Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
αὶ
ἐξεκκλησίασε Δαυὶδ πάντας τοὺς
ἄρχοντας Ἰσραήλ, ἄρχοντας τῶν
κριτῶν, καὶ πάντας τοὺς ἄρχοντας
τῶν ἐφημεριῶν τῶν περὶ τὸ
σῶμα τοῦ βασιλέως καὶ ἄρχοντας
τῶν χιλιάδων καὶ τῶν ἐκατοντάδων
καὶ τοὺς γαζοφύλακας καὶ τοὺς
ἐπὶ τῶν ὑπαρχόντων αὐτοῦ
καὶ πάσης τῆς κτήσεως τοῦ βασιλέως
καὶ τῶν υἱῶν αὐτοῦ σὺν
τοῖς εὐνούχοις καὶ τοὺς δυνάστας
καὶ τοὺς μαχητὰς τῆς στρατιᾶς
ἐν Ἱερουσαλήμ.
|
Δαυὶδ
συνεκάλεσεν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ
ὅλους τοὺς ἄρχοντας τοῦ ἰσραηλιτικοῦ
λαοῦ, τοὺς ἀρχηγοὺς δηλαδὴ τῶν
φυλῶν, τοὺς διοικητὰς τῶν στρατιωτικῶν
μονάδων, αἱ ὁποῖαι ὑπηρετοῦσαν
τὸν βασιλέα, τοὺς χιλιάρχους, τοὺς
ἑκατοντάρχους, τοὺς θησαυροφύλακας,
τοὺς ἐπόπτας τῆς βασιλικῆς του
περιουσίας καὶ ὅλων τῶν ὑπαρχόντων
του, τοὺς υἱούς του μαζῆ μὲ
τοὺς αὐλικούς, τοὺς στρατηγοὺς
καὶ γενικῶς ὅλους τοὺς ἀξιωματούχους
καὶ ἐμπειροπολέμους τοῦ στρατεύματος.
|
Δαβὶδ
συνεκέντρωσεν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ ὅλους
τοὺς ἄρχοντας τοῦ Ἰσραήλ, δηλαδὴ
τοὺς ἀρχηγοὺς τῶν δώδεκα φυλῶν,
τοὺς ἀρχηγοὺς τῶν στρατιωτικῶν
σωμάτων (σωματάρχας), ποὺ ἦσαν εἰς τὴν
ὑπηρεσίαν τοῦ βασιλιᾶ, τοὺς χιλιάρχους,
τοὺς ἑκατοντάρχους, τοὺς ταμίας (θησαυροφύλακας),
τοὺς ἐπόπτας (διαχειριστάς) τῆς περιουσίας
καὶ ὅλων τῶν ὑπαρχόντων, ποὺ
ἀνῆκαν εἰς τὸν βασιλιᾶ καὶ
τοὺς υἱούς του· μαζὶ μὲ
αὐτοὺς συνεκέντρωσε καὶ τοὺς ὑπαλλήλους
τῆς αὐλῆς καὶ τοὺς περιφήμους
πολεμιστὲς καὶ τοὺς γενναίους στρατιώτας,
γενικῶς ὅλα τὰ διακεκριμένα πρόσωπα τοῦ
βασιλείου του. |
2
Καὶ ἔστη Δαυὶδ ἐν μέσω τῆς
ἐκκλησίας καὶ εἶπεν· ἀκούσατέ
μου, ἀδελφοί μου καὶ λαός μου, ἐμοὶ
ἐγένετο ἐπὶ καρδίαν οἰκοδομῆσαι
οἶκον ἀναπαύσεως τῆς κιβωτοῦ
διαθήκης Κυρίου καὶ στάσιν ποδῶν
Κυρίου ἡμῶν, καὶ ἡτοίμασα
τὰ εἰς τὴν κατασκήνωσιν ἐπιτήδεια·
|
2
Ὁ Δαυὶδ ἐστάθη εἰς τὸ
μέσον αὐτῆς τῆς συγκεντρώσεως
καὶ εἶπε· <ἀδελφοί μου καὶ
λαός μου, ἀκούσατέ με. Ἐγὼ
ἐπεθύμησα μὲ τὴν καρδίαν μου
καὶ ἐπῆρα τὴν ἀπόφασιν
νὰ οἰκοδομήσω διὰ τὴν Κιβωτὸν
τῆς Διαθήκης τοῦ Κυρίου οἶκον
ἀναπαύσεως καὶ ὑποπόδιον διὰ
τοὺς πόδας του. Προητοίμασα, λοιπόν,
ὅλα, ὅσα θὰ ἐχρειάζοντο διὰ
τὴν ἀνοικοδόμησιν αὐτήν.
