Παραλειπομένων Α : Κεφάλαιον ΙΗ'

Πρωτότυπο Κείμενο

αὶ ἐγένετο μετὰ ταῦτα καὶ ἐπάταξε Δαυὶδ τοὺς ἀλλοφύλους καὶ ἐτροπώσατο αὐτοὺς καὶ ἔλαβε τὴν Γὲθ καὶ τὰς κώμας αὐτῆς ἐκ χειρὸς ἀλλοφύλων.
2 Καὶ ἐπάταξε τὴν Μωάβ, καὶ ἦσαν Μωὰβ παῖδες τῷ Δαυὶδ φέροντες δῶρα.
3 Καὶ ἐπάταξε Δαυὶδ τὸν Ἀδρααζὰρ βασιλέα Σουβὰ Ἡμάθ, πορευομένου αὐτοῦ ἐπιστῆσαι χεῖρα αὐτοῦ ἐπὶ ποταμὸν Εὐφράτην.
4 Καὶ προκατελάβετο Δαυὶδ αὐτῶν χίλια ἅρματα καὶ ἑπτὰ χιλιάδας ἵππων καὶ εἴκοσι χιλιάδας ἀνδρῶν πεζῶν· καὶ παρέλυσε Δαυὶδ πάντα τὰ ἅρματα καὶ ὑπελίπετο ἐξ αὐτῶν ἑκατὸν ἅρματα.
5 Καὶ ἦλθε Σύρος ἐκ Δαμασκοῦ βοηθῆσαι Ἀδρααζὰρ βασιλεῖ Σουβά, καὶ ἐπάταξε Δαυὶδ ἐν τῷ Σύρῳ εἴκοσι καὶ δύο χιλιάδας ἀνδρῶν.
6 Καὶ ἔθετο Δαυὶδ φρουρὰν ἐν Συρίᾳ τῇ κατὰ Δαμασκόν, καὶ ἦσαν τῷ Δαυὶδ εἰς παῖδας φέροντας δῶρα. Καὶ ἔσωζε Κύριος Δαυὶδ ἐν πᾶσιν, οἷς ἐπορεύετο.
7 Καὶ ἔλαβε Δαυὶδ τοὺς κλοιοὺς τοὺς χρυσοῦς, οἳ ἦσαν ἐπὶ τοὺς παῖδας Ἀδρααζάρ, καὶ ἤνεγκεν αὐτοὺς εἰς Ἱερουσαλήμ.
8 Καὶ ἐκ τῆς Μεταβηχὰς καὶ ἐκ τῶν ἐκλεκτῶν πόλεων τῶν Ἀδρααζὰρ ἔλαβε Δαυὶδ χαλκὸν πολὺν σφόδρα· ἐξ αὐτοῦ ἐποίησε Σαλωμὼν τὴν θάλασσαν τὴν χαλκῆν καὶ τοὺς στύλους καὶ τὰ σκεύη τὰ χαλκᾶ.
9 Καὶ ἤκουσε Θωὰ βασιλεὺς Ἡμὰθ ὅτι ἐπάταξε Δαυὶδ τὴν πᾶσαν δύναμιν Ἀδρααζὰρ βασιλέως Σουβά.
10 Καὶ ἀπέστειλε τὸν Ἀδουρὰμ υἱὸν αὐτοῦ πρὸς τὸν βασιλέα Δαυὶδ τοῦ ἐρωτῆσαι αὐτὸν τὰ εἰς εἰρήνην καὶ τοῦ εὐλογῆσαι αὐτὸν ὑπὲρ οὖ ἐπολέμησε τὸν Ἀδρααζὰρ καὶ ἐπάταξεν αὐτόν, ὅτι ἀνὴρ πολέμιος Θωὰ ἦν τῷ Ἀδρααζάρ.
11 Καὶ πάντα τὰ σκεύη τὰ χρυσᾶ καὶ τὰ ἀργυρᾶ καὶ τὰ χαλκᾶ, καὶ ταῦτα ἡγίασεν ὁ βασιλεὺς Δαυὶδ τῷ Κυρίῳ μετὰ τοῦ ἀργυρίου καὶ τοῦ χρυσίου, οὖ ἔλαβεν ἐκ πάντων τῶν ἐθνῶν, ἐξ Ἰδουμαίας καὶ Μωὰβ καὶ ἐξ υἱῶν Ἀμμὼν καὶ ἐκ τῶν ἀλλοφύλων καὶ ἐξ Ἀμαλήκ.
12 Καὶ Ἀβεσσὰ υἱὸς Σαρουΐας ἐπάταξε τὴν Ἰδουμαίαν ἐν κοιλάδι τῶν ἁλῶν ὀκτωκαίδεκα χιλιάδας.
13 Καὶ ἔθετο ἐν τῇ κοιλάδι φρουράς· καὶ ἦσαν πάντες οἱ Ἰδουμαῖοι παῖδες Δαυίδ. Καὶ ἔσωζε Κύριος τὸν Δαυὶδ ἐν πᾶσιν, οἷς ἐπορεύετο.
14 Καὶ ἐβασίλευσε Δαυὶδ ἐπὶ πάντα Ἰσραὴλ καὶ ἦν ποιῶν κρίμα καὶ δικαιοσύνην τῷ παντὶ λαῷ αὐτοῦ.
