Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
αὶ
εἶπε Δαυίδ· οὗτός ἐστιν
ὁ οἶκος Κυρίου τοῦ Θεοῦ καὶ
τοῦτο τὸ θυσιαστήριον εἰς ὁλοκαύτωσιν
τῷ Ἰσραήλ. |
πειτα
ἀπὸ τὰ γεγονότα αὐτὰ ὁ
Δαυὶδ εἶπεν· <αὐτὸς εἶναι
ὁ τόπος εἰς τὸ ἁλώνι τοῦ
Ὀρνά, ὅπου θὰ ἀνοικοδομηθῇ
ὁ οἶκος τοῦ Θεοῦ, καὶ ἐδῶ
θὰ εἶναι τὸ θυσιαστήριον τῶν
ὁλοκαυτωμάτων διὰ τὸν ἰσραηλιτικὸν
λαόν>. |
Δαβὶδ
εἶπεν: <Αὐτὸς εἶναι ὁ τόπος,
τὸ ἁλῶνι τὸν Ὀρνά, εἰς
τὸν ὁποῖον θὰ κτισθῇ ὁ
Ναὸς Κυρίου τοῦ Θεοῦ, καὶ αὐτὸ
εἶναι τὸ μέρος, ὅπου θὰ στηθῃ
τὸ θυσιαστήριον, ἐπάνω εἰς τὸ ὁποῖον
θὰ προσφέρωνται οἱ θυσίες ὁλοκαυτωμάτων
ὑπὲρ τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ>.
|
2
Καὶ εἶπε Δαυὶδ συναγαγεῖν πάντας
τοὺς προσηλύτους τοὺς ἐν γῇ
Ἰσραὴλ καὶ κατέστησε λατόμους
λατομῆσαι λίθους ξυστοὺς τοῦ οἰκοδομῆσαι
οἶκον τῷ Θεῷ. |
2
Ὁ Δαυὶδ διέταξε νὰ συγκεντρωθοῦν
ὅλοι οἱ ξένοι, ποὺ εὑρίσκοντο
εἰς τὴν ἰσραηλιτικὴν χώραν.
Ὥρισε δὲ αὐτοὺς ὡς λατόμους,
διὰ νὰ λαξεύσουν τοὺς λίθους,
νὰ τοὺς κάμουν λαξευτούς, ὥστε
νὰ οἰκοδομήσουν μὲ αὐτοὺς
τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ.
|
2
Κατόπιν ὁ Δαβὶδ διέταξε νὰ συγκεντρωθοῦν
ὅλοι οἱ ἐθνικοί, ποὺ εἶχαν προσελκυσθῇ
εἰς τὴν Ἰουδαϊκὴν πίστιν καὶ
ἔγιναν προσήλυτοι, καὶ οἱ ὁποῖοι
εὐρίσκοντο εἰς τὴν χώραν τοῦ
Ἰσραήλ (κατ' ἄλλους: Ὅλοι οἱ
ἐθνικοί, κυρίως Χαναναῖοι, ποὺ εἶχαν
ἀπομείνει καὶ ἑκατοικοῦσαν εἰς
τὴν χώραν τοῦ Ἰσραήλ). Τούτους τοὺς
ὥρισε λατόμους, ὥστε νὰ λατομοῦν,
νὰ λαξεύουν καὶ νὰ πελεκοῦν τετραγωνισμένες
πέτρες διὰ τὴν ἀνοικοδόμησιν τοῦ Ναοῦ
τοῦ Θεοῦ. |
3
Καὶ σίδηρον πολὺν εἰς τοὺς ἥλους
τῶν θυρωμάτων καὶ τῶν πυλῶν
καὶ τοὺς στροφεῖς ἡτοίμασε Δαυὶδ
καὶ χαλκὸν εἰς πλῆθος, οὐκ ἦν
σταθμός· |
3
Ὁ Δαυὶδ συνεκέντρωσε καὶ ἐτοίμασεν
ἐπίσης πολὺν σίδηρον διὰ καρφιὰ
τῶν θυροφύλλων καὶ τῶν θυρῶν
καὶ διὰ τοὺς στρόφιγγας τῶν
θυρῶν. Συνεκέντρωσεν ἐπίσης καὶ
ἀνυπολόγιστον πλῆθος χαλκοῦ.
