Μακκαβαίων Α : Κεφάλαιον ΙΒ'

Πρωτότυπο Κείμενο

αὶ εἶδεν Ἰωνάθαν ὅτι ὁ καιρὸς αὐτῷ συνεργεῖ, καὶ ἐπέλεξεν ἄνδρας καὶ ἀπέστειλεν εἰς Ρώμην στῆσαι καὶ ἀνανεώσασθαι τὴν πρὸς αὐτοὺς φιλίαν.
2 Καὶ πρὸς Σπαρτιάτας καὶ τόπους ἑτέρους ἀπέστειλεν ἐπιστολὰς κατὰ τὰ αὐτά.
3 Καὶ ἐπορεύθησαν εἰς Ρώμην καὶ εἰσῆλθαν εἰς τὸ βουλευτήριον καὶ εἶπον· Ἰωνάθαν ὁ ἀρχιερεὺς καὶ τὸ ἔθνος τῶν Ἰουδαίων ἀπέστειλεν ἡμᾶς ἀνανεώσασθαι τὴν φιλίαν αὐτοῖς καὶ τὴν συμμαχίαν κατὰ τὸ πρότερον.
4 Καὶ ἔδωκαν ἐπιστολὰς αὐτοῖς πρὸς αὐτοὺς κατὰ τόπον, ὅπως προπέμπωσιν αὐτοὺς εἰς γῆν Ἰούδα μετ' εἰρήνης.
5 Καὶ τοῦτο τὸ ἀντίγραφον τῶν ἐπιστολῶν ὧν ἔγραψεν Ἰωνάθαν τοῖς Σπαρτιάταις·
6 <Ἰωνάθαν ἀρχιερεὺς καὶ ἡ γερουσία τοῦ ἔθνους καὶ οἱ ἱερεῖς καὶ ὁ λοιπὸς δῆμος τῶν Ἰουδαίων Σπαρτιάταις τοῖς ἀδελφοῖς χαίρειν.
7 Ἔτι πρότερον ἀπεστάλησαν ἐπιστολαὶ πρὸς Ὀνίαν τὸν ἀρχιερέα παρὰ Δαρείου τοῦ βασιλεύοντος ἐν ὑμῖν ὅτι ἐστὲ ἀδελφοὶ ἡμῶν, ὡς τὸ ἀντίγραφον ὑπόκειται.
8 Καὶ ἐπεδέξατο Ὀνίας τὸν ἄνδρα τὸν ἀπεσταλμένον ἔνδοξως καὶ ἔλαβε τὰς ἐπιστολάς, ἐν αἷς διεσαφεῖτο περὶ συμμαχίας καὶ φιλίας.
9 Καὶ ἡμεῖς οὖν ἀπροσδεεῖς τούτων ὄντες, παράκλησιν ἔχοντες τὰ βιβλία τὰ ἅγια τὰ ἐν ταῖς χερσὶν ἡμῶν,
10 ἐπειράθημεν ἀποστεῖλαι τὴν πρὸς ὑμᾶς ἀδελφότητα καὶ φιλίαν ἀνανεώσασθαι πρὸς τὸ μὴ ἐξαλλοτριωθῆναι ὑμῶν· πολλοὶ γὰρ καιροὶ διῆλθον ἀφ' οὗ ἀπεστείλατε πρὸς ἡμᾶς.
11 Ἡμεῖς οὖν ἐν παντὶ καιρῷ ἀδιαλείπτως ἐν τὲ ταῖς ἑορταῖς καὶ ταῖς λοιπαῖς καθηκούσαις ἡμέραις μιμνησκόμεθα ὑμῶν ἐφ' ὧν προσφέρομεν θυσιῶν καὶ ἐν ταῖς προσευχαῖς, ὡς δέον ἐστὶ καὶ πρέπον μνημονεύειν ἀδελφῶν·
12 εὐφραινόμεθα δὲ ἐπὶ τῇ δόξῃ ὑμῶν·
13 ἡμᾶς δὲ ἐκύκλωσαν πολλαὶ θλίψεις καὶ πόλεμοι πολλοί, καὶ ἐπολέμησαν ἡμᾶς οἱ βασιλεῖς οἱ κύκλῳ ἡμῶν.
14 Καὶ οὐκ ἠβουλόμεθα οὖν παρενοχλεῖν ὑμῖν καὶ τοῖς λοιποῖς συμμάχοις καὶ φίλοις ἡμῶν ἐν τοῖς πολέμοις τούτοις·
15 ἔχομεν γὰρ τὴν ἐξ οὐρανοῦ βοήθειαν βοηθοῦσαν ἡμῖν καὶ ἐρρύσθημεν ἀπὸ τῶν ἐχθρῶν ἡμῶν, καὶ ἐταπεινώθησαν οἱ ἐχθροὶ ἡμῶν.
16 Ἐπελέξαμεν οὖν Νουμήνιον Ἀντιόχου καὶ Ἀντίπατρον Ἰάσωνος καὶ ἀπεστάλκαμεν πρὸς Ρωμαίους ἀνανεώσασθαι τὴν πρὸς αὐτοὺς φιλίαν καὶ συμμαχίαν τὴν προτέραν.
17 Ἐνετειλάμεθα οὖν αὐτοῖς καὶ πρὸς ὑμᾶς πορευθῆναι καὶ ἀσπάσασθαι ὑμᾶς καὶ ἀποδοῦναι ὑμῖν τὰς παρ' ἡμῶν ἐπιστολὰς περὶ τῆς ἀνανεώσεως καὶ τῆς ἀδελφότητας ἡμῶν.
18 Καὶ νῦν καλῶς ποιήσετε ἀντιφωνήσοντες ἡμῖν πρὸς ταῦτα>.
19 Καὶ τοῦτο τὸ ἀντίγραφον τῶν ἐπιστολῶν, ὧν ἀπέστειλαν Ὀνίᾳ·
20 <Ἄρειος βασιλεὺς Σπαρτιατῶν Ὀνίᾳ ἱερεῖ μεγάλῳ χαίρειν.
21 Εὑρέθη ἐν γραφῇ περί τε τῶν Σπαρτιατῶν καὶ Ἰουδαίων, ὅτι εἰσὶν ἀδελφοὶ καὶ ὅτι εἰσὶν ἐκ γένους Ἁβραάμ.
22 Καὶ νῦν ἀφ' οὗ ἔγνωμεν ταῦτα, καλῶς ποιήσετε γράφοντες ἡμῖν περὶ τῆς εἰρήνης ὑμῶν,
23 καὶ ἡμεῖς δὲ ἀντιγράφομεν ὑμῖν τὰ κτήνη ὑμῶν καὶ ἡ ὕπαρξις ὑμῶν ἡμῖν ἐστι, καὶ τὰ ἡμῶν ὑμῖν ἐστιν, ἐντελλόμεθα οὖν ὅπως ἀπαγγείλωσιν ὑμῖν κατὰ ταῦτα>.
24 Καὶ ἤκουσεν Ἰωνάθαν ὅτι ἐπέστρεψαν οἱ ἄρχοντες Δημητρίου μετὰ δυνάμεως πολλῆς ὑπὲρ τὸ πρότερον τοῦ πολεμῆσαι πρὸς αὐτόν.
25 Καὶ ἀπῇρεν ἐξ Ἱερουσαλὴμ καὶ ἀπήντησεν αὐτοῖς εἰς τὴν Ἀμαθῖτιν χώραν· οὐ γὰρ ἔδωκεν αὐτοῖς ἀνοχὴν ἐμβατεῦσαι εἰς τὴν χώραν αὐτοῦ.
26 Καὶ ἀπέστειλε κατασκόπους εἰς τὴν παρεμβολὴν αὐτῶν, καὶ ἐπέστρεψαν καὶ ἀπήγγειλαν αὐτῷ, ὅτι οὕτω τάσσονται ἐπιπεσεῖν ἐπ' αὐτοὺς τὴν νύκτα.
27 Ὡς δὲ ἔδυ ὁ ἥλιος, ἐπέταξεν Ἰωνάθαν τοῖς παρ' αὐτοῦ γρηγορεῖν καὶ εἶναι ἐπὶ τοῖς ὅπλοις καὶ ἐτοιμάζεσθαι εἰς πόλεμον δι' ὅλης τῆς νυκτὸς καὶ ἐξέβαλε προφύλακας κύκλῳ τῆς παρεμβολῆς.
28 Καὶ ἤκουσαν οἱ ὑπεναντίοι ὅτι ἡτοίμασται Ἰωνάθαν καὶ οἱ παρ' αὐτοῦ εἰς πόλεμον, καὶ ἐφοβήθησαν καὶ ἔπτηξαν τῇ καρδίᾳ αὐτῶν καὶ ἀνέκαυσαν πυρὰς ἐν τῇ παρεμβολῇ αὐτῶν.
29 Ἰωνάθαν δὲ καὶ οἱ παρ' αὐτοῦ οὐκ ἔγνωσαν ἕως πρωΐ, ἔβλεπον γὰρ τὰ φῶτα καιόμενα.
30 Καὶ κατεδίωξεν Ἰωνάθαν ὀπίσω αὐτῶν καὶ οὐ κατέλαβεν αὐτούς, διέβησαν γὰρ τὸν Ἐλεύθερον ποταμόν.
31 Καὶ ἐξέκλινεν Ἰωνάθαν ἐπὶ τοὺς Ἄραβας τοὺς καλουμένους Ζαβαδαίους καὶ ἐπάταξεν αὐτοὺς καὶ ἔλαβε τὰ σκῦλα αὐτῶν.
32 Καὶ ἀναζεύξας ἦλθεν εἰς Δαμασκὸν καὶ διώδευσεν ἐν πάσῃ τῇ χώρᾳ.
33 Καὶ Σίμων ἐξῆλθε καὶ διώδευσεν ἕως Ἀσκάλωνος καὶ τῶν πλησίον ὀχυρωμάτων, καὶ ἐξέκλινεν εἰς Ἰόππην καὶ προκατελάβετο αὐτήν·
34 ἤκουσε γὰρ ὅτι βούλονται τὸ ὀχύρωμα παραδοῦναι τοῖς παρὰ Δημητρίου· καὶ ἔθετο ἐκεῖ φρουράν, ὅπως φυλάσσωσιν αὐτήν.
35 Καὶ ἐπέστρεψεν Ἰωνάθαν καὶ ἐξεκκλησίασε τοὺς πρεσβυτέρους τοῦ λαοῦ καὶ ἐβουλεύσατο μετ' αὐτῶν τοῦ οἰκοδομῆσαι ὀχυρώματα ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ
36 καὶ προσυψῶσαι τὰ τείχη Ἱερουσαλὴμ καὶ ὑψῶσαι ὕψος μέγα ἀνὰ μέσον τῆς ἄκρας καὶ τῆς πόλεως εἰς τὸ διαχωρίζειν αὐτὴν τῆς πόλεως, ἵνα ᾖ αὕτη κατὰ μόνας, ὅπως μήτε ἀγοράζωσι μήτε πωλῶσι.
37 Καὶ συνήχθησαν τοῦ οἰκοδομεῖν τὴν πόλιν καὶ ἤγγισε τοῦ τείχους τοῦ χειμάρρου τοῦ ἐξ ἀπηλιώτου, καὶ ἐπεσκεύασαν τὸ καλούμενον Χαφεναθά.
38 Καὶ Σίμων ᾠκοδόμησε τὴν Ἀβιδὰ ἐν τῇ Σεφήλᾳ καὶ ὠχύρωσεν αὐτὴν καὶ ἐπέστησε θύρας καὶ μοχλούς.
39 Καὶ ἐζήτησε Τρύφων βασιλεῦσαι τῆς Ἀσίας καὶ περιθέσθαι τὸ διάδημα καὶ ἐκτεῖναι χεῖρα ἐπὶ Ἀντίοχον τὸν βασιλέα.
40 Καὶ ἐφοβήθη μήποτε οὐκ ἐάσῃ αὐτὸν Ἰωνάθαν καὶ μήποτε πολεμήσῃ πρὸς αὐτόν, καὶ ἐζήτει πόρον τοῦ συλλαβεῖν τὸν Ἰωνάθαν τοῦ ἀπολέσαι αὐτόν, καὶ ἀπάρας ἦλθεν εἰς Βαιθσάν.
41 Καὶ ἐξῆλθεν Ἰωνάθαν εἰς ἀπάντησιν αὐτῷ ἐν τεσσαράκοντα χιλιάσιν ἀνδρῶν ἐπιλελεγμέναις εἰς παράταξιν καὶ ἦλθεν εἰς Βαιθσάν.
42 Καὶ εἶδε Τρύφων ὅτι παρέστιν Ἰωνάθαν μετὰ δυνάμεως πολλῆς, καὶ ἐκτεῖναι χεῖρας ἐπ' αὐτὸν εὐλαβήθη,
43 καὶ ἐπεδέξατο αὐτὸν ἐνδόξως καὶ συνέστησεν αὐτὸν πᾶσι τοῖς φίλοις αὐτοῦ καὶ ἔδωκεν αὐτῷ δόμαμα καὶ ἐπέταξε ταῖς δυνάμεσιν αὐτοῦ ὑπακούειν αὐτῷ ὡς ἑαυτῷ.
44 Καὶ εἶπε τῷ Ἰωνάθαν· ἱνατί ἔκοψας πάντα τὸν λαὸν τοῦτον, πολέμου μὴ ἐνεστηκότος ἡμῖν;
45 Καὶ νῦν ἀπόστειλον αὐτοὺς εἰς τοὺς οἴκους αὐτῶν, ἐπίλεξαι δὲ σεαυτῷ ἄνδρας ὀλίγους, οἵτινες ἔσονται μετὰ σοῦ, καὶ δεῦρο μετ' ἐμοῦ εἰς Πτολεμαΐδα, καὶ παραδώσω σοι αὐτὴν καὶ τὰ λοιπὰ ὀχυρώματα καὶ τὰς δυνάμεις τὰς λοιπὰς καὶ πάντας τοὺς ἐπὶ τῶν χρειῶν, καὶ ἐπιστρέψας ἀπελεύσομαι· τούτου γὰρ χάριν πάρειμι.
46 Καὶ ἐμπιστεύσας αὐτῷ ἐποίησε καθὼς εἶπε, καὶ ἐξαπέστειλε τὰς δυνάμεις, καὶ ἀπῆλθον εἰς γῆν Ἰούδα.
47 Κατέλιπε δὲ μεθ' ἑαυτοῦ ἄνδρας τρισχιλίους, ὧν δισχιλίους ἀφῆκεν ἐν τῇ Γαλιλαίᾳ, χίλιοι δὲ συνῆλθον αὐτῷ.
48 Ὡς δὲ εἰσῆλθεν Ἰωνάθαν εἰς Πτολεμαΐδα, ἀπέκλεισαν οἱ Πτολεμαεῖς τὰς πύλας καὶ συνέλαβον αὐτόν, καὶ πάντας τοὺς εἰσελθόντας μετ' αὐτοῦ ἀπέκτειναν ἐν ρομφαίᾳ.
49 Καὶ ἀπέστειλε Τρύφων δυνάμεις καὶ ἵππον εἰς τὴν Γαλιλαίαν καὶ τὸ πεδίον τὸ μέγα τοῦ ἀπολέσαι πάντας τοὺς παρὰ Ἰωνάθαν.
50 Καὶ ἐπέγνωσαν ὅτι συνελήφθη Ἰωνάθαν καὶ ἀπόλωλε καὶ οἱ μετ' αὐτοῦ, καὶ παρεκάλεσαν ἑαυτοὺς καὶ ἐπορεύοντο συνεστραμμένοι ἕτοιμοι εἰς πόλεμον.
51 Καὶ εἶδον οἱ διώκοντες ὅτι περὶ ψυχῆς αὐτοῖς ἐστι, καὶ ἐπέστρεψαν.