15 Καὶ Ἰωὰβ υἱὸς Σαρουΐας τῆς στρατιᾶς καὶ Ἰωσαφὰτ υἱὸς Ἀχιλοὺδ ὑπομνηματογράφος
16 καὶ Σαδὼκ υἱὸς Ἀχιτὼβ καὶ Ἀχιμέλεχ υἱὸς Ἀβιάθαρ ἱερεῖς καὶ Σουσὰ γραμματεὺς
17 καὶ Βαναίας υἱὸς Ἰωδαὲ ἐπὶ τοῦ Χερεθθὶ καὶ ἐπὶ τοῦ Φελεθθὶ υἱοὶ Δαυὶδ οἱ πρῶτοι διάδοχοι τοῦ βασιλέως.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

ετὰ ταῦτα ὁ Δαυὶδ ἐκτύπησε τοὺς Φιλισταίους, κατετρόπωσεν αὐτοὺς καὶ ἐπῆρε τὴν πόλιν Γὲθ καὶ τὰς γύρω ἀπὸ αὐτὴν κώμας ἀπὸ τὰ χέρια τῶν ἀλλοφύλων.
2 Ἔπειτα ὁ Δαυὶδ ἐκτύπησε τὴν χώραν τῶν Μωαβιτῶν καὶ ὑπέταξεν αὐτήν, οἱ δὲ Μωαβῖται ἔγιναν δοῦλοι, φόρου ὑποτελεῖς, εἰς τὸν Δαυίδ.
3 Ἀκολούθως ὁ Δαυὶδ ἐπολέμησε τὸν Ἀδρααζὰρ τὸν βασιλέα Σουβὰ εἰς Ἡμάθ, καθ' ὃν χρόνον μετέβαινε, διὰ νὰ ἐγκαταστήσῃ τὴν ἐξουσίαν του μέχρι καὶ τοῦ ποταμοῦ Εὐφράτου.
4 Ὁ Δαυὶδ ἐκυρίευσε κατὰ τὴν μάχην χίλια ἅρματα, ἑπτὰ χιλιάδας ἵππους καὶ εἴκοσι χιλιάδας πεζούς. Ἠχρήστευσε δὲ ὁ Δαυὶδ ὅλα τὰ ἅρματα καὶ ἀφῆκε διὰ τὸν ἑαυτόν του ἑκατὸν μόνον.
5 Οἱ Σύροι ἀπὸ τὴν Δαμασκὸν ἦλθαν νὰ βοηθήσουν τὸν Ἀδρααζὰρ βασιλέα Σουβά. Ὁ Δαυὶδ ἐπετέθη ἐναντίον τῶν Σύρων καὶ κατενίκησεν εἴκοσι δύο χιλιάδας ἄνδρας ἀπὸ αὐτούς.
6 Ὁ Δαυὶδ ἐτοποθέτησεν ἰδικήν του φρουρὰν εἰς τὸ συριακὸν ἔθνος τῆς Δαμασκοῦ, οἱ δὲ Σύροι ἔγιναν δοῦλοι, φόρου ὑποτελεῖς, εἰς τὸν Δαυίδ. Ὁ δὲ Κύριος ἐβοηθοῦσε καὶ περιφρουροῦσε τὸν Δαυὶδ εἰς ὅλα τὰ ἔργα του καὶ ὅπου αὐτὸς ἐπορεύετο.
7 Ἐπῆρεν ὁ Δαυὶδ τὰ χρυσᾶ περιλαίμια, τὰ ὁποῖα ἔφεραν οἱ στρατιῶται τοῦ Ἀδρααζάρ, καὶ τὰ μετέφερεν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.
8 Ἀπὸ δὲ τὴν πόλιν Μεταβηχὰς καὶ ἀπὸ ἄλλας εὐημερούσας πόλεις τοῦ Ἀδρααζάρ, ἐπῆρεν ὁ Δαυὶδ τεραστίας ποσότητας χαλκοῦ. Ἀπὸ αὐτὸν τὸν χαλκὸν κατεσκεύασεν ἀργότερα ὁ Σολομὼν τὴν θάλασσαν τὴν χαλκίνην, τοὺς στύλους καὶ τὰ χάλκινα σκεύη τοῦ ἱεροῦ ναοῦ.
9 Ὁ βασιλεὺς τῆς Ἡμάθ, ὁ Θωά, ἐπληροφορήθη, ὅτι ὁ Δαυὶδ κατενίκησεν ὅλην τὴν δύναμιν τοῦ Ἀδρααζὰρ βασιλέως Σουβά.
10 Ἀπέστειλε, λοιπόν, τὸν υἱόν του τὸν Ἀδουρὰμ πρὸς τὸν βασιλέα Δαυίδ, διὰ νὰ τοῦ ζητήσῃ νὰ ἔχουν εἰρηνικὰς σχέσεις μεταξύ των καὶ νὰ τὸν συγχαρῇ διὰ τὸν πόλεμον καὶ τὴν νίκην, τὴν ὁποίαν κατώρθωσεν ἐναντίον τοῦ Ἀδρααζάρ. Τοῦτο δέ, διότι ὁ Ἀδρααζὰρ ἦτο ἐχθρὸς τοῦ Θωά.
11 Ὅλα τὰ χρυσᾶ, τὰ ἀργυρᾶ καὶ τὰ χάλκινα σκεύη τὰ ἀφιέρωσεν ὁ Δαυὶδ εἰς τὸν Κύριον μαζῆ μὲ τὸ ἀργύριον καὶ τὸ χρυσίον, τὸ ὁποῖον ἐκυρίευσεν ἀπὸ ὅλα τὰ ἔθνη, ἀπὸ τοὺς Ἰδουμαίους, τοὺς Μωαβίτας, τοὺς Ἀμμωνίτας, τοὺς Φιλισταίους καὶ τοὺς Ἀμαληκίτας.
12 Ὁ Ἀβεσσά, υἱὸς τῆς Σαρουΐας ἐπετέθη καὶ ἐνίκησε τοὺς Ἰδουμαίους εἰς τὴν κοιλάδα τῆς Νεκρᾶς Θαλάσσης, ἐν ὅλῳ δεκαοκτὼ χιλιάδας.
