Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
αὶ
εἶπε Δαυὶδ ὁ βασιλεὺς πάσῃ
τῇ ἐκκλησίᾳ· Σαλωμὼν ὁ
υἱός μου, εἰς ὃν ᾑρέτικεν
ἐν αὐτῷ Κύριος, νέος καὶ
ἁπαλός, καὶ τὸ ἔργον μέγα,
ὅτι οὐκ ἀνθρώπῳ, ἀλλ'
ἢ Κυρίῳ Θεῷ.
|
βασιλεὺς
Δαυὶδ εἶπε πρὸς ὅλην τὴν συγκέντρωσιν
τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ· <ὁ
υἱός μου ὁ Σολομών, τὸν ὁποῖον
ὁ Κύριος ἐξέλεξεν αὐτὸν
μόνον μεταξὺ ὅλων τῶν υἱῶν
μου, εἶναι νέος καὶ ἄπειρος. Τὸ
δὲ ἔργον τῆς ἀνοικοδομήσεως
τοῦ ναοῦ εἶναι μέγα καὶ δύσκολον.
Διότι ὁ οἶκος αὐτὸς δὲν
προορίζεται δι' ἄνθρωπον, ἀλλὰ θὰ
εἶναι ἀφιερωμένος εἰς τὸν Κύριον
καὶ Θεὸν ἡμῶν.
|
πὶ
πλέον ὁ βασιλιᾶς Δαβὶδ εἶπεν εἰς
ὅλην τὴν μεγάλην συνάθροισιν τῶν ἐπισήμων
τοῦ βασιλείου του: <Ὁ Σολομών, ὁ υἱός
μου, τὸν ὁποῖον εἰδικῶς ἐξέλεξεν
ἀπὸ ὅλα τὰ παιδιά μου ὁ Κύριος,
εἶναι ἀκόμη νέος, ἀνώριμος καὶ ἄπειρος,
ἐνῷ τὸ ἔργον τῆς ἀνοικοδομήσεως
τοῦ Ναοῦ εἶναι μεγάλο, δύσκολον καὶ
ἐπίπονον. Διότι τὸ οἰκοδόμημα τοῦτο
προορίζεται διὰ κάποιον ἄνθρωπον, ἀλλὰ
θὰ εἶναι ἀφιερωμένον εἰς τὸν
Κύριον, τὸν Θεόν. |
2
Κατὰ πᾶσαν τὴν δύναμιν ἡτοίμακα
εἰς οἶκον Θεοῦ μου χρυσίον ἀργύριον,
χαλκόν, σίδηρον, ξύλα, λίθους σοόμ,
καὶ πληρώσεως λίθους πολυτελεῖς καὶ
ποικίλους καὶ πάντα λίθον τίμιον
καὶ Πάριον πολύν.
|
2
Ἐγὼ μὲ ὅλην μου τὴν δύναμιν
ἔχω ἑτοιμάσει διὰ τὸν ναὸν
τοῦ Θεοῦ μου χρυσόν, ἄργυρον, χαλκόν,
σίδηρον, ξύλα, ὀνυχίτας λίθους,
λίθους κοινοὺς διὰ τὴν συμπλήρωσιν,
λίθους πολυτίμους ποικίλων χρωμάτων
καὶ κάθε ἄλλον πολύτιμον λίθον,
ὅπως ἐπίσης καὶ πολὺ λευκὸν
μάρμαρον (ἐκ τῆς νήσου Πάρου).
|
2
Ἐγὼ μὲ ὅλην τὴν δύναμιν, ποὺ
διαθέτω, κατέβαλα κάθε δυνατὴν προσπάθειαν καὶ
ἐτοίμασα διὰ τὸν Ναὸν τοῦ
Θεοῦ μου χρυσάφι, ἀσῆμι, χαλκόν, σίδερο,
ξύλα, πολυτίμους λίθους (ὄνυχα), λίθους συνηθισμένους
διὰ συμπλήρωσιν, λίθους λαμπροὺς καὶ
ποικιλοχρώμους διὰ μωσαϊκά, καὶ κάθε ἄλλο
εἶδος πολυτίμων λίθων καὶ πολλὴν ποσότητα
λευκοῦ μαρμάρου (ἀπὸ τὸ νησὶ
τῆς Πάρου). |
3
Καὶ ἔτι ἐν τῷ εὐδοκῆσαί
με ἐν οἴκῳ Θεοῦ μου ἔστι μοι
ὃ περιπεποίημαι χρυσίον καὶ ἀργύριον,
καὶ ἰδοὺ δέδωκα εἰς οἶκον
Θεοῦ μου εἰς ὕψος, ἐκτὸς ὧν
ἡτοίμακα εἰς τὸν οἶκον τῶν
ἁγίων, |
3
Ὑπάρχει εἰς ἐμέ, ὡς ἰδιωτική
μου περιουσία, χρυσὸς καὶ ἄργυρος,
τὰ ὁποῖα ἐν τῇ μεγάλῃ
μου ἐπιθυμίᾳ καὶ ἀφοσιώσει
διὰ τὸν οἶκον τοῦ Κυρίου προσφέρω
διὰ τὴν μεγαλοπρέπειαν τοῦ ναοῦ
τοῦ Θεοῦ μου, ἐκτὸς βέβαια ἐκείνων,
τὰ ὁποῖα ἔχω ἑτοιμάσει
διὰ τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου.