52 Καὶ ἦλθον πάντες μετ' εἰρήνης εἰς γῆν Ἰούδα καὶ ἐπένθησαν τὸν Ἰωνάθαν καὶ τοὺς μετ' αὐτοῦ καὶ ἐφοβήθησαν σφόδρα· καὶ ἐπένθησε πᾶς Ἰσραὴλ πένθος μέγα.
53 Καὶ ἐζήτησαν πάντα τὸ ἔθνη τὰ κύκλῳ αὐτῶν ἐκτρῖψαι αὐτούς· εἶπαν γάρ· οὐκ ἔχουσιν ἄρχοντα καὶ βοηθοῦντα· νῦν οὖν πολεμήσωμεν αὐτοὺς καὶ ἐξάρωμεν ἐξ ἀνθρώπων τὸ μνημόσυνον αὐτῶν.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

ἶδεν ὁ Ἰωνάθαν, ὅτι αἱ περιστάσεις ἦσαν δι' αὐτὸν εὐνοϊκαί. Ἐξέλεξε, λοιπόν, μερικοὺς ἄνδρας καὶ τοὺς ἔστειλεν εἰς τὴν Ρώμην νὰ ἐπικυρώσῃ καὶ ἀνανεώσῃ τὴν φιλίαν του μὲ τοὺς Ρωμαίους.
2 Ἔστειλεν ἐπίσης ἄλλους ἀπεσταλμένους μὲ ἐπιστολάς, ὁμοίου περιεχομένου καὶ πρὸς τὸν αὐτὸν σκοπόν, εἰς τοὺς Σπαρτιάτας καὶ πρὸς ἄλλας χώρας.
3 ῏Ηλθαν, λοιπόν, εἰς τὴν Ρώμην οἱ ἀπεσταλμένοι του, εἰσῆλθαν εἰς τὴν σύγκλητον καὶ εἶπαν· <ὁ ἀρχιερεὺς Ἰωνάθαν καὶ ὁ λαὸς τῶν Ἰουδαίων μᾶς ἀπέστειλαν νὰ ἀνανεώσωμεν μὲ σᾶς τὴν φιλίαν μας καὶ τὴν συμμαχίαν μας, ὅπως ἦτο καὶ προηγουμένως>.
4 Ἡ σύγκλητος ἐδέχθη τὰς προτάσεις, συνῆψε πρὸς αὐτοὺς συμφωνίαν καὶ τοὺς ἔδωκεν ἐπιστολὰς πρὸς τοὺς κατὰ τόπους Ρωμαίους ἄρχοντας, διὰ νὰ τοὺς προπέμπουν μὲ εἰρήνην καὶ τιμὴν εἰς τὴν χώραν τῆς Ἰουδαίας.
5 Αὐτὸ δὲ εἶναι καὶ τὸ ἀντίγραφον τῆς ἐπιστολῆς, ποὺ ἔγραψεν ὁ Ἰωνάθαν πρὸς τοὺς Σπαρτιάτας.
6 <Ὁ Ἰωνάθαν, ὁ ἀρχιερεύς, καὶ ἡ γερουσία τοῦ ἔθνους, οἱ ἱερεῖς καὶ ὁ ἄλλος λαὸς τῶν Ἰουδαίων, χαιρετίζει τοὺς ἀδελφοὺς Σπαρτιάτας.
7 Καὶ προηγουμένως εἶχαν ἀποσταλῆ ἐπιστολαὶ πρὸς τὸν ἀρχιερέα μας τὸν Ὀνίαν ἐκ μέρους τοῦ Δαρείου, ὁ ὁποῖος ἦτο βασιλεὺς εἰς σᾶς, αἱ ὁποῖαι ἐβεβαίωναν ὅτι εἶσθε ἀδελφοί μας, ὅπως μαρτυρεῖ καὶ τὸ ἐπισυναπτόμενον ἀντίγραφον.
8 Ὁ Ὀνίας ἐδέχθη τὸν ἄνδρα, ποὺ ἐστείλατε μὲ πολλὴν τιμήν, ἐπῆρε τὰς ἐπιστολάς, εἰς τὰς ὁποίας ἐγίνετο σαφῶς καὶ ρητῶς λόγος περὶ συμμαχίας καὶ φιλίας μεταξύ μας.
9 Ἡμεῖς σήμερον, καίτοι δὲν ἔχομεν ἀνάγκην αὐτῶν τῶν πραγμάτων, διότι ὡς παρηγορίαν καὶ ἐνίσχυσιν ἔχομεν τὰ ἅγια βιβλία ποὺ εὑρίσκονται εἰς τὰ χέρια μας,
10 ἐν τούτοις ἀπεφασίσαμεν καὶ ἀποστέλλομεν πρὸς σᾶς τὴν πρεσβείαν αὐτήν, διὰ νὰ ἀνανεώσωμεν τὴν ἀδελφικὴν καὶ φιλικήν μας ἀγάπην καὶ νὰ μὴ ἀποξενωθῶμεν μεταξύ μας. Πολλοὶ χρόνοι ἔχουν παρέλθει ἀπὸ τότε, ποὺ σεῖς ἐστείλατε πρὸς ἡμᾶς τὴν πρότασιν τῆς φιλίας.
11 Ἡμεῖς λοιπὸν καθ' ὅλον τὸν καιρὸν σᾶς ἐνθυμούμεθα ἀδιαλείπτως κατὰ τὰς ἑορτάς μας καὶ κατὰ τὰς ἄλλας καθιερωμένας εἰς λατρείαν τοῦ Θεοῦ ἡμέρας, κατὰ τὰς θυσίας τὰς ὁποίας προσφέρομεν, καὶ εἰς τὰς προσευχάς μας, ὅπως εἶναι δίκαιον καὶ πρέπον νὰ ἐνθυμούμεθα ἀδελφούς.
12 Εὐφραινόμεθα δὲ πληροφορούμενοι τὴν δόξαν σας.
13 Ἀλλὰ θλίψεις πολλαὶ καὶ πόλεμοι πολλοὶ μᾶς ἐκύκλωσαν, διότι μᾶς ἐπολέμησαν οἱ γύρω μας ἄρχοντες καὶ λαοί.
14 Δὲν ἠθελήσαμεν ὅμως εἰς τοὺς πολέμους αὐτοὺς νὰ παρενοχλήσωμεν σᾶς καὶ τοὺς ἄλλους συμμάχους καὶ φίλους μας.
15 Διότι ἔχομεν τὴν βοήθειαν παρὰ τοῦ Θεοῦ τοῦ οὐρανοῦ, ποὺ μᾶς ἐνίσχυσε συνεχῶς, καὶ ἐγλυτώσαμεν ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς μας, οἱ δὲ ἐχθροί μας συνετρίβησαν καὶ ἐξηυτελίσθησαν.
16 Διὰ τοῦτο, λοιπόν, ἐξελέξαμεν τὸν Νουμήνιον υἱὸν τοῦ Ἀντιόχου, καὶ τὸν Ἀντίπατρον υἱὸν τοῦ Ἰάσωνος, καὶ τοὺς ἐστείλαμεν εἰς τοὺς Ρωμαίους, διὰ νὰ ἀνανεώσωμεν τὴν προηγουμένην μας πρὸς αὐτοὺς φιλίαν καὶ συμμαχίαν.
17 Τοὺς ἐδώσαμεν δὲ τὴν ἐντολὴν νὰ περάσουν καὶ ἀπὸ σᾶς, νὰ σᾶς χαιρετήσουν καὶ νὰ σᾶς φέρουν τὴν ἐπιστολήν μας αὐτήν, ἡ ὁποία κάμνει λόγον διὰ τὴν ἀνανέωσιν τῆς ἀδελφικῆς μας ἀγάπης.
18 Καὶ τώρα καλῶς θὰ πράξετε καὶ σεῖς, νὰ μᾶς ἀπαντήσετε εἰς τὰς προτάσεις μας αὐτάς>.
19 Τὸ ἀντίγραφον τῆς ἐπιστολῆς, τὴν ὁποίαν οἱ Σπαρτιᾶται ἔστειλαν πρὸς τὸν Ὀνίαν εἶναι τὸ ἐξῆς·
20 <Ὁ Ἄρειος ὁ βασιλεὺς τῶν Σπαρτιατῶν χαιρετίζει τὸν Ὀνίαν, τὸν μέγαν ἀρχιερέα.
21 Εὑρέθη εἰς κάποιο ἀρχαῖον ἔγγραφον, ὅτι οἱ Σπαρτιᾶται καὶ οἱ Ἰουδαῖοι εἶναι ἀδελφοὶ καὶ ὅτι ἀμφότεροι κατάγονται ἀπὸ τὴν γενεὰν τοῦ Ἁβραάμ.
22 Καὶ τώρα, ἀφοῦ ἐμάθαμεν πλέον αὐτά, καλῶς θὰ πράξετε σεῖς νὰ μᾶς γράψετε σχετικῶς μὲ τὴν εἰρηνικὴν καὶ εὐημεροῦσαν ζωήν σας.
23 Καὶ ἡμεῖς ἐπίσης σᾶς γράφομεν, ὅτι τὰ ποίμνιά σας καὶ ὅλα τὰ ὑπάρχοντά σας εἶναι ἰδικά μας, καὶ τὰ ἰδικά μας εἶναι ἰδικά σας. Ἐδώσαμεν δὲ ἐντολὴν εἰς τοὺς κομιστὰς τῆς ἐπιστολῆς, νὰ σᾶς εἴπουν αὐτὰ καὶ προφορικῶς>.
24 Ὁ Ἰωνάθαν ἐπληροφορήθη, ὅτι ἐπέστρεψαν οἱ στρατηγοὶ τοῦ Δημητρίου μὲ δύναμιν πολλήν, πολὺ μεγαλυτέραν ἀπὸ κάθε ἄλλην φοράν, διὰ νὰ πολεμήσουν ἐναντίον του.
25 Ὁ Ἰωνάθαν ἀνεχώρησε μὲ τὸν στρατόν του ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ, ἐπροχώρησε πρὸς συνάντησίν των εἰς τὴν Ἀμαθῖτιν χώραν, διότι δὲν ἠνέχθη νὰ εἰσέλθουν καὶ νὰ πατήσουν αὐτοὶ τὴν χώραν του.
26 Ἔστειλε δὲ καὶ κατασκόπους εἰς τὸ στρατόπεδόν των, οἱ ὁποῖοι ἐπέστρεψαν καὶ ἀνήγγειλαν εἰς τὸν Ἰωνάθαν, ὅτι οἱ Σύροι παρατάσσονται, διὰ νὰ ἐπιπέσουν ἐναντίον τῶν Ἰουδαίων αἰφνιδίως κατὰ τὴν νύκτα.
27 Ὅταν ἔδυσεν ὁ ἥλιος, ὁ Ἰωνάθαν ἔδωσε διαταγὴν εἰς τοὺς ἄνδρας του, νὰ εἶναι ἄγρυπνοι μὲ τὸ ὅπλον εἰς τὰ χέρια των καθ' ὅλην τὴν νύκτα ἕτοιμοι πρὸς μάχην. Ἔβαλε δὲ καὶ προχωρημένα φυλάκια γύρω ἀπὸ τὸν στρατόν του.
28 Οἱ ἐχθροὶ ἐπληροφορήθησαν, ὅτι ὁ Ἰωνάθαν καὶ ὁ στρατός του εἶναι ἕτοιμοι πρὸς μάχην, ἐκυριεύθησαν ἀπὸ φόβον, ἐδειλίασεν ἡ καρδία των, ἄναψαν φωτιὲς γύρω ἀπὸ τὸ στρατόπεδόν των καὶ ἀνεχώρησαν κρυφίως.
29 Ὁ Ἰωνάθαν καὶ οἱ στρατιῶται του δὲν ἀντελήφθησαν τὴν ἀναχώρησιν τῶν ἐχθρῶν των μέχρι τῆς πρωΐας, διότι ἔβλεπαν τὰς πυρὰς νὰ καίουν συνεχῶς.
30 Ὅταν ὅμως ἀντελήφθησαν τὴν ἀναχώρησίν των, τοὺς κατεδίωξαν, δὲν ἠδυνήθησαν ὅμως νὰ τοὺς φθάσουν, διότι ἐκεῖνοι εἶχαν διαβῆ τὸν ποταμὸν Ἐλεύθερον.
31 Τότε ὁ Ἰωνάθαν ἐστράφη ἐναντίον τῶν Ἀράβων τῶν καλουμένων Ζαβαδαίων, τοὺς ἐκτύπησε, τοὺς ἐνίκησε καὶ ἐπῆρεν ἀπὸ αὐτοὺς λάφυρα.
32 Παρέλαβε κατόπιν τὸν στρατόν του, ᾖλθεν εἰς τὴν Δαμασκὸν καὶ περιώδευσεν ὅλην τὴν χώραν νικητής.
33 Καὶ ὁ Σίμων ἐβγῆκεν ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ, διεπέρασε τὴν χώραν ἕως τὴν Ἀσκάλωνα καὶ τὰς πλησίον ὀχυρὰς θέσεις. Ἔπειτα ἐστράφη πρὸς τὴν Ἰόππην, τὴν ὁποίαν καὶ κατέλαβε,
34 διότι ἔμαθεν ὅτι οἱ κάτοικοί της ἤθελαν νὰ παραδώσουν τὸ ὀχύρωμα εἰς τοὺς ἄνδρας τοῦ Δημητρίου. Ὁ Σίμων ἐτοποθέτησεν ἰδικήν του φρουράν, διὰ νὰ φυλάσσῃ τὴν πόλιν.
35 Ὁ Ἰωνάθαν, ὅταν ἐπέστρεψεν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, συνεκέντρωσε τοὺς πρεσβυτέρους τοῦ λαοῦ, συνεσκέφθη μαζῆ μὲ αὐτοὺς καὶ ἀπεφάσισε νὰ ἀνοικοδομήσῃ ὀχυρωματικὰ ἔργα εἰς τὴν Ἰουδαίαν.
36 Νὰ ὑψώσῃ τὰ τείχη τῆς Ἱερουσαλήμ, νὰ ἀνοικοδομήσῃ τεῖχος ὑψηλὸν μεταξὺ τῆς ἀκροπόλεως καὶ τῆς πόλεως, ὥστε νὰ χωρίζῃ τὴν ἀκρόπολιν ἀπὸ τὴν πόλιν, διὰ νὰ εἶναι ἐκείνη ἀπομεμονωμένη, ὥστε νὰ μὴ ἠμποροῦν οὔτε νὰ πωλοῦν ἐκεῖ οὔτε νὰ ἀγοράζουν.
37 Συνεκεντρώθησαν λοιπόν, διὰ νὰ ἀνοικοδομήσουν τὴν πόλιν καὶ ἤρχισαν τὴν ἀνοικοδόμησιν ἀπὸ τοῦ τείχους, τὸ ὁποῖον ὑψώνετο ἐπάνω ἀπὸ τὸν χείμαρρον τῶν Κέδρων πρὸς ἀνατολὰς καὶ ἐπεσκεύασαν τὸ τμῆμα τὸ καλούμενον Χαφεναθά.
38 Καὶ ὁ Σίμων ἀνοικοδόμησε καὶ ὠχύρωσε τὴν πόλιν Ἀδιδὰ εἰς τὴν πεδιάδα Σεφήλα καὶ ἔθεσεν εἰς τὰ τείχη τῆς θύρας καὶ μοχλούς.
39 Ὁ Τρύφων ἐπεδίωξε νὰ γίνῃ βασιλεὺς τῆς Ἀσίας, νὰ φορέσῃ τὸ βασιλικὸν διάδημα καὶ νὰ ἀπλώσῃ φονικὴν τὴν χεῖρα του ἐναντίον τοῦ βασιλέως Ἀντιόχου.