13 Εἰς αὐτὴν τὴν κοιλάδα ἔθεσε φρουρὰς Ἰσραηλιτῶν. Ὅλοι δὲ οἱ Ἰδουμαῖοι ἔγιναν δοῦλοι εἰς τὸν Δαυίδ. Ὁ δὲ Κύριος ἐβοηθοῦσε καὶ περιέσωζε τὸν Δαυὶδ εἰς ὅλα τὰ ἔργα του καὶ ὅπου αὐτὸς ἐπορεύετο.
14 Ὁ Δαυὶδ ἔγινε βασιλεὺς ἐπὶ ὅλου τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ. Πάντοτε δὲ ἔκρινε δικαίως καὶ ἀπένειμε δικαιοσύνην εἰς ὅλον τὸν λαόν του.
15 Ὁ Ἰωάβ, ὁ υἱὸς τῆς Σαρουΐας, ἦτο ἀρχιστράτηγος τοῦ στρατοῦ του. Ὁ Ἰωσαφάτ, ὁ υἱὸς τοῦ χιλούδ, Ἦτο ὁ ἀρχειοφύλαξ.
16 ὁ Σαδώκ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀχιτώβ, καὶ ὁ Ἀχιμέλεχ ὁ υἱὸς τοῦ Ἀβιάθαρ, ἦσαν ἀρχιερεῖς, ὁ δὲ Σουσὰ γραμματεύς.
17 Ὁ Βαναίας, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωδαέ, ἦτο ἀρχηγὸς τῶν σωματοφυλάκων τοῦ Δαυὶδ τῶν Χερεθθὶ καὶ Φελεθθί, οἱ δὲ υἱοὶ τοῦ Δαυὶδ ἦσαν οἱ ἀνώτεροι μεταξὺ τῶν ἀρχόντων εἰς τὴν ὑπηρεσίαν τοῦ βασιλέως.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

ετὰ ἀπὸ αὐτὰ συνέβη τοῦτο: Ὁ Δαβὶδ ἐπετέθη ἐναντίον τῶν Φιλισταίων καὶ τοὺς κατετρόπωσε καὶ ἐκυρίευσε τὴν πόλιν Γέθ (ἡ ὁποία ἦταν ἡ πρωτεύουσα τῶν Φιλισταίων) καὶ τὰ γύρω χωριά, ποὺ ἐξηρτῶντο ἀπὸ αὐτήν, τὴν ὁποίαν κατεῖχαν οἱ Φιλισταίοι.
2 Ἐπίσης ὁ Δαβὶδ ἐπετέθη καὶ ἐκυρίευσε τὴν χώραν Μωάβ, οἱ δὲ Μωαβῖται ὑπετάγησαν εἰς τὸν Δαβὶδ καὶ ἐπλήρωναν εἰς αὐτὸν φόρον ὑποτελείας.
3 Κατόπιν ὁ Δαβὶδ ἐστράφη πρὸς βορρᾶν καὶ ἐπετέθη ἐναντίον τοῦ Ἀδρααζάρ, τοῦ βασιλιᾶ τῆς Σουβά, ἡ ὁποία εὑρίσκετο πρὸς τὴν κατεύθυνσιν τῆς Ἡμαάθ (βορειοανατολικῶς τῆς Δαμασκοῦ)· ἡ ἐπίθεσις αὐτὴ ἔγινε, διότι ὁ Ἀδρααζὰρ ἐπροχωροῦσε πρὸς τὸν ἄνω Εὐφράτην διὰ νὰ κυριεύσῃ τὴν περιοχὴν αὐτήν.
4 Ὁ Δαβὶδ αἰχμαλώτισε κατὰ τὴν μάχην ἐκείνην χίλια ἅρματα, ἑπτὰ χιλιάδες ἵππους (κατ’ ἄλλους: Ἱππεῖς) καὶ εἴκοσι χιλιάδες (20.000) πεζοὺς στρατιῶτες. Καὶ ὁ Δαβὶδ ἀχρήστευσε ὅλα τὰ ἅρματα, ποὺ ἐκυρίευσε, ἐκράτησε δὲ ἀπὸ αὐτὰ μόνον ἑκατὸν (100) ἅρματα διὰ τὸν ἑαυτόν του.
5 Τότε ἦλθαν οἱ Σύροι ἀπὸ τὴν Δαμασκὸν διὰ νὰ βοηθήσουν τὸν Ἀδρααζάρ, βασιλιᾶ τῆς Σουβά, ἀλλ' ὁ Δαβὶδ ἐπετέθη ἐναντίον τῶν Σύρων καὶ ἐσκότωσεν εἴκοσι δύο χιλιάδες (22.000) ἀνδρῶν.
6 Κατόπιν ὁ Δαβὶδ ἐτοποθέτησε στρατιωτικὴν φρουρὰν ἰδικήν του εἰς τὴν Συρίαν, τῆς ὁποίας πρωτεύουσα εἶναι ἡ Δαμασκός· οἱ Σύροι ὑπετάγησαν εἰς τὸν Δαβὶδ καὶ ἔγιναν φόρου ὑποτελεῖς του. Ὁ δὲ Κύριος ἐπροστάτευε καὶ ἐβοηθοῦσε τὸν Δαβίδ, ὥστε νὰ βγαίνῃ πάντοτε νικητής, ὅπου καὶ ἂν ἐπήγαινε.