|
3
Ὁ Δαβὶδ συνεκέντρωσεν ἐπίσης καὶ ἐτοίμασε
μεγάλην ποσότητα σιδήρου, ὥστε νὰ κατασκευασθον
καρφιὰ διὰ τὰ παραθύρα καὶ τὶς
πόρτες τοῦ Ναοῦ· ἐπίσης ἐτοίμασε
μεντεσέδες (πορταδέλες) διὰ τὶς πόρτες. Συνεκέντρωσε
δὲ τόσον πολὺν χαλκόν, ὥστε ἦταν ἀδύνατον
νὰ ζυγισθῇ καὶ νὰ ὑπολογισθῇ.
|
4
καὶ ξύλα κέδρινα, οὐκ ἦν ἀριθμός,
ὅτι ἐφέροσαν οἱ Σιδώνιοι καὶ
οἱ Τύριοι ξύλα κέδρινα εἰς πλῆθος
τῷ Δαυίδ. |
4
Ἐτοίμασε ξύλα ἀπὸ κέδρον
τόσα, ὥστε ἦτο ἀδύνατον νὰ
ἀριθμηθοῦν. Ἦσαν δὲ αὐτὰ
τόσον πολλά, διότι οἱ Σιδώνιοι
καὶ οἱ Τύριοι ἔφεραν εἰς τὸν
Δαβὶδ πολλὰ κέδρινα ξύλα ἀπὸ
τὰ πλούσια δάση τῶν περιοχῶν
των. |
4
Ἐτοίμασε ἐπίσης καὶ συνεκέντρωσεν ἀναρίθμητα
ξύλα ἀπὸ κέδρον, διότι οἱ Σιδώνιοι καὶ
οἱ Τύριοι εἶχαν φέρει μεγάλες ποσότητες κεδρίνων
ξύλων εἰς τὸν Δαβίδ. |
5
Καὶ εἶπε Δαυίδ· Σαλωμὼν ὁ
υἱός μου παιδάριον ἁπαλόν, καὶ
ὁ οἶκος τοῦ οἰκοδομῆσαι τῷ
Κυρίῳ εἰς μεγαλωσύνην ἄνω, εἰς
ὄνομα καὶ εἰς δόξαν εἰς πᾶσαν
τὴν γῆν ἑτοιμάσω αὐτῷ·
καὶ ἡτοίμασε Δαυὶδ εἰς πλῆθος
ἔμπροσθεν τῆς τελευτῆς αὐτοῦ.
|
5
Ὁ Δαυὶδ εἶπεν· <ὁ υἱός
μου ὁ Σολομὼν εἶναι μικρὸ καὶ
τρυφερὸ παιδί, ὁ δὲ Ναός, τὸν
ὁποῖον θὰ ἀνοικοδομήσῃ
πρὸς δόξαν τοῦ Κυρίου, θὰ εἶναι
ἐξαιρετικὰ μεγαλοπρεπής. Διὰ τὸν
Ναὸν αὐτόν, ἐξ αἰτίας
τοῦ ὁποίου θὰ ἀποκτήσῃ
αὐτὸς ὄνομα, καὶ δόξαν εἰς
ὅλην τὴν γῆν, θὰ ἑτοιμάσω
ἐγὼ πλούσια τὰ ὑλικά>.
Πράγματι ὁ Δαυὶδ ἡτοίμασε πλῆθος
ὑλικῶν διὰ τὸν Ναόν, πρὶν
ἀποθάνῃ. |
5
Κατόπιν ὁ Δαβὶδ εἶπεν: <Ὁ Σολομών,
ὁ υἱός μου, εἶναι παιδὶ μικρό, τρυφερὸ
καὶ ἀνώριμο, ὁ δὲ Ναός, ποὺ
πρόκειται νὰ οἰκοδομήσῃ εἰς τιμὴν
τοῦ Κυρίου, πρέπει νὰ εἶναι ὑπερβολικὰ
μεγαλοπρεπής, ὀνομαστός, περίφημος καὶ δοξασμένος
εἰς ὅλην τὴν γῆν. Διὰ τὸν
λόγον αὐτὸν πρέπει νὰ τοῦ ἑτοιμάσω
τὰ ὑλικά>. Ἔτσι Δαβὶδ
ἐτοίμασε, πρὶν ἀποθάνῃ, ἄφθονα
οἰκοδομικὰ ὑλικὰ διὰ τὴν
ἀνέγερσιν τοῦ Ναοῦ. |
6
Καὶ ἐκάλεσε Σαλωμὼν τὸν υἱὸν
αὐτοῦ καὶ ἐνετείλατο αὐτῷ
τοῦ οἰκοδομῆσαι τὸν οἶκον τῷ
Κυρίῳ Θεῷ Ἰσραήλ.