40 Ἐπειδὴ ὅμως ἐφοβήθη, μήπως δὲν τὸν ἀφήσῃ ὁ Ἰωνάθαν νὰ πραγματοποιήσῃ τὸ ὅλον σχέδιόν του καὶ μήπως φθάσῃ μέχρι πολέμου ἐναντίον αὐτοῦ, ἐζήτει νὰ συλλάβῃ τὸν Ἰωνάθαν καὶ νὰ τὸν φονεύσῃ. Πρὸς τὸν σκοπὸν αὐτὸν ἐξεκίνησε καὶ ἦλθεν εἰς Βαιθσάν.
41 Ὁ Ἰωνάθαν ἐξῆλθε πρὸς συνάντησίν του μὲ σαράντα χιλιάδας ἐκλεκτοὺς ἄνδρας καὶ ἦλθεν εἰς τὴν Βαιθσάν.
42 Ὁ Τρύφων, ὅταν εἶδεν ὅτι ὁ Ἰωνάθαν ἦλθε μὲ μεγάλην στρατιωτικὴν δύναμιν, ἐφοβήθη νὰ ἀπλώσῃ δολοφονικὴν χεῖρα ἐναντίον του.
43 Ἀντιθέτως τὸν ὑπεδέχθη μὲ πολλὰς τιμάς, τὸν συνέστησεν εἰς ὅλους τοὺς φίλους του, τοῦ προσέφερεν δῶρα καὶ ἔδωσεν ἐντολὴν εἰς τὰς στρατιωτικάς του δυνάμεις νὰ ὑπακούουν εἰς ἐκεῖνον, ὡς πρὸς αὐτὸν τὸν ἴδιον.
44 Εἶπε δὲ εἰς τὸν Ἰωνάθαν· <διατὶ ἐταλαιπώρησες ὅλον αὐτὸν τὸν λαόν, ἐνῷ δὲν ὑπάρχει πόλεμος μεταξύ μας;
45 Καὶ τώρα στεῖλε τοὺς στρατιώτας σου εἰς τὰ σπίτια των καὶ διάλεξε διὰ τὸν ἑαυτόν σου ὀλίγους μόνον ἄνδρας, οἱ ὁποῖοι θὰ εἶναι πάντοτε μαζῆ σου καὶ ἔλα μαζῆ μου εἰς τὴν Πτολεμαΐδα, διὰ νὰ παραδώσω ἐκεῖ εἰς σὲ αὐτήν, ὅλα τὰ ὀχυρώματά της, τὰς ὑπολοίπους στρατιωτικὰς δυνάμεις, ποὺ εὑρίσκονται ἐκεῖ καὶ ὅλους τοὺς βασιλικοὺς ἀξιωματούχους καὶ ὑπαλλήλους. Ἔπειτα δὲ ἐγὼ θὰ ἐπανέλθω εἰς τὴν Ἀντιόχειαν. Διὰ τοῦτο ἄλλως τε καὶ ἔχω ἔλθει>.
46 Ὁ Ἰωνάθαν ἔδωσεν ἐμπιστοσύνην εἰς τὰ λόγια ἐκείνου, ἔκαμε ὅπως τοῦ εἶπεν ὁ Τρύφων, καὶ ἀπέλυσε τὰς στρατιωτικάς του δυνάμεις, αἱ ὁποῖαι καὶ ἐπανῆλθαν εἰς τὴν Ἰουδαίαν.
47 Ἀφῆκε δὲ μαζῆ του τρεῖς χιλιάδας ἄνδρας, ἀπὸ τοὺς ὁποίους τὰς δύο χιλιάδας ἀφῆκεν εἰς τὴν Γαλιλαίαν, ἐνῷ τοὺς ἄλλους χιλίους ἐπῆρε μαζῆ του.
48 Ἀμέσως ὅμως μόλις ὁ Ἰωνάθαν εἰσῆλθεν εἰς τὴν Πτολεμαΐδα, ἔκλεισαν οἱ κάτοικοί της τὰς πύλας τῆς πόλεως, συνέλαβαν αὐτὸν καὶ ὅλους ἐκείνους, ποὺ εἶχαν εἰσέλθει μαζῆ του, καὶ τοὺς ἐφόνευσαν μὲ ρομφαίαν.
49 Ὁ Τρύφων ἔστειλε τότε πεζικὸν στρατὸν καὶ ἱππικὸν εἰς τὴν Γαλιλαίαν, εἰς τὴν μεγάλην πεδιάδα, μὲ τὸν σκοπὸν νὰ ἐξολοθρεύσῃ ὅλους τοὺς ἄνδρας τοῦ Ἰωνάθαν.
50 Ἐκεῖνοι ὅμως εἶχαν πληροφορηθῆ, ὅτι ὁ Ἰωνάθαν συνελήφθη καὶ ἐφονεύθη μαζῆ μὲ τοὺς στρατιώτας, ποὺ εἶχε μαζῆ του. Ἐνισχύθησαν μεταξύ των καὶ ἀλληλοενεθαρρύνθησαν καὶ ἔτσι ἐπορεύοντο μετὰ θάρρους συντεταγμένοι, ἕτοιμοι διὰ τὸν πόλεμον.
51 Οἱ στρατιῶται τοῦ Τρύφωνος, ποὺ εἶχαν ἔλθει διὰ νὰ τοὺς καταδιώξουν, ὅταν εἶδαν ὅτι οἱ Ἰουδαῖοι εἶναι ἀποφασισμένοι νὰ πολεμήσουν, διὰ νὰ ὑπερασπίσουν τὴν ζωήν των, ἐπανῆλθαν πρὸς τὸν Τρύφωνα.
52 Ὅλοι αὐτοὶ οἱ Ἰουδαῖοι στρατιῶται ἐπανῆλθον ἀσφαλεῖς εἰς τὴν Ἰουδαίαν καὶ ἐκεῖ ἐπένθησαν τὸν Ἰωνάθαν καὶ ὅλους τοὺς ἄνδρας, ποὺ εἶχαν φονευθῇ μαζῆ του. Ἀλλὰ κατέλαβε τοὺς Ἰσραηλίτας φόβος μεγάλος. ῞Ολος ὁ ἰσραηλιτικὸς λαὸς ἐβυθίσθη εἰς πένθος μέγα διὰ τὸν Ἰωνάθαν.
53 Τότε ὅλα τὰ γύρω εἰδωλολατρικὰ ἔθνη ἐζήτησαν νὰ ἐξοντώσουν τοὺς Ἰσραηλίτας. Διότι εἶπαν· <αὐτοὶ δὲν ἔχουν πλέον ἀρχηγὸν νὰ τοὺς βοηθήσῃ. Τώρα, λοιπόν, ἂς πολεμήσωμεν ἐναντίον των καὶ ἂς ἐξολοθρεύσωμεν ἐκ μέσου τῶν ἀνθρώπων καὶ τὴν ἀνάμνησίν των ἀκόμη>.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

ταν ὁ Ἰωνάθαν διεπίστωσεν ὅτι οἱ περιστάσεις τὸν εὐνοοῦν, ἐδιάλεξε πρόσωπα ἐκλεκτὰ καὶ ἱκανὰ καὶ τὰ ἀπέστειλεν εἰς τὴν Ρώμην διὰ νὰ ἐπικυρώσουν καὶ νὰ ἀνανεώσουν τὴν συνθήκην φιλίας καὶ συμμαχίας, ποὺ εἶχε συναφθῆ ἤδη μὲ τοὺς Ρωμαίους.
2 Ἔστειλεν ἐπίσης ἐπιστολὲς διὰ τὸν ἴδιον σκοπὸν καὶ πρὸς τοὺς Σπαρτιάτας καὶ πρὸς ἄλλες χῶρες.
3 Οἱ ἀπεσταλμένοι τοῦ Ἰωνάθαν μετέβησαν εἰς τὴν Ρώμην, εἰσῆλθαν εἰς τὴν Σύγκλητον καὶ εἶπαν εἰς τοὺς Συγκλητικούς: <Ὁ ἀρχιερεὺς Ἰωνάθαν καὶ τὸ Ἰουδαϊκον ἔθνος μᾶς ἀπέστειλαν διὰ νὰ ἀνανεώσωμεν τὴν ὑπάρχουσαν ἤδη μεταξύ μας ἀπὸ πρὶν συνθήκην φιλίας καὶ συμμαχίας>.
4 Ἡ Ρωμαϊκὴ Σύγκλητος ἔδωκεν εἰς τοὺς ἀπεσταλμένους τοῦ Ἰωνάθαν ἐπιστολὲς διὰ τὶς κατὰ τόπους Ρωμαϊκὲς ἀρχές, ὥστε νὰ παρέχουν εἰς αὐτοὺς προστασίαν καὶ ἀσφάλειαν καὶ νὰ τοὺς προπέμπουν εἰρηνικὰ εἰς τὴν χώραν τῆς Ἰουδαίας.
5 Νά, τώρα καὶ τὸ ἀντίγραφον τῆς ἐπιστολῆς, τὴν ὁποίαν ἀπηύθυνεν ὁ Ἰωνάθαν πρὸς τοὺς Σπαρτιάτας:
6 Ὁ ἀρχιερεὺς Ἰωνάθαν καὶ ἡ γερουσία τοῦ Ἰουδαϊκοῦ ἔθνους καὶ οἱ ἱερεῖς καὶ ὁ ὑπόλοιπος Ἰουδαϊκὸς λαὸς εὔχονται εἰς τοὺς ἀδελφοὺς Σπαρτιάτας νὰ χαίρουν.
7 Παλαιότερα εἰς προηγουμένην εὐκαιρίαν ἐστάλη ἐπιστολὴ πρὸς τὸν Ὀνίαν, τὸν ἀρχιερέα μας, ἀπὸ τὸν Δαρεῖον, τὸν βασιλιᾶ σας, ὅτι εἶσθε πράγματι ἀδελφοί μας, ὅπως βεβαιώνει καὶ τὸ συνημμένον ἀντίγραφον.
8 Καὶ ὁ Ὀνίας ὑπεδέχθη τὸν ἀπεσταλμένον σας μὲ τιμὲς καὶ παρέλαβε τὴν ἐπιστολήν, εἰς τὴν ὁποίαν ἐγίνετο σαφὴς καὶ πλήρης ἔκθεσις τῶν ὅρων περὶ τῆς μεταξύ μας συμμαχίας καὶ φιλίας.
9 Ἡμεῖς δέ, παρ' ὅλον ὅτι δὲν ἔχομεν ἀνάγκην τέτοιων συμμαχιῶν, δεδομένου ὅτι ἔχομεν ὡς παρηγορίαν καὶ στήριγμα τὰ ἅγια βιβλία ποὺ κατέχομεν,
10 ἐν τούτοις ἐπεχειρήσαμεν νὰ ἀποστείλωμεν τὴν ἀντιπροσωπείαν μας αὐτὴν διὰ νὰ ἀνανεώσωμεν τὴν συμφωνίαν ἀδελφοσύνης καὶ φιλίας μαζί σας, ὥστε νὰ μὴ ἀποξενωθῶμεν ἀπὸ σᾶς· διότι ἐπέρασαν πολλὰ χρόνια ἀπὸ τότε, ποὺ μᾶς ἀπεστείλατε ἐπιστολὴν καὶ ἐπροτείνατε φιλίαν μαζί μας.
11 Ὅσον ἀφορᾷ δὲ εἰς ἠμᾶς, συνεχῶς καὶ εἰς κάθε εὐκαιρίαν, τόσον κατὰ τὶς ἑορτές μας, ὅσον καὶ κατὰ τὶς ἄλλες καθωρισμένες ἡμέρες προσευχῆς, σᾶς ἐνθυμούμεθα εἰς τὶς θυσίες ποὺ προσφέρομεν καὶ εἰς τὶς προσευχές μας, ὅπως εἶναι δίκαιον καὶ πρέπον νὰ μνημονεύωμεν ἀδελφούς.
12 Αἰσθανόμεθα δὲ ἰδιαιτέραν χαρὰν διὰ τὴν πρόοδον καὶ τὴν φήμην σας.
13 Ἀντιθέτως περιεκύκλωσαν ἡμᾶς πολλὲς θλίψεις καὶ μᾶς εὑρῆκαν πολλοὶ πόλεμοι καὶ ὅλοι οἱ γύρω - γύρω ἀπὸ τὸ ἔθνος μας βασιλεῖς μᾶς ἐπολέμησαν.
14 Ὅμως κατὰ τὴν διάρκειαν τῶν θλίψεων καὶ τῶν πολέμων αὐτῶν δὲν ἠθελήσαμεν νὰ σᾶς ἐνοχλήσωμεν, οὔτε καὶ τοὺς ὑπολοίπους συμμάχους καὶ φίλους μας·
15 δεδομένου ὅτι ἔχομεν τὴν βοήθειαν τοῦ οὐρανοῦ, τὴν ἐνίσχυσιν τοῦ Θεοῦ, καὶ ἔτσι ἐσωθήκαμε ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς μας, αὐτοὶ δέ, οἱ ἐχθροί μας, ἡττήθησαν καὶ συνετρίβησαν.
16 Διὰ τοῦτο ἐκλέξαμε τὸν Νουμήνιον, τὸν υἱὸν τοῦ Ἀντιόχου, καὶ τὸν Ἀντίπατρον, τὸν υἱὸν τοῦ Ἰάσονος, καὶ τοὺς ἔχομεν ἀποστείλει πρὸς τοὺς Ρωμαίους διὰ νὰ ἀνανεώσωμεν τὴν συναφθεῖσαν ἤδη προηγουμένως μαζί των συνθήκην φιλίας καὶ συμμαχίας.
17 Ἐδώκαμεν λοιπὸν ἐντολὴν εἰς αὐτοὺς νὰ ἐπισκεφθοῦν καὶ σᾶς καὶ νὰ σᾶς χαιρετήσουν καὶ νὰ σᾶς παραδώσουν τὴν ἐπιστολήν μας αὐτήν, τὴν σχετικὴν μὲ τὴν ἀνανέωσιν τῆς μεταξύ μας συμφωνίας καὶ ἀδελφότητος.
18 Τώρα λοιπὸν καλὰ θὰ κάμετε νὰ μᾶς στείλετε ἀπάντησιν εἰς τὴν ἐπιστολήν μας αὐτήν>.
19 Τὸ ἀκόλουθον δὲ εἶναι τὸ ἀντίγραφον τῆς ἐπιστολῆς, τὴν ὁποίαν ἀπέστειλαν οἱ Σπαρτιᾶται πρὸς τὸν Ἰουδαῖον ἀρχιερέα Ὀνίαν.
20 <Ὁ Ἄρειος, ὁ βασιλιᾶς τῶν Σπαρτιατῶν, πρός, τὸν Ὀνίαν τὸν ἀρχιερέα, εὔχεται εἰς αὐτὸν νὰ χαίρῃ.
21 Εὑρέθη εἰς κάποιο ἀρχαῖον χειρόγραφον ἡ πληροφορία περὶ Σπαρτιατῶν καὶ Ἰουδαίων ὅτι εἶναι συγγενεῖς καὶ ὅτι κατάγονται καὶ οἱ δύο ἀπὸ τὸν Ἀβραάμ.
22 Καὶ τώρα, ἀφοῦ ἐλάβαμεν γνῶσιν τῆς πληροφορίας αὐτῆς, καλὰ θὰ κάμετε νὰ μᾶς γράψετε καὶ νὰ μᾶς πληροφορήσετε διὰ τὴν εἰρηνικὴν εὐημερίαν καὶ προκοπήν σας.
