτικὴ δύναμις τῶν παραλίων πόλεων.
72 Ἐρώτησον καὶ μάθε τίς εἰμι καὶ οἱ λοιποὶ οἱ βοηθοῦντες ἡμῖν, καὶ λέγουσιν· οὐκ ἐστὶν ὑμῖν στάσις ποδὸς κατὰ πρόσωπον ἡμῶν, ὅτι δὶς ἐτροπώθησαν οἱ πατέρες σου ἐν γῇ αὐτῶν.	72 Ρώτησε καὶ μάθε, ποιὸς εἶμαι ἐγώ, ὅπως καὶ ποῖοι εἶναι οἱ ἄλλοι, οἱ ὁποῖοι μᾶς βοηθοῦν καὶ οἱ ὁποῖοι λέγουν, ὅτι δὲν θὰ ἠμπορέσης νὰ σταθῇς στα πόδια σου ἐμπρός μας διότι δυὸ φορὲς οἱ πατέρες σου κατετροπώθησαν καὶ ἐτράπησαν εἰς φυγὴν ἀπὸ ἐμπρός μας εἰς τὴν χώραν των.	72 Ἐρώτησε καὶ πληροφόρησον ποῖος εἶμαι ἐγὼ καὶ ποῖοι εἶναι οἱ σύμμαχοί μου. Θὰ σοῦ εἴπουν, ὅτι δὲν θὰ ἠμπορέσῃς νὰ σταθῇς εἰς τὰ πόδια σου διὰ νὰ μᾶς ἀντιμετωπίσῃς· διότι οἰ προπάτορές σου δύο φορὲς ἔχουν κατατροπωθῆ καὶ τραπῇ εἰς φυγὴν ἀπ' ἐμπρός μας εἰς τὴν χώραν των.
73 Καὶ νῦν οὐ δονήσῃ ὑποστῆναι τὴν ἵππον καὶ δύναμιν τοιαύτην ἐν τῷ πεδίῳ, ὅπου οὐκ ἐστὶ λίθος οὐδὲ κόχλαξ οὐδὲ τόπος τοῦ φυγεῖν>.	73 Τώρα δὲ σοῦ λέγω καὶ ἐγὼ ὅτι δὲν θὰ ἠμπορέσῃς νὰ ἀντισταθῇς εἰς τὴν ὁρμήν τοῦ ἱππικοῦ καὶ τοῦ πεζικοῦ μου εἰς τὴν πεδιάδα, ὅπου δὲν ὑπάρχει οὔτε πέτρα, οὔτε χαλίκι, οὔτε ἀσφαλὴς τόπος διὰ νὰ καταφύγῃς>.	73 Τώρα δὲ δὲν θὰ ἠμπορέσῃς νὰ ἀντισταθῇς καὶ νὰ ἀντικρούσῃς τὸ ἱππικόν μου καὶ τέτοιαν στρατιωτικὴν δύναμιν, ὅπως ἡ ἰδική μου, εἰς τὴν πεδιάδα, ὅπου δὲν ὑπάρχει οὔτε πέτρα οὔτε χαλίκι, πίσω ἀπὸ τὰ ὁποῖα νὰ καλυφθῇς, ἀλλ’ οὔτε καὶ ἄλλος τόπος, εἰς τὸν ὁποῖον νὰ καταφύγῃς διὰ νὰ σωθῇς>.
74 Ὡς δὲ ἤκουσεν Ἰωνάθαν τῶν λόγων Ἀπολλωνίου, ἐκινήθη τῇ διάνοίᾳ καὶ ἐπέλεξε δέκα χιλιάδας ἀνδρῶν καὶ ἐξῆλθεν ἐξ Ἱερουσαλήμ, καὶ συνήντησεν αὐτῷ Σίμων ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ ἐπὶ βοήθειαν αὐτοῦ.	74 Ὁ Ἰωνάθαν, ὅταν ἤκουσε τοὺς ἀλαζονικοὺς αὐτοὺς λόγους τοῦ Ἀπολλωνίου, ἀνεταράχθη ἐσωτερικῶς ἀπὸ ἀγανάκτησιν. Ἐξέλεξε δέκα χιλιάδας ἄνδρας καὶ ἐβγῆκεν ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ. Ὁ δὲ ἀδελφός του ὁ Σίμων ἦλθεν εἰς ἐνίσχυσίν του.	74 Ὅταν ὁ Ἰωνάθαν ἄκουσε τὰ ἀλαζονικὰ αὐτὰ λόγια τοῦ μηνύματος τοῦ Ἀπολλωνίου, ἐνωχλήθη καὶ ἀγανάκτησε πολύ. Ἐδιάλεξε δέκα χιλιάδες (10.000) ἄνδρες καὶ ἐβγῆκε ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ, ὁ δὲ ἀδελφός του Σίμων ἦλθε καὶ ἐνώθη μαζί του ἐνισχύων τὴν στρατιωτικήν του δύναμιν.