|
2
Κατόπιν ὁ Δαβὶδ ἐσηκώθη ὄρθιος
εἰς τὸ μέσον τῆς μεγάλης ἐκείνης συγκεντρώσεως
καὶ εἶπεν: <Ἀκοῦστε με, ἀδελφοί
μου καὶ λαός μου. Εἶχα πάρει τὴν ἀπόφασιν
νὰ οἰκοδομήσω σταθερὸν καὶ μόνιμον
οἶκον ἀναπαύσεως διὰ τὴν Κιβωτὸν
τῆς Διαθήκης τοῦ Κυρίου καὶ ὑποπόδιον
διὰ τὰ πόδια τοῦ Κυρίου μας. Ἐτοίμασα
δὲ καὶ ὅλα τὰ ἀναγκαῖα
καὶ ἀπαραίτητα διὰ τὴν οἰκοδομὴν
αὐτήν. |
3
καὶ ὁ Θεὸς εἶπεν· οὐκ οἰκοδομήσεις
ἐμοὶ οἶκον τοῦ ἐπονομάσαι
τὸ ὄνομά μου ἐπ' αὐτῷ,
ὅτι ἄνθρωπος πολεμιστὴς εἷ σὺ
καὶ αἷμα ἐξέχεας.
|
3
Ὁ Θεὸς ὅμως μοῦ εἶπε· Δὲν
θὰ οἰκοδομήσῃς σὺ ναόν,
ἀφιερωμένον εἰς τὸ Ὄνομά
μου, διότι εἶσαι ἄνθρωπος τῶν πολέμων
καὶ ἔχεις χύσει ἀνθρώπινον αἷμα.
|
3
Ἀλλ’ ὁ Θεὸς μοῦ εἶπε· <δὲν
πρέπει νὰ οἰκοδομήσῃς δι' ἐμὲ
οἶκον ἐπ’ ὀνόματί μου, διότι σὺ εἶσαι
ἄνθρωπος, ποὺ ἔκαμε πολλοὺς πολέμους
καὶ ἔχεις χύσει πολλὰ αἵματα>.
|
4
Καὶ ἐξελέξατο Κύριος ὁ Θεὸς
Ἰσραὴλ ἐν ἐμοὶ ἀπὸ
παντὸς οἴκου πατρός μου εἶναι βασιλέα
ἐπὶ Ἰσραὴλ εἰς τὸν αἰῶνα·
καὶ ἐν Ἰούδᾳ ᾑρέτικε
τὸ βασίλειον καὶ ἐξ οἳκου Ἰούδα
τὸν οἶκον τοῦ πατρός μου, καὶ
ἐν τοῖς υἱοῖς τοῦ πατρός
μου ἐν ἐμοὶ ἠθέλησε τοῦ
γενέσθαι με εἰς βασιλέα ἐπὶ
παντὶ Ἰσραήλ. |
4
Κύριος ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραὴλ
ἐξέλεξεν ἐμὲ ἀπὸ ὅλους
τοὺς ἄλλους ἀδελφοὺς τοῦ πατρικοῦ
μου οἴκου, διὰ νὰ εἶμαι βασιλεὺς
ἰσόβιος τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ.
Τὴν φυλὴν τοῦ Ἰούδα ἐξέλεξεν
ἀπὸ ὅλας τὰς φυλὰς τοῦ
Ἰσραήλ, διὰ νὰ ἔχῃ τὴν
βασιλείαν. Ἀπὸ τὴν φυλὴν τοῦ
Ἰούδα ἐξέλεξε τὸν πατρικόν
μου οἶκον καὶ ἀπὸ τοὺς υἱοὺς
τοῦ πατρός μου, τοὺς ἀδελφούς
μου, ἐμὲ ἐξέλεξε νὰ γίνω
βασιλεὺς ἐπὶ ὅλου τοῦ ἰσραηλιτικοῦ
λαοῦ. |
4
Παρὰ ταῦτα ὁ Κύριος, ὁ Θεὸς
τοῦ Ἰσραήλ, ἐμὲ ἐδιάλεξε
ἀπὸ ὁλόκληρον τὴν πατρικήν μου οἰκογένειαν,
διὰ νὰ βασιλεύσω ἐπὶ τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ
λαοῦ διὰ παντός. Καὶ τὴν φυλὴν
τοῦ Ἰούδα ἐδιάλεξε ἀπὸ
ὅλες τὶς φυλὲς τοῦ Ἰσραήλ, ὥστε
αὐτὴ νὰ ἔχῃ τὸ βασιλικὸν
στέμμα· ἀπὸ δὲ τὴν φυλὴν
τοῦ Ἰούδα τὴν πατρικήν μου οἰκογένειαν
ἐδιάλεξε καὶ ἀπὸ τοὺς
υἱοὺς τοῦ πατέρα μου εἰς ἐμὲ
εὐδόκησε νὰ γίνω βασιλιᾶς ὁλοκλήρου
τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ.