23 Τὸ δὲ ἰδικόν μας ἀδελφικὸν μήνυμα πρὸς σᾶς εἶναι τοῦτο: (Τὰ κοπάδια σας καὶ ὅλα τὰ ἀγαθά σας εἶναι ἰδικά μας καὶ τὰ ἰδικά μας εἶναι ἰδικά σας>. Δίδομεν λοιπὸν ἐντολὴν εἰς τοὺς ἀπεσταλμένους μας καὶ κομιστὰς τῆς ἐπιστολῆς αὐτῆς νὰ σᾶς πληροφορήσουν προφορικῶς σύμφωνα μὲ αὐτά>.
24 Ὁ Ἰωνάθαν ἐπληροφορήθη, ὅτι οἱ στρατηγοὶ τοῦ βασιλιᾶ Δημητρίου Β' ἐπέστρεψαν μὲ ἰσχυρὰν στρατιωτικὴν δύναμιν, μεγαλυτέραν ἀπὸ ἐκείνην ποὺ διέθεταν προηγουμένως, διὰ νὰ τοῦ ἐπιτεθοῦν.
25 Ἕνεκα τούτου ὁ Ἰωνάθαν ἀνεχώρησεν ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ τοὺς συνήντησεν εἰς τὴν περιοχὴν τῆς Ἀμάθ· διότι δὲν τοὺς ἔδωκε τὸν χρόνον καὶ τὴν εὐκαιρίαν νὰ εἰσβάλουν καὶ νὰ πατήσουν τὴν χώραν του.
26 Ἔστειλε δὲ κατασκόπους εἰς τὸ στρατόπεδόν των, οἱ ὁποῖοι, ὅταν ἐπέστρεψαν, τὸν ἐπληροφόρησαν ὅτι οἱ στρατηγοὶ τοῦ Δημητρίου προητοιμάζοντο νὰ ἐπιτεθοῦν ἐναντίον τῶν Ἰουδαίων κατὰ τὴν νύκτα.
27 Ὅταν δὲ ἔδυσεν ὁ ἥλιος, ὁ Ἰωνάθαν διέταξε τοὺς ἄνδρες του νὰ μείνουν ἄγρυπνοι καὶ νὰ μὴ ἀποχωρισθοῦν τὰ ὅπλα των καὶ νὰ εἶναι ἕτοιμοι διὰ πόλεμον ὅλην τὴν νύκτα· ταυτοχρόνως ἐτοποθέτησε φρουροὺς εἰς προκεχωρημένα φυλάκια γύρω - γύρω ἀπὸ τὸ στρατόπεδόν του.
28 Ὅταν οἱ ἐχθροὶ ἐπληροφορήθησαν ὅτι ὁ Ἰωνάθαν καὶ οἱ ἄνδρες του προητοιμάσθησαν διὰ πόλεμον, ἐκυριεύθησαν ἀπὸ φόβον, ἐτρομοκρατήθησαν καὶ ἔχασαν τὸ θάρρος των, ἄναψαν φωτιὲς εἰς τὸ στρατόπεδόν των, διὰ νὰ δώσουν τὴν ἐντύπωσιν ὅτι παραμένουν δῆθεν εἰς τὴν θέσιν των, καὶ ἀνεχώρησαν.
29 Ὁ δὲ Ἰωνάθαν καὶ οἱ ἄνδρες του, ἐπειδὴ ἔβλεπαν τὶς φλόγες ἀπὸ τὶς ἀναμμένες φωτιές, δὲν ἀντελήφθησαν τὴν ἀποχώρησιν τῶν Σύρων μέχρι τὸ πρωΐ.
30 Μόλις ὅμως ὁ Ἰωνάθαν ἀντελήφθη τὸ γεγονός, τοὺς κατεδίωξεν, ἀλλὰ δὲν κατώρθωσε νὰ τοὺς προφθάσῃ, διότι ἐπρόλαβαν καὶ ἐπέρασαν τὸν Ἐλεύθερον ποταμόν.
31 Ἔτσι ὁ Ἰωνάθαν ἐστράφη ἐναντίον τῶν Ἀράβων, οἱ ὁποῖοι ὠνομάζοντο Ζαβαδαῖοι, τοὺς κατέφερεν ἰσχυρὸν πλῆγμα καὶ τοὺς ἐλαφυραγώγησε.
32 Καὶ ἀφοῦ ἔδωσε ἐντολὴν ἀναχωρήσεως εἰς τὸ στρατόπεδόν του, ἦλθεν εἰς τὴν Δαμασκὸν καὶ διέτρεχεν ὡς νικητὴς ὅλην τὴν περιοχήν.
33 Ἐν τῶ μεταξὺ ὁ Σίμων ἐβγῆκε μὲ τὸν στρατόν του ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐπροχώρησε μέχρι τὴν πόλιν Ἀσκάλωνα καὶ τὰ γειτονικὰ φρούρια. Ἀπὸ ἐκεῖ ἐστράφη κατόπιν πρὸς τὴν Ἰόππην καὶ τὴν κατέλαβε.
34 Διότι ἐπληροφορήθη ὅτι οἱ κάτοικοί της εἶχαν σκοπὸν νὰ παραδώσουν τὸ φρούριον εἰς τοὺς ἄνδρες τοῦ βασιλιᾶ Δημητρίου Β'. Πρὶν λοιπὸν προλάβουν νὰ ἐφαρμόσουν τὸ σχέδιόν των οἱ κάτοικοι τῆς Ἰόππης, ὁ Σίμων κατέλαβε τὴν πόλιν καὶ ἐτοποθέτησεν ἐκεῖ ἰδικήν του στρατιωτικὴν φρουράν, ὥστε νὰ φρουροῦν καὶ νὰ ὑπερασπίζωνται τὴν πόλιν.
35 Ὅταν ὁ Ἰωνάθαν ἐπέστρεψεν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, συνεκέντρωσε τὴν γερουσίαν, τοὺς πρεσβυτέρους τοῦ λαοῦ, καὶ ἀπεφάσισε μὲ τὴν σύμφωνον γνώμην των νὰ κτίσῃ καὶ νὰ κατασκευάσῃ ὀχυρωματικὰ ἔργα εἰς τὴν Ἰουδαίαν
36 ἐπίσης νὰ ὑψώσῃ τὰ τείχη τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ νὰ οἰκοδομήσῃ ὑψηλὸν τεῖχος μεταξὺ τῆς ἀκροπόλεως καὶ τῆς πόλεως τῆς Ἱερουσαλήμ, διὰ νὰ χωρίζῃ τὴν ἀκρόπολιν ἀπὸ τὴν πόλιν, ὥστε ἡ ἀκρόπολις μὲ τοὺς μισθοφόρους τοῦ βασιλιᾶ Δημητρίου Β' νὰ εἶναι ἀπομονωμένη καὶ νὰ μὴ ἠμποροῦν αὐτοὶ νὰ συναλλάσσωνται μὲ τοὺς Ἰουδαίους· δηλαδὴ οὔτε νὰ πωλοῦν οὔτε νὰ ἀγοράζουν.
37 Ἔτσι συνεκεντρώθησαν Ἰουδαῖοι ἐργάται καὶ συνειργάσθησαν διὰ τὴν ἀνοικοδόμησιν καὶ ὀχύρωσιν τῆς Ἱερουσαλήμ· καὶ ὁ Ἰωνάθαν ἄρχισε τὸ ἔργον αὐτὸ ἀπὸ τὸ τεῖχος, ποὺ ὑψώνετο ἐπάνω ἀπὸ τὸν χείμαρρον τῶν Κέδρων πρὸς τὰ ἀνατολικά, καὶ ἐπιδιώρθωσαν τὸ τμῆμα τοῦ τείχους, ποὺ εἶχε γκρεμισθῇ καὶ τὸ ὁποῖον ὠνομάζετο Χαφεναθά.
38 Ἐν τῷ μεταξὺ ὁ Σίμων ἀνοικοδόμησε καὶ ὠχύρωσε τὴν πόλιν Ἀδιδὰ εἰς τὴν πεδιάδα Σεφήλα καὶ τὴν ἀσφάλισε τοποθετώντας εἰς τὰ τείχη της θύρες καὶ μοχλούς.
39 Ὁ Τρύφων ἐφιλοδόξησε νὰ γίνῃ βασιλιᾶς τῆς Ἀσίας καὶ νὰ φορέσῃ τὸ βασιλικὸν στέμμα μὲ τὸ νὰ ἐπαναστατήσῃ καὶ ἀνατρέψῃ τὸν βασιλιᾶ Ἀντίοχον ΣΤ'.
40 Ἐφοβήθη ὅμως μήπως ὁ Ἰωνάθαν δὲν τοῦ ἐπιτρέψῃ νὰ ἐπιτύχῃ τὸ σχέδιόν του καὶ μήπως τὸν πολεμήσῃ· ἕνεκα τούτου ἐζητοῦσε κάποιαν πρόφασιν διὰ νὰ συλλάβῃ τὸν Ἰωνάθαν καὶ νὰ τὸν φονεύσῃ. Ἔτσι ὁ Τρύφων ἀνεχώρησε καὶ ἦλθεν εἰς τὴν Βαιθσάν (Σκυθόπολιν).
41 Τότε ὁ Ἰωνάθαν ἐβγῆκε ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐπροχώρησε διὰ νὰ τὸν συναντήσῃ καὶ ἀνακόψῃ τὴν πορείαν του μὲ σαράντα χιλιάδες (40.000) ἐπιλέκτους καὶ ἐμπειροπολέμους ἄνδρες· ἔφθασε δὲ καὶ ὁ Ἰωνάθαν εἰς τὴν Βαιθσάν.
42 Ὅταν ὅμως ὁ Τρύφων εἶδεν ὅτι ἔφθασεν ὁ Ἰωνάθαν μὲ μεγάλην στρατιωτικὴν δύναμιν, ἐδίστασε νὰ ἀπλώσῃ τὰ δολοφονικά του χέρια ἐναντίον του·
43 ἔτσι, ἀντὶ νὰ κινηθῇ ἐναντίον του, τὸν ὑπεδέχθη μὲ δόξαν καὶ τιμήν, συνέστησε τὸν Ἰωνάθαν εἰς ὅλους τοὺς φίλους του, τοῦ προσέφερε δῶρα καὶ διέταξε τὰ στρατεύματά του νὰ ὑπακούουν εἰς τὸν Ἰωνάθαν ὅπως θὰ ὑπήκουαν εἰς τὸν ἴδιον.
44 Καὶ ὁ Τρύφων εἶπεν εἰς τὸν Ἰωνάθαν: <Διατὶ ἐταλαιπώρησες ὅλον αὐτὸν τὸν λαόν, ἐφ' ὅσον δὲν ὑπάρχει καμμία ἀπειλῇ πολέμου μεταξύ μας;
45 Τώρα λοιπὸν ἀπόλυσε τοὺς στρατιῶτες σου καὶ στεῖλε τους πίσω εἰς τὰ σπίτια των· διάλεξε μόνον ὡς σωματοφύλακές σου λίγους ἄνδρες, οἱ ὁποῖοι θὰ σὲ συνοδεύουν, καὶ ἐμπρός, ἕλα μαζί μου εἰς τὴν Πτολεμαΐδα. Ἐγὼ δὲ θὰ σοῦ παραδώσω τὴν πόλιν αὐτήν, καθὼς καὶ ὅλα τὰ ἄλλα φρούρια καὶ ὅλες τὶς ὑπόλοιπες στρατιωτικὲς δυνάμεις καὶ ὅλους τοὺς βασιλικοὺς ἀξιωματούχους· κατόπιν δὲ θὰ ἐγκαταλείψω τὴν χώραν καὶ θὰ ἐπιστρέψω εἰς τὴν Ἀντιόχειαν. Διότι αὐτὸς ἦταν ὁ μόνος σκοπός, διὰ τὸν ὁποῖον ἦλθα ἐδῶ>.
46 Ὁ Ἰωνάθαν ἔδωκεν ἐμπιστοσύνην εἰς τὰ λόγια τοῦ Τρύφωνος καὶ ἔκαμεν ὅπως τοῦ εἶπεν ὁ Τρύφων ἀπέλυσε τοὺς ἄνδρες τῶν στρατιωτικῶν του δυνάμεων, οἱ ὁποῖοι καὶ ἐπέστρεψαν εἰς τὴν Ἰουδαίαν.
47 Ὁ Ἰωνάθαν ἐκράτησε μαζί του μόνον τρεῖς χιλιάδες (3.000) ἄνδρες· ἀπὸ αὐτοὺς δύο χιλιάδες (2.000) ἄνδρες ἀφῆκεν εὶς τὴν Γαλιλαίαν, ἐνῷ οἱ ὑπόλοιποι χίλιοι (1.000) τὸν συνώδευσαν.
48 Ὅμως, εὐθὺς μόλις ὁ Ἰωνάθαν ἐμπῆκε εἰς τὴν Πτολεμαΐδα, οἱ κάτοικοι τῆς Πτολεμαΐδος ἔκλεισαν τὶς πύλες τῆς πόλεως καὶ τὸν συνέλαβαν. Ὅλους δὲ τοὺς ἄνδρες, ποὺ ἐμπῆκαν μαζί του εἰς τὴν πόλιν, τοὺς ἐφόνευσαν μὲ ρομφαίαν (πλατὺ καὶ μεγάλο ἀμφίστομο σπαθί).
49 Ὁ Τρύφων ἀπέστειλε τότε πεζικὸν καὶ ἱππικὸν εἰς τὴν Γαλιλαίαν καὶ εἰς τὴν μεγάλην πεδιάδα, διὰ νὰ φονεύσῃ ὅλους τοὺς ἄνδρες καὶ ὑποστηρικτὰς τοῦ Ἰωνάθαν.
50 Αὐτοί, ἀφοῦ ἐπληροφορήθησαν ὅτι συνελήφθη ὁ Ἰωνάθαν καὶ ἐφονεύθη, καθὼς καὶ ὅλη ἡ συνοδεία του, ἐνεθάρρυναν ὁ ἕνας τὸν ἄλλον καὶ ἐνισχυμένοι ἐπροχώρησαν παρατεταγμένοι εἰς πυκνὴν γραμμήν, ἕτοιμοι διὰ μάχην καὶ πόλεμον.
51 Ὅταν ὅμως οἰ στρατιῶται τοῦ Τρύφωνος, οἱ ὁποῖοι τοὺς κατεδίωκαν, εἶδαν ὅτι οἰ ἄνδρες τοῦ Ἰωνάθαν, προκειμένου νὰ σωθοῦν, ἦσαν ἀποφασισμένοι νὰ πολεμήσουν μέχρι θανάτου, ἔπαυσαν τὴν καταδίωξίν των καὶ ἐπέστρεψαν εἰς τὸν Τρύφωνα.
52 Ἔτσι ὅλοι οἰ Ἰουδαῖοι στρατιῶται ἐπέστρεψαν ἀσφαλεῖς εἰς τὴν χώραν τῆς Ἰουδαίας καὶ ἐπένθησαν τὸν Ἰωνάθαν καὶ τὴν συνοδείαν του· ἐκυριεύθησαν ὅμως ἀπὸ πολὺ μεγάλον φόβον. Ὅλος δὲ ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαὸς ἐβυθίσθη εἰς πένθος μεγάλο καὶ βαθὺ διὰ τὸν θάνατον τοῦ Ἰωνάθαν.
