Παραλειπομένων Α : Κεφάλαιον ΙΕ'

Πρωτότυπο Κείμενο

αὶ ἐποίησεν αὐτῷ οἰκίας ἐν πόλει Δαυίδ, καὶ ἡτοίμασε τὸν τόπον τῇ κιβωτῷ τοῦ Θεοῦ καὶ ἐποίησεν αὐτῇ σκηνήν.
2 Τότε εἶπε Δαυίδ· οὐκ ἔστιν ἆραι τὴν κιβωτὸν τοῦ Θεοῦ, ἀλλ' ἢ τοὺς Λευίτας, ὅτι αὐτοὺς ἐξελέξατο Κύριος αἴρειν τὴν κιβωτὸν Κυρίου καὶ λειτουργεῖν αὐτῷ ἕως αἰῶνος.
3 Καὶ ἐξεκκλησίασε Δαυὶδ τὸν πάντα Ἰσραὴλ ἐν Ἱερουσαλὴμ τοῦ ἀνενέγκαι τὴν κιβωτὸν Κυρίου εἰς τὸν τόπον, ὃν ἡτοίμασεν αὐτῇ.
4 Καὶ συνήγαγε Δαυὶδ τοὺς υἱοὺς Ἀαρὼν τοὺς Λευίτας.
5 Τῶν υἱῶν Καάθ· Οὐριὴλ ὁ ἄρχων καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ, ἑκατὸν εἴκοσι.
6 Τῶν υἱῶν Μεραρί· Ἀσαΐα ὁ ἄρχων καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ, διακόσιοι εἴκοσι.
7 Τῶν υἱῶν Γηρσάμ· Ἰωὴλ ὁ ἄρχων καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ, ἑκατὸν τριάκοντα.
8 Τῶν υἱῶν Ἐλισαφάν· Σεμεῒ ὁ ἄρχων καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ, διακόσιοι.
9 Τῶν υἱῶν Χεβρών· Ἐλιὴλ ὁ ἄρχων καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ, ὀγδοήκοντα.
10 Τῶν υἱῶν Ὀζιήλ· Ἀμιναδὰβ ὁ ἄρχων καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ, ἑκατὸν δεκαδύο.
11 Καὶ ἐκάλεσε Δαυὶδ τὸν Σαδὼκ καὶ Ἀβιάθαρ, τοὺς ἱερεῖς, καὶ τοὺς Λευίτας, τὸν Οὐριήλ, Ἀσαΐαν καὶ Ἰωὴλ καὶ Σαμαίαν καὶ Ἐλιὴλ καὶ Ἀμιναδάβ,
12 καὶ εἶπεν αὐτοῖς· ὑμεῖς ἄρχοντες πατριῶν τῶν Λευιτῶν, ἀγνίσθητε ὑμεῖς καὶ οἱ ἀδελφοὶ ὑμῶν καὶ ἀνοίσετε τὴν κιβωτὸν τοῦ Θεοῦ Ἰσραήλ, οὗ ἠτοίμασα αὐτῇ·
13 ὅτι οὐκ ἐν τῷ πρότερον ὑμᾶς εἶναι διέκοψεν ὁ Θεὸς ἡμῶν ἐν ἡμῖν, ὅτι οὐκ ἐξεζητήσαμεν ἐν κρίματι.
14 Καὶ ἠγνίσθησαν οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται τοῦ ἀνενέγκαι τὴν κιβωτὸν Θεοῦ Ἰσραήλ.
15 Καὶ ἔλαβον οἱ υἱοὶ τῶν Λευιτῶν τὴν κιβωτὸν τοῦ Θεοῦ, ὡς ἐνετείλατο Μωυσῆς ἐν λόγῳ Θεοῦ κατὰ τὴν γραφήν, ἐν ἀναφορεῦσιν ἐπ' αὐτούς.
16 Καὶ εἶπε Δαυὶδ τοῖς ἄρχουσι τῶν Λευιτῶν· στήσατε τοὺς ἀδελφοὺς αὐτῶν τοὺς ψαλτῳδοὺς ἐν ὀργάνοις, νάβλαις, κινύραις καὶ κυμβάλοις τοῦ φωνῆσαι εἰς ὕψος ἐν φωνῇ εὐφροσύνης.
17 Καὶ ἔστησαν οἱ Λευῖται τὸν Αἰμάν υἱὸν Ἰωήλ· ἐκ τῶν ἀδελφῶν αὐτοῦ Ἀσὰφ υἱὸς Βαραχία. Καὶ ἐκ τῶν υἱῶν Μεραρὶ ἀδελφῶν αὐτοῦ Αἰθὰν υἱὸς Κισαίου.
18 Καὶ μετ' αὐτῶν οἱ ἀδελφοὶ αὐτῶν οἱ δεύτεροι Ζαχαρίας καὶ Ὀζιὴλ καὶ Σεμιραμὼθ καὶ Ἰεϊὴλ καὶ Ἐλιωὴλ καὶ Ἐλιὰβ καὶ Βαναία καὶ Μαασαΐα καὶ Ματταθία καὶ Ἐλιφαλία καὶ Μακενία καὶ Ἀβδεδὸμ καὶ Ἰεϊὴλ καὶ Ὀζίας, οἱ πυλωροί.
19 Καὶ οἱ ψαλτῳδοί, Αἰμάν, Ἀσὰφ καὶ Αἰθὰν ἐν κυμβάλοις χαλκοῖς τοῦ ἀκουσθῆναι ποιῆσαι·
20 Ζαχαρίας καὶ Ὀζιήλ, Σεμιραμώθ, Ἰεϊήλ, Ὠνί, Ἐλιάβ, Μασαίας, Βαναίας ἐν νάβλαις ἐπὶ ἀλαιμώθ.
21 Καὶ Ματταθίας καὶ Ἐλιφαλίας καὶ Μακενίας καὶ Ἀβδεδὸμ καὶ Ἰεϊὴλ καὶ Ὀζίας ἐν κινύραις ἀμασενὶθ τοῦ ἐνισχῦσαι.
22 Καὶ Χωνενία ἄρχων τῶν Λευιτῶν ἄρχων τῶν ᾠδῶν, ὅτι συνετὸς ἦν.
23 Καὶ Βαραχία καὶ Ἐλκανὰ πυλωροὶ τῆς κιβωτοῦ.
24 Καὶ Σοβνία καὶ Ἰωσαφὰτ καὶ Ναθαναὴλ καὶ Ἀμασαῒ καὶ Ζαχαρία καὶ Βαναῒ καὶ Ἐλιέζερ οἱ ἱερεῖς σαλπίζοντες ταῖς σάλπιγξιν ἔμπροσθεν τῆς κιβωτοῦ τοῦ Θεοῦ. Καὶ Ἀβδεδὸμ καὶ Ἰεΐα πυλωροὶ τῆς κιβωτοῦ τοῦ Θεοῦ.
25 Καὶ ἦν Δαυὶδ καὶ οἱ πρεσβύτεροι Ἰσραὴλ καὶ οἱ χιλίαρχοι οἱ πορευόμενοι τοῦ ἀναγαγεῖν τὴν κιβωτὸν τῆς διαθήκης ἐξ οἴκου Ἀβδεδὸμ ἐν εὐφροσύνῃ.
26 Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ κατισχῦσαι τὸν Θεὸν τοὺς Λευίτας αἴροντας τὴν κιβωτὸν τῆς διαθήκης Κυρίου καὶ ἔθυσαν ἑπτὰ μόσχους καὶ ἑπτὰ κριούς.
27 Καὶ Δαυὶδ περιεζωσμένος ἐν στολῇ βυσσίνῃ καὶ πάντες οἱ Λευῖται αἴροντες τὴν κιβωτὸν διαθήκης Κυρίου καὶ οἱ ψαλτῳδοὶ καὶ Χωνενίας ὁ ἄρχων τῶν ᾠδῶν τῶν ᾀδόντων, καὶ ἐπὶ Δαυὶδ στολὴ βυσσίνη.
28 Καὶ πᾶς Ἰσραὴλ ἀνάγοντες τὴν κιβωτὸν διαθήκης Κυρίου ἐν σημασίᾳ καὶ ἐν φωνῇ σωφὲρ καὶ ἐν σάλπιγξι καὶ ἐν κυμβάλοις, ἀναφωνοῦντες ἐν νάβλαις καὶ ἐν κινύραις.
