Μακκαβαίων Α : Κεφάλαιον ΙΑ'

Πρωτότυπο Κείμενο

αὶ ὁ βασιλεὺς Αἰγύπτου ἤθροισε δυνάμεις πολλὰς ὡς τὴν ἄμμον τὴν περὶ τὸ χεῖλος τῆς θαλάσσης καὶ πλοῖα πολλὰ καὶ ἐζήτησε κατακρατῆσαι τῆς βασιλείας Ἀλεξάνδρου δόλῳ καὶ προσθεῖναι αὐτὴν τῇ βασιλείᾳ αὐτοῦ.
2 Καὶ ἐξῆλθεν εἰς Συρίαν λόγοις εἰρηνικοῖς, καὶ ἤνοιγον αὐτῷ οἱ ἀπὸ τῶν πόλεων καὶ συνήντων αὐτῷ, ὅτι ἐντολὴ ἦν Ἀλεξάνδρου τοῦ βασιλέως συναντᾶν αὐτῷ διὰ τὸ πενθερὸν αὐτοῦ εἶναι.
3 Ὡς δὲ εἰσεπορεύετο εἰς τὰς πόλεις ὁ Πτολεμαῖος, ἀπέτασσε τὰς δυνάμεις φρουρὰν ἐν ἐκάστῃ πόλει.
4 Ὡς δὲ ἤγγισεν Ἀζώτου, ἔδειξαν αὐτῷ τὸ ἱερὸν Δαγὼν ἐμπεπυρισμένον καὶ Ἄζωτον καὶ τὰ περιπόλια αὐτῆς καθῃρημένα καὶ τὰ σώματα ἐρριμμένα καὶ τοὺς ἐμπεπυρισμένους, οὓς ἐνεπύρισεν ἐν τῷ πολέμῳ· ἐποίησαν γὰρ θημωνίας αὐτῶν ἐν τῇ ὁδῷ αὐτοῦ.
5 Καὶ διηγήσαντο τῷ βασιλεῖ ἃ ἐποίησεν Ἰωνάθαν εἰς τὸ ψογίσαι αὐτόν· καὶ ἐσίγησεν ὁ βασιλεύς.
6 καὶ συνήντησεν Ἰωνάθαν τῷ βασιλεῖ εἰς Ἰόππην μετὰ δόξης, καὶ ἠσπάσαντο ἀλλήλους καὶ ἐκοιμήθησαν ἐκεῖ.
7 Καὶ ἐπορεύθη Ἰωνάθαν μετὰ τοῦ βασιλέως ἕως τοῦ ποταμοῦ τοῦ καλουμένου Ἐλευθέρου καὶ ἐπέστρεψεν εἰς Ἱερουσαλήμ.
8 Ὁ δὲ βασιλεὺς Πτολεμαῖος ἐκυρίευσε τῶν πόλεων τῆς παραλίας ἕως Σελευκείας τῆς παραθαλασσίας καὶ διελογίζετο περὶ Ἀλεξάνδρου λογισμοὺς πονηρούς.
9 Καὶ ἀπέστειλε πρέσβεις πρὸς Δημήτριον τὸν βασιλέα λέγων· δεῦρο συνθώμεθα πρὸς ἑαυτοὺς διαθήκην, καὶ δώσω σοι τὴν θυγατέρα μου, ἣν ἔχει Ἀλέξανδρος, καὶ βασιλεύσεις τῆς βασιλείας τοῦ πατρός σου·
10 μεταμεμέλημαι γὰρ δοὺς αὐτῷ τὴν θυγατέρα μου, ἐζήτησε γὰρ ἀποκτεῖναί με.
11 Καὶ ἐψόγισεν αὐτὸν χάριν τοῦ ἐπιθυμῆσαι αὐτὸν τῆς βασιλείας αὐτοῦ·
12 καὶ ἀφελόμενος αὐτοῦ τὴν θυγατέρα ἔδωκεν αὐτὴν τῷ Δημητρίῳ καὶ ἠλλοτριώθη τῷ Ἀλεξάνδρῳ καὶ ἐφάνη ἡ ἔχθρα αὐτῶν.
13 Καὶ εἰσῆλθε Πτολεμαῖος εἰς Ἀντιόχειαν καὶ περιέθετο τὸ διάδημα τῆς Ἀσίας· καὶ περιέθετο δύο διαδήματα περὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ, τὸ τῆς Ἀσίας καὶ Αἰγύπτου.
14 Ἀλέξανδρος δὲ ὁ βασιλεὺς ἦν ἐν Κιλικίᾳ κατὰ τοὺς καιροὺς ἐκείνους, ὅτι ἀπεστάτουν οἱ ἀπὸ τῶν τόπων ἐκείνων.
15 Καὶ ἤκουσεν Ἀλέξανδρος καὶ ἦλθεν ἐπ αὐτὸν πολέμῳ. Καὶ ἐξήγαγε Πτολεμαῖος τὴν δύναμιν καὶ ἀπήντησεν αὐτῷ ἐν χειρὶ ἰσχυρᾷ καὶ ἐτροπώσατο αὐτόν.
16 Καὶ ἔφυγεν Ἀλέξανδρος εἰς τὴν Ἀραβίαν τοῦ σκεπασθῆναι αὐτὸν ἐκεῖ. Ὁ δὲ βασιλεὺς Πτολεμαῖος ὑψώθη.
17 Καὶ ἀφεῖλε Ζαβδιὴλ ὁ Ἀραψ τὴν κεφαλὴν Ἀλεξάνδρου καὶ ἀπέστειλε τῷ Πτολεμαίῳ.
18 Καὶ ὁ βασιλεὺς Πτολεμαῖος ἀπέθανεν ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ, καὶ οἱ ὄντες ἐν τοῖς ὀχυρώμασιν ἀπώλοντο ὑπὸ τῶν ἐν τοῖς ὀχυρώμασι.
19 Καὶ ἐβασίλευσε Δημήτριος ἔτους ἑβδόμου καὶ ἑξηκοστοῦ καὶ ἑκατοστοῦ.
20 Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις συνήγαγεν Ἰωνάθαν τοὺς ἐκ τῆς Ἰουδαίας τοῦ ἐκπολεμῆσαι τὴν ἄκραν τὴν ἐν Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐποίησεν ἐπ' αὐτὴν μηχανὰς πολλάς.
21 Καὶ ἐπορεύθησαν τινες μισοῦντες τὸ ἔθνος αὐτῶν ἄνδρες παράνομοι πρὸς τὸν βασιλέα καὶ ἀπήγγειλαν αὐτῷ ὅτι Ἰωνάθαν περικάθηται τὴν ἄκραν.
22 Καὶ ἀκούσας ὠργίσθη· ὡς δὲ ἤκουσεν, εὐθέως ἀναζεύξας ἦλθεν εἰς Πτολεμαΐδα καὶ ἔγραψεν Ἰωνάθαν τοῦ μὴ περικαθῆσθαι τῇ ἄκρᾳ καὶ τοῦ ἀπαντῆσαι αὐτὸν αὐτῷ συμμίσγειν εἰς Πτολεμαΐδα τὴν ταχίστην.
23 Ὡς δὲ ἤκουσεν Ἰωνάθαν, ἐκέλευσε περικαθῆσθαι καὶ ἐπέλεξε τῶν πρεσβυτέρων Ἰσραὴλ καὶ τῶν ἱερέων καὶ ἔδωκεν ἑαυτὸν τῷ κινδύνῳ·
24 καὶ λαβὼν ἀργύριον καὶ χρυσίον καὶ ἱματισμὸν καὶ ἕτερα ξένια πλείονα ἐπορεύθη πρὸς τὸν βασιλέα εἰς Πτολεμαΐδα καὶ εὖρε χάριν ἐνώπιον αὐτοῦ.
25 Καὶ ἐνετύγχανον κατ' αὐτοῦ τινες ἄνομοι τῶν ἐκ τοῦ ἔθνους.
26 Καὶ ἐποίησεν αὐτῷ ὁ βασιλεὺς καθὼς ἐποίησαν αὐτῷ οἱ πρὸ αὐτοῦ, καὶ ὕψωσεν αὐτὸν ἐναντίον πάντων τῶν φίλων αὐτοῦ,
27 καὶ ἔστησεν αὐτῷ τὴν ἀρχιερωσύνην καὶ ὅσα ἄλλα εἶχε τίμια τὸ πρότερον καὶ ἐποίησεν αὐτὸν τῶν πρώτων φίλων ἡγεῖσθαι.
28 Καὶ ἠξίωσεν Ἰωνάθαν τὸν βασιλέα ποιῆσαι τὴν Ἰουδαίαν ἀφορολόγητον καὶ τὰς τρεῖς τοπαρχίας καὶ τὴν Σαμαρεῖτιν καὶ ἐπηγγείλατο αὐτῷ τάλαντα τριακόσια.
29 Καὶ εὐδόκησεν ὁ βασιλεὺς καὶ ἔγραψε τῷ Ἰωνάθαν ἐπιστολὰς περὶ πάντων τούτων ἐχούσας τὸν τρόπον τοῦτον·
30 <Βασιλεὺς Δημήτριος Ἰωνάθαν τῷ ἀδελφῷ χαίρειν, καὶ ἔθνει Ἰουδαίων.
31 Τὸ ἀντίγραφον τῆς ἐπιστολῆς, ἧς ἐγράψαμεν Λασθένει τῷ συγγενεῖ ἡμῶν περὶ ὑμῶν, γεγράφαμεν καὶ πρὸς ὑμᾶς ὅπως εἰδῆτε.
32 Βασιλεὺς Δημήτριος Λασθένει τῷ πατρὶ χαίρειν.
33 Τῷ ἔθνει τῶν Ἰουδαίων φίλοις ἡμῶν καὶ συντηροῦσι τὰ πρὸς ἡμᾶς δίκαια ἐκρίναμεν ἀγαθοποιῆσαι χάριν τῆς ἐξ αὐτῶν εὐνοίας πρὸς ἡμᾶς.
34 Ἐστάκαμεν οὖν αὐτοῖς τά τε ὅρια τῆς Ἰουδαίας καὶ τοὺς τρεῖς νόμους, Ἀφαίρεμα καὶ Λύδδαν καὶ Ραμαθέμ, αἵτινες προσετέθησαν τῇ Ἰουδαίᾳ ἀπὸ τῆς Σαμαρείτιδος, καὶ πάντα τὰ συγκυροῦντα αὐτοῖς πᾶσι τοῖς θυσιάζουσιν εἰς Ἱεροσόλυμα, ἀντὶ τῶν βασιλικῶν, ὧν ἐλάμβανεν ὁ βασιλεὺς παρ' αὐτῶν τὸ πρότερον κατ' ἐνιαυτὸν ἀπὸ τῶν γεννημάτων τῆς γῆς καὶ ἀπὸ τῶν ἀκροδρύων.
35 Καὶ τὰ ἀλλὰ τὰ ἀνήκοντα ἡμῖν ἀπὸ τοῦ νῦν τῶν δεκατῶν καὶ τῶν τελῶν τῶν ἀνηκόντων ἡμῖν καὶ τὰς τοῦ ἁλὸς λίμνας καὶ τοὺς ἀνήκοντας ἡμῖν στεφάνους, πάντα ἐπαρκῶς περίεμεν αὐτοῖς.
36 Καὶ οὐκ ἀθετηθήσεται οὐδὲ ἕν τούτων ἀπὸ τοῦ νῦν καὶ εἰς τὸν ἄπαντα χρόνον.
37 Νῦν οὖν ἐπιμέλεσθε τοῦ ποιῆσαι τούτων ἀντίγραφον καὶ δοθήτω Ἰωνάθαν καὶ τεθήτω ἐν τῷ ὅρει τῷ ἁγίῳ ἐν τόπῳ ἐπισήμῳ>.
38 Καὶ εἶδε Δημήτριος ὁ βασιλεὺς ὅτι ἡσύχασεν ἡ γῆ ἐνώπιον αὐτοῦ καὶ οὐδὲν αὐτῷ ἀνθειστήκει, καὶ ἀπέλυσε πάσας τὰς δυνάμεις αὐτοῦ ἕκαστον εἰς τὸν ἴδιον τόπον, πλὴν τῶν ξένων δυνάμεων, ὧν ἐξενολόγησεν ἀπὸ τῶν νήσων τῶν ἐθνῶν· καὶ ἤχθραναν αὐτῷ πᾶσαι αἱ δυνάμεις τῶν πατέρων αὐτοῦ.
39 Τρύφων δὲ ἦν τῶν παρὰ Ἀλεξάνδρου τὸ πρότερον καὶ εἶδεν ὅτι πᾶσαι αἱ δυνάμεις καταγογγύζουσι τοῦ Δημητρίου, καὶ ἐπορεύθη πρὸς Εἰμαλκουαὶ τὸν Ἄραβα, ὃς ἔτρεφε τὸν Ἀντίοχον τὸ παιδάριον τὸ τοῦ Ἀλεξάνδρου.
40 Καὶ προσήδρευεν αὐτῷ, ὅπως παραδοῖ αὐτὸν αὐτῷ, ὅπως βασιλεύσῃ ἀντὶ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ. Καὶ ἀπήγγειλεν αὐτῷ ὅσα συνετέλεσε Δημήτριος καὶ τὴν ἔχθραν, ἣν ἐχθραίνουσιν αὐτῷ αἱ δυνάμεις αὐτοῦ, καὶ ἔμεινεν ἐκεῖ ἡμέρας πολλάς.
41 Καὶ ἀπέστειλεν Ἰωνάθαν πρὸς Δημήτριον τὸν βασιλέα, ἵνα ἐκβάλῃ τοὺς ἐκ τῆς ἄκρας ἐξ Ἱερουσαλὴμ καὶ τοὺς ἐν τοῖς ὀχυρώμασιν· ἦσαν γὰρ πολεμοῦντες τὸν Ἰσραήλ.
42 Καὶ ἀπέστειλε Δημήτριος πρὸς Ἰωνάθαν λέγων· οὐ μόνον ταῦτα ποιήσω σοι καὶ τῷ ἔθνει σου, ἀλλὰ δόξῃ δοξάσω σε καὶ τὸ ἔθνος σου, ἐὰν εὐκαιρίας τύχω.
43 Νῦν οὖν ὀρθῶς ποιήσεις ἀποστείλας μοι ἄνδρας, οἳ συμμαχήσουσιν, ὅτι ἀπέστησαν πᾶσαι αἱ δυνάμεις μου.
44 Καὶ ἀπέστειλεν Ἰωνάθαν ἄνδρας τρισχιλίους δυνατοὺς ἰσχύϊ αὐτῷ εἰς Ἀντιόχειαν, καὶ ἤλθοσαν πρὸς τὸν βασιλέα, καὶ ηὐφράνθη ὁ βασιλεὺς ἐπὶ τῇ ἑφόδῳ αὐτῶν.
45 Καὶ ἐπισυνήχθησαν οἱ ἐκ τῆς πόλεως εἰς μέσον τῆς πόλεως εἰς ἀνδρῶν δώδεκα μυριάδας ἀνδρῶν καὶ ἠβούλοντο ἀνελεῖν τὸν βασιλέα.
46 Καὶ ἔφυγεν ὁ βασιλεὺς εἰς τὴν αὐλήν, καὶ κατελάβοντο οἱ ἐκ τῆς πόλεως τὰς διόδους τῆς πόλεως καὶ ἤρξαντο πολεμεῖν.
47 Καὶ ἐκάλεσεν ὁ βασιλεὺς τοὺς Ἰουδαίους ἐπὶ βοήθειαν, καὶ ἐπισυνήχθησαν πρὸς αὐτὸν πάντες ἅμα καὶ διεσπάρησαν ἐν τῇ πόλει πάντες ἅμα καὶ ἀπέκτειναν ἐν τῇ πόλει ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ εἰς μυριάδας δέκα·
48 καὶ ἐνεπύρισαν τὴν πόλιν καὶ ἐλάβοσαν σκῦλα πολλὰ ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ καὶ ἔσωσαν τὸν βασιλέα.
49 Καὶ εἶδον οἱ ἀπὸ τῆς πόλεως ὅτι κατεκράτησαν οἱ Ἰουδαῖοι τῆς πόλεως ὡς ἠβούλοντο, καὶ ἠσθένησαν ταῖς διανοίαις αὐτῶν καὶ ἐκέκραξαν πρὸς τὸν βασιλέα μετὰ δεήσεως λέγοντες·
50 δὸς ἡμῖν δεξιὰς καὶ παυσάσθωσαν οἱ Ἰουδαῖοι πολεμοῦντες ἡμᾶς καὶ τὴν πόλιν.
51 Καὶ ἔρριψαν τὰ ὅπλα καὶ ἐποίησαν εἰρήνην καὶ ἐδοξάσθησαν οἱ Ἰουδαῖοι ἐναντίον τοῦ βασιλέως καὶ ἐνώπιον πάντων τῶν ἐν τῇ βασιλείᾳ αὐτοῦ καὶ ἐπέστρεψαν εἰς Ἱερουσαλὴμ ἔχοντες σκῦλα πολλά.
52 Καὶ ἐκάθησε Δημήτριος ὁ βασιλεὺς ἐπὶ θρόνου τῆς βασιλείας αὐτοῦ, καὶ ἡσύχασεν ἡ γῆ ἐνώπιον αὐτοῦ.
53 Καὶ ἐψεύσατο πάντα, ὅσα εἶπε, καὶ ἠλλοτριώθη τῷ Ἰωνάθαν καὶ οὐκ ἀνταπέδωκε κατὰ τὰς εὐνοίας, ἂς ἀνταπέδωκεν αὐτῷ, καὶ ἔθλιβεν αὐτὸν σφόδρα.
54 Μετὰ δὲ ταῦτα ἀπέστρεψε Τρύφων καὶ Ἀντίοχος μετ' αὐτοῦ παιδάριον νεώτερον· καὶ ἐβασίλευσε καὶ ἐπέθετο διάδημα.
55 Καὶ ἐπισυνήχθησαν πρὸς αὐτὸν πᾶσαι αἱ δυνάμεις, ἂς ἀπεσκόρπισε Δημήτριος, καὶ ἐπολέμησαν πρὸς αὐτόν, καὶ ἔφυγε καὶ ἐτροπώθη.
56 Καὶ ἔλαβε Τρύφων τὰ θηρία καὶ κατεκράτησεν Ἀντιοχείας.
57 Καὶ ἔγραψεν Ἀντίοχος ὁ νεώτερος τῷ Ἰωνάθαν λέγων· ἵστημί σοι τὴν ἀρχιερωσύνην καὶ καθίστημί σε ἐπὶ τῶν τεσσάρων νομῶν καὶ εἶναί σε τῶν φίλων τοῦ βασιλέως,
58 καὶ ἀπέστειλεν αὐτῷ χρυσώματα καὶ διακονίαν καὶ ἔδωκεν αὐτῷ ἐξουσίαν πίνειν ἐν χρυσώμασι καὶ εἶναι ἐν πορφύρᾳ καὶ ἔχειν πόρπην χρυσῆν·
59 καὶ Σίμωνα τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ κατέστησε στρατηγὸν ἀπὸ τῆς κλίμακας Τύρου ἕως τῶν ὁρίων Αἰγύπτου.
60 Καὶ ἐξῆλθεν Ἰωνάθαν καὶ διεπορεύετο πέραν τοῦ ποταμοῦ καὶ ἐν ταῖς πόλεσι, καὶ ἠθροίσθησαν πρὸς αὐτὸν πᾶσαι αἱ δυνάμεις Συρίας εἰς συμμαχίαν, καὶ ἦλθεν εἰς Ἀσκάλωνα, καὶ ἀπήντησαν αὐτῷ οἱ ἐκ τῆς πόλεως ἐνδόξως.
61 Καὶ ἀπῆλθεν ἐκεῖθεν εἰς Γάζαν, καὶ ἀπέκλεισαν οἱ ἀπὸ Γάζης, καὶ περιεκάθισε περὶ αὐτὴν καὶ ἐνεπύρισε τὰ περιπόλια αὐτῆς πυρὶ καὶ ἐσκύλευσεν αὐτά.
62 Καὶ ἠξίωσαν οἱ ἀπὸ Γάζης τὸν Ἰωνάθαν, καὶ ἔδωκεν αὐτοῖς δεξιὰς καὶ ἔλαβε τοὺς υἱοὺς ἀρχόντων αὐτῶν εἰς ὅμηρα καὶ ἐξαπέστειλεν αὐτοὺς εἰς Ἱερουσαλήμ· καὶ διῆλθε τὴν χώραν ἕως Δαμασκοῦ.
63 καὶ ἤκουσεν Ἰωνάθαν ὅτι παρῆσαν οἱ ἄρχοντες Δημητρίου εἰς Κάδης τὴν ἐν τῇ Γαλιλαίᾳ μετὰ δυνάμεως πολλῆς βουλόμενοι μεταστῆσαι αὐτὸν τῆς χρείας.
64 Καὶ συνήντησεν αὐτοῖς, τὸν δὲ ἀδελφὸν αὐτοῦ Σίμωνα κατέλιπεν ἐν τῇ χώρᾳ.
65 Καὶ παρενέβαλε Σίμων ἐπὶ Βαιθσούρᾳ καὶ ἐπολέμει αὐτὴν ἡμέρας πολλὰς καὶ συνέκλεισεν αὐτήν.
66 Καὶ ἠξίωσαν αὐτὸν τοῦ δεξιὰς λαβεῖν, καὶ ἔδωκεν αὐτοῖς· καὶ ἐξέβαλεν αὐτοὺς ἐκεῖθεν καὶ κατελάβετο τὴν πόλιν καὶ ἔθετο ἐπ' αὐτῇ φρουράν.
67 Καὶ Ἰωνάθαν καὶ ἡ παρεμβολὴ αὐτοῦ παρενέβαλον ἐπὶ τὸ ὕδωρ Γεννησάρ, καὶ ὤρθρισαν τὸ πρωῒ εἰς τὸ πεδίον Νασώρ.
68 Καὶ ἰδοὺ παρεμβολὴ ἀλλοφύλων ἀπήντα αὐτῷ ἐν τῷ πεδίῳ καὶ ἐξέβαλον ἔνεδρον ἐπ' αὐτὸν ἐν τοῖς ὅρεσιν, αὐτοὶ δὲ ἀπήντησαν ἐξεναντίας.
69 Τὰ δὲ ἐνέδρα ἐξανέστησαν ἐκ τῶν τόπων αὐτῶν καὶ συνῆψαν πόλεμον. Καὶ ἔφυγον οἱ παρὰ Ἰωνάθαν πάντες,
70 οὐδὲ εἰς κατελείφθη ἀπ' αὐτῶν, πλὴν Ματταθίας ὁ τοῦ Ἀβεσσαλώμου καὶ Ἰούδας ὁ τοῦ Χαλφὶ ἄρχοντες τῆς στρατιᾶς τῶν δυνάμεων.
71 Καὶ διέρρηξεν Ἰωνάθαν τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καὶ ἐπέθετο γῆν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ καὶ προσηύξατο.
72 Καὶ ὑπέστρεψε πρὸς αὐτοὺς πολέμῳ καὶ ἐτροπώσατο αὐτούς, καὶ ἔφυγον.
73 Καὶ εἶδον οἱ φεύγοντες οἱ παρ' οὐτου καὶ ἐπέστρεψαν πρὸς αὐτὸν καὶ ἐδίωκον μετ' αὐτοῦ ἕως Κάδης ἕως τῆς παρεμβολῆς αὐτῶν καὶ παρενέβαλον ἐκεῖ.