53 Τότε δὲ τὰ γύρω - γύρω ἀπὸ τὴν Ἰουδαίαν εἰδωλολατρικὰ ἔθνη ἐπροσπάθησαν νὰ εὔρουν τρόπους διὰ νὰ ἐξολοθρεύσουν τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν, διότι τὰ ἔθνη αὐτὰ εἶπαν: <Οἱ Ἰουδαῖοι δὲν ἔχουν ἀρχηγὸν οὔτε ὑπερασπιστὴν καὶ σύμμαχον. Τώρα λοιπὸν εἶναι ἡ ὥρα νὰ τοὺς πολεμήσωμεν καὶ νὰ ἐξαφανίσωμεν τὴν ἀνάμνησίν των ὡς ἔθνους μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων>.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
αὶ εἶδεν Ἰωνάθαν ὅτι ὁ καιρὸς αὐτῷ συνεργεῖ, καὶ ἐπέλεξεν ἄνδρας καὶ ἀπέστειλεν εἰς Ρώμην στῆσαι καὶ ἀνανεώσασθαι τὴν πρὸς αὐτοὺς φιλίαν.	ἶδεν ὁ Ἰωνάθαν, ὅτι αἱ περιστάσεις ἦσαν δι' αὐτὸν εὐνοϊκαί. Ἐξέλεξε, λοιπόν, μερικοὺς ἄνδρας καὶ τοὺς ἔστειλεν εἰς τὴν Ρώμην νὰ ἐπικυρώσῃ καὶ ἀνανεώσῃ τὴν φιλίαν του μὲ τοὺς Ρωμαίους.	ταν ὁ Ἰωνάθαν διεπίστωσεν ὅτι οἱ περιστάσεις τὸν εὐνοοῦν, ἐδιάλεξε πρόσωπα ἐκλεκτὰ καὶ ἱκανὰ καὶ τὰ ἀπέστειλεν εἰς τὴν Ρώμην διὰ νὰ ἐπικυρώσουν καὶ νὰ ἀνανεώσουν τὴν συνθήκην φιλίας καὶ συμμαχίας, ποὺ εἶχε συναφθῆ ἤδη μὲ τοὺς Ρωμαίους.
2 Καὶ πρὸς Σπαρτιάτας καὶ τόπους ἑτέρους ἀπέστειλεν ἐπιστολὰς κατὰ τὰ αὐτά.	2 Ἔστειλεν ἐπίσης ἄλλους ἀπεσταλμένους μὲ ἐπιστολάς, ὁμοίου περιεχομένου καὶ πρὸς τὸν αὐτὸν σκοπόν, εἰς τοὺς Σπαρτιάτας καὶ πρὸς ἄλλας χώρας.	2 Ἔστειλεν ἐπίσης ἐπιστολὲς διὰ τὸν ἴδιον σκοπὸν καὶ πρὸς τοὺς Σπαρτιάτας καὶ πρὸς ἄλλες χῶρες.
3 Καὶ ἐπορεύθησαν εἰς Ρώμην καὶ εἰσῆλθαν εἰς τὸ βουλευτήριον καὶ εἶπον· Ἰωνάθαν ὁ ἀρχιερεὺς καὶ τὸ ἔθνος τῶν Ἰουδαίων ἀπέστειλεν ἡμᾶς ἀνανεώσασθαι τὴν φιλίαν αὐτοῖς καὶ τὴν συμμαχίαν κατὰ τὸ πρότερον.	3 ῏Ηλθαν, λοιπόν, εἰς τὴν Ρώμην οἱ ἀπεσταλμένοι του, εἰσῆλθαν εἰς τὴν σύγκλητον καὶ εἶπαν· <ὁ ἀρχιερεὺς Ἰωνάθαν καὶ ὁ λαὸς τῶν Ἰουδαίων μᾶς ἀπέστειλαν νὰ ἀνανεώσωμεν μὲ σᾶς τὴν φιλίαν μας καὶ τὴν συμμαχίαν μας, ὅπως ἦτο καὶ προηγουμένως>.	3 Οἱ ἀπεσταλμένοι τοῦ Ἰωνάθαν μετέβησαν εἰς τὴν Ρώμην, εἰσῆλθαν εἰς τὴν Σύγκλητον καὶ εἶπαν εἰς τοὺς Συγκλητικούς: <Ὁ ἀρχιερεὺς Ἰωνάθαν καὶ τὸ Ἰουδαϊκον ἔθνος μᾶς ἀπέστειλαν διὰ νὰ ἀνανεώσωμεν τὴν ὑπάρχουσαν ἤδη μεταξύ μας ἀπὸ πρὶν συνθήκην φιλίας καὶ συμμαχίας>.
4 Καὶ ἔδωκαν ἐπιστολὰς αὐτοῖς πρὸς αὐτοὺς κατὰ τόπον, ὅπως προπέμπωσιν αὐτοὺς εἰς γῆν Ἰούδα μετ' εἰρήνης.	4 Ἡ σύγκλητος ἐδέχθη τὰς προτάσεις, συνῆψε πρὸς αὐτοὺς συμφωνίαν καὶ τοὺς ἔδωκεν ἐπιστολὰς πρὸς τοὺς κατὰ τόπους Ρωμαίους ἄρχοντας, διὰ νὰ τοὺς προπέμπουν μὲ εἰρήνην καὶ τιμὴν εἰς τὴν χώραν τῆς Ἰουδαίας.	4 Ἡ Ρωμαϊκὴ Σύγκλητος ἔδωκεν εἰς τοὺς ἀπεσταλμένους τοῦ Ἰωνάθαν ἐπιστολὲς διὰ τὶς κατὰ τόπους Ρωμαϊκὲς ἀρχές, ὥστε νὰ παρέχουν εἰς αὐτοὺς προστασίαν καὶ ἀσφάλειαν καὶ νὰ τοὺς προπέμπουν εἰρηνικὰ εἰς τὴν χώραν τῆς Ἰουδαίας.
5 Καὶ τοῦτο τὸ ἀντίγραφον τῶν ἐπιστολῶν ὧν ἔγραψεν Ἰωνάθαν τοῖς Σπαρτιάταις·	5 Αὐτὸ δὲ εἶναι καὶ τὸ ἀντίγραφον τῆς ἐπιστολῆς, ποὺ ἔγραψεν ὁ Ἰωνάθαν πρὸς τοὺς Σπαρτιάτας.	5 Νά, τώρα καὶ τὸ ἀντίγραφον τῆς ἐπιστολῆς, τὴν ὁποίαν ἀπηύθυνεν ὁ Ἰωνάθαν πρὸς τοὺς Σπαρτιάτας:
6 <Ἰωνάθαν ἀρχιερεὺς καὶ ἡ γερουσία τοῦ ἔθνους καὶ οἱ ἱερεῖς καὶ ὁ λοιπὸς δῆμος τῶν Ἰουδαίων Σπαρτιάταις τοῖς ἀδελφοῖς χαίρειν.	6 <Ὁ Ἰωνάθαν, ὁ ἀρχιερεύς, καὶ ἡ γερουσία τοῦ ἔθνους, οἱ ἱερεῖς καὶ ὁ ἄλλος λαὸς τῶν Ἰουδαίων, χαιρετίζει τοὺς ἀδελφοὺς Σπαρτιάτας.	6 Ὁ ἀρχιερεὺς Ἰωνάθαν καὶ ἡ γερουσία τοῦ Ἰουδαϊκοῦ ἔθνους καὶ οἱ ἱερεῖς καὶ ὁ ὑπόλοιπος Ἰουδαϊκὸς λαὸς εὔχονται εἰς τοὺς ἀδελφοὺς Σπαρτιάτας νὰ χαίρουν.
7 Ἔτι πρότερον ἀπεστάλησαν ἐπιστολαὶ πρὸς Ὀνίαν τὸν ἀρχιερέα παρὰ Δαρείου τοῦ βασιλεύοντος ἐν ὑμῖν ὅτι ἐστὲ ἀδελφοὶ ἡμῶν, ὡς τὸ ἀντίγραφον ὑπόκειται.	7 Καὶ προηγουμένως εἶχαν ἀποσταλῆ ἐπιστολαὶ πρὸς τὸν ἀρχιερέα μας τὸν Ὀνίαν ἐκ μέρους τοῦ Δαρείου, ὁ ὁποῖος ἦτο βασιλεὺς εἰς σᾶς, αἱ ὁποῖαι ἐβεβαίωναν ὅτι εἶσθε ἀδελφοί μας, ὅπως μαρτυρεῖ καὶ τὸ ἐπισυναπτόμενον ἀντίγραφον.	7 Παλαιότερα εἰς προηγουμένην εὐκαιρίαν ἐστάλη ἐπιστολὴ πρὸς τὸν Ὀνίαν, τὸν ἀρχιερέα μας, ἀπὸ τὸν Δαρεῖον, τὸν βασιλιᾶ σας, ὅτι εἶσθε πράγματι ἀδελφοί μας, ὅπως βεβαιώνει καὶ τὸ συνημμένον ἀντίγραφον.
8 Καὶ ἐπεδέξατο Ὀνίας τὸν ἄνδρα τὸν ἀπεσταλμένον ἔνδοξως καὶ ἔλαβε τὰς ἐπιστολάς, ἐν αἷς διεσαφεῖτο περὶ συμμαχίας καὶ φιλίας.	8 Ὁ Ὀνίας ἐδέχθη τὸν ἄνδρα, ποὺ ἐστείλατε μὲ πολλὴν τιμήν, ἐπῆρε τὰς ἐπιστολάς, εἰς τὰς ὁποίας ἐγίνετο σαφῶς καὶ ρητῶς λόγος περὶ συμμαχίας καὶ φιλίας μεταξύ μας.	8 Καὶ ὁ Ὀνίας ὑπεδέχθη τὸν ἀπεσταλμένον σας μὲ τιμὲς καὶ παρέλαβε τὴν ἐπιστολήν, εἰς τὴν ὁποίαν ἐγίνετο σαφὴς καὶ πλήρης ἔκθεσις τῶν ὅρων περὶ τῆς μεταξύ μας συμμαχίας καὶ φιλίας.
9 Καὶ ἡμεῖς οὖν ἀπροσδεεῖς τούτων ὄντες, παράκλησιν ἔχοντες τὰ βιβλία τὰ ἅγια τὰ ἐν ταῖς χερσὶν ἡμῶν,	9 Ἡμεῖς σήμερον, καίτοι δὲν ἔχομεν ἀνάγκην αὐτῶν τῶν πραγμάτων, διότι ὡς παρηγορίαν καὶ ἐνίσχυσιν ἔχομεν τὰ ἅγια βιβλία ποὺ εὑρίσκονται εἰς τὰ χέρια μας,	9 Ἡμεῖς δέ, παρ' ὅλον ὅτι δὲν ἔχομεν ἀνάγκην τέτοιων συμμαχιῶν, δεδομένου ὅτι ἔχομεν ὡς παρηγορίαν καὶ στήριγμα τὰ ἅγια βιβλία ποὺ κατέχομεν,
10 ἐπειράθημεν ἀποστεῖλαι τὴν πρὸς ὑμᾶς ἀδελφότητα καὶ φιλίαν ἀνανεώσασθαι πρὸς τὸ μὴ ἐξαλλοτριωθῆναι ὑμῶν· πολλοὶ γὰρ καιροὶ διῆλθον ἀφ' οὗ ἀπεστείλατε πρὸς ἡμᾶς.	10 ἐν τούτοις ἀπεφασίσαμεν καὶ ἀποστέλλομεν πρὸς σᾶς τὴν πρεσβείαν αὐτήν, διὰ νὰ ἀνανεώσωμεν τὴν ἀδελφικὴν καὶ φιλικήν μας ἀγάπην καὶ νὰ μὴ ἀποξενωθῶμεν μεταξύ μας. Πολλοὶ χρόνοι ἔχουν παρέλθει ἀπὸ τότε, ποὺ σεῖς ἐστείλατε πρὸς ἡμᾶς τὴν πρότασιν τῆς φιλίας.	10 ἐν τούτοις ἐπεχειρήσαμεν νὰ ἀποστείλωμεν τὴν ἀντιπροσωπείαν μας αὐτὴν διὰ νὰ ἀνανεώσωμεν τὴν συμφωνίαν ἀδελφοσύνης καὶ φιλίας μαζί σας, ὥστε νὰ μὴ ἀποξενωθῶμεν ἀπὸ σᾶς· διότι ἐπέρασαν πολλὰ χρόνια ἀπὸ τότε, ποὺ μᾶς ἀπεστείλατε ἐπιστολὴν καὶ ἐπροτείνατε φιλίαν μαζί μας.
11 Ἡμεῖς οὖν ἐν παντὶ καιρῷ ἀδιαλείπτως ἐν τὲ ταῖς ἑορταῖς καὶ ταῖς λοιπαῖς καθηκούσαις ἡμέραις μιμνησκόμεθα ὑμῶν ἐφ' ὧν προσφέρομεν θυσιῶν καὶ ἐν ταῖς προσευχαῖς, ὡς δέον ἐστὶ καὶ πρέπον μνημονεύειν ἀδελφῶν·	11 Ἡμεῖς λοιπὸν καθ' ὅλον τὸν καιρὸν σᾶς ἐνθυμούμεθα ἀδιαλείπτως κατὰ τὰς ἑορτάς μας καὶ κατὰ τὰς ἄλλας καθιερωμένας εἰς λατρείαν τοῦ Θεοῦ ἡμέρας, κατὰ τὰς θυσίας τὰς ὁποίας προσφέρομεν, καὶ εἰς τὰς προσευχάς μας, ὅπως εἶναι δίκαιον καὶ πρέπον νὰ ἐνθυμούμεθα ἀδελφούς.	11 Ὅσον ἀφορᾷ δὲ εἰς ἠμᾶς, συνεχῶς καὶ εἰς κάθε εὐκαιρίαν, τόσον κατὰ τὶς ἑορτές μας, ὅσον καὶ κατὰ τὶς ἄλλες καθωρισμένες ἡμέρες προσευχῆς, σᾶς ἐνθυμούμεθα εἰς τὶς θυσίες ποὺ προσφέρομεν καὶ εἰς τὶς προσευχές μας, ὅπως εἶναι δίκαιον καὶ πρέπον νὰ μνημονεύωμεν ἀδελφούς.
12 εὐφραινόμεθα δὲ ἐπὶ τῇ δόξῃ ὑμῶν·	12 Εὐφραινόμεθα δὲ πληροφορούμενοι τὴν δόξαν σας.	12 Αἰσθανόμεθα δὲ ἰδιαιτέραν χαρὰν διὰ τὴν πρόοδον καὶ τὴν φήμην σας.
13 ἡμᾶς δὲ ἐκύκλωσαν πολλαὶ θλίψεις καὶ πόλεμοι πολλοί, καὶ ἐπολέμησαν ἡμᾶς οἱ βασιλεῖς οἱ κύκλῳ ἡμῶν.	13 Ἀλλὰ θλίψεις πολλαὶ καὶ πόλεμοι πολλοὶ μᾶς ἐκύκλωσαν, διότι μᾶς ἐπολέμησαν οἱ γύρω μας ἄρχοντες καὶ λαοί.	13 Ἀντιθέτως περιεκύκλωσαν ἡμᾶς πολλὲς θλίψεις καὶ μᾶς εὑρῆκαν πολλοὶ πόλεμοι καὶ ὅλοι οἱ γύρω - γύρω ἀπὸ τὸ ἔθνος μας βασιλεῖς μᾶς ἐπολέμησαν.
14 Καὶ οὐκ ἠβουλόμεθα οὖν παρενοχλεῖν ὑμῖν καὶ τοῖς λοιποῖς συμμάχοις καὶ φίλοις ἡμῶν ἐν τοῖς πολέμοις τούτοις·	14 Δὲν ἠθελήσαμεν ὅμως εἰς τοὺς πολέμους αὐτοὺς νὰ παρενοχλήσωμεν σᾶς καὶ τοὺς ἄλλους συμμάχους καὶ φίλους μας.	14 Ὅμως κατὰ τὴν διάρκειαν τῶν θλίψεων καὶ τῶν πολέμων αὐτῶν δὲν ἠθελήσαμεν νὰ σᾶς ἐνοχλήσωμεν, οὔτε καὶ τοὺς ὑπολοίπους συμμάχους καὶ φίλους μας·
15 ἔχομεν γὰρ τὴν ἐξ οὐρανοῦ βοήθειαν βοηθοῦσαν ἡμῖν καὶ ἐρρύσθημεν ἀπὸ τῶν ἐχθρῶν ἡμῶν, καὶ ἐταπεινώθησαν οἱ ἐχθροὶ ἡμῶν.	15 Διότι ἔχομεν τὴν βοήθειαν παρὰ τοῦ Θεοῦ τοῦ οὐρανοῦ, ποὺ μᾶς ἐνίσχυσε συνεχῶς, καὶ ἐγλυτώσαμεν ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς μας, οἱ δὲ ἐχθροί μας συνετρίβησαν καὶ ἐξηυτελίσθησαν.	15 δεδομένου ὅτι ἔχομεν τὴν βοήθειαν τοῦ οὐρανοῦ, τὴν ἐνίσχυσιν τοῦ Θεοῦ, καὶ ἔτσι ἐσωθήκαμε ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς μας, αὐτοὶ δέ, οἱ ἐχθροί μας, ἡττήθησαν καὶ συνετρίβησαν.
