Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
ὴ
ἔπεχε ἐπὶτοῖς χρήμασί
σου καὶ μὴ εἴπῃς· αὐτάρκη
μοί ἐστι. |
ὴ
στηρίζεσαι εἰς τὰ χρήματά σου
καὶ μὴ εἴπῃς καυχώμενος·
<ἔχω ἀρκετὰ χρήματα>.
|
ὴ
στηρίζεσαι εἰς τὰ χρήματά σου καὶ μὴ
εἴπῃς: Ἔχω ἀρκετὰ καὶ
εἶμαι ἐξησφαλισμένος διὰ νὰ
ζήσω ἄνετα καὶ πλούσια. |
2
Μὴ ἐξακολούθει τῇ ψυχῇ σου καὶ
τῇ ἰσχύϊ σου τοῦ πορεύεσθαι
ἐν ἐπιθυμίαις καρδίας σου,
|
2
Μὴ ἀκολουθῇς τοὺς ἁμαρτωλοὺς
πόθους τῆς ψυχῆς σου καὶ μὴ
στηρίζεσαι, εἰς τὴν δύναμίν
σου, ὥστε νὰ πορεύεσαι σύμφωνα πρὸς
τὰς κακὰς ἐπιθυμίας τῆς καρδίας
σου. |
2
Μὴ ἀκολουθῇς τὰς ὀρέξεις τῆς
ψυχῆς σου καὶ τῆς σωματικῆς σου δυνάμεως,
ἀφήνων τὸν ἑαυτόν σου νὰ
πορεύεται συμφώνως πρὸς τὰς κακὰς ἐπιθυμίας
τῆς καρδίας σου. |
3
καὶ μὴ εἴπῃς· τίς μὲ
δυναστεύσει; Ὁ γὰρ Κύριος ἐκδικῶν
ἐκδικήσει σε. |
3
Μὴ εἴπῃς· <ποῖος ἔχει
ἐξουσίαν καὶ κυριότητα ἐπάνω
μου;> Διότι ὁ Κύριος αὐστηρῶς
θὰ σὲ τιμωρήσῃ.
|
3
Καὶ μὴ εἴπῃς· ποῖος θὰ
ἐπιβάλῃ τὴν ἐξουσίαν του ἐπ’
ἐμοῦ; Διότι ὁ Κύριος ἀσφαλῶς
θὰ σὲ τιμωρήσῃ καὶ θὰ ἐκδικηθῇ
τὴν ἀλαζονείαν σου. |
4
Μή εἴπῃς ἥμαρτον, καὶ τί
μοι ἐγένετο; Ὁ γὰρ Κύριός
ἐστι μακρόθυμος. |
4
Μὴ εἴπῃς· <ἡμάρτησα
καὶ λοιπὸν τί κακόν μοῦ συνέβη
πρὸς τιμωρίαν μου;> Δὲν ἐτιμωρήθης
διότι ὁ Κύριος εἶναι μακρόθυμος.
|
4
Μὴ εἴπῃς· ἡμάρτησα, καὶ
τί κακὸν μοῦ συνέβη πρὸς τιμωρίαν
μου; Διότι δὲν ἐτιμωρήθης διὰ τὴν
παρεκτροπήν σου, ἐπειδὴ ὁ Κύριος εἶναι
μακρόθυμος καὶ ἀναβάλλει νὰ τιμωρήσῃ
τὸν ἁμαρτάνοντα, περιμένων τὴν μετάνοιάν
του. |
5
Περὶ ἐξιλασμοῦ μὴ ἄφοβος γίνου,
προσθεῖναι ἁμαρτίαν ἐφ' ἁμαρτίαις·
|
5
Μὴ στηρίζεσαι εἰς τὴν συγχώρησιν,
ποὺ δίδει ὁ Θεός, καὶ μὴ
γίνεσαι ἄφοβος ἀπέναντι τῆς
ἁμαρτίας καὶ ἔτσι προσθέτης
ἁμαρτίας ἐπάνω εἰς ἁμαρτίας.