75 Καὶ παρενέβαλεν ἐπὶ Ἰόππην, καὶ ἀπέκλεισαν αὐτὸν ἐκ τῆς πόλεως, ὅτι φρουρὰ Ἀπολλωνίου ἐν Ἰόππῃ, καὶ ἐπολέμησαν αὐτήν.	75 Ἐστρατοπέδευσεν ὁ Ἰωνάθαν πλησίον τῆς Ἰόππης. Οἱ κάτοικοι ὅμως τῆς πόλεως ἔκλεισαν τὰς πύλας της ἀπέναντι τοῦ Ἰωνάθαν, διότι εἰς τὴν Ἰόππην ὑπῆρχε φρουρὰ τοῦ Ἀπολλωνίου. Ἔτσι ἤρχισεν ὁ πόλεμος.	75 Ὁ Ἰωνάθαν ἐστρατοπέδευσε μὲ τὴν δύναμίν του ἔξω ἀπὸ τὴν Ἰόππην· ἀλλ’ οἱ κάτοικοί της τοῦ ἔκλεισαν τὶς πόρτες τῆς πόλεως, διότι μέσα εἰς τὴν Ἰόππην ὑπῆρχε φρουρὰ τοῦ Ἀπολλωνίου· ὅταν ὅμως οἱ Ἰουδαῖοι ἄρχισαν νὰ πολιορκοῦν καὶ νὰ ἐπιτίθενται κατὰ τῆς Ἰόππης,
76 Καὶ φοβηθέντες ἤνοιξαν οἱ ἐκ τῆς πόλεως, καὶ ἐκυρίευσεν Ἰωνάθαν Ἰόππης.	76 Οἱ κάτοικοι ἐφοβήθησαν, ἤνοιξαν τὰ πύλας τῆς πόλεως καὶ ὁ Ἰωνάθαν ἔγινε κύριος τῆς Ἰόππης.	76 οἱ κάτοικοι τῆς πόλεως, ἐπειδὴ ἐτρομοκρατήθησαν, ἄνοιξαν τὶς πύλες τῆς πόλεως· ἔτσι ὁ Ἰωνάθαν ἔγινε κύριος τῆς Ἰόππης.
77 Καὶ ἤκουσεν Ἀπολλώνιος, καὶ παρενέβαλε τρισχιλίαν ἵππον καὶ δύναμιν πολλὴν καὶ ἐπορεύθη εἰς Ἄζωτον ὡς διοδεύων καὶ ἅμα προῆγεν εἰς τὸ πεδίον διὸ τὸ ἔχειν αὐτὸν πλῆθος ἵππου καὶ πεποιθέναι ἐπ' αὐτῇ.	77 Ὅταν ὁ Ἀπολλώνιος ἐπληροφορήθη τὸ γεγονὸς ὠργάνωσεν εἰς παράταξιν μάχης τρεῖς χιλιάδας ἱππεῖς καὶ πολυάριθμον πεζικὸν καὶ κατηυθύνθη εἰς τὴν Ἄζωτον, ὡς ἐὰν ἤθελε νὰ διαπεράσῃ τὴν χώραν. Συγχρόνως ἐβάδιζεν εἰς τὴν πεδιάδα μετὰ θάρρους, διότι εἶχε πολὺ πεζικόν, ἐπὶ τοῦ ὁποίου ἐστήριζε τὴν πεποίθησίν του.	77 Ὅταν ὁ Ἀπολλώνιος ἐπληροφορήθη τὸ γεγονὸς αὐτό, συνεκέντρωσε καὶ παρέταξε τρεῖς χιλιάδες (3.000) ἱππικὸν καὶ μεγάλην δύναμιν πεζικοῦ καὶ κατηυθύνθη εἰς τὴν Ἄζωτον, ὡσὰν νὰ μὴ ὑπῆρχεν ἐχθρὸς καὶ ὡσὰν νὰ ἔκαμνε παρέλασιν ταυτοχρόνως ἐπροχωροῦσε εἰς τὴν πεδιάδα χωρὶς προφυλάξεις, διότι εἶχε πλῆθος ἱππικοῦ καὶ εἶχε πεποίθησιν εἰς τὴν στρατιωτικὴν αὐτὴν δύναμιν.