29 Καὶ ἐγένετο ἡ κιβωτὸς διαθήκης Κυρίου καὶ ἦλθεν ἕως πόλεως Δαυίδ, καὶ Μελχὸλ ἡ θυγάτηρ Σαοὺλ παρέκυψε διὰ τῆς θυρίδος καὶ εἶδε τὸν βασιλέα Δαυὶδ ὀρχούμενον καὶ παίζοντα, καὶ ἐξουδένωσεν αὐτὸν ἐν τῇ ψυχῇ αὐτῆς.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

Δαυὶδ κατεσκεύασε διὰ τὸν ἑαυτόν του οἰκίας εἰς τὴν πόλιν Δαυίδ, τὴν Σιών, προπαρασκεύασε δὲ τὸν τόπον διὰ τὴν Κιβωτὸν τοῦ Θεοῦ καὶ κατεσκεύασε δι' αὐτὴν Σκηνήν.
2 Εἶπε τότε ὁ Δαυίδ· <δὲν ἐπιτρέπεται παρὰ τοῦ Θεοῦ νὰ μεταφέρουν τὴν Κιβωτὸν τοῦ Κυρίου ἄλλοι, εἰμὴ μόνον οἱ Λευῖται, διότι αὐτοὺς ἔχει ἐκλέξει ὁ Κύριος νὰ μεταφέρουν τὴν Κιβωτὸν τοῦ Κυρίου καὶ νὰ ὑπηρετοῦν αὐτὸν πάντοτε>.
3 Ὁ Δαυὶδ συνεκέντρωσεν ὅλον τὸν ἰσραηλιτικὸν λαὸν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, διὰ νὰ μεταφέρουν τὴν Κιβωτὸν τοῦ Κυρίου εἰς τὸν τόπον, τὸν ὁποῖον εἶχε προετοιμάσει δι' αὐτήν.
4 Συνεκέντρωσε τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἀαρών, ἱερεῖς καὶ Λευίτας.
5 Ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Καὰθ ἐκάλεσε τὸν Οὐριήλ, ἄρχοντα εἰς τὴν πατριαρχικήν του οἰκογένειαν καὶ τοὺς συγγενεῖς αὐτοῦ ἐν ὅλῳ ἑκατὸν εἴκοσι.
6 Απὸ τοὺς υἱοὺς Μεραρὶ ἐκάλεσε τὸν Ἀσαΐα, ὁ ὁποῖος ἦτο ἀρχηγός, καὶ τοὺς συγγενεῖς αὐτοῦ διακοσίους εἴκοσιν ἐν ὅλῳ.
7 Ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Γηρσὰμ ἐκάλεσε τὸν Ἰωήλ, ὁ ὁποῖος ἦτο ἐπίσης ἀρχηγός, καὶ τοὺς συγγενεῖς αὐτοῦ ἐν ὅλῳ ἑκατὸν τριάκοντα.
8 Ἀπὸ τοὺς υἱοὺς Ἐλισαφὰν ἐκάλεσε τὸν Σεμεΐ, τὸν ἀρχηγόν, καὶ τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ διακοσίους ἐν ὅλῳ.
9 Απὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Χεβρὼν ἐκάλεσε τὸν Ἐλιήλ, τὸν ἀρχηγόν, καὶ τοὺς συγγενεῖς αὐτοῦ ἐν ὅλῳ ὀγδοήκοντα.
10 Ἀπὸ τοὺς υἱοὺς Ὀζιὴλ ἐκάλεσε τὸν Ἀμιναδάδ, τὸν ἀρχηγόν, καὶ τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ ἑκατὸν δώδεκα ἐν ὅλῳ.
11 Ὁ Δαυὶδ προσεκάλεσεν ἐπίσης καὶ τοὺς ἀρχιερεῖς Σαδὼκ καὶ Ἀβιάθαρ, ὅπως ἐπίσης καὶ τοὺς Λευίτας Οὐριήλ, Ἀσαΐαν, Ἰωήλ, Σαμαίαν, Ἐλιήλ, Ἀμιναδάβ,
12 καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· <σεῖς εἶσθε οἱ ἀρχηγοὶ τῶν πατριαρχικῶν οἰκογενειῶν τῶν Λευϊτῶν. Ἀγνισθῆτε σεῖς καὶ οἱ συγγενεῖς σας, διότι θὰ μεταφέρετε τὴν Κιβωτὸν τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραὴλ εἰς τὸν τόπον, τὸν ὁποῖον ἐγὼ ἔχω ἑτοιμάσει δι' αὐτήν.
13 Γνωρίζετε δὲ ὅτι, ἐπειδὴ σεῖς δὲν μετεφέρατε κατὰ τὴν προηγουμένην φορὰν τὴν Κιβωτόν, ἔστειλε τιμωρίαν ὁ Θεὸς ἐναντίον μας, διότι δὲν ἐφροντίσαμεν διὰ τὴν μεταφορὰν τῆς Κιβωτοῦ σύμφωνα μὲ τὸν νόμον του>.
14 Οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται ἐκαθαρίσθησαν, διὰ νὰ μεταφέρουν τὴν Κιβωτὸν τῆς Διαθήκης τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραήλ.
15 Αὐτοὶ οἱ Λευῖται ἐπῆραν πράγματι τὴν Κιβωτὸν τοῦ Θεοῦ, σύμφωνα μὲ ὅσα εἶχε διατάξει ὁ Μωϋσῆς, ὅπως περιέχονται εἰς τὸν γραπτὸν λόγον τοῦ Κυρίου, μὲ ἀναφορεῖς ἐπάνω εἰς τοὺς ὤμους των.
16 Ὁ Δαυὶδ εἶπεν εἰς τοὺς ἀρχηγοὺς τῶν Λευιτῶν· <τακτοποιήσατε τοὺς ἀδελφούς σας ψαλτῳδούς, οἱ ὁποῖοι θὰ ψάλλουν δυνατὰ ὕμνους χαρμοσύνους, τῇ συνοδείᾳ μουσικῶν ὀργάνων, μὲ νάβλας, μὲ κινύρας καὶ μὲ κύμβαλα>.
17 Οἱ Λευῖται ὥρισαν τὸν Αἰμάν, τὸν υἱὸν τοῦ Ἰωήλ, ἐκ δὲ τῶν ἀδελφῶν του τὸν Ἀσάφ, τὸν υἱὸν τοῦ Βαραχία. Ἀπὸ δὲ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Μεραρὶ ἐξεχώρισαν ἀπὸ τοὺς ἀδελφούς του τὸν Αἰθάν, τὸν υἱὸν τοῦ Κισαίου.
18 Μαζῆ δὲ μὲ αὐτοὺς ἦσαν οἱ ἀδελφοί των τῆς δευτέρας σειρᾶς βοηθοί, δηλαδὴ ὁ Ζαχαρίας, ὁ Ὀζιήλ, ὁ Σεμιραμώθ, ὁ Ἰεϊήλ, ὁ Ἐλιωήλ, ὁ Ἐλιάβ, ὁ Βαναία, ὁ Μαασαΐα, ὁ Ματταθία, ὁ Ἐλιφαλία, ὁ Μακενία, ὁ Ἀβδεδόμ, ὁ Ἰεϊὴλ καὶ ὁ Ὀζίας, οἱ θυρωροί.
19 Οἱ ψαλτῳδοί, ὁ Αἰμάν, ὁ Ἀσὰφ καὶ ὁ Αἰθάν, εἶχαν κύμβαλα χάλκινα, τὰ ὁποῖα τὰ ἐκτυποῦσαν, ὥστε νὰ ἀκούωνται πολύ.
20 Ὁ δὲ Ζαχαρίας, ὁ Ὀζιήλ, ὁ Σεμιραμώθ, ὁ Ἰεϊήλ, ὁ Ὠνί, ὁ Ἐλιάβ, ὁ Μασαίας καὶ ὁ Βαναίας, εἶχαν κιθάρας ἐνηρμονισμένας εἰς ὑψηλοὺς τόνους.