16 Ἐπελέξαμεν οὖν Νουμήνιον Ἀντιόχου καὶ Ἀντίπατρον Ἰάσωνος καὶ ἀπεστάλκαμεν πρὸς Ρωμαίους ἀνανεώσασθαι τὴν πρὸς αὐτοὺς φιλίαν καὶ συμμαχίαν τὴν προτέραν.	16 Διὰ τοῦτο, λοιπόν, ἐξελέξαμεν τὸν Νουμήνιον υἱὸν τοῦ Ἀντιόχου, καὶ τὸν Ἀντίπατρον υἱὸν τοῦ Ἰάσωνος, καὶ τοὺς ἐστείλαμεν εἰς τοὺς Ρωμαίους, διὰ νὰ ἀνανεώσωμεν τὴν προηγουμένην μας πρὸς αὐτοὺς φιλίαν καὶ συμμαχίαν.	16 Διὰ τοῦτο ἐκλέξαμε τὸν Νουμήνιον, τὸν υἱὸν τοῦ Ἀντιόχου, καὶ τὸν Ἀντίπατρον, τὸν υἱὸν τοῦ Ἰάσονος, καὶ τοὺς ἔχομεν ἀποστείλει πρὸς τοὺς Ρωμαίους διὰ νὰ ἀνανεώσωμεν τὴν συναφθεῖσαν ἤδη προηγουμένως μαζί των συνθήκην φιλίας καὶ συμμαχίας.
17 Ἐνετειλάμεθα οὖν αὐτοῖς καὶ πρὸς ὑμᾶς πορευθῆναι καὶ ἀσπάσασθαι ὑμᾶς καὶ ἀποδοῦναι ὑμῖν τὰς παρ' ἡμῶν ἐπιστολὰς περὶ τῆς ἀνανεώσεως καὶ τῆς ἀδελφότητας ἡμῶν.	17 Τοὺς ἐδώσαμεν δὲ τὴν ἐντολὴν νὰ περάσουν καὶ ἀπὸ σᾶς, νὰ σᾶς χαιρετήσουν καὶ νὰ σᾶς φέρουν τὴν ἐπιστολήν μας αὐτήν, ἡ ὁποία κάμνει λόγον διὰ τὴν ἀνανέωσιν τῆς ἀδελφικῆς μας ἀγάπης.	17 Ἐδώκαμεν λοιπὸν ἐντολὴν εἰς αὐτοὺς νὰ ἐπισκεφθοῦν καὶ σᾶς καὶ νὰ σᾶς χαιρετήσουν καὶ νὰ σᾶς παραδώσουν τὴν ἐπιστολήν μας αὐτήν, τὴν σχετικὴν μὲ τὴν ἀνανέωσιν τῆς μεταξύ μας συμφωνίας καὶ ἀδελφότητος.
18 Καὶ νῦν καλῶς ποιήσετε ἀντιφωνήσοντες ἡμῖν πρὸς ταῦτα>.	18 Καὶ τώρα καλῶς θὰ πράξετε καὶ σεῖς, νὰ μᾶς ἀπαντήσετε εἰς τὰς προτάσεις μας αὐτάς>.	18 Τώρα λοιπὸν καλὰ θὰ κάμετε νὰ μᾶς στείλετε ἀπάντησιν εἰς τὴν ἐπιστολήν μας αὐτήν>.
19 Καὶ τοῦτο τὸ ἀντίγραφον τῶν ἐπιστολῶν, ὧν ἀπέστειλαν Ὀνίᾳ·	19 Τὸ ἀντίγραφον τῆς ἐπιστολῆς, τὴν ὁποίαν οἱ Σπαρτιᾶται ἔστειλαν πρὸς τὸν Ὀνίαν εἶναι τὸ ἐξῆς·	19 Τὸ ἀκόλουθον δὲ εἶναι τὸ ἀντίγραφον τῆς ἐπιστολῆς, τὴν ὁποίαν ἀπέστειλαν οἱ Σπαρτιᾶται πρὸς τὸν Ἰουδαῖον ἀρχιερέα Ὀνίαν.
20 <Ἄρειος βασιλεὺς Σπαρτιατῶν Ὀνίᾳ ἱερεῖ μεγάλῳ χαίρειν.	20 <Ὁ Ἄρειος ὁ βασιλεὺς τῶν Σπαρτιατῶν χαιρετίζει τὸν Ὀνίαν, τὸν μέγαν ἀρχιερέα.	20 <Ὁ Ἄρειος, ὁ βασιλιᾶς τῶν Σπαρτιατῶν, πρός, τὸν Ὀνίαν τὸν ἀρχιερέα, εὔχεται εἰς αὐτὸν νὰ χαίρῃ.
21 Εὑρέθη ἐν γραφῇ περί τε τῶν Σπαρτιατῶν καὶ Ἰουδαίων, ὅτι εἰσὶν ἀδελφοὶ καὶ ὅτι εἰσὶν ἐκ γένους Ἁβραάμ.	21 Εὑρέθη εἰς κάποιο ἀρχαῖον ἔγγραφον, ὅτι οἱ Σπαρτιᾶται καὶ οἱ Ἰουδαῖοι εἶναι ἀδελφοὶ καὶ ὅτι ἀμφότεροι κατάγονται ἀπὸ τὴν γενεὰν τοῦ Ἁβραάμ.	21 Εὑρέθη εἰς κάποιο ἀρχαῖον χειρόγραφον ἡ πληροφορία περὶ Σπαρτιατῶν καὶ Ἰουδαίων ὅτι εἶναι συγγενεῖς καὶ ὅτι κατάγονται καὶ οἱ δύο ἀπὸ τὸν Ἀβραάμ.
22 Καὶ νῦν ἀφ' οὗ ἔγνωμεν ταῦτα, καλῶς ποιήσετε γράφοντες ἡμῖν περὶ τῆς εἰρήνης ὑμῶν,	22 Καὶ τώρα, ἀφοῦ ἐμάθαμεν πλέον αὐτά, καλῶς θὰ πράξετε σεῖς νὰ μᾶς γράψετε σχετικῶς μὲ τὴν εἰρηνικὴν καὶ εὐημεροῦσαν ζωήν σας.	22 Καὶ τώρα, ἀφοῦ ἐλάβαμεν γνῶσιν τῆς πληροφορίας αὐτῆς, καλὰ θὰ κάμετε νὰ μᾶς γράψετε καὶ νὰ μᾶς πληροφορήσετε διὰ τὴν εἰρηνικὴν εὐημερίαν καὶ προκοπήν σας.
23 καὶ ἡμεῖς δὲ ἀντιγράφομεν ὑμῖν τὰ κτήνη ὑμῶν καὶ ἡ ὕπαρξις ὑμῶν ἡμῖν ἐστι, καὶ τὰ ἡμῶν ὑμῖν ἐστιν, ἐντελλόμεθα οὖν ὅπως ἀπαγγείλωσιν ὑμῖν κατὰ ταῦτα>.	23 Καὶ ἡμεῖς ἐπίσης σᾶς γράφομεν, ὅτι τὰ ποίμνιά σας καὶ ὅλα τὰ ὑπάρχοντά σας εἶναι ἰδικά μας, καὶ τὰ ἰδικά μας εἶναι ἰδικά σας. Ἐδώσαμεν δὲ ἐντολὴν εἰς τοὺς κομιστὰς τῆς ἐπιστολῆς, νὰ σᾶς εἴπουν αὐτὰ καὶ προφορικῶς>.	23 Τὸ δὲ ἰδικόν μας ἀδελφικὸν μήνυμα πρὸς σᾶς εἶναι τοῦτο: (Τὰ κοπάδια σας καὶ ὅλα τὰ ἀγαθά σας εἶναι ἰδικά μας καὶ τὰ ἰδικά μας εἶναι ἰδικά σας>. Δίδομεν λοιπὸν ἐντολὴν εἰς τοὺς ἀπεσταλμένους μας καὶ κομιστὰς τῆς ἐπιστολῆς αὐτῆς νὰ σᾶς πληροφορήσουν προφορικῶς σύμφωνα μὲ αὐτά>.
24 Καὶ ἤκουσεν Ἰωνάθαν ὅτι ἐπέστρεψαν οἱ ἄρχοντες Δημητρίου μετὰ δυνάμεως πολλῆς ὑπὲρ τὸ πρότερον τοῦ πολεμῆσαι πρὸς αὐτόν.	24 Ὁ Ἰωνάθαν ἐπληροφορήθη, ὅτι ἐπέστρεψαν οἱ στρατηγοὶ τοῦ Δημητρίου μὲ δύναμιν πολλήν, πολὺ μεγαλυτέραν ἀπὸ κάθε ἄλλην φοράν, διὰ νὰ πολεμήσουν ἐναντίον του.	24 Ὁ Ἰωνάθαν ἐπληροφορήθη, ὅτι οἱ στρατηγοὶ τοῦ βασιλιᾶ Δημητρίου Β' ἐπέστρεψαν μὲ ἰσχυρὰν στρατιωτικὴν δύναμιν, μεγαλυτέραν ἀπὸ ἐκείνην ποὺ διέθεταν προηγουμένως, διὰ νὰ τοῦ ἐπιτεθοῦν.
25 Καὶ ἀπῇρεν ἐξ Ἱερουσαλὴμ καὶ ἀπήντησεν αὐτοῖς εἰς τὴν Ἀμαθῖτιν χώραν· οὐ γὰρ ἔδωκεν αὐτοῖς ἀνοχὴν ἐμβατεῦσαι εἰς τὴν χώραν αὐτοῦ.	25 Ὁ Ἰωνάθαν ἀνεχώρησε μὲ τὸν στρατόν του ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ, ἐπροχώρησε πρὸς συνάντησίν των εἰς τὴν Ἀμαθῖτιν χώραν, διότι δὲν ἠνέχθη νὰ εἰσέλθουν καὶ νὰ πατήσουν αὐτοὶ τὴν χώραν του.	25 Ἕνεκα τούτου ὁ Ἰωνάθαν ἀνεχώρησεν ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ τοὺς συνήντησεν εἰς τὴν περιοχὴν τῆς Ἀμάθ· διότι δὲν τοὺς ἔδωκε τὸν χρόνον καὶ τὴν εὐκαιρίαν νὰ εἰσβάλουν καὶ νὰ πατήσουν τὴν χώραν του.
26 Καὶ ἀπέστειλε κατασκόπους εἰς τὴν παρεμβολὴν αὐτῶν, καὶ ἐπέστρεψαν καὶ ἀπήγγειλαν αὐτῷ, ὅτι οὕτω τάσσονται ἐπιπεσεῖν ἐπ' αὐτοὺς τὴν νύκτα.	26 Ἔστειλε δὲ καὶ κατασκόπους εἰς τὸ στρατόπεδόν των, οἱ ὁποῖοι ἐπέστρεψαν καὶ ἀνήγγειλαν εἰς τὸν Ἰωνάθαν, ὅτι οἱ Σύροι παρατάσσονται, διὰ νὰ ἐπιπέσουν ἐναντίον τῶν Ἰουδαίων αἰφνιδίως κατὰ τὴν νύκτα.	26 Ἔστειλε δὲ κατασκόπους εἰς τὸ στρατόπεδόν των, οἱ ὁποῖοι, ὅταν ἐπέστρεψαν, τὸν ἐπληροφόρησαν ὅτι οἱ στρατηγοὶ τοῦ Δημητρίου προητοιμάζοντο νὰ ἐπιτεθοῦν ἐναντίον τῶν Ἰουδαίων κατὰ τὴν νύκτα.
27 Ὡς δὲ ἔδυ ὁ ἥλιος, ἐπέταξεν Ἰωνάθαν τοῖς παρ' αὐτοῦ γρηγορεῖν καὶ εἶναι ἐπὶ τοῖς ὅπλοις καὶ ἐτοιμάζεσθαι εἰς πόλεμον δι' ὅλης τῆς νυκτὸς καὶ ἐξέβαλε προφύλακας κύκλῳ τῆς παρεμβολῆς.	27 Ὅταν ἔδυσεν ὁ ἥλιος, ὁ Ἰωνάθαν ἔδωσε διαταγὴν εἰς τοὺς ἄνδρας του, νὰ εἶναι ἄγρυπνοι μὲ τὸ ὅπλον εἰς τὰ χέρια των καθ' ὅλην τὴν νύκτα ἕτοιμοι πρὸς μάχην. Ἔβαλε δὲ καὶ προχωρημένα φυλάκια γύρω ἀπὸ τὸν στρατόν του.	27 Ὅταν δὲ ἔδυσεν ὁ ἥλιος, ὁ Ἰωνάθαν διέταξε τοὺς ἄνδρες του νὰ μείνουν ἄγρυπνοι καὶ νὰ μὴ ἀποχωρισθοῦν τὰ ὅπλα των καὶ νὰ εἶναι ἕτοιμοι διὰ πόλεμον ὅλην τὴν νύκτα· ταυτοχρόνως ἐτοποθέτησε φρουροὺς εἰς προκεχωρημένα φυλάκια γύρω - γύρω ἀπὸ τὸ στρατόπεδόν του.
28 Καὶ ἤκουσαν οἱ ὑπεναντίοι ὅτι ἡτοίμασται Ἰωνάθαν καὶ οἱ παρ' αὐτοῦ εἰς πόλεμον, καὶ ἐφοβήθησαν καὶ ἔπτηξαν τῇ καρδίᾳ αὐτῶν καὶ ἀνέκαυσαν πυρὰς ἐν τῇ παρεμβολῇ αὐτῶν.	28 Οἱ ἐχθροὶ ἐπληροφορήθησαν, ὅτι ὁ Ἰωνάθαν καὶ ὁ στρατός του εἶναι ἕτοιμοι πρὸς μάχην, ἐκυριεύθησαν ἀπὸ φόβον, ἐδειλίασεν ἡ καρδία των, ἄναψαν φωτιὲς γύρω ἀπὸ τὸ στρατόπεδόν των καὶ ἀνεχώρησαν κρυφίως.	28 Ὅταν οἱ ἐχθροὶ ἐπληροφορήθησαν ὅτι ὁ Ἰωνάθαν καὶ οἱ ἄνδρες του προητοιμάσθησαν διὰ πόλεμον, ἐκυριεύθησαν ἀπὸ φόβον, ἐτρομοκρατήθησαν καὶ ἔχασαν τὸ θάρρος των, ἄναψαν φωτιὲς εἰς τὸ στρατόπεδόν των, διὰ νὰ δώσουν τὴν ἐντύπωσιν ὅτι παραμένουν δῆθεν εἰς τὴν θέσιν των, καὶ ἀνεχώρησαν.