7 Καὶ ὁ Δαβὶδ ἐπῆρε τὰ χρυσᾶ ἐξαρτήματα τῶν πολεμικῶν στολῶν (κατὰ τὸ Ἑβραϊκόν: Τὶς χρυσὲς ἀσπίδες), ποὺ ἐφοροσαν οἱ ἀξιωματοῦχοι (ἢ κατ’ ἄλλους: Ἡ προσωπικὴ φρουρά) τοῦ Ἀδρααζάρ, καὶ τὰ ἔφερεν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.
8 Ἐπίσης ὁ Δαβὶδ ἐπῆρε ἀπὸ τὴν πόλιν Μεταβῆχα καὶ ἀπὸ τὶς σπουδαῖες πόλεις τοῦ Ἀδρααζὰρ πολὺ μεγάλες ποσότητες χαλκοῦ. Ἀπὸ τὸν χαλκὸν αὐτὸν ὁ Σολομὼν κατεσκεύασεν ἀργότερα τὴν χαλκίνην θάλασσαν καὶ τοὺς στύλους καὶ τὰ χάλκινα σκεύη τοῦ Ναοῦ, τὸν ὁποῖον ἔκτισε.
9 Ὅταν δὲ ὁ Θωά, ὁ βασιλιᾶς τῆς Ἡμάθ, ἐπληροφορήθη ὅτι ὁ Δαβὶδ ἐνίκησε καὶ συνέτριψεν ὅλον τὸν στρατὸν τοῦ Ἀδρααζάρ, βασιλιᾶ τῆς Σουβά,
10 ἔστειλε τὸν Ἀδουράμ, τὸν υἱόν του, πρὸς τὸν βασιλιᾶ Δαβίδ, διὰ νὰ συνάψῃ μαζί του συνθήκην εἰρήνης καὶ νὰ τὸν συγχαρῇ διὰ τὸν πόλεμόν του κατὰ τοῦ Ἀδρααζὰρ καὶ τὴν νίκην του, ποὺ ἐπέτυχεν ἐναντίον του· τοῦτο ἔγινε, διότι ὁ Θωὰ ἦταν ἐχθρὸς τοῦ Ἀδρααζάρ.
11 Καὶ ὅλα τὰ χρυσᾶ, τὰ ἀσημένια καὶ τὰ χάλκινα ἀντικείμενα (ποὺ ἔφερεν ὁ Θωὰ ὡς δῶρα εἰς τὸν Δαβίδ) ὁ Δαβὶδ τὰ ἐξεχώρισε καὶ τὰ ἀφιέρωσεν εἰς τὸν Κύριον μαζὶ μὲ τὸ ἀσῆμι καὶ τὸ χρυσάφι, τὰ ὁποῖα εἶχε κυριεύσει ἀπὸ ὅλα τὰ ἔθνη ποὺ ὑπέταξε· δηλαδὴ ἀπὸ τοὺς Ἰδουμαίους, τοὺς Μωαβῖτες, τοὺς Ἀμμωνῖτες, τοὺς Φιλισταίους καὶ τοὺς Ἀμαληκῖτες.
12 Ἐξ ἄλλου ὁ Ἀβεσσά, ὁ υἱὸς τῆς Σαρουΐας, ἐπετέθη ἐναντίον τῶν Ἰδουμαίων εἰς τὴν κοιλάδα τοῦ Ἅλατος (νοτίως τῆς Νεκρᾶς θαλάσσης) καὶ ἐφόνευσε δεκαοκτὼ χιλιάδες (18.000) Ἰδουμαίους στρατιῶτες.
13 Ἐτοποθέτησε δὲ εἰς τὴν κοιλάδα ἐκείνην στρατιωτικὲς φρουρὲς ἀπὸ Ἰσραηλίτες. Ἔτσι ὅλοι οἱ Ἰδουμαῖοι ἔγιναν δοῦλοι εἰς τὸν βασιλιᾶ Δαβίδ. Ὁ δὲ Κύριος ἐπροστάτευε καὶ ἐβοηθοῦσε τὸν Δαβίδ, ὥστε νὰ βγαίνῃ πάντοτε νικητής, ὅπου καὶ ἂν ἐπήγαινε.
14 Κατόπιν ὅλων αὐτῶν τῶν νικηφόρων πολέμων ὁ Δαβὶδ ἀνεγνωρίσθη ὡς ὁ βασιλιᾶς ὅλου τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, καὶ ἐφέρετο πρὸς ὅλον τὸν λαόν του μὲ εὐθύτητα, εἰλικρίνειαν καὶ δικαιοσύνην.
15 Ὁ Ἰωάβ, ὁ υἱὸς τῆς Σαρουΐας (ἀδελφῆς τοῦ Δαβίδ), ἦταν ὁ ἀρχιστράτηγος τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ στρατοῦ· ὁ Ἰωσαφάτ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀχιλούδ, ἦταν ὁ ἀρχιγραμματεὺς καὶ ἄμεσος βοηθὸς τοῦ Δαβίδ·
16 ὁ Σαδώκ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀχιτώβ, καὶ ὁ Ἀχιμέλεχ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀβιάθαρ, ἦσαν ἀρχιερεῖς· ὁ δὲ Σουσὰ γενικὸς Γραμματεὺς τοῦ Κράτους.