21 Ὁ Ματταθίας, ὁ Ἐλιφαλίας, ὁ Μακενίας, ὁ Ἀβδεδόμ, ὁ Ἰεϊὴλ καὶ ὁ Ὀζίας εἶχαν ἅρπας ἐνηρμονισμένας εἰς χαμηλοὺς τόνους, διὰ νὰ συνοδεύουν τὰ μουσικὰ μέλη.
22 Ὁ Χωνενία, ὁ ἀρχηγὸς τῶν Λευϊτῶν, ἦτο καὶ ἀρχηγὸς αὐτῶν τῶν ψαλτῶν, ἐπειδὴ ἦτο ἄνθρωπος ἔμπειρος καὶ ἱκανός.
23 Ὁ Βαραχία καὶ ὁ Ἑλκανὰ ἦσαν οἱ φύλακες τῆς Κιβωτοῦ.
24 Ὁ Σοβνία, ὁ Ἰωσαφάτ, ὁ Ναθαναήλ, ὁ Ἀμασαΐ, ὁ Ζαχαρίας, ὁ Βαναῒ καὶ ὁ Ἐλιέζερ, οἱ ἱερεῖς, αὐτοὶ ἐσάλπιζαν μὲ τὰς σάλπιγγας ἐμπρὸς ἀπὸ τὴν Κιβωτὸν τοῦ Θεοῦ. Ὁ Ἀβδεδὸμ καὶ ὁ Ἰεΐα ἦσαν οἱ φύλακες τῆς Κιβωτοῦ τοῦ Θεοῦ.
25 Εἰς τὴν χαρμόσυνον αὐτὴν πομπὴν μετεῖχον ἐπίσης ὁ Δαυίδ, οἱ πρεσβύτεροι τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ καὶ οἱ χιλίαρχοι τοῦ στρατοῦ. Ὅλοι αὐτοὶ ἐπορεύοντο, διὰ νὰ μεταφέρουν μὲ μεγάλην χαρὰν τὴν Κιβωτὸν τῆς Διαθήκης ἀπὸ τὸν οἶκον τοῦ Ἀβδεδόμ.
26 Ὅταν δὲ ὁ Θεὸς ἐνίσχυσε καὶ ἠξίωσε τοὺς Λευίτας νὰ πάρουν εἰς τοὺς ὤμους των τὴν Κιβωτὸν τῆς Διαθήκης τοῦ Κυρίου, πρὶν ξεκινήσουν, προσέφεραν θυσίαν ἑπτὰ μόσχους καὶ ἑπτὰ κριούς.
27 Ὁ Δαυὶδ κατὰ τὴν πομπὴν αὐτὴν ἐφοροῦσε στολὴν λινήν. Ὁμοίαν πρὸ τὴν στολὴν αὐτὴν τοῦ Δαυὶδ εἶχαν καὶ ὅλοι οἱ Λευῖται οἱ μεταφέροντες τὴν Κιβωτὸν τῆς Διαθήκης, ὅπως ἐπίσης καὶ οἱ ψάλται καὶ ὁ Χωνενίας, ὁ ὁποῖος ἦτο ἀρχηγὸς τῶν ψαλλόντων τοὺς ὕμνους.
28 Ὅλος δὲ ὁ ἰσραηλιτικὸς λαός μὲ ἀλαλαγμοὺς χαρᾶς συμμετεῖχεν εἰς τὴν πομπὴν τῆς μεταφορᾶς τῆς Κιβωτοῦ τῆς Διαθήκης τοῦ Κυρίου, ὑπὸ τοὺς ἤχους τῶν σαλπίγγων καὶ τῶν κυμβάλων, παίζοντες δυνατὰ ἅρπας καὶ κιθάρας.
29 Ὅταν δὲ ἡ Κιβωτὸς τῆς Διαθήκης ἔφθασεν εἰς τὴν πόλιν τοῦ Δαυίδ, ἡ σύζυγος τοῦ Δαυὶδ ἡ Μελχόλ, θυγάτηρ τοῦ Σαοὺλ ἔσκυψεν ἀπὸ τὸ παράθυρόν της καὶ εἶδε τὸν βασιλέα νὰ χορεύῃ καὶ νὰ πηδᾷ μὲ χαράν, ἀπεδοκίμασε αὐτήν του τὴν πρᾶξιν ἐσωτερικῶς καὶ τὸν κατεφρόνησε.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

Δαβὶδ ἔκτισε διὰ τὸν ἑαυτόν του οἰκίες εἰς τὴν πόλιν τοῦ Δαβὶδ καὶ προετοίμασε τόπον διὰ τὴν Κιβωτὸν τοῦ Θεοῦ καὶ ἔστησε δι’ αὐτὴν σκηνήν.
2 Τότε εἶπεν ὁ Δαβίδ: <Κανεὶς ἄλλος δὲν ἐπιτρέπεται να μεταφέρῃ τὴν Κιβωτὸν τοῦ Θεοῦ, παρὰ μόνον οἱ Λευῖται, διότι αὐτοὺς ἐξέλεξε καὶ ὥρισεν ὁ Κύριος νὰ μεταφέρουν τὴν Κιβωτὸν τοῦ Κυρίου καὶ νὰ τὸν ὑπηρετοῦν διὰ παντός>.
3 Κατόπιν ὁ Δαβὶδ συνεκέντρωσεν ὅλον τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαὸν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, διὰ νὰ μεταφέρουν τὴν Κιβωτὸν τοῦ Κυρίου εἰς τὸν τόπον, τὸν ὁποῖον εἶχεν ἑτοιμάσει δι’ αὐτήν.
4 Ὁ Δαβὶδ συνεκέντρωσεν ἐπίσης καὶ ὅλους τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἀαρών (τοὺς ἱερεῖς) καὶ τοὺς Λευῖτες.
5 Ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Καὰθ ἐκάλεσε τὸν ἄρχοντα Οὐριὴλ καὶ τοὺς συγγενεῖς του, συνολικῶς ἑκατὸν εἴκοσι (120).
6 Ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τὸν Μεραρὶ ἐκάλεσε τὸν ἄρχοντα Ἀσαΐα καὶ τοὺς συγγενεῖς του, συνολικῶς διακοσίους εἴκοσι (220).
7 Ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Γηρσὰμ ἐκάλεσε τὸν ἄρχοντα Ἰωὴλ καὶ τοὺς συγγενεῖς του, συνολικῶς ἑκατὸν τριάντα (130).
8 Ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἐλισαφὰν ἐκάλεσε τὸν ἄρχοντα Σεμεῒ καὶ τοὺς ἀδελφούς του, συνολικῶς διακοσίους (200).
9 Ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Χεβρὼν ἐκάλεσε τὸν ἄρχοντα Ἐλιὴλ καὶ τοὺς συγγενεῖς του, συνολικῶς ὀγδόντα (80).
10 Ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ὀζιὴλ ἐκάλεσε τὸν ἄρχοντα Ἀμιναδὰβ καὶ τοὺς συγγενεῖς του, συνολικῶς ἑκατὸν δώδεκα (112).
11 Κατόπιν ὁ Δαβὶδ ἐκάλεσε τοὺς ἀρχιερεῖς Σαδὼκ καὶ Ἀβιάθαρ καὶ τοὺς ἕξι Λευῖτες: Οὐριήλ, Ἀσαΐαν, Ἰωήλ, Σαμαίαν, Ἐλιὴλ καὶ Ἀμιναδάβ·
12 καὶ τοὺς εἶπε: <Σεῖς εἶσθε οἱ ἀρχηγοὶ τῶν πατριαρχικῶν οἰκογενειῶν τῶν Λευιτῶν καθαρισθῆτε σύμφωνα μὲ τὸν Νόμον σεῖς καὶ οἱ συγγενεῖς σας, διὰ νὰ μεταφέρετε τὴν Κιβωτὸν τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραὴλ εἰς τὸν τόπον, τὸν ὁποῖον προετοίμασα δι’ αὐτήν.
13 Γνωρίζετε πολὺ καλὰ τοῦτο: Ἐπειδή δὲν ἤσαστε ἐκεῖ τὴν πρώτην φορὰν διὰ νὰ μεταφέρετε τὴν Κιβωτὸν σεῖς, δι’ αὐτὸ μᾶς ἐτιμώρησεν ὁ Θεὸς μὲ τὸ νὰ θανατώσῃ ἕνα ἀπὸ ἡμᾶς, ἐπειδὴ δὲν ἐπραγματοποιήσαμεν τὴν μεταφορὰν ὅπως ἔπρεπε, σύμφωνα μὲ τὸν Νόμον τοῦ Θεοῦ>.