74 Καὶ ἔπεσον ἐκ τῶν ἀλλοφύλων ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ εἰς ἄνδρας τρισχιλίους. Καὶ ἐπέστρεψεν Ἰωνάθαν εἰς Ἱερουσαλήμ.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

βασιλεὺς τῆς Αἰγύπτου, ὁ Πτολεμαῖος, ὁ Φιλομήτωρ, συνεκέντρωσε πολυαρίθμους στρατιωτικὰς δυνάμεις, ὅπως ἡ ἄμμος ποὺ εὑρίσκεται εἰς τὴν παραλίαν. Κατεσκεύασε πολλὰ πλοῖα καὶ ἀπεφάσισε νὰ κυριεύσῃ τὸ βασίλειον τοῦ Ἀλεξάνδρου διὰ δόλου καὶ νὰ προσθέσῃ αὐτὸ εἰς τὸ ἰδικόν του βασίλειον τῆς Αἰγύπτου.
2 Ἐβγῆκε, λοιπόν, ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον πρὸς τὴν Συρίαν, σκορπίζων παντοῦ εἰρηνικοὺς καὶ φιλικοὺς λόγους διὰ τὸν Ἀλέξανδρον. Διὰ τοῦτο καὶ οἱ κάτοικοι τῶν διαφόρων πόλεων ἤνοιγον εἰς αὐτὸν τὰς πύλας καὶ ἔσπευσαν νὰ τὸν προαπαντήσουν, διότι αὐτὴ ἦτο ἡ ἐντολὴ τοῦ βασιλέως Ἀλεξάνδρου νὰ τὸν προαπαντοῦν μὲ τιμάς, διότι ὁ Πτολεμαῖος ἦτο πενθερός του.
3 Ὁ Πτολεμαῖος ὅμως, ὅταν εἰσήρχετο εἰς τὰς πόλεις, ἐγκαθιστοῦσεν εἰς κάθε πόλιν ἰδικήν του στρατιωτικὴν δύναμιν ὡς φρουράν.
4 Ὅταν δὲ ἐπλησίασεν εἰς τὴν Ἄζωτον, οἱ κάτοικοι τοῦ ἔδειξαν τὸν κατακαέντα ναὸν τοῦ Δαγών, αὐτὴν ταύτην τὴν Ἄζωτον καὶ τὰ κρημνισμένα περίχωρά της, ὅπως ἐπίσης καὶ τὰ διασκορπισμένα πτώματα τῶν φονευθέντων, καὶ τὰς ἄλλας περιοχάς, αἱ ὁποῖαι εἶχον καῆ κατὰ τὸν πόλεμον. Εἰς τὸν δρόμον δέ, ἀπὸ τὸν ὁποῖον διήρχετο ὁ βασιλεὺς τῆς Αἰγύπτου, εἶχαν στήσει σωροὺς ἀπὸ αὐτά.
5 Οἱ κάτοικοι διηγήθησαν εἰς τὸν βασιλέα, ὅσας συμφορὰς εἶχεν ἐπιφέρει ἐναντίον των ὁ Ἰωνάθαν, διὰ νὰ κατηγορήσουν τὸν Ἰωνάθαν καὶ τὸν κάμουν ἔτσι μισητὸν εἰς τὸν βασιλέα. Ὁ βασιλεὺς ὅμως τῆς Αἰγύπτου ἐσιωποῦσε.
6 Ὁ Ἰωνάθαν ἦλθε καὶ συνήντησε τὸν βασιλέα εἰς τὴν Ἰόππην μὲ μεγάλην δόξαν. Ἠσπάσθησαν ὁ ἕνας τὸν ἄλλον καὶ ἐπέρασαν μαζῆ τὴν νύκτα.
7 Ὁ Ἰωνάθαν ἐπῆγε μαζῆ μὲ τὸν βασιλέα ἕως τὸν ποταμόν, ὁ ὁποῖος ὀνομάζεται Ἐλεύθερος, καὶ ἔπειτα ἐπέστρεψεν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.
8 Ὁ βασιλεὺς Πτολεμαῖος ἔγινε μὲ τὸν δόλιον αὐτὸν τρόπον κύριος τῶν παραλίων πόλεων μέχρι τῆς παραθαλασσίας πόλεως Σελευκείας. Ἐσκέπτετο δὲ πάντοτε καὶ κατέστρωνε ὀλέθρια σχέδια διὰ τὸν βασιλέα Ἀλέξανδρον.
9 Ἔστειλε δὲ ἀγγελιαφόρους πρὸς τὸν βασιλέα Δημήτριον λέγων πρὸς αὐτόν· <ἔλα νὰ συνάψωμεν συνθήκην μεταξύ μας καὶ ἐγὼ θὰ σοῦ δώσω τὴν θυγατέρα μου ὡς σύζυγον, αὐτὴν τὴν ὁποίαν ἔχει ὁ Ἀλέξανδρος, καὶ σὺ θὰ γίνῃς βασιλεὺς εἰς τὸ βασίλειον τοῦ πατρός σου.
10 Διότι ἐγὼ μετενόησα, ποὺ τοῦ ἔδωκα τὴν θυγατέρα μου ὡς σύζυγον, ἀφοῦ ἄλλωστε αὐτὸς ἐζήτησε νὰ μὲ δολοφονήσῃ>.
11 Ὁ βασιλεὺς τῆς Αἰγύπτου ἐσυκοφαντοῦσε κατ' αὐτὸν τὸν τρόπον τὸν Ἀλέξανδρον, διότι εἶχεν ἐπιθυμήσει νὰ καταλάβῃ τὸ βασίλειόν του.
12 Ἔθεσε δὲ εἰς ἐφαρμογὴν τὰ σχέδιά του καὶ ἐπῆρε τὴν θυγατέρα του αὐτὴν καὶ τὴν ἔδωκεν εἰς τὸν Δημήτριον. Ἔτσι δὲ ἀπεξενώθη ἀπὸ τὸν Ἀλέξανδρον καὶ ἔγινε γνωστὴ πλέον ἡ ἐχθρότης μεταξύ των.
13 Ὁ Πτολεμαῖος εἰσῆλθεν εἰς τὴν Ἀντιόχειαν καὶ ἔθεσεν εἰς τὴν κεφαλήν του τὸ βασιλικὸν διάδημα τῆς Ἀσίας. Ἔτσι δὲ εἶχε δύο διαδήματα εἰς τὴν κεφαλήν του, τὸ τῆς Ἀσίας καὶ τὸ τῆς Αἰγύπτου.
14 Τότε ὁ βασιλεὺς Ἀλέξανδρος εὑρίσκετο εἰς τὴν Κιλικίαν, διότι οἱ κάτοικοι τῶν περιοχῶν ἐκείνων εἶχαν ἀποστατήσει ἀπὸ αὐτόν.
15 ῞Οταν ὁ βασιλεὺς Ἀλέξανδρος ἐπληροφορήθη τὴν δολίαν συμπεριφορὰν τοῦ πενθεροῦ του, ἐξῆλθεν εἰς πόλεμον ἐναντίον του. Ὁ βασιλεὺς Πτολεμαῖος ὠδήγησε τὸν στρατόν του ἐναντίον τοῦ Ἀλεξάνδρου, ἐπετέθη κατ' αὐτοῦ μὲ μεγάλας στρατιωτικὰς δυνάμεις καὶ τὸν κατετρόπωσε.
16 Ὁ Ἀλέξανδρος κατέφυγεν εἰς τὴν Ἀραβίαν, διὰ νὰ εὔρῃ ἐκεῖ κάποιαν ἀσφάλειαν. Ἔτσι δὲ ὁ βασιλεὺς Πτολεμαῖος ἐθριάμβευσε.
17 Ὁ Ζαβδιὴλ ὁ Ἄραψ ἔκοψε τὴν κεφαλὴν τοῦ Ἀλεξάνδρου καὶ τὴν ἔστειλεν εἰς τὸν Πτολεμαιον.
18 Ἀλλὰ καὶ ὁ βασιλεὺς Πτολεμαῖος ἀπέθανεν ἔπειτα ἀπὸ τρεῖς ἡμέρας. Τότε οἱ Αἰγύπτιοι, οἱ ὁποῖοι εὑρίσκοντο ὡς φρουροὶ εἰς τὰς ὀχυρὰς πόλεις τῆς Συρίας, ἐφονεύθησαν ἀπὸ τοὺς κατοίκους τῶν ὀχυρῶν αὐτῶν.
19 Ὁ Δημήτριος ἐπωφεληθεὶς ἀπὸ τὰς περιστάσεις αὐτὰς ἔγινε βασιλεὺς κατὰ τὸ ἑκατοστὸν ἑξηκοστὸν ἕβδομον ἔτος.
20 Κατὰ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον ὁ Ἰωνάθαν συνεκέντρωσεν ἀπὸ τὴν Ἰουδαίαν ἄνδρας, διὰ νὰ πολεμήσῃ καὶ καταλάβῃ τὴν ἀκρόπολιν τῆς Ἱερουσαλήμ. Κατεσκεύασε λοιπόν, καὶ ἐτοποθέτησεν ἐναντίον της πολυαρίθμους πολιορκητικὰς μηχανάς.
21 Τότε μερικοὶ ἐξωμόται καὶ παράνομοι ἄνδρες ἀπὸ τοὺς Ἰουδαίους, οἱ ὁποῖοι ἐμισοῦσαν τὸ ἔθνος των, ἐπῆγαν πρὸς τὸν βασιλέα Δημήτριον καὶ τοῦ ἀνήγγειλαν, ὅτι ὁ Ἰωνάθαν πολιορκεῖ τὴν ἀκρόπολιν τῆς Ἱερουσαλήμ.
22 Ὁ βασιλεὺς Δημήτριος, ὅταν ἤκουσεν αὐτό, ὠργίσθη. Ἀμέσως δὲ μόλις ἤκουσε τὰς πληροφορίας αὐτὰς ἔσπευσε καὶ ἦλθεν εἰς τὴν Πτολεμαΐδα. Ἀπὸ ἐκεῖ δὲ ἔγραψεν εἰς τὸν Ἰωνάθαν νὰ μὴ πολιορκήσῃ πλέον τὴν ἀκρόπολιν καὶ νὰ ἔλθῃ εἰς συνάντησίν του, ὅσον τὸ δυνατὸν τάχιστα εἰς τὴν Πτολεμαΐδα.
23 Ὅταν ὁ Ἰωνάθαν ἐπληροφορήθη τοῦτο, διέταξε νὰ συνεχισθῇ ἡ πολιορκία τῆς ἀκροπόλεως. Ἐξέλεξε δὲ καὶ ἐπῆρε μαζῆ του μερικοὺς ἀπὸ τοὺς πρεσβυτέρους τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ καὶ ἀπὸ τοὺς ἱερεῖς καὶ ἐξέθεσε τὸν ἑαυτόν του εἰς τὸν κίνδυνον τῆς συναντήσεως μὲ τὸν Δημήτριον.
24 Ἐπῆρε δὲ ἀκόμη μαζῆ του ὁ Ἰωνάθαν ἄργυρον, χρυσόν, ἐνδύματα καὶ ἄλλα πολλὰ δῶρα καὶ μετέβη πρὸς τὸν βασιλέα εἰς τὴν Πτολεμαΐδα. Ἔγινεν ὅμως εὐμενῶς ἀπὸ αὐτὸν δεκτός.
25 Ἀλλὰ μερικοὶ παράνομοι ἀπὸ τὸ ἰσραηλιτικὸν ἔθνος κατηγόρησαν τὸν Ἰωνάθαν εἰς τὸν Δημήτριον.
26 Ὁ βασιλεὺς ὅμως Δημήτριος ἐφέρθη ἀπέναντι τοῦ Ἰωνάθαν, ὅπως εἶχαν φερθῆ καὶ οἱ προκάτοχοί του βασιλεῖς, ἐτίμησε δηλαδὴ καὶ ἐδόξασεν αὐτὸν ἐνώπιον ὅλων τῶν φίλων του.
27 Παρέδωσε δηλαδὴ καὶ ἀνεγνώρισεν, εἰς αὐτὸν τὴν ἀρχιερωσύνην καὶ ὅσα ἄλλα δικαιώματα εἶχε προηγουμένως καὶ περιέλαβεν αὐτὸν μεταξὺ τῶν στενωτέρων του φίλων.
28 Ὁ Ἰωνάθαν παρεκάλεσε τὸν βασιλέα Δημήτριον, νὰ ἀπαλλάξῃ τὴν Ἰουδαίαν ἀπὸ τὴν φορολογίαν, ὅπως ἐπίσης καὶ τὰς τρεῖς τοπαρχίας τῆς Σαμαρείας καὶ ὑπεσχέθη νὰ τοῦ προσφέρῃ τριακόσια τάλαντα.
29 Ὁ βασιλεὺς ἐδέχθη εὐμενῶς τὴν πρότασιν αὐτὴν τοῦ Ἰωνάθαν καὶ τοῦ ἔδωσεν ἐπιστολὴν εἰς τὴν ὁποίαν ἔγραφε τὰ ἐξῆς·
30 <Ὁ βασιλεὺς Δημήτριος χαιρετίζει τὸν ἀδελφόν του τὸν Ἰωνάθαν καὶ τὸ ἔθνος τῶν Ἰουδαίων.
31 Ἀπευθύνομεν καὶ πρὸς σᾶς, διὰ νὰ λάβετε γνῶσιν, ἀντίγραφον τῆς ἐπιστολῆς μας, τὴν ὁποίαν ἐστείλαμεν διὰ σᾶς εἰς τὸν συγγενῆ μας τὸν Λασθένην.
32 Ὁ βασιλεὺς Δημήτριος χαιρετίζει τὸν πατρικόν του φίλον Λασθένην.
33 Ἐκρίναμεν καὶ ἀπεφασίσαμεν, νὰ πράξωμεν τὸ καλὸν πρὸς τὸ ἔθνος τῶν Ἰουδαίων χάριν τῆς εὐνοίας, ποὺ τρέφουν αὐτοὶ πρὸς ἡμᾶς καὶ διότι τηροῦν καὶ πράττουν τὸ δίκαιον πρὸς ἡμᾶς.
34 Ἔχομεν ἀναγνωρίσει καὶ ἐπικυρώνομεν εἰς αὐτοὺς τὴν χώραν τῆς Ἰουδαίας καὶ τοὺς τρεῖς νομούς, Ἀφαίρεμα, Λύδδαν καὶ Ραμαθέμ, οἱ ὁποῖοι ἄλλως τε εἶχαν ἀφαιρεθῆ ἀπὸ τὴν Σαμάρειαν καὶ προστεθῆ εἰς τὴν Ἰουδαίαν, ὅπως ἐπίσης καὶ ὅλα ὅσα ἐξαρτῶνται ἐξ αὐτῶν. Ὅλα δὲ αὐτὰ πρὸς ὠφέλειαν ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι ἔρχονται νὰ προσφέρουν θυσίας εἰς τὸν ναὸν τῆς Ἱερουσαλήμ, καὶ παραχωροῦνται ἀντὶ τῶν προσόδων, τὰς ὁποίας ἐλάμβανε προηγουμένως ὁ βασιλεὺς κάθε χρόνον ἀπὸ αὐτούς, ἀπὸ τὰ προϊόντα τῶν ἀγρῶν των καὶ ἀπὸ τὰ καρποφόρα δένδρα.
35 Ἐπίσης ἀπὸ τώρα καὶ εἰς τὸ ἐξῆς παραιτούμεθα πλήρως ἀπὸ ὅλα τὰ ἄλλα δικαιώματα, ποὺ μᾶς ἀνήκουν, ἀπὸ τὰ δέκατα, ἀπὸ τοὺς φόρους, ἀπὸ τὰς ἀλατοφόρους λίμνας - τὰς ἀλυκάς - καὶ ἀπὸ τοὺς φόρους τῶν βασιλικῶν στεφάνων, ποὺ μᾶς ἀνήκουν.
36 Κανένα ἀπὸ αὐτὰ δὲν θὰ ἀκυρωθῇ ποτὲ ἀπὸ τώρα καὶ εἰς τὸν ἄπαντα χρόνον.
37 Τώρα, λοιπόν, ἐπιμεληθῆτε νὰ κάμετε ἀντίγραφον ὅλων αὐτῶν, διὰ νὰ δοθῇ εἰς τὸν Ἰωνάθαν καὶ νὰ τοποθετηθῇ εἰς τὸ ἱερὸν ἅγιον ὄρος τῆς Ἱερουσαλὴμ εἰς τόπον καταφανῆ>.
38 Ὁ βασιλεὺς Δημήτριος, ὁ δεύτερος, εἶδεν ὅτι ἡ χώρα του εἶχεν ἡσυχάσει ἀπὸ τοὺς πολέμους ἐνώπιόν του καὶ κανεὶς πλέον δὲν ἀνθίστατο εἰς αὐτόν. Διὰ τοῦτο ἀπέλυσεν ὅλας τὰς στρατιωτικάς του δυνάμεις, ὥστε ὁ καθένας νὰ ἐπανέλθῃ εἰς τὸν τόπον του, πλὴν τῶν ξένων στρατιωτῶν, τοὺς ὁποίους εἶχε στρατολογήσει ἀπὸ τὰς νήσους τῶν εἰδωλολατρικῶν ἐθνῶν. Αὐτὸ ἔγινεν ἀφορμὴ καὶ τὸν ἐμίσησαν οἱ στρατοὶ τῶν προγόνων του.
39 Ὁ Τρύφων, ὁ ὁποῖος προηγουμένως ἦτο ἕνας ἀπὸ τοὺς ἄνδρας τοῦ Ἀλεξάνδρου, εἶδεν ὅτι ὅλαι αἱ δυνάμεις γογγύζουν ἐναντίον τοῦ Δημητρίου. Ἐπορεύθη, λοιπόν, πρὸς τὸν Εἰμαλκουαὶ τὸν Ἄραβα, ὁ ὁποῖος ἀνέτρεφε τὸν Ἀντίοχον υἱὸν τοῦ Ἀλεξάνδρου καὶ
40 τὸν ἐπίεζε νὰ παραδώσῃ εἰς αὐτὸν τὸν Ἀντίοχον, διὰ νὰ τὸν ἀναδείξῃ βασιλέα ἀντὶ τοῦ πατρός του. Διηγήθη δὲ εἰς αὐτὸν ὁ Τρύφων ὅλα, ὅσα εἶχε κάμει ὁ Δημήτριος καὶ τὴν ἐχθρότητα, τὴν ὁποίαν ἔτρεφαν ἐναντίον αὐτοῦ αἱ στρατιωτικαὶ δυνάμεις. Ὁ Τρύφων ἔμεινεν ἐκεῖ πολλὰς ἡμέρας.
41 Ὁ Ἰωνάθαν ἔστειλεν ἀνθρώπους του πρὸς τὸν Δημήτριον τὸν βασιλέα, καὶ ἐζήτησε τὴν βοήθειάν του, διὰ νὰ ἐκδιώξῃ τοὺς Σύρους στρατιώτας ἀπὸ τὴν ἀκρόπολιν τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ ἀπὸ τὰ ἄλλα ὀχυρά, ποὺ κατεῖχαν, διότι οἱ ἄνδρες αὐτοὶ τῆς φρουρᾶς εὑρίσκοντο εἰς διαρκῆ πόλεμον ἐναντίον τῶν Ἰσραηλιτῶν.
42 Ὁ Δημήτριος ἀπήντησεν εἰς τὸν Ἰωνάθαν καὶ τοῦ εἶπεν· <ὄχι μόνον αὐτὸ θὰ πράξω πρὸς χάριν σου καὶ τοῦ ἔθνους σου, ἄλλα καὶ μὲ ἰδιαιτέραν δόξαν θὰ δοξάσω καὶ σὲ καὶ τὸ ἔθνος σου ἀμέσως μόλις μου δοθῇ εὐκαιρία.
43 Τώρα ὅμως θὰ πράξῃς καὶ σὺ πολὺ καλά, ἐὰν μοῦ στείλῃς ἄνδρας, διὰ νὰ μὲ βοηθήσουν, διότι ἔχουν ἀποστατήσει ὅλαι αἱ στρατιωτικαί μου δυνάμεις>.
44 Ὁ Ἰωνάθαν ἔστειλεν πράγματι εἰς τὴν Ἀντιόχειαν τρεῖς χιλιάδας ἄνδρας γενναίους. Αὐτοὶ ἦλθον πρὸς τὸν βασιλέα, ὁ δὲ βασιλεὺς ἐχάρηκε πάρα πολὺ μὲ τὴν ἄφιξίν των.
45 Οἱ κάτοικοι τῆς πόλεως Ἀντιοχείας συνεκεντρώθησαν εἰς τὸ μέσον τῆς πόλεως, περίπου ἐκατὸν εἴκοσι χιλιάδες ἄνδρες, καὶ ἠθέλησαν νὰ φονεύσουν τὸν βασιλέα.
46 Ὁ βασιλεὺς κατέφυγεν εἰς τὴν αὐλὴν τῶν ἀνακτόρων του. Οἱ κάτοικοι τῆς πόλεως κατέλαβαν τὰς ὁδοὺς τῆς πόλεως καὶ ἤρχισαν πόλεμον ἐναντίον αὐτοῦ.
47 Ὁ βασιλεὺς ἐκάλεσε τοὺς Ἰουδαίους εἰς βοήθειαν. Ὅλοι οἱ Ἰουδαῖοι συνεκεντρώθησαν γύρω ἀπὸ αὐτὸν καὶ ἔπειτα ἀμέσως διεσκορπίσθησαν εἰς τὴν πόλιν καὶ ἐφόνευσαν κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην εἰς τὴν πόλιν τῆς Ἀντιοχείας ἑκατὸν χιλιάδας ἄνδρας.
48 Παρέδωκαν τὴν πόλιν εἰς τὸ πῦρ, ἐπῆραν πολλὰ λάφυρα ἀπὸ αὐτὴν κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην καὶ διέσωσαν τὸν βασιλέα.
49 Οἱ κάτοικοι τῆς πόλεως, ὅταν εἶδαν ὅτι οἱ Ἰουδαῖοι ἔγιναν, ὅπως ἤθελαν, κύριοι τῆς πόλεώς των, ἔχασαν τὸ ἠθικόν των, ἐδειλίασαν καὶ ἐκραύγασαν πρὸς τὸν βασιλέα, παρακαλοῦντες αὐτὸν καὶ λέγοντες·
50 <Συγχώρησέ μας καὶ κάμε εἰρήνην μαζῆ μας, διὰ νὰ παύσουν οἱ Ἰουδαῖοι νὰ μᾶς πολεμοῦν καὶ νὰ καταστρέφουν τὴν πόλιν>.
51 Ἔρριψαν δὲ κάτω τὰ ὅπλα καὶ ἔκαμαν εἰρήνην πρὸς τὸν βασιλέα. Κατ' αὐτὸν τὸν τρόπον οἱ Ἰουδαῖοι ἐδοξάσθησαν ἐνώπιον τοῦ βασιλέως καὶ ἐνώπιον ὅλων τῶν ἄλλων, ποὺ εὑρίσκοντο εἰς τὸ βασίλειόν του. Μετὰ ταῦτα ἐπέστρεψαν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ μὲ πολλὰ λάφυρα.
52 Ἔτσι ὁ βασιλεὺς Δημήτριος ἐκάθισεν ἀσφαλὴς εἰς τὸ βασιλικόν του θρόνον καὶ ἡ χώρα του ἡσύχασεν ἀπὸ πολέμους ἐνώπιόν του.