78 Καὶ κατεδίωξεν Ἰωνάθαν ὀπίσω αὐτοῦ εἰς Ἄζωτον, καὶ συνῆψαν αἱ παρεμβολαὶ εἰς πόλεμον.	78 Ὁ Ἰωνάθαν τὸν κατεδίωξεν ἕως εἰς τὴν Ἄζωτον καὶ ἐκεῖ οἱ δύο στρατοὶ συνεκρούσθησαν.	78 Ὁ Ἰωνάθαν τὸν κατεδίωξε μέχρι τῆς Ἀζώτου, ὅπου οἱ δύο στρατοὶ συνεκρούσθησαν εἰς πόλεμον.
79 Καὶ ἀπέλιπεν Ἀπολλώνιος χιλίαν ἵππον ἐν κρυπτῷ, κατόπισθεν αὐτῶν.	79 Ὁ Ἀπολλώνιος εἶχεν ἀφήσει εἰς τόπον ἀπόκρυφον εἰς τὰ μετόπισθεν τῶν Ἰουδαίων χιλίους ἱππεῖς.	79 Ἀλλ’ ὁ Ἀπολλώνιος εἶχεν ἀφήσει κρυφὰ εἰς τὰ νῶτα τοῦ στρατοῦ τοῦ Ἰωνάθαν χιλίους (1.000) ἱππεῖς.
80 Καὶ ἔγνω Ἰωνάθαν ὅτι ἔστιν ἔνεδρον κατόπισθεν αὐτοῦ, καὶ ἐκύκλωσαν αὐτοῦ τὴν παρεμβολὴν καὶ ἐξετίναξαν τὰς σχίζας εἰς τὸν λαῶν ἐκ πρωΐθεν ἕως ἑσπέρας·	80 Ὁ Ἰωνάθαν ἀντελήφθη, ὅτι ὑπῆρχεν ἐνέδρα εἰς τὰ μετόπισθεν αὐτοῦ. Οἱ ἱππεῖς τοῦ Ἀπολλωνίου περιεκύκλωσαν τὸν στρατὸ τοῦ Ἰωνάθαν καὶ ἔρριπταν τὰ βέλη των ἐναντίον τοῦ στρατοῦ ἀπὸ τὴν πρωΐαν ἕως τὴν ἑσπέραν.	80 Ὅμως ὁ Ἰωνάθαν ἀντελήφθη ὅτι πίσω του ὑπῆρχεν ἐνέδρα· τὸ ἱππικὸν τοῦ Ἀπολλωνίου περιεκύκλωσαν τὸν στρατὸν τοῦ Ἰωνάθαν καὶ ἐξετόξευαν τὰ βέλη των ἐναντίον τῶν ἀνδρῶν του ἀπὸ τὸ πρωῒ μέχρι τὸ βράδυ.
