Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
αὶ
ἀπέστειλε Χιρὰμ βασιλεὺς Τύρου
ἀγγέλους πρὸς Δαυὶδ καὶ
ξύλα κέδρινα καὶ οἰκοδόμους
καὶ τέκτονας ξύλων τοῦ οἰκοδομῆσαι
αὐτῷ οἶκον. |
βασιλεὺς
τῆς Τύρου, ὁ Χιράμ, ἔστειλε
πρὸς τὸν Δαυὶδ ἀνθρώπους, οἱ
ὁποῖοι ἔφεραν πρὸς αὐτὸν
ξύλα κέδρινα, κτίστας καὶ ξυλουργούς,
διὰ νὰ οἰκοδομήσουν τὸν βασιλικόν
του οἶκον. |
ετὰ
τὴν κατάληψιν τῆς Ἱερουσαλὴμ ἀπὸ
τὸν Δαβίδ, ὁ Χιράμ, ὁ βασιλιᾶς τῆς
Τύρου, ἔστειλεν ἀπεσταλμένους πρὸς τὸν
Δαβὶδ καὶ ξύλα ἀπὸ κέδρον καὶ
οἰκοδόμους καὶ ξυλουργούς, διὰ νὰ
κτίσουν διὰ τὸν Δαβὶδ παλάτι.
|
2
Καὶ ἔγνω Δαυὶδ ὅτι ἡτοίμασεν
αὐτὸν Κύριος εἰς βασιλέα ἐπὶ
Ἰσραήλ, ὅτι ηὐξήθη εἰς
ὕψος ἡ βασιλεία αὐτοῦ διὰ
τὸν λαὸν αὐτοῦ Ἰσραήλ.
|
2
Ὁ Δαυὶδ εἶχε πλέον κατανοήσει
καὶ πεισθῇ, ὅτι ὁ Κύριος ἐτακτοποίησε
καὶ ἐστερέωσε τὴν βασιλείαν
του ἐπὶ τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ,
διότι ἡ βασιλεία του αὐτὴ ὑψώθη
καὶ ἐμεγάλωσε πρὸς χάριν τοῦ
ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ. |
2
Ὁ Δαβὶδ ἐκατάλαβε πλέον καὶ
ἐβεβαιώθη, ὅτι ὁ Κύριος τὸν προετοίμασε
καὶ τὸν κατέστησε βασιλιᾶ τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ
λαοῦ, διότι ἡ βασιλεία του ὑψώθη καὶ
ἡ κυριαρχία του ἐπεξετάθη χάριν τοῦ λαοῦ
του, τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ.
|
3
Καὶ ἔλαβε Δαυὶδ ἔτι γυναῖκας
ἐν Ἱερουσαλήμ, καὶ ἐτέχθησαν
Δαυὶδ ἔτι υἱοὶ καὶ θυγατέρες.
|
3
Ὁ Δαυὶδ ἐπῆρεν ἀκόμη καὶ
ἄλλας γυναῖκας εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ
ὡς συζύγους του καὶ δι' αὐτῶν
ἀπέκτησε καὶ ἄλλους υἱοὺς
καὶ θυγατέρας. |
3
Ὁ Δαβὶδ ἐνυμφεύθη καὶ ἄλλες
ἀκόμη γυναῖκες εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ,
ἀπὸ αὐτὲς δὲ ἀπέκτησε
καὶ ἄλλους υἱοὺς καὶ θυγατέρες.
|
4
Καὶ ταῦτα τὰ ὀνόματα αὐτῶν
τῶν τεχθέντων, οἳ ἦσαν αὐτῷ
ἐν Ἱερουσαλήμ· Σαμαά, Σωβάβ,
Νάθαν καὶ Σαλωμὼν
|
4
Τὰ δὲ ὀνόματα τῶν υἱῶν
αὐτῶν, ποὺ ἀπέκτησε καὶ
ἔμεναν κοντά του εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ,
ἦσαν τὰ ἑξῆς: Ὁ Σαμαά,
ὁ Σωβάβ, ὁ Νάθαν, ὁ Σολομών,
|
4
Αὐτὰ δὲ εἶναι τὰ ὀνόματα
τῶν υἱῶν, ποὺ ἐγεννήθησαν εἰς
τὸν Δαβὶδ καὶ οἱ ὁποῖοι
ἔμεναν κοντά του εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ:
Σαμαά, Σωβάβ, Νάθαν, Σαλωμών, |
5
καὶ Ἰβαάρ καὶ Ἐλισαὲ καὶ
Ἐλιφαλὲτ |
5
ὁ Ἰβαάρ, ὁ Ἐλισαέ, ὁ
Ἐλιφαλέτ, |
5
Ἰβαάρ, Ἐλισαέ, Ἐλιφαλέτ,
|
6
καὶ Ναγὲθ καὶ Ναφὰγ καὶ Ἰαφιὲ
|
6
ὁ Ναγέθ, ὁ Ναφάγ, ὁ Ιαφιέ,
|
6
Ναγέθ, Ναφάγ, Ἰαφιέ, |
7
καὶ Ἐλισαμαὲ καὶ Ἐλιαδὲ
καὶ Ἐλιφαλέτ. |
7
ὁ Ἐλισαμαέ, ὁ Ελιαδὲ καὶ
ὁ Ἐλιφαλέτ. |
7
Ἐλισαμαέ, Ἐλιαδὲ καὶ Ἐλιφαλέτ.