17 Ὁ Βαναίας, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωδαέ, ἦταν ἐπὶ κεφαλῆς τῶν Χερεθθὶ καὶ Φελεθθί, ποὺ ἀποτελοῦσαν τὴν προσωπικὴν φρουρὰν τοῦ Δαβίδ. Οἱ υἱοὶ τοῦ Δαβὶδ κατεῖχαν τὴν πρώτην θέσιν (ἦσαν οἱ πλέον στενοὶ συνεργάται) εἰς τὴν διοίκησιν τοῦ Κράτους, ὡς διάδοχοι τοῦ βασιλιᾶ.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
αὶ ἐγένετο μετὰ ταῦτα καὶ ἐπάταξε Δαυὶδ τοὺς ἀλλοφύλους καὶ ἐτροπώσατο αὐτοὺς καὶ ἔλαβε τὴν Γὲθ καὶ τὰς κώμας αὐτῆς ἐκ χειρὸς ἀλλοφύλων.	ετὰ ταῦτα ὁ Δαυὶδ ἐκτύπησε τοὺς Φιλισταίους, κατετρόπωσεν αὐτοὺς καὶ ἐπῆρε τὴν πόλιν Γὲθ καὶ τὰς γύρω ἀπὸ αὐτὴν κώμας ἀπὸ τὰ χέρια τῶν ἀλλοφύλων.	ετὰ ἀπὸ αὐτὰ συνέβη τοῦτο: Ὁ Δαβὶδ ἐπετέθη ἐναντίον τῶν Φιλισταίων καὶ τοὺς κατετρόπωσε καὶ ἐκυρίευσε τὴν πόλιν Γέθ (ἡ ὁποία ἦταν ἡ πρωτεύουσα τῶν Φιλισταίων) καὶ τὰ γύρω χωριά, ποὺ ἐξηρτῶντο ἀπὸ αὐτήν, τὴν ὁποίαν κατεῖχαν οἱ Φιλισταίοι.
2 Καὶ ἐπάταξε τὴν Μωάβ, καὶ ἦσαν Μωὰβ παῖδες τῷ Δαυὶδ φέροντες δῶρα.	2 Ἔπειτα ὁ Δαυὶδ ἐκτύπησε τὴν χώραν τῶν Μωαβιτῶν καὶ ὑπέταξεν αὐτήν, οἱ δὲ Μωαβῖται ἔγιναν δοῦλοι, φόρου ὑποτελεῖς, εἰς τὸν Δαυίδ.	2 Ἐπίσης ὁ Δαβὶδ ἐπετέθη καὶ ἐκυρίευσε τὴν χώραν Μωάβ, οἱ δὲ Μωαβῖται ὑπετάγησαν εἰς τὸν Δαβὶδ καὶ ἐπλήρωναν εἰς αὐτὸν φόρον ὑποτελείας.
3 Καὶ ἐπάταξε Δαυὶδ τὸν Ἀδρααζὰρ βασιλέα Σουβὰ Ἡμάθ, πορευομένου αὐτοῦ ἐπιστῆσαι χεῖρα αὐτοῦ ἐπὶ ποταμὸν Εὐφράτην.	3 Ἀκολούθως ὁ Δαυὶδ ἐπολέμησε τὸν Ἀδρααζὰρ τὸν βασιλέα Σουβὰ εἰς Ἡμάθ, καθ' ὃν χρόνον μετέβαινε, διὰ νὰ ἐγκαταστήσῃ τὴν ἐξουσίαν του μέχρι καὶ τοῦ ποταμοῦ Εὐφράτου.	3 Κατόπιν ὁ Δαβὶδ ἐστράφη πρὸς βορρᾶν καὶ ἐπετέθη ἐναντίον τοῦ Ἀδρααζάρ, τοῦ βασιλιᾶ τῆς Σουβά, ἡ ὁποία εὑρίσκετο πρὸς τὴν κατεύθυνσιν τῆς Ἡμαάθ (βορειοανατολικῶς τῆς Δαμασκοῦ)· ἡ ἐπίθεσις αὐτὴ ἔγινε, διότι ὁ Ἀδρααζὰρ ἐπροχωροῦσε πρὸς τὸν ἄνω Εὐφράτην διὰ νὰ κυριεύσῃ τὴν περιοχὴν αὐτήν.
4 Καὶ προκατελάβετο Δαυὶδ αὐτῶν χίλια ἅρματα καὶ ἑπτὰ χιλιάδας ἵππων καὶ εἴκοσι χιλιάδας ἀνδρῶν πεζῶν· καὶ παρέλυσε Δαυὶδ πάντα τὰ ἅρματα καὶ ὑπελίπετο ἐξ αὐτῶν ἑκατὸν ἅρματα.	4 Ὁ Δαυὶδ ἐκυρίευσε κατὰ τὴν μάχην χίλια ἅρματα, ἑπτὰ χιλιάδας ἵππους καὶ εἴκοσι χιλιάδας πεζούς. Ἠχρήστευσε δὲ ὁ Δαυὶδ ὅλα τὰ ἅρματα καὶ ἀφῆκε διὰ τὸν ἑαυτόν του ἑκατὸν μόνον.	4 Ὁ Δαβὶδ αἰχμαλώτισε κατὰ τὴν μάχην ἐκείνην χίλια ἅρματα, ἑπτὰ χιλιάδες ἵππους (κατ’ ἄλλους: Ἱππεῖς) καὶ εἴκοσι χιλιάδες (20.000) πεζοὺς στρατιῶτες. Καὶ ὁ Δαβὶδ ἀχρήστευσε ὅλα τὰ ἅρματα, ποὺ ἐκυρίευσε, ἐκράτησε δὲ ἀπὸ αὐτὰ μόνον ἑκατὸν (100) ἅρματα διὰ τὸν ἑαυτόν του.