|
3
Ἐπὶ πλέον, διότι ὅλες οἱ ἐπιθυμίες
μου συγκεντρώνονται εἰς τὸν Ναὸν τοῦ
Θεοῦ μου, ἀπὸ τὴν εἰς χρυσὸν
καὶ ἄργυρον ἰδιωτικὴν περιουσίαν ποὺ
κατέχω, νά· ἔδωκα διὰ τὴν μεγαλοπρέπειαν
τοῦ Ναοῦ τοῦ Θεοῦ μου, ἐκτὸς
ἀπὸ ἐκεῖνα ποὺ ἔχω προετοιμάσει
μὲ δημοσίους ἐράνους διὰ τὸν ἅγιον
Ναὸν τοῦ Θεοῦ. |
4
τρισχίλια τάλαντα χρυσίου τοῦ ἐκ
Σουφὶρ καὶ ἐπτακισχίλια τάλαντα
ἀργυρίου δοκίμου ἐξαλειφῆναι
ἐν αὐτοῖς τοὺς τοίχους τοῦ
ἱεροῦ, |
4
Δίδω τρεῖς χιλιάδας χρυσᾶ τάλαντα
ἀπὸ τὸ χρυσίον Σουφίρ, ἑπτὰ
χιλιάδας ἀργυρᾶ τάλαντα ἀπὸ
ἐκλεκτὸν καθαρὸν ἄργυρον διὰ
τὴν ἐπένδυσιν τῶν ἐσωτερικῶν
τοίχων τοῦ ἱεροῦ.
|
4
Συγκεκριμένως προσφέρω τρεῖς χιλιάδες (3.000) τάλαντα
χρυσοῦ ἀπὸ τὸ πολυτιμότερον χρυσάφι,
τὸ χρυσάφι τῆς Σουφίρ, καὶ ἑπτὰ
χιλιάδες (7.000) τάλαντα ἀργύρου ἀπὸ ἀσῆμι
καθαρόν, πολύτιμον, διὰ νὰ ἐπενδυθοῦν
μὲ τὰ πολύτιμα αὐτὰ μέταλλα οἱ
ἐσωτερικοὶ τοῖχοι τοῦ ἱεροῦ.
|
5
εἰς τὸ χρυσίον τῷ χρυσίῳ
καὶ εἰς τὸ ἀργύριον τῷ
ἀργυρίῳ, καὶ εἰς πᾶν ἔργον
διὰ χειρὸς τῶν τεχνιτῶν. Καὶ
τίς ὁ προθυμούμενος πληρῶσαι τὰς
χεῖρας αὐτοῦ σήμερον Κυρίῳ;
|
5
Δίδω τὸν χρυσὸν διὰ τὰ ἐκ
χρυσοῦ ἀντικείμενα. Δίδω τὸν
ἄργυρον, διὰ νὰ κατασκευασθοῦν ὅλα
τὰ ἐξ ἀργύρου ἀντικείμενα
καὶ ὅλα τὰ ἔργα, τὰ ὁποῖα
θὰ κατασκευάσουν χέρια τεχνιτῶν. Ποιὸς
λοιπόν, ἀπὸ σᾶς θὰ προθυμοποιηθῇ
νὰ ἀνοίξῃ τὸ χέρι του
καὶ νὰ προσφέρῃ σήμερον διὰ
τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου;>
|
5
Προσφέρω τὸν χρυσὸν διὰ νὰ κατασκευασθοῦν
μὲ αὐτὸν ὅσα ἀντικείμενα πρέπει
νὰ γίνουν ἀπὸ χρυσόν· προσφέρω τὸν
ἄργυρον διὰ νὰ κατασκευασθοῦν μὲ
αὐτὸν ὅσα πρέπει νὰ κατασκευασθοῦν
ἀπὸ ἄργυρον καὶ δι’ ὅλα τὰ
ἀντικείμενα, ποὺ πρέπει νὰ κατασκευάσουν
οἱ τεχνῖται. Τώρα λοιπὸν ποῖος ἔχει
τὴν προθυμίαν νὰ προσφέρῃ ἑκουσίως
σήμερα γενναίαν προσφορὰν διὰ τὸν Ναὸν
τοῦ Κυρίου; |
6
Καὶ προεθυμήθησαν ἄρχοντες πατριῶν
καὶ οἱ ἄρχοντες τῶν υἱῶν
Ἰσραήλ, καὶ οἱ χιλίαρχοι καὶ
οἱ ἑκατόνταρχοι, καὶ οἱ προστάται
τῶν ἔργων καὶ οἱ οἰκοδόμοι
τοῦ βασιλέως |
6
Ἐπροθυμοποίηθησαν οἱ ἀρχηγοὶ
τῶν πατριαρχικῶν οἰκογενειῶν, οἱ
ἄρχοντες τῶν φυλῶν, οἱ χιλίαρχοι,
οἱ ἑκατόνταρχοι, οἱ ἐπιστάται
τῶν ἔργων καὶ οἱ οἰκοδόμοι
τοῦ βασιλέως. |
6
Εἰς τὴν πρόσκλησιν αὐτὴν τοῦ
Δαβὶδ ἀνταπεκρίθησαν μὲ προθυμίαν οἱ
ἀρχηγοὶ τῶν πατριαρχικῶν οἰκογενειῶν
καὶ οἱ ἀρχηγοὶ τῶν δώδεκα φυλῶν
τοῦ Ἰσραὴλ καὶ οἱ χιλίαρχοι
καὶ οἱ ἑκατόνταρχοι καὶ οἱ διαχειρισταὶ
(ἐπόπται) τῆς βασιλικῆς περιουσίας καὶ
οἱ οἰκοδόμοι τοῦ βασιλιᾶ.
|
7
καὶ ἔδωκαν εἰς τὰ ἔργα τοῦ
οἴκου Κυρίου χρυσίου τάλαντα πεντακισχίλια
καὶ χρυσοῦς μυρίους καὶ ἀργυρίου
ταλάντων δέκα χιλιάδας καὶ χαλκοῦ
τάλαντα μύρια ὀκτακισχίλια καὶ
σιδήρου ταλάντων χιλιάδας ἑκατόν.