|
5
Διὰ τὸν ἐξιλασμὸν καὶ τὴν
συγχώρησιν τῶν ἁμαρτιῶν σου μὴ θαρρεύῃς
καὶ μὴ γίνεσαι ἄφοβος καὶ ξέγνοιαστος,
ὥστε νὰ προσθέτῃς ἁμαρτίαν ἐπάνω
εἰς ἄλλην ἁμαρτίαν. |
6
καὶ μὴ εἴπῃς· ὁ οἰκτιρμὸς
αὐτοῦ πολύς, τὸ πλῆθος τῶν
ἁμαρτιῶν μου ἐξιλάσεται· ἔλεος
γὰρ καὶ ὀργὴ παρ' αὐτοῦ,
καὶ ἐπὶ ἁμαρτωλοὺς καταπαύσει
ὁ θυμὸς αὐτοῦ.
|
6
Μὴ εἴπῃς· <μέγα καὶ
πολὺ εἶναι τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ
καὶ ὀσονδήποτε πλῆθος ἁμαρτιῶν
καὶ ἂν ἔχω διαπράξει, θὰ μὲ
συγχωρήσῃ ὁ Κύριος>. Μὴ λησμονῇς
ὅμως, ὅτι παρὰ τῷ Θεῷ ὑπάρχει
βεβαίως τὸ ἔλεος ἄλλα καὶ ἡ
ὀργή. Ἐναντίον δὲ ἐκείνων,
οἱ ὁποῖοι ἀφόβως ἁμαρτάνουν,
θὰ ἐπιπέσῃ ἡ ὀργὴ
τοῦ Θεοῦ. |
6
Καὶ μὴ εἴπῃς· ἡ εὐσπλαγχνία
τοῦ Θεοῦ εἶναι μεγάλη καὶ θὰ
συγχωρήσῃ τὸ πλῆθος τῶν ἁμαρτιῶν
μου, διότι ἀπὸ τὸν Θεὸν ἔρχονται
καὶ τὸ ἔλεος, ἀλλὰ καὶ
ἡ ὀργή, καὶ ὁ θυμός του θὰ
ἐκσπάσῃ καὶ θὰ ξεθυμάνῃ
εἰς τοὺς ἁμαρτωλούς. |
7
Μὴ ἀνάμενε ἐπιστρέψαι πρὸς
Κύριον καὶ μὴ ὑπερβάλλου ἡμέραν
ἐξ ἡμέρας· ἐξάπινα γὰρ
ἐξελεύσεται ὀργὴ Κυρίου, καὶ
ἐν καιρῷ ἐκδικήσεως ἐξολῇ.
|
7
Μὴ βραδύνῃς ἀναμένων κατάλληλον
τάχα καιρόν, διὰ νὰ ἐπιστρέψῃς
πρὸς τὸν Κύριον, καὶ μὴ ἀναβάλλῃς
τὴν μετάνοιαν καὶ διόρθωσίν
σου ἀπὸ τὴν μίαν ἡμέραν
εἰς τὴν ἄλλην. Διότι αἰφνιδίως
θὰ ἐπέλθῃ ἐναντίον σου
ἡ ὀργὴ τοῦ Κυρίου καὶ
κατὰ τὸν καιρὸν τῆς δικαίας
παρὰ τοῦ Θεοῦ τιμωρίας θὰ καταστραφῇς.
|
7
Μὴ περιμένῃς καὶ μὴ βραδύνῃς
νὰ ἐπιστρέψῃς πρὸς τὸν Κύριον
καὶ μὴ ἀναβάλλῃς ἀπὸ ἠμέρας
εἰς ἡμέραν τὴν μετάνοιάν σου· διότι
θὰ ἐκσπάσῃ ξαφνικὰ ἡ ὀργὴ
τοῦ Κυρίου καὶ κατὰ τὴν ὥραν
τῆς ἐκδικήσεώς του θὰ ἐξολοθρευθῇς.