5 Καὶ ἦλθε Σύρος ἐκ Δαμασκοῦ βοηθῆσαι Ἀδρααζὰρ βασιλεῖ Σουβά, καὶ ἐπάταξε Δαυὶδ ἐν τῷ Σύρῳ εἴκοσι καὶ δύο χιλιάδας ἀνδρῶν.	5 Οἱ Σύροι ἀπὸ τὴν Δαμασκὸν ἦλθαν νὰ βοηθήσουν τὸν Ἀδρααζὰρ βασιλέα Σουβά. Ὁ Δαυὶδ ἐπετέθη ἐναντίον τῶν Σύρων καὶ κατενίκησεν εἴκοσι δύο χιλιάδας ἄνδρας ἀπὸ αὐτούς.	5 Τότε ἦλθαν οἱ Σύροι ἀπὸ τὴν Δαμασκὸν διὰ νὰ βοηθήσουν τὸν Ἀδρααζάρ, βασιλιᾶ τῆς Σουβά, ἀλλ' ὁ Δαβὶδ ἐπετέθη ἐναντίον τῶν Σύρων καὶ ἐσκότωσεν εἴκοσι δύο χιλιάδες (22.000) ἀνδρῶν.
6 Καὶ ἔθετο Δαυὶδ φρουρὰν ἐν Συρίᾳ τῇ κατὰ Δαμασκόν, καὶ ἦσαν τῷ Δαυὶδ εἰς παῖδας φέροντας δῶρα. Καὶ ἔσωζε Κύριος Δαυὶδ ἐν πᾶσιν, οἷς ἐπορεύετο.	6 Ὁ Δαυὶδ ἐτοποθέτησεν ἰδικήν του φρουρὰν εἰς τὸ συριακὸν ἔθνος τῆς Δαμασκοῦ, οἱ δὲ Σύροι ἔγιναν δοῦλοι, φόρου ὑποτελεῖς, εἰς τὸν Δαυίδ. Ὁ δὲ Κύριος ἐβοηθοῦσε καὶ περιφρουροῦσε τὸν Δαυὶδ εἰς ὅλα τὰ ἔργα του καὶ ὅπου αὐτὸς ἐπορεύετο.	6 Κατόπιν ὁ Δαβὶδ ἐτοποθέτησε στρατιωτικὴν φρουρὰν ἰδικήν του εἰς τὴν Συρίαν, τῆς ὁποίας πρωτεύουσα εἶναι ἡ Δαμασκός· οἱ Σύροι ὑπετάγησαν εἰς τὸν Δαβὶδ καὶ ἔγιναν φόρου ὑποτελεῖς του. Ὁ δὲ Κύριος ἐπροστάτευε καὶ ἐβοηθοῦσε τὸν Δαβίδ, ὥστε νὰ βγαίνῃ πάντοτε νικητής, ὅπου καὶ ἂν ἐπήγαινε.
7 Καὶ ἔλαβε Δαυὶδ τοὺς κλοιοὺς τοὺς χρυσοῦς, οἳ ἦσαν ἐπὶ τοὺς παῖδας Ἀδρααζάρ, καὶ ἤνεγκεν αὐτοὺς εἰς Ἱερουσαλήμ.	7 Ἐπῆρεν ὁ Δαυὶδ τὰ χρυσᾶ περιλαίμια, τὰ ὁποῖα ἔφεραν οἱ στρατιῶται τοῦ Ἀδρααζάρ, καὶ τὰ μετέφερεν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.	7 Καὶ ὁ Δαβὶδ ἐπῆρε τὰ χρυσᾶ ἐξαρτήματα τῶν πολεμικῶν στολῶν (κατὰ τὸ Ἑβραϊκόν: Τὶς χρυσὲς ἀσπίδες), ποὺ ἐφοροσαν οἱ ἀξιωματοῦχοι (ἢ κατ’ ἄλλους: Ἡ προσωπικὴ φρουρά) τοῦ Ἀδρααζάρ, καὶ τὰ ἔφερεν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.
8 Καὶ ἐκ τῆς Μεταβηχὰς καὶ ἐκ τῶν ἐκλεκτῶν πόλεων τῶν Ἀδρααζὰρ ἔλαβε Δαυὶδ χαλκὸν πολὺν σφόδρα· ἐξ αὐτοῦ ἐποίησε Σαλωμὼν τὴν θάλασσαν τὴν χαλκῆν καὶ τοὺς στύλους καὶ τὰ σκεύη τὰ χαλκᾶ.	8 Ἀπὸ δὲ τὴν πόλιν Μεταβηχὰς καὶ ἀπὸ ἄλλας εὐημερούσας πόλεις τοῦ Ἀδρααζάρ, ἐπῆρεν ὁ Δαυὶδ τεραστίας ποσότητας χαλκοῦ. Ἀπὸ αὐτὸν τὸν χαλκὸν κατεσκεύασεν ἀργότερα ὁ Σολομὼν τὴν θάλασσαν τὴν χαλκίνην, τοὺς στύλους καὶ τὰ χάλκινα σκεύη τοῦ ἱεροῦ ναοῦ.	8 Ἐπίσης ὁ Δαβὶδ ἐπῆρε ἀπὸ τὴν πόλιν Μεταβῆχα καὶ ἀπὸ τὶς σπουδαῖες πόλεις τοῦ Ἀδρααζὰρ πολὺ μεγάλες ποσότητες χαλκοῦ. Ἀπὸ τὸν χαλκὸν αὐτὸν ὁ Σολομὼν κατεσκεύασεν ἀργότερα τὴν χαλκίνην θάλασσαν καὶ τοὺς στύλους καὶ τὰ χάλκινα σκεύη τοῦ Ναοῦ, τὸν ὁποῖον ἔκτισε.