|
7
Προσέφεραν προθύμως διὰ τὰ ἔργα
τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου πέντε χιλιάδας
χρυσᾶ τάλαντα, δέκα χιλιάδας χρυσᾶ
νομίσματα, δέκα χιλιάδας ἀργυρᾶ
τάλαντα, δεκακτὼ χιλιάδας τάλαντα
χαλκοῦ καὶ ἑκατὸν χιλιάδας τάλαντα
σιδήρου. |
7
Προσέφεραν αὐθόρμητα καὶ μὲ τὴν θέλησίν
των διὰ τὰ ἔργα τῆς ἀνοικοδομήσεως
τοῦ Ναοῦ τοῦ Κυρίου πέντε χιλιάδες (5.000)
χρυσὰ τάλαντα καὶ δέκα χιλιάδες (10.000) χρυσὰ
νομίσματα (δαρεικούς), δέκα χιλιάδες (10.000) ἀργυρᾶ
τάλαντα, δεκαοκτὼ χιλιάδες (18.000) χάλκινα τάλαντα
καὶ ἑκατὸν χιλιάδες (100.000) σιδηρᾶ
τάλαντα. |
8
Καὶ οἷς εὑρέθη παρ' αὐτοῖς
λίθος, ἔδωκαν εἰς τὰς ἀποθήκας
οἴκου Κυρίου διὰ χειρὸς Ἰεϊὴλ
τοῦ Γεδσωνί. |
8
Ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι εἶχον
ὑπὸ τὴν κατοχήν των πολυτίμους
λίθους, ἔδωκαν αὐτοὺς διὰ τὸ
θησαυροφυλάκιον τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου,
τὸ ὁποῖον εὑρίσκετο ὑπὸ
τὴν ἐποπτείαν τοῦ Ἰεϊήλ
του Γεθσωνίτου. |
8
Ἐκεῖνοι δέ, οἱ ὁποῖοι εἶχαν
πολυτίμους λίθους, τοὺς κατέθεσαν εἰς τὸ
θησαυροφυλάκιον τοῦ Ναοῦ) τοῦ Κυρίου, τοῦ
ὁποίου τὴν ἐποπτείαν καὶ διαχειρίσῃ>
εἶχεν ὁ Ἰειήλ, ποὺ ἀνῆκεν
εἰς τὴν Λευϊτικὴν οἰκογένειαν τοῦ
Γεδσών. |
9
Καὶ εὐφράνθη ὁ λαὸς ὑπὲρ
τοῦ προθυμηθῆναι, ὅτι ἐν καρδίᾳ
πλήρει προεθυμήθησαν τῷ Κυρίῳ,
καὶ Δαυὶδ ὁ βασιλεὺς εὐφράνθη
μεγάλως. |
9
Ὁ λαὸς ηὐφράνθη διὰ τὴν
ὁλοπρόθυμον αὐτὴν προσφοράν,
διότι μὲ ὅλην των τὴν καρδίαν
τὰ ἀφιέρωσαν εἰς τὸν Κύριον.
Καὶ ὁ βασιλεὺς Δαυὶδ ηὐφράνθη
ἐπίσης πάρα πολύ.
|
9
Κατόπιν τούτου ὁ λαὸς ἐγέμισεν ἀπὸ
ἀγαλλίασιν δι ’ ὅσα ὅλοι ἐκεῖνοι
οἱ ἐπίσημοι προσέφεραν αὐθόρμητα καὶ
μὲ προθυμίαν, ἐπειδὴ μὲ τέτοιαν ἐλευθέραν,
ἐγκάρδιον καὶ εἰλικρινῆ διάθεσιν ἀφιέρωσαν
ὅλα αὐτὰ εἰς τὸν Κύριον. Ἀλλὰ
καὶ ὁ βασιλιᾶς Δαβὶδ ἐγέμισεν
ἐπίσης ἀπὸ μεγάλην χαρὰν καὶ
ἀνέκφραστον ἀγαλλίασιν. |
10
Καὶ εὐλόγησεν ὁ βασιλεὺς Δαυὶδ
τὸν Κύριον ἐνώπιον τῆς ἐκκλησίας
λέγων· εὐλογητὸς εἶ, Κύριε
ὁ Θεὸς Ἰσραήλ, ὁ πατὴρ
ἡμῶν ἀπὸ τοῦ αἰῶνος
καὶ ἕως τοῦ αἰῶνος.
|
10
Τότε δὲ ὁ βασιλεὺς Δαυὶδ ἐδόξασε
τὸν Θεὸν ἐνώπιον ὅλης τῆς
συγκεντρώσεως λέγων· <δοξασμένος
εἶσαι, Κύριε, ὁ Θεὸς τοῦ ἰσραηλιτικοῦ
λαοῦ, ὁ πατὴρ ἡμῶν ἀπὸ
αἰώνων ἕως αἰῶνας τῶν
αἰώνων. |
10
Ἕνεκα τούτου ἐδοξολόγησεν ὁ βασιλιᾶς
Δαβὶδ τὸν Κύριον ἐμπρὸς εἰς
ὁλόκληρον τὴν συνάθροισιν ἐκείνην καὶ
εἶπεν: <Εἶσαι ἄξιος νὰ ὑμνῆσαι
καὶ νὰ εὐλογῆσαι,
Κύριε,
ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ, ὁ πατέρας
μας, ἀπὸ τώρα καὶ πάντοτε καὶ μέχρι
τῆς ἀτελευτήτου διαδοχῆς τῶν
αἰώνων! |
11
Σοί Κύριε, ἡ μεγαλωσύνη καὶ
ἡ δύναμις καὶ τὸ καύχημα καὶ
ἡ νίκη καὶ ἡ ἰσχύς, ὅτι
σὺ πάντων τῶν ἐν τῷ οὐρανῷ
καὶ ἐπὶ τῆς γῆς δεσπόζεις,
ἀπὸ προσώπου σου ταράσσεται πᾶς
βασιλεὺς καὶ ἔθνος.
|
11
Εἰς σέ, Κύριε, ὑπάρχει πάντοτε
ἡ μεγαλωσύνη, ἡ δύναμις, ἡ δόξα,
ἡ νίκη, ἡ ἰσχύς, διότι
σὺ εἶσαι ὁ ἀπόλυτος Κύριος
ὅλων ὅσα ὑπάρχουν εἰς τὸν
οὐρανὸν καὶ εἰς τὴν γῆν.