53 Ἀλλ' ὅμως κατεπάτησεν ὅλας τὰς ὑποσχέσεις, ποὺ εἶχε δώσει εἰς τὸν Ἰωνάθαν. Ἐψυχράνθη καὶ ἀπεμακρύνθη ἀπὸ αὐτὸν καὶ δὲν ἐφέρθη σύμφωνα μὲ τὰς μεγάλας ὑποσχέσεις ποὺ εἶχε δώσει εἰς αὐτόν. Ἐπὶ πλέον δὲ τὸν ἐστενοχωροῦσε πάρα πολύ.
54 Ἔπειτα ὅμως ἀπὸ τὰ γεγονότα αὐτά, ἐπέστρεψεν ὁ Τρύφων ἔχων μαζῆ του τὸν νεαρὸν Ἀντίοχον, τὸν ὁποῖον καὶ ἀνεκήρυξε βασιλέα, καὶ ἔθεσεν εἰς τὴν κεφαλήν του τὸ βασιλικὸν διάδημα.
55 Γύρω ἀπὸ τὸν νέον βασιλέα συνεκεντρώθησαν ὅλαι αἱ στρατιωτικαὶ δυνάμεις, τὰς ὁποίας εἶχε διαλύσει ὁ Δημήτριος. Αὐτοὶ καὶ ἐπολέμησαν ἐναντίον τοῦ Δημητρίου, ὁ ὁποῖος κατετροπώθη καὶ ἐτράπη εἰς φυγήν.
56 Ὁ Τρύφων ἐπῆρεν ὅλους τοὺς ἐλέφαντας καὶ κατέλαβε τὴν Ἀντιόχειαν.
57 Τότε ὁ νεαρὸς Ἀντίοχος ἔγραψε πρὸς τὸν Ἰωνάθαν μίαν ἐπιστολήν, εἰς τὴν ὁποίαν ἔλεγε· <σοῦ δίδω τὴν ἀρχιερωσύνην, σὲ καθιστῶ διοικητὴν εἰς τοὺς τέσσαρας νομοὺς καὶ θέλω νὰ εἶσαι σὺ μεταξὺ τῶν στενῶν φίλων τοῦ βασιλέως>.
58 Συγχρόνως ἔστειλεν εἰς αὐτὸν χρυσᾶ δοχεῖα, ἐπιτραπέζια σκεύη καὶ τοῦ ἐδωσε τὸ δικαίωμα νὰ πίνῃ μὲ χρυσὸν ποτήριον, νὰ ἐνδύεται βασιλικὴν πορφύραν καὶ νὰ φέρῃ χρυσῆν πόρπην.
59 Τὸν δὲ ἀδελφὸν τοῦ Ἰωνάθαν, τὸν Σίμωνα, τὸν ἐγκατέστησε διοικητὴν τῆς περιοχῆς, ἡ ὁποία ἐκτείνεται ἀπὸ τὴν κλίμακα τῆς Τύρου ἕως εἰς τὰ ὅρια τῆς Αἰγύπτου.
60 Ἀσφαλὴς τότε ὁ Ἰωνάθαν ἐξῆλθεν ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ περιώδευε τὴν χώραν τὴν ἐντεῦθεν τοῦ ποταμοῦ Εὐφράτου καὶ τὰς πόλεις της. Γύρω ἀπὸ αὐτὸν συνεκεντρώθησαν ὅλα αἱ στρατιωτικαὶ δυνάμεις τῆς Συρίας εἰς συμμαχίαν του. Ἦλθεν εἰς τὴν Ἀσκάλωνα καὶ οἱ κάτοικοι τῆς πόλεως τὸν προαπήντησαν μὲ πολλὰς τιμᾶς.
61 Ἀπὸ ἐκεῖ ἦλθεν εἰς τὴν Γάζαν, ἀλλὰ οἱ κάτοικοι τῆς Γάζης ἠρνήθησαν νὰ τὸν δεχθοῦν καὶ ἔκλεισαν ἐνώπιόν του τὰς θύρας. Αὐτὸς περιεκύκλωσε τὴν πόλιν, παρέδωσεν εἰς τὸ πῦρ τὰ γύρω τῆς πόλεως μέρη καὶ τὰ ἐλεηλάτησε.
62 Οἱ κάτοικοι τῆς Γάζης ἐτρομοκρατήθησαν καὶ ἐζήτησαν συμφιλίωσιν μὲ τὸν Ἰωνάθαν. Αὐτὸς ἔκαμε εἰρήνην μαζῆ των, ἐπῆρεν ὅμως ὡς ὁμήρους τοὺς υἱοὺς τῶν ἀρχόντων, τοὺς ὁποίους καὶ ἔστειλεν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Ἐτσι ὁ Ἰωνάθαν περιῆλθε μὲ δόξαν πολλὴν τὴν χώραν μέχρι τῆς Δαμασκοῦ.
63 Ὁ Ἰωνάθαν ἐπληροφορήθη τότε, ὅτι οἱ στρατηγοὶ τοῦ Δημητρίου εἶχαν ἔλθει εἰς Κάδης τῆς Γαλιλαίας μὲ πολλὴν στρατιωτικὴν δύναμιν θέλοντες νὰ ἐκτοπίσουν αὐτὸν ἀπὸ τὰς ὑποθέσεις τοῦ κράτους τῶν Σύρων.
64 Ὁ Ἰωνάθαν ἐβάδισεν ἐναντίον των πρὸς πόλεμον, ἀφοῦ ἀφῆκε τὸν ἀδελφόν του Σίμωνα εἰς τὴν χώραν τῆς Ἰουδαίας.
65 Ὁ Σίμων ἐβάδισεν ἐναντίον τῆς Βαιθσούρας, τὴν ἐπολέμησεν ἐπὶ πολλὰς ἡμέρας καὶ τὴν ἀπέκλεισεν ἀπὸ παντοῦ.
66 Οἱ πολιορκούμενοι φοβηθέντες, ὅπως ἦτο φυσικόν, τὸν παρεκάλεσαν νὰ συνάψῃ εἰρήνην μὲ αὐτούς. Ὁ Σίμων συνῆψεν εἰρήνην μὲ αὐτούς, ἀλλὰ τοὺς ὑπεχρέωσε νὰ ἐκκενώσουν τὴν πόλιν, τὴν ὁποίαν κατέλαβε καὶ ἔθεσεν εἰς αὐτὴν ἰδικήν του φρουράν.
67 Ἐν τῷ μεταξὺ ὁ Ἰωνάθαν καὶ ὁ στρατός του ἐστρατοπέδευσαν εἰς τὴν λίμνην τῆς Γεννησαρὲτ καὶ τὴν ἑπομένην ἡμέραν λίαν πρωῒ εἰσῆλθον εἰς τὴν πεδιάδα Νασώρ.
68 Αἴφνης στρατεύματα εἰδωλολατρῶν ἐξῆλθον ἐναντίον του εἰς τὴν πεδιάδα καὶ ἀφοῦ εἶχαν ξεχωρίσει καὶ τοποθετήσει ἐναντίον του μίαν ἐνέδραν εἰς τὰ ὅρη, οἱ ἄλλοι ἐβάδισαν κατ' εὐθεῖαν ἐναντίον του.
69 Οἱ στρατιῶται τῆς ἐνέδρας ἀνεπήδησαν αἴφνης ἀπὸ τὰ κρησφύγετά των καὶ συνῆψαν μάχην. Ὅλοι οἱ ἄνδρες τοῦ Ἰωνάθαν ἐτράπησαν εἰς φυγήν.
70 Κανεὶς ἀπὸ τοὺς στρατιώτας του δὲν ἔμεινε κοντά του, εἰ μὴ μόνον ὁ Ματταθίας υἱὸς τοῦ Ἀβεσσαλώμου, καὶ Ἰούδας ὁ υἱὸς τοῦ Χαλφί, στρατηγοὶ τῶν στρατιωτικῶν του δυνάμεων.
71 Τάτε ὁ Ἰωνάθαν γεμᾶτος ὀδύνην διέρρηξε τὰ ἱμάτιά του, ἔρριψε χῶμα εἰς τὴν κεφαλήν του καὶ προσηυχήθη εἰς τὸν Θεόν.
72 Ἐστράφη ἐναντίον τῶν ἐχθρῶν του εἰς τὴν μάχην, τοὺς κατετρόπωσε καὶ τοὺς ἠνάγκασε νὰ τραποῦν εἰς φυγήν.
73 Οἱ ἄνδρες του, οἱ ὁποῖοι εἶχαν φύγει, ὅταν εἶδαν αὐτά, ἐπέστρεψαν πρὸς τὸν Ἰωνάθαν καὶ ὅλοι μαζῆ κατεδίωξαν τὸν ἐχθρὸν μέχρι τῆς Κάδης, ἕως δηλαδὴ εἰς τὸ στρατόπεδόν των, ὅπου καὶ ἐστρατοπέδευσαν.
74 Ἀπὸ τοὺς ἀλλοφύλους ἔπεσαν κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην τρεῖς χιλιάδες ἄνδρες. Ἔπειτα ἀπὸ αὐτὰ ὁ Ἰωνάθαν ἐπανῆλθεν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

βασιλιᾶς τῆς Αἰγύπτου, Πτολεμαῖος ΣΤ' ὁ Φιλομήτωρ, συνεκέντρωσε πάρα πολλὲς στρατιωτικὲς δυνάμεις, ἀναρίθμητες ὡσὰν τὴν ἄμμον, ποὺ εἶναι εἰς τὴν ἀκροθαλασσιά, καὶ πάρα πολὺ ναυτικὸν καὶ ἔβαλεν ὡς στόχον να γίνῃ κύριος τοῦ βασιλείου τοῦ Ἀλεξάνδρου Βάλα μὲ δόλον καὶ νὰ προσαρτήσῃ τὸ βασίλειον αὐτὸ εἰς τὸ ἰδικόν του βασίλειον τῆς Αἰγύπτου.
2 Ἐβγῆκε λοιπὸν ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον καὶ ἐπροχώρησε πρὸς τὴν Συρίαν καὶ ἔλεγε πρὸς ὅλους διὰ τὸν Ἀλέξανδρον λόγια εἰρηνικά, ἀλλὰ δόλια καὶ ὑποκριτικά. Οἱ κάτοικοι τῶν πόλεων τὸν ἐπίστευαν καὶ τοῦ ἄνοιγαν τὶς πύλες τῶν πόλεων καὶ ἔτρεχαν νὰ τὸν προϋπαντήσουν, διότι ἦταν ἐντολὴ τοῦ ἰδίου, τοῦ βασιλιᾶ Ἀλεξάνδρου, νὰ τὸν ὑποδέχωνται καὶ νὰ τὸν καλωσορίζουν, ἐπειδὴ ὁ Πτολεμαῖος ἦταν πενθερός του.
3 Ἀλλ’ ὁ Πτολεμαῖος, μόλις εἰσήρχετο εἰς τὶς πόλεις, ἀποσποῦσε τμῆμα τοῦ στρατοῦ του καὶ τὸ ἐγκαθιστοῦσε ὡς φρουρὰν εἰς κάθε πόλιν.
4 Ὅταν δὲ ἐπλησίασεν εἰς τὴν πόλιν Ἄζωτον, τοῦ ἔδειξαν τὸν πυρπολημένον ναὸν τοῦ εἰδωλολατρικοῦ θεοῦ Λαγὼν καὶ τὴν ἰδίαν τὴν Ἄζωτον καὶ τὰ ἐρειπωμένα περίχωρά της καὶ τὰ νεκρὰ σώματα ἐκείνων ποὺ ἐφονεύθησαν, διασκορπισμένα ἐδῶ καὶ ἐκεῖ, καὶ τὰ καμένα πτώματα ἐκείνων, τοὺς ὁποίους ὁ Ἰωνάθαν ἔκαυσε κατὰ τὸν πόλεμον ἐναντίον τῆς Ἀζώτου, καὶ τὴν πυρπόλησιν τῆς πόλεως· διότι οἱ κάτοικοι τῆς Ἀζώτου συνεκέντρωσαν τὰ πτώματα καὶ τὰ ἔστησαν σωροὺς εἰς τὸν δρόμον, ἀπὸ ὅπου ἐπερνοῦσε ὁ Πτολεμαῖος.
5 Οἱ δὲ κάτοικοι τῆς Ἀζώτου διηγήθησαν εἰς τὸν βασιλιᾶ Πτολεμαῖον ὅσα ἔκαμεν ὁ Ἰωνάθαν, διὰ νὰ τὸν δυσφημήσουν καὶ νὰ τὸν κατηγορήσουν. Ἀλλ' ὁ βασιλιᾶς Πτολεμαῖος ἐσιώπησε· δὲν εἶπε τίποτε.
6 Ὁ Ἰωνάθαν μετέβη πρὸς συνάντησιν τοῦ βασιλιᾶ τῆς Αἰγύπτου εἰς τὴν Ἰόππην μὲ μεγάλην πομπὴν καὶ τιμές. Ἰωνάθαν καὶ Πτολεμαῖος ἐχαιρέτισαν ὁ ἕνας τὸν ἄλλον καὶ ἐπέρασαν μαζὶ τὴν νύκτα ἐκεῖ.
7 Καὶ ὁ Ἰωνάθαν συνώδευσε τὸν βασιλιᾶ Πτολεμαῖον μέχρι τὸν ποταμόν, ὁ ὁποῖος ὀνομάζεται Ἐλεύθερος, καὶ κατόπιν ἐπέστρεψεν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.
8 Ὁ δὲ βασιλιᾶς Πτολεμαῖος κατέλαβε τὶς παραθαλάσσιες πόλεις μέχρι τὴν πόλιν Σελεύκειαν τὴν παραθαλασσίαν (τὸ ἐπίνειον τῆς Ἀντιοχείας). Ταυτοχρόνως ἐμελετοῦσε καὶ κατέστρωνε πονηρὰ καὶ δόλια σχέδια κατὰ τοῦ γαμβροῦ του, τοῦ βασιλιᾶ Ἀλεξάνδρου Βάλα.
9 Ἔτσι ἀπέστειλε πρεσβευτὰς πρὸς τὸν βασιλιᾶ Δημήτριον Β’, οἱ ὁποῖοι τοῦ εἶπαν: <Ἔλα νὰ συνάψωμεν μεταξύ μας συνθήκην φιλίας· ἐγὼ θὰ σοῦ δώσω ὡς σύζυγον τὴν θυγατέρα μου, τὴν ὁποίαν ἔχει τώρα ὡς σύζυγον ὁ Ἀλέξανδρος, καὶ σὺ θὰ βασιλεύσῃς εἰς τὸ βασίλειον τοῦ πατέρα σου.
10 Διότι ἔχω μετανοιώσει, ἐπειδὴ τοῦ ἔδωσα ὡς σύζυγον τὴν θυγατέρα μου, καθ’ ὅσον ἐζήτησε νὰ μὲ φονεύσῃ>.
11 Ὁ Πτολεμαῖος ἐδυσφήμησε καὶ κατηγόρησε τὸν γαμβρόν του Ἀλέξανδρον μὲ αὐτὸν τὸν τρόπον, διότι ἐπωφθαλμιοῦσε τὸ βασιλειόν του.
12 Ἔτσι ὁ Πτολεμαῖος, ἀφοῦ ἀφήρεσε τὴν θυγατέρα του ἀπὸ τὸν Ἀλέξανδρον, τὴν ἔδωκεν ὡς σύζυγον εἰς τὸν Δημήτριον Β’. Ἔτσι ἀπεξενώθη ἀπὸ τὸν Ἀλέξανδρον, διεκόπη ἡ μεταξύ των συγγενικὴ καὶ φιλικὴ σχέσις καὶ ἔγινε πλέον φανερὴ ἡ μεταξύ των ἔχθρα.
13 Κατόπιν αὐτῶν ὁ Πτολεμαῖος ἐμπῆκε εἰς τὴν Ἀντιόχειαν καὶ ἐφόρεσε τὸ βασιλικὸν στέμμα τῆς Ἀσίας. Ἔτσι ἐφοροῦσε τώρα εἰς τὴν κεφαλήν του δύο διαδήματα· τὸ στέμμα τῆς Ἀσίας καὶ τὸ στέμμα τῆς Αἰγύπτου.
14 Κατὰ τὴν περίοδον ἐκείνην ὁ βασιλιᾶς Ἀλέξανδρος εὑρίσκετο εἰς τὴν Κιλικίαν, διότι οἱ λαοὶ τῆς περιοχῆς ἐκείνης εἶχαν ἐπαναστατήσει ἐναντίον του.
15 Ὅταν ὅμως ὁ βασιλιᾶς Ἀλέξανδρος ἐπληροφορήθη τὰ ἀνωτέρω γεγονότα, ἐβάδισε διὰ νὰ πολεμήσῃ κατὰ τοῦ πρώην πενθεροῦ του Πτολεμαίου. Τότε ὁ Πτολεμαῖος ὠδήγησε τὸν στρατόν του ἐναντίον του Ἀλεξάνδρου, τοῦ ἐπετέθη μὲ μεγάλην στρατιωτικὴν δύναμιν καὶ τὸν κατενίκησεν.
16 Ὁ βασιλιᾶς Ἀλέξανδρος κατέψυγεν εἰς τὴν Ἀραβίαν διὰ νὰ κρυβῇ καὶ προστατευθῇ ἐκεῖ, καὶ ἔτσι ὁ βασιλιᾶς Πτολεμαῖος ἐθριάμβευσεν.
17 Ὁ Ἄραβας δυνάστης (σεΐχης) Ζαβδιὴλ ἀπεκεφάλισε τὸν Ἀλέξανδρον καὶ ἔστειλε τὴν κεφαλήν του εἰς τὸν Πτολεμαῖον.
18 Ἀλλὰ μετὰ ἀπὸ τρεῖς ἡμέρες ὁ βασιλιᾶς Πτολεμαῖος ΣΤ’ ἀπέθανεν· οἱ δὲ Αἰγύπτιοι στρατιῶται του, οἱ ὁποῖοι εὑρίσκοντο ὡς φρουρὰ εἰς τὰ διάφορα φρούρια, ἐφονεύθησαν ἀπὸ τοὺς τοπικοὺς κατοίκους τῶν ὀχυρῶν.
19 Ἔτσι ὁ Δημήτριος Β’ ἔγινε βασιλιᾶς κατὰ τὸ ἑκατοστὸν ἑξηκοστὸν ἕβδομον (167ον) ἔτος τῆς βασιλείας τῶν Ἑλλήνων Σελευκιδῶν, δηλαδὴ τὸ 145 π.Χ.
20 Κατὰ τὶς ἡμέρες ἐκεῖνες ὁ Ἰωνάθαν συνεκέντρωσε τοὺς ἄνδρες τῆς Ἰουδαίας, διὰ νὰ ἐπιτεθῇ ἐναντίον τῆς φρουρᾶς τῆς ἀκροπόλεως τῆς Ἰερουσαλῆμ· μετέφερε δὲ ἀπέναντί της καὶ ἔστησεν ἐναντίον της πολλὲς πολιορκητικὲς μηχανές.
21 Ἀλλὰ μερικοὶ ἐξωμόται Ἰουδαῖοι, ποὺ ἐμισοῦσαν τὸ ἔθνος των καὶ τὸν λαόν των, μετέβησαν εἰς τὸν βασιλιᾶ, τὸν Δημήτριον Β’, καὶ τοῦ ἀνήγγειλαν ὅτι ὁ Ἰωνάθαν πολιορκεῖ τὴν ἀκρόπολιν τῆς Ἱερουσαλήμ.
22 Ὅταν ὁ βασιλιᾶς ἐπληροφορήθη τὸ γεγονὸς τοῦτο, ὠργίσθη. Μόλις δὲ ἄκουσε ὅλα αὐτά, ἀνεχώρησε μὲ τὸν στρατόν του καὶ ἦλθεν ἀμέσως εἰς τὴν Πτολεμαΐδα. Καὶ ἀπὸ ἐκεῖ ἔγραψεν εἰς τὸν Ἰωνάθαν νὰ μὴ συνεχίσῃ τὴν πολιορκίαν τῆς ἀκροπόλεως, νὰ τὸν συναντήσῃ δὲ τὸ ταχύτερον εἰς τὴν Πτολεμαΐδα διὰ νὰ συζητήσουν.
23 Ὅταν ὁ Ἰωνάθαν ἔλαβε τὸ μήνυμα τοῦτο τοῦ βασιλιᾶ, ἔδωκεν ἐντολὴν νὰ συνεχισθῇ ἡ πολιορκία. Κατόπιν ἐδιάλεξε ὡρισμένους ἀπὸ τοὺς πρεσβυτέρους τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ καὶ ἀπὸ τοὺς ἱερεῖς καὶ μετέβη εἰς συνάντησιν τοῦ Δημητρίου, παραδίδων μὲ αὐτὸν τὸν τρόπον τὸν ἑαυτόν του εἰς κίνδυνον.
24 Ἀφοῦ δὲ παρέλαβε μαζί του ἀσῆμι καὶ χρυσάφι καὶ ἐνδύματα καὶ πολλὰ ἄλλα δῶρα, ἐπῆγε διὰ νὰ συναντήσῃ τὸν βασιλιᾶ εἰς τὴν Πτολεμαΐδα. Ἔτσι ἐκέρδισε τὴν εὔνοιαν καὶ τὴν χάριν τοῦ βασιλιᾶ Δημητρίου Β'.
25 Ἐν τούτοις κάποιοι ἐξωμόται τοῦ Ἰουδαϊκοῦ ἔθνους προσπαθοῦσαν νὰ τὸν κατηγορήσουν καὶ νὰ τὸν διαβάλουν εἰς τὸν βασιλιᾶ.
26 Παρ’ ὅλα αὐτὰ ὁ βασιλιᾶς Δημήτριος Β' τοῦ συμπεριεφέρθη, ὅπως τοῦ εἶχαν συμπεριφερθῆ οἱ προκάτοχοί του βασιλεῖς, καὶ τὸν ἐτίμησεν ἐνώπιον ὅλων τῶν Φίλων του.
27 Ἐπεκύρωσε δὲ εἰς τὸν Ἰωνάθαν τὸ ἀξίωμα τῆς ἀρχιερωσύνης, ποὺ εἶχεν ἀπὸ τὸν βασιλιᾶ Ἀλέξανδρον, καὶ τοῦ ἀνεγνώρισεν ὅλες τὶς ἄλλες διακρίσεις καὶ τὰ προνόμια, ποὺ εἶχε μέχρι τότε, καὶ τὸν συμπεριέλαβεν εἰς τὸν κύκλον τῶν στενῶν Φίλων τοῦ βασιλιᾶ.
28 Τότε ὁ Ἰωνάθαν ἐζήτησεν ἀπὸ τὸν βασιλιᾶ Δημήτριον Β' νὰ ἀπαλλάξῃ ἀπὸ τὴν φορολογίαν τὴν Ἰουδαίαν καὶ τὶς τρεῖς ἐπαρχίες (τμήματα) τῆς Σαμαρείας· τοῦ ὑπεσχέθη δὲ εἰς ἀντάλλαγμα τριακόσια τάλαντα (=2.500.000 χρυσᾶ γαλλικὰ φράγκα κατὰ τοὺς PC).
29 Ὁ βασιλιᾶς συγκατετέθη εἰς τὴν παράκλησιν τοῦ Ἰωνάθαν καὶ ἔγραψεν εἰς τὸν Ἰωνάθαν ἐπιστολήν - διάταγμα περὶ ὅλων αὐτῶν μὲ τὸ ἀκόλουθον περιεχόμενον:
30 <Ὁ βασιλιᾶς Δημήτριος πρὸς τὸν ἀδελφὸν Ἰωνάθαν, εὔχεται εἰς αὐτὸν νὰ χαίρῃ, ὅπως ἐπίσης καὶ εἰς τὸ ἔθνος τῶν Ἰουδαίων.