9 Καὶ ἤκουσε Θωὰ βασιλεὺς Ἡμὰθ ὅτι ἐπάταξε Δαυὶδ τὴν πᾶσαν δύναμιν Ἀδρααζὰρ βασιλέως Σουβά.	9 Ὁ βασιλεὺς τῆς Ἡμάθ, ὁ Θωά, ἐπληροφορήθη, ὅτι ὁ Δαυὶδ κατενίκησεν ὅλην τὴν δύναμιν τοῦ Ἀδρααζὰρ βασιλέως Σουβά.	9 Ὅταν δὲ ὁ Θωά, ὁ βασιλιᾶς τῆς Ἡμάθ, ἐπληροφορήθη ὅτι ὁ Δαβὶδ ἐνίκησε καὶ συνέτριψεν ὅλον τὸν στρατὸν τοῦ Ἀδρααζάρ, βασιλιᾶ τῆς Σουβά,
10 Καὶ ἀπέστειλε τὸν Ἀδουρὰμ υἱὸν αὐτοῦ πρὸς τὸν βασιλέα Δαυὶδ τοῦ ἐρωτῆσαι αὐτὸν τὰ εἰς εἰρήνην καὶ τοῦ εὐλογῆσαι αὐτὸν ὑπὲρ οὖ ἐπολέμησε τὸν Ἀδρααζὰρ καὶ ἐπάταξεν αὐτόν, ὅτι ἀνὴρ πολέμιος Θωὰ ἦν τῷ Ἀδρααζάρ.	10 Ἀπέστειλε, λοιπόν, τὸν υἱόν του τὸν Ἀδουρὰμ πρὸς τὸν βασιλέα Δαυίδ, διὰ νὰ τοῦ ζητήσῃ νὰ ἔχουν εἰρηνικὰς σχέσεις μεταξύ των καὶ νὰ τὸν συγχαρῇ διὰ τὸν πόλεμον καὶ τὴν νίκην, τὴν ὁποίαν κατώρθωσεν ἐναντίον τοῦ Ἀδρααζάρ. Τοῦτο δέ, διότι ὁ Ἀδρααζὰρ ἦτο ἐχθρὸς τοῦ Θωά.	10 ἔστειλε τὸν Ἀδουράμ, τὸν υἱόν του, πρὸς τὸν βασιλιᾶ Δαβίδ, διὰ νὰ συνάψῃ μαζί του συνθήκην εἰρήνης καὶ νὰ τὸν συγχαρῇ διὰ τὸν πόλεμόν του κατὰ τοῦ Ἀδρααζὰρ καὶ τὴν νίκην του, ποὺ ἐπέτυχεν ἐναντίον του· τοῦτο ἔγινε, διότι ὁ Θωὰ ἦταν ἐχθρὸς τοῦ Ἀδρααζάρ.
11 Καὶ πάντα τὰ σκεύη τὰ χρυσᾶ καὶ τὰ ἀργυρᾶ καὶ τὰ χαλκᾶ, καὶ ταῦτα ἡγίασεν ὁ βασιλεὺς Δαυὶδ τῷ Κυρίῳ μετὰ τοῦ ἀργυρίου καὶ τοῦ χρυσίου, οὖ ἔλαβεν ἐκ πάντων τῶν ἐθνῶν, ἐξ Ἰδουμαίας καὶ Μωὰβ καὶ ἐξ υἱῶν Ἀμμὼν καὶ ἐκ τῶν ἀλλοφύλων καὶ ἐξ Ἀμαλήκ.	11 Ὅλα τὰ χρυσᾶ, τὰ ἀργυρᾶ καὶ τὰ χάλκινα σκεύη τὰ ἀφιέρωσεν ὁ Δαυὶδ εἰς τὸν Κύριον μαζῆ μὲ τὸ ἀργύριον καὶ τὸ χρυσίον, τὸ ὁποῖον ἐκυρίευσεν ἀπὸ ὅλα τὰ ἔθνη, ἀπὸ τοὺς Ἰδουμαίους, τοὺς Μωαβίτας, τοὺς Ἀμμωνίτας, τοὺς Φιλισταίους καὶ τοὺς Ἀμαληκίτας.	11 Καὶ ὅλα τὰ χρυσᾶ, τὰ ἀσημένια καὶ τὰ χάλκινα ἀντικείμενα (ποὺ ἔφερεν ὁ Θωὰ ὡς δῶρα εἰς τὸν Δαβίδ) ὁ Δαβὶδ τὰ ἐξεχώρισε καὶ τὰ ἀφιέρωσεν εἰς τὸν Κύριον μαζὶ μὲ τὸ ἀσῆμι καὶ τὸ χρυσάφι, τὰ ὁποῖα εἶχε κυριεύσει ἀπὸ ὅλα τὰ ἔθνη ποὺ ὑπέταξε· δηλαδὴ ἀπὸ τοὺς Ἰδουμαίους, τοὺς Μωαβῖτες, τοὺς Ἀμμωνῖτες, τοὺς Φιλισταίους καὶ τοὺς Ἀμαληκῖτες.
12 Καὶ Ἀβεσσὰ υἱὸς Σαρουΐας ἐπάταξε τὴν Ἰδουμαίαν ἐν κοιλάδι τῶν ἁλῶν ὀκτωκαίδεκα χιλιάδας.	12 Ὁ Ἀβεσσά, υἱὸς τῆς Σαρουΐας ἐπετέθη καὶ ἐνίκησε τοὺς Ἰδουμαίους εἰς τὴν κοιλάδα τῆς Νεκρᾶς Θαλάσσης, ἐν ὅλῳ δεκαοκτὼ χιλιάδας.	12 Ἐξ ἄλλου ὁ Ἀβεσσά, ὁ υἱὸς τῆς Σαρουΐας, ἐπετέθη ἐναντίον τῶν Ἰδουμαίων εἰς τὴν κοιλάδα τοῦ Ἅλατος (νοτίως τῆς Νεκρᾶς θαλάσσης) καὶ ἐφόνευσε δεκαοκτὼ χιλιάδες (18.000) Ἰδουμαίους στρατιῶτες.