14 Ἔτσι ἐκαθαρίσθησαν οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται, διὰ νὰ μεταφέρουν τὴν Κιβωτὸν τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ.
15 Καὶ οἱ Λευῖται παρέλαβαν τὴν Κιβωτὸν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν ἐκράτησαν μὲ ἀναφορες ἐπάνω εἰς τοὺς ὤμους των, ὅπως εἶχε διατάξει ὁ Μωϋσῆς σύμφωνα μὲ τὸν γραπτὸν λόγον τοῦ Θεοῦ.
16 Ἐπίσης ὁ Δαβὶδ εἶπεν εἰς τοὺς ἀρχηγοὺς τῶν Λευϊτῶν: <Ὁρίσατε καὶ ἐγκαταστήσατε τοὺς συγγενεῖς σας, οἱ ὁποῖοι θὰ ψάλλουν μὲ τὴν συνοδείαν μουσικῶν ὀργάνων, μὲ νάβλες (λύρες ἢ ἄρπες), κινύρες (κιθάρες ἢ ἄρπες) καὶ κύμβαλα, διὰ νὰ παιανίζουν εἰς ὑψηλοὺς τόνους καὶ νὰ ψάλλουν ὕμνους εὐφροσύνους>.
17 Καὶ οἱ Λευΐται καθώρισαν καὶ ἐγκατέστησαν τὸν Αἰμάν, υἱὸν τοῦ Ἰωήλ· καὶ ἀπὸ τοὺς συγγενεῖς του τὸν Ἀσάφ, υἱὸν τοῦ Βαραχία· ἀπὸ δὲ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Μεραρὶ ἐξεχώρισαν τὸν Αἰθάν, υἱὸν τοῦ Κισαίου.
18 Μαζὶ μὲ αὐτοὺς ἦσαν ὡς βοηθοί των οἱ δευτέρας σειρᾶς συγγενεῖς των: Ζαχαρίας, Ὀζιήλ, Σεμιραμώθ, Ἰεϊήλ, Ἐλιωήλ, Ἐλιάβ, Βαναία, Μαασαΐα, Ματταθία, Ἐλιφαλιά, Μακενία, Ἀβδεδόμ, Ἰεϊὴλ καὶ Ὀζίας, οἱ θυρωροί.
19 Οἱ ψάλται Αἰμάν, Ἀσὰφ καὶ Αἰθὰν εἶχαν χάλκινα κύμβαλα, τὰ ὁποῖα ἐκτυποῦσαν, ὥστε νὰ ἀκούωνται δυνατὰ καὶ νὰ συντονίζουν τὸ βῆμα.
20 Ὁ Ζαχαρίας, ὁ Ὀζιήλ, ὁ Σεμιραμώθ, ὁ Ἰεϊήλ, ὁ Ὠνί, ὁ Ἐλιάβ, ὁ Μασαίας καὶ ὁ Βαναίας εἶχαν λύρες (ἄρπες) ὑψίφωνες.
21 Ὁ Ματταθίας, ὁ Ἐλιφαλίας, ὁ Μακενίας, ὁ Ἀβδεδόμ, ὁ Ἰεϊὴλ καὶ ὁ Ὀζίας εἶχαν κινύρες (κιθάρες ἢ ἄρπες) βαθύφωνες, διὰ νὰ συνοδεύουν τήν μουσικὴν συμφωνίαν.
22 Καὶ ὁ Χωνενία, ὁ ἀρχηγὸς τῶν Λευιτῶν, ἦταν ταυτοχρόνως καὶ ὁ ἀρχηγὸς τῶν Λευιτῶν - μουσικῶν, διότι ἦταν ἐπιδέξιος εἰς τὴν μουσικήν.
23 Ὁ Βαραχία καὶ ὁ Ἐλκανὰ ἦσαν οἱ φύλακες τῆς Κιβωτοῦ. Αὐτοὶ ἦσαν ἐμπρὸς ἀπὸ τὴν Κιβωτόν.
24 Οἱ ἱερεῖς Σοβνία, Ἰωσαφάτ, Ναθαναήλ, Ἀμασαΐ, Ζαχαρία, Βαναῒ καὶ Ἐλιέζερ ἐσάλπιζαν μὲ τὶς σάλπιγγες καὶ ἐπροπορεύοντο τῆς Κιβωτοῦ τοῦ Θεοῦ. Οἱ δὲ Ἀβδεδὸμ καὶ Ἰεϊὰ ἦσαν φύλακες τῆς Κιβωτοῦ καὶ ἀκολουθοῦσαν εὐθὺς μετὰ τὴν Κιβωτόν.
25 Εἰς τὴν πανηγυρικὴν λιτανευτικὴν πομπὴν τῆς μεταφορᾶς ἔλαβαν ἐπίσης μέρος ὁ Δαβὶδ καὶ οἱ πρεσβύτεροι τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ καὶ οἱ χιλίαρχοι τοῦ στρατοῦ. Ὅλοι αὐτοὶ ἦσαν ἐκεῖνοι, ποὺ ἐπῆγαν διὰ να μεταφέρουν τὴν Κιβωτὸν τῆς Διαθήκης ἀπὸ τὸ σπίτι τοῦ Ἀβδεδὸμ μὲ μεγαλοπρέπειαν καὶ χαρούμενη πομπήν.
26 Ὅταν ὁ Θεὸς ἐνίσχυσε καὶ ἀξίωσε τοὺς Λευῖτες νὰ σηκώσουν εἰς τοὺς ὤμους των τὴν Κιβωτὸν τῆς Διαθήκης τοῦ Κυρίου, προσέφεραν θυσίαν εἰς τὸν Θεὸν ἑπτὰ μοσχάρια καὶ ἑπτὰ κριάρια.
27 Καὶ ὁ Δαβὶδ ἐφοροῦσε λεπτὸν λινὸν χιτῶνα. Παρόμοιαν λεπτὴν λινὴν στολὴν μὲ ἐκείνην τοῦ Δαβὶδ ἐφοροῦσαν καὶ ὅλοι οἱ Λευῖται, οἱ ὁποῖοι ἐκρατοῦσαν εἰς τοὺς ὤμους των τὴν Κιβωτὸν τῆς Διαθήκης τοῦ Κυρίου, ὅπως ἐπίσης καὶ οἱ ψάλται καὶ ὁ Χωνενίας, ὁ ἀρχηγὸς τῶν ψαλτῶν, ποὺ ἔψαλλαν. Καὶ ὁ Δαβὶδ ἐφοροῦσε μακράν, λεπτόν, λινὸν χιτῶνα.
28 Ἔτσι ὅλος ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαὸς μετέφεραν τὴν Κιβωτὸν τῆς Διαθήκης τοῦ Κυρίου μὲ σαλπίσματα, μὲ ἰαχὲς καὶ ζητωκραυγὲς χαρᾶς, μὲ τοὺς ἤχους σαλπίγγων καὶ κυμβάλων καὶ μὲ τὶς δυνατὲς ἀντηχήσεις τῶν μουσικῶν ὀργάνων λυρῶν (ἄρπων) καὶ κινυρῶν ( κιθαρῶν ).