31 Αὐτὸ εἶναι ἀντίγραφον τῆς ἐπιστολῆς μας, τὴν ὁποίαν ἐγράψαμεν εἰς τὸν συγγενῆ μας Λασθένην διὰ σᾶς, καὶ τὸ ὁποῖον ἀντίγραφον ἀποστέλλομεν καὶ πρὸς σᾶς, διὰ νὰ πληροφορηθῆτε σχετικῶς.
32 <Ὁ βασιλιᾶς Δημήτριος πρὸς τὸν σεβαστὸν καὶ τιμημένον φίλον Λασθένην, εὔχεται εἰς αὐτὸν νὰ χαίρῃ.
33 Εἰς τὸ ἔθνος τῶν Ἰουδαίων, τὸ ὁποῖον εἶναι φιλικὸν καὶ σύμμαχός μας καὶ εἶναι πιστὸν εἰς τὰ πρὸς ἡμᾶς καθήκοντά του ὡς ἀφωσιωμένοι ὑπήκοοι, ἀπεφασίσαμεν νὰ τοῦ φανῶμεν εὐεργέται· καὶ τοῦ δείχνομεν τὴν εὔνοιάν μας ἕνεκα τῶν ἀγαθῶν διαθέσεων καὶ τῆς καλῆς θελήσεώς του πρὸς ἡμᾶς.
34 Ἔχομεν λοιπὸν ἐπικυρώσει εἰς αὐτοὺς ὅλην τὴν περιοχὴν τῆς Ἰουδαίας καὶ τὶς τρεῖς ἐπαρχίες (τμήματα), δηλαδὴ Ἀφαίρεμα, Λύδδαν καὶ Ραμαθέμ· οἱ ἐπαρχίες αὐτὲς ἀφηρέθησαν ἀπὸ τὴν Σαμάρειαν καὶ προσετέθησαν εἰς τὴν Ἰουδαίαν μαζὶ μὲ ὅσα ἐξαρτῶνται ἀπὸ αὐτές. Αὐτὰ προσφέρονται διὰ τὴν ὠφέλειαν ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι ἔρχονται νὰ προσφέρουν θυσίαν εἰς τὸν Ναὸν τῶν Ἱεροσολύμων. Αὐτὴ ἡ παραχώρησις γίνεται εἰς ἀντικατάστασιν τῶν ἐτησίων προσόδων, τὶς ὁποῖες ὁ βασιλιᾶς εἰσέπραττε προηγουμένως ἀπὸ τὶς περιοχὲς αὐτές, ἀπὸ τὴν συγκομιδὴν τῶν γεννημάτων (σπόρων) τῆς γῆς καὶ ἀπὸ τὴν συγκομιδὴν τῶν καρπῶν τῶν δένδρων.
35 Ἀπὸ ὅλα δὲ τὰ ἄλλα δικαιώματα, τὰ ὁποῖα μᾶς ἀνήκουν ἀπὸ τώρα καὶ εἰς τὸ ἑξῆς, δηλαδὴ τὰ δικαιώματα ἐπὶ τῆς δεκάτης καὶ τῶν φόρων, οἱ ὁποῖοι μᾶς ἀνήκουν, καὶ ἀπὸ τὶς ἁλυκές (τὶς λίμνες τοῦ ἅλατος) καὶ τὸν στεφανίτην (ἢ στεφανιτικόν) φόρον, ἀπὸ ὅλα αὐτὰ παραιτούμεθα πλήρως ὑπὲρ τῶν Ἰουδαίων.
36 Καμμία δὲ ἀπὸ αὐτὲς τὶς παροχὲς καὶ κανένα ἀπὸ τὰ παραχωρούμενα δικαιώματα δὲν θὰ ἀνακληθῆ ποτέ, ἀπὸ τώρα καὶ εἰς τὸν ἅπαντα χρόνον.
37 Τώρα λοιπὸν φροντίστε νὰ κάμετε ἀντίγραφον τοῦ διατάγματος αὐτοῦ, τὸ ὁποῖον νὰ δοθῇ εἰς τὸν Ἰωνάθαν καὶ νὰ τοποθετηθῇ εἰς τὸν ἱερὸν Ναόν, ποὺ εἶναι κτισμένος εἰς τὸ ἅγιον ὄρος τῆς Σιὼν νὰ τοποθετηθῇ δὲ εἰς τόπον περίβλεπτον, ὥστε νὰ τὸ βλέπουν ὅλοι>.
38 Ὅταν ὁ βασιλιᾶς Δημήτριος Β’ εἶδεν ὅτι ἡ γῆ ἡσύχασεν ἀπὸ τοὺς πολέμους κάτω ἀπὸ τὴν ἐξουσίαν του καὶ ὅτι καμμία ἀντίστασις δὲν ὑπῆρχε πλέον ἐναντίον του, ἀπέλυσεν ὅλες τὶς στρατιωτικές του δυνάμεις καὶ ἔστειλε τὸν κάθε στρατιώτην εἰς τὴν πατρίδα του, ἐκτὸς τῶν ξένων στρατιωτῶν, τοὺς ὁποίους εἶχε στρατολογήσει ἀπὸ τὰ νησιὰ τῶν εἰδωλολατρικῶν ἐθνῶν. Ἡ ἀποστρατεία αὐτὴ ἐπροκάλεσε τὴν ἐναντίον του ἐχθρότητα ὅλων τῶν στρατιωτικῶν δυνάμεων, ποὺ ὑπηρέτησαν ὑπὸ τὴν ἐξουσίαν τῶν προκατόχων του βασιλέων.
39 Ὅταν ὁ Τρύφων, ὁ ὁποῖος ἀνῆκε προηγουμένως εἰς τοὺς ὑποστηρικτὰς τοῦ βασιλιᾶ Ἀλεξάνδρου, διεπίστωσεν ὅτι ὅλες οἱ στρατιωτικὲς δυνάμεις γογγύζουν ἐναντίον τοῦ Δημητρίου, ἐπῆγε εἰς τὸν Εἰμαλκουαὶ τὸν Ἄραβα, ὁ ὁποῖος ἀνέτρεφε τὸν Ἀντίοχον, τὸν υἱὸν τοῦ βασιλιᾶ Ἀλεξάνδρου (Βάλα).
40 Ὁ Τρύφων ἐπιεζεν ἐπιμόνως καὶ συνεχῶς τὸν Εἰμαλκουαὶ νὰ τοῦ παραδώσῃ τὸν υἱὸν τοῦ Ἀλεξάνδρου, διὰ νὰ τὸν ἀνακηρύξῃ βασιλιᾶ, διάδοχον τοῦ πατέρα του. Καὶ ὁ Τρύφων ἐπληροφόρησε τὸν Εἰμαλκουαὶ διὰ τὰ μέτρα, ποὺ ἔλαβεν ὁ Δημήτριος, καὶ διὰ τὴν ἐχθρότητα, τὴν ὁποίαν τρέφουν ἐναντίον του οἱ στρατιωτικές του δυνάμεις. Ἔμεινε δὲ ὁ Τρύφων κοντὰ εἰς τὸν Εἰμαλκουαὶ ἐπὶ πολλὲς ἡμέρες.
41 Ἐν τῷ μεταξὺ ὁ Ἰωνάθαν ἔστειλεν ἀπεσταλμένους εἰς τὸν βασιλιᾶ Δημήτριον Β' καὶ τοῦ ἐζήτησε νὰ ἀποσύρῃ τὶς στρατιωτικὲς φρουρὲς ἀπὸ τὴν ἀκρόπολιν τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ ἀπὸ τὰ ἄλλα ὀχυρὰ τῆς Ἰουδαίας· διότι οἱ στρατιῶται αὐτοὶ ἐπολεμοῦσαν συνεχῶς τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν.
42 Ὁ Δημήτριος ἀπήντησεν εἰς τὸ αἴτημα τοῦτο τοῦ Ἰωνάθαν ὡς ἐξῆς: <Ὄχι μόνον θὰ κάμω τοῦτο, ποὺ μοῦ ἐζήτησες, εἰς σὲ καὶ εἰς τὸ ἔθνος σου, ἀλλὰ θὰ δοξάσω σὲ καὶ τὸ ἔθνος σου μὲ μεγάλην δόξαν καὶ τιμήν, μόλις θὰ μοῦ δοθῇ ἡ κατάλληλος εὐκαιρία.
43 Πρὸς τὸ παρὸν ὅμως καλὰ θὰ κάμῃς νὰ μοῦ στείλῃς καὶ σὺ ἄνδρες, οἱ ὁποῖοι θὰ μὲ βοηθήσουν καὶ θὰ μὲ ἐνισχύσουν, διότι ὅλος ὁ στρατός μου ἔχει ἀποστατήσει>.
44 Ὁ Ἰωνάθαν ἀπέστειλεν εἰς τὸν Δημήτριον τρεῖς χιλιάδες (3.000) ἐπιλέκτους, γενναίους ἄνδρες εἰς τὴν Ἀντιόχειαν. Αὐτοὶ ἦλθαν εἰς τὸν βασιλιᾶ, ὁ δὲ βασιλιᾶς ἐχάρη πάρα πολὺ διὰ τὴν ἄφιξίν των.
45 Οἱ κάτοικοι τῆς Ἀντιοχείας συνεκεντρώθησαν εἰς τὸ κέντρον τῆς πόλεως, ὁ δὲ ἀριθμός των ἀνήρχετο εἰς ἑκατὸν εἴκοσι χιλιάδες (120.000), μὲ τὴν ἀπόφασιν νὰ φονεύσουν τὸν βασιλιᾶ Δημήτριον Β'.
46 Καὶ ὁ βασιλιᾶς κατέφυγεν εἰς τὴν αὐλὴν τοῦ ἀνακτόρου του, ἐνῷ οἱ κάτοικοι τῆς πόλεως κατέλαβαν τοὺς δημοσίους δρόμους τῆς Ἀντιοχείας καὶ ἄρχισαν νὰ πολεμοῦν ἐναντίον του.
47 Τότε ὁ βασιλιᾶς Δημήτριος ἐκάλεσε τοὺς Ἰουδαίους εἰς βοήθειαν, ὅλοι δὲ αὐτοὶ συνεκεντρώθησαν ἀμέσως κοντά του· ἀμέσως δὲ διεσκορπίσθησαν ὅλοι εἰς τὴν πόλιν καὶ ἐφόνευσαν κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην εἰς τὴν Ἀντιόχειαν περὶ τὶς ἑκατὸν χιλιάδες (100.000) πολίτες.
48 Ἐπίσης ἐπυρπόλησαν τὴν Ἀντιόχειαν, ἔλαβαν δὲ λάφυρα πολλὰ κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην καὶ ἔτσι ἔσωσαν τὸν βασιλιᾶ.
49 Ὅταν οἱ κάτοικοι τῆς Ἀντιοχείας εἶδαν ὅτι οἱ Ἰουδαῖοι ἔγιναν κύριοι τῆς πόλεως καὶ ἠμποροῦσαν νὰ τὴν μεταχειρισθοῦν ὅπως ἤθελαν, ἔχασαν τὸ θάρρος των καὶ ἐφώναζαν μὲ κραυγὴν ἰσχυρὰ καὶ ἰκετευτικῶς πρὸς τὸν βασιλιᾶ καὶ τοῦ εἶπαν:
50 <Δῶσε μας τὸ δεξί σου χέρι εἰς σημεῖον ὁμονοίας, συμφιλιώσεως καὶ εἰρήνης, καὶ ἂς σταματήσουν οἱ Ἰουδαῖοι νὰ μᾶς πολεμοῦν καὶ νὰ καταστρέφουν τὴν πόλιν>.
51 Καὶ οἱ κάτοικοι τῆς Ἀντιοχείας ἔρριψαν τὰ ὅπλα των καὶ ἔκαμαν εἰρήνην. Ἔτσι οἱ Ἰουδαῖοι, οἱ ὁποῖοι ἐματαίωσαν τὴν ἐπανάστασιν τῶν Ἀντιοχέων, ἐδοξάσθησαν εἰς τὰ μάτια τοῦ βασιλιᾶ καὶ ὅλων, ὄσοι ἀνῆκαν εἰς τὸ βασίλειόν του. Ἐπέστρεψαν δὲ οἱ Ἰουδαῖοι εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ φορτωμένοι μὲ πολλὰ λάφυρα.
52 Τοιουτοτρόπως ὁ βασιλιᾶς Δημήτριος ἐκάθησεν ἀσφαλὴς εἰς τὸν βασιλικόν του θρόνον καὶ ἡ χώρα του ἡσύχασεν ἀπὸ τοὺς πολέμους κάτω ἀπὸ τὴν ἐξουσίαν του.
53 Ὅμως ὁ βασιλιᾶς ἀθέτησε ὅλες τὶς διαβεβαιώσεις του πρὸς τοὺς Ἰσραηλίτες καὶ διέκοψε τὶς σχέσεις του μὲ τὸν Ἰωνάθαν καὶ δὲν ἀνταπέδωκεν εἰς τοὺς Ἰσραηλίτες σύμφωνα μὲ τὴν εὔνοιαν καὶ τὰ ὠφελήματα, ποὺ τοῦ προσέφερεν ὁ Ἰωνάθαν. Ἀκόμη ἐπίεζε τὸν Ἰωνάθαν καὶ τοῦ ἔφερνε συνεχῶς ἐμπόδια.
54 Μετὰ τὰ γεγονότα αὐτὰ ὁ Τρύφων ἐπέστρεψε πίσω μαζὶ μὲ τὸ πολὺ νεαρὸ παιδί, τὸν Ἀντίοχον. Ὁ Ἀντίοχος ἀνεκηρύχθη βασιλιᾶς (πρόκειται διὰ τὸν Ἀντιόχον ΣΤ’, τὸν θεὸν Ἐπιφανῆ Διόνυσον, 145/144-142 π.Χ.) καὶ ἔθεσεν ἐπὶ τῆς κεφαλῆς του τὸ βασιλικὸν διάδημα.
55 Γύρω δὲ ἀπὸ τὸν νέον βασιλιᾶ συνεκεντρώθησαν ὅλες οἱ στρατιωτικὲς δυνάμεις, τὶς ὁποῖες εἶχεν ἀποπέμψει καὶ διαλύσει ὁ Δημήτριος Β'. Ὁ στρατὸς αὐτὸς ἐπολέμησε κατὰ τοῦ Δημητρίου Β, ὁ ὁποῖος κατετροπώθη καὶ ἐτράπη εἰς φυγήν.
56 Ὁ Τρύφων αἰχμαλώτισε τοὺς πολεμικοὺς ἐλέφαντες καὶ ἐκυρίευσε τὴν Ἀντιόχειαν.
57 Τότε ὁ νεαρὸς βασιλιᾶς Ἀντίοχος ΣΤ’ ἐγραψε πρὸς τὸν Ἰωνάθαν τὰ ἀκόλουθα: <Σοῦ ἀναγνωρίζω τὸ ἀξίωμα τῆς ἀρχιερωσύνης καὶ σὲ καθιστῶ διοικητὴν ἐπὶ τῶν τεσσάρων ἐπαρχιῶν (νομῶν) καὶ ὁρίζω ὅπως ἀνήκὴς εἰς τὴν τάξιν τῶν <Φίλων τοῦ βασιλέως>.
58 Ὁ Ἀντίοχος ΣΤ' ἔστειλεν ἐπίσης εἰς τὸν Ἰωνάθαν χρυσᾶ δοχεῖα καὶ ἐπιτραπέζια σκεύη καὶ τοῦ ἔδωκε τὸ δικαίωμα νὰ πίνῃ ἀπὸ χρυσᾶ κύπελλα, να φορῇ βασιλικὴν πορφύραν καὶ νὰ φέρῃ χρυσὴν πόρπην.
59 Ἀκόμη διώρισε τὸν Σίμωνα, τὸν ἀδελφὸν τοῦ Ἰωνάθαν, στρατηγὸν - διοικητὴν τῆς περιοχῆς, ἡ ὁποία ἐκτείνεται ἀπὸ τὴν Κλίμακα τῆς Τύρου μέχρι τὰ σύνορα τῆς Αἰγύπτου.
60 Τότε ὁ Ἰωνάθαν ἐξῆλθεν ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ περιήρχετο τὴν πέραν τοῦ Ἰορδάνου ποταμοῦ περιοχήν (τὴν δυτικῶς τοῦ Εὐφράτου ποταμοῦ), ταυτοχρόνως δὲ καὶ τὶς πόλεις, ποὺ εὑρίσκοντο εἰς τὴν περιοχὴν αὐτήν. Καὶ συνεκεντρώθη γύρω του ὅλος ὁ στρατὸς τῆς Συρίας, διὰ νὰ τὸν βοηθήσῃ. Ἦλθε δὲ εἰς τὴν Ἀσκάλωνα (εἰς τὴν χώραν τῶν Φιλισταίων) καὶ οἱ κάτοικοι τῆς πόλεως αὐτῆς τὸν ὑπεδέχθησαν μὲ πολλὲς δόξες καὶ τιμές.
61 Ἀπὸ ἐκεῖ ἐπροχώρησεν εἰς τὴν Γάζαν, ἀλλ’ οἱ κάτοικοί της τοῦ ἔκλεισαν τὶς πύλες τῆς πόλεως καὶ τὸν ἐμπόδισαν νὰ εἰσέλθῃ εἰς αὐτήν. Διὰ τοῦτο ἐπολιόρκησε τὴν πόλιν καὶ ἐπυρπόλησε τὴν γύρω ἀπὸ τὴν Γάζαν περιοχήν (περίχωρα) καὶ τὴν ἐλεηλάτησε.
62 Τότε οἱ κάτοικοι τῆς Γάζης παρεκάλεσαν τὸν Ἰωνάθαν νὰ συνάψῃ μαζί των εἰρήνην, αὐτὸς δὲ τοὺς ἔδωκε τὸ δεξί του χέρι εἰς σημεῖον ὁμονοίας, συμφιλιώσεως καὶ εἰρήνης· ἀλλ’ ἔλαβεν ὡς ὁμήρους τοὺς υἱοὺς τῶν ἀρχόντων τῆς Γάζης καὶ τοὺς ἀπέστειλεν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Ὁ ἴδιος δὲ συνέχισε τὴν νικηφόρον προέλασή του μέχρι τῆς Δαμασκοῦ.
63 Ὁ Ἰωνάθαν ἐπληροφορήθη ὅτι εἶχαν φθάσει οἱ στρατηγοί του βασιλιᾶ Δημητρίου εἰς τὴν Κάδης τῆς Γαλιλαίας μὲ πολὺν στρατὸν καὶ μὲ σκοπὸν νὰ τὸν ἐμποδίσουν ἀπὸ τοῦ νὰ φέρῃ εἰς πέρας τὴν στρατιωτικήν του ἐπιχείρησιν.
64 Τότε ὁ Ἰωνάθαν ἐβάδισεν ἐναντίον των, ἀφοῦ προηγουμένως ἀφῆκε τὸν ἀδελφόν του Σίμωνα εἰς τὴν Ἰουδαίαν.
65 Ὁ Σίμων ἔφθασεν εἰς τὴν Βαιθσούραν, τὴν ἐπολιόρκησε καὶ μὲ πολυημέρους μάχας ἀπέκλεισε τοὺς κατοίκους της.
66 Τελικῶς οἱ κάτοικοι τῆς Βαιθσούρας τὸν παρεκάλεσαν νὰ συνάψῃ μαζί των εἰρήνην, ὁ δὲ Σίμων ἐδέχθη καὶ ἔκλεισε μαζί των εἰρήνην. Ὅμως ἔδιωξε τοὺς κατοίκους τῆς πόλεως, τὴν κατέλαβε καὶ ἐγκατέστησεν εἰς αὐτὴν ἰδικήν του στρατιωτικὴν φρουράν.
67 Ἐν τῷ μεταξὺ ὁ Ἰωνάθαν, ὁ ὁποῖος ἐστρατοπέδευσε μὲ τὸν στρατόν του κοντὰ εἰς τὴν λίμνην Γεννησαρέτ (θάλασσαν τῆς Γαλιλαίας ἢ λίμνην τῆς Τιβεριάδος), ἐβάδισε πολὺ πρωῒ τὴν ἑπομένην ἡμέραν εἰς τὴν πεδιάδα Νασώρ (Ἀσώρ).
68 Καὶ ἔξαφνα, νά· στρατὸς εἰδωλολατρικὸς ἐπροχωροῦσε διὰ νὰ ἀντικρούσῃ τὸν Ἰωνάθαν εἰς τὴν πεδιάδα· εἶχαν δὲ προηγουμένως τοποθετήσει ἐναντίον του ἐνέδραν εἰς τὴν ὀρεινὴν περιοχήν, ἐνῷ τὸ κύριον σῶμα τοῦ στρατοῦ τῶν εἰδωλολατρῶν ἐπροχώρησε κατ’ εὐθεῖαν ἐναντίον τῶν Ἰουδαίων.
69 Τότε οἱ ἄνδρες, ποὺ ἔστησαν τὴν ἐνέδραν, ἐπήδησαν ἔξαφνα ἀπὸ τοὺς τόπους τῆς ἐνέδρας καὶ ἐπετέθησαν πρῶτοι κατὰ τῶν Ἰουδαίων. Πρὸ τῆς καταστάσεως αὐτῆς ὅλοι οἱ ἄνδρες τοῦ Ἰωνάθαν ἐτράπησαν εἰς φυγήν·
70 τόσος ἦταν ὁ πανικός των, ὥστε δὲν ἔμεινεν εἰς τὸ πεδίον τῆς μάχης κανείς, ἐκτὸς ἀπὸ τὸν Ματταθίαν, τὸν υἱὸν τοῦ Ἀβεσσαλώμου, καὶ τὸν Ἰούδαν, τὸν υἱὸν τοῦ Χαλφί, οἱ ὁποῖοι ἦσαν ἀρχηγοὶ τοῦ στρατοῦ τοῦ Ἰωνάθαν.
71 Ἐμπρὸς εἰς τὴν ἀπελπιστικὴν αὐτὴν κατάστασιν ὁ Ἰωνάθαν εἰς ἔνδειξιν πένθους ἔσχισε τὰ ροῦχα του, ἔβαλε χῶμα εἰς τὴν κεφαλήν του καὶ προσηυχήθη εἰς τὸν Θεόν.
72 Κατόπιν ἐπέστρεψε καὶ ἐπετέθη κατὰ τῶν ἐχθρῶν του, τοὺς κατετρόπωσεν, αὐτοὶ δὲ ἐτράπησαν εἰς φυγήν.
73 Ὅταν εἶδαν τὸ γεγονὸς αὐτὸ οἱ ἄνδρες τοῦ Ἰωνάθαν, οἱ ὁποῖοι εἶχαν φύγει, ἐπέστρεψαν κοντὰ εἰς τὸν Ἰωνάθαν καὶ κατεδίωξαν μαζί του τοὺς ἐχθρούς των μέχρι τῆς Κάδης, ὅπου εὑρίσκετο τὸ ἐχθρικὸν στρατόπεδον· ἐκεῖ δὲ κατέφυγαν (ἐστρατοπέδευσαν) τὰ ἐχθρικὰ στρατεύματα.
