Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
λῖνον,
Κύριε, τὸ οὖς σου καὶ ἐπάκουσόν
μου, ὅτι πτωχὸς καὶ
πένης εἰμὶ ἐγώ.
|
λῖνε,
Κύριε, τὸ αὐτί σου εἰς τὰ
λόγια μου. Ἄκουσε μὲ εὐμένειαν
τὴν προσευχήν μου, διότι ἐγὼ
εἶμαι πτωχὸς καὶ δυστυχής.
|
κύψε,
Κύριε, ἀπὸ τὸ ὕψος τοῦ οὐρανοῦ,
πλησίασε τὸ οὖς σου εἰς τὸ στόμα μου
καὶ ἐπάκουσον τῆς προσευχῆς
μου, διότι ἐγὼ εἶμαι ἄθλιος καὶ
πτωχὸς καὶ τεταπεινωμένος. |
2
Φύλαξον τὴν ψυχήν μου, ὅτι ὅσιός
εἰμι· σῶσον τὸν δοῦλόν
σου, ὁ Θεός μου, τὸν ἐλπίζοντα
ἐπὶ σέ. |
2
Προφύλαξε τὴν ζωήν μου ἀπὸ τοὺς
θανασίμους κινδύνους, διότι εἰς σὲ
εἶμαι ἀφιερωμένος· ἰδικός
σου εἶμαι, Κύριε. Σῶσε ἐμὲ τὸν
δοῦλον σου, ὦ Θεέ
μου, ὁ ὁποῖος ἔχω στηρίξει εἰς
σὲ τὰς ἐλπίδας μου.
|
2
Προφύλαξε τὴν ψυχήν μου, διότι εἶμαι εὐλαβὴς
καὶ ἀφωσιωμένος εἰς σέ. Σῶσον,
ὦ Θεέ μου, τὸν δοῦλον σου, ὁ ὁποῖος
ὅλην τὴν ἐλπίδα του στηρίζει ἐπὶ
σοῦ. |
3
Ἐλέησόν με, Κύριε, ὅτι πρὸς
σὲ κεκράξομαι ὅλην τὴν ἡμέραν.
|
3
Ἐλέησέ με, Κύριε, διότι δὲν
ἔπαυσα ὅλην τὴν ἡμέραν νὰ
κράζω μετὰ πίστεως πρὸς σέ.
|
3
Ἐλέησέ με, Κύριε· σπλαγχνίσου με, διότι καθ'
ὅλην τὴν ἡμέραν δὲν ἔπαυσα νὰ
κράζω πρὸς σὲ καὶ νὰ ζητῶ τὴν
βοήθειάν σου. |
4
Εὔφρανον τὴν ψυχὴν τοῦ δούλου
σου, ὅτι πρὸς σέ, Κύριε, ᾖρα
τὴν ψυχήν μου. |
4
Γέμισε μὲ χαρὰν καὶ εὐφροσύνην,
τὴν καρδίαν τοῦ δούλου σου, διότι
πρὸς σὲ ἐγὼ ὕψωσα τὴν
ψυχήν μου καὶ ἐναπέθεσα τὴν
ζωήν μου. |
4
Διασκέδασον τὴν λύπην, ἡ ὁποία μὲ
πιέζει, καὶ γέμισε μὲ εὐφροσύνην τὴν
ψυχὴν τοῦ δούλου σοῦ, διότι πρὸς σέ,
Κύριε, ὕψωσα τὴν ψυχήν μου καὶ πρὸς
σὲ ἀνέτεινα τὰς πνευματικάς μου δυνάμεις.
|
5
Ὅτι σύ, Κύριε, χρηστὸς καὶ ἐπιεικὴς
καὶ πολυέλεος πᾶσι τοῖς ἐπικαλουμένοις
σε. |
5
Διότι σύ, Κύριε, εἶσαι εὐεργετικὸς
καὶ ἀγαθός, ἐπιεικὴς καὶ
πολυέλεος πρὸς ὅλους ἐκείνους,
οἱ ὁποῖοι σὲ ἐπικαλοῦνται
μὲ θερμὴν προσευχήν. |
5
Διότι σύ, Κύριε, εἶσαι καλοκάγαθος καὶ ἐπιεικὴς
καὶ πολυέλεος πρὸς ὅλους, ὅσοι σὲ
ἐπικαλοῦνται. |
6
Ἐνώτισαι, Κύριε τὴν προσευχήν
μου καὶ πρόσχες τῇ φωνῇ τῆς
δεήσεώς μου. |
6
Ἄκουσε, Κύριε, τὴν προσευχήν μου,
δῶσε προσοχὴν εἰς τὴν φωνὴν
τῆς δεήσεώς μου. |
6
Εὐδόκησον, Κύριε, νὰ δεχθῇς εἰς
τὰ ὦτα σου καὶ να εἰσακούσῃς
τὴν προσευχήν μου· λάβε ἐνδιαφέρον
καὶ δῶσε προσοχὴν εἰς τὴν φωνὴν
τῆς παρακλήσεως καὶ ἱκεσίας μου.