29 Συνέβη δὲ τοῦτο: Ὅταν ἡ Κιβωτὸς τῆς Διαθήκης τοῦ Κυρίου ἔφθασεν εἰς τὴν πόλιν τοῦ Δαβίδ, ἡ σύζυγος τοῦ Δαβὶδ Μελχόλ, ἡ ὁποία ἦταν κόρη τοῦ Σαούλ, ἔσκυψεν ἀπὸ τὸ παράθυρόν της καὶ εἶδε τὸν βασιλιᾶ Δαβὶδ νὰ χορεύῃ καὶ νὰ πηδᾷ ἀπὸ χαράν. Τὸ θέαμα αὐτὸ τοῦ Δαβὶδ τὴν ἔκαμε νὰ τὸν κατακρίνῃ ἐσωτερικῶς καὶ νὰ τὸν περιφρονήσῃ.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
αὶ ἐποίησεν αὐτῷ οἰκίας ἐν πόλει Δαυίδ, καὶ ἡτοίμασε τὸν τόπον τῇ κιβωτῷ τοῦ Θεοῦ καὶ ἐποίησεν αὐτῇ σκηνήν.	Δαυὶδ κατεσκεύασε διὰ τὸν ἑαυτόν του οἰκίας εἰς τὴν πόλιν Δαυίδ, τὴν Σιών, προπαρασκεύασε δὲ τὸν τόπον διὰ τὴν Κιβωτὸν τοῦ Θεοῦ καὶ κατεσκεύασε δι' αὐτὴν Σκηνήν.	Δαβὶδ ἔκτισε διὰ τὸν ἑαυτόν του οἰκίες εἰς τὴν πόλιν τοῦ Δαβὶδ καὶ προετοίμασε τόπον διὰ τὴν Κιβωτὸν τοῦ Θεοῦ καὶ ἔστησε δι’ αὐτὴν σκηνήν.
2 Τότε εἶπε Δαυίδ· οὐκ ἔστιν ἆραι τὴν κιβωτὸν τοῦ Θεοῦ, ἀλλ' ἢ τοὺς Λευίτας, ὅτι αὐτοὺς ἐξελέξατο Κύριος αἴρειν τὴν κιβωτὸν Κυρίου καὶ λειτουργεῖν αὐτῷ ἕως αἰῶνος.	2 Εἶπε τότε ὁ Δαυίδ· <δὲν ἐπιτρέπεται παρὰ τοῦ Θεοῦ νὰ μεταφέρουν τὴν Κιβωτὸν τοῦ Κυρίου ἄλλοι, εἰμὴ μόνον οἱ Λευῖται, διότι αὐτοὺς ἔχει ἐκλέξει ὁ Κύριος νὰ μεταφέρουν τὴν Κιβωτὸν τοῦ Κυρίου καὶ νὰ ὑπηρετοῦν αὐτὸν πάντοτε>.	2 Τότε εἶπεν ὁ Δαβίδ: <Κανεὶς ἄλλος δὲν ἐπιτρέπεται να μεταφέρῃ τὴν Κιβωτὸν τοῦ Θεοῦ, παρὰ μόνον οἱ Λευῖται, διότι αὐτοὺς ἐξέλεξε καὶ ὥρισεν ὁ Κύριος νὰ μεταφέρουν τὴν Κιβωτὸν τοῦ Κυρίου καὶ νὰ τὸν ὑπηρετοῦν διὰ παντός>.
3 Καὶ ἐξεκκλησίασε Δαυὶδ τὸν πάντα Ἰσραὴλ ἐν Ἱερουσαλὴμ τοῦ ἀνενέγκαι τὴν κιβωτὸν Κυρίου εἰς τὸν τόπον, ὃν ἡτοίμασεν αὐτῇ.	3 Ὁ Δαυὶδ συνεκέντρωσεν ὅλον τὸν ἰσραηλιτικὸν λαὸν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, διὰ νὰ μεταφέρουν τὴν Κιβωτὸν τοῦ Κυρίου εἰς τὸν τόπον, τὸν ὁποῖον εἶχε προετοιμάσει δι' αὐτήν.	3 Κατόπιν ὁ Δαβὶδ συνεκέντρωσεν ὅλον τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαὸν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, διὰ νὰ μεταφέρουν τὴν Κιβωτὸν τοῦ Κυρίου εἰς τὸν τόπον, τὸν ὁποῖον εἶχεν ἑτοιμάσει δι’ αὐτήν.
4 Καὶ συνήγαγε Δαυὶδ τοὺς υἱοὺς Ἀαρὼν τοὺς Λευίτας.	4 Συνεκέντρωσε τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἀαρών, ἱερεῖς καὶ Λευίτας.	4 Ὁ Δαβὶδ συνεκέντρωσεν ἐπίσης καὶ ὅλους τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἀαρών (τοὺς ἱερεῖς) καὶ τοὺς Λευῖτες.
5 Τῶν υἱῶν Καάθ· Οὐριὴλ ὁ ἄρχων καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ, ἑκατὸν εἴκοσι.	5 Ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Καὰθ ἐκάλεσε τὸν Οὐριήλ, ἄρχοντα εἰς τὴν πατριαρχικήν του οἰκογένειαν καὶ τοὺς συγγενεῖς αὐτοῦ ἐν ὅλῳ ἑκατὸν εἴκοσι.	5 Ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Καὰθ ἐκάλεσε τὸν ἄρχοντα Οὐριὴλ καὶ τοὺς συγγενεῖς του, συνολικῶς ἑκατὸν εἴκοσι (120).
6 Τῶν υἱῶν Μεραρί· Ἀσαΐα ὁ ἄρχων καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ, διακόσιοι εἴκοσι.	6 Απὸ τοὺς υἱοὺς Μεραρὶ ἐκάλεσε τὸν Ἀσαΐα, ὁ ὁποῖος ἦτο ἀρχηγός, καὶ τοὺς συγγενεῖς αὐτοῦ διακοσίους εἴκοσιν ἐν ὅλῳ.	6 Ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τὸν Μεραρὶ ἐκάλεσε τὸν ἄρχοντα Ἀσαΐα καὶ τοὺς συγγενεῖς του, συνολικῶς διακοσίους εἴκοσι (220).
7 Τῶν υἱῶν Γηρσάμ· Ἰωὴλ ὁ ἄρχων καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ, ἑκατὸν τριάκοντα.	7 Ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Γηρσὰμ ἐκάλεσε τὸν Ἰωήλ, ὁ ὁποῖος ἦτο ἐπίσης ἀρχηγός, καὶ τοὺς συγγενεῖς αὐτοῦ ἐν ὅλῳ ἑκατὸν τριάκοντα.	7 Ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Γηρσὰμ ἐκάλεσε τὸν ἄρχοντα Ἰωὴλ καὶ τοὺς συγγενεῖς του, συνολικῶς ἑκατὸν τριάντα (130).
8 Τῶν υἱῶν Ἐλισαφάν· Σεμεῒ ὁ ἄρχων καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ, διακόσιοι.	8 Ἀπὸ τοὺς υἱοὺς Ἐλισαφὰν ἐκάλεσε τὸν Σεμεΐ, τὸν ἀρχηγόν, καὶ τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ διακοσίους ἐν ὅλῳ.	8 Ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἐλισαφὰν ἐκάλεσε τὸν ἄρχοντα Σεμεῒ καὶ τοὺς ἀδελφούς του, συνολικῶς διακοσίους (200).
9 Τῶν υἱῶν Χεβρών· Ἐλιὴλ ὁ ἄρχων καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ, ὀγδοήκοντα.	9 Απὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Χεβρὼν ἐκάλεσε τὸν Ἐλιήλ, τὸν ἀρχηγόν, καὶ τοὺς συγγενεῖς αὐτοῦ ἐν ὅλῳ ὀγδοήκοντα.	9 Ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Χεβρὼν ἐκάλεσε τὸν ἄρχοντα Ἐλιὴλ καὶ τοὺς συγγενεῖς του, συνολικῶς ὀγδόντα (80).
10 Τῶν υἱῶν Ὀζιήλ· Ἀμιναδὰβ ὁ ἄρχων καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ, ἑκατὸν δεκαδύο.	10 Ἀπὸ τοὺς υἱοὺς Ὀζιὴλ ἐκάλεσε τὸν Ἀμιναδάδ, τὸν ἀρχηγόν, καὶ τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ ἑκατὸν δώδεκα ἐν ὅλῳ.	10 Ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ὀζιὴλ ἐκάλεσε τὸν ἄρχοντα Ἀμιναδὰβ καὶ τοὺς συγγενεῖς του, συνολικῶς ἑκατὸν δώδεκα (112).