74 Κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην ἐφονεύθησαν ἀπὸ τοὺς εἰδωλολάτρες περίπου τρεῖς χιλιάδες (3.000) ἄνδρες. Κατόπιν τούτου ὁ Ἰωνάθαν ἐπέστρεψεν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
αὶ ὁ βασιλεὺς Αἰγύπτου ἤθροισε δυνάμεις πολλὰς ὡς τὴν ἄμμον τὴν περὶ τὸ χεῖλος τῆς θαλάσσης καὶ πλοῖα πολλὰ καὶ ἐζήτησε κατακρατῆσαι τῆς βασιλείας Ἀλεξάνδρου δόλῳ καὶ προσθεῖναι αὐτὴν τῇ βασιλείᾳ αὐτοῦ.	βασιλεὺς τῆς Αἰγύπτου, ὁ Πτολεμαῖος, ὁ Φιλομήτωρ, συνεκέντρωσε πολυαρίθμους στρατιωτικὰς δυνάμεις, ὅπως ἡ ἄμμος ποὺ εὑρίσκεται εἰς τὴν παραλίαν. Κατεσκεύασε πολλὰ πλοῖα καὶ ἀπεφάσισε νὰ κυριεύσῃ τὸ βασίλειον τοῦ Ἀλεξάνδρου διὰ δόλου καὶ νὰ προσθέσῃ αὐτὸ εἰς τὸ ἰδικόν του βασίλειον τῆς Αἰγύπτου.	βασιλιᾶς τῆς Αἰγύπτου, Πτολεμαῖος ΣΤ' ὁ Φιλομήτωρ, συνεκέντρωσε πάρα πολλὲς στρατιωτικὲς δυνάμεις, ἀναρίθμητες ὡσὰν τὴν ἄμμον, ποὺ εἶναι εἰς τὴν ἀκροθαλασσιά, καὶ πάρα πολὺ ναυτικὸν καὶ ἔβαλεν ὡς στόχον να γίνῃ κύριος τοῦ βασιλείου τοῦ Ἀλεξάνδρου Βάλα μὲ δόλον καὶ νὰ προσαρτήσῃ τὸ βασίλειον αὐτὸ εἰς τὸ ἰδικόν του βασίλειον τῆς Αἰγύπτου.
2 Καὶ ἐξῆλθεν εἰς Συρίαν λόγοις εἰρηνικοῖς, καὶ ἤνοιγον αὐτῷ οἱ ἀπὸ τῶν πόλεων καὶ συνήντων αὐτῷ, ὅτι ἐντολὴ ἦν Ἀλεξάνδρου τοῦ βασιλέως συναντᾶν αὐτῷ διὰ τὸ πενθερὸν αὐτοῦ εἶναι.	2 Ἐβγῆκε, λοιπόν, ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον πρὸς τὴν Συρίαν, σκορπίζων παντοῦ εἰρηνικοὺς καὶ φιλικοὺς λόγους διὰ τὸν Ἀλέξανδρον. Διὰ τοῦτο καὶ οἱ κάτοικοι τῶν διαφόρων πόλεων ἤνοιγον εἰς αὐτὸν τὰς πύλας καὶ ἔσπευσαν νὰ τὸν προαπαντήσουν, διότι αὐτὴ ἦτο ἡ ἐντολὴ τοῦ βασιλέως Ἀλεξάνδρου νὰ τὸν προαπαντοῦν μὲ τιμάς, διότι ὁ Πτολεμαῖος ἦτο πενθερός του.	2 Ἐβγῆκε λοιπὸν ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον καὶ ἐπροχώρησε πρὸς τὴν Συρίαν καὶ ἔλεγε πρὸς ὅλους διὰ τὸν Ἀλέξανδρον λόγια εἰρηνικά, ἀλλὰ δόλια καὶ ὑποκριτικά. Οἱ κάτοικοι τῶν πόλεων τὸν ἐπίστευαν καὶ τοῦ ἄνοιγαν τὶς πύλες τῶν πόλεων καὶ ἔτρεχαν νὰ τὸν προϋπαντήσουν, διότι ἦταν ἐντολὴ τοῦ ἰδίου, τοῦ βασιλιᾶ Ἀλεξάνδρου, νὰ τὸν ὑποδέχωνται καὶ νὰ τὸν καλωσορίζουν, ἐπειδὴ ὁ Πτολεμαῖος ἦταν πενθερός του.
3 Ὡς δὲ εἰσεπορεύετο εἰς τὰς πόλεις ὁ Πτολεμαῖος, ἀπέτασσε τὰς δυνάμεις φρουρὰν ἐν ἐκάστῃ πόλει.	3 Ὁ Πτολεμαῖος ὅμως, ὅταν εἰσήρχετο εἰς τὰς πόλεις, ἐγκαθιστοῦσεν εἰς κάθε πόλιν ἰδικήν του στρατιωτικὴν δύναμιν ὡς φρουράν.	3 Ἀλλ’ ὁ Πτολεμαῖος, μόλις εἰσήρχετο εἰς τὶς πόλεις, ἀποσποῦσε τμῆμα τοῦ στρατοῦ του καὶ τὸ ἐγκαθιστοῦσε ὡς φρουρὰν εἰς κάθε πόλιν.
4 Ὡς δὲ ἤγγισεν Ἀζώτου, ἔδειξαν αὐτῷ τὸ ἱερὸν Δαγὼν ἐμπεπυρισμένον καὶ Ἄζωτον καὶ τὰ περιπόλια αὐτῆς καθῃρημένα καὶ τὰ σώματα ἐρριμμένα καὶ τοὺς ἐμπεπυρισμένους, οὓς ἐνεπύρισεν ἐν τῷ πολέμῳ· ἐποίησαν γὰρ θημωνίας αὐτῶν ἐν τῇ ὁδῷ αὐτοῦ.	4 Ὅταν δὲ ἐπλησίασεν εἰς τὴν Ἄζωτον, οἱ κάτοικοι τοῦ ἔδειξαν τὸν κατακαέντα ναὸν τοῦ Δαγών, αὐτὴν ταύτην τὴν Ἄζωτον καὶ τὰ κρημνισμένα περίχωρά της, ὅπως ἐπίσης καὶ τὰ διασκορπισμένα πτώματα τῶν φονευθέντων, καὶ τὰς ἄλλας περιοχάς, αἱ ὁποῖαι εἶχον καῆ κατὰ τὸν πόλεμον. Εἰς τὸν δρόμον δέ, ἀπὸ τὸν ὁποῖον διήρχετο ὁ βασιλεὺς τῆς Αἰγύπτου, εἶχαν στήσει σωροὺς ἀπὸ αὐτά.	4 Ὅταν δὲ ἐπλησίασεν εἰς τὴν πόλιν Ἄζωτον, τοῦ ἔδειξαν τὸν πυρπολημένον ναὸν τοῦ εἰδωλολατρικοῦ θεοῦ Λαγὼν καὶ τὴν ἰδίαν τὴν Ἄζωτον καὶ τὰ ἐρειπωμένα περίχωρά της καὶ τὰ νεκρὰ σώματα ἐκείνων ποὺ ἐφονεύθησαν, διασκορπισμένα ἐδῶ καὶ ἐκεῖ, καὶ τὰ καμένα πτώματα ἐκείνων, τοὺς ὁποίους ὁ Ἰωνάθαν ἔκαυσε κατὰ τὸν πόλεμον ἐναντίον τῆς Ἀζώτου, καὶ τὴν πυρπόλησιν τῆς πόλεως· διότι οἱ κάτοικοι τῆς Ἀζώτου συνεκέντρωσαν τὰ πτώματα καὶ τὰ ἔστησαν σωροὺς εἰς τὸν δρόμον, ἀπὸ ὅπου ἐπερνοῦσε ὁ Πτολεμαῖος.
5 Καὶ διηγήσαντο τῷ βασιλεῖ ἃ ἐποίησεν Ἰωνάθαν εἰς τὸ ψογίσαι αὐτόν· καὶ ἐσίγησεν ὁ βασιλεύς.	5 Οἱ κάτοικοι διηγήθησαν εἰς τὸν βασιλέα, ὅσας συμφορὰς εἶχεν ἐπιφέρει ἐναντίον των ὁ Ἰωνάθαν, διὰ νὰ κατηγορήσουν τὸν Ἰωνάθαν καὶ τὸν κάμουν ἔτσι μισητὸν εἰς τὸν βασιλέα. Ὁ βασιλεὺς ὅμως τῆς Αἰγύπτου ἐσιωποῦσε.	5 Οἱ δὲ κάτοικοι τῆς Ἀζώτου διηγήθησαν εἰς τὸν βασιλιᾶ Πτολεμαῖον ὅσα ἔκαμεν ὁ Ἰωνάθαν, διὰ νὰ τὸν δυσφημήσουν καὶ νὰ τὸν κατηγορήσουν. Ἀλλ' ὁ βασιλιᾶς Πτολεμαῖος ἐσιώπησε· δὲν εἶπε τίποτε.
6 καὶ συνήντησεν Ἰωνάθαν τῷ βασιλεῖ εἰς Ἰόππην μετὰ δόξης, καὶ ἠσπάσαντο ἀλλήλους καὶ ἐκοιμήθησαν ἐκεῖ.	6 Ὁ Ἰωνάθαν ἦλθε καὶ συνήντησε τὸν βασιλέα εἰς τὴν Ἰόππην μὲ μεγάλην δόξαν. Ἠσπάσθησαν ὁ ἕνας τὸν ἄλλον καὶ ἐπέρασαν μαζῆ τὴν νύκτα.	6 Ὁ Ἰωνάθαν μετέβη πρὸς συνάντησιν τοῦ βασιλιᾶ τῆς Αἰγύπτου εἰς τὴν Ἰόππην μὲ μεγάλην πομπὴν καὶ τιμές. Ἰωνάθαν καὶ Πτολεμαῖος ἐχαιρέτισαν ὁ ἕνας τὸν ἄλλον καὶ ἐπέρασαν μαζὶ τὴν νύκτα ἐκεῖ.
7 Καὶ ἐπορεύθη Ἰωνάθαν μετὰ τοῦ βασιλέως ἕως τοῦ ποταμοῦ τοῦ καλουμένου Ἐλευθέρου καὶ ἐπέστρεψεν εἰς Ἱερουσαλήμ.	7 Ὁ Ἰωνάθαν ἐπῆγε μαζῆ μὲ τὸν βασιλέα ἕως τὸν ποταμόν, ὁ ὁποῖος ὀνομάζεται Ἐλεύθερος, καὶ ἔπειτα ἐπέστρεψεν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.	7 Καὶ ὁ Ἰωνάθαν συνώδευσε τὸν βασιλιᾶ Πτολεμαῖον μέχρι τὸν ποταμόν, ὁ ὁποῖος ὀνομάζεται Ἐλεύθερος, καὶ κατόπιν ἐπέστρεψεν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.
8 Ὁ δὲ βασιλεὺς Πτολεμαῖος ἐκυρίευσε τῶν πόλεων τῆς παραλίας ἕως Σελευκείας τῆς παραθαλασσίας καὶ διελογίζετο περὶ Ἀλεξάνδρου λογισμοὺς πονηρούς.	8 Ὁ βασιλεὺς Πτολεμαῖος ἔγινε μὲ τὸν δόλιον αὐτὸν τρόπον κύριος τῶν παραλίων πόλεων μέχρι τῆς παραθαλασσίας πόλεως Σελευκείας. Ἐσκέπτετο δὲ πάντοτε καὶ κατέστρωνε ὀλέθρια σχέδια διὰ τὸν βασιλέα Ἀλέξανδρον.	8 Ὁ δὲ βασιλιᾶς Πτολεμαῖος κατέλαβε τὶς παραθαλάσσιες πόλεις μέχρι τὴν πόλιν Σελεύκειαν τὴν παραθαλασσίαν (τὸ ἐπίνειον τῆς Ἀντιοχείας). Ταυτοχρόνως ἐμελετοῦσε καὶ κατέστρωνε πονηρὰ καὶ δόλια σχέδια κατὰ τοῦ γαμβροῦ του, τοῦ βασιλιᾶ Ἀλεξάνδρου Βάλα.
9 Καὶ ἀπέστειλε πρέσβεις πρὸς Δημήτριον τὸν βασιλέα λέγων· δεῦρο συνθώμεθα πρὸς ἑαυτοὺς διαθήκην, καὶ δώσω σοι τὴν θυγατέρα μου, ἣν ἔχει Ἀλέξανδρος, καὶ βασιλεύσεις τῆς βασιλείας τοῦ πατρός σου·	9 Ἔστειλε δὲ ἀγγελιαφόρους πρὸς τὸν βασιλέα Δημήτριον λέγων πρὸς αὐτόν· <ἔλα νὰ συνάψωμεν συνθήκην μεταξύ μας καὶ ἐγὼ θὰ σοῦ δώσω τὴν θυγατέρα μου ὡς σύζυγον, αὐτὴν τὴν ὁποίαν ἔχει ὁ Ἀλέξανδρος, καὶ σὺ θὰ γίνῃς βασιλεὺς εἰς τὸ βασίλειον τοῦ πατρός σου.	9 Ἔτσι ἀπέστειλε πρεσβευτὰς πρὸς τὸν βασιλιᾶ Δημήτριον Β’, οἱ ὁποῖοι τοῦ εἶπαν: <Ἔλα νὰ συνάψωμεν μεταξύ μας συνθήκην φιλίας· ἐγὼ θὰ σοῦ δώσω ὡς σύζυγον τὴν θυγατέρα μου, τὴν ὁποίαν ἔχει τώρα ὡς σύζυγον ὁ Ἀλέξανδρος, καὶ σὺ θὰ βασιλεύσῃς εἰς τὸ βασίλειον τοῦ πατέρα σου.
10 μεταμεμέλημαι γὰρ δοὺς αὐτῷ τὴν θυγατέρα μου, ἐζήτησε γὰρ ἀποκτεῖναί με.	10 Διότι ἐγὼ μετενόησα, ποὺ τοῦ ἔδωκα τὴν θυγατέρα μου ὡς σύζυγον, ἀφοῦ ἄλλωστε αὐτὸς ἐζήτησε νὰ μὲ δολοφονήσῃ>.	10 Διότι ἔχω μετανοιώσει, ἐπειδὴ τοῦ ἔδωσα ὡς σύζυγον τὴν θυγατέρα μου, καθ’ ὅσον ἐζήτησε νὰ μὲ φονεύσῃ>.
11 Καὶ ἐψόγισεν αὐτὸν χάριν τοῦ ἐπιθυμῆσαι αὐτὸν τῆς βασιλείας αὐτοῦ·	11 Ὁ βασιλεὺς τῆς Αἰγύπτου ἐσυκοφαντοῦσε κατ' αὐτὸν τὸν τρόπον τὸν Ἀλέξανδρον, διότι εἶχεν ἐπιθυμήσει νὰ καταλάβῃ τὸ βασίλειόν του.	11 Ὁ Πτολεμαῖος ἐδυσφήμησε καὶ κατηγόρησε τὸν γαμβρόν του Ἀλέξανδρον μὲ αὐτὸν τὸν τρόπον, διότι ἐπωφθαλμιοῦσε τὸ βασιλειόν του.
12 καὶ ἀφελόμενος αὐτοῦ τὴν θυγατέρα ἔδωκεν αὐτὴν τῷ Δημητρίῳ καὶ ἠλλοτριώθη τῷ Ἀλεξάνδρῳ καὶ ἐφάνη ἡ ἔχθρα αὐτῶν.	12 Ἔθεσε δὲ εἰς ἐφαρμογὴν τὰ σχέδιά του καὶ ἐπῆρε τὴν θυγατέρα του αὐτὴν καὶ τὴν ἔδωκεν εἰς τὸν Δημήτριον. Ἔτσι δὲ ἀπεξενώθη ἀπὸ τὸν Ἀλέξανδρον καὶ ἔγινε γνωστὴ πλέον ἡ ἐχθρότης μεταξύ των.	12 Ἔτσι ὁ Πτολεμαῖος, ἀφοῦ ἀφήρεσε τὴν θυγατέρα του ἀπὸ τὸν Ἀλέξανδρον, τὴν ἔδωκεν ὡς σύζυγον εἰς τὸν Δημήτριον Β’. Ἔτσι ἀπεξενώθη ἀπὸ τὸν Ἀλέξανδρον, διεκόπη ἡ μεταξύ των συγγενικὴ καὶ φιλικὴ σχέσις καὶ ἔγινε πλέον φανερὴ ἡ μεταξύ των ἔχθρα.
13 Καὶ εἰσῆλθε Πτολεμαῖος εἰς Ἀντιόχειαν καὶ περιέθετο τὸ διάδημα τῆς Ἀσίας· καὶ περιέθετο δύο διαδήματα περὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ, τὸ τῆς Ἀσίας καὶ Αἰγύπτου.	13 Ὁ Πτολεμαῖος εἰσῆλθεν εἰς τὴν Ἀντιόχειαν καὶ ἔθεσεν εἰς τὴν κεφαλήν του τὸ βασιλικὸν διάδημα τῆς Ἀσίας. Ἔτσι δὲ εἶχε δύο διαδήματα εἰς τὴν κεφαλήν του, τὸ τῆς Ἀσίας καὶ τὸ τῆς Αἰγύπτου.	13 Κατόπιν αὐτῶν ὁ Πτολεμαῖος ἐμπῆκε εἰς τὴν Ἀντιόχειαν καὶ ἐφόρεσε τὸ βασιλικὸν στέμμα τῆς Ἀσίας. Ἔτσι ἐφοροῦσε τώρα εἰς τὴν κεφαλήν του δύο διαδήματα· τὸ στέμμα τῆς Ἀσίας καὶ τὸ στέμμα τῆς Αἰγύπτου.
14 Ἀλέξανδρος δὲ ὁ βασιλεὺς ἦν ἐν Κιλικίᾳ κατὰ τοὺς καιροὺς ἐκείνους, ὅτι ἀπεστάτουν οἱ ἀπὸ τῶν τόπων ἐκείνων.	14 Τότε ὁ βασιλεὺς Ἀλέξανδρος εὑρίσκετο εἰς τὴν Κιλικίαν, διότι οἱ κάτοικοι τῶν περιοχῶν ἐκείνων εἶχαν ἀποστατήσει ἀπὸ αὐτόν.	14 Κατὰ τὴν περίοδον ἐκείνην ὁ βασιλιᾶς Ἀλέξανδρος εὑρίσκετο εἰς τὴν Κιλικίαν, διότι οἱ λαοὶ τῆς περιοχῆς ἐκείνης εἶχαν ἐπαναστατήσει ἐναντίον του.
15 Καὶ ἤκουσεν Ἀλέξανδρος καὶ ἦλθεν ἐπ αὐτὸν πολέμῳ. Καὶ ἐξήγαγε Πτολεμαῖος τὴν δύναμιν καὶ ἀπήντησεν αὐτῷ ἐν χειρὶ ἰσχυρᾷ καὶ ἐτροπώσατο αὐτόν.	15 ῞Οταν ὁ βασιλεὺς Ἀλέξανδρος ἐπληροφορήθη τὴν δολίαν συμπεριφορὰν τοῦ πενθεροῦ του, ἐξῆλθεν εἰς πόλεμον ἐναντίον του. Ὁ βασιλεὺς Πτολεμαῖος ὠδήγησε τὸν στρατόν του ἐναντίον τοῦ Ἀλεξάνδρου, ἐπετέθη κατ' αὐτοῦ μὲ μεγάλας στρατιωτικὰς δυνάμεις καὶ τὸν κατετρόπωσε.	15 Ὅταν ὅμως ὁ βασιλιᾶς Ἀλέξανδρος ἐπληροφορήθη τὰ ἀνωτέρω γεγονότα, ἐβάδισε διὰ νὰ πολεμήσῃ κατὰ τοῦ πρώην πενθεροῦ του Πτολεμαίου. Τότε ὁ Πτολεμαῖος ὠδήγησε τὸν στρατόν του ἐναντίον του Ἀλεξάνδρου, τοῦ ἐπετέθη μὲ μεγάλην στρατιωτικὴν δύναμιν καὶ τὸν κατενίκησεν.
16 Καὶ ἔφυγεν Ἀλέξανδρος εἰς τὴν Ἀραβίαν τοῦ σκεπασθῆναι αὐτὸν ἐκεῖ. Ὁ δὲ βασιλεὺς Πτολεμαῖος ὑψώθη.	16 Ὁ Ἀλέξανδρος κατέφυγεν εἰς τὴν Ἀραβίαν, διὰ νὰ εὔρῃ ἐκεῖ κάποιαν ἀσφάλειαν. Ἔτσι δὲ ὁ βασιλεὺς Πτολεμαῖος ἐθριάμβευσε.	16 Ὁ βασιλιᾶς Ἀλέξανδρος κατέψυγεν εἰς τὴν Ἀραβίαν διὰ νὰ κρυβῇ καὶ προστατευθῇ ἐκεῖ, καὶ ἔτσι ὁ βασιλιᾶς Πτολεμαῖος ἐθριάμβευσεν.
17 Καὶ ἀφεῖλε Ζαβδιὴλ ὁ Ἀραψ τὴν κεφαλὴν Ἀλεξάνδρου καὶ ἀπέστειλε τῷ Πτολεμαίῳ.	17 Ὁ Ζαβδιὴλ ὁ Ἄραψ ἔκοψε τὴν κεφαλὴν τοῦ Ἀλεξάνδρου καὶ τὴν ἔστειλεν εἰς τὸν Πτολεμαιον.	17 Ὁ Ἄραβας δυνάστης (σεΐχης) Ζαβδιὴλ ἀπεκεφάλισε τὸν Ἀλέξανδρον καὶ ἔστειλε τὴν κεφαλήν του εἰς τὸν Πτολεμαῖον.
18 Καὶ ὁ βασιλεὺς Πτολεμαῖος ἀπέθανεν ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ, καὶ οἱ ὄντες ἐν τοῖς ὀχυρώμασιν ἀπώλοντο ὑπὸ τῶν ἐν τοῖς ὀχυρώμασι.	18 Ἀλλὰ καὶ ὁ βασιλεὺς Πτολεμαῖος ἀπέθανεν ἔπειτα ἀπὸ τρεῖς ἡμέρας. Τότε οἱ Αἰγύπτιοι, οἱ ὁποῖοι εὑρίσκοντο ὡς φρουροὶ εἰς τὰς ὀχυρὰς πόλεις τῆς Συρίας, ἐφονεύθησαν ἀπὸ τοὺς κατοίκους τῶν ὀχυρῶν αὐτῶν.	18 Ἀλλὰ μετὰ ἀπὸ τρεῖς ἡμέρες ὁ βασιλιᾶς Πτολεμαῖος ΣΤ’ ἀπέθανεν· οἱ δὲ Αἰγύπτιοι στρατιῶται του, οἱ ὁποῖοι εὑρίσκοντο ὡς φρουρὰ εἰς τὰ διάφορα φρούρια, ἐφονεύθησαν ἀπὸ τοὺς τοπικοὺς κατοίκους τῶν ὀχυρῶν.
19 Καὶ ἐβασίλευσε Δημήτριος ἔτους ἑβδόμου καὶ ἑξηκοστοῦ καὶ ἑκατοστοῦ.	19 Ὁ Δημήτριος ἐπωφεληθεὶς ἀπὸ τὰς περιστάσεις αὐτὰς ἔγινε βασιλεὺς κατὰ τὸ ἑκατοστὸν ἑξηκοστὸν ἕβδομον ἔτος.	19 Ἔτσι ὁ Δημήτριος Β’ ἔγινε βασιλιᾶς κατὰ τὸ ἑκατοστὸν ἑξηκοστὸν ἕβδομον (167ον) ἔτος τῆς βασιλείας τῶν Ἑλλήνων Σελευκιδῶν, δηλαδὴ τὸ 145 π.Χ.