Ἐνώπιόν σου τρέμει καὶ συγκλονίζεται
κάθε βασιλεὺς καὶ ἔθνος.
|
11
Εἰς σέ, Κύριε, ὑπάρχει τὸ ἄπειρον
πλῆθος τῆς μεγαλωσύνης καὶ ἡ δύναμις
καὶ ἡ λαμπρότης καὶ ἡ νίκη καὶ
ἡ ἰσχύς, διότι σὺ κυριαρχεῖς καὶ
ἐξουσιάζεις ἀπολύτως ὅλων, ὅσα
ὑπάρχουν εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ
εἰς τὴν γῆν. Ἐνώπιόν σου ταράσσεται
καὶ τρομάζει κάθε βασιλιᾶς καὶ κάθε ἔθνος.
|
12
Παρὰ σοῦ ὁ πλοῦτος καὶ ἡ
δόξα, σὺ πάντων ἄρχεις, Κύριε,
ὁ ἄρχων πάσης ἀρχῆς, καὶ
ἐν χειρί σου ἰσχὺς καὶ δυναστεία,
καὶ ἐν χειρί σου, παντοκράτωρ, μεγαλῦναι
καὶ κατισχῦσαι τὰ πάντα.
|
12
Ἀπὸ σὲ προέρχεται ὁ πλοῦτος
καὶ ἡ δόξα. Σύ, Κύριε, εἶσαι
ὁ ἄρχων τῶν πάντων, ὁ ἄρχων
τῶν ἀρχόντων καὶ εἰς τὰ
χέρια σου, Κύριε παντοκράτωρ, ὑπάρχει
ἡ ἰσχὺς καὶ ἡ δύναμις,
καὶ εἰς τὰ χέρια σου ἐναπόκειται
νὰ κάμῃς τὰ πάντα μεγάλα
καὶ ἰσχυρά. |
12
Ἀπὸ σὲ πηγάζουν ὁ πλοῦτος καὶ
ἡ δόξα, Σὺ κυριαρχεῖς ἐφ’ ὅλων,
Κύριε, ἀρχηγὲ ὅλων τῶν ἀρχόντων·
εἰς τὸ χέρι σου ὑπάρχει ἡ δύναμις
καὶ ἡ ἀπόλυτος ἐξουσία καὶ
ἀπὸ τὸ χέρι σου, παντοκράτωρ Κύριε, ἐξαρτᾶται
τὸ να δώσῃς εἰς ὅλους, ὅσους
κρίνεις, μεγαλεῖον, ἐνίσχυσιν καὶ ἐνδυνάμωσιν
καὶ κυριαρχίαν. |
13
Καὶ νῦν, Κύριε, ἐξομολογούμεθά
σοι καὶ αἰνοῦμεν τὸ ὄνομα τῆς
καυχήσεώς σου. |
13
Καὶ τώρα, Κύριε, δοξολογοῦμεν καὶ
ὑμνολογοῦμεν τὸ πανένδοξον ὄνομά
σου. |
13
Τώρα λοιπόν, Κύριε, σὲ εὐχαριστοῦμεν καὶ
δοξάζομεν τὸ μεγαλοπρεπὲς ὄνομά σου.
|
14
Καὶ τίς εἰμι ἐγὼ καὶ τίς
ὁ λαός μου, ὅτι ἰσχύσαμεν προθυμηθῆναί
σοι κατὰ ταῦτα; Ὅτι σὰ τὰ πάντα
καὶ ἐκ τῶν σῶν δεδώκαμέν
σοι. |
14
Ποιὸς δὲ εἶμαι ἐγὼ καὶ
ποιὸς εἶναι ὁ λαός μου, ποὺ
ἠξιώθημεν νὰ προσφέρωμεν προθύμως
τὰς δωρεὰς αὐτάς; Ἰδικά
σου εἶναι τὰ πάντα, καὶ ἀπὸ
τὰ ἰδικά σου προσφέρομεν εἰς
σὲ τὰ δῶρα μας. |
14
Ποιὸς εἶμαι ἐγὼ καὶ ποιὸς
εἶναι ὁ λαός μου, ὥστε να ἀξιωθῶμεν
νὰ ἀνταποκριθῶμεν μὲ προθυμίαν καὶ
νὰ προσφέρωμεν εἰς σὲ τὰ δῶρα
αὐτά; Διότι ἰδικά σου εἶναι ὅλα, ἀπὸ
σὲ προέρχονται ὅλα καὶ ἐμεῖς
σοῦ ἐπροσφέραμε ἁπλῶς ἀπὸ
ἐκεῖνα, ποὺ σὺ μᾶς ἐπεδαψίλευσες.
|
15
Ὅτι πάροικοί ἐσμεν ἐναντίον
σου καὶ παροικοῦντες ὡς πάντες οἱ
πατέρες ἡμῶν· ὡς σκιὰ αἱ
ἡμέραι ἡμῶν ἐπὶ γῆς,
καὶ οὐκ ἔστιν ὑπομονή.