11 Καὶ ἐκάλεσε Δαυὶδ τὸν Σαδὼκ καὶ Ἀβιάθαρ, τοὺς ἱερεῖς, καὶ τοὺς Λευίτας, τὸν Οὐριήλ, Ἀσαΐαν καὶ Ἰωὴλ καὶ Σαμαίαν καὶ Ἐλιὴλ καὶ Ἀμιναδάβ,	11 Ὁ Δαυὶδ προσεκάλεσεν ἐπίσης καὶ τοὺς ἀρχιερεῖς Σαδὼκ καὶ Ἀβιάθαρ, ὅπως ἐπίσης καὶ τοὺς Λευίτας Οὐριήλ, Ἀσαΐαν, Ἰωήλ, Σαμαίαν, Ἐλιήλ, Ἀμιναδάβ,	11 Κατόπιν ὁ Δαβὶδ ἐκάλεσε τοὺς ἀρχιερεῖς Σαδὼκ καὶ Ἀβιάθαρ καὶ τοὺς ἕξι Λευῖτες: Οὐριήλ, Ἀσαΐαν, Ἰωήλ, Σαμαίαν, Ἐλιὴλ καὶ Ἀμιναδάβ·
12 καὶ εἶπεν αὐτοῖς· ὑμεῖς ἄρχοντες πατριῶν τῶν Λευιτῶν, ἀγνίσθητε ὑμεῖς καὶ οἱ ἀδελφοὶ ὑμῶν καὶ ἀνοίσετε τὴν κιβωτὸν τοῦ Θεοῦ Ἰσραήλ, οὗ ἠτοίμασα αὐτῇ·	12 καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· <σεῖς εἶσθε οἱ ἀρχηγοὶ τῶν πατριαρχικῶν οἰκογενειῶν τῶν Λευϊτῶν. Ἀγνισθῆτε σεῖς καὶ οἱ συγγενεῖς σας, διότι θὰ μεταφέρετε τὴν Κιβωτὸν τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραὴλ εἰς τὸν τόπον, τὸν ὁποῖον ἐγὼ ἔχω ἑτοιμάσει δι' αὐτήν.	12 καὶ τοὺς εἶπε: <Σεῖς εἶσθε οἱ ἀρχηγοὶ τῶν πατριαρχικῶν οἰκογενειῶν τῶν Λευιτῶν καθαρισθῆτε σύμφωνα μὲ τὸν Νόμον σεῖς καὶ οἱ συγγενεῖς σας, διὰ νὰ μεταφέρετε τὴν Κιβωτὸν τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραὴλ εἰς τὸν τόπον, τὸν ὁποῖον προετοίμασα δι’ αὐτήν.
13 ὅτι οὐκ ἐν τῷ πρότερον ὑμᾶς εἶναι διέκοψεν ὁ Θεὸς ἡμῶν ἐν ἡμῖν, ὅτι οὐκ ἐξεζητήσαμεν ἐν κρίματι.	13 Γνωρίζετε δὲ ὅτι, ἐπειδὴ σεῖς δὲν μετεφέρατε κατὰ τὴν προηγουμένην φορὰν τὴν Κιβωτόν, ἔστειλε τιμωρίαν ὁ Θεὸς ἐναντίον μας, διότι δὲν ἐφροντίσαμεν διὰ τὴν μεταφορὰν τῆς Κιβωτοῦ σύμφωνα μὲ τὸν νόμον του>.	13 Γνωρίζετε πολὺ καλὰ τοῦτο: Ἐπειδή δὲν ἤσαστε ἐκεῖ τὴν πρώτην φορὰν διὰ νὰ μεταφέρετε τὴν Κιβωτὸν σεῖς, δι’ αὐτὸ μᾶς ἐτιμώρησεν ὁ Θεὸς μὲ τὸ νὰ θανατώσῃ ἕνα ἀπὸ ἡμᾶς, ἐπειδὴ δὲν ἐπραγματοποιήσαμεν τὴν μεταφορὰν ὅπως ἔπρεπε, σύμφωνα μὲ τὸν Νόμον τοῦ Θεοῦ>.
14 Καὶ ἠγνίσθησαν οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται τοῦ ἀνενέγκαι τὴν κιβωτὸν Θεοῦ Ἰσραήλ.	14 Οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται ἐκαθαρίσθησαν, διὰ νὰ μεταφέρουν τὴν Κιβωτὸν τῆς Διαθήκης τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραήλ.	14 Ἔτσι ἐκαθαρίσθησαν οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται, διὰ νὰ μεταφέρουν τὴν Κιβωτὸν τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ.
15 Καὶ ἔλαβον οἱ υἱοὶ τῶν Λευιτῶν τὴν κιβωτὸν τοῦ Θεοῦ, ὡς ἐνετείλατο Μωυσῆς ἐν λόγῳ Θεοῦ κατὰ τὴν γραφήν, ἐν ἀναφορεῦσιν ἐπ' αὐτούς.	15 Αὐτοὶ οἱ Λευῖται ἐπῆραν πράγματι τὴν Κιβωτὸν τοῦ Θεοῦ, σύμφωνα μὲ ὅσα εἶχε διατάξει ὁ Μωϋσῆς, ὅπως περιέχονται εἰς τὸν γραπτὸν λόγον τοῦ Κυρίου, μὲ ἀναφορεῖς ἐπάνω εἰς τοὺς ὤμους των.	15 Καὶ οἱ Λευῖται παρέλαβαν τὴν Κιβωτὸν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν ἐκράτησαν μὲ ἀναφορες ἐπάνω εἰς τοὺς ὤμους των, ὅπως εἶχε διατάξει ὁ Μωϋσῆς σύμφωνα μὲ τὸν γραπτὸν λόγον τοῦ Θεοῦ.
16 Καὶ εἶπε Δαυὶδ τοῖς ἄρχουσι τῶν Λευιτῶν· στήσατε τοὺς ἀδελφοὺς αὐτῶν τοὺς ψαλτῳδοὺς ἐν ὀργάνοις, νάβλαις, κινύραις καὶ κυμβάλοις τοῦ φωνῆσαι εἰς ὕψος ἐν φωνῇ εὐφροσύνης.	16 Ὁ Δαυὶδ εἶπεν εἰς τοὺς ἀρχηγοὺς τῶν Λευιτῶν· <τακτοποιήσατε τοὺς ἀδελφούς σας ψαλτῳδούς, οἱ ὁποῖοι θὰ ψάλλουν δυνατὰ ὕμνους χαρμοσύνους, τῇ συνοδείᾳ μουσικῶν ὀργάνων, μὲ νάβλας, μὲ κινύρας καὶ μὲ κύμβαλα>.	16 Ἐπίσης ὁ Δαβὶδ εἶπεν εἰς τοὺς ἀρχηγοὺς τῶν Λευϊτῶν: <Ὁρίσατε καὶ ἐγκαταστήσατε τοὺς συγγενεῖς σας, οἱ ὁποῖοι θὰ ψάλλουν μὲ τὴν συνοδείαν μουσικῶν ὀργάνων, μὲ νάβλες (λύρες ἢ ἄρπες), κινύρες (κιθάρες ἢ ἄρπες) καὶ κύμβαλα, διὰ νὰ παιανίζουν εἰς ὑψηλοὺς τόνους καὶ νὰ ψάλλουν ὕμνους εὐφροσύνους>.
17 Καὶ ἔστησαν οἱ Λευῖται τὸν Αἰμάν υἱὸν Ἰωήλ· ἐκ τῶν ἀδελφῶν αὐτοῦ Ἀσὰφ υἱὸς Βαραχία. Καὶ ἐκ τῶν υἱῶν Μεραρὶ ἀδελφῶν αὐτοῦ Αἰθὰν υἱὸς Κισαίου.	17 Οἱ Λευῖται ὥρισαν τὸν Αἰμάν, τὸν υἱὸν τοῦ Ἰωήλ, ἐκ δὲ τῶν ἀδελφῶν του τὸν Ἀσάφ, τὸν υἱὸν τοῦ Βαραχία. Ἀπὸ δὲ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Μεραρὶ ἐξεχώρισαν ἀπὸ τοὺς ἀδελφούς του τὸν Αἰθάν, τὸν υἱὸν τοῦ Κισαίου.	17 Καὶ οἱ Λευΐται καθώρισαν καὶ ἐγκατέστησαν τὸν Αἰμάν, υἱὸν τοῦ Ἰωήλ· καὶ ἀπὸ τοὺς συγγενεῖς του τὸν Ἀσάφ, υἱὸν τοῦ Βαραχία· ἀπὸ δὲ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Μεραρὶ ἐξεχώρισαν τὸν Αἰθάν, υἱὸν τοῦ Κισαίου.
