Σχόλιον Τοῦ Νεεμία
Ο ΒΙΒΛΙΟΝ τοῦτο, συνέχεια τοῦ Ἔσδρας Β', ἱστορεῖ κυρίως τὰ ἔργα, τὰ ὁποῖα ὁ Νεεμίας μόνος καὶ ἐν συνεργασίᾳ μὲ τὸν Ἔσδραν ἐπραγματοποίησεν εἰς Ἱερουσαλήμ, ἀφ' ἑνὸς μὲν πρὸς ἐξασφάλισιν τῶν κατοίκων ἀπὸ τὰς ἐπιδρομὰς τῶν περὶ αὐτοὺς ἐχθρῶν, ἀφ' ἑτέρου δὲ πρὸς θρησκευτικὴν καὶ ἠθικὴν αὐτῶν ἀνύψωσιν.
Ὁ Νεεμίας, ἄνθρωπος πίστεως καὶ ἀρετῆς, ὑπηρέτει ὡς ἀνώτερος ἔμπιστος αὐλικὸς καὶ ὡς οἰνοχόος τὸν Ἀρταξέρξην, αὐτόν, ὁ ὁποῖος τὸ 458 π.Χ. εἶχεν ἐκδώσει τὸ διάταγμα ἀνοικοδομήσεως τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ εἶχε πρὸς τοῦτο ἀποστείλει τὸν Ἔσδραν εἰς τὴν Ἰουδαίαν. 
Ὁ Νεεμίας, ἐπειδὴ παρέμενεν εἰς Σοῦσα, πλησίον τοῦ βασιλέως, ἐπληροφορεῖτο τὰς συνεχεῖς ἐνοχλήσεις, τὰς ὁποίας εἰς τὴν ἀνοχύρωτον Ἱερουσαλὴμ ὑφίσταντο οἱ ἐπαναπατρισθέντες Ἰουδαῖοι. Θερμῶς δὲ ἱκέτευε τὸν Κύριον, νὰ ἐπιβλέψῃ εὐμενῶς εἰς τὸν θλιβόμενον λαὸν του καὶ νὰ δώσῃ εἰς αὐτόν, ἀσφάλειαν. 
Ὁ Θεὸς ἔδωσεν ἀγαθὴν νεῦσιν εἰς τὴν καρδίαν τοῦ Ἀρταξέρξου, ὁ ὁποῖος κατὰ τὸ εἰκοστὸν ἔτος τῆς βασιλείας του <445 π.Χ.> ἐξέδωσε διάταγμα ἀνοικοδομήσεως τῶν τειχῶν τῆς Ἱερουσαλήμ.
Τὸ ἐνεχείρισεν εἰς τὸν Νεεμίαν καί, ἀφοῦ τὸν ἐφωδίασεν ἐπὶ πλέον μὲ ἐπιστολὰς πρὸς τοὺς εἰς τὴν Παλαιστίνην Πέρσας ἄρχοντας, ὅπως τοῦ παράσχουν τὰ μέσα καὶ τοῦ συμπαρασταθοῦν εἰς τὸ ἔργον του, τὸν ἔστειλεν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, διὰ νὰ ἐπιστατήσῃ εἰς τὴν ἀνοικοδόμησιν τῶν τειχῶν της.
Ἐκεῖ ὁ Νεεμίας ἐκάλεσεν εἰς συνεργασίαν τοὺς πάντας, ἀπὸ τοῦ ἀρχιερέως μέχρι, καὶ τοῦ τελευταίου πολίτου.
Πράγματι ὅλοι παρεκινήθησαν ἀπὸ τὸ καλὸν παράδειγμα τοῦ Νεεμίου, εἰργάσθησαν ἐντατικῶς διὰ τὴν ἀνοικοδόμησιν τῶν τειχῶν.
Ἐπειδὴ ὅμως οἱ γύρω ἐχθροὶ τοὺς παρενωχλοῦσαν καὶ ἡτοιμάζοντο εἰς τελικὴν ἐξόρμησιν κατὰ τῶν Ἰουδαίων, ὁ Νεεμίας διῄρεσε τὸν λαὸν εἰς δυο τμήματα.