|
8
Μὴ ἔπεχε ἐπὶ χρήμασιν ἀδικοῖς·
οὐδὲν γὰρ ὠφιλήσει σε ἐν
ἡμέρᾳ ἐπαγωγῆς. |
8
Μὴ στηρίζεσαι εἰς χρήματα ἄδικα·
διότι αὐτὰ τίποτε δὲν θὰ
σὲ ὠφελήσουν κατὰ τὴν ἡμέραν
τῶν συμφορῶν καὶ τῆς ὀργῆς
τοῦ Θεοῦ. |
8
Μὴ προσκολλᾶσαι καὶ μὴ ἐλπίζῃς
εἰς ἄδικα χρήματα, διότι δὲν θὰ σὲ
ὠφελήσουν κατὰ τὴν ἡμέραν, ποὺ
θὰ ἐπαχθῇ καὶ θὰ ἐπέλθῃ
ἐπὶ σοῦ ἡ συμφορὰ καὶ
ἡ δυστυχία. |
9
Μὴ λίκμα ἐν παντὶ ἀνέμῳ
καὶ μὴ πορεύου ἐν πάσῃ
ἀτραπῷ· οὕτως ὁ ἁμαρτωλὸς
ὁ δίγλωσσος. |
9
Μὴ λιχνίζῃς τὸ σιτάρι σου μὲ
κάθε ἄνεμον καὶ μὴ βαδίζῃς
εἰς κάθε δρόμον, ποὺ παρουσιάζεται
ἐμπρός σου. ῎Ετσι πράττει ὁ
διπρόσωπος καὶ ἀνθρωπάρεσκος ἁμαρτωλός.
|
9
Μὴ λιχνίζῃς τὸ σιτάρι σου εἰς ὁποιονδήποτε
ἄνεμον καὶ μὴ ἀκολουθῇς ἀνεξέταστα
ὁποιοδήποτε μονοπάτι, ποὺ θὰ εὑρεθῇ
ἐμπρός σου. Ἔτσι ὁμοιάζει ὁ ἁμαρτωλός,
ὁ διπρόσωπος καὶ ὑποκριτής.
|
10
Ἴσθι ἐστηριγμένος ἐν συνέσει
σου, καὶ εἶς ἔστω
σου ὁ λόγος. |
10
Νὰ εἶσαι σταθερὸς εἰς τὰς συνετὰς
καὶ ὄρθὰς πεποιθήσεις καὶ ἀποφάσεις
σου καὶ ὁ λόγος σου νὰ εἶναι
ἔνας. |
10
Ἔσο σταθερὸς καὶ καλὰ στηριγμένος
εἰς τὰς μετὰ σκέψεως συνετῆς πεποιθήσεις
σου, καὶ ὁ λόγος σου νὰ εἶναι ἕνας·
ναὶ ἢ ὄχι. |
11
Γίνου ταχὺς ἐν ἀκροάσει σου
καὶ μακροθυμίᾳ
φθέγγου ἀπόκρισιν. |
11
Νὰ εἶσαι ταχὺς εἰς τὸ νὰ
ἀκούῃς, βραδὺς δὲ εἰς
τὸ νὰ δίδῃς ἀπαντήσεις.
|
11
Γίνου γρήγορος εἰς τὸ νὰ ἀκούῃς
καὶ μὲ ὑπομονητικὴν βραδύτητα σκέψεως
δίδε τὴν ἀπάντησίν σου. |
12
Εἰ ἔστι σοι σύνεσις, ἀποκρίθητι
τῷ πλησίον· εἰ δὲ μή, ἡ
χείρ σου ἔστω ἐπὶ στόματί
σου. |
12
Ἐὰν ἔχῃς συνετὴν ἀπάντησιν,
ἀποκρίσου εἰς τὸν πλησίον σου·
εἰ δὲ ἄλλως βάλε τὸ χέρι
εἰς τὸ στόμα σου, ὥστε νὰ μὴ
ὁμιλήσῃς. |
12
Ἐὰν ἔχῃς συνετὴν καὶ φρόνιμον
γνώμην, ἀπάντησε εἰς τὸν πλησίον σου, ποὺ
σὲ ἐρωτᾷ· ἐν ἐναντίᾳ
περιπτώσει βάλε τὸ χέρι σου εἰς τὸ στόμα
σου, διὰ νὰ μὴ εἴπῃς τίποτε.