18 Καὶ μετ' αὐτῶν οἱ ἀδελφοὶ αὐτῶν οἱ δεύτεροι Ζαχαρίας καὶ Ὀζιὴλ καὶ Σεμιραμὼθ καὶ Ἰεϊὴλ καὶ Ἐλιωὴλ καὶ Ἐλιὰβ καὶ Βαναία καὶ Μαασαΐα καὶ Ματταθία καὶ Ἐλιφαλία καὶ Μακενία καὶ Ἀβδεδὸμ καὶ Ἰεϊὴλ καὶ Ὀζίας, οἱ πυλωροί.	18 Μαζῆ δὲ μὲ αὐτοὺς ἦσαν οἱ ἀδελφοί των τῆς δευτέρας σειρᾶς βοηθοί, δηλαδὴ ὁ Ζαχαρίας, ὁ Ὀζιήλ, ὁ Σεμιραμώθ, ὁ Ἰεϊήλ, ὁ Ἐλιωήλ, ὁ Ἐλιάβ, ὁ Βαναία, ὁ Μαασαΐα, ὁ Ματταθία, ὁ Ἐλιφαλία, ὁ Μακενία, ὁ Ἀβδεδόμ, ὁ Ἰεϊὴλ καὶ ὁ Ὀζίας, οἱ θυρωροί.	18 Μαζὶ μὲ αὐτοὺς ἦσαν ὡς βοηθοί των οἱ δευτέρας σειρᾶς συγγενεῖς των: Ζαχαρίας, Ὀζιήλ, Σεμιραμώθ, Ἰεϊήλ, Ἐλιωήλ, Ἐλιάβ, Βαναία, Μαασαΐα, Ματταθία, Ἐλιφαλιά, Μακενία, Ἀβδεδόμ, Ἰεϊὴλ καὶ Ὀζίας, οἱ θυρωροί.
19 Καὶ οἱ ψαλτῳδοί, Αἰμάν, Ἀσὰφ καὶ Αἰθὰν ἐν κυμβάλοις χαλκοῖς τοῦ ἀκουσθῆναι ποιῆσαι·	19 Οἱ ψαλτῳδοί, ὁ Αἰμάν, ὁ Ἀσὰφ καὶ ὁ Αἰθάν, εἶχαν κύμβαλα χάλκινα, τὰ ὁποῖα τὰ ἐκτυποῦσαν, ὥστε νὰ ἀκούωνται πολύ.	19 Οἱ ψάλται Αἰμάν, Ἀσὰφ καὶ Αἰθὰν εἶχαν χάλκινα κύμβαλα, τὰ ὁποῖα ἐκτυποῦσαν, ὥστε νὰ ἀκούωνται δυνατὰ καὶ νὰ συντονίζουν τὸ βῆμα.
20 Ζαχαρίας καὶ Ὀζιήλ, Σεμιραμώθ, Ἰεϊήλ, Ὠνί, Ἐλιάβ, Μασαίας, Βαναίας ἐν νάβλαις ἐπὶ ἀλαιμώθ.	20 Ὁ δὲ Ζαχαρίας, ὁ Ὀζιήλ, ὁ Σεμιραμώθ, ὁ Ἰεϊήλ, ὁ Ὠνί, ὁ Ἐλιάβ, ὁ Μασαίας καὶ ὁ Βαναίας, εἶχαν κιθάρας ἐνηρμονισμένας εἰς ὑψηλοὺς τόνους.	20 Ὁ Ζαχαρίας, ὁ Ὀζιήλ, ὁ Σεμιραμώθ, ὁ Ἰεϊήλ, ὁ Ὠνί, ὁ Ἐλιάβ, ὁ Μασαίας καὶ ὁ Βαναίας εἶχαν λύρες (ἄρπες) ὑψίφωνες.
21 Καὶ Ματταθίας καὶ Ἐλιφαλίας καὶ Μακενίας καὶ Ἀβδεδὸμ καὶ Ἰεϊὴλ καὶ Ὀζίας ἐν κινύραις ἀμασενὶθ τοῦ ἐνισχῦσαι.	21 Ὁ Ματταθίας, ὁ Ἐλιφαλίας, ὁ Μακενίας, ὁ Ἀβδεδόμ, ὁ Ἰεϊὴλ καὶ ὁ Ὀζίας εἶχαν ἅρπας ἐνηρμονισμένας εἰς χαμηλοὺς τόνους, διὰ νὰ συνοδεύουν τὰ μουσικὰ μέλη.	21 Ὁ Ματταθίας, ὁ Ἐλιφαλίας, ὁ Μακενίας, ὁ Ἀβδεδόμ, ὁ Ἰεϊὴλ καὶ ὁ Ὀζίας εἶχαν κινύρες (κιθάρες ἢ ἄρπες) βαθύφωνες, διὰ νὰ συνοδεύουν τήν μουσικὴν συμφωνίαν.
22 Καὶ Χωνενία ἄρχων τῶν Λευιτῶν ἄρχων τῶν ᾠδῶν, ὅτι συνετὸς ἦν.	22 Ὁ Χωνενία, ὁ ἀρχηγὸς τῶν Λευϊτῶν, ἦτο καὶ ἀρχηγὸς αὐτῶν τῶν ψαλτῶν, ἐπειδὴ ἦτο ἄνθρωπος ἔμπειρος καὶ ἱκανός.	22 Καὶ ὁ Χωνενία, ὁ ἀρχηγὸς τῶν Λευιτῶν, ἦταν ταυτοχρόνως καὶ ὁ ἀρχηγὸς τῶν Λευιτῶν - μουσικῶν, διότι ἦταν ἐπιδέξιος εἰς τὴν μουσικήν.
23 Καὶ Βαραχία καὶ Ἐλκανὰ πυλωροὶ τῆς κιβωτοῦ.	23 Ὁ Βαραχία καὶ ὁ Ἑλκανὰ ἦσαν οἱ φύλακες τῆς Κιβωτοῦ.	23 Ὁ Βαραχία καὶ ὁ Ἐλκανὰ ἦσαν οἱ φύλακες τῆς Κιβωτοῦ. Αὐτοὶ ἦσαν ἐμπρὸς ἀπὸ τὴν Κιβωτόν.
24 Καὶ Σοβνία καὶ Ἰωσαφὰτ καὶ Ναθαναὴλ καὶ Ἀμασαῒ καὶ Ζαχαρία καὶ Βαναῒ καὶ Ἐλιέζερ οἱ ἱερεῖς σαλπίζοντες ταῖς σάλπιγξιν ἔμπροσθεν τῆς κιβωτοῦ τοῦ Θεοῦ. Καὶ Ἀβδεδὸμ καὶ Ἰεΐα πυλωροὶ τῆς κιβωτοῦ τοῦ Θεοῦ.	24 Ὁ Σοβνία, ὁ Ἰωσαφάτ, ὁ Ναθαναήλ, ὁ Ἀμασαΐ, ὁ Ζαχαρίας, ὁ Βαναῒ καὶ ὁ Ἐλιέζερ, οἱ ἱερεῖς, αὐτοὶ ἐσάλπιζαν μὲ τὰς σάλπιγγας ἐμπρὸς ἀπὸ τὴν Κιβωτὸν τοῦ Θεοῦ. Ὁ Ἀβδεδὸμ καὶ ὁ Ἰεΐα ἦσαν οἱ φύλακες τῆς Κιβωτοῦ τοῦ Θεοῦ.	24 Οἱ ἱερεῖς Σοβνία, Ἰωσαφάτ, Ναθαναήλ, Ἀμασαΐ, Ζαχαρία, Βαναῒ καὶ Ἐλιέζερ ἐσάλπιζαν μὲ τὶς σάλπιγγες καὶ ἐπροπορεύοντο τῆς Κιβωτοῦ τοῦ Θεοῦ. Οἱ δὲ Ἀβδεδὸμ καὶ Ἰεϊὰ ἦσαν φύλακες τῆς Κιβωτοῦ καὶ ἀκολουθοῦσαν εὐθὺς μετὰ τὴν Κιβωτόν.