|
7
Ἐν ἡμέρᾳ θλίψεώς μου ἐκέκραξα
πρός σε, ὅτι ἐπήκουσάς μου.
|
7
Καὶ ἄλλοτε, εἰς περίοδον θλίψεώς
μου, ἔκραξα διὰ τῆς προσευχῆς μου
πρὸς σὲ καὶ μὲ ἤκουσες. Ἔτσι
καὶ τώρα, Κύριε, κάμε δεκτὴν
τὴν προσευχήν μου. |
7
Προσφεύγω εἰς σὲ ἐνθαρρυνόμενος ἀπὸ
τὴν πεῖραν τοῦ παρελθόντος. Εἰς κάθε
περίστασιν ὅπου διετέλουν ἐν θλίψει, ἐβόησα
πρὸς σέ, διότι μὲ ἐπήκουσες καὶ ἔκαμες
δεκτὴν τὴν προσευχήν μου. |
8
Οὐκ ἔστιν ὅμοιός σοι ἐν θεοῖς,
Κύριε, καὶ οὐκ ἔστι κατὰ τὰ
ἔργα σου. |
8
Κανένας ἀπὸ τοὺς θεοὺς τῶν
εἰδωλολατρικῶν λαῶν δὲν ἠμπορεῖ
νὰ συγκριθῇ μὲ σένα, Κύριε.
Κανένα ἔργον αὐτῶν δὲν ἠμπορεῖ
νὰ συγκριθῇ μὲ τὰ ἰδικά
σου πανθαύμαστα ἔργα. |
8
Καὶ εἰς ποῖον ἄλλον νὰ προσφύγω,
Κύριε; Δὲν ὑπάρχει κανεὶς ὅμοιός
σου μεταξὺ τῶν ψευδοθεῶν τοῦ κόσμου·
καὶ δὲν ὑπάρχει κανεὶς δυνάμενος να
συγκριθῇ πρὸς σὲ κατὰ τὰ μεγάλα
καὶ θαυμαστὰ κατορθώματά σου.
|
9
Πάντα τὰ ἔθνη, ὅσα ἐποίησας,
ἥξουσι καὶ προσκυνήσουσιν ἐνώπιόν
σου, Κύριε, καὶ δοξάσουσι τὸ ὄνομά
σου, |
9
Ὅλα τὰ ἔθνη, τὰ ὁποῖα
σὺ ἐδημιούργησες, καὶ αὐτὰ
τὰ εἰδωλολατρικά, θὰ ἔλθουν
καὶ θὰ προσκυνήσουν ἐνώπιόν
σου. Κύριε, καὶ θὰ δοξολογήσουν τὸ
Ὄνομά σου. |
9
Θὰ ἔλθῃ καιρός, κατὰ τὸν ὁποῖον
ὅλα ἀνεξαιρέτως τὰ ἔθνη, τὰ
ὁποῖα σὺ ἐποίησας, θὰ ἔλθουν
καὶ θὰ προσκυνήσουν πρὸ τῶν ποδῶν
σου, Κύριε, καὶ θὰ δοξάσουν τὸ ὄνομά
σου. |
10
ὅτι μέγας εἶ σὺ καὶ ποιῶν
θαυμάσια, σὺ εἶ ὁ Θεὸς μόνος.
|
10
Διότι σὺ εἶσαι μέγας καὶ κάνεις
πάντοτε ἔργα ἄξια παντὸς θαυμασμοῦ.