|
5
Καὶ ἀπὸ πάντων τῶν υἱῶν
μου (ὅτι πολλοὺς υἱοὺς ἔδωκέ
μοι Κύριος) ἐξελέξατο ἐν Σαλωμὼν
τῷ υἱῷ μου καθίσαι αὐτὸν
ἐπὶ θρόνου βασιλείας Κυρίου
ἐπὶ τὸν Ἰσραήλ·
|
5
Ἀπὸ ὅλους δὲ τοὺς υἱούς
μου (πολλοὺς υἱοὺς ἔδωσεν εἰς
ἐμὲ ὁ Κύριος) ἐξέλεξε
τὸν υἱόν μου τὸν Σολομῶντα,
διὰ νὰ καθίσῃ εἰς τὸν
θρόνον τῆς βασιλείας τοῦ Κυρίου,
διὰ νὰ γίνῃ βασιλεὺς τοῦ
ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ. |
5
Καὶ τώρα ἀπὸ ὅλους τοὺς υἱούς
μου - διότι πολλοὺς υἱοὺς μοῦ ἐχάρισεν
ὁ Κύριος - ἐδιάλεξε τὸν υἱόν
μου Σολομῶντα, διὰ νὰ μὲ διαδεχθῇ
καὶ νὰ καθίσῃ εἰς τὸν θρόνον
τῆς βασιλείας τοῦ Κυρίου ὡς βασιλιᾶς
τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ.
|
6
καὶ εἶπέ μοι ὁ Θεός· Σαλωμὼν
ὁ υἱός σου οἰκοδομήσει τὸν
οἶκόν μου καὶ τὴν αὐλήν
μου, ὅτι ᾑρέτικα ἐν αὐτῷ
εἶναί μου υἱόν, κἀγὼ ἔσομαι
αὐτῷ εἰς πατέρα
|
6
Ὁ Θεός μου εἶπεν· Ὁ Σολομὼν
ὁ υἱός σου αὐτὸς θὰ ἀνοικοδομήσῃ
τὸν ναόν μου καὶ τὴν
αὐλήν μου εἰς τὸν ναὸν αὐτόν,
διότι ἐγὼ ἐξέλεξα αὐτὸν
νὰ εἶναι υἱός μου καὶ
ἐγὼ θὰ εἶμαι δι' αὐτὸν
πατήρ.
|
6
Ἐπὶ πλέον ὁ Θεὸς μοῦ εἶπεν:
<Ὁ Σολομών, ὁ υἱός σου, εἶναι ἐκεῖνος
ποὺ θὰ οἰκοδομήσῃ τὸν Ναόν μου
καὶ τὴν ἱερὰν αὐλὴν τοῦ
Ναοῦ μου, διότι τὸν ἐδιάλεξα διὰ
νὰ εἶναι υἱός μου, ἐγὼ δὲ
θὰ εἶμαι ὁ πατέρας του.
|
7
καὶ κατορθώσω τὴν βασιλείαν αὐτοῦ
ἕως αἰῶνος, ἐὰν ἰσχύσῃ
τὸν φυλάξασθαι τὰς ἐντολάς μου
καὶ τὸ κρίματά μου ὡς ἡ
ἡμέρα αὕτη. |
7
Θὰ στερεώσω καὶ θὰ ἀνορθώσω
τὴν βασιλείαν του εἰς αἰῶνας
αἰώνων, ἐάν, ὅπως σήμερον,
πάρῃ τὴν ἀπόφασιν καὶ
φυλάξῃ τὰς ἐντολάς μου καὶ
τὰ δικαιώματά μου εἰς τὸ μέλλον.
|
7
θὰ ἀσφαλίσω δὲ καὶ θὰ
στερεώσω τὴν βασιλείαν του εἰς τοὺς ἀτελευτήτους
αἰῶνας, ἐὰν μὲ ἀποφασιστικότητα,
σταθερότητα καὶ γενναιότητα φυλάξῃ μὲ προσοχὴν
τὶς ἐντολές μου καὶ τὶς ἀποφάνσεις
καὶ τὶς δίκαιες κρίσεις μου, ὅπως τὶς
φυλάσσει μέχρι σήμερα>. |
8
Καὶ νῦν κατὰ πρόσωπον πάσης
ἐκκλησίας Κυρίου καὶ ἐν ὠσὶ
Θεοῦ ἡμῶν φυλάξασθε καὶ ζητήσατε
πάσας τὰς ἐντολάς Κυρίου τοῦ
Θεοῦ ἡμῶν, ἵνα κληρονομήσατε
τὴν γῆν τὴν ἀγαθὴν καὶ
κατακληρονομήσητε τοῖς υἱοῖς ὑμῶν
μετ' ὑμᾶς ἕως αἰῶνος.