|
13
Δόξα καὶ
ἀτιμία ἐν
λαλιᾷ, καὶ γλῶσσα ἀνθρώπου
πτῶσις αὐτῷ· |
13
Δόξα καὶ ἐξευτελισμὸς ὑπάρχουν
εἰς τὴν ὁμιλίαν, ἀναλόγως
τῶν ὅσων λέγει ὁ ἄνθρωπος. Ἡ
δὲ ἄκριτος καὶ ἀπρόσεκτος γλῶσσα
ὁδηγεῖ εἰς πτώσεις καὶ δυσκολίας
τὸν ἄνθρωπον. |
13
Δόξα καὶ καταισχύνῃ προέρχονται εἰς τὸν
καθένα μας ἀπὸ τὸ τί λέγει· καὶ
ἡ γλῶσσα τοῦ ἀνθρώπου, ἡ ἀσυγκράτητος
καὶ ἀπρόσεκτος, γίνεται αἰτία τῆς
πτώσεως καὶ καταστροφῆς του.
|
14
μὴ κληθῇς ψίθυρος, καὶ τῇ γλώσσῃ
σου μὴ ἐνέδρευε· ἐπὶ γὰρ
τῷ κλέπτῃ ἐστὶν αἰσχύνη,
καὶ κατάγνωσις πονηρὰ ἐπὶ διγλώσσου.
|
14
Μὴ φέρεσαι ἔτσι, ὥστε νὰ σὲ
ὀνομάσουν κουτσομπόλην καὶ ψιθυριστήν·
μὲ τὴν γλῶσσαν σου δὲ μὴ στήνῃς
παγίδας εἰς βάρος τῶν ἄλλων.
Διότι, ἐὰν διὰ τὸν κλέπτην
ἐπιφυλάσσεται καταισχύνη, διὰ τὸν
διπλοπρόσωπον καὶ καταλάλον ἐπιφυλάσσεται
αὐστηρὰ καταδίκη.
|
14
Πρόσεξε να μὴ ἀποκληθῇς ψιθυριστὴς
καὶ κρυφὸς κατήγορος τῶν ἄλλων καὶ
μὴ στήνῃς ἐνέδρας καὶ παγίδας μὲ
τὴν γλῶσσάν σου· διότι εἰς τὸν
κλέπτην, ποὺ κρυφὰ ὑπεξαιρεῖ τὰ
ἀνήκοντα εἰς τὸν πλησίον καὶ πρὸς
τὸν ὁποῖον ὁμοιάζει πολὺ ὁ
ψιθυριστής, ἀνήκει ἡ ἐντροπὴ
καὶ ἀνυποληψία, καὶ εἰς τὸν
δόλιον, ποὺ ἔχει διπλὴν καὶ ὑποκριτικὴν
γλῶσσαν, κατάκρισις μεγάλη καὶ αὐστηρά.
|
15
Ἐν μεγάλῳ καὶ ἐν
μικρῷ μὴ ἀγνόει.
|
15
Καὶ τὰ μεγάλα καὶ τὰ μικρὰ
ἐξέταζέ τα μὲ πολλὴν προσοχήν,
ὥστε νὰ μὴ τὰ ἀγνοῇς.
|
15
Ἐξέταζε μετὰ προσοχῆς, ὥστε νὰ
μὴ ἀγνοῇς ὄχι μόνον τὰ μεγάλα,
ἀλλὰ καὶ τὰ μικρά, διὰ νὰ
μὴ σφάλλῃς οὐδὲ εἰς αὐτά.
|