Σὺ εἶσαι ὁ μόνος ἀληθινὸς
καὶ τέλειος Θεός. |
10
Διότι μέγας εἶσαι σὺ καὶ συνεχῶς ποιεῖς
θαυμάσια καὶ καταπληκτικὰ ἔργα. Σὺ
μόνος εἶσαι Θεὸς καὶ δὲν ὑπάρχει
ἄλλος Θεὸς ἐκτὸς ἀπὸ σέ.
|
11
Ὁδήγησόν με, Κύριε, ἐν τῇ
ὁδῷ σου, καὶ πορεύσομαι ἐν τῇ
ἀλήθείᾳ σου· εὐφρανθήτω
ἡ καρδία μου τοῦ φοβεῖσθαι τὸ
ὄνομά σου. |
11
Ὁδήγησέ με, Κύριε, εἰς τὸν
δρόμον τῶν ἐντολῶν σου καὶ ἐγὼ
θὰ πορεύωμαι καὶ θὰ φέρωμαι
σύμφωνα μὲ τὴν ἀλήθειάν
σου. Θὰ εὐφρανθῇ ἡ καρδία μου
πλημμυρισμένη μὲ τὸν ἱερὸν σεβασμὸν
πρὸς τὸ Ὄνομά σου.
|
11
Ὁδήγησέ με, Κύριε, εἰς τὸν δρόμον
τῶν ἐντολῶν σου, τὸν ἀρεστὸν
εἰς σέ, καὶ τότε θὰ πορεύωμαι καὶ
θὰ πολιτεύωμαι φωτιζόμενος ὑπὸ τῆς
ἀληθείας σου. Ἂς εὑρίσκῃ τὴν
εὐφροσύνην της καὶ τὴν ἀγαλλίασίν
της ἡ καρδία μου εἰς τὸ νὰ φοβῆται
τὸ ὄνομά σου, καὶ ἡ εὐδαιμονία
μου ἂς ἔχῃ θεμέλιον καὶ πηγὴν
τὴν πρὸς σὲ εὐλάβειάν μου.
|
12
Ἐξομολογήσομαί σοί, Κύριε ὁ
Θεός μου, ἐν ὅλῃ καρδίᾳ
μου καὶ δοξάσω τὸ ὄνομά σου
εἰς τὸν αἰῶνα, |
12
Θὰ σὲ δοξολογῶ, Κύριε καὶ Θεέ
μου, μὲ ὅλην μου τὴν καρδίαν καὶ
θὰ δοξάζω πάντοτε τὸ πανένδοξον
Ὄνομά σου. |
12
Θὰ σὲ ἀνυμνῶ μὲ ὅλην μου
τὴν καρδίαν, Κύριε, ὁ ὁποῖος εἶσαι
ὁ μόνος Θεός μου, καὶ θὰ δοξάζω τὸ
ὄνομά σου αἰωνίως. |
13
ὅτι τὸ ἔλεός σου μέγα ἐπ'
ἐμὲ καὶ ἐρρύσω τὴν ψυχήν
μου ἐξ ᾅδου κατωτάτου.
|
13
Διότι μέγα εἶναι τὸ ἔλεος, ποὺ
ἔδειξες πρὸς ἐμέ, ἀφοῦ
ἔσωσες τὴν ζωήν μου ἀπὸ βέβαιον
θάνατον, ἀπὸ αὐτὸν τὸν
βαθύτατον ᾅδην. |
13
Διότι τὸ ἔλεος ποὺ ἔδειξες πρὸς
ἐμὲ ὑπῆρξε μέγα, καὶ ἐγλύτωσες
τὴν ζωήν μου ἀπὸ τὰ βάθη τοῦ
Ἅδου καὶ ἐκ βεβαίου θανάτου ἔσωσας
αὐτήν. |
14
Ὁ Θεός, παράνομοι ἐπανέστησαν
ἐπ' ἐμέ, καὶ συναγωγὴ κραταιῶν
ἐζήτησαν τὴν ψυχήν μου καὶ οὐ
προέθεντό σε ἐνώπιον αὐτῶν.