|
8
Καὶ τώρα ἐμπρὸς εἰς ὁλόκληρον
αὐτὴν τὴν συγκέντρωσιν τοῦ
Κυρίου καὶ ἐνώπιον
τοῦ Θεοῦ μας, ὁ ὁποῖος μᾶς
ἀκούει, σᾶς λέγω·
Φροντίσατε νὰ ζητήσετε, νὰ
μάθετε καὶ νὰ
φυλάξετε ὅλας τὰς ἐντολάς Κυρίου
τοῦ Θεοῦ μας, διὰ νὰ κρατήσετε
ὡς κληρονομίαν παντοτεινὴν τὴν εὔφορον
καὶ ὡραίαν αὐτὴν χώραν
καὶ νὰ παραδώσετε αὐτὴν εἰς
τοὺς ἀπογόνους σας εἰς αἰῶνας
αἰώνων. |
8
Τώρα λοιπὸν ἐμπρὸς εἰς ὅλην
τὴν συγκέντρωσιν τὸν Ἰσραηλιτικοῦ
λαοῦ, τὸν λαοῦ τοῦ Κυρίου, καὶ
εἰς ἐπήκοον τοῦ
Θεοῦ μας, σᾶς παραγγέλλω καὶ σᾶς καλῶ
νὰ φυλάξετε μὲ πιστότητα καὶ ἀκρίβειαν
καὶ νὰ ζητήσετε νὰ μάθετε καὶ νὰ
ἐφαρμόσετε ὅλες τὶς ἐντολὲς
τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ μας, ὥστε νὰ
συνεχίσετε νὰ κατέχετε αὐτὴν τὴν ὡραίαν
καὶ εὔφορον χώραν καὶ εἰς τὴν
συνέχειαν νὰ τὴν παραδώσετε ὡς μόνιμον κληρονομίαν
εἰς τοὺς ἀπογόνους σας εἰς τοὺς
ἀτελευτήτους αἰῶνας. |
9
Καὶ νῦν, Σαλωμὼν υἱέ μου, γνῶθι
τὸν Θεὸν τῶν πατέρων σου καὶ
δούλευε αὐτῷ ἐν καρδίᾳ
τελείᾳ καὶ ψυχῇ θελούσῃ,
ὅτι πάσας καρδίας ἐτάζει Κύριος
καὶ πᾶν ἐνθύμημα γινώσκει·
ἐὰν ζητήσῃς αὐτόν, εὑρεθήσεταί
σοι, καὶ ἐὰν καταλείψης αὐτόν,
καταλείψει σε εἰς τέλος.
|
9 Καὶ τώρα, υἱέ
μου Σολομών, φρόντισε νὰ γνωρίσῃς
τὸν Θεὸν τῶν πατέρων σου. Αὐτὸν
νὰ ὑπηρετῇς μὲ ὅλην σου τὴν
καρδίαν, καὶ μὲ ψυχὴν ἀφωσιωμένην,
διότι ὁ Κύριος ἐρευνᾷ
καὶ κατανοεῖ κάθε καρδίαν καὶ
γνωρίζει κάθε σκέψιν καὶ ἀπόφασίν
μας. Ἐὰν ζητήσῃς αὐτόν,
θὰ εὑρεθῇ κοντά σου. Ἐὰν
ὅμως τὸν ἐγκαταλείψῃς, θὰ
σὲ ἐγκαταλείψῃ καὶ αὐτὸς
διὰ παντός.
|
9
Καὶ τώρα, παιδί μου Σολομών, σοῦ παραγγέλλω καὶ
σὲ καλῶ νὰ εὐρίσκεσαι συνεχῶς
εἰς στενὴν ζωντανὴν ἐπικοινωνίαν μὲ
τὸν Θεὸν τῶν πατέρων σου, τὸν μόνον
ἀληθινὸν Θεόν, καὶ ἔτσι νὰ γίνῃς
θεοδίδακτος καὶ νὰ τὸν ὑπηρετῇς
χωρὶς ἀμφιταλαντεύσεις καὶ διγνωμίες, μὲ
ὁλοπρόθυμον καὶ ἀφωσιωμένην ψυχήν,
διότι τὶς ἐπιθυμίες καὶ σκέψεις, ποὺ
ὑπάρχουν εἰς τὰ βάθη ὅλων τῶν
καρδιῶν τῶν ἀνθρώπων, τὶς ἐξετάζει
ὁ Κύριος καὶ γνωρίζει πολὺ καλὰ ὅλα
τὰ σχέδια, ποὺ ἐπινοοῦν καὶ
σοφίζονται. Ἐὰν μὲ πόθον πολὺν ζητήσῃς
τὸν Κύριον, θὰ σοῦ ἀποκαλυφθῇ
καὶ θὰ σὲ δεχθῆ, ἐὰν δὲ
τὸν ἐγκαταλείψῃς, θὰ σὲ
ἐγκαταλείψῃ καὶ θὰ σὲ ἀποδοκιμάσῃ
διὰ παντός. |
10
Ἰδὲ νῦν ὅτι Κύριος ᾑρέτικέ
σε οἰκοδομῆσαι αὐτῷ οἶκον εἰς
ἁγίασμα· ἴσχυε καὶ ποίει.
|
10
Ἰδού, λοιπὸν ὅτι ὁ Κύριος
σὲ ἐξέλεξε, διὰ νὰ οἰκοδομήσῃς
πρὸς τιμὴν καὶ λατρείαν του τὸν
ναόν, ὁ ὁποῖος θὰ
εἶναι τὸ ἁγίασμά
του. Πάρε λοιπὸν θάρρος καὶ
προχώρησε ἀποφασιστικὰ εἰς τὸ
ἔργον>.
|
10
Πρόσεξε λοιπὸν τώρα καλά, διότι ὁ Κύριος
σὲ ἐδιάλεξε διὰ νὰ οἰκοδομήσῃς
πρὸς τιμήν του Ναόν, ὁ ὁποῖος
θὰ εἶναι τὸ ἅγιον κατοικητήριόν του.