20 Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις συνήγαγεν Ἰωνάθαν τοὺς ἐκ τῆς Ἰουδαίας τοῦ ἐκπολεμῆσαι τὴν ἄκραν τὴν ἐν Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐποίησεν ἐπ' αὐτὴν μηχανὰς πολλάς.	20 Κατὰ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον ὁ Ἰωνάθαν συνεκέντρωσεν ἀπὸ τὴν Ἰουδαίαν ἄνδρας, διὰ νὰ πολεμήσῃ καὶ καταλάβῃ τὴν ἀκρόπολιν τῆς Ἱερουσαλήμ. Κατεσκεύασε λοιπόν, καὶ ἐτοποθέτησεν ἐναντίον της πολυαρίθμους πολιορκητικὰς μηχανάς.	20 Κατὰ τὶς ἡμέρες ἐκεῖνες ὁ Ἰωνάθαν συνεκέντρωσε τοὺς ἄνδρες τῆς Ἰουδαίας, διὰ νὰ ἐπιτεθῇ ἐναντίον τῆς φρουρᾶς τῆς ἀκροπόλεως τῆς Ἰερουσαλῆμ· μετέφερε δὲ ἀπέναντί της καὶ ἔστησεν ἐναντίον της πολλὲς πολιορκητικὲς μηχανές.
21 Καὶ ἐπορεύθησαν τινες μισοῦντες τὸ ἔθνος αὐτῶν ἄνδρες παράνομοι πρὸς τὸν βασιλέα καὶ ἀπήγγειλαν αὐτῷ ὅτι Ἰωνάθαν περικάθηται τὴν ἄκραν.	21 Τότε μερικοὶ ἐξωμόται καὶ παράνομοι ἄνδρες ἀπὸ τοὺς Ἰουδαίους, οἱ ὁποῖοι ἐμισοῦσαν τὸ ἔθνος των, ἐπῆγαν πρὸς τὸν βασιλέα Δημήτριον καὶ τοῦ ἀνήγγειλαν, ὅτι ὁ Ἰωνάθαν πολιορκεῖ τὴν ἀκρόπολιν τῆς Ἱερουσαλήμ.	21 Ἀλλὰ μερικοὶ ἐξωμόται Ἰουδαῖοι, ποὺ ἐμισοῦσαν τὸ ἔθνος των καὶ τὸν λαόν των, μετέβησαν εἰς τὸν βασιλιᾶ, τὸν Δημήτριον Β’, καὶ τοῦ ἀνήγγειλαν ὅτι ὁ Ἰωνάθαν πολιορκεῖ τὴν ἀκρόπολιν τῆς Ἱερουσαλήμ.
22 Καὶ ἀκούσας ὠργίσθη· ὡς δὲ ἤκουσεν, εὐθέως ἀναζεύξας ἦλθεν εἰς Πτολεμαΐδα καὶ ἔγραψεν Ἰωνάθαν τοῦ μὴ περικαθῆσθαι τῇ ἄκρᾳ καὶ τοῦ ἀπαντῆσαι αὐτὸν αὐτῷ συμμίσγειν εἰς Πτολεμαΐδα τὴν ταχίστην.	22 Ὁ βασιλεὺς Δημήτριος, ὅταν ἤκουσεν αὐτό, ὠργίσθη. Ἀμέσως δὲ μόλις ἤκουσε τὰς πληροφορίας αὐτὰς ἔσπευσε καὶ ἦλθεν εἰς τὴν Πτολεμαΐδα. Ἀπὸ ἐκεῖ δὲ ἔγραψεν εἰς τὸν Ἰωνάθαν νὰ μὴ πολιορκήσῃ πλέον τὴν ἀκρόπολιν καὶ νὰ ἔλθῃ εἰς συνάντησίν του, ὅσον τὸ δυνατὸν τάχιστα εἰς τὴν Πτολεμαΐδα.	22 Ὅταν ὁ βασιλιᾶς ἐπληροφορήθη τὸ γεγονὸς τοῦτο, ὠργίσθη. Μόλις δὲ ἄκουσε ὅλα αὐτά, ἀνεχώρησε μὲ τὸν στρατόν του καὶ ἦλθεν ἀμέσως εἰς τὴν Πτολεμαΐδα. Καὶ ἀπὸ ἐκεῖ ἔγραψεν εἰς τὸν Ἰωνάθαν νὰ μὴ συνεχίσῃ τὴν πολιορκίαν τῆς ἀκροπόλεως, νὰ τὸν συναντήσῃ δὲ τὸ ταχύτερον εἰς τὴν Πτολεμαΐδα διὰ νὰ συζητήσουν.
23 Ὡς δὲ ἤκουσεν Ἰωνάθαν, ἐκέλευσε περικαθῆσθαι καὶ ἐπέλεξε τῶν πρεσβυτέρων Ἰσραὴλ καὶ τῶν ἱερέων καὶ ἔδωκεν ἑαυτὸν τῷ κινδύνῳ·	23 Ὅταν ὁ Ἰωνάθαν ἐπληροφορήθη τοῦτο, διέταξε νὰ συνεχισθῇ ἡ πολιορκία τῆς ἀκροπόλεως. Ἐξέλεξε δὲ καὶ ἐπῆρε μαζῆ του μερικοὺς ἀπὸ τοὺς πρεσβυτέρους τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ καὶ ἀπὸ τοὺς ἱερεῖς καὶ ἐξέθεσε τὸν ἑαυτόν του εἰς τὸν κίνδυνον τῆς συναντήσεως μὲ τὸν Δημήτριον.	23 Ὅταν ὁ Ἰωνάθαν ἔλαβε τὸ μήνυμα τοῦτο τοῦ βασιλιᾶ, ἔδωκεν ἐντολὴν νὰ συνεχισθῇ ἡ πολιορκία. Κατόπιν ἐδιάλεξε ὡρισμένους ἀπὸ τοὺς πρεσβυτέρους τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ καὶ ἀπὸ τοὺς ἱερεῖς καὶ μετέβη εἰς συνάντησιν τοῦ Δημητρίου, παραδίδων μὲ αὐτὸν τὸν τρόπον τὸν ἑαυτόν του εἰς κίνδυνον.
24 καὶ λαβὼν ἀργύριον καὶ χρυσίον καὶ ἱματισμὸν καὶ ἕτερα ξένια πλείονα ἐπορεύθη πρὸς τὸν βασιλέα εἰς Πτολεμαΐδα καὶ εὖρε χάριν ἐνώπιον αὐτοῦ.	24 Ἐπῆρε δὲ ἀκόμη μαζῆ του ὁ Ἰωνάθαν ἄργυρον, χρυσόν, ἐνδύματα καὶ ἄλλα πολλὰ δῶρα καὶ μετέβη πρὸς τὸν βασιλέα εἰς τὴν Πτολεμαΐδα. Ἔγινεν ὅμως εὐμενῶς ἀπὸ αὐτὸν δεκτός.	24 Ἀφοῦ δὲ παρέλαβε μαζί του ἀσῆμι καὶ χρυσάφι καὶ ἐνδύματα καὶ πολλὰ ἄλλα δῶρα, ἐπῆγε διὰ νὰ συναντήσῃ τὸν βασιλιᾶ εἰς τὴν Πτολεμαΐδα. Ἔτσι ἐκέρδισε τὴν εὔνοιαν καὶ τὴν χάριν τοῦ βασιλιᾶ Δημητρίου Β'.
25 Καὶ ἐνετύγχανον κατ' αὐτοῦ τινες ἄνομοι τῶν ἐκ τοῦ ἔθνους.	25 Ἀλλὰ μερικοὶ παράνομοι ἀπὸ τὸ ἰσραηλιτικὸν ἔθνος κατηγόρησαν τὸν Ἰωνάθαν εἰς τὸν Δημήτριον.	25 Ἐν τούτοις κάποιοι ἐξωμόται τοῦ Ἰουδαϊκοῦ ἔθνους προσπαθοῦσαν νὰ τὸν κατηγορήσουν καὶ νὰ τὸν διαβάλουν εἰς τὸν βασιλιᾶ.
26 Καὶ ἐποίησεν αὐτῷ ὁ βασιλεὺς καθὼς ἐποίησαν αὐτῷ οἱ πρὸ αὐτοῦ, καὶ ὕψωσεν αὐτὸν ἐναντίον πάντων τῶν φίλων αὐτοῦ,	26 Ὁ βασιλεὺς ὅμως Δημήτριος ἐφέρθη ἀπέναντι τοῦ Ἰωνάθαν, ὅπως εἶχαν φερθῆ καὶ οἱ προκάτοχοί του βασιλεῖς, ἐτίμησε δηλαδὴ καὶ ἐδόξασεν αὐτὸν ἐνώπιον ὅλων τῶν φίλων του.	26 Παρ’ ὅλα αὐτὰ ὁ βασιλιᾶς Δημήτριος Β' τοῦ συμπεριεφέρθη, ὅπως τοῦ εἶχαν συμπεριφερθῆ οἱ προκάτοχοί του βασιλεῖς, καὶ τὸν ἐτίμησεν ἐνώπιον ὅλων τῶν Φίλων του.
27 καὶ ἔστησεν αὐτῷ τὴν ἀρχιερωσύνην καὶ ὅσα ἄλλα εἶχε τίμια τὸ πρότερον καὶ ἐποίησεν αὐτὸν τῶν πρώτων φίλων ἡγεῖσθαι.	27 Παρέδωσε δηλαδὴ καὶ ἀνεγνώρισεν, εἰς αὐτὸν τὴν ἀρχιερωσύνην καὶ ὅσα ἄλλα δικαιώματα εἶχε προηγουμένως καὶ περιέλαβεν αὐτὸν μεταξὺ τῶν στενωτέρων του φίλων.	27 Ἐπεκύρωσε δὲ εἰς τὸν Ἰωνάθαν τὸ ἀξίωμα τῆς ἀρχιερωσύνης, ποὺ εἶχεν ἀπὸ τὸν βασιλιᾶ Ἀλέξανδρον, καὶ τοῦ ἀνεγνώρισεν ὅλες τὶς ἄλλες διακρίσεις καὶ τὰ προνόμια, ποὺ εἶχε μέχρι τότε, καὶ τὸν συμπεριέλαβεν εἰς τὸν κύκλον τῶν στενῶν Φίλων τοῦ βασιλιᾶ.
28 Καὶ ἠξίωσεν Ἰωνάθαν τὸν βασιλέα ποιῆσαι τὴν Ἰουδαίαν ἀφορολόγητον καὶ τὰς τρεῖς τοπαρχίας καὶ τὴν Σαμαρεῖτιν καὶ ἐπηγγείλατο αὐτῷ τάλαντα τριακόσια.	28 Ὁ Ἰωνάθαν παρεκάλεσε τὸν βασιλέα Δημήτριον, νὰ ἀπαλλάξῃ τὴν Ἰουδαίαν ἀπὸ τὴν φορολογίαν, ὅπως ἐπίσης καὶ τὰς τρεῖς τοπαρχίας τῆς Σαμαρείας καὶ ὑπεσχέθη νὰ τοῦ προσφέρῃ τριακόσια τάλαντα.	28 Τότε ὁ Ἰωνάθαν ἐζήτησεν ἀπὸ τὸν βασιλιᾶ Δημήτριον Β' νὰ ἀπαλλάξῃ ἀπὸ τὴν φορολογίαν τὴν Ἰουδαίαν καὶ τὶς τρεῖς ἐπαρχίες (τμήματα) τῆς Σαμαρείας· τοῦ ὑπεσχέθη δὲ εἰς ἀντάλλαγμα τριακόσια τάλαντα (=2.500.000 χρυσᾶ γαλλικὰ φράγκα κατὰ τοὺς PC).
29 Καὶ εὐδόκησεν ὁ βασιλεὺς καὶ ἔγραψε τῷ Ἰωνάθαν ἐπιστολὰς περὶ πάντων τούτων ἐχούσας τὸν τρόπον τοῦτον·	29 Ὁ βασιλεὺς ἐδέχθη εὐμενῶς τὴν πρότασιν αὐτὴν τοῦ Ἰωνάθαν καὶ τοῦ ἔδωσεν ἐπιστολὴν εἰς τὴν ὁποίαν ἔγραφε τὰ ἐξῆς·	29 Ὁ βασιλιᾶς συγκατετέθη εἰς τὴν παράκλησιν τοῦ Ἰωνάθαν καὶ ἔγραψεν εἰς τὸν Ἰωνάθαν ἐπιστολήν - διάταγμα περὶ ὅλων αὐτῶν μὲ τὸ ἀκόλουθον περιεχόμενον:
30 <Βασιλεὺς Δημήτριος Ἰωνάθαν τῷ ἀδελφῷ χαίρειν, καὶ ἔθνει Ἰουδαίων.	30 <Ὁ βασιλεὺς Δημήτριος χαιρετίζει τὸν ἀδελφόν του τὸν Ἰωνάθαν καὶ τὸ ἔθνος τῶν Ἰουδαίων.	30 <Ὁ βασιλιᾶς Δημήτριος πρὸς τὸν ἀδελφὸν Ἰωνάθαν, εὔχεται εἰς αὐτὸν νὰ χαίρῃ, ὅπως ἐπίσης καὶ εἰς τὸ ἔθνος τῶν Ἰουδαίων.
31 Τὸ ἀντίγραφον τῆς ἐπιστολῆς, ἧς ἐγράψαμεν Λασθένει τῷ συγγενεῖ ἡμῶν περὶ ὑμῶν, γεγράφαμεν καὶ πρὸς ὑμᾶς ὅπως εἰδῆτε.	31 Ἀπευθύνομεν καὶ πρὸς σᾶς, διὰ νὰ λάβετε γνῶσιν, ἀντίγραφον τῆς ἐπιστολῆς μας, τὴν ὁποίαν ἐστείλαμεν διὰ σᾶς εἰς τὸν συγγενῆ μας τὸν Λασθένην.	31 Αὐτὸ εἶναι ἀντίγραφον τῆς ἐπιστολῆς μας, τὴν ὁποίαν ἐγράψαμεν εἰς τὸν συγγενῆ μας Λασθένην διὰ σᾶς, καὶ τὸ ὁποῖον ἀντίγραφον ἀποστέλλομεν καὶ πρὸς σᾶς, διὰ νὰ πληροφορηθῆτε σχετικῶς.
32 Βασιλεὺς Δημήτριος Λασθένει τῷ πατρὶ χαίρειν.	32 Ὁ βασιλεὺς Δημήτριος χαιρετίζει τὸν πατρικόν του φίλον Λασθένην.	32 <Ὁ βασιλιᾶς Δημήτριος πρὸς τὸν σεβαστὸν καὶ τιμημένον φίλον Λασθένην, εὔχεται εἰς αὐτὸν νὰ χαίρῃ.
33 Τῷ ἔθνει τῶν Ἰουδαίων φίλοις ἡμῶν καὶ συντηροῦσι τὰ πρὸς ἡμᾶς δίκαια ἐκρίναμεν ἀγαθοποιῆσαι χάριν τῆς ἐξ αὐτῶν εὐνοίας πρὸς ἡμᾶς.	33 Ἐκρίναμεν καὶ ἀπεφασίσαμεν, νὰ πράξωμεν τὸ καλὸν πρὸς τὸ ἔθνος τῶν Ἰουδαίων χάριν τῆς εὐνοίας, ποὺ τρέφουν αὐτοὶ πρὸς ἡμᾶς καὶ διότι τηροῦν καὶ πράττουν τὸ δίκαιον πρὸς ἡμᾶς.	33 Εἰς τὸ ἔθνος τῶν Ἰουδαίων, τὸ ὁποῖον εἶναι φιλικὸν καὶ σύμμαχός μας καὶ εἶναι πιστὸν εἰς τὰ πρὸς ἡμᾶς καθήκοντά του ὡς ἀφωσιωμένοι ὑπήκοοι, ἀπεφασίσαμεν νὰ τοῦ φανῶμεν εὐεργέται· καὶ τοῦ δείχνομεν τὴν εὔνοιάν μας ἕνεκα τῶν ἀγαθῶν διαθέσεων καὶ τῆς καλῆς θελήσεώς του πρὸς ἡμᾶς.
34 Ἐστάκαμεν οὖν αὐτοῖς τά τε ὅρια τῆς Ἰουδαίας καὶ τοὺς τρεῖς νόμους, Ἀφαίρεμα καὶ Λύδδαν καὶ Ραμαθέμ, αἵτινες προσετέθησαν τῇ Ἰουδαίᾳ ἀπὸ τῆς Σαμαρείτιδος, καὶ πάντα τὰ συγκυροῦντα αὐτοῖς πᾶσι τοῖς θυσιάζουσιν εἰς Ἱεροσόλυμα, ἀντὶ τῶν βασιλικῶν, ὧν ἐλάμβανεν ὁ βασιλεὺς παρ' αὐτῶν τὸ πρότερον κατ' ἐνιαυτὸν ἀπὸ τῶν γεννημάτων τῆς γῆς καὶ ἀπὸ τῶν ἀκροδρύων.	34 Ἔχομεν ἀναγνωρίσει καὶ ἐπικυρώνομεν εἰς αὐτοὺς τὴν χώραν τῆς Ἰουδαίας καὶ τοὺς τρεῖς νομούς, Ἀφαίρεμα, Λύδδαν καὶ Ραμαθέμ, οἱ ὁποῖοι ἄλλως τε εἶχαν ἀφαιρεθῆ ἀπὸ τὴν Σαμάρειαν καὶ προστεθῆ εἰς τὴν Ἰουδαίαν, ὅπως ἐπίσης καὶ ὅλα ὅσα ἐξαρτῶνται ἐξ αὐτῶν. Ὅλα δὲ αὐτὰ πρὸς ὠφέλειαν ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι ἔρχονται νὰ προσφέρουν θυσίας εἰς τὸν ναὸν τῆς Ἱερουσαλήμ, καὶ παραχωροῦνται ἀντὶ τῶν προσόδων, τὰς ὁποίας ἐλάμβανε προηγουμένως ὁ βασιλεὺς κάθε χρόνον ἀπὸ αὐτούς, ἀπὸ τὰ προϊόντα τῶν ἀγρῶν των καὶ ἀπὸ τὰ καρποφόρα δένδρα.	34 Ἔχομεν λοιπὸν ἐπικυρώσει εἰς αὐτοὺς ὅλην τὴν περιοχὴν τῆς Ἰουδαίας καὶ τὶς τρεῖς ἐπαρχίες (τμήματα), δηλαδὴ Ἀφαίρεμα, Λύδδαν καὶ Ραμαθέμ· οἱ ἐπαρχίες αὐτὲς ἀφηρέθησαν ἀπὸ τὴν Σαμάρειαν καὶ προσετέθησαν εἰς τὴν Ἰουδαίαν μαζὶ μὲ ὅσα ἐξαρτῶνται ἀπὸ αὐτές. Αὐτὰ προσφέρονται διὰ τὴν ὠφέλειαν ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι ἔρχονται νὰ προσφέρουν θυσίαν εἰς τὸν Ναὸν τῶν Ἱεροσολύμων. Αὐτὴ ἡ παραχώρησις γίνεται εἰς ἀντικατάστασιν τῶν ἐτησίων προσόδων, τὶς ὁποῖες ὁ βασιλιᾶς εἰσέπραττε προηγουμένως ἀπὸ τὶς περιοχὲς αὐτές, ἀπὸ τὴν συγκομιδὴν τῶν γεννημάτων (σπόρων) τῆς γῆς καὶ ἀπὸ τὴν συγκομιδὴν τῶν καρπῶν τῶν δένδρων.
35 Καὶ τὰ ἀλλὰ τὰ ἀνήκοντα ἡμῖν ἀπὸ τοῦ νῦν τῶν δεκατῶν καὶ τῶν τελῶν τῶν ἀνηκόντων ἡμῖν καὶ τὰς τοῦ ἁλὸς λίμνας καὶ τοὺς ἀνήκοντας ἡμῖν στεφάνους, πάντα ἐπαρκῶς περίεμεν αὐτοῖς.	35 Ἐπίσης ἀπὸ τώρα καὶ εἰς τὸ ἐξῆς παραιτούμεθα πλήρως ἀπὸ ὅλα τὰ ἄλλα δικαιώματα, ποὺ μᾶς ἀνήκουν, ἀπὸ τὰ δέκατα, ἀπὸ τοὺς φόρους, ἀπὸ τὰς ἀλατοφόρους λίμνας - τὰς ἀλυκάς - καὶ ἀπὸ τοὺς φόρους τῶν βασιλικῶν στεφάνων, ποὺ μᾶς ἀνήκουν.	35 Ἀπὸ ὅλα δὲ τὰ ἄλλα δικαιώματα, τὰ ὁποῖα μᾶς ἀνήκουν ἀπὸ τώρα καὶ εἰς τὸ ἑξῆς, δηλαδὴ τὰ δικαιώματα ἐπὶ τῆς δεκάτης καὶ τῶν φόρων, οἱ ὁποῖοι μᾶς ἀνήκουν, καὶ ἀπὸ τὶς ἁλυκές (τὶς λίμνες τοῦ ἅλατος) καὶ τὸν στεφανίτην (ἢ στεφανιτικόν) φόρον, ἀπὸ ὅλα αὐτὰ παραιτούμεθα πλήρως ὑπὲρ τῶν Ἰουδαίων.
36 Καὶ οὐκ ἀθετηθήσεται οὐδὲ ἕν τούτων ἀπὸ τοῦ νῦν καὶ εἰς τὸν ἄπαντα χρόνον.	36 Κανένα ἀπὸ αὐτὰ δὲν θὰ ἀκυρωθῇ ποτὲ ἀπὸ τώρα καὶ εἰς τὸν ἄπαντα χρόνον.	36 Καμμία δὲ ἀπὸ αὐτὲς τὶς παροχὲς καὶ κανένα ἀπὸ τὰ παραχωρούμενα δικαιώματα δὲν θὰ ἀνακληθῆ ποτέ, ἀπὸ τώρα καὶ εἰς τὸν ἅπαντα χρόνον.
37 Νῦν οὖν ἐπιμέλεσθε τοῦ ποιῆσαι τούτων ἀντίγραφον καὶ δοθήτω Ἰωνάθαν καὶ τεθήτω ἐν τῷ ὅρει τῷ ἁγίῳ ἐν τόπῳ ἐπισήμῳ>.	37 Τώρα, λοιπόν, ἐπιμεληθῆτε νὰ κάμετε ἀντίγραφον ὅλων αὐτῶν, διὰ νὰ δοθῇ εἰς τὸν Ἰωνάθαν καὶ νὰ τοποθετηθῇ εἰς τὸ ἱερὸν ἅγιον ὄρος τῆς Ἱερουσαλὴμ εἰς τόπον καταφανῆ>.	37 Τώρα λοιπὸν φροντίστε νὰ κάμετε ἀντίγραφον τοῦ διατάγματος αὐτοῦ, τὸ ὁποῖον νὰ δοθῇ εἰς τὸν Ἰωνάθαν καὶ νὰ τοποθετηθῇ εἰς τὸν ἱερὸν Ναόν, ποὺ εἶναι κτισμένος εἰς τὸ ἅγιον ὄρος τῆς Σιὼν νὰ τοποθετηθῇ δὲ εἰς τόπον περίβλεπτον, ὥστε νὰ τὸ βλέπουν ὅλοι>.