81 ὁ δὲ λαὸς εἱστήκει καθὼς ἐπέταξεν Ἰωνάθαν, καὶ ἐκοπίασαν οἱ ἵπποι αὐτῶν.	81 Οἱ στρατιῶται ὅμως τοῦ Ἰωνάθαν ἔμειναν σταθεροὶ εἰς τὰς θέσεις των, ὅπως τοὺς εἶχε διατάξει ὁ Ἰωνάθαν. Ἐξ αἰτίας τούτου οἱ ἵπποι τοῦ Ἀπολλωνίου ἐκουράσθησαν πολύ.	81 Παρ’ ὅλα αὐτὰ ὁ Ἰουδαϊκὸς στρατὸς ἐστέκετο σταθερὸς καὶ ἀνυποχώρητος, ὅπως εἶχε διατάξει ὁ Ἰωνάθαν. Οἱ ἱππεῖς ὅμως τοῦ Ἀπολλωνίου ἐκουράσθησαν·
82 Καὶ εἵλκυσε Σίμων τὴν δύναμιν αὐτοῦ καὶ συνῆψε πρὸς τὴν φάραγγα, ἡ γὰρ ἵππος ἐξελύθη, καὶ συνετρίβησαν ὑπ' αὐτοῦ καὶ ἔφυγον.	82 Τότε ὁ Σίμων ἐπῆρε τὰς δυνάμεις του καὶ ἐκτύπησε τὴν φάλαγγα τοῦ πεζικοῦ τοῦ Ἀπολλωνίου, διότι τὸ ἱππικὸν εἶχε παραλύσει καὶ ἀχρηστευθῆ. Οἱ ἐχθροὶ συνετρίβησαν ἀπὸ αὐτὸν καὶ ἐτράπησαν εἰς φυγήν.	82 ὁπότε ὁ Σίμων ὠδήγησε τὸν στρατόν του εἰς τὴν μάχην καὶ ἐκτύπησε τὴν ἐχθρικὴν φάλαγγα, διότι τὸ ἱππικὸν εἶχεν ἑξαντληθῆ, ἀποκάμει καὶ ἀχρηστευθῆ. Οἱ Σύροι συνετρίβησαν ἀπὸ τὸν Σίμωνα καὶ ἐτράπησαν εἰς φυγήν.
83 Καὶ ἡ ἵππος ἐσκορπίσθη ἐν τῷ πεδίῳ, καὶ ἔφυγον εἰς Ἄζωτον καὶ εἰσῆλθον εἰς Βηθδαγὼν τὸ εἰδωλεῖον αὐτῶν τοῦ σωθῆναι.	83 Τὸ ἱππικὸν δεσκορπίσθη εἰς τὴν πεδιάδα καὶ οἱ φεύγοντες Σῦροι στρατιῶται εἰσῆλθον εἰς τὴν Ἄζωτον καὶ κατέφυγον εἰς τὸν ναὸν τοῦ εἰδώλου τῶν Βηθδαγών,διὰ νὰ σωθοῦν.	83 Τὸ ἱππικὸν διεσκορπίσθη μέσα εἰς τὴν πεδιάδα καὶ ἐτράπη εἰς φυγὴν εἰς τὴν Ἄζωτον, οἱ δὲ Σύροι κατέφυγαν εἰς Βηθδαγών, εἰς τὸν οἶκον (εἰδωλολατρικὸν ναὸν) τοῦ Δαγῶν διὰ νὰ σωθοῦν.
84 Καὶ ἐνεπύρισεν Ἰωνάθαν τὴν Ἄζωτον καὶ τὰς πόλεις τὰς κύκλῳ αὐτῆς καὶ ἔλαβε τὰ σκῦλα αὐτῶν καὶ τὸ ἱερὸν Δαγὼν καὶ τοὺς συμφυγόντας εἰς αὐτὸ ἐνεπύρισε πυρί.	84 Ὁ Ἰωνάθαν ἔβαλε φωτιὰ καὶ ἔκαυσε τὴν Ἄζωτον, ὅπως καὶ τὰς γύρω ἀπὸ αὐτὴν πόλεις, ἀφοῦ προηγουμένως τὰς ἐλεηλάτησε. Τὸν δὲ ναὸν τοῦ Δαγὼν καὶ ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι εἶχον καταφύγει εἰς αὐτόν, παρέδωσεν εἰς τὸ πῦρ.	84 Ἀλλ’ ὁ Ἰωνάθαν ἐπυρπόλησε τὴν Ἄζωτον καὶ τὶς γύρω ἀπὸ αὐτὴν πόλεις, ἀφοῦ προηγουμένως τὶς ἐλαφυραγώγησε· τὸν δὲ εἰδωλολατρικὸν ναὸν τοῦ Δαγὼν καὶ ὅσους κατέφυγαν εἰς αὐτὸν διὰ νὰ σωθοῦν, τοὺς παρέδωκεν εἰς τὴν φωτιά.
85 Καὶ ἐγένοντο οἱ πεπτωκότες μαχαίρᾳ σὺν τοῖς ἐμπυρισθεῖσιν εἰς ἄνδρας ὀκτακισχιλίους.	85 Ὁ ἀριθμὸς αὐτῶν ποὺ ἐσφάγησαν διὰ μαχαίρας, καὶ ἐκείνων οἱ ὁποῖοι ἐκάησαν, ἀνῆλθεν εἰς ὀκτὼ χιλιάδας ἄνδρας.	85 Ὁ ἀριθμὸς ἐκείνων ποὺ ἐφονεύθησαν μὲ τὴν μάχαιραν, μαζὶ μὲ ἐκείνους ποὺ ἐκάησαν, ἔφθασε τὶς ὀκτὼ χιλιάδες (8.000) ἄνδρες.