29 Ἰωνάθαν δὲ καὶ οἱ παρ' αὐτοῦ οὐκ ἔγνωσαν ἕως πρωΐ, ἔβλεπον γὰρ τὰ φῶτα καιόμενα.	29 Ὁ Ἰωνάθαν καὶ οἱ στρατιῶται του δὲν ἀντελήφθησαν τὴν ἀναχώρησιν τῶν ἐχθρῶν των μέχρι τῆς πρωΐας, διότι ἔβλεπαν τὰς πυρὰς νὰ καίουν συνεχῶς.	29 Ὁ δὲ Ἰωνάθαν καὶ οἱ ἄνδρες του, ἐπειδὴ ἔβλεπαν τὶς φλόγες ἀπὸ τὶς ἀναμμένες φωτιές, δὲν ἀντελήφθησαν τὴν ἀποχώρησιν τῶν Σύρων μέχρι τὸ πρωΐ.
30 Καὶ κατεδίωξεν Ἰωνάθαν ὀπίσω αὐτῶν καὶ οὐ κατέλαβεν αὐτούς, διέβησαν γὰρ τὸν Ἐλεύθερον ποταμόν.	30 Ὅταν ὅμως ἀντελήφθησαν τὴν ἀναχώρησίν των, τοὺς κατεδίωξαν, δὲν ἠδυνήθησαν ὅμως νὰ τοὺς φθάσουν, διότι ἐκεῖνοι εἶχαν διαβῆ τὸν ποταμὸν Ἐλεύθερον.	30 Μόλις ὅμως ὁ Ἰωνάθαν ἀντελήφθη τὸ γεγονός, τοὺς κατεδίωξεν, ἀλλὰ δὲν κατώρθωσε νὰ τοὺς προφθάσῃ, διότι ἐπρόλαβαν καὶ ἐπέρασαν τὸν Ἐλεύθερον ποταμόν.
31 Καὶ ἐξέκλινεν Ἰωνάθαν ἐπὶ τοὺς Ἄραβας τοὺς καλουμένους Ζαβαδαίους καὶ ἐπάταξεν αὐτοὺς καὶ ἔλαβε τὰ σκῦλα αὐτῶν.	31 Τότε ὁ Ἰωνάθαν ἐστράφη ἐναντίον τῶν Ἀράβων τῶν καλουμένων Ζαβαδαίων, τοὺς ἐκτύπησε, τοὺς ἐνίκησε καὶ ἐπῆρεν ἀπὸ αὐτοὺς λάφυρα.	31 Ἔτσι ὁ Ἰωνάθαν ἐστράφη ἐναντίον τῶν Ἀράβων, οἱ ὁποῖοι ὠνομάζοντο Ζαβαδαῖοι, τοὺς κατέφερεν ἰσχυρὸν πλῆγμα καὶ τοὺς ἐλαφυραγώγησε.
32 Καὶ ἀναζεύξας ἦλθεν εἰς Δαμασκὸν καὶ διώδευσεν ἐν πάσῃ τῇ χώρᾳ.	32 Παρέλαβε κατόπιν τὸν στρατόν του, ᾖλθεν εἰς τὴν Δαμασκὸν καὶ περιώδευσεν ὅλην τὴν χώραν νικητής.	32 Καὶ ἀφοῦ ἔδωσε ἐντολὴν ἀναχωρήσεως εἰς τὸ στρατόπεδόν του, ἦλθεν εἰς τὴν Δαμασκὸν καὶ διέτρεχεν ὡς νικητὴς ὅλην τὴν περιοχήν.
33 Καὶ Σίμων ἐξῆλθε καὶ διώδευσεν ἕως Ἀσκάλωνος καὶ τῶν πλησίον ὀχυρωμάτων, καὶ ἐξέκλινεν εἰς Ἰόππην καὶ προκατελάβετο αὐτήν·	33 Καὶ ὁ Σίμων ἐβγῆκεν ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ, διεπέρασε τὴν χώραν ἕως τὴν Ἀσκάλωνα καὶ τὰς πλησίον ὀχυρὰς θέσεις. Ἔπειτα ἐστράφη πρὸς τὴν Ἰόππην, τὴν ὁποίαν καὶ κατέλαβε,	33 Ἐν τῶ μεταξὺ ὁ Σίμων ἐβγῆκε μὲ τὸν στρατόν του ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐπροχώρησε μέχρι τὴν πόλιν Ἀσκάλωνα καὶ τὰ γειτονικὰ φρούρια. Ἀπὸ ἐκεῖ ἐστράφη κατόπιν πρὸς τὴν Ἰόππην καὶ τὴν κατέλαβε.
34 ἤκουσε γὰρ ὅτι βούλονται τὸ ὀχύρωμα παραδοῦναι τοῖς παρὰ Δημητρίου· καὶ ἔθετο ἐκεῖ φρουράν, ὅπως φυλάσσωσιν αὐτήν.	34 διότι ἔμαθεν ὅτι οἱ κάτοικοί της ἤθελαν νὰ παραδώσουν τὸ ὀχύρωμα εἰς τοὺς ἄνδρας τοῦ Δημητρίου. Ὁ Σίμων ἐτοποθέτησεν ἰδικήν του φρουράν, διὰ νὰ φυλάσσῃ τὴν πόλιν.	34 Διότι ἐπληροφορήθη ὅτι οἱ κάτοικοί της εἶχαν σκοπὸν νὰ παραδώσουν τὸ φρούριον εἰς τοὺς ἄνδρες τοῦ βασιλιᾶ Δημητρίου Β'. Πρὶν λοιπὸν προλάβουν νὰ ἐφαρμόσουν τὸ σχέδιόν των οἱ κάτοικοι τῆς Ἰόππης, ὁ Σίμων κατέλαβε τὴν πόλιν καὶ ἐτοποθέτησεν ἐκεῖ ἰδικήν του στρατιωτικὴν φρουράν, ὥστε νὰ φρουροῦν καὶ νὰ ὑπερασπίζωνται τὴν πόλιν.
35 Καὶ ἐπέστρεψεν Ἰωνάθαν καὶ ἐξεκκλησίασε τοὺς πρεσβυτέρους τοῦ λαοῦ καὶ ἐβουλεύσατο μετ' αὐτῶν τοῦ οἰκοδομῆσαι ὀχυρώματα ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ	35 Ὁ Ἰωνάθαν, ὅταν ἐπέστρεψεν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, συνεκέντρωσε τοὺς πρεσβυτέρους τοῦ λαοῦ, συνεσκέφθη μαζῆ μὲ αὐτοὺς καὶ ἀπεφάσισε νὰ ἀνοικοδομήσῃ ὀχυρωματικὰ ἔργα εἰς τὴν Ἰουδαίαν.	35 Ὅταν ὁ Ἰωνάθαν ἐπέστρεψεν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, συνεκέντρωσε τὴν γερουσίαν, τοὺς πρεσβυτέρους τοῦ λαοῦ, καὶ ἀπεφάσισε μὲ τὴν σύμφωνον γνώμην των νὰ κτίσῃ καὶ νὰ κατασκευάσῃ ὀχυρωματικὰ ἔργα εἰς τὴν Ἰουδαίαν
36 καὶ προσυψῶσαι τὰ τείχη Ἱερουσαλὴμ καὶ ὑψῶσαι ὕψος μέγα ἀνὰ μέσον τῆς ἄκρας καὶ τῆς πόλεως εἰς τὸ διαχωρίζειν αὐτὴν τῆς πόλεως, ἵνα ᾖ αὕτη κατὰ μόνας, ὅπως μήτε ἀγοράζωσι μήτε πωλῶσι.	36 Νὰ ὑψώσῃ τὰ τείχη τῆς Ἱερουσαλήμ, νὰ ἀνοικοδομήσῃ τεῖχος ὑψηλὸν μεταξὺ τῆς ἀκροπόλεως καὶ τῆς πόλεως, ὥστε νὰ χωρίζῃ τὴν ἀκρόπολιν ἀπὸ τὴν πόλιν, διὰ νὰ εἶναι ἐκείνη ἀπομεμονωμένη, ὥστε νὰ μὴ ἠμποροῦν οὔτε νὰ πωλοῦν ἐκεῖ οὔτε νὰ ἀγοράζουν.	36 ἐπίσης νὰ ὑψώσῃ τὰ τείχη τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ νὰ οἰκοδομήσῃ ὑψηλὸν τεῖχος μεταξὺ τῆς ἀκροπόλεως καὶ τῆς πόλεως τῆς Ἱερουσαλήμ, διὰ νὰ χωρίζῃ τὴν ἀκρόπολιν ἀπὸ τὴν πόλιν, ὥστε ἡ ἀκρόπολις μὲ τοὺς μισθοφόρους τοῦ βασιλιᾶ Δημητρίου Β' νὰ εἶναι ἀπομονωμένη καὶ νὰ μὴ ἠμποροῦν αὐτοὶ νὰ συναλλάσσωνται μὲ τοὺς Ἰουδαίους· δηλαδὴ οὔτε νὰ πωλοῦν οὔτε νὰ ἀγοράζουν.
37 Καὶ συνήχθησαν τοῦ οἰκοδομεῖν τὴν πόλιν καὶ ἤγγισε τοῦ τείχους τοῦ χειμάρρου τοῦ ἐξ ἀπηλιώτου, καὶ ἐπεσκεύασαν τὸ καλούμενον Χαφεναθά.	37 Συνεκεντρώθησαν λοιπόν, διὰ νὰ ἀνοικοδομήσουν τὴν πόλιν καὶ ἤρχισαν τὴν ἀνοικοδόμησιν ἀπὸ τοῦ τείχους, τὸ ὁποῖον ὑψώνετο ἐπάνω ἀπὸ τὸν χείμαρρον τῶν Κέδρων πρὸς ἀνατολὰς καὶ ἐπεσκεύασαν τὸ τμῆμα τὸ καλούμενον Χαφεναθά.	37 Ἔτσι συνεκεντρώθησαν Ἰουδαῖοι ἐργάται καὶ συνειργάσθησαν διὰ τὴν ἀνοικοδόμησιν καὶ ὀχύρωσιν τῆς Ἱερουσαλήμ· καὶ ὁ Ἰωνάθαν ἄρχισε τὸ ἔργον αὐτὸ ἀπὸ τὸ τεῖχος, ποὺ ὑψώνετο ἐπάνω ἀπὸ τὸν χείμαρρον τῶν Κέδρων πρὸς τὰ ἀνατολικά, καὶ ἐπιδιώρθωσαν τὸ τμῆμα τοῦ τείχους, ποὺ εἶχε γκρεμισθῇ καὶ τὸ ὁποῖον ὠνομάζετο Χαφεναθά.
38 Καὶ Σίμων ᾠκοδόμησε τὴν Ἀβιδὰ ἐν τῇ Σεφήλᾳ καὶ ὠχύρωσεν αὐτὴν καὶ ἐπέστησε θύρας καὶ μοχλούς.	38 Καὶ ὁ Σίμων ἀνοικοδόμησε καὶ ὠχύρωσε τὴν πόλιν Ἀδιδὰ εἰς τὴν πεδιάδα Σεφήλα καὶ ἔθεσεν εἰς τὰ τείχη τῆς θύρας καὶ μοχλούς.	38 Ἐν τῷ μεταξὺ ὁ Σίμων ἀνοικοδόμησε καὶ ὠχύρωσε τὴν πόλιν Ἀδιδὰ εἰς τὴν πεδιάδα Σεφήλα καὶ τὴν ἀσφάλισε τοποθετώντας εἰς τὰ τείχη της θύρες καὶ μοχλούς.
39 Καὶ ἐζήτησε Τρύφων βασιλεῦσαι τῆς Ἀσίας καὶ περιθέσθαι τὸ διάδημα καὶ ἐκτεῖναι χεῖρα ἐπὶ Ἀντίοχον τὸν βασιλέα.	39 Ὁ Τρύφων ἐπεδίωξε νὰ γίνῃ βασιλεὺς τῆς Ἀσίας, νὰ φορέσῃ τὸ βασιλικὸν διάδημα καὶ νὰ ἀπλώσῃ φονικὴν τὴν χεῖρα του ἐναντίον τοῦ βασιλέως Ἀντιόχου.	39 Ὁ Τρύφων ἐφιλοδόξησε νὰ γίνῃ βασιλιᾶς τῆς Ἀσίας καὶ νὰ φορέσῃ τὸ βασιλικὸν στέμμα μὲ τὸ νὰ ἐπαναστατήσῃ καὶ ἀνατρέψῃ τὸν βασιλιᾶ Ἀντίοχον ΣΤ'.
40 Καὶ ἐφοβήθη μήποτε οὐκ ἐάσῃ αὐτὸν Ἰωνάθαν καὶ μήποτε πολεμήσῃ πρὸς αὐτόν, καὶ ἐζήτει πόρον τοῦ συλλαβεῖν τὸν Ἰωνάθαν τοῦ ἀπολέσαι αὐτόν, καὶ ἀπάρας ἦλθεν εἰς Βαιθσάν.	40 Ἐπειδὴ ὅμως ἐφοβήθη, μήπως δὲν τὸν ἀφήσῃ ὁ Ἰωνάθαν νὰ πραγματοποιήσῃ τὸ ὅλον σχέδιόν του καὶ μήπως φθάσῃ μέχρι πολέμου ἐναντίον αὐτοῦ, ἐζήτει νὰ συλλάβῃ τὸν Ἰωνάθαν καὶ νὰ τὸν φονεύσῃ. Πρὸς τὸν σκοπὸν αὐτὸν ἐξεκίνησε καὶ ἦλθεν εἰς Βαιθσάν.	40 Ἐφοβήθη ὅμως μήπως ὁ Ἰωνάθαν δὲν τοῦ ἐπιτρέψῃ νὰ ἐπιτύχῃ τὸ σχέδιόν του καὶ μήπως τὸν πολεμήσῃ· ἕνεκα τούτου ἐζητοῦσε κάποιαν πρόφασιν διὰ νὰ συλλάβῃ τὸν Ἰωνάθαν καὶ νὰ τὸν φονεύσῃ. Ἔτσι ὁ Τρύφων ἀνεχώρησε καὶ ἦλθεν εἰς τὴν Βαιθσάν (Σκυθόπολιν).
41 Καὶ ἐξῆλθεν Ἰωνάθαν εἰς ἀπάντησιν αὐτῷ ἐν τεσσαράκοντα χιλιάσιν ἀνδρῶν ἐπιλελεγμέναις εἰς παράταξιν καὶ ἦλθεν εἰς Βαιθσάν.	41 Ὁ Ἰωνάθαν ἐξῆλθε πρὸς συνάντησίν του μὲ σαράντα χιλιάδας ἐκλεκτοὺς ἄνδρας καὶ ἦλθεν εἰς τὴν Βαιθσάν.	41 Τότε ὁ Ἰωνάθαν ἐβγῆκε ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐπροχώρησε διὰ νὰ τὸν συναντήσῃ καὶ ἀνακόψῃ τὴν πορείαν του μὲ σαράντα χιλιάδες (40.000) ἐπιλέκτους καὶ ἐμπειροπολέμους ἄνδρες· ἔφθασε δὲ καὶ ὁ Ἰωνάθαν εἰς τὴν Βαιθσάν.