|
15
Ἡμεῖς εἴμεθα παρεπίδημοι ἐνώπιόν
σου καὶ παρεπίδημοι ἐπάνω εἰς
τὴν γῆν, ὅπως ἦσαν καὶ ὅλοι
οἱ πατέρες μας. Σὰν σκιὰ φεύγουν
αἱ ἡμέραι μας εἰς τὴν γῆν
καὶ δὲν ὑπάρχει μονιμότης ἐπάνω
εἰς αὐτήν. |
15
Διότι ἐμεῖς εἴμεθα ἐνώπιον σου ξένοι
καὶ ταξιδιῶται καὶ ἄνθρωποι ποὺ
διαμένομεν προσωρινὰ εἰς τὴν γῆν,
φιλοξενούμενοι ἀπὸ σέ, χωρὶς νὰ ἔχωμεν
μόνιμον πατρίδα πουθενὰ εἰς τὸν κόσμον,
ὅπως ὅλοι οἱ πατέρες μας. Οἱ ἡμέρες
τῆς ζωῆς μᾶς ἐπάνω εἰς τὴν
γῆν εἶναι σὰν τὴν σκιάν, ἡ ὁποία,
ὅταν δύῃ ἡ ἡμέρα, κλίνει καὶ
φεῦγει· ἔτσι ὁ καθένας μας ἐξαφανίζεται
ἀπὸ τὴν ζωὴν αὐτήν, πρὶν
ἀκόμη λάβῃ γνῶσιν καὶ πεῖραν.
Καὶ δὲν ὑπάρχει ἐλπίδα νὰ διαφύγωμεν
τὸν θάνατον καὶ νὰ ζήσωμεν αἰωνίως
ἐπάνω εἰς τὴν γῆν.
|
16
Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, πρὸς
πᾶν τὸ πλῆθος τοῦτο, ὃ ἡτοίμακα
οἰκοδομηθῆναι οἶκον τῷ ὀνόματι
τῷ ἁγίῳ σου, ἐκ χειρός
σού ἐστι, καὶ σοὶ τὰ πάντα.
|
16
Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὅλαι
αὐταὶ αἱ πλούσιαι προσφοραί,
τὰς ὁποίας ἐγὼ ἔχω ἑτοιμάσει
διὰ νὰ οἰκοδομηθῇ ὁ ναὸς
πρὸς τιμὴν τοῦ ἁγίου σου Ὀνόματος,
προέρχονται ἀπὸ τὰ χέρια σου
καὶ εἰς σὲ ἀνήκουν ὅλα.
|
16
Ὤ, Κύριε καὶ Θεέ μας, ὅλα αὐτὰ
τὰ πολλὰ ὑλικά, τὰ ὁποῖα
ἐτοίμασα διὰ νὰ ἀνοικοδομηθῇ
Ναὸς πρὸς τιμὴν τοῦ παναγίου Ὀνόματός
σου, ἀπὸ τὰ χέρια τὰ ἰδικά σου
προέρχονται καὶ εἰς σὲ ἀνήκουν ὅλα.
|
17
Καὶ ἔγνων, Κύριε, ὅτι σὺ εἶ
ὁ ἐτάζων καρδίας καὶ δικαιοσύνην
ἀγαπᾷς· ἐν ἁπλότητι καρδίας
προεθυμήθην ταῦτα πάντα, καὶ νῦν
τὸν λαόν σου τὸν εὑρεθέντα ὧδε
εἶδον ἐν εὐφροσύνῃ προθυμηθέντα
σοι. |
17
Ἐγώ, Κύριε, ἐγνώρισα καὶ
κατενόησα ὅτι σὺ εἶσαι ἐκεῖνος,
ποὺ ἐξετάζεις τὰς καρδίας τῶν
ἀνθρώπων καὶ ἀγαπᾷς τὴν
δικαιοσύνην. Ἐγώ μὲ ἁπλότητα
καρδίας ἐπροθυμοποιήθην νὰ προσφέρω
ὅλα αὐτὰ διὰ τὸ ἔργον
σου. Ἀλλὰ εἶδα καὶ τὸν λαόν
σου, ὁ ὁποῖος τώρα εὑρίσκεται
ἐδῶ συγκεντρωμένος, μὲ μεγάλην
προθυμίαν καὶ εὐφροσύνην νὰ
προσφέρῃ εἰς σὲ τὰ δῶρα
του. |
17
Τὰ γεγονότα τῆς ζωῆς μου μὲ ἔπεισαν
ἀπολύτως, Κύριε, ὅτι σὺ ἐξετάζεις
καὶ ἐρευνᾷς τὶς σκέψεις καὶ
ἐπιθυμίες, ποὺ ὑπάρχουν εἰς τὰ
βάθη τῶν καρδιῶν τῶν ἀνθρώπων, καὶ
ἀγαπᾷς τὴν ἀρετὴν καὶ
τὴν εὐθύτητα. Λοιπὸν μὲ ἁπλότητα
καὶ εἰλικρίνειαν καρδίας προσέφερα μὲ προθυμίαν
ὅλα αὐτὰ τὰ δῶρα. Τώρα ὅμως
εἶδα καὶ τὸν λαόν σου, ὁ ὁποῖος
εὑρέθη συγκεντρωμένος ἐδῶ, ὅτι
μὲ μεγάλην χαρὰν καὶ προθυμίαν προσέφερε
καὶ αὐτὸς τὰ δῶρα του.
|
18
Κύριε ὁ Θεὸς Ἁβραὰμ καὶ
Ἰσαὰκ καὶ Ἰσραήλ, τῶν
πατέρων ἡμῶν, φύλαξον ταῦτα
ἐν διανοίᾳ καρδίας λαοῦ σου
εἰς τὸν αἰῶνα καὶ κατεύθυνον
τὰς καρδίας αὐτῶν πρός σε.