|
8
Καὶ ἤκουσαν ἀλλόφυλοι ὅτι ἐχρίσθη
Δαυὶδ βασιλεὺς ἐπὶ πάντα Ἰσραήλ,
καὶ ἀνέβησαν πάντες οἱ ἀλλόφυλοι
ζητῆσαι τὸν Δαυίδ· καὶ ἤκουσε
Δαυὶδ καὶ ἐξῆλθεν εἰς ἀπάντησιν
αὐτοῖς. |
8
Οἱ Φιλισταῖοι ἤκουσαν ὅτι ὁ
Δαυὶδ ἐχρίσθη βασιλεὺς ἐπὶ
ὅλου τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ καὶ
ἐξεστράτευσαν ὅλοι οἱ ἀλλόφυλοι,
διὰ νὰ ἀναζητήσουν καὶ θανατώσουν
τὸν Δαυίδ. Επληροφορήθη ὁ Δαυὶδ
τὸ γεγονὸς καὶ ἐξῆλθε, διὰ
νὰ τοὺς ἀντιμετωπίσῃ.
|
8
Ὅταν οἱ Φιλισταῖοι ἐπληροφορήθησαν
ὅτι ὁ Δαβὶδ ἐχρίσθη βασιλιᾶς
ὅλου τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ,
εἰσέβαλαν ὅλοι, διὰ νὰ τὸν εὔρουν
καὶ τὸν φονεύσουν. Ὁ Δαβὶδ ἐπληροφορήθη
περὶ τῆς εἰσβολῆς καὶ ἐβγῆκε
διὰ νὰ τοὺς ἀντιμετωπίσῃ.
|
9
Καὶ ἀλλόφυλοι ἦλθον καὶ συνέπεσον
ἐν τῇ κοιλάδι τῶν γιγάντων.
|
9
Οἱ Φιλισταῖοι ἦλθον καὶ ἐστρατοπέδευσαν
εἰς τὴν Κοιλάδα τῶν Γιγάντων.
|
9
Οἱ Φιλισταῖοι ἦλθαν καὶ ἀνέπτυξαν
τὸν στρατόν των εἰς τὴν κοιλάδα τῶν
Γιγάντων (νοτιοδυτικῶς τῆς Ἱερουσαλὴμ
). |
10
Καὶ ἐπηρώτησε Δαυὶδ διὰ τοῦ
Θεοῦ λέγων· εἰ ἀναβῶ ἐπὶ
τοὺς ἀλλοφύλους καὶ δώσεις αὐτοὺς
εἰς τὰς χεῖράς μου; Καὶ εἶπεν
αὐτῷ Κύριος· ἀνάβηθι, καὶ
δώσω αὐτοὺς εἰς τὰς χεῖράς
σου. |
10
Ὁ Δαυὶδ ἠρώτησε τὸν Θεὸν
λέγων· <ἐὰν ἐκστρατεύσω
ἐναντίον τῶν Φιλισταίων, θὰ
τοὺς παραδώσῃς εἰς τὰ χέρια
μου;> Ὁ δὲ Κύριος ἀπήντησεν
εἰς αὐτόν· <κάμε τὴν
ἐκστρατείαν καὶ ἐγὼ θὰ
παραδώσω αὐτοὺς εἰς τὰ χέρια
σου>. |
10
Ὁ Δαβὶδ ἐρώτησε τότε τὸν Θεόν
(διὰ τοῦ ἀρχιερέως) καὶ εἶπεν:
<Ἐὰν ἐπιτεθῶ ἐναντίον τῶν
Φιλισταίων, θὰ τοὺς παραδώσῃς εἰς
τὰ χέρια μου;> Ὁ Θεὸς τοῦ ἀπεκρίθη:
<Ναί· νὰ ἐπιτεθῇς καὶ
ἐγὼ θὰ τοὺς παραδώσω εἰς τὰ
χέρια σου>. |
11
Καὶ ἀνέβη εἰς Βαὰλ Φαρασὶν
καὶ ἐπάταξεν αὐτοὺς ἐκεῖ
Δαυίδ· καὶ εἶπε Δαυίδ· διέκοψεν
ὁ Θεὸς τοὺς ἐχθρούς μου ἐν
χειρί μου ὡς διακοπὴν ὕδατος·
διὰ τοῦτο ἐκάλεσε τὸ ὄνομα
τοῦ τόπου ἐκείνου Διακοπὴ Φαρασίν.