25 Καὶ ἦν Δαυὶδ καὶ οἱ πρεσβύτεροι Ἰσραὴλ καὶ οἱ χιλίαρχοι οἱ πορευόμενοι τοῦ ἀναγαγεῖν τὴν κιβωτὸν τῆς διαθήκης ἐξ οἴκου Ἀβδεδὸμ ἐν εὐφροσύνῃ.	25 Εἰς τὴν χαρμόσυνον αὐτὴν πομπὴν μετεῖχον ἐπίσης ὁ Δαυίδ, οἱ πρεσβύτεροι τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ καὶ οἱ χιλίαρχοι τοῦ στρατοῦ. Ὅλοι αὐτοὶ ἐπορεύοντο, διὰ νὰ μεταφέρουν μὲ μεγάλην χαρὰν τὴν Κιβωτὸν τῆς Διαθήκης ἀπὸ τὸν οἶκον τοῦ Ἀβδεδόμ.	25 Εἰς τὴν πανηγυρικὴν λιτανευτικὴν πομπὴν τῆς μεταφορᾶς ἔλαβαν ἐπίσης μέρος ὁ Δαβὶδ καὶ οἱ πρεσβύτεροι τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ καὶ οἱ χιλίαρχοι τοῦ στρατοῦ. Ὅλοι αὐτοὶ ἦσαν ἐκεῖνοι, ποὺ ἐπῆγαν διὰ να μεταφέρουν τὴν Κιβωτὸν τῆς Διαθήκης ἀπὸ τὸ σπίτι τοῦ Ἀβδεδὸμ μὲ μεγαλοπρέπειαν καὶ χαρούμενη πομπήν.
26 Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ κατισχῦσαι τὸν Θεὸν τοὺς Λευίτας αἴροντας τὴν κιβωτὸν τῆς διαθήκης Κυρίου καὶ ἔθυσαν ἑπτὰ μόσχους καὶ ἑπτὰ κριούς.	26 Ὅταν δὲ ὁ Θεὸς ἐνίσχυσε καὶ ἠξίωσε τοὺς Λευίτας νὰ πάρουν εἰς τοὺς ὤμους των τὴν Κιβωτὸν τῆς Διαθήκης τοῦ Κυρίου, πρὶν ξεκινήσουν, προσέφεραν θυσίαν ἑπτὰ μόσχους καὶ ἑπτὰ κριούς.	26 Ὅταν ὁ Θεὸς ἐνίσχυσε καὶ ἀξίωσε τοὺς Λευῖτες νὰ σηκώσουν εἰς τοὺς ὤμους των τὴν Κιβωτὸν τῆς Διαθήκης τοῦ Κυρίου, προσέφεραν θυσίαν εἰς τὸν Θεὸν ἑπτὰ μοσχάρια καὶ ἑπτὰ κριάρια.
27 Καὶ Δαυὶδ περιεζωσμένος ἐν στολῇ βυσσίνῃ καὶ πάντες οἱ Λευῖται αἴροντες τὴν κιβωτὸν διαθήκης Κυρίου καὶ οἱ ψαλτῳδοὶ καὶ Χωνενίας ὁ ἄρχων τῶν ᾠδῶν τῶν ᾀδόντων, καὶ ἐπὶ Δαυὶδ στολὴ βυσσίνη.	27 Ὁ Δαυὶδ κατὰ τὴν πομπὴν αὐτὴν ἐφοροῦσε στολὴν λινήν. Ὁμοίαν πρὸ τὴν στολὴν αὐτὴν τοῦ Δαυὶδ εἶχαν καὶ ὅλοι οἱ Λευῖται οἱ μεταφέροντες τὴν Κιβωτὸν τῆς Διαθήκης, ὅπως ἐπίσης καὶ οἱ ψάλται καὶ ὁ Χωνενίας, ὁ ὁποῖος ἦτο ἀρχηγὸς τῶν ψαλλόντων τοὺς ὕμνους.	27 Καὶ ὁ Δαβὶδ ἐφοροῦσε λεπτὸν λινὸν χιτῶνα. Παρόμοιαν λεπτὴν λινὴν στολὴν μὲ ἐκείνην τοῦ Δαβὶδ ἐφοροῦσαν καὶ ὅλοι οἱ Λευῖται, οἱ ὁποῖοι ἐκρατοῦσαν εἰς τοὺς ὤμους των τὴν Κιβωτὸν τῆς Διαθήκης τοῦ Κυρίου, ὅπως ἐπίσης καὶ οἱ ψάλται καὶ ὁ Χωνενίας, ὁ ἀρχηγὸς τῶν ψαλτῶν, ποὺ ἔψαλλαν. Καὶ ὁ Δαβὶδ ἐφοροῦσε μακράν, λεπτόν, λινὸν χιτῶνα.
28 Καὶ πᾶς Ἰσραὴλ ἀνάγοντες τὴν κιβωτὸν διαθήκης Κυρίου ἐν σημασίᾳ καὶ ἐν φωνῇ σωφὲρ καὶ ἐν σάλπιγξι καὶ ἐν κυμβάλοις, ἀναφωνοῦντες ἐν νάβλαις καὶ ἐν κινύραις.	28 Ὅλος δὲ ὁ ἰσραηλιτικὸς λαός μὲ ἀλαλαγμοὺς χαρᾶς συμμετεῖχεν εἰς τὴν πομπὴν τῆς μεταφορᾶς τῆς Κιβωτοῦ τῆς Διαθήκης τοῦ Κυρίου, ὑπὸ τοὺς ἤχους τῶν σαλπίγγων καὶ τῶν κυμβάλων, παίζοντες δυνατὰ ἅρπας καὶ κιθάρας.	28 Ἔτσι ὅλος ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαὸς μετέφεραν τὴν Κιβωτὸν τῆς Διαθήκης τοῦ Κυρίου μὲ σαλπίσματα, μὲ ἰαχὲς καὶ ζητωκραυγὲς χαρᾶς, μὲ τοὺς ἤχους σαλπίγγων καὶ κυμβάλων καὶ μὲ τὶς δυνατὲς ἀντηχήσεις τῶν μουσικῶν ὀργάνων λυρῶν (ἄρπων) καὶ κινυρῶν ( κιθαρῶν ).
29 Καὶ ἐγένετο ἡ κιβωτὸς διαθήκης Κυρίου καὶ ἦλθεν ἕως πόλεως Δαυίδ, καὶ Μελχὸλ ἡ θυγάτηρ Σαοὺλ παρέκυψε διὰ τῆς θυρίδος καὶ εἶδε τὸν βασιλέα Δαυὶδ ὀρχούμενον καὶ παίζοντα, καὶ ἐξουδένωσεν αὐτὸν ἐν τῇ ψυχῇ αὐτῆς.	29 Ὅταν δὲ ἡ Κιβωτὸς τῆς Διαθήκης ἔφθασεν εἰς τὴν πόλιν τοῦ Δαυίδ, ἡ σύζυγος τοῦ Δαυὶδ ἡ Μελχόλ, θυγάτηρ τοῦ Σαοὺλ ἔσκυψεν ἀπὸ τὸ παράθυρόν της καὶ εἶδε τὸν βασιλέα νὰ χορεύῃ καὶ νὰ πηδᾷ μὲ χαράν, ἀπεδοκίμασε αὐτήν του τὴν πρᾶξιν ἐσωτερικῶς καὶ τὸν κατεφρόνησε.	29 Συνέβη δὲ τοῦτο: Ὅταν ἡ Κιβωτὸς τῆς Διαθήκης τοῦ Κυρίου ἔφθασεν εἰς τὴν πόλιν τοῦ Δαβίδ, ἡ σύζυγος τοῦ Δαβὶδ Μελχόλ, ἡ ὁποία ἦταν κόρη τοῦ Σαούλ, ἔσκυψεν ἀπὸ τὸ παράθυρόν της καὶ εἶδε τὸν βασιλιᾶ Δαβὶδ νὰ χορεύῃ καὶ νὰ πηδᾷ ἀπὸ χαράν. Τὸ θέαμα αὐτὸ τοῦ Δαβὶδ τὴν ἔκαμε νὰ τὸν κατακρίνῃ ἐσωτερικῶς καὶ νὰ τὸν περιφρονήσῃ.