|
6
Ὁ Δαυὶδ ἐκάλεσε τὸν υἱόν
του τὸν Σολομῶντα καὶ τοῦ ἔδωσε
τὴν ἐντολὴν νὰ οἰκοδομήσῃ
αὐτὸς τὸν Ναὸν Κυρίου τοῦ
Θεοῦ τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ.
|
6
Ὁ Δαβὶδ ἐκάλεσε τὸν Σολομῶντα,
τὸν υἱόν του, καὶ του ἔδωκεν
ἐντολὴν νὰ ἀνοικοδομήσῃ τὸν
Ναὸν τοῦ Κυρίου, τοῦ Θεοῦ τοῦ
Ἰσραήλ. |
7
Καὶ εἶπε Δαυὶδ Σαλωμών· τέκνον,
ἐμοὶ ἐγένετο ἐπὶ ψυχῇ
τοῦ οἰκοδομῆσαι οἶκον τῷ ὀνόματι
Κυρίου Θεοῦ. |
7
Καὶ εἶπεν ὁ Δαυὶδ πρὸς τὸν
Σολομῶντα· <τέκνον, εἰς τὴν
καρδίαν μου ἐγενήθη σφοδρὰ ἡ
ἐπιθυμία μου, νὰ οἰκοδομήσω
Ναὸν πρὸς δόξαν τοῦ ὀνόματος
Κυρίου τοῦ Θεοῦ. |
7
Καὶ ὁ Δαβὶδ εἶπεν εἰς τὸν
Σολομῶντα: <Παιδί μου, εἰς τὴν καρδιά
μου ἐγεννήθη ἡ δυνατὴ ἐπιθυμία νὰ
ἀνοικοδομήσω Ναὸν πρὸς τιμὴν Κυρίου
τοῦ Θεοῦ· |
8
Καὶ ἐγένετό μοι λόγος Κυρίου
λέγων· αἷμα εἰς πλῆθος ἐξέχεας
καὶ πολέμους μεγάλους ἐποίησας·
οὐκ οἰκοδομήσεις οἶκον τῷ ὀνόματί
μου, ὅτι αἵματα πολλὰ ἐξέχεας
ἐπὶ τὴν γῆν ἐναντίον μου.
|
8
Ὁ Κύριος ὅμως ὡμίλησε πρὸς
ἐμὲ καὶ μοῦ εἶπε· Σὺ
ἔχυσες αἷμα ἀνθρώπων καὶ ἔκαμες
μεγάλους πολέμους. Ἐπειδή, λοιπόν,
πολλὰ αἵματα ἔχυσες εἰς τὴν
γῆν ἐνώπιόν μου, δὲν θὰ
ἀνοικοδομήσῃς σὺ τὸν Ναὸν
εἰς δόξαν τοῦ Ὀνόματός
μου. |
8
ἀλλὰ κατέφθασεν εἰς ἐμὲ λόγος
τοῦ Κυρίου, ποὺ ἔλεγεν: <Ἔχεις
χύσει πολὺ ἀνθρώπινον αἷμα καὶ ἔκαμες
μεγάλους αἱματηροτάτους πολέμους. Δὲν θὰ
οἰκοδομήσῃς Ναὸν πρὸς δόξαν τοῦ
ὀνόματός μου, διότι ἔχεις χύσει πολλὰ ἀνθρώπινα
αἵματα εἰς τὴν γῆν ἐνώπιόν μου.
|
9
Ἰδοὺ υἱὸς τίκτεταί σοι,
οὗτος ἔσται ἀνὴρ ἀναπαύσεως,
καὶ ἀναπαύσω αὐτὸν ἀπὸ
πάντων τῶν ἐχθρῶν αὐτοῦ
κυκλόθεν, ὅτι Σαλωμὼν ὄνομα αὐτῷ,
καὶ εἰρήνην καὶ ἡσυχίαν
δώσω ἐπὶ Ἰσραὴλ ἐν ταῖς
ἡμέραις αὐτοῦ.