|
11
Ἀνέβη ὁ Δαυὶδ μετὰ τοῦ
στρατοῦ εἰς τὴν τοποθεσίαν Βαὰλ
Φαρασὶν καὶ ἐκεῖ αὐτὸς
ἐκτύπησε καὶ κατέβαλε τοὺς ἐχθρούς
του. Ὁ Δαυὶδ εἶπε τότε· <ὁ
Θεὸς ἀνεχαίτισεν αὐτούς, ὅπως
τὸ πρόχωμα ἀναχαιτίζῃ τὴν
ροήν τοῦ ὕδατος> διὰ τοῦτο
δὲ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα τοῦ
τόπου ἐκείνου <Διακοπὴ Φαρασίν>.
|
11
Καὶ ὁ Δαβὶδ ἀνέβη εἰς Βαὰλ
Φαρασίν, τοὺς ἐπετέθη καὶ ἐκεῖ
τοὺς συνέτριψε. Τότε εἶπεν ὁ Δαβίδ: <Ὁ
Θεὸς ἔκαμε ρῆγμα μεταξὺ τῶν
ἐχθρῶν μου μὲ τὸ χέρι μου, ποὺ
ἐχρησιμοποίησεν ὡς ὄργανον· ἔκαμε
ρῆγμα, ὅπως τὸ νερὸν ἀνοίγει
μὲ τὴν δύναμίν του ρῆγμα καὶ πέρασμα>.
Διὰ τοῦτο ὁ Δαβὶδ ὠνόμασε τὸν
τόπον ἐκεῖνον <Διακοπὴ Φαρασίν>.
|
12
Καὶ ἐγκατέλιπον ἐκεῖ τοὺς
θεοὺς αὐτῶν οἱ ἀλλόφυλοι,
καὶ εἶπε Δαυὶδ κατακαῦσαι αὐτοὺς
ἐν πῦρ. |
12
Οἱ Φιλισταῖοι φεύγοντες ἀφῆκαν
εἰς τὸ πεδίον τῆς μάχης τὰ
ἀγάλματα τῶν θεῶν των. Ὁ Δαυὶδ
διέταξε νὰ παραδώσουν αὐτὰ εἰς
τὸ πῦρ καὶ νὰ τὰ κατακαύσουν.
|
12
Οἱ νικημένοι Φιλισταῖοι ἐγκατέλειψαν ἐκεῖ
εἰς τὸ πεδίον τῆς μάχης τὰ εἴδωλα
τῶν θεῶν των, καὶ ὁ Δαβὶδ διέταξε
νὰ τὰ ρίξουν εἰς τὴν φωτιὰ καὶ
νὰ τὰ καύσουν |
13
Καὶ προσέθεντο ἔτι ἀλλόφυλοι
καὶ συνέπεσαν ἔτι ἐν τῇ κοιλάδι
τῶν γιγάντων. |
13
Καὶ πάλιν ὅμως οἱ Φιλισταῖοι
ὥρμησαν καὶ κατέλαβαν τὴν Κοιλάδα
τῶν Γιγάντων. |
13
Ἀλλὰ οἱ Φιλισταῖοι ἐπέδραμαν
πάλιν καὶ ἀνέπτυξαν πάλιν τὸν στρατόν
των εἰς τὴν κοιλάδα τῶν Γιγάντων.
|
14
Καὶ ἠρώτησε Δαυὶδ ἔτι ἐν
Θεῶ, καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ
Θεός· οὐ πορεύσῃ ὀπίσω
αὐτῶν, ἀποστρέφου ἀπ' αὐτῶν
καὶ παρέσῃ αὐτοῖς πλησίον
τῶν ἀπίων·
|
14
Ὁ Δαυὶδ ἠρώτησε πάλιν τὸν
Θεόν, ἂν πρέπει νὰ πολεμήσῃ
ἐναντίον ἐκείνων καὶ ὁ
Θεὸς τοῦ εἶπε· <δὲν θὰ
ἐξέλθῃς εἰς πόλεμον ἐναντίον
των, ἀλλὰ νὰ ἀπομακρυνθῇς ἀπὸ
αὐτούς. Θὰ βαδίζῃς ὅμως
πλησίον των ἀνάμεσα εἰς τὰς
ἀπιδέας, ὥστε νὰ τοὺς παρακολουθῇς.