38 Καὶ εἶδε Δημήτριος ὁ βασιλεὺς ὅτι ἡσύχασεν ἡ γῆ ἐνώπιον αὐτοῦ καὶ οὐδὲν αὐτῷ ἀνθειστήκει, καὶ ἀπέλυσε πάσας τὰς δυνάμεις αὐτοῦ ἕκαστον εἰς τὸν ἴδιον τόπον, πλὴν τῶν ξένων δυνάμεων, ὧν ἐξενολόγησεν ἀπὸ τῶν νήσων τῶν ἐθνῶν· καὶ ἤχθραναν αὐτῷ πᾶσαι αἱ δυνάμεις τῶν πατέρων αὐτοῦ.	38 Ὁ βασιλεὺς Δημήτριος, ὁ δεύτερος, εἶδεν ὅτι ἡ χώρα του εἶχεν ἡσυχάσει ἀπὸ τοὺς πολέμους ἐνώπιόν του καὶ κανεὶς πλέον δὲν ἀνθίστατο εἰς αὐτόν. Διὰ τοῦτο ἀπέλυσεν ὅλας τὰς στρατιωτικάς του δυνάμεις, ὥστε ὁ καθένας νὰ ἐπανέλθῃ εἰς τὸν τόπον του, πλὴν τῶν ξένων στρατιωτῶν, τοὺς ὁποίους εἶχε στρατολογήσει ἀπὸ τὰς νήσους τῶν εἰδωλολατρικῶν ἐθνῶν. Αὐτὸ ἔγινεν ἀφορμὴ καὶ τὸν ἐμίσησαν οἱ στρατοὶ τῶν προγόνων του.	38 Ὅταν ὁ βασιλιᾶς Δημήτριος Β’ εἶδεν ὅτι ἡ γῆ ἡσύχασεν ἀπὸ τοὺς πολέμους κάτω ἀπὸ τὴν ἐξουσίαν του καὶ ὅτι καμμία ἀντίστασις δὲν ὑπῆρχε πλέον ἐναντίον του, ἀπέλυσεν ὅλες τὶς στρατιωτικές του δυνάμεις καὶ ἔστειλε τὸν κάθε στρατιώτην εἰς τὴν πατρίδα του, ἐκτὸς τῶν ξένων στρατιωτῶν, τοὺς ὁποίους εἶχε στρατολογήσει ἀπὸ τὰ νησιὰ τῶν εἰδωλολατρικῶν ἐθνῶν. Ἡ ἀποστρατεία αὐτὴ ἐπροκάλεσε τὴν ἐναντίον του ἐχθρότητα ὅλων τῶν στρατιωτικῶν δυνάμεων, ποὺ ὑπηρέτησαν ὑπὸ τὴν ἐξουσίαν τῶν προκατόχων του βασιλέων.
39 Τρύφων δὲ ἦν τῶν παρὰ Ἀλεξάνδρου τὸ πρότερον καὶ εἶδεν ὅτι πᾶσαι αἱ δυνάμεις καταγογγύζουσι τοῦ Δημητρίου, καὶ ἐπορεύθη πρὸς Εἰμαλκουαὶ τὸν Ἄραβα, ὃς ἔτρεφε τὸν Ἀντίοχον τὸ παιδάριον τὸ τοῦ Ἀλεξάνδρου.	39 Ὁ Τρύφων, ὁ ὁποῖος προηγουμένως ἦτο ἕνας ἀπὸ τοὺς ἄνδρας τοῦ Ἀλεξάνδρου, εἶδεν ὅτι ὅλαι αἱ δυνάμεις γογγύζουν ἐναντίον τοῦ Δημητρίου. Ἐπορεύθη, λοιπόν, πρὸς τὸν Εἰμαλκουαὶ τὸν Ἄραβα, ὁ ὁποῖος ἀνέτρεφε τὸν Ἀντίοχον υἱὸν τοῦ Ἀλεξάνδρου καὶ	39 Ὅταν ὁ Τρύφων, ὁ ὁποῖος ἀνῆκε προηγουμένως εἰς τοὺς ὑποστηρικτὰς τοῦ βασιλιᾶ Ἀλεξάνδρου, διεπίστωσεν ὅτι ὅλες οἱ στρατιωτικὲς δυνάμεις γογγύζουν ἐναντίον τοῦ Δημητρίου, ἐπῆγε εἰς τὸν Εἰμαλκουαὶ τὸν Ἄραβα, ὁ ὁποῖος ἀνέτρεφε τὸν Ἀντίοχον, τὸν υἱὸν τοῦ βασιλιᾶ Ἀλεξάνδρου (Βάλα).
40 Καὶ προσήδρευεν αὐτῷ, ὅπως παραδοῖ αὐτὸν αὐτῷ, ὅπως βασιλεύσῃ ἀντὶ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ. Καὶ ἀπήγγειλεν αὐτῷ ὅσα συνετέλεσε Δημήτριος καὶ τὴν ἔχθραν, ἣν ἐχθραίνουσιν αὐτῷ αἱ δυνάμεις αὐτοῦ, καὶ ἔμεινεν ἐκεῖ ἡμέρας πολλάς.	40 τὸν ἐπίεζε νὰ παραδώσῃ εἰς αὐτὸν τὸν Ἀντίοχον, διὰ νὰ τὸν ἀναδείξῃ βασιλέα ἀντὶ τοῦ πατρός του. Διηγήθη δὲ εἰς αὐτὸν ὁ Τρύφων ὅλα, ὅσα εἶχε κάμει ὁ Δημήτριος καὶ τὴν ἐχθρότητα, τὴν ὁποίαν ἔτρεφαν ἐναντίον αὐτοῦ αἱ στρατιωτικαὶ δυνάμεις. Ὁ Τρύφων ἔμεινεν ἐκεῖ πολλὰς ἡμέρας.	40 Ὁ Τρύφων ἐπιεζεν ἐπιμόνως καὶ συνεχῶς τὸν Εἰμαλκουαὶ νὰ τοῦ παραδώσῃ τὸν υἱὸν τοῦ Ἀλεξάνδρου, διὰ νὰ τὸν ἀνακηρύξῃ βασιλιᾶ, διάδοχον τοῦ πατέρα του. Καὶ ὁ Τρύφων ἐπληροφόρησε τὸν Εἰμαλκουαὶ διὰ τὰ μέτρα, ποὺ ἔλαβεν ὁ Δημήτριος, καὶ διὰ τὴν ἐχθρότητα, τὴν ὁποίαν τρέφουν ἐναντίον του οἱ στρατιωτικές του δυνάμεις. Ἔμεινε δὲ ὁ Τρύφων κοντὰ εἰς τὸν Εἰμαλκουαὶ ἐπὶ πολλὲς ἡμέρες.
41 Καὶ ἀπέστειλεν Ἰωνάθαν πρὸς Δημήτριον τὸν βασιλέα, ἵνα ἐκβάλῃ τοὺς ἐκ τῆς ἄκρας ἐξ Ἱερουσαλὴμ καὶ τοὺς ἐν τοῖς ὀχυρώμασιν· ἦσαν γὰρ πολεμοῦντες τὸν Ἰσραήλ.	41 Ὁ Ἰωνάθαν ἔστειλεν ἀνθρώπους του πρὸς τὸν Δημήτριον τὸν βασιλέα, καὶ ἐζήτησε τὴν βοήθειάν του, διὰ νὰ ἐκδιώξῃ τοὺς Σύρους στρατιώτας ἀπὸ τὴν ἀκρόπολιν τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ ἀπὸ τὰ ἄλλα ὀχυρά, ποὺ κατεῖχαν, διότι οἱ ἄνδρες αὐτοὶ τῆς φρουρᾶς εὑρίσκοντο εἰς διαρκῆ πόλεμον ἐναντίον τῶν Ἰσραηλιτῶν.	41 Ἐν τῷ μεταξὺ ὁ Ἰωνάθαν ἔστειλεν ἀπεσταλμένους εἰς τὸν βασιλιᾶ Δημήτριον Β' καὶ τοῦ ἐζήτησε νὰ ἀποσύρῃ τὶς στρατιωτικὲς φρουρὲς ἀπὸ τὴν ἀκρόπολιν τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ ἀπὸ τὰ ἄλλα ὀχυρὰ τῆς Ἰουδαίας· διότι οἱ στρατιῶται αὐτοὶ ἐπολεμοῦσαν συνεχῶς τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν.
42 Καὶ ἀπέστειλε Δημήτριος πρὸς Ἰωνάθαν λέγων· οὐ μόνον ταῦτα ποιήσω σοι καὶ τῷ ἔθνει σου, ἀλλὰ δόξῃ δοξάσω σε καὶ τὸ ἔθνος σου, ἐὰν εὐκαιρίας τύχω.	42 Ὁ Δημήτριος ἀπήντησεν εἰς τὸν Ἰωνάθαν καὶ τοῦ εἶπεν· <ὄχι μόνον αὐτὸ θὰ πράξω πρὸς χάριν σου καὶ τοῦ ἔθνους σου, ἄλλα καὶ μὲ ἰδιαιτέραν δόξαν θὰ δοξάσω καὶ σὲ καὶ τὸ ἔθνος σου ἀμέσως μόλις μου δοθῇ εὐκαιρία.	42 Ὁ Δημήτριος ἀπήντησεν εἰς τὸ αἴτημα τοῦτο τοῦ Ἰωνάθαν ὡς ἐξῆς: <Ὄχι μόνον θὰ κάμω τοῦτο, ποὺ μοῦ ἐζήτησες, εἰς σὲ καὶ εἰς τὸ ἔθνος σου, ἀλλὰ θὰ δοξάσω σὲ καὶ τὸ ἔθνος σου μὲ μεγάλην δόξαν καὶ τιμήν, μόλις θὰ μοῦ δοθῇ ἡ κατάλληλος εὐκαιρία.
43 Νῦν οὖν ὀρθῶς ποιήσεις ἀποστείλας μοι ἄνδρας, οἳ συμμαχήσουσιν, ὅτι ἀπέστησαν πᾶσαι αἱ δυνάμεις μου.	43 Τώρα ὅμως θὰ πράξῃς καὶ σὺ πολὺ καλά, ἐὰν μοῦ στείλῃς ἄνδρας, διὰ νὰ μὲ βοηθήσουν, διότι ἔχουν ἀποστατήσει ὅλαι αἱ στρατιωτικαί μου δυνάμεις>.	43 Πρὸς τὸ παρὸν ὅμως καλὰ θὰ κάμῃς νὰ μοῦ στείλῃς καὶ σὺ ἄνδρες, οἱ ὁποῖοι θὰ μὲ βοηθήσουν καὶ θὰ μὲ ἐνισχύσουν, διότι ὅλος ὁ στρατός μου ἔχει ἀποστατήσει>.
44 Καὶ ἀπέστειλεν Ἰωνάθαν ἄνδρας τρισχιλίους δυνατοὺς ἰσχύϊ αὐτῷ εἰς Ἀντιόχειαν, καὶ ἤλθοσαν πρὸς τὸν βασιλέα, καὶ ηὐφράνθη ὁ βασιλεὺς ἐπὶ τῇ ἑφόδῳ αὐτῶν.	44 Ὁ Ἰωνάθαν ἔστειλεν πράγματι εἰς τὴν Ἀντιόχειαν τρεῖς χιλιάδας ἄνδρας γενναίους. Αὐτοὶ ἦλθον πρὸς τὸν βασιλέα, ὁ δὲ βασιλεὺς ἐχάρηκε πάρα πολὺ μὲ τὴν ἄφιξίν των.	44 Ὁ Ἰωνάθαν ἀπέστειλεν εἰς τὸν Δημήτριον τρεῖς χιλιάδες (3.000) ἐπιλέκτους, γενναίους ἄνδρες εἰς τὴν Ἀντιόχειαν. Αὐτοὶ ἦλθαν εἰς τὸν βασιλιᾶ, ὁ δὲ βασιλιᾶς ἐχάρη πάρα πολὺ διὰ τὴν ἄφιξίν των.
45 Καὶ ἐπισυνήχθησαν οἱ ἐκ τῆς πόλεως εἰς μέσον τῆς πόλεως εἰς ἀνδρῶν δώδεκα μυριάδας ἀνδρῶν καὶ ἠβούλοντο ἀνελεῖν τὸν βασιλέα.	45 Οἱ κάτοικοι τῆς πόλεως Ἀντιοχείας συνεκεντρώθησαν εἰς τὸ μέσον τῆς πόλεως, περίπου ἐκατὸν εἴκοσι χιλιάδες ἄνδρες, καὶ ἠθέλησαν νὰ φονεύσουν τὸν βασιλέα.	45 Οἱ κάτοικοι τῆς Ἀντιοχείας συνεκεντρώθησαν εἰς τὸ κέντρον τῆς πόλεως, ὁ δὲ ἀριθμός των ἀνήρχετο εἰς ἑκατὸν εἴκοσι χιλιάδες (120.000), μὲ τὴν ἀπόφασιν νὰ φονεύσουν τὸν βασιλιᾶ Δημήτριον Β'.
46 Καὶ ἔφυγεν ὁ βασιλεὺς εἰς τὴν αὐλήν, καὶ κατελάβοντο οἱ ἐκ τῆς πόλεως τὰς διόδους τῆς πόλεως καὶ ἤρξαντο πολεμεῖν.	46 Ὁ βασιλεὺς κατέφυγεν εἰς τὴν αὐλὴν τῶν ἀνακτόρων του. Οἱ κάτοικοι τῆς πόλεως κατέλαβαν τὰς ὁδοὺς τῆς πόλεως καὶ ἤρχισαν πόλεμον ἐναντίον αὐτοῦ.	46 Καὶ ὁ βασιλιᾶς κατέφυγεν εἰς τὴν αὐλὴν τοῦ ἀνακτόρου του, ἐνῷ οἱ κάτοικοι τῆς πόλεως κατέλαβαν τοὺς δημοσίους δρόμους τῆς Ἀντιοχείας καὶ ἄρχισαν νὰ πολεμοῦν ἐναντίον του.
47 Καὶ ἐκάλεσεν ὁ βασιλεὺς τοὺς Ἰουδαίους ἐπὶ βοήθειαν, καὶ ἐπισυνήχθησαν πρὸς αὐτὸν πάντες ἅμα καὶ διεσπάρησαν ἐν τῇ πόλει πάντες ἅμα καὶ ἀπέκτειναν ἐν τῇ πόλει ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ εἰς μυριάδας δέκα·	47 Ὁ βασιλεὺς ἐκάλεσε τοὺς Ἰουδαίους εἰς βοήθειαν. Ὅλοι οἱ Ἰουδαῖοι συνεκεντρώθησαν γύρω ἀπὸ αὐτὸν καὶ ἔπειτα ἀμέσως διεσκορπίσθησαν εἰς τὴν πόλιν καὶ ἐφόνευσαν κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην εἰς τὴν πόλιν τῆς Ἀντιοχείας ἑκατὸν χιλιάδας ἄνδρας.	47 Τότε ὁ βασιλιᾶς Δημήτριος ἐκάλεσε τοὺς Ἰουδαίους εἰς βοήθειαν, ὅλοι δὲ αὐτοὶ συνεκεντρώθησαν ἀμέσως κοντά του· ἀμέσως δὲ διεσκορπίσθησαν ὅλοι εἰς τὴν πόλιν καὶ ἐφόνευσαν κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην εἰς τὴν Ἀντιόχειαν περὶ τὶς ἑκατὸν χιλιάδες (100.000) πολίτες.
48 καὶ ἐνεπύρισαν τὴν πόλιν καὶ ἐλάβοσαν σκῦλα πολλὰ ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ καὶ ἔσωσαν τὸν βασιλέα.	48 Παρέδωκαν τὴν πόλιν εἰς τὸ πῦρ, ἐπῆραν πολλὰ λάφυρα ἀπὸ αὐτὴν κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην καὶ διέσωσαν τὸν βασιλέα.	48 Ἐπίσης ἐπυρπόλησαν τὴν Ἀντιόχειαν, ἔλαβαν δὲ λάφυρα πολλὰ κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην καὶ ἔτσι ἔσωσαν τὸν βασιλιᾶ.
49 Καὶ εἶδον οἱ ἀπὸ τῆς πόλεως ὅτι κατεκράτησαν οἱ Ἰουδαῖοι τῆς πόλεως ὡς ἠβούλοντο, καὶ ἠσθένησαν ταῖς διανοίαις αὐτῶν καὶ ἐκέκραξαν πρὸς τὸν βασιλέα μετὰ δεήσεως λέγοντες·	49 Οἱ κάτοικοι τῆς πόλεως, ὅταν εἶδαν ὅτι οἱ Ἰουδαῖοι ἔγιναν, ὅπως ἤθελαν, κύριοι τῆς πόλεώς των, ἔχασαν τὸ ἠθικόν των, ἐδειλίασαν καὶ ἐκραύγασαν πρὸς τὸν βασιλέα, παρακαλοῦντες αὐτὸν καὶ λέγοντες·	49 Ὅταν οἱ κάτοικοι τῆς Ἀντιοχείας εἶδαν ὅτι οἱ Ἰουδαῖοι ἔγιναν κύριοι τῆς πόλεως καὶ ἠμποροῦσαν νὰ τὴν μεταχειρισθοῦν ὅπως ἤθελαν, ἔχασαν τὸ θάρρος των καὶ ἐφώναζαν μὲ κραυγὴν ἰσχυρὰ καὶ ἰκετευτικῶς πρὸς τὸν βασιλιᾶ καὶ τοῦ εἶπαν:
50 δὸς ἡμῖν δεξιὰς καὶ παυσάσθωσαν οἱ Ἰουδαῖοι πολεμοῦντες ἡμᾶς καὶ τὴν πόλιν.	50 <Συγχώρησέ μας καὶ κάμε εἰρήνην μαζῆ μας, διὰ νὰ παύσουν οἱ Ἰουδαῖοι νὰ μᾶς πολεμοῦν καὶ νὰ καταστρέφουν τὴν πόλιν>.	50 <Δῶσε μας τὸ δεξί σου χέρι εἰς σημεῖον ὁμονοίας, συμφιλιώσεως καὶ εἰρήνης, καὶ ἂς σταματήσουν οἱ Ἰουδαῖοι νὰ μᾶς πολεμοῦν καὶ νὰ καταστρέφουν τὴν πόλιν>.
51 Καὶ ἔρριψαν τὰ ὅπλα καὶ ἐποίησαν εἰρήνην καὶ ἐδοξάσθησαν οἱ Ἰουδαῖοι ἐναντίον τοῦ βασιλέως καὶ ἐνώπιον πάντων τῶν ἐν τῇ βασιλείᾳ αὐτοῦ καὶ ἐπέστρεψαν εἰς Ἱερουσαλὴμ ἔχοντες σκῦλα πολλά.	51 Ἔρριψαν δὲ κάτω τὰ ὅπλα καὶ ἔκαμαν εἰρήνην πρὸς τὸν βασιλέα. Κατ' αὐτὸν τὸν τρόπον οἱ Ἰουδαῖοι ἐδοξάσθησαν ἐνώπιον τοῦ βασιλέως καὶ ἐνώπιον ὅλων τῶν ἄλλων, ποὺ εὑρίσκοντο εἰς τὸ βασίλειόν του. Μετὰ ταῦτα ἐπέστρεψαν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ μὲ πολλὰ λάφυρα.	51 Καὶ οἱ κάτοικοι τῆς Ἀντιοχείας ἔρριψαν τὰ ὅπλα των καὶ ἔκαμαν εἰρήνην. Ἔτσι οἱ Ἰουδαῖοι, οἱ ὁποῖοι ἐματαίωσαν τὴν ἐπανάστασιν τῶν Ἀντιοχέων, ἐδοξάσθησαν εἰς τὰ μάτια τοῦ βασιλιᾶ καὶ ὅλων, ὄσοι ἀνῆκαν εἰς τὸ βασίλειόν του. Ἐπέστρεψαν δὲ οἱ Ἰουδαῖοι εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ φορτωμένοι μὲ πολλὰ λάφυρα.
52 Καὶ ἐκάθησε Δημήτριος ὁ βασιλεὺς ἐπὶ θρόνου τῆς βασιλείας αὐτοῦ, καὶ ἡσύχασεν ἡ γῆ ἐνώπιον αὐτοῦ.	52 Ἔτσι ὁ βασιλεὺς Δημήτριος ἐκάθισεν ἀσφαλὴς εἰς τὸ βασιλικόν του θρόνον καὶ ἡ χώρα του ἡσύχασεν ἀπὸ πολέμους ἐνώπιόν του.	52 Τοιουτοτρόπως ὁ βασιλιᾶς Δημήτριος ἐκάθησεν ἀσφαλὴς εἰς τὸν βασιλικόν του θρόνον καὶ ἡ χώρα του ἡσύχασεν ἀπὸ τοὺς πολέμους κάτω ἀπὸ τὴν ἐξουσίαν του.
53 Καὶ ἐψεύσατο πάντα, ὅσα εἶπε, καὶ ἠλλοτριώθη τῷ Ἰωνάθαν καὶ οὐκ ἀνταπέδωκε κατὰ τὰς εὐνοίας, ἂς ἀνταπέδωκεν αὐτῷ, καὶ ἔθλιβεν αὐτὸν σφόδρα.	53 Ἀλλ' ὅμως κατεπάτησεν ὅλας τὰς ὑποσχέσεις, ποὺ εἶχε δώσει εἰς τὸν Ἰωνάθαν. Ἐψυχράνθη καὶ ἀπεμακρύνθη ἀπὸ αὐτὸν καὶ δὲν ἐφέρθη σύμφωνα μὲ τὰς μεγάλας ὑποσχέσεις ποὺ εἶχε δώσει εἰς αὐτόν. Ἐπὶ πλέον δὲ τὸν ἐστενοχωροῦσε πάρα πολύ.	53 Ὅμως ὁ βασιλιᾶς ἀθέτησε ὅλες τὶς διαβεβαιώσεις του πρὸς τοὺς Ἰσραηλίτες καὶ διέκοψε τὶς σχέσεις του μὲ τὸν Ἰωνάθαν καὶ δὲν ἀνταπέδωκεν εἰς τοὺς Ἰσραηλίτες σύμφωνα μὲ τὴν εὔνοιαν καὶ τὰ ὠφελήματα, ποὺ τοῦ προσέφερεν ὁ Ἰωνάθαν. Ἀκόμη ἐπίεζε τὸν Ἰωνάθαν καὶ τοῦ ἔφερνε συνεχῶς ἐμπόδια.
54 Μετὰ δὲ ταῦτα ἀπέστρεψε Τρύφων καὶ Ἀντίοχος μετ' αὐτοῦ παιδάριον νεώτερον· καὶ ἐβασίλευσε καὶ ἐπέθετο διάδημα.	54 Ἔπειτα ὅμως ἀπὸ τὰ γεγονότα αὐτά, ἐπέστρεψεν ὁ Τρύφων ἔχων μαζῆ του τὸν νεαρὸν Ἀντίοχον, τὸν ὁποῖον καὶ ἀνεκήρυξε βασιλέα, καὶ ἔθεσεν εἰς τὴν κεφαλήν του τὸ βασιλικὸν διάδημα.	54 Μετὰ τὰ γεγονότα αὐτὰ ὁ Τρύφων ἐπέστρεψε πίσω μαζὶ μὲ τὸ πολὺ νεαρὸ παιδί, τὸν Ἀντίοχον. Ὁ Ἀντίοχος ἀνεκηρύχθη βασιλιᾶς (πρόκειται διὰ τὸν Ἀντιόχον ΣΤ’, τὸν θεὸν Ἐπιφανῆ Διόνυσον, 145/144-142 π.Χ.) καὶ ἔθεσεν ἐπὶ τῆς κεφαλῆς του τὸ βασιλικὸν διάδημα.