Τὸ μὲν ἕνα εἰργάζετο διὰ τὴν ἀνοικοδόμησιν τῶν τειχῶν, τὸ δὲ ἕτερον, μὲ τὰ ὅπλα εἰς τὰς χεῖρας, ἠγρύπνει διὰ τὴν προάσπισιν τῶν ἐργαζομένων.
Ἔτσι δὲ ἡ ἀνοικοδόμησις ἐπερατώθη εἰς διάστημα πεντήκοντα δύο ἡμερῶν.
Ἀκολούθως ὁ Νεεμίας καὶ ὁ Ἔσδρας ἔστρεψαν τὴν προσοχήν των καὶ συνειργάσθησαν διὰ τὴν ἠθικὴν καὶ κοινωνικὴν ἐξυγίανσιν τοῦ λαοῦ, διὰ τὴν ὑγιᾶ θρησκευτικήν του ζωὴν καὶ διὰ τὴν ἀνανέωσιν τῆς διαθήκης μεταξὺ τοῦ Θεοῦ καὶ αὐτῶν. 
Πρὸς τοῦτο, πρῶτον ἐπάταξαν τὴν γιγαντωθεῖσαν τότε τοκογλυφίαν καὶ ἀποκατέστησαν κοινωνικὴν δικαιοσύνην.
Κατὰ τὴν πρώτην τοῦ ἑβδόμου μηνός <Σεπτεμβρίου>, ἡ ὁποία συνέπεσε μὲ τὴν ἀποπεράτωσιν τοῦ τείχους, ἀνέγνωσεν ὁ Ἔσδρας ἐν ὑπαίθρῳ εἰς ἐπήκοον ὅλου τοῦ λαοῦ τὸν νόμον τοῦ Μωϋσέως. 
Οἱ Ἰσραηλῖται συνεκινήθησαν, ἔκλαυσαν διὰ τὰς ἁμαρτίας των καὶ ἐζήτησαν τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ. 
Ὁ Νόμος ἀνεγνώσθη πάλιν εἰς ἐπήκοον ὅλων καὶ κατὰ τὰς ἑπτὰ χαρμοσύνους ἡμέρας τῆς ἑορτῆς τῆς Σκηνοπηγίας, ἡ ὁποία ἑωρτάσθη μεγαλοπρεπῶς μετὰ δεκατέσσαρας ἡμέρας ἀπὸ τῆς πρώτης ἀναγνώσεως τοῦ Νόμου. 
Κατὰ τὴν ὀγδόην ἡμέραν, ἑορτὴν τοῦ ἐξιλασμοῦ, ἐζήτησεν ἐν μετανοίᾳ ὁ λαὸς τὴν παρὰ τοῦ Θεοῦ ἄφεσιν καὶ προστασίαν, ὑπεσχέθη ὅτι θὰ τηρῇ τὰς θείας ἐντολὰς καὶ ἔτσι ἀνενεώθη ἡ μεταξὺ αὐτῶν καὶ τοῦ Θεοῦ διαθήκη.
Ὁ Νεεμίας, ἔπειτα ἀπὸ δωδεκαετῆ παραμονὴν εἰς Ἱερουσαλήμ, ἐπανῆλθεν εἰς τὰ Σοῦσα, σύμφωνα μὲ τὴν ὑπόσχεσιν, ποὺ εἶχε δώσει εἰς τὸν Ἀρταξέρξην. 
Ἐπέστρεψεν ὅμως καὶ πάλιν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ ὡς ἐντεταλμένος κυβερνήτης αὐτῆς καὶ ἔλαβε μέτρα διὰ τὴν κατάργησιν τῶν μεικτῶν γάμων, διὰ τὴν τήρησιν τῆς ἀργίας τοῦ Σαββάτου, διὰ τὴν κάθαρσιν τῆς ἱερατικῆς τάξεως κ.λ.π.