|
14
Ὁ Δαβὶδ ἐρώτησε πάλιν τὸν Θεόν
(διὰ τοῦ ἀρχιερέως) τὶ ἔπρεπε
νὰ κάμῃ, καὶ ὁ Θεὸς τοῦ
ἀπάντησε: <Νὰ μὴ ἐπιτεθῇς
κατὰ μέτωπον ἐναντίον των ἀπὸ ἐδῶ·
νὰ ἀπομακρυνθῇς ἀπὸ αὐτούς,
πήγαινε ἀπὸ πίσω τους καὶ πλησίασέ
τους κοντὰ εἰς τὶς ἀπιδιές.
|
15
καὶ ἔσται ἐν τῷ ἀκοῦσαί
σε τὴν φωνὴν τοῦ συσσεισμοῦ τῶν
ἄκρων τῶν ἀπίων, τότε εἰσελεύσῃ
εἰς τὸν πόλεμον, ὅτι ἐξῆλθεν
ὁ Θεὸς ἔμπροσθέν σου τοῦ πατάξαι
τὴν παρεμβολὴν τῶν ἀλλοφύλων.
|
15
Ὅταν δὲ ἀκούσῃς θόρυβον
ἀναταραχῆς εἰς τὰς κορυφὰς τῶν
ἀπιδεῶν, τότε θὰ εἰσέλθῃς
εἰς τὸν πόλεμον, διότι αὐτὸ
σημαίνει ὅτι ἔμπροσθέν σου προπορεύεται,
ὁ Θεός, διὰ νὰ κτυπήσῃ
τὸ στρατόπεδον τῶν ἀλλοφύλων.
|
15
Ὅταν δὲ ἀκούσῃς τὸν Θόρυβον
τῶν κορυφῶν τῶν ἀπιδιῶν, τότε
νὰ ἐπιχειρήσῃς τὴν ἐπίθεσιν
ἐναντίον των· διότι ὁ θόρυβος αὐτὸς
εἶναι σημεῖον, ὅτι ο Θεὸς ἐβγῆκε
καὶ προχωρεῖ ἐμπρός σου διὰ να ἐπιτεθῇ
καὶ συντρίψῃ τοὺς Φιλισταίους>.
|
16
Καὶ ἐποίησε καθὼς ἐνετείλατο
αὐτῷ ὁ Θεός, καὶ ἐπάταξε
τὴν παρεμβολὴν τῶν ἀλλοφύλων
ἀπὸ Γαβαὼν ἕως Γαζηρά.
|
16
Ὁ Δαυὶδ ἔκαμεν ὅπως τὸν διέταξεν
ὁ Θεός, ἐκτύπησε καὶ κατεδίωξε
τὸν στρατὸν τῶν Φιλισταίων ἀπὸ
τὴν Γαβαὼν μέχρι τῆς πόλεως
Γαζηρά. |
16
Ὁ Δαβὶδ ἔκαμεν, ὅπως ἀκριβῶς
τοῦ ἔδωκεν ἐντολὴν ὁ Θεός·
ἐπετέθη καὶ συνέτριψε τὸ στρατόπεδον τῶν
Φιλισταίων καὶ ἔδιωξε τοὺς Φιλισταίους ἀπὸ
τὴν Γαβαὼν μέχρι τὴν περιοχὴν τῆς
πόλεως Γαζηρά |
17
Καὶ ἐγένετο ὄνομα Δαυὶδ ἐν
πάσῃ τῇ γῇ καὶ Κύριος
ἔδωκε τὸν φόβον αὐτοῦ ἐπὶ
πάντα τὰ ἔθνη. |
17
Ἔτσι δὲ τὸ ὄνομα τοῦ Δαυὶδ
ἔγινε γνωστὸν καὶ ἔνδοξον εἰς
ὅλην τὴν χώραν. Ὁ δὲ Κύριος
κατέστησεν αὐτὸν φοβερὸν εἰς
ὅλα τὰ ἔθνη. |
17
Ἔτσι ἡ ἔνδοξος φήμη τοῦ Δαβὶδ
ἀπλώθη εἰς ὅλην τὴν χώραν καὶ
ὁ Κύριος τὸν κατέστησε φοβερὸν εἰς
ὅλα τὰ ἔθνη. |