13 Καὶ ἔθετο ἐν τῇ κοιλάδι φρουράς· καὶ ἦσαν πάντες οἱ Ἰδουμαῖοι παῖδες Δαυίδ. Καὶ ἔσωζε Κύριος τὸν Δαυὶδ ἐν πᾶσιν, οἷς ἐπορεύετο.	13 Εἰς αὐτὴν τὴν κοιλάδα ἔθεσε φρουρὰς Ἰσραηλιτῶν. Ὅλοι δὲ οἱ Ἰδουμαῖοι ἔγιναν δοῦλοι εἰς τὸν Δαυίδ. Ὁ δὲ Κύριος ἐβοηθοῦσε καὶ περιέσωζε τὸν Δαυὶδ εἰς ὅλα τὰ ἔργα του καὶ ὅπου αὐτὸς ἐπορεύετο.	13 Ἐτοποθέτησε δὲ εἰς τὴν κοιλάδα ἐκείνην στρατιωτικὲς φρουρὲς ἀπὸ Ἰσραηλίτες. Ἔτσι ὅλοι οἱ Ἰδουμαῖοι ἔγιναν δοῦλοι εἰς τὸν βασιλιᾶ Δαβίδ. Ὁ δὲ Κύριος ἐπροστάτευε καὶ ἐβοηθοῦσε τὸν Δαβίδ, ὥστε νὰ βγαίνῃ πάντοτε νικητής, ὅπου καὶ ἂν ἐπήγαινε.
14 Καὶ ἐβασίλευσε Δαυὶδ ἐπὶ πάντα Ἰσραὴλ καὶ ἦν ποιῶν κρίμα καὶ δικαιοσύνην τῷ παντὶ λαῷ αὐτοῦ.	14 Ὁ Δαυὶδ ἔγινε βασιλεὺς ἐπὶ ὅλου τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ. Πάντοτε δὲ ἔκρινε δικαίως καὶ ἀπένειμε δικαιοσύνην εἰς ὅλον τὸν λαόν του.	14 Κατόπιν ὅλων αὐτῶν τῶν νικηφόρων πολέμων ὁ Δαβὶδ ἀνεγνωρίσθη ὡς ὁ βασιλιᾶς ὅλου τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, καὶ ἐφέρετο πρὸς ὅλον τὸν λαόν του μὲ εὐθύτητα, εἰλικρίνειαν καὶ δικαιοσύνην.
15 Καὶ Ἰωὰβ υἱὸς Σαρουΐας τῆς στρατιᾶς καὶ Ἰωσαφὰτ υἱὸς Ἀχιλοὺδ ὑπομνηματογράφος	15 Ὁ Ἰωάβ, ὁ υἱὸς τῆς Σαρουΐας, ἦτο ἀρχιστράτηγος τοῦ στρατοῦ του. Ὁ Ἰωσαφάτ, ὁ υἱὸς τοῦ χιλούδ, Ἦτο ὁ ἀρχειοφύλαξ.	15 Ὁ Ἰωάβ, ὁ υἱὸς τῆς Σαρουΐας (ἀδελφῆς τοῦ Δαβίδ), ἦταν ὁ ἀρχιστράτηγος τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ στρατοῦ· ὁ Ἰωσαφάτ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀχιλούδ, ἦταν ὁ ἀρχιγραμματεὺς καὶ ἄμεσος βοηθὸς τοῦ Δαβίδ·
16 καὶ Σαδὼκ υἱὸς Ἀχιτὼβ καὶ Ἀχιμέλεχ υἱὸς Ἀβιάθαρ ἱερεῖς καὶ Σουσὰ γραμματεὺς	16 ὁ Σαδώκ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀχιτώβ, καὶ ὁ Ἀχιμέλεχ ὁ υἱὸς τοῦ Ἀβιάθαρ, ἦσαν ἀρχιερεῖς, ὁ δὲ Σουσὰ γραμματεύς.	16 ὁ Σαδώκ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀχιτώβ, καὶ ὁ Ἀχιμέλεχ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀβιάθαρ, ἦσαν ἀρχιερεῖς· ὁ δὲ Σουσὰ γενικὸς Γραμματεὺς τοῦ Κράτους.
17 καὶ Βαναίας υἱὸς Ἰωδαὲ ἐπὶ τοῦ Χερεθθὶ καὶ ἐπὶ τοῦ Φελεθθὶ υἱοὶ Δαυὶδ οἱ πρῶτοι διάδοχοι τοῦ βασιλέως.	17 Ὁ Βαναίας, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωδαέ, ἦτο ἀρχηγὸς τῶν σωματοφυλάκων τοῦ Δαυὶδ τῶν Χερεθθὶ καὶ Φελεθθί, οἱ δὲ υἱοὶ τοῦ Δαυὶδ ἦσαν οἱ ἀνώτεροι μεταξὺ τῶν ἀρχόντων εἰς τὴν ὑπηρεσίαν τοῦ βασιλέως.	17 Ὁ Βαναίας, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωδαέ, ἦταν ἐπὶ κεφαλῆς τῶν Χερεθθὶ καὶ Φελεθθί, ποὺ ἀποτελοῦσαν τὴν προσωπικὴν φρουρὰν τοῦ Δαβίδ. Οἱ υἱοὶ τοῦ Δαβὶδ κατεῖχαν τὴν πρώτην θέσιν (ἦσαν οἱ πλέον στενοὶ συνεργάται) εἰς τὴν διοίκησιν τοῦ Κράτους, ὡς διάδοχοι τοῦ βασιλιᾶ.