86 Καὶ ἀπῇρεν ἐκεῖθεν Ἰωνάθαν καὶ παρενέβαλεν ἐπὶ Ἀσκάλωνα, καὶ ἐξῆλθον οἱ ἐκ τῆς πόλεως εἰς συνάντησιν αὐτῷ ἐν δόξῃ μεγάλῃ.	86 Ὁ Ἰωνάθαν ἀνεχώρησεν ἀπὸ ἐκεῖ, ἦλθε καὶ ἐστρατοπέδευσε πλησίον τῆς Ἀσκάλωνος. Οἱ κάτοικοι τῆς πόλεως ἐξῆλθον νὰ τὸν προαπαντήσουν μὲ μεγάλας τιμάς.	86 Κατόπιν ὁ Ἰωνάθαν ἀνεχώρησεν ἀπὸ ἐκεῖ καὶ ἐστρατοπέδευσεν ἔξω ἀπὸ τὸν Ἀσκάλωνα· ἐβγῆκαν δὲ ἀπὸ τὴν πόλιν οἱ κάτοικοί της, διὰ νὰ τὸν προϋπαντήσουν μὲ μεγάλην πομπὴν καὶ τιμές.
87 καὶ ἐπέστρεψεν Ἰωνάθαν εἰς Ἱερουσαλὴμ σὺν τοῖς παρ' αὐτοῦ ἔχοντες σκῦλα πολλά	87 Μετὰ τοῦτο ὁ ᾿Ιωνάθαν καὶ οἱ ἄνδρες του ἐπέστρεψαν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ ἔχοντες μαζῆ των πολλὰ λάφυρα.	87 Ἔπειτα ὁ Ἰωνάθαν ἐπέστρεψεν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ μαζὶ μὲ τοὺς ἄνδρες του, φορτωμένοι μὲ πολλὰ λάφυρα.
88 Καὶ ἐγένετο ὡς ἤκουσεν Ἀλέξανδρος ὁ βασιλεὺς τοὺς λόγους τούτους, καὶ προσέθετο δοξάσαι τὸν Ἰωνάθαν.	88 Ὁταν ὁ βασιλεὺς Ἀλέξανδρος ἐπληροφορήθη τὰ γεγονότα αὐτά, παρεχώρησε νέας τιμᾶς εἰς τὸν Ἰωνάθαν.	88 Συνέβη δὲ τοῦτο: Ὅταν ὁ βασιλιᾶς Ἀλέξανδρος ἐπληροφορήθη τὰ γεγονότα αὐτά, ἐτίμησε τὸν Ἰωνάθαν μὲ ἀκόμη περισσότερες τιμές·
89 Καὶ ἀπέστειλεν αὐτῷ πόρπην χρυσῆν, ὡς ἔθος ἐστὶ δίδοσθαι τοῖς συγγενέσι τῶν βασιλέων, καὶ ἔδωκεν αὐτῷ τὴν Ἀκκαρὼν καὶ πάντα τὰ ὅρια αὐτῆς εἰς κληροδοσίαν.	89 Ἔστειλεν εἰς αὐτὸν μίαν χρυσῆν πόρπην, ἡ ὁποία κατὰ κρατοῦσαν συνήθειαν ἐδίδετο εἰς τοὺς συγγενεῖς τῶν βασιλέων. Ἔδωκεν ἐπίσης εἰς τὸν Ἰωνάθαν ὡς ἰδιοκτησίαν του τὴν Ἀκκαρὼν καὶ τὰ περίχωρά της.	89 ἔτσι τοῦ ἀπέστειλε χρυσῆν πόρπην, ἡ ὁποία ἦταν συνήθεια νὰ δίδεται εἰς τοὺς Συγγενεῖς τῶν Βασιλέων. Τοῦ ἔδωκεν ἀκόμη ὡς πλήρη ἰδιοκτησίαν τὴν πόλιν Ἀκκαρὼν μαζὶ μὲ ὅλα τὰ περίχωρά της.