|
14
Ὦ Θεέ μου, ἄνθρωποι παράνομοι ἐπανεστάτησαν
ἐναντίον μου καὶ συμμορία ἰσχυρῶν
ἀνδρῶν ἐζήτησαν νὰ μοῦ
ἀφαιρέσουν τὴν ζωήν, καὶ δὲν
ἔλαβαν καθόλου ὑπ' ὄψιν των σέ,
τὸν δίκαιον Θεόν. |
14
Ὦ Θεέ μου, ἄνθρωποι ὑπερηφάνως ἀθετοῦντες
τὸν νόμον
σου ἐπανεστάτησαν κατ’ ἐμοῦ καὶ σύναξις
ἰσχυρῶν, ποὺ χρησιμοποιοῦν τὸ
κράτος, τῆς βίας, ἐζήτησαν να ἀφανίσουν
τὴν ζωήν μου καὶ δὲν ἔθεσαν πρὸ
τῶν ὀφθαλμῶν των οὐδὲ ἐλογάριασαν,
ὅτι ὑπάρχεις σύ, ὁ δίκαιος Κριτής.
|
15
Καὶ σύ, Κύριε ὁ Θεός μου, οἰκτίρμων
καὶ ἐλεήμων, μακρόθυμος καὶ
πολυέλεος καὶ ἀληθινός. |
15
Σὺ ὅμως, Κύριε καὶ Θεέ μου,
εἶσαι εὐσπλαγχνικός, ἐλεήμων,
μακρόθυμος, πολυέλεος καὶ ἀληθινὸς
πάντοτε εἰς ὅσα λέγεις.
|
15
Σὺ ὅμως, Κύριε, τὸν ὁποῖον ὡς
τὸν μόνον Θεόν μου λατρεύω, εἶσαι εὐσπλαγχνικὸς
καὶ ἐλεήμων, μακρόθυμος καὶ πολυέλεος καὶ
φιλαλήθης, πιστῶς ἐκτελῶν τὰς ὑποσχέσεις
σου. |
16
Ἐπίβλεψον ἐπ' ἐμὲ καὶ
ἐλέησόν με, δὸς τὸ κράτος
σου τῷ παιδί σου καὶ σῶσον τὸν
υἱὸν τῆς παιδίσκης σου. |
16
Ρίψε, λοιπόν, εὐμενὲς βλέμμα
εἰς ἐμὲ καὶ ἐλέησέ
με. Δῶσε τὴν δύναμίν σου εἰς
ἐμὲ τὸν δοῦλον σου καὶ σῶσε
ἐμέ, τὸν υἱὸν τῆς δούλης
σου, τῆς μητρός μου. |
16
Ρίψε εὐμενὲς καὶ προστατευτικὸν τὸ
βλέμμα σου ἐπ’ ἐμοῦ καὶ ἐλέησόν
με. Δῶσε εἰς τὸν δοῦλον σου τὴν
ἐνίσχυσιν τῆς κραταιᾶς καὶ ἀκαταγωνίστου
δυνάμεώς σου, καὶ σῶσε τὸν υἱὸν
τῆς δούλης σου, διότι καὶ ἡ μήτηρ μου εἰς
σὲ ἀνῆκε καὶ ὄχι μόνον ἐγώ,
ἄλλα καὶ οἱ πρόγονοί μου ἦσαν λάτρεις
σου καὶ δοῦλοι σου. |
17
Ποίησον μετ' ἐμοῦ σημεῖον εἰς
ἀγαθόν, καὶ ἰδέτωσαν οἱ
μισοῦντές με καὶ αἰσχυνθήτωσαν,
ὅτι σύ, Κύριε, ἐβοήθησάς
μοι καὶ παρεκάλεσάς με. |
17
Κάμε πρὸς σωτηρίαν μου ἔκτακτον θαῦμα,
ἂς τὸ ἴδουν αὐτοί, οἱ
ὁποῖοι μὲ μισοῦν καὶ ἂς
κατεντροπιασθοῦν, διότι σύ, Κύριε,
πράγματι μὲ ἐβοήθησες εἰς τὴν
θλῖψιν μου καὶ μὲ παρηγόρησες.
|
17
Ποίησον ὑπὲρ ἐμοῦ ἔκτακτον τινα
θαυματουργίαν ἐξυπηρετοῦσαν τὸ ἀγαθὸν
καὶ τὴν βελτίωσιν τῆς καταστάσεώς μου, καὶ
ἂς ἴδουν ταύτην αὐτοί, οἱ ὁποῖοι
μὲ μισοῦν καὶ ἂς καταισχυνθοῦν
πειθόμενοι καὶ πληροφορούμενοι ὑπὸ τῶν
πραγμάτων, ὅτι σύ, Κύριε, μὲ ἐβοήθησες
καὶ μὲ παρηγόρησες. |