Ἔχε ἑπομένως θάρρος καὶ προχώρησε μὲ
ἀποφασιστικότητα εἰς τὴν ἐπιτέλεσιν
τοῦ ἔργου αὐτοῦ>.
|
11
Καὶ ἔδωκε Δαυὶδ Σαλωμὼν τῷ υἱῷ
αὐτοῦ τὸ παράδειγμα τοῦ ναοῦ
καὶ τῶν οἴκων αὐτοῦ καὶ
τῶν ζακχῶν αὐτοῦ καὶ τῶν
ὑπερώῳν καὶ τῶν ἀποθηκῶν
τῶν ἐσωτέρων καὶ τοῦ οἴκου
τοῦ ἐξιλασμοῦ.
|
11
Ἔπειτα ἔδωκεν ὁ Δαυὶδ εἰς τὸν
Σολομῶντα τὸ σχέδιον τοῦ ναοῦ
καὶ τῶν γύρω ἀπὸ
αὐτὸν κτιρίων, τῶν θησαυροφυλακίων,
τῶν ὑπερῴων, τῶν ἐσωτερικῶν
αἰθουσῶν, ὅπως καὶ τοῦ οἴκου
τοῦ ἐξιλαστηρίου, δηλαδὴ τοῦ
χώρου, ὅπου θὰ εἶναι τὰ
Ἅγια τῶν Ἁγίων.
|
11
Κατόπιν ὁ Δαβὶδ ἔδωκεν εἰς τὸν
Σολομῶντα, τὸν υἱόν του, τὸ
σχέδιον (προτύπον) τοῦ Ναοῦ καὶ τῶν
γύρω ἀπὸ αὐτὸν κτισμάτων καὶ
τῶν θησαυροφυλακίων καὶ τῶν ὑπερώων
δωματίων (ἀνωγείων) καὶ τῶν ἐσωτερικῶν
δωματίων (τοῦ προνάου καὶ τῶν Ἁγίων)
καὶ τοῦ Ἁγίου τῶν Ἁγίων, ὅπου
θὰ εἰσήρχετο ὁ ἀρχιερεὺς μίαν
φορὰν τὸν χρόνον, διὰ νὰ προσευχηθῇ
πρὸς ἐξιλέωσιν τῶν ἁμαρτιῶν
τοῦ λαοῦ. |
12
Καὶ τὸ παράδειγμα, ὃ εἶχεν ἐν
πνεύματι αὐτοῦ, τῶν αὐλῶν
οἴκου Κυρίου καὶ πάντων τῶν
παστοφορίων τῶν κύκλῳ τῶν εἰς
τὰς ἀποθήκας οἴκου Κυρίου καὶ
τῶν ἀποθηκῶν τῶν ἁγίων
καὶ τῶν καταλυμάτων.
|
12
Ἔδωκεν εἰς τὸν Σολομῶντα
τὸ σχέδιον, τὸ ὁποῖον εἶχεν
εἰς τὸν νοῦν του καὶ τὸ ὁποῖον
ἀνεφέρετο εἰς τὰς αὐλὰς
τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου εἰς ὅλα
τὰ γύρω δωμάτια τὰ προοριζόμενα
ὡς θησαυροφυλάκια διὰ τὰ Ἅγια
καὶ τὰ Ἅγια τῶν Ἁγίων
καὶ διὰ τὰ καταλύματα,
|
12
Ὁ Δαβὶδ ἔδωκεν ἐπίσης εἰς τὸν
Σολομῶντα τὸ σχέδιον (πρότυπον), ποὺ
εἶχε συλλάβει μὲ τὸν νοῦν του φωτιζόμενος
ἀπὸ τὸν Θεόν, διὰ τὶς αὐλὲς
τοῦ Ναοῦ τοῦ Κυρίου καὶ δι’ ὅλα
τὰ γύρω - γύρω δωμάτια, ποὺ προωρίζοντο ὡς
θησαυροφυλάκια τοῦ Ναοῦ τοῦ Κυρίου καὶ
ὡς θησαυροφυλάκια τῶν ἱερῶν θησαυρῶν,
οἱ ὁποῖοι ἦσαν ἀφιερωμένοι εἰς
τὸν Κύριον, καὶ διὰ τὰ καταλύματα.
|
13
Καὶ τῶν ἐφημεριῶν τῶν ἱερέων
καὶ τῶν Λευιτῶν εἰς πᾶσαν ἐργασίαν
λειτουργίας οἴκου Κυρίου καὶ τῶν
ἀποθηκῶν τῶν λειτουργήσιμων σκευῶν
τῆς λατρείας οἴκου Κυρίου,
|
13
ποὺ προωρίζοντο διὰ τοὺς ἱερεῖς
καὶ Λευίτας, οἱ ὁποῖοι θὰ
ἐξετέλουν κάθε ὑπηρεσίαν εἰς
τὸν οἶκον τοῦ Κυρίου, δι' ὅλα
τὰ ἱερὰ σκεύη, τὰ ὁποῖα
τὰ ἐχρησιμοποιοῦντο εἰς τὴν
λατρείαν τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου.