|
18
Κύριε, ὁ Θεὸς τοῦ Ἁβραὰμ
καὶ τοῦ Ἰσαὰκ καὶ τοῦ
Ἰακώβ, τῶν προπατόρων ἡμῶν,
διατήρησε εἰς τὸν αἰῶνα τὰ
εὐσεβῆ αὐτὰ αἰσθήματα
εἰς τὰς καρδίας τοῦ λαοῦ σου
καὶ κατεύθυνε τὰς καρδίας αὐτῶν
πρὸς σέ. |
18
Κύριε καὶ Θεὲ τῶν πατριαρχῶν Ἀβραάμ,
Ἰσαὰκ καὶ Ἰσραήλ ( = Ἰακώβ),
τῶν πατέρων μᾶς, διατήρησε δυνατὴν τὴν
εὐλάβειαν καὶ ἀφοσίωσιν αὐτὴν
εἰς τὰ βάθη τῆς διανοίας καὶ τῆς
καρδιᾶς τοῦ λαοῦ σου αἰωνίως·
καὶ ἀσφάλιζε καὶ ὁδήγει
τὶς προθέσεις καὶ τὶς σκέψεις των πρὸς
σέ. |
19
Καὶ Σαλωμὼν τῷ υἱῷ μου δὸς
καρδίαν ἀγαθὴν ποιεῖν τὰς ἐντολάς
σου καὶ τὰ μαρτύριά σου καὶ
τὰ προστάγματά σου καὶ τοῦ ἐπὶ
τέλους ἀγαγεῖν τὴν κατασκευὴν
τοῦ οἴκου σου. |
19
Καὶ εἰς τὸν Σολομῶντα, τὸν υἱόν
μου, δῶσε ἀγαθὴν καρδίαν, διὰ
νὰ τηρῇ τὰς ἐντολάς σου, τὰ
μαρτύριά σου καὶ τὰ προστάγματά
σου καὶ νὰ φέρῃ ἔτσι εἰς
πέρας τὴν κατασκευὴν τοῦ ναοῦ
σου>. |
19
Εἰς δὲ τὸν Σολομῶντα, τὸν υἱόν
μου, χάρισε καρδίαν εἰλικρινῆ, εὐθεῖαν
καὶ γενναίαν, ὥστε νὰ φυλάσσῃ καὶ
νὰ ἐφαρμόζῃ τὶς ἐντολές
σου καὶ τὶς μαρτυρίες τοῦ στόματός σου καὶ
τὰ προστάγματά σου, καὶ ἔτσι νὰ ἠμπορέσῃ
νὰ ὁλοκληρώσῃ τὴν κατασκευὴν
τοῦ Ναοῦ σου, διὰ τὸν ὁποῖον
ἔκαμα ὅλες αὐτὲς τὶς προετοιμασίες>.
|
20
Καὶ εἶπε Δαυὶδ πάσῃ τῇ
ἐκκλησίᾳ εὐλογήσατε Κύριον
τὸν Θεὸν ἡμῶν· καὶ εὐλόγησε
πᾶσα ἡ ἐκκλησία Κύριον τὸν
Θεὸν τῶν πατέρων αὐτῶν, καὶ
κάμψαντες τὰ γόνατα προσεκύνησαν τῷ
Κυρίῳ, καὶ τῷ βασιλεῖ.
|
20
Ἀπηυθύνθη τότε ὁ Δαυὶδ καὶ
εἶπε πρὸς ὅλην τὴν συγκέντρωσιν
τῶν Ἰσραηλιτῶν· <δοξολογήσατε
τὸν Κύριον μας καὶ Θεόν μας>. Ὁλόκληρος
ἡ συγκέντρωσις εὐλόγησε Κύριον
τὸν Θεὸν τῶν πατέρων των καὶ
κλίναντες τὰ γόνατά των προσεκύνησαν
τὸν Κύριον καὶ τὸν βασιλέα.
|
20
Κατόπιν ὁ Δαβὶδ ἀπηυθύνθη πρὸς ὅλην
τὴν συνάθροισιν τῶν Ἰσραηλιτῶν καὶ
εἶπεν: <Ὑμνήσατε καὶ δοξολογήσατε τὸν
Κύριον καὶ Θεόν μας>. Καὶ ὅλη ἡ
συνάθροισις ὕμνησε καὶ ἐδοξολόγησε
τὸν Κύριον, τὸν Θεὸν τῶν πατέρων των,
καί, ἀφοῦ ἔκλιναν τὰ γόνατα, ἐπροσκύνησαν
μὲ εὐλάβειαν τὸν Κύριον καὶ τὸν
βασιλιᾶ Δαβίδ. |
21
Καὶ ἔθυσε Δαυὶδ τῷ Κυρίῳ
θυσίας καὶ ἀνήνεγκεν ὁλοκαυτώματα
τῷ Θεῷ τῇ ἐπαύριον τῆς
πρώτης ἡμέρας μόσχους χιλίους,
κριοὺς χιλίους, ἄρνας χιλίους καὶ
τὰς σπονδὰς αὐτῶν καὶ θυσίας
εἰς πλῆθος παντὶ τῷ Ἰσραήλ.
|
21
Τὴν ἑπομένην τῆς ἡμέρας
αὐτῆς προσέφερεν ὁ Δαυὶδ θυσίας
εἰς τὸν Κύριον. Προσέφερεν ὡς
ὁλοκαυτώματα χιλίους μόσχους, χιλίους
κριούς, χιλίους ἀμνούς, σπονδὰς
οἴνου καὶ πολυαρίθμους ἄλλας θυσίας
δι' ὅλον τὸν ἰσραηλιτικὸν λαόν.