55 Καὶ ἐπισυνήχθησαν πρὸς αὐτὸν πᾶσαι αἱ δυνάμεις, ἂς ἀπεσκόρπισε Δημήτριος, καὶ ἐπολέμησαν πρὸς αὐτόν, καὶ ἔφυγε καὶ ἐτροπώθη.	55 Γύρω ἀπὸ τὸν νέον βασιλέα συνεκεντρώθησαν ὅλαι αἱ στρατιωτικαὶ δυνάμεις, τὰς ὁποίας εἶχε διαλύσει ὁ Δημήτριος. Αὐτοὶ καὶ ἐπολέμησαν ἐναντίον τοῦ Δημητρίου, ὁ ὁποῖος κατετροπώθη καὶ ἐτράπη εἰς φυγήν.	55 Γύρω δὲ ἀπὸ τὸν νέον βασιλιᾶ συνεκεντρώθησαν ὅλες οἱ στρατιωτικὲς δυνάμεις, τὶς ὁποῖες εἶχεν ἀποπέμψει καὶ διαλύσει ὁ Δημήτριος Β'. Ὁ στρατὸς αὐτὸς ἐπολέμησε κατὰ τοῦ Δημητρίου Β, ὁ ὁποῖος κατετροπώθη καὶ ἐτράπη εἰς φυγήν.
56 Καὶ ἔλαβε Τρύφων τὰ θηρία καὶ κατεκράτησεν Ἀντιοχείας.	56 Ὁ Τρύφων ἐπῆρεν ὅλους τοὺς ἐλέφαντας καὶ κατέλαβε τὴν Ἀντιόχειαν.	56 Ὁ Τρύφων αἰχμαλώτισε τοὺς πολεμικοὺς ἐλέφαντες καὶ ἐκυρίευσε τὴν Ἀντιόχειαν.
57 Καὶ ἔγραψεν Ἀντίοχος ὁ νεώτερος τῷ Ἰωνάθαν λέγων· ἵστημί σοι τὴν ἀρχιερωσύνην καὶ καθίστημί σε ἐπὶ τῶν τεσσάρων νομῶν καὶ εἶναί σε τῶν φίλων τοῦ βασιλέως,	57 Τότε ὁ νεαρὸς Ἀντίοχος ἔγραψε πρὸς τὸν Ἰωνάθαν μίαν ἐπιστολήν, εἰς τὴν ὁποίαν ἔλεγε· <σοῦ δίδω τὴν ἀρχιερωσύνην, σὲ καθιστῶ διοικητὴν εἰς τοὺς τέσσαρας νομοὺς καὶ θέλω νὰ εἶσαι σὺ μεταξὺ τῶν στενῶν φίλων τοῦ βασιλέως>.	57 Τότε ὁ νεαρὸς βασιλιᾶς Ἀντίοχος ΣΤ’ ἐγραψε πρὸς τὸν Ἰωνάθαν τὰ ἀκόλουθα: <Σοῦ ἀναγνωρίζω τὸ ἀξίωμα τῆς ἀρχιερωσύνης καὶ σὲ καθιστῶ διοικητὴν ἐπὶ τῶν τεσσάρων ἐπαρχιῶν (νομῶν) καὶ ὁρίζω ὅπως ἀνήκὴς εἰς τὴν τάξιν τῶν <Φίλων τοῦ βασιλέως>.
58 καὶ ἀπέστειλεν αὐτῷ χρυσώματα καὶ διακονίαν καὶ ἔδωκεν αὐτῷ ἐξουσίαν πίνειν ἐν χρυσώμασι καὶ εἶναι ἐν πορφύρᾳ καὶ ἔχειν πόρπην χρυσῆν·	58 Συγχρόνως ἔστειλεν εἰς αὐτὸν χρυσᾶ δοχεῖα, ἐπιτραπέζια σκεύη καὶ τοῦ ἐδωσε τὸ δικαίωμα νὰ πίνῃ μὲ χρυσὸν ποτήριον, νὰ ἐνδύεται βασιλικὴν πορφύραν καὶ νὰ φέρῃ χρυσῆν πόρπην.	58 Ὁ Ἀντίοχος ΣΤ' ἔστειλεν ἐπίσης εἰς τὸν Ἰωνάθαν χρυσᾶ δοχεῖα καὶ ἐπιτραπέζια σκεύη καὶ τοῦ ἔδωκε τὸ δικαίωμα νὰ πίνῃ ἀπὸ χρυσᾶ κύπελλα, να φορῇ βασιλικὴν πορφύραν καὶ νὰ φέρῃ χρυσὴν πόρπην.
59 καὶ Σίμωνα τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ κατέστησε στρατηγὸν ἀπὸ τῆς κλίμακας Τύρου ἕως τῶν ὁρίων Αἰγύπτου.	59 Τὸν δὲ ἀδελφὸν τοῦ Ἰωνάθαν, τὸν Σίμωνα, τὸν ἐγκατέστησε διοικητὴν τῆς περιοχῆς, ἡ ὁποία ἐκτείνεται ἀπὸ τὴν κλίμακα τῆς Τύρου ἕως εἰς τὰ ὅρια τῆς Αἰγύπτου.	59 Ἀκόμη διώρισε τὸν Σίμωνα, τὸν ἀδελφὸν τοῦ Ἰωνάθαν, στρατηγὸν - διοικητὴν τῆς περιοχῆς, ἡ ὁποία ἐκτείνεται ἀπὸ τὴν Κλίμακα τῆς Τύρου μέχρι τὰ σύνορα τῆς Αἰγύπτου.
60 Καὶ ἐξῆλθεν Ἰωνάθαν καὶ διεπορεύετο πέραν τοῦ ποταμοῦ καὶ ἐν ταῖς πόλεσι, καὶ ἠθροίσθησαν πρὸς αὐτὸν πᾶσαι αἱ δυνάμεις Συρίας εἰς συμμαχίαν, καὶ ἦλθεν εἰς Ἀσκάλωνα, καὶ ἀπήντησαν αὐτῷ οἱ ἐκ τῆς πόλεως ἐνδόξως.	60 Ἀσφαλὴς τότε ὁ Ἰωνάθαν ἐξῆλθεν ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ περιώδευε τὴν χώραν τὴν ἐντεῦθεν τοῦ ποταμοῦ Εὐφράτου καὶ τὰς πόλεις της. Γύρω ἀπὸ αὐτὸν συνεκεντρώθησαν ὅλα αἱ στρατιωτικαὶ δυνάμεις τῆς Συρίας εἰς συμμαχίαν του. Ἦλθεν εἰς τὴν Ἀσκάλωνα καὶ οἱ κάτοικοι τῆς πόλεως τὸν προαπήντησαν μὲ πολλὰς τιμᾶς.	60 Τότε ὁ Ἰωνάθαν ἐξῆλθεν ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ περιήρχετο τὴν πέραν τοῦ Ἰορδάνου ποταμοῦ περιοχήν (τὴν δυτικῶς τοῦ Εὐφράτου ποταμοῦ), ταυτοχρόνως δὲ καὶ τὶς πόλεις, ποὺ εὑρίσκοντο εἰς τὴν περιοχὴν αὐτήν. Καὶ συνεκεντρώθη γύρω του ὅλος ὁ στρατὸς τῆς Συρίας, διὰ νὰ τὸν βοηθήσῃ. Ἦλθε δὲ εἰς τὴν Ἀσκάλωνα (εἰς τὴν χώραν τῶν Φιλισταίων) καὶ οἱ κάτοικοι τῆς πόλεως αὐτῆς τὸν ὑπεδέχθησαν μὲ πολλὲς δόξες καὶ τιμές.
61 Καὶ ἀπῆλθεν ἐκεῖθεν εἰς Γάζαν, καὶ ἀπέκλεισαν οἱ ἀπὸ Γάζης, καὶ περιεκάθισε περὶ αὐτὴν καὶ ἐνεπύρισε τὰ περιπόλια αὐτῆς πυρὶ καὶ ἐσκύλευσεν αὐτά.	61 Ἀπὸ ἐκεῖ ἦλθεν εἰς τὴν Γάζαν, ἀλλὰ οἱ κάτοικοι τῆς Γάζης ἠρνήθησαν νὰ τὸν δεχθοῦν καὶ ἔκλεισαν ἐνώπιόν του τὰς θύρας. Αὐτὸς περιεκύκλωσε τὴν πόλιν, παρέδωσεν εἰς τὸ πῦρ τὰ γύρω τῆς πόλεως μέρη καὶ τὰ ἐλεηλάτησε.	61 Ἀπὸ ἐκεῖ ἐπροχώρησεν εἰς τὴν Γάζαν, ἀλλ’ οἱ κάτοικοί της τοῦ ἔκλεισαν τὶς πύλες τῆς πόλεως καὶ τὸν ἐμπόδισαν νὰ εἰσέλθῃ εἰς αὐτήν. Διὰ τοῦτο ἐπολιόρκησε τὴν πόλιν καὶ ἐπυρπόλησε τὴν γύρω ἀπὸ τὴν Γάζαν περιοχήν (περίχωρα) καὶ τὴν ἐλεηλάτησε.
62 Καὶ ἠξίωσαν οἱ ἀπὸ Γάζης τὸν Ἰωνάθαν, καὶ ἔδωκεν αὐτοῖς δεξιὰς καὶ ἔλαβε τοὺς υἱοὺς ἀρχόντων αὐτῶν εἰς ὅμηρα καὶ ἐξαπέστειλεν αὐτοὺς εἰς Ἱερουσαλήμ· καὶ διῆλθε τὴν χώραν ἕως Δαμασκοῦ.	62 Οἱ κάτοικοι τῆς Γάζης ἐτρομοκρατήθησαν καὶ ἐζήτησαν συμφιλίωσιν μὲ τὸν Ἰωνάθαν. Αὐτὸς ἔκαμε εἰρήνην μαζῆ των, ἐπῆρεν ὅμως ὡς ὁμήρους τοὺς υἱοὺς τῶν ἀρχόντων, τοὺς ὁποίους καὶ ἔστειλεν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Ἐτσι ὁ Ἰωνάθαν περιῆλθε μὲ δόξαν πολλὴν τὴν χώραν μέχρι τῆς Δαμασκοῦ.	62 Τότε οἱ κάτοικοι τῆς Γάζης παρεκάλεσαν τὸν Ἰωνάθαν νὰ συνάψῃ μαζί των εἰρήνην, αὐτὸς δὲ τοὺς ἔδωκε τὸ δεξί του χέρι εἰς σημεῖον ὁμονοίας, συμφιλιώσεως καὶ εἰρήνης· ἀλλ’ ἔλαβεν ὡς ὁμήρους τοὺς υἱοὺς τῶν ἀρχόντων τῆς Γάζης καὶ τοὺς ἀπέστειλεν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Ὁ ἴδιος δὲ συνέχισε τὴν νικηφόρον προέλασή του μέχρι τῆς Δαμασκοῦ.
63 καὶ ἤκουσεν Ἰωνάθαν ὅτι παρῆσαν οἱ ἄρχοντες Δημητρίου εἰς Κάδης τὴν ἐν τῇ Γαλιλαίᾳ μετὰ δυνάμεως πολλῆς βουλόμενοι μεταστῆσαι αὐτὸν τῆς χρείας.	63 Ὁ Ἰωνάθαν ἐπληροφορήθη τότε, ὅτι οἱ στρατηγοὶ τοῦ Δημητρίου εἶχαν ἔλθει εἰς Κάδης τῆς Γαλιλαίας μὲ πολλὴν στρατιωτικὴν δύναμιν θέλοντες νὰ ἐκτοπίσουν αὐτὸν ἀπὸ τὰς ὑποθέσεις τοῦ κράτους τῶν Σύρων.	63 Ὁ Ἰωνάθαν ἐπληροφορήθη ὅτι εἶχαν φθάσει οἱ στρατηγοί του βασιλιᾶ Δημητρίου εἰς τὴν Κάδης τῆς Γαλιλαίας μὲ πολὺν στρατὸν καὶ μὲ σκοπὸν νὰ τὸν ἐμποδίσουν ἀπὸ τοῦ νὰ φέρῃ εἰς πέρας τὴν στρατιωτικήν του ἐπιχείρησιν.
64 Καὶ συνήντησεν αὐτοῖς, τὸν δὲ ἀδελφὸν αὐτοῦ Σίμωνα κατέλιπεν ἐν τῇ χώρᾳ.	64 Ὁ Ἰωνάθαν ἐβάδισεν ἐναντίον των πρὸς πόλεμον, ἀφοῦ ἀφῆκε τὸν ἀδελφόν του Σίμωνα εἰς τὴν χώραν τῆς Ἰουδαίας.	64 Τότε ὁ Ἰωνάθαν ἐβάδισεν ἐναντίον των, ἀφοῦ προηγουμένως ἀφῆκε τὸν ἀδελφόν του Σίμωνα εἰς τὴν Ἰουδαίαν.
65 Καὶ παρενέβαλε Σίμων ἐπὶ Βαιθσούρᾳ καὶ ἐπολέμει αὐτὴν ἡμέρας πολλὰς καὶ συνέκλεισεν αὐτήν.	65 Ὁ Σίμων ἐβάδισεν ἐναντίον τῆς Βαιθσούρας, τὴν ἐπολέμησεν ἐπὶ πολλὰς ἡμέρας καὶ τὴν ἀπέκλεισεν ἀπὸ παντοῦ.	65 Ὁ Σίμων ἔφθασεν εἰς τὴν Βαιθσούραν, τὴν ἐπολιόρκησε καὶ μὲ πολυημέρους μάχας ἀπέκλεισε τοὺς κατοίκους της.
66 Καὶ ἠξίωσαν αὐτὸν τοῦ δεξιὰς λαβεῖν, καὶ ἔδωκεν αὐτοῖς· καὶ ἐξέβαλεν αὐτοὺς ἐκεῖθεν καὶ κατελάβετο τὴν πόλιν καὶ ἔθετο ἐπ' αὐτῇ φρουράν.	66 Οἱ πολιορκούμενοι φοβηθέντες, ὅπως ἦτο φυσικόν, τὸν παρεκάλεσαν νὰ συνάψῃ εἰρήνην μὲ αὐτούς. Ὁ Σίμων συνῆψεν εἰρήνην μὲ αὐτούς, ἀλλὰ τοὺς ὑπεχρέωσε νὰ ἐκκενώσουν τὴν πόλιν, τὴν ὁποίαν κατέλαβε καὶ ἔθεσεν εἰς αὐτὴν ἰδικήν του φρουράν.	66 Τελικῶς οἱ κάτοικοι τῆς Βαιθσούρας τὸν παρεκάλεσαν νὰ συνάψῃ μαζί των εἰρήνην, ὁ δὲ Σίμων ἐδέχθη καὶ ἔκλεισε μαζί των εἰρήνην. Ὅμως ἔδιωξε τοὺς κατοίκους τῆς πόλεως, τὴν κατέλαβε καὶ ἐγκατέστησεν εἰς αὐτὴν ἰδικήν του στρατιωτικὴν φρουράν.
67 Καὶ Ἰωνάθαν καὶ ἡ παρεμβολὴ αὐτοῦ παρενέβαλον ἐπὶ τὸ ὕδωρ Γεννησάρ, καὶ ὤρθρισαν τὸ πρωῒ εἰς τὸ πεδίον Νασώρ.	67 Ἐν τῷ μεταξὺ ὁ Ἰωνάθαν καὶ ὁ στρατός του ἐστρατοπέδευσαν εἰς τὴν λίμνην τῆς Γεννησαρὲτ καὶ τὴν ἑπομένην ἡμέραν λίαν πρωῒ εἰσῆλθον εἰς τὴν πεδιάδα Νασώρ.	67 Ἐν τῷ μεταξὺ ὁ Ἰωνάθαν, ὁ ὁποῖος ἐστρατοπέδευσε μὲ τὸν στρατόν του κοντὰ εἰς τὴν λίμνην Γεννησαρέτ (θάλασσαν τῆς Γαλιλαίας ἢ λίμνην τῆς Τιβεριάδος), ἐβάδισε πολὺ πρωῒ τὴν ἑπομένην ἡμέραν εἰς τὴν πεδιάδα Νασώρ (Ἀσώρ).
68 Καὶ ἰδοὺ παρεμβολὴ ἀλλοφύλων ἀπήντα αὐτῷ ἐν τῷ πεδίῳ καὶ ἐξέβαλον ἔνεδρον ἐπ' αὐτὸν ἐν τοῖς ὅρεσιν, αὐτοὶ δὲ ἀπήντησαν ἐξεναντίας.	68 Αἴφνης στρατεύματα εἰδωλολατρῶν ἐξῆλθον ἐναντίον του εἰς τὴν πεδιάδα καὶ ἀφοῦ εἶχαν ξεχωρίσει καὶ τοποθετήσει ἐναντίον του μίαν ἐνέδραν εἰς τὰ ὅρη, οἱ ἄλλοι ἐβάδισαν κατ' εὐθεῖαν ἐναντίον του.	68 Καὶ ἔξαφνα, νά· στρατὸς εἰδωλολατρικὸς ἐπροχωροῦσε διὰ νὰ ἀντικρούσῃ τὸν Ἰωνάθαν εἰς τὴν πεδιάδα· εἶχαν δὲ προηγουμένως τοποθετήσει ἐναντίον του ἐνέδραν εἰς τὴν ὀρεινὴν περιοχήν, ἐνῷ τὸ κύριον σῶμα τοῦ στρατοῦ τῶν εἰδωλολατρῶν ἐπροχώρησε κατ’ εὐθεῖαν ἐναντίον τῶν Ἰουδαίων.
69 Τὰ δὲ ἐνέδρα ἐξανέστησαν ἐκ τῶν τόπων αὐτῶν καὶ συνῆψαν πόλεμον. Καὶ ἔφυγον οἱ παρὰ Ἰωνάθαν πάντες,	69 Οἱ στρατιῶται τῆς ἐνέδρας ἀνεπήδησαν αἴφνης ἀπὸ τὰ κρησφύγετά των καὶ συνῆψαν μάχην. Ὅλοι οἱ ἄνδρες τοῦ Ἰωνάθαν ἐτράπησαν εἰς φυγήν.	69 Τότε οἱ ἄνδρες, ποὺ ἔστησαν τὴν ἐνέδραν, ἐπήδησαν ἔξαφνα ἀπὸ τοὺς τόπους τῆς ἐνέδρας καὶ ἐπετέθησαν πρῶτοι κατὰ τῶν Ἰουδαίων. Πρὸ τῆς καταστάσεως αὐτῆς ὅλοι οἱ ἄνδρες τοῦ Ἰωνάθαν ἐτράπησαν εἰς φυγήν·
70 οὐδὲ εἰς κατελείφθη ἀπ' αὐτῶν, πλὴν Ματταθίας ὁ τοῦ Ἀβεσσαλώμου καὶ Ἰούδας ὁ τοῦ Χαλφὶ ἄρχοντες τῆς στρατιᾶς τῶν δυνάμεων.	70 Κανεὶς ἀπὸ τοὺς στρατιώτας του δὲν ἔμεινε κοντά του, εἰ μὴ μόνον ὁ Ματταθίας υἱὸς τοῦ Ἀβεσσαλώμου, καὶ Ἰούδας ὁ υἱὸς τοῦ Χαλφί, στρατηγοὶ τῶν στρατιωτικῶν του δυνάμεων.	70 τόσος ἦταν ὁ πανικός των, ὥστε δὲν ἔμεινεν εἰς τὸ πεδίον τῆς μάχης κανείς, ἐκτὸς ἀπὸ τὸν Ματταθίαν, τὸν υἱὸν τοῦ Ἀβεσσαλώμου, καὶ τὸν Ἰούδαν, τὸν υἱὸν τοῦ Χαλφί, οἱ ὁποῖοι ἦσαν ἀρχηγοὶ τοῦ στρατοῦ τοῦ Ἰωνάθαν.
71 Καὶ διέρρηξεν Ἰωνάθαν τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καὶ ἐπέθετο γῆν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ καὶ προσηύξατο.	71 Τάτε ὁ Ἰωνάθαν γεμᾶτος ὀδύνην διέρρηξε τὰ ἱμάτιά του, ἔρριψε χῶμα εἰς τὴν κεφαλήν του καὶ προσηυχήθη εἰς τὸν Θεόν.	71 Ἐμπρὸς εἰς τὴν ἀπελπιστικὴν αὐτὴν κατάστασιν ὁ Ἰωνάθαν εἰς ἔνδειξιν πένθους ἔσχισε τὰ ροῦχα του, ἔβαλε χῶμα εἰς τὴν κεφαλήν του καὶ προσηυχήθη εἰς τὸν Θεόν.
72 Καὶ ὑπέστρεψε πρὸς αὐτοὺς πολέμῳ καὶ ἐτροπώσατο αὐτούς, καὶ ἔφυγον.	72 Ἐστράφη ἐναντίον τῶν ἐχθρῶν του εἰς τὴν μάχην, τοὺς κατετρόπωσε καὶ τοὺς ἠνάγκασε νὰ τραποῦν εἰς φυγήν.	72 Κατόπιν ἐπέστρεψε καὶ ἐπετέθη κατὰ τῶν ἐχθρῶν του, τοὺς κατετρόπωσεν, αὐτοὶ δὲ ἐτράπησαν εἰς φυγήν.
73 Καὶ εἶδον οἱ φεύγοντες οἱ παρ' οὐτου καὶ ἐπέστρεψαν πρὸς αὐτὸν καὶ ἐδίωκον μετ' αὐτοῦ ἕως Κάδης ἕως τῆς παρεμβολῆς αὐτῶν καὶ παρενέβαλον ἐκεῖ.	73 Οἱ ἄνδρες του, οἱ ὁποῖοι εἶχαν φύγει, ὅταν εἶδαν αὐτά, ἐπέστρεψαν πρὸς τὸν Ἰωνάθαν καὶ ὅλοι μαζῆ κατεδίωξαν τὸν ἐχθρὸν μέχρι τῆς Κάδης, ἕως δηλαδὴ εἰς τὸ στρατόπεδόν των, ὅπου καὶ ἐστρατοπέδευσαν.	73 Ὅταν εἶδαν τὸ γεγονὸς αὐτὸ οἱ ἄνδρες τοῦ Ἰωνάθαν, οἱ ὁποῖοι εἶχαν φύγει, ἐπέστρεψαν κοντὰ εἰς τὸν Ἰωνάθαν καὶ κατεδίωξαν μαζί του τοὺς ἐχθρούς των μέχρι τῆς Κάδης, ὅπου εὑρίσκετο τὸ ἐχθρικὸν στρατόπεδον· ἐκεῖ δὲ κατέφυγαν (ἐστρατοπέδευσαν) τὰ ἐχθρικὰ στρατεύματα.
74 Καὶ ἔπεσον ἐκ τῶν ἀλλοφύλων ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ εἰς ἄνδρας τρισχιλίους. Καὶ ἐπέστρεψεν Ἰωνάθαν εἰς Ἱερουσαλήμ.	74 Ἀπὸ τοὺς ἀλλοφύλους ἔπεσαν κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην τρεῖς χιλιάδες ἄνδρες. Ἔπειτα ἀπὸ αὐτὰ ὁ Ἰωνάθαν ἐπανῆλθεν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.	74 Κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην ἐφονεύθησαν ἀπὸ τοὺς εἰδωλολάτρες περίπου τρεῖς χιλιάδες (3.000) ἄνδρες. Κατόπιν τούτου ὁ Ἰωνάθαν ἐπέστρεψεν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.