|
13
Ἐπίσης τοῦ ἔδωκε τὰ σχέδια διὰ
τὶς ἐφημερίες τῶν ἱερέων καὶ
τῶν Λευϊτῶν, διὰ κάθε εἶδος ἱερὰς
διακονίας εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου
καὶ δι’ ὅλα τὰ λειτουργικὰ σκεύη,
ποὺ θὰ ἐχρησιμοποιοῦντο κατὰ
τὴν λατρείαν εἰς τὸν Ναὸν τοῦ
Κυρίου. |
14
καὶ τὸν σταθμὸν τῆς ὁλκῆς
αὐτῶν τῶν τε χρυσῶν καὶ ἀργυρῶν,
|
14
Ἔδωκεν ἐπίσης ὅλον τὸ βάρος
τοῦ χρυσοῦ καὶ τοῦ ἀργυροῦ,
ποὺ ἀπῃτεῖτο διὰ τὰ χρυσᾶ
καὶ ἀργυρᾶ ἀντικείμενα τοῦ
ναοῦ.
|
14
Τοῦ ἔδωκεν ἐπίσης ὁδηγίες διὰ
τὸ πόσον βάρος χρυσοῦ καὶ ἀργύρου
ἔπρεπε νὰ χρησιμοποιήσῃ διὰ
τὴν κατασκευὴν τῶν λειτουργικῶν σκευῶν,
|
15
λυχνιῶν τὴν ὁλκὴν ἔδωκεν αὐτῷ
καὶ τῶν λύχνων.
|
15
Ἔδωκεν ἐπίσης τὸ βάρος τοῦ
μετάλλου, ποὺ ἐχρειάζετο διὰ
τὰς λυχνίας καὶ
τοὺς λύχνους. |
15
ὅπως ἐπίσης καὶ διὰ κάθε λυχνίαν καὶ
λυχνοστάτην. |
16
Ἔδωκεν αὐτῷ ὁμοίως τὸν
σταθμὸν τῶν τραπεζῶν τῆς προθέσεως,
ἐκάστης τραπέζης χρυσῆς καὶ
ὠσαύτως τῶν ἀργυρῶν,
|
16
Ἔδωκεν ἐπίσης εἰς τὸν Σολομῶντα
τὸ βάρος τῶν διαφόρων τραπεζῶν,
ὅπως καὶ τῆς τραπέζης τῆς προθέσεως.
Ἑκάστη τράπεζα ἦτο χρυσῆ, ἐπίσης
ἔδωκε καὶ τὸ βάρος τῶν ἀργυρῶν
τραπεζῶν. |
16
Τοῦ ἔδωκεν ἐπίσης ὁδηγίες διὰ
τὸ βάρος τοῦ χρυσοῦ, ποὺ ἔπρεπε
νὰ χρησιμοποιήσῃ διὰ τὶς διάφορες
τράπεζες τοῦ Ναοῦ καὶ ἰδίως διὰ
τὴν τράπεζαν τῆς Προθέσεως - κάθε τράπεζα ἦταν
χρυσῆ - καθὼς ἐπίσης καὶ διὰ
τὸ βάρος τοῦ ἀργύρου, ποὺ ἔπρεπε
νὰ χρησιμοποιήσῃ διὰ τὶς ἀργυρὲς
τράπεζες. |
17
καὶ τῶν κρεαγρῶν καὶ σπονδείων
καὶ τῶν φιαλῶν τῶν χρυσῶν καὶ
τὸν σταθμὸν τῶν χρυσῶν καὶ ἀργυρῶν,
καὶ θυΐσκων κεφφουρὲ ἑκάστου σταθμοῦ.
|
17
Ἔδωκε τὸ ἀπαιτούμενον μέταλλον
διὰ τὰς περόνας, τὰ σπονδεῖα,
τὰς χρυσᾶς φιάλας τὸ βάρος τῶν
χρυσῶν αὐτῶν ἀντικειμένων, ὅπως
καὶ τὸ βάρος τοῦ κάθε θυμιατηρίου.
|
17
Ὁ Δαβὶδ ἔδωκεν ἐπίσης ὁδηγίες
διὰ τὸ πόσον βάρος χρυσοῦ καὶ ἀργύρου
ἔπρεπε νὰ χρησιμοποιήσῃ διὰ
τὶς κρεάγρες (τὰ μεγάλα πηρούνια διὰ τὰ
κρέατα τῶν θυσιῶν), διὰ τὰ σπονδεῖα
(ἀγγεῖα, μὲ τὰ ὁποῖα προσέφεραν
θυσίαν σπονδῆς), διὰ τὶς χρυσὲς φιάλες,
καὶ διὰ τὰ σκεύη, τὰ ὁποῖα
ἦσαν χρυσᾶ καὶ ἀργυρᾶ, μέσα
εἰς τὰ ὁποῖα ἀνεμείγνυαν τὸ
σιμιγδάλι μὲ τὸ λάδι· ἐπίσης διὰ
τὸ βάρος τοῦ κάθε θυμιατηρίου.