|
21
Τὴν ἑπομένην δὲ ἡμέραν ὁ Δαβὶδ
προσέφερε θυσίες εἰς τὸν Κύριον· προσέφερεν
εἰς τὸν Κύριον θυσίαν ὁλοκαυτωμάτων χίλια
(1.000) μοσχάρια, χίλια (1.000) κριάρια, χίλια (1.000) ἀρνιὰ
καὶ τὶς ἀντίστοιχες ἀναίμακτες
θυσίες ἀπὸ κρασί καὶ πάρα πολλὲς ἄλλες
εἰρηνικὲς θυσίες δι’ ὁλόκληρον τὸν
Ἰσραηλιτικὸν λαόν. |
22
Καὶ ἔφαγον καὶ ἔπιον ἐναντίον
τοῦ Κυρίου ἐν ἐκείνῃ τῇ
ἡμέρᾳ μετὰ χαρᾶς καὶ ἐβασίλευσαν
ἐκ δευτέρου τὸν Σαλωμὼν υἱὸν
Δαυὶδ καὶ ἔχρισαν αὐτὸν τῷ
Κυρίῳ εἰς βασιλέα καὶ Σαδὼκ
εἰς ἱερωσύνην.
|
22
Οἱ δὲ Ἰσραηλῖται ἔφαγον καὶ
ἔπιον ἐνώπιον τοῦ Κυρίου κατὰ
τὴν ἡμέραν ἐκείνην μὲ
μεγάλην χαράν. Τότε διὰ δευτέραν
φορὰν ἀνεκήρυξαν τὸν Σολομῶντα,
τὸν υἱὸν τοῦ Δαυίδ, ὡς
βασιλέα καὶ ἔχρισαν αὐτὸν ὡς
βασιλέα εἰς δόξαν τοῦ Κυρίου.
Ἔχρισαν δὲ καὶ τὸν Σαδὼκ ὡς
ἀρχιερέα. |
22
Καὶ οἱ Ἰσραηλῖται ἔφαγαν καὶ
ἤπιαν κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην
ἐμπρὸς εἰς τὸν Κύριον μὲ μεγάλην
χαράν. Τότε, διὰ δευτέραν φοράν, ἀνεκήρυξαν ὡς
βασιλιᾶ τὸν Σολομῶντα, τὸν υἱὸν
τοῦ Δαβίδ, καὶ τὸν ἔχρισαν εἰς
τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου ὡς βασιλιᾶ,
τὸν δὲ Σαδὼκ ὡς ἀρχιερέα.
|
23
Καὶ ἐκάθισε Σαλωμὼν ἐπὶ
θρόνου Δαυὶδ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ
καὶ εὐδοκήθη, καὶ ὑπήκουσαν
αὐτοῦ πᾶς Ἰσραήλ·
|
23
Ἐκάθισεν ὁ Σολομὼν εἰς τὸν
θρόνον τοῦ πατρός του τοῦ Δαυὶδ
καὶ εὐδοκίμησεν ὡς βασιλεύς.
Ὅλοι δὲ οἱ Ἰσραηλῖται ὑπήκουσαν
εἰς αὐτόν.
|
23
Ἔτσι ὁ Σολομὼν ἐκάθισεν εἰς
τὸν βασιλικὸν θρόνον τοῦ Δαβίδ, τοῦ
πατέρα του, καὶ ἔγινε ἀποδεκτὸς μὲ
εὐμένειαν ἀπὸ τὸν λαόν (ἢ
κατ’ ἄλλην ἑρμηνείαν καὶ εὐδοκίμησεν
ὡς βασιλιᾶς). Καὶ ὅλος ὁ Ἰσραηλιτικὸς
λαὸς ὑπήκουσε καὶ ὑπετάγη εἰς
αὐτόν. |
24
οἱ ἄρχοντες καὶ οἱ δυνάσται
καὶ πάντες υἱοὶ Δαυὶδ τοῦ
βασιλέως τοῦ πατρὸς αὐτοῦ ὑπετάγησαν
αὐτῷ. |
24
Ὑπήκουσαν ὅλοι οἱ ἀρχηγοί,
ὅλοι οἱ ἐπ' ἐξουσίαις, ὅλοι
οἱ ἄλλοι
υἱοὶ τοῦ βασιλέως Δαυὶδ
τοῦ πατρός του.
|
24
Ἐπίσης καὶ ὅλοι οἰ ἀρχηγοὶ
καὶ τὰ ἠγετικὰ πρόσωπα τοῦ Ἰσραὴλ
καὶ ἀκόμη ὅλοι οἱ ἄλλοι
υἱοὶ τοῦ βασιλιᾶ Δαβίδ, τοῦ
πατέρα του, ὑπετάγησαν εἰς αὐτόν,
|
25
Καὶ ἐμεγάλυνε Κύριος τὸν Σαλωμὼν
ἐπάνωθεν παντὸς Ἰσραὴλ καὶ
ἔδωκεν αὐτῷ δόξαν βασιλέως
ὃ οὐκ ἐγένετο ἐπὶ παντὸς
βασιλέω ἔμπροσθεν αὐτοῦ.
|
25
Ὁ Κύριος ἀνέδειξε μέγαν
καὶ ἔνδοξον τὸν Σολομῶντα ἄρχοντα
εἰς ὅλον τὸν ἰσραηλιτικὸν λαὸν
καὶ ἔδωκεν εἰς
αὐτὸν τέτοιαν βασιλικὴν δόξαν,
ὁμοία τῆς ὁποίας δὲν ὑπῆρχε
πρὸ αὐτοῦ εἰς κανένα
βασιλέα. |
25
Ὁ δὲ Κύριος ἀνέδειξε τὸν Σολομῶντα
ὑπερβολικὰ δυνατὸν καὶ ἔνδοξον
ἐπὶ ὅλου τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ
λαοῦ καὶ τοῦ ἔδωκε τέτοιαν βασιλικὴν
λαμπρότητα καὶ δόξαν, ὁμοία τῆς ὁποίας
δὲν ὑπῆρξεν εἰς κανένα βασιλιᾶ
πρὶν ἀπὸ αὐτόν.