|
9
Ἰδοὺ ὅμως ὅτι θὰ γεννηθῇ
ἀπὸ σένα υἱός. Αὐτὸς
θὰ εἶναι εἰρηνικός, ἐγὼ
δὲ θὰ καταστήσω αὐτὸν καὶ
τὴν ζωήν του εἰρηνικὴν καὶ ἀπερίσπαστον
ἀπὸ ὅλους τοὺς κύκλῳ αὐτοῦ
ἐχθρούς του, διότι καὶ τὸ ὄνομά
του εἶναι Σολομών, εἰρήνην δὲ
καὶ ἡσυχίαν θὰ δώσω ἐγὼ
εἰς τὸν ἰσραηλιτικον λαὸν καθ' ὅλον
τὸ διάστημα τῆς ζωῆς αὐτοῦ.
|
9
Ὅμως, νά· πρόκειται νὰ γεννηθῇ
εἰς σὲ υἱός· αὐτὸς
θὰ εἶναι ἄνθρωπος εἰρηνικός. Εἰς
αὐτὸν θὰ δώσω βασιλείαν εἰρηνικήν,
ὥστε νὰ ἔχῃ ἡσυχίαν ἀπὸ
ὅλους τοὺς γύρω ἀπὸ τὸ βασίλειον
ἐχθρούς του, διότι τὸ ὄνομά του θὰ
εἶναι Σολομών (= εἰρηνικός). Θὰ δώσω
δὲ εἰρήνην καὶ ἡσυχίαν εἰς τὸν
Ἰσραηλιτικὸν λαὸν κατὰ τὴν διαρκειαν
τῆς βασιλείας του. |
10
Οὗτος οἰκοδομήσει οἶκον τῷ
ὀνόματί μου, καὶ οὗτος ἔσται
μοι εἰς υἱὸν κἀγὼ αὐτῷ
εἰς πατέρα, καὶ ἀνορθώσω θρόνον
βασιλείας αὐτοῦ ἐν Ἰσραὴλ
ἕως αἰῶνος. |
10
Αὐτὸς θὰ ἀνοικοδομήσῃ
Ναὸν εἰς δόξαν τοῦ Ὀνόματός
μου· αὐτὸς θὰ εἶναι εἰς
ἐμὲ υἱὸς καὶ ἐγὼ
θὰ εἶμαι δι' αὐτὸν πατήρ. Ἐγὼ
αἰώνιον θὰ ἀνορθώσω καὶ
θὰ στερεώσω τὸν θρόνον του εἰς
τὸν ἰσραηλιτικὸν λαόν.
|
10
Αὐτὸς θὰ ἀνοικοδομήσῃ Ναὸν
πρὸς τιμὴν τοῦ ὀνόματός μου·
αὐτὸς θὰ εἶναι εἰς ἐμὲ
υἱὸς καὶ ἐγὼ θὰ εἶμαι
εἰς αὐτὸν πατέρας. Θὰ στήσω δὲ
καὶ θὰ ἐδραιώσω καὶ θὰ
δοξάσω τὸν θρόνον τῆς βασιλείας του μεταξὺ
τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ διὰ παντός,
αἰωνίως>. |
11
Καὶ νῦν, υἱέ μου, ἔσται μετὰ
σοῦ Κύριος, καὶ εὐοδώσει καὶ
οἰκοδομήσεις οἶκον τῷ Κυρίῳ
Θεῷ σου, ὡς ἐλάλησε περὶ σοῦ.
|
11
Καὶ τώρα, παιδί μου, ὁ Κύριος
θὰ εἶναι πάντοτε μαζῆ σου. Θὰ
εὐλογήσῃ καὶ θὰ κατευοδώσῃ
ὅλας τὰς προσπαθείας σου καὶ σὺ
θὰ ἀνοικοδομήσῃς Ναὸν εἰς
δόξαν Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου, ὅπως
ὁ Θεὸς ἐλάλησεν εἰς ἐμὲ
περὶ σοῦ. |
11
Καὶ τώρα, υἱέ μου, θὰ εἶναι μαζί σου
ὁ Κύριος καὶ θὰ προάγῃ καὶ θὰ
εὐλογῇ τὰ ἔργα σου· καὶ
θὰ ἀνεγείρῃς Ναὸν εἰς δόξαν
Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου, ὅπως μου ἐμίλησε
καὶ μοῦ ὑπεσχέθη περὶ σοῦ.