|
18
Καὶ τὸν τοῦ θυσιαστηρίου τῶν
θυμιαμάτων ἐκ χρυσίου δοκίμου σταθμὸν
ὑπέδειξεν αὐτῷ καὶ τὸ
παράδειγμα τοῦ ἅρματος τῶν Χερουβὶμ
τῶν διαπεπετασμένων ταῖς πτέρυξι καὶ
σκιαζόντων ἐπὶ τῆς κιβωτοῦ διαθήκης
Κυρίου. |
18
Ἔδωκε τὸ βάρος τοῦ ἀπὸ
χρυσὸν καθαρὸν θυσιαστηρίου τῶν θυμιαμάτων,
ὅπως ἐπίσης καὶ τὸν τύπον
τοῦ ἅρματος τῶν Χερουβίμ τὰ
ὁποῖα εἶχον ἀνοικτὰς τὰς
πτέρυγάς των καὶ ἐσκίαζον ἄνω
ἀπὸ τὴν Κιβωτὸν τῆς Διαθήκης
τοῦ Κυρίου. |
18
Ἐπίσης ὁ Δαβὶδ ἔδωκεν ὁδηγίες
εἰς τὸν Σολομῶντα διὰ τὸ βάρος
τοῦ καθαροῦ χρυσοῦ, ποὺ ἔπρεπε
νὰ χρησιμοποιήσῃ διὰ τὸ θυσιαστήριον
τῶν θυμιαμάτων· ἐπίσης τοῦ ἔδωκε τὸ
σχέδιον (πρότυπον) διὰ τὴν κατασκευὴν
τοῦ ἅρματος τῶν Χερουβείμ, ποὺ εἶχαν
ἀνοικτὰ τὰ μεγάλα πτερά των, μὲ
τὰ ὁποῖα ἐσκέπαζαν ἀπὸ
πάνω τὴν Κιβωτὸν τῆς Διαθήκης τοῦ
Κυρίου. |
19
Πάντα ἐν γραφῇ χειρὸς Κυρίου
ἔδωκε Δαυὶδ Σαλωμὼν κατὰ τὴν
περιγενηθεῖσαν αὐτῷ σύνεσιν τῆς
κατεργασίας τοῦ παραδείγματος.
|
19
Ὅλα αὐτά, ὅπως εἶχαν παραδοθῇ
γραπτῶς καὶ ἰδιοχείρως ἀπὸ
τὸν Κύριον εἰς τὸν Δαυίδ, ἔτσι
ὁ Δαυὶδ τὰ παρέδωσεν εἰς τὸν
Σολομῶντα. Τὰ παρέδωσε σύμφωνα μὲ
τὴν δοθεῖσαν εἰς αὐτὸν σύνεσιν
διὰ τὰ σχέδια καὶ τὴν κατεργασίαν
τῶν ἱερῶν αὐτῶν ἀντικειμένων.
|
19
Ὅλα αὐτὰ τὰ ἔδωκεν ὁ Δαβὶδ
εἰς τὸν Σολομῶντα, ὅπως τοῦ
εἶχαν παραδοθῇ ἀπὸ τὸν Κύριον
γραπτῶς καὶ ἰδιοχείρως. Τὰ παρέδωκε
σύμφωνα μὲ τὰ σχέδια (πρότυπα), ποὺ
τοῦ ἀπεκάλυψεν ὁ Θεός, καὶ τὴν
σύνεσιν, ποὺ τοῦ ἔδωκεν ὁ Θεὸς
διὰ τὴν κατεργασίαν ὅλων αὐτῶν
τῶν ἱερῶν σκευῶν τοῦ Ναοῦ.
|
20
Καὶ εἶπε Δαυὶδ Σαλωμὼν τῷ υἱῷ
αὐτοῦ· ἴσχυε καὶ ἀνδρίζου
καὶ ποίει, μὴ φοβοῦ μηδὲ πτοηθῇς,
ὅτι Κύριος ὁ Θεός μου μετὰ σοῦ,
οὐκ ἀνήσει σε καὶ οὐ μή
σε ἐγκαταλίπῃ ἕως τοῦ συντελέσαι
σε πᾶσαν ἐργασίαν λειτουργίας οἴκου
Κυρίου καὶ ἰδοὺ τὸ παράδειγμα
τοῦ ναοῦ καὶ τοῦ οἴκου αὐτοῦ
καὶ ζακχὼ αὐτοῦ καὶ τὰ
ὑπερῷα καὶ τὰς ἀποθήκας
τὰς ἐσωτέρας καὶ τὸν οἶκον
τοῦ ἱλασμοῦ καὶ τὸ παράδειγμα
οἴκου Κυρίου |
20
Εἶπεν ἔπειτα ὁ Δαυὶδ εἰς τὸν
υἱόν του τὸν Σολομῶντα· <πάρε
δύναμιν καὶ θάρρος καὶ προχώρει
εἰς τὸ ἔργον σου. Μὴ φοβηθῇς
καὶ μὴ πτοηθῇς τίποτε, διότι
Κύριος ὁ Θεός μου εἶναι μαζῆ
σου. Δὲν θὰ σὲ ἀφήσῃ καὶ
δὲν θὰ σὲ ἐγκαταλείψῃ,