42 Καὶ εἶδε Τρύφων ὅτι παρέστιν Ἰωνάθαν μετὰ δυνάμεως πολλῆς, καὶ ἐκτεῖναι χεῖρας ἐπ' αὐτὸν εὐλαβήθη,	42 Ὁ Τρύφων, ὅταν εἶδεν ὅτι ὁ Ἰωνάθαν ἦλθε μὲ μεγάλην στρατιωτικὴν δύναμιν, ἐφοβήθη νὰ ἀπλώσῃ δολοφονικὴν χεῖρα ἐναντίον του.	42 Ὅταν ὅμως ὁ Τρύφων εἶδεν ὅτι ἔφθασεν ὁ Ἰωνάθαν μὲ μεγάλην στρατιωτικὴν δύναμιν, ἐδίστασε νὰ ἀπλώσῃ τὰ δολοφονικά του χέρια ἐναντίον του·
43 καὶ ἐπεδέξατο αὐτὸν ἐνδόξως καὶ συνέστησεν αὐτὸν πᾶσι τοῖς φίλοις αὐτοῦ καὶ ἔδωκεν αὐτῷ δόμαμα καὶ ἐπέταξε ταῖς δυνάμεσιν αὐτοῦ ὑπακούειν αὐτῷ ὡς ἑαυτῷ.	43 Ἀντιθέτως τὸν ὑπεδέχθη μὲ πολλὰς τιμάς, τὸν συνέστησεν εἰς ὅλους τοὺς φίλους του, τοῦ προσέφερεν δῶρα καὶ ἔδωσεν ἐντολὴν εἰς τὰς στρατιωτικάς του δυνάμεις νὰ ὑπακούουν εἰς ἐκεῖνον, ὡς πρὸς αὐτὸν τὸν ἴδιον.	43 ἔτσι, ἀντὶ νὰ κινηθῇ ἐναντίον του, τὸν ὑπεδέχθη μὲ δόξαν καὶ τιμήν, συνέστησε τὸν Ἰωνάθαν εἰς ὅλους τοὺς φίλους του, τοῦ προσέφερε δῶρα καὶ διέταξε τὰ στρατεύματά του νὰ ὑπακούουν εἰς τὸν Ἰωνάθαν ὅπως θὰ ὑπήκουαν εἰς τὸν ἴδιον.
44 Καὶ εἶπε τῷ Ἰωνάθαν· ἱνατί ἔκοψας πάντα τὸν λαὸν τοῦτον, πολέμου μὴ ἐνεστηκότος ἡμῖν;	44 Εἶπε δὲ εἰς τὸν Ἰωνάθαν· <διατὶ ἐταλαιπώρησες ὅλον αὐτὸν τὸν λαόν, ἐνῷ δὲν ὑπάρχει πόλεμος μεταξύ μας;	44 Καὶ ὁ Τρύφων εἶπεν εἰς τὸν Ἰωνάθαν: <Διατὶ ἐταλαιπώρησες ὅλον αὐτὸν τὸν λαόν, ἐφ' ὅσον δὲν ὑπάρχει καμμία ἀπειλῇ πολέμου μεταξύ μας;
45 Καὶ νῦν ἀπόστειλον αὐτοὺς εἰς τοὺς οἴκους αὐτῶν, ἐπίλεξαι δὲ σεαυτῷ ἄνδρας ὀλίγους, οἵτινες ἔσονται μετὰ σοῦ, καὶ δεῦρο μετ' ἐμοῦ εἰς Πτολεμαΐδα, καὶ παραδώσω σοι αὐτὴν καὶ τὰ λοιπὰ ὀχυρώματα καὶ τὰς δυνάμεις τὰς λοιπὰς καὶ πάντας τοὺς ἐπὶ τῶν χρειῶν, καὶ ἐπιστρέψας ἀπελεύσομαι· τούτου γὰρ χάριν πάρειμι.	45 Καὶ τώρα στεῖλε τοὺς στρατιώτας σου εἰς τὰ σπίτια των καὶ διάλεξε διὰ τὸν ἑαυτόν σου ὀλίγους μόνον ἄνδρας, οἱ ὁποῖοι θὰ εἶναι πάντοτε μαζῆ σου καὶ ἔλα μαζῆ μου εἰς τὴν Πτολεμαΐδα, διὰ νὰ παραδώσω ἐκεῖ εἰς σὲ αὐτήν, ὅλα τὰ ὀχυρώματά της, τὰς ὑπολοίπους στρατιωτικὰς δυνάμεις, ποὺ εὑρίσκονται ἐκεῖ καὶ ὅλους τοὺς βασιλικοὺς ἀξιωματούχους καὶ ὑπαλλήλους. Ἔπειτα δὲ ἐγὼ θὰ ἐπανέλθω εἰς τὴν Ἀντιόχειαν. Διὰ τοῦτο ἄλλως τε καὶ ἔχω ἔλθει>.	45 Τώρα λοιπὸν ἀπόλυσε τοὺς στρατιῶτες σου καὶ στεῖλε τους πίσω εἰς τὰ σπίτια των· διάλεξε μόνον ὡς σωματοφύλακές σου λίγους ἄνδρες, οἱ ὁποῖοι θὰ σὲ συνοδεύουν, καὶ ἐμπρός, ἕλα μαζί μου εἰς τὴν Πτολεμαΐδα. Ἐγὼ δὲ θὰ σοῦ παραδώσω τὴν πόλιν αὐτήν, καθὼς καὶ ὅλα τὰ ἄλλα φρούρια καὶ ὅλες τὶς ὑπόλοιπες στρατιωτικὲς δυνάμεις καὶ ὅλους τοὺς βασιλικοὺς ἀξιωματούχους· κατόπιν δὲ θὰ ἐγκαταλείψω τὴν χώραν καὶ θὰ ἐπιστρέψω εἰς τὴν Ἀντιόχειαν. Διότι αὐτὸς ἦταν ὁ μόνος σκοπός, διὰ τὸν ὁποῖον ἦλθα ἐδῶ>.
46 Καὶ ἐμπιστεύσας αὐτῷ ἐποίησε καθὼς εἶπε, καὶ ἐξαπέστειλε τὰς δυνάμεις, καὶ ἀπῆλθον εἰς γῆν Ἰούδα.	46 Ὁ Ἰωνάθαν ἔδωσεν ἐμπιστοσύνην εἰς τὰ λόγια ἐκείνου, ἔκαμε ὅπως τοῦ εἶπεν ὁ Τρύφων, καὶ ἀπέλυσε τὰς στρατιωτικάς του δυνάμεις, αἱ ὁποῖαι καὶ ἐπανῆλθαν εἰς τὴν Ἰουδαίαν.	46 Ὁ Ἰωνάθαν ἔδωκεν ἐμπιστοσύνην εἰς τὰ λόγια τοῦ Τρύφωνος καὶ ἔκαμεν ὅπως τοῦ εἶπεν ὁ Τρύφων ἀπέλυσε τοὺς ἄνδρες τῶν στρατιωτικῶν του δυνάμεων, οἱ ὁποῖοι καὶ ἐπέστρεψαν εἰς τὴν Ἰουδαίαν.
47 Κατέλιπε δὲ μεθ' ἑαυτοῦ ἄνδρας τρισχιλίους, ὧν δισχιλίους ἀφῆκεν ἐν τῇ Γαλιλαίᾳ, χίλιοι δὲ συνῆλθον αὐτῷ.	47 Ἀφῆκε δὲ μαζῆ του τρεῖς χιλιάδας ἄνδρας, ἀπὸ τοὺς ὁποίους τὰς δύο χιλιάδας ἀφῆκεν εἰς τὴν Γαλιλαίαν, ἐνῷ τοὺς ἄλλους χιλίους ἐπῆρε μαζῆ του.	47 Ὁ Ἰωνάθαν ἐκράτησε μαζί του μόνον τρεῖς χιλιάδες (3.000) ἄνδρες· ἀπὸ αὐτοὺς δύο χιλιάδες (2.000) ἄνδρες ἀφῆκεν εὶς τὴν Γαλιλαίαν, ἐνῷ οἱ ὑπόλοιποι χίλιοι (1.000) τὸν συνώδευσαν.
48 Ὡς δὲ εἰσῆλθεν Ἰωνάθαν εἰς Πτολεμαΐδα, ἀπέκλεισαν οἱ Πτολεμαεῖς τὰς πύλας καὶ συνέλαβον αὐτόν, καὶ πάντας τοὺς εἰσελθόντας μετ' αὐτοῦ ἀπέκτειναν ἐν ρομφαίᾳ.	48 Ἀμέσως ὅμως μόλις ὁ Ἰωνάθαν εἰσῆλθεν εἰς τὴν Πτολεμαΐδα, ἔκλεισαν οἱ κάτοικοί της τὰς πύλας τῆς πόλεως, συνέλαβαν αὐτὸν καὶ ὅλους ἐκείνους, ποὺ εἶχαν εἰσέλθει μαζῆ του, καὶ τοὺς ἐφόνευσαν μὲ ρομφαίαν.	48 Ὅμως, εὐθὺς μόλις ὁ Ἰωνάθαν ἐμπῆκε εἰς τὴν Πτολεμαΐδα, οἱ κάτοικοι τῆς Πτολεμαΐδος ἔκλεισαν τὶς πύλες τῆς πόλεως καὶ τὸν συνέλαβαν. Ὅλους δὲ τοὺς ἄνδρες, ποὺ ἐμπῆκαν μαζί του εἰς τὴν πόλιν, τοὺς ἐφόνευσαν μὲ ρομφαίαν (πλατὺ καὶ μεγάλο ἀμφίστομο σπαθί).
49 Καὶ ἀπέστειλε Τρύφων δυνάμεις καὶ ἵππον εἰς τὴν Γαλιλαίαν καὶ τὸ πεδίον τὸ μέγα τοῦ ἀπολέσαι πάντας τοὺς παρὰ Ἰωνάθαν.	49 Ὁ Τρύφων ἔστειλε τότε πεζικὸν στρατὸν καὶ ἱππικὸν εἰς τὴν Γαλιλαίαν, εἰς τὴν μεγάλην πεδιάδα, μὲ τὸν σκοπὸν νὰ ἐξολοθρεύσῃ ὅλους τοὺς ἄνδρας τοῦ Ἰωνάθαν.	49 Ὁ Τρύφων ἀπέστειλε τότε πεζικὸν καὶ ἱππικὸν εἰς τὴν Γαλιλαίαν καὶ εἰς τὴν μεγάλην πεδιάδα, διὰ νὰ φονεύσῃ ὅλους τοὺς ἄνδρες καὶ ὑποστηρικτὰς τοῦ Ἰωνάθαν.
50 Καὶ ἐπέγνωσαν ὅτι συνελήφθη Ἰωνάθαν καὶ ἀπόλωλε καὶ οἱ μετ' αὐτοῦ, καὶ παρεκάλεσαν ἑαυτοὺς καὶ ἐπορεύοντο συνεστραμμένοι ἕτοιμοι εἰς πόλεμον.	50 Ἐκεῖνοι ὅμως εἶχαν πληροφορηθῆ, ὅτι ὁ Ἰωνάθαν συνελήφθη καὶ ἐφονεύθη μαζῆ μὲ τοὺς στρατιώτας, ποὺ εἶχε μαζῆ του. Ἐνισχύθησαν μεταξύ των καὶ ἀλληλοενεθαρρύνθησαν καὶ ἔτσι ἐπορεύοντο μετὰ θάρρους συντεταγμένοι, ἕτοιμοι διὰ τὸν πόλεμον.	50 Αὐτοί, ἀφοῦ ἐπληροφορήθησαν ὅτι συνελήφθη ὁ Ἰωνάθαν καὶ ἐφονεύθη, καθὼς καὶ ὅλη ἡ συνοδεία του, ἐνεθάρρυναν ὁ ἕνας τὸν ἄλλον καὶ ἐνισχυμένοι ἐπροχώρησαν παρατεταγμένοι εἰς πυκνὴν γραμμήν, ἕτοιμοι διὰ μάχην καὶ πόλεμον.
51 Καὶ εἶδον οἱ διώκοντες ὅτι περὶ ψυχῆς αὐτοῖς ἐστι, καὶ ἐπέστρεψαν.	51 Οἱ στρατιῶται τοῦ Τρύφωνος, ποὺ εἶχαν ἔλθει διὰ νὰ τοὺς καταδιώξουν, ὅταν εἶδαν ὅτι οἱ Ἰουδαῖοι εἶναι ἀποφασισμένοι νὰ πολεμήσουν, διὰ νὰ ὑπερασπίσουν τὴν ζωήν των, ἐπανῆλθαν πρὸς τὸν Τρύφωνα.	51 Ὅταν ὅμως οἰ στρατιῶται τοῦ Τρύφωνος, οἱ ὁποῖοι τοὺς κατεδίωκαν, εἶδαν ὅτι οἰ ἄνδρες τοῦ Ἰωνάθαν, προκειμένου νὰ σωθοῦν, ἦσαν ἀποφασισμένοι νὰ πολεμήσουν μέχρι θανάτου, ἔπαυσαν τὴν καταδίωξίν των καὶ ἐπέστρεψαν εἰς τὸν Τρύφωνα.
52 Καὶ ἦλθον πάντες μετ' εἰρήνης εἰς γῆν Ἰούδα καὶ ἐπένθησαν τὸν Ἰωνάθαν καὶ τοὺς μετ' αὐτοῦ καὶ ἐφοβήθησαν σφόδρα· καὶ ἐπένθησε πᾶς Ἰσραὴλ πένθος μέγα.	52 Ὅλοι αὐτοὶ οἱ Ἰουδαῖοι στρατιῶται ἐπανῆλθον ἀσφαλεῖς εἰς τὴν Ἰουδαίαν καὶ ἐκεῖ ἐπένθησαν τὸν Ἰωνάθαν καὶ ὅλους τοὺς ἄνδρας, ποὺ εἶχαν φονευθῇ μαζῆ του. Ἀλλὰ κατέλαβε τοὺς Ἰσραηλίτας φόβος μεγάλος. ῞Ολος ὁ ἰσραηλιτικὸς λαὸς ἐβυθίσθη εἰς πένθος μέγα διὰ τὸν Ἰωνάθαν.	52 Ἔτσι ὅλοι οἰ Ἰουδαῖοι στρατιῶται ἐπέστρεψαν ἀσφαλεῖς εἰς τὴν χώραν τῆς Ἰουδαίας καὶ ἐπένθησαν τὸν Ἰωνάθαν καὶ τὴν συνοδείαν του· ἐκυριεύθησαν ὅμως ἀπὸ πολὺ μεγάλον φόβον. Ὅλος δὲ ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαὸς ἐβυθίσθη εἰς πένθος μεγάλο καὶ βαθὺ διὰ τὸν θάνατον τοῦ Ἰωνάθαν.
53 Καὶ ἐζήτησαν πάντα τὸ ἔθνη τὰ κύκλῳ αὐτῶν ἐκτρῖψαι αὐτούς· εἶπαν γάρ· οὐκ ἔχουσιν ἄρχοντα καὶ βοηθοῦντα· νῦν οὖν πολεμήσωμεν αὐτοὺς καὶ ἐξάρωμεν ἐξ ἀνθρώπων τὸ μνημόσυνον αὐτῶν.	53 Τότε ὅλα τὰ γύρω εἰδωλολατρικὰ ἔθνη ἐζήτησαν νὰ ἐξοντώσουν τοὺς Ἰσραηλίτας. Διότι εἶπαν· <αὐτοὶ δὲν ἔχουν πλέον ἀρχηγὸν νὰ τοὺς βοηθήσῃ. Τώρα, λοιπόν, ἂς πολεμήσωμεν ἐναντίον των καὶ ἂς ἐξολοθρεύσωμεν ἐκ μέσου τῶν ἀνθρώπων καὶ τὴν ἀνάμνησίν των ἀκόμη>.	53 Τότε δὲ τὰ γύρω - γύρω ἀπὸ τὴν Ἰουδαίαν εἰδωλολατρικὰ ἔθνη ἐπροσπάθησαν νὰ εὔρουν τρόπους διὰ νὰ ἐξολοθρεύσουν τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν, διότι τὰ ἔθνη αὐτὰ εἶπαν: <Οἱ Ἰουδαῖοι δὲν ἔχουν ἀρχηγὸν οὔτε ὑπερασπιστὴν καὶ σύμμαχον. Τώρα λοιπὸν εἶναι ἡ ὥρα νὰ τοὺς πολεμήσωμεν καὶ νὰ ἐξαφανίσωμεν τὴν ἀνάμνησίν των ὡς ἔθνους μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων>.