|
12
Ἀλλ' ἢ δῴη σοι σοφίαν καὶ σύνεσιν
Κύριος καὶ κατισχύσαι σε ἐπὶ
Ἰσραὴλ καὶ τοῦ φυλάσσεσθαι καὶ
τοῦ ποιεῖν τὸν νόμον Κυρίου
τοῦ Θεοῦ σου, |
12
Ἀλλ' εὔχομαι νὰ σοῦ δώσῃ
ὁ Κύριος σοφίαν καὶ σύνεσιν,
νὰ σὲ βοηθήσῃ, ὥστε νὰ
ἀναδειχθῇς ἰσχυρὸς ἠγέτης
τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, προσέχων
καὶ σὺ νὰ τηρῇς καὶ νὰ
ἐφαρμόζῃς τὸν νόμον Κυρίου
τοῦ Θεοῦ σου. |
12
Εἴθε ὁ Κύριος νὰ σοῦ δώσῃ σοφίαν,
διάκρισιν, ἐπίγνωσιν καὶ σύνεσιν, ὀξύνοιαν,
φρόνησιν· εἴθε νὰ σὲ ἐνισχύσῃ
ὥστε νὰ κυριαρχήσῃς καὶ νὰ κυβερνήσῃς
τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν, καὶ νὰ
φυλάττῃς καὶ νὰ ἐφαρμόζῃς
τὸν νόμον Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου.
|
13
τότε εὐοδώσει, ἐὰν φυλάξῃς
τοῦ ποιεῖν τὰ προστάγματα καὶ
τὰ κρίματα, ἃ ἐνετείλατο Κύριος
τῷ Μωυσῇ ἐπὶ Ἰσραήλ·
ἀνδρίζου καὶ ἴσχυε, μὴ φοβοῦ
μηδὲ πτοηθῇς. |
13
Τότε θὰ κατευοδωθῇς εἰς τὴν
ζωήν σου, ἐὰν προσέξῃς καὶ
προσπαθῇς νὰ τηρῇς ὅλα τὰ προστάγματα
καὶ ὅλας τὰς ἐντολάς, τὰς
ὁποίας διὰ μέσου τοῦ Μωϋσέως
ἔδωσεν ὁ Κύριος πρὸς τὸν ἰσραηλιτικὸν
λαόν. Νὰ εἶσαι, λοιπόν, ἀνδρεῖος
καὶ θαρραλέος· μὴ φοβηθῇς οὔτε
νὰ πτοηθῇς ποτέ. |
13
Τότε μόνον θὰ εὐλογῆσαι, θὰ εὐτυχῇς
καὶ θὰ προοδεύῃς, ἐὰν προσέξῃς,
ὥστε νὰ ἐφαρμόζῃς τὶς
ἐντολὲς καὶ τὶς ἀποφάνσεις καὶ
δίκαιες κρίσεις, τὶς ὁποῖες παρήγγειλεν
ὁ Κύριος εἰς τὸν Ἰσραηλιτικὸν
λαὸν διὰ μέσου τοῦ Μωϋσῆ. Προχώρει
λοιπὸν μὲ ἀποφασιστικότητα ὡς γενναῖος
ἄνδρας καὶ ἔχε θάρρος· μὴ
φοβηθῇς καὶ μὴ δειλιάσῃς.
|
14
Καὶ ἰδοὺ ἐγὼ κατὰ τὴν
πτωχείαν μου ἡτοίμασα εἰς οἶκον
Κυρίου χρυσίου ταλάντων ἑκατὸν
χιλιάδας καὶ ἀργυρίου ταλάντων
χιλίας χιλιάδας καὶ χαλκὸν καὶ
σίδηρον, οὖ οὐκ ἔστι σταθμός,
ὅτι εἰς πλῆθός ἐστι· καὶ
ξύλα καὶ λίθους ἡτοίμασα, καὶ
πρὸς ταῦτα πρόσθες.
|
14
Ἰδοὺ ἐγὼ μὲ ὅλας τὰς
πτωχάς μου δυνάμεις προητοίμασα, ὅσα
θὰ χρειασθοῦν διὰ τὸν οἶκον
τοῦ Κυρίου· ἑκατὸν χιλιάδες
τάλαντα χρυσίου, ἕνα ἐκατομμύριον
τάλαντα ἀργυρίου, χαλκὸν καὶ
σίδηρον ἀναρίθμητον, διότι εἶναι
πάρα πολὺ τὸ πλῆθος. Πρόσθεσε
εἰς αὐτὰ τὰ ξύλα καὶ τοὺς
λίθους, τοὺς ὁποίους ἔχω ἑτοιμάσει.