ἕως ὅτου ἀποπερατώσῃς ὅλην
τὴν ἐργασίαν τὴν ἀναφερομένην
εἰς τὴν ὑπηρεσίαν τοῦ ναοῦ
τοῦ Κυρίου. Ἰδού, ἔδωκα εἰς
σὲ τὸ ὑπόδειγμα τοῦ ναοῦ,
τοῦ οἴκου αὐτοῦ, μὲ τὰ
θησαυροφυλάκιά του, μὲ τὰ ὑπερῷα
δωμάτια, τὰς ἐσωτερικὰς ἀποθήκας,
τὸν χῶρον ὅπου θὰ εἶναι τὰ
Ἅγια τῶν Ἁγίων, σύμφωνα μὲ
τὸ ὑπόδειγμα τοῦ ναοῦ τοῦ
Κυρίου. |
20
Κατόπιν ὁ Δαβὶδ εἶπε πρὸς τὸν
Σολομῶντα, τὸν υἱόν του: <Ἔχε
θάρρος καὶ προχώρησε μὲ ἀποφασιστικότητα
ὡς γενναῖος ἄνδρας εἰς τὸ νὰ
ἐπιτελέσῃς τὸ ἔργον αὐτό·
μὴ φοβηθῇς, οὔτε νὰ κυριευθῇς
ἀπὸ ἀγωνίαν καὶ ταραχήν, ὥστε
νὰ τὰ χάσῃς, διότι ὁ Κύριος καὶ
Θεός μου εἶναι μαζί σου. Δὲν θὰ σὲ
ἀφήσῃ καὶ δὲν θὰ σὲ ἐγκαταλείψῃ,
πρὶν τελειώσῃς ὅλες τὶς ἐργασίες,
ποὺ πρέπει νὰ ὁλοκληρώσῃς διὰ
τὴν ἀνοικοδόμησιν καὶ τὴν ὑπηρεσίαν
τοῦ Ναοῦ τοῦ Κυρίου. Καὶ νά·
σοῦ παρέδωκα τὸ σχέδιον (πρότυπον) τοῦ
Ναοῦ καὶ τῶν γύρω ἀπὸ αὐτὸν
κτισμάτων καὶ τοῦ θησαυροφυλακίου του καὶ
τῶν ὑπερώων δωματίων (ἀνωγείων) καὶ
τῶν ἐσωτερικῶν ἀποθηκῶν καὶ
τοῦ χώρου, ὅπου θὰ εὑρίσκωνται τὰ
Ἅγια τῶν Ἁγίων, εἰς τὰ ὁποῖα
θὰ εἰσέρχεται ὁ ἀρχιερεύς, διὰ
νὰ προσευχηθῇ πρὸς ἐξιλέωσιν τῶν
ἁμαρτιῶν τοῦ λαοῦ· ὅλα
δὲ αὐτὰ σύμφωνα μὲ τὸ σχέδιον
(πρότυπον) τοῦ Ναοῦ τοῦ Κυρίου.
|
21
καὶ ἰδοὺ αἱ ἐφημερίαι
τῶν ἱερέων καὶ τῶν Λευιτῶν
εἰς πᾶσαν λειτουργίαν οἴκου Κυρίου
καὶ μετὰ σοῦ ἐν πάσῃ πραγματείᾳ
καὶ πᾶς πρόθυμος ἐν σοφίᾳ
κατὰ πᾶσαν τέχνην καὶ οἱ ἄρχοντες
καὶ πᾶς ὁ λαὸς εἰς πάντας
τοὺς λόγους σου. |
21
Ἰδού, μαζῆ σου θὰ εἶναι αἱ
τάξεις τῶν ἱερέων καὶ τῶν
Λευϊτῶν διὰ κάθε ἐργασίαν ἀναφερομένην
εἰς τὸν ναόν. Εἰς κάθε ἔργον
μαζῆ σου ἐπίσης θὰ εἶναι ὅλοι
οἱ σοφοὶ καὶ ἱκανοὶ διὰ
κάθε τέχνην ἄνθρωποι. Οἱ ἀρχηγοὶ
καὶ ὅλος ὁ λαὸς θὰ εἶναι
πρόθυμοι εἰς κάθε ἐντολήν, ποὺ
θὰ τοὺς δώσῃς>. |
21
Ἐπὶ πλέον, νά· οἱ διάφορες
τάξεις τῶν ἱερέων καὶ τῶν Λευϊτῶν
εἶναι ἔτοιμες νὰ βοηθήσουν μὲ ὅλην
τὴν δύναμίν των εἰς κάθε εἶδος ἐργασίας
τοῦ Ναοῦ τοῦ Κυρίου. Μαζί σου εἶναι
ἐπίσης, διὰ νὰ βοηθήσουν μὲ
προθυμίαν εἰς κάθε εἶδος ἐργασίας, καὶ
οἱ σοφοὶ καὶ ἱκανοὶ διὰ
κάθε τέχνην ἐργάται καὶ ἔμπειροι τεχνῖται.
Ὅπως ἐπίσης οἱ ἄρχοντες καὶ
ὅλος ὁ λαὸς εἶναι ἐξ ὁλοκλήρου
στὶς διαταγές σου>. |