|
26
Καὶ Δαυὶδ υἱὸς Ἰεσσαὶ
ἐβασίλευσεν ἐπὶ Ἰσραὴλ
|
26
Ὁ Δαυίδ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰεσσαί,
ἐβασίλευσεν ἐπὶ τοῦ ἰσραηλιτικοῦ
λαοῦ
|
26
Καὶ ὁ Δαβίδ, ὁ υἱὸς τοῦ
Ἰεσσαί, ἐβασίλευσεν ἐπὶ τοῦ
Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ |
27
ἔτη τεσσαράκοντα, ἐν Χεβρὼν ἔτη
ἑπτὰ καὶ ἐν Ἱερουσαλὴμ
ἔτη τριακοντατρία. |
27
τεσσαράκοντα ἔτη· ἑπτὰ ἔτη
εἰς τὴν Χεβρὼν καὶ τριάκοντα
τρία ἔτη εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.
|
27
συνολικῶς σαράντα χρόνια. Ἐβασίλευσεν εἰς
τὴν Χεβρὼν ἑπτὰ χρόνια καὶ εἰς
τὴν Ἱερουσαλὴμ τριάντα τρία χρόνια.
|
28
Καὶ ἐτελεύτησεν ἐν γήρᾳ
καλῷ, πλήρης ἡμερῶν, πλούτῳ
καὶ δόξῃ, καὶ βασίλευσε Σαλωμὼν
υἱὸς αὐτοῦ ἀντ' αὐτοῦ.
|
28
Ἀπέθανε δὲ εἰς ἕνα εὐτυχισμένον
γῆρας πλήρης ἡμερῶν, γεμᾶτος
πλούτη καὶ δόξαν. Ἀντὶ δὲ
αὐτοῦ ἔγινε
βασιλεὺς ὁ
Σολομών, ὁ υἱός του.
|
28
Ἀπέθανεν εἰς εὐλογημένην καὶ
προχωρημένην ἡλικίαν (71 ἐτῶν), ἀφοῦ
ἔζησε ζωὴν μακρὰν καὶ γεμάτην ἀπὸ
πολλὰ ἀγαθά, πλοῦτον καὶ δόξαν. Ἐβασίλευσε
δὲ ὡς διάδοχός του ὁ Σολομών, ὁ υἱός
του. |
29
Οἱ δὲ λοιποὶ λόγοι τοῦ βασιλέως
Δαυίδ, οἱ πρότεροι καὶ οἱ ὕστεροι,
γεγραμμένοι εἰσὶν ἐν λόγοις
Σαμουὴλ τοῦ βλέποντος καὶ ἐπὶ
λόγων Νάθαν τοῦ προφήτου καὶ
ἐπὶ λόγων Γὰδ τοῦ βλέποντος
|
29
Ὅλα τὰ ἄλλα ἔργα τοῦ βασιλέως
Δαυίδ, προηγούμενα καὶ ἑπόμενα,
εἶναι γραμμένα
εἰς τὸ βιβλίον τοῦ Σαμουὴλ
τοῦ προφήτου, εἰς τὸ βιβλίον
Νάθαν τοῦ προφήτου καὶ εἰς τὸ
βιβλίον Γὰδ τοῦ προφήτου.
|
29
Τὰ δὲ ὑπόλοιπα ἔργα τοῦ βασιλιᾶ
Δαβίδ, τὰ προηγούμενα καὶ τὰ τελευταῖα
(=ὅλα τὰ ἔργα του), εἶναι γραμμένα
εἰς τὰ Χρονικὰ Σαμουὴλ τὸ προφήτου
καὶ εἰς τὰ Χρονικὰ τοῦ προφήτου
Νάθαν καὶ εἰς τὰ Χρονικὰ τοῦ
προφήτου Γάδ. |
30
περὶ πάσης τῆς βασιλείας αὐτοῦ
καὶ τῆς δυναστείας αὐτοῦ, καὶ
οἱ καιροί, οἳ ἐγένοντο ἐπ'
αὐτῷ, καὶ ἐπὶ τὸν Ἰσραὴλ
καὶ ἐπὶ πάσας βασιλείας τῆς
γῆς. |
30
Ἐκεῖ εἶναι γραμμένα τὰ περὶ
ὅλης τῆς βασιλείας τοῦ Δαυίδ,
περὶ τῶν κατορθωμάτων του, ὅπως ἐπίσης
καὶ περὶ τῶν διαφόρων περιστάσεων
καὶ συνθηκῶν, ὑπὸ τὰς ὁποίας
ἔζησεν αὐτὸς καὶ ὁ ἰσραηλιτικὸς
λαὸς καὶ ὅλαι
αἱ βασιλεῖαι τῶν ἄλλων χωρῶν,
μὲ τὰς ὁποίας
ἦλθεν εἰς κάποιον σχέσιν ὁ
Δαυίδ |
30
Εἰς τὰ βιβλία αὐτὰ ἐκτίθεται
ἡ ἱστορία ὅλης τῆς βασιλείας τοῦ
Δαβὶδ καὶ τῶν πολεμικῶν του κατορθωμάτων,
καθὼς ἐπίσης καὶ τῶν ἄλλων γεγονότων,
εὐχαρίστων ἢ δυσαρέστων, τὰ ὁποῖα
ἔζησε κατὰ καιροὺς αὐτὸς καὶ
ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαὸς καὶ ὅλα
τὰ γύρω ἀπὸ τὸν Ἰσραὴλ
βασίλεια, ποὺ ἦλθαν εἰς σχέσιν καὶ
ἐπικοινωνίαν μαζί του. |