|
14
Καὶ νά ἐγὼ μὲ ὅλες τὶς
πτωχικές μου δυνάμεις ἐτοίμασα διὰ τὴν
ἀνοικοδόμησιν τοῦ Ναοῦ τοῦ Κυρίου
ἑκατὸν χιλιάδες (100.000) χρυσᾶ τάλαντα
καὶ ἕνα ἑκατομμύριον (1.000.000) ἀργυρᾶ
τάλαντα καὶ χαλκὸν καὶ σίδηρον, ποὺ
δὲν ἠμπορεῖ νὰ ὑπολογισθῇ
ἢ νὰ ζυγισθῇ, διότι εἶναι πάρα πολύς.
Ἐτοίμασα ἐπίσης ξυλείαν καὶ πέτρες.
Εἰς αὐτὰ πρόσθεσε καὶ σὺ
ὅσα ἄλλα ὑλικὰ χρειασθοῦν.
|
15
Καὶ μετὰ σοῦ εἰς πλῆθος ποιούντων
ἔργα, τεχνῖται καὶ οἰκοδόμοι
λίθων καὶ τέκτονες ξύλων καὶ
σοφὸς ἐν παντὶ ἔργῳ,
|
15
Ὑπάρχουν ἐπίσης μαζῆ σου καὶ
εἰς τὴν ὑπηρεσίαν σου πλῆθος
ἀπὸ ἐργάτας, ἀπὸ τεχνίτας
καὶ οἰκοδόμους καὶ ξυλουργούς,
ὅπως καὶ κάθε ἱκανὸς πρὸς
πᾶν ἔργον ἐξυπηρετικὸν τοῦ Ναοῦ.
|
15
Ἐπὶ πλέον ἔχεις εἰς τὴν διάθεσίν
σου πολὺ πλῆθος ἐργατῶν ἔχεις
ἐπίσης λατόμους, λιθοξόους, οἰκοδόμους καὶ
ξυλουργοὺς καὶ ὅλες τὶς εἰδικότητες
ἱκανῶν καὶ ἐξύπνων τεχνιτῶν.
|
16
ἐν χρυσίῳ καὶ ἀργυρίῳ,
ἐν χαλκῷ καὶ ἐν σιδηρῷ οὐκ
ἔστιν ἀριθμός. Ἀνάστηθι καὶ
ποίει, καὶ Κύριος μετὰ σοῦ.
|
16
Ὁ δὲ χρυσός, ὁ ἄργυρος, ὁ
χαλκὸς καὶ ὁ σίδηρος εἶναι τόσον
πολύς, ὥστε δὲν εἶναι εὔκολον
νὰ ἀριθμηθῇ. Ἐμπρός, λοιπόν,
προχώρει εἰς τὸ ἔργον σου καὶ
ὁ Κύριος θὰ εἶναι μαζῆ σου>.
|
16
Ἀπὸ χρυσάφι καὶ ἀσῆμι καὶ
χαλκὸν καὶ σίδηρον ἔχεις τόσον πολλὴν
ποσότητα, ὥστε δὲν ἠμπορεῖ νὰ
ὑπολογισθῇ. Λοιπὸν σήκω ἐπάνω,
ἄρχισε τὸ ἔργον καὶ εἴθε ὁ
Κύριος νὰ εἶναι μαζί σου>.
|
17
Καὶ ἐνετείλατο Δαυὶδ τοῖς πᾶσιν
ἄρχουσιν Ἰσραὴλ ἀντιλαβέσθαι
τῷ Σαλωμὼν υἱῷ αὐτοῦ·
|
17
Ἐν συνεχείᾳ διέταξεν ὁ Δαυὶδ
καὶ ὅλους τοὺς ἄρχοντας τοῦ
ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ νὰ βοηθήσουν
τὸν υἰόν του τὸν Σολομῶντα εἰς
τὸ ἔργον τοῦτο. Εἶπε δὲ πρὸς
αὐτούς· |
17
Ὁ Δαβὶδ διέταξε κατόπιν ὅλους τοὺς
ἡγέτας τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ
νὰ βοηθήσουν εἰς τὸ ἔργον τῆς
ἀνοικοδομήσεως τοῦ Ναοῦ τὸν Σολομῶντα,
τὸν υἱόν του. |
18
οὐχὶ Κύριος μεθ' ὑμῶν; Καὶ
ἀνέπαυσεν ὑμᾶς κυκλόθεν, ὅτι
ἔδωκεν ἐν χερσὶν ὑμῶν τοὺς
κατοικοῦντας τὴν γῆν. Καὶ ὑπετάγη
ἡ γῆ ἐναντίον Κυρίου καὶ
ἐναντίον λαοῦ αὐτοῦ.
|
18
<δὲν εἶναι ὁ Κύριος μαζῆ
σας; Ἀσφαλῶς εἶναι, διότι σᾶς
ἔχει ἀναπαύσει καὶ ἀπαλλάξει
ἀπὸ τοὺς γύρω ἐχθρούς
σας, ἀφοῦ παρέδωκεν εἰς τὰ χέρια
σας τοὺς κατοίκους τῶν γύρω περιοχῶν
καὶ τοιουτοτρόπως ἡ χώρα ἔχει
ὑποταχθῆ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου
καὶ ἐνώπιον τοῦ λαοῦ αὐτοῦ.
|
18
Τοὺς εἶπε: <Δὲν εἶναι μήπως μαζί
σας ὁ Κύριος; Δὲν σᾶς ἐχάρισεν
ἀσφάλειαν καὶ εἰρήνην ἀπὸ τοὺς
γύρω - γύρω τοῦ ἔθνους μας ἐχθρούς; Σᾶς
ἐχάρισε, διότι παρέδωκεν εἰς τὰ χέρια
σας τοὺς κατοίκους τῆς χώρας (ὅπου ἐκτείνεται
τὸ βασίλειόν μου) καὶ ἔτσι ὑπετάγη
ἡ περιοχὴ αὐτὴ τῆς γῆς
ἐνώπιον το Κυρίου καὶ ἐνώπιον τοῦ
λαοῦ του. |
19
Νῦν δότε καρδίας ὑμῶν καὶ
ψυχὰς ὑμῶν τοῦ ζητῆσαι τῷ
Κυρίῳ Θεῷ ὑμῶν καὶ ἐγέρθητε
καὶ οἰκοδομήσατε ἁγίασμα τῷ
Θεῷ ὑμῶν τοῦ εἰσενέγκαι
τὴν κιβωτὸν διαθήκης Κυρίου καὶ
σκεύη τὰ ἅγια τοῦ Θεοῦ εἰς
οἶκον τὸν οἰκοδομούμενον τῷ
ὀνόματι Κυρίου. |
19
Καὶ τώρα διαθέσατε καὶ σεῖς
τὰς καρδίας σας καὶ τὰς ψυχάς
σας εὐλαβῶς, διὰ νὰ ἀναζητήσουν
Κύριον τὸν Θεόν σας καὶ ἐυαρεστήσουν
εἰς αὐτόν. Ἐτοιμασθῆτε καὶ
ἀνοικοδομήσατε τὸν ναὸν τοῦ
Θεοῦ σας, ὥστε νὰ μεταφερθῇ ἡ
Κιβωτὸς τῆς Διαθήκης τοῦ Κυρίου
καὶ τὰ ἅγια σκεύη τοῦ Θεοῦ
εἰς τὸν ἱερὸν Ναόν, ὁ
ὁποῖος θὰ ἀνοικοδομηθῇ εἰς
δόξαν καὶ τιμὴν τοῦ Κυρίου.
|
19
Τώρα λοιπὸν δῶστε τὶς καρδιές σας
καὶ τὶς ψυχές σας, ὥστε νὰ ἀφοσιωθῆτε
ὁλοψύχως καὶ νὰ εὐαρεστήσετε εἰς
τὸν Κύριον, τὸν Θεόν σας. Σηκωθῆτε,
ἐτοιμασθῆτε καὶ ἀνοικοδομήσατε Ναὸν
εἰς τιμὴν καὶ δόξαν τοῦ Θεοῦ
σας, ὥστε νὰ μεταφέρετε τὴν Κιβωτὸν
τῆς Διαθήκης τοῦ Κυρίου καὶ τὰ ἅγια
καὶ ἱερὰ σκεύη, ποὺ χρησιμοποιοῦνται
εἰς τὴν λατρείαν τοῦ Θεοῦ, εἰς
τὸν Ναόν, ὁ ὁποῖος πρόκειται νὰ
ἀνοικοδομηθῇ εἰς δόξαν καὶ τιμὴν
τοῦ Κυρίου>. |